အိပ်မက်ကောင်း
(ရေး -လမင်းကြီး)

အင်းစက် အတွေ့အကြုံဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။
မနှစ်ခြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။

SPOILER: SHOW

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

အခန်း ၁။ ခိုးချောင်း

ကျနော့်နာမည်က လွယ်လွယ်ပဲဆိုပါစို.၊ အိမ်အခေါ် အမောင်လို.ပဲမှတ်ထားပါ။

ကျနော် လူပျိုပေါက် အရွယ်ရောက်လာတော့ ဗဟုသုတပေါင်းစုံရအောင် နေရာပေါင်းစုံကနေရှာဖွေတတ်နေပြီ။
ကျောင်းစာနဲ့ပတ်သက်တာလဲ မလစ်ဟင်းစေရ ပြောစရာမလို၊ ဒါပေမယ့် ဆက်(စ) ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်လို့ကတော့စိတ်ဝင်တစားကိုလေ့လာဆည်းပူးခဲ့တာ။
လူပြိုပေါကျမှာတငျကျို ပါမောက်ခ ဒေါကျတာဘှဲ့ရလောကျတယျ။
ထားတော့။

ကျနော် အဖေကအိမ်မှာမရှိဘူး၊ နိုင်ငံခြားမှာထွက်ပြီးအလုပ်လုပ်နေတာ၊ နှစ်ပေါက်မှတစ်ကြိမ်ပြန်လာတတ်တာ။
လာတော့လဲသိပ်ပြီးဟက်ဟက်ပက်ပက် စကားမပြောဖြစ်ပါဘူး။ ဒါကြောင့် အဖေနဲ့ကျွန်တော်နဲ့က စိမ်းနေသလိုပဲ။

ကျနော်လိင်ကိစ္စတွေ စတင်စိတ်ဝင်စားတဲ့အရွယ်ကစပြီး နီးစပ်ရာဗဟုသုတတွေရှာခဲ့တယ်။
အင်တာနက်က အပြာဆိုက်တွေမှာ နိကက်ပုံတွေ၊ ဟာ့ဒ်ကိုးပုံတွေ၊ အောပုံတွေ ရှာပြီးဆေဖ့်၊
အောကားတွေဒေါင်းလုဒ် လုပ်ပြီးကြည့်၊ အတော်ကြာတော့ အဲဒါတွေငြီးငွေ့လာတယ်။
ကျနော် ပုံတွေအစား အပြင်လောက ကလက်တွေ့ကျမယ့်တကယ့်ပစ္စည်းတွေကိုမြင်ချင်လာပြီ။
ဘယ်လိုနည်းနဲ့ကြည့်ရအောင်လုပ်ရမလဲ အကြံထုတ်တယ်။ အကောင်းဆုံး အလွယ်ဆုံးကတော့ကိုယ်နဲ့နီးစပ်ရာ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ စရှာဖို့ဘဲ။

အခုတလော ကျနော့်ရဲ့အန်တီလေး (ကျနော့မေမေရဲ့ ညီမငယ်) တီဇာ (သူ့နာမည်က သူဇာ၊ သူဇာဆုဝေ) အိမ်မှာလာနေနေတယ်။
ကျနော့မေမေ ဒေါ်ကြည်ပြာနုဝေ နဲ့ဆို ၂နှစ်ပဲငယ်မယ်။ မေမေက ၃၇၊ တီဇာက ၃၅၊
နှစ်ယောက်စလုံးမျက်နှာကျကလည်းဆင်၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်းမတိမ်းမယိမ်း၊
သိပ်အကိတ်ကြီးတွေလို့တော့ဆိုလို့မရဘူး၊ ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ အနေတော် ဂစ်တာရှိတ် ငါးရံ့ကိုယ်လုံးလေးတွေ၊
အသားတွေက မြန်မာဖြူ၊ ဖြူဝင်းမွတ်။ အဓိက ကတော့ မျက်နှာကျတွေက တော်တော်ကိုလှကြတယ်၊
ပုရိသတွေ ၂ခါပြန် ပြန်ငေးရတဲ့ရုပ်မျိုးတွေ။

ကျနော် ပြင်ပလောကကပစ္စည်းအစစ်အမှန်ကို ရှာပြီးရအောင်ကြည့်ဖို့ စိတ်ကူးရတော့
ပထမဆုံး စတွေ့တာက အိမ်မှာခုတလောမေမေနဲ့အဖော်ရအောင်လာနေပေးနေတဲ့ တီဇာပဲ။
ဒီတော့ ကျနော်လဲ အခွင့်အရေး ရရင်ရသလို မနီးမဝေးမှာ တခုခုအကြောင်းပြ နေနေပြီး
တီဇာရဲ့ မတောျတဆလြှပျတပွကျပွမယျ့ ရိုကျကှငျးတှကျေိုစောငျ့ကွညျ့ ခိုးကွညျ့ရတယျ။
တီဇာက အနေအထိုင်ခေတ်ဆန် ပွင့်လင်းတယ်။ လည်ဟိုက်ဘလောက်စ်အင်္ကျီ တို့
လက်ပြတ်စွပ်ကျယ်လိုဟာမျိုးကိုအိမ်နေရင်းမှာ ခုံခုံမင်မင်ဝတ်တတ်တယ်။
တခါတလေလည်း ထဘီမဝတ်ပဲ အားကစားအသားကပ်ဘောင်းဘီရှည် သို့မဟုတ် ဘောင်းဘီတိုပွပွဝတ်တတ်တယ်။

ကျနော်က တီဇာရဲ့ ဘလောက်လည်ဟိုက်အပေါ်က မြင်နိုင်သလောက်လျှံကျလာတဲ့ နို့အုံအထက်ပိုင်းလေးတွေ၊
ရင်ညွန့်ထက်ကအောက်ထဲ ငုပ်ဆင်းသွားတဲ့ကုန်းမို့လျှိုမြောင်ကြားလေးတွေ၊
အသားကပ်ဘောင်းဘီအောက်မှာတစ်တစ်ရစ်ရစ်ပေါ်နေတတ်တဲ့ပေါင် ခြေသလုံး တင်သားလေးတွေကို
အခွင့်ရင်ရသလို လစ်တာနဲ့ ခိုးကြည့် မျက်စေ့စားပွဲထိုင်တော့တာပဲ။
ကာယကံရှင်သတိမထားမိအောင်တော့ကြည့်ရတာပေါ့လေ။

အစပိုင်းကတော့ သူမသိနိုင်မယ့်အချိန် ရသမျှကောက်ကြောင်းတွေကို ခိုးကြည့်ရာကနေ နောက်တော့ ငြီးငွေ့လာပြန်ရော။
ကနြောျကွညျ့ခငြျတာက ရှငျးရှငျးလငျးလငျး တကိုယျလုံးခြှတျထားတာကျိုမွငျခငြျတာ။
ဘယ်သူကကောကိုယ့်ဆီလာ တမင်ချွတ်ပြမှာလဲ။ အဲ့တော့ တစ်မျိုးကြံရပြန်တယ်။
သူရေချိုးတဲ့အချိန် ရေချိုးခန်းကိုချောင်းဖို့ပေါ့။ နည်းလမ်းတော့ရှာရမှာပဲ။

အိမ်ကရေချိုးခန်းဘေးထရံမှာ ချောင်းကြည့်လို့ရနိုင်မယ့်အပေါက်ကလေးနှစ်ခုရှိတယ်။
နေရာက ရေချိုးခန်း အိမ်သာနဲ့ကပ်ရက် ပစ္စည်င်္းဟောင်းတွေထားတဲ့ စတိုခန်းထဲမှာ။
နေ့ခင်းဖက်လူလစ်တုန်း စတိုခန်းထဲခိုးဝင်ပြီး လွယ်လွယ်ကူကူချဉ်းကပ်လို့ရအောင် ကြိုရှင်းထားလိုက်တယ်။
အပေါ်ပေါက်ကနဲနဲမြင့်တော့ ကုလားထိုင်တစ်လုံးဆွဲယူလာပြီးအထဲအဆင်သင့်ထည့်ထားလိုက်ပြီး
အပေါက်တွေကိုလဲ မြင်ကွင်းရှင်းအောင် ဓားဦးချွန်လေးနဲ့ နဲနဲစီ ထပ်ချဲ့ထားလိုက်ရော။

ညရောက်တော့ ၈နာရီလောက်မှာ ရေချိုးခန်းထဲက ရေလောင်း၊ရေချိုးသံ စကြားရတော့တယ်။
ဒီအချိန်ပုံမှန် ရေချိုးတတ်တာက တီဇာဆိုတော့ သေချာပါတယ် သူပဲဖြစ်မှာပေါ့။
မေမေကတော့ အိမ်နောက်ဖေးမှာ အိုးခွက် ပန်းကန်တွေဆေးနေလောက်ပြီ။

ကြံစည်ထားတဲ့အတိုင်း ကျနော် စတိုခန်းထဲလှစ်ကနဲဝင်တံခါးပိတ်လိုက်ပြီး စချောင်းပါတော့တယ်။
အောက်ဖက်ပေါက်ကနေအရင်ကြည့်တော့ အပေါက်က တော်တော်သေးတဲ့အပြင် ထောင့်နားကပ်နေတော့ မြင်ကွင်းသိပ်မရှင်းဘူး။
တည့်တည့်မြင်နေရတာတော့ တင်ပါး ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တစ်တစ်ကြီး၊ တီဇာက ကျနော့ဖက်ကျောပေးပြီးချိုးနေတာကိုး။

သူ အောက်ကိုကုန်းပြီး ခြေသလုံးတွေ ခြေချင်းဝတ်တွေ ချေးတွန်း ပွတ်တိုက်တော့
ကုန်းပြသလိုဖြစ်သွားပြီး ဖင်ကြားထဲကပိပိကြီးက နောက်ကိုပြူးထွက်လာပါလေရော။
မထူမပါးစောက်မွှေးတွေကြားက ခပ်ထူထူနှုတ်ခမ်းသားတွေ၊ ပြီးတော့ချွန်ထွက်​​နေတဲ့အစေ့ပြူးပြူးလေး။

ကျနော်လဲ အပေါက်ဝမျက်လုံးတေ့၊ ပုဆိုးကြားထဲကလီးကိုထုတ်ပြီး ဂွင်းစကိုင်ပါတော့တယ်။
ဘဝမှာပထမဆုံးအကြိမ် စောက်ဖုတ်စစ်စစ်ကြီးကို မျက်စေ့နဲ့တပ်အပ် အစိမ်းလိုက်မြင်လိုက်ရတော့ ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး၊
သွေးတွေ နားထင်ဆောင့် တကိုယ်လုံးပွက်ပွက်ဆူနေသလိုပဲ။
စိတ်ပါပါနဲ့ခပ်သွက်သွက်လေး ဂွင်းကိုဆောင့်ပေးလိုက်တာ၊ အရည်ထွက်ချင်သလိုတောင်ဖြစ်လာပြီ။
အင်းစက် အတွေ့အကြုံဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။
မနှစ်ခြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

အခန်း ၂။ ယုန်ထောင်ကြောင်မိ

အခုအောက်ပေါက်က ကျနော်ချောင်းကြည့်နေတာက ကွက်ကွက်လေးပဲ မြင်နေရတော့
တစ်ကိုယ်လုံးကိုမြင်ချင်လာတယ်၊ အဲဒါကြောင့် ပိုကြီးတဲ့ အပေါ်ပေါက်ကကြည့်ဖို့ကုလားထိုင်ပေါ်တက်လိုက်တယ်။
အပေါ်စီး ဗြူးကနေကကြည့်လိုက်ရတော့ တီဇာကဟိုဖက်လှည့်ပြီးအိမ်သာအိုးနှုတ်ခမ်းဘောင်ပေါ်
ခြေတစ်ဖက်တင်ကာ (ကျတော်တို့အိမ်သာအိုးက ဘိုထိုင်ဆိုတော့ ခြေမြှာက်တင်လို့ရအောင်မြင့်တယ်) ခြေသလုံးတွေပွတ်သပ် ချေးတွန်း၊
အဖုတ်မွေးတွေကိုဆွဲဆုပ်ချေနယ်ပြီးလျှော်နေတာလေ။

မှန်းကြည့်ရတာ လက်ချောင်းတွေကလည်း အဖုတ်ထဲမှာ ဆိုတော့ တီဇာတစ်ယောက် ကိုယ်တိုင်အာသာဖြေနေပုံရတယ်၊
ညည်းသံသဲ့သဲ့လေးနဲ့ဆိုတော့သေချာပါတယ်၊ ကျနော်ကြည့်ဖူးတဲ့ဗွီဒီယိုထဲကအတိုင်းဘဲ။

ကျနော်လဲ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်မေ့ပြီး တီဇာရဲ့လက်နှိုက်ချက်တွေနဲ့အပြိုင်လိုက်ပြီး လီးကိုကိုင် ဂွင်းတိုက်နေလိုက်မိတယ်။
ကျနော်ပြီးခါနီးလို့လရည်တွေထွက်လုဆဲဆဲ၊ အားပါပါနဲ့မေ့ပြီးအပေါ်ကိုနဲနဲထလိုက်တာ
ရုတ်တရက်ပဲ ကပ်နေတဲ့ အမိုးမျက်နှာကျက်တန်းနဲ့ခေါင်းနဲ့ဒုန်းကနဲဆောင့်မိတော့တယ်။

တီဇာလဲ အသံကြားသွားပြီး ဘာသံပါလိမ့်ဆိုပြီး အပေါ်ကိုမော့ အသံလာတယ်ထင်တဲ့နေရာလိုက်ကြည့်နေတယ်။
ကနြောျလဲအရှိနျရနတေုနျး ထှကျခါနီးဆဲဆဲမို့ ဂှငျးထုတာကျိုရပျလိုကျလို့မရတော့ဘူး။
လရည်တွေကတွန်းထုတ်လိုက်သလိုဖြန်းကနဲပန်းထွက်လာပြီ…..။

ကျနော် ရေချိုးခန်းထဲက ဝတ်လစ်စလစ်ခန္ဓာကိုယ်ကိုမျက်တောင်မခတ်တမ်းကြည့်ပြီးလက်ကိုအမြန်လှုပ်ရှားနေလို့
အရည်တွေပန်းထွက်လာတဲ့တချိန်ထဲမှာပဲ တောင့်တင်းပြည့်ဖြိုးတဲ့ အဝတ်စားမဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင်ကလဲမျက်နှာကိုမော့အကြည့်
ထွက်လာတဲ့လရေတွေပန်းထွက်သွားရာအရပ်ကတော့ မျက်နှာပေါ်တည့်တည့်…အတော်ပဲ…၊

ဒါပေမယ့်… ဒါ..ဒါ.. မေမေ…၊ တီဇာမဟုတ်ဘူး.. မေမေပဲ…
အူးးးး ကျနော်ထွက်ကုန်ပြီ…
ကျနော့်လရည်တွေဟာ မော့ကြည့်လာတဲ့မေမေ့မျက်နှာပေါ်တည့်တည့် ဖြင်းကနဲ ဖြင်းကနဲ ပန်းထွက်သွားတော့တယ်။
ကဲ..ခုမှတော့ အမေဖြစ်လဲ အမေလကွာ မထူးတော့ပါဘူး၊ ကိစ္စမရှိဘူး၊ လှလိုက်တာ..။ မေမေရယ် သားချစ်ရဲ့လရည်တွေ လက်ခံလိုက်ပါနော်..။

ကျနော့်လရည်တွေဟာ မေမေ့မျက်နှာမှာအပြည့်…

တကယ်အမှန်ကတော့ မေမေနဲ့ကျနော်ကြား နံရံကြီးတစ်ခုလုံးခြားနေပါသေးတယ်။
နံရံကိုမှန်ပြီးပေပွနေတာပါ။ မေမေ့မျက်နှာတကယ်သွားမှန်တာမဟုတ်ပါဘူး။

ဒါကနြော့ျဘဝမှာပထမဆုံးအကွိမျ မိနျးမတယောကျကိုယျတုံးလုံးရခြေိုးတာကျိုခြောငျးကွညျ့ဘူးခွငျးဖွစျပွီး အရညျထှကျအောငျဂှငျးထုမိခွငျးပါ။
ဒါပေမယ့် အဲဒီမိန်းမကဘယ်လိုလုပ်ပြီးကိုယ့်အမေအရင်းဖြစ်သွားရတာလဲ။

စိတ်ထဲမှာမကောင်းဘူး၊ အပြစ် ဒုစရိုက်တခု ကျူးလွန်မိသလိုခံစားရတယ်။
ဒါပမေယျလျို့ကွကျသီးမှေးညှငျးထလောကျအောငျအရမျးကောငျးတဲ့ဖီလငျကိုလဲတခြိနျထဲမှာခံစားနရေတယျ။

မေမေနဲ့တီဇာက ပြောခဲ့သလို ခန္ဓာကိုယ် အရပ်အမောင်းအဆက်အပေါက် မျက်နှာကျခြင်း တူနေတော့
ဟိုဖက်လှည့်နေတုန်းက တချိန်လုံး တီဇာပဲထင်နေခဲ့တာလေ…။

မေမေ့ရဲ့တင်းကားပြီးလုံးနေတဲ့ဖင်ကြီး၊ ကုန်းလိုက်တဲ့အချိန်နောက်ဖက်ကိုပြူးထွက်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့
ကျနော့လရည်တွေကိုလှမ်းခံသလိုမော့ပေးလာတဲ့ စွဲမက်ဖွယ်မေမေ့ရဲ့မျက်နှာလေးကို တချိန်လုံးမျက်လုံးထဲကမထွက်တော့ဘူး….။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကိုယ့်မွေးမေအရင်းမို့ မသင့်တော်တဲ့အတွက်စိတ်ကိုအတင်းထိမ်းချုပ်ပြီး၊
နောက်ပိုင်းမှာတော့ တီဇာရေချိုးတာက်ုပဲရွေးပြီးချောင်းဖြစ်ပါတယ်။ ချောင်းလိုက် ဂွင်းထုလိုက်နဲ့ လုပ်နေကြ ထုံသလိုတောင်ဖြစ်သွားပြီ။

တဖက်စိတ်က မေမေ့ကိုပြစ်မှားမိလို့ အပြစ်ရှိသလို၊ နောင်တရသလိုခံစားမိပေမယ့်၊
ကျနော့် တကယ့်အတွင်းစိတ်ထဲမှာတော့ မေမေ့ကိုချောင်းကြည့်မိတာကိုပိုပြီးစွဲလမ်းနေမိခဲ့တယ်။

မျက်စိထဲမှာ ကျနော်ပန်းထုတ်နေတုန်း မော်ကြည့်လာတဲ့မေမေ့မျက်နှာလေးကိုပဲ တရစ်ဝဲဝဲမြင်နေမိတယ်။
ကျနော်ဂွင်းထုတဲ့အချိန်များမှာ မေမေ့ကို စိတ်ကူးယဉ်မှန်းပြီးထုဖြစ်တာတွေ တဖြည်းဖြည်းစိပ်လာပါတော့တယ်။

