ဒီဇတ်လမ်းလေးက ကျနော့်ရဲ့ စီနီယာ နောင်တော်ကြီး ရေးထားတာပါ။ ကျနော့်ဆက်ရေးခိုင်းလို့ ရသလောက် ဆက်ရေးပေးမလို့ဗျို့။

” မေ မမုန်းပေမယ့် … မောင် ပုန်းပြီ မေရယ် ”
🥬🥬🥬🥬🥬🥬🥬🥬🥬🥬🥬

#SN { တိတ်တခိုးဖိုရမ်တွင် ရေးသားသည်။ }

( ပထမပိုင်း )
🍋🍋🍋

”မောင်ရေ မောင်”

အလန့်တကြား မိန်းမဖြစ်သူ ခေါ်လိုက်တဲ့အသံကြောင့် သတင်းစာ ဖတ်နေရာကနေ အထိတ်တလန့် လှမ်းကြည့်မိလိုက်တော့ အိမ်ခန်းထဲကနေ ပြုံးရွှင်စွာနဲ့ ထွက်လာတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

”ဘာလဲ ဘာလဲ … မရယ် … အလန့်တကြားနဲ့”

ကျွန်တော့်ရဲ့ အလိုမကျစွာ မေးလိုက်တဲ့အမေးကို မိန်းမက ကျွန်တော့်မျက်နှာကို သေချာစွာ စိုက်ကြည့်ပြီး…

”မောင် … ဒီနေ့က ဘာနေ့လဲ”

”တနင်္ဂနွေနေ့လေ … ဘာဖြစ်လို့လည်း”

”ဟာကွာမောင်ရာ … မောင်ကလည်းလေ … သိပ်အမှတ်သညာ နည်းတာပဲ … ဒီမှာမောင် … ဒီနေ့က … မောင်နဲ့မတို့ … လပ်ထပ်တာ ၈ နှစ်ပြည့်တဲ့နေ့လေ … မောင်ရဲ့”

မိန်းမဖြစ်သူရဲ့ သတိတရ ပြောတဲ့စကားကြောင့်…

”သြော် … အင်း … ပြောလေ မ … မ …ဘယ်ကိုသွားချင်လဲ … ဘာလုပ်ချင်တာလဲ”

”မောင့်ကို အမှတ်တရအနေနဲ့ … တစ်ခုခုလေး … လုပ်ပေးချင်လို့ပါ မောင်ရယ် … နေ့လည်ကျရင် … အတူတူ … သွားကြမယ်နော်မောင်”

”အင်း အင်း”

သူပြောချင်တာပြောပြီး မိန်းမအခန်းထဲ ပြန်ဝင် သွားအပြီးမှာတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ စိတ်တွေဟာ လွန်ခဲ့တဲ့ (၁၀)နှစ်ကျော်ဆီသို့ ပြန်လည် ရောက်ရှိသွားပါတော့တယ်။ အဲဒီအချိန်က ကျွန်တော်က (၁၀)တန်းကျောင်းသား၊ တိုးတက်လာတဲ့ ခေတ်စနစ်ရဲ့ အခြေအနေ တွေကြောင့် ကျွန်တော်ဟာ လက်ကိုင်ဖုန်းတစ်လုံး ပိုင်ဆိုင်ရရှိထားပါတယ်။ မ က ကျွန်တော့်ကို ကျူရှင်ပြတဲ့ ဂိုက်ဆရာမ၊ ပညာရေးစနစ်က ၁၀ တန်းရောက်မှ အစိုးရစစ်ဆိုတော့ အိမ်ကမိဘတွေက စိတ်ပူပြီးတော့ ထားပေးတာ။ ကျွန်တော်တို့အိမ်က နှစ်ထပ်ခွဲ ဆောက်ထားတာ မိသားစုက အားလုံးပေါင်းမှ ( ၃ )ယောက်၊ ကျွန်တော်က အငယ်ဆုံး အပေါ်ဆုံးထပ်ကို တစ်ထပ်လုံး အပိုင်ယူထားတာ။

‘မ’က စာလာပြရင်လည်း အဲဒီ အပေါ်ဆုံးထပ်မှာပဲ စာလာပြရတာ၊ အဲဒီအချိန်မှာ ‘မ’ အသက်က (၂၂)၊ ရည်းစားတော့ရှိတယ် သူ့ရည်းစားက တစ်ခါတစ်လေ အိမ်မှာ စက်ဘီးလေးနဲ့ လာလာကြိုတယ်၊ ‘မ’ ရဲ့စာအသင်အပြက ကောင်းပါတယ်၊ ပထမအစမ်း စာမေးပွဲမှာပဲ ကျွန်တော် အတန်းထဲမှာ အမှတ် အများဆုံးနဲ့ A^+ အဆင့်ကို ရရှိတော့ ဒယ်ဒီနဲ့ မာမီက ကျွန်တော့်ကို ဆိုင်ကယ်တစ်စီး ၀ယ်ပေးပါတယ်၊ ‘မ’ ရည်းစား လာမကြိုတဲ့ နေ့တွေဆိုရင် ကျွန်တော်က ဆိုင်ကယ်နဲ့ ဆရာမကို အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပါတယ်။ တစ်နေ့ ကျောင်းသွားရင်း သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်က…

”ဟေ့ရောင် မင်းသိပြီးပြီလား … ငါ့မှာ ခိုးရိုက်ဇာတ်လမ်း တစ်ခုရှိတယ် … မြန်မာလို့တော့ ပြောတာပဲ”

”ဟုတ်လား … ငါမသိသေးတာလား … အိမ်ပြန်ရောက်မှ ကြည့်မယ် … ငါ့ကို ကူးပေးလိုက်စမ်းပါ”

”အေးအေး”

အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အခါ သူငယ်ချင်း ပေးလိုက်တဲ့ ဇာတ်လမ်းကို ကြည့်ဖို့စိတ်စောနေပါတယ်၊ ဒီနေ့က ကျူရှင်ကလည်း နားတဲ့နေ့ဆိုတော့ အေးအေး ဆေးဆေးပဲလေ။ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး ခဏနား ရေချိုးလိုက်ပြီး ဒယ်ဒီနဲ့ မာမီ ပြန်မရောက်သေးလို့ ကိုယ်ရဲ့အပေါ်ဆုံးထပ်ကို တက်ပြီး ဇာတ်လမ်းကို ကြည့်ဖို့ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ဇာတ်လမ်းအစမှာ အမျိုးသားတစ်ယောက်နဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက် စက်ဘီးလေးတွန်းပြီး လာနေကြပါတယ်။ ရိုက်ထားတဲ့ ကင်မရာက တစ်နေရာတည်းမှာ အသေထား ထားတာမို့ ရှင်းလင်းပြတ်သားစွာ မမြင်ရပါဘူး။ ခဏနေတော့ အမျိုးသားကို ထင်ထင်ရှားရှား မြင်လာရပါတယ်။ ခဏတာ မြင်လိုက်ရပေမယ့် အဲဒီအမျိုးသားကို မြင်ဖူးသလိုလို ထင်မိပါတယ်။ ကင်မရာ ရိုက်ချက်က နောက်တစ်နေရာ ပြောင်းသွားပါပြီ။

…………………………………
#ဘုံခုနှစ်ဆင့် { တိတ်တခိုးဖိုရမ်တွင် ရေးသားသည်။ }

( ဒုတိယပိုင်း )
🍋🍋🍋

အခန်းတစ်ခုရဲ့ကုတင်ပေါ်မှာ အမျိုးသမီးက ကျနော့် ဂိုက်ဆရာမ ဖြစ်နေတာဗျ။ ‘ မ ‘ က ခါးသေးပြီး ဗိုက်ခေါက် မထွက်တော့ ဖင်က နောက်ကို အလိုလို ကော့ပြီး အိကားနေတယ်။ လက်တကိုင်း အင်္ကျီလေးနဲ့ ခါးအောက်က ထမိန်မရှိတော့ဘူး။ အနက်ရောင် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးပဲ ရှိတယ်။ ကိုမိုးဦး ကလည်း ကုတင်ပေါ် သူ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဘာအဝတ်စားမှ မရှိဘူး။

” လွမ်းလိုက်တာ … နေခြည် ရယ် …… ကိုမိုး ကို …ဖုန်းတောင် … မဆက်ဖူး ”

” နေခြည် လည်း … ဦးတင်မြင့် ကို … စိတ်ဆိုးတာနဲ့ …သူငယ်ချင်း အိမ် … သွားနေ နေတာပါ ”

” အင်း … ဒါတောင် …… မနဲ …… စုံစမ်းပြီး …… လိုက်လာ ရတာ ”

အိမ်လာလာကြိုတဲ့ သူ့ရည်းစား ကိုမိုးဦးကလည်း ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနဲ့ စကားပြောရင်း ‘မ’ ရဲ့ အင်္ကျီလေး ချွတ်ပြီး ဘယာစီရာ ချိတ်ကို ဖြုတ်ပစ် လိုက်တယ်။ လုံးကျစ်နေတဲ့ နို့အုံလေး ပေါ်လာတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ ဆွဲစို့နေတာ။ ဘယ်လက်က ‘မ’ ရဲ့ ဖိုက်သား ဖွေးဖွေးလေး ပွတ်ပေးပြီး ညာလက်က ပေါင်ကြားထဲ နိူက်နေတယ်။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ပေါ်ကနေ လက်ချောင်းလေးနဲ့ အဖုတ်ကို ကလိ ပေးနေတာပေါ့။ ‘မ’ ပေါင်တံလေး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေပြီး ၅မိနစ် လောက်ပဲ အကနဲ အော်ပြီး အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားပုံပါ။

” အ ………… အ ………… ပြီးပြီ ……… ကိုမိုး ………………… ဟင့် ”

” အင်း …… မြန်တာ … နေခြည် ရယ် ”

ခဏနေ ကိုမိုးဦး အပေါ်က ခွလိုးတော့ ကုတင်တိုင် တွေတောင် ခါရမ်း နေတာ။ ‘မ’ ကလည်း ရည်းစားနဲ့ ဝေးနေတော့ ဆာနေပုံပါ။ သိပ်မကြာဘူး ကုန်းခိုင်းတော့ ၂ခါ မပြောရဘူး။ ကိုမိုးဦး နောက်ကနေ ခါးကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးတိုင်း ဖင်ကြီး ထောင်ပေးရင်း ပါးစပ်က အမျိုးမျိုး ညည်းပြီး ခံနေတယ်။ တအီးအီး ညည်းရင်း မိနစ်၂၀ ကျော်ကျော် လောက်ကျ ‘မ’ ရဲ့ ခါးလေး ဆက်ကနဲ့တွန့်ပြီး သိပ်မကြာဘူး ကိုမိုးဦး ကိုယ်လုံးလည်း ဇပ်ငင်ဇပ်ငင်နဲ့ ရှေ့မှောက်ချလိုက်တယ်။ စကား ပြောနေပေမယ့် အသံကတိုးတော့ မကြားရ တော့ဘူး။ ပြီးမှ ၂ယောက်သား ငြိမ်ကျ သွားကြတာ။ ကျနော်ပြန်ရစ် ကြည့်ရင်း ဂွင်းထု လိုက်တယ်။ ညနေပိုင်း ‘မ’ စာလာ သင်တော့ ပြန်သတိရပြီး နောက်တခါ အိမ်သာထဲ ဂွင်းထု လိုက်ရရောပဲ။

နောက်ပိုင်း ကျနော့် စိတ်တွေ ‘မ’ ဆီမှာပဲဗျာ။ စားလည်းဒီစိတ် သွားလည်းဒီစိတ်ပဲ။ သူ့မှာ ရည်းစားရှိမှန်း သိလျက်နဲ့ တဖက်သတ် ချစ်မိသွားတာပါ။ မြန်မာ ဝတ်စုံလေးနဲ့ကို ‘မ’ က သာမာန် မိန်းကလေး တွေထက် သိသိသာသာ ကြည့်ကောင်းတယ်။ နို့အုံ၂ဖက်က သူလိုကိုယ်လို ပုံမှန်ရှိပေမယ့် ခါးအောက် ဖုထစ်နေတဲ့ ဖင်သားစိုင်၂ဖက်က လမ်းလျှောက်တိုင်း တုန်ခါ နေတော့ မြင်သူတိုင်း ငေးကြည့်နေရတာ။ သူငယ်ချင်း တွေတောင် တခါတလေ အိမ်မှာ ‘မ’ နဲ့ ဆုံရင် ဒီကောင်တွေ မျက်လုံးတွေက ‘မ’ ဖင်ဖင်ကနေ မခွာကြဘူး။ ထမိန်အောက် ဘောင်းဘီ အရာလေး ထင်းနေရင် အငမ်းမရ ခိုးကြည့်ကျတယ်။

***********************

” ဟော … စာသင်ပြီးကျ ပြီပေါ့ ”

” ရက်စ် … ဒယ်ဒီ ”

” ဟုတ် … အန်ကယ် ”

အိမ်အောက် ဆင်းလာတော့ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေတဲ့ ဒယ်ဒီက လှမ်းမေးလို့ ကျနော်ရော ‘မ’ရော ပြန်ဖြေ နေကြတာ။

” ပြီးခဲ့တဲ့လ က … သားလေး … အမှတ်တွေ ကောင်းလာတာ … နေခြည့်ကို … ဒီလ ဘောက်ဆူး ပေးဦးမယ် ”

” ဟာ … ရပါတယ် … အန်ကယ် … သီဟ က … စာတော်ပါတယ် … စာထဲ စိတ်မပါလို့ … ညံ့တယ် ထင်ရတာပါ ”

” ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် … သမီး ရဲ့ ဂိုက်လိုင်း ကောင်းလို့ပေါ့ ”

” ဟာ … ဒယ်ဒီက … ကျနော့်ကျ … မချီးကျူးဘူး ”

‘မ’နဲ့ ဒယ်ဒီနဲ့ အပြန်လှန် ပြောနေတုန်း ကျနော် ကြားဝင် ပြောပစ်လိုက်တာ။

” ဟေ … ငါ့သားကိုလည်း …… စာမေးပွဲ ဖြေခါနီး … ဆိုင်ကယ် အသစ် ဝယ်ပေးမှာပါကွ ”

” တကယ်နော် … ဒယ်ဒီ … ကျနော် FZ ဂျပန်ဘီး စီးချင်နေတာ ”

” Ok … စာမေးပွဲ မဖြေခင် … ၁၀ရက်လောက်ကျ ပြော ”

စကားပြောရင်း ဒယ်ဒီ ထသွားပြီး အိပ်ခန်းထဲက ပြန်ထွက် လာတော့ လက်ထဲ စာအိတ် တအိပ် ပါလာတယ်။ ‘မ’ကို ကျူရှင်လခရော အပို ဘောက်ဆူးရော ထည့်ပေး ထားကြောင်း ပြောပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားတယ်။

” သီဟ … စာကြိုးစားနော် ”

” အင်းပါ … မနေခြည် ရယ် ”

” ၁၀တန်းပဲ … အရေးကြီးတာ … တက္ကသိုလ် ရောက်ရင် …… အေးဆေး နေလို့ ရပြီ ”

” ကျနော် … တက္ကသိုလ် တက်ရင် … မ နေခြည်က …… မရှိတော့ဘူး ”

” အမ် …… နေခြည် မရှိလဲ … ဘာဖြစ်တုန်း ”

‘မ’ စကားကို ပြန်မဖြေပဲ ကျနော် အကြည့် လွဲလိုက်မိတယ်။

” ကိုမိုး မလာဘူး နေမှာ …… နေခြည်ကို …… အိမ်လိုက်ပို့ဦး ”

” ဟုတ် ”

မိနစ်၂၀လောက် ထိုင်စကား ပြောရင်း ၈နာရီ ခွဲကာနီးကျ ‘မ’က ကျနော့်ကို အိမ်လိုက်ပို့ဖို့ ပြောနေရော။ ဒီလိုပဲ တခါတခါ ကိုမိုးဦး နောက်ကျရင် ကျနော် အိမ်လိုက် ပို့ပေးရတာ။ ‘မ’က အဖေ မရှိတော့ပါဘူး။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၀နှစ်လောက်က သူ့အဖေ ဆုံးသွားပြီး အမေက နောက်အိမ်ထောင်နဲ့။ ပထွေးက ဦးတင်မြင့်တဲ့ ကားသမား တယောက် မူးလာရင် မအေကို အနိုင်ကျင့်လို့ ‘မ’နဲ့ သိပ်မတည့်ဘူး။ အရင် ၁လ က ပထွေးနဲ့ စကားများပြီး သူငယ်ချင်းအိမ် သွားနေရော။ အဲမှာ ကိုမိုးဦးက တည်းခိုခန်း ခေါ်လိုးတာ နေမှာ။ ဗွီဒီယိုထဲ သူ့ပထွေး ဦးတင်မြင့်ကို ကြည့်မရဘူး ပြောနေတာ။ ‘မ’ အောက်မှာ ကျနော့်နဲ့ အသက် မတိမ်းမယိမ်း ရည်မွန်စိုး ဆိုတဲ့ ညီမ တယောက် ရှိသေးတယ်။ မှီခိုစရာ ဆွေမျိုး သားချင်းလည်း မရှိတော့ ‘မ’ က ဂိုက်လုပ်ရင်း သူကျောင်းစရိတ် သူရှာနေတာ။ တခါက ပထွေးနဲ့ မျက်နှာချင်း မဆိုင်ချင်လို့ အဆောင် ငှားနေချင်တာ ငွေကြေး အဆင်မပြေလို့ ဆိုပြီး ပြောဖူးတယ်။

” ဟဲ့ … ဘယ်ငေး နေတာတုန်း ”

ရုတ်တရက် ‘မ’ အသံကြောင့် အတွေးစတွေ ပျက်သွားရတယ်။

” အော် … အင်း … သွားမယ် ”

” ဟော … နေခြည် ခုမှ ပြန်မှာလား … ကြိုနေကြ ကောင်လေး … မလာဘူး ထင်တယ် ”

ဆိုင်ကယ်သော့ တက်ယူပြီး ‘မ’ကို အိမ်လိုက်ပို့ပေးဖို့ ဧည့်ခန်းဝ ပြန်အရောက် ဒယ်ဒီ အိပ်ခန်းထဲက ထွက်လာရင်း လှမ်းမေးနေရော။

” ဟုတ် … အန်ကယ် ”

” ဟုတ် … ဒယ်ဒီ … သားလိုက်ပို့ရင်း … အပြင်ခဏ … နေဦးမယ် … မာမီလာရင် ပြောပြလိုက်ဦး ”

‘မ’ရော ကျနော်ရော ပြန်ဖြေပြီး ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။

*********************

ဦးခန့်မောင်မှာ သီဟနှင့် နေခြည်ထွန်း အိမ်ပြင် ထွက်သွားသည်ကို ကြည့်ရင်း ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ထိုင်ကာ တီဗွီ ဖွင့်ကြည့် လိုက်သည်။ ၉နာရီ ထိုးသည် အထိ ဇနီးဖြစ်သူ ဒေါ်သူဇာခင် ပြန်မလာ သေးပေ။ ဘာရယ်မဟုတ် ဇနီးအား စောင့်ရင်း တီဗွီကြည့်ကာ အတွေးများ လွင့်နေ့တော့၏။

ဦးခန့်မောင်မှာ မျိုးရိုးစဉ်ဆက် ချမ်းသာလာသူ မဟုတ်ပေ။ ငယ်ငယ်က ရွာသား တယောက်ပင်။ အဖေါ်ကောင်းသဖြင့် ဖားကန့်ဘက် ထွက်လာရာမှ ဘဝ တစ်ဆစ်ချိုး ပြောင်းလဲခဲ့ရသည်။ တကောင်ကြွက်မို့ အပူပင်မရှိ ဖားကန့် ရောက်သည်နှင့် ကျောက်တူးရင်း စားလိုက် သောက်လိုက် နေလာခဲ့၏။ ၃နှစ်ခန့် အကြာ ရေမဆေးကျောက် ရှာရင်း ကီလို ၄၀လောက် ရှိသော ကျောက်တစ်လုံး ရရှိလိုက်သည်။ တညလုံး အိပ်မပျော်ပဲ စိတ်ကူးယဉ် ကမ္ဘာထဲ မျောနေရ၏။ မနက်လင်းသည်နှင့် ထုံးစံအတိုင်း မနက်စာ စားအပြီး ရောင်းနေကြ လောပန်းအိမ်သို့ ရောက်ရှိလာသည်။ ဦးခန့်မောင် ကျောက်တုံးအား သေချာ ကြည်ပြီး သည်နှင့် လောပန်းဆီမှ စကားသံ ထွက်ပေါ်လာ၏။

” မင်းဟာ … ကျောက်ကောင်းတယ် … ဈေးဘယ်လောက်နဲ့ ရောင်းမှာလဲ ”

” အရင်လည်း ကျနော်က … လောပန်းဆီပဲ သွင်းနေကြပါ … ၂၅၀လောက် … ရနိုင်လား … လောပန်း ”

တကယ်တော့ ဦးခန့်မောင်မှာ ထမင်းစား ရေသောက် ကျောက်မျိုးသာ ရောင်းဖူးသည်။ လက်ရှိကျောက် တန်ဖိုးအား ဘဝတူ ကျောက်သမား များအား မေးမြန်းရင်း ဈေးကြမ်းသိရှိကာ ပိုတောင်း လိုက်ခြင်းပင်။

” ဟာ … အမြင် လှပေမယ့် … ခွဲလိုက်ရင် ဘာမှန်း မသိဘူးကွ … ဒီလိုလုပ် … ၂၀၀ပေးမယ် … လောလောဆည် ၁၅၀ ယူလိုက် … ပိုတာ ရှယ်ယာ ပြန်ဝင်ကွာ ”

လောပန်းမှာ သိန်း၂၀၀ ဈေးဖြတ်ပေးကာ လက်ငင်း ၁၅၀ ပေးနေသဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှား နေရသည်။ ငွေ၃သိန်း ပြည့်အောင် မကိုင်ဖူးသော ဘဝမို့ ခဏ စဉ်းစားသလို လုပ်ကာ လက်ခံလိုက်၏။ သိန်း၂၀၀ ရသည်နှင့် မှော်ထဲ ကြာကြာ မနေတော့ ၁ပတ်ခန့် အကြာ မွေးရပ်မြေ ရွာလေးသို့ ပြန်လာ ခဲ့လိုက်သည်။ ရွာတွင် နေထိုင်ရင်း ၂လခန့်အကြာ လောပန်းဆီမှ ဖုန်းဝင်လာရာ ဦးခန့်မောင် ဘဝ အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲ ခဲ့ရတော့၏။

သိန်း၅၀ ချန်ခဲ့သော ရှယ်ယာတစု အတွက် သိန်း၂၀၀၀ကျော် ထပ်မန် ရရှိလိုက်သည်။ ပိုက်ဆံ ရသည်နှင့် မြေသည်ကားများ ဝယ်ကာ ဒုတိယအကြိမ် ဖားကန့်သို့ ပြန်တက် လာခဲ့၏။ သို့သော် ပထမ အကြိမ်နှင့် အခြေနေမှာ မတူတော့ လုပ်ငန်းရှင် ဘဝဖြင့် ရပ်တည်ခဲ့သည်။ အသောက်စား ရှိသော်လည်း လောင်းကစား မလုပ်တတ် သဖြင့် အချိန်တို အတွင်း အောင်မြင်လာကာ ဖွံ့ဖြိုးဆဲ နယ်မြို့လေးပေါ် အခြေချ နေထိုင်လာတော့၏။ ၅နှစ်အကြာ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင် တစ်ဦး၏ သမီးဖြစ်သော ဒေါ်သူဇာခင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ သီဟအား မွေးဖွားခဲ့သည်။

**********************

” ဟာ … ဒယ်ဒီ … တီဗွီဖွင့်ပြီး … ဘာတွေ စဉ်းစား နေတာတုန်း … ”

” ဟမ် … သား … ပြန်ရောက်ပြီလား ”

သားတော်မောင် အသံကြောင့် အတွေးစ ပျက်ကာ ပြန်မေးလိုက်၏။

” ဧကန်န … မာမီ ပြန်မလာသေးလို့ … ဘယ်ရောက်နေလဲ … တွေးနာ မလား … ခိခိ ”

ယောက္ခမများမှာ ကုမ္ပဏီအား လွဲပေးချိန် စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင် ဖြစ်လာရာ ဒေါ်သူဇာခင် မသိအောင် နောက်ကွယ် တိတ်တိတ်ပုန်း ခြေရှုပ်တော့၏။ ဒေါ်သူဇာခင် သိသွားရာ လင်ခန်း မယားခန်း အေးစက် လာရသည်။

” မဟုတ်ပါဘူး … သားရာ ”

စကားအဆုံး သားတောျမောငျ အိမျအပေါျထပျ တကျသှားခြိနျ ဦးခနျ့မောငျ ခွံဝဖကျ ငေးကွညျ့ရငျး သကျပွငျးရှညျ ခမြျိလိုကျသညျ။ ထိုခြိနျ ဒေါျသူဇာခငျ တယောကျ မွို့၏ အနောကျမွောကျဖကျ ရပျကှကျ လေးထဲရှိ တိုကျခနျး တခနျးသို့ ရောကျရှိနေ၏။

” ဟင့် …… အ …… ကိုရဲ ရယ် … အမလေး …… အား အား ”

အားနာစိတ် သနားစိတ် များကြောင့် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ကွယ်ရာ ငယ်ချစ်ဦး၏ လီးကြီးဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုး ခံနေရသည်။ အသက်အားဖြင့် ကြည့်လျင် ၂ယောက်လုံး မငယ်တော့ ၄၅နှစ်ထဲ ရောက်ရှိ နေကြ၏။ လွန်ခဲ့သော နှစ်၂၀ကျော်မှ ဆုံးပါး သွားသည်ဟု ယူဆထားတော့ ငယ်ရည်းစား ဦးရဲထွန်း ပြန်ပေါ်လာကာ မြို့ထဲ တနေရာ ဒေါ်သူဇာခင် နှင့် ပြန်ဆုံကြသည်။ ဦးရဲထွန်းမှာ ချစ်သူဘဝ ငယ်ရွယ်စဉ် ထိုင်းဘက်သို့ အလုပ် သွားလုပ်ရင်း အဖမ်း ခံရကာ ထောင်ကျသွားခဲ့၏။ ထောင်ထဲတွင် အဆက်သွယ် ပြတ်ကာ သေမလို ဖျားနာနေရာမှ ပြန်ရှင်လာခဲ့၏။

ကြိုးစားပန်းစား အလုပ်လုပ်ရင်း ၅နှစ်ခန့်အကြာ မြန်မာပြည် မွေးရပ်မြေသို့ ပြန်လာရာ ချစ်သူမှာ မရှိတော့ မိသားစုလိုက် ပြောင်းရွေ့သွားသဖြင့် အဆက်သွယ် ပျက်ခဲ့ရသည်။ စီးပွားရေး လောကထဲ ခြေစုံပစ်ဝင်ကာ ရောက်လေရာ မြို့တိုင်း ရှာဖွေ နေမိသည်။ ရာသီအလီလီ ပြောင်းကာ နှစ်၂၀ကျော် ကြာပြီးနောက် ဤမြို့လေး၌ ပြန်တွေ့ လိုက်ရတော့၏။ အဖြစ်ပျက်များ အလုံးစုံ သိသည်နှင့် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ငယ်ကချစ် အနှစ်တရာ ဆိုသည့်အတိုင်း သံယောစဉ် လက်ကျန်လေးဖြင့် အလိုက်သင့် ဆက်ဆံနေမိသည်။ ငယ်သူသယ်ချင်း မိတ်ဆွေ တယောက် အနေနှင့် လင်ဖြစ်သူအား အသိပေးပြီး အိမ်သို့ ဝင်ထွက်စေခဲ့၏။ အိမ်သို့ ဝင်ထွက်ရင်း ဒေါ်သူဇာခင်၏ ငယ်မူငယ်သွေး မကုန်သေးသော ခန္ဓာကိုယ် အလှတရား များကြောင့် ဦးရဲထွန်း တယောက် ရာဂစိတ်များ ဖေါက်ပြန်ကာ မှားမိ တော့သည်။

” အင့် ……… ဗျစ် ……… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ……… အားဟား ……… ပြီး … ပြီး … ပြီးတော့မယ် … ”

နာရီဝက် ကျော်ကျော်တွင် ဒေါ်သူဇာခင်၏ အဖုတ်လေး ပူထူလာသလို ဦးရဲထွန်း ဆီမှ တုန်ရီ မောဟိုက်သော စကားသံ ထွက်ပေါ် လာတော့သည်။

” အင့် …… အင်း …… အထဲ မပြီးနဲ့ …… ကိုရဲ ”

သွေးမဆုံး သေးသဖြင့် ဒေါ်သူဇာခင် ဗိုက်ကြီးမှာ စိုးရိမ်နေသည်။

” အင်း … အင်းပါ ”

ပြောပြောဆိုဆို ဦးရဲထွန်းမှာ လီးအား ထုတ်ကာ ဒူးထောက်လျက် အနေထားနှင့် ဒေါ်သူဇာခင့် ဗိုက်ပေါ် လရည်းများ ပန်းလိုက်တော့၏။

” ဟူးးးး …… အားးးး …… ရှင်အရမ်း ဆိုးတာပဲ … ”

” စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါ … သူဇာ ရယ် … ကောင်းလိုက်တာ ဟာ ”

ခဏနားပြီး ၂ယောက်သား လူချင်းခွာရင်း အခန်းပြင် ထွက်လာကာ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေကြသည်။

” သူဇာ … နက်ဖန် … ဖဲရိုက် ထွက်မှာ မလား ”

” အင်း ဘာလို့လဲ ”

” တရက်လောက် … ဖဲမရိုက်ပဲ … ဟော်တယ် သွားရအောင် ”

” အမ် … ”

” အားမရဘူးကွာ … မတွေ့ရတာ … နှစ်ပေါင်း ကြာပြီလေ … ခုထိ အကိုက … အိမ်ထောင် မပြုပဲ … သူဇာ့ကို လိုက်ရှာနေတာပါ ”

” အင်းပါ … သူဇာ … စီစဉ်ပြီးမှ … ဖုန်းဆက်ပေးမယ် … တခါတခါ … သားလေးက … ဖဲဝိုင်း လိုက်လာ တတ်တယ် ”

ပြန်ကာနီး ဦးရဲထွန်း ပါးပြင်အား ဘယ်ညာနမ်းပြီး နူတ်ဆက်ကာ ကားဆီ လျှောက်လာခဲ့၏။

” သူဇာ … ခဏ ”

ကားရှေ့ခန်းထဲ ဝင်ထိုင်ကာ စက်နိုးအပြီး ခေါ်သံကြောင့် စက်ပြန်ပိတ်ရင်း ကြည့်လိုက်၏။ ဦးရဲထွန်း တိုက်ခန်းထဲမှ ခပ်သွက်သွက် လျှောက်လာပြီး ကားရှေ့ခန်း ဒေါ်သူဇာခင်၏ ဘေးနား ဝင်ထိုင်ကာ ပုဆိုး ခါပုံစ ဖြည်ပြနေသည်။

” ဟင် … ကိုရဲ ကလည်း … တအားပဲ ”

ည၉နာရီခွဲ ကျော်နေသဖြင့် ဦးရဲထွန်း စိတ်ကျေနပ်ရန် ၅မိနစ်ခန့် ကုန်းစုပ်ပေးရင်း နှစ်သိမ့်လိုက်ရ၏။

********************

နာရီဝက်ခန့် မောင်းလာရာ ည၁၀နာရီ ကျော်မှ အိမ်ပြန် ရောက်တော့သည်။ ခြံတံခါး ကိုယ်တိုင် ဆင်းဖွင့်ကာ ဂို့ဒေါင်ထဲထိ ကားသွင်းပြီး ခြံတံခါးအား သော့ခတ် လိုက်၏။ တံခါး သော့ခတ်ပြီး တိုက်ကြီးရှေ့ အနည်းငယ် လေးလံသော ခြေလှမ်းများနှင့် တလှမ်းချင်း လျှောက်လာ တော့သည်။ အလိုး ခံထားရသဖြင့် မျက်နှာလေး နွယ်နယ် နေသော်လည်း ဝင်းဝါနေသော အသားအရေနှင့် လိုက်ဖက်စွာ ခရမ်းရောင် ဇာဝမ်းဆက် လေးနှင့် ခါးအောက် ကားစွင့်နေသော တင်သားစိုင် ၂ဖက်အောက် ပေါင်တံများ သွယ်ဆင်းကာ လှချင်တိုင်း လှနေ၏။

” သူဇာ … ပြန်ရောက်ပြီလား ”

ဦးခန်မောင် တယောက် ခုထိ ဆွဲဆောင်မှု့ရှိသော အလှတရားများ ပိုင်ဆိုင် ထားသည့် ဇနီးဖြစ်သူအား လှမ်းမေး လိုက်သည်။

” ဟုတ် ”

ဒေါ်သူဇာခင် အထဲ ဝင်လိုက်သည်နှင့် တီဗွီကြည့်ရင်း လှမ်းမေးနေသော ခင်ပွန်းဖြစ်သူအား ပြန်ဖြေလိုက်၏။

” ဒီနေ့ … လကုန်ရက် နော် ”

” သိတယ် ”

” သားလေးရေ … မာမီ့ဖို့ … သံပုရာရည် … အေးအေးလေး … တခွက်လောက် … လုပ်ပေးဦး ”

ဦးခန့်မောင်အား ဖြေရင်း လှေကားရင်းနား ရပ်ကာ အိမ်အပေါ်ထပ် လှမ်းအော်လိုက်၏။

” သားလေးက … သူ့ ဂိုက်ဆရာမ … လိုက်ပို့ရင်း … ခုနမှ ပြန်ရောက်တာ … ကိုယ် ဖျော်ပေးမယ် ”

………………………………
ပြောပြီး မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်ကာ သံပရာရည် ကိုယ်တိုင် ဖျော်ပြီး ပြန်ထွက်လာရင်း ဧည့်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့၏။

” အင့် … သူဇာ ”

ဒေါ်သူဇာခင် ဖန်ခွက်လေး စိုက်ကြည့်ရင်း သံပရာရည် သောက်နေစဉ် ဦးခန့်မောင် တီဗွီလိုင်းပြောင်း ကြည့်နေသည်။ ခဏအကြာ ဇနီးဖြစ်သူ ထသွားသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲ ကပ်လိုက် သွားတော့၏။ အနည်းငယ် တွန့်ကျေနေသော ထမိန်ထဲ လှိုင်းထနေသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း ၁လ လုံးလုံး မြင်သာမြင် ကြင်ခွင့်မရသော ဒေါ်သူဇာခင်အား အတိုးချလိုးရန် ဆုံးဖြတ်ထား၏။

” ရွှတ် ”

” အာ … ခဏ … ခုမှ အပြင်က ရောက်တာ …… ရေချိုးဦးမယ် ”

အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ဦးခန့်မောင် နောက်မှ ခါးဆွဲ နမ်းနေရာ ဒေါ်သူဇာခင် အသာလေး ရုန်းရင်း ပြောလိုက်သည်။

” အင်းပါ … ချိုးချိုး ”

ဦးခန့်မောင် ခါးအား အသာလေး လွတ်ကာ နောက်မှ ပြုံးကြည့်နေ၏။ ဒေါ်သူဇာခင် ငယ်ချစ်ဦးနှင့် ကာမဆက်ဆံ လာသဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် အနံ့သက်များ စွဲနေမည်ကို စိုးရိမ်ကာ မှန်တင်ခုံရှေ့ အဝတ်များ ချွတ်ရင်း ရေချိုးခန်းဘက် ထမိန် ရင်လျားဖြင့် အမြန် ထွက်ခဲ့ လိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ထမိန်အား ခြေရင်းပုံကာ ရေပန်း ဖွင့်ကာ ရေပန်းအောက် ရပ်ရင်း အဖြစ်ပျက်များ ပြန်စဉ်းစားနေမိ၏။

ချစ်သူ ဦးရဲထွန်းမှာ ထိုင်းဘက် အလုပ် သွားလုပ်ရင်း လူချင်း ဝေးသွားကြသည်။ ပိုဆိုးသည်မှာ မိဘများမှာ ကုမ္ပဏီ ထောင်ရင်း ယခုလက်ရှိ နေထိုင်သော မြို့သို ပြောင်းလာရာ အဆက်သွယ်ပါ ပျက်သွားရ၏။ မိဘများ ကုမ္ပဏီ ထောင်ချိန် ရှယ်ယာပိုင်ရှင် ဦးခန့်မောင်နှင့် ဆုံခဲ့ရ၏။ အလုပ်ပေါ် ဂရုတစိုက်နှင့် လုပ်ကိုင် ကြိုးစား တတ်သော ဦးခန့်မောင်နှင့် လူချင်း ရင်းနှီးလာချိန် ကုမ္ပဏီ ပိတ်ရက် ၁ရက်တွင် မြို့စွန် ခြံလေးထဲ ချိန်းတွေ့ရင်း မှားမိတော့သည်။ အချစ်အား စိတ်မဝင် စားသော်လည်း ဦးခန့်မောင်၏ အလုပ် ကြိုးစားပုံနှင့် ကာမ အထိ အတွေ့အား တက်မက် နှစ်ချိုက်နေ၏။ နောက်ရက် များတွင် ဦးခန့်မောင်၏ ဦးဆောင်မှု့ဖြင့် ကာမ ဆက်ဆံရင်း ၆လခန့်အကြာ လက်ထပ် ဖြစ်ခဲ့သည်။ လက်ထပ်ပြီး နှစ်၂၀ကြာမှ အချစ်ဦးနှင့် ပြန်ဆုံခဲ့ရ၏။ ငယ်ချစ်ဦး ဦးရဲထွန်းမှာ နက်ဖန် ဟော်တည်သို့ ခေါ်လိုးရန် စရံ သပ်ထားသဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှား မိပြန်သည်။

” ဒေါက် … ဒေါက် … ”

” သီရိ … ရေမြန်မြန်ချိုး … အအေး ပတ်ဦးမယ် ”

ဦးခန့်မောင် အသက်ရွယ် ရလာသော်လည်း ရမ္မက်စိတ်များ မကျပဲ တိုးပွားနေတုန်းပင်။ မယားဖြစ်သူနှင့် ၁လ ၁ကြိမ်သာ ကာမ ဆက်ဆံ ရသည်မို့ လကုန်ရက် ရောက်ကာနီးတိုင်း ၂ရက်၃ရက် ကာမ အားတိုးဆေးများ ကြိုစားကာ အားမွေး ထားရင်း စိတ်စောနေရသည်။ ဇနီးဖြစ်သူအား နာမကျန်းဖြစ်မည်ကို စိုးရိမ်သလိုနှင့် ရေအမြန် ချိုးခိုင်း နေတော့၏။

” ဟုတ် … ကိုခန့်မောင် ”

ရေပန်းအောက် တွေးနေချိန် တံခါးခေါက်သံနှင့် အတူ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ အသံ ကြားလိုက်ရသဖြင့် အတွေးစ ဖြတ်ကာ ဆပ်ပြာ တိုက်ရင်း အဖုတ်ထဲမှ အကျိအချွဲများ သေချာ ဆေးကြော သန့်စင်ကာ ရေဝဝ ချိုးလိုက်တော့၏။ ရေချိုးပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင် လာကာ ဆံနွယ်များနှင့် ကိုယ်လုံးအား ရေခြောက်အောင် သုတ်ပြီး ဗီဒိုဖွင့်ကာ နိုက်ဒရက်စ်ခေါ် ခါးစည်းကြိုး ပါသော ညအိပ်ဝတ်စုံ အပါးလေး ထုတ်ယူ ဝတ်ဆင်လိုက်၏။ ဦးခန့်မောင် ကုတင်ပေါ် လှဲရင်း ဇနီးဖြစ်သူ လုပ်သမျှ လိုက်ကြည့် နေရာ ဒေါ်သူဇာခင် အဝတ်လဲပြီး ကုတင်နား လျှောက်လာချိန် ခါးစည်းကြိုးအောက် အကွဲလေးထဲ ပေါင်တံလေး ပေါ်နေရာ လီးတံကြီး ဆစ်ကနဲ့ ဖြစ်သွားမိသည်။

ကုတင်စောင်းပေါ် ညာဘက် ဖင်သားစိုင်ကြီး မေးတင်ပြီး ဝင်ထိုင်လိုက်ရာ ညဝတ်စုံထဲမှ ဖွေးနေသော ပေါင်တံ တဖက်မှာ အရင်းထိ ပေါ်လာတော့၏။ ဇနီးဖြစ်သူ ပေါင်ရင်းနား ရေချိုးပြီးစ အဖုတ်လေး မပေါ်တပေါ် မြင်ရသည်နှင့် ခါးဆွဲပြီး ရင်ခွင်ထဲ သွင်းလှဲချလိုက်၏။ ဒေါ်သူဇာခင် နှုတ်ခမ်းလေး စူကာ စိတ်မပါသလို ပြပြီး ကျောပေးလှဲ လိုက်သည်။ ဦးခန့်မောင်မှာ ဇနီးဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံး အိအိလေးအား ပုခုံးမှကိုင်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ပြန်ဆွဲလှည့်ကာ နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးအား ဖိနမ်း စုပ်ပစ်လိုက်၏။ တဆက်ထဲ လက်တစ်ဖက်အား ညဝတ်စုံ အကွဲလေးထဲ သွင်းကာ ပေါင်အတွင်းသား လေးအား ပွတ်ပေးနေသည်။

” ၁လ ၁ကြိမ်လေးတောင် … စိတ်မပါဘူးလား … သူဇာရယ် ”

ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ကာမစိတ် အားနည်းသူ မဟုတ်ပေ။အနေထိုင် ပွင့်လင်းသလို အပျိုဖေါ် ဝင်စ ကတည်းက ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်အား တက်မက်စိတ် ရှိနေခဲ့၏။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ အပြင်တွင် ရှုပ်ပွေကာ သူမအား ပစ်ထားချိန် အလူးအလဲ ခံစားခဲ့ရသည်။ နောက်ပိုင်း ခံနိုင်ရည် ရှိလာချိန် ဦးခန့်မောင်အား ပညာပေးသည့် အနေဖြင့် အလို မလိုက်တော့ပဲ ၁လ ၁ကြိမ်ခန့် မီးကုန်ရမ်းကုန် ဆက်ဆံရင်း ကျန်ရက်များတွင် ကာမစိတ်အား ထိန်းချုပ် ထားခဲ့၏။

” အမ် … သူဇာလည်း … သွေးနဲ့ သားနဲ့ … မိန်းမ တစ်ယောက်ပါနော် … ပစ်ထားခံရပါ များတော့ … အလေ့ကျင့် ရသွားတာ နေမှာ … အင်းဟင်း ဟင်း ”

လင်ဖြစ်သူအား နာလိုခံခက် စကားလုံးများဖြင့် ပစ်လိုက် ပြန်သည်။

” အင်းပါ … နောက်ဆို ဘယ်တော့မှ …… ပစ်မထားတော့ ပါဘူး ”

စကားပြောရင်း ဒေါ်သူဇာခင်၏ ခါးစည်းကြိုးအား ဖြည်ရင်း ထထိုင်ပြီး ပုဆိုးချွတ်ပစ်ရာ လမွှေး ရိတ်ထားသဖြင့် ပြောင်ရှင်း နေသော ဆီးခုံးအောက် လီးတံကြီး ထောင်နေသည်။ တဆက်ထဲ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် နေရာယူပြီး လှဲချရင်း ဇနီးဖြစ်သူ ပေါင်တဖက် မကာ အဖုတ်အား ဖိယက်လိုက်၏။ အဖုတ်လေး ယက်ပေးသည်နှင့် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ လီးအား တချက်နမ်းရင်း စုပ်ပေးရာ နီညိုရောင် လီးကြီးမှာ တံတွေးများနှင့် ပြောင်လဲ့ကာ ဒစ်ကြီး ပြဲကားလာ၏။

သို့သော် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ လီးစုပ်ရင်း ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိ အကြောများထဲ အကောင်လေးများ ပြေးလွားနေသလို ခံစားလာရာသဖြင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ထူးဆန်းနေရသည်။ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် တယောက်ဟာ တယောက် ယက်စုပ် နေသည်မှာ သူမအတွက် အဆန်းမဟုတ်တော့။ အပျံသင်စ မြီးကောင်ပေါက်လေး မဟုတ် လိုးသက် ရင့်နေသော မိန်းမ တစ်ယောက်ပင်။ လီးစုပ်ရင်း ဝုန်းကနဲ့ သာမန်ထက် ပိုပြီး ကြွတက် လာသော ကာမစိတ်အား ဆန်းဆစ်နေ၏။ ငယ်ချစ်ဦး လီးကြီးဖြင့် အီဆိမ့် နေအောင် ခံခဲ့သော်လည်း ခုချိန် အထိအတွေ့အောက် ကာမစိတ်မှာ ပိုမို ပြင်းထန်နေရသည်။

” ဟင့် …… အ ……… ရှီးးးး … အားးးး အ … အို့ ……… အဟင့် ဟင့် ”

အမှန်တော့ ဦးခန့်မောင်မှာ ဇနီးဖြစ်သူ ရေချိုးနေစဉ် ဒစ်အား အနံ့သက် ကင်းပြီး ကာမစိတ် ပြင်းထန် စေသော ဆေးရည် အစက်ချထားရာ ဒေါ်သူဇာခင် လီးစုပ်ရင်း ခံစားမှု့ ပြင်းထန်ကာ စောက်ပတ်အုံလေး တင်းလာပြီး ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိ သွေးသားများ ဆူပွက် နေတော့၏။

ဇနီးဖြစ်သူ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ ထထိုင်ရင်း ညဝတ်စုံအား ကိုယ်လုံးတဖက်စီ စောင်းခိုင်ကာ ဆွဲချွတ်ပစ်သည်။ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ဝင်ထိုင်ရင်း အဖုတ်လေး ဖြဲရာ ပြည့်တင်း နေသော နူတ်ခမ်းသား ၂ဖက် ဟလာပြီး အတွင်းသား ရဲရဲလေး ပေါ်လာတော့၏။ အက်ကွဲကြောင်း ထိပ်ရှိ စောက်စိလေး ထောင်နေရာ လက်ခလယ် ကွေးကာ တောက်ပေး လိုက်သည်။

” အ … ”

ရွှိကနဲ့ သေးများ ပန်းထွက်ကာ အဖုတ်ဝလေး ရှုံ့ချီပွချီ ဖြစ်လာ၏။ လက်ချောင်းလေး အဖုတ်ထဲ သွင်းကာ လက်နှစ်ဆစ်ခန့် အထုတ်သွင်း လုပ်ရင်း တောင်မတ် နေသော လီးတံအား တဆုံးထည့်ကာ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ဒေါ်သူဇာခင်မှာ အဖုတ်ထဲ လင်ဖြစ်သူ လီးကြီး ဝင်လာသည်နှင့် ပေါင်နှစ်ချောင်း မြှောက်ကွေးကာ ခါးပေါ် ချိတ်ခွ တင်လိုက်၏။

” ဟင့် …… အ ……… အီးးးး …… ကျွတ် ကျွတ် … ”

ဦးခန့်မောင်မှာ တချက်ချင်း လိုးပြီး ကိုယ်လုံးချင်း ပြားနေအောင် ဖိကပ်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ် ပစ်သည်။

” ပြွတ် …… ပလပ် …… ဇွိ …… ဗွပ် …… ဖတ် … ဖတ် … ဗြိ … ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် … ”

တဆက်ထဲ နို့အုံများ ညှစ်ချေရင်း အချက်၅၀ခန့် မနားတမ်း ဖိလိုးလိုက်၏။ ဒေါ်သူဇာခင် မျက်ခုံးကြောများ တွန့်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစုပ်ရင်း ခါးလေး ကော့ပေးနေ၏။ ဇနီးဖြစ်သူ တုန့်ပြန် လာမူ့ကြောင့် မနားတမ်း ပစ်ဆောင့်ရင်း နာရီဝက်ခန့် နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် ၂ယောက်သား ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ပြီးသွားရ၏။ ပြီးသွားသည်နှင့် ဦးခန့်မောင်မှာ လီးအား အဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်ကာ ဘေးနား လှဲအိပ် လိုက်သည်။ သို့သော် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ထူးထူးခြားခြား ရမ္မက်စိတ် လျော့မသွားပဲ သူမ အဖုတ်ထဲမှ ပူပူနွေးနွေး ဆွဲထုတ် ထားသော လီးတံအား အကျိအချွဲများ ပြောင်နေအောင် စုပ်ပေး နေမိ၏။ လီးတစ်ချောင်းလုံး သူမ ပါးစပ်ထဲ မျိုပေးရာ ဦးခန့်မောင် လီးမှာ ခဏသာ ပျော့သွားပြီး ၅မိနစ်ခန့်အကြာ ပြန်မာလာ၏။

” ခဏ … သူဇာ ”

” ဟင် … ”

မက်မက် မောမော စုပ်ပေးနေချိန် လင်ဖြစ်သူမှာ လီးအား ပါးစပ်ထဲ ဆွဲထုတ် လိုက်သဖြင့် ကြောင်နေမိသည်။ ဦးခန့်မောင် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ အိပ်ခန်းထဲရှိ အလုပ်စားပွဲ ညာဖက် သော့ခတ် ထားသော အံဇွဲအား ဖွင့်ကာ ဂေါ်လီပါသော ဆီလီကွန် အစွပ်နှင့် ဂျယ်ထုပ်လေး ထုတ်ယူပြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်တက်လာ၏။ ၁လ ၁ရက်သာ လိုးခွင့်ရသော ဇနီးဖြစ်သူအား စိတ်တိုင်းကျ လိုးရန် စီစဉ်ထားခြင်းပင်။ ဒေါ်သူဇာခင် လင်တော်မောင် လုပ်သမျှ ကြည့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှား နေရသည်။ ကုတင်ပေါ် ရောက်သည်နှင့် လီးတံအား ဂေါ်လီပါသော ဆီလီကွန် အစွပ်လေး စွပ်လိုက် တော့၏။

” ရိုးရိုး လုပ်ပါ့လား … ကိုခန့်မောင် ရယ် ”

သဘာဝအတိုင်း ခံနေကြ ဖြစ်သော်လည်း လီးတံပေါ်မှ ဂေါ်လီများကြောင့် ကျောချမ်း နေရသည်။

” သူဇာ့ကို … အသစ်အဆန်းလေး … ခံစားစေချင် တာပါ ”

ပက်လက်လှဲနေသော ဒေါ်သူဇာခင်၏ ပေါင်ကြားထဲ နေရာယူရင်း အဖုတ်လေးအား ၁၀မိနစ်ခန့် ယက်ပေးကာ ဆီလီကွန် အစွပ်ပေါ် ဂျယ်များလူးရင်း လီးတံအား အဖုတ်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းလိုက် တော့သည်။

” ဗြိ … အမယ်လေး …… မရ …… ဟင့် … မရဘူး ……

သုံးပုံတစ်ပုံခန့် ဝင်သည်နှင့် အဖုတ် အတွင်းသား များအား ဂေါ်လီများမှ ကြိတ်ဆွဲသွားရာ ဒေါ်သူဇာခင်၏ မချိမဆန့် အော်သံလေး ထွက်ပေါ် လာသည်။ ငိုသံလေးနှင့် ပြောနေသော်လည်း ဦးခန့်မောင်မှာ လီးအား အရင်းထိ ဝင်အောင် ထို့ထည့်ပြီးမှ ခဏ နားလိုက်၏။

” နာလို့လား … သူဇာ ”

” ဟင့် … နာတာပေါ့ … အထဲမှ ကြပ်ပြီး … အောင့်နေတာ … ”

ဦးခန့်မောင် ဘာမှမပြောပဲ စိမ်ထားသော လီးအား နှဲ့ကစား ကြည့်သည်။

” နာ တယ် …… ဟင့် … အဟင့် ဟင့် … ”

ရှုံ့မဲ့နေသော ဇနီးဖြစ်သူ မျက်နှာလေး ကြည့်ရင်း ရသလောက် အနေထားနှင့် ချော့လိုး ပေးပြန်သည်။

” အ … အား … သေတော့မယ် ထင်တယ် ”

ဘယ်လိုမှ မရသဖြင့် စိတ်လျော့လိုက်၏။

” အဲတာဆို … သူဇာ အပေါ်က လုပ် ”

ဒေါ်သူဇာခင် လောလောဆယ် အနာသက်သာရန် ခေါင်းညိတ် ပြလိုက်သည်။ လီးထုတ် ပေးသည်နှင့် ထထိုင်ကာ အဖုတ်ထဲမှ ပြန်ထုတ်ထားသော လင်ဖြစ်သူ လီးအား မျက်နှာချင်းဆိုင် ကြည့်ရင်း လန့်နေမိ၏။ ဦးခန့်မောင် ပက်လက်လှဲချိန် လီးကြီးအား မဝံ့မရဲ ကြည့်ရင်း ခါးပေါ် ခွထိုင်လိုက်၏။

” ရှင် … အောက်ကနေ … ကော့မလိုးနဲ့နော် ”

ဖင်ကြီး အနည်းငယ် ပြန်ကြွကာ လီးထိပ်အား အဖုတ်ဝထဲ တေ့ရင်း ကြောက်ကြောက်နှင့် ဖိထိုင်လိုက်သည်။ ထင်သည့် အတိုင်း လီးတံပေါ်မှ ဂေါ်လီများနှင့် တစ်နေရာ အချက်၂၀ခန့် ဖင်ကြီး ကြွလိုက် ဖိလိုက်နှင့် ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းယူနေ၏။ အောက်ငုံ့ကြည့်ရာ အဖုတ်ထဲ လီးတစ်ဝက်ခန့် ဝင်နေသဖြင့် အားတက် လာမိသည်။ ဖင်ကြီး ပြန်ကြွရင်း နဲနဲ ပြန်ဖိကြည့်ရာ နောက်ထပ် မဝင်တော့။

” မရတော့ဘူး … ကိုခန့်မောင် ”

” အင်းပါ … ဝင်သလောက်ပဲ … လိုးတော့ ”

ဦးခန့်မောင် စကားအဆုံး ဖင်ကြီး ကြွလိုက် အောက်ချလိုက်နှင့် မရဲတရဲလေး လိုးပေးလိုက်သည်။ အပေါ်မှ ခွလိုးရင်း လင်ဖြစ်သူ ဘယ်ချိန်များ ပင့်လိုး လိုက်မလဲ တွေးကာ ကြောက်နေရ၏။ ဂေါ်လီများ တစ်နေသော်လည်း တဖြည်းဖြည်း အထဲ နစ်ဝင် လာသလို ခံစားမိနေသည်။ ဇောချွေးများ ပျံလာရင်း ဆီးခုံး အစပ်နား စူးကနဲ့ စူးကနဲ့ ဖြစ်ကာ စောက်ပတ်ထဲ မရိုးမရွနှင့် ယားယံလာပြီး နာလည်းနာ ကောင်းလည်း ကောင်းလာရ၏။ တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်များ အားအနည်းငယ် ပါလာပြီး လီးအရင်းနား ရောက်လာသည် အထိ သူမကိုယ်သူမ သတိမထား မိတော့ပေ။ မျက်လုံးမှိတ်ကာ ပုံမှန်လေး ဆောင့်ရင်း ဂေါ်လီ အရသာကြောင့် တချက်တချက် ခါးနားတဝိုက် အကြောများ စိမ့်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ပစ်ချင် စိတ်လေး ပေါက်လာတော့သည်။

ဦးခန့်မောင်မှာ ဇနီးဖြစ်သူ ကာမအရှိန်လေး တက်လာ သည်ကို ရိပ်မိကာ အောက်မှ မသိမသာလေး ညှောင့်လိုး ပေးသည်။ အပေါ်စီးမှ ဖင်ကြီးဖိအချ လီးအား ကော့ပေးပြီး နို့နှစ်လုံး ညှစ်ရင်း နို့သီးခေါင်း နှစ်ခုအား ချေပေးရာ ဒေါ်သူဇာခင် ကတုန်ကရင် ဖြစ်လာရသည်။ ဆီးခုံးချင်း ကပ်ကာ ဒူးခေါင်းနှစ်ဖက် အားပြုပြီး ဖင်ကြီးအား ဝိုက်လိုက် ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်လိုက်နှင့် လီးတံပေါ်ရှိ ဆီလီကွန် အစွပ်ထဲမှ ဂေါ်လီများနှင့် အဖုတ် အတွင်းသားများ ပွတ်တိုက်မှု့အား ဆင့်ကာဆင့်ကာ ခံစားနေ၏။ အဖုတ်ထဲ ခံစားမှု့ အားကောင်းလာရာ ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်အား တဖတ်ဖတ် မြည်အောင် ဆောင့်ချရင်း ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး ဇပ်ငင်ဇပ်ငင် ဖြစ်ကာ အရုပ် ကြိုးပြတ် မှောက်ကျလာပြီး စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်တော့၏။

နာရီဝက်ခန့် နားပြီး အမော ပြေသည်နှင့် ဦးခန့်မောင်မှာ ဂေါ်လီဒဏ်ကြောင့် အနားစလေး ကွဲကာ ယောင်ကား နေသော အဖုတ်လေးအား ကြည့်ရင်း လေးဖက် ကုန်းခိုင်းလိုက်၏။ ဒေါ်သူဇာခင် ပင်ပန်း နေသော်လည်း ကာမဆေး အရှိန်ကြောင့် စိတ်မလျော့ သေးပေ။ လင်ဖြစ်သူရှေ့ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် လေးဖက် ကုန်းပေးရာ ဦးခန့်မောင်မှာ အိကား ဝိုင်းစက်နေသော ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းအား လျှာအပြားလိုက် ယက်ကာ ဖင်ဝလေးအား လျှာထိပ်လေးနှင့် ထိုးဆွနေသည်။

ဒုတိယ အချီ ဖင်လိုးတော့ မည်မှန်း ရိပ်မိလိုက်၏။ ခဏအကြာ ထင်သည့် အတိုင်း ဖင်ပေါက်လေးထဲ လီးတံကြီး တိုးဝင်လာရာ အိမ်ထောင် သက်တမ်း တလျှောက် မကြာခဏ ဖင်အလိုး ခံဖူးသဖြင့် လီးဝင် လာသည်နှင့် ဖင်အတွင်း ကြွက်သားများ ဖွင့်ကာ ဖျော့ခံလိုက်၏။ ဦးခန့်မောင်မှာ အဖုတ်လေး ပူထူအောင် လိုးထားသဖြင့် ဖင်အား တအား မလိုးတော့ပေ။ ဖင်ဝလေး ဂျယ်သုပ်ကာ ခပ်ဖြည်းဖြည်း လိုးပေးသည်။ သို့သော် အတွေ့ ထူးသော ဂေါ်လီ များကြောင့် ဒေါ်သူဇာခင် ကုန်းအော် နေရာ အိမ်အပေါ်ထပ်ရှိ သားဖြစ်သူ ကြားမှာ စိုးရိမ်နေ၏။

ဒေါ်သူဇာခင် တယောက် ဖင်ပေါက် လေးထဲ တရစပ် အလိုးခံရင်း ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာ ပေါင်ကြားထဲရှိ အဖုတ်လေးဆီမှ စောက်ရည်များ ပြန်စိမ့် လာပြန်သည်။ လေးဖက် ကုန်းထားရင်း လင်ဖြစ်သူ၏ လိုးချက် များအောက် ဖင်ရော အဖုတ်ရော ကော့ပျံအောင် အလိုးခံပြီး မျော့သွား ရတော့သည်။ နောက်ရက်မနက် ဦးခန့်မောင်ရော ဒေါ်သူဇာခင်ပါ မထနိုင်တော့ ကာမ စိတ်ကြွဆေးများ၏ ဘေးထွက် ဆိုးကျိုးများအား ခံစားနေရ၏။ နေလည်ပိုင်းမှ အိပ်ယာထကာ ဦးခန့်မောင် အပြင် ထွက်သည်နှင့် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ဦးရဲထွန်းအား ဖုန်းဆက် လိုက်သည်။

” ဟဲလို … ကိုရဲလား ”

” အင်းပြော … သူဇာ ”

” ဒီနေ့ … သူဇာ မလာနိုင်တော့ဘူး … ညက … ကိုခန့်မောင် … နှိပ်စက်ထားတာ … တကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက် ထားသလိုပဲ … ”

” အင်းပါ … ခု သက်သာ ရဲ့လား ”

” သက်သာပါတယ် … ၂ရက် ၃ရက်နေမှ … သူဇာ ဖုန်းပြန် ဆက်လိုက်မယ်နော် … အိမ်မှာပဲ … တွေ့ဖို့ စီစဉ်လိုက်မယ် … ဟော်တည်တွေက …… စပိုင် ကင်မရာတွေ … ကြောက်လို့ ”

” ဟင် … ဖြစ်ပါ့မလား ”

” ဖြစ်ပါတယ် … စိတ်မပူနဲ့ … ”

ဖုန်းဆက်ပြီးသည်နှင့် ရေချိုး ထမင်းစားကာ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်မှေးရင်း နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် ပြန်အိပ်သွားရာ ညနေပိုင်း သားဖြစ်သူ သီဟ ကျောင်းပြန် လာသည်အထိ မနိုးတော့ပေ။ သီဟ ကျောင်းမှ အိမ်ပြန်ရောက်ချိန် သေးပေါက်ချင်သဖြင့် အိမ်ပေါ်မတက်ခင် နောက်ဖေး ရေချိုးခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းအသွား မိခင်ဖခင်တို့ လင်မယား အိပ်ခန်းရှေ့ အဖြတ် ကုတင်ပေါ် စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် အိပ်ပျော်နေသော ဒေါ်သူဇာခင့်အား ဟနေသော တံခါးကြားမှ ဖျက်ကနဲ့ မြင်လိုက်မိသည်။ ရေချိုးခန်းထဲ သေးဝင်ပေါက်ကာ ပြန်ထွက်လာချိန် ဘာရယ်မဟုတ် အနည်းငယ် ဟနေသော တံခါးအား ပြန်စေ့ပေးရန် တံခါးလက်ကိုင် ဘုအား လှမ်းဆွဲလိုက်၏။

” အို့ …… တအား မလုပ်နဲ့လေ ”

ထိုချိန် ဒေါ်သူဇာခင် ယောင်အော်နေသဖြင့် သီဟ အမှတ်တမဲ့ လှမ်းကြည့်မိသည်။ ဒူးတစ်ဖက် ထောင်ပြီး အိပ်မော ကျနေသော မိခင်၏ ထမိန်မှာ ပေါင်ရင်း လိပ်တက်ကာ ဝင်းဝါနေသော ပေါင်လုံးတဖက် ပေါ်နေတော့၏။ မလုံမလဲ အိပ်နေပုံကို ကြည့်ရင်း ထမိန်အား ဖုံးပေးရန် အခန်းတံခါး တွန်းဖွင့်ရင်း ဝင်လာခဲ့သည်။

” ဟင့် … နာတယ် …… ပြန်ထုတ် … ”

ကုတင်နား တိုးကပ်လာချိန် ဒုတိယအကြိမ် ယောင်အော်ရင်း ပေါ်နေသော ပေါင်လုံးအား ကွေးလိုက်ရာ ထမိန်အောက်နားစ ဟသွားပြီး မဲနက်နေသော စောက်မွှေးများ တွေ့လိုက်ရသည်။တညလုံး ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ရက်ရက်စက်စက် လိုးထားသဖြင့် အိပ်မက်ထဲ ထည့်ယောင်နေ၏။ သီဟ မှာ မိခင်၏ ထမိန် ပြန်ဖုံးပေးရန် လက်လှမ်းစဉ် ကွေးထားသော ပေါင်တဖက်ပါ ထောင်လိုက်သဖြင့် အသားချင်း မထိရန် လက်အမြန် ပြန်ရုတ် လိုက်ရသည်။ ဒူးထောင်လျက် အနေထားနှင့် ထမိန် အောက်နားစမှာ ဆီးခုံးပေါ် ကျလာရာ ပေါင်၂လုံးကြား အဖုတ်အုံလေး မို့အစ်နေကာ ချိုင့်ဝင်နေသော အက်ကွဲကြောင်းအား အတိုင်းသား တွေ့လိုက်ရသည်။

” အို့ … ကိုခန့်မောင် … အင်း … အင်းဟင်း … ”

ထိုချိန် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ နာမည်ရွတ်ရင်း လက်တစ်ဖက်မှာ ပေါင်ခြံကြား လှမ်းကုတ်ပြီး ပေါင်တံ၂ဖက် ထပ်ကား လိုက်ပြန်၏။ အဖုတ်အုံလေး မို့အစ်နေရာမှ ပြန့်ကား သွားရာ အက်ကွဲကြောင်းထိပ် ညှပ်နေသော အစိလေး ပေါ်လာပြီး အဖုတ်ဝလေးထဲ အတွင်းသား ရဲရဲလေးများပါ မြင်လိုက် ရတော့သည်။ သီဟ တယောက် မိခင်ဖြစ်သူ၏ အဖုတ်အား မိန်းမောစွာ ကြည့်ရင်း သားအမိ ဟုသော အသိစိတ်ကြောင့် စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ရှက်ရွံလာမိ၏။ပေါ်လာသော ကာမစိတ်ကြောင့် လီးတောင်လာရာ စိတ်ရိုင်း စိတ်မိုက် များအား ကြိုးစားထိန်းရင်း ကုတင်နားမှ ပြန်ခွာကာ အိပ်ခန်းပြင် ပြန်ထွက် ခဲ့တော့သည်။

*******************

” ဟော …… သားလေး ပြန်လာပြီ …… မာမီကို မနိုးဘူး ”

သီဟ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေရင်း အချိန် ဘယ်လောက် ကြာသွားသည် မသိ မိခင်ဖြစ်သူ အသံကြားမှ သတိ ပြန်ကပ်လာ၏။

” ဟုတ် … မာမီ … ခု … ခုနမှ … ပြန်ရောက်တာပါ ”

” အမ် … မျက်နှာတွေ နီပြီး … အသံတွေ တုန်နေတာ … နေမကောင်း ဘူးလား ”

ပြောပြောဆိုဆိုး သားဖြစ်သူဘေး ကပ်ထိုင်ကာ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းရင်း နဖူးအား စမ်းကြည့်နေသည်။

” ကောင်းပါတယ် … မာမီ ”

ခါတိုင်း မိခင်နှင့် လက်ပွန်းတနီး နေဖူးသော်လည်း ခုချိန် စိတ်လှုပ်ရှား နေမိ၏။ နာရီဝက်ခန့် အကြာ နေခြည်ထွန်း စာသင်ရန် ရောက်ရှိလာသဖြင့် လူချင်းခွာလိုက် ကြတော့သည်။

………………………………

” ဟဲ့ … သီဟ ”

” ဗျာ ”

” မင်း … ဒီဟာလေးကို … ၃ခေါက်ရှိပြီ မရသေးဘူး ”

အိမ်အပေါ်ထပ် ရောက်တော့ နေခြည်ထွန်း စာပြ နေသော်လည်း သီဟတယောက် စာထဲ စိတ်မရောက်ပဲ မျက်လုံးထဲ မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲမှ မြင်ကွင်းအား ပြန်မြင်နေမိ၏။

” ဟုတ် ”

” မျက်နှာလဲ ရဲနေတာ … ပြစမ်း ”

နေခြည်ထွန်းမှာ စကားပြောရင်း သီဟ နဖူးအား စမ်းကြည့် လိုက်သည်။

” နေကောင်းပါတယ် ”

” အင်း … ဒီနေ့ မင်း စိတ်မပါလဲ … နားလိုက်တော့ ”

” ဟုတ် ”

၂ယောက်သား ဟိုဟိုဒီဒီ စကား ထိုင်ပြောရင်း နေခြည်ထွန်း ချစ်သူ လာကြိုနေကြောင်း မိခင်ဖြစ်သူ လှမ်းအော်သဖြင့် အောက်ထပ် ဆင်းခဲ့ကြ၏။ အောက်ထပ် ရောက်သည်နှင့် ဧည့်ခန်းထဲ ဒေါ်သူဇာခင်နှင့် ထိုင်စကား ပြောနေသော မိုးဦးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ သီဟမှာ မိုးဦးအား နူတ်ဆက်ရင်း မိခင်ဖြစ်သူဘေး ဝင်ထိုင်လိုက်၏။ ခဏအကြာ ဦးခန့်မောင် ပြန်ရောက် လာသဖြင့် ၃ယောက်သား ထမင်း အတူစားပြီး တီဗွီ ခဏ ထိုင်ကြည့်ရင်း အိပ်ယာ ဝင်ခဲ့ကြတော့သည်။

******************

” အမ် … သူဇာ … တံခါးလည်း ဂျက်မချဘူး ”

၃ရက်ခန့် အကြာ ဦးခန့်မောင် အိပ်ယာထပြီး ရေချိုးရန် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာစဉ် အမွှေးများ ရိတ်နေသော ဇနီး ဖြစ်သူအား တွေ့လိုက်ရသည်။

” အင်း … သူဇာ မေ့သွားတာ … ရေချိုးမလို့လား ”

ဒေါ်သူဇာခင် ဘိုထိုင်ခွက်ပေါ် ထိုင်ကာ အဖုတ်မွှေး ရိတ်နေချိန် လင်တော်မောင် ဝင်လာသဖြင့် ရှက်ရွံ့ကာ မျက်နှာလေး အနည်းငယ် ရဲလာမိ၏။ စကပ်လေး ဖုံးကာ ထရပ်ရင်း ရေချိုးခန်းမှ ထွက်လာခဲ့သည်။ ဦးခန့်မောင်မှာ ဇနီးဖြစ်သူ ခုရက်ပိုင်း ခါးတိုင်းထက် ထူးထူးခြားခြား ဝတ်စား ပြင်ဆင်ပြီး အပြင်ထွက်မှန်း သိသော်လည်း သိသိနှင့် လွတ်ထားခဲ့သည်။ ကိုယ်တိုင် အမှား ရှိနေသဖြင့် အပစ် မပြောတော့ပဲ နားလည်မှု့ ပေးထားရ၏။ ရေချိုး ပြီးသည်နှင့် ဒေါ်သူဇာခင် ပြင်ပေးထားသော မနက်စာ အတူစားကာ ကုမ္ပဏီသို့ ထွက်သွားတော့သည်။

ဦးခန့်မောင် ထွက်သွားပြီး ခဏအကြာ ရေချိုးခန်း ပြန်ဝင်ကာ အမွှေး ရိတ်လက်စ အဖုတ်လေးအား ပြောင်ရှင်း နေအောင် ရိတ်ကာ ရေချိုးလိုက်၏။ ရေချိုးပြီး အိပ်ခန်းထဲ အရောက် မှန်တင်ခုံရှေ့ ရပ်ကာ ရင်လျား ထားသော တဘက်အဖြူကြီးအား ဆွဲခွာပစ်သည်။ ရေစို ကိုယ်လုံးလေးပေါ် နို့အုံအောက် ဗိုက်ခေါက်လေး အနည်းငယ် မို့နေပြီး အမွှေး ရိတ်ထားသော အဖုတ် လေးမှာ ပေါင်တံများ စိထားသဖြင့် အက်ကွဲကြောင်းလေး ထင်းနေသည်။ ခါးလေးအား ဘေးတစ်စောင်း လှည့်ပြီး နောက်ကော့ နေသော ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းအား ကြည့်ကာ တကိုယ်လုံး ရေခြောက်အောင် သုတ်ရင်း သူမကိုယ် သူမ သဘောကျစွာ ပြုံးမိလိုက်သည်။

ဖွံ့ထွားလွန်းသော ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်ကြောင့် အဆီ အနည်းငယ် တက်နေသော ခါးလေးမှာ သေးသိမ် နေသလို ဖြစ်နေတော့၏။ မှန်ထဲရှိ ခန္ဓာကိုယ်အား နောက်ဆုံး တချက် ကြည့်ကာ တံဘက်အား ကုတင်ပေါ် ပစ်တင်ရင်း ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး လိုးရှင်း လူးပစ်လိုက်၏။ လိုးရှင်းလူးပြီး ဗီဒိုနား လျှောက်လာကာ အဝတ် ဗီဒိုဖွင့်ရင်း ခရမ်းရောင် ဘော်လီနှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ တစ်စုံ ယူဝတ် လိုက်သည်။ အနည်းငယ် အိတွဲနေသော နို့အုံများအား ဘော်လီလေးမှ ပင့်ထိန်း ထားသလို ဖွေးဥနေသော ဖင်ကြီးအား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးမှ မနိုင့်တနိုင် ဖုံးထားပေး၏။ ထို့နောက် အင်္ကျီနှင့် ထမိန်ဝတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ခါနီး ရေမွှေး ဆွတ်လိုက် တော့သည်။

ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ထိုင်ခုံ အလွတ် တလုံးပေါ် ဝင်ထိုင်ပြီး သားတော်မောင် အပြင်သို့ အမြန်ထွက်ရန် ဆုတောင်းရင်း ငယ်ချစ်ဦးအား တွေ့ချင်စိတ်လေး ပြင်းပြ နေရသည်။ ထိုချိန် သီဟ တယောက် အိမ်အပေါ်ထပ်တွင် အိပ်ယာ နိုးလာပြီး အဝတ်များ ချွတ်ကာ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ရေချိူးခန်းထဲ ဝင်ချလာ၏။ ရေပန်းဖွင့်ရာ ရေခဏသာ ကျလာပြီး ရပ်သွားသဖြင့် ရေမတင်မိမှန် သိလိုက် တော့သည်။

” ဟာကွာ … ကျွတ် ”

ရေစို တန်းလန်းနှင့် တဘက်အဖြူ တထည်အား ခါးစည်းကာ အိမ်အောက်ထပ် ရေချိုးရန် ဆင်းလာခဲ့၏။

” ဟော … မနက်က … အပေါ်ထပ် … ရေမတင်ဘူး မလား ”

အိမ်အပေါ်ထပ်မှ ဆင်းလာရာ လှေကားအဆုံး မိခင်ဖြစ်သူ စကားသံ ကြားလိုက်ရသည်။

” ဟုတ် … မာမီ … မနက်က ကျောင်းမသွားခင် …… မီးပျက်နေတာ … မီးစက်ကလည်း ဆီကုန်နေလို့ ”

ဧည့်ခန်းထဲ ဆိုဖာခုံ အလွတ်တလုံးပေါ် ထိုင်ရင်း လှမ်းမှေးနေသော မိခင်ဖြစ်သူအား ပြန်ဖြေရင်း ကြည့်မိလိုက်၏။ အစိမ်းရောင် အင်္ကျီ လက်ပြတ်လေးနှင့် ထမိန်စကပ် အညိုရောင်လေး ဝတ်ပြီး ထိုင်နေရာ စကပ်ထဲ တင်းရင်းနေသော ပေါင်တံများနှင့် ခုံပေါ် အိကားနေသော ဖင်ကြီးအား မြင်လိုက်ရသည်။ ဒေါ်သူဇာခင်မှာလည်း သားဖြစ်သူ၏ ခါးပေါ်ရှိ တဘက်ထဲ ဖောင်းကြွ နေသော အရာကြီးအား မြင်မိရာ အမှတ်တမဲ့ ငေးကြည့်နေမိ၏။

” အင်း … ခဏနေကြ … ဒီဇယ် ၁ပေပါ လာပို့ဖို့ … ဆီဆိုင် ဖုန်းဆက်လိုက် … ”

” ဟုတ် … ဒယ်ဒီ သွားပြီလား ”

” သွားပြီလေ … သားရော … ဒီနေ့ ကျောင်းပိတ်ရက် အပြင် လည်ဦးမှာလား ”

” အင်း … ကြူမထိုးတာ ကြာပြီ … သွားထိုးမလို့ … ”

” ရေမြန်မြန် ချိုးဦး … အအေးပတ်မယ် … ”

” ဟုတ် ”

သားဖြစ်သူ ပြောပီး ရေချိုးခန်းဖက် ထွက်သွားမှ ဒေါ်သူဇာခင် တီဗွီဘက် အကြည့်ပြန်ရွေ့ လိုက်တော့သည်။ သီဟမှာ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်သည် အထိ မိခင်၏ ပေါင်လုံးများနှင့် ဖင်ကြီးအား မြင်နေမိ၏။

************************

သီဟ ရေချိုးနေချိန် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ဦးရဲထွန်းဆီ ဖုံးဆက် လိုက်တော့သည်။

” ဟလို … သူဇာ လား ”

” အင်း … နောက်ထပ် နာရီဝက်နေရင် လာခဲ့တော့ ”

” သူဇာ လာခေါ်လှည့် … ကားက ဝါးရှော့ ပို့ထားလို့ ”

” အော် … သားလေး ရေချိုးနေတုန်း … သူထွက်ရင် လာခေါ်မယ်နော် ”

” Ok … ”

ခဏအကြာ သီဟတယောက် မနက်စာ စားကာ အိမ်က ထွက်သည်နှင့် ဒေါ်သူဇာခင် ခြံတံခါး သော့ခတ်ကာ ကားလေးဖြင့် ထွက်လာ ခဲ့တော့သည်။ နာရီဝက်ခန့် မောင်းပြီး ဦးရဲထွန်း အိမ်ရှေ့ ရောက်သည်နှင့် ဟွန်းတီး လိုက်၏။

” တီတီ … တီ … ”

တံခါး ဖွင့်ထားသဖြင့် ကားလေး မောင်းဝင်လာပြီး ဧည့်ခန်းထဲ လျှောက်လာကာ ခုံပေါ်ထိုင်လိုက်၏။

” ပြီးရင် သွားစို့ … ကိုရဲ … ”

ဦးရဲထွန်း အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာသည်နှင့် လှမ်းပြောကာ ထရပ်လိုက်သည်။

” သူဇာ … ခဏ ”

” ဟမ် … ဘာလဲ ”

ဒေါ်သူဇာခင် ပြန်မေးလိုက်စဉ် ဦးရဲထွန်းမှာ ရှေ့တည့်တည့် ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ထမိန်အား ဆက်ကနဲ့ လှန်ကာ ပေါင်ကြား မျက်နှာအပ်ရင်း အဖုတ် နေရာလေးအား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ပေါ်မှ ဖိနမ်း လိုက်သည်။

” အိုးးး … ”

ဒီလောက် ဆာလောင် နေလိမ့်မည်ဟု ထင်မထားပေ။ ဧည့်ခန်းထဲမို့ ရှက်လည်းရှက် တခြား ဧည့်သည် ဝင်လာမလား တွေးရင်း စိတ်လှုပ်ရှား လာ၏။

” တအားပဲ … သြားစို့ … ”

နှုတ်ခမ်းလေး စူပြောရင်း ထမိန်အား အောက်ဆွဲ ချလိုက်တော့သည်။ အိမ်အပြန် ကားအား ဦးရဲထွန်း မောင်းလာပြီး လမ်းထိပ် ရောက်သည်နှင့် ကားမှန်များ ပိတ်ကာ ပုဆိုး လှန်ပေး လိုက်၏။

” ဟွန့် … ”

ဒေါ်သူဇာခင် ချစ်စဖွယ် မျက်စောင်းလေး ပစ်ကာ လီးအား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲမှ ထုတ်ပြီး အလိုက်တသိ စုပ်ပေးရင်း အိမ်နား ရောက်ကာနီးမှ လီးတံအား ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ကာ ဘောင်းဘီထဲ ပြန်ထည့်ပြီး ပုဆိုး ဖုံးပေးလိုက်၏။ တိုက်ကြီးထဲ ရောက်သည်နှင့် အိပ်ခန်းထဲ ခပ်သွက်သွက် ဝင်လာပြီး ၂ယောက်သား အငမ်းမရ နမ်းရင်း အိပ်ယာပေါ် လုံးထွေး သွားရသည်။ ဦးရဲထွန်းမှာ ဒေါ်သူဇာခင်၏ ထမိန်အား လှန်တင်ရင်း အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဂွလေး ဘေးဆွဲကပ်ရာ အမွှေးများ ပြောင်နေအောင် ရိတ်ထားသော အဖုတ်လေး ရဲအိ နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

ထမိန်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဆွဲချွတ်ကာ ဆက်ကနဲ့ ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ရင်း ပင့်ယက် လိုက်သည်။ အဖုတ်လေး ယက်ပေးရင်း လက်၂ဖက် ဆန့်ထုတ်ကာ နို့အုံအား တဖက်ပြီး တဖက် အင်္ကျီအပြင်မှ ညှစ်ပေးပြန်၏။ ၁၀မိနစ်ခန့် ယက်ပေးရင်း ထောင်လာသော အစိလေး ဆွဲစုပ်ရာ ဒေါ်သူဇာခင် တယောက် စောက်စိ အစုတ်ခံရသည်နှင့် ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး တွန်လိမ် လာတော့သည်။

” အိုးးး …… တော်ပြီ … ချစ်ပေးတော့လေ ”

ဦးရဲထွန်း ချက်ချင်း မလိုးသေးပဲ အဖုတ်ယက်ရင်း နို့အုံ ညှစ်နေသော လက်တဖက်အား ပေါင်ကြားထဲမှ လီးဆီရွေ့ကာ ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်နေ၏။

” အ ……… ရှီး … ကျွတ် ကျွတ် … လိုးတော့လေ ”

နောက်၅မိနစ်ခန့် အကြာ အဖုတ်လေး ယားလာသဖြင့် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ပေါင်တံများ ဖြဲကာ ကော့ပေးရင်း ဒုတိယ အကြိမ် တောင်းဆို လိုက်တော့၏။ ဒုတိယ အကြိမ်တွင် ဦးရဲထွန်း အဖုတ် ယက်ပေးရာမှ ရပ်ပြီး ခါးဆန့်ရင်း ကားပေး ထားသော ပေါင်ကြားထဲ မှောက်ကပ် လိုက်သည်။ တဆက်ထဲ ကာမအရှိန်ဖြင့် ဖေါင်းကြွ နေသော အဖုတ်ထဲ လီးအား ဖိသွင်းရာ အရည်ကြည်များ အိုင်နေသဖြင့် တအိအိနှင့် တိုးဝင်သွား၏။ ကော့နေသော ဒစ်ကြီးမှ အဖုတ် အတွင်းသား များအား ပွတ်တိုက် ချိတ်ဆွဲသွားရာ ဒေါ်သူဇာခင် ပါးစပ်လေး ဟရင်း ဦးရဲထွန်း ကျောပြင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထား လိုက်တော့သည်။

” အိုး …… ကောင်းတယ် … လိုး ”

ဦးရဲထွန်း ကြိတ်မွှေလိုက် လေးငါးချက် ဆောင့်လိုက် မြန်လိုက် နှေးလိုက်ဖြင့် မိနစ်၂၀ အကြာတွင် နှစ်ယောက်လုံး ပုံစံ မပြောင်းနိုင်ပဲ အထွဋ်အထိပ် ပြိုင်တူနီးပါး ရောက်ရှိ သွားကြသည်။ ခဏနားကာ ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ဦးရဲထွန်း အား ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်သွားပြီး လီးအား ဆေးကြော ပေးရင်း ကုန်းစုပ်ရာ တဖြည်းဖြည်း ပြန်လည် မာကျော လာသည်။

” အိပ်ခန်းထဲ … ပြန်သွားကြစို့ … ”

ပြောလည်းပြော ဒေါ်သူဇာခင်အား ပွေ့ကာ ရေချိုးခန်းထဲမှ ပြန်ထွက်လာ၏။ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်သည်နှင့် ကုတင်စောင်းသို့ ချပေးကာ နုတ်ခမ်းအား လီးထိပ်ဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ပါးစပ်အား ပွတ်နေသော ဒစ်ကြီးအား နုတ်ခမ်းလေး ဟကာ ရှေ့သွားလေးဖြင့် တဇပ်ဇပ် ကိုက်ပေးနေ၏။

” အားဟား … စုပ်တတ်လိုက်တာ … သူဇာ ရယ် ”

ဒေါ်သူဇာခင် မျက်ခုံး ၂ဖက် တွန့်နေပြီး မျက်ဝန်းနက်ကြီးများ စင်းကာ လီးအား မက်မက် မောမော စုပ်ပေးနေသည်။ ဦးရဲထွန်း မှာ လီးစုပ်ခံရင်း ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာ လေးဖက် ကုန်းခိုင်း လိုက်၏။ ဒေါ်သူဇာခင် ကုန်းပေးသည်နှင့် တချက်ချင်း လိုးရင်း ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာ နီညိုရောင် သန်းနေသော ဖင်ဝလေးထဲ အသားစိုင် အတွန့်လေးများ စုနေသည်ကို စိုက်ကြည့်ရင်း လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုတ်လိုက်၏။

” ဟင် … ဘာလုပ်တာလဲ … လုပ်လေ ”

ဒေါ်သူဇာခင် ပြောပြောဆိုဆို လေးဖက်ကုန်း အနေထားနှင့် ပေါင်ကြားထဲရှိ အဖုတ်အား ဗိုက်အောက် လက်သွင်း ပွတ်ရင်း ပြောနေ တော့သည်။

” ကိုခန့်မောင်က … ဖင်ရော လိုးတာလား … သူဇာ ”

” အင်း … ရှင်ရော … လိုးချင် လိုးပေါ့ ”

လီးဆွဲထုတ်ရာ ချက်ချင်း ပြန်မစိပဲ အဖုတ်ဝ လေးမှာ ရှုံ့ချီပွချီဖြင့် အတွင်းသား နီနီလေးများ မြင်နေရသည်။ ဒေါ်သူဇာခင်၏ စကားအဆုံး စောက်ရည်များအား လက်ချောင်းလေးနှင့် နိူက်ယူကာ ဖင်ဝ သုတ်ရင်း ဒစ်ဖြင့် တေ့ကာ ဖိထည့်လိုက်၏။

” အား … ကျွတ် ကျွတ် … အစပိုင်း တအား မလုပ်နဲ့ဦး … အရှိန်ရမှ … ဆောင့် … ”

သံယောစဉ် လက်ကျန်များဖြင့် ဖင်ကြီး ထောင်ပေးကာ လည်ပြန် လှည့်ပြောနေသည်။ ဦးထွန်းမြိုင် ခေါင်းညိတ် ပြကာ ဖင်ဝထဲ လီးတဝက်ခန့် သွင်းကာ တချက်ချင်း လိုးရင်း အဝင်အထွက် ကောင်းမှ ဆောင့်လိုးပစ်၏။ ပြီးကာနီး လီးအား ဖင်ထဲမှ ထုတ်ကာ ဒေါ်သူဇာခင်အား ပက်လက်လှဲခိုင်းပြီး မျက်နှာပေါ် လရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်သည်။

” ပြောပါဦး … ဆရာကြီး … ဒီလို ဘယ်၂ယောက် လောက်များ ပန်းခဲ့ဖူးလဲ ”

မျက်နှာ လှလှလေးပေါ် လရည်တွေများ ပေပွ သွားသော်လည်း ဒေါ်သူဇာခင် ပြုံးပြရင်း မေးနေ၏။

” ဟာ … ကိုယ် ဘယ်မိန်းမမှ …… မထိဖူးပါဘူး … သူဇာ့ အပေါ်မှာပဲ … ဒီလိုစိတ် ပေါ်တာပါ ”

ဦးရဲထွန်း မှာ မျက်နှာပေါ် လရည်များ ပေနေသော ဒေါ်သူဇာခင်အား ကုန်းနမ်းကာ ချက်ချင်း ရှင်းပြ လိုက်သည်။ ရှင်းပြရင်း မျက်နှာပေါ်မှ လရည်များအား လျှာဖြင့် ယက်ယူကာ ပါးစပ်ထဲ လျှာလေး ထိုးထည့် ပေးလိုက်၏။ ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ဦးရဲထွန်း လျှာပေါ်မှ လရည်များအား စုပ်ယူ မြိုချပစ်သည်။

” ဟယ် … ခုထိ မကျသေးဘူး … တကယ်ပဲ … ခ်ခ် ခ်ခ် ”

လရည်များမြိုရင်း ဆီးခုံးပေါ် ဖိကပ်ထားသော လီးမှာ ပျော့မသွားပဲ မာနေသဖြင့် အားရကျေနပ်သော အသံလေးဖြင့် ရယ်မော ပြောလိုက်ပြန်၏။

” စုပ်ပေးဦး မလား ”

ဦးရဲထွန်း စကားပြောပြီး ကိုယ်လုံးပေါ်မှ ဆင်းကာ ဘေးနား ပက်လက် လှဲအိပ်လိုက်သည်။ ဒေါ်သူဇာခင် ချက်ချင်း ထထိုင်ပြီး ငယ်ချစ်ဦး၏ လီးကြီးအား လည်ချောင်းထဲထိ ဒီသရုပ် လုပ်ပေးရာ ဦးရဲထွန်း စုပ်သပ် ညည်းနေရသည်။

” ရှီးးးးး …… အ …… ကျွတ် ကျွတ် … ”

ဒုတိယ အချီတွင် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ တောင်မတ် လာသော လီးတံအား မထိပဲ လဥများ စုပ်ပေးကာ အပေါ်မှ တက်ဆောင့် ပေးလိုက်၏။ တချက်ချင်း ဆောင့်ပေးရင်း ၁၅မိနစ် အကြာတွင် စောက်ရည် မထွက်ရန် ထိန်းလိုး နေရသည်။

” ရှီးးးးး … ကောင်းလိုက်တာ … သူဇာ ရယ် … ဆောင့်လေ … ”

ဦးရဲထွန်း ပြောရင်းအောက်မှ ပင့်လိုးလိုက် သဖြင့် ဒေါ်သူဇာခင် မထိန်းနိုင်တော့ပေ။

” ဟင့် …… ပြီး …… ပြီးတော့မှာ …… ထွက် …… အ …… အားးး … ”

စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲ့ အမ်ထွက်လာရာ ကပြာကယာ ခန္ဓာကိုယ်အား ရှေ့တိုးကပ်ရင်း ဦးရဲထွန်း မျက်နှာပေါ် စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်တော့၏။

” ရွှီးးးး …… ပြိ …… ဂလု …… ဂလု …… ”

ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသမျှ အရည်များ ဦးရဲထွန်း မျိုချနေသည်။

” အ …… ဟင့် …… အင့်အင့် ”

ဒေါ်သူဇာခင် စောက်ရည်များ ကုန်သည်နှင့် ဦးရဲထွန်း မျက်နှာအား အဖုတ်ဖြင့်ပွတ်ရင်း ဘေးနား လှဲချ လိုက်တော့၏။

******************

” တီတီ … တီ ”

ထိုချိန် သီဟ တယောက် ကြူသွားထိုးရာမှ အတူ ထိုးနေကြ ဘော်ဒါများ ရောက်မလာ သဖြင့် လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်ကာ အိမ်ပြန် လာတော့သည်။ ခြံရှေ့ ဟွန်းသံပေးရင်း မိခင်ဖြစ်သူ ထွက်မလာသဖြင့် ဆိုင်ကယ်ပေါ်မှ ဆင်းကာ တံခါးနား လျှောက်လာခဲ့၏။ တံခါး ပိတ်ထားသော်လည်း သော့ခတ် မထားသဖြင့် ဆင်းဖွင့်ကာ ဆိုင်ကယ် မောင်းဝင်လာသည်။ ကားဂိုဒေါင်ဘက် ရပ်ထားသော ကားလေးအား ကြည့်ရင်း မိခင်ဖြစ်သူ အပြင် မထွက်သေးမှန်း သိလိုက်၏။

ဆိုင်ကယ်အား တိုက်တံခါး ရှေ့ထိ မောင်းလာရာ တံခါးရှေ့ ယောက်ျားစီး ဖိနပ် တရံကြောင့် မျက်မှောင်လေး ကျုံ့ရင်း ဆိုင်ကယ် စက်ပိတ် လိုက်သည်။ ဆိုင်ကယ်သော့ ဖြုတ်ကာ ဝှေ့ရမ်းရင်း တိုက်ထဲဝင်လာရာ ဧည့်ခန်း တခုလုံး တိတ်ဆိတ် နေကာ လူရိပ်လူရောင် မတွေ့ရသဖြင့် ထူးဆန်း နေမိ၏။ ဆိုင်ကယ်သော့အား စားပွဲပေါ် ပစ်တင်ရင်း အိမ်ပေါ်တက်ရန် လှေကားနား အရောက် အသံများကြောင့် ခြေလှမ်းများ ရပ်သွားရ၏။

” အင့် … ဖတ် … ဖတ် ဖတ် …… ”

” အရင်ရက်က … သူဇာ ယောက်ျားနဲ့ … လိုးတော့ ကိုယ့်ကို … သတိမရ ဘူးလား ”

အသားချင်း ထိရိုက်သံနှင့် ယောက်ျား တယောက်သံမို့ မျက်လုံး ပြူးသွားရပြန်သည်။

” အား … အ …… ရ … ရ …… ရနေတာပါ ”

တဆက်ထဲ မိခင်ဖြစ်သူ၏ အသံလေး ထွက်လာရာ စိတ်လှုပ်ရှား လာတော့၏။

” တကယ် လား ”

” အင်း ပေါ့ ”

စကားသံများ ပီပီသသ ကြားနေရာ အသံထွက်ပေါ် နေသော အိပ်ခန်းလေးဆီ ရပ်ထားသော ခြေလှမ်းများ အလိုလို လျှောက်လာမိသည်။ လက်တဝါးလောက် ဟနေသော တံခါးကြားမှ အတွင်းဖက် ကြည့်ရာ ပါးစပ် အဟောင်းသား ဖြစ်မိသွားရ၏။ ဒေါ်သူဇာခင် ဒုတိယအချီ ပြီးကာ အမောဖြေပြီး ဦးရဲထွန်း ကုန်းခိုင်းသဖြင့် ကုန်းပေးနေသည်။ ဖင်အဖွေးသားနှင့် မွေ့ယာပေါ် လေးဖက် ကုန်းထားရာ ဖွေးဥနေသော ဖင်ကြီးနောက် ဦးရဲထွန်း ဒူးထောက် နေရာယူကာ တဖတ်ဖတ်ဖြင့် လိုးနေ၏။ ဆောင့်လိုးတိုင်း ခေါင်းလေး မော့တက်နေပြီး ဖင်သားစိုင် ၂ဖက် တုန်ခါနေရာ ၁၅မိနစ်ခန့် အကြာ ဆောင့်ချက်များ ပြင်းထန်လာကာ ညည်းသံလေး ပိုကျယ် လာတော့၏။

” အားးးး …… အ ……… အရမ်းကောင်းတယ် …… ဟင့် …… အ …… အားးးး …… ကိုရဲ … ပြီးကာနီးကျ ပြောနော် … ”

အချက်၃၀လောက် ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးရာ ဒေါ်သူဇာခင် ဖင်ကြီး နောက်ပြန် ပြန်ဆောင်ရင်း ခေါင်းလှည့် ပြောနေသည်။

” ရှီးးးးး …… အားးးး … ကိုယ် ပြီးတော့မယ် ထယ်တယ် ”

ပြောပြီး ခဏအကြာ ဦးရဲထွန်း လိုးနေရင်း အဖုတ်ထဲမှ လီးဆွဲထုတ်ရာ ဒေါ်သူဇာခင် လေးဖက်ထောက် အနေထားနှင့် ကိုယ်တပတ် လှည့်ကာ လီးတံအား လက်တဖက်ဖြင့် ကိုင်ထုလိုက်၏။

” ရှီးးး …… ထွက် …… အ ……… ”

၁၀ချက်ပင် မပြည့်ပေ ဦးရဲထွန်း ကိုယ်လုံးကြီး တဇပ်ဇပ် တုန်ရင်း လရည်များ ပန်းထွက်လာရာ လီးထိပ်အား ဖမ်းငုံပစ်သည်။

” ရ … ရပြီ … ”

လရည်များ ကုန်စင် သွားသည်နှင့် လီးအား ဆွဲထုတ်ရာ ဒေါ်သူဇာခင် ထုတ်မပေးပဲ ပျော့ခွေ သွားသည်အထိ စုပ်ပေးနေ၏။ ဦးရဲထွန်းမှာ ပျော့ခွေသွားသော လီးအား ဆွဲထုတ်ပြီး ဒေါ်သူဇာခင်၏ ကိုယ်လုံးအား လှဲပေးကာ ဘေးနား ကပ်အိပ်ရင်း နမ်းနေတော့၏။

” ကိုယ် … မပြန်ချင် တော့ဘူး ”

” အချိန်တွေ အများကြီးပါ … ကိုရဲ ရယ် ”

” အဲဒီ အချိန်တွေ … အကုန်လုံး ပိုင်ဆိုင်ချင်တာ ”

” မယ့်လေး … သူဇာ အသက်ကြီးမှ … နောက်လင် ယူရမှာလား … ပြော … ခ်ခ် ခ်ခ် ”

၂ယောက်သား စကားပြောရင်း ပွတ်သပ် နေချိန် သီဟ တယောက် အိပ်ခန်းဝမှ ခွာကာ အပြင်ပြန်ထွက် ခဲ့တော့သည်။

*********************
ဒယ်ဒီလည်း အပြင်မှာ ရှုပ်ပွေနေတော့ မာမီ့လည်း အပစ် မပြောသာဘူး။ အိမ်ထောင်တခု ပျက်စီးရင် လူအတော် များများက ပြက်သနာရဲ့ အရင်းမြစ်ကို မလေ့လာကြဘူး အပေါ်ယံ အနေနဲ့ကြည့်ပြီး ဝေဖန်ကြတာ များတယ်။ တစ်ချို့ ပြသနာ တွေက ရှင်းလေရှုပ်လေမို့ ကာယကံ ရှင်တွေပဲ သိကြမှပါ။ ကိုယ်မဟုတ်တာ လုပ်ထားရင် အိမ်ထောင်ဖက် သိမှာ ကြောက်ကြပေမယ့် လူ့လောက ထဲက အကောင်းဆုံး စည်းစိမ်တခု ဖြစ်တဲ့ ကာမစည်းစိမ်နဲ့ ကြုံလာရင် အမှား အမှန်ကို သိပ်မစဉ်းစား ကြတော့တာ။ စွဲလမ်း နှစ်ချိူက်ပြီး သိသိကြီးနဲ့ အမှောင်ထဲ တိုးဝင် ချင်ကြတယ်။ ကျနော်လည်း ဘာထူးလဲ ‘မ’မှာ ချစ်သူရှိမှန်း သိလျက်နဲ့ တိတ်တခိုး ချစ်နေ မိတာပဲလေ။

နောက် ၃ရက်ကျ ကျောင်းပိတ်ရက် မနက်၇နာရီ ကတည်းက မိုးရွာနေတာ မတိတ်ဖူး။ စနေ တနင်္ဂနွေဆို ‘မ’က မနက်ပိုင်း စာလာပြတာ ညနေ မလာတော့ဘူး။ ဒယ်ဒီက ကုမ္ပဏီ မာမီက ထုံးစံ အတိုင်း ဖဲရိုက်ထွက်တော့ အိမ်မှာ ကျနော် တယောက်ထဲ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်ပြီး ‘မ’ကို စောင့်နေ မိတာ။ ၉နာရီထိ မလာတော့ မိုးအေးအေးလေးနဲ့ ဖုန်းထဲက အောကားတွေ တကားပြီးတကား ကြိုက်တဲ့ အခန်းတွေ ရစ်ကြည့်နေတယ်။

ဖုန်းထဲ လေးဖက်ကုန်း အနေထားနှင့် အသားဖြူဖြူ မိန်းမ တယောက်ကို လူမဲ တယောက်က ဒူးထောက်ပြီး ခါးဆွဲ လိုးနေတော့ ‘မ’နဲ့ ကိုမိုးဦး လိုးတာ သတိရမိ သေးတယ်။ အိမ်မှာ တစ်ယောက်တည်း ဆိုတော့ အသံမတိုးပဲ ကြည့်ရင်း ပုဆိုးခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ဂွင်းထု နေမိတာ။ ရှေ့က ကုန်းနေတဲ့ သရုပ်ဆောင် မင်းသမီးရဲ့ ဖင်ကြီးကြည့်ပြီး မာမီ့ဖင်ကြီး ပေါ်လာလိုက် ‘မ’ရဲ့ ဖင်ကြီး ပေါ်လာလိုက်နှင့် တလှည့်စီ မြင်ယောင် နေတယ်။

နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးတိုင်း မျက်နှာလေး မော့တက် နေတဲ့ သရုပ်ဆောင် မင်းသမီးကို ကြည့်ရင်း ဒီချိန် မိုးအေးအေးနဲ့ ‘မ’လည်း သူချစ်သူနဲ့ အလိုးခံနေမလား တွေးမိတော့ စိတ်ထဲ ဆွေးသွား မိတာ။ အနီးကပ် ရိုက်ပြချိန်ကျ လီးဝင်သွားတိုင်း အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားတွေ အလိပ်လိုက် ခွက်ဝင် သွားတော့ လွန်ခဲ့တဲ့ ၅ရက်ခန့်က မြင်ထားတဲ့ မာမီ့ အဖုတ်ကြီး ပြန်မြင်ယောင်ပြီး စိတ်ထဲ ဒိန်းကနဲ့ သွေးဆူလာရင်း လီးကို အဆက်မပြတ် ထုနေမိတယ်။

” ဟူးးးး …… အ …… ဖတ် ဖတ် … မာမီ …… အင့် … ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

” ကလင် လင် … ”
” ကလင် ကလင် ”

မာမီ့ကို အမျိုးမျိုး စိတ်ကူး ပုံဖော်ပြီး မှန်းထု နေတုန်း အပြင်မှာ မိုးတအား ရွာနေတော့ ဘဲလ်တီးသံ တိုးတိုးလေးပဲ ကြားလိုက်ရတယ်။ ဘဲလ်တီးသံ ကြားပေမယ့် လက်က ရုတ်တရက် ရပ်မရသေးဘူး။ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး အာရုံထဲ မာမီ့ကို လေးဘက်ထောက် ခိုင်းပြီး နောက်ကနေ လိုးနေတဲ့ ပုံရိပ်တွေ ပုံဖေါ်ရင်း ကာမအရှိန် တက်နေတာပါ။

” ကလင် လင် လင် … ကလင် လင် ”
” ကလင် လင် … ကလင် ”
” ကလင် လင် … ”
” ကလင် ကလင် ”

အဆက်မပြတ် ဘဲလ်တီးသံကြောင့် စိတ်လျှော့ပြီး လီးပြန်ဖုံးရင်း တံခါးဘက် လှမ်းကြည့် လိုက်တော့ စာလာ မသင်တော့ဘူး ထင်ထားတဲ့ ‘မ’ဖြစ်နေရော။

” ဟာ … မနေခြည် … မလာတော့ဘူး … ထင်နေတာ … ”

ဖုန်းအမြန်ပိတ်ပြီး တံခါး သွားဖွင့်ပေးရင်း ပြောလိုက်တယ်။

” အေးဟာ … စာမေးပွဲ နီးနေတော့ … ထီးဆောင်းပြီး လာတာ … မိုးက တအား သည်းတော့ … လူကို ရွှဲရောပဲ ”

တကယ်လည်း ‘မ’ တစ်ကိုယ်လုံး မိုးရေတွေ ရွှဲနေရှာတာ။

” မာမီ အဝတ်တွေ … ခဏလဲလိုက် … သွားယူပေးမယ် ”

သူဆောင်းလာတဲ့ ထီးအနက်လေး တိုက်တံခါး ဒေါင့်နား ထောင်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်တော့ ကျနော် နောက်ကနေ ‘မ’ရဲ့ နောက်ပိုင်း အလှကိုကြည့်ရင်း လှမ်းပြော လိုက်တယ်။

” အင်း … အမြန်ယူပေး … လေလဲ တိုက်တော့ … ချမ်းနေပြီ ”

အဲချိန် စကားပြောရင်း ‘မ’ မျက်လုံးတွေက ကျနော့် ပေါင်ကြား ခိုးကြည့်နေတာ။ သူမလာခင် အောကား ကြည့်ပြီး ထုနေတော့ ပုဆိုးထဲ လီးက ထောင်နေရောပဲ။ မျက်နှာပူပူနဲ့ မာမီ့ အိပ်ခန်းထဲ အဝတ်တစုံ အလွယ်တကူ ထုတ်ယူပြီး ပြန်ထွက် လာတော့ ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး မိုးရေ ရွှဲနေတဲ့ ‘မ’ပုံစံကို ကြည့်ပြီး လီးက ပိုတောင် လာတယ်။

” ရော့ … မနေခြည် ”

ထောင်နေတဲ့ လီးကို လက်တဖက်နဲ့ မသိမသာ ဖိပြီး မာမီ့အဝတ်တွေ ပေးလိုက်တယ်။ အဝတ်တွေ ယူပြီး ရေချိုးခန်းဖက် လျှောက်သွားတော့ ကျနော်လည်း ဧည့်ခန်းထဲ ခဏ ပြန်ထိုင်နေတာ။ ဒါပေမယ့် မရပါဘူး စိတ်အလိုတိုင်း ခြေလှမ်းတွေက ရေချိုးခန်း တံခါးဝနား ရောက်သွားရော။ ‘မ’လည်း တလမ်းလုံး ချမ်းလာတော့ အရင် လိုတာလား မသိဘူး လော့မချပဲ စေ့ရုံစေ့ထားတဲ့ တံခါးက လက်၁လုံး သာသာလေး ဟနေတယ်။

ကိုယ်လုံးကွယ်ပြီး အဟ ကြားလေးထဲက ကြည့်တော့ ‘မ’က ရေစိုနေတဲ့ အင်္ကျီလေး အရင်ချွတ်နေတာ။ အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်တော့ နို့အုံကို ၃ပုံ၂ပုံလေး ထိန်းထားတဲ့ အနီရောင် ဘရာစီယာလေး ပေါ်လာရော။ ဘရာစီယာလေး ချွတ်ပြီး အသင့်ရှိတဲ့ တဘက် တထည်နဲ မျက်နှာနဲ့ နို့တွေ ရေသုတ် နေတယ်။ တဘက်ထဲက ပြန်ပြန် ထွက်လာတဲ့ နို့အုံလေးက ဖွေးဥနေတာ။ ပြီးမှ ထမိန်ကို ခြေရင်းပုံချရင်း အင်္ကျီရော ထမိန်ရော ရေညှစ်ပြီး နံရံဘေးက အဝတ်တန်းပေါ် တင်လိုက်တယ်။

ကျနော်ရှိတဲ့ တံခါးပေါက်ဖက် စိတ်မလုံသလိုနဲ့ တချက်ကြည့်ရင်း ကျောပေးပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ခါးကုန်း ချွတ်တော့ ဖွေးဥ ဝိုင်းစက်နေတဲ ဖင်သားစိုင် ကြားထဲ အမွှေးပါးလေး ဖုံးထားတဲ့ အဖုတ်လေး အစ်ထွက် လာတယ်။ ဆက်ကြည့်ရင် စိတ်မထိန်းနိုင်မှာ ဆိုးလို့ ရေချိုးခန်း တံခါးက ခွာပြီး ဧည့်ခန်းဘက် ပြန်လာခဲ့တာ။ ခဏနေ ရေချိုးခန်းထဲက ‘မ’ ပြန်ထွက်လာပြီး စာသင်ဖို့ အိမ်အပေါ်ထပ် တက်တော့ ကျနော့်ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်းပဲ။ ‘မ’ ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် မာမီ့ အဝတ်စားတွေ ဝတ်ထား ပေမယ့် အတွင်းခံမပါဘူး။ နို့သီးခေါင်း အရာလေး ပေါ်နေရင်း လှေကား တက်တော့ ထမိန်ထဲ ဖင်သားစိုင်တွေ တုန်ခါနေတာ။

” သီဟ ”

” ဗျာ ”

” ငါ အဝတ်လဲတာကို … ချောင်းကြည့်နေတာ မလား ”

အခန်းထဲ ရောက်တော့ ထိုင်ခုံပေါ် မထိုင်ခင် နောက်လှည့် ကြည့်ရင်း ‘မ’က မေးနေတာ။ အဲချိန် ‘မ’အလှမှာ နစ်မျောပြီး သတိ လက်လွတ်နဲ့ နူတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်ပြီး လျှာကို သူ့ပါးစပ်ထဲ ထိုးမွှေ မိတယ်။ လက်၂ဖက်ကလည်း ဖင်သားစိုင်၂ခြမ်းကို ဆုပ်နယ်ရင်း ပုဆိုးထဲ ထောင်နေတဲ့ လီးနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ထိုးပစ်လိုက်တာ။

” ဟာ … သီဟ … ”

” ဆောရီး … မနေခြည် ရယ် ”

၂ယောက်သား လူချင်းခွာပြီး ခဏ ငြိမ်နေမိတယ်။

” ဟူးးးး … စာသင်ဖို့ လုပ်တော့ ”

၅မိနစ်လောက် နေမှ ‘မ’ဆီက သက်ပြင်းချသံနဲ့ အတူ စကားသံလေး ထွက်လာတာ။ စာသင်နေပေမယ့် ‘မ’ရော ကျနော်ရော စိတ်လှုပ်ရှား နေကြတယ်။ စာသင်ပြီး ခဏနေ မိုးတိတ်တော့မှ အိမ်ပြန်သွားတာ။

************************

အဲဒီနောက် ‘မ’နဲ့ ကျနော်လည်း အရင်ထက် ပိုပြီး ရင်းနှီး လာကြတယ်။ တရက်ကြ ကျောင်းဖွင့်ရက် ညပိုင်း ‘မ’ကို သူ့ရည်းစား ကိုမိုးဦး လာမကြိုဘူး။ ကျနော် အိမ်ပြန်ပို့ရင်း မောင်းနေကြ လမ်းအတိုင်း မမောင်းပဲ လူရှင်းတဲ့ဘက် မောင်းလိုက်တယ်။

” ဟဲ့ … သီဟ … အိမ်ပြန်မှာလေ … ဘယ်ကို မောင်းနေတာတုန်း ”

” ကျနော် … ဒီနေ့ … မနေခြည် ကို ပြောစရာ ရှိလို့ ”

” ဟမ် … ဘာများလဲ … ဟိုရှေ့နား ရပ်လိုက် … အဝေးကြီး လျှောက်မမောင်းနဲ့ … ”

‘မ’ စကားဆုံးတော့ ကျနော်လည်း အမှောင်ရိပ် ကျနေတဲ့ သစ်ပင်ကြီးအောက် ရပ်လိုက်တယ်။

” တခုခု ပြောစရာရှိလို့လား … ပြောလေ …… အရမ်း မှောင်ရင် မကောင်းဘူး ”

” ဟူးးးးးး ”

သက်ပြင်းမှုတ်ထုတ်ပြီး ‘မ’ ကို ကြည့်နေမိတာ။ နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ကျ ဘယ်က စပြောရမှန်း မသိဘူးဗျာ။

” ဟာ …… ပြောလေ … ဘာလို့ ကြည့်နေတာလဲ”

” ဟို ဟို … အရမ်း ချစ်ဖို့ကောင်းလို့ … ကြည့် … ကြည့် … ကြည့်မိတာပါ”

” ဟမ် ”

ကျနော့် စကားဆုံးတော့ ‘မ’ ခဏ ကြောင်နေတယ် ဘာမှမပြောဘူး။

” ဘာ …… ဘယ် … ဘယ်လို … ”

ပြီးမှ အသံ တုန်တုန်ရီရီနဲ့ ပြန်မေးနေတာ။

” ပြန်ပြောစမ်း … ခု ငါ့ကို … မင်း က ”

ကျနော်လည်း ရင်တအားခုန်ပြီး ဘာစကားမှ ဆက်မပြော နိုင်ဘူး။

” ဖြေလေ …… ငါ မေးနေတာကို ”

” ဟုတ် … ဟုတ်တယ် … ကျနော် … မနေခြည် ကို … ချစ်မိနေတာ ကြာပါပီ ”

” ဟာကွာ … မင်း … မင်း … အရူးပဲ … ငါ့မှာ ချစ်သူ ရှိတယ် … ပြီးတော့ … မင်းနဲ့ငါက … ဆရာ တပြည့် … ”

” ဟို ဟို … ”

ကျနော် တောင်းပန်တဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်တော့ မျက်နှာချင်း စိုက်ကြည့်နေတာ။

” ငါ … နားလည်ပါတယ် … သွားစို့နော် ”

‘မ’ကို အိမ်ထိ လိုက်ပို့ပေးပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ နောက်ရက် ဘာဖြစ်မလဲ ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ရင်ခုန်ပြီး အတော်နဲ့ အိပ်မပျော်ဘူး။ တဖြည်းဖြည်းကျ ရင်းနှီး ပွင့်လင်း လာပြီး သူ့ ချစ်သူနှင့် သွားတာ လာတာ စားတာက အစ ကျနော့်ကို ပြန်ပြောပြ တတ်လာတယ်။ နောက်ပိုင်း အတင့်ရဲပြီး ‘မ’ကို ရည်းစားနဲ့ အဆုံးစွန်ထိ ဘယ်၂ကြိမ်လောက် နေဖူးကြောင်း ဖွင့်မေးလိုက်တာ။ ‘မ’မျက်နှာလေး ရဲတွတ်သွားတုန်း ဖုန်းထဲ သော့ခတ် သိမ်းထားတဲ့ ကိုမိုးဦးနဲ့ ‘မ’တို့ အတူနေတဲ့ ဗွီဒီယိုလေး ဖွင့်ပြ လိုက်တယ်။

‘မ’ ရှက်နေပေမယ့် လက်ပူးလက်ကြပ် သက်သေ ရှိနေတော့ ရှက်ရှက်နဲ့ပဲ ရည်းစားနဲ့ ဘယ်၂ကြိမ် နေခဲ့တာကို ဖွင့်ပြော ပြလာတယ်။ တဖြည်းဖြည်း ကျနော်တို့ ၂ယောက်က ဆရာ တပြည့် အနေထားကနေ သူငယ်ချင်းလည်း မက ရည်းစားလည်း မကျ ဖြစ်လာ ရတာ။ ‘မ’ကလည်း သူ့ချစ်သူနဲ့ ကာမ ဆက်ဆံ ခဲ့တာကို မြင်ဖူးသည့်တိုင် စွဲစွဲလမ်းလမ်း ချစ်နေတဲ့ ကျနော့် အပေါ် နေရာလေး တခုတော့ ပေးလာပါတယ်။ ဖေါ်မပြ တတ်တဲ့ ခံစားချက်လေး ဖြစ်မိတယ်တဲ့။ တခါတခါ ကိုမိုးဦးနဲ့ စိတ်ဆိုး စိတ်ခုချိန် အပေါ် ကျနော့် အပေါ် ကြင်ကြင်နာနာ ဆက်ဆံရင်း သာယာ နေတတ်တာ။

**********************

အဲလို နေလာရင်း စာမေးပွဲ နီးလာတော့ ဒယ်ဒီက ကျနော် စီးချင်တဲ့ ဂျပန်ဘီး FZ ဆိုင်ကယ် ဝယ်ပေးရော။ ကျောင်းပိတ် ရက်ကျ အိပ်ယာနိုးတာနဲ့ ရေချိုး အဝတ်စားလဲ ဒယ်ဒီတို့နဲ့ မနက်စာ အတူစား ‘မ’ လာတော့ စာသင်ပြီး ခဏ နားလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ဘော်ဒါတွေနဲ့ တီးဆိုင်ထိုင် ကြူထိုးပြီး ‘မ’တို့အိမ်ဘက် ထွက်လာခဲ့တာ။

‘မ’တို့အိမ် ရောက်တော့ အိမ်ဝန်း တံခါးလေး စေ့ထားတာနဲ့ ဖွင့်ဝင်လာခဲ့တယ်။ ‘မ’တို့ အိမ်မှာ မိသားစုက ၄ယောက်ပဲ ရှိတာ။ ခါတိုင်း ကျနော်လာရင် နူတ်ဆက်နေကြ ‘မ’ရဲ့ အမေ ဒေါ်သန်းသန်းစိုးနဲ့ ပထွေး ဦးတင်မြင့်လည်း မမြင်ဖူး။ ‘မ’ရဲ့ ညီမလေး ရည်မွန်စိုးလည်း မတွေ့ဘူး။ အိမ်ထဲ ရောက်တာ့ နောက်ဖေး အိပ်ခန်းထဲ စကားသံတွေ ကြားလိုက် ရရော။ မနက်က စာလာသင်တော့ ‘မ’က ဒီနေ့ အပြင်ထွက် မလည်ဘူး ပြောလို့ လာခဲ့လိုက်တာ။

စဉ်းစားရင်း အသံတွေ ပိုကျယ်လာလို့ အိပ်ခန်းဖက် လျှောက်လာတော့ အိပ်ခန်း တံခါး တဝက်လောက် ပွင့်နေပေမယ့် လိုက်ကာ ပန်းရောင်လေး အပြည့် ကာထားတယ်။ လိုက်ကာလေး အသာ ဆွဲကြည့်တော့ ဘယ်လိုမှ ထင်မထားတဲ့ မြင်ကွင်းဗျာ။ ‘မ’ရဲ့ ညီမလေး မရည်မွန်စိုးက ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်။ သူ့ပထွေး ဦးတင်မြင့်က အပေါ်ကနေ ပါးစပ်ကို ခွလိုးနေတာ။ ပါးတွေဖေါင်းပြီး လည်ပင်း ကြောတွေ ထောင်နေအောင် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဖိလိုးတော့ မရည်မွန်စိုး လက်၂ဖက်က ဦးတင်မြင့် ပေါင်တံတွေ ပင့်ထိန်းထားပြီး တအုအုနဲ့ အသံတွေ ထွက်နေရော။

ပါးစပ်ကို အားရအောင် လိုးပြီးမှ ကိုယ်လုံး အောက်ရွေ့ပြီး ပေါင်ကြား နေရာ ယူလိုက်တာ။ အဲချိန် မရည်မွန်စိုးက ပေါင်တံတွေ မြှောက်ကွေး ဖြဲပေးတော့ အဖုတ် ကုန်းယက် တော့တာပဲ။ ၁၀မိနစ် ကျော်ကျော် လောက်ကျ မရည်မွန်စိုး လက်တွေက ဦးတင်မြင့် ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး တအအ တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းနေရင်း အရမ်း ယားနေလို့ လိုးပါတော့ ဆိုပြီး တတွတ်တွတ် တောင်းဆို နေတယ်။ စကားဆုံးတော့ ဦးတင်မြင့်က မရည်မွန်စိုးပေါ် ဝမ်းလျား မှောက်ပြီး နို့စို့ရင်း လိုးတော့တာပဲ။

” အ …… အ …… ကောင်း … ကောင်းလိုက်တာ … ဦးလေး ရယ် ”

ဦးတင်မြင့် ယက်ပေးထားတော့ စိတ်တအား ကြွပြီး အဖုတ်ထဲက လီးကြီး ကျွတ်ထွက် သွားမှာ စိုးရိမ် သလိုနဲ့ ကော့ပေးနေရှာတယ်။ ဆောင့်ချက်တိုင်း တအအ တအီးအီး ညည်းရင်း မျက်နှာလေးက အားရကျေနပ် နေပုံပါ။

” လိုး … ဟင့် …… အအ …… ဟုတ်တယ် ”

ဦးတင်မြင့် ဆောင့်ချက်တွေ တဖြည်းဖြည်း မြန်လာရင်း လီးကို ဒစ်ဖျားထိ အပြင်ထုတ်ပီး အားရပါးရ ပြန်ဆောင့် လိုးပေးနေတာ။ မိနစ်၂၀ ကျော်ကျော်ကျ မရည်မွန်စိုး ခြေချောင်းလေးတွေ ကုတ်ကွေးလာပြီး ဦးတင်မြင့် ကိုယ်လုံးကြီးလည်း ဇပ်ငင်ဇပ်ငင်နဲ့ ငြိမ်ကျသွားတယ်။ အဖုတ်ထဲက လီးကို ချက်ချင်း မထုတ်သေးပဲ တယောက်မျက်နှာ တယောက် ကြည့်ပြီး နမ်းရင်း ခဏ စိမ်ထားပြီးမှ ဆွဲထုတ်လိုက်တာ။ လီးထုတ်တာနဲ့ မရည်မွန်စိုး အဖုတ်ထဲက တဘူဘူ တဘင်ဘင်နဲ့ လေတွေ အမ်ပြီး လရည်တွေ စီးကျလာရော။ ပြီးသွားမှ အနည်းငယ် ရှက်သလိုနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်လေးနဲ့ အုပ်ပြီး မျက်နှာ လွဲနေ ရှာတယ်။ ဒုတိယ အချီကျ ကျနော် မမြင်ဖူးတဲ့ အရာတွေ မြင်လိုက်ရရောပဲ။

*********************

” အမော ပြေပြီလား ”

” ဟုတ် ”

မရည်မွန်စိုး စကားဆုံးတော့ ဦးတင်မြင့်က လီးတန်းလန်းနဲ့ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းလာပြီး အဝတ်ဗီဒို ပေါ်က နိုင်လွန်ကြိုးခွေ တခွေ ယူပြီး ပြန်လျှောက် လာတယ်။ ကုတင်နား ပြန်ရောက်တာနဲ့ မရည်မွန်စိုးက ထထိုင်ပြီး ကျောပေးရင်း လက်၂ဖက် နောက်ပစ် ပူးကပ် ပေးတော့ ဦးတင်မြင့်က လက်ကောက်ဝတ် ၂ဖက်နဲ့ နို့အုံတွေကို ကြက်ခြေခတ် ပုံစံ တွဲချည် လိုက်တာ။ တဆက်ထဲ ပါးစပ်ကို ချွတ်ထားတဲ့ စွပ်ကျယ် တထည်နဲ့ စီးပိတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် တက်ရပ် လိုက်တယ်။ ဒုတိယအကြိမ်ကျ မရည်မွန်စိုးရဲ့ ရမ္မက် စိတ်တွေ ထိန်းချုပ် ထားရ တာပါ။ ဦးတင်မြင့် ခွင့်ပြုချက် မရပဲ လီးကို စုပ်ခွင့် မရဘူး။ ခြေသလုံးကနေ ပေါင်အရင်း နားထိ လျှာလေးနဲ့ ယက်ပေးပြီးမှ ပါးစပ်လေး ဟပြီး မော့ကြည့်နေတယ်။

” ငါလိုးမ … စုပ်ချင်နေပြီလား ဟမ် ”

နူတ်ခမ်းလေး ဒစ်ကြီးနဲ့ ပွတ်ပြီး မေးလိုက်တော့ မရည်မွန်စိုး အငမ်းမရ ပြန်ဖြေနေတာ။

” ဟုတ် … ဟုတ် ဟုတ် ”

ဦးတင်မြင့် တချက်ပြုံးပြီး ပါးစပ်ထဲ ဒစ်ကြီး ထည့်ပေး လိုက်တယ်။ ဒစ်ကြီး စုပ်နေတုန်း ဆက်ကနဲ့ ပြန်ထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ မရည်မွန်စိုးလည်း လီးတံကို အားရပါးရ စုပ်ချင် နေပေမယ့် နိုင်လွန်ကြိုးနဲ့ လက်နောက်ပြန် ချည်ထားခံတော့ အားမလို အားမရလေး ဖြစ်နေရှာတာ။ စိတ်ရှိတိုင်း စုပ်မရပဲ ဦးတင်မြင့်က ၁၅မိနစ်လောက် ကာမစိတ်ကို စိတ်တိုင်းကျ ထိန်းချုပ် ကစားပြီးမှ ချည်ထားတဲ့ ကြိုးတွေ ပြန်ဖြေပေးတာ။ ကြိုးဖြေပြီးမှ မရည်မွန်စိုးက လီးတံကို လက်နဲ့ ပွတ်သပ်ပြီး စိတ်တိုင်းကျ စုပ်ခွင့် ရတယ်။ အားရအောင် စုပ်ပြီး ကုတင်ပေါ် မှာပဲ အလိုက်တသိနဲ့ လေးဘက် ကုန်းပေးတော့ ဦးတင်မြင့်က ဖင်နောက် ဒူးထောက် နေရာယူပြီး ဖင်ကြီး တဖြန်းဖြန်း ရိုက်လိုး တော့တာပဲ။ မရည်မွန်စိုး ပုံစံကလည်း နှိပ်စက်သမျှ အသဲ ခိုက်တဲ့ ပုံစံလေး။ ရိုက်နက် အလိုး ခံနေရ ပေမယ့် မျက်နှာလေး အားရကျေနပ် နေတာ။

” ရှီးးးးး …… အ …… ဖင် … ဖင်လိုး မလို့လား ”

မိနစ် ၂၀လောက်ကျ လိုးရင်း တန်းလန်း လီးဆွဲ ထုတ်တော့ ခေါင်းလှည့် မေးနေရော။ ဦးတင်မြင့်က ပါးစပ်က မဖြေပဲ ခေါင်းညိတ်ပြရင်း ဖင်ပေါက်လေးထဲ ပြောင်းလိုးတော့ ဖင်ကြီး ရသလောက် ထောင်ပေး နေတယ်။

” အ … အင်းဟင်း …… ကြိုက်တယ် … အရမ်းပဲ … ”

ဖင်ကို ၁၀မိနစ်လောက် လိုးပြီး ပက်လက် ပြန်လှန် ခိုင်းရင်း မအော်ပဲ မနေနိုင်အောင် နို့သီးခေါင်း ကိုက်ပြီး တရကြမ်း ဆောင့်လိုးပစ်တာ။

” ဟင့် …… အ ……… ကိုက်စမ်း …… လိုး လိုး …… အားးးး …… အ …… ”

” လိုးမှာ … ငါလိုးမ … နင့်အမေကို လိုးတိုင်း … နင်တို့ ညီအမ … ချောင်းကြည့်တာ … ငါသိတယ် … ”

ပြောလည်းပြော လိုးရင်းတန်းလန်း လည်ပင်းညှစ်ပြီး ပါးတွေ ဘယ်ပြန်ညာပြန် တဖြန်းဖြန်း ပစ်ရိုက် နေတယ်။ ကျနော် ကြည့်ရင်း စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိပေမယ့် မရည်မွန်စိုးက နာကျင်ခြင်းနဲ့ အတူ ထူးခြားတဲ့ ကာမ အရသာကို နှစ်ချိုက် နေပုံလေးပါ။ ခံစားမှု့ ပေါင်းစုံနဲ့ တအီးအီး တအအ ညည်းနေတုန်း အစိလေးကို လက်ညိုး လက်မကြား ညှပ်ဆွဲပစ်တော့ မခံနိုင် တော့ပါဘူး။

” ဟင့် …… အား ……… ပြီး ပြီး …… သမီး ပြီးတော့မယ် ……… ဦးလေး …… အအ ……………… အား …………… အား …………… အားးးးး ……… ”

ဒူးထောင် ပေါင်ကား ပက်လက် အနေထားဖြင့် အိပ်ယာခင်းကို တဘုံးဘုံး ရိုက်ပြီး စောက်ရည်တွေ ထောင်ပန်း နေတော့တာ။ ဦးတင်မြင့် လိုးချက်တွေ မြန်လာပြီး အချက်၃၀ ကျော်ကျော်လောက်ကျ အဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်ပစ်တယ်။ တဆက်ထဲ ရင်ဘတ်ပေါ် ခွပြီး မျက်နှာပေါ် လရည်တွေ ပန်းထုတ်ရင်း လရည်ကုန်မှ လီးကို စုပ်ခိုင်းပြီး ၂ယောက်သား အနား ယူလိုက် ကြတယ်။

*********************

” ဟင် … မနေခြည် ”

နောက်၁ပတ် ညနေပိုင်း စာသင်ရင်း ကျနော် သင်္ချာ တွက်နေတုန်း အိပ်ပျော်နေတာ။ ‘မ’ ပုံစံလေးက မျက်ဝန်း၂ဖက် ပိတ်ပြီး နှာတံ စင်းစင်း ပါးမို့မို့လေးနှင့် နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးမို မျက်နှာလေး ပြည့်ပြီး ချစ်စရာလေး။

” ဟမ် … ခ်ခ် ”

” ဆောရီး … သီဟ … မနေ့က … ရည်မွန် ပြန်မလာလို့ … လိုက်ရှာရင်း … မိုးချုပ်သွားတာ ”

” အော် … ”

” ဒီနေ့ … စောစော ဆင်းမယ်ဟာ … ရည်မွန့်ကို လိုက်ရှာရ ဦးမယ် ”

” အင်း … ဒါနဲ့ … မရည်မွန်က … ဘာဖြစ်တာလဲ ”

” ဟို … ဟို … ”

မေးကြည့်တော့ ‘မ’ မျက်နှာလေး ပျက်ပြီး ခေါင်းငုံ့ သွားတာ။ ကျနော်လည်း ကြုံတာနဲ့ သင့်တော်လား မသင့်တော်လား မစဉ်းစားပဲ မရည်မွန်နဲ့ ဦးတင်မြင့်တို့ ကိစ္စ ပြောပြ လိုက်တယ်”

” ဟင် … မင်း … မင်းသိတယ်ပေါ့ ”

‘မ’ မျက်နှာလေး ပြန်မော့လာပြီး မျက်လုံးလေး ပြူးနေရှာတာ။

” မနေ့က …… ‘မ’ဆီ အလယ်လာရင်း … မထင်မှတ်ပဲ …… တွေ့လိုက်ရတာပါ ”

” ဟူးးးးး ”

” မနေခြည် …… အခက်ခဲ ရှိရင် ပြောလေ … ကျနော် တတ်နိုင်တာဆို … ကူညီရအောင် ”

” အင်း … ရည်မွန် ဒီလိုဖြစ်တာ … နေခြည် သိတာ ကြာပါပြီ … တိုးတိုးတိတ်တိတ် ပြောထားတာကို … မရတာ … ”

အဲဒီနောက် ‘မ’လည်း သူ့မိသားစု အကြောင်း ရင်ဖွင့် လာတယ်။ ‘မ’ရဲ့ အမေ ဒေါ်မူမူသန်းက သူနာပြု တယောက်။ ‘မ’တို့ ညီအမ ၂ယောက် မွေးပြီး ‘မ’ သိတတ်တဲ့ အရွယ် လောက်ကျ ‘မ’ အဖေ ဦးသန်းမောင်ကို နေတိုင်း အလိုးမခံပဲ ၁ပတ်၁ရက်ပဲ မီးကုန်ရမ်းကုန် အလိုးခံပြီး အာသာ ဖြည်တတ်တယ်။ လိင်စိတ် ပြင်းထန် တတ်ပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ် အလှကို အမြဲဂရုစိုက် ထိန်းသိမ်း ထားတာတဲ့။

” အဲချိန် … အန်ကယ်က … နေနိုင်လား ”

” ဖေဖေ မနေနိုင်လို့ … ဇွတ်တောင်းလဲ … မေမေက … အရည်ထွက်အောင် စုပ်ပေးလိုက်တာပဲ … သူ ကိုယ်တိုင်လည်း … အချိန်ကြာကြာ အားရပါးရ ဆက်ဆံပြီး … ကာမစိတ်ကို ထိန်းချုပ် ထားနိုင်တယ် … ”

ဟုတ်လောက်တယ် ခုထိ အန်တီမှုက ခန္ဓာကိုယ် တောင့်တောင့် တင်းတင်းနဲ့ ဆွဲဆောင်မှု့ ရှိတယ်။

” ဖေဖေ ဆုံးတဲ့အထိ … လေ့ကျင့်ခန်း … မှန်မှန် လုပ်ပြီး ကျန်းမာရေးကို … ဂရုတစိုက်နဲ့ နေတတ်တော့ … ဘယ်ချိန် ကြည့်ကြည့် … ကျန်းမာ သန်စွမ်းပြီး … ဖျတ်လတ်နေတာ ”

” အင်း … ”

” နေခြည်တို့ ညီအမ ကိုလည်း … ငယ်ငယ် ကတည်းက … အစားအသောက် အနေထိုင် … အထူးဂရုစိုက် နေခိုင်းပြီး … ပြီးတော့ … ဟို ဟို … ”

” ဘာ … ဟိုလည်း … မနေခြည်ရဲ့ ”

စကားပြောရင်း တဟိုဟို လုပ်နေလို့ ကျနော်လည်း ဆက်ပြောပြဖို့ စကားထောက်ပေး လိုက်တယ်။

” ဟိုကွာ … မင်းလည်း … ကြားဖူးမှာပါ … ဟို ဟို … နေခြည်တို့ မိန်းမအင်္ဂါမှာ … မျော့ပါတယ် ဆိုတာ ”

” ကြားဖူးပါတယ် … မနေခြည်ရဲ့ … ယောက်ျားတွေ စွဲလမ်းတတ်တယ် ”

” အင်း … အဲဒီမျော့ဆိုတာ … သဘာဝအတိုင်း မပါလည်း … ငယ်ငယ်ကတည်းက … လေ့ကျင့်ယူလို့ ရတယ် ”

” ဟမ် ”

” တကယ်ကွ …… အဲဒီ မျော့လို့ ခေါ်တဲ့ … လိင်အင်္ဂါ အတွင်း ကြွက်သားတွေ သန်မာအောင် … မေမေက … နေခြည်တို့ … ညီအမ ၂ယောက်ကို သင်ပေး ထားတာ ”

” ဗျာ … ခိခိ … ဘယ်လို လေ့ကျင့်တာလဲ ”

” မရယ်နဲ့ကွာ … နေခြည်က … ရှက်ရှက်နဲ့ ပြောပြ နေရတာကို ”

‘မ’ပုံစံက တကယ်ရှက်လာတဲ့ ပုံမို့ ကျနော်လည်း ရယ်နေရင်း မျက်နှာ တည်လိုက်ရတယ်။

” ဟုတ် … ပြောပြော ”

” ဘာမှတော့ မခက်ပါဘူး … စိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ … လေ့ကျင့်ရင် ရတယ် … ရှုးပေါက်တိုင်း … ရသလောက် အောင့်ထိန်းပြီး … ဖြည်းဖြည်းချင်း ပေါက်ရင်း … ဟိုဟာလေးကို … ရှုံ့ချီပွချီနဲ့ … လေ့ကျင့် ”

” ဘယ်ဟာ လေးလည်း ”

” ဟာကွာ ………… အဖုတ် ……… ခ်ခ် ခ်ခ် ”

ဒီတခါတော့ ‘မ’က သူ့ဟာသူ ပြောရင်း ရယ်နေတာ။ မျက်ဝန်းရွဲကြီးတွေနဲ့ ကျနော့် မျက်နှာ ကြည့်ပြီး ရယ်တော့ ချစ်စရာလေး။ အူယားလာလို့ ရွှတ်ကနဲ့ ဖက်နမ်းမိတယ်။

” ရွှတ် … ”

” အာ ………… ဟိတ် ……… အဲဒါ မပါကြေးလေ ”

အဲဒီနောက် ဆက်ပြောတဲ့ အကြောင်းရာ တွေက ကျနော် အံအော နေမိရတယ်။ ‘မ’ရဲ့ ပထွေး ဦးတင်မြင့်နဲ့ မရည်မွန် အကြောင်းတွေပါ။ ဦးတင်မြင့်က တကယ်တော့ ‘မ’တို့ရဲ့ ဦးလေး အရင်းခေါက်ခေါက်။ ဦးသန်းမောင် ဆုံးပြီးတော့ အန်တီမှုက သူ့မောင်ကို အိမ်ခေါ်ထားရင်း မောင်နှမချင်း စည်းကျော်ပြီး မှားခဲ့ ကြတာတဲ့။

မရည်မွန် ငယ်ရွယ်စဉ် ကတည်းက စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် လာတိုင်း အကြောင်းမဲ့ သက်သက် သူမကိုယ် သူမ ရိုက်နှက် ကုတ်ခြစ်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ လျော့လာအောင် လုပ်ရင်း နေထိုင် ကြီးပြင်း လာတာပြောတယ်။

” ညီမလေး ရည်မွန်က … မိန်းကလေး သဘာဝ … ရာသီလာပြီး အပျိုစိတ်ဝင်တော့ … ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်ကို စိတ်ဝင်စားပေမယ့် … ကာမစိတ်က … ထူးဆန်းနေတာ ”

” ဘယ်လို ထူးဆန်းတာလဲ ”

” သူ့ လိင်စိတ်က … သာမန် လိင်ဆက်ဆံ တာထက် … ရိုက်နှက်ပြီး … ဆက်ဆံတာတွေကို စွဲလန်း နေတာပါ ”

” အော် … ”

” မှတ်မှတ်ရရ … ရည်မွန် … တက္ကသိုလ် စတက်တဲ့ … ပထမနှစ် … မေမေနဲ့ ပထွေး ဦးတင်မြင့်တို့ရဲ့ … စိတ္တစဆန်တဲ့ … ကာမ ဆက်ဆံမှု့တွေ … မြင်လိုက်တော့ … ပိုဆိုးလာတယ် ”

******************

ကျောင်းပိတ်ရက် တရက် ရည်မွန်စိုး အပြင်မှ ပြန်ရောက်ချိန် အိပ်ခန်းထဲ ဦးတင်မြင့်မှာ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မူမူသန်း၏ လက်ကောက် ဝတ်အား နိုင်လွန်ကြိုး များနှင့် ပူးချည် နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ လက်နှစ်ဖက် ကြိုးတုပ် နေသည်ကို ဒေါ်မူမူသန်းမှာ ရုန်းကန်ခြင်း မရှိပဲ လေးဖက်ကုန်း အနေထားနှင့် မျက်နှာလေး ပြုံးကာ မျက်လုံးများ အရောင် လဲ့နေသဖြင့် အံအော နေမိသည်။ လက်၂ဖက် ပူးချည်ပြီး ပိုနေသော ကြိုးစအား ဗိုက်အောက် သွင်းကာ ဖင်ကြားထဲမှ ထုတ်ယူရင်း ကြိုးစအား အမွှေး ရိတ်ထားသော အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်း တည့်တည့် ပင့်ဆွဲကာ ကျောကုန်း ပေါ်မှ လက်၂ဖက်ကြား တုတ်ဆွဲ ချည်လိုက်ပြန်၏။

နိုင်လွန်ကြိုးလေး အဖုတ်ထဲ ညှပ်ကာ ဘေးနူတ်ခမ်း၂ဖက် ဖေါင်းကား အစ်ထွက် လာတော့သည်။ ရင်တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်ကာ ကြည့်နေချိန် ဦးတင်မြင့်မှာ ကုတင် ခြေရင်းဘက် ချထားသော ဗိုက်ဗရေတာ စက်လေး လှမ်းယူ လိုက်၏။ ဝါယာကြိုး တဖက်နှင့် ချိတ်ဆက် ထားသော ခလုပ်ဘုလေး နှိပ်လိုက်ရာ တဂျီဂျီနှင့် အသံလေး ထွက်လာပြီး ထိပ်၂ဖက် လုံးနေသော ၄လက္မခန့် ရှည်မျောမျော အတံလေး တုန်ခါလာသည်။ တုန်ခါ နေသော အတံလေးအား လေးဖက် ကုန်းထားသော ဒေါ်မူမူသန်း၏ ခြေဖဝါးလေး တို့လိုက်ရာ ခြေချောင်း လေးများ ကုတ်ကွေး လာ၏။

” အင်း …… အင်းဟင်း …… ”

ဖင်သားစိုင်ကြီး ကျူံ့ရင်း တဟင်းဟင်း ညည်းလာစဉ် အဖုတ်ကြား ညှပ်နေသော ကြိုးလေးအား ဘေးဆွဲ ဖယ်ပြီး အတံလေးအား အဖုတ်ထဲ ဖိသွင်းလိုက်ရာ ဒေါ်မူမူသန်း ခန္ဓာကိုယ်လေး တွန့်လိမ် လာတော့၏။

” ဟင့် …… အ ……… ရှီးးးးး ……… အင်းဟင်း … ဟင်းဟင်း ……… အအ အအ ”

ဖင်ကြီးရမ်းကာ တအအ ညည်းရင်း ခံရ ခက်နေသည့် မိခင်အား ကြည့်ရင်း ရည်မွန်စိုး ရင်တုန် လာရသည်။ ဦးတင်မြင့်မှာ ကုတင်ပေါ်မှ ပြန်ဆင်းပြီး စားပွဲခုံနား လျှောက်လာကာ တွန့်လိမ် နေသော ဒေါ်မူမူသန်းအား ခုံပေါ်ထိုင်ရင်း အရသာခံ ထိုင်ကြည့် နေသည်။

” ဟင့် …… အ ……… အားးးး ……… ကျွတ် …… အ အ …… အဟင့် … ဟင့် … အ ”

ဒေါ်မူမူသန်း တွန့်လိမ်နေရင်း ဝေဒနာ မခံစား နိုင်သဖြင့် အိပ်ယာခင်းအား ကုန်းကိုက် နေရ၏။ မိနစ်၂၀ ကျော်ကျော်တွင် ခံစားမှု အဆုံးအစွန် ရောက်ရှိသွားရာ ရုန်းကန် နေသော ခန္ဓာကိုယ်လေး ငြိမ်သက် သွားတော့သည်။ ထိုချိန် ဦးတင်မြင့်မှာ ခုံပေါ် ထိုင်နရာမှ ထလာပြီး ဒေါ်မူမူသန်းအား တုတ်နှောင် ထားသော ကြိုးများ ဖြည်ကာ အဖုတ်ထဲ ဗိုက်ဗရေတာ အတံလေးအား ထုတ်ပေး လိုက်သည်။

” ကောင်းလား … မူမူ ”

ဒေါ်မူမူသန်း စကား ပြန်မပြောနိုင်တော့ ခေါင်းလေး ဆက်ကနဲ့ ညိတ်ပြကာ လက်နှင့် ပေါင်တံများ ဆန့်ထုတ်ရင်း ပက်လက် လှန်လှဲကာ အသက်မျှင်းရှု နေ၏။ ခုလို ကာမစိတ်ကို အနိုင်ကျင့် ထိန်းချုပ် ထားသည်ကို ဒေါ်မူမူသန်း နှစ်ချိုက်မိ၏။ အမော ဖြေနေချိန် ဦးတင်မြင့်မှာ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှ ကြိုးဒဏ်ရာ များအား လျှာဖြင့် လိုက်ယက် ပေးနေ တော့သည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့် လျှာဖြင့် ယက်ပေးပြီး ခဏအကြာ အဖုတ်အား ပစ်ရိုက်လိုက်၏။

” ဖြန်း … အ … ဖြန်း ဖြန်း … အအ ”

ပေါင်ဂွလေးထဲ အရည် ရွှဲနေသော အဖုတ်အား လက်ဝါးဖြင့် တချက်ပြီး တချက် ရိုက်နေသဖြင့် ဒေါ်မူမူသန်း နို့သီးခေါင်းများ မာခဲလာကာ ကာမစိတ်များ ပြန်ကြွ လာတော့၏။

” လေးဖက် … ပြန်ကုန်းတော့ မူမူ ”

ဒေါ်မူမူသန်း နွမ်းနယ် နေသော်လည်း ၂ခါ မပြောရ။ ချက်ချင်း ထထိုင်ကာ အိပ်ယာပေါ် လေးဖက်ကုန်းရင်း ခါးလေး ခွက်ပေး လိုက်သည်။ ဦးတင်မြင့်မှာ လုံးကော့ နေသော ဖင်ကြီးအား ဆုပ်နယ်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ ဖေါင်းထွက် နေသော အဖုတ်ထဲ လီးတဆုံး သွင်းကာ ရပ်ထား လိုက်၏။ ထို့နောက် ဖွေးဥနေသော ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်အား ရဲနေအောင် ရိုက်ကာ တချက်ချင်း ဆောင့်လိုး တော့သည်။

ဆုံးပါး သွားသော ခင်ပွန်းမှာ ရိုးရိုး အေးအေးမို့ ဒေါ်မူမူသန်းမှာ သူမ စိတ်တိုင်းကျ ထိန်းချုပ် ဆက်ဆံ ခဲ့သော်လည်း ဒုတိယ အိမ်ထောင်ရေးတွင် ထူးခြား ဆန်းပြားသော ကာမ စိတ်များ ဝင်ရောက်လာပြီး ကားသမား ဦးတင်မြင့်၏ ရိုက်နက် အလိုး ခံရသည့် ဘဝအား စွဲလမ်းလာရ၏။

” ကဲ … အဖုတ်က တော်တော့ …… ဒီဘက် လှည့်လိုက် ”

စကားအဆုံး လီးဆွဲထုတ်ရာ ဒေါ်မူမူသန်းမှာ လေးဖက်ထောက် အနေထားနှင့် ကိုယ်တပတ် လှည့်လိုက် တော့သည်။

” ပါးစပ်​ဟ ”

ဦးတင်မြင့် စကားအဆုံး ဒေါ်မှုမှုသန်း ချက်​ချင်း ဟပေး လိုက်​၏။​တဆက်ဆက် တုန်နေသော လီးတံကြီးဖြင့် သူမ ပါးစပ်​အား အလိုး ခံရ​တော့မည်​ကို​တွေးရင်း​စောက်​ဖုတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ဖြစ်သွားမိသည်​။​

ရည်မွန်စိုး ချောင်းကြည့်ရင်း မိခင်ဖြစ်သူ ကိုယ်တိုင် လိုလိုလားလား ပါးစပ်​လိုးရန်​ဟ​ပေး နေသည်​ကို မြင်ကာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်လာရ၏။ ခဏအကြာ ပထွေးဖြစ်သူမှာ မိခင်၏ ဆံနွယ်များအား လက်​နှစ်​ဖက်​နှင့်​စုကိုင်ပြီး ပါးစပ်​အား​ဆောင့်​လိုး​နေသဖြင့် ကြက်သီးများ ထလာတော့သည်။

​ဒေါ်မူမူသန်း တယောက် ပါးစပ်​ထဲ အရှိန်ဖြင့် ဝင်လာသော လီးမှာ အာ​ခေါင်​ထောက်​မိသဖြင့် အသက်ရှု ခဏတိုင်း မှားနေရသည်။ အဆက်မပြတ် လိုးနေသော လီးကြောင့်​မျက်​ရည်​များ ၀ဲလာကာ နူတ်ခမ်းဒေါင့်မှ သွားရည် အကျိအချွဲမျာ စီးကျ​လာ၏။

” ရှီးးးးး …… အားးးး …… ကောင်းတာ … ငါလိုးမ ပါးစပ်က … အင့် အင့် ”

အားရအောင် လိုးပြီးမှ လီးအား ပါစပ်မှ ထုတ်ရာ ဒေါ်မူမူသန်း အသက်လု ရှုနေရသည်​။

” သွား … ဘီဒိုထဲက … ကြိုက်တဲ့ ကြာပွတ် ယူခဲ့ ”

ဒေါ်မူမူသန်း​ကျေနပ်​စွာ တစ်​ချက်​ပြုံးရင်း မုန့်စားခါနီး မုန့်ဖိုး ရလိုက်သော ကလေးငယ် ပမာ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ဗီဒိုနား လျှောက်သွားလိုက်၏။ စိတ်လော နေသဖြင့် အမြန်လျှောက်ရာ ဖင်ကြီး တုန်ခါနေရင်း ပေါင်ခြံထဲ စောက်ရည်များ ကြမ်းပြင်ပေါ် စီးကျ နေတော့သည်။ ကုတင်ပေါ် ပြန်တက်လာရာ လက်ထဲ ဂျယ်ဗူးတဗူး လီးတု တချောင်းနှင့် အမွှေး ဖွာနေသော အနက်ရောင် ကြာပွတ်​အတို တစ်​ချောင်း ပါလာ၏။

” အင်းဟင်း … ငါလိုးမ … တအားကို ထန်နေတာ … ဟတ်လား … ”

မျက်နှာလေး ပြုံးကာ စကားပြန်မပြောပဲ ကုတင်ပေါ် ထိုင်နေသော ဦးတင်မြင့်ရှေ့ လီးတုနှင့် ကြာပွတ်အား ချပေးကာ လေးဖက် ကုန်းပေး လိုက်သည်။

” ရွှန်း … အ … ”

ဖင်ကြီး ထောင်ပေးသည်နှင့် ဦးတင်မြင့်မှာ ကြာပွတ် ယူကာ ညာဘက် ဖင်သားစိုင်အား ပစ်ရိုက်လိုက်၏။ ထိုနောက် နီညိုရောင် ဖင်ဝလေးထဲ ဂျယ်များ ညှစ်ချကာ လီးတုအား ဖင်ပေါက်ထဲ ဖိသွင်းနေသည်။

” အိ့ ”

ရာဘာ လီးတုကြီး ဖင်ဝ ထောက်​မိ​သည်နှင့် မသဲမကွဲ အသံတချက် ညည်းကာ ဖင်အတွင်း ကြွက်သားများ ဖွင့်ထား လိုက်၏။

” ပြိ …… ဗွိ …… အ ………… ရ … ရတယ် …… ထည့် ”

တဆက်ထဲ ခါးလေး တချက် တွန့်​ကာ ဖင်ကြီး ရသလောက် ထောင်ပေးနေသည်။

” အအ …… ဝင်ပြီ … ဝင် … ဝင် … ”

” ရွမ်း …… အ ……… ရွှမ်းးးး ……… ရွှမ်းးး …………… အားးး အားးးး ………… ”

လီးတုကြီး တဆုံးဝင်သည်နှင့် ဦးတင်မြင့်မှာ ကြာပွတ်ဖြင့် ထပ်ရိုက် လိုက်သဖြင့် ပြောရင်း တန်းလန်း အားကနဲ့ အော်​လိုက်​မိသည်​။

” ပြိ …… ရှီးးးး …… အင်းဟင်း …… ”

ဖင်ထဲ လီးတုကြီး ပြည့်သိပ်နေချိန် ဖင်သားစိုင်ပေါ် ရွှမ်းကနဲ့ ကြာပွတ် ရိုက်ချက် ကျရောက် လာသည်နှင့် စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲ့ အမ်ထွက် သွားတော့၏။

” ကောင်းလား … ငါလိုးမ … အင့် …… ရွှန်း … ကြိုက်လား …… ရွှန်း … ရွှမ်း ”

” အားးးး …… အ ……… ကောင်းတယ် … ရှီးးးးး …… ကြိုက်တယ် လို့ ”

ဒေါ်မူမူသန်း မျက်နှာလေး မဲ့ကာ နာကျင်​မှု့နှင့် အတူ ရရှိနေသော ကာမ အရသာလေးအား နှစ်ချိုက်စွာ ခံယူ နေတော့သည်​။

” ရှီးးးး …… အားးးး …… ကောင်းလိုက်တာ …… အရမ်းပဲ ”

်​ထိုချိန် ဦးတင်မြင့်မှာ ဘယ်လက်ဖြင့် ဖင်ထဲမှ လီးတုအား အထုတ်သွင်း လုပ်ရင်း ညာလက်ဖြင့် ကြာပွတ်ကိုင်ကာ တရွှမ်းရွှမ်း ရိုက်ပေးနေ၏။ ဒေါ်မူမူသန်း နာကျင်​ခြင်း တစ်​ဖက်​နှင့် ဖင်ကြီးအား တချက်ပြီး တချက် ပြန်ကော့​ပေး​နေတော့သည်​။

” ရွှမ်းးးး ……… အ ………… ရွှမ်း ရွှမ်း ……… အအ … ”

တရွှမ်းရွှမ်း မြည်​သံနှင့်​အတူ ဖွေးဥ ကားထွက်​နေ​သော ဖင်သားစိုင်ပေါ် အနီစင်းများ​ပေါ်လာ​ရ၏။ ခဏအကြာ တအအ အော်ရင်း ညည်းနေသော ဒေါ်မူမူသန်းအား ကြည့်ရင်း ဦးတင်မြင့်မှာ လွတ်နေသော အဖုတ်ထဲ လီးသွင်းကာ မီးပွင့် မတတ် ဆောင့်လိုး ပစ်သည်။

ထိုမြင်​ကွင်း​ကြောင့်​ချောင်းကြည့်နေသော ရည်မွန်စိုး တယောက် အဖုတ်လေး တင်းလာရာ ၂ချက်၃ချက် ပွတ်မိရုံဖြင့် စောက်ရည်များ ထမိန်ထဲ ပန်းထုတ် လိုက်ရ၏။

၁၀မိနစ်ခန့် လိုးရင်း လီးဆွဲထုတ်ရာ ဒေါ်မူမူသန်း အဖုတ်ထဲ စောက်ရည်များ မြင်မကောင်းအောင် ပန်းကာ တဘူဘူ တဘင်ဘင်နှင့် အသံ ထွက်လာရ၏။ စောက်ရည် အထွက် ရပ်သည်နှင့် ဦးတင်မြင့်မှာ ဖင်​ထဲမှ လီးတုအား ဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ ပြောင်းလိုး လိုက်ပြန်သည်။

ရည်မွန်စိုး တယောက် ပထွေးဖြစ်သူ လုပ်သမျှ မိခင်ဖြစ်သူ နေရာမှ ဝင်ရောက် ခံစားရင်း ၁၀မိနစ် အကြာတွင် ဒုတိယ အကြိမ် ပြီးသွားရာ ထမိန်ထဲ ရွှဲနှစ် သွားတော့၏။

*********************

ထိုအဖြစ်ပျက်များ ဖြစ်ပြီး ၂လခန့် အကြာ ညီအမ ၂ယောက် မနက်ပိုင်း အိမ်မှု့ကိစ္စများ ပြီးသည်နှင့် ရေချိုးကာ အိပ်ယာထဲ လှဲနေချိန် မိုးဦး လာခေါ်သဖြင့် နေခြည်ထွန်း အပြင် ပါသွားတော့သည်။ အမဖြစ်သူ ထွက်သွားသည်နှင့် ရည်မွန်စိုး ဖုန်းဖွင့်ကာ ဇတ်ကား ကြည့်နေမိ၏။ မြန်မာ စာတန်း ထိုးထားသော bdsm ဂျပန်ကားလေး ဖွင့်ကြည့်မိရာမှ သူမ၏ ကာမစိတ်များ ထကြွ လာတော့၏။ တိုက်တိုက် ဆိုင်ဆိုင် ဇတ်ကားထဲတွင် မယားပါ သမီးအား ပထွေးဖြစ်သူမှ ရိုက်နှက် လိုးရင်း ကာမ နိဗ္ဗာန်ဘုံသို့ ရောက်ရှိ သွားသည့် ဇတ်ကားလေး ဖြစ်နေသည်။

ဇတ်ကားထဲ မျောကာ ပတ်ဝန်းကျင်အား မေ့လျော့ သွားရသည်။ အပြင်မှ ကားသိမ်း ပြန်လာသော ပထွေး ဖြစ်သူ အနား ရောက်လာသည်ကို သတိ မထား မိတော့။ ဖယောင်တိုင် အတုတ်ကြီးများ ထွန်းထားသော အိပ်ခန်း အလယ်မှ သစ်သားတိုင် အောက် ကြိုးတုပ်ခံထားရသော သရုပ်ဆောင် မင်းသမီးအား ကြည့်ရင်း အစားထိုး ဝင်ရောက် ခံစားချင်သည့် စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေ၏။

” ရည်မွန် ”

ဇတ်ကားထဲ စီးမျောနေချိန် ကုတင်ဘေးနားမှ အသံ ကြားလိုက်ရသဖြင့် ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွား တော့သည်။

” ဟင် …… ဦး … ဦးလေး ”

ကုတင်ဘေး ပြုံးကြည့်နေသော ပထွေးဖြစ်သူကြောင့် ရှက်လည်းရှက် လန့်လည်းလန့်ကာ ထထိုင် လိုက်၏။

” ဘာကားတွေမို့ … လန့်သွားတာတုန်း … ”

ဦးတင်မြင့်မှာ ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှား နေသော ရည်မွန်စိုး၏ ပုခုံးလေးဖက်ကာ ကပ်မေး လိုက်၏။

” … ဟို ဟို … ”

ဖုန်းမပိတ်မိ သဖြင့် ဇတ်ကားထဲ သရုပ်ဆောင် မင်းသမီးအား နှိပ်စက်နေသော ဇတ်ဝင်ခန်းများ အတိုင်းသား မြင်နေရသည်။

” အော် … ရည်မွန်က … အဲလိုစိတ် ဝင်နေတာလား ”

” ဟာ … မဟုတ် … မဟုတ် ပါဘူး ”

” မလိမ်ပါနဲ့ … ဦးလေးနဲ့ နင့်အမေ လိုးတာတွေ … လာလာ ချောင်းတာ … သိပါတယ် ”

” ဟမ် ”

မျက်နှာလေး လွဲထားရာမှ လှည့်ကြည့်မိ၏။

” ဒီလိုစိတ်တွေ ဖြစ်နေတာ … ကြာပြီလား ”

ရည်မွန်စိုး အရွယ် မရောက်ခင် ကတည်းက လိင်စိတ်မှာ ထူးဆန်းနေ၏။ တက္ကသိုလ် တက်နေစဉ်
မိခင်နှင့် အမဖြစ်သူ အလစ် အိပ်ခန်းလေးထဲ အခန်း တံခါးပိတ်ကာ ကြိုးများဖြင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ် တင်းကြပ် နေအောင် ချည်နှောင်ရင်း နှိပ်စက် ခံချင်သော စိတ်များ တောင့်တ သာယာ နေတတ်သည်။

” အင်း ”

ခေါင်းငုံ့ဖြေနေမိ၏။

” ဘယ်လို ခံစားနေလဲ ဆိုတာ … ဦးလေး သိတယ် ”

” ဟုတ်တယ် … ဟင့် …… အနိုင် ကျင့်တာမျိုး … နှိပ်စက် ခံရတာမျိုး … လိုချင်နေတာ … ကြာပြီ … အဟင့် ဟင့် …… ”

ကိုယ့်ကိုကိုယ် မှန်လား မှားလား မတွေးမိတော့။ စိတ်ထဲ ခံစားရသည့် အတိုင်း ပြောချလိုက်၏။

” တကယ် လိုအပ်နေရင် … ဦးလေး ကူညီမှာပါ … ခုချိန် …… နင့် အမေရော … နင့်အမရော … မရှိဘူး … ဆန္ဒ ရှိရင် … ငါ့ အိပ်ခန်းထဲ လာခဲ့ ”

ခဏအကြာ ပုခုံးလေး ပွတ်ကာ စကား အနည်းငယ် ထပ်ပြောပြီး ဦးတင်ငွေ ပြန်ထွက် သွားတော့သည်။

**********************

” ဒေါက် ဒေါက် …… ဒေါက် ”

တံခါး ခေါက်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် နေရသည်။

” ကျွီ … ”

စေ့ရုံ စေ့ထားသော အိပ်ခန်းတံခါးအား ဖြည်းညှင်းစွာ ဖွင့်ရင်း ခြေဖျား လက်ဖျားများ အေးစက်လာရသည်။

” ဦး … ဦးလေး ”

တံခါး ပြန်စေ့ ပြီးသည်နှင့် အိပ်ခန်းထဲ ခုံပုလေးပေါ် ထိုင်ရင်း အရက် သောက်နေသော ဦးတင်မြင့်အား လှမ်း အသံ ပေးလိုက်သည်။

” နင် … သေချာ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီပေါ့ ”

ရည်မွန်စိုး ခေါင်းလေး ညိတ်ပြကာ အနား တိုးကပ် လာတော့သည်။

” ခဏ ”

ခြေလှမ်း ၃လှမ်းပင် လှမ်းရသေးသည် ဦးတင်မြင့် ဆီမှ စကားသံ ထပ်မန် ထွက်ပေါ်လာ၏။

” ဟမ် … ဘာလို့ ”

” ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ … ငါ့အခန်းထဲ … ဝင်လိုက် တာနဲ့ …နင်က … ငါ့ရဲ့ … ကျွန်မလေး ဖြစ်ပြီ … ”

” အင်းပါ ”

” အင်းပါဆို … တံခါးနား ပြန်သွား … ငါ့ဆီ ခွင့်တောင်းပြီးမှ … အနားလာခဲ့ ”

ရည်မွန်စိုး စိတ်လှုပ်ရှား သွားရသည်။ သာမန်ချိန် ပထွေး ဖြစ်သူအား အရေးတယူပင် စကားမပြောခဲ့။ ခုချိန် အလိုလျောက် ခခယယ ဆက်ဆံနေမိ၏။

” ဟို … လာပြီနော် ”

တံခါးနား ပြန်လျှောက်ရင်း တရိုတသေ ပြန်ပြော လိုက်ရသည်။

” အေး … နင့် အဝတ်တွေ ချွတ်ပြီး … ငါ့ရှေ့ … လေးဖက်ထောက် … လာခဲ့လိုက် ”

” ဟင် ”

ဦးတင်မြင့်၏ ရင့်သီးသော စကားလုံး များကြောင့် စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ဖြစ်မိသော်လည်း ထူးဆန်းစွာ ကာမစိတ်များ ကြွလာရသည်။ ပြင်းပြနေသော ဆန္ဒများ အာသာ ဖြေချင်သည်မှ လွဲ၍ စိတ်ထဲ ဘာမှမရှိတော့။ စိတ္တစ ဆန်သော ဆန္ဒများအား အကောင်ထည် ဖေါ်ရန် ကြိုးစား လိုက်၏။ အရှက်နှင့် သိက္ခာအား ဘေးချိတ်ကာ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနှင့် လေးဖက်ထောက် လျှောက်လာ ခဲ့သည်။

…………………………………

ရည်မွန်စိုး ကပ်လာချိန် ဦးတင်မြင့်မှာ ခုံပုလေးပေါ် ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် ပုဆိုးလှန်ပြီး ပေါင်တံများ ဖြဲထားလိုက်၏။ ပေါင်ကြားထဲ နီကျင်ကျင် လမွှေးအုံ အောက် ဒစ်ကြီးလန်ကာ အညိုရောင် သန်းနေသော လီးကြီးအား မြင်လိုက်ရသဖြင့် မျက်လုံးလေး ပြူးလာ မိသည်။

” ဒီနားတိုး လေ … ”

လီးအား လက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ဒစ်ကြီး ဖြဲပြနေသဖြင့် ရည်မွန်စိုး ခန္ဓာကိုယ်လေး ကျုံ့သွားသလို ခံစား လိုက်ရသည်။ စကားအဆုံး ဆေးမိထားသော လူတယောက်လို မျက်နှာအား လီးနားကပ်ရာ လီးကြီးဆီမှ ချဉ်စူးစူး အောက်သိုးသိုး အနံ့များ နှာခေါင်းဝ တိုးဝင် လာတော့၏။

” နင် … ရည်းစား ရှိလား ”

” ဟုတ် ”

ပထွေး ဖြစ်သူရှေ့ ဘေးဖက်ထောက် ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် မျက်လွှာချကာ ဖြည်လိုက်ရ၏။

” အလိုး ခံဘူးလား ”

ရုတ်တရက် ကြမ်းတမ်း ပွင့်လင်းသော အမေးကြောင့် အဖုတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်မိသည်။

” မခံ … မခံဘူး ပါဘူး … ”

” အော် …… နင့်စောက်ပတ်လေးက … လီးမဝင် သေးဘူးပေါ့ ”

” ဟုတ် … ဟုတ် … ဒါမယ့် … ဟို … ”

” ဘာဟို လဲ ”

ဦးတင်မြင့်၏ အမိန့်သံ ဆန်ဆန် အမေးကြောင့် ကိုယ်လေး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားပြန်သည်။

” အတု … အတု နဲ့ ”

” ဟာ … အတုနဲ့ … ဘာလဲ ”

” လုပ် … လုပ်ဖူးတာပါ ”

စိတ်လှုပ်ရှားသဖြင့် အသံလေး တုန်ရီလာတော့၏။

” အေးပါ … ခဏနေ … လီးအစစ်နဲ့ … လိုးပေးမယ် … ခံမှာလား ”

” ဟုတ် … ”

” အင်း …… ဟောဒီ လီးကြီးနဲ့ … လိုးပေးမှာ … ခု တောင်လာအောင် စုပ် ”

ရမ္မက်စိတ် ထကြွစေသော စကားလုံး များကြောင့် စိတ်ထဲတွင် ကာမစိတ်များ နိုးကြား နေသော်လည်း ချဉ်စူးစူး လီးနံ့ကြောင့် အနည်းငယ် ရွံ့နေမိ၏။

” ဘာလဲ …… ရွံတာလား … ”

” ဟမ် …… မရွံပါဘူး ”

” စုပ်လေ ”

ခပ်မာမာ စကားသံကြောင် အမိန့် နာခံသော ကျွန်တယောက် ပုံစံဖြင့် လီးဆီ မျက်နှာ အပ်ကာ အသက်အောင့် စုပ်ပေး လိုက်တော့သည်။ အစပိုင်း လီးနံ့ကြောင့် ရွံမိသော်လည်း နောက်ပိုင်း အနံ့ယဉ်ကာ မက်မက်မောမော စုပ်ပေးမိ၏။ မိခင်ဖြစ်သူအား အမျိုးမျိုး နှိပ်စက်ကာ ကော့ပျံအောင် လိုးနိုင်သော လီးကြီးအား ပါးစပ်မှ မထုတ်တော့ပေ။ ဦးတင်မြင့်မှာ မယားပါ သမီး တဖြစ်လည်း တူမဖြစ်သူမှ လီးအား စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေး နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ဘေးနား စားပွဲခုံပေါ်မှ သောက်လက်စ အရက်ခွက်အား မျှင်းသောက်ကာ ကြည့်နေလိုက်၏။ အရက် တခွက်ပြီး တခွက် ရေရော သောက်ရင်း ၁၅မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် ဆီးပုံးများ တင်းကာ လီးတံကြီး တဆက်ဆက် တုန်လာတော့၏။

” နင် … သေးသောက်ဖူးလား ”

” ဟင့် အင် … ”

ရည်မွန်စိုး လီးတံကြီး ပါးစပ်မှ ထုတ်ကာ ပြန်ဖြေ လိုက်သည်။

” ကဲ … ပါးစပ်ဟ ”

ဦးတင်မြင့် စကားကြောင့် ရင်တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်ကာ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေး ဟရင်း ဒစ်နား ကပ်ပေး လိုက်သည်။ လီးအား စိုက်ကြည့်ရင်း သေးထွက် လာမည့် အချိန်အား စောင့်ရသည်မှာ ထူးခြားသော အရသာ တမျိုးပင်။ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးတုပ် ထိုင်ရင်း ရင်ဘတ်လေး နိမ့်ချီ မြင့်ချီဖြင့် စောင့်နေရာ ၂မိနစ်ခန့် အကြာ ဦးတင်မြင့် လဥများ အပေါ် ကျုံ့တက်လာပြီး လီးထိပ် အပေါက်မှ သေးများ ပန်းထွက် လာ၏။ နွေးကနဲ့ ငံကျိကျိ အရသာလေး ခံစားမိပြီး ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသမျှ သေးများအား မရွံမရှာ သောက်ရင်း စိတ်ထဲ ကျေနပ် နေမိ၏။

သေးသောက်ရင်း ထပ်မမျိုနိုင် တော့သဖြင့် သွယ်လျသော လက်လေး ၂ဖက်နှင့် လီးတံအား ဖမ်းကိုင်ရင်း မျက်လုံး မှိတ်ပြီး သေးတန်းအား မျက်နှာဖြင့် ခံရာ ဆံနွယ်များပါ သေးစို ကုန်တော့သည်။ ဦးတင်မြင့် အနားမပေးပဲ သေးများ ကုန်သည်နှင့် လီးအား ပြန်စုပ် ခိုင်းနေ၏။ မိနစ် ၂၀ခန့် စုပ်ခိုင်းရင်း လီးအား ပါးစပ်ဖြင့် လိုးခိုင်းကာ လရည်များ ပန်းထုတ်ပစ်သည်။ အာ​ခေါင်​ထဲထိ တဆုံး​ထောက်​ထား​သော လီးကြီးမှ အရှိန်ဖြင့် ပန်းထွက်​လာ​သော လရည်​များ​အား ရည်မွန်စိုး အသက်အောင့်ပြီး မြိုချရာ အကုန်မမြိုနိုင်ပဲ နူတ်ခမ်းဒေါင့်မှ အမ်ထွက် လာရ၏။ လည်ပင်းကြောများ ထောင်ပြီး မျက်လုံးများ ပြူးလာချိန် ဦးတင်မြင့်မှာ လီးအား ဆွဲထုတ် ပေးလိုက်၏။

” ဝေါ့ ……… အု ……… အဟွတ် ဟွတ် …… ဝေါ့ အော့ ”

လရည်​မသောက်ဖူး သဖြင့် ပါးစပ်ထဲ လက်ကျန် လရည်များအား ခက်ခက်ခဲခဲ မျိုချရင်း အသက် လုရှုရင်း လရည်များ ကုန်မှ ခဏနားရ၏။ ခဏ နားပြီးသည်နှင့် ကြမ်းပြင် မျက်နှာအပ်ကာ ဒူးတုတ် လေးဖက် ထောက်ရင်း လက်၂ဖက်အား ကျောပေါ် နောက်ပစ် တင်ပေး ထားလိုက်၏။ ဦးတင်မြင့်မှာ လီးတန်းလန်းဖြင့် ထရပ်ကာ အဝတ်ဗီဒို ဖွင့်ရင်း ကြိုးခွေ ထုတ်ယူရာ ရည်မွန်စိုး ခိုးကြည့်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် လာတော့သည်။ အဝတ် ဗီဒို အောက်ဆုံး ထပ်တွင် ကြိုးခွေများ ကြာပွတ်များ ဖယောင်းတိုင် အတုတ်ကြီးများ ညှပ်ကလစ်များ လိင်ပစ္စည်း အတု မျိုးစုံနှင့် အခြား နှိပ်စက်နိုင်သော ကိရိယာများ တွေ့လိုက်ရ၏။

ကြိုးခွေ ကြာပွတ် နှင့် ဗိုက်ဗရေတာ စက်လေး ယူကာ သူမနား ပြန်လျှောက် လာပြီး လက်ကောက်ဝတ်အား ကြိုးဖြင့် စချည်ရင်း လည်ပင်း လက်မောင်း နို့အုံများနှင့် ဖင်ကြားထဲထိ ပင့်ကူ ကွန်ယက် သဖွယ် ချည်နှောင် ပစ်သည်။ ရည်မွန်စိုးမှာ သူမအား ကြိုးတုတ် နေသည်ကို ကျေနပ်စွာ ခံယူနေ၏။ မကြာခဏ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ကြိုးတုတ်ဖူး သော်လည်း ခုလို အမိန့်နာခံရင်း သိမ်ငယ်သော စိတ်များ မခံစားဖူးပေ။ ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး တုတ်နှောင် ပြီးချိန် ပြင်းပြင်းထန်ထန် စိတ်လှုပ်ရှား လာမိ၏။

” ရွှပ် …… ဖြန်း …… အ …… ဖတ် ဖတ် …… အ …… ”

ခဏအကြာ ဖွေးဥ နေသော ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်ပေါ် ကြာပွတ် ရိုက်ချက်များ တချက်ပြီး တချက် ကျရောက် လာရာ မျက်ရည် ဝဲလာရသည်။

” ဟင့် …… အ ……… အမလေးးး …… အားးး …… အ ”

” ကြိုက်လား … ငါလိုးမ ”

” အ ………… ဟုတ် ……… ကြိုက် …… အားးးး ……ကျွတ် ကျွတ် … ”

ရည်မွန်စိုး သေးများ ထွက်ကျ လာရာ ခဏအကြာ ကြာပွတ် ရိုက်ချက်များ ရပ်သွားပြီး ဖယောင်းစက် လေးများ ကျော်ပြင်မှ စ၍ ဖင်ကြားထဲထိ ကျရောက် လာ၏။ ဆစ်ကနဲ့ ဆစ်ကနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေး တွန့်လိမ်ကာ ဦးတင်မြင့်အား ကြမ်းပြင်ပေါ် မျက်နှာအပ်ရင်း လှည့်ကြည့် နေမိသည်။ မျက်ရည်ဝဲ နေသော မျက်ဝန်းထဲ အားရ ကျေနပ်ခြင်း ကြည်နုးခြင်း ကျေးဇူး တင်ခြင်းများ ဒွန်တွဲ ပေါ်နေသည်။

ဦးတင်မြင့်မှာ စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းရင်း တွန့်လိမ် နေသော ရည်မွန်စိုးအား အားရအောင် နှိပ်စက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ် ပေါ်မှ ကြိုးများ ဖြည်ပေးကာ အခန်းပြင် ထွက်ကာ မီးဖိုချောင်ဘက် ထွက်သွား တော့၏။ ရည်မွန်စိုး တယောက် ကြမ်းပြင်ပေါ် ခွေခွေလေး ကျန်နေ ရစ်သည်။ ခဏအကြာ ဦးတင်မြင့် ပြန်ဝင်လာကာ လက်ထဲ ယိုဗူးများနှင့် ပေါက်မုန့်ထုပ်များ ပါလာ၏။

” နင် … ဗိုက်ဆာပြီလား ”

အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ပုဆိုး ခြေရင်းပုံကာ လီးတန်းလန်းဖြင့် ကုတင်စောင်း ထိုင်ရင်း လှမ်းမေး နေသည်။ ရည်မွန်စိုး ပင်ပန်း နွမ်းနယ်ကာ စကား ပြန်မပြောနိုင်ပဲ ခေါင်းလေး ညိတ်ပြ လိုက်ရ၏။

” ဒီနား … လေးဖက်ထောက် လာခဲ့ ”

အစာ စားရကာနီး ခွေးတကောင်လို ကြမ်းပြင်ပေါ် လက်ထောက်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း လျှောက်သွား တော့သည်။ သို့သော် ချက်ချင်း အစား မစားရပေ ဦးတင်မြင့်၏ ခြေမလေး စုပ်ကာ ခြေသလုံးသားမှ တဆင့် အပေါ်သို့ ယက်ပေးရ သေး၏။ ပေါင်ခြံနား အရောက် ဦးတင်မြင့်မှာ ယိုဗူးထဲမှ ယိုအနည်းငယ်အား လမွှေး အုံပေါ် ပုံပေး လိုက်သည်။

” ပြတ် … ပလပ် ပလပ် …”

ဗိုက်ဆာနေသဖြင့် အငမ်းမရ လျှာဖြင့် စုပ်ယူ စားရာ မေးစေ့နှင့် လီးအား ထိမိရာ လီးတံကြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ခုံးထလာ၏။ ထိုချိန် ဦးတင်မြင့်မှာ ဒစ်ကြီးအား ယိုဗူးထဲ နှစ်ကာ ပြန်ထုတ် ထားလိုက်သည်။ ရည်မွန်စိုး တယောက် ဒစ်ပေါ် ကပ်နေသော ယိုများအား ယက်လိုက် စုပ်လိုက် စားလိုက် လုပ်နေရင်း လဥကြားထဲ ယိုများ တင်ပေးရာ အောက်ဖက် ဖင်ကြားထဲထိ စီးကျနေသော ယိုများအား လျှာသွင်း ယက်ကာ မျိုချပစ်၏။ စားသောက် ပြီးသည်နှင့် ဦးတင်မြင့်မှာ ရည်မွန်စိုးအား ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အနေထားနှင့် ခြေ၂ဖက် လက်၂ဖက်အား ခြင်တောင်တိုင် များနှင့် တွဲကာ ကြိုးချည်လိုက်သည်။

” ကျွတ်​ကျွတ်​”

တုပ်​နှောင်​ထား​သော ကြိုးဒဏ်​ကြောင့် အသံထွက် ညည်းလိုက်​မိ၏။ ခြေကားရား လက်ကားရားနှင့် အလိုးခံ ရ​တော့မည့် အနေထားအား တွေးကာ​စိတ်လှုပ်ရှုား​နေ​ရင်း​စောက်​ဖုတ်​လေး ယားယံ လာမိသည်။ ထိုချိန် ဦးတင်မြင့်မှာ ဗိုက်ဗရေဒါ စက်လေးအား ခလုပ်ဖွင့်ကာ အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းပစ်၏။

” အ ……… အအ ……… ဟင့် ……… ရှီးးးးး ………… ကျွတ် ကျွတ် ”

အဖုတ်ထဲ ဗိုက်ဗရေတာ စက်လေး ထည့်လိုက် သည်နှင့် ခါးအဖုတ် အတွင်းသားများ စူးကနဲ့ဖြစ်ကာ ပေါင်တံများ တဆက်ဆက် တုန်လာ တော့သည်။ ပေါင်တံများ ဖြဲကာ ကြိုးတုပ် ခံထားရသဖြင့် ရသလောက်လေး စုကာ ဝေဒနာအား အံတု နေရ၏။ ဦးတင်မြင့်မှာ ဘေးမှ ၅မိနစ်ခန့် ထိုင်ကြည့်ရင်း နို့ပေါ် ခွထိုင်ကာ လီးအား ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်ပြန်သည်။ ရည်မွန်စိုး တယောက် အဖုတ်လေး မခံမရပ်နိုင်အောင် ယားယံနေရင်း ပထွေးဖြစ်သူ လီးကြီးအား စုပ်ပေးနေရ၏။

” ကဲ … တော်ပြီ … ”

၁၀မိနစ်ခန့် စုပ်ခိုင်းပြီး ရှုံ့မဲ့နေသော မျက်နှာလေးအား သဘောကျစွာ ကြည့်ရင်း လီးအား ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ကာ မျက်နှာအား တစ်​ချက်​ကုန်းနမ်း လိုက်​သည်​။

” ငါ …​ကောင်းကောင်း လိုး​ပေးမယ် … ”

ရည်မွန်စိုး မျက်ရည်ဝဲကာ ပါးစပ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက် သွားသော လီးကြီးအား လိုက်ကြည့်နေ၏။ ဦးတင်မြင့်မှာ ပြောပြီး နို့ပေါ်မှ ထရပ်ကာ ဘေးနားရှိ ကြာပွတ်လေး ယူကာ ပေါင်တံကြား ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲ ထည့်ထားသော ဗိုက်ဗရေဒါ စက်လေးအား ထုတ်ရာ အဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်များမှာ အိပ်ယာပေါ် ရွှဲနှစ် နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။

” ရွှပ် …… ဖတ် ……… အ ……… ရွှမ်း …… ဖတ် … ဖတ် …… အားးး အားးးး …… ”

စက်လေး ထုတ်ပြီးသည်နှင့် အဖုတ်လေးအား ကြာပွတ်ဖြင့် ရိုက်ရာ ရည်မွန်စိုး နာကျင် လွန်းသဖြင့် မျက်ရည်​များ စီးကျ လာတော့သည်။ နာကျင် နေသော်လည်း စိတ်ခံစားမှု့အတိုင်း အဖုတ်လေးအား တချက်ပြီး တချက် အလိုလို ကော့ပေး နေမိ၏။ အချက် ၃၀ခန့် ရိုက်ပြီးသည်နှင့် ဦးတင်မြင့်မှာ ရှေ့တိုးရင်း သေးများ စိမ့်ထွက်နေသော အဖုတ်လေးထဲ လီးတံအား ဖိသွင်း လိုက်သည်။

” အအ … ဦးလေး ………… နာလိုက်တာ ……… ဟင့် ………… အား အားးးး ”

ဒစ်ကြီး မြုတ်ကာ အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားများ လိပ်ဝင် နေသဖြင့် ဦးတင်မြင့် ဆက်မသွင်းပဲ ခဏနားပြီး နို့အုံလေး ညှစ်ကာ စူထွက်လာသော နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေးအား ဆွဲစို့ရင်း လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိထည့် ပစ်သည်။

” ဇွိ ……… ဗျစ် ………… အမလေး ………… အအ ………… ကျွတ် ကျွတ် ……… နာလိုက်တာ …… မခံနိုင်ဘူး …… အရမ်း နာတယ် …… အ ………… အီး ”

အသံ မထွက်အောင် ထိန်းထား သော်လည်း လီးကြီး မဆန့်မပြဲ တိုးဝင်လာရာ အော်ညည်း နေရသည်။ ခန္ဓာကိုယ် ပြင်ပအား နှိပ်စက်သည့် ဒဏ် ခံနိုင်သော်လည်း နုညံ့သော အဖုတ်အတွင်းသား များမှာ လီးဒဏ်အား မခံနိုင် သေးပေ။

” ခဏလေးပါ ……… နောက်ဆို ……… ကောင်းလွန်းလို့ …… အမြဲတမ်း ခံချင်လာမှာ ”

” အား ……………… ကျွတ် ………… နာတယ် ……… အရမ်းနာတယ် ”

လီးအရင်းထိ ဝင်သွားသည်နှင့် ရည်မွန်စိုးမှာ အဖုတ်ထဲ သပ်လျိုထားသလို ဖြစ်ပြီး ပေါင်တံလေး ရသလောက် ဖြဲလိုက် စုလိုက်ဖြင့် သက်သာလို သက်သာညား နေကြည့်၏။ အဖုတ်ဝလေးထဲ သွေးစလေးများ ထွက်ကာ နာကျင် လွန်းသဖြင့် တောင့်ခံရာ လီးအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များဖြင့် ဆွဲညှစ် ထားသလို ဖြစ်နေရ ပြန်သည်။ ဦးတင်မြင့်မှာ မထင်မှတ်ပဲ မယားပါသမီး တဖြစ်လည်း တူမချော လေးအား လိုးခွင့် ရလိုက်သဖြင့် အားရ ကျေနပ်နေမိ၏။ စီးကြပ်နေသော စောက်ပတ်လေး အတွင်းမှ အပျိုမှေး ပေါက်ကာ သွေးများ ထွက်လာသဖြင့် တခါမှ မခံဖူးသော အဖုတ်လေးမှန်း သိကာ ရမ္မက်ဇောများ ပိုပြီး ပြင်းထန် လာတော့၏။ တချက်ချင်း ဒူးထောက် လိုးရင်း ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာသော ရည်မွန်စိုး၏ လှပသော မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့နေသည်ကို အရသာခံ ကြည့်နေ လိုက်သည်။

” အမေ့ ……… အားဟ ……… နာပါတယ်ဆို …… အ ……… အား ……… ခဏ ပြန်ထုတ်ပေးပါ ……… ရည်မွန် မခံနိုင်တော့ဘူး ”

အော်ဟစ် တောင်းပန် နေသော်လည်း စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများမှာ အလိုလျောက် ညှစ်ပေး သလိုဖြစ်ကာ ဦးတင်မြင့် စိတ်မထိန်း နိုင်တော့။ အချက် ၃၀ခန့် မနားတမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပစ်သည်။

” ရှီးးးးးး ………… အင့် ……… ဘွတ် ……… ရည်မွန့် …… စောက်ဖုတ်လေးက ……… လူမှ … ဟုတ်ရဲ့လားကွယ် …… အရမ်းလိုးလို့ …… ကောင်းတာပဲ … ဇွိ ………… ဗြိ ……… ဗွပ် ဗွပ် ”

လီးအား အဖုတ်လေးမှ ဆွဲစုပ်ထားသလို ဖြစ်နေသဖြင့် အရသာ ထူးကဲနေတော့၏။

” အမလေးးး …… ဟင့် ……… အားးး ……… အမေ့ ………… ကျွတ်ကျွတ် ……… ရည်မွန့် ဟာလေး ……… ပြဲပြီထင်တယ် ”

ဆောင့်လိုးတိုင်း ခေါင်းလေး ခါရမ်းပြီး အော်ညည်း နေသဖြင့် ဦးတင်မြင့်မှာ ထပ်ခါထပ်ခါ မနားတမ်း ဆောင့်လိုး နေမိသည်။ နာကျင်သော်လည်း အဖုတ် အတွင်းသား များအား လီးအရည်ပြား ပွတ်တိုက် မှု့ကြောင့် စောက်ရည်များ ထွက်လာရ၏။ ဒုတိယ အချီတွင် လီးဒဏ် ခံနိုင်လာရာ ဦးတင်ငွေမှာ နို့အုံ၂ဖက်အား ကြာပွတ်ဖြင့် ရိုက်လိုးသဖြင့် နာကျင်ခြင်းနှင့် အတူ ကာမ အရသာလေး ရရှိကာ လိုးချက်များအောက် ကုတင်ပေါ် မျော့သွား တော့သည်။

အချိန်မည်မျှ ကြာသွားသည် မသိ ဦးတင်မြင့် နိုးမှ ထလာကာ အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်ရင်း အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာ ခဲ့တော့သည်။ ပင်ပန်းနွမ်းနယ် နေသဖြင့် ရေချိုးကာ လက်မောင်း နှင့် လက်ကောက်ဝတ်မှာ ကြိုဒဏ်ကြောင့် အနည်းငယ် ညိုနေသဖြင့် သနပ်ခါး ထူထူလိမ်းလိုက်ရ၏။ နောက်ရက်များတွင် ပထွေးဖြစ်သူ နှင့် ထူးဆန်းသော ကာမစည်းစိမ်များ ခံစားရင်း မိခင်နှင့် အမဖြစ်သူရှေ့ အမူအယာ မပျက် ပုံမှန်အတိုင်း နေထိုင်ခဲ့သည်။ ၂လခန့် အကြာတွင် ဆုံးပါး သွားသော ဖခင်အရင်း ဖြစ်သူ၏ အမွေ ကိစ္စများကြောင့် ဒေါ်မူမူသန်း နယ်ခဏ ပြန်သွားရာမှ နေခြည်ထွန်းမှာ ညီမဖြစ်သူ၏ တိတ်တခိုး ဇတ်လမ်းလေးအား မြင်တွေ့သွားတော့၏။

**********************

ကျောင်းပိတ်ရက် နေခြည်ထွန်း အပြင်ထွက်လည်ရင်း ပျင်းလာသဖြင့် အိမ်သို့ စောစော ပြန်လာရာ မြင်ကွင်းကြောင့် ယူကျိုးမရ ခံစား လိုက်ရသည်။ ညီမဖြစ်သူမှာ ပထွေး ဖြစ်သူရှေ့ လိင်​ကျွန်​မ​လေး ဖြစ်နေရ၏။ အိပ်ခန်းထဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်ေ​လးဖက်​ထောက် အနေထားနှင့်​လည်ပင်းအား လည်ပတ်ကြိုး တပ်ကာ ဦးတင်မြင့် ဆွဲခေါ်ရာနောက် ခွေးတစ်​ကောင်​လို​နောက်​မှ​လိုက်​ပါနေသည်။ ကုတင်ပေါ် နှင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ပါးစပ်​ထဲ ဘုလုံး ထည့်ကာ ပိတ်စည်းရသော ကြိုးလေးများ ကြာပွတ်​အတို အရှည်​များ ဗိုက်ဗရေဒါများ ရာဘာ လီးတုများနှင့် လိင်​ဆက်​ဆံရာတွင်​အသုံးပြု​သော ပစ္စည်းမျိုးစုံ တွေ့လိုက်​ရ​၏။

” ဒီနေ့ … နင့်အမ … နေ့လည် ပြန်လာမယ် ထင်တယ် ”

စိတ်မကောင်းစွာဖြင့် ငေးကြည့်နေစဉ် ဦးတင်မြင့် ထံမှ စကားသံ ထွက်​ပေါ် လာသည်​။ ဦးတင်မြင့်မှာ နေခြည်ထွန်း ပြန်ရောက်နေမှန်း မသိပဲ ပြောပြီး ကုတင်စောင်း ထိုင်ရင်း ရှေ့တည့်တည့်မှ လေးဖက်ထောက် ကုန်းရပ် နေသော ရည်မွန်စိုး ပါးစပ်ထဲမှ ကြိုးစည်းထားသော ဘုလုံးလေး ထုတ်ပေးလိုက်၏။ ပါစပ်ထဲမှ ဘုလုံးလေး ထုတ်လိုက် သည်နှင့် ရည်မွန်စိုးမှာ ပထွေးဖြစ်သူ လီးအား အငမ်းမရ ပါးနှစ်​ဖက်​ချိုင့်​၀င်​သွား​သည်အထိ စုပ်ပေး နေ၏။ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်လိုက် လီးပေါ် တံတွေးများ ထွေးချလိုက်နှင့် ခဏအကြာ အညိုရောင် သန်းနေသော လီးကြီးမှာ အကြောများ ထကာ တံတွေးများနှင့် ပြောင်လဲ့ လာတော့​သည်​။

” လီးကို … တအားကြိုက်နေတာလား … ငါလိုးမလေး … တော်တော့ …… ကုတင်ပေါ် တက် ”

စကားအဆုံး ရည်မွန်စိုး မျက်လုံးများ အရောင်လဲ့ကာ ပထွေး ဖြစ်သူဆီမှ အမိန့်ရသဖြင့် ကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဖက် ထောက်နေရာမှ ထရပ်လိုက်၏။ တဆက်ထဲ ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲပေး နေသော ဦးတင်မြင့် လီးကြီးပေါ် တက်ဆောင် ပေးတော့သည်။

” ဖင်ပြောင်းထည့် ”

၁၅မိနစ်ခန့် အကြာ ဦးတင်မြင့်ထံမှ စကားသံ ထွက်ပေါ် လာရာ အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ ဖင်ထဲ ပြောင်းထည့်ရင်း ထပ်ဆောင့် ပေးနေရ၏။ နောက် ၁၅မိနစ် အကြာ ရည်မွန်စိုး ခါးညှောင်း လာသဖြင့် ဆောင့်ချက်များ နှေးလာတော့သည်။

” ညှောင်းပြီလား ”

” ဟုတ် ”

” ဆင်းတော့ … ငါ့ရှေ့ ပါးစပ်ဟ ”

အမိန့်သံကြောင့် နေခြည်ထွန်း ချောင်းကြည့်ရင်း ဘယ်​ဆက်​ဖြစ်​မလည်း တွေးကာ ရင်တုန် လာ​မိသည်​။ ဦးတင်မြင့်မှာ​ဘေးနားရှိ အိပ်ယာပေါ် ချထားသော ကြာပွတ် အတို တချောင်း ယူကာ ရည်မွန်စိုး ပါးစပ်အား ဒူးထောက် လိုးရင်း ဆွင့်ကားနေသော ဖင်ကြီးအား တဖြန်းဖြန်း ပစ်ရိုက်လိုက်၏။

” ရွှမ်း …… အု ……………… ဖြန်း … အု ဖလု ……………… ရွှမ်း ရွှမ်း … ”

ရည်မွန်စိုး လေးဖက်ထောက် အနေထားနှင့် ဖင်ကြီး ကော့ကာ သူမဖင်ထဲမှ ထုတ်ထားသော လီးအား အရင်းထိ မျိုကာ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးနေသည်။ ဦးတင်မြင့်မှာ ၁၀မိနစ်ခန့် ရိုက်လိုးရင်း ကြာပွတ်အား ဘေးနား ပြန်ချကာ ရည်မွန်စိုး ဆံပင်​များ စုချည် ဆွဲကာ ပါးစပ်​ထဲ လရည်​များ ပန်းထုတ်​လိုက်​တော့၏။

**********************

” အဲဒါပဲ … သီဟရယ် ”

သူညီမ အကြောင်းတွေ ပြောပြပြီး အရင် တရက်က မရည်မွန်နဲ့ ဦးတင်မြင့် ကိစ္စ သူ့အမေ ရိပ်မိ သွားတော့ မရည်မွန် ရှက်ပြီး အိမ်က ထွက်သွားလို့ ‘မ’က လိုက်ရှာ နေရတာပါ။

” ကဲ … ဒီနေ့ စာဆက် မသင်တော့ဘူး … နေခြည် ပြန်တော့မယ် ”

” ဟုတ် … ကိုမိုးဦး မစောင့်တော့ဘူးလား ”

” မစောင့်တော့ဘူး … ခြေချင်ပဲ ပြန်တော့မယ် … နင်လည်း လိုက်မပို့နဲ့ … အိမ်မှာ အမေနဲ့ ဦးတင်မြင့်လည်း … အဆင်မပြေကြဘူး ”

********************

အဲလိုနေလာရင်း စာမေးပွဲ နီးလာတော့ ကျောင်းပိတ် ရက်ဆို ‘မ’က မနက်ရော ညရော စာပြပေးတယ်။ မရည်မွန် ကိစ္စ သူ့ဘက်က ထပ်မပြောတော့ ကျနော်လည်း ထပ်မမေးဖြစ်ဖူး။ စာမေးပွဲ ဖြေကာနီး ၁၀ရက်လောက် အလိုကျ ကျနော်နဲ့’မ’ မထင်မှတ်တဲ့ အဖြစ်ပျက်တွေ ဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။

” သီဟ … နက်ဖန် … နေခြည် မလာတော့ဘူးနော် ”

” ဟင် … ဘာလို့ ”

‘မ’တို့အိမ် ပြက်သနာ တခုခုများ ဖြစ်လားဆိုပြီး စိတ်ပူလို့ ချက်ချင်း ပြန်မေးလိုက်တာ။

” ဟယ် … ခ်ခ် … မျက်နှာက ဘာဖြစ်တာတုန်း ”

စိုးရိမ်ပြီး မေးလိုက်တဲ့ အချိန် ‘မ’က ကျနော့်မျက်နှာ ကြည့်ပြီး ရယ်နေရော။

” ပြောလေ … မနေခြည် ”

” နက်ဖန် … နေခြည့် မွေးနေ့လေ … အဲဒါ … ကိုမိုးနဲ့ လျှောက်လည်မလို့ ”

ပြောပြီး မျက်နှာလေး ငုံ့ပြီး ရဲတက်လာတာ။ ကျနော် သိပါတယ်ဗျာ မွေးနေ့မှာ ချစ်သူနဲ့ လျှောက်လည်ပြီး အလိုးခံမလို့ပါ။ အဲဒီနေ့ ည ‘မ’ပြန်တော့ ကိုမိုးဦး လာကြိုပြီး ၂ယောက်သား ရယ်မော ထွက်သွား ကြတယ်။

‘မ’တို့ ပြန်သွားတာနဲ့ ဒယ်ဒီဆီ ကားသော့ တောင်းပြီး မွေးနေ့လက်ဆောင် သွားဝယ်လိုက်တာ။ တဆက်ထဲ
ဆိုင်ကယ်နဲ့ သွားပို့ရင် လူမြင်မဆိုးလို့ နက်ဖန်တရက် ကားခဏ ယူသုံးဖို့ ခွင့်တောင်း လိုက်တယ်။ မွေးနေ့ လက်ဆောင် ဝယ်ပြီး ပြန်လာတော့ မာမီ ပြန်ရောက် နေပြီ။

” ဟော … ဟိုမယ် … ပြန်လာပြီ မေးကြည့် ”

ကားသော့လေး ကိုင်ပြီး ဝင်လာတော့ ဒယ်ဒီက ဧည့်ခန်းထဲ မာမီနဲ့ စကားပြောရင်း ကျနော့်ဆီ မေးဆတ် ပြနေတာ။

” သား … နက်ဖန် ကားယူ မလို့ဆို ”

ထိုင်ခုံပေါ်တောင် မထိုင်ရသေးဘူး မာမီက လှမ်းမေး နေရော။

” ဟုတ် ”

” လိုင်စင်လည်း မရှိသေးဘူး … စာမေးပွဲလည်း နီးနေတာကို … ”

” မြို့ထဲ … မမောင်းပါဘူး … မာမီရာ … သူငယ်ချင်း တွေနဲ့ … ဟိုနား ဒီနားပါ ”

” စာမသင်ဘူး လား ”

” နက်ဖန် … မနေခြည် မွေးနေ့လေ … စာမသင်ဘူး ”

စကားဆုံးတော့ မာမီ့မျက်နှာ တခုခုတွေးနေပုံနဲ့ မျက်မှောင်လေး ကုတ်သွားသေးတယ်။ ဘာမှတော့ ဆက်မပြောပါဘူး။ ဒယ်ဒီနဲ့ ခဏ စကားပြောပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေရာက အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ချသွားရော။ ညပိုင်း ၃ယောက်သား ထမင်း အတူစားပြီး တီဗွီ ခဏ ကြည့်ရင်း မာမီက ဒယ်ဒီ့ ခေါ်ပြီး အိပ်ယာ ဝင်တော့ တာပဲ။ကျနော်လည်း အမူယာ ပြောင်းနေတဲ့ မာမီ့ ပုံစံကြောင့် အိပ်ခန်းဘက် သွားချောင်း ကြည့်မိတယ်။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ မာမီက ဒယ်ဒီ ရင်ခွင်ထဲ မျက်နှာချင်းဆိုင် တိုးဝင်ပြီး ခါးဖက်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်နေတာ။

” ပြွတ်ပြွတ် …… အွန့် ……… အင်းဟင်း ”

ဒယ်ဒီကလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း မာမီ့ ဖင်ကြီး ဆုပ်နယ် ပေးနေတယ်။ နမ်းနေရင်း မာမီ့ လက်တဖက်က ဒယ်ဒီ ပေါင်ကြားထဲ စမ်းပြီး ပုဆိုးထဲ က လီးကို အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်ပေးရင်း စကားသံ ထွက်ပေါ် လာတယ်။

” မာထင် နေတာပဲ …… ခ်ခ် ခ်ခ် ”

” အဲဒါ …… ၁လ၁ခါပဲ …… တွေ့ရလို့ … စိတ်ကောက် နေတာလေ ”

” အင်းဟင်း ……… စိတ်ကောက်ရင် … ချော့ပေးမှာပေါ့ ”

မာမီက ဒယ်ဒီ အောက်နူတ်ခမ်း စုပ်ရင်း ပုဆိုး ဆွဲချွတ်ပြီး လီးကို ဂွင်းတိုက် ပေးရင်း ပြောနေတာ။ ဂွင်းထုပေးရင်း လီးထိပ်ကို လက်မလေးနဲ့ သပ်ချ ပေးတော့ ဒယ်ဒီလည်း မာမီ့ ဖင်ကြီး ဆုပ်နယ်ရင်း ထမိန် ဖြည်ချလိုက်တယ်။

“‘အင်္ကျီ တွေပါ … ချွတ်လိုက် … တုံးလုံး မလိုးရတာ … ကြာပြီ …… သူဇာ ရယ် ”

ပြောလည်းပြော ၂ယောက်သား အဝတ်အစားတွေ ချွတ်တော့ ခဏလေးနဲ့ ကိုယ်လုံးတီးတွေ ဖြစ်ကုန်ရော။ မာမီ့ ကိုယ်လုံးအလှကို ဒယ်ဒီက ကြည့်ရင်း ကုတင်ပေါ် ပွေ့တင်ပစ်တာ။ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် လှဲချပြီး အပေါ်က မိုးခွရင်း နို့အုံ ၂ဖက်အား လက်နဲ့ ညှစ်ပေး နေတယ်။

” အမွေ ကိစ္စမို့ … လွတ်လိုက်ရတာ …… ဒီနို့ကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို … စိတ်မချဘူး”

” မယ့်လေး … ကိုခန့်မောင်ရယ် … သူဇာတို့ အသက် အရွယ် က … အဖွါးကြီး ဖြစ်နေပါပြီ … ဘယ်သူက …… စိတ်ဝင်စား မှာလည်း ”

ခုမှ သဘောပေါက်တယ်။ မာမီက သူ့ဘက်က အမွေကိစ္စနဲ့ နယ်ပြန်ပါမို့ ဒယ်ဒီကို လမကုန်ခင် အလိုးခံတာ နေမှာ။

” အခုခေတ်က …… မလွယ်ဘူး …… သူဇာ ရယ် …… အသက်ကြီးတာ ငယ်တာ …… အိမ်ထောင်ရှိတာ မရှိတာ …… အရေး မထားကြတော့ဘူး …… ပြီးတော့ …… ဟောဒီ … ၁၅နှစ်ကျော် လောက် … လိုးလာတဲ့ ဖင်ကြီးက … ကျမသွားတဲ့ အပြင် … တင်းကော့ နေတာ ”

” အယ် …… ခ်ခ် …… ပြောလည်း ပြောတတ်ပါ့ ”

” တကယ်ပါ … သူဇာ ရယ် ”

” ဟုတ်ပါပြီ …… ယက်ပေးဦး …… ဆာလှပြီ ”

ကြည့်ရတာ အချစ်ဟောင်းကြီး ပြန်သွားပြီနေမှာ မာမီ့ပုံစံက တကယ်ကို ထန်နေတဲ့ ပုံစံလေး။

” ယက်ပေးမှာပေါ့ …… ဒီည တညလုံး … လိုးမှာ… နက်ဖန် … ခွင့်ယူ လိုက်မယ် ”

ပြောရင်း ဒယ်ဒီ ကိုယ်လုံးကြီး မိုးခွ ထားရာက အောက်ရွေ့ သွားသော မာမီက ပေါင်တံ၂ဖက် မြောက်ကွေး ဖြဲထား ပေးတယ်။

” အွန်း ……… ယက်တော့ ”

စကားဆုံးတော့ ဒယ်ဒီက ကုန်းယက် ပေးနေရော။

” ပလပ် ပလပ် ပလပ် …… ပြွတ်စ် …… အ ……… ရှီးးးးး ………… ဟုတ်တယ် ……… ယက်ယက် ……… အစိလေးရော …… စုပ်လေ …… တွေ့လား ……… ဒီမှာ …… စောက်စိလေး ပြူးထွက် နေတာ ”

မာမီက ဒယ်ဒီ ယက်ပေး နေတာကို အားမရသည့် ဟန်နဲ့ စောက်ပတ်လေး ဖြဲပြပြီး အစိလေး လက်ညိုး ထိပ်လေးနဲ့ တို့ပြနေတယ်။

” ဟုတ်တယ် … အဲလို စုပ် … အ …… အင်းဟင်း ”

ပြောနေတုန်း ဒယ်ဒီက အစိလေး ဆွဲစုပ်တော့ စကား ဆက်မပြောနိုင်ပဲ ညည်းရင်း မျက်လုံးလေး စင်းကျ သွားတာ။ အိပ်ယာခင်းကို လက်၂ဖက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖင်ကြီး ကော့ပေးနေတယ်။

” ဟင့် …… အ …… ကိုခန့်မောင် ရယ် …… ကောင်း လိုက် တာ ”

၁၀မိနစ် လောက်ကျ အိပ်ခန်းထဲ မာမီ ညည်းသံ လေးတွေ ဆူညံလာရောပဲ။ မာမီတို့ တချီလိုးပြီးမှ ကျနော်လည်း အိမ်အပေါ်ထပ် တက်လာပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်တာ။

” ဟူးးးးး ”

အိပ်ယာပေါ် ရောက်တော့ မာမီတို့ လိုးတာတွေ ပြန်မြင်ယောင်ပြီး နက်ဖန် ‘မ’ရဲ့ မွေးနေ့ သူတို့ချစ်သူ ၂ဦး ဘယ်တွေ လျှောက်လည်ပြီး ဘယ်တည်းခို ခန်းများ သွားလိုးကြ မှာလည်း တွေးရင်း အတော်နဲ့ အိပ်မပျော်ပါဘူး။ မနက်လင်းတော့ မိသားစု ၃ယောက် စားသောက်ပြီး မာမီက ခရီးထွက်ဖို့ ပြင်ဆင်နေတာ။ ကျနော်လည်း ရေအမြန်ချိုးပြီး ဒယ်ဒီ့ကားလေးနဲ့ ‘မ’တို့အိမ် ထွက်လာခဲ့တယ်။ အပြင်မထွက်ခင် မွေးနေ့ လက်ဆောင်လေး ဦးဦးဖျားဖျား ပေးချင်လို့ပါ။ ကျနော် ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့မှာ ‘မ’ တအား ပေါက်ကွဲ နေတယ် ဘေးနား ကားလေး ထိုးရပ်တာတောင် သတိမထားမိဘူး။

” ကိုမိုး … ဘယ်လို လုပ်လိုက်တာလဲ ”

” ~~~ …… ~~~~ …… ”

ညတုန်းက မွေးနေ့ ဘုရားသွား လျှောက်လည်ဖို့ ချိန်းပြီးမှ ကိုမိုးဦးက သူ့မိဘတွေနဲ့ အရေးတကြီး ခရီးထွက် သွားပြီး ပေါ်မလာတော့တာ။

” အဲဒါဆို … ညကတည်းက … ဖုန်းဆက် ပြောလေ … ”

” ××××× ……… ××××× ……… ”

ဟုတ်တယ်ဗျာ ချစ်သူရဲ့ အမှတ်တရ မွေးနေ့ကိုတောင် အလေး မထားတော့ ‘မ’လည်း ဖုန်းနဲ့ ရန်တွေ့ ပေါက်ကွဲပြီပေါ့။

” မနေခြည် ”

အသံပေးတော့ ဆက်ကနဲ့ လန့်ပြီး သတိထာမိတဲ့ ပုံစံနဲ့ လှည့်ကြည့်နေတာ။

” ဟင် … သီဟ ”

” မွေးနေ့ လက်ဆောင် … လာပေးတာ ”

” ဟင် ”

ခါတိုင်း ဆိုင်ကယ်နဲ့ပဲ လာလို့ သတိမထားမိတာ ပြောရင်း ကားလေးနား ကပ်လာတော့ ‘မ’ဖို့ ကြိုဝယ်ထားတဲ့ လက်ဆောင် ထုတ်ပြလိုက်တယ်။ ရင်ဘတ်မှာ အသဲပုံနဲ့ လူတရပ်စာ မကတဲ့ ဝက်ဝံရုပ်ကြီး ကြည့်ရင်း ကိုမိုးဦးကြောင့် ဝမ်းနည်းဒေါသ ထွက်ရပေမယ့် ကျနော့်ကြောင့် စိတ်ဖိစီးမှု့ လျော့ပြီး ပျော်လာရှာတာ။ မထင်မှတ်ပဲ တနေကုန် ‘မ’သွားချင်တဲ့ နေရာတွေ လိုက်ပို့ရင်း လျှောက်လည် ဖြစ်တယ်။ နေ့လည်ကျ ဒယ်ဒီက စိတ်ပူပြီး ဖုန်းဆက်ရော။

” သား … ခု ဘယ်မှာလဲ ”

” ရေကူးကန်မှာ … ဘော်ဒါတွေနဲ့ … ဒယ်ဒီ ”

” အော် … အေးအေး … ကားမောင်းရင် သတိထား ”

စာမေးပွဲ ဖြေခါနီးမို့ ဒယ်ဒီက ကျနော့်ပေါ် နားလည် ခွင့်လွတ် ပေးထားပုံပါ။

” ဟုတ် ”

ကျနော် ဖုန်းပိတ်တော့ ‘မ’က တခိခိ ရယ်မောနေတာ။ ‘မ’စားချင်တာတွေ လိုက်ကျွေးရင်း ညရောက် တော့လည်း အိမ်မပြန်ချင် သေးဘူး။ ဒီလို အခွင့်ရေးက ရဖို့ မလွယ်ဖူးလေ။ ကားလျှောက် မောင်းရင်း မြို့ပြင်ဘက် ရောက်တော့ အပင် တပင်အောက် ကားရပ်ပြီး ကားမီး ပိတ်လိုက်တယ်။

” ဟူးးးးး ”

စက်ရပ်ရင်း သက်ပြင်းချပြီး ကားထိုင်ခုံ နောက်မှီ လိုက်တော့ ‘မ’က ကြောင်တောင်တောင် ငေးကြည့် နေတာ။

” သီဟ … ဘာဖြစ်တာလဲ ”

စကားပြန်မပြောပဲ ဖုန်းထဲက သီချင်းလေး ဖွင့်ပြတော့ ပြုံးလာရောပဲ။ သီချင်းက ကျနော် သိပ်ကြိုက်တဲ့ အဆိုတော် ဝဏ္ဏရဲ့ အနီးဆုံးလူပါ သီချင်းလေး။ သီချင်းလေး ဆုံးတော့ မျက်ဝန်းနက်ကြီးနဲ့ ကျနော် မျက်နှာ စိုက်ကြည့်နေတုန်း ဖူးအိနေတဲ့ နူတ်ခမ်းလေးကို ဆွဲစုပ် လိုက်မိတယ်။

” ပြွတ်စ် … ”

” အွန်း ”

လိုက်လျောတာလည်း မဟုတ် ငြင်းတာလည်း မဟုတ်တဲ့ မပုံစံက တမျိုးလေးဖြစ်နေတာ။ အသက် ရှုသံတွေ ပြင်းလာပြီး အနမ်းတွေ အောက် မိန်းမောနေတဲ့ ‘မ’ရဲ ထမိန်စကပ် လေးထဲ လက်သွင်းရင်း ပေါင်တံတွေ ပွတ်ပေးတော့ မသိမသာ ဖြဲပေး လာတယ်။ အထိအတွေ့ ကြောင့်လားတော့ မသိဘူး ‘မ’က ကျနော့် ပေါင်တံတွေ ပြန်ပွတ်ရင်း လီးကို ပုဆိုးအပြင်က အုပ်ကိုင် ညှစ်ပေး နေတာ။ နောက်တော့ ကျနော့် တကိုယ်လုံး လေထဲ လွင့်သွားလိုက် ပြန်ကျ လာလိုက်နဲ့ တခါမှ မကြုံဖူးတဲ့ အထိအတွေ့တွေနဲ့ အိမ်ကို ဘယ်လို ပြန်ရောက်မှန်း တောင် မသိခဲ့ဘူး။ ချစ်သူလည်း မဟုတ်ပဲ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်ပျက်တွေက မနက်အိပ်ယာ နိုးတော့ မတွေးပဲ ပြန်ပေါ်လာတယ်။

စာမေပွဲ ဖြေဖို ၁ပတ် အလိုလောက်ကျ မနက်ပိုင်း မာမီနဲ့ ဘုရားသွားပြီး အပြင်ခဏလည်ရင်း စာကျက်ချိန် အိမ်ပြန် လာခဲ့ကြတာ။ မာမီက ထုံးစံအတိုင်း ချိန်းဝိုင်းတွေ ကောင်းနေသဖြင့် တိုက်ထဲ မဝင်ဘူး ကျနော့်ကို ခြံရှေ့ချပေးပြီး ပြန်ထွက် သွားတယ်။ အိမ်အပေါ်ထပ် တက်လာတော့ လှေကားရင်း ဖိနပ်လေး တွေ့တာနဲ့ ‘မ’ ရောက်နေမှန်း သိလိုက်တယ်။ အခန်းဝ အရောက် မြင်ကွင်းကြောင့် ခြေလှမ်းတွေ ခဏ ရပ်တန့်သွားရောပဲ။ ‘မ’က ခုံပေါ် ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ ကျနော့် ဖုန်းလေး ကြည့်ရင်း ထမိန်အပြင်ကနေ ပေါင်ကြားထဲ လက်သွင်း ပွတ်နေတာ။ ကျနော် ကပ်လာတာ သတိမထားမိ လောက်အောင် ဖုန်းထဲ အာရုံ ရောက်နေရှာတယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ ‘မ’မွေးနေ့တုန်းက ကားထဲမှာ ကျနော့်လီးကို ဂွင်းထုရင်း စုပ်ပေးတဲ့ချိန် ဖုန်းနဲ့ ခိုးရိုက်ထားတဲ့ ဗွီဒီယိုလေး။

” မ ”

” ဟင် ”

အသံ ပေးလိုက်တော့ ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်ပြီး မော့ကြည့်နေတာ။ ပေါင်ကြားထဲက လက်ကို ဆွဲထုတ်ပြီး အင်္ကျီလေး ခါးဆွဲ ဆန့်နေရှာတယ်။ ကျနော်ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီကို ဇစ်ဖွင့်ပေးတော့ ခုံပေါ် ထိုင်နေရာက ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း လီးကို မက်မက် မောမော စုပ်ပေးနေတာ။

” အားးး … အား အ …… ‘မ’ …… ဖယ်တော့ ”

၁၅မိနစ်လောက်ကျ လီးထိပ်က ယားလာလို့ ‘မ’ ပါးစပ်ထဲက လီးကို အမြန်ဆွဲထုတ်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် လရည်တွေ ဂွင်းထုရင်း ညှစ်ထုတ် လိုက်ရတယ်။

” ရှီးးးး …… အားးးး …… ကောင်းလိုက်တာ … ‘မ’ရယ် ”

လီးထိပ်က လရည်တွေ ထွက်နေတာ ကြည့်ရင်း ထရပ်ပြီး ကျနော့် နားနားလေး ခပ်တိုးတိုး ကပ်ပြော လာတယ်။ ပြောပြီး စာသင်တဲ့ စားပွဲအစွန်းပေါ် လက်၂ဖက် ထောက်ရင်း ခါးခွက်ပြီး ဖင်ကြီး နောက်ကော့ ပေးနေတာ။ ကျနော်လည်း ‘မ’ ဖင်ကြီးနောက် ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ထမိန် အောက်နားစကို ခါးပေါ်တင်တော့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဂွလေး ဖေါင်းပြီး အရည် စိမ့်ထွက် နေတယ်။ ဘောင်းဘီလေး ပေါင်လယ်ဆွဲချတော့ မို့အစ်နေတဲ့ အဖုတ်ဝလေးထဲ အရည်ကြည်တွေ အိုင်နေတာ။ လျှာသွင်း ယက်ပေးတော့ ‘မ’လည်း ကြာကြာ အယက် မခံနိုင် ရှာဘူး။ ၅မိနစ် ကျော်ကျော် လောက်ကျ ပေါင်တံတွေ တုန်လာရင်း အရည်တွေ စီးကျ လာတယ်။ ၂ယောက်သား အိမ်အပေါ်ထပ်က ရေချိုးခန်းထဲ ကိုယ်လက် သန့်စင်ပြီးမှ စာသင် လိုက်ကြတာ။

ဆယ်တန်းနှစ် ‘မ’ရဲ့ ဂိုက်လိုင်းကြောင့် ကျနော် ဂုဏ်ထူး ၂ဘာသာနဲ့ အောင်ခဲ့ရတယ်။ တက္ကသိုလ် မတက်ခင် ‘မ’ ဝင်ထွက်နေရင်း အိမ်ရောက်တိုင်း ချောင်းရတာလည်း အမောသားနဲ့ပါ။ ပြန်လာလို့ သူငယ်ချင်း တွေနဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်ပြီး ပြန်ပြောပြရင်း ရင်ခုန် ကြည်နုး ရတာလည်း အကြိမ်ကြိမ်ပဲ။ အဆုံးထိ မရောက်ခဲ့ ပေမယ့် အထိ အတွေ့က ကျနော့် အတွက် တသက်စာ စွဲလမ်း နေရတာပါ။ ‘မ’ လည်း ကျနော့်ပေါ် သံယောစဉ် ရှိနေတာ သေချာပါတယ်။ တက္ကသိုလ် တက်တော့ ‘မ’ နဲ့ အဆက်သွယ် ပြန်ရတယ်။

သူ့ချစ်သူ ကိုမိုးဦးနဲ့ လမ်းခွဲ လိုက်ကြောင်း ပြောပြတော့ အဲချိန် ကျနော်က တတိယနှစ် ရောက်နေပြီ။ သူလည်း ကုမ္ပဏီတခုမှာ အလုပ် ဝင်နေတော့ ကျောင်းပိတ်ရက်နဲ့ ကုမ္ပဏီ အလုပ် ပိတ်ရက် ဆုံရင် ချိန်းတွေ့ ဖြစ်ကျတယ်။ အဆုံးထိ မရောက်ပေမယ့် ချိန်းတွေ့တိုင်း ကျနော်လည်း အဖုတ်ကို အရည်ထွက်အောင် ယက်ပေးတတ် သလို ‘မ’ကလည်း လီးကိုစုပ်ပေးပြီး ဂွင်းထု ပေးတတ်တာ။ အဲလို နေလာရင်း တရက်ကျ ကျနော် မြို့ထဲ ခေါင်းလျှော်ရည်ဗူး ထွက်ဝယ်တော့ မမျော်လင့်ပဲ မြို့ထဲ ‘မ’နဲ့ ဆုံရော။

” တီတီ ”

ဆိုင်ကယ် ဟွန်းသံပေးတော့ လှည့်ကြည့်နေတယ်။

” ဟင် … သီဟ ”

” တက်လေ … မနေခြည် ”

၂ယောက်သား ဆိုင်ကယ်နဲ့ မောင်းထွက်လာပြီး အအေးဆိုင် တဆိုင် ဝင်ထိုင်ကြတာ။

” မျက်နှာလည်း မကောင်းဘူး … ဘာဖြစ်တာတုန်း ”

ကျနော် မေးတော့ အားတင်း ပြုံးပြနေတယ်။ သေချာ ထပ်မေးတော့မှ သူ့အိမ်ရဲ့ ပြက်သနာတွေ သိလိုက်ရတာ။ ‘မ’ရဲ့ ပထွေး ဦးတင်မြင့် ကားချင်း တိုက်မိပြီး အချုပ်ထဲ ရောက်နေတာ ပြောတယ်။ တဖက်ကို မလျော်နိုင်ရင် ထောင်ကျ မှာမို့ ‘မ’ အမေလည်း ခေါင်းမီးတောက် နေတာပေါ့။ ပထွေးကို ကြည့်မရပေမယ့် မအေ စိတ်ညစ် နေတော့လည်း ‘မ’က မနေနိုင်ရှာပါဘူး။ နောက်ဆုံး ကြံရမရ ဖြစ်ပြီး ဝတ်နေကြ ဆွဲကြိုးလေး လာရောင်းတာ ပြောတယ်။ ‘မ’ပြောမှ သေချာ ကြည့်မိတော့ ဟုတ်တယ် လည်ပင်းမှာ ဆွဲကြိုးလေး မရှိတော့ဘူး။ စကားခဏ ထိုင်ပြောရင်း ‘မ’ကို အိမ်ပြန် ပို့ပေး လိုက်တယ်။ ၁လလောက် နေတော့ ကျနော်ဆီ အရေးတကြီး တွေ့ချင်လို့ဆိုပြီး ဖုံးဝင်လာရော။ ချိန်းတဲ့ နေရာ ရောက်တော့ ‘မ’ မျက်နှာလေး နွမ်းနယ်နေရှာတာ။

” သီဟ … နေခြည့်ကို ကူညီပါဦး ”

” ပြောလေ … ဘာဖြစ်လို့လဲ ”

” ဟို ဟို … ပိုက်ဆံ နဲနဲ လိုနေလို့ ”

ပြောပြီး ရှက်နေလို့ ထင်တယ် ခေါင်းငုံ့သွားတယ်။

” အင်း … ဘယ်လောက် လိုတာလဲ ”

” ~~~ လောက်ပါ … နောက်ကျ … ဟိုဟို … နေခြည့် … ပြန်ဆပ်မှာပါ ”

” အာ … ‘မ’ ရယ် … မလိုပါဘူး ”

ဘယ်လိုမှ မတတ်သာတဲ့ အဆုံး ကြံရာမရ ဖြစ်ပြီး ကျနော်ဆီ ရှက်ရှက်နဲ့ အကူအညီ တောင်းနေတဲ့ ‘မ’ ပုံစံလေးက တကယ် သနားစရာလေး။ ‘မ’ လိုတဲ့ငွေက နဲနဲတော့ များတယ်။ သူ့ပထွေး ထောင်မကျဖို့ တဖက်ကို အလျော်ပေးပြီး အမှု့ ကျေအေးရမှာ။ ကျနော်လည်း ချစ်သူ အပူမီး ငြိမ်းပေးဖို့ အိမ်ကနေ ဖန်တီး ယူပေး လိုက်ရတာ။ ‘မ’ ငွေလိုနေချိန် ဆိုတော့ အရမ်း ဝမ်းသာ သွားတယ်။ အန်တီမှုနဲ့ မရည်မွန်စိုး ကလည်း ကျနော့်ကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း တဖွဖွ ပြောနေကြတာ။ အန်တီမှုနဲ့ မရည်မွန်စိုးတို့ ထွက်သွားတော့ ‘မ’က အိမ်နေရစ်တယ်။ လူရှင်းတာနဲ့ ကျနော်လည်း ‘မ’ လက်လေး ယူပြီး ပေါင်ကြားထဲ ထည့်လိုက်တာ။

” ဟွန့် … ထင်သားပဲ … ခုန ကတည်းက … ထနေတာ မလား ”

” ဟုတ်တယ် ”

” မှန်မှန်ပြော … ရည်မွန့် ဖင်ကြီး ငမ်းနေတာ … နေခြည် သိတယ်နော် ”

‘မ’က မျက်စိ တအားလျင်တယ်။ ကျနော် သူညီမ ဖင် ခိုးကြည့်တာကို ရိပ်မိနေတာ။

” ဟာ … ‘မ’ကလည်း … လုပ်ပြီ ”

” ဒါပဲနော် … နေခြည့် အပေါ် … သစ္စာ မဖေါက်ရဘူး … ဖေါက်ရင် … သတ်ပစ်မှာ … သိလား ”

မျက်ဝန်းနက်ကြီးနဲ့ စိုက်ကြည့် ပြောရင်း လီးကို ပုဆိုးကနေ ကိုင်ညှစ်တော့ လီးက ပိုတောင် လာတယ်။တဆက်ထဲ နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိစုပ်တော့ အလိုက်သင့် ပြန်နမ်းရင်း နှုတ်ခမ်းက တဆင့် လည်တိုင်ပေါ် ရွေ့လာတော့ ကြက်သီး ထလာရောပဲ။ တဆက်ထဲ ပုဆိုး ခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ဂွင်းထု ပေးတော့ ကျနော်လည်း ဘေးတိုက် အနေထားနဲ့ ‘မ’နို့တွေ ပြန်ညှစ် ပေးလိုက်တာ။

” အင်း … ထုထု … ”

ဂွင်းထုရင်း ပေါင်ကြားထဲ ထောင်နေတဲ့ လီးကို ဖြဲပြီး ပါးစပ်လေးနဲ့ ငုံခဲစုပ်ပေးပြန်ရော။

” ရှီးးး …… အ …… အင်းဟင်း …… ”

လီးတံ တဝက်လောက်ထိ မျိုပြီး လက်တဖက် ကလည်း လဥတွေ ချေပေးတော့ ကျနော် မခံနိုင်တော့တာ။

” ရှီးးးးး …… အားဟား … ခဏရပ်ဦး ပြီးချင်နေပြီ ”

” ပြီးလေ ကွာ ”

‘မ’က လီးကို ပါးစပ်က ထုတ်ပြီး ပြန်ဖြေရင်း ဂွင်းထု မပြတ်ဘူး။ ဒစ်ထိပ်ကို လျှာနဲ့ တို့ပြီး ခပ်သွက်သွက် ထုပေးတော့ အံကြိတ်ထားရတယ်။

” အ …… အား …… ပြီး …… မမ …… ပြီး …… ပြီးပြီ …… အား အား …… အားးး ”

စကားပြောရင်း မျက်နှာပေါ် လရည်တွေ အပျစ်လိုက် ပန်းထုတ်တော့ နူတ်ခမ်းပေါ် တင်နေတဲ့ လရည်တွေ လျှာနဲ့ သပ်ယူပြီး မြိုချရင်း ဒစ်ကြီးကို ပြောင်နေအောင် စုပ်ပေးနေတာ။

” အားဟ …… မနေခြည် ရယ် ”

သေချာကြည့်တော့ ‘မ’ ဆံပင်တွေပါ လရည်တွေ ပေပွကုန်တယ်။ အဲဒီနေ့က မထင်မှတ်ပဲ ‘မ’နဲ့ ကျနော် အဆုံးထိ ရောက်ခဲ့ကြတာပါ။ ‘မ’တို့ ညီအမ အိပ်တဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲချလိုက်တယ်။ အဝတ်စားတွေ ချွတ်တော့ ၂ယောက်သား နဲနဲ ရှက်မိနေကြတာ။ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနဲ့ အဖုတ်လေး ယက်ပေးရင်း ၁၀မိနစ် လောက်ကျ လီးပြန်တောင်လာရော။ မို့ဖေါင်းနေတဲ့ အဖုတ်လေး ကြည့်ပြီး တက်လိုးရင်း ချစ်သူ သက်တမ်း တလျှောက် တခါမှ မလိုးဖူးတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမူ့ ပြင်းထန်နေတယ်။

” ဗြိ … ဘလွပ် … ရှီးးးးး …… ဘွတ် …… အ အား …… ”

အဲချိန် ‘မ’က ဖင်ကြီး ကော့ပြီး ပေါင်တံတွေ ကားပေးတော့ ပိုပြီး လိုးကောင်း လာတယ်။

” အ …… အားးးး … အီး …… ဟင့် ”

အလိုး မခံရတာ ကြာလို့လား အဖုတ်က ကျဉ်းလို့လား မသိဘူး ကျနော့် ရင်ဘတ်တွန်းပြီး မျက်ရည်လေး ဝဲတက်နေတာ။ အရှိန် ရနေတော့ ကျနော်လည်း မညှာပါဘူး အားရှိသလောက် ခွလိုးနေတာ။

” အားးးး …… အမေ့ ……… အဟင့် …… အ အ … ကျွတ် ကျွတ် … ”

၁၅မိနစ်လောက်ကျ အောက်ကနေ ကိုယ်လေး လူးလွန့်ပြီး စောက်ဖုတ် အတွင်းသား နုနုလေးတွေနဲ့ လီးတံကို ညှစ်ပေးလာတာ။ အောက်နှုတ်ခမ်းလေး ကိုက်ပြီး မသိမသာ ပြန်ကော့ ပေးလာတော့ ကျနော်လည်း မနားတမ်း ထပ်ခါထပ်ခါ ဆောင့်လိုး နေမိတယ်။

” ဟင့် …… အင်းဟင်း …… ထွက် … ထွက် …… အအ …… ထွက်ကုန်ပြီ …… ရှီးးးးး အားးးး …… အင့် …… အ အားးးး ”

လိုးကောင်းတုန်း ‘မ’ ပြီးသွားပြီး မျက်လုံးလေး စင်းရင်း ငြိမ်ကျသွားတယ်။ ကျနော်က ‘မ’ဂွင်းထု ပေးထားလို့ တချီပြီးထားတော့ ခုထိ မပြီးသေးဘူး။ နို့လေးတွေ စို့ပေးရင်း ၅မိနစ်လောက် နားပြီးတာနဲ့ ထပ်လိုးဖို့ ကပ်ပြော လိုက်တယ်။

” မနေခြည် … ကုန်းပေး ပါ့လား ”

” ဟင်… ဖင်ကို လုပ်မလို့လား … ”

မျက်လုံးလေး ပြူးပြီး ပြန်မေး နေတာလေးက ကြောက်နေတဲ့ ပုံစံလေး။

” မဟုတ်ပါဘူး … စောက်ဖုတ်ကိုပဲ … လိုးမှာပါ … ကိုမိုးဦးက … ဖင်လိုးပေးဖူးလို့လား ”

” အင်း … တခါ လုပ်ဖူးတယ် … နာလို့ … ”

ပြောလဲပြော ပက်လက် အနားယူနေရာက ထထိုင်ပြီး ကုန်းပေးရှာတယ်။

” ခါးလေးခွက်ပြီး … ပေါင်လေး ဖြဲပေး ”

ဖင်သားစိုင် ကြားထဲ ပြူးထွက်လာတဲ စောက်ဖုတ် အတွင်းသား နီနီရဲရဲ လေးတွေက အူယားစရာလေး။ နို့တွေကို လက်၂ဖက်နဲ့ အောက်က ပင်ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတော့ ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်း တုံခါလာရောပဲ။ ၁၅မိနစ်လောက် လိုးနေရင်း အဖုတ်လေးက လီးတံကို ဆွဲညှစ်နေတော့ မခံနိုင်ဘူး ကျနော်လည်း လရည်တွေ ညှစ်ထုတ်ပြီး အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွား ရတယ်။ အိပ်ယာပေါ် ၂ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် လှဲဖက်ပြီး ခဏ မှေးပြီးမှ အဝတ်စားတွေ ပြန်ဝတ်ရင်း ကျနော် အိမ်ပြန် လာခဲ့တာ။

……………………………………

အဲဒီ နောက်ပိုင်း ကျနော် ကျောင်းပြီးတဲ့ထိ ‘မ’နဲ့ ၁၀ကြိမ်ထက် မနည်း အတူ နေဖြစ်ကြတယ်။ တခါတလေ ချောင်ကြတဲ့ တည်းခိုခန်း တခါတလေ ‘မ’တို့ အိမ်မှာပဲ လူရှင်းတဲ့ချိန် ချိန်းပြီး နေဖြစ်ကြတာ။ ကျောင်းပြီးလို့ ကျနော် လက်ထပ်ဖို့ ပြောတော့ မာမီက နိုင်ငံခြား အလုပ် လုပ်စေချင်တယ်။ ဒယ်ဒီကတော့ တအားကြီး မကန့်ကွက် ပါဘူး။ နောက်ပိုင်း ကျနော်လည်း လက်ထပ်ပြီးမှ နိုင်ငံခြား ထွက်မယ် ဆိုပြီး ဇွတ်ပြောရတာ။ ညရောက်တော့ ‘မ’ဆီ အဆင်ပြေကြောင်း ဖုန်းဆက် ပြောလိုက်တယ်။ မနက်ဖန် သူဖုန်းဆက်ရင် လာချင်းတွေ့ပြီး လာပြောဦးတဲ့။ အတော်နဲ့ အိပ်မပျော်ဘူးဗျာ။

မနက် အိပ်ယာနိုးပြီး အောက်ထပ် ဆင်းလာတော့ ဒယ်ဒီနဲ့ မာမီ့ကို ပြုံးပြလိုက်ပီး မနက်စာ ဝင်စား လိုက်တာ။ စားပြီး အိမ်အပေါ်ထပ် ပြန်တက်ပြီး ‘မ’ဆီက ဖုန်းသံ မျော်ရင်း ရင်ခုန် နေမိတယ်။ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် လှဲပြီး အတွေး ပေါင်းစုံ တွေးနေတုန်း ကိုးနာရီ ခွဲလောက်ကျ စားပွဲပေါ် တင်ထားတဲ့ ဖုန်းလေး ချွင်ကနဲ့ မက်ဆေ့ ၀င်လာလို့ ဖွင့်ကြည့် လိုက်တော့ ပျော်သွားရတယ်။ ရေချိုးပြီး အဝတ်စား သေချာ ရွေးဝတ် နေရတာ။ စတစ် ကော်လန် အဖြူရောင် လက်ရှည် အင်္ကျီနှင့် အနက်ရောင် ပိုးပုဆိုးလေး ၀တ်ပြီး အောက်ထပ် ဆင်းလာတော့ မာမီက လှမ်းစ နေသေးတယ်။ မာမီ့ကို မျက်စိတဖက် မှိတ်ပြရင်း ဒယ်ဒီ ကားလေး ယူပြီး မောင်းထွက် ခဲ့လိုက်တာ။ ‘မ’တို့အိမ် ရောက်တော့ အကျိုးကြောင်း ပြောပြပြီး ‘မ’နဲ့ တနေကုန် လျှောက်လည် ပစ်တယ်။ လည်လို့ ပတ်လို့ အားရမှ ညနေပိုင်းကြ ‘မ’ကို အိမ်ခေါ်လာခဲ့တာ။

” ဟော … သားလေး …… နေခြည်ရော … ပါလာ တာလား ”

မာမီကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ဖဲဝိုင်းက ပြန်မလာ သေးဘူး အိမ်မှာ ဒယ်ဒီပဲ ရှိတယ်။

” ဟုတ် … ဒယ်ဒီ … ”

ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ဒယ်ဒီရှေ့ ‘မ’က ရှက်နေ ရှာတာ။ အရင်က ဂိုက်ဆရာမ တယောက် အနေနဲ့ အိမ်ကို ဝင်ထွက် နေပြီး ခုကျ ကျနော့် ဇနီးလောင်း အနေနဲ့ ဆိုတော့ စိတ်ခံစားမှု့ မတူတော့တာ နေမှာ။ ရှက်ပြီး ခေါင်းငုံ့ နေတဲ့ ‘မ’ကို အိမ်ပေါ် ခေါ်လာ ခဲ့တယ်။

” သီဟ … ပျော်နေတာပေါ့ ”

အပေါ်ထပ် ကျနော့် အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ‘မ’က ပြုံးပြီး မေးနေရော။

” ပျော်တာပေါ့ … ‘ မ’ ရယ် ”

” ဟယ် … ‘မ ‘ …… ခ်ခ် ခ်ခ် … ”

ရယ်ပြီးပြောရင်း ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်တော့ ကျနော်လည်း ဘေးနား ကပ်ထိုင် လိုက်တာ။

” အင်း … စိတ်ထဲ … ‘မ’ လို့ …… ခေါ်နေတာ ကြာလှပြီ … ”

” တကယ် ”

” တကယ်ပေါ့ … ‘မ’လည်း … ကျနော့်ကို … မောင်လို့ ခေါ်ရမယ် ”

” ဟုတ်ပါပြီ … မောင်ရယ် … ”

ပြောရင်း ရှက်နေတဲ့ပုံစံနဲ့ မျက်နှာလေး ရဲလာတော့ ရဲလာတဲ့ မျက်နှာလေး ကြည့်ရင်း ကျနော့် စိတ်တွေ လှုပ်ရှား လာပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တယ်။

” ဟင် … ဟို ဟို … အန်ကယ် … အပေါ်တက် လာရင် … မကောင်း … ကောင်း … ”

” ပြွတ်စ် … အု … ”

‘မ’ စကား အဆုံးထိ မစောင့်ပဲ နှုတ်ခမ်းလေး ဖိစုပ်တော့ ပထမ တွန်းထား သေးတယ်။ ဒယ်ဒီ တက်လာမလား ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ စိုးရိမ်နေတာ နေမှာ။ လွတ်မပေးပဲ ကြာကြာလေး ဖိစုပ်ရင်း အင်္ကျီချွတ်တော့ အိပ်ခန်း တံခါးကို လှမ်းကြည့် နေရော။

” တံခါး လော့ချ ထားပါတယ် … ‘မ’ရဲ့ ”

အဲကျမှ တွန်းထားတဲ့ လက်က လျော့ပြီး အလိုက်သင့် နေပေး နေတယ်။ ‘မ’ အဝတ်စားတွေ အကုန်ချွတ်ပြီး အိပ်ယာပေါ် လှဲချရင်း ကြည့်နေမိတယ်။ မျက်နှာလေး ရှင်းပြီး မိုးမောက် နေတဲ့ နို့အုံလေး အောက် ဗိုက်သားလေး ချပ်ပြီး စိထားတဲ့ ပေါင်တံကြားထဲ အဖုတ်လေး အစ်ထွက်နေတာ။

” ဟိတ် … မင်းလည်း ချွတ်ကွာ ”

” ဟာ … ဘယ်လိုခေါ်တာလဲ ”

” ဆောရီး … မောင်လည်း ချွတ် ”

ပြောလည်းပြော ပေါင်ကြားထဲ လက်တဖက် ရောက်လာပြီး စမ်းတော့ ကျနော့် လီးက ထောင်နေ ပါပြီ။ ‘ မ’ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာယူပြီး မို့အစ်နေတဲ့ အဖုတ်လေး ယက်ပေးတော့ တဟင်းဟင်း တကျွတ်ကျွတ် ညည်းရင်း ခါးလေး ကော့ပေး လာတယ်။

” ရှီးးးး …… အား …… အ …… ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် …… ကျွတ် ကျွတ် ”

ကျနော်လည်း ကော့တက် လာတဲ့ အဖုတ်လေးကို ပါးစပ်နဲ့ ဖိကပ်ပြီး အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ ယက်လိုက် အစိလေး စုပ်လိုက်နဲ့ လက်၂ဖက်က ဖင်ကြီး ပွေ့ပေး ထားတယ်။

” အာ … မောင် …… မရ …… ဟင့် …… မရတော့ဘူး … ရှီးးးးးးး ……… အ ………… အိုး … အိုး …… ထွက် ထွက်ပြီ …… ဟင့် …… အားးးး …… အအ အ ”

၁၀မိနစ် လောက်ကျ ပေါင်တံတွေ တုန်ခါပြီး အရည်တွေ ပန်းထုတ်တော့ ကျနော့် မျက်နှာ ရွှဲနှစ် ကုန်တယ်။ ‘မ’ပြီးတာနဲ့ အလိုက်တသိ ထထိုင်တော့ ကျနော်လည်း မျက်နှာနား ဒူးထောက် ကပ်ပြီး လီးကို နူတ်ခမ်းဝ တေ့ပေး လိုက်တာ။ ပါးစပ်နား တေ့ပေးတဲ့ လီးကို လက်တဖက်နဲ့ ဆွဲယူပြီး တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေး နေတယ်။

” ရှီးးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ …… ‘မ’ ရယ် … အင်းဟင်း ဟင်း ”

ဒစ်ကို လျှာနဲ့ဝိုက်ပြီး ဖိစုပ်လိုက် လီးအရည်ပြား ယက်လိုက်နဲ့ လက်တဖက် ကလည်း သူ့ ပေါင်ကြား နိုက်ပြီး ပွတ်နေရှာတာ။

” ပြွတ်စ် …… ပလပ် ……… ပြွတ် ပြွတ် … ”

” အားဟား … တော် … တော်တော့နော် … ‘မ’ ”

၁၀မိနစ် လောက်ကျ မလိုးရပဲ ပါးစပ်ထဲ ပြီးမှာ စိုးရိမ်လာလို လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး အိပ်ယာပေါ် လေးဘက် ထောက်ခိုင်း လိုက်တယ်။ အိကားနေတဲ့ ဖင်ကြီး ကြည့်ရင်း မနားတမ်း ဆောင့်လိုးပြီး ပေါင်တံတွေ ညှောင်းလာမှ ‘မ’ကို ပက်လက် လှန်လှဲခိုင်း လိုက်တာ။

” ဗျစ် …… အ …… ဘွတ် ……… ဖွပ် ……… ဗြိ …… အ အအ …… အီး …… ”

အပေါ်ကနေ မျက်နှာချင်းဆိုင် မှောက်လိုးရင်း လီးတဆုံး ဝင်သွားတိုင်း ‘မ’ ရင်ဘတ်လေး ကော့တက် လာပြီး အောက်ကနေ ကျနော့် ခါးကို ခပ်တင်းတင် ပြန်ဖက် ထားတယ်။ လိုးကောင်းကောင်းနဲ့ ၂ချီ ဆက်တိုက် လိုးပြီးမှ ‘မ’ကို အိမ်ပြန် ပို့ပေးလိုက်တာ။

*********************

နောကျ၃လ နတေော့ ‘မ’နဲ့ လကျထပျပွီး ဒယျဒီက တိုကျတလုံး ကားတစီး မငျ်ဂလာ လကျဖှဲ့အဖွစျ ဝယျပေးတယျ။ အိမျထောငျဦး အစ တိုကျအသစျမှာ အတူနရေငျး ‘မ’ရဲ့ တကိုယျရညျ သနျ့ရှငျးမှု့နဲ့ ကနြျးမာရေးကို အထူး ဂရုစိုကျတတျမှနျး သိလာရတယျ။ မနကျ အိပျယာ ထတိုငျး အဖုတျလေး ရှုံ့လိုကျ ပှလိုကျနဲ့ အတှငျး ကွှကျသားတှေ သနျမာအောငျ လေ့ကငြ့ျပွီး အစား အသောကျလညျး သငျ့တငျ့ မြှတရုံပဲ စားတတျတာ။ ဘယျလောကျ လိုးလိုး အဖုတျလေးက အမွဲတမျး အသားပွညျ့ပွီး ဖေါငျးအိ နတေယျ။ လငျမယား ၂ယောကျ လှတျလှတျ လပျလပျ လိုးရငျး သိပျမကွာဘူး ‘မ’ ကိုယျဝနျရတော့ ကနြော့ျအိမျ ပွနျရှေ့နေ လိုကျတာ။ နောကျကြ ဒယျဒီနဲ့ မာမီ့ကို ပေးထားတဲ့ ကတိအတိုငျး နိုငျငံခွား အလုပျ ထှကျလုပျရတယျ။ ဒယျဒီ အဆကျသှယျနဲ့ပဲ သဘောငျ် လိုကျရတာပါ။

နိုငျငံခွား သငျ်ဘော လိုကျရငျး ရငျးနှီးတဲ့ မိတျဆှတှေေ ကောငျးမှု့ကွောငျ့ လီးကို ဆေးထိုး မိတယျ။ ဆေးထိုးပွီး အရညျပွားထဲ အဆီတှေ မခဲခငျ လီးကို အနာခံပွီး လကျနဲ့ ညှပျလှိမျ့ ပေးရတယျ။ အဲလို လှိမျ့မပေးရငျ အဆီတှေ တနရောထဲ ခဲပွီး စုနေ တတျတာ။ မိတျဆှေ တှကေ ကြှမျးကငြျ အဆငျ့မို့ အန်တရယျ ကငျးကငျးနဲ့ လီးက ထငျထားတာထကျ ပိုတုတျ လာတယျ။ အစပိုငျး သေးပေါကျရငျ လီးကို တခုခုနဲ့ ပတျထားသလို ခံစားရပွီး ၂လ လောကျမှ နသေား ကသြှားတာ။ ပငျလယျထဲ ဆိုတော့ ဆေးထိုးပွီး လီးကသာ အဆမတနျ ထှားလာတာ လိုးစရာ မိနျးမက မရှိဘူး။ နိုငျငံတကာ ပတျရငျး သဘောငျ် ကမျးကပျမှ ကွေးစား မိနျးမတှေ ခေါျလိုး ရတယျ။ အဲခြိနျ ‘မ’ကို တအား သတိရတယျဗြာ ဆေးထိုးထားတဲ့ လီးနဲ့ အောျဟစျ နအေောငျ လိုးပေး ခငြျမိတာ။ ကိုရီးယား နိုငျငံ ရောကျတော့ လုပျဖေါျ ကိုငျဖကျ မိတျဆှရေဲ့ မိနျးမ ကိုရီးယား မလေးကို မထငျမှတျပဲ လိုးလိုကျရတယျ။

( စကားချပ်။ ။ ဒီနေရာမှာ ကိုရီးယားလို ရေးရင်
စာဖတ်သူ နားမလည်မှာ ဆိုးလို့
မြန်မာလိုပဲ အတတ်နိုင်ဆုံး
ဘာသာပြန်ရေး ပေးလိုက်တယ်ဗျာ။ ခိခိ

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် 😂😂 )

ကျနော့် မိတ်ဆွေက ကျန်းမာရေးကြောင့် နားတော့မှာမို့ သူတို့အိမ် အလည် ခေါ်တော့ တရက် လိုက်သွားမိတာ။ သူ့မိန်းမက ရာဂစိတ် အားကြီးပြီး လင်နဲ့ဝေးနေတော့ ဆာနေတာပေါ့။ အိမ်ရောက်တော့ စားရင်း သောက်ရင်း ပွတ်သီး ပွတ်သပ် လုပ်ရော။ မိတ်ဆွေကလည်း မသိချင်ယောင် ဆောင်ပြီး အစောကြီး အိပ်ယာ ဝင်သွားတယ်။ မကြာဘူး ကျနော် ဖို့ ပြင်ပေးထားတဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ သူကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်ပါပြီး စိတ်တူကိုယ်တူ ဆိုတော့ သိပ်မခက်ပါဘူး။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်ပြီး သူ့နူတ်ခမ်းလေး ဆွဲစုပ်လိုက်တာနဲ့ ကျနော့် ကျောပြင်ကို ပြန်ဖက်ရင်း အနမ်းချင်း တုန့်ပြန် လာတယ်။ နမ်းနေရင်း ဖင်သားစိုင်တွေ ဆုပ်ချေ ပေးတော့ အသက်ရှု သံတွေ မြန်လာရောပဲ။ ၂ယောက်သား အဝတ်တွေ ချွတ်ရင်း ဘော်လီချိတ်ကို လက်နောက်ပြန် ဖြုတ်နေတုန်း ကျနော်လည်း ဘောင်းဘီ ချွတ်ချပစ်တာ။ ပေါင်ကြားထဲ ဆေးထိုး ထားတဲ့ လီးကြီး မြင်တော့ မျက်လုံးလေး ပြူးကြည့် နေတယ်။

” ဟာ … အကြီးကြီးပဲ ”

ကျနော့် ပြောသလိုနဲ့ သူ့ဟာသူ ရည်ရွတ်နေတာ။ဘော်လီချိတ် ဖြုတ်ပြီးတာနဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း ပေါင်ကြားက လီးကို နို့ဆာနေတဲ့ ကလေး တယောက်လို အငမ်းမရ စုပ်တော့တာပဲ။

” ပြွတ် … ပလပ် … ပြွတ်ပြွတ် ”

ကျနော်လည်း သူ့ခေါင်းလေး ကိုင်ပေးရင်း ခဏ ဇိမ်ခံနေတာ။ လီးကို လက်တဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ဒစ်ကြားထဲ လျှာနဲ့ ပတ်ယက်လိုက် လီးတံကို ယက်လိုက်နဲ့ နောက်ဆုံး တွဲကျနေတဲ့ လဥတွေပါ တလုံးပြီး တလုံး စုပ်ပေး နေတယ်။ အားရအောင် စုပ်ပြီးမှ ထရပ်ရင်း သူ့စကပ်လေး ချွတ်ပြတော့ ပေါင်နှစ်လုံးကြား နီကျင်ကျင် အမွှေးပါး လေးတွေနဲ့ ဖေါင်းကြွနေတဲ့ အဖုတ်လေး မြင်လိုက်ရရော။ မြင်လိုက်တဲ့ခဏ ကျနော့်လည်း အာခေါင်တွေ ခြောက်ပြီး ယက်ပေး ချင်မိတာ။

အဖုတ်လေး လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ပြီး အပေါ်ကို ပွတ်ဆွဲ ပေးလိုက်တော့ ခြေဖျားလေး ထောက်ပြီး ဖင်ကြီး နောက်ကော့ သွားတယ်။ ကုတင်ပေါ် ပွေ့တင်ပြီး ပက်လက် လှဲချရင်း ပေါင်တံတွေ ဖြဲပြီး ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာယူလိုက်တာ။ ယက်ပေးမယ် လုပ်တော့ ပြီးမှယက် ဆိုပြီး ခပ်မြန်မြန် လိုးခိုင်း နေတယ်။ ကျနော်လည်း ထန်နေတော့ အရည် စိမ့်နေတဲ့ အဖုတ်လေး ဖြဲပြီး လီးထိပ်နဲ့ တေ့ရင်း တချက်တည်း ပစ်ဆောင့် လိုက်တာ ထင်တဲ့အတိုင်း အကနဲ့ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့သွားတယ်။

” ဘွတ် … အင့် … ”

လီးထိပ်လည်း တင်းကနဲ့ သားအိမ်ကို သွားထောက်တော့ အဖုတ်လေး အောင့်သွားတာ နေမှာ။ ရှုံ့မဲ့နေတဲ့ မျက်နှာလေး ကြည့်ရင်း လီးတဝက် လောက်ပဲ အဖုတ်ထဲ အထုတ်သွင်း လုပ်ပေး လိုက်တယ်။ ၁၀မိနစ်လောက် ပုံမှန်လေး လိုးပေးပြီးမှ ပင်လယ်ထဲ အောင့်အီး ထားသမျှ အတိုးချ လိုးနေမိတာ။ လိုးချက် တွေအောက် အားကနဲ့ အီးကနဲ့ အိပ်ယာခင်းကို လက်၂ဖက်နဲ့ ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ရင်း အံကြိတ် ခံနေရှာတယ်။ မိနစ် ၂၀ လောက်ကျ ခံနိုင်လာပြီး မသိမသာလေး ကော့ပေး လာတာနဲ့ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုး ပစ်လိုက်တာ။

” ဇွိ …………… ဘွတ် …………… ဗျစ် …………… ဘွတ် … ဘွတ် ဘွတ် …… ”

” ရှီးးး …… အင့် …… ညစ်ပေးတာ ကောင်းလား ”

လီးဆာနေတော့ အပေါ်က ဖိလိုးနေတဲ့ ကျနော့် လည်ပင်း ဖက်ပြီး အောက်ကနေ အဖုတ်လေးနဲ့ ပြန်ညစ် ပေးရင်း မေးနေတာပါ။

” ဇွိ …… ဘွတ် …… အ …… အားးး ”

အသားချင်း ထိရိုက်သံတွေ တချက်ပြီးတချက် မြန်လာပြီး နောက် ၁၀မိနစ် လောက်ကျ ကျနော်လည်း မှောက်လိုး နေရာက ခါးပြန်မတ်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက် ပုခုံးပေါ် ထမ်းလိုး ပေးလိုက်တာ။

” ရှီးးးးး ……… ဟင့် …… ဆောင့် …… ကြမ်းကြမ်းဆောင့် ……… အား ………… အ ”

လိုးနေရင်း ခါးလေး တဆက်ဆက် တုန်ရင်း စောက်ရည် ပန်းထုတ်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်လေး ပျော့ကျ သွားရောပဲ။ လီးအရည်ပြား နွေးကနဲ့ ခံစားမိတာနဲ့ အချက်၃၀လောက် မနားတမ်း ထပ်ဆောင့်ရင်း ကျနော်လည်း ပြီးသွား ရတယ်။ ခဏနားပြီး ၂ယောက်သား အမောပြေတာနဲ့ ပျော့နေတဲ့ လီးကို လျှာနဲ့ယက်ရင်း ဒုတိယ အကြိမ် ပြန်စုပ်ပေးတယ်။ ဒစ်ကြီးဖြဲပြီး လီးဆီက ညှီစို့စို့ အနံ့တွေ ရှုလိုက် ငုံစုပ်လိုက်နဲ့ မက်မက် မောမော စုပ်ပေး နေရှာတာ။ သူအားရအောင် စုပ်ပြီးမှ ကျနော်လည်း အဖုတ်လေး ယက်ပေး လိုက်တယ်။

ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ပြီး လျှာ အပြားလိုက် ပင့်ယက်လိုက် အစိလေး စုပ်လိုက်နဲ့ အဖုတ်ဝထဲ လျှာသွင်း မွှေပေးလိုက်တာ။ ဖင်ဝလေး လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးစွပေးတော့ မခံနိုင်ရှာဘူး။ ထထိုင်ရင်း ကျနော့်ကို ပက်လက် လှဲခိုင်းပြီး အပေါ်က တက်ဆောင့် နေရော။ စိတ်တအား ကြွပြီး နို့၂လုံး တုန်နေအောင် ဆောင့်ရင်း ညည်းသံတွေက ကျယ်လာလို့ သူ့ယောက်ျား မနိုးအောင် သတိ ပေးရသေးတယ်။ ၁၀မိနစ် လောက်ကျ ညှောင်းလာလို့ နေမှာ ကျနော့် ရင်ဘတ်ပေါ် ကိုယ်လုံး မှောက်ချပြီး ကြိတ်ပွတ် နေပြန်ရော။

