ကျမရွလား
ကျမရွလား
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
“သမီးကြီး ညည်းအဖေရော”
“အိမ်သာသွားတယ်အမေ”
“အာ့ဆိုလည်းနေပါစေ အမေ့ကိုအိမ်သော့
ပေး အမေ ဆေးရုံပြန်သွားရအုန်းမယ်”
“ရော့အမေ ”
” အအ”
“ဟဲ့ဘာဖြစ်တာတုန်း”
“ပုရွက်ဆိတ်ကိုက်တာအမေ”
“ဆေးဖြုန်းလေသမီး အမေသွားပြီ
သမီးအဖေလာရင်ပြောလိုက် ဒီနေ့ည
စာရင်းတွေလုပ်ရမှာမို့လို့ ဆေးရုံမှာ
အိပ်ရမယ် သမီးတို့သားအဖ
ညစာကိုကြည့်ကြပ်သာစားလိုက်တော့”
“ပင်ပန်းလိုက်တာအမေရယ်”
”မတတ်နိုင်ဘူးသမီးဆေးရုံမှာလည်း အမေ
မရှိရင်မဖြစ်တာသမီးသိလျက်နဲ့နက်ဖြန်
လူကြီးလာမှာမို့ ပြင်ဆင်နေရတယ် ”
“ဟုတ်ကဲ့ပါအမေ စောစောလည်း
အိပ်အုန်းနော် ”
“အေးအေး အမေသွားပြီ”
ဟူးးးတော်ပါသေးရဲ့ အမေဆိုင်ထဲမဝင်လို့။
နို့မို့ဆိုသေပြီ။အဖေကခုံရှည်အရှေ့ကနေ
အဖုတ်ကိုပင့်ယက်နေတုန်း အမေပြန်လာ
တာနဲ့တိုးတယ်။ဆေးဆိုင်ဆိုတော့ဆေးဘူး
ထည့်တဲ့မတ်တပ်ဘီရိုက
လေးပေခွဲလောက်မြင့်သည်။
ရှေ့ကကွန်ပို့စစ်ပြားတွေနဲ့
အလှဆင်ထားတော့အထဲကိုမမြင်ရ။
မတ်တပ်ဘီရိုလေးနဲ့နောက်နံရံကဘီရိုကြား
၃ပေလောက်ပဲကွာသည်။တော်ရုံလူလည်း
မသိမမြင်ရ။ကျမကိုမတ်တပ်ရပ်ခိုင်းကာ
ဟန်မပျက်နေခိုင်းပြီးထဘီအောက်ဝင်ကာ
အဖုတ်ကိုစိမ်ပြေနပြေကိုထိုင်ယက်နေတာ။
ကျမလည်းဒီလိုယက်ခံရတာကြာလာတော့
့အကျင့်ဖြစ်နေပြီ။ဈေးဝယ်လာလည်း
အေးဆေးရောင်းနိုင်သည်။ဆိုင်က၆ပေခန်း
နောက်တော့၁ဝပေလောက်ရှိသည်။
နောက်မှာဆေးထားတဲ့အခန်းလုပ်ထား
သည်။ဈေးဝယ်သူကဆိုင်ရှေ့ကနေသာ
ရပ်စောင့်ပြီးဝယ်ရတဲ့အပြင်
ရေမလွတ်မှာစိုးလို့ဆိုင်ခုံတုံးကို
တစ်ပေကျော်မြှင့်ထားတာဆိုတော့
အေးဆေးပင်။ဘေးဆိုင်တွေကလည်း
ထီဆိုင်နဲ့အပ်ချုပ်ဆိုင်ဆိုတော့အသံတွေကဆူညံနေသည်။ကျမတို့စကားပြောရုံ
လောက်ကိုဘေးကမကြားနိုင်။
ခုလည်းအမေဆေးရုံက
ဗြုန်းစားကြီးပြန်လာလို့ဘာလုပ်လို့
ဘာကိုင်ရမှန်းမသိချိန် အဖေအောက်ကနေ
အေးဆေးနေရန်အချက်ပြနေတော့
ခပ်တည်တည်ပဲနေလိုက်ရသည်။အမေ
လည်းသူ့အလုပ်နဲ့ရှုပ်နေလို့ဆိုင်ထဲမဝင်
ဘဲအိမ်သော့ယူပြီးပြန်သွားလို့
တော်သေးသည်။
”အအရှီးးး အဖေ သမီးပြီးပြီ ပြီးပြီ