စိတ်ထဲမှာ မှားသလို အပြစ်ရှိသလိုခံစားနေရပေမယ့် မေမေ့ပေါ်ရှိနေတဲ့ ကြက်သီးထစရာခံစားမှုကိုတော့ ဖယ်ထုတ်လို့မရခဲ့ဘူး။
စိတ်ကစားပြီး တွေးရုံတွေးတာ ဘာမှမဖြစ်လောက်ပါဘူးလေ.. နော်….။

မေမေ့ကိုထပ်ချောင်းချင်သေးတာ။ ဒါပေမယ့်တော်ပါပြီလေ၊ တီဇာကိုချောင်းနေရတာနဲ့ကိုပဲကောင်းလှပါပြီ။
ကျနော် အပြာကား အောကားတွေကိုအခွင့်သင့်တိုင်းကြည့်ပါတယ်။
ဒါပမေယျ့ မိနျးမတယောကျယောကျ ဝတျလစျစားလစျနဲ့ရှိနတောကိုခြောငျးပွီးဂှငျးတိုကျရတာကို ပိုစှဲလနျးနမျေိပါပွီ။

ကျနော့်မှာ တနေ့တခြား ရက်ကြာလာလေ ခန္ဓာကိုယ်ဖွံ့ဖြိုးလာလေ၊ လိင်စိတ်၊ ရာဂစိတ်တွေပိုလို့သာလာခဲ့တယ်။
အမျိုးသမီးတွေနဲ့ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျလိင်ဆက်ဆံကြည့်ချင်လာတယ်။
ကျနော့်လိုဝင်ငွေလည်းမရှိ အသက်လည်းငယ်သေးတဲ့ ဆယ်ကျော်သက်လေးတစ်ယောက်အတွက်တော့
အပျော်မိန်းမတွေရှိတဲ့ဆီချဉ်းကပ်ဖို့က အခက်အခဲတခုပါ၊

အတွေ့အကြုံလည်းလိုချင်၊ ပိုက်ဆံနည်းနည်းတတ်နိုင်လို့သွားစမ်းခဲ့ဖူးပြီးတဲ့သူငယ်ချင်းတွေအပေါ်မှာလည်းရှက်။
ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကတော့ ဖြစ်သလိုရသလိုအတွေ့အကြုံရှာသင်ကြားရမယ့် အနေအထားမှာ၊
ဖြစ်ပေါ်လာမယ့်အခွင့်ကောင်းတစ်ခုကိုပဲ စိတ်ရှည်ရှည်ထား စောင့်ရတော့မှာပဲ…..။
အင်းစက် အတွေ့အကြုံဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။
မနှစ်ခြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

အခန်း ၃။ သုက်လွှတ်အိပ်မက်
(Wet dream သို့မဟုတ် အိပ်မက်စို)

ကျနော့်သွေးသားတွေ၊ ဟော်မုန်းတွေဖွံ့ဖြိုးလာပြီး၊ လိင်စိတ်တွေနိုးကြားလာတာနဲ့အမျှ
ကျနော့ခန္ဓာကိုယ်မှာ အိပ်နေရင်း အိပ်မက်မက် သုက်ထွက်တာတွေစပြီးဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။
ပထမဆုံးအကြိ်မ်မက်တဲ့တစ်ညကတော့တကယ့်ကိုအမှတ်တရပါ။ အိပ်မက်ထဲမှာကျနော် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နဲ့အတူရှိနေပြီး
ကျနော်တို့၂ယောက်သွေးသားဆူဝေပြင်းပြစွာနဲ့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နှိုးဆွနေကြပါတယ်။

မကြာခင်မှာပဲသတိထားလာမိတာက ကျနော်ကိုင်တွယ်နှိုးဆွနေတဲ့မိန်းမဟာ တီဇာဖြစ်လို့နေပါတယ်။
ကျနော် တီဇာရဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုတရှိုက်မက်မက်စုပ်နမ်း၊ တကိုယ်လုံးကိုပွတ်သပ်နမ်းရှုပ်ပြီး ြ
ကည့်ဖူးတဲ့အောကားတွေထဲကအတိုင်း တီဇာရဲ့စောက်ပတ်ကြီးကို ဂျာပေးနေမိတယ်၊ လျက်လိုက်စုပ်လိုက်ပေါ့။
ခဏကြာတော့ လျက်နေရာကနေ ဆော်ကြတဲ့အကွက်ကိုအလိုလိုပြောင်းသွားပြန်တယ်။

အိပ်မက်ထဲမှာ တီဇာကကုတင်ပေါ်မှာတဘက်စောင်းလေးအိပ်နေပြီး
ကျနော်က တီဇာရဲ့ခြေထောက်တချောင်းကိုမြှောက်ထား၊ လက်တဖက်ကခြေချင်းဝတ်ကိုကိုင်ထားပြီး၊ အပြာကားထဲကအတိုင်း တပေါင်ကျော်ဆောင့်ပြီးလုပ်နေတယ်။
လက်မောင်းတဘက်နဲ့ တီဇာ့ပေါင်ကိုချုပ်ရင်း ဖင်ကြီးနဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးပိုပြဲ ပိုကားလာအောင် ဖြဲပြီးဆောင့်ဆောင့်လိုးနေလိုက်တော့…၊

“စစ်.. အား..အိ.အိ.အိ.အိ…အင်း…”
အိပ်မက်ထဲကတီဇာဟာကျနော်ကြည့်ဘူးတဲ့အောကားထဲကမင်းသမီးလို ဒလစပ်ညည်းနေတော့တာ….
တီဇာဘေးတစောင်း ခံနေရာက ကိုယ်လေးကို ယို့ထွက်ပြီးပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တယ်၊
ကျနော်လဲအပေါ်ကတက်ခွပြီးလှေကြီးထိုးရိုးရိုး တဖုန်းဖုန်းနဲ့ဆောင့်တော့တယ်။

အူး အင်း အင်း အားးးး
ကျနော့်လရည်တွေ တီဇာ့စောက်ခေါင်းထဲဖြင်းကနဲ ဖြင်းကနဲ ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးသွားတော့တယ်။
တီဇာဟာ သူ့လကျနှစျဘကျနဲ့ ကနြော့ျတငျပါးတဖကျတခကြျကို ဆှဲဆုပျကိုငျထားပွီး၊ ကိုယျကိုကုနျးထလျိုကျကာကနြော့ျနှုတျခမျးကျိုရမကျထနျစှာနဲ့ လှမျးစုပျလိုကျတယျ။

ကျနော်ကတော့မျက်စေ့မှိတ်မှေးနေပြီး သုက်ရေတွေကို တီဇာ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲ တစစ်စစ်ညှစ်ထုတ်နေရတဲ့အရသာကိုမိန်းမောခံစားနေမိတယ်။
ခုအချိန်မှာ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထား၊ တီဇာကကျနော့်ဖင်ကိုဆုပ်လျက်သား၊
ကျနော်က တီဇာ့ကို်လုံးလေးကိုရင်ခွင်ထဲဖက်လျက်သား၊ နှုတ်ခမ်းချင်းကတော့ ဂဟေဆက်ပြီးအငမ်းမရစုပ်နမ်းနေမိကြတယ်။

ကျနော့်ရဲ့အချစ်ရည်တွေကို သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲကိုညှစ်ထုတ်ထားမိပြီးဖြစ်တဲ့ အိပ်မက်ထဲကချစ်သူကို
ကျနော်မျက်လုံးလေး အသာဖွင့်ပြီးကြည့်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သူ့မျက်နှာလေးဟာ စောစောကခံစားသိရှိနေရတဲ့ တီဇာ့မျက်နှာလေးအစား၊
ကျနော့်မေမေရဲ့မျက်နှာဖြစ်နေတာကိုရင်ထိတ်စဖွယ်တွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်။

ဟင်…မေမေ..အိုးးးးးး
ကျ​နော်​​မေမေ့စောက်ပတ်ကြီးဲကိုလိုးမိပြီးလရည်တွေညှစ်ချနေမိပါလား… အား..မေမေ..ထွက်ကုန်ပြီ..ထွက်ကုန်ပြီ..
သား.. သားး.. ပြီးပြီ။ ရပ်လို့မရတော့ဘူးမေမေ.. အားးး ထွက်ကုန်ပြီ…

အမလေး လီးအရသာရှိလိုက်တာ အရည်တွေအကုန်ထွက်သွားတာမြော့သွားသလားပဲ။
အိပ်မက်ထဲမှာ မေမေဟာ ကျနော့ရဲ့ရင်ပတ်ပေါ်ကိုမှေက်ချလိုက်ပြီးကြည်နူးတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ ရင်ကိုအပ်လိုက်ပါတယ်။

အိပ်မက်ထဲကပုံရိပ်တွေပျောက်သွားပြီး ကျနော်ဆတ်ကနဲတုန်ပြီးလန့်နိုးသွားပါတော့တယ်။
ချွေးတွေလည်းပြန်နေပြီးမေမေ့ကိုလိုးလိုက်ရတယ်လို့အိမ်မက်မက်မိလို့ ပြောမပြနိုင်တဲ့သာယာမှုတမျိုးကိုလဲရင်တလှပ်လှပ်ခံစားနေရတယ်။
ကျနော်သတိကောင်းကောင်းပြန်ဝင်လာတဲ့အချိန်မှာတော့ ဒါဟာအိပ်မက်တစ်ခုသာပဲဖြစ်တယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရပါပြီ။ ခုမှပဲသက်ပြင်းချလိုက်မိတယ်။

“အမယ်လေး ငါမေမေ့ကိုတကယ်လိုးမိတာမှမဟုတ်ပါလား၊ တော်သေးတာပေါ့ ဟူး၊ ဒါအိပ်မက်မက်တာပဲ”
ကျနော့်ရဲ့ဘောင်းဘီတထည်လုံး လရည်တွေနဲ့ပေပွ စေးကပ်နေပါတော့တယ်။

ဟိုက်… သေရော၊ ကောင်းလိုက်တဲ့ဖီလင်ကွာ..။

ကျနော်ဒီလိုအိပ်မက်မျိုးခဏခဏ မက်ချင်လာမိတော့တယ်။
ဘယ်သူ့ကိုပဲမက်မက်၊ ရတယ်၊ တီဇာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ မေမေပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ကောင်းလိုက်တဲ့ဖီလင်။

နောက်ပိုင်းတော့ ကျနော် မေမေနဲ့တီဇာရေချိုးတဲ့အခါတိုင်း ပိုပိုပြီးချောင်းဖြစ်ခဲ့တော့တယ်။
ညတိုငျးအိပျယာဝငျ အိပျမပြောျခငျမှာ အမေ့ကျိုပဲဖွစျဖွစျ၊ အဒေါျကိုပဲဖွစျဖွစျ စိတျကူးယဉျမှနျးပွီးအမွဲဂှငျးထုတော့တယျ။
အရင်တခါလို စိုစိုရွှဲတဲ့အိပ်မက်မျိုးလေးထပ်မက်မလားဆိုတဲ့ မျှော်လင့်ချက်လေးနဲ့ပေါ့။

ဒါပေမယ့် တကယ်တော့ အိပ်မက်ဆိုတာ ကိုယ်ကတောင်းဆိုလို့၊ ဖန်တီးယူလို့ရတဲ့ အရာမျိုးမှမဟုတ်ပဲလေ။
ကျနော်မျှော်လင့်သလိုထပ်မမက်တော့ပါဘူး။

စိတ်ထဲမှာတော့အဲဒီအိပ်မက်ကိုစွဲနေတယ်၊ ထပ်မက်ချင်သေးတယ်။ မက်မက်မောမော တမ်းတနေမိတယ်….။
အင်းစက် အတွေ့အကြုံဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။
မနှစ်ခြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

အခန်း ၄။ အိပ်မက်ကိုဖန်တီးနိုင်သောပစ္စည်း
(အိပ်မက်ခေါ်သော ရှေးဟောင်းမှော်ဒင်္ဂါးလေး)

ကျနောိ့အသက်၁၈နှစ်ပြည့်ပြီး ၁၉နှစ်ထဲအရောက်မှာ ကျနော်ဝင်ပြီးချောင်းနေကြစတိုခန်းလေးထဲက ထူးဆန်းတဲ့အရာလေးတစ်ခုကို အမှတ်မထင်ရှာတွေ့ခဲ့တယ်။
အဲဒါကတော့တော်တော်ဟောင်းနေပြီဖြစ်တဲ့သစ်သားသေတ္တာသေးသေးလေးတစ်လုံးပါ၊
သေတ္တာအဖုံးကရှေးဟောင်းအနုပညာပန်းပုလက်ရာဆန်ဆန် ကနုတ်ပန်းတွေနဲ့ထွင်းထုထားပြီး
ကျနော့်စိတ်ထဲ နည်းနည်းဆန်းနေတာကအလယ်စက်ဝိုင်းထဲကရုပ်ပုံတွေက အဝတ်အစားမပါတဲ့လူရုပ်တွေပုံစံမျိုး၊
ဆန်းတော့တော်တော်ဆန်းတယ်။

သေတ္တာလေးက စတိုခန်းမှာ မရှင်းပဲသိမ်းထားတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ ပစ္စည်းပုံထဲကအောက်ဖက်ကျကျတနေရာမှာပါ။
အရင်ကအမြဲဝင်နေတာလည်းအမှတ်တမဲ့ပါဘဲ၊ အခုမှ တခုခုကတိုက်တွန်းလိုက်သလို
ဒီသတေ်တာလေးကျိုမကြျစေ့ရောကျသှားပွီးစိတျဝငျစားလာတာနဲ့ဆှဲထုတျလိုကျတာ။
သတေ်တာလေးကျိုအခနျးထဲယူသှားပွီးဖုနျသုတျလိုကျတော့တောျတောျသနျ.သှားတယျ။ ရုတျတရကျဖှငျ့လို.မရပမေယျ့ နဲနဲအားစိုကျဖှငျ့တော့ပှငျ့သှားပါတယျ။

အထဲမှာတွေ့တာကတော့ရှေးဟောင်း ဒင်္ဂါးပြားလိုလို ၁လက်မလုံးပတ်လောက်ရှိတဲ့ ကြေးလိုလို ခဲလိုလို အပြားဝိုင်းလေးတစ်ခု။
ပုံစံက တဆက်တည်းမဟုတ်ပဲ နှစ်ခြမ်းစပ်မှ တစ်ဝိုင်းဖြစ်သလို အခြမ်း ၂ခြမ်းဟပ်ပြီးဆက်ထားသလိုမျိုး။
ဥပမာပေးရရင် တောင်ကိုးရီးယားအလံက ယင့် ယန် အဝိုင်းပုံစံမျိုး။
ဒငျ်ဂါးတစျခုလုံးပေါျကပုံခွုံကွညျ့ရငျ ယောကျြားနဲ့မိနျးမလျိုလိုလူ ၂ယောကျမကြျနှာခငြျးဆိုငျဖကျပွီးလိငျဆကျဆံနတေဲ့ပုံစံမြိုး ထှငျးထု သှနျးလောငျးထားတယျ။

သေတ္တာထဲမှာအဲ့ဒီဒင်္ဂါးပြားနဲ့အတူ ရှေးဟောင်းပေစာလိုလိုစာရွက်လေး နဲ့ ရှေးဟောင်းဆန်ဆန်စာတွေရေးထားတယ်။
ဗေဒင်စာအုပ်တွေ၊ ဘုန်းကြီးတွေရေးတဲ့ဘုရားစာအုပ်တွေထဲကအရေးအသားဆန်ဆန်ပါ။
ဒါပေမယ့်ဖတ်လို့နားလည် အဓိပ္ပာယ်ပေါ်သလောက်ရှိပါတယ်။

“အကြင်သူကိုအိပ်မက်လိုက၊ ယင်းသူ၏ခေါင်းအုံးအောက်တွင်ခွဲ၍နေရာထား၊ သိုဝှက်အဓိဋ္ဌာန်ဆုပြုလေ၊
တွေ့ချင်သူကိုမက်မြင်၏။ သင်ကိုယ်တိုင်လိုလားဆု၊ အမှန်ကြုံအံ့”

ဖတ်ပြီးစဉ်းစားလိုက်တော့ နားလည်မိတာက တယောက်ယောက်ကိုအိပ်မက်ထဲမှာတွေ့ချင်ရင် ဒင်္ဂါးကို၂ခြမ်းခွဲပြီး မက်ချင်သူရဲ့ခေါင်းအုံးအောက်မှာတခြမ်းထား
ကိုယ့်ခေါင်းအုံးအောက်မှာတခြမ်းထား။ ကိုယ့်ဆန္ဒကိုလျို့ဝှက်စွာဓိဋ္ဌာန်ပြုဆုတောင်းလို့ဆိုချင်သလားပဲ။
ဒီအတိုင်းဆိုရင် ကျနော်အိပ်မက်မက်ချင်တဲ့သူရဲ့ခေါင်းအုံးအောက်ဒင်္ဂါးတခြမ်းသွားထားရုံပေါ့။ စမ်းကြည့်ရင်အရှုံးတော့ရှိမယ်မထင်။

ကျနော် ယင့် ယန်ပုံဒင်္ဂါးပြားလေးကို ဆက်ကြောင်းကနေ၂ခြမ်းခွဲထုတ်လုက်ပြီး တစ်ခြမ်းကို ကျနော့်ခေါင်းအုံးအောက်ထားလိုက်တယ်။
နောက်တခြမ်းကို မေမေနဲ့ တီဇာတို့အလုပ်ရှုပ်နေတုန်း သူတို့အခန်းထဲလှစ်ကနဲဝင်ပြီး (ဖေဖေမရှိတော့ မေမေနဲ့ တီဇာက တခန်းထဲအိပ်တာ)
တီဇာရဲ့ခေါင်းအုံးအောက်ထားလိုက်တယ်။

နေဦး ခေါင်းအုံးကို ဟိုရွှေ ့ဒီရွှေ ့လုပ်တော့ ဒီအပြားလေးတွေ့သွားမှပေါ့။
ကျနော် လက်ကိုင်ပုဝါလေးခပ်ထူထူတစ်ထည် သွားယူလာပြီး ဒင်္ဂါးလေးကိုသေချာမထူမပါးလေးပတ်ပြီး
ခေါင်အုံးစွပ်ရဲ့အောက်ဖက်ကျမယ့်မျက်နှာပြင်ထဲထိုးထည့်ထားလိုက်တယ်။
စိတ်ထဲကလည်း “ညကျအိပ်မက်ထဲ တီဇာ့ကိုမက်ပါရစေ၊ ဟိုတခါတုန်းကလိုတီဇာနဲ့အိပ်မက်ထဲမှာလိုးပါရစေ” လို့ ဆုတောင်းပြီး….။

ညကျတော့ပုံမှန်အတိုင်းပဲအိပ်ရာဝင်ခဲ့ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဟိုရှေးစာကညွှန်းသလိုအိပ်မက်ကောင်းများမက်မလား ရင်တဖိုဖိုနဲ့ပေါ့၊ မျှော်လင့်မိတယ်လေ။
နောက်တော့လဲအိပ်မောကျသွားမိပါတော့တယ်။

