Cbမှ ရင်ဖွင့်သံ အပိုင်းအစလေးများ
🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔

( စ/ဆုံး )
🌲🌲🌲

” အိမ်နီးနားခြင်း ”
💕💕💕💕

” ဒေါက်ဒေါက် … ဒေါက်ဒေါက် ”

အဆက်မပြတ် တံခါးခေါက်သံကြောင် ကျမလည်း သားလေး ဇင်ကိုနဲ့ကစားရင်း တိုက်ခန်းတံခါး ဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။တံခါးဝမှာ ဖိတ်စာလေးကိုင်ပြီး ပြုံးပြနေတဲ့ လူချောလေး တစ်ယောက်ပါ။

” မမ … မင်္ဂလာပါ ”

ကျမ တခါမှ မမြင်ဖူးတဲ့ ကောင်လေးကို ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ပြုံးပြမိလိုက်တာပေါ့။

” မင်္ဂလာပါကွာ … ဘာကိစ္စလည်း မသိဘူး ”

ဒီတိုက်ခန်းကို သားလေး ၆လလောက်က ပြောင်းလာတာ။ခု သားလေး ၁နှစ်ပြည့်တော့မှာဆိုတော့ ကျမတို့ရောက်တာ ၅လကျော် ၆လပဲ ရှိသေးတယ်။အသိမိတ်ဆွေလည်း သိပ်မရှိဘူး။မောင်နဲ့ကျမက ၃နှစ်ကွာတယ် ကျမက ၂၂နှစ် မောင်က ၂၅နှစ်ထဲမှာပါ။မောင်က အလုပ်နဲ့အိမ်ပဲ အချိန်ကုန်တတ်တာ။ကျမကလည်း ဈေးနဲ့အိမ်ပဲ အချိန်ကုန်နေတာပေါ့ရှင်။သူများတိုက်ခန်းတွေဘက် အလည်မသွားတတ်တာလည်းပါမယ်။

” သားနာမည် … တေဇာနိုင်ပါ … မမတို့ တောင်ဘက်ခန်း ပြောင်းလာတာ မကြာသေးဘူး … နက်ဖန် တိုက်တက်ဆွမ်းကပ်မလို့ … မာမီက ဖိတ်ခိုင်းလိုက်တာ ”

ပြောပြီး ပြုံးပြနေတဲ့ ကောင်လေးနူတ်ခမ်းက ယောကျင်္ားလေး မတန်ပဲ နီထွေးထွေးနဲ့ရှင့်။သွားတက်လေးက အထင်းသားပဲ။မျက်ခုံးထူထူ နှာတံပေါ်ပေါ်လေးနဲ့ မျက်နှာသွယ်သွယ်လေးမို့ တကယ်ကို လူချောလေးပါပဲ။ဆံပင် ခလယ်ကွဲဂုတ်ထောက်လေးနဲ့ တခေါင်းလုံးမဟုတ်ပဲ ရှေ့ပိုင်းလေးတင် ရွှေအိုရောင်လေး ဆိုးထားသေးတယ်။အသားဖြူဖြူ တီးရှပ်အနက်ကိုယ်ကျပ်လေးနဲ့ လက်မောင်းဖွေးဖွေးလေးက နှင်းဆီပုံတက်တူးလေးရော အောက်က သရီးကွာတား ဘောင်းဘီတိုဝတ်ထားတာ ဘော်ဒီကျစ်ကျစ်လေးနဲ့ လုံးဝအမိုက်စားလေး။

” အော် … မမနာမည်က … ဟေသီဟန်စိုးပါ … မမအမျိုးသားက … ကိုသော်ဇင်တဲ့ အလုပ်သွားတုန်း ”

ကျမလည်း ကိုယ့်နာမည်ကိုယ် မိတ်ဆက်ရင်း ကောင်လေးနား တိုးကပ်လိုက်တယ်။ပထမဆုံးရေမွှေးနံ့သင်းသင်းနဲ့ ယောကျင်္ားချွေးနံ့ ရောရက်လေး ကျမနှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာတာပေါ့။

” ဟုတ် … မမ … ဟိုဘက်ခန်းတွေ အကုန်ဖိတ်ပြီးပြီ … မမတို့ အခန်းက လူမရှိဘူးထင်လို့ … ခုန ဒီက ဖြတ်သွားရင်း ကလေးသံကြားမှ လူရှိမှန်း သိတာ … ခ်ခ် ”

ပြုံးပြန်ပြီ ဒုတိယအကြိမ် ဒီတခါ အနီးကပ်မို့ ကျမ ရင်ခုန်သွားရတယ်ရှင်။မဖြစ်သင့်မှန်းသိတယ် မောင်နဲ့ကျမက ရည်းစားသက်တမ်း ၂နှစ်ကျော်မှ လက်ထပ်ခဲ့တာ။အိမ်ထောင်သက် ၃နှစ်အတွင်း ၂နှစ်လောက်က အိမ်ငှားနေရင်း ဒီတိုက်ခန်းက မောင့်ဘက်က အမွှေရလို့ ဝယ်ပြီးနေကြတာပါ။မြို့အစွန်နားမို ပေ၂ဝ ပေ၄ဝ အခန်းတွေပါ။တိုက်ခန်းတတွဲကို အခန်း၈ခန်း တွဲဆောက်ထားတာ။လူသွားလူလာ ပြတ်တာက လွဲလို့ အေးအေးဆေးဆေး နေတတ်တဲ့ မောင်နဲ့ကျမ အတွက် တကယ်အဆင်ပြေတဲ့နေရာလေးပါပဲ။

” အော် … မမက … အပြင်မထွက်တတ်တော့ … အမြဲ တံခါးပိတ်ထားမိတာ … တံခါးပတ်ထားတော့ ဖုံမဝင်ဘူးလေ … ဖုံမဝင်တော့ အမှိုက်လှဲရ သက်သာတာပေါ့ကွ … ခ်လ်း ”

မထင်ပဲ ကျမလည်း ကောင်လေးကို အရွှန်းဖေါက်မိသွားတယ်။

” မမ … သား အိမ်ထဲ ဝင်လို့ရမလား … ကလေး ချီကြည့်ချင်လို့ ”

” ဝင်လေကွာ … သားလေးကလည်း မင်းမော့ကြည့်နေတာ … သူငယ်ချင်း … ဖွဲ့မလိုထင်တယ် ”

ကျမစကားဆုံးတော့ ကောင်လေးက တိုက်တက်ဖိတ်စာကို ကျမလက်ဆီလှမ်းပေးပြီး သားလေးဆီ လျှောက်သွားလိုက်တယ်။မော့ကြည့်နေတဲ့ သားလေးကို ပွေ့ချီရင်း သားလေးပါးပြင်နုနုလေးကို သူ့နှာခေါင်းလေး မြုပ်အောင် ဖိနမ်းပစ်တာ။အံအောစရာပါပဲ သားလေးက ကောင်လေးနမ်းတာကို မကြောက်တဲ့အပြင် တခိခိနဲ့ မျက်လုံးလေးပိတ်နေအောင် ရီနေတာရှင်။

” ဟေ့ရောင် … ဦးဦးကို ချစ်လားကွ ”

ကောင်လေးက မြူတော့ သားလေးက သူ့လက်ကလေးနဲ့ ကောင်လေးမျက်နှာကို ဖမ်းကုတ်နေတော့တာ။

” တေဇာနိုင် … အဲ … ကိုနိုင် … အဲ မောင်လေး ”

” ခ်ခ် … မမ အဆင်ပြေသလို ခေါ်ပါ … အိမ်က … တေဇာလို့ခေါ်တယ် … သားအသက် နောက်လဆို ၁၉နှစ် ပြည့်ပြီ … အဲကျ … မွေးနေ့လုပ်မှာ … မမတို့ မိသားစုကို ကြိုဖိတ်တယ်နော် … ကလေးလည်း ခေါ်ခဲ့ … မာမီနဲ့ ဒယ်ဒီက … ကလေး တအား ချစ်တာဗျ ”

” ဟုတ်ပါပြီ … တေဇာရယ် … သားအသက်က ၁၉နှစ်သာ ပြောတယ် … ထွားလိုက်တာကွာ ”

” ဗျာ … မမ ”

” အာ … တေဇာ … ဘောဒီက … ထွားကြိုင်းတာ ပြောတာပါ ”

” သားက … ဂျင်မ် … ဆော့တယ်လေ … ကျောင်းပိတ်လို့ ဒီလာနေတာ … ဒုတိယနှစ် အီကိုဘာသာ ယူထားတာ ”

” အော် … ကလေးက … မျက်နှာ ကုတ်တယ်နော် … သတိထား ”

” ဟုတ် … အ ”

” ဟော … ပြောရင်း ဆိုရင်း … ကုတ်မိပြီ ထင်တယ် ”

တကယ်လည်း ကလေးက တေဇာ့မျက်နှာကို လှမ်းကုတ်နေတာ။တေဇာက မျက်နှာနောက်ဆုတ်လိုက်ပေမယ့် ကုတ်မိသွားတယ်။

” ရပါတယ် … မမရယ် ”

” ပြပါဦး … မမကို ”

ကျမလည်း တေဇာနိုင့်လက်ထဲက ကလေးကိုဆွဲယူပြီကြမ်းပြင်ပေါ်ချ ပြီးမှသူမျက်နှာကို အနီးကပ်သေချာကြည့်လိုက်တာ။နှာတံစင်းစင်းလေး ဘေးနား ပါးပြင်ဘက် အစင်းကြောင်းလေး ထင်သွားတာပေါ့။

” နေဦး … အရက်ပျံလေး တို့သွား ခဏနဲ့ခြောက်သွားမှပါ ”

” ဟာ … နေပါစေ … မမရာ … ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ”

” ခဏပဲ စပ်တာပါကွ … ဒီကစောင့် … မမ အရက်ပျံနဲ့ဂွမ်း သွားယူမယ် ”

ကျမလည်း အိမ်ထဲ အရက်ပျံနဲ့ဂွမ်းသွားယူပြီး တေဇာနိုင့် ပါးလေးပေါ်က လက်သည်းရာ အစင်းကြောင်းလေးကို အရက်ပြန် တို့ပေးလိုက်တယ်။စိတ်ထဲ စိုးရိမ်စိတ်နဲ့အားနာစိတ်လေး ဖြစ်နေမိတာ။ကိုယ့်ကလေးက ကုတ်လိုက်တာလေ။

” အ ”

” ဟယ် … ဒီခန္ဓာကိုယ်ကြီးက … ဒီလောက် စပ်တာလေး … မခံနိုင်ဘူးပေါ့ … ခ်လ်း ခ်လ်း ”

” ရုတ်တရက် … မို့ပါဗျ ”

” အာ … ဘယ်လာကိုင်တာလဲ ”

တဇောနိုငျက ကမြ အရကျပွနျတို့တော့ စပျပွီး သူ့လကျနစျဖကျက ကမြကို လှမျးကိုငျတာ မထငျမှတျပဲ ကမြ နို့အုံတှေ ကိုငျမိလကြျသားဖွစျတာ။ကမြ သှေးသားတှေ ခကြျခငြျး ဆူပှကျလာတယျ။အိမျမှာ ကလေးနဲ့ လှတျလှတျလပျလပျ နခြေိနျမို့ အစပါးလေးကို ဂါဝနျအတိုပုံစံလေးနဲ့ တှဲခြုပျထားတဲ့ အကငြျ် ီလကျတကိုငျး လေး ဝတျထားမိတာ။ခါတိုငျးလိုပဲ အောကျက ဘောျလီခံမထားမိဘူး အတှငျးခံဘောငျးဘီလညျး ဝတျမထားဘူး။တဇောနိုငျက ကမြ ကလေးနဲ့ကစား နတေဲ့ခြိနျ ရုတျတရကျရောကျလာတာလေ။ တဇောနိုငျလကျက ကမြ ရငျသားတှဆေုပျကိုငျမိတော့ အကငြျ် ီအပါးလေးပဲ ခွားပွီး ကိုငျခံရသလို ဖွစျနတောပေါ့။

” ဟာ … ဆောရီးနော် … မမ … ကျနော်က လက်မောင်းကို လှမ်းဆွဲလိုက်တာပါ ”

ပြောရင်း ရဲတက်လာတဲ့ တေဇာနိုင့် မျက်နှာချောချောလေးကို ကြည့်ရင်း ကျမစိတ်ထဲ ရယ်ချင်သလိုလိုု ကြည်နုူးသလိုလိုနဲ့ ဝေဒနာလေးတခု ခံစားလိုက်မိတယ်။မောင်ကလွဲပြီး ကျမနို့အုံလေးကို ဘယ်သူမှ မကိုင်ဖူးဘူးလေ။

” အင်းပါ … လွတ်တော့လေကွာ ”

” ဟာ … ဟုတ်ဟုတ် ”

ကျမနို့တွေ ကိုင်ထားရင်း ကျမသတိပေးမှ နို့အုံကိုလွတ်ပြီး တံခါးပေါက်ဆီ ထွက်ပြေးသွားတယ်။အဲဒီချိန်က စပြီး တေဇာနိုင်က ကျမရင်ထဲ မောင်နဲ့အတူ နေရာယူသွားတာ ကျမ မသိခဲ့ပါဘူး။မောင့်အပေါ် အကြိမ်ကြိမ် တောင်းပန်ခဲ့ရတဲ့ ရက်တွေလည်း များလှပါပြီလေ။

////////////////////

” ဟေသီရေ … မောင်သွားပြီဟေ့ … သားလေးကို ညနေကြမှ … အမတို့ ပြန်ပို့ပေးလိမ့်မယ် ”

သားလေးက မောင်နဲ့ အပြင်လိုက်ရမှာမို့ ပြုံးရွှင်နေတာပဲ။မောင့်အမက ၁ပတ်ကို ၂ရက်လောက် ကလေးကို ဖုန်းဆက်ခေါ်လေ့ရှိတယ်။ မနက်ကနေ ညနေထိ ခေါ်ထားပြီး ညနေပိုင်းကျ လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး လာပို့ပေးကြပါတယ်။မောင်က မနက်ပိုင်း အလုပ်သွားရင်း ကလေးကို သူ့အမအိမ် ဝင်ပို့ပေးရတာပေါ့။

” အင်းပါ မောင်ရဲ့ … ဆိုင်ကယ် … သေချာမောင်း … သားလေးရေ … တာ့တာ ”

မောင်တို့ သားအဖ နူတ်ဆက်ပြီးတာနဲ့ ကျမလည်း တိုက်ထဲ ပြန်ဝင်ခဲ့တယ်။ထမင်းဟင်းချက် ပြီး မနေ့က အဝတ်တွေလျှော် ပြီးရင် အိပ်ယုံပဲ။ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ် မီးဖိုခန်းထဲဝင်လာလိုက်တယ်။ထမင်းကျက်ပြီးတာနဲ့ ဆူးပုတ်ရွတ်နဲ့ကြက်ဥလေး ရောကြော်လိုက်တယ်။မနေက ဆိတ်သားချက်တွေ အများကြီး ကျန်သေးတာမို့ အသားမချက်တော့ပဲ ပဲရာဇာဟင်းရည်းလေး တည်နေတုန်း ကျမ ခါးပေါ် လက်ကလေးနှစ်ဖက် ရောက်လာတာပဲ။နှာခေါင်းထဲ ရေမွှေးနံ့လေးဝင်လာတာနဲ့ လှည့်ကြည့်စရာ မလိုပါဘူး တေဇာနိုင်မှန်း ကျမသိတာပေါ့။

မှတျမှတျရရ တဇောနိုငျ့ မှေးနေ့ကစပွီး ကမြနဲ့တဇောနိုငျ့ ဆကျဆံရေး ပွောငျးလဲသှားခဲ့တာပဲ။သူ့မှေးနေ့မှာ ဘောငျးဘီတို တစျထညျလကျဆောငျဝယျပွီး ကမြတို့မိသားစု သှားခဲ့ကွတာ။အကငြျ် ီလကျပွတျအပွာနုလေးနဲ့ ဂါဝနျအရှညျအနကျလေး ဝတျသှားလိုကျတယျ။မောငျက စတစျကောျလံနဲ့ ပိုးပုဆိုးလေးဝတျတာ။တဇောနိုငျက ကောျလံပါတဲ့ အကငြျ် ီလကျရှညျ အဖွူကို အောကျခံထားပွီး ကုတျအကငြျ် ီနီညို ဝမျးတကျနဲ့ တကယျကို မောျဒယျတစျယောကျအတိုငျး အပွတျမိုကျနတောပေါ့။တဇောနိုငျ့မိဘတှကေလညျး ကမြတို့မိသားစုကို ခငျပါတယျ။ကလေးဆို မွငျတာနဲ့ လကျပေါျက မခဘြူး။အုံးနို့ခေါကျဆှဲစားပွီး မောငျက ပွနျသှားတာတော့ ကမြနဲ့ကလေးပဲ ကနြျခဲ့တာ။ကမြလညျး တခွားဧညျ့သညျတှေ ကူပွီးဧညျ့ခံပေးနလေိုကျတယျ။

လူရှငျးတော့ ကမြလညျး ဆီးသှားခငြျတာနဲ့ သနျ့စငျခနျးဝငျပွီး သေးပေါကျလိုကျတယျ။ပွနျအထှကျမှာ တဇောလှိုငျက မထငျမှတျပဲ ကမြနားရောကျလာပွီး မှေးနေ့လကျဆောငျ တောငျးနတောပေါ့။ကမြက ဘောငျးဘီတို ပေးထားကွောငျးပွောတာကို မရဘူး သကျသကျပေးရမယျ ဆိုပွီး ကမြ နားနားလေး တိုးတိုးကပျပွောနတော။တဇောနိုငျ့ စကားကွောငျ့ ကမြ တကိုယျလုံး သှေးတှဆေူပှကျလာပွီး စိတျထဲ တရှိနျးရှိနျးနဲ့ ခံစားလိုကျရတယျရှငျ။ကမြ ပွနျပွောမယျ အလုပျ တဇောနိုငျ လကျတှကေ ကမြအကငြျ် ီ ီအောကျနားစလေးကို အပေါျလှနျတငျပစျတယျ။

ကမြစိတျထဲ လူတစျယောကျယောကျ ဝငျလာမှာ ကွောကျနမေိတာပေါ့။တဇောနိုငျက အေးဆေးပဲရှငျ့ ကမြအကငြျ် ီကို လညျပငျးထိလှနျပွီးတာနဲ့ ဘောျလီကို နို့နှစျလုံးကွားအလယျကနေ အောကျဆှဲခပြစျတယျ။ဘောျလီက ပငျ့ထိနျးပေးသလိုဖွစျပွီး တငျးကားလာတဲ့ ကမြနို့အုံထိပျက နို့သီးခေါငျးလေးတှကေို တဖကျပွီးတဖကျ အငမျးမရစို့နတေော့တာပဲ။အားရတော့မှ လကျဆောငျအတှကျ ကြေးဇူးလို့ ပွောပွီး လှညျ့ထှကျသှားတာ။ကမြလညျး သနျ့စငျခနျးထဲ ပွနျဝငျပွီး ဘောျလီပွနျတငျရငျး အကငြျ် ီကို ပွနျဆှဲခတြော့ ပေါငျခွံက စိုစိစိလေး ဖွစျနတောပေါ့။

ထမိန်အောက်နားစဆွဲတင်ပြီး လက်နဲ့ ပေါင်ကြားစမ်းမိတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်က ကျမအဖုတ်လေး အရည်တွေရွှဲနေတော့တာပါပဲ။

” မ ”

တေဇာနိုင် အသံကြောင့် ကျမဟင်းရည်မွှေရင်း တွေးနေတဲ့ အတွေးစလေး ပျက်သွားရတာပေါ့ရှင်။

” ဘာလဲ … သားရယ် … ငြိမ်ငြိမ်နေကွာ … ဟင်းရည် တည်ထားတာ … မကျက်သေးဘူး ”

ကျမလည်း တေဇာနိုင့်ပြောရင်း ဟင်းရည်မြည်းကြည့်နေတာ ပေါ့တာနဲ့ ဆားနဲနဲ ထပ်ခတ်လိုက်တယ်။တေဇာနိုင့်မွေးနေ့ ပြီးတော့ နောက်ရက်တွေ တေဇာနိုင်က ကျမတိုက်ခန်းဘက် ရောက်ရောက်လာတော့တာပဲ။ကလေးလည်း တေဇာနိုင်က သံယောစဉ်ဖြစ်နေတာပေါ့။မောင်ကတောင် စနေသေးတယ်။တေဇာနိုင့်ကို မိန်းမယူ ကလေးမွေးကွ ဆိုပြီး။တေဇာနိုင်က မိန်းယူစရာမလိုကြောင်း ကျမတို့သားလေးရှိတယ်ဆိုပြီး ပြန်ပြောနေတတ်တာ။အနေနီးတော့လည်း မမြင်နိုင်တဲ့ သံယောစဉ်ကြိုးလေးတွေ ရစ်ပတ်မိတာပေါ့နော့။တေဇာနိုင်က လူမရှိရင် ကျမကို မလို့ပြောင်းခေါ်တတ်တယ်။ကျမလည်း သူသုံးနုူံး ပြောတဲ့အတိုင်း သားလို့ ပြောင်းခေါ်တာပါ။

” ဇင်လေးရော … မ ”

” ကလေးက … ဒီနေ့ … သူ့အဒေါ်အိမ်ပါသွားလေရဲ့တော် ”

” ဒီနေ့တော့ ပျင်းစရာကြီးပဲ … ဒါပေမယ့် … တမျိုးကောင်းပါတယ်လေ ”

” မယ့်လေးတော် … ဘာကောင်းနေတာပါလိမ့် ”

ကျမလည်း တေဇာနိုင့်ကို ကျောပေးပြောရင်း ဆူလာတဲ့ ဟင်းရည်ကို ဇွန်းအကြီးနဲ့ မွှေပေးနေတာ။

” ဇင်လေး … မရှိတော့ … သားတစ်ယောက်ထဲ … နို့စို့ရမှာလေဗျာ ”

ပြောရင်း တေဇာနိုင်လက်တွေက ကျမခါးပေါ်ကနေ အပေါ်တက်လာရင်း နို့အုံကို ညှစ်ချေကစားနေတာရှင်။

” ဒါပဲ … ဟွန့် … လူကြီးက ကြီးလှပြီ … နို့က မဝနိုင်ဘူး ဖြစ်နေတာ ”

” ဒါတော့ … မ နို့သီးလေးက ဘယ်ချိန်စို့စို့ ရဲပြီး နို့ရည်ထွက်တော့ … စို့ မဝတာပေါ့ဗျ … ခိခိ ”

” ကဲပါ … ဖယ်ပေးဦး … ဟင်းရည်ကျက်ပြီ … ဘာစားလာခဲ့လည်း … ထမင်းစားမလား ”

” မစားချင်ပါဘူး … မရာ … နို့စို့ချင်တာပါဆို ”

” ခ်ခ် … ဒါဆိုလည်း … အခန်းထဲက စောင့် … မ … ရေချိုးပြီး … လာခဲ့မယ် … ၁၅မိနစ်ပဲ စောင့် ဟုတ်ပီလား ”

” မစောင့်ပါဘူး … လာတော့ဗျာ ”

တေဇာနိုင်က ကျမနို့တွေညှစ်ရင်း မီးဖိုခန်းထဲက ဇွတ်ဆွဲခေါ်နေတာပေါ့။နောက်ကျောကနေ ကျမဖင်ကြားထဲ ထောက်ထားတဲ့ ဟာကြီးကလည်း မာထင်နေပြီ။

” ဟဲ့ …… ခဏ …… ဟင်းရည်အိုး အောက်ချဦးမယ် … တကတည်း … ဇွတ် ”

ကမြလညျး ပွောသာပွောနရေတာ နို့တှညှေစျနကေတညျးက အောကျက တဆစျဆစျနဲ့ ခံစားနရေတာပါ။အိပျခနျးထဲရောကျတာနဲ့ ကုတငျစောငျးမှာ ကမြကို ခွတှေဲလောငျးခထြိုငျခိုငျးနတောပေါ့။ပွီးမှ တဇောနိုငျက ကမြနဲ့မကြျနှာခငြျးဆိုငျ ဒူးထောကျပွီး ကွမျးပွငျပေါျထိုငျလိုကျတယျ။ဒါက တဇောနိုငျ့ အကငြ့ျပါ။ကမြလကျတကိုငျး အကငြျ် ီလေးကို ပုခုံးနှစျဖကျကနေ အကငြျ် ီကိုငျးလေးတှေ ဗိုကျပေါျထိ ဆှဲခပြစျပွီး ပေါျလာတဲ့ နို့သီးခေါငျး နီတာရဲလေးတှကေို အငမျးမရနဲ့ တဖကျပွီးတဖကျစို့တော့တာပဲ။တဇောနိုငျရဲ့ နူတျခမျးလေးထဲ နို့သီးခေါငျးလေး မွုပျသှားတိုငျး ကမြ သူ့ခေါငျးလေးကို ခပျတငျးတငျး ဆှဲကပျထားရငျး နို့စို့ခံပွီး ဇိမျယူနမေိတယျ။

နို့သီးခေါင်းတဖက် စို့တိုင်း တေဇာနိုင့်လက်တဖက်က ကျန်တဲ့နို့သီးထိပ်လေးကို ချေချေပေးတာပါ။နို့ရည်လေးထွက်လာပြီး သူ့လက်ထိပ်လေးတွေကပ်တာနဲ့ အဲဒီလက်ချောင်းလေးကို ကျမပါးစပ်နား ကပ်ပေးတတ်တယ်။ကျမလည်း နို့ရည်ပေကပ်နေတဲ့ တေဇာနိုင့် လက်ချောင်းလေးကို ထိပ်ကနေ အရင်းထိ ဆွဲစုပ်ပေးမိတာပေါ့။ခဏနေတော့ ကျမလည်း ညာဘက်ခြေထောက်လေးမြှောက်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်ဒူးထောက်ထိုင်နေတဲ့ တေဇာနိုင်ပေါင်ကြား စမ်းကြည့်နေတာ။ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ သူ့ပေါင်ကြားထဲက မာထင်နေတဲ့အရာကို ခြေဖမိုးနဲ့ ထိမိနေပြီ။

” မင်းဟာကြီးက … မာနေပြီနော်သား ”

” အင်း … နို့စို့ဦးမယ် … မ ရယ် ”

ကျမနို့တွေကို အားရအောင်စို့ပြီးမှ ထရပ်ပြီး သူ့ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖွင့်တာ။

” ဟိတ် … ဘောင်းဘီချွတ်ကွာ ”

” မ … ကျတော့ … အောက်က အကာအကွယ်နဲ့ ”

” အွန်း … ကြည့် ”

ကမြလညျး တဇောနိုငျ့ရှေ့ အကငြျ် ီ ီစကပျတှဲလကြျလေးကို ခြှတျပွလိုကျတယျ။အဲကမြှ တဇောနိုငျကာ သူ့အဝတျစားတှေ ခြှတျတာ။

” ခ်ခ် ခ်ခ် … ဘော်ဒီက အမိုက်စားပါလား သားရယ် … ဘယ်ချိန် ကြည့်ကြည့် မိုက်တယ် ”

” ဘော်ဒီပဲလား … မ ရယ် … သား ဟာကြီးရော ”

” ဟွန့် နော် ”

” လက်ဖယ်ပေး … မ … ရာ … ဖယ်ကွာ ”

