အခန်း ၁။

“အ….အုအု…”

“ဖွတ်..ဖလွှတ်…ဖွတ်…ဖတ်..”

“အိုးးးးးးးးးးးးးးးးး”

တိုက်ခန်းလေး တခု ၏ အလွှာတလွှာမှ အိပ်ခန်းလေးတခုထဲမှာ ငြီးသံ ငြူသံ အားစို်က်သံ၊ လိုးသံ တဖတ်ဖတ် တဖုံးဖုံး ဖြင့် ဆူညံနေလေသည်။ သူတို့ အလွှာလေး မှာ သူတို့ လင်မယား နှစ်ယောက်ထဲမို့ အသံလည်း ဘယ်သူမှ ကြားမှာ မပူရတာမို့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ကို လိုးနေကြသည်။ မယားဖြစ်သူ မသီတာ က ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးထားသဖြင့် ကားစွင့်နေသည့် ဖင်လုံးကြီးများ က တအားဆောင့်လိုးပါဟု စိမ်ခေါ်နေသလိုမို့ လင်ဖြစ်သူ ကိုမြင့်အောင် ကလည်း အားရပါးရကို ဆောင့်လိုးနေသည်။ အခန်းထဲ အဲယားကွန်း ဖွင့်ထားတာတောင်မှ ချွေးက စို့ချင်လာသည်။ အခုတောင် လုံးစွင့်နေသည့် ဖင်ကြီးကို ထောင်ပေးထားသဖြင့် ပေါင်တုတ်တုတ် နှစ်လုံးကြားမှ ပြူးထွက်နေသည့် စောက်ဖုတ်ကြိးကို အားရပါးရဆောင့်လိုးနေတာ ဆယ်မိနစ်ခန့်ကြာပြီမို့ သူ့လီးကလည်း ဖောင်းကားတင်းမာလာပြီးလရည်တွေ တဖွတ်ဖွတ်ထွက်ကာ ပြီးသွားသဖြင့် ကိုမြင့်အောင် က သူ့မိန်းမ ကို အနောက်မှ ထပ်ရက် ဖက်ရင်းက ဇိမ်ယူနေလိုက်သည်။ မသီတာလည်း ပြီးသွားတာမို့ အိပ်ယာပေါ် မှောက်ချလိုက်သည်။နောက်တော့ တစောင်းလေး ကွေးကွေးလှဲကာ လင်မယားနှစ်ယောက်ငြိမ်နေကြသည်။ ကိုမြင့်အောင် လီးကြီးမှာ မသီတာ စောက်ဖုတ်ထဲ တတ်ရက်သား က ဆွဲမထုတ်သေးပဲ စိမ်ထားရင်း မသီတာကို အနောက်က နေဖက်ထားလိုက်သည်။

ခနကြာတော့မှ ကိုမြင့်အောင် က ထကာ ရေချိုးခန်းသွား သေးပေါက် ရေဆေးကာ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာသည်။ မသီတာ ကမူ ပက်လက်လှန်၍ ပေါင်လုံးကြီးတွေကို မျက်နှာကျက်ပေါ်မြှောက်ကာ ထောင်ထားလေသည်။ ကိုမြင့်အောင်က သူ့မိန်းမ ကို ပြုံးကြည့်ရင်း၊

“လက်မလျှော့သေးဘူးလား ချစ်လေး ရဲ့ ကို တို့ ဆရာဝန်ဆီ သွားကြမယ်လေ”

“အင်းပါ ကိုကို ရဲ့ သွားဖို့က ချစ်လေး အပွိုင့်မန့် ယူပြီးပြီလေ နောက်အပတ်ထဲသွားကြမယ်။ ဒါပေမဲ့ လိုရမယ်ရ ကိုယ့်ဖာသာ လည်းကြိုးစားရမှာပေါ့လို့”

“အေးပါ ချစ်လေးက ပိုသိမှာပေါ့ ”

ကိုမြင့်အောင် ပြောသည်မှာလည်း အဓိပ္ပါယ်ရှိ၏။ မသီတာမှာ နပ်စ်မ တယောက်မဟုတ်လား။ ကိုမြင့်အောင် နှင့် မသီတာတို့ အိမ်ထောင်ကျခဲ့သည်မှာ လေးနှစ်ခန့် ရှိနေလေပြီ။ မသီတာမှာ အသက် ၂၅ နှစ် ကိုမြင်အောင် အသက် ၂၆ နှစ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး က ခလေး ချစ်ကြပြီး ခလေးလိုချင်ခဲ့ကြသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးက အထက်အညာ ကဖြစ်ပြီး ကိုမြင့်အောင် က အသားညိုသည်မှာ အနည်းငယ်နက်သည့်ဖက်တောင် ရောက်သည်။ မသီတာက တော့ ညိုဝင်းလေး ဖြစ်သည်။ ကိုယ်လုံးလေး တုတ်တုတ် ခါးလေးက မသိမ်သော်လည်း ဖင်လုံးလုံး ကောက်ကောက်လေးမို့ ဘော်ဒီက ယောက်ျား အများ မျက်စေ့မှာ ဏှာကြွစရာဖြစ်သည်။ ရွက်ကြမ်းရေချို ရုပ်ကလေးဖြစ်သော်လည်း ထူထူထဲထဲ နူတ်ခမ်း ၊ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း နှင့် အမြဲတမ်း အပြုံးချို လို့ မသီတာက လူချစ်လူခင်များလှသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အညာမှ နေပြီး ရန်ကုန်မှာ ဆင်းကာ ပညာသင်ကြတော့ ဒေသ တခုထည်းမှ လာသူချင်းမို့ တယောက်ကို တယောက် အကူအညီပေး ပံ့ပိုးကြသည်။ ကျောင်းပိတ်ရက်တွင် အတူတူ အိ်မ်ပြန်ကြတော့ သံယောဇဉ် ဖြစ်လာကြသည်။ ရုပ်မချောသော်လည်း ယောက်ျားပီသပြီး ဒေါင်ကောင်းကောင်း ညိုမဲမဲ ကိုမြင့်အောင် ကို မသီတာ က အားကိုးမိသလို ကိုမြင့်အောင်ကလည်း မသီတာကို ရပ်ဆွေ ရပ်မျိုးမို့ ညီမလေး လို ဂရုစိုက်ခဲ့သည်။ ကိုမြင့်အောင်လည်း ဘွဲ့ရ မသီတာလည်း သူနာပြု သင်တန်းဆင်းတော့ ကိုမြင့်အောင် က အရဲစွန့်ကာ ချစ်ရေးဆိုသည်။ မသီတာက လက်ခံသည်။ နှစ်ဦး နှစ်ဖက်မိဘတွေကလည်း သဘောတူတော့ လက်ထပ်လိုက်ကြသည်။ မသီတာက ဆေးရုံတခု မှာ သူနာပြု ဆရာမ လုပ်နေပြီး ကိုမြင့်အောင်က ကုမ္ပဏီ တခုမှာ အဝယ်တော် လိုမျိုး တာဝန်ခံ အလုပ် လုပ်နေသည်။ လူနေ စည်ကားသော ရပ်ကွက်လေး တခုမှာ အလွှာလေး တလွှာ ကို နှစ်ဘက်သော မိဘ တွေက ပေါင်းပြီး မင်္ဂလာလက်ဖွဲ့ ဆိုကာ ဝယ်ပေးထားသဖြင့် သူတို့ အတွက် နေရေးမှာ အဆင်ပြေပြီး လစာ ငွေပိုငွေလျှံလေးကို စု ထားနိုင်ခဲ့ကြသည်။ သူတို့မှာ လိုအပ်တာ ဆိုလို့ သားသမီး မထွန်းကားသေးခြင်းပင်။ သူတို့ နှစ်ယောက် အိမ်ထောင်ပြုတော့ အသက်တွေက ၂၄ – ၂၅ အရွယ်တွေမို့ လိုးတာကလည်း တဖုံးဖုံး တဒိုင်းဒိုင်း ပင်။ သို့သော်လည်း များသောအားဖြင့်ကတော့ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးသာ၊ ကိုမြင့်အောင် က လည်းအတတ်မဆန်း၊ မသီတာ နပ်စ်မ မို့ ပိုပြီး အမြင်ပွင့်လင်းသော်လည်း ကိုမြင့်အောင်ကို အားနာ လို့ ဘာမှ အဆန်းမထွင်ခိုင်း၊ လိုးတာက လည်းအားသန် တာမို့ တာဝန်ကျေသည်။ ဒါကြောင့်လည်း တနေ့တော့ သူ ကိုယ်ဝန်ရမှာပဲဟု တွေးထားသည်။ မသီတာလည်း ယခုတော့ အသက် ၂၉ ပင်ဝင်လာပြီ သုံးဆယ်နား နီးပြီ ဆိုတော့ စိုးရိမ်လာသည်။ ထို့ကြောင့် ကလေးရဖို့ နည်းလမ်းတွေ ရှာကြံပြီးစာအုပ်ထဲ ဖတ်၊ အွန်လိုင်းထဲ ကြည့်လုပ်လေသည်။ သို့သော်လည်း မအောင်မြင်သောကြောင့် နောက်ဆုံး နှစ်ယောက်စလုံးကို ဆရာဝန်ဖြင့် ဆေးစစ်ကြဖို့ ဆုံးဖြတ်ကြ ခြင်းဖြစ်လေသည်။

……………….

နောက်အပတ် ဆရာဝန်ဆီသွား၊ ဓါတ်ခွဲခန်း သွား၊ လိုအပ်တာတွေ စစ်ဆေးတော့ အဖြေထွက်လာသည်က ကိုမြင့်အောင် သုတ်သွေး မှာ သုုတ်ပိုးအရည်အတွက် နည်းသည်။ သန္ဓေတည်ဖို့ ခက်သည်ဟု အဖြေထွက်လာသည်။ မသီတာ အနေနဲ့က ဘာမှ ပြဿနာ မရှိဟု ဆိုသည်။ ဖန်ပြွန် သန္ဓေသား ဖြင့် ကိုယ်ဝန်တည်၍ ရနိုင်သည်ဟု ဆိုသည်။ သို့သော်လည်း ကိုမြင့်အောင် က သဘောမကျ။ ပထမ အချက်က ပိုက်ဆံ အများကြီးကုန်မည်။ နောက်တခုက ဘယ်သူမှန်းမသိ သည့်လူတယောက်၏ သုတ်သွေးဖြင့် သူ့မိန်းမ သန္ဓေတည်ပြီး မျိုးရိုးဗီဇ မကောင်းသည့် ခလေး မွေးလာရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ ထို့ကြောင့်လည်း သူတို့ နှစ်ယောက် စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်ကြရသည်။

မွေးစားဖို့ ဆိုတာကို လည်း မသီတာက သဘောမတူ၊ သူ့ရင်သွေး လေး ဖြစ်စေချင်သည်။ သူတို့ အရင်က ဘာမှ မသိခင်က မှ တော်သေးသည်။ ယခုတော့ ကိုမြင့်အောင် က သူ့အပြစ်ဆိုတာ စိတ်မကောင်းကြီး ဖြစ်နေရသည်။ တမှိုင်မှိုင် တတွေတွေ၊ ခလေးလိုချင်နေသော မသီတာကို သနားနေမိသည်။ မသီတာက လည်း ကိုမြင့်အောင် အဲလို စိတ်ဓါတ်ကျနေတာကို မကြည့်ရက် စိတ်မကောင်း၊ ထို့ကြောင့်လည်း ကိုမြင့်အောင် ကို ပိုတိုးပြီး ဂရုစိုက်သည်။ စိတ်တွေက သိပ်မပျော်ရွှင်ကြသဖြင့် လင်မယားချင်း လိင်ဆက်ဆန်တာတောင် မလုပ်ဖြစ်ကြတော့။ နဂိုကတည်းက မသီတာမှာ ညဂျူတီကျ ချိန် ဆို သူတို့ မှန်မှန်မလိုးဖြစ်၊ နေ့ဂျူတီကျသည့် လပိုင်းတွေမှာသာ ညဖက်လိုးဖြစ်ကြသည်။ တခါတရံ နေ့ဂျူတီ ကျသည့် လပိုင်း ကိုမြင့်အောင် က ကုမ္ပဏီအတွက် ပစ္စည်း ဝယ်ထွက် နည်ဘက်သွားသည့်အချိန်ဆို မလုပ်ဖြစ်ကြ။ အခုလို ဆိုတော့ ပိုဆိုးနေကြလေသည်။

တနေ့တော့ မသီတာ နေ့ဘက်ဂျူတီကျသည့် အချိန် ကိုမြင့်အောင်လည်း ရန်ကုန်မှာ ရှိကာ အလုပ်ပါးချိန်မို့ ညဖက် လင်မယား နှစ်ယောက် တီဗီကြည့်ရင်း စကားစမြီပြောကြလေသည်။ မသီတာက ကိုမြင့်အောင် မျက်နှာ တမျိုးဖြစ်နေသည်မို့ ဘာဖြစ်နေတာလဲဟု အတင်းမေးလေသည်။ ညှားလာတာက လေးနှစ်လောက်ရှိပြီမို့ မျက်နှာရိပ်အကဲက သိနေလေပြီ။ ကိုမြင့်အောင်က၊

“ချစ်လေး ကို ပြောစရာ တခုရှိလို့”

“ပြောလေ ကိုကို ကလည်း အဆန်းလုပ်နေပြန်ပါပြီ လင်မယားချင်းကို”

“ချစ်လေး ကိုကို ပြောတာကို အစအဆုံး နားထောင်၊ ပြီးရင် ကိုကို့ကို စိတ်မဆိုးရဘူး၊ နောက်ပြီးတော့ သဘောတူတယ်မတူဘူး ဆိုတာကိုပဲ အဖြေပေး”

မသီတာ စိတ်ထဲ ထိပ်လန့်သွားသည်။ ကိုမြင့်အောင် မပြောစဖူး အပြောထူးတော့ ဘာများလည်း သိချင်နေသည်။ သူများ နောက်မိန်းမ တယောက် တွေ့နေပြီလား၊ အာ့ဆိုရင်တော့ သူမစိတ်ဆိုးမှာပဲ သူက စိတ်မဆိုးရဘူး ဆိုပြီး ကြိုပိတ်ထားတာ က ဘာသဘောလဲ၊ ဒါပဲ ဖြစ်မှာပဲ စသဖြင့် တွေးနေရင်း၊

“ကိုကို က ဘာပြောမယ်မှန်းမသိပဲ နဲ့ စိတ်မဆိုးရဘူး ဆိုတော့ ချစ်လေး ဂတိမပေးချင်ဘူး၊ ဘာအကြောင်းအရာလည်း ဆိုတာ သိမှ ပဲ ဂတိပေးမယ်”

ဟု ဆိုလေသည်။ ကိုမြင့်အောင် က တဆင့်လျှောလိုက်ပြီး ၊

“အိုကေ ကွာ အာ့တာဆိုရင် လည်း ကိုကို တို့ သားသမီး အကြောင်း ပြောမလို့”

ဆိုလိုက်သဖြင့် မသီတာက ကိုကို များ ငါ့ကို ကလေးမွေးစားဖို့ အတင်းတွန်းတော့မလားဟု တွေးလိုက်မိသည်။ အဲဒါက တော့ စိတ်ဆိုးစရာမှ မရှိတာ၊ ငါ သဘောမတူရင် မတူဘူးပြောလိုက်ရုံပဲလေဟု တွေးရင်း၊

“အင်း အာ့တာဆိုလည်းပြောလေ ချစ်လေး စိတ်မဆိုးပါဘူး”

ကိုမြင့်အောင် က မသီတာ မျက်နှာကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်ရင်း အတွေးတွေထဲ ခနနစ်နေသေးသည်။ မသီတာ က မနေနိုင်ပဲ ကိုမြင့်အောင် လက်ကို ဆွဲယူကာ ဆုပ်ကိုင်ထားရင်းက၊

“ပြောလေ ကိုကို ဘာလဲလို့ ချစ်လေး သိချင်နေပြီ”

“အင်း ဒီလိုကွာ ချစ်လေးက ကလေးလည်း မမွေးစားချင်ဘူး၊ တက်ကျူစ်ဘေဘီလည်း ဘယ်သူမှန်းမသိလို့ ကိုယ်ဝန်မဆောင်ချင်ဘူး၊ အဲဒါကြောင့် ကိုကို့ ခေါင်းထဲ မှာ ပေါ်လာတာ၊ ချစ်လေး အမျိုးသား တယောက်နဲ့ တခါလောက်ပဲ အိပ်လိုက်၊ ချစ်လေးက ဘာမှ ပြဿနာမှ မရှိတာ တခါထဲနဲ့ ကိုယ်ဝန်ရ ရင်ရသွားမှာပေါ့”

“ဟာ ကိုကို ကလည်း ပေါက်ကရ ချစ်လေးက တစိမ်း ယောက်ျား တယောက်နဲ့ မအိပ်နိုင်ပါဘူး မဖြစ်နိုင်တာတွေ”

“တစိမ်းယောက်ျား မဟုတ်ပါဘူးကွာ အဲဒါက”

“ဟင် တစိမ်းမဟုတ်ရင် ဘယ်သူလည်း ကိုကို ၊ တော်ပါ ကိုကို ပေါက်ကရတွေ မဖြစ်နိုင်တာတွေ လာပြောမနေနဲ့ကွာ ချစ်လေးကို ဘယ်လို မိန်းမ မှတ်လို့လဲ”

“ချစ်လေး ကို ဘယ်လို မိန်းမလဲ ကိုကို သိတာပေါ့ကွာ ၊ အဲဒါကြောင့်လည်း တသက်လုံး ပေါင်းဖို့ လက်ထပ်ယူထားခဲ့တာလေ၊ ခု ဟာက ကိုကို တို့ ကလေး ပြဿနာ ကို ဖြေရှင်းဖို့ပါ”

“ဟင့်အင်းကွာ မသိဘူး၊ ဒါနဲ့ နေပါအုံး တစိမ်းမဟုတ်ဘူးဆိုတော့ ကိုကို က ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ”

“အင်း ကိုကို က စဉ်းစားနေတာက သန့်ဇော်လင်းလေ”

“ဘာ ဇော်ဇော် ဟာ ကိုကို ကလည်း မဟုတ်တာကြီးကို ပေါက်ကရတွေ”

သန့်ဇော်လင်း ဆိုတာက ကိုမြင့်အောင် ၏ ညီငယ်၊ ယခု မှ ဘွဲ့ရကာစ အလုပ် စလုပ်တာ၊ အခြေတကျမရှိသေး၊ အလုပ်တခုပြီးတခု ဟိုပြောင်းဒီပြောင်း။ အခု လောလောဆည်မှာ သူ့ကျောင်းက သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လှည်းတန်း က အပြင်ဆောင်လို မျိုးတခုမှာ စုပြီး ငှားနေနေတုန်း။

“ဟုတ်ပါတယ်ကွာ၊ အာ့တာကြောင့် ချစ်လေး ကိုကို့စကား ကို ဆုံးအောင် နားထောင်အုံးလို့ ပြောတာ၊ ဒီကောင်နဲ့ ဆိုရင် တကယ်လို့ ချစ်လေး ကလေး ရရင်လည်း ကိုကို တို့က ညီအကို ဆိုတော့ ရုပ်က လည်း ကိုကိုနဲ့ တူမှာပဲ၊ နောက်ပြီး မိသားစုတွင်းကိစ္စ ဆိုတော့သူလည်းပေါက်ကြားချင်မှာ မဟုတ်ဘူး ၊ ကိုကို့ မျက်နှာ ချစ်လေး မျက်နှာ သူထောက်ထားရမှာပဲ”

ကိုမြင့်အောင် ပြောပြနေတာကို နားထောင်ရင်း မသီတာတွေဝေသွားခဲ့ရသည်။ ကိုမြင့်အောင် ပြောတာတော့ အဓိပ္ပါယ် ရှိသား၊ ဒါပေမဲ့ သူစိမ်းယောက်ျား တယောက် အလိုးခံရမည်ဆိုတာ၊ အထူးသဖြင့် သူမ ရဲ့ မတ်ကလေး အလိုးခံရမည်ဆိုတာ ကို ဘယ်လိုမှ ခေါင်းထဲ စဉ်းစားလို့ မရ။

“ဟာ ကိုကို ပြောတာ သဘာဝ ကျပေမဲ့ လည်း ချစ်လေး က မျက်နှာလည်း မထားတတ်ပါဘူး တခြားယောက်ျား တယောက်နဲ့ အိပ်ယာထဲ အတူလှဲရမှာတောင် စိတ်ကူးလို့ မရတာကြီးကို၊ ကိုကို ပြီးတော့ ကိုကို ဇော်ဇော့်ကို သွားပြောထားသေးလား”

“မပြောရသေးပါဘူးကွာ ချစ်လေးကို ပဲ အရင်မေးကြည့်တာပါ။ ချစ်လေး က မျက်နှာပူစရာထင်ရင် ကိုကို က သူ့ကို မျက်နှာဖုံးစွပ်ခိုင်း ချစ်လေးကို လည်း မျက်နှာဖုံး စွပ်ခိုင်းထားမယ်လေ၊ သူ့ကို တော့ သူငယ်ချင်းတယောက် ရဲ့ အမျိုးသမီးလို့ ပြောမှာပေါ့၊ အဲဒါလည်း ကိုကို စဉ်းစားထားတာ တခုပေါ့”

ကိုမြင့်အောင် ပြောပြနေတာကို တွေးရင်း မသီတာတယောက် နည်းနည်းလေး စိတ်ထဲမှာ ဟုတ်တော့ဟုတ်သားဟု ဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူမ မတ်ကလေး အလိုးခံရမှာကို တွေးပြီး နည်းနည်းတောင် တုံရီရီ ဖြစ်သွားရသည်။ သို့သော်လည်း လက်ခံရမှာ ရှက်နေသေးသဖြင့်၊

“ဟာ ကိုကို ရာ အေးအေး ဆေးဆေးစဉ်းစားကြတာပေါ့၊ အရမ်းကြီးမလောပါနဲ့အုံးနော်”

“အင်းပါ ချစ်လေးရာ ကိုကို ကလည်း ချစ်လေး ကို အရင် တိုင်ပင်ကြည့်တာပါ ပြီးမှ ဒီတေးစဉ်းစားမယ်ဆိုပြီးတော့”

ထို့နောက် ညလည်း နက်လာပြီမို့ နှစ်ယောက်သား တီဗီပိတ်လိုက်ပြီးအိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့ကြတော့သည်။

အခန်း ၂။

ကိုမြင့်အောင် နှင့် မသီတာ တို့ နှစ်ယောက် ထိုနေ့ညက စကားစထားသော်လည်း တယောက် နှင့် တယောက် မျက်နှာပူသလို ဖြစ်နေကြသဖြင့် ထိုကိစ္စကို မသိချင်ယောင် ဆောင်ထားကြလေသည်။ စနေတနင်္ဂနွေ ပိတ်ရက်တွေ သန့်ဇော်လင်း လာလည်သည့် အချိန်မှာတော့ မျက်နှာတွေ မထားတတ် ကြသော်လည်း အမူအယာ မပျက် ပင် ပြောဆို ဆက်ဆံ ကြလေသည်။

သန့်ဇော်လင်းက လည်း အကင်းပါးသူ ပီပီ တခုခုတော့ ဖြစ်နေသည် ဆိုတာကို ရိပ်မိလေသည်။ သူ့အကိုကြီးကို နောက်မှ မသီတာ အလစ် မေးကြည့်အုံးမည်ဟု တွေးလိုက်သည်။

သူ့ကိုကြီး ကိုမြင့်အောင် မသီတာ နှင့် အိမ်ထောင်ကျတော့ သူက ကျောင်းတက်နေတုန်း ဖြစ်သည်။ သူက မန္တလေး ရတနာပုံ တက္ကသိုလ်မှာ ဖြစ်သည်။ ကိုမြင့်အောင် နှင့် သူမှာ အသက်က လေးနှစ်ခန့်ကွာသည်။ သူတို့ မိဘ များမှာ အညာမြို့လေး တမြို့မှာ နေပြီး သူတို့ ကို ကြည့်ရှု စောင့်ရှောက် ပညာသင်ပေးနေသည်မှာ သူတို့ အဖေညီမ ဖြစ်သူ ဒေါ်လေး ဝင်းဝင်းသော် ဖြစ်လေသည်။ ဒေါ်လေးဝင်းဝင်းသော် နှင့် သူ့ယောက်ျား ဦးသာဦးမော် တို့မှာ ဈေးချို တွင် ရွှေဆိုင် ဖွင့်ထား ပြီး ချောင်ချောင်လည်လည် ရှိကြသည်။ အောင်ပင်လယ် မြို့သစ်မှာ ကိုယ်ပိုင် နှစ်ထပ်တိုက်ကလေးဖြင့် ဝင်းနှင့် ခြံနှင့် နေနိုင်ကြသူဖြစ်ပြီး သားသမီး မထွန်းကားကြပေ။ ထို့ကြောင့်လည်း တူတော်မောင် များကို ခေါ်ပြီး ပညာသင်ပေးကာ သားသမီးကဲ့သို့ မွေးစားလာခဲ့ကြသည်။ သန့်ဇော်လင်း ဆယ်တန်းအောင်ပြီး တက္ကသိုလ်တက်တော့ သူ့အကိုကြီးကိုမြင့်အောင်က ရန်ကုန်ရောက်နေလေပြီ။ နောက်တော့ အကိုကြီး နှင့် မသီတာတို့ မင်္ဂလာဆောင်တော့ သူတို့ မြို့ မှာ တခါ မန္တလေးမှာ တခါ ဧည့်ခံပွဲလုပ်လေသည်။ မသီတာ မှာ သူတို့ နှင့် တနယ်ထည်းမို့ ငယ်စဉ်ကတည်းက ရင်းနှီးခဲ့ သူူများ ဖြစ်လေသည်။ သို့သော်လည်း ရန်ကုန်မှာ အနေများသဖြင့် တွေ့ဆုံ ရသည်မှာ သိပ်များများစားစား မရှိ။ မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲ ကြမှ ကိုယ့်မရီးကိုယ် ကောင်းကောင်းသတိထားမိလေသည်။ မင်္ဂလာသူတို့ သမီး အဝတ်အစား ဖြင့် ကိုယ်လုံး တုတ်တုတ်ထည်ထည် ကားစွင့်နေသော တင်ပါးကြီးတွေ၊ ထိုင်မသိမ်းပုံ ဝတ်ထားသဖြင့် မို့မောက်နေသော ရင်ညွှန့်သား တွေကို သတိထားမိပြီး လီးတောင် ခဲ့ဖူးသည်။ သို့သော်လည်း ကိုယ့်အကို ဇနီးလောင်းဆိုသော အသိဖြင့် စိတ်ကို ချိုးနှိမ်ပြီး ထိုစိတ်တွေ မပေါ်အောင် ထိန်းထားခဲ့သည်။ သူ့မှာလည်း စိတ်ဖြေ ဖို့ ကလည်း ရှိနေပြီ ဆိုတော့ အဲလောက်တော့ မခက်ခဲလှပါ။

သူ့အကို တို့ မန္တလေး မှာ မင်္ဂလာ ဧည့်ခံပွဲပြီးသည့်ညက ဟော်တယ်တခုမှာ ဟန်းနီးမွန်းခန်း ငှားပြီး အိပ်ကြသည်။ သူတို့ မိသားစု သာ ဒေါ်လေးဝင်းဝင်းသော် တို့ အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ သန့်ဇော်လင်း အဖေ နှင့် အမေ က အောက်ထပ်က ဧည့်သည်ခန်းမှာ အိပ်ကြသည်။ သန့်ဇော်လင်း အခန်းက အပေါ်မှာမို့၊ ဒေါ်လေးဝင်းဝင်းသော် ယောက်ျား ဦးသာဦးမော်ကို တွဲပြီး အပေါ်ထပ်က သူတို့ လင်မယား အိပ်သော အခန်းသို့ လိုက်ပို့လေသည်။ ဦးသာဦးမော် မှာ အရက် သိပ်သောက်လေ့ရှိသူ မဟုတ်တော့ ဧည့်ခံပွဲမှာ သူများ ဟိုနည်းနည်း ဒီနည်းနည်း တိုက်တာ အားနာနာ ဖြင့် သောက်ပြီး မူးလာရာ အိမ်အပြန်လမ်း ကားပေါ်မှာပင် အိပ်ပျော်လာခဲ့ခြင်းဖြစ် လေသည်။ အိမ်ရောက်တော့ လည်းမူးနေသဖြင့် သန့်ဇော်လင်း က တွဲပြီး လိုက်ပို့ရခြင်းဖြစ်သည်။

သူတို့ လင်မယားအခန်းထဲ ရောက်တော့ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ တင်ပေးရင်း ဒေါ်လေးဝင်းဝင်းသော် ခိုင်းသဖြင့် ဦးသာဦးမော် အဝတ်အစားများကို လဲပေးဖို့ ကူရလေသည်။ ရှပ်အင်္ကျီကို စွတ်ကျယ်ဖြင့် လဲပေးပြီး ရိုးရိုးလုံခြည်ဖြင့် လဲရန် ဘန်ကောက်ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ အောက်မှာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီပွပွကြီး ရှိနေသေးသဖြင့် အဲဒါရော ချွတ်ရ အုံးမလား ဟု မေးရာ အင်း ဟု ဆိုသဖြင့် ဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။ ဦးသာဦးမော် ၏ လီးမှာ ပျော့ခွေပြီး လက်သုံးလုံးခန့်သာ အရှည်ရှိလေရာ လမွှေး အဖြူအမဲ များကြားတွင် ခေါင်းပေါ်ရုံကလေးသာ ရှိလေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက ခွိ ကနဲ ရီလိုက်သဖြင့် ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်က သန့်ဇော်လင်း လက်မောင်းကို ဆိတ်ဆွဲလိုက်လေသည်။

“ဟဲ့ ဘာရီတာလဲ၊ စိတ်မထ ရင် အဲလိုပဲ နင်လည်း အတူတူပဲလေ ဟွန့်”

“စိတ်ထ ရင် ဘယ်လိုလဲ သိချင်လို့လေ တီဝင်းကလည်း ဟားဟား”

သန့်ဇော်လင်း က ရီမောလိုက်ပြီး အိမ်နေရင်းဝတ်လုံခြည်တထည်ကို ခြေထောက်မှ စွတ်ကာ ခါးထိ ဆွဲတင်ပြီး ပတ်ပေးလိုက်လေသည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်က သန့်ဇော်လင်း ပုခုံးကို လက်ဖဝါးဖြင့်လှမ်း ရိုက်လိုက်လေသည်။ သန့်ဇော်လင်း က ခါးကို ကိုင်းရင်း ဦးသာဦးမော် ခါးတွင် ပုဆိုးကို ဖြစ်သလို လေး လုံးထွေး ချည်ပေးလိုက်ပြီး မှ ကိုယ်ပြန်ဆန့်ရပ်လိုက်ပြီး၊ သူ့ဘေးမှ ထွက်သွားဖို့ ပြင်နေသော ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် လက်ကလေးကို လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် မှာ ရုတ်တရက်မို့ ယိုင်သွားပြီး သန့်ဇော်လင်း ရင်ခွင်ထဲသို့ ရောက်လာလေသည်။

“ဟဲ့ ကောင်လေး နင့်ဦးရှေ့မှာလေ”

” ဦးက အခု ဆင်အော်လို့တောင် မနိုးတော့ပါဘူး တီဝင်းကလည်း”

ဟုပြောရင်း ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်ကို ထွေးပွေ့ရင်း ပါးပြင်လေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်လေသည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် က သန့်ဇော်လင်း ရင်ဘတ်ကို သူမ လက်ကလေးများဖြင့် တွန်းရင်းက၊

“အို မတော်တဆ နိုးလာရင် ငါးပါးမှောက်ကုန်လိမ့်မယ် ဟဲ့၊ နောက်ပြီး ဒီအဝတ်အစားတွေ နဲ့ မနေတတ်ပါဘူး ချွတ်ရအုံးမယ် ခနနေအုံး”

ဟု အသံတိုးတိုး ဖြင့် ပြောရှာလေသည်။ သန့်ဇော်လင်း က မလွတ်သေးပဲ တင်းတင်းကြီးပွေ့ထားပြီး မျက်လုံးချင်းတေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် ကြည့်ရင်းက၊