ကျနော့်အသိစိတ်တွေပြန်လည်နိုးကြားလာတဲ့အချိန်မှာတော့ ကျနော်ဟာ ထူးဆန်းပြီးပုံမှန်လိုမဟုတ်တဲ့ပတ်ဝန်းကျင်ကိုရောက်နေတယ်။
ဝေဝေ..ဝါးဝါး…. အခုပဲအိပ်ခန်းထဲမှာလိုလို၊ ဖြတ်ကနဲ ဧည့်ခန်းထဲရောက်သွားသလိုလို…
ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ဆန်းစစ်ကြည့်မိတယ်၊ ဒါအိပ်မက်မက်နေတာလား၊ သတိတွေကြိုးစားစုစည်းပြီး ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို စလေ့လာလိုက်တယ်။

ကျနော် အိမ်ရဲ့ဝိုးတဝါး မသဲမကွဲဖြစ်နေတဲ့နေရာလေးကလွဲပြီး တခြားကိုဖောက်ထွက်သွားလို့မရဘူး။
ကိုယ့်လက်မောင်းကိုယ်ဆိတ်ကြည့်တော့လည်း ခံစားချက်ရှိတယ်၊ နာတော့မနာဘူး။ သေချာပါတယ် အိပ်မက်ထဲမှာပါပဲ။
အခန်းရဲ့နောက်တဖက်ကိုမျက်လုံးကစားကြည့်တော့ တီဇာဟာ အိပ်ခန်းထောင့်တစ်နေရာမှာ ဟိုဘက်လှည့်ပြီးဘေးစောင်းလေးအိပ်နေတာတွေ့လိုက်ရတယ်။
ဟုတ်ပြီ…ဒါငါ့ရဲ့အိပ်မက်ပဲ။ ငါတစ်ခုခုတော့စမ်းလုပ်ကြည့်ရမယ်။
ဆုံးဖြတ်ပြီးတာနဲ့ အနားကိုကပ်သွားပြီးခေါ်ကြည့်လိုက်တယ်။

တီဇာ…တီဇာ…!
တီဇာကမနိုးဘူး
ကျနော်တီဇာရဲ့ခြေဖမိုးလေးတွေကို ကိုင်ကြည့်လိုက်ပြီးဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးနေမိပြီ။ ပြီးတော့ခြေသားလုံးလေးတွေဆီ၊ တံခေါက်ကွေးနဲ့ ဒူးခေါင်းလုံးလုံးလေး၊
ကျနော့်လက်အပေါ်တဖြည်းဖြည်းတက်သွားတာနဲ့အမျှ တီဇာဝတ်ထားတဲ့ ညဝတ်ဂါဝန်ပါးပါးလေးကလဲအောက်နားစကနေတဖြည်းဖြည်းလိပ်တက်ပါလာပြီး
ဖွေးဥလုံးဝန်းနေတဲ့ပေါင်သားလေးတွေကိုမြင်နေရပြီ။
လက်ကပေါင်သားလေးတွေကိုပွတ်သပ်ပြီးအထက်ဆန်တက်လိုက်တော့ ဘာအတွင်းခံမှမစမ်းမိဘူး။

ပေါင်ဖွေးဖွေး ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးတွေက ကျနော့်မျက်လုံးတွေကတဆင့်မြှုူဆွယ်နေတယ်။ တီဇာနိုးမလာသေးဘူး နဂိုအတိုင်းဘေးတစောင်းလေးအိပ်နေတုန်းပဲ။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒါအိပ်မက်ထဲမှာပဲလေ ဆိုတဲ့အတွေးဟာကျနော့်ကိုပိုမိုရဲတင်းမုှုတွေဖြစ်လာစေပြီး
“အိပ်မက်ထဲမှာပဲ တီဇာရယ် တချီလောက်တော့ပေးဆော်ပါနော်”
စိတ်ထဲကပြောပြီး

တီဇာရဲ့ဂါဝန်ပါးလေးကိုဆွဲလှန်လိုက်ပြီး တဖက်စောင်းအိပ်နေလို့ ပေါင်ကြားကမပြူ့တပြူထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို အားရပါးရလျက်လိုက်ပါရော။
ခဏအကွာမှာတော့ ကနြောျဟာတီဇာရဲ့ပေါငျတခြောငျးကျိုလကျနဲ့ကိုငျမွှောကျထိမျးထားပွီးဘေးစောငျးဆောငျ့လိုးနပေါပွီ။
ကျနော်ခပ်ဖိဖိလေးလိုးနေလိုက်တယ်။ တီဇာရဲ့ညည်းသံမျှင်းမျှင်းလေးပေါ်လာတယ်။
သူ့ကြည့်ရတာလည်းကောင်းလာနေပုံပဲ။ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးမိတော့ ကျနော်ပြီးချင်လာပြီ။
ပြီးကာနီးထွက်လုဆဲဆဲမှာ တီဇာလည်းညည်းသံတွေကျယ်လာရပြီး မျက်လုံးလေးဖွင့်ကြည့်လာပါတယ်။
ပက်လက်လှန်တဲ့ ပိုဇေရှင်ကိုပြောင်းပေးလိုက်ပြီးပေါင်နဲ့ခြေလေး၂ချောင်းဟာကျနော့်တင်ပါးကိုအတင်းကြပ်ကြပ်ခွဖက်ထားတော့တယ်။

“အင်း..ဟင်း..ဟင်း.. ဆောင့် နာနာဆောင့်”
ကျနော် အတင်းဖိကပ်ဆောင့်လိုးနေတယ်၊ အရည်တွေလဲ တွန်းကန်ထွက်လာပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကိုပန်းထုတ်တော့မယ့်အချိန်
သူကျနော့်ကို အတင်းဖက်ထားတယ်၊ ကျနော့်လည်ပင်းကိုဆွဲနှိမ်ပြီး အငမ်းမရဆွဲစုပ်နမ်းနေတယ်။
ကျနော့်လရည်တွေ တဖြန်းဖြန်းနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲပန်းထွက်သွားတဲ့အချိန်မှာပဲ ကျနော်တို့၂ယောက်ရဲ့မျက်နှာတွေဟာအပ်နေပြီးမက်မောစွာနမ်းရှုပ်နေမိကြပါတယ်။

ကျနော့်မျက်လုံးကိုအသာဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။
ဟင်… ဒါ..ဒါ..
ကျနော့အပေါ်မှမျက်နှာက၊ တီဇာမဟုတ်တော့ပဲ မေမေ့မျက်နှာဖြစ်နေတာတွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်။

ကျနော့်လရည်တွေ အရှိန်ပြင်းစွာပန်းထွက်နေတုန်းမှာ
ကျနော့နှုတ်ခမ်းနဲ့မေမေ့နှုတ်ခမ်းဟာ ဂဟေဆက်နေပြီးရမ္မက်ကြီးစွာနမ်းနေကြတယ်။
ကျနော့်မျက်ဝန်းနဲ့ မေမေ့မျက်ဝန်း မျက်တောင်မခတ်စတမ်း စိုက်ကြည့်နေမိကြတယ်။
မြင်ကွင်းကကျနော့်ကိုဆတ်ကနဲလန့်သွားစေသလို မေမေလည်းလန့်သွားပုံရတယ်။
အမှတ်ထင်ထင်ပါပဲ ထိတ်လန့်မှုနဲ့ရမ္မက်ရောပြွမ်းနေတဲ့မျက်နှာလေး မေ့စရာမရှိဘူး။

ကျနော့လီးက မေမေ့ကိုဆက်ဆောင့်ပေးနေမိပြီး လရည်တွေတစ်စက်မကျန်အောင်ညှစ်ထုတ်ကာ အဖုတ်အပြင်ကိုယိုစီးလျှံကျလာပါတယ်။
အား..အင့် အင့် အင့်…အား

ပြီးပြီ.. ပြီးသွားပါပြီ

ဆူလောင်နေတဲ့ရာဂစိတ်များလည်းငြိမ်ကျသွားပါပြီ
သားအမိ နှစျယောကျလုံး မလှုပျမယှကျ တဒငျ်ဂငွိမျသကျနကွေပါတယျ။ လီးကလဲ အဖုတျထဲမှာစှပျလကြျသားအတိုငျး။ စေးကပျကပျပွစျခြှဲခြှဲ အရညျတှနေဲ့ ပပှေလို့။

ဒါပေမယ့်…ဒါ အခုဖြစ်နေတာ အိပ်မက်ပဲမဟုတ်လား

“မေမေ.. ဒါသားတို့အိပ်မက်မက်နေကြတာ ဟုတ်တယ်နော် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သားပျော်လိုက်တာမေမေ၊ သိပ်ကောင်းတဲ့ဖီးလ်ပဲ”
“ဟင်..တကယ်လား”
အိပ်မက်တဲကမေမေက သူ့ကိုယ်သူဆွဲဆိတ်ကြည့်နေတယ်။
“ဟုတ်တယ်…ဒါ အိပ်မက် သက်သက်ပဲ”

“သား မေမေ့ကိုချစ်တယ်၊ အိပ်မက်ထဲမှာ မေမေ့ကို ဒီလိုအမြဲတမ်းလုပ်ခွင့်ပေးပါလား မေမေရယ်”
“အမေနဲ့သား ဒီလိုလုပ်ဖို့ဆိုတာ တွေးတာနဲ့တင် အပြစ်ဖြစ်နေပြီ သား”
“ဒါအိပ်မက်ထဲမှာပဲလေ၊ ပျော်ဖို့ကောင်းပါတယ်မေမေ”
“အိပ်မက်ပဲဆိုတာဟုတ်ရင်တော့ တော်သေးတာပေါ့”
“ဟုတ်ပါတယ်လေ၊ အိပ်မက်မက်နေတာပဲဟာ”

အိပ်မက်ထဲမှာ မေမေနဲ့ ကျနော်ဟာ တယောက်နဲ့တယောက် ရှက်သွေးလွှမ်းနေတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ကြည့်ရင်း
ခဏအကြာမှာပုံရိပ်အားလုံးဟာ ဝေဝါးပျောက်ကွယ်သွားပါတော့တယ်။

မနက်မိုးလင်းလို့ ကျနော်နိုးတော့ ညကအိပ်မက်ကိုအကုန်မှတ်မိနေတယ်။
တခြားသာမန်အိပ်မက်တွေလိုနိုးလာတော့ မှတ်မိတဝက် မမှတ်မိတဝက် မေ့ပျောက်သွားတာမျိုးမရှိဘူး။
စိတ်ထဲမှာ တခုထူးဆန်းနေတာပဲရှိတယ်။
ဘာဖြစ်လို့အိပ်မက်ထဲမှာကျနော်မက်ရမယ့်အိပ်မက်ဖော်ဟာ စီမံထားသလို တီဇာမဟုတ်ပဲ မေမေဖြစ်ဖြစ်သွားရတာလဲ။ ဘာမှားလို့လဲ။

ကျနော် တီဇာ့အခန်းထဲဝင်ပြီး အခြေအနေတစ်ခေါက်ပြန်စစ်ကြည့်လိုက်တယ်။ အခန်းထဲမှာ တီဇာ့ အဝတ်အစားတွေရော သေတ္တာပါမရှိတော့ဘူး။
(နောက်မှ မေမေပြန်ပြောလို့သိရတာက၊ ဖွားဖွား အခုတလော ချူချာပြီးတရှောင်ရှောင်ဖြစ်နေလို့ ခေါ်နေတာကြာပြီ
အဲဒါ မနေ့ညကပဲ ဖွားဖွားတို့ရှိတဲ့မြို့ကိုပြန်မယ့်အသိတစ်ယောက် ကားကြုံရှိလို့ ဖွားဖွားနဲ့သွားနေပေးဖို့ပြန်သွားပြီတဲ့)

တီဇာအုံးတဲ့ခေါင်းအုံးက မေမေ့နေရာရောက်နေပြီ မေမေယူအုံးထားတာထင်တယ်။
“ဪ ဒါကြောင့်မို့ အိပ်မက်မက်ဖော်မိန်းမက မေမေဖြစ်သွားတာကိုး။ ဒါ..ဒါဆိုရင် အိပ်မက်ခေါ်တဲ့ ဒင်္ဂါးပြားက တကယ်အစွမ်းရှိတာပဲ၊
ကိုယ်မက်ချင်တဲ့သူကို မက်အောင်လုပ်ပေးနိုင်တာပဲ”
“အင်း..ဒါ အိပ်မက်မက်ရုံသက်သက်ပဲလေ၊ ကိုယ့်အမေပြန်မက်တာ ငရဲတော့မကြီးလောက်ပါဘူး၊
ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ တီဇာမှမရှိတော့တာ မေမေ့မက်လဲဖြစ်တာပဲ။ မေမေကလဲသေမတတ်လှတာ၊
ဒီအိပ်မက်မျိုး မက်ရတဲ့ဖီလင်က သိပ်ကောင်းတာဘဲ၊ ဟင်း….”

ကျနော်မေမေ့အိပ်ခန်းထဲက စိတ်ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ခပ်မြူးမြူးပဲထွက်လာခဲ့တယ်။
မေမေက မီးဖိုခန်းထဲမှာ မျက်နှာကပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်ပဲ။
ကျနော် မီးဖိုထဲလျောက်ဝင်သွားပြီး မေမေ့ကိုနောက်ကနေသိုင်းဖက်လိုက်တယ်။

“ဂွတ်တမောနင်း မေမေ”
“အောင်မယ် ဘိုလိုတွေဘာတွေမှုတ်လို့ ဘာဖြစ်လာသလဲ၊ မနက်စောစောစီးစီး အူရွှင်နေပုံရတယ်”
“ညကအိပ်မက်ကောင်းလို့မေမေရဲ့”
“ဘာတွေများ မက်လို့လဲ”
“မိန်းမချောချောရတယ်မက်လို့”
“အမယ် နင့်မိန်းမက မေမေ့လောက်လှလို့လား”
“ဟား…ပြောရရင်တော့ မေမေကပိုလှတာပေါ့၊ မေမေ့လောက်လှတဲ့သူ ရှာရခက်တယ်”
“ဟား ဟား ဟား အပြောကောင်း စကောရောင်း ကိုယ့်အမေကိုယ်ပြန်မြှောက်နေတယ်။ တော်တော်ချိုတဲ့ပါးစပ်..”
“ချိုလွန်းလို့ ငုံထားချင်စရာမကောင်းဘူလား”

“ဘယ်သူ့များကြိတ်ကြိုက်နေလဲမသိဘူး၊ အိပ်မက်တွေဘာတွေမက်ယူရတဲ့အထိ”
“ဟုတ်တယ်မေမေ သူကသိပ်ချစ်စရာကောင်းတာ”
“ဘယ်သူလည်း၊ ဘယ်ကလည်း”
“ပြောပါဘူး အဲဒါလျို့ဝှက်ချက်၊ တော့ပ် စီးကရက် ဟားဟား…၊ ဒါနဲ့ မေမေကော ညကအိပ်မက်ကောင်းမက်သေးလား”
“ဟာ..ကောင်းတာပေါ့၊ သိပ်ကောင်းတာပဲ”
“မေမေက ဘာမက်လို့တုန်း”
“ဟိ..ပြောပါဘူး ဒါလည်း တော့ပ်စီးကရက်၊ ဆေးပေါ့လိပ် ခစ် ခစ်..”

ကြည့်ပါဦး မေမေက ကျနော့်ကို ကိုယ့်စကားနဲ့ကိုယ် ပြန်ချေနေသေး။
မေမေ့ကြည့်ရတာလဲ စိတ်တော်တော်ရွှင်နေပုံရတယ်။

အိပ်မက်ခေါ်တဲ့ဒင်္ဂါးလေး မေမေ့ခေါင်းအုံးအောက်မှရှိပြီးကတည်းက
ကျနော်လည်း ၃ညဆက်တိုက်တိတိ အိမ်မက်ထဲမှာ မေမေနဲ့လိုးနေရတယ်လို့မက်ပြီး ကျနော့်အိပ်ရာလည်း လရည်တွေနေတိုင်းရွှဲခဲ့ရတယ်။
နိုးလာတဲ့နောက်တစ်နေ့မနက်တိုင်းမှာလည်းမေမေ့ကြည့်ရတာ တော်တော်ပျော်ရွှင် စိတ်ကြည်လင်နေပုံပဲ။

၃ရက်မြောက်မနက်ကျတော့ မေမေ့ကျနော့်ကိုကြည့်ပုံက နည်းနည်းဆန်းလာသလိုပဲ၊ စိတ်ထဲမှာတခုခုတွေးနေသလိုလို။
“သား..ကြည့်ရတာ ခုတလောသိပ်ရွှင်နေပါလား၊ နေ့တိုင်းလိုပဲ”
“ဟိုလေ…ညတိုင်းအိပ်မက်ကောင်းတွေမက်လို့မေမေရ”
“ဟင်း..မက် မက်နိုင်လွန်း”
“သားသာပြောနေတာ မေမေလဲကြည့်ရတာ ကြည်ရွှင်နေတာပဲ၊ သားလိုပဲ အိပ်မက်တွေကောင်းလို့လား”
“ပြောဘူး..ထိပ်တန်းလျို့ဝှက်ချက်၊ ငိငိ”

မေမေတကယ်ပဲ အူရွှင်နေတာဘဲ၊ သူဘာတွေများမက်နေပါလိမ့်…နော်။
အင်းစက် အတွေ့အကြုံဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။
မနှစ်ခြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

အခန်း ၅။ အိပ်မက်တိတ္ထုံကျမ်း

အဲဒီနေ့ညနေ ကျနော်မေမေ့အခန်းထဲမှာ စာအုပ်အသစ်တစ်အုပ်ရောက်နေတာကို သတိထားမိလိုက်တယ်။
ကနြောျလညျး အမှတျတမဲ့နဲ့ဆှဲယူကွညျ့လိုကျပွီး မကြျနှာဖုံးကိုဖတျမျိတော့….

“အိပ်မက်တိတ္ထုံကျမ်း”

ကြည့်ရတာ ဘုရားစောင်းတန်းကစာအုပ်ဆိုင်တွေမှာ တွေ့ရတတ်တဲ့စာအုပ်မျိုး။
ကျနော်ဖွင့်ကြည့်တော့ စာမျက်နှာတစ်ခုမှာခေါက်ပြီးမှတ်ထားတဲ့ အမှတ်အသားတွေ့ရတယ်၊ မေမေဖတ်လက်စမျက်နှာထင်တယ်။
ကျနော်လည်း အဲဒီ အခေါက်ကလေးပေါ်လာတဲ့စာမျက်နှာကိုပဲ အလွယ်တကူဖတ်မိတော့….ခေါင်းစဉ်က…

“မေထုန် သံဝါသပြုရသည်ဟု မက်လျှင်”

၁။ သင်၏ အကြီးအကဲ၊ အထက်လူကြီးနှင့် ကာမဆက်ဆံမှုပြုရသည်ဟုမြင်မက်လျှင်-
သင်၌ ပစ္စည်းဥစ္စာ၊ နာမည်ကျော်ကြားမှု၊ တန်ခိုးအာဏာနှင့် ရာထူးများတိုးတက်ဖြစ်ထွန်းအံ့

၂။ သင်၏ အလုပ်တူ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များနှင့် ကာမဆက်ဆံရသည်ဟုမြင်မက်လျင်-
သင်နှင့်နီးစပ်ရင်းနှီးမှုမရှိသေးသော သူတစ်ဦးနှင့် မထင်မှတ်ပဲလျို့ဝှက်ရင်းနှီးဆက်ဆံမှုများဖြစ်လာအံ့

၃။ သင်နှင့်လုံးဝမသိသော သူစိမ်းတစ်ယောက်နှင့် ကာမဆက်ဆံရသည်ဟုမြင်မက်လျင်-
သင်၏အလုပ်အကိုင်အောင်မြင်မှုများအပေါ်၌ သင်ကြည်နူးဝမ်းသာဂုဏ်တက်ရအံ့

၄။ သင်၏ရင်းနှီးသောမိတ်ဆွေ သူငယ်ချင်း၏ ဇနီး/ခင်ပွန်းနှင့် ကာမဆက်ဆံရသည်ဟုမြင်မက်လျင်-
သင်သည် သင်၏မသိစိတ်တွင် သင့်ဇနီး/ခင်ပွန်း၌ မရှိသော အရည်အချင်းတစ်ခု သင့်မိတ်ဆွေ၏ ဇနီး/ခင်ပွန်း၌ရှိနေခြင်းအား နှိုင်းယှဉ်နေမိသည်ဖြစ်အံ့

၅။ သင်၏သွေးသားရင်း မိသားစုဝင် (သင်၏ ဇနီးခင်ပွန်းမဟုတ်သူ) တစ်ဦးဦးနှင့် သွေးသားအချင်းချင်းပြန်၍ ကာမဆက်ဆံရသည်ဟုမြင်မက်လျင်-
ထိုမြင်မက်သူသည် ယခင်ဘဝကဖူးစာရှင်ဖြစ်ခဲ့ဘူးကာ ထိုနီးစပ်မှုရေစက်ကြောင့် လာရောက်ဆွေမျိုးတော်စပ်ရခြင်းဖြစ်ပြီး
ယခင်ဘဝရေစက်ကြောင့်ထိုသူကိုသင်ပို၍ချစ်ခင်မြတ်နိုးမှုများတိုးပွားလာအံ့

(မှတ်ချက်- အိပ်မက်သည် အိပ်မက်သာပဲဖြစ်သည်။ ဘာမျှကြီးမားသောထိခိုက် အန္တရာယ်မဖြစ်နိုင်၊ မိမိ၏စိတ်သာပဓာနဖြစ်သည်။ အိပ်မက်ကောင်းလျှင်ဝမ်းသာလိုက်ပါ။ အိပ်မက်ဆိုးလျှင်လည်းစိတ်ထဲထားမနေပါနှင့်)

***အပေါ်မှာရေးထားတာတွေက အဲ့ဒီစာအုပ်ထဲကအချက်အလက်တွေပါ။

ကျနော်မေမေ ဒီစာအုပ်ကိုဝယ်လာပြီး ဒီစာမျက်နှာကိုဖတ်နေတယ်ဆိုတော့ ကျနော့စိတ်ထဲမှာအတွေးတွေ အများကြီးပွားသွားရတယ်။
ဒါဆိုရင်…မေမေကရော ငါအိပ်မက်မက်နေသလို တပုံစံထဲမက်နေတာများလား။ နေ့တိုင်း အတူတူမက်ရအောင် ဒါလောက်ကြီးတော့လည်း မတိုက်ဆိုင်နိုင်ပါဘူး။
ဒါ..ဒါမှမဟုတျ.. ဟိုဒငျ်ဂါးပွားက.. နှစျယောကျစလုံးအိပျမကျတစျခုတညျးကျိုတပွိုငျတညျးမကျနစေတောလား။

အဲဒီညနေ သားအမိ၂ယောက်ထမင်းစားဝိုင်းမှာကျနော်က…
“မေမေ့အခန်းထဲမှာ သားအိပ်မက်တိတ္ထုံကျမ်းစာအုပ်တွေ့မိတယ်၊ အခုတလောမေမေအိပ်မက်တွေများမကောင်းလို့လား၊ ဝယ်ကြည့်နေတာ။
အရင်မေမေဒီလိုဟာမျိုးအယုံအကြည်မရှိပါဘူး”

“မေမေ အိပ်မက်ကောင်းတွေမက်ပါတယ်ကွယ်၊ အရမ်းတောင်ကောင်းနေသေးတယ်။ ဒီစာအုပ်ကအပျင်းပြေဝယ်ဖတ်တာပါ”
“သားသာဆို တကယ်လိုု့ပျော်စရာ၊ စိတ်လှုပ်ရှားစရာအိပ်မက်မက်ရင်၊ မက်တဲ့အတိုင်းအရမ်းလိုက်ပျော်လိုက်၊ စိတ်လှုပ်ရှားလိုက်တာပဲ။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အိပ်မက်က အိပ်မက်ပဲလေ။ အိပ်မက်ထဲမှန်တာလုပ်လုပ်၊ မှားတာလုပ်လုပ်၊ ဘယ်သူ့မှထိခိုက်တာမှမဟုတ်ပဲ။ ဟုတ်ဘူးလားမေမေ”

“အင်း..ဟုတ်တာပေါ့”
ကျနော့သံသယတွေစပြီးတော့ကြီးထွားလာတယ်။ အဲဒီဒင်္ဂါးပြားလေးဟာ တကယ်ပဲ အိပ်မက်တစ်ခုတည်းကို ၂ဘက်စလုံးကိုပြိုင်တူမက်စေသလားဆိုတာ။

——————————————————–

အဲဒီည အိပ်မက်ထဲမှာ ကျနော်နဲ့မေမေထပ်တွေ့ကြပြန်ပြီ။

“လာပြီလား မေမေ့အိပ်မက်မင်းသားလေး၊ ညတိုင်းတွေ့နေရတာပဲနော်”
“ဒါတော့ မေမေသားကိုသတိရနေလို့ဖြစ်မှာပေါ့ ဒီလိုမက်တာ”

“အချစ်…သားမေမေ့ကိုအချစ်ရေလို့ခေါ်လို့ရမလား ဟင်”
“ရတာပေါ့ မေမေ့အိပ်မက်ထဲကအချစ်ဆုံးရယ်”
အိပ်မက်ထဲမှာဆိုတော့ ကျနော်မေမေ့ကိုနှူးနှပ်မနေတော့ပါဘူး၊ မေမေ့အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်ပစ်ပြီးတော့စောက်ပတ်ကိုလီးတေ့ပြီးစွပ်ချလိုက်တာပါပဲ။

“ဖြေးဖြေးပေါ့မေမေ့အချစ်လေးရယ်၊ မလောနဲ့ဦးလေ၊ နည်းနည်းတော့နှိုးဆွပေးဦးမှပေါ့လို့၊ ဒါမှပိုပျော်ရ ရင်ခုန်ရမှာပေါ့”
“သားက အိပ်မက်ကနေ အမြန်နိုးသွားမှာကြောက်လို့”
“လုပ်စမ်းပါကွာ နည်းနည်းတော့မေမေ့ကိုအလိုလေးလိုက်ပေးစမ်းပါဦး ဖြေးဖြေးချင်း စိတ်ကြွအောင်ဆွပေး၊ မေမေ့တကိုယ်လုံးကို စုပ်စမ်း နမ်းစမ်းပါ”

မေမေ့အလိုအတိုင်းကျနော်လည်း မေမေ့နှုတ်ခမ်းဖူးလေးကိုပထမဆုံးဆွဲစုပ်နမ်းရှုပ်လိုက်ပါတယ်၊
မေမေ့လျှာလေးကကျနော့်လျှာဆီထိုးသွင်းဝင်ရောက်လာပြီးလှည့်ပတ် လူးလှိမ့်နမ်းနေပါတော့တယ်၊
ခဏကြာလျှာခြင်းဖလှယ်ပြီး ပါးစပ်ကနေလည်တိုင်၊ လက်မောင်းသားပြည့်ပြည့်ဝင်းဝင်းလေး၊
တတောငျဆစျ၊ ရငျညှနျ့၊ လုံးအိနတေဲ့နို့ဖှေးဖှေးလေး၂လုံးနဲ့ နို့သီးခေါငျးညိုညိုလေးတှကျေိုအခြိနျဆှဲပွီးလြှာနဲ့လိမျးစုပျစို့ပေးလိုကျတယျ
မေမေဟာမျက်လုံးလေးမိန်းမောကျနေပြပြီး မေမေ့ကိုယ်လုံးဘေးက ထွန့်ကနဲ ထွန့်ကနဲ….

ပြီးတော့လျှာကိုတဖြည်းဖြည်းအောက်ဖက်ကိုစုံဆင်းလာခဲ့တယ်။ အဆီနဲနဲရှိပေမယ့်ရှပ်နေဆဲဖြစ်တဲ့ဗိုက်သားဝင်းဝင်းလေး နဲ့ချက်တွင်းလေး၊
ပေါင်ခြံ၊ ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီး ၂လုံး၊ ဆင်စွယ်ခြေသလုံးလေးတွေနဲ့ခြေကျင်းဝတ် ခြေဖျားလေးတွေမကျန်
မေမေပြောတဲ့အတိုင်းတကိုယ်လုံးမှ တကိုယ်လုံးပါပဲ စုပ်ပစ် နမ်းပစ်လိုက်တာ။
ပြီးတော့မှစောက်ပတ်ကိုအားရပါးရလျက်ပြီး အပေါ်ပြန်ဆန်တက်သွားတာ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုတဖန်ပြန်ပြီးနမ်းမိတဲ့အချိန်မှာပဲ
ကျနော်ရဲ့လီးထိပ် ဒစ်ကြီးကမေမေ့စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ပြီးသား။

“ဒီလိုမှပေါ့၊ သိပ်တော်တာပဲ၊ အရမ်းကောင်းတယ် အင်း…ဟင်းး..ဒါ အခု တို့တွေအိမ်မက်မက်နေကြတာ.. ဟုတ်တယ်နော်..သားရယ်..”
“ဟုတ်တာပေါ့ ချစ်တဲ့မေမေရယ်…သားတို.တွေ အရမ်းကောင်းတဲ့အိပ်မက်ကမ္ဘာလေးထဲရောက်နေကြတာလေ…”
ကျနော့်လီးကမေမေ့စောက်ဖုတ်ကိုအချက်ကျကျဆောင့်လိုးနေပြီး မေမေ့ပါးစပ်လေးကိုလဲမက်မောစွာစုပ်နမ်းနေမိတယ်။
“သိပ်ချစ်တယ်မေမေရယ်…..”

ကျနော်ဒလစပ် အရှိန်မြှင့်ပြီးဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တယ်။
ပြီးတော့မယ်၊ ထွက်ကုန်တော့မယ်။

ဇွိ..ဇွိ..ဖတ် ဖတ်… အင့်..အင့်..အီးး..

“အချစ်ရယ်၊ မောင်လုပ်ပေးတာကောင်းလားဟင်၊ ပျော်လားဟင်”
“အူးးး..စစ်.. ဟင့် ဟင့်.. ကောင်းတယ်၊ အရမ်းကောင်းတယ်”
“မေမေ.. မေမေ့ကို မိန်းမလို့ခေါ်လို့ရမလား..ဟင်? အရင်ဘဝက သားတို့နှစ်ယောက် လင်မယားတော်ခဲ့ဘူးကြတယ်လေ”

ကျနော် အိပ်မက်တိတ္ထုံကျမ်းထဲက အဟောကိုသတိရလို့ စမ်းပြောကြည့်လိုက်တယ်။
“အင်း ယောက်ျားရယ်၊ ကြိုက်သလိုသာခေါ်တော့ မိန်းမကမောင့်မယားဖြစ်နေပြီပဲ အူးး စစ် အိ..အိ..အိ..”
“မိန်းမ..၊ မိန်းမကို မောင်သိပ်ချစ်တယ် သိလား…”
“အို…ဟင့်..ဟင့်..အီးးးးးး…မိန်းမလဲ မောင့်ကိုချစ်တယ် အင့်..အားးးးးး”

လရည်တွေ တစက်မကျန် မေမေ့စောက်ပတ်ကြီးထဲတဆတ်ဆတ်ညှစ်ချပြီးသွားတဲ့နောက် လိုးချက်တွေလည်းနှေးပြီး မေမေ့ကိုယ်ပေါ်ကိုနွမ်းလျစွာမှောက်ချလိုက်တဲ့အချိန်….
မေမေကလည်း ဆင်စွယ်လက်မောင်းလေး၂ဘက် နဲ့သိုင်းဖက်လာပြီးကျနော့ကျောကိုညင်သာယုယစွာပွတ်သပ်ပေးနေပါတယ်။

အိုးးးးးးးး ကောင်းလိုက်တဲ့ဖီလင်၊ ကောင်းလိုက်တဲ့ အခိုက်အတန့်လေး….၊
ကျနော် ဒီအိပ်မက်က မနိုးထချင်တော့ဘူးဗျာ…….။
အင်းစက် အတွေ့အကြုံဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။
မနှစ်ခြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

အခန်း ၆။ စမ်းသပ်ချက်

အိပ်မက်ထဲမှာမေမေနဲ့အတူအိပ်ပြီးချစ်ပွဲဝင်ခဲ့တာ စဉ်ဆက်မပြတ် ညတိုင်းလိုပြဲဖစ်နေခဲ့တယ်။
နေ့ဘက်ပိုင်းတွေမှာလည်း မေမေဟာ အမြဲစိတ်ကြည်နူးရွှင်ပြုံး နေတာကိုပဲတွေ့နေရတတ်တယ်။
ကျနော်သတိထားမိတာကတော့ နေ့စဉ်ရက်ဆက်အိပ်မက်ပါများတော့ အိပ်မက်ထဲမှာ အပြင်မှာလိုပဲ
အပြောအဆို လှုပ်ရှားလုပ်ကိုင်နေမှုတွေကို လိုသလိုထိမ်းချုပ်ပြောဆိုလို့ရလာတာပါပဲ။

တစ်ညမှာတော့ စမ်းသပ်ချက်တခုကိုလုပ်ကြည့်ဖို့ကျနော်စိတ်ကူးရလိုက်တယ်။
အဲဒီညက အိပ်မက်ထဲမှာမေမေနဲ့ တစ်ချီပြီးအောင်ချစ်တင်းနှောပြီးတော့ အိပ်မက်လေးဆုံးပြီးမှုန်ဝါးမသွားခင်၊
စကားလေးဘာလေးဆက်ပြောအီစီကလီလုပ်ဖို့ အချိန်လေးရလိုက်တယ်။

“မိန်းမ”
“ဟင်.. ဘာလဲမောင်”
“ကြည့်ရတာ မိန်းမ အခုတလော စန်းတွေထ ကံတွေကောင်းနေတယ်လို့ ယောက်ျားစိတ်ထဲထင်နေမိတယ်”
“အဲ့ဒီတော့…”
“အဲ့ဒီတော့ .. မောင်တစ်ခါ စာအုပ်ထဲဖတ်ဖူးတယ်၊မောင့်မိန်းမက နေ့နံအလိုက်ကံကောင်းတဲ့ အရောင်တွေကို
အဆောင်အနေနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အမြင့်မြတ်ဆုံးနေရာဖြစ်တဲ့ ခေါင်းမှာဆင်ရင် ကံကောင်းတာတွေကြုံလာလိမ့်မယ်လို့ထင်တယ်၊
စာအုပ်ထဲမှာဖတ်ဖူးတယ် တနင်္ဂနွေဆို အဝါ၊ တနင်္လာဆို အဖြူ ဆိုလားဘာလား နေ့အလိုက်ရှိတယ်လေ။ ခေါင်းမှာဆိုတော့ နေ့နံကိုက်တဲ့ အရောင်နဲ့ပန်းပေါ့”

“အမယ်..သူများက ပန်းမှမပန်တတ်တာ၊ တခါမှလဲမပန်ဖူးဘူး”
“ပန်းမဟုတ်လဲ ခေါင်းစည်းကြိုးတို့ ဘီးကုပ်တို့လဲရတာပဲအချစ်ရယ်”
“အင်းပါမောင်ရယ်…မ စမ်းကြည့်ပါဦးမယ်”

……°°°°°°……°°°°°°…….••••••…….••••••…………
zzzzzzzzzzżzzzzzzzzzzzz zzzzzzzzz

နောက်တစ်နေ့..၊ မှတ်မှတ်ရရ တနင်္ဂနွေနေ့ပေါ့…
ကျနော် နေဖင်ထိုးမှနိုးလာတယ် ညကအိပ်မက်ထဲမှာ တော်တော်နုန်းသွားတယ်လေ..ဟိဟိ..

