အခန်း ၁။

(မမ ဝင်လာရမလား)

အခန်းဝက အသံကြောင့် ကျောင်းသားတွေရဲ့ အဖြေလွှာတွေစစ်ဆေးနေတဲ့ ကျမ အခန်းဝဆီကို ကြည့်လိုက်တော့ အောက်ထပ်က တိုးတိုးဆိုတဲ့
ကောင်ကလေးဖြစ်နေလို့

(ဝင်လာခဲ့လေ ကိုတိုး လာ ဆိုဘာကိစ္စ)

ကျမခွင့်ပြုချက်ရလို့ဝင်လာတဲ့ ကိုတိုးအကြည့်ကကျမ ရင်သားဆီရောက်နေတာမို့ အသာငုံ့ကြည့်လိုက်မိတယ် အော်ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်ယာ ဆိုပြီးသတိမပြုဘဲနေတာ ကျမရဲ့ ယောက်ျားရှပ်အကျီ အပေါ်ကြယ်သီးနှစ်လုံး မတပ်ထားလေတော့ ဘရာလွတ်နေတဲ့ ရင်သားဝင်းဝင်း တွေက အတိုင်းသားကို။

ကျမလဲမသိမသာနဲ့ အဖြေလွှာတွေထပ်တင်ရင်းနဲ့ ကြယ်သီးတွေကိုတပ်လိုက်ပြီး တိုးတိုးကိုကြည့်လိုက် တော့ သူလဲအကြည့်ပြန်လွဲလို့

(မမ ပြောထားတဲ့ ခြံကိစ္စလေ အာ့ မမအားရင်သွား ကြည့်မလားလို့ ခြံရှင်နဲ့ကျနော်လာကြည့်မယ်ပြောထား တယ် မမ)

အဲ့ကြမှ ဟိုတစ်လောက ပိတ်ချင်းမြောင်ဘက်မှာ ခြံ တစ်ခြံလောက်ရချင်တာ သူ့ကိုပြောထားမိတာ အမှတ် ရလိုက်တယ်။

(အေး ဟုတ်သားပဲ မမ တောင်မေ့နေတာ)

(ခြံလိုဟာမျိုးက ဝယ်ချင်တိုင်းမျမရတာ မမပြောထား ထဲက ကျနော် စုံစမ်းနေတာ အခုမှအဆက်အသွယ်ရလို့ အာ့ မမ အားရင်သွားမလား)

(မအားလဲ အားရမှာဘဲ ကိုတိုးပြောသလို ခြံကရောင်း သူရှိတုန်းဝယ်ရတာ)

(အာ့ဆို ဘယ်တော့သွားမလဲ ဘယ်သူ့ခေါ်အုန်းမလဲ)

ကျမလက်ကနာရီကြည့်လိုက်တော့ မနက်ဆယ်နာရီကို ညွှန်းနေပြီမို့

(ဒီလိုလုပ်လေ အခုကဆယ်နာရီရှိနေပြီ။နေ့လည်စာစား ပြီးသွားကြတာပေါ့။တခြားလဲခေါ်မနေတော့ဘူး မင်းဦးလေးကလဲ ဘာမှအားကိုးရတာမှမဟုတ်တာ။ခုခြံလဲသူ့ ကြောင့်ဝယ်ရမှာ ယောင်ခြောက်ဆယ် လုပ်နေတာထက် စာရင်ခြံလေးဝယ်ပေးထားတာကမှ လူရိုသေရှင်ရိုသေ အလုပ်ပြစရာလေးရှိအောင်လို့လေ။မင်းဆိုင်ကယ်ရှိ တယ်မဟုတ်လား)

(ရှိတယ်လေ မမ)

(အေး အာ့ဆို မမတို့ပဲသွားလိုက်ကြတာပေါ့)

(ဟိုလေ အာ့ကအဆင်ပြေပါ့မလား နှစ်ယောက်ထဲသွား တော့ ဦးလေးကများပြောနေမလား)

(အမလေးကိုတိုးရယ် မင်းဦးလေးများ အာ့လောက်အာ ရုံစိုက်ရင် မမဒါတွေလိုက်လုပ်နေစရာမလိုဘူး)
အခန်း ၂။

ကျမဆိုတာ အများအခေါ် ဒေါ်သဇင်ဦး အသက်က၃၇နှစ်ပဲ ရှိသေးပေမယ့် ပညာတံခွန် ဆိုတဲ့ ဘော်ဒါကျောင်း ပိုင်ရှင်။အရင်က ထ-ပြ နဲ့အစိုးရပညာရေးဝန်ထမ်း ဘဝကနှုတ်ထွက်လို့ ခုခေတ်ရေစီးချောင်း နဲ့အတူ ပေါ်ပေါက်လာတဲ့ ကိုယ်ပိုင်ပညာရေးကျောင်းကို စီးပွားဖြစ်လုပ်ငန်းအနေနဲ့ ထူထောင်လုပ်ကိုင်တာမို့ ဂါရဝ တရားနဲ့အတူ ဒေါ်သဇင်ဦးလို့ လူအများအခေါ်ခံနေရတယ်။

ကျမရဲ့ရုပ်ရည်လား အရင်ကကြည်လဲ့လဲ့ဦး လိုပဲဆိုပါတော့။ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားက ၃၅-၂၉-၃ရ ဆိုတဲ့ ပုရိသတို့သဘောကျတဲ့ဆိုဒ်ပေါ့ရှင်။အရပ်က၅ပေ၂လက်မဆိုတော့ပုတယ်ပြောမရသလို ရှည်တယ်လို့လဲမဆိုသာဘူး။

အော် အိမ်ထောင်လား။ရှိပါ့ရှင်။ကျမအလုပ်ဝင်ပြီး၅နှစ်လောက်အရ။အိမ်ကသဘောတူကြည်ဖြူလို့ပေးစားတဲ့ ဦးဝေဇင် ဆိုတာက ကျမရဲ့ အိမ်ဦးနတ်ပေါ့။သူတို့
အိမ်ကဆွေစဉ်မျိုးဆက်ချမ်းသာလာတော့ ဦးဝေဇင်ဆိုတဲ့ ကျမယောက်ျားကလဲ ဝေလေလေ ဘာမှလုပ်ချင်ကိုင်ချင်စိတ်မရှိဘူး။မေမေတို့ သဘောတူတယ်ဆိုတာကလဲ သူတို့မိသားစုရဲ့ ကြီးပွားချမ်းသာမှုကိုမက်မောလို့ပါ။ကျမကိုလဲ ကိုကိုက အလုပ်လုပ်မနေနဲ့ ထွက်လိုက်ပါတဲ့။ကျမကတော့သင်ထားတဲ့ပညာတွေကို အသုံးချချင်သေးတယ်။

အာ့ကြောင့်လဲ အစိုးရအလုပ်ကထွက်ပြီး ကိုယ်ပိုင်ပညာသင်ကျောင်းလေးကို ပညာတံခွန်လို့ အမည်ပေးပြီးလုပ်ကိုင်ခဲ့တာ အခုဆိုမြို့မှာ တော်တော်လေးနာမည်ရနေပြီ။ကိုကို့ ကိုလဲ အလုပ်လေးနာမည်ပြောလို့ရအောင်ခြံလေးဝယ်ပေးဖို့ဆုံးဖြတ်ထားတာ။ကိုကိုနဲ့ကျမ ကအသက်၁၅နှစ်ကွာတော့ အခုကိုကိုက၅၂နှစ်။
ကိုကိုကပဲချို့ယွင်းသလား ကျမကပဲချို့ယွင်းသလားမသိပါဘူး။အိမ်ထောင်သက်၁၂နှစ်သာရှိလာတယ်။ကျမတို့မှာ သားရတနာသမီးရတနာ မထွန်းကားခဲ့ပါဘူး။
စောနက မောင်တိုးဆိုတာက ကျမရဲ့ဘော်ဒါဆောင်မှာ ညစောင့်။ကောင်လေးက အသက်၁၉ကျော်ကျော်အဖေအမေတွေက တောက။ဆယ်တန်းအောင်ပြီးမြို့
မှာအလုပ်လုပ်ချင်တာမို့ ကျမကညစောင့်အလုပ်ပေးထားလိုက်တာ။နေ့ဖက်တော့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အရောင်းအဝယ်လုပ်တယ်တဲ့။ကြီးပွားချမ်းသာချင်တဲ့
စိတ်ကလေးနဲ့ ကျိုးစားနေတာကို သဘောကျလို့ မောင်လေးတစ်ယောက်လို ကျမကအားပေးသလို သူကလဲအစ်မတစ်ယောက်လိုအားကိုးရှာပါတယ်။

မောင်နှမစိတ်ဘယ်လိုထားထား ဖိုနဲ့မ သဘာဝရယ်မို့ခုတလောသူ့မျက်လုံးတွေက ကျမရဲ့ အမို့အမောက်တွေပေါ် ကျက်စားနေသလို ကျမကိုယ်တိုင်ကလဲပဲ
သူ့ရဲ့ယောက်ျားပီသတဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာပချိုးအဆစ်ကိုတခါတလေ စိတ်ကူးထဲရောက်ရောက်လာတယ်။ကိုကိုကငယ်ငယ်ထဲက ရွှေပေါ်မြတင်နေလာတော့ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းဆိုဘာမှမလုပ်တာကြောင့် ကိုကိုဟာမိန်းမချောချောတယ်တောင်ပြောရမယ်။ဒါပေမယ့် မိန်းမဆိုတာမျိုးက ယောက်ျားသားတွေကို အားကိုးချင်တာကသဘာဝ ပဲမဟုတ်ပါလား။
အခန်း ၃။

ထမင်းစားပြီး ကိုတိုးနဲ့ကျမ ခြံကြည့်ဖို့ထွက်လာကြတယ်။မန္တလေး လားရှိုးလမ်းမကြီးပေါ်မှာက အကြောင်းမဟုတ်ပေမယ့် လမ်းမကြီးကခွဲဆင်းလို့ ခြံကိုသွားတဲ့လမ်းက တောလမ်း လမ်းကြမ်းမို့ ပြုတ်မကျအောင် ကိုတိုးခါးကိုဖက်ထားရတယ်။သူ့ဆီက ကိုယ်နံ့က ကိုကိုနဲ့မတူတာတော့ သိလိုက်ရတယ်ဆိုင်ကယ်က တခါတလေ ချိုင့်ထဲကျလို့ခုန်ရင် ကျမကိုယ်လုံးက ကိုတိုးကျောပြင်ကိုပြေးကပ်သွားရော အဲ့အခါသူ့ကျောပြင်နဲ့ ကျမနို့တွေရဲ့ အပွတ်အတိုက်တွေက ရင်ဖိုသလိုလို

(မမ ရေ လမ်းကကြမ်းတယ်။ကျနော့်ကိုအားမနာနဲ့ဖက်ထား)တဲ့။

(အေးပါကွာ ကိုတိုးသေချာစီးအုန်း လဲနေမယ်)

တကယ်လဲ ကျမ ဆိုင်ကယ်လဲမှာကြောက်တာ။

(ဟုတ် မမ)

အာ့လိုနဲ့ နောက်ဆုံးတော့ ရောင်းမယ်ဆိုတဲ့ခြံလေးဆီကိုရောက်လာပါတယ်။ကျမတို့လာမယ်ဆိုလို့ ခြံပိုင်ရှင်ကကြိုစောင့်နေရှာတယ်။ခြံလေးကလူမနေပဲ ပစ်ထားတဲ့သဘောရှိတယ်။

(အစ်မရေ ခြံကတော့မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ ကျနော်တို့လဲပြန်မကြည့်နိုင်လို့ ပြန်ရောင်းမှာ အစ်မ လိုက်ကြည့်ကြည့်ပေါ့။ကိုတိုးရေ မင်းတို့ပြန်ရင် ခြံတံတားပိတ်ထားခဲ့ပေးငါက အလုပ်ရှိလို့ပြန်အုန်းမယ်)

(ဟာ ကိုသောင်းကလဲ ခြံလာကြည့်ပါတယ်ဆိုမှ)

(ဟ ဘာဖြစ်လဲ အားနာစရာမလိုဘူး စိတ်တိုင်းကြသာလိုက်ကြည့်ပါ။သဘောကျတယ်ဆိုရင် အရောင်းအဝယ်က မြို့မှာပဲလုပ်မှာပဲဟာ)

(အာ့ဆိုလဲ ပြီးရော ကျနော်တို့ကတော့ လိုက်ကြည့်ရအုန်းမယ်)

(အေးပါ ကြည့်သာကြည့်)

ကိုတိုးနဲ့ခြံရှင်ကပြောဆိုကြပြီး ခြံရှင်လဲဆိုင်ကယ်နဲ့ပြန်ထွက်သွားတော့ ကျမတို့နှစ်ယောက်ပဲကျန်ရစ်ခဲ့တယ်။ဘေးနားကခြံချင်းကပ်လျှက်တွေကလဲ တစ်ခြံနဲ့တစ်ခြံအလှမ်းကွာလို့ လူရိပ်လူချည်တောင်မတွေ့ရဘူး။

(ကဲ မမရေ စိတ်တိုင်းကျသာကြည့် ကြိုက်ရင်မြို့မှာအရောင်းအဝယ်လုပ်တာပေါ့)

(အေးလေ ကိုတိုးရော ဘယ်လိုသဘောရလဲ ခြံလေးကမြေရောရေရော မဆိုးဘူးလားလို့)

(ဟုတ်တယ် မမ မြေကလဲ မြေမဲ မြေဩဇာကောင်းမဲ့ပုံသူတို့က မပြုစုပဲပစ်ထားလို့ တွေ့လားသရက်ပင်တွေမနဲပါတယ် ဟိုဘက်က ထောပတ်ပင်တွေ)

(အေးကွ လာ မမတို့အနှံ့လိုက်ကြည့်ကြတာပေါ့)

ကျမနဲ့ကိုတိုး ခြံထဲအနှံ့လိုက်ကြည့်ကြရင်း ခြံအနောက်ဖက်ရောက်တော့ ရေစိးနေတဲ့ ချောင်းလေးတွေ့ရတယ်

(ဟယ် ကိုတိုး ရေချောင်းလေးပါရှိတယ် ဟ)

(ဟုတ်တယ် မမ အာ့က ခြံရဲ့အနောက်ဖက်စည်းရိုးပဲ)

ကျမ ရေချောင်းလေးဆီဆင်းသွားလိုက်တယ်။ရေကဒူးဆစ်လောက်ပဲရိဇပေမယ့် ကြည်နေတာပဲ ကျောက်စရစ်ရောင်စုံလေးတွေနဲ့မို့ ကျမ ရေစပ်အထိဆင်းပြီး
ကျောက်စရစ်ခဲလေးတွေ ကောက်နေမိတယ်။

(အမေ့)

(ဗွမ်းး)

အမေ့ဆိုတာက ရေညှိကပ်နေတဲ့ကျောက်ခဲကိုနင်းမိပြီးခြေချော်သွားလို့ ကျမနှုတ်ကထွက်တဲ့အသံ။ဗွမ်းးဆိုတာကတော့ ကျမတစ်ယောက်ရေထဲကို ဖင်ထိုင်လျှက်ကျသွားတဲ့အသံ။

(ဟာ မမ )

ကျမဒူးဆစ်လောက်ရေထဲမှာ ဖင်ထိုင်လျက်ပြုတ်ကျသွားတာမို့ အောက်ကကျောက်ခဲတွေနဲ့ ကျမဖင်ဆောင့်မိလို့နာပြီး မျက်နှာရှုံမဲ့နေတဲ့ ကျမကို ကိုတိုးပြာယာ
ခပ်လို့ အနားရောက်လာပြီး

(မမ ဘယ်နားနာသွားသေးလဲ)

ခက်လိုက်တာနော် လူပျိုလေးကို ဖင်နာသွားတယ်လို့ပြောလို့ဖြစ်ပါ့မလား။

(ရတယ်ကိုတိုးး မနာဘူး)

မနာဘူးဆိုတဲ့ကျမကို ကိုတိုးကလက်ပေးလို့ ထမယ်လုပ်တော့မှ ခြေကျင်းဝတ်ကနာလို့

(အားး)

(ဟင် မမခြေထောက်နာသွားတာထင်တယ်)

ပြောပြောဆိုဆို ကျမကိုကျောကတစ်ဖက် ဒကောက်ကွေးကတစ်ဖက် လက်လျိုလို့ စွေ့ခနဲ့ပွေ့ချီလိုက်လို့

(အို)

လို့သာ အသံထွက်နိုင်ပြီး ကိုတိုးလည်ကိုပြန်သိုင်းဖက်ထားလိုက်မိတယ်။ကိုတိုးကတော့ ခလေး‌ငယ်ကိုပွေ့ချီသလို ကျမကိုပွေ့လို့ ခြံထဲက အစောင့်တဲလေးဆီကိုသွားနေပါတော့တယ်
အခန်း ၄။

ခြံစောင့်တဲလေးပေါ်ရောက်တော့ မောင်တိုးက ကြမ်းခင်းလေးပေါ် ကျမကိုချပေးတယ်။လူမနေတဲ့ခြံစောင့်တဲလေးက ၇ပေ၅ပေလောက်ကို သက်ကယ်မိုးပြီးအကာမရှိပဲ မြေပြင်ကနေ၃ပေလောက်အမြင့်မှာဖြစ်သလို ပျဉ်ခင်းထားတယ်။

ကျမကိုကြမ်းခင်းပေါ်ချပြီးတာနဲ့ မောင်တိုးက ကျမရဲ့ခြေကျင်းဝတ်ကို အသာအယာ လှုပ်ကြည့်နေလို့

(ရပြီ မောင်တိုး မနာတော့ဘူး စောနက လဲကျတဲ့အရှိန်ကြောင့်နေမယ်)

မောင်တိုးက ကျမကိုသေချာကြည့်ပြီး

(မမ ထမိန်တွေစိုကုန်ပြီ)

ဟုတ်ပါရဲ့ ဒူးဆစ်လောက်ရေထဲမှာ ဖင်ထိုင်လျက်သားကျသွားတာမို့ ကျမခါးအောက်ပိုင်းအကုန်စိုရွဲလို့နေပြီရွံ့တွေလဲပေလို့ပေါ့။ မောင်တိုးကဘာလုပ်လဲသိလား။သူ့ပုဆိုးကို ခေါင်းပေါ်ကဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး

(မမ ကျနော့် ပုဆိုးခနဝတ်ထားလိုက် မမထမိန်ကျနော်လျော်ပြီးလှမ်းပေးမယ်)တဲ့

(အို)

သူကတော့ ရိုးရိုးသားသားပါ ခက်တာက သူပုဆိုးချွတ်လိုက်တော့ အောက်ကbaseလေးက သိတယ်မဟုတ်လား သူ့လီးအရှိတိုင်း ဒစ်အရာတောင်ပေါ်နေတာ အာ့
ကလဲ ကျမကထိုင်နေပြီး သူကမတ်တပ်ဆိုတော့ ကျမရဲ့ မျက်နှာရှေ့ လာအပ်ထားသလိုမို့ ရင်တွေတောင်ခုန်နေမိတာက အပျိုပေါက်လေးလိုတောင်ဖြစ်နေတယ်။
ကျမရဲ့(အို)ဆိုတာကို သူကအဓိပ္ပါယ် တစ်မျိုးပေါက်ပြီး

(မမ ကလဲဘယ်သူမှ မရှိပါဘူး လဲဝတ်လိုက် နေပူနေတော့ခနလေးနဲ့ခြောက်သွားမှာပါ)

သူကအတင်းတိုက်တွန်းနေတာနဲ့ ကျမသူ့ပုဆိုးကိုယူပြီးထမိန်နဲ့လဲပေးလိုက်တော့

(မမ အတွင်းခံပါချွတ် ရေစိုနေရင် နေမကောင်းဖြစ်နေမယ်)

(ဟာ ကွာ။အားနာစရာကြီး)

(အားမနာနဲ့ အိမ်မှာဆို အမေ့ထမိန်တွေကျနော်လျော်ပေးတာပဲ ကုသိုလ်တောင်ရသေးတယ်)

သူကတော့သူ့အယူအဆနဲ့သူဟုတ်နေရော။ကျမမှာသာရှက်တာရော နောက်တိတ်တခိုးခံစားနေတာရောမို့ မျက်နှာတွေနီနေလောက်တယ်။မောင်တိုး ကျမထမိန်နဲ့ပင်တီလေးကို ချောင်းထဲကရေနဲ့ပွတ်လျော်ပြီးမြက်ခင်းပေါ်လှမ်းနေတာကို တဲလေးဆီက ကျမကြည့်ရင်း စောနက အနားကပ်နေပေမယ့် သေချာအကြည့်ရဲတဲ့ သူ့ပစ္စည်းကို အခုကျမခိုးကြည့်နေမိတယ် ကောင်လေးက လူသာဗလတောင့်တာမဟုတ်ဘူးသူ့ပစ္စည်းကလဲ တောင့်တင်းသန်မာကြောင်းကိုbaseအပေါ်က အမြောင်းလိုက်ကြီးဖေါ်ပြနေသလိုမို့ ကျမရေဆာသလိုလို ညီမလေးဆီကလဲ ကျဉ်ခနဲ့မို့ ပေါင်နှစ်ဖက်စိထားရတယ်။

အိမ်ထောင်ကြပြီးထဲက ခုလိုမျိုးတခါမှမဖြစ်ဘူးလို့ကိုယ့်ကိုကိုယ်လဲ အံ့ဩနေမိတယ်။ နောက်တော့ ထမိန်ခြောက်ပြီး သူ့ပုဆိုးကိုပြန်ပေးရင်း

(အားနာလိုက်တာ မောင်တိုးရယ် မင်းဘုန်းနိမ့်ကုန်မလားပဲ)

(ဘာလို့ဘုန်းနိမ့်ရမှာလဲ မမ)

(မင်းပုဆိုးကို မမဝတ်လိုက်တာလေ)

(အာ့များ လင်မယားတွေ ကြဘယ်လိုလုပ်)

(ဟာ အာ့ကလင်မယားလေ)

(အဲ့လိုပဲ သဘောထားလိုက်ပေါ့ မမရဲ့)