ကျမလည်း တေဇာနိုင့်ကို မရိုးမယွလေး ပြောပြီး မျက်နှာ လက်နဲ့အုပ်ထားလိုက်တယ်။မရပါဘူးရှင် ကျမလက်တွေဆွဲဖယ်ပြီး သူ့လီးနဲ့ မျက်နှာအနံ့ထိုးပွတ်တော့တာ။မောင် အမြတ်တနိုးနမ်းနေတဲ့ ကျမ ပါးပြင်လေးတွေ တေဇာနိုင်ရဲ့ လီးရာတွေ ဖြစ်နေပါပြီ။တဖြည်းဖြည်း တေဇာနိုင့်လီးမာထင်လာတာနဲ့ ကျမနူတ်ခမ်းတွေကလည်း အဆင်သင့်ပါပဲ။ကျမကို ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှဲချရင်း ကျမနို့အုံပေါ် တက်ထိုင်တတ်တယ်။ထိုင်ပြီးတာနဲ့ ညာလက်နဲ့သူ့လီးကိုကိုင်ထိန်းရင်း ကျမနူတ်ခမ်းပေါ် ဒစ်နဲ့ ထိုးပွတ်တော့တာ။

ကျမ လျှာလေး ထောင်ပေးထားရင် လျှာထိပ်လေးကို လီးထိပ်နဲ့ကန်လန့်ဖျက်ပွတ်ရင်း ဇိမ်ယူတတ်သေးတယ်။ခဏနေရင်တော့ ကျမ ပါးစပ်ကို ဟခိုင်းပြီး ခါးအားနဲ့ လီးကို တရစ်ချင်းထိုးသွင်းတာပေါ့။မောင့်လီးကို တခါတလေမှ စုပ်ပေးရတဲ့ ကျမ တေဇာနိုင့်လီးကျတော့ နေတိုင်း လိုလို အရင်းထိ မျိုပေးရတယ်။ကျမပါးစပ်ကို အားရအောင် လိုးပြီး လရည်ကို ပါးစပ်ထဲပဲ ပန်းထုတ်ပစ်တတ်တာ အကျင့်တခုပဲ။သူပြီးတာနဲ့ ရပ်မသွားဘူးရှင့် တေဇာနိုင်ရဲ့ ထူးခြားချက်က အဲဒါပေါ့။သူပြီးတာနဲ့ ကျမ အဖုတ်ကို တန်းယက်ပေးတယ် တခါတခါဆို မောင်က မနက်ပိုင်းထလိုးသွားတာ မဆေးမိဘူး တေဇာနိုင်က မရွံရှာပါဘူး ကျမစောက်ပတ်ယက်ရင်း မောင့်လရည်တွေပါ ရောမျိုပစ်တယ်။

စောက်ဖုတ်တင်မဟုတ်ဖူးရှင့် ဖင်ပေါက်ပါ ထိုးယက် ကလိပေးတာ။လူငယ်သလောက် ဆွဲဆောင်မှု့ကလည်း ကောင်းနေတာပေါ့။လိုးပြီဟေ့ ဆိုလည်း ကျမ ကို အရင်ပြီးအောင် လိုးပြီးမှ သူပြီးအောင်လိုးတာ။ခုလည်း ကျမအဖုတ်ယက်ပြီးတာနဲ့ သူ့လီးကို ကျမစောင်ခေါင်းထဲ တေ့ပြီး လိုးနေတာပဲလေ။လရည်ထွက်ထားပေမယ့် လီးက လျော့ကျမသွားဘူး အဲဒီအတွက် သူလေ့ကျင့်ထားတယ်ပြောတယ်။တေဇာနိုင်ရဲ့ ထိထိမိမိရှိလှတဲ့ လိုးချက်တွေကို ကျမ ကြာကြာတော့ တောင့်မခံနိုင်ပါဘူး။ဆီးခုံးချင်းထိအောင် ဆောင့်လိုးတတ်တဲ့ သူ့ရဲ့ လိုးချက်တွေအောက် စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ခဲ့ရတာပါပဲ။ခုထိ မောင်မသိအောင် တေဇာနိုင့်ကို ကျမ အလိုးခံနေတုန်းပါပဲရှင်။

……………………………
Cbမှ ရင်ဖွင့်သံ အပိုင်းအစလေးများ { ၂ }
🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔

( စ/ဆုံး )
🌲🌲🌲

” ရင်ထဲမှာတော့ သောကရာသီ ”
💘💘💘💘💘💘💘💘

” သွားပြီလား … ကိုမင်း ”

” ဟုတ် … မမိုး ”

” မသက်ထားရော ”

” ရှိတယ် … မမိုး … တံခါး စိထားတာ … ဝင်သွားလိုက် ”

ကြုပျ ဆိုငျသှားကာနီး အိမျက အထှကျ မကြျစောငျးထိုးအိမျက မမိုးက အကငြျ် ီလေး ကိုငျရငျ လှမျးမေးနတောပါ။ကြုပျလညျး ကြုပျမိနျးမ သကျထား အိမျထဲရှိကွောငျး ပွောပွီး ဆိုငျကယျနဲ့ထှကျခဲ့လိုကျတာ။ကြုပျနာမညျက မငျးသူ ဒါပမေယျ့ ကြုပျမိနျးမ ခေါျသလို ကိုမငျးပဲ ခေါျကွတာမြားတယျ။ကြုပျအသကျက ၃၅နှစျထဲရောကျပွီ အလုပျက ဈေးက သံဆိုငျတခုမှာ လုပျတယျ။ကြုပျက လုပျသကျလညျးကွာ ပါးရညျနပျရညျရှိတော့ ပိုငျရှငျက လကျမလှတျခငြျတာပေါ့။သူ့တူမနဲ့ ပေးစားထားတာ ကွညျ့တော့။ကြုပျမိနျးမနာမညျက သကျထားလှငျပါ ကြုပျကတော့ သကျထားပဲ ခေါျတယျ ဟိုးအရငျထဲကပဲ။

သက်ထားနဲ့ ကျုပ်ကို ပေးစားတော့ ကျုပ်အသက်က ၃ဝပဲရှိသေးတာ အိမ်ထောင်သက်က ၅နှစ်ကျော်ပြီ ကလေးမရသေးဘူးဗျ။သက်ထားက လိုတာလား ကျုပ်ကလိုတာလား မသိပါဘူး ဆေးစစ်ဖို့ ပြောကြပေမယ့် မစစ်ဖြစ်ကြပါဘူး ဒီတိုင်းပဲ နေလာခဲ့တာ။သက်ထားက အရပ်ပုပေမယ့် ပုခုံးကျယ်ပြီး တင်တွေရင်တွေက သူ့နေရာနဲ့သူ အတော်ကြည့်ကောင်းတာဗျ။မျက်နှာသွယ်ပြီး အသားလတ်တယ်။ကျုပ်က ညိုတယ်။

ဒီလိုဗျ ကျုပ်နဲ့သက်ထား အိမ်ငှားနေရင်း နဲ့ ကျုပ်ဘက်က အမွှေရလိုက်တော့ သက်ထားက သူ့ဦးလေး ကျုပ်ဆိုင်ရှင်ကို အကျိုးကြောင်းပြောပြီး ခုနေတဲ့ မြေဝိုင်းလေး ဝယ်ခိုင်းတာပေါ့။ကျုပ်ပိုက်ဆံက သိန်း၉ဝပဲရတာပါ မြေက သိန်း၁၂ဝ သက်ထားဦးလေးက သိန်း၃ဝစိုက်ဝယ်ပေးတယ်။အိမ်က ထရံကာ သွပ်မိုးပေါ့ အောက်က အုတ်ခင်း အိမ်က ကျုပ်တို့ပိုက်ဆံနဲ့ ဆောက်တာပါ။ကျုပ်တို့ ဆိုတာက သက်ထားပိုက်ဆံရော ပါပါတယ်။သက်ထားက စက်ချုပ်တာဗျို့။အပ်ထည်မရှိရင် အော်ဒါ ယူချုပ်တာ။

၂နှစ်အတွင်း သူ့ဦးလေး ပိုက်ဆံ သိန်း၃ဝလည်း ဆပ်ပြီးပါပြီ။နောက်တနှစ်ကျ အိမ်ကိုနောက်ရွေ့ပြီး အောက်က အုတ်ခင်းပစ်တာ။နောက်ဖေးမှာ ရေလောင်းအိမ်သာနဲ့ အိမ်သာဘေးကို ရေကန်အသေးလေး ကပ်ဆောက်ထားတယ်။အိမ်နောက်ဆုတ်တော့ အိမ်ရှေ့ ပေ၂ဝလောက် နေရာ အလွတ်လေး ပေါ်လာတာပေါ့။အမှန်က အိမ်တစ်လုံးဆောက်ပြီး အိမ်ငှားထားမလို့ ကြံထားတာဗျ။အကောင်ထည် မဖေါ်ဖြစ်တာ။အဲဒီ မြေအလွတ်ကြောင့် ကျုပ်စိတ်တွေ ရှုတ်ထွေးကုန်တာဗျ။

ဒီလိုပါဗျာ အိမ်ပြင်ဆင်ပြီးတော့ မျက်စောင်းထိုးတိုက်ခန်းကို ပြောင်းလာတဲ့ မမိုးကြောင့်ပေါ့။မမိုးနာမည်က ခင်မိုးမြင့်ပါ ကျုပ်မိန်းမနဲ့ အရင်ခင်တာ မိန်းမက မမိုး ခေါ်တော့ ကျုပ်လည်း မမိုးပဲ ခေါ်လိုက်တယ်။မမိုးက ကျုပ်ထက် ၃နှစ်ကြီးတယ် ၃၈နှစ်ဗျ အသားညိုညိုနဲ့ ခါးသေးရင်ချီ ကိုယ်လုံးပေါ့။ယောကျင်္ားရှိတယ် ယောကျင်္ားက ရောဂါသည်ပုံစံဗျ ပိန်ကပ်ကပ် ဖြူရော်ရော်နဲ့ပါ။ရောက်ကာစ တိုက်ခန်းရှေ့ သူ့အဝတ်တွေ လှမ်းတော့ ပလပ်စတစ်ကောက်တဲ့ ကလေးတွေလက်ချက်ထင်တယ် အဝတ်စားတွေ ပျောက်ပျောက်ကုန်တာ အဝတ်စားတွေက ဈေးကြီးတယ် အကောင်းတွေတဲ့ ကျုပ်မိန်းမ ပြောလို့ သိတာ။မမိုးက တခြားရပ်ကွက်တွေမှာ နေ့ပြန်တိုး ပေးစားတာတဲ့။ဟုတ်မှာ ညနေ ကျုပ် ဆိုင်ကပြန်ရင် ဆိုင်ကယ်နဲ့ ထွက်သွားတာ ည၈နာရီ ခွဲလောက်မှ အိမ်ပြန်လာတာဗျ။

ဒါနဲ့ပဲ မိန်းမက မမိုးကို အိမ်ရှေ့မြေအလွတ်မှာ အဝတ်လာလှမ်းဖို့ ပြောလိုက်တာပေါ့။မမိုးက ရင်လျားနဲ့ အဝတ်လာလာလှမ်းတော့ ကျုပ်တံမျက်စည်း လှဲတဲ့အချိန်နဲ့ဆုံရင် ရေစိုပြီးကပ်နေတဲ့ မမိုး ကိုယ်လုံးအလှကို မြင်မိတာပဲ။ရေစိုနေတဲ့ ထမိန်အောက် တင်းထုတ်နေတဲ့ နို့အုံထိပ်က နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ခါးသေးကျဉ်လေးအောက်က ကော့ထွက်နေတဲ့ ဖင်သားစိုင်ကြီးတွေ ခဏတိုင်း တွေ့နေမိတယ်။ကြာတော့ ကျုပ်လည်း လိုးချင်လာတာပေါ့။ဒီလိုပြောလို့ ကျုပ်မိန်းမက မပေးဘူး မထင်နဲ့။ညပိုင်း စားသောက် တီဗွီကြည့်ပြီး အိပ်ယာဝင်တာနဲ့ ပုဆိုးလှန်ပြီး စုပ်ပေးတော့တာ။

ကျုပ်က ခိုင်းစရာကို မလိုတာ သူထန်နေရင်လည်း ထမိန်ချွတ်ပြီး ပက်လက်မှေးနေတဲ့ ကျုပ်ပါးစပ်ကို စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်တော့တာပဲ။ပြီးတာနဲ့ အားရပါးရ လိုးကြတာဗျို့။တခါတခါ ဖုန်းဖွင့် အပြာကားကြည့်ရင်း အဲဒီကားတွေထဲက အတိုင်း အပြိုင်လိုက်လိုးပစ်တယ်။မိန်းမပစ္စည်းတွေကလည်း မမိုးထက်မလျော့ဘူးဗျ။အရပ်ကလေးပဲ နဲနဲပုတာ။ကျုပ်ထက် ပုတာပြောတာပါ သူအရပ်နဲ့ သူပစ္စည်းတွေက ကြည့်ကောင်းတုန်းပဲ။ဒီကြားထဲကကို ကျုပ်က မမိုးကို လိုးချင်မိတာ။မမိုး အကြည့်တွေကလည်း ကျုပ်အပေါ် မရိုးဘူးဗျ။တခါတခါ သူ့ယောကျင်္ား ဆေးခန်းပို့ရင် သူ့ယောကျင်္ားကို တက္ကစီပေါ် ကျုပ်နဲ့မမိုးက တွဲတင်ပေးရတယ်။အဲဒီချိန်ဆို မမိုးဖင်တွေ ကျုပ်လီးနဲ့ပွတ်မိတဲ့အခါလဲပွတ်မိ သူယောကျင်္ားထိန်းရင်း ကျုပ်ပေါင်ကြားထဲ မမိုးပေါင်တန်ကြီးတွေ ခဏခဏ ရောက်လာတတ်တာပေါ့။

မကြာပါဘူး ကျုပ်နဲ့မမိုးနဲ့ လိုးဖြစ်ကြတယ်။ကျုပ်ကလည်းလိုးချင် မမိုးကလည်း သူ့ယောကျင်္ားက လူမမာဆိုတော့ ဆာနေတာပေါ့။တရက်ကျ မိုးကလည်းရွာ နေ့ခင်းဘက် မမိုးက အိမ်ရှေ့ကနေ ကျုပ်မိန်းမ နာမည်အော်ရင်း လက်ဖက်သုပ်စားဖို့လာပိုတာဗျ။မိန်းမက မနက်တည်းက သူ့ဦးလေးအိမ် သွားတာ ညပိုင်းမှ ပြန်ရောက်တော့မှာ။တခါတခါ သူအလုပ်အားရက်လေး သွားတာဆိုတော့ ကျုပ်လည်း ဘာမှ မပြောပါဘူး။မမိုးဝင်လာတော့ ကျုပ်က အိပ်ခန်းတံခါးဟထားပြီး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တာပေါ့။မိုးအေးအေးနဲ့ ဖုန်းဖွင့်ပြီး အပြာကားကြည့်နေတော့ လီးကထောင် နေရောပဲ။

ခဏနေတော့ တံခါးဖွင့်သံနဲ့အတူ မမိုးက ကျုပ်တို့ လင်မယားခန်းထဲ ဝင်လာတာပေါ့။အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းနဲ့ အခန်းလွတ် တခန်းကျော်က ကျုပ်တို့အိပ်ခန်းပါ။ခါတိုင်း မမိုးက ကျုပ်မိန်းမနဲ့ အခန်းထဲထိ စကားဝင်ပြောနေကြဆိုတော့ ခပ်ရဲရဲပဲ ဝင်လာတာဗျ။ကုတင်နားရောက်တော့ မမိုးခြေသံက ရပ်သွားတာပဲ။ကျုပ်လည်း မျက်လုံးလေး အသာဖွင့်ကြည့်တော့ ထင်တဲ့အတိုင်း ကျုပ်ပုဆိုးထဲက ထောင်ထွက်နေတဲ့ လီးကို စိုက်ကြည့်နေတာ။ကျုပ်မျက်နာကြည့်လိုက် ကျုပ်လီးကြည့်လိုက်ပေါ့။ကျုပ်လည်း မမိုး ကျုပ်မျက်နာကြည့်တာနဲ့ မျက်လုံးမိတ်ပစ်တာ ပြီးမှ အခြေနေပြန်ဖွင့်ကြည့်လိုက်တာပဲ။

ခဏနေတော့ မမိုးက ကုတင်ဘေး တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ရင်း ပုဆိုးအပြင်ကနေပဲ ကျုပ်လီးကို ဆုပ်ကိုင်နေတယ်။ကျုပ်မျက်နှာကိုကြည့်ရင်း ပုဆိုးခါးပုံစကို ဖြည်ချပစ်ပြီး ပုဆိုးကို ပေါင်လယ်ထိဆွဲချ လီးကို ပြန်ကိုင်ကြည့်နေတာဗျ။လီးအရည်ပြားကိုဖြဲလိုက် စုလိုက်နဲ့ ကျုပ်လည်း မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ချက်ချင်းကုန်းထပြီး ကျုပ်လီးကိုင်နေတဲ့ မမိုးကို ကုတင်ပေါ်ဆွဲလှဲပစ်တာ။ကြောင်ကြည့်နေတဲ့ သူ့ထမိ်န်ကို လှန်ပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထား အိပ်ခိုင်းရင်းအပေါ်က ခွလိုးလိုက်တယ်ဗျာ။အစတော့ မူတာပေါ့ နောက်ပိုင်းလီးဝင်တာနဲ့ ငြိမ်ကျသွားတယ်။တဖြည်းဖြည်း ပြန်ပြီး အောက်ကနေပင့်ပေးနေတာပါပဲ။

တချီပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား ပက်လက်မှေးရင်း စကားပြောဖြစ်ကြတယ်။ဒီကိစ္စ ကျုပ်မိန်းမ သက်ထား မသိပါစေနဲ့ပေါ့။ကျုပ်က နောက်ကျ အခွင့်ရေးပေးရင်း ခံမှာလားမေးတော့ ခေါင်းညိတ်ပြရှာတယ်။အတော်လေးကြာတော့ ကျုပ်က သူ့ထမိန်ချွတ်ပစ်တာ မျက်နှာလေးရဲတွက်နေတာဗျို့။ထမိန်ကျွတ်သွားတာနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်လေး လက်နဲ့အုပ်ပြီး ပက်လက်အနေထားနဲ့ မျက်နှာလွဲနေတာဗျ။ကျုပ်လည်း ပုဆိုးချွတ်ပြီး မမိုးပေါင်သားလေးတွေ လက်နဲ့ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ်။စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့အုပ်ထားပေမယ့် ပေါင်တွေတော့ မသိမသာ ဖြဲပေးနေတာပါ။ဒါနဲ့ကျုပ်လည်း အဖုတ်ကိုအုပ်ထားတဲ့ လက်တွေဖယ်ရင်း သူ့ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး ကုန်းယက်ပစ်တော့တာ။

မျက်လုံးလေးမိတ်ပြီး တအီးအီးနဲ့ ညည်းနေတာဗျို့။ပေါင်တန်လေးတွေလည်း တဇပ်ဇပ်တုန်နေတာ။ကျုပ်ရပ်လိုက်ရင်တော့ ခါးလေးကော့ပြီး သူ့စောက်ပတ်နဲ့ ကျုပ်ပါးစပ်ကို တေ့ပေးပြန်ရောပဲ။ကျုပ်လည်း အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ အထက်အောက်ယက်ပေးပြီး အစိလေးကို မနာတနာလေး ကိုက်ပေးလိုက်တယ်။အဲလို အစိလေးကိုက်ပေးလိုက်ရင် ပေါင်တန်တွေမြှောက်ပြီး ဖြဲရင်း ကျုပ်မျက်နှာကို သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ ဆွဲကပ်ပစ်တာ။
ကြာကြာတော့ မခံနိုင်ရှာပါဘူး လိုးပေးဖို့ ခပ်တိုးတိုးလေး လှမ်းပြောနေတယ်။

” အ …… ရှီးးးးး းးးးးးး …… လိုးရင်လိုးတော့ … ကိုမင်း ရယ် ”

မမိုးစကားဆုံးတာနဲ့ ကျုပ်လည်း ပထမတခါလိုပဲ အပေါ်က ဖိလိုးပစ်တာ။အချက်ရေ ၅ဝလောက်ကျ မူတ်ပေးထားတဲ့ အရှိန်နဲ့မို့ မမိုး ဒုတိယအကြိမ် ထပ်ပြီးသွားတာပါ။ကျုပ်မပြီးသေးမှန်း သိလို့ ကျုပ်ခါးကို သူ့ခြေနှစ်ဖက်နဲ့ ချိတ်ဆွဲပြီး ထပ်လိုးဖို့ ပြောနေသေးတယ်။

” မမိုး … လေးဖက် ကုန်းပေး ပါ့လား ”

ကျုပ်စကားဆုံးတော့ ချက်ချင်းပဲ ကုန်ပေးပါတာဗျ။ကျုပ်လည်း နောက်ကနေ မမိုးဖင်ကြီး ငုံ့ကြည့်ရင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့တာပေါ့။အတော်လေးကြာမှ ကျုပ်လဲပြီးတယ်။၂ချီပြီးတော့ မမိုးက ထမိ်န်ပြန်ဝတ်ပြီး ပြန်မှေးနေတာ။ပြန်မယ်လို့ မပြောသေးတော့ ထပ်လိုးရဦးမယ် ဆိုတာ ကျုပ်အလိုလို သိနေတာပေါ့။ခနားနားပြီး မမိုးယူလာတဲ့ လက်ဖက်သုပ်နဲ့ ထမင်းစားလိုက်တယ်။မမိုးကတော့ ထမင်းမစားဘူး ဘေးကနေ လက်ဖက်သုပ်ပဲ ထိုင်စားနေတာ။ထမင်းစားပြီး မမိုးက ကော်ဖီဖျော်ပေးတော့ ကော်ဖီထုပ်နဲ့ နို့ဆီက အိမ်မှာ အဆင်သင့်ပါ ရေနွေးတည်ရုံပါပဲ။ကျုပ်လည်း ကော်ဖီလေးသောက်လိုက် ဆေးပေါ့လိပ်လေး ရှိုက်လိုက်နဲ့ ခဏနေတော့ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာကြတယ်။

မမိုး ပြန်တော့မလား မေးတော့ ခေါင်းရမ်းပြနေတာ။သူ့ယောကျင်္ားကို ထမင်းကျွေးပြီးသားတဲ့ သူလည်းစားပြီးသားပြောတယ်။ကျုပ်လည်း ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှဲရင်း ဆေးလိပ်ဖွာနေတာပေါ့။မမိုးက ကျုပ်ခြေရင်းကနေ ပေါင်ကြားထဲကြည့်နေတာပဲ။ခဏနေတော့ ပုဆိုးထဲခေါင်းတိုးပြီး ကျုပ်လီးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်တော့တာ။ပုဆိုးလှန်ကြည့်တော့ ကျုပ်ပေါင်တွေကို ဆွဲဆိတ်တော့တာဗျ။သူရှက်လို့ မကြည့်နဲ့တဲ့။လီးထိပ်ကို ကလေးနို့စို့သလို စုပ်ပေးနေတာပါ။ပါးစပ်ညှောင်းရင် လက်က ဂွင်းထုပေးသေးတယ်။

ကျုပ်လီးတစ်ချောင်းလုံး မာထင်လာမှ အပေါ်ကနေ ခွလိုးနေတာ။ထမိန်ချွတ်ခိုင်းတော့ ရှက်နေသေးတယ်ဗျ။ခုနတောင် ချွတ်ပြီးသားပြောတော့ အဲချိန် သူ စိတ်အရမ်းထနေလို့တဲ့။ထမိန်ချွတ်ပေးပါတယ် ဒါပေမယ့် ကျုပ်ပေါ်မှောက်ချပြီး သူ့စိတ်ကြိုက် ဆောင့်လိုးလိုက် ဝိုက်လိုးလိုက်နဲ့ ပြီးကာနီးကျ ကျုပ်နူတ်ခမ်းကို ခပ်တင်းတင်း ဆွဲစုပ်ပြီး စောက်ရည်တွေပန်းထုတ်ပစ်တာ။ကျုပ်လည်း အောက်ကနေ ကြိတ်လိုးလေး လိုးရင်းပြီးလိုက်ရတာပေါ့။နောက်ရက်ကစပြီး မမိုးက ကျုပ်ရှိတဲ့ချိန် အိမ်ဘက်လာပါတယ် ၂ခါလောက်ပဲ လိုးလိုက်ရတယ်။ကျန်ရက်တွေက ကျုပ်မိန်းမ သက်ထားရှိတော့ ဘာမှလုပ်မရဘူးဗျို့။

၁လလောက်နေတော့ ညပိုင်း သက်ထားက နက်ဖန် အလုပ်ပါးတုန်း သူ့ဦးလေးအိမ် သွားမယ်ပြောတာ ကျုပ်လည်း ဝမ်းသာမိတာပေါ့။မနက်ဖန် မမိုးကို ခေါ်လိုးရုံပဲ။နောက်ရက် မနက်ကျ ကျုပ်လည်း အလုပ်ကို စောစောထွက်ရင်း မိ်န်းမကို သူ့ဦးလေးအိမ်ဝင်ပို့ပြီးမှ ဆိုင်ဖက်ထွက်ခဲ့လိုက်တာ။မိန်းမဦးလေးအိမ်က သက်သက်ဗျ ဆိုင်နဲ့ ဝေးတယ်။ဆိုင်ရောက်တော့ မမိုးကို လိုးရမယ်ဆိုတဲ့အသိနဲ့ လီးက တချိန်လုံးထောင်နေတော့တာဗျို့။၁၁ခွဲလောက်ထိ နယ်ပို့ရမယ့် ပစ္စည်းတွေ သေချာစစ် ထုတ်ပိုးပြီး စာရင်းစာအုပ်ထဲ အကုန်မှတ်ပေးလိုက်တယ်။ထမင်းချိုင့်ဖွင့်ပြီး ဆိုင်မှာပဲ ထမင်းစားလိုက်တာပေါ့။

ပြီးတာနဲ့ အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်တာ ၂နာရီမှ ဆိုင်ပြန်လာမယ့်အကြောင်း ကလေးတွေ မှာထားခဲ့ပြီ။ခါတိုင်းထမင်းစားပြီးရင် လက်ဖက်ရည်ဆိုင်သွားထိုင်ပြီး ၁ချက်ခွဲလောက်မှ ဆိုင်ပြန်လာတာပါ။ ဒီနေ့တော့ ဆိုင်ကယ်နဲ့ အိမ်ပြန်လာရင်း တလမ်းလုံးတွေးလာတာဗျ။ဒီတခါ မမိုးကို တုံးလုံးချွတ်ခိုင်းပြီး လိုးတော့မှာ မမိုးကလည်း နောက်ဆုံးခေါက်လိုးတုန်းက တုံးလုံးချွတ်ခံဖို့ ကတိပေးပြီးပြီ။ရပ်ကွက်နားမရောက်ခင် ဆိုင်ကယ် ဘီးပေါက်တာနဲ့ လေထိုးကျွတ်ဖာဆိုင် ဆိုင်ကယ်အပ်ထားရင်း အရပ်ထဲ ခြေချင်လျှောက်လာခဲ့လိုက်တယ်။အိမ်ရောက်တော့ အိမ်းဝင်း တံခါးက စိထားတာဗျ။

မနက်က သော့ခတ်ထားခဲ့တာပါ။ဒါနဲ့ အိမ်ဝင်း တံခါးအသာဖွင့်ပြီး ဝင်တော့ အိမ်တံခါးကလည်း စိရုံလေး စိထားတာ။တခုခုတော့ မှားနေပြီဗျ။သူခိုးဝင်ပြီထင်တယ် မမိုးကို ခေါ်လိုးမယ်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ တောင်နေတဲ့လီးက ပျော့ကျသွားတယ်ဗျာ။အိမ်ရှေ့ပြန်ထွက် တုတ်တစ်ချောင်းယူရင်း အိမ်ထဲခြေဖွဖွနင်းပြီး ပြန်ဝင်လာတာပေါ့။ဧည့်ခန်းထဲလည်း လူမရှိဘူး။နောက်ဖေးလျှောက်လာတော့မှ စကားသံ တိုးတိုးလေး ကြားမိတာဗျ။အသံကြားတဲဆီ တိုးကပ်သွားတော့ ကျုပ်တို့လင်မယားခန်းထဲကပါ။

” ခ်ခ် ခ်ခ် … ဒါပဲ … သူဟာကြီးက … အတုတ်ကြီး ”

ကျုပ်မျက်လုံးပြူးသွားမိတယ်ဗျာ ဒါက ကျုပ်မိန်းမ သက်ထား အသံဗျ။မနက်က ကျုပ်ကိုယ်တိုင် သူ့ဦးလေးအိမ် လိုက်ပို့ထားတာ။

” အဲဒါမို့ … သက်ထားလေးကို … ဦးထွန်းက ဖုန်းဆက်ခေါ်ရတာပေါ့ ”

သက်ထားစကားအဆုံး ချက်ချင်းထွက်ပေါ်လာတဲ့ ယောကျင်္ားသံကြောင့် ကျုပ်လည်း ဒုတိယအကြိမ် အံအောရင်း သိချင်စိတ် တားမရတော့ပါဘူး။ဟနေတဲ့ အိပ်ခန်းတံခါးပေါက်ကနေ အတွင်းဘက် ချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။ကျုပ်မိန်းမသက်ထားက ကုတင်ပေါ်မှာ တုံးလုံးလေးဗျ ဘေးတစ်စောင်းလှဲလျက်လေး ဦးထွန်းက အပေါ်ကစွပ်ကျယ်အဖြူနဲ့ အောက်ကပုဆိုးမပါတော့ဘူး ပုဆိုးက ကုတင်အောက်ကြမ်းပင်မှာ ပုံလျက်လေးပဲ။ဦးထွန်းဆိုတာ အရပ်ထဲက ဆိုင်ကယ်တက္ကစီသမားပါ အသက်က ၅ဝကျော်ပြီး လက်ပြင်ကိုင်းကိုင်း အရပ်ရှည်ရှည်နဲ့ ခေါင်းဖြူကြီးပေါ့။

ထူးခြားတာက ဦးထွန်းပေါင်ကြားက လီးဗျ အတုတ်ကြီးပဲ။အရှည်က ကျုပ်လောက်မရှိပေမယ့် အတုတ်က သိသာတယ်ဗျာ။မပျော့မမာ အနေထားတောင် ကျုပ်တောင်တဲ့ အနေထားလောက်ရှိနေတာဗျို့။သက်ထားခေါင်းရင်းနား ဘယ်ခြေထောက်ကွေးထိုင်ပြီး ညခြေက ကုတင်အောက် တွဲလောင်း ချထားတာပါ။သက်ထားက ဦးထွန်းဘယ်ဘက်ပေါင်ပေါ် ခေါင်းအုံးပြီး လက်တဖက်က ဦးထွန်းလီးကြီး ကိုင်စွရင်း စကားပြောနေတာဗျ။ခုချိန် တုတ်နဲ့ဝင်ရိုက်ရ ကောင်းမလား စဉ်းစားမိချိန် သူတို့စကားတွေကြောင့် ကျုပ် ရိုက်ချင်တဲ့စိတ်တွေ ပျောက်သွားခဲ့တာပါ။

” ကိုမင်းက … အလုပ်ဆိုင်မှာလား ”

” အင်းလေ … ညနေမှ ပြန်လာမှာ ”

” အော် … သိသွားရင် သက်ထားတို့ စကားများမဆိုးလို့ပါ ”

” အင်းပါ … သူတောင် သစ္စာမရှိတာ … သက်ထားက ဘာလို့သစ္စာထားနေရဦးမလဲ ”

” အင်း … ခင်မိုးလွင်ကလည်း မထင်ရဘူးနော် … သက်ထားနဲ့ ဒီလောက်ခင်တာကို ”

” ဒါကတော့ … မမိုး စောက်ပတ်က … သက်ထားစောက်ပတ်ထက် … ကောင်းလို့နေမယ် ”

” မယုံပါဘူးကွယ် … သက်ထားလေး စောက်ပတ်က ဒီလောက် အိစက်နေတာကို ”

” အဲလိုတွေ … ညာညာ လိုးနေတာ … မသိခက်မယ် … ဟွန့် ”

သွားပြီဗျို့ ကျုပ်မမိုးကို လိုးတာ မိန်းမက သိသွားတာဗျ။ဘယ်လိုသိတာလဲ မသိဘူး ဦးထွန်းကရော ဘယ်ကသိတာလဲ မမိုးနဲ့ မကင်းတာလား။ကျုပ်လည်း စဉ်းစားရင်း အိပ်ခန်းထဲ ဆက်ကြည့်နေတယ်။

” ညာတော့ မလိုးပါဘူးနော် … ဦးထွန်းက … ဆိုင်ကယ်တက္ကစီ ဖေါက်သည်မို့ သိအောင်လာပြတာပါ … သက်ထားက ခံပြင်းစိတ် ဝင်ပြီး အလိုးခံတာလေ ခိခိ ”

” အံမယ် … သက်ထားစိတ်ဆိုးပြီး ငိုနေတုန်း … ဒီလီးကြီးက … မသိမသာနဲ့ လိုးသွားတာ ဟွန့် ”

ဟမ် !! ဦးထွန်းက ဘာလာပြတာပါလိမ့် ကျုပ်တွေးမရဘူးဗျာ။

” အင်း တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပါ … သက်ထားရယ် … အဲဒီနေက … မြောက်ရပ်ကွက်က သက်ထားခေါ်ထားတာကို … ဟောဒီ သက်ထားလေးမှတ်ပြီး လာခဲ့တာပါ … ဒီရောက်တော့ လူမရှိလို့ လှည့်ပြန်မလို့ လုပ်တုန်း အခန်းထဲက ညည်းသံကြားတာနဲ့ ချောင်းကြည့်မိတာ … မထင်မှတ်ပဲ ကိုမင်းက … ခင်မိုးလွင် လေးဖက်ထောက်ပြီး လိုးနေတာလေ … ဒါနဲ့ ဦးထွန်းလည်း ဖုန်းနဲ့ ဗွီဒီယိုရိုက်ယူထားပြီး သက်ထားကိုပြမိတာပေါ့ ”

” အဲတုန်းက သက်ထား တကယ်ဝမ်းနည်းတာပါ ဒေါသလည်း ဖြစ်တယ် ဒါကြောင့်မို့ ဦးထွန်းကို အလိုးခံပစ်လိုက်တာ … အဲဒီကျမှ နေလို့ထိုင်လို့ရသွားတာ … ပြီးတော့ ”

” ပြီးတော့ … ဘာဖြစ်လည်း ”

” ပြီးတော့ … ဟောဒီက လီးတုတ်ကြီး ကိုလည်း … စွဲသွားတာပေါ့ရှင် … ဒါ ကြားချင်နေတာမလား … ဟွန့် ဟွန့် ”

အော်…ကျုပ်နဲ့မမိုးလိုးတဲ့ပုံကို ဗွီဒီယိုရိုက်ပြီး ဦးထွန်းက မိန်းမကို ပြလိုက်တာဗျ။မိန်းမကလည်း ကျုပ်ကို ရွဲ့ပြီး ဦးထွန်းကို အလိုးခံတာနေမယ်။ကျုပ်ထက် ပိုတုတ်တဲ့ဦးထွန်း လီးကို စွဲသွားတာနေမှာပါ။ခုလည်း ဟွန့်ဟွန့် ဆိုပြီး ဦးထွန်းလီးကို စုလိုက်ဖြဲလိုက်နဲ့ စိုက်ကြည့်နေတာပဲ။တဖြည်းဖြည်း ဦးထွန်းလီးကြီး ကျုပ်မိန်းမ လက်ထဲ မာလာပြီဗျ။ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ ကျုပ်လီးထက် အများကြီးတုတ်တယ် ထိပ်က ဒစ်ကြီးက ခရမ်းချဉ်သီးအမှဲ့လိုပဲ ရဲပြီး ကော့ထွက်နေတာ။သက်ထားက ဖြဲထားတဲ့လီးကို ပြန်မစုတော့ပဲ ဒစ်ဖူးနောက်နားလေးကို လျှာနဲ့ယက်ပြီး ဆွဲစုပ်နေတာ။ပြီးမှ လျှာထိပ်လေးကို ထုတ်ပြနေတယ်။

” ဆောရီးသက်ထားရယ် … ရေမဆေးခဲ့ရတာ ”

” ဟင့်အင် … ရတယ် ဦးထွန်းရဲ့ … သက်ထားကြိုက်တယ် ”

ကျုပ်မိန်းမ သက်ထားက လျှာကို ပြန်လိပ်သွင်းပြီး တစုံတခု မျိုချပြီးမှ ပြန်ပြောနေတာပါ။

” သက်ထားလေး ကြိုက်ရင် … နောက်ခါလဲ … ရေမဆေးပဲ ထားလိုက်မယ် … ဒါမှ လချီးဖတ်တွေ များလာမှာ ”

” အင်း … မဆေးနဲ့ … ၃ရက်တခါလောက် … သက်ထားလျှာနဲ့ လာဆေးလှည့်ပေါ့ ”

ဦးထွန်းဒစ်နောက် လီးအရည်ပြားပေါ်က လချီးဖတ်တွေကို ကျုပ်မိန်းမက တအားကြိုက်တာဗျ။တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ပြောင်နေအောင် ယက်စုပ်ပြီး မျိုချနေတယ်။ကျုပ်ကတော့ လီးကို သန့်ရှင်းအောင်အမြဲဆေးထားပေးတာ။မိန်းမက မထင်မှတ်ပဲ လချီးကြိုက်တာ ခုမှ သိလိုက်ရတာဗျာ။ခဏနေတော့ ဦးထွန်းက ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တာ သက်ထားက ဦးထွန်းမျက်နှာခွပြီး စောက်ပတ်နဲ့ တက်ပွတ်တော့တာပဲ။

” အ အားးး …… ဟုတ်တယ် …… ယက်ယက် … အစိလေးလဲ …… စုပ်ပေး … အမလေးးး ကောင်းလိုက်တာ ဦးထွန်းရယ် ”

ကျုပ်အခြေနေကလည်း မိန်းမက သူစိမ်းအဖိုးကြီးကို တက်ပွတ်နေတာတောင် ပြောမရတဲ့ အခြေနေဗျို့။ကျုပ်နဲ့မမိုး လိုးတာ မိန်းမက သိသွားတော့ ပြောလဲ တစ်ယောက်တခွန်း စကားများရုံပဲလေ။ကြည့်နေတုန်းလေး သက်ထားက ဦးထွန်း မျက်နာပေါ်ခွထားရာကနေ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ပေးနေပြီ ကျုပ်မိန်းမ ပေါင်တန်နဲ့ ဖင်ကြီးတွေက လိုးချင်စရာပါပဲ။ဦးထွန်းလို အဖေအရွယ်တောင် မလွတ်တမ်း ဆွဲဆောင်နိုင်တယ်။

” ဦးထွန်း … ဖြည်းဖြည်းပဲ … လိုးနော် … အရှိန်ရမှ … စိတ်ကြိုက်လိုး ”

” အင်းပါ … သက်ထားလေးရယ် … သက်ထားလေးရပြီဆိုမှ … အားရပါးရ လိုးမှာပါ ”

ကျုပ်မိန်းမသက်ထားက အလိုးသာခံချင်တာ ဦးထွန်းလီးကို ကြောက်နေတုန်းပဲ။လီးထိပ်ဝင်တာနဲ့ မျက်နာလေး ရှုံ့မဲ့နေတာဗျို့။

” အမလေးးး … ကျွတ်ကျွတ် ”

” နာလို့လား ”

” အင်း ”

ဦးထွန်းက လီးပြန်ထုတ်ပြီး ကျုပ်မိ်န်းမ စောက်ပတ်လေးကို ယက်ပေးပြန်တယ်။ခဏနေတော့မှ ပြန်လိုးနေတာ။လီးတဝက်လောက် အထုတ်သွင်းလုပ်ရင်း မိန်းမနို့တွေ ကုန်းစို့ပေးနေတာဗျို့။မိ်န်းမလည်း နို့စို့ခံရင်း လီးအရသာခံနေတာပေ့ါ။ငြိမ်သွားတာနဲ့ ဦးထွန်းက လီးအရင်းထိ ဖိသွင်းတာနေမယ် မိန်းမ အော်သံလေး ခပ်စူးစူး ပြန်ထွက်လာပြန်ရော။ဒီတခါ ဦးထွန်းက မညှာဘူးဗျ ကျုပ်မိန်းမ ပါးစပ်ကို လက်နဲ့အုပ်ပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးပစ်တာ။ပါးစပ်ပိတ်ခံရတော့ မိန်းမအသံကလည်း ဝူးဝူးဝါးဝါးနဲ့ပေါ့ ပက်လက်အနေထားလေးနဲ့ တွန့်လိမ်နေတာ အောက်ကနေ ဦးထွန်းလီးဆီက လွတ်အောင် ရုန်းနေသလိုပဲ။

ဦးထွန်းဆောင့်လိုးတိုင်း ကျုပ်တောင်တုန်တုန်နေရတာပါ။ထူးခြားတာက ကျုပ်ပေါင်ကြားက လီးဗျ ပထမဒေါသဖြစ်ရာကနေ ဒေါသနေရာ ကာမစိတ်က အစားထိုးနေရာယူပြီး ကိုယ့်မိန်းမ သူစိမ်းလိုးနေတာတောင် သာယာသလို ကျေနပ်သလို ခံစားနေမိတာပဲ။လက်နဲ့ ၅ချက်လောက်ပဲ ထုလိုက်ရတယ် လရည်တွေ တဖျောဖျောနဲ့ဗျာ ခါတိုင်း မိန်းမကို လိုးရတာထက်ကို အရသာရှိနေတာဗျို့။လရည်တွေကုန်မှ ကျုပ်လည်း ဂွင်းတိုက်ရာကနေ လီးကိုလွတ်ပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တာ။မိန်းမက မအော်တော့ပါဘူး မအော်တဲ့အပြင် အောက်ကနေ ဖင်လေးပင့်ပေးပြီး ဦးထွန်းကို စိတ်ကြိုက်လိုးဖို့ ပြောနေပါပြီ။

” အားးးး ရှီးးးး းးးး …… ရပြီ ဦးထွန်း … လိုးတော့ မညှာနဲ့ … သက်ထား ခံနိုင်ပါပြီ ”

မိန်းမ စကားဆုံးတာနဲ့ ဦးထွန်းကလည်း မီးပွင့်မတတ်ဆောင့်လိုးတာဗျာ အသက်ရွယ်နဲ့ မလိုက်ဘူး ကုတင်တိုင်တွေ ရမ်းခါနေတာဗျ။ကျုပ်မိ်န်းမ သက်ထားကတော့ အောက်ကနေ လီးအရသာ ခံရင်း ဦးထွန်း လက်မောင်းတွေပွတ်ပြီး တဟင်းဟင်း ညည်းနေတာဗျို့။ဦးထွန်းက အသက်ကြီးသလောက် လိုးအားလည်း သန်တယ်ဗျ မိန်းမ ၂ချီပြီးမှ သူပြီးတာ။ဦးထွန်းလီး ဆွဲထုတ်တာနဲ့ မိန်းမက ကုန်းထပြီး လရည်တွေနဲ့သူ့စောက်ရည်တွေ ပေပွနေတဲ့ လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးလိုက်သေးတယ်။

ဦးထွန်းလီးကြီး မူလအရွယ်စားပြန်ရောက်တဲ့အထိ ပြောင်စင်အောင် စုပ်ပြီးမှ ပါးစပ်ထဲက လီးကို ထုတ်ပေးလိုက်တာပါ။ဦးထွန်း ပုဆိုးပြန်ဝတ်တာနဲ့ ကျုပ်လည်း အသာလေး အိမ်ပြင်ပြန်ထွက်ခဲ့တယ်။ဆိုင်ကယ်ဘီးပေါက်လို့ အပ်ထားတဲ့ဆီ လမ်းလျှောက်လာရင်း ဆိုင်ကယ်ပြန်ရွေးပြီး အလုပ်ဆိုင်ပြန်သွားရတာပေါ့။ညနေပိုင်း ကျုပ်အိမ်ရောက်တော့ ကျုပ်မိန်းမသက်ထားက ရေချိုးပြီး သနပ်ခါး အဖွေးသားနဲ့ဗျ။နေ့ခင်းက ဦးထွန်းကို အလိုးခံတာ သူမဟုတ်သလိုပါပဲဗျာ။

………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် { အတွေးပင်လယ်ပြာအတွက် ရေးသားခဲ့သည်။ }
Cbမှ ရင်ဖွင့်သံ အပိုင်းအစလေးများ { ၃ }
🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔

( စ/ဆုံး )
🌲🌲🌲

” ကုသဆောင် ၃ ”
💞💞💞💞💞

” အ … ကျွတ် ကျွတ် ”

” ဟင် … ကိုရဲနိုင် … ရလား … အိမ်သာသွားချင်တာလား ”

” အင်း … မမိုး ”

ကျနော်လည်း လူနာကုတင်ပေါ်ကနေ အောက်ဆင်းတော့ ကျနော့်မိန်းမ မိုးမိုးလွင်က ကူတွဲပေးပါတယ်။အိမ်သာ သွားပြီး ပြန်လာတော့ ည၁၁ခွဲပြီ။ရေငတ်တာနဲ့ မမိုးကို ရေဘူးယူခိုင်းရတယ်။ရေကလည်း အဝမသောက်ရဘူးဗျ ဆရာဝန်က မှာထားလို့။ရေတစ်ငုံလောက်ပဲ မော့သောက်ပြီးမှ ကုတင်ပေါ်ပြန်တက်ပြီး မှေးနေလိုက်တာ။ကျနော့်နာမည် ရဲနိုင်ပါ ကားမောင်းတယ်ဗျာ။ကားသမားဆိုတော့ အသောက်အစားမကင်းတာပေါ့။အသက်က ၄ဝကျော်ပါ။ကျနော့်မိန်းမ မိုးမိုးလွင်က စတိုးဆိုင်တစ်ခုမှာ အရောင်းစာရေးပါ။အသက်က ၃၅နှစ်ဆိုတော့ ကျနော့်ထက် ၅နှစ်ငယ်ပါတယ်။ကလေးတော့ မရှိဘူးဗျ။သူကလိုတာလား ကျနော်က လိုတာလား စစ်မကြည့်ဖြစ်ကြဘူး။အိမ်ထောင်သက် ၄နှစ်ကျော်တော့ ကျနော်ဆိုးခဲ့တဲ့ ဒဏ်တွေပေါ့ အသဲခြောက်တာ။ဆေးရုံ ၃ကြိမ်ရှိပြီ ပြရတာ။

ဒီတခေါက်က ဆေးရုံတင်ရမယ်ပြောလို့ ဆေးစာအုပ်တွေလုပ်ပြီး ဆရာဝန်ညွှန်ကြားတဲ့ ကုသဆောင်မှာပဲ နေရတာ။ကုသဆောင်က ပေ၆ဝလောက်ကို အလယ်က အုတ်ရိုး၂ခု တောင်မြောက်ကန့်ထားပြီး တကန့်ဆီမှာ ကုတင်၆လုံးခင်းထားပေးတယ်။ကုတင်၂လုံးစီကို အရှေ့နောက် အုတ်ရိုးထပ်ကန့်ထားတော့ အကန့်တကန့်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ကုတင်၂လုံး လူနာ၂ယောက် တက်လို့ရတာပေါ့။ကျနော်က အရှေ့ဘက်ခြမ်း တောင်ဘက် ပြတင်းပေါက်နဲ့ကပ်လျက် ကုတင်မှာ ပထမ တရက် တစ်ယောက်ထဲပဲဗျ။လူနာစောင့်က ကျနော့်မိန်းမ မမိုးပေါ့။နောက်တရက်ကျ ကျနော်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် ကုတင်မှာ သားအမိနှစ်ယောက် လာတက်တာ။အဒေါ်ကြီးက ရေပြင်းဖြစ်တာ အသက်က ၆ဝကျော်လောက်ထင်တယ် လူနာစောင့်က သူ့သား အသက်၃ဝကျော်လောက် အသားညိုညို သွက်သွက်လက်လက်လေးပါ။

၂ရက်လောက်ကျ ကျနော့်မိန်းမနဲ့ ခင်မင်ရင်း ကျနော့်ဘက်က အမှိုက်တွေပါ သွားသွားပစ်ပေးပါတယ်။မိန်းမကလည်း ကျနော့်အတွက် မုန့်ဝယ်ရင်း အဲဒီကောင်လေး အတွက်ပါ ဝယ်လာတတ်တာ။ကောင်လေးနာမည်က မင်းမင်းတဲ့ဗျ။ကျုပ်တို့က သူ့အမေခေါ်သလို ကိုမင်းပဲ ခေါ်ဖြစ်ကြတယ်။တခါတခါ ကျနော့် ဆီးအိုးတွေတောင် ယူသွန်ပေးလို့ အားနာမိတာ။၅ရက်မြောက်နေ့ ည၁၂ကျော်ကျော်လောက်ကျ ကျနော်လည်း ရေတအားငတ်တာနဲ့ နိုးလာခဲ့တယ်။ဘေးက တခြားလူနာတွေလည်း အိပ်မောကျနေကြတာပါ။ကျနော်က အရှေ့ဘက်ကို ခေါင်းပြုအိပ်တာမို့ ညာဘက်လှည့်လိုက်တော့ ကျနော့်ကုတင်နဲ့မြောက်ဖက်ကုတင်ကြား အောက်မှာ မမိုးနဲ့ကိုမင်းက မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်တစ်စောင်းအိပ်နေကြတာဗျ။မီးပျက်တော့ ကျနော့် ခေါင်းရင်းညာဘက်က လူနာပစ္စည်းတင်တဲ့စားပွဲခုံလေးပေါ်မှာ မမိုးက မီးအိမ်လေး ထွန်းထားပေးတယ်။မီးအိမ်အလင်းက ကုတင်အောက်ထိ အလင်းက ကောင်းကောင်းမရဘူး။

” ဝင်လား … အမ ”

” အင်း … ဖြည်းဖြည်းချင်း … သွင်းကြည့် ”

ကိုမင်းက ခပ်တိုးတိုး မေးနေပေမယ့် ကျနော် ပီပီပြင်ပြင်ကို ကြားလိုက်မိတယ်။မမိုးက ကျနော့်ကို ကျောပေးထားတဲ့ အနေထားနဲ့ စောင်အနီလေးကို ခြေဖျားကနေ ခေါင်းထိ ခြုံထားတာပါ။ကိုမင်းက သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ပဲ စောင်ထဲဝင်နေပုံ။ရုတ်တရက် ကိုယ်တစ်စောင်းအနေထားနဲ့ပဲ ကိုမင်း ညာဘက်ပေါင်က ဆက်ကနဲ့ လှုပ်သွားတာဗျ။

” အ … အမေ့ ”

” ရလား … အမ … ပြန်ထုတ်လိုက်မယ် ”

မမိုးဆီက ညည်းသံပေါ်လာတာနဲ့ ကိုမင်းက ခပ်တိုးတိုးပြောနေတာပဲ။

” မထုတ်နဲ့ … ကိုမင်း … မင်းဟာက ကိုရဲနိုင်ထက် တုတ်တယ် ထယ်တယ် … ကျွတ်ကျွတ် … ဒီတိုင်း ခဏနေဦး ”

မမိုးက အသံနိမ့်ပြောရင်း သူ့ပေါင်တန်တွေ လှုပ်လှုပ်နေတာဗျ။ကျနော် ရိပ်မိပါတယ် မျက်နှာချင်းဆိုင် တေ့လိုးနေကြတာပါ။ကျနော် မမိုးကို မလိုးဖြစ်တာ ကြာပြီဗျာ။ရှင်းရှင်းပြောရရင် လီးကလည်း သိပ်မတောင်တော့တာ အလိုလိုနေရင်းကို မောမောနေတာဗျို့။မမိုးလည်း သွေးသားဆန္ဒ မလွန်ဆန်နိုင်တာ ထင်တယ်။ပုံမှန်ဆို မမိုးက ကာမစိတ်သိပ်မပြင်းထန်ပါဘူး။ခုဟာ လီးဝေးနေလို့ ခဏတဖြုတ် ခင်မင်မိတဲ့ ကိုမင်းကို ပေးလိုက်တာနေမာပါ။

/////////////////////////

ကျနော် ဝဋ်လည်တယ် ဆိုရမလား။မမိုးနဲ့ အိမ်ထောင် မကျခင် ကားမောင်းတတ်ကာစ သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ သန်းကိုတို့ အိမ် ၁နှစ်ကျော်ကျော် နေဘူးတယ်ဗျာ။လွန်ခဲ့တဲ့ ၆နှစ်လောက်ကပါ။

သန်းကိုက အိမ်ထောင်သည်ပါ လေထိုးကျွတ်ဖါ ဆိုင်ဖွင့်ပြီး အိမ်က အငှားနေတာ။ကျနော် မြို့ပေါ်ရောက်ကာစ သူတို့နဲ့အတူ လာနေဖို့ ပိုက်ဆံစုမိမှ ခွဲနေဖို့ ပြောသေးတယ်ဗျ။လေထိုးကျွတ်ဖါဆိုင်နဲ့ အိမ်က ၅ပြလောက်ပဲ ဝေးတာ။

” ရဲနိုင် … ငါတို့အိမ်မှာပဲ လောလောဆယ်နေကွာ … မင်း အဆင်ပြေမှ တခြားရွေ့ပေါ့ ”

” အေးပါ … သန်းကို ရ … ငါလည်း အလုပ် စဝင်တော့မှာပါ … အိမ်လခ … မပေးနိုင်တောင် ထမင်းဖိုးတော့ … ယူကွာ ”

” အမလေး … ရပါတယ် … ကိုရဲနိုင်ရယ် … တစ်ယောက်စာ အတွက်က … အထွေအထူး ပိုမချက်ရပါဘူး … ညပိုင်းကျ ကိုသန်းကိုက ထမင်းမစားဘူးလေ ”

သန်းကိုနဲ့စကားပြောတုန်း သန်းကိုမိန်းမ မနီလာခိုင်က ဝင်ပြောနေတာပါ။သန်းကိုက ပိန်ပိန်ပါးပါးနဲ့ သူ့မိန်းမ မနီလာခိုင်က ညိုညိုတောင့်တောင့်ကြီးဗျ။ကျနော် သန်းကိုတို့အိမ် ရောက်တော့ သန်းကိုလည်း အရက်ဆွဲနေပါပြီ။ကျနော်က သောက်တတ်ကာစပေါ့။

