ရေးသူ- နေယံ (ညမင်းသား)

သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးကိုရေးပေးမယ်နော် ကြေကွဲစရာလေးပါပဲ တကယ်ဖြစ်တာကတစ်ယောက်ထဲပါ ကျွန်တော်မရေးဘူးတော့ မကောင်းရင်လဲဝေဖန်ပါနော်။

ကျွန်တော့နာမည်က အောင်မိုးပါ ကျွန်တော့မှာ သူဇာရယ်၊ သီတာရယ်၊ သီရိရယ်ဆိုတဲ့ ညီမလေး ၃ ယောက်ရှိတယ် ။ သူဇာက ကျွန်တော့ထက် ၃ နှစ်ငယ်တယ် ။ ကျွန်တော်က ၂၅ နှစ် သူဇာက ၂၂ သီတာက ၁၈ နဲ့ သီရိက ၁၅ နှစ်လေးတွေပါ။ ကျွန်တော့အမေက သီရိလေးမွေးပြီးထဲကမီးတွင်းထဲကဆုံးပြီး အဖေက သီရိ ၅တန်းနှစ်မှာ ဆုံးသွားတော့ ဒီခလေးတွေကို ကျွန်တော်ကပဲ ထိန်းလာခဲ့ရတယ် ။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ထိန်းပေါ့လေ ။ အဖေဆုံးချိန်မှာ ကျွန်တော်ကအသက် ၂၀ ပဲရှိသေးတာ ဘွဲ့လေးကရပြီးကာစ ဆက်သွယ်ရေးမှာ နေ့စားလေးဝင်လုပ်ရင်းနဲ့ပေါ့ ။အဲ့အချိန်ကနေ့စားဆိုပေမယ့် ဝင်ငွေကလဲကောင်းဆိုတော့ ညီမလေးတွေကိုမတောင့်မတထားနိုင်ခဲ့တယ်လေ ။ ဒီတော့ ညီမလေးတွေကိုလဲ ပညာပြီးအောင်သင်ပေးနိုင်ခဲ့တယ် ။ အေးအေးချမ်းချမ်းလေးပါဗျာ ။

ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အေးချမ်းတဲ့ဘဝလေးကို ဝင်လာတာကတော့ သူဇာရယ်ပါ ။ ပညာလေးကလဲတက် ။ လှသွေးကလဲကြွယ်ဆိုတော့ ကြိုက်တဲ့သူတွေကပေါတာပေါ့ ။ တစ်နေ့ ကျွန်တော်အလုပ်က ညဂျူတီဝင်ပြီးအပြန် တည်းခိုခန်းကထွက်လာတဲ့သူဇာကိုလှမ်းတွေ့လိုက်တယ် သူ့ဘေးမှာလဲ သူတို့ကျောင်းကကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ သူရှက်မှာဆိုးလို့ချက်ချင်းမပြောပဲ လ္ဘက်ရည်ဆိုင်သွားထိုင်နေလိုက်တယ် ။ သူပြန်ရောက်ချိန်ကျမှ အိမ်ကိုဝင်လိုက်တော့ သူကအေးဆေးပဲလေ ။ ဟိုနှစ်ယောက်ကနိုးသေးဘူး ။ ကျွန်တော်လဲ ဘယ်ကစပြောရမှန်းမသိဘူးပေါ့ ။ အငယ်နှစ်ယောက်ကျောင်းသွားတော့ သူကအခန်းထဲဝင်အိပ်နေတယ် ။ ဒါနဲ့ သူ့အခန်းထဲဝင်လိုက်တယ် ။သူကကျောပေးပြီးအိပ်နေလေရဲ့ ။ အနားကပ်ကြည့်တော့မှ သူငိုနေတာတွေ့တာ ။
“ဟင်ညီမလေး ဘာဖြစ်လို့ငိုနေတာလဲ”
“ကိုကြီး မသိပါဘူးကိုကြီးရယ် ညီမလေးဝမ်းနည်းလို့ပါ”
“ပြောပါညီမလေးရယ် ညီမလေးဒီလိုဖြစ်နေတော့ အကိုဘယ်လိုနေရမှာလဲ အကို့မှာဒီညီမလေးတွေပဲရှိတာလေ “
“ဟုတ်ဘူးကိုကြီးရဲ့ ပြောပြလို့မရလို့ပါနော်”
“ညီမလေးရယ် ကိုကြီးလဲ သိသင့်သလောသိထားပြီးပါပြီ အကိုပြန်လာတော့ညီမလေး တည်းခိုခန်းကထွက်လာတာကိုတွေ့တယ်လေ”
“ဟယ် …ကိုကြီး ဘယ်လိုသိတာလဲဟင်”
“ကိုကြီးဒီနေ့ဆောဆောပြန်လာတာ ညီမလေးကို တည်းခိုခန်းရှေ့မှာတွေ့တာ ပြောပါဦး အဲ့ကောင်လေးနဲ့ ဘယ်နှစ်ခါကိုကြီးမသိအောင်သွားထားတာလဲ “
“ ဟင့် ..ဟင့် ကိုကြီးရယ် ညီမလေးကိုမဆူပါနဲ့နော် ညီမလေးစိတ်အလိုကိုလိုက်ခဲ့မိတာပါ”
“အရင်ကတော့ ရည်းစားတွေချင်းထိတွေ့တာပဲရှိတာပါ ဒီနေ့မှာ ညီမလေးစိတ်ထဲ မနေနိုင်တော့လို့ လိုက်သွားမိတာပါ ပထမဆုံးပါပဲကိုကြီးရယ် ညီမလေးလေ နှမျောလဲနှမျောတယ် အဟင့်ဟင့် “
ဆိုပြီး ငိုပါလေရောဗျာ ။ ဒါနဲ့သူ့ခေါင်းလေးကိုကိုင်ပြီး “မငိုပါနဲ့ညီမလေးရယ် ဖြစ်တက်ပါတယ် အကိုတို့ကတော့ ပိုက်ဆံရှိရင်သွားလို့ရနေတာလေ ညီမလေးလဲ ဒီလိုဖြစ်မယ်ဆိုတာအကိုရိပ်မိတာပေါ့ ဒါသဘာဝပဲလေညီမလေးရဲ့ လွန်ဆန်လို့မှမရတာ”
