ပြည့်တန်ဆာနှင့် မိမာယာ (အပိုင်း ၂)
ပြည့်တန်ဆာနှင့် မိမာယာ
ရေးသားသူ – နရသူ
🏵️အပိုင်း (၂)🏵️
⭐အခန်း ( ၇ )⭐
“အို အို အို … ဦး ဦးတရုတ်ကလည်း … ဟင် ဟင် အဟင့်”
ခင်လေးနွယ် ခပ်ညုညုကလေး ညည်းသံကလေးပြုရင်း ရုန်းမလိုနွဲ့မလို ဟန်ကလေးပြုလိုက်ပါသည်။ ဦးတရုတ်လက်ကမူ သူမကို လုံးဝလွှတ်ပေးခြင်း မရှိပါ။
“နွယ်လေး မနှင်းနဲ့ စကားပြောပြီးပြီ မဟုတ်လား”
“အင်း ပြော ပြောခဲ့ တယ် ဟို ဟို … ”
“ဘယ်လို သဘောရလဲ ကိုတရုတ်နဲ့နေဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီလား။ နှင်းကတော့ပြောတယ် နွယ့်မှာ ငွေတအားလိုတယ်တဲ့။ သူလည်း နှင်းလိုပဲ အဆင်ပြေအောင် တစ်ခုခုလုပ်ချင်တယ်လို့ ပြောတယ်။ ဒါ တကယ်ပဲမဟုတ်လား နွယ် … ကိုယ့်ကို ပြောလေ ”
ခင်လေးနွယ် သူ့ရင်ခွင်ထဲကနေ ရုန်းထွက်လိုက်ကာ လူချင်းအနည်းငယ်ခွာထိုင်လိုက်ပြီး ဦးတရုတ်နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထားကနေ သူ့မျက်နှာကို စေ့စေ့ပင် စိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။
“ဟုတ်တယ် ဦးတရုတ် နွယ့်မှာ အခက်အခဲတွေ အများကြီးရှိတယ်။ အဲဒါတွေ အကုန်သာ ဖြေရှင်းနိုင်မယ်ဆိုရင် နွယ် ဘာမဆို လုပ်နိုင်တယ်။ ဦးတရုတ် အခုလုပ်နေတဲ့ အလုပ်ထဲမှာ နွယ့်ကိုကြိုက်တဲ့နေရာကနေ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ခိုင်းချင်ရာခိုင်းလို့ရတယ်။ နွယ် တစ်ယောက်တည်း လုပ်သင့်မလုပ်သင့် ကြိတ်စဉ်းစားခဲ့တာ ကြာပါပြီ။ မိန်းကလေးဆိုတော့လည်း နွယ့်အနေနဲ့ ဘယ်လောက် အပြောရခက်မယ် ဆိုတာ ရှင်နားလည်ပါလိမ့်မယ်”
“အို နားလည်တာပေါ့ နွယ်ရယ်။ ဒီလိုစကားမျိုးဆိုတာ မိန်းမကောင်းမှန်ရင် ဘယ်မိန်းမပါးစပ်ကနေ ပြောထွက်ရဲပါ့မလဲ။ ကိုတရုတ် အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ဝိုင်းကြိုးစားပေးမယ်။ အဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့လည်း အာမဘန္တေခံပါတယ် ။ အိမ်ကလူတွေ ပြီးတော့ ပတ်ဝန်းကျင်က ယောက်ျားမိန်းမ ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကမှ မရိပ်မိနိုင်တဲ့နည်းလမ်းကောင်းတွေ အများကြီးရှိပါတယ်။ တစ်ခုရှိတာက နည်းနည်းနဲ့ကျဲကျဲတော့ လုပ်မှရလိမ့်မယ်။ များလာရင် လူမြင်မကောင်းဘူး ။ ကိုယ်ပြောတာ နွယ်လေး သဘောပေါက်တယ် မဟုတ်လား။ ဆိုလိုတာက သူများလို လက်ပေါက်မစိပ်ပေမယ့် တစ်ခါဆိုဆိုသလောက် နင့်ကနဲ ရတာမျိုးဆို ပိုမကောင်းဘူးလားလို့ ဒီသဘောပြောတာပါ ”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ အများကြီးကျေးဇူးတင်ပါတယ် အစ်ကိုကြီးရယ်။ အစ်ကိုကြီးဆိုလိုတာ နွယ်သဘောပေါက်ပါတယ်။ ဒီအတွက်လည်း ဘာနဲ့ကျေးဇူးဆပ်ရဆပ်ရပါ ။ ဟောဒီ နွယ့်တစ်ကိုယ်လုံးနဲ့ ပုံပြီးပဲ ဆပ်ရဆပ်ရ နွယ်ရဲရဲကြီး ပေးဆပ်ရဲပါတယ်။ ကိုကြီးအနေနဲ့ အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင်သာ စီစဉ်ပေးပါ။ နွယ် သွားလာတတ်တဲ့လမ်းတွေ ကိုကြီးလည်း သိနေတာပဲ။ ပြီး ပြီးတော့လည်း … ”
“ပြီးတော့ ဘာဖြစ်လဲ နွယ်ရဲ့ ရဲရဲသာပြော မကြောက်နဲ့”
“နွယ် နွယ်လေ အိမ်က ကိုယ့်လင်ကိုယ့်သား မသိရင် ကျေ ကျေနပ် ပြီလို့ ကိုကြီး ဒါ ဒါလေးတစ်ခုတော့ နွယ့်ကို ကူ ညီ ပေးပါ နော် နော် အားကိုးပါရစေ အစ်ကိုကြီးရယ် ”
နောက်ဆုံးစကားကို နွယ် ဒီအတိုင်း ရိုးရိုးတန်းတန်း ပြောလိုက်ခြင်းမဟုတ်ပါ။ ထိုင်နေရာကနေ ဗြုန်းကနဲထပြီး ကိုတရုတ်ထိုင်နေသည့် ခုံပုကလေးအနားဆီ ရုတ်တရက် တိုးကပ်သွားရာက သူ့နဘေးမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ရင်း ကိုတရုတ်ရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် စုံကိုင်၍ တောင်းပန်ခယသည့် ဟန်အပြည့်နှင့် ပြောလိုက်ခြင်းသာဖြစ်သည်။ သူမက ဒီလိုဆိုပေမယ့် တရုတ်ကြီးရဲ့ အသွေးအသားက ဖျင်းကနဲဖြစ်သွားပြီး ယင်မတစ်ကောင်ပင် သမ်း၍မရသည့် သူ့လီးပါးပျဉ်းကြီးက ချက်ချင်းကြီး မတ်တောင်လာ သလိုပင် ခံစားလိုက်ရလေသည်။ တရုတ်ကြီး သူမကိုချော့သိမ့်သလို ခေါင်းကလေးကို အသာပွတ်ပေးနေပြီး သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်ကိုလည်း သူ့လက်တစ်ဖက်နှင့် အသာအယာပင် ဖျစ်ကိုင်ဆွဲယူလိုက်ရာက သူ့ခေါင်းကိုငုံ့ကာ ခင်လေးနွယ်နားနားကပ်ပြီး …
“စိတ်ချ ခင်လေးနွယ် မင်စိုးရိမ်တာတွေ ဘာမှမဖြစ်စေရဘူး ကိုယ်ရဲရဲကြီး ကတိပေးတယ်။ အခုလို စကားမျိုးကြားရတာ ကိုတရုတ် ရင်ထဲမှာ ဘယ်လောက်အထိ ဝမ်းသာအားရဖြစ်မိတယ်ဆိုတာ နွယ်လေး သိမှာမဟုတ်ဘူး”
“ရှင် ဘာ ဘာ ဖြစ်လို့ ”
“အို ကိုတရုတ် ဆိုင်လာတိုင်း နွယ်လေးကို အရိပ်တကြည့်ကြည့် အမြဲကြည့်မိနေတာ နွယ်လေးမှမသိဘဲ ကိုတရုတ် နွယ်လေးကို စိတ်ဝင်စားခဲ့တာကြာပါပြီ။ ဖြစ်နိုင်ရင် နှစ်ယောက်အတူတူ ဖဲမွေ့ယာပေါ်မှာ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ချစ်တလင်းဖွင့်ချင်စမ်းလှတယ်။ နွယ်လေးလို မျက်နှာအမူအယာလေးရော တင်းတင်းရင်းရင်းရှိလှတဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလေးကအစ ပြစ်မျိုးမှဲ့မထင်ဖြစ်တဲ့မိန်းမမျိုး ကိုယ်မတွေ့ဖူးသေးဘူး။ ကိုယ်လေ နွယ်လေးကို ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲမှာ အချိန်အကြာကြီးစိတ်ရှိလက်ရှိ ချစ်လို့မဝမချင်း ဘယ်သူဘယ်ဝါရဲ့ လက်ထဲကိုမှ လက်လွတ်စပယ် ထည့်မပေးလိုက်နိုင်ဘူး …။ အဲဒါတော့ နွယ်လေး မယုံဘူးဆိုရင်တောင် အခုယုံလိုက်။ ကဲ ဒီမှာကြည့် နွယ်လေးနဲ့ကိုယ် ရှောရှောရှူရှူ နီးစပ်ခွင့်ရဖို့ နွယ်လေးကို တခြားဘယ်မိန်းမနဲ့မှမတူတဲ့ အခွင့်အရေးမျိုးပေးချင်လို့ အစစအရာရာ ကိုယ်ဘယ်လောက်အထိ အကွက်ချပြင်ဆင်ထားခဲ့ရသလဲ ဆိုတာ … အခုကြည့်လိုက် ”
တရုတ်ကြီး သူ့ခါးကြားမှ ပိုက်ဆံအိတိနှိုက်ပြီး ငွေငါးထောင်တန် သုံးလေးအုပ်ကို ဆွဲထုတ်ကာ ခင်လေးနွယ်လက်ထဲ ကမ်းပေးလိုက်သည်။ ခင်လေးနွယ် မျက်နှာလေး ဝင်းကနဲ ဖြစ်သွားရပြီ။
“အို ဟင် ဒါ ဒါ က … ”
“ဟုတ်တယ် နွယ် သံသယကင်းကင်းနဲ့ အကုန်သာယူထားလိုက်။ အဲဒါအားလုံး နွယ်လေးအတွက်ချည်းပဲ။ နွယ်လေး ကိုယ်ခိုင်းတာမှန်သမျှ မညည်းမညူ လုပ်ပေးနိုင်မယ်ဆိုရင် နောက်ထပ် ဒီလိုငွေဆိုတာ နွယ်လေးဘဝမှာ အပေါများဆုံးအရာတစ်ခု ဖြစ်လာစေရမယ်”
“တ တကယ်လား အစ် ကို ကြီး ရယ် ”
“တကယ်ပေါ့ သေချာရေကြည့်ဦး”
“ကျေးဇူးကြီးလှပါရဲ့ အစ်ကိုကြီးရယ် ”
နွယ်တစ်ယောက် သူ့ကို ထိုင်ရှိခိုးမိတော့မတတ် ကျေးဇူးတင်စကားကို ပါးစပ်မှနေ၍ ဆီမန်းမန်းသကဲ့သို့ အထပ်ထပ်အခါခါ တဖွဖွရေရွတ် ပြောဆိုနေမိတော့၏။ ငွေကိုအသေအချာ ရေတွက်ကြည့်တော့ သူမမျှော်လင့်ထားသည်ထက်ပင် ပိုများနေတာ တွေ့ရသည်။ အမှန်က ဦးတရုတ် ဒီငွေကိုအကြောင်းပြုပြီး သူမကို ဘယ်လမ်းဘယ်စခန်းရောက်သည်အထိ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဇက်ကြိုးခွံ့၍ မဆုံးသောကန္တာခရီးကြမ်းကို အသော့နှင်လေမလဲဆိုတာ ခင်လေးနွယ် မတွေးတတ်၍မဟုတ်။ ကောင်းကောင်းကြီး တွေးတတ်ပါသည်။ မိမိအနာဝတ်လမ်းကို ကိုယ်တိုင်လည်း ကြိုသိနေသည်ပင်။သို့ပေမယ့်လည်း ယခုလိုအချိန်မှာ သူမအတွက် ငွေထက်ပိုအရေးကြီးသည့်အရာဆိုတာ ဘာမှမရှိပြီလေ။
အရာရာကို ငွေနှင့်သာ ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းရမည်။ ယခုသူပေးသည့်ငွေက မတန်တဆအများကြီးမဟုတ်တောင်မှ သူမမှာရှိသည့် ကြွေးမြီအတော်များများကို ရှင်းပြေစေနိုင်တာမို့ သူမအနေနှင့် တော်တော်ကလေး စိတ်သက်သာရာရစေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ သူမခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးတောင်မှ ဤမျှသော ငွေနှင့်နှိုင်းစာလျှင် ဘယ်လောက်မှ အရေးပါအရာရောက်မှာ မဟုတ်မှန်း သူမအသိပါပေ။
ခင်လေးနွယ် သူ့ဘေးနားမှာ ဒူးကလေးအသာထောက်ထိုင်နေရင်းက ခုံပုကလေးမှာထိုင်နေသည့် ဦးတရုတ်ကြီးရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကို အငမ်းမရထပွေ့ဖက်ကာ အဆီပြန်နေသော သူ့မျက်နှာပြင်ကြီးအနှံ့ တရစပ် ဖိကပ်နမ်းစုပ်၍ အကြင်နာအနမ်းပွင့်တွေ ချွေချပေးလိုက် မိသည်။ ဦးတရုတ်ကြီးလည်း သူမကိုပြန်လည် ပွေ့ဖက်ထားလိုက်ပါသည်။
“နွယ် ဒီမှာ အဆင်ပြေရဲ့လား”
အထာနှင့်မေးတော့ …
နွယ် သူ့ကို ပြီတီတီကလေး ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး …
“အင်း ဆိုင်ထဲတော့ မကောင်းပါဘူး။ ဟိုဖက်နားထွက်ရအောင်လေ။ အပြင်က အဖီအောက်မှာ ထိုင်ကြတာပေါ့”
“လာ သွားရအောင်လေ ”
“နေပါဦး ကိုကြီး ထပ်မသောက်တော့ဘူးလား။ နွယ် ခွက်အပြည့်ဖြည့်ခဲ့လိုက်ရမလား ဒါမှမဟုတ် အရက်ရောအမြည်းပါ ”
“ဟင့်အင်း နေနေ ဖန်ခွက်တောင် မယူတော့နဲ့ ရှုပ်တယ် … အရက်ပုလင်းသာဆွဲခဲ့။ အမြည်းမပါရင်တောင် ရေပါရင်ဖြစ်ပါတယ် ”
နှစ်ယောက်သား ခွေးခြေပုကိုယ်စီဆွဲ၍ ဆိုင်အပြင်မှောင်ရိပ်ထဲရှိ အဖီကလေးအောက်ကို ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ ဦးတရုတ် သူမကိုလက်နှစ်ဖက်ကမ်းပေးလိုက်တော့ အထာနပ်ပြီးဖြစ်သည့် နွယ်တစ်ယောက် စွေ့ကနဲ သူ့ပေါင်ပေါ် ချက်ချင်း တက်ထိုင် လိုက်မိလေတော့သည်။ နှစ်ယောက်သား မသောက်မစားဘဲ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး အပြန်ပြန်အလှန်လှန်ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်နေကြရင်း ကိုယ်အင်္ဂါတွေကို ဖျစ်ကြကိုင်ကြ စမ်းကြည့်ကြသည်။ ဦးတရုတ်လက်က သူမနို့အုံနှစ်ဖက်ရော ပေါင်ကြားထဲကိုပါ ရောက်ရှိပွတ်သပ်ပေးလာသလို ခင်လေးနွယ်ရဲ့လက်တစ်ဖက်ကလည်း ဦးတရုတ်ပေါင်ကြားထဲရှိ ကြီးမားတုတ်ထွား၍ ရှည်ရှည်လျားလျားရှိလှသော လီးကြီးကို မသိမသာဖျစ်ညှစ်ကိုင်စမ်းမိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
“ဟင့် ကိုကြီးရယ် ဘာ ဘာကြီးလဲ ဘယ် ဘယ် လိုတွေတောင်လား ကိုကြီးရယ် အဟင့်ဟင့်ဟင့်”
တွေ့မြင်နေကြ လုံးလုံးချောချောမဟုတ်သော အဖုအထစ်များ ဗြုတ်ထနေသည့် လီးငပဲကြီးက သူမကို နှစ်ကိုယ်ကြား ကပ်ပြောပြ လိုက်သော မနှင်းအေးရဲ့
“ထောင်ထွက်လီးမို့”
ဆိုသည့်စကားသံကို ပြန်လည်ကြားယောင်လာစေပါသည်။ တရုတ်ကြီး၏လက်များက သူမရင်သားအထက်မှ ဖုံးကွယ်နေသော အင်္ကျီကိုလှန်လှောကာ အောက်ကနေ ပြူထွက်လာသော နို့အုံလုံးအိအိကြီးနှစ်မြွှာအား ညှစ်လှိမ့်နယ်နေပေးသလို အောက်မှနေ၍လည်း သူမခါးဝတ်ထမီကို ထမီအောက်နားစကလေး အသာပင့်လှန်တင်လိုက်ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်ဆင်ထားခြင်းမရှိသည့် သူမပေါင်ကြားထဲရှိ ဖောင်းဖောင်းရွရွကြီးဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ပြင်ကြီးတစ်ခုလုံးကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း အပီအပြင် ပွတ်သပ်နှိုက်ကလိ ဆွပေးနေတာကိုတောင် သူမသတိမမူမိတော့။
တရုတ်ကြီး၏ ခါးဝတ်ပုဆိုးခါးပုံစကို သူမလက်နှင့် အသာဖြေလျော့ချလိုက်ရာက အောက်မှနေ၍ ဘွားကနဲ ထွက်ပေါ်လာသည့် သူ၏ ဂေါ်လီထည့်သွင်းပြုပြင်ထားသည် ဆိုသော လီးချောင်းမဲမဲသဲသဲကြီးကိုသာ ရေထဲမှငါးရံ့ခေါင်းတိုကြီးတစ်ကောင်အမိ ဖမ်းသကဲ့သို့ သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်နှင့် သတိကြီးစွာ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် မြဲမြံစွာဆုပ်ကိုင်ပြီး အပြင်ဆွဲထုတ်လိုက်ကာ သူမမျက်နှာနှင့်နီးနီးကပ်ကပ် စိတ်ဝင်တစား ငုံ့ကြည့်လိုက်မိလေရာ သူမထင်မှတ်ထားသည်ထက်ပင် ကြီးမားပြီး ထိတ်လန့်အံ့သြစရာကောင်းလှသည့် သူမအနေနှင့်တစ်ခါမှပင် မမြင်မတွေ့ဖူးသည့် ဆန်းပြားလှသော လိင်ချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးရဲ့အသွင်အပြင်ကို ယခုမှပင် သူမမျက်စိနှင့်တပ်အပ် ကောင်းစွာ တွေ့မြင်ခွင့် ရလိုက်ပါတော့သည်။
“ဟာ လ လီး ကြီး က နည်း တာ မဟုတ် ဘူး ကိုကြီး ရာ အား ဟား ”
“ဟင်းဟင်း ကိုင်ကြည့် စုပ်လည်းစုပ်ကြည့်လေ။ ငါ့လီးတော့ ငါ့အလိုကျ စုပ်ပေးမှ ရမှာနော်။ တချို့ဟာမတွေလို ခေါင်းကြောမာပြီး မစုပ်ဘူးလေးဘာလေး မလုပ်နဲ့”
“အို ဘယ်သူ မစုပ်ပေးဘူးပြောလို့လဲ ကိုကြီးရဲ့။ စုပ်ပေးမယ် ဂွင်းလည်းတိုက်ပေးမယ် အားလုံး သူ့အလိုကျဖြစ်ရမယ် အဟင့်ဟင့် ဟင့်”
ခင်လေးနွယ် သူ့ဖက်ကို ကိုယ်ကလေးယို့ကာ လှည့်ကြည့်ရင်းက ချစ်စဖွယ်မျက်စောင်းကလေးထိုးပြီး မဲ့ရွဲ့ပြောပစ်လိုက်တော့ တရုတ်ကြီး သဘောကျပြီး ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်မောလေသည်။ ခင်လေးနွယ်လက်ကလေးက တဖြည်းဖြည်းနှင့် သူ့လီးချောင်း မာမာတုတ်တုတ်ကြီးကို အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲလှုပ်ရှား ကစားပေးလိုက်ရာ လီးကြီးသိသိသာသာ ပိုမိုမာတောင်တောင့်တင်းကာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်း ထောင်ထလာတာကို တွေ့ရလေတော့သည်။ ဦးတရုတ်ကလည်း သူမပေါင်ခွကြားရှိ အရည်စိုစိစိကလေးဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ကို အသေအချာကြီး နှိုက်ကိုင် ပွတ်ဆွပေးနေသည်ပင်။
“ဒီလိုလုပ် နွယ်လည်း ကိုယ့်လီးစုပ်သလို ကိုယ်လည်း နွယ့်စောက်ပတ်ကလေး အပီကိုင်ပေးချင်တယ်။ မှုတ်လည်းမှုတ်ပေးမယ်။ ကိုယ့်အပေါ်မှာ အလျားလိုက်မှောက်ပြီး အိပ်လိုက်။ ထမီတော့ ချွတ်လိုက်ကွာ နော် ”
“ဟင့်ဟင့် ကိုကြီး သဘောကျပါပဲရှင်။ ဒါနဲ့ ကိုကြီး အ အသံတော့ သိပ်မထွက်ပါစေနဲ့နော်။ ဟို လူရီး ကြားသွားရင် မကောင်းဖြစ်လိမ့်မယ်”
တရုတ်ကြီးခေါင်းညိတ်ပြီး …
“အေးပါ ငါ သိပါတယ် ကဲ မြန်မြန်လုပ် နင့်ကောင်ငနောင်နဲ့ မနှင်းတောင် လိုးပြီးကြပလား မသိဘူး။ မြန်မြန်လေး ငါ့ပေါင်ပေါ် မှောက်အိပ်ချ လိုက်စမ်း”
“ဟုတ် ဟုတ် ကို ကြီး ”
ခင်လေးနွယ် သူ့ပေါင်ခွကြားဆီခေါင်းကလေးတိုးဝင်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းအကြားရှိ မတ်တောင်နေပြီဖြစ်သောလချောင်းကြီးကို သူမပါးစပ်နှင့်ကုန်းဟပ်၍ စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်သလို သူမခန္ဓာကိုယ်နောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံးကိုလည်း ဦးတရုတ်ရဲ့မျက်စိရှေ့မှောက်မှာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်မတတ် မရိုးမရွဖြစ်လောက်အောင် ကုန်းကုန်းကွကွကြီးလုပ်ပေးထားလိုက်လေသည်။ ထမီကိုလည်း သူမဖာသာ လက်နှစ်ဖက်နှင့် မမှီမကမ်း လှမ်း၍ လျှောချွတ်ချပေးလိုက်ရာ ပြောင်ဝင်းနေသော ဖင်သားကားအိအိကြီးနှစ်ဖက်လုံး ဘွားကနဲ ထွက်ပေါ်လာသည်။
“ငါ့ဖက်ကို တစ်စောင်းလေးလှည့်လိုက်။ ဒါမှ ညည်းစောက်ပတ်မြင်ရမှာပေါ့။ စောက်ပတ်ကို တမင်ဖွက်မထားနဲ့”
“အင်း ဒါဖြင့် ဒီလိုလား”
ခင်လေးနွယ် သိသိကြီးနှင့် တမင်လုပ်နေမှန်းသိ၍ ဖင်သားတစ်ဖက်ကို ဖြန်းကနဲရိုက်ပြီး ပြောလိုက်ရာ ခင်လေးနွယ်လည်း လျှာကလေးတစ်လစ်ထုတ်၍ ပြောင်စပ်စပ်လုပ်ပြလိုက်ရင်း သူရှိရာဖက်ကို သူမကိုယ်လေးကို ဘေးတစ်စောင်းပြန်လှည့်လိုက်ရသည်။ ဦးတရုတ်မြင်သာအောင်လည်း သူမပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်ကို ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဟဟဖြဲဖြဲလုပ်၍ကော့ကော့ကလေး ထောင်ကားပေးလိုက်ရာ သူလည်း သဘောကျကျေနပ်သွားဟန်နှင့် ခေါင်းကိုတညိတ်ညိတ်လုပ်ပြီး …
“အေး ဒီလိုမှပေါ့ စုပ်စမ်း လီးပဲစုပ် စကားမများနဲ့တော့။ နင့်ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုတော့ ငါ့ခေါင်းဝင်နိုင်အောင် ဟိုဖက်ဒီဖက် နည်းနည်းထပ်ဖြဲပေးစမ်း။ ဒါမှ စောက်ပတ်ကို အသေအချာကြည့်လို့ရမှာ ”
သူလည်း စစ်စတီနိုင်းပုံစံမကျ ဘေးတစ်စောင်းပုံအတိုင်း ခင်လေးနွယ်ခြေရင်းဖက်ဆီမျက်နှာမူပြီး သူမစောက်ပတ်ကိုမျက်နှာထိုးအပ်၍ လက်နှစ်ဖက်စုံကိုင်ဖျစ်ညှစ်ပြီး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းဝကို ပြွတ်ကနဲ အသံထွက်အောင် စုပ်နမ်းပစ်လိုက်ရာ ခင်လေးနွယ်လည်း ကော့ကနဲဖြစ်သွားရလေသည်။ ခင်လေးနွယ်လည်း ဘာတစ်ခွန်းမျှပြောမနေတော့ဘဲ ဦးတရုတ်၏လီးကြီးကိုသာ မဲပြီးစုပ်နေတော့ရာ သူမပါးစပ်ထဲ အပြည့်အသိပ်ဖြစ်နေသောလီးက မဝင်တစ်ချက်ဝင်တစ်ချက်နှင့် လီးကြီးမာန်တဖြည်းဖြည်းထ၍ ပိုကြီးလာလေ လဒစ်အရင်းအောက်ခြေရှိ ဂေါ်လီကြီးသုံးလုံးက ပါးစပ်ထဲမဝင်ဆန့်တော့သလို တစ်ခံနေပြီး လီးအပေါ်ပိုင်းလဒစ်ထိပ်လုံးနှင့်ကပ်ရက် ထိပ်နားမှာရှိသည့်နောက်ထပ်ဂေါ်လီနှစ်လုံးကလည်း လီးကိုယ်ထည်ပေါ်ကနေပြူးထွက်ပြီး လချောင်းတစ်ချောင်းလုံးစုပ်၍ မဆန့် တော့လောက်အောင် လီးတစ်ဝက်လောက်အထိ လဒစ်ထိပ်ကားကြီးလိုဖြစ်နေတာမို့ လက်လျှော့လိုက်ရပြီး လီးကိုယ်ထည်နဘေး ကနေသာ လချောင်းကြီးကို လျှာကလေးထိုးထိုး၍ ယက်ယက်ပေးလိုက်ရသည်။
လီးမှာထည့်ထားသည့်ဂေါ်လီတွေကလည်း အချောင်းရော အလုံးရော အတောင့်ရော အမျိုးစုံလှသည်။ လီးကိုယ်ထည်အလယ်မှာ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ ပြီးတော့ လီးအရင်းအောက်ခြေအထိ နေရာလပ်မကျန်အောင် စီကာရီကာ အပြည့်ထည့်မြှုပ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ သာမန်မိန်းမတွေဆို ဘယ်လိုမှ သည်းညည်းခံပြီး အလိုးခံနိုင်မှာမဟုတ်သည့်လီးဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်လည်းကွဲပြဲသွားမှာ သေချာပါသည်။ သူ့လီးကိုင်လိုက်စုပ်လိုက် ဟိုဒီလှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်နမ်းရှုံ့လိုက် လျှာထိုးယက်ဆွပေးလိုက်နှင့် ခင်လေးနွယ် ကိုယ်တိုင်လည်း လီးချောင်းကြီး၏ ဓာတ်အကူးခံရပြီး စောက်ပတ်တအားရွကာ အရည်တွေရွှဲရွှဲစိုစိုဖြစ်လာရလေသည်။
တရုတ်ကြီးကလည်း သူမစောက်ပတ်ကို ဖြဲကြည့်ကိုင်ကြည့် စုပြုံအုံခဲနေသော စောက်မွေးအဖုတ်လိုက်ကို ကျွတ်ထွက်လုမတတ် ဆွဲဆုပ် ဖွကစားလိုက် စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲလက်ထိုးသွင်းကာ လှည့်ပတ်မွှေနှောက်နှိုက်ကလိလိုက် စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် လျှာနှင့်အပြားလိုက် အောက်မှအထက်သို့ ယက်သပ်ဆွလိုက်လုပ်ပြီး အမျိုးမျိုးချော့နှူးပေးနေပေရာ ခင်လေးနွယ်တစ်ယောက် သည်းမခံနို်င်လောက်အောင် ဖြစ်လာသည်။
“အ အ တော် တော် တော့ ကိုကြီး နွယ် နွယ် စောက်ဖုတ်ရွ ရွလွန်းနေပြီ လိုးပေး လိုးပေးတော့ သူ့လီးလည်း တအားတင်းနေပြီ နည်းတဲ့ကောင်ကြီး မဟုတ်ဘူး ကိုကြီး နွယ့်ကို လိုးပေးတော့ ကိုကြီးလိုးတာ ခံကြည့်ချင်လှပြီ နော် နော်”
ခင်လေးနွယ်ရဲ့ ဂရုဏာသက်စဖွယ်တောင်းဆိုသံက တရုတ်ကြီးစိတ်ကို အတော်ကလေး ထိခိုက်လှုပ်ရှားသွားစေသည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း လီးတစ်ချောင်းလုံးပေါက်ကွဲမတတ် တောင်ချင်တိုင်းတောင်နေပြီဖြစ်ရာ …
“ကဲ ဒါဖြင့် အောက်ဆင်းလိုက် နွယ် … ဖြစ်သလို ကြုံသလို လိုးကြတာပေါ့”
သူ့စကားကြားတော့ နွယ့် စိတ်ထဲက အလိုလိုရယ်ချင်သွားမိသည်။ သူမနှင့်ကိုနောင်က လူလစ်တိုင်း ဒီနေရာမှာ အမြဲလိုးနေကျ မဟုတ်လား။ ဦးတရုတ်က သူကိုယ်တိုင်မလိုးဖူးသေး၍သာ ဒီစကားပြောခြင်းဖြစ်မည်။အမှောင်ဆုံးဟုဆိုအပ်သည့် ရမ္မက်တဏှာသာ တကယ်တမ်း ဖုံးလွှမ်းလာခဲ့လျှင် ရှက်တယ်ကြောက်တယ် ဆိုတာရော ဘယ်သူဘယ်ဝါနှင့် ဘယ်လိုနေရာ ဆိုတာတွေပါ သိပ်ပြီးတော့ အရေးပါအရာရောက် နိုင်တော့မည်လည်းမဟုတ် ဟူ၍ ခင်လေးနွယ် ကိုယ့်ဖာသာ တွေးမိသွားရသည်။ ရမ္မက်အမှောင်ကြောင့် သူမသည်လည်း ဒီအတိုင်းဖြစ်ခဲ့ရသည်ပဲမဟုတ်လား။ ယခုလည်း ထိုအမှောင်က မလွဲမသွေ ဆက်မှောင်ရပေလိမ့်ဦးမည်။
ခင်လေးနွယ် ခုံပုကလေးပေါ်ကနေ အောက်ကိုလျှောဆင်းလိုက်သည်။ ဆို်င်ဆောက်စဉ်ကတည်းက မြေကြီးဖို့ညှိထားသည့်နေရာ ဖြစ်၍သာ တော်သေးတော့သည်။ ပြီးတော့ သူမကိုယ်တိုင်လည်း နေ့စဉ်နှင့်အမျှ အသေအချာလှဲကျင်းထားတာမို့ မြေကြီးအသားကျ၍ မြေမာတွေဖြစ်နေပြီး တော်ရုံနှင့်လည်း ပေခြင်းကျံခြင်းမရှိတော့ပေ။ ဘာအခုအခံမှမပါသော မြေကမ္ဗလာထက်မှာပင် ဒီအတိုင်းဖင်ချထိုင်ကာ ပက်လက်အနေအထား မြေပေါ်ကျောခင်းလှဲအိပ်ချလိုက်ရာက မရှေးမနှောင်းပင် သူမကိုယ်ပေါ် ထပ်မှောက်ကျလာခဲ့သော ဦးတရုတ်ရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် အသာအယာဆီးကြို၍ ပွေ့ဖက်ထားလိုက်ပါသည်။
ကွတတကလေးလုပ်ပေးထားသည့် သူမရဲ့ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ပြဲပြဲကားကားလေးဖြစ်အောင် ဒူးထောင်ပေါင်ကား လုပ်စေလိုက်ပြီးမှ ဦးတရုတ် သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ နေရာဝင်ယူသည်။ သူ့လီးထိပ်ပြဲကြီးကို သူမစောက်ပတ်အဝမှာ အသေအချာချိန်တေ့လိုက်ကာ အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲ၍ လဒစ်ထိပ်လုံးကြီးဖြင့် သူမစောက်စိညှောက်တောက်ကလေးအား အသွားအပြန် ထိခတ်လှုပ်ဆွပြီး လီးထိပ်ကြီးကို မပွင့်တပွင့်ခပ်ဟဟကလေးဖြစ်နေသည့် သူမစောက်ပတ်လိုဏ်ခေါင်း အဝကလေးထဲသို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိမြှုပ်ထည့်သွင်းပစ်လိုက်လေသည်။
“စွိ ဖြစ် ပြွတ် ပလွတ်”
“အ အင့်အင့် အင့် ဟင့်”
တစ်သည်။ ကြပ်သည်။ လီးဒစ်ထိပ်ကားကြီးက သူမစောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးထဲ မဝင်ချင့်ဝင်ချင်ဖြစ်နေသလိုပင်။ လီးဒစ်အရင်းရှိ ဂေါ်လီထည့်ထားသည့်နေရာက ပိုမိုတစ်ကြပ်သလိုကြီး ဖြစ်နေသည်။ စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး တစ်ကြပ်ဆို့နင့်နေသည့်ကြားက သူ့လီးဒစ်ပြဲကြီးကို လီးအရင်းအထိ စောက်ပတ်ထဲဝင်စေချင်ဇောနှင့် သူမရဲ့ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို တအားကုန်ဖြဲကားပြီး စောက်ဖုတ်ကို သူ့အလိုကျ အောက်ကနေကော့ကြွပင့်ခံပေးမိရာ စူးကနဲနေအောင် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက် တင်းကနဲဖြစ်သွားပြီး အလွန်အင်မတန်ပဲ အခံစားရခက်လှသည့် ဝေဒနာတစ်ရပ်ကို ခံစားလိုက်ရတော့သည်။ တရုတ်ကြီးခါးကို နှိမ့်ချသည်။ တစ်ခါပြန်ကြွလိုက်ပြီး သူ့လီးကိုပါအရှိန်ယူ၍ နောက်တစ်ကြိမ် ခပ်ပြင်းပြင်း ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်ပြန်သည်။
သူ့လီးကြီးက သူမစောက်ဖုတ်လေးထဲကို တစ်လက်မချင်းတစ်ဆင့်ချင်း ကျွံနိမ့်ဝင်ရောက်လာလေသည်။ သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး မှာလည်း မတန််တဆလီးကြီး၏ အညှာတာမဲ့စွာ လိုးခွဲဝင်ရောက်မှုကြောင့် စောက်ခေါင်းထဲအပြည့်အသိပ်ဖြစ်ကာ တစ်ဆို့ကြပ်ညှပ် နေရသလိုပင်။ ထိုနည်းအတိုင်း လေးငါးဆယ်ချက်မက တရုတ်ကြီးသူ့ခါးကို နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် ဖိလိုက်ဆောင့်လိုက်နှင့် အဆက်မပြတ် လုပ်ပေးလိုက်သည့်အခါ လီးတစ်ဝက်ခန့် မရှိတရှိလောက်ကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ရောက်လာနိုင်ခဲ့ပြီး သူ့လီးမှာ ထည့်မြှုပ်ထားသည့် ဂေါ်လီလုံးများ၏ အထိအတွေ့အရသာထူးကြီးကို ခင်လေးနွယ်တစ်ယောက် စတင်ခံစားရလေပြီ။
ခင်လေးနွယ် သူ့လီးကြီးတဇွပ်ဇွပ်နှင့် မဆန့်မပြဲကြီး ဝင်ရောက်လာမှုကို အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် မျက်နှာလေးရှုံ့ကာမဲ့ကာ အောင့်အည်းခံစားရင်း တရုတ်ကြီးခါးကို လွတ်သွားမှာ စိုးသည့်အလား သူမလက်ကလေးနှစ်ဖက်နှင့် တင်းနေအောင်ပင် ဖက်တွယ်ထားမိပါသည်။ အောက်ကနေလည်း သူ့လိုးဆောင့်ချက်အလိုက် သူမဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ကော့ကော့ညှောင့်ပေးနေမိသည်။ ဂေါ်လီလဒစ်ပြဲကြီးကား သူမကို ရူးခွေသွားရလောက်အောင် ကာမသုခဝေဒနာတွေ အကြီးအကျယ်ပေးစွမ်းနေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် မခံစားဖူးသည့်အဖြစ် တစ်ခါဖူးမှ မရရှိခဲ့ဖူးသည့် လောကီစည်းစိမ် အရသာထူးကြီးမို့ လောလောဆယ်အချိန်မှာ မတော်တဆ လက်လွှတ်ဆုံးရှုံးသွားရမှာကိုတောင် စိတ်ထဲက အလွန်အမင်းစိုးရိမ်ကြောက်လန့်နေမိလေသည်။
……………………………………………..
⭐အခန်း ( ၈ )⭐
တရုတ်ကြီးလည်း တဖြည်းဖြည်း သူ့လီးက ခင်လေးနွယ်၏စောက်ပတ်အရသာကို တွေ့လာသည့်အလျောက် ဖင်ကြီးနှိမ့်လိုက်မြှင့်လိုက် ခါးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်လုပ်ရင်း ခင်လေးနွယ်၏အိုးကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် အောက်ကနေ စုံကိုင်မယူကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးပေးနေတော့သည်။ ဆောင့်ချက်က တဖြည်းဖြည်းကြမ်းလာသွက်လာသည်။ လီးကြီးတိုးဝင်မှုက ရှောရှောရှူရှူမရှိလှဘဲ ဂေါ်လီလုံးကြီးတွေ တစ်ကြပ်ကာ စောက်ဖုတ်အဝမှာ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ ဖြစ်နေ၍ ခံရသူအဖို့ အသည်းခိုက်လွန်းလှပြီး သက်တောင့်သက်သာ သိပ်မရှိသလို ဖြစ်နေရသည်။
ခင်လေးနွယ်အံကြိတ်ခံရင်း တစ်ချက်တစ်ချက် သူမနှုတ်မှ တအိအိတအင့်အင့် ညည်းသံကလေးများပင် ထွက်ပေါ် လာရလေသည်။ဦးတရုတ်လီးက သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို တစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက် အဝင်အထွက်ပြုနေရာကနေ အရင်းထိအရောက် အပြည့်အသိပ်ထည့်သွင်းပြီး တစ်ရှိန်ထိုးလိုးချနေပြီလား လို့တောင် သူမကွဲကွဲပြားပြားမသိတော့။ သူမစောက်ရည်သံ တဇွပ်ဇွပ် တဗွပ်ဗွပ် ထွက်ပေါ်နေသည့်ကြားက ဘုတ်ကနဲ ဘောက်ကနဲမြိုင်နေအောင် ဆောင့်ဆောင့်ချလိုက်သော သူ့ဆောင့်လိုးချက်များကြောင့် လူတစ်ကိုယ်လုံး ကော့ကနဲကြွကနဲ မြောက်ကနဲ လေဟာနယ်ထဲရောက်ရောက်သွားသလိုပင် ဖြစ်ပေါ်ခံစားနေရသည်။ ကာမအဆိပ်က တစ်ကိုယ်လုံးကို တဆစ်ဆစ် ထိုးဖောက်ဝင်ရောက် ပျံ့နှံ့ပြီးဖြစ်၍လည်း ဖြစ်လိုရာဖြစ်စေတော့ဆိုပြီး နာကျင်မှုကိုပင် သူမ လုံးဝဂရုမစိုက် မိတော့သလိုဖြစ်နေပြီ။
“အ ကိုကြီး အရှီး အ အိအိ နာနာတယ် လီးကြီးဘေးက အလုံးတွေက တလိမ့်လိမ့်နဲ့ စောက်ဖုတ်ကျိန်းလွန်းတယ်။ အ အင့်အင့် ဟင့် လိုး လိုး အားရှိတိုင်းလိုး … ဟင်း အင့် အင်းး ဟင့် … သေ သေတော့မှာပဲ ကိုကြီးရယ် လီးကို ဘယ်လိုတွေလုပ်ထားလဲ ”
“ဂေါ်လီတွေကြောင့်ဖြစ်မှာလေ။ ဂေါ်လီက လိုးလေစွဲလေဆိုတာမျိုးပဲ။ ညည်း ဂေါ်လီလီး မတွေ့ဖူးသေးဘူး မဟုတ်လား”
“အို ဘယ်လိုလုပ် တွေ့ဖူးမှာလဲလို့ ဆန်းဆန်းပြားပြားတွေ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးဘူး။ ရိုးရိုးလီးပဲ ကြုံဖူးတာ တကယ်ပြောတာပါ”
“အခု ခံကြည့်တော့ရော ဘယ်လိုနေလဲ ကောင်းရဲ့လား”
“အင်း ကောင်း ကောင်းတယ်နဲ့တူတယ် ရိုးရိုးလီးနဲ့လိုးတာနဲ့ မတူဘူး။ စောက်ဖုတ်ပိုရွပြီး လီးကြီးပွတ်တိုက်လေ ပိုပြီး အလိုးခံချင်လေ ဖြစ်လာသလိုပဲ …။ နာပဲနာသလို ကျိန်းပဲကျိန်းသလိုနဲ့ တစ်မျိုးကြီး။ စောက်ဖုတ်ထဲက မနေနိုင်အောင် အရမ်းယားပြီး ရွပိုးအထိုးခံနေရသလိုပဲ ဟင့်ဟင့် ”
“ကိုယ် နည်းနည်း လျှော့လိုးပေးရမလား”
“မလျှော့နဲ့ ဒီအတိုင်းဆက်လိုး။ လီးက ကြပ်တော့ သိပ်ကြပ်တယ် တထုတ်ထုတ်နဲ့ တစ်ခုခုတစ်ခံနေသလိုပဲ ဖီးလ်လည်းအရမ်းရှိတယ်။ အခု အခံခက်ပေမယ့် တဖြည်းဖြည်းတော့ ကျင့်သားရလာမှာပါ ”
“အိုး တော်လိုက်တဲ့ ကလေးမလေး ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းလိုက်တာနော်။ ကဲ ပြွတ်ပြွတ် ဒါက ချစ်လွန်းလို့ ”
တရုတ်ကြီး ခင်လေးနွယ် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွဲတွဲကလေးနှစ်ချပ်ကို တအားစုပ်ဆွဲနမ်းလိုက်သည်။ ခင်လေးနွယ်မူသလိုလုပ်ပြီး သူ့ရင်ဘတ်ကို တွန်းလိုက်ရာက …
“ဟွန့် သွားပါ အရက်နံ့ကြီး နံကနံနဲ့ ဟွင်း ”
“စောက်ဖုတ်နံ့ရော မနံဘူးလားလို့ ခုနက နွယ့်စောက်ဖုတ်ကို အပြတ်မှုတ်ပေးထားတာ ဟင်းဟင်း”
“နံဘူး ကိုယ့်ဟာကိုယ်တော့ ဘယ်နံမှာလဲ နွယ့်ပါးစပ်ရော ကိုကြီး နမ်းကြည့် စုပ်ကြည့် ကို့လီးနံ့ကြီးမနံဘူးလားလို့ ”
“ဘယ်မလဲ လာ ပြွတ် ပြွတ် အင်း အင်း ဟင်း မနံပါဘူး နွယ့်ဆီက စောက်ပတ်နံ့လေးပဲ ကိုယ့်ပါးစပ်ထဲစွဲနေတာ အနံ့လေးက အီတီတီလေး ချစ်စရာ ဟင်းဟင်းဟင်း”
“ကိုကြီး နော် သိပ်ပို ကဲ ဆောင့် ဆောင့်ပါ မြန် မြန်မြန်လေး အို ဟို ဟိုမှာ သူတို့ ကြည့်ကြည့်နေကြပြီ ကိုကြီး မြန်မြန်လုပ် အပြီးသာ လိုးလိုက်တော့ အဟင့်ဟင့် ဟင့်”
ခင်လေးနွယ်ပြောသည့်ဖက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တကယ်ပဲ ဟိုနှစ်ယောက်ရောက်နေတာ တွေ့ရတော့သည်။ မနှင်းအေးနှင့်ကိုနောင် သူတို့နှင့်မနီးမဝေး ဆို်င်ထဲကနေ လှမ်းကြည့်နေကြသည်။ ခင်လေးနွယ် ရှက်ရမှန်းလည်း မသိတော့။ တရုတ်ကြီးရယ်ကျဲကျဲလုပ်ပြီး သူမဖက်ပြန်လှည့်လာကာ သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကိုဆွဲမ၍ အပေါ်စီးကနေ တဘုတ်ဘုတ်တဘွပ်ဘွပ်နှင့် ဝုန်းဒိုင်းကြဲ ဆောင့်လိုးချလိုက်သမျှ အောက်ကနေ ကော့ကာကော့ကာညှောင့်ခံပေးနေရင်း သူတို့ရဲ့ကာမဇာတ်လမ်းကို နိဂုံးကမ္ပတ် အဆုံးသတ်လိုက်ကြသည်။ လိုးချိန်ကြာပြီး ပထမဆုံးတွေ့ဆုံခြင်းဖြစ်၍လည်း သုတ်ကြာကြာမထိန်းနိုင်တော့ဘဲဖြစ်ကာ နှစ်ဦးစလုံး လရည်ရောစောက်ရည်များပါ ပြိုင်တူ ပန်းထွက်လာကြပြီးနောက် အတန်ငယ်ကြာသည်အထိ ရမ္မက်အရသာကို ဇိမ်ယူမှိန်းနေလိုက်ကြပြီး လှဲနေရာကနေ လူးလဲထလိုက်ကြပါသည်။
ကိုနောင်နှင့်မနှင်းတို့ သူတို့နှစ်ယောက်အနားကိုရောက်လာကြပြီး ကိုနောင်က ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်နေသော ခင်လေးနွယ်၏ ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို လှမ်းပွေ့ဖက်လိုက်ရာက …
“နွယ် နောက်မှ အေးဆေး တွေ့ကြတာပေါ့။ နွယ်လိုအပ်တာရှိရင်ပြော။ ကိုယ်လည်း နွယ့်ကို ကျေနပ်အောင် ဖန်တီးပေးချင်တယ်။ ဒီညတော့ မနှင်းကို ကိုယ် အပြင်ခဏ ခေါ်ထုတ်သွားမယ်။ ဒီအတွက်တော့ နွယ်စိတ်မဆိုးရဘူးနော်”
နွယ် ခေါင်းအသာညိတ်သည်။
“နွယ် နားလည်ပြီးသားပါ။ မနှင်းက ဒီညအဖို့ သူ့အတွက် အရေးအကြီးဆုံးပဲ …။ နွယ်ပြောမယ် ဦးတရုတ်ရော ကိုနောင်ရော နွယ့်အဖို့ သူစိမ်းတွေ မဟုတ်ကြတော့ဘူး ။ ကိုနောင် သူ့လမ်းစဉ်လိုက်ပြီး နွယ့်ကို ငွေနဲ့ဝယ်ဖို့မလိုဘူး။ ဦးတရုတ်လည်း ဒီအတိုင်းပဲ …။ နောက်ဆို နှစ်ယောက်လုံး ငွေစကား မပြောကြနဲ့တော့ …။ နွယ် ဒီနှစ်ယောက်က လွဲပြီး တခြားသူဆိုရင်သာ အပေးအယူစကားပြောမှာ။ ဒါကလည်း ဦးတရုတ်နဲ့ နွယ်နဲ့ လုပ်ထားတဲ့ အလုပ်ပဲ …။ ဒီလောက်ဆို ကိုနောင်ရော ဦးတရုတ်ရော နွယ့်ကို သံသယရှင်းကြပြီပေါ့ … ဟုတ်လား ”
ကိုနောင့်ကိုပြောရင်း တစ်ဆက်တည်း တရုတ်ကြီးဖက်ကိုပါ လှည့်ပြောလိုက်တော့ တရုတ်ကြီးလည်း ခေါင်းကို ခပ်သွက်သွက် ညိတ်ပြ လိုက်ရတော့သည်။
“ကောင်းတယ် နွယ်ပြောတာရှင်းတယ်။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းလည်းရှိတယ်။ ကိုတရုတ် နွယ့်အတွက် အတတ်နိုင်ဆုံး အဆင်အပြေဆုံး ဖြစ်အောင် အစစအရာရာ ဖန်တီးပေးမယ်။ ကိုယ်တို့လေးယောက်လည်း တစ်နေ့အပြင်မှာဆုံပြီး ကဲကြရအောင်။ ကဲ နွယ် ဘယ်လို သဘောရသလဲ”
“နွယ် အဆင်သင့်ပါ ကိုကြီး။ တခြားသူမပါဘဲ နွယ်တို့ချင်းသာဆိုရင် အတိုင်းထက်အလွန်ပေါ့ ဟင်းဟင်းဟင်း”
မနှင်းအေးလည်း မနေပါ။ တဟင်းဟင်းရယ်ပြီး …
“အို ဒီကလည်း အဆင်သင့်ပါပဲနော်။ အပြင်လူ ပါပါမပါပါ အရေးမကြီးဘူး။ ကျွန်မတို့ အတူဆုံဖြစ်ရင်ရပြီ။ နွယ် ညည်းစကား ညည်း သေချာမှတ်ထားနော် ဟင်းဟင်း ဟင်း”
“စိတ်ချ နွယ်မှတ်ထားပါ့မယ် မနှင်း။ မနှင်းသာ ဟိုဟိုဒီဒီ ပလီပလာလုပ်ပြီး ခေါင်းရှောင်ဖို့မစဉ်းစားနဲ့ ဒါပဲ အဟင်းဟင်း”
“ကျုပ်ကလား မရှောင်ပါဘူးတော်။ ညည်းလေးသာ အရင်ဆုံး အိမ်ကထွက်ခွင့်ရအောင် ကြိုးစားလိုက်။ အဲဒါဆို ဖြစ်ပြီ”
အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်၍ ကိုယ်လုံးကလေးများ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါအောင်ပင် အားရပါးရ ရယ်လိုက်မိကြသည်။ တရုတ်ကြီးက ခင်လေးနွယ်လက်ကိုဆွဲပြီး …
“ကဲ နွယ် မပြန်ခင် အပိတ်ကလေးလုပ်ရအောင် တစ်ခုခုရမလား ခပ်မြန်မြန်လေးလုပ်ပါဦး ”
နွယ် အထာနပ်ပြီးသား။ ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများဖိုသီဖတ်သီဖြစ်နေတာကို သေချာလေးပြင်ဝတ်လိုက်ရင်း …
“ရတယ် ခပ်မြန်မြန်သာသောက် အမြည်းကတော့ အခြေအနေအရ လက်ကျန်ဟင်းတွေပဲရမယ်။ ကိုနောင်နဲ့ ဦးတရုတ် ဘာညာ အသံမထွက်စေနဲ့နော် … အလိုက်သိ ဒါပဲ …ဟင်း ဟင်းဟင်း”
“ကောင်းပြီ လုပ်မှာသာလုပ်စမ်းပါ ကလေးမရဲ့”
နွယ်နှင့်မနှင်း ဆိုင်ထဲဝင်၍ တစ်ဝိုင်းစာအမြန်ပြင်ပြီး အဖီအောက်မှာပဲ အတူတကွဝိုင်းဖွဲ့လိုက်ကြသည်။ နွယ်ရော မနှင်းအေးပါ သူတို့နှင့်အတူ ဝီစကီသောက်ကြသည်။ မနှင်းက ကိုနောင့်ဘေးနားမှာ ကပ်ထိုင်ပြီး ကိုနောင်နှင့်အတူ အရက်တစ်ခွက်တည်းကို တစ်လှည့်စီ အရသာခံကာ ဇိမ်နှင့်မျှင်းသောက်နေသလိုပင် နွယ်ကလည်း ဦးတရုတ်ကြီးနှင့်ကပ်လျက် သူ့ရင်ခွင်ထဲကို တစ်စောင်းကလေးမှီနွဲ့၍ ထိုင်ရင်း သူတို့ချင်းလည်း အသားချင်းထိမိနေကြကာ ဝီစကီအရက်ကို တစိမ့်စိမ့်စုပ်ငုံသောက်လိုက် တရုတ်ကြီး၏ ခြေဆော့လက်ဆော့ ဖင်ပွတ် ပေါင်ပွတ် စောက်ပတ်နှိုက် နို့နယ်ကိုင်မှုကို ခံလိုက်နှင့် လေးယောက်သား ကိုယ်စီကိုယ်ငှ စည်းစိမ်တွေ့နေကြလျက် ရှိပေတော့သည်။
တရုတ်ကြီးက သူမပြန်ခင်ရိက္ခာယူသည့်အနေနှင့် ခင်လေးနွယ်အင်္ကျီရင်ဘတ်ကို အပေါ်ပင့်လှန်တင်ပြီး နို့အုံအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို နယ်လိုက်စို့လိုက်နင့် ရမ္မက်ထလာအောင်နှူးပေးနေသည်။ တစ်ဖန်သူမပေါင်ကြားထဲကိုပါ လက်ထိုးထည့်၍ စောက်ပတ်ကို ဖွဖွရွရွကလေး ပွတ်ပေးလိုက်ပြန်ရာ ခင်လေးနွယ်ပေါင်နှစ်ဖက်ဟပြဲပြဲဖြစ်သွားပြီး အင်းအင်းဟုဆိုကာ သူနှိုက်ကိုင်ပေးနေသမျှကို အရသာတွေ့ပြီး ဖင်တကြွကြွဖြစ်လာရလေသည်။ သူမခါးအောက်ပိုင်းရှိထမီလည်း မလုံတော့သလိုဖြစ်သွားကာ ပေါင်ရင်းခွဆုံဆီမှ သူမရဲ့စောက်ပတ်ကို အတိုင်းသားဖြဲပြထားသည့်နှယ် ဖြစ်နေတော့သည်။
တရုတ်ကြီးလည်း အရက်သောက်လိုက် စောက်ပတ်ကိုင်လိုက် နှိုက်လိုက်နှင့် ရှိနေသလို ခင်လေးနွယ်လည်း သူ့အကိုင်ခံ၍ သူ့ဆီကအရက်ကို တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက် ကပ်မော့နေကာ အရက်ရှိန်ကလေး တဖြည်းဖြည်းရလာပြီး တရုတ်ကြီးရဲ့ ပေါင်ကြားကလီးကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူ၍ ယောက်ျားတွေဂွင်းထုသကဲ့သို့ လီးကြီးကိုသားရေဆွဲလှန်ပြီး လက်နှင့် အပေါ်အောက် ဆွဲဆွဲချရင်း အသွားအပြန် ဆောင့်ပေးနေတာ တွေ့ရလေသည်။
တစ်ဖက်မှာလည်း မနှင်းအေးနှင့်ကိုနောင်တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ပေါင်ကြားတစ်ယောက် လက်နှင့်နှိုက်ကိုင်စမ်းသပ်ကာ မနှင်းအေးက ကိုနောင့်လီးကိုဂွင်းထုပေးနေသလို မနှင်းအေးကိုလည်း ကိုနောင်က သူမထမီကို ကျကျနနလှန်၍ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးကို စမ်းစမ်းစမ်းစမ်းလုပ်ရင်း အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲပြီး အကွဲကြောင်းလေးကိုရော စောက်ပတ်အပေါ်ဖက် ထိပ်နားက စောက်စိအသားတက်ကလေးကိုပါ လက်ညှိုးလက်မနှင့်ဖျစ်ချေ၍ စောက်ရည်တရွှဲရွှဲ ယိုစိမ့်ထွက်ကျလာအောင်ပင် အပီပွတ်နှိုက်ကိုင်နေကာ စောက်ခေါင်လေးထဲကို လက်ချောင်းများထည့်သွင်း၍ တဆတ်ဆတ် လိုးဆောင့်ပေးလိုက်ရာ ဖွတ်ဖွတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် ဟူသော အသံဗလံများ တရစပ်ပင် ထွက်ပေါ်လာပြီး နှစ်ယောက်သား အတော်ကလေး ခရီးပေါက်လာကြသည်။
ကိုနောင်ကသာ အရက်ကိုခွက်ဆင့်သောက်နေပေမယ့် မနှင်းခမျာမှာတော့ အရက်ကိုတောင် ဖြောင့်ဖြောင့် ကပ်မသောက်နိုင်ရှာဘဲ တစ်ကိုယ်လုံးထွန့်လူးကော့ပျံနေရကာ ကိုနောင့်အပွတ်အဆွခံရင်း ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကဂဏှာမငြိမ်ဘဲ ကော့၍ကော့၍ အရှေ့ကို အဆက်မပြတ် တွန်းညှောင့်ပေးနေရင်း သူမနှုတ်မှနေ၍လည်း တအင်းအင်းတအင့်အင့်ညည်းသံတွေ ထွက်လာနေရသည်။
“မနှင်း နင်တို့နှစ်ယောက် ထရပ်လိုက်ကြစမ်းပါ ”
တရုတ်ပြောတော့ မနှင်းက …
“ဟင် ဘာလုပ်မလို့လဲ ကိုတရုတ်”
“ငါတို့အသေအချာ ကြည့်ချင်လို့ နှစ်ယောက်စလုံး စောက်ပတ်ကိုကြည့်ပြီး ဂွင်းထုချင်တယ်”
“ရှင်ကြည့်ချင်ကြည့်ပေါ့ လာ မနှင်း ထ”
ဆိုပြီး ခင်လေးနွယ်စိတ်မြန်လက်မြန်နှင့်ပင် ဝိုင်းဘေးမှာ ထရပ်ပြီး မနှင်းလက်ကိုပါ ဆွဲထူလိုက်ရာ မနှင်းလည်း မတတ်သာဘဲ ပါလာရလေသည်။ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်က ထမီကိုအောက်ကနေလှန်ပေးရသည်။ကိုနောင်နှင့်တရုတ်နှစ်ယောက်က အောက်မှထိုင်၍ သူမတို့တစ်ဦးစီ၏စောက်ပတ်ကို ကိုင်ကြည့်ဟကြည်ဖြဲကြည့်ကြပြီး ကိုတရုတ် သူ့လီးသူလှန်ကာ ဂွင်းထုနေပါသည်။ ခင်လေးနွယ်လည်း ဟင်း ဒီလောက်အဖြစ်သည်းလှတာ ဆိုပြီး သူမစောက်ပတ်ကို ကိုယ်တိုင်လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဟဟဖြဲဖြဲလုပ်ပြလိုက်ရာ မနှင်းမအောင့်န်ုင်ဘဲ တခိခိရယ်မိသွားသည်။
“မရယ်နဲ့နော် မနှင်း။ မနှင်းစောက်ပတ်ပါ နွယ်ဖြဲပေးမှာ။ ဟိုတစ်ယောက်လည်း ဘာလုပ်နေလဲ လီးလှန်ပြီး ဂွင်းထုလေ။ ဖြေးဖြေးလေးလေး မလုပ်နဲ့ ခပ်မြန်မြန်ခပ်သွက်သွက်ထု။ ဒါမှ ကြည့်ကောင်းမှာ။ လိုးချင်ရင်တော့ အခုအချိန်မရတော့ဘူး။ နောက်နေ့မှလိုးကြ ဒါပဲ”
ခင်လေးနွယ်ပြောပြီး ကိုတရုတ်ရော ကိုနောင်ရော သူမတို့စောက်ပတ်ကို ကြည့်ရှုအရသာခံပြီး နှစ်ယောက်သား စိတ်ပါလက်ပါကြီး ဂွင်းထုကြတာကိုကြည့်၍ သူမရဲ့စောက်ပတ်မှစောက်ရည်များ ရွှဲနစ်အောင် ထွက်ကျလာပြီး မနှင်းစောက်ပတ်ကိုလည်း တစ်ဖက်က နှိုက်ပွတ်ကိုင်ပေးရင်း မနှင်းလည်း စောက်ပတ်မှ စောက်ရည်များထွက်လာကာ သူမစောက်ပတ်ကိုပါ အားကျမခံပြန်ပွတ်၍ နှစ်ယောက်သား ယောက်ျားနှစ်ယောက် သူနိုင်ကိုယ်နိုင် အပြိုင်အဆိုင် ဂွင်းထုနေကြသလိုပင် သူမတို့ကိုယ်တိုင်လည်း စောက်ပတ်အပြန်အလှန်ပွတ်ရင်း ဖီလင်တွေအတက်ကြီး တက်လာရလေတော့သည်။
“ဟားး မရတော့ဘူး ငါထွက်ချင်လာပြီ။ မနှင်းနဲ့ နွယ် နင်တို့တစ်ယောက်တစ်လှည့် လီးစုပ်ပေး။ ဒါမှမဟုတ် အပေါ်တက်ထိုင်ပြီး တစ်ယောက်တစ်ပြန်စီ ငါတို့နှစိယောက်ကို လိုးပေးကြပါလား။ ဒါဆို နင်တို့အတွက်ရော ငါတို့အတွက်ရော ပိုကောင်းကြမယ်ထင်တယ်”
“ဟုတ်သားပဲ နွယ် လာခဲ့ တက်လိုးပေး”
ကိုနောင်ကပါ ပြောလိုက်၍ နွယ်လည်း ပထမငြင်းမယ်ပြုပြီးမှ စိတ်ကူးပြောင်းသွားပြီး ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ညိတ်ပြလိုက်ရာက …
“ဒါဆိုလည်း ပြီးရော။ မနှင်း လုပ်…. ရှင် ကိုတရုတ်ကို လိုးပေး။ ကျွန်မ ကိုနောင့်အပေါ်ကနေ တက်လိုးပေးမယ်။ မြန်မြန်ပဲလုပ်မှာနော် အချိန်မဆွဲကြနဲ့ ဟုတ်ပြီလား”
“ကောင်းပြီ မြန်မြန်ပဲ ဟဲဟဲ ငါလည်းအောက်ကကူဆောင့်ပေးမယ်။ နွယ် ဟိုမှာလိုးပြီးရင်း ဒီကိုလည်း ပြန်လာခဲ့နော် ဟုတ်လား”
“စိတ်ချပါရှင် တစ်လှည့်စီဆို တစ်လှည့်စီပေါ့ ရတယ်”
အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လုံး လက်ခံသဖြင့် သူတို့ဂိမ်း(ကစားပွဲ) လေးက ပိုမို၍ မြိုင်ဆိုင်အသက်ဝင်သွားသည်။ တရုတ်ကြီး အပေါ်ကနေ တောင်မတ်နေသော သူ့လီးပေါ်ကို မနှင်းတက်ထိုင်ကာ နှဲ့ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ ခင်လေးနွယ်က ကိုနောင့်အပေါ်တက်ထိုင်ပြီး သုံးလေးချက်ဆင့်ကာ လိုးချလိုက်သည်။ ကိုနောင်အောက်ကနေ သူ့လီးကိုကော့ထိုးကာ ပြန်ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ လီးအဝင်ပိုနက်သွားပြီး ထိထိမိမိလည်း ပိုရှိသွားရသည်။ စောက်ဖုတ်တအားရွနေပြီမို့ နွယ်လည်း ဟန်ကလေးသော်မျှ မဆောင်နိုင်အားတော့ဘဲ ဇယ်ဆက်သလို တဘုတ်ဘုတ်တဇွပ်ဇွပ်အသံထွက်အောင် ကိုနောင့်လီးကြီးကို မြင်းစီးပေးလိုက်ရာ နှစ်ယောက်စလုံးအရသာကောင်းပြီး ကာမရာဂဇောတွေ အတောမသတ်ထကြွလာရပြန်လေတော့သည်။
