“ကို ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲဟင်?”
ချစ်သူရဲ့ အမေးစကားကြောင့် တွေးလက်စအတွေးတွေ အမျှင်ပျက်သွားခဲ့ရတယ်။
“ဟင်? ဪ၊ ၊ ဘာမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒီလိုပဲ ဟိုတွေးဒီတွေးပေါ့။”
ပါးစပ်ကသာ ဒီလိုဖြေလိုက်ရတာ။ စိတ်ထဲမှာတော့ ပြောင်းပြန်။
“ဟူး။။။ရင်မောလိုက်တာ”

ဟုတ်တယ်ဗျ။ ကျွန်တော့ရဲ့အဖြစ်က ကိုယ့်ဟာကိုလည်း ရှက်ဖို့ကောင်း၊ သူများတွေကြားလည်းမကောင်းနဲ့။ ဘေးကြပ်နံကြပ်။ ဘာဆက်လုပ်လို့ လုပ်ရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး။
ဒီလိုဗျာ။ ခင်ဗျားတို့ နားရှင်းသွားအောင် သေချာပြောပြမယ်။ ရင်ဖွင့်တဲ့ သဘောပေါ့။ မဟုတ်ရင် ကျွန်တော်လည်းကြာရင် ရူးလောက်တယ်။

(၁)
ကျွန်တော်နဲ့ ကျွန်တော့်ကောင်မလေးနဲ့ ချစ်သူတွေဖြစ်တာ ၂နှစ်ကျော်နေပြီဗျ။ သူ့မှာ အမတစ်ယောက်နဲ့ ညီမတစ်ယောက်ရှိတယ်။ ကျွန်တော့ချစ်သူက ကျွန်တော့်ထက် ၆နှစ်ငယ်တယ်။ အမက ကျွန်တော်နဲ့ အသက်တူတူပဲ။ ညီမအငယ်လေးက ခုမှ ရှစ်တန်းဖြေထားတာ။ ၁၄နှစ်ပေါ့။ သူတို့ အမေက ၅၀ကျော်ကျော်လောက်ရှိမှာပေါ့။ အဖေကလည်း အဲလောက်ပဲထင်တယ်။ ထားပါတော့။
ကျွန်တော်နဲ့ ကောင်မလေးက ပြောခဲ့သလို ချစ်သူတွေဖြစ်တာ ၂နှစ်ကျော်ပြီဆိုတော့ ၂ဖက်မိဘတွေကလည်း သိနေကြပြီ။

စေ့တောင်စေ့စပ်ထားပြီးပြီဆိုတော့ အိမ်တွေဘာတွေလည်း အဝင်အထွက်ရှိတယ်။ သူ့အိမ်မှာ ညတောင်အိပ်တဲ့အထိကို အိုကေတာ။ သူလည်းကျွန်တော့်အိမ်မှာ အိပ်ချင်ရင်လာအိပ်တာပဲ။ တရားဝင်သာ မင်္ဂလာမဆောင်ရသေးတာ။ ယူထားသလိုပါပဲ။
ကျွန်တော်နဲ့ ကျွန်တော့်ကောင်မလေးအကြောင်းကတော့ အထူးတလည်ပြောစရာမရှိပါဘူး။ ပုံမှန်ချစ်သူတွေလိုပါပဲ။ နဲနဲပြောစရာရှိတာက သူများချစ်သူတွေလို ဟိုတယ်သွားစရာမလိုတာပဲ။ စကြိုက်ပြီး လပိုင်းလောက်တော့ ဟိုတယ်သွားရတယ်။ နောက်ပိုင်းတော့ ကျွန်တော့အိမ်မှာပဲဆွဲဖြစ်တာများပါတယ်။ ကျွန်တော့အမေကလည်း သူ့ကိုချစ်တော့ ဘာမှမပြောပဲမသိချင်ရောင်ပဲဆောင်နေပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့နောက်ပိုင်း သူ့မိဘတွေ ၊ သူ့ အမ ညီမတွေနဲ့ခင်သွားရာကနေ သူ့အိမ်ကို တရားဝင် ဝင်ထွက်သွားလာခွင့်ရသွားပါတော့တယ်ဗျာ။
သူတို့အိမ်က ရိုးရိုး ပေ၂၅၊ ပေ၅၀ တိုက်ခန်းပါပဲ။ အိမ်ရဲ့ ဧည့်ခန်းက တော်တော်ကျယ်ပါတယ်။ အိပ်ခန်းကတော့ ၁ခန်းပဲဖွဲ့ထားတယ်ဗျ။ တော်တော်ကျယ်ကျယ်ပေါ့။ အဖေနဲ့ အမေက အခမ်းထဲမှာအိပ်ပြီး သူတို့ ညီအမ၃ယောက်က ဧည့်ခန်းမှာ မွှေ့ရာတွေ ခင်းပြီးအိပ်ကြတယ်။ ကျွန်တော်လာအိပ်ရင်တော့ အမနဲ့ ညီမက သူ့တို့မိဘတွေနဲ့ တူတူ အခန်းထဲမှာဝင်အိပ်ကြတယ်။ တစ်ခါတစ်လေတော့လဲ အိမ်ရှေ့မှာပဲ ၄ယောက်တူတူ ရုပ်ရှင်ကြည့်ပြီး ဒီလိုပဲအိပ်လိုက်ကြတာပါပဲ။

ူ(၂)
လူ့စိတ်ကလည်းထူးဆန်းတယ်ဗျ။ ပေါ်တင်စားချင်တိုင်းစားနေရတော့ ခိုးစားချင်လာရော။ ဟဲဟဲ။ ဒီလိုနဲ့ တစ်ခါတစ်လေ အိမ်ရှေ့မှာပဲ အားလုံးအိပ်ပျော်သွားပြီဆိုရင် ကျွန်တော့ကောင်မလေးကို သူ့ အမနဲ့ ညီမတို့ အိပ်နေတဲ့ဘေးမှာပဲ အသာလေး နောက်ကနေ စကတ်လေးလှန်လှန်ပြီး ဆွဲတာဗျ။ အိပ်နေတာက ၄ယောက်အတန်းလိုက်ကြီးလေ အစွန်ဆုံးမှာကျွန်တော်၊ပြီးတော့ ကျွန်တော့ကောင်မလေး၊ ပြီးတော့သူ့အမ၊ ပြီးရင်သူ့ညီမလေးက ဟိုဖက်အစွန်ဆုံးမှာပေါ့။အစကတော့ ကောင်မလေးက မလုပ်ရဲဘူးဗျ။ မတော်သိသွားရင် အရှက်တွေကွဲကုန်မယ်ဆိုပြီး။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ကလည်း ငထန်ဆိုတော့ ဒီတစ်ခါပဲနော်၊ ဒီတစ်ခါပဲနော်နဲ့ ကြာလာတော့သူလည်း အဲ့လိုခိုးစားရတာကိုပဲ ဖီလင်ပိုလာနေတော့တယ်။ လွတ်လွတ်လပ်လပ်များ လုပ်ရလို့ကတော့ ၂ယောက်လုံး ဟာတာတာနဲ့ မဝသလိုလို။ ဒီလိုနဲ့ အနည်းဆုံး တစ်ပတ်ကို တစ်ခါလောက်တော့ ခိုးစားနေကြတာပေါ့။
တစ်ရက်။ ။
