အမလေး ကိုကြီးရဲ့

အမလေး ကိုကြီးရဲ့

⚠️⚠️⚠️ မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ⚠️⚠️⚠️

အပြာရောင်ည၏ စိန်ခေါ်သံ
ရေးသားသူ – မြသာ (တိတ်တခိုးတွင် ရေးခဲ့သည်)

အပြာရောင်ည၏ စိန်ခေါ်သံ (၁)

“သား ထစမ်း ကိုစော သား ထတော့လေ တီဂျူးကို သွားကြိုပေးရမယ်လေ”

မထမချင်း အော်သံရပ်မှာ မဟုတ်တာကြောင့် စောမွန် ပြန်ထူးကာ ထလိုက်သည်။ လူးလဲထလိုက်ပြီး မျက်နှာသစ် ကိုယ်လက်သုတ်သင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အဝတ်စားလဲကာ ဆင်းလာခဲ့သည်။

 

“သား ပြန်လာမှစားတော့ အရင်သွားကြိုလိုက်တော့”

“မေမေကလည်း သားအရင်သွားမှာပါ သွားပြီ”

ဟု ပြောကာ တီဂျူးအားကြိုရန် လေဆိပ်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ မြစ်ကြီးနားလေဆိပ်သည် တိတ်ဆိတ် အေးချမ်းစွာ ရှိနေသည်။ မကြာမီ လေယာဉ်ဆိုက်လာသည်။ လာကြိုသူ ဆယ်ဦး ဆယ့်ငါးဦးသာရှိသည်။ စင်္ကြန်မှ ထွက်လာသော တီဂျူးကို လက်လှမ်းပြလိုက်သည်။

တီဂျူးက အပြုံးလေးနှင့် ကျော့ကျော့လေး လျှောက်လာသည်။ ဘောလီဘောလက်ရွေးစင်မို့ အရပ်ရှည်ကာ ကိုယ်ခန္ဓာတောင့်တင်းကြံ့ခိုင်သည်။ တောင်ပေါ်သူမို့ အသားအရေက ကြေးအိုရောင်လို ဝါဝင်းနေသည်။ နှာတံလေးက ဖြောင့်စင်းနေကာ နှုတ်ခမ်း မထူမပါးလေးက မျက်နှာပေါ်မှာ လိုက်ဖက်ပေါ်လွင်စွာဖြင့် တီဂျူးအတွက် မွေးရာပါရရှိထားသော အလှလက်ဆောင်ဟု ဆိုရပေမည်။ ဒူးဝါးမျိုးနွယ်တွေမို့ စကားလေယူလေသိမ်းက ဝဲသည်။ စကားပြောပုံဆိုပုံကလည်း တမျိုးဆွဲဆောင်မှုရှိနေသည်။

“ကိုစော အဆင်ပြေရဲ့လား”

“ပြေပါတယ် တီဂျူးရဲ့ ဖုန်းဆားဗစ်ဆိုင် ဖွင့်ထားတယ်လေ”

“အေးပါ အရင်လို ပင်ပန်းတဲ့ အလုပ်တွေ မဟုတ်ရင် ပြီးတာပါပဲ”

“တီဂျူးသားဖို့ ဘာပါလဲ”

“မင်းဖို့ အင်္ကျီဝယ်လာတယ်”

“ဟာ ကောင်းတာပေါ့”

“ဒါဆို တီဂျူးဖုန်းလေး ပြင်ပေးဦး အိုင်ဖုန်းတန်းပလပ်စ် မဝယ်ခင်တုန်းက ကိုင်တဲ့ အမ်အိုင်လေးပါ ဖန်းဝဲလ်ပြန်ရေးရမှာတဲ့ သားရေ ကြည့်ပေးဦး”

“ရတယ်တီဂျူး ပေးထားလိုက်ပါ သားဆိုင်ရောက်ရင် ကြည့်လိုက်ပါ့မယ်”

နာမည်အပြည့်အစုံ ဂျူးလိယက်သင်းရန်ဇောင် ဟုခေါ်သော တီဂျူးက သူ့အဖေ၏ ညီမဖြစ်ကာ ကိုစော ဟုခေါ်သော သူ့နာမည်က စောမွန်သင်းရန်ဇောင် ဖြစ်သည်။ ငယ်စဉ်ကတည်းက အမေက ကိုစောဟု ချစ်စနိုးခေါ်ရာမှ အားလုံးက ခေါ်ရလွယ်သော ကိုစော ဟုသာ ခေါ်ကြလေတော့သည်။

တီဂျူးနှင့်သူက အသက်ချင်းသိပ်မကွာ။ အဘိုး၏ လူအိုနောက်ကျသမီးဖြစ်ကာ မွေးချင်းတွေထဲမှာ အထွေးဆုံး ဖြစ်သည်။ ဒူးဝါးမျိုးနွယ်များမို့ ပစ္စည်းဥစ္စာ ကြွယ်ဝချမ်းသာသည်။ သို့သော် အလုပ်သည် ဂုဏ်ဟု ခံယူချက် ရှိကြသည်မို့ အလုပ်လုပ်ကြသည်။

စောမွန်က အတန်းပညာရေး ဝါသနာမပါ။ အပြင်လောက အလုပ်ကိုသာ လုပ်ရန် စိတ်အားထက်သန်သည့်အလျောက် ဆယ်တန်းဖြေပြီးသည်နှင့် ကျောင်းဆက်မတက်တော့ပဲ အပြင်အလုပ်သာ တောက်လျှောက်လုပ်တော့သည်။ ကားမောင်းသင်ကာ ကားလိုက်သည်။ သစ်ကားမောင်းသည်။ ဝပ်ရှော့လည်း သင်လိုက်သေးသည်။ သို့သော် ဆီဂျီးနှင့် နပန်းလုံးရသည်ကို မကြိုက်သောကြောင့် ရေရှည်မလုပ်။

ပြောင်းလဲချိန်တန်လို့ ခေတ်၏ ပြောင်းလဲမှုနှင့်အတူ ဖုန်းယဉ်ကျေးမှု ခေတ်စားလာတော့ ဖုန်းပြင်တာနှင့် နည်းပညာကို စိတ်ဝင်စားလာသည်။ သင်တန်းတွေတက် စာတွေဖတ်ဖြင့် လေ့လာကာ ဖုန်းဆားဗစ်စင်အဖြစ် သုံးနှစ်လောက်လုပ်ကာ မွေးရပ်မြေတွင် ဖုန်းဆိုင်ဖွင့်လေသည်။ တီဂျူးက သူနှင့် အသက် ငါးနှစ်သာကွာသည်။ အခု ရန်ကုန်မှာ စီးပွားစီမံမဟာတန်း တက်နေသည်။ အခု ကျောင်းစာမေးပွဲပြီးလို့ အိမ်ပြန်လာခြင်းဖြစ်လေသည်။

အပြာရောင်ည၏ စိန်ခေါ်သံ (၂)

အိမ်ပြန်ရောက်လို့ နံနက်စာ စားသောက်ပြီး စောမွန်ဆိုင်ဖွင့်ရန် ထွက်လာခဲ့သည်။ ဆိုင်ရောက်လို့ ပြင်ဆင်၍ ဖွင့်ပြီးသောအခါ တီဂျူးဖုန်းကို စဖွင့်ကြည့်သည်။ ပါဝါဖွင့်ကြည့်ရာ လုံးဝမပွင့်။ ဘက်ထရီဖြုတ်ကြည့်တော့မှ တွေ့တော့သည်။ ဘက်ထရီပင်ငုတ်ကြားမှာ စက္ကူစတစ်စ ကပ်နေသည်။ တီဂျူးပြသည့်ဆိုင်က အပေါ်ယံကြည့်ကာ ပြောလိုက်ပုံရသည်။ ဘက်ထရီပြန်တပ်ပြီး ဖွင့်တော့ ပါဝါတက်လာကာ အားလုံးအဆင်ချောနေသည်။

ဟိုဒီကြည့်ရင်း အော်ဒီယိုမန်နေဂျာဟူသော ဆော့ဖ်ဝဲလ်ကို တွေ့လိုက်ရချိန်မှာတော့ စောမွန် ပြုံးမိလေသည်။ နည်းပညာ တိုးတက်လာမှုနှင့်အတူ လိင်စိတ်ပွင့်လင်းမှုများကလည်း အဆင့်မြင့်လာသည်။ ခေတ်၏ တိုးတက် ဆုတ်ယုတ်သော လှိုင်းဂယက်များက လူတိုင်းလိုလိုကို အနည်းနှင့်အများ ရိုက်ခတ်စေပါလားဟူသော အတွေးပေါက်မိသည်။ တီဂျူးကို ဒါတွေတော့ ဝါသနာမပါလောက်ဟု ထင်ထားရာ တက်တက်စင်အောင် လွဲနေသည်။ လွဲရုံသာမက အမှားကြီးမှားကြောင်းကို နောင်မှသိခဲ့ရလေသည်။

အဲ့ဒီဆော့ဖ်ဝဲလ်က ရုပ်ပုံတွေ ဗီဒီယိုတွေ ကိုယ့်ရဲ့ လူမသိစေချင်သော ဖိုင်များကို ဖွက်ထားသော ဆော့ဖ်ဝဲလ်ဖြစ်သည်။ တော်ရုံ ဖုန်းနားလည်သော သူကြည့်ပါကလည်း အသံအတိုးအလျော့လုပ်သည့် ဆော့ဖ်ဝဲလ်ပုံစံသာ။ တကယ်တော့ ပါ့စဝပ်ဖြင့် ဖွင့်ရသည့် ဆော့ဖ်ဝဲလ်ပင်။ သူ့အတွက်က ငှက်ပျောသီးအခွံနွှာစားတာကမှ ခက်ပေဦးမည်။

ဖုန်းကို ကွန်ပျူ တာနှင့် ချိတ်ကာ ဖိုင်တွေဖွင့်ကြည့်တော့ ဖွက်ထားသမျှ ဖိုတိုတွေ မူဗီတွေ တွေ့ရပါတော့သည်။ တီဂျူးရဲ့ အောကားတွေထဲ သူကြိုက်တာလေးများ ပါမလားဟု တစ်ခုချင်း ဖွင့်ကြည့်ရာ ဖိုင်တစ်ခုထဲ အရောက်တွင် စောမွန် မျက်လုံးပြူးသွားလေသည်။

