ဟေ့ကောင်။ ကောင် မကြီးက မင့်ကို တဘက်သတ်ကြိုက်လို့ပေးတိုင်း စွတ်စွတ် ဝါးမ နေနဲ့။ မင်းသူ့ကို အတည်ယူနိုင် မှာလည်း မဟုတ်ဘူး။ဒါမျိုးက တချိန် ဝဋ်လိုက်တတ်တယ်ကွ။ အတူသောက် သူငယ်ချင်းတွေ စကား။ ပြောဖန်များလာတော့ ဇော်ကြီး စဉ်းစားရ လေပြီ။မှန်၏။ သူသည် မသက်ကို အတည် မယူနိုင်။ ဇော်ကြီးသည် ရေ ခြံစု ရွာက ကောင် မ တွေကြားမှာ စတားတ ယောက် ဖြစ်သည်။ ရုပ်ကလည်းသန့်သလို တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဖြစ်သည်။ မိဘကလည်း စီးပွားရေး ကောင်းသည်။ မသက် ရဲ့ ဘဝ ပေးအ ခြေ အ နေက ပြောပြရမှာ အားနာစရာ ကောင်း၏။ရုပ်ကြီးက တော်တော်နာသည်။ ကြည့်ချင် စရာမရှိ။ သည်အထဲ စီးပွားရေးက ချာပြန်။ အ မေအိုကြီးကို လုပ်ကိုင်ကျွေးနေရပြန်သည်။ ဇော်ကြီးကို အ ချော အနိပ် ကောင် မ လေးတွေဝိုင်းဝိုင်းလည် ကြိုက်ချင် နေချိန် ၊ မသက်ကို ပိုးပန်းတာဆိုလို့ မုဆိုးဖို သက်ကြားအိုတွေလောက်ပဲ ရှိသည်။သို့ဆိုလျှင် ဇော်ကြီး နှင့် မသက် အဘယ်ပုံ ဆုံခဲ့ကြပါသနည်း။ ဇော်ကြီး ဆယ်တန်းကျောင်းသားဘဝ။ အပြာ စာအုပ် ခိုးဖတ်ပြီး လုပ် ချင် လာ၏။ ရွာထဲ လျှောက်တွေးကြည့် တော့ သူ့ထက် အသက်၇ နှစ်လောက်ကြီးသော မသက်ကိုမှ သွား အာရုံရ သည်။

မသက်က ရုပ်နာပေမဲ့ ဘော်ဒီက တအားတောင့်သည်။ နို့ကြီးတွေက ကြီးမား တောင့်ကားနေသလို ဖင်တွေက နောက်ကို ကော့ထစ်နေသည်။ လမ်းသွားရင် လှုပ်ခါ ခုန်ပေါက် နေသည်။ သူမ ဘော်ဒီကို မစွဲတဲ့ ကျား မရှိ။ ပိုက်ဆံမရှိ မျက်နှာမွဲ မို့ညညသူမ အိမ်ထဲ ဝင် ချောင်းသူတွေ ရှိသည်။မသက်က တမျိုး။ အဲ့ကောင် တွေကို ရေထမ်း ထပိုးနဲ့လိုက် ရိုက် ပစ်သည်။ အလွယ်စားတော့ မဟုတ်။သို့သော် ဇော်ကြီးနဲ့ကျ တော့ ။ တည။ဇော်ကြီးက အရက် တဖြတ်သောက်၊ အူရိုင်းမူးမူးပြီး ဗီဒီယိုကြည့်ပြန်လာတဲ့ မသက်ကို လူပြတ်သော လမ်းချိုးအ မှောင် မှာ အသားလွတ် ဝင် လုံး၏။ မသက်က လက်နှိပ်မီးနဲ့ ထိုးကြည့်။ ဇော်ကြီးမှန်းသိ တော့ ချော့မော့ တောင်းပန်သည်။ မရ။ သို့နှင့် အေးအေးဆေးဆေး စကားပြောနိုင် ရန်ဇော်ကြီးကို သူမအိပ်ယာထဲခေါ်သည်။ မေးသည်။နင် က ငါ့ကို တကယ် လက်ထပ် ယူမှာလား။ဇော်ကြီးက မယူနိုင်ကြောင်း။ ဒါပေမဲ့ ချစ်တာတော့အရမ်းချစ်ကြောင်း ပလီသည်။ မသက်က ပြန်တော့ ဟု ဇော်ကြီးကို နှင် သည်။ဇော်ကြီး မပြန်။ ဒါပေမဲ့ ဆက်တော့ မလုံးရဲ။ထမ်းပိုးစာမိကြသူတွေအ ကြောင်း သူကြားဘူးသည် မဟုတ်လော။ ထို့နောက် ဇော်ကြီးက မာယာများ၏။ အင်္ကျ ီချွတ်နဲ့ မသက် ကုတင် ခြေရင်း မြေ မှာအိပ်နေသည်။ဆောင်းတွင်းဆိုတော့ တော်တော် ချမ်း၏။ သို့သော်ဇော်ကြီးက ဇွဲကောင်းကောင်းနဲ့ အိပ်၍ဆန္ဒပြဆဲ။ နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ မသက် အိပ်ယာထဲက ထလာပြီး ဇော်ကြီးကို စောင်ခြုံပေးသည်။အဲ့မှာသူက မသက်ကို အတင်းဆွဲဖက်နမ်းသည်။

ကျနော့ အချစ်ကိုတန်ဘိုးမထားဘူး့ဘာညာပြောပြီးစိတ်နာလို့ကြမ်းတာ ရမ်းတာလိုလို နဲ့မသက်ကိုကုတင်ပေါ် တွန်းလှဲ၏။ မသက် မရုန်းတော့ပါ။ ဇော်ကြီးက သူမ၏ အဝတ်အစားတွေ ဆွဲချွတ်တော့လည်း အသာတကြည်။ ဘော်လီ ချွတ်တော့ နို့က တအား ကြီးနေ၍ အ ပေါ်ဆွဲချွတ်မရ။ မသက် ကိုယ်တိုင် နောက်ကျောက နှိပ်သီး ဖြုတ်ပေးပါ၏။ ဇော်ကြီး ပျော်လိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။ မသက် ရဲ့နို့ကြီးတွေကိုကြည့်ပြီး အံ့သြ နေမိ၏။တော်တော်ကြီးသည်။ ဒါပေမဲ့ ပျော့ကျမ နေ။ သူ အသားကုန် ဆုပ် ညှစ်တော့ အမ လေးတော့ ဟုမသက် တိုးတိုး အော် သည်။ ဇော်ကြီးက မသက် ပေါင်ကြား နေရာယူတော့မသက် က ပေါင် ကို ကား မြှောက်ပေးသည်။ ထို့နောက် ဇော်ကြီး ဟာကို လက်နဲ့ကြင် နာစွာကိုင်ပြီး သူမဟာထဲ အ သေအချာ သွတ်ပေးပြန်သည်။ ဇော်ကြီးအတွက် ပထမဆုံး အ တွေ့အကြုံ။အဖျားလေး ဝင် ကာရှိသေး ကောင်းလှ ပါချေသည်တကား။ ဇော်ကြီး မ နေနိုင်၍ အမြုပ် ဆောင့် သွင်း လိုက်၏။အား့ အသာ လုပ်ပါဟ။ နာလိုက်တာ။တကယ်ပင် မသက်ဟာထဲက သွေးစ နည်းနည်းထွက်သည်။