“မိန်းမ က ဒီယောက်ျား လို ရင် နေရာမရွေး ပေးပါ့မယ်လို့ ပြောထားတယ်မဟုတ်လား၊ ယောက်ျား က အခု လိုမျိုး ပွဲနေပွဲထိုင် အဝတ်အစားတွေနဲ့ ကို မချွတ်ပဲ လိုးချင်နေတာ၊ အခု အချိန်ကောင်းပဲလေ”

ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ကတော့ ယခုထိ ဦးသာဦးမော် နိုးသွားမှာ စိုးနေသေးဖြင့် အသံတိုးတိုးဖြင့်၊

“အင်းပါ ယောက်ျား ရယ်၊ ဒါဆိုလည်း ကုတင်ဟိုဖက်ခြမ်းသွားရအောင်နော် ဒီမှာ က သူ့မျက်နှာရှေ့တည့်တည့်ကြီးမှာမို့ပါ”

သန့်ဇော်လင်း က ထိုအရာ ကိုတော့ သဘောတူလိုက်ပြီး ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် လက်ကို ဆွဲကာ ကုတင်ခြေရင်းဘက်မှ ပတ်ကာ ကုတင်၏ တခြားဖက်သို့ ခေါ်သွားလိုက်သည်။ ယခုတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ဦးသာဦးမော် ကျောပေးအိပ်နေသော ဘက်ကုတင်စောင်းသို့ ရောက်သွားလေပြီ။ သန့်ဇော်လင်း က မိတ်ကပ် တွေလိမ်းထားသဖြင့် နဂို အသားထက်ဖွေးနေသော ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်မျက်နှာလေးကို မေးစေ့မှ ကိုင်ကာ မော့စေပြီး နူတ်ခမ်းနီရဲရဲ ဆိုးထားသော နူတ်ခမ်းထူထူကို သူ့နူတ်ခမ်းအစုံဖြင့် ဖိကပ်ကာ နမ်းလိုက်သည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်က သန့်ဇော်လင်း ပုခုံးကို သူမ လက်ကလေးများ ဖြင့် ပြန်သိုင်းဖက်ထားပြီး အနမ်းကို ပြန်တုန့်ပြန်လေသည်။ သန်ဇော်လင်းက သူမ ခါးကလေးကို လက်နှစ်ဖက်က ကိုင်ကာ သူ့ကိုယ်ဖြင့် ဆွဲကပ်ထားသဖြင့် ပုဆိုးအောက် မှ ထောင်ထ နေသော သူ့လီးကြီးက ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ဘိုက်ကလေးကို ထောက်မိနေလေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် တယောက် လျှာကို တယောက် အတန်ကြာအောင် စုပ်နေကြပြီးမှ သန့်ဇော်လင်းက သူ့ပုဆိုးကို ကွင်းလုံး ချွတ်ချပြီး၊ ဇာရင်ဖုံးလက်ရှည် အဝါရောင် ဝတ်ထားသော ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ပုခုံးလေးကို ဖိချပြီး သူ့ရှေ့ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်လေသည်။ တယောက်အကြောင်းတယောက် သိပြီးကြသူများ ပီပီ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် က သန့်ဇော်လင်း ရှေ့ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး သန့်ဇော်လင်း အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်လေသည်။ သန့်ဇော်လင်း ၏ မာတောင် တောင့်တင်းနေသော လီးကြီးမှာ ဖြောင်းကနဲ ကန်ထွက်လာရင်း သူမ မျက်နှာကို လှံတန်ကြီးကဲ့သို့ တည့်တည့် ချိန်နေလေသည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်က ထို လီးတန်ကြီးကို သူမ နူတ်ခမ်းများ ဖြင့် ငုံစုပ်လိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်း က သူ့လီးကြီး ကို နွေးထွေး နူးညံ့စိုစွတ်သည့် အာခံတွင်းက ငုံစုပ်ပေးလိုက်သည့် အရသာကို ခံစားလိုက်ရသလို အောက်ကို ငုံ့ကြည့်တော့ ကျက်သရည်ရှိရှိ နန်းဆန်ဆန်လှသော သူ့အဒေါ်လေး ၏ မျက်နှာ၊ အလှပြင်ဆိုင်မှာ တနေ့ကုန်နီးပါး ပြင်ထားခဲ့ရသည့် ဆံထုံးကြီး၊ နှင့် ခုထိ မချွတ်ရသေးသော် လက်ဝတ်ရတနာများ၊ ထို အရာများက လည်း သူ့အတွက် ဆန်းသစ် ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားမှု တမျိုးကို ခံစားနေရလေသည်။ သူ့ဒေါ်လေး ၏ ပုလွေ မှုတ်ပေးနေသော အရသာကို ခံစားရင်း ထိုဆံထုံး ကြီးကို ဖွဖွလေး ကိုင်ကြည့်နေမိလေသည်။ သို့သော်လည်း ထိုနေ့ မနက်ပိုင်းက မရီးလောင်း မသီတာကို ကြည့်ရင်း တင်းနေရသော လီးကြီးက ပေါက်ကွဲမတတ် တင်းမာနေပြီ ဖြစ်ရကား မနေနိင်တော့ သူ့ဒေါ်လေးကို ပုခုံးမှ ကိုင်ကာ ရပ်ခိုင်းလိုက်ရသည်။ နောက်တော့ ဂျိုင်းမှ ဆွဲမ ကာ ရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ကုတင်ဘက်မျက်နှာလှည့် သူ့ကို ကျောပေးရပ်ခိုင်းကာ ပုခုံးလေးကို အသာတွန်းလိုက်သည်။ သူဘာလို ချင်သလဲ ဆိုတာကို သိနေသည့် ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်က လည်း ကုတင်ပေါ် အသာကုန်းကာ လက်နှစ်ဖက်ကို ထောက်ကာ သူမ ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ပေးလိုက်လေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ၏ ကြိုးကြီးချိတ်တမိန် အဝါ ရောင်ကို ခါးပေါ်သို့ ရောက်သည်အထိလှန်တင်လိုက် ပြီး အောက်မှ ပိုးသား ပင်တီ အနက်ရောင်လေးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်လေသည်။ ကုတင်စောင်းမှာ ကုန်းပြီး ဖင်ကိုကော့ ပေးထားသဖြင့် လုံးစွံ့နေသော အိုးကြီး ညိုဝင်းမွတ်နေသော ပေါင်လုံးတုတ်တုတ် နှစ်လုံး ဆုံရာ ကြားမှ ပြူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အရည် စိုရွဲ နေလေပြီ။

သန့်ဇော်လင်းက ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် စုတ်ပေးထားသဖြင့် သွားရည်များဖြင့် ရွဲပြောင်နေသော လီးကြီးကို သူမ စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ ကာ ဖိသွင်းချလိုက်လေသည်။

“အိ..”

ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် က သူ့ယောက်ျား နိုးသွားမှာ စိုးပြီး နူတ်ခမ်းအစုံကို အသာကိုက်ပြီးပါးစပ်ကို စေ့ထားသော်လည်း လီးကြီးက ရုတ်တရက် သူမ အဖုတ်လေးထဲ ကြမ်းတမ်းစွာ တိုးဝင်လာတာမို့ လည်ချောင်းမှ အသံလေး ပင် ထွက်သွားလိုက်မိသည်။ သူမ စောက်ဖုတ်အတွင်းနံရံတွေက မာကြောတောင့်တင်းနေသော လီးကြီးကို ပြည့်ကျပ်စွာခံစား နေရပြီး နောက် ပြန်ဆွဲထုတ်သွားတော့ ရင်ထဲမှာ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ လီးကြီး သူမ စောက်ဖုတ်ထဲက ကျွတ်သွားမှာ စိုးသဖြင့် သူမ ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ကာ လိုက်သွားမိသော်လည်း လီးကြီးက စောက်ဖုတ်ထဲမှ မကျွတ်ခဲ့ ပြန်ဆောင့်တိုး ဝင်လာခဲ့ပြန်ပါသည်။

“အု..”

နောက်တော့ အရှိန်ဟုန် ကောင်းကောင်း အားပြင်းပြင်း ဖြင့် ဆောင့်လိုးနေတာကို အရသာ ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် မျက်လုံးလေး မှေးခံရင်း ဖင်ကြီးကိုလည်း ခါယမ်း ကော့ကော့ ပေးနေမိလေသည်။ သန့်ဇာ်လင်း ကလည်း ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ အနောက်မှ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေလေသည်။ စိတ်ထဲကတော့ သူ့အကို ၏ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် မယားလေး မသီတာ ဖင်ကြီးကို မှန်းပြီး မသီတာကို လိုးနေသည်ဟု တွေးရင်းက ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်ကို လိုးနေမိသည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ၏ အဝတ်အစား တောက်တောက်ပြောင်ပြောင်များ၊ သူလိုး ဆောင့်သည့် အရှိန်ကြောင်း ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ၏ လက်ကောက်တွေ အချင်းချင်း တချွမ်းချွမ်းတိုက်မြည်သံ၊ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်လည်ပင်းမှ တန်းလန်းကျ ကာ လှုပ်ယမ်းနေသော လည်ဆွဲ ရတနာများကလည်း သူ့ကို မကြုံဖူးသည့် မြင်ကွင်းပေးနေသည်မို့ မကြာခင်ကာလအတွင်းမှာ ပင် သူ့လီးကြီးမှ လရည်များ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထုတ်ကာ ကာမစည်းဇိမ်အဆုံးစွန်ကို ရောက်သွားရလေသည်။

ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် လည်း ပြီးသွားတာမို့ အိပ်ယာခင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်တင်းတင်းလေး ဆုပ်ကိုင် ပြီး သူမ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားလေး များကို သန့်ဇင်လင်း လိင်ချောင်းကြီးပေါ်မှာ ပွစေ့ပွစေ့ ဖြင့် ဆုပ်နှယ်သလို လုပ်ပေးနေလေသည်။ နောက်တော့ သန့်ဇင်လင်း လင်း လီးကို မဆွဲထုတ်ခင်။

“ဟေး ခနလေး၊ ထမိန်တွေပေါ် စွန်းသွားအုံးမယ် ခနလေး တီဝင်း အတွင်းခံလေး ကောက်ပေး”

သန့်ဇော်လင်းက သူ့လီးကြီးကို ဆွဲမထုတ်သေးပဲ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် အဖုတ်ထဲ စိမ်ထားရင်းက သူ့ခြေမ ခြေညိုးတို့ဖြင့် ညှပ်ကာ အတွင်းခံအမဲလေးကို ကောက်ရင်း ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်ကို လှမ်းပေးလိုက်လေသည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်က သန့်ဇော်လင်း လီးတန်အရင်းမှာ ပင်တီကို ဖိကပ်ရင်း လီးကို ဆွဲထုပ်စေပြီး အရည်များကို သုတ်ယူကာ ထိုပင်တီလေးဖြင့်ပင် သူမ စောက်ဖုတ်ဝကို ပိတ်ပြီး ပေါင်ကြားညှပ်လိုက်သည်။ နောက်တော့ သူမ အချိတ်ထမိန်ကို ချွတ်ချကာခပ်လှမ်းလှမ်းသို့ လှမ်းပြစ်လိုက်လေသည်။ သန့်ဇော်လင်း က ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် လုပ်သမျှကို ပြုံးကြည့်နေရင်းက သူ့လက်တွေဖြင့် ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ရင်ဖုံး အကျႌ ကို ကျယ်သီးများ ဖြုတ်ပေးကာ ရအောင် ချွတ်နေပြန်သည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်က လည်း ချွတ်လို့ လွယ်ရန်သူမလက်တွေကို ဆန့်တန်းပေးရ်ုး နောက် ထမိန်ပြစ်ထားရာသို့ လှမ်းပြစ်လိုက်လေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက ဘရာဇီရာ ဂျိတ်ကို ပါ ဖြုတ်ပြီး ပြစ်လိုက်ပြန်သည်။ ယခုတော့ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် တယောက် တကိုယ်လုံးမှာ ဆံထုံးကြီး နှင့် လက်ဝတ်ရတနာ များသာ ကိုယ်ပေါ်မှာ ကျန်ခဲ့လေသည်။ သူမ ပေါင်ကြားမှာတော့ ရွဲရွဲစိုနေသည့် ပင်တီအနက်ကလေး။ သန့်ဇော်လင်းက ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် နို့ကြီး တွေကို ငုံ့ကာ တပြွတ်ပြွတ် စို့လိုက်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်သည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်က သန့်ဇော်လင်းကို အသာတွန်းရင်း၊

“ယောက်ျား ရာ မိန်းမ နည်းနည်းမောတယ် ခနထိုင်ရအောင်”

“အင်း လာ ဒီမှာ ခနထိုင်ရအောင်”

သူတို့ နှစ်ယောက် ဦးသာဦးမော် အိပ်နေသည့်ဖက်နှင့် ဆန့်ကျင်ဖက် ကုတင်ဘေး ကြမ်းပေါ်မှာ ပူးပူးကပ်ကပ် ထိုင်ရင်း ဖြင့် အမောဖြေနေကြလေသည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် က၊

” သူ ဘယ်လို ဖြစ်ရတာလည်း တခါထည်း မစားဘူးတာ ကျနေ တာပဲ ငမ်းငမ်းတက်၊ မှန်မှန်ပြောစမ်း ဘာက စိတ်ကြွလာတာလဲ”

“ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူးကွာ ကိုယ့်တိတ်တိတ်ပုန်း မယားလေး ကို အဲလို ပွဲနေ ပွဲထိုင် အဝတ်အစားနဲ့ လိုးချင်လို့ပါ”

“အံမယ် မသိဘူးများထင်လို့လား ဒါမျိုးတွေ အရင်က ဝတ်တာလဲ တွေ့ဖူးတာပဲ ခုဟာက ခါတိုင်းနဲ့ မတူပါဘူး ဟွန့် ဘာလဲ ကိုယ့် မရီး ကို လိုးချင် စိတ်ပေါ်လာတဲ့နဲ့ အဲဒီစိတ်တွေကို သူများ ဆီမှာ လာလျှော့တာ မဟုတ်လား”

“ဟီးဟီး”

ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ပြောသည်မှာလည်း မှန်နေတာမို့ ဘာမှ ပြန်မပြောတော့ပဲ အူသလို အသလိုဖြင့် ပြုံးဖြီးဖြီးလုပ်နေလိုက်သော သန့်ဇော်လင်းကို ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်က ဘိုက်ခေါက်လိမ်ဆွဲ လိုက်ပါသည်။
သန့်ဇော်လင်း လည်း ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် နှင့် သူတို့ စပြီး ဖြစ်ခဲ့ရသည့် အဖြစ်အပျက်များဆီသို့ စိတ်ကူး အတွေးလွင့်သွားရတော့သည်
အခန်း ၃။

သန့်ဇော်လင်း မန္တလေး ကို ဆယ်တန်း မှာ ရောက်လာခဲ့သည်။ ရောက် ရောက်ချင်း မှာ ကတည်းက သူ့ကို အဖေအမေ က ဘာလို့ စောစောစီးစီး မပို့သလဲ ဟု ပင် စိတ်ထဲ ဖြစ်မိသည်။ မန်းလေး သူတွေ ရဲ့ အဝတ်အစား ရောင်စုံ၊ အလှမျိုးစုံ တွေကို ကောင်းကောင်းကြီး ရှုစား ရတော့ လူပျိုပေါက်ကလေး အားတွေ ကုန်ရသည်ပေါ့။ သို့သော်လည်း ဆယ်တန်းကို အမှတ်ကောင်းကောင်းနဲ့ မှ မအောင်ရင် ကိုယ့်မြို့ ကိုယ်ပြန်လာပြီး မိဘ အလုပ်ဆက်လုပ် ရမည်ဆိုလို့ တဏှာစိတ်တွေ အသာ ဖုံးဖိရင်း စာ ကို အသေ ကြိုးစားခဲ့ရသည်။ တကယ်က တော့ ဘယ်လို ပဲ အောင်အောင် တက္ကသိုလ် ဆက်ထားမည်သာ ဖြစ်သော်လည်း မြို့ရောက်ပြီး မလေလွင့်သွားအောင် သားကို ချိမ်း ခြောက်လိုက်ကြခြင်းပါ။

အကြောင်းအမျိုးမျိုး တို့ကြောင့် စာကို သာ အပတ်တကုတ် ကြိုးစားရှာသော သန့်ဇော်လင်း ကို အဒေါ်နှင့် ဦးလေး တို့ကလည်း ဂရုစိုက်ကြသည်။ အိမ် က အလုပ်တွေကို တောင် အကူမခံ၊ စာကိုသာ ကြိုးစားစေသည်။ နောက် ဆယ်တန်းအောင်ပြိး တက္ကသိုလ် ရောက်တော့ မြို့ရေလည်စ ပြုလာသော သန့်ဇော်လင်း တယောက် ဦးလေး နှင့် အဒေါ်အလုပ်ကိုလည်း ကူရင်း ကျောင်းတက် ရသည်။ အဲဒီမှာ သူနဲ့ တွဲဖြစ်တဲ့ ကောင်က ဇော်ဇော်မျိုး၊ ဆိုတော့ ဇော် နှစ်ဇော် တွဲမိကြသည်ဆိုပါတော့။ အဲဒီ ဇော်ဇော်မျိုး ဆိုတာကလည်း အဖေက သင်္ဘောသား အမေ က ကုမ္ပဏီ တခုမှာ လုပ်နေသည်ဆိုတော့ ငွေကြေးချောင်လည်သည်။ အကျဉ်း ဆိုရ လျှင် ဘာအပူအပင်မှ မရှိ။ သူနဲ့ ပေါင်းမိရသည့် အကြောင်းရင်းက သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး က လိုင်းသန့်သည်။ နှာဘူးလိုင်း၊ အရက်မသောက်၊ ဆေးမချ၊ ဆေးလိပ်မသောက်။ ထို့ကြောင့်လည်း ရုပ်ကလေးတွေက သနားကမားနှင့် သန့်ကြသည်။

ဇော်ဇော်မျိုး က အကိတ်ကြီး တွေ ကြိုက်သူ၊ အွန်လိုင်းပေါ်မှ ခပ်တောင့်တောင့်ထွားထွားကြီးတွေ ၏ ဓါတ်ပုံတွေကို စုထားသည်။ သူ့ဖုံးမှာ အဲလို စော်တွေ ပုံတွေကြီးပဲ ဖြစ်သည်။ အဝတ်အစား မပါသည်ဖြစ်စေ ပါသည်ဖြစ်စေ ကိတ်သည် ဆိုတာနှင့် သူ့ ဂယ်လာရီထဲ ထည့်ထားလိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်း က လည်း အကြိုက်တူတော့ ပိုပြောဖြစ်ကြသည်။ အထူးသဖြင့် ကျောင်းက ဆရာမ တွေ။ ကိတ်သည့် ဆရာမ တွေ အချိန် ဆို မပျက်မကွက် တက်သည်။ ပြီးတော့ လဘက်ရည်ဆိုင်မှာ ထို အကြောင်းတွေ အာသည်။

တနေ့တော့ ဇော်ဇော်မျိုး နှင့် သန့်ဇော်လင်း လို့ နှစ်ယောက် ကျောင်း အဝင် နား လဘက်ရည်ဆိုင်ထိုင်နေစဉ်၊ ကား နှစ်စီး အက်စီးဒန့် ဖြစ်ကြသည်။ ကားပေါ်မှ ကျောင်းသား တယောက် နှင့် သူ့ကို လိုက်ပို့ဟန်တူသော အမျိုးသမီးကြီး တယောက် ဆင်းလာကြပြီး တဖက်က ကားသမား နှင့် စကား ပြောဆိုနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထို အမျိုးသမီးကြီးမှာ အဝတ်အစား သားသားနားနား ဝတ်ဆင်ထားပြီး၊ အိုးကြီးမှာ တင်းရင်း နေကာ တကယ့်ခါးသေးရင်ချီ ဘော်ဒီမျိုး မို့ နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေမိကြသည်။ ဇော်ဇော်မျိုး က။

“အဲ့စော်ကြီးက ဟိုကောင့် အမေလားမသိဘူး၊ ကွာနော် တောင့်လိုက်တာ အဟီး ဖြို မကုန်ဘော်ဒီပဲ၊ ရုပ်ကလည်း ခတ်မိုက်မိုက် အပျံစားပဲနော်”

“အင်း လေ အဲလို စော်ကြီး မျိုး ရဲ့ သား ဖြစ်ရတာလည်း မလွယ်ဘူးနော် အဟီး”

တကယ်က သန့်ဇော်လင်း ဆိုလိုသည်က ထိုအမျိုးသမီး၏ သား ဖြစ်ရသဖြင့် ကိုယ့်သူငယ်ချင်းများက ကိုယ့်အမေ ကို ဝိုင်း မှန်း နေတာ ခံနေရမှာ သေခြာသည် ဆိုတာကို တွေးမိ၍ ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ဇော်ဇော်မျိုး က တမျိုး တွေးမိသည်မှာ၊ ကိုယ့်အမေ က အဲလောက် တောင့်ပြီး လှနေတော့ သားဖြစ်တဲ့ သူက အိမ်နေရင်း လည်း ကြည့်ပြီး ပြစ်မှား နေမိမှာပဲ ဟု ပြောသလားဟု တွေးလိုက်မိသည်။ တကယ်တော့ ဇော်ဇော်မျိုး က သူ့အိမ် က အဒေါ် အပျိုကြီး ကို မှန်း ပြီး ထုနေရုံ သာ မက ရရင် လိုးမည်ဟု ကြံနေသူတယောက် ဖြစ်သည်။ ထိုကိစ္စကို သန့်ဇော်လင်းကိုတော့ ထုတ်မပြောပြ၊ သူ့ကို တဏှာအရမ်းရူးနေတယ်ဟု ထင်သွားမှာလည်း စိုးသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။ ယခု သန့်ဇော်လင်း မှတ်ချက်ကို ကြားလိုက်ရတော့ ဒီကောင်လည်း ငါ့လို စိတ်ရှိတာပဲလားဟု တွေးလိုက်ကာ ဝမ်းသာ သွားလေသည်။ ရင်ဖွင့်ဖေါ်တော့ တယောက်ရပြီဟုလည်း တွေးလိုက်မိသည်။

” အေး ကွ၊ ကိုယ့်အိမ်ထဲမှာ ပဲ အမြဲ မြင်တွေ့နေရ ပြီး တင်းနေရ ရင်တော့ နေတိုင်း အားကုန်နေမှာ ပဲ တနေ့တော့ ပေါက်ကွဲကုန်လိမ့်မယ်”

“ဟင် မင်း ကလည်း ကိုယ့်အမေ တော့ ကိုယ်ပြန် မှန်းပါ့မလားကွာ ငရဲကြီးကုန်မှာပေါ့”

“တချို့ တွေ က မှန်းရုံ တင်မက ဘူး ဖြစ်တောင် ဖြစ်နေကြတယ်လို့ ငါကြားဖူးတယ်ကွ၊ နိုင်ငံခြားတွေမှာတော့ ပေါ်တင်မို့ သတင်းပေါက်ကြားပေမဲ့ ဗမာပြည်မှာက အိမ်တွင်းရေး ဖုံးဖိထားတာ ဘယ်သူသိမှာလဲကွ”

“ဟာ ငါတော့ မထင်ပါဘူး အဲလို စိတ်တွေ ဖြစ်ပါ့မလားလို့၊ ဒါပေမဲ့ အဲလို ခပ်တောင့်တောင့် အမေ တွေရဲ့ သားတွေ နေရာကနေပြီးတော့ တော့ စဉ်းစားမိသေးတယ် ခွိခွိ။ သူတို့ ကိုယ်ထဲ ကိုုယ်က အစားဝင်ပြီး သူတို့ အမေ ကို ဖြုတ်ဖို့ ဟားဟား”

“အင်း အမေ ကိုတော့ ငါလည်း မပြောတတ်ပေမဲ့ အဒေါ်လောက်ကတော့ စိတ်ကစားကြမှာပါကွာ”

“အင်းပေါ့ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်”

ဇော်ဇော်မျိုး မှာ ပြောရင်း စိတ်တက်ကြွလာတာမို့ ၊ သန့်ဇော်လင်း ကို အကဲစမ်း ကြည့်မည်ဟု စိတ်ကူးရင်း။

“ဟေး မင်း ပါးစပ်လုံ နော် မင်းကို ငါ တခု ပြမယ်”

“အေးပါဟ မင်းကလဲ”

ဇော်ဇော်မျိုး က သူ့ဖုံး ထဲမှာ ကိုယ်တိုင် ရိုက်ထားသည့် ဓါတ်ပုံများကို ပြလေသည်။ ခပ်ထွားထွား တောင့်တောင့် အမျိုးသမီးကြီး တဦး၊ ထမိန် ရင်လျှား နှင့် ပုံ၊ ရေစို ထမိန်နှင့်ပုံ၊ နောက် ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်ပျော်နေတာ၊ အနောက်ဖက်မှ ရိုက်ထားသည်။ တစောင်းအိပ်နေတော့ ဖင်ကြီးကားတက်နေတာ။ နောက် ကုတင်ခြေရင်းမှ နေပြီး အောက်စ လွတ်နေတာများ၊ ခြေသလုံးသား ဝင်းဝင်း နှင့် ပေါင်သား ဝင်းဝင်းတို့ကို မြင်ရသည်။ နောက် တော့ ပွဲနေပွဲထိုင် အဝတ်အစား အပြည့်အစုံဖြင့် ရှေ့တည့်တည့်မှ ရိုက်ထားသည် ဖောင်းကြွနေသော နို့ကြီးတွေက အကျႌအောက်မှ ကုံးထနေသလို၊ ထိုအမျိုးသမီးကြီး မျက်နှာကို တွေ့လိုက်ရတော့ သန့်ဇော်လင်း အံ့အားသင့်သွားသည်။

“ဟိုက် အာ့တာ အန်တီ နီလာ ပါလား၊ ”

“အေး လေ အာ့တာ အန်တီနီလာ ပဲ အာ့ကြောင့် မင်းကို ပါးစပ်လုံဖို့ ပြောတာပေါ့”

“ဟင် မင်း အဒေါ် အရင်းကြီး ကို၊ မင်း ခိုးရိုက်ထားတာလား”

“အင်း ပေါ့၊ နောက်ပြီး ငါ သူ့ကို လိုးဖို့ လည်း ကြိုးစားနေတယ်”

“ဟေ”

သန့်ဇော်လင်း လီးတောင် မာတင်းလာရသည်။ အန်တီနီလာ ကို သူလည်းသိသည်။ ဇော်ဇော်မျိုး ၏ အဒေါ်အပျို ကြီး ဖြစ်သည်။ အလုပ်မလုပ် သန့်ဇော်လင်း တို့ နှင့် အတူနေသည်။ သန့်ဇော်လင်း မိဘတွေက အလုပ်များတော့ အိမ် ကို သူပဲ ထိန်းသိမ်း စောက်ရှောက် ကွပ်ကဲ နေသည်။ ငယ်စဉ်က ကျောင်းဆရာမ ဝင်လုပ်ဖူးသော်လည်း အရွယ်ရလာတော့ လစာ ကလည်း မက်လောက်စရာ မရှိ မိဘ အမွေ နှင့် နေနိုင်သည်မို့ သူ့အမ အိမ်မှာ အတူလာနေ နေခြင်းပင် ဖြစ်တော့သည်။ ဇော်ဇော်မျိုး ငယ်စဉ် က အတူတူ အိပ်ခဲ့ သော်လည်း လူပျို ဖြစ်လာတော့ အိပ်ယာ ခွဲအိပ်ခဲ့ကြသည်။ ဇော်ဇော်မျိုး အိမ်သွားလည်တိုင်း သူ အန်တီနီလာ့ အိုးကြီးကိုမသိမသာ ခိုးကြည့်ရင်း ပြစ်မှားခဲ့ဖူးသည်။

“မင်း က ဖြစ်နိုင်ပါ့မလားကွ”

“အခြေအနေတော့ အတော်နီးစပ်နေပါပြီကွ”

ထိုသို့ ပြောဆို ပြီး တော့ နောက် စနေ တနင်္ဂနွေ ပိတ်သွားသည်။ နောက် တပတ်ကျောင်းတက်တော့ ဇော်ဇော်မျိုးကို မတွေ့ရ ဖုံး ခေါ်လို့လည်း မကိုင်၊ နောက်တရက်ကျမှ ဖုံးပြန်ဆက်သည်။ မနက်ဖြန်ကျောင်းပြန်လာမည်ဟု ဆိုသည်။ ပြောစာတွေ ရှိသည်ဟု လည်းပြောသည်။

နောက်နေ့ ကျတော့ ထိုင်နေကျ လဘက်ရည်ဆိုင်မှာ တွေ့ကြသည်။ ဇော်ဇော်မျိုး မျက်နှာ က ပြုံးဖြီးဖြီး ကြီးနှင့်။ သူ့ဖုံး ကို သန့်ဇော်လင်း အား ပေးပြီး ကြည့်လိုက်အုံး ဟု ဆိုသည်။ ပုံတွေကို ကြည့်လိုက်ရာ သန့်ဇော်လင်း ပင် ဖြုံသွားသည်။ ပုံတွေ က အန်တီနီလာပုံတွေ၊ ဒီတခါ ကတော့ အဝတ်အစား တွေ ဖရို ဖရဲ ၊ တွေလည်းပါသည်။ နောက်ပိုင်းက တော့ ကိုယ်လုံးတီး တွေပါလာသည်။ အန်တီနီလာ လီးစုပ်နေတာကိုလည်းအနီးကပ်ရိုက်ထားသေးသည်၊ ဇော်ဇော်မျိုး ကိုယ်တိုင် ရို်က်ထားတာပဲ ဖြစ်သည်။ နောက် စောက်ဖုတ်ထဲ က လရည် အဖြူတွေ တစွန်းတစ ထွက်ကျနေတာတွေပင် ရိုက်ထားသေးသည်။

“ဟာ မင်း အလုပ်ဖြစ်သွားပြီပေါ့၊ မြန်လှခြေလား ဟ”

“ခိခိ ဘယ်က မြန်ရမှာလည်း ငါကြိုးစားနေတာ ကြာလှပေါ့။ မင်း ကို ငါပြောပြတဲ့ နေ့က အဆုံးစွန် ရောက်ကာနီးပြီ။ အဲဒီ နောက်နေ့ပဲ ငါ့ အမေ အလုပ်ကိစ္စ နဲ့ ခရီးထွက်သွားတော့ ကိစ္စတုံး ပြစ်လိုက်တာ၊ အလုပ်ဖြစ်သွားတာပေါ့။ မနေ့ည က ငါ့အမေ ပြန်ရောက်လာလို့ ငါ ကျောင်းလာတက်တာ ဟားဟား ငါ့အမေသာ မပြန်လာသေးလို့ကတော့ ကျောင်းတက်မှာ မဟုတ်သေးဘူး အဟီး”

ဇော်ဇော်မျိုး ပြောပြတာကတော့ သူက တခါတလေ တယောက်ထဲ အိပ်ရတာ ပျင်းတယ်ဆိုပြီး အန်တီနီလာ့ အခန်းမှာ သွားသွားအိပ်တတ်သည်တဲ့။ ငယ်ငယ်ထဲက လည်းအတူအိပ်နေကြဆိုတော့ အန်တီနီလာကလည်း မငြင်း။ အထူးသဖြင့် သူ့မိဘတွေ မသိအောင် သွားအိပ်တတ်သလို အန်တီနီလာ ကလည်း သူ့မိဘတွေကို ဇော်ဇော်မျိုး သူမ အခန်းလာအိပ်တာကို အသိမပေး ဖုံးထားသည် ဆိုတော့သူ့အတွက် အခြေအနေကောင်းသည်ဆိုတာ ဇော်ဇော်မျိုးက သိသည်။ အိပ်တိုင်းလည်း အန်တီနီလာ ကို အနောက်မှ ခွခွ ပြီးအိပ်လေ့ရှိသည်။ သူ့လီးဖြင့် အန်တီနီလာ့ ဖင်ကြားထောက်ထောက်ပြီး အိပ်နေသည်မှာ နှစ်ယောက်စလုံး အသားကျ နေလေပြီ။ မထူးဆန်းတော့ ။ ထိုမှ တဆင့် ဇော်ဇော်မျိုး က မသိမသာ အန်တီနီလာ့ ထမိန်ကို လှန်လှန်တင်ပြီး လီးကြီး နှင့် အန်တီနီလာ့ ဖင်သားကြီးတွေကို ထိထိ ထားသည့် အဆင့်သို့ တိုးလာခဲ့သည်။ နောက်မှ သူသိရသည်မှာ အန်တီနီလာကလည်း သိရက် နှင့် မပြောခဲ့ဟု ဆိုသည်။ သူ့လီးနွေးနွေး ကြီး သူမ ပေါင်ကြား ဖင်ကြား လာကပ်နေတော့ သူမမှာ ရင်ဖို ခဲ့ရသည်ဟု ဆိုသည်။ အိပ်ပျော်ရင်း ဖက်အိပ်သလို ဖြင့် သူ့လက်တွေကို အန်တီနီလာ့ နို့ကြီးတွေပေါ် ကိုင်ကိုင် ထားပြီး မသိမသာ လည်း ဆုပ်နှယ်ပေးသည်။ အန်တီနီလာက လည်း နောက်ပိုင်း ဘရာဇီယာ မဝတ်ပဲ အပေါ်မှ တီရှပ် တထည်သာ ဝတ်အိပ်တာတွေ ရှိလာသည်။ ဘရာဇီယာ မဝတ်ထားသည့် အချိန် နို့သီးခေါင်းလေး တွေ ထောင်နေတာကို ဇော်ဇော်မျိုး လက်ဖဝါး မှာ လာထောက်နေလို့ သိနေရသည်။ နောက်တော့ ဇော်ဇော်မျိုးက မသိမသာ သူ့လက်ကလေးဖြင့် အန်တီနီလာ့ ပေါင်ကြား လျိုပြီး စမ်းကြည့်တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အရည်တွေ ရွဲနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ နောက်တော့ သူ့လီး ထိပ်ကလေး ကို တေ့ကာ ဒစ်ဝင်ရုံလောက် အဝင်အထွက်လုပ်ပြီး လိုးလိုးပေးနေသည်ဟု ဆိုသည်။ ထိုအချိန်ထိ အန်တီနီလာက အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်တုံး ပင်။ ဇော်ဇော်မျိုး အမေ အလုပ်ကိစ္စဖြင့် ခရီးသွားသည့် ည က ဇော်ဇော်မျိုးက လီးကြီး အဆုံးအထိ ထည့်လိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ကြားဖူးနားဝ ဖြင့် ထိုည က အိပ်ယာဘေးက အန်တီနီလာ့ အုံးဆီပုလင်းမှ အုန်းဆီများဖြင့် သူ့လီးကြီးကို ရွဲနေအောင် သုပ်ပြီးမှ အန်တီနီလာ စောက်ဖုတ်ဝကို ဒစ်ဝင်ရုံ ထုံးစံအတိုင်း ဆွပေးနေရင်းက စောက်ရည်ကြည်တွေ ရွဲလာတာနှင့် ဆောင့်ထိုးချလိုက်တော့သည်။ အုန်းဆီ အရှိန်ကြောင့် စွတ်ကနဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားသည်။ အန်တီနီလာ နာလို့ အော်လိုက်သည်မှာ ကျယ်လောင်လှသည်။သူ့အမေ မရှိသဖြင့်ကံကောင်းသွားသည်။ အန်တီနီလာ အပျိုမြှေးပေါက်သွားလို့ဖြစ်သည်။ အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်မရသဖြင့် သူ့ကို တွန်းဖယ်ဖို့ ကျိုးစားသော်လည်း မွန်နေပြီ ဖြစ်သည့် ဇော်ဇော်မျိုးက လီးကြီးကို အဆုံးထိ သွင်းထားရင်းက အတင်းဖက်ထား လိုက်သည်။ နောက်တော့ ငြိမ်ကျသွားသော အန်တီနီလာကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးလိုက်သည်။ ပြီးကာနီး အန်တီနီလာ ကော့ကက်တက်လာပြီး သူ့ကို အတင်းသိမ်းကျူံး ဖက်လာတော့သည်။ ထိုမှ စပြီး သူတို့ နှစ်ယောက်ကြားဟန်ဆောင်မှု အလွှာကွာကျသွားခဲ့ ရတော့သည်။ ထိုည မှာပင် သုံးချီလောက် လိုးပြစ်လိုက်သည်။ နောက်နေ့ အန်တီနီလာ က နာသည်ဟု ဆိုတာ တနေ့လုံး အထိမခံခဲ့၊ ဖက်ရမ်း နမ်းရှုံ့ နို့စို့ စသည်ဖြင့် တနေ့ခင်းလုံး နူးခဲ့ရသည်ဆိုသည်။ ညဘက်ကျတော့ သူမ အခန်းလိုက်အိပ်မည်ဆိုတာကို မငြင်း၊ ထိုည မှာတော့ ဇော်ဇော်မျိုး အလောမကြီးတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွပေးရင်းစောက်ဖုတ်ကို ကုံးရက်တော့ အပျိုကြီး မခံနိုင် လူးလွန့်ပြီး သူ့ဆံပင်တွေကို ပင်ဆောင့်ဆွဲပြီး လုပ်ချင်တာ လုပ်ခွင့် ပေးလာခဲ့သဖြင့် ထိုညက လေးချီလောက် လိုးပြစ်လိုက်သည်တဲ့။ အန်တီနီလာလည်း အရသာ ခံတတ်ပြီမို့ ကောင်းမှန်းသိလာရသည်တဲ့။ နောက်နေ့ တော့ အိပ်ယာနိုး မနက်စာ စားပြီးသည်နှင့် သမီးရီးစားတွေလို ဖက်ယမ်းနမ်းရှုံ့ရင်း လီးစုပ်ပေးဖို့ စည်းရုံးတာ အောင်မြင်သွားသည်တဲ့။ နောက်တော့ နေ့ခင်းဘက်ကြီး လိုးဖို့ လုပ်တော့ ပုံစံမျိုးစုံ စမ်းဖို့ ဇော်မျိုးက ကြိုးစားသည်။ သို့သော်လည်း အန်တီနီလာ့ကုတင်က တယောက်အိပ်မို့ လုပ်ရတာ အနေအထား က လိုသလို မရသဖြင့် သူ့မိဘများ အိပ်သော အခန်းထဲ က နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ပေါ်မှာ သွားလိုးကြသည်တဲ့။ သူ့မိဘတွေ အိပ်ယာခင်းမစွန်း မကွက်ရအောင်၊ အိပ်ယာခင်း အဟောင်းတခုကို အပေါ်မှ ထပ်ခင်းပြီး လုပ်ကြသည်တဲ့။ ဇော်ဇော်မျိုး ကလည်း နှာထန်ထန်၊ အပျိုကြီးကလည်း ခု မှ အရူးအမဲသားကျွေးမိသလို ဖြစ် ဆိုတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် စားချိန် သောက်ချိန် မှ လွဲလျှင် လိုးဖို့ ပဲ စိတ်ကူးနေကြသည်တဲ့။

သူ့အမေ အလုပ်ကိစ္စ ခရီးသွားရာက ပြန်မလာမချင်း ညားကာစ လင်မယား ဟန်းနီးမွန်းထွက်သလို အိမ်မှာ ကောင်းကောင်းကဲ ကြသည်။

ဇော်ဇော်မျိုး ဇာတ်လမ်းပြီးသွားတော့ သန့်ဇေ်လင်း ဘောပါ အောင့်ချင်လာသည်။ လဘက်ရည်ဆိုင် အိမ်သာထဲ ဝင်ပြီး ဂွေလှိမ့်လိုက်ရသည်။ ထိုနောက်ပိုင်းမှာ သူကိုယ်တိုင်လည်း ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ခေါ် သူ့တီဝင်းအပေါ် စိတ်ကစားလာခဲ့တော့သည်။
အခန်း ၄။

ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် က အန်တီနီလာလို အပျို ကြီးမဟုတ်၊ အသက်ကတော့ မတိမ်းမယိမ်း ၃၆နှစ်လောက် ဖြစ်ကြသည်။ ဦးသာဦးမော် က လေးဆယ်ကျော်ကျော်၊ သူတို့ အိမ်ထောင်ကျသည်မှာ ဆယ်နှစ်လောက်ရှိပြီး သားသမီး မထွန်းကားကြ။ အန်တီနီလာ နှင့် တီဝင်း တို့မှာ ဘော်ဒီချင်း သိပ်မကွာကြ ဟု ပြော၍ရသော်လည်း သန့်ဇော်လင်း အမြင်မှာတော့ တီဝင်း ဘော်ဒီက အချိုးအဆစ်ပိုကျသည်။ အန်တီနီလာက နည်းနည်းလေး ဝသည့်ဘက်သို့ ရောက်သည်ဟု သူထင်မိသည် မျက်နှာကတော့ တီဝင်း က အပြတ်အသတ်ချောသည်ဟု ထင်သည်။ ကိုယ့်အမျိုး မို့ ပိုကြည့်ကောင်းနေတာလားတော့မသိ။ တီဝင်းမှာ အဝတ်အစား ကို ခေတ်မှီမှီ ဝတ်တတ် သော်လည်း တည်ငြိမ် အိန္ဒြေ ရှိသော အမျိုးသမီးကြီး ဖြစ်လေသည်။

သန့်ဇော်လင်း တက္ကသိုလ်တက်တော့ သူ့ကို အိမ်က ကားသုံးခွင့်ပေးထားလေသည်။ မနက်ပိုင်း သူ့ဦးလေး လင်မယားကို ဈေးသို့ ကားမောင်းပို့ပေးပြီး ရင် ကျောင်းဖွင့်ရက် စောစောသွားဖို့ လိုသည့်အချိန်များ မှာ ကျောင်းကို သွား အပြန်မှာ ဆိုင်ဝင် ဆိုင်သိမ်းချိန် ကူသိမ်းပြီး အိမ်သို့ ပြန်လာကြ၊ ကျောင်းပိတ်ရက်တွေမှာတော့ ဆိုင်မှာ တနေကုန်နီးပါး ထိုင်ပေး။ ထိုသို့ဖြင့် လည်ပတ်နေပေသည်။ ဆိုင်ထိုင်သည် ဆိုသော်လည်း ဦးလေးသာဦးမော် ရှိသည့် ရက်တွေတွင် အချိန်ပြည့်နေစရာမလို သူ့ဘာသာ ဟိုသွားဒီသွား ကားကလေးဖြင့် သွားလို့ ရသည်။ ဦးသာဦးမော် အလုပ်ကိစ္စ ခရီးထွက်ချိန်များ မှာသာ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ကို ကူစောင့်ပေးရသည်။ ထို အခါများတွင် ဆိုင်ခန်းလေး မှာလည်း သိပ် အကျယ်ကြီးမဟုတ်တော့ တူဝရီး နှစ်ယောက် နီးနီးကပ်ကပ် နေနေခဲ့ကြရသည်။ အရင်တုန်းက သန့်ဖော်လင်း ဘယ်လို စိတ်မှ မပေါ်တုန်းက ဘာမှ မထူးခြားပေမဲ့ ဇော်ဇော်မျိုး တယောက် သူ့အဒေါ် အန်တီနီလာကို လိုးနေရသည် ဆိုသော အသိက သန့်ဇော်လင်းကိုလည်း စိတ်အမျိုးမျိုး ကစားစေလေသည်။

အထူးသဖြင့် စနေ၊ တနင်္ဂနွေ ကျောင်းပိတ်ရက်မျိုး ဆို သူက ဆိုင်မှာ တနေကုန် တီဝင်း နှင့် နေနေစဉ်၊ ခေါင်းထဲမှာတော့ ဇော်ဇော်မျိုး အိ်မ်မှာ အန်တီနီလာကို တနေကုန်လိုး နေမှာ မြင်ယောင်နေမိပြီး လီးက အမြဲမာနေရသည်။ ဇော်ဇော်မျိုး ကသူ့အမေ အိမ်မှာ ရှိရက်ဖြင့် ပင် နေ့လည် နေ့ခင်း တရေးတမောအိပ်ချိန်၊ အန်တီနီလာ အခန်းထဲ ခိုးဝင်ကာ လိုးတတ်ကြောင်းကို လည်း ပြောပြထားသဖြင့် စိတ်ထဲ မရိုးမရွ ပိုဖြစ်ရလေသည်။

တခါတလေ သူကျောင်းစောဆင်းပြီး ဆိုင်သိမ်းဖို့လည်း အချိန်စောသေးလျှင် အိမ်သို့ အရင် ခနဝင်လေသည်။ ထိုအခါများတွင် တီဝင်း တို့အခန်းကို ဝင်ပြီး လျှော်မည့် အဝတ်ခြင်း ထဲမှ တီဝင်း ပင်တီ တို့ ဘရာဇီယာတို့ကို ရှာဖွေပြီး အနံ့ရှုခြင်း၊ တီဝင်းတို့ လင်မယား အိပ်ယာပေါ်တက်ပက်လက်လှန်ကာ ပင်တီ ဘရာဇီယာ တို့ကို သူ့လီးကြီးဖြင့် ပွတ်ပြီး ဖီးခံနေလေသည်။ စိတ်ထဲမှာလည်း တီဝင်း စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်နေသည်။ တီဝင်း နို့ကြီးတွေကို ပွတ်နေသည်ဟု တွေးနေလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ထို အဝတ်အစားတွေထဲ သုတ်မလွတ်ရဲပေ၊အိမ်မှာ က ယောက်ျားလေး ဆို၍ သူနှင့် ဦးသာဦးမောင် သာ ရှိသည်။ဦးသာဦးမောင် ကတော့ အဲလို လုပ်စရာ အကြောင်းမရှိ၊သူမှန်းသာ ချက်ခြင်း သိလိမ့်မည်။ထိုအခါကျမှ အိမ်ပေါ်မှ ခေါင်းနဲ့ ဆင်းပြေးရ၊ အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်းပြီး အဖေ ကလည်း သူ့ကို လိုက် သတ်မှာ ဖြစ်သည်။

ထိုအချိန်က တီဝင်းမှာ ၃၆-၃ရ လောက်သာ ရှိသေးရာ အရွယ်အလွန်ကောင်းချိန်ဖြစ်လေသည်။နောက်ပိုင်း ညဘက် အိပ်ယာဝင်ချိန်မှာ တခါတလေ အိပ်မပျော်လျှင် တီဝင်းတို့ လင်မယားများ လိုးနေကြမလားဟု အိပ်ခန်းတံခါးနားကို အသာသွား နားထောင်လေ့ရှိသည်။ များသော အားဖြင့် ဘာမှ မကြားရသာများသည်။ တည ထိုကဲ့သို့ သူ သွားကြည့်တော့ တံခါးက သေခြာမစေ့ပဲဟနေ တာတွေ့သဖြင့် တံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့် မိသည်။ ဇာခြင်ထောင်ပါးပါး ထဲမှာ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား တွေ့ရသဖြင့် သန့်ဇော်လင်း တယောက် ရင်ခုံသွားသည်။ အခန်းအပြင်ဘက်က မီးမှောင် နေပြီး အခန်းတွင်းက ကုတင်ခေါင်းရင်းမှ မီးလုံးကလေးကြောင့် ဇာခြင်ထောင်ထဲ မှ လှုပ်ရှားမှုကို မြင်နေရသည်။ ဦးသာဦးမောင် က တီဝင်း ထမိန်ကို ဘိုက်ပေါ်ထိတွန်းလှန်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဝင်လိုက်သည်။ ဟိုက် အခုမှ ဇာတ်လမ်းစမှာပါလား၊ ထီပေါက်တာလောက်ကို ကံကောင်းတာပဲဟု တွေးမိလိုက်သည်။ တီဝင်း ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးက ကားကားကြီး ဖြစ်နေသည်။ ဦးသာဦမောင် ဖင်ကြီး ကုံးကာ ကုံးးကာ လှုပ်ရှားနေတာ တွေ့ရသည်။ သန့်ဇော်ဦး စိတ်ထင် လေးငါး ဆယ်ခါလောက်ပဲ ထင်သည်။ ဦးသာဦးမောင် တီဝင်း ကိုယ်ပေါ် မှောက်ရက် ကျသွားသည်။ နောက်တော့ အိပ်ယာပေါ်က သူ့ဘက်အခြမ်းကို လှိမ့်ချလိုက်သည်။ တီဝင်းမှာ ပေါင်နှစ်လုံး ကားကား ကြီး နှင့် ကျန်ခဲ့သည်။ ထမိန်ကို တော့ ပြန်မဖုံးချသေးခြေ။ ပေါင်ခွဆုံမှာ ပေါ်တင်ကြီး မျက်စေ့တည့်တည့် ဖြစ်နေသော်လည်း မီးရောင် က မှုံဝါးမှု ၊ ဇာခြင်ထောင်လေးခံနေမှုတို့ကြောင့် စောက်ဖုတ်ကို တော့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မမြင်ရခြေ။ သန့်ဇော်လင်း ဆက်ကြည့်နေစဉ်မှာပင် တီဝင်း က ဒူး နှစ်ချောင်းကို ထောင်လိုက်သည်။ သူမ လက်တွေက ပေါင်ကြားမှာ တလှုပ်လှုပ်နှင့် လှုပ်ရှားနေတာ တွေ့ရသည်။ သန့်ဇော်လင်း သဘောပေါက်လိုက်သည်။ တီဝင်း မပြီးလိုက်လို့ သူ့ဘာသာ ပွတ်ပြီး အာသာ ဖြေနေပြီဟု။ သန့်ဇော်လင်းလည်း ပုဆိုးအောက်မှ လက်လျိုပြီး သူ့လီးကြီးကို သူဆုပ်ကိုင်ကာ တီဝင်း နှင့် အပြိုင် ထုနေမိတော့သည်။ တီဝင်း ဆီမှ ဟင့် ကနဲ အသံသဲ့သဲ့ ဖြင့် ငြိမ်သွားချိန်မှာ သူ့လီးကြီးက လရေတွေလည်း လုံခြည်ထဲ တဖြစ်ဖြစ် ပန်းထွက်သွားလေသည်။

နောက်ပိုင်း တီဝင်း တယောက် အလိုမပြည့်ဘူး ဆိုတာကို သိရတော့ သန့်ဇင်လင်း မှာ ပိုပြီးတော့ လိုးချင်စိတ်တွေ ကြွလာရတော့သည်။ တီဝင်း ကို ဂရု စိုက် ပြီး ခိုးခိုး ကြည့်နေမိသောကြောင့်လည်း တီးဝင်း ၏ အမှတ်မထင် အဖြစ်အပျက်များကို သူ မြင်တွေ့လာခဲ့ရတော့သည်။ တခါတုန်းက သူက ဆိုင်မှာ ထိုင်နေတုန်း တီဝင်းက သူမ အသိ ဆိုင်တဆိုင်သို့ သွားမည်ဟု ခနထွက်သွားရာ၊ ဈေးထဲ လှည့်လာသော ပွဲတခု နှင့် ကြုံသဖြင့် ထိုလူတန်းများကို ခနရပ်စောင့်နေရလေသည်။ ထို ပွဲမှ ဒိုးပတ် နှင့် အကအခုန်တို့ မှာလည်း တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ထိုနားကျမှ ရပ်ကာ ကခုန်တီးမှုတ်နေကြသဖြင့် လူအများ စုပြုံ ပြီး ရပ်ကြည့်နေကြသလို တီဝင်းလည်း ရပ်ကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုအချိန်မှာ သူ့အရွယ် ကောင်လေး တယောက်က တီဝင်း အနောက် အရမ်းကပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် သန့်ဇော်လင်းက ဆိုင်ဒေါင့်လေး အကွယ်မှ မသိမသာ ချောင်းကြည့်နေမိသည်။ တီဝင်းမှာ ရုတ်တရက် ကောင်လေးဖက်ကို လှည့်ကြည့်တော့ ကောင်လေးက ကပွဲကို ငေးကြည့်နေသလို လုပ်နေသည်။ နောက်တော့ ဆိုင်ဘက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သန့်ဇင်လင်းက သူ့ကို မမြင်အောင် ပုန်းနေလိုက်သည်။ နောက်ပြန်ချောင်းလိုက်တော့ တီဝင်းကိုယ်က နည်းနည်းလေး ဘေးရွှေ့သွားတာ တွေ့လိုက်ရပြီး လက်တဖက်က တီဝင်း ဖင်ကြီးကို ကိုင်ထားတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ သန့်ဇော်လင်း ရင် ထဲ ဒိုင်းကနဲ ခုံ သွားပြီး သေခြာစူးစိုက်ကြည့်လိုက်တော့ ခုနကောင်လေး လက်ဖြစ်နေသည်။ ထိုလက်က အငြိမ်မနေ တီဝင်းဖင်ကြီးကို ဆုပ်နှယ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သန့်ဇော်လင်းက တီဝင်းတော့ ကောင်လေးဘက်လှည့်ပြီး ပါးပိတ်ရိုက်တော့မည် ထင်နေသော်လည်း တီဝင်းမှာ ကပွဲကို သာ အာရုံစိုက်နေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ နောက်တော့ ထို ဒိုးပတ်ဝိုင်းက ရှေ့ကို ဆက်လျှောက်သွားတော့ လူအုပ်လည်းကွဲသွားသည်။ ကောင်လေး ကိုလည်းမတွေ့ရတော့ တီဝင်းလည်း သူသွားမည့်နေရာသို့ တယောက်ထဲ လျှောက်သွားတာ တွေ့လိုက်ရသည်။

နောက်အဖြစ်အပျက်က တော့ သူတို့ ဆိုင်တွေနားက တိုလီမှုတ်စ ခိုင်းသည့် ကောင်လေး တယောက် ဖြစ်သည်။ ထိုကောင်လေးက တီဝင်း တို့ မိတ်ဆွေ ဆိုင်တဆိုင်မှ ခိုင်းဖို့ ခေါ်ထားသည့် ကောင်လေး တယောက် ဖြစ်သော်လည်း ထို အနားတဝိုက်မှ သူ့ကို လက်တိုလက်တောင်းအကုန်ခိုင်း၍ ရသူ ဖြစ်လေသည်။ လဘက်ရည်ဝယ်ခိုင်း မုန့်ဝယ်ခိုင်း ၊ ဆိုင်ထဲမှာ ပစ္စည်း ဟိုရွှေ့ဒီရွှေ့ စသည်တို့လည်း လုပ်သည်။ တနေ့ သန့်ဇော်လင်း ဈေးအိမ်သာ မှ ပြန်လာစဉ် ဆိုင်ခန်းတွင်း ထိုကောင်လေးကို အပေါ်ထပ်စင်တခုမှ ပစ္စည်းများ ချခိုင်းနေတာတွေ့ရပြီး ဈေးဝယ်သူတယောက်က တီဝင်းအား ပစ္စည်းတခု ပြခိုင်းရာ ထို ဘီဒိုလေးမှာ ကောင်လေး ရပ်နေရာနားမို့ တီဝင်းက ကုံးပြီးသော့ဖွင့်ကာ ပစ္စည်းယူနေလေသည်။ ထိုနေရာလေးမှာ ကျဉ်းပြီးထောင့်ကလေး ဖြစ်နေသဖြင့် သူတို့ နှစ်ယောက် ကိုယ်လုံးချင်းပူးနေသလို ဖြစ်နေကြသည်။ သန့်ဇော်လင်း က စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားသဖြင့် ဆိုင်ဆီ မသွားသေးပဲ တိုင်လေးတခုကို အသာကွယ်ကာ မသိမသာ စောင့်ကြည့်နေလိုက်သည်။ တီဝင်းမှာ ပစ္စည်းကို တော်တော်နှင့် ထုတ်မလာ လက်က ဟိုဟာလိုလို ဒီဟာလိုလို လုပ်နေသည် ကောင်လးက လည်းမလှုပ်မရှား ရပ်နေသည်။ သူတို့ ကိုယ်နှစ်ခု က ထိကပ်နေသည်။ နောက် တော့ ဝယ်သူက တခုလှမ်းပြောသဖြင့် တီဝင်းက ထို ချောင်လေးမှ ထွက်လာခဲ့လေသည်။ သူမ မျက်နှာလေး မှာ အနည်းငယ် နီမြန်း နေသည်ဟု သန့်ဇော်လင်းထင်မိသည်။ ကောင်လေး ကို ကြည့်လိုက်တော့ ပုဆိုးအောက်မှာ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြစ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဟိုက် ဟိုကောင်လး တီဝင်းကို အနောက်ကနေ ထောက်နေတာကိုး ပေါ်တင်ကြီး တီဝင်းကလည်း ဘာမှ မပြော ပါလား ဟု တွေးလိုက်မိပြီး လီးက တောင်လာရသည်။

ထိုကဲ့သို့ အလားတူ အဖြစ်မျိုး သုံးလေးငါးခါ ကြုံခဲ့ရတော့ သန့်ဇော်လင်း စိတ်ထဲမှာ တီဝင်းတယောက် အလို ရှိနေပြီ ဆိုတာကို သဘောပေါက်သွားသည်။ သို့သော် သူ့လို တူအရင်းကို ကျတော့ စိတ်လာပါ့မလားဟု တွေးရင်း မသိမသာ စမ်းရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

နောက်ပိုင်း တီဝင်းကို ဘယ်လို ချောလှကြောင်း များကို သူများတွေ နှင့် ယှဉ်ပြီး ပြောဆို ကြည့်လေသည်။ နောက်ပြီး ပူးပူးကပ်ကပ်လည်း တတ်နိုင်သလောက်နေပေးသည်။ သူ့လုံခြည်အောက်မှာလည်း အတွင်းခံမဝတ်ပဲ နေလေ့ရှိသည် ကြုံရင် ကြုံသလို မသိမသာလေးတော့ အရိပ်အယောင်ပြလေ့ရှိသည်။ ကျွန်တော့်မှာလည်း လီးနဲ့ပါ တီဝင်းရယ်ဟု စိတ်ထဲက တော့ ငြီးတွားနေမိသည်။ တကယ်တော့ သန့်ဇော်လင်း ဘက်ကသာ မသိတာ တီဝင်း စိတ်တွေကလည်း ထွေပြားနေလေပြီ။ အချိန်တော်တော်များများ မှာ နှစ်ယောက်ထဲ ပူးပူးကပ်ကပ်နေကြရသည့် ဆန့်ကျင်ဘက်လိင် ခြင်း မှာ ဖိုမ ဓါတ်သဘာဝ အရ ကာမ ဆန္ဒတွေက ဆူကြွလာတတ်လေသည်။ ထိုစိတ်တွေကို ဖြေဖျောက်ပြစ်ဖို့ ကလည်း ယောက်ျား က မစွမ်း၊ သူက တပတ်မှာ တခါတောင် မနည်းလုပ်ရပြီး လုပ်ပြန်ရင်လည်း လေးငါးဆယ်ချက်ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားတတ်သည်။ ထို့ကြောင့် တီဝင်းခမြာ ကိုယ့်လက် နှင့် ကိုယ် စိတ်ဖြေခဲ့ရသည်မှာ ကြာခဲ့ပြီ။ ကိုယ့်အိုးကြီးကလည်း ကောင်းတော့ ဈေးထည်းသွားရင် ဟိုတိုက်ဒီတိုက်၊ ဈေးဆိုင်လမ်းကြားတွေက ကျဉ်းတော့ လမ်းလျှောက်လို့ တယောက်နဲ့ တယောက်ရှောင်ရင် တမင်ထိတာလား အရသာခံပွတ်တာလားမသိ ခနခနခံရသည်။ လူအုပ်ထူထူ ထဲ အမှတ်မထင် ရောက်လျှင် ဖင်ကြီးကို အားရပါးရ ဆုပ်နှယ်တာ ခံရသည်။ လီးမာမာတွေနဲ့ ထောက်တာ ခံရသည်။ ဟို ဆိုင်နားမှာ တောက်တိုမယ်ရ ခိုင်းတဲ့ မဲလုံးလေး ဆို လူကသာ ငယ်သာ လီးက အမြဲထောင်နေသလားမသိ။ ဆိုင်ထဲ ခေါ်ခိုင်းရင် သူ့လီးကြီးနဲ့ ခနခန ထိမိ ပွတ်မိသည်။ ကိုယ်က မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတော့ ကောင်လေးက နည်းနည်းရဲလာသလိုပဲဟု ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ထင်မိသည်။ သို့သော်လည်း သူမကို ကြောက်သည့်အတွက် လက်တော့ မပါရဲ၊ အမှတ်မထင်လို မျိုးဖြင့် သူ့လီးကြီးဖြင့် ပွတ်တာမျိုးလောက်ပဲ ရှိသည်။ နောက်တော့ တူလေး သန့်ဇော်လင်း ကို သတိထားမိလာသည်။ သူ့မျက်လုံးအကြည့်တွေက အဒေါ်ကို ကြည့်တာနှင့် မတူဟု တခါတလေ တွေးမိသည်။ နှစ်ယောက်ထဲ နေလျှင် သူ့ပုဆိုးမှာ ထိုးထိုးထောင်ထောင် မသိမသာ မြင်မိသည်။ငါ့များ ဒီကောင်လေး လုပ်ချင်နေသလား တွေးမိသည်နှင့်ကို ကြက်သည်းထ မိသည်။ အဲလို အားကောင်းမောင်းသန်လေး မျိုး ဆိုလျှင် ဘယ်လိုများနေမလဲ ဆိုသည့်အတွေးက တခါတလေပေါ်မိသည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် မှာ အိမ်မှ ပေးစားလိုက်သဖြင့် ကိုယ့်ထက် အသက်အရွယ် ငါးနှစ်ခြောက်နှစ် ကြီးသော ဦးသာဦးမောင် ကို ယူခဲ့ရပြီး ယောက်ျား ဆိုတာလည်း သူ့ကို သာ ကြုံဖူးသဖြင့် ယောက်ျားတွေက အဲလိုပဲဟုသာ ထင်မိသည်။ မိန်းမ တွေ ကိုယ့်ဘာသာ ကိုယ်စိတ်ဖြေသည်ကို သူမ တယောက်ထဲ လုပ်နေသည်ဟုသာ ထင်မိသည်။ တခြားမိန်းမ တွေက ငါ့လို တဏှာကြီးမှာ မဟုတ်ပါဘူးလေဟု တွေးကာ တရားထိုင် ပုတီးစိတ်လည်း လုပ်ကြည့်သည်။ သူမ ရဲ့ ကာမစိတ်တွေကတော့ မထူးခြား ဒီရေလိုသာ တိုးနေသည်။ သန့်ဇော်လင်း နှင့် ပူးပူးကပ်ကပ် နေရတာ ထိတွေ့နေရတာကို သာယာစပြုလာသည်။ ငါတို့ လိုးနေတာမှ မဟုတ်တာလေ ဟုလည်း ကိုယ့်စိတ်ကို ဖြေသိမ့်နေလေသည်။ သန့်ဇော်လင်းကို ကိုယ့်ပစ္စည်းလေးများကို မသိမသာ ပြချင်စိတ်ပေါ်မိသည်။ အဲလို ပြလိုက်ပြီး ညဖက် ကိုယ့်ဖာသာ ပွတ်ရင်း အာသာဖြေသည့်အခါ အရသာ အလွန်ရှိလေသည်။

နောက်ပိုင်း ဦးသာဦးမောင် ခရီးထွက်သွားချိန် တွင် သူတို့ တူဝရီး နှစ်ယောက်ထဲ အိမ်မှာ ရှိချိန် မနက် ရေချိုးပြီးချိန် မှာ ဘရာဇီယာ နောက်ကျောဂျိတ် ချိတ်ခိုင်းမိ ရာက ဇာတ်လမ်းစတော့သည်။

တမနက် တီဝင်း အခန်းမှ လှမ်းခေါ်တော့ သန့်ဇော်လင်း အမြန်ဝင်သွားမိတော့ ရုတ်တက် အံအားသင့်သွားသည်။ တီဝင်းတယောက် ထမိန်ရင်လျှား နှင့် ဘရာဇီယာကို အပေါ်မှ စွတ်ထားပြီး နောက်ကျော်မှ ဂျိတ်ကို တတ်ဖို့ မမှီမကမ်း ဖြစ်နေ၍ တတ်ခိုင်းခြင်း ဖြစ်သည်။ ထမိန် အသားပျော့ပျော့ အောက်က တုံခါ နေသော ဖင်လုံးကြီးများကို ဂလုရင်း လက်တွေ တုံတုံရီရီဖြင့် တတ်ပေးလိုက်ရသည်။