ကိုနောင့်လီးက လရည်တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထွက်လာသည်အထိ အဆက်မပြတ် စကောဝိုင်းမွှေ့လိုးပေးလိုက်ကာ ခင်လေးနွယ် သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ လီးကိုပြန်ကြွ၍ ထုတ်လိုက်ပါသည်။ မနှင်းလည်း သူမအရိပ်အခြည်ကိုကြည့်နေတာမို့ ခင်လေးနွယ်ထလိုက်ချိန်မှာပဲ သူမလည်း ဦးတရုတ်လီးကိုပြန်ကြွကာချွတ်လိုက်ပြီး အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် လူချင်းလဲ နေရာချင်းချိန်းလိုက်ကြသည်။ ခင်လေးနွယ် ဦးတရုတ်အနားရောက်လာပြီး သူ့လီးပေါ်တက်ခွထိုင်ချလိုက်သည်။
“အား ကောင်းတယ် လိုးစမ်း နွယ် အားရပါးရလိုး”
“ရှင် လရည် ထွက်သွားပြီလား”
“မထွက်ဘူး ရတယ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုး။ လရည်တစ်ကြိမ်ထွက်လည်း ကိစ္စမရှိဘူး။ နောက်တစ်ချီ နင်မပြီးမချင်း ထပ်လိုးပေးလို့ရတယ်။ စိတ်ချလက်ချလိုး”
ဦးတရုတ် ပြောလိုက်သည်။ တစ်ဖက်မှာလည်း အပေါ်စီးမှနေ၍ ဖိထိုင်ချလိုက်သော မနှင်းစောက်ပတ်ကို ကိုနောင်တစ်ယောက် အောက်ကနေ သူမတင်ပါးနှစ်ဖက် ပင့်မကိုင်၍ အသားကုန်ပင် မာန်တင်းညှောင့်လိုးပေးနေပြီဖြစ်သည်။
“ဖွတ် ဇွပ် ပြွတ် ပလွတ် ဘွတ် ဖွတ် စွပ် ဖွပ်ဘတ် ဘုတ် ဘတ် ဖတ်ဗွပ် ဗလပ် ဘုဘွတ်”
မနှင်းအေးအိုးကားကြီးကား အောက်မှနေ၍ လီးပင့်လိုးရသူအဖို့ နတ်သုဒ္ဓါမှီဝဲရသည့်နှယ် စည်းစိမ်ရှိလွန်းလှပေသည်။ စောက်ရည်များဖြင့် ပြည့်ဝချွဲကျိနေပြီဖြစ်သည့် မနှင်းစောက်ပတ်အဝင်လမ်းကလေးထဲမှာ လီးဝင်သံထွက်သံများဖြင့် စည်ကားသိုက်မြိုက်လျက် ရှိနေချေသည်။ မနှင်း အပေါ်စီးကဖိထိုင်ဆောင့်ချလိုက်သည့်အရှိန်နှင့် ကိုနောင်၏ဝက်ပက်သကဲ့သို့ ကော့ကော့တင်ရင်း တစ်ချက်ချင်း ညှောင့်လိုး ပေးလိုက်သော ဆောင့်ချက်များက တစ်ထပ်တည်း ကျပြီးနောက် နှစ်ယောက်သား မည်သည့်အရာနှင့်မှ မလဲလှယ်နိုင်သော ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ထူးကြီးကို ပြည့်ပြည့်ဝဝပင် ရရှိနေကြသည်။
“စွတ် ဖွတ် ဘုတ် ဖွပ် ဗွပ် ဘွတ် စွိ ဇွပ် ဘု ဘလပ်လပ် ဘုတ် စွိ ဗြွတ် ဇွပ် ”
“အ အိ အိ အင့် အင့်အင်း ဟင့်အင့်အင့် ကဲ အိ အင့် အင့် အကျွတ် ကျွတ် အရှီး အိ အ အယာ့ အ အလာ့လာ့ ကို ကိုနောင်ရယ် ထိ ထိလိုက်တာ နော် ဟင်းဟင်း”
“လိုး လိုး မရပ်နဲ့နှင်း ဆောင့်ဆောင့် မြန်မြန် မြန်မြန်လုပ်”
“အ အင့် ကောင်း ကောင်းတယ် ရှင် တော်တော် လိုး လည်း လိုး နိုင်တယ်နော် လရည် ထွက်ပြီးပြီပဲ မဟုတ်လား”
“အင်း အင်း အဲ ဒါက နွယ့်စောက်ပတ်ထဲမှာ ထည့်တာလေ။ မနှင်းစောက်ပတ်ထဲကို ဒီတစ်ကြိမ်ထပ်ထည့်ပေးမယ်။ လိုး လိုး မရပ်နဲ့ တော့ ကိုင်း ကိုင်း ကွာ ကောင်းလား ကောင်းလား မနှင်း ”
“အမယ်လေး ကျွန်မ ဘာ ဘာပြောရမလဲ မသိတော့ပါဘူး ရှင် ဟင်းဟင်း အ ဆောင့်ဆောင့်ပေး လီး ကြီး သန်လိုက်တာ လွန်ရောပဲ။ သံချောင်းကြီး လိုးသွင်းနေသလိုပဲ ဟင်း ”
ကိုနောင် ပင့်သည်။ ဝိုက်သည်။ သူ့ခါးကိုကော့ကော့ပြီး ပက်ပက်စက်စက် ညှောင့်လိုးပေးသည်။ မနှင်းကလည်း မရပ်တော့။ အဆက်အပြတ် သူမဖင်ကြီးကို တလှိမ့်လှိမ့်လုပ်ပြီး စကောဝိုင်းလှည့်ပတ်ရစ်ဝိုက်လိုက် ဖင်တစ်ခုတည်း မြှောက်မြှောက်ပြီး အားပါပါ အပေါ်စီးကနေဖိချလိုက်နှင့် တတ်သမျှမှတ်သမျှ မောင်းတင်၍ လိုးပေးနေပါသည်။ နှစ်ယောက်သား အပြိုင်အဆိုင် အပေးအယူ အချိတ်အဆက်ညိညိ လိုးဆောင့်ခြင်းဖြစ်၍လည်း ကိုနောင့်လီးထိပ်ကြီးက သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲ ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ နစ်စိုက်ဝင်ကာ သားအိမ်ကို ဒုတ်ဒုတ်ထိခိုက်မိပြီး ကာမအရသာကို နှစ်ယောက်သား ထဲထဲဝင်ဝင် တစ်နင့်တစ်ပိုးကြီးပင် ရရှိနေကြတော့သည်။
“အ အ ကောင်း ကောင်း အိ အင့် ကျွတ် အ အလာ့ အီ ဆိမ့်သွားတာပဲ ကိုရယ်။ ကိုနောင် အောက် အောက်ကနေ တ တအားပင့် ပင့်လိုးပေး နော်။ အ အ ထိ ထိတယ် မရပ်နဲ့ကိုနောင် မရပ်နဲ့ နှင်း ပြီး ပြီးတော့မှာ အင့်အင့် အ အင့် ကျွတ်ကျွတ်”
သူတို့နှစ်ယောက် အပြတ်ကဲနေကြသလို တရုတ်ကြီးတို့အတွဲကလည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး အချစ်ပွဲနွှဲချင်တိုင်း နွှဲနေကြပြီဖြစ်သည်။ ခင်လေးနွယ် တရုတ်ကြီးရဲ့ပေါင်ပေါ် ကျကျနနခွစီးပြီး သူ့လည်တိုင်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပွေ့ဖက်၍ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို စည်းချက်ကျကျ ပင့်ဝိုက်မြောက်ကြွ လိုးဆောင့်ကာဖြင့် တရုတ်ကြီး၏ ဂေါ်လီလီးကြီးအရသာကို အီဆိမ့်နေအောင် ဇိမ်ယူခံစားလျက်ရှိနေပေသည်။ လီးကြီးက ယခုအချိန်မှာ သူမစောက်ခေါင်းထဲကို အရင်းထိ ဆိုက်ရောက်နေပြီဖြစ်ရာ ကြီးမားတုတ်ထွား၍ အလျားရှည်လွန်းလှသော ဂေါ်လီလီးဒစ်ကြီးက သူမစောက်ခေါင်းထဲကျွံဝင်သွားပြီး ထိထိမိမိရှိလွန်းလှကာ မဆန့်မပြဲလီးဒစ်ကြီး သူပါးစပ်ကနေ ရုတ်တရက် ပြန်အန်ပြီး ပေါက်ထွက်လာမှာကိုတောင် နွယ်တစ်ယောက် စိုးကြောက်နေမိပေသည်။
တရုတ်ကြီးရဲ့လီးဘေးမှာ ထည့်သွင်းထားသော ဂေါ်လီလုံးများရဲ့ အကြမ်းပတမ်း ပွတ်တိုက်မှုများကြောင့်လည်း သူမ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို မြင်မကောင်းရှုမကောင်းအောင် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ တွန့်လိပ်ပြဲလန်ကာ ယောင်ကိုင်းပြီး ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် ဖြစ်နေလေပြီလားလို့တောင် ခင်လေးနွယ် ယောင်ယမ်း တွေးမိလိုက်သေးသည်။ မတတ်နိုင်ပါ။ ဒီအရသာလိုချင်မှတော့ ဒီလောက်တော့ အရင်းအနှီးပြုရပေမည် လို့ပဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဖြေသိမ့်တွေးလိုက်ရသည်။
“နွယ် ကောင်းလား ကြိုက်လား ကိုယ့်လီးကြီးကို ”
“အို မေးနေရသေးတယ် ရှင့်လီးကြိုက်လို့ ကြောက်ကြောက်နဲ့ပဲ လိုးနေတာပေါ့လို့ ”
“လီးပဲ ဘာကြောက်စရာရှိလဲ”
“ရှင့်ဟာ လူလီးမှမဟုတ်တာ ကျွဲလီး နွားလီး မြင်းလီး ဟီဟိ။ အခု လိုးရင်းနဲ့ ကျွန်မစောက်ပတ်တောင် တော်တော်လေး ကျိန်းလာပြီ။ တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် ဒါမျိုးမတွေ့ဘူးပေါင်တော်”
“ဒါနဲ့များ နွယ်လေး ကြိုက်တယ်ဆို လီးကျိုးပစေ လိုးမှာသာလိုး အားမနာနဲ့ ကြားလား”
“အိုး လီးကျိုးဖို့နေနေသာသာ နွယ့် စောက်ပတ်မကွဲအောင်ဘဲ ကြိတ်ပြီး ဆုတောင်းနေရတာ။ နွယ်ကိုယ်ထဲမှာ သူ့ဒစ်ပြဲကြီးအပြည့်ပဲ ကိုကြီးရာ နင့်နေတာပဲ ဟင်းဟင်းဟင်း”
နွယ် ပြောလည်းပြော ဆောင့်လည်းဆောင့်၏။ အသားနာမှာကိုလည်းမကြောက်။ စောက်ပတ် အာတာပြဲကြီးဖြစ်နေတော့မှာကိုလည်း မကြောက်။ အာဂမိန်းမသား တစ်ယောက်ပါပေ။စိတ်သွားရာကိုယ်ပါဆိုသလို ရာဂအလိုရမ္မက်ရှေ့ဆောင်နေချိန်ဆိုတော့လည်း မြွေပူမကြောက် ကင်းလည်းမကြောက်ဆိုသလို ရမ္မက်ဆန္ဒနောက်လိုက်ပါရင်း သူမကိုယ်တိုင်လည်း သရဲမရဲစီးသလိုဘဲ ဖြစ်နေချေပြီ။
နာရီဝက်ကျော်ကျော်လောက် ကြာအောင် အဆက်မပြတ် သဲကြီးမဲကြီး စခန်းသွားကြရင်း နွယ်လည်း တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်ခါလာပြီး သူမဖင်သား အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ဆန့်ငင်တွန်းထိုးရုန်းကန်၍ ကိုတရုတ်၏ ဂေါ်လီလီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ အပြည့်အသိပ် ထည့်သွင်း၍ နှဲ့ကာနှဲ့ကာ ညှောင့်ဆောင့်ပေးနေရင်း သူမအဖုတ်လိုဏ်ခေါင်း အတွင်းသားထဲကနေ လီးကြီးကို တအားဖျစ်ညှစ် ရစ်ပတ်ကာ စုပ်ဆွဲလာပြီး စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ တဖျစ်ဖျစ်မည်အောင်ပင် ဒလဟောကြီး ပန်းထုတ်လိုက်ရာက ရာဂလိုအင်တွေ တစ်လုံးတစ်ဝတည်း ပြည့်ဝသွားရသည့်အလား ကိုတရုတ်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ဝမ်းလျားထိုးမှောက် ရက်သား ပုံလျက်လဲကျသွားလေတော့သည်။
ကိုတရုတ်လည်း ပက်လက်အိပ်ရာကနေ မိုးထိုးလျက်ရှိသော သူ့ဂေါ်လီလဒစ်ကြီးထိပ်မှ ယောက်ျားတို့၏ တဏှာရည်ဖြစ်သော ပျစ်ချွဲချွဲသုက်ရည်များကို သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ အဆက်မပြတ်ပန်းလွှတ်ထုတ်ကာဖြင့် သူမသားအိမ်ထဲထိအရောက် သူ့လရည်များ ပြည့်ဝအောင်ဖြည့်တင်းပေးလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် လူးလဲပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့နေကြကာ လောကီ၏သုခချမ်းသာကို တရှိုက်မက်မက်ပင် ဖီလင်ယူ ခံစားနေမိကြလေသည်။ လီးနှင့်စောက်ပတ်ကား ကပ်လျက် မခွာနိုင်ဘဲ ရှိကြလေသည်။ ကိုတရုတ်နှုတ်ခမ်းများကို မက်မက်စက်စက် ဖိကပ်စုပ်ဆွဲလိုက်သော ခင်လေးနွယ်၏အစုပ်အနမ်းကား ရှည်ကြာလွန်းလှစွာ၏။
နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကာ အနမ်းပေးရုံသာမကဘဲ သူမရင်သားအိအိကြီးနှစ်မြွှာ ကလည်း တရုတ်ကြီးရဲ့ရင်ဘတ်ပေါ် ပိပြားလုမတတ် ကပ်ဖိပြီး လူးကာလှိမ့်ကာ ရင်ငွေ့ပေးပွတ်သပ်ရင်း ဖိုနှင့်မတို့၏ မပြေနိုင်သော ကာမဂုဏ်အဆီအနှစ် အသွေးအသား ထိတွေ့မှုအရသာကို လိုလေသေးမရှိ ပေးစွမ်းလျက် ရှိနေပေတော့၏။
မနှင်းနှင့် ကိုနောင်လည်း သူတို့နှင့် မရှေးမနှောင်းလောက်မှာပဲ ကိစ္စဝိစ္စတွေပြီးစီးသွားကြပြီးနောက် သူတို့လေးယောက်စလုံး မောမောနှင့် လဲလျောင်းအနားယူရင်း ခေတ္တခဏ စကားစမြည်များပြောဆိုနေကြကာနောက်ထပ်မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ကြာမှ ကိုတရုတ် ကိုနောင်နှင့် မနှင်းတို့ သုံးယောက်သား ခင်လေးနွယ်ကို နှုတ်ဆက်၍ ဆိုင်ထဲကနေ အသီးသီး ထွက်ခွာသွားခဲ့ကြပါသည်။
မနှင်းက ကိုနောင်နှင့်လိုက်ပါပြီး သူမ၏မပြီးပြတ်သေးသည့် တစ်ညဉ့်တာ ကာမဖြည့်တင်း ရမည့်အမှုကိစ္စကို ကျေပွန်အောင် ဆက်လက် ထမ်းဆောင် ရဦးမည် ဖြစ်သည်။ ထိုအတွက်လည်း ကိုနောင့်ထံမှ တစ်ညစာ အခကြေးငွေကို သူမအနေနှင့် အပြီးအပြတ် လက်ခံထားပြီး ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလား။
အမှန်တော့လည်း ကိုနောင်တစ်ယောက်တည်းတော့ မဟုတ်ခဲ့ပါ။ ထိုညက ကိုနောင်ရော သူတို့နှင့်အတူ ဆိုင်ထဲကနေ အတူတကွ ထွက်ခွာသွားသည့် ကိုတရုတ်ကြီးပါ မနှင်းကို တစ်နေရာခေါ်ပြီး သုံးယောက်သား တစ်ညလုံးလုံး သောက်လိုက်စားလိုက်နှင့် တစ်ယောက်ချင်း လိုးတာရော နှစ်ယောက်တစ်ယောက် ဝိုင်းညှပ်ပြီး လိုးခြင်းအပါအဝင် လိုးနည်းပေါင်းစုံစွာဖြင့် သူမအနေနှင့် ယောက်ျားသားနှစ်ယောက် သူမကတစ်ယောက်တည်း သေးပေါက်ချိန်ကလေးသော်မှ မရနိုင်လောက်အောင် အလဲလဲအကွဲကွဲ စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးကြ ဆော်ကြခြင်းသာဖြစ်သည်။ ဒါကလည်း မနှင်း နောက်တစ်နေ့ ဆိုင်ကိုနောက်ကျမှရောက်လာပြီး သူမကိုယ်တိုင် ခင်လေးနွယ်ကို ပြန်ပြောပြမှ သူမအနေနှင့် အကြောင်းစုံကို သိရခြင်းဖြစ်သည်။
ခင်လေးနွယ် အဲဒီညက အရက်မူးမူးနှင့် လူမှန်းသူမှန်းမသိ ကုလားသေကုလားမော အိပ်မောကျလျက်ရှိသော ယောက်ျားအနားမှာ အသာအယာ ကပ်တိုးပြီးအိပ်ရင်း သူမကိုယ်တိုင်လည်း သူမရဲ့အပျော်ယောက်ျား နှစ်ယောက်ထံမှ တစ်ညစာ တဏှာရည်အပြည့်နှင့်မို့ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပင် အိပ်ပျော်သွားလေသည်။
—————————————-
⭐အခန်း (၉)⭐
နောက်တစ်နေ့ နေအတော်မြင့်မှသာ လင်မယားနှစ်ယောက် နိုးလာနိုင်ကြသည်။ ခင်လေးနွယ် ဈေးကိုကိုယ်တိုင်သွား ချက်ပြုတ်ကြော်လှော်၍ ကိစ္စဝိစ္စတော်တော်ကလေးပြီးတော့မှ မနှင်းတစ်ယောက် ဆိုက္ကားတစ်စီးနှင့် ဆိုင်ကိုရောက်လာနိုင်ခဲ့သည်။ ဆိုက္ကားဆရာကိုပါ ဆိုင်ထဲခေါ်ပြီး အရက်တစ်ပိုင်းချပေးရင်း ခင်လေးနွယ်အနားကို ကပ်လာရာက …
“နွယ် ငါ နောက်ကို နင်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးထားရမယ် ”
ဆိုပြီး ဆိုင်နောက်ကို အခြေအနေ လှမ်းအကဲခတ်ကြည့်ရင်း ခင်လေးနွယ်ယောက်ျား ကိုမျိုးအောင်ကို မမြင်တော့မှ …
“လာ နင်ပါ ခဏထိုင်ဦး။ ဒါက ကိုညွန့်ရွှေတဲ့ ငါတို့တစ်လမ်းကျော်ကပဲ။ သူ့ဆီကနေလည်း ငါ့ဖို့ အဆက်အသွယ်တွေ တော်တော်များများ ရခဲ့တာရှိတယ် ”
“ဟုတ်လား ဒါဆို မနှင်းနဲ့ လူရင်းတွေပေါ့ …။ သိရတာ ဝမ်းသာပါတယ်။ ကျွန်မနာမည် ခင်လေးနွယ်ပါ နွယ်လို့ပဲခေါ်ပါ”
“ဟုတ်ကဲ့ မခင်… အဲ … နွယ် အကူအညီလိုရင် ကျွန်တော့်ကို အချိန်မရွေးပြောပါ ကူညီပေးနိုင်ပါတယ်”
“ဟင်းဟင်း ဟင်း မပူနဲ့ ကိုညွန့် ရှင် ကျွန်မတို့အတွက် အကူအညီ အများကြီးပေးရဦးမှာပါ”
မနှင်း ရယ်ကျဲကျဲနှင့် ပြောလိုက်ပြီး တစ်ဖန် ခင်လေးနွယ်ဖက်ကို လှည့်၍ …
“ဒါနဲ့ နွယ် ညည်းလူရော အပြင်ထွက်သွားလား”
သူမ ခင်လေးနွယ်ကို တိုးတိုးလေးကပ်မေးလိုက်တော့ …
“အင်း ဟုတ်တယ် ခေါင်းကိုက်လို့ လဘက်ရည်သောက်မလို့ဆိုလား အပြင်ထွက်သွားတယ်။ တစ်ခုခုစားပြီး မကြာခင်ပြန်လာမယ် ထင်တယ်”
“အေး ဒါဆိုလည်း ပြီးရော။ ကိုညွန့် ရှင့်နဲ့ အလုပ်ကိစ္စ နောက်မှပြောတော့မယ်။ ကျွန်မလူကိုလည်း ကြည့်ထား ပါချီပါချဲ့ အပေါစားမိန်းမ မဟုတ်ဘူး။ ရှင် ခါတိုင်းခေါ်ခေါ်လာတဲ့ အစုတ်ပလုပ်ကောင်တွေ ထည့်မပေးလိုက်နဲ့ဦး …။ နေဦး ကျွန်မသေချာတဲ့အခါမှ ချိန်းလိုက်မယ် ကြားလား”
“ကောင်းပါပြီ မနှင်း”
ဆိုက္ကားသမားကိုညွန့်ရွှေ သူထင်တာမှန်လေပြီဆိုတဲ့အကြည့်နှင့် ခင်လေးနွယ်တစ်ကိုယ်လုံးကို အထက်အောက်မကျန် စေ့စေ့စပ်စပ် လိုက်လံသိမ်းကျုံး၍ ကြည့်လိုက်ပါသည်။ တောင့်လည်းတောင့် ဖြိုးလည်းဖြိုးပဲမို့ တစ်သက်ဖြို၍ မကုန်သည့်အစားမျိုးပဲဆိုတာ သူ နားလည် သဘောပေါက်လိုက်သည်။ ဟိုဟာလုပ်သည့်အစားမျိုးမှန်လျှင် သူ့လက်က လွတ်ဖူးသည့်မိန်းမ ဆိုတာလည်း အရှားသားပဲ မဟုတ်လား။ သူ့တစ်သက် ဆိုက္ကားနင်းရင်း မဟုတ်ကဟုတ်ကလူတွေနှင့် နေ့တဓူဝ ရောနှောပေါင်းသင်းပြီး မဟုတ်တာ တော်တော်များများလည်း လုပ်ဖူးနေသူဖြစ်ပေရာ မ အရသာကိုတော့ ကောင်းကောင်းမြည်းစမ်းကြည့်ဖူးနေသူတစ်ယောက် လို့တောင် ဆိုရပေလိမ့်မည်။
မနှင်းရဲ့လူမှန်းသိလိုက်ရ၍ ခင်လေးနွယ် သူ့ကိုဆက်ဆံပုံတွေပြောင်းသွားပြီး အရက်နောက်တစ်ပိုင်းနှင့် နောက်ထပ် အသင့်ကျက်ပြီးသား အမြည်းဟင်းလျာတွေထဲက မြည်းစရာအမဲအသည်းကြော်တစ်ပွဲကို ဆိုက္ကားဆရာကိုညွန့်သောက်ဖို့အတွက် သူမကိုယ်တိုင် လာရောက် ချပေးလိုက်သည်။ အရက်ကြိုက်သောကိုညွန့်လည်း စောစောစီးစီးပွဲတော်တွေ့ပြီး တစ်ယောက်တည်း မထစတမ်း နင်းကန်သောက်နေလေတော့သည်။
သူအရက်သောက်ကောင်းနေစဉ် မနှင်းကိုအသာအယာလက်ကုပ်ခေါ်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား ဆိုင်ခန်းအနောက်ဖက်ကိုဝင်၍ ညက သူမတွေ့ကြုံမိခဲ့သမျှ အဖြစ်အပျက်တွေကိုမေးရာ မနှင်းလည်း အချင်းချင်းဖြစ်၍ နွယ့်ကို အမှန်အတိုင်းပင် မချွင်းမချန်ပြောပြရှာပါသည်။ သူမအနေနှင့် ယောက်ျားသားနှစ်ယောက်၏အလိုကို တစ်ညတာပတ်လုံး မညည်းမညူလိုက်လျောခဲ့ရ၍ အိပ်ရေးလည်းပျက် ခြေလက်တွေလည်း မသယ်ချင်လောက်အောင်ဖြစ်ရကြောင်းကို ခင်လေးနွယ်ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရင်ဖွင့်ပြောပြသည်။
“ဒီညရော မနက်ဖြန်ရော ထပ်ချိန်းသေးတယ် ငါတော့ ညည်းလူတွေလုပ်တာနဲ့ သေပြီထင်တယ်”
“အားကျတယ် မနှင်းရာ နွယ်လည်း အပြင်တော့လိုက်ချင်သားပဲ ”
ခင်လေးနွယ်ပြောပြီး စကားကိုပြန်ဆက်၍ …
“ကဲ ဆိုစမ်းပါဦး ဟိုဆိုက္ကားဆရာကြီးက တကယ်အလုပ်ဖြစ်ရဲ့လား။ မနှင်း သူနဲ့ရော တစ်ခါလောက် ဒိတ်ကြည့်ပြီးပလား”
ခင်လေးနွယ်အမေးကြောင့် မနှင်းမျက်စိကလေးပိတ်သွားအောင်ပင် ခိုးခိုးခစ်ခစ်ရယ်လိုက်ပြီး …
“အော် ဒါတော့ ဘယ်နေပါ့မလဲ နွယ်ရယ်။ သူလည်း ဒီလောကထဲမှာ ကျင်လည်နေတဲ့သူပဲဟာ။ လက်ကျလက်နလည်းကောင်းတယ် အဆိပ်ပြင်းတယ်။ ဒီလောက်ပြောရင် သဘောပေါက်လိုက်တော့ ”
“အင်း ဟင်းဟင်း ပေါက်ပါပြီတဲ့ရှင် ကျွန်မတစ်ခုခု ကြံဦးမှပဲ။ ရှင့်လူနှစ်ယောက်က တူးအင်န်ဝမ်းလုပ်ဖို့ ရှင့်ကိုပဲ မဲနေကြတာလေ ဒီတော့ ”
ခင်လေးနွယ် စကားတစ်ပိုင်းတစ်စနှင့်ရပ်ရင်း မနှင်းမျက်နှာကို အဓိပ္ပါယ်ပါပါကြည့်လိုက်တော့ မနှင်းလည်းအထာပေါက်သွားသည်။
“အသာနေ နွယ် မနှင်း အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင်စီစဉ်လိုက်မယ်။ အခုချိန်ထိလည်း နွယ့်လူကြီး အိမ်ကို ပြန်မလာသေးဘူး မဟုတ်လား”
“ဟုတ်ပါရဲ့ မနှင်း အပြင်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဆိုင် ရောက်ပြီထင်တယ်။ ထားလိုက်ပါ ပြန်ဆက်စမ်းပါဦး မနှင်း … မနှင်းစကားက … ”
“ခဏစောင့် နွယ်လေး”
မနှင်းအေး ဆိုင်ရှေ့ပြန်ထွက်သွားပြီး ကိုညွန့်ရွှေကို စကားအနည်းငယ်ပြောဆိုကာ အနောက်ခန်းထဲအထိ သူ့ကိုဆွဲခေါ်လာသည်။ ခင်လေးနွယ်ရှိရာ အနားကိုရောက်တော့မှ သူမက …
“ကိုညွန့် ကျွန်မ မေးစရာလေးရှိတယ် ”
“မေးပါ မနှင်း ဘာမေးမလဲ …”
မနှင်းအေး ခင်လေးနွယ်ဖက်ကို မေးကလေးအသာငေါ့ပြပြီး …
“သူ့ကို ဒီရက်ပိုင်း ရှင့်နဲ့ ခဏအပ်ထားချင်တယ် ဖြစ်နိုင်မဖြစ်နိုင် ရှင်ပဲပြော”
“အိုး တကယ်နော် နောက်နေတာလား နှင်း … အဟင်း ဟင်း ဟင်း ”
“ဒါ နောက်ရမယ့်အချိန်မဟုတ်ဘူး ကိုညွန့်။ နှင်း အတည်ပြောတာ။ မိနွယ် ဒါ လိုနေတယ်။ သူကအိမ်ထောင်သည်လည်းဖြစ်တော့ အထွေအထူးပြောဖို့ မလိုဘူး။ ရှင်မယုံကြည်ဘူးဆိုရင် သူ့ဟာကြီး အပြင်ကပြန်မလာခင် စမ်းချင်သလိုစမ်းနိုင်တယ် ဟုတ်ပြီလား”
ကိုညွန့် ခင်လေးနွယ်ကို မယုံမရဲ သံသယမကင်းသည့်ပုံစံနှင့် လှည့်ကြည့်ပြီး …
“တ တကယ်လား မ မနွယ် သူ ပြောတာ ”
“အို တကယ်ပါဆို ရှင့်ဆီက ချိတ်တွေ လိုတယ်။ နွယ်က သိတဲ့အတိုင်း ဆိုင်မှာပဲအချိန်ကုန်နေတာ …တော်ရုံနဲ့ အပြင်ထွက်ဖို့ သိပ်မလွယ်ပေမယ့် ညဉ့်နက်ပိုင်း ဆိုင်မပိတ်ခင်အချိန်ကလေးတော့ အခြေအနေပေးရင်ပေးသလို လှုပ်ရှားနိုင်တယ်။ သူ့အမျိုးသားက တစ်နေကုန်သောက်ပြီး လူမှန်းသူမှန်းမသိအောင် ကွဲပြဲနေတဲ့အချိန်က များတယ်လေ ဟင်း ဟင်းဟင်း ”
“ပေါက်ပြီ မနှင်း ဒီလောက်ဆို ငညွန့်က အကြောနပ်ပြီးသား။ အချိန်မတော်ရောက်တဲ့ ငဆော်ကောင်တွေရှိတယ်။ ထုံးစံအတိုင်း မူးပြီးရစ်တဲ့ကောင်က ခပ်များများဆိုတော့ သေချာတော့ စိစစ်ပေးမှရမယ်”
“ဒါ ရှင့်အလုပ် ကျွန်မတို့ အလုပ်က … ”
မနှင်း စကားစဖြတ်ပြီး ကိုညွန့်အနားကို အသာချဉ်းကပ်လာရာက သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်က ကိုညွန့်ရဲ့ ပေါင်ခွကြားရှိ ပုဆိုးအောက်မှ ဖုဖောင်းဖောင်းဖြစ်နေသော ယောက်ျားတန်ဆာရှိရာဆီကို ဇပ်ကနဲရောက်ရှိကိုင်စမ်းလိုက်ပြီး ပြီတီတီမျက်နှာပေးကလေးနှင့် …
“ဟွင်း တော်တော်ထန်တဲ့လူ မိုးမလင်းသေးဘူး ရှင့်လီးကြီး မာန်ဖီနေပါလား။ လာခဲ့ လီးတောင်ရင် ဒီနားလာခဲ့။ ကျွန်မကိုယ်တိုင် ကိုင်ပေးမယ်”
ဆိုပြီး ပြောရင်း သူ့ပုဆိုးခါးပုံစကို ဇပ်ကနဲ ခပ်သွက်သွက်ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ အောက်ခံဘောင်းဘီဝတ်ဆင်မထားသော ကိုညွန့်ရဲ့ လီးညိုကြီးက သူ့ပုဆိုးကြားကနေ ဘွားကနဲ အပြင်ကို ခုန်ထွက်လာလေသည်။ လီးက တုတ်ထွားထွားရှိသော လီးရှည်အမျိုးအစားပဲဖြစ်သည်။ မနှင်းက သူမကိုင်ဖူးနေကျဖြစ်သော ကိုညွန့်လီးကို အထက်အောက် ပွတ်သပ်ဆွဲဆန့်ပေးနေပြီး အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာခဲ့ဟန်နှင့် ကိုညွန့်အရှေ့မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်ရာက လီးချောင်းကြီးကို သူမမျက်နှာနားကပ်၍ ကြည့်ပြီး …
“နွယ် လာကြည့်စမ်းပါဦး ကိုညွန့်လီးက နင့်အကြိုက်မဟုတ်လား လို့”
“မနှင်းရယ် စောစောစီးစီး မဟုတ်တာကနေ စတော့မယ်”
နွယ် နှာခေါင်းလေး ရှုံ့ကာမဲ့ကာနှင့် မနှစ်မြို့သလို ဟန်ကလေးလုပ်ပြီး ပြောလိုက်တော့ …
“အံမယ် ဘာဖြစ်လဲ တစ်ယောက်က လူကြည့်ထားပေါ့။ တွေ့တာနဲ့ အချက်ပြလိုက်”
“ဟယ် တကယ်ပဲ ကြည့်စမ်း ဒီ မနှင်းတစ်ယောက်နဲ့တော့ ဟင့်ဟင့် … ”
ခင်လေးနွယ် မနှင်းနှင့် ကိုညွန့်ရွှေအနားကို လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ လျှောက်လာသည်။ ညွန့်ရွှေကြည့်နေစဉ်မှာပင် သူမလည်း မနှင်းအေးရဲ့ အနားမှာ ခပ်ကျုံ့ကျုံ့ကလေး အသာအယာ ကပ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး လီးကို အသေအချာသုတေသနပြုနေပုံရသည့် မနှင်းအေးလက်ထဲမှ လုံးပတ်ခပ်တုတ်တုတ် ရှည်မျောမျောရှိနေသော ကိုညွန့်ရွှေရဲ့လီးညိုတုတ်ကြီးကို စူးစမ်းသောအကြည့်ဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်ပါသည်။ မနှင်း ခင်လေးနွယ်ကြည့်နေမှန်းသိလျက်နှင့်ပင် သူမကို တမင်တကာဂရုမစိုက်သလိုလုပ်ပြီး ကိုညွန့်ရွှေဟာကြီးကို သူမပါးစပ်နှင့် အားပါးတရလှမ်းဟပ်ကာ စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်သည်။
ပြွတ် ပြွတ်ဟူသော အသံနှင့်အတူ ညွန့်ရွှေလီးကြီး သူမပါးစပ်ထဲကို အပြည့်အသိပ် တိုးဝင်သွားပြီး ကျွဲချိုလိန်လူနံပိန်ဆိုသောစကားအတိုင်း ခပ်ပိန်ပိန်ရှိသော လူပုံစံနှင့်ပင်မလိုက်ဖက်အောင် လူနှင့်လီးတခြားစီဖြစ်ကာ လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးအပြူးသားနှင့် အရှေ့ကိုတန်းတန်းကြီးငေါထွက်နေသည့် ညွန့်ရွှေလီးကြောင့် သူမအာခေါင်တစ်ခုလုံး ဝက်မလွတ် ငှက်ပျောသီးတစ်လုံး ထည့်ငုံထားမိသည့်အလား မဆန့်မပြဲ ဖောင်းကားပြီးနေတာတွေ့ရသဖြင့် ခင်လေးနွယ်လည်း အူထဲက ကျလိကျလိနှင့် အသည်းထဲကပါယားကျိကျိလေးဖြစ်လာပြီး တခိခိအသံထွက်အောင်ပင် ကြိတ်ရယ်လိုက်မိလေတော့သည်။
“အု အု အဟွတ် အဟွတ် အဟွတ်ဟွတ်”
မတန်တဆလီးကြီးကြောင့် မနှင်းလည်မျိုထဲမှာပါ လီးနင်ပြီး သီးသွားရသည်။
“ကောင်းတယ် မရွှေနှင်း ငတ်ကြီးကျနေလိုက်တာ သေသွားတောင်နည်းသေး ဟွင်းဟွင်း ”
“ညည်းနော် မနေနိုင် ညည်းဝင်စုပ်ကြည့်ပါလား ဟွန်း”
“ဖယ်စမ်း အပြင်ကို ကြည့်ထား မနှင်း ဟင်း”
ခင်လေးနွယ် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့။ မနှင်းလက်ထဲကလီးကိုဆွဲယူပြီး တစ်ချက်နှစ်ချက် လက်နှင့်အသေအချာဖျစ်ကြည့် ဖြဲကြည့် ဂွင်းထုသလို အထက်အောက်ဆွဲဆန့်ဆောင့်ကြည့်လိုက်ရာက လီးကို သူမနှုတ်ခမ်းနားမှာတေ့ကပ်၍ အသာစုပ်ငုံပစ်လိုက်ပါသည်။လီးကြီးက သူမပါးစပ်ထဲမှာလည်းအပြည့် ကိုတရုတ်လီးနှင့်တောင် အရွယ်အစားချင်းသိပ်မကွာသလို ထင်ရသည်။ ဒီမိန်းမ ဒါကြောင့် အသည်းစွဲပြီးခိုက်တာနေမှာ ဟု စိတ်ထဲကတွေးရင်း လီးကို ဆက်စုပ်နေလိုက်ရာ ကိုညွန့်ရွှေလည်း မိန်းမနှစ်ယောက်၏ ရဲတင်းအရှက်မဲ့လှသောအပြုအမူတွေကြောင့် ဖီလင်တွေစောက်ရမ်းတက်လာပြီး ပါးစပ်က ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ဟူ၍ပင် အသံထွက် ညည်းညူလာရလေတော့သည်။
ချောချောတောင့်တောင့် မိန်းမနှစ်ယောက်၏ အလုအယက်လီးစပ်ခြင်းခံရသည့်အဖြစ်မှာ နည်းလှသည့် ပါရမီကုသိုလ်မဟုတ်ဟုလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဘဝင်ရောက်လိုက်မိသေးတော့သည်။
“အ စုပ်စုပ် မ မနွယ် အစုပ်ကောင်းလှချည်လား ဗျာ ဟဲ ဟဲ ဟဲ”
နွားပြာကြီးအောက်သွားမရှိဆိုသလို ဖြဲစပ်စပ်ကြီးဖြစ်နေသောသူ့ကို အမြင်ကပ်ကပ်နှင့် မနှင်းက …
“ကဲ ကိုယ်တော် ဖီးလ်တွေချည်း ဇွတ်တက်မနေနဲ့ တာဝန်ကျေအောင်တော့လုပ်။ ရော့ ရှင်နေ့တိုင်း ယက်ပေးချင်တယ်ဆိုတဲ့ ကျွန်မစောက်ပတ် ယက်လိုက်ဦး ဟင်းဟင်း”
မနှင်း သူ့အနားလာပြီး သူမထမီအောက်စကို ရုတ်တရက် လက်နှင့်ပင့်လှန်တင်လိုက်ရာက သူမပေါင်ကြားရှိစောက်ပတ်ကို ကိုညွန့်ရဲ့စပ်ဖြီးဖြီးလုပ်နေသော မျက်နှာရှေ့မှာ ကပ်ပေးလိုက်ရာ ကိုညွန့်လည်း မနှင်းဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်နှင့်သူ့မျက်နှာ အပ်ပေးလိုက်ရလေတော့သည်။ ခင်လေးနွယ်က လီးဆက်စုပ်ပေးသည်။ ကိုညွန့်လည်း လီးအစုပ်ခံ၍ တစ်ဖက်မှမနှင်းစောက်ပတ်ကို အပြတ်ဘာဂျာကိုင်ပေးသည်။ မနှင်းပါးစပ်က အ အာ့ ရှီး အိအိ အသံထွက်ပြီး ကိုယ်ကလေးပါတုန်တုန်တက်လာရကာ ကိုညွန့်ရဲ့စောက်ပတ်နမ်းစုပ်ယက်ဆွမှုကို အပြတ်ဖီလင်ယူနေမိလေသည်။
“အအား ကောင်းတယ် ကိုညွန့် အ အစိကလေးပါစုပ် အင့်အင့် ကျွန်မ စောက်ပတ် ရှင်လိုးချင်နေပြီမဟုတ်လား ”
“အင်း ဟင်း လိုးမယ် လိုးမယ် ”
“မိနွယ်စောက်ပတ်ရော ကြည့်ဦးမလား ကျွန်မနဲ့ ဘာကွာသလဲလို့။ နွယ် ထလိုက်စမ်း သူဖီးလ်ယူချင်တယ်နဲ့ တူတယ်။ ညည်းထမီလှန်ပြီး စောက်ပတ်ပြလိုက်ပါဦး”
နွယ်လီးအစုပ်ရပ်ပြီး ထိုင်ရာကနေ အသာထလိုက်သည်။
“ကိုညွန့် တွေ့ချင်လား”
“အင်း ”
“ဒါဖြင့် ကြည့်လေ။ ကျွန်မဟာကြည့်ပြီး ဈေးပါ တစ်ခါတည်း မဖြတ်လိုက်နဲ့ဦး ဟင်းဟင်းဟင်း”
“ဟာ မနွယ်ကလည်း ပြောရော့မယ် ဟားဟားဟား”
“အဲ မနှင်း အပြင်လည်း သတိထားဦးနော်။ ရော့ ဒီမယ် ကိုညွန့် ရှင် ကြိုက်တာလုပ်ချေ”
နွယ်လည်း သူမထမီကို မနှင်းလုပ်သလိုအောက်ကနေ ပင့်လှန်ပြလိုက်သည်။ စောက်ပတ်ကိုလည်း သူ့ရှေ့ကပ်ထိုးပေးလိုက်သေးသည်။ တိုက်ဆိုင်စွာပင် မိန်းမနှစ်ယောက်လုံး ပင်တီဝတ်ထားကြခြင်းမရှိကြဘဲ စောက်မွှေးစောက်မြှင်သန်စွမ်းလွန်းလှသည့် ဖောင်းဖောင်းကြွကြွရှိနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးနှစ်ခုက တစ်မျိုးတစ်ဘာသာစီ အလှပြိုင်နေကာ သူ့ကို အတိုင်းမသိ ဆွဲဆောင်နေသလိုပင် ထင်ရလေသည်။ကိုညွန့် ခင်လေးနွယ်စောက်ပတ်ကို ဒီအတိုင်းလက်လွတ်စပယ်မကိုင်ဘဲ တန်ဘိုးကြီးရတနာပစ္စည်းတစ်ခုကိုင်သလို ခပ်ဖွဖွခပ်ရွရွကလေး ပွတ်သပ်ကာ ကိုင်သည်။
စောက်ပတ်အပေါ်ပိုင်းရှိ အဖုတ်လိုက်ရှိနေသောအမွေးအုံကို ခပ်ရွရွဆွဲဖွကစားရင်း လက်တစ်ဖက်နှင့် ဖွရရွကလေးပွတ်ပြီး ကျန်တစ်ဖက်က အောက်မှလျှို၍ အရည်ကြည်စို့နေသည့် စောက်ပတ်လိုဏ်ခေါင်းပေါက်အဝကလေးကို ဝလုံးကလေး ဝိုင်းသလို လက်ညှိုးကလေးရစ်ဝိုက်ကာ လက်တစ်ဆစ်နှစ်ဆစ်စာ လျှိုနှိုက်ထည့်သွင်းလိုက်ရာ ပလွတ်ကနဲအသံနှင့်အတူ သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လက်နှစ်ချောင်းက အလိုက်သင့်တိုးဝင်နစ်မြုပ်သွားသည်။ ဟင့်ကနဲ အသံနှင့် မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့သွားရာက နွဟ်တစ်ယောက် ပေါင်တန်နှစ်ဖက် အလိုအလျောက်ကွတတကလေးဖြစ်လို့သွားကာ ကိုညွန့်ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့်အပေါ်ကနေ ဖိကိုင်ရင်း သူ့ဖက်ကို တစ်ကိုယ်လုံး သိသိသာသာယိုင်ဆင်းသွားရသည်။
ညွန့်ရွှေ စောစောက မနှင်းကိုလုပ်သလိုပင် ခင်လေးနွယ်စောက်ဖုတ်ကလေးရှိရာဆီ မျက်နှာတစ်ခုလုံးတိုးကပ်သွားပြီး အငမ်းမရနိုင်စွာ သူမစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကလေးကို အထက်အောင်အပြန်အလှန် နမ်းစုပ်ယက်ဆွကစားပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။
“အိ အိ အ အို ကို ညွန့် ညွန့် ရယ် … အင့် အင့် ဟင် … ရှင် ရှင် မို့ … မ မ ရွံ မရှာ … ရှင် ရယ် ဟင့် ဟင့် … ”
အသံရှည်လေးဆွဲ၍ ညည်းသလိုပြောလိုက်သော နွယ့်အသံကလေးက ညုတုတုချွဲတဲတဲကလေးဖြစ်နေကာ အတော့်ကို လိုလိုလားလား ဖြစ်လျက်ရှိသော သူမရဲ့အတွင်းစိတ်ဆန္ဒကို အတိုင်းသားထုတ်လှစ်ဖော်ကျူးပြသလိုကြီး ဖြစ်နေပေသည်။
……………………………………………..
⭐အခန်း (၁၀)⭐
ခင်လေးနွယ်စောက်ပတ်ကို ဆိုက္ကားသမားညွန့်ရွှေတစ်ယောက် အပီကိုင်ကာ ထင်တိုင်းကြဲ၍ စုပ်ယက်နှူးဆွခွင့်ရနေပြီဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်အယက်ကျွမ်းသည်။ လက်ယဉ်သူဖြစ်၍ ပက်လည်းပက်စက်လှသည်။ စောက်စိကလေးအရနှူးရင်း အကွဲကြောင်း အထက်အောက် ပင့်ယက်သပ်လိုက် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို တစ်ပြုံလုံးစုပ်ဆွဲလိုက် အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲ သူ့လက်ထည့်သွင်းပြီး တဆတ်ဆတ်ထိုးဆောင့်လိုက်လုပ်၍ စောက်ရည်များထက်ထက်သန်သန်ရွှဲကျလာသည်အထိ နှူးဆွပေးလိုက်ရာ ခင်လေးနွယ် ဒူးတွေပါချောင်ပြီး ပျော့ခွေကျလာရလေသည်။ သူ့မျက်နှာပေါ်ခွစီးလျက်သားရှိနေသော သူမအဖြစ်မှာ အပြင်လူတစ်ယောက်ယောက်များတွေ့လျှင်ဖြင့် ရယ်ဖွယ်အတိဖြစ်နေမလားမသိပါ။
ဒီအချိန်မှာ မနှင်းက သူတို့နှစ်ယောက်အရှိန်ရအောင် ကိုညွန့်လီးကို တစ်ဖက်ကအပေါ်အောက်ဆွဲ၍ဂွင်းရိုက်လိုက် ခင်လေးနွယ်ဖင်အိုးကြီးနှစ်ဖက်ကို အနောက်ကနေပြီး သူမဖင်သားကြီးတွေ အားပါးတရဖျစ်ကိုင်နယ်ပေးလိုက် ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ထည့်ကလိပေးလိုက်လုပ်နေ၍ နှစ်ယောက်စလုံး မနေနိုင်အောင် ကာမစိတ်များထကြွလာရလေသည်။ မနှင်းကိုယ်တိုင်လည်း သူများကိုဆွရင်း သူမစောက်ပတ်တစ်ဝိုက်မှာ စောက်ရည်များရွှဲစိုနေပြီဖြစ်သည်။
“ကိုညွန့် တော်လောက်ပြီကွာ နွယ်လည်း အရမ်းထန်နေလောက်ပြီ ဒီထက်လုပ်ရင် ရှင့်လီးလည်း လရည်ပန်းထွက်ရုံပဲရှိတော့မှာ စလိုက်ကြစို့”
“မနှင်းကို အရင်လိုးမှာနော် ”
“ရှင့်သဘောပဲ ကြိုက်သလိုလုပ်”
သူ့ကိုပြောရင်း နွယ့်ဖက်ကိုလှည့်ကာ …
“နွယ် ခဏစောင့်နော် ရတယ်မဟုတ်လား”
“လုပ်ပါ မနှင်း မနှင်းတို့က အလေ့အကျင့်ရှိပြီးသား”
မနှင်းစိတ်ကြီးသည်။ နွယ်တို့နှစ်ယောက်လူချင်းခွာတာနှင့် သူမအပေါ်စီးကနေ တက်ထိုင်သည်။ ကိုညွန့်လီးက မိုးထိုးနေပြီးဖြစ်ရာ သူနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် ပေါင်နှစ်ဖက်ခွထိုင်လိုက်ရုံနှင့်ပင် ခပ်ဟဟရှိနေသော သူမစောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲကို တောင်မတ်နေပြီးသားဖြစ်သည့် ကိုညွန့်လီးက ဘာမပြောညာမပြောနှင့် တစ်ချီတည်း ရှောကနဲ ထိုးဖောက် ဝင်ရောက်လာပြီးဖြစ်သည်။
မနှင်းဖင်ကြီးနှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် ဖိလိုးပေးနေချိန်မှာ နွယ်နှင့်ကိုညွန့် အပေးအယူမျှစွာနှင့် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်စုပ်နမ်း၍ သူကနွယ့်ကို နို့ကိုင်ဖင်ကိုင်လုပ်ကာ ပွတ်သပ်ကျီစယ်ပေးနေသည်။နွယ့်စောက်ဖုတ်ထဲကိုလည်း လက်ထည့်၍ ကလိကစားပေးသည်။ မနှင်းလည်း ကောင်းခန်းရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ ကိုညွန့်အပေါ်ကနေလီးကြီးကို နှဲ့ကာဖိကြိတိလှိမ့်ကာ လိုးရင်းဆောင့်ရင်း သူမနှုတ်မှလည်း တအင့်အင့်အသံထွက်၍ …
“အ အင့်အင့် အင့် ကို ကိုညွန့် ဟင့် ဟင့် … အ ကျွတ် ကျွတ် အင့်အင်းး ”
“ဆောင့်ဆောင့် ကောင်းလား မရပ်နဲ့ လိုးကွာ အပီလိုး … မနှင်း လီးအဆုံးရော ဝင်ရဲ့လား ”
“ဝင် ဝင်တယ် ရှင့်လီး သားအိမ်ဆောင့်တာ ကိုညွန့်ရယ် ဒုတ်ဒုတ်ကနဲ မြည်နေတာပဲ ဟင့်ဟင့် နွယ့်ကိုလိုးရင် ဖြေးဖြေးလိုးနော် ကျွန်မလိုးသလို မလိုးနဲ့”
“စိတ်ချ မနှင်း”
“အယ် မနှင်းနော် ကိုယ့်ဖာကိုယ် ပြီးအောင်လုပ် သူများစိတ်မပူနဲ့ ဟွင်း”
နွယ် သူမဖင်ကြီးဖြန်းကနဲပုတ်၍ ပြောလိုက်သည်။ မာန်ထနေသောမနှင်းကိုကြည့်၍ နွဟ်လည်း ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ်နှိုက်ပွတ်ကာ အသင့်ပြင်နေမိတာအမှန်ပဲဖြစ်သည်။အိ အိအင့်အင့် ညည်းရင်း မနှင်းတစ်ယောက် ဖင်ကြီးတဆတ်ဆတ် ဆန့်ငင်ထွန့်လူး ညှောင့်ဆောင့်၍ မေးကလေးကော့ကော့ထိုးပြီး ငြိမ်ကျသွားချိန်မှာ ဝမ်းသာအားရ အဖြစ်ဆုံးသူမှာ နွယ်ပဲဖြစ်တော့မည်။
နွယ့်အလှည့်ရောက်ပြီ။
“ကဲ … နွယ် ”
မနှင်း သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ အသာပြန်ကြွပြီး နွယ့်ကိုမေးကလေးငေါ့၍ အထာပြလို့မှမဆုံးသေး။ ကိုညွန့် နွယ့်ကို နဘေးက ကွပ်ပျစ်ကလေးပေါ် ဆွဲလှဲချပြီး အသင့်နေရာယူလိုက်ပြီ။ နွယ်တစ်ယောက် ပက်လက်ကားယားဖြစ်သွားကာ သူမပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်ကြီးကိုအသင့်ဖြဲပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။
“အို အို ဒေါ ကြီးလိုက်တာ ကိုညွန့်ရယ် …ဟင့် ဟင့်ဟင့် ”
“မရဘူး မ နွယ်ရာ အခုမှ ဦးဦးဖျားဖျား ဆိုတော့ အချိန်မဆွဲနိုင်ဘူး အဟင်းဟင်း”
သူ့လီးက ပက်လက်ကားယား ပေါင်နှစ်ဖက်ပြဲကားလျက်သားရှိသော ခင်လေးနွယ်ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို အုန်းကနဲ တစ်ရှိန်ထိုး ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီး ထိုးဆောင့်တိုးဝင်လာလေသည်။
“လီးကြီး နင့်နေတာပဲ … အိုး ကောင်းလွန်းတယ် ကိုညွန့်ရယ် …”
လီးပြဲကြီးတွေနှင့် တွေ့ဖန်များလာ၍ ပြဲရွဲနေပြီလားဟုပင် အောက်မေ့ရသည့် သူမစောက်ဖုတ်က ကိုညွန့်လီးကြီး အပြတ်အသတ် တိုးဝင်လိုးခွဲချလိုက်ချိန်မှာလည်း စောက်ပတ်ကချောင်ချိမနေဘဲ မတန်တဆတစ်ကြပ်၍ပင် နေလေသဖြင့် နွယ့်ခင်မျာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်တောင် နားမလည်နိုင်အောင်ဖြစ်သွားရသေးသည်။
