မထူးဇာတ်

နီနီမြင့်ရောက်ရှိနေသောနေရာမှာ မြေဧကအတော်ကလေးကျယ်ဝန်းသော ခြံကျယ်ကြီးတစ်ခြံဖြစ်သည်။ နှစ်ထပ်တိုက်တစ်လုံးရှိပြီး တိုက်နှင့်မလှမ်းမကမ်းမှာ ယခင်ကဆန်စက်ကြီး ဖြစ်ခဲ့ဟန်တူသော အဆောက်အဦဟောင်းတစ်ခု ရှိသည်။ တစ်စုံတစ်ရာ လျှို့ဝှက်လုပ်ဆောင်ရန်အတွက် ကောင်းမွန်သော နေရာတစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။ ထွန်းမြင့်က သူမကို ဆန်စက်ဟောင်းအတွင်းရှိ သီးသန့်ပြုပြင်ထားသော အခန်းတစ်ခုထဲကို ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထွန်းမြင့်လူတွေက နှစ်ဖွဲ့ဖြစ်ကာ တစ်ဖွဲ့က စက်ရုံအတွင်းရှိ အလုပ်ခန်းသဘောမျိုး အကန့်ကန့်၍ ပြုပြင်ထားသောနေရာမှာ အရက်ဝိုင်းတည်ကာ သောက်စားနေကြပြီး သူတို့အားလုံး စုစုပေါင်း လေးငါးခြောက်ယောက်မက ရှိကြသည်။ ရုပ်ရည်ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရုပ်ရှင်ထဲက လူဆိုးလူမိုက်ရုပ်များ ဖြစ်ကြပြီး မြေအောက်လောကသားတွေပုံစံမျိုး ပေါက်နေကြပေသည်။ ကျန်တစ်ဖွဲ့ကမူ စက်ရုံဟောင်း၏ အတွင်းဖက် ခပ်ကျကျ နောက်ထပ်အခန်းတစ်ခုထဲမှာ သူတို့ဖာသာ အလုပ်ကိစ္စ ပြောဆိုတိုင်ပင်ရင်း သီးသန့်ဝိုင်းဖွဲ့ နေကြသည်ဟု သိရပေသည်။

အတွင်းခန်းထဲမှ အသံကိုမူ သိပ်မကြားရဘဲ ထွန်းမြင့်ကသာ အသိမပေးလျှင် သူမအနေဖြင့် လူသူရှိသည်ဟုပင် ထင်မိမှာ မဟုတ်ချေ။ အပြင်ဖက်ဝိုင်းရှိ ထိုင်နေသူတွေ ကြားထဲမှာ အမျိုးသမီးငယ်လေးနှစ်ယောက်ကိုပါ တွေ့ရပြီး သူတို့ပုံစံ ကြည့်ရတာ အိပ်ရေးကောင်းကောင်း အိပ်ထားကြရပုံမပေါ်ဘဲ ထိုင်းမှိုင်းလေးလံကာ ငိုက်မြည်းနေကြသလို ဖြစ်နေသည်ဟု သူမစိတ်ထဲမှာ ထင်မှတ်မိလေသည်။ “ငထွန်း ရောက်လာတာ စောသားပဲ ” “အေးကွာ ဆိတ်ကြီး မင်းတို့ ကိစ္စ ပြီးကြပလား” “အေး ပြီးပါပြီ ဒီကိုလာ ” ထွန်းမြင့်နှင့်သူ့ဘော်ဒါ ဆိတ်ကြီးဆိုသူတို့ တီးတိုးစကားပြောဆိုနေကြသည်။ ဆိတ်ကြီးပြောသမျှနားထောင်ပြီး ထွန်းမြင့်ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့် နီနီမြင့်ဖက်ကိုလည်း တစ်ချက်တစ်ချက် လက်ညှိုးညွန်ပြ ပြောဆိုနေကြတာ တွေ့ရပေသည်။ ဆိတ်ကြီး ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို လက်ယပ်ခေါ်ပြီး တစ်စုံတစ်ရာ သူမနားနားကပ်၍ ပြောဆိုလိုက်သည်။ ကောင်မလေးက နီနီမြင့်ရှိရာကို လျှောက်လာပြီး … “မမ လာ အထဲကိုဝင်ရအောင် ” နီနီမြင့် ကိုထွန်းဖက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူက ခေါင်းကို အသာညိတ်ပြတာတွေ့ရသည်။

သူမလည်း ကောင်မလေးဆွဲခေါ်နောက်ကို လိုက်လာခဲ့ပြီး အလုံပိတ်ထားသော အတွင်းခန်းအဝသို့ အရောက်တွင် တံခါးကို လက်နှင့် သုံးလေးချက်ဆင့်ခေါက်၍ အချက်ပေးလိုက်ရာ တံခါးပွင့်သွားပြီး အသက်ခပ်ကြီးကြီးလူတစ်ယောက်၏ခေါင်းပြူထွက်လာတာ မြင်လိုက်ရပါသည်။ “မိချို ဘာလဲ ” “ဒီမှာ အစ်ကိုထွန်းနဲ့ အစ်မတစ်ယောက် ရောက်လာလို့ ” “ဘယ်မလဲ ငထွန်း သူ့ကိုပါခေါ်စမ်းကွာ လာ ညီမ အထဲကိုဝင် ” ကောင်မလေးက ထွန်းမြင့်ကို နောက်လှည့်လှမ်းခေါ်နေတာကို ခေတ္တစောင့်ဆိုင်းပြီး ထွန်းမြင့်ရောက်လာမှ … “လာ မနီ အထဲဝင် လာလေ ” ဆိုပြီး နီနီမြင့်လည်း သူနှင့်အတူ အခန်းထဲကို အပေါက်ဝလှေကားကနေတစ်ဆင့် လှမ်းတက်ကာ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ “မိချို အပြင်မှာနေ ခဏနေ ငါ ခေါ်လိုက်မယ် ” “ဟုတ်ကဲ့ ရှင့် ” တံခါးကို ဝုန်းကနဲပြန်ပိတ်လိုက်သည်။ လူကြီးကနီနီမြင့်ကို နောက်ကနေထိန်းကိုင်ပေးသလိုနှင့် သူမတင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့် တစ်ချက်နှစ်ချက် အရသာယူဖျစ်နယ်ပြီး အခန်းထဲကို ဝင်စေလိုက်ပါသည်။ သူမ မျှော်လင့်ထားပြီးသား မြင်ကွင်းမျိုးပင် ဖြစ်နေပေသည်။

အခန်းထဲမှာ ယောက်ျားသားချည်း ငါးယောက် သူမကိုတံခါးဖွင့်ပေးသော လူကြီးအပါအဝင် ခြောက်ယောက်တိတိ ရှိနေသည်။ ထွန်းမြင့်ပါဆိုလျှင် ခုနစ်ယောက်အထိရှိနေပြီ။ အမျိုးသမီး ငယ်ငယ်ချောချောကလေးသုံးယောက် သူမအပါအဝင်ဆိုလျှင် လေးယောက်ဖြစ်မည်။ တစ်ယောက်က ကုတင်ပေါ်မှာ ယောက်ျားကြီးနှစ်ယောက်နှင့်အတူ ရှိနေပြီး ကျန်နှစ်ယောက်ကတော့ အခန်းတွင်းရှိ ဖယောင်းပုဆိုး ခင်းထားသော ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အမျိုးသားကြီး သုံးယောက်ရဲ့အကြားမှာ သူတို့နှင့်အတူ ရောနှောထိုင်နေလျှက် ရှိကြတာကို တွေ့ရလေသည်။ အရက်ဝိုင်းထဲရောက်နေသော မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်လွာတွေ မလုံမလဲပင်ရှိနေသည်။ သောက်လိုက်စားလိုက် ကိုင်လိုက်နှင့် မိန်းကလေးတွေခမျာလည်း သူတို့အလိုကို ဘာတစ်ခုမှ ဆန့်ကျင်ငြင်းဆန်နိုင်စွမ်းမရှိရှာဘဲ မချစ်သော်လည်းအောင့်ကာနမ်း နေကြရပုံပေါ်နေသည်။ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်အနက် အသားဖြူဖြူ ရုပ်ရည်ခပ်ချေချော ပိန်ပိန်သွယ်သွယ်ကလေးမတစ်ယောက်မှာ အရက်သေစာသောက်စားထား၍ အတော်ကလေး မူးယစ်ရီဝေနေဟန်တူသည်။

သူမမျက်နှာကလေးနီရဲကာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ချလျှက် မျက်လုံးများပင် တော်ရုံနှင့် မဖွင့်နိုင်ရှာဘဲရှိနေလေသည်။ ကုတင်ပေါ်က တစ်ယောက်ကတော့ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ခန္ဓာကိုယ်ဗလာကျင်းပြီး သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသားနှစ်ယောက်ရဲ့အရှေ့အနောက် နှစ်ယောက်ညှပ်ကာ အဓမ္မဆန်ဆန် သံဝါသပြုကျင့်မွုကို ခါးသီးပက်စက်စွာ ခံနေရလေသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် နှစ်ယောက်တစ်ယောက် နှစ်ပင်လိုးခြင်းကို ခံနေရခြင်းဖြစ်သည်။ ကောင်မလေးမှာ အသက် ၁ရ ၁၈ လောက်ပဲရှိဦးမည်။ အရွယ်နှင့်မမျှသော လောကဓံ၏ နိုင်လိုမင်းထက်ပြုကျင့်မွုက သူမကို စိတ်ရောကိုယ်ပါ အလွန်တရာ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်စေပြီး မျက်နှာကလေး ရွုံ့လိုက်မဲ့လိုက် မချိမဆန့်ညည်းတွားဟစ်အော်ငိုကြွေးလိုက်နှင့် ငြင်းဆန်ရုန်းကန်ရဖန်များ၍ အသံပင်မထွက်နိုင်ရှာဘဲ ဖြစ်နေတာကို တွေ့ရလေသည်။ “မနီ ထိုင်လေ သူက နီနီုမြင့်တဲ့ …ငထွန်း ဟိုကနေ အပါခေါ်ခဲ့တာ ” “ ငထွန်း မင်း အိမ်မှာ ဥထားတဲ့စကီလေးနဲ့ ပွဲထုတ်လို့ရပြီ မနီ ဒီနားလာပါကွယ် အစ်ကိုကြီးတို့နဲ့အတူ ပျော်တာပေါ့ ဟုတ်လား ”။

“ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီး အဟင်းဟင်း နီက ပျော်တတ်ပါတယ် ” “Ok !! ကြိုက်ပြီ ဒီလိုမှပေါ့ ဒီ နေရာကိုရောက်ရင် တို့ ခိုင်းသလိုသာလုပ် မင်း အကျိုးမယုတ်စေရဘူးဆိုတာတော့ ယုံထားလိုက် ဟုတ်ပြီလား ဟင်း ဟင်း ” “ကိုကြီးတို့ ကြိုက်တာ ခိုင်းပါ နီ ကိုကြီးတို့အားလုံး စိတ်တိုင်းကျလုပ်ပေးမှာပါ အဟင်းဟင်း ဟင်း” နီနီမြင့် သူ့အနားကိုရောက်သွားသည်။ ဦးစီးခေါင်းဆောင်ဖြစ်သလို သြဇာလည်း တော်တော်ကလေး ညောင်းပုံရပါသည်။ အသက်အားဖြင့်တော့ ခြောက်ဆယ်ဝန်းကျင်ခန့်ရှိပြီး တရုတ်သွေးစပ်သူတစ်ယောက် ဖြစ်ကာ ကျန်းမာကြံ့ခိုင်သလောက် ခန္ဓာကိုယ်တောင့်တင်းသန်စွမ်းသူလည်းဖြစ်သည်။ သူ့နာမည်က ဦးဟုတ်စွမ် …။ မြန်မာပြည်အနှံ့အပြားနှင့် နယ်စပ်ဒေသတစ်လျှောက်မှာ တရားမဝင်လူကုန်ကူးမွုကအစ မူးယစ်ဆေးဝါးရောင်းဝယ်ဖြန့်ဖြူးမွုအထိ လုပ်ငန်းစုံလုပ်သူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ အဖွဲ့ဝင်အစွယ်အပွား များသလောက် တပည့်တပန်း ပေါများသည်။ အရှောင်အတိမ်းလည်းအလွန်ကောင်းပြီး တရားဥပဒေကို လက်တစ်လုံးခြားလုပ်ကာ အများမျက်ခုံးမွေးပေါ် စကြံံ င်္လျှောက်နေသူတစ်ယောက်လည်းဖြစ်ပါသည်။

သူ့စကားအသွားအလာအရ ယခုမိန်းကလေးများအပါအဝင် လူ အယောက် ၃၀ တိတိ ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း တစ်ဖက်နိုင်ငံပို့ဆောင်သွားမည်ဖြစ်ပြီး သူတို့ကိုမပို့ခင် သူ့မိတ်ဆွေနှင့်အဖွဲ့သားများအတွက် သီးသန့်ပွဲကလေးတစ်ပွဲလုပ်ကာ ကောင်မလေးတွေရဲ့ အပျိုစင် အဆီအသားများကို ဝဝလင်လင်ကြီး အောင်သေအောင်စား ဝါးမျိုစားသောက်ကြမည်ဖြစ်လေသည်။ ဒီနေရာမျိုးမှာ နီနီမြင့်ကဲ့သို့ အတွေ့အကြုံလည်းရှိ ဝါသနာဗီဇအားကြီးသော ကက လို့ခေါ်သည့် ကြိုက်ကုန်း ဖာသည် အရင့်အမာကြီးများ၏ အကူအညီကိုလည်း များစွာလိုအပ်လှပေသည်။ သူ့အနေနှင့် စိတ်ကြွဆေးသုံးပြီး အသိစိတ်ထုံထိုင်းအောင်လုပ်ကာ ကောင်မလေးတွေကို ဆက်ဆံခြင်းမျိုးကို တတ်နိူင်သမျှ ရှောင်ကြဉ်သူဖြစ်ရာ အစိမ်းသက်သက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးရခြင်းကို အခြားနည်းများထက် ပိုမိုနှစ်သက်သော သဘောမျိုးရှိသူဖြစ်သည်။ ဦးဟုတ်စွမ်နှင့် သူ့မိတ်ဆွေ တပည့်ရင်းများဖြစ်ကြသော တစ်ဖက်လပ်အောင်ကြီး (နီနီမြင့်ကို တံခါးလာဖွင့်ပေးသူ) စိုးမြင့်ခေါ်ကုလား ဦးဘမောင် ဖာခေါင်းထွန်းမြင့်အပါအဝင်။

သူ့လူယုံတွေထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ ဆွေဆွေဦးဆိုသော ကလေးမကလေးကို ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို ပါကင်ဖွင့်နေသူနှစ်ဦးဖြစ်သည့် ထူကြီးနှင့်စိုးထိုက် စသည့် သူ့လက်ရုံးစစ်စစ်များနှင့် နှစ်ရက်နှစ်ညတိုင်တိုင် သီးသန့်ခန်းထဲမှာ ကာမပွဲကိုအပီအပြင်ဆင်နွဲကြလေသည်။ ဒူးနှင့်မျက်ရည်သုတ်ပြီးဖြစ်သည့် လက်ရွေးစင်ကောင်မလေးတချို့ကိုတော့ အထူးလျှို့ဝှက်ထားသည့် နေရာဒေသတစ်ခုကို ပို့ဆောင်ပြီးခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ဦးဟုတ်စွမ်က နီနီမြင့်ကို သူ့ဖက်ဆွဲယူလိုက်ပြီးပေါင်ပေါ်မှာထိုင်စေလိုက်ရာက … “မင်း ဒါတော့ လုပ်တတ်တယ်မဟုတ်လား ” မေးပြီး အရက်တစ်ခွက်ကိုယူ၍ သူမနွုတ်ခမ်းဝမှာ တေ့ပေးလိုက်သည်။ နီနီမြင့်လည်း သွေးလေ ပူနွေးသွားအောင် ဆိုပြီး ခွက်ကိုယူ၍ မော့သောက်ချလိုက်လေသည်။ ဦးဟုတ်စွမ်ကျေနပ်သွားပြီး ဝက်အသည်းကြော်တစ်ဖတ်ကို သူမကိုခွံ့ကျွေးလိုက်သည်။ “ကိုကြီး သူတို့နှစ်ယောက်က နာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲဟင် ” အထာနပ်သူပီပီ နီနီမြင့်က ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ကို လက်ညှိုးညွန်ပြကာမေးလိုက်၍ သူက … “မေသူလွင်နဲ့ ထိုက်ထိုက်တဲ့ ကုတင်ပေါ်က တစ်ယောက်က ဆွေဆွေဦး …ကဲ မင်းက ဘယ်ဟာလေးကို သဘောကျလဲ ပြောစမ်း ” ။

“နှစ်ယောက်စလုံး ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ ဟိုအပေါ်ကလည်း တစ်တစ်ရစ်ရစ်ကလေး ခိခိ သူ့ခမျာတော့ အသည်းအသန် ခံရရှာမှာ ကိုကြီးလူနှစ်ယောက်က နည်းတာကြီးမူတ်ဘူး ဟင်းဟင်း ဟင်း ” “ကဲ နောက်ထပ်သောက်လိုက်ဦး မင်းကိုလည်း ငါတစ်ယောက်တည်းဖွင့်ရမလား ဒါမှမဟုတ် အောင်ကြီး စက္ကနဲ့ နှစ်ယောက်ဖွင့်ရင်ကောင်းမလားလို့ စဉ်းစားနေတာ ဟဲဟဲ ဟဲ ပြစမ်းပါဦး ထမီလေး လှန်လိုက် မရှက်နဲ့ ဒီကလူတွေ အားလုံးမြင်အောင် ပြရမယ်နော် ဟဲ ဟဲ ” “နီ နည်းနည်း သောက်ပါရစေဦး ကိုကြီးရဲ့ ပြီးရင် ချွတ်ပေးပါ့မယ် တကတည်း ” နီနီမြင့်ပြောလိုက်တော့ ဦးဟုတ်စွမ်က … “ဒါဆိုရင်လည်း ပြီးရော ” ဆိုပြီး အရက်ပုလင်းထဲက အရက်တွေကို သူမခွက်ထဲ ထပ်မံ ဖြည့်ပေးလိုက်လေသည်။ နီနီမြင့်လည်း သောက်လိုက်စားလိုက်လုပ်နေချိန်မှာ ထွန်းမြင့် အောင်ကြီးတို့တစ်သိုက်မှာလည်း ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ကို တစိမ့်စိမ့်အရသာခံကာ ပွတ်လိုက်သပ်လိုက် အရက်သောက်လိုက်အမြည်းစားလိုက်နှင့် ကုတင်ထက်မှ လိုးပွဲဆီကိုလည်း မျက်ခြေမပြတ် ကြည့်ရွုအကဲခတ်ရင်း ဖီလင်တက်ကာ လီးတောင်နေလျှက် ရှိကြလေသည်။

ကောင်မလေးနှစ်ယောက်မှာ မေသူလွင်က အနည်းငယ်မူးနေပြီး ကိုယ်ပေါ်မှာအကျ ႌဖယိုဖရဲနှင့် ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံးပွင့်ဟလျက် ထမီတစ်ကွင်းလုံး ပြေလျော့ကျွတ်ကျနေပြီ ဖြစ်ရာ သူမနို့အုံအိအိကြီးနှစ်လုံးကိုရော ပေါင်ခွဆုံမှ ဖောင်းအိပြန့်ကားနေသောအင်္ဂါဇပ်ခုံးမောက်မောက်ကလေးကိုပင် အတိုင်းသား မြင်တွေ့နေရပြီဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်လပ်အောင်ကြီးကမူ ထိုက်ထိုက်ဆိုသောကလေးမလေး၏ ထမီကို အောက်ကနေ ဆွဲလှန်ပြီး ပေါင်ခွကြားထဲ လက်နှိုက်၍ ပွတ်သပ်ဆွနွူးပေးလျက်ရှိပေသည်။ ထိုက်ထိုက်ကိုယ်ပေါ်မှ တီရှပ်အကျ ႌအပါးလေးမှာလည်း နို့နှစ်လုံးပေါ်အောင် ရင်ဘတ်အပေါ်ကို လှန်တင် ထားလျှက်ရှိပြီး ဘရာစီယာမှာမူ အေက်သို့ တိုးလို့တွဲလောင်း ပြေလျှော့ကျွတ်ကျနေပြီဖြစ်ရာ ဦးအောင်ကြီးကပင် ဘရာစီယာဆွဲဖယ်လိုက်ပြီး သူမခါးဝတ်ထမီကို အောက်သို့ဆွဲချွတ်ချလိုက်ပေသည်။ နီနီမြင့်လည်း သူမနွုတ်ကတိပေးထားသည့်အတိုင်း အပေါ်ဝတ်အကျ ႌကြယ်သီးများကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်ကာ ဘရာစီယာနှင့်အတူ ကိုယ်ပေါ်ကဆွဲချွတ်ချလိုက်ရင်း ခါးမှထမီကိုလည်း အထက်ဆင်စကိုဖြေလျှော့၍ ခြေနှင့်ကန်ချွတ်ပစ်လိုက်လေသည်။

အတွင်းခံပင်တီကိုမချွတ်ခင် ဦးဟုတ်စွမ်အနားကပ်လာပြီး သူမကိုယ်ကလေး ငုံ့ကိုင်း၍ နွုတ်ခမ်းချင်းနမ်းစုပ် ကစ်စင်ပေးလိုက်သေးသည်။ ဦးဟုတ်စွမ်ကိုယ်တိုင် သူမပင်တီကလေးကို တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်အပေါ်ကနေ ခက်ခက်ခဲခဲ ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ရလေသည်။ “လှလိုက်တာ အိုးကြီးကဖြင့် ရှယ်ပဲ နို့ကြီးတွေလည်း အသားကုန် စို့ပစ်လိုက်ချင်စရာကောင်းတယ် ဟင်းဟင်း ” “ကိုကြီးရော ချွတ် လေ ဟင့်ဟင့် ” “ငါက အဲဗား ရယ်ဒီပဲ ဟဲ ဟဲ ကဲ စုပ် စုပ်ပစ်လိုက်စမ်း ငါပြီးရင် အောင်ကြီးရော စက္ကရောစုပ် ဒီကလူကုန်အောင် အရင်ဆုံး လီးစုပ်ပေး ပြီးမှ အားရပါးရလိုးမယ် ကြိုက်လား ” “ဟင့်ဟင့် ဒါ က ကိုကြီးသဘောပဲဟာ …လို့ ” နီနီမြင့် ဦးဟုတ်စွမ်လီးကို စစုပ်ပေးသည်။ တရုတ်လီးက ထွားသလောက် ဂေါ်လီပါအပြည့်ထည့်ထားသည်။ လေးငါးခြောက်လုံးမက တစ်သီတစ်တန်းကြီးထည့်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ လီးက ပြောင်းဖူးကြီးလိုပင် တုတ်တုတ်ထွားထွား ဒစ်ကားကြီးဖြစ်နေတာတွေ့ရသည်။ တစ်ဖက်လပ်အောင်ကြီးနှင့် စက္ကခေါ် ဦးဘမောင်လည်း ဂေါ်လီလီးတွေသာဖြစ်ကြပေမယ့် ဟုတ်စွမ်လောက်တော့မများချေ။

နှစ်လုံးပြူး သုံးလုံးပြူးလောက် ထည့်ထားခြင်းဖြစ်ပြီး ဂေါ်လီတွေက ဟုတ်စွမ်ထက်တော့ ပိုကြီးသည်။ ကုလားစိုးမြင့် ကျတော့ ဒုတ်ကို မကြီးကြီးအောင်ဆိုပြီး ကြီးဆေးတွေထိုးထားသည်။ သူ့လီးအရှည်က ရ လက်မ လောက်ရှိသည်။ မုတ္တမတည်းခိုခန်းမှာ ဆုံပြီးကတည်းက ဖာခေါင်းထွန်းမြင့်၏ဂေါ်လီအစွမ်းကို မြည်းစမ်းပြီးဖြစ်၍ နီနှီမြင့်တစ်ယောက် သူတို့လီးများကြည့်ပြီး ရင်ခုန်စိတ်လွုပ်ရှားကာ စောက်ပတ်ကတရွရွဖြစ်လာပြီး အလိုးခံလိုစိတ်များ အငမ်းမရဖြစ်ပေါ်လာရလေသည်။ ဦးဟုတ်စွမ်၏လီးကို သူမကုန်းစုပ်လိုက်ချိန်မှာ ဦးဟုတ်စွမ်က သူမ၏ထောင်ကားပေးထားသော ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက် အကြားမှ စောက်ပတ်ထဲကို လက်ထည့်၍ စောက်ခေါင်းကို ဆောင့်ထိုး ပေးနေလိုက်သည်။ လီးဝင်ရောက်လိုးချလိုက်သလို လက်ချောင်းသုံးလေးချာင်းပူးကာ တဇွပ်ဇွပ်ထိုးနှိုက် ဆောင့်ချပေးလိုက်သော ဦးဟုတ်စွမ်၏ အနွူးအဆွကြောင့် နီနီမြင့်မခံမရပ်နိုင်စွာ အော်ဟစ်ညည်းညူပြီး ဖင်ကြီးကော့ကနဲဖြစ်ကာ လွုပ်ယမ်းသွားရလေသည်။ ဦးစက္ကရော ကုလားစိုးမြင့်ပါ သူမစောက်ပတ်ကို လာရောက်ကြည့်ရွုကာ ဖင်ဝ စူတူတူကလေးကို တံတွေးထွေးသူထွေး ဖင်ထဲလက်ထည့်နှိုက်သူနှိုက် စောက်ပတ်ကုန်းယက်သူယက်နှင့်အလုပ်များသွားသည်။

ကုလားစိုးမြင့် ဦးဘမောင်ခေါ်စက္ကတို့၏ လီးနှစ်ချောင်းကို နီနီမြင့်က ဦးဟုတ်စွမ်လီးစုပ်နေရာကနေ လှမ်းဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းရိုက်ပေးလေသည်။ ဒီအချိန်မှာ ဦးအောင်ကြီးကလည်း ထိုက်ထိုက်ကို နွူးနှပ်ဆံပေးနေရာက သူမနားနားကပ်ပြီး နီနီမြင့်နို့နှစ်လုံးကို အကိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ ထိုက်ထိုက်လည်း သူမနို့အုံကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ကုန်းကိုင်ကာ ဆုပ်ဆွဲဖျစ်နယ် ကစားပေးနေချိန်မှာ ထိုက်ထိုက်၏ ကုန်းကုန်းကွကွလေး ဖြစ်ကာနေသော ဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲကို ဦးအောင်ကြီး လက်နှင့်နှိုက်ဆွကာ အဝချဲ့ပေးလိုက်ရင်း သူ့လီးထည့်သွင်းကာ ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်နှင့် တရစပ်ကြီး လိုးချလိုက်လေသည်။ ထိုက်ထိုက် အငိုက်မိသလို ဖြစ်သွားပေမယ့် ဖင်ကုန်း၍တော့ အလိုးခံပေးရှာပါသည်။ လီးအရသာသိပြီးဖြစ်၍ သူမလည်း ငြင်းပယ်နိုင်စွမ်းမရှိတော့ပါပြီ။ မေသူလွင်ကိုလည်း ကုလားစိုးမြင့်ဖင်ကုန်းလိုးသည်။ စောစောပိုင်းက သူတစ်ချီသာလိုးရသေး၍ မေသူလွင်၏စောက်ပတ်ကို လိုးချင်စိတ်ရှိနေသေးသည်။ ဒီကောင်မလေးက ရည်းစားပဲထားဖူးပြီး အပေါ်ပိုင်းသာအကိုင်ခံထားရကာ တစ်ခါမှအလိုးမခံဖူးသေးသော စောက်ပတ်အသစ်စက်စက်ကလေးဖြစ်၍။

ဒီကို ရောက်လာချိန်မှာ ဦးဟုတ်စွမ်ကအစ ရှိသမျှ လူအားလုံး၏ တစ်ခဲနက်မေတ္တာစူးရောက် အားပေးခြင်းကို အခံရဆုံးဖြစ်ခဲ့ပေသည်။ အဆက်မပြတ် အကြိမ်ရေအများကြီး အလိုးခံထားရလို့လားတော့ မသိချေ။ မေသူလွင်စောက်ပတ်ကလေးက စိုနူးပျော့ဖတ်၍ ဘတ်လဘိုင်လိုက်ပြီး အခေါင်းကလေးပွတတ အသားနီများပင်လန်ကာ ဟဟပြဲပြဲအတာကွဲကလေးဖြစ်နေရရှာပေသည်။ ကုလားစိုးမြင့်၏ဆေးလီးကြီးက တစ်ကြပ်စီးပိုင်နေလျက်ပင် သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ ဆောင့်ဆောင့်အောင့်အောင့် ထိုးစိုက်ဝင်ရောက်သွား လေသည်။ စောစောတုန်းက ပထမအကြိမ် သူလိုးစဉ်ကလို စောက်ပတ်ကွဲပြဲသည်အထိမဖြစ်တော့သော်လည်း အပေါက်ဝချဲ့ထွင်ပြီးသားဖြစ်နေ၍ လိုးရတာ ဟာတာတာလေး ဖြစ်နေသလားအောက်မေ့ရလေသည်။ ထွန်းမြင့်ကမူ ကုတင်နားသွားပြီး ထူးကြီးနှင့်စိုးထိုက်၏အကျကို အသင့်စောင့်နေသည်။ ထူးကြီးကိစ္စပြီး၍ ဆွေဆွေဦးဖင်ပေါက်ထဲမှာ လရည်ထုတ်ပြီးကုတင်ပေါ်ကနေ ဆင်းခဲ့လိုက်သည်။ စိုးထိုက်က သူမကိုယ်လေးကို ခါးကနေကိုင်ပြီး အောက်မှပင့်၍ပင့်၍ အချက်နှစ်ဆယ်လောက်လိုးကာ စောက်ပတ်ထဲကို လရည်များ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်။

သူတို့နှစ်ယောက်ဆွေဆွေဦးကို အောင်သေအောင်သားစားပြီး အရက်ဝိုင်းမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ချိန်မှာ ကုတင်ပေါ်မှာ တရွုံ့ရွုံ့ငိုကြွေးရင်း ဒူးနှင့်မျက်ရည်သုတ်နေသော ဆွေဆွေဦးဆိုတဲ့ ကုလားဆင်မလေးကို ထွန်းမြင့်တစ်ယောက်ပွတ်သီးပွတ်သပ်ချော့မော့၍ သူ့လီးကို အကိုင်ခိုင်းနေပြီဖြစ်သည်။ နီနီမြင့်တစ်ယောက် ဦးဟုတ်စွမ်၏လီးစုပ်အပြီးမှာ အောင်ကြီး စိုးမြင့်နှင့်ဖာခေါင်းငထွန်းတို့ အလုပ်ဖြစ်နေကြပြီး ဦးဘမောင်ခေါ်စက္ကနှင့် အရက်ခွက်လှည့်သောက်နေကြသည့်ထူးကြီး စိုးထိုက်တို့သာကျန်ကြတော့သည်။ ဦးစက္ကလီးကို သူမကုန်းစုပ်အပေးမှာ ဦးဟုတ်စွမ်လည်း နီနီမြင့်ဖင်ကားကားကြီးကိုမလိုးဘဲမနေနိုင်အောင် ဏှာတကြွကြွ ဖြစ်လာရလေပြီ။ သူမဖင်သားနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ဆွဲဖြဲပြီး စောက်ပတ်မဟတဟကလေးထဲကို ဦးဟုတ်စွမ် သူ့လီးဒစ်ထည့်သွင်းဆောင့်ချလိုက်ပါသည်။ ခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်ပီသစွာ အခြေအနေ အချိန်အခါကို ဖတ်တတ်သူမို့ ကုလားစိုးမြင့်ဖက်လှည့်ပြီး … “စိုးမြင့် မင်းပြီးရင် အဲဒီပစ္စည်းကလေးကို ခေါက်သိမ်းထားလိုက်တော့ ဇင်မာဝင်းတို့နှစ်ယောက်ကို ထုတ်ခဲ့ ကြားလား စိုးမြင့်” ဆိုပြီး သူက ပြောလိုက်လေသည်။

မေသူလွင်မှာ ခုအချိန်မှာ စိုးမြင့်လိုးချက်များအောက်မှာ မရွုမလှခံစားနေရလျှက် အခြေအနေသိပ်ဟန်မည့်ပုံ မပေါ်တော့ချေ။ သူမနေရာမှာ ပစ္စည်းလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကလေးတွေ အချိန်မီအစားထိုးပေးလိုက်မှ တော်ကာကျပေရော့မည်။ ဇင်မာဝင်းဆိုတာက သူမကြာခဏပွဲထုတ်လေ့ရှိသည့်ခလေးမလေးပဲဖြစ်သည်။ သူမနှင့်အတူ နယ်မှတက်လာသော သူ့အစ်မရင်း ဝင့်သီတာပါ ပါလာခဲ့သည်။ ထွန်းမြင့်ကိုကျတော့ သူထိန်းထားသည့်ခလေးမနှစ်ယောက်အား ခေါ်ထုတ်ခိုင်းမည်ဖြစ်သည်။ ဒီညပွဲစည်ဖို့က အရေးကြီသည်လေ။ ဦးဟုတ်စွမ်က ဦးစက္ကလီးကိုစုပ်လျှက် ကုန်းကုန်းကွကွအလိုးခံနေသော နီနီမြင့်ဖင်အနောက်ကနေပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးကြီးဖြင့် တစ်ချက်ချင်း ထိထိမိမိဆောင့်လိုးပေးနေပေသည်။ နီနီမြင့်စောက်ပတ်မှာ သူ့ဂေါ်လီတွေရဲ့ဒဏ်ကို ကောင်းစွာခံစားနိုင်စွမ်းရှိနေပေသည်။ တင်ပဆုံသားအိအိနှစ်ဖက်က ဖွံ့ဖြိုးစွင့်ကားသလောက် လုံးကြီးပေါက်လှဆိုသလို သားကောင်းမိခင်ပီသစွာဖြင့် အောင်မြင်ဖြစ်ထွန်းလှသော ရင်သားဆိုင်ထွားအိအိကြီးနှစ်မြွာကလည်း အနောက်ကနေ နို့နှစ်ဖက်ဆွဲလိုးလေ့ရှိသူ သူ့အတွက် အားရှိပါးရှိ တွယ်ပစ်ချင်စရာကောင်းလွန်းလှပေသည်။

ဦးဟုတ်စွမ် နီနီမြင့်စောက်ပတ်ကို တဖြောင်းဖြောင်းတဖွပ်ဖွပ် အသံထွက်အာင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်ရမ်းရမ်းပင် အသားကုန်လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်လေသည်။ အိကနဲအင့်ကနဲ နွုတ်မှတအွန်းအွန်းအသံထွက်ပြီး ပက်စက်စွာ ဂေါ်လီလီးနှင့်အလိုးခံနေရသည့်တိုင်အောင် နီနီမြင့်၏ စောက်ပတ်ကြီးက ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်စွမ်းရှိနေပြီး ဦးဟုတ်စွမ်တစ်ချီအပြီးလောက်ကျမှ သူမစောက်ရည်တွေ တဖြစ်ဖြစ်ပန်းထွက်လာခဲ့ရပါသည်။ ဦးဟုတ်စွမ် ခဏအနားယူပြီး ဦးစက္ကကိုအလှည့်ပေးလိုက်သည်။ ဦးစက္ကက နီနီမြင့်ကို ပက်လက်ပဲလိုးရအောင်ဆိုပြီး ကုတင်ပေါ်ဆွဲခေါ်လာကာ ကုတင်စောင်းမှာ ပက်လက်အနေအထားဖြင့် ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဖြဲကား၍ လှဲအိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဦးဟုတ်စွမ် လောလောလတ်လတ် လိုးထားပြီးဖြစ်၍ နီနီမြင့်စောက်ပတ်က အရည်တရွဲရွဲ အဆီရည်များဝင်းလဲ့နေကာ အမွေးအမြှင်တစ်ပြုံတစ်မနှင့်အတူ ဖောင်းမို့ ကြွရွ၍ စောက်ခေါင်းအဝလေး ဟဟပြဲပြဲကလေး ဖြစ်နေတာကိုပါ သူတွေ့လိုက်ရလေသည်။ “လိုးချင်စရာကြီး မနီရယ် ” “ရှင့်အကြိုက်ပဲမဟုတ်လား ရှင့်ပုံစံက စောက်ပတ်ကြီးတဲ့မိန်းမကို ပိုကြိုက်မယ့်မယ့်ပုံပဲ ဟင်းဟင်း”။

“ဟုတ်တယ် မင်း လူကဲခတ်တာ မဆိုးဘူးပဲ ငါက စောက်ပတ်ပိန်ရွုံ့ရွုံ့ပြားကပ်ကပ်ကလေးတွေဆို စိတ်မဝင်စားဘူး စောက်ပတ် ညောင်ရွက်တို့ ခွေးလျှာတို့ ခါးတောင်းကျိုက်တို့ထက် မင်းလို မုန့်ပေါင်းမျိုးကို ပိုပြီးလိုးချင်လှတာ လိုးရတာလည်း အရသာပိုရှိတယ် ” “အမယ်လေး လိုးစမ်းပါ ဦးစက္ကရယ် ရှင့်အပြောနဲ့တင် ကျွန်မစောက်ပတ်ရွလွန်းလို့ အရည်တွေတောင် စိမ့်ထွက်လာပြီကွယ် မလိုးခင် တစ်ခါလောက်မွုတ်ပေးပါဦးလား” “ရတယ် ငါကလည်း အားရပါးရ အချိန်ယူပြီး မွုတ်ပေးချင်တာ အချိန်ကသိပ်မရလို့ ဟင်းဟင်း” သူကပြောပြီး နီနီမြင့်စောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်ကုန်းမွုတ်ပစ်လိုက်ပါသည်။ သူ့နွုတ်ခမ်းမွေးကြမ်းကြီးများနှင့် စောက်ပတ်မျက်နှာပြင်ကျယ်ကြီးကို ဖရူးဖရူးဆိုပြီး ဘယ်ညာမွေ့ယမ်းကာပွတ်တိုက်ပစ်လိုက်ရာ စောက်ရည်များမထိန်းနိုင်အောင် ယိုစိမ့်ထွက်ကျလာရတော့သည်။ ကွမ်းစားထားသောလျှာနီနီကြီးကို အပြားလိုက်လုပ်ကာ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် အောက်ကနေအထက်သို့ အပြားလိုက် ယက်သပ်တင်ပေးလိုက်ရင်း စောက်ခေါင်းထဲကိုပါ လျှာလိပ်ချွန်ပြီး အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးလိုက်သည်။

စောက်စိထိပ်ဖူးကလေးကိုလည်း တပြွတ်ပြွတ်အသံမြည်အောင် စုပ်ပေးလိုက်တော့ နီနီမြင့်ပြာပြာသလဲဖြစ်ပြီး လက်ဖဝါးကလေး တကာကာဖြင့် … “ရ ရပြီ ရပ် ရပ်လိုက်တော့ ဦးစက္က တော်ပြီ ရှင့်လီးကြီး လိုးသွင်းပေးမှ ရတော့မယ် ကျွန်မ အရမ်းရွလွန်းနေပြီ ” ဦးစက္ကလည်း သူမအပြောကြောင့် စောက်ပတ်မွုတ်ခြင်းကိုရပ်ဆိုင်းလိုက်ရပြီး နီနီမြင့်၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲလိုက်ကာ သူမပေါင်ခွဆုံရှိ စောက်ပတ်အဝလေးထဲသို့ သူ၏ဂေါ်လီဒစ်ပြူးကြီးအား အပြည့်အသိပ်ပင် ထိုးသိပ်လိုးထည့်လိုက်လေတော့၏။ “စွတ် ဗြွတ် စွပ် ဖွတ်ဘတ် ဗွပ် ” “အား အီး ကောင်း ကောင်းတယ် ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးပေး ဦးစက္ကရဲ့ အ အား ထိတယ် အရမ်းကောင်းတာပဲကွာ ဆောင့်လိုး လိုးစမ်းပါ စိတ်ကြိုက်လိုး ဟင့် ဟင်း အင်း ” “ရတယ် လိုးပေးမယ် နင့်စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးစုတ်ပြတ်သွားအောင် လိုးပေးမယ် စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့သာဆွဲဖြဲထားလိုက် လီးအရင်းဆိုက်လေ အရသာပိုရှိလေပဲ နင် သိလာလိမ့်မယ် ” နှီနီမြင့်၏ ကာမတဏှာစိတ်ရိုင်းများ ပေါက်ကွဲထွက်ကုန်ပြီ။ သူမ ဟန်ကလေးမှပင် မဆောင်နိုင်ရှာတော့ချေ။