ပထမပိုင်းတော့ ထမိန်ရင်လျှားပေါ်က ၊ နောက်တော့ တီဝင်းက ထမိန်က ခါးမှာ ဘရာကို ရှေ့ရင်သားတွေပေါ် အုပ်ကိုင်ခိုင်းပြီး တော့ ဂျိတ်ချိတ်ခိုင်းသည်။ ဝင်းမွတ်နေသော ကျောပြင်ကို ဂလုကာ ချိတ်ပေးခဲ့ရသည်။ နောက်တော့ တီဝင်း ဘရာ ပုံစံ တွေ အရောင်တွေကို သူက ချီးမွန်း သည်။ တီဝင်းက လည်း သူ့ကို ဘယ်အရောင်က တီဝင်းနဲ့ လိုက်သလဲ အကြံတောင်းလာသည်။ သူက တီဝင်း က ပန်းနုရောင်ကလေးတွေနဲ့လည်း လိုက်သည်။ အမဲနဲ့ ဆိုရင်ရော တခါမှ မမြင်ဖူးဘူး ဟု ပြောလိုက်သည်။ နောက်တပတ် တီဝင်း အမဲရောင် ဝယ်လာပြီး သူ့ကို ဂျိတ်ချိတ်ခိုင်းသည်။ မှန်ရှေ့မှာမို့ အမဲရောင် ဘရာဇီယာအောက်မှ ဖောင်းကြွနေသော တီဝင်း ရင်သားတွေကို မှန်ထဲမှ မြင်နေရသည်။ အရမ်းလှတာပဲ ဟု ချီးမွန်းမိသည်။ လျှော့ရိ လျှော့ရဲ ထမိန် ကြားမှ ပင်တီအမဲ လေးကို တစွန်းတစမြင်ရသည်။ သန့်ဇော်လင်း လီး မတရားတောင်လာခဲ့ရသည်။ ထိုအချိန်တွေက ဦးသာဦးမောင် ခရီးသွားပြီး အိမ်မှာ မရှိစဉ်က စခဲ့သော်လည်း နောက်ပိုင်း ဦးသာဦးမောင် ရှိရက် နှင့်ပင် သန့်ဇော်လင်း အခန်းသို့ လာပြီး ဂျိတ်တတ်ခိုင်းတာ ရှိသည်။

တနေ့တော့ ဘရာ အနီရဲရဲ ဆိုရင် တီဝင်းနဲ့ ဘယ်လို နေမလဲ ပြောလိုက်ရာ ပြုံးစစ ဖြင့် နင်က မြင်ချင်လို့လား ဆိုတော့ အင်းဟု ခေါင်းငြိမ့်မိသည်။ နောက်တပတ် ဦးသာဦးမောင် ခရီးထွက်သွားတော့ မနက်ပိုင်း တီဝင်းလှမ်းခေါ်တော့ သန့်ဇော်လင်း သူတို့ အခန်းထဲ ဝင်သွားလိုက်သည်။ တီဝင်းတယောက် ရင်လျှားဖြင့် ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့မှာ ရပ်နေသည်။ ပြုံးပြရင်း သူမ လက်ထဲက ဘရာဇီယာ အနီရဲရဲလေးကို သန့်ဇော်လင်း အား လှမ်းပေးသည်။ ပိုးသားမို့ အသားလေးက ချောမွေ့နေသည်။ ခါတိုင်း ဆိုလျှင် ပုခုံးသိုင်းစွတ်ပြီး ရင်သားပေါ် အုပ်ကိုင် ပြီးမှ သူ့ကို ချိတ်တတ်စေသည်။ အခုတော့ ဘရာဇီယာ တခုလုံး သူ့လက်ထဲ ထည့်လိုက်တာ့ သန့်ဇော်လင်း ကြောင်သွားသည်။ သူ့ကို ကျောပေးထားရက်က တီဝင်းက ထမိန်ကို ခါးသို့ လျှောချဝတ်လိုက်ကာ၊

“ကဲ ဝတ်ပေးလေ ဇော်လေး၊ နင်စမ်းကြည့်ချင်တယ် ဆိုတဲ့ အနီရောင်လေ”

သူ့ကို ကျောပေးထားသော်လည်း မှန်ထဲမှာ တီဝင်းရဲ့ လုံးဝန်းလှပ တဲ့ ရင်သား အစုံကို တည့်မြင်နေရတယ်လေ။ နို့သီးခေါင်း ညိုညို လေးတွေက ထောင်ထ ပြီးမာတင်းနေသည်။ သန့်ဇော်လင်း အသက်ရှုမှားသွား ရသည်။ လှလိုက်တာ တီဝင်းရယ်။ သူ့လီးကြီးကလည်း ပေါက်ကွဲထွက်တော့မလို မာတင်းလာခဲ့ပြီး အနောက်သို့ သိသိသာသာ ကောက်ထွက်နေသည့် တီဝင်း ဖင်ကြားကို သွားထောက်မိသည်။ ဦးနှောက်ထဲ သုပ်သွေး ရောက်သွားလေပြီ။လက်ထိပ် တွေ ငရဲတွေ ခေါင်းထဲမှာ မရှိတော့။ ဘရာဇီယာလက်ထဲက ကြမ်းပေါ် ဘယ်လို ကျသွားမှန်းတောင် မသိ၊ သူ့လက်တွေက တီဝင်းကို အနောက်က သိုင်းဖက်ပြီး လက်ဖဝါးတွေက တီဝင်း နို့ကြီးတွေ အပေါ်ရောက်သွားပြီး အုပ်ကိုင်မိလိုက်သည်။ မှန်ထဲမှာ သူတို့ချင်း မျက်လုံးချင်းဆုံမိကြသည်။သူ့ပါးစပ်က၊

“လှလိုက်တာ တီဝင်းရယ်၊ ကျွန်တော် သိပ်ချစ်မိပြီဗျာ”

ဟု ထွက်သွားသည်။ တီဝင်း မျက်နှာလေးက လည်းနီမြန်းပြီး တမျိုးဖြစ်နေသည်။သူ့ကို အတင်းတွန်းမလွတ်၊သူ့လက်တွေကို အပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ရင်းက။

“ဇော်လေး တို့ ကတူအရီးတွေလေကွာ”

ဟု အသံတိုးတိုးလေးဖြင့် ပြောရှာလေသည်။

အခန်း ၅။

“မသိတော့ဘူး တီဝင်းရယ် သားတော့ ချစ်တာပဲ သိတော့တယ်”

သန့်ဇော်လင်းက ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်ကို သူ့ဘက် ဆွဲလှည့်လိုက်ရင်းက နူတ်ခမ်းချင်း ဖိကာ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် နို့ကြီးတွေက သူ့ရင်ဘတ်ကို အိကနဲလာဖိမိလေသည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ကလည်း သူ့လည်ပင်းကို ပြန်လည်ဖက်တွယ်ပြီး သူ့အနမ်းတွေကို တုန့်ပြန်လာတော့ သူ့လက်တွေက ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ခါးမှ ထမိန်ကို ဖြည်ချလိုက်လေသည်။ သူ့လက်တွေက သူတချိန်လုံး စိတ်ကူးယဉ် ခဲ့ရသော တီဝင်း ဖင်လုံးကြီးတွေကို ပွတ်သတ်ရင်း ဆုပ်နှယ်နေမိပြီ။ နောက်သူ့လက်တဖက်ဖြင့် သူ့ပုဆိုးကို ဖြည်ချလိုက်တော့ မာကြော တောင့်တင်းနေသည့် လီးကြီးက တီဝင်း ဘိုက်ကို ထောက်မိ လေသည်။ တီဝင်း နူတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းနေရင်းမှ တီဝင်းကို ငုံ့ကြည့်တော့ မျက်လုံးလေးတွေ ပိတ်ထားတာတွေ့လိုက်ရသည်။ ကြည့်ရတာ တီဝင်း ရှက်နေပုံရသည်။ သို့သော်လည်း သူဂရု မစိုက်နိုင်တော့ အရမ်းလိုချင်နေပြီ မဟုတ်လား။

တီဝင်းကိုယ်လေးကို သိုင်းဖက်ရင်းက တီဝင်းတို့ကုတင်ရှိရာကို အသာတွန်းသွားလိုက်သည်။ ကုတင်စောင်းနှင့် တီဝင်း ပေါင်တွေ တိုက်မိတော့ တီဝင်း ကုတင်ပေါ် ဖင်ထိုင်ရက် ကျသွားသည်။ တီဝင်း ကားပေးလိုက်သော ပေါင်နှစ်လုံး ကြားမှာ သူဝင်ရပ် လိုက်ပြီး မာတောင်နေသော သူ့လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ကိုင်ရင်း တီဝင်း စောက်ဖုတ်အဝကို တေ့လိုက်သည်။ တီဝင်းစောက်ဖုတ်ကြီးက အမွှေးနက်နက် များဖြင့် ဖုံးနေသော်လည်း နူတ်ခမ်းသား ညိုညို တွေမှာ အရည်တွေ စိုရွဲနေသဖြင့် ထို အကွဲကြောင်းလေးကို သူ့လီးထိပ်ဖြင့် အသာပွတ်လိုက်သည်။ တီဝင်း အသက်ကို ဟားကနဲ့ ရူရင်း သူ့ကို အတင်းတွယ်ဖက်လာသည်။ သူ့လီးကြီး တီဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင်သွားလေပြီ။ နွေးထွေး အိစက်နေသော တီဝင်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက သူ့လီးကြီးကို ထွေးပွေ့ လာသည်။ စောက်ရည်များ စိုရွဲနေသဖြင့် သိပ်ကြီး မကျပ်လှသော်လည်း စေးစေးလေး တိုးဝင်သွားတော့သည်။ တီဝင်း လက်သည်းတွေက သူ့ကျောကို ကုတ်ခြစ်လာခဲံသည်။ တီဝင်း က သူ့လီးကြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှ ကျွတ်သွားမှာ စိုးသည့်အလား၊ ပေါင်တွေကို မြှောက်ပြီး သူ့ခါးကို ညှပ်ကာ သူ့ဖင်အနောက်မှာ ခြေကျင်းဝတ်ချင်း ချိတ်လိုက်သည်။ သူက ကိုယ်ကို ကိုင်းပြီး မွေ့ယာပေါ် လက်နှစ်ဖက်ထောက်ကာ သူ့လီးကြီးကို စပြီး အသွင်းအထုတ် လုပ်တော့သည်။ သူ အားရပါးရ ဆောင့်လိုက်တိုင်း တီဝင်းဆီမှ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ အသံထွက်လာသည်။ အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ဆောင့်ပြီးချိန်တွင် သူပြီးချင်နေပြီ။ ဒီလောက် စိတ်ကူးယဉ်ပြီး တအားလိုးချင်နေသည့် တီဝင်းကို လိုးနေရသည်ဆိုသည့် အသိက သူ့ ကာမဆန္ဒကို အဆုံးထိ ရောက်ဖို့ တွန်းပို့နေသည်။ သူ့ကိုယ်သူ စိတ်တင်းပြီး ထိန်းထားကာ မှန်မှန်ဆောင့်နေသည်။ တီဝင်းဆီက တိုးတိုးလေး ငြီးသံထွက်လာသည်။

“အားးး ဇော်လေး ရယ် အိုး တီဝင်းးးးး တီဝင်းးးးး မရတော့ဘူး အားးးးးးး”

တီဝင်း သူ့ကို အတင်း ဖျစ်ညှစ်ပြီး သူမ ပေါင်တွေကလည်း သူ့ခါးကို ညှပ်ကာ သူမ ခြေထောက်တွေဖြင့် သူ့ဖင်ကို ချိတ်ဆွဲကပ်ထားလိုက်သဖြင့် သူ့လီးကြီး ကို စောက်ဖုတ်ထဲက ပင် ဆွဲထုတ်မရ သူ့ဆီးခုံ နှင့် တီဝင်း စောက်ဖုတ်အုံကြီးတို့ ဖိကပ်မိနေပြီး သူ့လီးကြီးက လည်း တီဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲ တဆတ်ဆတ်တုံနေ လေသည်။ တီဝင်း မှာ ကုတ်ကပ် ပြီး ကိုယ်လုံးလည်းတောင့်တင်းနေကာ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အတွင်းသားတွေက သူ့လီးတန်ကြီးကို ရွစေ့ရွစေ့ဖြင့် ဆုပ်နှယ်ပေးသလို လှုပ်ရှားနေရကား သူမထိန်းနိုင်တော့ခြေ။ သူ့လီးကြီးမှ လီးရည်များကို တီဝင်း စောက်ခေါင်းထဲသို့ ပျစ်ကနဲ ပျစ်ကန် ညှစ်ထုတ်ပေးနေလိုက်မိတော့သည်။

“အား ကောင်းလိုက်တာ တီဝင်းရယ်၊ ပြွတ်စ် ”

“အင်း”

လီးကြီးကို တီဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်ထားရင်း မှ တီဝင်းကိုယ်ပေါ် မှောက်ရက်ထပ်လှဲနေရင်းက တီဝင်း နူတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းကာ ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ တီဝင်းက မျက်လုံးလေးမှိတ်ထားရင်း ပါးစပ်က အင်းဟု သာ ပြန်ဖြေ သဖြင့် သန့်ဇော်လင်းတယောက် သိပ်မကျေနပ်ပေ။ တီဝင်း မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း မှ တီဝင်း နို့ကြီးတွေကို ကုံးဖြစ် တဖက်တချက်စီ ပြွတ်ကနဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စို့ပေးလိုက်ရာ တီဝင်း ကော့တက်သွားရသည်။

“အ..”

“ဟင့် တီဝင်းက ဘာမှ လည်း မပြောဘူး သားလုပ်ပေးတာ မကောင်းလို့လားလို့”

“ဟာကွာ ဘာတွေ မေးနေတာလဲကွာ ဇော်လေး ကလည်း ရှက်စရာကြီးကို”

“တီဝင်း ကလည်း တီဝင်း စောက်ဖုတ် ကြီးထဲ သား လီးကြီး နဲ့ လိုးပြီး အခု အထဲ မှာ စိမ်ထားတဲ့ အဆင့် ရောက်နေပြီ ရှက်နေတုံးလား”

“ဟယ် ဒီကောင်လေး ပါးစပ်က ကြမ်းတမ်းလိုက်တာ”

တီဝင်း မျက်နှာလေး နီမြန်းသွားပြီးသူ့လက်မောင်းကို ဖတ်ကနဲ ရိုက်လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း မျက်လုံးတွေက ပွင့်လာပြီး သူ့ကို ချစ်ရည်ရွှမ်းသော အကြည့် တွေဖြင့် ကြည့်နေလေသည်။

“ကဲပါ အာ့တာ ဆိုပြောပါအုံး သားလုပ်ပေးတာ ကောင်းလားဆိုတာ”

“သိဘူးကွာ၊ ဒါပေမဲ့ တီဝင်း အဲလို မျိုး တခါမှ မခံစားခဲ့ဖူးဘူး”

“အင်း အဲဒါ ဆိုရင် ကောင်းတယ်လို့ ပဲ ဆိုပါတော့ တီဝင်းရယ်”

“အင်းပါကွာ၊ ဒါပေမဲ့ မကောင်းဘူးနော် ကိုယ့်တူအရင်းနဲ့ ဖြစ်ရတာ”

“အရွယ်ရောက်ပြီး လူသား နှစ်ယောက်ရဲ့ အချစ်ပဲလေ တီဝင်းရယ်၊ လူတွေက ဟန်ဆောင်နေကြတာကို”

“အင်းပါ ဒါပေမဲ့ ဘယ်သူမှ တော့သိလို့ မဖြစ်ဘူးနော် သား”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ တီဝင်းရယ်”

…..

“ဟေ့ ညီလေး ကိုကြီး ခေါ်နေတာတောင် မကြားဘူး ဘာတွေ တွေးနေတာလဲကွ”

သန့်ဇော်လင်း ရုတ်တရက် အတွေးအိပ်မက် မှ လန့်နိုးလာခဲ့ရသည်။ သူ့ကို စူးစိုက်ကြည့်နေသော ကိုမြင့်အောင် ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ အိမ်နောက်ဖေးဘက် သို့ ထွက်သွားသော မသီတာ အိုးကြီး ကို ကြည့်လိုက်မိရင်း က သူ နှင့် တီဝင်း တို့ နှစ်ယောက် ကိုကြီး နှင့် မသီတာ မင်္ဂလာဆောင်နေ့က တီဝင်း မင်္ဂလာဆောင် အခန်းအနားသွားသည့် အဝတ်အစားတွေ ကို မချွတ်ပဲ လိုးဖြစ်ကြတာ၊ နောက်တော့ တီဝင်း နှင့် သူ ပထမဦးဆုံး ဘယ်လို လိုးဖြစ်ခဲ့ကြတာ စသည့် အဖြစ်အပျက်များ သို့ စိတ်ပျံလွင့်သွားသော သန့်ဇော်လင်း တယောက် ရှက်သွားမိသည်။

“အော် ပြော ကိုကြီး ညီတခြားဟာ တခုတွေးနေလို့ပါ၊”

“အင်း ညီလေး အခု အရွယ်လည်း မငယ်တော့ဘူး လေ အလုပ်ကလည်း အခြေအနေ ကောင်းနေပြီ ဆိုတော့ အိမ်ထောင်လေးဘာလေး ပြုဖို့ စိတ်မကူးသေးဘူးလားလို့”

“အာ အကိုကြီး ကလည်း ညီ က အိမ်ထောင်ပြု ဖို့ နေနေသာသာ ရီးစားတောင်မှ မရှိသေးတာ”

သန့်ဇော်လင်း နောက်ဆုံး စကားကို မီးဖိုခန်းမှ ဧည့်ခန်းရှိရာသို့ ပြန်ဝင်လာသော မသီတာက ကြားလိုက်ရသဖြင့်၊

“ဟဲ့ အဲဒါကြောင့် ပြောတာပေါ့ ငါ့အလုပ်ထဲက ကောင်မလေး တွေ ထဲက ဘယ်သူ့ စိတ်ဝင်စားလဲ လို့ ငါတွန်းပေးပါ့မယ်ဆိုတာကို”

ဟု ဝင်ပြောလိုက်သည်။ ကိုမြင့်အောင် က သူ့ညီကို ပြုံးကြည့်ရင်း၊

“အေးလေ ညီ ဟို တရုပ်မလေး ကို သဘောကျတယ် မဟုတ်လား တခါတုန်းက အလှုုမှာ ဆုံခဲ့တာလေ မင်း မျက်လုံးကြီးကျွတ်ကျတော့မတတ် ငမ်းနေတာ”

“ဟာ ကိုကြီး ကလည်း သူလည်း ဒီအရွယ်ရောက်နေပြီး ဒီလောက်ချောတာ ဘဲ မရှိပဲ နေမလားဗျ”

“ဘယ်သူ့ကို ပြောနေတာလဲ ကိုကို၊ ချစ်လေး အလုပ်ထဲကလား၊ တရုပ်မလေး ဆိုတော့၊ မာချိုဝင်းလား”

“အင်းလေ အဲတုန်းက အစိမ်းရောင် ဝမ်းဆက်နဲ့ ပါးချိုင့်လေးနဲ့ ချစ်လေး နားတောင် လာပြီး တိုးတိုး တိုးတိုး နဲ့ ရီနေကြတာ”

“အင်းလေ အဲဒါ မာချို လေ။ ချစ်လေး နဲ့ အရမ်းခင်တာ ညီအမ လိုပဲ၊ ဘဲမရှိသေးဘူး၊ နင် စိတ်ဝင်စားလား ဇော်ဇော် ငါ မိတ်ဆက်ပေးမယ်၊ နောက် ငါလှော်ပေးလို့ရတယ်၊ သူက အရမ်း သဘောကောင်းတာ”

“ဟာ မသီတာ ကလည်း ဗျာ၊ ရှက်စရာကြီး”

“အောင်မယ် ရှက်တဲ့ မျက်နှာကြီးကလည်း စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့”

……………………….

(စာဖတ်သူများ ပျင်းပြီး ကျော်ဖတ်စရာ မလိုရန် သန့်ဇော်လင်း နှင့် မာချိုဝင်း တို့ နှစ်ယောက် ဘယ်လို သမီးရီးစား ဖြစ်သွားကြပုံ အသေးစိပ် ကို ရေးမပြတော့ပါ၊ သန့်ဇော်လင်း နှင့် မာချိုဝင်းတို့ နှစ်ယောက် သမီးရီးစား ဖြစ်သွားကြပြီး လက်ထပ်ကြဖို့ အဆင့်ထိ ကို ရောက်သွားကြပြီဟု သာ အကျဉ်းချူပ် မှတ်သားကြပါတော့ ခင်ဗျာ။)

……………………..

တနေ့ ကိုမြင့်အောင် နှင့် မသီတာ တို့ နှစ်ယောက် ညအိပ်ယာဝင် ကာမ ဆက်ဆံပြီး တယောက်နှင့် တယောက် ထွေးပွေ့ထားရင်း ကိုမြင့်အောင်က မသီတာကို မေးလေသည်။

“ချစ်လေး ရယ်ဒီ ဖြစ်ပလား ကိုကို ညီလေး ကို မေးကြည့်လိုက်တော့မယ်လေ”

“မသိဘူး ကိုကို ရယ် ချစ်လေး မျက်နှာလည်းပူ တယ် ကြောက်လည်းကြောက်တယ်။ နောက်ပြီးတော့ ကိုကို ကရော ချစ်လေးကို တကယ် သဒီပါ့အုံးမလား”

“အို ချစ်လေးကလည်း ညီလေး က ကိုကို့ ညီလေး ပဲဟာ ၊ တခြားတစိမ်းမှ မဟုတ်တာ၊ နောက်ပြီးတော့ ကိုကို တို့ သားသမီး ရဖို့ က ချစ်လေး အတွက် ဒီနည်းပဲ ရှိတော့တာလေ၊ ကိုကို ချစ်လေးကို ရှင်းပြခဲ့သလိုပဲ၊ တခြားအမျိုးသမီးတယောက်ပါ ဆိုရင်လည်း ညီလေးက ယုံမလား အဲဒီကိစ္စကြီးက ပေါ့သေးသေးမှ မဟုတ်တာ၊ နောက်ပြီးတော့ သူ့ရင်သွေးကိုလည်း ဘယ်သူမှန်းမသိတဲံ တစိမ်းတွေ လက်ထဲ မှာ ထားခဲ့ချင်မလား၊ အနည်းဆုံး ကိုကို တို့ ဆိုရင် သူလည်း သူ့ကလေးကို တူ ဒါမှ မဟုတ် တူမလေး ဆိုပြီး မျက်စေ့အောက်မှာ တွေ့နေရမှာလေ”

” ချစ်လေးသိပါတယ်။ နောက်ပြီး ကိုကို က ကိုကို့ ညီလေး အရူးအမဲသားကျွေးမိသလို မဖြစ်အောင် သူ့ကို လည်း ရီးစားရှာပေးပြီး လက်ထပ်ဖို့ အထိ တောင် လိုက်တွန်းပေးတာ ချစ်လေး ရိပ်မိပါတယ်၊ ဟွန့်”

“အဟီး ချစ်လေးကလည်းကွာ၊ အဲဒါက လိုရမယ်ရပါ။ ကိုယ့်ညီလေး က ကိုယ့်အကို ပေါ်ကိုတော့ အဲလို သစ္စာ ဖေါက်မှာ မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ သိပေမဲ့ ပိုပြီး စိတ်ချရအောင်ပါ”

“အင်း ချစ်လေးလည်း အချိန်တော့ သိပ်မရှိတော့ဘူး တော်ကြာ အသက်က ကြီးလာတော့မယ်၊တကယ်လုပ်ရမယ်ဆိုတော့၊ ဇော်ဇော့်ကို မျက်နာပူတာတခုပဲ”

“ချစ်လေး မျက်နှာဖုံးစွပ်ထားမယ်လို့ ပြောမယ်ကွာ အနည်းဆုံး မျက်စေ့ကို စီးထားလိုက်မယ်၊ ချစ်လေး မမြင်ရတော့ ချစ်လေး လည်း မရှက်ရတော့ဘူးပေါ့၊ သူ့ကို လည်း မျက်စေ့စီးခိုင်းလိုက် ရမလား ကိုကို ဘေးကနေ အနေအထားလုပ်ပေးမယ်လေ”

“ဟာ ကိုကို ရှိနေရင် ရှက်စရာကြီးပါ။ သူ့ကို လည်း မျက်စေ့စီးခိုင်းလိုက် ၊ ချစ်လေးလည်း မျက်စေ့စီးထားမယ်၊ အာ့တာဆို တယောက်နဲ့ တယောက် မမြင်ရဘူး၊ အင်း ဒါပေမဲ့ မတော်တဆပြေကျသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”

“ကဲပါကွာ ဒီလိုလုပ် ညဘက် မှာ အခန်းမှာ မှောင်ချထားလိုက်မယ် ကဲ။ အခန်းစီးလည်းပိတ်ထားမယ် ဘာမှ ဘယ်သူမှ မမြင်ရတော့ဘူး ၊ ကိုကိုလည်း အိမ်မှာမနေဘူး တခြားရှောင်ပေးမယ် ဘယ်လိုလဲ”

“အင်း အာ့တာ ဆိုရင်တော့ မဆိုးပါဘူး၊ ကိုကို ဘက်က သေခြာတယ်နော်”

“အင်း သေခြာတယ် ချစ်လေး သဘောတူရင် ကိုကို ညီလေးကို ပြောလိုက်တော့မယ်၊ အဆင်ပြေခဲ့ရင်၊ အခု လာမဲ့ သီတင်းကျွတ်ပိတ်ရက်တွေနဲ့ ဆို အတော်ပဲ”
အခန်း ၆။

သန့်ဇော်လင်း မှာ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်လှန်လှဲ ရင်း ဒီနေ့ ညနေ က သူ့အကိုကြီး နှင့် သူ ဘီယာဆိုင်တွင် ထိုင်ရင်း သူ့အကိုကြီး သူ့ကို ပြောပြအကူညီတောင်းခဲ့သည့် ကိစ္စကို ပြန်တွေးနေမိသည်။ တိုက်ဆိုင်လိုက်တာ ဟု လည်း စဉ်းစားမိသည်။ သူ့အကိုကြီး မသိခဲ့သည့် သူ နှင့် တီဝင်းတို့ အကြောင်းပင်ဖြစ်တော့သည်။

ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်နှင့် သန့်ဇော်လင်းတို့၊ စဖြစ်လိုက်ကြပြီးတာနှင့်၊ သောက်လို့ မပြေတဲ့ ဆားငံရည် ဖြစ်ကာ အချစ်နယ်တွေ တအားကျွံ ခဲ့ကြသည်။ ဦးသာဦးမော် အိမ်မှာ မရှိသည့် အချိန်တွေမှာ ဆိုလျှင် သန့်ဇော်လင်း က ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် တို့ လင်မယား အိပ်သော ကုတင်မှာ လာအိပ်သည်။ ဆိုင်ထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုလျှင် ဘေးပတ်ဝန်းကျင် မှ မသိအောင် တယောက်နှင့် တယောက် ကိုင်ခြင်း နိူက်ခြင်း မာစတာဘိတ်ပေးခြင်းတို့ လုပ်ကြသည်။ ဦးသာဦးမော် အိမ်မှာ ရှိသည့် အချိန်မှာပင် တခါတရံ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် တယောက် သန့်ဇော်လင်း အခန်းသို့ တခါတရံ ဆောင်တော်ကူးလာလေ့ရှိသည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ယခုမှ ပင် ကာမ အရသာ ဆိုတာကို ဘာလဲ ပြည့်ပြည့်ဝဝ သိရှိကာ ခံစားနေရတော့သည်။

သန့်ဇော်လင်း ကလည်း တက္ကသိုလ်ကျောင်းသား ပီပီ အင်တာနက်မှ ပုံစံမျိုးစုံ ကို စမ်းသပ် သလို ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ကလည်း လိုက်လျှောလေသည်။ နောက်ပိုင်း ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် မှာ လီးကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် စုပ်တတ် လာသလို၊ ရံဖန်ရံခါ သန့်ဇော်လင်း ဖင်လိုးသည်ကို လည်း ခံရတတ်လေသည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် အတွက်က တော့ သန့်ဇော်လင်း က သူ့ယောက်ျား ဦးသာဦးမော် ထက်ပင် သူနှင့် ပိုပြီး အိပ်သည့် အချိန် ပိုများ နေရသဖြင့် တရားမဝင်ယောက်ျား ဟု တခါတလေ စလေ့ရှိသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် တခါတရံ ရမက် အရမ်းထန်လာလျှင် တယောက်ကို တယောက်လည်း ယောက်ျား ရေ၊ မိန်းမရေ စသည်ဖြင့် ခေါ်တတ်ကြလေသည်။ သန့်ဇော်လင်းမှာ သူလည်း တကယ်ချစ်ရ တောင့်လည်းတောင့်တင်းသော ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ကို လိုးနေရသဖြင့် ရီးစားသနာ ထားဖို့ တောင် စိတ်မကူးမိတော့ခြေ။

သို့ ဖြင့် ထိုသို့ နေလာကြပြီး တနှစ်ခန့် အကြာတွင် ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် တယောက် ခလေးလိုချင်လာခဲ့မိသည်။ ပထမ တော့ သန့်ဇော်လင်း နှင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချစ်ပွဲဝင်၍ ရအောင် ကိုယ်ဝန်တားဆေး ကို ထိုးထားလေသည်။ သို့သော်လည်း ထိုသို့ သားသမီးလိုချင်စိတ်ပေါက်လာတော့ သန့်ဇော်လင်းကို ဖွင့်ပြော တိုင်ပင်လေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက အင်တာနက်တွင် လျှောက်ဖတ်ထားသော ဗဟုသုတ များအရ၊ ဆွေမျိုး အရမ်း ရင်းသူချင်း ကလေးမယူသင့်ကြောင်း သူ့ တီဝင်းကို ဖြောင်းဖြလေသည်။ ထိုသို့ သွေးသား တအားနီးစပ်သူချင်း ကာမဆက်ဆံ ပြီး မွေးလာသည့် ခလေးများမှာ ကျန်းမာရေး ချို့တဲ့ခြင်း၊ ဦးနှောက် မမှန်ခြင်း စသည့် ဆိုးကျိုး တို့ ပါလာတတ်ကြောင်း၊ တီဝင်း တကယ် ခလေးလိုချင် လျှင် သူ ကြံဖန်ပေးမည် ဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြလေသည်။

နောက်ဆုံးတော့ သူ့သူငယ်ချင်း ဇော်ဇော်မျိုး နှင့် ဆက်ဆံဖို့ ကို စီစဉ်လေသည်။ တီဝင်းက ပထမတော့ လက်မခံချင်သော်လည်း သန့်ဇော်လင်း ပြောပြ မှုကြောင့် ဇော်ဇော်မျိုး တယောက်လည်း သူ့အန်တီနီလာကို လိုးနေကြောင်းသိရတော့ နည်းနည်းစိတ်ဝင်စားလာခဲ့ရသည်။ နောက်တော့ တီဝင်း၏ သဘောတူချက်အရ ဦးသာဦးမော် မရှိသည့် ရက်တွင် ဇော်ဇော်မျိုး ကို သူတို့ အိမ်သို့ ခေါ်လာပြီး တော့ တီဝင်း နှင့်ကာမ ဆက်ဆံစေလေသည်။ ထိုပထမဆုံး အကြိမ် က အဖြစ်အပျက် ကို သူမမေ့နိုင်သေးပေ။

ထိုနေ့က တီဝင်း မှာ ရေမိုးချိုး ပြီး အောက်ခံ ဘာမှ မဝတ်ထားပဲ ထမိန်အသားပျော့ပျော့ နှင့် ရင်ဖုံး အကျႌ ကို ဝတ်ထားလေသည်။

“ယောက်ျား ၊ မိန်းမ အနားမှာပဲ တချိန်လုံးနေနော်၊ မိန်းမ ကို ဇော်ဇော်မျိုး နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ မထားရဘူး”

“အင်း ပါ မိန်းမ ရယ်၊ ယောက်ကျား ဂတိပေးပါတယ်။ မိန်းမ သားသမီး ရဖို့ ကိုပဲ လုပ်ခိုင်းမှာပါ တခြားဘာမှ မထိ မကိုင်ခိုင်းဘူး၊ ယောက်ျား ဒီလောက် သဝန်တိုတာ မိန်းမ လည်းသိရဲ့သားနဲ့”