အဲ့နေ့က ဘယ်ကဘယ်လို ကျွန်တော်က သူနဲ့ သူ့အမကြားမှာ အိပ်ဖြစ်သွားလဲ မမှတ်မိဘူးဗျ။ ကျွန်တော့ ဘယ်ဖက်မှာက ကျွန်တော့ကောင်မလေး ၊ ညာဖက်မှာက သူ့အမ နဲ့ သူ့အမဘေးမှာက ညီမ အငယ်ဆုံးလေးပေါ့။ ကျွန်တော်က ခရီး ၂ပတ်လောက်ထွက်ပြီးပြန်ရောက်လာတာ။ လူကလည်း တင်းနေပြီ။ ညီလေးကဆို သူ့မြင်တာနဲ့ကို မတ်နေတော့တာ။ သူကလဲသိတယ်။ ပြုံးစိပြုံးစိနဲ့။ ဒီလိုနဲ့ညကျတော့ ထုံးစံအတိုင်းခိုးစားမယ်ပေါ့။ သူကဖြစ်ပါ့မလားကိုတဲ့။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျွန်တော်က အလယ်မှာရောက်နေတာကိုး။ ကျွန်တော်ကလဲ တော်တော်တင်းနေပြီဆိုတော့ ရတယ် လုပ်မယ်ပေါ့။ ဒါနဲ့ သူ့ကို ဟိုဖက်လေးကိုစောင်းပြီး နောက်ကနေ အသာလေးဆွဲတယ်။ ဒီလိုနဲ့ဆွဲနေရင်းနဲ့ လူက သာသာလေး ညှောင့်နေရတာ အားမရတော့ဘူး။ ငတ်နေတာလဲကြာပြီဆိုတော့ နဲနဲကြမ်းလာတယ်။ သူက အစကတော့ ပေါင်ကို လှမ်းလှမ်းဆိပ်တယ်ဗျ။ ဒါပေမယ့်မရပါဘူး ဆက်လုပ်တာပဲ။ သူလဲပြောလို့ကလဲမရ ၊ ဖီးကလဲအရမ်းလာနေတော့ မပြောတော့ဘူး။ ခေါင်းဦးကို ကိုက်ပြီး ကျိပ်ခံနေတော့တာပဲ။ သူ့ဖင်နဲ့ ကျွန်တော့ ဆီးခုံရိုက်သံကတော့ အဲ့လောက်မကျယ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်တဲ့ “ပလွတ် ပလွတ်” ဆိုတဲ့ အသံလေးကတော့ တစ်ခါတစ်ခါဆို သိသိသာသာလေး ထွက်ထွက်လာတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ဘေးတိုက်ဆွဲနေးရင်းက ကျွန်တော်လဲပြီးချင်လာရော ၊ နဲနဲအားကလဲမရတော့ ဘေးတိုက် Spoon ပုံစံကနေပြီး ကျွန်တော်က ကျွန်တော့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို သူ့ကို ခွလိုက်ပြီး အားရပါးရဆောင့်လိုးလိုက်တယ်။ အဲ့ချိန်မှာပဲ လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့ ပေါင်နဲ့ လဥကို လာပြီးပွတ်ပေးနေတယ်ဗျ။ ကျွန်တော်က ကျွန်တော့ကောင်မလေးက မြန်မြန်ပြီးအောင် ကလိပေးတာထင်ပြီး အသားကုန်ဆောင့်လိုက်ရင်း သူ့ထဲကိုပဲ ၂ပတ်လောက်သိမ်းထားတဲ့ လရေတွေ ပန်းထဲ့ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ သေချာကြည့်လိုက်မိတာ ကျွန်တော့ကောင်မလေးက ကွေးကွေးလေးဆိုတော့ သူ့လက်၂ဖတ်လုံးကလဲ ခေါင်းဦးကိုကိုင်ထားတာဗျ။ ကျွန်တော်လဲ နဲနဲတော့ ကြောင်သွားတယ်။ ဘာလဲပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ မောမောနဲ့ ပက်လက်ပြန်လှန်ရင်း ဒီဖတ်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ဖုရားရေ၊ သူ့အမက ကျွန်တော့ကို ပြုံးပြီးကြည့်နေတာ။ ကျွန်တော်လဲ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတာနဲ့ အဟီးဆိုပြီး သူ့ကိုပဲသွားဖြီးပြလိုက်ရတယ်။ သူက မျက်စောင်းတစ်ချက်ဖမ်းထိုးပြီး လက်ညှိုးလေးကိုထောင်ထောင်ပြပြီး မနက်ကျမှ တွေ့မယ်ဆိုတဲ့သဘောနဲ့ ဟိုဖတ်ကို လှဲ့သွားရော။ စိတ်ထဲမှာတော့ “ဟိုက် ၊ ငါတော့ သေပြီပေါ့။ မထူးဘူး ၊ နောက်ကိစ္စနောက်မှရှင်းမယ်” ဆိုပြီး အိပ်လိုက်ပါတော့တယ်။

မျက်စိ၂လုံးဖွင့်ဖွင့်ချင်း ညကကိစ္စက ခေါင်းထဲဝင်လာတယ်။ ကွိုင်ပြီလို့။ ဒီလိုနဲ့ ထလာပြီး နောက်ဖေးကိုလျှောက်လာခဲ့တယ်။ ချစ်သူနဲ့ သူ့ညီမလေးကတော့ အိပ်တုံး။ သူ့အမကိုတော့ မတွေ့ရဘူး။ စျေးတွေဘာတွေများသွားလားမသိ။လမ်းလျှောက်လာရင်း အိပ်ခန်းဆီ မျက်လုံးဝေ့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အဖေနဲ့အမေလဲ အိပ်တုံးထင်ပါတယ်။ ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေဘူးယူပြီးအဝသောက်လိုက်တယ်။
“ဖူး”
သောက်နေတဲ့ရေတွေကို ပါးစပ်ထဲကနေ အလန့်တကြားမှုတ်ထုက်လိုက်ရတယ်။ ခါးနားကနေ စစ်ကနဲနာသွားလို့ ။ အလန့်တကြားနောက်ကိုလှဲ့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အမ။ ကျွန်တော့ကို့ ခါးလာလိမ်ဆွဲတာလေ။ နာလိုက်တာဗျာ။
“ဟဲ့ ၊ နာလိုက္တာဟာ နင္ကလဲ မညွာမတာ”
“အောင်မယ်။ နင့်လုပ်တော့ နာတယ်ဟုတ်လား ၊ နင်သူများကိုလုပ်တာကြတော့ ကောင်းတယ်ပေါ့လေ”
“အန္? ငါဘယ္သူ႕ကို လုပ္လို႕တုံး?”
