နယ်ကျွံတဲ့အချစ်
⚠️⚠️⚠️ မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ⚠️⚠️⚠️
နယ်ကျွံတဲ့အချစ်
ရေးသားသူ – ဘုံခုနှစ်ဆင့်
ခေါင်းရင်း မှန်ပြတင်းပေါက်က အလင်းရောင် စူးစူးလေးကြောင့် ကျနော် မနက်လင်းပြီဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ ဟိုးအရင်ဆို မာမီရဲ့ အော်ဟစ်နိုးသံလေး ကြားရစမြဲပေါ့။ ကျနော့် နာမည် လွင်ကိုသက် ပါ။ အိမ်မှာက ကိုကိုလို့ပဲ ခေါ်ကြတယ်။ မောင်နှစ်မ သုံးယောက်ထဲ ကျနော်က အကြီးဆုံး။ ကျနော့် အသက်က ၂၄ နှစ်ထဲမှာ ကျောင်းပြီးလို့ ဒယ်ဒီ့ ရှယ်ယာဝင် ကုမ္ပဏီ တစ်ခုမှာ အလုပ်ဝင်နေတာပေါ့။ ညီမလေး နာမည်က ခင်မေလွင် ပါ။ ကျနော့်ထက် သုံးနှစ်ငယ်တယ် မြန်မာစာ နောက်ဆုံးနှစ်။
ညီလေးက အတော်ငယ်တာ။ မာမီ အသက်ကြီးမှ ကလေးထပ်ရတယ်။ ညီလေးက တစ်အိမ်လုံးရဲ့ အသဲလေး လွင်ဦးမောင်ပေါ့ ဝဝကစ်ကစ်လေးပါ။ ဒယ်ဒီက ငွေရှာကောင်းသလောက် မာမီက အိမ်ထောင် ထိန်းသိမ်းတတ်တော့ ကျနော်တို့ မိသားစုက ပျော်ရွှင်ဖွယ် အတိပေါ့။ လွန်ခဲ့တဲ့ ခြောက်လခန့်က ဘယ်လိုမှ ထင်မထားတဲ့ အဖြစ်ပျက်ကြောင့် ကျနော်တို့ မိသားစုလေး ပြိုကွဲသွားခဲ့ရတယ်ဗျာ။ ကံကြမ္မာက ရက်စက်လွန်းပါတယ်။
မှတ်မှတ်ရရ ပြင်ဦးလွင် ပန်းပွဲတော်ဗျ။ ကျနော် တစ်ယောက်ပဲ မလိုက်ဖြစ်တာ။ မာမီရယ် ဒယ်ဒီရယ် ညီမလေးရယ် ညီလေးရယ် မိသားစု လေးယောက် အိမ်က ကားလေးနဲ့ မနက်ကတည်းက တက်သွားကြတာ။ ညပိုင်း ကိုးနာရီလောက် ကျနော် တီဗွီ ကြည့်နေတုန်း ဖုန်းဝင်လာတယ်။ ဒယ်ဒီတို့ အိမ်အပြန် ကားမှောက်တာတဲ့။ ချက်ချင်းပဲ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်နဲ့ ပြင်ဦးလွင် တက်ခဲ့လိုက်တာ ပြင်ဦးလွင် ဆေးရုံရောက်တော့ ဒယ်ဒီရယ် မာမီရယ် ညီလေးရယ်က ပွဲချင်းပြီး ဆုံးတယ်။ ညီမလေးက အသက် မသေပေမယ့် ခြေနှစ်ချောင်း လုပ်မရတော့ဘူး။
” ဒင် ဒင် … ဒင် ဒင် ဒင် ”
တိုင်ကပ်နာရီက အချက်ပေးသံလေးကြောင့် ကျနော့် အတွေးစတွေပျက်ပြီး အိပ်ယာထလိုက်ရတယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ ခြောက်နာရီ တိတိပဲ။ အိပ်ခန်း တံခါးဖွင့်ပြီး ကပ်လျက် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တာ။ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လေး အိပ်ပျော်နေတဲ့ ညီမလေး ညဝတ်အင်္ကျီထဲက နို့သီးခေါင်းလေး ထောင်နေတာကို မြင်လိုက်တော့ စိတ်ထဲတစ်မျိုးကြီးဗျာ။ အိမ်ထဲအိမ်ပြင် မထွက်တော့ အတွင်းခံ မဝတ်တာ ကြာပါပြီ။ ဘရာစီယာ မပါတော့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ညဝတ်အင်္ကျီ အပါးလေးထဲက ချွန်ထွက်နေတယ်။ ကြည့်နေရင်း ပေါင်ကြားက လီးက တင်းလာရောပဲ။
အရင်က ဒီလိုစိတ်မျိုး မပေါ်ပါဘူး။ ညီမလေး ကားအက်ဆီးဒန့် ဖြစ်ပြီး နောက်ပိုင်း ရေချိုးခန်း အိမ်သာကို ကျနော်ကိုယ်တိုင် ပို့ပေးပြီး ပြုစု စောင့်ရှောက်ရင်း ကာမစိတ်တွေ ဖြစ်တည်လာတာပါ။ မသင့်တော်မှန်း သိလို့ ထိန်းချုပ်နေရတာလည်း ပင်ပန်းတယ်ဗျာ။ ညဝတ် ဂါဝန်အပါးလေးအောက် ပေါင်တန် တုတ်တုတ်လေးကြားထဲ သေသေချာချာ ကြည့်မိတော့ စောက်မွှေးအုံလေးက အထင်းသားပဲ။
” ဟိတ် … ဘာကြည့်နေတာလဲ … ကိုကိုရ ”
ရုတ်တရက် ညီမလေး အိပ်ယာနိုးလာပုံပါ မျက်လုံးက ကျနော့် မျက်နှာကိုပဲ စိုက်ကြည့်နေတယ်။” ညီမလေး နိုးလာပြီလား… လာ ထတော့ … မျက်နှာသစ်ပြီး… ကိုကိုနဲ့ ခြံထဲ … လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ရအောင် ”
” အွန်းပါ … ကိုကိုရဲ့ … ညီမလေးကို … ပွေ့ချီလေ ”
ညီမလေး ကို ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်ပြီး သူ့အတွက် သေချာ လုပ်ပေးထားတဲ့ ကျွန်းခုံလေးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ သွားတိုက် မျက်နှာသစ်ပြီးတော့ ညီမလေး မျက်နှာက ရေစက်လေးတွေနဲ့ ရှုံ့မဲ့ပြီး တစ်ခုခု ပြောချင်နေပုံပဲ။
” ဘာလဲ ညီမလေး … အီးပါချင်တာလား ”
ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး ရမ်းပြနေတယ်။
” အော် … သေးပေါက်ချင်တာလား … ကိုကို ဂါဝန်လေး လှန်ပေးမယ်လေ … ရှက်မနေနဲ့ … ဒေါ်ကြီးစိုးက … ရှစ်နာရီလောက်မှ နိုးတာ ”
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဒူးဖုံးဂါဝန်လေးကို ပေါင်ရင်းထိ အရင်လှန်ပေးလိုက်တာ။
” အာ … ကိုကို … မကြည့်နဲ့လေ … နောက်ဖက်ကို ဂါဝန်အောက်နားစလေး ခါးထိ တင်ထားပေး ”
ကျနော် ညီမလေး ပေါင်ကြားက အမွှေး စိမ်းလေးတွေနဲ့ စောက်ပတ်လေးမြင်တော့ ဒိန်းကနဲ့ ရင်တွေခုန်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှား နေမိတယ်။ ညီမလေးလည်း မျက်နှာလေး ရဲတွတ်နေပြီး ကျွန်းခုံ လက်ကိုင်တန်းကို လက်နှစ်ဖက် အားပြုထောက်ရင်း ဖင်လေး ကြွပေး နေရှာတာပေါ့။ လက်အားယူထားတော့ အကြော သေနေတဲ့ ခြေထောက်က ပြဲဟလာပြီး ပေါင်ကြားက စောက်ပတ်လေး ဖြဲပြနေသလိုပဲဗျာ။
” ကိုကို… ဘာလို့.. အဲလောက် ကြည့်နေတာလဲ… ဂါဝန် … အောက်နားစလေး… တင်ပေးပါဆို ”
အဲကျမှ ကျနော်လည်း သတိပြန်ကပ်လာပြီး ညီမလေး ဖင်ကြီးအောက်ကနေ ဂါဝန် အောက်နားစကို ခါးပေါ် လိပ်တင်ပေးပြီး မျက်နှာလွဲထားလိုက်တယ်။ တရှူးရှူးနဲ့ သေးတွေ ထွက်နေတဲ့ အသံကြားတော့ မနေနိုင်ပြန်ဘူး ပြန်ကြည့်မိတာ ဒီတစ်ခါတော့ စောက်ပတ်လေးက ပေါင်ကြား ညှပ်ထားသလို ဖြစ်နေလို့ မမြင်ရတော့ပါဘူး။ ကျွန်းထိုင်ခုံ အလယ်မှာ ဖင်တည့်တည့် နေရာကို အဝိုင်းပေါက်လေး ဖောက်ပေးထားတော့ ညီမလေး ဖင်ပေါက်နဲ့ စောက်ပတ်အုံလေးက အဝိုင်းပေါက်လေးထဲ အိကျနေလို့ပါ။
” အင်း … ပြီးပြီ … ကိုကို ”
ကျနော် ညီမလေး ပေါင်ကြား ကြည့်နေတုန်း သူ့စကားသံလေးကြောင့် အကြည့်ရွေ့လိုက်ရတယ်။ ခုံရဲ့လက်တန်းပေါ် လက်နှစ်ဖက် ထောက်ပြီး ဖင်ကြွဖို့ ဟန်ပြင်ရင်း ပြောနေတာပါ။
” ခဏနေဦး … ကိုကို … ရေဆေးပေးမယ် ”
” အာ … ကိုကိုကလည်းကွာ ”
ညီမလေး ကတော့ ရှက်နေပုံပဲ ကျနော့်စိတ်တွေက အရှက်တရား ကင်းမဲ့ပြီး စိတ်အလို လိုက်နေမိတယ်။ ရေပိုက်ဂေါက်လေး ယူပြီး ဘယ်လက်က ခုံအောက်ကနေ ရေနဲ့ပန်းပေးပြီး ညာလက်က စောက်ပတ်လေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။
” အဟင့် … ကိုကိုရာ … ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ ”
ညီမလေး စကားကို မကြားဟန်ပြုရင်း မျက်နှာသစ်တဲ့ ဘေစင်ပေါ်က ဆပ်ပြာဆီဘူးလေး ယူပြီး လက်ဖဝါးထဲ ညှစ်ချပစ်တယ်။ ဆပ်ပြာဆီလေးနဲ့ ဒုတိယအကြိမ် ပွတ်ပေးတော့ စောက်ဖုတ်လေးက ဖောင်းကြွနေတာ လက်ဖဝါးထဲ အိဖတ်နေတယ်။ အပေါ်ကို ပင့်ပွတ်ရင်း ဖင်ဝလေးထဲ လက်ခလယ် ထိပ်လေး ထောက်မိတော့ အ ကနဲ ညီမလေးဆီက ရှိုက်သံ တိုးတိုးလေး ထွက်ပေါ်လာတယ်။
” ကျွတ် … ရေက အကုန်စိုကုန်ပြီ … ကိုကိုရဲ့ … ဟွန့် ”
ညီမလေးပြောမှ ကျနော် ရေပိုက်ဂေါက် ကိုင်တဲ့ လက်က ခုံရဲ့ အပြင်ထွက်နေပြီး ပုခုံးပေါ်ထိ ရေစက်လေးတွေ ပန်းပေးသလို ဖြစ်နေတာ သိလိုက်ရတယ်။
” ဟာ … ဟုတ်သား … ဆောရီး ဆောရီး.. မထူးပါဘူး ရေချိုးလိုက်တော့ … ကိုကို ချိုးပေးမယ် ”
အဝတ်စားတွေ ချွတ်တော့ အချွတ်မခံဘူး ကျနော့်ကိုပါ ချွတ်ခိုင်းနေတယ်။
” ကိုကို အရင်ချွတ်လေ … ညီမလေး မျက်စိမှိတ်ထားပေးမယ် … ချွတ် ”
ကျနော် နောက်ကျောပေးပြီး အဝတ်စားတွေ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။
” ရပြီ … ညီမေလး ”
” ဟင် … ခ်ခ် ခ်ခ် … ဒီဘက်လှည့်လေ … ကိုကိုရ … ညီမလေးကို … အဝတ်စား ကူချွတ်ပေး ”
ညီမလေးဘက် ကျနော် လှည့်တော့ ပေါင်ကြားက ဟာကြီး ထောင်နေတာဗျ။ ကျနော့် လီးကို မျက်လုံးလေးပြူးပြီး ကြည့်နေတော့ ကျနော် နဲနဲရှက်သွားရတယ်။
” ကဲ… ညီမလေး အဝတ်တွေ ချွတ်မယ်နော် ”
ရှက်ရှက်နဲ့ပဲ မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်ပြီး ညီမလေးအင်္ကျီ ချွတ်ပေးတော့ ထောင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်း ပန်းရောင်လေးတွေက ကျနော်ကို စိတ်ကြွစေတာ။ ကျနော့် ပေါင်ကြားက ဟာလည်း တော်တော်ကို မာတောင်လာပြီ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထားမို့ ညီမေလး မျက်နှာရှေ့ ဝဲနေတာပေါ့။
ညီမလေး ဂါဝန်ကို ချွတ်ပေးတော့ သူလည်း မျက်နှာလေး ရဲနေတာပါ။ ရေပန်းဖွင့်ပြီး ချိုးပေးရင်း ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတော့ အထိအတွေ့က အရမ်းနူးညံ့နေလို့ စိတ်ထဲ သွေးတွေ ဆူပွက်လာတယ်။ စိတ်ကိုထိန်းပြီး မျက်နှာကနေ လည်ပင်း၊ လည်ပင်းကနေ နို့အုံလေးပေါ် ရောက်တော့ သူ့ဟာသူ ဆပ်ပြာတိုက်မယ် ပြောတာ။
ကျနော့် လက်တွေက အောက်ဖက်ဆင်းသွားပြီး ဗိုက်သား ဖွေးဖွေးလေး ပွတ်တိုက်ပေးရင်း ညီမလေးရှေ့ ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ညီမလေးကို ကြည့်တော့ သူလည်း စိတ်လှုပ်ရှားနေသလိုပဲ။ ပေါင်တန်တွေ ဖြဲပြီး စောက်ပတ်နီတာရဲလေးကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတော့ အီးကနဲ့ ညီမလေး ဆီက ရှိုက်သံ သဲ့သဲ့လေး ကြားလိုက်ရတယ်။
” အဟင့် … ရ ရ ရပါပြီ … ကိုကို ရယ် ”
အကြောသေသလို ဖြစ်နေတဲ့ ညီမလေး ခြေထောက်တွေ ဆက်ကနဲ့ လှုပ်သွားတာ ကျနော် သတိထားမိလိုက်တာဗျ။ စိတ်ထဲ ဝမ်းသာသွားမိတယ် ညီမလေး စိတ်ခံစားမှု့ အားကောင်းလာရင် ခြေထောက်တွေပါ ပြန်ကောင်းလာနိုင်တယ်လေ။
” ဘယ်ငေးနေတာလည်း … ပေး ဆပ်ပြာ … ကိုကို့လည်း ညီမလေး … တိုက်ပေးမယ် ”
ညီမလေး ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတော့ ကျနော့် လီးထိပ်ကို လက်နဲ့ ထိတာနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်သွားရတယ်။ လီးက တဇပ်ဇပ် ခုန်ပြီး ဆပ်ပြာကောင်းကောင်း တိုက်ပေးလို့ မရအောင် ညီမလေး လက်ထဲက ချောထွက်နေတာ။ ညီမလေး မျက်နှာရှေ့မှာ လီးက ထောင်မတ်ပြီး ရမ်းနေတော့ ခိကနဲ့ ရယ်ပြီး လီးအရင်းကို ဘယ်လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ညာလက်က ဆပ်ပြာတိုက်ပေးနေတယ်။ ဂွင်းထု ပေးနေသလို ပါပဲဗျာ။ လဥလေးတွေပါ ညှစ်ပေးတော့ ကျနော်လည်း အားကနဲ့ အသံထွက် ညည်းနေရတာပေါ့။
နှစ်ယောက်သား ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်က ဆပ်ပြာတွေ စင်သွားတဲ့အထိ ရေအတူချိုးရင်း ညီမလေးကို ကျနော် ပွေ့ပြီး ဝီးလ်ချဲပေါ်တင်ပြီး အခန်းထဲ ပြန်ခေါ်လာခဲ့သည်။ တဘက်ယူပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ခြောက်သွားအောင် ရေသုတ်ပေးတော့ ညီမလေးက ကျနော့် ပေါင်ကြားပဲ ခိုးခိုးကြည့်နေတယ်။ ညီမလေးကျောဘက်ကို တဘက်သွင်းပြီး ကျောပြင်ရော ဖင်တွေပါ သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ အဖုတ်လေး တဘက်နဲ့ ပွတ်ပေးတော့ ကျနော့် လက်မောင်းကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။
ကျနော့်လည်း သူပြန်သုတ်ပေးမယ် ဆိုလို့ တဘက်တထည် ထပ်ယူပြီး သူ့ရှေ့ ခါးညွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ခေါင်းကနေ ဗိုက်ထိ ရေသုတ်ပေးရင်း လီးပေါ်ကျ ခပ်ဖွဖွလေးပဲ သုပ်ပေးနေတာ။ တဘက်ဖယ်တော့ တင်းမာနေတဲ့ လီးကို သူ့လက်လေးနဲ့ ကိုင်ရင်း ကျနော့်မျက်နှာ မော့ကြည့်တယ်။ မျက်လုံးခြင်း ဆုံမိတော့ မျက်တောင်လေး ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်နဲ့ ကျနော့်လီးကို ခပ်တင်းတင်း ညှစ်နေတော့တာ။
” ကိုကို ”
” ဟင် ”
” နွေးနွေးလေးနော် ”
ရေချိုးပြီးစမို့ ညီမလေး မျက်နှာလေးက ကြည်လင်နေပေမယ့် ပန်းရောင်သန်းနေသေးတယ်။ လီးကို စိုက်ကြည့်ပြီး အပေါ်ယံ အရေပြားကို နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့ နမ်းလိုက်တော့ ကျနော့် စိတ်တွေ တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်သွားတယ်။
” စုပ်ကြည့်လေ … ညီမလေး ”
လီးဖြဲချရင်း ကားထွက်လာတဲ့ ဒစ်ကို ဖိနမ်းပြီး ခေါင်းပြန်ဆုတ်တော့ ညီမလေး အထက်နှုတ်ခမ်းနဲ့ နှာခေါင်းဝလေးကြား လီးထိပ်မှာ စို့နေတဲ့ အရည်ကြည်လေး ကပ်ပါသွားတယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းကို ဟပြီး လီးထိပ်ကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်တော့ ပူနွေးနွေးလေး။ လီးအရည်ပြားတွေကို တစ်ချောင်းလုံး ပတ်ယက်တော့ ကျနော် ခါးကော့ပေးရင်း အသက်ရှူသံတွေ မြန်လာရတယ်။
တဖြည်းဖြည်း ညီမလေး လီးစုပ်တဲ့ အရသာကို ကြိုက်လာပုံရတယ်။ လီးထိပ်လေးကို ဆွဲစုပ်ရင်း လဥလေးတွေ ညှစ်ပေးတော့ ကျနော်လဲ သူဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း လီးကို ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်မိတယ်။
” အု … ဖလူး … အဟွတ် ဟွတ် … အသက်ရှူ ကြပ်လိုက်တာ … ကိုကိုရာ … နည်းနည်းလျှော့ပါဦး ”
” ဟာ … ဆောရီးနော် ညီမလေး.. ကိုကို တအားကောင်းပြီး… အရှိန်လွန်သွားတာ ”
လီးအရည်ပြား အောက်ပိုင်း ညီမေလး လျှာနွေးနွေးလေးကြောင့် ကျနော် မထိန်းနိုင်ပဲ လီးအရင်းထိ သွင်းလိုက်မိတယ်။
” ဒီပုံစံကြီး … တခြားသူ မြင်သွားရင် … ဘယ်လောက် ရှက်စရာ ကောင်းမလဲ … ကိုကိုရယ် ”
” ဒေါ်ကြီးစိုးက လွဲရင် … ဘယ်သူမှ … အိမ်ထဲ မလာပါဘူး … ညီမလေးရဲ့ … အခန်းတံခါး လော့ချထားပါတယ် ”
” ဟွန်း … တော်တော်ဟုတ်တဲ့ … အကြံပေါ့လေ ”
ညီမလေး ကျနော့်ကို မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး ပြောတုန်း သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဝီးလ်ချဲပေါ်က ပွေ့ချီပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လေး ချပေးတော့ မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းပြီး ဖွေးဥနေတဲ့ ပေါင်ဂွလေးထဲ အဖုတ်လေးက ဖောင်းကြွနေတယ်။ ကျနော်လည်း ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်ပြီး ခါးညွတ်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေး တေ့စုပ်ပစ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေး ပြောင်းစို့တော့ ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာတယ်။
” အင်းဟင်း… ယားလိုက်တာ… ကိုကိုရယ် ”
ခပ်အုပ်အုပ် အသံလေး ထွက်ပေါ်လာပြီး ကျနော့် ခေါင်းကို သိုင်းဖက်လာတယ်။ ညီမလေး ရမ္မက်သံလေးကြောင့် ကျနော်လည်း ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ပေါင်ကြားလေးထဲ ဒူးထောက် နေရာ ယူလိုက်တယ်။ ပေါင်ဂွလေးထဲ ဖောင်းကြွပြီး စောက်ရည်စို့နေတဲ့ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ ဒစ်နဲ့ ပွတ်ဆွဲရင်း စောက်ပတ်ဝလေးထဲ လီးထိပ် တေ့ထားလိုက်တယ်။ အဖုတ်လေးထဲ လီးထိပ်နဲ့ ပွတ်ဆွဲတော့ ရမ္မက်အရှိန်နဲ့ ညီမလေး ခါး ကော့တက်လာပြီ အောက်ပိုင်းက လုပ်မရတော့ ဗိုက်သားလေးပဲ ပိန်လိုက် ဖောင်းလိုက်နဲ့ တုန်ခါနေတယ်။
စောက်ခေါင်းထဲက အရည်ကြည်လေးတွေ စီးကျလာတော့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား တဝိုက်နဲ့ ဖင်ကြားလေးထဲ ရွှဲနှစ်လာတယ်။ ကျနော်လည်း ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးနဲ့ တေ့ထားတဲ့ စောက်ပတ်ဝထဲ ဖိလိုးလိုက်တာ ဗျစ်ကနဲ့ လီးတဝက်လောက် ဝင်သွားတော့တယ်။
” အားးးး … ကိုကို … အဟင့် ဟင့် ”
ညီမလေးက နောက်ဆုံးနှစ် ကျောင်းသူ ဆိုပေမယ့် ရည်းစားမထားဘူးဗျ စာကိုပဲ ဂရုတစိုက် လုပ်ခဲ့တော့ အပျိုစစ်တယ်လေ။ တစ်ခါမှ အလိုးမခံဖူးတာ သိသာတယ် အပျိုမှေးပေါက်ပြီး နာကျင်သွားလို့ ကျနော့် ရင်ဘတ်ကို ဆီးတွန်းထားတော့ လီးကို ဆက်မသွင်းသေးပဲ ပြန်ထုတ်ပြီး စောက်ပတ် အဝလေးထဲ ဒစ်ကို မြုပ်ရုံလေးထားတော့ လီးထိပ်မှ သွေးစလေးတွေ ကပ်နေတာဗျာ။ မျက်ရည်ဝဲပြီး မျက်နှာလေး မဲ့နေတဲ့ ညီမလေး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်ချေပေးမှ တဟင့်ဟင့်နဲ့ လူးလွန့်လာတယ်။ အဲချိန် ကျနော့် လီးကလည်း တင်းမာလာတာနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ ဖိလိုးပစ်တော့ လီးအရင်းထိ အဆုံးဝင်သွားတာပေါ့။
” အားးးး … အမေ့ … ညီမေလးဟာ … ကွဲသွားပြီထင်ပါရဲ့ … ကိုကိုရယ် … အဟင့် ဟင့် ”
ညီမလေး မျက်လုံးအစုံမှာ မျက်ရည်ဝိုင်းပြီး အသံတုန်တုန်လေးနဲ့ ပြောနေတော့ ကျနော်လည်း ထပ်မလိုးရဲတော့ပါဘူး။
” အစမို့ပါ ညီမလေးရာ … နဲနဲတော့ နာမှာပေါ့ … ကိုကိုလည်း … နာတာပဲ ”
လီးကို အဖုတ်လေးထဲ အဆုံးထိ ဖိကပ်သွင်းထားလို့ အနေရခက်နေပြီး တဆက်ဆက် တုန်နေတဲ့ ညီမလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးကို ဆွဲစုပ်ရင်း လက်တစ်ဖက်က နို့အုံတွေကို ညှစ်ချေပေးနေလိုက်တယ်။ ခဏအကြာ ကျနော့် ကျောပြင်ကို ပြန်ပြီးဖက်လာမှ လီးကို ဆွဲနူတ်ပြီး ခါးအားနဲ့ သုံးလေးချက် ဆောင့်ပေးရင်း မျှင်းလိုးလိုက်တော့တယ်။ တဖြည်းဖြည်း အရှိန်ရလာတော့ ဆောင့်ချက်တွေကို ခံနိုင်ရည်ရှိလာပုံပဲ စောက်ပတ်လေးက လီးကို ပြန်ညှစ်ပေးလာတယ်။
ကျနော်လည်း နားပြီးတော့ ငါးချက် ခြောက်ချက်လောက် တရစပ်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ်။ ကျနော့်လီးက ပုံမှန်ထက် နဲနဲပဲ ထွားတာပါ။ ညီမလေးရဲ့ စောက်ခေါင်းလေးက ကျဉ်းတော့ စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ နှစ်ယောက်သား ကာမ အရသာ တွေ့နေကြတော့တယ်။
ညီမလေးအဖုတ်က ခပ်တင်းတင်းလေး ညှစ်ပေးလာတော့ ကျနော်လည်း နို့သီးခေါင်း တစ်ဖက်ကို ဖိစုပ်ရင်း ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်လျှိုဆွဲပြီး အချက် ငါးဆယ်လောက် မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရင်း နှစ်ယောက်သား သုတ်ရည်တွေ ထွက်ပြီး ပြိုင်တူနီးပါး အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားခဲ့တယ်။ ညီမလေးက ကျနော့်လီးကို အဖုတ်အတွင်းသားတွေနဲ့ ညှစ်ပေးရင်း လက်ကျန် စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြီး မျက်လုံးလေး စင်းကျလာတယ်။ နှစ်ဦးသား ဖက်ထားကြရင်း အသက်ရှူးသံတွေ မြန်နေကြတယ်။
” ကောင်းလား … ညီမလေး ”
ကျနော် မေးတော့ ပါးစပ်က မဖြေပဲ ရှက်စနိုးနဲ့ခေါင်းလေးကို ငြိမ့်ပြရှာပြီး မျက်နှာလွဲနေတယ်။ ညီမလေး ပါးပြင်ဖောင်းဖောင်းလေးကို နမ်းတော့ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး မှိန်းနေရှာတယ်။ ခဏကြာတော့ စောက်ခေါင်းထဲက ပြန်မထုတ်ရသေးတဲ့ ကျနော့် လီးက ပြန်မာလာတော့ ပါးပြင်လေး နမ်းနေရာကနေ လည်တိုင် ဖွေးဖွေးလေးကို လျှာနဲ့ ယက်ပေးပြီး နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေး နှစ်ဖက်ကို တစ်လှည့်စီ စို့ပေးရင်း စောက်ပတ်ထဲက လီးကို ခါးအာနဲ့ ညှောင့်ပေးတော့ ညီမလေး မျက်လုံးတွေ ပွင့်လာတယ်။
” ဟင့် … ကိုကိုရယ် … တော်ရောပေါ့ … တော်ကြာနေ … ဗိုက်ကြီးလာရင် … ဒုက္ခ ”
ညီမလေး မျက်လုံးက တကယ်ကို စိုးရိမ် ထိတ်လန့်နေတယ်။
” ဗိုက်ကြီးတော့လည်း … တခြားမြို့ ပြောင်းပြီး … ကိုကိုက … လပ်ထပ်ယူမှာပေါ့ကွ ”
ကျနော်လည်း ညီမလေး တားနေတဲ့ကြားက တစ်ချီ ထပ်လိုးရင်း ညပိုင်းကျ ကိုယ်ဝန်တားဆေးဝယ်ပြီး ညီမလေးကို တိုက်ထားလိုက်တယ်။
………………………………………………………….
တစ်နှစ်လောက်ကျ ညီမလေး ခြေထောက်တွေ ချိုင်းထောက်မပါပဲ လမ်းလျှောက်နိုင်လာတယ်။ ကျနော်လည်း ပက်လက်လှန်ပြီး တစ်မျိုးထဲ လိုးနေရာက ပုံစံအမျိုးမျိုး ပြောင်းလိုးတော့တယ်။
ညီမလေး ကျောင်းပြန်တက်တော့ ကျနော်တို့ ဝေးရမည့် ကံ ပါလာခဲ့တယ်ဗျာ။ ညီမလေးမှာ ချစ်သူရှိလာတယ်။ ကျနော်နဲ့လည်း မလိုးဖြစ်တော့ပါဘူး။ ကျနော့်ဘက်က စပေမယ့် ညီမလေးက သိသိသာသာ ရှောင်နေတော့ ကျနော်လည်း ပါသည့်ပါသာပဲ နေလိုက်တော့တယ်။
ကျောင်းပြီးတာနဲ့ ညီမလေးက “ယောင်နောက် ဆံထုံးပါ” ဆိုသလို သူ့ယောကျ်ားမြို့ လိုက်သွားတော့ ကျနော် တစ်ယောက်ထဲ ယောင်ချာချာနဲ့ ခြောက်လလောက် အထီးကျန်ခဲ့ရတယ်။ ခြောက်လကျော်တော့ ညီမေလးဆီက ဖုန်းဆက်တယ် သူတို့နဲ့ ခဏတဖြုတ် အတူလာနေပေးဖို့ပေါ့။ ကျနော်လည်း အိမ်ကို ဒေါ်ကြီးစိုးထံ အပ်ထားပြီး ညီမလေးတို့နေတဲ့ နယ်မြို့လေး လိုက်သွားခဲ့တော့တယ်။
ညီမလေး ယောကျ်ားမျိုးရိုးက အတော်ချမ်းသာတာဗျ။ ကျနော် စရောက်တာနဲ့ ညီမလေးတို့နေတဲ့ အိမ်ကို ကြည့်ပြီး ရိပ်မိလိုက်တယ်။ မြို့ထဲမှာ သူ့အစ်မ အရင်းတွေ ရှိသေးတယ်တဲ့။ မိဘတွေရဲ့ ကျောက်မြတ်ရတနာ လုပ်ငန်းကို ယောက်ဖကပဲ ဦးစီးလုပ်ကိုင်နေတယ်။
ညီမလေးက အိမ်ထောင်ကျသွားပေမယ့် အရပ်မနိမ့်မမြင့်နဲ့ ခါသေးပြီး ဖင်သားကြီးတွေ ကော့ထွက်လာတော့ အခုထိ မြင်တဲ့သူ ငေးယူရတုန်းပဲ။ ရောက်ပြီး ငါးရက်လောက် အကြာ ညီမလေးကို ယောက်ဖနဲ့ လိုးတဲ့အကြောင်း မေးကြည့်တော့ မျက်နှာလေး ရဲတွတ်လာတယ်။
ယောက်ဖက ညီမလေးကို ဖုန်းနဲ့ အောကားတွေ ပြပြပြီး လိုးတာ။ ကျနော်လည်း အခွင့်အရေး ရသလောက် ချောင်းကြည့်တာပေါ့။ ညီမလေး စိတ်တွေလည်း ကြာတော့ ပြောင်းလဲလာတာထင်တယ်။ သူ့ဖုန်း ခိုးကြည့်ရင် အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်တဲ့ ကားတွေ အများဆုံးပဲ။ လင်မသိအောင် ခိုးပြီး အလိုးခံတဲ့ ကားတွေများတယ်။
ကျနော်တို့ ယောင်္ကျားတွေကလည်း ကာမစိတ် ပြင်းထန်တဲ့ မိန်းမတွေဆို မက်မက်မောမော လိုးတတ်ကြတယ်။ ညီမလေးကလည်း ယောက်ဖ လိုးသလောက် အောက်က ဖြဲကားအလိုးခံပြီး ပါးစပ်က တအားအား ညည်းပြတတ်တယ်။ ယောက်ဖကလည်း ညီမလေးညည်းလေ လိုးအားသန်လေပဲ မီးပွင့်မတတ် ဆွဲဆွဲလိုးတတ်တာ။
ညီမလေးကို ဖုန်းထဲက အောစာအုပ်တွေ ဖတ်ခိုင်းပြီး စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးတတ်တယ်။ ညီမလေးကလည်း စာအုပ်တွေဖတ်တုန်း လင်ဖြစ်သူက ယက်ပေးတော့ စိတ်တွေ တအားကြွပြီး စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးချင်သလို လိုးကြတော့တယ်။
နောက်ပိုင်း လင်ငယ်ထားပြီး အလိုးခံချင်တဲ့ စိတ်တွေများတော့ ကျုပ်ဆီ ဖုန်းလှမ်းဆက်ပြီး ဒီအိမ်မှာ လာနေဖို့ အကူညီတောင်းတော့တာပဲ။ ညီမလေးက ပေါ်တင် ဖွင့်ပြောတာပါ။ လင်ငယ်ကို အလိုးခံချင်ပေမယ့် သူ့ယောက်ျား သိမှာလည်း စိုးရိမ်တယ်။ သူ့ကို အကြပ်ကိုင်ပြီး ငွေညှစ်တာတို့ လင်မယား ကွဲအောင် လုပ်တာတို့ကိုလည်း ကြောက်တယ်။
အလုပ်နားရက်တွေ အိမ်မှာဆုံရင် ယောက်ဖ အပြင်ထွက်တာနဲ့ အောက်ခံမပါပဲ သူကိုယ်လုံးကို မသိမသာ လှုပ်ပြတာတို့ ဖင်သားကြီးတွေ တမင်တကာ ကျနော့်ရှေ့ ရမ်းခါနေအောင် လျှောက်ပြတာတို့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနီးကပ် ဆုံရင် ထမီခါဝတ်ရင်း စောက်ပတ်ကို မမြင်မြင်အောင် ပြတာတို့ အမျိုးမျိုး လုပ်ပြတယ်။ ကျနော် သူတို့အိမ်ရောက်ပြီး သိပ်မကြာပါဘူး ယောက်ဖ အက်ဆီးဒန့် ဖြစ်လေတယ်။
” ကိုကိုလား… အဟင့်ဟင့်… အမြန်လာခဲ့ … ကိုသန်းနိုင် … မရတော့ဘူး … ညီမလေး အိမ်ပြန်ခေါ်တော့မယ် ”
” ဟာ … အေးအေး ကိုကို အခုလာပြီ … ညီမလေး ”
အိမ်မှာ ဘီယာ သောက်နေတုန်း ညီမလေး ဖုန်းဆက်တာနဲ့ ကျနော်လည်း ဆေးရုံ လိုက်လာခဲ့တယ်။ ကျနော့် ယောက်ဖ သန်းနိုင် မနက်က ကားကားချင်း တိုက်မိပြီး ခေါင်းထိသွားတော့ ဆေးရုံတင်ထားရတယ်။ အရေးပေါ် အခန်းထဲ တောက်လျှောက် ပို့ပြီး နေ့လည်မှ ကျနော် အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။ ညနေရောက်တော့ ညီမလေးက ဖုန်းဆက်လာတာနဲ့ ဆေးရုံကို ကိုယ်တိုင် ကားမောင်း လာခဲ့တယ်။ အရေးထဲ မီးပွိုင့်ရောက်တော့ မီးနီ မိနေတာနဲ့ ခဏစောင့်ရသေး။ အလုပ်ပြန်ချိန်မို့ ဆိုင်ကယ်ရော ကားရော ရှုပ်ယှက် ခတ်နေတယ်။
ဆေးရုံရောက်တော့ အရေးပေါ်ခန်းထဲ သန်းနိုင်ရဲ့ အစ်မနှစ်ယောက်ရော ရောက်နေတယ်။ ညီမလေး ဘေးနားက တရှုံ့ရှုံ့ငိုရင်း သူတို့မောင်ကို ကြည့်နေကြတယ်။ ကျနော်ရောက်တော့ ညီမလေးက ကျနော့်ကို ဖက်ပြီး ငိုတော့တယ်။
” ကြည့်ပါဦး … ကိုကိုရယ် … ကိုသန်းနိုင်ကို … အဟင့် ဟင့် … ညီမလေးကို ခွဲသွားပြီ … အီးဟီး အဟင့် ဟင့် ”
ဘေးက ဆရာဝန်တွေက တိုးတိုးတိတ်တိတ် ငိုဖို့ လာပြောလို့ ကျနော်လည်း ညီမလေးကို အရေးပေါ်ခန်း လိုက်ကာ ကာထားတဲ့ဘက် ခဏခေါ်လာပြီး နှစ်သိမ့်ပေးနေရတယ်။ ကျနော့် ရင်ဘတ်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် တင်းနေအောင် ဖက်ပြီး ကြိတ်ငိုနေတော့ ညီမလေး နို့ကြီးတွေက ကျနော့် ရင်အုပ်နဲ့ ဖိကပ်နေပြီး အပူများနေတဲ့ ညီမေလး ချွေးနံ့လေးက နှာခေါင်းထဲ ဆေးနံ့တွေနဲ့အတူ တိုးဝင်လာတယ်။ ညီမလေး ကိုယ်လုံးကို ပြန်ဖက်ရင်း ပေါင်ကြားက တင်းကနဲ့ ဖြစ်သွားတယ်။ အသိစိတ်က ခဏလေး လွတ်ထွက်သွားတယ်ဗျာ။
ယောက်ဖ သန်းနိုင်ရဲ့ အလောင်းကို အိမ်သယ်လာတော့ သူ့အစ်မ နှစ်ယောက်ပါ တစ်ခါတည်း လိုက်လာကြတယ်။ သန်းနိုင် အစ်မတွေက အစက ညီမလေးကို မကြည်ဘူးဗျ။ စည်းစိမ်ကြောင့် ယူတယ် ထင်ကြတာ။ နောက်ကျမှ ကျနော်တို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက်ရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှု့ကို ကြားသိပြီး ညီမလေးအပေါ် အမြင်ကြည်လာတာ။
သူတို့ အမြင်ကြည်တော့လည်း ညီမလေးကို ချစ်လိုက်ကြတာ ညီအစ်မ အရင်းတွေ အတိုင်းပဲ။ ယောက်ဖကတော့ ကံမကောင်းရှာဘူး။ ညီမလေးကို တစ်နှစ်ပြည့်အောင်တောင် မလိုးလိုက်ရဘူး။ ကားအက်ဆီးဒန့်ဖြစ်ပြီး ဆုံးသွားတယ်။
“ကိုကို … ညကြ အရက်တွေ တအားမသောက်နဲ့ဦး”
ရပ်ကွက်က တော်တယ်ဗျ။ ကျနော့် ယောက်ဖ အလောင်းကို ရေချိုး အလောင်းပြင်ပြီး အပြီးစီး လာလုပ်ပေးကြတယ်။ အိပ်ခန်းထဲ ခဏမှေးနေတုန်း ညီမလေး ဝင်လာပြီး ညပိုင်း အရက်မသောက်ဖို့ ပြောတယ်။
” အေးပါ ညီမလေးရ … နဲနဲပဲ … သောက်မှာပါ ”
” ဖြစ်နိုင်ရင် ဒီညတော့ မသောက်ပါနဲ့ … ကိုကိုရယ် … ညကြ ညီမလေး … တစ်ယောက်ထဲ … မအိပ်ရဲလို့ပါ ”
” ဟာ … ဘာမှမကြောက်ပါနဲ့ … လူသေက ဘာမှ မလုပ်နိုင်ပါဘူး … ညီမလေးရာ ”
” အင် … ညီမလေး ကြောက်တယ် … ညကြ … ကိုကို့ အခန်း လာအိပ်မှာ ”
” ဟော … ခင်မေလွင်က … ဒီရောက်နေတာကိုး … မမက … အောက်ထပ် လိုက်ရှာနေတာ ”
ကျနော်နဲ့ ညီမလေး စကားပြောတုန်း ယောက်ဖရဲ့ အစ်မအကြီးဆုံး မမြမြခိုင်က အခန်းတံခါးပေါက်ကနေ လှမ်းပြောလိုက်တယ်။
” ဟုတ် … မမ ”
” အေးအေး … ညကြ နာရေးစောင့်မယ့် သူတွေအတွက် … ဆေးလိပ်တို့ ကွမ်းတို့ ဖဲထုပ်ရော ဝယ်ထားဦး … မမကို လာပြောနေလို့ ”
“ဟုတ် မမ … ကျနော် အကုန် ဝယ်ပေးထားပါ့မယ်”
” အေး … ငါ့ညီမရော … မောင်လေး အလောင်းကြည့်ရင်း… ဒီမှာ ညအိပ်ကြမှာ… ခင်မေလွင်က မမတို့ဖို့ အိပ်ခန်း စီစဉ်ပေးဦး… သူတစ်ယောက်ထဲဆို လန့်နေမှာ ”
” ခု … ညီမလေး အဲဒါ ပြောနေတာ … မမရဲ့ … ကိုကို့ကို ညကြ … အရက်မသောက်ဖို့ … ညီမလေးလည်း တစ်ယောက်ထဲ … မအိပ်ရဲဘူး ”
” အေးပါ … မီးစက်ထဲ ဆီဖြည့်ထားဦး … မောင်လွင်ကိုသက်က… ပြီးတော့ ဓမ္မာရုံက ထိုင်ခုံတွေ… သွားသယ်ပြီး ခင်းထားတော့ … မင်း မသယ်ရပါဘူး ဘေးက လိုက်ရုံပဲ … ဒီရပ်ကွက် လူမှု့ကူညီရေး အသင်းက အကုန်လုပ်ပေးလိမ့်မယ် ”
မမက ပြောပြီး အောက်ဆင်းသွားတော့ ကျနော်လည်း ခုံတွေ သွားယူ ခင်းကျင်းပေးလိုက်တယ်။ မမကတာ့ အိမ်ရှေ့ အမိုးအောက် ပြင်ထားတဲ့ ယောက်ဖ အလောင်းနား ထိုင်ပြီး သူ့ညီမနဲ့ရော ညီမလေးနဲ့ရော စကားထိုင်ပြောနေတယ်။
အိမ်ပေါ် ပြန်တက်လာပြီး ခဏကြာတော့ ညီမလေးက ကျနော့်ဘေး ပက်လက်လေး လှန်လဲပြီး ရောက်ရာပေါက်ရာ ပြောနေတယ်။ ထမီက ပါးတော့ ညီမလေး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ရေးရေးလေးနဲ့ ပေါင်ကြားက စောက်ပတ်မို့မို့ အရာလေးကို မြင်နေရတယ်။ ဖင်တွေက အရင်ထက် ထွားလာပြီး ကုတင်ပေါ် ကားထွက်နေတယ်။ ခုလည်း ပက်လက်သာ လှဲနေတာ ဖင်သားစိုင်ကြီးက ခုနေတော့ ခါးကော့နေသလို ဖြစ်နေတယ်။
” အိမ်ထောင် ကျပြီးမှ … ညီမလေးက … ပိုလှလာတယ် ”
” ဟင်း ဟင်း … ထင်လို့ပါ ကိုကိုရယ် ”
ညီမလေးက ကျုပ်ဘက် မျက်လုံးဆွေကြည့်ရင်း ပြုံးပြီး ပြန်ပြောတယ်။
” တကယ်ပြောတာကွ … ဖင်ကြီးတွေများ ထွားလာလိုက်တာ… အရင်ကနဲ့ တစ်ခြားစီ ”
” ဟယ် … ကိုကိုကလည်း ဘာတွေ ပြောမှန်းမသိဘူး … … ဟွန့် ”
ညီမလေး မျက်နှာ ပန်းရောင် သန်းသွားတာ အနီးကပ် မြင်လိုက်ရတယ်။ ကျနော်က ညီမလေးရဲ့ ဗိုက်သား ချပ်ချပ်လေးအောက် ဆီးခုံမို့မို့လေးကို စိုက်ကြည့်လိုက်တော့ ညီမလေးက သူ့ရေချိုးမလို့ ပြောတယ်။
” ကိုကို … ညီမလေး ရေချိုးတော့မယ် … အရက် မသောက်နဲ့နော် ”
ညီမလေးက ပြောပြီး ကျနော့် ပေါင်ကြားကို စူးစိုက်ကြည့်ရင်း ကုန်းထလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး အိပ်ခန်းထဲက ထွက်သွားပါလေကော။ ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာက တွဲလျက် အပေါ်ထပ်မှာ တစ်လုံး အောက်ထပ်မှာ တစ်လုံးဖြစ်တယ်။ ကျနော်က အပေါ်ထပ်မှာနေတော့ အပေါ်ထပ်က ရေချိုးခန်းပဲ သုံးတယ်။ အရင် ညီမလေးတို့ လင်မယားကတော့ အောက်ထပ်မှာ သုံးတယ်။
ခဏအကြာ ရေချိုးခန်းဘက်က အသံကြားလို့ ကျနော် ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ရေချိုးခန်းဘက်ကို လျှောက်လာခဲ့တယ်။ ရေချိုးခန်း အပြင်ဘက် အဝတ်တင်တဲ့ ဘားတန်းလေးမှာ ညီမလေး အောက်ခံ ဘောင်းဘီ ပန်းရောင်လေးကို အတိုင်းသားပဲ မြင်လိုက်ရတယ်။
ဘောင်းဘီလေး ဆွဲယူပြီး ညီမလေး စောက်ပတ်နဲ့ ထိထားတဲ့ ဂွနေရာလေးကို အပေါ်ဘက်ထားပြီး လုံးကိုင်ကြည့်တော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဂွနေရာလေးက ညိုညစ်ညစ်လေးမို့ ကျနော် ရင်တွေခုန်လာတယ်။ နှာခေါင်းဝလေးနား ကပ်ပြီး ရှူတော့ ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ချီးနံ့လေးဗျာ။
တစ်နေကုန် ဝတ်ထားတော့ ညီးမလေး စောက်ပတ်နဲ့ ကပ်နေတဲ့ နေရာလေးက ဒီအနံ့လေးကို မရှူရတာ ကြာပြီ။ နှာခေါင်းထဲ စူးကနဲ့ ဝင်လာတဲ့ အောက်သိုးသိုး အနံ့လေးကို တဝကြီး ရှူပြီးမှ ပြန်ထားလိုက်တယ်။ ရေချိုးခန်း တံခါးကနေ အသာလေး ခေါင်းငှဲ့ကြည့်တော့ ကျနော့် ရင်တွေ တဒုံးဒုံးနဲ့ သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာတော့တယ်။
ညီမလေးက ထမီအပေါ်စကို ဘယ်လက်နဲ့ တံတောင်ဆစ်လေး ထမီထဲထည့် လက်ကွေးကိုင်ရင်း ညာလက်က နို့အုံလေးကို ဆပ်ပြာအမြုပ်လေးနဲ့ ပွတ်တိုက်နေတာ။ ပြီးမှ ထမီ ရင်ပြန်လျားပြီး ထမီအောက်နားစကို ဆွဲလှန်လိုက်တယ်။ ပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးကြားထဲ ဆပ်ပြာမြုပ်လေးနဲ့ စောက်ပတ်လေးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ဆေးနေတယ်။ ကြည့်ရင်း မနေနိုင်လို့ ဂွင်းထုလိုက်တာ အချက် ၃ဝ တောင် မပြည့်ဘူး လရည်တွေ တဖျောဖျော ပန်းထွက်လာတယ်။
…………………………………………………
ကျနော် တစ်ရေးနိုးတော့ အောက်ထပ်က နာရေးလာစောင့်ရင်း ဖဲရိုက်နေတဲ့ အရပ်ထဲက လူတချို့အသံ ကြားနေရတယ်။ ရုတ်တရက် ဘတ်ကနဲ့ ကျနော့် ပေါင်ကို တစ်ခုက လာထိနေလို့ လန့်နိုးလာတယ်။
“အူး … အူး …… အူး …… ဝုတ် အီအီ …… ဝုတ်ဝုတ်”
စောက်ရေးထဲ ခွေးအူသံက ဆွဲဆွဲငင်ငင်နဲ့ဗျာ။ ယောက်ဖများ အခန်းထဲ ရောက်လာတာလား စိတ်ထဲ တွေးမိသေးတယ်။ လာထိနေတဲ့ ညီမလေးရဲ့ ပေါင်ကို အသာဆွဲလှန်ပြီး ထမိန်အောက်နားစကို ခါးထိ ဆွဲတင်လိုက်တယ်။ အဖုတ်လေး ကြည့်တော့ အမွှေးလေးက ကပ်နေပြီး အစိလေးက ထိပ်မှာ ပေါ်တယ်ဆိုရုံလေး အရင်အတိုင်းပဲ။
အဖုတ် နှုတ်ခမ်းလေးတွေကတော့ အရင်ကလောက် မရဲပဲ နီညိုရောင်လေး သန်းပြီး လှန်နေတယ်။ အစိလေးကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ပေါင်လေးတွေ မသိမသာ ဖြဲပေးလာတယ်။ လက်တကိုင်းအင်္ကျီ အောက်နားစလေးထဲ လက်သွင်းပြီး နို့တွေကို စမ်းကြည့်တော့ နိုသီးခေါင်း သေးသေးလေးက မာခဲနေတယ်။ ညီမလေး မျက်စိလေး ဖွင့်ရင်း ခါးကို ကော့ကော့ ထိုးပေးလာတယ်။
ကျနော်လည်း ပုဆိုးချွတ်ပြီး တက်ခွတော့ လမွှေးအုံအောက်က လီးကြီးမြင်ပြီး ညီမလေး စိတ်တွေ ကြွလာတာနေမယ် လီးကို မမှီတမှီလေး လှမ်းစမ်းနေတယ်။ အချိန် ဆွဲမနေတော့ပါဘူး စောက်ပတ်လေးထဲ ဗျစ်ကနဲ့ ထိုးသွင်းပစ်တော့ လျှောလျှောရှူရှူ ဝင်မသွားဘူး စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ တစ်နေတယ်။ သူလည်း တိုးတိုးလေး အော် ၊ ကျနော်လည်း ဒစ်နားလေး ပူကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတယ်။ သေချာ ဖိထည့်မှ တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ စောက်ပတ်လေးထဲ ဝင်သွားတော့တယ်။
လီးဝင်တာနဲ့ ကျနော့် ကျောပြင်ကို တင်းနေအောင် ဖက်ရင်း ပုခုံးကို သွားလေးနဲ့ ကိုက်တာ ဟိုးအရင်ကအတိုင်းပဲ။ လီးကြီးအဆုံးထိ ထည့်လိုက်တော့ ညီမလေး စောက်ခေါင်းထဲ ပြည့်ကြပ်ပြီး စောက်ပတ်လေး ခွက်ဝင်နေတယ်။ လီးကြီး ပြန်ထုတ်တိုင်း စောက်ပတ် အုံတစ်ခုလုံး ဖောင်းကြွပါလာပြီးရင်ဘတ်လေး ကော့ပြန်လာရတယ်။
ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ဖြဲပြီး ကော့ပေးနေတဲ့ ညီမလေးရဲ့ နို့သီးခေါင်း တစ်ဖက်ကို ကျနော် ဆွဲစုပ်ပြီး ကျန်နို့သီးခေါင်းလေး တစ်ဖက်ကို လက်ညိုး လက်မနဲ့ ပွတ်ချေပေးလိုက်တယ်။ အဖုတ်ထဲ ဆောင့်လိုးတော့ ညီမလေး နှုတ်ခမ်းက အင့်ကနဲ့ အင့်ကနဲ့ ဖြစ်သွားပြီး ခါးလေး ကော့တက်လာတယ်။ မလိုးတာကြာတော့ စောက်ပတ်က စီးပိုင်နေပြီး လိုးရတာ တကယ် အရသာရှိတယ်ဗျာ။
ညီမလေးလည်း တအီးအီး ညည်းရင်း လီးအရသာကို ထိထိမိမိလေး ခံစားနေရတယ်။ လည်တိုင် ပျော့လေးကို စုပ်ယူလိုက်ရင်း နို့နှစ်လုံးကို ညှစ်ပြီး မနားတမ်း ပစ်လိုးလိုက်တော့တယ်။
” ဘွတ်… ဖွတ် အ အ … ဗျစ် အားးးးး ”
ဖိလိုးတိုင်း ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ ကျနော့် လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ပြီး ဖင်ကြီးကော့ထိုးလိုက် ဘယ်ညာ ရမ်းခါပေးလိုက်နဲ့ ကျနော်လည်း လိုးရင်း အားမရသလို ဖြစ်လာမိတယ်။ ချိုင်းအောက် လက်နှစ်ဖက်ထိုးသွင်းရင်း ပုခုံးနှစ်ဖက် ဆွဲပြီး ဆောင့်သွင်းတော့ ညီမလေး မျက်ဖြူလန်မတတ် ဖြစ်သွားရတယ်။ လီးဝင်တိုင်း စောက်ခေါင်းထဲ အိုင်နေတဲ့ အရည်တွေကြောင့် တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ အသံမြည်နေပြီး လဥနှစ်လုံးက ဖင်ဝလေးကို တဖတ်ဖတ်ဖြင့် ရိုက်မိနေတယ်။
” အဟင့် ဟင့်.. ဆောင့် ဆောင့် … ကိုကို… နာနာလေးလိုး … အရမ်းကောင်းတာပဲဟာ…. အ အားးးးး …. မရပ်နဲ့ မရပ်နဲ့နော်… အမလေး အ အားးးး.. ပြီးတော့မယ်ထင်တယ် ”
ညီမလေးက ခါးကော့ထိုးရင်း ပေါင်တန်တွေကို ရသလောက် ဖြဲခံပြီး လက်တွေက ကျနော့် ကျောပြင်ကို ကုတ်ခြစ်နေတယ်။ အားပါတဲ့ လိုးချက်တွေအောက် တအားအား ညည်းရင်း စောက်ရည်ကြည်တွေ စီးကျနေတယ်။ ခေါင်းလေးမော့တက်သွားပြီး အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားတာနဲ့ ကျနော့် လီးတန်တလျှောက် ကျင်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ညီမလေး အဖုတ်ထဲ လရည် ပန်းထည့်ရင်း ဆီးခုံချင်းထိနေအောင် ဖိကပ်ထားလိုက်တော့တယ်။
ပြီးပါပြီ။