“ဟင်ကိုကြီးကရော လုပ်ဖူးလို့လားဟင်”
“လုပ်ဖူးတာပေါ့ ညီမလေးရဲ့”
“တစ်ခါထဲပါ သူငယ်ချင်းတွေခေါ်လို့လဲ ကဲကိုယ့်ညီမလေးကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲပြောတော့မယ် ဖြစ်လား”
သူဇာခေါင်းလေးငုံနေတယ် ပြီးတော့ သူ့ကိုနားလည်ပေးလို့ ကျေးဇူးတင်တဲ့အကြည့် ရှက်နေတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ မျက်နှာပေါ်ကဆံပင်စလေးတွေကို နားနဲ့ညှပ်ရင်း
“ဟုတ်ကိုကြီး ပြောလေ ညီမလေးကိုဘာပြောမလို့လဲဟင်”
“ခုညီမေလးပထမဆံုးဆိုတာအမွန္ပဲလား”
“ဟုတ္တယ္ကိုႀကီး တကယ္ပါ”
“ဒါဆို နာနေဦးမှာပေါ့ ရေနွေးလေးနဲ့ ဖွဖွလေးဆေးရတယ်ညီမလေးရဲ့”
ဒါနဲ့သူ့ကိုအခန်းထဲမှာထားပြီးကျွန်တော်ထွက်လာလိုက်တယ် ပြီးတော့ရေနွေးတည်ပြီး ရေနွေးကိုဇလုံထဲထည့် အဝတ်တစ်ခုပါထည့်ပြီး သူ့ဆီယူလာတယ် ။
“ကဲ ညီမလေးထ” ဆိုတော့ ကိုကြီးအပြင်ထွက်ပေးလေတဲ့။
“ကိုယ့်မောင်နှမချင်းပဲဟာ အကိုလုပ်ပေးမှာပေါ့ညီမလေးရဲ့ အကုန်လဲပြောပြပြီးပြီပဲ ရှက်နေသေးတာလား ငယ်ငယ်ကတောင်ညီမလေးကို ရူရူးတည်ပေးထားသေးတာပဲ ညီမလေးဟာလေးမှာ မှဲ့လေးပါတာတောင်မှတ်မိသေးတယ်”
“အာ ကိုႀကီးကလဲ”
“လာပါညီမလေးရယ် ကဲ မိသူဇာလေးရဲ့ ဟာလေး ဘယ်လောက်ကြီးနေလဲ ကိုကြီးကြည့်ရအောင်”
“ကိုကြီးနော် ညီမလေးရှက်ပါတယ်ဆို”
“ဟောကြည့် သူများကျတော့ရှက်ဘူး ကိုယ့်အကိုကျတော့ရှက်တယ်ပေါ့လေ မရဘူးလာ အကိုဆေးပေးမယ် ချွတ်”
“ခၽြတ္ပါဘူး ကိုယ္႔ဘာသာလုပ္မယ္”
“ခုထဲက ကိုကြီးစကားနားမထောင်တော့ဘူးပေါ့လေ”
“ဟုတ်ပါဘူးကိုကြီးရယ် ညီမလေးရှက်လို့ပါနော်”
“ခုအရွယ်ကြီးမှဆိုတော့ရှက်လို့ပါ ကိုကြီးစကားညီမလေးနားထောင်မယ်နော် စိတ်မဆိုးနဲ့နော်ကိုကြီး”
ဆိုပြီး သူ့ညဝတ်ဘောင်းဘီလေးကိုချွတ်တော့ ကျွန်တော်လဲကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ထိုင်ကြည့်နေတာ အော် ငါ့ညီမလေးကတော်တော်အရွယ်ရောက်လာပြီပဲ ဆိုပြီးကြည့်နေတာ
“ကိုကြီးဟိုဘက်လှည့်ကွာ ညီမလေးအောက်ခံချွတ်မလို့”
ဒါနဲ့ဟိုဘက်ခဏလှည့်ပေးလိုက်ရသေးတယ် ပြီးတော့သူက ကုတင်မှာလာထိုင်နေတယ်။
ထိုင်တော့လဲ ခြေထောက်တစ်ချောင်းပေါ်တစ်ချောင်းချိတ်လို့ လက်လေးနှစ်ဘက်ကိုပေါင်ပေါ်တင်ထားလိုက်သေးတယ် ။
“ကဲ မိသူဇာ ခုမှဘာတွေလာရှက်နေတာလဲ”
“ကိုကြီးကလဲ ရှက်တာပေါ့လို့ နောက်ညီမလေးတွေပြန်လာရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”
“အံမယ် ကိုယ့်ညီမတွေပဲဟာ နင့်ကိုဒီပုံနဲ့မြင်ရတော့ ဘာဖြစ်မှာမိုလို့တုန်း”
“ကဲပါ ညီမေလးလက္ဖယ္လိုက္”
“ကိုကြီးရယ် ညီမလေးကိုယ့်ဘာသာပဲလုပ်တော့မယ်လေ နော် ကိုကြီးနော်”
“မိသူဇာ….”
ကျွန်တော်နဲနဲ မာမာလေးပြောလိုက်တော့ သူကျွန်တော်စိတ်ဆိုးမှာကြောက်တဲ့ အမူအရာလေးနဲ့
“ကဲပါကိုကြီးရယ် သဘောပါပဲနော်”
ဆိုပြီးသူ့လက်လေးနှစ်ဘက်ကိုဘေးကုတင်ပေါ်တင်ထားလိုက်သည်။
ဒါပေမယ့် ခြေထောက်ကမချသေးဘူး။ သူ့ခြေထောက်ကို မေ့ငေါ့ပြလိုက်မှ တင်ထားတဲ့ခြေတစ်ဖက်ကိုချလိုက်တယ်။
ကျွန်တော်လဲ လက်နဲ့ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ဘေးကိုကားလိုက်တာ
လှလိုက်တာဗျာ ညီမလေးရဲ့ ပိပိလေးက ဟိုးအရင်က ရူးရူးတည်ခဲ့တဲ့ညီမလေး ခုတော့ မွှေးတွေလဲ တော်တော်ထူနေပြီ အော် ၂၂နှစ်တောင် ရောက်နေပြီဆိုတော့လဲ ဒီလောက်တော့ဖြစ်မှာပေါ့လေ မနေနိုင်တဲ့အဆုံး ပါးစပ်ကထွက်သွားလိုက်သေးတယ်။
“လှလိုက်တာညီမလေးရယ် အကို့ညီမလေးဒီလိုလှနေတာအကိုခုမှတွေ့ရတော့တယ် ထင်တောင်မထင်ဘူးကွာ”
“အာကိုကြီးကလဲ အဲ့လိုပြောနဲ့လေ ရှက်တာပေါ့လို့”
“အင်းပါ ဟဲဟဲ အကိုလဲမြင်ပြီးမပြောပဲမနေနိုင်တော့လို့ပြောလိုက်တာပါ”
“ကိုယ့်ညီမလေး ဒီလောက်လှတာ မသိဘူး ဟွန်း”ဆိုပြီးရယ်ပါလေရောဗျာ။
“ကဲ ရေပါတ်တိုက်ပေးမယ်”
ဆိုပြီးသူ့ဟာလေးကို ဖြဲကြည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ရေနွေးနဲ့စိမ်ထားတဲ့ အဝတ်ကိုရေညှစ် သူ့ပိပိလေးကိုတယုတယတိုက်ပေးရင် စကားလေးတွေပြောကြည့်တာပေါ့။
“ကိုယ့်အကိုက ညီမလေးတွေကိုချစ်လို့ ဒါကအစလုပ်ပေးတယ်တွေ့လား ညီမလေးကောင်လေးကရော အဲ့လိုလုပ်ပေးရဲ့လားဟေ ညီမလေး”