ဇော်ကြီးက နွားသိုးကြိုးပြတ် အုပ်ပါသည်။တကယ် လည်း ချစ်တာမဟုတ်တော့ မညှာ။ မသက် နို့ကြီး တွေ အားနဲ့ဖျစ်ညှစ် ဆုပ် ဆွဲ ကိုင် သလို ပေါင် ၂ ချောင်းကို နို့ပေါ်ထိ ကပ်သွားအောင် အတင်းဖိ ပြီးအ ပေါ်ကို ကြွ ဖောင်းမို့လာတဲ့ မသက် ရဲ့ ဖူးဖူးရွရွဟာ ကြီးထဲ အားမနာတမ်း ထိုးသွင်း ဆောင့်ဆောင့်လုပ်ပစ်လိုက်ပါ၏။အား ။ အ မေ့ ။အင့့် နာတယ့်။ ကျွဲ တ ကောင် လို တောင့်တင်း ကျစ်လစ်ပါသည်ဆိုသော မသက် ငို ယူရ သည်အထိ ဇော်ကြီး ကြမ်းခဲ့ပါသည်။ ဇော်ကြီး စိတ်ကြိုက် နွှာပြီး မောကာ မသက် နို့တွေပေါ် မျက်နှာမှောက် နှပ်နေစဉ် မသက်က သူ့နား နားကပ်ပြောတယ်။ င ဇော် ။ နင့်ကို ငါ တကယ်ချစ်တယ်။ နင် ငါ့ကို မချစ်ဘူးဆိုတာ ငါသိတယ်။ ဒါပေမဲ့ နင်မိန်းမ မယူသ ရွေ့ ငါ့ တကိုယ်လုံး နင့်ကို ပေးမယ်။တခြား ဘသူ့ကိုမှ ငါ မ ပေးဘူး။ သစ္စာဆိုဝံ့တယ်။ဒါဆို ငါ နင့်ကို ဘယ်လောက်ချစ်တယ် ဆိုတာ သိရောပေါ့ တဲ့။ မသက် သည် ပြောတဲ့အတိုင်း ဇော်ကြီးကို ပေးခဲ့ပါသည်။ ဇော်ကြီး အသားကုန် ဝါးလာခဲ့သည်မှာယ နေ့ဆိုလျှင် ၅ နှစ် နီးပါး ရှိပြီ။ ဇော်ကြီး ချိန်းတဲ့နေရာ မသက် လာ၍ ခံသည်။ဘုရားဝင်းထဲ ၊ ပြောင်းခင်းထဲ။ အိမ်သာထဲ။ တခါတခါ ကန်မှာ ရေလာချိုးရင်း တွေ့ရာက နှာ ထပြီးနီးရာခြုံပုတ်ထဲ ဆွဲခေါ်လုပ်လျှင် လည်း ခံခဲ့သည်။ ပုံစံကလည်း မျိုးစုံ။တခါတ လေ မူးမူးနှင့် ပါးစပ် နဲ့ပြီးအောင် လုပ်ပေးဆိုလဲ မသက် လုပ်ပေးသည်။

အတတ်ဆန်းပြီး နို့၂ လုံးကြားလုပ်ချင် သည် ဆိုလည်း ပြီးအောင် ကြိုူးစားပေး ရှာ သည်။ သို့သော်တခုတော့ ချွင်းချက် ကျန်သည်။ တညမှာ ဇော်ကြီးက မသက် ဖင် ကို လုပ်ဘို့တေ့တော့ မသက်က တောင်းပန်သည်။ ကွဲ တတ်တယ်လို့ကြားဘူးသဖြင့်သူမ ကြောက်သည် တဲ့။ ဇော်ကြီးအတိတ်တွေ ပြန်တွေးပြီး မသက် သူ့အပေါ်ကောင်းခဲ့တာတွေ မြင် လာ၏။ သူက အတည်ယူဘို့မှန်းထားတဲ့ ကောင် မ တွေက မသက်လို မဟုတ်။ သူ့ကို အ ပေါ်ပိုင်း လောက်ပဲ ပေးသည်။အောက်ကဟာကိုတော့ လက်ထပ်ပြီးမှ လုပ်တဲ့။ဈေးကိုင် သည်။ ထိုမျှမက သူတို့မှာ ဇော်ကြီးအပြင် လိုလိုမယ်မယ် ချိတ်ထားတဲ့ ဘဲတွေရှိသေး၏်။မသက်က တော့ သူ့ကိုမှ တ ယောက်ထဲ။ တညက ဇော်ကြီး မသက်ကို လုပ် ရင်း စ သည်။ရွာကို ဟိုတ လောကမှ ရောက်လာတဲ့၊ မြို့ကဇာတ်အဖွဲ့တခုမှာ လက်ထောက် မင်းသားဖြစ်နေတဲ့ကောင်။ အဲ့ကောင် က ခမျကို ကြိုက်လို့တဲ့။အရက်ဝိုင်းမှာပြောနေတာ။ သူ့ကိုပြန်ကြိုက်လိုက်ပါလား။ကျနော့ထက်လည်း ချောတယ် လို့။ မသက်က ဇော်ကြီးပါးကို ခပ်နာနာ ရိုက်သည်။ငါ့ကို နောင် ဘယ်တော့မှ ဒါမျိုးမ ပြောနဲ့။ငါက တသက်မှာ တချစ်ပဲ။ မှတ်ထား တဲ့။ ဟုတ်သည်။ငါ့ကို တကယ်ချစ်တာ မသက်ပဲ လို့ ဇော်ကြီးတွေး၏။ ရုပ်က အ ရေးမကြီးဘူး။ အချစ်က အဓိကကျတယ်။ ငါ မသက်ကိုဘဲ အတည်ယူတော့မယ် ဟုဇော်ကြီး ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။

မှောင် မိုက်သောည။တရွာလုံးအိပ်မောကျ တိတ်ဆိတ် နေပါသည်။ဇော်ကြီးသည် မသက်ကို သူ လက်ထပ်ယူမည့်အ ကြောင်းပြောဘို့သွားလေ၏။ အင်း။ သူ့ခမျာ ဘယ်လောက် ဝမ်းသာရှာမလဲ။ငါလည်း နောက်ဟာမ တွေ လိုက် ဘူးနေတာနဲ့သူ့ဆီ မ ရောက်တာကြာပြီ။ဒီည အတိုးချ ဆော်ရမှာဘဲလေ။ ခိုးကြောင် ခိုးဝှက် သွားနေကျမို့မှောင် မဲသော်လည်း မသက်အိမ်ထဲသို့ဇော်ကြီးအလွယ်တကူဝင်ရောက်ခဲ့သည်။ မသက် အံ့သြ စေချင်၍ အချက်မ ပေးတော့ဘဲသူမ အခန်းထဲ အသာဝင် လိုက်သည်။ ဟင် !မသက် ဘဲ တ ပွေ နဲ့ ညိနေပါလားဟ။ဟုတ်မှ ဟုတ် ရဲ့လား။ လက်နှိပ်မီးရောင် မှိန်မှိန်လေးအောက်တွင် မြင် ရသည်မှာ မှားစရာ မရှိပါ။ မသက်သည် မြို့နေ ပြဇာတ်မင်းသား ၏ရင် ခွင် မှာ ပြုံးရွှင် ကြည်နူးနေပါသည်။ ဟို လူရှုပ် ကြာသမားက ဘာညုသည်မသိ။ သူမ တခစ်ခစ် ရယ်နေ၏။ ဟိုကောင် က သူမ ဘော်လီကို အသာ နှိပ်သီးဖြုတ်ချွတ်ကာ ဘေးဖယ်ချ၏။ ပေါ်ထွက်လာသည့်ကြီးမား မို့မောက်နေ သောနို့ကြီးတွေကို အသာပွတ်သပ် ကိုင် ပေးသည်။အသီးဖျားလေးတွေကိုလက် မ လက်ညှီုးနှင့် ညှပ် ချေပေး၏။ စော်ကြီး၏ မျက်နှာမှာ ကြည်နူးမှုတွေ မြင်နေရသည်။ သူမ လက်တွေက ဟိုကောင့် ဟာကို တရွရွ ဆုပ် လျှောတိုက်ပေးနေသည်။ ဟိုကောင် က လည်း ပလီသည်။ စော်ကြီး၏ မလှပ သော မျက်နှာကို အမြတ်တနိုး ကစ်ဆင် ဆွဲ၏။ကောင် မကြီး အရမ်းတက်ကြွလာ၏။ ဟိုကောင့်ကိုအတင်းပြန်ဖက်ထားသည်။ ထို့နောက် ဟိုကောင် က စော်ကြီးကို ကုတင် ပေါ်ကုန်းခိုင်းသည်။ ကောင် မကြီးက ဖင် ကားကားကြီးမိုးပေါ် ထောင်နေ အောင် ကုန်းသည်။

ဟိုကောင်က နောက်က နေရာယူပြီး စော်ကြီးဟာကို သူ့အချောင်းထိပ်နဲ့ ထိပွတ် ဆွတော့ စော်ကြီးက သဲလေး ။ ဖင် ကို လုပ်ချင် လည်း လုပ်လေ။ ချစ်မပေးမယ် တဲ့။ဟိုကောင် ကကောင်းသားပဲ။ ချစ်မ နဲ့တွေ့ရခိုက်လေး မျိုးစုံပျော် ရတာပေါ့။ ဟိုကောင် က အ ပေါက်ပြောင်း ဆွသည်။ မသက်ဖင် အ ပေါက် ဝ ပေါ်တံတွေးတွေ ထွေးချ၏။ စော်ကြီးက လက်နောက်ပြန် နဲ့ရွှဲအောင် လိမ်းသည်။ ဟိုကောင် က သူ့ဟာကို တံတွေးလိမ်းကာ စော်ကြီး ဖင် ထဲ စ ထည့်၏။ အမ လေး။ ကောင် မကြီးအော်သည်။ ကောင် က ပြန်နှုတ်ပြီး တံတွေးထပ်ဆွတ်သည်။ကောင် မကလည်း ထပ်ဆွတ်ပြန်ပါသည်။ နောက်တခါ ထပ်ထည့်၏။ စော်ကြီး ကော့ကနဲ နေ သော်လည်း မ အော်တော့။ ဟိုကောင့်ဟာက တ ဖြေးဖြေးမြုပ် ဝင် သွားသည်။ အား။ ကောင်းလိုက်တာ ချစ်မရယ်။ ကြပ်ထုပ်နေတာဘဲ။ ကောင် မကြီးကသဲလေးတို့ယောက်ျားတွေ ကြိုက်တယ်ကြားဘူးလို့သာပေးရတာ။ ချစ်မ အရမ်းကြောက်တယ်။

အော် ။ ဒါကြောင့်လည်း သဲလေးက ချစ်မကို အရမ်းချစ်တာပေါ့။အပြန်အလှန် ညုနေကြ၏။ ဇော်ကြီး နားကြားပြင်းကပ်နေစဉ်မှာဘဲ ဟိုကောင်က ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆော်ချေသည်။ သူ့ရဲ့တုတ်ခိုင်မဲနက်သော အ ချောင်းက မသက် ဖင် ထဲ စွပ်ကနဲပြွတ်ကနဲ ဝင် လိုက် ထွက် လိုက် နွှာနေသည်။ ကောင် မကြီး အရမ်းတောင့်လို့သာ ခံနိုင်ပေသည်။လဲကျသွားမတတ် လူးခါနေသည်။ နို့ကြီးတွေလည်း တအား လှုပ် ရမ်း နေ၏။ ဟိုကောင် က ခနခန လှမ်းဆွဲ ကိုင် သည်။ တဖြည်းဖြည်း ကြမ်းလာ မြန်လာသည်။ ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း တပြွတ်ပြွတ် မြည်သံထွက်လာသလို စော်ကြီးပါးစပ်ကလည်း အင့် အင့် အသံ ကြားနေရသည်။ အား ကောင်းလိုက်တာ ချစ်မရယ်။ ကော့လိုက် ကော့လိုက် ။ပြီးတော့မယ်။ အရမ်းကို ကောင်းနေ ပြီ ။ ကောင် ရဲ့အသံ။ အ အ ။ ဆောင့်ပါ။ ဆောင့် ။ ချစ်မလည်း တအား ကောင်းနေတယ်။ မပြီးလိုက်ပါနဲ့ဦး။ အ တော်ကြာတော့ အ ပေါ်က ကောင် က ပျော့ကျသွားသည်။ စော်ကြီးကလည်း အလိုက်သင့် အောက် မှောက် ချကာ ငြိမ်သွား၏။၂ ယောက်သား မှောက်လျက် ထပ်နေကြပါသည်။ ဇော်ကြီး ခြေ ဖော့၍ ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ နင့်တ ယောက်ကိုဘဲ ငါချစ်တယ် \