အဖေတော်ပြီလေ လူတွေရှုပ်လာပြီ
ဈေးဝယ်လည်းလူကျလာပြီ။အိမ်ရောက်မှ
နော်”
“အေးပါကွာ အာ့ဆိုလာအောက်ဆင်း”
“ဟာ အဖေကလည်း အိမ်ရောက်မှပါဆို”
“ခဏလေးပါသမီးရဲ့”
“အဖေတို့နော်ပြောမနိုင်ဘူး မနိုင်စိန်
ကိုနှာဘူးကြီး”
”ဘာဖြစ်တုန်းဘူးမှာပဲ ဘာလဲအဖေကို
သမီးနဲ့သမီးအမေကိုမဘူးပဲ အခြား
ကောင်မလေးတွေဘူးစေချင်လို့လား”
“ဘူးရဲဘူးကြည့် သမီးနဲ့အမေရှိရဲ့သားနဲ့
မွှေကြည့် ဒီမှာတွေ့လားကပ်ညေး ဖြတ်ပြီး
၃၄သိန်းနဲ့ရောင်းစားပစ်မယ် ခိခိခိ”
“မလုပ်ပါနဲ့ကွာ သမီးတို့ငတ်နေပါမယ်”
“ကဲပါ အပေါ ်တက်ပါအဖေရယ်
မျက်နှာလည်းသုပ်အုန်း”
ကျမပြီးသွားတော့ အဖေအပေါ ်တက်လာ
ကာမျက်နှာကစောက်ရည်တွေကိုလုံချည်နဲ့
သုပ်နေသည်။အဖေခုံရှည်ပေါ ်ထိုင်တော့
ကျမလည်းကိုယ့်အလှည့်မို့
ကြမ်းပြင်ဒူးထောက်ပြီးအဖေလီးကိုကုန်း
စုပ်ပေးမိသည်။စံချိန်လွန်ဂေါ ်လီတပ်လီးကြီး
ကိုအမေနဲ့ကျမအသည်းစွဲကြိုက်နေမိသည်
လုံးပတ်က၂လက်မနီးပါးတုတ်တဲ့အပြင်
၈လက်မကျော်တဲ့လီးကြီးကိုငုံစုပ်လိုက်
သည်။စုပ်ပြီဆို ပါးစပ်ထဲကမထုတ်ချင်
အောင်ကြိုက်တဲ့လီးညိုရှည်ကြီး။ဂေါ ်လီ
အရှည် အလုံး စုံအောင်ထည့်ထားတဲ့
လီးကြီးကိုစုပ်ရင် ဂေါ ်လီလေးတွေကိုလျှာနဲ့
လှိမ့်ပြီးကစားရတာကြိုက်သည်။
တစ်ချက်ချင်းတစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့စုပ်ပေးပြီး
အဖေ့ကိုfeelတက်စေသည်။အဖေက
လုံးဝမတ်တပ်ရပ်ကာ ကျမပါးစပ်ကို
လိုးတော့သည်။လူသူမသိအောင်ခိုးလုပ်ကြ
ရတာဆိုတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်းပေါ့။ကျမ
လည်ချောင်းထဲအထိလီးထိပ်ဝင်လာပြီး
နှာခေါင်းဝကိုလမွှေးထူတွေဝင်လာသည်။
လက်တစ်ဖက်နဲ့ဂွေးဥတစ်လုံးကိုပါပါးစပ်ထဲအတင်းသွင်းနေသည်။
”အူးး သမီးရယ် ကောင်းတာကွာ”
ဈေးဝယ်လာလို့ဆေးစပ်ပေးနေသံကြားမှ
ကျမလည်း သက်သာသည်။အဖေ့လီးကို
ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲဆက်စုပ်ပေးနေမိသည်။
”ဦးနိုင်ကြီးရေ အဖျားပျောက်ဆေးလေး
စပ်ပေးပါအုန်း အိမ်ကအငယ်မဖျားနေလို့
အို့ ဦးနိုင်ကြီး ချွေးတွေရွှဲလို့ပါလား
အိုက်လို့လား ဗျ”
“အေးကွ အိုက်တယ် ရာသီဥတုကလည်း