“သေနာ၊ ညတုံးကလေ၊ သူများညီမကို မညှာမတာ”
စိတ်ထဲကရီချင်သွားတယ်။
“ဪ၊ ဒါလား? ဘာများလဲလို့ဟာ ၊ မညှာတာမဟုတ်ပါဘူး။ နင့်ညီမက ဒီလောက်တော့ ပျင်းသေး ဟေးဟေးဟေး”
“မသာ ၊ ဟိုကဖြင့် အသံတောင်မထွက်နှိုင်တော့ဘူး။”
“ဟဲ့ အဲ့ဒါ ကောင်းလွန်းလို့ ကြိပ်ပြီးခံနေတာဟဲ့”
“နင်နော်၊ ပြောလေကဲလေ ၊ သူခံရတာမဟုတ်တိုင်း။”
“အန်? နင်ကခံဖူးတယ်ပေါ့?”
စကားလည်းဆုံးရော “ဖြောင်း” ကနဲ့ ကျွန်တော့ လက်မောင်းကိုရိုက်ပြန်ပါတယ်။
“ခံစရာလားဟဲ့ ေသေနက်ရဲ့”
ပြောသာပြောနေတာ သူ့ပုံစံက စိတ်ဆိုးနေတဲ့ပုံလဲမပေါက်၊ ဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ စချင်လာတာနဲ့။
“အဲတော့ နင်က နင့်ညီမကိုကြည့်ပြီး သနားလာတာနဲ့ သူမြန်မြန်ဝဋ်ကျွတ်အောင် ဝင်ကူညီလိုက်တယ်ဆိုပါတော့?”
မျက်နှာလေးက ရှက်သွေးလေးရဲသွားပြီး။
“မဟုတ်ရင် နင်အမဲဖျက်နေပုံနဲ့ ဟိုမှာကသေတော့မယ် စမန်ကောင်ရဲ့။” ဆိုပြီး လှမ်းရိုက်ပြန်ပါတယ်။
ဟဲဟဲ။ ဘယ်ရမလဲ ဒီတစ်ခါတော့ ရှောင်လိုက်တာပေါ့။ သိတယ်လေ အဲလိုရိုက်မယ်ဆိုတာကို
“အေးပါဟာ။ ကျေးဇူးပါပဲ။ နောက်လဲကူညီပါဟာ” ဆိုပြီး ပြုံးဖြီးဖြီးကြီးပြောလိုက်တော့
“နင်ဆိုတာဟာလေ ၊ ပြောမနိုင်ဆိုမနိုင်အစားထဲကပါလား”ဆိုပြီး ခါးလေးထောက်ပြီး ကျွန်တော့ကို မျက်စောင်းလေးထိုးပြီးရပ်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်လဲ အခုမှပဲ သူ့ကိုသေချာကြည့်မိလိုက်တယ်။ ခုမှရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတာလေ။ တာဝါလေးကို ကပိုကရိုပတ်လို့။ လွတ်နေတဲ့ ပုခုံးနဲ့ ရင်ညွန့်မို့မို့လေးပေါ်မှာ ရေစက်လေးတွေ သီးခိုလို့ရယ်။ အောက်မှာက ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးနဲ့ ကားစွင့်တဲ့ တင်ဝိုင်းဝိုင်းလေး၊ ပြီးတော့ ရွှေဘိုမင်းကြိုက် ပေါင်တံပြည့်ပြည့်သွယ်သွယ်လေး။ ကျွန်တော်က သူ့ကို အဲလို အထက်အောက်စုံဆန်လဲကြည့်လိုက်ရော လက်တစ်ဖက်ကို ရင်ဘက်ပေါ်အုပ်၊ နောက်လက်တစ်ဖက်ကို တာဝါအောက်နားကို ကိုင်ပြီး။ “နှာဘူး၊ ငါ့ကို မျက်လုံးပြူးကြီးနဲ့ကြည့်မနေနဲ့လို့ အော်ပါတော့တယ်”
ကျွန်တော်ကလဲ ရီဖြဲဖြဲနဲ့ “အောင်မာ ၊ ငါ့မရီးလေးကလဲ ခေသူမှမဟုတ်တာပဲ။ တံတွေးတောင်သီးတယ်” လို့နောက်လိုက်ပါတယ်။ သူက “တော်ပြီတော်ပြီ၊ နင်နဲ့စကားဆက်မပြောတော့ဘူး” ဆိုပြီး ဟိုဘက်ကိုလှဲ့အထွက်မှာ “အယ်” ဆိုပြီး မျက်လုံးက ကျွန်တော့အောက်ပိုင်းကို ရောက်လာပါတယ်။ သူကြည့်တော့မှပဲ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ငုံ့ကြည့်လိုက်မိတယ်။ ဟုတ်ပါ့ ။ သူ”အယ်” မယ်ဆိုလဲ “အယ်”စရာ။ မနက်အိပ်ရာကနိုးလာတော့ သိတဲ့အတိုင်း ညီတော်မောင်က ထနေတာကို သူ့ကို အဲ့လိုတာဝါလေး ကပိုကရိုနဲ့တွေ့လိုက်ရတော့ အောက်က လီးကြီးက ထောင်မက်နေတာကိုး ၊ ဝတ်ထားတာက ပဂျားမား ညဝတ်ဘောင်းဘီ၊ အတွင်းခံကလဲမပါဘူးလေ။ အဲ့တော့ အောက်က ငေါ့ကနဲ ငေါ့ကနဲဖြစ်နေတဲ့ လီးကြီးကိုကြည့်ပြီး သူ “အယ်” သွားတာရယ်။ ပြီးတော့မှ သက်ပြင်းလေး မသိမသာချပြီး ကျွန်တော့မျက်နှာကိုတောင်မကြည့်တော့ပဲ “နင်ဆိုတာကလဲလေ၊ လွန်ကိုလွန်လွန်းတယ်” ဆိုပြီး လှဲ့ထွက်သွားပါတယ်။ ဒီတော့မှ သူ့ရဲ့ အတွင်းခံမပါတဲ့ တာဝါအောက်ကလှုပ်ရမ်းသွားတဲ့ ဖင်သားလုံးလုံးလေးတွေကိုကြည့်ပြီး ညီတော်မောင်က ပိုထောင်လာတယ်ဗျာ။ ဒါနဲ့ပဲ ရေချိုးခန်းထဲကိုဝင်ပြီး ရေပါချိုးလိုက်ရတယ်။ ဂွင်းတော့ မထုတော့ပါဘူး။ ပြောလို့မရဘူးလေ။ ပွဲတွေက ဆက်ချင်ရင် ဆက်ရဦးမှာ။ အားရှိနေဖို့လိုတယ်မဟုတ်လား။

ဒီလိုနဲ့ နောက်ပိုင်းရက်တွေကတော့ ပုံမှန်ပါပဲ။ ကျွန်တော်က ကြားရက်တွေဆို သူ့အိမ်မှာ ညမအိပ်ဘူးဗျ။ နောက်နေ့ဆို ၂ယောက်လုံးက အလုပ်သွားရတာကိုး။ Weekend တွေမှပဲ ညအိပ်တယ်လေ။ ကြားရက်တွေဆို များသောအားဖြင့် အိမ်ကိုရိုးရိုးသွာလည်တာလောက်ပါပဲ။ တစ်ခုတော့ ပြောစရာရှိလာတာက ကျွန်တော်လဲ လူလစ်ပြီဆို သူ့အမ ဖင်လုံးလုံးကြီးတွေကို ပေါ်တင်ကြီးကို ကြည့်၊ သူကမိသွားရင် မျက်မှောင်ကြုပ်ပြ၊ လက်သီးထောင်ပြနဲ့။ တစ်ခါတစ်လေ အိမ်ရှေ့ အိမ်နောက်အသွား လမ်းမှာတွေရင် သူဖြတ်သွားရင် ဖင်ကို မတော်တဆလိုလိုဘာလိုလိုနဲ့ လှမ်းရိုက်တာမျိုးတို့ပေါ့။ သူ့ကလဲ စိတ်တကယ်မဆိုးပဲနဲ့ စိတ်ဆိုးချင်ယောင်ဆောင်ပြနဲ့။ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ စိတ်ထဲမှာတော့ အဲဒါကို သာယာနေကြတာ။ သူလဲ သူ့ဘဲတွေနဲ့ အတွေ့အကြုံရှိထားမှာပါ။ ဒီဇတ်လမ်းက ဘယ်ကိုဦးတည်မလဲဆိုတာ နှစ်ယောက်လုံးကသိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူရော ကိုယ်ရောက ခရီးဆုံးကို တခါထဲမသွားချင်ပဲနဲ့ ဒီလိုမျိုးလေး မထိတထိကို ပိုသာယာနေကြတာဗျ။

မှတ်မှတ်ရရ အဲနေ့က ကြာသာပတေးနေ့။ အိမ်ရှေ့ ဝရံတာမှာ အားလုံးထိုင်ပြီး လက်ဖက်စား ၊ ကော်ဖီသောက် နဲ့ စကားပြောနေကြတာပေါ့။ သူ့တို့ အဖေနဲ့အမေက အပြင်ကပြန်မရောက်သးဘူး။ မီးကလဲ ပျက်နေတော့ အားလုံးက ပျင်းနေကြတာပေါ့။ လက်ဖက်က စားနေရင်းကုန်သွားလို့ ကျွန်တော့ကောင်မလေးက နောက်ဖေးကိုဝင်ပြီး သွားထပ်သုပ်နေလေရဲ့။ အဲ့မှာသူက
“စနေ ၊ တနင်္ဂနွေ မြန်မြန်ရောက်ရင်ကောင်းမယ်ဟာ” ဆိုပြီး ရုတ်တရက်ပြောချလိုက်တယ်။
သူဘာကို ဆိုလိုတာလည်းဆိုတာ ကျွန်တော်သိပါတယ်။ နားရက်ကိုမြန်မြန်ရောက်ချင်တာ အလုပ်လုပ်တဲ့လူတွေအားလုံးရဲ့ တူညီတဲ့ ဆန္ဒပဲလေ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်က နောက်လိုက်ပါတယ်။
“ဘာလို့လဲ။ နင်က မြန်မြန်ရောက်ချင်နေပြီလား။ လက်ယားနေပြီလား” ဆိုပြီး စလိုက်ပါတယ်။
ပြောတုံးကပြောပြီး သူ့စကားဘယ်လိုအဓိပ္ပါယ်ရောက်သွားလဲဆိုတာ သူအခုမှသိသွားတယ်။ ရှက်သွားပြီး “သေနာကျ” ဆိုပြီး ကျွန်တော့ပေါင်ကို ဖြန်းကနဲ ရိုက်လိုက်ပါတယ်။ အားတော်တော်ပြင်းတယ်ဗျ။ ရှက်ပြီး ရိုက်တာ။
အငယ်မလေးတောင် လန့်ပြီး “မကြီး၊ ဘာဖြစ်တာတုံး၊ ရိုက်လိုက်တာများ၊ အသံအကျယ်ကြီးပဲ” တဲ့။ အဲ့တော့မှ သူလဲ သူလွန်သွားတာသိပြီး ” Sorry ဟာ၊ ငါအားနဲနဲများသွားတယ်” ဆိုပြီးတောင်းပန်ပါတယ်။ ဘယ်ရမလဲ ဒီလိုလွယ်လွယ်နဲ့။
“နေပါဟာ။ နင့်အသားမဟုတ်တိုင်း၊ စတာမကြိုက်ရင် ငါနောက်လုံးဝမစတော့ဘူး” ဘာညာနဲ့ မူပလိုက်တာပေါ့။ သူက ကျွန်တော်တကယ်စိတ်ဆိုးသွားတယ်ထင်ပြီး သူရိုက်လိုက်တဲ့ ပေါင်ကို ဥံဖွ၊ဥံဖွ ဆိုပြီး လာပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့ကိုလဲ ငိုတော့မလို မျက်လုံးဝိုင်းလေးနဲ့ မော့ကြည့်ပြီး ထပ်ခါတလဲလဲကို တောင်းပန်နေပါတယ်။ သူက အဲ့လိုပေါင်ကိုပွတ်ပေးနေတာ ဒီမှာက ရွပိုးထိုးနေပြီ။ညီလေးက ပုဆိုးအောက်ကနေ ထလာပြီလေ။ ကျွန်တော်က ခုဏကမှ ရေချိုးပြီးထားတော့ အတွင်းခံပြန်မဝတ်တော့ပဲ ဒီအတိုင်းပဲ ပုဆိုးကောက်စွတ်ထားတာ။ သူအဲလိုပွတ်ပေးရင်းနဲ့ ကျွန်တော် လီးတောင်လာတာကို သူလက်နဲ့ မတော်တဆထိသွားတော့မှ သူသိသွားတယ်။ “နင်ကတော့လေ” ဆိုပြီး ခေါင်းလေးငုံ့သွားလေရဲ့။ ဒါနဲ့ပဲ ကျွန်တော်လဲ မထူးပါဘူးဆိုပြီး သူ့လက်ကိုကိုင်ပြီး ကျွန်တော့ လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်ဘာလိုချင်နေမှန်း သူသိပါတယ်။သူက မသိမသာနဲ့ သက်ပြင်းချရင်း လီးကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ ဂွင်းထုပေးနေပါတယ်။ ဘေးမှာက အငယ်မလေးက MP3 လေးနားမှာတတ်ရင်း ဘာတွေဖြစ်နေမှန်းကို စိတ်မဝင်စားပါဘူး။ ရီတော့ရီရပါတယ်။ ကျွန်တော့တို့က ဘေးလူတွေကကြည့်ရင် အတန်းလိုက်လေး ဝရံတာမှာ ထိုင်ပြီးငေးနေကြတယ်ပေါ့။ တစ်ကယ်တမ်းက အငယ်မလေးကို ဘေးမှာထားပြီး မရီးက မတ်ကို ဂွင်းထုပေးနေတာဗျ။ နှစ်ယောက်လုံးက ကိုယ်စီကိုယ်စီ ရင်ခုန်သံတွေမြန်လို့။ ကံကလဲကောင်းချင်တော့ ချစ်သူကလဲ နောက်ဖေးမှာ ဖရောင်းတိုင်အလင်းရောင်လေးနဲ့ လက်ဖက်သုပ်နေရလို့နဲ့တူတယ်။ တော်တော်ကြာနေပြီ။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လဲ အားသိပ်မရတာနဲ့ အောက်ချထားတဲ့ ခြေထောက်ကို ဝရံတာတန်းပေါ်ကို ဒူးထောင်ထားတဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့ တင်လိုက်ပြီး ပုဆိုးကို ခါးပုံစကိုဖြည်၊ လီးကိုဆွဲထုက်ပြီး သူ့ကို “ငါပြီးတော့မယ်” လို့တိုးတိုးလေးပြောလိုက်ပါတယ်။ သူကလဲသိတယ်။ ပုဆိုးအောက်ကနေ တောင်ပြီးမက်နေတဲ့လီးကြီးကို ကြည့်ပြီး ကျက်သီးထသလိုမျိုး တွန့်သလိုတောင် လုပ်ပြလိုက်သေးတယ်။ တွန့်မှာပေါ့ ကျွန်တော့လီးမှာ ဂေါ်လီ နှစ်လုံးတောင်မှလေ။ အပေါ်ဖက်မှာတစ်လုံး မေးသိုင်းကြိုးရှိတဲ့အောက်ဖက်မှာက တစ်လုံး။ ဒါနဲ့သူလည်း ဆက်ပြီးကျွန်တော့ကို ထုပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းပြီးချင်လာတာနဲ့ သူ့ကို အချက်ပြလိုက်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူကခတ်မြန်မြန်လေးထုပေးလိုက်တာ ကျွန်တော့ လရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့တယ်။ ထွက်လာတဲ့ လရည်တွေကို ပုဆိုးမှာပဲသုတ်ပြီး ကျွန်တော်လည်း ရုပ်တည်နဲ့ ပြန်ဝတ်ထားလိုက်ပါတယ်။ သူကတော့ ကျွန်တော့ကို မျက်စောင်းတွေ တွင်တွင်ထိုးရင် “စည်းစိမ်ခံတော်မူ ကိုယ်တော်”ဆိုပြီး ပွစိပွစိလုပ်နေတယ်။ သူလုပ်နေပုံလေးက ချစ်စရာကောင်းတာနဲ့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ပါးလေးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။ နမ်းပြီးမှ ဘေးမှာ အငယ်မလေးရှိသေးတာကို သတိရလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဟိုကဖြင့် သိတောင်မသိ။ ပြီးမှ ကျွန်တော်က
“နင်ဟာလည်းဟာ၊ မျက်ဆောင်းကြီးပဲထိုးနေတယ်။ ငါလည်း ပြာဖြစ်သွားပါဦးမယ်” ဆိုတော့မှ ဟိုဖက်ကိုလှည့်သွားပါတော့တယ်။ ဒီညတော့ ကျွန်တော်လည်း ဒီလုပ်ဆိုတော်သင့်ပြီထင်လို့ ချစ်သူယူလာပေးတဲ့ လက်ဖက်သုပ်လေးစားပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်ပါတယ်။

အမှတ်တရ သောကြာနေ့လေးတော့ရောက်လာပြန်ပြီ။
ဒါပေမယ့် စိတ်ညစ်စရာ တစ်ခုကပေါ်လာပြန်တယ်။ ချစ်သူလေးက တုပ်ကွေးမိနေတယ်တဲ့။ ဒါဆိုရင် ငါတော့ငတ်ပြီပေါ့။ ဒါပေမယ့်လဲ ချစ်သူလေးနေမကောင်းဘူးဆိုတော့ သူလေးအားရှိအောင် အိမ်ကိုသွားပြီး ခဏနေပေးလိုက်မယ်ပေါ့။
ညကြတော့ ပြန်မယ်လဲလုပ်ရော မရီးက
“ဟဲ့ဘယ္တုံး ဒါက”
“ျပန္မလို႕ေလ၊”
“အန် နင်ကဒီမှာမအိပ်တော့ဘူးလား”
“ဟေ့အေး။ အိပ်တော့ဘူးဟ။ နင့်ညီမလဲ နေမှမကောင်းတာ”
ကျွန်တော်က သဘောရိုးနဲ့ပြောတာပါ။ ဒါကိုသူက တစ်လွဲမြင်သွားတယ်နဲ့တူပါတယ်။
“ဪ၊ နင်က ၊ ငါ့ညီမက နေမကောင်းဘူးဆိုတော့ နင်က နင်လုပ်ချင်တာလုပ်လို့မရဘူးဆိုပြီး တစ်ခြားကောင်မတွေဆီ လစ်မလို့မဟုပ်လား၊ နင့်အကြောင်းငါသိတယ်နော်”
“အာ နင်ကလဲ။ လူကို ဘလိုင်းကြီး လာခွတ်နေပြန်ပြီ၊ မဟုတ်ပါဘူးဟာ၊ နင့်ညီမက ငါ့ကို အဖျားကူးမှာဆိုလို့ဆိုပြီး ပြန်ခိုင်းနေတာဟ”
“မရဘူး၊ မျပန္နဲ႕”
ကျွန်တော်သိပါတယ်။ သူကျွန်တော့ကို သက်သက်မယ့် ရစ်နေတယ်ဆိုတာကို။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဒီလိုနေ့တွေဆို ကျွန်တော်တို့က ခိုးပြီးဆွဲနေကြလေ၊ ခုတော့ ချစ်သူက နေမကောင်းဘူးဆိုတော့ ကျွန်တော်ဆွဲလို့မှမရတော့တာ။ အဲဒါကိုသူသိလို့ သက်သက်မယ့်ရစ်နေတာ။ ကျွန်တော်ကလည်း ဒီလောက်တောင်ဖြစ်တာ အေးဟာ၊ မပြန်တော့ဘူး၊ ဒီမှာပဲအိပ်တော့မယ်လို့ ပြောလိုက်တော့တယ်။
ဒီလိုနဲ့ ညအိပ်ကြတော့မှ ထိတော့တာပဲ။ ချစ်သူလေးက သူဖျားနေတော့ ကျွန်တော့ကို သူနဲ့ ခတ်ခွါခွါမှာအိပ်ဖို့ပြောတယ်။ ဒါနဲ့ မရီးက လာငါ့ဖက်ကိုတိုးအိပ်ဆိုပြီး ချစ်သူက ခပ်လှမ်းလှမ်း ၊ ကျွန်တော်ရယ် ၊ မရီးရယ် ၊ ခယ်မလေးရယ်က တစ်ပူး အိပ်ကြရတယ်။ အဖျားဆေးတွေ သောက်ထားတဲ့ချစ်သူကတော့ ဆေးအရှိန်နဲ့ စောစောအိပ်ပျော်သွားလေရဲ့၊ မပျော်နှိုင်တာက ကျွန်တော်၊ ဒီလိုနေ့မျိုးဆို ဆွဲနေကြဖြစ်နေပြီဆိုတော့ ညီလေးက အကျင့်ပါနေပြီလေ။
သက်ပြင်းချလိုက်၊ ဟိုဖက်လှိမ့်လိုက် ၊ ဒီဖက် လှိမ့်လိုက်လုပ်နေရကနေ နားထဲကို လေသံလေးတစ်ခုဝင်လာပါတယ်။
“အိပ်လို့မရဘူးဖြစ်နေတာလား” တဲ့။ ဟုပ်ပါတယ် မရီးပါ
“အေးလေ၊ ငါဒီလိုဖြစ်မယ်ဆိုတာ နင်သိသိကြီးနဲ့ ငါ့ကိုညစ်ပြီးဆွဲထားပြီးတော့”
“ဟယ် ငါက စတာပါဟယ်”
“မရဘူး။ ခုတော့ နင်စတဲ့ဇတ်လမ်း နင်ရအောင်ရှင်း”
“အောင်မာ၊ သေနာကျ ဘာစကားတုံး၊ နင်နော်”
မျက်စောင်းလှလှလေးတစ်ချက် ဒိုင်းခနဲဝင်လာပါတယ်။
“အဲဒါပြောတာ၊ ငါက အကောင်းပြောရင် နင်ကလျှောက်စဉ်းစားနေတယ်။ဒီလိုဟ အရင်ငါဒီလိုအိပ်မပျော်ရင် နင့်ညီမက ငါ့ကို ကျောလေးကို ပွတ်ပေးရတယ်။ အဲ့ဆိုငါအိပ်ပျော်သွားရောဟ၊ အဲဒါနင် ပွတ်ပေးပါလားလို့ပြောမလို့”
“အေးအဲ့ဆိုရင် ပြီးရော၊ ဟိုဖက်လှည့်”
“အန် အဲလိုမဟုတ်ဘူးလေ၊ သူက ငါ့ကိုဖက်ထားပြီး ကျောလေးကိုပွတ်ပေးတာဟ”
“ဟဲ့ ဟိုက နင့်စော်လေ၊ လုပ်ပေးမှာပေါ့။ ငါက နင့်စော်မှမဟုတ်တာ။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး လုပ်ပေးလို့ရမှာတုံးဟဲ့”
“ဒါနဲ့များ လေကုန်ခံပြီးငါ့လာမေးနေရသေးလား” ဆိုပြီး ကျွန်တော်လဲ စိတ်ကောက်(ချင်ရောင်ဆောင်)လိုက်ပါတယ်။ ဟီးဟီးဟီးဟီး
၅ မိနစ်မကြာပါဘူး။ ကျွန်တော့ ခေါင်းကို ဖွဖွလေး လာပွတ်ပြီး လာလာဆိုပြီး လာချော့ပါတယ်။ ဒီတော့မှ ကျွန်တော်လဲ ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ သူ့ဖက်ကိုလှည့်ပြီး ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်ပလိုက်တာပေါ့ဗျာ။ သူက “အိ” ဆိုပြီး ရောင်သွားတဲ့အသံလေးနဲ့။ ကျွန်တော်လဲ အဲ့တော့မှသိတယ်။ ချစ်မရီးလေးက ဘရာမဝတ်ထားဘူးဆိုတော့ ကျွန်တော့ နှခေါင်းနဲ့ သူ့နို့လေးတစ်ဖတ်ကို ထိုးမိတာကိုး။ ဟီးဟီး
မသိချင်ရောင်ဆောင်ပြီး ဒီတိုင်းပဲဆက်နေလိုက်တယ်။ သက်ပြင်းချသံသဲ့သဲ့လေးနဲ့တူတူ ကျောပေါ်ကို လက်ဖဝါးနုနုလေးနဲ့ လာပွတ်နေရဲ့။ မရီးလေးရဲ့ ကိုယ်နံလေးက တော်တော်မွှေးတာပဲ။ ဒါနဲ့မေးလိုက်တယ်။
“နင် Lotion တွေလိမ်းထားတာလား”
“အေးလေ၊ ငါက ဒီလိုပဲ မအိပ်ခင် ရေချိုးပြီးရင် Lotion လိမ်းတတ်တယ်”
“အောင်မယ် လက်စသက်တော့ ငါ့မရီးက မိုးဟေကိုပဲ”
“နင်နော်၊ ငါဆွဲဆိတ်လိုက်မှာ”
“ဆိတ်ရဲရင်ဆိတ်လိုက်လေ၊ ငါလဲ မှီရာကို ကိုက်လိုက်မှာပေါ့၊ ဒါများ”
သူ့ဆီက ရီသံသဲ့သဲ့လေး ကြားလိုက်ရပြန်ပါတယ်။
“နင်ဟာလေ၊ ဒါကြောင့်လဲ ငါ့ညီမနင့်ကို အသဲစွဲဖြစ်နေတာနဲ့တူပါတယ်”
“မဟုတ်ပါဘူးဟာ၊ တစ်ခြားဟာတွေ ရှိပါသေးတယ်၊ အဟိ”
“နင်ဟာလေ”
စကားမစပ် မရီးရဲ့ “နင်ဟာလေ” လို့ပြောတဲ့ ပြောပုံလေးက အတော်ကိုချစ်ဖို့ကောင်းတာဗျ။ ဒီလိုနဲ့ စကားစပြတ်သွားပြီး သူလည်းဆက်ပွတ်၊ ကျွန်တော်လဲ ညိမ်နေလိုက်ပါတယ်။
နဲနဲလေးကြာသွားတော့ သူပွတ်တာရပ်သွားလို့ ကျွန်တော်က သူများအိပ်ပျော်သွားတာလားလို့ မော့ကြည့်လိုက်တော့၊ သူက ကျွန်တော့ကို ငုံ့ပြီးသေချာကြည့်နေတာကိုး။
Dim Light မှောင်မှောင်လေးအောက်မှာ သူကြည့်နေတဲ့ အကြည့်လေးက ရီဝေဝေလေးနဲ့ ဘယ်လိုလေးမှန်းကိုမသိဘူးဗျာ။
ဦးဏှောက်က ဘာမှစဉ်းစားချိန်မရလိုက်ပဲ ကျွန်တော်သူ့ ရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို နမ်းမိရက်သားဖြစ်သွားတယ်။ သူဆီကလဲ ငတ်မွှတ်တဲ့ အနမ်းတွေနဲ့ တုန့်ပြန်မှူကို ကြည်ကြည်နူးနူးပြန်ရလိုက်တယ်လေ။
နမ်းနေရင်းနဲ့ပဲ လက်ကို ဘရာမပါတဲ့ နို့လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို အကျီအောက်ကနေ ရှိုပြီးကိုင်လိုက်ပါတယ်။ အချိန်လဲသိပ်ဆွဲနေလို့မဖြစ်ဘူးလေ။
ထောင်ထနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးရယ်၊ တစ်ဒိုင်းဒိုင်းခုံနေတဲ့ ရင်ခုံသံရယ်ကို လက်ရဲ့ အတွေ့ကနေ သိလိုက်ရတယ်။ မရီးလေးလဲ တော်တော်စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီပဲ။
မရီးကလဲ သူ့လက်ကို ထောင်ထနေတဲ့ ကျွန်တော့ လီးကိုလာကိုင်ပါတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးက အတွေ့အကြုံအရှိတဲ့ ခလေးတွေမှ မဟုတ်ကြတော့ပဲ။ ဘာတွေကို ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုတာကို အလိုလိုသိနေပြီးသားလေ၊ နောက်တစ်ခုက အချိန်သိပ်ဆွဲနေလို့မရဘူးဆိုတာကို နှစ်ယောက်လုံးက သိနေကြတာလဲပါတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တောလဲ အောက်ကိုနဲနဲလျှောဆင်းပြီး သူ့နို့လုံးလုံးလေးတွေကို အသာလေး လျှာလေးနဲ့ လိုက်လျက်လိုက်တယ်။
