ဂျာမန်ကြီးရဲ့လီးက သူ့မိန်းမစောက်ဖုတ်ထဲ
တဖြွတ်ဖြွတ်နဲ့ အဆက်မပြတ်ဝင်ထွက်နေသည်။
“အိုးမိုင်ဂေါ့ အိုးမိုင်ဂေါ့ “အော်ရင်း
အောက်က မိန်းမဖြစ်သူကလည်း ဖင်ကို
ကော့ပေးရင်း ခံစားနေ၏။ တံခါး ခပ်ဟဟ
ဖြစ်နေသည့်အတွက် ညဖက် တရေးနိုးသော
မိဖြူအတွက်တော့ အထူးအဆန်းဖြစ်နေတော့သည်။

ယောက်ျားမိန်းမ လိုးကြတာ အထူးအဆန်းမဟုတ်ပေမယ့် ဂျာမန် ကြီး၏ ၇လက်မကျော်ကျော်လီးတံကြီးကို အပြုံးမပျက် ခံစားနေသည်မှာထူဆန်းလှသည်။

ဖြူသိမ့်သည် ဆယ်တန်းအောင်ပြီးပြီးချင်း
တိုးရစ်ဂိုက်လောကထဲ ခြေစုံပစ်ဝင်လာသော ချာတိတ်မလေး။ ရန်ကုန်တိုက်ခန်းခတွေကလည်
းဈေးကြီးတော့ တိုးရစ်နှစ်ယောက်ကို တိုက်ခန်းခ ဆယ်ရက်တစ်ယောက်တစ်သိန်းဖြင့်ငှါးပြီး နေခိုင်းထားတာ။
အဆောင်သဘော အခန်းလေးကန့်ထားပေမယ့်
သူတို့်ရဲ့ ကြမ်းတမ်းပက်စက်သော လိုးသံတွေက
နံရံပါးပါးလေးကို ဖြတ်ပြီး ဖြူဖြူသိမ့်၏ ရင်ဝကို တရစပ် နင်းခြေသည်ပေါ့။

ဖြူ့မှာကလည်းရည်းစားမရှိမဟုတ်ရှိသည်၊
သို့ပေမယ့် ဖြူ့ရည်းစားလေးက ဂျာမန်ကြီးလို
၇လက်မကျော်ဖို့မပြောနဲ့ အရမ်းတောင်နေရင်တောင်ငါးလက်မမပြည့်တပြည့်။လက်ကလေးနဲ့ ထုပေးရင် ပြီးပြီးသွားတာ။ခုက နာရီ ဝက်ကျာ်နေပြီ မပြီးသေးဘူး။ အောက်က သူ့မိန်းမကလည်းပျော့ခွေနေပြီ ဂျာမန်ကြီးက မညှာမတာ ပုခုံးကို ကိုင်ပြီး တရစပ်ဆောင့်သည်။လီးတံကြီးက အရည်တွေထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ အဆက်မပြတ် အသံမျိုးစုံထွက်ရင်း ဝင်ချေထွက်ချေ။ ချောင်းကြည့်နေသော
ဖြူဖြူလည်း တချီပြီးတချီပေါ့။ဖြူ့ခမျာ
ခိုးကြည့်ရင်းပွတ်ရတာ စောက်ဖုတ်လေးလဲ
ကျိန်းစပ်နေပြီ။ ဂျာမန်ကြီးကမပြီးနိုင်သေး။

ဖြူလည်း သုံးချီမြောက်ပြီးတော့၊
ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ဘူး ခြင်ထောင်လေးချပြီး
ဝင်သာအိပ်တော့သည်။ဘေးကတော့ တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ လိုးလို့ကောင်းနေဆဲ။

မနက်မိုးလင်းတော့ သူတို့လင်မယားကို ထမင်းချက်ကျွေးသည်။ မြန်မာထမင်းမြန်မာဟင်းကို
အိမ်ရှင်ဖြစ်သည့်ဖြူက ချက်ကျွေးတယ်လေ။
သူတို့က ထမင်းဖိုးပေးပင်မယ့် မယူပါဘူး။
ကိုယ်က အိမ်ရှင်မဟုတ်လား။

ထမင်းခူးနေသာ ဖြူ့ကိုကြည့်ရင်း ဂျာမန်ကြီးက
ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့ သူ့မိန်းမနားနားကပ်ပြောသည်။
သု့မိန်းမကလည်း သူ့လင်ကို ထုလိုက်ရိုက်လိုက်နှင့် နှစ်ယောက်သား ပျော်မြူးနေကြတာပေါ့။
ဖြူကတော့ ဂျာမန်လိုနားမလည်။အဂ်လိပ်လိုသာ
စားဖို့ ပြောရင်း သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ကြက်သားဆီပြန်ကို ထမင်းနဲ့နယ်ပြီး တို့စရာအဖြစ်
သရက်သီးအကင်းလေးကို မြုပ်ရင်းစားသည်ပေါ့၊ ဂျာမန်ကြီးတို့လင်မယားကလည်း ဖြူစားသလို သေချာနယ်ဖတ်ပြီး လိုက်စားတော့
ဗဲရီးဂွတ် ဗဲရီးဂွတ်နဲ့ တရှူးရှူးမြည်ရင်း နှစ်ပန်းကန်ကျေ်ာကုန်သွားရော။ စားပြီးသောက်ပြီးတော့ မနက်ဆယ်နာရီကျော်ပြီ။ သူတို့လင်မယားကလည်း ဖြူ့တောင်မခေါ်ဘူး။ စူပါမားကတ်ထဲ သွားပြီး နေ့လည်အတွက် ဂျာမန်စာချက်ကျွေးတာပေါ့ ။ဖြူလည်း ဂျာမန်တွေနဲ့တစ်နေကုန် ပလဲနံပသင့်နေတာပဲ။

ပန်ကန်ဆေးကာမှ ဂျာမန်ကြီးရဲ့အပြောကြောင့် အခက်တွေ့တာပါပဲ။
“တောင်းပန်ပါတယ်ဖြူရယ် ညက မိန်းမကို
လိုးတာအရမ်းကြမ်းသွားတယ်။ ဖြူနိုးသွားတာလား”တဲ့။ကြည့်စမ်းပါ ပြောပုံပြောပုံ။ သူ့မိန်းမက ဝရံတာထွက်ထိုင်နေတုန်း ဖြူ့ ဘေးကိုကပ်ပြောသည်။
ဖြူလည်း ရုတ်တရက်ဆွံ့အနေတုန်း ဂျာမန်ကြီးက ဖြူတင်ပါးနှစ်လုံးကို လက်ကြမ်းကြီးဖြင့်
ညှစ်ရင်း လည်ဂုတ်လေးကိုဖွဖွလေးနမ်းတော့
ဖင်လေးပါကော့သွားသည်။ အပျိုပေါက်မလေး
ဖြူ့ခမျာ ဂျာမန်ကြီးရဲ့ လက်စကြောင့်
မရုန်းသာမလွန့်သာ။

“ခနစောင့်နော်ဖြူ.”

ဆိုပြီး သူ့မိန်းမကိုဘာပြောလိုက်တယ်မသိဘူး။
ခဏနေတာ့ မိန်းမဖြစ်သူက တိုက်ခန်းအောက်ဆင်းသွားတယ်။ ပန်းကန်တွေလည်းဆေးပီးပြီ။ လုပ်စရာလည်းမရှိတော့ ဖြူရယ် ဂျာမန်ရယ် ကြားမှာ သုံးထပ်သားနံရံပါးပါးလေးပဲရှိတယ်။

“ခွင့်ပြုပါဦး.”.

အိတ်စ်ကျူ့မီ ဘာညာနဲ့ အခန်းတံခါးလာခေါက်တော့ ဖြူကလည်း ထဖွင့်ပေးမိတယ်။ ဖွင့်ပေးမိတာကိုက ဖြူ့အမှားပဲ။ ဂျာမန်ကြီးက တံဘတ်နဲ့ ရေချိုးနေပုံပဲ.။ လီးတံကြီးကလည်း ထောင်မတ်နေတာ
တံပတ်တောင် မဖုန်းနိုင်ဘူးဖောငိးကြွလို့။
သူက ​ေတာ့ ဘာမ မထူးခြားသလိုနဲ့
“ရေပန်းမလာတော့ဘူး ဖြူ တချက်ကြည့်ပေးပါဦး”
ဆိုပြီးပြောတယ်။

.အို.. ကိုယ့်မှာ ရေပန်းထက်သူ့ရေပိုက်လုံးကြိးကို ကြည့်ရင်း အာခေါငိတွေပါခြောက်တယ်။
သူတို့ယဉ်ကျေးမှုနေမှာပါလေ..ကိုယ့်အတွက်လည်း သိပ်မထူးဆန်းသလိုဟန်ဆောင်ရင်း အရှေ့ကနေ
အမြန်သွားရင်း ရေပန်းကိုဖွင့်တော့ ဗြန်းခနဲ ဖြူ့ တစ်ကိုယ်လုံးစိုမတတ်ပါပဲ။ အဲ့ခါမ ရသားနဲ့ သက်သက် လိမ်တဲ့ ဂျာမန်ကြီးကို ရန်တွေ့မယ်အလုပ်..
သူက တံဘတ်ကိုချွတ်ချကာမှ အိုခနဲ..
ဖြစ်မိတယ်။

လီးကြီးက ဖြူဖွေးဖြောင့်တန်းပြီး ဒစ်ကြီးတင်ဖြူ့လက််တစ်ဆုပ်စာရှိသည်။ဖြူက ချာတိတ်မလေးလေ။ ၁၈ပြည့်ပြီဆိုပေမယ့် သူတို့ဆီက
အထက်တန်းကျောင်းသူသာသာ။
ဘဲ ကြီးကလည်း ဒါကိုသိလို့ ဖြူ့ကိုငှါးတာပေါ့။ ဖြူ့ခမျာ ရမ္မက်စိတ်ထကြွနေတုန်းအရွယ်လေ။
အရာရာစမ်းသပ်ချင်နေတုန်းဆိုတော့
ငြင်းတောင်ငြင်းမိရဲ့လားမသိဘူး။
သတိပြန်ဝင်တော့
ရေပန်းပွင့်နေတဲ့အောက်မှာ
လေးဘက်လေးကုန်ပြီး ခံမိရက္သားပဲ။
ူသူ့လီးကြီးကို တဝက်အထိပဲ
သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့လိုးနေတာတောင်
အတော်ခံရတယ်။
ရေလည်းရွှဲလို့ ဖင်လည်းကွဲလို့။
နာကျင်မှုဒဏ်ရော ကာမအရသာရော ရောပြွမ်းနေတာပေါ့။ ဒီအချိန်မှ
တင်းတောင် တင်းတောင်နဲ့ အရှေ့က
ဘဲလျတီးသံကွားရတယျ။ ဖွူ့ကို ဂျာမန်က
ခနလေးနေဦး ဘယ်သူလည်းမသိဘူးထွက်ကြည့်မယ်ဆိုပြီး လီးဆွဲထုတ်တော့
ဇာတ်ရှိန်မြင့်တုန်မီးပြတ်သလိုပဲ
စောက်ဖုတ်ထဲမှာဟာတာတာကြီးကျန်ခဲ့တယ်။

သူက ဖြူ့ကို လာကြည့်ပါဦး ဘယ်ကသူလဲမသိဘူးဆိုလို့ ဖြူက မှန်ဘီလူးကချောင်းကြည့်ကာမှ အေနာက္ကေန ဖက်ပြီး ထဘီကိုလှန်တင်ပြီးလိုးတော့တာပဲ။.