ပူတယ်ဟ ထွေးမောင်ရ”
“ဟုတ်ပါ့ဗျ ဒီနွေပူချက်ဗျ”
”အေးအေး ရပြီထွေးမောင် သုံးခွက်စာ
ငါးရာကျတယ် ”
”ဒီမှာငါးရာဦးနိုင်ကြီး ”
“အေးအေး”
ကိုထွေးမောင်ကြီးသွားတော့ကျမပါးစပ်ထဲ
လီးကြီးခပ်သွက်သွက်ပြန်ဝင်လာသည်။
မကြာပါဘူးလရည်ပြစ်ပြစ်တွေပါးစပ်ထဲ
အပြည့်ဝင်လာတော့သည်။
”ဟားးးသမီးရယ် ကောင်းတယ်ကွာ ရှီးးး”
အဖေပြီးတော့ သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးက
ပါးစပ်ထဲမှထုတ်ကာပြောင်အောင်လျှာနဲ့
ယက်ပေးလိုက်သည်။စုပ်မဝတဲ့လီးကြီးကို
တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နမ်းရင်း ထလိုက်သည်။
ဒီညတော့အိပ်ရဖို့လမ်းမမြင်တော့။
နက်ဖြန်ဆိုင်ပိတ်ရက်အပြင်အမေကလည်း
ဆေးရုံမှာအိပ်လုံးပေါက်မှာလေ။
အဲ့တော့တစ်ညလုံးအဖေ့အလိုးခံရမှာလေ။
အဖေနဲ့ကျမဒီလိုလိုးနေကြတာသိပ်တော့
မကြာသေးဘူး။တစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။
အဖေဦးနိုင်ဦးကသင်္ဘောသား။
၆လလောက်ပဲအိမ်မှာရှိတာများတယ်။
အမေကလည်းမြို့နယ်ဆေးရုံက
ရာထူးအမြင့်ဆုံးသူနာပြုတစ်ယောက်။
နာမည်ကဒေါ ်လှယဉ်လေး။
ဆေးရုံမှာက အလှည့်ကျဂျူတီဆိုပေမယ့်
အလုပ်အရမ်းများချိန်ဆို ဆေးရုံမှာပဲနေတာ
များသည်။ကျမနဲ့မောင်လေးကိုငယ်ငယ်
ကတည်းကအိမ်မှာ၂ယောက်တည်းထားခဲ့
ပြီးဆေးရုံမှာပဲနေတတ်သည်။အရင်ကတော့
အဒေါ ်အပျိုကြီးလာနေသည်။ကျမတို့ကြီး
လာတော့သူလည်းရိပ်သာဝင်သည်။
အဖေကသဘောင်္သားဆိုတော့၆လလောက်
ပဲပြန်လာရတာလေ။အဖေပြန်လာချိန်တော့
အစပိုင်းပဲအမေခွင့်ယူပြီးအိမ်ကပ်သည်။
ကျန်အချိန်ဆိုသားအဖ၃ယောက်ကိုထားခဲ့သည်။ခုတော့မောင်လေးအေးချမ်းနိုင်က
ဘော်ဒါမှာ။ဒီနှစ်ဆယ်တန်းလေ။သူလည်း
အဖေတူသားသိပ်နှာဘူးထတာ။အရင်က
ရိုးရိုးကျောင်းပဲတက်တာ။ကျောင်းမှာ
အပြာခွေမိတာနဲ့စာအုပ်အသိမ်းခံရတာနဲ့။ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကိုဖင်နှိုက်လို့
ကျောင်းထုတ်ခံရပြီးကတည်းကကိုယ်ပိုင်
ကျောင်းကိုပို့လိုက်ရတာ။သူ့ကိုသာပြောတာပါ။အစ်မဖြစ်တဲ့ကျမသဇင်နိုင်ကလည်း
အဖေတူသမီး။အထန်ပေါ့ရှင့်။
အမေနဲ့အဖေလိုးကြတာကိုမြင်ပြီး