” ကဲ … မခိုင် … ငါ့ သူငယ်ချင်း စားဖို့သောက်ဖို့ နင်ပဲ တာဝန်ယူဟာ … ပိုက်ဆံတော့ သူပေးသလောက်သာယူ ”

ဒီလိုနဲ့ သန်းကိုတို့အိမ် ကျနော် နေဖြစ်သွားတာပဲ။အနေကြာလာတော့ သန်းကိုမိန်းမ မနီလာခိုင်နဲ့ပါ ရင်းနှီးလာတာပေါ့။မနက်လင်း သန်းကိုက မနီလာခိုင် ထုပ်ပေးတဲ့ ထမင်းချိုင့်လေး ကိုင်ပြီး သူ့လေထိုးကျွတ်ဖာဆိုင်ကို သွားတယ် ညပိုင်း ၈ခွဲလောက်မှ မူးပြီးပြန်လာတတ်တာ။ပြန်လာလည်း စကားခဏပြောပြီး သူတို့အိပ်ခန်းထဲ ဝင်အိပ်ရောပဲ။ကျနော်က ကားမောင်းနားရက်ဆို အိမ်ပဲနေတာ ပိုက်ဆံအပို မသုံးချင်တာလည်း ပါပါတယ်။ကြာတော့ မနီလာခိုင်နဲ့ အနေနီးသလို ဖြစ်လာတာပေါ့။မနီလာခိုင်ကို သန်းကိုခေါ်သလို မခိုင်ပဲ ခေါ်တတ်လာတယ်။တခါတခါ ကျနော့်ရှေ့ ထမိန်ဖြန့်ဝတ်တဲ့ခါ မနီလာခိုင် ဗိုက်သားအောက်က စောက်မွှေးအုံလေး မြင်နေရတာဗျို့။

ကျနော် အိပ်နေတုန်း လာနိုးရင်လည်း ပုဆိုးအတွင်း ပေါင်ကြားက ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို ခိုးခိုးကြည့်နေတတ်တာ။တရက်ကျ နေ့ခင်းဘက် ကားမောင်းနားတာနဲ့ အိမ်ပြန်လာတော့ ကျနော့်အိပ်ခန်းဘက်အသွား မခိုင်တို့ လင်မယားအိပ်ခန်းရှေ့ရောက်တော့ ခန်းစီးလိုက်ကာလေးက လေအဝှေ့ လစ်ကနဲ့ဟသွားတာဗျ။မခိုင်က ထမိန်ရင်လျားနဲ့ ဒူးတစ်ဖက်ထောင်ပြီး အိပ်နေတာပါ။ကျနော့်ခြေလှမ်းတွေ အလိုလို မခိုင်တို့အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားမိတယ်။ကုတင်ခြေရင်းဘက် တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ရင်း မခိုင်ရဲ့ထောင်ထားတဲ့ ဒူးခေါင်းကြား ကြည့်မိတာ။ပေါင်ဂွလေးထဲ စောက်မွှေးအုံလေးအောက်က အစိလေးပါ မြင်လိုက်ရတယ်။ထမိန်အောက်နားစကို မပြီး မခိုင်ဗိုက်ပေါ်ထိ လှန်တင်ပစ်တာ။သိပ်တော့ မစိုးရိမ်မိပါဘူး။

အရင်ရက်တွေက မခိုင်ဖင်တွေ ကျနော်ဆုပ်ကိုင်သလို မခိုင်ကလည်း ကျနော့်လီးကို မထိတထိလေး လာလာကိုင်တတ်တယ်လေ။သူလည်း သန်းကို မလိုးနိုင်တော့ သွေးသားဆန္ဒ တောင့်တနေမှာပဲ။ထမိန်လှန်ပြီးတာနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ပစ်တော့ မခိုင် မျက်လုံးလေး ဖျက်ကနဲ့ ပွင့်လာတော့တာ။ကျနော့်လက်ကို ဖမ်းကိုင်ရင်း တွန်းထားပြီး ထထိုင်နေတယ်။ထမိန်ရင်လျားလေးမို့ နို့အုံအပေါ်ပိုင်းလေးက လျှံထွက်နေတာပေါ့။

” ကိုရဲ … မသင့်တော်ပါဘူး ”

ကျနော်ကလည်း စောက်ပတ်ကို မိမိရရ ထိုးနိုက်ကလိရင်း မခိုင်မျက်နာလေး ကြည့်နေတာပါ။ဟန်ဆောင်ပြီးငြင်းနေပေမယ့် ရီဝေဝေမျက်လုံးတွေက တစုံတခုကို ပြင်းပြင်းပြပြ တောင်းဆိုနေတာ သိသာတယ်ဗျ။ရုတ်တရက် မခိုင် နူတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်လိုက်တော့ ရင်ဘက်လေးမော့တက်လာရင်း ကျနော်လက်ကို ဖမ်းတွန်းထားတဲ့ သူ့လက်တွေက ကျနော့် ပုခုံးကို သိုင်းဖက်လာတာ။ထိုင်လျက်အနေထားနဲ့ ပေါင်ခြံကို မသိမသာလေး ဖြဲပေးနေတော့ ကျနော်လည်း စောက်ခေါင်းထဲ လက်ခလယ်သွင်းပြီး ထိုးမွှေပေးလိုက်တာပေါ့။ကြာကြာ မမွှေလိုက်ရပါဘူး ကျနော့် အောက်နူတ်ခမ်းကို ခပ်တင်းတင်းဆွဲစုပ်ရင်း လက်ခလယ်လေးကို စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေနဲ့ ညှစ်ပြီး စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်နေတာပါ။

” အ ……… အားးးး …… ကို ရဲ ရယ် …… ရှီးးးး းးးး …… အ အားးးးး းးးးးးး ”

ခဏနားပြီးတော့ မခိုင်လက်က သူ့ဘေးထိုင်နေတဲ့ ကျနော့်ပေါင်ကြားထဲ ရောက်လာပါပြီ။ကျနော်လည်း ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်အပေါ်အနားစကို ဖြည်လိုက်တယ်။အောက်ထိဆွဲချပြီး ချွတ်တော့ မခိုင်က ဖင်ကို ကြွပေးနေတာ။အိမ်ထောင်သည်ဆိုပေမယ့် နို့တွေက တင်းတင်းရင်းရင်းပဲရှိသေးတယ်ဗျ။သူ့နို့တွေ ဆွဲစို့ပေးတော့ ကျနော့်လီးကို ပွတ်သပ်ဂွင်းထုပေးနေတာပေါ့။နို့အုံလေးကို ပါးစပ်ထဲဆွဲစုပ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေ မထိတထိကိုက်ပေးလိုက်တော့ လီးကို ခပ်တင်းတင်းညှစ်ပြီး ပါးစပ်က တအီးအီး ညည်းတော့တာပဲ။အတော်လေးကြာမှ နို့စို့နေတဲ့ကျနော့်ခေါင်းကို ဆွဲခွာပြီး မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်နေတာ။ညာလက်က လီးကိုကိုင်ထားရင်း ဘယ်လက်က ပုဆိုး ခါးပုံစကို ဖြည်လိုက်တာဗျ။

ပြည်သွားတဲ့ပုဆိုးအပေါ်စကို ဆွဲချပြီး ညာလက်က လီးကိုလွတ်လိုက်တော့ ပေါင်ကြားက ထောင်နေတဲ့လီးက တဇပ်ဇပ်တုန်ရင်း ပေါ်လာတာပေါ့။ချက်ချင်းပဲ မခိုင်က ခါးညွတ်ပြီး ပေါင်ကြားက လီးကို ကုန်းစုပ်တော့တာ။လီးထိပ်လေး နွေးကနဲ့ပဲဗျာ။ဒစ်ကိုစုပ်လိုက် လီးအဖျားကနေ အရင်းနားထိ လျှာနဲ့ယက်လိုက်နဲ့ ကျနော်လည်း ခံစားမှု့က မြင့်လာတာပဲ။မခိုင်နို့တွေကို သူ့ချိုင်းအောက်က လက်သွင်းချေပေးရင်း လိုးချင်တဲ့စိတ်က တဖွားဖွား ဖြစ်လာနေပြီဗျ။မခိုင်ခေါင်းကို ဆွဲမပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထားလှဲခိုင်းပြီး ကျနော် အပေါ်က တက်လိုးပစ်တာပဲ။လီးစဝင်တာနဲ့ တအီးအီးအော်ပြီး ကျနော့်ရင်ဘတ်တွေ တွန်းထုတ်နေတာဗျ။သန်းကို နှစ်ချီအောင်လိုးထားပေမယ့် စောက်ပတ်က စီးပိုင်နေတာ ကျနော်လည်း စလိုးကတည်းက တရကြမ်းလိုးပစ်တာပေါ့။

လီးအရင်းထိပစ်ဆောင့်လိုက်တိုင်း မခိုင်မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့နေတာက ကျနော့် ကာမစိတ်ကို ပိုကြွစေတာပါ။တဖြည်းဖြည်း မခိုင်ညည်းသံလေး တိုးဝင်သွားပြီး အောက်ကနေ မသိမသာလေး ပင့်ဆောင့်နေတာ ကျနော် ခံစားမိတာနဲ့ ရှိသမျှအားအကုန်ထည့်ပြီး မီးပွင်မတတ်ဆောင့်လိုးပစ်တာပေါ့။မခိုင်လည်း လိုးချက်တိုင်းကို အောက်ကနေ ထိထိမိမိ ပြန်ဆောင့်ပေးနေတာပါ။လီးအဖျားထိထုတ်လိုက် အရင်းထိပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်နဲ့ အတော်ကြာတော့ မခိုင်ဆီက အားကနဲ့ အော်သံနဲ့အတူ ကျနော့်လီးတစ်ချောင်းလုံး နွေးကနဲ့ ခံစားမိလိုက်တယ်။လီအရည်ပြားတစ်လျှောက် အဝင်အထွက်တိုင်း စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေက ညှစ်ထားလို့ ကျနော်လည်း ကြာကြာဆက်မလိုးနိုင်ပဲ လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်ရတာပေါ့။မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး အနားယူနေတဲ့ မခိုင်ပါးလေးကို တချက်ကုန်းနမ်းပြီး လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲက ထုတ်လိုက်တယ်။ပြီးမှ လူချင်းခွာပြီး ကျနော့်အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်တာပါ။အဲဒီနေ့က စပြီး သန်းကို အလစ်ဆို မခိုင်ကို ကျနော်တက်တက်လိုးနေတော့တာ။မခိုင်ကလည်း ညတရေးနိုးမှာတောင် ကျနော့်အိပ်ခန်းထဲ လာကုန်းပေးတတ်တာဗျ။

/////////////////////////

” အ အ …… ကောင်းလိုက်တာ …… ကိုမင်းရယ် …… မရပ်နဲ့ …… လိုးလိုး …… အင်းးးး ရှီးးးး းးးးး ”

ကုတင်အောက်က မမိုး အသံလေးကြောင့် ကျနော့် အတွေးစတွေ ပျက်သွားရတယ်။သေချာကြည့်မိမှ ကျနော့်မိန်းမ ဘယ်ဖက်ပေါင်က ကိုမင်း ညာဘက်ပေါင်ကို ခွထားတာဗျ။မျက်နှာချင်းဆိုင် ကြိတ်လိုးရင်း ကျနော့်မိန်းမ မမိုးဆီက ညည်းသံခပ်တိုးတိုး ထွက်နေတာပါ။အတော်ကြာမှ အိ့ကနဲ့ ရှိုက်သံခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ပေါ်လာပြီး စောင်ခြုံထဲက မမိုးကိုယ်လုံးလေး တဇပ်ဇပ်တုန်နေတာကို မြင်လိုက်ရတယ်။မမိုးနဲ့ကိုမင်းတို့ လူချင်းခွာပြီးမှ ကျနော်လည်း ချောင်းသံပေးရင်း ကုတင်ပေါ်ထထိုင်လိုက်တယ်။ကျနော် ထိုင်တာနဲ့ မမိုးက ကုတင်အောက်က ထရပ်ရင်း တွဲချပေးတာ။ရုတ်တရက် မီးပြန်လာတော့ မမိုးမျက်နှာလေးက ချွေးစို့ပြီး ပန်းရောင်သန်းနေတာဗျ။လင်ဖြစ်သူကုတင်အောက်မှာ သူစိမ်းယောကျင်္ားနဲ့လိုးထားတော့ ရှက်သွေးဖျန်းတာလား မသိဘူး။ဒီလိုနဲ့ နောက်၃ရက်နေတော့ ကျနော်လည်း ဆေးရုံက ဆင်းခဲ့ရတယ်။စားဆေးပေးလိုက်တယ် ကားတော့ပြန်မမောင်းပဲ ၁လလောက် အိမ်မှာပဲ အနားယူခိုင်းတာပါ။ကျနော် အိမ်ရောက်ပြီး ၂ရက်ပဲ ခြားတယ် ကိုမင်းက အိမ်လိုက်လာတာဗျ။မမိုးက လိပ်စာပေးလိုက်ပုံပါ။

” ကိုရဲနိုင် … သက်သာလား … အမေက မနေ့က ဆင်းတာဗျ ”

” အေး … မင်းမင်းရေ … ဒီလိုပါပဲကွာ … မောမောနေတာ … နေပူတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့ ”

ကျနော်လည်း မင်းမင်းကို စကားပြန်ပြောရင်း ခဏနေတော့ မိုးမိုးလွင်က ကော်ဖီခွက်လေး ကိုင်ပြီး ကျနော့်တို့နားရောက်လာတာပဲ။မင်းမင်းရှေ့ ကော်ဖီပန်းကန်လေး ချပေးပြီး ကျနော်ဘေးဝင်ထိုင်နေတာ။

” ကိုမင်း အမေ … သက်သာရဲ့လား ”

” သက်သာပါတယ် … အမရယ် … ဒါပေမယ့် မှန်ပြောင်းကြည့်ရမယ် ပြောတယ် ဆရာဝန်က ”

” အော် … ရောဂါတွေက ဖြစ်လိုက်ရင် မလွယ်ပါဘူးကွာ ”

ကနြောျ ကိုယျခငြျးစာမိပါတယျဗြာ အိမျတအိမျမှာ လူတစျယောကျ နာမကနြျးဖွစျရငျ လူနာတငျမကဘူး ဘေးလူတှပေါ အလုပျပကြျ အကိုငျပကြျဖွစျတာ။မိနျးမနဲ့ မငျးမငျးတို့ စကားပွောရငျး ခဏနတေော့ ကနြောျကို မိနျးမက ဆေးတိုကျတယျဗြ။ကနြောျလညျး ဆေးသောကျပွီးတာနဲ့ ခဏလှဲခငြျတာမို့ မငျးမငျးကို နူတျဆကျပွီး မိနျးမကို အိပျခနျးထဲ တှဲပို့ခိုငျးလိုကျတယျ။ပထမဆုံး မိနျးမဆီက သနပျခါးနံ့လေး ကနြော့ျနှာခေါငျးထဲ တိုးဝငျလာတာ။အိမျနရေငျးဆိုတော့ အကငြျ် ီလကျတိုလေးနဲ့ ထမိနျ အပါးလေးဝတျထားတာဗြ။ဘေးက တှဲတော့ မိနျးမနို့အုံတဖကျက ကနြော့ျလကျမောငျး လာထိတာ ကားထှကျနတေဲ့ ဖငျသားစိုငျတှကေလညျး ကနြော့ျပေါငျတနျတှေ ပှတျမိတာပေါ့ ဒါပမေယျ့ စိတျပဲရှိတော့တာပါ အောကျကလီးက ထမလာတော့ပါဘူး။

ကုတင်နား ရောက်တော့ မိန်းမက ကုတင်ပေါ် တွဲတင်ရင်း ခြင်ထောင်ချပေးမလား မေးသေးတယ်။ကျနော်က မချခိုင်းပါဘူး ကုတင်ပေါ်ကနေ ဧည့်ခန်းထဲခိုးကြည့်ချင်သေးတာပေါ့။ဧည့်ခန်းထဲကို ကုတင်ခြေရင်းက ထိုင်ကြည့်ရင် အကုန်မြင်ရတယ်ဗျ။အိပ်ခန်းနဲ့ ဧည့်ခန်းက ကပ်လျက် မျက်စောင်းထိုးလေးရယ်။မိန်းမက ကြိုသိနေလား မပြောတတ်ဘူး အိပ်ခန်းတံခါးဝ ရောက်တော့ ကျနော့်ဖက်ကို တချက်လှည့်ကြည့်ပြီး အခန်းတံခါးကို စိသွားတာပဲ။ခဏနေတော့ အခန်းတံခါးပွင့်လာပြီး ကျနော် အိပ်ပျော်မပျော် မိန်းမက တခေါက်လာကြည့်သေးတယ်။၁ဝမိနစ်လောက် ကျနော်လည်း ငြိမ်နေလိုက်တယ် ပြီးမှ ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး အိပ်ခန်းတံခါးနား ခြေဖွဖွနင်းပြီး တိုးကပ်လာခဲ့တာ။

အခန်းတံခါးကြားလေးထဲက ကြည့်တော့ မင်းမင်းက ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ထိုင်လျက်လေးပါပဲ။မိန်းမက မင်းမင်းဘေးနားထိုင်ပြီး ဘေးတိုက်အနေထားနဲ့ ခါးညွတ်ရင်း မင်းမင်းပေါင်ကြားထဲ မျက်နာအပ်ထားတာ။မင်းမင်း မျက်လုံးက အငြိမ်မနေဘူးဗျ အိမ်ရှေ့လှမ်းကြည့်လိုက် ကျနော်ရှိတဲ့ အိပ်ခန်းတံခါးဘက် ကြည့်လိုက်ပေါ့။ခဏနေတော့ ကျနော့်မိန်းမ မျက်နှာလေး ပေါ်လာတယ်။မင်းမင်းက မိန်းမနူတ်ခမ်းကို တေ့စုပ်ပြီးမှ သူ့ပေါင်ကြားထဲ မိန်းမမျက်နာကို ပြန်ဖိချတာ။မိန်းမခေါင်းလေးက မင်းမင်းပေါင်ကြားထဲ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ပေါ့။တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အသံတွေလည်း ထွက်နေတာပဲ။

” အမ … အပြင်သွားရအောင်လား ”

” ဒီမှာ ဘာဖြစ်လို့လဲ … ကိုမင်းရဲ့ ”

စကားပြောတဲ့ချိန် ကျနော့်မိန်းမလက်တဖက်က မင်းမင်းပေါင်ကြားထဲ အထက်အောက် လှုပ်နေတာဗျ။လီးစုပ်တာရပ်ပြီး ဂွင်းထုရင်း ပြောနေကြတယ်။

” ဟို … အမ ယောကျင်္ား ”

” ခ်ခ် … စိုးရိမ်မနေပါနဲ့ … ဆေးသောက်ပြီး အိပ်နေပါပြီ … အတော်ကြာမှ နိုးတော့မှာ ”

ကနြောျအိပျပြောျနတေယျ ထငျပွီး မိနျးမက ရဲရဲတငျးတငျး ရယျမောပွောနတေော့တာ။မငျးမငျးက အဲဒီကွမှ ကနြော့ျမိနျးမနို့တှကေို အကငြျ် ီလှနျပွီး စို့တော့တာပေါ့။မိနျးမကလညျး နို့စို့နတေဲ့ မငျးမငျးခေါငျးကို ဘေးတိုကျအနထေားနဲ့ပဲ လကျတဖကျက ဖမျးထိနျးပွီး ကနြျတဖကျက ဂှငျးထုပေးနတေုနျးပဲ။

” ကိုမင်း … နို့တွေပဲ စို့နေတော့မှာလား ”

” ဟမ် ”

” အမ … စောက်ပတ်လည်း ယက်ပေးဦးလေ … အယက်မခံရတာ ကြာပြီ ”

” အမယောကျင်္ားက … ယက်မပေးဘူးလား ”

” အင်း သူ့ရောဂါနဲ့ သူဆိုတော့ … စိတ်မလာတာထင်တယ် ”

ဟုတ်တယ်ဗျာ ကျနော့်မိန်းမ မမိုးလည်း သနားမိတယ်။တခါတခါ အလိုးခံချင်လို့ ကျနော့်လီးကို စုပ်ပေးလည်း လီးက မာတယ်ဆိုရုံလေးပဲ ခဏနဲ့ ပြန်ပျော့သွားတာ။ပျော့နေတဲ့လီးပေါ်တက်ခွပြီး သူ့စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်လိုက် စောက်ခေါင်းထဲ သူ့လက်နဲ့သူမွှေလိုက်နဲ့ အာသာဖြည်နေရတာဗျာ။မိန်းမဂွင်းထုပေးရင်တော့ လရည် ထွက်ပါတယ်။

” အင်းပါ … အမရယ် … မတ်တပ်ရပ်လိုက် … ယက်ပေးပါ့မယ် ”

မင်းမင်းစကားဆုံးတာနဲ့ မိန်းမလည်း ဟန်မဆောင်နိုင်ရှာဘူး ဂွင်းထုပေးနေရာကနေ ထရပ်ပြီး မင်းမင်းမျက်နာရှေ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထမိန်ချွတ်ချပစ်တာ။ကျနော်ချောင်းနေတဲ့ တံခါးပေါက်ဘက် ကျောပေးထားသလိုဖြစ်တော့ မိန်းမရဲ့ ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီး နှစ်ခြမ်း မြင်နေရတာပေါ့။ဟိုးအရင်က ကျနော် တဖြန်းဖြန်း ရိုက်လိုးခဲ့တဲ့ ဖင်ကြီးဗျာ။ခုထိ မကျသေးဘူး။မင်းမင်း လိုးမယ်ဆိုလည်း လိုးချင်စရာပါ ဖင်က ခါးအောက်ကနေ အလိုလိုကော့ထွက်နေတာဗျ ခါးဆန့်တာနဲ့ ဖင်က နောက်ပစ်ပြီးသားပဲ။

မင်းမင်း မျက်နှာ ကျနော့်မိန်းမ မမိုး ပေါင်ကြားထဲ ရောက်တဲ့ချိန် မမိုးက ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို မသိမသာဖြဲပြီး ကော့ပေးနေတာ။မိန်းမလည်း တဟင်းဟင်းနဲ့ အဖျားတက်သလို ညည်းနေတော့တာပဲ။

” အင်း … ယက်ယက် … ဟုတ်တယ် အစိလေးလည်း စုပ်ပေး …… အာ …… ဖင်ရော နိုက်နေတာ … ဖင်ပါလိုးချင်နေတာလား … အားဟား … အ အ ”

ဟုတ်တယ်ဗျ မင်းမင်းလက်တွေက ကျနော့်မိန်းမဖင်ကို ညှစ်ပြီး လက်ချောင်းလေးက ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးကလိနေတာ။မမိုးက ဖင်ခံဖူးပါတယ်ဗျာ ကျနော်ကျမ်းမာရေးကောင်းတုန်းက လိုးရတဲ့ အပေါက် အကုန်လိုးပစ်ထားတာ။ဖင်ရော ပါးစပ်ရောပဲ။မိန်းမလည်း ဖင်အနိုက်ခံပြီး စောက်ပတ်အယက်ခံနေရမှတော့ အတော်အလိုးခံချင်နေရှာမှာဗျ။မင်းမင်းဆံပင်တွေဆွဲဆွဲပြီး စောက်ဖုတ်နဲ့ ပွတ်နေတာ ကျနော့်ဘက် ကျောပေးထားလို့မမြင်ရပေမယ့် ခါးလေး ဆက်ကနဲဆက်ကနဲ့ တုန်နေတာပဲ။ကြည့်နေတုန်း ခုံပေါ်ထိုင်နေတဲ့ မင်းမင်းပေါင်ပေါ် မိန်းမက တက်ခွနေပြီ။ဒူးထောက်အားယူပြီး မင်းမင်းလီးကို သူ့စေက်ပတ်လေးထဲ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချပစ်တယ်။

ဖငျကွီးကွှကွှပွီး ပွနျဖိခတြိုငျး မငျးမငျးလီးက ကနြော့ျမိနျးမ စောကျဖုတျထဲ အပွညျ့ဗြ။ခုမှ သခြောကွညျ့မိတာ ကနြော့ျမိနျးမ ကုနျးခငြျတာလညျး မပွောနဲ့ မငျးမငျးလီးကွီးက တုတျလညျးတုတျ ရှညျလညျးရှညျတယျ။မိနျးမဖငျကွီးကွှတကျလာရငျ စောကျခေါငျးနူတျခမျးသားတှကေ အပွငျခြိတျကနြျရစျတာ ပွနျဖိခတြာနဲ့ ခြိတျကနြျရစျတဲ့ အသားစိုငျတှကေ လီးနဲ့အတူ လိပျဝငျသှားတာပဲ။ဒီကွားထဲ မငျးမငျးက မိနျးမနို့တှေ အကငြျ် ီလှနျစို့ရငျး ဖငျသားစိုငျနှစျခွမျးကို လကျတဖကျက ပှတျပေးပွီး ကနြျလကျတဖကျက ဖငျပေါကျထဲ ထိုးကလိပေးတာ။

ကျနော့်မိန်းမ မမိုးလည်း အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ရောက်နေသလိုပဲ နေမှာ။နို့စို့ခံပြီး စောက်ပတ်အလိုးခံရင်း ဖင်ပေါက်ထဲပါ ကလိခံနေရတယ်။မကြာပါဘူး မိန်းမ လက်နှစ်ဖက်က မင်းမင်းဆံပင်တွေဆွဲစောင့်ပြီး အပေါ်ကခွလိုးလျက်လေးပဲ စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာတာ။စောက်ရည်တွေက မင်းမင်း လီးအရင်းကနေ လဥကြားတွေထဲ ဖြတ်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲက ကြမ်းပြင်ပေါ် စီးကျနေပြီ။မင်းမင်း မပြီးသေးတော့ မိန်းမက ပြီးအောင် လိုးခိုင်နေတာပေါ့။မင်းမင်းက မိန်းမနား တိုးတိုးကပ်ပြောလိုက်တယ်ဗျ။

မိန်းမကလည်း ချက်ချင်း မင်းမင်းပေါင်ပေါ်ကဆင်းပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဖက်ကုန်းပေးတော့တာပဲ။လေးဖက်ကုန်းနေတဲ့ ကျနော့်မိန်းမဖင်နောက်ကနေ မင်းမင်းက စောက်ရည်ပူပူနွေးနွေးထွက်ထားတဲ့ အဖုတ်ကို ဒုတိယအကြိမ် ပြန်ယက်ပေးနေတယ်။မိန်းမပါးစပ်က မခံနိုင်လို့ လိုးပေးဖို့ပြောမှ ရပ်ပစ်တာ။ပြီးတာနဲ့ မိန်းမခါးလေးကို စုံကိုင်ပြီး ခါးဆန့်ဒူးထောက် လိုးတော့တာပဲ။လီးကတုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်းရှည်တော့ လီးအရင်းထိဆောင့်မိရင် မိန်းမ မခံနိုင်ဘူးဗျ။ခေါင်းတရမ်းရမ်းနဲ့ ထိန်းလိုးဖို့ တောင်းဆိုနေတယ်။

ဒီတခါ မင်းမင်းက အလျော့မပေးတော့ပါဘူး နောက်ကနေ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုးတာ ကျနော့်မိန်းမဆို ရှေ့ကိုယ်တစ်ခြမ်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ကပ်ပြီး အံလေးကြိတ်နေရရှာတာ။အတော်လေးကြာမှ မင်းမင်းဆီက အားကနဲ့ ညည်းသံရှည်ကြီးနဲ့အတူ အထွဋ်ထိပ်ရောက်သွားတဲ့ပုံစံဗျ။မိန်းမဖင်ကို လီးအရင်းထိဖိကပ်ပြီး ပေါင်တန်တွေ ဆက်ကနဲဆက်ကနဲ့တုန်ပြီး ခဏနေမှ ငြိမ်ကျသွားတယ်။မိန်းမလည်း လှုပ်ကို မလှုပ်နိုင်တော့ပါဘူး သူလည်း နောက်တချီထပ်ပြီးသွားတာ။သူတို့ အနားယူပြီး ခဏနေလူခြင်းခွဲမှ ကျုပ်က အိပ်ယာနိုးတဲ့ပုံစံနဲ့ ဧည့်ခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့တယ်။

မင်းမင်းပြန်သွားတော့ မိန်းမက ထမိန်လှည့်ဝတ်ရင်း ကျနော့်ဘေးဝင်ထိုင်နေတာ။ပေါင်တန်ဘက်မှာ အကွက်ကြီးနဲ့ စောက်ရည်နံ့လရည်နံ့တွေက မွန်နေတာဗျ။ကျနော်မိ်န်းမပေါ် စိတ်မဆိုးရက်ပါဘူး ကျနော့်အတွက် ကျန်တဲ့သက်တမ်းလေးမှာ သူစိတ်ချမ်းသာရင် ပြီးတာပါပဲဗျာ။ကျနော်လည်း လိုးမှမလိုးနိုင်တော့တာ။ခုနောက်ပိုင်း မင်းမင်းလာရင် ကျနော်ကပဲ လမ်းထိပ် ကွမ်းယာဆိုင်ဘက် ရှောင်ပေးလိုက်တယ်။အချိန် ၁နာရီခွဲလောက်မှ ပြန်လာလိုက်တာပေါ့။အိမ်ပြန်ရောက်ရင်တော့ ကျနော်တို့အိပ်ယာပေါ်က စောက်ရည်နံ့လရည်နံ့လေးက ကျနော့်ကို ဆီးကြိုနေတုန်းပဲဗျာ။

……………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာအတွက် ရေးသားခဲ့သည်။ )
Cbမှ ရင်ဖွင့်သံ အပိုင်းအစလေးများ { ၄ }
🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔

( စ/ဆုံး )
🌲🌲🌲

” အိမ်မက်ထဲမှာ တိတ်တိတ်လေး လွမ်းနေမယ် ”
💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔

” အားးး … ကောင်းလိုက်တာ … အင့် အင့် …… ချစ်တယ် …… မမဝတီ ရယ် ”

” ရှီးးး းးးး …… ဖယ်တော့ … ဇော်သူ … နင် သိပ်အတင်းရဲတာပဲ … မောင် သိသွားရင် … ငါတို့အိမ်ထောင်ရေး ပျက်စီးမှာဟ ”

” ပြီးတော့မှပါ … ရှီးးးး းးးး …… ဘွတ်ဘွတ် …… အားဟား …… အင့် …… ကိုရဲခိုင် အပေါ်မှာ သောက်နေတာပါ … မပူနဲ့ မမဝတီ … အင့် အင့် ”

နွယ်ဝတီ တစ်ယောက် ၄ထပ်တိုက် အစိမ်းကြီး၏ အောက်ဆုံးထပ် ကားဂိုဒေါင်ထဲ နံရံ ကပ်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်အနေထားဖြင့် ဇော်သူ၏အလိုး ခံနေရသည်။ဇော်သူမှာ နွယ်ဝတီ၏ လက်နှစ်ဖက်အား ချုပ်ပြီးနံရံကပ်ကာ စကပ်ထမိန်အား ပေါင်ရင်းထိလှန်ရင်း ပေါင်ကြားတည့်တည့်မှ စောက်ဖုတ်အား ပစ်ပစ်လိုးနေတော့၏။နွယ်ဝတီမှာ အသက်၃၂နှစ်ခန့်ရှိပြီး ရဲခိုင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ အိမ်ထောင်သက် ၄နှစ်အတွင်း အပြင်သိပ်မထွက်ပေ အိမ်ထဲနေတာများသည်။တခါတလေ လင်ဖြစ်သူရဲခိုင်မှ ပါတီပွဲ ဒင်နာပွဲများ ခေါ်ကာ မိန်းမဖြစ်သူအား ထုတ်ကြွားသည့်အခါများတွင် နွယ်ဝတီတစ်ယောက် အပြင်ပါလာခဲ့၏။

အရပ်မနိမ့်မမြင့် မျက်နှာသွယ်သွယ် ထူကဲသောမျက်ခုံး နှာတံပေါ်ပေါ် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနှင့် နွယ်ဝတီ၏ တစ်ယောက် ရယ်လိုက်တိုင်း လူတိုင်း ငေးမောသွားရသည်။အထူးသဖြင့် ပုခုံးကျယ်ကျယ်နှင့် စူထွက်နေသော နိူ့အုံနှစ်ဖက် … သေးကျဉ်သော ခါးလေးအောက် ကော့ထွက်ဝိုင်းစက်နေသော ဖင်ကြီးမှာ မြင်သည့်ယောကျင်္ားတိုင်း လည်ပြန်ငေးကြည့်တတ်၏။နွယ်ဝတီမှာ ယောကျင်္ားတိုင်း မရောတတ်ပေမယ့် သူမအိမ်ဝင်ထွက်နေသော ဇော်သူ့အား မောင်ငယ်တစ်ယောက်လို ခင်မင်ခဲ့သည်။ဇော်သူ့ရည်းစားရှိသည်ဟု ခင်ပွန်းသည်ထံမှ ကြားသိထားသော်လည်း ခုထိ မမြင်ဖူးသေးပေ။

ဇော်သူမှာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ရဲခိုင်၏ လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက် ဦးမင်းသူ၏တစ်ဦးတည်းသောသားဖြစ်သည်။အသက် ၂၃ခန့် ကျောင်းပြီး၍ လုပ်ငန်းခွင်ထဲ လေ့လာနေသူဖြစ်၏။ရဲခိုင် ကိုလည်း အကိုတစ်ယောက်လို သဘောထားကာ ခင်မင်နေသူဖြစ်သည်။အိမ်တွင်းအောင်းနေတတ်သော နွယ်ဝတီမှာ ယောကျင်္ားဆိုလို့ လင်ဖြစ်သူရဲခိုင်နှင့် ဇော်သူတို့ နှစ်ဦးကိုသာ အနီးကပ်နေထိုင်ခဲ့၏။ခုလည်း ဇော်သူ၏ အတင်းကြိုးစားမှု့ကြောင့် မဖြစ်သင့်တာ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။လင်ဖြစ်သူရဲခိုင်၏ ဆက်ဆံမှု့နှင့် မတူသော ဇော်သူ၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးချက်များအား မသိမသာ နှစ်ချိုက်သွားမိတော့၏။ဇော်သူ အိမ်ပေါ်ပြန်တက်သွားချိန် နွယ်ဝတီလည်း သူမတို့ကားလေးပေါ် တက်ကာ မှေးနေတော့၏။

” ကျွီ … ဟော … မောင့် မိန်းမ … ပင်ပန်းပြီ ထင်တယ် ”

” ရပါတယ် … မောင်ရယ် ”

” ကိုမင်းသူက … သူ့မိတ်ဆွေတွေနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးနေလို့ကွ … ဆောက်လုပ်ရေး ဘက်က ဆိုတော့ အသိမိတ်ဆွေ တိုးတာ ကောင်းပါတယ် ”

ရဲခိုင်မှာ မိန်းမဖြစ်သူ နွယ်ဝတီအား ရှင်းပြရင်း ခြံကြီးထဲမှ ကားလေးအား မောင်းထွက်လိုက်သည်။ခြံပြင်ရောက်မှ ကျောက်လမ်းပေါ်မေးတင်ကာ အိမ်ပြန်ရန် ဦးတည်လိုက်တော့၏။ရဲခိုင်က အသက် ၃၅နှစ်ထဲ ရောက်ကာ နွယ်ဝတီထက် ၃နှစ်ကြီးသည်။ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီ တခုထောင်ကာ အလုပ်ကို တစိုက်မတ်မတ် ကြိုးစားခဲ့သဖြင့် အချိန်တိုအတွင်း အောင်မြင်လာခဲ့၏။ရဲခိုင်အား မြေတောင်မြှောက်ပေးသော သူတွေထဲတွင် ဇော်သူ၏ ဖခင် ဦးမျိုးသူက ထိပ်ဆုံးက ပါဝင်သည်။ရဲခိုင် အောင်မြင်လာချိန်တွင် ဦးမျိုးသူက သားဖြစ်သူ ဇော်သူအား ရဲခိုင်ထံ ပြန်လည်လေ့လာ သင်ကြားခိုင်းသည်။

ဇော်သူကလည်း မခေပေ လုပ်ငန်းခွင်ရောက်တာ မကြာသေးပေမယ့် ရဲခိုင်နှင့် ပရောဂျက်အသစ်တခု ရေးဆွဲကာ မြို့သစ်တခုတွင် မြေကွက် လေလံဆွဲကာ အဆောက်အဦးများ ဆောက်ရန်ကြိုးစားနေ၏။ရဲခိုင်မှာ ဇနီးဖြစ်သူ နွယ်ဝတီအား ဇော်သူ့အကြောင်းပြောပြနေစဉ် နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ခြေဖျားလက်ဖျားများ အေးစက်လာတော့သည်။ရဲခိုင်အိမ်ပေါ် မိတ်ဆွေများနှင့် စားသောက်နေချိန် နွယ်ဝတီတစ်ယောက် အိမ်အောက်ထပ် ကားဂိုဒေါင်ထဲ ဇော်သူ၏မီးပွင့်မတတ် လိုးချက်များ ခံလိုက်ရသည်။ခုလည်း လင်ဖြစ်သူ ရဲခိုင်မှာ ဇော်သူ့အကြောင်းပြောရာ ပူပူနွေးနွေး အလိုးခံထားရသော အဖုတ်လေးထဲမှ တဆစ်ဆစ်နှင့် ခံစားလာရ၏။

အိမ်ရောက်သည်နှင့် ရဲခိုင်မှာ စားသောက်လာသည့်အရှိန်ဖြင့် အဝတ်စားပင်မလဲနိုင် အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။နွယ်ဝတီမှာ ဇော်သူနှင့် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်များကို ပြန်လည်တွေးရင်း အိပ်မပျော်နိုင်သေးပေ။

//////////////////////////

လင်တော်မောင်နှင့်ပက်သက်ပြီး အိမ်အဝင်ထွက်များလာသော ဇော်သူမှာ စသိကတည်းက သူမခန္ဓာကိုယ်အား ခိုးခိုးကြည့်တတ်၏။ရင်းနှီးလာသည့်နောက်ပိုင်းတွင် လင်ဖြစ်သူရဲခိုင်ရှေ့၌သာ ရိုးရိုးသားသားဆက်ဆံပေမယ့် ရဲခိုင်မရှိလျင် သူမကိုယ်လုံးအား ဟိုပုတ်ဒီပုတ်ဖြင့် ပြောဆိုဆက်ဆံတတ်သည်။နွယ်ဝတီမှာ အနေအေးသူမို့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ပါသည့်ပါသာ နေလာခဲ့၏။

လင်ဖြစ်သူရဲခိုင်အား ဇော်သူ့အကြောင်း ရိပ်ဖန်းသံဖမ်း ပြောပြရာ ရဲခိုင်မှာ သဝန်မတိုသည့်အပြင် ဇနီးချောလေး၏ အလှတရားအတွက် ဂုဏ်ယူနေသည်။ရဲခိုင်မှာ အမှန်တကယ်လည်း လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဘက် မိတ်ဆွေများကြား သူ့ဇနီးချောလေး၏ ခန္ဓာကိုယ်အလှအား ဝေဖန်လျင် ဂုဏ်ယူကာ ဘဝင်ခိုက်နေသော သူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။လွန်ခဲ့သော ၆လခန့်တွင် မမျော်လင့်သော အဖြစ်ပျက်လေးများ စတင်ရာမှာ နွယ်ဝတီ၏ ကာမမီးတောက်လေး တောက်လောင် လာခဲ့ရ၏။အိ်မ်အပေါ်ထပ် လင်တော်မောင် အလုပ်ခန်းအား ရှင်းလင်းရာမှ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။

နွယ်ဝတီနှင့်ဇော်သူမှာ ရဲခိုင်၏ အလုပ်ခန်းအားရှင်းရာ နှစ်ယောက်သား ချွေးများ ဖုန်မှုံ့များကပ်ကာ ညစ်ပတ်နေ၏။ဇော်သူမှာ စွပ်ကျယ်နှင့်ပုဆိုးတိုတို ဝတ်ကာ အခန်းရှင်းရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်ကာ ခဏအမောဖြေနေရင်း ခုံပုလေးပေါ်တက်ကာ ကြက်မွှေးတစ်ချောင်းဖြင့် မှန်ဗီဒိုအား သုတ်နေသော နွယ်ဝတီ၏ ဖင်ကြီးအား စိုက်ကြည့်နေသည်။နွယ်ဝတီမှာလည်း ဖုန်သုတ်ရင်း သူမနောက်ပိုင်းအား ဇော်သူကြည့်နေသည်ကို မျက်လုံးဒေါင့်မှ မြင်နေရာ စိတ်မလုံပြီး ခုံပုလေးပေါ်မှ ဆင်းကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ဆင်းထိုင်ရင်း ဗီဒိုအား ကျော်မှီထားလိုက်၏။
သူမထိုင်လိုက်သည်နှင့် ဇော်သူမှာ ထလာပြီးသူမရှေ့တည့်တည့် လာထိုင်နေသည်။

” ခိခိ ”

” အမ် … ဘာရီတာလဲ ဇော်သူ ”

” မမဝတီရဲ့ … မျက်နှာမှာ ဖုန့်တွေနဲ့ဗျ … ခိခိ ”

” အံမယ် … မင်းမျက်နှာလည်း ကြောင်ချေးအိုးပဲ ”

ဇော်သူ့ရယ်သံကြောင့် နွယ်ဝတီမှာ ဇော်သူမျက်နှာအား ကြည့်ရင်း ပြန်လည်ပြောဆိုလိုက်သည်။ဇော်သူ့မျက်နာအားကြည့်ရင်း အမှတ်မထင် ဇော်သူပေါင်ကြားထဲ အကြည့်ရောက်ကာ မျက်နှာလေး ရဲတက်လာ၏။ပုဆိုးတိုတိုဝတ်ကာ ညာဘက်ခြေထောက်ကွေးပြီး ဘယ်ဘက်ခြေထောက်ဒူးထောင်ရင်း လက်နှစ်ဖက်နောက်ပစ်ထောက်ထားသည်မို့ ဇော်သူ့ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား မြင်နေရသည်။ပထမဆုံး အကြိမ် သူစိမ်းယောကျင်္ားတစ်ယောက်၏ လီးအား မြင်ဖူးသဖြင့် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်ကာ အကြည့်ကလည်း မခွာနိုင်တော့ပေ။

လင်ဖြစ်သူလီးထက် ထွားကြိုင်တုတ်ခိုင်သော ဇော်သူလီးကြီးမှာ နွယ်ဝတီအား ဖမ်းစားထား၏။လီးကြီးမှာ အညိုရောင်သန်းကာ လမွှေးအုံပါးပါးလေးအောက်မှ ကြမ်းပြင်ပေါ် မပျောမမာ အနေထားဖြင့် ငိုက်ဆင်းနေသည်။ခါတိုင်း ဇော်သူပုဆိုးအတွင်းမှ ခပ်ရေးရေး အမြှောင်းလိုက်ကြီး ထနေသည်ကို မြင်မိသော်လည်း ဒီလောက်ကြီးလိမ့်မည်ဟု ထင်မထားခဲ့ပေ။လင်တော်မောင်ရဲခိုင်ပြသော ဖုန်းထဲမှ နီဂရိုးလူမဲကြီးများ၏ လီးကြီးများအား ပြေးမြင်မိပြန်၏။ဇော်သူလီးအားကြည့်ရင်း စောက်ပတ်လေးထဲမှ အရည်ကြည်များ စို့နေတော့သည်။

” မမဝတီ … ခုထိ ကလေး မယူသေးဘူးလား ”

” ဟမ် … ဘာမေးလိုက်တာလဲ ”

လီးကြီးအား ဈာန်ဝင်နေချိန် ဇော်သူဆီမှ အသံထွက်လာသဖြင့် ကမန်းကတန်း လီးဆီမှ အကြည့်လွဲကာ ပြန်မေးလိုက်ရ၏။

” ကလေး … မမွေးသေးဘူးလား မေးနေတာ … ဘာတွေးနေတာလဲဗျ ”

” ကလေး ယူချင်တာပေါ့ကွာ … မင်းဆရာက မယူချင်သေးတာ … မမကို … လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေဦးတဲ့ ”

” အော် … ကျနော်က … ဆရာက မရတာ ထင်နေတာ ”

” ကြံကြံဖန်ဖန်ကွာ … မင်းက ဘာလို့ အဲလို ထင်ရတာတုန်း ”

” ဟိုးတရက်က … ဆရာနဲ့ ဘီယာသောက်ရင်း … ဆရာက ဆေးလိပ် လျော့ရမယ်တဲ့ … ပန်းက သိပ်မမာဘူးပြောလို့ ”

” အာ … ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ … ဇော်သူ ”

ဇော်သူ့စကားကြောင့် နွယ်ဝတီမျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းကာ ခေါင်းလေးငုံထားလိုက်သည်။တကယ်လည်း ၁နှစ်ကျော်လောက်က စပြီး လင်ဖြစ်သူရဲခိုင်မှာ အချက်၂ဝလောက် လိုးပြီးသည်နှင့် လီးက ပျော့ကျသွား၏။လီးကလည်း ပုံမှန်ဆိုဒ်သာသာမို့ ပျော့သွားသည်နှင့် ဒစ်ခေါင်းလေးသာ အထုတ်အသွင်း လုပ်ရတော့သည်။အားမရသဖြင့် စောက်ခေါင်းအတွင်းသားနှင့် ညှစ်မိလျင် ဒစ်ခေါင်းလေးမှာ အပြင်ပြုတ်ထွက် သွားရ၏။ဇော်သူက စကားပြောရင်း ပုဆိုးအောက်နားစအား ပေါင်ရင်းထိ ဆွဲတင်လိုက်သည်။

” အာကွာ … ဘာလုပ်တာလဲ ”

” ရှက်မနေပါနဲ့ … မမဝတီရယ် … ဒါတွေက အဆန်းမဟုတ်ပါဘူး … ရော့ ကြည့်လေ ”

” အိုရ် … မပြပါနဲ့ … ဟို ဟို … ပြန်ဖုံးထားကွာ ”

” မမဝတီ … ခိုးကြည့်နေရတာ … ပင်ပန်းပါတယ် … အခန်းထဲလည်း ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူး ”

” ဟင့်အင်းကွာ … ဖုံးထားလိုက် ”

နွယ်ဝတီမှာ ပုဆိုးလှန်ပြနေသော ဇော်သူအား မျက်နှာလွဲကာ ပြန်ပြောနေပြန်သည်။ထိုစဉ် ဇော်သူတစ်ယောက် ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် နွယ်ဝတီနားတိုးကပ်ကာ နွယ်ဝတီညာဘက်လက်အား ဆွဲယူကာ သူ့လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်၏။

” ဟင့်အင် ”

နွယ်ဝတီမှာ လက်ဖဝါးထဲ နွေးကနဲ့ခံစားမှု့နှင့်အတူ ခန္ဓာကိုယ်ထဲ တဖိန်းဖိန်း လေး ဖြစ်လာရသည်။သို့သော် အသိစိတ်မှ သူစိမ်းယောကျင်္ား၏ လီးမှန်း အသိပေးသည်နှင့် လီးအားတချက်ခိုးကြည့်ကာ သူမလက်လေးအား ပြန်ရုတ်လိုက်၏။သို့သော် ဇော်သူကလည်း ပြန်ယူကာ လီးပေါ်တင်ပေးရာ သူမကခွာလိုက် ဇော်သူကပြန်တင်လိုက်နှင့် ၅ကြိမ်မြှောက်တွင် ဇော်သူဆန္ဒအား လိုက်လျောကာ လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်တော့သည်။ထိုအခါ လွဲထားသော သူမမျက်နှာလေးအား ဇော်သူက ဆွဲလှည့်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ပစ်၏။ဇော်သူလျှာဖျားလေးအား ပြန်လည်ဖမ်းစုပ်ရင်း သူမလက်လေးမှာ အလိုလျောက် လီးအားပွတ်သပ်ပေးနေမိပြန်သည်။

လကျထဲ အားရပါးရ ရှိလှသညျမို့ လီးအရညျပွားအား စုလိုကျဖွဲလိုကျနှငျ့ ဂှငျးထုပေးသလို ဖွစျနေ၏။ဇောျသူ့လကျတဖကျကလညျး သူမနို့အုံမြားအား ညှစျခွရေငျး အောကျဖကျရှေ့ကာ ထမိနျအပွငျဘကျမှာ အဖုတျလေးအားအုပျကိုငျရငျး ဖိပှတျရာ ကာမစိတျမြား ထကွှလာတော့သညျ။တခဏအတှငျး သိတျခါနှငျ့ စောငျ့စညျးရမညျ့ စညျးမြား မေ့လြောကာ ရမ်မကျစိတျအား ဖှငျ့လိုကျမိသညျ။ကွမျးပွငျပေါျလှဲခရြာတှငျ အပေါျအကငြျ် ီနှငျ့ ဘောျလီအား ဘယျအခြိနျမှ ခြှတျလိုကျမှနျး မသိလိုကျရပေ။ထမိနျဆှဲခြှတျရာ ဖငျကွီးကွှပေးရငျး ထပျရောကျလာမညျ့ ကာမ စညျးစိမျမြားအား မြှောျလငျ့မိပွနျ၏။ပကျလကျအနထေားဖွစျနသေော သူမကိုယျလုံးအား ဇောျသူမှ ဖငျပွနျခေါငျးပွနျခှကာ ပေါငျသားဖှေးဖှေးလေးအား အကှငျးလိုကျရဲနအေောငျ စုပျတော့သညျ။

နွယ်ဝတီမှာလည်း ပက်လက်အနေထားဖြင့် ညာဘက်သို့ခေါင်းလှည့်ကြည့်ရာ ဇော်သူ့ပေါင်ကြားမှ ရလက်မကျော်ကျော်ရှိသော လီးကြီးမှာ ဒစ်ကြီးပြဲလန်ကာ လီးထိပ်အပေါက်မှ အရည်ကြည်လေး ဥနေပြီး ဆက်ကနဲ့ဆက်ကနဲ့ တုန်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။အလိုလျောက် ဇော်သူ့ပေါင်ကြားဘက် မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်ကာ သူမပေါင်သားလေးအား စုပ်နေသော ဇော်သူ့ခေါင်းအား ခွပစ်လိုက်သည်။သူမမျက်နှာတည့်တည့်မှ လီးထိပ်အား လျှာဖျားလေးဖြင့်တို့ကြည့်ရာ လီးထိပ်အရည်ကြည်လေးအား ထိမိပြီး ညှီစို့စို့ ငံကျိကျိ အရသာလေး စတင်ခံစားမိ၏။

တချိန်တည်းလိုလိုပင် စောက်ပတ်လေးထဲ လျှာနွေးနွေးလေးက ထိကပ်လာသဖြင့် ခါးလေးဆက်ကနဲ့ တုန်သွားရသည်။စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ကြောင့် တုန်ရင်နေသော လက်ကလေးက ဇော်သူလီးအရင်းအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးကာ လီးထိပ်အား ဖမ်းငုံပစ်တော့သည်။ဇော်သူ့လီးကြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ သူမပါးစပ်ထဲ တင်းမာလာချိန် ဇော်သူကလည်း နွယ်ဝတီ စောက်ပတ်လေးအား ယက်လိုက်စုပ်လိုက်နှင့် လက်ချောင်းများက ထိုးစွကလိရင်း ဖင်ဝလေးပါ လျှာအပြားလိုက် ယက်ပေးနေ၏။နွယ်ဝတီတစ်ယောက် လီးစုပ်ရင်း သူမစောက်ပတ်လေးမှာ ဖေါင်းကြွလာပြီး စောက်ရည်များအိုင်ကျလာရာ ကြမ်းပြင်ပေါ် အကွက်လိုက်ကြီး ဖြစ်နေတော့သည်။

” အားးးး …… ရှီးးးး … ဇော်သူရယ် …… အမလေးးး ”

လီးအားပါးစပ်မှ ထုတ်ကာ ဂွင်းထုပေးရင်း အသံထွက် ညည်းလိုက်ရ၏။ဇော်သူကလည်း နွယ်ဝတီ၏ ရမ္မက်သံလေးများကြောင့် စောက်ပတ်ယက်နေသည်ကို ရပ်ကာ ကုန်းထရင်း နွယ်ဝတီအား ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကြားထဲ နေရာယူနေသည်။ထို့နောက် ပေါင်နှစ်ခြမ်းဖြဲကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ပြီး ပက်လက်ဖြစ်နေသော နွယ်ဝတီကိုယ်လုံးပေါ် မှောက်ချပစ်၏။ခန္ဓာကိုယ်မှောက်ချသည်နှင့် ဇော်သူလီးကြီးမှာ စောက်ပတ်လေးထဲ တိုးဝင်လာရာ နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ခေါင်းလေးမော့ကာ မျက်ရည်များလည်လာခဲ့သည်။လင်ဖြစ်သူရဲခိုင်လီးထက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော ဇော်သူလီးကြီး ဝင်လာရာ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေး ပူကနဲ့ခံစားရပြီး စောက်ခေါင်းထဲ သပ်လျိူထားသလို ဖြစ်နေရှာ၏။

” အားးးးးး …… အမေ့ …… ဖြည်းဖြည်းလိုးနော် …… အဟင့် … ကြပ်လိုက်တာ … နာလည်းနာတယ် ”

” အင်းပါ …… မမဝတီရယ် … အစမို့လို့ပါ … ရှီးးး းးးး ”

ဇော်သူမှာလည်း လီးဝင်ကတည်းက စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးမို့ စောက်ပတ်လေးမှာ မကျယ်သေးကြောင်း ခံစားသိရှိလိုက်သည်။ထို့နောက် လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်းထုတ် ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းကာ နွယ်ဝတီ ခံနိုင်ရုံလေး လိုးပေးလိုက်သည်။စတွေ့ကတည်းက လိုးချင်နေသော စောက်ပတ်လေးအား လိုးခွင့်ရပြီမို့ စိတ်ထဲ အားရကျေနပ်နေမိ၏။ပထမတချီတွင် နွယ်ဝတီစိတ်ကြိုက်ထိန်းလိုးကာ အထွဋ်ထိပ် ပို့ပေးလိုက်သည်။နွယ်ဝတီ၏ ပြီးသွားပုံလေးမှာ နဖူးကြောလေးကြုံ့ကာ အောက်နူတ်ခမ်းလေးအားကိုက်ရင်း သူ၏ကျောကုန်းအား ကုတ်ခြစ်ပြီးသွားသဖြင့် အမှန်တယ် ကာမအရသာအား ခံစားရင်း ပြီးမြှောက်သွားသည်ကို ရိပ်မိနေ၏။