“သူကလက်နဲ့တော့ကိုင်တယ်ကိုကြီးရဲ့”
“ညီမလေးတို့က တတိယနှစ်မှာ ရည်းစားဖြစ်တာလေ သူကအတန်းထဲမှာလဲကိုင်တယ် သူလဲပထမဆုံးပဲလို့ပြောတယ်ကိုကြီးရဲ့ သူ့ဟာကိုလဲညီမလေး ကိုင်ဖြစ်တယ်လေ”
“သူက လက်နဲ့လုပ်ပေးတာ ကိုကြီးရဲ့”
“ဟုတ်လား အကိုမသိပဲ တော်တော်ခရီးပေါက်နေကြတယ်ပေါ့လေ ဟွန်း ပြောချင်ဘူး”
“အာကိုကြီးကလဲ အဲ့ ကိုကြီးအဲ့နေရာမထိနဲ့လေ ယားတယ်ကိုကြီးရဲ့”
ကျွန်တော်လက်နဲ့ထိနေတဲ့နေရာကိုခုမှသတိထားမိလိုက်တယ် သူ့စေ့နေရာလေးဖြစ်နေတာကိုးဗျ ယားမှာပေါ့။
“မိသူဇာကတော့လေ အကိုကိုင်တာတောင်လာဖီးတက်နေသေးတယ်”
“အာ ကိုကြီးနော် အမှန်ပြောတာကို တော်ပြီမြန်မြန် ညီမလေးတို့ပြန်လာလို့မြင်ရင်မကောင်းဘူး”
“ပြောပြန်ပြီ သူတို့မြင်တော့ရော ဘာဖြစ်မှာမိုလို့လဲ ကိုယ့်အိမ်ကလူကိုမြင်တာ ဘယ်သူမှအပြင်မှာ ပြန်မပြောဘူး”
“အမ်မယ် ကိုကြီးဆိုရင်ရော ပြရဲလို့လား ဟွန်း သူကျတော့”
“ကိုယ့်ညီမလေးတွေ မကြည့်ရဲမှာဆိုးလို့ပါနော် ဘာလို့မပြရဲရမှာလဲ”
“ကြည့်ရဲသားပဲ ညီမလေးကြည့်မယ်ပြ” ဆိုပြီးပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်ရော။ ကျွန်တော်ကလဲ ထိုင်လျှက်ဆိုတော့ ကျွတ်မသွားဘူးဗျာ ။
“ကိုကြီးနော် ညီမလေးကျတော့ပြောပြီး ပြမလားမပြဘူးလား
မျပရင္ကိုႀကီးကိုမေခၚေတာ႔ဘူး”
“ကဲပါကွာ ကဲပြမယ်”ဆိုပြီး မတ်တပ်ထ ပြီးတော့ပြေနေတဲ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်တော့တယ်။
“ကဲရပြီလား မိသူဇာ”လို့မေးပြီး ကိုယ့်ဟာကိုကိုယ်လက်နဲ့ ကာထားရတယ် ငပဲကထောင်နေတာကိုး။
“လက်ဖယ်လေ ကိုကြီးကလဲ” ဆိုပြီး လက်ကိုအတင်လာဖယ်တော့ ထောင်နေတဲ့ငပဲကိုတွေ့သွားရော။
“သူများသားဖီးတက်နေတယ်လေး ဘာလေးနဲ့ သူကျတော့ ကိုယ့်ညီမဟာကြည့်ပြီး စိတ်တွေထနေတယ်မဟုတ်လား”
“ငါစိတ္ထေပမယ္႔ ႀကည္႔ပဲႀကည္႔ေနတာပါ ညီမေလးရာ”
“ဟွန် မကြည့်လို့ ဘာလုပ်ချင်သေးလို့တုန်း”
“ကိုကြီးက မိန်းခလေးဟာကိုခုမှသေသေချာချာမြင်ဖူးတာဟ သူငယ်ချင်းတွေလုပ်ကြည့်ဆိုလို့သာ လုပ်ကြည့်တာ သေချာမကြည့်လိုက်ရဘူးဟ”