အဖေ့ကိုမြူစွယ်ပြီးလိုးခံခဲ့တာ။လီးကြီးကို
လည်းကြိုက်လို့။ကျမ အဖေနဲ့မလိုးခင်
ကတည်းကအလိုးခံဘူးပါတယ်။ကျမဘဲက
စားပြီးနားမလည် ကျမကိုဝအောင်လိုးပြီး
သူဌေးသမီးနဲ့ယူသွားတာ။အဲ့ထဲကစိတ်နာ
ပြီး ဘာရည်းစားမှမထားတော့။ယောကျင်္ား
လည်းမယူချင်သေး။အလိုးတော့ခံချင်တယ်
အဲ့တော့အဖေ့ကိုမြူစွယ်ပြီးအလိုးခံလိုက်
တာ။အဖေကကျမ ဘဲနဲ့လိုးဖူးတာသိနေ
တယ်။ဘဲနဲ့ပျက်ပြီးစိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့မကပ်ချိန်
အဖေကလည်းသင်္ဘောကပြန်ဆင်းချိန်နဲ့
တိုးတာ။ကျမကိုနှစ်သိမ့်ပေးပြီး ပျော်အောင်
ထားသည်။ကျမအရင်လိုပြန်ဖြစ်လာတော့
အလိုးခံချင်စိတ်ကဖြစ်လာတယ်။ဆိုင်ကနေ
အိမ်အပြန်အဖေနဲ့အမေလိုးနေတာတွေ့ပြီး
အဖေ့ဂေါ ်လီလီးကြီးနဲ့အလိုးခံချင်စိတ်ဖြစ်
လာတယ်။သားအဖခြင်းမဖြစ်သင့်ပေမယ့်
အဖေလီးကြီးကိုမျက်လုံးထဲကမထွက်။
အမေညဂျူတီဆင်းတုန်းအမေတို့အခန်းထဲ
ဝင်ကာအိပ်နေတဲ့အဖေ့နားကပ်ပြီး လုံချည်
ကိုအသာလှန်လိုက်သည်။
ဗိုက်ပေါ ်ကပ်နေတဲ့လီးကြီးကိုင်မိသည်။
အထဲမှာအစိလေးတွေနဲ့။ဂွင်းထုပေးပြီး
လီးကြီးကိုငုံစုပ်မိသည်။လီးညိုညိုကြီးစုပ်ရတာပါးစပ်ထဲအပြည့်ပင်။လီးကြီးကခဏ
အတွင်းထောင်ထလာသည်။အဖေနိုးလို့
ကျမကိုဆွဲလိုးလည်းခံဖို့အသင့်ပဲ။
“ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် အုအုအွတ်”
“ဟင်သမီး အ စုပ်စုပ်ကောင်းတယ် အားးး
အား ထွက်ကုန်ပြီကွယ်”
အဖေကကျမခေါင်းကိုဖိချကာ ဖင်ကော့ပြီး
ပါးစပ်ကိုလိုးကာလရည်တွေအပျစ်လိုက်
ပန်းထည့်တော့ ကျမဘဲနဲ့တုန်းက လီးစုပ်ဖူး
ပေမယ့် လရည်တွေမျိုမချခဲ့ဖူး။အခုအဖေ
ကခေါင်းကိုအတင်းဖိပြီးပန်းထည့်တော့
ညှီစို့စို့အရသာကြောင့်ပျိုတက်လာပေမယ့်
ကျိတ်မှိတ်ပြီးမျိုချလိုက်ရတယ်။ညှီပေမယ့်
တစ်မျိုးတော့အရသာရှိသား။ပျစ်ချွဲချွဲနဲ့။
”အဖေအကျင့်ယုတ်တယ်
ပါးစပ်ထဲပန်းထည့်တယ် ဝေါ့ ဝေါ့
အဟွတ်အဟွတ်”
“ဆောရီးသမီးရယ် သမီးစုပ်ပေးတာ
ကောင်းသွားလို့ပါ ဒါနဲ့သမီးက
ဘယ်ကဘယ်လို အဖေ့လီးကို
ိုစုပ်နေတာလဲ အဖေက ယဉ်လေးထင်လို့
သေချာကြည့်တော့သမီးဖြစ်နေတာ”
အဖေက ကျမကိုသူ့ကိုယ်ပေါ ်ဆွဲတင်ကာ
ဖက်ပြီးစကားပြောသည်။