ဦးစက္က၏ခါးကို တင်းတင်းဆွဲဖက်ပြီး အောက်မှနေ၍ တင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို ပင့်ကာကြွကာနှင့် သူ့လိုးဆောင့်ချက်အတိုင်းလိုက်ပါပြီး ပက်ပက်စက်စက် ခံညှောင့်ပေးနေပေသည်။ ဦးစက္ကလည်း အားသွန်ပြီးလိုးသည်။ အသက်ကြီးသော်လည်း မပျက်စီးသေးပေ။ နွားပျိုသန်လှ နွားအိုပေါင်ကျိုး သလောက်သာရှိပြီး ဖာခေါင်းထွန်းမြင့် အပျော့ဆွဲလိုးတာထက်လည်း သုံးလေးဆ ပိုသာသည်ဟု သူမစိတ်ထဲတွင် ခံစားနေမိလေသည်။ ဦးစက္ကလီးမှာ ဂေါ်လီလေးငါးလုံးထည့်သွင်းထားပေမယ့် လီးဒစ်အောက်ခြေနှင့်ကပ်ရက် လီးကိုယ်ထည်၏ အပေါ်ထိပ်နားတွင် တစ်လုံးတည်း ပြူးပြူးကြီးဖြစ်နေသော ဂေါ်လီလုံး၏ ပွတ်တိုက်ဆောင့်လိုးမွုအားက ကျန်ဂေါ်လီလုံးများထက်ပိုပြီး သူမစောက်ပတ်အတွင်းသားနုနု ကလေးများကို ကြမ်းတမ်းစွာ ပွတ်တိုက်မိသည့်အပြင် မိန်းမတို့၏ကာမတည်ရာဟုဆိုရမည်ဖြစ်သော ဂျီစပေါ့နေရာနှင့် တည့်တည့် တိုးဝင်တိုးထွက်မကြာခဏ ထိတိုက်မိခြင်းအားဖြင့် ရခဲလှစွာသော ကာမအရသာထူးကြီးကို အလျှံပယ် ထူးကဲပြည့်မီစွာ ရရှိအောင် စွမ်းဆောင်ပေးနိုင်သဖြင့် နီနီမြင့်စောက်ပတ်ကိုတကြွကြွကော့ခံနေရင်း ရင်ထဲလှိုက်ကနဲလှိုက်ကနဲဖြစ်ကာ အမျိုးအမည်မဖော်ပြနိုင်သော အတွေ့ဓာတ်၏လွမ်းခြုံမွုအောက်ဝယ် မကြုံစဖူးထူးကဲစွာဖြင့် ကာမရေယဉ်ကြောထဲမိန်းမူးမျောပါကာ နေမိပေတော့၏။

နီနီမြင့်နှင့်သူ နာရီဝက်ခန့်ကြာမြင့်အောင် အကွဲအပြဲ စခန်းသွားပစ်လိုက်ကြပြီး ဦးစက္က သူ့လရည်များကို သူမဝမ်းဗိုက်ပေါ် ပန်းလွတ်ထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ နီနီမြင့်လည်း နှစ်ချီတိတိတိ စောက်ရည်များ ထွက်လိုက်ရသဖြင့် လူပါ မလွုပ်ချင်လောက်အောင် နုံးချိနွမ်းဟိုက်သွားခဲ့ရလေသည်။ ကုတင်ကြီးပေါ်ရှိသူမဘေးတစ်ဖက်မှာလည်း ထွန်းမြင့်က ဆွေဆွေဦးဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို တစ်လှည့်စီ မွေနှောက် လိုးပေးနေရာ ဆွေဆွေဦးခမျာ အသံပင် မထွက်နိုင်ရှာတော့ပေ။ နီနီမြင့်တို့အတွဲ ငြိမ်ကျသွာူချိန်မှာ ထွန်းမြင့်က ဆွေဆွေဦးကို နှစ်ချီမြောက်အဖြစ် ဖင်လိုးကောင်းတုန်းပင် ရှိပေသေးသည်။ ဦးစက္က သူမကို ကုတင်စောင်းလိုးပြီး တစ်ချီပြီးသွား၍ နီနီမြင့်ကုတင်ပေါ်ကဆင်းလာပြီး ဦးဟုတ်စွမ် ထူးကြီးနှင့်စိုးထိုက်တို့အကြားကို ပြန်ရောက်လာသည်။ ဦးဟုတ်စွမ်မှာတဏှာကြီးသူဖြစ်လေရာ တစ်ဖက်လပ်အောင်ကြီး လိုးပြီးသွားသော ထိုက်ထိုက်ဆိုသည့်ခလေးမလေးကို သူ့တပည့်နှစ်ယောက်နှင့်အတူ နို့ကိုင်ဖင်နှိုက်လုပ်ကာ ကြောင်ကကြွက်ကိုကစားသလို ကစားနေကြလေသည်။ ထိုက်ထိုက်ကို သူ့လီးစုပ်ခိုင်းပြီး စိုးထိုက်တစ်လှည့် ထူးကြီးတစ်လှည့် ဖင်ထဲလီးသွင်း၍ လိုးစေသည်။

ဖင်ကိုချည်း နှစ်ချီ အဆော်ခံလိုက်ရ၍ မောဟိုက်နေသောထိုက်ထိုက်ကို သူက ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ထားပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်ကာ သူမစောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်း၍ ပက်ပက်စက်စက်ပင် သူမစောက်ပတ် ပူထူသွားအောင် လိုးပစ်လိုက်လေသည်။ ကုလားစိုးမြင့်ကတော့ မေသူလွင်ကို တဝကြီးလိုးပြီးသွား၍ အပြင်ကိုပြန်လည်ဆွဲထုတ်သွားကာ ဇင်မာဝင်းနှင့်သူ့အစ်မဝင့်သီတာကို တိုက်အိမ်ထဲကနေပြီး ခေါ်ထုတ်လာခဲ့သည်။ ဒါကို ဦးဟုတ်စွမ်က မြင်လိုက်သဖြင့် ထိုက်ထိုက်ကိုလိုးလျှက်ရှိရာကနေ သူမစောက်ပတ်ထဲကလီးကို ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ပြီး ဇင်မာဝင်းတို့ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကို လီးစုပ်ခိုင်းသည်။ ထိုက်ထိုက်ကိုပါ ဦးဆောင်၍ လီးစုပ်ခိုင်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုက်ထိုက်လည်း သူ့အကြိုက်ဆောင်ပြီး လီးကိုသုံးယောက်အတူစုပ်ရင်းက ဇင်မာဝင်းတို့ ညီအစ်မကို နို့ကိုင်ဖင်ကိုင် ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ ဇင်မာဝင်းရောဝင့်သီတာရော အတွေ့အောက်မှ ရုန်းမထွက်နိုင်ရှာတော့ပါ။ လီးစုပ်ရင်း သူမတို့ပေါင်ကြားရှိစောက်ပတ်က စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာကြတာတွေ့ရပေသည်။

ဝင့်သီတာကို ကြမ်းပြင်ပေါ်ဆွဲလှဲပြီး ဦးဟုတ်စွမ်လိုးဖို့ပြင်နေချိန်မှာ အောင်ကြီးက ဇင်မာဝင်းကို အပီတွယ်နေလေပြီ။ ဦးဟုတ်စွမ်လည်း ဝင့်သီတာမျက်နှာငယ်လေးနှင့် ငြင်းဆန်နေသည့်ကြားက သူမစောက်ပတ်ကိုဆွဲဖြဲပြီး သူ့ဂေါ်လီလီးကြီးနှင့် သူမ၏ စောက်ပတ်အပေါက်ကျဉ်း ကလေးထဲကို မညှာမတာပင် ဆောင့်လိုးချလိုက်ပါလေပြီ။ ဝင့်သီတာ၏ ကမ္ဘာပျက်မတတ် အားကနဲ အော်လိုက်သောအသံကြီးကြောင့် ဇင်မာဝင်းစောက်ပတ်ထဲလီးသွင်းကာ အပြတ်အသတ် ဆောင့်လိုးနေသော ဦးအောင်ကြီးပင် လန့်ဖျပ်ကာ သူ့ကိုယ်ကြီးတွန့်ကနဲဖြစ်သွားရလေသည်။ ထွန်းမြင့်လည်း ဆွေဆွေဦးကိုလိုးပြီးသွား၍ အပြင်မှာကျန်နေသော သူ့ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ထဲက မိချိုနှင့်စုမွန်ကိုခေါ်ဖို့ရန် အခန်းထဲကနေ အပြင်ပြန်ထွက်သွားလိုက်သည်။ စုမွန်ဆိုသောချာတိတ်မလေးက တည်းခိုခန်းကနေသူပင့်လာသော အိမ်ပြေးမလေးဖြစ်ပြီး ဦးဟုတ်စွမ်ကို ဆက်သရန်အတွက် တိုက်အိမ်ကြီးထဲက အခန်းတစ်ခုထဲမှာ ထည့်သိမ်းထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဦးစက္ကကမူ ဆွေဆွေဦးကို ကုတင်ပေါ်ကနေ အသာလှမ်းခေါ်လာကာ အရက်တစ်ခွက်တိုက်လိုက်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက် ရောက်လာတာကို ကုလားစိုးမြင့်မျက်ထောင့်နီကြီးနှင့်ကြည့်နေပြီး ဆွေဆွေဦးကို ဦးစက္ကနှင့်အတူ ဖင်နှင့်စောက်ပတ် ပြိုင်တူလိုးဖို့ ကြံစည်နေလေပြီ။

နီနီမြင့်လည်း ထူးကြီးနှင့်စိုးထိုက်ကို မျကိရိပ်ပြပြီး သူမထံလာခဲ့ဖို့ ခေါ်လိုက်သည်။ ထူးကြီးကို သူမလီးစုပ် ပေးလိုက်ပြီး စိုးထိုက်ကို အနောက်ကနေ လိုးခွင့်ပြုလိုက်ပါသည်။ စိုးထိုက်လည်း သူမစောက်ပတ်ကို ဆွနွူးမနေတော့ဘဲ အနောက်ကနေ မပြောမဆို လီးနှင့်ဗွပ်ကနဲထိုးဆောင့်ကာ အပီအပြင် တက်လိုးပစ် လိုက်လေသည်။ စိုးထိုက်ရော ထူးကြီးပါ လီးကြီးကြသည်။ သူတို့လည်း ဆီလီကွန်ဆိုသော ဆေးအားကိုးနှင့် တရားလွန် အသားပြည့် ဝဖြိုးနေသော လီးတုတ်တုတ်ကြီးများဖြစ်ဟန်တူပေသည်။ နီနီမြင့်ပါးစပ်မှာရော စောက်ပတ်ထဲမှာပါ လီးနှစ်ချောင်းက မဆန့်မပြဲကြီးပင်ဖြစ်နေရလေသည်။ စိုးထိုက်သွန်လိုး၍ စောက်ပတ်ပြဲမတတ်အလိုးခံလိုက်ရပြီး မိနစ်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့်အကြာတွင် နီနီမြင့်နှင့်စိုးထိုက်နှစ်ယောက်သား စောက်ရည်နှင့်လရည်များ ပြိုင်တူပန်းထွက်ကာ တစ်ချီပြီးသွားကြလေသည်။ စိုးထိုက်လိုးပြီး သူမစောက်ပတ်ကို ထူးကြီး အနောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ထဲလီးသွင်းကာ တစ်ကြိမ်ထပ်လိုးသည်။ ထူးကြီးလိုးသောအလှည့်မှာ သူမက စိုးထိုက်၏စောက်ရည်နှင့်လရည်များ ပေကျံနေသောလီးကြီးကို မရွံမရှာပင် သူမပါးစပ်ထဲထည့်ကာ စုပ်လိုက်ယက်လိုက်နှင့်ပုလွေကိုင် ပေးလိုက်လေသည်။

စိုးထိုက်လီးက ပြန်တောင်လာရာ နီနီမြင့်လက်ထဲမှာ မဆန့်အောင်ပင် ကြီးမားတောင့်တင်းလို့လာပြီး သူမက … “ကိုစိုး မနီဖင်လိုးချင်လား ” “လိုးချင်တာပေါ့ မနီ မနီဖင်ကိုမှ မလိုးရရင် ဒီညအဓိပ္ပါယ်ရှိမယ်မထင်ဘူးဗျာ ” “အံမယ် အပြောကောင်းလိုက်တာ တကယ်နော် ဒီလီးမျိုးနဲ့သာလိုးရင်တော့ နီ့ဖင်ကွဲမှာတော့သေချာတယ် နှစ်ယောက်လိုးချင်ရင် အပြင်ထွက်လိုးရင်ကောင်းမယ် ဒီမှာ နေရာကျဉ်းတယ် ” “ကောင်းတယ် အန်ကယ်တို့ ပွဲကစည်နေပြီ ထွန်းမြင့်လည်း သူ့အတွက်ထပ်ခေါ်လာဦးမှာဆိုတော့ မကြာခင် ကမ္ဘာပျက်တော့မှာပဲ ငါတို့နှစ်ယောက်က ပါကင်အကျပဲစားရမယ့်ကောင်တွေ လာ မနီ အပြင်ခန်းသွားလိုးမယ် အပြင်မှာဆို မနီအတွက်လည်း ပိုအဆင်ပြေနိုင်တယ် မနီကို တဝကြိတ်ပြီးမှ စကီအသစ်တွေနဲ့ ပြန်လာပြီး နှပ်ရတော့မှာ ပဲ…” “ပိုင်လိုက်တဲ့အကြံ …ကဲ ဒါဖြင့် သွားမယ်ဆိုလည်းသွားပေါ့ …ငါ့လီး … ငါကလိုးရတာ ဆတ်တငံ့ငံ့နဲ့ ကောင်းခန်း ရောက်နေမှ … ဟင်း … ကတောက် ” ထူးကြီး မျက်နှာသုန်မွုန်ပြီး ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီးလုပ်ကာ ပြောလိုက်တော့ နီနီမြင့် ခိကနဲ ရယ်လိုက်မိလေသည်။ ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်သည်။

ထူးကြီးလိုးရင်းတန်းလန်း သူ့အလှည့်ကျမှ လီးပြန်ချွတ်ကာ နေရာပြောင်းရ၍ အောင့်သီးအောင့်သက် ဖြစ်သွားရခြင်းဖြစ်သည်။ သုံးယောက်သား အဝတ်အစားပြန်ဝတ်ကာ ဦးဟုတ်စွမ်တို့မသိအောင် မသိမသာနှင့် အခန်းပြင်ထွက်လာသည်။ အပြင်ခန်းမှာ ထွန်းမြင့်လည်း ပြန်ရောက်နေသည်။ အိမ်ထဲက စုမွန်ဆိုသောကောင်မလေးကို ခေါ်ထုတ်လာပြီး မိချိုကိုပါ တစ်ပါတည်းစောင့်ခေါ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ အပြင်ဝိုင်းမှာက မိချိုနှင့်ဝင်းဝင်းမာဆိုသော အမျိုးသမီးကလေးနှစ်ယောက်ကသာ ဒိုင်ခံ၍ပြုစုပေးနေရခြင်းဖြစ်ကာ အပြင်အုပ်စု၏ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သော ဆိတ်ကြီးတို့လူစု တစ်ချီပြီးတစ်ချီ သောက်လိုက်စားလိုက်တွယ်လိုက်နှင့်ရှိကြလေသည်။ စောစောတုန်းကတော့ ထိုက်ထိုက်၏အဖော်ကောင်မလေး မေသူလွင်ကို ပြန်မပို့ခင် သူတို့လူအားလုံး အုပ်စုဖွဲ့ပြီး အပီတွယ်လိုက်ကြရသေးသည်။ ဆရာကြီးများ၏အကျကိုသာ စားရသူတွေမို့ ယခုသူတို့ အလုပ်ရွုပ်နေကြတုန်းမှာ ဆိတ်ကြီးနှင့်ထွန်းမြင့်နားလည်မွုရယူပြီး အသစ်ကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည့် စုမွန်ကိုပါ ဝိုင်းလိုးဖို့ တာစူနေကြပေသည်။

စုမွန်ကို ဆိတ်ကြီးနှင့်ထွန်းမြင့် ငလင်းဆိုသူတို့ နွူးပြီးနှပ်ပြီးဖြစ်ရာ ဆိတ်ကြီးကပင် စတင်၍ စုမွန်စောက်ပတ်ထဲ သူ့လီးထည့်သွင်းကာ ဆောင့်လိုးချလိုက်လေ၏။ ကျန်သူတွေကတော့ မိချိုနှင့်ဝင်းဝင်းမာကို တူးအင်ဝမ်းဆွဲကာ အပျော်လွန်နေကြသည်။ ထွန်းမြင့်က နီနီမြင့်ယခုလို အပြင်ခန်းထွက်လာတာကို သဘောကျသွားသည်။ “ကောင်းတယ် မနီ ဒီမှာက အထဲခန်းထက် ပိုပျော်ဖို့ကောင်းတယ် အထဲမှာက ကိုယ်က ကလန်ကဆန်လုပ်မယ့် ဟာလေးတွေကို ဝိုင်းထိန်းပေးရုံလောက်ပဲ နောက်ဆုံး လရည်ဝင်တော့လည်း သူ့ဖာသာပြီးသွားကြမှာပဲ မနီတို့ ဒီမှာခဏနေကြ ကျွန်တော်အခြေအနေချောင်းကြည့်လိုက်ဦးမယ်” ထွန်းမြင့်ပြောပြီး သူမကိုအနမ်းပေး၍ထွက်သွားလိုက်သည်။ ထွန်းမြင့်ထွက်သွားသည်နှင့်ပင် စိုးထိုက်က နီနီမြင့်ဖက်လှည့်ပြီး သူမမျက်နှာကို အဓိပ္ပါယ်ရှိရှိကြည့်လိုက်ကာ … “ကဲ မနီ အကျ ႌချွတ် ကျွန်တော်တို့ စကြရအောင် ” ထူးကြီးနှင့်စိုးထိုက် သူမကိုလောဆော်လိုက်သည်နှင့်နီနီမြင့်လည်း … “ကောင်းပြီ ရှင်တို့သဘောပဲ ” ဆိုပြီးကိုယ်ပေါ်ရှိ အဝတ်အစားများကို အကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်ကာ သုံးယောက်သား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပြန်လည်နွူးဆွ၍ နီနီမြင့်စောက်ပတ်နှင့်နို့တွေကို သူတို့နှစ်ယောက်က ဖျစ်နယ်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ကြကာ နီနီမြင့်လည်း သူတို့နှစ်ယောက်လီးတွေကိုပြန်ပြီး ပါးစပ်နှင့်စုပ် လက်နှင့်လည်းဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်ပါသည်။

လီးနှစ်ချောင်းစလုံးတောင်မတ်လာကြသည်။ ဆိတ်ကြီးက စုမွန်ကိုအပီလိုးနေရာက နီနီမြင့်တို့သုံးယောက်ကို အကဲခတ်နေသလို ကျန်သူတွေဖြစ်ကြသည့် ငလင်းခေါ်စံလင်း အေးကျော် ထက်ကို ကျော်ဇင်ဝင်း စိန်သောင်း ငှက်ရိုးတို့ လူသိုက်ကလည်း မိချို ဝင်းဝင်းမာကို အုပ်စုလိုက်ဝိုင်းဖဲ့သူကဖဲ့ အရက်သောက်သူကသောက် လုပ်နေကြရင်းက သူမ၏ဝတ်လစ်စားလစ်ခန္ဓာကိုယ်နှင့် အချိုးအဆစ်ကျနပြေပြစ်ကာ တောင့်တင်းဖွံ့ထွား စွင့်ကားလှသော အသားဆိုင်တစ်တုံးတစ်ခဲကြီးများကို သွားရည်တမြားမြားနှင့်ပင် ငေးမောကြည့်ရွု နေကြလေသည်။ နီနီမြင့်လည်း မရှက်မကြောက်ပင် ထူးကြီးနှင့်စိုးထိုက်နှစ်ယောက်၏ ဖင်နှင့်စောက်ပတ် တစ်ပြိုင်တည်း လိုးဆောင့်မွုကို တစ်ယောက်တည်း ကုန်းရုန်းအလိုးခံနေလေသည်။ အခန်းကြမ်းပြင်မှာပက်လက်အိပ်နေသော ထူးကြီး၏လီးအပေါ်ကနေ သူမတက်ခွကာ စောက်ပတ်ထဲ သူ့လီးကို ထည့်သွင်း၍အပေါ်စီးကနေ ကုန်းကွလိုးဆောင့်ပေးရင်းက စိုးထိုက်ကို သူမဖင်အနောက်ကနေ ဖင်ပေါက်ထဲလီးထည့်ပြီး နှစ်ယောက်တစ်ပြိုင်တည်းလိုးစေခြင်းဖြစ်သည်။

လီးနှစ်ချောင်း၏ စံချိန်စံနွုန်းမှီ ကြီးမားဖွံ့ထွားမွု သံတိုင်ကြီးများနှယ် အားအင်ပြည့်ဖြိုးသန်စွမ်းမွု အပေးအယူမျှတစွာဖြင့် နရီကိုက်စည်းကိုက် သူအဝင်ကိုယ်အထွက် ချိန်သားကိုက် လိုးသွင်းပေးနိုင်မွုတို့က သူမကို ကာမစည်းစိမ်အပြည့်အဝရရှိအောင် စွမ်းဆောင်ပေးနိုင်ခဲ့ပြီး နောက်ထပ်အလိုးခံလိုစိတ်များ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်လာအောင်လည်း သူမ၏ရမ္မက်ဇောကို ပိုမို၍ အရှိန်နွုန်းမြှင့်တင် ပေးနိုင်ခဲ့လေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်နှင့် တစ်နာရီနီးပါးကြာမြင့်အောင် အားပါးတရကာမဆက်ဆံပြီး တစ်ချီစီအပြီးတွင် ခေတ္တအနားယူရင်း အရက်သေစာသောက်စားနေကြကာ မိချိုဆိုသော ကလေးမလေးကို ထူးကြီးက ပွေ့ဖက်နမ်းရွုံ့၍ သူမပေါင်ကြားမှစောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်ကာ ဘာဂျာပေးနေပြန်ပါသည်။ မိချိုက စောစောကပင် ဆိတ်ကြီးတို့လူစု နှစ်ယောက်သုံးယောက် ဖင်အလိုးခံထားရ၍ အတော်ကလေးပြိုင်းနေကာ ခြေလက်ပင်မသယ်နိုင်အာင်ဖြစ်နေသည်။ စိုးထိုက်ကတော့ အရက်ကြိုက်သူမို့ သောက်လိုက်စားလိုက် သူ့အရှေ့မှယောက်ျားမိန်းမ ဖိုမဆက်ဆံနေသောမြင်ကွင်းများကို ဗွီဒီယိုအပြာကားကြည့်ရသည့်နှယ် အရသာခံကာရွုစားရင်း ဇရက်မင်းစည်းစိမ်ယူပြီး ဇိမ်တွေ့နေလေသည်။

ဝင်းဝင်းမာတစ်ယောက်ကမူ ငလင်း စိန်သောင်း ကျော်ဇင်ဝင်းနှင့်ထက်ကိုတို့ တစ်ယောက်တစ်လှည့်ဖြို၍ မပြီးနိုင်ကြသေးချေ။ ကောင်မလေးမှာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းပင် တစ်ယောက်လက်မှတစ်ယောက်ပြောင်းကာ အလိုးခံရင်း ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး မထူးဇာတ်ခင်းနေရဟန်တူပေသည်။ ငလင်းလီးကိုကုန်းစုပ်ရင်း ကျော်ဇင်ဝင်း၏ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးဆောင့်မွုကို ကုန်းခံနေတာတွေ့ရသည်။ ယောက်ျားတွေက လီးတန်းလန်းနှင့် အလှည့်မကျသေးသူက လီးတပြင်ပြင် ဖြစ်နေတာကို ကြည့်ရင်း နီနီမြင့် ကာမစိတ်တွေ အတိုင်းမသိ နိုးထနေရပေသည်။ ဆိတ်ကြီးလည်းစုမွန်ကို အပြတ်လိုးပြီး အားမရသေးသည်နှင့်အရက်ဝိုင်းထဲ ဆွဲခေါ်လာပြီး သူမကို အတင်းအကြပ်ပင် အရက်တိုက်နေသည်။ နီနီမြင့်က ဆိတ်ကြီးကို မျက်နှာလိုမျက်နှာရလုပ်ပြီး ကောင်မလေးကို အရက်သောက်ဖို့ တိုက်တွန်းလိုက်သည်။ “ညီမ အားရှိသွားအောင် သောက်လိုက် မမလည်းသောက်တာပဲ ငါ့ညီမက ရုပ်ကလေးအရမ်းချောတာပဲနော် ” အရက်တစ်ခွက်ကို သူမနွုတ်ခမ်းမှာတေ့ပေးလိုက်တော့ စုမွန် ငြင်းမရတော့ဘဲ မော့သောက်လိုက်ရသည်။

နီနီမြင့်သူမအနားတိုးကပ်ကာ ခါးလေးအသာပွေ့ဖက်၍ နွုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းပစ်လိုက်သည်။ “အို မမ ဟင့် ” “မမကိုလည်း နမ်းပါဦး ညီမလေးရယ် ” နီနီမြင့်၏အကိုင်အတွယ်အပွတ်အသပ်အောက်မှာ ကောင်မလေးတဖြည်းဖြည်းမျောပါလာသည်။ “မနီ ဒီကိုလာ ” ကြည့်လိုက်တော့ ဆိတ်ကြီးရော ထွန်းမြင့်ပါပြန်ရောက်နေတာတွေ့ရပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်ကို နှစ်ယောက်စလုံး လီးကြီးထိုးပေးလိုက်၍ နီနီမြင့်ကပင် ဦးဆောင်ပြီး ဆိတ်ကြီးလီးကိုစုပ်ကာ ထွန်းမြင့်လီးကို လက်တစ်ဖက်နှင့်ကိုင်၍ ဂွင်းတိုက်ဆောင့်ပေးနေမိသည်။ စုမွန်ကိုလည်း တစ်လှည့်လီးစုပ်ခိုင်းတော့ သူမစုပ်ပေးရှာသည်။ နီနီမြင့်ကို ဆိတ်ကြီးတက်လိုးပြီး စုမွန်ကို ထွန်းမြင့်က သူ့လူ ငှက်ရိုးနှင့်အတူ စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ကို ပြိုင်တူ ဆော်သည်။ တစ်လှည့်စီလိုးခြင်းဖြစ်၍ စုမွန်တစ်ယောက် ကော့ပျံနေအောင်ခံစားရလေသည်။ ဆိတ်ကြီးဇောကပ်နေပြီး အားသွန်လိုးသည့်အတွက် နီနီမြင့်လည်း အသက်ရွူပင်ကြပ်လာသည်။ ဆိတ်ကြီးကိုယ်လုံးကြီးကို အပေါ်စီးကနေဖိပြီး သူသန်သလိုလိုးခြင်းဖြစ်ရာ တော်တော်လည်း လိုးနိုင်တာကို တွေ့ရပြီး နီနီမြင့်သူ့ကို ချော့မော့၍ အတင်းတားယူရလေသည်။

“ကိုဆိတ် ဖြေးဖြေးလိုးစမ်းပါ မနီ စောက်ပတ်က ကျိန်းစပ်နေပြီ တစ်ညလုံးလိုးမယ့်ဥစ္စာ ဖြေးဖြေးမှန်မှန်လိုးမှပေါ့ ” “အင်းပါ မနီစောက်ပတ်က ခုမှလိုးဖူးတာ လိုးလို့အရမ်းကောင်းတယ် ” “ဖင်ကိုရော လိုးဦးမလား ” “ဟိုကောင်ငှက်ရိုးလိုးလိမ့်မယ် သူကအနောက်သန်တဲ့ကောင် အေးကျော်နဲ့ငလင်းလည်းဖင်အလိုးသန်တယ် ကျုပ်ကစောက်ပတ်လိုးရတာ ပိုကြိုက်တယ် ” “ကိုဆိတ် စိတ်တိုင်းကျလိုး မနီ ဒီည ဘယ်ကိုမှထွက်မပြေးဘူး ဟင်းဟင်း မနက်ဖြန်လိုးချင်လည်းရတယ် ” “မနက်ဖြန်လည်း လိုးပေးမယ် ဒီညလည်း တဝကြီးလိုးဦးမယ် ဟဲဟဲ ကဲ ကဲ ဘယ့်နှယ်လဲ ကြိုက်ရဲ့လား ” “အင့် အိ အိ အ သေ သေပါပြီ အသေလိုးနေတာ ဒီက ဖြေးဖြေးပါဆိုနေမှ ဟင့် ” ညုသည်။ ခရာသည်။ အပလီအပလာ မာယာတစ်သိန်းကြွယ်ဝသည့် ဣတ္ထိယမိန်းမသားပေပဲ။ ဆိတ်ကြီး မခံနိုင်တော့။ သူမနို့ကိုခဲ၍ စို့လိုက် နို့နှစ်ဖက်အားယူဆုပ်ဆွဲ၍ လိုးလိုက်နှင့်လရည်မထိန်းနိုင်ဘဲ တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းထွက်သွားရလေသည်။ ဆိတ်ကြီးပြီးတော့ သကောင့်သားတွေ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ရောက်လာသည်။ တစ်သုတ်ပြီးတစ်သုတ် တစ်ဗိုလ်တက်တစ်ဗိုလ်ဆင်းလိုးကြဆောင့်ကြသည်။

အားလုံးလည်း ညဉ့်ဦးပိုင်းကတည်းက အရင်ဒီဂရီတက်ပြီးဖြစ်နေ၍ မူးရူးပြီး အကွဲအပြဲလိုးသည်။ နီနီမြင့်ဖင်ရောစောက်ပတ်ပါ အနားမရပေ။ သူမသာမက မိချိုနှင့်ဝင်းဝင်းမာ စုမွန်တို့သုံးဦးလည်း လုံးဝကြီးကို အနားယူ၍ မရနိုင်ကြတော့ဘဲ အမျိုးသမီးလေးယောက်စလုံး ဝက်ဝက်ကွဲအလိုးခံရလေသည်။ ဆိတ်ကြီးလူတွေကလည်း အရှေ့သန်သူရော အနောက်သန်သူပါ အမျိုးအစားစုံသည်။ ငှက်ရိုးနှင့်အေးကျော်က လူပုံကြည့်လျှင်သာ နံပိန်တွေဖြစ်ပေမယ့် လီးကတော့ ထူးကြီးနှင့်စိုးထိုက်လိုပင် လူနှင့်လီး မလိုက်အောင် ကြီးမားလွန်းလှသည်။ ဖင်အလိုးလည်း တကယ်သန်သည်။ ကျော်ဇင်ဝင်းနှင့်ငလင်းက အဆောင့်ကြမ်းပြီး ထက်ကိုက အပျော့ဆွဲလိုးသည်။ ဖာခေါင်းထွန်းမြင့်က စုမွန်နှင့်မိချိုကိုတစ်လှည့် ဝင်းဝင်းမာဆိုသော ဝတုတ်မလေးကိုတစ်လှည့်လိုးနေရ၍ နီနီမြင့်ဖက်ကို သိပ်မလှည့်နိုင်အားပေ။ နီနီုမြင့်လည်း လူစုံအောင် နှစ်ချီသုံးချီစီ အလိုးခံပြီး၍ ထူးကြီးနှင့်ကိုစိုးကို လက်တို့ပြီး ငမူးသမားတစ်သိုက်ကြားထဲက ပြန်ထွက်လာကာ ဦးဟုတ်စွမ်တို့ရှိရာအခန်းဆီ ပြန်လာခဲ့ကြပါသည်။ သူမတို့အနောက်ကနေ ထွန်းမြင့်က စုမွန်လက်ဆွဲပြီး ရောက်ရှိလာသည်။

စုမွန်ခမျာ ထမီရင်လျားကလေးမျှသာ ပါလေသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဦးဟုတ်စွမ် ပက်လက်ကားယားကြီးဖလက်ပြနေပြီး သူ့နဘေးမှာထိုက်ထိုက်က ခြေပစ်လက်ပစ် လဲလျောင်း အိပ်စက်နေကာ တစ်ဖက်လပ်အောင်ကြီးနှင့်ဇင်မာဝင်းက တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် ပူးကပ်ဖက်တွယ်၍ စောက်ပတ်ထဲလီးကိုစိမ်ထိုးရင်း မှိန်းလိုးနေကြတာတွေ့ရပြီး ဦးစက္ကနှင့် ကုလားစိုးမြင့်တို့ နှစ်ယောက်သား ဇင်မာဝင်း၏အစ်မဖြစ်သူ ဝင့်သီတာအား နှစ်ယောက်တစ်ယောက် လိုးနေကြဆဲဖြစ်နေတာကို မြင်တွေ့လိုက်ရလေသည်။ ဝင့်သီတာလည်း သူတို့နှစ်ယောက် အရှေ့အနောက် ညှပ်ကာ လိုးဆောင့်မွုကို ဖီလင်တွေအပြတ်တက်ပြီး အံကြိတ်ခံနေတာ တွေ့ရပေသည်။ ခံရဖန်များ၍ လရည်ဝလာပြီး သူမကိုယ်တိုင်ပင် ဖင်ဇိမ်တွေ့နေဟန်တူပေသည်။ ဆွေဆွေဦးခမျာမှာတော့ သူတို့လူသိုက်ဘယ်လောက်ပင် အဆော်ကောင်းကောင်းနှင့် ဆော်ထားကြသလဲ မသိပါ။ သူတို့သုံးယောက်နဘေးမှာပင် ခွေခွေကလေးလှဲအိပ်နေရှာပါသည်။ နီနီမြင့် ဆွေဆွေဦးနဘေး အသာကပ်သွားပြီး သူမကို ကြင်ကြင်နာနာပင် အနမ်းပေးလိုက်ပါသည်။

ဆွေဆွေဦးမျက်လုံးကလေးပွင့်လာကာ “မမ ” ဟုခေါ်ရင်း သူမကို ပြန်ဖက်ထားသည်။ “ညီမ အိပ်နေပြီထင်တာ ထနိုင်တယ်မဟုတ်လား ” “အင်း ဟင်းဟင်း ” ထူးကြီးတို့နှစ်ယောက်အနားရောက်လာ၍ ဆွေဆွေဦးမျက်နှာကလေး ရွုံ့မဲ့ပြလိုက်မိသည်။ “အချစ်လေး ထပါဦး အချိန်အစောကြီး ရှိသေးတယ်” ထူးကြီး လက်ကမ်းပေးလိုက်ရာ ဆွေဆွေဦးမထချင်ထချင်ပုံစံနှင့် သူ့လက်ဆွဲ၍ထလိုက်ရသည်။ “ဟင်း မိုးတောင် လင်းတော့မှာ ” “ဒါဆိုလည်း လင်းဆွဲလေးပေါ့ ကလေးရယ် ဟင်းဟင်း မင်းမမလည်း ရှိသားနဲ့ ” ဆွေဆွေဦးကိုယ်လုံးကလေးက ထူးကြီးရင်ခွင်ထဲရောက်သွားရတော့သည်။ စိုးထိုက်နှင့်သူနှစ်ယောက်စလုံး၏ လီးကြီးနှစ်ချောင်းကို နီနီမြင့်နှင့်ဆွေဆွေဦး တက်ညီလက်ညီပင် စုပ်ကြမွုတ်ကြရတော့သည်။ ထွန်းမြင့်ကတော့ စုမွန်လက်ကိုဆွဲပြီး ဦးအောင်ကြီးနှင့်ဇင်မာဝင်းတို့ အတွဲအနားကိုသွားကာ ဇင်မာဝင်းနှင့်လူချင်းချိန်းဖို့ ပြင်လိုက်ကြလေသည်။ နောက်ထပ် မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်းမှာပင် သူတို့အခန်းလေးက လိုးသံဆောင့်သံ အသားဆိုင်ချင်း ထိတိုက်ရိုက်ခတ်သံ ညည်းတွားသံများနှင့်တကွ စည်စည်ကားကားလေး ပြန်ဖြစ်လာခဲ့ချေပြီ။

နှစ်ရက်နှင့်နှစ်ညတိတိ ကြာမြင့်ခဲ့သည်။ ဒုတိယညကျတော့ နီနီမြင့်နှင့်အတူ ဇင်မာဝင်း၏အစ်မ ဝင့်သီတာရယ် စုမွန်နှင့်ဝင်းဝင်းမာရယ် အမျိုးသမီးလေးယောက်သာ ကျန်ခဲ့သည်။ မိချိုကိုတော့ အခကြေးငွေပေး၍ပြန်လွတ်လိုက်ပြီး မေသူလွင် ထိုက်ထိုက် ဇင်မာဝင်းနှင့် ဆွေဆွေဦးအပါအဝင်ကျန်မိန်းကလေးများကိုတော့ အောင်ကြီး စိုးမြင့် ဆိတ်ကြီးတို့ ဦးဆောင်သော အဖွဲ့များက လူခွဲ၍ သူတို့အဆက်အသွယ်များရှိဆီကို အသီးသီး သွားရောက်ပို့ဆောင် လိုက်ကြသည်။ ထွန်းမြင့်ကမူ နီနီမြင့်အပြန်ခရီးကို တာဝန်ယူထားရ၍ သူပါကျန်နေရစ်ခဲ့သည်။ ဦးဟုတ်စွမ်အပါအဝင် လက်ရင်းတပည့်တွေထဲက ကုလားစိုးမြင့် ထူးကြီး စိုးထိုက်နှင့်ဦးစက္ကတို့ အမျိုးသားကြီးခြောက်ယောက် ကို နီနီမြင့်တို့ လေးယောက်သား တစ်ညတာလုံး မနားစတမ်းပင် ပျော်တော်ဆက်ရလေသည်။ ဝင့်သီတာမှာ ညီမဖြစ်သူ ဇင်မာဝင်းတစ်ယောက် တစ်ဖက်နိုင်ငံသို့ ပို့ဆောင်ခြင်းခံရပြီး ညီအစ်မနှစ်ယောက် တစ်ကွဲတစ်ပြားစီ ဖြစ်သွားကြ၍ စိတ်ဓာတ်အကြီးအကျယ်ကျနေပေသည်။ စုမွန်နှင့်ဝင်းဝင်းမာ နှစ်ယောက်ကား သူမတို့မျှော်လင့်သလို မဖြစ်ခဲ့သောဘဝကို ဖြစ်သလိုနည်းနှင့် ဆက်လက်ရုန်းကန်ရှင်သန်မည်ဟု အားခဲထားကြဟန်တူပေသည်။

နီနီမြင့်နှင့်တွဲဖက်ညီစွာဖြင့် စုမွန်နှင့်ဝင်းဝင်းမာနှစ်ယောက်သား ဦးဟုတ်စွမ် ဦးစက္ကတို့လူသိုက်အား ဖင်ကုန်းတန်ကုန်း စောက်ပတ်ဖြဲခံတန်ခံနှင့် အပေါ်စီးက မြင်းထိုင်တက်ဆောင့်တာရော နှစ်ပင်သုံးပင် လိုးတာရော အမျိုးစုံလင်အောင် ခံကြလေသည်။ အရွယ်ကလေးငယ်ငယ် ရိုးသားပုံရသည့် စုမွန်က ဝင်းဝင်းမာထက်စာလျှင် တဏှာရာဂပိုပြင်းထန်သည်ဟုတောင် နီနီမြင့် စိတ်မှာ ထင်မှတ်မိပေသည်။ ကလန်ကဆန်လုပ်ဝံ့သူ မဟုတ်သော်ငြားလည်း ခိုင်းသမျှမပါဘဲ အိုးတိုးအန်းတန်းလုပ်နေသည့် ဝင့်သီတာဆိုသည့် ဣန္ဒြေရှင်ကလေးမကို ထူးကြီးနှင့်စိုးထိုက်တို့နှစ်ယောက်က ပညာပေးသည့်အနေနှင့် သူမဖင်ကိုချည်းသက်သက် တစ်ယောက်လေးချီစီလောက် ဖင်ပိတ်လိုးပစ်ခဲ့ကြသည်။ ဟုတ်စွမ်နှင်ုဦးစက္က ထွန်းမြင့်တို့က သူမစောက်ပတ်ကို တစ်ယောက်သုံးလေးချီစီလိုးပေမယ့် ကုလားစိုးမြင့်က မိန်းမသုံးယောက်စလုံးကို ဖင်ရောစောက်ပတ်ရော နှစ်ခုစလုံး လိုးသူမို့ နီနီမြင့်ကအစ ဝင့်သီတာအဆုံး စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ပါ အတွယ်ခံရလေရာ ဝင့်သီတာလည်း တော်တော်ကလေး အပိုးကျိုးသွားခဲ့ရရှာလေတေ.့သည် ….ပြီးပါပြီ။