“ညီမလေးလဲ တစ်ခါမှ အဲ့လိုအကြည့်မခံရပါဘူးနော် သူကလုပ်သာလုပ်သွားတာ သေချာကြည့်တာမဟုတ်ဘူး”
“ဟုတ်လား ဘယ်နှစ်ခါလုပ်ဖြစ်လဲ”
“တစ်ခါပါပဲ ကိုကြီးရယ် သူဖြစ်တာကတော့ နှစ်ခါပါ”
“ဘယ်လိုဘယ်လို ကိုကြီးတောင် အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်သွားတယ်”
“သူကလုပ်မယ်ဆိုပြီး တည်းခိုခန်းကိုခေါ်သွားတယ်လေ ဟိုလဲရောက်တော့ အကြင်နာပေးတယ်ကိုကြီးရယ်”
“အင်းဒါနဲ့…”
“ပြီးတော့ ညီမလေး အကျႌချွတ်တယ် ပြီးတာနဲ့သူလဲချွတ်တယ်လေ”
“ဟုတ္လား တကိုယ္လံုးခၽြတ္တာလား”
“အင်း သူကတကိုယ်လုံးချွတ်တာ ညီမလေးကတော့ချွတ်ရဲပါဘူး”
“ဟင်မချွတ်ရင် ဘယ်လိုလုပ်ကြတုန်း”
“ချွတ်တော့ချွတ်တယ်လေ ဒါပေမယ့် ဟိုတယ်ကသဘက်နဲ့ပါတ်ထားတာပေါ့လို့”
“အော်အော် ဒါနဲ့ဆက်ပြောပါဦး”
“ဒါနဲ့သူက လုပ်တော့မယ်နော်တဲ့ ညီမလေးဘာမှပြန်မပြောဘူးလေ အဲ့တုန်းကအရမ်းလဲရှက်နေတာ အရမ်းလဲကြောက်တယ်သိလား”
“အင်းပေါ့”
“ဒါနဲ့မျက်စိမှိတ်ထားတာလေ သူ့ဟာနဲ့ထိတာကိုသိလိုက်တယ် ပြီးတော့ညီမလေးဟာကိုဖြဲပြီးထည့်တာ သိလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ဆက်မလုပ် တာ့ဘူးလေ ညီမလေးလဲ သူဘာလုပ်နေလဲသိချင်လာတယ် ကြည့်လဲမကြည့်ရဲဘူးလေ ချစ်သူဆိုပေမယ့်”
“ဟုတ်လား သူကမလုပ်သေးတာလား”
“ဟုတ်ဘူး သူကပြီးသွားတာ စိတ်ထဲကိုကြီးရယ် စနိုးစနှောင့်ကြီး ပြောရခက်မပြောရခက် သူ့ကိုလဲသနားတယ်သိလား စိတ်လဲပျက်သလို ပဲလေ”
“အော် ဒါနဲ့မလုပ်ဖြစ်လိုက်ဘူးပေါ့ အဲ့တစ်ခါကို”
“ကိုကြီးကလဲ သူ့ဟာက သွင်းလို့မှမရတော့တာကြီးကို ဒါနဲ့ဘေးမှာ လာလှဲတယ် သူလဲ သူ့ကိုယ်သူစိတ်ပျက်နေတာ”
“အင်း နောက်တစ်ခါကျတော့ရော”
“နဲနဲကြာတော့ သူ့ဟာမာလာရော ညီမလေးကိုင်ပေးလိုက်တာ အဲ့တော့မှ သွင်းတာ နာလိုက်တာကိုကြီးရယ်”
“အေးပေါ့ စစချင်းဆိုတော့”
“ပထမတော့နာတယ် အရမ်းပဲ နောက်ပိုင်းကျတော့ တမျိုးဖြစ်သွားတာ”
ကျွန်တော်လဲ သူ့ဟာလေးကို မထိတထိကနေ ထိထိမိမိ ပွတ်ပေးနေမိတယ် ဘယ်လိုဖြစ်မှန်းမသိဖြစ်နေတာလေ။
“ကောင်းလားညီမလေး အဲ့လိုဆိုတော့”
“အာ ကိုကြီးကလဲ ဘာတွေမေးမှန်းမသိဘူး”
“ဘာရှက်စရာရှိလဲ ခုပဲ ညီမဟာ ကိုကြီးမြင်နေရတာကို ဟွန်း”
“ဒါပေမယ့် စိတ်ခံစားချက်တော့ ပြောချင်ပါဘူး”
“ရပါဘူး ပြောပြရမှာပဲ သိရဲ့လား မိသူဇာလေး”
“ကိုကြီးရောပြောပြမှာလား”
“အင်းပေါ့ ပြောပြမှာပေါ့”
“ဒါဆို ကိုကြီးဟာကြီးက ခုဘာလို့ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေရတာလဲ ပြော”
“အာ ညီမေလးကလဲကြာ”

“တော်ပြီ ကိုကြီးကျတော့ပြောဘူး”

“အမှန်ပြောလို့မကောင်းလို့ပါကွာ”

“ရဘူးကိုကြီးရာ ကောင်းကောင်းမကောင်းကောင်းပြောပြ”

“ကဲပြောမယ်နားထောင်”

“ဟုတ်ကဲ့ ဟဲဟဲ”

“မနောက်နဲ့လေ”

“အင်းပါ ပြောပါဆို”

“ကိုကြီးစိတ်ထဲ အာသာဖြေချင်နေတာ အရမ်းတင်းနေလို့လေ”

“ဟုတ်လား ဒါဆိုညီမလေးလုပ်ပေးမယ်”

“ညီမလေးဟာရော ဘာလို့ချွန်နေတာလဲ”

“အာ ကိုကြီးနော် လာညီမလေးကိုကြီးဟာကိုကိုင်ကြည့်ချင်နေလို့ ကဲရှင်းပြီလား”

“တကယ်ကိုင်ကြည့်ချင်နေတာလား ညီမလေး”

“အင်းပါဆို ညီမလေးဘာလုပ်ပေးရမလဲပြော”

“ကိုကြီးက ညီမလေးဟာလေးကို ပွတ်ပေးနေမယ်လေ ညီမလေးက ကိုကြီးဟာကို ဒီလိုလေးလုပ်ပေး” ဆိုပြီး သူ့လက်လေးကို ကျွန်တော့ ဟာပေါ် တင်ပြီး ဂွင်းထုသလိုလုပ်ခိုင်းလိုက်တယ်။

ကိုယ့်ညီမလေး ငယ်ငယ်ထဲကထိန်းလာတဲ့ညီမလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ပေမယ့် စိတ်ထဲမှာကိုယ့်ဟာကိုကိုင်လိုက်တော့ မရိုးမရွဖြစ်လာတာ။ သူကသင်ပေးသလိုလုပ်ပေးရှာပါတယ် ကိုကြီးဟာကနွေးနွေးလေးတဲ့လေ စိတ်ထဲဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲမသိဘူး ညီမလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်မိတယ်။ နမ်းနေတုန်း လက်လေးတစ်ဘက်က သူ့နို့လေးတွေကို အကျီင်္ပေါ်ကနေချေပေးရင်း သူ့ပိပိလေးကို လက်တစ်ဘက်က ပွတ်ပေးနေလိုက်တာ။ သူဇာကလဲပြန်နမ်းလာတယ်။ ဒါနဲ့ နို့ကိုင်ထားတဲ့ ဘယ်လက်လေးနဲ့ နောက်ကသိုင်းဖတ်ထားပြီး ကျွန်တော့ကိုယ်နဲ့ သူ့ကို ကုတင်မှာပက်လက်ဖြစ်အောင် ဖြည်းဖြည်လေးတွန်းလိုက်တယ်။

“အကျီင်္ချွတ်ရအောင်နော် ညီမလေး”ဆိုတော့ သူက

“အင်း”တဲ့ သူ့ကိုညီမလေးဆိုတဲ့အသိကပျောက်ချင်နေပြီလေ။ သူကလဲ ကျွန်တော့ဟာကိုကိုင်ထားတဲ့လက်က ကျွန်တော့ဟာထိပ်ကို
သူ့ပေါင်နဲ့ ထိထိပေးနေတယ်။ ကျွန်တော်လဲမနေနိုင်တော့ဘူး စိတ်တွေကလွတ်သွားတော့တယ် သူ့ကို ကုတင်ပေါ်ပိုရောက်အောင်တင်လိုက် တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ဟာလေးကို ကျွန်တော့ဟာလေးနဲ့ထိပြီး ဆုန်ဆန်ပွတ်ပေးပြီးတော့…..

“မိသူဇာလေး ကိုကြီးအထဲထည့်ကြည့်မယ်လေ။ အကိုထည့်ကြည့်ချင်လာပြီညီမလေးရယ်”

“ကိုကြီးရယ် ညီမလေးကြောက်တယ် ငရဲတွေကြီးတက်တယ်ဆို”

“ကြီးလောက်ပါဘူး ညီမလေးရယ် ကိုကြီးမနေနိုင်တော့လို့ပါနော်”

“အင်းကိုကြီးထည့်ကြည့်ချင်တယ်ဆိုလဲ ခဏထည့်ကြည့်လေ” ဆိုတော့ ကျွန်တော်လဲ ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းကြည့်လိုက်တယ်။

အပျိုစင်မဟုတ်တော့ပေမယ့် ညီမလေးက မနေ့တစ်နေ့ကမှဖြစ်ခဲ့တာလေ ကျပ်တာပေါ့။ အရည်လေးတွေစို့နေလို့ပါ။ ဝင်သွားတာ
သူ့ကိုနာမှာလဲစိုးတာနဲ့ ဖြေးဖြေးပဲထည့်တာ အဆုံးထိဝင်သွားတာနှစ်ယောက်လုံးခံစားမိလာတယ်။