”သမီးကိုအထင်သေးသွားဟင် အဖေ”
”မသေးပါဘူး ပိုတောင်ချစ်သေးတယ်
သမီးခုချိန်ဘာတွေဖြစ်နေ ဘယ်လိုခံစား
နေရတယ်ဆိုတာအဖေနားလည်ပါတယ်
ကဲ သမီး ခု အဖေ့အလှည့် ပက်လက်လှန်
အဖုတ်ယက်ပေးမယ်”
”အာ အဖေကလည်း ရှက်စရာကြီး”
“ဘာဖြစ်တုန်းသမီးရဲ့ သားအဖပဲဟာ
သမီးအဖုတ်ကို ငယ်ငယ်လေးကတည်းက
အဖေနမ်းနေကြ ခုမှရှက်နေတယ်”
”သားအဖခြင်းအဲ့လိုလုပ်လို့
ကောင်းပ့ါမလားအဖေ တော်ကြာ အမေ
သိသွားမှဖြင့်”
“ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မသိအောင်နေမှာပေါ့
သားအဖခြင်းလိုးတာ ခုခေတ်မှာ
မဆန်းတော့ပါဘူး အဖေ့သူငယ်ချင်း
တစ်ယောက်တောင် သူ့သမီးနဲ့လိုးပြီးပြီ
ပြောတယ် ခု သမီးလိုအပ်နေတာ
အဖေသိတယ်”
”အာ့ဆိုအမေနဲ့ မောင်လေးတို့အဲ့လို
လုပ်ကြရင်ရောအဖေခွင့်လွှတ်မှာလား”
” ပိုကောင်းတာပေါ့ကွ အင်းစက်မိသားစု
ဖြစ်လာတာပေါ့ ဟားဟား”
အဖေကကျမပေါင်လေးကိုဆွဲကားပြီး
အဖုတ်အာတာတာလေးကိုခေါင်းထိုးကာ
ရှလူးခနဲစုပ်နမ်းသည်။ပါးစပ်ကြီး
နဲ့တဘွတ်ဘွတ်တဖောက်ဖောက်
်မြည်အောင်စုပ်ယက်ပေးသည်။အစိလေးကို
ပဲငုံကာစုပ်သည်။အဖေ့လိုဝါရင့်
ဘာဂျာသမားတစ်ယောက်ရဲ့ပါးစပ်အစွမ်းပြမှုကြောင့်ကျမတခဏအတင်းကော့ထိုးကာတစ်ချီပြီးသွားသည်။အရည်တွေမတရား
ထွက်သည်။အဖေကတော်တော်လေးကြာ
အောင်ဘာဂျာမှုတ်ပေးတာ ကျမအဖုတ်ဆို
ကျိန်းစပ်နေရော။လိုးတော့မယ်ဆိုတော့
ကျမပေါင်ကိုအစွမ်းကုန်ဖြဲကားပြီးအဖုတ်ကို
လက်နဲ့ဖြဲခိုင်းထားသေးသည်။ဖြဲထားလို့
အဖုတ်လေးကပြဲအာနေပြီးအဖေကအဖုတ်
နှုတ်ခမ်းလေးထဲကို ဒစ်ကြီးမေးတင်ပြီး
လျောထိုးလိုးပေးတာ လီးဘေးကဂေါ ်လီ
တွေကအဖုတ်ကိုဖိပွတ်ပြီးအစိလေးကို
ဒစ်ထိပ်ကြီးလာလာဆောင့်မိသည်။
”အဟင့် အဖေရယ် လိုးပါတော့ သမီး
အရမ်းယားနေပြီ အ ဟ အဖေရေ ရှီးးးးးးး”
ကျမ အရမ်းရွလာပြီးမနေနိုင်တော့ဘဲအဖေ့
ကို လိုးပေးဖို့တောင်းဆိုရတော့သည်။
”ဟဲဟဲ သမီး အလိုးခံချင်နေပြီလား ”
”လိုးပါအဖေရယ် အဖေ့ဂေါ ်လီ လီးကြီးနဲ့
လိုးပေးပါ လိုးပါအဖေ အားးဟားးး”
အဲ့တော့မှတဟဲဟဲနဲ့ရီကာ အဖုတ်ဝထဲ
ဒစ်ထိပ်ကြီးတေ့လိုက်တော့သည်။အဖေက
ခါးအားသုံးကာဖိသွင်းတော့ဒစ်ခေါင်းကြီးက
အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ကျမအဖုတ်ထဲလီးကြီး
တစ်ဝက်မရှိတရှိဝင်လာသည်။ကျမက
ရည်းစားနဲ့၁ဝကြိမ်မကလိုးဖူးလို့အဖုတ်က
လီးနဲ့သိပ်မစိမ်းပေမယ့်အဖေ့လီးကြီးနဲ့
အလိုးခံရတော့လူးလှိမ့်နေတာပေါ့ရှင်။
ဟိုသေနာလီးကအဖေ့လောက်မှမကြီးဘူး
လေ။တဝက်လောက်ပဲရှိမှာ။အရှည်ရော
အတုတ်ပါတခြားစီ။အဖေ့ဟာကြီးက
ဆိုက်ဒ်လွန်ကြီးလေ။ဒါပေမယ့်ကျမကြိုက်
တယ်ရှင့်။ဆိုက်ဒ်လွန်ရတဲ့ထဲဂေါ ်လီကပါ
ပါနေတော့ အီစလန်ကိုဝေရော။ဂေါ ်လီတွေ
ကအလုံးတွေရောအရှည်တွေရောမို့အဖုတ်
အတွင်းသားတွေကိုပွတ်ဆွဲသွားတာရှင့်။
ဂေါ ်လီရဲ့အရသာကတော့ပြောမပြနိုင်
လောက်အောင်ကောင်းတာပါရှင့်။
အဖေက ကျမအလိုးခံချင်စိတ်ပြင်းပြ
နေတယ်ဆိုပြီးအမေ့ကိုလိုးနေကြလိုမျိုး
သူ့လီးကြီးကိုအဆုံးတစ်ခါထဲမသွင်းပါ။
အမေ့ကိုလိုးရင်တော့ အဖုတ်ဝလီးတေ့ပြီး
တစ်ချက်ထဲတဆုံးလိုးပစ်တာ။ကျမကိုသာ
အဲ့လိုလိုးရင်တော့အဖုတ်လေးကွဲပြဲထွက်
ကုန်မှာအသေအချာပဲ။အာတောင်
အောက်အနားစပ်လေး နှမ်းစေ့တစ်ထောက်
လောက်ကွဲသွားသေးသည်။တစ်ချက်ခြင်း
ဖြည်းဖြည်းခြင်းဇိမ်ဆွဲပြီးကိုလိုးတာ။
SSS
လိုးပေးသည်။အဖေ့လိုးဖို့ပေါင်ကိုကားကာ
အဖုတ်ကိုဖြဲပေးထားရလို့ခေါင်းကအောက်
ကိုငုံ့ထားသလိုဖြစ်ပြီးအဖေ့လီးကြီးကျမ
အဖုတ်ထဲဝင်ထွက်နေတာကိုမြင်နေရသည်
”ဗြွတ် ဗြစ်ဗြစ်ဗြစ် ဘွတ် ဗြွတ်”
”အ အ အီးး ဖေ ဖေ အားး ဖေ့လီးကြီးက
အကြီးကြီးပဲ အားး လိုးလိုး အဆုံးလိုးပါ
ဂေါ ်လီတွေကဘယ်လိုကြီးလဲ မသိဘူး
အမယျလေး အူးးး ဖရေေ လိုးပါ လိုးလျိုး”
”ကြပ်ထုတ်နေတာပဲသမီးရယ် ကောင်းတာ
ကျမတောင်းဆိုလို့အဖေကလီးကိုအဆုံး
သွင်းကာ လိုးဆောင့်တော့သည်။
”ဗြစ်စ်စ်ဖွတ်ဖွတ် ပလွတ်ဘွတ် ဖောက်
ဖုဖု ဖုဖု ဘွတ် ဖောက် ဒုတ် ဗြွတ်”
အဖုတ်ထဲပြည့်ကြပ်ပြီးမာကျောလှတဲ့
ဒစ်ကြီးကသားအိမ်ဝကိုတဒုတ်ဒုတ်ဆောင့်
နေတာရှင့်။လိုးသွင်းလိုက်တိုင်းရင်ထဲမှာ
ဲပြည့်အင့်သွားပြီးပြန်ထုတ်လိုက်ရင်ဟာခနဲ
ဟာခနဲကိုဖြစ်ဖြစ်သွားတာရှင့်။အဖေ့ဆောင့်
လိုးနေတုန်းလီးကိုစပ်ပတ်နဲ့ဖမ်းညှစ်တော့
ဂေါ ်လီတွေကိုပါဖမ်းမိပြီးပွတ်ဆွဲမှုကြောင့်
အကြောပေါင်းတစ်ထောင်ပွင့်ပြီး တစ်ချီပြီး
တစ်ချီခဏခဏပြီးရတော့သည်။အဖေ့
ပေါင်ခြံ ဆီးခုံနဲ့လီးမှာစောက်ရည်တွေ
ပေလူးကုန်ပြီးအမြုပ်ပါထနေတော့သည်။
အဖေကကျမဖြဲပေးတာကိုအားမရတော့ဘဲ
လိုးရင် ကျမတံကောက်ခွက်ကိုဘေးဖက်မှာ
ဖိချကာဖင်ကြီးမြှောက်မြှောက်ပြီးဆောင့်လိုး
တော့သည်။ကျမလည်းပြန်ပြန်ကော့တင်
ပေးသည်။ကျမနှုတ်ခမ်းလေးကို ခေါင်းငုံ့ပြီး
တပြွတ်ပြွတ်စုမ်နမ်းကာ အောက်ကလည်း
တဖန်းဖန်းမြည်အောင်လိုးသည်။ကျမ
ငါးချီမြောက်ပြီးတော့အဖေလည်းပြီးချင်လာလားမသိ
ဆောင့်ချက်တွေပိုပြင်းလာသည်။
”အိုးး လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ ဟားး
အားးရှီးး သမီးရေ အဖေ့ပြီးတော့မယ်
အပြင်မှာထုတ်လိုက်ရမလား”
”ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း အထဲမှာပဲပြီးပါ အားး
အဖေ့လရည်တွေ အပြည့်ထည့်ပေးပါ အူးး”
”အားး ပြီးပြီကွာ အီး အား ရှီးးး”
လရည်တွေသားအိမ်ထဲအပြည့်ဖြည့်
ထည့်နေပေမယ့်အရှိန်မသေသေးဘဲ
အဖေကကျမကိုဆောင့်လိုးနေသေးသည်။
ဆယ်ချက်လောက်ဆောင့်ပြီးမှရပ်သွားကာ
ကျမခြေထောက်လေးကိုပြန်လွှတ်ပေးပြီး
ကျမကိုယ်လုံးလေးပေါ ်အဖေ့ကိုယ်လုံးကြီး
ဖိလာသည်။လက်ကိုကျမဂျိုင်းတစ်ဖက်စီမှာ
လျှိုသွင်းထားပြီးတံတောင်နဲ့ထောက်ထား
တော့ကိုယ်လုံးကြီးပိမနေ။ကျမမျက်နှာလေး
ကိုလက်ကြီးတွေနဲ့ကိုင်ကာပွတ်သပ်ပြီး
ရွှန်းရွှန်းစားစားကြီးကြည့်နေသည်။သားအဖ
နှစ်ယောက်စလုံးမောနေပြီမို့ဟောဟဲ
လိုက်ကာ အသက်ရှုသံတွေမြန်နေဆဲ။
”အရမ်းချစ်တယ်သမီးရယ်”
”သမီးလည်းအရမ်းချစ်တယ် အဖေရယ်”
”လိုးလို့လည်းအရမ်းကောင်းတယ်”
”ဟွန့် ဘာလိုးလို့ကောင်းတာလဲ
သူများစပ်ပတ်လေးကို ဖေ့ဟာကြီး
မဆန့်မပြဲနဲ့အတင်းလိုးတာ သွား”
”ဟားဟားသမီးအဖုတ်ကစီးပြီးတင်းကြပ်
နေတာပဲ ညှစ်လည်းညှစ်သေးတယ်”
”သမီးလည်းအရမ်းခံလို့ကောင်းတယ်
အဖေ့လီးကြီးကို အမေ့ဆီပြန်မပေးချင်
တော့ဘူး အပိုင်သိမ်းထားလိုက်ချင်တယ်
အဖုတ်ထဲအမြဲထည့်ထားမလို့”
”ဟားး အဖေကအမြဲလိုးပေးမှာပေါ့ကွယ်”
”အာ့ဆို အမေ့ကိုမလိုးနဲ့တော့ သမီးကိုပဲ
လိုးရမယ်”
”အာ အဲ့လိုတော့ရဘူးလေ ယဉ်လေးကို
လည်းအလှည့်ပေးရမှာပေါ့”
”ဟင့်အင်း ရဘူးလိုးနဲ့ သမီးကိုပဲလိုးး”
”သမီးအမေကဆေးရုံမှာ အနေများတာလေ
ကျန်တဲ့အချိန်တော့ သမီးကိုအဖေက
လီးမချွတ်တမ်းလိုးပေးမှာ ”
”အာ့ဆိုလည်းပြီးရော”
”ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့အလိမ္မာလေး”
”ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်”
အဖေက ကျမနှုတ်ခမ်းကိုခပ်မျှင်းမျှင်းလေး
ဆွဲစုပ်ကာနမ်းသည်။အဖုတ်ထဲမှလီးကြီးက
ခုနလောက်မမာတော့ပေမယ့်လုံးဝပျော့ကာ
သေးသွားတာမဟုတ်။ကျမစချင်တာနဲ့
အဖုတ်နဲ့ညှစ်ပေးလိုက်သည်။မှားတာပဲ။
အဖေ့လီးကြီးကညှစ်အားလေး ၄ ၅ချက်
ပေးလိုက်တာနဲ့တန်းကိုထလာတာရှင့်။
အဖေနဲ့ကျမလိုးလိုက် နားလိုက်နဲ့မနက်
ကိုမိုးပါလင်းရော။ပုံစံတွေလည်းစုံနေရော။
အမေပြန်လာခါနီးမှ အခန်းကိုရှင်းလင်းပြီး
ကျမလည်းအခန်းပြန်ကာထိုးအိပ်ရတော့
သည်။အဖေ့လီးဒဏ်ကြောင့်၂ရက်လောက်
မထနိုင်ဘဲဖျားတော့သည်။ဆီးစပ်တွေကိုက်
ခါးတွေကိုက်သည်။နို့နဲ့အဖုတ်လည်းကျိန်း
စပ်နေသည်။အမေကတော့ရိုးရိုးဖျားတယ်ပဲ
ထင်ပြီးအဖေနဲ့အလိုးခံတာကိုမရိပ်မိပေ။
ပြန်ကောင်းလာတော့လည်း အဖေ့လီးကြီး
ကိုသတိရမိပြီး အမေလစ်တာနဲ့အဖေ့လီး
နှိုက်ကာကလိပြီးအလိုးခံတော့သည်။
အဲ့အချိန်ကတည်းကအဖေနဲ့ကျမ
လိုးလာတာအခုထိပါပဲ။ယောကျင်္ားလည်း
မယူချင်သေး။အပေါက်တွေလည်းစုံအောင်
ခံဖူးနေပြီ။တစ်ပတ်တစ်ခါကျောက်ချဉ်စိမ်
လေ့ရှိလို့ အဖုတ်ကအရင်လိုကျဉ်းနေဆဲပါ။
လင်မရသေးပေမယ့် လရည်ဝနေတဲ့ကျမ
အရင်ထက်ပိုကိတ် ပိုတောင့်လာပါသည်။
လာကြောင်တဲ့သူတွေရှိပေမယ့် သူတို့
တွေကလည်း အရင်ကျမရည်းစားနဲ့
သိပ်မထူးမခြားတွေများနေလို့ ရွေးနေရင်းပဲ
အဖေနဲ့အလိုးခံနေမိတော့သည်။အဖေက
စိတ်ကြိုက်တွေ့ရင်ယူဖို့တော့ပြောပါသည်။
ကျမစိတ်ထဲ အဖေ့လို လီးကြီးပြီးအလိုးသန်
မယ့်သူ တွေ့ဖို့ခက်ခဲပြီလို့တွေးမိသည်။
မတွေ့မခြင်းလင်မယူသေးဘဲအဖေနဲ့ပဲ
ပုံမှန်အလိုးခံသွားဖြစ်သလို ယောကျင်္ား
ရခဲ့ရင်လည်း အဖေ့လီးကြီးကိုတော့
စွန့်ခွာနိုင်မှာမဟုတ်ချေ။အဖေ အသက်ကြီး
သွားလို့မလိုးနိုင်တော့တဲ့အချိန်အထိ
အဖေ့အလိုးကိုခံနေအုန်းမှာပါပဲရှင်။
ပြီးပါပြီ
ဘူးခါးသီး