မောင်မောင် ဒေါ်လေးအပြင်ခဏ သွားလိုက်ဦးမယ်နော်…။
ဒေါ်ဥမ္မာမြင့်စကားကြောင့် ဖုန်းပွတ်နေသော မောင်မောင်က..
ဟုတ်ကဲ့..ဒေါ်လေးသွားပါဟု ပြောလိုက်သည်။
မောင်မောင်ကား အိမ်အပြင်တွင်ရပ်ထားသော ကားတံခါးကိုဖွင့်နေသော ဒေါ်လေးဖြစ်သူ
ဒေါ်ဥမ္မာမြင့်၏ တင်ပါးလှလှကြီးများကို စိုက်ကြည့်နေတာကိုတော့ ဒေါ်ဥမ္မာမြင့်မသိတော့ပါ။
မောင်မောင်ကား ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့ယောကျင်္ားဦးချစ်ခိုင်၏ တူဖြစ်ပါတယ်။
ဦးချစ်ခိုင်နဲ့ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကား သားသမီးမရှိတဲ့အတွက် ရွာကသူ့အကိုရဲ့သား မောင်မောင်ကို မွေးစားထားခြင်းဖြစ်ပါတယ်။
ဦးချစ်ခိုင်ရော ဒေါ်ဥမ္မာမြင့်ပါ အသက်(၃၈)နှစ်လောက်အရွယ်တွေပါ။
ႈီဦးခ်စ္ခုိင္အလုပ္က သေဘၤာသားပါ.။
မောင်မောင်ဟာ လွန်ခဲ့တဲ့(၈)နှစ်လောက် မောင်မောင်(၁၀)နှစ်အရွယ် ကတည်းက ဦးချစ်ခိုင်တို့ခေါ်လာတာပါ။
အခုဆိုရင်မောင်မောင်အသက်လည်း(၁၈)နှစ်ကျော်ခဲ့ပြီလေ.။
ဦးချစ်ခိုင်က အရင်နှစ်ကပြန်လာပြီး လွန်ခဲ့တဲ့လကမှ သင်္ဘောလိုက်သွားတာပါ။
နောက်(၃)နှစ်လောက်မှပြန်လာမှာပါ။
မောင်မောင်အနေနဲ့ (၁၀)တန်းအောင်ပြီးစဖြစ်ပြီး ကျောင်းတွေပိတ်ထားတာကြောင့်
အားနေပြီ..အိမ်မှာဖုန်းပဲထိုင်ပွတ်နေတာပါ။
မောင်မောင်ရေ..ဒေါ်လေးသွားပြီနော်..ညနေမှပြန်လာမယ်.။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့နှုတ်ဆက်သံကိုကြားရပြီး
အိမ်ထဲမှ ကားထွက်သွားသံကိုကြားရပါတယ်။
စီးပွားရေးအဆင်ပြေသူပီပီ..ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကတော့ ပိုက်ဆံရှိမိန်းမတွေရဲ့ထုံးစံအတိုင်း
အိမ်ထောင်ရှင် သူဌေးမိန်းမတွေစုပြီး ရိုက်လေ့ရှိတဲ့ ဖဲဝိုင်းကိုပဲသွားတာဖြစ်မှာပါ။
မောင်မောင်အနေနဲ့လည်း ဦးလေးမိန်းမအိမ်မှာမရှိလေကြိုက်လေပါဘဲ။
ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သူ့အနေနဲ့ကလည်း ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းမရှိမှ
အိမ်မှာတစ်ယောက်ထဲလွှတ်လွှတ်လပ်လပ်နေလို့ရမှာလေ။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့ကားသံကိုကြားတာနဲ့ အိမ်အပြင်ထွက်ပြီး ခြံတံခါးကို သော့ခတ်လိုက်ပြီး
အိမ်အဝင်တံခါးမကြီး ကိုပိတ်လိုက်ပါတယ်။
ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေကို အကဲခတ်လိုက်ပြီး မောင်မောင်အိမ်တံခါးတွေကို ချက်ထိုးလိုက်ပါတယ်။
ပြီးတာနဲ့ ရင်တုန်စွာနဲ့ ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ပါတယ်.။
တံခါးတွေပိတ်ထားတာကြောင့် အခန်းထဲမှာ အနည်းငယ်မှောင်မှဲနေပါတယ်။
သူဟာ အခန်းထောင့်မှာ ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့ လျှော်စရာအဝတ်ဟောင်းတွေထည့်ထားတဲ့ ခြင်းဆီကို
ခြေလက်အနည်းငယ်တုန်ယင်စွာနဲ့လှမ်းသွားလိုက်ပါတယ်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းဝတ်ထားပြီးချွတ်ထားတာကြောင့် တွန့်ကျေပြီး အနံ့အသက်ပေါင်းစုံရနေတဲ့
ထမီ၊ အကျီတွေ၊ ပင်တီတွေဟာ ခြင်းထဲမှာရှုပ်ပွနေပါတယ်.။
သူကခြင်းနားမှာ ဒူးထောက်လိုက်ပြီး ပင်တီတစ်ထည်နဲ့ ထမိန်တစ်ထည်ကို ထုတ်ယူလိုက်ပါတယ်။
ခုနကတင်ဒေါ်ဥမ္မာဝင်း အပြင်ထွက်ခါနီး ချွတ်သွားတာကြောင့် ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့ ဖင်နံ့တွေ၊စောက်ပတ်နံ့တွေက ပင်တီနဲ့ ထမိန်တွေမှာ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီးရှိနေပါသေးတယ်။
သူ့ရင်ခုန်သံတွေ တဒုန်းဒုန်းမြန်လာပါတယ်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့ပင်တီကို လက်နဲ့တုန်တုန်ယင်ယင်နဲ့ကိုင်ပြီး
မျက်နှာနဲ့အပ်ကာနမ်းရှုပ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီအနံ့တွေကိုသူသိပ်ကြိုက်တာပါ။
ပင်တီခွကြားလေးကိုကြည့်ကာ ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့အဖုတ်နဲ့တစ်ချိန်လုံးပွတ်နေတာဒီနေရာပဲဖြစ်မှာပဲဆိုပြီး
ပင်တီခွကြားတွေကိုလျှာနဲ့ယက်လိုက်ပါတယ်။
ဦးလေးမိန်းမဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့ စောက်ပတ်အနံ့ပြင်းပြင်းနဲ့ ဖင်နံ့တွေရဲ့အရသာကို
သူခံစားရတာ အရမ်းကိုကောင်းပြီး သူ့ရဲ့လီးကြီးကလည်းတစ်ဆတ်ဆတ်တုံလာပါတယ်။
ဒါကြောင့်အဲ့နားကြမ်းပြင်မှာ လှဲချလိုက်ပြီး
သူ့မျက်နှာပေါ်ကို ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့မလျှော်ရသေး
တဲ့ထမိန်နဲ့အုပ်လိုက်ပါတယ်။
သူ့အသည်းတွေတဇတ်ဇတ်တုန်ပြီးပိုရင်ခုန်လာသလိုပဲ။
ထမိန်ကိုမျက်နှာအုပ်ရင်း လက်တစ်ဖက်က သူ့လီးကိုကိုင်ပြီး ဂွမ်းတိုက်နေသလို..
တစ်ဖက်ကလည်း ပင်တီကိုကိုင်ကာ ထမိန်အောက်က မျက်နှာပေါ်ယူတင်လိုက်ရင်း
ပင်တီခွကြားတွေကိုယက်လို့အရ
သာခံနေပါတယ်.။
ပါးစပ်ကလဲ…တအင်းအင်း
တအဲအဲနဲ့ပါ..
သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့ ပေါင်ခွကြားထဲ သူ့မျက်နှာအပ်နေရသလိုပါပဲ။
သူ့စိတ်တွေ အရမ်းကိုလှုပ်ရှားလာပြီး ဂွမ်းထုတာလဲပိုမြန်လာပါတယ်။
နောက်ဆုံးမှာတော့ လီးထဲကလရေတွေပန်းထွက်ပြီး သူလဲပျော့ခွေသွားပါတော့တယ်။
တကယ်တော့ မောင်မောင်ဟာ ဒီလိုဖြစ်နေတာ လူပျိုပေါက်ဖြစ်ကတည်းကပါ.။
ကျောင်းတုန်းကတည်းက သူ့ဘာသာလူမသိအောင်ဖုံးထားရတာပါ.။
သူငယ်ချင်းတွေက သူ့ကိုဒီလိုဖြစ်နေတာလုံးဝ
မရိပ်မိအောင်လည်းသူနေပါတယ်။
ဆရာမတွေရဲ့တင်ပါးတွေ၊ကျောင်းသူလှလှလေးတွေရဲ့တင်ပါးတွေ
ထမိန်ပြင်ဝတ်တာတွေကို မြင်ရင်သူခိုးခိုးကြည့်မိပါတယ်။
ခြေသလုံးဖွေးဖွေးနဲ့ကောင်မလေး
ေတြရဲ႕
ခြေသည်းနီဆိုးထားတဲ့ခြေချောင်းလှလှလေးတွေမြင်ရင် သူ့စိတ်ထဲကတစ်မျိုးဖြစ်လာပါတယ်။
ဘယ်လိုဖြစ်လာတာလဲဆိုတော့ အဲ့ဆရာမတွေ/ကောင်မလေးတွေက
သူ့ကို ကျွန်တစ်ယောက်လိုဆက်ဆံစေချင်တာပါ။
သူ့အနေနဲ့အလိုလိုဒူးထောက်ချင်မိလာတာပါ။
ပြီးတော့ အဲ့ခြေချောင်းတွေ၊ အဖုတ်တွေ၊ ဖင်တွေကို
သူ့ကိုယက်ခိုင်းရင်ကောင်းမှာပဲဆိုတဲ့အတွေးပါဖြစ်လာတတ်ပါတယ်။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့သူ့ရောဂါကသည်းလာပါတယ်…
ဖင်တောင့်တောင့်နဲ့မိန်းမတွေမြင်ရင် အလိုလိုကျွန်ခံချင်စိတ်ဖြစ်ပေါ်လာ
ပါတယ်။
စာမေးပွဲပြီးလို့ အိမ်မှာအနေများလာတဲ့ အခါ ဦးလေးမိန်းမဒေါ်လေးဥမ္မာဝင်းကို
ကြည့်ပြီးသူ ကျွန်ခံချင်စိတ်တွေတဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်လာပါတယ်။
ဒေါ်လေးဥမ္မာဝင်းကလည်း အသားဖြူဖြူရုပ်ချောချော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတောင့်တင်းလှပါတယ်။
ဒါကြောင့် ဒေါ်လေးဥမ္မာဝင်းအပြင်ထွက်သွားတဲ့ အခါမှာ
သူလွတ်လပ်ရေးရတော့တာပါပဲ။
ဒေါ်လေးဥမ္မာဝင်းရဲ့ မလျှော်ရသေးတဲ့ ထမိန်တွေ၊ ပင်တီတွေကို
သူခိုးခိုးပြီး ယက်ကာ ဒေါ်လေးရဲ့ဖင်နံ့တွေ၊
ေစာက္ပတ္နံ႔ေတြကုိ
ခံစားပြီး ဂွမ်းထုရတဲ့ အရသာက သူ့အတွက်အရမ်းကိုမက်မောစရာ
ကောင်းလှပါတယ်။
(၁၀)တန်းအဆောင်နေစဉ်ကလည်း သူကောင်မလေးတွေ/ဆရာမတွေရဲ့
ပင်တီတွေလှမ်းထားတာကို ညအချိန်သွားသွားခိုးပြီး ရှုနေကြဆိုတော့
သူ့အတွက် အကျင့်တစ်ခုလိုဖြစ်နေတာပါ။
ပင်တီတွေ၊ထမိန်တွေကို ရှုပြီးဂွမ်းတိုက်မိတာသူ့အကျင့်လိုဖြစ်နေပါပြီလေ.။
ဥမ္မာဝင်းရဲ့ကားက ဒေါ်နီလာအောင်ရဲ့ တိုက်လေးရှေ့မှာ ရပ်သွားသည်..
နီလာရေ..နီလာ…
အိမ်ထဲမှ ဒေါ်နီလာအောင်ထွက်လာခဲ့သည်။
သူငယ်ချင်းရေ နင်လာတာစောသေးတယ်ဟ… ဟိုမိန်းမတွေကမလာကြသေးဘူး…ဒီနေ့တော့နောက်ကျမှဝိုင်းစဖြစ်မယ်ထင်တယ်…
သြော်…နင်ရောဘာလုပ်နေလဲဟ…
ငါလား..ငါတို့ဝိုင်းလုပ်ရင်းစားဖို့ အသုတ်တို့ဘာတို့ အိမ်ဖော်ကောင်မလေးကို စီစဉ်ခိုင်းနေတာ။
အင်းလေ..ဒါဆိုလည်းဆက်လုပ်ပေါ့..။
ပြီးပါပြီ..သူငယ်ချင်းရေ..လာပါဧည့်ခန်းထဲမှာ သွားထိုင်ရအောင်…။
နီလာအောင် နှင့် ဥမ္မာဝင်းကား ကျောင်းတုန်းကတည်းက ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ။
ပြောမနာဆိုမနာတွေ။
ငယ်ငယ်(၄)တန်းလောက်ကတည်းကတွဲလာသော သူငယ်ချင်းအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးတွေ။
တက္ကသိုလ်တက်တော့လည်း အတူတူ။
တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက် အကုန်သိနေကြသည်။
နီလာအောင်က.. နင့်ကိုထူးထူးဆန်းဆန်းပြစရာရှိတယ်ဟဲ့။
အတော်ပဲ ဟိုမိန်းမတွေမရောက်လာခင်နင့်ကိုပြရမယ်။
ဥမ္မာအောင်စိတ်ဝင်စားသွားသည်…။ နီလာအောင်ကားကြံကြံဖန်ဖန်တွေတွေ့တတ်သည်။
ကျောင်းတုန်းကတည်းက နီလာအောင်ကရှက်ကြောပြတ်။
တစ်ခါတစ်ရံ မဟုတ်မဟတ်တွေပြတတ်သည်။
ဘာများလဲနီလာရဲ့…..
ဥမ္မာဝင်းသိချင်လာသည်။
နေပါဦးမိန်းမရယ်..ဖြည်းဖြည်းပေါ့..ညဉ်းကလဲ…။
လာဒီမှာလာထိုင်…နီလာအောင်က..ဧည့်ခန်းထဲမှ ဆိုဖာပေါ်တွင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ဘေးနားဝင်ထိုင်ရန်
ဥမ္မာဝင်းကို ပြောလိုက်သည်။.
နင်..ဘာတွေမဟုတ်မဟပ်တာ
တွေပြဦးမလို့လဲ..နီလာ…။
ဟိုကွာ..မနေ့ညက ကျုပ်လဲပျင်းပျင်းရှိတာနဲ့ Porn ဆိုဒါတွေဝင်ကြည့်တာတော်ရေ
ကဲကဲ..စကားရှည်မနေပါနဲ့..မိနီလာကျုပ်ကိုစိတ်ဆွနေတယ်…မြန်မြန်ပြတော့…
ဟင်း…မိန်းမအစကပြောတော့စိတ်မဝင်စားတာလိုလိုဘာလိုလိုနဲ့.နီလာအောင်က
သူမဖုန်းထဲမှဒေါင်းထားသောဗွီဒီယိုဖိုင်များကို ဥမ္မာဝင်းကိုပြလိုက်သည်။
ဗွီဒီယိုများကထူးထူးဆန်းဆန်း
တွေပင်။
ဗွီဒီယိုဖိုင်များအားလုံးကား ဥမ္မာဝင်းတစ်ခါမှမကြည့်ဖူး။
သူမအနေဖြင့် Porn ဆိုဒ်တော်တော်များများကိုဝင်ကြည့်ဖူးသော်လည်း ယခုလိုဇာတ်ကားမျိုးတွေကို
မျမင္ဖူး။
ထိုဇာတ်ကားများသည်ကား နီလာအပြောအရဆိုလျှင်တော့ fedomဇာတ်ကားများလို့ဆိုသည်။
ထိုဇာတ်ကားများထဲတွင်ကား မိန်းမတွေသည် mistress ခေါ်သခင်မများဖြစ်သည်။
ယောကျင်္ားများသည်ကား ထိုမိန်းမများ၏ Slave ခေါ် ကျွန်များဖြစ်ကြသည်။
သခင်မအမိန့်ပေးခိုင်း
စေသည့်အတိုင်း Slave အမျိုးမျိုးရှိကြသည်။
ကြည့်ရတာကတော့ ပက်ပက်စက်စက်ပင်။ ရိုးရိုးအပြာကားများထက်ဆိုးသည်။
်foot slave ခေါ် ခြေထောက်တွေကို ယက်စုပ်ပေးရသည့် ကျွန်၊
whipping slave ဟုခေါ်သော အမျိုးမျိုးရိုက်နှက်နှိပ်စက်ခံရသည့်ကျွန်။
pusy&ass slave ဟုခေါ်သော ဖင်တွေ၊အဖုတ်တွေကိုယက်စုပ်ပေးရသည့်ကျွန်။
pee slave ခေါ် သေးရည်တွေကို သောက်သုံးရသော သေးကျွန်။
shit&toilet slave ခေါ် ပါးစပ်ကို အိမ်သာအဖြစ်အသုံးပြုခံရ
သည့်ကျွန်။
face sitting slave ခေါ် မျက်နှာကို ထိုင်ခုံလိုမျိုး တင်ပါးဖြင့်ဖိထိုင်ခြင်းခံရသောကျွန်။
dog slave ခေါ် လည်ပင်းမှာ ခွေးလိုလည်ပတ်တပ်ခံရပြီး ခွေးတစ်ကောင်လိုပြုမူခြင်းခံရသောကျွန်။
horse slave ခေါ် မြင်းလိုလုပ်ပြီး အသုံးချခံရသောကျွန်။
အမျိုးမျိုးသော ဇာတ်ကားတွေကို သူမသူငယ်ချင်းဖြစ်သူ နီလာ၏ကောင်းမှုကြောင့် ဥမ္မာဝင်းတစ်ယောက်
ကောင်းကောင်းကြီး
လေ့လာခွင့်ရလိုက်လေသည်။
ကဲ..နီလာ..နင်ပြတာတွေကိုငါ
သဘောကျသွားပြီ..
အဲ့တော့ညဉ်းဖုန်းထဲကနေ ငါ့ဖုန်းထဲကိုကူးပေးဦးမိန်းမ…
ဟင်း..ဒီလိုပြောပါ့ပြောပါ့မလား
လုိ႔ဥမၼာရယ္….
နီလာအောင်ကားသူငယ်ချင်းမဥမ္မာဝင်းကို သူ့ဖုန်းထဲမှ Zapya ဖြင့်ကူးပေးနေသည်။
ဥမ္မာဝင်းကား စိတ်ဝင်စားလို့ထင် မျက်လုံးများပင်အရောင်တောက်နေတာကိုသူမသတိထားမိသည်။
နီလာအောင်ကား ဥမ္မာဝင်း၏ အကြောင်းကို ငယ်ပေါင်းများပီပီသိသည်။
ကျောင်းတက်တုန်းက သူမကပေါ်တင်ရွသည် ဥမ္မာအောင်ကကုတ်ကမြင်း။
အများအမြင်တွင် ဥမ္မာဝင်းကား အေးဆေးသည့်မိန်းမတစ်ယောက်ဟုထင်မြင်ရသည်။
သို့သော်နောက်ကွယ်တွင် ပေါ်တင်ရွသောသူမတို့လို မိန်းမတွေထက်ဥမ္မာဝင်းက
ပုိဆုိးတာကုိ
သူမတို့လိုငယ်ပေါင်းတွေက
သာသိသည်။
ပြီးတော့ဥမ္မာဝင်းရဲ့အကျင့်စရိုက်က ယောကျင်္ားတွေကိုနိုင်ချင်သည်။
သူမေယာက်ၤားဦးခ်စ္ခုိင္ကုိသာ
မလွန္ႏိုင္တာ။
ဦးချစ်ခိုင်ကား ဥမ္မာဝင်းကိုချစ်ပေမဲ့ သူစိတ်မထင်လျှင်မထင်သလို ပါးတွေနားတွေရိုက်တတ်သည်။
ဥမ္မာဝင်းရဲ့မသိစိတ်ထဲမှာလည်းအဲ့ဒါကိုခံပြင်းစိတ်ကရှိနေမှန်းသိသည်။
နီလာအောင်အဖို့ကတော့ပြသနာ
မရွိပါ.။
သူမယောကျင်္ားကသူမကို အရမ်းချစ်သဖြင့် သူမကနိုင်ပြီးသား။
ယခုနိုင်ငံခြားမှာ အလုပ်သွားလုပ်နေတာလဲ သူမ၏ အစီအမံတွေဖြစ်သည်။
ဥမ္မာဝင်း၏ဖုန်းထဲသို့ ဇာတ်ကားများအကုန်ကူးပေးအပြီးတွင် အိမ်ရှေ့မှ ကားသံကြားရသည်။
ကဲ..ဥမ္မာရေ..ဒေါ်ဖြူဖြူဝင်းတို့လာပြီထင်တယ်.။
ဝိုင်းစကြရအောင်…
သြော်…အင်းအင်း..
ဥမ္မာဝင်းကား ဇာတ်ကားထဲသို့စိတ်ရောက်နေ
သဖြင့် ကားသံကိုမကြားမိ..။
လျှော့ရဲနေသော ထမိန်ကို ပြင်ဝတ်လိုက်ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းသို့အရင်သွား
လိုက်သည်။
နီလာအောင်က ဥမ္မာဝင်း` နောက်မှထမိန်မှ စိုနေသော အကွက်ကြီးကိုမြင်လိုက်သည်။
ဥမ္မာရေ နင့်ထမိန်ကပြင်ဝတ်လိုက်ဦးနော်…မိန်းမ..ကွက်နေပြီ…ခ်ခ်
အို.ဟုတ်ပါရဲ့..ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့် ဥမ္မာဝင်းကားထမိန်ကို လှည့်ပြီးဝတ်လိုက်သည်။
ခုနကဇာတ်ကားကြည့်နေစဉ်က စိတ်တွေကြွပြီး သူမအဖုတ်ထဲမှထွက်လာသော အရည်ကြည့်တွေ
စိုပြီးကွက်နေတာလေ။
အချိန်ကား ညနေ(၄)နာရီခန့်ရှိချေပြီ..။
ဖဲဝိုင်းကား ညနေ(၃)နာရီလောက်ကတည်းက သိမ်းသွားပြီ သူမတို့မိတ်ဆွေတွေပြန်လာသော်လည်း
ဒေါ်နီလာနှင့်ဒေါ်ဥမ္မာဝင်း
တို့နှစ်ယောက်ကား ဝိုင်းမစခင်က ကြည့်ခဲ့သော ဇာတ်ကားများကို
ဒေါ်နီလာအောင်က သူငယ်ချင်းမ ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကို ရှာလို့ရသည့် ဆိုဒ်များကိုပြနေသဖြင့်
နည်းနည်းနောက်ကျသွားသည်။
ကဲ…မိန်းမ….ကျုပ်ပြန်ပြီ..အဟင်း
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းက ဒေါ်နီလာအောင်ကိုနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
ပြန်ပြန်…ညဉ်းအိမ်ရောက်မှ ညဉ်းတူမသိအောင် အခန်းတံခါးပိတ်ပြီးကြည့်တော့မယ်ပေါ့..ခ်ခ်။
ဒေါ်နီလာအောင်က စဖြစ်အောင်စလိုက်သေးသည်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကား ကားကိုစက်နှိုးလိုက်ပြီး ဒေါ်နီလာအောင်ခြံထဲမှ မောင်းထွက်လာခဲ့လေတော့သည်။
လမ်းတွင်လည်း သူမကြည့်ခဲ့သော Fedom ဇာတ်ကားများ ကိုသာမြင်ယောင်နေသည်။
ဟင်းနော်..အိမ်သို့မြန်မြန်ရောက်ချင်လှပြီ။
သူမအိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ခြံတံခါးကို အတွင်းမှသော့ခတ်ထားတာ
ကိုတွေ့ရသဖြင့် ဟွန်းတီးလိုက်သည်။
တီ…တီ..
အိမ်ထဲက အခန်းထဲမှာ ဒေါ်ဥမ္မာဝင်း၏ ထမိန်များအတွင်းခံများနှင့် သာယာနေသော မောင်မောင်လည်း
ကားဟွန်းသံကြောင့်ကပျာကယာ
လူးလဲထလိုက်သည်။
ထမိန်များအတွင်းခံပင်တီများကို ခြင်းထဲကပျာကယာပြန်ထည့်လိုက်ပြီး ပုဆိုးကိုပြင်ဝတ်လိုက်သည်။
နောက်မှစိတ်ကူးရသွားပြီး ပင်တီအဖြူတစ်ထည်ကို သူယူပြီး သူ့အခန်းထဲပစ်ထည့်လိုက်သည်။
ဒေါ်လေးဖြစ်သူဥမ္မာဝင်းမသိလောက်ပါဘူးလေ.။
တစ်ထည်လောက်နဲ့တော့။
အိမ်အောက်ထပ်ကိုကပျာကယာဆင်းကာ တံခါးကိုကပျာကယာသွားဖွင့်လိုက်သည်။
ဒေါ်လေး ဒေါ်လေး..ပြန်လာပြီလား..
မောင်မောင်အသံကား ခုနကသူလုပ်နေသောအလုပ်ကို သူ့အဒေါ်သိမှာစိုးသဖြင့် အနည်းငယ်တုန်နေသည်။
ဟုတ်.ဟုတ်တယ်..မောင်မောင်ရဲ့..ခြံတံခါးကြီးသော့ခတ်ထားလို့ အပြင်များသွားနေတာလားလို့…
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းအသံကလည်းနည်းနည်းတုန်နေသည်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းအနေဖြင့်ကလည်း ဒေါ်နီလာဝင်းထံမှ ကူးခဲ့သောဇာတ်ကားများကို သူမအခန်းထဲမှာ စိမ်ပြေနပြေကြည့်ချင်နေပြီကိုး

ဟို..ဟိုလေ…ဒီရက်ပိုင်းအတွင်းသူခိုးတွေကသောင်း..သောင်းကျန်းနေလို့ဒေါ်လေးရဲ့..
သား.သားလဲအိပ်ချင်တာနဲ့ စိတ်..စိတ်ချရအောင်ဆိုပြီးတံခါးတွေကို သော့ခတ်ထားတာ။
မောင်မောင်ကလည်း ကိုယ့်လိပ်ပြာကိုယ်မလုံသဖြင့် မျက်စိပျက်မျက်နှာပျက်နှင့်
အသံတွေတုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့်ဖြေလိုက်သည်။
ဒေါ်ဥမ္မာအောင်နည်းနည်းတော့ သတိထားမိသည်။ ဒီကောင်လေးရိုးတောမရိုး။
အိမ်ထဲမှာဘာတွေလုပ်နေလဲမသိ။
အေး..အေးလို့ပြောပြီး သူမလည်း ကားကိုစက်သတ်ပြီး အိမ်ထဲသို့ဝင်ခဲ့လိုက်တော့သည်။
ဒေါ်လေးနည်းနည်းခေါင်းမူးလာလို့ အခန်းထဲမှာဝင်နားလိုက်ဦးမယ်။
ဘယ်သူလာမေးမေးမရှိဘူး.လို့ပြောနော်..မောင်မောင်။
ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်လေး။
ဒေါ်လေးဥမ္မာဝင်း အိမ်အပေါ်ထပ်တက်သွားတာကို မောင်မောင်က မျက်စိတစ်ဆုံးငေးကြည့်မိနေသည်။
ဦးလေးမိန်းမဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကား ဖင်သားကြီးတွေကကြီးလှသည်။
လှေကားတစ်ထစ်ခြင်းတက်သွားတိုင်း သူမတင်ပါးကြီးတွေကယမ်းခါနေသည်။
အငြိမ်းစားနေရသူဖြစ်သောကြောင့် ခြေထောက်လေးတွေကလည်းနုနေတာပဲဟုတွေးမိသည်။
ခြေထောက်များကား လှေကားပေါ်လှမ်းတက်လိုက်တိုင်း သလုံးသားဖြူဖြူတွေကို လှမ်းမြင်နေရသည်။
ထို့ပြင်..လှေကားကိုတစ်ထစ်ခြင်းနင်းသွားသော သူမခြေဖနောင့်လေးများကား
သွေးရောင်လေးတွေလွှမ်းလွှမ်းသွားတာကို မြင်လိုက်ရသည်။
စိတ်ထဲမှာ ထိုခြေချောင်းလေးများကို ယက်စုပ်ပေးချင်စိတ်များဖြစ်ပေါ်လာသလို
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်း၏ ယမ်းခါသွားသောတင်ပါးကြီးများကိုကြည့်ရင်း ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့ ဖင်တွေကိုယက်စုပ်ပေးချင်စိတ်တွေ
ပြင်းထန်လာသဖြင့် မျက်နှာကိုလွှဲလိုက်ရသည်။
သူအတွင်းခံခိုးထားတာကို ဦးလေးမိန်းမဒေါ်ဥမ္မာဝင်း မသိလောက်ပါဘူးလေ။
ညကျမှ ထိုအတွင်းခံကို မျက်နှာပေါ်တင်ပြီး ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့ဖင်နံ့၊အဖုတ်နံ့တွေကိုရှုပြီး
ဂွမ်းကောင်းကောင်းတိုက်ပစ်လိုက်မည်ဟု စိတ်ထဲမှာတွေးထားလိုက်လေတော့သည်။
ည(၈)နာရီ..။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကားအခန်းတံခါးကို အသာဟပြီး မောင်မောင်အခန်းဘက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
မောင်မောင်ကား အောက်ထပ်မှအပေါ်ထပ်သို့ တက်လာပြီး သူ့အခန်းထဲဝင်သွားတာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
အခန်းတံခါးကို ချက်ထိုးသံကြားလိုက်ရသည်။`
မတော်တစ်ဆ မောင်မောင်သူမအခန်းဘက်သို့ ကိစ္စရှိလို့ကူးလာလျှင် သူမဇာတ်ကားကြည့်နေတာကိုသိမှာစိုးလို့။
သူမလည်းသူမအခန်းတံခါးကို အတွင်းမှချက်ထိုးလိုက်ပြီး
ကုတင်ပေါ်တက်ကား မွေ့ယာပေါ်မှာပက်လက်လှန်ပြီး စားပွဲပေါ်တင်ထားသောဖုန်းကိုလှမ်းယူလိုက်သည်။
ဖုန်းထဲတွင် နေ့လည်မှ ဒေါ်နီလာအောင်ထံမှ ကူးထားသော ဇာတ်ကားများကို
ကြည့်နေလိုက်သည်။ စိတ်ဝင်စားမှုကပိုမိုပြင်းထန်လာသည်။
သူမအနေဖြင့် ယောကျင်္ားတွေကို ထိုဇာတ်ကားတွေထဲကလို အရမ်းအနိုင်ကျင့်ချင်နေသည်။
ထိုဇာတ်ကားတွေထဲကလို ကျွန်ယောကျင်္ားလေးတစ်ယောက် သူမပိုင်လျှင်သိပ်ကောင်းမှာပဲလို့တွေးမိသည်။
ဒါပေမဲ့လက်တွေ့အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ကမလွယ်။
မြန်မာပြည်မှာက မိန်းမတွေရဲ့ထမိန်နဲ့ထိမိလျှင်ပင် ယောကျင်္ားတွေဘုန်းနိမ့်တတ်သည်ဟု
ယူဆထားၾကတာ။
ထိုသို့စဉ်းစားမိလျှင် သဘောင်္တက်နေသော ဦးချစ်ခိုင်ကို သိပ်မုန်းမိသည်။
ဦးချစ်ခိုင်ကား သူမကိုလိုးတိုင်း သူမကိုရက်ရက်စက်စက်ဆက်ဆံသည်။
အပေါက်စုံချသည့်အပြင် သူမကသာ သူ့လီးကိုစုပ်ပေးရတာ.။
သူကတော့ သူမစောက်ဖုတ်ကို တစ်ခါမှပင် မမှုတ်ပေး၊မယက်ပေးခဲ့။
ယောကျင်္ားတွေများကောင်းကိုမကောင်းဘူး။
သူတို့ယောကျင်္ားတွေကိုသာ သူမကျွန်အဖြစ်လုပ်ခွင့်ရလို့ကတော့
ဒီဘဝတင်မကဘူး နောင်ဘဝအထိမှတ်သွားအောင် ပါးစပ်ကိုပါ အိမ်သာခွက်၊သေးခွက်၊တံတွေးခွက်
လုပ်ပစ်ပြီး ခွေးတစ်ကောင်လို ဆက်ဆံပစ်မယ်လို့ သူမစိတ်ထဲကစဉ်းစားမိတယ်။
စဉ်းစားရင်းနဲ့ ဇာတ်ကားကိုကြည့်ရင်း သူမကာမစိတ်တွေပိုပြင်းထန်လာတာကြောင့်
သူမထမိန်ကိုဖြေလျှော့ကာလက်နှိုက်ပြီး ပင်တီပေါ်ကနေ အဖုတ်လေးကိုလက်ဖြင့်
ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး..ပွတ်ပေးနေမိပါတယ်။
အင်းအင်း။
သူမအစိလေးကို လက်ဖြင့်ပွတ်ရင်း ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကား အရည်ဖြူဖြူပြစ်ပြစ်လေးတွေစီးကျလာပါတယ်။
ထိုအရည်များကို မြင်တိုင်းဒေါ်ဥမ္မာအောင် သူမခင်ပွန်းဦးချစ်ခိုင်ကို မြင်ယောင်ပြီးဒေါသထွက်လာပါတယ်။
ဦးချစ်ခိုင်ကား သူမကို ဆက်ဆံခါနီးတွင် သူတစ်ချီပြီးအောင် ပလွေမှုတ်ခိုင်းတတ်ပြီး
သူမပါးစပ်ထဲကို လရေတွေကို မညှာမတာပန်းထုတ်ပြီး စားသုံးခိုင်းပါတယ်။
သူမမမြိုချပါက ဦးချစ်ခိုင်က ခါးပတ်ဖြင့် မညှာမတာရိုက်နှက်ပါတယ်။
သူမမှာ ဦးချစ်ခိုင်ရဲ့ ပြစ်ချွဲချွဲညှီစို့စို့နဲ့ ရွံစရာကောင်းတဲ့ လရေတွေကို လိုးတဲ့အခါတိုင်းမြိုချရပါတယ်။
တစ်ခါကသူမမှတ်မိပါသေးတယ်…။
ဦးချစ်ခိုင်သူမကိုဖင်ကစလိုးတဲ့အချိန်က သူမလက်ကိုလက်ပြန်ကြိုးတုပ် ပါးစပ်ကိုမအော်နိုင်အောင်
အ၀တ္ဆုိ႔ျပီးလိုးခဲ့တာပါ.။
အသည်းခိုက်အောင်နာကျင်လှပေမဲ့ ဥိးချစ်ခိုင်ကားသူမကိုညှာတာခြင်းမရှိဘဲလိုးခဲ့တာမှတ်မိနေပါတယ်။
ဒါကြောင့်သူမမှာရှိတဲ့ နာကြည်းချက်ကြောင့်ထင်တယ်။
ဦးချစ်ခိုင်က သူ့တူမောင်မောင်ကို မွေးစားတဲ့အချိန်မှာ သူမကလည်း မောင်မောင်ကို မျက်နှာသာမပေးပါဘူး။
အမှားတစ်ခုခုလုပ်မိရင် ကြိမ်လုံးနဲ့တရွမ်းရွမ်းရိုက်ပေးပါတယ်။
ဒါကြောင့်မောင်မောင်ကသူမကိုတော်တော်ကြောက်ပါတယ်။
သူမစဉ်းစားရင်း သူမထမိန်က ခုနကထွက်သွားတဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့စိုနေတာကြောင့်
လဲဖို့စဉ်းစားလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှထလိုက်ပါတယ်။
သူမထမိန်ကိုကြမ်းပေါ်ချွတ်လိုက်ပြီး အဝတ်ဘီရိုထဲက ထမိန်တစ်ထည်ကိုထုတ်ပြီးဝတ်လိုက်ပါတယ်။
ပြီးတာနဲ့ထမိန်ကို ကောက်လိုက်ပြီး လျှော်စရာအဝတ်တွေထည့်ထားတဲ့ခြင်းထဲကို ပစ်ထည့်လိုက်ပါတယ်။
ထမိန်တွေ၊ပင်တီတွေကရှုပ်ပွနေတာကြောင့် သူမလည်းစိတ်ပျက်သွားပါတယ်။
ပင်တီတွေကတော့ မနက်ခင်းအိမ်ကိုလာတဲ့ ဒေါ်ဒေါ်မြကို လျှော်ခိုင်းလို့မဖြစ်ဖူး
သူမကိုယ်တိုင်လျှော်မှ…
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းစဉ်းစားလိုက်ရင်း အဝတ်ခြင်းထဲမှ ပင်တီတွေကိုထုတ်လိုက်ပါတယ်။
တစ်ထည်..နှစ်ထည်..သုံးထည်…မဟုတ်သေးပါဘူး..တစ်ထည်ကဘယ်ပျောက်နေပါလိမ့်။
မနက်က သူမအပြင်သွားခါနီး ပင်တီအဖြူရောင်လေးကို ချွတ်ပြီးခြင်းထဲထည့်ခဲ့တာသေချာသည်။
ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ..
သူမစဉ်းစားနေသည်။
ဟုတ်တော့မဟုတ်သေးဘူး..
ဒါဆိုဒီပင်တီကဘယ်ရောက်သွား
တာလဲ..သူမစဉ်းစားမိသည်။
ညနေကသူမပြန်လာစဉ် တံခါးဖွင့်ပေးသောမောင်မောင်၏ မျက်နှာကားတစ်ခုခုကိုစိုးထိတ်နေ
ေသာ`
မျက်နှာမျိုးနှင့်။
စကားတွေကလည်း ထစ်အထစ်အနဲ့။
အိမ်မှာသူတစ်ယောက်ပဲရှိတာ သူမပင်တီကိုယူစရာဆိုလို့။
ဒါနဲ့မောင်မောင်ကျောင်းတက်စဉ်က သူမကြားခဲ့ရသောသတင်းများ
မှန်နေပြီလားလို့စဉ်းစားမိသည်။
မောင်မောင်ဟာ (၁၀)တန်းတက်စဉ် အဆောင်မှာနေစဉ်ကာလက
အဆောင်မှ ကောင်မလေးတွေနဲ့ဆရာမ
တွေရဲ့ပင်တီတွေ၊ထမိန်တွေကို ခိုးခိုးပြီးရှုတတ်သည်ဆိုတာ။
လက်ဆုပ်လက်ကိုင်မရှိသဖြင့် ဘယ်သူမှတော့မစွပ်စွဲရဲခဲ့ကြ..
သူမလည်း သူမမိတ်ဆွေများ၏ သားသမီးများ သူတို့အချင်းချင်းပြောသံကို အမှတ်မထင်ကြားမိသည်။
ယခုပင်တီကိုလည်းသူယူသွားတာကသေချာသည်။
ကြားရတဲ့သတင်းတွေက
မှန်နေပြီပေါ့။
ပထမတော့ မောင်မောင်အခန်းကိုသွားပြီး ပေါ်တင်မေးဖို့သူမစဉ်းစားလိုက်သည်။
သို့သော်သူမအနေဖြင့် မောင်မောင်ပင်တီခိုးသွားသောကိစ္စနှင့် သူမစိတ်ကူးနေသော အတွေးများကိုဆက်စပ်မိသွားသဖြင့်ပြုံးလိုက်သည်။
ဒီအချိန်သွားမေးရင်တော့မောင်မောင်ကငြင်းမှာပဲ..။
ပိုင်အောင်စောင့်ရမည်။
သူမဆင်ထားသောထောင်ချောက်ထဲမောင်မောင်ဝင်လာလျှင်တော့ ဦးချစ်ခိုင်အပေါ်နာကြည်းချက်များကို
သူ့တူမောင်မောင် ကျောကော့ပြီး စိမ့်နေအောင် သူမပြုသမျှနုရမည့် သူတစ်ယောက်ဖြစ်စေရမည်ဟု
တေးထားလိုက်ပြီး ပြုံးမိကာ ကုတင်ပေါ်ပြန်လှဲချလိုက်သည်။
သူမထိုသို့စဉ်းစားနေချိန်တွင် မောင်မောင်ကား သူ့အခန်းထဲကကုတင်ပေါ်မှာ သူမ၏ ပင်တီကို မျက်နှာပေါ်တင်ရင်း ဂွမ်းတိုက်နေသည်ကို သူမ မသိလိုက်ပါ။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကား အိမ်သို့ရောက်ရောက်ချင်းသူမ
အခန်းသို့တန်းဝင်သွားသည်။
ဒီနေ့ ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းပြန်လာတာ အနည်းငယ်နောက်ကျသည်ဟု မောင်မောင်ထင်မိသည်။
သူလည်းဒေါ်ဥမ္မာဝင်းအပြင်ထွက်သွားချိန်တွင် ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းအခန်းထဲဝင်ပြီး
မလျှော်ရသေးသော ပင်တီတွေနှင့် ထမိန်တွေကိုမျက်နှာပေါ်တင်ပြီး
အဖုတ်နံ့တွေဖင်နံ့တွေကို ကောင်းကောင်းရှုရှိုက်လိုက်ပြီး ဂွမ်းအားရပါးရထုခွင့်ရခဲ့သည်။
ထိုအချိန်တွင်…
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကား သူမအခန်းထဲဝင်ကာ တံခါးကိုပိတ်လိုက်ပြီး
မနက်ကသူမအပြင်မထွက်ခင်က မျက်နှာကျက်တွင် တိပ်ဖြင့်ကပ်ထားသောဖုန်း
ကိုခွာလိုက်သည်။
မနက်ကတည်းက ဖုန်းကိုဗွီဒီယိုရိုက်လျှက်သားကပ်ထားသဖြင့်ဖုန်းကတော့အားကုန်ပြီး
ပါဝါပါပိတ်သွားသည်။
ဖုန်းကိုအားဖြည့်လိုက်သည်။ သူမစိတ်တွေစောနေပြီ။
သူမထင်သလိုဖြစ်ပါစေလို့ ဆုတောင်းနေမိသည်။
တစ်နာရီခန့်ကြာသောအခါဖုန်းကအားပြည့်သွားပြီ။အားသွင်းနေစဉ်အချိန်လေးမှာပင်
သူမစိတ်တွေကစောနေပြီ။
ဖုန်းကိုပြန်ဖွင့်လိုက်ပြီး Video Recording ဖိုင်ကို အမြန်ကြည့်လိုက်သည်။
မောင်မောင်…သူအခန်းထဲသို့ခိုး
ဝင်ပြီး သူမရဲ့မလျှော်ရသေးသော ပင်တီခွကြားတွေကို
လျှာနဲ့ယက်ပြီး ထမိန်တွေကိုလည်းရှုနေ
တာကိုတွေ့ရသည်။
နောက်ဆုံးမှာတော့ ထမီနှင့်ပင်တီတွေကို မျက်နှာပေါ်တင်ပြီး ဂွမ်းတိုက်နေတာကိုတွေ့ရသည်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းပြုံးလိုက်သည်။
သူမစိတ်ထဲမှာတော့…
မောင်မောင်ရေ နင်တော့ ငါပြုသလိုနုရတော့မယ်လို့ တွေးလိုက်ပြီး
မောင်မောင်ကို အကျပ်ကိုင်ပြီး ဘယ်လိုခိုင်းရမလဲဆိုတာ အစီအစဉ်ဆွဲနေပါတယ်။
မောင်မောင်ရေ အောက်ထပ်ကိုခဏ
ဆင်းလာခဲ့စမ်း..။
နင့်ကို မေးစရာရှိလို့။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့အသံကမာနေတယ်လို့မောင်မောင်ထင်မိသည်…။
ညနေကသူမအခန်းထဲဝင်သွားပြီး..
ပြန်ထွက်လာကတည်းက
အောက်ထပ်ကဧည့်ခန်းမှာ
သွားထိုင်နေသည်။ သူ့ကိုလည်းစကားမပြောသဖြင့် သူလည်းထူးဆန်းနေသည်။
ခါတိုင်းအပြင်ကပြန်လာလျှင်သူ့ကိုစကား အနည်းအကျဉ်းပြောသေးသည်။
သူလုပ်ခဲ့သော ပင်တီခိုးသည့်ကိစ္စတွေကိုများ သိသွားလို့လားလို့ထိတ်လန့်သွားသည်။
ဒါကလည်းမဖြစ်နိုင်သေးပါဘူးလေ..။
ဒါကသူဒေါ်ဥမ္မာဝင်းအပြင်ထွက်မှလုပ်တာမဟုတ်လား..သူမအနေဖြင့်ဘယ်လိုမှမသိနိုင်..။
တစ်ခုခုမေးစရာရှိလို့ပဲဖြစ်မှာပါလို့စဉ်းစားပြီး.အောက်ထပ်ကဧည့်ခန်းကို ဆင်းသွားသည်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကား အောက်ထပ်ကဧည့်ခန်းက
ဆိုဖာပေါ်မှာ ခြေကိုတစ်ဖက်ချိတ်ပြီးထိုင်နေသည်။
ထမိန်အစိမ်းနုရောင်လေးနှင့် အပေါ်မှာ အပြာရောင်ဘလောက်စ်အကျီလေးကိုဝတ်ထားသည်။
ခြေချိတ်ပြီးထိုင်ထားသဖြင့် သူမပေါင်တံကြီးများက ထင်းနေသည်။။
ဆိုဖာပေါ်ဖိထိုင်ထားသော သူမ၏တင်ပါးကြီးများကိုမြင်လျှင် နေ့လည်ကသူခိုးရှုခဲ့သော ပင်တီနှင့်
ထမိန်များမှရနံ့တွေဟာ ထိုတင်ပါးနဲ့ပေါင်ကြားထဲမှထွက်လာတာပါလားလို့တွေးမိသောကြောင့်
မောင်မောင့်ရင်တွေပိုခုန်ပြီး ရင်တဒိတ်ဒိတ်ခုန်လာသလို လီးလည်းအလိုလိုတောင်လာပါတယ်။
ဟို..ဟိုလေ..ဘာမေးစရာ
ရှိလို့လဲဒေါ်လေး..
နင့်အပြစ်နင်သိလား..
မောင်မောင်..ဗျာ…
ဗျာမနေနဲ့ နင်ငါ့ပင်တီတွေကိုခိုးခိုးနေတာမဟုတ်လား…
သူ့ရင်ထဲဒိန်းခနဲဖြစ်အောင်လန့်သွားပြီး ရထားတစ်စင်းခုတ်မောင်းသွားသလိုပင်။
မ.မဟုတ္ပါဘူး..
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းက မောင်မောင့်ကို အေးစက်စက်ဖြင့်ကြည့်လိုက်ပြီး…
ငါမသိဘူးလားမှတ်နေလား..မောင်မောင်…
ဒီဖုန်းထဲမှာကြည့်စမ်း..ဆိုပြီးသူမလျှို့ဝှက်ရိုက်ကူးထားသော ဗွီဒီယိုဖိုင်ကို မောင်မောင်ကိုပြလိုက်သည်။
မောင်မောင်ကား မျက်နှာလေးဇီးရွက်လောက်သာရှိတော့သည်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကား ူးများတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ကြောက်နေသောမောင်မောင်ကိုကြည့်ကာသဘောကျနေသည်။
မောင်မောင်…မင်းမှာအပြစ်ရှိသလားမရှိဘူးလား…။
ဟုတ်ဟုတ်..ရှိပါတယ်…ဒေါ်လေး…မောင်မောင်ကားကြောက်လန့်စွာဖြေလိုက်သည်။
မင်းအဲ့ဗွီဒီယိုဖိုင်ကို မင်းသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ငါ့ယောကျင်္ားမင်းဦးလေးဆီကိုပို့လိုက်ရမလား..။
ရဲတိုင်လိုက်ရမလား။
ဒါမှမဟုတ် ငါအပြစ်ပေးတာခံမှာလား။
မောင်မောင်ထိတ်လန့်သွားသည်..ဒီလိုမျိုးလုပ်တာကို နိုင်ငံခြားမှာရှိနေတဲ့ဦးလေးသိသွားလို့ကတော့
သူ့ကိုအိမ်ပေါ်ကချက်ချင်းမောင်းထုတ်ခိုင်းမှာသေချာသည်.။သူငယ်ချင်းများသိလျှင်လည်း
သူအရှက်အကြီးအကျယ်ကွဲမည်။
ဟိုဟို..ဦးလေးကိုတော့မတိုင်ပါနဲ့ဗျာ..ဒေါ်လေးဆုံးမချင်သလိုဆုံးမပါ..ကျွန်တော်ခံပါ့မယ်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကား သူ့ကိုကြည့်ပြီးပြုံးလိုက်သည်…။
ဒါဆိုမင်းဟာဒီနေ့ဒီအချိန်ကစပြီးငါ့ဆီမှာ ကျွန်ခံရမယ်။
ဗျာ….။
သူအံ့သြသွားသည်..ဦးလေးဇနီးဒေါ်ဥမ္မာဝင်းထံမှ ဒီစကားမျိုးကြားရလိုက်မည်ဟုသူတစ်ခါမှမတွေးခဲ့။
သူ့အနေဖြင့်ဒေါ်ဥမ္မာဝင်း၏ ပင်တီတွေထမိန်တွေကို ခိုးရှုခဲ့မိတာမှန်သော်လည်း
ဒီလိုမိန်းမတစ်ယောက်ဆီမှာ ကျွန်ခံဖို့ဆိုတာကိုတော့ သူမဝံ့မရဲဖြစ်နေသည်။
ဟို..ဟိုလေ..
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကား မောင်မောင်ကို အေးစက်စွာကြည့်လိုက်ပြီး..
ဘာလဲမင်းကရဲတိုင်ခံချင်တယ်ပေါ့…ရတယ်လေ..ဆိုပြီးဖုန်းကိုကောက်ယူလိုက်တဲ့အခါ..
မောင်မောင်လည်းဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရှေ့ဒူးကို ဘယ်လိုကနေဘယ်လိုထောက်သွားမှန်းမသိပါဘူး။
မ..မလုပ်ပါနဲ့..သခင်မ…ကျွန်တော်မျိုးသခင်မခိုင်းတာလုပ်ပါ့မယ်။
သခင်မစိတ်တိုင်းကျခိုင်းချင်ရာခိုင်းပါ…ရဲတော့မတိုင်ပါနဲ့ဗျာ.
ကျွန်တော်မျိုး သခင်မဆီမှာ ကျွန်ခံပါ့မယ်။
ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ ဘယ်လိုတွေပြောမိမှန်းမသိပါဘူး။
စကားလုံးတွေက သူ့ပါးစပ်ထဲကနေ အလိုလိုထွက်ကျသွားတာကို မောင်မောင် သူ့ဘာသာသူအံ့သြမိနေပါတယ်။

ေဒၚဥမၼာ၀ငး္ကား သေဘာက်စြာ ရယ္လုိက္သည္…
ဟင်းဟင်း…ဒါဆိုနင့်ဘဝကိုငါပိုင်သွားပြီနော်.မင်းကငါ့ငယ်ကျွန်ဖြစ်သွားပြီ။
ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ပါ..သခင်မ..မောင်မောင်ကားထိုသို့ပြောခံရသည်ကို ဝမ်းမနည်းသည့်အပြင် ရင်ထဲကြည်နူးမသိလိုဖြစ်သွားသည်။
မင်းကို ငါခိုင်းချင်တာခိုင်းမှာနော်…ကျွန်စုတ်…နင့်မှာငြင်းခွင့်မရှိဘူး..။
ငါ့အိမ်ထဲမှာ နင့်ကိုအလုပ်မျိုးစုံခိုင်းမယ်။ နင့်ဘဝကငါ့ကျွန်ဘဝပဲ.။
နင်သေတဲ့အထိငါ့ခြေဖဝါးအောက်မှာပဲနေရမယ်။
ကျွန်ဆိုတာ သခင်မကိုဦးခိုက်ရတယ်..နင်ငါ့ကိုကန်တော့စမ်း။
ခြေဖမိုးကို မျက်နှာနဲ့အပ်ပြီးဦးချ.။
မောင်မောင်ကား သခင်မဒေါ်ဥမ္မာဝင်း၏ ခြေဖမိုးဖောင်းဖောင်းလေးများကို ဒူးထောက်ပြီးဦးတိုက်လိုက်သည်။
ရင်ထဲတွင် ဝမ်းသာသလိုလိုဝမ်းနည်းသလိုလိုခံစားရသည်။
သို့သော် သခင်မဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကို အလိုလို ကြောက်ရွံ့ပြီးသားလဲဖြစ်သွားသည်။
ဟင်းဟင်း…သိပ်တော်တယ်ငယ်ကျွန်ကြီး…။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကသူမခြေထောက်ကို မျက်နှာအပ်ကာအရိုအသေပေးနေသော မောင်မောင်ကိုကြည့်ကာ ဝမ်းသာအားရဖြစ်နေသည်။
ကဲ..မင်းအဝတ်အစားတွေကို ချွတ်လိုက်စမ်း ငယ်ကျွန်…။
မောင်မောင်ကား ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရှေ့တွင် အဝတ်တွေချွတ်ရမှာကို ရှက်ရွံ့နေသည်။
ဟဲ့..ချွတ်ဆိုချွတ်လေ…အသားနာချင်ပြီထင်တယ်…
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကမောင်မောင်ကို အမိန့်ပေးလိုက်ပါတယ်။မောင်မောင်ကအမိန့်အတိုင်း
အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်ရပြီး ကိုယ်လုံးတီးအနေအထားဖြစ်နေပါတယ်။
ဂွေးတန်းလန်းနဲ့ မောင်မောင်ကိုကြည့်ပြီး ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းတော်တော်သဘောကျသွားပါတယ်။
မင်းနောက်နေ့ကစပြီးယောကျင်္ားအဝတ်အစားဝတ်ခွင့်မရှိတော့ဘူး။
မင်းထမိန်ဝတ်ရမယ်။
ခဏအဲ့မှာဒူးထောက်ပြီးစောင့်နေဆိုပြီး မောင်မောင်ကိုအောက်ထပ်မှာစောင့်ခိုင်းပါတယ်။
သူမအခန်းထဲက ထမိန်အပြဲတစ်ထည်နဲ့ အကျီစုတ်ကိုယူလာပြီး မောင်မောင်မျက်နှာကို ပစ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
အဲ့ဒါကို မိန်းမထမိန်လိုဝတ်စမ်း..
မောင်မောင်ကား သခင်မဒေါ်ဥမ္မာဝင်းပစ်ပေးသော ထမိန်ကို မိန်းမများဝတ်သလိုဝတ်လိုက်ရပြီး
အကျီပြဲကို ဝတ်လိုက်ရပါတယ်။
ကဲငယ်ကျွန်ညဉ်းကို ငါမိန်းမတစ်ယောက်လိုပဲဆက်ဆံမယ်…
ဒီနေ့ကစပြီးဒီလိုပဲနေရမယ်…ငါခေါ်ရင် ဟုတ်ကဲ့ရှင့်လို့ထူး..ထူးကြည့်စမ်း…။
ဟုတ်.ဟုတ်ကဲ့ရှင့်…မောင်မောင်အဲ့လိုထူးတာကို ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းသဘောကျသွားသည်။
ကဲ မင်းကို သခင်မဆီမှာ အမှုထမ်းရမဲ့ ကျွန်စည်းကမ်းတွေပြောမယ်…
မင်းဟာသခင်မဆီမှာ ခွင့်မတောင်းပဲ ပင်တီတွေ ထမိန်တွေကိုရှုတဲ့အတွက် မင်းကိုအပြစ်ပေးမယ်။
ဒီတော့ နင့်လျှာနဲ့နေ့တိုင်း ငါ့ခြေထောက်တွေကိုသန့်ရှင်းပေးရမယ်။
နောက်ငါ့အဖုတ်တွေဖင်တွေကို နင့်လျှာနဲ့ယက်ပြီးနေ့တိုင်းသန့်ရှင်းပေးရမယ်။
ပြီးနင်ရေသောက်ချင်ရင် အိမ်သာထဲမှာ ငါ့ဖင်ကိုဆေးထားတဲ့ရေကိုပဲသောက်ခွင့်ရှိတယ်။
နေ့ခင်းငါတီဗွီကြည့်နေလို့ငါတံတွေးထွေးချင်ရင် နင့်ပါးစပ်ကိုပဲထွေးခံလုပ်မယ်။
နောက်ပြီး ငါသေးပေါက်ချင်ရင် နင့်ပါးစပ်ကိုပဲ ငါ့သေးအိုးအဖြစ်အသုံးပြုမယ်။
ေက်နပ္လား…။
မကျေနပ်ရင်လည်း သူမလုပ်သမျှခံရတော့မည့်ဘဝသို့ရောက်ရှိနေပြီမို့
မောင်မောင်လည်း..ကျေနပ်ပါတယ်ရှင့် …ဟုသာဖြေလိုက်ရလေသည်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကားပြောရတာမောသွားသဖြင့် ..
ကဲဒီနေ့တော့ဒီလောက်ပဲ…ကဲမင်းကိုသခင်မချီးမြှင့်စရာရှိတယ်…
ဒူးထောက်နေဟု ဆိုသဖြင့် မောင်မောင်လည်းဒူးထောက်နေလိုက်ပါတယ်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းက အနောက်ခန်းကိုသွားကာ ယခင်ကသူမခွေးမွေးစဉ်က ဝယ်ထားသောခွေးလည်ပတ်ကိုယူလိုက်ပါတယ်။
ဒူးထောက်နေတဲ မောင်မောင်လည်ပင်းမှာ လည်ပတ်ကိုတပ်ပြီးသော့ခတ်လိုက်ပါတယ်။
ကဲ..ငယ်ကျွန် သခင်မလည်ပတ်ပေးတဲ့အတွက်ကျေးဇူးတင်စမ်း…
ဟုတ်ကဲ့ရှင့်..ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..သခင်မ…။
ပြောရင်းဆိုရင်းပင် သခင်မဒေါ်ဥမ္မာဝင်းက သူ့လည်ပတ်ကြိုးကို ဆွဲပြီးခေါ်သွားတဲ့အတွက်
သူလည်းလေးဖက်ထောက်ပြီး သခင်မရဲ့ယမ်းခါပြီးတုံတုံနေတဲ့ဖင်သားကြီးတွေကို မော်ဖူးရင်း
နောက်ကနေခွေးတစ်ကောင်လို လေးဖက်ထောက်လို့ လိုက်သွားရပါတယ်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းက အနောက်ဖက်ကခွေးလှောင်အိမ်ထဲသူ့ကိုဝင်ခိုင်းပြီး အပြင်ကနေ
လှောင်အိမ်တံခါးကို သော့ခတ်လိုက်ပြီး လှောင်ပြုံးပြုံးကာ သူ့အနားကနေထွက်ခွာသွားပါတော့တယ်။
ည(၉)နာရီ
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကား မွေ့ယာပေါ်တွင်လှဲချလိုက်သည်..။
မောင်မောင်ကားသူမပြောသလိုလုပ်ရမည့် သူမကျွန်ဘဝရောက်ရှိသွားသဖြင့်
မောင်မောင်ကို ဘယ်လိုအသုံးချရမည်ကို သူမစဉ်းစားထားပြီးသားဖြစ်သည်။
သူမစိတ်ထဲရှိတာနဲ့ နီလာအောင်ထံကိုဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။
တူ..တူ..
တစ်ဖက်မှအိပ်ချင်မူးတူးအသံဖြင့် နီလာအောင်အသံကထွက်ပေါ်လာသည်။
ဟဲလို….ပြောဥမ္မာ…
နီလာရေ..နင်ပြတဲ့ဇာတ်ကားထဲကလိုမျိုးကျွန်တစ်ယောက်ငါပိုင်နေပြီ..သိလား..။
ခ်ခ်…လာနောက်မနေစမ်းနဲ့ ဥမ္မာရေ နိုင်ငံခြားမှမဟုတ်တာ…
စိတ်ကူးယဉ်ပြီးလာပြောမနေနဲ့..အိပ်ရေးပျက်တယ်..ဟိဟိ
ဂျပန်တို့ တရုတ်တို့သွားမှ လုပ်သိလား…အဲ့မှာပေါတယ်…
ဥမ္မာရေ
နီလာအောင်ကား ဥမ္မာဝင်းကို ပြန်စနေသည်.။
ဟင်းဟင်း..နင်မယုံလဲ…နင်အားတဲ့နေ့ကျငါ့အိမ်လာခဲ့ပေါ့ဟယ်…
ဥမ္မာဝင်းကပိုင်နိုင်သောအသံဖြင့်နီလာအောင်ကိုပြန်ပြောလိုက်သည်။
ဟက်ဟက်..မှတ်ထားရဦးမယ်.ဥမ္မာ..တော်တော်နောက်တယ်…။
မနောက်ဖူးဟဲ့.ကျုပ်တကယ်ပြောနေတာဒေါ်နီလာအောင်ရဲ့.သိပလား..။
အခုတောင် ကျုပ်ကျွန်လေးကို ခွေးလှောင်အိမ်ထဲမှာ ခွေးတစ်ကောင်လိုပဲလည်ပတ်တပ်ပြီးထည့်ထားတာ.။
ဟုတ်ပါပြီ..ဟုတ်ပါပြီ..မိဥမ္မာရယ်..ခ်ခ်။
နီလာအောင်ကဖုန်းကိုချလိုက်သည်။
ဥမ္မာဝင်းတော်တော်နောက်သည်.။ အိပ်ရေးပျက်လိုက်တာ.။
သူမကိုပြောသောလေသံကတော့ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပင်။
တကယ်များလားမသိ..။
တကယ်ဆိုလို့ကတော့ သူမချစ်သူငယ်ချင်းကြီး ဥမ္မာဝင်းကိုနားပူးနားဆာတိုက်ကြည့်ဦးမည်.။
သူမသည်လည်း mistress လုပ်ချင်နေတာဆိုတော့။
ကျွန်ဆိုမှစဉ်းစားမိသည်…
ဥမ္မာဝင်းအိမ်မှာကျွန်လုပ်စရာဆိုလို့…
ဟင်..ဥမ္မာဝင်းရဲ့ယောကျင်္ားဘက်မှတော်သော ဥမ္မာဝင်း၏တူဖြစ်သူ မောင်မောင်…။
တကယ်ထင်တယ်…နီလာအောင်စိတ်ဝင်စားသွားသည်..။
ဖုန်းပြန်ခေါ်သည်…ဥမ္မာဝင်းကစက်ပိတ်သွားပြီ။
ဟွန်း…။
ဟဲ့ကျွန်စုတ်ထစမ်း…ခွေးလှောင်အိမ်ထဲမှာကွေးကွေးလေး အိပ်ပျော်နေတဲ့မောင်မောင်ဟာ
လှောင်အိမ်သော့ကိုဖွင့်လိုက်ပြီး ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းက သူ့တင်ပါးကို ခြေထောက်နဲ့ကန်ခံလိုက်ရတာကြောင့် လန့်နိုးသွားပါပြီ။
အချိန်ကား မနက်(၉)နာရီလောက်ရှိပါပြီ ကျဉ်းကျပ်လှတဲ့ ခွေးလှောင်အိမ်ထဲမှာ
ခွေးတစ်ကောင်လို ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကသူ့ကို သော့ခတ်ပြီး လှောင်ထားတာကြောင့် သူညကတော်တော်နဲ့အိပ်မပျော်ခဲ့ပါဘူး။
မနေ့ကမနက်ပိုင်းလောက်ထိသူ့ကိုတူလိုသားလိုဆက်ဆံခဲ့တဲ့ ဦးလေးမိန်းမဒေါ်ဥမ္မာဝင်းဟာ
မနေ့က ညနေပိုင်းကစပြီး သူ့ကိုခွေးလိုသဘောထားပြီးဆက်ဆံခဲ့ပါပြီ။
အိပ်ယာကနိုးလာလာခြင်းသူဗိုက်ဆာပေမဲ့ သူ့ကိုဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကဘာမှမကျွေးတော့ပါဘူး။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကခွေးလည်ပတ်ကို ဆွဲပြီးမောင်မောင်ကို လေးဖက်ထောက်လိုက်စေလို့ ဧည့်ခန်းထဲကိုခေါ်သွားပါတယ်။
အကျီအနီနဲ့ ထမီအနီရောင်ဝမ်းဆက်ကိုဝတ်ထားတဲ့ သခင်မဒေါ်ဥမ္မာဝင်းဟာ ရက်ရက်စက်စက်ကိုလှနေပါတယ်။
သူ့လည်ပတ်က ကြိုးကိုဆွဲပြီး ရှေ့ကနေ စွင့်ကားနေတဲ့တင်ပါးကြီးတွေတုံတုံပြီး ယမ်းခါပြိး
လှလှပပလျှောက်လှမ်းနေတဲ့ သခင်မဒေါ်ဥမ္မာဝင်း ဖင်ကြီးကို မောင်မောင်ကလေးဖက်ထောက်အနေအထားနဲ့
မော်ဖူးပြီး ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကြိုးဆွဲရာနောက်ကို ခွေးတစ်ကောင်လိုလိုက်ပါသွားရပါတယ်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းက အခန်းထဲကဆိုဖာပေါ်ထိုင်ပြီးသီချင်းကြည့်နေပါတယ်.။
သူမကစားပွဲပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ ပန်းသီးကို ကိုက်စားရင်း မောင်မောင်လည်ပင်းကကြိုးကိုဆွဲလိုက်ပါတယ်။
မောင်မောင်ကို သူမတစ်ဖက်ချိတ်ပြီး ထိုင်ထားတဲ့ ခြေထောက်တွေကိုညွှန်ပြလိုက်ပါတယ်။
ကျွန်စုတ်..သခင်မကိုဘာလုပ်ပေးရမလဲဆိုတာ ခုချိန်ထိသဘောမပေါက်ဖူးလား။
မောင်မောင်လည်းရင်တွေခုန်သွားပါတယ်။
သခင်မဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့ခြေထောက်တွေကဖြူအုနေတာပဲ..ခြေသည်းလေးတွေကို ခြေသည်းနီဆိုးထားသဖြင့်
ခြေချောင်းဖြူဖြူလေးတွေကလှပပြီးသွယ်လျနေပါတယ်။
သခင်မက သူ့ပါးစပ်နားကို သူမခြေထောက်တစ်ဖက်ကိုတေ့ပေးလိုက်ပါတယ်.။
ကဲ..ငါရဲ့ကျွန်..နင်သခင်မခြေထောက်ကို စုပ်ပေးစမ်း…
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းက မောင်မောင်ကို အမိန့်ပေးလိုက်ပါတယ်။
မောင်မောင်ကလည်း သခင်မစိတ်အလိုတော်အတိုင်း ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့ခြေချောင်းလေးများကို
ပါးစပ်ဖြင့်တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးနေပါတယ်။
အင်း..မောင်မောင်ပါးစပ်နှင့်သူမခြေထောက်ကိုစုပ်ပေးသော အရသာကို ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းအရမ်းကိုသဘောကျသည်။
စုပ်ခါစက အနည်းငယ်မနေတတ်မထိုင်တတ်သလိုခံစားရသော်လည်း မောင်မောင်လို ယောကျင်္ားတစ်ယောက်ကို
သူမကျွန်လုပ်ပြီး သူမခြေချောင်းများအစုပ်ခိုင်းထားရတာ အရမ်းကိုဝမ်းသာမိနေသည်။
မောင်မောင်ကို သူမခြေဖဝါးများပါမကျန်ယက်စုပ်ခိုင်းရသဖြင့် အားရကျေနပ်မိသည်။
(၁၀)မိနစ်ခန့်ယက်ပြီးသောအခါ..မောင်မောင်ကို သူမကအမိန့်အသစ်ပေးလိုက်သည်။
ကဲ..ငါ့ကျွန်ရပြီ…မင်းသခင်မအဖုတ်တွေယားနေတယ်…
အဲ့ဒါ..မင်းလျှာနဲ့ကုတ်ပေးစမ်းဆိုပြီး သူမထမိန်ကို အသာဟလိုက်ပြီး မောင်မောင့်
ဆံပင်တွေကြားလက်ထိုးသွင်းပြီး ဆွဲဆုပ်လို့ကာ မောင်မောင်ခေါင်းကို..
သူမပေါင်ခွကြားထဲကို ဆွဲသွင်းလိုက်ပါတယ်။
ညကတည်းက သူမစောက်ပတ်နဲ့ဖင်ပေါက်တွေက မောင်မောင့်လျှာကပေးစွမ်းတဲ့အရသာထူးကြီးကို
ခံယူချင်နေတာကြောင့် ပင်တီဝတ်မထားပါဘူး။
မောင်မောင့်အဖို့သူအမြဲတမ်းပင်တီတွေခိုးရှုစဉ်ကရနေတဲ့ ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့စောက်ပတ်နံ့ဖင်နံ့တွေကို
အရှင်လတ်လတ်ကြီး သူ့နှာခေါင်းနားမှာ ရှုရှိုက်နေရတာကြောင့် ရင်ခုန်သံတွေမြန်နေပါတယ်။
မကြာမီသူ့ရဲ့လျျှာနဲ့သခင်မရဲ့ အဖုတ်ကြီးကို အမှုတော်ထမ်းရတော့မယ်ဆိုတာသိနေပါပြီ။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့ စောက်မွေးတွေကပြောင်နေအောင်ရိပ်ထားပြီး ဖောင်းမို့နေတဲ့အဖုတ်ကွဲကြောင်းနဲ့
အလယ်ကပန်းနုရောင်ရင့်ရင့် ခပ်တွန့်တွန့် စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းက ခပ်တွန့်တွန့်လေးဖြစ်နေပါတယ်။
စောက်ပတ်နှစ်လွှာကြားမှ ပဲစေ့လောက်ရှိပြီး အရည်ကြည်လေးတွေထနေတဲ့ စောက်စိလေးကိုလည်းမြင်ရပါတယ်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းက သူမစောက်ပတ်နဲ့မောင်မောင်နှုတ်ခမ်းကိုထိကပ်သွားအောင်သေချာနေရာချလိုက်ပါတယ်။
စောက်ရည်လေးတွေနဲ့စိုစွတ်နေတဲ့သူမစောက်ပတ်နှစ်မွှာဟာမောင်မောင်နှုတ်ခမ်းနဲ့ထိကပ်သွားပါပြီ။
သူမထမိန်ကို မောင်မောင်ခေါင်းပေါ်အုပ်လိုက်ပါတယ်။
သူမခြေထောက်နှစ်ချောင်းလုံးကို မောင်မောင်ဂုတ်ပေါ်ကိုတင်လိုက်ပြီး ခြေဖဝါးတွေကမောင်မောင်ကျောပေါ်ဖိထားလိုက်ပါတယ်။
ပြီးတာနဲ့ မောင်မောင်ခေါင်းကိုဆုပ်ထားတဲ့လက်ကိုလွှတ်လိုက်ပြီး
သူမကျောကိုဆိုဖာပေါ်မှီလိုက်ပါတယ်.။
တီဗွီကြည့်ရင်း ကျွန်ဖြစ်သူမောင်မောင်ရဲ့ စောက်ပတ်ယက်ပေးတာကို ဇိမ်ရှိရှိခံတော့မှာပါ.။
မောင်မောင်ကား သူမခိုင်းသမျှကို ငြင်းခွင့်မရှိတဲ့ ကျွန်လေ..။သူမလိုသလိုသုံးမှာပေါ့။
ကဲ..စတော့လေ…ငါ့အမိန့်မရမချင်းမရပ်နဲ့..ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းက အသံခပ်မာမာနဲ့အမိန့်ပေးလိုက်ပါတယ်။
ဟုတ်ကဲ့ရှင့်..မောင်မောင်ကလည်း သခင်မအမိန့်အတိုင်း သူ့လျှာကို အစွမ်းကုန်ထုတ်လို့
ကွဲဟဖောင်းကြွနေတဲ့ အဖုတ်အသားပြင်ပေါ်မှာ လျှာနဲ့အပြားလိုက် သုံးချက်လောက်ယက်လိုက်ပါတယ်။
ရှီး..အင်း…အင်း..
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းက စောက်ပတ်ကိုမောင်မောင်ယက်လိုက်သော အချိန်မှာ စောက်ခေါင်းထဲကသေးဖြန်းဖြန်းထွက်ချင်သွားသည်။
ပါးစပ်က အင်းအင်းကျွတ်ကျွစ်ဆိုတဲ့ မောင်မောင့်လျှာအရသာထူးကြီးကို စောက်ပတ်ကအရသာရှိလွန်းတာကြောင့်
ဇိမ်ခံတဲ့ ညဉ်းသံလေးတွေထွက်လာပါတယ်။
သူမလက်ကလည်း ဆိုဖာသားရေတွေကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ကုတ်ထားပါတယ်။
မောင်မောင်ကလည်း သခင်မဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို နှုတ်ခမ်းသားနဲ့ဆွဲစုပ်လိုက်ပြီး
သူ့လျှာကိုစောင်းလိုက်စောက်ပတ်အတွင်းသားနံရံတွေကိုယက်စုပ်ပေးတဲ့အပြင်…။
လျှာထိပ်နဲ့ အဖုတ်အကွဲသား ဘေးနပန်းတွေကို တို့ထိကစားတဲ့အပြင်
ဖုနေတဲ့စောက်စိလေးကိုပါ လျှာနဲ့ဖိဖိပြီး ဝိုက်ကာယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။
ဟင့်..အင်း..အင်း..အု…ကျွတ်စ်ကျွစ်….
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကား စောက်ပတ်ကို ကျွန်ဖြစ်သူမောင်မောင်၏ လျှာဖြင့်ယက်ခြင်းကို ကောင်းလှသောကြောင့်
အဖုတ်ကြီးကော့လာသည့်အပြင် ဖင်ကြီးပါတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်သွားပြီး
စောက်ရည်ကြည်တွေထွက်လာပါတယ်.။
သူမရဲ့ညာလက်က ထမိန်အောက် ပြန်ရှိုသွင်းလိုက်ပြီး မောင်မောင်ခေါင်းကဆံပင်တွေကိုဆွဲဆုပ်လိုက်ပါတယ်။
မင်းလျှာကို ငါ့စောက်ခေါင်းထဲဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင်သွင်းစမ်းကျွန်စုတ်ငါပြီးခါနီးနေပြီ။
နင့်လျှာထုတ်တာ ငါ့စောက်ခေါင်းထဲမရောက်ဖူး အစွမ်းကုန်ထုတ်ပြီးထိုးစမ်း။
မောင်မောင့်အနေဖြင့် အမိန့်အတိုင်း သခင်မဒေါ်ဥမ္မာဝင်း၏စောက်ခေါင်းထဲသို့
လျှာကိုမာနိုင်သမျှမာအောင်ထားပြီး..တောင့်ကာ အစွမ်းကိုထိုးသွင်းလိုက်ပြီး မွေပေးပါတယ်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကား အားမလိုအားမရဖြစ်လာသဖြင့် မောင်မောင့်ဆံပင်ကို အသားကုန်ဆွဲပြီး
သူမစောက်ပတ်နှင့်အတင်းကပ်ထားပါတယ်.။။
လုပ်လုပ်.သွက်သွက်မွေစမ်း စောက်ခေါင်းထဲကို…
အား..အင်း..အင်း..ကျွတစ်ကျွတ်စ်..စောက်ရည်ထွက်ခါနီးလာသလို..
သူမရဲ့စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကောင်းနေတာကြောင့် ညဉ်းသံတွေကပိုဆူညံလာပါတယ်။
(၅)မိနစ်လောက် ဆက်တိုက်မွေပေးတဲ့အခါမှာ ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းက မောင်မောင်ရဲ့ခေါင်းကို အဖုတ်နဲ့
အတင်းကိုဖိထားပြိးဖင်ကြီးတောင့်ကာ ကြွက်သားတွေလျှော့လိုက်ပါတယ်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့ ကြက်ဥအစိမ်းလိုပြစ်ချွဲချွဲငံကျိကျိ စောက်ရည်ဖြူဖြူပြစ်ပြစ်တွေဟာ
မောင်မောင်ပါးစပ်ထဲကို တပြစ်ပြစ်နဲ့ပန်းထုတ်ပေးခြင်းခံရတာကြောင့် မောင်မောင်သီးသွားပါတယ်။
ပျို့အန်ချင်စိတ်ကြောင့် ထွေးထုပ်ချင်ပေမဲ့..
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းက သူမစောက်ပတ်နဲ့သူ့ပါးစပ်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖိကပ်ထားပြီး…
မင်းက..ငါ့ကျွန်ပဲ..သခင်မပြီးသွားပြီ..စောက်ရေတွေကိုမြိုချစမ်း…ဒါအမိန့်ပဲလို့ပြောပါတယ်။
မောင်မောင်ကား ဒေါ်ဥမ္မာဝင်း၏သေးပေါက်ရာ စောက်ပတ်ထဲမှထွက်လာသော
စောက်ရည်ပြစ်ပြစ်များကို ဖြည်းဖြည်းချင်း အမိန့်အတိုင်း ခဲခဲယဉ်းယဉ်းမြိုချလိုက်ရပါတော့တယ်

ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကားစောက်ပတ်ယက်ခံပြီးနောက်မောင်မောင်ကို အမိန့်ပေးလိုက်ပါတယ်။
ကဲ.နားမနေနဲ့…နင့်လျှာနဲ့ငါ့ဖင်ဝကိုပြောင်းယက်စမ်း….။
ဖင်ဆိုသဖြင့် မောင်မောင်ထိတ်လန့်သွားသည် ချီးပါသောဖင်ပေါက်ကို ယက်ပေးရမည်ဆိုတော့လည်း။
စိတ်ကူးဖြင့်သာယက်ကြည့်ခဲ့ရသော်လည်း ယခုကဲ့သို့ရက်ရက်စက်စက်ခိုင်းလိုက်မည်မထင်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကမောင်မောင်ခါင်းကို ခေါက်ထည့်လိုက်သည်။
အရှိန်ပါသဖြင့်တော်တော်နာသွားသည်။
ဟဲ့ကျွန်စုတ်ပြောတာမကြားဘူးလား.ငါ့ဖင်ပေါက်ကိုယက်ဆိုတာ..အသားနာချင်ပြိထင်တယ်..ဟင်းဟင်း
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကား ယောကျင်္ားတစ်ယောက်ကို သူမချီးပါရာ ဖင်ဝကိုပါးစပ်ဖြင့်ယက်စုပ်ပေးရသည့်
ကျွန်ဘဝရောက် အောင်ခိုင်းစေရသဖြင့် အကြီးအကျယ်ကိုကျေနပ်မိသည်။
ယောကျင်္ားဖြစ်သူဦးချစ်ခိုင်ကိုမကျေနပ်သမျှသူ့တူကိုသူမကျွန်လုပ်ပြီး သူမပေါင်ကြားမှ အညစ်အကြေးစွန့်ထုတ်ရာ
အပေါက်ကို ယက်စုပ်ခိုင်းခွင့်ရနေပြီလေ။
စိတ်မရှည်တော့သဖြင့် မောင်မောင်ကိုသူမထမိန်အောက်မှဆွဲထုပ်လိုက်ပြီး ဘယ်လက်ဖြင့်ဆံပင်များကိုဆွဲဆုပ်ကာ
ညာလက်ဖြင့် မောင်မောင့်ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်ရိုက်ပစ်သည်။
ထို့နောက်တွင်တော့မောင်မောင်အားကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲစေလိုက်ပါသည်။
မောင်မောင်မျက်နှာပေါ်ခွရက်ပြီးသူမထမိန်ကိုကွင်းလုံးချျွတ်ချကာသူမတင်ပါးကြီးများဖြင့် မောင်မောင်မျက်နှာပေါ်ဖိထိုင်လိုက်ရာ
မောင်မောင်မှာအသက်ရှူရယ်မနဲကိုကြိုးစားနေရပါသည်။
ကဲ..နင့်လျာနဲ့ငါ့ဖင်ပေါက်ကိုကစားပေး
ဒီတခါမှာတော့ အေးမအတွက်အတော်ပင်မလွယ်ကူခဲ့ပါ။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်း၏ဖင်ပေါက်ဝကို သေချာယက်ပေးလိုက်ရပါသည်။
မစင်နံ့များရနေသည်မို့ တချက်တချက်ပြန်ပြန်ပျို့လာတတ်ပါသည်။
သေချာဖင်ဝကိုလက်နဲ့ဖြဲပြီး ဖင်ပေါက်အခေါင်းအထိလျာထိုးထည့် …
နင်ငါ့ချီးအရသာကို သေသေချာချာခံထား…
နောက်ဆိုမင်းစောက်သုံးမကျရင် မင်းကို ငါ့ချီးပဲကျွေးမှာ..လို့ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့စကားကြောင့်
သူမရဲ့ဖင်ကို သူလျာနဲ့ကောင်းကောင်းကလိုင်းပေးရပါတယ်။
ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့ ချီးအရသာကို သူလိမ့်နေအောင်စိမ့်နေအောင်ခံစားလိုက်ရပါတယ်။
ဟင်း..အင်း…အင်း။
သူမဖင်ပေါက်ကို ယက်ပေးတာကို ဖီးလ်တက်နေသော ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းအသံများကအခန်းထဲမှာဆူညံနေပါတယ်။
သူမအနေဖြင့် သူမဖင်ပေါက်ကို ယက်ခံရသောကြောင့်လောကစည်းစိမ်ခံစားနေသောလည်း
ဖင်ဖြင့်ဖိထိုင်ခြင်းခံရပြီး သူမချီးထွက်သော ဖင်ပေါက်အရသာကို မောင်မောင်ကား လျာဖြင့်ခံစားရပြီး
လောကငရဲကျနေပါသည်။
ဖင်ကိုနာရီဝက်ခန့်အယက်ခံလို့ဇိမ်ခံပြိးတဲ့အခါ.ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကားမျက်နှာပေါ်မှာခွထိုင်ရာမှာ
ထလိုက်ပြီး ကဲငါ့နောက်လိုက်ခဲ့စမ်းဆိုပြီး သူ့လည်ပင်းကလည်ပတ်သံကြိုးကိုဆွဲပြီး
အိမ်သာဖက်ထွက်သွားတာကြောင့် မောင်မောင်လည်းလေးဖက်ထောက်အနေအထားဖြင့် ကပျာကယာကြိုးဆွဲခေါ်ရာနောက်
လိုက်သွားရပါတယ်။
အိမ်သာထဲရောက်တဲ့အခါမှာတော့ ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းက မောင်မောင်ကို သူမရဲ့ကားထားတဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှာဒူးထောက်ပြီး
မျက်နှာကိုမော့ထားစေပါတယ်။
မောင်မောင့်ပါးစပ်နဲ့သူမစောက်ဖုတ်ကိုငုံခိုင်းပါတယ်။
ကဲ..ကျွန်စုတ်..မင်းဘဝမှာရေမရှိဘူးနော်..ငါ့ဖင်ဆေးရေရယ်သေးရယ်ပဲရှိတယ်။
အဲ့တော့မင်းအတွက်ရေကငါ့အဖုတ်ကထွက်တဲ့သေးပဲဆိုပြီး
မောင်မောင်ပါးစပ်ထဲကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲကသေးတွေကို ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
မောင်မောင်အနေနဲ့ ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းရဲ့ဖင်စောက်ပတ်တွေယက်ပေးရတဲ့ဘဝအဖြစ်ကနေ
သေးအိုးအဖြစ်ပါအသုံးချခြင်းခံလိုက်ရပါတယ်။
ဟင်း..ဟင်း.ဒါအစပဲရှိသေးတယ်…။
နောက်ဆိုနင့်ပါးစပ်ကို ငါ့အိမ်သာအိုးအဖြစ်ပါသုံးမှာ…စောသေးလို့..လို့ပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့်
သူလန့်သွားတယ်။ဒါပေမဲ့အခုအချိန်မှာ ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းချီးကျွေးလဲ မငြင်းပဲစားရမဲ့သူ့ဘဝဖြစ်နေပြီလေ။
ဒါပေမဲ့ သခင်မသေးပေါက်ချိန်မှ သူသောက်ခွင့်ရမှာမို့ တစ်စက်မှမလွတ်အောင်သောက်သုံးလိုက်ပါတယ်။

တစ်ပတ်ခန့်ကြာသော အခါ ဒေါ်ဥမ္မာဝင်းကား ဧည့်ခန်းထဲတွင် ထိုင်ပြီး
သူမရှေ့ဆိုဖာခုံတွင် သူမသူငယ်ချင်းနီလာအောင်၏ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို လျှာဖြင့်ယက်ပေးနေရသော
မောင်မောင်၏လက်ကိုလက်ပြန်ကြိုးတုပ်ထားသောကြိုးစတစ်ဖက်ကိုကိုင်ထားသည်။
ဒေါ်နီလာအောင်ကား မောင်မောင်၏ လျှာအရသာကို စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ဝ တစ်လှည့်စီခံစားနေသည်…
အင်း..အင်း.အားအား..ရှီး..ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်..
ဖင်ကြီးတဆတ်ဆတ်တုန်နေသော နီလာအောင်ကားမောင်မောင်ခေါင်းကို သူမအဖုတ်နှင့်အတင်းဆွဲကပ်နေသည်။
နောက်ဆုံးနီလာအောင်ကား မောင်မောင်ပါးစပ်ထဲသို့ သူမ၏စောက်ရေဖြူဖြူပြစ်ပြစ်များကို
ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ပန်းထုတ်နေတာကိုဥမ္မာဝင်း မြင်လိုက်ရလေတော့သည်….

ပြီးပါပြီ