ကော့တက်လာတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးရယ် ၊ ပိုမြန်လာတဲ့ အသက်ရှုသံလေးတွေက ကျွန်တော့ကို ပိုပြီး မာန်တက်လာစေတယ်။ ကျွန်တော့ လီးကိုကိုင်ထားတဲ့ မရီးရဲ့ လက်ကလဲ လီးကိုဆွပေးနေတာပိုမြန်လာတယ်။
မရီးရဲ့ နို့လုံးလုံးလေးကို လျှာနဲ့ ပတ်လျက်နေရင်းကနေမှ သူ့နို့သီးခေါင်းလေးကို ငုံပြီး စို့လိုက်တော့ “အားရှီး” ဆိုတဲ့ လေသံလေး….နဝင်ချိုလိုက်တာ။
အဲ့နောက် ကျွန်တော မရီးလေးရဲ့ ညဝတ် စကတ်လေးအောက်ကို လက်ရှိုလိုက်ပါတယ်။ အတွင်းခံမဝတ်ထားတဲ့ အမွှေးပါးပါး စောက်ဖုတ်လေးက လက်ပေါ်မှာ ဖောင်းကားနေတာပဲ။ လိုရင်းကို အရင်မသွားသေးပဲ လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ သူ့ အမွှေးလေးတွေကို ပွတ်ဆွဲလိုက် ၊ ပေါင်ကြားလေးထဲကို လက်ချောင်းလေးနဲ့ ပွတ်လိုက် ၊ စောက်ဖုတ်လေးပေါ်မှာ လက်ချောင်းလေးတွေကို ရွရွလေး ပြေးလိုက်နဲ့ မရီးစောက်ဖုတ်ကို တဝကြီး ဆော့နေတော့တာပဲ။ သူလဲပဲ ကျွန်တော့ ခေါင်းကို ကိုင် ၊ လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့လီးကို ဂွင်းထုပေးလိုက်နဲ့ ၊ နတ်ပြည်ရောက်နေသလို….
ပြီးတော့မှ ကျွန်တောက စောက်ရေလေးတွေ ဆိုရွှဲနေတဲ့ မရီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ် အဝလေးကို လက်ချောင်းလေးနဲ့ ပွတ်ဆွဲလိုက်ပါတယ်။ စောက်ရေ လေးတွေလက်ချောင်းပေါ်မှာ ပါလာတော့မှ ဆက်ပြီး စောက်စိလေးကို ချေပေးလိုက်၊ စောက်ခေါင်းဝလေးကို စက်ဝိုင်းဝိုင်းသလိုပွတ်ပေးလိုက်နဲ့ မရီးလေးကောင်းဖို့ အားကြိုးလို့ပေါ့။
ခဏကြာတော့ ကျွန်တော့ လီးကိုဆော့နေတဲ့ သူ့ရဲ့လက်က မြန်လာတာရယ်၊ သူ့ရဲ့အသက်ရှူသံတွေမြန်လာတာရယ်ကြောင့် သူပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကို ရပ်လိုက်ပါတယ်။
မရီးလေးက အံ့ဪပြီး ၊ ဘာလို့ရပ်လိုက်တာလဲ လို့မေးတော့ ၊ ကျွန်တော်က ပြုံးပြုံးနဲ့ “အေးဆေးပေါ့” လို့ဖြေတော့ ချစ်မျက်စောင်းလေး ထိုးပြန်တယ်။

“ဟိုဖက်လှည့်လိုက်”
ကျွန်တော်ကပြောတော့ သူက မျက်လုံးလေးဝိုင်းသွားပြီး
“အာ…ငါအဲ့ထိတော့ မသွားရဲဘူးဟာ၊ ကြောက်တယ်”
“အောင်မာ ၊ နင်က ဒီအခြေအနေရောက်ပြီးတော့မှ ဒီလိုငါ့ကို ငြင်းတယ်ပေါ့။ ရတယ်လေ ဒါဆို ငါအိပ်နေတုံး နင်ငါ့ကို မဟုတ်တာတွေလာလုပ်နေပါတယ်ဆိုပြီး အော်လိုက်မှာနော်”
“အောင်မာ ၊ သေနာ ၊ နင်ကပဲ ပြောရတယ်ရှိသေးတယ်” ဆိုပြီး လီးကို နာအောင်ညှစ်တယ်။
ကျွန်တော်က အော်မဲ့ပုံစံလဲလုပ်ရော လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်တော့ပါးစပ်ကိုလာပိတ်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ သူ့နဲ့ ချစ်မျက်စောင်းကို ဒိုင်းခနဲ့ထိုးပြီး…
“ကဲ ၊ အားရပါးရ လိုးတော်မူ” ဆိုပြီး ဟိုဖက်ကို လှည့်ပြီး တစောင်းလေးကွေးပေးပါတော့တယ်။ သူသက်သက်မဲ့စနေတာ ကျွန်တော်သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မျက်စောင်းလေး ထိုးတာရယ်၊ ပြောလိုက်တဲ့ ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်အပြောလေးရယ်ကြောင့်
ကျွန်တော့ရဲ့ လီးကြီးကလဲ အသားကုန်ကို ထောင်မတ်နေတော့တယ်။
ပုဇွန်တုတ်ကွေးလေးကွေးနေတဲ့ မရီးလေးရဲ့ ဖင်ဖြူဖြူလုံးလုံးလေးဟာ ပြတင်းပေါက်ကဝင်လာတဲ့ ညအလင်းရောင်အောက်မှာတော့ လမင်းကြီးနှစ်စင်း တစ်ပြိုင်ထဲသာနေသလိုပါ။ ကျတော်လဲ အားရပါးရမလိုးခင် မရီးလေးရဲ့ ဖင်ဖြူဖြူလေးကို လီးကြီးနဲ့ လိုက်ပြီးပွတ်လိုက်၊ ပြီးရင် ခတ်စပ်စပ်လေး “ဖတ်” ခနဲ့နေအောင် လီးနဲ့ရိုက်လိုက်၊ ဖင်အမြှောင်းကြားထဲကို လီးနဲ့ပွတ်ဆွဲလိုက် ၊ စောက်ရေတွေ လျှံကြနေတဲ့ စောက်ဖုတ် စောက်ခေါင်းအဝလေးကို တေ့လိုက်နဲ့အားရပါးရကို ဆော့နေလိုက်သေးတာ။ ပြီးတော့ မှ လီးကိုအရင်ကနေသေချာကိုင်ပြီး သူ့ဖင်တစ်ခြမ်းကို ဘယ်ဘက်လက်နဲ့အသာလေးဆွဲဖြဲပြီး သူ့စောက်ခေါင်းလေးထဲကို ထိုးထဲ့လိုက်တယ်။ တင်းကြပ်စီးပိုင်နေတဲ့ မရီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေဟာ ကျွန်တော့ လီးဖြေးဖြေးချင်းဝင်လာတာကို အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ မြှော်လင့်နေလားမသိ ၊ လီးကို ညှစ်ပေးနေတာကို ထူးထူးခြားခြားကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ပုဇွန်တုပ်ကွေးလေးလို နေတာကလဲ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို စိထားသလိုဖြစ်နေတော့ ပိုကြပ်တာပေါ့။ လီးတစ်ချောင်းလုံး အဆုံးအထိဝင်သွားပြီဆိုတော့မှ မရီးလေးကို အသာလေး နောက်ကနေသိုင်းဖက်ပြီး ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးလိုက်တယ်။ ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်လေးဗျာ။ လီးတစ်ချက်ဝင်သွားတိုင်းမှာ အိစက်ပြီး ကြပ်စီးနေတာ။ အရမ်းမလိုးရက်လို့ ဖြေးဖြေးခြင်းလိုးရမယ့် စောက်ဖုတ်မျိုး။
အဲ့လိုလေး လိုးပေးနေတုံး သိုင်းဖက်ထားတဲ့ ကျွန်တော့လက်ကို သူ့လက်တွေက လာပြီးညှစ်ပါတယ်။ သိပါတယ်။သူပြီးခါနီးလို့ အချက်ပေးတာဆိုတာ။ ဒါနဲ့ နဲနဲသွက်သွက်လေး ညှောင့်လိုက်တော့ သူပြီးသွားပါတယ်။ ဒါနဲ့ နားနားကိုကပ်ပြီး
“မြန်လှချည်လားဟပြီးတာ” လို့မေးတော့ မောဟိုက်နေတဲ့ အသံလေးနဲ့
“နင့်လီးရဲ့ အောက်ဖက်မေးသိုင်းကြိုးနားက ဂေါ်လီက ငါ့ G-Spot ကို တန်းနေတာပဲဟ၊ မရတော့ဘူး၊ စောက်ရမ်းထိတယ်”
“အေး…ဒါကြောင့် အဲ့နေရာမှာ တစ်လုံးထည့်ထားတာ”
ဆိုတော့ ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ လက်ကိုမနာအောင် ဖွဖွလေး ကိုက်ပါတယ်။
“ဒါပေမဲ့ ငါမပြီးသေးဘူးဟ”
“အင်းမ်…ပြီးအောင်လုပ်လေ၊ ငါဘယ်လိုနေပေးရမလဲ?”
ကြည့်စမ်း….မေးပုံလေးက ၊ အလိုက်သိလိုက်တဲ့ မရီးလေး။
ဒါနဲ့ သူ့ပါးလေးကို ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်ရင်း
“မှောက်ပေးပါလား? ငါနင့်ကို အပေါ်ကနေ လိုးချင်လို့”
ဆိုတော့ မှောက်ပေးပါတယ်။ လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်လေးထဲကနေ မချွတ်ပဲ ကျွန်တော်လဲ သူ့အပေါ်ကို ထပ်ပြီး မှောက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ ဂုတ်သားဝင်းဝင်းလေးတွေကို လျှာလေးနဲ့ ရက်လိုက် ၊ သွားလေးနဲ့ ဖွဖွလေး ကိုက်လိုက် ၊ နားရွက်နောက်နားလေးကို လျက်လိုက် ၊ နားသံသီးလေးကို စုပ်လိုက် နဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း လိုးပေးနေတယ်။
၅မိနစ်လောက်ကြာတော့ ကျွန်တော်လည်းပြီးချင်လာတာနဲ့ သူ့နားနားကပ်ပြီး
“ငါပြီးတော့မယ်၊ အထဲမှာပဲပြီးလိုက်လို့ရလား” ဆိုတော့သူက “ရတယ်” ဆိုတာနဲ့
သူ့ချိုင်းအောက်ကို ကိုယ့်လက်နှစ်ဖက်ကို သျှိုထဲ့လိုက်ပြီး ခက်သွက်သွက် လိုးပေးလိုက်တယ်။ သူလဲ မှောက်ရတ်လေးနဲ့ ခေါင်းဦးကို ကိုက်ပြီး အံကြိတ်ခံနေရင်း ကျွန်တော့ရဲ့ လရည်တွေကို မရီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထဲ့လိုက်ပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ သူ့အပေါ်မှာပဲ မှောက်ရက် အမောဖြေနေလိုက်တယ်။ သူကလဲ ကျွန်တော့ လက်ခုံကို ပွတ်ပေးရင်း အမောဖြေနေတယ်။ ခဏနေတော့မှ
“ဆင်းတော့ဟာ၊ လေးတယ်” လို့လေသံလေးနဲ့ပြောရှာတယ်။
“ဪ ၊ နင်က အခုတော့ ငါ့ကို လေးတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား” လို့ ကျွန်တော်က စလိုက်တော့ သူကရီနေပါတယ်။ ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်း သူ့ပါးလေးကို မွှေးမွှေးပေးပြီး ဘေးကို လှိမ့်ဆင်းလိုက်ပါတယ်။
အဲ့နောက် မောမောနဲ့ သူရော် ကျွန်တော်ရော် အိပ်ပျော်သွားကြတယ်။
ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လုံးမသိလိုက်တာက ကျွန်တော်တို့ ဖြစ်ပျက်နေတာကို ကြည့်နေတဲ့ မျက်လုံး ၂ စုံရှိနေတယ် ဆိုတာပါပဲ။