တံခါးရှေ့မှာက တျခားသူမဟုတ္ဘူး
ဖြူ့ ဖေဖေလေ။ ဖြူမြင်တာပေါ့။ ဖေဖေက
သမီးဖြစ်သူကိုစိုးရိမ်လို့ နေ့တိုင်းလိုလို ညနေဆို
မုန့်လာလာ ပို့တယ်။ ဖြူ့ခမျာ ဖေဖေနဲ့
တံခါးလေးတစ်ချပ်ပဲခြားတယ်။ အဖြူကောင်ကလည်း မညှာဘူး။ သိသိကြီးနဲ့ အားနဲ့ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာ ဗြွတ်ဗြွတ်နဲ့ ဒုတ္ခနဲ ဒုတ္ခနဲ ဖြူ့ သားအိမ်လေးကိုထိတာ။ ဖြူခမျာ မအော်နိုင်ဘူးအံ ကြိတ်ခံရတယ်။ ဒါပေမယ့်မရပါဘူး
အော်မိတာပဲ။

ဖေဖေကလည်းအသံတွေကြားမှာပေါ့ သူ့သမီးအပျိုပေါက်မလေးကို လိုးနေတယ်တော့ထင်မှာမဟုတ်ဘူး။ သူတို့လင်မယားပဲထင်နေမှာ။ မဟုတ်လည်း..အို..ဖေဖေ…ကောင်းလိုက်တာဖေဖေရယ်။
ဂျာမန်ကြီးက အရမ်းကြီး လိုးတာဖေဖေရယ်။ အရှေ့ကချောင်းကြည့်ပေါက်နေ ဖေဖေ့ကိုကြည့်ရင်း စိတ်တွေက အထွဋ်အထိပ်ကိုရောက်နေပြိီ။
ဖေဖေကလည်း အသံကိုကြားတာပေါ့။.

သု့သမီးကို လိုးနေတယ်ထင်ပုံမရဘူး။ ဂျာမန်လင်မယားပွဲ ကြမ်းနေတယ်ထင်တာ။ မဟုတ်ဘူးဖေဖေရ။ သမီးကိုလိုးနေတာဖေဖေရ။ သွားပါဖေဖေ။ သမီး..အား…ပီးတော့မယ် ဖေဖေ။ ဖေဖေ။ ဖေဖေ့သမီးလေး….ပြီးတော့မယ်ဖေဖေ၊
တစ်ယောက်တည်း မှန်ဘီလူးကချောင်းကြည့်ရင်း တချီပြီးတချီပြီးရသည်။ဖေဖေကလည်း ခိုးနားထောင်နေပုံ။ဂျာမန်ကလည်း သိသည်။

အဖေကိုရှေ့မှာထားပြီး မညှာမတာ
သမီးကို ခွေးလိုးလိုးနေတာ။ ဖြူ့ခမျာလေ
မတ်တပ်တောင်မရပ်နိုင်တော့ဘူး။
တံခါးလေးမှီပြီး အလိုးခံရတာ။
ဖေဖေကလည်းမပြန်ဘူး။
ဂျာမန်ကလည်း မရပ္ဘူး။ ဖြူ့စောကိဖုတ်လေးကတော့ သွေးစတွေရော သုက်တွေကော။
ဂျာမန်ကြီးရဲ့ လတံကြီးအောက်မှာဖြူ့ခမျာ
လိုးချင်သလိုအလိုးခံနေရပါတယ်။

ဦးသိန်းအေးလည်း မြန်မာမ အော်တဲအသံနဲ့
အဖြူမအော်တဲ့အသံခွဲတတ်တာပေါ့။ အထူးသဖြင့် ကိုယ့်သမီးအသံကိုယ်သိတာပေါ့။ မသိပဲမေနပါဘူး။ ဒါပေမယ့် စိတ်ထဲကမယုံမနိုင်သေး။ ငါ့သမီးမဟုတ်ပါဘူး ဆိုပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ်လိမ်မိနေတယ်။ အခန်းထဲကလည်း တရစပ်လိုးကြတာပဲ။ အားအားနဲ့ အော်တာ အမဲဖ်က္သလိုပဲ။ ကိုယ့်အိမ်ထောင်သက် နှစ်ဆယ်ကျော်ပြီ
မိန်းမကိုအဲ့လိုတခါမှ မလိုးဖူးဘူး။
သူ့သမီးငယ်ငယ်ချောချောသေးသေး
လေးကို ဂျာမန်ကြီးကလူသတ်သလို
လိုးနေတာလားဆိုပြီး တွေးရုံနဲ့ အသက်ငါးဆယ်ကျော် လီးက တန်းခနဲတောင်လာတယ်။
တကယ်လည်းလိုးသံက ဒီကတောင်ကြားရတယ်။ ဗြွတ်ခနဲ ဗြုတ်ခနဲ။ အတော်လိုးနိုင်တဲ့ကောင်။

တဗြွတ်ဗြွတ်နဲ့ လိုးချက်တွေက တံခါးပဲ ခြားတဲ့ ဦးသိန်းဝင်းကြားတာပေါ့။ ဂျာမန်ကြီးကလည်း
မညှာဘူး။ ဖြူကလည်း မနာတော့ဘူး။ ကောင်းနေပြီ။ ဦးသိန်းဝင်းကလည်း အတော်ဆာနေပြီ။ လီကိုထုတ်ပြိီး ထုနေပြီ။
ဖြူ့အခန်းက အပေါ်ဆုံးဆိုတော့ ဘေးတိုက်ခန်းတွေမရှိပေမယ့် ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေဖြူ
မြင်နေရတယ်လေ။

ဖေဖေရယ်..မထုနဲ့လေဖေထေ
ဖေဖေ့သမီးကိုလိုးနေတာဖေဖေရဲ့။
ဂွင်းမထုနဲ့လေ…အိုး..ကောင်းလိုက်တာဖေဖေရယ်။ ဖေဖေ့လီးကြီးထက်ပိုကြီးတယ်ဖေဖေရ။
ကောင်းလိုက်တာဖေဖေရယ်…ဖေဖေ့ ထုထု..သမီးလည်း..ခဏခဏပီးနေပြိ။
ရက်စ်ရက်စ်… ဖက်ခ်မီ ဟန္နီ ရက်စ်။
အဂ္လိပ္လို ငြီးတော့ ဂျာမန်ကပိုကြိုက်တာပေါ့။
ဆိုးတာက ဖြူ့ အသံကိုသိတဲ့ ဖေဖေတော့ဘယ်လိုနေမယ်မသိဘူး။ ဖြူကတော့ အရမ်းကောင်းနေပြီ။ ဖေဖေကလည်းထုနေတုန်းပဲ။
ခနလေးနဲ့ဖေဖေ တွန့်ခနဲ တွန့်ခနဲပီးသွားတယ်။
ကိုယ့်မှာမပီးသေး။
အော်..ကိုယ်ကပြီးတာခဏခဏ
ဂျာမန်ကြီးက မပြီးသေးတာ။
ဒူးတွေလည်းမခိုင်တော့ဘူး။
ဖေဖေရယ်…ပြန်ပြီလား…ဖေဖေ။
သမီးကိုခွင့်လွှတ်ပါနော်…..ဖေဖေ.
အရမ်းကောင်းလို့ပါဖေဖေရယ်။

ဖြူ့ရဲ့ရင်ထဲကစကားတွေက နှုတ်ကမထွက်လာ
နှုတ်ကထွက်လာတာက တအားအားနဲ့ အော်ညီးသံတွေသာ။
ဦးသိနျးဝငျးလညျးသူ့လရညျတှကေို တံခါးမှာပနျးပွီးပွနျသှားသညျ။ဖွူလညျး မလှုပျနိုငျတော့။ ဂြာမနျကွီးရဲ့လရညျပူတှေ စောကျခေါငျးထဲကနေ လျံကျတဲ့အထိ အထညျ့ခံရပွီးမှာတော့ ကွမျးပွငျမှာခှခှေလေေးလဲကသြှားတာပဲ။ ဖွူ နိုးလာတော့ အခနျးထဲရောကျနပွေီ။ဘေးခနျးက
ဂျာမန်လင်မယားကတော့ စကားတွေပြောနေတုန်း ဖြူ ကေတာ့ ဒူးတောင်မမြှောက်နိုင်ဘူးတကယ်။ ဖုန်းဖွင့်ကြည့်တော့ မစ်စ်ကော ဆယ္ခု
ဖေဖေ့ဆီက။…
ဖေဖေရယ်ခွင့်လွှင့်ပါ။
သမီးမိုက်မလွန်ဆန်နိုင်လို့ပါဖေဖေ။
ဖုန်းကိုပိတ်ရင်း ပြန်အိပ်ခဲ့မိတာပါပဲ။ ။