“ဟား ပါကင်အတိုင်း မနွယ်ရာ ယောက်ျားမလိုးဘူးလား”
“အိုး ဘယ်နေမလဲ လိုးတာပေါ့ ”
“တခြားလူရော ”
“လိုးတယ် ရှင်ပါနဲ့ဆိုရင် …သုံး ယောက် ”
“အော့ ထွီ … ပဲမြစ်များလားပဲ ဟင်း စောက်ရမ်းမိုက်တာ မနွယ်ရာ အပျိုစောက်ပတ်လိုးရသလိုပဲ လိုးရင်းနဲကို လိုးမဝဘူး။ ဒီညလာလိုးဦးမယ် ရလား”
“လာခဲ့လေ အခြေအနေကြည့်တာပေါ့ မနှင်းပါရင် အပြင်လိုက်ချင်လိုက်မယ် ”
“ဖြစ်လို့လား”
“ကြည့်သေးတာပေါ့ ကိုညွန့်ရယ်။ ကဲပါ လိုး လိုး အပြတ်လိုးပစ်။ စောက်ဖုတ်ကွဲအောင် လိုးသွားလိုက် ဟင်းဟင်း”
ကိုညွန့်လည်း မလိုးဖူးသေးသော စောက်ပတ်အသစ်စက်စက်ကလေးမို့ နည်းနည်းမှသက်ညှာမနေတော့ဘဲ တအုန်းအုန်းနှင့် အမုန်းလိုးသည်။ မနှင်းက ထမီပြင်ဝတ်ပြီး အခန်းဝကနေ အပြင်ကို ချက်ကင်လုပ်ပေးနေရာ သူတို့နှစ်ယောက် ပေါက်ကွဲချင်တိုင်း ပေါက်ကွဲ၍ကောင်းနေပေသည်။ တဇွပ်ဇွပ် တဗွပ်ဗွပ်နှင့် အရည်ရွှန်းလှသော စောက်ရည်သံ လီးကြီးတဗွပ်ဗွပ်ဝင်ထွက်သံ မာန်သွင်းလိုးသံ ညည်းသံတွေအကြားမှာ ခင်လေးနွယ်ရော ကိုညွန့်ရွှေပါ ချွေးတစ်လုံးလုံးနှင့်မပြီးမစီးနိုင်ကြဘဲ သူကအပေါ်စီးကနေ ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ဖြဲထောင်ကားပြီး ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင် လိုးချလိုက် ခင်လေးနွယ် အောက်ကနေ ဖင်နှစ်ဖက် ပင့် မြှောက်ကြွပြီး ပြန်လည်ကော့ညှောင့်ပေးလိုက်နှင့် တက်ညီလက်ညီလိုးကြရင်း အချိန်မိနစ်လေးဆယ်လောက်အကြာမှာ နှစ်ယောက်သား လရည်ရောစောက်ရည်တွေပါ တစ်ရှိန်ထိုး ပန်းထွက်ကုန်ကြသည်။
“ကောင်းလွန်းတယ် မနွယ်ရာ လိုးမဝဘူး”
ညွန့်ရွှေ သူ့လီးချွတ်ရင်းပြောလိုက်တော့ …
“ဟင့် ဒါပဲပြောနေ ဒီကသေတော့မယ်။ တကတည်း လိုးနိုင်လွန်းလိုက်တာ တတ်လည်းတတ်နိုင်တယ်”
“မကောင်းဘူးလား နွယ်ရဲ့”
“နွယ် ဘာပြောရမှန်းမသိအောင်ဘဲ တဝုန်းဝုန်းလိုးနေတော့ အသက်ရှူဖို့တောင်အချိန်မရတဲ့ဟာ မျော့သွားရောပဲ ဟွင်း”
“နောက် အချိန်ရရင် အေးဆေးတွေ့ပြီးလိုးမယ်လေ ဒီညစောင့်နေ ဟုတ်ပြီလား”
“ကောင်းပါပြီ ကိုညွန့် ”
“အော် ခဏလေး ”
ဆိုပြီး နွယ်စကားမပြတ်သေးဟန်နှင့် ကိုညွန့်လက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်ကာ သူမဖက်ပြန်လှည့်ခိုင်းရင်း သူ့အရှေ့မှာဒူးထောက်၍ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ကိုညွန့် နွယ်ဘာလုပ်မည်မှန်းမသိ၍ ကြောင်အမ်းအမ်းစောင့်ကြည့်နေချိန်မှာပဲ နွယ်တစ်ယောက်သူ့ပေါင်ကြားမှ လရည်နှင့်သူမစောက်ရည်များ ပေကျံနေသောလီးတုတ်တုတ်ကြီးကို သူမပါးစပ်နှင့်ရုတ်တရက်လှမ်းဟပ်ကာ မက်မက်စက်စက် စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်ပြီ။ လီးကြီးကို အားရအောင်စုပ်၍ သူမလက်ကလေးနှင့် တစ်ချက်နှစ်ချက် အပေါ်အောက်ဆွဲဆန့်ပြီး ဂွင်းထုပေးလိုက်ရာက ခင်လေးနွယ် သူ့ကိုမော့ကြည့်၍ …
“ဟင်း နွယ် ချစ်တယ် ကိုညွန့် ထပ်တွေ့ချင်သေးတယ် ဖြစ်နိုင်ရင် သူ့လီးကြီး နွယ့်စောက်ပတ်ထဲ စိမ်ပြီးတော့တောင်ထားလိုက်ချင်တာ ”
“မပူနဲ့ နွယ်ရေ ကိုယ်လည်း အားရအောင် အမြဲလာလိုးမှာပါ။ ဗြောင်လိုးမရရင် ခိုးလိုးမယ် ဟုတ်လား”
“အင်း နွယ် ယုံထားလိုက်မယ် ကိုညွန့်။ နောက်တစ်ခု အကူအညီလိုရင်လည်း နွယ်ပဲ စပြောပါ့မယ် နော်”
“ချစ်တယ် နွယ်လေးရာ လူကိုရော စောက်ပတ်ကိုရောချစ်တာ”
“နွယ်ရောပဲ ကိုညွန့် သူ့လည်းချစ် သူ့လီးကြီးလည်းတုန်နေအောင်ချစ် အဟင့်ဟင့်ဟင့်”
နှစ်ယောက်သားအကြည်ဆိုက်သမျှကို မနှင်းတစ်ယောက်နဘေးကနေ ကြည့်ရင်း အလိုလိုစောက်မြင်ကပ်လာပုံရသည်။ နှုတ်ခမ်းလေးမဲ့ကာရွဲ့ကာနှင့် …
“ဟင်း တော်လောက်ပြီ အခုမှ ဒင်းတို့က ပတ်ချွဲနပ်ချွဲလုပ်နေ။ ဟိုမယ် ညည်းလင်ကြီး ပြန်လာတော့မှာ။ သူ့ပါးစပ်ပိတ်အောင် အရင်ကျွေးလိုက်ဦး”
“အယ် မနှင်းကလဲ ”
နွယ်တို့နှစ်ယောက် လူချင်းခွာလိုက်ကြသည်။
နွယ်လည်း လူရောက်မလာခင် အင်္ကျီနှင့်ထမီ ကမန်းကတန်းပြန်ဝတ်ပြီး ကိုညွန့်လည်း သူကြာကြာမနေသင့်မှန်းသိနေတာမို့ သူမတို့နှစ်ယောက်အား နှုတ်ဆက်၍ ပြန်သွားရာ မနှင်းနှင့်နွယ်တို့ နှစ်ယောက်သား အခန်းထဲကပြန်ထွက်လာပြီး လုပ်လက်စအလုပ်တွေကို ဟန်မပျက်ဆက်လုပ်နေကြပါသည်။
ကိုမျိုးအောင်က ညနေစောင်းမှပြန်ရောက်သည်။ သူအပြင်ထွက်လျှင်ကြုံလေ့ရှိသည့်အတိုင်း အရင်က သောက်ဖော်စားဖက်တွေနှင့် ပြန်တွေ့ကြပြီး ခြေမသယ်နိုင်လက်မသယ်နိုင် အမူးအမှောက် သောက်စားမူးယစ်ပြီးမှ အိမ်ကိုပြန်ရောက်လာတာဖြစ်သည်။သူငယ်ချင်းတွေက ဆိုက္ကားတစ်စီးနှင့် သူ့ကို အိမ်တိုင်ရာရောက် လာရောက် ထမ်းပို့ပေးသွားကြသည်။ ဆိုင်ပြန်ရောက်တော့လည်း မူးမူးရူးရူးနှင့် ကိုမျိုးအောင် အရက်တစ်လုံးထပ်ငှဲ့သောက်လိုက်သေးသည်ပင်။
ကိုမျိုးအောင်၏ အရက်သေစာ အလွန်အကျွံသောက်စားမိခြင်းက သူမတို့အားလုံးရဲ့ကံကြမ္မာကို ပြောင်းလဲဖို့ရန် တမင်ဖန်တီးလာသလို ဖြစ်ခဲ့ရတော့သည်။ အစက သူအရက်မူးလာလျှင် သူမတို့လည်း လုပ်ချင်ရာလုပ်ကြမည်ဟု စိတ်ကူးခဲ့ကြပေမယ့် ခင်လေးနွယ်နှင့် မနှင်းတို့နှစ်ယောက် မှန်းချက်နှင့် နှမ်းထွက်မကိုက်ဘဲ ဖြစ်သွားကြသည်။ ကိုမျိုးအောင် အသောက်လွန်ကာ တစ်ညလုံး အဆက်မပြတ် သွေးတွေလှိမ့်အန်ပြီး ရောဂါဟောင်းပြန်ထ၍ ညတွင်းချင်းပဲ ဆေးရုံတင်လိုက်ရသည်။ သူကနဂိုကတည်းက ရောဂါစုံပြီး အစာအိမ်ရော အသည်းနှင့်ကျောက်ကပ်ပါ ထိထားသူမို့ ဒီတစ်ချီလည်း အရက်အသောက် များလွန်းခဲ့ပြီး အစာအိမ်သွေးယိုသည်အထိဖြစ်ခဲ့ပြန်ရာ သွေးတွေဆက်တိုက်အန်ထားသည့်အရှိန်နှင့် နဂိုအနေအထားအတိုင်း အကောင်းပကတိ ပြန်လည်နားလန်ထူနိုင်ဖို့ကို တော်တော်ကလေး ကြိုးစားပမ်းစား ကုသရတော့မည်ဖြစ်သည်။
ဆေးရုံသွားတော့လည်း ကိုညွန့်ဆိုက္ကားကိုပင် အပူကပ်လိုက်ရသေးသည်။ ဆိုက္ကားခကိုတော့ အကြွေးလို့သာ ခင်လေးနွယ် ပြောပစ်ခဲ့ရသည်။ ခင်လေးနွယ် တစ်ညလုံး ဆေးရုံမှာနေခဲ့ရပြီး သူမကိုယ်စားမနှင်းက ဆိုင်ပြန်စောင့်ပေးသည်။ မနှင်းအဖို့တော့ ရေငတ်သူရေတွင်းထဲကျသည့် အခြေအနေပင်ဖြစ်ရာ ဒီသုံးလေးညနှင့်ပင် သူမအတွက် တော်တော်ကလေး တွက်ခြေကိုက်သွားခဲ့သည် ဟု ဆိုရပေမည်။
ဆိုက္ကားသမားကိုညွန့်နှင့် အပေါင်းအသင်းတွေရော၊ ကိုတရုတ်နှင့် ကိုနောင်တို့အဖွဲ့တွေရော ဆိုင်မှာခြေချင်းလိမ်ကာ အလုပ်ရှုပ်သွားခဲ့ရသည်။ ဆိုင်ရှိသူမတို့ချက်ပြုတ်ရာ မီးဖိုချောင်အနောက်ဖက်အခန်းကလေးက မနှင်းနှင့် သူမဖောက်သည်တွေအတွက် ဘူမိနက်သန်အကျဆုံးသော နေရာမှန်ကလေး ဖြစ်ခဲ့ရတော့သည်။ ခင်လေးနွယ် ဆေးရုံနှင့်အိမ်နှင့် သုံးလေးရက်ခန့် ကူးချည်သန်းချည်လုပ်လုပ်ပြီး ဆေးရုံတစ်လှည့် ဆိုင်တစ်လှည့်ပြေးရင်း အချိန်ကုန်ငွေကုန် ဖြစ်ခဲ့ရသလို လူလည်းတော်တော်ကလေး ပင်ပန်းသွားရရှာပါသည်။ မတတ်သာတော့မှ မနှင်းအေးကို အကူအညီတောင်းပြီး ကိုမျိုးအောင်ရဲ့ မိဘအိမ်မှာ ကျန်ရှိနေသည့် သူ့တူမဝမ်းကွဲတစ်ယောက်ကို မရအရလှမ်းအခေါ်ခို်င်းလိုက်ကာ ဆေးရုံမှာပဲ သူမကိုယ်စား အစောင့်ထားခဲ့ရပါသည်။
တူမတစ်ယောက် အဖော်ရသဖြင့် လင်မယားနှစ်ယောက်အဖို့ တော်တော်ကလေး ခုသာခံသာရှိသွားပြီး ကိုမျိုးအောင် နေ့နေ့ညည ဆေးအလုံးကြီး တစ်လုံးပြီးတစ်လုံးချိတ်ရင်း အကြောဆေးနှင့်အားဆေးများ သွင်းထားခိုက်မှာ ခင်လေးနွယ်တစ်ယောက် သူမကိုယ်တိုင် မပစ်ချင်ဘဲပစ်ထားခဲ့ရသည့် အရက်ဆိုင်ကို တစ်လှည့် ပြန်ကြည့်ခွင့်ရလာခဲ့သည်။ သူ ဆေးရုံတက်နေခိုက်မို့ ခင်လေးနွယ်လည်း မနှင်းအေးရဲ့အကူအညီနှင့် တစ်ဖက်က ဆိုင်ကိုဖိဖိစီးစီးရောင်းချရင်း တစ်ဖက်ကလည်း သူမတို့ဆန္ဒရှိသည့်အတိုင်း လုပ်ချင်ရာကို လူမသိသူမသိ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လှုပ်ရှားခွင့်ရခဲ့ကြပြန်သည်။
သူမထက် အတွေ့အကြုံ ပိုရှိသော မနှင်းက အစစအရာရာကို ဦးဆောင်သူတစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့ပါသည်။ အဆိုးထဲကအကောင်းဟုပင် ဆိုရလေမလား မပြောတတ်တော့ပါ။ ရက်သတ္တပတ် နှစ်ပတ်ကျော်ကာလအတွင်းမှာ ခင်လေးနွယ် လင်ယောက်ျားအတွက် ကုန်ကျစားရိတ်ရဲ့ လေးငါးဆယ်ဆမက ပြန်ရအောင်ရှာနိုင်ခဲ့သည်။ ဒါကလည်း မနှင်းအေးရဲ့ အဆက်အသွယ်ကောင်းမှု သူမကိုယ်တိုင်ရဲ့ ဖြစ်ရာဘဝကို ဒေါင်ကျကျပြားကျကျ ရဲဲရဲရင်ဆိုင်တတ်သော ပင်ကိုယ်ဗီဇနှင့် တစ်ခါမှသိကျွမ်းရင်းနှီးဖူးခြင်းမရှိသော သူစိမ်းယောက်ျားသားများနှင့်တွေ့ဆုံရာမှာ စိုးရွံ့အားငယ်စိတ်အလျဉ်းမရှိဘဲ သူတို့အပေါ် ရေလိုက်ငါးလိုက် အလိုက်အထိုက်ဆက်ဆံတတ်သည့် သူမရဲ့ ပြည့်ဝသော လူမှုပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးအတတ်ပညာ တို့ကြောင့်ပဲ ဖြစ်သည် ဟု ဆိုရမည်။
(ဒီအကြောင်းကို စာရှုသူတို့လည်း ခရေစေ့တွင်းကျ အသေးစိပ်သိချင်ကြမည်မို့ စာရေးသူဖက်ကလည်း တတ်နိုင်သမျှ အရင်းအတိုင်း ပြန်လည် ဖောက်သည်ချတင်ပြသွားမည်ဖြစ်ပါကြောင်း။ (စိတ်မဆိုးနဲ့နော်) 🙂
ဤကား စကားချပ်။ စာရေးသူ))
ပထမညကတော့ အရက်ဆိုင်ပိတ်ပြီးသည့်နောက်မှာ သူမရော မနှင်းပါ ဆိုင်မှာ တစ်ယောက်မှ ညမအိပ်ဖြစ်ကြပါ။ မနှင်းကို ကိုတရုတ်အပါအဝင် ယောက်ျားသားလေးယောက်ခန့်က တစ်နေရာကိုပင့်သွားပြီး ဆိုင်မှာ ခင်လေးနွယ် တစ်ယောက်တည်း ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ ဆေးရုံမှာတုန်းက သုံးလေးည ဆက်တိုက် အိပ်ရေးပျက်ခဲ့သည်ဟု အကြောင်းပြပြီး ကိုတရုတ်တို့ကို အရင်ဦးစွာ ပထုတ်ကာ စတေးရှောင်လိုက်ခြင်း ပဲဖြစ်သည်။ သူတို့ထွက်သွားပြီး တစ်အောင့်လောက်ကြာတော့မှ ဆိုက္ကားဆရာကိုညွန့်ရွှေ သူမဆိုင်ကို မလွယ်ပေါက် ကလေးကနေ ပေါက်ချလာခဲ့ပြီး သူ့ဆိုက္ကားနှင့်ပင် သူမကို အပြင်သို့ လာရောက်ခေါ်ထုတ်သွားခဲ့သည်။ ညဉ့်ဦးပိုင်းကတည်းက သူနှင့် ကြိုတင်အချိန်းအချက် လုပ်ထားပြီးသားမို့ ခင်လေးနွယ်လည်း ဘာမှပင် ပြောမနေတော့ဘဲ သူ့နောက်ကနေ တိတ်ဆိတ်စွာပင် ကပ်လိုက်လာခဲ့ပါသည်။
“ငါ့လူတွေ တစ်နေရာမှာ စောင့်နေတယ်”
“ဟင့်အင်း မသွားချင်သေးဘူး ကိုညွန့်နဲ့ပဲ အရင်တွေ့ချင်တာ”
“ရတယ် အချိန်အများကြီးရှိသေးတယ် နင်နဲ့ငါ ဘုံကျောင်းထဲသွားမယ်”
“ရှင့်သဘောပဲ ကြိုက်တဲ့ဆီ ခေါ်သွား”
ဆိုက္ကားက သူတို့ရပ်ကွက်ထဲက လူသူမနေသော ဘုံကျောင်းအပျက်တစ်ခုထဲကို ဝင်ရောက်လာသည်။ မှောင်ရိပ်ထဲမှာရပ်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား ဆိုက္ကားပေါ်ကဆင်းခဲ့ကြကာ အခန်းတစ်ခုထဲကိုဝင်ရောက်လာသည်။
“ရှင် ကောင်မတွေ အမြဲခေါ်ချတဲ့နေရာမဟုတ်လား”
“ဟုတ်တယ် တစ်ခါတစ်လေမှပါ။ ဒီဘိက လူသူ သတိမထားမိဘူး။ တော်ရုံနဲ့လည်း မလာရဲကြဘူး”
ကိုညွန့်က ရယ်ပြီးပြောသည်။ သူမလက်ကိုဆွဲပြီး အခန်းကျယ်တစ်ဖက်ကို ကူးလာခဲ့ရာ မှောင်နှင့်မည်းမည်းဖြစ်နေ၍ ကိုညွန့် သူ့အိတ်ထဲက ဘက္ထရီသုံး ခရီးဆောင်မီးအိမ်ကလေးကိုထုတ်ပြီး ခလုတ်ဖွင့်လိုက်ရာ လင်းလင်းချင်းချင်း ရှိသွားလေသည်။ မီးအိမ်ကို ခြေတစ်ဖက် အနည်းငယ်ဆွေးမြေ့နေသော အလုပ်စားပွဲဟောင်းတစ်လုံးပေါ် တင်ပြီး ဖုန်များအမှိုက်များဖြင့် ရှုပ်ပွလျက်ရှိသည့် ကြမ်းပြင်ကို သူ့ပုခုံးမှာသိုင်းချည်လာသည့် ပုဆိုးဟောင်းတစ်ထည်နှင့် ဖုန်ခါသုတ်သင်လိုက်ကာ ခင်လေးနွယ်လက်ကိုဆွဲ၍ ကြမ်းပေါ် ဒီအတိုင်းထိုင်ချလိုက်ကြသည်။
“ဟင်း ရှင်နဲ့တော့ ခက်တော့တာပဲ အိမ်မှာနေရင်လည်း ပြီးရဲ့သားနဲ့”
“အိုး အကြောင်းရှိလို့ပေါ့ မိနွယ်ရယ် ခဏနေ နင်သိရလိမ့်မယ်”
သူ ဒီလောက်ပဲပြောပြီး သူမကို နောက်ထပ်စကားဆက်မပြောတော့။ သူ့လက်တွေက ခင်လေးနွယ်ရဲ့ ကိုယ်လုံးကလေးလှမ်းဖက်ကာဖြင့် သူမဝတ်ဆင်ထားသော ရင်စေ့အင်္ကျီကြယ်သီးများကို တစ်လုံးချင်းဖြုတ်ချွတ်ယူနေပြီး သူမကိုယ်ပေါ်ရှိ လုံးဝန်းအိတင်းလှသည့် ရင်သားဆိုင်အိအိကြီးများပေါ်မှာ ကဏန်းပြေးသကဲ့သို့ လျှောက်ပြေးလို့နေကာ သူ့အလုပ်ကိုသူ အာရုံစိုက်နေတာနှင့်ပဲ စကားပြောချိန်ပင် မရတော့ပါ။ ခင်လေးနွယ်သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာပဲ မှီနွဲ့ရင်း သူလုပ်သမျှကိုင်သမျှကို ငြိမ်ငြိမ်သက်သက်ကလေး အလိုက်သင့်ပင် နေပေးနေမိတော့သည်။
…………………………………………………………..
⭐အခန်း ( ၁၁ )⭐
“ဟင်း အင့် အင့် … ကျွတ် ကျွတ် … ကျွတ် ”
“ကို ညွန့်… ကို … ညွန့် ရယ် … အင့် အင်းအင်း အင်းး ဟင်းးး”
ခင်ဘေးနွယ်တစ်ယောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ တလူးလူးတလိမ့်လိမ့် ဖြစ်နေတော့သည်။ ကိုညွန့်လက်သရမ်းမှုကြောင့် သူမကိုယ်ပေါ်မှာလည်း အဝတ်နှင့်တူတာဆိုလို့ ဘာဆိုဘာမှ မရှိတော့ဘဲ ပြောင်တလင်းခါနေပြီဖြစ်သည်။ ကိုညွန့် သူမကိုယ်ကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ဆွဲလှဲချရင်း သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်အကြားတိုးဝင်ကာ ပေါက်ရင်းခွဆုံရှိ သူမစောက်ပတ်ကိုအပီမှုတ်ပေးနေပြီ။
“အား ယက် ယက် အင့် အဟင့် အို့ အို ကျွတ် အ အ နေခက်တယ်ကွာ ဟင် စုပ် စုပ်ပေး အစိကို နာနာစုပ်ပေး အင့်အင့်”
“ကောင်း ကောင်းလား နွယ် နွယ့် စောက်စိကလေးက ရှည်ရှည်တွဲတွဲလေး အရမ်းစုပ်လို့ကောင်းတယ်ကွာ စပတ်ကလေးကလည်း ဖောင်ဖောင်းအိအိနဲ့ လိုးချင်စရာကြီး”
“ရှင် စပတ်တွေအများကြီး လိုးဖူးတယ်မဟုတ်လား တစ်ခုနဲ့တစ်ခုဘာကွာလဲ ဟင် ”
နွယ်ကမေးတော့ ကိုညွန့်က တဟင်းဟင်းရယ်ပြီး …
“ဘယ်တူမှာလဲ နွယ်ရာ။ တစ်ချို့စောက်ပတ်က သိပ်မလှဘူး ချွန်တက်တက် ဟပြဲပြဲနဲ့။ တချို့ကျတော့လည်း ပြားချပ်ချပ်ကြီး။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား ထူအမ်းပြီး ပြဲလန်နေတာမျိုးလည်း ရှိကြတယ်။ နွယ်တို့လို စောက်ပတ်မုန့်ပေါင်းမျိုးကျတော့ နှုတ်ခမ်းသားလည်း တင်းတင်းစေ့စေ့လေး။ ဒါမျိုးက တစ်ရာမှာတစ်ယောက် ရှိတော့ရှိတယ် ရှားတယ် ဟဲဟဲဟဲ”
“သွားပါ စပတ်မြင်ရင် အကုန်လိုးတော့တာပဲ မဟုတ်လား။ လိုးခဲ့တဲ့စပတ်တွေများ ရာတောင်ကျော်နေပြီလားမသိ ဟင်း”
“ဒါတော့ ဒါပေါ့ နွယ်ရဲ့။ စပတ်မတူတော့ လိုးရတာချင်းလည်း မတူတာကိုပြောပြတာ”
“ကဲပါ နွယ့်ဟာလည်း အပြင်ရော အတွင်းရော ဒီလောက်ယက်ဆွနေတာ ယက်လို့ မဝနိုင်သေးဘူးလား။ လိုးမှာဖြင့်လည်း လိုးတော့။ ဘယ်မလဲ ရှင့်လီးကြီး ကျွန်မစုပ်ချင်လို့ ”
“ရော့ စုပ်လိုက် ငါလည်း ယက်တာတော့ ယက်ဦးမှာပဲ ဒီပေါ်မှာပဲ စစ်စတီနိုင်းလုပ်မယ်”
ကိုညွန့် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်လုပ်ပြီး နွယ့်ပါးစပ်ထဲ သူ့လီးကြီးတေ့ပေးလိုက်ကာ သူကနွယ့်ခြေရင်းဖက်ဆီလှည့်ပြီး အပေါ်ကနေ စောက်ပတ်ကို ခွယက်ပေးနေပြန်လေသည်။ နွယ်လည်း လီးကြီးကို လက်နှင့်ထိန်းကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲသွင်းကာစုပ်ပစ်လိုက်သည်။ လီးက ကြီးလွန်းလှ၍ ပါးစပ်ထဲတစ်ဆို့ခံနေသည်။ တစ်ဖက်မှာလည်း ကိုညွန့် သူမစောက်ပတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆွဲဖြဲဟပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် အောက်ကနေ အပေါ်အထိ သူ့လျှာပြားကြီးနှင့် အားရပါးရပင့်ယက်သပ်၍ စောက်စိကလေးညှစ်ချေပြီး အရည်စိုစိစိဖြစ်နေသော သူမစောက်ခေါင်း ကလေးထဲကို လျှာလိပ်ထည့်သွင်းကာ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် လျှာကစား၍လိုးပေးပြန်ရာ ဖီလင်တွေ တရိပ်ရိပ်တက်ပြီး ရာဂဆန္ဒရိုင်းများ တလိမ့်လိမ့်နိုးကြွလာရပြန်လေသည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် မနာတမ်း စောက်ပတ်ယက်ပေးလိုက်ရာ အရည်တွေမြင်လို့မကောင်းအောင် ပေါင်ခြံထဲကနေ အဆက်မပြတ်စီးယိုကျလာသည်။
“အ တော် တော် ပြီ ရှင့်လီးလည်း တောင်နေပြီ ကိုညွန့်ရယ် လိုးတော့ လိုးတော့ ကျွန်မမရတော့ဘူး”
“ကို့လီးကို တံတွေးရွှဲအောင်စုပ်ပေး ဒါမှ နွယ့်စောက်ပတ်ကိုလိုးတဲ့အခါ ခံသာမှာ”
“အင်း အင်း ရ ရတယ် ကဲ ကဲ … အွန်း အွန်း ဟွန်းဟွန်း … ကျေ ကျေ နပ်ပီလား ကိုညွန့် ဟင် …”
နွယ် သူ့လီးထိပ်ကနေ လီးအရင်းထိ လျှာနှင့် ဘယ်လူးညာလှိမ့် ရစ်ဝိုက်၍ယက်ရင်း တံတွေးနာနာဆွတ်ပေးလိုက်ရာ ကိုညွန့်လီးကြီးမှာ သူမတံတွေးများဖြင့် ပြောင်လက်ရွှန်းစိုလာပြီး အသည်းယားချင်စဖွယ် လေထဲမှာတန်းတန်းမတ်မတ်ကြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါ လှုပ်ယမ်းလျက် ရှိနေတာကို တွေ့ရလေတော့သည်။
“အိုကေ နွယ် ပေါင်ဖြဲထားလိုက် လာပီ”
ကိုညွန့် သူ့လီးဒစ်သားရေကို အနောက်ကို ဖြဲလှန်ဆွဲဆန့်ကစားရင်းက ပြောလိုက်သည်။ ခင်လေးနွယ် သူ့အမိိန့်ကို ကျိုးနွံစွာနာခံပြီး ဖုန်ထူထူ ဘုံကျောင်းကြမ်းပြင်အထက်မှာ သူမဖင်နှစ်ဖက်ကိုဖြဲကား၍ ကိုညွန့်အလိုးကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်နှင့် စောင့်နေလိုက်ရာ ကိုညွန့် သူ့လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်နှင့်ထိန်းကိုင်ရင်း လီးဒစ်ထိပ်ကို နွယ့်စောက်ပတ်အဝမှာ လာရောက်တေ့ကာဖြင့် သူမစောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား ထူအိအိနှစ်ဖက်ကို လဒစ်ထိပ်လုံးကြီးနှင့် ထိုးကာကော်ကာ ဆွဆွပေးလိုက်ပြီး ဗြိ ဇွတ် ကနဲ အသံထွက်အောင်ပင် မပြောမဆို အရှိန်နှင့်လိုးချလိုက်သဖြင့် သူမနှုတ်မှနေ၍ အ အိ အိ ကျွတ်ကျွတ်ဟူ၍ အမေဋိတ်သံနှင့်အတူ သူမဖင်အိုးကားကြီးနှစ်ဖက် ရှုံ့တွန့်တက်ကာ အနောက်ဖက်ကို သိသိသာသာ နေရာရွှေ့သွားခဲ့ရလေသည်။နွယ် လီးအဝင်ကောင်းအောင်ဆိုပြီး သူမဖင်သားအိအိကြီးတွေကို ဆတ်ကနဲ အရှေ့ပြန်ကော့ထိုးပေးလိုက်သည်။
ကိုညွန့်ရွှေလည်း နောက်တစ်ကြိမ် သူ့ခါးကို ပြန်ကြွကာအားယူပြီး သူမပင့်ထိုးပေးလိုက်ချိန်နှင့်အချိန်ကိုက်ပင် သူမစောက်ပတ်ထဲကို ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေး သူ့လီးကြီးထိုးစိုက်ကာ ဖိလိုးချလိုက်ပြန်သည်။ လီးက လဒစ်ထိပ်လုံးမြုပ်ရုံမက တစ်ဝက်နီးပါးလောက်အထဲကို ဖွတ်ဇွပ်ကနဲဆောင့်လိုးဝင်သွားသည်။
“အ အိ အင့်အင့် … ကို ညွန့် … ညွန့် ရယ် … အင် အင့် ”
“နာလား နွယ် … လျှော့ပေးရမလား”
“မလျှော့နဲ့ လိုး ရတယ် … ဟိုနေ့ကလိုပဲ ဆက်တိုက်လိုး ကြမ်းကြမ်းလိုးမှ နွယ်အားရတယ်”
“ကို့လီးရော ကြိုက်လား”
“ကြိုက်တယ် စဖုတ်ထဲ ပြည့်ကြပ်နေတာ အဲဒါမျိုးမှ စဖုတ်ကွဲကွဲပြဲပြဲ အလိုးခံရတာ ဇိမ်ရှိတယ်”
“ဒီည နင်တွေ့မယ့်ကောင်တွေ ငါ့ထက်လီးကြီးဦးမယ် ”
“ဟုတ်လို့လား ”
“အဟုတ်ပြောတာ ဖင်ပါချရင် ခံမလား”
“ဖင် ဘယ်သူလိုးမလို့လဲ မရွံရင်လိုးပေါ့ ရသားပဲ ဟင်းဟင်း”
“တစ်ယောက်ချင်းက စောက်ဖုတ်တစ်ပေါက်တည်း လိုးလို့ရတယ် ကိစ္စမရှိဘူး။ နှစ်ယောက်သုံးယောက်လိုးရင် ဒီအတိုင်းမဖြစ်တော့ဘူး။ ဖင်ရော စောက်ပတ်ရော ပြိုင်တူလိုးမှ ရမှာပေါ့။ ဒါမှ အပြီးမြန်မှာလေ … ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား”
“အင်း အဲဒါလည်း ဟုတ်သားပဲ … ကိုညွန့်ရော ဖင်လိုးဘူးလား လိုးလို့ကောင်းလား”
“တစ်မျိုးစီကောင်းတယ် စပတ်ကအရည်ထွက်တယ် ဖင်ကိုတော့ ချောဆီလိမ်းပြီးလိုးမှရတယ် ဒါမှ ခံရသက်သာမယ်။ နို့မို့ ဖင်ဆီမထွက်တော့ အခန့်မသင့်ရင် ဖင်ကွဲသွားနိုင်တယ်”
“နွယ် မခံဖူးဘူး … ဖင်လိုးရင် ကိုညွန့် လိုးလေ … တခြားသူပေးလိုးတဲ့အခါ စောက်ရမ်းလိုးရင် ဖင်ကွဲမှာပေါ့ အဲဒါတစ်ခုပဲကြောက်တာ”
“ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးရင် မကွဲပါဘူး နည်းလမ်းသိရင်အလွယ်ကလေးပဲ။ ယောက်ျားတော်တော်များများ ဖင်လိုးတတ်ကြပါတယ်။ ဖင်ကျတော့ စောက်ပတ်နဲ့မတူဘဲ ကြပ်စီးစီးကလေး လိုးရတာဆိုတော့ အပျိုပါကင်ဖွင့်ရသလိုပေါ့ ဘာနဲ့မှမတူအောင် ကောင်းတယ်။ အားလုံးလည်း ကြိုက်ကြတယ်”
“အမလေးလေး သူပြောတာနဲ့ပဲ ဖင်တောင်ခံချင်လာပြီ ကိုညွန့်ရယ်။ ဘယ်သူမှမလိုးခင် ရှင်အရင်လိုး ဟုတ်လား။ တစ်ညလုံးလိုး ကျွန်မ အားရပါးရ ဖင်ခံပေးမယ်”
“နင့်လို မိန်းမတော့ မတွေ့ဖူးဘူး နွယ်ရေ ကြိုက်ပီ ဟားဟားဟား။ ငါ့ကောင်တွေလည်း မကြာခင်ရောက်လာကြမှာ။ ဒီမှာပဲ အားလုံးဆုံဖို့ ပြောထားတယ်”
ခင်လေးနွယ် မျက်ခုံးကလေး မြင့်တက်သွားသည်။
“ဟင် ဟုတ်လား ဒါ ဒါဆို … ဒီ ဒီဘုံကျောင်းတော့ ဖာခန်းဖြစ်ပြီနဲ့တူတယ် ခိခိခိ … စိန်လိုက် ကိုညွန့် လာသလောက် လိုးလို့ရတယ် ပြောလိုက်။ ပိုက်ဆံကိုတော့ အကြွေးမရဘူးလို့ … အဲဒါတော့ လုံးဝပဲ ရှင်းရှင်းပြောပြထားလိုက် … အဟင်းဟင်းဟင်း ”
“ငါ နင့်ကို အလကား အလိုးခံခိုင်းမလား နွယ်ရာ။ အလုပ်ကအလုပ်။ စိတ်ချ နင်ခံသလောက် အကျိုးမယုတ်စေရဘူး။ ဟောဒီမှာ ဓား တွေ့လား ငညွန့်ဆိုတဲ့ကောင်က ကိုယ့်ပါတနာကိုလာပြီး ဖျံအကျခံမယ့် ကောင်စားမျိုး မဟုတ်ဘူး နာမည်အပျက်မခံဘူး။ ဒါတော့ ယုံထားလိုက် ဟင်းဟင်း ”
ငညွန့် သူ့အင်္ကျီနှင့် လုံးထွေးထားသော ဓားကိုထုတ်ပြပြီး ပြောလိုက်သည်။ အာဂလူပဲ ဆိုပြီး နွယ်တစ်ယောက် သူ့ကိုဖြုံသွားသည်။
“အင်း ဟင်းဟင်း အားကိုးပါရစေနော် ကိုညွန့်။ ဒါကြောင့် နွယ်အရမ်းချစ် တုန်နေအောင်ချစ်ရတာ ဟင်းဟင်း ဟင်း။ ကဲပါ လုပ်လက်စမြန်မြန်လုပ် ရပ်မထားနဲ့ ဒီမှာ ဟတ်ကော့ကြီးဖြစ်လို့”
နွယ် သူ့ကိုလောဆော်လိုက်မှ သူလည်း နွယ့်စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လက်စလီးကို အသွင်းအထုတ်လေးလုပ်ပြီး ခပ်မှန်မှန် ဆောင့်လိုးပေးလာသည်။ စောစောက သူမစောက်ဖုတ်ထဲ လီးစိမ်ပြီးရပ်ထားတာက အရသာတစ်မျိုးဖြစ်ပြီး ယခုလို လိုးလိုက်ပြန်တော့လည်း ပင်ကိုယ်ကရှိပြီးသား ရာဂအလိုရမ္မက်တွေ ပြန်လည်၍ တစ်စခန်းထကာ ဆူဝေနိုးကြွ လာရပြန်ပါပြီ။ အသွေးအသားထဲက မွတ်သိပ်တောင့်တသမျှ လိုအင်တွေကို အပြည့်အဝ ဖြည့်ဆီးရယူနိုင်ဖို့အတွက် သူသူကိုယ်ကိုယ် မိမိတတ်နိုင်သည့်ဖက်က ကြိုးစားအားထုတ် ရုန်းကန်လေ့ရှိကြတာ ဓမ္မတာပဲဖြစ်ရာ နွယ်သည်လည်း အောက်ကနေ ဒီအတိုင်း ငြိမ်မနေနိုင်အားတော့ဘဲ သူ့နည်းတူ သူအပေါ်ကနေ ဖိဆောင့်လိုးချသမျှကို အောက်ကနေဖင်ကြီးနှစ်ဖက် ပင့်မြှောက်ကြွကာ ပြန်ညှောင့်ရင်း တုံ့ပြန်မှုပေးလာမိသည်။ ဖီလင်က အတိုင်းထက်အလွန်ပင်ဖြစ်သည်။
လီးကြီး၏ ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ် ရှိလှသည့် ဖိအားဆောင့်အားမွှေအားက သူမခန္ဓာကိုယ်အတွင်းရှိ ရမ္မက်ဆန္ဒရိုင်းတွေကို တမုဟုတ်ချင်း လှိုင်းတံပိုးထန်ကာ ကြွကြွရွရွဖြစ်လာစေသလို စောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းအတွင်းရှိ နံရံကြွက်သားများကတစ်ဆင့် အဆက်မပြတ် ဖိကြိတ်ပွတ်တိုက်မှုများကြောင့်လည်း စောက်ဖုတ်ယားယံမှုဝေဒနာ ပိုမိုမြင့်တက်လာသည့်နှယ် ခံစားရပြန်ပါသည်။
“အ မြန်မြန်လုပ် ဆောင့် အင့် အင့် ကြမ်းကြမ်းလိုးပါ နွယ့် စောက်ဖုတ်ကွဲရင်ကွဲပစေ လိုး အားရအောင်လိုး အ ဟုတ်ပီ ဟုတ်ပီ အအိအိ ကိုညွန့်ရယ် ရှင့်လီးက တအားတုတ်လွန်းလိုက်တာနော် အဖုတ်ထဲတစ်ကြပ်နေတာပဲ ကောင်းလွန်းတယ် အ အ ဆောင့်ပေး ဆောင့်ပေး အင့် အင့် အိ ဟင်းဟင်း”
“စွတ်ဖွတ် ဗွပ် ပလောက် ဖတ် ဘတ် ဘွတ် ဖတ် ဘွပ် ဘုတ် စွိ ဇွပ် ဗြွတ် ဗလွတ်ဖျစ် ပတစ် ဘုဘွတ် ဖွတ်”
လိုးသံမြိုင်လာသည်။ လီးအဝင်အထွက်သွက်လာသည်။ သူမအထက်စီးကနေ၍ နို့အုံအိအိနှစ်ဖက်ကို ဆွဲဆုပ်ချေနယ်ရင်း နို့သီးနှစ်လုံးအား သူ့ပါးစပ်ပြဲကြီးနှင့် အငမ်းမရဆွဲဆွဲစို့၍ စိတ်ရှိလက်ရှိ အားရပါးရနှံကာ လီးဝင်သွက်သွက်လီးထွက်ကြမ်းကြမ်းနှင့် ထင်ရာစိုင်းလိုးဆောင့်ပေးခြင်းက ခင်လေးနွယ်ရဲ့ တဖြည်းဖြည်း မုန်ထလာသော အငုံ့စိတ်ကို ဗရမ်းဗတာ သွက်သွက်ခါမတတ် အရူးအမူးဖြစ်အောင် ထိထိရောက်ရောက်ကြီး နှိုးဆွစေ့ဆော်မှုပေးနေပေပြီ။
“ငါ ငါ လရည်ထွက်ချင်လာပြီ နင့်စပတ် လိုးရတာ အရမ်းဇိမ်ရှိတယ် ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်ဘူးနွယ်ရာ စီးစီးကြပ်ကြပ်ကြီး”
“တ တကယ် လား ဟင်”
“တကယ် ပါကင်ဆိုရင်လည်း ဒီအတိုင်း တချို့ကောင်မတွေ ပါကင်ပေမယ့် တရုပ်မတွေလိုအရည်တရွှမ်းရွှမ်းနဲ့ဆိုတော့ လိုးရတာ ချောင်ချိချိနဲ့ ဟာတာတာဖြစ်နေတာ”
သူ့စကားက နွယ့်နားထဲကို ပျားသကာလောင်းထည့်လိုက်သလို ချိုမြဆိမ့်အီစွာဖြင့် ပဲ့တင်ရိုက်ခတ်လို့ သွားသည်။ သူ့လက်မောင်း နှစ်ဖက်ကို သူမလက်များဖြင့် အားကိုးတကြီးဖက်တွယ်လျက် အောက်ကနေ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲဟကာ ဖင်ကြီး ကြွကာကြွကာနှင့် သူ့ဆောင့်ချက်အတိုင်း စောက်ပတ်ကို မပြတ်ထိုးညှောင့်ကော့ခံပေးရင်း လိုးချိန်ကြာပြီး လီးအဝင်အထွက် များလာသည်နှင့်အမျှ မိမိစောက်ပတ်မှာလည်း စောက်ရည်များရွှဲသထက်ရွှဲကာ အိုင်ထွန်းလာပြီဆိုတာ နွယ်တစ်ယောက် သတိမူလိုက်မိသည်။ သူ့ဟာကြီး စောစောကလောက် မကြပ်တော့ဘဲ အနည်းငယ်ပို၍ ချောင်လည်လာကာ စောက်ရည်သံ စောက်ဖုတ်လိုဏ်သံများပါ ထွက်လာတာကို အတိုင်းသားကြားနေရသည်။
“လိုးလိုး ကိုရယ် မြန်မြန် မြန်မြန် အင့် အင့် တအားကြီးဇိမ်ဆွဲမလိုးနဲ့ နွယ် မ မရ တော့ဘူးကွာ အသေလိုး ဟိုညကလို ဝုန်းဒို်င်းကြဲပြီး တော့သာ လိုးပစ်လိုက် အ အ ဟုတ် ဟုတ်ပီ အဲ အဲ လို ဟင့်ဟင့် နွယ့် နွယ့် နို့နှစ်ဖက် ဆွဲထား ကိုရယ် လိုး အ အ အပြတ်လိုး အိ အ အလာ့ အ အ ဟ အင့် ဟင့် ဟင့် ဟင်းးးး”
ကိုညွန့်လည်း သူမပေါင်နှစ်ဖက်စလုံး ပုခုံးတင်ထမ်းလိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲ လီးတစ်ဆုံးထည့်မွှေလျက် စိတ်ရှိအားသွန်လိုးတော့ရာ မိနစ်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်အကြာမှာပင် နှစ်ယောက်စလုံး အရှိန်တရိပ်ရိပ်တက်လာပြီး လှုပ်ရှားမှုတွေ သိသိသာသာမာန်ပါလာကြလျက် လိုးသူကလိုး ညှောင့်ခံသူကခံနှင့် ဘုံကျောင်းကြမ်းပြင်မှာ သူနိုင်ငါနိုင်အပြိုင်ကြဲရင်း အချက်ပေါင်းရာချီအောင် တရစပ်လိုး၍ လောကရဲ့ အကောင်းတကာ့ အကောင်းဆုံး အရသာထူးကြီးဟုဆိုအပ်သော ကာမစည်းစိမ်ကြီးကို နှစ်ယောက်သားပြိုင်တူပင် လှမ်းကိုင်ရရှိသွား ကြလေတော့၏။ လရည်တွေ တဗြစ်ဗြစ် သူမစောက်ဖုတ် လိုဏ်ခေါင်းလေးထဲ ပန်းဝင်လာသည်။ သူမစောက်ရည်တွေလည်း စောက်ပတ်ကနေ ပေါင်ခြံတစ်လျှောက် တသွင်သွင် ဖိတ်လျှံယိုစီးကျလာရလျက်။ ခင်လေးနွယ် မောမောနှင့်သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ခြေပင်လက်ပစ် ဖြစ်လို့ သွားရတော့သည်။
နောက်အချိန်အနည်းငယ်အတွင်း နှစ်ယောက်သားလူးလဲပြန်ထပြီး ကိုညွန့်လက်တွေက သူမစောက်ပတ်ကိုနှိုက်လိုက်ကိုင်လိုက်နှင့် ပွတ်ဆွချော့နှူးပေးနေသလို ခင်လေးနွယ်လည်း ပျော့ကျသွားသည့် သူ့လီးကို ဖျစ်လိုက်ကိုင်လိုက် ဆွလိုက်လုပ်ပြီး လီးတောင်အောင် ပြုကာ သူ့လီးကြီးကို ပါးစပ်နှင့်လှမ်းစုပ်၍ ပုလွေကိုင်ပေးပြန်ပါသည်။ လီးမှာပေကျံနေသည့် စောက်ရည်နှင့် လရည်အကျိအချွဲတွေကို သူမလျှာကလေးနှင့် မရွံမရှာပင် ယက်သပ်သုတ်သင်ပေးလိုက်သည်။
ကိုညွန့်လည်း လီးကြီးပြန်တောင်မတ်လာပြီး သူမတံတွေးများဖြင့် တင်းပြောင်လို့လာရာက နွယ့်ပါးစပ်ထဲကို စောက်ပတ်လိုးသလို ခါးကို နှိမ့်ကာကြွကာ လိုးပေးနေရင်းက ခုနကအတိုင်း နွယ့်ကိုဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်နေပြီး စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ပေါက်ကို သူ့ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် လျှာနှင့် တဖျပ်ဖျပ်ယက်သပ်၍ အပီအပြင်ကို ဂျာပေးနေပြန်သည်။ နွယ့်စောက်ပတ်ထဲကို လက်ချောင်းများဖြင့် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ကာ နှိုက်ဆောင့်ပေးလိုက် ဖင်ပေါက်ကလေးကို ဆွကာဆွကာနှင့် လက်မထိပ်နှင့်လှည့်ပတ်ရစ်မွှေကာ အပေါက်ချဲ့ပေးလိုက်လုပ်နေတာမို့ နွယ်လည်း မခံချိမခံသာဖြစ်၍လာကာ ဖင်တကြွကြွနှင့် ထွန့်လူးကော့ပျံလာရသည်။
“အ အင့်အင့် ကို ကိုညွန့် ရယ် ဆွ လို့ကို မ မပြီး နိုင်ဘူး တကတဲ နေရခက်လိုက်တာနော် ဟင်း ဟင်းးး”
“စောက်ပတ်ရော ဖင်ကြီးရော အယ်နေတာ နွယ်ရာ အပီ လိုးချင်စရာကြီး”
“အိုး ခူလည်း သူ လိုးနေတာပဲ မှုတ်ဖူးလား လို့ ဟွန့် … အ အွန်း ဟွန်း … အင့် အင့် အင်းးး”
နှစ်ယောက်သား ထိုသို့ အပြန်အလှန်လုပ်ရင်း ကာမစိတ်ကြွပြီးရင်းကြွလာကာ ဒီတစ်ခါခွေးကုန်းလိုးမည် ဆိုပြီး ကိုညွန့်က နွယ့်ကို ဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး သူမဖင်အနောက်ကနေ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားက ပြူထွက်နေသည့် နွယ့်စောက်ပတ်ထဲကို သူကိုယ်တိုင် အကျအန လီးထည့်သွင်း၍ နွယ့်ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖျစ်ဖျစ်ဆွဲပြီး သူမစောက်ပတ်ကို အားရပါးရ ကျုံးလိုးပေး လိုက်လေသည်။
လီးကြီးက တစ်ချီလိုးပြီးသွားသည့် ခင်လေးနွယ်ရဲ့စောက်ပတ်ထဲကို တွင်းဝင်ဖြောင့်သည့်မြွေတစ်ကောင်လို တန်းတန်းမတ်မတ်ကြီး တိုးဝင်ကာ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးလာသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း နင့်ကနဲနင့်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားသည့် ခံစားမှုအဟုန်ကြောင့် နွယ့်မျက်နှာလေးက ရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်နေရသည်။
စောက်ပတ်လိုးရင်းနှင့်လည်း နွယ့်ဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့လက်နှင့် ထပ်တလဲလဲ ထိုးသွင်းနှိုက်ဆွ၍ ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်နှင့် အဆက်မပြတ် ဆောင့်ဆောင့်သွင်းပေးနေပြန်ရာ နွယ်တစ်ယောက် အလိုလိုနေရင်းပင် ဖင်ပေါက်ထဲ ယားကျိကျိနှင့် ဖင်ခံချင်စိတ်များ တဖွားဖွားပေါ်ပေါက်လာရပြန်လေသည်။
“ကို ညွန့် စောက်ပတ်မလိုးဘဲ ဖင်လိုးချင်နေပြီလား ကျွန်မဖင်ပေါက်ကို ဒီလောက်ဆွနေတာ”
“အင်း ဟင်း ဟုတ်တယ် ငါ ငါ လိုးကြည့်ချင်တယ်”
“လိုးချင်ရင် လိုးပါ ဖြည်းဖြည်ချင်း လိုးပေါ့”
နွယ်ပြောလိုက်တော့ သူလည်း နွယ့် ဖင်ပေါက်ထဲကို တံတွေး တဗြစ်ဗြစ် ထွေးထည့်လိုက်သည်။ သူ့လီးကြီးကိုလည်း သူမစောက်ပတ်ထဲကနေ ဗြွတ် ဗွပ်ကနဲ အသံမြည်အောင် ပြန်ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ကာ တံတွေးရွှဲနေအောင်သုတ်လိမ်းပြီး လီးချောအောင်ပြု၍ သူမဖင်ပေါက်ဝထဲကို လဒစ်ထိပ်လုံးကြီး အသာချော့မော့ သွင်းလိုက်လေသည်။
“ဗြစ် ပတစ် ဘု ဘု ဖု ဘွတ် ဇွတ် ”
“အင့် အွန်း အွန်း ဟွန်း ဖြေး ဖြေး ဖြေး … ကို ညွန့် … နွယ် နာ နာတယ် အ အာ့ အာ လာ့လာ့”
“ဖင်ထဲ ဝင် ဝင်လား ဟင် ကိုညွန့် ”
“ဝင်တယ် နွယ် အစတော့ နဲနဲကြပ်မှာနော် နာရင်လည်း အောင့်ခံထားဦး ဟုတ်လား”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ကိုညွန့် လိုး လိုးလေ တအားဖိသွင်းလိုက် အ အ ရ ရလား နွယ် နွယ် ဖင်ဖြဲပေးရမလား”
“ကောင်းတယ် လက်နဲ့ဖြဲပေး ဒါဆို ပိုအဝင်လွယ်လိမ့်မယ်”
ခင်လေးနွယ် လက်နောက်ပြန်လှည့်ပြီး သူမဖင်စအိုဝကလေးကို အပေါက်ဝပိုကျယ်လာအောင် တအားဆွဲဖြဲပေးလိုက်ပါသည်။ ကိုညွန့် ကြိုးစားပမ်းစား လီးထည့်သွင်းရင်း နွယ်ကလည်း ဖင်ဝဖြဲပေးထားတာမို့ နှစ်ယောက်အပေးအယူမျှပြီး လီးကြီးလည်း တစ်တစ်ကြပ်ကြပ်နှင့်ပင် သူမဖင်ပေါက်ကလေးထဲကို တစ်ထစ်ချင်းတစ်ရစ်ချင်း ဇွတ်အတင်းတိုးဝင်နစ်မြုပ်ကာ ဆယ်မိနစ်ခန့်အကြာမှာ သူ့လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး နွယ့် ဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲကို အောင်အောင်မြင်မြင်နှင့် ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်လာနိုင်ခဲ့လေသည်။ လီးကြီးက နွယ့် ဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲရှိ နယ်မြေသစ်ကလေးကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း စီးနင်းသိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
ကိုညွန့် သူအပိုင်စားရလိုက်သည့်နယ်မြေကလေးကို စိတ်တိုင်းကျခြယ်လှယ်ဖို့ စပြီးလှုပ်ရှားလိုက်သည်။ ဖင်ပေါက်ထဲအဆုံးအထိ ဝင်နေသော သူ့လီးကို ပြန်ဆွဲထုတ် အားယူပြီး နောက်တစ်ကြိမ် အားအပြည့်နှင့် ပြန်လည်ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။
“ဖွိ စွတ် ပြွတ် ဗြိ ဖွတ် ဇွပ်”
“အ အ အိအိ အင့် ”
ဒီအချိန်မှာပဲ …
………………………………………………………..
⭐အခန်း ( ၁၂ )⭐
ဘုံကျောင်းတံခါးမကြီးက ကျွီကနဲ ပွင့်လာခဲ့ပြီး လူသုံးယောက် အခန်းထဲကိုလျှောက်ဝင်လာသည်။
“ဟာ ပွဲကကောင်းနေပြီ ဟဲဟဲ ”
“ကိုညွန့် ခင်ဗျားတစ်ယောက်တည်းတော့ ဖင်မဆော်နဲ့နော် ကျုပ်တို့အတွက်လည်း ချန်ထားလိုက်ဦး”
အနားကိုရောက်လာပြီး ကိုညွန့် ဖင်လိုးနေသည့် ခင်လေးနွယ်ကို အနီးကပ်လာရောက်ကြည့်ကာ တောပြောတောင်ပြော လျှောက်ပြောနေကြသည်။ခင်လေးနွယ် ရှက်တက်တက်ဖြစ်သွားမိပေမယ့် ရောက်လာသူများက ကိုညွန့်အဆက်အသွယ်တွေပဲဆိုတာ တပ်အပ်သိနေတာမို့ သူမခေါင်းလေးကို တွင်တွင်သာငုံ့ထားမိပြီး ဘာစကားတစ်ခွန်းမျှပင် ခွန်းတုံ့ပြန်မပြောမိတော့ချေ။
လူရှေ့သူရှေ့မှာ ခြေလက် လေးဘက်ထောက်လျက်သား ဖင်ကြီးကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ကာ ဖင်အလိုးခံနေရ၍ နာလည်းနာ ရှက်အားလည်းပိုရသည့်အလျောက် သူမမျက်နှာကလေးက ရှက်သွေးဖြန်းလျက် သနားချင့်စဖွယ် ရဲရဲတွတ်တွတ်နီမြန်းလျက်သာ ရှိနေလေတော့၏။ ကိုညွန့်လိုးချက်ကလည်း ပက်စက်လှသည်။ နည်းလမ်းမျိုးစုံနှင့် ဖင်တစ်ခါမှ မခံဖူးသေးသည့် သူမရဲ့ ဖင်အသားနီပါ လန်ထွက်သွားအောင် ကော့ကာညှောင့်ကာ တစ်ချက်ချင်း အချက်ပိုင်ပိုင် လိုးသွင်းပေးနိုင်စွမ်းရှိသည်။
ညိုမောင်းပွင့်ကားလျက်ရှိသော သူ့လဒစ်ပြဲကြီးက သူမဖင်ဝရှိ နုဖတ်ဖတ် စအိုနှုတ်ခမ်းသားများအား အရှိန်ပြင်းပြင်းလိုးခွဲနစ်ဝင်သွားလိုက် လီးပြန်နှုတ်ချိန်မှာ စအိုဝနှုတ်ခမ်းသားတွေတစ်ပြုံလုံး လဒစ်ပြဲကြီးနှင့် တစ်ပါတည်းချိတ်ပါလာပြီး အပြင်ကို ပြူးကြွထွက်လာလိုက်နှင့်မို့ လီးအဝင်အထွက်လုပ်တိုင်း သူမဖင်ဝက ကြည့်မြင်လို့မှမကောင်းအောင် တောသလင်းခွေးနှစ်ကောင် မိတ်လိုက်သလိုများ ဖြစ်နေလေမလား ဟုပင် ခင်လေးနွယ်စိတ်ထဲက ကြံဖန်အတွေးပေါက်မိလေသည်။
“တောက် ငါလိုး ကောင်းခန်းရောက်မှကွာ မောင်ရင်တို့ကလည်း တစ်မှောင့်”
ကိုညွန့် သူ့လူတွေကို မျက်စောင်းတခဲခဲနှင့်ပြောရာ …
“လှော်သာ လှော်စမ်းဗျ ယောက်ဖရာ …။ ကျုပ်တို့ ရိက္ခာအပြည့်ပါပါတယ်။ သောက်စားကြဦးမယ်။ ခင်ဗျားလီးတောင်တုန်းသာ လိုးရတာ လိုးမသာလိုး … မတောင်နိုင်ရင်တော့ အရှုံးပဲ ပေါက်လား … ဟဲဟဲ ဟဲ”
“ခွေးမသား လျှံစိန် ငါ့လီးတဲ့မှ မင်းလိုးတဲ့အခါမှ တွေ့မယ် … ”
ငညွန့် သူ့လူသူ ထဆဲသည်။ လျှံစိန်ဆိုတဲ့ကောင် တဟဲဟဲနှင့် ရယ်လေသည်။သူဆဲသာဆဲပေမယ့် ခင်လေးနွယ့်ဖင်လိုးတာကိုတော့ မရပ်ပါ။ ဖင်သားကားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားရပါးရဆွဲဖြဲပြီး မဆန့်မပြဲလီးကြီးကို ဖင်ပေါက်ကြပ်တပ်တပ်ကလေးထဲ ဇွတ်အတင်း ထိုးသိပ်ထည့်ကာဖြင့် စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးနေတုန်းပဲဖြစ်သည်။
ခင်လေးနွယ်တစ်ယောက် အိုးအိုးအင့်အင့်ညည်းညူနေရာက ဖီးလ်တော်တော်တက်လာပြီ။ လိုးချိန်ကြာလေ နာရကျင်ရကောင်းမှန်း မသိတော့ဘဲ သူမစောက်ပတ်ရော ဖင်ပေါက်ထဲကပါ တရွရွ ရွစိထလာလျက် အလိုးခံရတာ အရသာ ပိုရှိလာသလို ခံစားနေရသည်။ အနားမှာ လူတွေရှိပြီး သူမကို အာရုံစိုက်ကြည့်နေတာကိုတောင် ရှက်မနေနိုင်အားတော့ချေ။ ကြည့်ပဲကြည့်ကြည့် လီးပဲတောင်တောင် ဖင်ဝစပ်ဖျင်းဖျင်းနှင့် ယခုကဲ့သို့ ဇယ်ဆက်သလို အလိုးခံရတာကို စိတ်ထဲက အလိုလို နှစ်ခြိုက်ပျော်မွေ့လာလေသည်။
“ကို ညွန့် အင့် ဆောင့် ဆောင့် အ ကျွတ် ကျွတ် အိ အ အရှီး အလာ့ အင့်ဟင့် လိုး မြန်မြန် အ အ နွယ် နွယ် အနေခက်လာပြီ ဟင့်ဟင့် အ ဆောင့်ဆောင့် တအားဆောင့် အိ အီး ဟီးဟီးးး ”
“စွတ် ဖွတ် ဗလပ် ဘုတ်ဖတ် ဘတ် ဘွတ် ဘု ပွပ် ဗွပ် ဘုတ် ဗလပ်လပ် ဖျိ ဗြိ ပြွတ် ဗြွတ် ဗလွတ် လွတ် စွိ ဗွပ် ဇွပ် ဘု ဖွပ် ဗွပ်”
“အင့် အ အ မလေးနော် ဟင့် ဟင့် ကောင်း အ ကောင်း ကောင်း တယ် လိုးပေး ကြမ်းကြမ်းလိုးလိုးပေး အ အထိ ထိတယ် လိုး ဆက်တိုက်လိုး မ မရပ်နဲ့ ကို ညွန့် ဟင့် အ အား အား လာ့ လားး အင့် အိ အာ့ အားးး ဟင့် ဟင့်”
ခင်လေးနွယ် အကြောထဲစိမ့်ကာ တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်သွားသည်။ လက်တစ်ဖက် ပေါင်ကြားထဲလျှိုနှိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်ကို လက်ဖဝါးကလေးနှင့် ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် အကြမ်းပတမ်းပွတ်ရင်း ဖင်ကြီးအနောက်ကို ကော့၍ကော့၍ တဇပ်ဇပ်ထိုးညှောင့် ဆောင့်ပေးလိုက်ရာက သူမကိုယ်လုံးကလေး တုန်ကနဲတုန်ကနဲဖြစ်ပြီး ဖင်စအိုကိုတွန့်လိုက်ရှုံ့လိုက်လုပ်ရင်း စောက်ပတ်မှ စောက်ရည်များ အပြင်ကို ပွက်ကနဲပွက်ကနဲ ထွက်အံ လျှံကျလာရာက တစ်ကိုယ်လုံး မဟန်နိုင်ဘဲဖြစ်ကာ အရှေ့ကို ဟပ်ထိုး မှောက်ရက်သား လဲပြိုကျသွားရလေသည်။
ကိုညွန့် အနောက်ကနေ သူမအပေါ်ထပ်မှှောက်အိပ်ချလျက် အချက်ငါးဆယ်ခြောက်ဆယ်ခန့် မနားစတမ်း ဆက်တိုက်ဆိုသလို ပတ်ကြမ်းတိုက်၍ လိုးပစ်လိုက်ကာ လရည်တွေကို သူမဖင်ပေါက်ထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထုတ်လိုက်ပါသည်။ ပြီးမှ သူပါ ငြိမ်ကျသွားသည်။နှစ်ယောက်သား ခေတ္တမှိန်းနေကြပြီးမှ ကိုညွန့်ရောသူမပါ လူးလဲထလိုက်ကြသည်။ ခင်လေးနွယ် အင်္ကျီ နှင့်ထမီ အသေအချာ ပြန်ပြင်ဝတ်လိုက်သည်။ကိုညွန့် သူ့လူတွေအနားသွားပြီး အရက်တစ်ခွက်တောင်းသောက်ရင်း လက်ဖြန့်လိုက်သည်။
“ကဲ ဆရာတို့ အလုပ်ကို အလုပ်နဲ့တူအောင် လုပ်ကြနော် ဖူးလ်နိုက် Full Night လား ဒါမှမဟုတ် ရှော့တိုက် ကပ်ဒိုးပဲဆွဲမလား ခုလို လူစုံတက်စုံဆိုရင်တော့ လုပ်နေကျပုံစံ တူးအင်န်ဝမ်း သရီးဆန်း ဒါမျိုးလေးပဲ ကောင်းမယ်ထင်တယ် ဘယ်လိုသဘောရလဲ”
“တူးဝေး (two way) တော့ ရမယ် မဟုတ်လား ကိုညွန့်”
“မင်းအမြင်ပဲလေ သားကြီး ဟဲဟဲ”
ဖင်လိုးလို့ရမရ မေးခြင်းဖြစ်ရာ ကိုညွန့် ခင်လေးနွယ်ဖက်ကို ရယ်ကျဲကျဲနှင့်ကြည့်ရင်း ပြန်အဖြေပေးလိုက်သည်။
“မင်း ကောင်မလေး အရင်မေးလိုက် ငညွန့် … သူ ဘာဖြစ်ချင်လဲ ကြိုက်တာဖြစ်လို့ရတယ် ငါတို့က နည်းနည်းမှ စောက်ရှက်မရှိတဲ့ ကောင်တွေ … မိုးအလင်းဆွဲလည်း အိုခေ လာထားပဲ”
“မင်းမပြောလည်း သိတယ် … ငသောင်း ပိတ်ထား ဟျောင့်”
သူတို့လေးယောက်သား (ညွန့်ရွှေရယ် သူ့လူတွေဖြစ်ကြသည့် သောင်းဒန် စွေစောင်းနှင့် လျှံစိန်ရယ်) ထုံးစံအတိုင်း ပေါ်တင်ပဲ ကြေးညှိကြသည်။ ငညွန့် ခင်လေးနွယ်ကိုပါခေါ်ပြီး အကျိုးအကြောင်းရှင်းပြသည်။ ကြေးစားဆန်ဆန် ဒီအလုပ်ကို ယခုမှသာ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ရင်ဆိုင်တွေ့ကြုံဖူးခြင်းဖြစ်၍ ငညွန့်ရဲ့ အဆုံးအဖြတ်ကိုသာ သူမနာခံမည်ဖြစ်ကြောင်း ခင်လေးနွယ် ပြောလိုက်ရာ သူတို့လေးယောက်သား အတန်ကြာ ခေါင်းချင်းဆိုင်ကြရင်း နောက်ဆုံး ငညွန့်ပြောသည့် နှုန်းထားအတိုင်း နည်းနည်းပါးပါး အလျှော့အတင်းလုပ်ပြီး ငွေ … နှင့် အပေးအယူတည့်သွားကြလေသည်။
ခင်လေးနွယ်လက်ထဲကို ပိုက်ဆံတစ်ထပ် ( ငါးထောင်တန် အုပ်လိုက်) ရောက်လာသည်။
အရက်ဝိုင်းဖွဲ့သောက်ကြတော့ ခင်လေးနွယ်ကိုပါ ဝိုင်းထဲဝင်ထိုင်ခိုင်းကာ သူတို့နှင့်အတူ သောက်စေသည်။ ခင်လေးနွယ်မငြင်းပါ။ တစ်ခုပဲ။ ကိုညွန့်ကို သူမ မဖြစ်မနေ ကတိတစ်ခု တောင်းလိုက်ရသည်။
“ကိုညွန့် နွယ့်ကို အပြန်တော့ လိုက်ပို့ရမှာနော်”
“အေးပါ စိတ်ချပါ နင်ရော ငါ့ကောင်တွေရော အဆင်ပြေဖို့ အရေးကြီးတယ် ကျန်တာငါ့ကိစ္စထားလိုက် သောက်မှာသာသောက် မူးပစေ ရူးပစေ ဟုတ်ပီလား … ဟားဟား ဟား”
ခင်လေးနွယ်လည်း ဒီတော့မှ စိတ်ချလက်ချဖြစ်သွားဟန်နှင့် သက်ပြင်းတစ်ချက်ကို ဟင်းကနဲချလိုက်သည်။ အတူသောက်စားကြရင်း ညစ်တီးညစ်ပတ် ပေါက်တတ်ကရတွေ လျှောက်ပြောကြ သူတို့အချင်းချင်း မိန်းမလိုးခဲ့သမျှအကြောင်းအရာတွေ မနိုင်ရင်ကာပြောကာ ရယ်ပွဲဖွဲ့လိုက် တစ်ဆက်တည်း သူမကိုပါ လက်ဆော့ခြေဆော့လုပ်ပြီး အင်္ကျီအောက် ထမီအောက်လက်လျှိုကာ ပွတ်ကြကိုင်ကြ နှိုက်ကြနှင့် အလုပ်ရှုပ်လျက် ရှိကြလေသည်။ သူမရင်ဘတ်က အင်္ကျီကြယ်သီးတွေဖြုတ်သူကဖြုတ် ထမီအောက်နားစ လေးကို လှန်သူလှန် သူမခါးမှာ ခပ်တင်းတင်းကလေးစည်းနှောင်ထားသည့် ထမီအထက်ဆင်စကလေးဆွဲကာ
ထမီချွတ်သူချွတ်နှင့် လူတစ်ကိုယ်လုံးလည်း ကိုယ်တွင်းအင်္ဂါ အသားဆိုင်အိအိကြီးတွေမလုံမလဲ အဝတ်အစားဖိုသီဖတ်သီဖြစ်ကာ သူတို့ ယောက်ျားသား တစ်သိုက်ရဲ့ ရှေ့မှောက်မှာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းလောက်နီးနီး ထမီမနိုင်ပုဝါမနိုင် ကွတတထိုင်နေရသလိုကြီး ဖြစ်နေတော့သည်။
သောင်းဒန်တို့လူစုက သူတို့လီးတွေကိုလည်း အကိုင်ခိုင်းသည်။ အကြည့်ခိုင်းသည်။ လူရှေ့သူရှေ့မှာ ကျကျနနလီးကိုင်စေကာ ဂွင်းထုခိုင်းပြီး လီးစုပ်ပေးဖို့ပါ ပြောလာသည်။ ယနေ့ည တစ်ညလုံးအတွက် မိမိရသင့်ရထိုက်သည့် အခကြေးငွေကို ရယူထားပြီး ဖြစ်၍လည်း ခင်လေးနွယ်ငြင်းဆန်နေဖို့ရာ ဘာအကြောင်းမှ မရှိတော့ပါ။ သူတို့အလိုဆန္ဒအတိုင်းသာ တစ်သွေမတိမ်း လိုက်လျော ရလေတော့သည်။
သောင်းဒန်က အသက် ၄၀ နှစ်ခန့် အရပ်ခပ်ပျပ်ပျပ် လူနံပိန်ဖြစ်ပြီး လီးရှည်သည်။ သူ့လီးက အရှည် ၈ လက်မ ၉ လက်မခန့်ရှိပြီး လီးလုံးပတ်လည်း တော်တော်ကလေး တုတ်သည်။ လူနှင့်လီးမလိုက်ဖက်ဟု ဆိုရမည်။ နှုတ်ခမ်းထူထူတွဲတွဲ အကြည့်ရဲတင်းသလောက် ဏှာလည်း အတော်ကလေးထန်ပုံရသည်ဟု သူမ ခန့်မှန်းမိလိုက်သည်။
မျက်စိစွေစောင်းစောင်းဖြစ်သော (အားလုံးက စွေစောင်းဟု ခေါ်သည့်) လူက အသက် ၃၅ နှစ်ဝန်းကျင်ခန့် တက္ကစီကားဒရိုင်ဘာတစ်ဦးဖြစ်ကာ သူ့ကိုယ်လုံးကလည်း ခပ်သွယ်သွယ် ပိန်ပိန်ပါးပါးပင် ဖြစ်သည်။ အရပ် ၅ ပေ ၈ လက်မခန့်ရှိရာ အရပ်မြင့်သူဟု ဆိုရမည်ဖြစ်ပြီး လီးကလည်း ခပ်ကြီးကြီးခပ်ထွားထွား သောင်းဒန်ကဲ့သို့ လီးအလျားရှည်သူပဲ ဖြစ်လေသည်။
ဒီနှစ်ယောက်လုံး လီးတွေက တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်မတိမ်းမယိမ်းရှိကြပြီး ကိုညွန့်လီးနှင့် သိပ်ကွာခြားခြင်းမရှိကြဘဲ စံချိန်လွန်လီးတွေ လို့ ပြောနိုင်ပါသည်။ လျှံစိန်ဆိုသည့် တရုတ်စပ်ကောင်ကတော့ သူတို့အထဲမှာ အသက်အငယ်ဆုံးသူပင်။ သူ့အသက် ၂၇ – ၂၈ ဝန်းကျင်ခန့်သာရှိသေးပြီး လီးကျတော့ ကျန်သူနှစ်ယောက်ထက် အနည်းငယ်တိုသည်။ ၇ လက်မသာသာလောက်ပဲရှိသည်။ သို့ပေမယ့် လီးဗြက်ကျယ်ကာ အရင်းသိမ်အဖျားရှူး ကိုယ်ထည်အလယ်လောက်မှာ ဖုထစ်တင်းကားပြီး တုတ်ဖီးဖီးကြီးဖြစ်နေတာမို့ နွားလီးနှင့်သဏ္ဍာန်တူပြီး သူ့ဖာသာသူဆတ်ဆော့ကာ ဆီလီကွန်ထိုးထားသည့်လီးမှန်း သိသာနေပါသည်။
အားလုံးထဲမှာ သူ့လီးအကြီးဆုံးဖြစ်သည်။ ကိုညွန့်တို့ထက် လီးတိုပင်တိုသော်ငြားလည်း ကျန်သုံးဦးအနက် လီးအကြီးဆုံးဖြစ်သည့် ကိုညွန့်ထက်တောင်မှ သူ့လီးကြီးက ပိုမိုကြီးမားဖွံ့ထွား၍ နေပေသေးသည်။ တရုတ်လီးဖြစ်ရသည့်အထဲ ကြီးဆေးအစွမ်းဖြင့် မဟားဒယားကြီးတုတ်ခိုင်ဖွံ့ထွားနေရခြင်းပင်။
ခင်လေးနွယ် လီးတစ်ချောင်းပြီးတစ်ချောင်း ကုန်းစုပ်ပေးရသည်။ သူတို့က အရက်သောက်လိုက် လီးအစုပ်ခံလိုက်နှင့် အတော်ပင် ဟန်ကျနေကာ ကိုညွန့်အပါအဝင် သူတို့ထဲက သောင်းဒန်နှင့်လျှံစိန်က ခင်လေးနွယ်ရဲ့ကြီးမားလုံးဝိုင်းကာ အုံတင်းလျက်ရှိသော နို့အုံအိအိကြီးနှစ်လုံးကို တပြွတ်ပြွတ် စို့သူကစို့ ထမီမလုံမလဲနှင့်ပေါင်လယ်လောက်အထိ လျှောကျနေသော သူမရဲ့ပေါင်ခွကြားရှိ အမွေးအမြှင်ထူထပ်လွန်းသည့် စောက်ပတ်အုံဖောင်းအိအိကလေးကို ပွတ်နှိုက်ကိုင်သူကိုင် ဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားသလိုဖြစ်နေသည့် သူမရဲ့ဖင်သားကြီးများအနောက်မှနေ၍ ဖင်နှိုက်သူနှိုက် စောက်ပတ်ကိုဆွသူဆွနှင့် အရက်သောက်လိုက် အပြန်အလှန် နှူးလိုက် ဆွလိုက်နှင့် ကိုယ်စီကိုယ်ငှ အလုပ်များလျက် ရှိကြလေသည်။
စွေစောင်းက သူ့လီးကို ခင်လေးနွယ်ရဲ့ပါးစပ်ဝမှာတေ့ကာ လီးစုပ်ခိုင်းရာ ခင်လေးနွယ်လည်း သူ့ပေါင်ကြားထဲတိုးဝင်ပြီး သူမခေါင်းလေးကို နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက်နှင့် လီးစုပ်ပေးရလေသည်။
လီးအတန်ချောင်းတစ်ဝိုက်ကိုသာမက လီးအရင်းအခြေအထိ အသွားအပြန်လျှာနှင့်ယက်လိုက်စုပ်လိုက်လုပ်ရင်း အောက်ဖက်က ဂွေးဥတွဲတွဲနှစ်လုံးကိုပါ ရက်ရက်ရောရော ပါးစပ်ထဲထည့်ငုံကာ တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် စုပ်ဆွဲကစားပေးလိုက်ရာ စွေစောင်း အထူးကျေနပ်သွားပုံရသည်။
“နင့်ဖင်ကြီး ဒီဖက်လှည့်စမ်းဟ ငါ စောက်ပတ်မှုတ်ပေးမလို့ ”
“ဟင့် မ မရဘူး ကို ညွန့် လုပ် လုပ်နေတာ အ အ”
ငညွန့်က သူလိုးပြီးတာတောင် စောက်ပတ်ယက်လို့မဝသေးပုံနှင့် ခင်လေးနွယ်ဖင်ကို ကုန်းနမ်းကာ စောက်ပတ်ကိုမျက်နှာအပ်ထားတာ တွေ့ရသည်။
“ကိုညွန့်ရွှေ ဖယ်စမ်းဗျာ ကျုပ်တစ်လှည့်ယက်မယ် အပီမှုတ်မှာ”
ကိုညွန့် ဒီတော့မှ သူ့ကို နေရာဖယ်ပေးသည်။ ခင်လေးနွယ် သူ့ဖက်လှည့်၍ ဖင်ကိုနောက်ပြန်ကုန်းကွပေးလိုက်ရာက …
“အ အ ကို အရမ်း မဆွနဲ့နော် နွယ်အနေခက်တယ်”
“စပတ်ကြည့်မလို့ပါ ငါ့လီးနဲ့တော်မတော် စမ်းချင်လို့”
“ဟွန်း သိသားပဲ”
စွေစောင်း သူမစောက်ပတ်ကို အားပါးတရယက်သည်။ စောက်ရည်တွေရွှဲထွက်လာသည်။ စစ်စတီနိုင်းပုံစံ သူ့လီးကို ပြန်စုပ်ပေးရင်းက လီးတောင်သထက်တောင်လာအောင် ဂွင်းပါထုပေးလိုက်တာမို့ စွေစောင်းမခံနို်င်တော့။ ဖျပ်ဖျပ်လူးနေရပြီး သူ့လီးသူ လက်နှင့်ဆုပ်ကာဖြင့် ကျန်နှစ်ယောက်ဖက်လှည့်ပြီး …
“အား ငါ့လီးတောင်လွန်းနေပီကွာ ဘယ်သူစမလဲ စမယ့်သူမရှိရင်တော့ ဟဲဟဲ”
မေးလိုက်တော့ သောင်းဒန်နှင့်လျှံစိန် အကြောက်အကန်ငြင်းသည်။
“လူပါးမဝနဲ့ ဟျောင့် တစ်ယောက်တစ်ပြန်စီ မှုတ်မယ် လီးလည်း တဝစုပ်ခိုင်းမယ် …သူ အရည်တအားရွှန်းလာမှ နှစ်ယောက်တွဲလိုးမှာ မင်းရယ်ငါရယ် တစ်ပြန်စီပေါ့ နောက်ပေါက် တွယ်စီးချင်ရင် ကြိုက်တဲ့ကောင်တွယ်စီးနိုင်တယ် ဟုတ်လား။ ကိုညွန့်က ကျုပ်တို့သုံးယောက် ပြီးမှ ခင်ဗျားပြန်စလို့ရမှာ လောမကြီးနဲ့ ကြားလား ဟဲဟဲ ဟဲ … လာ မခင်လေးနွယ် ဟောဒီ လီးနှစ်ချောင်းကို လာစုပ်လိုက်ပါဦး စောက်ပတ်နဲ့ ဝင်ဆန့်မဆန့် သေချာကြည့်ထားနော် ဖင်ကိုလည်း ဒီဖက်လှည့်ကုန်းပေး … ဒါမှ ခများ စောက်ပတ်ကို အပြတ်မှုတ်ပေးလို့ ရမှာ ဟုတ်ပီလား”
“ရှင်တို့ သဘောပါပဲ အဆင်ပြေသလိုလုပ်ပါ ”
ခင်လေးနွယ် သောင်းဒန်လီးရော တရုတ်လျှံစိန်လီးကိုပါ လီးနှစ်ချောင်းကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်၍ တစ်လှည့်စီ ဂွင်းတိုက်ရင်း သူမပါးစပ်နှင့်စုပ်လိုက် လျှာနှင့် လှည့်ပတ်ရစ်ဝိုက်ကာ ထိုးယက်ဆွလိုက်နှင့် လုပ်ပေးသည်။သောင်းဒန်လီးကရှည်လှ၍ လည်မျိုထောက်မိသလို လျှံစိန်၏ အရင်းသိမ်အဖျားရှူးသလောက် အလယ်တုတ်လှသော လီးကြီးက သူမပါးစပ်နှင့် မဆန့်မပြဲ ဖြစ်နေပြန်သည်။ ကန်ဇွန်းဥကြီးတစ်လုံး ပါးစပ်ထဲထည့်မျိုချရသည့်နှယ်ပင် ဖြစ်သည်။ သို့ပေမယ့် ခင်လေးနွယ် လီးနှစ်ချောင်းကို သူမပါးစပ်ထဲ တစ်လှည့်စီအတင်းသွတ်သွင်းပြီး ကြိုးစားပမ်းစားနှင့် မရရအောင် စုပ်ဆွဲယက်ဆွပေးရှာပါသည်။ သူမလုပ်နေပုံ ကြည့်ရတာကိုက လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ရှိလွန်းလှသည်။
အချို့ဖာသည်မများလုပ်သလို ဝတ်ကျေတန်းကျေ လီးစုပ်ခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ စိတ်ပါလက်ပါရှိလှသဖြင့် အမျိုးသားနှစ်ယောက် သူမကို တော်တော်ကလေး လေးစားသွားသည်။ တကယ့်မိန်းမဆိုတာ ဒါပဲဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် ကာမကိစ္စလုပ်ဆောင်ရာမှာ မလိုအပ်ဘဲ အရှက်အကြောက်မကြီးဖို့ မိမိ ရင်ထဲက ခံစားရသမျှကို ဘွင်းဘွင်းရှင်းရှင်းထုတ်ဖော်ဖို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းရှိဖို့ သိပ်ကို လိုအပ်လှသည်။ ခင်လေးနွယ်ကား အိမ်ထောင်သည်လည်းဖြစ် နဂိုကလည်း ကာမဂုဏ်အာရုံခံစားမှု ပြင်းပြထက်သန်သူဖြစ်ကာ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဟောဟောဒိုင်းဒိုင်းလည်း ပြောဆိုလုပ်ကိုင်တတ်သူမို့ သူတို့ရဲ့ ထင်ရာစိုင်းလေ့ရှိသောစိတ်ဆန္ဒနှင့် အထူးပင်ကိုက်ညီမှုရှိနေပေသည်။
သူတို့နှစ်ယောက်နှင့် ဘေးတစ်စောင်းကလေးရှိနေရာကနေ သူမကိုယ်ကို အနည်းငယ်နေရာပြင်ကာ ရွှေ့ပေးလိုက်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ရှိရာဆီ သူမဖင်ကြီးကိုလှည့်ပေးလိုက်ရာဖင်သားအိအိကားကားအိုးကြီးနှစ်ဖက်က နှစ်ယောက်သားမျက်နှာနှင့် တည့်တည့်ဖြစ်သွားပြီး သောင်းဒန်နှင့်လျှံစိန်လည်း သူမဖင်ကို အလုအယက် ဖျစ်နယ်ကိုင်ကြရင်း ဖင်ပေါက်ကလေးထဲကို လက်ထည့်၍ ကလိသူကလိ လျှာနှင့်ယက်သူယက် သူမစောက်ပတ်ကို မှုတ်သူမှုတ် ဂျာပေးသူဂျာပေးနှင့် နှစ်ယောက်သားစကားမပြောနိုင်အောင် အလုပ်တွေ များသွားကြသည်။
ကိုညွန့် သူ့အလှည့်တော်ရုံနှင့်မရောက်နိုင်မှန်းသိ၍ အရက်ပြန်သောက်နေသည်။ စွေစောင်းကတော့ မကြာမီ သူလိုးရမည့် စောက်ပတ်ကို သူ့လူနှစ်ယောက် အပြတ်နှူးဆွပေးနေကြတာကြည့်ရင်း သူ့လီးကို ဆွဲဆန့်ကိုင်ပြီး စိမ်ပြေနပြေ ဂွင်းထုနေလေသည်။
“ကိုင်း ငစောင်းလာခဲ့ အလုပ်စမယ် ”
“မင်း မလိုးရင် တရုတ် အရင်လိုးခိုင်းမှာနော် နောက်မှ စောက်ပေါက်ချောင်တယ် ဘာတယ် လျှောက်မပြောနဲ့ ဟင်းဟင်း”
“လီးမှ … ငါ လာပြီဟ ဟောဒီမှာကြည့် ငါ့ကောင်ကြီးက အဲဗားရယ်ဒီ … ဟဲဟဲဟဲ ကောင်မလေး ကွဲပြဲဖို့သာပြင်ထားလိုက် ဟင်းဟင်းး”
တိုးတိုး တိုးတိုးနှင့် နှစ်ယောက်တိုင်ပင်ပြီး သောင်းဒန်အရင်စကာ သူမကို ကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲချပြီး သူမေါင်နှစ်ဖက်ကို ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ဖိဖြဲ၍ ပေါင်ကြားဝင်ထိုင်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို လီးစတင်သွင်းလိုက်လေသည်။ သောင်းဒန် အပီအပြင်လိုးပြီ။
“ဘွတ် ဇွပ် ”
“ဘု ဘွပ် ဘွတ် ဖတ် … ဘတ် ဘု ဘွတ် ဖွပ် … ဗွပ် ဗလပ် ဘုတ် ဘုတ် ဘတ် …ဖတ် စွိဇွိ ဘု ဖွတ်”
ဟူသော စောက်ရည်ရွှဲနစ်နေသော ခင်လေးနွယ်စောက်ဖုတ်ထဲကို သောင်းဒန်လီးကြီး လိုးဆောင့်ဝင်သွားသံက တရစပ်ပင် ထွက်ပေါ်လာသည်။ ခင်လေးနွယ် နှုတ်မှနေ၍ အွန်းအွန်းအင့်အင့်ညည်းရင်း တစ်ကိုယ်လုံးထွန့်လူးကော့ပျံနေကာ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက် အပေါ်ကိုပင် ကြွမြောက်တက်သွားရသည်။ လိုးချက်စိပ်သလောက် လိုးရှိန်ပြင်းကာ ထိထိမိမိရှိလွန်းလှသည်။ သောင်းဒန် ခြေသလုံးပုလွေရိုးရဲ့ အစွမ်းကို အပီထုတ်ပြနေပေပြီ။
“စွတ် ဖွတ် ဘု ဘုတ် ဘွတ် ဘတ်ဖတ် ဇွပ် ဗြစ်ပတစ် ဘု ဖြစ် ဗြစ် ပလွတ် စွိ ဖွတ် ဇွပ် ဘုတ် ဖတ် ဘု ဗွပ်”
“အအိအိ အင့်အင့် အ မယ်လေ့လေး စပတ်ပေါက်ထွက်ကုန်တော့မှာပဲ အစ်ကိုရယ် ဖြေး ဖြေးဖြေး ဆောင့် ဖြေးဖြေးလိုးပါ ဒီကထွက်မပြေးပါဘူးရှင် အိ အင့် အင့်ဟင့်”
ခင်လေးနွယ် ညည်းပြောပြောသည်။ ပက်လက်လှန်အိပ်ရင်း ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ကားဖြဲထားသော သူမရဲ့စောက်ပတ်ထဲကို သောင်းဒန်လီးကြီး အပေါ်စီးကနေပြီး လဒစ်လုံးထိပ်ကနေ လီးအရင်းတစ်ဆုံးအထိ တဇွတ်ဇွတ် တဖွတ်ဖွတ် အသံနှင့်အတူ အရှိန်အဟုန်ပြင်းပြင်း နစ်စိုက်တိုးဝင်ကာ အဆက်မပြတ် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ရှိနေပုံမှာ နဘေးကနေ အသာစောင့်ကြည့်နေသော သူတို့လူသုံးယောက်စလုံးရဲ့ကာမစိတ်ရို်င်းတွေကို အစွမ်းကုန်နိုးကြွလာအောင် မီးထိုးမြှောက်ပင့် လှုံ့ဆော်ပေးနေသလိုပင်။
သောင်းဒန် မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် အသည်းအသန်ကျုံးလိုးရင်း လရည်တွေတဗြစ်ဗြစ်ပန်းထုတ်လိုက်ချိန်မှာ ခင်လေးနွယ်လည်း ဖင်ကြီးကော့ကာကော့ကာ ဆန့်ငင်တွန်းထိုးရုန်းကန်ရင်း အင့်ကနဲအင်းကနဲ ညည်းသံရှည်ကြီးပြုလျက်က ဖင်သားကြီးများရှုံ့ကာရှုံ့ကာ ညှစ်ရင်း တစ်ချီပြီးသွားပုံရသည်။
“မနွယ် လီးစုပ်ပေးဦးနော် ”
“အင်း ထ စုပ်ပေးမယ်”
သောင်းဒန်အသားယူပြီး သူမကိုလီးစုပ်ခိုင်းနေတုန်း ဘေးကနေစောင့်ရတာ ကြာပြီဖြစ်သော ငစောင်းတစ်ယောက် သူ့လီးတပြင်ပြင်နှင့် သူမအနားကိုတိုးလာကာ ပက်လက်ပေါင်ဖြဲကားထားဆဲဖြစ်သည့် နွယ့်စောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးထိုးထည့်လိုက်သည်။ လီးဒစ်ကြီး သူမစောက်ပတ် လိုဏ်ခေါင်းကလေးထဲကို အံကျပင် တထုတ်ထုတ်နှင့် စိုက်နစ်တိုးဝင်သွားပြီး သူလည်း ခါးကိုရှေ့သို့ ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေး လေးငါးချက်ဆက်တိုက် တွန်းညှောင့်ဆောင့်လိုးချလိုက်ရာ စောက်ရည်အိုင်ထွန်းနေသော စောက်ပတ်လမ်းကြောင်းလေးထဲကို ရှောကနဲရှောကနဲ မြွေတစ်ကောင်တွင်းဝင်သည့်အလား အတွင်းထဲအထိဆောင့်ဝင်သွားပြီး ခင်လေးနွယ်လည်း မခံချိမခံသာဟန်နှင့် …
“အ အ သေပြီ လီးရှည်ကြီး ဟင်း … ခုနကလီးကြီးလည်း ရှည်သမှ အာခေါင်ပေါက်မယ်။ အခုဟာလည်း ဒီအချိုးအတိုင်းပဲ တကတဲ ဆောင့်ချလိုက်တာများ အဆုံးအထိ … ဟွင်း အ ကျွတ် ကျွတ် နာ နာတယ်”
“ပြန်လျှော့ရမလား ပြော … မနွယ် ”
“နွယ် ဘာပြောလို့လဲ … ရ ရတယ် … ဆက်လိုး လိုးစမ်းပါ ကိုယ့်ဖာကိုယ် လိုးတာ ဟင်းး … တအားကြီးနဲ့မဆောင့်ချနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း အင့် လိုး လိုး … ရ ရတယ် အ အိ အင့် အင့် ဟင်းးး ”
“မိုက်တယ် စီးကြပ်နေတာပဲ စပတ်ကြီးက ဟင်းး …ပေါင်ထမ်းလိုးမယ် ကြိုက်လား ”
“အ ဒါ ဒါ တော့ …နာတယ် ရိုးရိုးပဲ လိုး … သူ့ လီးက ကိုးလက်မလောက်ရှိတာ ပေါင်ထမ်းပြီး အ အဆုံးထိ ဆောင့်ရင် သေ ပြီပေါ့ ဟွန့် ဒီအတိုင်း လိုးဦး ကိုစောင်း”
“အေးပါ ညည်းပြောသလို ဖြေးဖြေးပဲ လိုးမှာပါ မိ နွယ်ရဲ့ ဟင်းဟင်း ဟင်း ကဲ ကဲ ”
“ဇွိ စွတ် ဇွပ် ဖွပ် ဗလပ်ဘု ဖွတ် ဘွတ် ဘုတ် ဖတ် ဘု ဗွပ် ”
“အ အလာ့ အ မေ့ အင့် ကောင်း ကောင်းတယ် အ လိုး မ မရပ်နဲ့ လိုး ဆောင့် ဆောင့်ပေး အိအိ အိ”
ပထမတစ်ယောက်ရော ဒုတိယတစ်ယောက်ပါ သူမအတွက် ကာမစည်းစိမ် အပြည့်အဝပေးသူများအဖြစ် ခင်လေးနွယ် စိတ်ထဲက ယတိပြတ် ကောက်ချက်ချလိုက်မိပြီ။ သူမအနေနှင့် သူ့ရဲ့အပြီးသတ်လိုးဆောင့်မှုကို ဆက်လက် မျှော်စောင့်နေရုံသာ ရှိပါတော့သည်။
……………………………………………………
⭐အခန်း ( ၁၃ )⭐
သောင်းဒန် တစ်ချီလိုးပြီးသွားသည့်စောက်ပတ်မှာ အရည်တွေက ရွှဲအိုင်နေတုန်းပင်ဖြစ်ရာ စွေစောင်းလီးက တဖြည်းဖြည်း သူမဝင်ပေါက်ကလေးထဲကို အသားတကျ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ရှောရှောရှူရှူ လုပ်နိုင်လာသည်။ လီးနှင့်စောက်ပတ် အပေးအယူ မျှလာကြသည်။ လီးရှည်လွန်းသဖြင့်သာ စောစောက သူမအခံရခက်ခြင်းဖြစ်ပြီး အရှိန်ရလာလေ ခံရတာအရသာပိုရှိလေ ဖြစ်လာတော့သည်။ ခင်လေးနွယ် အဆင်မပြတ် သူလိုးချလိုက်သည့်လီးကို အောက်ကနေကော့၍ကော့၍ပေးနေမိရင်း သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်တွေ တရစပ်အထွက်ကြမ်းကာ စောစောစီးစီး တစ်ချီပြီးရပြန်ပါသည်။
စွေစောင်းလည်း သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကိုဖိဖြဲကာ သူ့ခါးကိုညွှတ်၍ညွှတ်၍ အားပါပါ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးချနေပြီး မိနစ်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့်အကြာမှာ သူ့လီးထိပ်မှလရည်တွေကို ခင်လေးနွယ်စောက်ပတ်ထဲသို့ ဗြွတ်ကနဲဗြွတ်ကနဲ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ပန်းလွှတ်ထည့်လိုက်ပါသည်။သူပြီးတော့ လျှံစိန့်အလှည့်ပင်ဖြစ်ရာ လျှံစိန် လုံးဝပင်အချိန်မဆိုင်းတော့ဘဲ သောက်လက်စအရက်ခွက်ကိုချပြီး ခင်လေးနွယ်ဆီရောက်လာသည်။
“မနွယ် အနားယူချင်သေးလား အရက်တစ်ခွက်လောက် သောက်ဦးမလား”
“အင်း သောက်မယ် ကျေးဇူး ကိုလျှံစိန်”
လျှံစိန် ခုနကသူသောက်သောခွက်ထဲကို အရက်ထပ်ဖြည့်ပြီး ခင်လေးနွယ်ဆီ ယူလာပေးသည်။ ခင်လေးနွယ် သူကမ်းပေးလိုက်သော အရက်ဖန်ခွက်ကိုယူပြီး တစ်ရှိန်ထိုးပင် မော့ချလိုက်သည်။ အရက်က သူမလည်ချောင်းထဲကို ပူကနဲ လျှောဆင်းသွားကာ စောစောက လှုပ်ရှားရုန်းကန်မှုကြောင့် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ခဲ့သမျှကို ပြေပျောက်သွားရသလိုပင်။ ဒီနေရာမှာ အံ့သြရတာက သောင်းဒန်ပင်ဖြစ်သည်။သူတစ်လှည့် စွေစောင်းတစ်လှည့်လိုးပြီး တရုတ်ကလေးလျှံစိန်အလှည့်မှာ သူကပါ လီးကို အဆင်သင့်ပြင်ထားလိုက်ပြီး ကြားပေါက်ဆွဲဖို့ ပြင်လာသည်။
“တရုတ် ငါဖင်ချမယ်ကွာ မနွယ်ကို အပေါ်တက်ခိုင်းလိုက်”
“ဖြစ်မလား မနွယ်”
“ဟာ ကိုလျှံစိန့် လီးကြီး ဒါလောက်တုတ်တာ ”
“ရပါတယ် ထိုင်ကြည့် ကျွန်တော်အောက်ကနေ မျှောလိုးပေးမယ် ”
ခင်လေးနွယ် ဘာမှဆက်မပြောတော့ဘဲ လျှံစိန့်လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို အပေါ်စီးမှခွထိုင်၍ သူမစောက်ဖုတ်ထဲ စမ်းထည့်ကြည့်လိုက်သည်။ လီးဆိုတာ ဘယ်လောက်ကြီးကြီး အချိန်တန်လျှင် စောက်ဖုတ်ထဲတော့ ဝင်သည်သာ။ ဒီစကားကို ခင်လေးနွယ်လည်း ကိုယ်တွေ့ဖြစ်၍သာ ယုံလိုက်ရတော့သည်။
လျှံစိန်၏လီးကြီးက လဒစ်ထိပ်နေရာက ပုံမှန်အရွယ်အစားဖြစ်သော်လည်း လီးတစ်ဝက်လောက်မှာ တော်တော်ကလေး ပွကားပြီး တစ်ကြပ်နေပါသည်။ ခင်လေးနွယ် သူ့လီးခေါင်းကြီးအဖုတ်ထဲ ထိုးနှစ်သွင်းပြီး အားနှင့်ဖိထိုင်ချလိုက် ပြန်ကြွလိုက် နောက်တစ်ခါ ပြန်ဆောင့်ချလိုက်လုပ်ရင်း တဖြည်းးဖြည်းနှင့် လီးကိုယ်ထည်အလယ်ပိုင်းကိုကျော်လွန်လာပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးနီးနီး သူမအဖုတ်ထဲ ရောက်လာသည်။ သူမစောက်ဖုတ်လည်း တရုတ်လျံစိန်၏ဆေးလီးကြီး မဆန့်မပြဲဝင်ရောက်မှုဒဏ်ကြောင့် ပိုပြီးအဝကျယ်ကာ ပြဲအာအာကြီးဖြစ်သွားရသလိုပင်။
“ကောင်းတယ် မနွယ်ရာ နာသေးလား နည်းနည်းထပ်ဖိချလိုက်ဦး လီးဝင်မှ အရသာပိုရှိမှာ”
“ရ ရတယ် နွယ် ဆောင့်ပေးမယ် ကိုလျှံစိန် ကြိုက်လား”
သူမအံကြိတ်၍ ပြောသည်။
“ဘယ့်နှယ်ပြောပါလိမ့် ကြိုက်တာပေါ့အရမ်းပဲ မနွယ် လိုးလည်းလိုးတတ်တယ် ဖင်ကိုစကောဝိုင်းမလှည့်ဘဲ အရှေ့အနောက် အတက်အဆင်းလုပ်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ဖိဖိကြိတ်ပေး ဒါဆို လီးပိုအဝင်လွယ်မယ် ”
လျှံစိန်ပြောတော့ သူမ အသာပင် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။
“မနွယ် လိုးတာလည်းလိုး ဖင်ကိုလည်း အနောက်ဖက် နည်းနည်းပိုကုန်းပေးစမ်းပါ ”
ကြားကနေ သောင်းဒန်ဝင်ပြောတော့ နွယ် သူ့ဖက်လှည့်ကြည့်ပြီး …
“ရှင် ဖင် ဖင်လိုးမလို့လား ကိုသောင်း”
“အင်း လိုးမယ် ဒီလီးကိုလည်း ခဏစုပ်ပေးဦး တံတွေးရွှဲနေအောင်စုပ် သိတယ်မဟုတ်လား”
ခင်လေးနွယ် သောင်းဒန်လီးကို ထပ်ပြီးစုပ်ပေးရပြန်သည်။ ဒီအချိန်မှာ သူတို့နှင့်မလှမ်းမကမ်းကနေ အရက်တစိမ့်စိမ့်သောက်ရင်း ခပ်တည်တည်ထိုင်ကြည့်နေသော ကိုညွန့်လည်း ဒီအတိုင်း ငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါ။ သူတို့အနားလာပြီး ခင်လေးနွယ်ကို သူ့ပေါင်ကြားကလီးကြီး ဆွဲထုတ်ပေးလိုက်သည်။ ခင်လေးနွယ်လည်း လီးတစ်ချောင်းပေါ် တက်ထိုင်ကာလိုးရင်း နောက်ထပ် လီးကြီးနှစ်ချောင်းကို လက်တစ်ဖက်စီကိုင်ကာ စုပ်ပေးနေရသည့်အဖြစ်ပါ။ သောင်းဒန်ရဲ့လီးကြီး စုပ်လိုက်ယက်လိုက်နှင့် လီးကိုယ်ထည်နှင့်လီးဒစ်ပေါ်ကို တံတွေးရွှဲရွှဲထွေးချလိုက်ပြီး …
“ကဲ ကိုသောင်းဒန် လိုးမယ်ဆိုလည်း လိုး … အချိန်မဆွဲနဲ့ ကျွန်မဖင်ပေါက်လည်း တံတွေးနာနာလေး ထွေးထည့်ပြီးမှ လိုးနော် ဒီအတိုင်းတော့မဖြစ်ဘူး”
“စိတ်ချ ငါက ကျန်တဲ့အလုပ်သာ မကျွမ်းကျင်ရင်နေမှာ ဖင်လိုးတဲ့နေရာမှာတော့ စပါယ်ရှယ်လစ်ပဲ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဖင်လိုးလာတဲ့ကောင် ဟဲဟဲ”
“ငယ်ကဆိုရင် မင်း အမေဖင်လိုးတာပဲ ဖြစ်မှာပေါ့ကွာ”
ကိုညွန့် ငယ်ကျိုးငယ်နာဖော်ပြီး နာနာလေးနှက်လိုက်တာကို သူကမကြားဟန်ပြုပြီးနေသည်။ နာစရာတော့မရှိ။ သောင်းဒန်လိုကောင်က ကိုယ့်အမေတောင် ကိုယ်ပြန်လိုးမည့်ကောင်လည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်နိုင်သည်ကိုး။ ယုတ်မာပက်စက်သည့်နေရာမှာ နှစ်ယောက်မရှိသူမှန်း သူ့ဘော်ဒါအရင်းအခြာတွေ သိကြသည်။ သောင်းဒန် ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည့် ခင်လေးနွယ်ဖင်ပေါက်ကလေးကို လက်နှင့်စမ်းပြီး သူ့လီးဒစ်ကို ဖိသိပ်ထိုးထည့်လိုက်သည်။ သူဖင်လိုးချလိုက်သည့်အရှိန်နှင့် ခင်လေးနွယ်ကိုယ်ကလေး အရှေ့ကိုပိုကုန်းသွားရာ အောက်ကလျှံစိန့်လီးဒစ်ကြီးကို နှစ်ယောက်အားနှင့် အပေါ်စီးမှ ဖိချလိုက်သလိုဖြစ်သွားသည်။ လီးနှစိချောင်းလုံး ဖင်ပေါက်ထဲရော စောက်ပတ်ထဲပါ လိုတာထက်ပို၍ နစ်ဝင်သွားသည်။
“အ အ အား လျှော့ လျှော့ဦး ကိုသောင်း အ လာ့ ကျွတ်ကျွတ် ဖင်ကွဲပြီနဲ့တူတယ် ”
“ကျွတ် ကွဲမလားဟ နင့်ဖင်ပေါက် ညွန့်ရွှေလိုးထားတာပဲ ဥစ္စာ သူ့လီးက ငါ့လီးထက်ကြီးသေးတယ် ”
“နာတာတော့ နာတယ် ဟင့် အောက်မှာလည်း ကိုလျှံ့လီးတစ်ချောင်းလုံး ရှိနေတာ နှစ်ချောင်းတူတူလိုးတော့ အသက်ရှူကြပ်တာပေါ့လို့ ”
“နင် တဖြည်းဖြည်း ခံနိုင်လာမယ် ဖင်ခံကျင့်ရှိလာရင် ဖင်မခံရ မနေနိုင်တော့ဘူး သိလား”
“ဟင်း ဒုက္ခပါပဲ ပြောမရဆိုမရ ”
သူကလည်း ဇွတ်ပင်။ ငြင်းမရ ပြုမရ ဆိုးလွန်းလှသည်။ မိမိနှစ်ပင်အလိုးခံမိတာပဲ မှားနေပြီလားလို့ ခင်လေးနွယ် ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ပြန်လည်တွေးတောရင်း အခုမှ နောင်တရလာသလိုလိုကြီးဖြစ်လာသည်။ ဒါပေမယ့် သူမအနေနှင့် ဒီညအဖို့ ဆေးမမီနိုင်တော့ပြီလေ။ လိုးသည့်ကောင်က လိုးနေပြီ။ အနောက်ကနေ သောင်းဒန်ဖင်ပေါက်ထဲ လီးထည့်လိုးတာကိုရော အောက်ကနေပြီး လျှံစိန်ရဲ့ဆေးလီး တုတ်တုတ်ကြီး သူမစောက်ပတ်ထဲကြပ်သိပ်စွာဝင်ရောက်ကာ တရစပ်ပင့်ညှောင့်လိုးပေးနေတာကိုပါ တစ်လှည့်စီးကုန်းရုန်းခံရင်း ဇောချွေးများပင် ပျံလာရသည့်နည်းတူ တစ်ခါမှ မဖြစ်ပေါ်မခံစားဖူးသော ကာမဂုဏ်ရမ္မက်ဆန္ဒရိုင်းများ အတောမသတ် ဖြစ်ပေါ်လို့လာပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကရော ဖင်ပေါက်လေးထဲကပါ ယားကျိကျိနှင့် တရွရွတကြွကြွ နာကျင်နေလျက်နှင့် ပိုပြီးအလိုးခံချင်လာသလို ဖြစ်လာမိလေသည်။
“စွတ် ဖွတ် ဘုတ် စွိ ဖွတ် ဖတ် ဘွတ် ဗလွတ် ဘုတ် ဘတ် ဗွပ် ဗလွတ်လွတ် စွပ် ဖွပ်ဗွပ်”
“ကောင်း ကောင်းလား မနွယ်”
“ကောင်း တယ် အင့် အင့်”
“အ လိုး လိုး နာနာလိုး ဖိဖိပြီးလိုး ဖင်ကွဲပစေ ကိုသောင်း ဆောင့် အင့်အင့် ဟင့် ”
“ကိုလျှံစိန် လီးကိုကော့ထိုးပေး အ ထိ ထိ တယ် ကောင်းကောင်းလိုက်တာနော် အဟင်းဟင်း အမေ့ အ အိအိ သေသေအောင်လိုး သေအောင်လိုးကြ ဟင်း စောက်ပတ်ရောဖင်ရော ကွဲလည်း ဘာမှမဖြစ်ဘူး လိုးသာလိုး စိတ်ရှိဆော်ကြ ဟင့် အင့်အင့် ”
ခင်လေးနွယ် သူတို့နှစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်စီလှည့်ပြောရင်း ဖြစ်သမျှအကြောင်းအကောင်းပဲဆိုပြီး လီးနှစ်ချောင်းရဲ့ ပက်ပက်စက်စက်လိုးသမျှကို အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် ကြိတ်မှိတ်အလိုးခံနေသည်။ စောက်ပတ်အသစ်ကို လိုးရတာကတစ်မျိုး ဖင်ပေါက်အသစ်စက်စက်ကို ဆော်ခွင့်ရတာကတစ်ဖုံနှင့် ယောက်ျားသားနှစ်ယောက်လည်း သူတို့လီးနှစ်ချောင်းနှင့် ပြွတ်သိပ်တစ်ကြပ်လျက် အီဆိမ့်နေအောင်လိုးခွင့်ရနေသော သူမဒွါရပေါက်နှစ်ခုရဲ့ အတွေ့ဓာတ်ကို ကြာရှည် သည်းညည်းခံ တောင့်ခံနိုင်စွမ်း မရှိကြတော့ချေ။ နှစ်ယောက်လုံး လီးချောင်းထဲမှာ သုက်ရည်တွေ တဖြည်းဖြည်း ပြည့်တင်းလာသည့်အလျောက် သုက်ကြာကြာ မထိန်းနိုင်အောင်ဘဲဖြစ်ကာ လိုးခန်းကို အပြီးသတ်ချင်လာကြသည်။
“ကိုသောင်း နည်းနည်းလျှော့လိုးဗျာ ကျုပ်အောက်က ပင့်ပင့်ပြီး ဆောင့်ပေးမယ် သူ့ဖင်ပေါက်ထဲလီးဝင်ရုံတေ့ပြီး တောင့်ခံထား”
“မင်း အပြီးဆွဲတော့မလို့လား ဟျောင်ရ ငါလည်း လရည်ထွက်ချင်ပြီကွ တောက် အကြာကြီးစိမ်ပြီး အပီလိုးချင်နေရက်နဲ့ကွာ”
“အော မြန်မြန်ပြီးချင် သူပြောသလိုလုပ်ပေါ့ ကိုသောင်း သူ့ဖာသာစပတ်အကွဲအပြဲလိုးပစေ ရှင်ပါအပြိုင်အဆိုင်လိုးရင် ကျွန်မလည်း မသက်သာဘူး သူပြီးရှင့်အလှည့်ပေါ့”
ခင်လေးနွယ် ဝင်ပြောရသည်။ သောင်းဒန်ကဇွတ်။
“မရဘူးကွာ မင်းတစ်လှည့် ငါတစ်လှည့်ပဲ ငါ့လီးကတင်းနေပီ လျှော့မှဖြစ်တော့မှာ”
“ဒါဖြင့် အပ်ပင်ပဲလိုးမယ်ဗျာ ထွက်ချင်တဲ့ကောင်ထွက် ဟင်းဟင်း”
အဖြေက ခုနင်ကအတိုင်းပင်။ မသက်သာသူက စောက်ပတ်ရောဖင်ရော အလိုးခံနေရသည့်ခင်လေးနွယ်ပဲဖြစ်သည်။သောင်းဒန်ဆိုလျှင် သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ဆွဲဆွဲပြီး ဖင်ပေါက်ဝတည့်တည့် သူ့လီးကြီးအသေအချာချိန်တေ့ကာ တစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ပေါက်ထဲမဝင်ဝင်အောင် အားနှင့်ပင့်ပင့်ဆောင့်၍ စည်းချက်ကျကျလိုးသွင်းနေရာက သူအနောက်နေလိုးလိုက် နောက်လီးတစ်ချောင်းကလည်း အောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ကို အလှည့်ကျပင့်ညှောင့်လိုး၍ ကော့ကနဲကြွကနဲဖြစ်လာသော သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက် အလယ်ရှိ စအိုဝထဲကို လီးကြီးပြန်မချွတ်စတမ်းပင် ထည့်သွင်းထားရာက လီးနှစ်ချောင်း၏ တစ်လှည့်စီအသွင်းအထုတ် လုပ်ပြီး လိုးဆောင့်မှုအောက်မှာ ခင်လေးနွယ်ခမျာ အသက်ကိုပင် အမောတကောရှုနေရပြီး မခံချိမခံသာဖြစ်နေဟန်ကို အတိုင်းသား မြင်နေရသဖြင့် ရာဂဇောတွေ အထူးပင်အုံကြွဖြစ်ပေါ်လာပြီးနောက် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သူ့လီးထိပ်က လရည်တွေကို သူမဖင်ပေါက်ထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ်မြည်အောင် ပန်းထည့်မိသည်အထိ ဖြစ်သွားသည်။
ခင်လေးနွယ်လည်း ထိုကဲ့သို့ သောင်းဒန်လီးမှ လရည်များပန်းထုတ်လိုက်သဖြင့် ကာမစည်းစိမ်အရသာကို တရှိုက်မက်မက် ဆိမ့်အီနေအောင်ကို ခံစားလိုက်ရကာ သူမစောက်ပတ်မှစောက်ရည်များလည်း သူ့နောက်ကနေ အမှီလိုက်ပြီး မထင်မှတ်ဘဲ တဖြစ်ဖြစ်နှင့် အဆက်မပြတ် ပန်းလွှတ်ထုတ်ပစ်လိုက်မိသည်။ နောက်ဆုံးကျန်နေသူက လျှံစိန်ဖြစ်သည်။
“ဟာ မ မနွယ် ပြီးသွားပလား ကျုပ် အပီလိုးပေးနေတာ ကျုပ်လီးက လရည်ထွက်တာကိုလည်း စောင့်ပါဦး”
“နွယ် မ မရတော့ ဘူး ကိုလျှံ မ စောင့်နိုင်တော့ဘူး … အ အ ကိုလျှံ … နွယ့်ကို ဖက် ဖက်ထားစမ်းပါ လိုး လိုးပါ ရှင်မပြီးသေးမှန်း ကျွန်မသိတယ် … ပြီးအောင်လိုး အားရပါးရ လိုး … သိလား … ရှင်မပြီးမချင်း ကျွန်မ မထဘူး အဟင့်ဟင့် ဟင့်”
လျှံစိန် သူမအပြောကြောင့် တအားတက်ပြီး အောက်ကနေ တရစပ်ပင် ပင့်ပင့်လိုးထည့်လိုက်ရာက ဆယ်မိနစ်လောက်အကြာမှာ သူ့လရည်တွေ ခင်လေးနွယ်စောက်ပတ်ထဲကို တထုတ်ထုတ်နှင့် အပြည့်အလျှံပင် ပန်းလွှတ်ဝင်ရောက်သွားလေသည်။
သောင်းဒန်လည်း သူမဖင်ထဲလီးစိမ်၍ အရသာယူနေရာ လျှံစိန်ကိစ္စပြီးတော့မှပင် နှစ်ယောက်သား လီးပြန်ချွတ်ပြီး လူချင်းခွာလိုက်ကြသည်။ခင်လေးနွယ် ဒီတစ်ကြိမ်တော့ ရုတ်တရက်မထနိုင်သေးဘဲ ကြမ်းပြင်မှာခွေခွေကလေးလဲလျောင်းကာ မှိန်းနေရသည်။ သောင်းဒန်၏လီးရှည်နှင့် ဖင်ကိုကောင်းကောင်းအဆော်ခံထားရ၍ ဖင်ဇိမ်ယူပြီး မှိန်းနေခြင်းလည်းဖြစ်သည်။
လျှံစိန်နှင့်သောင်းဒန်တစ်ချီစီ လိုးပြီးသွားတော့ ကိုညွန့်နှင့်စွေစောင်း တစ်ယောက်ယောက်အလှည့်ပဲဖြစ်သည်။ ခင်လေးနွယ် ဖင်ပါအလိုးခံထားရ၍ သူမကို အချိန်အနည်းငယ်ခန့် ကောင်းစွာအနားယူစေလိုက်ပြီးမှ ကိုညွန့်နှင့်စွေစောင်း သူမအနားကိုလာပြီး တစ်ယောက်က လီးကိုင်ခိုင်းစုပ်ခိုင်းပြီး ကျန်တစ်ယောက်ကသူမစောက်ပတ်ကို မှုတ်ယက်ဆွပေးကာ စောက်ရည်ရွှန်းလာပြီဆိုတော့မှ နှစ်ယောက်သား သူမကို အရှေ့အနောက် တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ညှပ်၍ ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို လိုးဖို့ပြင်ကြသည်။ ကိုညွန့်က သူသုံးလေးကြိမ်ခန့် စားဖူးခဲ့သည့် ခင်လေးနွယ်ရဲ့ဖင်ပေါက်ထဲကို လီးထည့်ပြီး ဗွေဆော်ဦးလိုးဖို့ စဉ်းစားထားသည်။
အရက်သေစာများ ရေချိန်ကိုက်အောင် သောက်စားထားပြီး မူးမူးပေါက်ပေါက်ရှိနေတာနှင့် နှစ်ယောက်စလုံးလှုပ်ရှားမှုတွေက တက်ကြွနေကြပြီး လက်သွက်ခြေသွက်လည်း ရှိနေကြကာ ကာမဂုဏ်ခံစားလိုမှု တစ်ခုတည်းကိုသာ အာရုံရောက်ပြီး ထိုတစ်ခုတည်း အတွက်သာ စိုင်းပြင်းနေကြပေသည်။ ဒီတစ်ချီကျတာ့ ဖင်ခံကျင့်လေးရှိလာပြီမို့ ခင်လေးနွယ် ကိုညွန့်ကိုပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြီး သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ်မှာ ခပ်တည်တည် ကျောပေးထိုင်၍ သူမကိုယ်လေးကို နောက်ပြန်လှဲအိပ်ချလိုက်ကာ ဖင်ထဲကို သူမကိုယ်တိုင်ပင် လီးကိုင်ပြီး ထည့်ပေးလိုက်သည်။ ငညွန့်လီးဖင်ပေါက်ထဲကို ဝင်ပြီး စွေစောင်း သူမစောက်ပတ်ကို လိုးနိုင်အောင်လို့လည်း သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ပြဲပြဲကားကားလုပ်ပေးလိုက်ရာ ပေါင်နှစ်ဖက်ဟဟပြဲပြဲဖြစ်ပြီး ယောက်ျားတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် လိုးထားသော သူမစောက်ပတ်လည်း ပြဲအာအာကလေးဖြစ်သွားရာက စွေစောင်းလည်း ရေကန်အသင့်ကြာအသင့်ဖြစ်ပြီး အာတာတာဖြစ်နေသော သူမစောက်ပတ်ထဲကို သူ့ရှည်လမျောလီးကြီး ဖိသိပ်ထိုးထည့်၍ အပေါ်စီးကနေ ဗြုန်းကနဲ မပြောမဆို လိုးချလိုက်လေသည်။
“ဖျစ် ပတစ် ဗြစ် ဇွတ် ”
“အ အိ အင့်အင့် ”
“ကောင်းလား နွယ် ဘယ်လိုလဲ ကိုယ့်လီးရော ဝင်လား”
ဒီတစ်ခါမေးလိုက်သူက ကိုညွန့်ပင်။ ကိုညွန့်က ဒီညအဖို့ရာမှာ သူမအတွက် ဖာခေါင်းလည်းဖြစ် ဖာဆွယ်တစ်ယောက်လည်းဖြစ်သည်လို့ပဲ ဆိုရတော့မည်။
“ဝင် ဝင်တယ် ကိုညွန့် ကိုယ့်လီးကထားဦး ဟောဒီလီးရှည်ကြီးက လန့်စရာ ဟွန်း ကိုစောင်း တအားမလိုးနဲ့နော် အရင်းထိတစ်ခါတည်း မဆောင့်ချနဲ့ … နွယ် တစ်ခါတည်း အသက်ထွက်သွားလိမ့်မယ် ”
“ဟာ နွယ်ကလည်း ဘယ်သူ သေအောင်လိုးမှာလဲလို့ တစ်ညလုံး စိမ်ပြေနပြေ လိုးရမယ့်ဥစ္စာ ဟဲဟဲ”
စွေစောင်းပြန်ပြောသည်။ သူမစောက်ပတ်ကိုလည်း နောက်တစ်ကြိမ် သူ့လီးဖိသွင်းလိုက်ပြန်ရာ လီးကြီးအရင်းမရောက်တရောက်အထိ တိုးဝင်သွားသည်။ စွေစောင်း သုံးလေးကြိမ် ထပ်မံဖိလိုးသည်။ သူ ယခုလို ဖိလိုးခြင်းက အနောက်ကနေ သူမဖင်ပေါက်ထဲ လီးသွင်းထားသော ကိုညွန့်လီးတုတ်တုတ်ကြီးကိုပါ အထဲထိပိုဝင်ရောက်အောင် ဖိအားပေးလိုက်သလိုပင်ဖြစ်ရာ ခင်လေးနွယ်တစ်ယောက် ကော့နေအောင်ပင်ခံစားလိုက်ရသည်။
“အ လုပ် လုပ်ပီ ကိုစောင်း အိ အင့်အင့် လီးကြီး ရှည်လွန်းလိုက်တာနော် ဟင်းးး”
“ကြိုက်လား ငါ့လီး”
“အင်း ကြိုက်တယ်”
“ကိုညွန့် လီးကြီးရော”
“သူ့လည်း ကြိုက်တယ် ဖင်ထဲပြည့်ကြပ်နေတာပဲ”
“ဒါဖြင် တရုတ်နဲ့ ငသောင်းလီးကရော ဘယ့်နှယ်လဲ”
“ကိုသောင်းက ရှင့်လီးအတိုင်းပဲ ရှည်တယ်”
“ကြိုက်တယ်ပေါ့”
“အင်းး ဟင်းဟင်းး”
“တရုတ်ရော”
“ကြီးတယ် ဆေးထိုးထားတဲ့လီး”
“အဲဒီတော့ … ”
“အဲဒါလည်း ပိုကြိုက်သေးတာပဲ”
“ဟားဟား ဟားး ”
“ကျလည်းကျတဲ့မိန်းမ မလွယ်ပါ့လား ဟားဟားးဟားး”
ငစောင်းရယ်သလို အားလုံးလည်း ဝက်ဝက်ကွဲရယ်မောလိုက်ကြသည်။ ရယ်သံတွေ ပတ်တုပ်လို့ပင်မရ။ ခင်လေးနွယ် အချိန်တိုလေးအတွင်းမှာပဲ သူတို့လူစုနှင့် အဖွဲ့ကျသွားခဲ့ပြီ။နှစ်ယောက်သား ဆက်လိုးကြသည်။ နှစ်ယောက် ပြီးတော့ နောက်ထပ်နှစ်ယောက် …။ ငညွန့် စွေစောင်း ပြီး သောင်းဒန် တရုတ်ကလေးလျှံစိန်။
ဒီညတော့ ဘယ်လောက်အထိတောင်များ ခင်လေးနွယ်တစ်ယောက် သူတို့လူစုနှင့် အချီချီအလီလီ ရမ္မက်ရေယဉ်ကြောထဲ မျောချင်တိုင်းမျောပြီး အလဲလဲအကွဲကွဲ ပွဲခံနေရဦးမလဲ။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း မသိတတ်တော့ပြီ။