ဒုတိယအတွေ့

ဒုတိယအတွေ့

အချိန်တိုအတွင်းမှာ အရာရာတိုင်းရဲ့ ပြောင်းလဲမှုတွေက သိပ်မြန်ဆန်လွန်းနေတယ်။ အခု ထားမေ စီးမျောလိုက်ပါနေရတဲ့ အချိန်လေးအတွင်းက အဖြစ်အပျက်တွေဟာ ထားမေ ဘဝမှာစိတ်အလှုပ်ရှားရဆုံး အဖြစ်အပျက်တွေဖြစ်သလို ဆိုးရိမ်မှု ထိတ်လန့်မှုတွေနဲ့ ပျော်ရွှင်ပြည့်စုံခြင်းဆိုတဲ့ ခံစားမှုရသတွေ တပြိုင်နက်ထဲ ရရှိခံစားနေရတဲ့ အချိန်လေးတွေလို့ ပြောမယ်ဆိုရင်လဲ မမှားပါဘူး။ထားမေရဲ့ ဦးနှောက်နဲ့ အသိစိတ်ထဲမှာ သတိနဲ့ ဆင်ခြေတုံ့တရားတွေဆိုတာလား မရှိနိုင်တော့ဘူးထင်ပါတယ် ။ ပြီးခဲ့တဲ့ ညကဆို တော်တော့ကို မတွေးဝံ စရာကောင်းတဲ့ ကိစ္စကြီးတခု သူမ လုပ်လိုက်မိတယ်လေး။ လုပ်လိုက်တဲ့ အရာက အန္တရယ်ရှိပေမဲ့ ထားမေ ဘဝ တသက်တာ လုပ်ဖူးသမျှတွေထဲမှာ စိတ်အလှုပ်ရှားရဆုံး ရင်အခုန်ရဆုံး အလုပ်တခုဆိုရင်လဲ မမှားဘူးလို့ ပြောရမှာပါ…။ ဒီဖြစ်ရပ်ကြီးဟာ သူမ အတွက်တော့ ဘယ်လိုမှ မမျှော်လင့်ပဲ ဖြစ်လာခဲ့တဲ့ ဖြစ်ရပ်ကြီးပေါ့… နောက်လဲ ထက်ဖြစ်လာနိုင်စရာ အကြောင်းတရားတွေကလဲ ရှိနိုင်သေးတယ်ဆိုတာ ထားမေ အမူအရာကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့် အထင်းသား မြင်နိုင်ပါတယ်။

ဖြစ်တာက ဒီလို … ဒီနှစ်တွေထဲမှာ သူမရဲ့ စိတ်တွေ ပုံမှန်မဟုတ်လို့ပဲလား … သူများထက်ပဲ ထူးတာလားတော့ မသိဘူး … ထားမေက အိမ်ထောင်သည်တယောက်ဆိုတာ အားလုံး ကိုအရင်ပြောထားပါရစေ … အရမ်းကို ပြီးပြည့်စုံမှုရှိတဲ့ မိသားစု ဘဝကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူတယောက်ပါ ။ထားမေ ယောကျာ်း ကိုဘကျော်ဆိုတာ သာမန်အိမ်ထောင် ဦးစီးတယောက်တော့မဟုတ်ဘူးနော် …စီးပွားရေးလုပ်ငန်းမှာ သူများတွေထက် ခေါင်းတလုံးအမြဲသာတဲ့ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်တယောက်ဖြစ်သလို မိသားစု အတွက်လဲ ဘယ်တော့မှလစ်ဟင်းတယ်ဆိုတာ မရှိဖူးတဲ့ လူမျိုးပါ။ မိသားစု အရေးကို အရမ်းပဲတာဝန်သိတတ်တဲ့ … ယောကျာ်းကောင်းတယောက်ပေါ့။ ထားမေထက် အသက်အားဖြင့် ၈ နှစ် ၉ နှစ်တာ ကြီးမယ် ရူပါကတော့ သာမန်မိန်းကလေးတိုင်း မြင်တာနဲ့ ကျလောက်တဲ့ ရုပ်ရည်အတော် အသင့် ရှိတဲ့ လူခန့်တယောက်ပေါ့။ ဒီလောက်ထိ ပြည့်စုံမှုရှိတဲ့ ဘဝမှာနေနေတာတောင် ထားမေ စိတ်တွေဟာ လူတယောက်ကြောင့် ကမောက်ကမတွေ ဖြစ်လို့ မိသားစုတောင် ပြိုကွဲမတတ် ဖြစ်သွားတယ်။အဲတာကတော့ ကို့ထက် အသက် အရွယ်အားဖြင့် အများကြီးငယ်ရွယ်ပြီး ကိုမွေးရင် ကို့သားလောက်တာရှိတဲ့ ကောင်လေးတယောက်နဲ့ ကိုဘကျော်ကွယ်ရာမှာ ခြေရှုပ်ခဲ့မိတဲ့ အတွက်ကြောင့်ပါ။ အဲလိုပြောလို့ သူမကို အထင်တော့ မသေးလိုက်နဲအုံး ။ ထားမေ နောက်မီးလင်းတယ်ဆိုတာ တခြား ခြံခုန်တတ်တဲ့ အကျင့်ခပ်ပျက်ပျက် မိန်းမတွေ နောက်မီးလင်းတာနဲ့မတူတာတော့ အမှန်ပဲ .. ကိုဘကျော် အိပ်ရာပေါ်မှာ မစွမ်းစောင်နိုင်လို့ ထားမေ ဆန္ဒတွေကို ပြည့်စုံမှုရှိအောင် လုပ်ပေးနိုင်တဲ့ ယောကျာ်းတယောက်ကို ဖောက်ပြန်ကျူးလွန်လိုတဲ့ စိတ်နဲ့ လိုက်ရှာပြီး နောက်ဘေးဇာတ်လမ်းခင်းခဲ့တာတော့မဟုတ်ဘူး…အဲလို ထင်တဲ့လူတွေရှိရင်လဲ ထားမေက ခပ်ပျက်ပျက်နဲ့ လုံးဝအုတ်သုန် စောရီပါပဲလို့ ထားမေ ပြန်ပြောပါလိမ့်မယ်။ အလိုဆန္ဒမပြည့်ချင်နေ ဘယ်တော့မှ အဲဒီအလုပ်ကို သူမ လုပ်ဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး။ ကိုဘကျော်ကလဲ ထားမေ လိုအင်တွေကို မဖြည့်စွမ်းပေးနိုင်တဲ့ လူတယောက်မှ မဟုတ်ပဲဟာ။ဒါဟာ မကောင်းပါဘူး …ဘာလို့မကောင်းတာလဲလို့မေးရင် ထားမေက အိမ်ထောင်သည် လင်ရှိမယားတယောက်ဖြစ်နေလို့ပေါ့။ ဒီလိုကိစ ္စမျိုးကို ကျူးလွန်တယ်ဆိုတာ လူမှုရေးဖောက်ပြန်မှုတခုပဲလေ ။ ဒါထားပါ လူ့အသိုင်းအဝိုင်ထဲမှာ အိမ်ထောင်ရှိတဲ့ မိန်းမတဦးက တခြား ယောကျာ်းတဦးကို သားမယား အဖြစ် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံခွင့်ပေးတယ်ဆိုတာ ဖောက်ပြန်တာပဲ ဒါ လူ့စည်းကိုကျော်ပြီး စည်းမဲ့ကမ်းမဲ့ လုပ်ရပ်တခုပါ။ ဒီလိုကိစ္စမျိုးဆိုတာ အမှားပေါင်းတသောင်းမက ကျူးလွန်နေကျတဲ့ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာ ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထရှိတဲ့ ရာဇဝတ်မှုတခုပါပဲ။ လူသဘာဝ သဘောတရားအဖြင့် အကြောင်းအကျိုးတိုက်ဆိုင်ရင် ဖြစ်တတ်တဲ့ သဘောမျိုးပါ … တကယ်တော့မစန်းပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ထားမေရဲ့ ထူးခြားတဲ့ ဖြစ်အင်ကတော့ အဲဒီကိစ္စထက် အဆပေါင်းများစွား စန်းကျယ်တဲ့ အရာပါ။ ဘဝမှာ တခြား ယောကျာ်းသား တဦးနဲ့ ကာမဂုဏ်ခံစားနေတဲ့ စိတ်ကူးမျိုး သူမ တခါမှ မစိတ်ကူးခဲ့ ဖူးတာအမုန်။ ဆန္ဒတွေ မပြည့်စုံလဲ သူမ စိတ်တွေ ဘယ်သူ့ အပေါ်မှာမှ စိတ်မှန်းမှန်းပြီး ပြစ်မှားတာမျိုးတောင်မရှိတာ အမှန်။ အခု ဒေါ်ထားမေဖြစ်တဲ့ ပြသနာက ဒီလို ….ထားမေနဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေရှိခဲ့တဲ့ ကောင်လေးဟာ တခြား တစိမ်းတယောက်တော့မဟုတ်ဘူး… ပြောရင်တော့ ကြားရသူတိုင်း အတော် အံ့သြရလိမ့်မယ်…အဲဒီကောင်လေးကတော့… ထားမေ မမကမွေးတဲ့ ထားမေ တူအရင်းခေါက်ခေါက် သားလေး ညီခန့် ဆိုတဲ့ ကောင်လေး တယောက်ဖြစ်နေလို့ပါပဲခင်ဗျာ။ ဆန္ဒတွေမပြည့်စုံလို့ တခြား တစိမ်း ယောကျာ်းသား တယောက်တလေနဲ့မှ ဒီဒုက္ခကို မဖြေရှင်ခဲ့တဲ့ထားမေတယောက် ကို့သွေးရငး တူအရင်းခေါက်ခေါက်နဲ့ကျမှ ဒီစိတ်တွေ အမြင့်ဆုံးဒီဂရီအထိ ရောက်ရှိဖြစ်ပေါ်လာတာ ဘယ်လောက်ထူးစမ်းလိုက်သလဲ…။ အခုဖြစ်နေတာက ကို့သွေးရင်းသားရင်း ကိုတူရင်း တယောက်နဲ့ ကျမှ မတော်သစပဲဖြစ်ဖြစ် အတည်လုပ်တာပဲဖြစ်ဖြစ် ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ အတွေ့အထိ ဆွဲမက်ဖွယ် အပြောအဆို အမူအရာတွေကြောင့် ဝုန်းကနဲဆိုသလို ထားမေ စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လာတော့ ထားမေ သူမကို သူမ မယုံနိုင်သလို အရမ်းလဲ အံ့သြနေမိတာပေါ့။ ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့ လိင်စိတ်တွေ ထားမေ စိတ်အတွင်းထဲမှာ ကိန်းအောင်းနေတာအမှန်ပဲ… မတွေးဝံ့စရာကောင်းတဲ့ ဒီလိုဖြစ်အင်တွေကို ဘာကံကြမ္မာလို့များ အမည်တက်ချင်ကြပါသလဲ … ထားမေ တို့နှစ်ယောက် အပေါမှာမှ လောကကြီးက သီးသန့် ချပေးတဲ့ မတရာမှုပဲလား… ထားမေ မစဉ်းစားတတ်အောင်ကို စိတ်တွေ ယောက်ယက်ခက်ကုန်တယ်။ ဒီလိုဖြစ်နေပါတယ် ဆိုတာကိုလဲ အားလုံးကတော့ယုံနိုင်ကျမယ်လို့တော့ သူမက မထင်ပါဘူး…ဒါပေမဲ့ ထားက ကိုတိုင်ကိုကျ ဖြစ်နေတဲ့ လူတယောက်ဆိုတော့ …ဒီလိုကိစ္စမျိုး လူ့အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာ ဘယ်တုန်းကမှ မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့တော့ မငြင်းလိုက်ပါနဲ့ ဘာလို့ဆို ဒါဟာတကယ် ပဲ ဖြစ်ဖူးခဲ့သလို ဖြစ်နိုင်တဲ့ သဘောသဘာဝတွေ ရှိနေလို့ ဖြစ်တာ မဟုတ်လား ။အဲလို ဖီလင်မျိုး က တကယ်တမ်းတော့ လူမစန်ဘူးလို့ယူဆနိုင်တယ်သိလာ။ အဲဒီစိတ်မျိုး သူများတွေမှာ မဖြစ်နိုင်သလို တွေးတောင် တွေးကြည့်ဖူးကျမှာမဟုတ်တဲ့ စိတ်ခံစားမှုမျိုးဖြစ်လို့ ထူးခြားတယ်လို့ ပြောရတာပါ။ တူအရင်းခေါက်ခေါက်ကိုမှ ဘာကြောင့် ဘယ်လိုဖြစ်သွားလို့ ဒီလို စိတ်မျိုး ထားမိသွားတယ် ဆိုတာကိုလည်း ထားမေ နက်နက်နဲနဲ အဖြေရှာတာမျိုးတော့လုပ်ခဲ့ပါသေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ ထားမေ ဦးဏှောက် တကိုက်တထွာနဲ့ ဘယ်လိုမှ အဖြေမထွက်ခဲ့ဘူး ထင်ပါရဲ့… တနေ့တော့ စိတ်အတွေးအခေါ်ပညာရှင်တွေ စဉ်းစား သုတေသနလုပ်လို့ အဖြေထုတ်ကျပါလိမ့်မယ်…အဲဒီအချိန်ကျမှပဲ အော် ဒါက ဒီလိုလားဆိုတာကို ထားမေ လက်ခံမယ့်သဘောရှိတယ် ။ အခုလောလောဆယ်တော့ လတ်တလော ဖြစ်နေတဲ့ အစဉ်မပြေမှုတခုကိုပဲ အရင်ဆုံးဖြေရှင်းလိုက်တာ ကောင်းမယ်လို့ ထား တွေးမိသွားတယ်။ ထားမေ အသက် နှစ်ဆယ့်တနှစ်မှာ ကိုဘကျော် နဲ့ အိမ်ထောင်ပြုခဲ့ပါတယ်။
နှစ်အနဲငယ် အကြာမှာ သမီးလေး ရတီမေ ကို မွေးခဲ့ပါတယ်။ သမီးကတော့ အသက်တာငယ်တာ စာအလွန်တော်တဲ့ သူဆိုတော့ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး နှစ်မှာပဲ UK မှာ ကျောင်းတက်ချင်တယ်ဆိုလို့ UK ကိုပို့ထားတာ ဒီနေ့အထိပါပဲ။ ကိုဘကျော်က စီးပွားရေးသမားလေ… ကုန်သည်တယောက်ပေါ့ ။ ထားမေတို့ နေတဲ့ နယ်မြို့လေးကို ကုန်ရောင်းကုန်ဝယ်အမြဲလာနေကျလူပါ။ နောက်ပိုင်း ထားမေတို့ ြျမို့ကို အမြဲလာတတ်တဲ့ ကိုဘကျော်နဲ့ မျက်မှန်းတန်းမိရာက တွေ့ဖန်များလာပြီး နီးစပ်ခင်မင်လို့ ချစ်သူတွေဘဝကို ရောက်ရှိခဲ့ ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ ကိုဘကျော်ကို ထားမေ လက်ထပ် ယူပြီး … ကိုဘကျော်နဲ့ အတူ လိုက်သွားခဲ့တာပေါ့။ ထာမေတို့ နယ်မြို့လေးကို ကိုဘကျော်နဲ့ လိုက်သွားပြီး မကြာခဏဆိုသလို ပြန်ရောက်တတ်ပေမဲ့ နောက်ပိုင်း နှစ်များမှာတော့ မရောက်ဖြစ်တော့ပါဘူးလေ… ဖုန်းအဆက်အသွယ် ဒီလောက်ပဲရှိခဲ့ပါတယ်။ အမဖြစ်တဲ့ မခင်မေကတော့ ထားမေ ထက်အရင် အိမ်ထောင်ကျပြီးု ထားမေ အိမ်ထောင်မပြုမီ နနှစ်လောက်ကပဲ ညီခန့်လေးကို မွေးခဲ့ကျတယ်။ ကလေးကတနှစ်နနှစ် အရွယ်အထိ ထားမေလက်ထဲမှာပဲ ကြီးပြင်းလာခဲ့တဲ့ကလေးတယောက်ပါ။ ချစ်စရာလဲ အလွန်ကောင်းတဲ့ ကလေးးလေးပေါ့… ညီခန့်လေးရဲ့ မျက်နှာပေါက် အထားအသိုက သူ့အဖေနဲ့ ချွတ်စွပ်ကိုတူတာပါ… သူ့အဖေ ဖြစ်တဲ့ ထားမေ ခဲအို ကိုမောင်မြင့်ဆိုတာ ထားမေတို့မြို့က ဥစ္စာပေါ ရုပ်ချော သူငှေးသားတယောက်လေ။ ပျိုတိုင်းကြိုက်တဲ့ နှင်းဆီခိုင်ကြီးပေါ့ ..အဲဒီထဲမှာမှ အမဖြစ်သူ ခင်မေနဲ့ ရေစက်ဆုံလို့ ငြားခဲ့ကျတယ်။ ထားမေ အိမ်ထောင်ကျပြီး မြို့လေးကို တခေါက်နှစ်ခေါက်ပြန်ရောက်တဲ့ အချိန်က သားလေးညီခန့် ဟာ တခါက ၃ တန်း နောက်တခါက ၆ တန်းလားမသိဘူး အဲဒီလောက်ထိပဲ ဒီကလေးကို နောက်ဆုံး တွေ့ခဲ့ဖူးတာ။ အခုတော့ ကောင်လေးက အရပ်ကြီးရှည်လမျောနဲ့ လူပျိုကြီးကိုဖြစ်လို့ပေါ့။ ရုပ်ရေကလည် ထားမေ ငယ်ငယ်က မြင်ဖူးခဲ့တဲ့ သူ့အဖေ ရဲ့ ရုပ်နဲ့ တပုံဆန်တည်းရယ်။ ချောတာမှ အရမ်းကိုပါပဲသိလာ။ သားလေးက အခု တက္ကသိုလ်ဆက်တက်ဖို့ အိမ်မှာခေတ္တလာနေတဲ့ သဘောပါ။ အဆောင်မှာ သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်ပေမဲ့ ထားမေက ပေးမနေဘူးလေ… ကိုတူရင်းတယောက် ဒီမှာ အိမ်နဲ့ယာနဲ့ ရှိနေရက်သားနဲ့ အဆောင်မှာ သွားမနေပဲ ကို့အမျိုးအရင်းကြီးဖြစ်တဲ့ အဒေါ်အိမ်မှာ နေရမယ် ပေါ့။ သူ့ကို ထားမေပြောပါတယ် သား ဒီမှာကြိုက်သလောက်နေပါ အကယ်ရျ်သား မပျော်ဘူး နေရတာ ကျင်းကျပ်တယ်ဆိုရင်လဲ သားသဘော အဆောင်ပြောင်းနေပေါ့ အခုလောလောဆယ်တော့ တီတီတို့နဲ့ပဲ နေပေါ့ကွယ်နော်လို့..ထားမေ ပြောရှာတယ်။ ဟုတ်လဲဟုတ်ပါတယ် အိမ်မှာက သမီးကလဲ မရှိဘူး ကိုဘကျော်ကလဲ အချိန်ပြည့် အလုပ်နဲ့ တခါတခါ
ခရီးတောင် အကြာကြီးသွားနေရတာ။ ထားမေခမျာ တယောက်ထဲရယ် … အိမ်မှာခြံစောင့်နဲ့ အိမ်အကူ တော့ရှိပါရဲ့ …ဒါပေမဲ့ မတူနိုင်ဘူးလေ ကို့သွေးရင်းတွေမှမဟုတ်တာ။ ဒီလိုနဲ့ သား ညီခန့်လေးလဲ အိမ်မှာ နေဖြစ်သွားတော့တယ်…။ သူကျောင်းအားတဲ့အချိန်တွေမှာဆို အိမ်အလုပ်တွေကို ဝိုင်းကူလုပ်ပေးသလို ထားမေ ထမင်းဟင်းချက် တာတို့ အိမ်အလုပ်တွေ လုပ်နေတာတို့ဆို ဘေးနားလာပြီး အဖော်ပြုပြီးတော့ စကားတွေပြောပေးသလို ထားမေတို့နယ်မြို့လေးမှာ အခုဆိုဘယ်သူကဘယ်လိုတွေဖြစ်လို့ ဘယ်သူကတော့ဖြစ် ဘာတွေဖြစ်သွားတာ ဘယ်လိုတွေ ပြောင်းလဲကုန်ပြီနဲ့ အကြောင်းအရာစုံအောင်ပါပဲ လာလာ ပြောပြနေတတ်တယ် ။ ဟာသကလဲ အရမ်းပြောတတ်သေးတယ်သိလာ … ကောင်လေးက ဟာသညဏ်လဲရွွှင်တလို စကားပြောတဲ့ ပုံလေးက ဆွဲဆောင်မှုအတော်ရှိတဲ့ ဆယ်ကျော်သက် လူငယ်လေး တယောက်ပေါ့။ ဒါနဲ့ လအတန်ကြာလာတော့ ညီခန့်နဲ့ ထားမေတို့နှစ်ယောက် တူဝရီးတွေ ဆိုတာထက် လွတ်လပ်ပွင့်လင်းတဲ့ မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းတွေလို တယောက်နဲ့တယောက် အလွန်နီးစပ်လို့ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်လာခဲ့ကျတယ်။ ညီခန့် ကျောင်းပိတ်လို့ အားနေတဲ့ အချိန်ဆိုရင် အိမ်မှာ စားစရာသောက်စရာတွေ အတူတူလုပ်စားကျတယ် ဟာသတွေ အငြိမ့်ခွေတွေ တခြားနိုင်ငံခြားရုပ်ရှင်တွေ အတူတူကြည့်ကျတယ် စကားတွေပြောကျတာ … ဒီလိုနဲ့ ထားမေ အတွက်တော့ အပျင်းပြေ အဖော်ကောင်းလေးရလို့နေတာပေါ့။ ကိုဘကျော်ကလဲ သူ့အလုပ်နဲ့ သူဆိုတော့ ထားမေနား အချိန်ပြည့် နေပေးနိုင်တာမှမဟုတ်တာ။ မနက်ခင်းအိပ်ရာထလို့ မနက်စာ အတူစား ညနေအလုပ်ကပြန်လာလို့ ဟိုစကား ဒီစကားလောက် နဲနဲတာပြောကျပြီး အိပ်ရာဝင် ဒီလိုနဲ့ပဲ တနေ့ပြီးတနေ့ ကုန်လာတာ ဘာမှ သူနဲ့ ကြာကြာ စကားပြော အနားယူရတယ်လို့မရှိဘူး …အဲလို အဲလိုတွေ သူတို့ရဲ့ စံအိမ်ကြီးကလေ။
ကောင်လေးနဲ့ ထားမေ အဲဒီလို အိမ်အတွင်းမှာ လက်ပွန်းတသီးနဲ့ နီးစပ်မှုတွေရှိလာတော့ ထားမေ သူ့အပေါ်ထားတဲ့ ပုံမှန်စိတ်တွေဟာ ဘယ်ကနေ ဘယ်လို မှောက်ထိုးမောက်လန် ဗြောင်းဆန်ကုန်တယ်မသိပါဘူး။ မဖြစ်သင့်တာကတော့ အမှန်ပါပဲ ..ဒါပေမဲ့…။ သူ့အပေါ် တူတယောက်လိုထက် ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်တခုလို သဘောမျိုးနဲ့ စိတ်ထဲက ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လေး စိတ်ဝင်စားလာမိတယ်။ ထားမေ တယောက် သူမ စိတ်ကို သတိတွေ အသိတွေနဲ့ အမျိုးမျိုး တရားချလို့ ထိန်းချုပ်ကြည့်ပါသေးတယ်… တနေ့ထက်တနေ့ နေပုံထိုင်ပုံတွေက အရမ်းရင်းနှီးသလို တခါတရံ အသားချင်းပဲဖြစ်ဖြစ် လက်ချင်း မထိတထိ တို့ထိုမိရာက ဖြစ်လာတဲ့ အတွေ့အထိတွေက အဲဒီ ထိန်းချုပ်မှုတွေကို ရိုက်ချိုးလိုက်သလိုပါပဲ။ အဲလို မတော်တဆလေးတွေဖြစ်လာပြီဆိုရင် ထားမေ ရုတ်တရက် ကြောင်အန်သွားပြီး သတိတွေလွတ်ကုန်လို့ အမူအရာတွေ ပျက်လို့နေတတ်တယ်။ သူသတိမထားမိအောင် လူကို မနဲ့ပြန်ထိန်းလို့ ပုံမှန်အတိုင်း ပြန်နေရပေမဲ့ … ထားမေ ရင်ထဲမှာတော့ ဟာခနဲ့ ကို ဖြစ်ဖြစ်ကျန်ခဲ့တော့တာပဲ။ အဲလို သူမကို သူမ ပြန်ထိန်းလို့ တူတော်မောင် မသိအောင် ဟန်ဆောင်ယူရတာ ကြာလာတော့ ထားမေ အတွက် အခက်အခဲကြီးတခုလိုဖြစ်လာတော့တယ်။ ဟန်ဆောင်ရတာ ခက်ခဲပင်ပန်းလွန်းလို့ တနေ့ သူလဲရိပ်မိသွားမယ် စည်းတဖက်ကို ကျော်သွားမိမယ်ဆိုရင် ဘယ်လိုအန္တရယ်တွေရှိနိုင်တယ်ဆိုတာကိုတော့ ထားမေ ကောင်းကောင်းကြီး သိထားပုံရတယ်။
ကောင်လေးက အရမ်းချောတာပဲနော် ဆိုပြီး ထားမေရင်ထဲမှာ စိတ်ကူးတွေယဉ်လို့ ပြောပြောနေတတ်ပေမဲ့ … ဒီလိုပြောတယ်ဆိုတာကလဲ အဒေါ်တယောက်က တူတယောက်ရဲ့ အလှကို ပီတိဖြစ်လို့ ပြောမိတဲ့ ပုံမှန်အတွေးမျိုးမဟုတ်ပါဘူး… အဲဒီမှာ ကွာခြားမှုတွေ အများကြီးရှိနေတယ်ဆိုတာ ထားမေကလွဲလို့ ဘယ်သူကသိနိုင်မှာလဲ။ ဒီလို ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ အတွေးမျိုးစိတ်မျိုးတွေ ဘာလို့ ဝင်လာရတာလဲ ဒီကောင်လေးဟာ တခြားတစိမ်းတယောက်ဆိုရင် ထားလိုက် ဖိုနဲ့မ သဘာဝအရ အနေနီးစပ်ရင် ဒီလိုကိစ္စမျိုးက ဖြစ်တတ်တဲ့ အကြောင်းတရားလေးတွေရှိတယ်။ အခုဟာက သွေးရင်းကြီးဆိုတော့ ထားမေအတွက် စဉ်းစားသင့်တာတော့ အမှန်ပဲလေ။ ပထမတချက်အနေနဲ့ ထားမေသုံးသပ်မိတာက ထားမေ ရဲ့ လိင်မှုရေးရာ ဘဝ နဲ့ပတ်သက်ပြီး ပြည့်စုံခြင်း မပြည့်စုံခြင်းပါ။ သူမ ဘဝမှာ ကိုဘကျော်နဲ့ သမီးလေး တယောက်ရလို့ အရွယ်ရောက်တဲ့ အထိ လိင်ကိစ္စပြည့်စုံမှုမရှိလို့လား ကိုဘကျော်ရဲ့ အသက်က အခုမှ ၅၁ ၅၂ ဝန်းကျင်ရှိသေးတယ် ထားမေ အသက် ၃၉ ၄၀ ရှိမှ လိင်ရဲ့ ကောင်းမွန်တဲ့ ရသတွေကို မပေးစွမ်းနိုင်တော့လို့လား။ …လုံးဝမဟုတ်ပါဘူး ကိုဘကျော် တခါတရံ အလုပ်ဒဏ်ပိပြီး စောစော အိပ်ရာဝင်တတ်တာကလွဲရင် ကျန်တဲ့ ညတွေမှာ အလွန်ပြည့်စုံမှုရှိတဲ့ လိင်မှုကိစ္စတွေကို ထားမေ အပေါ် အမြဲဖြည့်စွမ်းပေးနိုင်နေတာပဲ။ ဒါဆိုဒီတချက်ကြောင့်လဲ မဖြစ်နိုင်သေးဘူး … ဒုတိယအနေနဲ့ ငယ်ရွယ်နုပျိုတဲ့ ဂုဏ်ရှိန်တွေနဲ့ ယောကျာ်းပီသလွန်းတဲ့ ညီခန့်လို လူချော လူငယ်လေးတယောက်ကို ထားမေလို အသက်၃၀ ကျော်ကလေး အမေတယောက်က မက်မော တွယ်ညိတဲ့ သဘော နုပျိုမှုကို တက်မက်တတ်တဲ့ သဘောကြောင့်လား …ဒါဆိုရင် ဒီအတွေးကလဲ မမှန်သေးပါဘူး… ။ အခုခေတ် လူငယ်ကောင်လေးတွေ တိုင်းလိုလိုဟာ ခေတ်ရဲ့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုကြောင့် အားလုံးနီးနီး ကြည့်ကောင်းလို့ မက်မောချင်စရာ ရုပ်ရည်ရှိသူတွေကြီးပါပဲ ထားမေတို့ခေတ်ကလို့ ဘုတ်ထိုင်းထိုင်း ညင်းသိုးသိုး မပြင်တတ် မစင်တတ် အူကြောင်ကြောင်ကောင်လေးတွေမဟုတ်တော့ဘူးလေ။ အဲတာတွေကိုတာ တွေ့လို့ စိတ်အတွင်း ကြည်နူးဖောက်ပြန်မိမယ်ဆိုရင် ထားမေတို့လို ကလေးမအေ အန်တီများအဖို့ နေစရာတောင်ရှိမယ်မထင်ပါဘူး… ထားမေ ဆိုတာ ဘယ်တုန်းကမှ အပိုတွေမပြောတတ်တဲ့ မိန်းမတယောက် ဆိုတာ အမှန်ပဲ… ထားမေရဲ့ လင်စိတ်သားစိတ်ဟာ ကိုဘကျော်တယောက်ထဲ အပေါ်မှာပဲ ထားခဲ့ဖူးတာ သေချာပါတယ်။ ဒါဆို အခုလိုဖြစ်ပျက်နေရတဲ့ ထားမေစိတ်ထဲက သာမန်ဖောက်ပြန်မှုမဟုတ်တဲ့ လိင်စိတ်ကြီးက ဘယ်အမှောင်ကမ္ဘာက နတ်ဆိုးတပါးပါးက ထားမေ တယောက်ထဲအပေါ်မှာတာ ပုံလို့ ချပေးလိုက်တဲ့ ကံကြမ္မာဆိုးကြီးတခုလဲလေ….ထားမေ ရင်မောမိနေတာတော့ အမှန်ပါပဲ… ဒါပေမဲ့ ပုံမှန်ကာမစိတ်ထက်တော့ စိတ်လှုပ်ရှားအံ့သြရတယ်ဆိုတာကိုလဲ သူမ သိလို့နေသေးတယ်။
ဒီလိုနဲ့ တနေ့ထက်တနေ့ ဒီညစ်ညမ်းစိတ်ကြီးက အမြင့်ဆုံးဒီဂရီအထိ ဖြည်းဖြည်း တိုးတက်လို့လာနေခဲ့တော့တယ်။
ညနေတိုင်းလိုလို သားညီခန့်နဲ့ သူ့သူငယ်ချင်း တို့ အိမ်နောက် က ဘတ်စဘောကွင်းထဲမှာ တယောက်ချင်း အကြိတ်အနယ် ယှဉ်ပြိုင်လို့ ဘတ်စကက်ဘော စော့လေ့ရှိတယ်။ ဒါကို ထားမေလဲ ပြတင်းပေါက်လေးကနဲ့ သူတို့ရဲ့ ကစားပွဲလေးကို ညနေတိုင်း လှမ်းပြီးငေးကြည့်နေမိတယ်။ကစားပွဲလေးက သူနိုင်ကိုနိုင် သာမန် ကစားပွဲလေးတခုဖြစ်ပေမဲ့ ကစားပွဲလေးကို ပိုမိုပြီး စိတ်ဝင်တစားကြည့်လိုစိတ်ပြင်းထန်လာအောင် လုပ်နိုင်တဲ့ အဓိက အချင်းအရာတခုကတော့ြကြီးမားခန့်ညာတဲ့ ရင်အုပ်သားတွေနဲ့ ကြွက်သားအရစ်တွေ လှိုင်းထနေတဲ့ တူတော်မောင် ညီခန့်ရဲ့ ခနာကိုကြီးပေါ့။ ဒီလို ယောကျာ်းလေးတဦးရဲ့ စွဲမက်ဖွယ် အချင်းအရာတခုကို တွေ့မြင်တဲ့ ဘယ်လို မိန်းကလေးမျိုးမဆို သူမလိုပဲ စိတ်ဝင်တစားကြည့်ကျမှာပဲဆိုတာ ဘယ်သူမှ ငြင်းလို့မရနိုင်ကောင်းပါဘူး။ ပြေးလွှားလှုပ်ရှားမှုများလာတာကြောင့် ညီခန့် ဂျိုင်းပြတ်စွပ်ကျယ်လေးမှာ ချွေးတွေနဲ့ ရွွှဲစိုလို့လာတယ်။ ဆက်ကစားနေရင်း ချွေးတွေနဲ့ စိုရွှဲနေတဲ့ စွပ်ကျယ်ကို ညီခန့် ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့… ကြည့်ပါအုံး သူ့ ဝမ်းဗိုက်နှင့် ရင်ဘက်မှာရှိတဲ့ ကြွက်သား အဖုအထစ် တိတိရိ၇ိလေးတွေ ပေါလို့လာတယ်။ အဲဒီ ကြွက်သားလေးတွေကို အနောက်ဘက်ခြမ်းအတွင်း ဝင်တော့မဲ့ဟန် တပြပြဖြစ်နေတဲ့ ခပ်ပျပျ နေအလင်းရောင်တန်းတွေက ညီခန့် တကိုလုံးကို မီးစလိုက်ထိုးထားတလိုဖြစ်နေတာပေါ့။ ယောကျာ်းပျိုတယောက်ရဲ့ တင့်တယ်ဝင့်ကြွားတဲ့ ကိုခနာအလှကို ထားမေ မြင်နေရင်းနှဲ့ပဲ ပေါင်နှစ်ခု အတွင်းကြားက ထားမေ ပစ္စည်းလေးက မရိုမရွနဲ့ ဖြစ်လို့နေတော့ ထားမေတယောက် သူမကို သူမ အံ့သြလို့မဆုံးသလို ရှက်လဲရှက်မိတဲ့ စိတ်တွေ ဖြစ်နေတာပေါ့။
ကစားပွဲလေး ပြီးသွားတဲ့ အခါမှာတော့ တူတော်မောင်က သူ့သူငယ်ချင်းကို အပြတ်အသက် အနိုင်ရသွားတယ်…ညီခန့် သူငယ်ချင်းလဲ ကို နှုတ်ဆက်ပြီး သူ့အိမ်ကို ပြန်သွာပါ တော့တယ်။
တယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့တဲ့ ညီခန့်ကတော့ စော့လို့မဝသေးဘူးထင်တယ်… ဘောလုံးကို ချင်းထဲအကြိမ်ကြိမ် ပစ်သွင်းနေပြီး ဆက် လေ့ကျင်လို့ကျန်ခဲ့တယ်။
ဒါနဲ့ ထားမေလဲ အိမ်ထဲဝင် တပါတ်နဲ့ အားဖြည့်အချိုရည်တဗူးကို ရေခဲသေတ္တာ ထဲကထုတ်ယူလိုက်ပြီး သားညီခန့် ရှိရာ နောက်ဘေး ကွင်းဘက်ကို ထွက်ခဲ့လိုက်မိတယ်။ ညီခန့်နားရောက်တော့
“ညီခန့် … သားတော်ပြီ မစော့နဲ့တော့ …ဒီမှာ အချိုရည်လေး လာသောက်လိုက်အုံး”
ညီခန့် ထားမေရှိရာကို ဘောလုံးလေးပိုက်လို့ ပြေးလာနေတယ်။
အချိုရည်ဗူးကို ဖောက်ပြီး ပေးလိုက်တော့ … သူက အချိုရည်သောက် ထားမေက သူ့ကိုယ်ပေါမှာရှိတဲ့ ချွေးသီးချွေးပေါက်တွေကို တပါတ်နဲ့ သုတ်ပေးနေတော့တယ်။ ထားမေသူ့ကို ဒီလို တွေ ညနေတိုင်းလာလာပြီး ပြုစုပေးနေတာ ဒီတနေ့ထည်းမှ မဟုတ်ပါဘူး … တပါတ် နှစ်ပါတ် မက ရှိလို့နေပြီလေ။
ဘယ်အချိန်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် ထားမေရဲ့ တဏှာနဲ့ပတ်သက်တဲ့ စိတ်ကူးယဉ်အိမ်မက်တွေထဲမှာတော့ ဒီကောင်လေးနဲ့ ချစ်ရည်လူးနေတဲ့ ပုံရိပ်တွေကြီးပါပဲ။ ထားမေနဲ့ သူ တဦးပေါ်တဦးအလွန်အမင်း မြတ်နိုးတွယ်တာလို့
ကြည်နူးမှုအပြည့်နဲ့ အနမ်းတွေ ဝေနေတဲ့ပုံမျိုး အမြဲ လိုလို ထားမေ စိတ်ကူးပုံဖော် နေမိတတ်တယ်။ တနေ့ထက်တနေ့ ထားမေနှင့် တူတော်မောင် တို့ နေထိုင်ပုံ ဆက်ဆံပုံတွေက ဘေးလူမြင်လို့ မသင့်တော်တဲ့ အနေအထားကို ရောက်မှန်းမသိ ရောက်လို့ လာနေတာတော့အမှန်ပဲ…။တူလို့ပြောတဲ့ လူပျိုလေးက အဒေါ်လို့သာပြောရတယ် ထား ကအရွယ်အရန်တင်တဲ့သူဆိုတာလဲ ပြောရအုံးမယ် …လက်ရှိထားမေ အသက်၄၀ နားရောက်လို့ ကလေး အမေတယောက်တာဖြစ်နေတာ အသားအရေနုညံ့မှုနဲ့ ကိုလုံးကိုပေါက်ကတော့ အခုခေတ် ၁၀ ကျော်သက်လေးတွေတောင် ငေးမောလို့ သြချလောက်တဲ့ အလှတရားပိုင်ရှင် အန်တီမမတယောက် ဗျ…။ ဒါက ထားမေ အတွက် ကြော်ငြာလေးဝင်တာ ….။ အဒေါ်လုပ်သူကို ခါးလေး လာတို့လိုက် မီးဖိုချောင်ထဲ အလုပ်လုပ်နေလျှင် အနောက်ကနေ တိတ်တဆိတ်လာပြီး ထားမေ ခါးလေးကို ရုတ်တရက် ဆွဲဖက်လိုက် ပြောပြောဆိုဆို လက်မောင်းလေးကိုင် ဟိုထိဒီထိလုပ်လိုက်နှင့် ဒီကောင်လေး လက်ရဲဇက်ရဲ တအားရှိနေတာ … ရှိဆို ထားကလဲ ဘာမှမပြောပါဘူး သူဘာလုပ်လုပ် ပြုံးစိစိနဲ့ သဘောကျနေမိတာကို။ ကိုဘကျော်ကလဲ နေခင်းဘက်တွေဆိုရင် အိမ်မှာ အချိန်ပြည့် မရှိပြန် … အိမ်အကူဆိုသည်မှာလည်း အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ် အဝတ်လျှော် ပြီးလျှင်ပြန် … တံခါးစောင့် ကတော့ အသက်အရွယ်ကြီးသူတဦးဖြစ်ပြီး ထားမေတို့ ခြံအစွန်းထောင့်လေးတွင် တဦးတည်း တဲထိုးရျ်နေတယ်။
ကိုဘကျော် ဝယ်ထားတဲ့ ဒီခြံကျယ်ကြီးအလယ်မှာ ခန့်ခန့်ညားညား ဆောက်လုပ်ထားတဲ့ ထားမေတို့ရဲ့ ဒီနန်းတော်သဖွယ် အိမ်ကျယ်ကြီးက အဒေါ်ဆိုသူ အသက် ၄၀အရွယ် သွေးသားစူးဖြိုးပြီး အရွယ်ကောင်းရှိဆဲ မိန်းမသားတဦးနှင့် တူလုပ်သူ အသက် ၂၁ အရွယ် လူပျိုလေး နှစ်ယောက်
အတွက်တော့ ဘာတွေပဲလုပ်လုပ် လုံခြုံစိတ်ချမှုကို အပြည့်ပေးစွမ်းနိုင်မှာတော့ အသေချာပဲ။
ထားမေအနေနှင့်တော့ ယခုကိစ္စနှင့်ပတ်သက်ရျ်ရှင်းတယ် … ညီခန့် ဒီအိမ်ကို ရောက်လို့မကြာမီအချိန်ကာလတခုမှာပဲ ထားမေစိတ်တွေ ဒီလိုဖြစ်ခဲ့ရတာလေ။ ပေါက်ကွဲလုမတတ် ထိန်းချုပ်ထားရသော ရင်တွင် ဖြစ်အင်ကို လူမသိ သူမသိ ဖုန်းကွယ်လျှို့ဝှက်ထားရတာ ထားမေအဖို့ အရမ်းကို ပင်ပန်းနေပြီ… ခံနိုင်ရည်တွေလည်းမရှိတော့လောက်အောင်ကို ဖြစ်နေတယ်ထင်ရဲ့။ ထားမေ သူမသဘော တခုတည်းနှင့်သာ ဆိုလျှင် ကောင်လေးကို မီးစိမ်းပြလို့ မှောင်မိုက်နက်ရှိုင်းတဲ့ ငရဲတွင်းထဲကို ပျော်ပျော်ကြီး ခုန်စင်းပစ်မှာ အသေအချာပဲ…. ဒါပေမဲ့ ညီခန့် ရဲ့ သဘောဆန္ဒကရှိသေးတယ်လေ… သူ့ပုံက ခိုးတာစားချင်တာ ခိုးစားတယ်ဆိုတာကိုလည် သူ့လျှာကိုတောင် မသိစေချင်တဲ့ ပုံမျိုးရယ်။ဒီကောင်လေး အပြုအမူတွေက ပုံမုန်မဟုတ်ဘူးဆိုတာ ထားမေ သတိတော့ ထားမိမှာပါ … သူလုပ်ချင်တဲ့ ဆန္ဒကို မလိမ့်တပါတ်လုပ်ယူပြီး အဒေါ်လုံးဝမရိတ်မိအောင် ကြိုးစားပန်းစား ဖုန်းကွယ်နေတဲ့ ပုံမျိုးပေါ့။ ထားမေလည် အလိမ်မာသုံးပြီး သားညီခန့်ကို မထိသထိ သွေးတိုးစမ်းတတ်သေးတယ်။ မိန်းမတို့ရဲ့ မာယာအတတ်နဲ့ မီးစိမ်း ပြတဲ့ သဘောအထာလေးတွေ ထာမေဘက်က ပြပြတတ်တယ်။
သူဘယ်လိုတုန့်ပြန်မလဲလို့ပေါ့လေ… အဲလိုတွေ ထားမေဘက်က လုပ်ပြလိုက်ပြီဆိုလျှင် ညီခန့်တယောက် အထာမသိလို့ အ တာပဲလား …ဒါမှမဟုတ် သူရွေ့နေတဲ့ အကွက်ကို အပျက်မခံပဲ အိုက်တင်ခံလို့ အကွက်ထဲရောက်မှ အပြီးစားမဲ့ အကြံအစီတွေ ရှိနေတာလား မသိဘူး …ထားမေဘက်က အိုဗာတင်းတွေ ကျွေးလိုက်ရင် ညီခန့်တယောက် အေးတိအေးစက်ဖြစ်ဖြစ်သွားတော့တာပဲ။ ဒါပေမဲ့ တခုတော့ရှိတာက အခုအနေအထားတွေနဲ့ သူနဲ့ ထားမေ ဆက်ဆံနေတဲ့ ပုံမျိုးဟာ ဘယ်လိုခြေလှမ်းမျိုးတွေလဲဆိုတာ ထားမေသိတလို ညီခန့်လဲ သိမှာ အသေချာပါပဲ… ဒါကိုတော့ သူ့စိတ်ကိုသူ မညာနိုင်ပါဘူးလေ။ အဒေါ်နဲ့ တူ ရဲ့ ဆက်ဆံမှုဟာ သိသိသာသာကြီးကို ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့ ပုံစံ ပြောင်းနေတယ် ဆိုတာ ရှင်းပြဖို့မလိုတော့ဘူး ထင်ပါတယ်။ သူ ထားမေကို ကြည့်တဲ့ အချိုးတွေ အဒေါ်ကို တူက ချစ်ခင်တွယ်တာတဲ့ပုံနဲ့ မယောင်ရာဆီလူး ဟိုကိုင်ဒီကိုင် မထိသထိအသားယူတာတွေ … ဒါတွေအားလုံးကို ထားမေသိတာပေါ့… သူ့ထက် အရင်ထမင်းစားလာတဲ့ သူ့အဒေါ်အရင်းတယောက်ပဲ မဟုတ်လာ။ သူမ စဉ်းစားမိတာကတော့ …ဒီလိုလေ အခုဖြစ်နေတဲ့ ဖိုမနှစ်ဦးရဲ့ ငြိတွယ်ခြင်းက သာမန်သွေးမတူတဲ့ ချစ်သူ အိမ်ထောင်ဘက်တွေလို သဘာဝအလျှောက် ထိတွေ့ပေါက်ကွဲခြင်းမျိုးမဟုတ်ပဲ …လိင်နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ကျူးလွန်မှုတခုကို အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ တာစူနေကျတာမျိုးဖြစ်နေဆိုတာပါ။ ဒီလိုတွေ မဖြစ်သင့်ဘူးဆိုတာ ညီခန့်တယောက်များ တွေးမိလို့ ဒီလိုအေးတိအေးစက် ဖြစ်ဖြစ်သွားတာလား ဆိုတာကို ထားမေ တယောက် ထင်မြင်သုံးသပ်ကြည့်မိတာနေမှာပါ
ဒါပေမဲ့… ညီခန့် အငယ်ဖြစ်ပြီး အဲဒီလိုစဉ်းစားမယ်ဆိုရင် ထားမေလို အကြီးဖြစ်တဲ့ သူက ကို့တူသားပါမချန် အသာဆန္ဒကို အငမ်းမရဖြစ်နေတဲ့ လင်တရူးမကြီးတယောက်ဖြစ်သွားပြီလား…အဲလိုတွေ ညီခန့်လုပ်ရင် ထားမေ ဒေါသတွေထွက်နေတတ်တယ် ….အဲဒါကြောင့်ပဲထင်ပါတယ် ထားမေလဲ တူတော်မောင်နဲ့ ထားမေတို့ နှစ်ဦးကြားက ဆက်ဆံရေးကို အရှိန်သတ်လို့ ဆင်ဆင်ခြေခြေ ပြန်နေခဲ့တယ်။
ဒီလိုနဲ့ တညမှာတော့…. ဧည့်ခန်းထဲက ကတ္တီပါကောဇော်ပေါ် ထားမေ တယောက်ထဲ စောင်ပါးလေးခြုံလို့ ခွေထိုင်ကြည့်နေမိတယ်။ ကိုဘကျော်ကတော့ အိမ်ပြန်ရောက်လို့ ရေမိုးချိုးပြီး သူ့သူငယ်ချင်တယောက်အိမ်မှာ ဖဲသွားရိုက်ဖို့ ထွက်သွားပြီ။ တပါတ်တခါလောက် ကိုဘကျော်နဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေ ဖဲကို အပျော်ရိုက်လေ့ရှိကျတယ်။ အဲလို ညမျိုးတွေဆိုရင် တချက်တီး နှစ်ချက်တီးလောက်မှ ကိုဘကျော် အိမ်ပြန်လာတတ်တယ်။ ထားမေလဲ ဘာလုပ်စရာမှမရှိတာနဲ့ အိပ်ကလဲမအိပ်ချင်ဆိုတော့ ညီခန့် မနေ့က ဝယ်လာတဲ့ ဟော်လီးဝုဒ် ကားလေးကို ထိုင်ကြည့်နေတယ်။ ခွေးဖွင့်ထားပြီး ၁၀ မိနစ် လောက်ကြာတော့ ဘယ်လိုကနေ ဘယ်လို ရောက်နေမှန်းမသိဘူး ညီခန့်တယောက် အနောက်ကနေ ထားမေကို လာဖက်ထားတယ်….ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ထားမေလည် လန့်သွားတယ် ထင်တယ် ညီခန့်ကို လည်ပြန်ကြည့်ပြီး ထားမေ ပြံုးပြလိုက်ပါတယ်။ သူလဲ ပြန်ပြံုးပြတယ်။ ဒီလောက်ကလေး လာဖက်တာလောက်တော့ ရပါတယ် သားရယ် ဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ ထားမေ ပြံုးပြလိုက်မိတာပါ။ဒါနဲ့ ဘာစကားမှ မပြောပဲ တီဗွီဖန်သား ပြင်ဘက်ကို မျက်နှာပြန်လဲ့လို့ ဘာမှ မဖြစ်သလိုပဲ ဇာတ်လမ်းကို ဆက်ကြည့်နေလိုက်ကျတယ်။ ဇာတ်လမ်းကိုပဲ စိတ်ဝင်တစား အာရုံစိုက်နေပုံပေါက်အောင် ကြိုးစားဟန်ဆောင်နေရတဲ့ အထဲ ညီခန့် နှာခေါင်းပေါက်က အသက်ရူပြီး ပြန်မုတ်ထုတ်လိုက်တိုင်း အာငွေ့နွေးနွေးလေးတွေက ထားမေ ဇတ်ပိုးအရေပြားပေါ်ကို လာလာရိုက်နေတယ် .. အဲဒီ အထိကတော့ ထားမေ ရင်ခုန်နှုန်းထားတွေ ပိုမြန်လာလို့ ဟန်ဆောင်ရတာ ပိုပင်ပန်းလာတောတယ်။
ဒီလို ခက်ခက်ခဲခဲ အချေအနေထဲကို ရောက်နေပါတယ်ဆိုမှ… ရှေ့တီဗွီ စကရင်ထဲမှာ ခေါင်းဆောင်မင်းသမီးနဲ့ မင်းသားတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အချစ်ဇာတ်ဝင်ခန်းလေး တခန်းကိုရောက်လာတယ်။ ဟောလီးဝုဒ် ဇာတ်ကားဆိုတဲ့ အတိုင်း မင်းသားနဲ့ မင်းသမီး တို့ ကုတင်ပေါ်မှာချစ်တင်နှီးနှောနေလိုက်ကျတာ သူတို့ရဲ့ အဓိကပစ္စည်းတွေကိုတာ မမြင်ရတာ ကျန်တဲနေရာအားလုံးက မိမွေးတိုင်း ကိုလုံးတီး တွေကြီးပဲ။ ဇာတ်လမ်းလေးက ဒရာမာလေးဆိုတော့ လိင်ဆက်ဆံတဲ့ ပြကွက်တွေကို အဟုတ်အမုန်အတိုင်းပေါ်အောင် အသေးစိတ် ရိုက်ပြတင်ဆက်ထားတယ်။ လပ်ဖ်စန့်လေးက ခဏပါပဲ ပုံမန်ဇာတ်ဝင်ခန်းလေးတွေ ပြန်ရောက်သွားတဲ့ထိ ထားမေနဲ့ ညီခန့် ဘယ်သူကမှ ၇ီမုကွန်ထရိုးကောက်ကိုင် ပြီး အဲဒီ အချစ်ဇာတ်ကြမ်းခန်းကို မကျော်ပစ်ကျပါဘူး။ ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကို နှစ်ယောက်စလုံး အသံတချက်တောင်မထွက်ပဲ ကြည့်နေကျတာပေါ့။ ကားထားတဲ့ ညီခန့် ဒူးကွေးပေါင်ကား ကြားထဲမှာ ထားမေ ကိုလုံးလေးကရောက်နေပြီး သူ့ရင်ဘတ် နဲ့ ထားမေ ကျောပြင် ပူးကပ်လို့ အနောက်ကနေသိုင်းဖက်ထားတဲ့ အနေအထားနဲ့ ထားမေတို့နှစ်ယောက်ကြည့်နေကျတာပါ။ အဲလိုအနေအထားနဲ့ နောက်ကဖက်ထားရင်းက … အချစ်ဇာတ်ကြမ်း ခန်းလေးပြီးသွားချိန်မှာတော့ ထားမေ ကိုလုံးလေးကို ဖက်ထားတဲ့ သားညီခန့်လက်တွေ ပိုမိုတင်းကျပ်လာပြီး …တင်းမာနေတဲ့ အရာဝတ္တုတခုက တင်ပါးနဲ့ ကျောစပ်ကြားကို မထိတထိ လာလာ ထောက်နေတာကို ထားမေ နောက်က အရုံခံစားလိုက်မိတယ်။ အမလေး ဘာပါလိမ့်ပေါ့…။ ဘုရားရေ … တခြား ကိုယ်အစိတ်အပိုင်းမဟုတ်ပါဘူး သူမ တူတော်မောင် ညီခန့်ရဲ့ မကျောစပြုနေတဲ့ လီးကြီးဖြစ်လို့နေတာပေါ့ ။ ဒီကောင်လေးက အရမ်းစိုးတာပဲလို့ ထားမေ အံ့သြနေတယ်… ထားမေ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိနဲ့ စိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှားလို့နေတယ်။ ကိုစိတ်ကူးယဉ်ခဲ့ဖူးတဲ့ အရာတွေက မထင်မှတ်ပဲ လက်တွေ့ ခံစားသိရှိလာရတော့ ကို့ကို မယုံနိုင်သလို အံ့သြတဲ့စိတ်တွေလဲ တဖွားဖွား ဖြစ်နေတာပေါ့။ ဒီတရက်နှစ်ရက်အတော အတွင်းကပဲ ထားမေနဲ့ ညီခန့် ဘောင်တွေမကျော်မိဖို့ ကို့အသိစိတ်နဲ့ ကို ထိန်းချုပ်နေကျတယ်လေ … အခုလိုဖြစ်နေပုံနဲ့ ထားမေ ထိုင်ရာက ချက်ချင်းထသွားသင့်တဲ့ အနေအထားပါ။ လက်ရှိဖြစ်နေတဲ့ အနေအထားကို အကြီးတယောက် အနေနဲ့ ထားမေကစလို့ ဖျက်စီးပစ်သင့်တာပါ။ ဒါပေမဲ့ ထားမေ တလက်မလေးတောင် ထိုင်နေရာက ထမသွားနိုင်ခဲ့ပါဘူး။
တကယ်တမ်းပြောရရင် ဒီအဆင့် အနေအထားကို ရောက်ဖို့ဆိုတာ လွဲတာမဟုတ်ဘူး…. ကောင်လေးကို ထားမေ သွေးတိုးစမ်းလို့ အထားတွေပေးနေတာ တပါတ်လောက်တောင်ရှိသွားပြီ။ အဲဒီအချိန်တွေ တုန်းကတော့ ဘာမှ ဖြစ်မလာပဲ ကို့ကိုကို ပြန်ထိန်းချုပ်ဖို့ လုပ်တဲ့ အချိန်ကျမှ ဒီအခြေအနေကို မမျှော်လင့်ပဲ ရောက်ရှိခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလာ။ ဒါနဲ့ ဘာမှမဖြစ်သလို ဇာတ်လမ်းကို ဆက်ကြည့်နေကျရင်း…
ခုနက ဇာတ်ဝင်ခန်းထက် ပွင့်လင်းညစ်ညမ်းလွန်းတဲ့ လပ်ဖ်စန့်လေး တခန်း ပြန်ပေါ်လာတော့တယ် ….။ကဲ ဘယ်လိုလုပ်ကျမာလဲ….ခုနက ဇာတ်ဝင်ခန်းလေးနဲ့တင် သားညီခန့် ပစ္စည်းကြီး မာထောင်လို့နေပြီ…အခုတလဲ့တော့ ထားမေ ပေါင်ကြားက မရိုးမရွနဲ့ အရည်တွေ စိုလိုရွဲွှနေပြီလေ…
စိတ်လှှုပ်ရှားမှုတွေ ပြင်းထန်လာပြီး ထားမေရဲ့ မျက်နှာတွေလဲ ရှက်သွေးတွေဖြာတမ်း နီမြန်လို့နေတယ်။ အသက်ကိုလဲ ခက်ခက်ခဲခဲကြီး ရူထုတ်ရူသွင်းလုပ်နေရသလိုပဲ။ ထားမေ သူမကို သူမသိတယ် … ဘာကိုလိုချင်နေလဲဆိုတာ ထားမေကို ထားမေ အသိဆုံးပါ… ထားမေ နောက်ကျောကို မထိတထိ တခါတရံ ခပ်ဖိဖိ လာလာထောက်နေတဲ့ ထားမေ အနောက်က မာကျောနေတဲ့ အဲဒီပစ္စည်းဟာ လတ်တလော ထားမေ အလိုချင်ဆုံးပစ္စည်ကြီးပေါ့။ ဒါပေမဲ့ အဲပစ္စည်းကြီးကို ရနိုင်ဖို့ ဘယ်ကနေ ဘာကိုစလုပ်ရမှန်း မသိဘူးဖြစ်နေတယ်။ အခွေကြည့်နေရင်း နောက်လည့်လို့ ညီခန့်ကို တခါတာ ပြုံးပြရုံကလွဲပြီး ဇာတ်လမ်း အစမှအဆုံး ထားမေနှင့် ညီခန့် စကားတလုံး မပြောဖြစ်ကျသေးဘူး။ထားမေ ရဲ့ စိတ်အာရုံတွေက နောက်ကဖက်ထားတဲ့ လူ နဲ့ သူ့အောက်က မာတောင်နေတဲ့ အရာကြီးစီကိုပဲ ရောက်နေတာတော့အမှန်ပဲ… မျက်နှာကတော့ တီဗွီဖန်သားပြင် ကနေ တချက်မခွာပဲ စူးစိုက်ကြည့်နေမိတယ်။
ဒီလိုပဲ နေနေလို့ကလဲ မဖြစ်ပြန်ဘူး… တခုခုတော့လုပ်ရမယ်…ထားမေ..စဉ်းစားစမ်း။ ဟုတ်တယ် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သား ညီခန့်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ဒီကိစ္စကို ဖြေရှင်းမှဖြစ်တော့မယ်… တွေဝေနေလို့ မဖြစ်တော့ဘူးလေ။ ဒါက ဖြစ်တာမဖြစ်သေးတာ အနေးနဲ့ အမြန်ဆိုသလို တကြိမ်မှာတော့ ဖြစ်ကိုဖြစ်တော့မဲ့ အနေအထား ပါ။ထားမေက အကြီးဖြစ်လို့ ဒီဇာတ်လမ်းကို သူမကပဲ အရင်ဦးဆောင်မှ သဘာဝကျတော့မှာပေါ့… ဒါနဲ့ ပူးကပ်တင်းကျပ်နေအောင် နောက်ကဖက်ထားတဲ့ သား ညီခန့် ရင်ခွင်ထဲကနေ ဖြည်းဖြည်းလေး ကိုယ်ကို လှှုပ်ရှားရုန်းထွက်လို့ ထိုင်ရက်နဲ့ပဲ ညီခန်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပစ်လိုက်တယ်။ ထားမေ ညီခန့်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်တယ် … မျက်နှာနှစ်ခုအကွာအဝေးက ၁ လက်မ ၂ လက်မလောက်ပဲရှိမယ် …မျက်နှာချင်းထိမတတ်ကို အရမ်းနီးကပ်နေတာပေါ့။ ထားမေ ညီခန့်ရဲ့ မျက်လုံးတွေကို စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်လို့နေတယ်။ ဗီဒီယို အစကနေ အဆုံး ထားမေနဲ့ ညီခန့်ကြားမှာ စကားတလုံးတောင် ယောင်လို့ ဖြတ်ပျံမသွားဖူးသေးတာ အခုအချေအနေထိပဲလေ… ဒါကြောင့် ထားမေ စကားစပြောဖို့ ပါစပ်က တော်တော်နဲ့ မဖွင့်နိုင်ဖြစ်နေပုံ ရတယ်။ ညီခန့်လဲ ထားမေ မျက်လုံးတွေကိုပြန်ကြည့်လို့နေတယ်။ အလိုရမ္မက်တွေကြောင့် သား ညီခန့်မျက်နှာတခုလုံး နီမြန် နေပြီး ဆီတဝင့်ဝင့်နဲ့ဆိုတော့ … သူ့မျက်နှာအမူအရာက သားကောင်ကို ကိုက်ဖြတ်စားသောက်ဖို အလျှင်လိုနေတဲ့ သားရဲတကောင်ရဲ့ မျက်နှာ အတွင်ပြင်မျိုးပေါက်နေတာ အရမ်းကိုသိသာပေါ်လွင်လို့နေတယ်လေ… ထားမေ တခုခု ပြောဖို စဉ်းစား အားယူနေတယ်…ဒါပေမဲ့ ထားမေ ပါစပ်က စကားတလုံးမှမထွက်ခင်ပဲ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေက တဖြည်းဖြည်း ရှေ့တိုးလာပြီး ထားမေ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ဖိကပ်သွားပါတော့တယ်။ ရုတ်တရက်ဆိုသလို ညီခန့်ရဲ့ အပြုအမူကြောင့် ထားမေ မျက်လုံးလေး ပြူးထွက်လို့ မှင်သက်အံ့သြသွားမိတယ်သိလာ။ ဒါ taboo ခေါ်တဲ့ တာမြစ်ပိတ်ပင်လို့ ပညတ်ထားတဲ့ အလိုရမ္မက်ကို စားသုံးဖို့ ပထမအဆင့် အနေနဲ့ ရိုက်ချိုးဖောက်ဖျက် လိုက်ခြင်းပါပဲ။ဒီလိုထားမြစ် ပိတ်ပင်လို့ ပညတ်ထားတဲ့ အရာကိုမှ ဖောက်ဖျက်ကျူးလွန်ပြီး စားသုံးရတော့မှာပါလားဆိုတဲ့ အသိစိတ်ကြောင့် ထားမေ ရင်ထဲက တဏှာ ရမ္မက်စိတ်တွေက ပိုလို့ ချိုမြိန်မှုရှိလာသလိုခံစားရပြီး အရှိန်ပိုရလာတော့တာပေါ့။ ညီခန့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖျားက နုညံ့တဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် တအံ့ တသြ ဖြစ်နေတဲ့ ထားမေရဲ့ အသိတွေ သတိတွေ ထိန်းချုပ်မှုစွမ်းအင်တွေ ရေပေါဆေးစက်ချသလိုပဲ လွင့်ပါးပြောက်ကွယ်လို့ သွားကျပြီလေး…..
ချစ်သူနှစ်ဦး အချိန်အတမ်ကြာခွဲခွာနေရလို့ မျိုသိပ်ဖုံးကွယ်ထားရတဲ့ အနမ်းပွင့်တွေကို ပြန်လည်စုံတွေ့ခွင်ရချင်းပဲ အိတ်သွန်ဖာမောက် သွန်ချလိုက်သလို တဦးနှင့်တဦး ဆာလောင်မွတ်သိပ်စွာ ဆုတ်သပ်နမ်းရှုံးနေမိကျပါတော့တယ်း။ အနမ်းပန်းများ ပွင့်ဖူးနေရင်း ထားမေ ကတ္တီပါ ကြမ်းခင်းပေါလဲချ ပစ်လိုက်တယ်…. ညီခန့်က ထားမေ အပေါ်က အုပ်မိုးလို့ ပေါ့… သား ညီခန့်ရဲ့ လည်ပင်းကို အောက်ကနေ တအားလှမ်းဖက်ထားမိတယ်။ ထားမေတို့ နှစ်ယောက် အခုဖြစ်ပျက်နေတဲ့ အနေအထားလေးကလွဲပြီး တခြား အကြောင်းကိစ္စတွေ အားလုံးကို မေ့သွားတော့တာပဲ။ တချိန်ထဲဆိုသလို အိမ်ရှေ့တံခါမကြီးပွင့်သွားတဲ့ အသံကို ထားမေ နားထဲ သည်းသည်း ကြားလိုက်ရတယ်။ ဟုတ်ပါတယ်… အိမ်ရှေ့တံခါးကို ဖွင့်ပြီလူတယောက်တော့ အိမ်ထဲဝင်လာပြီဆိုတာကို ထားမေချက်ချင်းသိလိုက်တယ်… လုံးဝမမှားနိုင်ဘူး… ဒီအသံဟာ အိမ်ရှေ့တံခါးမကြီးပွင့်သွားတဲ့ အသံပါလေ..ဒီအသံကို ထားမေ နားထဲ ရင်နေပြီးသား…
ရုတ်တရက်ဆိုသလို ညီခန့်နဲ့ ထားမေ လူချင်းခွာလိုက်ပြီး ညီခန့် ရင်ဘတ်ကို တွန်းထုတ်လို့ ကြမ်းပေါ်ကနေ ထားမေ အမြန်ထလိုက်တယ်။ အနီးမှာရှိတဲ့ ဆိုဖာပေါ်ကို ထားမေတက်ထိုင်လိုက်တာပေါ့။ ထားမေ ရင်ဘတ်တခုလုံးလဲ အောက်ကို ပြုတ်ထွက်သွားမတတ် တဒုံးဒုံးနဲ့ ခုန်နေပြီး အရမ်းလဲ လန့်သွားမိတယ်။ မျက်နှာတခုလုံး နီရဲတက်လာပြီး မသိစိတ်ထဲမှာလဲ သူခိုးလူမိသလိုခံစားလိုက်ရတာပေါ့ရှင်။
မကြာပါဘူး ကိုဘကျော်ဧည့်ခန်းထဲကို ပြုံးစိစိမျက်နှာဘေးနဲ့ ဝင်လာတော့တာပဲ။ ထားမေကို တွေ့တော့
“မေ…”လို့
ထားမေကို ခေါ်လိုက်တော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုမေ့လို့ တီဗွီဇာတ်လေး လေးအပေါ်ကို အရမ်းပဲ အာရုံရောက်နေသလို ဟန်ဆောင်နေရင်းနဲ့ ထားမေ ကိုဘကျော် ခေါ်ရာ ဘက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်မိတယ်။ထားမေမျက်နှာလေး နီမြန်းပြီး မျက်နှာအရမ်းပျက်နေတာကို ကိုဘကျော်ရိတ်မိတော့
“ထားမေ…မိန်းမ”
“ရှင်း”
“မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲဟင်…နေမကောင်းဘူးလာ…. မင်းမျက်နှာကလဲကွာ နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး တစ္ဆေသရဲတွေ့သလိုကြီး ဖြစ်နေပါလား…”
ညီခန့်ကလဲ သူဟာနဲ့သူ နောက်ကိုတချက်လဲ့မကြည့်ပဲ တီဗွီကို အရန်းအရုံစိုက်နေတဲ့ ပုံမျိုး ဟန်ဆောင်နေလေရဲ့…
ကိုဘကျော်ရဲ့ အမေးကို ထားမေ ပြန်ဖြေဖို့ ပါစပ်မဟနိုင်ဖြစ်နေရှာတာပေါ့… သူခိုးလူမိသွားသလို ဖြစ်သွားပြီး လူတကိုလုံးလဲ တုန်ရီလာတော့တယ်။ ဒါနဲ့ ထားမေ ဘာတခွန်းမှ အဖြေမပေးပဲ တီဗွီဖန်သားပြင်ဘက်ကိုပဲ မျက်နှာပြန်လှည့်လိုက်တယ်။ သဘောကတော့ ကိုဘကျော်ရေ ခဏတော့ ဇာတ်လမ်းက အရမ်းအသက်ဝင်နေတော့ ရှှုင့်ကို အဖြေပေးဖို့ မအားသေးဘူးဆိုတဲ့ အမူအရာလေး လုပ်ပြလိုက်တဲ့ သဘောပေါ့။
တီဗွီဘက်လည့်လိုက်တော့ ဇာတ်လမ်းက ပြီးတောင်ပြီးလို့ ဇာတ်လမ်းဖန်တီးသူတွေရဲ့ နာမည်ရင်းတွေကို credit ပေးတဲ့ စာတန်းရှည်ကြီးတွေတောင် ထွက်လာနေပြီရှင့်။
ဇာတ်လမ်းကို စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေလို့ ကိုဘကျော်ရဲ့ အမေးကို အဖြေမပေးနိုင်သေးသလို ဟန်ဆောင်ဖို့လုပ်တုန်းရှိသေးတယ်…ဇာတ်ကားက ပြီးလို့ စာတန်းတောင်ထိုးနေပြီဆိုတော့ ကိုဘကျော် မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး အဖြေက မပေးလို့မရတော့ဘူး ဆိုတာ ထားမေ သိလိုက်ပါတယ်။ သွားပြီ ငါတော့ ဒုက္ခပဲ ကိုဘကျော်တာ သိသွားလို့က ငါတော့ မိုးမီးလောင်ပြီးဆိုပြီး သူမ စိတ်ထဲမှာ အရမ်းကြောက်နေတယ်။
မထူးဘူးဆိုပြီး သဘောနဲ့ ထားမေ ကိုဘကျော်ရပ်နေတဲ့ ဘက်ကို မျက်နှာမူလိုက်တယ်…
“ကိုကျော်… ပြန်လာပြီလား ဟင်..”
ဆိုၿပီး မနဲ ၿပံဳးၿပလိုက္မိတယ္သိလာ
“အင်…လာပြီလေး…ထားမေ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ..နေမကောင်းဘူးလာ ထားမေမျက်နှာကြီးက”
ထားမေလဲ ချက်ခြင်းဘာပြန်ဖြေရမယ်မသိဘူး မနဲကြိုးစားပြီး မျက်နှာကို ပြုံးစိစိလုပ်နေရင်းက
“အော်…အင်…မဟုတ်ပါဘူး…မဟုတ်ဘူး…ဘာမှမဖြစ်ဘူး..ထား နေကောင်းပါတယ်…
အခုကြည့်နေတဲ့ ဇာတ်ကားလေးက လူသတ်ကား ကိုကျော်ရဲ့ အရမ်းကို ကြောက်ဖို့ကောင်းတာသိလာ…ဒါနဲ့ ရုပ်ရှင်ထဲ အာရုံစူးစိုက်တာများသွားလို့ပါ…ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး တော့ …ကျမအကောင်းကြီးပါ..”
လို့ ထားမေ ကိုဘကျော်ကို လိမ်လိုက်တယ်…
ထားမေက အဲလိုပြောတော့ ကိုဘကျော် ညီခန့်ဘက်ကိုလဲ့ပြီး
“ညီခန့် မင်းကလဲကွာ ..ကြည့်ပါအုံး ငါ့မိန်းမကို .. အဲလောက်ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ သွေးတန်ရဲရဲ ဇာတ်ကားမျိုးတွေ ယူမလာနဲ့လေကွား…ငါ့မိန်းမ ဒီလောက်ကြောက်လန့်နေတဲ့ ပုံမျိုး ငါ့တသက် အခုမှ တွေ့ဖူးတော့တယ်ကွာ”
ညီခန့် ဘာမှပြန်မပြောပဲ ဟုတ်ကဲ့ ကျနော်မျိုးကြီး မှားပါတယ်ဆိုတဲ့ အချိုးနဲ့ စပ်ဖီးဖီး လုပ်နေတယ်…ကြည့်ပါအုံး ဒီကောင်လေး ဘာမှမဖြစ်သလိုပဲ တော်တော် မကြောက်မလန့် ရှိလိုက်တာလို့ ထားမေ ညီခန့်ရဲ့ မထီတထီ အပြုအမူကိုကြည့်ရင်း အံ့သြလို့နေတယ်
ထားမေ ကိုဘကျော်ဘက်ကို ပြန်လှည့်လိုက်ပြီး…ပြုံးဖီးဖီးလုပ်ပြီး ခေါင်းတညိတ်ညိတ်လုပ်ပြလိုက်တယ်… ပြောချင်တာက ကိုဘကျော်ရယ် ကလေးကို မပြောပါနဲ့ ထားမေ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး …ရပါတယ် လို့ ပြောချင်တဲ့ အထာလေး ကိုဘကျော်ကိုလုပ်ပြလိုက်တယ်။
ဒါနဲ့ ကိုဘကျော်လဲ ဘာမှ မပြောတော့ပဲ အိမ်ပေါ်ကို လေခါးထစ်တွေကနေ တလှမ်းခြင်း တက်သွားတော့တယ်။
အိပ်ခန်းပေါ်ကို တက်သွားတဲ့ ကိုဘကျော်ကို နောက်ကိုကြည့်ပြီး ထားမေ မေးလိုက်တယ်
“ကိုကျော် ဘာလို့ ဒီနေ့ အစောကြီးပြန်လာတာလဲ..အခုမှ ၁၀ နာရီရှိသေးတာကို… ဒီနေ့ ထူးခြားနေပါလား ငါ့ယောကျာ်းက”
ထားမေ စကားမပြောပဲ ဒီတိုင်းနေနေမယ်ဆိုရင် ကိုဘကျော်ဒီထက်ပို သိသွားနိုင်တယ် ..ဒါကြောင့် ဟိုမေးဒီမေး လျှောက်မေးလိုက်မိတာပါ… မေးရင်း စကားကို မနဲ အားယူထိန်းပြောနေရသလိုပဲ . ကြောက်စိတ်ကြောင့် ထားမေ ရင်ဘတ်တခုလုံး တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ခုန်နေတာ အခုထိမရပ်နိုင် အောင် ပဲ
ကိုဘကျော် ပျင်ရိလေးတွဲစွာနဲ့ ပြန်ဖြေတယ်
“ဟုတ်တယ် မိန်းမရေ…ဒီနေ့ အလုပ်ရှိကျလို့ စောစော ပြန်ကုန်ကျတယ်…အဲတာ နှောက်တညမှပဲ ကောင်းကောင်းစော့ဖို့ ပြန်ဒိတ်ပြီး ပြန်လာခဲတာ”
ထားမေ ဆိုဖာပေါ်ထိုင်နေရင်းနဲ့ ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်နေတဲ့ ညီခန့်ကို လှမ်းကြည်နေမိတယ်…သူကတော့ နဲနဲလေးမှ မကြောက်မလန့်တဲ့ပုံမျိုးနဲ့ ထားမေကို ပြန်ကြည့်နေတယ်… ဒီကောင်လေး တော်တော်စိုးတယ်လို့ပြောရမယ်…ထားမေ ကို သူက စပ်ဖီးဖီး ပြုံးစိစိ မျက်နှာဘေးနဲ့ ထားမေ ကြောက်လွန်းအားကြီးနေတာကို လှောင်နေသလို အချိုးမျိုးချိုးလို့ပေါ့။ သူမ ခမျာမှာတော့ အရမ်းကိုလန့်သွားတာ။ ဒီဧည့်ခန်းက အရှေ့ပေါက်နဲ့ တည့်တည့်မဟုတ်လို့ပေါ့ အရှေ့ပေါက်ဖွင့်ပြီး ခြေသုံးလှမ်းအရောက် ညာချိုးပြီး ခြေငါးလှမ်းလောက် လှမ်းလိုက်ရင် ဧည့်ခန်းထဲကိုရောက်ရော… ကံကောင်းချင်တော့ အိမ်ရှေ့ပေါက်နဲ့ ဧည့်ခန်းက တည့်တည့်ဖြစ်မနေတာ ကံကောင်းသွားတယ် ပြောရမယ်…နို့မဟုတ်ရင် ကွိကနဲ့ကို ထားမေတို့ နှစ်ယောက်ကို မိပြီ။ နောက်ထပ် မိနစ် ၂၀ လောက်တာ နောက်ကျပြီး ကိုဘကျော်ရောက်လာမယ်ဆိုရင် ထားမေတို့ရဲ့ ခွေးဇာတ်လမ်းကို သူကောင်းကောင်းကြီး ကြည့်ရမှာ မလွဲဧကန်ပဲရှင့်။ တော်တော်နဲ့ ထားမေ နဲ့ ညီခန်း စကားမပြောဖြစ်သေးဘူး… တယောက်ကို တယောက်ကြည့်လို့သာ တိတ်ဆိတ်နေကျတယ်။
ခဏကြာတော့ ….
“သား …ညီခန့် …တွေ့တယ်မဟုတ်လား… တီတီတို့ ကိုမိတော့မလို့နော်…ဘာလို့များ နင်နဲ့ငါ ဒီလိုမဖြစ်သင့်တဲ့ ကိစ္စတွေလုပ်ဖို့ပဲ တွေးမိနေရတာလဲ ငါရူးချင်တယ် ဟယ်”
လို့ပြောပြီး ထားမေ ခေါင်းတရမ်းရမ်းနဲ့ “မဖြစ်သင့်ဘူး…မဖြစ်သင့်ဘူး”
လို့ တိုးတိုး ရေရွတ်နေမိတယ်။
ညီခန့် ကြမ်းပေါ်ကထလာပြီး ထားမေ ဘေးနားကိုဝင်ထိုင်လိုက်တယ်…သူညာဘက်လက်နဲ့ ထားမေ ပုခုံးလေးကို ဝိုက်ကိုင်ပြီး သူ့နား ကို ထားမေ ကိုယ်လုံးနဲ့ ဆွဲကပ်လိုက်တယ်… ထားမေလဲ သူ့အပြုအမူကြောင့် လန့်သွားတယ် ထင်တယ်… ခုနေ ကိုဘကျော်မြင်သွားမှာလဲ စိုးရိမ်မိနေတာပေါ့….ဒါကြောင့် သူ့ခေါင်းလေးကိုကျော်ပြီး ကိုဘကျော် အိပ်ခန်းထဲ ရောက်ပြီးလား မရောက်သေးဘူးလားဆိုတာ လှမ်းအကဲခပ်လိုက်မိတယ်။
ထားမေကို ဘေးတိုက် ဖက်ထားရင်း…
“အင်…ဟုတ်ပါတယ်လေး… တီတီ့ကို ကျနော် တောင်းပန်ပါတယ် …တီတီအရမ်းလန့်သွားလား”
ညီခန့်က ထား မျက်လုံးကို စိုက်ကြည့်ပြီးမေးတယ်… ထားမေလည် သူ့မျက်လုံးတွေကို ပြန်စိုက်ကြည့်မိနေတာပေါ့… ပြီးတော့ သူက
“တီတီမေ….တီတီ့ကို ကျနော် အရမ်းချစ်တယ်ဗျာ…. အမြဲတမ်းလဲ ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ်”
ထားမေ ရဲ့ ကြောက်စိတ်က အရှိန်မသတ်နိုင်သေးတော့ ထားမေ နှုတ်ခမ်းလေးတွေ မသိမသာလေး တုံခါနေသေးတဲ့ကြားက အခု ညီခန့် ရဲ့ စကားတွေကြောင့် ထားမေတယောက် ခံစားမှုတွေ ရှုပ်ထွေးကုန်တော့တာပဲ.ထားမေ ဘာမ ပြန်မပြောနိုင်ပဲ သူ့ကို စိုက်လို့သာ ကြည့်နေလိုက်မိတယ်။
ထားး တို့နှစ်ယောက် စခဲ့တဲ့ ဒီဇာတ်လမ်းကို ဖျက်လိုဖျက်စီး လုပ်နိုင်မဲ့ ဘေးပယောဂဆိုတာလဲ မရှိဘူး… ထားမေ စိတ်ကူးတွေကို အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ကလဲ အခုချိန်က အကောင်းဆုံးနဲ့ အလုပ်သင့်ဆုံး အချိန်မှန်ကို ရောက်နေပြီလို့ပြောရတော့မှာပေါ့။
“တီတီလဲ မင်းကို နှစ်သက်မိပါတယ် ကလေးရယ်”
လို့ ထားမေ မျက်လွှာလေးချရင်း ညီခန့်ကို ဝန်ခံလိုက်တော့တယ်
တကယ်ဆိုရင် ထားမေ သူ့ကိုညာပစ်လိုက်ချင်တာပါ… ငါက မင်းလိုမျိုးစိတ်မရှိဘူး မင်းရဲ့ အဒေါ်အရင်းတယောက်ကို မှ ဒီလို အထားမျိုးတွေ စကားမျိုးတွေ လုပ်ပြ ပြောပြရဲတယ်ပေါ့ ဆိုပြီး ..အိုက်တင်လုပ်လို့ ခဏတော့ မူပြစ်လိုက်ချင်တာပါ။ ဒါပေမဲ့ ထား ပါစပ်က အဲဒီလို စကားတွေ မထွက်ယက်ပါဘူး…ထား သူ့ကို အဲလိုစကားများပြောလိုက်ရင် ကောင်လေး နာကျင်ခံစား သွားရမှာကို ထားမလိုလားဘူး မဖြစ်စေချင်ဘူး …ဒါကြောင့် အမှန်တိုင်းပဲ ဝင်ခံပြစ်လိုက်မိတယ်… ချစ်တယ် လို့တော့ ထား မပြောသေးဘူး ။
“ မနက်ဖြန် မနက် လေးလေးကျော် အိမ်အပြန် သူ့ ဘော်ဘော်ကြီးနဲ့ ငါးသွားမျှားနေမလားမသိဘူး…နော် တီတီ”
ညီခန့် က ကိုဘကျော် မနက်ဖြန် ညနေပိုင်း ကိုဘကျော် အိမ်မှာရှိနိုင်မရှိနိုင်မလား ဆိုတာ သိ ချင်တဲ့ ပုံစံမျိုးနဲ့ ထားမေကိုမေးလာတယ်
ဟုတ်တယ်… ကိုဘကျော် မနက်ဖြန် ကုမ္မဏီကိစ္စနဲ့ ဒီမြို့နဲ့ အနဲငယ်ဝေးတဲ့ မြို့တမြို့ကို သွားဖို့ရှိတယ်… အဲဒီမြို့ကိုသွားလို့ အပြန်ကျတော့ အဲဒီမြို့နားနေတဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းတယောက်အိမ်ကို ဝင်တတ်တယ်…ပြီးရင် သူ့သူငယ်ချင်းနဲ့ အတူ ငါးသွားမျှားတတ်ကျတယ်လေး…သူတို့နှစ်ယောက်က ငါးမျှားဝါသနာအိုးတွေရှင့်…အဲလို ငါးသွားမျှားဖြစ်ရင် ကိုဘကျော် တရက်တော့ ညပြန်မအိပ်တော့ဘူးလေ… ညီခန့်ဆိုတဲ့ ခွေးကောင်လေးက အဲတာကို ချောင်းနေတာ …အဲတာကိုသိချင်လို့ ထားမေကို မေးနေတာပေါ့
“ အင်… သွားမယ်နဲ့တူတယ် …တီတီ မနက်ဖြန်ညနေစာကို ကောင်းကောင်းပြင်စင်ထားလိုက်မယ်နော်”
လို့ ညီခန့်ကို ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ အခု နွေကျောင်းပိတ်ရက်မှာ သားညီခန့်က အလုပ်တခုဝင်လုပ်နေတယ်လေး… နောက်လဆိုရင် ကျောင်းပြန်ဖွင့်တော့မှာ ကျောင်းဖွင့်ရင်တော့ ကျောင်းပြန်တက်မှာပေါ့…အခုတော့ အလုပ်လေးဘာလေး လုပ်ကြည့်နေတဲ့သဘောပါ… ညနေတိုင်း ကိုဘကျော် ထက် သားညီခန့်က အိမ်ကို အရင် ရောက်နေတတ်တယ်။ ရုံးစင်းပြီဆိုတာနဲ့ အိမ်ကိုတန်းပြန်လာတတ်တာ သားညီခန့်အကျါင့်ပေါ့…သူ့ကိုမေးကြည့်တော့ အဲဒီအချိန်ဆို ဗိုက်အရမ်းဆာလာလို့ပါတဲ့ရှင်….
နောက်တနေ့မနက်ရောက်တော့ ကိုဘကျော် နဲ့ သား ညီခန့်တို့နှစ်ယောက် ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ဆိုသလိုပဲ ၈နာရီဝန်းကျင်လောက်မှာ ကိုစီကိုစီ အိမ်ကနေထွကိသွားကျတယ်။ ထားမေ တယောက်တည်း ကျန်ခဲ့တာပေါ့လေ။ ထားမေ ညနေစာချက်ဖို့ ဟင်းခတ်အမွေးအကြိုင် လိုအပ်တဲ့ အသီးအရွက် သားငါးတွေ ဝယ်ရဦးမယ်လေ…ဒါနဲ့ အနီးအနားက kitchen mart လေးရှိရာကို ထားမေ ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ဆိုင်ထဲမှာ လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေကို စဉ်းစားနေမိတယ်… စဉ်းစားနေရင်းနဲ့ ထားမေ
ခေါင်းထဲ မှာအတွေးတွေနဲ့ ရုှပ်ရှတ်ခက်လာတယ်… အင်…သား ညီခန့်နဲ့ ထားမေ တို့နှစ်ယောက် အဲဒီကိစ္စကြီးကို တကယ်ပဲ ကျူးလွန်ကျရတော့မလား…ထားမေ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်နဲ့ စျေးချင်းတောင်းကလဲတဖက် mart ထဲက ပစ္စည်းတွေကိုလဲ စျေးနှုန်းကြည့်သလိုလို ဟိုကြည့်ဒီကြည့် ဟိုဟာ ဝယ်ရနိုးနိုး ဒါကို ဝယ်ရနိုးနိုးနဲ့ တကယ်တမ်း စိတ်ထဲဖြစ်နေတာက သားညီခန့်နဲ့ ထား တို့ရဲ့ ရှေ့အနာဂတ်ကိစ္စကို တွေးတွေးမိပြီး ဆိုးရိမ်သလို ကြောက်သလို လုပ်ရကောင်း မလုပ်ရကောင်း ဆုံးဖြတ်ရတွေ ခက်နေတာပါ။ ဒီလိုလုပ်လိုက်လို့ သား ညီခန့်ရဲ့ ဘဝလေး ပျက်စီးသွားနိုင်သလား…. ဘာလား အဲလိုတွေ တွေးပူမိတာပေါ့။ အို… ဘာမှမဖြစ်နိုင်ပါဘူးလေ သူ့နဲ့ဒီကိစ္စ လုပ်ဖို့ဆိုတာ သူ့ကိုချစ်လွန်းအားကြီးလို့ပေါ့ မုန်းလို့မှမဟုတ်တာ ..ချစ်လို့လုပ်တာ ဘာပျက်စီးစရာ အကြောင်းရှိလဲလို့ စိတ်ထဲမှာ ဆုံးဖြတ်လိုက်မိတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ထားမေ ပစ္စည်းတွေ လိုက်ကြည့်ြ့ပီး လိုအပ်တာတွေကို ချင်းထဲ ထည့် နဲ့ ညနေစာအတွက် လိုအပ်တာတွေကို စဝယ်တော့ဖြစ်တော့တယ်။ ပစ္စည်းတော့ အကုန်လုံးဝယ်ပြီးသွားပြီ …အင်… ငါတို့နှစ်ယောက် ညနေရောက်လို့ တခုခုများတကယ်လုပ်ကျမယ်ဆိုရင် ပစ္စည်းတခုတော့ ဝယ်ရဦးမယ်… ဟုတ်တယ်..ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဲဒီပစ္စည်းကို ဆောင်ထားတာ အန္တရယ်အကင်းဆုံးပဲလို့ ထားမေ တွေးမိလိုက်တယ်။
ဒါနဲ့ mart လေးရဲ့ အောက်ထပ်က ဘယ်ဘက်ထောင့်မှာရှိတဲ့ ဆေးဆိုင်တဆိုင်ရှိရာကို သွားခဲ့လိုက်မိတယ်။ ဆိုင်ရောက်တော့ အသက်ရွယ်တူ မိန်းမတယောက် ထွက်လာတော့…
“ဟိုဟာလေး…ရှိလားမသိဘူး”
“ဘာဆေးလဲ အမ”
“ဟိုဟာလေ…. ကွန်..ဒုံး …ကွန်ဒုံးရှိလားမသိဘူးနော်”
ဒီပစ္စည်းဝယ်ရတာ သိပ်တော့မနိပ်လဘူး…တခါးမှ မဝယ်ဖူးတော့ ထားမေ ခမျာ ရှက်သလိုလိုလဲ ဖြစ်နေတာပေါ့..ဒါပေမဲ့ သူမက သက်လတ်ပိုင်း အိမ်ထောင်သည် တယောက်ဆိုတာ ကြည့်တာနဲ့ ဘယ်သူမဆိုသိနိုင်တာပဲလေ… နားလည်ကျမှာပါဆိုပြီး ရှက်စိတ်ကို ထားမေ ပြန်ထိန်းချုပ်လိုက်တယ်။ ထားမေ က သားဆေးပဲစားလာခဲ့တာပါ… အခုတ လ နှစ် လ ကိုဘကျော်နဲ့ မဆက်ဆံတာ နဲနဲကြာနေတော့ အဲဒီ သားဆေးကိုလည်း ဒီအတိုင်းပြစ်ထားလိုက်တာ မသောက်ဖြစ်တော့ဘူး… လိုလဲမလိုလို့ပါ။ ပြီးတော့ တားဆေးက sidef effect အရမ်းများတာကြောင့်လဲပေါ့…ထားမေ မသောက်ဖြစ်တော့ဘူး..။ တားချင်တယ်ဆိုရင် ကွန်ဒုံးကပဲ အကောင်းဆုံးဖြစ်မှာပါ ဆိုပြီး စဉ်းစားမိလို့လာဝယ်တာပါ။
ဆိုင်ရှင်ကို မေးလိုက်တော့ အဲဒီ မိန်းမက ရောင်ဆုံ ကွန်ဒုံးဗူးလေးကို ထားမေရှေ့လာချပေးတယ်။ ထားမေလဲ expire date ကိုကြည့် quality ကောင်မယ်ထင်ရတဲ့ ဗူးလေးတဗူးကို ရွေးယူလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စျေးချင်းထဲက ပစ္စည်းတွေ ပြန်ထုတ်ပြီး ချင်းတောင်းရဲ့ ကြားတနေရာ လုပ်မမြ်င်နိုင်တဲ့ နေရာလေးမှာ ဗူးလေးကိုထားပြီး အပေါ်ကနေ ခုန ထုတ်ထားတဲ့ ဝယ်ပြီးပစ္စည်းတွေ နဲ့ ဖုံးအုပ် ထားလိုက်တယ်။ တဆက်တည်း ပိုက်ဆံထုတ်ပြီး ငွေရှင်းလိုက်တယ်။ အရောင်းစာရေးမိန်းမက ထားမေကို ပြုံးစိစိနဲ့ ကြည့်နေတယ်ရှင့်…ဒါနဲ့ထားမေလဲ
“ဒီကွန်ဒုံးတွေက ကျွန်မ အတွက်ပါ …သားဆေးမစားချင်လို့ ဒါသုံးမလို့ပါလို့ ..ထားမေ ခပ်ပျက်ပျက် အမှန်တိုင်းပြောလို့ ပြုံးပြလိုက်မိတယ်။ အရောင်းစာရေးကလဲ ခေါင်းတညိတ်ညိတ် နဲ့ နားလည်ပါတယ် အမရယ်ဆိုတဲ့ အမူအရာလေး နဲ့ ထားမေကို ပြံုးဖီးဖီးလုပ်ပြပါတယ်။
ဒါနဲ့ ထားမေ ဝယ်စရာ တွေ ဝယ်ပြီး အိမ်ကို ပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။ ဒီနေ့ အိမ်ကိုလဲ သန့်ရှင်းရေးလေး လုပ်မိတယ်။ အလုပ်ကတော့ တော်တော်များသွားတာပဲ… ညနေစာ လဲ ချက်ပြုတ်ရဦးမယ်လေ…..
မီးဖိုချောင်ထဲ လုပ်စရာရှိတာလုပ် ချက်စရာရှိတာ ချက်လို့ ပြီးသွားတော့ စားစရာသောက်စရာတွေကို ထမင်းစားစာပွဲပေါ်မှာ သန့်သန့် ပြန့်ပြန့် လှလှပပ စားချင်စဖွယ် ပြင်စင်ထားလိုက်တယ်။
နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ ညနေ ၃ နာရီတောင် ထိုးလို့နေပြီ။ နောက်ထပ် ၃ နာရီလောက်ဆိုရင် သား ညီခန့် အိမ်ကိုပြန်ရောက်လာတော့မှာလေ။
ထားမေလဲ တကိုတနေကုန် အလုပ်ရှုပ်လို့ ချွေနဲမီးဖိုခန်းထဲက ဟင်းနံ့ ဆီနံ့တွေ ကပ်လို့နေတော့ ရေချိုးသန့်စင်ဖို့ ထားမေ အခန်းထဲကို သွားခဲ့လိုက်ပါတယ်။ အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ကျွေရေဇလုံ ကြီးထဲကို ရေဖြည့်ထားလိုက်တယ်။ ရေပြည့်ခါနီးရောက်တော့ တလောက ထားမေ မွေးနေ့မှာ ကိုဘကျော်က လက်ဆောင်တခုဝယ်ပေးထားတာရှိတယ်။ အဲလက်ဆောင်က တခြားမဟုတ်ဘူး… ရေချိုးရင်သုံးတဲ့ အမွေးအနံ့သာ အဆီတမျိုးပါ။ ကို ဝင်စိမ်မဲ့ ရေဇလုံထဲကို ရေမွေးဆီ နဲနဲထည့်လို့ ရေဝင်စိမ်ရတာပါ။ အဲလို ရေချိုး အမွေးနံ့သာဆီနဲ့ ရေစိမ်လို့ ချိုးပြီးသွားရင်တော့ တကိုလုံးကို ကိုယ်သင်းနံ့လေး လှိုင်နေအောင် ထွက်နေတတ်တယ်။ ထားမေ ရေချိုး လိုက်တော့ တနေကုန် အလုပ်ပင်ပန်းသမျှ လန်းလန်ဆန်းဆန်းလေး ဖြစ်လို့သွားတာပေါ့။ တပါတ် တထည်ကိုယူပြီး ခေါင်းကိုခြောက်အောင်သုတ်လိုက်တယ်… တကိုယ်လုံးကိုလည် နေရာမကျန် အောင် ရေသုတ်လိုက်ပြီးတော့ အဲဒီတပါတ်လေးတထည်ကိုပဲ ရင်ခေါင်းကနေစီးပြီး ထမီရေရှာပုံစံ ပါတ်ထားလိုက်မိတယ်။ အခန်းထဲပြန်ဝင်လာတော့ ထောင်ထားတဲ့ မှန်ချက်ကြီးရှေ့မှ ရပ်လို့ ထားရဲ့ ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကို ကြည့်လို့ ထား အကဲခတ်နေမိတယ်။ ထားမေဟာ အသက် ၄၀နားတာ ရောက်နေတာ ကိုယ်လုံးလေးက ယောကျာ်း ကြီးငယ်မရွေး နှစ်ချိုက်သဘောကျလောက်တဲ့ figure ကတော့ အတော် ရှိသေးတယ တကယ်ပါ..ထားမေကိုလုံးကိုပေါက်က သူမ မေမေနဲ့ တူလို့ အသက်အရွယ်ရလာတာတောင် ဆွဲဆောင်မှု အတော်အတန်ရှိတဲ့ ကိုလုံးကိုပေါက် အမွေရထားသူလေးပါ။ ထားမေတို့ မေမေက ထားမေ တို့ မမွေးခင် ..ယောကျာ်းမယူခင်ပေါ့ မယ်တွေဘာတွေ ဝင်ပြိုင်ဖူးတယ်… ဆုတွေလဲရခဲ့ဖူးတယ်လို့ ထားမေ တို့ကို ပြောပြဖူးတယ်။ ထားမေကော မ ခင်မေ ပါ အမေတူသမီးတွေပေါ့…နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ အချိုးအစား ပြေပြစ်မှုကတော့ သာမန်ယောကျာ်းတယောက်အနေနဲ့ ဘေးကဖြတ်လျှောက်သွားရင်တောင် သူတို့ု့ရှိရာ အနောက်ကို တခါ ပြန်ပြီးလှဲ့မကြည့်ဘူးဆိုရင်ဘာပြောပြောပါ။ ကြွာတာတော့မဟုတ်ရပါဘူး…ထားမေ က တကယ်ကို လှတဲ့ မိန်းမတဦးပါ။
ဒီတလနှစ်လအတွင်းမှာ ထားမေ နဲ့ ကိုဘကျော် တို့နှစ်ယောက် အိပ်ရာပေါက ဖိုမ အပေးအယူကိစ္စ မလုပ်ဖြစ်တာ ကြာတော့ကြာပြီ။ အဲလိုကြာနေလို့ ထားမေ စိတ်ထဲ အရမ်းပြင်းထန်လာရင် ထားမေ ဘက်ကနေစလို့ ကိုဘကျော် ပေးပါတော့ရှင်လို့ တခါးမှမတောင်းဆိုခဲ့ဖူးဘူး။ သူမ နေတတ်သလိုပဲ နေပြီး စိတ်ကိုထိန်းချုပ်ထားလိုက်တတ်တယ်။ ကို့ကိုယ်ကို ကာမနဲ့ပတ်သက်ပြီး ထိန်းချုနိုင်လို့ ထားမေ ရဲ့ အာသာရမ္မတွေ ပြည့်စုံအေးငြိမ်းလို့ သူ့အလိုလို normal ပြန်ဖြစ်သွားတယ်လို့ မထင်လိုက်နဲ့နော်…. ထားမေ အသွေးအသားထဲက သောင်းဆိုမှုကြီးကတော့ ရပ်တန့်မသွားဘူး အမြဲပုံမှန်လေးပဲ… ကိုလဲလူပဲလေ… အသွေးနဲ့ အသားနဲ့ဟာ လုံးဝမဖြစ်ဘူးဆိုရင်တောင့် မိနစ်ပိုင်းအချိန်တခုအတွင်းမှ အကြောင်အရာတခုခုရဲ့ တိုက်တွန်း အားပေးမှုကြောင့် စိတ်က တချက်တချက်တော့ အဲဒါကြီးကို သွားသွားစဉ်းစားမိတာပဲ။ လွတ်လွတ်သွားတယ်ပဲ မဟုတ်လား… ဒါ ကိုမှမဟုတ်ပါဘူ ဘယ်လောက် တည်ငြိမ်တဲ့ မိန်းမဖြစ်ပါစေ … သူတို့လဲ ဒီလို ဖြစ်ဖူးကျမှာ မြေကြီးလက်ခတ်မလွဲပဲ။ အခုထားမေ ဖြစ်နေတဲ့ စိတ်အခြေအနေက အဲတာတွေထက်တောင် ဆိုးပါသေးတယ်။ အိမ်ထောင်သက် အနှစ် နစ်ဆယ်ကျော် အတွင်းမှာ ယောကျာ်းဖြစ်တဲ့ ကိုဘကျော်ကလွဲလို့ ဘယ်သူနဲ့မှ လိင်ဆက်ဆံခဲဖူးခြင်းမရှိခဲ့ရိုအမှန်ပါ။ ကိုလင်ယောကျာ်းမဟုတ်ပဲ တခြား တစီမ်းယောကျာ်းတဦးနဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုရှိဖူးလားမေးရင် မရှိခဲ့ဘူးလို့ပဲဖြေမိမှာပါ … မှန်ထဲ ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့်လို့ပြီးတာနဲ့ မှန်တင်ခုံရှိရာကို လှမ်းသွားလိုက်ပါတယ်။ မှန်တင်ခုံရှိရာလျှောက်လာနေရင်း ခေါင်းနဲ့ ဆံပင်တွေကို လုပ်ခါရမ်းလိုက်ပြီး အသံခပ်ကျယ်ကျယ် အော်ရီပြစ်လိုက်တာများ… အရူးမကြီးကျနေတာ။ …အမှောင်ကမ္ဘာထဲက ရှားပါးပြီးအဖိုးတန်သလို ထူးထူးခြားခြားချိုမြိန်လှတဲ့ တဏှာပြားရည်အိုးအတွင်းကို ခပ်ယူ သောက်သုံးမိလို့ ရူးများသွားလေသလား မထားမေရယ်။ ဒီလိုပျားရည်မျိုးက သောက်ပြီး နောက်ပြန်လှည့်လို့မရသလို အနက်တကာ့ အနက်ဆုံး တဏှာတွင်းအိုင်ကြီးထဲကို ခုန်စင်းရမှာပါ။ နောက်ပြန်လည့်ပြီး အမှားတွေကို သင်ပုန်းချေလို့ ပုံမန်ကမ္ဘာကြီးထဲမှာ ဆက်နေလို့ရတဲ့ အရာမျိုးမဟုတ်ဘူး ဆိုတာ ထားမေ သိကောသိရဲ့လား ….။
မှန်တင်ခုံမှာထိုင်ပြီး ဆံပင်တွေကို ကျကျနန စိတ်ရှည်ရှည်ဖီးသင်းလို့ နှုတ်ခမ်းနီမရဲတရဲလေး ဆိုး မျက်နှာပေါ်မှာလဲ မိတ်ကပ်ပါးပါးအုပ်လိုက်တယ်။ ထားမေ အိမ်နေရင်း ဘယ်တုန်းကမှ မိတ်ကပ် မလိမ်းဖူးဘူး ဒါလဲ ပထမဦးဆုံးအကြိမ်ပါပဲ။ ပြီးတော့ အဝတ်ဗီရိုနားသွား တံခါးကိုဖွင့် ဗီရိုအတွင်းအံဆွဲထဲက ပိုးသား ဇာ အတွင်းခံ ပန်တီ အဖြူလေး တထည်ကို ထုတ်ဝတ်လိုက်တယ်။ ထမီကတော့ အမဲရောင်လေးကို ရွေးပြီး အိကျင်္ီကတော့ ဝတ်နေကျ ရင်ဖုံး အပြာပါးပါးလေး တထည်ပေါ့။ ရင်ဖုံးနဲ့ ထမီက ထားမေ ရဲ့ figure ကိုနေဟန်အထားအသိုနဲ့ အလိုက်ဖက်ဆုံးနဲ့ ဆွဲဆောင်မှုအရှိဆုံး ဖက်ရှင်ဒီဇိုင်းပေါ့။ ထားမေရဲ့ တင်အသားဆိုင်
လုံးလုံးအိအိလေးအပေါ်ကနေ ထမီကို တင်းတင်းရိရိ သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး ဆွဲဝတ်လိုက်တော့ အထဲက အတွင်းခံ ပန်တီ အရာလေးက တင်သား တလျှောက် အစင်းကြောင်းလေးကို ထင်းနေတာ…….
အလှပြင်ပြီးသွားလို့ ထမင်းစားခန်းဘက်ကိုသွားပြီး ဘာတွေ လိုနေသေးလဲဆိုတာ သွားစစ်မယ် အလုပ်… ထားမေ ခေါင်းထဲ တခုစဉ်းစားမိလိုက်တယ်။ တခြားမဟုတ်ပါဘူး ထားမေနဲ့ ညီခန့် တို့ရဲ့ အိမ်နောက်ဘေး ဇာတ်ကို ဘယ်နေရာမှာကရင် သင့်တော်မလဲဆိုတာပါ။ ထားမေနဲ့ ကိုဘကျော် အိပ်တဲ့ အိပ်ရာကိုပဲသုံးမလား…ဒါမှမဟုတ် ညီခန့် ကုတင်ကိုပဲသုံးကျမလား ဆိုတာ စဉ်းစားလိုက်မိတာပါ။ ဒါမှမဟုတ် ဆောင်ယူပြီး တီဗွီရှေ့ ကော်ဇောပေါ်မှာပဲ ဆင်နွဲကျမလားပေါ့။ တော်ပါပြီး ထားမေနဲ့ ကိုဘကျော်အိပ်တဲ့အခန်းကိုပဲ သုံးတာကောင်းပါတယ် ကုတင်လဲကျယ်တယ် လွတ်လွတ်လပ်လပ်လဲရှိတယ်လေး။ ဒါနဲ့ အိပ်ခန်းထဲက ထားမေနဲ့ ကိုဘကျော်လက်ထပ် ထားတုန်းက ရိုက်ထားတဲ့ ဓာတ်ပုံ အယ်ဘန်တွေ သူတို့ရဲ့ အိမ်ထောင်သက် ရတု အဆက်ဆက် အမှတ်တရပစ္စည်းလေးတွေကို သေသေချာချာစုပြီး store ခန်းထဲကို ခဏသွားထားလိုက်ပါတယ်။ အဲဒီ ပစ္စည်းတွေ ဘေးထားလို့ ထားမေတို့ နှစ်ယောက် လိပ်ပြာသန့်သန့်နဲ့ စိတ်ရှိတိုင်း ပျော်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူးလာ.. အဲတာတွေ တွေ့နေရတော့ ဖီလင်တွေငုတ်သွားမှာပေါ့…ဒါကြောင့် ခဏ ဖယ်ထားတဲ့သဘောပါ။
အော်..ငါ့နဲ့ အန္တရယ်အလွန်ကြီးပြီး လူကြားလို့ မှ မကောင်းတဲ့ အမှုကိစ္စတခုကို ကျူးလွန်ဖို့ စနစ်တကျ ပြင်စင် နေရတဲ့ အနေအထားတောင် ရောက်နေပါလားလို့ သူမကိုယ် သူမ ပြောနေမိတယ်။ ဒါပေမဲ့လေ ဘယ်လောက်ပဲ မကောင်းတဲ့ အရာဖြစ် လူတိုင်းက သတ်မှတ်ထားပါစေ …ထားမေ အတွက်ကတော့ ဘာနဲ့မှ မလဲနှိုင်တဲ့ ခံစားမှုရသတခုလိုဖြစ်နေတော့…. နောင်ခါလာ နောင်ခါစျေး ဖြစ်ချင်တာတာ ဖြစ်ပေတော့လို့ ဆုံးဖြတ်ပြစ်လိုက်တော့တယ်။ ကွန်ဒုံးဗူးလေးကိုလဲ အဝတ်ဗီရို အံဆွဲထဲမှာ ထဲ့ထားလိုက်တယ်။ အားလုံး လုပ်စရာကုန်လို့ အစင်သင့်ဖြစ်ပြီလို့ စိတ်ကယူဆမိတာနဲ့ ထားမေ ထမင်းစားခန်းဘက်ကို ထွက်လာခဲ့လိုက်ပါတယ်။
၅ နာရီ ၅ နာရီခွဲလောက်ရောက်တော့ … ညီခန့်တောင် အိမ်ကိုပြန်ရောက်လို့နေပြီ
“ ဟဲ့ …ကောင်လေး…ဒီနေ့ အိမ်ပြန်ရောက်တာ မစောလွန်းဘူးလား”
အံ့သြတဲ့ အမူအရာနဲ့ ထား ညီခန့်ကို မေးလိုက်တယ်
“ ဘာလို့လဲဆိုတာ မှန်းကြည့်”
ဆိုပြီး မပြောမဆိုနဲ့ ထားမေ ခါးလေးကို လှမ်းကိုင်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲကို ထားမေ ကိုယ်လုံးလေးဆွဲသွင်းလိုက်တယ်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်တာနဲ့ ထားမေ နှုတ်ခမ်းနဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းတေ့လို့ ထိထိမိမိကို နမ်းတော့တယ်
ထားမေ သူ့ရင်ခွင်တွန်းထုတ်ပြစ်လိုက်တယ်။
“ဟေ့ …စည်းမဲ့ကမ်းမဲ့မလုပ်နဲ့ ညနေစာ တွေ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီး လာသွားစားရအောင်”
ဆိုပြီး ထားမေတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အဖွင့် အထိန်းအမတ်တခုအနေနဲ့ နမ်းနေကျတာကို ရပ်တန့်လို့ သူနဲ့လူချင်းခွဲလိုက်တယ်…ထားမေ စိတ်တွေ အနဲငယ် ဂနာမငြိမ်ဖြစ်လို့နေတော့ ပြောထွက်လာတဲ့ စကားလုံးတွေကလဲ မသိမသာ ကတုန်ကယင် ဖြစ်နေသလိုပဲ။ ထားမေ စိတ်တွေလှု့်ရှားနေတာကတော့ အမှန်ပဲ…။ ထားမေ ထမင်းစားခန်းထဲကို ရှေ့ကနေ ဦးဆောင်လို့ သွားနေရင်းက ထားမေ အနောက်ကနေ လိုက်လာတဲ့ ညီခန့် ဘက်ကို လည့်လိုက်တယ်
“မင်း ဒီပုံစံနဲ့ ညနေစာ စားမလို့လား… ခြေလက်တွေလဲ သွားပြီး စေးကျောလိုက်ပါအုံး…တီတီ ဒီမှာဆောင့်နေမယ်”
ညီခန့် ခေါင်းလေး တညိမ့်ညိမ့်လုပ်ရင်း သူအခန်းရှိရာ အပေါ်ထပ်ကို တက်သွားတယ်။
ခဏကြာတာနဲ့ သား ညီခန့် ပြန်စင်းလာတယ်… စတိုင်ပန် နဲ့ ရှပ်အဖြူကို ပွဲတက်ပုံစံလေးဝတ်ပြီး အောက်ကိုစင်းလာတဲ့ သား ညီခန့်ကို တွေ့လိုက်တော့လေ… ချောလိုက်တာနော်…
ငါ့တူက တကယ့်လူချောပဲလို့ စိတ်ထဲပြောနေရင်းက ပြုံးလို့ တူတော်မောင်ကို ရှုစားနေမိတယ်…
အောက်ရောက်တော့
“ အမလေးတော်…ငါ့တူက အရမ်းချောတာပဲ..”
“မြှောက်မနေပါနဲ့တီတီရယ် … တီတီဝယ်ပေးထားတဲ့ အဝတ်အစားတွေ အခုမှပဲဝတ်ဖြစ်တော့တယ်… နေရတာတော့ တမျိုးကြီးပဲ”
ထားမေ တူတော်မောင်က အဝတ်အစား ဘယ်တော့မှ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဝတ်တဲ့ သူမဟုတ်ဘူး…အမြဲတမ်းဖြစ်သလိုပဲဝတ်တတ်တာ ..ဒါနဲ့ ထားမေ သူ့ကို ယောကျာ်းဝတ် အသစ်အစန်း အမျိုးမျိုး စျေးဝယ်ထွက်တိုင်း ြျမင်ရင် အြျမဲဝယ်ဝယ်လာ ပေးတော့လေ…သူ့မှာ အသစ်တွေရှိလဲဝတ်တာမဟုတ်ဘူး..အခုမှပဲ ကိုတော် ချောက -ဝတ်လာတော့တယ်….

ဒါနဲ့ ထမင်းစာပွဲဘေး ကိုစီနေရာယူထိုင်လိုက်ကျပြီး ညနေစာ စားကျတယ်။ ပထမတော့ ထမင်းစားရင်း ပြောတဲ့ အကြောင်းအရာတွေဟာ အဒေါ်နဲ့တူ ကြားမှာရှိတဲ့ ပုံမှန်စကားမျိုးတွေ ပြောဖြစ်ကျတယ်။ ထားမေ ကလဲ သူမအခု အိမ်ကဘယ်နေရာကို ဘယ်လိုပြင်စင်ချင်တယ် ဘာတွေ ဝယ်ချင်တယ် မိသားစုနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဘာတွေလုပ်သင့်တယ် ဆိုတာတွေကို ပြောသလို … ညီခန့်ကလဲ သူ့အလုပ်ကိစ္စတွေနဲ့ ကျောင်းကိစ္စတွေကို ပြောဖြစ်ကျတယ်။ အပြန်အလှန်ပြောဆိုနေကျပုံက ပုံမှန်အတိုင်းပါပဲ။ ဒီလိုနဲ့ ပြောရင်းဆိုရင်း စားလို့သောက်လို့ ပြီးသွားကျတော့ ထားမေ သိမ်စရာရှိတာသိမ်းပြီး ဆေးကြောရမယ့် ပန်းကန် ခွက်ယောက်တွေကို ဘေဇင်ထဲ ပေါ်တင်လို့ အားလုံးဆေးကြောပြီး စီစီရီရီသူ့နေရာနဲ့သူ ပြန်ထားလိုက်တယ်။ ထမင်းစားခန်းထဲ နှစ်ယောက်အတူ သန့်ရှင်းလဲကျင်းပြီးမှ ဧည့်ခန်းထဲကို ထားမေတို့ နှစ်ယောက် ဝင်လာကျတယ်။
ထားမေနဲ့ ညီခန့် ဧည့်ခန်းဆိုဖာပေါ်ထိုင်လိုက်ကျတယ်။ ဘေးချင်းကပ်ထိုင်နေတဲ့ ညီခန့်ကို ထားမေ ခြေဆုံး ခေါင်းဆုံး ကြည့်ပြီး ပြုံးနေတယ်… ညီခန့်ကလဲ သူ့ကို ဘာကြည့်လို့ ကြည့်မှန်းမသိတော့ သူ့အဒေါ် ကို ဘာလဲ ဆိုတဲ့ အကြည့်မျိုးနဲ့ ပြန်ကြည့်တာပေါ့။
“ညီခန့် မင်း ဒီ ဘောင်းဘီ နဲ့ အိကျင်္ီးဝတ်ထားတာ တီတီတော့ အရမ်းခိုက်သွားပြီကွား… အမြဲ တမ်း ဖြစ်သလိုဝတ်နေကျ ငါ့တူက ဒီနေ့မှ ဒီလိုတွေ စတိုင်ထုတ်နေတယ်ဆိုတော့ ဘယ်သူ့ကို ရှိုးပြမလို့လဲ … မှန်မှန်ပြောစမ်း”
လို့ ထားမေ ပြုံးဖီးဖီးနဲ့ ညီခန့်ကို ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်တယ်
ညီခန္႔ကလဲ
“ အော် တီတီရယ် …ကျနောက အခုပဲစားပြီးသောက်ပြီး ပါတီသွားတက်ရတော့မှာလား… ဒီနေ့ဘယ်မှမသွားတော့ဘူးလေ.. ဒါကြောင့် မသွားပဲ အိမ်ထဲမှာနေရင်း ဝတ်စားထားတယ်ဆိုတော့ … ဒီအိမ်မှာ ယောကျာ်းတယောက်ကို ငေးဖို့ မိန်းမသား ဘယ်နယောက်ရှိလို့လဲ..… ရှိတဲ့ တယောက်အတွက်ပေါ့ဗျ”
လို့ညီခန့်ပြန်ဖြေလိုက်တယ်
ဒါနဲ့ ထားမေက
“…အင်း….အဲလိုလာ….တီတီက သိပါဝူး ဘယ်ကောင်မလေးရှေ့မှ ဂိုက်ပေးတွေ သွားကြမ်းပြမလို့လဲလို့…ခစ်ခစ်”
ထားမေ ကလေးမလေး တယောက်လို တခစ်ခစ် ရယ်ရင်း ပြန်ဖြေ်လေရဲ့
“နောက်တာပါ….သားက ဒီလို စတိုင်မျိုးနဲ့ကျတော့ လူကြီးတယောက်လိုဖြစ်သွားတယ်…ပြီးတော့ ယောကျာ်းပိုပီသသွားသလိုပဲ”
“ဟင်း…တီ တကယ်ပြောတာလား…. သား ဒီစတိုင်ပဲ အမြဲဝတ်ရတော့မယ်နဲ့တူတယ်”
ညီခန့် ပြောလဲပြော ထားမေ တကိုလုံးကိုလဲ့ ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးပြန်ကြည့်ရင်း
“တီလဲ အဲဒီထမီ နဲ့ ရင်ဖုံးက ယဉ်ယဉ်လေးနဲ့ အရမ်း ရှုပျော်ကြည့်ပျော် ရှိတယ်သိလာ… တီရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုပေါက်က ကလေးမအေ တယောက်လို့တောင်မထင်ရဘူး… တကယ်ကိုအရမ်းလှတာပဲ တီတီရယ်”
“ကောင်လေးနော် ဘယ်နေရာတွေ ကြည့်ပြီး လျှောက်ပြောနေတာလဲ… သား…ညီခန့် တီတီက အိုပြီဆိုတာကော သား သိပါတယ်နော်….”
“ တီတီ့ကို အိုပြီလို့ ဘယ်သူပြောလဲ … တီတီတာ ကိုယ့် အသက် အမှန်ကို မပြောရင် လူတိုင်းက တီတီ့ကို အသက် ၃၀လောက်ပဲထင်ကျမှာ ..တီတီက အရမ်း sexy ဖြစ်တာပဲဗျာ”
“ ဟဲ့..ကို့အဒေါ်ကို ဒီလိုပြောရလား …ဘာ sexy ဖြစ်တာလဲ …ငရဲကြီးမယ်နော်…သွား..ဘာလဲမသိဘူး..”
ထားမေ အပြုအမူတွေက စကားပြောရင်းက တဖြည်းဖြည်း ဆယ်ကျော်သက် ကလေးမလေးတယောက် လို ဟန်ပန် အမူရာတွေက ချွဲချွဲပြစ်ပြစ်လေး ဖြစ်လာတယ်
“အင္…သားလဲ sexy ၿဖစ္ပါတယ္ကြာ”
ထားမေ ညီခန့်ကို ပြန်မြှောက်ပြောတော့
“ကျနော် လား ….. ဟုတ်လို့လား တီတီ ရယ်… မနောက်နဲ့နော်”
“အို…နောက်စရာလာ…ငါ့တူက ဒီည တီတီ့မျက်လုံးထဲမှာတော့ အရမ်းကို sexy ဖြစ်နေတာသိလာ”
“ ကျေးဇူးပါပဲ တီတီရယ် ကျနော်အတွက် ဒီတညတော့ အရမ်းကို sexy ဖြစ်ချင်နေတာပါ။
“ ဟင်း…ဘာလို့လဲ “
ထားမေ နှုတ်ခမ်းလေးစူ ပြီး ကလေးတယောက်ပမာ ပြန်မေးတော့
“ဟုတ်တယ်တီရဲ့ …ဒီည သားsexy ဖြစ်မှ sex လို့ ရမှာပေါ့..ဟား…ဟ.ား..”
“ သွား ကောင်လေး ငရဲကြီးချင်လို့ သွား…သွား…”
ထားမေ ကလေး တယောက်လို ဟန်ပန်နဲ့ ပြောပုံ ဆိုပုံတွေက ညီခန့်အတွက်တော့ တမျိုးလိုနေသလိုပဲ … ကို့မအေ အရွယ်က ကို့သားလောက ်အရွယ်ရှိသူကို ကလေးတယောက်လို့ လေသံမျိုးနဲ့ပြောနေမှတော့ … ညီခန့်အတွက် တမျိုးလိုတာကလဲ မဆန်းပါဘူးလေ…
ဒေါ်ထားမေ အခုလိုလုပ်ပုံက ချစ်စရာတော့မကောင်းဘူး…ဒါပေမဲ့ ညီခန့်ရဲ့ တဏှာမီးတောက်ထဲကို ဓာတ်ဆီလောင်းချလိုက်သလို ရာဂစိတ်တွေ အရမ်းအရှိန်ရလာတော့တယ်
ကဲညီခန့်အတွက် နာရီတွေလဲ တရွေ့ရွေ့နဲ့ အချိန်တော့ကုန်လာပြီ… ကြာပါတယ်ကွား ဆိုမှ
ထားမေကို ပွေ့ဖက်လို့ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ ကစ်စင်ဆွဲပါတော့တယ်။
ထားမေလဲ ပြန်နမ်းတယ်… နှစ်ယောက်စလုံး ပူးကပ်နေအောင် ဖက်မိသွားပြီး တယောက်ကျောပြင် ကို တယောက် ဖက်ရင်း ဖွဖွ ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ ညီခန့် နောက်ကျောကြွက်သား အဖုအထစ်တွေကို ထားမေ လက်ကလေးနဲ့ ညင်ညင်သာသာ ဆိုသလို အပေါ်အောက်ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ တချိန်ထဲမှာပဲ ညီခန့် လက်တဖက်ကို ဖက်ထားရာက ပြန်ရုပ်ပြီး ထားမေ နို့အုံတခြမ်းကို စုပ်နယ်ဖို့ ညီခန့်လက်တွေ ထားမေ ရင်ဘတ်ပေါရောက်သွားတယ်။ …. လူခြင်းအနဲငယ်ပြန်ခွာလိုက်ပြီး ထားမေကို ဆိုဖာပေါ တွန်းလဲလိုက်တော့ … ညီခန့် က အပေါ်ကနေ ထားမေကို စိတ်ရှိတိုင်းစီးမိုးပြီး ထားမေ လည်ပင်း နာရွက်ဖျားလေးတွေကို နေရာမကျန်လျှာနဲ့ ယှက်လိုက် စုပ်လိုက်လုပ်နေရင်း လက်တဖက်ကလဲ ထားမေ အိကျီ်အပေါ်ကနေ နို့တလုံးကို အားရှိပါးရှိဆုပ်နယ်ပေးတော့တယ်။
လည်တိုင်တွေ မေးရိုးလေးတွေ တလျှောက် လိုက်နမ်းနေရင်းက ညီခန့်ခေါင်းကို ထားမေ ကိုင်ပြီး အောက်ရောက်အောင် ဖိချလိုက်တယ်။ ရင်ဖုံးဝတ်ထားတဲ့ ရင်နမွာကြား ညီခန့် ခေါင်းရောက်သွားတော့ ရင်အုပ်ဘယ်ဘက်ခြမ်းမှာရှိတဲ့ ကြယ်သီးတွေကို ပါစပ်နဲ့ ဆွဲဖြဲပြစ်လိုက်ပါရောလား….ရင်ဖုံး ကြယ်သီးအနားသတ်လေးတွေ ဆုတ်သွားတာပေါ့။ ထားမေ ရင်ဖုံးလေး လှန်သွားတော့ ထားမေ ရဲ့ နို့နှစ်လုံးက ဘွားကနဲမပေါ်လာသေးဘူး… ဘော်လီ အဖြူရောင်လေးဝတ်ထားသေးတယ်။ ဒါနဲ့ ညီခန့် ထားမေပေါ်လေးဘက်ထောက်လိုက်ပြီး ထားမေ နောက်ကျောထဲကို သူ့လက်တွေ လျှိုထိုးလို့ ကျောပြင်က ဘော်လီချိတ်တွေကိုလဲ ဆွဲဖြုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။
နို့သီးခေါင်း ညိုတိုတိုလေးရှေ့ကဦးဆောင်လို့ ထားမေရဲ့ ဖြူဖွေး လုံးဝန်တဲ့ နို့နှစ်လုံးဟာ ထွက်ကျလို့လာပါပြီ။ ထွက်လာတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ညီခန့် ကြည့်နေရင်းက တလုံးကိုစို့လို့ တလုံးကို ကိုင်လိုက် နို့သီးခေါင်းလေးကို ညစ်လိုက် ဆုပ်နယ်ပေးလိုက် လုပ်ပါတော့တယ်။
ထားမေ ပါစပ်ကလဲ
“အင်း…အင်း…”
ဆိုတဲ့ ညည်းသံတွေ ထွက်ကျလာတာပေါ့

နိ့တလုံးကိုလက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ကျန်တလုံးကိုတော့ ညီ့ခန့် ပါစပ်နဲ့ အသာငုံလိုက်ပါတယ်။ တကြားလုံးပါစပ်ထဲ ထည့်ထားလို့ လျှာကြားတွေထဲ ဟိုရောက်ဒီရောက် လိမ့်ဆော့သလို လိမ့်ဆော့လိုက် လျှာထိပ်နဲ့ အဆက်မပြတ် ကလိလိုက်၊ ကလေးငယ်တဦး နို့စို့သလို နို့သီးခေါင်းထဲက နို့ရေများပန်းထွက်မတက် တအားဆုတ်လိုက်နဲ့ ညီခန့်ပါစပ်နဲ့ လက်တွေဟာ ထားမေ ရင်အုံတခုလုံးအပေါ်မှာ အလုပ်များလို့နေတာပေါ့။


ထားမေ မျက်လုံးတွေ တဖြည်းဖြည်းနဲ့မေးစင်းလို့လာပြီး … ခနာကိုယ်တခုလုံးအပေါ်မှာဖြစ်ပေါ်ခံစားနေရတဲ့ ကာမရသထူးရဲ့ အစွမ်းထက်လွန်းသော ဒဏ်ကို နှုတ်ပိတ်လို့ ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းမရှိတော့သလိုဖြစ်လာနေပြီလေး။  တ အင်း..အင်းနဲ့ ခပ်တိုးတိုးညည်းသံေတွေဟာလဲ…အား…အင်း..အင်း.. အား…ဆိုပြီး အသံအနေအထား အနဲငယ်မြင့်တက်လာလို့ ထားမေတယောက် ကြောက်စိတ်အလျင်ကင်းမဲ့လာကာ ခပ်ကျယ်ကျယ် အသံပြုညည်းညူပါတော့တယ်။ ပူနွေးစိုစွတ်လို့နေတဲ့ ညီခန့်အာငွေ့တွေဟာလဲ ထားမေ နို့သီးခေါင်းတွေပေါ်မှာ အဆက်မပြတ် ရိုက်ခက်နေတာကြောင့် ဖော်မပြတတ်အောင် ကောင်းတဲ့ ခံစားမှုဖီလင်တွေ ဖြစ်ပေါ်လို့  ရမ္မက်မီးပွားများရဲ့ လောင်ကျွမ်းမှု အရှိန်တွေဟာလဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကြီးထွား လာနေပြီ…အဒေါ်နဲ့တူ နှစ်ယောက်သား ဧည့်ခန်းဆိုဖာပေါ် မိုးမမြင် လေမမြင် အချစ်နယ်ကျွံနေပုံများ ဘေးမှလူတယောက်က မျက်လုံးဖြင့်မြင်နေရရုံဖြင့် ဘာမှမသို့ထိ မပွတ်သက်ခင် သုတ်ထွက်သွားနိုင်လောက်တဲ့ အနေအထား မြင်ကွင်းမျိုးပါ။ သာမန်ချစ်သူနှစ်ဦး လင်မယားနှစ်ဦး တို့ ချစ်ရည်လူးလို့ အားရှိပါးရှိ စိတ်ပါလက်ပါ ချစ်ပွဲဆင်နွဲနေသည့် သာမန် ပုံမျိုးနှင့်လားလားမှမဆိုင် … မကြုံဖူးသော ကာမ ပြည့်စုံမှု၏ အထွတ်အထိပ်တို့ ရောက်ရှိဖူးသူပင် ထားမေ နှင့်ညီခန့်တို့၏ သွေးချင်းနှစ်ဦးဖော်ကျူးနေသည့် အစပျိုယုံသာရှိသေးသော ကာမနိဒါန်း၏ရသထူးကို ခြေဖျားပင် တုရျ်မီနိင်မည် မဟုတ်ပါ။  နှစ်ယောက်သား တို့ထိနမ်းစုပ်လို့ အရှိန်အလွန်ရလာကျပြီ… ထိုအစ တဒင်ဂ ကောင်မွန်ခြင်းများကို ရပ်တန့်ပြစ်ရန် စိတ်ဆန္ဒမရှိသော်လည်း လွတ်လပ်ကျယ်ပြန့်လွန်းတဲ့ ဧည့်ခန်းဆောင်ဟာ လုံးခြံုမှုရှိမည်မဟုတ်ဟု ထားမေ တွေးမည့်သည်ထင်…. ညီခန့်အနမ်းများကို မျက်နှာတဖက်သို့လည့်ရျ်ရှောင်ဖယ်လိုက်ပြီး …ဆိုဖာပေါ် လဲအိပ်လျက်အနေအထားလဲနေရာမှ အပေါ်မှစီးမိုးထားတဲ့ ညီခန့်ရင်အုပ်ကြီးကို နှညံ့သော လက်ဖဝါးလေးများဖြင့် ထားမေ တွန်းထုတ်လို့ လူခြင်းခွာကာ မတ်တက်ရပ်လိုက်တယ်။ ရုတ်တရက်မို့ ထားမေ အပြုအမူကို ညီခန့်အံ့သြသလိုဖြစ်သွားတယ်…
မတ်တက်ရပ်ပြီးတာနဲ့ ထားမေ လက်တဖက် ညီခန့်ကို ကန်းပေးလိုက်ရင်း…
“ ကောင်လေး… တီတီတို့ အပေါ်ခန်းထဲ သွားကြရအောင်ကွာ”
လို့ ထားမေ ပြောလိုက်မှသာ ညီခန့်တယောက် …အိမ်တွင်ဘယ်သူမှမရှိသဖြင့်  ထမီရေလျှား နှင့်ဖင်ကို ဆယ်မိုင်ပစ်ကာ သနပ်ခါး အရားပါးရသွေးနေသော မအယ်ပါ သမီးလေး ရှိရာအခန်းအတွင်းသို့ လူကြမ်းစိုင်းအောင်တင့် ဝင်သွားစဉ်  ပြုံးသော တဏှာမုဆိုးတဦး၏ အပြံုးမျိုးဖြင့်…
“ဟုတ္…”
ဆိုပြီး ညီခန့်  ခေါင်းညိတ်ပြလို့ အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့ အစီအစဉ်ကို ထောက်ခံလိုက်တယ်… ကြက်သွေးရောင် ဂွမ်းပုံ အိပ်ရာခင်းတွေနဲ့  အဖြူအပန်းရော ဇာခြင်ထောင် အုပ်မိုးလန်တင်ထားတဲ့ ထားမေနှင့် ကိုဘကျော် မင်္ဂလာ လက်ဖွဲ့အဖြစ် ရထားတဲ့ ကင်းဆိုဒ် ကုတင်ကြီးရှိရာ အိပ်ခန်းပေါ်ကို ထားမေ ရှေ့မှ ဦးဆောင်လို့ တက်သွားကျတယ်…
ရှေ့က ဦးဆောင် ခေါ်သွားတဲ့ အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့ အပေါ်ဘက် အပိုင်းက ဘာအကာအရံ အဖုံးအကွယ်မရှိ လွတ်လပ်နေပေမဲ့ ထားမေအောက်ပိုင်းမှာတော့ ထမီဝတ်ထားသေးတယ်လေ။ ထမီကလဲ လျော့တိလျော့တွဲနဲ့ အထက်စင်မှာ အောက်တဖက်လျှော်ကျနေတော့ ထမီကွင်းလုံးမကျွတ်သွားအောင် လက်တဖက်နဲ့ ဘိုသီဘက်သီ ထိန်းထားရတာပေါ့။ကျန်လက်တဖက်က နှောက်ပစ်လို့ ညီခန့်လက်ကို ဆွဲကိုင်ထားရတယ်လေး…ဒီအချိန်မှာ ထမီပြန်ပြင်ဝတ်ဖို့ဆိုတာ ထားမေ အတွက် မလိုအပ်တော့ပါဘူး …  ထမီလျော့တိလျော့တွဲနှင့် ထမီတဘက်ခြမ်းက ပေါင်ရင်းအထိ လျှော့ကျနေတော့ အောက်က ပင်တီ အဖြူလေး ခပ်တင်းတင်းဖုံးထားတဲ့ ထားမေ ဖင်သားတခြမ်းရဲ့ မပေါ်တပေါ်အလှကလဲ ဆွဲဆောင်မှုအရမ်းရှိလွန်းတာကြောင့် အဲဒီမြင်ကွင်းကို အောက်ကလိုက်လာရင်း မြင်နေရ ကြည့်နေရတဲ့ လူပျိုသိုးလေး ညီခန့်အဖို့ ရင်ဘက်ကြီးတခုလုံး ပြုတ်ထွက်သွားမတတ်ကို ရင်သပ်ရှုမော မဆုံးဖြစ်လို့နေတာပေါ့။ အပေါ်လေကားများသို့ တလှမ်းချင်းတက်သောအခါ တလုံးသည်အောက်ရောက်ချိန် တလုံးက အပေါ်သို့ ရောက်လို့ အကွပ်မဲ့ကြမ်းပရမ်းပတာဆိုသလို အပေါ်အောက် ယိမ်းထိုးနေတဲ့ ထားမေ ဖင်လုံးကြီးတွေကို ညီခန့် မျက်တောင်တချက်မခက်ပဲ စူးစိုက်ကြည့်လို့ အဒေါ်ခေါ်ဆောင်ရာ ကုတင်ကြီးစီကို လိုက်ပါသွားတော့တယ်။
အခန်းတခါးကို ထားမေဖွင့်လိုက်ပြီး ကိုဘကျော်နဲ့ ထားမေ တို့နှစ်ယောက် အိပ်စက်အနားယူရာ ချစ်တင်းနီးနောရာ ကုတင်ကြီးရှိရာကို လျှောက်သွားလိုက်ကျပါတယ်။ အခန်းထဲဝင်မိလိုက်တာနဲ့  အိပ်ခန်းရဲ့ သန့်ရှင်းအေးမြတဲ့ လေထုအတွင်း လွင့်ပျံနေတဲ့  အမွေးနံ့သာ အနံ့တခု ညီခန့် နာခေါင်းအတွင်း တိုးဝင်လာတယ်..အိပ်ခန်းရဲ့ သန့်ရှင်းမွေးကြိုင်နေတဲ့  ပတ်ဝန်းကျင်က အနံ့အသက် အခြေအနေ လက်ရှိဖြတ်တမ်းနေရတဲ့ အချိန်ကာလ အဲဒီအရာတွေအားလုံးက ညီခန့်ကို  ကြည်နူးသာယာသလိုဖြစ်သွားစေပြီး နှစ်ယောက်သား ခပ်မြန်မြန် အပေးအယူ လုပ်ချင်စိတ်တွေ ညီခန့်စိတ်ထဲ ပိုလို့ဖြစ်ပေါ်ကြီးထွားလာအောင်များ လုပ်နေသလား ထင်ရတယ်။… အရှေ့ကနေ ထားမေ ဦးဆောင်လို့ ကုတင်ရှိရာကို သွားလိုက်ကျပါတယ်။ ကုတင်ခြေရင်းစွန်းမှာ ထိုင်ဖို့ ညီခန့်ကို ထားမေ နေရာချထားပေးပြီး ဖရိုဖရဲဖြစ်နေတဲ့ ထမီကို ရေလျှာပုံစုံ ရင်မှာစီးလို့ ထားမေ ထမီကို ပြန်ပြင်ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ ထမီပြန်ပြင်ဝတ်ပြီး အိပ်ခန်း ပြတင်းပေါက်များရှိရာကို သွားလို့ ပြတင်းတံခါးတွေကို တချပ်ချင်းစီ ထားမေ လိုက်ပိတ်နေပါတော့တယ်… မကြာသော အချိန်အတွင်းမှ ဘယ်လို အသံဗလံတွေ ဒီအခန်းထဲကထွက်လာတော့မယ်ဆိုတာကို ထားမေ အသိဆုံးပဲလေ။ သူမ ဒီအသံတွေကို ဘယ်လို သက်ရှိ တကောင်တလေ တဦးတယောက်မျှ ကြားသွားမှာကို မလိုလားဘူး.. ဒါကြောင့် အခုကတဲ့က

စိတ်အနှောက်အယှက် မဖြစ်ရလေအောင် ဒီအသံတွေ အိမ်ပြင်မထွက်သွားဖို့ ပြတင်းတံခါးတွေ လုံလုံခြုံခြံု အခုကတဲ့က ပိတ်ထားတာ အကောင်းဆုံးဖြစ်မယ်ဆို ထားမေ တွေးထားမိလို့ပါ။ ထမီရေလျှားနဲ့ ပြတင်းတံခါးတွေ လိုက်ပိတ်နေတဲ့ အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့ နှောက်ပိုင်း အလှကို ညီခန့် တရှိုက်မက်မက် လှမ်းလို့ ကြည့်နေလေရဲ့။  လှလိုက်တာ တီတီရယ် … ကျနော့ လီးကိုလဲကြည့်ပါအုံးဗျာ တီတီကြောင့် မာကျောတောင့်တင်းနေလိုက်တာ သံမဏီချောင်းကြီးများလား ထင်ရတယ် “ ဟု ညီခန့် ထားမေကို ငေးရင်း ဘောင်ဘီအောက်ရှိ တဖြည်းဖြည်း ပိုရျ်တောင်ထလို့ မာကျောလာသော သူ့ညီတော်မောင် ကို ဘောင်းဘီဝတ်အပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်ရင်း ညီခန့် စိတ်ထဲ မာန်ဖီကြံုးဝါးလို့နေတယ်
“ oh …my fucking MILF!!!!!!!!!!”
ဟု မောက်မှားချင်စဖွယ် ကောင်းလွန်းနေတဲ့ အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှကို ငေးလို့နေရင်း ညီခန့် ပါစပ်ကနေ  ပေါက်တက်ကရတွေ လွတ်ကနဲ ထွက်သွားပါရောလား။ ဒါကို ထားမေ ကကြားဖြစ်အောင် ကြာလိုက်သေးတယ်။
ပြတင်းပေါက်များ ပိတ်အပြီး ညီခန့်ထိုင်နေရာ ခုတင် ခြေ်ရင်းအစွန်း ကို လျှောက်လို့လာပြီး ညီခန့်ဘေးနေရာမှာ ကပ်ထိုင်လိုက်တယ် … ညီခန့် ပုခုံးပေါ်ကို သူမ လက်နှစ်ဖက်ထပ်လျှက်တင်လိုက်ပြီး  ထပ်ထားတဲ့ လက်တွေပေါ် မေးလေး ထပ်တင်ကာ ချွဲနွဲ့ တဲ့ အမူအရာလေးနဲ့…
“ ဟေ့ …ကောင်လေး…ခုနက တီတီ့ကို ကြည့်ပြီး ဘာပြောလိုက်တာလဲ ..မှန်မှန်ပြောစမ်း”
“ဗျာ…ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး …တီတီက အရမ်းလှတာပဲလို့ ပြောတာ..ဘာမှမဟုတ်ဘူး”
“ဟိတ် …မညာနဲ့နော် …ကြားလိုက်တာ အင်္ဂလိပ်လိုပါ နော်…မညာနဲ့ ..မှန်မှန်ပြော”
ထားမေ အမူအရာ အပြောအဆိုများ ပိုလို့ ချွဲနွဲ့လာပြီး ကလေးမလေးတယောက် လို အပြုအမူ ဟန်ပန်များ လုံးဝပြောင်းသွားတော့တယ်။ ညီခန့် ဟာ ကို့တူရင်း သားရင်းဆိုသော အသိစိတ်များ နဲနဲတောင် မရှိတော့သလိုပဲ… ကို့ လင်ယောကျာ်း ပေါ်မှာတောင် ဒီလောက်ထိ မချွဲမနွဲ့ဖူးသော ထားမေ ရဲ့ အသိစိတ် တွေအကုန်လုံး အင်းဆက် မီးတောက်များအတွင်း အရည်ပျော်ဝင် ပျောက်ပျက် သွားပြီထင်… မိမိအသိုင်းအဝိုင်း လူ့အဖွဲ့အစည်းထဲမှာတော့ ဒေါ်ထားမေဆိုတဲ့ မိန်းမက သူဌေးကတော် … ခန့်ညားတည်ငြိမ်ပြီး လူအများ ရိုသေသော မိခင်ကောင်းတဦးပေါ့…အခုအနေအထားမှာတော့ ကို့အသက်အရွယ်နဲ့ လူငယ်လေးတယောက်အပေါ် ဘယ်လိုဆက်ဆံရမယ်ဆိုတဲ့ လူကြီးဂုဏ်သိက္ခာဆိုတာမျိုးတွေ အတော် ကင်းမဲ့တဲ့ မိန်းမပျက်တယောက်လိုကို ထားမေ အနေအထိုင် အပြောအဆို အမူအရာတွေ လုံးဝပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီလေ… ထားမေ အမူအရာတွေ အရမ်းကို ချွဲပစ်လို့ … အရမ်းကို လွတ်လို့နေပြီ…
ညီခန့်ပြောလိုက်သော စကား ကို ထားမေ အလွန်သိချင်သယောင် ဆက်တိုက်မေးနေလေရာ…ညီခန့် တယောက် စိတ်မရှည်တော့ ….
“ကောင်လေး …ပြောလို့ ပြောနေတယ်နော်…ပြော”
“အော်…ခက်တော့တာပဲ တီတီ ရယ် …. ကဲပြောပြမယ်”
ဟုဆို ကာ ထားမေ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ရျ် အိပ်ရာပေါ်သို့ တွန်းလဲလိုက်တော့တယ်
အခုအနေအထားမှာ ထားမေက အောက်က ညီခန့်က အပေါ်က စီးမိုးထားတဲ့ အနေအထားလေးပါ
ထားမေ မျက်လုံးတွေက အရမ်းကို အရည်တွေလဲ့နေပြီး ညီခန့် အပြုအမူကြောင့် ထားမေ ထိတ်လန့်သွာသလို ဖြစ်သွားပြီး ကြောက်အားပိုနေတဲ့ ကလေးငယ်တယောက်လို အမူအရာ မျက်နှထားလေးနဲ့ ညီခန့်မျက်လုံးတွေကို ဆူးစိုက်လို့ ကြည့်နေရှာတယ်…
“ တီတီ့ကို အဲလိုကြီး တကယ်ပဲ လုပ်တော့မှာလား …ငါ့တူရယ်” လို့  ထားမေ ဖြစ်ပျက်နေတဲ့ မျက်နှာဘေးလေးက တနည်း အဓိပ္ပါယ် ဖွင့်လို့ရပါတယ်….မတရားအလုပ်ခံရတော့မည် သနားစဖွယ် လိင်အစေခံ ကောင်မလေး တယောက်လို ပေါ့။ တကယ်တော့ ဒီလို မျက်နှာထား အမူအရာမျိုးဟာ ပုရိသတွေရဲ့ လိင်စိတ်တွေးကို အထွတ်အထိပ် ရောက်အောင် တမင်တကာ သရုပ်ဆောင် မာယာများတဲ့ မိန်းမတို့၏ အတတ်ပညာ တခုရယ်ပါ။
“အရမ်းလှတာပဲဗျာ….” လို့
ထားမေမျက်နှာကိုကြည့်ပြီး ညီခန့် ပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့်
ထားမေ မျက်နှာလေးကနေ ချစ်ဖို့အလွန်ကောင်းတဲ့ အပြုံးပန်းလေးတွေ ပြန်လို့ ပွင့်ဖူးလာတယ်..ဒါနဲ့
“ဘာကိုလှတာလဲ … ဒီကဖြစ်အဖွားကြီးဖြစ်တော့မယ် … တကယ်လဲမဟုတ်ပဲနဲ့ တီတီ စိတ်ချမ်းသာအောင် ပြောနေတာလား ကောင်လေးရယ်”
ဆိုပြီးု ညီခန့်ရဲ့ စကားကြောင့် ပီတိတွေ ဖြာဝေနေတဲ့ အပြုံးမျက်နှာလေးနဲ့ ထားမေ ပြန်ပြောလေတယ်…
ညီခန္႔ကလဲ
“ အော် …တီတီရယ် ပြောတော့မယ်… တီတီတို့လို့ ၃၀ ကျော် လေးဆယ်နားကပ်နေတဲ့ မိန်းမတယောက်ရဲ့ အလှတရားဟာ စွဲဆောင်မှုတွေ အရမ်းရှိလို့နေရင် ဆယ်ကျော်သက် အပျိုဖြန်းလေးတွေရဲ့ စွဲဆောင်မှုမျိုးဟာ ဘယ်လိုမှ တုမမီနိုင်အောင် ရေနဲ့ဆီလို အကွာကြီးကွာသွားတာပဲ … တီတီ့လို အသက်အရွယ်
မိန်းမတယောက်ရဲ့ အလှတရားကို ကျနော်တို့လို့ ကောင်လေးတွေ စွဲလမ်းမိပြီဆိုရင် ဘာကိုလိုချင်တက်မက်မှုနဲ့မှရှင်လို့မရအောင် … တသသ နဲ့ ဖြစ်နေတတ်တာ တီတီမသိတာလားဗျာ”
“အို … အဲဒီလို လား ဆရာကြီးရဲ့ …တီတီ မင်းလို ကောင်လေးတယောက်နဲ့မှ ဒီလိုအနေအထား မဖြစ်ခဲ့ဖူးတာ ဘယ်သိမှာလဲလို့ … တီတီက မင်းလေးလေး ကိုဘကျော်မှ ကိုဘကျော် ပါနော် … ကောင်လေး ချောချောမြင်တိုင်း ကမင်းကျောထတတ်တဲ့ မိန်းမတယောက်များ မှတ်နေလား…ဟင့်”
ဟု အဒေါ်တယောက်က တူကို နင့်အဒေါ်ကို ဘာများထင်နေလဲ ဆိုတဲ့ သဘော အမူအရာမျိုးနဲ့ ညီခန့်ကို မျက်စောင်းလေး ထိုးပြီး ထားမေ ပြောတော့…
“ဟင်း …ဟုတ်ရဲ့လား တီတီရယ် အခုကျနော့ကျတော့ကော … ကျနော်နဲ့ အခု တီတီနဲ့ကဘာလုပ်နေတာလဲ ဗျ”
လို့ မျက်လုံးလေး ပြူး မေးလေးငေါ့လို့ ပြုံးဖီးဖီးမျက်နှာနဲ့ ထားမေ စကားကို ညီခန့်က တုံ့ပြန်တော့
“ဟဲ့… မင်းက ငါ့တူလေ… ငါ့တူအရင်းဆိုတော့ တူလေးကို ချစ်တဲ့ စိတ်နဲ့ … အဒေါ်တယောက်အနေနဲ့ အလိုလိုက် အကြိုက်စောင်ပေးရတာပေါ့ဟဲ့…တခြား ယောကျာ်းလေးတွေနဲ့တော့ ဘယ်တူပမလဲ”
“အမလေးဗျာ…. တူကိုချစ်လို့ အဒေါ်တယောက်က အလိုလိုက် အကြိုက်စောင်ရင် တူအရင်းခေါက်ခေါက်ကို ပါစပ်ခြင်းတေ့ပြီး အနမ်းတွေပေးတာမျိုး ၊ အဖုတ်လေးကို ပေးကိုင်တာမျိုး နို့တွေပေးစို့တာမျိုးလုပ်ပေးကျတာပေါ့နော်…ဟုတ်လား…တီတီ”
လို့ ညီခန့်က စပ်ဖီးဖီးမျက်နှာဖြင့် ထားမေကို ပြန်စလိုက်တယ်…
ဒါနဲ့ ထားမေတယောက် နှုတ်ခမ်းကိုကိုက် မျက်စောင်းလေး ခဲပြီး
“ ဟဲ့ ..ကို့အဒေါ်ကို ဒီလို ပြောရတလား … ခွေးကောင်လေးရဲ့…”

ညီခန့် ရင်အုပ်ကြီးတွေကို သူမ လက်ဖဝါးလေးများနှင့်တွန်းထိုးကာ ညီခန့်ကို အိပ်ရာပေါ်လဲလိုက်
ပါတယ်။
“ ကဲ..ဘာတတ်နိုင်သေးလဲ ခွေးစုတ်လေးရဲ့… “
ဆိုပြီး ပက်လပ်အနေအထားဖြစ်နေတဲ့ ညီခန့် အပေါ်ကို ထမီလေးအနဲငယ်မှလို့ တက်ခွပါတော့တယ်…ညီခန့် ဆီးစပ် ခွကြားနေရာပေါ်တက်ထိုင်မိတာကြောင့်  စိုစွတ်စပြုနေတဲ့  ပင်တီ အတွင်းခံထဲမှ ထားမေ အဖုတ်မို့ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ မာကျောပြီး ပူနွေးလို့နေတဲ့ ညီခန့် လီးအပေါ်ကို ဖိကပ်လျက်သားဖြစ်လို့သွားတာပေါ့။
အတွင်းခံနဲ့ အပေါ်စတိုင်ပင်ရဲ့ ပါးလွာတဲ့ ဘောင်းဘီစတွေကို ထိုးခွဲလို့ရုန်းထွက်လုမတတ်ဖြစ်နေတဲ့ ညီခန့် ငယ်ပါကြီး အပေါ်ကို …မို့ဖောင်းစိုစွတ်ပြီး ရမ္မက်စိတ်တွေကြောင့် ခပ်အာအာလေး ပွင့်လို့နေတဲ့ ထားမေ ပင်တီအတွင်းက အဖုတ်လေးဟာ အလယ်ကတည့်တည့်ခွဲခြမ်းထားတဲ့ ပေါင်မှန့်နှစ်လွွှာကြားကို အလျားလိုက် ဟော့ဒေါ့အချောင်းလေး ဖိညပ်ထားသလိုဖြစ်လို့သွားတယ်။ အကွဲခြမ်းထိပ်က ထားမေ အစိလေးကလဲ ညီခန့် ငယ်ပါကြီးနဲ့ အရမ်းကို ဖိကပ်ထားသလိုဖြစ်နေတယ်။ ထားမေဖြစ် စိတ်ထဲမှာ အရမ်းကို ကောင်းလို့နေသည်ထင်…
နှုတ်ဖြားကလဲ
“ အင်းးးးးးးး…..”
မည်တဲ့ အာမေဋိတ်လေးထွက်ကျလို့လာတယ်။
မျက်လုံးကိုမိတ် ခေါင်းကိုမော့လိုက်ပြီး လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ကို ညီခန့် ရင်အုပ်တွေအပေါ်ထောက်တင်ထားရင်း ထားမေ ခါးလေးကို ရှေ့သိုးနှောက်ငင် ဖြည်းဖြည်းလေး လုပ်လို့ ညီခန့်လီးကြီးကို သူမ အဖုတ်ကွဲကြောင်းတလျောက် ဖိကပ်ပွတ်တိုက်လို့ တူဝရီးနှစ်ယောက်ရဲ့ တဏှာကွင်းပြင်ပေါ်က အင်းဆက် ကစားပွဲကြီးကို အဒေါ်ဖြစ်သူက ဦးဆောင်လို့ စတင် တိုက်စစ်စင်ပါတော့တယ်…
“အ…အ…အ….တီ…တီ…အ”
အပေါ်ကနေ တွန့်လိန်ကောက်ကွေးလို့ ညင်ညင်သာသာ လှုပ်ရှားနေတဲ့ ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ပေးထားပြီး အောက်ကနေ တ..အ..အ..နဲ့ ညီခန့် တယောက် အရသာ တွေ့နေလိုက်ပုံများ… မျက်လုံးလေး မိတ် ခေါင်းလေး မော့လို့ ကောင်းနေတဲ့ ထားမေ အမူအရာလေးကို လဲ မျက်တောင်မခက်တမ်း ဆူးဆိုက်လို့ ကြည့်ရင်းပေါ့။
ထားမေနဲ့ ညီခန့်အဖို့ သီးသန့်စီစဉ်ပေးထားသလား ထင်ရလောက်အောင် အချိန် နေရာ အခြေအနေတွေ အားလုံးလဲ ချိန်ညှိထားသလို အားလုံးကွက်တိပဲ… တူဝရီး နှစ်ယောက် ကြားမှာရှိတဲ့ အဆင့်တခုနခုလောက် များကျော်သွားတာနဲ့ ကျယ်ဝန်းပြီး လုံခြုံစိတ်ချရတဲ့ ဒီစံအိမ်ကြီးထဲမှာ ခါးမယောင်နဲ့ ချိုန်မြိန်ပြီး ဘာနဲ့မှမတူအောင် ရသာထူးခြားလတဲ့ အင်းဆက် နောက်ဘေးဇာတ်လမ်းကို ကောင်းကောင်းကြီး ကခုန်မြူတူလို့ ရပြီလေ… ခန့်မှန်းချက်မို မဖြစ်လာနိုင်စရာအကြောင်းအရင်းတွေ ရှိနေပေမဲ့ ညီခန့်နဲ့ ထားမေ တို့နှစ်ယောက်ကတော့ လုံးဝနောက်စုတ်ဖို့ စိတ်ကူးထားပုံ မပေါ်ဘူး….

ထားမေ မျက်လုံးလေးမိတ် အပေါ်ကိုမော့ လက်ကို ညီခန့်ရင်ဘတ်ပေါ်ထောက်လို့ အောက်က တိုင်ပင်မှန်မှန် ပွတ်ဆွဲနေရာက မျက်လုံးလေးတွေ ပြန်ပွင့်လာပြီး မော့ထားတဲ့ မျက်နှာလေးကို ပြန်ငုံ့လို့ ညီခန့်မျက်လုံးတွေထဲကို ယုယ ကြင်နာမှုတွေ ပြည့်လို့နေတယ် သူမ မျက်လုံးတွေနဲ့ ဆူးစိုက်လို့ ကြည့်လိုက်တယ်…
ညီခန့် လီးပေါ်ကို အဖုတ်အကွဲကြောင်းရာ အတိုင်း ပုံမှန်လေး ရှေ့တိုးနှောက်ဆုတ် လုပ်ပေးရင်းပေါ့….
ထားမေ မျက်လုံးထဲက အကြည့်တွေဟာ ညီခန့်ကို မေးခွန်းတွေ မေးနေသလိုပဲ…
“ ကောင်လေး… တီတီတို့ ဘာဆက်လုပ်ကျမလဲ… ဒါကို တီတီ ဘယ်လိုမှရပ်တန့်လို့မရတော့ဘူး သိလာ… တီတီ ဒီလို အနေအထားလေး ရောက်ဖို့ အမြဲမျှော်လင့်နေခဲ့တာ…မင်းလေး…သိရဲ့လား…ဟင်”
လို့ အမေးအဓိပ္ပါယ်တွေ သက်ရောက်နေတဲ့ မျက်လုံးလေးတွေနဲ့ ညီခန့်ကို ဆူးစိုက်ကြည့်လို့ တိုက်ရိုက်မျက်လုံးချင်း ဆက်သွယ် စကားပြော မေးခွန်းထုတ်နေသလိုပဲ….
နှစ်ယောက်သား အကြည်စိုက်နေရင်းက ညီခန့် ရှပ်ထိပ်ဆုံးက ကြယ်သီးလေးရှိရာကို ထားမေ လက်တွေ ရောက်လို့သွားတယ်…ကြယ်သီးလေးကို ဖြုတ်လိုက်ပါတယ်…
“အ..အ…တီ..တီ..”
ညီခန့် မျက်နှာလေး တချက်မဲ့သွားပြီး ညည်းသံထွက်လာတယ်…
ထားမေ ကြယ်သီးတွေကို တလုံးပြီး တလုံး လိုက်ဖြုတ်နေရင်း ထမီတွေ ဘောင်းဘီတွေ အတွင်းခံတွေ ခြားထားတဲ့ အတွင်းက ပွင့်အာ စိုရွှဲလို့နေတယ် သူမ အဖုတ်လေးနဲ့ ညီခန့် ဒုတ်အပေါ်ကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်နေတာကလဲ ပျက်မသွားဘူး… ထားမေ ပွပ် ဆွဲတာ များလာတော့ …သူမ ပင်တီမှာ တင်မဟုတ်တော့ပဲ ညီခန့်ရဲ့ ဖုဖောင်းနေတဲ့ ဘောင်းဘီအစပေါ်မှာလည်း ထားမေ အဖုတ်က ထွက်တဲ့ အရည်တွေနဲ့ ထိပြီး အရည်ကွက်လေးတောင်ဖြစ်လို့လာတယ်…
ကြယ်သီးတွေ အားလုံးဖြုတ်လိုက်ပြီး ညီခန့်လက်ကို ကုတင်ခေါင်းရင်း တွန်းထောင်လို့ ရှပ်အိင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ပြစ်လိုက်တယ်… အိကျင်္ီကို ကုတင် ဘေးအောက်ဘက်ကြမ်းပေါ်ကို ထားမေ ပစ်ပုံလိုက်တယ်။
အခုဆိုရင် ညီခန့်ရဲ့ အပေါ်ကိုလုံးဟာလဲ အဝတ်အစား အဖုံးအကွယ် မရှိတော့ပါဘူး…
ညီခန့် ဂွဆုံက ဘုအပေါ် သူမ အဖုတ်နဲ့ ပွတ်ဆွဲနေတာကို ထားမေ ရပ်လိုက်ပြီး … လက်ကို ညီခန့် ဘေးတဖက်တချက် ထောက်လိုက်တယ်…
ထားမေခေါင်းလေး ညီခန့် ရင်ဘတ်ပေါ်ကို တဖြည်းဖြည်းတိုးလို့သွားပါတယ်… ဖွံကား ကြီးမာပြီး အသဲယားဖို့ကောင်းတဲ့ ညီခန့် ရင်အုပ်ပြင်ကြီးပေါ်ကို ထားမေ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ အနမ်းဖွဖွ လိုက်ပေးလို့နေတော့တယ်…ထားမေ ရဲ့ ပရိုကျလွန်းတဲ့ ထိတွေ့မှုကြီးကြောင့် ညီခန့်ဆိုတဲ့ ချာတိတ်လေး…မျက်ဖြူတွေစိုက် ဇောချွေးတွေ ထွက်လို့လာပြီး…
“အ…အ…တီ…တီ……ချစ်..တယ်ဗျာ….အ..အားး….”
ထားမေ နှုတ်ခမ်းလေးတွေနဲ့ ရင်ဘတ်ပေါ်ကို ဖွဖွလေး နမ်းလိုက် လျှာလေးနဲ့ အပေါ်အောက် ခပ်ပါးပါး လျှက်ပေးလိုက်နဲ့.. နို့သီးသေးသေးလေးတွေကိုလဲ သွားလေးနဲ့ ဖိဖိလေး ကိုက်လိုက်လုပ်ပေးလို့နေတော့ ..ဒီလိုဖီလင်မျိုး မခံစားဖူးသေးတဲ့ ညီခန့်ခမျာ တ.အ..အ..နဲ့တောင် ညည်းညူမိတော့တာပေါ့…
ထားမေ ညီခန့် ရင်ဘတ်ကြီးတခုလုံး နေရာမကျန် နှုမ်းလျှက်လုပ်နေရာက မခံနိုင်တော့တဲ့ ညီခန့်တယောက်…
ထားမေ ခေါင်းလေးကို ကိုင်ပြီး အပေါ်ကိုဆွဲယူလို့ နှုတ်ခမ်းခြင်းတေ့ပြီး … ပယ်ပယ်နယ်နယ် နမ်းပါတော့တယ်…
ပါစပ်ထဲလျှာကို ထိုးသွင်းြ့ပီး ထားမေ ပါစပ်အတွင်းနေရာမကျန်ထိုးမွေလိုက် နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဆွဲစုပ်လိုက် လျှာလျှာခြင်း ထိုကလော် လိမ်ကောက်လို့ ကလိလိုက်နဲ့ … အဒေါ်နဲ့တူ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနမ်းပန်းတွေ ချွေပါတော့တယ်။ ထားမေ ရေလျှာထားတာလေးလဲ ပျယ်ကျလာပြီး ထမီက ခါးနေရာမှာ အကွင်းလိုက်ပုံကျသွားတော့တယ်… နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်းတြေ့ပီး ကစ်စင် ဆွဲနေတော့ ညီခန့် ရင်ဘတ်နဲ့ ထားမေရဲ့ နို့နှစ်လုံးဟာ ပူးကပ် ဖိညစ်မိသားလေး…ဖြစ်လို့နေတယ်။
ညီခန့် စိတ်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်လို့နေပြီ… တူဝရီးနှစ်ယောက် အနမ်းမိုးတွေကြားမှာ လွင့်မျောလို့နေရာက… ညီခန့် နှင့်ထားမေ ပူးကပ်လို့ နမ်းရှုံ့နေရာကနေ …ညီခန့် ဘေးကို တခြမ်းစောင်းလို့ အားယူပြီး ထားမေနှင့်ညီခန့် အပေါ်နှင့်အောက် နေရာချင်း ချိန်းပစ်လိုက်တယ်…ထားမေ အောက်ရောက်သွားတာနဲ့ ညီခန့် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး ခါးပတ်ခေါင်းကိုဖြုတ် ဇစ်ဆွဲပြီး အပေါ်စတိုင်ပင်လေးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ခါးတဝိုက်မှာ ထမီဂွင်းလုံး ပုံကျလို့ ဒူးထောင် ပေါင်ကား ပတ်လပ်အနေအထား နဲ့ ထားမေ ညီခန့် ဘောင်းဘီချွတ်နေတာကို ကြည့်လို့နေလေရဲ့….
ညီခန့် ဘောင်းဘီချွတ်ပြီးတာနဲ့…ထားမေ ခါးက ထမီကိုလဲ ဆွဲချွတ်ပစ်ပြီး ကုတင်ဘေး ကို ပစ်ပုံလိုက်တယ်…။ အခုတော့ ညီခန့်ကော ထားမေပါ အတွင်းခံဘောင်းဘီ လေးတွေတာ ကိုယ်မှာကပ်နေပြီး တခြား ဘာအဝတ်အစား အကာအရံမှမရှိတော့ပါဘူး…ထားမေကားထားတဲ့ ပေါင်ကြာထဲကို ညီခန့် ဒူထောက်လို့ ဝင်နေရာယူပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ထားမေ ဘေးတဖက်တချက် ထောက်လိုက်ပါတယ်။

ထားမေခေါင်းလေး ညီခန့် ရင်ဘတ်ပေါ်ကို တဖြည်းဖြည်းတိုးလို့သွားပါတယ်… ဖွံကား ကြီးမာပြီး အသဲယားဖို့ကောင်းတဲ့ ညီခန့် ရင်အုပ်ပြင်ကြီးပေါ်ကို ထားမေ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ အနမ်းဖွဖွ လိုက်ပေးလို့နေတော့တယ်…ထားမေ ရဲ့ ပရိုကျလွန်းတဲ့ ထိတွေ့မှုကြီးကြောင့် ညီခန့်ဆိုတဲ့ ချာတိတ်လေး…မျက်ဖြူတွေစိုက် ဇောချွေးတွေ ထွက်လို့လာပြီး…
“အ…အ…တီ…တီ……ချစ်..တယ်ဗျာ….အ..အားး….”
ထားမေ နှုတ်ခမ်းလေးတွေနဲ့ ရင်ဘတ်ပေါ်ကို ဖွဖွလေး နမ်းလိုက် လျှာလေးနဲ့ အပေါ်အောက် ခပ်ပါးပါး လျှက်ပေးလိုက်နဲ့.. နို့သီးသေးသေးလေးတွေကိုလဲ သွားလေးနဲ့ ဖိဖိလေး ကိုက်လိုက်လုပ်ပေးလို့နေတော့ ..ဒီလိုဖီလင်မျိုး မခံစားဖူးသေးတဲ့ ညီခန့်ခမျာ တ.အ..အ..နဲ့တောင် ညည်းညူမိတော့တာပေါ့…
ထားမေ ညီခန့် ရင်ဘတ်ကြီးတခုလုံး နေရာမကျန် နှုမ်းလျှက်လုပ်နေရာက မခံနိုင်တော့တဲ့ ညီခန့်တယောက်…
ထားမေ ခေါင်းလေးကို ကိုင်ပြီး အပေါ်ကိုဆွဲယူလို့ နှုတ်ခမ်းခြင်းတေ့ပြီး … ပယ်ပယ်နယ်နယ် နမ်းပါတော့တယ်…
ပါစပ်ထဲလျှာကို ထိုးသွင်းြ့ပီး ထားမေ ပါစပ်အတွင်းနေရာမကျန်ထိုးမွေလိုက် နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဆွဲစုပ်လိုက် လျှာလျှာခြင်း ထိုကလော် လိမ်ကောက်လို့ ကလိလိုက်နဲ့ … အဒေါ်နဲ့တူ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနမ်းပန်းတွေ ချွေပါတော့တယ်။ ထားမေ ရေလျှာထားတာလေးလဲ ပျယ်ကျလာပြီး ထမီက ခါးနေရာမှာ အကွင်းလိုက်ပုံကျသွားတော့တယ်… နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်းတြေ့ပီး ကစ်စင် ဆွဲနေတော့ ညီခန့် ရင်ဘတ်နဲ့ ထားမေရဲ့ နို့နှစ်လုံးဟာ ပူးကပ် ဖိညစ်မိသားလေး…ဖြစ်လို့နေတယ်။
ညီခန့် စိတ်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်လို့နေပြီ… တူဝရီးနှစ်ယောက် အနမ်းမိုးတွေကြားမှာ လွင့်မျောလို့နေရာက… ညီခန့် နှင့်ထားမေ ပူးကပ်လို့ နမ်းရှုံ့နေရာကနေ …ညီခန့် ဘေးကို တခြမ်းစောင်းလို့ အားယူပြီး ထားမေနှင့်ညီခန့် အပေါ်နှင့်အောက် နေရာချင်း ချိန်းပစ်လိုက်တယ်…ထားမေ အောက်ရောက်သွားတာနဲ့ ညီခန့် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး ခါးပတ်ခေါင်းကိုဖြုတ် ဇစ်ဆွဲပြီး အပေါ်စတိုင်ပင်လေးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ခါးတဝိုက်မှာ ထမီဂွင်းလုံး ပုံကျလို့ ဒူးထောင် ပေါင်ကား ပတ်လပ်အနေအထား နဲ့ ထားမေ ညီခန့် ဘောင်းဘီချွတ်နေတာကို ကြည့်လို့နေလေရဲ့….
ညီခန့် ဘောင်းဘီချွတ်ပြီးတာနဲ့…ထားမေ ခါးက ထမီကိုလဲ ဆွဲချွတ်ပစ်ပြီး ကုတင်ဘေး ကို ပစ်ပုံလိုက်တယ်…။ အခုတော့ ညီခန့်ကော ထားမေပါ အတွင်းခံဘောင်းဘီ လေးတွေတာ ကိုယ်မှာကပ်နေပြီး တခြား ဘာအဝတ်အစား အကာအရံမှမရှိတော့ပါဘူး…ထားမေကားထားတဲ့ ပေါင်ကြာထဲကို ညီခန့် ဒူထောက်လို့ ဝင်နေရာယူပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ထားမေ ဘေးတဖက်တချက် ထောက်လိုက်ပါတယ်။
လက်ထောက်လို့ နှစ်ယောက်သား ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ ဆက်ပြီးနမ်းနေကျပြန်ပါတယ်။ အိပ်ခန်းကျယ်ကြီးတွင်းမှာလဲ သူူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ပါစပ်ချင်းတေ့ စုပ်တဲ့အသံံအသားချင်းပွတ်တိုက်မိတဲ့ အသံတွေနဲ့ ညည်းသံလေးတွေတာ ခပ်တိုးတိုး ထွက်လို့နေတာပေါ့။

“ကောင်လေး လုပ်စရာရှိတာ အမြန်လုပ်တော့ကွာ…တီတီမနေတတ်တော့ဘူးကွာ….”
ဆိုပြီး ညုသံလေးနဲ့ မနေနိုင်မထိုင်နိုင်တွေ ဖြစ်လာလို့ ညီခန့်ကို စလှုပ်ရှားဖို့ ထားမေ တောင်းဆိုလာပါတော့တယ်
အပေါ်က တူတော်မောင် ပွပ်ဆွဲနေတဲ့ စည်းချက်နဲ့ အညီ ထားမေလဲ အောက်ကနေ ကော့ကော့လို့ ပေးနေရှာတယ်
လိင်စိတ်တွေ အရမ်းထကြွလို့ သူ့ရဲ့ နူးနပ် ထိတွေ့မှုတွေအောက်မှာ ခြေချုပ်မိလို့ နေတဲ့ ထားမေ ဖြစ်အင်လေးကို ကြည့်လို့ ညီခန့် သဘောအကျကြီးကျသွားပြီး ဗီလိန်အပြုံးမျိုးနဲ့….
“တီတီ့ကို… ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ ..”
လို့မေးလေတယ်…
ထားမေလဲ ညီခန့်အမေးကြောင့် အောက်ကနေ ညီခန့်ကို မျက်စောင်းတချက်ထိုးလိုက်ပြီး
“ဟဲ…အကောင်… နင့်အဒေါ်ဒီကောင်မကြီးကို တက်လုပ်ပါတော့..လို့ပြောနေတာဟဲ..တကတဲမှပဲ..တီတီ့ပါစပ်က ဒီလိုစကားမျိုးပြောတာကို နားအရသာခံပြီး ..သူကကြားချင်သေးတယ်…”
“အင်းပါ တီတီရဲ့ …ညီခန့် လုပ်ပေးမှာပေါ့ … စိတ်ကြီးပဲ”
ပြုံးဖီးဖီးလုပ်ရင် သူအတွင်းခံ underware ကို ချွတ်ပြီး ကုတင်အောက်ကို ပစ်ပုံလိုက်ပါတယ်
ထားမေကလဲ
“ကောင်လေး…တီတီ့ ဟာလေးပါချွတ်ပေးကွာ…. “
ဒါနဲ့ ထားမေ ပင်တီလေးကို ညီခန့် အသာလေး ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်
ပင်တီလေးကို အနားသားကနေ ကိုင်ပြီး ခြေအဆုံးထိဖြည်းဖြည်းဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ပင်တီလေးက လိပ်ပြီး ထားမေ ခြေဖျားကနေ အလိပ်ထုံးလေးဖြစ်လို့ ကျွတ်ထွက်သွားပါတယ်… ပင်တီလိပ်လေးကိုလည် ညီခန့် ကုတင်ဘေးကို ပစ်ပုံထားလိုက်ပါတယ်။ ကုတင်ဘေးက တူဝရီးနှစ်ယောက်ရဲ့ ဘောင်းဘီတိုတွေ ထမီတွေ င်္အကျီတွေနဲ့ ပုံလို့နေတာပေါ့။
ဖုံးထားတဲ့ ပင်တီလေး ထားမေ ဂွကြားက ချွတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ွဆီးစပ်ကနေစလို့အမွေးကောက်ကောက်လေးတွေ  ခပ်ကျဲကျဲ ဖုံးထားတဲ့  မထူမပါး အဖုတ်နှုပ်ခမ်းသားလေးတွေ ကြားက အသာနုနီနီလေးတွေ ခပ်ရေးရေး မြင်ရလောက်အောင် ပွင့်အာအာလေးဖြစ်နေတဲ့ … ထားမေ စောက်ဖုတ်ကြီး ပေါ်လာပါတော့တယ်…အရည်ကြည်တွေနဲ့လဲ စိုရွဲလို့နေတာပေါ့
ထားမေဂွကြားမှာ ညီခန့် ဒူထောက်ထိုင်လို့ နေရာယူလိုက်ပြီး သူ့ညီတော်မောင် လီးကြီးကို ထားမေ အဖုတ်ကိုကြည့်ရင်း ဂွင်းတိုက်လို့ပေးနေတယ်
သူမအဖုတ်ကို ဝါးစားတော့မတတ်ကြည့်လို့ ဂွင်းထုနေတဲ့ ညီခန့်မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ထားမေ ပြုံးလိုက်ပါတယ်
“ဟိတ်ကောင်လေး…. တီတီ ပစ္စည်းကြီးက ဘာတွေဆွဲဆောင်မှု အဲလောက်ရှိလို့ ဝါးစားတော့မတတ်ကြည့်နေရတာလဲ ကွဲ့”
ညီခန့်ထားမေ အပြုံးမျက်နှာလေးကို ပြန်ကြည့်ရင်း..
“ဘာဆွဲဆောင်မှုရှိသလဲမမေးပါနဲ့ တီတီရယ်… တီတီ အဖုတ်လေးက ကလေးတယောက်အမေ အိမ်ထောင်သည် တယောက်ရဲ့ အဖုတ်တာ ဆိုတယ် … ပြဲအာ ပွင့်ထွက်လို့ တခြား အိမ်ထောင်သည် ကလေး မအေမိန်းမတွေရဲ့ စောက်ဖုတ်တွေလိုလဲ မပျက်စီးသေးဘူး… ဆယ်ကျော်သက် ကောင်မလေးတယောက်ရဲ့ အဖုတ်လေးကျနေတာပဲ..ဗျာ”
“ခစ္…ခစ္ခစ္…..”
ထားမေတယောက် သူ့အဖုတ်ကို တူတော်မောင်က မြှောက်နေတာကို သဘောတွေကျလို့ နေတာပေါ့ …ု ရှက်သလို အမူအရာလုပ်လို့ သူ့ လက်သေးသေးသွယ်သွဝ်လေးတွေနဲ့ အဖုတ်ကို ဖုံးအုပ်လို့ ကလေးမလေးတယောက်လို့ တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်လိုက်မိတယ်…ရယ်နေရင်းက ထားမေမျက်နှာပျက်ကနဲဖြစ်သွားပြီး…ညီခန့်ကို မော့ကြည့်လို့
“ဟိတ်ကောင်လေး… မင်းက ကလေးမအေတွေရဲ့ အဖုတ်ဘယ်နှခုလောက်များတွေ့ဖူးလို့ အဲတာတွေသိရတာလဲ …မှန်မှန်ပြောစမ်း …မညာနဲ့နော် …အဲလိုကိစ္စတွေတော်တော်လိုက်စားနေတာပေါ့လေ…တီတီ မင်းမေမေနဲ့ တိုင်မှာနော် မှန်မှန်ပြောစမ်း…”
မျက်စောင်းလေးထိုးလို့ ညီခန့်ကို စိတ်ပူစွာနဲ့ ထားမေ မေးတော့
“ဟာဗျာတီတီကလဲ…. အခုခေတ် အဲလိုပစ္စည်မျိုးတွေ တွေ့ချင်ရင် အင်တာနက်မှာ ပေါမှပေါ ..တီတီ အင်တာနက်လေး ဘာလေး သုံးကြည့်အုံး… သားတို့က အပြင်မှာ လက်တွေ့ကိုယ်တိုင်ကိုကျ မတွေ့ဖူးမလုပ်ဖူးပေမဲ့ … အင်တာနက်ထဲဝင်ရင် ဒါတွေက တွေ့ဖူးနေကျဟာ…မဆန်းပါဘူး…တီတီရယ်… အဲလိုကိစ္စတွေလဲ ကျနော်က မလိုက်စားပါဘူး…ကျောင်းစာရယ် အလုပ်ရယ် အားကစားရယ်ကလွဲရင် ဒါတွေ စိတ်ကို မဝင်စားတာ …. တီတီနဲ့ တွေ့မှ မဝင်းစားပဲကို မနေနိုင်ဖြစ်ရတာပါ ဗျာ…မေ့မေ့ကိုတော့ လျှောက်မတိုင်ပါနဲ့ ..နော်…ချစ်တီတီကလဲဗျာ…လိမ်မာသားနဲ့..”
ညီခန့် သူ့လီးအား ပွပ်လိုက် ဂွင်းတိုက်သလို့ လုပ်လိုက် လုပ်ရင်း နှင့် ထားမေကို ဖြေလိုက်တယ်
ညီခန့် ဖြေရှင်းခါမှ
ဒေါ်ထားမေ တယောက် သက်ပြင်းလေးချလို့ စိတ်သက်သာရာရသွားသလို အမူအရာလေးနဲ့..
“ ဟင့် …သတိထားနော် ကောင်လေး… အခုတီတီနဲ့ မင်းကြားမှာလဲ စည်းလေး ကမ်းလေးတော့ရှိရမယ်နော် … ကိုဘကျော်ရှိတဲ့ အခါမျိုးတို့ လူတွေရှိနေတဲ့ အခါမျိုး … ဆိုးလို့ကတော့ တီတီ အလိုမလိုက်ဘူးနော်… ဒါပဲ တခြားမိန်းမတွေနဲ့ ရှုပ်ဖို့လဲ စိတ်မကူးနဲ့ လူက ငယ်ငယ်လေးရှိသေးတယ်… မင်းလိုအပ်ရင် တီတီ့ကိုပြော အခြေအနေ အချိန်အခါကိုကြည့်ပြီး တီတီ ဖြည့်စီးပေးမယ်…ဒီ့ထက်တော့မပိုနဲ့ ဒါပဲ”
လို့ ပေါင်လေးကား ပက်လပ်လေးလန် အဖုတ်လေးဖြဲကားထားရင်း အဒေါ်ဖြစ်သူက တူဖြစ်သူကိုဆုံးမနေလေရဲ့…
ဒါနဲ့ ညီခန့်က
“ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ…သားမဆိုးပါဘူး…လိမ်မာမှာပေါ့…နော်…”
စပ်ဖီးဖီးနှင့် ဂွေးကိုင်ရင်း တူဖြစ်သူကလဲ စကားနားထောင်ရှာတယ်…
“ တီတီ့ယောကျာ် လေးလေးကျော်ရဲ့ လီးက …ဒီလောက်ရှိသလား…တီတီ”
ညီခန့် သူ့ဒုတ်ကြီးကို ဂွင်းတိုက်ရင်း ထားမေကို ပြတယ်
“အမလေးဟယ်…နင့်လီးကြီးကလဲ ကြီးလိုက်တာ ညီခန့်ရယ်…. လူမှဟုတ်သေးရဲ့လား …လူပျိုလေးတာဆိုတယ် လီးကြီးကကြီးကကြီးနဲ့ ကောင်လေးရယ်…. နင့်လေးလေးကျော် ပစ္စည်းက အဲဒီဒုတ်လောက်များကြီးရင် ငါအခုချိန်ထိတောင် အသက်ရှင်နေနိုင်ပါအုံးမလား…ကွယ်…အားပါးပါး ကြီးလိုက်တဲ့ လီးကြီး ငါ့တူရယ်…အဲဒါကြီးနဲ့ တီတီ့ကို လိုးမလို့လား…အမလေး”

ထားမေ မျက်လုံးလေးပြူး ပါစပ်လေးဟလို့ သူမအတွက် အရမ်းကို ကြီးမားလွန်းနေတဲ့ ညီခန့်လီးကြီးကို စိုက်ကြည့်နေရင်း ပြောရှာတယ်။
“ကောင်လေး ဖြစ်ပါ့မလာဟယ်…နင့်ဟာကြီးနဲ့ တီတီ့ အဖုတ်လေး ကွဲထွက်သွားပါအုံးမယ်… ကွဲထွက်သွားတာအရေးမကြီးဘူး ဘာကြောင့် ကွဲတယ်ဆိုတာ ကိုဘကျော်သိသွားရင် ခက်မယ်ဟဲ့”
ဒါနဲ့ ညီခန့်က
“တီတီရယ် စိတ်ပူရန်ကော ..တီတီတို့ အရွယ်ရောက်ပြီးသား မိန်းမတွေရဲ့ အဖုတ်တွေဆိုတာ သာရေကွင်းလိုပဲ ဘယ်လောက်ကြီးတဲ့ လီးထိုးထည့်ထည့် ဝင်နိုင်အောင် စန့်နိုင့် ကြုံ့နိုင်စွမ်းရှိတယ်ဗျ…မယုံရင်ကြည့် …လုပ်ပြမယ်”
ဖုံးထားတဲ့ ထားမေလက်ကလေးကို ညီခန့်လက်တဖက်နဲ့ ဖယ်လိုက်ပြီး ကျန်လက်တဖက်နဲ့ သူ့ ညီတော်မောင်ကို ထိန်းကိုင်လို့ ပွင့်အာအာလေးဖြစ်နေတဲ့ ထားမေ အဖုတ်လေး ထဲကို ဒစ်ြျမုပ်သွားတဲ့ အထို ထိုးစိုက်လိုက်ပါတော့တယ်
“အ………………….”
“နာတယ်..ကောင်လေးရဲ့ ဖြည်းဖြည်း …လုပ်ပါ..”
ထားမေ အဖုတ်အတွင်း ညီခန့် ဒစ်ထိပ်တခုလုံး သူမ အဖုတ်အတွင်းမြုပ်ဝင်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း …ရှုံ့မဲ့နေသော မျက်နှာလေးဖြင့် ထားမေ ပြောလို့ပင်မဆုံးသေး…
ချောဆီ အရည်ကြည်များနဲ့ စိုရွဲလို့နေတဲ့ ထားမေ အဖုတ်လေးထဲကို ညီခန့် လီးကြီး တဆုံးထိုးဆိုက်ချလိုက်ပါတော့တယ်။ ကားထားသော ထားမေ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဒူထောက်ထိုင်နေရာမှ ထားမေ ပေါ်သို့ ညီခန့်ခနာကိုတခုလုံး ဖိချလိုက်ပါတယ်
“အ..အား…သားရယ္…အား…ညီခန္႔….. ႀကီးလိုက္တာကြယ္”
ထားမေ ညည်းညူရင်း စကားတွေဗလုံးဗထွေး ပြောနေမိတယ်…..
ထားမေ အဖုတ်အတွင်း နေရာလွတ်မရှိအောင် ပြည့်ကျပ်လို့နေတဲ့ ညီခန့် လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်း ဆွဲထုတ်လိုက်တော့…. ထားမေ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းဝက နှုတ်ခမ်းသား အဖတ်လေးများ ညီခန့် လီးမှာ ကပ်ငြိတွဲခိုလို့ပါလာတော့တယ်….တဆုံးဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး တဆုံး ပြန်ထိုးဆိုက်ချလိုက်ပြန်တယ်..
“ဗြ်တ္……”
“အ…… ကောင်လေးရယ်….ဖြည်းဖြည်းကွာ…မင်းဟာက အကြီးကြီးရယ်…တီတီ့ အဖုတ်လေး ကွဲထွက်သွားလိမ့်မယ်…အ…ကျွတ်ကျွတ်….”
ညီခန့် ပြမဖြေအားတော့…အထုတ်အသွင်း သုံးလေး ငါးချက်လုပ်ပြီးချိန်မှာတတော့ … တဗြွတ်ဗြွတ်နဲ့ သူ့အဒေါ်စောက်ဖုတ်ကြီးကို တရစပ် ထိုးဆောင့်ပါတော့တယ်..
ထားမေ နှုတ်ဖျားမှ အစပိုင် တိုးတိုးညင်သာစွာ ညည်းတွားသံများ တဖြည်းဖြည်း မြင့်တက်လာပါတယ်…တခါးပေါက်တွေ အလုံပိတတ်ထားတဲ့ အိပ်ခန်းအတွင်း နာကျင်ခြင်း နဲ့ ရောပြွန်လို့ထားတဲ့ ကာမရဲ့ ကောင်းမွန်ခြင်းရသတွေကို တမိန့်တမောခံစားရင်း…ထားမေ အသံကုန် ညည်းညူလို့ မြင်းလီးပမာ ရည်ှလျား ကြီးမှာတဲ့ ညီခန့် လီးကြီးရဲ့ အလိုးအဆောင့်တွေကို ဖြဲရဲပြီး အံကြိတ်ခံပါတော့တယ်…
“အမလေး…ရှီးးးးးးးးးးးး…အ..အ…..အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးး……ကျွတ်…ကောင်လေး..ချစ်တယ်..ကွာ…စောင့်ေ…စောင့်…”
“အင်း…ကျွန်တော်လဲ အရမ်းချစ်တယ်…တီတီရယ်…အ…အားး..ကောင်းတယ်ဗျာ….တီတီ့ အဖုတ်လေးက အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ်ဗျာ…
ကောင်းလား…တီတီ”
“ကောင်းတာပေါ့….က…လေး…ရယ်…အ…အ..အ…..အာ.းးးးးးးး…..အားလားလား….နာတယ်…အ….”
စာတွေ့တာရှိပြီးလက်တွေ့ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ ညီခန့်တယောက် … သူ့အဒေါ်ထားမေ အပေါ်မှတစ်တစ်ခွခွ တက်လိုးဆောင့်ရင်း လက်တွေ့ ကာမရသထူးကြီးကို ခံစားလို့ ကျေနပ်နေပါတော့တယ်…
လိုဆောင့်ချက်တွေကြောင့် ထားမေ အဖုတ်နဲ့ ညီခန့် လီးကြီးကနေ အရည်ကြည်တွေ ချောဆီတွေ အရမ်းထွက်လာပြီး ထားမေ အဖုတ်အောက် အနားသက်အစွန်းကနေ စအိုဝလေးကို ဖြတ်လို့ အိပ်ရာခင်းအပေါ်ကို အရည်ကြည်များ ရွဲကျလို့နေတယ်….
ဆီးခုံချင်း ရိုက်ခက်သံ… ညီခန့် လီးအောက်က တွဲလွဲခိုနေတဲ့ ဥနှစ်လုံးကလဲ … ညီခန့် ထားမေ အဖုတ်အတွင်းကို အရှိန်နဲ့စောင့်ချလိုက်တိုင်း ထားမေ စအိုဝအကြားကို ဥနှစ်လုံးက သွားသွားရိုက်မိလို့ တဖတ်ဖတ်နဲ့ ထွက်နေတဲ့ အသံတွေ …စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်တိုင်း တဗျွတ်ဗျွတ် ..တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ ထွက်နေတဲ့ အသံတွေ ထားမေတို့ အိပ်ခန်းလေးထဲ ညံစီလို့နေတော့တယ်
ထားမေရဲ့ နို့တလုံးကိုဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး နောက်တလုံးကို ပါစပ်ထဲထည့်လို့ ငုံစုပ်လိုကပ်ပါတယ်… လူပျိုအရိုင်းလေးတယောက်ရဲ့ ပထမဦးဆုံးအကြိမ် လိင်တိုက်ပွဲကြီးတခုဖြစ်လို့ …ညီခန့် လုပ်ပုံကိုင်ပုံများ

အိုးနင်းခွက်နင်း ကမူးရူးထိုးနိုင်လသည်….ညီခန့်ရဲ့ ခပ်ရိုင်းရိုင်းခပ်ကြမ်းကြမ်းအပြုအမူတွေကပဲ ထားမေ အတွက်တော့ တမူထူးခြားလို့နေတဲ့ အသစ်အဆန်း ရသာထူးကြီးဖြစ်လို့နေတယ်…
ထားမေရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးဟာလဲ ပိုမိုပြဲကားနေအောင် …အောက်ကနေ ညီခန့်ကို ဖြဲကားလို့ပေးနေတယ်…. ဖင်လေးကိုလဲ တကြွကြွလုပ်လို့ ညီခန့်ဆောင့်ချက်တွေအတိုင်း … ထားမေ လည် အလိုက်သင့် ကော့ကော့ပေးလို့ ကာမပန်းတိုင်ကို တက်ညီလက်ညီနဲ့ တူဝရီးနှစ်ယောက် အားကုန်သုံးလို့ ချီတက်နေကျတာပေါ့…
ထားမေရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို စို့လိုက် ညစ်လိုက်လုပ်နေတာကို ညီခန့် ရပ်ပြီး ထားမေ ခါးနှစ်ဖက်ကို စုံကိုင်လို့ … စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင့်ပါတော့တယ်..
“ဗြ်တ္ဗြ်တ္…..ဖြတ္…ဖြတ္….ဗြ်တ္……..ပ်က္…ဘြတ္…”
“အ…အား….အ…ကောင်လေး….လုပ်လုပ်….တီတီ ပြီးချင်ပြီ….အား…ဆောင့် မရပ်လိုက်….နဲ့…အ…အမလေး…အ”
“တီတီ….အ….အ…ကျွန်တော်လဲ ပြီးချင်..ပြီ…အ”
“အင်….လုပ်..လုပ် တီတီလဲ ပြီးတော့မယ်…..ရှီးးးးးးးးးးးးးး…..အ…အား…ကောင်းလိုက်တာ…ကွာ…”
ထားမေ ကြက်သီးမွေးညင်းများ ထိုးထောင်ထလာပြီး…. ငရှဉ့် ဆားပတ်ခံရသလို့ တဇတ်ဇတ်နဲ့ တွန့်လိန်ကောက်ကွေးကာ….ညီခန့်အား အောက်မှ လှမ်းဖက်ထားလိုက်သည်”
အဒေါ်ဖြစ်သူက တွယ်ကုပ်ပြီး အားကုန်ဖတ်ထားတော့ ညီခန့် စောင့်ချက်တွေ အရှိန်တန့်သွားသလိုဖြစ်သွားတော့တယ်… ဒါနဲ့ ညီခန့်လဲ ထားမေပခုံးနှစ်ဖက်ကို အားနဲ့ဆွဲဖတ်လို့ အားကုန်သုံးပြီး ဆောင့်ပါတော့တယ်….
“အား…အးးးး…………ကောင်လေး…….”
“တီ… ကျနော်ပြီးပြီ…ြ့ပီးပြီ….အားးးးးးးးးးးးးးးးး”
သုတ်ရည်ပူများ ….ထားမေ စောက်ခေါင်းအတွင်း ပြိုင်တူ လွတ်ထုတ်လိုက်ကျပါတော့တယ်။။။
တယောက်ကို တယောက် ပူကပ်နေအောင် ဆွဲဖတ်ထားချပြီး သက်ပြင်းလေးတွေချလိုက်ကျပါတယ်…
ညီခန့် လက်ကလေးထောက်လို့ ထားမေကို အပေါ်ကနေ ချွေးတရွဲရွဲမျက်နှာနဲ့ ပြုံးလို့ ကြည့်နေတယ်…ထားမေလဲ အောက်ကနေ ညီခန့် ကျောပြင်လေးတွေကို လက်ဖဝါးလေးတွေနဲ့ ညင်ညင်သာသာပွတ်လို့ ပြံုးပြီး ကြည့်နေမိကျတာပေါ့….
ပြီးတာ ပြီးသွားတာ ပျော့နွမ်းလို့ မသွားသေးတဲ့ ညီခန့် လီး မမာတမာ ကြီးက တော့ ထားမေ စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ထိုးစိုက်ထားတုန်းပါပဲ…
“ကောင်းရဲ့လား..တီတီ”
ညီခန့် ခပ်တိုးတိုး မေးလိုက်တယ်
မေးရင်း ထားမေ အဖုတ်လေးကို သူ့လီး မပျော့တပျော့နဲ့ ဆောင့်လိုက်ပါသေးတယ်
“ကောင်းလဲကောင်းတယ်…နာလဲနာတယ်….မင်းဟာကြီးက အရမ်းကြီးတာကိုကွ”
“ကြီးပေမဲ့ …အခုတီတီ့ အဖုတ်လေး ကွဲသွားလို့လားဗျ”
“ကွဲသွားမတက်ကို ခံစားရတာ သိလာ ကိုတော်ချောရဲ့”
“တီတီ့ကို အမြဲဒီလို လုပ်ချင်တယ်ဗျာ”
“လုပ်ရမှာပေါ့…ငါ့တူရဲ့ …. ဒါပဲနော် တီတီပြောထားတဲ့ အတိုင်းပဲ စည်းကမ်းရှိပါစေနော်…ကိုဘကျော်တာသိသွားရင်…တီတီကော …သားပါ ငရဲကို အထူးတန်းကနေ အမြန်ဆုံးနီးနဲ့အပို့ခံရလိမ့်မယ်…ပြောစကားနားထောင် မကဲနဲ့….ကြားလာ”
“ဟုတ်ကဲပါဗျာ….နားထောင်ပါ့မယ်….”
ညီခန့် ခေါင်းလေး ညိတ်ပြလို့ …ထားမေရဲ့ နှုတ်ခမ်းအစုံကို စုပ်နမ်းပစ်လိုက်ပါတယ်။
ထားမေလဲ မျက်လုံးလေးမှိတ်လို့ …. ညီခန့် နဲ့ အတူ အနမ်းရေယဉ်ကျောမှာမျှောပါရင်း…. ပြည့်စုံလွန်းတဲ့ ကာမပန်းတိုင်းမှာ နှစ်ယောက်သား အချိန်အတော်ကြာအောင် အနားယူလို့ ပျော်မြူးနေကျပါတော့တယ်….

နောက်တနေ့ မနက်ရောက်တဲ့အထိ ကို တူဝရီးနှစ်ယောက်ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာအဝတ်အစားမှာ ကပ်မနေခဲ့ဘူးလေ….တညလုံး စကားတွေပြောလိုက် ဗိုက်စာရင် ရေခဲသေတ္တာထဲက ရယ်ဒီမိတ်တွေ ဖွင့်စားလိုက် အိပ်ရာပေါ်ပြန်တက်လာလိုက် … အနမ်းလေးတွေပေးလိုက် ဟာသတွေပြောပြီး ရယ်မောလိုက်… ပျင်းလာရင် ထပ်ပြီး လိုးလိုက် …. ဖြည်းဖြည်းလိုး ပုံမှန်လိုး တခါတရံ တိရစ္ဆာန်တွေလို့ နွားသိုးကြိုးပျက် လိုးလိုက်နဲ့ တညတာ ကုန်ဆုံးလိုက်ကျပါတယ်….မနက်တောင် ၄ ၅ နာရီလောက်မှ အိပ်ပျော်သွားကျလေရဲ့။ နောက်တရက်ဆိုရင် ကိုဘကျော်လဲပြန်လာတော့မယ်လေး… အဲဒီအတွေးကြောင့် ထားမေ ပျော်ရွင်နေရာကနေ စိတ်တော့ အနဲငယ်အိုက်သွားပုံရတယ်… ဒါပေမဲ့ သူမရဲ့ ပြည့်စုံကောင်းမွန်လတဲ့ ကာမရသာထူးကြီးကို အမြဲလိုပေးစွမ်းနိုင်မဲ့ ချစ်သူ အသစ်လေးကလဲ အိမ်ထဲမှာအဆင်သင့်ရှိပြီးသားဆိုတဲ့ အတွေးကြောင့် ထားမေရင်ထဲ ဖော်မပြတတ်အောင် မြူးတူးပျော်ရွင်နေမိတော့တာပေါ့ကွယ်။

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *