“မြေး ချစ်တဲ့ ဖွား”
ရေးသူ – #Thura

ရှမ်းပြည်နယ်မြောက်ပိုင်းရဲ့နယ်မြို့လေးမှာပေါ့ ….
အဲ့တုန်းက ကျွန်တော့်အသက် ၁၈
အဖေ ၊ အမေ ရယ် ကျွန်တော်ရယ် အဖွား ( အဖေ့ရဲ့အမေ) အိမ်မှာ တူတူနေကျတယ်…. အဖိုးကတော့ ဆုံးသွားတာ ကျွန်တော် ၁ဝ နှစ်သားကတည်းကရင်း ….
အိမ်ကနှစ်ထပ်အိမ် …. အပေါ်ထပ်မှာ အခန်းနှစ်ခန်း …
ဖွားက တစ်ခန်း . ဖေနဲ့ မေနဲ့ကတစ်ခန်း ….
ကျွန်တော့အခန်းက အောက်ထပ်မှာ ….
ဒါပေမယ့်နွေရာသီဆိုတော့ ကျွန်တော်ကအိမ်ပေါ်ထပ်က
အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းမှာ အိပ်တယ် …..
အဖေက ကားမောင်းတယ် အမေက ကုန်ကူးတယ် မူဆည်ကနေ မန်းလေး ရန်ကုန်ထိ တရုတ်ပစ္စည်းတေ အထည်တေကုန်ကူးတာ …. များသောအားဖြင့် အိမ်မှာ ဖွားနဲ့
ကျွန်တော်နှစ်ယောက်တည်းရှိတာများတယ် ….
အာ့တေထားပါ အဓိကက ဖွားနဲ့ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပုံ ……
ကျွန်တော်က ညဆို အကျႌမဝတ်ဘူး ရာသီဥတုကပူတော့
ဘောငျးဘီတိုလေးတစျထညျတညျးနဲ့အိပျတာ …. ဖှားအခနျးကထှကျရငျ ဧညျ့ခနျးကို ဖွတျပွီးမှ ဝရံတာ ရောကျတာ …. ညည ဆို ဖှားက ပူရငျအိမျရှေ့ဝရံတာ ထှကျပွီးလညှေငျးခံတယျ …. ညဥ့ျနကျ မှ အေးအေးလူလူရှိမှ ဝငျအိပျတယျ ….. ကြှနျတော့ပစ်စညျးက ပွောရမယျဆို တောျတောျကျွီးတယျ ရလကျမ ကြောျတယျ တောျတောျလဲတုတျတယျ …. သိတယျမလား နဘေ နဲ့လာတာလေ ” အောကျပိုငျးထှားတဲ့ မွောကျပိုငျးသား” ဆိုတာ ……
ညည ဆို ထုရတာ အမော ….. တခါတလေ ကိုကထုနေတုန်း ဖွားက ဝရံတာထွက်ဖို့ အခန်းပြင်ထွက်လာရင် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ရတာလဲ အမော….. နေ့စဉ်ရက်ဆက်လဲ ဖြစ်လာတော့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဆက်ထုနေလိုက်တယ် ….. ဖွားကလဲ အပြင်ထွက်လာရင် ကျွန်တော်ဘက် တစ်ချက်လှဲ့ကြည့်တယ် …. ကျွန်တော်လဲ မျက်လုံးလေးမှေးထားပြီးအထုမပျက်ဘဲဗျာ ကြာတော့ ရိုးလာတယ် ….. သူလဲ မသိသလိုကြည့်တယ် ကိုလဲ မသိချင်ယောင်ဆောင် ထုတယ် ….. အိမ်မှာလဲ သူနဲ့ကိုနှစ်ယောက်တည်းကို နောက်ပိုင်းကျတော့ ကိုလဲ ညအိပ်ရင် တုံးလုံးပဲ အိပ်တော့တယ် …. လီးကလဲ ၂၄ နာရီ အတောင်သားပဲ …. ဖွားကညဘက် ဝရံတာထွက်ထိုင်ရင် လေညှင်းလောက်ခံတာ ဝရံတာ မီးမဖွင့်ဘူး…. အမှောင်တိုင်းပဲ …. ကြယ်ရောင် … လရောင်လေးနဲ့ပဲ ….. ကျွန်တော်လဲ တရက် နှစ်ရက်လောက် ဖွားရှိနေတုန်း ဝရံတာကို ဘောင်းဘီတိုနဲ့ အမှောင်ထဲမှာ အဖော်အဖြစ်ပေါ့ စကားသွားပြောဖြစ်တယ် ….. သုံးရက်မြောက်နေ့ကျတော့ စကားပြောရင်း လီးကို ဘောင်းဘိ်ီတို အပြင် မသိမသာလေးထုတ်ပြီး ဖွဖွလေး ဆွပေးရင်း ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့တစ်ည ကုန်ပြန်ပါလေရော ….. ဖွားကကြည့်နေတယ်ဗျ ဘာမှတော့ မပြောဘူး ….. အဲ့တာနဲ့နောက်နေ့တေလဲရောက်ရော ဖင်တုံးလုံးနဲ့ပဲ ဝရံတာထွက် နေဖြစ်တယ် ….. ဖွားက တစ်ခွန်းပဲပြောတယ် ” မြေး နင့်ကိုခြင်တေကိုင်ဦးမယ် တုံးလုံးကြီးနဲ့ဆိုတော့ ” တဲ့
ကျွန်တော်ကလဲ “ကိုက်ပါဘူးဖွားကလဲ သား တအားပူလို့ပါ” ဆိုတော့ ” မကိုက်ရင်လဲပြိ်ိ်ီးတာပါပဲ” ….
အဲ့လိုနဲ့ ညစဉ် အဖွားနား ဖင်တုံးလုံး နဲ့ မသိမသာဂွင်းတိုက်ရင်းပေါ့ဗျာ … ကျွန်တော်က နေ့လည်တေလဲ ဘောင်းဘီတိုလေးတစ်ထည်တည်းနဲ့ နေတာ ဗျ …. တစ်အိမ်လုံးလျောက်ပတ်သွားနေတာ ဘောင်းဘီတိုနဲ့ပဲ …… တစ်ရက်ကျတော့ ဖွားကို စမ်းချင်တာနဲ့ အရဲစွန့်ပြီး လျှော်မယ့်အဝတ်တေကို ရင်ခွင်ထဲပိုက် အခန်းထဲကနေ ဖင်တုံးလုံးနဲ့ ဖွားရှေ့ဖြတ်လျှောက်ပြီးရေတွင်းကို သွားတယ် ….. နေ့ခင်းကြောင်တောင်နော်…. ဖွားက “ဟဲ့ မြေး နင်မရှက်ဘူးလား နေ့ခင်းကြောင်တောင် ဖင်တုံးလုံးနဲ့ ”
“မရှကျပါဘူးဖှားကလဲ , ရှကျစရာလား အိမျမှာ ဖှားနဲ့မွေး နှစျယောကျတညျးရှိတာကို ” ဆိုပွိျီး ရတှေငျးမှာ တုံးလုံးလေး အဝတျထိုငျလြှောျနတေယျ … ရတှေငျးက အိမျရှေ့ဆိုတော့ ဖှားက ဝရံတာကနေ ကွညျ့နတေယျ အဝတျလြှောျနတေုနျး တောကျလြောကျ….. အဲ့တာနဲ့ လြှောျပွီးတဲ့အဝတျတလှေနျးပွီးတော့ ရမေခြိုးခငျ ရကေနျဘေးမှာတငျ ဂှငျး အားရပါးရထုပွတယျ …. ထုပွတယျဆိုတာကလဲ ဖှားကွညျ့နမှေနျးသိနတေယျလေ …. အဲ့ဒီနောကျ ကြှနျတောျလဲ နေ့ခငျးတေ နှစျယောကျတညျးရှိခြိနျတဆေို တုံးလုံးပဲနတေော့တယျ ….. တခါတလေ ဖှားက ကွမျးပွငျမှာထိုငျနရေငျ စငျပေါျက တစျခုခုရှာသလိုလိုနဲ့ ဖှားမကြျနှာနား လီးကွီးရမျးပွီး အရသာခံသေးတာ …. လီးကွီးကလဲ ၉ဝ ဒီဂရီတောငျမတျပွီး တရမျးရမျး မကြျနှာရှေ့ပေါ့….
ဖှားကလဲ မဖယျဘူးဗြာ လီးကွီးမကြျနှာရှေ့တညျ့တညျ့ရှိနတောကို သူလဲ အရသာခံရငျးနဲ့ အနံ့လေးလှမျးရှူရငျးပေါ့… နောကျပိုငျး ဖှားလဲ ရခြေိုးရငျ ကြှနျတောျကွညျ့နမှေနျးသိတော့ အဖုတျကို သခြောဖွဲဆေးပွတယျ …. မကွာခဏ ထဘီ အောကျစ လှှတျပွီး ကြှနျတော့ရှေ့လာထိုငျပွီး အကွောငျးမရှိ အကွောငျးရှာ စကားတေ ပွောတယျ …..
လူကွီးလဲဖွစျ သူ့မွေးမို့လို့သာ ကြှနျတော့ျရှေ့သူလဲ ဖငျတုံးလုံးမနသေေးတာ ဖွစျမယျလို့ ကြှနျတောျတှေးမိတယျ….. ..ဖှားက အသကျ ၆ဝ သာပွောတာ သနျတုနျး မွနျတုနျး အဖုတျကွီးက လတျဆတျနသေေးတုနျးဗြ ….. တခါကလဲ ကုတငျပေါျမှာ ဖငျကွီးပေါျပွီး အိပျခငြျယောငျဆောငျနတော ….. ကြှနျတောျလဲ သိလို့ ဖငျနှစျခွမျးဖွဲပွီး ဆောကျပတျကို အားရပါးရ နှိုကျဆော့ခဲ့တယျ …. ပါးစပျကလဲ “ဖှားဆောကျပတျကွီးကို လိုးခငြျလိုကျတာဗြာ……. ဖှားဆောကျပတျကွီးကို လြှာလေးနဲ့ယကျပေးခငြျတာ ” စသဖွငျ့ တဏှာထနျမယျ့စကားတှပွေောပွီး ဆောကျပတျ နှိုကျပေးတာ ဆောကျရညျတှကေို အိပျယာပေါျအိုငျနတောပဲ ….. ပွီးတော့မှမသိမသာ အခနျးထဲကပွနျထှကျလာသလိုဟနျဆောငျပေါ့ …. သူလဲ သိသိကွီးနဲ့ ခံနတောလေ… အဲ့နောကျပိုငျးကစ သူနဲ့ ရငျးနှီးမှုတေ ပိုလာပွီး အောကျပိုငျးကိစ်စနညျးနညျးပါတဲ့ စကားတတေောငျပွောဖွစျကွတယျ ….
အဲ့နောက်ပိုင်း ဖွား တိတ်တိတ်လေး အဖုတ်ပွတ်နေတာ မြင်ရတယ် ….. အခန်းတံခါးမပိတ်ပဲဆိုတော့ ကျွန်တော့်ကို တမင် မြင်စေချင်တာဖြစ်မယ်…. နောက်ပိုင်း ကျွန်တော်လဲ ရဲလာပြီး ဖွားရှေ့တင် ပေါ်တင် မျက်နှာကြည့်ပြီး ဂွင်းထုပြတယ် …. ဖွားက ဘာမှ မပြောပေမယ့် ထိုင်ကြည့်နေတတ်တယ် ….. တခါတခါ ကျွန်တော် ဂွင်းထုတာ ကြည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးသတ်လိုက် လက်က အဖုတ်ကြားထဲရောက်လိုက်နဲ့ဗျ …. သူထသွားရင် ထဘီမှာ အကွက်လိုက် …. အဖွားအရင်းဆိုတော့ပျိုးတာကို ရက်တော်တော်ကြာကြာ အချိန်ယူရသလိုဖြစ်နေတယ် ….
တစ်ရက်တော့ သူလဲမနေနိုင်တော့ဘူး ကျွန်တော်လဲ အသေလိုးချင်နေပြီ …. သူကပဲစပြီး……..
“မြေး ဖွားလေထိုးနေလို့ ဗိုက်ကို ဆေးလူးပေးဦး ”
“ဘာဆေးလဲဖွား”
ဖွာက ကုတင်ပေါ်မှာပက်လက် ….. ကျွန်တော်ကထုံးစံအတိုင်း ဖင်တုံးလုံးနဲ့ သူ့ဘေးနား တင်ပလွှဲထိုင်ပြီး ….
“ဆရာခိုလေ ဒီမှာ ”
“ဟုတ် ထဘီ ဖြေပေးလေ အကျႋီလဲ အပေါ်ပင့် ”
ဆိုပြီး ဗိုက်တစ်ဝိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်းလိမ်းပေးတယ် … ပွတ်ပေးတယ်ဆို ပိုမှန်မယ် ….
“ဖွား အကျႌတေပေမယ် ချွတ်လိုက်ပါလား” “အေးမြေး” ဆိုပြီးချွတ်လိုက်မှ သတိထားမိတယ် ဘော်လီမဝတ်ထားဘူးဗျ “ဖွား ရင်ဘတ်ပါ လူးပေးမယ်နော်”ဆိုပြီး အဖြေစကားတောင်မစောင့်ဘူး နို့တွေကို ရှယ်နယ်တော့တာပဲ …. ဆေးတော့ မပါတော့ဘူး… ခုက လိမ်းတာ ပွတ်တာ မဟုတ်တော့ဘူး နယ်တဲ့ အဆင့်ရောက်နေပြီ ….နို့သီးခေါင်းလေးတေလဲတောင်လို့ … ညည်းသံလေးတေထွက်နေပြီ…
နို့သီးခေါင်းလေးတေပါ ချေပေးနေရင် လက်တက်ဖက်က ခုဏက ဖြေထားတဲလ ထဘီကို အဆုံးထိဆွဲချွတ် အဖုတ်ကို နိုက်တော့တာပဲ ….. အဲ့မှာ ကော့တက်လာပြီးလက်က ကျွန်တော့်ပေါင်ကို လာညှစ်တယ် ….. ကျွန်တော်လဲ ဖွားလက်ကို လီးပေါ်ပြောင်းတင်ပေးလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ဂွင်းစထုပေးပါတော့တယ် ….. သူလဲဆာရှာမှာပေါ့ ဝေးကွာနေတာကြာပြီကိုး …. ကျွန်တော်လဲ ငုံပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့ ….. လက်တေနဲ့ နယ်ပေးနေရင်း 69 ပုံစံပြောင်းပြီး သူ့ကို အပေါ်ကထားပေးလိုက်တယ် ….. အဖွားဆိုတော့ ငရဲကြီးမှာစိုးလို့လေ အပေါ်ကထားတာ (ဟိဟိ) ….. အဲ့မှာမှ ကျွန်တော့လီးကြီးကို အငမ်းမရ စုပ်တာဗျာ လီးတစ်ချောင်းလုံးနဲ့ လဥနှစ်လုံးတောင်ပြုတ်ထွက်မလား မှတ်ရတယ် အနှစ်နှစ်အလလက ငတ်ခဲ့သမျှတေ …. အဖုတ်ကြီးနဲ့လဲ မျက်နှာကို အတင်း ဖိပွတ်နေလို့ အသက်လုရှူပြီး မနည်း ယက်ပေးနေရတယ် ….. “အားးးးးးးအုုးးးးးးးအီးးးးးးး” “အိုးးးးးးးးဖွားရယ်းးးးးးးးးးးးးလိးထိပ်ကိုလျှာနဲ့ထိုးပါဦးးးးးးး”
“မွေးလဲ အစိကို အားနဲ့ စုတျပေးပါဦးးးးးး အားးးးးးရှီးးးးးး” “ကောငျးလိုကျတာ ဖှားရယျ” “ဖှားလဲ မခံစားရတာကွာတော့ အသကေောငျးတယျ မွေးရယျ”
“ဖွားးးးးး သား ဖွားပါးစပ်ထဲပဲ ပြိ်ီးလိုက်မယ်နော် ” “ပြီးလိုက်လေ မြေးရဲ့ ဖွားချစ်မြေးလေးရဲ့ လရည်တေ ဖွားသောက်ချင်တာ ကြာလှပြီ” “တကယ်လားဖွားရဲ့” “တကယ်ပေါ့မြေးရဲ့ ဖွား မြေးလီးကို စုပ်ချင်နေတာကြာလှပြီ” “ရှီးးးးးးကောင်းလိုက်တာဖွားရယ် ဖွားက လီးစုပ်ဆရာမကြီးပဲ ….. စောစောကပြောရင် ဖွားကို လီးး နေ့တိုင်းစုပ်ခိုင်းပါတယ်” “ခုကစပြီး နေ့တိုင်းပေးစုပ်လေ မြေးရယ်” “နေ့တိုင်းတင် မဟုတ်ဘူး ညတိုင်းပါပေးစုပ်မယ် ခုတော့ မြန်မြန်လေးဖွား သားပြီးတော့မယ် ”
ကျွန်တော်လဲ ပြီးခါနီးလာပြီ ဖွားဆောက်ရည်တေလဲ ကျွန်တော့ပါစပ်ထဲအပြည့် တတောက်တောက်ကျနေတယ်…. ကျွန်တော ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ အဖုတ်တစ်ခုလုံးကို စုပ်ပြီး ခေါင်းပါခါရမ်းပေးလိုက်တယ် …. “အားးးးးးးးးမြေးရယ် ထိတယ်ကွယ် းးးးးးး ဘယ်လိုများတောင်ကောင်းတာလဲ …….. ဖွားတော့ ဘယ်နှခါမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး ပြီးသွားတာ မြေးကိုလဲ ပြီးအောင်လုပ်ပေးမယ်” ဆိုပြီး….
ဖွားလဲ ကျွန်တော့လီးကို လည်ချောင်းထဲထိ ထည့်စုပ်ပေးရင် အချက်နှစ်ဆယ်လောက်မှာပဲ ကျွန်တော့လရည်ပေါင်းများစွာ ဖွားရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ပန်းထုတ်ပေးလိုက်တယ်…….
ဖွားလဲ ငတ်မပြေ လရည်တေကို ဂွတ်ကနဲ မြိုချပြီး တစ်စက်မကျန် လီးအရင်းကနေ ညစ်ညစ်ပြ်ီး လျက်ပေး စုပ်ပေးနေသေးတယ် …..
“အားးးးးးးးးးးး ကောင်းလိုက်တာဖွားရယ်းးးးးးးးးးးးအမြဲတမ်းစုပ်ပေးပါနော်” “စုပ်ရုံပဲလားမြေးရယ် မလိုးပေးတော့ဘူးလား” “လိုးမှာပေါ့ဖွားကလဲ လီးဆက်စုပ်ပေးလေ ပြန်တောင်လာလိမ့်မယ် ” မပျော့တပျော့နဲ့ တချီပြီးသွားတဲ့လီး …. မညှိုးခင် အာငွေ့ပြန်ပေးလို့ ပြန်ထောင်လာတယ် ….. “မြေးးးး အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီကွယ် လိုးပေးတော့ ” “အိုကေလေ ဖွားဘယ်လိုပုံစံ လိုးတာခံချင်လဲ” “သားပလက်လှန်နေလိုက် ဖွားပေါ်ကတက်ဆောင့်မယ် ဖွားမောတော့မှ သားပြန်ဆောင့်ပေး ဖွားကမခံတာကြာတော့ သားဆောင့်ရင် နာမှာဆိုးလို့ ဖွားအရင် ကျင့်သားရအောင်လို့” ” ဟုတ်ဖွား အဲ့တာဆို ဖွားစိတ်ကြိုက်ဆောင့် မြေးကို အားမနာနဲ့ မငြှာနဲ့နာ်” ” အင်း မြေး ” ဆိုပြီး ကျွန်တော့်လီးကိုကိုင် သာ့ဆောက်ပတ် အဝလေးမှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း တရစ်ချင်း အဆုံးထိ ထိုင်ချလိုက်တယ် …… “အားးးးးးး ကောင်းလိုက်တာမြေးရယ် မြေးလီးကြီးးးးးးး ဖွားဆောက်ပတ်ထဲမှာ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲးးးးးးးး ဒီဆောက်ပတ်ကြီးပဲလေ မြေးလေးဖေဖေကို မွေးထုတ်ခဲ့တားးးးးးး ဘယ်လိုနေလဲမြေးးးးးးးး ကိုယ့်အဖေရဲ့ အမေအရင်း ကိုယ့်အဖွားးးအရင်းကိုလိုးရတာ ဘယ်လိုနေလဲမြေးးးးးးး မြေးကြိုက်ရဲ့လားးးးးးးး အားးးးးးးးး အိုးးးးးးးး ထိလိုက်တာကွယ်းးးးး
မွေး ဖှားဆောငျ့ပွီနောျ ” ဆိုပွီး ကြှနျတော့ရငျဘတျပေါျလကျထောကျပွီး တရစပျ ဆောငျ့တော့တာပဲ ….. ဆောငျ့ရငျးနဲ့ ဖငျက စကောဝိုငျးပေးသေးတယျ …., ဒါကွောငျ့ရှေးလူကွီးတပွေောတာ “တှငျးဟောငျးရကွေညျအေးမွသညျ”တဲ့ … သငျပေးစရာလဲမလိုဘူး အတှေ့အကွုံအပွညျ့ဆိုတော့ အောကျကကြှနျတောျ ကော့ပွနျနတောပဲ ….. ကို့အဖကေိုမှေးထုတျထားတဲ့ ဆောကျပတျကွိျီးကိုလိုးနရေတာပါလားဆိုတဲ့ အသိက ဘယျလိုဖီလျးမြိုးမှနျးကိုမသိဘူးးးးးးး နို့နှစျလုံးကို အားရပါးရဆှဲ အောကျကနပွေနျကော့ဆောငျ့ပေးနမေိတယျ….. “အားးးးးးးးးးးးရှီးးးးးးးးးမွရေယျးးးးးးးးကောငျးလိုကျတာ……”
“မြေးလဲ အရမ်းကောင်းနေပြီးးးးးး နာနာလေးဆောင့်ပေးဖွားးးးးး”
ပလွတ်……..,,,, “ဟားးးးးးးးး ဘာလို့ထုတ်လိုက်တာလဲဖွားးးးးးးး” “မြေးတလှည့်ပြန်လိုးပေးဦးလေးးးး ဖွားက အောက်ကနေ ဆောက်ပတ်ကြီးကော့ပြီး အသေဆောင့်လိုးတာ ခံချင်တာ” “အိုကေ ဖြစ်စေရမယ်ဖွားးးးးး” ဆိုပြီး ဖွားကိုပလက်လှန် ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုပြဲနေအောင်ဖြဲ ဆောက်ပတ်ကြ်ီးအာနေအောင်ပေါ်လာတော့ ဖင်ဝကနေ ဆောက်စိအထိ လျှာနဲ့အပြားလိုက်ကြီးလေးငါးဆယ်ချက်လောက်ပင့်ယက်ပေးလိုက်တယ် ….. “အိုးးးးးးးးးးး ကောင်းလိုက်တာမြေးရယ်းးးးးးးးးးးးဖွားလိုချင်နေပြီ ဖွားကိုလုပ်တော့”
“ဖွားဘာလိုချင်တာလဲ ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ”
“မွေးကှာ ဖှားကိုမသတျပါနဲ့…..” “အာ့ဆိုသခြောပွောလေ” “မွေးရဲ့လိးကွီးနဲ့ ဖှားဆောကျပတျကွိျီးကို အသလေိုးပေးပါတော့ းးးးးးး ဖှား လိးကွီးနဲ့ အသဆေောငျ့
လိုးပေးတာ အရမ်းခံချင်နေပြီလို့” “ဒီလိုမှပေါ့ လိုးပြီနော်” ဆိုပြီးလိးကြီးကို အဝေးကနေချိန်ပြိ်ီ တခါတည်း တစ်ဆုံး ထိုးလိုးပစ်တယ် တစ်ချက်….. လိးတစ်ချောင်းလုံးပြန်ဆွဲထုတ်တယ် ….. ပြီးတော့ တစ်ချောင်းလုံး ဆောင်လိုးပစ်တယ် …. ပြန်ဆွဲထုတ်တယ် ……., ဆောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတေ နှစ်ဝင်သွားတာ ….. ဆောက်ခေါင်းပေါက်ကြီး ဟစိ ဟစိ ဖြစ်နေတာကို အရသာခံကြည့်ပြီးလိုးနေတယ် ….. အချက်သုံးဆယ်လောက် အဲ့အတိုင်းလိုးနေတာ …
ဖှားက မရတော့ဘူး လိးကွီးစိုကျဝငျလာတဲ့အခြိနျ ခွထေောကျတေ ခါးမှာလာခြုပျထားပျွီး ဆောကျပတျကွီးကော့ကော့ပွီး ဆကျတိုကျ လိုးခိုငျးနတေယျ ….. “ရှီးးးးးးးကောငျးလိုကျတာမွေးရယျးးးးးး ဖှားဆောကျပတျကွီး ကှဲအောငျသာ လိုးပစျလိုကျပါတော့ ” ဆိုပွီး အောကျနှုတျခမျးကွီးကိုကျပွီး ကွိတျခံနတေယျ…..
အဲ့တာနဲ့ အားရှိပါးရှိ တရစပျ ဆောငျ့လိုးပေးနတော အခကြျ လေးဆယျလောကျရောကျတော့ “အားးးးးးးးပွီးပွီးးးးးးးးးဖှားပွီးပွီးးးးးးးးးးး”ဆိုပွီး တှနျ့ခါနတေော့ ကြှနျတောျလဲ ဘယျလိုမှမနနေိုငျတော့ပဲ ဆယျခကြျလောကျ အသဆေောငျ့ပွီး ဆီးခုံနှစျခု ကပျ လရညျတေ ဆောကျပတျထဲ တစျစကျမကနြျ ပနျးထညျ့ပေးနတေယျ ….”အားးးးးးရှီးးးးးးးး မွေးလရညျတေ ဖှားဆောကျပတျကွီးထဲ ပနျးထညျ့လိုကျပွီ ဖှားးးးး” “အားးးးးး ကောငျးလိုကျတာမွေးရယျ နှေးနတောပဲ းးးးးးးးးး” ခဏလေး ဖကျမှိနျးနပွေီးတော့ …..
လီးကိုချွတ်ပြီး ဖွားဘေးမှာ အနားယူနေမိတယ်….. “အရမ်းမောသွားလားမြေး းးးးးးး” “မောတာပေါ့ ဖွားကလဲ”
“အရမ်းကော မကောင်းဘူးလား” “ကောင်းတာပေါ့ ဟိးးးးးးး မြေးက ဖွားကို လိုးချင်တာ ကြာလှပြိ်ီ ခုလိုပဲ အမြဲ ကောင်းနေချင်တာ ” “အမြဲကောင်းနေချင်ရင် အမြဲလိုးပေါ့ ငါ့မြေးလေးရယ်” “တကယ်ပြောတာနော်ဖွား မြေးက အမြဲထန်နေတာ ဖွားလဲသိပါတယ် အချိန်ပြည့် လိုးနေမှာနော် အချိန်ပြည့် လီးစုပ်ခိုင်းမှာနော်” ” လိုးပေါ့အချိန်ပြည့် မြေးလေးက ဖွားချစ်တဲ့ မြေးပဲ အမြဲပေးလိုးမှာ အမြဲလဲ လီးစုပ်ပေးမယ် လရည်တေလဲ သောက်ဦိးမှာ”
“ဟေးးးးးးး ဒါမှ မြေး ချစ်တဲ့ ဖွား ကွ”……
#Thura
ဝါသနာတူ သူငယ်ချင်းများ Peace ✌️
ကြိုးစားပါဦးမည်……