” အ …… အားးးး ……… ထွက် ပြီ …… ရှီးးးး အမလေးးးး ……… ကောင်းလိုက်တာ … ဇော်သူရယ် ”

နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ပက်လက်အနေထားဖြင့် ဇော်သူ့လီးကြီးအား အောက်ကနေပင့်ကပ်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ရင်း ခဏအကြာမှ ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။ဇော်သူမှာ လီးအားမချွတ်ပဲ စိမ်ထားရင်း နွယ်ဝတီ၏ လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးအ လျှာအပြားလိုက်ပင့်ယက်ကာ ဆွဲစုပ်ပေးနေပြန်၏။မိနစ်၂ဝခန့်နားပြီး နွယ်ဝတီနားရွတ်ဖျားလေးအား စုပ်ရင်း ဇော်သူက ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်သည်။ပြောပြီးသည်နှင့် နွယ်ဝတီစောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးအားဆွဲထုတ်ကာ ဒူးထောက်ထိုင်ချပစ်၏။ဇော်သူ့လီးကြီး ကျွတ်ထွက်သည်နှင့် နွယ်ဝတီမှာ ချက်ချင်း လေးဖက်ထောက်ကုန်ပေးနေ၏။

ဇော်သူကလည်း ရှေ့ကိုယ်လုံးလေး ကြမ်းပြင်ကပ်ကာ ဖင်သားစိုင်ကြီးအား ကော့ပေးထားသော နွယ်ဝတီနောက်မှ နေရာယူကာ ပူပူနွေးနွေးလိုးထားသဖြင့် အနည်းငယ်ယောင်နေသော စောက်ပတ်လေးအား ဒုတိယအကြိမ်ဖြဲယက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။အဖုတ်လေးအားယက်ပေးရင်း ဖင်ဝအား လျှာထိပ်လေးစုချွန်ထိုးသွင်းရာ နွယ်ဝတီ၏ ကျသွားသော ကာမမီးစလေးက ပြန်လည်တောက်လောင်လာ၏။သို့သော် သူမစိတ်ထဲ တစုံတခုတွေးမိကာ ကြက်သိမ်းမွှေးလေးများ ဖျင်းကနဲ့ ထလာရသည်။

” ဇော်သူ ”

” ပြောလေ … မမဝတီ ”

” ဟို ဟို …… ဖင် တော့ … မလိုးရဘူးနော် ”

” အင်းပါ … မမဝတီ …… စိတ်မပါရင် … မလုပ်ပါဘူး ”

” မင်းဟာက … မောင့်လီးထက် ကြီးပြီးရှည်တယ်ကွာ … နောက်ကျမှ …… ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေါ့ … ခုတောင် မမစောက်ဖုတ်လေး …… ကျိန်းနေလို့ ”

” ဟုတ် … စောက်ပတ်ပဲ … အားရအောင် လိုးမှာပါ မမ …… စိတ်မပူနဲ့ ”

စကားဆုံးသည်နှင့် ဇော်သူတစ်ယောက် နွယ်ဝတီ၏ ဖင်ကြီးအား ပွတ်ကာ ဒူးထောက် ခါးဆန့်ရင်း နောက်မှ ပစ်လိုးတော့သည်။တချီပြီးထားပြီမို့ နွယ်ဝတီမှာ ဇော်သူ၏ လိုးချက်များအား ခံနိုင်လာ၏။တချက်တချက် ဇော်သူလီးထိပ်မှ သားအိမ်ဝလာဆောင့်လျင် စောက်ပတ်အုံလေး ကျင်သွားသည်မှ အပ လီးအရသာ အပြည့်ခံစားနေရ၏။ဇော်သူကလည်း ခံနိုင်လာသော နွယ်ဝတီ၏ အမူယာအားကြည့်ကာ ခါးလေးအား စုံကိုင်ပြီး မနားတမ်း ပစ်ပစ်လိုးပစ်တော့သည်။

” ဗျစ် …… အမေ့ …… ဘွတ်ဘွတ် …… အ …… ဖွပ် ဗျစ် …… အ အားးး …… ကောင်းတယ်ကွာ …… မမ ဒါမျိုး တခါမှ မခံစားဖူးဘူး …… အမလေးး …… အ အ …… လိုးလိုး …… မညှာနဲ့ …… ဘွတ် ဗျစ် …… မင်းစိတ်ကြိုက် အားကုန်လိုးစမ်း … အင်းဟင်း ”

နွယ်ဝတီတစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူဆီက မရဖူးသော လီးအရသာအား ရရှိနေကာ ဇော်သူ၏ ထိထိမိမိ လိုးချက်များအား ကျေနပ်အားရစွာ ခံယူရင်း ညည်းတွားနေ၏။ဇော်သူကလည်း စိတ်ကြိုက်လိုးခွင့်ရသည်နှင့် မီးပွင့်မတတ် အားမနာတမ်းပစ်လိုးတော့သည်။ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း တုန်ခါနေသော နွယ်ဝတီ၏ ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာလည်း ဇော်သူအား ထပ်ခါထပ်ခါ ပစ်လိုးရန် ဖိအားပေးနေသလို ဖြစ်နေ၏။ဇော်သူ၏ ဆောင့်ချက်များ ပြင်းထန်လာကာ တဇွိဇွိ တဘွတ်ဘွတ်ဖြင့် လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ တဒိုင်းဒိုင်းထိကပ်ကာ နွယ်ဝတီတစ်ယောက် စောက်ပတ်တအုံလုံး ကျင်လာပြီး ရင်ခေါင်းများအောင့်ကာ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းပစ်တော့သည်။

” အမလေးးး …… အ အားးးး …… မ ရ တော့ ဘူး ကွာ …… ရှီးးးး းးးး အ အ …… ထွက် ပြန်ပြီကွာ …… အားးး အားးး အားးးးးး ”

နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ကြမ်းပြင်အား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တဖုန်းဖုန်း ထုကာ အားကနဲ့ ညည်းသံရှည်ကြီး ဆွဲရင်း ဒုတိယ အကြိမ် အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားပြန်၏။ဇော်သူမှာလည်း နောက်မှ ဒူးထောက်ကာ နွယ်ဝတီဖင်ကြီးအား တဖြန်းဖြန်းရိုက်ရင်း စိတ်ကြိုက်ဆောင့်လိုးရသဖြင့် စောက်ရည်များကြောင့် လီးအရည်ပြားနွေးလာသည်နှင့် မေးကြောများထောင်လာအောင် အဆက်မပြတ်လိုးရင်း လရည်များ ပန်းထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။

/////////////////

” ဝှီးးး … ဘတ် ”

နွယ်ဝတီတစ်ယောက် အတွေးလွန်နေစဉ် ဘေးမှ အိပ်ပျော်နေသော လင်ဖြစ်သူရဲခိုင်က လာခွသဖြင့် အတွေးစပြတ်ကာ သတိပြန်ကပ်လာရ၏။ပေါင်ကြားထဲစမ်းကြည့်ရာ စောက်ရည်များ ရွှဲနေသဖြင့် ညဝတ်စကပ်အပါးလေးနှင့် စောက်ရည်များသုတ်ကာ ကြိတ်မိတ် အိပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ခေါင်းရင်းဘက် ပြတင်းပေါက်မှ ကျေးငှက်သံလေးများနှင့်အတူ ပါးပြင်လေးအား ဝင်သက်ထွက်သက်ငွေ့ငွေ့လေးနဲ့ အသားစိုင်တခု လာရောက်ထိကပ်သဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိလိုက်၏။

” ဝတီ ”

” မောင် ”

” နိုးရင်ထတော့ ”

” ဟင့်အင် … ဒီနားတိုး ”

ရဲခိုင် မျက်နှာအနံ့ပြန်နမ်းပြီးမှ လွတ်ပေးလိုက်သည်။

” ထတော့ … အချွဲလေးရဲ့ … လင်းထိန်နေပြီ ”

” အင်းပါဆို ”

ပြောရင်း တခြားဘက် လှည့်ကာ ဒူးကွေးထားသော နွယ်ဝတီ၏ ဖင်ကြားထဲ ရဲခိုင်တစ်ယောက် လက်နှင့် ထိုးကလိပစ်၏။

” အယ့် … ယားတယ် မောင်ရဲ့ ”

” ထပါဆို … မနက်စာ လုပ်တော့ … မောင် ဒီနေ့ … ပရောဂျက် အသစ်တခုအတွက် ခရီးထွက်ရမှာ … ညအိပ်ဖြစ်ရင် … ဇော်သူ့ ဒီစောင့်အိပ် ခိုင်းလိုက်မယ် ”

” အော် … ရပါတယ် မောင်ရယ် … ရပ်ကွက်က သန့်ပါတယ် … ဝတီတစ်ယောက်ထဲလည်း အိပ်ရဲပါတယ် ”

” ယောကျင်္ားလေး အဖေါ်တစ်ယောက်ရှိတော့ ဝတီ အတွက် … စိတ်ချရတာပေါ့ ”

” ဟုတ်ပါပြီရှင် … မောင့် သဘောပါနော် ”

ခဏအကြာ ရဲခိုင်မှာ နွယ်ဝတီပြင်ပေးသော မနက်စာ စားသောက်ပြီးသည်နှင့် အိပ်ခန်းထဲတွင် အဝတ်စား ၂စုံ ၃စုံထည့်ကာ အလုပ်နှင့်ပတ်သက်သော စာရွတ်စာတမ်းများ သေချာစစ်နေ၏။

” တူတူ … တူတူ … တူ ”

” ဟဲလို … ရဲခိုင် စကားပြောနေပါတယ် ”

စာချုပ်စာတမ်းများ စစ်နေစဉ် ဖုန်းသံမြည်လာသဖြင့် ဖုန်းယူဖွင့်လိုက်သည်။

” ကိုရဲလား … အဝတ်စား အပိုထည့်ခဲ့လိုက်ဦး … ဟိုမှာ မြေကွက်ပိုင်ရှင်က … စရံစာချုပ် ချုပ်ဖြစ်ရင် နက်ဖန် တရက်လောက် နေရမယ်ဗျ ”

” ထည့်ပြီးပါပြီ … ဦးစိုးထွန်းရာ … ခင်ဗျားတို့သာ မမေ့နဲ့ … ဟိုရောက်မှ ဟိုစာရွတ်မေ့ ဒီစာရွတ်မေ့နဲ့ ”

” ဟဲဟဲ … အဲဒါတွေကြောင့်မို့ ကိုရဲကို အားကိုးနေတာပေါ့ဗျာ … ခဏနေ့ ကားလွတ်လိုက်မယ် ခင်ဗျားကား မယူနဲ့တော့ ”

” ကောင်းပါပြီဗျာ … အားလုံးအဆင်သင့်ပါ ”

ရှယ်ယာရှင် ပါတနာ ဦးစိုးထွန်းနဲ့ စကားပြောအပြီး ပိုင်စိုးလည်း စာရွတ်စာတမ်းများ သေချာစစ်ကာ အိပ်ထဲထည့်လိုက်တော့၏။ဧည့်ခန်းတွင်း ထိုင်နေချိန် ခဏအကြာ လာခေါ်သော ကားလေးရောက်ရှိလာသဖြင့် မိန်းမဖြစ်သူ ပါးပြင်အား တချက်နမ်းကာ နူတ်ဆက်ထွက်လာခဲ့သည်။

” ရွတ် … လာခေါ်နေပြီ … မောင်သွားပြီနော် ”

” တာ့တာ … မောင် … လမ်းဂရုစိုက် ”

နွယ်ဝတီလည်း ခင်ပွန်းသည်ထွက်သွားသည်နှင့် မီးဖိုခန်းထဲ ထမင်းဟင်းချက်ရန် ဝင်လာခဲ့၏။

” တီတီ … တီတီ ”

အိမ်ရှေ့မှ ကားဟွန်းသံကြောင့် နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ထွက်ကြည့်လိုက်သည်။ကားလေးမြင်သည်နှင့် မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာကာ ခြံတံခါးသွားဖွင့်ပေး၏။ကားလေးမှာ ခြံဝင်းထဲ မောင်းဝင်လာကာ တိုက်၏ ဘယ်ဘက်ဘေး ကားဂိုဒေါင်နား ရပ်တန့်သွားတော့သည်။နွယ်ဝတီမှာ ခြံဝင်းတံခါး ပြန်စိကာ တိုက်ထဲပြန်ဝင်လာချိန် ကားပေါ်မှ ဆင်းလာသော ဇော်သူ့ဘေးမှ ခပ်ချောချော မိန်းမငယ်လေးကြောင့် မျက်နှာကွက်ကနဲ့ ပျက်သွားမိ၏။သို့သော် ပျက်သွားသောမျက်နှာအား ချက်ချင်း ပြန်ပြင်ကာ အပြုံးတခု ပြောင်းလဲပစ်လိုက်သည်။

” အံမယ် … ငါ့မောင်က … လာကြွားတာပေါ့ ”

” မဟုတ်ပါဘူး … မမဝတီရယ် … ဒီနေ့ ဇင်လေးနဲ့ လျှောက်လည်မလို့ ခွင့်ယူတော့ ကိုရဲခိုင်က နယ်ဘက် ခရီးထွက်မှာမို့ … ဒီလာနေခိုင်းလိုက်တာ ”

” အော် … ဒါများကွား … ကိုယ့်ပါသာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လျှောက်လည်ပါ … မမ နေတတ်ပါတယ် ”

” အင်း … ဒီမှာ ထမင်းစားပြီး … နေ့လည် ရေကူးကန် သွားမှာ … မမဝတီ ”

” ဟုတ်ပါပြီ … ဧည့်သည် ပါလာတော့ ထမင်း ပိုချက်လိုက်ပါ့မယ်ရှင် ”

စကားပြောရင်း ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်လာကာ ၃ယောက်သား ခုံပေါ် ထိုင်လိုက်ကြသည်။ဇော်သူနှင့် သူ့ကောင်မလေးမှာ နွယ်ဝတီ၏ မျက်နှာချင်းဆိုင် ခုံပေါ်တွင် အတူထိုင်နေ၏။

” မမဝတီ … ဒါက ကျနော့်ချစ်သူ … ဇင်မာလှိုင် … ကျနော်က ဇင်လေးလို့ ခေါ်တယ် ”

” တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် … ညီမ ”

” ဟုတ် မမ ”

ဇော်သူက သူ့ချစ်သူနှင့် မိတ်ဆက်ပေးရာ နွယ်ဝတီမှာ အပြုံးမပြတ် ပြန်လည် နူတ်ဆက်လိုက်သည်။

” ဇင်လေး … ဒါက … ကိုကို့ ဆရာရဲ့ … အမျိုးသမီး … နွယ်ဝတီ တဲ့ … ကိုကိုက … မမဝတီ လို့ ခေါ်တာ ”

” မမက … အရမ်းလှတယ်နော် ကိုကို ”

” မယ့်လေး … မြှောက်နေပြန်ပြီ … ထမင်း ရှယ်ကျွေးမှာပါနော် ငါးရံ့ခြောက်ချက် နဲ့ ဆူးပုတ်ကြီးဟင်းရည် သရက်ချဉ်လေးရော သုပ်ကျွေးမယ် ခ်ခ် ခ်ခ် ”

ဇင်မာလှိုင်မှ ဇော်သူ့အား နွယ်ဝတီလှကြောင်း ပြောရာ နွယ်ဝတီရင်ထဲ အားရကျေနပ်ကာ ပြန်လည်ပြောဆိုနေတော့သည်။ဇင်မာလှိုင်မှာ ပါတိတ်အစိမ်း ဝမ်းဆက်လေးနှင့် ဆံနွယ်များက ကျောလယ်သို့ ဖြန့်ချထားရင်း မျက်နှာသွယ်သွယ်လေးမှာ မျက်မှန်ကိုင်းအနက်လေး တပ်ဆင်ထား၏။ဇင်မာလှိုင်၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မာ သူ့နေရာနှင့်သူ ကြည့်ကောင်းပေမယ့် နွယ်ဝတီ၏ စူဖြိူးသော ရင်သားများ ခွက်နေသော ခါးလေးအောက်မှ ကော့တက်နေသော ဖင်သားစိုင်နှစ်ခုအား မယှဉ်နိုင်ပေ။ထို့ပြင် နွယ်ဝတီ၏ အသက်ထက်နုပျိုနေသော မျက်နှာချောချောပေါ်မှ မျက်ခုံးထူထူကြီးနှစ်ဖက် နှာတံစင်းစင်းလေးနှင့် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးမှာ မိန်းမချင်းပင် ငေးယူရသည်။

” မမက … တကယ်ကို လှတာပါ … ဇင်လေးတို့ မိန်းမချင်း ငေးယူရတယ် … အိမ်ထောင်သည်ဆို ယုံကြမယ် မထင်ဘူး ”

” ခ်ခ် … ကဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်သာ နေကြနော် … မမ ထမင်းဟင်း ချက်လိုက်ဦးမယ် ”

ပြောပြီးသည်နှင့် နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ဇော်သူ့အား တချက်စိုက်ကြည့်ကာ မီးဖိုခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့၏။

” ဟမ့် … ကိုကို … မျက်လုံးကြီး ကျွတ်ပါသွားဦးမယ် … ခ်ခ် ”

” မပါပါဘူး … ဒီမှာ ဇင်လေး တစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာကို ”

ဇော်သူမှာ ဧည့်ခန်းတွင်းမှ မီးဖိုခန်းဘက် ထွက်သွားသော နွယ်ဝတီ၏ ဖင်ကြီးအား ငေးကြည့်နေသဖြင့် ဇင်မာလှိုင်က လှမ်းပြောနေသည်။

/////////////////////////

” ဟင် … ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဇင်လေးရှိတယ်လေကွာ ”

” အေးဆေးပါ … မမဝတီကလည်း … ဇတ်ကားဖွင့်ကြည့်ပြီး ဇတ်ကားထဲ စိတ်ဝင်စားနေတာပါ ”

မီးဖိုခန်းထဲ ဟင်းချက်နေသော နွယ်ဝတီ၏ ညဝတ်ဒူးဖုံးဂါဝန်လေးမှာ ခါးထိလန်တက်နေပြီး သူမနောက်ကျောမှ ဇော်သူက ဒူးထောက်လျက်အနေထားဖြင့် ဖင်သားစိုင်နှစ်ဖက်အား ယက်ကာ သွားလေးဖြင့် ဖိကိုက်ပေးနေသည်။

” အာ … ခဏနေဦးကွာ ”

နွယ်ဝတီမှာ ဂါဝန်လေးအား အောက်ပြန်ဆွဲချရင်း မီးဖိုခန်း တံခါးဝမှ ဧည့်ခန်းဘက် ခိုးကြည့်လိုက်၏။ဇင်မာလှိုင်မှာ ဇော်သူပြောသည့်အတိုင်း ဧည့်ခန်းတွင်းမှ နံရံကပ်ထားသော ဖလက်တီဗွီအား ဖွင့်ကာ ချန်နယ်များမှ လွင့်သော ဇတ်ကားများအား တခုပြီးတခု ပြောင်းကြည့်နေသည်ကို မြင်နေရသည်။အတွင်းဘက်ပြန်လျှောက်လာရင်း ပန်းကန်များတင်သော စင်နှင့် ရေခဲသေတ္တာ ကြားထဲ နံရံကျောကပ်ထားလိုက်၏။
လူနှစ်ယောက်စာ နေရာအလွတ်လေးမို့ မီးဖိုခန်းတံခါး ဖွင့်ဝင်လာလျင် ပန်းကန်စင်ဖြင့် ကွယ်နေ၍ ချက်ချင်း မမြင်နိုင်ပေ။

တဖက်ကလည်း ရေခဲသေတ္တာရှိနေသဖြင့် လူဝင်လာသည်နှင့် ရေခဲသေတ္တာဖွင့်ကာ ရေဘူးယူသလို ဟန်ဆောင်လို့ရ၏။ရဲခိုင်အား လာအကြိုအပို့လုပ်ရင်း ရဲခိုင်ရေးချိုးနေစဉ် နွယ်ဝတီနှင့်ဇော်သူတို့ ရသလောက် အာသာဖြည်သော နေရာလေးဖြစ်သည်။ခုလည်း နွယ်ဝတီတစ်ယောက် နံရံကျောကပ်လိုက်သည်နှင့် ဇော်သူမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထားဖြင့် တိုးကပ်လာရင်း မတ်တပ်ရပ်လျက် နွယ်ဝတီ လည်တိုင်လေးအား ဆွဲစုပ်နေ၏။

” ဇော်သူ တအားမစုပ်နဲ့နော် … အရာတွေ ဇင်လေးရှေ့ကျ မကောင်းဘူး ”

” အင်းပါ … မမဝတီရယ် ”

နှယျဝတီစကားကွောငျ့ ဇောျသူမှာ လညျတိုငျလေးအား မစုကျတော့ပဲ လြှာဖွငျ့ ပငျ့ယကျကာ နားရှတျဖြားလေးအား စုပျယူလိုကျတော့သညျ။နှယျဝတီမှာလညျး ဇောျသူ၏ စှဲမကျဖှယျ အနမျးမြားကွား မကြျလုံးလေး စငျးကာ ဇောျသူ့ခါးအား ပွနျဖကျထား၏။တဖွညျးဖွညျး ဇောျသူ့အနမျးမြားမှာ အောကျရှေ့လာစဉျ ညဝတျအကငြျ် ီလေးအား လညျပငျးထိပငျ့တငျပေးလိုကျသညျ။ဘောျလီခြိတျဖွုတျကာ နို့အုံထိပျမှ နို့သီးခေါငျးလေးအား ဇောျသူ့ပါးစပျနား တေ့ပေးလိုကျပွနျ၏။ဇောျသူတစျယောကျ နို့သီးခေါငျးလေးနှစျခုအား တဖကျပွီးတဖကျ အလှညျ့ကစြို့ရငျး နှယျဝတီရှေ့တညျ့တညျ့ ဒူးထောကျထိုငျပစျသညျ။နှယျဝတီတစျယောကျ သူမပေါငျကွားရှေ့ မော့ကွညျ့နသေော ဇောျသူ့ခေါငျးလေးအား လကျတဖကျဖွငျ့ ဆှဲကိုငျကာ လှတျနသေောကနြျလကျတဖကျက ညဝတျဒူးဖုံးဂါဝနျအား အောကျနားစမှဆှဲလှနျရငျး ပေါငျဂှတညျ့တညျ့ ဇောျသူမကြျနာအား ဆှဲကပျပေးလိုကျတော့၏။

” အ …… အအ …… ရှီးးးး းးးး ”

စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ လျှာနွေးနွေးလေး တိုးဝင်လာကာ အစိလေးအား ဆွဲစုပ်နေသဖြင့် နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ပတ်ဝန်းကျင်အား မေ့ကာ အသံထွက်ညည်းတွားနေသည်။ခဏအကြာတွင် စောက်ပတ်တအုံလုံး အရည်များရွှဲလာကာ ဇော်သူမှ သူမအား ကိုယ်တပတ်လှည့်ခိုင်းကာ နံရံလက်ထောက်ခိုင်းနေ၏။ဒီအနေထားက နွယ်ဝတီ အကြိုက်ပင် ဖြစ်သည်။နံရံအား လက်ထောက်ကာ ခါးလေးခွက်ရင်း ဖင်ကြီးအား ကော့ပေးထားလိုက်၏။

” အားဟား … ကောင်းလိုက်တာကွာ … အင်းဟင်း … ဟုတ်တယ် … အဲဒီနားလေး ”

သူမမျှော်လင့်သည်အတိုင်း ဇော်သူမှာ ဒူးထောက်လျက်အနေထားနှင့်ပင် သူမဖင်ကြီးနောက်မှ ဖင်ဝလေးအား လျှာဖြင့် ထောက်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ချောင်းလေးသွင်းကာ ထိုးကလိပေးနေသည်။ဖင်ပေါက်လေးအား လျှာဖြင့်အယက်ခံရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ဖြင့်မွှေခံရစဉ် လူတကိုယ်လုံး လေဟာနယ်ထဲ မျောနေသလို ခံစားနေရ၏။ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာထိပ်လေး ဝင်လာလိုက် ပြန်ထွက်သွားလိုက် နှင့် ကာမအရသာလေး ခံသားနေစဉ် သူမနောက်ကျောမှ ဒူးထောက်ထားသော ဇော်သူက ထရပ်လိုက်တော့သည်။

” ဗျစ် … အ …… ဗျစ် ဘွတ် …… အအ ”

ခါးလေးအား ကိုင်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးထိပ်ဖြင့်တေ့ရင်း ဖိလိုးနေသည်။မကြာခင် သူမစိတ်တိုင်းကျ ထိထိမိမိဆောင့်ချက်များနှင့် ဇော်သူ့လိုးချက်များအား ပြန်လည်တုံ့ပြန်ပေး၏။ဇော်သူလီး အရင်းထိဖိကပ်လာသည်နှင့် ဖင်ကြီးအား ဝိုင်းကာ နှဲ့နှဲ့ပေးလိုက်သည်။ဇော်သူတစ်ယောက် ဆောင့်လိုးနေရာမှ နွယ်ဝတီ၏ တုံ့ပြန်သော ဖင်ကြီးကြောင့် ဆောင့်ချက်လျော့ကာ ခါးဆွဲပြီး လီးအား အဆုံးထိကပ်ထားပစ်၏။နွယ်ဝတီမှာ စောက်ခေါင်းတွင်း ဇော်သူ့လီးအား ညှစ်ဆွဲကာ လိုသလို ကစားရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာရသည်။

ဇော်သူကလည်း လီးတန်တစ်လျှောက် နွေးကနဲ့ ခံစားရသည်နှင့် လီးအားဆွဲချွတ်ကာ အမြန်ဒူးပြန်ထောက်လိုက်၏။ထို့နောက် စောက်ရည်များပန်းနေသော နွယ်ဝတီ စောက်ခေါင်းပေါက်အား ပါးစပ်ဖြင့်တေ့ကာ စုပ်ယူနေသည်။နွယ်ဝတီမှာ ဘယ်ဘက်လက်အား နောက်ပြန်ဆန့်ထုတ်ကာ ဇော်သူခေါင်းအား သူမဖင်ကြားဆွဲကပ်ရင်း ညာဘက်လက်က နံရံအား အားပြုလက်ထောက်ထားတော့၏။စောက်ရည်များ ကုန်စင်သည်အထိ ဇော်သူခေါင်းအား ဖင်ကြားထဲ နောက်ပြန်ဆွဲကပ်ထားရာ ဇော်သူကလည်း စောင်ခေါင်းအားတေ့စုပ်ပြီးသည်နှင့် စောက်ပတ်တအုံလုံး ယက်ကာ ဖင်ပေါက်ပါ ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးပစ်သည်။

” အ အားးး …… ရ ရ ရပြီ ကွာ …… အားဟား ရှီးးးး ”

ပြောပြီးသည်နှင့် ဇော်သူ့ခေါင်းအားလွတ်ကာ ခန္ဓကိုယ်တပတ်လှည့်ပြီး ဇော်သူရှေ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်ချလိုက်၏။နွယ်ဝတီ ထိုင်ချသည်နှင့် ဇော်သူမှာ ထရပ်နေသည်။ဇော်သူထရပ်လိုက်သည်နှင့် ပေါင်ကြားမှ စောက်ရည်များနှင့်ပြောင်လက်နေသော လီးကြီးမှာ နွယ်ဝတီ မျက်နှာရှေ့ ဝဲနေတော့၏။

” အု … ဝု ဖလု … ပလောက် ပလောက် … ဖလု ”

မျက်လုံးလေးမိတ်ကာ ဟပေးထားသော နွယ်ဝတီ၏ နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲ ဇော်သူ့လီးကြီး ဝင်ရောက်လာသည်။ထို့နောက် ဇော်သူကလည်း နွယ်ဝတီ၏ ခေါင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထိန်းကာ ပါးစပ်အား ဖိလိုးတော့သည်။နွယ်ဝတီတစ်ယောက် နဖူးကြောများထောင်လာကာ မျက်လုံးများ ပြူးလာရင်း ပါးစပ်အားအလိုးခံနေရ၏။ဇော်သူမှာ လီးထိပ်ဖြင့် အာခေါင်ထိုးမိချိန် ပျို့တက်လာသော နွယ်ဝတီအား အနားယူခွင့်မပေးတော့ပေ လည်ချောင်းထဲ လရည်များပန်းထွက်လာသည်အထိ ဆွဲလိုးပစ်သည်။နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသော လရည်များအား တဂွတ်ဂွတ်မျိုချရင်း ဇော်သူ့လီးကြီး ပြန်ထုတ်သွားမှ အနားယူနေရ၏။

ဇော်သူမှာ လီးအားထုတ်ပြီးသည်နှင့် ဒူးထောက်ပြန်ထိုင်ကာ နွယ်ဝတီ၏ နူတ်ခမ်းထောင့်မှ လျှံကျနေသော သူ့၏လရည်များအား လျှာဖြင့် သိမ်းယူကာ နွယ်ဝတီပါးစပ်ထဲ ထိုးထဲ့ပေးနေသည်။နွယ်ဝတီကလည်း ဇော်သူလျှာပေါ်မှ လရည်များအား စုပ်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်း တေ့နမ်းပြီးမှ လူချင်းခွာလိုက်၏။ဇော်သူမှာ နွယ်ဝတီ၏ ပါးပြင်အား တချက်နမ်းကာ မီးဖိုခန်းမှ ထွက်ခဲ့လိုက်တော့သည်။နေ့လည်ခင်း နေ့လည်စာ စားသောက်ပြီးချိန် ဇော်သူမှ ဇင်မာလှိုင့်အား အပြင်လျှောက့်ပို့ပြီးမှ ညပိုင်းမှ ပြန်လာမည်ဟု ပြောကာ ထွက်သွားကြ၏။ဇင်မာလှိုင်၏ မျက်နှာလေး တင်းမာနေသည်ကို နွယ်ဝတီ တစ်ယောက်ရိပ်မိနေသည် ဘာအကြောင်းကြောင်းများ မျက်နှာတင်းနေသည်ကို စဉ်းစားမရသေးပေ။ညနေပိုင်း ဇော်သူ့ဆီမှ ဖုန်းလာမှ အဖြေက ရှင်းသွားတော့၏။

” တူတူ … တူတူတူ ”

” မမဝတီလား … ကျနော် ပြန်လာနေပြီ ဘီယာနဲ့ဝိုင် ဝယ်လာတယ် … ထမင်း မစားသေးနဲ့ဦး ”

” အင်းပါ … ဒါနဲ့ နေ့လည်က … ဇင်လေး ဘာဖြစ်တာလည်း ”

” အဲဒါ … မီးဖိုခန်းမှာ … မမဝတီနဲ့ လိုးပြီးတော့ … သန့်စင်ခန်းမှာ လီးကိုပဲ ရေဆေးလိုက်တာ … မျက်နှာကျ မေ့နေတာဗျို့ … ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ ကျနော့်ပါးစပ်ကို နမ်းရင်း စောက်ရည်နံ့ရော လရည်နံ့ရော ရတော့ … မျက်နှာတင်းသွားတာပါ ”

” ဟောတော် … ပြက်သနာ တက်သေးလား ”

” ထားလိုက်ပါ … ပိုင်ပါတယ်ဗျ … နောက်ဆို မမဝတီရော ဇင်လေးကိုရော … နှစ်ယောက်လုံး တပြိုင်ထဲ လိုးမှာ စောင့်ကြည့်လိုက် ”

ဇော်သူပြန်ရောက်လာချိန် စားသောက်ပြီး တညလုံး လိုးခဲ့ကြပေမယ့် အဲဒီနေက နွယ်ဝတီနဲ့ ဇော်သူတို့ရဲ့ နောက်ဆုံးည ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။မနက်လင်းသည်နှင့် ဇော်သူတစ်ယောက် နွယ်ဝတီတို့အိမ်မှ ပြန်ရာ လမ်းတွင် ကားကားချင်း အက်ဆီးဒင့်ဖြစ်ကာ ပွဲချင်းပြီး သေဆုံးသွားခဲ့၏။နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ခုချိန်ထိ ခင်ပွန်းသည် ခရီးထွက်လျင် ဇော်သူ့အား သတိရလျက်ရှိသည်။

………………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာအတွက် ရေးသားခဲ့သည်။ )
Cbမှ ရင်ဖွင့်သံ အပိုင်းအစလေးများ { ၅ }
🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔

( စ/ဆုံး )
🌲🌲🌲

” ငယ်အိပ်မက်လေး မက်မပြေ ”
💕💕💕💕💕💕💕💕

” အင်းပါ … မောင်ရယ် … ဖိုးဇော်နဲ့ ကိစ္စ ပြောပြပါ့မယ် … ဒါပေမယ့် သင်းသင်းအပေါ် စိတ်မကွက်ရဘူးနော် ”

” အော် … မောင်မကျေနပ်ရင် အဲဒီကတည်းက … ဖိုးဇော်ကို … ပြက်သနာ ရှာမှာပေါ့ ”

” အင်းပါ … မောင်ရယ် ”

” မောင် ကိုယ်တိုင်လည်း … မိ်န်းမကို တခြားတစ်ယောက်နဲ့ အလိုးခံခိုင်းချင်တာပါ … ဖွင့်ပြောဖို့ကြ မပြောရဲတာ … မထင်မှတ်ပဲ ဖိုးဇော်နဲ့ ဖြစ်တော့ မောင်ဆန္ဒလည်း ပြည့်ဝ … မိန်းမလည်း အရသာ အသစ် ခံစားဖူးတာပေါ့ ”

” ဟင် … ဘယ်လို … မောင် … သင်းသင်း အပေါ် မချစ်တော့တာမျိုးလား ”

” မဟုတ်ဘူးလေ … မိန်းမ ကလည်း … မိန်းမ ဖိုးဇော်နဲ့ လိုးပြီးတော့ … မောင့်အပေါ် မချစ်တော့ဘူးလား ”

” ချစ်တာပေါ့ … မောင်ရယ် … သင်းသင်းတို့က ၂နှစ်ကျော် တွဲပြီးမှ လက်ထပ်ခဲ့ကြတာလေ … ခုဟာ …… အဟင့် ဟင့် ”

” မငိုပါနဲ့ …… မိန်းမရယ် … မောင် ယုံပါတယ်ကွ … မောင်ပြောချင်တာ အဲဒါပဲလေ … ဖိုးဇော်နဲ့ လိုးတာက ကာမဆန္ဒသက်သက်ပဲ … မောင်နဲ့ကျတော့ ချစ်ချင်းမေတ္တာတွေ ပါတယ်လေ … မောင်ကလည်း မိန်းမ အပေါ် အချစ်မလျော့ပါဘူးကွာ … မိန်းမ စိတ်ပျော်သလိုနေ … မောင်တို့ အိမ်ထောင်ရေး ခိုင်မြဲဖို့ အရေးကြီးတာ ”

” တကယ်နော် … မောင် … သင်းသင်း ဝမ်းသာလိုက်တာ အရမ်းပဲ … ဒီရက်ထဲ မောင်မသိအောင် အလိုးခံနေမိလို့ စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေတာ မောင်ရဲ့ ”

” တခုတော့ရှိတယ် မိန်းမရယ် … ဖိုးဇော်နဲ့ ကြိုက်သလောက် လိုး … မောင့်ကို အစ အဆုံး ပြန်ပြောပြပေးရမယ် …… မောင်လည်း မိန်းမ ခံစားတာကို တွေးပြီး အရသာယူချင်မိတယ် ”

” အင်းပါ မောင်ရဲ့ … မောင့်ဘက်က ဒီလောက် ခွင့်ပြုနေမှတော့ … သင်းသင်း ပြောပြပါတော့မယ် ”

” ဒီလိုမှပေါ့ …… မိန်းမ ကလည်း … ပြောပြ ”

” ဒါပေမယ့် … သင်းသင်း နားမလည်တာက … အဲဒီနေ့က မောင်က အိမ်မှာ မရှိပဲ … ဟို ဟို … ”

” အော် … အဲဒါက မောင် ပစ္စည်းမေ့လို့ အိမ်ပြန်လာယူတာ မထင်မှတ်ပဲ … မြင်ခဲ့ရတာပါ ”

” ဟူးးးး … ရှက်လိုက်တာ မောင်ရယ် ”

” မရှက်ပါနဲ့ … ဘယ်လို လိုးဖြစ်သွားတာလည်း ပြောပြ ”

////////////////////////

တကယ်တော့ ဒီကိစ္စတွေ ဖြစ်လာခဲ့တာ မောင့်ကြောင်ပါရှင်။မောင်က မြို့ထဲ ကား/ဆိုင်ကယ် အပိုပစ္စည်းရောင်းရင်း ကျမနဲ့လက်ထပ်ပြီး ၃နှစ်လောက် နေမှ စီးပွားတက်လာခဲ့တာ။မောင်နဲ့ ဆိုင်နီးနားချင်း ဖိုးဇော်က သူတို့အိမ် ပြင်ဆောက်တော့ အိမ်ငှားရှာတာ မောင်က ကျမတို့အိမ် အောက်ထပ်ကို ငှားခဲ့တာပေါ့။ဖိုးဇော်နာမည်အရင်းက ဇော်နိုင်ပါ ကျမတို့ထက် ငယ်ပါသေးသည်။ကျမနဲ့မောင်က ၁နှစ်ပဲ ကွာတာ မောင်က ၃၂နှစ် ကျမက ၃၁နှစ်ပါ။

ဇော်နိုင့်ကို မောင်က ဖိုးဇော်ပဲ ခေါ်တော့ ကျမလည်း ဖိုးဇော် လို့ပဲ ခေါ်လိုက်တာပဲ။ဖိုးဇော်က အသက် ၂၆နှစ်ပဲရှိသေးတာ အသက်ငယ်ပေမယ့် မြို့ထဲ လျှက်စစ်ပစ္စည်းဆိုင်လေးဖွင့်ရင်း မောင်နဲ့ ရင်းနှီးနေတာ။ ဖိုးဇော်က တစ်ယောက်ထဲသမား အိမ်က မြို့စွန်ဘက်မှာလို့ ပြောတယ် ကျမတော့ မရောက်ဖူးပါဘူး။သူ့အိမ် ပြင်ဆောက်တော့ မောင်နဲ့စကားစပ်မိရင်း ကျမတို့အိမ် အငှားလာနေတာပါပဲ။

//////////////////////////

” တီတီ …… တီတီ …… ပြမ် ”

” ဟော … ဖိုးဇော် အိမ်ရွေ့လာပြီ … မိန်းမရေ လာဟေ့ … ကူသယ်ပေးရအောင် ”

ကျမ ထမင်းဟင်းချက်ပြီး ရေချိုးမလို့ အိမ်အပေါ်ထပ်ကနေ ထမိန်ရင်လျားနဲ့ ဆင်းလာတုန်း ကားသံနဲ့အတူ ဧည့်ခန်းထဲက မောင့် အသံကြားလိုက်ရတယ်။ကျမတို့ ပစ္စည်းတွေက အိမ်အပေါ်ထပ်ရွေ့ထားပြီးပါပြီ။ဖိုးဇော် လာရင် အောက်ထပ် အဆင်သင့် ဖြစ်အောင်လို့ပါ။ကျမတို့အိမ်က ၂ထပ် နံကပ်တိုက် ပေ၃ဝ ပေ၅ဝကို ခြံပြည့်ဝင်းပြည့် ဆောက်ထားတော့ နဲနဲ ကျယ်တာပေါ့။အောက်ထပ်က ဧည့်ခန်းရယ် အိပ်ခန်း၂ခန်း ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာက တွဲလျက်ပါပဲ။

” သင်းသင်း ရေချိုးတော့မလို့ … လာပြီ မောင်ရေ ”

ကျမ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ မောင်နဲ့ ဖိုးဇော်က ကားပေါ်က ပစ္စည်းတွေ ချနေကြပြီ။ဖိုးဇော် ပြောင်းလာတာ ပရိဘောဂ ပစ္စည်း များများ မပါပါဘူး ဗီဒိုတစ်လုံးရယ် ကြောင်အိမ်တစ်လုံး ပန်းကန်စင်အသေးတခု စားပွဲခုံတစ်လုံးနဲ့ ထိုင်ခုံ နှစ်လုံးပဲ ပါလာတယ်။ကားနောက်ခန်းက မတ်တပ်ပန်ကာ တစ်ခု အဝတ်စားအိတ်ကြီး ၂လုံးရယ် ဒါပါပဲ။ကားပေါ်က ပစ္စည်းတွေ ချပြီးတာနဲ့ ဖိုးဇော်က ကားခ ရှင်းနေတာပေါ့။ပြီးမှ သူ့ပစ္စည်းတွေ ကျမတို့လင်မယားနဲ့ အိမ်ထဲ ရွေ့ကြတာ။

” ကျန်တာတွေ … မသယ်တော့ဘူး … ကိုမျိုးအောင် ရေ … ကျနော်လည်း ၆လ လောက်ပဲ နေမှာမို့ မဖြစ်မနေ သုံးရမယ့် ပစ္စည်းတွေပဲ ယူခဲ့လိုက်တယ် ”

” ရပါတယ် … ဖိုးဇော်ရ … အောက်ထပ်က ကျယ်ပါတယ်ကွ … မင်း သယ်စရာရှိရင် ထပ်သယ်လိုက် … အိပ်ခန်း ၂ခန်းပါတယ် အိမ်သာနဲ့ ရေချိုးခန်းက ငါတို့နဲ့ အတူ သုံးရမှာပဲ ”

” ဟာ … ရပါတယ် … ကိုမျိုးအောင်ရာ … ကျနော် နေတတ်ပါတယ် ”

ပစ္စည်းတွေ နေရာချပြီးမှ ဧည့်ခန်းထဲ ဖိုးဇော်က မောင်နဲ့ ထိုင်စကားပြောနေတာပေါ့။အနီးကပ် ကြည့်မိမှ ဖိုးဇော်က လူချော တစ်ယောက်ရှင့် မျက်နှာသွယ်သွယ် မျက်ခုံးထူထူနဲ့ ယောကျင်္ားတန်မဲ့ နှာတံလေးက စင်းနေသေးတာ။စကားပြောရင်း တဖက်သာမျက်နှာကြည့်ရင်း ပြူံးပြီး ပြောတတ်တယ်။

” ဒါက … ငါ့မိန်းမ သင်းသင်းတဲ့ … ဖိုးဇော် … အရင်က စက်ချုပ်တာ … ခုတော့ မချုပ်နိုင်တော့ပါဘူး အိမ်မှု့ကိစ္စတွေနဲ့ ငါ့ပစ္စည်း အဝင်အထွက် စာရင်းတွေ ကူလုပ်ရင်း အိမ်မှာပဲ အငြိမ်းစားပေါ့ … ခိခိ ”

” အံမယ် … မောင်နော် … သင်းသင်း စက်ချုပ်တာက သက်သာသေးတယ် … ခုဟာက ပိုဆိုးနေတာ ဟွန့် ”

” ဟားးး … အဲတာတော့ ဟုတ်မှာ ကိုမျိုးအောင်ရေ … ခုတောင် ရေချိုးမလို့ထင်တယ် … ကျနော်ရောက်လာတော့ … မချိုးရသေးဘူး ”

ဖိုးဇော်က စကားပြော ပါးနပ်တယ် ခေါ်မလားပဲ ခဏနဲ့ ကျမကို ရင်းနှီးစေခဲ့တာပါ။စကားပြောတုန်း မောင့်ဖုန်းဝင်လာပြီး ကားပစ္စည်း ဈေးနုုန်းတွေ တဖက်က အဝယ်တော်က မေးနေတော့တာ။

” ခဏ နေ … ကျနော် ဆိုင်ရောက်မှာ … အကိုရေ … အဲဒီကျမှ … ဈေးနုုန်းနဲ့ ပစ္စည်း တွဲပြပေးမယ် ”

” …………………… ”

” အော် … အရေးကြီးလို့လား … ဟုတ်ပြီ ခဏစောင့် … နာရီဝက် အတွင်း ဆိုင်ရောက်အောင် လာခဲ့မယ်ဗျာ ”

” ကဲ … ဒါဆိုလည်း … မောင်အရင် ရေချိုးလိုက် … သင်းသင်း ပြီးမှ ချိုးတော့မယ် ”

ကျမလည်း မောင့်အလုပ် ကိစ္စကြောင့် မောင့်ကို အရင်ချိုးခိုင်းလိုက်တာပါ။မောင်ရေချိုးနေတုန်း ဖိုးဇော်က အဝတ်အိပ်တွေ မပြီး ဧည့်ခန်းနဲ့ ကပ်လျက်အခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ ကျမလည်း ကျန်တဲ့ တအိတ်ကို ယူပြီး ဖိုးဇော်နောက်က လိုက်ဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။

” ဟာ … ရပါတယ် … မသင်းရဲ့ … ကျနော့်ပါသာ သယ်ပါ့မယ် ”

” အားမနာပါနဲ့ … ဖိုးဇော်ရယ် … အဝတ်တွေ ဗီဒိုထဲ ထည့်မှာမလား အမပြန်ခေါက်ပေးလိုက်မယ် ”

ဖိုးဇော်က ကျမကို အားနာနေပုံမို့ ကျမလည်း ရင်းရင်းနှီးနှီး ဖြစ်အောင် အလိုက်ထိုက် ပြောနေမိတာ။ပြောပြီးတာနဲ့ ကျမလည်း ဖိုးဇော် အဝတ်တွေ အိတ်ထဲက ထုတ်ရင်း တထည်ချင်း ခေါက်ပေးနေတာပေါ့။အဝတ်ခေါက်နေရင်း ကျမ စိတ်ထဲ တမျိုးလေး ခံစားလာရလို့ ကြမ်းပြင်ပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်နေတဲ့ ဖိုးဇော်ကို လှမ်းကြည့်မိလိုက်တယ်။

” အိုရ် ”

” ဆောရီးဗျာ … မသင်း ”

ကမြ မကြျနှာထူပူသှားတာရှငျ့။တငျပလငျခှထေိုငျပွီး အကငြျ် ီတှခေေါကျနတေဲ့ ကမြ ရငျလြားလကြျနဲ့လေ။ပစ်စညျးတှေ ကူသယျတုနျးက ခြှေးစို့လာတော့ ထမိနျက ခြှေးနဲ့ကပျပွီး ကမြနို့သီးခေါငျးလေးက စူထှကျနတောပေါ့။ပိုဆိုးတာက တငျပလငျခှထေိုငျတဲ့ခြိနျ သခြောမထိုငျမိတာ ထမိနျအောကျနားစက ဒူးနှစျဖကျနဲ့တနျးနပွေီး ပေါငျရငျးထိ ဖိုးဇောျ မွငျနရေတာပေါ့ရှငျ။ကမြ ဒူးနှစျဖကျ တုတျပွီး ပွငျထိုငျတော့ ဖိုးဇောျလညျး ရှကျပွီး မကြျနှာတဖကျလှညျ့ သှားပါတယျ။အဝတျခေါကျပေးနတေုနျး မောငျက ဧညျ့ခနျးထဲကနေ သူဆိုငျသှားပွီဖွစျကွောငျး လှမျးပွောနတောပေါ့။

” ဟုတ် … မောင် … သွားသွား … ဒီမှာ ဖိုးဇော် အဝတ်လေးတွေ ခေါက်ပေးနေလို့ ”

” ကျနော် … ၂ရက်လောက် ဆိုင်မဖွင့်သေးဘူး ကိုမျိုးအောင်ရေ … အိမ်ဘက်လည်း သွားကြည့်ရဦးမှာမို့ ”

ဖိုးဇော်နဲ့ ကျမလည်း မောင့်ကို ပြန်ပြောနေကြတာ။မောင်က ကျမတို့ကို နူတ်ဆက်ပြီး ဧည့်ခန်းကနေထွက်သွားပါပြီ။

” အေးအေး … ငါသွားပြီကွာ … ဖိုးဇော် … မင်း လိုအပ်တာရှိရင် … မင်းအမ ကို ပြောကွာ ”

မောင်ထွက်သွားပြီး ခဏအကြာ ကျမလည်း ဖိုးဇော် အဝတ်တွေ အကုန်ခေါက်ပြီးတာနဲ့ ဗီဒိုထဲ ထည့်ပေးဖို့ ထရပ်လိုက်တယ်။

” ဗီဒို တံခါးသော့ဖွင့် … ဖိုးဇော် … မင်း အဝတ်တွေ ထည့်ရအောင် ”

” ဟုတ် … မသင်း … ခဏလေးဗျာ … ဗီဒိုက ပြတင်းပေါက်ကို ပိတ်သလို ဖြစ်နေတာ … ဒီဘက် ကပ်လိုက်ဦးမယ် ”

ဒါနဲ့ ကျမက ဗီဒိုအောက်ခြေ တဖက်ကမ ဖိုးဇော်က တဖက်ကမပြီး ပြတင်းပေါက်နဲ့ လွတ်အောင် ရွေ့ကြတာပေါ့။နံရံဘက် ကပ်ကာနီးမှ ကျမ ထမိန်အောက်နားစနဲ့ ဗီဒိုခြေထောက်တဖက် ငြိပြီး ထမိန်ဆွဲချွတ်သလို ဖြစ်သွားရတယ်။ချက်ချင်း ကျမမျက်နှာလေး အမ်းတက်နေပြီး စိတ်ထဲတရှိန်းရှိန်းနဲ့ပေါ့ရှင်။လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဗီဒိုကို ထိန်းထားရတော့ ထမိန်ကို ပြန်မဝတ်နိုင်သေးဘူး။ခါးကုန်းပြီး ဗီဒိုအောက်ခြေကို မထားလျက်အနေထားနဲ့ ပေါင်ခြံကို စိထားလိုက်ရတယ်။

ဖိုးဇော် ကို လှမ်းကြည့်တော့ ဖိုးဇော်မျက်လုံးတွေက ကျမ ပေါင်ကြားက တိုးထွက်နေတဲ့ စောက်မွှေးအုံလေးဆီ ကျရောက်နေတာ မြင်လိုက်ရတယ်။ချက်ချင်းပဲ ရင်ခုန်လာပြီး ရှက်စိတ်က ငယ်ထိပ် တက်လာတာပေါ့။ခုမှ တွေ့တဲ့ သူစိမ်းယောကျင်္ားတစ်ယောက်ကို စောက်ပတ်ပြသလို ဖြစ်သွားရတာမို့ပါ။ဗီဒိုကို နံရံဘက် အရင်ကပ်ပြီးမှ ကျမ ထမိန်ပြန်ဝတ်ရတာ။ဖိုးဇော်ကို မကြည့်ရဲတော့ပါဘူး စကားမပြောပဲ အိပ်ခန်းထဲက ထွက်လာပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်ရင်း ရေချိုးပစ်လိုက်တယ်။

၂ပတ်လောက်ထိ ဖိုးဇော်ဖို့ ထမင်းထုပ်ပေးတော့ ကျမတို့ဆီကို ထမင်းဖိုးလပေးနဲ့ စားမယ် ဖြစ်လာတော့တာပဲ။အိမ်ငှားခက ၁သိန်းခွဲ ထမင်းဖိုးက ၅သောင်းဆိုတော့ ကျမအတွက်လည်း တလ ၂သိန်းလောက် အပိုဝင်ငွေ ရှိလာတာပေါ့။နောက်ပိုင်း ဖိုးဇော်နဲ့ကျမတို့လင်မယား မိသားစုဝင်တွေလို ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ရင်းနှီးလာတော့ ဖိုးဇော်က မောင့်ရှေ့ ဆင်ချင်ပေမယ့် မောင့်ကွယ်ရာဆို ဖင်ပုတ်ခေါင်းပုတ်နဲ့ စကားပြောနေတာပေါ့။

ကျမနဲ့ဖိုးဇော် ကာမတံခါးကို ခေါက်မိတဲ့နေ့က မှတ်မှတ်ရရ မောင့်ကြောင့်ပါပဲ။ဖိုးဇော်ရောက်ပြီး ၃လပြည့်တော့ လခနဲ့ထမင်း စရိတ် ၂သိန်းပေးတာ မောင်က ထူးထူးခြားခြား အိမ်မှာ ဘီယာသောက်မယ်ဆိုပြီး ဘီယာနဲ့အမြည်းတွေ ထွက်ဝယ်ကြတယ်။ကျမအတွက်လည်း ဝိုင်ပုလင်း ပါလာတော့ တခါမှ မသောက်ဖူးတဲ့ ကျမ မူးပါလေရော။အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲ ဇတ်ကား ခွေထိုးကြည့်ရင်း စားကြသောက်ကြပေါ့။မောင်နဲ့ ဖိုးဇော် ဘီယာ ၄လုံးနဲ့ ရွမ်တပိုင်း ကုန်တော့ မူးစပြုလာပါပြီ။

အမြည်းကုန်လို့ ကျမလည်း သူတို့အတွက် မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်ပြီး အသင့်ရှိတဲ့ တိုဟူးခြောက်တွေ ဝင်ကြော်ပေးနေတာ။ကျမပြန်ထွက်လာပြီး တို့ဟူးကြော်ပန်းကန်ကို စားပွဲခုံပေါ်ချရင်း ကျမနေရာ ပြန်ထိုင်လိုက်တယ်။ညည်းသံ ကြားရလို့ အသံလာတဲ့ဆီကြည့်မိတော့ ဇတ်ကားထဲက အပြာခန်းပါလာတာရှင့်။သေချာကြည့်တော့မှ အရင်ထိုးထားတဲ့ကား မဟုတ်ဘူး သေချာ အပြာခွေပြောင်းထည့်ထားတာပါ။မောင့် လက်ချက်မှန်း ကျမ သိလိုက်ပါတယ်။

အိမ်ထောင်သက် ကြာလာတာနဲ့ မောင့်စိ်တ်က တမျိုးဖြစ်နေတော့တာ။ကျမတို့လိုးတဲ့ချိန် တခြားယောကျင်္ားတစ်ဦးနဲ့ ကျမကို စဉ်းစားခိုင်းပြီး လိုးမှ အားရကျေနပ်တဲ့ ပုံစံ ဖြစ်လာခဲ့တာပေါ့။အိမ်ဝင်ထွက်နေတဲ့ သူ့မိတ်ဆွေတွေနဲ့ ကျမကို အတင်းစဉ်းစားခိုင်းပြီး ဖုန်းထဲက လင်မယားတွေ သမီးရည်းစားအတွဲတွေ သူစိမ်းယောကျင်္ားကို ခေါ်လိုးခိုင်းတဲ့ မူဗီအတိုလေးတွေလည်း ခဏခဏ ပြလိုးနေတာပဲရှင်။ကြာတော့ ကျမလည်း အလိုးခံတိုင်း သူစိမ်းယောကျင်္ားတစ်ဦးကို အစားထိုးခံစားပြီးမှ အလိုးခံတတ်လာတယ်။

မောင်က တောင်းဆိုပေမယ့် တကယ့်လက်တွေ့မှာတော့ ကျမ သူစိမ်းယောကျင်္ားကို မောင့်ရှေ့အလိုးခံဖို့ သတ္တိမရှိပါဘူး။နောက်ပိုင်း မောင်လည်း ကျမကို သိပ်မပြောတော့ပဲ စိတ်ကူးနဲ့ပဲ ကျမကို ဟိုလူ့အလိုးခံခိုင်းလိုက် ဒီလူ့အလိုးခံလိုက်နဲ့ အထွဋ်ထိပ်ရောက်ခဲ့ရတာပါ။

ခု ဖိုးဇော် ရောက်လာပြီး နောက်ပိုင်း ကျမကို ခဏခဏ စဉ်းစားခိုင်းနေတော့တာ။ကျမက လက်တွေ့ မခံရဲပေမယ့် စိတ်ကူးထဲတော့ မောင့်စိတ်တိုင်းကျ ဖိုးဇော်ကို အကြိမ်ကြိမ် အလိုးခံနေကြပေါ့ရှင်။

” မိန်းမ ”

” ရှင် … မောင် ”

” မောင့် … ပေါင်ပေါ်လာထိုင်လေ ”

မောင့်စကားသံကြောင့် ကျမ အတွေးစလေး ပျက်သွားရတယ်။ဖိုးဇော်ကတော့ ခပ်တည်တည်ပဲ ခွေထိုးထားတဲ့ တီဗွီစခွင်ပေါ်က အပြာခန်းကို စူးစိုက်ကြည့်နေတာရှင့်။မောင့် စကားဆုံးတော့ ကျမလည်း မောင့်ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင် ပစ်လိုက်တာပေါ့။ဖိုးဇော်နဲ့မောင်က ကပ်လျက်ထိုင်နေတာမို့ ကျမ မောင့်ပေါင်ပေါ်ထိုင်တော့ ကျမ ညာဘက်ပေါင်က ဖိုးဇော် ညာဘက်ပေါင်နဲ့ မထိတထိလေး ဖြစ်နေတော့တယ်။

” အာ … မောင် … ဘာလုပ်တာလည်း … ဘေးမှာ ဖိုးဇော်ရှိနေတာကို … ကျွတ် ”

ကမြထိုငျပွီး ခဏနတေော့ မောငျက ကမြခြိုငျးအောကျကနေ လကျလြိုပွီး နို့တှကေို ညှစျနတောရှငျ့။လကျတကိုငျးအကငြျ် ီ ကိုယျကပြျအနကျလေး ဝတျထားမိတော့ အကငြျ် ီအတှငျးထဲ လကျသှငျး နိုကျနတောပေါ့။ဖိုးဇောျဘကျ မကြျလုံးဆှကွေညျ့တော့ ဖိုးဇောျက ကမြတို့ကို စိတျမဝငျစားတဲ့ ပုံစံနဲ့ ဇတျကားပဲ ကွညျ့နတော။

” ဘာဖြစ်လည်း … မိန်းမရယ် … ဖိုးဇော်က နားလည်ပါတယ် ”

မောင် မူးနေတာ သေချာပါပြီ မလွယ်ဘူးရှင် ကျမ နို့အုံတွေ ညှစ်ရင်း မောင့်ပေါင်ကြားက လီးက တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ကျမဖင်ကြားကို လာထောက်နေပြီ။ဇတ်ကားကလည်း လင်မယားနှစ်ယောက်က သူစိမ်းယောကျင်္ားကို အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်ပြီး ယောကျင်္ားလုပ်သူက မိန်းမဖြစ်သူ ပေါင်ခြံကို ဖြဲပြနေတာ။ဒုက္ခပါပဲ မောင်က မူးမူးနဲ့ လျှောက်လုပ်ရင် အခက်ပဲ။ကျမတွေးနေတုန်း မောင့်လက်တဖက်က ကျမနို့အုံပေါ်ကနေ ပေါင်တန်တွေကို လာပွတ်နေပြီ ကျမ ဝိုင်သောက်ထားတဲ့ အရှိန်ကြောင့် ရီဝေဝေလေး ဖြစ်နေပေမယ့် အသိစိတ်က မလွတ်တော့ ရှက်စိတ်လေးဝင်လာတာပေါ့။

ကျမပေါင်တန်ပေါ်မောင့်လက်တွေ ရောက်လာတော့ ဖိုးဇော်က ခိုးကြည့်နေတာ ကျမမျက်လုံးဒေါင့်က မြင်နေရတယ်။ကျမ မောင့်လက်ကို ဖယ်ရင်း စားပွဲပေါ်ပုလင်းထဲက လက်ကျန်ဝိုင်ကို ဖန်ခွက်ထဲ ထည့်ပြီး အကုန်မော့သောက်ပစ်လိုက်တယ်။ရင်ခေါင်းထဲ ပူဆင်းသွားပြီး တရိပ်ရိပ်နဲ့ ပြန်ပြီး ရီဝေလာတော့တာပဲ။ခဏနေတော့ မောင်က ကျမ လည်ပင်းကို ဆွဲလှန်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်နေတာ။လက်တွေကလည်း ကျမ ဆီးခုံးကနေ အပေါ်ဘက် နို့အုံထိ တက်လိုက်ဆင်းလိုက်ပေါ့။

သူစိမ်းယောကျင်္ားတစ်ဦးကို ဘေးထားပြီး မောင်ရဲ့ အပြုမှုတွေက ကျမစိတ်ကို ထကြွစေခဲ့ပါပြီ။မောင့် နူတ်ခမ်းတွေကို မက်မက်မောမော ပြန်နမ်းရင်း ဖင်ကြားထဲ ထောက်နေတဲ့ မောင့်လီးကို မသိမသာလေး ကြိတ်ပွတ်ပေးလိုက်မိတယ်။မောင့်ဆီက ညည်းသံတိုးတိုးလေးနဲ့အတူ ကျမ နူတ်ခမ်းတွေကို ခပ်ပျင်းပျင်း ဆွဲစုပ်နေတော့တာပေါ့။ကျမ နို့တွေကို အညှစ်ခံနေရင်း ပေါင်ကြားထဲ အသားစိုင်တခု ထိကပ်လာတော့ ပေါင်ခြံတွေ စိထားလိုက်မိတယ်။

မောင့် လက်နှစ်ဖက်က ကျမနို့အုံ နှစ်ဖက်ပေါ်မှာလေ ကျမ ပေါင်ကြားထဲက လက်က ဖိုးဇော်လက်မှန်း ကျမ သိလိုက်တာပေါ့။ဖိုးဇော်က ရောက်တဲ့နေကတည်းက ကျမ စောက်ဖုတ်ကို မြင်ဖူးထားတော့ အခွင့်ရေးရတုန်း နိုက်နေပါပြီ။မောင့်ကို ကျောပေးရင်း ခန္ဓာကိုယ် တစောင်းအနေထားနဲ့နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေတဲ့ကျမ ပေါင်ကြားထဲက ညှပ်ထားတဲ့လက်ကို ဖြေလျော့မိတဲ့အခါ ကျမ စောက်ပတ်တအုံလုံး ပွတ်သပ် ဖိချေ ခံလိုက်ရတယ်။ကျမလက်နှစ်ဖက်က အလိုလို မြှောက်တက်သွားပြီး နို့အုံတွေ ညှစ်ချေနေတဲ့ မောင့်လက်ကို အုပ်ကိုင် ထိန်းထားလိုက်ရတာပါ။

မောင့် ကျမ ပေါင်ကြားနိုက်ရင် ဖိုးဇော် လက်နဲ့ ထိပြီး ကျမ အဖုတ်အနိုက်ခံနေတာကို သိသွားမှာ စိုးလို့ပေါ့ရှင်။လင်ဖြစ်သူနဲ့နမ်းရင်း သူစိမ်းယောကျင်္ားတစ်ဦးရဲ့ စောက်ဖုတ်အနိုက်ခံရတဲ့ အရသာက ကျမအတွက် ကာမ အရသာ အသစ်တမျိုးပါပဲ။ကျမ သိပ်မထိန်းနိုင်ခဲ့ပါဘူး ဖိုးဇော် လက်ချောင်းလေး ကျမ စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးမွှေနေတုန်း စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ် လိုက်မိတာပေါ့။ကျမ ကိုယ်လေး တုန်သွားတော့ ဖိုးဇော်က သူ့လက်ကို ပြန်ထုတ်သွားတယ်။

ကျမလည်း မောင် မရိပ်မိအောင် နူတ်ခမ်းခြင်း ဖိစုပ်နေရတာပေါ့။မောင်က ကျမနို့တွေ ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ရင်း ကော့ထိုးနေတာပဲ။ခဏနေတော့ မောင်က ကျမနူတ်ခမ်းတွေ ခပ်တင်းတင်း ဆွဲစုပ်ပြီး ကျမကို သူနဲ့ဖိုးဇော် ကြား ကန့်လန့်ဖျက် ထိုင်ခိုင်းနေတာ။ကျမ ကန့်လန့်ဖျက် ပက်လက်အနေထားနဲ့ မောင့်ပေါင်တန်ပေါ်ကျောမှီလှဲချတော့ ဖင်က မောင်နဲ့ဖိုးဇော်ကြား ရောက်နေပြီး ကျမပေါင်တန်တွေက ဖိုးဇော် ပေါင်ပေါ် တင်မိလျက်သားပေါ့။

မောငျက ကမြ အကငြျ် ီကို ပငျ့တငျပွီး ဘောျလီကို နို့အုံတှပေေါျအောငျ ဆှဲခနြတေယျ။ စကားပွောလိုကျ ကမြနို့သီးခေါငျးတှေ စို့လိုကျပေါ့။အတောျလေးကွာတော့ ကမြနို့တဖကျကို စို့ရငျး အိပျပြောျသှားတော့တာပဲရှငျ။မောငျအိပျသှားတော့ ကမြလညျး မောငျ့ခေါငျးကို ပှေ့ဖကျရငျး မှေးနလေိုကျတယျ။ဝိုငျကလညျး မူးနတေော့ ကမြလညျး မကြျလုံးတှလေေးလာပွီး အိပျမောကသြှားရောပဲ။ဘယျလောကျအိပျပြောျသှားလညျး မသိပါဘူး ကမြ စောကျခေါငျးထဲ အသားစိုငျတခုက ခပျစီးစီးလေး ပှတျဆှဲနလေို့ မကြျလုံး အားယူဖှငျ့ကွညျ့မိတာ။

ကျမထမိန် အောက်နားစကို ဆီးခုံးပေါ်ထိ ဆွဲတင်ရင်း ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို မပြီး ဖိုးဇော်က ခန္ဓာကိုယ် တစ်စောင်းအနေထားနဲ့ ခုံပေါ်တင်ပဲ ကြိတ်လိုးနေတာရှင့်။
မောင်က ကျမနို့စို့ရင်း အိပ်ပျော်နေတုန်းပါပဲ။ကျမလည်း အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ရင်း ဖိုးဇော်ရဲ့ လီးအရသာကို ခံယူနေမိတာ။မောင်က ယောင်ပြီး ခေါင်းလှုပ်လာတိုင်း ဖိုးဇော်က ဆက်မလိုးပဲ ရပ်ထားတာ ပြီးမှ ကျမ မျက်နှာကြည့်လိုက် လိုးလိုက်နဲ့ပဲ။တဖြည်းဖြည်း ကျမ စောင်ခေါင်းထဲ ဖိုးဇော်လီးအရည်ပြားဆီက တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သွေးတိုးလာနေပြီ။

ဖိုးဇော် ပြီးတော့မှာကို သိတာနဲ့ ကျမလည်း စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေနဲ့ မသိမသာလေး လီးတန်ကို ညှစ်ပေးလိုက်တယ်။ခဏနေတော့ ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ ကျမ စောက်ပတ်လေး နွေးကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတာ။ဖိုးဇော်က သူပြီးတာနဲ့ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုတ်ပြီး သူ့အိပ်ခန်းဘက် ခြေဖွဖွနင်းပြီး လျှောက်သွားတာပဲ။နောက်ရက်တွေကျ ဖိုးဇော်က ကျမနဲ့ဆုံတိုင်း ပေါင်ကြားထဲပဲ ခိုးကြည့်နေတော့တယ်။ကျမကလည်း ညက ကိစ္စကို မသိချင်ယောင်ဆောင် ထားလိုက်တာပေါ့။

တရက်ကျ ညနေစောင်းလေး မိုးတအားရွာလာတာ မောင် ပြန်မလာသေးတော့ စိတ်ပူမိတယ် လေကလည်း တဝေါဝေါနဲ့ ကြမ်းနေတာရှင်။အိပ်ယာထဲ ကွေးရင်း မောင်ပြန်အလာကို စောင့်ရင်း မှေးကနဲ့ အိပ်ပျော်သွားခဲ့တယ်။စောင်ခြုံထားလျက်နဲ့ အိပ်မောကျနေတုန်း ကျမ အဖုတ်လေးကို ခပ်နွေးနွေး အသားစိုင်လေး လာထိလို့ နို့လာခဲ့ရတာ။မောင်ပြန်လာပြီး စောင်ခြုံထဲဝင်ရင်း ကျမ စောက်ပတ်လေး ယက်ပေးတယ်ပဲ ထင်မိတာပေါ့။ခဏနေ အပေါ်က တက်လိုးတောမှ မောင်မဟုတ်ပဲ ဖိုးဇော်မှန်း သိခဲ့ရတယ်။

ဘယ်လိုမှလည်း ငြင်းမရတော့တာ အဖုတ်ယက်ပေးတုန်းက ငြိမ်ခံနေပြီး လိုးတော့မှ လူမှားတာပါပြောရင် ရယ်စရာဖြစ်နေမှာ။အဲဒီနေ့ကပဲ ပြီးကာနီးလေး မောင်ရောက်လာပြီး ဖိုးဇော်နဲ့ကျမ လိုးတာ မြင်သွားတာပဲရှင်။မောင်က အောက်ထပ်ပြန်ဆင်းပြီး ဖိုးဇော် ဆင်းသွားမှ ပြန်တက်လာတာ။နောက် ၂ပတ်လောက်နေမှ ကျမကို မေးတာလေ။ကျမလည်း ငြင်းပါသေးတယ် နောက်ပိုင်း မောင်က အတိကျပြောပြလို့ ဖွင့်ပြောလိုက်ရတာပေါ့။

//////////////////////////

” ဘယ်နှစ်ခါလောက် … လိုးဖြစ်တာလည်း မိန်းမ … ပြောပြကွာ ”

မောင့်မေးခွန်းကြောင့် ကျမ စိုးရိမ် ထိတ်လန့်လာသေးတယ် အထိအတွေ့နောက် လိုက်ခဲ့ပေမယ့် ကျမ အိမ်ထောင်ရေး ထိခိုက်မှာ ကြောက်တာပေါ့။ဒါပေမယ့် မောင့်မျက်လုံးတွေက တခုခုကို မျှော်လင့်နေတဲ့ပုံစံမို့ ကျမ မျက်နှာပူပူနဲ့ ဆက်ပြောပြလိုက်တယ်ရှင်။

” ၄ခါလောက်တော့ … ရှိပြီမောင်ရဲ့ ”

” အင်း ”

” မောင်မြင်တာက … တတိယ အကြိမ်ပါ … မိုးရွာလို့ မောင့်ကို စောင့်ရင်း သင်းသင်း အိပ်ပျော်သွားတာလေ … အဲဒီချိန် ဖိုးဇော်ရောက်လာပြီး စောင်ခြုံထဲ သင်းသင်း အဖုတ်ကို ယက်ပေးပြီး … တက်လိုးတော့တာပဲ ”

” ဟူးးးး …… ရှီးးးး … ပထမ အကြိမ်ကနေ ပြောကွာ ”

ကျမ စကားအဆုံး မောင့်မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်လာ နေပြီရှင့်။

” ပထမ … အကြိမ်က … မောင်တို့ ဘီယာသောက်တဲ့ နေကပါ … မောင်နဲ့ကျမ အိပ်ပျော် သွားတုန်း အလိုးခံခဲ့ရတာပေါ့ ”

” မိန်းမက … ဖိုးဇော် လိုးတော့ … နိုးနေပြီလား ”

” ဟင့်အင် … မောင် … သင်းသင်း စောက်ပတ်ထဲ တစ်စို့ကြီး ခံစားလာရတော့မှ … နိုးခဲ့တာပါ … ဝိုင်မူးနေပေမယ့် … မောင်မဟုတ်မှန်း ချက်ချင်းသိလိုက်တယ်လေ … ဖိုးဇော်လီးက … ဟိုလေ … ဟို ဟို ”

” ဖိုးဇော်လီးက … ဘာဖြစ်လဲ … မိ်န်းမ ”

” မောင် … စိတ်မဆိုးရဘူးနော် ”

” အားးး …… ရှီးးးး …… မဆိုးပါဘူး မြန်မြန်ပြောပါ ”

မောင်က ကျမ စကားကြောင့် သိချင်စိတ်ပြင်းပြနေပုံပဲ။

” ဖိုးဇော်လီးက … ဟို ဟို … မောင့် ထက် တုတ်တယ် ”

” ဟာ …… မိန်းမရယ် ”

ကျမလည်း မောင့်ကိုပြောရင်း စိတ်ကြွလာပြီး ဘေးနား တစ်စောင်းလှဲနေတဲ့ မောင့်လီးကို အုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်။ဂွင်းထုပေးရင်း ဖိုးဇော်နဲ့လိုးခဲ့ပုံတွေ ပြန်မြင်ယောင်ပြီး စောက်ပတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်နှင့် ခံစားနေရပါပြီ။မောင်လည်း ဖိုးဇော်လီးက သူ့ထက်တုတ်ကြောင်း ကျမပြောပြလိုက်တော့ စိတ်ထဲ သိမ်ငယ်မှု့တဝက် ရမ္မက်စိတ်တဝက် ဖြစ်နေတာထင်တယ်။မျက်လုံးလေး ညိုးကြသွားပြီး လီးက တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ကျမလက်ထဲ ရုန်းကန်နေတာ။ခဏနေတော့ လရည်တွေ တဖျောဖျော ပန်းထွက်လာရောပဲ။

” ရှီးးးး းးးးး … ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရာ … ဒါနဲ့ အဲဒီညက … မိန်းမ အရင် ပြီးသွားတာလား ”

မောင်က ကျမလက်ကောက်ဝတ်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးနေတဲ့ ကျမလက်ကို ခါးကော့လိုးရင်း ထပ်မေးနေတယ်။လရည်တွေက ကျမ လက်ဖဝါးထဲ ပျစ်ခဲနေတာ။ကျမလည်း မောင့်လီးကို ခပ်ဖွဖွညှစ်ပေးရင်း မေးတာ ပြန်ဖြေပေးလိုက်တာပေါ့။

” ဟင့်အင် … ဖိုးဇော်လိုးတဲ့ချိန် မပြီးပါဘူး သူပဲ ပြီးသွားတာပါ ”

” ဟင် … ဖိုးဇော်လီးက တုတ်တော့ … နာလို့လား ”

” အဲလိုတော့ မဟုတ်ပါဘူး … မောင်က ကျမ နို့တွေ ညှစ်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေချိန် … ဖြိုးသူက သင်းသင်း စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ကလိပေးကတည်းက … သင်းသင်း စောက်ရည်ပန်းထွက်သွားတာ … ဖိုးဇော် လိုးတော့ မပြီးတော့ဘူးလေ ”

” အော် … ဒုတိယ တခါကရော ”

” ဒုတိယ တခါက အလိုးမခံလိုက် ရပါဘူး … ရပ်ကွက်ကထိန်အတွက် အလှူခံလိုက်ဖို့ … အရပ်ထဲက အဖွဲ့တွေ လာခေါ်တာနဲ့ … ဆုံနေလို့ … နောက်ဖေး ရေချိုးခန်းထဲ လီးစုပ်ပေးရင်း … မြန်မြန် ဂွင်းထုပေးလိုက်ရတယ် ”

” နောက်ဆုံးတခါ … က ရော ”

” အဲတာက … မောင် ပစ္စည်းဖိုးတွေ ငွေသွားလွဲတဲ့နေ့ကလေ ”

” အင်း … ပြောပြဦး … မောင့် လီးက တောင်နေပြန်ပြီ ”

” ဟုတ်ပ … ခါတိုင်း လရည်တခါထွက်ပြီးရင် … မောင့်လီးက တော်တော်နဲ့ ပြန်မထတော့ … ထူးဆန်းတာနော် … ကြည့်ဦး မာထင်နေတာပဲ ”

ကျမ မောင့်လီးထိပ်က လရည်စက်လေးကို လက်ညိုးကွေးလျက်အနေထားနဲ့ သပ်ချပြီး လီးအရည်ပြားတလျှောက် လက်ဖဝါးထဲက လရည်တွေနဲ့ပါ ပြန်ပွတ်ရင်း ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ထားမိတယ်။

” ဟူးးးး … ရှီးးးးး းးးးး နောက်ဆုံး အလိုးခံတာလေး ပြောပြဦးနော် ”

” ကဲ … လာ … ထလိုက်မောင် ”

ကျမလည်း မောင့်လီးကို ၂ချက်၃ချက် ဂွင်းထုပေးပြီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းခဲ့လိုက်တယ်။မောင်က ဇဝေဇဝါနဲ့ ပုဆိုးပြန်ဝတ်ပြီး ကျမနောက်က ကပ်လိုက်လာတာပေါ့။

” မောင်က … အပြင်ကနေ တိတ်တိတ်လေး ဝင်ခဲ့နော် … အိမ်ရှေ့တံခါးပါ … ပိတ်ခဲ့လိုက် ”

အိပ်ခန်းထဲက ထွက်ပြီး ကျမမီးဖိုခန်းဘက် လျှောက်ရင်း မောင့်ကို လှည့်မကြည့်ပဲ စကားလှမ်းပြောလိုက်တယ်။
မောင်က ကျမ ပြောတဲ့အတိုင်း အိမ်ရှေ့တံခါး ပိတ်ပြီး အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။ဧည့်ခန်းထဲဖြတ်ပြီး မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်လာရင်း ဟင်းချက်တဲ့ ပုံစံ လုပ်ပြလိုက်တယ်။ဒါပေမယ့် လျှပ်စစ်မီးဖိုတွေ ပိတ်ထားတာမို့ မောင်က ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေပုံပေါ့။ကျမနောက်ကျောဘက် မောင် ကပ်လာမှ မောင်နားလည်အောင် ပြောပြလိုက်တာပေါ့ရှင်။

” မောင် ငွေသွားလွဲနေတဲ့ချိန် … သင်းသင်း ဟင်းချက်နေတုန်း … ဖိုးဇော်က အပြင်ကပြန်လာပြီး ခြေသံဖွဖွနင်းပြီး ဝင်လာတာ မောင်ရဲ့ … ပြီးတော့ သင်းသင်း နောက်ကျောဘက် ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ဖင်ရော အဖုတ်ရော နောက်ကနေ ယက်ပေးတော့တာပဲ “.

ကျမ မောင့်ကိုပြောရင်း ထမိန်အောက်နားစကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲမပြီး ခါးပေါ်ချိတ်တင်ထားလိုက်တယ်။မောင်က ခုမှ သဘောပေါက်သွားဟန်နဲ့ နောက်ကျောဘက် ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ဖင်နှစ်ခြမ်းဖြဲပြီး ဖင်ဝနီညိုလေးကို လျှာဖျားနဲ့ ထိုးကလိပေးနေတာပေါ့။

” ဟုတ်တယ် မောင် … ဖင်ရော … အဖုတ်ရော ယက်ပေး ပြီးမှ သင်းသင်း ခါးလေး ဆွဲဆွဲလိုးတာ … အ ရှီးးးး းးးး ”

မောင့်ကို ပြောရင်း ဖင်ပေါက်တဲ့ တိုးဝင်လာတဲ့ မောင့်လျှာဖျားလေး ကြောင့် ကျမ ကိုယ်လေး တုန်နေအောင် ကောင်းနေမိတယ်။သူစိမ်းယောကျင်္ားနဲ့လိုးတာကို လင်ဖြစ်တဲ့သူကို ပြန်ပြောပြရင်း လက်တွေ့ သရုပ်ဆောင်ပြနေမိတော့ ခံစားမှု့က ဘာနဲ့မှကို မတူပါဘူး။ကျမ ပြောသမျှ မောင်က အကုန်လိုက်လုပ်ပေးရင်း နောက်ဆုံး မောင်လိုးတဲ့ချိန် ခါတိုင်းနဲ့ တခြားစီပါပဲ။

မီးပွင့် မတတ်လိုးချက်တွေနဲ့ အတူ မောင်ရော ကျမ ရော အထွဋ်ထိပ် ရောက်ခဲ့ရတာပေါ့။ပြီးတဲ့အထိ မောင်က လီးကို ဆွဲမထုတ်ပဲ စိမ်ထားရင်း ခုလိုးရတာ ဘာနဲ့မှ မတူကြောင်း အရသာ အပြည့်အဝရှိကြောင်း တဖွဖွ ပြောနေရှာတာ။ခဏနားပြီးမှ မောင်နဲ့ကျမ ရေချိုးခန်းထဲ ရေဝင်ချိုးလိုက်ကြတယ် မောင်က ကျမ စောက်ပတ်ကို ကျကျနန ဆပ်ပြာတိုက်ပေးရင်း ရေလောင်းပြီးတာနဲ့ ကုန်းယက်နေသေးတယ်။

ညပိုင်း စားသောက်ပြီး တချီလိုးပြီးမှ အိပ်ယာဝင်ခဲ့ကြတာပေါ့။မောင်က ကျမကို လိုးကာနီး ဖိုးဇော်နဲ့ လိုးခဲ့ပုံတွေ ပြန်ပြန်မေးပြီး လိုးတော့တာပဲ။ ဖိုးဇော်ကို အလိုးခံခဲ့တာတွေ ပြန်ပြောပြတိုင်း မောင်က ထိထိမိမိနှင့် မီးပွင့်မတတ် ပစ်ပစ်လိုးတော့ ကျမလည်း အားရကျေနပ်မိတာပေါ့ရှင်။ဖိုးဇော် အိမ်နေသွားတဲ့ ၆လ အတွင်း နောက်ထပ် ၅ကြိမ်လောက် မောင်မသိအောင် ကျမ အလိုးခံပြီး မောင်နဲ့ လိုးတဲ့ချိန် ပြန်ပြောပြပေးရတာ။ဖိုးဇော် သူ့အိမ်ပြီးလို့ ပြန်ပြောင်းသွားတော့ ကျမတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် ကာမသုခတွေ ပြန်လည်အေးစက်သွားတော့တာပဲ။

//////////////////////////////////