အမလေးးသူပြောပုံက သူနဲ့လင်မယားလို့သဘောထားခိုင်းတာ။ဒါပေမယ့် သူကဘာမှအရေးမထားသလိုပြောနေတာ။ကျမမှာသာ ရင်တဖိုဖိုဖြစ်နေတာလေ။နောက်တော့သူနဲ့ ဆိုင်ကယ်စီးပြန်လာတော့ လမ်းမှာသူက

(ဘယ်လိုလဲ မမခြံလေးသဘောကျလား)

ဆိုင်ကယ်ပြေးနေလို့သူ့စကားကိုကောင်းကောင်းမကြားရလို့ သူ့ပါးနားကပ်ပြီး

(ဘာပြောတာလဲ ဟင်)

သူကလဲ ကျမကြားအောင်နောက်ဖက်လှည့်ပြီး

(ခြံလေးကို ကြိုက်လားလို့)

ပြောတော့ ဆိုင်ကယ်စီးဦးထုပ်လဲမဆောင်းထားကြတော့ ကျမက သူပါးနားကပ် သူကနောက်လှည့်ပြောဆိုတော့ကျမပါးကိုနမ်းမိပါလေရော

(အို)

(ဆောရီးး မမ)

သူကဆောရီးပေမယ့်ကျမက သူကျောကို ထုပြီး

(ဟွင့်)

ဆိုတော့ သူကတဟားးဟားးရီနေလို့ ကျမသူ့ကျောကိုပါးအပ်လို့ သူ့ခါးကိုတင်းတင်းကြီးဖက်ထားလိုက်မိပါတယ်။
အခန်း ၅။

ကျမဘဝမှာ တစ်ခါမှမဖြစ်ဖူးတာတွေကြောင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ်လဲ မလုံမလဲနဲ့။ကျမ ဖေါက်ပြန်တတ်တဲ့မိန်းမဖြစ်နေပြီလား။အမှန်အတိုင်းဝန်ခံရရင် ကျမရဲ့ဘ
ဝမှာ ကိုကို ကလွဲလို့ တစ်ပါးယောက်ျားသားတွေအပေါ်စိတ်နဲ့တောင် မပြစ်မှားခဲ့တဲ့ ကျမ။ခုတော့ ဘာမဟုတ်တဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကြောင့် အနှစ်နှစ်အလလက စောင့်စည်းလာခဲ့တဲ့ ကျမရဲ့ သိက္ခာတွေမြေချလို့အနင်းခံရတော့မှာလား။ဆန္ဒနဲ့ သိက္ခာ နှစ်ခုကြားမှာဗျာများနေရတာ ကျမပါလေ။

ခြံထဲကပြန်လာတဲ့ည ကိုကိုက တောင်းတလို့ ပေးဆပ်တဲ့အခါ ကိုကို့ ကို ကိုကိုလိုမမြင်တော့ပဲ မောင်တိုးလို့အစားထိုးလိုက်တော့ စိတ်ရဲ့ခံစားမှုတွေက အထွဋ်အထိပ်ဆီကို ရောက်သွားတာမို့ မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်အသံတွေနဲ့ ကော့ပျံနေတာမို့ ကိုကိုကတောင်

(ငါ့ မိန်းမ ခုလိုမရွတာကြာပြီနော်)တဲ့

ဟုတ်လဲဟုတ်တာပဲလေ အိမ်ထောင်ကျခါစနှစ်ပိုင်းကတော့ ကာမဆက်ဆံကြတဲ့အခါ အခုလိုပဲ စိတ်ပါကိုယ်ပါ ဆက်ဆံခဲ့ကြပေမယ့် ကာလကြာလာတော့ ဝတ္တရားကျေသဘောပဲ နေဖြစ်ကြတော့တယ်။ခုတော့ မောင်တိုးကို အစားထိုးမိတာမို့ ခံစားချက်တွေပြင်းသွားမိတာ။ခွင့်လွှတ်ပါ ကိုကိုရယ်လို့ စိတ်ထဲကတောင်းပန်းမိသလိုကိုကို့ကိုအားလဲနာနေမိတယ်။

နောက်ပိုင်းရက်တွေမှာ ကျမ ကိုယ်တိုင်က မောင်တိုးကို ရမယ်ရှာပြီး ဆက်ဆံနေမိတယ်။ဥပမာ ကျမစားချင်တဲ့ အစားအစာဝယ်ခိုင်းတာ အခန်းထဲကကွာကျနေတဲ့ သင်ခန်းစာ ရုပ်ပုံလေးတွေကို သံပြန်ရိုက်ခိုင်းတာဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျမမောင်တိုးနဲ့ နီးနီးကပ်ကပ်နေနေရရင်ကျေနပ်နေမိတာပါပဲ။

(မောင်တိုးရေ မမတို့ ခြံအရောင်းအဝယ်စာချုပ်ကဒီနေ့လုပ်မှာ မဟုတ်လား)

(ဟုတ်တယ်လေ မမ။နေ့လည်ကျရင် မမတို့လင်မယားနဲ့ ကျနော်တို့ သွားကြတာပေါ့)

ခုလဲကျမ ခြံကိစ္စ မောင်တိုးကိုခေါ်ပြောနေတာ။ကျမကစာသင်စတိတ်ပေါ်က ထိုင်ခုံမှာထိုင်ပြီးပြောနေသလိုမောင်တိုးကလဲ တံခါးပေါင်ဖက်ကျောပေးပြီး ကျမကိုလက်ကလေးနောက်ပစ်လို့ ရိုရိုသေသေ ပြောနေတာ။ခက်တာက မောင်တိုးကအိမ်နေရင်းမို့ ပုဆိုးနွမ်းပါးပါးလေး ဝတ်ထားသလို တံခါးပေါက်ကအလင်းရောင်ကြောင့် သူ့ရဲ့အောက်ခံbaseမဝတ်ထားတဲ့ ပစ္စည်းကထင်ထင်ရှားရှားကြီးဆိုတော့ ကြည့်လဲကြည့်ချင် လူသိမှာလဲကြောက် အိုရှင် ရင်တလှပ်လှပ်နဲ့ခံစားရတာကပြန်မပြောတတ်အောင်ပဲ။

(အေးလေ သွားကြတာပေါ့ မင်းကြိုပြီးဖုန်းဆက်ထားလိုက်လေ)

(ဟုတ်ကဲ့ မမ)

သူကပြန်ဖြေပြီးထွက်သွားလေတော့။သူ့ကျောပြင်ကိုကြည့်ရင်း သက်ပြင်းချလိုက်မိသလိုငါတကယ်ပဲ မောင်တိုးကိုညွတ်နေမိပြီလားလို့ ကိုယ့်ဟာကို ပြန်မေးကြည့်နေတယ်။

ခြံအရောင်းအဝယ်လေးပြီးပြန်တော့ ခြံထဲရှင်းဖို့အမြဲတမ်းအလုပ်သမားထားဖို့ စည်းရိုးတေပြန်ခတ်ဖို့အားလုံး ကိုကို့ကိုအားကိုးလို့မရတော့ မောင်တိုးကိုပဲအားကိုးနေရပြန်ရော။

(မမရေ ခြံပြန်ကာဖို့နဲ့ ခြံထဲရှင်းဖို့ ကျနော်လူရှာထားပြီအမြဲတမ်းအလုပ်သမားကတော့ သေချာစုံစမ်းပြီးမှငှားသင့်တယ် မမ အလုပ်သမားမကောင်းရင် ခြံရှင်ဒုက္ခရောက်လို့)

(အေးကွယ် မမလဲအာ့တွေနားမလည်ဘူး မမတစ်သက်လုံးလုပ်လာတာက စာသင်တာပဲ။မင်းဦးလေးအတွက်ဆိုပြီးဝယ်လိုက်တာ။သူကစိတ်မဝင်စားတော့ မမပဲ
လိုက်လုပ်နေရတာ တော်သေးတယ် မင်းကအားကိုးရလို့)

(ရပါတယ်မမရယ် ကျနော့်အတွက်အပန်းမကြီးပါဘူး)

(ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မမတော့ မင်းကိုကျေးဇူးတင်တယ်)

(ဟားးမမကတော့ ကဲအာ့ဆိုလဲတင်သာတင်)

သူ့စကားကြောင့်သူ့ပုခုံးကိုလက်ကလေးနဲ့ပုတ်ရင်းကျမပါရောရီနေတာကဖြင့် ကျမဘဝရဲ့သာယာမှုတစ်စိပ်တစ်ဒေသ ခေါ်ရမလား။

(အာ့ထားလိုက်ပါအုန်း ခြံထဲတော့သွားကြည့်စရာလိုမယ် မမ ဒါမှဘယ်နေရာကို ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲသိမယ်နောက်ခြံရှင်းရင် ရှင်းခပေးဖို့ ခန့်မှန်းနိုင်မယ်လေ)

(အေး သွားကြတာပေါ့)

(သွားဆို ဘယ်တော့သွားမလဲ မမဘယ်ချိန်အားလဲ)

(ရတယ် ကျောင်း မမ မရှိလဲ ဝင်နေတဲ့ဆရာ ဆရာမတွေရှိနေတာပဲ မင်းအားတဲ့အချိန်သွားကြတာပေါ့)

(အာ့ဆိုလဲ နေ့လည်ပဲသွားကြတာပေါ့)

(အေးပါကွာ)

ကျမ သူနဲ့သွားရမယ့်အရေးတွေးလို့ အပျိုပေါက်လေးရီးစားနဲ့ချိန်းတွေ့တဲ့ ခံစားမှုမျိုးနဲ့ ရင်ခုန်လို့နေပြန်ပါတယ်။
အခန်း၆။

နေ့လည် တိုးတိုးနဲ့ကျမ ခြံကို ဆိုင်ကယ်နဲ့သွားကြတယ်။လမ်းကြမ်းတဲ့နေရာဆို လိုတာထက်ပိုပြီး မောင်တိုးခါးကို ဖက်ထားမိတာ ကိုယ့်ဟာကိုတော့ သိနေတယ်။ ခြံထဲရောက်တော့ နေပူထဲစီးလာတာမို့

(မမ တဲပေါ်ခနနားလိုက်အုန်းလေ)

(အေး ကောင်းသားပဲ)

ကျမနဲ့မောင်တိုး တဲလေးပေါ်ထိုင်ပြီး ချွေးသိပ်အောင်နားနေကြတယ်။လေအေးအေးလေးရဲ့တိုက်ခတ်မှုကျေးငှက်တို့ရဲ့ ဘာသာဘာဝ အသံတွေကလွဲလို့ ဘာသံမှမရှိတိတ်ဆိတ်သာယာမှုကို ခံစားနေမိတာကြောင့်

(မောင်တိုးရေ မြို့နဲ့တော့တခြားစီပဲနော် ဆိပ်ငြိမ်ပြီးလေကောင်းလေသန့်နဲ့ တောသဘာဝလေးက မမတော့သဘောကျတယ်)

(ဟုတ်တယ် မမ။မမတို့ကံကောင်းတာ)

(ဟဲ့ ဘာများကံကောင်းတာလဲ။ပြောပါအုန်း)

(ဒီလို မမရေ။တကယ်ကဒီခြံကရောင်းဖို့မဟုတ်ဘူး။သူတို့အတွက်ငွေလဲမလိုဘူး။ဒါကြောင့်ဒီခြံကိုဝယ်ပြီးဘာမှမလုပ်ပဲပစ်ထားတာ။တခါတလေပျင်းတဲ့အခါမှခြံထဲကိုပျော်ပွဲစားသဘောလောက်ပဲလာကြတာ။)

(အော် ဟုတ်လား။ပြောပါအုန်း ခုဘာလို့ရောင်းတာလဲ)

(ခုရောင်းတာက လင်မယားတွေ ကွဲကြပြတ်တော့ ရှိတဲ့ပစ္စည်းခွဲကြတာမို့ မမရဲ့)

(ဟယ် ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ)

(မသိပါဘူး မမရယ်။ငွေရှိတဲ့သူတွေထုံးစံပေါ့။ယောက်ကျားကလဲ အပျော်ရှာ အငယ်အနှောင်းထား။မိန်းမကလဲ ဂျင်းစိမ်းနဲ့မိတ်သလင်ပေါ့။သူကလဲ ဖေါက်ပြန်အတူနူနဲ့အနူနူ နောက်ဆုံးတော့လမ်းခွဲကြတာ။ဒါတောင်ခုဥပဒေနဲ့ဆို အကုန်ထောင်ကျကုန်မှာ)

(အေး ဟုတ်တယ်နော်။မမတော့အမျိုးစောင့်တွေဘာတွေ နားမလည်ဘူး ခုရှိတဲ့တစ်လင်တစ်မယားဥပဒေကိုသဘောမကျတာအမှန်)

(ဟာ ဘာဖြစ်လို့လဲ မမ။)

(ဘာဖြစ်ရမလဲ။သဘာဝကို ကန့်သတ်ချုပ်ချယ်ထားတာလို့မြင်တယ်။ဘုရားရှင်လက်ထက်ကတောင် ခုလိုမကန့်သတ်ဘူး။အခုဥပဒေက ပိုတောင်ရှုပ်ထွေးစေ
တယ်လို့ မမတော့မြင်တာပဲ။)

(ပြောကြည့်ပါအုန်း ဘယ်လိုလဲ)

(မင်းလဲကြားမှာပေါ့။ သင်းသင်းတို့ကအစ နာမည်ကြီးတွေကို ဒီဥပဒေကိုင်ပြီး အပိုင်ကြံကြတာ။အရင်ကလိုဆို သူတို့ဘာမှလုပ်မရဘူး။နောက် မင်းကလူပျိုမို့မသိတာ အိမ်ထောင်ရေးက ကျယ်ပြန့်လွန်းတယ်)

(ဟုတ်တယ်နော် မမပြောပြပါအုန်း ဗဟုသုတရတာပေါ့နော်)

(အင်းးခုဥပဒေအရဆိုရင် ပြဿနာတွေအများကြီးဖြစ်စရာရှိတယ်။လင်မယားတွေမှာ တချို့ ကျန်းမာရေးအရ မဆက်ဆံနိုင်တာတွေ။တချို့လင်အပေါ်မယားအ
ပေါ်စိတ်ကုန်လို့ ဆက်ဆံရေးပြတ်တောက်တာ‌တွေရှိနိုင်တယ်လေ။အဲ့တော့ အာသဝေါကင်းတဲ့သူတွေမဟုတ်တာမို့ တစ်ခြားတစ်ပါးနဲ့ သာယာမှုရှာရင် ပြဿ
နာ မဖြစ်ပေဘူးလား)

(အင်းနော် မမပြောမှစဉ်းစားမိတယ်။)

(အေး အာ့ကြောင့် ဒီဥပဒေကိုပြန်ပြင်ရမယ်။ဒီဥပဒေကိုပြုခဲ့တာ ဘုန်းကြီးတွေ။မမ ကဘုန်းကြီးတွေကိုအပြစ်ပြောတာမဟုတ်ဘူးနော်။ဘုန်းကြီးဆိုတာက ကာမဂုဏ်အာရုံတွေစွန့်ထားတာမို့ ကာမကိစ္စတွေဘယ်နားလည်ပါ့မလဲ။ထမင်းစားသူနဲ့ ထမင်းစားတာကြည့်သူလိုပေါ့။ဝမဝက စားတဲ့သူပဲသိတာ။ကြည့်တဲ့သူကတော့ မှန်းပြီးဝလောက်ပြီထင်မှာပေါ့)

(ဟားးမမကပြောလဲပြောတတ်ပါ့)

(ဟဲ့ ပြောတတ်တာမဟုတ်ဘူး ဖြစ်နေတာကိုပြောတာ)

(ဟုတ်ပါပြီ ကျနော်ကတော့လူပျိဆိုတော့ မသိဘူး)

(အေးပါကွာ ကြော်ငြာဝင် ဈေးဗန်းမခင်းနေနဲ့)

(မမကလဲ အခုဈေးဗန်းခင်းရင် မမပဲရှိတာ)

(ဟယ် ကောင်စုတ်လေး)

ပြောရင်းသူ့ကိုလှမ်းရိုက်တော့ ကျမလက်ကိုသူကဖမ်းလိုက်တာမို့ ကျမရုန်း။သူကဆွဲနဲ့ အားသန်တဲ့သူ့ဆွဲအားကြောင့် သူ့ရင်ခွင်ထဲ ကျမ ရောက်သွားခဲ့တယ်။ရင်ခွင်ထဲရောက်သွားတဲ့ကျမ။သူ့ကိုမော့ ကြည့်တော့ မော့ပေးထားသလိုဖြစ်နေတဲ့ ကျမနှုတ်ခမ်းကို မောင်တိုး ကငုံစုပ်နမ်းလိုက်တော့ ကျမမှာရှိတဲ့အားတွေအကုန်ပျောက်သွားသလိုပါပဲ။သူအနမ်းကို မျက်စိလေးမှိတ်လို့ခံယူလိုက်တာကို မသိစိတ်ကြောင့်လား သိစိတ်နဲ့လားဆိုတာ ကျမကိုယ်တိုင်မသိနိုင်ခဲ့ပါဘူး။
ကြုံလာပြန်တော့လဲ-၇

မောင်တိုးလျှာတွေက ကျမခံတွင်းအနှံ့မွှေနှောက်နေလို့ သူ့လျှာကို ကျမလျှာနဲ့ ပြန်လည်ခုခံနေရတယ်။ကျမရဲ့ခုခံနေတဲ့လျှာကို အပြင် ရောက်သည့်တိုင် ဆွဲစုပ်လိုက်တဲ့ခဏ ရင်ထဲက ကလီစာတွေပါ ဆွဲထုတ်ခံရသလို ခံစားရသလိုနို့တွေကတင်းပြီး တဖျင်းဖျင်း ဖြစ်သလို စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးလဲ ရွစိရွစိဖြစ်နေသလို ကာမအရေကြည်တွေစို့ထွက်နေမှန်းအာရုံခံစားနေမိတယ်။

‌တဖျောက်ဖျောက်နဲ့ ကျမ ရင်ဖုံးအကျီရဲ့ နှိပ်စေ့ တွေအဖြုတ်ခံနေရမှန်းသိသိနဲ့ မတားဆီးမိ။မောင်တိုးရဲ့အနမ်းတွေကို ပြန်လည်တုန့်ပြန်နေမိတယ်။နှိပ်စေ့ တွေအကုန်ပြုတ်ကုန်တော့ အကျီစနှစ်ဖက်ကို ဘေးဖယ်လိုက်တော့ ပန်းနုရောင်ဘရာ လေးရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုအောက်ကရုန်းထွက်နေတဲ့ ကျမရဲ့ဖွံ့ထွားတဲ့ရင်သားအစုံက ဝင်းအိနေတာကို အနမ်းရပ်လို့ သေချာကြည့်နေတဲ့ မောင်တိုး မျက်လုံးတွေက အရောင်တလင်လက်ထလို့ပေါ့။ နောက်တော့ ဘရာပန်းရောင်လေးကို အပေါ်ဆွဲတင်လိုက်တော့ အိမ်ထောင်သည်ပေမယ့် ခလေးနို့မတိုက်ဖူးတာမို့ အသီးသေးသေးလေးနဲ့ ပန်းရောင်ထနေတဲ့ နို့ရစ်သေးသေးလေးတွေနဲ့ နို့အစုံက အနှောင်အဖွဲ့ကင်းလို့ထွက်ပေါ်လာပါရော။အဲ့နို့တွေကိုကြည့်နေတဲ့မောင်တိုးရဲ့အသက်ရှူသံတွေက ပန်းပဲဖိုက ဖားဖိုကြီးလို တရှူးရှူးတရှဲရှဲပေါ့

(လှ လိုက်တာ မမရယ်)

ပြောလဲပြော သူ့လက်ကြီးနဲ့ကျမနို့ နုနုရွရွလေးကို ဖမ်းဆုပ်ညှစ်ကိုင်ပြီး ခေါင်းငုံ့လို့

(ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်)

အသံတွေထွက်အောင့်စို့လိုက်တော့

(အားးး)(ရှီုးးးး)

ကျမ ခါးလေးကော့ပြီး မောင်တိုးခေါင်းကို ကိုင်ပြီးမျက်လုံးတွေစုံမှိတ်လို့ ပေါင်သား‌‌ေတွတဆတ်ဆတ်တုန်လို့ကာမအဆိပ်တွေတက်နေရော။

(အဟင့်ဟင့်)

(အ အာ့ အီးး)

အသံတွေနဲ့အတူ မောင်တိုးခေါင်းကဆံပင်တွေကို သတိကင်းလွတ် ကုတ်ဖွနေသလို မောင်တိုးကလဲ နို့ကိုတစ်လုံးပြီးတစ်လုံး ပြောင်းလို့စို့နေတာက အားပါလွန်းတော့နို့များတောင်ထွက်နေသလိုခံစားနေရလို့ ပေါင်နှစ်လုံးစေ့လိုက်ဟလိုက်ဖြစ်နေတဲ့ကျမ ဘေးကကြည့်နေရင်ဆတ်စလူးခါတယ်ပြောခံရမှာပဲ။
မောင်တိုးကလူပျိုသာပြောတယ် ဒီအတတ်တွေဘယ်လိုများတတ်ထားတယ်မသိဘူး။နို့အသီးလေးကို သွားနဲ့မနာအောင်ကိုက်ကစားလိုက် လျှာဖျားလေးနဲ့ အသီး
ထိပ်လေးကိုတဆတ်ဆတ်ထိုးလိုက်ဆိုတော့ ကျမတွန့်ခနဲ့တွန့်ခနဲ့ပါပဲ။

သူ့အပြုစုတွေကြောင့် ကျမတစ်ချီတစ်မောင်းကော့ပျံလို့ပြီးသွားခဲ့ရတယ်။သူကတော့ကျမပြီးမြောက်သွားမှန်းမသိရှာပါဘူး။သူ့အလုပ်သူမပျက်လုပ်နေဆဲပါ။ကျ
မကတော့ ပြီးသွားလို့ ကာမအရှိန်ကျသွားလို့။ထိန်းချုပ်နိုင်လာခဲ့ပြီလေ။အဲ့အချိန်မှာပဲ မောာင်တိုးလက်က ကျမပေါင်တနေပြီးစောက်ဖုတ်ရှိလာကို ခရီးနှင်လာတာမို့ စောက်ဖုတ်ဆီမရောက်မီ ကျမဖမ်းတားလိုက်ရတယ်။မတားဆီးနိုင်ရင်စောက်ရေတွေရွဲနေတဲ့ ကျမအဖြစ်သူသိတော့မယ်လေ။ ကာမအရှိန်တက်နေချိန်က ဘာကိုမှမမြင်ပေမယ့် အခုလိုထိန်းနိုင်ချိန်မှာတော့ ဖြစ်သင့်တာ ဆုံးဖြတ်မှရမယ်။ တကယ်ဆို ကျမက အိမ်ထောင်သည် ပညာရေးဝန် ဆောင်မှုနဲ့ စီပွားရှာတဲ့နေရာမှာ ဦးစီးဦးဆောင်တစ်ဦးမောင်တိုးဆိုတာက ကျမရဲ့ဘော်ဒါကျောင်းကညစောင့်အဲ့လိုကွာဟနေတဲ့ အနေအထားမှာ စိတ်အလိုလိုက်လို့လွယ်လွယ်ကူကူ ခွင့်ပြုပေးလိုက်ရင် ကျမဘာဖြစ်သွားမလဲ။ကျမရဲ့သိက္ခာကိုတော့ တတ်နိုင်သမျှထိန်းရလိမ့်မယ်။

မောင်တိုးကိုတွန်းဖယ်လို့ သူ့ရင်ခွင်ကနေရုန်းထွက်လို့

(တော် တော်ရအောင် မမတို့ မဖြစ်သင့်ပူး)

အရှိန်တက်နေတုန်း ဘရိတ်ဖမ်းအအုပ်ခံလိုက်တဲ့ မောင်တိုးတစ်ယောက် ကျမပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လို့

(ဟာ မမရယ် ကျနော်မမကိုချစ်နေမိပြီမမ)

(မောင်တိုးကလဲကွယ် မမတို့မှာချစ်လို့မှမရတာ)

(ဟာ ဘာလို့မရရမှာလဲ ချစ်တယ်မမ)

ပြောပြီးကျမနှုတ်ခမ်းကို ဖမ်းစုပ်နမ်းတာမို့ ကျမလဲသတိလွတ်ပြီးသူ့အနမ်းနောက်မြောပါသွားပြန်ရော။ပြီမှ သတိဝင်လို့ သူ့ကိုတွန်းဖယ်ရင်း

(ဟာ မမအာ့လို့ဇွတ်လုပ်တာမကြိုက်ဘူးနော်)

အသံမာမာနဲ့ ပြောလိုက်မိတဲ့ ကျမမျက်နှာကို မောင်တိုးက စေ့စေ့ကြည့်ရင်း

(စိတ်ချပါ မမ အဟိတ်တိရစ္ဆာန်တွေတောင် အဓမ္မမဆက်ဆံကြပါဘူး။အမက ကာမလိုချင်တဲ့အခါ သူကြည်ဖြူအောင် လုပ်နိုင်တဲ့သူကိုသာ ဆက်ဆံခွင့်ပေး
တာပါ။ခွေးတွေကြည့်လေ မိတ်လိုက်ချိန် ခွေးမလေးနား ခွေးထီးတွေဝိုင်းနေတာပဲ ဒါပေမယ့် ခွေးထီးတိုင်းမလိုးရဘူးလေ)

အို သူ့စကားထဲက လိုးဆိုတဲ့အသံကြားရလို့ ရင်ထဲမှာရင်ခုန်တာကဖြင့် ဒိန်း ခနဲ့ပဲ။

(ဟာမောင်တိုးကလဲ ဘယ်လိုကြီးပြောတာလဲ)

ကျမစိတ်ခံစားချက်ပဲ သူသိသွားလားမသိဘူး။

(ဟုတ်တယ်လေ မမတွေ့ဖူးတယ်မဟုတ်လား လိုးပြီးပူးတာကတစ်ကောင်ထဲ။ကျန်တဲ့ခွေးထီးတွေက မလိုးရပဲ ဘေးကသွားရေကျရုံ)

(ဟာကွာ အဲ့လိုကြီးမပြောနဲ့)

(မမကလဲ အပျိုကြနေတာပဲ လိုးတာပဲလိုးတယ်ပေါ့)

(မင်းနော် ပြောလေကဲလေ)

ဆိုပြီး သူ့ရင်ဘတ်ကို တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ထုတော့ ကျမလက်ကိုဖမ်းချုပ်ပြီး

(စိတ်ချ မမ ကျနော် မမကလိုးဆိုမှလိုးမယ်)

(အို)

သူပြောပုံက ကျမကပဲ လိုးပေးပါလို့ ပြောရမလိုလို။

တော်တော်ဆိုးတဲ့ကောင်လေး။
ကြုံလာပြန်တော့လဲ-၈

ကျမ မောင်တိုးလက်ချက်နဲ့ လွတ်လပ်နေတဲ့ နို့တွေကို ဘရာလေးပြန်ဆွဲချလို့ ပုံခွက်ထဲ အံဝင်အောင်ပြန်သွင်းနေရာချ။ရင်ဖုံးအကျီနှိပ်စေ့ တွေကိုပြန်တပ် ဆန့်ဆန့်ရံ့ရံ့လေးဖြစ်အောင် အကျီစတွေကို ဆွဲချလုပ်နေတာအငေးသားကြည့်နေတဲ့ မောင်တိုးမျက်လုံးအိမ်က ဝမ်းနဲကြေကွဲရိပ်တွေမြင်ပြန်တော့လဲ သနားလို့နေမိပြန်ပါတယ်။

(မမ က ကျနော့်လို ပစ္စည်းမဲ့တောသားလေးကို ဘယ်ကြည်ဖြူနိုင်ပါ့မလဲလေ)

(ဟယ် မောင်တိုးရယ် အဲ့လိုမပြောပါနဲ့ ဘာမှမဆိုင်ပါဘူး)

(အဲ့ဒါဆို ဘာကြောင့်လဲ ပြောလေ)

(မမတို့ လူဆိုတာက ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့နေရတာလေ)

(တော်စမ်းပါဗျာ လောကနီတိ ဆိုတဲ့စည်းရိုးတွေခြားမလို့လား)

(ခက်လိုက်တာကွယ် )

(မခက်ပါဘူး ချစ်ရင်ချစ်တယ်ပေါ့)

(တစ်ခါတစ်လေ ဆန္ဒနဲ့ဘဝက ထပ်တူကျချင်မှကျတာလေ)

(အာ့တွေ နားမလည်ဘူးဗျာ မမ ကျနော့်ကိုချစ်လား)

ကျမရဲ့ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ရမ်းခါရင်းမေးနေတဲ့ မောင်တိုးကို ကျမဘာမှပြန်မဖြေနိုင်ပဲ ငေးလို့သာကြည့်နေမိတယ်။

(ဖြေပါ မမ ချစ်လား)

(မောင်တိုးရယ်)

ကျမနှုတ်က တိုးညှင်းစွာထွက်သွားတဲ့ သံစဉ်ကမောင်တိုးအတွက်အဖြေတစ်ခုလိုဖြစ်သွားတယ်ထင်ပါရဲ့။ကျမကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပြီး

(ချစ်လိုက်တာ မမရယ်)

ကျမနှုတ်ခမ်းလွှာတွေကို သူ့နခမ်းထူကြီးတေနဲ့ သိမ်းပိုက်လိုက်ပြန်ပါတယ်။ရုန်းကန်ငြင်းဆန်နိုင်တဲ့ အင်အားတွေ ကွယ်ပျောက်လို့ သူ့အလိုကျ ကျမဖြစ်နေရပါ
တယ်။ မောင်တိုး တစ်ယောက်မိပြီးတဲ့ငါး အလွတ်မခံတော့မှန်းကျမ ရိပ်စားမိတော့ ရင်တလှပ်လှပ်နဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးအကျောအခြင်တွေစိမ့်သွားသလိုခဲစားလိုက်ရပါတယ်။မောင်တိုးရဲ့စိတ်အဟုန်ကအမြင့်ဆုံးရောက်နေပြီဆိုတာကို သူ့အသက်ရှူသံက ပဲပန်းဖိုက ဖားဖိုကြီးလိုဖြစ်လို့ သူ့နှာခေါင်းက မှုတ်ထုတ်လိုက်တဲ့ လေပူနွေးနွေးတွေက ကျမ ပါးပြင်ကို တိုက်ခတ်လို့ပေါ့။မောင်တိုးက ဒီတစ်ခါ စစ်ဆင်ရေးကို အဓိက ပစ်မှတ်ကိုဦးတည်လို့လာခဲ့ပါပြီ။ဘာလို့သိလိုက်သလဲဆိုတော့ သူကနမ်းနေရင်းက ကျမကိုကြမ်းပြင်ပေါ်အသာလှဲသိပ်လိုက်တာကို။ကျမကိုသူလိုးတော့မယ်ဆိုတာ သိသိကြီးနဲ့သူ့အလိုအတိုင်း အလိုက်သင့်ကြမ်းပြင်ပေါ်ကျမပက်လက်‌လေး အိပ်ပေးလိုက်မိတယ်။

ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ ကျမကို အုပ်မိုးလို့နမ်းရှုံ့ရင်းကကျမအပေါ်ကိုခွလိုက်တာမို့ ရင်တွေတဒိန်းဒိန်းမြည်အောင်ခုန်နေရပြီ။ ကျမလင်သားမဟုတ်တဲ့ယောက်ျား
တစ်ယောက်ရဲ့ လိုးတာကိုခံရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိစိတ်ကြောင့် ကြောက်လန့်မှုရော ဘယ်လိုများနေမှာပါလိမ့်ဆိုတဲ့ စူးစမ်းချင်စိတ်ရော ရောယှက်လို့ ခံစားမှု
တွေက မပြောပြတတ်ဘူးရှင်။

ကျမအပေါ်ကမှောက်ပြီး နခမ်းစုပ်နမ်းရင်း ထမိန်တွေပုဆိုးတွေအပေါ်က ညှောင့်လိုးလိုးပေးတော့ စိတ်ထလို့ပြူးထွက်နေတဲ့ ကျမအစိလေးကို သူ့လီးမာမာကြီးကလာထိုး မိတိုင်း

(အ)

(ဟင့်)

(အင့်)

နဲ့ ကျမနှုတ်က မသဲမကွဲမပီမသသံစဉ်တွေက လျှံထွက်လာသလို ပေါင်ကို ကားပေးနေမိရော။မောင်တိုးလဲမနေနိုင်တော့ပါဘူး ကျမထမိန်ကိုအောက်ကနေ အပေါ်ဆွဲလှန်လိုက်တာမို့ ထမိန်စ ကျမဆီးခုံပေါ်ရောက်တော့ ပန်းရောင်ပင်တီဝတ်ထားပေမယ့်ပါးလျာလွန်းလို့ ဖောင်းကြွနေတဲ့ စောက်ဖုတ်က အရေတွေစိုကွက်နေတာမို့ မြင်နေရတဲ့ မောင်တိုး ကိုဘယ်လောက်ဆွဲဆောင်လိုက်တယ်မသိဘူး လက်တွေခြေတွေတုန်လို့ ကမန်းကတမ်းထထိုင်ပြီးကျမပင်တီကိုသူဆွဲချွတ်ပါလေရော။ကျမကလဲ သူချွတ်ရလွယ်အောင်ဖင်ကိုမြှောက်ပေးနေမိတာကဖြင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင်အံ့ဩနေမိတယ်။ပင်တီလေးအကာအကွယ်မဲ့သွားတာ
နဲ့ အမွှေးတွေလိမ်ယှက်ပြီး စောနက တခါပြီးထားလို့အရေတွေလိမ်းကျံနေတဲ့ ကျမစောက်ဖုတ်က လိုးလှည့်တော့သခင်လို့ ခေါ်ငင်နေသလိုမို့ မောင်တိုးလဲ ပုဆိုးမလှန်ပြီး သူ့လီးကိုကိုင်လို့ ကျမဟာလေးကိုလာတေ့တာမကြည့်ပါပဲ အထိအတွေ့နဲ့ ကျမသိလိုက်ရတာမို့ ဝင်လာမယ့် လီးကိုအသက်ရှုအောင့်ထားပြီး မျက်စိစုံမှိတ်လို့ ကြိုဆိုနေသလို အောက်ကဖင်ကလဲ လီးဝင်ဖို့အဆင်ပြေအောင် ကြွပြီးအထိုင်ပြင်ပေးနေမိပါတယ်။မောင်တိုးလဲ လီးစောက်ဖုတ်ဝတေ့လို့ကျွံဝင်တာနဲ့ ဖိချလိုက်တော့(ဖွတ်)ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ ကျမစောက်ပတ်ဝကနေ သားအိမ်ထဲကို ပူနွေးမာကျောတဲ့လီးတံကြီးရဲ့ထိတွေ့မှုကြောင့် သူ့ကျောပြင်ကို အတင်းဖက်ထားရင် ဖင်ကိုလဲ မြှောက်ထားပေးသလို ပါးစပ်ကလဲ

(အားးအမလေးမောင်တိုးရယ်)

လို့မြည်တမ်းမိသလိုဆီးခုံနှစ်ခုကပ်သွားသည်ထီဖိသွင်းပြီး ကျမ ပါးလေးကိုနမ်းရင်း

(ချစ်လိုက်တာ မမရယ်)

လို့ပြောလာတဲ့စကားက ကျမရင်ကိုနွေးထွေးစေသလိုပါပဲ။နောက်တော့ ကျမကို ကောင်းကောင်းလိုးတော့တာပဲ

(ဖွတ်-ဖွတ်-ပြွတ်-ဗြွတ်)

လီးစောက်ပတ်အဝင်အထွက် မြည်ချင်တိုင်းမြည်နေသလို သူအားပါပါဆောင့်လိုက်တဲ့အခါများ အသက်ပါပါသွားမလားထင်ရတယ်။သူ့လီးနဲ့ ကိုကို့လီးကအရွယ်အစားမကွာလှပေမယ့် လူငယ်မို့လားမသိဘူး ဆောင့်လိုးအားကလဲသန်မှသန် ငယ်ငယ်ကစက်ဘီးလေထိုးတဲ့အခါ လေထိုးတံနဲ့ထိုးသလိုပါပဲ။
တစွပ်စွပ်နဲ့လို့းနေတာ။

(ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်)

(ဟင့် ဟုတ်ဖဲနဲ့)

ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ကျမအသံတွေက ဆယ်ကျော်သက်လိုအမူတွေပိုနေမိမှန်း ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင်မသိတော့ဘူး

(တကယ်ပြောတာ မမ မမစောက်ဖုတ်ကြီးကလိုးရတာစိမ့်နေတာပဲ)

(သွားပါအပိုတွေ မမ ကအအို အသက်ကလဲကြီးနေပါပြီနော်)

(မကြီးသေးပါဘူး မမရယ် မမကိုအပျိုဆယ်ယောက်နဲ့တောင် မလဲနိုင်ဘူး)

(‌ေမောင်တိုးရယ် ဟုတ်မှပြောပါ)

(ဟုတ်လို့ပေါ့ မမကအအိုသာဆိုတယ် ခလေးလဲ မမွေးရသေးတာရော ဦးကလဲရိုရိုသေသေကိုင်လို့နေမယ် အသစ်အတိုင်းရှိသေးတယ်)

သူပဲကြံကြံဖန်ဖန်ပြောတတ်တယ်။ဟုတ်ဟုတ် မဟုတ်ဟုတ် သူပြောတာကို ‌ေကျေနပ်နေတာအမှန်ပါ။

(မမကျနော့်ကို ‌ေမောင် လို့ခေါ်လေ)

(ဟာမခေါ်ရဲပါဘူး)

ခေါ်ပါ မမရဲ့မောင့်ကိုမောင်လို့

(ဟင့်အင်း)

(မမနော်မောင့်ကိုမချစ်လို့လား)

(မချစ်ပဲနဲ့ခုလိုလိုက်လျောပါ့မလား)

(အာ့ဆိုခေါ်လေနော်မမ ‌ေခေါ်ပါမမရယ်)

ကျမလဲသူ့ကိုစိတ်ချမ်းသာစေချင်တဲ့စိတ်ကအလိုလိုပေါ်လာတာမို့။သူဘောစေဖို့မောင်။လို့တိုးတိုလေခေါ်ပြီးရှက်ရှက်နဲ့သူ့ရင်ခေါင်းဝှက်ထားမိတယ်။

(ဟားးးပျော်ပြီမမရေမောင်တဲ့ပျော်လိုက်တာ)

ပြောလဲပြော အားပါပါနဲ့ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာ သားအိမ်ထဲကတောင်အောင့်တယ်အောင့်ပေမယ့်ကောင်းလိုက်တဲ့အရသာ နှိုင်းမပြတတ်တာမို့

(အမလေးးးမောင်ရယ်သေပါပြီမောင်ရဲ့)

လို့အော်ညီးနေတာမို့မောင်ကလဲသူ့အစွမ်းကြောင့်ကျမလူးလိမ့်ကော့ပျံနေတာကို။ဘောကျစွာနဲ့

(မမရယ်။အားးး။မမ။အား)

အားကုန်လိုးရင်းနှစ်ယောက်လုံးအဆုံးထိတက်လှမ်းလို့တင်းတင်းကြပ်ကြပ်အပြန်အလှန်ဖက်ရင်းနှစ်ဦးသားချစ်ရေစင်ပက်ဖျန်းလို့နေပါတော့တယ်။
ကြုံလာပြန်တော့လဲ-၉

အဲ့နေ့က စပြီးကျမနဲ့ မောင်တိုး အချစ်စံအိမ်သစ် တည်ဆောက်မိကြတယ်။ကျမလဲ ခုအသက်အရွယ်ထိသာရောက်လာတယ်။ကျောင်းတက်ချိန်တုန်းကလဲ စာနဲ့မျက်နှာမခွာ။ကျောင်းပြီးတော့လဲ စာသင်ခန်းထဲပဲအလုပ်ပြန်ဝင်။တခါအိမ်ကပေးစားလို့ ကိုကိုနဲ့ ရပြန်တော့လဲ ကိုကိုက အသက်လဲရ မျိုးရိုးဂုဏ်ရှိန်နဲ့ ကျမကလဲကျောင်းဆရာမဆိုတဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာတွေ ထိန်းသိမ်းနေကြတော့ အိပ်ရာထဲရောက်တဲ့ အချိန်ကလွဲလို့ လူမြင်ကွင်းတွေမှာ တည်တည်တံ့တံ့ကြီးတွေ နေကြတာဆိုတော့သာယာမှုက ပြီးပြည့်စုံခြင်းမရှိခဲ့ဘူးလေ။

နောက်မရှက်တန်းဝန်ခံရရင် ယောက်ျားမိန်းမလိုးကြတာ အတူတူလို့ပဲ ထင်ခဲ့တာ။ခုမောင်တိုးနဲ့ဖြစ်ပြီးမှတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်မတူမှန်းသိရတယ်။မတူတာဆိုတာက အရွယ်အစားကိုပြောတာမဟုတ်ပါဘူး။အာ့လဲပါရင်ပါမှာပေါ့လေ။ကျမအဖို့ကတော့ ကိုကိုနဲ့မောင်တိုးလီးကသိပ်ကွာခြားမှုမရှိပါဘူး။ဒါပေမယ့် ဆက်ဆံတဲ့နေရာကြတော့ ကွာတယ်။

ဒါကြောင့် ငွေကြေးချမ်းသာတဲ့သူတွေ အငယ်အနှောင်းထားကြတာ အပျော်အပါးရှာကြတာနေမှာပေါ့။ကျမလဲခုမှ ပတ်ဝန်းကျင်ကို အိပ်မက်ကလန့်နိူးလာသူ
လို လေ့လာအကဲခတ်မိတော့တယ်။ကာမအရသာကိုခံစားကြတာ မရိုးနိုင်ကြဘူး။ဥပမာ ပြောရရင်ထမင်းစားသလိုပေါ့ ကြက်သားနဲ့ချည်းလဲအမြဲကြငြီးငွေ့ဝက်သားချည်းလဲအမြဲမစားချင် ချဉ်ပေါင်ရွက်ကြော်လေး ငပိ‌ရေ တို့စရာ ဖွယ်ဖွယ်ရာရာလေးလဲ စားချင်ကြတာကို။မစားဖူးရင်မစားချင်သလို။စားဖူးသွားရင်လဲစားချင်နေတတ်တာဓမ္မတာပါ။

ခုဆို ကိုကိုနဲ့ အိပ်ရာထဲ ချစ်စခန်းဖွင့်ရင် မောင်တိုးနဲ့ချစ်ရတာလိုမပြည့်စုံသလိုပါပဲ။ခက်ပြီထင်တယ်။ကျမလဲအသက်ကြီးမှဝက်သက်ပေါက်ပြီ။ မနက်ပိုင်းစာသင်ချိန်ဝင်ပြီး ကျမနားတဲ့အချိန် ခလေးတွေရဲ့ လေ့ကျင့်ခန်းစာအုပ်တွေက အဖြေတွေစစ်နေတဲ့အချိန် ကျမနောက်ကျောကနေ ပခုံးပေါ်လက်လာတင်
လို့ ခေါင်းငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ မောင်တိုးရယ်ပေါ့

(မမ)

(ဟယ် မောင်ကလဲ သူများတွေ မြင်ကုန်မယ်)

(မောင် စာသင်ခန်းတွေ ကလာတာ အကုန်သူ့အလုပ်နဲ့သူပါ ဘယ်သူမှ မသိဘူး)

(ဟာ မောင်ရယ် ခုလိုချိန်ကြီးကို)

ဟုတ်တယ်လေ နေ့လည်တစ်နာရီလောက်ပဲရှိသေးတာ

(ဟာ မမကလဲ မောင်မတွေ့ရတာကြာနေပြီ ဒီမှာကြည့်)

အို ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ သူ့ပုဆိုးကိုဖြည်ပြီးလှပ်ပြတော့အထဲမှာလီးကတောင်ပြီးခါရမ်းနေတာပဲ။

(ခက်လိုက်တာ မောင်ရယ်)

(မခက်ပါဘူး လာ)

ဆိုပြီး ကျမ နေ့လည်နေ့ခင်းတခါတလေ အနားယူတဲ့နောက်ခန်းဆီကို ဆွဲခေါ်တော့တာပဲ။ကျမ အိမ်နဲ့ဘော်ဒါဆောင်ကအလှမ်းဝေးတာမို့ ကျမနေ့လည်အနားယူတဲ့အခါ။လိုအပ်လို့ညအိပ်ရတဲ့အခါမှာ သုံးဖို့ အခန်းတစ်ခန်းသပ်သပ်လုပ်ထားတယ်။ကျမရဲ့ရုံးခန်းနဲ့တွဲလျက်ပေါ့။ခုလဲ မောင်တိုးကျမကိုအဲ့အခန်းဆီဆွဲခေါ်နေတာ
ကို ငြင်းမရလို့လိုက်ပါရပြန်ရော။

အခန်းထဲရောက်တော့ သူကကုတင်စောင်းထိုင်ပြီးပုဆိုကိုလှန်ပေးထားတော့ လီးကမိုးထောင်ငြုတ်သီးလိုကျမလက်တွေကိုဆွဲပြီးအောက်နှိမ်လိုက်တော့ ကျမလဲ
အလိုက်တသိ သူ့ပေါင်ကြားငုတ်တုတ်လေးထိုင်ပြီးသူ့ကိုဘာလဲဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ကြည့်တော့ သူကလဲ သူ့လီးကိုမျက်စပစ် ပြီး စုပ်ဆိုတဲ့အမူအယာပြတာမို့။
မိန်းမပီပီ ကျမသူ့ကိုမျက်စောင်းလေးထိုးပြီး သူ့လီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ ကျမလက်ထဲမှာပူနွေးနေတဲ့လီးကြီးက တဒိတ်ဒိတ်သွေးခုန်နေတာကိုခံစားမိသလို လီးထိပ်ကအရေကြည်လေးတွေက မောင်ဘယ်လောက်ထိလိုးချင်နေတယ်ဆိုတာ ဖေါ်ပြနေသလိုပါပဲ။

ကျမမောင့်ကိုသနားစိတ်တွေဖြစ်ပြီး လီးကိုပါးစပ်နဲ့အသာငုံစုပ်ပေးလိုက်တယ်(ပြွတ်ပြွတ်)(အ အား)မောင်အသံထွက်လာသလို ကျမခေါင်းကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံအုပ်ကိုင်ပြီး သူ့လီးနဲ့ ကျမပါးစပ်ကို လိုးတော့တာပဲ။ကျမလဲပဆင်ပြေအောင်ပါးစပ်လေးကို မဟတဟဖွင့်ထားပေးပြီးလီးအဝင်အထွက်ကို လျှာလေးနဲ့ လိုက်ကစားပေးနေလိုက်တယ်။

(အီးးးမရတော့ဘူးးမမ လိုးချင်ပြီ လိုးမယ် အားး)

ပါးစပ်ကလီးကို ပလွတ်လို့မြည်အောင်ဆွဲထုတ်ပြီးကျမကို ကုတင်ကိုင်ပြီး ဖင်ကုန်းခိုင်းရော။ကျမလဲဖင်ကုန်းပေးလိုက်တော့ မောင်က နောက်ကထမိန်လှန်ပြီး ပင်တီတောင်ချွတ်မနေတော့ဘူး။ ဘေးဖယ်ပြီးလီးကိုသွင်းတော့တာပဲ။အမလေးးကောင်းလိုက်တာ ယားနေတဲ့ကျမ စောက်ပတ်ကလီးဝင်တာနဲ့ သားအိမ်ညှစ်ပြီးလီးကိုစုပ်ပေးထားလိုက်တော့ အအိုပေးမယ့် အပျိုလေးလိုစေးနေတာမို့ မောင်လဲ ကျမဖင်ကြီးကိုစုံကိုင်ဆောင့်တာများ တဘောက်ဘောက် ‌တဖေါက်ဖေါက် မြည်သလိုကျမစောက်ပတ်က လေပြန်အံလို့ဘွီ ခနဲ ဘွီခနဲ့မြည်နေသလို ကျမကိုယ်တိုင်က

(အားးမောင် မောင်ရဲ့ အား)

လို့ မောင့်ကို အားပေးသံတွေကညံနေသလို မောင်ကိုယ်တိုင်ကလဲ

(အီးး အားးအီးးရှီုးးးး)

လို့အံကြိတ်လို့ အားကုန်ဆောင့်လိုးတာက ကျမရဲ့အိစက်နေတဲ့ဖင်ကြီးတွေ တဖြန်းဖြန်းတုန်ခါလို့ပေါ့။

(မောင်။ ပြီးလိုက်တော့ကြာနေလို့မဖြစ်ဘူး)

ကျမသတိပေးလိုက်ရသလို မောင်ကလဲမလိုးရလို့တင်းနေတာမို့ာတအားပိတ်ဆောင့်ပြီး သူ့လီးရေတွေကျမစောက်ဖုတ်ထဲအကုန်သွန်ထည့်ပါလေတော့တယ်။
ကြုံလာပြန်တော့လဲ-၁၀

သူပြီးသွားပေမယ့် ကျမကမပြီးသေးဘူး။ဒါပေမယ့် အခြေအနေက လူသိသွားနိုင်တာမို့ ကျမလဲထမိန်ကိုပြန်ပြီး ပြင်ဝတ်အကျီတွေဆွဲချလို့ သပ်ယပ်အောင်လုပ်နေတဲ့ကျမကို မောင်တိုးက နောက်ကဖက်လို့ ပါးကိုနမ်းရင်း

(မမ ရယ် လိုးလို့အားမရဘူး)

(ဟာ မဖြစ်ဘူးလေ မောင်ကလဲ ခုတောင် မောင့်ကိုသနားလို့ သူများတွေသိရင် သေပြီ)

မောင်တိုးကနောက်ကနေဖက်ထားတော့ လိုးပြီးစပေမဲ့သူ့လီးကမကျသွားပဲ ခပ်မာမာအနေအထားမို့ ကျမဖင်ကြားကိုလာထိကပ်ထားပြီး လက်ကလဲ အကျီပေါ်ကနို့တွေကိုကိုင်နေတာမို့

(မလုပ်နဲ့မောင်ရာ အကုန်တွန့်ကြေကုန်မယ်)

တကယ်က မောင်တိုးလီးအတွေ့နဲ့ နို့ကိုအကိုင်ခံနေရလို့မပြီးသေးတဲ့ အာသီတကြောင့် လိုးတာခံချင်နေတာမဖြစ်သာလို့အောင့်နေရတယ်ပေါ့။

(မမ လိုးချင်တယ်မမရယ် မမကိုစိမ်ပြီးလိုးချင်တာ)

(ဟာ မောင်ကလဲ)

(ဘာလဲ မမကမောင်ကို မချစ်လို့လား)

(မဟုတ်ဘူးလေ မောင်သိတဲ့အတိုင်း အခြေအနေက)

(မမကလဲ လူလုပ်ရင်အခြေအနေဆိုတာ မရစရာမရှိပါဘူး မမသာမောင်ပြောသလိုလုပ်)

(ခြံထဲက အလုပ်သမားထားထားပြီလေ မမတို့အရင်လို သွားလို့မရတော့ဘူး)

(မပူပါနဲ့ မောင့်သူငယ်ချင်းအိမ်ရှိတယ် မမသာမနက်ဖြန်ကျရင် ခြံထဲသွားကြည့်မယ်ပြောပြီး သွားရအောင်)

(အေးပါ မောင့်သဘော မောင့်သဘော)

(အာ့ကြောင့် မမကိုချစ်တာ)

ပြောပြီးလူချင်းခွာတော့ ကျမစောက်ဖုတ်ကို ထမိန်ပေါ်ကအုပ်ကိုင်လိုက်တာ ကိမစောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးသူ့လက်ထဲမှာပေါ့ အဲ့ကိုဆုပ်ညှစ်ပြီးဆောင့်ဆွဲလိုက်တာ

(အားး ကျွတ် နာလိုက်တာကွာ)

မနာပဲနေမလား စောက်မွှေးတွေတောင်ကျွတ်ပါသွားတာကို။သူကတော့ ရီမောရင်းအခန်းထဲကထွက်သွားပေမဲ့ ကျမကတော့ ကာမအရှိန်တက်ဆဲမို့။ကျောင်းကို လက်ထောက်ဆရာမတွေနဲ့ ထားပြီးကျမလဲ အိမ်ပြန်ပြေးလာလိုက်တယ်။အိမ်ရောက်တော့ ကိုကိုက သူ့ပုံမှန်အတိုင်းစာအုပ်တစ်အုပ်နဲ့ ဇိမ်ကျနေတာ
ပေါ့။

(ငယ် ဘာဖြစ်လို့လဲ)

အချိန်မဟုတ် ပြန်လာတဲ့ကျမကို ကိုကိုကမေးလာခဲ့တယ်။ကျမကို စညားထဲက ကိုကိုက ငယ်လို့ခေါ်တာ။မိန်းမ မာယာပဲပြောပြော ကျမလဲ

(ကိုကိုရေ ငယ်ဇက်ကျောတွေတက်လို့)

(ငယ် ပုဇွန်တွေမစားပါနဲ့ဆို ခုတော့တက်ပြီဟုတ်)

အပြစ်တင်တာမဟုတ်ပေမဲ့ ကျမက နှုတ်ခမ်းစူပြီး

(ဘာလဲ ကိုကိုက ငယ့်ကိုမပြုစုချင်တာလား)

(အမလေးးမဟုတ်ရပါဘူးဗျာ လာလာ ကိုကိုဇက်ကျောဆွဲပေးမယ်)

(မလာဘူး ကိုကိုလာခဲ့)

ကျမပြောပြီးအိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီးကျောင်းသွားတဲ့အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်ပြီး ထမိန်ပါးလေးနဲ့ တီရှပ်လေးဝတ်လိုက်တယ်။ဘရာတွေ ပင်တီတွေပြန်မဝတ်တော့ဘူး။ကိုကိုကလိုက်လာပြီး ကျမနောက်ကဇက်ကျောဆွဲပေးတော့ ကျမ တကယ်အကျောတက်နေတဲ့ပုံဖမ်းပြီး ခံနေလိုက်တယ်။ခနနေတာနဲ့

(ရပြီကိုကို ငယ်လဲ ကိုကိုကိုပြန်နှိပ်ပေးမယ် ကိုကိုအိပ်လိုက်)

(နေပစေ ငယ်ကနေမကောင်းပဲ)

(ရပါတယ် အိပ်ဆိုတာမအိပ်ဘူး)

ကျမအလိုကျ ကိုကိုအိပ်ပေးတော့ကိုကို့ပေါင်တွေကိုကျမနှိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး သုံးလေးချင်နှိပ်ပြီးတာနဲ့ကိုကို့လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ဆုပ်ကိုင်တော့ စိတ်မလာသေးလို့ ပျော့ခွေခွေစမ်းမိတာပေါ့။လိုလားနေတဲ့ကျမပိုအသဲယားလာတာနဲ့ ပုဆိုးကိုဖြည်ချပြီး ကိုကို့လီးကို ငုံ့ပြီးစုပ်လိုက်တယ်

(ပြွတ် ပလွတ်ပြွတ်)

အာငွေ့မိတာနဲ့ ကိုကို့လီးက မြွေဟောက်လို ပါးပြင်းထောင်လာသလို ကိုကိုက ကျမခေါင်းကိုလှမ်းကိုင်ရင်း

(အားးးငယ်ရယ်)

ကိုကို့အဖြစ်ကိုကြည့်ပြီး ကျမလိုလားချက်ပြည့်တော့မှာကိုကြိုမြင်လို့ ပြုံးလိုက်မပါတယ်ရှင်။

ကြုံလာပြန်တော့လဲ-၁၁

ကျမရဲ့ လျှာအစွမ်းနဲ့ ကိုကို့လီးကြီးကကျမရဲ့ပါးစပ်ထဲမှာ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲဖြစ်သွားသလို အရေတွေကထွက်လာတာမို့ ကျမပါးစပ်ထဲပြည့်လာလို့ ကုတင်ပေါ်ကနေ ထွေးချလိုက်ရတယ် အပြာကားတွေမှာ မြိန်ရည်ယှက်ရည် မြိုချတာတွေ့ဖူးပေမယ့် ကျမမြိုချရမှာရွံရှာနေမိတယ်။အာ့ကိုပဲမတော်တဆ ဝင်သွားတာရှိသေးတယ်။ကိုကိုလီးရေကနဲနဲညှီစို့စို့နံပြီး အရသာလေးကငံကျိကျိလေး။ ကိုကိုကလဲ မနေနိုင်တော့လို့

(ငယ် ကိုကိုမရတော့ဘူး လိုးချင်ပြီ)

တဲ့ ကျမလဲ ခံချင်နေတာမို့ ပက်လက်လှန်ပြီး ပေါင်ကားလို့ဖြဲထားပေးလိုက်တယ်။ကိုကိုကလဲ ပေါင်ကြားနေရာယူပြီး လိုးတော့တာပဲ။ကိုကိုနဲ့မောင်တိုးကွာတာ အဲ့ဒါပဲကိုကိုကလိုးရင် စောက်ဖုတ်နဲ့လီး ဆောင့်ဖိုးပဲအားသန်တာ။နို့လေးတောင်ကိုင်ပေးဖေါ်မရဘူး။ဒါကြောင့်လဲကျမရဲ့နို့တွေက ပုံမပျက်တာနေမှာ။
ခုလဲကျမကို တဖုန်းဖုန်းဆောင့်လိုးနေတာ ကျမကလဲမောင်တိုးပြီးအောင်မလိုးခဲ့လို့ ယားနေတာကြောင့်အခုလို လိုးပေးတော့အကြိုက်ပေါ့။ဒါပေမယ့် ကိုကိုလိုးတာလို့မမြင်ဘူး။ကိုကို့ကိုအောက်ကဖက်ပြီး မျက်လုံးမှိတ်လို့ မောင်တိုးလိုးတယ်လို့ စိတ်ထဲတွေးနေလိုက်တာ။

(အားးငယ်။ ကိုကို ပြီးချင်ပြီ)

(ပြီးမယ်လေ ငယ် လဲပြီးမယ်ကိုကို)

(အားးးငယျ။ အားးအီးး)

(ဟင့် အင့် ကိုကို ကိုကို)

နှစ်ယောက်သားပြိုင်တူပြီးလိုက်ကြပြီး မှိန်းနေလိုက်ကြပါတော့တယ်။

—။ — ———။ ——

မနက်ထဲက မောင်တိုးစီမံရာ နာခံရမှာမို့ အိမ်ကထွက်ဖို့ အဝတ်အစားလဲတော့ ကုတင်ပေါ်က အပျင်းထူနေတဲ့ကိုကို က

(ငယ် ညက ပြောတာ ဒီနေ့ခြံထဲသွားပြီး အလုပ်သမားခရှင်းမလို့ဆို)

(ဟုတ်တယ် ကိုကိုရေ ဒီနေ့သွားမရှင်းရင် ငတ်လို့ပြဿနာ ရှာနေမယ်)

(အေးလေ ကိုယ့်အလုပ်သမား ကိုယ့်တာဝန်ပေါ့ အငတ်မထားပါနဲ့ကွာ)

(ဟုတ် ကိုကို)

နှုတ်ကအြ့လိုဖြေပေမယ့် စိတ်ထဲကတော့ စိတ်ချကိုကိုငယ်ကအငတ်ထားလဲ သူကအတင်းစားတာ မငတ်ဘူးခုတောင်စားဖို့ဘယ်လောက်ပြင်ဆင်ထားလဲမသိဘူးလို့ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့က ကျမပုံကိုကျမကြည့်ပြီးကျေကျေနပ်နပ်ကြီးပြုံးလိုက်မိတယ်။ကျမကိုငယ်ထဲကသူငယ်ချင်းတွေက(သဇင်ရယ် နင်မျက်နှာလေးကတအားဆွဲဆောင်မှုရှိတာပဲ။မိန်းမချင်းချင်း ငါတို့တောင်ကြိုက်ချင်နေပြီ) လို့ပြောပြောနေသလို လှပတဲ့မျက်ဝန်းတွေမဲနက်ပြီးတန်းနေတဲ့ မျက်ခုံး ပေါ်လွန်းတဲ့နှာတံကြောင့်ကုလားမလေးလို့တောင်ပြောရမလို အောက်နခမ်းတွဲတွဲလေးတွေက ပုရိသတို့ဆွဲစုပ်ချင်စရာ။

မျက်နှာအလှကိုအားရအောင်ကြည့်ပြီး ထမိန်ကိုချွတ်ချလိုက်တယ် လင်မယားနှစ်ယောက်ထဲမို့ ရှက်နေစရာမှမလို တီရှပ်လေးကိုခေါင်းကဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ကျမမှာ ပင်တီလေးနဲ့ ဘရာလေးသာကျန်တော့သာမို့ ပင်လယ်ကမ်းခြေမှာ ရေကစားပြီး နေစာလှုံမယ့်သူလိုလို။မှန်ထဲမှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်သုံးသပ်နေမိတယ်။ပန်းနုရောင် ဘရာရဲ့ ပုံစံခွက်တွေထဲက အဆန့်လို့လျှံထွက်နေတဲ့ ရင်သားအစုံက သားကောင်းမိခင်ပီသလိုက်ပါဘိခက်တာက သားသမီးတွေ မတိုက်ရပဲ မောင်တိုးကိုပဲတိုက်နေရတာ ဝမ်းဗိုက်ကြည့်တော့ အဆီပိုတွေမရှိပဲချပ်ယပ်နေပြီး ချက်ကလဲ လျက်မမို့ အထဲချိုင့်ဝင်နေတယ်။သေးကျဉ်တဲ့ခါးအောက်မှာတော့ စွင့်ကားတဲ့တင်သားတွေကကားလို့ ရှေ့တည့်တည့်ကကြည့်တော့ ခပ်မို့မို့ဆီးခုံလေးအောက်က စောက်ဖုတ်ကြီးရဲ့ဖွံ့ထွားချက်ကပန်းနုရောင်ပင်တီလေးဖုံးကွယ်ထားတာတောင်သိသာမြင်သာနေရော။ကျမ လက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ပွတ်သပ်လိုက်မိတော့ (ဟင်းးး)အရသာပေါ်လာခဲ့တယ်။ အဲ့အချိန်ပဲ ကိုကိုက ကျမကိုနောက်ကသိုင်းဖက်ရင်း

(လှလိုက်တာ ငယ်ရယ် ကိုကိုကံကောင်းတယ်နော်)တဲ့

ဘယ်အချိန်ကုတင်ပေါ်က ဆင်းလာလိုက်မှန်းမသိဘူး။ကျမဘာမှမပြောပဲ သိုင်းဖက်လာတဲ့ ကိုကို့လက်တွေကိုဆုပ်ကိုင်ရင်းပြုံးပြနေမိတယ်။စိတ်ထဲကတော့

(အခု ကံကောင်းတာ ကိုကိုတစ်ယောက်ထဲ မဟုတ်တော့ဘူးရှင့်)

လို့ပြောနေမိတယ်။ ကိုကိုက ကျမကိုသူ့ဖက်ဆွဲလှည့်ပြီး တွဲနေတဲ့ကျမရဲ့အောက်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဆွဲစုပ်နေလို့ ကျမရှောင်တိမ်းရင်း

(မလုပ်နဲ့လေ ကိုကိုကလဲ ခုဆိုးထားတာပျက်ကုန်မယ်ငယ်သွားရတော့မှာ)

(ဆောရီးးကိုကိုက ကိုယ့်မိန်းမ ရဲ့အလှကိုမြင်ပြီးတော့သတိလွတ်သွားတာ)

အော်ကိုကိုရယ် အဲ့ကိုကိုမိန်းမရဲ့အလှတွေကို ခံစားမဲ့သူကအဆင်သင့်။သူ့အတွက်ပြင်ဆင်ထားမိတာ ခွင့်လွှတ်ပါကိုကို လို့ရင်ထဲကတောင်းပန်ပြီး။အများအမြင်မှာအယဉ်ဆုံးဖြစ်အောင် ချိတ်ထမိန်လေးနဲ့ အပေါ်ကလည်ကတုံးရင်ဖုံးအကျီနံ့သာရောင်လေးဝတ်လိုက်တယ်။အဲ့အချိန်ပဲ အိမ်ရှေ့က ဆိုင်ကယ်ဟွန်းသံကြောင့် ပြူတင်းပေါက်ကနေ အောက်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ဆိုင်ကယ်ပေါ်ခွလျက်သားထိုင်နေရာက ကျမတို့အိပ်ခန်းရှိရာကိုမော့ကြည့်နေတဲ့ မောင်တိုးကို တေါ့လိုက်ရလို့ လက်ပြရင်း

(လာပြီ မောင်တိုးရေလာပြီ)

လို့အော်ပြောသလို ကိုကို့ဖင်လှည့်ပြီး

(ကိုကို ငယ်သွားတော့မယ်နော်)

ပြုံးပြီးခေါင်းငြိမ့်ပြတဲ့ ကိုကို့ကို ပြန်းပြုံးပြရင်းပါးကို(ရွှတ်)ဆိုနမ်းပြီး အပေါ်ထပ်ကနေ ကျမ မောင်တိုးခေါ်ရာ လိုက်ဖို့ ဆင်းခဲ့ပါတော့တယ်။
ကြုံလာပြန်တော့လဲ-၁၂

မောင်တိုးကိုနောက်ကဖက်ပြီး ရင်ခုန်စွာနဲ့ လိုက်ပါလာတဲ့ကျမ။ လူအမြင်မှာတော့။ချိတ်ထမိန်နဲ့လည်ဂတုံးရင်ဖုံးအကျီ ဆံပင်ကို အမြင့်ထုံးနဲ့ တကယ့်နန်းဆန်တဲ့အသွင် ဣန္ဒြေရှင်ပေါ့။တကယ်ကတော့ လင်ကြီးငုတ်တုတ်နဲ့ တစိမ်းယောက်ျားလိုးဖို့ခေါ်ရာလိုက်တဲ့မိန်းမ။ပြန်စဉ်းစားရင် ကိုယ့်ကိုကိုယ် လည်းမသတီချင်ဘူး။ဒါပေမဲ့ ဆန္ဒကိုမလွန်ဆန်နိုင်တာ အပြစ်မှမဟုတ်။လူဘုံဘဝ ခဏလေးမှာ ကိုယ်စိတ်ချမ်းသာဖို့ကအဓိကမဟုတ်ပါလား။

ကျမအတွေးလွန်နေရာက ဆိုင်ကယ်ရပ်သွားမှ ဆိုင်ကယ်ပေါ်ကဆင်းလို့ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလေ့လာအကဲခတ်လိုက်တော့ မြို့အစွန်က အိမ်ခြံငယ်ကလေးတစ်ခု အိမ်လေးကလည်း ၁၈ပေ၁၀ပေလောက်ပဲရှိမယ်။အမိုးကသွပ်ပေမယ့် ဝါးထရံ ကာထားပြီး အမြင့်၂ပေလောက်ပဲရှိမယ် အခင်းတော့ပျဉ်ခင်းထားပါတယ်။မောင်တိုးကသူ့လယ်သာဂျာကင်အိတ်ထဲက သော့ကိုထုတ်ယူပြီးတံခါးမှာချိတ်ပိတ်ထားတဲ့ သော့ခလောက်ကို ဖွင့်လိုက်ပြီးတံခါးကိုဆွဲဖွင့်လိုက်ပြီး

(လာလေ မမ)

လို့ကျမ ကိုလှမ်းခေါ်တာမို့ လက်ဆွဲအိတ်လေးပုခုံးချိတ်လို့ ကျမလဲ အိမ်လေးပေါ်တက်လိုက်တယ်။အိမ်ပေါ်ကိုတက်ဖို့ ခြေနင်းခုံလေးပေါ် ဖိနပ်ချွတ်ခဲ့တာမို့ ကြမ်းခင်းပေါ်က ဖုန်တွေကို အထိအတွေ့အရသိလိုက်တာမို့

(မောင့် သူငယ်ချင်းအိမ်ကလဲ လူမနေဘူးထင်တယ်)

(ဘာလို့လဲ မမ)

(ဘာဖြစ်ရမလဲ ဖုန်တွေချည်းပဲ)

ကျမက ကျောင်းဆရာမပီပီ သန့်သန့်ရှင်းရှင်း စည်းနဲ့ကမ်းနဲ့မှ သဘောကျတာလေ

(ဟုတ်တယ် မမ။သူကတစ်လမှ လေးငါးရက်လောက်ပဲ အိမ်ပြန်ကပ်တာ။မောင် မမကိုစိတ်တိုင်းကျလိုးရအောင် သူ့ဆီကသော့တောင်းလိုက်တာ)

မောင်တိုး အပြောကြောင့် ကျမကျောတောင်ချမ်းသွားပေမဲ့ သူ့ကိုမျက်စောင်းထိုးပြီး

(ဟွင့်)

လို့ အမူပိုလိုက်တယ်။မောင်တိုးကတော့ အိပ်ခန်းအနေနဲ့အသုံးပြုတဲ့အခန်းရဲ့ ခန်းစီး ကိုလှပ်ကြည့်ပြီး ကျမကိုလင်ယပ်ခေါ်ရင်း

(လာ မမ)

အိမ်လေးက အခန်းနှစ်ခန်းပဲရှိတယ်။တစ်ခန်းကို အိပ်ခန်း တစ်ခန်းကို ဧည့်ခန်းရောဘုရားစင်လေးပါရှိတာမို့ဘုရားခန်းအဖြစ်ရောပေါ့။

ကျမအိပ်ခန်းထဲဝင်လိုက်တော့ အခန်းထဲမှာက သင်ဖြူးဖျာခင်းပြီး အိပ်ရာလေးတစ်ခု ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးဆင့်ထားပြီး ခြုံစောင်လေးတစ်ထည်ကိုခေါက်လျက်
သားလေး။မောင်တိုးက သူ့ဂျာကင်ကိုအရင်ချွတ်ပြီး တန်းမှာရိုက်ထားတဲ့သံငုတ်မှာချိတ်လိုက်သလို ကျမလက်ကဆွဲအိတ်ကလေးကိုပါယူပြီးအဲ့ငုတ်မှာပဲချိတ်လိုက်ပါတယ်

(ချွတ်လေ မမ)

ကျမကိုချွတ်ခိုင်းသလိုသူဟာသူလဲ အကုန်ချွတ်နေတာမို့ ကျမလဲ မရှက်နိုင်တော့တာမို့ အဝတ်တွေချွတ်လိုက်ရတယ်။အဝတ်တွေကင်းမဲ့သွားတဲ့ကျမကိုကြည့်နေတဲ့မောင်တိုးကိုကြည့်လိုက်တော့ သူ့လီးကအောက်ငိုက်နေရာကအပေါ်ကိုတဖြေးဖြေးထောင်လာတာမြင်တော့ကျမ ကြက်သီးတွေတောင်ထမိတယ်။မောင်တိုးက ကျမကိုဆွဲဖက်ပြီးနခမ်းတွေစုပ်နမ်းသလိုလက်ကလည်းကျမဖင်ကိုဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်ပေးနေတာမို့ကျမလဲ သူ့ကိုပြန်ဖက်ပြီးအနမ်းတုန့်ပြန်နေပါတယ် မောင်တိုးက ကျမဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုဆုပ်နယ်လိုက် ဟဖြဲလိုက်မို့ အဖြဲခံလိုက်ရတိုင်းအ‌ကြောတွေစိမ့်စိမ့်သွားရတယ်။စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးဖောင်းကားလာမှန်းကိုယ့်ဟာကိုယ်သိနေတယ် နို့တွေကတင်းလို့ အသီးထိပ်လေးတွေက မောင်တိုးရင်ဘတ်နဲ့ထိလိုက်တိုင်း စောက်ဖုတ်ထဲ ကျ‌ဉ်ခနဲ ကျဉ်ခနဲ့ခံစားနေရလို့

(ဟင့် မောင်ရယ်)

(မမရယ် လှလိုက်တာ မမရယ် မောင်သေချာကြည့်ဦးမယ်)

ဆိုပြီး ကျမ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကကိုင်ပြီး တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး အကာအကွယ်ကင်းမဲ့တဲ့ ကျမတစ်ကိုယ်လုံးကို အပေါ်အောက် အစုန်အဆန်ကြည့်ရင်း

(တကယ်ပါပဲ မမရယ် နတ်သမီးလေးကျနေတာပဲ)

(ဟာ မောင်ရယ် မကြည့်နဲ့တော့ တော်တော့ကွာရှက်ပါတယ်ဆိုနေမှ)

(မရှက်ပါနဲ့ မမအလှကို ခံစားခွင့်ပေးပါဦး မမနို့တွေကလုံးဝန်းပြီး ထိပ်နားလေးကျအပေါ်ကိုကော့နေရော။ဗိုက်ကလေးကချပ်လို့ တချို့မိန်းမတွေက မမလိုအ
ရွယ်ဆိုရင် ဗိုက်ကအဆီစုပြီးပူနေပြီ)

သူပြောတာလည်းဟုတ်နေတယ် အများကတော့အသက်လေးရလာရင် ဗိုက်ပူလာတတ်ကြတယ်။

(ကြည့်ပါဦး စောက်ဖုတ်ကြီးကလဲ ဖောင်းပြီးမောက်နေတာကလိုးကောင်းမှန်းသိသာတယ်)

(ဟာ တော်ပြီမောင်ရာ ဘာတွေလျောက်ပြောနေမှန်းမသိဘူး)

ကျမပြောရင်း သူ့ဆီအတင်းတိုးဝင်လို့ ရှက်ရှက်နဲ့သူ့ကိုခက်တင်းတင်းဖက်ထားတော့

(ဟားးးမရှင်ပါနဲ့ မမရယ် မောင် မမကိုအားရပါးရစိတ်တိုင်းကြလိုးဖို့ခေါ်လာတာပဲ။မမလဲအားရအောင်ခံချင်လို့လိုက်လာတာ မဟုတ်လား)

(ဟာ မောင်ကပြောလေဆိုးလေ ကဲ ကဲ)

(ဘုန်း ဘုန်း ဘုန်း)

ပြောပြီးသူ့ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်သီးဆုပ်နဲ့ထုလိုက်ပါတယ်။သူကဘာမှမပြောပဲ အိပ်ရာပေါ် ပက်လက်လှန်အိပ်ပြီး ထောင်နေတဲ့လီးကို ကိုင်ပြီး

(လာ မမ ။မမအချစ်တော်ကြီးကိုပြုစုပေးလိုက်အုန်းတော်ကြာစိတ်ကောက်နေဦးမယ်)

ကျမလဲ မငြင်းသာတာမို့ မောင်တိုးလီးရှိရာကိုလေး ဖက်ထောက်လို့ သွားလိုက်ရပါတော့တယ်။
ကြုံလာပြန်တော့လဲ-၁၃

မောင်တိုးလီးကိုကျမစုပ်ပေးနေတုန်း သူကလည်း ကျမခေါင်းကို ကိုင်ကိုင်ပြီးဖိချလို့ တခါတလေအာမှာအာခေါင်ကိုထောက်လို့ ကျမမျက်ရည်တောင်ဝဲတယ်အတင်းရုန်းမယ်လုပ်တော့လဲ လက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ပြီးဖိထားလို့ ကျမပါးစပ်ထဲ လီးကတဆုံးဝင်နေရော။ထွက်လိုက်တဲ့အရေတွေကလဲ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်လို့လျှံတောင်ကျနေတယ်။ ကျမခေါင်းအတင်းထောင်တာက သူ့လီးအရေတွေထွေးထုတ်မယ်ဆိုတာသိလို့

(မြိုချလေ မမ မောင့်လီးရေ မြိုချ အာ့မှမောင့်ကိုစွဲနေမှာ မထွေးရဘူး မြိုချ)

အမိန့်ဆန်ဆန်စေခိုင်းချက်ကို ကျမ မလွန်ဆန်နိုင်လို့ကြိတ်မှိတ်ပြီးမြိုချလိုက်ရတယ် ဂလု ဂလုနဲမြည်ပြီးသူ့လီးရေတွေမြိုချတာသိမှ ကျမခေါင်းကိုဖမ်းချုပ်
ထားတာကနေ လွှတ်ပေးတယ်။ ကျမလဲကမန်းကတမ်းခေါင်းမော့လို့ အသက်ကိုလုရှူလိုက်ရတယ်။

(ဖူးးးအမလေးးလူကိုသေအောင်သတ်နေတာလား)

(ဟုတ်တယ် မမကိုလိုးသတ်အုန်းမှာ)

ပြောပြီးတာနဲ့ ကျမကိုဆွဲအိပ်ခိုင်းလို့ ကျမလဲအလိုက်သင့် ပက်လက်လေးလှန်အိပ်ပြီး ပေါင်လေးစေ့ထားမိတာကိုပဲ

(ဟာ ပေါင်ကားပြီး စောက်ပတ်ဖြဲထားစမ်းပါ)

မောင်တိုးစရိုက်က အရင်နဲ့မတူ တစ်မူထူးနေတယ် ကျမကိုများ ငွေပေးပျော်ပါးတဲ့မိန်းမပုံစံ။ပြောဆိုဆက်ဆံနေတာ။အာ့ကိုပဲ ကျမ စိတ်မဆိုးမိဘူး။ကျေနပ်လို့နေမိတဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင်အံ့ဩနေရော။သူ့ပြောသလိုပဲပေါင်ထောင်ပြီး ကားထားပေးလိုက်တော့ သူကကျမရဲ့ပေါင်ကြားထိုင်ပြီး ကျမစောက်ပတ်ကို သေသေချာချာကြည့်ပြီး လက်နဲ့တောင်ဖြဲကြည့်နေတာမို့

(ဟာ မောင်နော် ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ)

ရှက်လွန်းလို့ပြောမိတဲ့ ကျမကို

(ဘာလုပ်လုပ်ပေါ့ အသာနေစမ်း ငါလိုးတဲ့စောက်ဖုတ်ကိုမှတ်တမ်းတင်ရမယ်)

ပြောပြောဆိုဆိုပဲ ထပြီးသူ့ဂျာကင်အိတ်ထဲက ဖုန်းကိုယူတာမြင်တော့ ဓါတ်ပုံရိုက်တော့မှာပဲလို့ သိလိုက်ပြိး

(မောင် မလုပ်နဲ့နော် မရဘူး အာ့တော့ မရဘူး)

ကျမငြင်းလဲငြင်း ကားထားတဲ့ပေါင်ကိုလည်းစေ့လိုက်ပါတယ်။မောင်တိုးမျက်နှာကသရဲဘီလူးစီးနေသလိုပါပဲ။နီရဲပြီးချွေးတွေနဲ့ဆိုတော့ကျမ ကြောက်လဲကြောက်နေမိတယ်

(ဟာ ပေါင်ကားထားပါဆို)

စိတ်မရှည်အသံနဲ့ ကျမပေါင်တွေကို သုလက်ကြမ်းကြီးတွေနဲ့ ကိုင်ပြီးဆောင့်ဖြဲလိုက်လို့

(အ။ နာတယ်မောင် နာတယ်လို့)

(မနာချင် ခိုင်းသလိုလုပ်)

ကျမကိုများ သူ့ထက်ငယ်တဲ့သူလို သူ့မိန်းမလို အမိန့်တွေပေးနေတယ်။ကျမလဲသူ့ပြုသမျှနုနေရတဲ့ဘဝ။ဖြဲကားထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဖုန်းနဲ့ ရှေ့ထိုးနောက်
ဆုတ် ပုံအမျိုးမျိုးကို သူ့စိတ်တိုင်းကျ ရိုက်နေရော။အခန်းထဲမှာဆိုပေမဲ့ ဝါးထရံကာဆိုတော့ အပေါက်ကျဲကျဲတွေမို့ အလင်းရောင်က မီးထွန်းထားလိုပါပဲ။ရိုက်လို့သူအားရသွားမှ ဖုန်းဘေးချပြီး ကျမစောက်ပတ်ကိုသူ့လီးကြီးနဲ့ တဖတ်ဖတ် ရိုက်နေတယ်။လီးနဲ့အရိုက်ခံရလို့့စောနက ဓါတ်ပုံရိုက်တာသိပြီး ကြောက်စိတ်ကြောက်လျော့ကျတဲ့ ကာမစိတ်တွေပြန်နိုးထလို့လာရပြီ။

(ဟင့် ဟင့် မောင် ။မောင်ရယ်)

သူကတော့ လီးနဲ့ရိုက်လို့ဖောင်းရွပြီး ဖားပြုတ်ကြီးလိုဖြစ်နေတဲ့ကျမစောက်ပတ်ကို သဘောကျစွာကြည့်ရင်း

(မမ စောက်ဖုတ်ကြီးရွနေပြီ ဖောင်းကားနေတာပဲ)

(မောင်ရယ် ဘာတွေလျောက်ပြောနေတာလဲကွာ လုပ်မှာဖြင့်လဲလုပ်တော့)

လီးဆာနေတဲ့ကျမ မရှက်မကြောက်ပြောနေမိပြီ။ကျမထနေတာသိလျက်နဲ့ သူကမလိုးသေးပဲ သူ့လီးကို ကိုင်ပြီးစောက်စိကိုထိုးထိုးစွနေတော့ အထိုးခံလိုက်ရတိုင်းကျဉ်ခနဲကျဉ်ခနဲဖြစ်ပြီး ကျမအငြိမ်မနေနိုင်ပဲဖင်ကြီးကိုကော့လိုက် ချလိုက်ပေါ့

(မောင် မောင်လို့)

(ဘာလဲ မမ)

(ဟင့် ဟင့်)

(ဘာ ဟင့်လဲ)

ကျမကိုသက်သက်နှိပ်စက်နေတာလေ

(မောင် လုပ်တော့လို့)

(ဘာလုပ်ရမှာ)

(ဟာကွာ မောင်နော် ဟင့်)

သူကကျမစောက်ပတ်ဝမှာ လီးကို အထဲမသွင်းပဲ မထိခလုတ်ထိခလုတ် လုပ်နေတာ ကျမလဲ မနေနိုင်လွန်းလို့သူအဝကိုတေ့လိုက်ချိန်မှာ သူ့ကျောပြင်ကြိးကိုဖက်ပြီးအောက်ကနေ ကော့လိုက်တော့ လီးကစောက်ဖုတ်ထဲ(ဖွတ်)ခနဲ ဝင်‌သွားရော

(အားးးမောင်)

သူလဲ ဝင်ပြီးအတူတူ အဆုံးထိဖိချလိုက်တာ ဆီးခုံနှစ်ခု ဂဟေဆက်သလို ကျမရဲ့စိတ်မှာလဲ လူတစ်ကိုယ်လုံးလေထဲလွင့်မြောသွားသလိုပါပဲ။

(ကောင်းလိုက်တဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးးလီးကိုဆိမ့်သွားတာပဲစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်း လိုးလို့ကောင်းဆိုတာအမှန်ပဲ)

(မောင်နော်)

မျက်စောင်းချီပြီးသူ့ကိုပြောလိုက်ပေမဲ့ ဖင်ကတော့ဖြင့်ကော့ထားပြီး မောင့်စိတ်ကြိုက်လိုးဆိုတဲ့အသွင်မို့ သူကလဲ လူငယ်ပီပီဆောင့်ဆောင့်လိုးတာအိမ်လေးတောင်အပြင်ကကြည့်ရင် ခါနေလောက်တယ်။

(ဘွတ် ဘွတ် ဖွတ်ဖွတ်)

(ဗျစ် ဖွတ်ဗျိ)

ဆိုတဲ့လိုးသံစဉ်တွေအပြင် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့် ကျမရဲ့စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် နှာငြီးသံ

(အားးးအမလေးး မောင် မောင်ရဲ့ အဟင့် ဟင့်)

(အင့် အင့် အားး သေပီ သေပီ)

ဆိုတာတွေက အခန်းထဲညံနေသလို စောက်ဖုတ်ထဲကလီးထုတ်လိုက်တိုင်း အဖြူရောင်စောက်ရေတွေလီးရေတွေပေပွနေတဲ့ လီးတံကြီးကိုမြင်ရတာ အသဲယားလိုက်တာရှင် ။မောင်တိုးကစောက်ပတ်ကိုသာလိုးနေတာမဟုတ်ဘူး အပေါ်ဖက်က ကျမနို့တွေကို မညှာမတာဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်နေသလို နို့ကိုလဲတပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်စို့နေတော့ ကျမအတွက်အသဲခိုက်အောင်ကောင်နေရော

(မမ မောင်လည်ကိုသိုင်းဖက်ထား)

(ဘာလုပ်မလို့လဲ)

(မမစောက်ပတ်ထဲ မောင့်လီးဝင်ထွက်နေတာကြည့်ခိုင်းမလို့)

(ဟာ)

(မဟာ နဲ့ ခိုင်းတာလုပ်)

သူပြောသလို ကျမကသူ့လည်ဂုတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့သိုင်းထားတော့ သူကကြမ်းပြင်ကိုလက်ထောက်ပြီးခါးရိုက်အားနဲ့တစ်ချက်ချင်းဆောင့်ဆောင့်လိုးရော။ကျမ
ကပေါငျတှလေထေဲမြွောကျကားထားပေးပွီး သူ့လညျဂုတျဖကျထားတွ့အားနဲ့ ခေါငျးထောငျလို့ ကမြစောကျပတျထဲ သူ့လီးအဝငျအထှကျကွညျ့နမေိတော့ အို ရငျထဲတဖိုဖို တလပြျလှပျပါပဲရှငျ။

ကြုံလာပြန်တော့လဲ-၁၄

ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲကို အဝင်အထွက်လုပ်နေတဲ့ မောင်တိုးလီးကြီးကို မြင်ရလေ စိတ်တွေကမထိန်းနိုင်အောင်ကြွနေမိပြီ။စိတ်ထဲကနေ

(မောင်တိုးရယ် မင်းလီးကြီးနဲ့ မမစောက်ပတ်ကိုပြဲကွဲသွားအောင် လိုးလိုက်ပါတော့ကွာ)

လို့ပြောနေမိပေမဲ့ အပြင်မှာကမပြောရဲတာမို့ မောင်တိုးကဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျမဖင်ကြီးကို လေပေါ်ကိုအားကုန်ကော့ပင့်ထားပေးပြီး လီးတဆုံးဝင်သွားတိုင်း

(အင့် ဟင့်)

လို့ အသံလေးပေးပြီး လီးအရသာကို မျက်လုံးလေးကိုမှိတ် အံလေးကိုကြိတ်လို့ ခံစားနေမိသလို။မောင်တိုးကလဲ ကျမအဖြစ်ကိုကြည့်ပြီး ကျေနပ်အားရလို့ စောက်‌ပတ်ကို လီးနဲ့အားထည့်ပြီးဆောင့်ဆောင့်လိုးလိုက်တာနှစ်ယောက်လုံး

(အင်းးးအားးအီးးးဟင်းး)

နဲ့ အစွမ်းကုန်ဖက်ထားကြပြီးအပြိုင်အဆိုင် သုတ်ရေတွေပန်းထုတ်လိုက်ကြပြီး ငြိမ်သက်သွားတာကတော့အခန်းထဲမှာ အသက်ကိုလုရှူနေတဲ့အသံကလွဲလို့ဘာမှမကြားရတော့သည်ထိပေါ့။

(မမ)

အမောပြေလောက်မှ မောင်တိုးရဲ့ခေါ်သံကြောင့် အခန်းလေးထဲ အသက်ပြန်ဝင်လာတော့တယ်။

(မမ)

(ဟင်)

မောဟိုက်လို့ နွမ်းလျစွာထူးလိုက်တဲ့ ကျမရဲ့နဖူးကိုဖွဖွလေးနမ်းရင်း

(မောသွားလား မမ)

မျက်လုံးလေးမှိတ်လို့ ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြီး

(အင်းး)

လို့ ဖြေလိုက်တဲ့ ကျမရဲ့ မျက်နှာပြင်တစ်ခုလုံးကိုနေရာအနှံ့ ဖွဖွလေးလိုက်နမ်းရင်းက

(ချစ်လိုက်တာ မမရယ် မမကရော)

(ဘာလဲ)

(မောင့်ကိုချစ်ရဲ့လားလို့)

(မောင်ရယ်)

(ဖြေလေ မမ မောင့်ကိုချစ်ရဲ့လားလို့)

(မချစ်ပဲ မောင်နဲ့ဒီလိုနေပါ့မလား)

(တကယ်နော် မမ)

(တကယ်ပေါ့ မောင်ရယ်)

(ပျော်လိုက်တာမမရယ် မောင်လေ မမကို စမြင်ထဲကချစ်နေမိတာ)

(ပိုတာပါ)

(မပိုဘူး စတွေ့ထဲက မမဖင်ကြီးကို စွဲနေတာ)

(ဟာ မောင်က ဖင်ကိုချစ်တာလား)

(မဟုတ်ဘူးလေ ဒါပေမဲ့ အဲ့ဖင်လဲချစ်တဲ့ထဲပါတယ်)

(မောင်နော်)

(တကယ် မမကို ညညမှန်းပြီးဂွင်းထုခဲ့တာ )

မောင်တိုးစကားတွေက ကျမစိတ်ကို ကျေနပ်စေသလိုပဲကြည့်ပါအုန်း ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို သူအဲ့လောက်တပ်မက်နေတာတဲ့လား။

(ခုတော့ မောင်စိတ်ကြိုက်လိုးရပြီ မမစောက်ဖုတ်ကတအားလိုးလို့ကောင်းတာပဲ)

(ဟာ။ မောင်နော် အဲ့လိုမပြောနဲ့ကွာ)

(ဘာလို့လဲ မမရယ်)

(ရှက်တာပေါ့ မောင်ကလဲ)

(မရှက်ပါနဲ့ မမရယ် ဒီနေ့တစ်နေကုန်မမကို စိတ်ကြိုက်လိုးမှာ)

(ဟင့်)

သူ့စကားကြားတော့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးစိမ်ထားတာကိုပဲ စောက်ဖုတ်က ကျဉ်ခနဲ ကျဉ်ခနဲဖြစ်နေရော

(မမက မခံချင်လို့လား)

(ဟင့်)

သူ့ကိုမျက်စောင်းလေးထိုးလိုက်မိတယ်။ကျမမျက်စောင်းထိုးတာကိုကြည့်ပြီး မောင်တိုးကသဘောကျပြီးပြုံးလိုက်ရင်း

(ပြောလေ မမကမခံချင်လို့လား)

(ဟာ)

(မဟာနဲ့ ပြောလေမမ)

(မခံချင်ပဲလိုက်လာပါ့မလား)

(အာ့ဆို ခံချင်တယ်ပေါ့)

(မောင်နော်)

ဆိုပြီးသူ့ရင်ဘတ်ကို လက်သီးနဲ့တဘုတ်ဘုတ်ထုလိုက်တော့ မောင်တိုးကအားရပါးရ ရယ်မောရင်း

(ကဲ အာ့ဆို မမကမောင့်ကို လိုးပေး)

(ဟင်)

သူ့စကားနားမလည်လို့ မျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်ဖြစ်နေတဲ့ ကျမကို

(အော် မမရယ် မမကအပေါ်ကလိုးပေးဖို့ပြောတာ)

အမှန်ဝန်ခံရရင် ကိုကိုနဲ့ကျမ ကာမဆက်ဆံကြရင်သာမာန် လှေကြီးထိုးပဲ နေကြတာ တစ်ခါတစ်လေကိုကိုကပေါင်ကိုထမ်းပြီးလိုးတာမျိုးလောက်ပဲ။အခုမောင်တိုးပြောသလို အပေါ်ကလိုးပေးရမယ်ဆိုတော့ ကြက်သီးတွေတောင်ထတယ်။မောင်တိုးက ကုန်းထလိုက်တော့လီးကစောက်ဖုတ်ထဲက ပြွတ်ဆိုတဲ့အသံနဲ့ထွက်သွားပြီးစောက်ဖုတ်ထဲက အရေတွေကယိုကျလာလို့ မောင်တိုးကလက်ကိုင်ပုဝါနဲ့ ကျမစောက်ပတ်ကိုသုတ်ပေးနေလို့ကျမကပဲသူ့လက်က လက်ကိုင်ပုဝါကို ယူပြီးကိုယ်တိုင်ပဲ သုတ်လိုက်တယ်။အဲ့အချိန်ကျမဘေးမှာမောင်တိုးကပက်လက်အိပ်ပြီးလီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီးထောင်ထားပေးတယ်။တစ်ချီလိုးထားတဲ့ လီးကတအားမမာပဲ တောင်တယ်ဆိုရုံလေး။ကျမလဲ သူ့အပေါ်ခွရပ်ပြီး သူ့လီးရဲ့အပေါ်ချိန်ဆလို့အသာထိုင်ချတော့ သူကလီးကိုစောက်ဖုတ်ဝကိုမှန်းလို့တေ့ပေးနေတယ်။ကျမလဲဖင်ကိုကြွလို့လီးနဲ့တည့်အောင်ချိန်ဆလို့ အသာထိုင်ချတော့ မပျော့မမာလီးကြီးက စောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်လာတဲ့အရသာကအသဲယားစရာပါပဲ။လီးကိုဘယ်ညာနှဲ့လို့ကြွလိုက်ဖိလိုက်နဲ့ လီးကိုသွင်းတာ နောက်ဆုံးတော့ လီးတစ်ချောင်းလုံးစောက်ပတ်ထဲရောက်သွားတော့ သားအိမ်ကိုတောင်ထိနေသလိုပါပဲ။ကိုယ့်စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီးတချောင်းလုံးဝင်သွားတော့မှ ဖင်ကိုကြွပြီး ကျမစိတ်ကြိုက် လိုးပေးနေတော့ မောင်တိုးက ကျမမျက်နှာကိုကြည့်ပြီး အရသာခံနေတယ်

(မောင်နော် ဘာကြည့်နေတာလဲ)

(မမ မောင့်လီးအရသာခံနေတာကိုကြည့်တာ)

(သွားး)

(မသွားသေးဘူး မမအလိုးခံအုန်းမှာ)

ပြောရင်းအောက်ကနေ ကျမနို့တွေကိုဖမ်းစို့နေတော့စောက်ပတ်ထဲလီးကဝင်နေပြီး နို့အစို့ခံရတော့ ဘယ်လိုမှမနေနိုင်အောင်ဖြစ်လာတဲ့ကျမ အပေါ်ကနေလီးကိုတအားဆောင့်ဆောင့်ချလို့ မောင်တိုးတောင်

(အားးးမမ အ မမရယ်)

လို့အော်နေရပါတော့တယ်။
ကြုံလာပြန်တော့လဲ-၁၅

လီး‌တစ်ချောင်းလုံးဝင်နေတာကိုပဲ အထဲက လှိုက်လှိုက်ပြီးယားနေလိုက်တာရှင် ကျမအရှက်တွေသိက္ခာတွေရေစုန်မျောလိုက်ပြီ။မောင်တိုးလီးကို ကျွတ်
လုနီးပါးဆွဲထုတ်ပြီး အားနဲ့ ဆောင့်ပြီးထိုင်ထိုင်ချလိုက်တော့ သားအိမ်ကိုထိတာကအောင့်အောင့်သွားပေမယ့်ခံစားရတာက ကောင်းလွန်းတာမို့ မျက်စိစုံမှိတ်အံကိုကြိတ်လို့ ဆောင့်ဆောင့်ချနေမိတယ်။

မောင်တိုးကလဲ အောက်ကနေကျမဖင်ကြီးတွေကိုသူ့လက်နဲ့ပင့်ပေးလိုက် ဆောင့်ချတဲ့အခါကျ ဆွဲချလိုက်နဲ့ကျမဆောင့်တဲ့အချိန်မှာ သူကလဲ အောက်ကနေအသားကုန်ပင့်ပင့်ဆောင့်ဆောင့်တာမို့ နှစ်ဖက်အရှိန်ကြောင့်ဆီးစပ်ချင်းရိုက်သံ တဖြန်းဖြန်း တဖေါက်ဖေါက်နဲ့လက်ဝါးတီးနေသလိုအသံတွေလှိုင်နေရော။
ဆောင့်နေရင်းကကို အလိုကမပြည့်တာမို့မောင်တိုးလီးကို အဆုံးထိထည့်ထားပြီး မဆလာကြိတ်သလို ကြိတ်တော့ စောက်စိကိုချေသလိုဖြစ်ပြီးး

(အားးမောင်ရယ်။ ဟင့်ဟင့် အ အား)

မနေနိုင်မထိုင်နိုင် ကျမအသံတွေထွက်သလို မောင်တိုးကလဲ ကျမခါးကိုစုံကိုင်ပြီး ကူလို့စကောဝှိက်သလိုမွှေပေးရင်း

(အားးမမ မွှေ မွှေနာနာမွှေပါ မမရဲ့ အားးကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်ကြီးးကွာ)

အံတွေကြိတ်ပြီးမျက်နှာကြီးရဲလို့ မျက်လုံးကအရောင်တွေကထွက်ပြီးနှာထန်နေတဲ့ မောင်တိုးမျက်နှာကိုမြင်လေ ကျမစိတ်တွေထန်လေနဲ့ အားနဲ့ ဖိပြီးပွတ်လိုက်တာများလီးကျွတ်ပြီးစောက်ပတ်ထဲပါသွားမလားထင်ရပါတယ်။

(မောင်ရယ် အဟင့်)

(မမ ငါးလိုးမ မမကြီး လိုးမဝကြီး)

(အဟင့်ဟင့်)

နှစ်ယောက်သား ထွက်မိထွက်ရာတွေပြောရင်း တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်း တစ်ယောက်အငမ်းမရစုပ်နေကြသလို အောက်ကလဲ ကြိတ်တစ်ခါ ဆောင့်တစ်လှည့်လီးနဲ့
စောက်ပတ်က အရသာခံစားနေလိုက်ကြတာ မကြာမီပဲတစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်အရိုးတွေတောင်ကြေမတတ်အားနဲ့ဖက်ကြရင်းး

(မောင် မောင် မမ မမ ပြီးးးးးချင်)

(အားးးမမ။ မောင်လဲ ပြီးးမယ် လိုးးနာနာလိုးးးမမ)

သူ့အားပေးမှုကြောင့်ကျမလဲ အားရပါးရပစ်ပစ်ဆောင့်ချပြီး နောက်ဆုံးတော့ နှစ်ကိုယ်တူတိုင်းပြည်လေးမိုးတွေသဲသဲမဲမဲရွာချလိုက်ကြပါတော့တယ်။

အဲ့နေ့က မောင်တိုးကျမကို နောက်ထပ်ပုံစံမျိုးစုံနဲ့လိုးလိုက်တာ ညနေငါးနာရီထိုးသွားတယ်။ကျမစောက်ပတ်လဲ တစ်နေကုန်လီးအဆောင့်ခံရလို့ နီရဲပြီးယောင်လို့နေလို့ပင်တီတောင်ပြန်မဝတ်နိုင်တော့ဘူး။

(မောင်ရယ် ကြည့်ပါအုန်း မောင်လုပ်တာ ယောင်ကိုင်းနေပြီ)

မောင်တိုးက ကျမစောက်ပတ်ကို အသာလေးအုပ်ကိုင်ပြီး

(မောင့်လီးကို မမေ့အောင် မမစောက်ပတ်ကိုပညာပေးထားတာ)

(ဟွန့် သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း မညှာမတာ)

(မမ မကြားဖူးဘူးလား)

(ဘာကြားဖူးရမှာလဲလို့)

အပျိုပေါက်လေးလို့ ချွဲချွဲပြစ်ပြစ်ပြောနေတဲ့ ကျမကိုမောင်တိုးကဖက်ပြီး ပါးကိုနမ်းရင်းက

(မိန်းမနဲ့နွားမသနားနဲ့ တဲ့။ကျန်တဲ့အချိန်မိန်းမကို ယုယုယယကြင်ကြင်နာနာချစ်ရပေမဲ့ လိုးတဲ့နေရာကြတော့အခုမမကိုလိုးသလို ယောင်ကိုင်းနေအောင် ကွဲပြဲနေ
အောင် လိုးရတယ်။)

(ဟင့်)

(ဘာဟင့်လဲ ခုမောင့်ကို မမပိုချစ်သွားပြီမဟုတ်လား)

ကျမလဲအိမ်ထောင်သည်သာဖြစ်ခဲ့ပေမဲ့ အခုမောင်တိုးလိုးသလို အလိုးမခံခဲ့ရဘူး။မခံရဘူးဆိုတာက ကျမကငြင်းလိုက်တာနဲ့ ကိုကိုကလဲ လူကြီးဆန်ဆန် ကြင်နာသလို အပြုအမူတွေကြောင့် ကျမအလိုလိုက်လို့ မဆက်ဆံခဲ့တာ။ခုတော့ ကျမ မောင်တိုးစိတ်ကြိုက်အလိုလိုက်ခဲ့တာလေ။

(ကြောက်သွားတာပါနော်)

(မှန်မှန်ပြောနော် မချစ်ရင်ချစ်အောင်ထပ်လိုးအုန်းမယ်)

ကျမမောင်တိုးစကားကြောင့်မျက်လုံးပြူးသွားပြီး

(ချစ်တယ် ချစ်တယ် မောင့်ကိုချစ်တယ်)

ကျမရဲ့အဖြစ်ကိုကြည့်ပြီးမောင်တိုးတစ်ယောက်ရီမောသဘောကျလို့နေပါတယ်။အာ့ကိုကြည့်ပြီးသူ့ကိုကျမမျက်စောင်းလေးထိုးရင်း

(ဒါမျိုးကြ တော်တော်သဘောကျ)

(မကျနေမလား မမရယ် ကျနော်ချစ်တဲ့မမက ချစ်တာကိုသိရမှတော့သဘောကျပြီပေါ့)

(ကဲပါမောင်ရယ် မမတို့ပြန်ကြရအောင်နော်)

ကျမသူ့ကိုမလောလို့မဖြစ်ဘူးလေ ခနနေ ပြန်အားပြည့်လာရင်ထပ်လိုးမှာ။

(ဟုတ် မမ ဒီနေ့မမကိုချစ်ရတာ ကျေနပ်တယ် မမကိုလဲပိုချစ်သွားတယ်)

ဘာပဲပြောပြော သူ့စကားကြားရတော့ ကျမလဲကျေနပ်မိတာပဲ။

အဲ့နေ့က အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ညစာတောင်မစားတော့ပဲ လမ်းပန်းလို့အိပ်တော့မယ်ဆိုပြီး အိပ်ရာထဲဝင်ခဲ့ရောအိပ်ရာပေါ်မှာတော့ တစ်နေ့လုံး မောင်တိုးနဲ့ ချစ်ရည်လူးခဲ့တာတွေကို ရုပ်ရှင်အလားပြန်မြင်ယောင်ရင်းကျမနှစ်နှစ်ခ်ြုက်ခြိုက် အိပ်မောကျခဲ့ပါတော့တယ်။

ကြုံလာပြန်တော့လဲ-၁၆

ကျမနဲ့မောင်တိုး အဲ့အိမ်လေးမှာ မကြာခဏ အချစ်စစ်ခင်းကြတာပေါ့။ပထမအကြိမ်ကသာ ကျမသူ့ကိုအရှုံးပေးခဲ့ရပေမဲ့ နောက်ထပ်တိုက်ပွဲတိုင်း ကျမ
ကိုသူနိုင်အောင် မတိုက်နိုင်ပါဘူး သူရဲ့ဗျူဟာအခင်းအကျင်းတွေဘယ်လိုပြောင်းပြောင်း ကျမမဖြုံရေးချမဖြုံအစက ကျမဘဝမှာ ကျောင်းနဲ့အိမ် အိမ်နဲ့ကျောင်းလုံးလည်လိုက်ပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကိုတောင်မေ့ထားမိတာ။ခု မောင်တိုးကျေးဇူးနဲ့ လူ့လောကဆိုတဲ့ ကာမဘုံကိုရရှိပြီးမှ ကာမအရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝခံစားသုံးဆောင်ရပါတော့တယ်။ကျမကလဲ မောင်တိုးနဲ့ဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်းကိုယ့်ကိုကိုယ်ပိုလှချင်လာတယ်။အဝတ်အစားကအစအရင်ကဆို ရင်ဖုံးလည်စေ့ ထမိန်ဆို ချိတ်လိုအထူသားကိုပဲဝတ်တတ်ရာက ခုလိုရင်သားတစ်ဝက်ပေါ်နေတဲ့လည်ဟိုက်ဘလောက်အကျီတွေဝတ်တတ်လာသလိုပဲထမိန်ဆိုလဲ စပန့်သားလို ကိုယ်ပေါ်တင်လိုက်ရင်ကပ်နေပြီးအရှိအတိုင်းပေါ်နေတာမျိုးကို ရွေးဝတ်တတ်ခဲ့ပြီ။

ကျမရဲ့အဝတ်အစားအနေအထိုင်ကြောင့်ပဲထင်တယ်ကိုကို ဝေဇင်တောင် ကျမကို ခုဆို ညတိုင်းလောက်ကိုလိုးနေလို့

(ကိုကိုနော် ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ)

(ငယ်က ခုမှပိုပိုလှလာလို့ ကိုကိုမနေနိုင်တာ)

ဘာပဲပြောပြောအာ့လိုကြားရတော့ ကျေနပ်ပီတိဖြစ်ရတာပါပဲ။အခုဆို ကျမ လီးနှစ်ချောင်းကိုအလဲအလှယ်နဲ့သုံးနေရလို့ထင်တယ်။ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့အကုန်ချွတ်ကြည့်ရင်ဖင်ကြီးတွေကပိုကားလာသလို။မောင်တိုးမညှာမတာဆွဲထားကိုင်ထားညှစ်ထားလို့ နို့ကြီးတွေကလဲ ထွားလာလိုက်တာ ကိုယ့်ဟာကိုတောင် အံ့ဩရတယ်။

ကျမရုံခန်းထဲမှာ ကျောင်းသားတွေရဲ့ လေ့ကျင့်ခဏ်းစာအုပ်တွေကို အဖြေတွေစစ်နေရာက မျက်လုံးထောင့်ကအရိပ်တစ်ခုကြောင့် ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်တော့အခန်းဝမှာ အာကာ ဆိုတဲ့ကျောင်းသားလေး။

(သားးဘာကိစ္စရှိလို့လဲ လာလေ)

ကျမအပြုံးလေးနဲ့ လှမ်းခေါ်လိုက်တော့ အာကာကကျမရှေ့နားထိလျောက်လာပြီး စားပွဲရှေ့ခြေစုံရပ်နေလို့

(ပြော သားးဘာပြောချင်လို့လဲ)

ကျမအမေးကိုပြန်မဖြေပဲ အာကာတစ်ယောက်ကျမကိုငေးပြီးစူးစိုက်ကြည့်နေလို့

(ပြောလေ သား ဆရာမကို ကြောက်စရာမလိုဘူး)

သူမပြောရဲမှာစိုးလို့ ကျမကရေလာမြောင်းပေးပြောလဲပြော အပြုံးလေးကိုလဲသူအားရှိအောင် အစွမ်းကုန်ပြုံးရင်းပြောလိုက်တော့မှ။အာကာ ကသူ့လက်ထဲက ဖုန်းလေးကို ကျမရှေ့ချပြလို့

(ကျနော် ဆရာမကို ဒါပြမလို့ပါ)

သူစကားကြောင့် ကျမလဲ သူပြတဲ့ဖုန်းလေးကိုယူကြည့်လိုက်မိတယ်။

(အို)

ကျမပါးစပ်က ထွက်သွားသလို လူလဲမိုးကြိုးပစ်ခံရသလိုဖြစ်ပြီးစောစောက အာကာ ဝင်လာတော့ ထိုင်ခုံကမတ်တပ်ရပ်မိတဲ့ကျမ အရုပ်ကြိုးပြတ်သလို ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်လျက်ကျသွားပြီး အာကာ့ကိုလက်ညိုးထိုးပြီးး

(မင်းးမင်းဒါကိုဘယ်လို)

ကျမစကားတွေရှေ့မဆက်နိုင်ပါဘူး။သူပြတာက ကျမစောက်ဖုတ်ကို မောင်တိုးလီးသွင်းနေတဲ့ပုံ။ကျမပေါင်ဖြဲထားလို့ စောက်ဖုတ်ကြီးဖြဲပြနေသလိုပုံတွေလေ။
အာကာ ကတော့ မထီသလိုပြုံးပြီး

(မကြောက်ပါနဲ့ ဆရာမပုံတွေကျနော်ကလွဲလို့ ဘယ်သူမှမမြင်သေးပါဘူး)

ကျမစိတ်လဲတကယ်တိုနေသလို ကြောက်တာလဲအမှန်ပါပဲ။

(မင်း ဘယ်ကရလဲ ဒီပုံတွေကို)

(ဟားးဆရာမကလဲ ဆရာမကိုဒီလိုဘယ်သူရိုက်လဲ)

သူ့စကားကြားမှ ကျမကို မောင်တိုးရိုက်တာသတိရပြီး

(ယုတ်မာလိုက်တာ မောင်တိုးရယ်)

ကျမနှုတ်ထွက်စကားကြားတော့ အာကာ က

(မဟုတ်ဘူး ဆရာမ ကိုတိုးဘာမှမသိဘူး)

(သူမသိဘဲ မင်းဆီဘယ်လိုရောက်လဲ)

(အော်ဆရာမ ကလဲ ကိုတိုးကို ဈေးဝယ်ခိုင်းလိုက်ပြီးသူ့ဖုန်းထဲက ကျနော်ကူးထားလိုက်တာ)

(မင်း ဘာသဘောနဲ့ ဒီလိုလုပ်ရတာလဲ)

(ဘာသဘောလဲ ဆိုတော့ ကျနော်လဲ ဆရာမကိုချစ်ချင်လို့လေ)

(ဘာ။ မင်းးလူစကားပြော ငါ မင်းရဲ့ဆရာမကွ)

(ဆရာမလဲ ဘာဖြစ်လဲ မလိုးရဘူးလို့ဘယ်သူပြောလဲ)

အိုရှင် ကျမရှက်လွန်းလို့ အာကာရှေ့ကအငွေ့ပျံပြီးပျောက်သွားချင်တာပဲ။

(မင်းးမင်းး)

ဒေါသအရှိန်နဲ့ခြေတွေလက်တွေတုန်ပြီး စကားလဲရှေ့ဆက်မရ။

(ဆရာမရယ် ဒေါသအာ့လောက်မဖြစ်ပါနဲ့အုန်း စဉ်းစားခွင့်ဒီနေ့တစ်ရက်ပေးမယ် ဆရာမခွင့်မပြုရင်တော့ ဒီပုံတွေနောက်နေ့ကြရင် facebookပေါ်တင်လိုက်ရုံပဲ)

(ဟင်။ မင်းးမင်းး)

ကျမကသာအသားတွေတဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ဒေါသထွက်နေသလောက် အာကာကတော့သူ့ဖုန်းပြန်ယူပြီးကျောခိုင်းထွက်သွားရာကနေ လက်မြှောက်ပြသွားသေး
တာကဖြင့် အသဲယားစရာကောင်းလိုက်တာ။သူထွက်သွားပြီးမှ အာကာ့အကြောင်းပြန်တွေးမိတယ်။ဒီကောင်လေးမိဘတွေက မြို့မျက်နှာဖုံးတွေ ကောင်က
လေးကအလိုလိုက်ခံထားရလို့ ပေတေနေတာ ရုပ်ရည်ကလဲအသားဖြူဖြူဒေါင်ကောင်းကောင်း မင်းသားလုပ်ရင်တောင်ရမယ်။ဆယ်တန်းနှစ်နှစ်ဆက်ကျ အပြင်ဖြေလဲတစ်နှစ်ကျလို့ ကျမဆီရောက်လာတာ။မောင်တိုးနဲ့ကအရင်ကျောင်းတက်ထဲကအသိနေမယ်။အသက်ကလဲမတိမ်းမယိမ်းလေ။

အော် ကြုံလာပြန်တော့လဲ ကျမတစ်ယောက် ဒီအခန်းဒီစခန်းဘယ်လိုများ က ရပါ့မလဲနော်။
ကြုံလာပြန်တော့လဲ-၁၇

ကျမ ဘာမှမလုပ်နိုင်တော့ပဲ အာကာတောင်းဆိုတာကို ဖြေရှင်းဖို့ပဲ နည်းလမ်းစုံစဉ်းစားနေမိတယ်။သူကပြောရင်ပြောသလိုလုပ်မယ့်ကောင်လေး မိဘတွေကချမ်းသာသလို မွေးချင်းတွေထဲမှာလဲယောက်ျားလေးဆိုလို့သူတစ်ယောက်ထဲ အာ့ကြောင့်လဲအလိုလိုက်သလောက်ဆိုးနေတာ။ကျမအတွက် သူ့တောင်းဆိုချက်ကို သဘောတူကြည်ဖြူလိုက်လို့လဲ ဘာမှထူးစရာအကြောင်းမရှိပဲလေ။တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ကျမကိစ္စကိုမဖွဖို့ပဲ။ညနေရေချိုးပြီးမှန်ရှေ့ မှာကိုယ့်အလှကိုယ်ပြန်ကြည့်‌မိတော့ ဖောင်းကားနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်သပ်ရင်း

(အော် ဒီထဲကို နောက်ထပ်လီးတစ်ချောင်းဝင်အုန်းမှာပါလား)

လို့ ကိုယ့်ဟာကိုပြောရင်း ကြက်သီးတောင်ထမိတယ်။

မနက်ကျောင်းတက်တော့ မှင်သေသေနဲ့ ဂိုက်ဆရာမလေးကို

(အာကာ ကို ဆရာမခေါ်နေတယ်လို့ ပြောလိုက်)

ဆိုပြီး စာရင်းတွေလုပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရပေမယ့်ရင်ထဲမှာတော့တဒိတ်ဒိတ် တစ်ခါမှမကြုံဖူးတဲ့အဖြစ်လေ။စဉ်းစားကြည့်ပေါ့ ကိုယ့်ကိုလိုးမယ့်သူကိုခေါ်ပြီး
အလိုးခံပါ့မယ်ပြောရမှာကြီးကို။ရှက်လဲရှက်ပေမဲ့ဒီကိစ္စကဒီတိုင်းထားလို့မှမရတာ။ခနနေတော့ တံခါးဝကအရိပ်တွေ့လို့ အာကာလာပြီဆိုတာသိပေမယ့် မကြည့်ရဲဘူး ကျမအဖြစ်ကပြောင်းပြန်ဖြစ်နေတာ။ဆရာမက ကိုယ့်ကျောင်းသားကို ကြောက်နေရတဲ့အဖြစ်။ကျမစားပွဲရှေ့ကထိုင်ခုံမှာ ဝင်ထိုင်ပြီးကျမကို

(ပြောပါ ဆရာမ ။ဘယ်လိုစဉ်းစားထားလဲ)

အဲအချိန်မှာ ရင်တွေခုန်နေသလို မျက်နှာလဲပူထူပြီးရေဆာသလိုနဲ့ အာခေါင်တွေကခြောက်နေတယ်။သူ့ကိုစပြီးစကား ပြောဖို့ကို မနဲအားယူနေရတယ်။နောက်တော့ကိုယ့်ဟာကို အားပေးပြီး

(အေး သေချာနားထောင်နော်)

ကျမပြောရင်း သူ့မျက်နှာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်မိတော့ ကျမကိုစူးစူးရဲရဲကြည့်နေတဲ့ သူ့အကြည့်ရိုင်းတွေကြောင့် ပြောမယ့်စကားတွေဆက်မထွက်ပဲ မျက်နှာချလို့ ရင်တုန်နေတာကို သူမသိအောင် ထိန်းချုပ်နေရပါတယ်။

(ဆက်ပြောလေ ဆရာမ)

သူ့တိုက်တွန်းစကားကြောင့် ခေါင်းပြန်မော့ပြီး

(မင်း ဒီကိစ္စ မပေါက်ကြားဖို့ ဂတိပေး)

(ဟုတ် ကျနော်ဂတိပေးပါတယ်)

(သေချာတယ်နော်)

(ကျနော်ယောက်ျားပါ)

(အေး ဟုတ်ပြီ တစ်ခုရှိသေးတယ်)

(ဘာများလဲ ဆရာမ)

(မင်းကို တစ်ကြိမ်ပဲ ခွင့်ပြုနိုင်မယ်)

ပြောပြီးသူ့မျက်နှာကိုအကဲခတ်လိုက်တော့ နခမ်းလေးတွန့်ရုံပြုံးလိုက်ပြီး

(အိုခေ ဆရာမ)

ကျမလေ ဘယ်လိုဖြစ်မှန်းမသိဘူး အာကာရဲ့အပြုံးကဆွဲညို့လိုက်သလိုပဲ သူ့မျက်နှာလေးကိုငေးကြည့်နေမိတယ်။

(ပြောအုန်းလေ ဆရာမကို ဘယ်မှာချစ်ရမှာလဲ)

သူမေးလာမှ ကျမသတိပြန်ဝင်လာပြီး ကြိုစဉ်းစားထားတဲ့အတိုင်း ကျမနဲ့မောင်တိုး တို့တွေ့နေကြအိမ်လေးကိုပြောပြလိုက်တယ် ကျမမှာအဲ့အိမ်လေးရဲ့သော့အပိုရှိနေတော့ အဆင်ပြေတယ်လေ။ကျမအပြောဆုံးတော့

(ဆရာမကလဲ တည်းခိုခန်းဆိုဟုတ်သေးတယ်)

(ဘာ။ မင်းမို့ပြောထွက်တယ် တည်းခိုခန်းသွားလို့ လူသိသွားရင် ငါ့ဟာငါသတ်သေရုံပဲရှိတယ်)

(ဆောရီးးဆရာမ အင်းပါ ဆရာမပြောသလိုပဲထားပါ။မနက်ဖြန်နေ့လည် တစ်နာရီနော်။ကျနော်နေမကောင်းဘူးဆိုပြီးမနက်ထဲက ခွင့်တိုင်လိုက်မယ်)

(အေး)

ကျမလဲ ဟန်ကိုယ့်ဖို့ဆိုတဲ့အတိုင်း ခပ်မာမာပြန်ပြောလိုက်ပေမဲ့ သူကတော့ အမှုမထားသလို ထိုင်ရာကထလို့အခန်းထဲက အထွက်ကို လေလေးတောင်ချွန်သွား
လိုက်သေးတယ်။အသဲယားလိုက်တာလေ။ပြေးပြိးကုတ်ပစ်လိုက်ချင်တယ်။
ကြုံလာပြန်တော့လဲ-၁၈

နောက်နေ့အိမ်ကလေးကို ကျမအရင်ရောက်နှင့်နေတယ် အာကာအလာကို စောင့်နေရတဲ့ အချိန်တွေက ကုန်ခဲလိုက်တာရှင်။ကျမဘဝကိုကျမပြန်တွေးမိပြန်တော့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်အပြစ်တင်မိတယ်။ငြိမ်းချမ်းနေတဲ့ ဘဝလေးကို ကာမဂုဏ်အရသာဖက်ဦးစားပေးမိလို့ ခုလိုတပြည့်တစ်ယောက်ရဲ့မယားအလုပ်ခံရတာလို့။တွေးမိတော့ နခမ်းကိုကိုက်လို့ကိုယ့်အဖြစ်ကိုယ်နောင်တရနေမိတယ်။

ခနနေတော့ အာကာဆိုင်ကယ်လေးနဲ့ရောက်လာပြီး ကျမဆိုင်ကယ်ဘေးမှာသူ့ဆိုင်ကယ်ကိုရပ်လိုက်တယ်။ဆိုင်ကယ်ပေါ်ခွထိုင်နေရာက ခေါင်းကဆိုင်ကယ်စီးဦးထုပ်ကိုချွတ်လို့ လက်ကိုင်မှာချိတ်လိုက်တယ်။ခေါင်းကိုခါလိုက်တော့ လည်ပေါ်ဝဲနေတဲ့ဆံပင်တွေကခါနေတာက ရုပ်ရှင်ထဲက မင်းသားပုံစံ။ကျမအိမ်ထဲက သူ့ကိုငေးကြည့်မိရာက သူ့အပေါ်ဘယ်လိုစိတ်မမဖြစ်ဖို့ ထိန်းရမယ်။သူဆက်ဆံရင်လဲ အရုပ်လိုအသက်ကင်းမဲ့အောင်နေလိုက်မယ်။ဒါဆိုသူလဲ တစ်ကြိမ်တစ်ခါနဲ့တပ်လန်သွားမယ်ပေါ့။ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်။

ဂျင်းပြာအထက်အောက်နဲ့ အာကာရုပ်ကမိန်းခလေးတွေကြွေလောက်တာတော့အမှန်။သူကအိမ်ထဲ မဝင်ပဲအိမ်ပတ်ဝန်းကျင်ကို အရင်လေ့လာအကဲခတ်နေလိုက်
သေးတယ်။ပြီးမှ အိမ်ပေါ်တက်လာခဲ့တယ်။ကျမကရှေ့ခန်းမှာ မလှုပ်မရှားမတ်မတ်ရပ်လို့ပေါ့။ကျမကိုပြုံးပြပြီး

(ဆရာမ ရောက်နေတာကြာပြီလား)

သူ့အမေးကို ဘာမှပြန်မဖြေပဲ သူ့ကိုသာစိုက်ကြည့်နေတော့ ခစ် ဆိုတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး ကျမကိုကျော်လို့အိပ်ခန်းဝက ခန်းစီးကိုဖယ်ပြီး အတွင်းကိုကြည့်ပြီး

(ကုတင်လေးတောင်မရှိဘူး)

ကျမကိုပြောသလိုလိုနဲ့ သူ့ဟာသူပြောနေတယ်။နောက်ကျမနားလာပြီး

(ဆရာမ ကိုတိုးနဲ့ ဒီမှာတွေ့နေကြလား)

သူ့အမေးကို

(အာကာ မလိုတာတွေမေးမနေနဲ့ မင်းဂတိအတိုင်းပဲနော်ယောကျာ်းပီပါစေ)

(ဘာကိုလဲ)

(ဘာရမလဲ မင်းနဲ့သဘောတူထားသလို တစ်ကြိမ်ပဲပြီး အာ့တွေအကုန်ဖျက်ပေးရမယ်ဆိုတာ)

(ဟားးးးဘာများလဲလို့ စိတ်ချ တစ်ကြိမ်ထဲမပိုစေရဘူးအားလုံးဂတိအတိုင်းဖြစ်စေမယ်)

သူ့စကားကြောင့်ကျမ နဲနဲအသက်ရှူရပိုပေါ့ပါးလာသလိုပါဘဲ။

(ဒီနေရာမျိုး ဆရာမကိုချစ်ရမှာအားနာတာ တကယ်ဆိုကုတင်နဲ့ဆိုဖာနဲ့)

(တော် အာကာ မင်းနဲ့ငါ ချစ်သူမဟုတ်ဘူး ခုလိုမင်းကိုလိုက်လျောရတာလဲ ငါ့အရှက်သိက္ခာကြောင့်ဆိုတာမင်းသိထားပါ)

သူ့စကားမဆုံးခင် ကျမခပ်မာမာပြောချလိုက်တော့

(ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာမရယ် ဒါပေမယ့် ဆရာမသိဖို့ကကျနော် ငွေပစ်ပေးလိုက်ရင် ကြိုက်တဲ့ဆိုဒ်ကို ကြိုက်တဲ့တည်းခိုခန်းမှာ ပျော်ပါးလို့ရတယ်ဆိုတာပဲ)

(အ အာ့ဆိုလဲ မင်းသွားပျော်လိုက်ပါလား ငါ့ကိုဘာလို့ဒုက္ခလာပေးနေရတာလဲ)

(အာ့ ကတော့ ကျနော်က ဆရာမကိုစိတ်ဝင်စားတာကို)

(ဘာ။ မင်းးမင်းး)

(ဟုတ်တယ် ကျနော့်ကိုကျောင်းစအပ်တဲ့နေ့က ဆရာမတွေ့လိုက်ထဲက တစ်နေ့ဆရာမဟာ ကျနော့်မိန်းခလေးဖြစ်ရမယ်လို့ သန္တိဌန်ချထားတာ)

(ဟင်။ မင်းးမင်းး)

သူ့စကားကြောင့် ဒေါသတွေလှိုက်လှိုက်တက်သလို ကို့ကိုယ်အဲ့လိုစွဲလမ်းသာသိရတော့ ရင်ထဲမှာခံစားချက်ကတစ်မျိုးပဲ။

(ကဲ လာပါ ဆရာမရယ် အဖိုးတန်အချိန်တွေကိုဖြုန်းတီးမပစ်ပါနဲ့)

သူကကျမကိုလက်ဆွဲလို့ အိပ်ခန်းကိုခေါ်ပြန်တော့ အစထဲကဘယ်လိုပုံဖြစ်မယ်ဆိုတာသိသိနဲ့ ချစ်သူလည်းမဟုတ် လင်ယောက်ျားလည်းမဟုတ်ပါပဲ တစိမ်းယောက်ကျားတစ်ယောက်က လိုးဖို့ခေါ်ရာကို မငြင်းသာပဲလိုက်ပါနေရတဲ့ ကျမ။ ရင်ထဲစိတ်ထဲဘယ်လိုနေမလဲဆိုတာစဉ်းစားကြည့်ပါလေ။
ကြုံလာပြန်တော့လဲ-၁၉

အခန်းထဲရောက်တော့ အာကာ ကသူ့အပေါ်ဂျင်းအကျီကိုချွတ်လိုက်တယ်။ပြီးတော့စပိုစ့်ရှပ်လေးကို ခေါင်းကနေဆွဲချွတ်နေတုန်း မြှောက်ထားတဲ့ ဂျိုင်းက အမွှေးလေးတွေနဲ့ပမယ့် အသားဖြူလို့ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြည့်နေမိတယ်။မောင်တိုးကအသားညိုတော့ ဘယ်လိုမှမနေဘူး။အပေါ်ပိုင်းတုံးလုံးဖြစ်သွားတဲ့ အာကာ့ ကို အကဲခတ်လိုက်တော့ အသားဖြူပေမဲ့ ရင်ဘတ်မှာ ရင်မွှေးတွေရှိသလို ဗိုက်ကလံချပ်ယပ်ပြီး မာဆယ်တွေနဲ့ ပေတေနေပေမယ့် အားကစား
ကိုတော့လိုက်စားပုံပါပဲ။

ငေးကြည့်နေတဲ့ ကျမကို ပြုံးပြပြီး

(ဆရာမလဲ ချွတ်လေ)

သူ့အပြောကိုကျမက ဘာမှမတုန့်ပြန်တော့။

(ရပါတယ် ကျနော်ပဲ ချွတ်ပေးပါ့မယ်)

ကျမကအရုပ်တစ်ရုပ်လိုနေမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတာမို့ဘာမှပြန်ပြီးမတုန့်ပြန်ပါဘူး။အာကာကလဲဘာမှမပြောတော့ပဲ ကျမရှေ့လာရပ်တယ်။ခုမှသတိထားမိတယ်။ကောင်လေးကအရပ်တော်တော်ရှည်တာပါလားး။ကျမထက်ခေါင်းတစ်လုံးလောက်ပိုနေတယ်။ကျမရဲ့ရင်ဖုံးဘလောက်ခါးပြတ်လေးကို နှိပ်သီးတွေတစ်လုံးချင်းဖြုတ်လိုက်တော့ ပန်းရောင်လက်တစ်လုံးဘရာဇီယာလေးကဖွံ့ဖြိုးလှတဲ့ ရင်သားတွေကို မနိုင်းမနင်းချုပ်နှောင်ထားတာပေါ်လာပါတော့တယ်။

သူကအကျီကိုဆွဲချွတ်တော့ အလိုက်သင့်လက်ကိုမြှောက်ပေးလိုက်တယ်။အာကာတစ်ယောက် ရုန်းကန်နေတဲ့နို့တွေကြည့်ပြီး အသက်ရှူသံပြင်းလာတာကိုကျမ
သတိထားမိပေမဲ့ မတုန်မလှုပ်ကျောက်ဆစ်ရုပ်လိုပဲနေနေလိုက်တယ်။အာကာကကျ‌မကိုယ်လုံးကိုဆွဲလှည့်ပြန်တော့ အလိုက်သင့်လှည့်ပေးလိုက်တယ်။သူနောက်ကချိတ်ဖြုတ်နေတာကိုလဲ ခံစားသိလိုက်ပါတယ်။ဘရာကိုပခုံးပေါ်ကကြိုးဆွဲချလိုက်တော့လဲ ကျမအသာအယာချွတ်ပေးလိုက်တာမို့သူက ဘရာကိုယူပြီးအခန်းထောင့်ကိုပစ်လိုက်တယ်။ပြီးကျမကိုယ်လုံးကို သူ့ရှေ့ပြန်လှည့်ပြန်ရော။ကျမကတော့ အရုပ်လေးတစ်ရုပ်လိုပဲသူလုပ်သမျှငြိမ်နေလိုက်တယ်။ အာကာ ကကျမရှေ့ကနေပြီးကျမနို့တွေကိုသေချာကြည့်ပြီး

(လှလိုက်တာ ဆရာမရယ်)

ပြောလဲပြော လက်တစ်ဖက်ကကိုင်သလို ကျန်တစ်ဖက်ကိုလည်း ငုံစို့ပါလေရော။အရပ်ကရှည်တော့သူမနဲကုန်းစို့ရတာ ကျမလက်ကအလိုလို သူ့ကျောပြင်ပေါ်တင်လို့ထားမိပါတယ်။

နောက်တော့ ထမိန်ရော ပင်တီလေးပါချွတ်ခံရတော့မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း သူ့ရှေ့ကျမ မတ်မတ်ရပ်နေပါတယ်။အာကာတစ်ယောက် ကျမတစ်ကိုယ်လုံးကိုကိုင်
တွယ်ပွတ်သပ်ပြီး ပါးစပ်က(လှလိုက်တာ)လို့ပြောနေပေမဲ့ ကျမကတော့အသက်မရှိတဲ့ပန်းပုရုပ်လိုပဲနေနေပါတယ်။အာကာ လေ ကျမဖင်ကြီးတွေကိုဆုပ်နယ်ပြီးနောက်တော့ဒူးတုပ်ထိုင်ချပြီး ကျမဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုဘယ်ပြန်ညာပြန် တရွှတ်ရျွတ် နမ်းနေတာ။ဘယ်လိုကောင်လေးလဲမသိပါဘူး ဖင်ကိုပဲနမ်းရတယ်
လို့

(အားးဆရာမရယ် ဆရာမဖင်ကြီးကိုချစ်လိုက်တာ)

(အယ်)

သူ့စကားကြောင့် ကျမပါးစပ်ပိတ်ထားမယ်ဆိုတဲ့စိတ်လွတ်ပြီး(အယ်)လို့ထွက်သွားတယ်

(တကယ် ကျနော့်ဆရာမကိုစတွေ့ထဲက ဒီဖင်ကြီးကိုတစ်နေ့လိုးမယ်လို့ ကျိန်းထားတာ)

(ဟာ)

(ချစ်တယ် ဆရာမရယ်)

ပြောရင်းကျမဖင်ကိုနမ်းနေတာများ တရှုံရှုံတရွှတ်ရွှတ်နောက်တော့အသဲယားလာတယ်ထင်တယ် ကျမဖင်ကိုကိုက်တော့တာပဲ

(အားးးနာတယ် အာကာရယ် ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲတအားနာတာပဲ)

(ဆောရီးးဆရာမ ကျနော်အသဲယားပြီးကိုက်လိုက်မိတာပါ ဥုံဖွဥုံဖွ)

ပြောရင်းသူကိုက်တဲ့နေရာကို တဖွဖွနမ်းနေပြန်တော့စိတ်ဆိုးရမလို ခွင့်လွှတ်ရမလို။

(တော်ပြီ မင်းလုပ်မှာမြန်မြန်လုပ်)

အသံကိုတမင်မာပြီးပြောလိုက်တော့

(ဟုတ် ဆရာမအိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက်လေ)

ကျမလဲမြန်မြန်ပြီး မြန်မြန်အေးတယ်လို့ မျတ်ယူတာမို့အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်လှန်ပြီးပေါင်လဲထောင်ပြီးအသာလေးဟထားပေးရပေမယ့် ရှက်လိုက်တာ။
ကိုယ့်ကျောင်းသားလေးကို အလိုးခံဖို့ပြင်ပေးနေရပါလားလို့ အသိပေါ်လာတော့ ရှက်လွန်းလို့မျက်စိစုံမှိတ်ထားလိုက်တယ်။သူဘောင်ဘီချွတ်နေပြီပဲလို့ အတွေးကြောင့် မှိတ်ထားတဲ့မျက်လုံးကိုအသာလေးမှေးပြီးကြည့်မိတော့

(ဘုရားရေ)

ရင်ထဲကဘုရားတမိတယ်။ဘာလို့လဲဆိုတော့ကျမဆုံခဲ့တဲ့ယောက်ျားသုံးယောက်မှာ အာကာကအသက်အငယ်ဆုံးလေ။ဒါပေမဲ့ လီးကြတော့သူကအကြီးဆုံးဖြစ်နေ
ရော အသားဖြူလို့လားမသိဘူး အာကာလီးက ပန်းနုရောင်ထနေပြီးထိပ်ကမှိုပွင့်ကြီးကနီနီရဲရဲကြီး ကျမကိုဒါကြီးနဲ့လိုးတော့မှာပါလားလို့ သိလိုက်ရတော့ ရင်ခုန်သံတွေမြန်သလို စောက်ပတ်ထဲကကျဉ်ခနံကျဉ်ခနဲပဲ။သူကျမရှိရာကိုလှမ်းလာတော့ ကျမမျက်လုံးကိုအမြန်ပြန်ပိတ်ထားလိုက်တယ်။ကျမပေါင်ကြားသူထိုင်တာလဲခံစားသိလိုက်သလို ကျမဒူးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ပြီးဖြဲတာမို့အလိုက်သင့် ဖြဲပေးလိုက်တယ်။စဉ်းစားသာကြည့်တော့ ကျမစောက်ပတ်ဖြဲပေးထားသူ
ကကျမရဲ့ကျောင်းသားလေးပါဆိုရင်။လူသိလို့ကတော့ကျမခွေးလုံးလုံးဖြစ်ပြီပေါ့။သူ့လီးကျမစောက်ဖုတ်ထဲထိုးသွင်းလာမယ့် အချိန်ကိုကျမမျှော်လင့်စောင်းစားနေတာ အသက်တောင်မရှုမိပဲအောင့်ထားမိတယ်။ကျမမျှော်လင့်နေတုန်းမှာ

(အို)(ဟင့်)

ထင်မှတ်ထားသလို ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ လီးမဝင်လာပဲလျှာကြီးနဲ့အယက်ခံလိုက်ရလို့ စောက်စိလေးကိုလျှာနဲ့ထိုးမိတဲ့ခဏ ကျမပါးစပ်က (အို)တွေ(ဟင့်)တွေထွက်သွားရပါတော့တယ်။
ကြုံလာပြန်တော့လဲ-၂၀

အာကာခေါင်းကို ယောင်ပြီးလှမ်းကိုင်မိမလို ဖြစ်သွားသေးတယ်။ ပြီးမှငါအရုပ်လိုနေမယ်လိုဆုံးဖြတ်ထားတာလေလို့။ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်သတိပေးလိုက်
ရတယ်။အာကာ ကတော့ ကျမစောက်ပတ်ကိုလက်နဲ့အသေအချာဖြဲပြီး လျှာနဲ့မွှေနေတော့တာပဲ။ကျမလည်းလက်သီးကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ပြီး အံကြိတ်ထားရတယ်။စိတ်အလိုမပါအောင် ဒေါသမဖြစ်ဖြစ်အောင် ဆရာမကိုတောင် အကြပ်ကိုင်ပြီးကာမ အရယူတဲ့မုဒိန်းကောင်လို့ ။
ဒါပေမဲ့ ကျမကြာကြာတင်းမထားနိုင်ခဲ့ဘူး။ဘယ်လိုလုပ်တင်းနိုင်မလဲ။အာကာက ကျမအစိလေးကို သူ့ပါးစပ်ထဲ ပြုတ်ပါသွားမယ့်အတိုင်းစုပ်စုပ်ပစ်တာ။အာ့အားတင်းပြီးနေနိုင်သေးတယ်။နောက်တော့သူက အစိလေးကိုသွားလေးတွေနဲ့မနာအောင် ဇတ်ဇတ် ဇတ်ဇတ်နဲ့ကိုက်တော့ ကျမနေမရတော့ဘူး။ဖင်ကြီးကကော့ပြီးအပေါ်မြှောက်မိတော့ အာကာက စောက်ဖုတ်ကိုဖိချပြီးအစိကိုပါးစပ်ထဲငုံပြီးလျှာနဲ့ကလိတော့

(အားးး မရဘူးအာကာ မရဘူးး)

ကျမအော်လဲအော် အလိုလိုသေးကပန်းထွက်တော့အာကာမျက်နှာတစ်ခုလုံးကျမသေးတွေရွဲလို့

(ဟာ ဒုက္ခပါပဲ အကုန်စိုကုန်ပြီ)

ကျမအားနာနာနဲ့ပြောတော့ ။အာကာကပြုံးပြပြီး

(ရပါတယ်ဆရာမရဲ့ ကျနော့်အပြုစုကြောင့် ဆရာမပျော်နေရင် ကျေနပ်ပါပြီ)

ပြောရင်းစောက်ဖုတ်ကိုဆက်ယက်နေတော့ ကျမလဲမတတ်နိုင်တော့ဘူး သူ့ခေါင်းကိုဖမ်းချုပ်ထားပြီး

(ဆရာမတောင်းပန်ပါတယ် မလုပ်ပါနဲ့တော့နော်)

ကျမတောင်းပန်စကားကြောင့် အာကာကယက်နေတာရပ်ပြီး ခေါင်းမော့လို့ ကျမမျက်နှာကိုစိုက်ကြည့်နေတာကို ကျမကလဲပြန်ကြည့်နေကြလို့ အချိန်အတော်ကြာသွားတယ် နှစ်ယောက်လုံးမျက်နှာပြင်ပေါ်မှာတော့တဏှာရမ္မက်သွေးတွေဆူဝေနေတာ အချင်းချင်းတော့သိနေကြပြီ။အာကာအကြည့်ကို ကျမကြာကြာခုခံနိုင်စွမ်းမရှိလို့အရင်မျက်လွှာချလိုက်ရတယ်။ကျမကိုကြည့်လို့အာကာက(အဟက်)ဆိုပြီးတစ်ချက်ရီပြီး ကုန်းထလာပြီး ကျမမျက်နှာဆီကို သူ့မျက်နှာအပ်လာတော့ ကျမရဲ့မသိစိတ်က နှုတ်ခမ်းလွှာကိုမဟတဟလေးဖွင့်လို့ သူ့ဆီကအနမ်းကိုကြိုလင့်မိရော။အာကာ ကလူသာငယ်တာ နာမည်ကတုတ်ကြီးဆိုသ
လို ကာမဆက်ဆံတဲ့အတွေ့အကြုံက ကျမလိုအိမ်ထောင်သည်တောင်လိုက်မမီဘူး။ကျမနခမ်းကိုသူငုံစုပ်ပြီးကျမအာခေါင်ထဲသူ့လျှာနဲ့ မွှေနေနှောက်နေလို့ ကျမ
လျှာနဲ့အပြင်းအထန်ခုခံနေရတယ်။နခမ်းစုပ်နေရုံမကလက်ကလဲ ကျမနို့တွေကို ချေလိုက်နယ်လိုက် အသီးလေးကိုလက်ညိုးလက်မနဲ့ချေကစားလိုက် ဒီကြားထဲ
ဒုတ်ချောင်းလိုမာကျောနေတဲ့ လီးကြီးကကျမစောက်ဖုတ်အမြောင်းအတိုင်းကပ်ပြီးဖိဖိကြိတ်နေတော့ အစိကိုချေပေးသလိုမို့ အထဲကလှိုက်လှိုက်ယားလို့ ဖင်ကို
မြှောက်လိုက်ချလိုက်ဖြစ်နေတဲ့ကျမကို ဘေးကမြင်ရင်ဏှာကြီးလိုက်တာပြောမလားပဲ။

အနမ်းရှည်တော့အသက်ရှူတောင်ကြပ်လာလို့ခေါင်းဖယ်လို့

(နေအုန်းကွာ အသက်တောင်မရှူနိုင်တော့ဘူး)

ဆိုတော့ သူကရီပြီးကျမအောက်နခမ်းလေးကို ဆွဲစုပ်လိုက် ဖျတ်ကနဲမြည်အောင်လွှတ်ပေးလိုက်နဲ့ ကစားနေပြန်ရော

(ဟာကွာ မင်းနော်)

(ဟီးးဆရာမကမကြိုက်ဘူးလား)

(မကြိုက်ပါဘူး)

(အာ့ဆို ဆရာမကဘာကြိုက်တာလဲ)

(ဘာမှ မကြိုက်ဘူး)

(အော် ကောင်းပြီလေ နောက်ကြမှကြိုက်ပြီမပြောနဲ့)

သူကကုန်းထပြီး ကျမစောက်ပတ်ကို ဖြဲပြီးသူ့လီးနဲ့တေ့နေတာမို့ ကျမလဲကြည့်နေမိတာပေါ့ အာ့ကိုအထဲမထိုးထည့်ပဲ ကျမကိုလှမ်းကြည့်ပြီး ပြုံးပြတော့ ကျမရှက်သွားတာပေါ့။ဟုတ်တယ်လေ ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုဖြဲပြီးလီးနဲ့တေ့နေတာကို ကြည့်နေမိတာရှက်စရာပဲလေ။

(အာ )

ဆိုပြီးကျမခေါင်းကိုဘေးစောင်းလိုက်ပြီး သူဘာလုပ်မလဲလို့တွေးပြီးငြိမ်နေလိုက်တယ်ဟော။ ပူ‌နွေးနွေးမာကျောတဲ့အထိအတွေ့ကအပေါက်ဝနားခံစားလိုက်ရတော့ ဝင်လာတော့မှာပဲဆိုပြီးအသက်ရှူအောင့်လို့ဖင်လေးကော့ထားပေးမိတယ်။ကျမနှစ်ခမ်းသားတွေကိုထိုးခွဲပြီးအတွင်းနံရံတွေကိုပွတ်ဆွဲပြီးဝင်လာတဲ့ လီးအရသာကြောင့်

(အ)

လို့ရေရွတ်မိသလို ဖင်ကိုလဲ ကြမ်းကနေလွတ်အောင်မြှောင်ပင့်လို့ လီးကိုဝင်အောင်အောက်ကနေကော့ပေးနေရော ။အာကာရယ်လေ ဆိုးလိုက်တဲ့ကောင်လေး။ကျမအဆုံးထိရောက်စေချင်ပါတယ်ဆိုမှ လီးကိုတစ်ဝက်လောက်ပဲထိုးသွင်းပြန်ထုတ်လိုးနေတယ်။ကျမ မခံချိမခံသာဖြစ်လို့ တစ်ကိုယ်လုံးလူးလိမ့်ပြီး

(အာ အ အာကာရယ်)

(ဘာလဲ ဆရာမ ပြောလေ)

(ဟင့်အင်းကွာ)

ကျမဘယ်ပြောထွက်ပါ့မလဲ။သူကသိသိနဲ့နျိပ်စက်နေတာ။လီးကိုအဝနားတင်တစွက်စွက်လိုးနေတော့ အထဲကအရေတွေလဲစိမ့်ထွက်လို့ လေအံသံတွေတောင်တ
ဘွတ်ဘွတ်မြည်နေပြီ။ကျမလဲသူ့ကျောကိုအတင်းဖက်အောက်ကနေကော့ပေးတာ ကျမကော့လို့လီးထပ်ဝင်တော့မယ်ဆိုရင်သူကဖင်ကိုမြှောက်ထားတော့ လီးက
မဝင်တော့ဘူး။အသဲယားလိုက်တာလေ။နောက်ဆုံးလုပ်မိလုပ်ရာ သူ့ပခုံးကို ကိုက်မိရော။

(အားးနာလိုက်တာ ဆရာမရယ်)

တဲ့။ကျမမျက်နှာကိုစေ့စေ့ကြည့်ပြုံးပြနေတော့

(သွား)

နှုတ်ခမ်းလေးစူလို့ ကြာမူဟန်လေးပြောမိတဲ့ ကျမဟန်ကြောင့် သူလဲထိန်းထားတာကိုလွှတ်လိုက်တယ်ထင်တာပဲ အားနဲ့ဆောင့်ချလိုက်တာ

(အမလေးးအာကာရဲ့)

ကျမသားအိမ်ထဲတောင်အောင့်သွားသလို ကောင်းလိုက်တဲ့လီးအရသာကလဲပြောမပြတတ်အောင်ပေါ့။
ကြုံလာပြန်တော့လဲ(ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)

အစကတင်းထားတဲ့ ကျမရဲ့စိတ်တွေ ဟိုးးးအောက်ဆုံးထိရောက်သွားပြီ။သက်မဲ့အရုပ်တစ်ရုပ်လို နေမယ်ဆိုတဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်က ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ အာကာ့ရဲ့ လီးကြီးတစ်ဆုံးဝင်ချိန် အရေပျော်သွားခဲ့ရပြီ။မပျော်နေပါ့မလား ကျမချိုင်းနှစ်ဖက်ကြားကကြမ်းပြင်ကို လက်ထောက်ပြီး ကျမရဲ့မျက်နှာကိုစေ့စေ့ကြည့်လို့ အားမာန်ပါပါနဲ့ တစ်ချက်ချင်းဆောင့်ဆောင့် လိုးနေတာများ ဖောင်းကားနေတဲ့ ကျမစောက်ဖုတ်လေးတောင်ခွက်ဝင်သွားမတတ်ပဲ။သူ့လက်ဖျံတွေ ကိုဆုပ်ကိုင်ရင်း မျက်နှာဘေးလွဲလို့ နခမ်းကိုသွားနဲ့ဖိကိုက်ရင်း သူလိုးတာကိုရင်ဆိုင်နေရတဲ့ကျမ။ပါးစပ်ကလဲ သူတစ်ချက်ဆောင့်လိုက်လေတ်ုင်း(အင့်)(ဟင့်)နဲ့ထွက်နေသလို အောက်ဖက်က လီးနဲ့စပ်ပတ်ဝင်သံထွက်သံ

(ဘွတ်)(ဖွတ်)(ဘွတ်)(ဖွတ်)

ဆိုတာတွေကလဲ စည်းချက်မှန်မှန်ထွက်နေပါရော။ ကြာလာလေ ကျမ စိတ်တွေပိုကြွလာလေမို့ လူလဲငြိမ်မနေနိုင် အောက်ကနေကော့ပေးမိသလို သားအိမ်ထဲ
အလည်ရောက်လာတိုင်း အာကာလီးကြီးကိုညှစ်ပေးနေမိတယ်။

(အားးအ အဟင့်။ အာကာ အာကာရယ်)

ကျမပါးစပ်က အလိုလိုရေရွတ်မိတော့

(ဗျာ ဆရာမ)

အာကာထူးပြန်တော့

(ဟင့်အင်းး အ အာ့ ဟင့်)

ကျမအဖြစ်ကိုအာကာကြည့်ပြီးသဘောတွေကျနေပြီး

(ကောင်းလိုက်တာ ဆရာမရယ် ကိုတိုးလိုးထားတာတောင် ချောင်မနေဘူး)

(အာ့က မင်းဟာကကြီးတာကို)

ကျမလွှတ်ခနဲထွက်သွားတော့

(ဟင် တကယ်လား ဆရာမ)

သူမေးလာတော့ ကျမ မဖြေရဲဘူးလေ ရှက်တာပေါ့နော်

(ပြောလေ ဆရာမ တကယ်လားလို့)

အတင်းမေးနေတဲ့ သူ့ကို ပါးစပ်ကမဖြေရဲလို့ ခေါင်းပဲငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။

(ပျော်ပြီ ဆရာမရယ် အစကသူများလိုးထားလို့ချောင်နေတာကြီးလိုးရမယ်ထင်တာ ခုတော့ ဆရာမစောက်ပတ်ကို ကျနော့်လီးနဲ့ အပေါက်ချဲ့ရပြီ)

(ဟာ မင်းနော် ပေါက်ကရတွေမပြောနဲ့)

(တကယ်ပြောတာ ဆရာမစောက်ပတ်ပြဲအောင်လိုးရမယ်)

ပြောလဲပြောသလို အစောကတစ်ချက်ချင်းဆောင့်နေရာကနေ စက်သေနတ်ပစ်သလို တဖုန်းဖုန်းလိုးတော့တာပဲ

(အားးအာကာ အားးသေပြီ သေပြီကွာ)

ကျမခေါင်းတွေဘယ်ညာရမ်းသည်ထိဖီးတွေတက်လာပြီး မနေနိုင်တော့လို့ အာကာခေါင်းကိုဆွဲချလို့နှုတ်ခမ်းစုပ်နမ်းမိရော အာကာကလဲကျမနှုတ်ခမ်းကိုငုံပြီးစုပ်
နမ်းနေတယ်။သူ့လက်တွေကကျမချိုင်းအောက်ကလျိုသွင်းပြီးပခုံးနှုစ်ဖက်ကို အားနဲ့ဆုပ်ပြီး ဆောင့်လိုးတာကဆီးခုံနှစ်ခုရိုက်သံက(ဖြောင်းခနဲ ဖြောင်းခနဲ)ထွက်သလိုကျမရဲ့ပါးစပ်ကလဲ(အီးး)ခနဲ(အားခနဲ)အော်နေပြီးပေါင်တွေကို အာကာ့ခါးပေါ်တင်ချိတ်ပြီး ဖင်ကိုကော့ကော့ပေးပြီး အလိုးခံနေရတာကဖြင့် လောကတစ်ခုလုံးမေ့နေရော။ အာကာ့ရဲ့အလိုးတွေစိပ်လေ ကျမအော်ရလေ နောက်တော့ ကျမမထိန်းနိုင်ပဲ

(အားးအ အာကာ ငါ ငါ ပြီးးပြီချင်)

ကျမပြီးချင်မှန်းသိတော့ အာကာကလဲအလိုက်သိရှာပါတယ် တဖုန်းဖုန်းမြည်အောင်ဆောင့်လိုးပေးတော့ ယားနေတဲ့စောက်ဖုတ် အယားပြေသလိုကောင်းလွန်းလို့သူ့ကိုအတင်းဖက်ပြီး ပြီးလိုက်ပါတယ်။ကျမတွန့်လိမ်လို့ပြီးသွားတာသိတဲ့ အာကာကသူ့လီးတစ်ဆုံးထည့်လို့စိမ်ထားပေးပြီး ကျမမျက်နှာလေးကိုစေ့စေ့ကြည့်လို့

(ကောင်းရဲ့လားးဆရာမ)

(ဟာ ဟင့်)

ကာမအဆိပ်ပြေပြီဆိုတော့ ရှက်လို့သူ့ရင်ဘက်ထဲကိုခေါင်းသွင်း သူ့ကျောပြင်ကြီးကိုသိုင်းဖက်ပြီးငြိမ်နေမိတယ်။အလိုက်သိတဲ့အာကာကလဲငြိမ်နေပေးပါတယ်။
ကျမလဲ စိမ်ထားတဲ့လီးကိုညှစ်ရင်းအရေတွေကုန်စင်အောင်ထုတ်လိုက်တော့တယ်။ပြီးမှ ရင်ဘတ်ထဲကခေါင်းပြန်ထုတ်ပြီး စိတ်ထဲကအလိုလို ဖြစ်လာတဲ့ဆန္ဒအတိုင်း အာကာ့ပါးနျစ်ဖက်ကိုဘယ်ညာတရှုံရှုံ့နမ်းမိလိုက်တယ်။အာကာတစ်ယောက်ကျမအပြုအမူကြောင့်

(ဆရာမ ကျနော့်ကို မမုန်းတော့ဘူးနော်)

ကျမလဲ ရှက်ရှက်နဲ့ပဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ရပါတော့တယ်အဲ့နေ့က အာကာကို တစ်ကြိမ်လို့ပြောခဲ့တြ့ကျမ အကြိမ်ကြိမ်ပြီးခဲ့ရပေမယ့် အာကာကတော့ကျမကို ပုံစံမျိုးစုံနဲ့လိုးပြီး နောက်ဆုံးခွေးလိုးလိုးရင်းမှ သူပြောသလို တစ်ကြိမ်ပဲပြီးခဲ့ပါတယ်။နောက်မှသူပြောပြမှသိရတာက သူကဆေးသောက်ထားတာတဲ့ ကျမကတစ်ကြိမ်ပဲလို့ပြောခဲ့တာကြောင့် တန်အောင်ဆိုပြီးဆေးအသုံးပြုခဲ့တာတဲ့လေ။တော်ပါသေးရဲ့ ကျမကို မောင်တိုးကလိုးကျင့်ရအောင်လိုးပေးထားလို့ ရုပ်ပျက်အောင်မဖြစ်နေမဲ့ အဆောင့်ခံရတာများလို့ စောက်ဖုတ်လေးနီရဲပြီးနဲနဲယောင်တာတော့ရှိတာပေါ့။အာကာကလူငယ်ပေမယ့် ယောက်ျားပိသပါတယ် သူ့ ဂတိအတိုင်းကျမပုံတွေကိုကျမရှေ့မှာပဲဖျက်ပေးခဲ့သလို ကျမစကားနားထောင်လို့ အနေအထိုင်ဆင်ခြင်ရှာပါတယ်။

ခုတော့ကျမ ဆီမှာ ရင်သွေးငယ်လေး ကိန်းအောင်းလို့နေပါပြီ။ဒီရင်သွေးကို ကိုကိုဝေဇင် ကလဲသူ့ရင်သွေးပါဆိုပြီး ဝမ်းသာကြည်နူးနေသလို။မောင်တိုးကလဲ ကျမကို မောင်တို့ရင်သွေးလဲနော် လို့ပြောပြီးပျော်နေသလိုစူနေတဲ့ ကျမဗိုက်ကို ကြည့်ပြီးးအဓိပ္ပါယ် ပါပါကြည့်နေတဲ့ အာကာ အကြည့်ကိုလဲ ကျမနားလည်ပေမဲ့ ကျမကိုယ်တိုင်လဲ မဝေခွဲတတ်ပါဘူး။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကြုံလာတဲ့သံသရာက ဆုံလာဖို့ သားသားလား မီးမီးလား ကျမဘဝထဲရောက်လာမှာပေါ့ အမှန်ပါပဲလေ။

(ပြီးပါပြီ)

9-7-2021(Friday)

ခင်ဗျားတို့ရဲ့။ တိမ်ပြိုမိုး