ကျနော်လည်း လီးကို မချွတ်ပဲ ဘေးနား လှဲချပြီး ကိုယ်လုံးကို အလိုက်သင့် မှောက်ထပ်လိုက်တာ။ လည်ပင်းကို လျှာနဲ့ ယက်ပေးရင်း တချက်ချင်း ဖိလိုးတော့ နူတ်ခမ်းချင်း အငမ်းမရ ဆွဲစုပ် နေတယ်။ ၁၅မိနစ်လောက် လိုးပြီး လေးဖက် ကုန်းခိုင်း တော့လည်း မငြင်းရှာဘူး ချက်ချင်း ထကုန်းပေးတာ။ နောက်ကနေ အဖုတ်ဝလေး ဒစ်နဲ့ ပွတ်ပေးပြီး နို့၂လုံး ဆွဲလိုးတော့ အင့်ကနဲ့ အင့်ကနဲ့ ရင်ခေါင်းသံတွေ ထွက်လာရော။

” ဟင့် …… အ ……… လိုး လိုး ”

တအား ဆောင့်လိုး နေတာကို ဖင်ကြီး နောက်တိုး ကပ်ပေးရင်း ပြန်ဆောင့်နေတာ။ ကျနော်လည်း အေးတဲ့ ဒေသမှာကို ချွေးတဒီးဒီးနဲ့ မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးနေရတယ်။ အတော်လေး ကြာမှ လီးတချောင်းလုံး ယားလာပြီး ၂ယောက်သား ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ပြီးရင်း ငြိမ်သွားကြတာ။ နှစ်ချီဆက်တိုက် မျော့နေအောင် လိုးပေးလိုက်တော့ ပင်ပန်း နွမ်းနယ်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ မှိန်းနေရှာတယ်။

” ရှင်က … လိုးတတ်လိုက်တာ …… တကယ်ပဲ ”

၁၀မိနစ်ခန့် နားပြီး အမောပြေတာနဲ့ ကျနော့် ပါးလေး နမ်းရင်း ပျော့ခွေသွားတဲ့ လီးကို ကိုင်ပြီး ပြောနေရော။

” မလိုးရတာ ကြာလို့ ……တအား လိုးမိတာပါ ”

ကျနော် ပြန်ဖြေတော့ လီးကြီး ပွတ်သပ်ပေးရင်း သူ့ဘဝ အကြောင်းတွေ ပြောပြလာတယ်။ အသက် ၂၅နှစ်လောက် အိမ်ထောင်ကျပြီး ခင်ပွန်းဖြစ်သူ နိုင်ငံခြား သင်္ဘော လိုက်နေတော့ တောင့်တလာတဲ့ သွေးသား ဆန္ဒတွေကြောင့် နီးစပ်ရာ သူစိမ်း ယောက်ျား တွေနဲ့ တိတ်တခိုး ဖေါက်ပြန်မိကြောင်း ငွေကြေး အဆင်ပြေ ပေမယ့် ဘဝကို တယောက်တည်း အထီးကျန်ဆန်ဆန် ဖြတ်သန်း နေရကြောင်း အစုံပဲ ပြောပြနေတာ။

” တညလုံး … ဒီလိုနေဖို့ … မသင့်ဘူး ထင်တယ် ”

၁နာရီလောက် ကြာတော့ ၂ယောက်လုံး ဆန္ဒကိုယ်ဆီ ကိုယ်လိုတာ ရပြီးပြီမို့ ကျနော် သတိ ပေးလိုက်တာပါ။

” အင်း ”

သတိပေးတော့ ကျနော့် မျက်နှာအနံ့ နမ်းရင်း သူ့အဝတ်စားတွေ ပြန်ဝတ်ပြီး အခန်းထဲက ထွက်သွား ရှာတယ်။ မနက် အိပ်ယာနိုးတော့ သဘော်ဆီ ပြန်မသွားခင် မနက်စာ အတူစားပြီး ပြန်ကာနီးကျ သူတွေ့ဘူးတဲ့ ယောက်ျားတွေနဲ့ မတူကြောင်း ကျနော့်လီးကို အားရ ကျေနပ်ကြောင်း သူ့ယောက်ျား မသိအောင် ပြောပြနေတာ။ သဘောင်္ပါ် ပြန်ရောက်တော့ ကိုရီးယား မလေး ပြောပြတဲ့ စကားတွေ ပြန်စဉ်းစားရင်း မြန်မာပြည်မှ ကျန်ခဲ့တဲ့ ‘မ’ရော တယောက်တည်း အထီးကျန် ဆန်နေမလား တွေးမိနေတယ်။

*********************

ထိုခြိနျ နခွေညျထှနျး တယောကျ အိမျထောငျ ကကြာစ မီးကုနျ ရမျးကုနျ ကာမ ဆကျဆံ ခဲ့သောျလညျး ကိုယျဝနျ ရှိလာခြိနျ လငျဖွစျသူမှာ နိုငျငံခွား သဘောငျ် လိုကျနသေဖွငျ့ အခကျ တှေ့နရေသညျ။ ကိုယျဝနျ ဆောငျထား သောျလညျး ကာမဆန်ဒ မလြော့ပဲ ပွငျးပွ နရေ၏။

” ရှီးးးးး …… ကျွတ် ကျွတ် ”

တရက်ပြီး တရက် ပြင်းထန် ထကြွနေရာ နေ့ခင်းဖက် မသိသာ သော်လည်း ညအိပ်ယာ ဝင်တိုင်း ကာမ ဆန္ဒလေးများ ဆာလောင် နေမိသည်။ လက်ဖြင့် တိတ်တခိုး ကြိတ်ဖြေရှင်းရင်း လီးအရသာ ပိုပြီး တောင့်တနေ၏။ သွေးသား တောင့်တနေချိန် ပြနေကြ ဆေးခန်းတွင် ကိုယ်ဝန်အား စစ်ရင်း အပြန်တွင် ဂိုက်ဆရာမ လုပ်နေချိန် ငြိစွန်းခဲ့သော ချစ်သူ မိုးဦးနှင့် ပြန်ဆုံခဲ့ရ၏။

” ဟာ … ကိုမိုး … ကိုမိုး မဟုတ်လား ”

” ဟင် … နေခြည် … ”

” အင်း … တူပါတယ်လို့ ကြည့်နေတာ ”

” နေခြည်က … ဗိုက်ကြီးနဲ့ ဆိုတော့ …… ရုတ်တရက် ကြောင်နေမိတယ် … ခိခိ ”

မိုးဦးမှာလည်း ရည်စားဟောင်းအား ပြန်တွေ့ရာ မျက်နှာလေး ပြုံးရွှင်ရင်း အအေးဆိုင် တဆိုင်တွင် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်ပြီး စကား ပြောဖြစ် နေကြ၏။

” ကိုမိုးလည်း … အိမ်ထောင် ကျနေပြီ … နေခြည်ရဲ့ ”

” ဟုတ်လား … နောက်ကျ … မိတ်ဆက်ပေးလေ ”

မိုးဦးမှာ နေခြည်ထွန်းနှင့် လမ်းခွဲပြီး နယ်မြို့လေး တမြို့တွင် အိမ်ထောင် ကျနေရာ မွေးရပ်မြေ မြို့လေးသို့ ပြန်ရောက် လာခဲ့၏။ ကွဲကွာနေသော အချိန်အတွင်း သူ့အကြောင်း ကိုယ့်အကြောင်း အပြန်အလှန် ပြောပြ နေကြသည်။

” မိန်းမက … နေခြည်လို မဟုတ်ဖူး … အသားညိုပြီး နဲနဲ ဝတယ် ”

” ဒါမဲ့ … အတူနေရတယ် မလား … ကိုမိုးက …… အိမ်ထောင်ရေး ကံကောင်းမှာပါ …… နေခြည့် မှာသာ …… ”

” ဟမ် …… နေခြည်က ဘာဖြစ် … ”

နေခြည်ထွန်း စကားမဆုံးခင် မိုးဦး ဖြတ်မေးမိ၏။ ကိုယ်ဝန် စရှိချိန် လင်ဖြစ်သူမှာ နိုင်ငံခြား ထွက်သွားကြောင်း ပြောပြလိုက်သည်။

” အော် … ခု နေခြည်တို့ … အတူ မနေရဘူးပေါ့ ”

” အင်းပေါ့ ”

ချစ်သူဘဝ အဆုံးထိ ရောက်ခဲ့ သူများမို့ စကား ပြောရင်း ရင်းနှီးမှု့မှာ အရင်လို နွေးထွေး လာခဲ့သည်။ လက်ရှိ ခံစား နေရသော စိတ်အား ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောကာ ရင်ဖွင့် နေတော့၏။

” အင်း …… ခု နေခြည် …… အချိန်ရလား ”

” ဘာလို့လဲ …… ကိုမိုးရဲ့ ”

” ကိုမိုး … အိမ် သွားရအောင် ”

၂ယောက်သား အအေးဆိုင်မှ ထကာ ကားလေးဖြင့် ထွက်လာ ခဲ့ကြရင်း နာရီဝက်ခန့် အကြာ မိုးဦး နေထိုင်သော ရပ်ကွက်လေးထဲ ရောက်ရှိလာ၏။

” ဟင် … ဒါက ”

နေခြည်ထွန်း အံအော သွားမိသည်။ ထရံကာသွပ်မိုး အိမ်ကြီးမှာ တိုက်ခန်းများ ဖြစ်နေတော့သည်။

” ဟုတ်တယ် … အမေဆုံးတော့ … ကန်ထရိုက် ပေးလိုက်တာ … ဒီဘက် တခြမ်းက … ကိုမိုး ရတာလေ ”

ပေ၅၀ ပတ်လည် မြေနေရာအား ၄ထပ်တိုက်ခန်း ၂ခန်းတွဲ ဆောက်ရာ ကန်ထရိုက်တခြမ်း အိမ်ရှင် တခြမ်း ရရှိ လိုက်သည်။ အလယ် လှေကား အတိုင်း တက်လာရာ တတိယထပ် တိုက်ခန်း တံခါးရှေ့ ရပ်ကာ သော့ဖွင့် လိုက်၏။

” ပထမထပ်နဲ့ ဒုတိယထပ်က … အငှားတည့်သွားလို့ … စာချုပ် လာချုပ်တာ … နေခြည်ရဲ့ ”

မိုးဦးမှာ အခန်း တံခါးသော့ ဖွင်းရင်း ရှင်းပြနေသည်။

” လာလေ ”

နေခြည်ထွန်း တယောက် ရည်းစားဟောင်းနှင့် တိုက်ခန်းထဲ ၂ယောက်ထဲ နေသင့် မနေသင့် စဉ်းစားနေချိန် မိုးဦးမှာ ပုခုံးလေး ဖက်ခေါ်သဖြင့် အထဲ ဝင်မိလိုက်သည်။

” ကျွီ…… ဂျောင်း …… ”

အထဲ ရောက်သည်နှင့် အပြင် ဘာဂျာတံခါးရော ကျွန်းတံခါးပါ ပိတ်လိုက်ရာ ဒိန်းကနဲ့ ရင်ခုန်လာရ၏။

……………………………
” လာလေ …… နေခြည် … ”

ခါးလေး ဖက်ခေါ်ရာ သံယောစဉ် လက်ကျန် စိတ်လေးနှင့် အလိုက်သင့် ပါသွားမိသည်။ တိုက်ခန်းမှာ အိပ်ခန်း ၁ခန်းနှင့် ဧည့်ခန်းသာ ပါရှိပြီး စားပွဲခုံ တလုံး ထိုင်ခုံ ၄လုံးနှင့် ဘုရားစဉ် တခုသာ တွေ့လိုက်ရ၏။

” အခန်းထဲ သွားမယ် ”

” ဟို ဟို … အိပ်ခန်းထဲ … မသင့်တော်ဘူး … ထင်တယ် … ဧည့်ခန်းပဲ ထိုင်ရအောင်နော် ”

အိပ်ခန်းနား မရောက်ခင် ကိုယ်လုံး လှည့်ကာ ဖြတ်လာသော ဧည့်ခန်းဘက် ပြန်လျှောက်လာရင်း လွယ်ထားသော ပိုက်ဆံ အိတ်လေးအား စားပွဲပေါ် တင်လိုက် တော့၏။

” နေခြည် … ”

” ဟင် ”

ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်ကာနီး ဘေးတိုက် အနေထားဖြင့် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပွေ့ဖက်ခံရကာ နှစ်အတော်ကြာ ကင်းကွာ နေခဲ့သော အနမ်းများ ကျရောက် လာတော့သည်။

” အိုရ် … ခုချိန် …… နေခြည်က …… အရင်လို …… အု … ပြွတ်စ် ပြွတ် … ”

နေခြည်ထွန်း ပြောလက်စ စကားစလေး ရပ်သွားရ၏။ တိတ်ဆိတ်နေသော တိုက်ခန်းလေးထဲ ရည်းစားဟောင်း၏ အနမ်းများမှာ ခဏလေးနှင့် အတိတ်အား ပြန်ပို့ ပေးလိုက်တော့သည်။ ထိန်းထားသော အသိဥာဏ်အား အထိ အတွေ့မှ အနိုင် ယူသွားရာ လျှာချင်း ထိုးစုပ်ကာ တုံ့ပြန်နေမိ၏။

မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ဗိုက်ပေါ် ထိကပ် ထားသော လီးတံမှာ တဖြည်းဖြည်း မာထင်လာချိန် ပေါင်တံများ မသိမသာ ကားပေး လိုက်သည်။ ပေါင်ဂွ တည့်တည့် ဖိထိုးချိန် ပူနေသော ဗိုက်လေးကြောင့် ပေါင်ခြံထဲ လီးတံ ဝင်မလာပေ။ နေခြည်ထွန်း အားမလို အားမရနှင့် ခြေဖျား ထောက်ကာ လီးနှင့် အဖုတ်လေး ထိရန် ကော့ထိုး ပေးနေတော့၏။

” ကျွတ် ”

ကျန်ခဲ့သော အတိတ် ကာလတွင် ချစ်သူဘဝ ကာမစိတ်အား ပြင်ထန်စွာ နိုးဆွပေးပြီး မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်မှ လိုးတတ်သော အကျင့်လေးအား သတိ ရလာမိသည်။ ကော့ထိုးတိုင်း လီးတံကြီးမှာ နောက်ဆုတ် သွားသဖြင့် အားမလို အားမရဖြစ်ကာ မရှက်နိုင်ပဲ ပုဆိုး ဆွဲချွတ်လိုက်၏။

” ခုထိ … အရင် အကျင့် … မပျောက်သေးဘူး … ဟွန့် ”

ပေါင်ကြားထဲ ထောင်နေသော လီးတံအား လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ပြောရင်း လီးကြီးအား ဂွင်းထု ပေးနေမိသည်။

” စုပ်လေ … နေခြည် ”

ပြောလည်းပြော လီးတံအား ကော့ပေးရာ ဟန်မဆောင် နိုင်တော့ ချက်ချင်း ဒူးထောက်ထိုင်ကာ စုပ်ပေးလိုက်၏။ ပါးစပ်ထဲ ဒစ်ကြီး ဝင်လာသည်နှင့် နှစ်အတော်ကြာ ဝေးကွာခဲ့ရသော ချစ်သူ၏ လီးအား မက်မက် မောမော ဆွဲစုပ် နေတော့သည်။

” တော်တော့နော် … အခန်းထဲ သွားကြစို့ ”

ဒုတိယအကြိမ် အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်ရာ နေခြည်ထွန်း မငြင်းနိုင်တော့။ ဒူးထောက် စုပ်ပေး နေမိသဖြင့် ဗိုက်လေး အစ်ကာ ခါးညှောင်းလာရ၏။ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လိုက်သည်နှင့် ပရိဘောဂ ပစ္စည်းများ မတွေ့ရ စားပွဲခုံ တလုံး မတ်တပ်ပန်ကာနှင့် အခန်းဒေါင့်တွင် မွေယာ ခင်းထားသော ကုတင်တလုံးသာ တွေ့လိုက် ရသည်။

” နေခြည် … ဖင်ကြီးက အရင်ထက် … ပိုထွား လာတယ် … သီဟ နိုင်ငံခြား မထွက်ခင် … တအား လိုးသွား တာလား ”

ကုတင်နား လျှောက်လာရင်း မိုးဦးမှာ ဖင်ကြီးအား ဆုပ်နယ်ရင်း ကပ်မေးလိုက်၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ ဗိုက်လေး ပူနေသည်အထိ အနည်းငယ် အဆီ တက်နေသော ခါးအောက် ဖင်သားစိုင်ကြီး အိကားနေရာ လမ်းလျှောက်တိုင်း တုန်ခါနေ၏။

” အမ် … သီဟက … နောက်မှပါ … နေခြည့် အပျိုစင် ဘဝ … ကိုမိုး ရခဲ့တာပါနော် ”

” သိပါတယ် … နေခြည်ရဲ့ … ”

” ပြွတ်စ် ”

စကားပြောရင်း မိုးဦးမှာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ် လိုက်သည်။ အတွင်း ကာမစိတ် ပြင်းထန်နေချိန်မို့ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရုံဖြင့် စောက်ရည် စိမ့်လာရသည်။ ထိုချိန် မိုးဦး လက်တဖက်မှာ ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီ အောက်နားစလေး ဆွဲလှန်ကာ လုံးကားနေသော ဗိုက်သား ဖွေးဖွေးလေးအား လက်ချောင်းလေးများနှင့် ခပ်ဖွဖွဆွဲရင်း ဆီးခုံးလေး စမ်းကြည့်လိုက်၏။

” ရိတ်ထားတာလား ”

ဆီးခုံးပေါ် အမွှေးများမရှိပဲ ပြောင်နေသဖြင့် နမ်းရင်း ကပ်မေးလိုက် ပြန်သည်။

” အင်း ”

နေခြည်ထွန်း ပြန်ဖြေရင်း ပေါင်တံဖွေးဖွေး တုတ်တုတ် လေးအား ဖြဲပေးလိုက်၏။

” ရှီးးးး …… ဟင့် ……… အ … ”

ပေါင်တံလေး ဖြဲလိုက်သည်နှင့် ဆီးခုံးပေါ်ရှိ မိုးဦး လက်မှာ ပေါင်ကြားထဲ မို့အစ်နေသော အဖုတ်လေးဆီ ရွေ့ကာ ပွတ်ပေး နေသည်။ တဆက်ထဲ လိုလို နေခြည်ထွန်း လက်လေးမှာလည်း ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်စုပ် ပေးထားသော လီးအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။

” ပြွတ်စ် … အွန့် … ပလပ် ပလပ် … အု …… အင်း … ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ”

ကုတင်စောင်း ပူကပ်ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် အသက်ရှုသံများ နူတ်ခမ်းချင်း ဖိစုပ်သံများ ထွက်ပေါ် လာသည်။ မိုးဦးမှာ အဖုတ် ပွတ်ပေးရင်း အစိလေး ဖိချေကာ လက်ခလယ်အား စောက်ခေါင်းထဲ နိုက်သွင်း လိုက်၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ အဖုတ်ထဲ လက်ချောင်းလေး ဝင်လာသည်နှင့် ဝေးနေသော ကာမ အထိအတွေ့လေး ပြန်လည်ရရှိကာ ခဏနှင့် ပြီးချင်လာ၏။ လီးအရသာ ခံယူ ချင်သေးသဖြင့် အာရုံလွဲကာ စိတ်ထိန်း ထားရသည်။

” နေခြည့် …… ယောက်ျား လီးက … ကြီးလား ”

၂ယောက်သား အပြန်အလှန် ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ရင်း တယောက်အကြောင်း တယောက် နိူက်နိူက် ချွတ်ချွတ် မေးရင်း ကာမ အရှိန်လေး မြှင့်နေကြ၏။

” ပုံမှန် ဆိုဒ်ပါ … ဒါပေမယ့် …… ”

” ဒါပေမယ့် … ဘာဖြစ်လဲ … ”

” ယက်ပေးတာကျ … တအားကောင်းတယ် …… အ …… ရှီးးးး … ”

စကားပြောရင်း မိုးဦးမှာ စောက်ခေါင်းထဲ မွှေလိုက် သဖြင့် နေခြည်ထွန်း ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်ကာ လက်ထဲမှ လီးအား ညှစ်မိ သွားရသည်။

” နေခြည်ကို … လီးစုပ်ခိုင်းလား … သူက ”

” အင်း ”

ရမ္မက်သွေး ဆူပွက်စေသော စကားလုံး မျာကြောင့် တဖြည်းဖြည်း နေခြည်ထွန်း မနေနိုင်တော့ မိုးဦး ပုဆိုး လှန်တင်ပြီး လီးအား ဒုတိယ အကြိမ် အငမ်းမရ စုပ်ပေးတော့၏။ ဒစ်အား လျှာနှင့်ဝိုက်ကာ လီးတဝက်ခန့် ပါးစပ်ထဲ အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးရင်း ဒစ်အောက် မေးသိုင်းကြိုး လေးအား လျှာထိပ်နှင့် ထိုးပြီး လဥ၂လုံးအား လက်ဖြင့် ညှစ်ချေပေးသည်။

” အားဟား …… ရှီးးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ … နေခြည်က … အိမ်ထောင် ကျပြီးမှ … တအား တတ်လာတယ် … ကျွတ် ကျွတ် … ”

မိုးဦးမှာ ရည်စားဟောင်းနှင့် ပြန်ဆုံချိန် နတ်ပြည် ရောက်နေ ရသလို နေခြည်ထွန်း မှာလည်း လီးငတ် နေရာ လီးစုပ်ပေးရင်း ကာမ အရသာလေး တစိမ့်စိမ့် ခံစားနေမိသည်။

” ကိုမိုး ”

” ဟင် ”

” နေခြည့်ကို … လိုးပေးတော့ နော် ”

စုပ်ပေးနေရင်း အကြောများ ထောင်ကာ တဒုတ်ဒုတ် သွေးတိုး နေသော လီးအားကြည့်ရင်း အလိုး မခံလိုက်ရပဲ လရည်ထွက်မှာ စိုးရိမ်သဖြင့် ဖွင့်ပြော လိုက်ရ၏။

” အင်းပါ … လိုးပေးမှာပါ … ”

ရည်းစားဟောင်းအား ဗိုက်ကြီးနေချိန် လိုးရမည်မို့ မိုးဦး ကိုယ်တိုင် ခံစားမှု့ တမျိုးဖြစ်ကာ စိတ်လှုပ်ရှား နေသည်။ ကုတင်စောင်း ထိုင်နေရာမှ ထရပ်ကာ ဗိုက်ဖုံး အင်္ကျီအား ပင့်ချွတ်ရာ အနီရောင် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီနှင့် ဘော်လီကြား ဗိုက်လေး ပူနေသည်ကို တွေ့လိုက် ရတော့၏။

နေခြည်ထွန်းမှာ အင်္ကျီချွတ်ပေးစဉ် ဖင်ကြီးကြွပြီး ထရပ်ရင်း ဘော်လီချွတ်ချိန် မိုးဦးမှာ အောက်မှ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ဆွဲချရာ ပူနေသော ဗိုက်အခြေတွင် ဆီးခုံးပေါ် အမွှေးများမရှိပဲ နူတ်ခမ်းသား ၂ဖက် တင်းပြည့် နေသော အဖုတ်လေးမှာ အရည်စိမ့်ထွက် နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ အဖုတ်လေး ကြည့်ရင်း ပုဆိုး ကွင်းလုံး ပုံချွတ်ကာ လီးတန်းလန်းဖြင့် နေခြည်ထွန်းအား ကုတင်ပေါ် အသာ တွဲတင်လိုက်၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ ကုတင်ပေါ် ရောက်သည်နှင့် မိုးဦးအား ဘေးတစောင်း ကျောပေး လှဲရာ ဖင်ကြားထဲရှိ စောက်ပတ်လေးမှ အရည်ကြည်များ ပေါင်ခြံနား ပေကပ်နေသည်။

” ဒီတိုင်းလေး … နောက်က လိုးပေးမယ်နော် ”

” အင်း ”

ပြောလည်းပြော နေခြည်ထွန်း၏ မို့အစ်နေသော စောက်ပတ် အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ လီးထိပ်ဖြင့် ပွတ်ဆွဲ ပေးလိုက်၏။

” အင်း … အင်း ဟင်း …… လိုးပါတော့ … ကိုမိုး ရာ … အထဲကို … လီးကြီး သွင်းတော့လေ ”

မိုးဦးမှာ နေခြည်ထွန်း စကားအဆုံး ဒစ်အား အဖုတ်ဝ တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းလိုက်တော့သည်။

” ဇွိ …… အင့် …… ဗျစ် …… ဘွတ် ”

” ကောင်းလိုက်တာ … နေခြည်ရယ် … မလိုးရတာ ကြာလို့လား မသိဘူး ”

” ဟွန့် … သူ့ မယား လိုးနေရင် … နေခြည့် သတိမရဘူး မလား ”

စကား တပြောပြောနှင့် လိုးနေရာ မိုးဦးမှာ ကုတင်ဘေး ရပ်လိုးရင်း အဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် ဖြစ်နေသော လီးအား ကြည့်ရင်း ဆောင့်လိုးချင် နေမိ၏။

” ရှီးးးးး …… အင့် …… အူးဟူး …… ကောင်းလိုက်တာ … နေခြည်ရယ် ”

” ကောင်းရင် … ဆောင့် လိုး လေ …… ”

” ဆောင့်ချင်တာပေါ့ … နေခြည်ရဲ့ … တော်ကြာ ဗိုက်ထဲက … ကလေး ထိမဆိုးလို့ ”

” ရပါတယ် … နဲနဲ ဆောင့်ကြည့် ”

လီးတံကြီး ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ဖြင့် မိနစ် ၂၀ အကြာတွင် နေခြည်ထွန်း အဖုတ်လေး အရည် ရွှဲလာသည်။ တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်များ မြန်လာချိန် အဖုတ်လေး မခံမရပ်နိုင်အောင် ယားလာပြီး ဖင်ကြီး နောက်ကော့ ထိုးရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ရ၏။

” အား …… အင်းဟင်း ……… ကောင်းလိုက်တာ …… ကိုမိုးရယ် ……… မရပ်နဲ့ ……… ဆက်လိုးပေး နော် ”

လီးငတ်နေရာ တချီ ပြီးသွားသော်လည်း ကာမစိတ် မလျော့သေး သဖြင့် သတိ လှမ်းပေးနေသည်။ နေခြည်ထွန်း ပြီးသွား သော်လည်း မိုးဦးမှာ ထိန်းလိုး နေရသဖြင့် မပြီးသေးပေ။ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ချွေးစို့ကာ အားစိုက် လိုးနေတုန်းပင်။ အဆက်မပြတ် လိုးချက် များအောက် တဗွိဗွိဖြင့် စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ရင်း နေခြည်ထွန်း ငြိမ်သွားသည်နှင့် လီးဆွဲထုတ် လိုက်ပြန်၏။

” ပြိ … ပလွပ် ”

” ဟာ … ဘာလို့ ချွတ်ပစ်တာလဲ … ဆက်လိုးပါဆို ”

ကုတင်စောင်း ကျောပေးကာ ဖင်ကြီး နောက်ပစ် အလိုးခံနေရင်း စောက်ပတ်ထဲ ဟာသွားသဖြင့် မချင့်မရဲလေး ပြောနေမိသည်။

” နေခြည် … မောနေ မဆိုးလို့ပါ ”

မိုးဦးမှာ ပြောလည်းပြော ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက် ထိုင်ကာ အဖုတ်လေး ယက်ပေးလိုက်၏။ အရည် ရွှဲနေသော အဖုတ်အား လျှာအပြားလိုက် ဖိယက်ကာ လက်၂ဖက် မှာလဲ အိကား နေသော ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်အား ဆုပ်နယ် ပေးနေသည်။ ထိုချိန် နေခြည်ထွန်း လက်တဖက်မှာ မိုးဦးခေါင်းအား ဖမ်းကိုင်ရင်း အဖုတ်နှင့် ပါးစပ်လေး ကွာမသွားအောင် ဆွဲကပ် ထားလိုက်၏။

” ဟင့် …………… အ ……………… အင်းဟင်း …………… လိုး … လိုးပေးတော့ … ”

တအအ ညည်းရင်း ၅မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် ဖင်ကြီးအား နောက်ကော့ ထိုးနေတော့သည်။

” အင်းပါ … ဟိုး အရင်လို … ဖင်ကြီးကြည့်ပြီး … လိုးချင်လို့ … ကုန်းပေးပါလား ”

” အာ … ဗိုက်ကြီးနဲ့ …… ရပါ့မလား ”

” ရပါတယ် …… အသာလေး လိုးမှာ ”

နေခြည်ထွန်း အလိုးခံချင်စိတ် ပြင်းထန်နေသဖြင့် ကုတင် အလယ်တိုးကာ ကိုယ်လုံး မှောက်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း လေးဖက် ကုန်ပေးလိုက်သည်။ ဆာလောင်နေသော ဆန္ဒများကြောင့် အလိုး ခံနေရ သော်လည်း ရည်စား ဟောင်းရှေ့ ဗိုက်လေးပူကာ ဖင်ကြီး ကုန်းထားရသဖြင့် ရှက်နေမိ၏။ မိုးဦးမှာ အဖုတ်ထဲ လီးတံ တဝက်လောက် သွင်းကာ တင်းထုတ် နေသော ဖင်ကြီးအား ဆုပ်နယ်ရင်း တချက်ချင်း ထိန်းလိုးပေးသည်။

” ဗျစ် ……… ဘွတ် ……… ရှီးးးး ………… ဘွတ် ဘွတ် …… ဖင်ကြီးက … မိုက်တယ်ကွာ ”

သမီးရည်းစား ဘဝ ၅ကြိမ်ထက် မနည်း လိုးခဲ့ရသော ဖင်ကြီးမှာ ရှေ့တည့်တည့် အိကားနေကာ လိုးလက်စ အဖုတ်မှာ ရမ္မက်သွေးများဖြင့် ဖေါင်းကြွ နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ၂ချက်၃ချက် ပုံမှန်လေး လိုးပြီး ဆက်ကနဲ့ ဆောင့်မိတော့၏။

” အ …… နာတယ် …… အရမ်းမစောင့် နဲ့ … အဲ့လောက် မခံနိုင်ဘူး …… ကျွတ် ကျွတ် ”

သတိ ပေးလိုက်သော်လည်း မိုးဦးမှာ ဖင်ကြီး ကိုင်လိုး နေရသဖြင့် စိတ်ကြွကာ မနားတမ်း ဆောင့်လိုး ပစ်သည်။

” ဘွတ် …… ဟင့် ……… ဗျစ် ………… အားးး …… ”

နေခြည်ထွန်း လက်တဖက် ထောက်ကာ ကျန်လက် တဖက်မှ ဗိုက်လေးပွေ့ ထိန်းထားရင်း အားပါး ပြင်းထန်သော ဆောင့်ချက်များအား တောင့်ခံ နေရ၏။

” အ …… အအ ……… အ ”

မိုးဦးမှာ လိုးကောင်းကောင်းနှင့် တချက်ပြီးတချက် ဆွဲလိုးနေရာ နေခြည်ထွန်း တယောက် ရှေ့မှ တအအ အော်ရင်း ဖင်ကြီးထောင်ကာ ဒုတိယ အချီ ပြီးချင်လာရသည်။

” အ …… အားဟား ……… ကောင်းတယ် …… အင့် …… ဆောင့် ဆောင့် ”

၁၅မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် တရစပ် လိုးရင်း မိုးဦးလည်း မထိန်းနိုင်တော့ လရည် ထွက်ချင်လာသည်။ သို့သော် နေခြည်ထွန်းအား ဒုတိယ အချီပြီးအောင် လိုးပေးချင် သဖြင့် အာရုံလွဲကာ ထိန်းလိုး နေလိုက်၏။

” ဗြိ …… ဘွတ် ………… အင်းဟင်း ………… အ အားးး …… ပြီး …… အ …… ပြီးတော့မယ် … ကိုမိုး ရဲ့ …… ဟင့် …………… ထွက် … အားးးး …… ထွက်ပြီ …… ရှီးးးးး ……… အား ……… အင်းဟင်း ”

အချက်၂၀ခန့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးရာ နေခြည်ထွန်း ဗိုက်ပွေ့ထားသော လက်လေး လွတ်ကာ လက်၂ဖက်ဖြင့် အိပ်ယာခင်းအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း ကိုယ်လုံး တဆက်ဆက် တုန်ကာ ပြီးသွားရသည်။

” အားးး ……… အ ……… ကိုမိုးလည်း … ပြီး … ပြီး …… အား …… ပြီးပြီ ပြီးပြီ …… ရှီးးးး …… အင့် … ”

နေခြည်ထွန်း ပြီးသည်နှင့် မိုးဦး နောက်ဆုံး တစ်ချက် အားကုန် ဆောင့်ကာ အဖုတ်ထဲ လရည်များ ပန်းထုတ်ရင်း လီးတဆုံး ကပ်ပေးလိုက်၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ အသက် လုရှုရင်း မိုးဦး လရည်များ ပန်းထုတ်စဉ် အဖုတ် အတွင်းသားများနှင့် လီးတံအား ညှစ်ပေးနေသည်။

” ကောင်းလား … နေခြည် ”

၃မိနစ်လောက် ငြိမ်ပြီးမှ မိုးဦး စကားသံ ထွက်ပေါ် လာသည်။

” အင်း … တအား ကောင်းတယ် ”

နေခြည်ထွန်း ပြောလဲပြော ဖင်ကြီး ဘေးလွဲကာ ခန္ဒာကိုယ်အား လှဲချလိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲမှ လီးကြီး ကျွတ်ထွက်ကာ လီးတံ တလျှောက် အရည်များရွဲပြီး ပြောင်လက်နေ၏။ ပက်လက် လှဲရင်း ထိထိမိမိ လိုးနိုင်သော ရည်းစားဟောင်း၏ လီးအား လှမ်းကြည့် မိသည်။ လီးကြီးမှာ စောက်ရည်များ ရွှဲကာ စိုက်ကျ နေ၏။ ဗိုက်ကြီးလျက်နှင့် အချိန်ကြာကြာ အလိုး ခံနိုင်သော သူမကိုယ်သူမ အံ့အော နေမိတော့သည်။ ခဏနားပြီး ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ရေချိုးခန်းထဲ အဖုတ်လေး ဆေးကြော လိုက်သည်။

” အ ”

ရေထိသည်နှင့် အဖုတ်လေး စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ခံစားနေရင်း ၀မ်းနည်း သလိုလို ဖြစ်မိသော်လည်း အထိအတွေ့ မှာ သာယာမိ၏။ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်သည်နှင့် မိုးဦးမှာ ကုတင်စောင်း ပေါင်ဖြဲကာ လီးတန်းလန်းနှင့် ထိုင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။ အဝတ်များ ပြန်ဝတ်ရင်း ၂ချီဆက်တိုက် လိုးပေးထားသော ရည်းစားဟောင်း လီးအား ပြန်ကာနီး စုပ်ပေးရန် ဆုံးဖြတ် လိုက်သည်။

” နေခြည် …… နက်ဖန် လာခဲ့ဦးနော် …… ဒီမှာ ကိုမိုး …… တရက်နေဦးမှာ ”

” ဟင် …… နက်ဖန် … ထပ်လုပ် ဦးမှာပေါ့ ”

” အင်းလေ … နေခြည် … ယောက်ျားနဲ့ ဝေးနေတုန်း … ကိုမိုး ရောက်တုန်းလေး … အားရအောင် လိုးပေးမလို့ ”

” ဟွန်း … လူလည် ”

မျက်စောင်း လှလှ တချက်ထိုးရင်း ငိုက်စင်း နေသော လီးကြီးအား အူယားကာ ဆွဲညှစ်လိုက်၏။

” အ … ကျွတ် ”

” ဟွန့် … သူကျတော့ နာတတ်တယ် … သူများ ကျတော့ … ဗိုက်ကြီးနဲ့ပါဆို … တအား လိုးတာ … ”

” ခိခိ ”

မိုးဦးမှာ လီးကိုင်ကာ ပွစိပွစိ ပြောနေသော နေခြည်ထွန်းအား ကြည့်ရင်း ရယ်မိတော့သည်။

” အံမယ် … ရယ်နေတယ် … ဟတ်လား … ထပ်ညှစ်ဦးမယ် … အင့် အင့် ”

ပြောရင်း မိုးဦးမှာ ရယ်နေသဖြင့် လီးတံအား ခပ်တင်းတင်း ညှစ်မိရာ ပျော့ခွေနေသော လီးမှာ လက်ထဲ ဆက်ကနဲ့ ထောင်ထလာ၏။

” သွား … ပြန်ကာနီး … အိပ်မက်တွေ ပေးနေတာ … ဒီလောက် … လုပ်ထားတာကို … ခ်ခ် ခ်ခ် ”

ပေါင်ကြားထဲ ထိုင်ပြီး လက်ထဲ တဆုပ် တခဲကြီး ဖြစ်နေသော လီးအား ဖြဲချရင်း ဒစ်ကြီးနမ်းကာ မော့ပြော လိုက်သည်။

” နက်ဖန် … လာမှာလား ပြောဦးလေ ”

မိုးဦးမှာ မော့ကြည့် နေသော နေခြည်ထွန်းအား စိုက်ကြည့်ရင်း ထပ်မေး လိုက်ပြန်၏။

” အင်းပါ … အခြေနေ ကြည့်ပြီး … ထွက်လာခဲ့မယ် ”

စကားပြောရင်း လီးအရည်ပြားအား စုလိုက်ဖြဲလိုက်ဖြင့် ကားထွက် လာသော ဒစ်ကြီးအား လျှာထိပ်လေးနှင့် တို့ပေး လိုက်သည်။

” အင့် … စုပ်ဦး မလို့လား ”

နေခြည်ထွန်း စကား ထပ်မပြောပဲ ဒစ်ကြီးငုံကာ လက်တစ်ဘက်မှ လဥ၂လုံးအား ခပ်ဖွဖွ ညှစ်ပေးရင်း တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေး တော့၏။

” ကောင်းတယ် ကွာ ”

မိုးဦးမှာ မျက်နှာပေါ် ဝဲကျနေသော ဆံနွယ်များ စုကိုင် ပေးကာ နေခြည်ထွန်း လီးစုပ်နေသည်ကို သေချာချာ ကြည့်ပြော နေသည်။ အားရအောင် စုပ်ပေးပြီးမှ နေခြည်ထွန်း အိမ်ပြန် လာခဲ့လိုက်၏။

***********************

အိမ်ထောင် ကျပြီးမှ ပြန်ဆုံရသော ချစ်ဦးသူအား မထင်မှတ်ပဲ အလိုးခံပြီး တညလုံး တော်တော်နှင့် အိပ်မပျော်တော့။ နောက်ရက် မနက် ဒုတိယ အကြိမ် အလိုးခံရန် စိတ်စော နေမိ၏။ မနက် အိပ်ယာ နိုးသည်နှင့် ရေချိုးခန်း ဝင်ရာ ရေမလာသဖြင့် အောက်ထပ် ဆင်းလာ ခဲ့သည်။ ရင်လျား ထားသော ထမိန် အပါးလေးထဲ ဘော်လီ မပါသော နိုအုံ၂ဖက်မှာ နို့သီးခေါင်းလေး ချွန်ထွက် နေကာ ဖင်သားစိုင် ၂ဖက် ကားထွက်နေ၏။ ရေချိုးခန်းထဲ ယောက္ခထီး ရှိနေသော်လည်း ခပ်တည်တည် ဝင်လာခဲ့သည်။

” သမီး ရေချိုးမလို့လား ”

” ဟုတ် … အပေါ်ထပ် … ရေမလာဘူး … ”

” လာလာ … ”

ယောက္ခမဖြစ်သူ ဒေါ်သူဇာခင်နှင့် မတူပဲ အမြဲတမ်း အပြုံးချိုချိုနှင့် ဖေါ်ရွှေတတ်သော ဦးခန့်မောင်အား ပိုပြီး ရင်းနှီးမိသည်။ ရေချိုးပြီး အဝတ်စား လဲကာ မိခင် ဖြစ်သူအိမ် သွားလည်ရန် အကြောင်းပြရင်း ကားလေးဖြင့် ထွက်လာခဲ့၏။ မိုးဦး တိုက်ခန်းရှေ့ အရောက် ကားလေး ထိုးရပ်ကာ ဆင်းလာခဲ့သည်။ လှေကား အတိုင်း တက်လာပြီး တတိယထပ် တိုက်ခန်းရှေ့ အရောက် လူခေါ်ဘဲလ် အား နှိပ်ရန် လက်လှမ်းစဉ် တိုက်ခန်း တံခါး ပွင့်လာပြီး မီးခိုးရောင် အင်္ကျီ လက်ရှည်နှင့် ကချင်ပုဆိုး အကွက်လေး ဝတ်ထားသော မိုးဦးအား တွေ့လိုက်ရသည်။

” လာ …… နေခြည် … ”

” အင်း … ”

အထဲ ရောက်သည်နှင့် တံခါး ပြန်ပိတ် နေသော မိုးဦးအား နောက်မှ သိုင်းဖက် လိုက်သည်။

” နေခြည် … ဘယ်လို ပြောပြီး … ထွက်ခဲ့တာလဲ ”

တိုက်ခန်းတံခါး ပိတ်ပြီး ကိုယ်လုံး ပြန်လှည့်ကာ လှမ်းမေး နေ၏။

” အမေ့အိမ် … အလည်သွားမယ် ဆိုပြီး … ထွက်လာတာ ကိုမိုးရဲ့ … ညနေ ၄နာရီ ခွဲကျ … ပြန်ရမှာ ”

ယောက္ခထီး ယောက္ခမအား လိမ်ပြောပြီး ထွက်လာ သဖြင့် အနည်းငယ် စိတ်လူပ်ရှား နေမိသည်။

” အချိန် … ရရဲ့လား ”

” နေ့လည် … ထမင်းစား အမှီ ပြန်ရမှာ … ခု … ၉နာရီ ဆိုတော့ … ၃နာရီလောက်ပဲ …အချိန်ရမှာ ”

” အင်း … ယောက္ခမ တွေက … နေခြည့်ကိုတော့ … ဂရု စိုက်တယ်မလား ”

မိုးဦး ထပ်မေးရင်း နေခြည်ထွန်း ကိုယ်လုံးအား စွေ့ခနဲ့ ကောက်ချီ လိုက်သည်။

” အမေ့ … ပြုတ်ကျဦးမယ် ”

” မကျပါဘူး … ငြိမ်ငြိမ် လိုက်ခဲ့ ”

ပြောလဲပြော ပွေ့ချီကာ အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာ ခဲ့၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ မိုးဦး ပါးပြင်အား နမ်းရင်း လည်ပင်းအား တွဲခို ထားလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ကုတင်ပေါ် ချပေးရင်း မနေ့မှ တခန်း ရပ်ခဲ့သော ရင်ခုန်သံများ ပြန်လည် အသက်ဝင် လာကြ၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ ကုတင်ပေါ် ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီနှင့် ဘော်လီ ချွတ်ကာ ကျောလည်ထိ ရှည်သော ဆံနွယ်များအား နောက်သို့ စုချည်ရင်း အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် လှဲချလိုက်သည်။ လုံးတင်း နေသော နို့အုံ ၂ဖက်ထိပ် နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေးများ ထောင်နေကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲ ဖွေးဥ နေသော ဖင်ကြီး ကားထွက်နေပြီး ပေါင်တံကြား အဖုတ် နေရာလေး ဖေါင်းအိနေ၏။

” ခုထိ ဗိုက်ပူတာ လေးက လွဲရင် … အရင်တိုင်းပဲကွာ … အရမ်းလှတယ် … လိုးတောင် မလိုးရက်ဖူး ”

မိုးဦး အဝတ်စားများ ချွတ်ရင်း နေခြည်ထွန်းအား ကြည့်ကာ လှမ်းပြောလိုက်သည်။

” အဲဒါဆို …… ခုပြန်မှာနော် … အင်းဟင်း ”

စကားအဆုံး ပက်လက် အနေထားနှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ပေါင်တံ၂ဖက် မြှောက်ကွေးကာ ချွတ်လိုက်ပြန်သည်။ မိုးဦး မနေနိုင်တော့ ကုတင်ပေါ် တက်ကာ ဘေးနား လှဲချရင်း နို့အုံ၂ဖက် ညှစ်ကာ ချွန်ထွက်နေသော နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေး တဖက်အား ဆွဲငုံလိုက်၏။ နို့သီး ခေါင်းလေး စုပ်ရင်း သွားဖြင့် မနာ့တနာလေး ကိုက်ပေးရာ တအအဖြင့် နေခြည်ထွန်း အသံလေး ထွက်လာပြီး အသက်ရှု မြန်လာရသည်။ လက်ချောင်းလေး ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးရာ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ရင်း ညာလက်ဖြင့် မိုးဦး ပေါင်ကြား စမ်းကာ လီးအား အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ် ပေးနေ၏။ ထိုချိန် မိုးဦးမှာ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးသော လက်ချောင်း လေးအား ထုတ်ကာ ပေါင်ကြားထဲရှိ စောက်ဖုတ်အား နိုက်ရင်း လက်ချောင်းအား ပြန်စုပ် ခိုင်းလိုက်သည်။ နေခြည်ထွန်း တယောက် သူမ အဖုတ်အား နိုက်ထားသော လက်ချောင်းအား စုပ်ရင်း လီးအား ဂွင်းထု ပေးနေသည်။ ခဏအကြာ မိုးဦးမှာ နို့စို့ နေရာမှ နေခြည်ထွန်း နို့ပေါ် ခွထိုင်ရင်း လီးအား ပါးစပ်ထဲ ထည့်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းဆွဲ လိုးတော့၏။

………………………………

ပါးစပ်အား ၁၀မိနစ်ခန့် လိုးရင်း လီးကြီး တင်းပြောင်လာမှ ဆွဲထုတ်လိုက်၏။ လီးအား ထုတ်ပြီးသည်နှင့် ထရပ်ကာ ပက်လက် လှဲနေသော နေခြည်ထွန်း ပေါင်တံကြား ဒူးထောက် ထိုင်လိုက် တော့သည်။ ပေါင်ဂွထဲ ပန်းရောင် သန်းနေသော စောက်ဖုတ်လေး မြင်သည်နှင့် မျက်နှာ အပ်ကာ လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ပစ်၏။ အစိလေး တချက် စုပ်ကာ လျှာထိပ်လေးအား အက်ကွဲကြောင်း အတိုင်း ဖိထိုးရင်း အောက်ရွေ့လာပြီး အဖုတ်ဝထဲ စုချွန် သွင်းလိုက် တော့သည်။

” ရှီးးးး … အ … ”

နေခြည်ထွန်း ပက်လက် အနေထားနှင့် ဗိုက်အား လက်၂ဖက်ဖြင့် ထိန်းရင်း ဖင်ကြီး ဆက်ကနဲ့ ကြွတက် လာသည်။ ထိုချိန် မိုးဦးမှာ လျှာထိပ်လေးအား အဖုတ်ဝမှ ထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ ရသလောက် ထိုးသွင်း ပြန်၏။

” အာ ………… ကျွတ် ……… အ အ ”

ဖင်ဝလေးထဲ လျှာထိပ်လေး တိုးဝင်လာချိန် အဖုတ်ဝ အိုင်နေသော အရည်ကြည်များ စိမ့်လာတော့သည်။

” ဟင့် …… လိုး … လိုးတော့ကွာ …… တအား ယားနေပြီ ”

” အင်း … ဒီတိုင်း လိုးရမလား ”

” ခု ဒီတိုင်းလုပ် … ပြီးမှ … ကိုမိုး စိတ်ကြိုက်လုပ် ”

စကားအဆုံး မိုးဦးမှာ အစိလေး ခပ်ပြင်းပြင်း တချက် စုပ်ကာ လီးထည့် လိုးလိုက်သည်။

” အိ … အင့် …… အား …… အ …… ”

နေခြည်ထွန်း တယောက် အဖုတ်ထဲ ဝင်နေသော လီးကြီးအား အရင်းထိ ကပ်အောင် အောက်မှ ဖင်ကြီး ကော့ပေး နေသည်။ ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာတွင် တချက်ချင်း ထိန်းလိုးနေသော လိုးချက်များအား အားမရတော့။

” ကိုမိုး ”

” ဟင် ”

” ဆောင့်ကြည့်ပါ့လား ဟင် ”

” အင်း … နေခြည် … နာမဆိုးလို့ ”

ပြောလည်းပြော ချိုင်းအောက်နား လက်ထောက်ကာ ၁၀ချက် ၁၅ချက် ပစ်ဆောင့်ရင်း ဆီးခုံးချင်း ကပ်ပြီး ခါးအားဖြင့် ကြိတ်မွှေ ပေးနေ၏။

” အင်း … အဲလို … ဟုတ်တယ် … ဟင့် …… အ … ”

အဖုတ်ထဲ ဆောင့်လိုးချိန် လီးထိပ်မှာ သားအိမ်ဝ ဆောင့်မိ သဖြင့် ကျင်နေချိန် အဖုတ် အတွင်းသား များအား လီးတံဖြင့် ကြိတ်မွှေ ပေးသဖြင့် နေခြည်ထွန်း ကျေနပ် သွားရသည်။

” အင့် ………… ပြိ …………… ဇွိ ……………… ဗွိ …… ကောင်းလား နေခြည် ”

” ရှီးးးး …… ကောင်း တယ် … အင်းဟင်း ”

ပြန်ဖြေရင်း မိုးဦး ခါးပေါ် ခြေသလုံး ၂ဖက် ချိတ်တင် ထားလိုက်၏။ မိုးဦးမှာ ကြိတ်လိုးနေရင်း မိနစ် ၂၀ကျော်လာချိန် အထွတ်အထိပ် ရောက်ချင် လာသဖြင့် ခဏ ရပ်ထား လိုက်သည်။

” အင့် …… အင်းဟင်း … လိုးဦးလေ … ကိုမိုးရဲ့ ”

” လိုးမှာပေါ့ … လိုးမှာ … မပြန်မချင်းလိုးမှာ နော် ”

” လိုး … စိတ်ကြိုက်လိုး … ဗိုက်ကြီးနေတုန်း … စောက်ဖုတ်ကို လိုးတာ အားရရဲ့လား ”

” ရတာပေါ့ … လိုးလိုက်တိုင်း … နေခြည့် စောက်ဖုတ်က ဖမ်းညှစ်ပေးတော့ … စီးကြပ်နေတာ ”

စကားပြောရင်း တချက်ချင်း ပြန်ဆောင့်ရာ လီးဝင် သွားတိုင်း နူတ်ခမ်းသားများ လိပ်ဝင်သွားကာ လီးပြန် ထုတ်တိုင်း နူတ်ခမ်းသားများ ငုံပါလာ၏။ တချက်ပြီး တချက် ပုံမှန်လေး လိုးနေရာမှ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပြန်ဆောင့် လိုးပစ် တော့သည်။

” အားးး … အမလေးးးး ……… ဟင့် …… အ …… ”

တကယ် အားထည့်လိုးချိန် တောင့်ခံမိသဖြင့် နေခြည်ထွန်း ဗိုက်ကျောလေး အောင့်လာရ၏။ သို့သော် မိုးဦး ဆောင့်ချက်များ ကျမသွားပဲ ပိုပြီး အားပါ မြန်ဆန် လာသည်။ နေခြည်ထွန်း ညည်းသံ ပေးခံရင်း လီးအရည်ပြား ပွတ်တိုက်မှု့ကြောင့် စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများ ယားယံ အီစိမ့်လာကာ လီးဝင် လာတိုင်း တဇွိဇွိဖြင့် စောက်ရည်များ စင်ထွက် ကုန်တော့၏။ ဆောင့်ချက်များအား နေခြည်ထွန်း မထိန်းနိုင်တော့ လီးတံအား အဖုတ် အတွင်းသား များနှင့် ညှစ်ပေးရင်း အထွဋ်ထိပ် ရောက်ခဲ့ရသည်။ နေခြည်ထွန်း စောက်ရည် ပန်းထုတ်စဉ် မိုးဦးမှာလည်း အချက်၂၀ခန့် ဆောင့်လိုးရင်း ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ပြီးသွားရ၏။ ၂ရက် ဆက်တိုက် အလိုးခံပြီး မိုးဦး ပြန်သွားရာ နေခြည်ထွန်း အရင်လို ကာမ အထိ့ အတွေ့လေး ပြတ်တောက်ကာ ဇပ်တငမ့်ငမ့်လေး ဖြစ်ကျန်ရစ်သည်။

**********************

” သမီးရေ … နေခြည် ”

” ရှင် … အန်ကယ် ”

၁ပတ်ခန့် အကြာ အိမ်အပေါ် အိပ်ခန်းထဲ ကွေးနေချိန် ယောက္ခထီး ဖြစ်သူ ဦးခန့်မောင် အော်သံကြောင့် အသံ ပြန်ပေးလိုက်၏။

” ဒီမယ် … ရည်မွန် … လာတယ် သမီး ”

” ဟုတ် … လာပြီ လာပြီ ”

အောက်ထပ် ရောက်သည်နှင့် ဧည့်ခန်းထဲ ယောက္ခထီးနှင့် အတူ စကား ထိုင်ပြောနေသော ညီးမဖြစ်သူအား တွေ့လိုက် ရသည်။

” လာ … နေခြည် …… သမီးတို့ ညီအမ … ၂ယောက် …… လွတ်လွတ် လပ်လပ်ပြော … အန်ကယ် အပြင်သွားမလို့ ”

” ဟုတ် … အန်ကယ် ”

ဦးခန့်မောင် အပြင် ထွက်သည်နှင့် ညီမ၂ယောက် အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ကာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့ကြ၏။

” မမ ”

” ဟင် … ရည်မွန် ”

” ဗိုက်က … ဆေးခန်း ပြရဲ့လား ”

” ၁ပတ်၁ခါ ပြပါတယ် … ရည်မွန်ရဲ့ … ဗိုက်က Okပါတယ် … မOkတာက … ခ်ခ် ခ်ခ် ”

” အမ် … ဘယ်ဟာ မOkတာ ”

ကုတင်နား အရောက် အမဖြစ်သူ စကားကြောင့် ရည်မွန်စိုး မျက်မှောင်လေး ကျုံ့ကာ လှမ်းမေး လိုက်သည်။

” အင်း … ကုတင်ပေါ် လှဲရင်း ပြောပြမယ် ”

နေခြည်ထွန်းမှာ ရည်းစားဟောင်းနှင့် တိတ်တခိုး အလိုး ခံခဲ့သည့် အကြောင်း ညီမဖြစ်သူအား ပြောပြ လိုက်၏။ ရည်မွန်စိုးမှာ ဘေးနား ကပ်လှဲရင်း နားထောင် နေရာမှ အမဖြစ်သူ အဖုတ်လေး ပွတ်ပေး နေသည်။ လက်ချောင်းလေး ထည့်နှိုက် ပေးလိုက် အစိလေး ချေပေးလိုက်နှင့် အဖုတ်လေး အရည် စိမ့်ထွက် လာတော့၏။

” ဗိုက်ကြောတွေ နာလို့ … ခဏ နားခိုင်းတာကို … မရဘူး ……တအားလိုးတာ … ရည်မွန်ရယ် … ခုထိတော့ … ကိုယ်ဝန်က ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ”

ညီမဖြစ်သူအား ပြောရင်း နေခြည်ထွန်း စိတ်ကြွကာ ပေါင်တံများ ဖြဲပေးနေမိသည်။ ရည်မွန်စိုးမှာ ကျန်မာရေး ဆေးမှုး သင်တန်း တက်ဖူးသည်မို့ ကိုယ်ဝန် ဆောင်ချိန် လိင်ဆက်ဆံလို့ ရကြောင်း နည်းမှန် လမ်းမှန်ဖြင့် ဆက်ဆံလျင် ကလေးအား မထိခိုက်ပဲ အန္တရယ် မရှိကြောင်း ပြောပြနေသည်။

” အင်းပါ … ညီအမချင်း … ပြောပြရတာ … ရှက်လဲ ရှက်ပါတယ် ”

” အဲလို … ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နဲ့ … အလိုးခံရတာက … ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ … တအား အရသာရှိတယ် မလား …… ခ်ခ် ”

” အံမယ် … ရည်မွန်က … ဘယ်လိုသိ ”

” ရည်မွန်လည်း … အမေ မသိအောင် … ဦးလေးကို … အလိုးခံနေတုန်းပဲ လေ ”

” အင်း … ရေရှည် မကောင်းဘူးနော် … ရည်မွန် … အိမ်ထောင်ပြုဖို့ စဉ်းစား ”

” အင်းပါ … ရည်မွန် … နားလည်ပါတယ် ”

ထိုနောက့် အမဖြစ်သူ ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ပြောပြသော အဖြစ်ပျက်များ နားထောင်ရင်း ရည်မွန်စိုး ကိုယ်တိုင် စိတ်ကြွလာမိ၏။ ပထွေးဖြစ်သူ၏ ရိုက်နက် နှိပ်စက် အလိုးခံရသော အဖြစ်ပျက်များ ပြန်ပြောပြ နေသည်။ ရည်မွန်စိုး အကြောင်းများ နားထောင်ရင်း နေခြည်ထွန်း ကာမ သွေးများ တဖြည်းဖြည်း ဆူပွက် လာကာ အထိ့အတွေအား တောင့်တ မွတ်သိပ် လာတော့၏။

” ရည်မွန် ”

” ဟင် ”

” ယားလာပြီ ”

အဖုတ်လေး တဆစ်ဆစ်ဖြင့် ယားတက် လာသဖြင့် ညီမဖြစ်သူအား ပြောပြလိုက်၏။

” အင်း … ရည်မွန် … ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ် ”

ပြောလည်းပြော အမဖြစ်သူ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း ပေါင်လယ်ထိ ဖုံးသော ဗိုက်ဖုံး အင်္ကျီလေး လှန်ကာ ပေါင်ခွဆုံရှိ စောက်ပတ်လေးဆီ မျက်နှာ အပ်လိုက် တော့သည်။

” အ … အင်းဟင်း ”

ညည်းသံနှင့် အတူ နေခြည်ထွန်း လက်၂ဖက်မှာ သူမ နို့နှစ်လုံးအား ညှစ်ချေရင်း ပေါင်တံများ မြှောက်ကား ကွေးပေးလိုက်၏။

” အားဟား …… စုပ် စုပ် … အစိလေး စုပ်ပေး … အင်း … ဟုတ်တယ် … ”

၅မိနစ်ခန့် အကြာ ကွေးမြှောက် ထားသော ခြေ၂ဖက်အား အိပ်ယာပေါ် ထောက်ကာ ရည်မွန်စိုး လျှာဖျားထိပ် ဖင်ကြီး ကြွတက် နေတော့သည်။

” ရှီးးးးး …… ဟူးးးး …… အလိုးခံချင် လိုက်တာ … ရည်မွန်ရယ် ”

” အင်း … နောက်တခေါက်မှ … အမေ့ လီးတု တချောင်း ယူလာပြီး … ရည်မွန် လိုးပေးမယ် … ခု အဖုတ်ချင်း ပွတ်ပေးမယ်နော် ”

စကားအဆုံး ညီမ၂ယောက်လုံး ကာမဇော ကြွကာ အဝတ်စားများ ချွတ်လိုက် တော့သည်။

” ပြိပြိ … ပျစ်ပျစ် …… ပွိ … အ … အ …………… ကောင်းလိုက်တာ …… ရည်မွန် ရယ် …… …… ဗွိ … ပြီ … ပွတ် … ပွတ်စမ်း …… မရပ်နဲ့ ……… အားးးး ရှီးးးးး … ဟုတ်တယ် ………… အားအား …ကောင်းတယ် ”

ရည်မွန်စိုးမှာ အမဖြစ်သူ ပေါင်ရင်းနား တက်ခွကာ အဖုတ်ချင်း ဖိပွတ်ပေးနေ၏။

” မမလည်း … ကော့ပေးလေ … အင့်အင့် …… ဟုတ်တယ် …… ပြန်ကော့ပေး …… အင်း …… အ … အား … နို့တွေ ဆွဲညှစ်ပေးဦး … အရမ်း ကောင်းတယ် ”

နေခြည်ထွန်းမှာ ညီမဖြစ်သူ နို့၂လုံးအား ညှစ်ကာ ပြန်ကော့ ပေးလိုက်သည်။

” အားးး …… ရှီးးးး … … ထွက်တော့မယ် … အဟင့် …… ဖိပွတ် ……… အအ …… တအားပွတ်… ဟုတ်တယ် ……ပွတ်ပေးတာ … ကောင်း …… အ …… တအားကောင်း ………… ဟင့် … ဟင့် … ထွက်ပြီ … အီးးး …… အားဟား …… ရှီး … အားးးး ”

၂ယောက်သား အဖုတ်ချင်း ကပ်ကာ ကြိတ်ပွတ်ရင်း ၁၅မိနစ်ခန့် အကြာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပြီး ပြိုင်တူနီးပါး ပြီးသွားရသည်။ ထိုချိန် အိပ်ခန်းတံခါး အပြင်မှ ချောင်းကြည့် နေသော မျက်လုံး တစုံအား ညီအမ ၂ယောက်လုံး သတိ မထားမိကြပေ။

************************

” ရှီးးးး ………… ဖတ် ဖတ် … ဖတ် ဖတ် ”

ဦးခန့်မောင် တယောက် ညနေပိုင်း အခန်းအောင်းကာ နေခြည်ထွန်းတို့ ညီအမချင်း ပွတ်နေသော ဗွီဒီယိုဖိုင်အား ပြန်ကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေရ၏။ နေ့လည်ဖက် အပြင်မှ ပြန်လာချိန် မုန့်ဝယ်လာရာ ဧည့်ခန်းထဲ လူရိပ်လူယောင် မတွေ့သဖြင့် အိမ်အပေါ် တက်လာခဲ့သည်။ အပေါ်ထပ်တွင် ဘုရားခန်း အခန်းလွတ် ၂ခန်းနှင့် ရေချိုးခန်း အိမ်သာ တွဲထားသော အခန်း ပါရှိ၏။ သီဟ သင်္ဘော လိုက်သွားပြီး ကတည်းက နေခြည်ထွန်းမှာ အိမ်အပေါ်ထပ်တွင် အနေများကာ စားချိန် သောက်ချိန်နှင့် မိသားစု စကားပြောချိန်မှ အိမ်အောက်ထပ် ဆင်းလေ့ရှိ၏။

လှေကားထိပ် အရောက် စကားသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက် ရသဖြင့် ရည်မွန်စိုး မပြန်သေးမှန်း သိလိုက် ရပြန်သည်။ အိပ်ခန်းဝ အရောက် မြင်ကွင်းကြောင့် ခြေလှမ်းများ ရပ်တန့် သွားရတော့သည်။ အိပ်ယာပေါ် ကိုယ်လုံးတီး ပက်လက် အနေထားနှင့် ချွေးမဖြစ်သူမှာ ပေါင်တံများ ကားကာ တအအ ညည်းနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။ နက်မှောင်သော ဆံနွယ်များ ခေါင်းအုံးပေါ် ပြန်ကျဲနေကာ နို့အုံ၂ဖက်အား ညှစ်ချေနေသည်။ မို့တက်နေသော ဗိုက်လေးနှင့် အိပ်ယာပေါ် အိကား နေသော ဖင်ကြီးကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှားကာ ကြည့်နေမိ်၏။

နေခြည်ထွန်း ပေါင်ကြားတွင်လည်း ရည်မွန်စိုးမှာ လက်မောင်း နှစ်ဖက် ထောက်ကာ နို့အုံမှာ အိပ်ယာခင်းနှင့် ထိကပ်နေပြီး လေးဖက်ထောက် အနေထားဖြင့် ခေါင်းတလှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေသည်။ အသားရည် ဝင်းဝါနေကာ ပေါင်တံ တုတ်တုတ် လေးနှင့် ပြည့်တင်း ကားထွက် နေသော ဖင်ကြီးမှာ ဆွဲဆောင်မှု့ အားကောင်းနေ၏။ ညီအမ ၂ယောက်၏ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း အလှတရား များဖြင့် ကာမ ဆန္ဒလေး ဖြေဖျောက် နေသည်ကို ဖုန်းနှင့် ဗီဒီယို ရိုက်ယူ ထားလိုက်တော့သည်။

ရည်မွန်စိုး ပြန်သွားသည်နှင့် ဦးခန့်မောင် တယောက် အခန်းအောင်းပြီး ချွေးမဖြစ်သူ၏ ကာမဆန္ဒ ဆာလောင် နေပုံအား ဖုန်းထဲ ခဏတိုင်း ကြည့်ရင်း ၂ချီဆက်တိုက် ဂွင်းထုပြီးမှ ရမ္မက်စိတ် ငြိမ်သွားရ၏။ ညနေပိုင်း ထမင်းအတူ စားနေစဉ် အင်္ကျီလက်ပြတ်လေးနှင့် နေခြည်ထွန်း၏ ဒူးဖုံး စကပ်လေးထဲ တင်းရင်း အိကားနေသော ဖင်ကြီးအား ခိုးကြည့်ရင်း လီးတောင် လာရသည်။ နေခြည်ထွန်း၏ ရှိရင်းစွဲ အလှတရား များကြောင့် သီဟမှာ စိတ်မချ သဖြင့် မိဘအိမ် ထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သီဟ စိုးရိမ် သလိုပင် ဦးခန့်မောင် ကိုယ်တိုင် ချွေးမဖြစ်သူအား စိတ်နှင့် ပစ်မှား နေမိ၏။

” အန်ကယ် … စားလေ … တော်ပြီလား ”

” အေး …… သမီး … ဟင်းတွေ ပြန်သိမ်းလိုက် … ညပိုင်း … သူဇာ ပြန်လာရင် … တခါတလေ … ညစာ စားတတ်တယ် ”

” ဟုတ် ”

ဦးခန့်မောင် ထမင်း လက်စသတ်ကာ စားပွဲမှ ထထွက် လာခဲ့ရသည်။ အိပ်ယာထဲ ပြန်လှဲရင်း ချွေးမဖြစ်သူ၏ ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းများ ပြန်မြင်ယောင်ရင်း လီးအား ပွတ်သပ် နေမိတော့သည်။

********************

ညပိုင်း ဧည့်ခန်းဖက် ထွက်လာပြီး စာဖတ်နေစဉ် နေခြည်ထွန်း တယောက် အိမ်အပေါ်ထပ်မှ ဆင်းလာသည်ကို မျက်လုံးဒေါင့်မှ တွေ့လိုက်ရ၏။ထုံးစံအတိုင်း နေခြည်ထွန်းမှာ ဆံနွယ်များ ကျောဘက် ပို့ကာ စုချည်ထားရင်း ဒူးအထက်နား ထိသာ ဖုန်းသော ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီ အပါးလေး ၀တ်ဆင်ကာ ဆင်းလာ နေသည်။ အတွင်းခံများ မဝတ်သဖြင့် မီးရောင်အောက် အင်္ကျီလေးထဲ နို့သီးခေါင်း အရာလေးများ ထင်းနေရာ အမှတ်တမဲ့ ကြည့်မိရင်း ရင် တဒိတ်ဒိတ် ခုန်လာရ၏။

” အန်ကယ် … အန်ကယ် ”

” ဟမ် …… အော် …… သမီး ”

အနားကပ် ခေါ်မှ ကပြာကယာ အကြည့်ရွေ့ကာ ပြန်ထူး လိုက်ရသည်။

” ဟာသကား … ကြည့်မယ်ဆို ”

ဒေါ်သူဇာခင် ပြန်မလာမချင်း ညတိုင်း ဧည့်ခန်းထဲ ဇတ်ကား အတူကြည့်ရင်း စောင့်နေကြမို့ နေခြည်ထွန်း လှမ်းပြောလိုက်၏။

” အင်း … အန်ကယ် ဝယ်ထားတယ် ”

စကားအဆုံး ဦးခန့်မောင်မှာ ဝယ်ထားသော ဟာသကား တကားအား စက်ထဲ ထည့်ဖွင့်ပေးလိုက် တော့သည်။

” ခ်ခ် ခ်ခ် … ရယ်နေရတယ် နော် … အန်ကယ် ”

မိနစ် ၂၀ အကြာတွင် ဇတ်ကားအား စိတ်ဝင်စားကာ ရယ်မောနေသော ချွေးမဖြစ်သူအား ခိုးကြည့် လိုက်သည်။ တခါ ရယ်မောတိုင်း ပေါင်တံအား လက်ဖြင့် ပုတ်ကာ ပြောနေသဖြင့် ဦးခန့်မောင် အခက် တွေ့နေရ၏။

” ဒီဇတ်ကား … ရယ်ရတာ တအားပဲ …… ”

နောက်၅မိနစ်ခန့် အကြာ ပေါင်တံအား လက်ဖြင့် ပုတ်ပြောရာ ထောင်မတ်နေသော လီးတံအား ထိမိ သွားသဖြင့် လီးအား လက်ဖြင့် အမြန် ဖိထား လိုက်ရ၏

” ဟာ … ဆောရီး …… အန်ကယ် ”

ဦးခန့်မောင် မျက်နှာပူနေသလို နေခြည်ထွန်း၏ ဖောင်းအိ နေသော ပါးလေးနှစ်ဖက် ပန်းရောင် သန်းနေတော့၏။

” တီတီ … ”

ထိုချိန် ခြံဝမှ ကားဟွန်းသံနှင် အတူ ဒေါ်သူဇာခင်၏ ကားလေး မောင်းဝင် လာသဖြင့် ၂ယောက်သား စိတ်ခံစားမှု့ သက်သာ သွားရသည်။

” ဟော … အန်တီ ပြန်လာပြီ … သမီး ခြံတံခါး သွားပိတ်ဦးမယ် ”

နေခြည်ထွန်း ပြောလည်းပြော ချက်ချင်း ထရပ်ကာ ခြံဝ တံခါးနား လျှောက်သွားတော့၏။

” သူဇာ …… ထမင်း စားဦးမလား ”

ဧည့်ခန်းထဲ ဇနီးဖြစ်သူ ဝင်လာသည်နှင့် ဦးခန့်မောင် လှမ်းမေးနေသည်။

” တော်ပြီ … အိပ်တော့မယ် … အပြင်က စားလာပြီ ”

ဒီအသက်ရွယ်ထိ မို့မောက် နေသော နို့အုံများနှင့် ခါးအောက် ထင်ကြီးမှာ အကြိမ်ကြိမ် ရိုက်နက် လိုးခဲ့သော်လည်း ပျော့တွဲမသွားပဲ တင်းကော့သဖြင့် ဇနီးဖြစ်သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်အား ငေးကြည့်နေမိ၏။ ဒေါ်သူဇာခင်မှာ အိမ်ရောက်လျင် နွမ်းနယ် နေတတ်ပြီး ခင်ပွန်းနှင့် ချွေးမအား ဝတ်ကျေ တန်းကျေ စကား ပြောကာ ပင်ပန်း လာသည်ကို အကြောင်းပြရင်း အစောကြီး ဝင်အိပ်လေ့ ရှိ၏။ ဦးခန့်မောင် မှာလည်း အပြင် ဖန်စားလိုက် အိမ်တွင် ချွေးမဖြစ်သူအား စိတ်ကူးနှင့် လိုးလိုက်ဖြင့် ဇနီးဖြစ်သူအား အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ သတိ မထားမိပေ။

*******************

ဒေါျသူဇာခငျမှာ သားတောျမောငျ သဘောငျ် လိုကျသညျနှငျ့ နောကျမှ လိုကျခေါျ မညျ့သူ မရှိတော့သဖွငျ့ လှတျလပျ နေ၏။ နခွေညျထှနျး အိမျရောကျ လာခြိနျ ဦးခနျ့မောငျ၏ စာရေး သောကျတာမြား အိမျမှု့ကိစ်စမြား လုပျပေးနသေဖွငျ့ အရငျထကျ အခြိနျပိုအား နသေညျ။ ခငျပှနျးဖွစျသူ ရှုပျပှခေဲ့သော ဇယားမြား စဉျးစားမိတိုငျး အရှဲတိုကျကာ နခေငြျသလို နနေတေော့၏။ နောကျရကျမနကျ ဒေါျသူဇာခငျ မနကျစာ စားပွီးသညျနှငျ့ မွို့လယျခေါငျ တနရော တိုကျခနျး လေးထဲ ရောကျရှိလာသညျ။

” သူဇာ ရေ … ဒီနေ့ … လူတွေ မလာဘူး ”

” ဟုတ်လား ”

တိုက်ခန်း ပိုင်ရှင်မှာ ဒေါ်ဒေစီလှိုင် ဖြစ်ပြီး ခင်ပွန်း ဖြစ်သူမှာ အလုပ်ကိစ္စနှင့် ခရီးထွက်နေ တတ်သဖြင့် အပြင်းပြေ လူစုကာ ဖဲရိုက်တတ်၏။ ထိုင်စောင့်ရင်း လူမလာသဖြင့် နာရီဝက်အကြာ ဒေါ်ဒေစီလှိုင်အား နူတ်ဆက်ကာ ကားလေးဖြင့် ပြန်ထွက် လာခဲ့ တော့သည်။ လမ်းမပေါ် ကားလေး မေးတင် ပြီးသည်နှင့် မြို့အနောက်ဖက် ဦးတည်ကာ နာရီဝက် အကြာ ပေ၅၀ ပတ်လည် တိုက်ကြီးရှေ့ ကားလေး ထိုးရပ်လိုက်၏။ တိုက်တံခါး ဖွင့်ထားသဖြင့် အတွင်းဖက် လျှောက်လာရာ ဧည့်ခန်းနှင့် မျက်စောင်းထိုး အခန်းလေး ထဲမှ အသားဖြူဖြူ တောင့်တောင့် ဖြောင့်ဖြောင့် မိန်းမ တစ်ယောက် အဝတ်စားများ တွန့်ကြေကာ ထွက်လာ သဖြင့် ကြည့်နေမိသည်။

” အော် …… ဧည့်သည် ထင်တယ် … ကိုဇော်မိုး ရှိတယ် …… အထဲမှာ ”

” ဟုတ်ကဲ့ ”

ဇော်မိုးမှာ ကန်ထရိုက် တယောက် ဖြစ်ပြီး ဖဲဝိုင်း ချိန်းဝိုင်း တခုတွင် ဆုံမိရာမှ ဒေါ်သူဇာခင်နှင့် တိတ်တခိုး ငြိစွန်းခဲ့၏။ ထွက်သွားသော ခပ်ချောချော မိန်းမ၏ နောက်ပိုင်းအား ကြည့်ရင်း ဇော်မိုးနှင့် ငြိနေသည့် မိန်းမ တယောက် လားဟု တွေးနေမိ၏။ ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ကိုယ့် အကြောင်းနှင့် ကိုယ်မို့ လင်ဖြစ်သူအား ရွဲ့နေသော်လည်း တွေ့ကရာလူနှင့် ကာမ ဆက်ဆံ တတ်သော မိန်းမ မဟုတ်။ သူမ ကိုယ်တိုင် နှစ်သက် သဘောကျကာ စီးပွားရေး လောကမှ ဇယား မကပ်သော သူမို့ တိတ်တခိုး အလိုး ခံနေမိသည်။

ကာမဆန္ဒ ပြည့်ဝလျင် ကိုယ့်အိမ် ကိုယ်ပြန် ကိုယ့်အလုပ် ကိုယ်လုပ် အိမ်ထောင်ရေး မထိခိုက်အောင် ထိန်းသိမ်း နေထိုင်တတ်၏။ ခုထိ သူမအား စွဲလမ်း နေအောင် ချုပ်လိုး နိုင်သော ယောက်ျားအား မတွေ့ သေးပေ။ ဆွဲဆောင်မှု့ ရှိသော ခန္ဓာကိုယ်နှင့် မျက်နှာ ချောချောကြောင့် ကျင်လည်ရာ ပတ်ဝန်းကျင်တွင် လက်တည့် စမ်းချင်သော ယောက်ျားများ ရှိသော်လည်း အကပ်မခံခဲ့။ ဇော်မိုး၏ ရာဂစိတ် ပြင်းသော စရိုက် ကြောင့်သာ လိုက်လျော နေမိ၏။

” ဟင် … မမ သူဇာ … ဘယ်တုန်းက ရောက်နေ တာလဲ … ကျနော်တောင် … ဝိုင်းသွားမလို့ ”

အခန်းလေးထဲမှ အသက် ၃၅နှစ်ခန့် အသားဖြူဖြူ ရုပ်ရည် ကြည့်ကောင်းသော ယောက်ျား တယောက် ထွက်လာကာ လှမ်းမေး နေသည်။ တံခါးဝရပ်ရင်း တွေးနေချိန် ဇော်မိုး အသံကြောင့် အတွေးစလေး ပျက်သွားရသည်။

” ခုနမှ …… ရောက်တာပါ … ဒါနဲ့ မင်းအခန်းထဲက ထွက်လာတာ … ဘယ်သူလဲ ”

” အော် … အဲဒါ မြေရှင် တယောက်ပါ …… သူ့ပေးရမယ့် အဆောက်ဦးဘက် … လိုအပ်တာတွေ … လာပြောပြ နေတာ ”

ဒေါ်သူဇာခင် စိတ်ထဲ မယုံသော်လည်း သူ့ဘက် ကိုယ့်ဘက် လေးစားသဖြင့် ထပ်မမေး တော့ပေ။ သဝန်တို စပ်စုရအောင် ယူထားသော လင်လည်း မဟုတ်။ အဓိကမှာ ဇယားမကပ်ပဲ ဆန္ဒပြည့်ဝရန် ဖြစ်သည်။ အလုပ်ကိစ္စ ပြီးသွားသဖြင့် ဖဲဝိုင်းသွားရန် ဟန်ပြင် နေသော ဇော်မိုးမှာ ဒေါ်သူဇာခင် ရောက်လာ သဖြင့် စိတ်ကူး ပြောင်းသွားရ၏။ ခဏအကြာ ရုံးခန်း အနောက်ဖက် ကပ်လျက် သီးသန့်ခန်း လေးထဲ ညည်းသံလေးများ ထွက်ပေါ် လာတော့သည်။

၂ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး များနှင့် ဒေါ်သူဇာခင် ညည်းနေသလို ဇော်မိုးမှာလည်း လိင်ဆက်ဆံ ရာတွင် ရှက်ကြောက်ခြင်း မရှိပဲ စိတ်ပါလက်ပါ တုံ့ပြန် တတ်သော ဒေါ်သူဇာခင်အား မနားတမ်း ဆောင့်လိုး နေ၏။ လီးတံကြီး မြုပ်သွားတိုင်း သန်မာသော စောက်ပတ် အတွင်း ကြွက်သားများမှ ဖမ်းညှစ် နေသဖြင့် အတွေ့ ထူးနေမိ၏။ လိုးဖူးသော မိန်းမ များထဲ အစုပ်ကောင်း အပေး ကောင်းသော မိန်းမမို့ စွဲလမ်း နေရသည်။ ဒေါ်သူဇာခင် မှာလည်း တော်ယုံ လီးအား မတက်မက်ပေ။

ဇောမိုး လီးထက် အတုတ်ရော အရှည်ပါ သာလွန်သော လင်ဖြစ်သူ၏ လီးကြီး ပိုင်ဆိုင်ထား၏။ ရှည်သည် တုတ်သည်ထက် မာကျောမှု့နှင့် ကြာကြာ လိုးနိုင်သော လီးအား နှစ်ချိုက် နေမိသည်။ ခုလည်း မာထင် နေသော လီးဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုး နေရာ တချက်တချက် သားအိမ်ဝ ထိမိသဖြင့် ကာမ စည်းစိမ်လေး ထူးကဲ နေမိသည်။ တခါတလေ စိတ်လို လက်ရရှိလျင် သူမကိုင် အပေါ်မှ တက်ဆောင့် ပေးတတ်၏။ ခင်ပွန်း ဖြစ်သူအား ၁လ တကြိမ်သာ အလိုးခံရင်း ကြားရက် သွေးသား တောင်းချိန် ဇော်မိုးနှင့် ချိန်းလိုးကာ မတူသော လီးနှစ်ချောင်း၏ ကာမ အရသာများ ခံစား နေတော့သည်။

*********************
ဒေါ်သူဇာခင် ကာမစည်းစိမ်များ ခံစား နေသော်လည်း နေခြည်ထွန်းမှာ တရက်ပြီးတရက် ကိုယ်ဝန် ရင့်လာရင်း ရမ္မက်စိတ်လေး ပြင်းထန်နေရာ တအိမ်ထဲ အတူနေသော ယောက္ခထီး ဦးခန့်မောင်နှင့် ငြိစွန်း ခဲ့ရ၏။

” တီ …… တီ တီ …… တီ … ”

” နေခြည် ”

” ရှင် … အန်တီ ”

ည၈နာရီခွဲ ကျော်ကျော်တွင် ကားဟွန်း တီးသံနှင့် အတူ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ကား၂စီး ဝင်လာပြီး ဒေါ်သူဇာခင်၏ အသံ ကြားလိုက် ရသည်။

” သမီး … အန်ကယ် … လာတွဲမှရမယ် … လာဦး ”

” ဟုတ် ”

အိမ်ရှေ့ အရောက် ဖွင့်ထားသော ကားတံခါးမှ ခြေတဘက် ထုတ်ကာ ကုန်းကုန်းကြီး ဖြစ်နေသော ယောက္ခထီးအား တွေ့လိုက်ရ၏။

” အေ့ …… အွိ့ ”

တအေ့အေ့ တဂေ့ဂေ့နှင့် လေချဉ် တက်နေရာ အိမ်ထဲ တွဲခေါ်စဉ် ဟန်ချက် ညီအောင် မနည်း ထိန်းလာ ရသည်။ ဦးခန့်မောင်မှာ ဒယီးဒယိုင်နှင့် နေခြည်ထွန်းအား အားပြုဖက်ရင်း နို့အုံတဖက်အား အုပ်ကိုင် ပါလာ၏။ ဧည့်ခန်းထဲမှ တဆင့် အခန်းထဲ တွဲခေါ်ကာ ကုတင်နားထိ တွဲလျှောက် လာသည်။

” အွိ ……… ဝေါ့ …”

” နေခြည် … အိ့ … ”

” သမီးလား ……… ဂေ့ … ”

” ဟုတ် ”

” အေ့ …… ဝေါ့ … ဝေါ့ ”

ကုတင်နား အရောက် ထိုးအမ် တော့သည်။

” အာ့တွေ … စိတ်ညစ်တာ … ထမင်း လာစားတာကို … ကောင်းကောင်း စားရမှာ … မဟုတ်တော့ဘူး … ရစ်တော့မယ် ထင်တယ် ”

ဒေါ်သူဇာခင် နောက်မှ ဝင်လာကာ ပွစိပွစိနှင့် ပြောရင်း အပြင် ပြန်ထွက်သွား၏။

” အေ့ ……… ဟူးးးးး ……… အခန်းကြီးက … လည်နေတယ် … အိ့ ……… ဂေ့ ……… ”

” လည်မှာပေါ့ … အန်ကယ် … တအား သောက်လာတာ ”

” လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက် မိတ်ဆွေတွေ … နေခြည် ရဲ့ … ငြင်းမရတာ ”

” ကဲ …… အဝတ် လဲရအောင် … အန်ဖတ်တွေနဲ့ ချဉ်စော် နံနေတာပဲ ”

” အွိ့ …… ရေချိုးလိုက်မယ် … တခါထဲ လန်းသွားအောင် ”

” အိုရ် ”

ပြောလဲပြော အင်္ကျီနှင့် ပုဆိုးအား ချွတ်နေရာ နေခြည်ထွန်း သွေးဆူလာရ၏။ ဦးခန့်မောင် ကိုယ်လုံးတီး ဖြင့် ဒယီးဒယိုင် ထရပ်ရာ ရှက်ရှက်နှင့် အမြန်လှမ်းထိန်း ပေးလိုက် ရသည်။

” ရလား အန်ကယ် ”

ဦးခန့်မောင်မှာ မလဲအောင် ထိန်းရင်း နေခြည်ထွန်းအား အားပြုဖက်ရာ လီးကြီးမှာ ဗိုက်ပေါ် ထောက်မိနေ၏။ နေခြည်ထွန်း ကိုယ်လုံးရွေ့ကာ ဘေးမှ ထိန်းပေးရင် ရေချိုးခန်းဘက် လျှောက်လာကာ အထဲ ရောက်သည်နှင့် ရေပန်း ဖွင့်ပေးကာ အပြင်ပြန်ထွက် စောင့်နေလိုက်သည်။

” နေခြည် … ရှိလား ”

” ဟုတ် ”

” အထဲ လာဦး ”

အထဲ ပြန်ဝင်လိုက်သည်နှင် ရေချိုးခန်းနံရံ မှီရပ်နေသော ဦးခန့်မောင်အား တွေ့လိုက်ရ၏။

” အန်ကယ့် … ဆပ်ပြာတိုက်ပေးဦး ”

ယောက္ခထီးအား ရှက်မိသော်လည်း ယောက္ခမ မရှိသဖြင့် မျက်နှာပူပူနှင့် လုပ်ပေး နေရသည်။

” ဒါကြီးရော တိုက်လေ ”

ပြောလည်းပြော နေခြည်ထွန်း လက်တဖက်အား ယူကာ လီးပေါ် တင်ပေးပြန်၏။

” အာ ”

” ၂ယောက်ထဲ ရှိတာပါ သမီးရယ် … ရဲရဲ ကိုင်ပြီး တိုက် ”

စကားအဆုံး နေခြည်ထွန်း အကြည့်လွဲကာ ဆပ်ပြာ မြုပ်များနှင့် လီးတံအား အသာအယာ ပွတ်ပေးမိ၏။ ဆပ်ပြာ တိုက်ပေးရင်း ဦးခန့်မောင် လက်တဖက်မှာ နို့အုံအား လာညှစ်နေသဖြင့် ကိုယ်လုံး နောက်ဆုတ် လိုက်ရပြန်သည်။

” အန်ကယ် … အမြန်ချိုး အအေးပတ်နေမယ် ”

ဦးခန့်မောင် ရေပြန်ချိုးချိန် နေခြည်ထွန်း အပြင်မှ စောင့်ရင်း ရင်ခုန်နေရ၏။ ဆပ်ပြာတိုက် ပေးရင်း လက်ထဲ လီးတံကြီးမှာ ဆပ်ပြာမြုပ်များနှင့် တင်းမာစ ပြုလာ၏။

” ကျွီ ”

ခဏအကြာ တံခါးဖွင့်သံနှင့် အတူ ဦးခန့်မောင် ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ထွက်လာရာ တဘက်ဖြင့် ပတ်ပေးရင်း အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ခေါ်လာရသည်။

” အားပါး …… ခုထိ မူးနေတုန်းကွာ ”

အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ကုတင်နား အရောက် အိပ်ယာပေါ် လှဲချရာ နေခြည်ထွန်း အလိုက်သင့် တွဲချင်း ဖရိုဖရဲ ဖြစ်သွားရ၏။ ကျွတ်သွားသော တဘက်ဖြင့် ခန္ဓာကိုယ် အနှံ့ ရေအမြန် သုတ်ပေးပြီး ဗီဒိုဘက် လျှောက်ကာ အဝတ်တစုံ ထုတ်ယူရင်း ကုတင်နား ပြန်လျှောက် လာခဲ့သည်။

” သူဇာ ”

” ဟမ် … အန်ကယ် ”

ပုဆိုးအား ခက်ခက်ခဲခဲ ဝတ်ပေးကာ အင်္ကျီဝတ်ပေးစဉ် ပုခုံးဖက်ကာ ယောက္ခမ နာမည် ခေါ်လိုက်သဖြင့် အံအော သွားရသည်။

” ကိုယ့်ကို ပစ်မထားပါနဲ့ … သူဇာရယ် ”

” အန်တီ မဟုတ်ပါဘူး … နေခြည်ပါ … အန် ……အန်ကယ် ”

နေခြည်ထွန်း စကား မဆုံးလိုက် နူတ်ခမ်းလေး စုပ်ယူ ခံလိုက်ရသည်။ တဆက်ထဲ ဦးခန့်မောင်မှာ ဆွဲဖက်ရာ ကိုယ်တစောင်း အနေထားနှင့် ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထိကပ်သွားရ၏။ ပါးစပ်ထဲ ရောက်လာသော လျှာအား ထိုးထုတ်ရာ ပိုဆိုး သွားပြန်သည်။ ဦးခန့်မောင်မှာ ထိုးထုတ်သော လျှာအား ဆွဲစုပ်ကာ လက်တဖက်မှာ ဗိုက်လေး ပွတ်ပေးရင်း ပေါင်ကြားထဲ ရောက်ရှိ လာ၏။ အဖုတ်လေး ထိမိသည်နှင့် အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ လက်ထိုး စမ်းရင်း အဖုတ်ဝထဲ လက်ချောင်းလေး နိူက်သွင်း လိုက်တော့၏။ အဖြစ်ပျက်မှာ မြန်ဆန် လွန်းသဖြင့် နေခြည်ထွန်း အငိုက်မိပြီး အထိ အတွေ့အောက် မျောကာ နူတ်ခမ်းလေး ဟရင်း အလိုက်သင့် ပြန်နမ်း နေမိသည်။ ထိုချိန် ဦးခန့်မောင်မှာ နေခြည်ထွန်း လက်တဖက် ယူကာ ပုဆိုးထဲ ထောင်နေသော လီးပေါ် တင်ပေးပြန်၏။ အဖုတ်ထဲ လက်ချောင်းလေး မွှေပေးသည်နှင့် ရမ္မက်စိတ် ကြွကာ လီးတံအား ညှစ်ရင်း ဦးခန့်မောင် နူတ်ခမ်းအား ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစုပ် နေမိတော့သည်။ ၁၅မိနစ်ခန့် အကြာ အရည်ကြည်များ စိမ့်လာချိန် အဖုတ်ထဲ လှုပ်ရွနေသော လက်လေး ငြိမ်သွားသဖြင့် မျက်လုံး ဖွင်ကြည့်ရာ ဦးခန့်မောင်မှာ မျက်လုံးများ မှိတ်ရင်း မူးအိပ် သွား၏။

” အန် … အန်ကယ် ”

ခပ်တိုးတိုး ကပ်ခေါ်ရာ မထူးခြားတော့ သဖြင့် အဖုတ်ထဲ မြုပ်နေသော လက်လေး ထုတ်ကာ ထထိုင် လိုက်ပြန်သည်။ အဖုတ်လေး ပွတ်ကြည့်ရာ ပျစ်ချွဲချွဲ အရည်များ စိမ့်ကာ ကိုယ်လုံးလေး တုန်သွားရ၏။ မူးအိပ် နေသော ယောက္ခထီးအား ကြည့်ရင်း ဝတ်ပေး ထားသော ပုဆိုးအား ဆွဲလှန် လိုက်သည်။ အိပ်ခန်း မီးရောင်အောက် တိုက်ချွတ် ဆေးကြော ထားသော လီးကြီးမှာ အကြောများ ထကာ ဒစ်ကြီး ကားထွက် နေ၏။ ဒစ်ထိပ် အပေါက်လေးထဲ အရည်ကြည်လေး ဥနေရာ ကြည့်ရင်း လျှာထိပ်လေးနှင့် တို့ကြည့် လိုက်သည်။ ဆက်ကနဲ့ လီးတံကြီး တုန်သွားသဖြင့် မျက်နှာအား လှမ်းကြည့်ရာ ဦးခန့်မောင် အိပ်မော ကျနေတုန်းပင်။ စိတ်ရဲလာပြီး အဖုတ်ထဲ လက်ချောင်းလေး သွင်းကာ ဒစ်ကြီးအား ငုံစုပ်ပေး မိတော့သည်။ ၅မိနစ်ခန့် စုပ်ပေးရင်း ကာမအရှိန် တက်လာကာ စုပ်ပေးရုံနှင့် အားမရတော့ ရမ္မက်စိတ် ပြင်းပြ နေသဖြင့် အပေါ်မှ တက်လိုးရန် ဆုံးဖြတ် လိုက်၏။ ထရပ်ပြီး ဗိုက်ဖုံး အင်္ကျီလေး မကာ လီးပေါ် ခွထိုင်ရင်း ဒစ်အား အဖုတ်ဝ တေ့ကာ ဖိထိုင်ပစ်သည်။

” အ … ကျွတ် ကျွတ် ”

ဒစ်ကြီး တစ်နေ သော်လည်း ခါးလေးနှဲ့သွင်းရင်း လီးတံကြီးမှာ တင်းကြပ်စွာ တအိအိဖြင့် ဝင်လာ တော့၏။ အောက်နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ရင်း ရသလောက် သွင်းရာ တဝက်ကျော်ခန့် ဝင်သည်နှင့် အသာလေးရပ်ကာ အထုတ်သွင်း လုပ်နေလိုက်သည်။

” ပြိ …… ဇွိ …… ဗွိ …… ဗျစ် … ”

” နေခြည် …… သမီး ”

” ဟာ … အန်ကယ် ”

ဦးခန့်မောင် မျက်လုံးများ ပွင့်လာကာ နာမည် ခေါ်လိုက် သဖြင့် ဒိန်းကနဲ့ လန့်ကာ ဖင်ကြီး ရပ်သွားရ၏။

” အန့်ကယ်ကို … တက်လိုး နေတာလား ”

” အို … မဟုတ် … ဟုတ် ”

ရှက်ရှက်နှင့် ငြင်းနေသော်လည်း အဖုတ်ထဲ ဝင်နေသော လီးကြီးမှာ ဘယ်လိုမှ ငြင်းမရအောင် သက်သေ ထူနေသည်။

” ကောင်းလား … သမီး ”

ဦးခန့်မောင် ပြောလည်းပြော ခါးလေး ဆွဲကာ နေခြည်ထွန်း ဖင်ကြီးအား လီးအရင်းထိ ကပ်အောင် ဖိချလိုက်သည်။

” အ … ကျွတ် ကျွတ် ”

အဖုတ်အုံလေး တင်းကာ နေခြည်ထွန်း စုပ်သပ် ညည်းရင်း မျက်နှာလေး မဲ့သွားရ၏။

” လိုး … လိုးလေ … တအား လိုးစမ်း … လီးဆာ နေတာ မလား … သိတယ် … အန်ကယ် သိတယ် ”

” ဟာ … မဟုတ်ဖူး ”

ဦးခန့်မောင် စကားကြောင့် ကာမသွေး ဆူပွက်ကာ လုပ်မိလုပ်ရာ ဖင်ကြီးကြွကာ ၂ချက်၃ချက် ဆောင့်မိ ပြန်သည်။

” အင်း … ဆောင့် …… သမီး စိတ်ကြိုက် လိုးနော် ”

” လိုးမှာပဲ … အင့် အင့် ”

” ဟာ … လိုး …… လိုးကွာ … ရှီးးးး …… အန်ကယ့် … လီးကြီးကို … လိုးတယ်လား ”’

” ဟုတ်တယ် … နေခြည် စောက်ပတ်လေးနဲ့ …… လိုးနေတာလေ … ”

ရှက်စိတ်မှ တဆင့် ရမ္မက်သွေး ပွက်ကာ နေခြည်ထွန်း ၏ စိတ်ခံစားမှု့ မြန်ဆန်စာ ပြောင်းလဲလာရ၏။

” အား … အ … နေခြည် … တအားလိုးတယ် … အားဟား …… အား အား …… အား ”

” အန်ကယ် … ပြန်ဆောင့်လေ … လီးကြီးက …… ဘာလို့ ဒီတိုင်း ငြိမ်နေတာလဲ ”

၂ယောက်သား စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် အော်သံများ တခန်းလုံး ဆူညံလာသည်။ နေခြည်ထွန်း ဖိဆောင့်တိုင်း လီးကြီး ကော့ပေးကာ နာကျင် နေဟန်နှင့် ဟန်လုပ် အော်နေ၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ အရှိန်နှင့် ပစ်ဆောင့်တိုင်း လီးထိပ်မှာ သားအိမ်ဝ ထိမိသဖြင့် အဖုတ်လေး အောင့်လာရာ သူမ အော်ချိန်မရ ဦးခန့်မောင်မှ ကြိုအော်နေသည်။ ဦးခန့်မောင်၏ ရှုံ့မဲ့နေသော မျက်နှာအား ကြည့်ရင်း အားရကျေနပ်စွာ တဘွတ်ဘွတ် ဆောင့်လိုးပစ်၏။ ဦးခန့်မောင်မှာ နေခြည်ထွန် ဆောင့်ချတိုင်း တချက်မှ အလွတ်မခံပဲ လီးအား ဆက်ကနဲ့ ကော့ထိုးပေးသည်။ ခါးအား အပြည့်နဲ့ ပင့်လိုးရာ နေခြည်ထွန်း မျက်နှာလေး မော့တက် သွားရ၏။။

” ဟင့် …… အ …… လိုး …… မညှာနဲ့ … နေခြည် ခံနိုင်တယ် နော် … နာနာလေး ဆောင့် ”

လီးတံအား အဖုတ်လေးဖြင့် ညှစ်ပြီး ပြောလာသဖြင့် နေခြည်ထွန်း ပြီးတော့မည်မှန်း ဦးခန့်မောင် သိလိုက် ရသည်။

” လိုးပါဆို … အင့် … အင့် အင့် …… အားးး … အ …… အအအအ ”

ဦးခန့်မောင် ခဏ ငေးကြည့်နေသော အချိန်လေးအား မစောင့်နိုင်ပဲ နေခြည်ထွန်း ဖင်ကြီးကြွကာ အဆက် မပြတ် ဆောင့်ရင်း စောက်ရည်များ ပန်းကာ ငြိမ်ကျ သွား၏။ ပြီးသည်နှင့် ၅မိနစ်ခန့် အမော ဖြေပြီး အိပ်ခန်းမှ ထွက်ကာ အိမ်အပေါ်ထပ် တက်သွား တော့သည်။ ဦးခန့်မောင် မပြီးသော်လည်း နောက်ရက် အတိုးချ လိုးရန် ဆုံးဖြတ်ရင်း ထိုးအိပ်လိုက်၏။ဒေါ်သူဇာခင် အိမ်ပြန် လာချိန် တအိမ်လုံး တိတ်ဆိတ် နေကာ လင်ဖြစ်သူအား အိပ်ယာထဲ နှစ်ချိုက်စွာ အိပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

********************

နောက်ရက် မနက် နေခြည်ထွန်းမှာ ဦးခန့်မောင်အား မျက်နှာချင်း မဆိုင်ရဲပဲ ရှိန်းနေမိသည်။ ယောက္ခထီး မူးအိပ် သွားသည် အထင်ဖြင့် တက်လိုးမိရာ ပြန်တွေးတိုင်း မျက်နှာလေး ပန်းရောင် သန်းနေ တော့သည်။ တအိမ်ထဲ အတူနေကာ လူချင်း မဆုံမိအောင် ရှောင်ရင်း ၅ရက်ခန့် အကြာ ဒုတိယ အကြိမ် ဦးခန့်မောင်နှင့် လိုးမိပြန်၏။

” သမီး … လမ်းလျှောက် ပြန်လာတာလား ”

ညနေပိုင်း ရပ်ကွက်ထဲ လမ်းလျှောက် ပြန်လာစဉ် ဦးခန့်မောင် ဧည့်ခန်းထဲ စာဖတ်နေရာမှ ထလာကာ အိမ်ပေါက်ဝ လျှောက်လာသည်။

” ဟုတ် … အန်ကယ် ”

” လာလာ …… ဖြည်းဖြည်းထိုင် ”

ဗိုက်ဖုံး အင်္ကျီလေးနှင့် ကားတား ကားတာ လျှောက်လာသော နေခြည်ထွန်းအား ဦးခန့်မောင် အလိုက်သင့် ထိန်းပေး လိုက်သည်။ လူချင်း ကပ်သည်နှင့် စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ဖြစ်လာရ၏။ ယောက္ခမ ဖြစ်သူရှေ့ ပုံမှန် ဆက်ဆံ သော်လည်း ကွယ်ရာတွင် လိုအပ် သည်ထက် ပိုဂရုစိုက် ပြနေသည်။ ဦးခန့်မောင်မှာ ကိုယ်လုံးအား ထိန်းကိုင်ရင်း လက်တဖက်မှာ နောက်ကျော်ဘက် ခါးလေးမှ တဆင့် ဖင်ကြီးအား အုပ်ကိုင် ခေါ်လာ၏။ ၅ရက်ခန့် အထိအတွေ့ ဝေးနေသဖြင့် ယောက္ခထီး အပြုမှုကြောင့် နေခြည်ထွန်း အဖုတ်လေး တဆစ်ဆစ် ခံစား နေရသည်။

” အန်ကယ် … သမီးအိပ်ခန်းထဲထိ … တွဲပို့ပါ့လားဟင် … ”

ဧည့်ခန်းထဲ ခုံနားအရောက် လှမ်းပြော လိုက်၏။

” အေးအေး သမီး … ချွေးတွေ စို့နေတာ … အဝတ်စားရော လဲလိုက် ”

ဦးခန့်မောင် ပြောလဲပြော ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်အား ပွတ်သပ်ကာ အိမ်အပေါ်ထပ် တွဲခေါ်လာသည်။နေခြည်ထွန်းမှာ လင်ဖြစ်သူ၏ ဖခင်မို့ ရှောင်နေ မိသော်လည်း ယောက္ခထီး ကိုယ်တိုင် စလာသည်မို့ ရှေ့ဆက်တိုးရန် ဆုံးဖြတ် လိုက်တော့၏။ အိမ်အပေါ်ထပ် ရောက်သည်နှင့် ၂ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာရာ ယောက္ခထီးရှေ့ ခပ်တည်တည် ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီလေး လှန်ချွတ်ရာ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ဘော်လီ အနက်လေးနှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေး ပေါ်လာသည်။ ဗိုက်လေး ပူနေချိန်ထိ ခန္ဓာကိုယ် အချိူးစား လှသော ချွေးမ ဖြစ်သူအား ဦးခန့်မောင် ငေးကြည့်ရင်း တက်လိုးချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေသည်။

” အန်ကယ် … သမီးကို ရေချိုးခန်း ထဲက … တဘက်လေး ရေစွတ်ပြီး … ယူပေးပါ့လားဟင် ”

ဦးခန့်မောင် တယောက် ချွေးမဖြစ်သူအား ငေးရင်း တွေးနေစဉ် နေခြည်ထွန်း အသံလေး ထွက်ပေါ် လာ၏။

” အေးအေး သမီး … ယူပေးမယ်”

ပြောပြောဆိုဆို အခန်းပြင် ထွက်ကာ အိမ်အပေါ် ထပ်တွင် ရှိသော ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး တဘက် တထည်အား ရေစွတ် ယူလာခဲ့၏။

” သမီး ကုတင်ပေါ် ထိုင်လိုက် … အန်ကယ် … ရေဘတ် တိုက်ပေးမယ်နော် ”

စကားအဆုံး မှန်တင်ခုံရှေ့ ရပ်နေသော နေခြည်ထွန်းမှာ ကုတင်နား လျှောက်လာရင်း ကုတင်စောင်း ထိုင်ချလိုက်သည်။ ဦးခန့်မောင်မှာ နေခြည်ထွန်းရှေ့ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ရေဘတ် တိုက်ပေးနေ၏။ နောက်ကျောဘက် ခါးညွတ် တိုက်ပေးစဉ် မျက်နှာရှေ့ ဦးခန့်မောင်၏ ပုဆိုးထဲ ထောင်နေသော လီးအားကြည့်ရင်း နေခြည်ထွန်း စိတ်လှုပ်ရှား လာရသည်။

” မထူးပါဘူး … ဟိုဟို … သမီး … အတွင်းခံတွေပါ ချွတ်လိုက်ပါ့လား … တခါထဲ လဲလိုက် ”

ယောက္ခထီး စကားကြောင့် စိတ်ထဲ ဝုန်းကနဲ့ ကာမ သွေးများ ဆူပွက် လာတော့သည်။

” အာ … အန်ကယ်ကလဲ … ”

” ချွတ်ပါ သမီးရဲ့ … ဘာရှက်စရာ လိုလဲ … ၂ယောက်ထဲ ရှိတာကို ”

” ဟို ဟို … အန်တီ … ပြန်လာရင် … မကောင်း … ကောင်း … ”

” မနက်ကတည်း … ချိန်းဝိုင်း သွားတာလေ … နေ့လည် ပြန်လာတော့ စားသောက် … နောက်တခေါက် ထွက်သွားပါပြီ … ညကြမှ လာတော့မှာ ”

ယောက္ခထီး ကိုယ်တိုင် စိတ်ပါ နေသဖြင့် နေခြည်ထွန်း အနည်းငယ် ရှက်သလို လုပ်ပြကာ ကုတင်စောင်း ထိုင်နေရာမှ ထရပ်ရင်း ဘော်လီနှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ချွတ်ချပစ်၏။ ဦးခန့်မောင်မှာ အရင် တခေါက် မူးချင်ယောင် ဆောင်နေချိန် နေခြည်ထွန်းမှာ ဗိုက်ဖုံး အင်္ကျီလေးနှင့် တက်လိုး သွားသဖြင့် ခန္ဓာကိုယ် အလှအပအား အနီးကပ် မမြင်ဖူးလိုက်ပေ။ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားသော နေခြည်ထွန်းအား အနီးကပ် ကြည့်ရင်း နို့အုံ၂ဖက်အား တဘက်ဖြင့် ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ပေး လိုက်သည်။ ဗိုက်လေး ပူနေသည့်တိုင် နို့အုံ မောက်မောက်နှင့် ခါးအောက် ဖင်သားစိုင်၂ဖက်မှာ လုံးကား ကော့နေရာ အသက်ရှု မြန်လာမိ၏။ တဖြည်းဖြည်း နို့ပေါ်မှတဆင့် အောက်ရွေ့ကာ စေ့ထားသော ပေါင်တံကြား နိုက်ပွတ် ပေးလိုက် တော့သည်။

” အန်ကယ် ”

” ဟမ် ”

” သမီးကို ဘယ်ချိန် ကတည်းက … စိတ်ဝင်စား နေတာလဲ ဟင် ”

” အမ် ”

ဦးခန့်မောင် တယောက် ချွေူးမဖြစ်သူ စကားကြောင့် စိတ်ထဲ ကြိတ်ပျော် သွားရသည်။ ဒီလောက် မြန်မြန်ဆန်ဆန် ပွင့်လင်း သွားမည်ဟု ထင်မထားပေ။

” အဟင်း … ပြောပြ ”

ပြောရင်း နေခြည်ထွန်း မျက်လုံးလေးမှာ ဦးခန့်မောင် ပေါင်ကြား စိုက်ကြည့်နေ၏။

” သားလေး နိုင်ငံခြား ထွက်တော့ … သမီးလေး ဆာနေတာ … အန်ကယ် သိလိုက်ရတယ် ”

” ဟင် … ဘယ် လို ”

” အန်ကယ်တို့ လင်မယား လိုးတိုင်း … သမီးလေး လာလာချောင်းတာ … အန်ကယ် သိပါတယ် ”

စကားပြောရင်း တဘက်အား အိပ်ယာဘေး ချကာ နေခြည်ထွန်း အဖုတ်လေး ပွတ်ပေး လိုက်တော့သည်။ နေခြည်ထွန်း မှာလည်း မရှက်နိုင်တော့ ပေါင်တံများ ကားလိုက် စိလိုက်ဖြင့် ဦးခန့်မောင် ပုဆိုးထဲ ထောင်နေသော လီးအား အုပ်ကိုင်ပေးလိုက်၏။

” ဟုတ်တယ် … သမီး ကိုယ်ဝန်ဆောင်ပြီး … အဲဒီစိတ်တွေ ပိုကြွနေမိတာ ”

” ခုရော ”

ဦးခန့်မောင် မေးလည်မေး အဖုတ်လေး ပွတ်ပေး နေရာမှ အရည် ရွှဲလာသဖြင့် လက်ခလယ်အား အဖုတ်ဝထဲ သွင်းလိုက် တော့သည်။

” ရှီးးးး …… အ ……… ခု … ခုလည်း … အဲစိတ် ဖြစ်နေတုန်းပဲ ”

” ကိုယ်ဝန်ဆောင်ချိန်မှာ …… သမီးတို့ မိန်းမတွေ … လိင်စိတ် ပြင်းထန်တတ်တယ် ”

တယောက်နှင့် တစ်ယောက် အပြန်အလှန် ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးရင်း နေခြည်ထွန်း အဖုတ်လေး ဖေါင်းကြွ လာသလို ဦးခန့်မောင် လီးတံကြီး မှာလည်း ပုဆိုးထဲ တဆက်ဆက် တုန်လာတော့သည်။

” ဟင် …… အန်ကယ်က သိနေတာ ”

” သိတာပေါ့ …… သမီးယောက်ျား မမွေးခင် … ရက်ပိုင်း အလိုလောက်ထိ … သမီး ယောက္ခမကို … အန်ကယ် လိုးပေးရတာ ”

အမှန်တကယ်လည်း ဦးခန့်မောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ဒေါ်သူဇာခင် ကိုယ်ဝန် ဆောင်ချိန် သားဖြစ်သူ သီဟ မွေးခါနီး အထိ လိုးဖူးထား၏။ စကားပြောရင်း နေခြည်ထွန်း မနေနိုင်တော့ ကာမသွေး ကြွစေသော စကားလုံး များကြောင့် ကုတင်စောင်း ထိုင်နေရာမှ ဦးခန့်မောင် ပုဆိုးအား ဆွဲချွတ်ကာ လီးအား ဆွဲစုပ် လိုက်တော့သည်။ ဒစ်ကြီး ပါးစပ်ထဲငုံကာ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ရင်း ဒစ်အခြေမှ မေးသိုင်းကြိုး နေရာလေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးဆွပေးပြီး တဆက်ထဲ လက်လေး တဖက်မှာ လဥများအား ဆုပ်နယ် ညှစ်ချေနေ၏။

” ဟားအား …… ရှီး …… ကောင်းလိုက်တာ …… သမီးက … တအား တတ်တာကွာ … အင်းဟင်း … ကျွတ် ကျွတ် … ”

ဦးခန့်မောင် ကုတင်ဘေး မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ချွေးမဖြစ်သူ၏ ခေါင်းလေး ကိုင်ကာ စုပ်သပ် ညည်းနေရသည်။ နေခြည်ထွန်း မှာလည်း ယောက္ခထီး လီးအားစုပ်ရင်း ကာမ အရသာလေး တစိမ့်စိမ့် ခံစားနေ၏။ ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာ ပါးစပ်ထဲ တဒုတ်ဒုတ် သွေးတိုးနေသော လီးကြီးအား အလိုးမခံရပဲ ပြီးသွားမှာ စိုးရိမ် လာတော့သည်။

…………………………

” အန်ကယ် … သမီးကို လိုးပေးတော့နော် ”

” အင်း … လိုးပေးမှာပေါ့ …… ကုတင်ပေါ် လှဲလိုက် ”

ဦးခန့်မောင်မှာ လီးအား ပါးစပ်မှ ထုတ်ကာ မော့ပြော လာသော နေခြည်ထွန်း နဖူးလေး နမ်းကာ ပြန်ပြော လိုက်၏။ တဆက်ထဲ ကုတင်စောင်း ထိုင်နေသော နေခြည်ထွန်းအား လက်မောင်း ၂ ဖက်မှ ဆွဲထူ ပေးလိုက်ပြန်သည်။

” နေဦး … အန်ကယ် … တံခါး စေ့ဦးမယ် … ”

နေခြည်ထွန်းတို့ ညီမ ၂ယောက် အာသာ ဖြည်နေ သည်ကို ချောင်းဖူး ထားသဖြင့် ဇနီးဖြစ်သူ မထင်မှတ်ပဲ အိမ်ပြန် ရောက်ကာ တွေ့သွားမည်ကို စိုးရိမ်မိသဖြင့် တံခါး သွားပိတ်နေ၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနှင့် ကုတင်ပေါ် တက်ကာ ပက်လက် လှဲလိုက် တော့သည်။ ဦးခန့်မောင် ကုတင်နား ပြန်လျှောက် လာစဉ် ကုတင် အလယ်၌ ပက်လက် အနေထားနှင့် ဗိုက်လေး လုံးထွက်နေကာ စိထားသော ပေါင်ကြားထဲ ပန်းရောင် အဖုတ်လေး ညှပ်နေပြီး နူတ်ခမ်းသား၂ဖက် ဖေါင်းကြွနေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ ကြည့်ရင်း လီးတန်းလန်းဖြင့် ကုတင်ပေါ် တက်လာကာ နေခြည်ထွန်း၏ စိထားသော ပေါင်တံ ၂ဖက် ဖြဲရင်း ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာ ယူလိုက်တော့သည်။ တဆက်ထဲ ဖေါင်းအစ် နေသော အဖုတ် နူတ်ခမ်းကြား ဒစ်ဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်၏။

” ရှီး … လိုးလိုက်ပါတော့ … အန်ကယ်ရယ် … သမီး ခံချင်နေပြီ … ”

ရမ္မက်သံ တိုးတိုးလေးကြောင့် လီးအား အဖုတ်ဝ ထိုးထည့်ရာ နေခြည်ထွန်း မျက်နှာလေး မဲ့သွားရ၏။

” ရလား သမီး ”

” အင်း … ရတယ် … အန်ကယ့် … လီးက အရမ်းကြီးတော့ … ကြပ်လို့ ”

” ဘွတ် …… အ …… ဗျစ် …… ဟင့် … အ … ကျွတ် ကျွတ် ”

လီးတစ်ဆုံး ဝင်သွားသည်နှင့် ရင်ဘတ်လေး ကော့လာရာ နို့၂လုံးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် လှမ်းညှစ်ပေးကာ နို့သီးခေါင်းလေး ချေပေး လိုက်သည်။ စောက်ခေါင်းထဲ တစ်ဆုံး ဝင်နေသော လီးအား ပြန်မထုတ်ပဲ နှဲ့ကြိတ်ပေးရာ ခဏအကြာ ရှုံ့မဲ့နေသော မျက်နှာလေး တဖြေးဖြေး ပြေလျော့ လာသည်။ မျက်နှာလေး ကြည်လာ သည်နှင့် လီးအား တဝက်ခန့် ဆွဲထုတ်ကာ တချက်ချင်း ဆောင့်ကြည့် လိုက်၏။

” ဘွတ် …… အင့် …… ဗြိ ……… အ … အင်း ဟင်း ”

နေခြည်ထွန်း မျက်လုံးလေး စင်းကျ သွားကာ လီးတံအား ပြန်ညှစ် ပေးလာသည်။ ပုံမှန်လေး လိုးရင်း တချက် တချက် အရင်းထိ ပစ်ဆောင့် ပေးရာ ကိုယ်လေး တုန်တက် သွားပြန်၏။ နောက်ပိုင်း စောက်ပတ် အတွင်းသားများမှ ဆွဲညှစ် တုံ့ပြန်မှု့ကြောင့် ဦးခန့်မောင် အရသာထူးကာ မနားတမ်း ဆက်တိုက် လိုးတော့သည်။

” အင့် …… ဘွတ် ……… အ …… အားဟား …… ဗြိ … ဗွိ … ဖွတ် … အင့် …… ဘွတ် ဘွတ် … ဘွတ် ဘွတ် ”

ဦးခန့်မောင်မှာ နေခြည်ထွန်း ချိုင်းအောက် လက်ထောက်ပြီး ဗိုက်အား မထိမိအောင် တဘွတ်ဘွတ် လိုးနေရင်း မိနစ်၂၀ ကျော်ကျော်တွင် ၂ယောက်သား တုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်ကာ တယောက်ကို တယောက် အားမလို အားမရ ဖြစ်လာရသည်။ နေခြည်ထွန်းမှာ ထောက်ထားသော ဦးခန့်မောင် လက်မောင်း၂ဖက် ဆွဲကာ အဖုတ်လေး ပြန်ကော့ ပေးနေသလို ဦးခန့်မောင် မှာလည်း အံကြိတ် လိုးနေတော့သည်။

” ဟင့် …… အား ………… ကောင်း ကောင်း … ကောင်းလိုက်တာ … အန်ကယ်ရယ် … လိုး လိုး … ဒီလို မခံရတာ ကြာပြီ …… အင့် … အ … အအ ”

နောက်ထပ် ၁၀မိနစ်အကြာ နေခြည်ထွန်း တယောက် ဦးခန့်မောင် လက်မောင်း၂ဖက်အား ထုရိုက်ကာ တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ပြီး အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားရ၏။
နေခြည်ထွန်း ပြီးသွားသည်နှင့် ဦးခန့်မောင်မှာလည်း အချက်၃၀ခန့် မနားတမ်း လိုးရင်း အားကနဲ့ တချက် ညည်းကာ လီးအရင်းထိ ကပ်ပြီး လရည်များ ပန်းထည့် လိုက်သည်။ နေခြည်ထွန်း မျက်လုံးလေး မှေးသွားချိန် လီးဆွဲထုတ်ရာ အဖုတ်လေး ပွစိပွစိနှင့် လရည်များ ပြန်အမ် ထုတ်နေတော့၏။

” ကောင်းလား သမီး ”

” အင်း … တအားကောင်းတယ် ”

တချီ ပြီသွားသည်နှင့် ၂ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်အိပ်ကာ ဦးခန့်မောင်မှာ နေခြည်ထွန်း ပေါင်တံများ ပွတ်သပ် ပေးနေသည်။

” နောက်ရက်တွေ … သမီး ဆာလာရင် … အန်ကယ့် ပြောနော် ”

” ဟုတ် … နေ့ခင်းဘက် … မသိသာ ပေမယ့် … ညဘက်ကျ … တအားဆာတာ … အန်ကယ်ရဲ့ ”

နေခြည်ထွန်းမှာ ကိုယ်ဝန် ဆောင်နေချိန် အတွင်း လက်ရှိ ခံစားနေရသော ကာမ ဆန္ဒလေးများအား ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြနေသည်။

” အင်းပါ … အန်ကယ် … နားလည်ပါတယ် … ”

၂ယောက်သား စကား ပြောရင်း ဦးခန့်မောင် လက်မှာ ပေါင်တံအား ပွတ်နေရာမှ တချက်ချက် ပေါင်ကြား ရောက်လာပြန်သည်။

” ဒါနဲ့ … အန်ကယ် … အန်တီကို လိုးရင်း …… အတံကြီးကို … ကွင်းလေးတွေ စွပ်လိုးတာလား ”

” အော် … အဲဒါက … ဂေါ်လီပါတဲ့ အစွပ်တွေလေ … ဘာလဲ … နေခြည်က … အဲလို ခံချင်လို့လား ”

” မေးကြည့်တာပါ … တအား နာလား ဟင် … အန်တီဆို … အန်ကယ် လိုးတိုင်း အော်ဟစ်ပြီး … နောက်ရက် မထနိုင်ဘူး … ခ်ခ် ခ်ခ် ”

” အင်း … နောက်၁ပတ် အလုပ်ပိတ်ရက်ကျ …… နေ့ခင်းပိုင်း … အန်ကယ် … အဲလို လိုးပေးမယ် ”

ပြောလည်းပြော စောက်ပတ်လေး ပွတ်ပေးရင်း အစိလေး ချေပေးရာ နေခြည်ထွန်း ကိုယ်လေး တွန့်လာရသည်။

” ရှီးးးး … အ …… အင်းဟင်း …… ခု … ယက်ပေးမလား … ”

နေခြည်ထွန်းမှာ တချီ ပြီးထားသော်လည်း အဖုတ်အား ဆွခံရသဖြင့် ဒုတိယ အကြိမ် ကာမစိတ် ကြွကာ ပွင့်လင်းစွာ တောင်းဆို လိုက်သည်။ ဦးခန့်မောင်မှာ အဖုတ်အား ထယက်ပေးကာ ဒုတိယ တချီ ထပ်လိုး ပေးလိုက်၏။

**********************

နောက် ၁ပတ်ခန့် အကြာ နေ့ခင်းဘက် ဧည့်ခန်းထဲ တံမျက်စည်း လှဲရင်း ဦးခန့်မောင် လီးကြီး ပုဆိုးထဲ လှုပ်နေသည်ကို မျက်ဝန်းထောင့်မှ မြင်နေရသည်။ မနက်ပိုင်း ဒေါ်သူဇာခင် ရှိနေသဖြင့် စုပ်ပေးချင်သည့် စိတ်အား မနည်း ထိန်းထားရ၏။ လီးလှုပ်သည်ကို မြင်သည်နှင့် အဖုတ်လေး တင်းလာကာ အလိုး ခံချင်မိသည်။

” သမီးရေ … ကော်ဖီ ဖျော်ပေးဦး ”

” ဟုတ် ”

ဦးခန့်မောင် စကားအဆုံး တံမျက်စည်းအား ဧည့်ခန်းဒေါင့် ထားကာ မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်ပြီး ကော်ဖီ ဖျော်လာခဲ့၏။

” ဟွန်း … ဘာတွေ တွေးပြီး … ဘာတွေဖြစ် ”

ကော်ဖီခွက်အား စားပွဲပေါ်ချပြီး မျက်စောင်းလေး ပစ်ပြောရင်း ကပ်ထိုင်လိုက်သည်။

” ဘာလို့လဲ … သမီးရဲ့ ”

” ဒီလီးကြီး ပြပြပြီး … မြူနေတာလေ … ခ်ခ် ခ်ခ် ”

ဦးခန့်မောင် ပုဆိုးထဲ တောင်မတ် နေသော လီးကြီးအား လက်ဖြင့် ကိုင်ညှစ် ပြလိုက်၏။

” ဟုတ်လား … အဲဒါဆို … စုပ်ပေးပါ့လား ”

” လာ … အိမ်ပေါ် သွားစို့ ”

အိမ်အပေါ်ထပ် အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ကုတင်စောင်း ထိုင်ခိုင်းကာ လီးအား ဖြဲပြီး စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေးနေသည်။

” ရှီးးးး … ကျွတ် ကျွတ် … အန်ကယ် ပြီးချင်နေပြီ ”

” အွန်း …… နေခြည့် ပါးစပ်ထဲ … ပြီးလိုက် ”

ပြောပြီး ခဏအကြာ ပါးစပ်ထဲ လရည်များ ပန်းဝင် လာရာ တဂွတ်ဂွတ် မြိုချရင်း လရည်များ ကုန်မှ လီးအား ထုတ်ပေးလိုက် တော့သည်။

” ကောင်းလား … အန်ကယ် ”

” အင်း … ကောင်းတယ် ”

ယောက္ခထီး လီးကြီးအား စုပ်ပေးရင်း နေခြည်ထွန်း ကျေနပ် နေမိသည်။

” သမီး … အပေါ်တက်လေ … အောက်ထိုင်ရတာ ညှောင်းနေမယ် ”

” ဟုတ် ”

နေခြည်ထွန်း ကုတင်ပေါ် တက်သော်လည်း လှဲမအိပ်ပဲ ဦးခန့်မောင်အား ပေါင်ကားခိုင်းကာ ကြားထဲ ဝင်လိုက် လိုက်၏။

” အန်ကယ့် လီးကြီးက … သိပ်လှတာပဲ … ဒစ်ကြီး ကားပြီး … လဥကြီးတွေ အိတွဲနေတာ ”

ယောက္ခထီးဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ တင်ပလင် ခွေထိုင်ကာ လီးအား ကြည့်ရင်း ပြောပြနေသည်။

” ဟမ် … သမီး ယောက်ျား ဟာက … ဒီလောက် မရှိဘူးလား ”

” မောင့်ဟာက … အန်ကယ် လောက် … မရှိပါဘူး … ”

” ဟုတ်လား … ”

ချွေးမဖြစ်သူ စကားကြောင့် လီးအား ၂ချက်၃ချက် ဆွကာ ဒစ်ကြီး ဖြဲပြ လိုက်ပြန်၏။

” ဟုတ်ပါတယ်ဆို … သမီးဟာလေး ကြည့် … အန်ကယ် လိုးတော့ … ကြပ်နေတာပဲလေ ”

ယောက္ခထီး လီးအားကြည့်ရင်း ဗိုက်ဖုံး အင်္ကျီ အောက်နားစလေး ပေါင်ရင်း လှန်တင်ကာ ရှေ့တိုး ကပ်ပြလိုက်၏။

” ဟုတ်ပါ့ … သမီးဟာ … ကျဉ်းကျဉ်းလေး ”

ပေါင်တံများ ဖြဲပြ လိုက်သဖြင့် စောက်ပတ်လေး ဟပြီး စောက်ခေါင်း အတွင်းသား လေးပါ မြင်နေရ၏။

” ခ်ခ် … အဲလီးကြီး … အဆုံးထိ ဝင်လာတိုင်း … အံအောလို့ … မဆုံးဘူး … တကယ်ပဲ ”

နေခြည်ထွန်း ပြောရင်း စောက်ပတ်လေး လက်တဖက်နှင့် ဖြဲကာ အဖုတ်ဝလေး ရှုံ့ချီပွချီ လုပ်ပြနေ၏။ ချွေးမဖြစ်သူ အပြုမှုကြောင့် ဦးခန့်မောင် လီးကြီး တဆက်ဆက် တုန်ကာ ပြန်ထောင် လာတော့သည်။

” ဘာလဲ … စောက်ပတ်လေးက … ဆာနေပြီလား ”

” အင်းလေ … အန်ကယ်လည်း … လိုးချင်နေတာ မလား ”

” လိုးချင်တာပေါ့ … မနက်က … သူဇာ ရှိနေလို့ ”

” အွန်းပါ … ခု လိုးလေ ”

” ဒါနဲ့ သမီး … အရင်တခါ … ဂေါ်လီ အစွပ်နဲ့ … အလိုးခံချင် တာဆို ”

” ဟမ် … ခံကြည့်ချင် ပေမယ့် … ဖြစ်ပါ့မလား … ဟို … ဗိုက်ကို ထိနေဦးမယ် ”

” အင်း … စိတ်တအား ကြွရင်တော့ … ထိန်းလိုးရမှာ … ဒါမဲ့ စိတ်မပူနဲ့ … အန်ကယ် လိုးတတ်ပါတယ် ”

” ပြီးရော … အန်ကယ့် သဘော … သမီးက ခံချင်တာပဲ …… သိတယ် … ခုတောင် …… ဒါလေးက … တအား ယားနေပြီ ”

” ခဏစောင့် … အန်ကယ် … အောင်ထပ် ပစ္စည်းတွေ သွားယူလိုက်မယ် ”

ဦးခန့်မောင် ပြောလည်းပြော စိတ်အား ထက်သန်စွာ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းရာ ပုဆိုးပင် မဝတ်တော့။

” ဟာ … အန်ကယ် ပုဆိုး ”

အိပ်ခန်း တံခါးနား အရောက် လှမ်းသတိ ပေးသည်ကို လက်ပြကာ လီးတန်းလန်းနှင့် ထွက်သွား တော့၏။

” ဟယ် … ခ်ခ် ခ်ခ် ”

နေခြည်ထွန်းမှာ ဖင်အပြောင်သားနှင့် ထွက်သွားသော ဦးခန့်မောင်အား ကြည့်ကာ ရယ်မော ကျန်နေ ရစ်သည်။

” ကျွီ …… ဂျလောက် ”

၃မိနစ်ခန့် အကြာ ဂျပ်ဗူး တဗူးနှင့် လက်ထဲ ဂျယ်ထုပ်လေး ကိုင်ကာ ဦးခန့်မောင် ပြန်ဝင်လာ၏။ အိပ်ခန်းတံခါး လော့ချကာ ကုတင်ပေါ် တက်လာပြီး ဘာစကားမှ မပြောပဲ နေခြည်ထွန်းအား ပက်လက် လှဲကာ နမ်းရင်း တကယ်လုံး ပွတ်သပ် ပေးနေသည်။ ကာမစိတ် ကြွသထက် ကြွလာအောင် နို့စို့လိုက် အဖုတ်လေး ယက်လိုက်ဖြင့် အမျိုးမျိုးစွကာ ရမ္မကစိတ် ပြင်းထန်လာမှ ဂျပ်ဗူးဖြင့် ထည့်ထားသည့် ဆီလီကွန် အစွပ်အား တောင်နေသော လီးတံပေါ် စွပ်လိုက်တော့၏။

” အင်းဟင်း … အူယား စရာကြီး ”

လီးတံအား အစွပ်စွပ်ပြီး ဂျယ်ဆီများ ညှစ်ချ လိမ်းရာ နေခြည်ထွန်း သေချာ စိုက်ကြည့် နေသည်။ ဦးခန့်မောင် ပြန်မပြောပဲ ပက်လက်လေး ဖြစ်နေသော နေခြည်ထွန်း ပေါင်တံအား ကွေးမြှောက်ကာ အိဖေါင်း နေသော အဖုတ် နူတ်ခမ်းကြား လီးအား အမြှောင်းလိုက် ဖိရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေး လိုက်၏။

” ရှီးးးးးး …… ”

နေခြည်ထွန်း ခြေချောင်းလေးများ ကွေးကာ ဖွေးဥနေသော ဖင်သားစိုင်များ ကျုံ့လာတော့သည်။

” အင်းဟင်း …… တမျိုးပဲ ”

ပေါင်တံချင်း ကပ်နေပြီး အဖုတ် နူတ်ခမ်းကြားထဲ ဆီလီကွန် အစွပ်မှ ဂေါ်လီများ ပွတ်ဆွဲနေရာ ကြက်သီးများ ထရင်း စောက်ပတ်လေး ရှုံ့ချီပွချီ ဖြစ်နေရ၏။

” ကျွတ် ကျွတ် ……… လုပ်မှာဖြင့် လုပ်လေ ”

နေခြည်ထွန်း မနေနိုင်တော့ အတွေ့ထူးအား သိချင် နေမိ၏။ ထိုချိန် ဦးခန့်မောင်မှာ လီးတံအား အဖုတ်ထဲ ဝင်ရန် အောက်နမ့်ရင်း အဖုတ်ဝ ဒစ်တေ့မိချိန်
ခါးကော့ သွင်းပေး လိုက်သည်။

” အား …… အမေ့ ”

လီးပေါ် စွပ်ထားသော ဆီလီကွန် အစွပ်ထဲမှ ဂေါ်လီများကြောင့် နေခြည်ထွန်း ကိုယ်လေး တုန်တက် သွားရ၏။ ဦးခန့်မောင်မှာ ဂေါ်လီစွပ်နှင့် လိုးဖူး နေသဖြင့် ချက်ချင်း လီးတဆုံး မသွင်းပဲ ခါးအားဖြင့် ဖြည်းဖြည်ူချင်း ဖိနှဲ့သွင်းလိုက်၏။

” ဗွိ … အ …… အားးးး အ …… နာတယ် …… ကြပ်လိုက်တာ …… ဟင့် ……… အ ”

နေခြည်ထွန်း ပေါင်တံများ ရသလောက် ထပ်ဖြဲကာ သက်သာလို သက်သာငြား နေကြည့် လိုက်သည်။ လီးတံပေါ်မှ အစွပ်ကြောင့် အဖုတ်ထဲ မဆန့်မပြဲ တင်းကြပ်နေကာ အနေရ ခက်နေ၏။ ဦးခန့်မောင် ဆက်မသွင်းပဲ ခဏရပ်ကာ အစိလေးအား ဖိချေ ပေးရင်း အာရုံ လွဲပေးလိုက် ပြန်သည်။ နေခြည်ထွန်း မျက်လုံးလေး စင်းကာ ငြိမ်သွားမှ ထပ်သွင်း ပစ်၏။

” ဇွိ …… ဘွတ် …… ”

အဖုတ်ထဲ လီးကြီး ငြိမ်နေရာမှ ရုတ်တရက် တိုးဝင်လာရာ ဆီးခုံးချင်း ကပ်ပြီး ရပ်သွားမှ မျက်နှာလေး မော့ကာ လန့်အော် လိုက်ရသည်။

” အားးးး …… အမေ့ ”

ဂေါ်လီများ ပါသော ဆီလီကွန် အစွပ်လေး၏ အစွမ်းကြောင့် ဦးခန့်မောင် ကျေနပ်နေ၏။

” ဟင့် … ဖြစ်ပါ့မလား အန်ကယ် ”

မျက်ရည်ဝဲရင်း ပြောနေသော မျက်နှာလေးအား ကြည့်ရင်း ဦးခန့်မောင် ဆက်မလိုးပဲ နို့၂လုံးအား ကုန်းစို့ ပေးလိုက်ပြန်သည်။ ၅မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် နေခြည်ထွန်း အနာ သက်သာကာ အရင်းထိ ဝင်နေသော လီးတံ အစွပ်ပေါ်မှ ဂေါ်လီများအား စောက်ဖုတ် အတွင်းသား များနှင့် စမ်းကြည့်ရင်း လှုပ်လှုပ်ရွရွလေး ဖြစ်လာတော့၏။ ၂ချက်၃ချက် ပင့်ကြည့်ရာ ဂေါ်လီများ၏ ထိတွေ့မှု့ကြောင့် ခါးအောက် အကြောများ ဆိမ့်လာရသည်။ တချက်ပြီး တချက် ခါးကော့ ထိုးရင်း အရသာ ထူးကဲလာရာ အားရ ကျေနပ်ရင်း မျက်နှာလေး ပြန်ကြည်လာရ၏။ထိုအခိုက်တန့် မှာပင် ဦးခန့်မောင်မှာ နို့စို့ပေးရင်း ဖင်ကြွကာ တချက်ချင်း လိုးတော့သည်။

” ဘွတ် …… အ …… ဇွိ ……… ဗြိ …… အား … အ … ဖတ် ဖတ် … အား အ … ဘွတ် … ရှီးးးး …… ဟားးး …… အထဲမှာ တမျိုးကြီး ”

” အဲဒါ … ဂေါ်လီတွေ ပြေးနေတာလေ … သမီးရဲ့ … နောက်ပိုင်း … အရမ်း ကောင်းသွားမှာ … အင့် … အင့် … ”

” အတွင်းထဲ … တခုခုနဲ့ ပွတ်နေသလိုပဲ … ဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိဘူး … အားးး … အအ … ”

” ကြိုက်လား”

” အား … အ … ကြိုက်တယ် ”

” အင့် … အင့် ”

အစိလေး ဖိချေရင်း ခပ်သွက်သွက် လိုးပေးရာ နေခြည်ထွန်း အဖုတ်လေး ကျင်တက် လာရသည်။

” ကောင်းလား … သမီး ”

” အ အား … အရမ်းကောင်း”

စကားအဆုံး ဆောင့်ပေးရာ နေခြည်ထွန်း ပါးစပ်မှ အဆက်မပြတ် ညည်းနေ တော့သည်။

” အား … ကျွတ် ကျွတ် …… ကောင်းလိုက်တာ … အရမ်းပဲ ”

” ကောင်းရင် … အင့် အင့် ”

” ဆောင့် ဆောင့် … အရသာ ရှိလိုက်တဲ့လီးကြီး … တအားပဲ ”

ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း နေခြည်ထွန်း ဖင်ကြီးမှာ ပြန်ပင့် နေသဖြင့် အားရပါးရ ဖိလိုးရာ တအအ ညည်းသံ လေးများ ကျယ်လောင် လာရသည်။ အားကနဲ့ အင့်ကနဲ့ ရင်ဘတ်ထဲမှ မချီမဆန့် ပွင့်ထွက် လာသော အသံလေး များမှာ ဦးခန့်မောင် အဖို့ ဆောင့်အား တက်နေတော့၏။ နာလဲနာ ကောင်းလဲကောင်းမို့ နေခြည်ထွန်း ကော့ပျံ အော်ဟစ်ရင်း ပြီးကာ နုံးချိ သွားသည်။

” အင့် …… ဇွိ …… ဘွတ် …… အင့် အင့် …… အန်ကယ်လည်း … ပြီးတော့မယ် ”

ဦးခန့်မောင် ပြီးကာနီး အစွပ်အား ချွတ်ကာ အဖုတ်ပေါ် လရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်တော့၏။

***********************

ရက်မှ လသို့ ကူးပြောင်းလာရာ နေခြည်ထွန်းမှာ မွေးနီး တလ အလိုထိ သွေးသား တောင့်တတိုင်း ယာက္ခထီးနှင့် ကာမဆန္ဒများ ဖြေဖျောက် နေတော့သည်။

” အင်း … အင့် …… အီး …… ဟူးးးး …… ”

ဦးခန့်မောင် ကုမ္ပဏီ ပိတ်ရက် မနက် ၁၀နာရီခန့် နေခြည်ထွန်း အိပ်ခန်း လေးထဲ အသက် ရှုသံများ ပြင်းထန်စွာ ထွက်ပေါ်နေ၏။ ကိုယ်လုံးတီး များနှင့် ခန္ဒာကိုယ်နှစ်ခု လူပ်နေရင်း နာရီဝက် ကျော်ကျော်တွင် ငြိမ်သွာကြသည်။

” ကောင်းလား … သမီး ”

” ဟုတ် ”

နေခြည်ထွန်း ဒူးထောင် ပေါင်ကား အနေထား လေးနှင့် ဗိုက်နားလေး ထောက်ထားသော ဦးခန့်မောင် လက်မောင်းအား ဆုပ်နယ်ရင်း ပြန်ဖြေလိုက်၏။ အလိုး ခံထားရသဖြင့် ပင်ပန်း နွမ်းနယ်ကာ မျက်နှာလေး ချွေးစို့ နေရ၏။

” ညက … တရေးနိုး … အန်ကယ် တက်လာသေးတယ် … သမီး အိပ်နေလို့ ”

” အင်း … မနေ့က … ငပိရည် နဲနဲ … စားလိုက်တာ … ညပိုင်းကျ တုံးကနဲ့ပဲ ”

” မွေးရက်က … ၁လ ကျော်ပဲ လိုတော့တာ … အစား အသောက် … ဆင်ခြင်နော် သမီး ”

……………………

စကား ပြောနေ ကြသော်လည်း ဦးခန့်မောင် လီးမှာ နေခြည်ထွန်း အဖုတ်ထဲ စိမ်ထားလျက်ပင်။ အဖုတ်ထဲရှိ လီးကြီးမှာ တစ်ချီ ပြီးသွားသော်လည်း ပျော့မသွားပဲ မာထင်လျက် ရှိသည်။ နေခြည်ထွန်းမှာ အပြုစု အယုယ ကောင်းကာ အလိုးသန်သော ဦးခန့်မောင်အား လင်မရှိချိန် သံယောစဉ် ပိုနေမိ၏။ စောက်ပတ်ထဲ စိမ်ထားသော လီးကြီးအား မကြာခဏ အဖုတ်လေးနှင့် ညှစ်ပေး နေသည်။ ၂ယောက်သား စကားပြောရင်း ခဏအကြာ ဦးခန့်မောင်မှာ အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်ကာ ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်၏။

” နေခြည် … သမီး ”

” ဟင် ”

နေခြည်ထွန်း မျက်လုံး ပင့်အကြည့် ဦးခန့်မောင်မှာ လီးအား မျက်စ ပစ်ပြနေသည်။ ပြတင်းပေါက်မှ အလင်းရောင်ဖြင့် ဦးခန့်မောင်၏ လမွှေးအုံအောက် နီညိုရောင် လီးတံကြီးမှာ အရည်များ ရွှဲကာ အကြောများ ဖုထွက်နေသည်။

” ဟွန့် … အထိုင်အထ … ခက်ပါတယ်ဆို ”

လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း လက်၂ဖက် အားပြု ထောက်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထထိုင်လိုက်၏။ လီးအရင်း အောက်ဖက် တွဲကျနေသော လဥများအား ဘယ်ဖက် လက်ဖဝါးထဲ ထည့်ညှစ်ကာ ညာလက်ဖြင့် လီးတံအား ဖြဲရင်း မျက်နှာ အပ်ကာ ဒစ်ကြီး ဖမ်းငုံပစ်သည်။ ဒစ်အား စုပ်ရင်း လဥ၂လုံး ညှစ်နေသော ဘယ်လက်အား လီးတံပေါ် ရွေ့ကာ လက်၂ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။

တဆက်ဆက် တုန်နေသော လီးကြီးအား လက်၂ဖက်ဖြင့် ထိန်းကာ ၁၀မိနစ်ခန့် စုပ်ပေးပြီး ကျောပေး ဒူးထောက်ရင်း လက်နှစ်ဖက် ရှေ့ဆန့် ခါးညွတ်ကာ ဖင်ကြီး ထောင်ပေး လိုက်သည်။ ဦးခန့်မောင်မှာ ကားစွင့်နေသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်နယ်ကာ ဖိနမ်း လိုက်သည်။ နမ်းပြီးသည်နှင့် ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် လီးတံအား ပေါင်ကြားထဲ စူထွက် နေသော အဖုတ်ထဲ ဖိသွင်းပစ်၏။

” အင့် …… အား … ကျွတ် … ကျွတ် ”

အရင်းနား ရောက်သည်နှင့် လီးအား တဝက်ခန့် ပြန်ထုတ်ကာ တချက်ချင်း လိုးပေးလိုက်သည်။

” ဘွတ် ……… ပြိ ………… ဇွိ ………… ဗွိ ……… ဖွပ် ……… ဘွတ် ………… ဗြိ ……… ဘွတ် ဘွတ် ”

တစ်ချီ ပြီးထားသဖြင့် အဖုတ်ထဲ အရည်များ အိုင်နေရာ လိုးလိုက်တိုင်း အရည်များ အပြင်သို့ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ အံထွက်လာသည်။

” အီး … အင့် ……… ခဏ …… အန်ကယ် … ဗိုက်ကြောတွေ …… အောင့်လို့ ”

လီးအရသာ ကောင်းနေ သော်လည်း ၁၀မိနစ် ကျော်လာချိန် နေခြည်ထွန်း မခံနိုင်တော့။

” ပလွပ် ”

ကိုယ်လုံးအား ရှေ့တိုးကာ ဘေးနား လှဲချလိုက်သဖြင့် သူမ စောက်ပတ်ထဲမှ ဦးခန့်မောင် လီးကြီး ကျွတ်ထွက် သွားရ၏။ ဦးခန့်မောင်မှာ ဒူးထောက်လျက် အနေထားနှင့်ပင် ဘေးတစောင်း ကွေးလှဲ လိုက်သော နေခြည်ထွန်း နောက်ကျောဘက် လှဲချလိုက်၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ ဦးခန့်မောင် နောက်ကျောဘက် လှဲချသည်နှင့် ဖင်ကြီး နောက်ပစ် ပေးလိုက်သည်။

” အင့် … ဒီတိုင်း …… နောက်ကလိုး … အန်ကယ် ”

စကားအဆုံး ဦးခန့်မောင်မှာ လီးတံအား လက်တဖက်ဖြင့် ထိန်းကိုင်ပြီး ဖင်ကြားထဲ ဖေါင်းအိ နေသော အဖုတ်လေးထဲ သွင်းကာ လီးဝင်သည်နှင့် တချက်ချင်း ထပ်လိုး ပေးသည်။

” ရှီးးးး ……… အ ……… အင်းဟင်း ……… ”

နေခြည်ထွန်း ပါးစပ်လေး ဟကာ မျက်တောင်များ
စင်းကျသွား၏။ ၅မိနစ် အကြာတွင် အရှိန်ရသည်နှင့် ဦးခန့်မောင်မှာ ဘေးတစောင်း အနေထားနှင့် ဖင်အား လက်တဖက်နှင့် ညှစ်ကာ ခပ်သွက်သွက် လိုးတော့၏။

” ဇွိ …… ဘွတ် ……… အား …… အင့် …… ကျွတ် … ကျွတ် ”

” သမီး … နာလားဟင် …… ဖြည်းဖြည်း လုပ်ရမလား ”

” အင့် …… အီးးးး ……… ရ ရတယ် …… လုပ်သာလုပ် … အ …… အင့် ”

” ရှီးးးး …… အင့် အင့် … ဘွတ် ဘွတ် … ဗြိ …… ဇွိ …… ဖတ် ဖတ် … ဘွတ် ”

မနားတမ်းလိုးရင်း နေခြည်ထွန်း ညည်းသံပေါင်းစုံ ထွက်လာပြီး မိနစ်၂၀အကြာတွင် ၂ယောက်သား ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ပြီးသွားရသည်။ ဦးခန့်မောင်မှာ အားရအောင် လိုးပြီး အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်ကာ ပါးလေး ကုန်းနမ်းရင်း အခန်းပြင် ပြန်ထွက်လာခဲရာ နေခြည်ထွန်း တယောက် ကုတင်ပေါ် ခွေခွေလေး ကျန်ရစ်ခဲ့၏။

**********************

နောက်တလခန့် အကြာ နေခြည်ထွန်း သားလေး မွေးရာ လင်ဖြစ်သူ သီဟဆီသို ဖုန်းဆက် အကြောင်းကြားလိုက် တော့၏။

” သားလေးလား … ‘မ’ ”

” အွန်း ”

” ဘယ်သူနဲ့ တူလဲ ”

” မယ့်လေး … မောင်နဲ့ ချွတ်စွပ် … အန်ကယ်ရော အန်တီရော … ပြောနေကြတာ … မောင်ငယ်ငယ်က အတိုင်းပဲတဲ့ ”

” နောက်ရက် … ကလေးပုံလေးတွေ … ပို့ပေးဦး ”

” အင်းပါ …… မောင်ရဲ့ ”

သီဟ သင်္ဘော လိုက်နေသည်မှာ ၇လ ကျော်ကျော်သာ ရှိသေးသဖြင့် ပြန်လာလို့ မရသေးပေ။

” ဟိတ် … ဘယ်သူနဲ့ ပြောနေတာလဲ ”

လင်မယား ဖုန်းပြောနေချိန် အိပ်ခန်းထဲ ဦးခန့်မောင် ဝင်ချလာ၏။

” အော် … မောင်နဲ့ ပြောနေတဲ့ အန်ကယ်ရဲ့ ”

နေခြည်ထွန်းမှာ သီဟနှင့် စကားစ ခဏဖြတ်ကာ ဦးခန့်မောင်အား လှမ်းဖြေလိုက်၏။

” ဒယ်ဒီလား … ‘မ’ ”

” ဟုတ်တယ် … မောင် ”

” ဒယ်ဒီ့ ဖုန်းပေးလိုက်ဦး ”

” အင်း ”

သီဟ စကားအဆုံး နေခြည်ထွန်းမှာ ဦးခန့်မောင်ဆီ ဖုန်းပေးလိုက်သည်။

” သား … ပြောလေ ”

” ဒယ်ဒီ … နေခြည်တို့ သားအမိ … ဂရုစိုက် ပေးဦးနော် ”

” စိုက်ပါတယ် … သားရဲ့ ”

” ၁နှစ် ပြည့်ရင် သားပြန်လာမှာနော် ”

” အေးပါ သားရ … မင်းကို ခိုင်းမစား ပါဘူးကွာ … အတွေ့ကြုံရှိအောင် … လွတ်တာပါ … တချိန်ကျ … ဒယ်ဒီ ကုမ္ပဏီကို … မင်းပဲ ဦးစီးရမှာလေ ”

” ဒယ်ဒီ ကုမ္ပဏီက … သား သင်္ဘော လိုက်တာနဲ့ … ဘာမှလည်း မဆိုင်ဘူး ”

” အဲဒါတော့ … သားမာမီ … ဇွတ်ပြောလို့ … ဒယ်ဒီလည်း … မိတ်ဆွေ တယောက် အကူညီ တောင်းပြီး … ရတဲ့အလုပ် … စီစဉ် လိုက်ရတာလေ ”

” အင်းပါ ”

” ဘာနေနေ …… ငါ့သားလည်း လူမှု့ ဆက်ဆံရေးတွေ …… လုပ်ငန်း အတွေ့ကြုံတွေ …… ရမှာပါ ”

” ဟုတ် ”

” အေး … ကျန်းမာရေး … ဂရုစိုက်နော် ”

သားအဖ ၂ယောက် စကားပြောပြီး ဦးခန့်မောင်မှာ မြေးဖြစ်သူအား နမ်းပြီး ပြန်ထွက် သွားတော့သည်။ ဦးခန့်မောင် ထွက်ပြီး ခဏအကြာ ဒေါ်သူဇာခင် ဝင်လာပြန်၏။

” ကျွီ … ”

” သမီးရေ … မြေးလေးရော ”

တံခါးဖွင့်သံနှင့် အတူ ဒေါ်သူဇာခင် ကုတင်နား လျှောက်လာရင်း မေးနေသဖြင့် နေခြည်ထွန်း ထထိုင် လိုက်သည်။

” အိပ်တုန်း … အန်တီ ”

” မယ်လေး …… အသဲလေးက … အိပ်ပုတ်ကြီး ”

ဒေါ်သူဇာခင်မှာ နေခြည်ထွန်းအား ပုံမှန် ဆက်ဆံ သော်လည်း မြေးရသည်နှင့် အရင်ထက် ရင်းနှီးစွာ ဆက်ဆံလာ၏။ ကုတင်ပေါ် တက်ကာ မြေးဖြစ်သူအား တရှုံ့ရှုံ့နမ်းရင်း ကြည့်မဝ ဖြစ်နေတော့သည်။

” အန်တီ …… အပြင် မသွားဘူးလား ”

” သွားမှာ သမီးရဲ့ … မြေးလေး လာကြည့်တာ လေ … သမီးရော နေကောင်းတယ် မလား ”

” ဟုတ် ”

” ကျန်းမာရေး ဂရုစိုက် … ကလေး အမေဆိုတာ … အစားသောက်က အစ … ဆင်ခြင်ရတယ် ”

” ဟုတ် ”

” တူတူ … တူတူ ”

ဒေါ်သူဇာခင် နေခြည်ထွန်းအား ပြောနေစဉ် ဖုန်းသံ မြည်လာသဖြင့် ကိုင်နေကြ ပိုက်ဆံအိတ်အား ဇစ်ဖွင့်ကာ ဖုန်းဖွင့် လိုက်သည်။

” အင်း … လာမယ် လာမယ် ”

ဖုန်းဖွင့်လိုက် သည်နှင့် နေခြည်ထွန်းအား တချက်ကြည့်ရင်း မျက်နှာလေး လွဲကာ စကားစ အမြန် ဖျက်လိုက်၏။

” ကဲ … အန်တီ ဘော်ဒါတွေ … ဖုန်းဆက်နေပြီ … သွားတော့မယ် ”

စကားအဆုံး မြေးဖြစ်သူအား တချက်နမ်းကာ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်သွား တော့သည်။ နေခြည်ထွန်းမှာ ဖင်ကြီး တအိအိ လှုပ်ကာ ထွက်ခွာ သွားသော ယောက္ခမအား ကြည့်ရင်း ကျန်နေရစ်၏။

**********************

နောက် ၂ပတ်ခန့်အကြာ ဒေါ်သူဇာခင်မှာ မိတ်ဆွေ တယောက်၏ မွေးနေပွဲ သွားရန် ဝတ်ကောင်း စားလှများ ဝတ်ဆင် ထားရင်း အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာသည်။

” ဟင် … အန်တီ … တအား လှတာပဲ ”

ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လာချိန် လှေကားမှ ဆင်းလာသော နေခြည်ထွန်း လှမ်းပြောလိုက်၏။

” အေး …… သမီး သွားစရာ ရှိလို့ … သမီးက ဘယ်တုန်း … လက်ထဲ ကားသော့နဲ့ ”

” မုန့်သွားဝယ်မလို့ … အန်တီ ”

” အမ် … ကလေးက အိပ်နာလား ”

” ဟုတ် ”

” အဲဒါဆို … မြန်မြန်သွား … အန်တီ စောင့်ပေးမယ် ”

” ဟုတ် … ”

နေခြည်ထွန်း ထွက်သွားသည်နှင့် အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ကာ ကလေးအား ကြည့်ပေးနေသည်။

” တီတီ … တီတီ … ”

အိပ်ခန်းထဲ ခဏ ထိုင်နေချိန် ဟွန်းသံ ကြားရသဖြင့် ဝရန်ဒါ ထွက်ကြည့်ရာ ခြံဝ အိမ်စီးကား အဖြူရောင်လေး မောင်းဝင် လာသည်ကို မြင်သည်နှင့် အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းလာခဲ့၏။

” ဟင် … ဇော်မိုး ”

အောက်ထပ် ရောက်သည်နှင့် တံခါးနား လျှောက်လာရာ တခါမှ အိမ်မလာ ဖူးသော ဇော်မိုးကြောင့် အံအော နေမိသည်။

” ဟုတ်တယ် … မမသူဇာ … မလာလို့ … လိုက်လာရတာ ”

ဇော်မိုး တယောက် ကားပေါ်မှ ဆင်းကာ အိမ်ပေါက်ဝ လျှောက်လာရင်း လှမ်းပြောလိုက်၏။

” အမ် ”

ဒေါ်သူဇာခင်မှာ မြေးဖြစ်သူအား ဝိုင်းထိန်းပေးရင်း ဖဲဝိုင်း မရောက်သဖြင့် ဇော်မိုးနှင့် မတွေ့ဖြစ်သည်မှာ ရက်ကြာ နေသည်။

” လှလိုက်တာ … မမသူဇာ ရယ် ”

” မယ့်လေး … လာ အထဲဝင် ”

” ဒီချိန် … အကိုကြီး မရှိဘူး မလား ”

” အင်း … ကိုခန့်မောင် … ကုမ္ပဏီ သွားပြီ … ဘာစား ပြီးပြီလည်း … ကော်ဖီ ဖျော်လိုက်မယ် ”

ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ စကားပြောရင်း ဇော်မိုးအတွက် ကော်ဖီဖျော်ရန် မီးဖိုခန်းဘက် ဝင်လာ ခဲ့သည်။ ဇော်မိုး အိမ်ရှေ့ တချက်ကြည့်ကာ ဒေါ်သူဇာခင် ဝင်သွားသော မီးဖိုခန်းဖက် လျှောက်လာ လိုက်၏။

” မမသူဇာ ”

” ဟင် ”

ကော်ဖီဖျော်နေချိန် နောက်ကျော ဖက်မှ အသံ ကြားလိုက်ရ သဖြင့် ဒေါ်သူဇာခင် လှည့်ကြည့်မိသည်။

” ပြွတ်စ် … အု … ”

ကိုယ်လုံး လှည့်သည်နှင့် ဇော်မိုးမှာ ခါးလေးဆွဲကာ နူတ်ခန်းချင်း ဆွဲစုပ်ပစ်၏။ အနက်ရောင် ဇာအင်္ကျီလေးနှင့် ဗြောင်ထမိန်လေး ဝတ်ဆင်ထားရာ ဒေါ်သူဇာခင်၏ အလှတရားနှင့် ခန္ဓာကိုယ် အမို့အမှောက် အဖုအထစ်များကြာင့် ဇော်မိုး မနေနိုင်တော့ ရမ္မက်စိတ် ကြွကာ အငမ်းမရ နမ်းနေ တော့သည်။ တဆက်ထဲ နံရံဘက် ရွေ့ကာ ဒေါ်သူဇာခင်၏ ရှေ့တည့်တည့် ဒူးထောက် ထိုင်ကာ ထမိန် အောက်နားစအား ပေါင်ရင်း ဆွဲလှန်ပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ပေါင်လယ် ဆွဲချကာ အဖုတ်အား ဖိနမ်းပစ်၏။

” အ …… ဇော်မိုး ရယ် …………… ”

ဒေါ်သူဇာခင် ရုတ်တရက် တားချိန် မရတော့ ဝေးကွာ နေသော ရက်လေးများ အတွက် ဇော်မိုး ဆာလောင် နေမှန်း ရိပ်မိလိုက်သည်။ အဖုတ်အား နမ်းရင်း ဘောင်းဘီလေး ဆွဲချွတ်ရာ ခြေတဖက်ပြီး တဖက် ကြွပေးလိုက်၏။ ဇော်မိုးမှာ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် မီးဖိုခန်း နံရံကျောမှီ ရပ်နေသော ဒေါ်သူဇာခင်၏ အဖုတ်ဝလေးအား ပါးစပ်ဖြင့် ငုံခဲ စုပ်ယူနေရာ ၃မိနစ် အကြာတွင် အရည်များ စိမ့်ထွက်လာပြီး နူတ်ခမ်းတဝိုက် ပေပွကုန်၏။

” တော်တော့နော် … ဇော်မိုး …… ကိုခန့်မောင် မရှိပေမယ့် … ချွေးမလေး … မုန့်ထွက် ဝယ်တာ …… ပြန်လာ တော့မှာ ”

” သူ ပြန်လာရင် … ကားသံ … ကြားရမှပါ …… မမသူဇာ ကလဲ ”

ဇော်မိုးမှာ ဒေါ်သူဇာခင်၏ စကားအား ဂရုမစိုက် လျှာထိပ် လေးနှင့် အစိအား ထိုးကလော်လိုက် ပါးစပ်ဖြင့် ဖိညှပ် ဆွဲယူလိုက် လုပ်နေရာ ပေါင်ကြားထဲ ထပ်ထွက် လာသော အရည်များ ကြမ်းပြင် ပေါ်ထိ စီးကျ လာရသည်။

” ရှီးးးး …… အ …… ဇော်မိုး ရယ် … ယက်လို့ …… မဝသေး ဘူးလား … သူဇာ မွေးနေ့ပွဲ တခု …… သွားရဦးမှာ ”

” တီ …… တီတီ …… ”

” ဟော …… နေခြည် ပြန်လာပြီ … ဖယ်တော့ ”

ကားသံ ကြားရချိန် ဇော်မိုး အဖုတ် ယက်နေရာမှ မျက်နှာခွာပြီး ပါးစပ်မှ စောက်ရည်များ လက်ခုံဖြင့် သုတ်ကာ ထရပ်လိုက်၏။ နေခြည်ထွန်း ဝင်မလာခင် အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်ထိုင်ကာ ဖွင့်ထားသော တီဗွီအား ထိုင်ကြည့် နေသည်။

” အော် … ဧည့်သည် … ရောက်နေတာလား ”

” အေး …… သမီး …… အန်တီ့ မိတ်ဆွေလေ ”

နေခြည်ထွန်း မေးနေစဉ် နောက်ဖေး မီးဖိုခန်းမှ ဒေါ်သူဇာခင် ကော်ဖီခွက်လေး ကိုင်ပြီး ထွက်လာရင်း လှမ်းဖြေလိုက်၏။

” ဟုတ် … သမီး အိမ်ပေါ် တက်တော့မယ် … ”

ပြောလည်းပြော မုန့်ထုပ်များနှင့် အိမ်ပေါ် တက်သွား တော့သည်။

” အေးအေး … ကလေး အိပ်တုန်းပဲ … သမီး … ”

နေခြည်ထွန်း အပေါ်ထပ် တက်သွားသည်နှင့် ဇော်မိုးမှာ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ ထိုင်ခုံပေါ် ကျောမှီ ထိုင်နေသော ဒေါ်သူဇာခင်အား ဖက်နမ်းလိုက်သည်။

” လှတိုက်တာ … မမသူဇာ ရယ် … ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် …… ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် …… ”

နမ်းရင်း နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ကာ အင်္ကျီကြယ်သီးများ တလုံးချင်း ဖြုတ်ပြီး အင်္ကျီအား ဘေးဆွဲလှန်ကာ ဘော်လီအား နို့အုံပေါ်ရုံ ဆွဲချလိုက်၏။ ဘော်လီထဲ အစ်ထွက် လာသော နို့သီးခေါင်း နီညို ၂ဖက်အား ဘေးတိုက် ကုန်းစို့ရာ ဒေါ်သူဇာခင် အသက်ရှုသံ မြန်လာရသည်။

” ရှီးးးး ……… အ …… ”

ရင်ဘတ်လေး ကော့ပေးရင်း နို့အုံ၂ဖက်အား တဖက်ပြီး တဖက် အငမ်းမရ စို့နေသော ဇော်မိုး ခေါင်းအား ဖမ်းဆွဲကာ စုပ်သပ် ညည်းနေရ၏။ နေခြည်ထွန်း မုန့်သွားဝယ်စဉ် စောက်ပတ် အယက်ခံရချိန် ခံစားမှု့ ပြင်းထန်ရသလို ခုလည်း နို့စို့ခံရချိ်န် စိတ်ပါ နေမိသည်။ ဇော်မိုးမှာ နို့ငတ် နေသော ကလေးငယ်လို ဒေါ်သူဇာခင့် နို့အား အားမနာတမ်း ဆွဲစို့နေ၏။

” ကျွတ် … ကျွတ် ……… တော် … တော်တော့နော် … ”

ရင်ကော့ပြီး နို့စို့ခံနေရ သဖြင့် ခါးညောင်း လာပြီး နို့သီးခေါင်းများ ကျိန်းလာကာ မခံနိုင်တော့ သဖြင့် ပါးစပ်က ထုတ်ပြော လိုက်ရသည်။ ထို့ပြင် ချွေးမဖြစ်သူ နေခြည်ထွန်းမှာ စားချိန် သောက်ချိန်မှ လွဲ၍ အိမ်အောက်ထပ် ဆင်းလေ့ မရှိသော်လည်း မတော်တဆ အောက်ဆင်း လာလျင် တွေ့သွား မည်ကို စိုးရိမ်မိပြန်၏။

” ဘာလို့လည်း … မမသူဇာ ရယ် ”

” ဧည့်ခန်းကြီးထဲ … ဇော်မိုး ရယ် … အပြင် သွားမယ်လေ ”

” အာ …… ကျနော် မရတော့ဘူး မမသူဇာရဲ့ ”

စကားပြောရင်း ထရပ်ပြီး ပုဆိုး ခါးပုံစ ဖြည်ပြရာ ပေါင်ကြားထဲရှိ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲ လီးတံ အရာကြီး ဖုထစ် နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။

” အိုရ် … ဒုက္ခပါပဲ ”

ဒေါ်သူဇာခင် လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း အခက် တွေ့နေ ရသည်။ အထိအတွေ့အောက် တဏာကျွံကာ သာယာ သော်လည်း ချွေးမဖြစ်သူ ရှိနေသည်မို့ အလိုးခံရန် ချီတုန်ချတုန် ဖြစ်နေမိ၏။ ဇောမိုး ပုံစံမှာ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရနှင့် ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဆွဲလိုးမည့် ပုံစံ ဖြစ်နေသည်။

” မင်း … ခဏစောင့် … သူဇာ … အိမ်ပေါ် တက်ကြည့် ဦးမယ် ”

ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်နေရာမှ ထရပ်ကာ အင်္ကျီကြယ်သီးများ ပြန်တပ်ရင်း ဇော်မိုးအား ခပ်တိုးတိုး ကပ်ပြော လိုက်၏။

” ဟုတ် ”

အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ကြည့်ရာ အိပ်ခန်းထဲ နေခြည်ထွန်း အိပ်နေသည်ကို မြင်ရသဖြင့် အောက်ထပ် ခပ်မြန်မြန် ပြန်ဆင်း လာခဲ့သည်။ အောက်ထပ် ရောက်သည်နှင့် အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်လာရာ ကုတင်နား အရောက် ဇော်မိုးမှာ ပွေချီရင်း အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် လှဲချလိုက်သည်။ တဆက်ထဲ ကုတင်ပေါ် တက်ကာ အပေါ်မှ မိုးခွရင်း မိတ်ကပ် ပါးပါးလေးနှင့် ရှင်းသန့်နေသော မျက်နှာ လေးအား စိုက်ကြည့်ကာ တစ်ချက်ချင်း ဖိနမ်း ပစ်၏။ ဒေါ်သူဇာခင်မှာ အပေါ်မှ ခွနမ်းနေသော ဇော်မိုး ပုခုံးအား ကိုင်ပြီး မျက်နှာလေး မော့ကာ အနမ်းခံရင်း ပါးစပ်လေး ဟပေးရာ လျှာဖျားလေး အထဲ ၀င်ရောက် လာသည်။

” မမသူဇာ … အဝတ်တွေ ချွတ်ရအောင် ”

၅မိနစ်ခန့် တယောက်ကို တယောက် ခပ်တင်းတင်း ဖက်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း ဇော်မိုး ကပ်ပြော လိုက်၏။

” အာ …… ဒီတိုင်း လုပ်လေ ကွာ ”

” ဘာလဲ … တယောက်ဟာ တယောက် … မြင်ဖူးနေတာကို … ရှက်တာလား ”

” မဟုတ်ပါဘူး … မွေးနေ့ပွဲ တခု … မဖြစ်မနေ သွားရမှာ မို့ပါဆို ”

” ပြီးမှ သွားလေ …… မမသူဇာရဲ့ …… တချီပဲ လိုးမှာပါ ”

ပြောလည်းပြော စပို့ရှပ် အင်္ကျီအား ခေါင်းပေါ်မှ ဆွဲချွတ်ရာ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ကြွက်သားများ အမြှောင်းလိုက် ထနေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

” မင်းက … သိပ်တောင့်တာပဲ ကွာ … ”

ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ဇော်မိုး၏ တောင့်တင်းသော ဘော်ဒီအား ငေးကြည့်နေရင်း နုပျိုနေသော ယောက်ျား တယောက်အား စွဲလမ်းအောင် ထိန်းချုပ် နိုင်သဖြင့် သူမကိုယ် သူမ ကျေနပ်နေရ၏။ ထိုချိန် ဇော်မိုးမှာ ဒူးထောက် ရပ်ရင်း ပုဆိုးချွတ်ရာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲ အမြှောင်းလိုက် ဖောင်းကြွ နေသော လီးတံအရာကြီး မြင်လိုက် ရပြန်သည်။

” ကြည့်နာလား … မမသူဇာရော ချွတ်လေ ”

ပြောရင်း ဘောင်းဘီ လိပ်ချွတ်လိုက်ရာ အထိန်း အချုပ် မဲ့သွားသည်နှင့် ပေါင်ကြားထဲ လီးတံကြီး တဆက်ဆက် တုန်ကာ ထောင်ရမ်း နေတော့၏။

” ဟာ … ချွတ်ပါဆို …… လီးကြီး လိုက်ကြည့်နေတာ ”

ဇော်မိုး စိတ်မရှည်သလို ပြောရင်း ဒေါ်သူဇာခင်၏ အဝတ်စားများ ခပ်မြန်မြန် ချွတ်ရာ အတွင်းခံ ဘော်လီနှင့် ဘောင်းဘီ လေးသာ ကျန်တော့၏။ တဆက်ထဲ လက်တဖက်မှာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ထဲရှိ စောက်ပတ် လေးအား အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

” ဟင် … မမသူဇာလည်း ရွှဲနေပြီ ”

” ရွှဲမှာပေါ့ … နမ်းကတည်းက … မင်းဟာကြီးနဲ့ ထောက်မိ နေတာ ”

” ဟုတ်လား … ခု မထောက်ပဲ … အထဲ ထည့်မှာ နော် ”

” ထည့်ထည့် ”

စကားအဆုံး ဇော်မိုး ဘောင်းဘီအား ဆွဲချွတ်စဉ် ဒေါ်သူဇာခင် ဘော်လီချိတ်ဖြုတ် ချွတ်လိုက် တော့သည်။ ၂ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွား သည်နှင့် ဇော်မိုးမှာ ဖင်ပြန် ခေါင်းပြန် လှဲချလိုက်၏။ ဒေါ်သူဇာခင် အလိုက်သိစွာ လှဲရင်း ပေါင်တံတဖက် ကွေးမြှောက် ဟထား ပေးသည်။

” မလိုးတာ ကြာပြီ …… ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ရော … လိုးမှာနော် ”

” အမ် … အဖုတ် လိုးရ တော်ပြီပေါ့ … ဘာလို့ ဖင်ကိုပါ … ဟွန့် ”

မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖင်ပြန် ခေါင်းပြန် အနေထားနှင့် ဒေါ်သူဇာခင် ခပ်ငြုငြု ပြောရင်း လက်လေး တစ်ဖက်ဖြင့် လီးအား ပွတ်သပ် ပေးလိုက်သည်။ ဇော်မိုးမှာလည်း ဖွေးဥနေသော ပေါင်တံကြား ခေါင်းတိုးကာ အဖုတ်လေး ယက်ရင်း ဖင်ဝလေးကိုပါ လျှာထိပ်လေးနှင့် ထိုးဆွ ပေးနေ၏။ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် အနေထားနှင့် တယောက်ဟာ တယောက် မက်မက် မောမော ယက်စုပ် ပေးနေကြသည်။

” ပြွတ် ပြွတ် …… ပလပ် ပလပ် …… ပြွတ်စ် …… ”

၁၀မိနစ်ခန့် စုပ်ယက် ပြီးသည်နှင့် ဇော်မိုးမှာ အပေါ်မှ မှောက်လိုး တော့၏။

” ဇွိ ……… ဗျစ် ……… အအ ……… ဘွတ် ဘွတ် …… ဗြိ …… ဘွတ် ……… အင့် ……… အအ အအ …… ‘

နှေးလိုက်မြန်လိုက် ချော့လိုးလိုက် ညှောင့်လိုးလိုက်ဖြင့် နာရီဝက် ကျော်ကျော်တွင် ဒေါ်သူဇာခင်၏ အဖုတ်လေး ထူပူလာရသည်။ မာကျောသော လီးဖြင့် အားပါ ပြင်းထန်သော လိုးချက်များအောက် ညည်းသံ ပေးရင်း တချက်တချက် အရှိန်နှင့် ဝင်လာသော လီးမှာ သားအိမ်ဝ ဆောင့်မိသဖြင့် အဖုတ်လေး အောင့်ကာ အနည်းငယ် နာကျင်ခြင်းနှင့် အတူ အသဲ ခိုက်နေရသည်။

” ရှီးးးးး ………… အားးး ……… အ ……… တအားကို …… လိုးနိုင်လိုက်တာ …… တကယ်ပဲ ”

လင်ဖြစ်သူလို ကာမဆေးဝါး အထောက်ကူ မပါပဲ မာမာထန်ထန်နှင့် ကော့ပျံအောင် လိုးနိုင်သော ဇော်မိုးအား အသိအမှတ် မပြုပဲ မနေနိုင်တော့။

********************

” အူဝဲ …… အူငဲ ……… အူငဲ … ”

ထိုချိန် အိမ်အပေါ် ထပ်တွင် ကလေး နိုးလာရာ နေခြည်ထွန်း တယောက် အိပ်ပျော် နေရာမှ ကမန်းကတန်း ထကာ ကလေး အိပ်နေသော ပုခက်နား လျှောက်လာခဲ့သည်။

” ဟော …… သားသား … နိုးပြီလား ”

” အို အို … အို အို … ခဏလေး … မေမေ … နို့တိုက်မယ် နော် ”

ကလေးအား ခေါင်းလေး ပွတ်ပေးကာ နို့တိုက်ရန် ပုခက်နားရှိ စားပွဲခုံပေါ်မှ နို့ဗူးလေး လှမ်းယူလိုက်၏။နို့ကုန်နေသဖြင့် နို့ဗူးဖွင့်ကာ နို့မှုံ့များ ထည့်ရင်း ရေနွေးဓတ်ဗူး ယူရာ ရေနွေး ကုန်နေသဖြင့် အောက်ထပ် ရေနွေး ယူရန် အမြန် ဆင်းလာခဲ့သည်။ အောက်ထပ် ရောက်သည်နှင့် ဧည့်ခန်း အနောက်ဖက် မီးဖိုခန်းသို့ အသွား ဒေါ်သူဇာခင်၏ အိပ်ခန်းထဲမှ အသံအချို့ ကြားလိုက်ရတော့၏။

” အဲလိုကြီး ငြိမ်နေမှာလား …… အောက်က ……ပြန်ပင့် လိုးကွာ …. လိုး ”

” အင့် …… အားးး ……… ဖတ် ဖတ် ဖတ် … ”

ဒေါ်သူဇာခင်၏ ရမ္မက် ထန်နေသော အသံနှင့် အသားချင်း ထိရိုက်သံများ အတိုင်းသား ကြားနေ ရသည်။ ဦးခန့်မောင် ကုမ္ပဏီ သွားနေချိန်မို့ ကြားလိုက် မိသော အသံများမှာ ထူဆန်းနေရ၏။ ရင်ထဲ ဗလောင်ဆူရင်း စိတ်လူပ်ရှားကာ အိပ်ခန်းဆီသို့ ချောင်းကြည့်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ကိုယ်ဝန် စဆောင်ချိန် ယောက္ခထီး ယောက္ခမ ကာမ ဆက်ဆံတိုင်း ချောင်းနေကျ အိပ်ခန်းတံခါး သော့ပေါက် လေးမှ ချောင်းကြည့်လိုက်၏။

မြင်လိုက် ရသော မြင်ကွင်းမှာ ရှင်းလင်း နေသည်။အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် လှဲနေသော သူစိမ်း ယောက်ျား၏ လီးကြီးပေါ် ယောက္ခမ ဖြစ်သူမှာ ဖင်ကြီးနှင့် တုန်ခါ နေအောင် တက်ဆောင့် နေ၏။ ခါးလေး အဆီ အနည်းငယ် စုနေသည်မှ အပ ဖင်ကြီး လုံးကော့ နေရာ ဒေါ်သူဇာခင်၏ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးကြီးမှာ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ်နှင့် တက်မက်ဖွယ် ကောင်းနေသည်။

……………………………………
ခါတိုင်း ဦးခန့်မောင်၏ ဆန္ဒအလျောက် ပုံစံမျိုးစုံနှင့် ခံတတ်သော ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ယခုချိန် သူစိမ်း ယောကျ်ား လီးပေါ် ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုးနေသည်။ အိကား နေသော ဖင်ကြီး ကြွသွားတိုင်း အဖုတ်ထဲ ဝင်နေသော လီးတံအား မြင်နေရ၏။ ဦးခန့်မောင်အား အလိုးခံဖူး နေသည်မို့ သူစိမ်း ယောကျ်ားလီးမှာ အတို အရှည် မသိသော်လည်း လုံးပတ်မှာ ယောက္ခထီး လီးအား မမှီမှန်း မြင်ရုံနှင့် သိလိုက်သည်။

” ကောင်းလား … မမသူဇာ …… အင့် ……… အင့် ”

စကားသံကြားမှ အကြည့်ရွေ့ရင်း အောက်မှ ပင့်လိုး နေသော လူ၏မျက်နှာအား ကြည့်လိုက်မိ၏။ တခြားလူ မဟုတ် သူမ မုန့်ထွက်ဝယ်ပြီး အိမ်ပြန် ရောက်ချိန် ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေသော ယောက္ခမ၏ မိတ်ဆွေ ဖြစ်နေတော့၏။

” အ … အင်းဟင်း … သားအိမ်ထဲအထိ … လရည်တွေ ဝင်လာတာ …… နွေးနေတာပဲ ”

အချိန် ဘယ်လောက် ကြာမှန်း မသိ ချောင်းကြည့် နေရင်း ယောက္ခမဖြစ်သူ အသံကြားမှ သတိ ဝင်လာရသည်။ မီးကုန် ယမ်းကုန် အပေါ်မှ ခွလိုးပြီး ထရပ်ရာ ဖင်ကြီး အကြွတွင် စောက်ဖုတ်ထဲမှ လရည်များ အမ်ထွက် လာသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

” အင့် … ယက် ”

ဒေါ်သူဇာခင် ထရပ်ပြီး ဇော်မိုး မျက်နှာပေါ်ခွကာ အရည် ရွှဲနေသော အဖုတ်ကြီးအား ပါးစပ်နား တေ့ပေး ပြန်သည်။ ဇော်မိုးမှာ လရည်များ အမ်နေသော အဖုတ်အား ပြောင်စင်အောင် ယက်ရင်း ဝင်လာသမျှ အရည်များအား တဂွတ်ဂွတ် မျိုချပစ်သည်။ နေခြည်ထွန်း တယောက် ဒေါ်သူဇာခင် ကာမစည်းစိမ် ခံစားနေပုံအား ကြည့်ရင်း အဖုတ်အား ထမိန် အပြင်မှ ပွတ်မိရာ စောက်ရည်များ ပေါင်ခြံထဲ ရွှဲသွားရ၏။

ဒေါ်သူဇာခင်မှာ အားရအောင် အယက်ခံပြီး ပက်လက် လှဲနေသော ဇော်မိုး ပေါင်ကြား နေရာပြန်ယူရင်း လီးအား မက်မက် မောမော စုပ်ပေးပြန်သည်။ လရည်ထွက်ပြီး ကာစ မပျောမမာ ဖြစ်နေသော လီးအား လည်ချောင်းထဲ တဆုံး သွင်းကာ ခေါင်းလေး နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နှင့် ပါးစပ်ဖြင့် လိုးပေးရာ ယောက္ခမ၏ ကာမ ပညာများအား စိတ်ထဲ ကြိတ်ချီးကျူး နေမိ၏။

” ကဲ … တော်တော့ … သူဇာ မွေးနေ့ပွဲ သွားဖို့ …… အဝတ်စား ပြန်လဲရဦးမှာ ”

လီးတံအား ပျော့ခွေအောင် စုပ်ပေးပြီးမှ ပါးစပ်မှ ထုတ်ကာ လှမ်းပြော လိုက်သည်။

” အင်းပါ … မွေးနေ့က အပြန် … ကျနော့် ဆီလာခဲ့ဦးနော် … လိုးရတာ မဝသေးဘူး ”

ဇော်မိုး ထထိုင်ပြီး အိပ်ယာပေါ် အိကားနေသော ဖင်ကြီးအား ဆုပ်နယ်ရင်း ပြန်ပြောနေ၏။

” ဟုတ်ပါပြီ … ကဲ … အဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်တော့ ”

ဇော်မိုး အဝတ်များ ဝတ်နေချိန် နေခြည်ထွန်း အိပ်ခန်း တံခါးမှ ခွာကာ မီးဖိုခန်း နို့ဗူး ဝင်ဖျော်ပြီး အိမ်ပေါ် ပြန်တက် ခဲ့လိုက်သည်။

************************

” ကျိ … ကျလိ … ကျိ … ကျလိ ကျလိ … ”

မနက်ခင်း နေရောင်ခြည် နုနုလေးနှင့် ကျေးငှက် လေးများ အသံကြောင့် နေခြည်ထွန်း အိပ်ယာ ထလိုက်တော့၏။

” ဟင် … ခိခိ … ”

စောင်အပါးလေး ဖယ်လိုက်သည်နှင့် ညဝတ် ဒူးဖုံး စကပ်လေးမှာ ပေါင်ရင်း လန်တက်နေပြီး အမွှေး ငုတ်စိ လေးများနှင့် ပန်းရောင် အဖုတ်လေး ပေါ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ အအိပ်ကြမ်းသည့် အကျင့်မှာ ကလေး ရသည်အထိ မပျောက်တော့ပေ။ စကပ်လေး ပြန်ဖုံးရင်း ကုတင်ဘေး စတီး ပုခက် လေးထဲ အိပ်ပျော် နေသော သားလေးအား တချက် ကြည့်လိုက်၏။ မျက်လုံးလေး မှိတ်ကာ အိပ်ပျော် နေသော သားဖြစ်သူ၏ မျက်နှာလေးအား ကြည့်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလာပြီး အိပ်ယာ မနိုးအောင် ခပ်ဖွဖွ နမ်းပစ်သည်။ အားရအောင် နမ်းပြီး မှန်တင်ခုံရှေ့ လျှောက်လာကာ အင်္ကျ ီ အပါးလေးထဲ ခပ်ရေးရေး ပေါ်နေသော နို့အုံ၂ဖက်အား လက်ဖြင့် ပင့်ညှစ်ရင်း ခါးအောက် ဖင်ကြီးအား ခန္ဓာကိုယ် တစောင်း လှည့်ကြည့် လိုက်၏။ မနက်စာ မစားခင် ရေချိုးရန် ဆုံးဖြတ်ပြီး အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ကာ ရေချိုးခန်းဘက် လျှောက်လာ ခဲ့သည်။

” ဟော … သမီး ရေချိုးမလို့လား ”

ရေချိုးခန်းနား အရောက် အိမ်ပေါ် တက်လာသော ဦးခန့်မောင် အသံ ကြားလိုက်သဖြင့် ခြေလှမ်းများ ရပ်သွားရ၏။

” ဟုတ် … အန်ကယ် ”

” မနက်စာ … မစားသေးဘူးလား ”

အနားလျှောက် လာသော ဦးခန့်မောင် မျက်လုံးများ အရောင် လက်နေကာ ချွေးမ ဖြစ်သူ၏ မနက်ခင်း အိပ်ယာထ အလှအား ကြည့်ရင်း လှမ်းမေးနေသည်။

” သမီး … ရေအရင် ချိုးမလို့ … ”

ပြန်ဖြေရင်း နေခြည်ထွန်း မျက်လုံးများ ဦးခန့်မောင် ပေါင်ကြား ကြည့်မိရာ ပုဆိုးထဲ အမြှောင်းလိုက် ခုံးထနေသော လီးတံအား မြင်လိုက်ရသဖြင့် စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ဖြစ်မိသွား၏။

” မြေးလေးရော … ”

” အိပ်တုန်း … အထဲမှာ ”

ပြောပြီး အကြည့်လွဲကာ ရေချိုးခန်း ဝင်ရင်း ယောက္ခထီး၏ ရင်တွင်း ခံစားချက်အား တွေးနေမိ၏။ ကလေးမွေးပြီး နောက်ပိုင်း ဦးခန့်မောင်နှင့် လိင်မဆက်ဆံ ဖြစ်သည်မှာ ၁လ ကျော်နေသည်။ အထဲ ရောက်သည်နှင့် ရေချိုးခန်း တံခါး ပိတ်ရန် လက်ကိုင်ကွင်း ကိုင်ရင်း တစုံတခု စဉ်းစားမိကာ တံခါးအား တမင် ဟထားလိုက်၏။ ညဝတ် အင်္ကျ ီလေးအား လှန်ချွတ်နေစဉ် ထင်သည့် အတိုင်း တံခါးကြား လူရိပ် မြင်လိုက်ရသည်နှင့် မျက်နှာလေး တချက်ပြုံးကာ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ရေပန်းအောက် ဝင်ရပ် လိုက်တော့သည်။

ကိုယ်ဝန် ဆောင်ထားချိန်ပင် ရမ္မက်စိတ် ကြွစေ နိုင်သည့် နေခြည်ထွန်း၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ကလေးမွေးပြီး ဗိုက်ချပ် သွားသည်နှင့် ပိုကြွနေ၏။ ရေချိုးခန်းထဲ နေခြည်ထွန်း ကိုယ်လုံးတီး အလှကြောင့် ဦးခန့်မောင် စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်ကာ လီးကြီး မာထင် လာတော့၏။ ကလေး မွေးပြီး မီးမထွက်သေး သဖြင့် ချွေးမဖြစ်သူ အပေါ် ကာမဆန္ဒများ ချိုးနိမ် ထားရသည်။ ထိုချိန် နေခြည်ထွန်း မှာလည်း တကိုယ်လုံး ရေရွှဲသွားသည်နှင့် သီချင်း ခပ်တိုးတိုး ညည်းပြီး ဆပ်ပြာ တိုက်ရင်း စိတ်ထဲ ယောက္ခထီး အကြောင်း ထပ်တွေးနေမိ၏။

တွေးရင်း အသက် အရွယ်နှင့် မမျှအောင် လိုးနိုင်သော ဦးခန့်မောင်၏ လီးတံကြီးနှင့် အူယားကာ ခဏတိုင်း ညှစ်မိနေသော လဥများအား မြင်ယောင် လာရသည်။ တကိုယ်လုံး ဆပ်ပြာတိုက်ပြီး ရေပြန်ချိုးကာ ရေပန်း ဂေါက်အား ပိတ်ရင်း တဘက်အဖြူ တထည်ဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်အား ပတ်လိုက်၏။ ဟထားသော တံခါးကြားမှ လူရိပ်မှာ ပျောက်ကွယ် မသွားသေး သဖြင့် ပတ်ထားသော တဘက်အား ပြန်ဖြည်ကာ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနှင့် ကျောပေးရင်း ဆံနွယ်များအား ရေခြောက်အောင် သုတ်နေ လိုက်သည်၊၊ ဦးခန့်မောင် တယောက် နေခြည်ထွန်း၏ နောက်ပိုင်း အလှအား အနီးကပ် ကြည့်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ တင်းလာသော လီးအား ပွတ်သပ် ချော့နေရ၏။ နေခြည်ထွန်း ရေသုတ်ပြီး အပြင် ထွက်လာစဉ် မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားနှင့် လီးအား ပွတ်သပ် နေသော ယောက္ခထီးအား တွေ့လိုက်ရ၏။

” ဟင် …… အန်ကယ် …… ”

” အင်း …… သမီး ”

ဦးခန့်မောင် မျက်လုံးများမှာ နေခြည်ထွန်း ကိုယ်လုံးအား ငေးကြည့်နေသည်။

” အူဝဲ ……………… အူငဲ …………… ဝဲ ဝဲ ဝဲ …………… အူငဲ ……… ”

ထိုစဉ် ကလေးငိုသံ ကြားရသဖြင့် စကား ဆက်မပြော ဖြစ်ပဲ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာရာ ဦးခန့်မောင်မှာ ထောင်ထွက် နေသော လီးအား အုပ်ကိုင်ရင်း နေခြည်ထွန်း နောက်မှ ကပ်ပါလာသည်။ နေခြည်ထွန်းမှာ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ကလေးပုခက်နား သွားကာ ကလေးအား နို့ဗူး တပ်ပေးနေ၏။

” အို အို … သားလေး နို့ဆာတာလား … ရော့ … စို့စို့ … ဟုတ်သား … မေမေက မသိပဲ … ရေချိုးနေတာ … သားသားရဲ့ …… စို့နော် လိမ္မာတယ် ”

နို့စို့ရင်း ရှိုက်နေသော ကလေးအား ချော့နေရာ ဦးခန့်မောင် ကုတင်စောင် ဝင်ထိုင်ရင်း ကြည့်နေသည်။ ကလေး ငြိမ်သွားသည်နှင့် နေခြည်ထွန်းမှာ ပုခက်ဆီမှ မှန်တင်ခုံဖက် လျှောက်လာ ခဲ့ရာ မှန်တင်ခုံရှေ့ အရောက် ပတ်ထားသော တဘက်အား ရုတ်တရက် ဆွဲချလိုက်၏။ မှန်ရှေ့ မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် နေခြည်ထွန်း၏ ရေချိုးပြီးစ ကိုယ်လုံးပေါ် မို့မောက် နေသော နို့၂လုံးနှင့် ပေါင်တံ တုတ်တုတ်လေး အထက် ဝိုင်းစက် ကော့ထွက် နေသော ဖင်ကြီးအား အတိုင်းသား မြင်နေရသည်။

ရုပ်ရည်ရော ခန္ဓာကိုယ်ပါ လှချင်တိုင်း လှနေသော ချွေးမဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်း ဦးခန့်မောင် ကုတင်စောင်း ထိုင်နေရာမှ ထရပ်ပြီး အနား တိုးလျှောက် သွား၏။ နောက်ကျောဖက် ရောက်သည်နှင့် ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်အား နမ်းပြီး လျှာအပြားလိုက် ယက်ပေး နေမိသည်။ ထိုချိန် နေခြည်ထွန်းမှာ ပေါင်တံများ မသိမသာ ကားရင်း မှန်တင်ခုံ အစွန်းပေါ် လက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီး ကော့ပေး လိုက်၏။ ပေါင်တံများ ကားလိုက်သည်နှင့် ဖင်ဝလေးနှင့် လက်တလုံး အကွာရှိ ပြည့်တင်း စိနေသော အဖုတ် နူတ်ခမ်းသား၂ဖက် ဟလာရာ အတွင်းသား နီတာရဲလေး များပါ မြင်နေရသည်။

” လှလိုက်တာ … သမီးရယ် ”

ဦးခန့်မောင် ပြောလည်းပြော ဖင်ဝထဲ လျှာထိပ်လေး စုချွန်သွင်းကာ ထိုးမွှေရင်း အောက်ဖက် စောက်ခေါင်း ပေါက်လေး တေ့စုပ်ပစ်သည်။ အဖုတ်ဝ အိုင်လာသော အရည်ကြည် များအား ကုန်စင်အောင် စုပ်ကာ အောက်ဖက် အစိလေး ရှိရာ မှီသလောက် လျှာထိပ် လေးနှင့် လှမ်းတို့ပေးပြန်၏။

” ရှီးးးးး ……… အားဟ ……… အန်ကယ်ရာ … လုပ်တတ်လိုက်တာ …… ဟူးးးး …… ရှီးးးးး ”

နေခြည်ထွန်း ခါးလေး ထပ်ညွတ်ကာ ဖင်ကြီး ကော့သထက် ကော့လာရင်း ၁၀မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့။ ဦးခန့်မောင် လျှာဖျားထိပ် ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်ရသည်။

” ဟင့် ……… အ ………… အန်ကယ် ……… သမီး မရ …… အ …… ရှီးးးး …… ထွက် ပြီ ……… ”

အရှိန်နှင့် ပန်းထွက် လာသော စောက်ရည်များမှာ ဦးခန့်မောင်၏ လည်ပင်းမှ တဆင့် ရင်ဘတ်ပေါ်ထိ ရွှဲနှစ် သွားတော့သည်။ ပေါင်တံလေး တဆက်ဆက် တုန်ကာ စောက်ရည် ပန်းနေသော ချွေးမလေးအား ကြည့်ရင်း ဦးခန့်မောင် အားမရသေးပေ။ ကုတင်ပေါ် ပွေ့တင်ကာ နို့အုံထိပ် မာခဲနေသော ပန်းနုရောင် နို့သီးခေါင်းလေး ၂ခုအား တဖက်ပြီးတဖက် ဖိစို့ပစ်၏။ အပေါ်မှ မိုးခွစို့ရာ ပုဆိုးထဲ ထောင်နေသော လီးမှာ အဖုတ်လေး ထောက်မိ နေသည်။ နေခြည်ထွန်း အသံ မထွက်တော့ ပုဆိုး ခံနေသဖြင့် မဖြစ်နိုင်မှန်း သိသော်လည်း ဒစ်ကြီး အဖုတ်ဝ တေ့မိတိုင်း အောက်မှ ခါးကော့ ထိုးနေမိ၏။

” ပြွတ်စ် … ပြွတ် ပြွတ် …… ပလပ် …… ပြွတ် ပြွတ် ”

နို့သီးခေါင်း ၂ခုအား တဖက်ပြီး တဖက် အားရပါးရ ဖိစို့နေရာ တပြွတ်ပြွတ်နှင့် နို့စို့နေသော အသံများ ထွက်ပေါ်လာသည်။

” ဖြည်းဖြည်း စို့ ”

နေခြည်ထွန်း ကိုယ်တိုင် တလကျော် အထိအတွေ့ ဝေးနေသဖြင့် စောက်ရည် ထွက်ပြီးသည့်တိုင် ရမ္မက်စိတ် မကျပဲ ကြည်နုူးနေမိ၏။ ဦးခန့်မောင်မှာ ချွေးမဖြစ်သူ စိတ်ပါနေမှန်း သိသဖြင့် အရှိန်မလျှော့ပဲ အငမ်းမရ ဆွဲစို့နေသည်။

” သမီး …… အန်ကယ် … လိုးပေးရမလား ဟင် ”

၁၀မိနစ်ခန့် အားရအောင် စို့ပြီး ဖွင့်မေးလိုက်၏။

” အာ … ရက်နဲနဲ လိုသေးတယ် … အန်ကယ် ရဲ့ ”

အထိအတွေ့အောက် သာယာ သော်လည်း ကလေး မွေးပြီးသည်မှာ ၁လကျော် လေးမို့ နေခြည်ထွန်း စိုးရိမ်ကာ အလိုးမခံရဲပေ။

” အင်း … အဲဒါဆိုလည်း … အန်ကယ့်ဟာ … စုပ်ပေးဦး နော် ”

” အွန်းပါ …… အန်ကယ် ပက်လက် လှဲလိုက်လေ ”

စကားအဆုံး ဦးခန့်မောင် မှာ နေခြည်ထွန်း ကိုယ်ပေါ်မှ ဘေးနား လိမ့်ချလိုက်၏။ ဦးခန့်မောင် အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် လှဲချသည်နှင့် နေခြည်ထွန်းမှာ ပေါင်ကြား နေရာယူကာ ထောင်မတ်နေသော လီးအာ အားရပါးရ စုပ်ပေးတော့သည်။

” ပြွတ်စ် ……… ပလပ် …… ပလပ် ပလပ် ”

ပေါင်ကြားထဲ ဖင်၂ဖက် ထောင်ပြီး လီးစုပ် ပေးနေသော ချွေးမဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံး အလှအား ကြည့်ရင်း ဦးခန့်မောင် တကျွတ်ကျွတ် စုပ်သပ် နေရ၏။

” ရှီးးးးး ……… ကျွတ် ……… အင့် …… အင်းဟင်း …… ”

နေခြည်ထွန်း လီးစုပ်ရင်း ယောက္ခမဖြစ်သူမှ ဇော်မိုး လီးအား စုပ်ပေး နေပုံများ ပြန်မြင်ယောင်ပြီး ဦးခန့်မောင် လီးကြီးအား လည်ချောင်းထဲ ရသလောက် သွင်းလိုက် တော့သည်။ သို့သော် တုတ်ခိုင် ကြီးမားသော လီးအား အဆုံးထိ မမျိုနိုင်ပေ။

” အားပါး …… ကျွတ် ကျွတ် …… သမီးရာ …… ကောင်းလိုက်တာ အရမ်းပဲ ”

ဦးခန့်မောင်မှာ ခေါင်းလေး နိမ့်လိုက် မြှင့်လိုက်နှင့် လီးအား ပါးစပ်ဖြင့် လိုးပေး နေသော နေခြည်ထွန်း၏ ဆံနွယ်များအား ထိုးဆွ ပွတ်သပ် ပေးနေမိ၏။

” သမီး … အန်ကယ် ပြီးတော့မယ် ထင်တယ် ”

၁၅မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် လီးတချောင်းလုံး မခံနိုင်အောင် ယားလာသဖြင့် သတိ ပေးလိုက်သည်။

” ပါးစပ်ထဲ ပြီးလေ ”

စကားအဆုံး နေခြည်ထွန်းမှာ လီးတံအား လည်ချောင်း ထဲမှ ထုတ်ကာ ဒစ်အား ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်ရင်း ဂွင်းတိုက် ပေးလိုက်တော့၏။

” အ … အားးးး ………… ထွက် ထွက် …… ထွက်ပြီ ”

အချက်၂၀ပင် မပြည့်လိုက် လီးထိပ် အပေါက်မှ လရည်များ တဗျစ်ဗျစ် ပန်းထွက်လာရာ နေခြည်ထွန်းမှာ ဒစ်အား ငုံရင်း ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသမျှ လရည်များအား တဂွတ်ဂွတ် မျိုချ ပစ်လိုက်သည်။

************

နောက်ရက် များတွင် ရက်အတော်ကြာ မေ့လျော့ နေသော နေခြည်ထွန်း ကာမဆန္ဒလေးများ ပြန်လည် နိုးကြား နေတော့၏။ ကလေး အိပ်သွားသည်နှင့် အိပ်ယာပေါ် ဖုန်းဖွင့်ကာ အပြာကားများ ကြည့်ရင်း လက်ဖြင့် အာသာ ဖြေနေရသည်။ နောက်တပတ်ခန့် အကြာ နေ့ခင်းဘက် နေခြည်ထွန်း အိပ်ခန်းထဲ ကလေးအား အကြောင်းပြကာ ဦးခန့်မောင် ရောက်ရှိ လာပြန်၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ ကလေးသိပ်ပြီး ရေချိုးရန် အဝတ်များ ချွတ်ချနေချိန် ဦးခန့်မောင် ရောက်လာ သဖြင့် ထမိန်ရင်လျားရင်း စကား ထိုင်ပြောနေမိသည်။ စကား ပြောရင်း ဦးခန့်မောင် ပေါင်ကြားထဲ ထောင်မတ် လာသော လီးတံအား ကြည့်ရင်း ရမ္မက်သွေးများ ဆူပွက် လာရ၏။

” အန်ကယ့်ဟာကြီး ကလည်း …… သမီးနား ရောက်ရင် … မလွယ်ဘူး …… ခ်ခ် ”

ပြောရင်း လီးအား အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်ပေးရာ လက်သီး ဆုပ်လေးထဲ တင်းမာနေသည်။

” သမီးကို … လွမ်းလို့ ထင်တယ် ”

ဦးခန့်မောင် ပြောလည်းပြော ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲပြီး ပုဆိုး လှန်ပေးရာ နေခြည်ထွန်း ဟန်မဆောင်တော့ ပေါင်ကြား နေရာယူကာ ဒစ်ကြီး ငုံစုပ်လိုက်သည်။

” ပြွတ်စ့် … အွန့် … ပလွပ် … လီးကြီးက … ပါးစပ်နဲ့ မဆံ့ဘူးကွာ … အားရတာ … ပြွတ် ပြွတ် … ပလပ်ပလပ် …… ပြွတ် ပလပ် … ”

ဒစ်အား ခပ်ပျင်းပျင်း တချက်ဆွဲစုပ်ပြီး ဂွင်းထုပေးရင်း လဥများ ငုံပေးရာ ဦးခန့်မောင် မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ ညည်းငြူ နေရသည်။

” ရှီးးးး …… ကျွတ် … ”

လျှာစွမ်းအောက် ခန္ဓာကိုယ်ကြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်တုန်နေရာ ယောက္ခထီး ပုံစံအား ကြည့်ရင်း နေခြည်ထွန်း အားရ ကျေနပ်နေ၏။ တဆက်ထဲ ယောက္ခမ ဖြစ်သူမှ သူစိမ်း ယောကျ်ား လီးအား စုပ်ပေးသည့် ပုံရိပ်များ ပြန်မြင်ယောင်ပြီး ဦးခန့်မောင် လီးအား ရသလောက် မျိုကာ ပါးစပ်ဖြင့် လိုးပေး လိုက်သည်။ လီးတဝက်ခန့် မျိုပေးရင်း ပြန်အထုတ်တွင် ဒစ်အား လျှာဖျားဖြင့် ဝိုက်ဆွဲပေး၏။

” ရှီးးးး …… ”

လီးအား မျိုလိုက် ထုတ်လိုက်နှင့် ၁၅မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် ဦးခန့်မောင် လီးတချောင်းလုံး ယားကာ လီးထိပ် အပေါက်လေးမှ အရည်ကြည်များ တစက်ပြီး တစက် စိမ့်ထွက်နေ၏။

” သမီး ………… အ ……… မရ ……… ထွက် … ထွက်တော့မှာ ”

ပြောလည်းပြော ဦးခန့်မောင်မှာ ဒစ်အား လျှာဖျားပေါ် တင်ကာ ဂွင်းထု လိုက်တော့သည်။

” အ …… အင့် အင့် ”

၁၀ချက်ပင် မပြည့်လိုက် လရည်များ လည်ချောင်းထဲ ထည့်ပန်းရင်း လရည်များ ကုန်မှ လီးပြန်ထုတ်ကာ နေခြည်ထွန်း မျက်နှာအား လီးတံဖြင့် ခပ်စပ်စပ် ရိုက်ပေးလိုက်၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်လျှံ နေသော လရည်များအား ချက်ချင်း မျိုမချပဲ ပါးစပ်လေး ဟပြကာ အရသာခံပြီး မျိုချပစ်သည်။ အကုန် မျိုပြီးသည်နှင့် မျက်နှာပေါ် ကပ်နေသော လရည်များအား လက်ဖြင့် သပ်ယူကာ ယက်ပြ လိုက်ပြန်၏။

” ကောင်းလား … သမီး … ”

” အင်း … ချိုတယ် ”

” ချိုမှာပေါ့ … အန်ကယ်က … ဒီရက်ပိုင်း အသားငါး မစားဘူး … အသီး အရွတ်ပဲ စားတာ … မီးထွက်လို့ … အားရပါးရ လိုးတဲ့ချိန် … အားရှိအောင်လို့ …… လရည် တိုက်ထားတာပါ ”

” ခု … လိုးလို့ ရရင် … ခဏ လိုးပါ့လား … ခ်ခ် ”

” လိုးလို့တော့ ရပါတယ် … မတော်တဆ … ချုပ်ရိုး ပြဲသွား မဆိုးလို့ ”

” လိုးသာ မလိုးဖြစ်တာ … သမီး တကိုယ်လုံး … အန်ကယ့် လရည်တွေ … ပြည့်နေပြီ ”

” ဘာလဲ …… သမီးက …… ခံချင် နေတာလား ”

” အာ … ဟုတ်ပါဘူး … စတာပါ … အန်ကယ်ရဲ့ ”

စကားအဆုံး ဦးခန့်မောင်မှာ ပေါင်ကြားထဲ ထိုင်ပြော နေသော နေခြည်ထွန်း ကိုယ်လုံးအား ဆွဲယူကာ ဘေးနား လှဲချလိုက်၏။ တဆက်ထဲ ရင်လျား ထားသော ထမိန်အား ချွတ်ကာ နို့အုံ၂ဖက်အား ညှစ်ရင်း နို့သီးခေါင်း ၂ခုအား ချေပေး နေသည်။ နေခြည်ထွန်းမှာ ကလေး မွေးထား သော်လည်း ကလေးအား နို့ဗူး တိုက်သဖြင့် နို့၂လုံးမှာ ပျော့တွဲမနေပဲ အုံခဲ တင်းကြွ နေတုန်းပင်။ နို့အုံလေး ချေပေးစဉ် နေခြည်ထွန်း လက်လေး တဖက်မှာလည်း ဦးခန့်မောင် လီးအား ပွတ်သပ် ပေးနေ၏။ ခုချိန် သူမ ဘက်က စလိုက်လျင် ဦးခန့်မောင် မနေနိုင်မှန်း သိရှိနေသည်။

သို့သော် ဦးခန့်မောင် ပြောသလို ကာမအရှိန် တက်ကာ မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးမိလျင် ချုပ်ရိုးပြဲမှာ စိုးရိမ်မိပြန်၏။ တဖက်မှ အလိုးခံချင် မိသလို တဖက်ကလည်း စိုးရိမ် ပူပန်ကာ လက်ရှိ အခြေနေတွင် ယောက္ခထီး ဘက်မှ ဦးဆောင်ခဲ့လျင် စိတ်ပါလက်ပါ တုံ့ပြန်ပေးရန် တွေးထား လိုက်၏။ လီးအား ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ကာ ဂွင်းထုပေးရင်း ခံစား နေရသော ကာမ ဆန္ဒလေးအား ချိုးနိမ် ထားလိုက် ရတော့သည်။

” ဟူးးးးးး ”

” သမီး … လီးကြီး ညှစ်ရင်း … သက်ပြင်းတွေ … ချနေတာ … အလိုး ခံချင်နေတာလား ဟင် ”

ဦးခန့်မောင်မှာ နို့သီးခေါင်းလေး ချေပေးရင်း ဒုတိယ အကြိမ် ထပ်မေး လိုက်၏။

” ဟုတ်ပါဘူး … အန်ကယ်ရဲ့ … ချုပ်ရိုး ကျက်မှပဲ ”

စကားအဆုံး ဦးခန့်မောင်မှာ ချွေးမဖြစ်သူအား ကော့ပျံအောင် ယက်ပေးရင်း အထွဋ်ထိပ် ပို့ပေး လိုက်တော့သည်။

******************

” အန်ကယ် … သေချာကြည့် … ခ်ခ် ”

နောက် ၂လ အကြာ နေခြည်ထွန်း တယောက် ကလေး ရက်၁၀၀ပြည့် အပြင် ထွက်လည်ရင်း ဘုရားသွားရန် ဖီးလိမ်း ပြင်ဆင်ပြီး သူမ ခန္ဓာကိုယ်အား ဦးခန့်မောင်ရှေ့ တစ်ပတ် လှည့်ပြ မေးနေသည်။ မျက်နှာပေါ် မိတ်ကပ် ပါးပါးလေးနှင့် နူတ်ခမ်းနီလေး ဆိုးကာ ခရမ်းရောင် ပါတိတ် ဝမ်းဆက် ကိုယ်ကြပ်လေး ဝတ်ထားရာ လှချင်တိုင်း လှနေတော့၏။ ဆံနွယ်များ နောက်ကျောဖက် စုချည်ပို့ထားသဖြင့် မျက်နှာလေး ရှင်းနေပြီး မို့မောက်နေသော ရင်အစုံနှင့် ခါးအောက် ဖင်ကြီး အိကား ကော့ထွက် နေသည်။

” လှပါတယ် … နေခြည်ရဲ့ … ”

ဦးခန့်မောင်မှာ ချွေးမဖြစ်သူ၏ တက်မက်ဖွယ် ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းအား ငေးကြည့်ရင်း ပြန်ဖြေလိုက်၏။

” အမ် … အဝတ်စား … သေချာမကြည့်ပဲနဲ့ … ဖင်ပဲ ကြည့်နေ သိလား ”

ယောက္ခထီး ဖြစ်သူအား မျက်ဝန်း ရွဲကြီးများနှင့် စိုက်ကြည့်ကာ လှမ်းပြော လိုက်သည်။

” ဟဲ့ … ပြီးကြသေးဘူးလား … သွားစို့ … ငါ့မြေးလေး နေပူနေမယ် ”

ထိုချိန် ဒေါ်သူဇာခင် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာသဖြင့် ၂ယောက်သား ကိုယ်ရှိန် သပ်လိုက်ကြ၏။ ခဏအကြာ မိသားစုလိုက် အောက်ဆင်းကာ ကားလေးဖြင့် မြို့အနှံ့လည်ပတ်ရင်း ဘုရားဝင်ကာ ကလေးအတွက် ရွှေချ ပေးလိုက်သည်။ နေ့လည်ပိုင်း အိမ်ပြန်လာစဉ် နာမည်ကြီး ဗေဒင်ဆရာထံ ကလေးနာမည် ရွေးပေးရန် ဝင်အပ် လိုက်ကြ၏။

” ကဲ … အားလုံး ပြီးရင် … ထမင်း ဝင်စားပြီး … အိမ်ပြန်ရုံပဲ ”

ဗေဒင်ဆရာ၏ တိုက်ခန်းမှ အထွက် ဦးခန့်မောင် လှမ်းပြောရာ ဒေါ်သူဇာခင်ရော နေခြည်ထွန်းပါ ခေါင်းညိတ် လိုက်သည်။ မိသားစုလိုက် ထမင်း ဝင်စားပြီး အိမ်ပြန် ရောက်သည်နှင့် ဒေါ်သူဇာခင် မှာ နာရီဝက်ခန့် နားပြီး သူမကားလေးဖြင့် အပြင် ထွက်သွား တော့သည်။ ဒေါ်သူဇာခင် ထွက်သွားပြီး ခဏအကြာ ဦးခန့်မောင် အိမ်အပေါ်ထပ် တက်လာခဲ့၏။ အပေါ်ထပ် ရောက်သည်နှင့် နေခြည်ထွန်း အိပ်ခန်းဝ ရပ်ကာ ချက်ချင်း မဝင်ပဲ ရပ်ကြည့်နေ၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ မှန်တင်ခုံ ရှေ့ရပ်ရင်း သူမ ကိုယ်လုံးအား ကြည့်ရင်း ကျေနပ်စွာ ပြုံးနေသည်။ အပြင် ထွက်လည်ချိန် ဝတ်ထားသော ခရမ်းရောင် ပါတိတ်အင်္ကျီ ဝမ်းဆက်လေး ချွတ်ကာ တဆက်ထဲ ဘော်လီနှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီပါ ထပ်ချွတ်ရင်း အိမ်တွင် ဝတ်သော စကပ်နှင့် တွဲလျက် အင်္ကျီအပါးလေး လဲဝတ်လိုက်၏။ အဝတ်စား လဲပြီး ကုတင်ပေါ် တက်ကာ အိပ်ယာခင်းအား ဆွဲဆန့်ချိန် ခါးညွတ်လိုက်သော နေခြည်ထွန်း၏ နောက်ပိုင်း အလှအား ကြည့်ရင်း ဦးခန့်မောင် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်လာရသည်။ ပေါင်လယ်ထိသာ ဖုံးသော စကပ် အောက်နားစ လေးမှာ ခါးကုန်း လိုက်သဖြင့် အပေါ်တက်ကာ ပေါင်ရင်း၂ဖက်ကြား အစ်ထွက်နေသော အဖုတ်လေး ပေါ်နေတော့၏။

အိပ်ယာခင်းအား ဆွဲဆန့်ပြီး အိပ်ယာပေါ် လှန်လိုက် မှောက်လိုက်ဖြင့် အဖုတ်လေး ပွတ်ကာ ခပ်တိုးတိုး ညည်းနေရှာသည်။ ပက်လက် လှန်ချိန် ခြေဖျား ထောက်ကာ ခါးကော့ ထိုးပြီး ပြန်မှောက် လိုက်ချိန် ဒူးထောက် ဖင်ကော့ကာ ပေါင်ကြားထဲ လက်လျို သွင်းလိုက်၏။ ဦးခန့်မောင် တယောက် ပုဆိုးထဲ ခုံးထ လာသော လီးအား လက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ရင်း ကုတင်ပေါ် လေးဖက်ထောက် အနေထားနှင့် လက်နောက်ပြန် သွင်းကာ အဖုတ်အား ပွတ်နေသော ချွေးမဖြစ်သူအား နောက်မှ ဆွဲဆောင့် လိုးပေးချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ် လာရသည်။

” ကျွီ … ”

ဟနေသော တံခါးအား တွန်းဖွင့်ကာ အထဲ ရောက်သည်နှင့် တံခါးလော့ချ ပိတ်ရင်း ပုဆိုးအား ခြေရင်း ပုံချပစ်၏။

” အန်တီ …… အိပ်နေတာလား ”

ကုတင်နား ရောက်သည်နှင့် နေခြည်ထွန်း ဆီးမေး လိုက်သည်။

” အပြင် ထွက်သွားပြီ ”

၂ယောက်သော ရမ္မက်စိတ် ကြွနေချိန်မို့ နုးနှပ် မနေပဲ ဦးခန့်မောင်မှာ ကုတင်ပေါ် တက်လာပြီး လေးဖက်ကုန်း နေသော နေခြည်ထွန်း ဖင်ကြီးနောက် ဒူးထောက် နေရာ ယူလိုက် တော့သည်။ အရည် စိမ့်နေသော အဖုတ်ထဲ ဒစ်ကြီး ဖိသွင်း ဆောင့်လိုးရာ ၁၀မိနစ် အကြာတွင် နေခြည်ထွန်း အဖုတ်လေး အီစိမ့် လာရ၏။

” အင့် ……… အ ……… လိုး လိုး … အန်ကယ် …… မညှာနဲ့ … ”

မီးထွက် သည်နှင့် ၅ကြိမ်ခန့် လိုးပြီး ထားသဖြင့် နေခြည်ထွန်းမှာ ဦးခန့်မောင်အား အားမနာတမ်း လိုးရန် လမ်းကြောင်း ပေးလိုက်၏။

” လိုးမှာပါ … သမီးရဲ့ … အားမရ ဘူးလား … အင့် အင့် … ”

” အားရပါတယ် … ထိန်း လိုးနေ မဆိုးလို့ ”

စကားပြောရင်း စောက်ပတ် အတွင်းသား များနှင့် လီးတံအား ပြန်ညှစ် ပေးနေရာ ဦးခန့်မောင် ဆောင့်ချက်များ အားပါ ပြင်းထန် လာတော့သည်။ လိုးချက်များအား နေခြည်ထွန်း တအားအား ညည်းကာ ဖင်ကြီး ကော့ပေးနေ၏။ လီးအရသာ တွေ့နေသဖြင့် ကွေးထောက် ထားသော တတောင် ၂ဖက်အား နောက်ဆန့်ထုတ်ကာ ဖင်ကြီး ထောင်ပေး လိုက်ပြန်သည်။ တဆက်ထဲ ပေါင်တံများ အတွင်း ပြန်စိရာ ပေါင်ဂွထဲ အဖုတ်လေး အလိုလို အစ်ထွက် လာရ၏။ ဦးခန့်မောင်မှာ ပေါင်ကြားထဲ ကာမသွေး ပြည့်ကာ ဖေါင်းကြွ နေသော အဖုတ်လေးအား ကြည့်ရင်း လီးတဆုံး ဆောင့်လိုးတော့သည်။

” ဟင့် …… အ ……… ကောင်း … ကောင်းလိုက်တာ … အန်ကယ်ရာ … အားး …… အအ အ … ”

ကလေး လန့်မနိုးစေရန် အသံ မထွက်အောင် ထိန်းထားသည့် ကြားမှ နေခြည်ထွန်း ခေါင်းလေး လန်ကာ တအားအား အော်နေရ၏။ အသံ အနည်းငယ် ကျယ်သွား သဖြင့် ကလေး အိပ်ပျော်နေသော ပုခက်ရှိရာ မျက်နှာ လှည့်ကြည့် နေရသည်။ မျက်နှာမှာ ကလေး ပုခက်အား ကြည့်နေ သော်လည်း ဖင်ကြီးမှာ လိုးချက်တိုင်း နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့် ပေးနေ၏။ နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် နာရီဝက် ကျော်လာချိန် ၂ယောက်သား အပြန်အလှန် ဆောင့်ရင်း အသက်ရှူသံများ မြန်လာ တော့သည်။ အချက် ၅၀ခန့် မနားတမ်း လိုးရင်း ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ပြီးသွားရာ ရှိုက်သံများ တဖြည်းဖြည်း ငြိမ်သွားရ၏။ တချီ ပြီးသွားသော်လည်း ဦးခန့်မောင်မှာ လီးအား မထုတ်ပဲ အဖုတ်ထဲ စိမ်ကာ အသက် မျှင်းရှူနေသည်။

” အန်ကယ် … ခဏ ထုတ်ပြီး နားဦးလေ ”

” နားမှာပါ … နောက်လထဲ … သီဟ ပြန်လာရင် … ဒီလို အခွင့်ရေး ရမှာ မဟုတ်တော့ဘူး … ရတုန်းလေး … ထည့်ထားရတာ … သမီးရဲ့ ”

ဦးခန့်မောင် စကားကြောင့် နေခြည်ထွန်း စိတ်ထဲ ဖေါ်ပြမရသော ဝေဒနာလေး ခံစား လိုက်မိသည်။ ဒီလ ကုန်သည်နှင့် သင်္ဘော လိုက်နေသော လင်တော်မောင် ပြန်လာမည် ဖြစ်ရာ လက်ရှိ အလိုးခံနေသော ယောက္ခထီးအား သံယောစဉ် ပိုကာ သနား နေမိ၏။

” အန်တီ ရှိသားပဲ … အန်ကယ် ကလည်း ”

” သူဇာက …… အရင် … အန်ကယ် ပွေရှုပ်တာတွေကို … စိတ်နာနေတာ …… သမီးရဲ့ … သိတဲ့ အတိုင်းပဲ … ၁လ တခါပဲ … အလိုးခံတော့တာ ”

” သူကရော … နေနိုင် လို့လား ”

ဘာရယ် မဟုတ် ယောက္ခမ ဖြစ်သူမှာ ကွယ်ရာ သူစိမ်း ယောက်ျားအား တက်လိုး နေသည်ကို မြင်ဖူး ထားသဖြင့် ယေက္ခထီးအား ကြုံတုန်း အစ်ကြည့် လိုက်၏။

” သူလည်း … အပြင်မှာ … ရွဲ့ပြီး ခြေရှုပ်နေတာ … ရိပ်မိပါတယ် … ဒါပေမယ့် … အန်ကယ်က အရင် မှားခဲ့တာလေ ”

ဦးခန့်မောင်မှာ စကားပြောရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ပျော့လာသော လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ဘေးနား လှဲအိပ် လိုက်တော့သည်။

” အန်ကယ်က …… ခုလည်း ရှုပ်တုန်းလား ”

နေခြည်ထွန်းမှာလည်း ဦးခန့်မောင် လှဲအိပ်သည်နှင့် လေးဖက် ကုန်းနေရာမှ ဘေးနား ကပ်လှဲကာ ပြန်မေး လိုက်၏။

” အန်ကယ် … ခုနောက်ပိုင်း … သမီးလိုးပြီး ကတည်းက …… မရှုပ်တော့ပါဘူး ”

” အမ် …… ဟုတ်ပါပြီ …… ခ်ခ် ”

စကားပြောရင်း ဦးခန့်မောင်မှာ ကိုယ်လုံးလှည့်ကာ နို့သီးခေါင်းလေး ဆွဲစို့ရာ နေခြည်ထွန်း မှာလည်း လီးတံအား လှမ်းစမ်းလိုက်၏။ နို့သီးခေါင်း စို့ရင်း လက်တဖက် အောက်ရောက် လာပြီး အဖုတ်လေး ပွတ်ပေးရာ အသက်ရှု သံလေး မြန်လာရသည်။ နို့စို့ခံရင်း အဖုတ်လေး နိုက်ခံရချိန် နေခြည်ထွန်း လက်လေးမှာ ဆုပ်ကိုင် ထားသော လီးတံအား ဂွင်းထု ပေးနေတော့၏။ ထိုချိန် ဦးခန့်မောင်မှာ အဖုတ် နိူက်နေသော လက်ချောင်း လေးအား နေခြည်ထွန်း ပါးစပ်ထဲ ထည့်စုပ်ခိုင်းရင်း နို့အုံလေးအား ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစို့လိုက်သည်။

လက်ချောင်းပေါ် ကပ်နေသော စောက်ရည်များ ပြောင်သွား သည်နှင့် ပေါင်ကြားထဲရှိ အဖုတ်အား ပြန်နိုက်ကာ ပြန်စုပ်ခိုင်း လိုက်၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ သူမ အဖုတ်ထဲ နိူက်ထားသော လက်ချောင်းလေးအား စုပ်ပေးရင်း လီးအား မလွတ်တမ်း ဂွင်းထု ပေးနေသည်။ ဦးခန့်မောင် လီးကြီးမှာ ကာမ အားတိုး ဆေးများကြောင့် ဘယ်လောက် လိုးလိုး ခဏသာ ပျော့ခွေသွားပြီး အနည်းငယ် ဆွပေးယုံဖြင့် မာကြော တောင့်တင်း လာတတ်၏။ ခုလည်း ချွေးမဖြစ်သူ လက်ထဲ အကြောများ ထကာ လီးကြီး တဆက်ဆက် တုန်နေ တော့သည်။

” လိုြးကစို့ … သမီး ”

” ဟုတ် … လိုးလေ … ပြန်ကုန်း ပေးရမလား ”

” မကုန်းနဲ့တော့ … ရတယ် ”

စကားအဆုံး ထထိုင်ပြီး နေခြည်ထွန်း ပေါင်ကြား နေရာယူရင်း အဖုတ်လေးအား လီးဖြင့် ၂ချက်၃ချက် ပွတ်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း စလိုးတော့သည်။ အရှိန် ရလာသည်နှင့် တဖုန်းဖုန်း ဆောင့်လိုးရာ နေခြည်ထွန်း စောက်ပတ်လေး ကျင်လာကာ အိပ်ယာခင်းအား လက်၂ဖက်ဖြင့် ဆွဲစုပ်ထားရ၏။ တအအ ညည်းပြီး တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ် ခံနေသော နေခြည်ထွန်းအား ကြည့်ရင်း ဦးခန့်မောင် လိုးချက်များ လျော့မသွားပေ။ မျက်နှာပေါ် မေးကြောများ ထောင်ကာ အဆက်မပြတ် အံကြိတ် လိုးနေတော့သည်။ အချက်ပေါင်း များစွာ လိုးပြီး ၂ယောက်သား ပြိုင်တူနီးပါး ပြီးကာ အားရကျေနပ် သွားကြ၏။

************************

တဖြည်းဖြည်း ရက်လေးများ ကုန်ဆုံးလာရာ သီဟ တယောက် သင်္ဘော လိုက်နေရာမှ မြန်မာပြည် ပြန်လာ ခဲ့တော့သည်။

” အန်ကယ်ရေ … အန်တီ … နေခြည်တို့ ပြီးပြီ ”

နေခြည်ထွန်းမှာ ကလေး ချီပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်မှ ဆင်းလာရာ လှေကားရင်း အရောက် လှမ်းအသံပေး လိုက်၏။

” အေး … သမီး … အန်တီ တို့လည်း ပြီးပြီ ”

စကားသံ အဆုံး ဒေါ်သူဇာခင်၏ အသံနှင့် အတူ လင်မယား ၂ယောက် အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာကြသည်။

” အမလေးတော် … ငါ့မြေးက … တအား လှနေပါလား ”

ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ နေခြည်ထွန်း လက်ထဲမှ ကလေးအား ပွေ့ချီကာ တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းနေတော့၏။

” ကဲ …… အားလုံးပြီးရင် … သွားမယ်ဟေ့ ”

ခဏအကြာ ခြံဝန်းထဲမှ ကားလေး မောင်းထွက်လာပြီး ဦးခန့်မောင်တို့ မိသားစုမှာ သီဟအား လေဆိပ် သွားကြိုကြသည်။ ၄၅မိနစ်ခန့် မောင်းပြီးသည်နှင့် လေယဉ်ကွင်း ရောက်လာရာ ကားပက်ကင် ထိုးပြီး ခရီးသည်များ ထွက်လာသော အပေါက်မှ မိသားစုလိုက် စောင့်နေလိုက်၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ ခွဲခွာ နေရသော လင်ဖြစ်သူအား မျှော်ရင်း စိတ်လော နေရသည်။ လေဆိပ်မှ ထွက်လာသော လူများအား သေချာကြည့်နေရင်း သီဟအား တွေ့လိုက်ရ၏။

” ဟော … ဟိုမှာ … ဟိုမှာ … ”

လက်ညိုး ထိုးပြရင်း သီဟဆီ သွားရာ ဦးခန့်မောင်နှင့် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ကလေးချီရင်း နောက်မှ ကပ်လိုက် လာခဲ့ကြသည်။ သီဟ နားလေး လျှောက်သွားသော နေခြည်ထွန်း၏ ဖင်သားစိုင် ၂ဖက် လှိုင်းထနေရာ ဦးခန့်မောင် တယောက် ဒေါ်သူဇာခင် မသိအောင် ခိုးကြည့်ရင်း သက်ပြင်း မှုတ်ထုတ် လိုက်ရ၏။

” မ ”
” ဒယ်ဒီနဲ့ … မာမီ ”

သီဟမှာလည်း အားလုံး နူတ်ဆက်ပြီး ရှေ့ဆုံးမှ ရပ်နေသော ဇနီးချော လေးအား ကြည့်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှား နေမိသည်။ အညိုရောင် အင်္ကျီလက်ပြတ်လေးနှင့် နို့အုံ၂ဖက် တင်းရင်းနေကာ ထမိန် စကပ်ထဲ ရုန်းကြွနေသော ပေါင်တံ၂ဖက်အား လှမ်းကြည့်လိုက်၏။

” မောင် … အိတ်တွေ … ‘မ’ ကိုပေး ”

သီဟမှာ ၁နှစ်ခန့် ဝေးကွာနေသော ဇနီးချောလေး၏ ခန္ဓာကိုယ် အလှအား မြင်ယုံနှင့် စိတ်ကြွနေမိသည်။

” မ … နဲနဲ ဝလာတယ် ”

” အင်း … မောင့်ကို လွမ်းတိုင်း … အစားတွေ ဖိစားနေတာ … ခ်ခ် … ”

စကားပြောရင်း လက်ထဲမှ အိတ်အား လှမ်းယူရာ လင်ဖြစ်သူ၏ ကိုယ်နံ့ကြောင့် နေခြည်ထွန်း ရင်ခုန် လာရသည်။ စကား တပြောပြောနှင် ကားနား ပြန်ရောက်ချိန် ယောက္ခထီး ဖြစ်သူမှာ သူမဖင်အား ခိုးကြည့် နေသဖြင့် လင်တော်မောင်ရှေ့ ရင်တုန် ရပြန်၏။

” သားလေး ပြဦး … မာမီ ”

” ရော့ ”

သီဟမှာ မိခင်ဖြစ်သူ ဆီမှ သားတော်မောင်အား ပွေ့ချီရင်း တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းနေ တော့သည်။ မိသားစု အားလုံး စကား တပြောပြောနှင့် ကားလေးဖြင့် အိမ်ပြန်လာရာ လမ်းတလျှောက် ဦးခန့်မောင် ငြိမ်ပြီး မောင်းလာ၏။ တလမ်းလုံး မျက်လုံးထဲ ချွေးမ ဖြစ်သူ၏ လှိုင်းထနေသော ဖင်ကြီး မြင်ယောင် နေသည်။ အိမ်ပြန် ရောက်သည်နှင့် ရေချိုးခန်း ပြေးကာ တံခါး သေချာပိတ်ရင်း ပုဆိုးထဲ မာထင်နေသော လီးအား ထုတ်ပြီး ဘိုထိုင်ခွက်ပေါ် ထိုင်ကာ ဂွင်းထု လိုက်၏။

” ရှီးးးးး ……… အ ……… ဖတ် ဖတ် … သမီးရယ် …… အားရှီးးးး ……… ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

သီဟ ပြန်မလာခင် နှစ်ကိုယ်တူ မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးခဲ့ကြသော ပုံရိပ်များ ပြန်တွေးရင်း အဆက်မပြတ် ထုနေမိသည်။ ၅မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် အတွေး ဆုံးသည်နှင့် လီးတချောင်းလုံး ယားတက် လာကာ လရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်တော့၏။

” ဟူးးးးး ”

သက်ပြင်းချကာ လီးအား ၂ချက်၃ချက် ခါရင်း ရေဆေးကာ အပြင်ပြန်ထွက် လာခဲ့သည်။

” ကဲ …… သား …… ခရီးပန်းလာတာ … နားဦး … ကလေး မာမီနဲ့ ထားခဲ့ ”

ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ သားဖြစ်သူအား လှမ်းပြောနေသည်ကို ကြားလိုက်ရ၏။

” ဟုတ် … အဲဒါဆို … ကျနော် နားဦးမယ် ”

ဒေါ်သူဇာခင်၏ စကားအဆုံး သီဟနှင့် နေခြည်ထွန်းတို့ လင်မယား ၂ယောက် အထုပ်ပိုးများ သည်ကာ အိမ်အပေါ်ထပ် တက်သွားတော့သည်။

” သူဇာကလည်း … ကလေး ဘာလို့ ခေါ်ထားတာလဲ …… သီဟလည်း သူ့ကလေး … တွေ့ချင်မှာပေါ့ ”

သီဟတို့ လင်မယား အိမ်အပေါ်ထပ် တက်သည်နှင့် ဦးခန့်မောင်မှာ ကလေးချီထားသော ဇနီးဖြစ်သူ ဘေးနား ဝင်ထိုင်ရင်း ကပ်ပြောလိုက်၏။

” မယ့်လေး … ရှင့်သားက … ကလေး တွေ့ချင်တာ … တော်တော် … ကားနောက်ခန်း မယားဖင်ကိုင်ပြီး လိုက်လာတာ ”

” ဟမ် … ခိခိ ”

စကားအဆုံး တခိခိ ရယ်ရင်း ဒေါ်သူဇာခင်၏ ပေါင်တံပေါ် လက်တင် လိုက်သည်။

” ဟွန့် …… ခုမှ လကုန်ပြီးတာ … ၁၀ရက်ကျော် ရှိသေးတာ … မရဘူးနော် ”

ဒေါ်သူဇာခင် ပြောလည်းပြော ထရပ်ကာ ကလေးချီရင်း အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်သွားတော့၏။

” သိပါတယ် … သူဇာရဲ့ ”

တအိအိနှင့် ဖင်ကြီးလှုပ်ကာ လျှောက်သွားသော မယားဖြစ်သူ ဖင်ကြီး ကြည့်ကာ ဦးခန့်မောင် တယောက်ထဲ ကျန်နေရစ်သည်။

***********************

” ‘မ’ ”

” ဟင် … မောင် ”

” သတိမရဘူးလား ”

” ရတာပေါ့ … မောင်ရဲ့ ”

အိမ်အပေါ်ထပ် ရောက်တော့ ကျနော်လည်း အဝတ်အိတ်တွေ ချပြီး မနေနိုင်တော့ဘူး။ ‘မ’ကို အိပ်ယာပေါ် ပွေ့တင်ပြီး နမ်းရင်း မေးနေမိတာ။၁နှစ်လောက် မတွေ့ရတဲ့ မျက်နှာ ချောချောလေး ကြည့်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်တော့ ‘မ’က အလိုက်သင့် ပြန်စုပ်နေတယ်။

” မောင်ရော … နေခြည့်ကို … လွမ်းလား ဟင် ”

” လွမ်းတာပေါ့ …… ဒါလေးရောပဲ ”

” ဟာ …… ခ်ခ် ”

စကားပြောရင်း စကပ်ထမိန် အပြင်ကနေ အဖုတ်လေး စမ်းတော့ ‘မ’ ပေါင်တံလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်ပြီး ရယ်နေရှာတာ။ အဲဒီနောက် စကားစ ရပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်ရင်း လည်တိုင်လေး နမ်းလိုက် နို့တွေ ညှစ်ပေးလိုက်နဲ့ အစပျိုးရင်း ကာမအရှိန်လေး တက်လာမှ ‘မ’ အဝတ်စားတွေ အကုန်ချွတ်ပြီး အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် ပြန်လှဲခိုင်း လိုက်တယ်။ ပေါင်ကြား နေရာယူတော့ ‘မ’က ပေါင်တံလေး ဖြဲပြီး ကွေးထောက် ပေးတာ။ ပေါင်ကြားထဲ စောက်ဖုတ် နီတာရဲလေးက အမွှေးတမျှင်မှ မရှိပဲ အရည်လဲ့ပြီး ဖေါင်းအိနေတယ်။

ကျနော်လည်း မြင်တာနဲ့ မနေနိုင်ဘူး အဖုတ်ကို တချက်နမ်းရင်း လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ပြီး အစိလေး ဆွဲစုပ်ပစ်တာ။ ‘မ’ ကိုယ်လေး တဆက်ဆက် တုန်လာတဲ့ထိ မနားပဲ ယက်ပေး လိုက်တယ်။ အဖုတ်ထဲ လက်ခလယ်လေး ထိုးမွှေတော့ ထထိုင်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း အငမ်းမရ စုပ်ရင်း ခါးပတ် ဖြုတ်ပစ်နေတာ။ ခါးပတ် ချွတ်ပြီး ဘောင်းဘီဇစ် ဖွင့်ရင်း အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်တော့ ‘မ’ မျက်လုံးလေး ပြူလာရောပဲ။

” ဟာ … မောင် … ဒါ ဒါ … ဒါကြီးက … ဘယ်လိုဖြစ် ”

ပြောရင်း စကားစရပ်ပြီး လီးကိုင်တော့ ဆေးထိုး ထားတဲ့ ကျနော့် လီးကြီးက ‘မ’လက်ထဲ ရုန်းကန်နေတယ်။

” ထွားလိုက်တာ … မောင်ရယ် … အတုတ်ကြီးပဲ ”

ကိုင်ရင်း အားမရတဲ့ ပုံစံနဲ့ လီးကို ဖြဲကြည့်နေတာ။ ကျနော်လည်း သဘောင်္လိုက်ရင်း ဆေးထိုး လာကြောင်း ရှင်းပြလိုက်တယ်။

” မနာဘူးလား မောင် ”

” ဆေးထိုး ပြီးကာစ … နဲနဲတော့ … နာတာပေါ့ … ‘မ’ရဲ့ … နောက်ကျ မနာတော့ပါဘူး ”

စကားပြောရင်း အင်္ကျီ ပင့်ချွတ်ပြီး လီးကိုင်ထားတဲ့ ‘မ’လက်ကို ခဏဖယ်ရင်း ဘောင်းဘီပါ ဆွဲချွတ် လိုက်တာ။ တုံးလုံးချွတ်ပြီး အိပ်ယာပေါ် လှဲတော့ ‘မ’က အလိုက်တသိနဲ့ ပေါင်ကြားထဲ ထိုင်ပြီး စုပ်ပေး နေတယ်။ လီးစုပ်ခံရင်း စိတ်ထဲ ထူးဆန်း နေမိတယ်ဗျာ။ ဒစ်အခြေကို လျှာဖျားနဲ့ တို့လိုက် ထိပ်ကို ငုံလိုက် လီးအရည်ပြားတွေ ပင့်ယက်လိုက် ဒစ်ကို သွားလေးနဲ့ ကိုက်ပြီး လက်လေး တဖက်က လဥတွေ ညှစ်ပေးတော့ လရည် ထွက်မတတ်ပဲ။ ၁၀မိနစ် လောက် စုပ်ပေးပြီးမှ ဘေးနား လှဲချ လိုက်တာ။ ကျနော် ထထိုင်ပြီး ပေါင်ကြားနေရာ ယူတော့ အဖုတ်လေး မို့ဖေါင်းနေတယ်။

” ‘မ’ … ပေါင်လေးဖြဲလိုက်နော် ”

စကားအဆုံး ပေါင်ဖြဲ ပေးတော့ စိနေတဲ့ အဖုတ် နူတ်ခမ်း၂ဖက် ဟလာပြီး အတွင်းသား မြင်နေ ရတာ။ လီးထိပ်နဲ့ အက်ကွဲကြောင်း ထိပ်က အစိလေး ဖိပွတ်တော့ လန့်နေရှာတယ်။

” ဖြည်းဖြည်း လုပ်နော် … မောင် ”

” အင်းပါ … ပွိ … ပြိ … ဗွိ …… ”

ဒစ်နဲ့ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲပေးရင်း အစိလေး ထိုးကလော် ပေးတော့ မျက်လုံးလေး စင်းပြီး ငြိမ်နေတယ်။ ပွက်ကနဲ့ အရည်ကြည်တွေ အိုင်လာတာနဲ့ အချိန် မဆွဲတော့ပဲ လီးကို စောက်ပတ်လေးထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိထည့်လိုက်တာ။

” ဇွိ …… အီး …… ကျွတ်ကျွတ် … ”

အဖုတ်ဝလေး ဒစ်ကြီး တစ်နေလို့ ရှုံ့မဲ့နေတဲ့ ‘မ’ မျက်နှာလေး ကြည့်ရင်း ချော့သွင်း နေရတယ်။

” ဗျစ် ………… ဗျစ် … ဘွတ် … အအ ”

တဗျစ်ဗျစ် နဲ့ အဖုတ်လေးထဲ ဝင်သွားတော့ တအအနဲ့ လီးကြည့်ပြီး အော်နေရော။ လီးအရည်ပြား တွန့်ပြီး ရပ်သွားတော့ ကျနော်လည်း လီးကို ဆက်မသွင်း သေးပဲ ခဏရပ်ထား လိုက်တယ်။

” ရ …… ရပါ့မလား … မောင်ရယ် … နာလိုက်တာ ”

ငုံ့ကြည့်တော့ အပြင်မှာ တဝက်လောက် ကျန်နေ သေးတာ။ ‘မ’ကတော့ သူ့ စောက်ပတ်လေးထဲ မဆန့်မပြဲ ဝင်နေတဲ့ လီးကြီး ကြည့်ရင်း မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့နေတယ်။ ခါးအားနဲ့ ဆက်သွင်း ကြည့်တော့ အထဲ စိမ့်နေတဲ့ အရည်တွေကြောင့် အဖုတ်လးထဲ လက်တလုံး လောက် မဆန့်မပြဲ ထပ်ဝင်သွားရော။

” အီး … နာလိုက်တာ … မောင်ရယ် … ကွဲသွားပြီ ထင်တယ် …… အားးး … အဟင့် ”

” ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး … တအောင့်လေးပဲ … ခဏ ငြိမ်ငြိမ်နေလိုက် ”

ကျနော်လည်း အထိအတွေ့အောက် အလျော့မပေးပဲ တရစ်ပြီးတရစ် ဖိသွင်းနေတယ်။

” ပြိ …… အအ ”

ခန္ဓာကိုယ်ကသာ အမို့အမောက် အစွင့် အကားတွေနဲ့ စောက်ပတ်လေးက ကလေး မွေးထားတာကို ကျင်းနေ သေးတာဗျာ။

” ဟင့် …… အ …… သေပြီ …… အမလေးးး … ”

မျက်နှာလေးမဲ့ပြီး မျက်ရည် ဝဲလာတော့ ကြည့်ရင်း သနားလာပြီး ဆက်မသွင်းပဲ နို့တလုံး ဆွဲစို့ပြီး နို့သီးခေါင်းလေး မနာ့တနာ ကိုက်ပေးရင်း အာရုံ ပြောင်းပေး နေရတာ။ ၅မိနစ်လောက် နို့စို့ရင်း စောက်ပတ် အ၀ထဲ ဝင်နေတဲ့ လီးကို နှဲ့ကြည့်လိုက် နို့တလုံးပြီး တလုံး ပြောင်းစို့လိုက်နဲ့ ရသလောက် ထပ်သွင်း ကြည့်တော့ ပေါင်တံလေး မသိမသာ ဖြဲပေးနေတယ်။

” ဇွိ …… ဗြိ ……… ”

ထပ်သွင်းပေမယ့် တအား ကြပ်နေလို့ ဝင်သလောက် လေးပဲ တချက်ချင်း လိုးပေးလိုက်တာ။

” ဘွတ် …… အင့် ……… ရှီးးးး ……… ကျွတ် ……… အားးး … သေပြီ ………… ကျွတ် ကျွတ် …… နာလိုက်တာ ”

စလိုးတာနဲ့ အော်ပြီး အိပ်ယာခင်းတွေ လက်နဲ့ ဆွဲကုတ် နေရောပဲ။

” ဟင့် … စောက်ပတ်လေး … ပြဲများပြဲသွား ပြီလား … ကြည့်ပါဦး … မောင်ရယ် ”

‘မ’ပြောလို့ ငုံ့ကြည့်တော့ အဖုတ်ဝ နူတ်ခမ်းသားလေး နဲနဲ ကွဲသွားတာ ထင်တယ် သွေးစလေးတွေ ကပ်နေတာ။

” မပြဲပါဘူး … ‘မ’ရဲ့ … အစမို့ပါ ”

ကြောက်နေမဆိုးလို့ လိမ်ပြော လိုက်ရတယ်။

” အင့် … ဖြည်းဖြည်းလိုးနော် … အကုန် မဝင်သေးဘူး … မလား ”

” အင်း … ကျန်သေးတယ် ”

တချက်ချင်း ဝင်သလောက်လေး လိုးနေတာကို မခံနိုင် သေးဘူး။ ‘မ’ခန္ဓာကိုယ်လေး ကျနော့် ရင်ခွင်အောက် တွန့်လိမ်နေတာ။ ၅မိနစ် လောက်ကျ လေးငါးချက် ဆက်တိုက် လိုးလိုက် ရပ်လိုက် နို့စို့ ပေးလိုက်နဲ့ လီးဝင် လီးထွက် အသားကျလာတယ်။

” နာသေးလား … ‘မ’ ”

” နာသေးတယ် … အရင်းထိ … ရောက်ပြီလား ဟင် ”

” သိပ်မလိုတော့ ပါဘူး … အော်နေလို့ … ဝင်သလောက်လေး … လိုးပေးနေတာ ”

စကားပြောရင်း တချက်ချင်း လိုးတော့ နောက်၁၀မိနစ် ကျော်ကျော် လောက်ကျ တဇွိဇွိ တဗွိဗွိနဲ့ ‘မ’ စောက်ပတ် လေး အသံမြည်လာပြီး ခံနိုင်လာတယ်။ အဖုတ်လေး နာနေတဲ့ ကြားက လီးတံကို မသိမသာ ဆွဲညှစ် ပေးနေတာ။ ကျနော်လည်း အဲချိန် အပြင်ဘက် လက်၃လုံးလောက် ကျန်နေတဲ့ လီးကို အရင်းထိ မြုပ်အောင် သွင်းပြီး ၁၀ချက် ၁၅ချက်လောက် မနားတမ်း လိုးရင်း ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေအောင် ဖိထားလိုက်တယ်။

………………………………

အဲဒီ အချိန် ခဏလေးမှာပဲ စောက်ရည် ညှစ်ထုတ်ရင်း ကျနော့် ဆံပင်တွေ ဆွဲစောင့်ပြီး ကျောကုန်းကို ကုတ်ခြစ် နေရော။ ကျနော်လည်း ‘မ’ မျက်နှာလေး ကြည့်ရင်း မှောက်လိုး နေရာကနေ လီးကို အပြင် ပြန်ထုတ်ပြီ အဖုတ်လေး ယက်ပေး လိုက်တယ်။

” အ …… အို့ ……… အရည်တွေ ရွှဲနေပြီ …… ဟင့်အင်း ကွာ …… မယက် ပါနဲ့တော့ …… မောင်ရဲ့ …… အို့ ”

၁၀မိနစ် လောက်ကျ ဘယ်လိုမှ မခံစားနိုင်ပဲ ‘မ’ ထပ်ပြီးချင် နေတာပါ။ ကျနော်လည်း ပူပူနွေးနွေး လိုးထားတဲ့ အဖုတ်ကို လျှာနဲ့ ပင့်ယက်လိုက် အစိ ဆွဲစုပ်လိုက် ပါးစပ်ထဲ ဝင်သွားတဲ့ အစိလေးကို သွားနဲ့ ဖိကိုက်လိုက်နဲ့ မကြာပါဘူး ဒုတိယအကြိမ် စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက် ကုန်ရောပဲ။ ‘မ’ပြီးသွားမှ ထပ်လိုးရတာ။

” ပြွတ်စ် …… ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် ပလပ် … ဇွိ … ဘွတ် ……… ဗြိ ………… ဘွတ် ဗွပ် …… ဗျစ် …… ”

တချက်ချင်း ဆောင့်လိုးရင်း နို့သီးခေါင်း ၂ဖက်ကို တလှည့်စီ စို့ပေးလိုက်တော့ ပါးစပ်က မအော်တော့ ပေမယ့် ဆောင့်ချက်တိုင်း အင့်ကနဲအင့်ကနဲ ရင်ဘတ်လေး ကော့တက် လာတယ်။

” ဗျစ် …………… ဘွတ် ……………… ရှီးးးး …… အင့် အင့် …… ကောင်းလိုက်တာ … ‘မ’ရယ် ”

ခုမှ ကောင်းကောင်း လိုးရတော့တယ်ဗျာ။ ဆောင့်လိုးတိုင်း အဖုတ်လေးက စီးကြပ် အီစိမ့် နေတာ။

” ဟင့် …… အ ……… အအ ……… ကောင်းလိုက်တာ …… မောင်ရယ် …… နေခြည် … ခံနိုင်ပါပြီ ”

၁၅မိနစ် လောက်ကြ လီးကို ပြန်ညှစ်ပေးပြီး အောက်ကနေ ပြန်ကော့ ပေးနေရောပဲ။

” ဆောင့်လေ … မောင် ရဲ့ … ”

လီးအရသာ တွေ့တော့ ‘မ’ မနေနိုင်ဘူး ပါးစပ်က ထုတ်ပြောရင်း ကျနော့် ခါးကို ဆွဲဆွဲဖိနေရှာတာ။စကားအဆုံး ‘မ’ လည်တိုင် ပျော့လေး ပါးစပ်နဲ့ ဖိစုပ်ရင်း အားကုန် ဆောင့်လိုးပစ်တယ်။ အားထည့် ဆောင့်ပေး နေရင်း အဖုတ်လေးက ပြန်ပြန် ညှစ်ပေးနေတော့ ဘာအရသာနဲ့မှ မတူဘူးဗျာ။

” ရှီးးးးး ……… အ ……… အားးး …… ဟုတ်တယ် …… နာနာလေး လိုး … မောင် …… အရမ်း ကောင်းတယ် ”

လည်ပင်း သိုင်းဖက်ရင်း ဖင်ကြီးကော့လိုက် ဘယ်ညာ ရမ်းပေးလိုက်နဲ့ လိုးအား မလျော့အောင် ထိန်းပေး နေရှာတာ။ အဆက်မပြတ် လိုးရင်း နောက်ထပ် မိနစ်၂လောက်ကျ ကျနော်လည်း နောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်ပြီး လရည် ပန်းထည့် လိုက်ရတယ်။

” အ … အားဟား …… အင့် အင့် … ”

အဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ထည့်ရင်း တပြိုင်ထဲ လိုလို ‘မ’ အဖုတ်လေးက လီးတံကို ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ညှစ်ရင်း စောက်ရည်တွေ ပြန်ပန်းနေရော။

” ဟင့် …………… ဆောင့် …… မရပ်နဲ့ဦး မောင် ……… ဆောင့် … အ … အအ ”

ဖင်ကြီး ကော့ထိုးရင်း ကျနော့် ပုခုံး၂ဖက် ကုတ်ခြစ်ပြီး ကာမ အရသာရဲ့ အမြင့်ဆုံး ခံစားမှု့ကို တတိယ အကြိမ် ဖြတ်သန်းနေတာ။ ကျနော်လည်း လရည်တွေ ညှစ်ထုတ်ရင်း ရသလောက် ထပ်ဆောင့်ပေးပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိစုပ် ပေးလိုက်တယ်။ ထပ်လိုးချင် ပေမယ့် ပင်ပန်းနွမ်းနယ် နေတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ ယောင်ကား နေတဲ့ အဖုတ်လေး ကြည့်ပြီး မလိုးရက် တော့ပါဘူး။ ညပိုင်း မိသားစု ထမင်း အတူစားတော့ ကွတကွတ ဖြစ်နေတဲ့ ‘မ’ကို ဒယ်ဒီရော မာမီရော ခိုးကြည့်နေကြတာ။

***************************

ကျနော် မြန်မာပြည် ပြန်ရောက်ပြီး ၁လလောက်ကျ အရင် ကျနော်တို့ လင်မယား နေတဲ့တိုက်ကို ပြန်ပြောင်း နေလိုက်တယ်။ မိသားစု ၃ယောက် လွတ်လွတ် လပ်လပ်နဲ့ ၂လလောက်ပဲ အတူနေပြီး ဒယ်ဒီ့ ကုမ္ပဏီမှာ အလုပ် စဝင်တာနဲ့ အိပ်သိပ် မကပ်နိုင်တော့ဘူး။ အလုပ်ကိစ္စနှင့် မကြာခဏ ခရီးထွက်ရင်း ကုမ္ပဏီကို ကျနော့် လက်ထက် ပိုအောင်မြင်ဖို့ ကြိုးစားနေတယ်။ အလုပ်ထဲ စိတ်နှစ်သွားတော့ တခါတခါ လင်မယား သဘာဝ ကာမ ဆက်ဆံချိန်တောင် ခေါင်းထဲ အလုပ် ကိစ္စတွေ တွေးနေမိတာ။ ‘မ’ကတော့ ကလေး တဖက်နဲ့ အိမ်မှု့ကိစ္စတွေ လုပ်လိုက် ကျန်မာရေး အတွက် အိမ်မှာပဲ ဂျင်မ်ဆော့ နေတယ်။ အားလပ်ရက်ဆို မိသားစုလိုက် ဒယ်ဒီနဲ့ မာမီဆီ သွားလည်ရင်း စားသောက်ပြီး ညကျမှ ကိုယ့်အိမ်ကို ပြန်လာကြတာ။

အဲလို နေလာရင်း တရက်ကျ မာမီရဲ့ ဒုတိယ အကြိမ် တိတ်တခိုး ဇတ်လမ်းလေး သိခဲ့ရတယ်။ ကုမ္ပဏီ ပိတ်ရက် မာမီတို့အိမ် သွားလည်ကာနီး ‘မ’ရဲ့ အမေက သူ့မြေးကို တွေ့ချင်လို့ ဆိုပြီး ဖုန်းဆက် ခေါ်ရော။ ဒါနဲ့ ‘မ’တို့ သားအမိ ၂ယောက်ကို သူတို့အိမ် လိုက်ပို့ပြီး စကားခဏ ထိုင်ပြောပြီးမှ မာမီတို့အိမ် ကျနော် တယောက်ထဲ ထွက်လာခဲ့တာ။ ခြံထဲ မောင်းဝင် လာတော့ တိုက်ရှေ့ အိမ်စီးကားလေး တစီး ရပ်ထားတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်တော့ လူရိပ် လူယောင် မတွေ့ဘူး။ အိပ်ခန်းထဲ သွားကြည့်တော့ မာမီရော ဒယ်ဒီရော မရှိဘူး။ ဧည့်ခန်းဘက် ပြန်ဝင်လာရင်း လှေကားရင်း အမှတ်တမဲ့ မျက်လုံး ရောက်တော့ ယောက်ျားစီး ဖိနပ်တစ်ရံ တွေ့လိုက်ရတယ်။ စိတ်ထဲ တမျိုးပဲဗျာ သေချာ တွေးမှ တိုက်ရှေ့မှာ ဒယ်ဒီ့ကား မမြင်ဘူး ဧည့်သည်ရဲ့ ကားပဲရှိတာ။ ခေါင်းထဲ သိပ်စဉ်းစား မနေပဲ အိမ်ပေါ် တက်လာ ခဲ့တယ်။ အိမ်ပေါ် ရောက်တော့ ကျနော်တို့ လင်မယား နေခဲ့တဲ့ အိပ်ခန်းထဲက စကားသံတွေ ကြားနေရတာ။

” ပြောလေ …… ဖုန်းဆက်ခေါ်တာ … ဘာလို့လဲ ”

” ခံချင်လို့ပေါ့ ”

” ဘာလို့ ခံချင်တာလဲ ”

” စောက်ပတ် ယားလို့ပေါ့ ”

မာမီနဲ့ သူစိမ်း ယောက်ျား အသံမို့ စိတ်လှုပ်ရှား သွားမိတယ်။ အိပ်ခန်းဘက် ခြေသံလုံအောင် နင်းပြီး ကပ်လာတော့ အိပ်ခန်းတံခါး ပိတ်မထားဘူး တဝက်လောက် ဟနေတာ။ ကြည့်လိုက်တော့ ကုတင်စောင်း ထိုင်နေသူက ကျနော် နိုင်ငံခြားက ပြန်ရောက်ပြီး ဒီမှာ ၁လလောက် နေတုန်း အိမ်လာ လည်နေတဲ့ မာမီနဲ့ ဖဲရိုက်ဖေါ် ဖဲရိုက်ဖက် ဦးဇော်မိုး ဆိုတဲ့သူပါ။ ဦးဇော်မိုးက ကန်ထရိုက် လုပ်ငန်း လုပ်တာ ပြောတယ် မာမီထက် ငယ်ပါတယ်။ လူချင်း မရင်းနှီး ပေမယ့် လေးငါးကြိမ် အိမ်လာလည်ဖူးလို့ မျက်မှန်း တန်းမိနေတာ။ မာမီက လက်တကိုင်း အင်္ကျီ အစိမ်း ရောင်လေးနှင့် အနက်ရောင် စကပ်လေး ဝတ်ထားပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက် ထိုင်နေတယ်။