ထိုသို့ ဖြင့် ဇော်ဇော်မျိုး ရောက်လာတော့ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက် တီဝင်း နှင့် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ခဲ့ကြလေသည်။ အိပ်ယာပေါ်တွင် တီဝင်းကို ပက်လက်လှန်စေပြီး သန့်ဇော်လင်းက ခေါင်းရင်းမှာ တီဝင်းလက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း တီဝင်း နူတ်ခမ်းတွေကို နမ်းစုပ်လိုက်သည်။ ဇော်ဇော်မျိုး က ကုတင်ခြေရင်းမှ တက်လာပြီး တီဝင်း ထမိန်ကို ခါးအထိ လှန်တင်လိုက်လေသည်။ တီဝင်းမှာ မျက်နှာလေး နီမြန်းနေပြီး သန့်ဇော်လင်း လက်ကို အတင်းဆုပ်ကိုင်ထားလေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက သူ့ကို လှမ်းကြည့်နေသည့် ဇော်ဇော်မျိုး ကို ခေါင်းငြိမ့် ပြပြီး ဆက်လုပ်ဖို့ အချက်ပေးလိုက်သည်။ ဇော်ဇော်မျိုးက ဘေးမှ ခေါင်းအုံးတလုံးကို ယူကာ တီဝင်း ဖင်အောက်ကို ခုလိုက်သည်။ တီဝင်း ခြေထောက်များကိုလည်း ဒူးထောင် ပေါင်ကား လုပ်စေလိုက်သည်။ ဇော်ဇော်မျိုးက တီဝင်း ပေါင်ခွဆုံ ကြား ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး၊ သန့်ဇော်လင်းတို့ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ တီဝင်း မျက်လုံး အစုံ မှိတ်ထားပြီး သူ့ကို ကြည့်မနေကြောင်း တွေ့ရသဖြင့် သန့်ဇော်လင်း ကို လက်မ ထောင်ပြပြီး စပ်ဖြီးဖြီးဖြင့် သူ့လျှာကြီးဖြင့် သူ့နူတ်ခမ်းများ ကို သုပ်ပြပြီး နောက်ပြောင်လေသည်။ သူတို့ သူငယ်ချင်းချင်း အထာ သိသဖြင့် သန့်ဇော်ဦးက မျက်မှောင်ကြုပ်ပြကာ ပါးစပ်မှ မသံမထွက်ပဲ နှုတ်ခမ်း အမူအယာဖြင့် လီးပဲ ဟု လှမ်းဆဲလိုက်လေသည်။ ဇော်ဇော်မျိုး မှာလည်း တောင့်တောင့်ဖွေးဖွေး စော်ကြီးကို လိုးရတော့မည်ဆိုတော့ နှာစိတ်က တအားကြွနေသဖြင့် လုံချည်ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ လီးကြီးမှာ ဖြောင်းကနဲ ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ ဇော်ဇော်မျိုး လီးကြီးမှာ သူနှင့် လုံးပတ်အရှည် သိပ်မကွာလှသည်မို့ တီဝင်း အတွက်တော့ အခက်အခဲ မရှိဟုု သူတွေးလိုက်မိသည်။တီဝင်းမှာ လည်း မကြုံစဖူး အဖြစ်အပျက်ထူးကြောင့် စိတ်တွေထ နေရသည်၊ သူမတူလေး သိသွားမှာလည်း ရှက်ရွံ့စိုရိမ်နေလေသည်။ သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးက တော့ လိမ်မရ၊ ဖောင်းမို့ ကြွတက်ကာ အရည်တွေ စိုရွှဲ နေလေပြီ။

ဇော်ဇော်မျိုး ကတီဝင်း ပေါင်လုံး တုတ်တုတ်ကြီး နှစ်လုံးကို ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်အဝသို့ သူ့လီးကြီးတေ့ကာ ဖိသွင်းချလိုက်တော့ တီဝင်း ပါးစပ်မှ အီး ကနဲ ငြီးသံလေး ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရလေသည်။ မျက်စေ့ကို တင်းတင်းလေး မှိတ်ရင်းက သန့်ဇော်လင်း လက်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ထားရှာလေသည်။ နောက်ပိုင်း ဇော်ဇော်မျိုး ၏ ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် သူမ ကိုယ်ကလေး ခေါင်းရင်းဘက်သို့ ရွေ့ရွေ့သွားရသည်သာ မရ အံကလေးကို ကြိတ်ရင်း က သူမ ဖင်ကြီးတွေကို မသိမသာ ကော့ကော့ပေးနေမိလေသည်။ သန့်ဇော်လင်း မှာ ဇော်ဇော်မျိုး သူ့တီဝင်းကို အားရပါးရ လိုးနေသည်ကို မြင်နေရသည်ကတကြောင်း၊ တီဝင်းတယောက် အံကလေး ကြိတ်ကာ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးရင်း ဖီးတက်လာသည်ကို မြင်နေရသည်က တကြောင်းကြောင့်၊ မနာလိုစိတ်ရော၊ တဏှာစိတ်ရော ပြင်းပြထလာကာ လီးကြီးမှာ ပေါက်ကွဲလုမတတ် တင်းမာလာရလေသည်။

ထို့ကွောငျ့ သူ့ပုဆိုးကို ဆှဲခှှတျလိုကျပွီး တီဝငျး နူတျခမျးဝကို တေ့ပေးလိုကျလသေညျ။ တီဝငျးမှာ သူမ နူတျခမျးဝကို တေ့လာသော ပူပူနှေးနှေး ကွီးကွောငျ့ မကြျလုံးဖှငျ့ကွညျ့တော့ သနျ့ဇောျလငျး ၏ လီးကွီး ဖွစျနသေညျကို တှေ့လိုကျရသဖွငျ့ သူမ လကျကလေးဖွငျ့ ဆုပျကိုငျရငျးက ပါးစပျလေးကို ဟကာ လီးထိပျဖူး ကို ငုံစုပျပေးလိုကျလသေညျ။ ဇောျဇောျမြိုး ကလညျး တီဝငျးတယောကျ သူ့အလိုးခံနရေငျးက သူမတူ လီးကိုလညျး စုပျပေးနသေညျကို တှေ့လိုကျရတော့ ပိုပွီး အရှိနျပွငျးပွငျးနှငျ့ ဆောငျ့ပေးလသေညျ။ ခနကွာတော့ ဖောျဇောျမြိုးက ဆောငျ့ရာက ခနနားလိုကျပွီး သနျ့ဇောျလငျးကို သူညှောငျးသဖွငျ့ ပုံစံပွောငျးကွဖို့ ပွောလသေညျ။ ဇောျဇောျမြိုး က အတှေ့အကွုံ ရှိသူ ဖွစျသဖွငျ့ တီဝငျး ပေါငျနှစျလုံးကို ကိုငျရငိး တပတျလှိမျ့ လိုကျရာ တီဝငျးမှာ မှောကျရကျ ဖွစျသှားလသေညျ။ နောကျတော့ တီဝငျး ခါးလေးကို ဆှဲမ လိုကျတော့ တီဝငျးခမွာ ဖငျဘူးတောငျထောငျဖွစျသှားသညျ။ သနျ့ဇောျလငျးက ကုတငျခေါငျးရငျးကို မှီထိုငျကာ သူ့ပေေါငျပေါျ တီဝငျး မကြျနှာကို ဆှဲယူလိုကျသညျ။ အခုတော့ တီဝငျးတယောကျ လေးဘကျထောကျ အနအေထားဖွစျနလေပွေီ။ သူမ မကြျနှာရှေ့တညျ့တညျ့မှာ က သနျ့ဇောျလငျး၊ သူမ ဖငျအနောကျဖကျမှာ က ဇောျဇောျမြိုး။ ဇောျဇောျမြိုးက လေးဘကျထောကျ ဖငျကော့ပေးထားသဖွငျ့ ကားစှံ့လုံးထှကျနသေော တီဝငျး ဖငျလုံးကွီး နှစျလုံးကွား ပေါငျခှဆုံမှ ပွူထှကျနသေော စောကျဖုတျဖောငျးဖောငျးကွီး အကှဲကွားမှာ သူ့လီးကို တေ့ကာ အသာဖိထိုးလိုကျသညျ။ အ ကနဲ အသံထှကျကာ ဟ သှားသညျ့ တီဝငျး နူတျခမျးအစုံ ကွားသို့ သနျ့ဇောျလငျးက သူ့လီးကွီး တေ့ပေးလိုကျသညျ။ အခုတော့ ဇောျဇောျမြိုး ဆောငျ့လိုးလိုကျတိုငျး သနျ့ဇောျလငျး လီးကွီးက တီဝငျး လညျခြောငျးထဲ ဝငျဝငျသှားရလသေညျ။ တီဝငျးမှာ တခါမှ ပငျ အိပျမကျ မမကျဖူးသော တူးအငျဝမျး ဆှဲနရေသညျ့ အရသာကို ခံစားနရေသောကွောငျ့၊ ယောကျြားလေး မြား မပွီးခငျ သူ က တခြီပွီးနှငျ့ နခေဲ့ပွီ။ ဇောျ နှစျဇောျမှာ လညျး အတှေ့အကွုံသမားတှမေို့ ကောငျးကောငျးထိနျးထားနိုငျပွီး တီဝငျးကို ကာမ အရသာ အကောငျးဆုံး ခံစားနိုငျအောငျ ပေးဆောငျနိုငျကွလသေညျ။ သူတို့ နှစျယောကျအတှကျက လညျး တူးအငျဝမျး မိနျးမ တယောကျကို နှစျယောကျ တပွိုငျထဲ လုပျရတာ ပထမဆုံး အကွိမျမို့ အတှေ့အကွုံ အသစျဖွစျနလေသေညျ။ အခကြျပေါငျး လေးငါးဆယျခနျ့ ဆောငျ့လိုးပွီး တော့ ဇောျဇောျမြိုးတယောကျ အသံထှကျကာ ငွီးငွူရငျး သူ့ပေါငျခွံကို တီဝငျးဖငျကွီးတှမှော ကပျထားလိုကျတာ တှေ့ရသဖွငျ့ ပွီးသှားပွီ ဆိုတာကို သိလိုကျရသညျ။ သနျ့ဇောျလငျးက ဇောျဇောျမြိုး လရညျတှေ တီဝငျး စောကျခေါငျးထဲကို ဝငျနပွေီ ဆိုသော အသိဖွငျ့ စိတျလှုပျရှားသှားကာ သူ့လရညျမြားကိုလညျး တီဝငျး လညျခြောငျးထဲ ပနျးထုတျထညျ့လိုကျမိလတေော့သညျ။

ထိုကဲ့ သို့ ပထမ တကြိမ်လုပ်ပြီး တလခန့် အကြာတွင် တီဝင်းမှာ ရာသီပြန်လာသဖြင့် နောက်တကြိမ် ပြန်ချိန်းပြီး တူးအင်ဝမ်း လုပ်ကြပြန်လေသည်။ ထိုအခါတွင်တော့ သေခြာအောင် ဆိုကာ တနေ့လုံး အချိန်ယူကာ ဇော်ဇော်မျိုး တယောက် တီဝင်း စောက်ခေါင်းထဲ လရည် သုံးခါလောက် ပန်းထည့် ပေးလိုက်ရလေသည်။ ထိုကြားထဲတွင် ဇော်ဇော်မျိုး လီးပြန်တောင်လာရအောင် တီဝင်းက ဇော်ဇော်မျိုး လီးကို လည်း စုပ်ေးလိုက်ရသေးသည်။

ထိုဒုတိယ အကြိမ် သူတို့ တွေ့ဆုံပွဲ အပြီး တလ အကြာတွင်တော့ တီဝင်းမှာ ရာသီမလာတော့ သဖြင့် ဆီးစစ်ကြည့်ရာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ ဖြစ်ကြောင်းသိလိုက်ရလေသည်။ ထို အတောအတွင်းတွင်လည်း ဦးသာဦးမောင်ကို ဆရာဝန်က သုတ်အားကောင်းဆေး ပေးသည်ဟုဆိုတာ ဆေးများ သောက်ခိုင်းထားသဖြင့် ဦးသာဦးမောင် တယောက်ကလည်း ကိုယ်ဝန်ရှိပြီ ဆိုတော့ သူ့လက်ချက်ဟု ထင်ကာ ဝမ်းသာ အားရဖြစ်မိလေသည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်မှာ အနေအထိုင် တည်ကြည်ပြီး ဘာဇာတ်လမ်းမှ မရှိ၊ ဘယ်လို နာမည်ပျက်မှ မရှိ ပေရာ ဥိးသာဦးမောင် အဖို့ သံသယလည်း ဝင်စရာ မရှိခြေ။ တကယ်က သားသမီး လိုချင်နေသော ဦးသာဦးမောင် အဖို့ကလည်း ဘယ်လိုပဲ ရရ၊ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်က သူ့ကို အိမ်ထောင်ဦးစီးအနေဖြင့် လေးစားတုန်း ချစ်နေတုန်း ဆိုလျှင် သူ့အတွက် က အဆင်ပြေသည်သာ။

သန့်ဇော်လင်း မှာ တီဝင်း ကိုယ်ဝန်သုံးလလောက်အထိ တော့ ကိုယ်ဝန်မထိခိုက်စေရန် အလိုး ရှောင်လေသည်။ တီဝင်းက သနားသဖြင့် ပုလွေ လာလာ မှုတ်ပေးလေသည်။ တခါတလေ ဖင်ကို အလိုးခံလေသည်။ နောက်ပိုင်း ကိုယ်ဝန်သုံးလေးလကျော်ပြီး ရင့်မာလာတော့ အလိုးခံလေသည်။သန့်ဇော်လင်းမှာ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ကို လိုးဖူးသွားတော့သည်။ ကိုယ်ဝန်ရှိနေသည့် အမျိုးသမီးတို့ ၏ စောက်ဖုတ်မှာ ပွဖောင်းနေပြီး အရမ်းလည်း နူးညံ့နေလေရာ လိုးသူရော အလိုးခံရသူပါ အလွန်အရသာ ရှိလှပေသည်။ တီဝင်း တယောက် ကျန်းမာ သန်စွမ်းသော သမီးလေးတယောက် မွေး ဖွားခဲ့ရလေတော့သည်။

တီဝင်း ကိုယ်ဝန်ဆောင်ချိန် နှင့် ကလေး မွေးပြီးစ တွင် သန့်ဇော်လင်းမှာ ငတ်တလှည့် ပြတ်တလှည့် ဖြစ်နေ တော့ ဇော်ဇော်မျိုးကို သူ့အန်တီနီလာ နှင့် ရှယ်မလားဟု တောင်းဆိုကြည့်လေသည်။ ဇော်ဇော်မျိုးက စိတ်ဝင်စားသော်လည်း မပြောရဲ ၊ သူ တဖြည်းဖြည်းချင်းကျူံးသွင်းကြည့်မည်ဟု ပြောလေသည်။ သို့သော်လည်း တီဝင်းက သူ့သမီးလေးကို မွေးပေးလိုက်တော့ ဇော်ဇော်မျိုးတယောက် အရမ်းပျော်ပြီး သန့်ဇော်လင်းကိုလည်း ကျေးဇူးတင်သည့် အနေဖြင့် သူ့အန်တီနီလာကို တူးအင်ဝမ်း ကိစ္စ အသေအခြာ စည်းရုံးလေတော့သည်။ နောက်တော့ အန်တီနီလာ ကို သူတို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ကောင်းကောင်း ဝိုင်းတွယ်ကြလေတော့သည်။ အန်တီနီလာကတော့ ယောက်ျား မယူတော့မည့် အပျိုကြီးမို့ ကလေး မရအောင် ဆေးထိုးထားသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် တူအင်ဝမ်းကို ပုံစံမျိုးစုံ စမ်းသပ် လိုးကြလေတော့သည်။

သန့်ဇော်လင်း က ဇော်ဇော်မျိုး နှင့် သူ အမျိုးသမီးကြီး နှစ်ဦးကို တူးအင်ဝမ်း ဆော်ခဲ့ကြသော်လည်း ယခု မသီတာ ကိစ္စတွင်တော့ သူနှင့် သူ့အကိုကြီးတို့ အဲလို ဖြစ်လာမည်မဟုတ်သည်ကို သူသိနေသည်။ ယခု သူ့အကိုကြီးတောင်းဆိုသည့် ကိစ္စမှာ ရမက်ဆန္ဒလုံးဝ မပါ၊ အလုပ်ကိစ္စသက်သက်သာ သဘောထားရမည် ဖြစ်ကြောင်းသူသိနေသည်။ သူကိုယ်တိုင်က လည်း ယခု လက်ရှိမှာ စော်ရှိရက် နှင့် ငတ်ပြတ်နေသော ကာလ ဖြစ်သဖြင့် မသီတာကို သူ့စိတ်ထဲက ပြစ်မှားမိနေကြောင်းတော့ အကိုကြီးမရိပ်မိအောင် နေနေရလေသည်။

သူနှင့် မကြာခင်ယူတော့မည့် မာချိုဝင်းမှာ လည်း တရုပ်ကပြားမလေး ဖြစ်ပြီး ချောမောလှပ တောင့်တင်း ဆက်ဆီကျသူလေး ဖြစ်သည်။ အသား ဖြူဖွေးပြီး၊ အရပ်ရှည်ရှည် ခပ်သွယ်သွယ် ပေါင်တန်ဖြောင့်ဖြောင့် ဖင်လုံးလုံးလေး ဖြင့် ကျစ်ကျစ်လစ်လစ် လှပသူလေး ဖြစ်သည်။ မသီတာတို့လိုတော့ အကိတ်ကြီး မျိုး မဟုတ်ခြေ။ မာချိုဝင်း က သန့်ဇော်လင်း သူမ ကို လက်ထပ်ခွင့်တောင်းတော့ သူမ မှာ တခါမှားယွင်းခဲ့ဘူးကြောင်း အပျို စင် မဟုတ်ကြောင်း ဖွင့်ပြောသည်။ သူမ ကို နောက်ဆုတ်ချင် ဆုတ်နိုင်ကြောင်း နပ်စ်မ ပီပီ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပင်ပြောပြလေသည်။ သူ့ကို အတိတ်အကြောင်းတွေ မမေးဖို့ကိုလည်း တောင်းပန်သည်။ သန့်ဇော်လင်း ကလည်း ဒီခေတ်ကြီးထဲမှာ အပျိုစင်ကို မမျှော်လင့်ကြောင်း သူနှင့် ယူပြီးသူ့ပေါ်သစ္စာရှိလျှင် ရပြီဟု ဆိုကာ အတိတ်ကိုလည်း မသိချင်ကြောင်းပြောသဖြင့် သူတို့ လက်ထပ်ကြဖို့က သေခြာသွားရသည်။ ထိုသို့ လက်မထပ်ခင် စပ်ကြားမှာ တော့ အချိန်တိုလေးကို စောင့်ကြရအောင်ဟု မာချိုဝင်းက ပြောသဖြင့် သန့်ဇော်လင်းက သိပ်တော့ မကျေနပ်ချင်၊ သို့သော်လည်း မာချိုဝင်း ကို ချစ်သော ကြောင့် လက်လျှော့ထားလေသည်။ မာချိုဝင်း နှင့် မယူခင် စပ်ကြား မှာ အပေါ်ယံ အပရိက များသာ လုပ်၍ ရလေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း တခါတရံ သူ မန္တလေး အလည်ပြန်ပြီး တီဝင်းကို လိုးချင်စိတ်ပင် ပေါ်ပေါ်လာရသည်။ သို့သော်လည်း အလုပ် က ခွင့်မရနိုင် အခုမှ အစမို့ နေရာရဖို့ သူ့အထက်လူကြီးတွေ မျက်နှာ ရဖို့ ကြိုးစားနေရတုန်းဖြစ်သည်။ ဇော်ဇော်မျိုး နှင့် တခါတလေ ဖုံးဆက်လျှင် ဇော်ဇော်မျိုးက မပူပါနဲ့ ငါ့သမီးလေး အမေ ကို ငါ ကြည့်ရှု့စောင့်ရှောက်ပေးထားပါမယ်ဟု ပြောလျှင် မအေလိုး ခွေးမသား ဟု ပြစ်ပြစ်နစ်နစ် ဆဲပြစ်လိုက်မိသော်လည်း ၊ သူ မှ မရှိတာ တီဝင်းလည်း လိုနေမှာပေါ့လေ ဟု တွေးမိတတ်သည်။ တခြား မဟုတ်တရုတ် ဈေးထဲက မဲလုံးလို ကောင်လေးတွေနဲ့ စာရင် တော့ ဇော်ဇော်မျိုး က တော်ပါသေးသည်ဟုလည်း တွေးမိသည်။ တကယ်လည်း ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် က ဇော်ဇော်မျိုး ကို အရင်ကသာ ကလေး ရဖို့ ဆိုပြီး အလိုးသာ ခံလိုက်သည်။ သူမ နို့တွေကို ပင်ပေးကိုင်တာ မဟုတ်၊ သူမ နို့နှင့် ပါးစပ်ကို သန့်ဇော်လင်းက တာဝန်ယူစောင့်ရှောက်ထားသည်မဟုတ်လား၊ နောက်ပိုင်း သန့်ဇော်လင်းလည်း မရှိတော့ သမီးလေးကို လည်း ချစ်သဖြင့် သမီး အဖေ ဖြစ်သူ ဇော်ဇော်မျိုး အပေါ် သဒ္ဒါလွန်ခဲ့တော့သည်။ ဖော်ဇော်မျိုး ကလည်း လိုးသာ လိုးခဲ့ ရပြီး တခြားနေရာ ထိခွင့်မရသော အကိတ်ချောကြီး တီဝင်းကို သန့်ဇော်လင်းမရှိတော့ အကြင်နာတွေ ပိုကာ ရအောင် ချဉ်းကပ်ပြီးတော့ တဏှာတွေ ကျွံ ခဲ့ရသဖြင့် အခုတော့ သူတို့ နှစ်ယောက်မှာ တိတ်တိတ်ပုန်းခိုးစားနေကြလေပြီ။ တီဝင်းအတွက်ကတော့ သူမ သမီးရဲ့ အဖေ မှာ သူမ ၏ တတိယ ယောက်ျား ဖြစ်နေရသည် မဟုတ်ပါလား၊ ထိုနောက်ပိုင်းကိစ္စတွေကို သန့်ဇော်လင်းက ရိပ်သာ ရိပ်မိသည် အသေအခြာမသိပါ။ တီဝင်း ၏ လွတ်လပ်ခွင့်မို့ မေးလည်း မမေးတော့ပါ။

ယခုတော့ သူ့အကိုကြီး ကမ်းလှမ်းလာသည့် အရာက သူ့အတွက် နတ်တို့ ဖန်တော့ ရေကန်အသင့် ကြာအသင့်လို့ ဆိုရမလား၊ သူ လည်း မိန်းမ လိုးချင်နေတာက တပိုင်းသေနေချိန်၊ သူတချိန်လုံး စိတ်ထဲကနေ ပြစ်မှားပြီး လိုးမိနေသည့် မရီးဖြစ်သူ အကိတ်ကြီးကို သူ့အကိုကြီး လည်းဖြစ် သူမ ယောက်ျားလည်း ဖြစ်သူကိုယ်တိုင်က သဘောတူညီချက်ဖြင့် လိုးရမည် ဆိုတော့၊ အင်း သီတင်းကျွတ်ပိတ်ရက် ရောက်ဖို့ အချိန်တွေကလည်း ကုန်ခဲလိုက်တာဟု တွေးနေမိတော့သည်။

အခန်း ၇။

သီတင်းကျွတ် က စနေ၊တနင်္ဂနွေ ဆက်နေတော့ ပိတ်ရက် ရှည်ရှည်ရကြသည်။ ထို့ကြောင့် လည်း မာချိုဝင်း က တနေရာ ခရီးသွားရအောင် ဟု ဆိုသည်။ အကိုကြီး နှင့် ဟိုကိစ္စ ကို အစီအစဉ်ဆွဲထားတော့ သန့်ဇော်လင်း အနေဖြင့် သွားလို့ မဖြစ်နိုင်၊ သို့သော်လည်း ဘာအကြောင်းပြရမှန်းမသိ။ အကိုကြီးကို ပြောပြတော့ အကိုကြီးက ပြောသည်။ အဒေါ်နေမကောင်းလို့ မန္တလေး တက်ရမယ်လို့ ပြောထားလိုက်ပါလားဟု အကြံပေးသည်။ အဲလို မလုပ်ပါက သူလည်း ပိတ်ရက်ရှည်မို့ မင်းနား တကပ်ကပ် လိုက်နေလိမ့်မည်ဟု ဆိုသည်။ ကိုကြီး ပြောသည်မှာလည်း မှန်သည်မို့ အဲလိုပြောဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ အဲဒါကို ပြောပြလိုက်တော့ မာချိုဝင်း နည်းနည်းတော့ စိတ်ပျက်သွားသည်။ သို့သော်လည်း ထင်သလောက်ကြီးတော့ မဆိုးလှ၊ အင်းလေ အဒေါ်ကျေးဇူးတွေ ရှိတာပဲ သွားလိုက်ပါဟု သာ တိုက်တွန်းသည်။ ။နောက်တော့ မသီတာ က သူမခွင့်ရက်လိုချင်လို့ သူမနဲ့ ဂျူတီချိန်းပေးပါလား ဆိုတော့ မာချိုဝင်း ကိုယ်တိုင်ကလည်း သန့်ဇော်လင်း မရှိတော့ တယောက်ထည်း ဖြစ်နေမည့်အတူတူ ဂျူတီလဲ ပေးရန် သဘောတူလိုက်သည်။

ထိုညက အကိုကြီးတို့ တိုက်ခန်းရှိရာကို ထွက်လာတော့ ရင်တွေတအားခုံပြီး စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေရသည်။ လမ်းမပေါ်က မီးရောင်စုံတွေကြောင့် စိတ်တွေက ပျော်မြူးနေသလို ၊ကလေးငယ်တွေ ရဲ့ ဗျောက်အိုးဖေါက်သံ နဲ့ အတူ သူ့ရင်တွေကလည်း တဒိုင်းဒိုင်း ခုံနေရသည်။

ကိုကြီးက သူ့ကို အိမ်ရှေ့ တံခါးမကြီးသော့ ပေးထားသည်။ ညဘက် မှောင်တဲ့ အချိန် ခြောက်နာရီ ခုနစ်နာရီ လောက် လာခဲ့ရန်ပြောသည်။ သူအပြင်ကို သွားနေမည်ဟု ဆိုသည်။ သူက မင်း ညနက် သွားရပြန်ရ ခက်နေမယ်၊ ကိစ္စပြီးရင် ငါတို့ အခန်းပိုလေးထဲမှာ အိပ်နေလိုက် မနက်ကျမှ စောစော ထပြန်တော့ ၊ နို့မို့ ဆိုရင်တော့ မပြန်ခိုင်းပါဘူး၊ မင်းအမ မျက်နှာပူနေမှာ စိုးလို့ပါ၊ ဟု ပြောထားသည်။ ငါ သူငယ်ချင်းတယောက်အိမ် သွားအိပ်မယ် မနက်ကျမှ ပြန်လာမယ် ဟုလည်းပြောထားသည်။ အချိန်က ညနေခြောက်နာရီခွဲ လောက်ရှိပြီ။ စိတ်ကစောနေတော့ ညက တော်တော်နဲ့ မမှောင်နိုင်ဟု ထင်နေမိသည်။ ကိုကြီးတို့ အိမ် လမ်းထိပ် က လဘက်ရည်ဆိုင်မှာ ထိုင်ပြီး ခလေးတွေ မီရှုးမီးပန်းတို့ ဖြင့် ကစားနေတာကို ကြည့်ရင်း နာရီ တကြည့်ကြည့်ဖြင့် စောင့်နေမိသည်။

ခုနစ်နာရီခွဲလောက်ကျတော့ အပြင်မှာလည်း အတော်လေးမှောင်နေပြီ ဖြစ်သော်လည်း သီတင်းကျွတ်မီးရောင်များကြောင့် လမ်းထဲမှာကတော့ လင်းနေသည်။ အိမ်ထဲမှာ တံခါးတွေ ပိတ်ထားမှာပဲလေ မှောင်နေ လောက်ပါပြီ ဆိုပြီး လဘက်ရည်ဖိုး ရှင်းကာ ထထွက်ခဲ့သည်။ ကိုကြီး တို့ အိမ်ရောက်တော့ ကိုကြီးပြောထားသည့်အတိုင်းပင် အိမ်တံခါးမ ကို သော့ဖွင့် ဝင်လာခဲ့သည်။ အိမ်ထဲမှာကတော့ အတော်ကို မှောင်ပိန်းနေသည်။လူသံလည်း လုံးဝမကြားရ တိတ်ဆိတ်နေသည်။ ကိုကြီး နှင့် သူ သဘောတူထားပြီးသား၊ မသီတာ နှင့် သူ လုံးဝ စကားမပြောပါ၊ လုပ်စရာရှိတာကို လုပ်၊ မသီတာ ကလည်း အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေမည်။ ပြီးရင်သာ တခြားအခန်းသွားအိပ်တော့၊ အဲဒါမှ သူတို့ ချင်း နောက်ပြန်တွေ့တဲ့အခါ မျက်နှာ မပူမှာဟု ဆိုသည်။ သူကတော့ ကိုကြီး စီစဉ်တဲ့ အတိုင်း ညီ လိုက်လုပ်ပေးပါ့မည် ဟု ဂတိပေးခဲ့သည်။ သူကလည်း ဒီထက်ပိုလုပ်ဖို့ စိတ်မကူးပါ။ စိတ်ထဲကသာ ဖေါက်ပြန်ပြီး မသီတာကို အရမ်းလိုးချင်ခဲ့ပေမဲ့ အပြင် လက်တွေ့ဘဝမှာတော့ ကိုယ့်အမ အရင်းကဲ့သို့သာ ဆက်ဆန်ခဲ့သည်။ ကိုယ့်အကိုကြီးကို သစ္စာဖေါက်ဖို့လည်း စိတ်မကူး၊ အခုဟာက ကိုကြီးခွင့်ပြုချက်နှင့်မဟုတ်လား။ ကိုကြီး စီစဉ်ပေးသလိုသာ လုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားလိုက်သည်။

ကိုကြီးတို့ အခန်းကို သူမကြာခန ရောက်နေတာ ဆိုတော့ အခန်းဖွဲ့စည်းပုံတွေက သူ အလွတ်ရပြီးသား။ မျက်စေ့မှိတ်ပြီးတောင် သွားလို့ ရသည်။ အခု မီးတွေ မှောင်နေသဖြင့်ပိန်းပိတ်အောင် မှောင်နေသော်လည်း ကိုကြီးတို့ အခန်းကို သူတန်းတန်းမတ်မတ်ရောက်သွားသည်။ အခန်းထဲ ဝင်ပြီးတော့ အိမ်ထဲမှာ သူနှင့် မသီတာ တို့ နှစ်ယောက် ထဲသာ ရှိမည်ဆိုတာကို သိနေသော်လည်း လက်က အလိုလို တံခါးကို ပြန်ပိတ်ပြီး ဂလန့် အသာလေး ပြန်ထိုးထားလိုက်သည်။ ကုတင်ရှိမည့်နေရာသို့ မှန်းပြီး ခြေဖျားထောက်ကာ လက်နှစ်ဖက် ရှေ့ဆန့်တန်းပြီး လျှောက်သွားလိုက်တော့ မကြာခင် ဇာခြင်ထောင် အသားကို စမ်းမိလိုက်သည်။ လက်ဖြင့် ဇာခြင်ထောင်ကို စုကိုင်မရင်း ခေါင်းလျိုဝင်ကာ ကုတင်ပေါ် ဖင်ချထိုင်လိုက်သည်။

မသီတာ က သန့်ဇော်လင်း ဝင်လာတာကို သိသည်။ အသက်ရှုမြန်နေပြီး သူမ အသက်ရှုသံ က တခန်းလုံးမှာ ဆူညံနေသည်ဟု ပင်ထင်မိသဖြင့် အသက်ကို အောင့်ထားလိုက်မိသည်။ ကိုကို က ညနေ ငါးနာရီလောက်ကတည်းက လိုရမယ်ရ ဆိုကာ စောထွက်သွားသည်။ ညီလေး သူနဲ့ လမ်းမှာ ဆုံနေရင် မျက်နှာပူနေမှာ စိုးလို့ ဟု ဆိုသည်။ မသီတာကို စိတ်အသာလျှော့ထားဖို့ ပြောသည်။ ဘာမှ စိတ်ထဲမှာ မထားနှင့်၊ အိပ်မက်မက်နေသည်ဟု သာ သဘောထားလိုက်ဖို့ ပြောသည်။ ဇော်ဇော့်ကိုလည်း စကားမပြောဖို့ မှာထားသည်၊ ချစ်လေးလည်း စကားပြောစရာ မလို၊ အိပ်ပျော်နေဟန်သာ ဆောင်နေလိုက်ဟု ပြောသည်။ အာတာ့ဆိုရင် နောက်နေ့ တွေ ဇော်ဇော်နဲ့ တွေ့ကြရင်လည်း မျက်နှာ ပူစရာ မလိုတော့ဟု ပြောသည်။ ကိုကို က အစစ အရာရာ အကုန် တွက်ချက်ထားသည်။ ဒီရက်ကို ရွေးတာကတော့ သူမ ကိုယ်တိုင်ဖြစ်သည်။ သူမ က နပ်စ် ဆိုတော့ မ မျိုးဥ ကျွေ မဲ့ အချိန် ကို တွက်ထားသည်။ ဒီသီတင်းကျွတ်ပိတ်ရက် နှင့် သူမ အချိန် နဲ့ တိုက်ဆိုင်နေတော့ ကိုကို့ကို အမြန် စီစဉ်ခိုင်းလိုက်ရသည်။ ကိုကို ကလွဲရင် ဘယ်ယောက်ျားလေး နဲ့ မှ အတွေ့အကြုံ မရှိဘူးတော့ စိတ်ထဲမှာတော့ အတော်လှုပ်ရှားနေသည်။ မှောင်မဲ နေသော အခန်းထဲမှာ အိပ်နေတာတောင် ရှက်နေသည်မို့ အခန်းဝ ဘက်ကျောပေးကာ နံရံကို မျက်နှာလှည့် အိပ်နေလိုက်မိသည်။
ကုတင် အိကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ သန့်ဇော်လင်း ကုတင်ပေါ် ရောက်နေလေပြီ။

သန့်ဖော်လင်း ခြင်ထောင်တွင်းရောက်တော့ မသီတာ ဆီမှ သင့်ပျံပျံ သနပ်ခါး အနံ့ကလေး ရနေသည်။ အခန်းက လည်း အလံပိတ်ထားလို့ အိုက်စပ်စပ် ဖြစ်နေသည်မို့ ခြင်ထောင်ထဲမှာက သနပ်ခါး နံ့နှင့် ချွေးနံ့လေး ရော နေသည်။ မသီတာ က အိမ်နေရင်း ဆို သနပ်ခါး ထူထူကြီး မျက်နှာမှာ ပါးကွက်ကြား နှင့် လိမ်းတတ်တာ သူမြင်ဖူးသည်။ သန့်ဇော်လင်း လက်ဖြင့် မှောင်ထဲ ရမ်းပြီးစမ်းလိုက်တော့ အိကနဲ တင်းတင်းအသားဆိုင်ကြီးကို စမ်းမိလိုက်သည်။ မသီတာဖင်ကြီး ဆိုတာ သိလိုက်တော့ လီးက ချက်ချင်းမာလာသည်။ သူဝတ်လာသည့် လုံခြည်နှင့် ရှပ်အကျႌကို ချွတ်ကာ ခြင်ထောင်မပြီး အပြင်ဘက် လွှတ်ချလိုက်သည်။ နောက်တော့ ခုန စမ်းမိသည့် မသီတာ ဖင်ကြီးဆီ လက်ပြန်ထားလိုက်သည်။ မသီတာ ဖင်ကြီးမှာ အေးစက်နေသည်။ ခုနလေးက မှ ရေချိုးထားသဖြင့် လည်းဖြစ်သည်။ သန့်ဇော်လင်း လက်ဖဝါးကြီးဖြင့် မသီတာ ဖင်လုံးကြီးကို ပွတ်သပ်ရင်းကမှ တချက်တချက် ဆုပ်ညှစ်ပေးလိုက်သေးသည်။ မသီတာ စိတ်ထဲကတော့ ဒီကောင်လေး ဘာတွေ လျှောက်လုပ်နေတာလဲ ဟိုကိစ္စ တခါတည်းတန်း လုပ်လိုက်တာ မဟုတ်ဘူးဟုတွေးနေသည်။ သူမ စိတ်ထဲမှာ ဟိုကိစ္စ ကို မြန်မြန်ပြီး မြန်မြန်အေး ဖြစ်စေချင်လှပြီ။ အလုပ်သဘော ပဲ၊ ဘာမှ စိတ်ခံစားမှု မပါစေရ၊ အာရုံမခံစားဘူး ဟု တွေးထားသော် လည်း မိမိ မတ်ကလေး နှင့် နှစ်ယောက်ထဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ဆိုသည့် အသိက ပင် မသီတာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အရည်ကြည်တို့ စိုလာစေလေပြီ။

သန့်ဇော်လင်းက မသီတာထမိန်ခါး လျှော့ရဲရဲ ဖြစ်နေသည်ကို စမ်းမိသဖြင့် ခြေသလုံးနား ထမိန်အနားတွေကို စုကာ အောက်သို့ ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ ရုတ်တရက်မို့ မသီတာ အငိုက်မိသွားသည်။ သူမ ထမိန်စကို လိုက်ဖမ်းတော်လည်းမမှီတော့။ သူမ ထင်တာက ကိုမြင့်အောင် လုပ်သလိုပင် ထမိန်လှန်ပြီးတော့ လုပ်လိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်ထားခဲ့သည်။ အဲလိုကြီး လုံးလုံး ကိုယ်ပေါ်မရှိတော့မနေတတ်တော့။ သို့ပေမဲ့ ကိုမြင့်အောင် ပြောထားသလို ပင် အသံမထွက်ပဲ ငြိမ်နေလိုက်ရသည်။ သန့်ဇော်လင်း လက်ဖဝါးတွေက သူမပေါင်လုံး ကြီးတွေပေါ် ပွတ်သတ်လာတော့ မသီတာ ကြက်သည်းမွှေးညှင်းများ ပင်ထောင်ထချင်လာ သည်။ ဘယ်ဘက်သို့ စောင်းအပ်နေသော မသီတာ၏ ညာဖက်ပေါင်လုံးကို ကိုင်ကာ ဆွဲလှည့်လိုက်တော့ မသီတာတယောက် ပက်လက်ကလေး ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။ သူမ ပေါင်နှစ်လုံးကို အသာကား၍ ထိုကြားသို့ သန့်ဇော်လင်း ဝင်ထိုင်လိုက်တာ သိရတော့ မသီတာ က ဇာတ်လမ်းစတော့မည်ဟု တွက်ထားလိုက်ပြီး အသက်ကို အောင့်ထားလိုက်မိသည်။ လီးကြီး သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လာမည့်အချိန်ကို စောင့်နေလေသည်။

သနျ့ဇောျလငျး က သူတခြိနျလုံး မသိမသာ ခိုးကွညျ့ရငျး မှနျးခဲ့ရသညျ့ မသီတာ ဖငျကွီးကို ထမိနျအသား ပါးပါး ပေါျမှ အားရပါးရ ကြနေပျအောငျ ကိုငျတှယျပွီးမှ ထမိနျကို ဆှဲခြှတျခလြိုကျကာ ခွငျထောငျ အပွငျဘကျ ပွစျခလြိုကျသညျ။ မသီတာ ပေါငျကွီး နှစျလုံးကွားမှာ ဝငျပွီး ဒူးထောကျလိုကျာ ပေါငျအတှငျးသားလေးမြားကို ကိုငျရငျး ပေါငျနှစျဖကျကို ထပျဖွဲလိုကျသညျ။ မသီတာ အသားလေး တှေ တုံရီနတောကို သူ့လကျတှကေ ခံစားသိနရေသညျ။ သူ့မကြျနှာကို မသီတာ ပေါငျခှဆုံ နားသို့ မှနျးပွီးငုံ့လာလိုကျရာ အနားရောကျတော့ သနပျခါးနံ့၊ ခြှေးနံ့ ၊ စောကျဖုတျနံ့ တို့က ညို့တို့တို့ကလေး ရလာသညျ။ မသီတာ က ရမေိုးခြိုးပွီး သနပျခါးကို ခွဆေုံးခေါငျးဆုံး လိမျးထားလို့လဲ ဖွစျသညျ။ နောကျတော့ မှောငျထဲမှာ သူ့မေးစေ့က ဖောငျးဖောငျးအိအိ စိုတိုတိုလေး ကို သှားထိမိရာ မသီတာစောကျဖုတျမှနျးသိလိုကျရသညျ။ ထို့ကွောငျ့ မကြျနှာကို အသာအောကျလြှောလိုကျတော့ သူ့ပါးစပျနှငျ့ မသီတာ စောကျဖုတျက ကှကျတိ ဖွစျသှားတော့သညျ။ မသီတာ ဆီက အိကနဲ အသံထှကျလာခဲ့ပွီး အသကျရှုသံပွငျးပွငျး ထှကျလာတော့သညျ။ အသကျကို အောာငျ့ထားသညျမှာ ကွာခဲ့သညျ့ အပွငျ စောကျဖုတျတညျ့တညျ့ကို စိုစိုစှတျစှတျ နူးနူးညံ့ညံ့ပူပူနှေးနှေး အရာတခု လာထိသဖွငျ့ မခံနိုငျတော့ပဲ အသကျကို အတငျး မဝတဝ ထရူလိုကျရ၍ ဖွစျသညျ။ သနျ့ဇောျလငျး လြှာကွီး သူမ စောကျဖုတျနူတျခမျးတှကေို သိမျးရကျ ရငျးမှ စောကျဖုတျအတှငျးသားလေး မြားထိသညျထိ ထိုးသှငျးလာတော့ မသီတာ ခမွာ အသံမထှကျမိအောငျ အောကျနူတျခမျးကို ကျိုကျထားရငျး့ လကျတှကေ အိပျယာခငျးတှကေို ဆှဲဆုပျကိုငျထားမိလသေညျ။ မသီတာ စိတျထဲ မှ လညျး ဒါတှေ မပါဘူးလေ၊ ကလေးရဖို့ ဟာပဲ ဟိုဟာကို တိုကျရိုကျလုပျတော့လဟေု ပွောနမေိသညျ။ သို့သောျ ကိုမွငျ့အောငျက စကားမပွောနှငျ့ ဆို၍ စိတျကို ထိနျးခြူပျကာ သနျ့ဇောျလငျး ပွုသမြှကို တငျးခံနလေသေညျ။

သန့်ဖော်လင်းက မသီတာ ဖင်ကြီးအောက်သို့ သူ့လက်ဖဝါးများကို ထိုးထည့်ကာ မသီတာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို သူ့ပါးစပ်နားဆွဲကပ်ရင်း လျှာကို ရှည်နိုင်သမျှ အရှည်ထုတ်ကာ စောက်ခေါင်းအသားလေးများကို ထိုးရက်နေပြန်သည်။ မသီတာ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အမွှေးအမြှင် မရှိပြောင်ချောနေသဖြင့် ရိပ်ပြီးကာစ လား ဖယောင်းနဲ့ ပဲ ထရိမန့် လုပ်ထားသလား သူမသိပေမဲ့ ရက်လို့ တော့ အလွန်ကောင်းနေပေသည်။ သန့်ဇော်လင်း ၏ အတွေ့အကြုံ များလှသော လျှာထိပ်က မသီတာ စောက်စေ့လေးကို ထိုးမွ လိုက်တော့ မသီတာ ခမြာ တအိအိ ဖြင့် ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးကာ လူးလွန့် နေရှာလေသည်။ စိတ်ထဲမှာတော့ ငါ့နယ် ရှက်လိုက်တာ ဒီလောက် လူးလွန့် နေမှတော့ ဇော်ဇော် က ငါနိုးနေတာ သိတော့မှာပေါ့။ ဟု အစကတည်းက မဖြစ်နိုင်သည့် ကိုမြင့်အောင် အိုင်ဒီယာကို တွေးတောနေမိလေသည်။

မသီတာ စောက်ဖုတ်ပေါ်မှာ ပါးစပ်အပ်၍ ကောင်းကောင်း လျှာကျွေးနေရင်းမှ သန့်ဇော်လင်း လက်တွေက မသီတာ ကိုယ်အထက်ပိုင်းကို နယ်ချဲ့ကာ မသီတာ အကျႌကို မှောင်ထဲ စမ်းရင်းချွတ်နေလေသည်။ ကြယ်သီးတွေ ပြုတ်သွားတော့ ဘရာဇီယာ မဝတ်ထားသည့် မသီတာ နို့ကြီးများ မှာ သန့်ဇော်လင်း လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်အောက် တဖက်တလုံးစီ ရောက်ရှိကာ ပွတ်သတ် ဆုပ်နှယ်ပေးသည့်ဒဏ်ကို အကြီးအကျယ်ခံနေရ ရှာလေသည်။ သူ့ မတ်ကလေး ၏ သူမ စောက်ပတ်ကို ရက်ကာ သူမ နို့တွေကို ဆုပ်နှယ်ပေးခြင်း ခံနေရသူ မသီတာ အဖို့တော့ လောလောဆယ် ကိုမြင့်အောင် မှာကြားထားခဲ့တာတွေ ခေါင်းထဲက ဘယ်ကို လွင့်စင်သွားပြီလည်း မသိတော့ခြေ။ သူမ လက်တွေက အလိုလို သန့်ဇော်လင်း ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကို ဆွဲရင် သူမ စောက်ဖုတ်ဖြင့် သန့်ဇော်လင်း ပါးစပ်ကို ်အတင်းဖိပွတ်ပေးနေမိတော့သည်။

မသီတာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ရက်ရတာ အားရသွားမှ သန့်ဇော်လင်းက မျက်နှာကို ကြွလိုက်ကာ မသီတာ ကိုယ်ပေါ်ကို တွားတွားတက်လာတော့သည်။ မသီတာ နံဘေး တဖက်တချက်မှာ တတောင်ထောက်ပြီး မျက်နှာနေရာကို မှန်းကာ နမ်းဖို့ ကြိုးစားလေသည်။ မသီတာက လည်း သန့်ဇော်လင်း သူမ ကိုယ်ပေါ် တွားတွားတက်လာသည်ကို သိသည်။ သူမ နို့ကြီးတွေ နှင့် သန့်ဇော်လင်း ရင်ဘတ်တို့ ဖိပွတ်မိသွားပြီး သူမ မျက်နှာနားတွင် သူမ စောက်ဖုတ်နံသင်းသင်းကို ရလိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်း သူမ ကို ကစ်ဆင်ပေးဖို့ ကြီးစား လာသည်ထင်သဖြင့် ရှက်ကာ မျက်နှာကို ဘေးဖက်လှည့်လိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်း နှာခေါင်းကြီးက သူမ ပါးပြင်ပေါ်ကို တိုက်ရိုက်ကျလာကာ ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်တာ ခံလိုက်ရသည်။ သန့်ဇော်လင်းမှာ မသီတာ ပါးပြင်မှ သနပ်ခါးနံ့ မွှေးမွှေးလေးကို ရှုူလိုက်ရသဖြင့် အမောပြေသွားသလို ဖြစ်သွားသည်။ ယခု သူ့နှာခေါင်းကြီးက မသီတာ ပါးပြင်ကို ဖိကပ်မိနေပြီမို့ မသီတာ ပါးစပ် ဘယ်နားမှာ ရှိနေပြီ ဆိုတာကိုည်းသူသိပြီ။ ညာဘက်တတောင်ကို အိပ်ယာပေါ်တွင် ထောက်ရင်းက သူ့ ဘယ်ဖက်လက်ဖြင့် မသီတာ မေးစေ့လေးကို ကိုင်ဆွဲလိုက်ရင်း မသီတာ နူတ်ခမ်းကို သူ့နူတ်ခမ်းအစုံဖြင့် ဖိကပ်လိုက်လေသည်။ မသီတာက သွားများကို စေ့ကာ နူတ်ခမ်းများကိုလည်း တင်းတင်းပေးစေ့ထားလေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက မသီတာ ၏ စေ့ထားသော နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး ကို ငုံခဲကာ သကြားလုံး စုပ်သလို အရင်စုပ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ သူ့လျှာကြီးကို မသီတာ နူတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားထဲ ရအောင် ထိုးထည့်လေသည်။ သူ့လျှာက မသီတာ နူတ်ခမ်းကြားမှ ဝင်သွားသော်လည်း မသီတာ က သွားတွေကို စေ့ထားသဖြင့် သူ့လျှာထိပ်ကလေးဖြင့် မသီတာ သွား များ သွားဖုံးလေးများကို လျှောက်တို့ ကစားနေလေသည်။ နောက် ရုတ်တရက် သူ့လက်ချောင်းထိပ်ကလေး နှစ်ဖက်ဖြင့် မသီတာ နှာခေါင်းကို အသာညှစ်ပေးလိုက်ရာ နဂိုထဲက အသက်ရူမဝတဝ ဖြစ်နေသော မသီတာ တယောက် ရုတ်တရက် ပါးစပ်ဟ ကာ အသက်ရှုမိတော့သည်။ ထိုအချိန် သူမ ပါးစပ်ထဲသို့ သန့်ဇော်လင်း လျှာကြီး တိုးဝင်လာတော့သည်။ မသီတာမှာ အခုမှ သွားစေ့လိုက်လျှင် သန့်ဇော်လင်း လျှာကို ကိုက်မိမည်စိုး သဖြင့် ပါးစပ်လေးကို အသာဟပေးထားရတော့သည်။ သန့်ဇော်လင်း လျှာက အငြိမ်မနေ သူမ လျှာကလေးကို လာပြီး ထိုးဆွ နေပြန်ရာ မသီတာက သူမ လျှာကလေးဖြင့် ပြန်တွန်းထုတ်လေသည်။ ထိုအခါ သန့်ဇော်လင်းက သူမ လျှာကလေးကို ဖမ်း စုပ်လိုက်ရာ မသီတာ ခမျာ ကြက်သည်း ကလေးများပင်ထ သွားရသည်။ ကိုမြင့်အောင် နှင့် သူမ တို့ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းဖူးသော်လည်း ထိုကဲ့သို့တော့ လျှာခြင်း ပွတ်သတ်စုပ်ယူခြင်း မခံရဘူးသေးခြေ။ ကာမ ဆန္ဒများ လည်း တက်နေချိန်မို့ သူမ သတိမထားမိ ခင်မှာပင် သန့်ဇော်လင်း နှင့် သူမ တို့ လျှာချင်းပွတ် ကာ သူ့လျှာ ကိုယ့်လျှာ အငမ်းမရ စုပ်နေမ်းနေကြလေပြီ။

သန့်ဇော်လင်းက ပါးစပ်က စုပ်နမ်းနေစဉ်မှာ ပင် သူ့ကိုယ်လုံးကို အနေအထားပြင်ပြီးသူ၏ မာတောင်နေသော လီးကြီးကို မသီတာ ပေါင်ခွဆုံကြားသို့ မှန်းကာ စမ်းထိုးကြည့်လိုက်သည်။ မသီတာ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အမွှေးအမြှင် မရှိ ပြောင်ချောနေကာ စောက်ရည်များ လည်းရွှဲ၊ သန့်ဇော်လင်း သွားရည်များနှင့် ပူးပေါင်းကာ ချောချွတ်နေသဖြင့် လီးထိပ်ဖူးက စောက်ဖုတ်အကွဲချောင်းတလျှောက် ရှော သွားပြီး စောက်စေ့ ကို ဖိထိုးမိလေသည်။

‘အွန့်”

မသီတာ ပါးစပျမှ အသံထှကျသှားရသညျ။ သနျ့ဇောျလငျးက ဖငျကို အသာကွှကာ လီးကွီးကို အနအေထားပွငျ၍ ဖိထိုးလိုကျရာ မသီတာ စောကျဖုတျထဲသို့ ဆိုကျဆိုကျမွိုကျမွိုကျ တိုးဝငျသှားတော့သညျ။ မိမိယောကျြား ကလှဲပွီး တခွား ယောကျြား အတှေ့အကွုံ မရှိရှာသော မသီတာ အဖို့ သနျ့ဇောျလငျး လီးကွီး သူမ စောကျဖုတျထဲ တိုးဝငျလာသညျမှာ ကွကျသညျး တဖငြျးဖငြျး ထအောငျပငျ ခံစားလိုကျရလသေညျ။ သူမ လကျသညျး တှကေ သနျ့ဇောျလငျး ကြောပွငျကို ကုတျခွစျတှယျဖကျလာရလသေညျ။ သနျ့ဇောျလငျးက သူ့လီးကွီးကို ဖွညျးဖွညျးခငြျး ဇိမျဆှဲကာ တရစျခငြျး တရစျခငြျး မသီတာ စောကျဖုတျထဲကို ထိုးသှငျးလာရာ မကွာခငျ အဆုံးထိ သို့ ရောကျသှားပွီး သူ့ဆီးခုံ နှငျ့ မသီတာ စောကျဖုတျတို့ ဖိကပျမိသှားလတေော့သညျ။ မသီတာ စောကျဖုတျ အတှငျးသားမြား မှာ နှေးပွီး စေးစေးလေး နသေဖွငျ့ လီးပေါျမှ အကွောပေါငျး မြားစှာ စိမျ့နအေောငျ ကောငျးနလေသေညျ။ လီးကွီးကို အဆုံးထိ သှငျးထညျ့ကာ စိမျထားပွီးမှ ဖွညျးဖွညျးခငြျး ပွနျဆှဲထုတျလာရာ ကြှတျလှတျပွုတျထှကျာနီး တှငျ မသီတာမှာ ရငျထဲ ဟာကနဲ ဖွစျသှားပွီး သနျ့ဇောျလငျး လီးကွီး ကြှတျသှားမညျ စိုးသဖွငျ့ သူမဖငျကွီးကိုလညျး ကွှပေးကာ သနျ့ဇောျလငျးကို လညျး အတငျး ဆှဲဖကျထားလသေညျ။ သနျ့ဇောျလငျးက လညျး မသီတာ စောကျဖုတျထဲ မှ လီးကွီးကို ကြှတျထှကျကာနီးအထိ ဆှဲထုတျပွီး မှ အားပွငျးပွငျးဖွငျ့ ပွနျဆောငျ့ လိုးခလြိုကျလသေညျ။ မသီတာတယောကျ။ အားး ကနဲ အသံထှကျ ငွီး မိလသေညျ။

နောက်တော့ သန့်ဇော်လင်းက မသီတာ ဂျိုင်းအောက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို လျိုကာ မသီတာ ပုခုံး နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကာ အားကုန် ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာ လိုးတော့သည်။ မသီတာလည်း ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် သန့်ဇော်လင်းကို ဖက်တွယ်ကာ သူမ ဖင်ကြီး ကို ကော့ကာ ကော့ကာ အလိုးခံလေတော့သည်။

“ဖွတ်…ဖတ်……စွတ်…ဖတ်..”

“အ…အိ…..အီးးး…”

“ဖွတ် ဖွတ်.. ဖတ်..ဖတ်..”

သန့် ဇော်လင်း မှာ တီဝင်း ၊ အန်တီနီလာ တို့ နှင့် အတွေ့အကြုံတွေ အများကြီး ရှီလာခဲ့သူမို့ မသီတာ ကို ကိုင်ထိန်းကာ ပုံမှန်လေး ဆောင့်လိုးပေးရင်း တတ်နိုင်သလောက် မပြီးအောင်၊ ထိန်း လိုးနေလေသည်။ မသီတာ ကတော့ မိမိ မတ်ကလေးက ပညာသားပါပါ လိုးနေတာကို ခံကောင်းရင်း စိတ်က လည်း တအားထန်လာတာမို့ မကြာခင်မှာပင် ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းကာ သန့်ဇော်လင်းကို ဖက်၍ တချီ ပြီးရရှာသည်။ ပါးစပ်မှ လည်း အသံထွက်ကာ ငြီးငြူနေရှာသည်။ မသီတာ ကိုယ်လုံး တောင့်တင်းပြီး သူ့ကို လည်း အတင်းဖက်တွယ်ထားခြင်း ကြောင့် သန့်ဇော်လင်း မှာ သူ့လီးကြီးကို မသီတာ စောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်ထားရင်း ခနနားနေလိုက်သည်။
မသီတာ ၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အသား နုလေးများက သူ့လီးကြီးကို ဖွဖွ ဆုပ်ပေးသလို ညှစ်နေတာကို ခံစားနေပြီး မသီတာ ငြိမ်ကြသွားမှ၊ မသီတာ နားရွက်လေးကို အသာ ဖွဖွလေး ကိုက်ရင်း တိုးတိုးလေး၊

“မမ ပြီးသွားတာလား”

ဟုမေးလိုက်သည်။ မသီတာမှာ စကားမပြောရဲသေးသဖြင့် ခေါင်းလေးကိုသာ ငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး နောက်မှ မှောင်ထဲမှာ သူမြင်ရမှာ မဟုတ်ဘူးလေဟု တွေးမိပြီး တိုးတိုးလေး၊

“အင်း”

ဟု ဖြေလိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်းက၊

“မမ ပုံစံပြောင်းရအောင် မှောက်ပြီး ဖင်ထောင်ပေးပါလား”

မသီတာ ရှက်သလို ဖြစ်သွားပြီး၊

“အိုကွာ ဇော်ဇော် ကလည်း ဟိုဟာ ဖြစ်အောင် လုပ်ရတာပဲ ဒီတိုင်းပဲ လုပ်လေကွာ ၊ ဇော်ဇော် မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား”

“ဟုတ်ပါတယ် မမ ရယ် ဟိုဟာ ဖြစ်အောင် လုပ်ရတာပါပဲ၊ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် ညှောင်းလို့လေ အာ့တာကြောင့်ပါ”

အခန်း ၈။

မသီတာမှာ မငြင်းဆန်နိုင်တော့ အဓိက က သန့်ဇော်လင်း သုတ်ရည်တွေ သူမ သားအိမ်ထဲ ရောက်ဖို့ ပင်မဟုတ်ပါလား၊ အခုတော့ သူမ ကသာ ကာမ အရသာ ကို အဆုံးစွန် ရောက် အရသာ ခံစားလိုက် ရပြီး သန့်ဇော်လင်းက မပြီးသေး၊ သန့်ဇော်လင်း သုတ်မထွက်သေး ဆိုတော့ သူတို့ ကိစ္စ က မပြတ်သေးဘူး ဆိုတသဘောပေါက်သည်။

မသီတာက မှောင်ထဲမှာ ပဲ ကိုယ်လုံးလေးကို လှိမ့်ကာ မှောက်လိုက်ပြီးမှ ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်လိုက်လေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက သူမ ဖင်အနောက်ဖက်ကို သွားကာ လက်ဖြင့် ပေါင်နှစ်လုံးကြားကို စမ်းလေသည်။ စောက်ရည်တွေ ဖြင့် ပေပွနေသော သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို သူ့လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်ခြေလိုက်ရာ မသီတာ ခမြာ အီးကနဲ ငြီးမိလေသည်။ သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးက ခုနလေးကမှ ပြီးပြီးကာစ မို့ စန်းစန်းတင့် ဖြစ်နေသည်မဟုတ်လား။ စိတ်ထဲကလည်း ဒီကောင်လေး မရွံမရှာ အရည်တွေနဲ့ ပေပွနေတဲ့ဟာကို ဟု တွေးနေမိသည်။ အို ကောင်ကလေး အစေ့ကို လာဆွနေပြန်ပါပြီ ဒုက္ခပါပဲ။ မသီတာ ဖင်ကြီး တရမ်းရမ်း ဖြစ်လာရသည်။ ကာမ ဆန္ဒတွေက ပြန်ထချင်ချင် ဖြစ်လာရသည်။

သန့်ဇော်လင်းက မသီတာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ လက်လျိုကာ စောက်စေ့လေးကို လက်ထိပ်ဖြင့် ဖိပွတ်ကစား ပေးနေရင်းက မသီတာ ခါး နှင့် ကျောရိုးလေး တလျှောက်ကို သူ့နူတ်ခမ်းလေးဖြင့် နမ်းလိုက် လျှာဖြင့် ရက်လိုက် လုပ်ပေးနေရာ မသီတာ မှာ တွန့်လိ်မ် တွန့်လိမ်ဖြစ်နေရလေသည်။ မသီတာ စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း ပွစေ့ပွစေ့ဖြင့် စောက်ရည်လေးတွေ စိမ့်နေရပြီလေ။

သန့်ဇော်လင်း ကိုယ်ကို ပြန်မတ်လိုက်ပြီး လက်တဖက်က မသီတာ စောက်ဖုတ်ကို စမ်းကာ နောက်တဖက်က သူလီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့သွင်းလိုက်သည်။ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်နေသော မသီတာ တယောက် သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ တွန်းထိုး ဝင်လာသော လီးကြီးကြောင့် အ ကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။ လီးကြီးက သူမ စောက်ခေါင်း နံရံတွေကို ပွတ်တွန်းသွားလိုက်တာ သူမ ကို အရသာ ကောင်ကောင်းပေးနေလေသည်။ သန့်ဇော်လင်း မှာ လက်တဖက်ကခါးမှ သိုင်းဖက်ကာ ပေါင်အရှေ့မှနေ၍ မသီတာ စောက်စေ့လေးကို ပွတ်သတ်ပေးနေရင်းက လီးကြီးကို စပြီး အဝင်အထွက်လုပ်လေသည်။ မသီတာမှာ အရသာ နှစ်ခုကို တပြိုင်ထဲ ခံစားနေရတော့ မခံနိုင်ခြေ။ ပါးစပ်မှ တအီးအီးအသံထွက် ငြီးရင်း ဖင်ကြီးကို ခါရမ်း ပြန်ကော့ ပေးနေလေသည်။ မသီတာ ဖင်ကြီး စက်ဝိုင်းပုံ ရမ်းနေမှုကြောင့် သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကလည်း စောက်ခေါင်းနံရံထဲ ဟိုထိုး ဒီထိုး ဖြင့် ဒစ်ဖူး ကို အရသာကောင်းများ ပေးနေလေသည်။

သန့်ဇော်လင်းမှာ လီးကြီးကို အဝင်အထွက် ပုံမှန်လုပ်နေရာက အရှိန်ရလာတော့ စောက်စေ့ပွတ်နေသော လက်ကို လွတ်ကာ မသီတာ၏ ပေါင်အရင်း တွေကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေပေတော့ရာ မသီတာ ဖင်ကြီး များနှင့် သူ့ပေါင်ခြံ ရိုက်ခတ်သည့် တဖတ်ဖတ် အသံ က ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်နေတော့သည်။ မသီတာ မှာလည်း ကောင်းလွန်း လှ သည့် အလိုးအဆောင့်များကြောင့် သူမ ကိုယ်သူမ ဘာလုပ်နေမှန်းကို မေ့နေပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကာကော့ကာ အလိုးခံနေတော့သည်။

“အား မမ ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ်”

“အင်းအင်း ပြီးးးပြီးးးးလိုက်လေ…..”

မသီတာ အသံတို့မှာ လည်း ဗလုံးဗဖွေး ဖြစ်နေလေပြီ။

“ဖြွတ်…ဖတ်…ဖွတ်…ဖတ်…ဖုတ်…ဖုတ်…ဖုတ်…”

“အားးးးးးးး”

သန့်ဇော်လင်း လီးထိပ် ပူကနဲ ဖြင့် သုတ်ရည်များ မသီတာ စောက်ခေါင်းထဲသို့ နွေးကနဲ နွေးကနဲ ခံစားမိလောက်အောင်ပင် ပန်းထွက်လာကြတော့သည်။ မသီတာ မှာလည်း တပြိုင်ထဲ လိုလို ပြီးသွားတာကြောင့် သူမ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေ က ရှုံ့ကာ ပွကာ ဖြင့် သုတ်ရည်များကို စုပ်ယူနေသလို အလိုလို ဖြစ်နေလေတော့သည်။

သန့်ဇော်လင်းမှာ သူ့လီးကြီး မသီတာ စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ သွင်းထားလျှက်က ဆွဲမထုတ်သေးပဲ စိမ်ထားကာ မသီတာ ကျောပေါ်တွင် မှောက်ရက်နားနေလေသည်။ မသီတာက သန့်ဇော်လင်း လီးကြီး သုတ်ပန်းလွှတ်တာ ရပ်သွားမှ၊

“ဇော်ဇော် ခနဖယ်အုံး”

ဟုပြောသဖြင့် သန့်ဇော်လင်းက သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး မသီတာဘေးတွင် ပက်လက်လှဲချလိုက်ကာ အမောဖြေနေတော့သည်။ မသီတာက ပက်လက်ပြန်လှန်ပြီး ခေါင်းအုံးတလုံးကို ဆွဲကာ သူမ ဖင်အောက်ကို ခုလိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှ သန့်ဇော်လင်း သုတ်ရည်များ ပြန်ထွက်မကျပဲ သူမ သားအိမ်ထဲသို့ စီးဝင်နိုင်အောင်ဖြစ်လေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက၊

“မမ ကျွန်တော် သေးသွားပေါက်အုံးမယ်”

“အေးအေး”

သန့်ဇော်လင်း က အိပ်ခန်းတခါးဖွင့်ကာ မှောင်ထဲ စမ်းတဝါးဝါးဖြင့် နောက်ဖေးဘက်သွားလေသည်။ တကယ်တော့လည်း အခန်းအပြင်ဘက်မှာက အဲလောက်မမှောင်ပေ။ ဝရံတာ အပြင်ဘက်ထွက်သည့် တံခါးကို ပိတ်ထားသော်လည်း အပေါ်ပိုင်းမှ မှန်ချပ်များ ရှိသဖြင့် လမ်းမှ သီတင်းကျွတ်မီးရောင်များမှာ ထိုမှန်များမှ တဆင့် တိုးဝင်လာသဖြင့် မှုံဝါးဝါးတော့ မြင်နေရသေးသည်။

သန့်ဇော်လင်း သေးပေါက်၊ လီးကို ရေဆေး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးတော့ ဘိုက်ဆာလာသည်။ မီးဖိုထဲ ဟိုလှန်ဒီလှော ဖြင့် စားစရာရှာလေသည်။ ထမင်းအိုးထဲမှာ ထမင်း တဝက်လောက်ကျန်တာကလွဲလို့ တခြား ဘာမှ စားစရာ မရှိခြေ။ သို့ဖြင့် မီးဖို မီးများပြန်ပိတ်ပြီး မသီတာ ရှိရာ အိပ်ခန်းဖက်သို့ ပြန်လာခဲ့လေသည်။ ကုတင်ပေါ်သို့တက်ကာ မသီတာ ဘေး တက်လှဲလိုက်ရင်းက၊

“မမ တို့ မှာ ဘာမှ စားစရာ မကျန်တော့ဘူးလား၊ ကျွန်တော် ဘိုက်ဆာလာလို့”

ဟု ပြောလိုက်လေသည်။ မသီတာက ၊

“အင်း ငါထင်သားပဲ မီးဖိုထဲက အိုးခွက်လှန်သံကြားပါတယ်လို့၊ အင်း ခနလေး ငါလုပ်ပေးမယ်”

ဟု ပြောလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်လေသည်။ နောက်မှ သူမ အောက်ပိုင်းမှာ ထမိန်မရှိတာ သတိရပြီး ကြမ်းပေါ်မှာလည်း အဝတ်စလိုလို တက်နင်းမိသဖြင့် စမ်းလိုက်ရာ ထမိန်ဖြစ်နေရာ ကောက်ယူဝတ်လိုက်လေသည်။ သူမ စိတ်ထဲမှာ လောလောဆယ်တော့ ဘာမှ မရှိတော့၊ ခါတိုင်းလည်း ဇော်ဇော်က အိမ်လာပြီး ဆာတယ်ဟု ပြောလျှင် တခုခု လုပ်ပေးနေကြမို့ အမကြီး စိတ်ပဲ ရှိသည်။ နောက်ဖေးဘက် မီးဖိုချောင်ဖက်ဝင်လိုက်ကာ မီးများ ဖွင့်လိုက်သည်။နောက်တော့ ကြက်ဥ သုံးလုံးလောက် ကျော်၊ ငါးခြောက်ဖုတ်ကလေး ထုတ် ဆီဆမ်းလိုက်သည်။ နောက်တော့ ငံပြာရည် ခွက်လေးတခုထဲထည့် သခွားသီးလေး လှီးလိုက်သည်။ ထိုစဉ်မှာပင် ကြက်ဥကျော်အနံ့ သင်းပျံ့လှသဖြင့် မီးဖိုထဲသို့ သန့်ဇော်လင်းတယောက် ရောက်လာလေသည်။

“ဟား မွှေးလိုက်တာ ဘိုက်က မနေနိုင်တော့ ဘူး ဗျာ စားတော့မယ်”

“စားပါတော် နင်စားဖို့ပဲ ငါလုပ်ပေးထားတာ”

“ဟေး အာ့တာကြောင့် ငါ့မရီးကို ချစ်ရတာ ပြွတ်စ်ပြွတ်စ်”

သန့်ဇော်လင်း က မသီတာ ကို ဖက်ကာ ပါးပြင်ကို နမ်းလိုက်သည်။ မသီတာမှာ ယခု မှ သူမ နှင့် သန့်ဇော်လင်းတို့ အမှောင်ခန်းထဲ လိုးခဲ့ကြတာ ပြန်သတိရပြီး မျက်နှာတခုလုံး နီမြန်းသွားသည်။

“အို ကွာ စားမှာ စားစမ်းပါ”

“သန့်ဇော်လင်းအတွက် တပန်းကန် သူမ အတွက် တပန်းကန်ပြင်ထားသည်မို့ နှစ်ယောက် အတူထိုင်စားလိုက်ကြသည်။ သန့်ဇော်လင်း မှာ စားရင်း သောက်ရင်း မသီတာကို တချက်တချက် အကဲခပ်သလို ကြည့်မိသည်။ မသီတာကတော့ ခေါင်းကို ငုံ့ကာ စားသောက်နေလေသည်။

စားသောက်ပြီးတော့ မသီတာက ပုဂံများကို ယူပြီး ဆေးကြော ကာ သိမ်းဆည်း နေတာကို သန့်ဇော်လင်း တယောက် ထိုင်ကြည့်နေမိသည်။ အတွင်းခံ တွေ ဘာမှ မဝတ်ထားလို့ ထမိန်အသားပါးပါး အောက်မှာ ဖင်ကြီးက တုန်တုန်၊ ဘရာဇီယာ မဝတ်ထားလို့ နို့ကြီးတွေက ခုန်ခုန်။ ခုန တုန်းက ဖင်ဘူးတောင်းထောင်တီး လိုက်ရတာ အဲဒီဖင်ကြီးက ငါ့ပေါင်ခြံ မှာ အိနေတာပဲ ဟု တွေးရင်း လီးက မာလာပြန်သည်။

မသီတာ က သိမ်းဆည်းပြီးသွားလို့ စိတ်မလုံသလို ဖြစ်လာလို့ နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့တကိုယ်လုံးကို ရမက်ခိုးဝေဝေ နဲ့ ကြည့်နေသည့် သန့်ဇော်လင်းကို တွေ့ရတော့ ရှက်သွားသည်။

“ဟဲ့ ကောင်လေး ဘာကြည့်နေတာ လဲ နာဘူးလေး”

“ဟာ မမ က ကျွန်တော့်ကို ကြက်ဥ လာကျွေးတာကိုးဗျ”

ဟု သန့်ဇော်လင်း က ပြန်နောက်လိုက်ရာ၊ မသီတာ က သန့်ဇော်လင်း နားကို လျှောက်လာပြီး ခေါင်းကို လှမ်းခေါက်လိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်း က မသီတာ လက်ကို လှမ်းဆွဲ လိုက်ရာ မသီတာ မှာ သန့်ဇော်လင်း ရင်ခွင်ထဲ သို့ ယိုင်ကျလာလေသည်။ သန့်ဇော်လင်း လက်တဖက်က မသီတာ ခါးလေးကို ဖက်ထားရင်းက နောက်တဖက်က မသီတာ နို့ တလုံးကို အကျႌပေါ် မှ ပင် အုပ်ကိုင်ပြီး ညှစ်လိုက်ရာ မသီတာက ထိုလက်ကို ဖမ်းဆုပ်ထားပြီး၊

“လွှတ်ကွာ ဇော်ဇော် မလုပ်နဲ့”

ဟု ပြောပြီး မော့ကြည့်လိုက်ရာ သူမ ကို ငုံ့ကြည့်နေသော သန့်ဇော်လင်းက သူမ နူတ်ခမ်းလေးကို ငုံစုပ်ကာ နမ်းလိုက်လေသည်။ အခန်းထဲက မှောင်ထဲမှာ တယောက်မျက်နှာ တယောက် မမြင်ရပဲ နမ်းစုပ်ခဲ့ဘူးတာမို့ ရုတ်တရက် မေ့ကာ ပြန်စုပ် မိလိုက်တာ မသီတာ ၏ အမှားပင်။ ခုတော့ နောက်ကျ သွားလေပြီ။ သန့်ဇော်လင်း ၏ ကျွမ်းကျင်သော အနမ်း တွေ အောက်မှာ မသီတာ တယောက် နစ်မြောပါသွားရလေပြီ။ ခနနေလို့ သန့်ဇော်လင်း က နူတ်ခမ်းချင်းခွာ လိုက်တော့မှ မသီတာ တယောက် သန့်ဇော်လင်း ရင်ခွင်မှာ မှီကာသူ့လည်ပင်းကို ခိုတွဲရင်း အသက်ဝအောင် ရူနေရတော့သည်။ သန့်ဇော်လင်း လက်တွေက တော့ မသီတာ နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နှယ် နေပေးနေလေသည်။

“ဇော်ဇော်ရယ် မကောင်းဘူးထင်တယ်နော်၊ မမ တို့ မှောင်ထဲမှာ ပဲ နေကြရမှာလေ”

“မမ ကလည်း အာလိုပဲ ပြောကြတာပေါ့။ ကျန်တာကတော့ မမ နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ ပရိုက်ဗိတ်လေ။ စီးခရက်ပေါ့”

သန့်ဇော်လင်းက ပြောနေရင်းက မသီတာ ပေါင်ခွဆုံ ကို လက်ဖဝါးဖြင့် ပင့်ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ထမိန်ပေါ်မှ ပင် ပွတ်ပေးနေပြန်ရာ မသီတာ တယောက် ဒူးတွေပင် ညွှတ်ခွေချင်လောက်အောင် အားအင် ကုန်ခမ်းသလို ဖြစ်နေရလေသည်။သူမ ရမက်ဆန္ဒတွေက လည်း ထကြွလာရပြန်ပါပြီ။ သူမ ကိုမြင်အောင် နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာစ တုန်းကလို ပြန်လည်ခံစားနေရသည်။ အလိုးခံပြီးရင်း အလိုးခံချင်နေတော့တာပဲ။ မသီတာ အသံတိုးတိုးလေးဖြင့်။

“အခန်းထဲ ပြန်သွားရအောင် ဇော်ဇော် ရယ်”

ဟုအားတင်းကာ ပြောလိုက်ရှာသည်။ သန့်ဇော်လင်းက မသီတာကို ခါးကလေးဖက်ရင်းဖြင့် သူမတို့ အိပ်ခန်းရှိရာသို့ ခေါ်လာခဲ့ရင်း လမ်းမှာ မီးဖိုမီးကို ပိတ်ခဲ့လိုက်သည်။ နောက်တော့ အလင်းရောင် ဝိုးတဝါး အမှောင်ထဲမှာ လမ်းလျှောက်လာရင်း အခန်းထဲသို့ ရောက်လေသည်။ ကုတင်ရှိရာသို့ စမ်းသွားကြရင်းက မှောင်ထဲမှာပင် ကုတင်ပေါ်သို့ ခြင်ထောင်လှန်ရင်း တက်ကြသည်။ နောက်တော့ တယောက်နှင့် တယောက် ရမက်ထန်သော အနမ်းတွေ ဖြင့် နူတ်ခမ်းချင်း နမ်းစုပ် လျှာခြင်း ပွတ်သတ်ပေးရင်းက တယောက် အဝတ်အစား များကို တယောက် ချွတ်ပေးကာ ကုတင်အောက်သို့ ပြစ်ချလိုက်ကြလေသည်။ မသီတာ နို့ကြီးများ က သန့်ဇော်လင်း ရင်ဘတ်ကို ဖိကပ်နေပြီး မာတောင်နေသော နို့သိးခေါင်းလေးတွေက သန့်ဇော်လင်း ရင်ဘတ်ကို ပွတ်တိုက်နေရာ သန့်ဇော်လင်းမှာ ကြက်သည်းတောင်ထမိလေသည်။ သူ့လီးကြီးက လည်း မသီတာ ပေါင်သားများ ကို ပွတ်တိုက်ရင်းက မသီတာ ပေါင်ခွဆုံမှ စိုတိုတို စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်းကို ထိုးမိလေသည်။

သန့်ဇော်လင်း ၏လီးမာမာ နွေးနွေးကြီးက သူမ ပေါင်တွင်းသားတွေကို ပွတ်နေပြီး လီးထိပ်က သူမ စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းကို လာထိုးခွဲတော့ မသီတာ ပါးစပ်မှ အိ ကနဲ အသံထွက်မိလေသည်။ သန့်ဇော်လင်း လိုး၍လွယ်အောင် သူမ ပေါင်နှစ်လုံး ကို ကားပေးလိုက်ပြီး သန့်ဇော်လင်း ပေါင်တွေကို သူမ ဖနှောင့် ဖြင့် ပြန်ချိန်တွယ်ထားလိုက်လေသည်။ သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးက မသီတာ စောက်ဖုတ်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးဝင်သွားရာ နှစ်ယောက်စလုံး အကြောတွေ စိမ့်နေအောင် ခံစားလိုက်ရလေသည်။

“မမ ကောင်းလားဟင်”

သန့်ဇော်လင်း ကလီးကြီးကို မသီတာ အဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ သွင်းစိမ်ထားရင်းက မသီတာ နား နားကပ်ကာ တိုးတိုးလေးမေးလိုက်သည်။ မသီတာက သန့်ဇော်လင်း လက်မောင်းကို ဆွဲဆိပ်လိုက်ရင်း၊

“ဟေး တို့ တွေ တယောက်နဲ့ တယောက် စကားမပြောရဘူးလို့ နင့်ကိုကြီး ပြောထားတယ်လေ၊ ဘယ်လို ဖြစ်နေတာတုန်း”

“ဟာ မမ ကလည်း ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ထဲ သိတဲ့ ကိစ္စကို ဘယ်သူ့ သွားပြောမှာ မို့လို့လဲ”

“အိုကွာ မမ က ကိုကို့ ကို သစ္စာဖေါက်သလို ခံစားနေရတယ်ကွ၊ ကိုကို ကမမ ကို ချစ်လွန်းလို့ သူ့ခမြာ ကြံ ရတာပါ၊ မမ တို့ လည်း ဒီည က နောက်ဆုံးပါပဲ နောက်လုပ်စာ မလိုတော့ဘူးလေ”

“မမ ကလည်း ဒီတခေါက်နဲ့ ဘိုက်မကြီးရင် နောက်တခါလည်း အဲလိုပဲ ချိန်းလိုးရအုံးမှာပေါ့ဗျ”

“ဟယ် ပါးစပ်ကြမ်းလိုက်တာ တော်ပြီ သွား ကိုကို နဲ့ တိုင်ပြောမယ် နင် စည်းကမ်းဖေါက်တယ်လို့၊ ငါ ဒီတခါ ကိုယ်ဝန် မရရင်လည်း ဒိပြင်လူ နဲ့ ချိန်းပေးလို့ ကိုကို့ ညီနဲ့ မလုပ်တော့ဘူးလို့ ပြောလိုက်မယ် ဟွန့်”

မသီတာ တကယ်ပြောမယ် မဟုတ်မှန်း သန့်ဇော်လင်း သိပါသည်။ သို့သော်လည်း သူ့အကြံ နှင့် သူမို့၊ မသီတာ ကို စပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးရင်းက၊

“မလုပ်ပါနဲ့ မမ ရယ် ကိုကို့ ကို မပြောပါနဲ့၊ နောက်တခါလည်း ကျွန်တော့်ကို ပဲ ခေါ်ပါ”

ဟု ပြောလေရာ မသီတာက၊

“အာ့ဆို စကားရှည်မနေနဲ့တော့ ခလေးရအောင်ပဲ မြန်မြန်လုပ်ပေးတော့”

ဟု ပြောလေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက မသီတာကို အရှိန်ပြင်းပြင်းလေး ဖြင့် အချက် ၂ဝခန့် ဆောင့်အပြီးတွင် မသီတာမှာ တဟင်းဟင်း ငြီးငြူရင်း အရှိန်တက်လာလေသည်။ သန့်ဇော်လင်း က လီးကို အောက်ကနေ ပင့်ကော်လိုးသည့် ပုံစံဆောင့်လိုးနေခြင်းကြောင့် မသီတာ မှာ ကုတင်ခေါင်းရင်း နံရံ နှင့်ခေါင်းထိကပ်သည်အထိ ရောက်သွားရသည်။ သန့်ဇော်လင်းက သူလက်တဖက်ဖြင့် မှောင်ထဲမှာ စမ်းရင်း ကုတင်ခေါင်းရင်း တန်းလန်းကျနေသည့် မီးခလုပ်ကို နှိပ်ဖွင့်လိုက်ရာ အခန်းမှ နှစ်ပေမီးချောင်းလေး အလင်းရောင်က ဖြာကနဲ လင်းထိန်သွားလေသည်။ မသီတာက၊

“အို ဇော်ဇော် ဘာလုပ်တာလဲ ကွာ မီးဘာလို့ ဖွင့်ရတာလဲ”

ဟုပြောရင်း သူမ လက်တွေဖြင့် အိပ်ယာပေါ်မှ စောင်ဘာညာ တွေ့မလားလိုက်စမ်းလေသည်။

“ကျွန်တော့်တတောင်မှာ ဘာကြီးခုနေတာလဲလို့ပါ မမ ကလည်း ဒီအခြေအနေရောက်နေမှ တော့ တယောက်နဲ့ တယောက် ရှက်စရာလိုသေးလို့လား၊”

“ဟင့်အင်း မသိဘူးကွာ ရှက်တာက တော့ ရှက်တာပဲ”

သန့်ဇော်လင်းက တော့ သဘောကျနေသည်။ မသီတာ ၏ ကိုယ်လုံးတီးအလှကို ကောင်းကောင်းမြင်နေရရုံမက သူ့လီးကြီးကလည်း စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်နေပြီ မဟုတ်လား၊ ခတ်တည်တည်ဖြင့် မီးကို ပြန်မပိတ်တော့ပဲ၊ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ကာ ပြန်ဆောင့်ချလိုက်ရင်းက အရှိန်ယူကာ ဆောင့်လိုးနေလေတော့သည်။ မသီတာလည်း ရှက်သည်က ပိုပြီးကာမ စိတ်ကို ကြွစေသည်လားမသိ၊ အံကလေး ကြိတ်ကာ အောက်က ပြန်ကော့ပေးနေရင်း သူမ ပေါင်လုံးကြီးများဖြင့် သန့်ဇော်လင်းကို တွယ် ညှပ်ထားလေရာ မသီတာ ပြီးတော့မယ်မှန်းသိသော သန့်ဇော်လင်းက ဆောင့်လိုးသည့်အရှိန်ကို မြှင့်တင်လိုက်လေသည်။3

အခန်း ၉။

“အ အားးးးး အီး…”

မသီတာ ပြီးသွားပြီ။ စောက်ဖုတ်ထဲ မှာ ကျင်တက်သွားပြီး တကိုယ်လုံး အကြောဆွဲသလိုပင် တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ဖြစ်ကာ သန့်ဇော်လင်းကိုလည်း အတင်းဖက်ထားပြီး သူမ စောက်ခေါင်းထဲမှာ လီးကြီးကို အတင်း ဖျစ်ညှစ်ထားမိလေသည်။ သန့်ဇော်လင်း က တချက်နှစ်ချက်ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး အလိုက်သသိ လီးကြီးကို အဖုတ်ထဲ စိမ်ကာ မသီတာကို ဖက်ပေးထားလေသည်။ မသီတာ နို့ကြီးများမှာ သူ့ရင်ဘတ်တွင် ဖိကပ်နေပြီး သူ့လက်ဖဝါးတွေက မသီတာ ကျောလေးကို ပွတ်သတ်ပေးနေလေသည်။

ခနနေတော့ မသီတာ ကိုယ်လေး ပျော့ခွေသွား သည်။ မသီတာ နဖူးလေးကို အသာနမ်းလိုက်ပြီးတော့၊ သန့်ဇော်လင်းက၊

“ကောင်းလား မမ”

ဟု မေးလိုက်သည်။ မသီတာ က ဒီတခါတော့ ခေါင်းကလေး ငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ ဒီအခြေ အနေ ရောက်မှ တော့ လိမ်နေစရာလိုတော့မလား၊ ပြီးကာနီးတုန်းက သူမ ကိုယ်တိုင် မပီဝိုးဝါး အသံတွေထွက်ပြီး သန့်ဇော်လင်းကို တွယ်ဖက် ကုတ်ခြစ် ခဲ့သည် မဟုတ်ဘူးလား။ ဒီည အဖို သူမ သုံးချီ တောင်ပြီး ပြီးသွားပြီမို့ အားလည်းရ စိတ်လည်းကျေနပ် ခဲ့ရပြီ။ ထို့ကြောင့်လည်း သူမ ခေါင်းကို သန့်ဇော်လင်း ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင် မှီထားရင်း သန်ဇော်ဝင်း ခါးကို ဖက်ထားလိုက်လေသည်။ သို့သော်လည်း သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးမှာ သူမ စောက်ဖုတ်လေးထဲ မာမာ ကြီးဖြင့် အဆုံးထိ နစ်ဝင်နေသည်မို့ သန့်ဇော်လင်းကို၊

“ဇော်ဇော် မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား၊ ပြီးအောင်လုပ်လိုက်လေ၊ နို့မို့ ဘလူးဘော ဖြစ်နေအုံးမယ်”

“အင်း မမ ဒီပုံ အတိုင်း ဆိုရင်တော့ ပြီးဖို့ မလွယ်ဘူးထင်တယ် မမ ကူမှ ရမယ်”

“ဟင် ဘယ်လို ကူရမှာလဲ”

“မမ စုပ်ပေးပါလား ဟင်၊ အဲလိုမှ ပဲ ပြီးမယ်ထင်တယ်”

မသီတာ ခန တော့ တွေသွားသည်။ အင်း ဒီအဆင့်ရောက်နေမှတော့လည်း ဘာထူးတော့မှာလဲဟုတွေးရင်းက ၊

“အင်း ဒါဆိုရင် လည်း ရေသွားဆေးလိုက် မမ လုပ်ပေးမယ်”

“မမ ကဘာလုပ်ပေးမှာလဲလို့”

“ဟယ် စုပ်ပေးမယ်လို့ ပြောတာဟေ့၊ အဲလောက်တောင် ကြားချင်နေအုံး သွားသွား ငါ စိတ်မပြောင်းသွားခင်”

………………………………..

ကိုမြင့်အောင် မနက်အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သန့်ဇော်လင်း မရှိတော့ခြေ။ မသီတာ မှာအဝတ်အစား အပြည့်အစုံ နှင့် အိပ်မောကျလျှက်ရှိလေသည်။ ကိုမြင့်အောင်က မသီတာ ကောင်းကောင်းအိပ်ပျော်ပြီး အိပ်ရေးဝစေရန် အိမ်ထဲမှာ ခြေဖျားထောက် သွား၊ ပြီး အသံကို လုံနိုင်သလောက် လုံအောင် လှုပ်ရှားလေသည်။ ရေမိုးချိုးပြီး ညက လည်း ကောင်ကောင်း အိပ်မပျော်ခဲ့သဖြင့် သန့်ဇော်လင်း အတွက် အိပ်ဖို့ လုပ်ပေးထားသည့်အ ခန်းပိုလေးထဲ ဝင်လှဲရအောင် ဝင်လာခဲ့လေသည်။ သန့်ဇော်လင်း အိပ်ယာပေါ်မှာ ပွနေသည့် စောင်လေးကို အသာဖြန့်ခြုံလိုက်ရင်း လှဲလျှောင်းလိုက်ရာ အိပ်ပျော်သွားလေသည်။

“ကိုကို ..ကိုကို..”

မသီတာ အသံကြောင့် ကိုမြင့်အောင် နိုးလာလေသည်။ သူ့ကို ငုံ့ကြည့်နေသော မသီတာ ၏ သနပ်ခါး ပါးကွက်ကြားနင့် မျက်နှာလေးကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ သူ့နဖူးလေးကို နေကောင်းရဲ့လားဟု လာစမ်းလိုက်သော လက်ဖဝါးလေးက အေးစက်နေသဖြင့် ခုလေးတင် ရေချိုးထားကြောင်း သိလိုက်ရသည်။

“အော် ချစ်လေး နိုးပြီလား”

“အင်းလေ ရေတောင်ချိုးပြီးသွားပြီ။ ကိုကိုရောက်နေမှန်းမှ မသိတာ၊ ခု ဒီအခန်းက အိပ်ယာသိမ်းမလို့ ဝင်လာတော့ ကိုကို အိပ်နေတာ တွေ့ရတာ၊ ဘယ်အချိန်က ပြန်ရောက်နေတာလဲ”

“မနက်ကလေ၊ ကိုကို ပြန်ရောက်တော့ ချစ်လေး ကောင်းကောင်း အိပ်မောကျနေတာ တွေ့လို့ အိပ်ရေးဝဝ အိပ်ပါစေလေဆိုပြီး ကိုကို ဒီမှာ လာလှဲလိုက်တာ အိပ်ပျော်သွားတယ် တုံးကနဲပဲ”

“အင်း ကောင်းတယ်၊ ညက ကိုကို ကောင်းကောင်းမအိပ်ရဘူးနဲ့တူတယ်”

“အင်း အိပ်ယာအပြောင်းအလဲမို့ပါ။ဒါနဲ့ ချစ်လေး ကိစ္စရော အဆင်ပြေလား”

“အင်း ပြေတယ် ကိုကို ၊ ဒါပေမဲ့ အသေးစိတ်မမေးနဲ့တော့ ချစ်လေး ရှက်တယ်။ ကိုကို့ကိုလည်း မျက်နှာပူတယ်၊ မပြောကြေးနော် ကိုကို မွမွ”

“အင်းပါ ချစ်လေး ရယ်၊ ချစ်လေး သဘောပါပဲ၊ ဒါပေမဲ့ ကိုကို့ ညီလေးကိုလည်းကြည့်ပါအုံး”

မသီတာ မျက်နှာက ဘာဆိုလိုတာလဲတွေး နေပုံကို ရိပ်မိသဖြင့် ကိုမြင့်အောင် က ရီလိုက်ပြီး သူ့ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ပြလိုက်ကာ။

“ဒီညီလေးကို ပြောတာ လေ ချစ်လေး”

ဟုပြောလိုက်သည်။ ကိုမြင့်အောင် လီးကြီးမှာ အလံတိုင်ကြီးအလား တန်းဖြောင့်ကာ မတ်ထောင်နေလေသည်။ မသီတာက ခစ်ကနဲ ရီလိုက်ရင်း၊

“အော် သနားပါတယ်၊ အို့အို့ ကောင်လေး ၊ ချစ်လေး ပြုစုပေးရမှာပေါ့”

ဟု ပြောရင်း လီးကြီးကို သူမ လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း က နူတ်ခမ်းလေးဖြင့် ငုံ့နမ်းလိုက်လေသည်။ နောက်တော့ နူတ်ခမ်းလေး ဟကာ ဒစ်ဖူးကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။ ကိုမြင့်အောင် မှာ တညလုံး အောင်းထားရသည့် ကာမ ရမက်များကြောင့် အီးကနဲ အော်ငြီးမိလောက်အောင် အရသာတွေ့သွားရသည်။ မသီတာ ၏ နွေးထွေး စိုစွတ်သော လျှာကလေးနှင့် စုပ်အားတို့ ကြောင့် ခနလေး ဖြင့် ပြီးချင် သွားရသဖြင့် မသီတာ ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အသာ ထိန်းကိုင်ကာ ရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး၊

“အိုး နေအုံး ချစ်လေး ကိုကို ပြီးချင်နေပြီ ချစ်လေးပါးစပ်ထဲ မပြီးချင်သေးဘူးလာ ကိုကို့ ပေါ်တက်စီးပေး”

မသီတာလည်း ထမိန်ကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီး ကိုမြင့်အောင် ကိုယ်ပေါ်သို့ ခွတက်လိုက်လေသည်။ ကိုမြင့်အောင် ၏ မတ်တတ်ထောင်နေသော လီးကြီးကို သူမ စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချလိုက်သည်။

“အီးးးးးးးးးးးးးး ”

ဒီတခါ အီး ဖြစ်ရသူကတော့ မသီတာ။ ညတုန်း က မတ်တော်မောင် လူပျိုကြီး သန့်ဇော်လင်း ဖွဲကောင်းကောင်း နဲ့ လိုးသွားလိုက်တာ ဘယ်နှစ်ချီမှန်းကို မသိ သူမ ပြီးခဲ့ရတာ။ ဒါတောင် လီးလည်း စုပ်ပေးလိုက်ရသေးသည်။ သူမ နှင့် သန့်ဇော်လင်းလို့ နှစ်ယောက်စလုံး မလှုပ်ရှားနိုင်လောက်အောင် ပင်ပန်းသွားတော့ မနက် အာရုံတက်နေပြီ။ နင့်အကို ပြန်လာတော့မယ် သွားတော့ ဆိုမှ ဟုတ်ကဲ့ မမ ဟုဆိုသည်။ နင် ငါ့ ကို တခါပဲ လုပ်ပြီး ဟိုအခန်းလေး ထဲ သွားအိပ်နေတယ်လို့ ပြောနော် ဆိုတော့ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ ကလည်း ဆိုကာ မသွားခင် ကစ်ပေးပြီး မှ ထွက်သွားတာ။ သန့်ဇော်လင်း ထွက်သွား ပြီး အိမ်ရှေ့ တံခါးလိုက်ပိတ်ပြီး ပြန်ဝင်လာမှ သတိရပြီး သန့်ဇော်လင်း အိပ်ဖို့ ပေးထားတဲ့ အခန်းထဲဝင်ပြီး အိပ်ယာခင်းကို နည်းနည်းဖွထားလိုက်ရသည်။ ပြီးတော့ သူမ ကိုယ်တိုင်ပင် မဟန်နိုင်တော့ အိပ်ယာပေါ် ခေါင်းချလိုက်တာ နှင့် တုန်းကနဲ အိပ်ပျော်သွားတာ ဖြစ်သည်။ အခု တော့ အိပ်ရေးဝဝ အိပ်လိုက်ရလို့ အားလေး ပြန်ပြည့်လာသည်။ သူ့ယောက်ျား လီးကြီးတောင် နေတော့ သနားသွားပြီး ကုံးစုပ်ပေးမိသည်။ စုပ်နေရင်းနှင့် အတွေးထဲမှာ ငါ ဒီတနေ့ထဲ မှာ ညီအကို နှစ်ယောက်လီးကို စုပ်ဘူးသွားတာပါလားဟု တွေးမိကာ စောက်ရည်လေး စို လာခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း တကယ်တန်း လီးကြီးဝင်လာတော့ တညလုံး ဟိုကောင်လေး အားကုန် ဆောင့်လိုးထားသဖြင့် စောက်ဖုတ်က အရမ်းကို စန်းစန်းတင့်နေသည်။ လီးကြီးဝင်လာတော့ ကျင်ကနဲ တောင်ဖြစ်သွားရသည်။ ထို့ကြောင့် အသံထွက်ကာ ငြီးမိရင်း က အသက်အောင့်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချလိုက်ရသည်။

လီးကြီး သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ အောင် ဝင်သွားမှ စောက်ဖုတ်ထဲ အသားကျသွားအောင် အသာငြိမ်နေလိုက်ရသည်။ နောက်နည်းနည်းလေး ခံနိုင်ရည်ရှိမှ အသာကြွကာ ကြွကာ နှစ်လက်မ သုံးလက်မ လောက် ကြွကြွ ပြီး ပြန်ထိုင်ချပေးသည်။ ကိုမြင့်အောင်လည်း ဘယ်လောက်တောင် ညက အောင့်ထားရသည် မသိ ဆယ်ခါ ဆယ့်ငါးခါလောက် အဝင်အထွက်လုပ်ပြီးတာနှင့် လရည်တွေ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ မသီတာ စောက်ဖုတ်ထဲ လရည်တွေ နွေးကနဲ ပန်းဝင်လာတော့ မသီတာလည်း နာကျင်တာလေး တွေ သက်သာ သွားတော့သည်။ သူမ ကိုယ်ကို ကိုမြင့်အောင် ကိုယ်ပေါ်မှာ မှောက်ချလိုက်ရင်း နားနေလိုက်တော့သည်။

“ချစ်လေး ဟိုကိစ္စ အောင်မြင်မယ်ထင်သလား”

ကိုမြင့်အောင်က တယောက်အိပ်ကုတင်ကျဉ်းကျဉ်းကလေးထဲ သူရင်ခွင်မှာ တိုးဝင်ပြီး နားနေသော မသီတာကို ပွေ့ဖက်ထားရင်းက ကြင်ကြင်နာနာ မေးလိုက်သည်။ မသီတာကလည်း သူမ ပါးကို ကိုမြင့်အောင် ရင်ဘတ်ပေါ်အပ်ကာ လက်ကလေးတွေဖြင့် ကိုမြင့်အောင် ကို ဖက်တွယ်ထားရင်းက၊

“ထင်တာပဲ ကိုကို၊ အခု ရက်ပိုင်းက ချစ်လေး မမျိုးဥကျွေတဲ့ ရက်ပိုင်းဆိုတော့ အဆင်ပြေမယ်ထင်တာပဲ၊ လာမဲ့ ရာသီပေါ်ချိန် မလာခဲ့ရင်တော့ ဆီးစစ်ကြည့်ရမှာပေါ့”

“ချစ်လေး ကို စပ်စုတာ မဟုတ်ဘူးနော်၊ နောက်ပြီး ဇော်ဇော် ကလည်း တခြားတစိမ်းလူ မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုကို တို့ ကလေး ကိစ္စပဲ အောင်မြင်စေချင်လို့ပါ”

“အင်းပါ သိပါတယ် ကိုကို ရဲ့ ဘာမေးချင်လို့လဲ”

ကိုမြင့်အောင်မှာ မျက်နှာကို ပုံမှန်ဖြစ်အောင် ထိန်းထားသော်လည်း လည်ချောင်းကပ်သွားသဖြင့် တချက် ချောင်းဟန့် လိုက်ရသေးသည်။

“အ ဟင့် အွတ်..အင်း ဟိုလေ ညတုန်း က ဇော်ဇော် က ဘယ်နှစ်ခါ လာလဲ ချစ်လေးဆီကို”

“တခါပဲ လေ ကိုကို ပြီးတော့ သူလည်း သူ့အခန်းသူပြန်အိပ်တာပဲ၊ ချစ်လေး လဲ ဖင်အောက် ခေါင်းအုံးခု ထားလိုက်တယ်”

မသီတာ စိတ်ထဲမှာတော့ လိမ်လိုက်ရသည်ကို စိတ်မကောင်းသော်လည်း ကိုကို နည်းနည်းသိလေ သူ့အတွက် စိတ်ခံစားမှု သက်သာ လေဖြစ်မှာပါဟု ဖြေသိမ့်လိုက်ရလေသည်။ကိုမြင့်အောင်ကတော့၊

“ဟာ ချစ်လေး ကလည်း ကွာ လုပ်မှ တော့ ထိထိ ရောက်ရောက်လုပ်မှ ပေါ့ ကွာ တော်ကြာ တလလောက်စောင့်ရပြီးမှ အဆင်မပြေဘူးဆို နောက်တခါ ထပ်ပြောရအုံးမယ်၊ ညီလေး ကလည်း မကြာခင် မင်္ဂလာဆောင်တော့မှာလေ၊ ခုလို အလုပ်အားတဲ့ အချိန် နဲ့ မမျိုးဥ ကျွေချိန်နဲ့ ကိုက်တုံးလေး အောင်မြင်သွားအောင် လုပ်လိုက်တာ မဟုတ်ဘူး”

“ဖြစ်မှာ ပါ ကိုကို ရဲ့ စိတ်ထဲ သိပ်မထားပါနဲ့ အဆင်ပြေသွားမယ်လို့ ချစ်လေးထင်တာပဲ”

“ဒီလို လုပ်ကွာ ချစ်လေး ခုမှ စနေပဲ ရှိသေးတာ ဒီည ပါ ထပ်လာခိုင်းလိုက်မယ်၊ ညီလေး အဆင်ပြေလားလို့ မေးကြည့်လိုက်မယ်၊”

“ကိုကို ကလည်း ကွာ ဖော်ဇော့်ကို အားနာစရာကြီး၊ လူပျို လေး တယောက်သူ့ဘာသာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် သီတင်းကျွတ်လည်ပါစေလား၊ အဆင်ပြေသွာမှာပါ ချစ်လေးကိစ္စက”

“အာ ချစ်လေးက လည်း လုပ်မဲ့ လုပ်မှ တော့ မစွတ်မပွတ် မလုပ်ပါနဲ့ကွာ တော်ကြာ တလတခါ ပြန်ပြန် ချိန်းနေရမယ်၊သူ့မှာလည်း မင်္ဂလာဆောင်ရတော့မှာ၊ နောက်ပြီးတော့ ပြောရအုံးမယ်၊ ချစ်လေးလို ချောချောတောင့်တောင့် ကြီး နဲ့ အိပ်ရမယ် ဆိုလို့ကတော့ ဘယ်ကောင်က ငြင်းမှာလဲလို့ ခွိခွိ”

“ဟယ် ကိုကိုနော် ဘာလဲ ကိုကို့ ကိုရော အဲလို အိပ်ခိုင်းရင် အိပ်မှာလား ကဲပြောစမ်း”

“ဟာ ကိုကို ကမှ မျိုးမအောင်တာ ဘယ်သူက အိပ်ခိုင်းမှာလည်း ချစ်လေးက လည်း”

“မျိုး အောင်ရင်တော့ အိပ်မယ်ပေါ့လေ ဟုတ်လား၊ ဟင်း ယောက်ျားတွေများတကယ်ပါပဲ”

“နောက်တာပါကွာ ချစ်လေးကလည်း၊ ကိုကို က ချစ်လေးက လွဲရင် ဖွဲနဲ့စကွဲပဲ”

“ဘာလုပ်မလို့ လဲ ဖွဲနဲ့ စကွဲက ဆန်ပြုတ်ပြုတ်သောက်မလို့လား ဟွန့်”

ကိုမြင့်အောင်မှာ သူ့အမှု နှင့် သူပတ်နေလေပြီ။ တကယ်တော့ ကိုမြင့်အောင်မှာ လူရိုးတယောက်ဖြစ်လေရာ စိတ်ထဲ ရှိတာကို ပြောတတ် သဖြင့် မိန်းမ များ၏ မာယာကို သိပ်နားမလည်ပေ၊ ထို့ကြောင့်လည်း မသီတာ စိတ်ကောက်သွားပြီ ထင်ပြီး လိုက်ချော့နေခြင်းဖြစ်လေသည်။ မသီတာက လည်း ကိုမြင့်အောင် စိတ်ဖြောင့်မှန်းသိ သဖြင့် နောက်တော့ သနားသွားပြီး ပြန်လျှော့ချလိုက်လေသည်။

“အင်း ပါ ကိုကို ချစ်လေး က စတာပါ၊ ကိုကို့ အကြောင်းသိပြီးသားပါ။ ကိုကို ကောင်းမယ် ထင်သလိုသာ စီစဉ်ပါတော့”

နေ့ခင်းလောက်ကျတော့ ကိုမြင့်အောင် က သန့်ဇော်လင်းကို ဖုံးခေါ်ပြီး အကျိုးအကြောင်း ပြောလေသည်။ သန့်ဇော်လင်းမှာ မနက် သူ့အခန်းပြန်ရောက်ကတည်းက အိပ်လိုက်သည်မှာ ကိုမြင့်အောင် ဖုံးခေါ်မှ နိုးသဖြင့် အား က အတော်ပင် ပြည့်နေပြီ ဖြစ်ရာ ညတုန်းက မသီတာ နှင့် ပွဲကြမ်းခဲ့ကြတာကို သတိရပြီး လီးတောင်လာခဲ့ ရသည်။ ကိုမြင့်အောင်က ဒီည လည်းထပ်လာဖို့ ပြောတော့ အရမ်းကို ဝမ်းသာ သွားလေသည်။ သို့သော်လည်း မသီတာ ရော အဆင်ပြေလားသူမ ရော သဘောတူရဲ့ လားဘာညာ အာကာ သလကာ လုပ်မေးလိုက်ရသေးသည်။ ကိုမြင့်အောင် က အဆင်ပြေတယ် သူပြောထားပြီးပြီ ဟု ဆိုသဖြင့် အာ့ဆိုလည်း ကိုကြီး အစီအစဉ်အတိုင်းပါပဲ ဟု ပြောလိုက်လေသည်။
အခန်း ၁၀။

သန့်ဇော်လင်း ဒီတခါတော့ ညနေခြောက်နာရီလောက်ထဲ က ရောက်နေပြီ။ ကိုမြင့်အောင် ထွက်သွားပြီ ဆိုတာကို မသီတာ က ဖုံးဆက်ပြောလိုက်သည်နှင့် သူ့ အိမ်က ထွက်လာခဲ့သည်။ ကိုမြင့်အောင်များ အိမ် မလှမ်းမကမ်း က ကြည့်နေမလားဟု စိုးရမ်ကာ အိမ် ခန်းအပြင်ဘက်ကို အမှောင်ချထားသော်လည်း အိပ်ခန်းထဲမှာတော့ မီးဖွင့်ထားလေသည်။

မသီတာ လည်းအိပ်ရေးဝထားပြီး မနေ့က အစပိုင်း ရှက်တက်တက်မို့ သေခြာ မခံစားလိုက်ရပဲ နောက်ပိုင်းမှ ပွင့်လင်းသွားခဲ့ကြသည်မို့၊ နေ့ခင်းဘက်က ပြန်တွေးလိုက်တိုင်း ကြက်သည်းလေးတွေ ထပြီး စောက်ရည်လေးတွေ စိုခဲ့ရသည်။ သန့်ဇော်လင်း ရဲ့ ကိုမြင့်အောင် နှင့် မတူသော ဆက်ဆံမှု တွေ၊ တခါတရံ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း လေး ကိုင်တွယ်မှုလေးတွေက မသီတာ အတွက် အရသာ အသစ်အဆန်းမို့ လည်း ဒီတခါ ပြန်တွေ့ ရင် အားရပါးရ ခံချင်စိတ်တွေက တဖွားဖွား ထနေခဲ့ရသည်။ ကိုမြင့်အောင် ရှေ့တွင် အရမ်း စိတ်လှုပ်ရှားရတာ မပေါ်လွင်အောင် သာ မျက်နှာကို ခပ်တည်တည် ထားနေရသည်။

သန့်ဇော်လင်း က ရောက်တာ နှင့် မသီတာ ရှိရာ အခန်းထဲ သို့ ဝင်လာပြီး ညအိပ်မီး ပြာပြာလေးသာ ထွန်းထားသည်ကို မီးချောင်းပြောင်းထွန်းပြီး လင်းထိန်စေလေသည်။ မသီတာ ကို နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်း နူတ်ဆက်လိုက်ပြီး၊

“ဒီညတော့ မမ အလှကို တဝကြီး ကြည့်ခံစားပြီးတော့ လိုးမယ်ဗျာ”

ဟု ပြောလိုက်သည်။ မသီတာ မှာ အစပိုင်း နည်းနည်းရှက်သလို ဖြစ်မိသော်လည်း သန့်ဇော်လင်း ၏ ပွင့်လင်းသော စကားအသုံးအနှုံး က သူမ ကို လည်း စိတ်လှုပ်ရှားစေလေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက သူမ အဝတ်အစားတွေကို တစမကျန်ချွတ်ပြစ်တော့ အိုကွာ ဘာညာ ငြင်းဆန် ရင်း နောက်ဆုံးတော့ လိုက်လျှောရလေသည်။ မသီတာ ၏ အနည်းငယ်တုတ်သော်လည်း ဖြောင်းစင်းနေသည့် ပေါင်လုံးကြီးများ ကျွဲကော်သီးလုံးနီးပါးလောက် ဖွံ့ထွား သည့် နို့ကြီးများက သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို ဖြောင်းကနဲ ချက်ချင်းကို မာတောင်လာစေခဲ့သည်။ သန့်ဖော်လင်း လည်း သူ့အဝတ်အစားတွေကို အကုန်ချွတ်ပြစ်ပြီး ကုတင်ခေါင်းရင်းကို ကျောမှီလျှက် ခြေဆင်းထိုင်ကာ မသီတာကို အရင်လီးစုပ်ခိုင်းလေသည်။ မသီတာကလည်း တတ်သမျှ မှတ်သမျှ ဖြင့် သူ့လီးကြီးကို ငုံစုပ်ပေးရှာသည်။ မသီတာ အဖို့ သူမယောက်ျား မှ လွဲပြီး ဘယ်ယောက်ျား နဲ့ မျှ မဖေါက်ပြန်ဘူး၊ အရင်ကလည်း ရီးစားမထားဘူးတော့ သူမ အတွက်က အထူးအဆန်း ရင်ဖို ဘွယ်ရာ ဖြစ်နေလေတော့သည်။ သန့်ဇော်လင်းက တော့ မိမိ ခြေထောက်တွေပေါ်မှ ခွ လေးဘက်ကုန်းရင်း မိမိ လီးကို စုပ်ပေးနေသည့် မရီးဖြစ်သူကို ငုံ့ကြည့်ရင်း က သူမ ဆံပင်အုပ်ကြီးကို သူ့လက်ချောင်းတွေ ဖြင့် ထိုးဖွ ဆော့ကစားနေလေသည်။

မသီတာ မှာ မစားကောင်းသည့် အသီးကို ယောက်ျား ခွင့်ပြုချက်ဖြင့် စားရသည်မို့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်အားရပါးရ ကို အာရုံခံစားနေလေတော့သည်။ သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို ရေခဲချောင်းစုပ်သလို အားရပါးရ စုပ်ပေးရင်း သူမ လျှာကလေး ဖြင့်လည်း ဒစ်ကြီးကို ထိုးလိုက် ရစ်ပတ်ရက်လိုက်လုပ်ပေးနေ စဉ် သန့်ဇော်လင်း က သူမ လက်မောင်းတွေကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်မှာ ခွထိုင်စေရင်း က မြင်းစီးခိုင်းတော့သည်။ အဖုတ်မှာ အရမ်းရွ နေပြီး စောက်ရည်တွေ ရွဲနေသည့် မသီတာမှာ ခနလေး ဖြင့် ပြီးသွားတော့သည်။ သန့်ဇော်လင်းက မသီတာကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဒေါ့ကီ ဆွဲရင်းမှ သူယူလာသည့် ချောဆီဖြင့် မသီတာ ဖင်ပေါက်ဝကို လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးထည့်ရင်း ကစားပေးနေလေသည်။ မသီတာ မှာ ပထမတော့ ငြင်းဆန်သေးသော်လည်း သန့်ဇော်လင်း မရမက တောင်းဆိုမှုကြောင့်ခွင့်ပေးလိုက်လေသည်။ နောက်တော့ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းလောက် ဝင်ထွက်ရတော့မှ သန့်ဇော်လင်းက သူ့လီးကို ကွန်ဒန်စွတ်ကာ ဖင်လိုးဖို့ ပြင်တော့သည်။

“ဇော်ဇော်ရယ် ငါတခါမှ အလိုးမခံဖူးဘူး ဖြစ်ပါ့မလားဟယ်”

“ဖြစ်ပါတယ် မမ ရဲ့ ခံကြည့်စမ်းပါ၊ နောက်ဆိုရင် ကိုမြင့်အောင် ကိုတောင် ဖင်လိုးဖို့ မမ တောင်းအုံးမှာ”

နောက်ဆုံး ပြောမရသဖြင့် ခွင့်ပြုလိုက်လေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက မသီတာ ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို ဖြဲကာ ခရေပွင့်ညိုညိုလေးထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်း စိမ်သွားလေရာ မသီတာ မှာ အံကြိတ်ခံရှာလေသည် သန့်ဇော်လင်း ချောဆီဖြင့် ကလိုင်းထားသဖြင့် နည်းနည်းတော့ လျှော့နေပြီမို့ စအိုပေါက်လေးက သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို စေးစေးလေးဖြင့် အဝင်ခံလေသည်။ နောက်တော့ သန့်ဇော်လင်း က မသီတာ ဖင်ပေါက်ကို အဝင်အထွက်ခပ်ကြမ်းကြမ်လေး ဖြင့်ဆောင့်လေရာ မသီတာ မှာ အော်ရင်း ငြီးရင်းဖြင့် အရသာ တွေ့လာရတော့သည်။

သူတို့ နှစ်ယောက် ဒီညလည်း တညလုံး အစွမ်းကုန် လိုးကြ မှုတ်ကြ စုပ်ကြသည်မှာ မိုးလင်းကာနီးအထိ ပင်ဖြစ်တော့သည်။ မသီတာ ကတော့ အတော်လိုးနိုင်ပြီး နည်းပေါင်းစုံ တတ်သည့် သန့်ဇော်လင်းကို စွဲသွားလေပြီ။ သန့်ဇော်လင်းက နောက် ပိုင်း သူလိုးချင်လျှင် ပေးမလားဆိုတော့ အင်းဟု ပြောရှာလာသည်။ မမ အလိုးခံချင်လို့ခေါ်ရင်လည်း မင်းလာလိုးပေးရမယ်ဟု ပြောလေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက လည်း အိုကေ ဟု ဆိုလိုက်လေသည်။ နောက်တော့ သန့်ဇော်လင်း က ထုံးစံအတိုင်း ကစ်စ် ပေး နူတ်ဆက်ကာ ထွက်သွားလေသည်။

သို့သော်လည်း ထိုည က သူတို့ မသိလိုက်သည့် အချက်မှာ ကိုမြင့်အောင် က အပြင်သွားမည်ဟု အထာပေးပြီး အိမ်တွင်း တနေရာ မှာ ပုံးနေကာ သူတို့ နှစ်ယောက် ဆက်ဆံတာကို ချောင်းနေကြာင်း သူတို့ နှစ်ယောက် မသိလိုက်ကြခြေ။ အိမ်ထဲ မှာ နှစ်ယောက်ထည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆိုကာ အခန်းတံခါးပင်မပိတ် ပဲ ကဲ နေကြသည်မို့ အိမ်တွင်းတနေရာမှာ ပုံးနေသော ကိုမြင့် အောင်မှာ သူတို့ နှစ်ယောက် လုပ်နေကြတာ ပြောနေကြတာကို အကုန်မြင်တွေ့ ကြားနေရလေသည်။ ကိုမြင့်အောင် မှာ သူတို့ နှစ်ယောက် ပုလွေ ဘာဂျာ ပေးခြင်းများ မှာ ကိုယ်ဝန်ရဖို့ နှင့် ဘာမှ မဆိုင် ပဲ သူတို့ အရသာ အတွက် သူတို့ လုပ်နေကြသည်ကို သဘောပေါက်သော်လည်း အဲလောက်ကတော့ မဆက်ဆန်ခင် လုပ်ကြမှာပဲလေဟု တွေးရင်းခွင့်လွတ်မိသည်။ နောက်တော့ သူတောင် တခါမှ မလုပ်ဖူးသည့် မသီတာ ဖင် ကို လိုးသည့်အခါကျတော့ ဟာ ဒါတော့လွန်ပြီဟု တွေးမိလေသည်။ သူ ကိုယ်တိုင် ခွင့်ပေးခဲ့သည့် သူ့ညီအရင်းဆိုတော့ သူ့အပြစ်ပဲလေဟု သာ တွေးလိုက်မိသည်။ နောက် သူတို့ နှစ်ယောက် သူ့ကွယ်ရာတွင် လုပ်ဖို့ ကို ဂတိပေးကြတော့ အော် မိန်းမ နဲ့ ယောက်ျား အတွေ့အထိ ဆိုတာ ဘယ်လိုမှ မလွန်ဆန်နိုင်တဲ့ အရာတွေပါလားဟု သဘောပေါက်မိလေသည်။ တချိန်ထဲမှာပင်၊ သူ့ညီ နှင့် သူ့မိန်းမ တို့ ရမက် ပြင်းပြင်းဖြင့် လိုးနေကြတာတွေကို ချောင်းရင်း သူလည်း အရမ်းဖီးတက်ကာ လီးတောင်လာသဖြင့် မာစတာဘိတ်လုပ်ပြစ်လိုက်ရလေသည်။ သူ တခါမှ မကြုံဖူးသော အရသာ ဖီလင်တမျိုးကို လည်းခံစားလာရလေသည်။ အကယ်၍ သူ့ညီမဟုတ်ပဲ တခြားတစိမ်းတယောက်ဆိုရင်ကော ဆိုတာကို တွေးလိုက်တာနှင့်ပင် သူ့လီးကြီးမှာ ချက်ချင်းပြန်မာလာရလေသည်။ သူ့ကိုယ်သူပင် ငါ့ဟာက ဟုတ်သေးရဲ့လားဟု တွေးနေမိသည်။

မသီတာ နှင့် ညီလေးကိစ္စကို သူ တချိန် ကျရင်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးကို ရင်ဆိုင်ပြီး ဖွင့်ပြောလိုက်ရင်ကောင်းမလားဟု တွေးနေသည်။ လောလောဆယ်တော့ သူမပြောချင်သေး၊ သူကိုယ်တိုင်က ရှောင်ပေးမယ် ဆိုပြီး ခိုးချောင်းမိသည် ကို အပြစ်ရှိသလို ခံစားနေရ၍လည်းဖြစ်သည်။

ထိုနေ့က သူ မသီတာ ကို တအားလုပ်ချင်နေသော်လည်း သူမ တညလုံး သူ့ညီလေး လိုးသမျှ ဖွတ်ဖွတ်ကျေအောင် ခံထားရသည်ကို သူမြင်တွေ့ခဲ့ရသဖြင့်သနားကာ မလုပ်တော့ပဲ၊ နောက်တနေ့ ကျမှ အတိုးကျကာ လိုးမိတော့သည်။

………….

မသီတာ မှာ သန့်ဇော်လင်း နှင့် ဒုတိယ ည ဆုံပြီးသည့် အချိန်မှာတော့ သန့်ဇော်လင်း အလိုးအမှုတ် များကို စွဲသွား လေသည်။ နောက်နေ့ ကိုမြင့်အောင် နှင့် လိုးကြတော့ ကိုမြင့်အောင် မှာ စိတ်အရမ်းထ နေပြီး သူမ ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆက်ဆံ သဖြင့် အရသာ ကောင်းကောင်းတွေ့ရပြန်သည်။ သို့သော်လည်း ကိုမြင့်အောင် သူမ ကို ဆက်ဆံပုံမှာ တမျိုး ဖြစ်နေသည်မို့ စိတ်ထဲတွင်တော့ သံသယ ဖြစ်မိရပြန်သည်။ သူမ တို့ နပ်စ် လောက တွက် ဆက်ခ် ကိစ္စကို အားရပါးရ ပြောတတ် သော ဝါရင့် နပ်စ်မ ကြီး များ ပြောလေ့ရှိသည့် ကပ်ကိုး ဆိုသည့် လူစားများလား ဟု ကိုမြင့်အောင်ကို သံသယ ရှိလာလေသည်။ သူမ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ဖို့ ဆိုသည့် အကြောင်းပြချက် နဲ့များ ကိုမြင့်အောင် က သူ့ညီနှင့် လွှတ်ပေးတာလား၊ သူစိမ်း ဆိုလျှင် စိတ်မချရမှာ စိုးသဖြင့် သူမ ကို သူ့ညီ နှင့် အရင်လွှတ်ပေးပြီး စမ်းတာလားဟု သံသယ ဝင်လာခဲ့လေသည်။

မသီတာ မှာ ဒီတခါ ရာသီလာ နောက်ကျ ခဲ့သဖြင့် ဆီးစစ်လိုက်ရာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေကြောင်းသိရသဖြင့် လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံး ဝမ်းသာ သွားခဲ့ကြရသည်။ မသီတာ နှင့် သန့်ဇော်လင်းမှာ အခြေအနေ အကြောင်းကြောင်း ကြောင့် နောက်ထပ် ပြန်ဆုံ ဖို့ အခွင့်အရေးလည်း မရတော့ခြေ။ သန့်ဇော်လင်းမျာလည်း မင်္ဂဆောင်ဖို့ ကိစ္စ စိုင်းပြင်းနေသဖြင့် အလုပ်ရှုတ်နေတာလည်း ပါသည်။ မသီတာ ကိုယ်ဝန် ရှိပြီ ဆိုတာ ကြားလိုက်ရတော့ ဝမ်းနည်းဝမ်းသာဖြစ်ရသည်။ ဝမ်းသာတာက မင်္ဂလာတောင် မဆောင်ရသေး ခလေး အဖေ ဖြစ်ပြီ ဆိုသည့်အသိ။ ဝမ်းနည်းတာက မရီးဖြစ်သူကို တရားဝင် ဆော်ဖို့ လမ်းဆုံးသွားတာကြောင့်ပင်။ မသီတာ ကို သူ တရားမဝင် ဆော်လို့ ရမည်ဆိုတာကတော့ သူသိပြီးသားပါ။ နောက်ပြီးတော့ တီဝင်းတုံးက ဘိုက်ကြီး နှင့် လိုးရတာ အရသာ ရှိမှန်း သူသိပြီး ဖြစ်သဖြင့် မသီတာ ကို ဘိုက်နှင့် တခါလောက် တော့ လိုးချင်မိသေးသည်။

သန့်ဇော်လင်း အိမ်ထောင်ပြုတော့မည်ဆိုသဖြင့် သူ့မိဘ များနှင့် ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် တို့က မင်္ဂလာ လက်ဖွဲ့ဆိုတာ ငွေကြေး လိုတာ စိုက်ပေးမည် တိုက်ခန်းတခု ဝယ်ဆိုသဖြင့် ကိုမြင့်အောင်တို့ အပေါ်ထပ်အလွှာလေး တခုလည်း ရောင်းဖို့ ရှိနေသဖြင့် ဝယ်လိုက်လေသည်။ သန့်ဇော်လင်း မင်္ဂလာ ဆောင်အတွက် လိုအပ်သမျှတို့ကို ကိုမြင့်အောင်တို့ လင်မယားကပဲ အဖေအမေကဲ့သို့ ကူညီ လုပ်ပေးနေရလေသည်။

တနေ့ တော့ မသီတာ အလုပ်နားရက် တွင် ကိုမြင့်အောင်လည်း အလုပ်သွား၊သန့်ဇော်ဦးလည်း သူ့အခန်းမှာရှိနေတာကြောင့် မသီတာ က သန့်ဇော်ဦးတို့ အခန်းလာကာ မင်္ဂလာ ကုတင် အိပ်ယာ တို့ ပြင်ဆင်ထားသည်ကို လာကြည့်လေသည်။ တကယ်က ကုတင် နှင့် မွေ့ယာ က အဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီး အခင်း ခြင်ထောင် စသည်တို့ မှာ အော်ဒါမှာထားတုံးဖြစ်သည်။ မသီတာ က သန့်ဇော်ဦး တို့ မွေ့ယာပေါ် တက်ထိုင်ပြီး တော့ ၊

“အဟိ မာချိုဝင်း လေးတော့ နာပြီသာ မှတ်တော့ ဒီမွေ့ယာကြီးနဲ့ကတော့”

ဟု စလေသည်။ သန့်ဇော်ဦးလည်း မသီတာ ကို ဘိုက်နဲ့ ဆော်ချင်နေတုန်းမို့၊

“အာ မာချို က မမ လို မှ မကိတ်တာ မွေ့ယာထူမှ ဖြစ်မှာ ဗျ။ မမ ဆို မွေ့ယာတောင် မလိုဘူး အိနေတာ အဟီး”

“သွား သေနာလေး ပေါက်ကရတွေ”

“မမ ကျွန်တော့် ကို မင်္ဂလာမဆောင်ခင်လေး တခါလောက်ပေးလိုးပါလား”

“ဟယျ ဒီမှာ ဘိုကျကွီး တတောငျလောကျထှကျနတောကို သူမို့ လုပျခငြျတယျိ၊ ကိုကို က တော့ သူ့ကလေး တခုခု ဖွစျမှာစိုးလို့ တဲ့ ထိတောငျမထိတော့ဘူး၊ အိပျရငျတောငျ ညဘကျအိပျပြောျပွီး ခွထေောကျတှေ တတောငျတှနေဲ့ ထိုးမိမှာစိုးလို့တဲ့ အောကျဆငျးအိပျတယျ”

“အဲဒါတော့ အဲဒါပေါ့ မမ ရဲ့ အခု ဟာက အိပ်တာမှ မဟုတ်တာ လိုးတာပဲဟာ၊ မမ လည်းအရသာရှိမှာ လောင်းရဲတယ်”

တကယ်တော့ မသီတာ မှာလည်း တဏှာစိတ်တွေက ထနေတာဖြစ်သည်။ ကိုမြင့်အောင် က ကလေးထိခိုက်မှာစိုးလို့ မလုပ်၊ သူက လည်း လုပ်ပေးဖို့ မပြောချင်၊ သို့အတွက်ကြောင့် လက်ဖြင့်တောင် တခါတလေ ပွတ်ပြီးအာသာဖြေမိသည်။ ယခု သန့်ဇော်လင်း တောင်းဆိုလာတာက ရေကန်အသင့်ကြာအသင့်၊ ဒါပေမဲ့ မိန်းမ တို့ မာယာ လေ နည်းနည်းတော့ မူရအုံးမှာပေါ့”

“အို မကောင်းပါဘူးကွာ တခုခု ဖြစ်သွားပါမယ်”

“ဘာမှ မဖြစ်ဘူးမမ၊ မမ သာ ဟိုဟာထဲက တအားမညှစ်နဲ့ အရမ်းကို ကောင်းတာ ခုအချိန်က”

“ဟဲ့ လက်က ငြိမ်ငြိမ်နေပါဟဲ့ ငါ့နို့သီးခေါင်းတွေက အခုဖောင်းတင်းနေတာ မခံနိုင်ဘူး စန်းစန်းတင့်နေတယ်”

မသီတာက သူမ နို့တွေကို လာအုပ်ကိုင်လာတဲ့ သန့်ဇော်လင်း လက်တွေကို ရိုက်ထုတ်လိုက်တယ်။ သို့ပေမဲ့ သန့်ဇော်လင်းက သူမ ကိုယ်ကို ဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းကို ကစ်ဆင်ပေးလာတော့ သူမ မငြင်းမိတော့၊

“အာ့ ဖြည်းဖြည်း ကွာ ရှီုးးးးးးးးးးးးးးး”

မသီတာ ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ကန့်လန့်ဖြတ် ဖင်ကို ကုတင်စောင်းမှာ ထားကာ ပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကားခိုင်းရင်းက ကုတင်ပေးက နေ ရပ်ပြီး သန့်ဇော်ဦး လိုးနေလေပြီ၊ ဒီတခါ ကိုယ်ဝန်ဆောင် အမျိုးသမီးကို လိုးရသည်မှာ ဒုတိယ အမျိုးသမီးပင်။ ယခင်က တီဝင်း၊ ဒါပေမဲ့ ဘိုက်က သူများဘိုက်၊ အခုက ကိုယ့်မရီး၊ ဘိုက်ကလည်း ကိုယ့်ဘိုက်၊ ကိုယ့်ရင်သွေးလေး ဆိုတော့ ညှာတော့ ညှာလိုးသည်။ သို့သော်လည်း စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖေါင်းတင်းနေပြီး နူးညံ့နေသဖြင့် အလွန်အရသာ ရှိလှသဖြင့် ဆောင့်မလိုးမိအောင် စိတ်ကို ထိန်းထားနေရသည်။ ဇိမ်ဖြင့် ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးနေရင်းက မသီတာ ပြီးသွားတာ သိလိုက်သဖြင့် သူ့ လရည်တွေကို ပါ ပန်းထည့်ပြီး ပြီးပေးလိုက်တော့သည်။

“ဇော်ဇော် နင်တော်တော်ဆိုးတယ်ကွာ ဘို်က်ကြီးသည်တောင် မရှောင်ဘူး၊ မာချို အတွက်တောင် ရင်လေးမိသေးတယ် အဟင်း”

တကယ်က တော့ မသီတာလည်း အရမ်းကို ခံလို့ကောင်းတာပါ။ မာချိုဝင်း ကိုတောင် စိတ်ထဲက နည်းနည်းမနာလိုသလို ဖြစ်သွားရသည်။ ဇော်ဇော်နဲ့ ညတိုင်း ဒီကောင်မလေး အလိုးခံရတော့မှာပါလားဟု စိတ်ထဲ တွေးလိုက်မိတော့သည်။