မေမေ နောက်ဖေးခန်းကိစ္စတွေပြီးလို့ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲ သန့်ရှင်းရေးတွေလုပ်၊ အလှပန်းအိုးတွေလဲနေတယ်။
အောက်ကပိုးပျော့ဗြောင်ထမီအစိမ်းလေးကို တိုတိုတင်းတင်းဝတ်လို့၊ အပေါ်က အဝါနုရောင် ဘလောက်စ်အင်္ကျီလေးနဲ့ အရမ်းလှနေတယ်၊
ဟိုဖက်လှည့်ပြီးကုန်းကုန်း ကုန်းကုန်းနဲ့ စားပွဲဖုံသုတ်နေလို့ ပိုးပျော့သားထမီအောက်ကတင်းရင်းလုံးတစ်ဖုထွက်နေတဲ့
စွင့်ကားဖွံ့ထွားတဲ့တင်လုံးကြီးတွေက ကျနော့်ကိုမင်သက်စေပြီး
အောက်က ညီလေးကိုပြန်လှုပ်နှိုးလိုက်ပြန်ပြီ။

မေမေ ကျနော်ဧည့်ခန်းထဲဝင်လာတာ သတိမထားမိသေးဘူး၊ ကျနော်ခြေသံမကြားရအောင်ဖွလျှောက်ခဲ့ပြီး နောက်ကနေမေမေ့ကိုသိုင်းဖက်လိုက်ပြန်တယ်။
ညီလေးကမေမေ့ဖင်ကြီးကိုထောက်ရက်ပေါ့။

“ဂွတ်တမောနင်း မေမေ”
“အု…ဟဲ့ ပလုတ်တုတ်တုတ်…လန့်လိုက်တာ”
“ဆောဒီး ..ဆောဒီး မေမေ..”
“လာပြန်ပြီ…ဒီဂွတ်တမောနင်းကြီး၊ အိပ်ရာကထပြီး မျက်နှာမသစ် ဘာမသစ်နဲ့ လာပြီးဖက်နေတယ်၊
သွား မျက်နှာသစ် ရေမိုးချိုး မီးဖိုထဲမှာမေမေ မနက်စာပြင်ထားတယ်”

မေမေ ဒီဖက်လှည့်လာပြီးကျနော့်ကိုအပြောမှာ မေမေ့ခေါင်းပေါ်က အဝါရောင်အရာလေးတစ်ခုကိုသတိထားလိုက်မိတယ်။
အဝါရောင်လွင်လွင် ဘီးကုပ်လေးတစ်ခု၊ မေမေ ဆံပင်တွေကိုနောက်ပြန်လှန်ဖီးထားပြီး ဘီးကုပ်လေးနဲ့ညှပ်ထိမ်းထားတာလေ။
ကျနော်ညကအိပ်မက်မှာ ပြောခဲ့တာတွေအမှတ်ရသွားပြီးမျက်လုံးဝိုင်းသွားရတယ်။ ဒါ..ဒါ..တကယ်လား၊ တိုက်ဆိုင်တာလား…။

မေမေ ဘီးကုပ်သုံးပြီးဆံပင်ပြင်ခဲတယ်။ လုံးဝမသုံးဘူးတော့မဟုတ်ဘူး၊ တခါတလေမှပါ။
မှတ်မိသလောက် မသုံးတာကြာပါပြီ၊ အခုတပ်ထားတဲ့ဟာကလဲ ရှိပြီးသားအဟောင်းပါ၊
မသုံးတာကြာပြီဖြစ်ပြီး အခု ဒီနေ့မနက်မှ မေမေ့ခေါင်းပေါ်ရောက်နေရတာလဲ။
ညက အိပ်မက်ထဲမှာကျနော်မှာလိုက်လို့များလား။
တကယ်ပဲမေမေကျနော်နဲ့အတူအိပ်မက်တခုထဲမက်သလာ၊ အတွေးတွေရှုပ်ကုန်ပြီ။

တိုက်ဆိုင်တယ်ဆိုရင် ဒါလောက်ကြီးပဲတိုက်ဆိုင်ရသလား၊ မေမေ့ကြည့်တော့လဲ ပုံမှန်ပဲ၊ ဘာမှအမူအရာသိသိသာသာထူးခြားတာမရှိ။
ကျနော်ဘာမှမတွေးတတ်တော့ဘူး…၊ သေချာစေချင်တယ်ဆိုရင်တော့ နောက်နေ့တွေ ဆက်စောင့်ကြည့်ရမှာပဲ။

အဲ့ဒီနေ့လည်ပိုင်း ကျနော် အွန်လိုင်းဂိမ်းကိုသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ချိန်းပြီးချိတ်ပြီးဆော့နေတုန်း မေမေလာခေါ်တယ်၊
ဂျန်းရှင်းစကွဲဘက် ရှော့ပင်းထွက်မလို့ လိုက်ခဲ့မလားခေါ်တာ။
ကျနော်လဲ ဂိမ်းအရှိန်တက်နေတုန်းဆိုတော့ မလိုက်တော့ဘူး မေမေ့ဘာသာသွားလိုက်တော့လို့ပဲပြောလိုက်တယ်။
ညနေစောင်းမှမေမေပြန်လာပြီး အဲဒီနေ့ကိုပုံမှန်ပဲဖြတ်သန်းသွားခဲ့ပါတယ်။

တိုတိုပြောရရင် နောက်တစ်နေ့ကူးတော့ မေမေအဆင်အပြင်ကဒီလိုပါ၊
အပေါ်အင်္ကျီတီရှပ်အဖြူလွလွလေးကိုဝတ်ထားတယိ၊ သူ့ရဲ့ပခုံးသားကျော်ကျော်လောက်ရှိတဲ့ဆံပင်ကိုနောက်မှာစုစည်းပြီး
ရှုံ့လို့ဆန့်လို့ရတဲ့ခေါင်းစည်းကွင်း အဖြူလေးနဲ့စွပ်ထားတယ်။

ထူးဆနျးတာက ခါတျိုငျးအိမျနရေငျး ထမီတိုတိုဝတျရငျဝတျ၊ စကပျဂါဝနျဝတျရငျဝတျ၊
ဒါမှမဟုတ် ဒူးအောက်ထိရှည်တဲ့ သရီးကွာတားမိန်းမဝတ်ဘောင်းဘီပွဝတ်လေ့ရှိတဲ့မေမေဟာ
ဒီနေ့တော့ ပေါင်လည်လောက်ရှိတဲ့ အပွင့်လေးတွေပါတဲ့ဘောင်းဘီတိုပါးပါးကိုဝတ်ထားတာပါပဲ။
မေမေ့ရဲ့တင်းရစ်နေတဲ့တင်သားဆုံကြီးတွေက ပါးလွှာတဲ့ ဘောင်းဘီတိုအောက်ကရုန်းကြွနေပါတယ်၊
နဲတဲ့အိုးကြီးမဟုတ်ဘူးဗျာ၊ ဘောင်းဘီကလဲပေါင်လည်လောက်ပဲရှိတော့၊ ဖြူဝင်းတစ်နေတဲ့ပေါင်သားကြီးနှစ်လုံးနဲ့
သွယ်လျလျ အသားပြည့်ပြည့် ခြေသားလုံးဖွေးဖွေးတွေကလည်းဖက်ပြီးငုံခဲ ကိုက်ဆွဲချင်စရာ (အမယ်..ခွေးစိတ်တောင်ပေါက်လာတယ်)။

ကျနော်လည်းမေမေသတိမထားမိအောင် ခိုးခိုးကြည့်ပြီး တံတွေးချည်းကြိတ်မြိုချနေရတယ်။
ဒီလိုနဲ့ မေမေနဲ့စကားပြောဖြစ်တဲ့အခိုက်အတန့်မှာ…

“အမယ်…မေမေကဒီနေ့ဘာစိတ်ကူးတွေပေါက်ပြီး ဘေင်းဘီတိုတွေဘာတွေ မဝတ်စဖူးဝတ်လာတာလဲ”
“ဪ..ဒါလား၊ မနေ့က ရှော့ပင်းထွက်တော့ ဒစ်စကောင့်ချနေတာတွေ့လို့၊
ဒီဇိုင်းလေးတွေကလဲမိုက်၊ အသားလဲကောင်း၊ ဈေးကလဲအရမ်းတန်နေလို့ အရောင်စုံ တစ်ဒါဇင်လောက်ဆွဲလာခဲ့တာ။
မေမေကတော့ အိမ်မှာနေရင်းလွတ်လွတ်လပ်လပ်ဝတ်လို့ကောင်းမယ်ထင်တာပဲ၊ ထမီတို့ဂါဝန်တို့က တုပ်နေဦးမယ်လေ။
သားကောဘယ်လိုထင်လဲ၊ ကြည့်ရတာကောင်းလား”
မေမေကသူ့တင်သားလေးတွေကိုကော့ပြီးတစ်ပတ်လှည့်ပြနေသေးတယ်။

“ဟဲဟဲ…လှတဲ့သူများဝတ်ရင် ဘယ်လိုဝတ်ဝတ်ကြည့်ကောင်းနေတာပဲ၊ အခုလို တိုပြတ်လေးဝတ်တော့ ပိုပြီး ဆက်စီကျသေး၊
မြင်ရသူအပေါင်း ဂလု..ဂလု..နဲ့ သွားရည်တမြားမြားနဲ့နေကြမှာ သိလား”
ကျနော်မေမေ့ကိုနောက်လိုက်တယ်။

“အမယ် အခုကြည့်နေတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်လေးကလဲ သွားရည်တမြားမြားနဲ့ပဲ မဟုတ်လား..ဟိ..ဟိ..ခွက်နဲ့ခံထားရင် တစ်ဂါလံလောက်ရနေပြီ၊ သွားသုတ်လိုက်အုံး…”
မေမေက အားကျမခံပြန်ကစ်တယ်။

“ဒါကတော့ ဝတ်တဲ့သူက ဝတ်တာကိုး၊ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ၊
နေရင်းထိုင်ရင်းမျက်စိအစာလာကျွေးနေတာကိုးလို့၊ အလကားရတဲ့နွား သွားဖြဲကြည့်မနေတော့ဘူး”
“အမယ်..ကိုယ့်အမေကို…သွား…နှာဗူးလေး…”
“ဟား..ဟားးး”

မေမေ မနေ့ကရှော့ပင်းသွားရင်းဘာတွေများဝယ်လာခဲ့သလဲ အရမ်းသိချင်လာတယ်။
ညနစေောငျးမမေဈေေးကျိုတိုလီမုတျစထှကျဝယျခြိနျမှာ မမေေ့အခနျးထဲဝငျပွီးစပျစုလျိုကျတော့..

ဂျန်းရှင်းစကွဲ ရှော့ပင်းဘက် (shopping bag) ထဲမှာပဲရှိနေသေးတဲ့ ရှော့ပင်ဘောင်းဘီတိုတွေ ၁ဝထည်ကျော်။
ဒီနေ့ဝတ်ထားတဲ့အပွင့်ဒီဇိုင်းမျိုး ၂ထည်လောက်ပဲပါပြီးကျန်တာတွေက ဗြောင် ပလိန်းတွေ၊ အရောင်စုံပဲ။
ပြီးတော့ တီရှပ် ဒီဇိုင်းစုံရောင်စုံ ၆ထည်လောက်။

မှန်တင်ခုံပေါ်က လိမ္မော်ရောင်ပလပ်စတစ်ဈေးဝယ်အိတ်ထဲမှာတော့ ဖြူနီပြာဝါ ရောင်စုံ ဘီးကုပ်လေးတွေ၊
အလာ့စတစ် ခေါင်းစည်းကြိုးလေးတွေ၊ ဆံပင်အလှပြင်ဖဲပြားလေးတွေကိုတွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်။
အားလုံး ဈေးနှုန်းစတစ်ကာတွေမဖြုတ်ရသေးတဲ့အသစ်တွေချည်းဖြစ်ပါတယ်။
ကျနော့်ခေါင်းထဲမှာ လင်းကနဲတစ်ချက်ဖြစ်သွားတယ်၊ သိလိုက်ပါပြီ..။

ကုတင်ဘေးကစားပွဲပုလေးပေါ်မှာတော့ စာအုပ်တစ်အုပ်၊ ဆွဲယူကြည့်လိုက်တော့ ဗေဒင်နဲ့ပတ်သက်တဲ့စာအုပ်ပါ၊ မာတိကာမှာ

နေ့နံအလိုက်ကံကောင်းစေသော အဆောင်ကျောက်မျက်ရတနာများ၊
မွေးနေ့ကိန်းဂဏန်းအလိုက် ကံကောင်းစေသောအရောင်များ
စသည်..စသည်….

စာရွကိလေးခေါက်ချိုးပြီးမှတ်ထားတဲ့စာမျက်နှာမှာတော့..
နေ့နံအလိုက်ဝတ်ဆင်ရမည့် ကံကောင်းစေသောအရောင်များ..တဲ့
တနင်္ဂနွေ – အဝါ
တနင်္လာ – အဖြူ
အင်္ဂါ – အနီ/ကြက်သွေး/လိမ္မော်….
အင်းစက် အတွေ့အကြုံဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။
မနှစ်ခြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

အခန်း ၇။ ဟန်ဆောင်ကောင်းတဲ့မေမေ

သိလိုက်ပါပြီ…
ကျနော့်ရဲ့အိပ်မက်ထဲကမှာကြားချက်အတိုင်းမေမေလုပ်ဆောင်နေသည်ပဲ၊

အိပ်မက်ဖန်တီးသည့်ဒင်္ဂါးလေးက မမှားပါ၊
ဒင်္ဂါး ပြား၏ တဝက်စီကိုခေါင်းအုံးအိပ်ထားသည့် သူနှစ်ဦးစလုံး တူညီသည့်အိပ်မက်တစ်ခုကိုပြိုင်တူမက်ပါသည်။
ဖိုမ နှစ်ဦးဖြစ်ပါက လိင်ဆက်ဆံ မေထုန်မှီဝဲပေါင်းသင်းစပ်ယှက်ရသည်ဟု မက်ပါသည်။

အိပ်မက်ထဲမှာ အပြင်မှာကဲ့သို့တကယ်ဖြစ်နေသည့်အတိုင်း ထင်မြင်ခံစားရပါသည်။
နိုးထလာလျှင်လည်း အားလုံးကိုပြတ်ပြတ်သားသားပြန်လည်အမှတ်ရပါသည်။
ဘယ်လိုပညာသည်တွေက ဘယ်လိုအစီအရင်နှင့် ပြုလုပ်ခဲ့သည်တော့မသိပါ။
တကယ်လို့ ကျား ကျားချင်း၊ မ မချင်း ထားအိပ်မိလျှင်လည်း ဘာဖြစ်မည်ဟု မထင်တတ်ပါ။

တခုရှိတာက မေမေဟာ အိပ်မက်ထဲမှဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှအားလုံးအကုန်သိ၊ အကုန်ပြန်မှတ်မိ နေတာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်ပါသည်။
ဒါပေမယ့် မနက်မိုးလင်းလို့ကျနော်နဲ့ အပြင်မှာတကယ်တွေ့သောအခါမှာ ဘာမှမဖြစ်သကဲ့ မသိသကဲ့သို့ပင်နေပါသည်။
အလွန်ပင်ဟန်ဆောင်ကောင်းလှသော မေမေပါလား။
ဒါမှမဟုတ် အိပ်မက်မှနိုးထလာလျှင် အိပ်မက်သည်အိပ်မက်၊ တကယ့်ဘဝသည် တကယ့်ဘဝ ကဏ္ဍခွဲထားနိုင်သည်ဟုထင်ပါသည်။

ပိုပြီးသေချာသွားတာတစ်ခုက နောက်တစ်နေ့မိုးသောက် အင်္ဂါနေ့မှာ မေမေဟာ လိမ္မော်ရောင်တီရှပ်၊ လိမ္မော်ရောင်ခေါင်းစည်းဖဲပြားလေးနဲ့
ကြက်သွေးရောင်ဘောင်းဘီပြတ်ကိုဝတ်ပြီးထွက်လာခဲ့တာပါပဲ။

ဘာမှပါးစပ်ကတစ်ခွန်းမှဖွင့်မပြောပေမယ့် ကျနော်အိပ်မက်ထဲမှာမှာခဲ့အတိုင်း သူအကုန်လုပ်ပေးနေပါတယ်လို့
မကျဆေ့ဂြျတှကေို ကနြောျသျိအောငျပွပေးနသေလိုပါပဲ။
မေမေ့ဘက်ကတော့ဘယ်လိုစဉ်းစားလဲမသိ၊
သူတစ်ယောက်ထဲ တဖက်သတ် မက်နေတယ်လို့ပဲ ထင်ချင်ထင်နေနိုင်တာပဲလေ၊ ဘာပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး။

ခက်တာကကျနော်၊ မေမေ့ကိုဒီလိုဘောင်းဘီတိုပြတ်လေးတွေနဲ့ နေ့စဉ်ရက်ဆက် တင်းကြပ်နေတဲ့ကောက်ကြောင်းအလှရှိုက်ဖိုကြီးငယ်တို့ကို
မကြည့်ချင်မြင်ရက်သားမြင်နေရတော့….လေ။

ကျနော်ပြောခဲ့သလိုပါပဲ ပုံမှန်အတိုင်းဆို မေမေက အိမ်နေရင်း ထမီတို့ ဂါဝန်တို့အဝတ်များပြီး ဘောင်းဘီတိုက မဝတ်သလောက်ပါ။
အခုမှ ဒစ်စကောင့်ချလို့ဝယ်လာတာအကြောင်းပြပြီး နေ့တိုင်းလိုလို ပေါင်င်္ပေါ်ဒူးပေါ်ဘောင်းဘီတိုတွေပဲဝတ်လာတော့
မေမေကျနော့်ကိုတမင်ဆွချင်လို့ပဲလို့ သတ်မှတ်ရတော့မယ်။
ညတိုင်းလိုလို အိပ်မက်တစ်ခုတည်းကိုအတူတူမက်တယ်ဆိုတာလည်း စမ်းကြည့်တော့သေချာသလောက်ရှိနေပြီလေ။

နေ့ခင်းဖက်တွေမှာ မေမေအိမ်အလုပ်တွေမောလို့ ခဏတဖြုတ်ဆိုဖာပေါ်မှာလှဲရင်းနားနေတဲ့ အခါမျိုးမှာ၊
ဒူးတစ်ဖက်ထောင် မျက်လုံးလေးမှိတ် မှိန်းနေတဲ့အချိန်၊ ဝတ်ထားတဲ့ဘောင်းဘီအိုးအဝ ၊ဟနေပြီးတော့ပေါင်ကြားကတဆင့် ပင်တီလေးကိုပါမြင်မြင်နေရတာ။
တခါတလေ လှစ်ကနဲပေါင်ခြံကြားကနေ စောက်မွှေးမဲမဲတွေက ပင်တီအစပ်ကပြူပြနေလေရဲ့…။

ညနေစောင်းတွေမှာ မေမေ ထမီဟောင်းတွေ အတွင်းခံတွေ ဘောင်းဘီတွေကို ဇလုံထဲထည့်လျှော်တတ်တယ်။
(မေမေကအောက်ပိုင်းအဝတ်အစားတွေကို အဝတ်လျှော်စက်ထဲရောမလျှော်ပဲ သီးခြားခွဲလျှော်လေ့ရှိတယ်)
အဲ့ဒါတွေလျှော်တဲ့အချိန် ဘောင်းဘီတိုဝတ်ပြီးဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျှော်တာ။

ကျနော်မလှမ်းမကမ်း မြင်ကွင်းသာတဲ့နေရာက မသိမသာကြည့်နေရင်၊ ဘောင်းဘီဂွကြား ဂွဆုံက ပင်တီပါးပါးလေးနဲ့အတူ
ခြေထောက်လှုပ်ရှားမှုအနေအထား ပြောင်းလိုက်တိုင်း ဖောင်းဖောင်းအိအိ ထူထူထဲထဲ နှုတ်ခမ်းသားတွေက
ဘယ်ကတခါ ညာကတလှည့် ထွက်ပြီးရှိုးပြနေလေရဲ့။

ကျနော်မသိမသာကြည့်ရာကနေ စိတ်လှုပ်ရှားမှုများစွာနဲ့ မမှိတ်မသုန် ကြည့်နေမိတော့တယ်။
ကျနော့်ကောင်လေးကလဲ အလိုလိုအော်တိုထောင်လာတယ်ဆိုပါတော့။
ကျနော် မေ့လျော့စွာနဲ့ပဲ မျက်လုံးမလွှဲစတမ်းကြည့်နေမိတုန်း….
မေမေဆတ်ကနဲ မျက်လွှာပင့်အကြည့်၊
ကျနော့်မျက်လုံးတွေကိုဖမ်းမိသွားတဲ့အပြင်၊ ကျနော့်ဘောင်းဘီဂွကြားကဖုထွက်နေတာကိုပါ သတိထားမိသွားပြီး….

“အမယ်…ကြည့်နေလိုက်တာ မျက်လုံးကျွတ်ထွက်တော့မယ် ကြည့်စမ်း၊ မမြင်ဖူးဘူးလား..”
သူခိုးလူမိတော့ ကျနော်ရှိုးတိုးရှန့်တန့်ဖြစ်သွားတယ်၊ ဒါပေမယ့်အားကျမခံ၊

“ဗွီဒီယိုထဲမှာပဲ မြင်ဖူးတာမေမေရ၊ တကယ့်ပစ္စည်းရရင်တော့ကြည့်ချင်တာပေါ့”
“ဒါနဲ့ပဲ ကိုယ့်အမေကိုလာပြီး ပြူးပြဲကြည့်နေတာပေါ့လေ၊ ဘာမှန်လည်းမသိဘူး၊ မေမေလည်းရှက်တတ်တယ်နော်”
ပါးစပ်ကသာရှက်တယ်ပြောတာ၊ ခြေထောက်တွေကနဂိုအတိုင်းကားရက်သား၊ ပေါင်လေးစိပြီးသိမ်းမယ်မကြံဘူး။

“အာ..မေမေကလဲ ဘာလို့ရှက်နေမှာလည်း၊ ကိုယ့်သားလေး မျက်စိစွဲအောင်ကြည့်ပြီး အိပ်မက်ထဲထည့်မက်အောင်ပေးကြည့်လိုက်ပါ”
“အာ..ဒီကောင်လေးနှယ်…ရူးနေလား..၊ ဒီမှာ..ကျမက ရှင့်အမေနော်..”
အမေကသဘောကျစွာပြုံးပြီးပြောနေတယ်၊ အောက်ကပေါင်ကြားကလဲ ပြူပြီးပြုံးပြနေလေရဲ့။

“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကြည့်ချင်တဲ့ပစ္စည်းက အတူတူပဲလေ မေမေကလဲ”
“သွား..အရူးလေး… အပြာကားတွေခိုး ခိုးကြည့်နေတယ်မဟုတ်လား”
“ဟို..အင်း..ဆိုပါတော့…ပြန်စဉ်းစားပြီးအိပ်မက်ထဲထည့်ပြီး ဘာညာကွ်ိကွဖြစ်တာတွေမက်အောင်လို့ပေါ့”

“ဆေးစာအုပ်တွေမှာရေးတတ်တဲ့ အိပ်မက်မက်ရင်း သုက်လွှတ်တယ် ပြောစမ်းပါဟယ်၊
ယောက်ျားလေးတွေလူပျိုဖြစ်လာရင် ဒီလိုမျိုးဖြစ်တတ်တယ်တဲ့၊ သားကောဖြစ်ဖူးပြီလား”
“အင်း…မက်ဖူးတယ်”
“အိပ်မက်ထဲ ဘယ်သူနဲ့စိတ်ကူးယဉ်ပြီး သွားအကြည်ဆိုက်နေသလဲ၊ ဘယ်သူ့များကြိတ်ကြိုက်နေသလဲ ငါ့သားရဲ့”
“အဲဒါလား…သားရဲ့အိပ်မက်ထဲကိုအမြဲလာတတ်တဲ့ အိပ်မက်မေလေးပေါ့၊ အိပ်မက်မက်တဲ့ထဲမှာ သူနဲ့က အရင်ဘဝတုန်းက လင်မယားတော်ခဲ့ဘူးသတဲ့”

ကျနော်နောက်ထပ် စမ်းသပ်ချက်မြှားတစ်ခုကိုထပ်ပစ်လိုက်ပြန်တယ်။
“ဘယ်သူများလဲနော်..မေမေမြင်ချင်လိုက်တာ”
“သိပ်လှတာပဲ မေမေရ”
“ကြည့်ရတာ တော်တော်ကြွေနေပုံရတယ် ဟိဟိ”
“ကြွေဆို မြေကြီးပေါ်ရောက်နေပြီ… ဟဲဟဲ၊ ဒါနဲ့ မိန်းမတွေကော ဒါမျိုးဆန်ဆန်အိပ်မက်တွေ မက်တတ်သလား မေမေ”
“အင်း…ရှိတတ်တာပေါ့”

“ဆေးပညာပေးစာအုပ်တွေမှာတော့ အဲ့ဒီအိပ်မက်မျိုးက ဘဝရဲ့လိင်ကိစ္စသာယာမှုတွေကို ကူညီပေးနိုင်တယ်လို့ဆိုတယ် မေမေ၊
တမျိုးကောင်းတာပေါ့၊ ဘယ်သူ့မှလည်း ဒုက္ခမပေး၊ ရောဂါလည်းမဖြစ်ဖူးပေါ့”
“အင်း…ဟုတ်သား”

“ဒါပေမယ့်လည်း..ဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ် တကယ့်အစစ်အမှန်ကို စမ်းကြည့်ချင်၊ လိုချင်ကြတာချည်းပဲလေ”
“သားအတွက် အချိန်တွေအများကြီးရှိပါသေးတယ်၊ ဒီကိစ္စမျိုးက အချိန်ကျအောင်စောင့်ရတယ်လေ၊ အချိန်တန်တော့သူ့ဟာသူလာမှာပါ။
ကိုယ့်ကိုကိုယ်ကောအာသာဖြေဘူးလား..သား”
“သိပ်မလုပ်ဖြစ်ပါဘူး….၊ သားက အိပ်မက်မက်ရတာကိုပိုသဘောကျတာ။
ကိုယ်ဖာသာကိုယ်ထုတ်ပစ်ရင်၊ အိပ်မက်မမက်တော့ဘူး။ မြင်သမျှစိတ်ကူးထဲသိမ်းထားပြီး အိပ်မက်မက်ပစ်တာပိုကောင်းတယ်”

ကျနော် နောက်သလိုပြောင်သလိုနဲ့ မေမေ့ပေါင်ခြံကိုမျက်စပစ်ပြပြီးပြောလိုက်တယ်။

“အမယ်…အိပ်မက်ကောင်းကောင်းကြီး မက်ပါစေတော်….တကထဲ…”

——————————————
အင်းစက် အတွေ့အကြုံဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။
မနှစ်ခြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

အခန်း ၈။ ပြတ်ပြတ်ထင်ထင်

ကျနော်မေမေနဲ့ အိပ်မက်ထဲမှာလင်မယားလိုနေလာခဲ့ကြတာ ခြောက်လကျော်လောက်ရှိခဲ့ပြီ။

အိပ်မက်ခေါ်ဒင်္ဂါးလေးကြောင့် မေမေနဲ့အတူနေရတယ်လို့အိပ်မက်တွေမက်ခဲ့တဲ့ အစောပိုင်းကာလတွေမှာ
သာမန်အိပ်မက်တွေလိုပဲ မြင်ကွင်းတွေကဝိုးတိုးဝါးတား၊ ပြတ်သားသလိုလို၊ မပြတ်သားသလိုလို၊
ဒါပေမယ့် ကာလအတော်ကြာ တစ်ရက်ပြီးတစ်ရက်ဖြတ်သန်းလာခဲ့ပြီးတဲ့အချိန်မှာတော့
အိပ်မက်ထဲကမြင်ကွင်းတွေဟာ အပြင်မှာတကယ်ဖြစ်သလို တစထက်တစ ပြတ်သားသည်ထက်ပြတ်သားလာခဲ့တယ်။

အိပ်မက်ထဲမှာကျနော်တို့သားအမိနှစ်ယောက်ဆက်ဆံကြပြီးတဲ့အခါတိုင်း အိမ်မက်ကပေးတဲ့ ပျော်ရွှင်မှုရသကိုအပြည့်အဝခံစားပြီးကြည်နူးရတယ်။
တစ်ခါတစ်လေလည်း အိပ်မက်ထဲမှာကိုပဲမေမေနဲ့ကျကျနနစကားပြောနိုင်လာခဲ့ပြီး
နောက်နေ့တွေမှာကြုံရမယ့် အပြင်တကယ့်ဘဝမှာ စိတ်လှုပ်ရှားမှုလေးတွေဖြစ်လာအာင် ဖန်တီးနိုင်စွမ်းရှိလာခဲ့တယ်လေ။

အိပ်မက်ထဲမှာ
“မိန်းမရယ်…အချစ်…မနက်ဖြန်အိပ်ရာဝင်ရင်လေ ညအိပ်ဝတ်စုံ ပါးပါးပွပွလေးဝတ်လာခဲ့ပါလား၊ အတွင်းခံတွေလည်းမဝတ်ခဲ့နဲ့သိလား…
ကြည့်လိုု့သိ်ပ်ကောင်း သိပ်ဆက်စီကျ ချစ်ဖို့ကောင်းမှာ…၊ အာ့မျိုးကြည့်ချင်တာ..နော်..မိန်းမ”
“ဟွန်း…သူများ ပေါ်တာကြည့်ချင်တာ မဟုတ်လား၊ သွား…နှာဗူးလေး”

ဒါပေမယ့်နောက်တနေ့ညနေမှာတော့ ရေမိုးချိုးအပြီး၊မေမေ့ကို အိပ်မက်ထဲမှာ ကျနော်ပြောထားတဲ့အတိုင်း
လွယ်လွယ်ကူကူဝတ်လာခဲ့တာကို ရင်ခုန်စဖွယ်တွေ့လိုက်ရပါတယ်။
ညဦးပိုင်း သူ့အခန်းထဲဝင်မအိပ်ခင် အိမ်ထဲ ဟိုလျှောက် ဒီလျှောက်သွားနေတာကိုမသိမသာရော
သိသိသာသာပါ ကြည့်နေရတာကိုက စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ကောင်းလွန်းလှတယ်။

အဝါရောင်ဖျော့ဖျော့ အထဲကိုဖောက်ထွင်းမြင်ရလောက်အောင်ပါးလွှာလှတဲ့ ဝတ်စုံအောက်မှာ…
ဖွံ့ထွားတင်းရင်းနေတဲ့ရင်သားတစ်စုံ အင်္ကျီအောက်ကအတင်းရုန်းထွက်နေတယ်၊
အောက်ပိုင်းကလည်း တင်သားလုံးလုံးကြီတွေနဲ့ ဖင်ကြားကအမြှောင်းလိုက်ကြီးကို ထင်ထင်ရှားရှားကြီးတွေ့နေရတယ်။
ဟုတ်ပါ့.. မေမေတကယ်ပဲ အတွင်းခံပင်တီလည်းဝတ်မထားဘူး….။
ကျနော် မေမေ့ကိုသတိလွတ်စွာစိုက်ငေးကြည့်နေမိတယ်။

နောက်ဆုံးမေမေ သတိထားမိသွားပြီး၊
“ဟဲ့..ဘာကြည့်နေတာလဲ”
“အိပ်မက်ထဲကနတ်သမီးလေးကိုကြည့်နေတာမေမေရဲ့”

“ဟင်…ဒါမေမေလေ..ဟုတ်ကောဟုတ်လို့လား”
“သေချာပါတယ် မေမေရဲ့”
“တနေ့ တနေ့ အိပ်မက်နဲ့ပဲစိတ်ကူးယဉ်ပြီး အားကုန်အောင်လုပ်လုပ်နေနော်…
ကိုယ့် ကိုယ်ပိုင်ရည်းစားလေးဘာလေးသတ်သတ်မှတ်မှတ်ရှာဖို့ စိတ်မကူးတော့ဘူးလား”
“နေ့တိုင်းစိတ်ကူးနေတာပဲလေ”
“ရှိနေလဲခေါ်လာခဲ့ပါလား၊ မေမေ့ချွေးမလောင်းလေးတွေ့ဘူးရအောင်”

“မေမေ လျှောက်သွားပြီး မှန်ထဲကြည့်လိုက်ပါလား၊
အဲဒီထဲကပုံစံမျိုးပဲ၊ တထေရာထဲ”
“အလယ်..လဲ့..မေမေ့လိုပဲချောတယ်ပေါ့လေ၊ တော်ပြီ…မေမေအိပ်တော့မယ်..ဘိုင့် ဘိုင်”
ပြောလည်းပြီးရော မေမေပြုံးပြုံး ပြုံးပြုံးနဲ့ အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားတော့တယ်။
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

အိပ်မက်ထဲမှာကျနော်မကြာခဏကြိုးစားပြီးကိုယ့်ရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေကိုကိုယ် ထမ်းချုပ်နိုင်အောင်ကြိုးစားလာခဲ့သမျှ
အိမ်မက်ဟာအပြင်မှာဖြစ်နေတာနဲ့ တဖြည်းဖြည်းတူသည်ထက်တူလာတယ်။

တစ်ညတစ်လေမှာ ကျနော်ဟာအိပ်မက်နဲ့တကယ့်ဘဝအကြား မျက်စိလယ်လမ်းမှားနေသလိုတောင်အိပ်မက်ထဲမှာခံစားနေမိရတယ်။
ဒီနေ့ညအိပ်မက်ထဲ ညလည်မှာ ကျနော်နိုးထလာခဲ့တယ်။

အပြင်ဖက်ပတ်ဝန်းကျင်မှာမိုးရွာနေသလိုမျိုး မိုးရေကျသံတွေကြားနေရတယ်။ မိုးခြုန်းသံတွေကလည်း တဂျိမ်းဂျိမ်းနဲ့။
ပြူတင်းပေါက်အပြင်လှမ်းကြည့်တော့လဲ ဘာမှသဲသဲကွဲကွဲမမြင်ရဘူး။
အရင်ကမက်နေကျအိပ်မက်တွေလိုပဲမေမေ့အခန်းဘက်ကိုလျှောက်သွားလိုက်တယ်။

မေမေဟာ ကျနော်ပြောခဲ့တဲ့ ညဦးပိုင်းကဝတ်ထားတဲ့အဝါဖျော့ဖျော့ ပါးလျလျ ညအိပ်ဝတ်စုံနဲ့ပဲ ကုတင်ပေါ်မှာအိပ်မောကျနေတယ်။
အပြင်ကလျှပ်စီးလက်တဲ့အလင်းရောင်နဲ့ တစောင်းလှဲနေတဲ့ မေမေ့ရဲခန္ဓာကိုယ်ဖြူဖွေးဖွေးလေးကိုတွေ့နေရတယ်။

ကျနော်မေမေ့ကိုငြင်သာစွာနဲ့ပဲအသာပက်လက်ဆွဲလှန်လိုက်တယ်။
ဒူးလေးနှစ်ချောင်းကိုဆွဲထောင်လိုက်ပြီးပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဘေးကိုဖိကားဖြဲထုတ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့
မေမေ့ရဲ့ညဝတ်ဂါဝန်ပါးဟာ အပေါ်ကိုပေါင်လည်ထိလိပ်တက်သွားပြီး ဖြတ်ကနဲဖတ်ကနဲလျှပ်စီးရောင်အောက်မှာ
မေမေ့ရဲ့ ဖြူဖွေးဖောင်းကားနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မထူမပါးလှပတဲ့စောက်မွှေးအုံလေးတစ်ဝက်တစ်ပျက်ဖုံးလျက်လှပစွာတွေ့လိုက်ရပါတယ်။

ကျနော် တချက်ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး မေမေ့ပေါင်အတွင်းသားဖွေးဖွေးလေးတွေကိုလက်နှိုက်ပြီးပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့အပေါ်ဘက်ဆန်တက်ပြီး အတွင်ဘက်နက်သည်ထက်နက်စေရန်လျိုှလိုက်နှုက်လိုက်လုပ်ရင်း
မေမေ့စောက်ဖုတ်အုံကြီးကိုလက်ဝါးနဲ့အုပ်ကိုင်မိလိုက်ပါပြီ။

မေမေအခုချိန်ထိမျက်လုံးမှိတ်ထားပြီး အိပ်နေသလိုပဲရှိသေးပေမယ့် ပါးစပ်နဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေတုန်ခါနေတာတွေရပါတယ်။
ကျနော်ကိုယ့်အဝတ်အစားတွေကိုတစ်စစီချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။
မမေေ့ညအိပျဂါဝနျပါးကို ခါးအထကျထိလျိပျတငျလိုကျပွီး မမေေ့ရဲ့ ပေါငျ ဖငျကွီး တငျပါးဆုံကွီးမြားနဲ့
စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးတွေကို တစုတစည်းထဲပြတ်ပြတ်သားသားမြင်လိုက်ရတော့
ကျနော့်ရင်တွေ အရင်ခုန်ဘူးတာထက်အဆပေါင်းများစွာပိုခုန်နေပါတော့တယ်။

ခဏအကြာမှာပဲကျတော်ဟာ မေမေ့ရဲ့ပေါင်ခြံဆုံကြီးထဲကိုအလိုအလျောက်မျက်နှာအပ်မိပြီးသားဖြစ်သွားပါပြီ။
မေမေ့ရဲ့မိန်းမလိင်အင်္ဂါဇာတ်လု့ိခေါ်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို နမ်းလိုက်၊ စုပ်လိုက်၊ လျက်လိုက်နဲ့ ဘာဂျာမှုတ်ပေးနေမိပါပြီ။
အရင်အခေါက်တွေကထက်ပိုပြီး စိတ်လှုပ်ရှားရင်ခုန်စွာနဲ့ပေါ့။
မေမေ့မျက်နှာဟာ သူ့ရဲ့ကာမမိန်းခလုပ်ကြီးကို ကျကျနနကြီးအဖွင့်ခံလိုက်ရတော့
ကာမစိတ်တွေလျမ်းနေတဲ့မျက်နှာလေးဟာရှုံ့မဲ့ညည်းတွားလိုက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်လိုက်နဲ့….။
ညည်းသံတိုးတိုးလေးကိုကြားလာရပြီ….

“အား…အင့်..ဟင်း..ဟင်းးးးး…”
အားရပါးရစောက်ဖုတ်ကိုကုန်းလျက်နေတဲ့ကျနော်ခေါင်းကို မေမေလာကိုင်လိုက်ပြီး ဆွဲမယူလိုက်ပါတယ်။
ကျနော်လဲမေမေဆွဲတဲ့အတိုင်းအလိုက်သင့်လိုက်သွားပြီး မေမေ့ရပ်ပတ်ပေါ်မှောက်လျက်အနေအထားဖြစ်သွားတော့တယ်။
ကျနော့်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းဟာ မေမေ့ ပေါင်ကြားဂွဆုံနဲ့ပူးကပ်ပြီးတစ်ထပ်တည်းဖိမိနေတဲ့အချိန်မှာတော့၊

ကျနော့်ရဲ့မာတောင်နေပြီဖြစ်တဲ့လီးကြီးကိုဆွဲယူပြီးမေမေ့စောက်ပတ်ဝမှာတေ့လိုက်တယ်။
ပြီးတော့ခါးကိုကော့ပြီးကျနော့်ရဲ့ငါးရံ့ခေါင်းတိုကြီးကိုစိုရွှဲချွဲပျစ်နေပြီဖြစ်တဲ့မေမေ့ရဲ့လယ်ကွက်အလယ်ကမြောင်းကြီးထဲမောင်းသွင်းလွှတ်လိုက်ပါတော့တယ်။

မေမေဆတ်ကနဲတုန်သွားပြီးကိုယ်ကိုတောင့်ထားကာ နှုတ်ခမ်းတွေကိုတင်းတင်းစိပြီးကိုက်ထားတာကိုသတိထားမိလိုက်တယ်။
ဒီတခါ မေမေ့စောက်ပေါက်ထဲ ကျနော့်လီးကိုသွင်းလိုက်ရတာ အရင်အခေါက်အိပ်မက်တွေမှာမက်ဖူးတာထက်ပိုပြီးကြပ်တယ်လို့ခံစားရတယ်။
ခေါင်းဝင်အောင်ကိုပဲတော်တော်ကြိုးစားသွင်းယူနေရတယ်။

အပြင်မှာမိုးခြိမ်းသံတွေ မိုးကြိုးသံတွေ ကျယ်လောင်စွာကြားနေရပြီး လေပြင်းတိုက်တဲ့အသံတွေကလည်းတဝေါဝေါနဲ့…..။

“မ..မလုပ်နဲ့..ဒါ..ဒါ..မေမေနော်..သား..မ..မဟုတ်သေးဘူး..၊ မေမေ့ကိုလွှတ်..အုံး..သားးး”
မေမေ့ရဲ့ငြင်းဆန်တဲ့အသံတွေ တိုးတိုုးလေးထွင်းဖောက်ဝင်ရောက်လာတယ်။ အရင်ကအိပ်မက်တွေနဲ့မတူဘူး။

မေမေ့ပုံကြည့်ရတာ ခါးရမ်းပြီးရှောင်ထွက်သွားတော့မလိုပဲ။ ဒါနဲ့ကျနော်လည်းမေမေ့ခါးကိုအတင်းဖိပြီးချုပ်ထားလိုက်တယ်။
မေမေ့ကိုကြည့်ရတာမတင်မကျဖြစ်နေပုံ
သိပ်အပြင်းအထန်ကြီးလည်းရုန်းတာမဟုတ်ဘူး။
မေမေ့လက်တွေကကျနော့်ကိုယ်လုံးကြီးကိုတွန်းထုတ်ပစ်မယ့်အတိုင်း..
ဒါပေမယ့်အားမပါဘူး ဝတ်ကျေတန်းကျေရုန်းပြနေတဲ့ပုံပါ။

မေမေ ပါးစပ်လေးဟပြီးသိသိသာသာညည်းလာပါတော့တယ်။
“အိုးးးး..ကျွတ် ကျွတ်..အားးးစစ်..”

မေမေ့အသက်ရှူသံတွေပြင်းလာခဲ့တယ်၊ စောက်ဖုတ်ထဲကလည်းအရည်တွေစိုအိရွှဲကျလာတော့တယ်။
ဒါပမေယျ့မမေေ့အဖုတျထဲကိုကနြော့ျလီးအဝငျအထှကျလုပျနရေတာ အနကျကွီးမဟုတျပဲတိမျတိမျလေးသှငျးထုတျလျို့ပဲရနတောကိုသတိထားမိတယျ။

“အမယ်လေး..အီးးး ဖြေးဖြေးနော်…နာတယ်” မေမေ့အသံ၊
အင်းး..အရင်အိပ်မက်တွေထဲမှာတုန်းက သွင်းရတာဒီလောက်မခက်ပါဘူး၊ မေမေကလည်းဖြေးဖြေးလုပ်ပါလို့တစ်ခါမှ မပြောခဲ့ဖူးဘူး..?!?
အင်း..ဒီလိုဆိုတော့လဲလုပ်ရတာပိုပြီးရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ဖီလင်လေးနဲ့ပေါ့။
အခန်း ၉။ ပစ်မှတ်သို့တည့်တည့်

ကျနော်ဖင်ကိုကြွကြွပြီးတဖြေးဖြေးနဲ့ မေမေ့ကိုဖိဖိပြီးစလိုးပါတယ်။
နောက်ဆုံးစောက်ဖုတ်ထဲက စောက်ရည်အနှစ်ဖြူဖြူတွေထွက်လာပြီးကျနော့်လီးမှာကပ် ကပ်ပါလာတယ်။
ချောဆီစောက်ရည်တွေရဲ့အစွမ်းကြောင့် ကျနော်လီးလည်းအဆုံးအထိဝင်သွားပါပြီ။

“အားးးး…ဖြေးဖြေးချင်းအရင်လုပ်နော်..ကျွတ်ကျွတ်..ရှီး”
ဟုတ်ပါတယ် ဒီတခါလုပ်ရတာ အရင်အခါ့အခါတွေနဲ့ လုံးဝမတူတာကိုကျနော်ခံစားနေရတယ်။ ပိုပြီးလက်တွေ့ကျတဲ့သွေးသားဆူပွက်တဲ့ကာမဖီလင်တွေနဲ့။

ဖတ်..ဖတ်..ဖောက်ဖောက်..ဗျစ်..ဗျစ်..ဇွိ…
စောက်ပတ်နဲ့လီးဖိကြိတ်ပွတ်သပ်မှုပိုများလာတာနဲ့အမျှကျနော့်မှာလည်းလိုးရတာပိုပြီးအဆင်ချောလာတယ်။
ယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့မိန်းမတစ်ယောက်တို့ရဲ့လိင်အင်္ဂါတွေ ပွတ်တိုက်ထိရိုက်မှုအသံတွေ၊
မေမေဆိုတဲ့အမျိုးသမီးရဲ့မောရှိုက်ပြင်းပြတဲ့ အသက်ရှူသံများ။

သူမ အံလေးကြိတ်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကိုဖိကိုက်ထားတယ်။ ဒါပေမယ့် တအိအိနဲ့ ကာမဆိပ်တက်ပြီးကြိတ်ညည်းနေတဲ့အသံက တဖြည်းဖြည်းချင်းကျယ်လာတယ်။
သူမရဲ့ပြင်းပြမောရှိုက်နေတဲ့အသက်ရှူသံများနဲ့အပြိုင် ကျနော့်ရင်ဘတ်ထဲကနှလုံးသားတွေကလဲ ဒစ္စကိုကနေတယ်။
ကျနော့်ဖင်ကြီးမှာလဲ မြှောက်လိုက်ချလိုက်နဲ့ မနားတမ်းအလုပ်ရှုပ်နေတော့တာ၊
နောက်ဆုံးမေမေတံတောင်လေးထောက် ကိုယ်လေးရုန်းထမြှောက်ပြီး သူမကိုချွေးတဒီးဒီးနဲ့စိတ်ပါလက်ပါလိုးနေတဲ့ကျနော်မျက်နှာလေးကိုမော့ကြည့်လာတယ်။
ကျနော် မေမေ့ရဲ့နို့အုံအိအိကို ပွတ်သပ်ဖိချေနှဲနေလိုက်ပြီး ကိုယ်ကိုကုန်းကာနို့သီးလေးတွေကိုစို့လိုက်ပါတယ်။
ပြွတ် ပြွပ် ပလပ် ပလပ်…

မမေလေညျးခေါငျးလေးကိုပွနျခပြွီး သားအရငျးကပေးတဲ့ကာမအရသာကျိုမကြျလုံးလေးမှေးစငျးပွီးခံစားနတေယျ။
ကျနော်မေမေ့အပေါ်ကို တစ်ကိုယ်လုံးပစ်မှောက်ပြီး ကပ်ဖိလိုးနေလိုက်တာ မေမေ့မလဲ တစ်ကိုယ်လုံးတောင့်ပြီး
ဖင်ကြီးလဲမြှောက်ကာ ခြေထောက်တွေလဲတဆတ်ဆတ်တုန်နေပါလေရော။

ကျနော်မေမေ့ညဝတ်ဂါဝန်ကိုဆွဲယူပြီးခေါင်းပေါ်ကမကျော်ချွတ်ပစ်လိုက်တော့မေမေလည်း အလိုက်သင့်လက်လေးတွေမြှောက်ပေးတယ်။
ကျနော်နို့နှစ်လုံးကိုတစ်ဖက်တလဲစီစို့နေလိုက်ပြီး ခဏအကြာ လက်နှစ်ဖက်ကိုကုတင်ကြမ်းပြင်ထောက်လို့
မေမေ့ကိုမညှာနိုင်တော့ပဲ တဖုန်းဖုနးဆောင့်ဆော်ပါလေရော။
မေမေ့ရဲ့တင်းကားနေတဲ့ နို့သားအိအိနှစ်လုံးဟာလဲ ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းနဲ့စည်းချက်ညီစွာရမ်းခါနေတော့တာပဲ။

“အာ့..ဟာ့…အားးး အီး..ဟင့် ဟင့် ဟင့် ကျွတ်ကျွတ်..ရှီး”
ဖတ် ဖတ်…ဖောက် ဖောက်..ဗြစ် ဗြစ် ဒုတ်..
“အု..အု…အီးးး”

မေမေ့ရဲ့ညည်းတွားသံတွေဟာ အရင်အခေါက်အိပ်မက်တွေထဲမှာထက် ဒီတခါပိုကျယ်နေတယ်လို့ထင်တယ်။
မေမေ့အော်သံတွေဟာ အပြင်ကမိုးသံ ထစ်ခြုန်းသံတွေနဲ့ရောယှက်ပေါင်းစပ်ပြီးမညီညာတဲ့ဟာမိုနီသံတွေကိုဖြစ်နေစေတယ်။
အိပ်မက်တွေ အကြိမ်ကြိမ်မက်လာခဲ့ပြီးပေမယ့် ဒီတခါမှာတော့မေမေ့စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကိုညှစ်ပေးနေတာ သိသိသာသာကြီးခံစားနေရတယ်။
ညှစ်ပေးနေတာများအကြောတွေကိုဆိမ့်နေတာပဲ။

ကျနော် လိုးနေရင်း မေမေ့မျက်လုံးတွေကိုဆိုင်ပြီး စိုက်ကြည့်နေတယ်၊
မေမေကလည်းကျနော့်ကိုတည့်တည့်ဆိုင်ပြန်ကြည့်ရင်းက မေမေ့မျက်ဝန်းတွေက တစုံတခုကို ပြောချင်သလိုလို…

ဒါပေမယ့် မေမေဟာ သားဖြစ်သူ ကျနော်ရဲ့ဒလစပ်အလိုးခံနေရတဲ့ကာမဆိပ်ဖီလင်ကြောင့် ဘာမှမပြောနိုင်ပဲ ညည်းသံတွေသာအဆက်မပြတ်ထွက်နေပါတော့တယ်။
“အား..ဟ…အားးးဟ …စစ် စ်စ်..ဟင်းး အားးးး..အ….”

မေမေဟာ ကျွန်တော့်မျက်နှာကိုမက်မောတဲ့ရာဂသွေး အပြည့်နဲ့မိန်းမူးလှိုက်မောစွာကြည့်နေစဉ်မှာပဲ မေမေ့ကို…
“အချစ်ရယ်…မောင့်မိန်းမ…ယောက်ျားလေ မိန်းမကိုအချစ်ဆုံးပဲသိလား..”

ကျနော်ဟာ မေမေ့ရဲ့စောက်ခေါင်းကြီးထဲကိုလိုးနေတဲ့ကျနော့်ရဲ့လီးကြီးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့
ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လှုပ်ရှားချက်များနဲ့အတူ လီးကြီးက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်၊
မေမေ့စောက်ဖုတ်အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားတွေဟာ လီးတံအသွင်းအထုတ်မှာလိပ်လိပ်ပြီးပါလာတာကိုတွေရတာကိုက၊
ပြောမပြတတ်လောက်အောင်ကို စိတ်လှုပ်ရှားဖို့ကောင်းနေတယ်။
အဖုတ်ထဲကဖြူဖြူ ချွဲချွဲ ပျစ်ပျစ် အနှစ်ရည်တွေ တဝက်တပျက် လီးမှာကပ်ပြီး စီးထွက်ကျလာတယ်။
မေမေ့ရဲ့ညည်းတွားသံတွေကလည်း ဖီလင်အပြည့်နဲ့ အရှက်တရားကင်းမဲ့စွာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ထွက်ပေါ်နေလေရဲ.

ကျွိ..ကျွိ..ဖတ် ဖတ် ဖတ်..ဗြစ်..ဗြစ်..ဇွိ ဇွိ..
ကျနော်မေမေ့ကိုဆောင့်လိုးနေတာ ပြင်းသည်ထက်ပြင်းလာတယ်၊ အရှိန်လျှော့ဖို့မစဉ်းစားတော့ဘူး။
“အားးးစူးးအိ..အိ..အိ..အိ..ဟင့်…အင်းးးးးး….”

သိပ်မကြာလိုက်ခင်မှာပဲ မေမေ့ကိုယ်လေးဟာတောင့်တင်းသွားရာက ဆတ်ကနဲ..ဆတ်ကနဲ..တုန်တက်ပြီး
အသံရှည်ဆွဲညည်းရာကနေပျော့ကျသွားပါတော့တယ်။
မေမေပြီးသွားပါပြီ။ စောက်ခေါင်းထဲကကြွက်သားတွေကလီးကိုဆုပ်ညှစ်ပေးနေတယ်။

ကျနော်ကမပြီးသေးတော့ မေမေ့ကို အားပါပါနဲ့ဒလစပ်အကြိမ်၂ဝ လောက်ဆက်ဆောင့်ပြီး လိုးပစ်လိုက်ပြီးတာနဲ့
ကျနော့်ကိုမွေးထုတ်ခဲ့ဖူးတဲ့ မေမေ့ရဲ့ မွေးလမ်းကြောင်းစောက်ခေါင်းကြီးထဲကို လရည်တွေအားပါအောင်ပန်းညှစ်ထည့်လိုက်ပြီး
ကျနော်လဲ မေမေ့ကိုယ်ပေါ်မှောက်ကျကာ ပြီးသွားတော့တာပါပဲ။
ကျနော့်ရဲ့မျိုးစေ့သားလောင်းတွေပါတဲ့သုက်ရည်ဖြူဖြူတွေဟာ မေမေ့ရဲ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်း ၂လွှာကြားကတအိအိနဲ့စီးထွက်ကျလာပါတယ်။

ကျနော်တို့သားအမိနှစ်ယောက်လည်း အိပ်လျက်အနေအထားက တင်းတင်းဖက်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း အငမ်းမရနမ်းစုတ်နေမိကြတယ်။
ကျနော့်ခံစားချက်မှာ ဒီနေ့လှုပ်ရှားဆက်ဆံမှုတွေအားလုံးဟာ အရင်အိပ်မက်တွေမက်ခဲ့ဘူးတာနဲ့မတူပဲ တမူကွဲနေတာကို သိသိသာသာသတိထားမိလာတယ်။
သွေးသားရာဂစိတ်ဆူပွက်မှု၊ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့အထိအတွေ့၊ မေမေ့ရဲ့အနီးကပ်မျက်နှာအမူအရာခံစားမှုတွေ၊ အားလုံးတမျိုးကြီးပါပဲလေ…။
ကျနောမောပန်းနွမ်းဟိုက်စွာနဲ့ပဲ အားကုန်သလိုဖြစ်သွားပြီး မေမေ့ဘေးမှာလှဲအိပ်ချလိုက်မိတယ်။

“ကဲ…တို့တွေ..အခု ဘာဆက်လုပ်ကြမလဲ၊ ဘယ်လိုလုပ်ကြ၊ ရှင်းကြမလဲ…ဟင်….”
“ဒါ…အိပ်မက်ပဲလေ..အချစ်ရယ်……..”
….. …….. …………. ………………….
ကျနော့် မျက်ခွံတွေလေးကျလာပြီး
မောပန်းအားလျော့စွာနဲ့ပဲ အိပ်မောကျသွားပါတော့တယ်။

——————————————
အင်းစက် အတွေ့အကြုံဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။
မနှစ်ခြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

အခန်း ၁၀။ အိပ်တစ်ဝက် နိုးတစ်ဝက်

မနက် လင်းအားကြီးအချိန်လောက်ရှိမယ်လို့ထင်တယ်…
အိပ်ရာက ကျနော်နိုးလာခဲ့တော့ သတိထားမိတာက ကျနော်အဝတ်အစားမကပ်ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့
မေမေ့အခန်း မေမေ့ကုတင်ပေါ်မှာရောက်နေတာကိုအံ့ဩကြီးစွာတွေ့လိုက်ရတယ်။
ဘေးဘီကြည့်လိုက်တော့ မေမေဟာစောင်ကြီးခြုံပြီးဘေးတစောင်းလေးအိပ်မောကျနေတာတွေ့ရတယ်။
ကျနော်ခုထိ အိပ်မက်ထဲမှာပဲရှိနေတုန်းပဲလားမသိဘူး။ ဘာမှမရေမရာ…

အခြေအနေမှန်ကိုသိချင်တာနဲ့ စောင်ခြုံကိုအသာမပြီး မေမေ့ကိုစောင်အောက်ကနေဖက်လိုက်တယ်။
ဟင်…မေမေ ဘာမှလည်းဝတ်မထားပါလား..။
ကျနော်ကလည်း ဘာမှဝတ်မထား၊ အသားနဲ့အသားချင်းထိကပ်လို့နေတယ်။
ကျနော်မေမေ့ရဲ့တစောင်းလေးဖြစ်နေတဲ့ဝတ်လစ်စားလစ်ကိုယ်လုံးလေးကိုနောက်ကျောကကပ်ဖိပြီးခွဖက်ထားလိုက်တယ်။
အဝတ်မပါတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထိတွေ့နေရမှုဟာသွေးတွေကိုနွေးရာကနေ ပြန်ဆူစပြုလာစေပြီ။
လုံးဝန်းပြီးတင်းအိနေတဲ့မေမေ့ရဲ့ တင်သားဖင်သားကြီးတွေဟာ ကျနော့်ရဲဆီးစပ်၊ ပေါင်ဆုံဂွကြားနဲ့၊ ပေါင်သားတွေကိုဖိကပ်တွန်းထိုးနေတယ်။

ကျနော့်လီးထဲကိုပူနွေးဆူပွက်နေတဲ့သွေးတွေအမြန်ပြေးဝင်စီးဆင်းလို့လာနေပါပြီ။
ကနြော့လီးကွီးအစှမျးကုနျတောငျတကျလာပွီး မမေေ့ရဲ့စောကျဖုတျကှဲကွောငျးကွီးကို နောကျကနအေောျတျိုပဲကောျထိုးလိုကျသလိုပါပဲ။
ကျနော်လဲ တောင်နေတဲ့လီးကြီးကို မေမေ့စောက်ပေါက်ဝကိုသေချာတေ့လိုက်ပြီး ခါးကိုကော့ကော့ထိုးကာနောက်တစ်ကြိမ်စလိုးပါတော့တယ်။
အပေါ်ပိုင်းကလည်း နောက်ကျောဘက်ကနေ မေမေ့ရဲ့လည်တိုင်ကော့ကျော့လေးကိုဖြေးဖြေးနမ်းရှုပ်ရာကနေ၊ စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။

နောက်ဖက်ကလှဲနေရင်းကနေ မေမေ့စောက်ပတ်ထဲ လီးကို ချောချောရှူရှူဝင်သွားအောင်သွင်းရတာလည်းလွယ်တဲ့အလုပ်တစ်ခုမဟုတ်…
တဖြည်းဖြည်းခြင်းကြိတ်ထိုးရာမှာ မေမေ့စောက်ခေါင်းထဲကချောဆီတွေထွက်စပြုလာလို့ လုပ်ရတာတဖြည်းဖြည်းအဆင်ချောလာရော။
စိတ်ထဲမှာတွေးမိလာတာက ဒီတစ်ခါအိပ်မက်မက်ရတာ တကယ်လုပ်နေရတာနဲ့ တူသထက်အရမ်းတူပြီးလာနေသလိုပဲ။

“အွန့် .. ဖြေးဖြေးနော်…”
မေမေ မျက်လုံးလေးမှိတ်ထားရာကနေမပွင့်တပွင့်လေးဖွင့်ကြည့်ရင်း ပြောလာတယ်။
ကျနော်လဲသာသာလေးပဲစတင်လှုပ်ရှားရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းအသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး စလိုးတော့တယ်။
ကျနော့်လချောင်းကြီးဟာ မေမေ့စောက်ခေါင်းထဲတရစ်ချင်း တရစ်ချင်းစီနစ်ဝင်သွားပြီး အဆုံးထိဒုတ်ဒုတ်ထိသွားပါပြီ။

ကျနော်မေမေပြောစကားကိုနားထောင်ပြီး ဖြေးဖြေးလေးနဲ့ငြိမ့်ငြိမ့်လေးပဲလိုးနေတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ မေမေ့ကိုကြာနိုင်သမျှကြာကြာလိုးချင်လို့…။
ကာမရေလျင်ကြောမှာယစ်မူးနစ်မြောနေတုန်း ခဏအကြာမှာပတ်ဝန်းကျင်အနေအထားဟာ တဖြည်းဖြည်းပြောင်းလဲလာတာကိုသတိပြုမိလိုက်တယ်။
ညအနေအထားမျိုးမဟုတ်တော့ပဲ တဖြည်းဖြည်းလင်းသည်ထက်လင်းလာတာပါပဲ။

ကျနော် မေမေ့ကို တစောင်းလေးနောက်ကနေကြိတ်လိုးနေလို့မကြာခင်မှာပဲ
မေမေလည်းခြေထောက်လေးတစ်ဘက်ကိုထောက်လိုက်ပြီးကိုယ်လေးကိုလှည့်လိုက်ကာ လေးဘက်ထောက်ကုန်းပေးလိုက်တယ်။
ကျနော်လည်းလီးကိုမချွတ်ပဲအလိုက်သင့်ပါသွားပြီး
နောက်ကနေဒေါ့ဂီဆွဲပြီးဆက်ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။
မေမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကလီးကိုဆွဲညှစ်နေတာ လုပ်နေရတဲ့လူမှာ ကြက်သီးတွေတဖြင်းဖြင်းနဲ့ကောင်းလိုက်တဲ့အရသာ။
မေမေလည်းညည်းသံတွေကိုမထိမ်းတော့ပဲလွှတ်ပေးလိုက်တယ်။

“အားးးးရှီး…ကျွတ်ကျွတ်…စစ်စ်စ်.. အိ အိ အိ….”
ဖတ်..ဖတ်..ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း ဗြစ်ဗြစ်…

ကျနော်အားကုန်ဆောင့်လို့ ကျနော့်ဆီးစပ်နဲ့ မေမေ့ဖင်ဆုံကြီး အသားချင်းရိုက်ခတ်သံ လီးနဲ့စောက်ပတ်ပွတ်တိုက်သံတွေ အခန်းတစ်ခုလုံးညံနေပြီလေ။
ခဏမှာတော့ ကိုယ်တွေကိုလှည့်လိုက်ကြပြီး ပုံစံပြောင်းကာ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးပြန်ပြောင်းဆော်ကြတယ်။
နှုတ်ခမ်းချင်းလဲဂဟေဆက်လို့၊
မေမေ့ခြေနှစ်ဖက်စလုံးက ကျနော့်တင်ပါးကိုအတင်းချိတ်ပြီးဖက်ထားပြီး ခြေနှစ်ဖက်နဲ့အချက်ကျကျ ကျနော့်တင်ပါးကိုဖိဖိပြီးဆောင့်ခိုင်းနေတယ်။
လိုးချက်တွေကပြင်းလည်းပြင်း မြန်လည်းမြန်လာပြီ။

အခုအချိန်မှာတော့ ကျနော်တို့ကာမဂိမ်းပွဲလေးကို အလိုလိုဦးဆောင်ထိမ်းချုပ်နေသူက မေမေဖြစ်သွားပါပြီ။
ပြူတင်းပေါက်မှန်ကူကွက်တွေကတဆင့် မနက်ခင်းရဲ့နေရောင်ခြည်ဖျော့ဖျော့ဟာ အခန်းထဲချဉ်းနင်းဝင်ရောက်လာတယ်။
ကျနော်ခွလိုးနေတဲ့ မေမေရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးပေါ်အလင်းရောင်ကြဲကြဲကြီးကျလာတော့
မေမေ့ရဲ့သဘာဝအတိုင်း မိမွေးတိုင်း ဘမွေးတိုင်းအနေအထားနဲ့ ဝင်းမွတ်ဖြူဖွေးနေတဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို ထင်ထင်ရှားရှားမြင်လာရတယ်၊ အားလုံး…အားလုံး ပဲ…၊

အရင်က မှောင်မဲ မသဲကွဲတဲ့အိပ်မက်ထဲမှာ ဝိုးတိုးဝါးတား၊
အခုတော့ လင်းထင်ပြတ်သားတဲ့အလင်းရောင်ထဲမှာ မေမေ့ကို အခုလိုမြင်လိုက်ရတာ ဒါဟာပထမဦးဆုံးအကြိမ်ပဲ။
မေမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲမှာလည်းကျနော့်လီးကစွပ်လျက်သား…။
မေမေမျက်လုံးလေးမှေးပြီးခံနေတယ်၊ မေမေ့စောက်ခေါင်းထဲက လီးကိုတစစ်စစ်ညှစ်ပေးနေတယ်။
ညည်းသံလေးကလည်းစွဲမက်ဖွယ် တဟင်းဟင်းနဲ့ ရာဂစိတ်ကို ပိုဆွပေးနေတယ်လေ။

ကျနော်မရတော့ဘူး….
ထိမ်းမနိုင်တော့ဘူး….
နောက်တစ်ကြိမ် ကျနော့်လီးထဲက အချစ်ရည်တွေ ပန့်ကအရှိန်နဲ.တွန်းထုတ်လိုက်သလို ဖြင်းကနဲ ဖြင်းကနဲပန်းထွက်လာပြန်ပြီ။
ကျနော့လရည်တွေ မေမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲညှစ်ချနေချိန်မှာ ကျနော်သေချာငုံ့ကြည့်နေမိတယ်။
အလင်းရောင်မှာပြတ်ပြတ်သားသားကြီး၊ အရင်ကဒီလို တခါမှမမြင်ဖူးခဲ့ဘူး၊ စိတ်လှုပ်ရှားဖို့အကောင်းဆုံးမြင်ကွင်း။

ကနြောျလီးကိုဆှဲခြှတျလိုကျတဲ့အခြိနျမှာတော့ ကနြော့ျလရညျနဲ့ မမေေ့စောကျရညျတှပေေါငျးစပျထားတဲ့ ခြှဲပစြျပစြျ အရညျတှဟော
မေမေ့စောက်ဖုတ်ဝကအန်ထွက်လာပြီးတော့ ဖင်ကြားမြောင်းဖြူဖြူလေးကတဆင့် အိပ်ရာခင်းပေါ်ကိုအကွက်လိုက်စီးကျသွားတယ်။
တသက်တာမျက်စိထဲ စွဲနေမယ့်မြင်ကွင်း။

မေမေဟာနွမ်းလျပင်ပန်းစွာနဲ့ မျက်လုံးလေးမှိတ်၊ ငြိမ်ပြီးမှိန်းနေတယ်။
ကျနော်သာယာပျော်ရွှင်တဲ့ပီတိအပြည့်နဲ့ ဖြူဖွေးတင်းရင်းလှပတဲ့မေမေ့ရဲ့ရေဆေးငါးကိုယ်ခန္ဓာလေးကို စူးစမ်းမှုအပြည့်နဲ့ကြည့်နေမိတယ်။
ပြီးတော့မေမေ့တကိုယ်လုံးကိုလည်း နေရာမလပ်နမ်းနေမိတယ်။ မေမေ့တကိုယ်လုံး ကျနော်မချစ်တဲ့နေရာဆိုတာမရှိဘူး။

မေမေ မျက်လုံးတွေဖွင့်ကြည့်လာတယ်…
ကျနော့မျက်နှာကိုစိုက်ကြည့်ပြီးတော့…
“ကဲ…ပြောပါဦး..အခု ဒို့တွေ ဘယ်လို…၊ဘာဆက်လုပ်ကြမလဲ”
“ကောင်းလိုက်တဲ့အိပ်မက်..မေမေ..”
“မိုးပဲလင်းနေပြီ..ခုထိမနိုးသေးဘူးလား!
“မနိုးသေးဘူးအချစ်ရယ်၊ ခုထိစိတ်ကူးအိပ်မက်ထဲမှာပဲ”
“သိဘူး…မေမေရေအရင်သွားချိုးလိုက်ဦးမယ်”
“အင်း..သွားလေ အချစ်”

မေမေရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားပြီးတဲ့နောက် ကျနော်ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကိုထလျှောက်ပြီးစူးစမ်းအကဲခတ်လိုက်တယ်။
ပြူတင်းအပြင်ကိုလှမ်းကြည့်တော့ ခုနကလေးမှမိုးတိတ်သွားတဲ့အနေအထား၊
ကုတင်နဲ့အိပ်ရာခင်းပေါ်မှာစိုရွှဲပေပွနေတာကတော့ စောစောက မေမေ့စောက်ဖုတ်ထဲက ယိုစီးလျှံကျလာတဲ့ အချစ်ရည်များ၊
ကျနော်လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့သွားတို့ကြည့်တော့စိုရွှဲရွှဲ ကပ်စေးစေး အထိအတွေ့ကိုရတယ်။
ညှီစို.စို.အနံ.လေးကိုလဲရနေတယ်။ ကျနော့်ခန္ဓာကိုယ်ကလဲ အကြောတွေတဖြင်းဖြင်းနဲ့ မောဟိုက်နွမ်းနယ်မှုကိုလဲသိသိသာသာခံစားနေရတာ။

ဒါ…ဒါ…ကျနော်အိပ်မက်မက်နေတာမဟုတ်တော့ဘူး၊
အိုးးး ဆပ်ပရိုက်စ်…ဒါ လောကနိဗ္ဗာန်ပဲ… ကျနော် မေမေ့ကိုတကယ်ကြီးပဲလိုးပစ်လိုက်ပြီပေါ့…ဟုတ်လား…
အိပ်မက်ထဲကနေ ဘယ်လိုလုပ်ပြီးမေမေ့ကုတင်ပေါ်ကို တကယ်ရောက်သွားရတာလဲ။

ကျနော်အသာလေးတိတ်တိတ် ရေချိုးခန်းနားလိုက်သွားလိုက်တယ်။
ကျနော်ညတိုင်း မေမေနဲ့အိပ်မက်မက်နေရပေမယ့်အခုထိမေမေရေချိုးရင်ခိုးချောင်းဖြစ်တုန်းပဲ။ ခိုးချောင်းရတာကို စွဲလန်းနေတုန်းပဲ။
ဒါပေမယ့်ဒီတခါတော့ချောင်းစရာမလိုတော့ပါ၊

မေမေကလည်း ခါတိုင်းလိုရေချိုးခန်းတံခါးကိုအသေဂျက်ချမထားပဲ ခပ်ဟဟလေးဖွင့်ထားတာတွေ့ရတယ်။
ကျနော် အခန်းဝကနေရပ်ပြီး မေမေရေချိုးနေတာကို ကြည်နေလိုက်တော့ မေမေလည်းတံခါးဝကိုလှည့်ကြည့်လာပြီး
ကျနော့်ကိုခဏကြာမျက်လုံးချင်းဆိုင်ကြည့်နေတယ်၊ ပါးစပ်ကတော့ဘာတခုမှမပြောဘူး။
တံခါးကိုလည်းဆွဲမပိတ်ပဲ ဒီတိုင်းဆက်လွှတ်ထားတယ်။

မေမေပုံမှန်အတိုင်းဘာမှမဖြစ်သလို ရေဆက်ချိုးပြီး တစ်ကိုယ်လုံးဆပ်ပြာတိုက်နေတယ်၊
တံခါးဖက်ကျောခိုင်းပြီး ခြေထောက်တွေကိုကုန်းပွတ်နေတော့ နောက်ကိုပြူးထွက်လာတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုတွေ့လိုက်ရတော့ကျနော့်သွေးတွေဆူ၊
စိတ်တွေပြန်ထန်လာပြီး၊ ပေါင်ကြားကမြွေဟောက်ကလည်းထပ်ပြီးပါးပျဉ်းထောင်လာပြန်ပြီ။

ကျနော်လည်း ရေချိုးခန်းထဲလှမ်းဝင်သွားလိုက်ပြီး
မေမေ့ခါးလေးကိုလက်နှစ်ဘက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ၊ တင်လုံးလုံးကြီးတွေကြားထဲကနောက်ကိုပြူးနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုလီးတေ့ပြီးလိုးပစ်လိုက်တော့တယ်။
စောက်ဖုတ်ကောလီးကောရေတွေစိုနေပေမယ့် ကြပ်တည်းတဲ့အတွေ့အထိကိုတော့သိနေရတယ်။
“အားးးး ဖြေးဖြေးလုပ်နော်”

ကျနော်ဖြေးဖြေးလှုပ်ရှားရင်း မေမေ့အဖုတ်ထဲကချောဆီတွေထွက်လာတော့ သွင်းရထုတ်ရချောလာရော။
ကျနော်မေမေ့ကိုဆောင့်လိုးနေပြီ၊
ရေချိုးခန်းရေပန်းကကျလာတဲ့ရေအလျဉ်က သားအမိနှစ်ယောက်လုံးရဲ့ခန္ဓာတွေပေါ် တဖွားဖွားကျပြီးစိုရွှဲနေတယ်။
စိုစွတ်အေးစက်တဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် သေချာသွားတာတစ်ခုကတော့ ကျနော်တို့ဟာ အိပ်မက်ထဲမှာဆက်ရှိနေတာမဟုတ်တော့ဘူးဆိုတာပါပဲ။

“အူးးးး အားး ကျွတ်ကျွတ် ရှစ်…”
“ချစ်လိုက်တာ..မေမေရယ်”
“အားးးး အားးးး အားးး အိ.. ဆောင့်..ဆောင့် စမ်းကွယ်”

အတန်ကြာမှာ ကျနော်လည်းလိုးတာရပ်၊ လီးကိုချွတ်ပြီး
မေမေ့ကိုနောက်ထပ်ကာမအရသာတစ်မျိုးထပ်ပြောင်းပေးချင်လို့ မေမေ့ဖင်ကြီးနောက် ကြမ်းပြင်မှာဒူးထောက်ချလိုက်တယ်။
မေမေကမတ်တတ် ကျနော်ကမော့လျက်အနေအထား။
ကျနော် မေမေ့ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးကိုကိုင် နီရဲနေတဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားပေါ်အောင်ဖြဲပြီး
လျှာကိုထိုးသွင်းလို့လျက်ပေးလိုက်တော့ မေမေဆတ်ကနဲထွန့်သွားတယ်။

စောက်ဖုတ်ထဲမှာအခုတင်လိုးထားလို့ အရည်ချွဲချွဲ စီးစီးတွေရှိနေတယ်၊
ကျနော်လဲ မရွံမရှာ အကုန်လျက်ပစ်လိုက်တယ်။
စောကျဖုတျရဲရွဲကီးထဲလြှာထိုးလကြျလိုကျ
ဖင်ကြီးကိုဖြဲပီး စအိုဝညိုညိုလေးကိုလည်း လျှာကလေးထိုးကလိပြီး
စအိုဝပတ်လည်က ဖင်သားတင်ပါးသားနုနုလေးတွေကိုလည်းလျှာကစားပြီးတလွှားချင်းလျက်ပေးလိုက်တာ၊

“အားးး ဟားး အင့်..အင့်..ဟင့်… သားရယ်..ရှီး ကောင်းလိုက်တာ”
နောက်ဘက်က လျက်ပြီးတော့ မေမေ့ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်ခိုင်းလိုက်ပြီး
ဘိုထိုင်အိမ်သာဂမုတ်ပေါ်ခြေတစ်ဖက်တင်ခိုင်းလိုက်တော့
စောက်ဖုတ်ဟာပိုပြီးဟဖြဲထားသလိုဟက်ပက်လေးပေါ်လာတော့တယ်။
မေမေ့ရဲ့သွေးအပြည့်နဲ့တင်းနေတဲ့စောက်စိပြူးပြူးလေးကို တရှူးရှူးနဲ့ တအားဆွဲစုပ်လိုက်တော့..

“အားးး အမလေး .. ရှီး.. ကျွတ်ကျွတ်… ဟင်းးးး”
မေမေ့ခမြာ ကျနော်လျှာကပေးတဲ့ ကာမအရသာကို ဆတ်ဆတ်လူးအောင်ခံနေရတယ်။
ကျနော် ၁ဝမိနစ်နီးပါး မေမေ့စောက်ပတ်ကြီးကိုအတွင်းအပြင်အရှေ့အနောက် နှံ့အောင် စိတ်ရှိလက်ရှိဂျာပေးနေလိုက်တာ
နောက်ဆုံးမတော့မေမေဘယ်လိုမှတောင့်မထားနိုင်တော့ဘူး…
“အားးး သားး…တော်တော့ မေမေ….မရတော့ဘူးးး….မနိုင်တော့ဘူး မေမေ့ကို ပြီးအောင်လုပ်ပေးပါတော့..”

ကျနော်လဲ မေမေ့ကိုအိမ်သာကြွေရေဆွဲကန်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ထောက်ကုန်းခိုင်းပြီး ဖင်ကြီးကိုနောက်ပစ်ခိုင်းလိုက်တယ်။
ပြူးထွက်လာတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းကားနေတာ၊
ဒီစောက်ဖုတ်ကြီးဟာ လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ် ၂ဝနီးပါးက ကျနော့်ကိုမွေးထုတ်လာခဲ့တဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးမဟုတ်ပါလား၊
အခုဒါအိပ်မက်ထဲမှာမဟုတ်တော့ပဲ ကိုယ်ကိုမွေးတဲ့အမေအရင်းရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးတကယ်ကြီးလိုးနေရပါပြီကော။

ကျနော်မေမေ့စောက်ပတ်ဝကိုလက်နဲ့အသာဖြဲဟပြီး ကျနော့်လီးဒစ်ကြီးနဲ့တေ့ကာဆောင့်လိုးလိုက်ပါတော့တယ်။
ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဇွိ ဇွိ..ဒုတ်..ပလွတ်..ဖောက်..ဗြစ်..”

ကျနော်မေမေ့ကိုခပ်ကြာကြာဆက်ပြီးလိုးဆောင့်နေပြီးတဲ့နောက်မှာ မေမေ့ရဲ့ရာဂအားကိုဆွပေးတဲ့ညည်းသံတွေနဲ့
စောက်ဖုတ်ကကျွန်တော့လီးကိုဆွဲညှစ်ပေးနေတာတွေကိုအရှူံးပေးလိုက်ရပါပြီ။

ကျနော်မေမေ့စောက်ဖုတ်ထဲနောက်ထပ်တစ်ကြိမ်လရည်တွေတဆတ်ဆတ်ပန်းထည့်ပြီးပြီးသွားပြန်ပြီ။

“အားးးး ရှူးး…ရှစ်….ထွက်…ထွက်ကုန်ပြီ မေမေ”
“ရှီးးး…ကျွတ် ကျွတ်…ကောင်းလိုက်တာသားလေးရယ်…”

——————————————