ဖိုင်ထဲတွင် မူဗီ လေးငါးခုလောက်ရှိသည်။ ဖွင့်ကြည့်တော့ တီဂျူးနှင့် လူတစ်ယောက် လိုးနေသော မူဗီဖြစ်ကာ တီဂျူးတစ်ယောက် အပြတ်ဟော့နေတာကို တွေ့ရသည်။ နောက်ဖိုင်တစ်ခုက တီဂျူးနှင့် သူ့သူငယ်ချင်းမိန်းကလေး သုံးယောက်တို့ လင်ကွင်းတီးနေသော မူဗီ၊ ထိုအထဲတွင်လည်း တီဂျူးက အကဲဆုံး။ ရိုက်ထားတာကလည်း HD ကင်မရာဖြစ်ကာ ကြည်ရှင်းနေသည်။ မူဗီများက တီဂျူးနှင့် သူ့သူငယ်ချင်းများ ညှပ်နေ ကဲနေသော မူဗီများဖြစ်ကာ ယောက်ျားများနှင့်ရော မိန်းမချင်းပါ ကဲနေတာဖြစ်သည်။

မူဗီတွေကြည့်ရင်း စောမွန် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ အိမ်သာပြေးကာ ဂွင်းထုပစ်ရသည်။ ထို့အပြင် တီဂျူးကို အမြင်တမျိုးပြောင်းလာသည်။ တီဂျူး၏ အလှအပများအပေါ် စိတ်ဝင်စားလာသည်။ တီဂျူးသည် သူကြိုက်သော မိန်းမမျိုး။ ထန်သည်။ ဟော့သည်။ ခံရဲသလို လုပ်ရဲသည်။ နားလည်မှုရှိသည်။ အဲ့ဒါကို အထူးသဘောကျနေသည်။ သူလိုချင်တာက နားလည်မှုရှိရှိ ကဲလို့ရနိုင်မဲ့ ဘက်ညီသော ပါတနာမျိုးဖြစ်သည်။ တီဂျူးက အထက်ပါအရည်အချင်းအားလုံးနှင့် ပြည့်စုံနေသည်။ ခက်တာက သူ့အဒေါ်အရင်း ဖြစ်နေခြင်း ဖြစ်လေသည်။ စောမွန် ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ ဟုစဉ်းစားရင်း ၎င်းမူဗီများကို ကွန်ပျူတာထဲ ကူးထည့်နေတော့သည်။

အပြာရောင်ည၏ စိန်ခေါ်သံ (၃)

ဂျူးလိယက် တစ်ယောက် မအိပ်ခင် လိုင်းသုံးနေသည်။ ဒီနေ့ တော်တော်ပျော်သည်။ သူ၏ ဒေတာတွေ ပျက်ပြီဟု ထင်ထားသော အမ်အိုင်ဖုန်းလေး ဘာမှမဖြစ်ပဲ ပြန်ရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဒီဖုန်းလေးထဲမှာ အမှတ်တရပုံတွေ အများကြီးရှိသည်။ ဖုန်းကတန်ဖိုးမရှိ ထိုပုံတွေက ပြန်လုပ်ယူလို့မရသော အရာတွေဖြစ်သည်။

လိုင်းသုံးနေရင် မက်ဆင်ဂျာဆီမှ စာတိုတစ်ခုဝင်လာသည်။ ဇီးရိုးဆိုသော အကောင့်ဖြစ်သည်။ ဘာမှန်းတော့မသိ ဒါပေမယ့် မိတ်ဆွေတိုးပွားလည်း ကောင်းခြင်းတမျိုးမို့ စာပြန်ကာ အလိုက်သင့်ပြောရန် ဆုံးဖြတ်ကာ စာပို့လိုက်သည်။

Zero : Hi
Jue : Hi
Zero : မ မြစ်ကြီးနားကမလား
Jue : အင်း
Zero : မကို ပြောစရာရှိလို့
Jue : ဘာပြောမလို့လဲ
Zero : မကို ကျနော်ချစ်တယ်
Jue : မင်းက ဘလိုင်းကြီးပါလား အခုတွေ့ အခုချစ်တယ်ပြော ဘာကြီးလဲ
Zero : ကျနော့်ကိုပြန်ချစ်ရမယ်
Jue : ဆုတောင်းလေ ဆုတောင်း သုတ်ကြောင်
Zero : သုတ်ကြောင်မဟုတ်ဘူး မ။ စိတ်ပါသည်ဖြစ်စေ စိတ်မပါသည်ဖြစ်စေ ကျနော်ပြောတဲ့အတိုင်း
လုပ်ရမယ်
Jue : အောင်မာရာရာစစ သုတ်ကြောင် သူတောင်းစားကများ ကလေကဝ
Zero : အဲ့ဒါဆိုလည်း ဟော့ဒီ မူဗီကို အောဂရုတွေမှာ လင်းပေးလိုက်မယ်။ ယူကျူ့နဲ့ ပိုးဟပ်မှာ တင်လိုက်မယ်။

ဟုပြောကာ Zreo ပို့လိုက်သော မူဗီကိုတွေ့သောအခါ သူမ ဘုရားတသွားသည်။ ထူပူသွားလေသည်။ သူမရန်ကုန်မှာ ကျောင်းတက်တုန်း ပျော်ပါးထားသော မူဗီဖြစ်သည်။ Zero က ဆက်၍ ပြောနေသည်။

“အခု Video Call ခေါ်မယ်။ မရဲ့ တုံးလုံးပုံမြင်ချင်တယ်။ စောက်စိကို လက်နဲ့ကလိပြ စောင်းတိုက်ပြ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နဲ့ထိုးပြီး အာသာဖြေပြ ကြည့်ချင်တယ်”

“မင်းဘယ်သူလဲ ပြောစမ် မင်းဘယ်သူလဲ”

“ဘယ်သူလဲဆိုတာထက် ခိုင်းတာ လုပ်မလား မလုပ်ဘူးလား မင်းသဘာထားကို မေးနေတာ မဟုတ်ဘူး။ ငါလုပ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်းလုပ် နောက်ကို စကားပြန်မမေးနဲ့ ကားလင်းပစ်မယ်”

Zero ၏ ခပ်မာမာ ဦးချိုးသော စကားအောက်ဝယ် ဂျူးလိယက် ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ပါ။ V Call ခေါ်ကာ အဝတ်အစား ချွတ်ပြလိုက်သည်။ တစ်ဖက်က ကင်မရာ ပိတ်ထားပုံရသည်။ ဘာမှမမြင်ရ။ အသံတော့ ကြားရသည်။ အသံဖျက်ပြောသောကြောင့် ဘယ်သူ့အသံမှန်းမသိ။

“အိုး လှလိုက်တဲ့ မ။ မကိုတွေ့ပြီး ကျနော့်လီး တောင်နေပြီ ကြည့်မလား”

ကာမဆန္ဒပြင်းပြသော ဂျူးလိယက်အဖို့ အစကသာ ထူပူနေသော်လည်း ယခု လီးဟူသော အသံကြားသည်နှင့် သူမသာ အပြုစုကောင်းကောင်းဖြင့် ချစ်ပွဲဝင်ပါက သူမကို စွဲနေပြီဆိုပါက မာန်တက်နေသော Zero ကို ဆင်ကို ထူးခတ်သလို မြင်းကို ဇက်ခွံ့သလို နွားကို နဖားထိုးသလို လိုရာသုံးနိုင်မည် ဟု တွေးမိသည့်အတိုင်း

“ကြည့်မယ် တို့စောက်ပတ်ထဲ တစ်ချိန်ချိန်မှာ ဝင်လာမယ့် လီး ဘယ်လိုလဲဆိုတာ သိချင်တယ်”

“အိုး ဟား မရာ”

သူမအပြောကို တစ်ဖက်က ရှော့ရသွားပုံရသည်။ ခဏကြာတော့ ကင်မရာပွင့်လာကာ မျက်နှာ အဝတ်စီးထားသော ကိုယ်လုံးတီးယောက်ျား တစ်ယောက်ကို တွေ့ရတော့သည်။ လီးကတော့ သူ့သက်တမ်း တွေ့ဖူးသမျှထဲမှာ အကြီးတန်းစာရင်းဝင်သည်။ အရှည် ၈ လက်မရှိကာ တော်တော်တုတ်သည်။ အဖျားကကော့နေကာ ဒစ်ကြီးက လုံးဝထွက်နေသည်။ လီးတန်ကြီးပေါ်တွင်လည်း ဂေါ်လီလိုမျိုး အသားဖုဖု ကြီး ၂ ခုက အမြှောင်းလိုက်ထနေသည်။ နီရဲပြဲလန်နေသော လီးကြီးကိုတွေ့ကာ ဂျူးလိယက် စောက်ပတ်ယားကာ ယွစိယွစိဖြင့် စောက်ရေများ စိမ့်လာသည်။

Zeroက သူ့ကိုကြည့်ကာ တစ်ချက်ခြင်း ဂွင်းထုပြတော့သည်။ သူကလည်းအားကျမခံ စောက်ပတ်ကို ဖြဲပြကာ စောက်စိကို ပြန်ကလိပြလေသည်။ နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန် ကလိပြရင်း ပက်ပက်စက်စက် ညစ်ညစ်ညမ်းညမ်း ယုတ်ယုတ်မာမာ ပြောကြလေသည်။ ပြောရင်းထုရင်း ပြောရင်း ပွတ်ရင်းဖြင့် တကိုယ်လုံး ရှိန်တိန်းဖိန်းတိန်းဖြင့် ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြစ်ကာ ကာမလမ်းဆုံးဆီသို့ တက်လှမ်းကြကာ ဂျူးလိယက်စောက်ပတ်မှ စောက်ရေဖြူဖြူ ပျစ်ပျစ်များ ထွက်လာသလို Zero လီးကြီးမှ လရေဖြူဖြူများ အန်ကျလာသည်။

တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် စိတ်ချင်းဆက်သည်ဟု ခံစားမိရင်း ဂျူးလိယက်မှာ Zero ကို သဘောကျမိတော့သည်။ ထို့အပြင် သူ့ခေါင်းထဲတွင် ဖျတ်ခနဲ့ အတွေးဝင်လာသည်က Zero သည် ကိုစောဖြစ်နေမလားဆိုသည့် အချက်ပင်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်

“ဒို့မှာ sex ဝတ်စုံရှိတယ် ဝတ်ပြရမလား ကြည့်ချင်လား”

“ကြည့်ချင်တယ် မ ဝတ်ပြပါ”

“အဲ့ဒါဆို Call မချနဲ့နော် သွားထုတ်ခဲ့မယ်”

“အိုကေ စောင့်နေမယ်”

ဖုန်းကိုအသာချ၍ ထမိန်ကို ရင်လျားဝတ်ကာ အခန်းတံခါးဖွင့်၍ ကိုစောအခန်းဆီသို့ အသာထွက်လာခဲ့သည်။ နယ်တွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း တစ်အိမ်လုံးကတော့ အိပ်ကြပြီ။ ကိုစောအခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်တော့ အသာပွင့်သွားသည်။ အခန်းထဲကြည့်လိုက်တော့ Zero လို မျက်နှာမှာ အဝတ်စီးကာ ကိုယ်တုံးလုံးလှဲနေသော ကိုစောကို တွေ့ရလေတော့သည်။

အပြာရောင်ည၏ စိန်ခေါ်သံ (၄)

ဂျူးလိယက် အခန်းတံခါးဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်သည်။ ကိုစောတစ်ယောက် မော့ကြည့်ရာ သူမကိုတွေ့တော့ လန့်သွားကာ အယောင်ယောင်အမှားမှားတွေ ဖြစ်ကုန်သည်။

“မောင်လေး Zero လိုင်းပေါ်က ဘေကုန်တယ်။ မမ အခန်းထဲလာခဲ့။ သာယာအေးချမ်းတဲ့ အပြာရောင်ညလေးမှာ ပူလောင်တဲ့ သွေးသားရမ္မက် ပေါက်ဖွားလာမယ့် အချစ်သံစဉ်တွေ နှစ်ယောက်ပေါင်း ဖန်တီးရအောင်နော်”

ဟု လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့ပြောကာ သမင်မလေးလို အပြေးကလေး လှည့်ပြန်လာခဲ့လေသည်။ စောမွန်မှာ ထိတ်လန့်သွားသော်လည်း နောက်မှ သတိဝင်ကာ တီဂျူးအခန်းသို့ လှမ်းလာခဲ့သည်။

တီဂျူး၏ မူဗီများကို ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်း တီဂျူးကို လက်လွှတ်မခံချင်တော့။ တီဂျူးဖေ့ဘုတ်ဖွင့်ကြည့်တော့ Fake Acc ကို လော့အင်ဝင်ထားတာတွေ့သဖြင့် သူ၏ Acc Zeroကို လှမ်းအပ်ကာ လက်ခံထားလိုက်သည်။ ဆိုင်ပိတ်ပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ တီဂျူးအား အကြောင်းစုံပြောပြရင်း ဖုန်းပေးလိုက်သည်။ တီဂျူးက

“ငါ့တူလေး အားကိုးရပါပေတယ်”

ဟု ချီကျူးရင်း ကျေနပ်နေသည်။ ညရောက်တော့မှ တီဂျူးလိုင်းတက်ချိန်ကို စောင့်ကာ အကြပ်ကိုင်ခြိမ်းခြောက်ရင်း အပြင်ကိုခေါ်ကာ လိုးဖို့ စိတ်ကူးထားခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် အကင်းပါးလှသော တီဂျူးက သူမှန်းသိသွားခဲ့လေပြီ။ တီဂျူးပြောသွားသော အပြောအဆိုများကို ကြည့်တော့ ထင်သလောက် အခြေအနေမဆိုးဟု မှတ်ထင်မိသည်။

တီဂျူးအခန်းတံခါး ဖွင့်ဝင်လိုက်သောအခါ စောမွန်ဝမ်းသာလုံးဆို့သွားတော့သည်။ တီဂျူးက ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန် ပေါင်ကားအိပ်ကာ မျက်နှာကို ခေါင်းအုံးဖြင့် အုပ်ကာ ကွယ်ထားလေသည်။ စောမွန် ပုဆိုးချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်ကာ တီဂျူးပေါင်ကြားသို့ မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။ မြင်သာမြင်ခဲ့ရသော စောက်ပတ်ကြီးအား အားရပါးရ ယက်ပေးတော့သည်။ စောမွန် တစ်သက်မှာ ပထမဆုံးမြင်ဖူးသော စောက်ပတ်ဖြစ်သလို နှာခေါင်းဝမှာ သင်းနေသော ညီစို့စို့အနံ့လေးကိုလည်း အထူးကြိုက်မိရကာ ရေခဲမုန့်ယက်သလို အားရပါးရယက်လေသည်။

သူက အားကြိုးမာန်တက် တက်ကြွစွာ ယက်နေသော်လည်း တီဂျူးက တုတ်တုတ်မျှမလှုပ်။ ပေါင်တံများ တုန်ခါနေရုံမှအပ အသေကောင်အတိုင်းသာရှိသည်။ တီဂျူး အသံထွက်လာအောင် တိုက်စစ်ဖွင့်တော့သည်။ လက်ညိုး လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကာ စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်၍ စောက်စိကို စုပ်ပေးလေသည်။

“အ အ ကောင်းလှချေလား ကိုစောရယ် အ အ”

စောက်ခေါင်းထဲ ကလိပြီး စောက်စိအစုပ်ခံရတော့ ဂျူးလိယက် တင်းမခံနိုင်တော့ စိတ်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့သည်။ ကျေနပ်စွာငြီးငြူရင်း ကိုစောခေါင်းကိုကိုင်ကာ ခါးပါကော့ပေးနေမိသည်။

ဂျူးလိယက်သည် တဏာှရာဂကို ကြိုက်လွန်းသော မိန်းမတစ်ယောက်။ အဖော်ကောင်းပြီဆို Cuckcake အဖြစ်ပါ ကူညီပေးတတ်သည်။ ဟိုကောင်မ မိချိုလို့ခေါ်သော သူမသူငယ်ချင်း ချိုလွင်မွှေးက သူ့ဘဲဇာတ်သွင်းလို့ Cuckquean Feel ဝင်နေသည်။ Cuckold တွေမှာ Bull တွေ ရိုက်သတ်လို့ မကုန်အောင် ပေါများပေမယ့် Cuckquean တွေ အဖို့ကတော့ Cuckcake ရှားပါးလှတာမို့ သူကပဲ စေတနာဗရပွဖြင့် Cuckcake လုပ်ကာ ကူညီပေးခဲ့ဖူးသည်။ မိချိုဘဲ Quean Bull ကောင်ကတော့ ဖိုးကျိုင်းတုတ်ပေါ့။ မျက်နှာကြီးကို ဖြီးလို့။ ဒီလိုတွေ မြင်လို့ပဲ Cuckquean ဇာတ်သွင်းခဲ့တာပဲနေမှာ။ ဂျူးလိယက်ဆိုတာ အဲ့လို ကဲခဲ့သော မိန်းမ။

(Cuckquean, Cuckcake, Quean Bull များ အကြောင်း စိတ်ရှည်လက်ရှည် ရှင်းလင်း သင်ကြားပေးပါသော ကျေးဇူးရှင်ဆရာ ဆရာထူးခြားအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါကြောင်း ရိုသေလေးစားစွာ ဂါရဝပြုအပ်ပါသည်။)

အခု ကိုစောက သူ့ကိုခိုက်အောင် ထပ်ပြီး အဆန်းထွင်လာသည်။ လက်ညိုးကို စောက်ခေါင်းထဲထည့်ကာ လက်ခလယ်က ဖင်ပေါက်ထဲထည့်ပြီး စောက်ခေါင်းရော ဖင်ပေါက်ပါ တပြိုင်ထဲညှောင့်ပေး၍ စောက်စိကို စုပ်ရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က သူမနို့သီးခေါင်းလေးကို ချေပေးနေတော့သည်။ ဖင်ခေါင်း၊ စောက်ခေါင်း၊ စောက်စိနှင့် နို့သီးတစ်လုံးတို့ကို တပြိုင်ထဲ ကလိခံရသောအခါ ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် ဖျတ်ဖျတ်လူးနေသည်။ ခဏကြာသောအခါ

“သား တီဂျူးမရတော့ဘူးကွာ ဟင့် သား လိုးပေးတော့ ဟင့် လာပါ လိုးပေးတော့နော် ဟင့်”

လိုးလို့ အကောင်းဆုံးအချိန်ဖြစ်တာကို သဘောပေါက်တာမို့ စောမွန် ထကာ ဒူးထောက်လိုက်သည်။ တီဂျူးက သူ၏ ပေါင်ကြားမှ ငေါက်တောက်ထနေသော အရှည် ၇ လက်မ သုံးမတ်လုံးခန့်ရှိကာ နီနီရဲရဲပြဲပြဲလန်လန် ဒစ်ကြီးပေါ်နေတဲ့ လီးကြီးကိုကြည့်ကာ

“သားရယ် မင်းဟာကြီးက အကြီးကြီး ဖြစ်ပါ့မလားကွယ်”

“ဟင်း တီဂျူးကလည်း အပြင်မှာကျ ကဲချင်တိုင်းကဲပြီး ကိုယ့်တူဟာမှ ကြောက်နေရသလား”

“ကဲခဲ့သမျှဟာတွေထဲမှာ မင်းဟာကြီးက အကြီးဆုံးပဲ ကလေးရဲ့”

“မတော်လို့ ပြန်လွှတ်ရတယ်ဆိုတာ သမိုင်းမှာမရှိပါဘူးဗျာ။ ကဲ ပြောနေတာ အချိန်ကုန်တယ် သားတို့လိုးကြရအောင်နော်”

ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် စောမွန်က သူ့လီးကြီးကို ဂျူးလိယက် စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့လိုက်သည်။ အထိအတွေ့ကောင်းပုံက ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် တကိုယ်လုံး ဖျင်းခနဲ့ ကြက်သီးများထကာ စောက်ပတ်ထဲမှ တဆစ်ဆစ်ဖြင့် ယားလာသည်။ ကာမစိတ်များ ဟုန်းဟုန်းထလာတော့သည်။

“အို့ ဟင့်”

လျှောခနဲ့ စောက်ပတ်အတွင်းသားများကို ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာသော ကိုစောလီးကြီးကား ပူနွေးနေကာ လိုလားတောင့်တနေမှုများကို အနည်းငယ်သက်သာစေပါသည်။ ကိုစောက ခါးတလှုပ်လှုပ်ဖြင့် အသာညှောင့်ရင်း လီးတဆုံးဝင်စေရန် အာရုံစိုက်ကာ ထည့်နေသည်။ လီးတဆုံးဝင်ပြီးနောက် ကိုစောတစ်ယောက် နွားသိုးကြိုးပြတ် အားအင်အပြည့်သုံးကာ ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။

လီးအဝင်ထိကာ အရသာတွေ့လျသောကြောင့် ဂျူးလိယက်မှာ ကိုစော၏ အလိုးအဆောင့်များထဲတွင် မြောနေလေသည်။ အချက်ရေ ၅ဝ ခန့် ရှိသောအခါ ကိုစောက သူမ၏ နို့နှစ်ဖက်အား ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးများကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း စုပ်နမ်းလာသည်။ ဂျူးလိယက်မှာ ကိုစော၏ အလိုးအဆောင့် အကိုင်အတွယ် အနမ်းအစုပ်များထဲတွင် အပြတ်အရသာတွေ့ ဖီးတက်ကာ ကာမအရသာများကို ဇိမ်နှင့်ခံယူနေတော့သည်။

လိုးနေရင်း သူမကလည်း အောက်ပြန်ပင့်ပေးကာ ကိုစောလီးကို ညှပ်ဆွဲပေးသည်။ ဂျူးလိယက်၏ တုန့်ပြန်မှုကို ခံစားမိသောအခါ စောမွန်တစ်ယောက် တင်းမထားနိုင်တော့ပဲ လီးကြီးထဲမှ တဒုတ်ဒုတ်ဖြင့် သုတ်ရေများ ပန်းထွက်လာတော့သည်။ ပူနွေးသော သုတ်ရေများကြောင့် ဂျူးလိယက်မှာလည်း ပြည့်ပြည့်ဝဝကြီး အချီကြီးပြီးကာ စောက်ရေများ ပွက်ခနဲ့ ပွက်ခနဲ့ အန်ထုတ်မိတော့သည်။

အပြာရောင်ည၏ စိန်ခေါ်သံ (၅)

“ဒီလိုပဲ အမြဲလိုးနေချင်တော့တာပဲ တီဂျူးရယ်”

ကိုစောက သူ့လီးကြီးကိုမနှုတ်သေးပဲ စိမ်ထားရင်း ပြောလိုက်လေသည်။ ဂျူးလိယက်က ခစ်ခနဲ့ တစ်ချက်ရယ်လိုက်ကာ

” ခစ် ခစ် ဘမျိုးဘိုးတူ လူဆိုးလေး အဒေါ်ကို လောဘတက်နေလိုက်တာ”

“ဘမျိုးဘိုးတူဆိုတော့ တီဂျူးက သားအရင် ဘယ်သူနဲ့ ဖြစ်ဖူးလို့လဲ”

“အယ် ကြည့်စမ်း မင်းက သိချင်တယ်ပေါ့လေ”

“သိချင်တာပေါ့ တီဂျူးရဲ့ ပြောပြပါလား တီဂျူးရဲ့ အတွေ့အကြုံတွေကို”

“ဟင်း ဟင်း မင်းအဖေ ကိုလင်းနဲ့ရော လေးချိုနဲ့ပါ ဖြစ်ဖူးတယ်”

စောမွန် မျက်လုံးပြူးသွားတော့သည်။ ကိုလင်းဆိုသည်မှာ တီဂျူးရဲ့အစ်ကို သူ၏အဖေ လင်းသူဖြစ်ကာ လေးချိုဆိုသည်မှာ သူတို့က အဖိုးလေးဟုခေါ်သော လင်းသူနှင့် ဂျူးလိယက်တို့၏ ဦးလေး ဦးတင်အောင်ချို ဖြစ်လေသည်။ စောမွန် ရင်တဒိတ်ဒိတ်ခုန်ကာ သိချင်စိတ်ပြင်းပြလာသည်။ တီဂျူးစောက်ပတ်ထဲမှ သူ့လီးကြီး ဆွဲနှုတ်ကာ ဘေးမှာလှဲအိပ်ရင်း

“နှစ်ယောက်လုံးနဲ့ဖြစ်ပုံ ပြောပြပါ တီဂျူး”

ဂျူးလိယက်မှာ စောက်ပတ်ထဲမှ ဟာခနဲ့ဖြစ်သွားရင်း သူမ၏ စိတ်များကလည်း ယခင် ကျောင်းတက်နေစဉ် ကာလဆီသို့ မြောလွင့်ကာ အတိတ်ကို ပြန်လည် တူးဆွမိတော့သည်။

“အဖြစ်က ဒီလိုကွ ဒီလို”

ဂျူးလိယက် ဆယ်တန်းရောက်သောအခါ အသက်က ၁၈ နှစ် ရှိလေပြီ။ ကျောင်းအပ်တာ နောက်ကျ၍ အတန်းနှင့် အသက်က ကွာနေသည်။ အတန်းထဲမှာ သူက အကြီးဆုံး။ ဆရာမက ဂိုက်သဘောမျိုးဖြင့် သူမနှင့် သူငယ်ချင်းတသိုက်ကို အိမ်ခေါ် ကျူရှင်ပြပေးသည်။ ကျူရှင်ရောက်တော့ စတွေ့တာပါပဲ။

ဆရာမရဲ့မောင် အိုက်စံနဲ့ သူမ ရည်းစားတွေ ဖြစ်ကြသည်။ ဆရာမ မသိအောင် သိုသိုသိပ်သိပ်နေကြသည်။ တစ်လ ၂ ခါလောက် ချိန်းတွေ့ဖြစ်သည်။ ကြားထဲမှာတော့ စာအပေးအယူဖြင့် ဆက်သွယ်ကြသည်။

ထိုအချိန်တွင် လင်းသူက အပြင်အလုပ်လုပ်နေပြီ။ အပေါင်းအသင်းဝင်ဆံ့ကာ ခြံလုပ်ငန်းရှင်စီးပွားရေးသမားပေါက်စ တစ်ယောက် ဖြစ်နေပြီ။ အပေါင်းအသင်းများ၏ မြှောက်ပေးမှုကြောင့် ယမကာယစ်ရွှေရည် မှီဝဲတတ်လာသလို ပန်းပွင့်ကလေးများ၏ ဝတ်ရည်ချိုချိုကိုလည်း စုပ်ယူသောက်သုံးတတ်လာသည်။ မကျမ်း ကြေသလို စားနေကျ ကြောင်ဖားကြီး ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်လာသည်။

တနေ့တွင် သူမ၏ သတင်းက လင်းသူဆီသို့ ပေါက်ကြားသွားတော့သည်။ ဖြစ်ပုံက အိုက်စံသည် လင်းသူ၏ခြံတွင် အလုပ်လုပ်နေခြင်းဖြစ်ကာ အရက်မူးလာသောအခါ နှုတ်မလုံသော အိုက်စံသည် သူနှင့် လင်းသူညီမအကြောင်းကို ထုတ်ဖော်ပြောမိလေသည်။ အလုပ်ရှင်သူဌေးကို မျက်နှာလိုမျက်နှာရ လုပ်လိုသူများကလည်း ပေါလှသည်ဖြစ်ရာ လင်းသူနားသို့ ရောက်ရှိသွားတော့သည်။

လင်းသူမှာ ကြားကြားခြင်း ဒေါသထွက်မိသော်လည်း ညီမဖြစ်သူကို နှမြောလာသည်။ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပေးချင်သော သဝန်တိုစိတ်လည်း တဖွားဖွား ပေါ်လာသည်။ ညီမဖြစ်သူကို ကြည့်လေလေ သဝန်တိုလေလေ ဖြစ်လာသည်။ အထူးသဖြင့် အိုက်စံလိုကောင်မျိုးနဲ့မှ ဖြစ်ရလေခြင်းဆိုသော အတွေးက သူ့အားဖိအားဖြစ်စေသည်။ နောက်ဆုံး သူ့ညီမကို သူသာပိုင်ရမည်ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ကာ အခွင့်ကောင်းကို စောင့်နေသည်။

ဂျူးလိယက် ကံကြမ္မာငင်သည်ပဲလား၊ လင်းသူ ကံကောင်းသည်ပဲလားမသိ။ အိုက်စံပေးထားသောစာများထဲမှ တစ်စောင်ကို လင်းသူ ရရှိသွားလေသည်။ ထိုစာထဲတွင် အိုက်စံက သူ့ကို ချိုချိုပေးစို့သည့်အတွက် အရမ်းချစ်မိရပါကြောင်း၊ နောင်အခါ အမြဲ ချိုစို့ချင်ကြောင်းကို ရေးသားထားခြင်းက ဂျူးလိယက်အတွက် ကောင်းသော အခြေအနေ မဟုတ်သည်မှာ သေချာနေတော့သည်။ ထိုစာကို မိတ္တူကူးကာ ဂျူးလိယက်ကို ပေးလိုက်သည်။

“အဲ့စာ အဖေ့ လက်ထဲ မရောက်ဈေင်ရင် ဒီနေ့ည ၁၁ နာရီ ကိုကို့ အခန်းထဲ လာခဲ့”

ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် လင်းသူက လှည့်ထွက်သွားတော့သည်။

ည ၁၁နာရီတွင် ဂျူးလိယက် လင်းသူ အခန်းဆီသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ ညအိပ်တော့မည် ဖြစ်သောကြောင့် အင်္ကျီပြန်လဲမနေတော့ပဲ ညဝတ်ဂါဝန်အင်္ကျီရှည်တစ်ထည်ထဲ ဝတ်ထားလျက်ပင် ထွက်လာခဲ့သည်။ ကိုလင်းက ဘာပြောဦးမယ်မသိ အိုက်စံကိစ္စ ပြောမှာကတော့ သေချာသည်။

ကိုလင်း အခန်းတံခါးဖွင့်ဝင်လိုက်တော့ သူမ ခန္ဓာကိုယ်အား ဆွဲယူပွေ့ဖက်ခြင်းခံလိုက်ရသည်။ သူမနှုတ်ခမ်းလေးများကို နွေးခနဲ့စုပ်ယူခြင်း ခံလိုက်ရသည်။ ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် အထိအတွေ့ အနမ်းအစုပ်ထဲတွင် ယစ်မူးသာယာနေဆဲမှာပင် လင်းသူက နမ်းနေရင်း သူမညဝတ်ဂါဝန်အင်္ကျီကို ဆွဲဖြဲလိုက်လေတော့သည်။

“ဗြိ ဗြိ”

“ဟင့် ကိုလင်း ညီမလေးတို့မလုပ်…”

သူမက နမ်းနေရာမှ ဖယ်ခွာ၍ ပြောသော်လည်း ကိုလင်းက အပြောမခံပဲ ပြန်နမ်းလေသည်။ ကိုလင်း၏ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲတွင် ရုန်းမထွက်သာအောင် ဖြစ်နေသည်။ ဆိတ်ငြိမ်သော ပတ်ဝန်းကျင် အချိန်ကာလနှင့် အထိအတွေ့တို့ကလည်း ဖယ်ခွာရုန်းထွက်ရန် အတွေးများ ဝင်ရောက်ခွင့်ကို ပိတ်ပင်ထားတော့သည်။

ဂါဝန်ရှည်ကြီး ချွတ်လိုက်သောအခါ ဂျူးလိယက်မှာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ကိုယ်တုံလုံး ဖြစ်သွားလေသည်။ လင်းသူကလည်း နမ်းနေရင်း သူ့အဝတ်အစားများကို ချွတ်ပစ်နေသည်။ မောင်နှမ ၂ ယောက်လုံး တုံးလုံးဖြစ်သွားသောအခါ လင်းသူကပွေ့ချီ၍ သူ၏ကုတင်ပေါ်သို့ ခေါ်သွားလေသည်။ လင်းသူက ကုတင်ပေါ်တွင် ခန္ဓာကိုယ်တဝက် အသာချကာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်း တွဲလောင်းချထားလိုက်သည်။ သူက ကုတင်ဘေးမှာ အသာဒူးထောက်၍ သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကို အသာဟလိုက်သည်။ ပေါင်ကြားမျက်နှာအပ်ကာ သူမစောက်ပတ်လေးကို ယက်ပေးတော့သည်။

ညီမဖြစ်သူ၏ ညှီစို့စို့ အပျိုစောက်ပတ်အနံ့ကို မက်မောစွာ ရှူရှိုက်ရင်း လင်းသူ အားရပါးရ ယက်ပေးနေသည်။ ဂျူးလိယက်မှာ လောကကြီးကိုမေ့ကာ နတ်ပြည်ရောက်နေသည်။ လင်းသူက အပြားလိုက်ပင့်ယက်သည်။ လျှာကိုခပ်တောင့်တောင့်လုပ်ကာ စောက်ပတ်ထဲသို့ ထည့်မွေပေးသည်။ ဂျူးလိယက်မှာ တကိုယ်လုံးလူးလိမ့်နေကာ အရသာတွေ့နေသည်။ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း လင်းသူခေါင်းကို ကိုင်ကာ လွတ်ထွက်သွားမှာ မလိုလားသည့်အတိုင်း ဖိကပ်ထားသည်။

လင်းသူက စောက်စိလေးကို သရက်စေ့စုပ်သလို စုပ်ပေးသောအခါမှာတော့ ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် မီးပွင့်ကာ ဖြတ်ဖြတ်လူး၍ အကောင်းကြီးကောင်းပြီး စောက်ရေတတောက်တောက်ကျကာ ကာမလမ်းဆုံးသို့ တက်လှမ်းရောက်ရှိသွားလေသည်။

“အ..အာ…အား…အ…အာ…အား”

လင်းသူက ပေါင်ကြားမှ မျက်နှာခွာကာ ကုတင်ပေါ်သို့ အသာတက်လာလိုက်သည်။ ဂျူးလိယက်က သူ့အား တွေတွေကြီး စိုက်ကြည့်နေသည်။ သူက အသာပြုံးပြလိုက်ကာ ခန္ဓာကိုယ်ကိုကိုင်း၍ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့နမ်းလိုက်သည်။ နမ်းနေရင်း သူမနို့နှစ်ဖက်ကို လက်များဖြင့် အသာဆုပ်ကိုင်ကာ နယ်ပေးနေသည်။ နမ်းအားရသောအခါ အောက်သို့ အသာလျှောဆင်း၍ ညာဘက်နို့ကလေးအား စို့လေတော့သည်။ ကျန်သော နို့တဖက်မှ နို့သီးလေးကို လက်ညိုးနှင့် လက်မ နှစ်ချောင်းထဲဖြင့် အသာချေပေးနေသည်။ ဂျူးလိယက်မှာ တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်းဖြစ်ကာ တဟင်းဟင်းညီးညူရင်း စောက်ရေများစိမ့်လာသည်။ ရင်တလှပ်လှပ်ခုန်ကာ ကာမစိတ်များလည်း ထကြွလာသည်။ လင်းသူက ဘယ်ညာပြောင်းစို့ပေးနေသည်။

“ဟင်း…ဟင်း… အ…အင်း…ဟင်း”

အတန်ကြာစို့ပြီးနောက် လင်းသူက ရပ်လိုက်ကာ ဂျူးလိယက်ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်သည်။ သူ့လီးကြီးကို ဂျူးလိယက်စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။ ဆစ်ခနဲ့ တိုးဝင်လာသော လီးကြီးကြောင့် ဂျူးလိယက် အင့်ခနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။ လင်းသူက လီး၏ သုံးပုံတစ်ပုံခန့် ဝင်သမျှအတိုင်း ရှေ့ဆက်မတိုးပဲ အသာညှောင့်ပေးနေသည်။ စောက်ရေများ ရွှဲနေအောင် ထွက်ကာ ဂျူးလိယက်မှာလည်း ရင်ဘတ်နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြစ်၍ ညီးသံလေးများပေးလာသည်။

“အင်း… အင်း…ဟင်း… အင်း… အင်း…ဟင်း”

စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်နေသော အထိအတွေ့က ဘာနဲ့မှ မတူ မိန်းမူးစရာကောင်းလှသည်။ ဂျူးလိယက်မှာ လက်ဖြင့် အသာဖြေတာထက် အဆများစွာထိသည်။ ယားနေသော စောက်ပတ်နံရံများကို ဖိပွတ်သွားလိုက်သည်က အယားပြေရုံမက စည်းစိမ်တမျိုးကိုပါ ခံစားရလေသည်။ သူမ၏ အာရုံသည် စောက်ပတ်အတွင်း ဝင်ချီထွက်ချီဖြစ်နေသော လီးကြီးအပေါ်တွင် ရောက်နေတော့သည်။ လီးကြီးကို လက်ရှိဝင်နေတာထက် ပိုဝင်စေချင်လာကာ အသိစိတ်က မရည်ရွယ်ပဲ ခန္ဓကိုယ်က ခါးကိုကော့ပေးမှန်း မသိကော့ပေးလာသည်။ အချိန်ကောင်းကို စောင့်နေသော လင်းသူက လီးကို ဒစ်ပေါ်လုနီပါးဆွဲထုတ်ကာ အဆုံးထိ အားကုန်ဆောင့်ချလိုက်တော့သည်။

“အားးး… အု အု ဝု”

ဆောင့်ချပြီးသည်နှင့် လင်းသူက ဂျူးလိယက် နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းထားလိုက်သည်။ ဂျူးလိယက်မှာ နာကျင်လှသောကြောင့် အော်လိုက်သော်လည်း အသံပျောက်သွားလေသည်။ လင်းသူက နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ကာ စုပ်နမ်းရင်း ခါးကိုလည်း ခပ်သွက်သွက်လှုပ်ကာ မနားတမ်း ဆောင့်ပေးနေသည်။

ခဏကြာသောအခါ ဂျူးလိယက်မှာ နာကျင်မှုများ လျော့ပါးလာကာ အရသာတွေ့လာလေတော့သည်။ လင်းသူ၏ အနမ်းများကို တုန့်ပြန်နမ်းသလို လက်နှစ်ဖက်ကလည်း လင်းသူ၏ ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်လာသည်။ လင်းသူက လိုးနေရင်း ဆက်မနမ်းတော့ပဲ ဖယ်ခွာ၍ အဆောင့်မရပ်ပဲ ဂျူးလိယက် နားနားလေးကပ်ခါ

“ညီမလေး ကိုကြီးလိုးတာ ကောင်းရဲ့လား”

ဟု မေးလိုက်သောအခါ ဂျူးလိယက်က ခေါင်းညိမ့်လေသည်။

“ဒီ့ထက် ကောင်းချင်ရင် ကိုကြီးခါးကို ညီမလေး ခြေထောက်နဲ့ သိုင်းချိတ်လိုက်”

ဟု ပြောရာ ဂျူးလိယက်က မဆိုင်းမတွပင် ခြေနှစ်ချောင်းဖြင့် သိုင်းချိတ်လာသည်။ လင်းသူက ခါးကိုနွှဲ့ကာ မွှေဆောင့်ဆောင့်တော့သည်။ ဆောင့်ချက်များ ထိရောက်ပုံက ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် တကိုယ်လုံး ရမ်းခါနေကာ ချိတ်ထားသော ခြေနှစ်ချောင်းကို အားပြု၍ ကော့ကော့ပေးလေသည်။ ဘယ်ယိမ်းလိုက် ညာယိမ်းလိုက်ဖြစ်နေသော ခေါင်းကို ငြိမ်သွားစေရန် လင်းသူက သူမနှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းကာ ဖမ်းထိန်းထားလိုက်သည်။

အချက် တစ်ရာကျော်ခန့် မွှေဆောင့်ဆောင့်လိုက်သောအခါ ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် လင်းသူကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်တွယ်လာသည်။ လင်းသူမှာ သူ့ညီမ ပြီးတော့မည်ကို ရိပ်စားမိသဖြင့် နှစ်ဆတိုး၍ အားကုန်ဆောင့်လေတော့သည်။ ဂျူးလိယက်၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားများက သူ့လီးကို တရစ်ရစ် စုပ်ယူလာသည်။ လင်းသူမှာ နူးညံ့သော စုပ်ယူမှုကို တောင့်မခံနိုင်တော့ပဲ ညီမဖြစ်သူ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ၏သုတ်ရေများကို အရှိန်ပြင်းစွာ ပန်းထည့်၍ ပြီးသွားလေတော့သည်။

တရှိန်ထိုးနွေးခနဲ့ ဝင်လာသော သုတ်ရေများကြောင့် ဂျူးလိယက်မှာ တကိုယ်လုံး ဆတ်တငင်ငင်ဖြစ်၍ လောကကြီးကိုမေ့ကာ စောက်ရေများ လှိုက်ခနဲ့ လှိုက်ခနဲ့ ထွက်ပြီး ပြီးသွားလေသည်။

ထိုအချိန်မှစ၍ ဂျူးလိယက်သည် ကာမအရသာကို နှစ်ခြိုက်ကာ စွဲလန်းသွားတော့သည်။ မောင်နှမနှစ်ယောက် စိတ်တူကိုယ်တူ အချိန်ရတိုင်း လိုးကြလေသည်။

……………………………………

စကားအဆုံးသတ်ပြီးသောအခါ တီဂျူးက ကိုစောလီးကြီးအား ကြည့်လိုက်ရာ အားမာန်အပြည့်ဖြင့် ထောင်လျက်ရှိနေသည်။

“ခစ် ခစ် ခစ်”

“ဘာလို့ရယ်တာလဲ တီဂျူး”

“ကိုယ့်ဟာကို ပြန်ကြည့်ဦးလေ သားရဲ့ ခစ် ခစ် ခစ်”

“အဖေ့အကြောင်းနားထောင်လို့ တောင်လာပြီ အဖိုးလေး အကြောင်းနားထောင်ဖို့ တီဂျူးစောက်ပတ်ထဲ စိမ်ထားပါရစေနော်”

တီဂျူးက မျက်စောင်းထိုးကာ သူ့အပေါ်ခွတက်လိုက်သည်။ သူက ပက်လက်လှန် အိပ်ရင်း အလိုက်သင့် နေပေးလိုက်သည်။ တီဂျူးက သူမစောက်ပတ်ကို သူ့လီးကြီးနှင့်တေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ချလိုက်သည်။ စောက်ရေများ ရှိနေသောကြောင့် အထစ်အငေါ့မရှိ လီးတဆုံး ဝင်သွားလေသည်။ ဆီစပ်နှစ်ခု ကပ်သွားသောအခါမှ တီဂျူးက သူ့မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ရင်း အဖိုးလေး ဦးတင်အောင်ချိုနှင့် အကြောင်းကို ပြောပြလေသည်။

အပြာရောင်ည၏ စိန်ခေါ်သံ (၆)

တင်အောင်ချို အသက် ၄၈ နှစ် ရှိပြီဖြစ်သော လူပျိုကြီး တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ မျိုးနွယ်က ဒူးဝါးမျိုးနွယ်ဖြစ်ကာ အဖေပေးထားသော မျိုးနွယ်နာမည်ထက် တင်အောင်ချိုဟု ကိုယ်ဖာသာကိုယ်ပြန်မှည့်ထားလေသည်။ တင်အောင်ချိုလုပ်ပုံက အိမ်ပေါ်မှ နှင်ချခံရသော လုပ်ပေါက်ဖြစ်သော်လည်း အဖေ့အကို ဘကြီး ခင်မောင်ချိုကြောင့် သက်သာရာ ရလေသည်။

ဘကြီးက လူလူချင်း ခွဲခြားခွဲခြား လုပ်သော အလုပ်များ၊ အခွင့်ထူးခံသော အလုပ်များကို ကြည့်မရသောသူဖြစ်သည်။ ခေါင်းဆောင်ကောင်းတာသည် ခေါင်းဆောင်၏ သားသမီးကောင်းတာမဟုတ်။ ဖအေက ခေါင်းဆောင်မှုကောင်းလို့ စိတ်ဓာတ်ကောင်းလို့ အကျင့်သီလကောင်းလို့ မွေးလာတဲ့ သားသမီး အလိုလို ကောင်းတယ်ဆိုသော ပုံရိပ်အမွေဆက်ခံမှုကို ဆန့်ကျင်သူ ဖြစ်လေသည်။ လူတစ်ဦးတစ်ယောက်၏ ကောင်းခြင်း ဆိုးခြင်းကို ထိုသူ၏ လုပ်ရပ်ကို ကြည့်၍သာ ဆုံးဖြတ်တတ်သောသူဖြစ်သည်။ လူအားလုံးနှင့် ကန့်လန့်ဖြစ်နေသော ဘကြီးသည် အိမ်မှာ သိပ်မနေ တောသို့ဝင်ကာ အမဲလိုက်ခြင်း၊ ဆေးဖက်ဝင် တောထွက်ပစ္စည်းများကိုရှာဖွေခြင်းတို့နှင့်သာ အချိန်ကုန်ဆုံးလေသည်။

ထိုအခါ စာထဲ စိတ်မပါသော တင်အောင်ချိုသည် ဘကြီးနှင့် တောသို့ လိုက်ပါသွားတတ်သည်။ တူနှစ်ယောက်ရှိသည့်အနက် တင်အောင်ချို့ကို ပိုချစ်သည်။ တင်အောင်ချိုကလည်း ဘကြီးနှင့် တပူးပူး တတွဲတွဲ ရှိတတ်သည်။ ဘကြီးက တင်အောင်ချို့အား သိုင်းသင်ပေးသည်။ အမဲလိုက်သော မုဆိုးပညာကို လက်ထပ်သင်ပေးသည်။ မြှား၊ ဒူးလေး၊ တူမီး၊ နှစ်လုံးပြူးစသော လက်နက်များကို ကျွမ်းကျင်စွာ ပစ်တတ်သည်အထိ သင်ပေးသည်။

ထို့အပြင် သူ့တူ လူရာဝင်စေရန် ကင်းလိပ်ရှောများဖမ်းကာ ဆီထုတ်၍ ကင်းလိပ်ရှောဆီဖြင့် တင်အောင်ချို့လီးကို လိမ်းစေသည်။ ထို့အပြင် ဆေးမြစ်တမျိုးကိုလည်း အမှုန့်ကြိတ်၍ မုန့်ညှင်းဆီဖြင့်ရောကာ လိမ်းစေပြန်သည်။ ဘကြီးကျေးဇူးဖြင့် တင်အောင်ချို့လီးက အရှည် ၇ လက်မနီးနီးရှိကာ လုံးပတ်က သုံးမူးလုံးထက် အနည်းငယ်သာသေးသည်။ ထိုသို့ကျေးဇူးကြီးလှသော ဘကြီးသည် သူ့တူမ ဂျူးလိယက် အခါလည်သမီး အရွယ်တွင် ပိုးထိဆုံးရှာသည်။

တင်အောင်ချို့ပုံစံက အသားကြေးနီရောင်သန်းနေကာ ခန္ဓာကိုယ် တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ဖြစ်သည်။ ရုပ်ရည်က သူလိုကိုယ်လိုပင် ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူက ရွာနီးချုပ်စပ်သာမက သူတို့နယ်တကြောမှာ မိန်းမများ ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေသည်။ ကုသိုလ်ကံကောင်းပုံက တင်အောင်ချို အပေါင်းသင်းများက ဆွယ်၍ ဖာသွားချကြသည်။ တင်အောင်ချို ခေါ်လိုက်သော မိန်းမက တကယ့်မိန်းမ မယ်တင်ဟုခေါ်ကြသည်။

မယ်တင်သည် မုန့်ကောင်းပါက ဝေစားတတ်သလို ဒုတ်ကောင်းရင်လည်း မျှစားတတ်သူဖြစ်သည်။ မယ်တင့်ထံတွင် ဆန္ဒမပြည့်ဝ၍ အပြင်မှာဖြေရှင်းနေရသော ကတော်များ၊ အပျော်အပါးကို ဝါသနာပါသော လူချမ်းသာ အသိုင်းအဝိုင်းမှ မိန်းမများ စသော အဆက်အသွယ်များရှိသည်။ မယ်တင်ကြုံဖူးသမျှ ယောက်ျားများထဲတွင် တင်အောင်ချိုသည် ကျားဆိုမှကျား ဟုဆိုရလောက်အောင် တကယ့်ယောက်ျားတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။

ဘကြီးဖြစ်သူ၏ ထိန်းကျောင်း လေ့ကျင့်ပေးမှုကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်ကြွက်သားများက ရောမစစ်သည်အလား ထင်မှတ်ရသည်။ လီးကြီးကလည်း စံချိန်မှီကာ သံချောင်းတစ်ချောင်းလို တောင့်တင်းသည်။ လိုးပြန်တော့လည်း သက်လုံကောင်းကာ ခါးအားသန်ပုံကလည်း ပြောစရာမလို သုတ်ထိန်းနိုင်မှုကလည်း အနည်းဆုံး နှစ်နာရီကြာသည်။ မုန့်ညှင်းဆီဖြင့် ရောလိမ်းရသော ဆေးမြစ်ကြောင့် ဖြစ်လေသည်။

အစစအရာရာပြည့်စုံသော တင်အောင်ချိုကို မယ်တင်က လက်လွှတ်မခံ။ သူမ၏ အဆက်အသွယ်များဖြင့် ပေးတွေ့သည်။ မောင်တစ်ယောက်လို သဘောထားကာ ဆက်ဆံသည်။ အရောင်မပါသော မျှတသည့် အပေးအယူများကြောင့် တင်အောင်ချိုကလည်း မယ်တင့်ကို ကျောမခိုင်းပဲ တွဲစားသည်။ နဂိုကလည်း လူရေလည် ယခု မယ်တင်၏ အသင်အပြ ပြုစုမှုများကြောင့် တင်အောင်ချိုသည် မကျမ်းကြေကာ စားနေကျ ကြောင်ဖားကြီး ဖြစ်လာသည်။

ဘယ်မိန်းမမှ အတည်မယူပဲ ရသလောက်အစုံစားသည်။ အသက် ၂၃ နှစ်မှ ယခု ၄၈ နှစ်အထိ ၂၅ နှစ်တာပတ်လုံး အပြာရောင် ဆားငန်ရေကို အားရပါးရ သောက်သုံးခဲ့လေသည်။

သို့သော် ညတစ်ညတွင်မူ တင်အောင်ချို ဆီးအရမ်းအောင့်ကာ နိုးလာသည်။ ညအိပ်ယာဝင်ကာနီး ရေတစ်ပုလင်းလုံး သောက်လိုက်မိ၍ ဖြစ်သည်။ အပေါ့သွားရန် အောက်သို့ဆင်းလာခဲ့သည်။ သူတို့အိမ်အပေါ်ထပ်က သူ့အစ်ကို လင်မယားက တစ်ခန်း၊ သူ့တူလင်းသူနှင့် တူမဖြစ်သူ ဂျူးလိယက်တို့က တစ်ခန်းစီ သပ်သပ်ဖြစ်ကြသည်။

အောက်သို့ရောက်သောအခါ အိမ်သာဆီသို့ တန်းလာခဲ့သည်။ အပေါ့ပါးသွားပြီးနောက် အပေါ်တက်ရန် လှေခါးဆီအသွားတွင် ဧည့်ခန်းထဲမှ တဖတ်ဖတ်မြည်သော အသံကြားလိုက်ရသည်။ အသံက တိုးတိုးလေး ဖြစ်သည်။ တော်ရုံ နားပါးသောသူပင် မကြားရ။ သူက တောလိုက်ခဲ့ဖူးသူပီပီ နားပါးလှသောကြောင့်သာ ကြားရခြင်းဖြစ်သည်။ ခြေသံလုံလုံဖြင့် နံရံကပ်ကာကြည့်လိုက်တော့ လူသားနှစ်ဦး နှစ်ခုံတွဲ ဆိုဖာခုံပေါ်တွင် ထပ်အိပ်နေသည်ကို မြင်ရသည်။ လိုးနေခြင်းဖြစ်ကြောင်း နားလည်လိုက်သည်။

ဘယ်သူတွေများလဲဟု သိရန် အသာငြိမ်ကာ ဆက်ချောင်းနေလိုက်သည်။ စကားပြောသံများ အရ လင်းသူနှင့် ဂျူးလိယက်ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ ဂျူးလိယက်က လင်းသူကို မြန်မြန်ပြီးအောင် လိုးရန် လော်ဆော်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ တစ်ယောက်ယောက် သိသွားပါက မိုးမီးလောင်မည်ဖြစ်ကြောင်း၊ အခန်းထဲမှာ လိုးလို့ရလျက်သားဖြင့် အတတ်ဆန်းကာ ဧည့်ခန်းကိုမှရွေးသော လင်းသူကို အပြစ်တင်နေခြင်းဖြစ်သည်။

ဒီကလေးတွေ ဘယ်ချိန်ကတည်းက လိုးနေသည်မသိ။ မဆို စားလို့ကောင်းမှန်းသိနေသော တင်အောင်ချိုသည် သူ့တူမ ဂျူးလိယက်ကို စိတ်ဝင်စားလာသည်။ တူမအရင်းကို လိုးရသည့် အရသာက သူတစ်ခါမှ မခံစားဖူးသော အတွေ့အကြုံ အသစ်အဆန်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဂျူးလိယက်ကို ဘယ်လို ဖန်ရမလဲ ဆိုတာကို တွေးရင်း အပေါ်သို့ အသာပြန်တက်လာခဲ့တော့သည်။

အပြာရောင်ည၏ စိန်ခေါ်သံ (၇) ဇာတ်သိမ်း

ဟိုအရင်က မသိလိုက် မသိဘာသာနေခဲ့သော ဂျူးလိယက်၏ အလှတရားများကို ချိုကြီးတစ်ယောက် ကြည့်ကာကြည့်ကာဖြင့် စိတ်ကူးယဉ်ကမ္ဘာထဲတွင် ခေါ်လိုးနေမိသည်မှာ အကြိမ်ကြိမ်ပင်ဖြစ်တော့သည်။ မစားကောင်းသော အသီများမို့ ဂျူးလိယက်အမေ မရီးတုန်းကတည်းက ရှောင်နေခဲ့သည်။ ကိုယ်ကအပြင်မှာဆို အစုံစားလို့ရနေတာဖြစ်ရာ အိမ်တွင်းမှာ ထပ်ကဲရင် လွန်သွားပြီဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကိုခံယူကာ ရှောင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အခုချိန်မှာတော့ ကိုယ့်ထက် လက်သွက်သော တူတော်မောင်က အိမ်ထဲမှာပင် ရှာဖွေစားနေချေပြီ။ အဲ့လိုတော့ နောက်ကောက်အကျမခံပဲ အမှီလိုက်ရမည်။

ချိုကြီး ညစာစားပြီး စာထိုင်ဖတ်နေတုန်း အပေါ့သွားချင်လာသဖြင့် နောက်ဖေးသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ မီးဖိုချောင် ဘေစင်တွင် ဂျူးလိယက် တစ်ယောက်ထဲ ပန်းကန်များဆေးနေသည်။ ချိုကြီး အပေါ့အပါး သွားပြီးသောအခါ လီးအတောင်သားဖြင့် ထွက်လာခဲ့သည်။ သူထွက်လာတာမြင်တော့ ဂျူးလိယက်က

“လေးချို လာဆေးလိုက်ပါ”

ဟုဆိုကာ ဘေးဖယ်ပေးမည် အပြုတွင် ချိုကြီးက အဖယ်မခံပဲ

“ရတယ် သမီး လေးချို ဒီအတိုင်း ဆေးလိုက်မယ်လေ”

ဟုဆိုကာ ဂျူးလိယက်၏ နောက်မှဝင်လိုက်ကာ သူ့လီးကြီးဖြင့် ဂျူးလိယက်ဖင်ကြားသို့ ထောက်ထားလိုက်သည်။ ချိုကြီးက ထောက်ထားရင်း လက်ဆေးနေလိုက်သည်။ သူ့နှာခေါင်းမှ ရှူထုတ်လိုက်သောလေက ဂျူးလိယက်လည်တိုင်လေးကို သွားရောက်ရိုက်ခတ်နေသည်။ ချိုကြီးက အချိန်အနည်းငယ်ကြာအောင် ထောက်ပြီး လက်ဆေးနေလိုက်ပြီးမှ ကိုယ်ခန္ဓကိုအသာခွါကာ ပြန်ထွက်လာခဲ့တော့သည်။

ဂျူးလိယက်မှာ ရုတ်တရက် ဉီးလေးဖြစ်သူ၏ ပုံမှန်မဟုတ်သော အနေအထိုင်များကြောင့် အံ့သြနေသည်။ အရင်ကတုန်းက လေးချိုသည် သူ့ကိုရှိတယ်လို့တောင် ထင်တာမဟုတ်။ အခုကြုံတွေ့ရသည့်ပုံစံကို ပြန်စဉ်းစားကြည့်တော့ လေးချို ရင်ခွင်ထဲရောက်ကာ လီးကြီးဖြင့် အထောက်ခံလိုက်ရခြင်းဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်သည်။ ဂျူးလိယက်မှာ ပြန်စဉ်းစားရင်း စိတ်လှုပ်ရှားလာကာ အရေစိမ့်လာတော့သည်။

————————————-

“ဘယ်လိုဆက်ဖြစ်ကြတာလဲ အဖိုးလေးက တီဂျူးကို တစ်ခါထဲ တန်းမလိုးဘူးလား “

အေးအေးဆေးဆေး နားမထောင်ပဲ ဖြတ်မေးကာ ဇိမ်တွေ့နေသော ကိုစောကို ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် မျက်စောင်းထိုးလိုက်သည်။ လက်ရှိ သူတို့အနေအထားက လိုးနေတာ မဟုတ်ပေမယ့် ဂျူးလိယက်က ကိုစောအပေါ်ခွထားကာ ကိုစောလီးကြီးက သူမစောက်ပတ်ထဲ တဆုံးဝင်ကာ သူမစောက်ပတ်ကလည်း ကိုစောလီးကို ဆွဲစုပ်ယူထားလေသည်။ ကိုစောလီးကြီးက သူမစောက်ခေါင်းထဲတွင် မာသထက် မာလာတာကို ဂျူးလိယက် ခံစားနေရသည်။ ကောင်လေးတော့ သူမ၏ အပြာရောင်အဖြစ်အပျက်များရဲ့ ဖမ်းစားခြင်းခံနေရပြီဟု သိလိုက်သည်။

ဂျူးလိယက်က သူမ၏ ဖင်တွေကို စကောလှိမ့်သလို အသာလှိမ့်ပေးနေရင်း ကိုစောမျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည်ကာ ဆက်ပြောပြလေသည်။

“ဘယ်တစ်ခါထဲ တန်းလိုးရမှာလဲ မင်းအဖိုးလေးက နေ့တိုင်းပုံမှန် လာထောက်တာကိုက ၅ ရက်လောက်ရှိတယ်”

“ဟာ အဖိုးလေးက တကယ့်လူပဲ”

“ဟင်း တကယ့်လူမှ သူလိုလူ ရှားတယ်”

“ဘာဖြစ်လို့လဲ တီလေးရဲ့”

“ပြောပြမယ် ဖြတ်ဖြတ်မပြောစမ်းနဲ့ဟာ အဲ့လိုထောက်နေရင်းနဲ ၅ ရက် ၆ ရက်လောက်နေတော့ တစ်ဆင့်တက်လာတယ်”

“ဘယ်လိုတက်တာလဲ”

“သူက ထောက်ပြီးတော့ တီဂျူးလည်တိုင်လေးကို နမ်းသွားတယ်လေ။ အဲ့လိုလုပ်လာတော့ တီဂျူး နည်းနည်းတင်းသွားတယ်။ နောက်နေ့ အဲ့လိုနမ်းတော့ လေးချို အဲ့လို လာလာမလုပ်နဲ့ မကြိုက်ဖူးလို့ပြောလိုက်တယ်”

“အဖိုးလေးတော့ စိတ်ပိန်သွားမှာ သေချာတယ်”

“ဟား ဟား ဟား မင်းထင်တာ တခြားစီကွ။ အဖိုးလေးလို မကျမ်းကြေတဲ့ ယောက်ျားမျိုး မတွေ့ဖူးသေးဘူး။ ဘာပြန်ပြောလဲဆိုတော့ နင်က ဒီလို မထိတထိဆွနေတာ မကြိုက်မှန်းသိပါတယ် နင်ကြိုက်တာ လုပ်ပေးမယ်။ ဒီနေ့ည ငါ့အခန်းကိုလာခဲ့တဲ့”

ဂျူးလိယက်က ပြောပြနေရင်း သူမ၏ ဖင်တွေကို အသာလှုပ်ပေးနေသည်။ ကိုစောမှာ တီဂျူးမျက်နှာကို ကြည့်ကာ စိတ်ထသထက် ထလာလေသည်။

“အဖိုးလေးက အပေါ်စီးကနေ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ပြောတာပဲ”

“အဲ့လိုပြောလို့ တီဂျူးလည်း ပြန်ပြောတာပေါ့။ ရာရာစစ လေးချို စကားပြောတာ ကြည့်ပြောဆိုတော့ သူက အေးအေးဆေးဆေးပဲ ကြည့်ပြီး မြင်တာတွေ ပြောရရင် မကောင်းပါဘူးဟာ နင်နဲ့ လင်းသူ ဘာလုပ်တယ်ဆိုတာ ကြည့်ပြီးပြီ။ အစ်ကိုကြီးကို ပြောရမလား မပြောရဘူးလားဆိုတာ ညကျမှ နားထောင်မယ်။ လင်းသူ ငှက်ဖျားထနေလို့ ဘာမှ မလုပ်နိုင်ဘူး။ အဲ့တော့ ငါ့ဆီလာခဲ့ဆိုပြီး ပြောချင်တာပြောပြီး ပြန်ပြောတာတောင် နားမထောင်တော့ဘူး တန်းထွက်သွားတော့တာပဲ”

“ဆက်ပြောပါဦး တီဂျူး တကယ်နားထောင်ရတာ ဖီးပဲ”

ဂျူးလိယက် သူမဖင်များကို အသာ လှိမ့်ပေးနေခြင်းဖြင့် စောက်ပတ်ထဲ တဆုံးဝင်နေသော ကိုစောလီးကြီး၏ တစ်ချောင်းလုံးမွေနေသော အထိအတွေ့ကို တစိမ့်စိမ့်ခံစားရင်း ဆက်ပြောပြလေတော့သည်။

—————————————

လေးချိုအခန်းရှေ့သို့ ရောက်သောအခါ ဂျူးလိယက် အခန်းတံခါး ဖွင့်ဝင်လိုက်သည်။ အသင့်စောင့်နေသော လေးချိုက ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းကာ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုပ်တော့သည်။ လေးချိုနမ်းပုံက ရမက်ထန်ကာ ပြင်းရှသည်။ နူးညံ့မှုထက် သွေးသားရမက်ကို ထကြွစေသော အထိအတွေ့ကပိုသည်။ ဂျူးလိယက်မှာ အနမ်းခံရင်း သွေးသားထကြွကာ စောက်ရေများစိမ့်လာတော့သည်။

လေးချိုက နမ်းစုပ်နေရင်း သူမကိုယ်ပေါ်ရှိ တစ်ထည်ထဲသော ဗဂျားမားကို ချွတ်လိုက်သည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းကာ ဝတ်ထားသော ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးပုံချွတ်ချလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး တုံးလုံးဖြစ်သွားပြီဆိုမှ ချိုကြီးက ဂျူးလိယက်ကို ကုတင်ထက်သို့ ပွေ့ကာခေါ်လာခဲ့သည်။

ကုတင်ပေါ်သို့ရောက်သောအခါ ဂျူးလိယက်ကို ပက်လက်အိပ်စေကာ သူမပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲ၍ ပေါင်ကြားသို့ မျက်နှာအပ်လိုက်လေသည်။ ချိုကြီးတစ်ယောက် တူမဖြစ်သူ ဂျူးလိယက်အား စေတနာအပြည့်ဖြင့် ရက်ရက်ရောရော ဘာဂျာမှုတ်ပေးလေတော့သည်။ နှာခေါင်းထဲ စူးခနဲ့ ဝင်လာသော ဂျူးလိယက်၏ အနံ့ကို နှစ်ခြိုက်စွာ ရှူရှိုက်ရင်း စောက်ပတ်ကို လျှာဖြင့်အပြားလိုက် ပင့်ယက်လေသည်။ စောက်စိကို စုပ်ပေးသည်။ ဂျူးလိယက်ကတော့ တွန့်တွန့်လူး၍ လက်နှစ်ဖက်က လက်သီးဆုပ်ရင်း တကိုယ်လုံးတွန့်လိန် အံကြိတ်ကာ အရသာတွေ့နေသည်။

လေးချို၏ အစုပ်အယက်များထဲတွင် မြောနေတုန်းမှာပဲ လေးချိုက သူ၏ လက်ညိုးနှင့် လက်ခလယ်ကို သူ၏စောက်ပတ်ထဲနှင့် ဖင်ထဲသို့ တပြိုင်နက်ထိုးကာ အသာညှောင့်ပေးနေတော့သည်။ ဂျူးလိယက်မှာ ကောင်းသထက်ကောင်းလာကာ တကိုယ်လုံး ကော့တက်လာသည်။ ကောင်မလေး လမ်းဆုံးရောက်တော့မည်ကို သိရှိနေသော ချိုကြီးက စောက်ပတ်ထဲမှ လက်ညိုးကိုထုတ်ကာ လက်ညိုး လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကာ ဂျူးလိယက်ဖင်ထဲသို့ထည့်၍ လှည့်ပေးနေသည်။

ချိုကြီးက လက်ချောင်းများကို အသွင်းအထုတ်မလုပ်ပဲ တဆုံးထည့်၍ ဝက်အူရစ်သလို လှည့်ပေးကာ စောက်စိကို စုပ်ပေးနေဆဲမှာပင် ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရေများ ပွက်ခနဲ့ပွက်ခနဲ့ ထွက်ကာ တကိုယ်လုံးရမ်းခါလျက် ပြီးသွားလေသည်။ ချိုကြီးက လှည့်နေသော လက်ချောင်းများကို မရပ်ပဲ ဆက်လှည့်ပေးနေကာ ဂျူးလိယက်နားနားသို့ကပ်ကာ

“ကောင်းလားသမီး”

မှေးစင်းနေသော ဂျူးလိယက် မျက်လုံးများပွင့်လာကာ ချိုကြီးကို စူးစိုက်ကြည့်ရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလေသည်။

“လေးချို သမီးကို ဖင်လိုးပေးမယ်နော်”

ချိုကြီးက ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် လှည့်ပေးနေသော လက်ချောင်းများကို ဖင်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်တော့သည်။ ဂျူးလိယက်မှာ ဖင်ထဲမှ ဟာခနဲ့ဖြစ်ကာ တစ်ခုခုကို လိုလားတောင့်စိတ်များဖြစ်လာသည့်အတူ ဖင်မခံဖူးသောကြောင့်လည်း စမ်းသပ်ကြည့်လိုစိတ်များ ပေါ်ပေါက်လာလေသည်။ အသာခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

“သမီး လေးချိုကို လေးဖက်ထောက်ပေးနော်”

ဂျူးလိယက်ကထကာ လေးဖက်ထောက်နေချိန် ချိုကြီးက အိပ်ယာဘေးမှ ဂျယ်ဘူးကို အသာယူ၍ လက်ထဲသို့ညှစ်ကာ သူ၏လီးကြီးပေါ်သုတ်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ဂျူးလိယက်၏ ဖင်ဝကို သူ့လီးကြီးဖြင့် အသာတေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းလေတော့သည်။

“ဂျူးလေး ကိုကြီး သွင်းနေတုန်း ကိုယ့်အစိကို ကိုယ့်ဖာသာပွတ်ပေးနေ တမျိုးကောင်းတယ်”

အခေါ်ဝေါ်တွေက ပြောင်းသွားချေပြီ။ ဂျူးလိယက် စောက်စိပွတ်ကာ ဖီးတက်နေတုန်း ချိုကြီးက ဖင်ထဲသို့ လီးတဆုံးဝင်စေရန် အသာချော့သွင်းနေတော့သည်။ လီးတဆုံးဝင်သောအခါ အသာလေးကပ်ညှောင့်ပေးနေသည်။ ဖင်ခေါင်းပေါက်ကာ တင်းကြပ်စီးပိုင်ကာ စောက်ပတ်လိုးရတာထက် ပို၍ဇိမ်တွေ့နေသည်။ ဂျူးလိယက်မှာ ဖင်ခေါင်းတစ်ခုလုံးတင်းကာ ကျိန်းနေသော်လည်း နာကျင်မှုများကပင် အရသာတွေ့ကာ ဖီလင်ပိုတက်လာတော့သည်။

“အား အမလေး ကိုကြီးရဲ့ အား အ အား ကောင်းတယ် ဆောင့်ပါတော့ ဆောင့်ပေးပါတော့ အား အာ”

ဂျူးလိယက်၏ ညီးသံကို ကြားရသောအခါ ကောင်မလေး အရသာတွေ့နေပြီဖြစ်ကြောင်း ချိုကြီး သဘောပေါက်လေသည်။ အသာကပ်ညှောင့်နေရာမှာ ဂျူးလိယက်ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ ဂျူးလိယက်မှာ နာကြင်သော်လည်း တဖြေးဖြေး ဖင်ဇိမ်တွေ့လာကာ အပြတ်ဟော့လာတော့သည်။ ဖင်ကို ကော့ပေးရုံမက နောက်သို့ပါ အလိုက်သင့် တွန်းပေးလေသည်။

“အား ကိုကြီး လိုး ဖင်ကို ဆောင့် ဖင်ခံရတာ အား ကောင်းလွန်းလို့ပါ အား အား အား”

ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် ဖင်ခံရင်း စောက်စိပွတ်ကာ အပြီအပြင် ဟော့နေတော့လေသည်။

————————————-

“အဲ့ဒီညက တစ်ညထဲနဲ့ကို လူဖြစ်ရကျိုးနပ်တာ။ ကိုစော ထကွာ တီဂျူး မနေနိုင်တော့ဘူး လိုးပေးတော့”

ဟုပြောကာ ဂျူးလိယက်မှာ ယခင် အဖြစ်အပျက်များကို ပြန်ပြောရင်း ဟော့လာသဖြင့် တူဖြစ်သူကို လိုးပေးရန် တောင်းဆိုလေတော့သည်။ ကိုစောလည်း တီဂျူးသူ့ကိုယ်ပေါ်မှ ဆင်းသည်နှင့် ထကာ လေးဖက်ထောက်ပေးနေသော တီဂျူး၏ နောက်သို့ပြူထွက်နေသော စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးကို တဆုံး ဆောင့်ထည့်လိုက်လေသည်။ စောက်ရေ တောက်တောက်ကျနေသောကြောင့် လီးကြီးမှာလည်း လျှောခနဲ့ တဆုံးဝင်သွားတော့သည်။ လီးတဆုံး ထည့်ပြီးသည်နှင့် ကိုစောက တောက်လျှောက် အားကုန်ဆောင့်လိုးလေသည်။

တူဝရီးနှစ်ယောက်စလုံးမှာ နဂိုကတည်းက ဟော့နေသောကြောင့် သိပ်ကြာကြာပင် မဆောင့်လိုက်ရပါ။ တီဂျူး၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားများက ကိုစောလီးကို စုပ်ယူညှစ်ဆွဲလာတော့သည်။ တီဂျူးတစ်ယောက် ပြီးတော့မည်ကို ရိပ်မိသော စောမွန်မှာ ဆောင့်ချက်မကျစေရန် အထူးသတိပြုကာ လိုးပေးနေသည်။ သူ၏လီးကို ဆွဲညှစ်လိုက်သောအခါမှာတော့ ကိုစောလည်း မထိန်းနိုင်တော့ပဲ တီဂျူးစောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတဆုံးဝင်စေရန် ဖိကပ်ကာ သုတ်ရေများ တထုတ်ထုတ် ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။

တစ်ညလုံး တူဝရီးနှစ်ယောက် မဆုံးနိုင်သော ချစ်ပွဲကြီးကို အကြိမ်ကြိမ်အခါအခါ ဆင်နွှဲကြသည်။ ထိုညမှစ၍ တီဂျူး မပြန်ခင်အထိ ညတိုင်း လိုးကြသည်။ တီဂျူး ရန်ကုန်ပြန်တော့လည်း စောမွန်က တစ်လ တစ်ခါလောက် လိုက်သွားကာ လိုးလေသည်။ နောက်ဆုံး စောမွန်တစ်ယောက် ရန်ကုန်မှာ ဆိုင်ပြာင်းဖွင့်ရန်ပင် စီစဉ်နေလေတော့သည်။

ပြီးပါပြီ။

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *