ရာဂဘုံ၌ တည်သောအချစ် ( ဘုံခုနှစ်ဆင့် ရေးသားသည်။) Part 1
” ရာဂဘုံ၌ … တည်သော အချစ် ”
*************************
[ အင်းစက်စာပေ ဖြစ်သည်။ ]
*********************
{ အခန်း ၁ }
————–
” အိုရ် … မကဲနဲ့လေ ……… အဖေ ကလည်း ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး ရှက်သွေးဖြာကာ တဝက်တပျက် ပေါ်နေသော ဖင်သားစိုင် ကြီးအား ထမိန်ဖြင့် ဆွဲဖုံး လိုက်၏။
” သမီး ကလည်းကွာ … မြေးတွေ … မရှိတုန်း … လွတ်လွတ် လပ်လပ်လေး …… နေရတာကို … အဲဒါဆို … အဖေ့ ဟာ ကိုင်ထား … အင့် ”
ဦးထွန်းဇံမှာ သမီးဖြစ်သူ ဒေါ်တင်တင်ဦး၏ အဖုတ်ကြီး စမ်းမိကာမှ ဒေါ်တင်တင်ဦး မျက်နှာလေး ရဲကာ ထမိန်အား ပြန်ဖုံးလိုက် သဖြင့် မချင့်မရဲ ဖြစ်နေ ရသည်။
” အာ ……… ကျွတ် ……… ဘာလုပ် ……… လုပ် ……… အို့ ………… ဟင့် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး လက်အား ဆွဲကာ ဘေးချင်း ကပ်လျက် အနေထားနှင့် လီးပေါ် တင်ပေးလိုက် ပြန်၏။ ရုတ်တရက် ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် ရင်တဒိတ်ဒိတ် ခုန်ကာ တုန်ရီ နေသော လက်လေးဖြင့် လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း မျက်နှာ လွဲထား လိုက်တော့သည်။
” အင်း ………… သမီးလည်း … မောင်လှမောင် ဆုံးကတည်းက ………… လစ်လတ် နေတာ မလား …… အဖေ ……… ဖြည့်ဆည်း ပေးပါရစေနော် ”
” ဟင် ……… ဟင့်ဟင့် ”
သားအဖချင်း ဦးထွန်းဇံ၏ ရမ္မက်ဆန်သော စကားလုံး များကြောင့် ခေါ်တင်တင်ဦး အမျိုးအမည်မသိ ဝေဒနာ တရပ် ခံစား လိုက်ရ တော့သည်။ အသက် ၄၅နှစ်ထဲ ရောက်လာ ပေမယ့် တောင့်တုန်း ဖြောင့်တုန်းပင်။ ပါတိတ် ဝမ်းဆက်များ အမြဲဝတ်လေ့ ရှိပြီး နက်မှောင် ရှည်လျားသော ဆံနွယ်များအား အမြဲ နောက်ကျော ဘက် ချထားလေ့ ရှိ၏။ လင်ဖြစ်သူ ဦးလှမောင် ဆုံးပါးသွား ကတည်းက ဘုရားသွား ကျောင်းတက် လုပ်ကာ သမီး၂ယောက် သားတယောက်နှင့် ပျော်ပျော် နေလာခဲ့ရာ ဖခင်ဖြစ်သူမှာ သမီးနှင့် မြေး၃ယောက် အား စောင့်ရှောက်ရင်း အိမ်သို့ အဝင်ထွက် များလာ ရ၏။
ဦးထွန်းဇံမှာ အသက်၆၅နှစ်ခန့် ဤနယ်မြို့ လေး၏ အရှေ့ဘက်ခြမ်း ထန်းညှက် ပွဲရုံ ပိုင်ရှင် တဦးဖြစ်ပြီး ဒေါ်တင်တင်ဦး အောက် သမီး အငယ်ဖြစ်သူ ဒေါ်နီနီထွန်းနှင့် နေထိုင်နေသည်။ အလှူအတန်း ရက်ရောသဖြင့် မသိသူ မရှိသလောက်ပင်။ အိမ်ထောင် ကျကတည်းက အိမ်ခွဲနေခဲ့သော သမီးကြီး ဖြစ်သူ မုဆိုးမ ဒေါ်တင်တင်ဦး အိမ်သို့ ဝင်ထွက် နေရင်း မထင်မှတ်ပဲ စိတ်တွေ ထကြွ သောင်းကျန်းကာ ကာမနွံထဲ ရောက်ရှိ လာတော့၏။ အသက်ကြီးမှ ငယ်မှုငယ်သွေး ပြန်ကြွ နေကာ ဦးထွန်းဇံ၏ ရာဂစိတ်များ ပြန်လည် နိုးထ လာအောင် ဒေါ်တင်တင်ဦး၏ ချောမော လှပသော မျက်နှာနှင့် အတူ ရင်သားအစုံနှင့် ခါးအောက် စွံ့ကား ကော့ထွက် နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးမှ ဖမ်းစား ထားတော့သည်။ ၂ဦးသား သားသမီးများ ရှေ့တွင် ခပ်တည်တည် နေတတ်သော်လည်း လူလစ်သည်နှင့် ကိန်းအောင်း နေသော ကိလေသာ စိတ်များ ဖွင့်ထုတ် နေကြ၏။
” တင်တင် … သမီး … ဘာတွေ … တွေးနေတာလဲ … အဖေ … မေးနေတာ … မကြားဘူးလား ”
” ရှင် ”
” လစ်ဟာနေတဲ့ … သမီး … ဆန္ဒလေးတွေ …… ဖြည့်ပေးချင် လို့ပါဆို ”
” ဟမ် ……… ဟို ဟို ……… သမီးတို့ က …… သားအဖ တွေလေ … အဖေ ကလည်း ဟိုလေ ……… ”
” တဟိုဟို ……… လုပ်မနေပါနဲ့ …… သမီး ရယ် …… သားအဖ ချင်းလည်း …… ဘာဖြစ်လဲ …… ဘေးလူ မသိရင် …… ရပြီလေ ”
” အာ ”
ဦးထွန်းဇံ၏ ပွင့်ပွင့် လင်းလင်း ပြောချလိုက်သော စကားကြောင့် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ကယောင်ကတန်း ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ထားသော လီးအား ညှစ်မိ လိုက်ပြန်သည်။ ရှက်စိတ်များ ထကြွကာ တတ်နိုင်လျင် သည်နေရာ လေးမှ အမြန်ဆုံး ထွက်ပြေး ချင်မိ၏။ လီးကိုသာ ပွတ်သပ်နေရင်း ဦးထွန်းဇံ ဘက် မျက်နှာ မလှည့်ရဲသေး ဧည့်ခန်း အတွင်းဘက် တံခါးဝလေး ကိုသာ သတိလက်လွတ် ကြည့်နေ တော့သည်။
” သမီး … အဲဒီ အဆင့်ထိ …… လက်မခံရင်လည်း … အရင်တခါလို … လုပ်ကြရအောင် နော် ”
ဦးထွန်းဇံ ပြောမှ ပြီးခဲ့တဲ့ အပတ်က အဖြစ်ပျက်များ မျက်လုံးထဲ ပြန်မြင် လာမိပြန်၏။
///////////////////////
” ဟော … အမေရေ … ဖိုးဖိုး ဇံ …… လာတယ် ”
” အေးအေး … သမီးရေ … အမေ … လာမယ် … ခဏလေးလို့ ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်ပေါ် ဘေးတစောင်း လှဲရင်း ပုတီး စိတ်နေရာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံ လာသဖြင့် အင်္ကျီဆွဲဆန့်ကာ ထမိန်အား ပြင်ဝတ်ရင်း ထွက်လာခဲ့၏။
” အော် … အဖေ … ဒီတပတ် …… မလာတော့ဘူး … ထင်နေတာ … မိုးချုပ်နေပြီ ”
” အင်း … နောက်လ တရားပွဲ … အတွက် … မြို့နယ်ကို … အသံချဲ့စက် ခွင့်ပြု့မိန့်လေး … သွားတင်တာ …… နယ်ပိုင်ကြီးနဲ့ … စကားခဏ … ပြောနေလို့ … နောက်ကျ သွားတယ် ”
” သမီးရေ … သမီး အဖိုးဖို့ … လက်ဖက်နဲ့ … ရေနွေးလေး လုပ်ပါဦး ”
” ဟုတ် … အမေ ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံအား ပြောရင်း ဧည့်ခန်းထဲ ကြမ်းပြင်ရှေ့ထိုင်ကာ တီဗွီကြည့် နေသော သမီးဖြစ်သူ နီလာခိုင်အား တဆက်ထဲ လှမ်းပြော လိုက်သည်။ ဧည့်ခန်းထဲ ဘေးချင်း ကပ်လျက် ဝင်ထိုင်ကာ ဦးထွန်းဇံအား မသိမသာ ခိုးကြည့် နေမိ၏။ အနှစ် ၂၀ကျော်လောက် လက်ပွန်း တတီး မနေ ဖြစ်ခဲ့သော ဖခင်ဖြစ်သူမှာ အသားဖြူဖြူ အရပ်မြင့်မြင့် နှင့် ကျန်းမာရေး လိုက်စား သူမို့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အသက် အရွယ်ထက် စာလျင် နုပျို နေသည်။ စကား ပြောလျင် အေးအေး သက်သာ ပြောကာ အမြဲ ပြုံးနေ တတ်၏။
” တင်တင် … မြေးမကြီး ရော ”
” အကြီးမ လင်မယားက … သူ့ ယောက္ခမ အိမ် … ဘုရားပွဲ ရှိလို့ … ညအိပ်သွား ကြတာ … အလတ်မက … ခဏနေ … သူ့ ယောင်္ကျား … လာခေါ် တော့မှာ ”
” အငယ်ကောင် ရော ”
” သားလေးက … နောက် ဆုံးနှစ်လေ … အဖေရဲ့ … အဆောင်မှာပဲ … နေတာ ”
” အင်း … ဒီည … အေးဆေးမှ ပြန်မယ် … ရွှတ် ရွှတ် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး စကားကြောင့် ဦးထွန်းဇံ မျက်လုံးများ အရောင်တောက် လာကာ ဒေါ်တင်တင်ဦး ပုခုံးအား ဖက်ရင်း ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက်တော့၏။
” အိုးးး …… ကလေးမဟုတ် … ကလားမဟုတ် … လွတ်ပါ … အဖေရဲ့ …… အဖေ့မြေး … လက်ဖက် သုပ်နေတာ … ပြန်ထွက် လာတော့မှာ ”
ထိုချိန် နီလာခိုင်မှာ မီးဖိုခန်းထဲမှ လက်ဖက် ပန်းကန် ကိုင်ထွက် လာသဖြင့် ၂ဦးသား လူချင်း ပြန်ခွာကာ ရောက်ရာ ပေါက်ရာ စကား ပြောနေကြသည်။ နီလာခိုင် တီဗွီရှေ့ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပြန်ထိုင်သည်နှင့် နီလာခိုင့် နောက်ကျောဘက် ၂ယောက်ထိုင် ထိုင်ခုံပေါ် ပူးကက်ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် ဦးထွန်းဇံမှာ လက်ဖက်စားရင်း ဒေါ်တင်တင်ဦး လက်တစ်ဖက် ဆွဲယူကာ လီးပေါ် တင်ပေး ထားလိုက်၏။ ဒေါ်တင်တင်ဦး ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့ တွန့်ကာ ရှေ့မှ တီဗွီ ကြည့်နေသော သမီး ဖြစ်သူအား မေးငေါ့ ပြရင်း လက်ပြန် ရုတ်လိုက်သည်။ သို့သော် ဦးထွန်းဇံမှာ ဒေါ်တင်တင်ဦး လက်အား ပြန်ဆွဲ ယူကာ လီးပေါ် ပြန်တင်ရင်း လက်နှင့် အုပ်ကိုင် ထားလိုက် ပြန်၏။
” အွန် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး ရုတ်တရက် မျက်စောင်းလေး မသိမသာ ထိုးရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံ လီးအား ခပ်ဖွဖွ ဆုပ်ကိုင်ကာ ဒစ်နားလေး လက်မဖြင့် ဖိချေ ပေးလိုက်သည်။
” တီတီ … တီတီ … တီ ……… ”
ထိုချိန် အိမ်ရှေ့ တံခါးပေါက်မှ ဆိုင်ကယ် ဟွန်းတီး သံကြောင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့ တွန့်ကာ ကိုင်ထားသော ဖခင်ဖြစ်သူ၏ လီးအား လွတ်ကာ ရှေ့မှ တီဗွီ ကြည့်နေသော သမီးဖြစ်သူ အား လှမ်းပြော လိုင်၏။
” ဟော … မောင်ဝင်းကျော် … လာပြီ … သမီး ”
” ဟုတ် … အမေ ”
နီလာခိုင်မှာ သူမ ယောင်္ကျား လာခေါ်သဖြင့် မိခင်ဖြစ်သူအား နူတ်ဆက်ကာ ပြန်သွား တော့၏။
” အမေ … သမီး ပြန်မယ်နော် …… ဖိုးဖိုးဇံ ……သမီး သွားတော့မယ် ”
” အေးအေး … သမီး ”
” ကောင်းပါပြီ … မြေးရယ် … ဖိုးဖိုး အိမ်ကို … လာလည် ကြဦး …… ညည်းတို့ အဒေါ်လဲ တယောက်ထဲရယ် ”
ဦးထွန်းဇံရော ဒေါ်တင်တင်ဦးပါ နီလာခိုင်အား ပြန်နူတ်ဆက် နေကြသည်။
” သမီး အိပ်ခန်းထဲ … သွားရအောင် ”
ဖခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ထရပ်ရင်း ဧည်ခန်း တောင်ဘက် ကပ်လျက် သူမတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းထဲ လျှောက်လာရာ ဦးထွန်းဇံမှာ ကပ်ပါ လာတော့၏။
” သွား … အဖေ … မကောင်းဘူး … သမီးလေး … ရှိနေတာကို … တော်တော် ဆိုးတယ် … ဟွန့် ”
အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်ပေါ် အတူကပ်ထိုင် လိုက်သည်နှင့် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံအား မျက်စောင်းလေး လှမ်းပစ်ကာ လီးအား ပုဆိုး အပြင်မှ ခပ်ဖွဖွလေး ရိုက်လိုက်သည်။
” အ … နာလိုက်တာ ……… ကျွတ် ”
” အမ် … ခုကျ … နာတယ်ပေါ့ … ခုနကျ …… သူ့ဟာ ဇွတ်ကိုင် … ခိုင်းတာ …… အင့် အင့် အင့် ”
” အမလေး … အ … နာတယ် … သမီး ရဲ့ ”
ဦးထွန်းဇံမှာ ဒေါ်တင်တင်ဦး လက်အား ဖမ်းဆွဲရင်း ညည်းငြူ လိုက်၏။
” အယ် … တကယ် နာသွားလား … အဖေ ”
ပုဆိုး အပြင်မှ လီးတံအား ဆုက်ကိုင်ရင်း ဒေါ်တင်တင်ဦး မေးလိုက်ပြန်သည်။
” မနာပါဘူး … ခိခိ … ဒီကောင်ကြီး … ရိုက်ခံရလို ……ဒေါသ ထွက်နေတာ ”
ရိုက်လိုက်မှ လီးကြီးမှာ ပုဆိုးထဲ ထကြွ ရုန်းကန် နေတော့၏။
” အပြန် … ဒုက္ခပါပဲ … ကြည့်ဦး ”
ဦးထွန်းဇံ အခွင့်အရေးအား လက်လွတ် မခံပေ။ ရမ္မက်စိတ် ကြွနေတုန်းလေး ဒေါ်တင်တင်ဦးအား ခါးပုံစ ဖြည်ကာ လီးအား ထုတ်ပြ လိုက်သည်။
” အိုရ် …… အကြီးကြီးပဲ … ပြန် ………… ပြန် …………… ပြန် ဖုံး ထား ပါ ………… သမီး … ကြက်သီး ထလွန်းလို့ ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး မျက်နှာလေး ရဲကာ ဦးထွန်းဇံ ပေါင်ကြားမှ လီးအား ခိုးကြည့် နေ၏။
” အင့် … သမီး … ရိုက်ထားတာ … ပြန်ချော့ လိုက်ဦး ”
” အမ် ……………… ဘယ် … ဘယ် ………… ဘယ် လို ……ချော့ ရ ပါ့ ”
” လက်လေးနဲ့ … ဖွဖွ ကိုင်ပြီး … အထက်အောက် … ဆွဲပေးလိုက် ”
” ဟွန့် ………… ဟိုဟာ … လုပ်ခိုင်းတာ … မလား ”
” အင်း … အဖေက … သမီး ဖင်ကြီး … ကြည့်ပြီး …… ဂွင်းထု နေတာ … ကြာပြီလေ ”
” အာ … မဟုတ်က ဟုတ်ကတွေ ”
ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံ၏ ရမ္မက်ဆန်သော စကားလုံး များကြောင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး ကာမစိတ်များ သိသိသာသာ ထကြွ လာတော့သည်။
” ဟုတ်ပါတယ် … သမီးရဲ့ … သမီး ကိုယ်တိုင် … ထုပေးရင် …… တအား ကောင်းမှာပဲ … လုပ်ပါ ”
” အမ် ……… ကျွတ် ”
ဦးထွန်းဇံ စကား အဆုံး ဒေါ်တင်တင်ဦး ရာဂသွေးများ ဆူပွက် လာတော့သည်။ မျက်နှာလွဲကာ လီးအား ဆုက်ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် ဂွင်းတိုက် ပေးနေမိ၏။
” ဖတ်ဖတ် ……… ရှီးးးး ………… ဖတ် ဖတ် ဖတ် ……… ရှီးးးးး ……………… အားးး …………… ကောင်းလိုက်တာ ………… သမီး ရယ် ……… ရှီးးးးး ………… ဖြည်းဖြည်း ……… အအ ……………… အောက်ထိ … တအား မဆွဲ နဲ့ ”
” ဟာ … စကား တိုးတိုးပြောပါ … အဖေ ရယ် … အင့် …… ဖတ် ဖတ် ”
” ကောင်းလွန်း လို့ပါ … သမီး ရယ် … အင်း …… ဟုတ်တယ် ……… ဖြည်းဖြည်း နဲ့ ………… မှန်မှန်လေး ……… ထု …………… အားးး ………… အအ ………… မ ………… မ ………… မ ရ တော့ ဘူး ………… ထွက် ပြီ ……………… ရှီးးးးး ရှီးးးးးးး ………… အားးးး ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး ကြာကြာ မထုလိုက်ရပေ ဦးထွန်းဇံ ခေါင်းမော့ကာ လရည်များ ညှစ်ထုတ် နေတော့၏။ လီးအရင်းထိ ဆွဲချတိုင်း ဒစ်ကြီး ကားထွက် လာကာ လီးထိပ် အပေါက်မှ လရည်ဖြူဖြူ ပျစ်ပျစ်များ ဒေါ်တင်တင်ဦး လက်ကြားထဲ စီးကျ ပေကပ် ကုန်သည်။
” ဟင် … လက်တွေ … ကပ်ကုန်ပြီ …… ရွံစရာကြီး ”
” အဲဒါ …… ရွံစရာ မဟုတ်ပါဘူး … သမီး ရယ် … ညည်း ညီမ ဆို ……… လီးတောင် စုပ်ပေး သေးတယ် … အဖေကလည်း … သူ့ … အဖုတ် ကို …… ယက်ပေး တာပဲလေ ”
” ဟာ ……… အဖေ နဲ့ …… ညီမလေး …… နီနီနဲ့ က ……… ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး စကားဆက်မပြော နိုင်ပဲ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံအား မျက်လုံးလေး ပြူးကြည့် နေမိသည်။
” အင်း … သမီးငယ်က …… အဖေ့ကို ငှဲ့ပြီး …… အိမ်ထောင် … မပြုတော့တာလေ ”
” အင်း …… သူတခါတော့ …… သမီးကို ပြောဖူးတယ် ……အဖေ တယောက်ထဲ … ပစ်မထား နိုင်ဘူးတဲ့ … ဒါနဲ့ …… အဖေ့ … လီးကြီးကို ……… နီနီက…… တကယ် စုပ်ပေး တယ်ပေါ့ ”
” အင်းလေ …… သမီး ရော … သမီး ယောင်္ကျား … မဆုံးခင် ……… လီးကို စုပ်မပေးဖူးလား ”
” ဟင့်အင် …… စုပ်မပေး ဖူးပါဘူး … သူကလည်း ယက်မပေးဘူး ”
ဦးထွန်းဇံ လရည် ထွက်ထား သော်လည်း ရမ္မက်စိတ် မကျသေး သဖြင့် လီးအား ဂွင်းထုရင်း စကား ဆက်ပြော နေ၏။ အသက် ၆၅နှစ် ကျော်လာ သော်လည်း စီးပွားရေး အဆင်ပြေကာ စိတ်ဖိစီးမှု့ မရှိသဖြင့် အချိန်ပြည့် လန်းဆန်း တက်ကြွကာ ရာဂစိတ်များ တိုးပွားလျက် ရှိသည်။
” သမီး …… စုပ်ကြည့်ပါ့လား ”
” အာ … သမီးမှ …… မစုပ်တတ်တာ … အဖေရဲ့ … တော်ပြီ ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး စိတ်များ ဆောင်တည်ရာ မရ ဖြစ်ကာ လက်ချောင်းကြားမှ လရည်များအား ထမိန်ဖြင့် သုတ်ရင်း ကုတင်စောင်း ထိုင်နေရာမှ ထရပ် လိုက်တော့သည်။
” ဘယ်လဲ … သမီး ရဲ့ ”
” ဟို ဟို … အဖေ … ဆန္ဒ ပြည့်ပြီ မလား ”
” အင်း … အဖေ ဆန္ဒ ပြည့်ပေမယ့် … သမီး ဆန္ဒ မပြည့်သေးဘူးလေ … ပက်လက် လှဲလိုက် ”
” အိုးးး ……… အဖေ ……… ဘာ လုပ် …… လုပ် ………… ဟာ …………… ”
ဦးထွန်းဇံ ပြောပြောဆို သမီးဖြစ်သူအား ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲချကာ ထမိန်အား ဗိုက်ပေါ်ထိ လှန်တင် လိုက်သည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် ဖခင် ဖြစ်သူအား တားရအခက် ပြုရအခက်ဖြင့် စောက်ဖုတ်မှာ အရည် ရွှဲနေ တော့၏။ တဆက်ထဲ အဖုတ်အား လျှာဖြင့် ပင့်ယက် လိုက်သဖြင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် ခြေဖျားများ ကုတ်လာ ရသည်။
” အ ……… အ ………… သမီးကို ……… ငရဲ … မပေးပါနဲ့ ……… အဖေရဲ့ …… အင့် ……… ဟင့် ဟင့် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် သမီး၂ယောက်နှင့် သားတေယာက်သာ မွေးလာရာ တခါမှ စောက်ဖုတ် အယက် မခံဘူးသဖြင့် စိုးရိမ် ထိတ်လန့် နေမိသည်။ ပိုဆိုးသည်က စောက်ဖုတ်အား ယက်ပေးသူမှာ ဖခင် အရင်း ခေါက်ခေါက်မို့ ရှက်စိတ်နှင့် တွဲကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ မြန်နေတော့၏။ တခါမှ မရဘူးသော ကာမ အရသာမို့ ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား ဖမ်းကိုင်ရင်း နို့အုံကြီး မြင့်လိုက် နိမ့်လိုက် ဖြစ်နေရသည်။
” အဟင့် ……… ဟင့် ………… ဘယ်လိုကြီးလဲ ……… အဖေရဲ့ ………… သမီး မနေတတ်ဖူး …………… အာ ……… ဟာ …………… အမလေးးးးး …… ကျွတ် ကျွတ် ……… ဖယ် ………… ဖယ် ……………… ဖယ်တော့ ……… အဖေ …………… ထွက် ………… ထွက် …………… အားးး အားးးးးး ………… ထွက် ကုန် ပြီ ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး စူးစူးဝါးဝါး အော်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား တွန်းထုတ်ရင်း ဖင်ကြီး ကြွတက်လာကာ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်း နေတော့၏။
” ပြွတ် ……… ပလပ် ………… ကောင်းလား ……… သမီး ………… ပလပ် ပလပ် ပလပ် ”
ဦးထွန်းဇံမှာ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ခါးညွှတ်လျက် အနေထားဖြင့် ဖင်ကြီး ကြွတက်ကာ အောက်ပြန် ကျလာသော သမီးဖြစ်သူ ပေါင်ကြား ဆက်ကနဲ့ ဖိယက်ရင်း လေသံတိုးတိုးနှင့် မေးလိုက်ပြန်သည်။
” အင်း …………… ဟူးးးး …………… အင်းဟင်း ………… ကန်တော့နော် ………… အဖေ ………… အင်း ………………… အင်း ”
” ထပ်ယက် … ပေးရ ဦးမလား ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြင့် ခေါင်းလေးသာ ယမ်းပြ နေ၏။
////////////////////////
” သမီး ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ …… ကလေးတွေ မရှိတုန်း … အရင်တခါလို …… လုပ်ရအောင်ပါဆို ”
ဖခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး အတွေးစလေး ပျက်ကာ ဒိန်းကနဲ့ ရင်ခုန် လာတော့သည်။ အရင်တခေါက် အဖုတ်အား ယက်ပေး ထားသည့် အရသာ လေးအား တရက်မှ မေ့မရ။ ညတိုင်း စိတ်ကူးထဲ မြင်ယောင်ကာ လက်ဖြင့် အာသာ ဖြေနေရ၏။ နေ့တိုင်း အယက်ခံချင် သော်လည်း သားအဖချင်း သူမ ဘက်မှ စမပြောရဲ။
” အိပ်ခန်း သွားရအောင်လေ … သမီး ”
” အင်း ”
အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ရုတ်တရက် ဆိုင်းမဆင့် ဘုံမဆင့် ကာမ အမှောင်ထဲ ရဂစိတ်များဖြင့် တိုးဝင် မိကြတော့သည်။ တယောက်ကို တယောက် ခပ်တင်းတင်း ဖက်ရင်း ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်၏။ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး လက်များမှာ ဗိုက်သားပေါ် ရောက်နေသော ဖခင်ဖြစ်သူ၏ မျက်နှာအား အောက်ဖက် ဖြည်းဖြည်းချင်း တွန်းပို့ နေသည်။ ခါးအောက် ထမိန်မှာ ခြေရင်းဘက် ရောက်ရှိ သွားကာ အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား ၂ခုမှာ နီညိုရောင် သန်းပြီး အရည်ပြားပေါ် အမွှေးများ မဲနက် ကောက်ကွေး လျက်ရှိသည်။ ဦးထွန်းဇံမှာ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးတုတ် နေရာ ယူရင်း နောက်ဆုတ်ကာ အိကားနေသော ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းအား ဆုပ်နယ်ပြီး ဆီးခုံးပေါ် မျက်နှာ အပ်ပစ် လိုက်၏။ နုညံ့သော နည်းလမ်းများဖြင့် သမီး ဖြစ်သူအား ကာမ ညွှတ်ကွင်းထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲခေါ် နေသည်။
” ရှီးးးး ………… ကျွတ် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး စုပ်သပ်ကာ ဖြူဖွေး အိကားနေသော ဖင်ကြီး မြှောက်ကာ ခါးကော့ တက်လာ၏။ ပေါင်တံ ကြားထဲ စူထွက်နေသော စောက်ပတ်အုံအား မထိပဲ ဆီးခုံးမှာ ကွေ့ပတ်နမ်းရာ ဒေါ်တင်တင်ဦး ပေါင်တံ၂ဖက် ဖြဲပေး နေတော့၏။ ရုတ်တရက် ဒေါ်တင်တင်ဦး ဖင်သားစိုင်၂ဖက် ကြုံ့ဝင်သွားကာ ပွက်ကနဲ့ အဖုတ် အဝ လေးထဲမှ အရည်ကြည်များ လျှံကျလာပြီး ဖင်ကြားထဲ စီးကျလာရ၏။ မျက်လုံးနှစ်ဖက် မှေးစင်းလာကာ နဖူးကြောများ ကြုံလာပြီး ဖခင်ဖြစ်သူ ပါးစပ်နှင့် အဖုတ် အုံကြီး ထိကပ်စေရန် မသိမသာ ဖင်ကြီး ဝေ့ကာ ဝိုက်ကာဖြင့် ကြိုးစားနေသည်။
” အာ ………… ကျွတ် ………… ဟင့် ဟင့်ဟင့် ”
ဦးထွန်းဇံမှာ သမီးဖြစ်သူ ခံစားချက်အား ရိပ်မိ သော်လည်း စောက်ဖုတ်အုံကြီး မထိပဲ ပေါင်ခြံတဝိုက် ကိုသာ လျှာဖျား လေးဖြင့် ဖိယက်ပေးသည်။
” ကျွတ် ………… အိ့ ………… အင့် …………… ဟင့် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး အောက်နှုတ်ခမ်းလေး ကိုက်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား ဆွဲပွတ်လိုက်၏။ သမီးဖြစ်သူ ကာမစိတ်များ ထိန်းမရအောင် ထကြွလာမှ ဦးထွန်းဇံမှာ အဖုတ်အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ နှာသီး ဖျားလေး ဖိသွင်း လိုက်သည်။ အနံ့အား အားပါးတရ ရှုရှိုက်ရင်း အဖုတ်ဝလေးမှ အပေါ်ဘက် အစိလေး နားထိ ပင့်ယက် ပေး၏။
” ရှီးးးးးးး ………… ကျွတ် …………… အဖေရယ် ……………… အ ……………… အ ………………………… ဟူးးးးး ”
မှိတ်ထားသော မျက်လုံးလေး ဖွင့်ကာ ပေါင်ခြံထဲ ဖခင်ဖြစ်သူအား လှမ်းကြည့် လိုက်ပြန်သည်။ ဦးထွန်းဇံမှာလည်း သမီးဖြစ်သူ မျက်နှာအား ခေါင်းထောင်ကြည့်ရာ အကြည့်ချင်း ဆုံမိနေ၏။ သမီးဖြစ်သူ မျက်နှာလေး အားရကျေနပ် နေစဉ် အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်း ထိပ်ရှိ အရည်ပြားတင်းကာ ဖူးဖူးလေး လုံးထနေသော စောက်စိအား ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ယူ လိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲသွင်းကာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ် သလို စုပ်ရင်း စောက်စိ ထိပ်ရှိ အဆံလေးအား လျှာဖျားဖြင့် ဖိထိုး ပစ်၏။
ဒေါ်တင်တင်ဦး မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ ဖမ်းကိုင် ထားသော ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား လွတ်၍ လက်၂ဖက်မှာ ကိုယ်လုံးဘေး တစ်ဖက် တစ်ချက်စီ ချရင်း အိပ်ယာခင်း အား ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင် ထားရသည်။ ပေါင်တံ ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ် ကြားထဲ အဖုတ်အုံ ကြီးမှာ ပိုပြီး ဖေါင်းကြွ လာ၏။ ထိုချိန် ဦးထွန်းဇံမှာ ပါးစပ်ထဲ မာခဲ လာသော စောက်စိအား သွားဖြင့် ခပ်ဆက်ဆက်လေး ဖိကိုက်ရာ ဖင်ကြီး ဇပ်ကနဲ့ ကော့တက် လာပြီး စောက်ရည်များ ထောင်ပန်း နေတော့သည်။
” အားးးး …………… အဟင့် ဟင့် ………… မ ………… မ ………………… မ ရ တော့ ဘူး ………… အဖေရဲ့ …… အားအားးးးး …………… ထွက် ပြီ ………… ရှီးးးးး ………… ရှီးးးးးးးးးးး ”
အရည်များ ပန်းထုတ်နေစဉ် ဦးထွန်းဇံမှာ အစိလေး ကိုက်နေရာမှ လျှာအား စုချွန်ကာ စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ ထိုးသွင်း လိုက်ပြန်သည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ သူမ အဖုတ်ထဲရှိ ဖခင်ဖြစ်သူ လျှာအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များဖြင့် ညှစ်ကာ ကော့ပျံ နေ၏။ အတန်ကြာသည် အထိ စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးမွှေ နေသော ဖခင်ဖြစ်သူ လျှာဖျားလေးကြောင့် ကြိတ်ကျေနပ် နေမိတော့သည်။
” ရှီးးးးးးးး …………… ရှီးးးးးးး …………… ရပြီ ………… အဖေရဲ့ ………… တော်တော့ နော် ”
သမီးဖြစ်သူ စကားကြောင့် ဦးထွန်းဇံမှာ စောင်ခေါင်းထဲမှ လျှာအား ပြန်ထုတ်ကာ မျက်နှာ ခွာလိုက် တော့သည်။ စောက်ခေါင်း ပေါက်လေး ဟာသွား သဖြင့် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ သူမ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ခေါင်းထောင် လာသော ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား ဖမ်းဆွဲကာ မျက်နှာအား ၅ချက် ၆ချက်ခန့် ကော့ပွတ်ပြီးမှ လွတ်ပေး လိုက်၏။ ဦးထွန်းဇံမှာ ဒူးထောက် ရပ်ရင်း သမီးဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံးပေါ် မှောက်ချကာ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့လျက် ဖိစုပ် နမ်းနေပြန်သည်။
” သမီးကို … အဲလောက်ထိ ………… ချစ်လား အဖေရယ် ……… ကြည့်ပါဦး ………… မျက်နှာ တပြင်လုံး …… သမီး အရည်တွေ ……… ပေပွ နေပြီ ”
စကားပြောရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ်မှ သူမ ပန်းထုတ် ထားသော စောက်ရည် များအား ပြန်ယက် ပေးနေရှာ၏။ အစပိုင်း ညှီစို့စို့ အနံ့များကြောင့် အသက်အောင့် ထားသော်လည်း နဖူးပြင်အား ယက်ပြီး သည်နှင့် အနံ့ယဉ်ပါး လာကာ မျက်နှာတပြင်လုံး ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးလိုက် တော့သည်။ ဦးထွန်းဇံမှာ ဒေါ်တင်တင်ဦး ကိုယ်လုံးအား အပေါ်မှ မိုးလျက် ချိုင်းကြားအောက် လက်ထောက်ကာ ခေါင်းလေး ဘယ်ညာ လွဲပြီး လျှာနွေးနွေးလေးဖြင့် မျက်နှာအနံ့ ယက်ပေး နေသည်ကို ခံယူရင်း မျက်လုံး မှိတ်ထား လိုက်၏။
” ဟင် …… အဖေ ……………… အောက် ………… အောက် ……………… အောက်က ”
ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ်မှ သူမ စောက်ရည်များ ယက်ပေး နေစဉ် ဆီးခုံးပေါ် အိကနဲ့ အသားစိုင် တခု လာထိသဖြင့် အောက်ဖက် လှမ်းကြည့် မိသည်။ လမွှေးအုံအောက် လီးတံ ပတ်ပတ်လည် အကြောများ ဖုထစ်ကာ ပြဲလန် နေသော ဒစ်ကြီးမှာ သူမ ဆီးခုံးအား ထောက်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။ လဥကြီး ၂လုံးမှာ လီးတံ အရင်းမှ တွဲကျ နေပြန်သည်။
” အင်း ……… အဖေလည်း ……… တင်းနေပြီ ……… သမီးရယ် ”
လီးအား စိုက်ကြည့်နေသော သမီးဖြစ်သူအား ပြန်ဖြေရင်း ခါးအားဖြင့် ဖင်အား မြှောက်ကာ နောက် အနည်းငယ် ရွေ့ရင်း အဖုတ်ပေါ် ဖိချလိုက်တော့၏။
” ဇွိ ………… ပလောက် ”
” ဟင် ………… အဖေ ………… လုပ် ………… လုပ် ………… လုပ် မ လို့ လား ………… အရင် တခါလို ……… သမီး လက်နဲ့ ………… လုပ်ပေး မယ်လေ ”
” ရှီးးးးးး …………… အင်းဟင်း …………… မလုပ်ပါဘူး … သမီးရဲ့ ………… အာသာပြေရုံလေး ……… သမီးဟာကို …… လီးနဲ့ ………… ပွတ်မလို့ပါ ……… ရှီးးးး ………… ဇွိ …………… ပလောက် ……… ဇွပ် ……… ဗွက် ”
ဒုတိယ အကြိမ် လက်ထောက် ခါးဆန့်ကာ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းအား လီးထိပ်ဖြင့် ချိန်ကာ ဇွိကနဲ့ ၃ချက်ခန့် ဖိချလိုက်ပြန်သည်။
” ဟင် ……… အထဲ ……… ဝင်သွား လိမ့်မယ် ……… အဖေရဲ့ ………… အိ့ ”
” မဝင်ပါဘူး …… အင့် ………… ဇွိ ……… တေ့ ပွတ်ရုံပါ …… သမီးရာ ……… ရှီးးးးး ………… ဗွိ ………… ဗွက် ဗွက် ………… ဗြိ ”
ဖခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး ရုတ်တရက် သူမ ပေါင်နှစ်ဖက်အား အမြန် စိထား လိုက်သည်။ ဦးထွန်းဇံ လီးမှာ အဖုတ်ထဲ မဝင် သော်လည်း အဖုတ် နူတ်ခမ်းကြား ညှပ်သွား ရ၏။
” ဇွိ …………… ပလွပ် … ဗွိ ……… ဗွက် ……………… ဇွိဇွိ …………… ဗွက် ………… ဗွက် …………… အားးးး ……… ဟင့် ”
လီးမှာ ဒေါ်တင်တင်ဦး၏ စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းကြား အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲနေရာ လက်ကျန် စောက်ရည်များ အိုင်ထွက် လာရ၏။ ပြန်မာလာသော အစိလေးအား လီးအရည်ပြားနှင့် ပွတ်မိရာ စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်များ အပြင်သို့ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ လျှံကျ နေ၏။
” ဇွိ …… ဇွက် …………… အင်းဟင်း …………… ပလောက် ……………… ဗွိ ……………… ဗြိ …………… ဗွက်ဗွက် ………… ဟင့် …………… ဟင့် ဟင့် ………… ထပ် ထွက် တော့မယ် ……… ထင်တယ် ………… အဖေရယ် …………… ရှီးးးးးး …………… အဟူးးး ”
စောက်ပတ် ကြားထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြီး တိုးဝင် လာတိုင်း လဥ၂လုံးမှာ ပေါင်ထိပ်အား ရိုက်မိသဖြင့် စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ သိမ့်ကနဲ့ ခံစား နေရပြန်သည်။ ဦးထွန်းဇံ မှာလည်း လီးအရည်ပြားအား အဖုတ် နူတ်ခမ်းကြား အသားစိုင် အနုလေးများဖြင့် ပွတ်ပေးသလို ဖြစ်ကာ ခပ်သွက်သွက်ပင် ပေါင်ကြားအား ဖိဖိ လိုးတော့သည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦး မှာလည်း အဖုတ်ကြား လီးအရည်ပြားဖြင့် ချိတ်ဆွဲသည့် အရသာအား နှစ်ချိုက်လာကာ ပေါင်ကြားထဲ ထိုးပွတ်နေသော လီးအား ကျွတ်ထွက်မှာ စိုးရိမ် မိကာ ပေါင်တန်အား ခပ်တင်းတင်း ထပ်စိ လိုက်ပြန်၏။
ပေါင်စိထားရင်း ခံစားမှု့အား ပိုကောင်း လာသဖြင့် တချက်တချက် သတိမေ့လျော့ကာ ပေါင်တံ ၂ဖက် ဖြဲပေး မိနေသည်။ ပေါင်တံဖွေးဖွေး တုတ်တုတ် ၂ဖက်အား စိလိုက် အစိလေးအား လီးအရင်းနှင့် စောင့်မိချိန် ဖြဲပေးလိုက် ဖြစ်နေရ၏။ ဦးထွန်းဇံမှာ သမီးဖြစ်သူ ကာမစိတ် ထကြွကာ တချက်တချက် ပေါင်ဖြဲ ပေးနေသည်ကို သတိထားမိလာသည်။ ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာတွင် ပေါင်အဖြဲ စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ ဒစ်ဖြင့် တေ့ကာ လီးတဆုံး ပစ်လိုး လိုက်တော့၏။
” ဗျစ် ………… အားးးးးးးးးး …………… အဖေ …………… အထဲ …………… ဝင် …………… ဝင် ……………… ဝင်သွားပြီ ……………… အဖေရဲ့ …………… အဟင့် ဟင့် …………… အ …………… အားးးးး ”
” ဟင် ………… ဟုတ်လား သမီး ………… ဆောရီးနော် …… အင့် …………… ပလွပ် …………… ဗျစ် ……… ရှီးးးးး ………… အဖေ …… မရည်ရွယ် ပါဘူး …… ဟူးးး ရှီးးးးး ”
ဦးထွန်းဇံမှာ လီးတဆုံး သေချာ ဆောင့်လိုးပြီး ပြန်မထုတ်ပဲ ဆီးခုံးချင်း ကပ်ကာ စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ ခါးအားဖြင့် ကြိတ်မွှေ ပေးလိုက်သည်။
” ဟင့် ……… အ ……………… ကျွတ် …………… အဖေရယ် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် ကာမ အရသာလေး ဆင့်ကဲ ဆင့်ကဲ့ ခံစားလာရကာ မျက်တောင်များ စင်းကျ သွားတော့၏။ အဖုတ်ထဲ လီးမဝင်သည်မှာ နှစ်အတန် ကြာနေသဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြီး ရုတ်တရက် အဆုံးထိ ဝင်လာရာ နှင့်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရသည်။ သားအိမ်ဝအား လီးထိပ်ဖြင့် ထောက်ကာ မွှေပေး နေသဖြင့် လီးအရသာ ထူးကဲ နေရ၏။ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ဖင်အား အုပ်ကိုင်ကာ ကြိတ်လှည့်နေသော ဖင်သားစိုင်အား ဖိကုတ် ပစ်သည်။
” ဗွိ ………… အ …………… ဇွိ …………………… အား ……………… ကျွတ် …………………… အင့် …………… အားးး ……………… ဗြိ …………… ကျွတ် ”
ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား အလိုလျောက် ပြန်ညှစ်ပေးရင်း မသိမသာလေး ကော့ကော့ ပေးနေပြန်သည်။ ဦးထွန်းဇံ မခံနိုင်တော့ပေ လီးတံအား စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုလေးများဖြင့် ညှစ်ခံရ သဖြင့် လီးအရည်ပြား တလျှောက် ယားယံ လာကာ လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင် ဆွဲထုတ်လိုက်၏။ သို့သော် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ အထုတ် မခံတော့ သူမ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ခါးအား ဆွဲကာ ဖင်ကြီး ကော့ထိုး ပစ်သည်။
” အ ………… အား …………… သမီးရယ် ……… သမီး ညီမ ဟာထက် ……… သမီးဟာက ……… ပိုကောင်း နေပါလား ……… ရှီးးးးး ………… အားဟား ………………… အဖေ ………… မ ရ တော့ ………… အ ………… ရှီးးးးး …………… ပြီး ……… ပြီးးးးး …………… ပြီးပြီ ”
ဦးထွန်းဇံ လီးထိပ် ကျင်ကနဲ့ ဖြစ်လာကာ ဆွဲထုတ် ထားသော လီးအား သမီးဖြစ်သူ အဖုတ်ထဲ ဒုတိယ အကြိမ် ဆက်ကနဲ့ ဖိလိုးကာ လရည်များ ညှစ်ထုတ် ပစ်ရတော့၏။ ဒေါ်တင်တင်ဦး မှာလည်း ဖခင်ဖြစ်သူ လရည်များ အထဲ ဝင်လာရာ နွေးကနဲ့ ခံစားရသည်နှင့် ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ရည်များ ပန်းထွက် လာရသည်။ ကိုယ်လုံးပေါ် မှောင်ကျ လာသော ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ကျောပြင်အား ပွတ်သပ် ပေးနေ လိုက်၏။
” အဖေ ……… ခုန ပြောတာ ………… တကယ်လား ”
” ဟမ် ……………………… ဘာလဲ …………………… သမီးရဲ့ ”
” ဟိုလေ ………… ညီမလေး နီနီရဲ့ ဟာထက် ……… သမီး ဟာက …………… ပို ကောင်း တယ် ………… ဆိုတာ ”
” အင်းလေ ………… အဖေ ၂ချက်ပဲ ………… လိုးရသေးတာ …………… လရည် တန်းထွက် သွားတာ ”
” အွန် ………… နီနီက …………… အပျိုလေ …………… သမီးဟာက ……………… ကလေး ၃ယောက်တောင် ……… ထွက်ထားတာ ”
” အင်း ……… သမီး ဟာက ……… ကလေးမွေးထား ပေမယ့် …………… စောက်ပတ် အတွင်း ကြွက်သား တွေက ……… ခုထိ သန်မာနေတာ … လီးကို ညှစ်ပေးနေတော့ ……… အပေါက်ကျင်းသလို ဖြစ်ပြီး …… လိုးလို့ တအားကောင်းနေတာ ”
” ဟင် ……… တကယ် ”
” တကယ်ပေါ့ ……… ခုထိ ………… အဖေ့ လီးကြီး …… ခုထိ ကောင်းနေတယ် ………… သမီးစောက်ပတ်က ……… ညှစ်ပေး နေတုန်းပဲ ”
” အာ ……… သမီး ဘာမှ ………… မလုပ်ပါဘူး နော် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် ဖခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် အားရ ကျေနပ် နေမိသည်။ ကလေး တခါမှ မမွေး ဘူးသော ညီမဖြစ်သူ စောက်ပတ်ထက် သူမ စောက်ပတ်က ပိုပြီး လိုးကောင်းကြောင်း ပြောလာ သဖြင့် စိတ်ထဲ ဘဝင်ခိုက်နေ ရ၏။ ထိုချိန် ဦးထွန်းဇံမှာ လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ကုတင် ခြေရင်းဘက် ပစ်ထားသော ပုဆိုးအား ခါးလှည့်၍ ဆွဲယူ လိုက်သည်။ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးမှာ စောက်ရည် အကျိ အချွဲများနှင့် ခေါင်းစိုက် ကျနေရာ ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် ဖခင်ဖြစ်သူ၏ လီးအား ကြည့်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ထထိုင် လိုက်၏။
” အဖေ …… ပုဆိုး မဝတ်နဲ့ဦး ……… သမီး …… သန့်ရှင်းရေး ……… လုပ်ပေးမယ် ”
” ရပါတယ် … သမီးရဲ့ ………… အိမ်ပြန်ရောက်ရင် ……… ရေချိုး မှာပါ ”
” အမ် ……… ရေမချိုးခင် ……… နီနီ တွေ့သွားရင် …… သမီးနဲ့ အဖေ ……… လုပ်တာ … သိသွားဦးမယ် ”
” သိလည်း ဘာဖြစ်လဲ …… သမီးရယ် ……… သူ့လည်း … အဖေလိုးနေတာပဲ ”
” အယ် ……… ခုချက်ချင်းတော့ ……… မသိစေ ချင်ဘူး ……… အဖေရယ် ……… နောက်ကျမှ ………… တမျိုးပေါ့ ”
” အင်းပါ …… သမီးရှက်ရင် ……… အဖေ ………… မပြောသေးပါဘူး …………… နောက်ကျရင်တော့ ……… သမီးတို့ ……… ညီမ ၂ယောက်ကို … အဖေ တပြိုင်ထဲ ……… လိုးဦးမယ် ”
” ဟယ် ……… အဖေ ကတော့လေ ……… စိတ်တအား ကြီးတယ် ………… နေဦး …… သမီး ထမိန်နဲ့ … အဖေ့ဟာကို … သုတ်ပေးမလို့ ”
စကားပြောရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဘေးမှ လေးဖက်ကုန်းကာ သူမထမိန်အား လှမ်းယူ လိုက်တော့၏။ ဖင်ကြီးမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဘေးနား ကော့နေပြီး လိုးပြီးစ စောက်ဖုတ်ဝလေးမှ လရည်များ ပြူထွက်နေသည်။ ဦးထွန်းဇံ မှာ သမီးဖြစ်သူ၏ ကားထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးအား ကြည့်ကာ နောက်တချီ ဆွဲလိုးချင် နေသည်။ ဒူးထောက်လျက် အနေထားမှ ရုတ်တရက် သမီးဖြစ်သူ ဖင်ကြီးနောက် နေရာလှည့်ယူကာ ဖင်ကြား မျက်နှာ အပ်ပစ် လိုက်၏။
” ဟင် …… အဖေ ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး သူမထမိန်လေး လက်မှ ဆွဲမိစဉ် ဖင်ဝလေး ဖခင်ဖြစ်သူ နှာခေါင်းထိပ် ထိကပ် လာသဖြင့် လေးဖက်ကုန်းလျက် အနေထားမှ လည်ပြန် လှည့်ကြည့် မိ၏။ နဂိုကထဲမှ စွင့်ကား နေသော သူမဖင်ကြီးမှာ ကုန်းထား သဖြင့် ဖခင် ဖြစ်သူရှေ့ ကော့ထွက် နေရသည်။
” အိုးးး ……… အဲဒါ ……… အဖေ့ အရည်တွေရော ……… မရွံ့ဘူးလား …… ဒုက္ခပါပဲ …… အဖေရယ် ……… အ …………… ရှီးးးးး ”
ဦးထွန်းဇံ ဘာစကားမှ ပြန်မပြောပဲ လက်၂ဖက်ဖြင့် ဖင်ဝအောက်ဖက် အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား ၂ဖက်အား ဖြဲကာ လျှာထိုး သွင်းလိုက် တော့သည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦး ဖင်သားစိုင်များ ကြုံ့ဝင်သွား၏။ သူမအရည် များရော လရည်များပါ လျှံထွက် စောက်ပတ်အား ဖခင်ဖြစ်သူမှ ယက်ပေး နေသဖြင့် စိတ်ထဲ အားနာသလိုလို နှင့် ရှက်စိတ်များ ဝင်ရောက် လာမိ ပြန်သည်။ စောက်ပတ်အုံ တစ်ခုလုံးနှင့် ပေါင်ခြံနှစ်ဖက်တွင် အရည်များ စီးကျ နေတော့၏။
” အဖေ ……… တော် … တော် …………… တော်ပါတော့ ………… အဟင့် ဟင့် …………… သမီး ………… မခံနိုင် တော့လို့ပါ ………… ဟင့် ဟင့် ”
” ပြွတ် ……… ပလပ် ……… ပြွတ်ပြွတ် ………… အေးပါ ……… သမီးရယ် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး ငိုသံလေးဖြင့် တောင်းပန်နေသဖြင့် အဖုတ်အား ယက်နေရာမှ မျက်နှာ ခွာလိုက် တော့သည်။ သမီးအငယ်ဖြစ်သူ နီနီဦးနှင့် မတူ အရှက်ကြီးသော သမီးကြီး ဒေါ်တင်တင်ဦးအား နောက်ရက်မှ ဖင်ကုန်း ခိုင်းပြီး လိုးရန် ဆုံးဖြတ်ရင်း စိတ်လျော့ လိုက်တော့၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ ဖင်ကြီးအား လွတ်ပေးမှ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးတုတ်ထိုင်လိုက်၏။
” အဖေ …… အိမ်ပြန်ရင် …… လမ်းဂရုစိုက် ပြန်နော် ”
” အေးပါ … သမီးရဲ့ ……… ဒီနေ့ မြေးမကြီး … ပြန်မလာရင် …… သမီး တယောက်ထဲ … ဖြစ်ပါ့မလား ”
” ဖြစ်ပါတယ် … ခြံစောင့် …… မောင်မျိုးတို့ … လင်မယား ရှိတယ်လေ ”
စကားပြောရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား ဆွဲကိုင်ကာ သူမ ထမိန်လေးဖြင့် သုတ်ကာ သန့်စင် ပေးလိုက်၏။ တဆက်ထဲ တွဲကျနေသော လဥ၂လုံးအား ထမိန်နှင့် အုပ်ကိုင်ကာ သူမ လက်ဖဝါး လေးထဲ ထည့်ရင်း ခပ်ဖွဖွ ဆုတ်နယ် ပေးပြန်သည်။
” နောက်တခါမှ …… အဖေ့ စိတ်ကြိုက်နော် ”
ဖခင်ဖြစ်သူ ဒုတိယ အချီ လိုးရန် တားမိလိုက် သဖြင့် စိတ်ခု သွားမှာလည်း စိုးရိမ်မိနေ၏။
” နော်လို့ … အဖေ ”
ဦးထွန်းဇံမှာ ငြိမ်နေသဖြင့် လဥ၂လုံး ညှစ်ပေးပြီး လွတ်နေသော လက်တဖက်ဖြင့် လီးတံအား ဆုပ်ကိုင်ကာ လီးထိပ်အား ဖိနမ်းရင်း ချော့လိုက်တော့၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ ပြန်သွားမှ ရေချိုးခန်းထဲ ကိုယ်လက် သန့်စင်ကာ အိပ်ယာ ဝင်လိုက်သည်။
////////////////////////
မနက်လင်းသည်နှင့် အိပ်ယာ ထကာ မနေ့ညမှ ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် လိုးမိသော အဖြစ်ပျက်များ ပြန်တွေး နေမိ၏။ ဧည့်ခန်းထဲ ကော်ဖီ သောက်နေစဉ် အိမ်တံခါးပေါက် ချိတ်ဆွဲထားသော ဆွဲလဲသံလေး ထွက်ပေါ်လာသည်။
” မမဦး … နိုးပြီလား ”
” ဟယ် …… မောင်ကျော် …… လကုန်ရက် … မရောက်သေးဘူး …… လမ်းကြုံ ဝင်တာလား ”
စကားသံနဲ့ အတူ ဧည်ခန်းထဲ ဝင်လာသော စိုးကျော်အား ဒေါ်တင်တင်ဦး ကော်ဖီ သောက်ရင်း လှမ်းမေးနေ၏။
” ကျနော် … ကားရပ်တာတောင် … မသိဘူး … ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ …… မမဦး ရယ် ”
” ဘာရယ် … မဟုတ်ပါဘူး …… မောင်ကျော်ရဲ့ … ဟင်းဟင်း ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး အတွေး လွန်နေသဖြင့် ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးပြနေမိသည်။ စိုးကျော်မှာ အသက် ၃၅နှစ်ခန့် ရှိပြီး အသားညိုညို အရပ်မနိမ့် မမြင့်ဖြင့် ခန္ဓာကိုယ် ကျစ်ကျစ် လစ်လစ်ပင်။ ခင်ပွန်း ဖြစ်သူ ဦးလှမောင်၏ လူယုံ တပြည့် ဖြစ်ပြီး ခုထိ အထည်စက်ရုံအား အုပ်ချုပ် လုပ်ကိုင် ပေးလျက်ရှိသည်။ ခင်ပွန်းသည် မရှိသည့် နောက်တွင် အထည်စက်ရုံ လုပ်ငန်းအား ဒေါ်တက်တင်ဦး ဘာမှ မလုပ်တတ်ခဲ့။ သားသမီး ၃ယောက်လုံးကလည်း ကျောင်းတက်နေ သဖြင့် စိုးကျော်အား ဆက်လက် ဦးစီးစေခဲ့သည်။ စိုးကျော် လက်ထက်တွင် အထည် စက်ရုံမှာ ပိုပြီး အောင်မြင်ကာ နယ်မြို့လေးများမှ မြို့ကြီးပြကြီး များထိ အထည်များ အဆက်မပြတ် ပို့နေ ရ၏။
” ချယ်ရီရော … ဒီနေ့ စက်ရုံ လာမှာလား ”
” သူ့ယောင်္ကျား ရပ်ကွက်က … ဘုရားပွဲ …… ပွဲကြည့်မယ် ပြောပြီး …… ညအိပ် သွားကြတာလေ … မင်းဆီ ဖုန်းမဆက် ဖူးလား ”
” အင်း … မဆက်ဖူး …… မမဦးရေ ……… ဒါမယ့် ရပါတယ် ……… လကုန်ရက် လောက်မှ …… စက်ရုံက အလုပ်ရှုပ်တာပါ ”
စိုးကျော် အမြဲ မရောက်သော်လည်း ၁လ ၁ခါ စာရင်းများ ချုပ်ကာ ငွေလာအပ်တိုင်း ရောက်ဖြစ်သည်။ ဆရာသမား မဆုံးခင် ဒေါ်တင်တင်ဦးတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် ကြည်စယ်တာ မြင်တိုင်း အလိုလို စိတ်ကြွ နေမိသည်။ နွမ်းနယ်သော မျက်နှာလေးဖြင့် ဆံနွယ်များ နောက်ကျောဘက် ချကာ ကောဖီ သောက်နေသော ဆရာကတော်အား ခိုးကြည့်မိ၏။ မနက်အိပ်ရာ နိုးကာစ ရင်ဖုံးအင်္ကျီ အပါးလေးအောက် နို့အုံ၂ဖက်မှာ မို့အစ် နေသည်။ ခါးသေးကျဉ် လေးအောက် စွင့်ကားနေသော ဖင်ကြီးနှင့် ပေါင်တန် တုတ်တုတ်၂ဖက်မှာ ညဝတ် ထမိန် အပါးလေး အောက် တင်းမောက် နေ၏။
” ဟော …… ကော်ဖီ သောက်မလား မေးနေတာကို …… ဘယ်ကြည့်နေတာတုန်း …… မောင်ကျော်ရဲ့ ”
” အော် ……… အင်း ………… သောက်မယ်လေ ……… မမဦး ”
စိုးကျော် ရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်သွားမိသော်လည်း ဒေါ်တင်တင်ဦး မရိပ်မိအောင် အကြည့်ရွေ့လိုက်ရ၏။
” ခ်ခ် …… ရောက်ကတည်းက …… မင်း ငါ့ကို …… ကြည့်နေတာ ……… စက်ရုံထဲ ………… ဘာကိစ္စ ရှိလို့လည်း ……… အခက်ခဲရှိ ပြောလေ ”
” မရှိပါဘူး ……… တနေ့တခြား ……… မမဦး … ပိုလှ လာသလားလို့ … ခိခိ ”
စိုးကျော် တယောက် ပေါင်ကြားမှ ထောင်ထွက် လာသော လီးအား လက်ဖြင့် မသိမသာ ဖိကာ ရယ်မော ပြောလိုက် တော့သည်။
” အယ် …… ငါ့မောင်က ……… အပြော ကောင်းတယ် ……… နေဦး …… ပါမုန့် ကြက်ဥကြော်လေးပါ …… ကြော်ကျွေးမယ် ”
ခဏအကြာ ဒေါ်တင်တင်ဦး ကော်ဖီ ကရားလေးနှင့် ပါမုန့်ကြက်ဥကြော် ပန်းကန်လေး ကိုင်ကာ ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ရောက် လာသည်။ ၂ယောက်သား စားရင်း သောက်ရင်း စကားပြောရာ တချို့ အကြောင်းရာများမှာ ၂ယောက်ပဲ သိတဲ့ အဖြစ်ပျက်များ တစွန်းတစ ပါဝင် လာရသည်။
စိုးကျော် ပြန်သွားသည်နှင့် နောက်ကျောပြင်အား ကြည့်ကာ ဒေါ်တင်တင်ဦး အတိတ်အား ပြန်စဉ်းစား နေမိသည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ အထည်စက်ရုံ လုပ်ငန်းအား ပါသည့်ပါသာ နေခဲ့ သော်လည်း သမီးကြီး ဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်မှာ အထည် လုပ်ငန်းအား စိတ်ဝင် စားလျက် ရှိသည်။ ကျောင်းပြီး သည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ လုပ်ငန်းအား အလုပ်ဝင်လုပ် တော့၏။ ချယ်ရီခိုင် အလုပ်ဝင်သည်နှင့် စိုးကျော်၏ လုပ်ရည် ကိုင်ရည်များ သိရှိလာကာ လေးစား ခင်မင် မိနေသည်။ စက်ရုံထဲရှိ အလုပ်သမား အားလုံး ကလည်း စိုးကျော်အား သဘောကျ လေးစားကြ၏။ စိုးကျော်၏ လမ်းညွှန်မှု့ အတိုင်း ဘွဲ့ရပြီးမှ ကွန်ပျူတာ သင်တန်းနှင့် စာရင်းကိုင် သင်တန်းများ ပြန်တက်ကာ အလုပ်ထဲ ကြိုးစား သင်ယူ နေမိ၏။
ဖခင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါး သွားကတည်းက သမီး အကြီးဆုံးမို့ အိမ်အတွက် တာဝန်ယူ စောင့်ရှောက် လိုစိတ် ရှိသဖြင့် ချစ်သူ ရည်းစား မထားပဲ ပညာရေး ကိုသာ အာရုံ စူးစိုက်ထားသည်။ တက္ကသိုလ်တွင် လာရောက် ပိုးပမ်းကြသော သူများ ရှိသော်လည်း စိတ်မဝင်စားခဲ့။ ဘွဲ့ရပြီး အလုပ်ဝင်မှ လက်ပွန်း တတီး နေထိုင်ရသော စိုးကျော် အပေါ် စိတ်များ တိမ်းညွတ် လာခဲ့ရ၏။ သို့သော် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ လုပ်ငန်း အတွက် စိုးကျော်အား အားကိုးသော်လည်း သမီးဖြစ်သူထက် ၈နှစ်ခန့် ကြီးသော စိုးကျော်အား သမက်အဖြစ် လက်မခံချင် ခဲ့ပေ။ ထိုထက် ပိုဆိုး သည်က ခင်ပွန်းဖြစ်သူ မဆုံးခင် အရှုပ် များကြောင့် သူမကိုယ်တိုင် စိုးကျော်နှင့် ပက်သက် ခဲ့ရဖူးသည်။
//////////////////////////
” မောင်ကျော် ……… မင်း ……… မမကို ……… အမှန်တိုင်း ပြောကွာ ………… ဒီကိစ္စ ရှင်းမှ ဖြစ်မယ် ”
” ဗျာ ……… ဟို ဟို ……… အဲဒါ ……… ဆရာနဲ့ ……… ထိပ်တိုက် …………… ရှင်း ………… ရှင်းးး ……… ”
” ငါရှင်းမှာပါ ……… ဒါပေမယ့် ……… လက်ဆုပ် လက်ကိုင် ……… ပြနိုင်ဖို့ ………… အရေးကြီးတယ် ……… ကလေး ၃ယောက်တောင် ……… ရပြီးမှ ……… မင်းဆရာ ……… ဖေါက်ပြန်တာ ……… ငါ …… ငါ ……… သည်းမခံဖူး ……… ဟင့် ဟင့် ”
ဝမ်းနည်းပက်လက် ပြောနေသော ဆရာကတော်အား ကြည့်ကာ စိုးကျော် သနားလာမိသည်။ အကြောင်းစုံ ဖွင့်ပြောပြလိုက် လျင်လည်း သူ့အနာဂတ်က မသေချာတော့။ ဘွဲ့ရပြီးကာစ အထည်စက်ရုံအား အလုပ်ဝင်လုပ်ရင်း ရိုးသားကြိုးစား မှု့ကြောင့် ဆရာဖြစ်သူ ဦးလှမောင်မှာ သူ့အား အချိန်တို အတွင်း မန်နေဂျာ ရာထူး ပေးခဲ့၏။ နောင်ပိုင်း လူယုံ သဘောမျိုး ထားကာ အထည်စက်ရုံ တခုလုံး အုပ်ချုပ်စေပြီး ဦးလှမောင်မှာ ပွေရှုပ် နေတော့သည်။ စိုးကျော်တယောက် ဆရာဖြစ်သူ အရှုပ်များအား ဆရာကတော် မသိအောင် ဖုံးရဖိရ စက်ရုံအတွက် အလုပ်များရ သဖြင့် ကြာတော့ စိတ်ညစ် လာခဲ့၏။
” ပြောပါ …… ငါ့မောင်ရယ် …… မင်း …… မမဦးကို …… မသနား ဘူးလား ……… ဟင့် ဟင့် ……… ခုလည်း …… သူ အိမ်ပြန်မလာတာ …… ၅ရက် ရှိပြီ ……… အလုပ်ကို ဘမ်းပြပြီး …… မယားငယ် နေနေတာ မလား … အဟင့် ဟင့် ”
ဦးလှမောင်မှာ အသက်ကြီးမှ ကာမစိတ် လွန်ကဲလာကာ အပြင်တွင် အမှန်တကယ် ရှုပ်ပေ ွနေတော့၏။ စက်ရုံ အတွက် စိုးကျော် ရှိသဖြင့် စိတ်ချလက်ချ ထားကာ အချိန်ပြည့် မိန်းမ တယောက်နှင့် ပျော်ပါး နေသည်။ ထိုမိန်းမအား တရားဝင် လက်ထပ် မထားသော်လည်း တိုက်နှင့် ကားနှင့် ထားကာ တိတ်တခိုး ပေါင်းသင်း နေ၏။
” ဟူးးးး ……… တကယ်လို့ ……… ပြက်သနာ တက်ရင် …… ကျနော် … အလုပ်ထုတ်ခံရမှာ … မမဦးရဲ့ ”
” မင်း … အလုပ် မပြုတ်ပါဘူး …… ငါ တာဝန် ယူပါတယ် … ခု သူရှိတဲ့ … နေရာ လိုက်ပြကွာ ”
” ဟူးးးးး ……… ဟိုရောက်ရင် ……… ဘာမှ မလုပ်ပဲ ……… ပြီးမှ ………… မမဦးနဲ့ ဆရာတို့ ရှင်းဖို့ …… ကတိ ပေးဗျာ ”
” အေးပါ …… ဒါက ……… ငါတို့ အိမ်ထောင်ရေး ကိစ္စ …… မင်းကို … မထိခိုက် စေရပါဘူး ”
နေ့လည် ၁နာရီခန့် ဆိတ်ငြိမ် ရပ်ကွက် လေးထဲ အိမ်စီးကား အနက်လေး တစီး မောင်းဝင်လာကာ နံကပ် တိုက်လေး ရှေ့ ခဏရပ်ပြီး မျက်စောင်းထိုး ခပ်လှမ်းလှမ်း သစ်ပင်တပင်အောက် ထိုးရပ်သွားသည်။
” မမဦး … စိတ်ကို … အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းနော် ”
” အေးပါ … မောင်ကျော်ရဲ့ …… ဒါနဲ့ …… အိမ်ဝန်း တံခါး … ပိတ်ထားပါလား ”
” အင်း …… အတွင်းက …… ခတ်ထားတာပါ …… သော့ပို …… ကျနော့်ဆီ ရှိပါတယ် …… ဆရာ ဖုန်းဆက်ရင် …… အစားသောက်တွေ …… ဝယ်ပို့ ပေးရတာ ”
စိုးကျော် ခြံဝင်း တံခါးဖွင့်ကာ ဦးဆောင်သွားဖြင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး နောက်ဘက်လှည့်ကာ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်အား တချက်ကြည့်ရင်း စကား တခွန်းမှ မပြောပဲ ကပ်ပါလာခဲ့၏။ ရပ်ကွက်လေးမှာ တကယ်ကို လူသွား လူလာ မရှိသလောက် တိတ်ဆိတ် နေသည်။
” မမဦး … ခြေသံ လုံအောင် … နင်းနော် ”
တိုက်ခန်းရှေ့တံခါးမှာ အသာ တွန်းဖွင့်ရုံနှင့် ပွင့်သွား ရ၏။ ဧည့်ခန်းထဲ ပရိဘောဂ ပစ္စည်းမှာ များများ စားစားတော့ မရှိပေ။ စားပွဲခုံ တစ်လုံး ၂ယောက်ထိုင် ထိုင်ခုံ တစ်လုံးနှင့် ဧည့်ခန်း တောင်ဘက် ဘုရားစင် အသေး တစ်ခုသာ ရှိသည်။
” အင်း ……… ဟင်း ……… အင်းဟင်း ”
ဧည့်ခန်းထဲ ကြည့်နေစဉ် မိန်းမတယောက် ညည်းသံ ကြားလိုက်ရသဖြင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး ကိုယ်လေး ဆက်ကနဲ့ တောင့်သွားရသည်။ စိုးကျော်မှာ ပါးစပ်နား လက်ညိုး ကပ်ပြကာ အသံမထွက်ရန် သတိပေးပြီး အသံထွက်ပေါ် လာရာ အိပ်ခန်းနား ဆွဲခေါ်လာ၏။
” ဒီထဲမှာ … မမဦး …… စိတ်ထိန်းနော် ”
အသံနိမ့်ပြော နေသော စိုးကျော်အား ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ အိပ်ခန်း တံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့် လိုက်၏။ အိပ်ခန်းလေးထဲ ရေခဲသေတ္တာ တလုံး အလှပြင် မှန်တင်ခုံ တခု အဝတ်ဗီဒို နှင့် ကပ်လျက် မွေ့ယာ အထူ ခင်းထားသော ကုတင် အကြီးတလုံးအား မြင်လိုက် ရသည်။ ၂ယောက်လုံး အဝတ်စားများ မရှိတော့ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ထပ်လျက် နမ်းနေကြ၏။
” ဦးရယ် ……… စုလေးကို … ယက်ပေးတော့လေ … အထဲက …… တအား ယားနေပြီ ”
” ယက်ပေးမှာပေါ့ ……… စုလေးရယ် ”
ဦးလှမောင်မှာ အပေါ်မှ ခွပြီး နို့စို့နေရင်း ခန္ဓာကိုယ်အား အောက်ရွေ့ကာ စုစုဝင်း ပေါင်ကြား မျက်နှာ အပ်လိုက် တော့သည်။ ခဏအကြာ ပါးစပ်တွင် စုစုဝင်း အဖုတ်လေးမှ ထွက်လာသော အရည်များနှင့် ပေပွ လာ၏။ စုစုဝင်းမှာ ဦးလှမောင် အထည်စက်ရုံမှ အလုပ်သမ တဦးပင် ဖြစ်သည်။ ယောင်္ကျား ရှိသော်လည်း ရာဂစိတ် ကြီးမားကာ ဦးလှမောင်နှင့် ငြိစွန်းခဲ့၏။ လွန်ခဲ့သော ၆လမှ လင်နှင့် တရားဝင် ကွာကာ ဦးလှမောင်၏ မယားငယ် ဘဝ ခံယူလိုက်၏။ ဦးလှမောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ဒေါ်တင်တင်ဦး ထက် နုပျို လှပသော စုစုဝင်းအား အိမ်တဆောင် မီးတဆောင် ထားကာ တိတ်တခိုး ပေါင်းသင်း နေတော့သည်။
” ဟာကွာ …… ဦးကလည်း …… ဖင်မယက်နဲ့ …… တအားယားတာပဲ ………… လိုးချင်လည်း လိုးတော့ ……… စုလေး ခံချင် လှပြီ ……… အဟင့် ဟင့် ”
ဦးလှမောင်တယောက် စုစုဝင်း၏ ခရာတာတာ ငြုတုတု စကားလုံးများအောက် ရုံးမထွက်နိုင်ပေ။ ပေါင်လုံးလေးဖြင့် ညှပ်ကာ မျက်နှာအား ဆွဲပွတ်နေသော စုစုဝင်း စောက်ပတ် လေးအား ဖိယက်ပေးနေ၏။
ဒေါ်တင်တင်ဦး အိပ်ခန်းထဲ မြင်ကွင်းအား ကြည့်ရင်း မျက်ရည်များ စီးကျလာရသည်။ ဇာဘော်လီ အနက်ရောင်လေးအောက် ဆူထွက်နေသော နို့အုံ၂ဖက်မှာ နိမ်ချည် မြင့်ချည် ဖြစ်နေ၏။ စိုးကျော်အား ကျောပေးထားလျက် ခန္ဓာကိုယ်လေး နှင့် အတူ ခါးအောက် ဖင်သားစိုင် ကြီးမှာ သိမသာ တုန်ခါနေသည်။
” လိုးမယ်နော် …… စုလေး ”
စကားဆုံးသည်နှင့် ဦးလှမောင်မှာ ဒူးထောက်နေရာ ယူရင်း စောက်ရည် စိုရွဲနေသော စုစုဝင်း အဖုတ် လေးထဲ လီးတေ့ သွင်းလိုက် တော့သည်။
” အား ………… ဦး ………… နာတယ်ကွာ ………… ဖြည်းဖြည်းလုပ် ”
ဦးလှမောင် တယောက် လိုးတိုင်း စုစုဝင် ထံမှ နာကျင်သော အမူယာများ တွေ့ရသဖြင့် စိတ်ထဲ ကြိတ်ကျေနပ် နေမိသည်။ အမှန်တော့ ဦးလှမောင် လီးမှာ ပုံမှန် ဆိုဒ်ပင် ဖြစ်သည်။ စုစုဝင်းမှာ ဦးလှမောင် အကြိုက် အမျိုးမျိုး ကြံဖန်ပြောကာ သူမနားမှ မခွာအောင် ထိန်းချုပ် ထား၏။ ဦးလှမောင် သူမပေါ် ကိုယ်လုံး မှောက်ချစဉ် ဆီးဖက်ထားကာ ဖင်ကြီး ဝိုက်ပေး ပြန်သည်။ ဦးလှမောင် မနေနိုင်တော့ အချက် ၂၀ခန့် ဖိလိုး လိုက်ရ၏။
” အ ……………… အား ………………… ဦးလီးကြီးက ………… အကြီးကြီးပဲ ………… ဟင့် ဟင့် ……………… စုလေး ………… စောက်ဖုတ်ထဲ ……… ပြည့်ကြပ်နေတာ …… ကွဲလိမ့်မယ် ……… ဖြည်းဖြည်း လိုးနော် …… ဟင့် ”
စုစုဝင်းမှာ သူမ ပေါင်လေး ကားပေရင်း ဦးလှမောင် လိုးသမျှ တတွတ်တွတ် ညည်းရင်း အလိုးခံနေ တော့သည်။
” ကောင်းလိုက်တာ … စုလေးရယ် ”
” ရှီးးးးး ………… အားးးးး ………… ကောင်းရင် ……… လိုးလေ ………… ဦးရဲ့ ………… နာနာလေး လိုး ……… ဆောင့်လိုပေး ……… ဦး လီးကို ……… စုလေး …… အရမ်းကြိုက်တယ် ………… အ ……… အားးးးး ”
” စုလေး …… လေးဖက်ကုန်းပေး ”
” အင်း ”
ဦးလှမောင် စကားအဆုံး စုစုဝင်းမှာ ထထိုင်ရင်း ကုတင်ပေါ် လေးဖက် ထောက်ပေး လိုက်သည်။ ပေါင်ကြားမှ နောက်သို့ ဖောင်းထွက်လာသော စုစုဝင်း စောင်ပတ်လေးအား ဦးလှမောင် ကုန်းယက်ပြန်၏။
” အာ ……… လိုးပါ … ဦးရဲ့ …… ပြီးမှ …… ဦး ကြိုက်သလောက် ယက် ”
” အင်းပါ …… စုလေး စောက်ပတ်က …… မြင်တာနဲ့ …… ယက်ချင် နေတာ ”
စုစုဝင်း စကားကြောင့် ဦးလှမောင်မှာ ခဏယက်ကာ ဖင်အား တချက်နမ်းရင်း နောက်မှ ဆွဲလိုးတော့၏။
ဒေါ်တင်တင်ဦး ချောင်းကြည့်ရင်း ဒေါသစိတ် ဝမ်းနည်းစိတ်များ ပျောက်သွားလိုက် ကာမစိတ်များ ပေါ်လာလိုက်နှင့် ခံစားမှု့ ရှုပ်ထွေး ကုန်တော့သည်။ သူမအား ထမိန်လေး လှန်ကာ အပေါ်မှ ခပ်ဖြည်းဖြည်း လိုးတတ်သော လင်ဖြစ်သူမှာ သူစိမ်း မိန်းကလေးအား ဖင်ကြီး ရမ်းခါနေအောင် ဆောင့်လိုးနိုင်ကြောင်း သိလိုက်ရ၏။ တကယ်လည်း ကာမအရှိန် တက်နေသော ဦးလှမောင် ဆောင့်ချက် များကြောင့် စုစုဝင်းမှာ လက်ထောက် မခံနိုင်တော့ပဲ ရှေ့ကိုယ်လုံး ဝတ်ကာ ဖင်ကြီးထောင်ခံ နေရ တော့သည်။
” ဇွိ ………… အား ………………… ဗျစ် ………………… အား …………………… ဘွတ် ……………… ဗွတ် ……………… အား ………………… အား ……………… ကောင်းလိုက်တာ ……… ဦးရယ် ………… လိုး လိုး ………… အားရပါးရ လိုး ”
စုစုဝင်း တယောက် အိပ်ယာခင်းအား ဆုပ်ကိုင်ကာ ထောင်ထားသော ဖင်ကြီးဖြင့် နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့် ပေးရင်း အော်ဟစ် နေပြန်၏။ လီးဝင်လာတိုင်း အဖုတ်လေးထဲ အရည်များ အိုင်နေသဖြင့် တဇွိဇွိ တဗွိဗွိဖြင့် အသံပေါင်းစုံ ထွက်နေတော့သည်။
ထိုချိန် ဒေါ်တင်တင်ဦး ချောင်းကြည့်ရင်း တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်း ဖြင့် ရမ္မက်စိတ်များ ကြွကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေးထဲ ဖေါင်းကြွလာသော စောက်ပတ် ထဲမှ အရည်များ စိမ့်ထွက် လာ၏။ စိုးကျော်လည်း ဒေါ်တင်တင်ဦး နောက်ကျော ဘက်မှ ကြည့်နေရင်း ပေါင်ကြားမှ လီးကြီး ထောင်ထွက် လာကာ ထမိန် အပြင်မှ ဖင်ကြားထဲ ထောက်မိ နေသည်။
ဒေါ်တင်တင်ဦး ကိုယ်လေး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွား မိသည်။ လင်ဖြစ်သူနှင့် သူစိမ်း မိန်းမတယောက် မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း ရမ္မက် စိတ်များ ထကြွလာစဉ် ဖင်ကြားထဲ လီးဖြင့် အချိန်ကိုက် ထောက်ခံ လိုက်ရ၏။ မထင်မှတ်သော အဖြစ်အပျက်ကြောင့် မသိမသာ ဖင်ကြီး ရမ်းရှောင်ရာ စိုးကျော် လီးထိပ်အား ပေါင်ကြားထဲ နှဲ့ပေးသလို ဖြစ်သွား ရပြန်သည်။ အထင်မမှား စေရန် လီးအား ဖယ်ဖို့ ကြိုးစားရင်း လက်နောက်ပြန် ကိုင်လိုက်မိ၏။
” အိ့ ”
နောက်ကျော ဘက်မှ စိုးကျော်၏ ခပ်တိုးတိုး မပွင့်တပွင့် ညည်းသံ ကြားရသဖြင့် ကြောင်သွား ပြန်သည်။ လက်လွတ်စပယ် ဖြင့် ဆုပ်ကိုင် ထားမိသော လီးကြီးမှာ တဒုတ်ဒုတ်ဖြင့် လက်ထဲ ဖောင်းသထက် ဖောင်းကြွ လာ၏။ သူမ အပြုမှုများ မှားယွန်းသွားကြောင်း သိပေမယ့် နောက်ကျ သွားခဲ့ ရသည်။ ဖင်မလှုပ်သာ ခေါင်းမလှုပ်သာ အနေထားတွင် ခါးနောက်မှ စိုးကျော် လက်တဖက် ထွက်လာပြီး ပေါင်ခြံထဲ ပွတ်သပ်ကာ လက်ချောင်း များက အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားအား ထိကပ် လာတော့သည်။ တဆက်ထဲ လိုလို အဖုတ် နှုတ်ခမ်း လေးအား ပွတ်သပ်နေရာမှ အက်ကွဲကြောင်းထဲ လက်ထိပ်လေး တိုးဝင်လာကာ အစိအား ကုတ်မိ သဖြင့် ကိုင်ထားသော လီးအား ညှစ်မိ လိုက်ပြန်၏။
” အ ………… အ ………………… ဦး …… ပြီး တော့မယ် ထင်တယ် …… စုလေးရယ် ”
အိပ်ခန်းထဲမှ အသံကြောင့် ဒေါ်တင်တင်ဦးနှင့် စိုးကျော်တို့ ၂ယောက်သား သတိ လက်လွတ်ဖြင့် ပြန်ချောင်း ကြည့်ရင်း ကာမစိတ်များ ကူးစက် တောက်လောင် လာနေသည်။ ဦးလှမောင် စကား အဆုံး စုစုဝင်းမှာ လေးဘက်ကုန်း ခံနေရာမှ ခန္ဓာကိုယ်အား ရှေ့တိုးကာ ကိုယ်တပတ် လှည့်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း ပါးစပ် ဟပေး လိုက်သည်။ ဦးလှမောင်မှာ စောက်ရည်များ ဖြင့် တင်းပြောင် နေသော လီးအား စုစုဝင်း ပါးစပ်ထဲ သွင်းကာ ခေါင်းကိုင်ပြီး လိုးတော့၏။
” အု ……… ဖလွပ် ………… ဝု ………… ပလွပ် ပလွပ် ”
စိုးကျော် ချောင်းရင်း မနေနိုင်တော့ သူ့၏ လီးအား ဆုပ်ကိုင်ထားသော ဒေါ်တင်တင်ဦး လက်အား ဖယ်ကာ ဖင်ကြားထဲ ဆက်ကနဲ့ ဖိလိုးလိုက်ရသည်။ ထမိန်နင့် ပုဆိုးခံနေသဖြင့် အရာမရောက် သော်လည်း လတ်တလော ဖြစ်ပေါ်လာသော ကာမစိတ်အား စိတ်ကျေနပ်မှု့ အနည်းငယ် ရရှိလိုက်၏။
” အားးးး ………… ရှီးးးးး …………………… ကောင်းလိုက်တာ ………… စုလေးရယ် …………… မ …………… မ …………… မ ရ တော့ ဘူး …………… အ …………… အားးး ……………… ထွက်ပြီ ”
သိပ်မကြာလိုက် အိပ်ခန်းထဲ စုစုဝင်းပါးစပ်ထဲ လီးအား ခပ်သွက်သွက် အသွင်းထုတ် လုပ်ရင်း ဦးလှမောင် မေးကြောများ ထောင်လာသည်။
” ကောင်း လိုက် တာ ………………… ဟူးးးးး …………………… ရှီးးးးးးး ”
ဦးလှမောင် အသံလေး တုန်ခါလာကာ ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ခါးတွန့်သွားရင်း စုစုဝင်း မျက်နာပေါ် လရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်တော၏။ တဆက်ထဲလိုလို ဒေါ်တင်တင်ဦး ပေါင်ကြား အရည်များ စီးကျလာသလို စိုးကျော် လီးမှာလည်း အကျောများ ထောင်လာကာ တဒုတ်ဒုတ်ဖြင့် ပုဆိုးထဲ လရည်များ ပန်းထွက် ကုန်သည်။
” ဟူးးးး ………… ဟူးးးး ……… မမဦး ………… ဆရာတို့ ပြီးသွားပြီ ………… အပြင် ထွက်လာ တော့မယ် ………… သွားကြစို့ ”
ဒေါတင်တင်ဦး မှာ ခေါင်းညိတ်ပြရင်း ထမိန် အပြင်မှ ပေါင်ကြား လက်သွင်းကာ စောက်ရည်များ မသိမသာ သုတ်ပြီး စိုးကျော် နောက်မှ ကပ်လိုက် လာတော့သည်။
/////////////////////////
” ကဲ …… အိမ် ပြန်ပို့ ပေးရမလား …… မမဦး ”
ဦးလှမောင် မယားငယ် အိမ်မှ ထွက်လာကာ လမ်းအနောက်ဖက် ကားလေးထဲ ပြန်ရောက်သည်နှင့် စိုးကျော်မှာ ဒေါ်တင်တင်ဦးအား ကားစက်နိုးရင်း လှမ်းမေး လိုက်သည်။
” ဟူးးးးး ……… အိမ် မပြန်ချင် သေးဘူးကွာ …… ကလေးတွေရှေ့ …… ငါ … ပေါက်ကွဲ မိလိမ့်မယ် …… တနေရာရာ မောင်းကွာ ”
စိုးကျော် မောင်းလာသော ကားလေးမှာ ဆိတ်ငြိမ် ရပ်ကွက် လေးမှ မောင်းလာရင်း မီးပွိုင့် ၅ခု ဖြတ်ကျော်လာစဉ် မြို့ပြင် ထွက်သော လမ်းမကြီး အတိုင်း မောင်းလာခဲ့၏။ ဆရာကတော် ဒေါ်တင်တင်ဦးအား အရင်ဆုံး လူရောစိတ်ပါ အနားယူရန် စဉ်းစားပြီး မြို့စွန်ဘက် လူအရောက် အပေါက် နည်းသော ဟော်တည် တခုသို့ ခေါ်လာ ခဲ့သည်။ ကားပက်ကင် ထိုးပြီး သည်နှင့် ခဏ တည်းခိုရန် အတွက် ဧည့်ကြို ကောင်တာတွင် စာရင်းပေးသွင်းလိုက်၏။
” မှတ်ပုံတင် … ပေးပါရှင် ”
” အမ် …… ဟို ဟို ……… အကိုတို့က … ခဏပဲ …… အနားယူမှာမို့ ……… မှတ်ပုံတင် ပါမလာဘူး … လိုင်စင် ပါတယ် …… ရတယ်မလား ”
ဟော်တည် ကောင်တာမှ ဝန်ထမ်း စာရေးမလေး၏ စကားကြောင့် စိုးကျော် ပြန်မေး လိုက်သည်။
” အော် … ဟုတ် ……ရပါတယ်ရှင် …… ဒါပေမယ့် ………… တရက်စာ ယူရပါမယ် ”
” ရပါတယ် …… ညီမရယ် ”
ဝန်ထမ်းမလေးနှင့် စိုးကျော် စကားပြောနေစဉ် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ သူမ ကိုင်နေကြ ပိုက်ဆံအိတ်ထဲ မှတ်ပုံတင် ပါလိုပါညား ရှာကြည့်နေ၏။
” လင်မယားနှစ်ယောက်မှာ …… တယောက်ပဲ …… နိုင်ငံတော် အသိမှတ်ပြု …… ကဒ်တကဒ် ပေးရင် … ရပါပြီ ”
ဝန်ထမ်း စာရေးမလေးမှာ စိုးကျော် ယဉ်မောင်း လိုင်စင်အား ယူရင်း ပိုက်ဆံအိတ် နိုက်နေသော ဒေါ်တင်တင်ဦး အားကြည့်ကာ ပြုံးပြရင်း ရှင်းပြလိုက် ပြန်သည်။
” အိုရ် …… မ …… ဟုတ် …… ဟုတ် ………… ”
” ပျော်ရွှင်စရာ … နေ့ရက်လေး ဖြစ်ပါစေရှင် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး စကားမဆုံးခင် ဝန်ထမ်း စာရေးမလေးမှာ ဧည့်ဝတ်စကား ပြောပေးနေ၏။ စိုးကျော်နှင့် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ အသက်ကွာ သော်လည်း ဒေါ်တင်တင်ဦး နုပျိုမှု့ကြောင့် လင်မယား ထင်သွားဟန် ဖြစ်သည်။ တလမ်းလုံး ငူငူကြီး ထိုင်လိုက်လာသော ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ဝန်ထမ်း မလေး စကားကြောင့် မျက်နှာလေး ရဲတက် လာရ၏။ လင်မယား မဟုတ်ကြောင်း ရှင်းပြလိုက်လျင် ဟော်တည်သို့ ၂ယောက် အတူလာမိသဖြင့် ရှင်းပြရင်း ပိုရှုပ်သွားမည် ဖြစ်သဖြင့် ငြိမ်နေလိုက် တော့သည်။ စိုးကျော် မျက်နှာအား ခိုးကြည့်ရာ ဘာမှ မဖြစ်သလို နေနေသည်ကို တွေ့လိုက် ရ၏။ ထိုချိန် ဝန်ထမ်း မလေးမှာ အိပ်ခန်းသော့ ထုတ်ပေးရင်း အခန်းနံပါတ် ပြောနေသည်ကို ဒေါ်တင်တင်ဦး မကြားမိတော့။
” အနားယူလို့ …… ရပါပြီရှင် …… ခုလို လာရောက် အားပေး တည်းခိုတာ …… ကျေးဇူးပါ ”
အနားယူမည့် အိပ်ခန်းဆီသို့ စိုးကျော်နောက်မှ လိုက်ပါ လာရာ ဟော်တည်ဧည့်ခန်း ဖြတ်အလျှောက် နံရံဘေး စုံတွဲထိုင်ခုံ များတွင် ထိုင်နေသော စုံတွဲ ၂တွဲမှာ ရယ်ပြီး နူတ်ဆက် နေသဖြင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး ခြေဖျား လက်ဖျားများ အေးစက်လာကာ ခေါင်းငုံ့ထားမိသည်။
” ဒီအခန်းပဲ …… မမဦး ”
အသံကြားမှ ခေါင်းမော့ကြည့်ရာ စိုးကျော်မှာ အိပ်ခန်းတံခါး အား သော့ဖွင့် နေ၏။
” ခုန …… ဟို စာရေးမလေး …… အထင်မှား ပြောတာ …… မမဦး …… သိတ်ခါ ထိခိုင်ရင် …… တောင်းပန်တယ်ဗျာ ”
အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် စိုးကျော်မှာ ကုတင်ဆီ လျှောက်သွားသော ဒေါ်တင်တင်ဦး နောက်ပိုင်းအား ကြည့်ကာ အခန်းတံခါး ပိတ်ရင်း လှမ်းပြော လိုက်သည်။
” ရပါတယ် … မောင်ကျော်ရယ် …… ငါတို့ အဖြစ်က …… အဲလို ထင်စရာ ……… ဖြစ်နေတာ ကို ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး ကုတင်နား အရောက် ပိုက်ဆံအိတ် လေးအား ကုတင်ခေါင်ရင်းဘေး စားပွဲခုံလေးပေါ် ပစ်တင်ရင်း ပြန်ပြော နေ၏။
” အဟင့် ဟင့် ………… အီဟီး ………… ဟင့် ဟင့် ………… အဟင့် ဟင့် ဟင့် ”
ကုတင်ပေါ် မှောက်ကာ လင်ဖြစ်သူ ဖေါက်ပြန် နေသည့် ပုံရိပ်များ ပြန်တွေးရင်း ရှိုက်ငို နေမိ တော့သည်။ စိုးကျော် မှာ ကုတင်နား လျှောက်လာရင်း ဒေါ်တင်တင်ဦး ပေါင်နား တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်ကာ ဘယ်လို နှစ်သိမ့်ရမလဲ တွေးရင်း ငေးကြည့် နေ၏။
” ငါလည်း မအိုသေးပါဘူး … မောင်ကျော်ရယ် ……… အဟင့် ဟင့် ……… ဘာလို့များ ……… မင်းဆရာက ……… ငါ့ အပေါ် …… ဖေါက်ပြန် တာလဲ ……… အဟင့် ဟင့် …… ကဲဟာ ……… ဖုန်းးး ဝုန်းးးး ……… ဘုံး ဖုန်းးး ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး စကားပြောရင်း မှောက်လျက် အနေထားဖြင့် အိပ်ယာခင်းအား တဖုန်းဖုန်း ထုရိုက် နေပြန်သည်။
” အင်း ……… ကျနော် နားလည်ပါတယ် ……… မမဦးရယ် ……… မငိုပါနဲ့ ”
…………………………………
” ငါ …………… ငါလေ …………… သူ့အပေါ် ……… ဘယ်လောက်ထိ …………… သံယောစဉ် ရှိမှန်း ………… သူသိပါတယ်ဟာ ………… ကလေးတွေတောင် ……… အရွယ်ရောက် နေပြီ ……… ခုမှဟာ ………… အဟင့် ဟင့် ……… အီး ………… ဟင့် ဟင့် ”
မှောက်လျက် အနေထားဖြင့် ရှိုက်ရှိုက် ငိုနေရာ ဒေါ်တင်တင်ဦး ခါးအောက် ကော့ထွက် နေသော ဖင်ကြီးပါ လှုပ်ခါ နေတော့သည်။ ရှေ့ခြမ်းရှိ နို့အုံကြီးမှာ အိပ်ယာခင်းနှင့် ကပ်ကာ ဘေးကား ထွက်နေရာ စိုးကျော် တယောက် ကြည့်ရင်း သနားစိတ် နှင့် အိပ်ခန်းထဲ ၂ယောက်ထဲ ဆိုသော အသိကြောင့် ရာဂစိတ်များ ရောပြွန်း နေရ၏။ ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ သူမ အပူနှင့် သူမ ကာမစိတ်များ မရှိပဲ ဝမ်းနည်းစွာ ရှိုက်ငို နေမိသည်။ အချိန် ဘယ်လောက် ကြာသွားသည် မသိ ဖင်သားစိုင်ပေါ် လက်တဖက် ကျရောက် လာကာ အင်္ကျီ လည်ပင်း လွတ်နေသော နေရာမှ ဂုတ်သားလေးအား နူတ်ခမ်းတစုံ ထိကပ်လာမှ သတိဝင်လာရ၏။
” ဟင် … မောင်ကျော် ”
ရုတ်တရက် စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်ကာ ကိုယ်လုံးအား ပက်လက် လှန်ရင်း ကြည့်လိုက်မိသည်။ ကိုယ်လုံး လှန်လိုက် သည်နှင့် ဖင်ပေါ် ရောက်နေသော စိုးကျော် လက်တဖက်မှာ အလိုက်သင့် သူမပေါင်ကြား တိုးဝင် လာကာ ပါးပြင်ပေါ် အနမ်းများ ကျရောက် လာတော့၏။
” ဟုတ်တယ် ……… မမဦး ……… မအိုသေးပါဘူး ဗျာ …… ကျနော့် မျက်လုံးထဲ ……… တအား လှနေတာပါ ”
” ဟာ ……… မောင်ကျော် …………… ဘာ တွေ လုပ် နေတာလဲ ……… သတိထားဦးလေ …………… အို့ ………… မလုပ် ………… မလုပ်နဲ့ …………… ငါ မကြိုက်ဖူး ……လွတ်စမ်း ……… ကဲဟယ် …………… ဖြန်းးးးးးးး ”
” အားးးး ……… မမဦး ”
စိုးကျော် တယောက် ဒေါ်တင်တင်ဦး ပေါင်ကြားအား နိုက်နေရာမှ ပါးရိုက် ခံလိုက်ရသဖြင့် ရိုင်ထွက် သွားတော့သည်။
” ဟင့် ဟင့် ……… အဟင့် ဟင့် ………… ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်တာလဲ …………… ငါ သေ ချင် လိုက် တာ ”
” မမဦး … ခံစား နေရတာကို … ကျနော် …… မကြည့်ရက် လို့ပါဗျာ ”
” ဒါက … ဝဋ်ကျွေး နေမှာပါ … မင်း အနေနဲ့က ……… ဒီလို … မလုပ် သင့်ဘူးလေ ……… ဟင့် ”
” ဘာဖြစ်လဲ … မမဦးရယ် ……… ဆရာတောင် … သူစိမ်း မိန်းမနဲ့ … ဖေါက်ပြန် သေးတာ ”
” ဟင် ……… မောင် ……… မောင် ……… မောင်ကျော် ……… ဟာ ………… မလုပ် ………… အို့ ………… လွတ် ……… လွတ် ………… လွတ်ပါ …………… ဟင့် ဟင့် ”
စိုးကျော် ကာမ စိတ်များ ထိန်းမရတော့ပေ။ ဒေါ်တင်တင်ဦး မျက်နှာ အနှံ့ ပြန်နမ်းကာ မို့မောက် နေသော နို့အုံ၂ဖက်အား အင်္ကျီအပြင်မှ မျက်နှာနဲ့ ပွတ်သပ် လိုက်သည်။
” အူး ………… ဟင်း ………… မ …………… မ ……… မ ဖြစ် သင့် ……… အာ ………………… ယား ………… ယားတယ် ……………… ကျွတ် ………… အင်းဟင်း ”
သတိလက်လွတ် ညည်းတွားရင်း စိုးကျော် ခေါင်းအား ရင်အုံဖြင့် ဆွဲကပ်ကာ ပေါင်တံ ၂ဖက်မှာ စိလိုက် ကားလိုက်ဖြင့် မျက်လုံးလေး စင်းကျလာ၏။
” အင် ………… ဘာလုပ်တာလဲ ……… မချွတ် ပါနဲ့ကွာ ”
စိုးကျော်မှာ နို့အုံ ၂ဖက်အား မျက်နှာနှင့် လူးပွတ်ကာ အင်္ကျီကြယ်သီးများ ဖြုတ်ပစ်လိုက်သည်။ အင်္ကျီအား ရင်ဖွင့်လိုက် သည်နှင့် အနက်ရောင် ဇာဘော်လီ အောက်မှ အနည်းငယ် အိတွဲ နေသော နို့အုံ ဖွေးဖွေးမှာ မို့အစ် နေ၏။ ဘော်လီအား နို့သီးခေါင်း ၂ဖက် ပေါ်အောင် အောက်ဆွဲချကာ ပေါ်ထွက် လာသော နို့သီးခေါင်းအား ပါးစပ်ဖြင့် ဘယ်ပြန်ညာပြန် ဆွဲစို့ ပစ်သည်။ ညာလက်ဖြင့် ပေါင်ခြံထဲ ဖွဖွပွတ်ကာ အဖုတ်အုံအား မထိပဲ အစိအား လက်ချောင်းနှင့် ဖိကလော်ရင်း တဆက်ထဲ နို့သီးခေါင်း တဖက်အား ဖိကိုက်လိုက်ပြန်၏။
” ဟင့် ……………… အင့် ………… ကျွတ်ကျွတ် ………… အ …. အ ………… တစ်မျိုးကြီး ………… အင်းဟင်းးး …………… မမဦး …… မနေတတ် တော့ဘူး…… အူးးး ရှီးးးးး ”
အောင့်အီး မထားနိုင် တော့တဲ့ အဆုံး ဒေါ်တင်တင်ဦး ဖင်ကြီး ကော့ပြကာ တဟင်းဟင်း စုပ်သပ် နေရှာသည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦး စကားဆုံးသည်နှင့် စိုးကျော်မှာ ပေါင်ကြား နေရာ ယူကာ ခါးလေး ဆွဲကိုင်ပြီး လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်း ပစ်သည်။
” ဗျစ် ………… အ …………… ဗြိ …………… ဟင့် ………… ဇွိ …………… အ ………… ကျွတ် ”
စူးစူးနှင့်နှင့် တိုးဝင်လာသော လီးကြောင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး အဖုတ်အုံမှာ စပ်ဖျင်းဖျင်း ဖြစ်သွားမိသည်။ အနည်းငယ် နာကျင် သွားသော်လည်း လင်ဖြစ်သူ မဟုတ်ပဲ သူစိမ်း ယောင်္ကျား တဦးအား မထင်မှတ်ပဲ အလိုး ခံမိသဖြင့် စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်းသလိုလို ကြောက်ရွံ့မိသလိုလို ခံစား လိုက်ရ၏။
” ရှီးးးးးး ………… ဟူးးးး ………… ကောင်းလိုက်တာ ……… မမဦး ရယ် ………… ရှီးးးးးး ”
စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်နေစဉ် စိုးကျော်မှာ အရင်းထိ ကပ်သွားသော လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ဆွဲ ထုတ်ရာ အရှင်လတ်လတ် အူတွေ အသဲတွေ ဆွဲနုတ် သွားသလို ခံလိုက်ရပြန်သည်။ အဝင် ကြပ်သလောက် လီး ပြန်အထုတ် မှာလည်း စီးပိုင်နေ၏။
” ကျွတ် …………… ဟူးးးးး ”
ဒုတိယ အကြိမ် ပြန်အသွင်း စိုးကျော် လက်၂ဖက်မှာ ခါးလေး ကိုင်ထားရာမှ ဗိုက်သားလေး ပွတ်ကာ အထက် တက်လာပြီး အိတွဲနေသော နို့အုံ၂ဖက်အား ညှစ်ချေ ပေးပြန်သည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦး ခါးအောက် တစ်စို့ကြီး ဖြစ်နေချိန် ဇာဘော်လီဖြင့် ပင့်တင် ထားသလို ဖြစ်သော နို့အုံအား ဆုပ်နယ် ပေးနေ မှု့ကြောင့် နို့သီးခေါင်း ၂ခုမှာ မာထောင် လာခဲ့၏။ နို့သီးခေါင်း ၂ခုအား လက်ချောင်းကြား ထည့်ကာ ချေရင်း လီးအထုတ်သွင်း လုပ်ရာ ဒေါ်တင်တင်ဦး ခန္ဓာကိုယ် အပေါ်ပိုင်း တွန့်လိမ် သွားရသည်။ ခါးအောက် ဖင်ကြီးမှာ အဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက် နေသော လီးအား အဝင်အထွက် ကောင်းအောင် စောင့်ရင်း ငြိမ်နေမိ၏။ စိုးကျော် ပုံမှန်လေး လိုးရင်း ၅မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် လီးအရည်ပြားအား အထဲမှ ဆွဲညှစ် နေသဖြင့် မထိန်းနိုင်တော့ လရည်ထွက်ချင် လာသဖြင့် ခပ်သွက်သွက် လိုးလိုက်တော့သည်။
” အင့် …………… ဘွတ် …………… ရှီးးးးး ………… ကောင်းလိုက်တာ …………… မမဦးရာ ………… ဘွတ် … ဘွတ် …………… အားးးးး ……… ကျနော် ……… ပြီး ……… ပြီး …………… အ ………… ဘွတ် … ဘွတ် … ဘွတ် ………… ရှီးးးးးး …………… ထွက် ………… ထွက် …… ထွက်ကုန်ပြီ ဗျာ ”
စိုးကျော် စကား တပြောပြောနှင့် မနားတမ်း လိုးရာ နောက်ဆုံး တစ်ချက် အားကုန် ဆောင့်ရင်း လရည် ဖြူဖြူများ ဒေါ်တင်တင်ဦး အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့် လိုက်တော့သည်။
” ဟာ …… မောင်ကျော် …… အထဲ … ပြီး ……… ပြီး ……… ပြီး ပစ် တာ လား ………… အာကွာ ……… ကျွတ်စ် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး အဖုတ်ထဲ နွေးကနဲ့ ခံစားရချိန် အထိတ် တလန့်ဖြင့် ခေါ်ပြီး တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ ဖြစ်နေသော လီးအား အလိုလျောက် ညှစ်ပေးရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် မိတော့သည်။ စိုးကျော် လရည်များ ပန်းထုတ်ရင်း ဒေါ်တင်တင်ဦး ကိုယ်ပေါ် မှောက်ချ ပစ်၏။ ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် စိုးကျော် ကိုယ်လုံးအား ထိန်းထားရင်း အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ညှစ်ထား လိုက်သည်။
” မောင်ကျော် …… မပြောမဆိုနဲ့ကွာ …… အထဲ ပြီးပစ်တာ …… မမဦးက …… သွေးမဆုံး သေးဘူးကွ …… မင်းဆရာနဲ့ … မနေဖြစ်လို့ … ဆေးမသောက် တာ ကြာပြီ ”
စကားအဆုံး စိုးကျော် တယောက် ဒေါ်တင်တင်ဦး ကိုယ်ပေါ်၃မိနစ်လောက် ငြိမ်နေရာမှ ခန္ဓာကိုယ်အား ဘေးသို့ လှဲချပစ်၏။
” ဗျာ …… ကျနော် တောင်းပန်ပါတယ် …… မမဦးရယ် …… အထဲက …… ညှစ်ဆွဲ သလို ဖြစ်တော့ …… မထိန်းနိုင်ပဲ …… အထဲ ထုတ်မိတာပါ ”
စိုးကျော် ဘေးလှဲချစဉ် အဖုတ်ထဲမှ လီးတံ ကျွတ်ထွက် သွားရာ ဒေါ်တင်တင်ဦး မျက်လုံးဒေါင့်မှ ခိုးကြည့်ရင်း အံအော နေမိသည်။ လီအရည်ပြား တလျှောက် သူမစောက်ရည် များနှင့် စိုရွှဲနေကာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးလှမောင် လီးထက် တုတ်ခိုင်ရှည်လျား သည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ အိပ်ခန်းထဲ ပါရှိသော ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကာ အဖုတ်အား ပြောင်နေအောင် ရေဆေး ပစ်သည်။ သူမ ပြန်ထွက် လာစဉ် စိုးကျော်မှာ ပက်လက် အနေထားဖြင့် မှေးနေရာ လီးကြီးမှာ ပျော့ခွေနေပြီး လဥမဲမဲ ၂လုံးပေါ်မှာ အောက်သို့ ငိုက်စင်း နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ လင်ဖြစ်သူ ဖေါက်ပြန်မှု့အား လိုက်ချောင်းရင်း လင်တော်မောင်၏ လူယုံတပြည့်အား အလိုး ခံမိသဖြင့် စိတ်ထဲ ၀မ်းနည်း မိသလို ခံစား ရသော်လည်း အထိ အတွေ့အောက် သာယာ သွားမိသည်ကို မငြင်းချင်တော့။
” မောင်ကျော် ……… ထတော့လေ …… ကိုယ်လက် သန့်စင်ပြီး …… ပြန်ကျစို့နော် ”
” မမဦးက … အနီးကပ် ကြည့်လည်း …… အရမ်း လှတာပဲဗျာ … ချစ်တယ် ”
စိုးကျော် မှေးနေရာမှ ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်ပြီး ပြောလိုက်သော ဒေါ်တင်တင်ဦး အသံကြောင့် မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်ကာ ပြန်ပြော လိုက်တော့၏။
” အဲလို စကားတွေ မပြောနဲ့တော့ …… တော်ပြီကွာ …… ဒါ ပထမဆုံးနဲ့ … နောက်ဆုံးပဲ …… အဖြစ်ပျက်တွေ မေ့ပစ်လိုက်တော့ ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး မျက်နှာထား တည်တည်နှင့် ပြောလိုက် သဖြင့် စိုးကျော် ဘာစကားမှ ထပ်မပြောပဲ ငြိမ်ကျ သွားသည်။ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး ခဏအကြာ ပြန်ထွက် လာ၏။ ဟော်တည်မှ အပြန် ၂ယောက်သား စကား မပြောဖြစ်ပဲ စိုးကျော်မှာ ဒေါ်တင်တင်ဦးအား သူမအိမ်သို့ လိုက်ပို့ ပေးလိုက် တော့သည်။ အဲဒီနောက် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ခပ်တည်တည် ဆက်ဆံသဖြင့် စိုးကျော်လည်း မစရဲတော့ပေ။
//////////////////////////
နေ့လည်ပိုင်း ထမင်းစားပြီး တီဗွီကြည့်နေစဉ် သမီးကြီး ဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်တို့ လင်မယား အိမ်ပြန်လာကြသည်။
” ဟင် …… ပွဲက ၂ရက် မဟုတ်လား ”
ချယ်ရီခိုင် ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လာသည်နှင့် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ဆီးမေးလိုက်၏။
” ဟုတ်တယ် …… အမေရေ ……… ကိုဇော်က … နက်ဖန် မနက် … အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ခရီးထွက်မှာမို့ …… ဒီည မကြည့်တော့ဘူး … ပြန်လာလိုက်တာ ”
” အော် …… မနက်က …… မောင်ကျော် ……… လာသွား သေးတယ် ………… သမီး စက်ရုံ မလာလို့တဲ့ ”
” အင်း … သမီးလည်း ဖုန်းမဆက်မိဘူး … ပြီးမှ ဆက်တော့မယ် …… အိပ်မလို့ ”
” ကဲ …… အမေရေ …… ကျနော်လည်း အိပ်ဦးမယ် … တညလုံး … မိုးလင်း ထားတာ ”
ချယ်ရီခိုင်နှင့် ဒေါ်တင်တင်ဦးတို့ စကားပြောနေစဉ် ဘေးမှ ဇော်ထွန်း ဝင်ပြောကာ လင်မယား အိပ်ခန်းဘက် လျှောက် သွားတော့သည်။ ၂ယောက်လုံး အိပ်ရေးပျက်ထား သဖြင့် အိပ်နေကြရာ ညနေပိုင်းထိ တအိမ်လုံး တိတ်ဆိတ် နေသည်။ ညပိုင်း ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် ချယ်ရီခိုင်တို့ လင်မယားဖြင့် ထမင်း အတူစားပြီး တီဗွီ ကြည့်ကာ အိပ်ယာ ဝင်ခဲ့ကြ၏။ အိမ်က ၂ထပ်အိမ် ဖြစ်သော်လည်း လင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါး သွားကတည်းက အိမ်အပေါ်ထပ် မနေတော့ပဲ အောက်ထပ် ဆင်းနေ လိုက်၏။ ချယ်ရီခိုင်တို့ မောင်နှမ ၃ယောက်မှာ အိမ် အပေါ်ထပ် ဆက်နေ သော်လည်း ချယ်ရီခိုင် အိမ်ထောင် ကျသည်နှင့် အောက်ထပ် မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းဘေး ရွေ့နေလိုက်၏။ အိမ်အောက်ထပ် ဧည့်ခန်းနှင့် မျက်စောင်းထိုး အခန်းတွင် ချယ်ရီခိုင်တို့ လင်မယား နေထိုင်ပြီး ကပ်လျက် အိပ်ခန်းမှာ ဒေါ်တင်တင်ဦး အခန်း ဖြစ်သည်။
ဒေါ်တင်တင်ဦး နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် အိပ်ခန်းတွင် နီလာခိုင် အိမ်လာသည်ချိန် ခဏတဖြုတ် နေသော အိပ်ခန်းအလွတ် တလုံးရှိသေး၏။ နီလာခိုင်မှာလည်း တခါတရံ လင်ဖြစ်သူ ခရီးထွက်ချိန် ညအိပ်ညနေ လာနေတတ်၏။ နီလာခိုင်၏ အိပ်ခန်း အနောက်ဖက်တွင် မီးဖိုခန်းနှင့် တွဲထားသော ရေချိုးခန်းသာ ရှိ၏။ ညပိုင်း အိပ်ယာဝင်စဉ် အိပ်ခန်း လေးထဲ ဒေါ်တင်တင်ဦး အိပ်မပျော်နိုင် သေးပေ။ နှစ်အတော်ကြာ မေ့လျော့ နေသော ကာမစိတ်များ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံကြောင့် ပြန်လည် ထကြွနေရ၏။ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ဟိုတွေး ဒီတွေး တွေးနေစဉ် တဖက်ခန်းမှ သမီးဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်တို့ လင်မယား သောင်းကျန်း နေသည်မှာ အတိုင်းသား ကြားနေ ရသည်။
” အာ … မရဘူး …… ချယ်ရီ ……… တုံးလုံး ချွတ်ကွာ … နက်ဖန် ……ကိုဇော် ခရီးထွက်မှာလေ ”
” အင်းပါ … ချွတ်ပေးမယ် ”
ချယ်ရီခိုင် ညဝတ် လက်တကိုင်း အင်္ကျီ အပါးလေး လှန်ချွတ်စဉ် ဇော်ထွန်းမှာ ပက်လက်လှန် လှဲချရင်း မယားဖြစ်သူ၏ ဒူးဖုံး စကပ်လေး ဆွဲချွတ်ကာ ပေါင်ဖြဲ ယက်တော့သည်။
” ဟယ် ……… ဇွတ်ကြီးပဲကွာ …………… အ ………… ရှီးးးးး …………… ကောင်း … ကောင်း …………… ကောင်း လိုက်တာ ………… ကိုဇော် ရယ် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး ကြားလိုက်ရသော အသံများကြောင့် ရင်ခုန်သံ မြန်လာရသည်။ ခါတိုင်း ပါသည့်ပါသာ နေခဲ့သော်လည်း ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် လိုးထားသော အရှိန်ကြောင့် ကာမစိတ်များ နိုးကြား လာရ၏။ ကြိတ်မှိတ် အိပ်သော်လည်း အိပ်မရတော့ပေ။ ၁၅မိနစ်ခန့် အကြာ ကုတင် ပေါ်မှ ဆင်းကာ အိပ်ခန်းပြင် ထွက်လာ ခဲ့သည်။ ခါတိုင်း ချယ်ရီခိုင်တို့ လင်မယား အိပ်ခန်းမှာ တံခါး ပိတ်ထား သော်လည်း ဒီနေ့ ထူးထူးခြားခြား အိပ်ခန်းတံခါး မပိတ်ထားပေ မေ့နေတာလား သူမအိပ်ပြီ ထင်ပြီး ပြန်ဖွင့်ထားလား မစဉ်းစားတတ်တော့။ အိပ်ခန်း တံခါး လိုက်ကာ ကြားမှ အသာလေး ခေါင်းတိုး ကြည့်ရာ မြင်ကွင်းမှာ ဒေါ်တင်တင်ဦးအား စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် စေခဲ့၏။ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်သွားရမလား ဆက်ကြည့်ရမလား ချီတုန်ချတုန် ဖြစ်နေမိသည်။
အဖုတ် အယက်ခံနေသော ချယ်ရီခိုင်မှာ အဝတ် ဗလာဖြင့် ထထိုင်ရင်း လင်ဖြစ်သူ ဇော်ထွန်း ပုဆိုးအား ဆွဲချွတ်ကာ ထောင်မတ်နေသော လီးအား တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ် နေ၏။ ဇော်ထွန်းမှာ ပက်လက် လှဲချပြီး ပေါင်၂ဖက် ဖြဲကာ လီးအား အရင်းမှ ကိုင်ထား ပေးသည်။ ချယ်ရီခိုင် နူတ်ခမ်းဒေါင့်မှ သရေများ မေးဖျားထိ စီးကျ နေတော့၏။
” အားးး ရှီးးးးး ………… ရပြီ … ရပြီ … ချယ်ရီ ……… လိုးကြဆို့ ”
ဇော်ထွန်း စကားအဆုံး ချယ်ရီခိုင်မှာ လင်တော်မောင် အကြိုက် မွေ့ယာပေါ် မျက်နှာအပ်ကာ လေးဖက် ကုန်းရင်း ဖင်ကြီး ထောင်ပေး လိုက်တော့၏။ အမွှေး ပါးလေး ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ် နီတာရဲလေး အထက် ဖင်ဝ နီညိုလေး အတိုင်းသား ပေါ်လာ ရသည်။ ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းအား ဖြဲကာ ဖင်ပေါက် လေးထဲ လျှာထိုး ယက်စဉ် ဖင်ဝ အောက်ဖက်ရှိ စောက်ပတ်လေးမှာ ဖေါင်းကြွလာပြီး အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက် လာပြန်၏။
” အာ …… ကိုဇော် ………… လိုးတော့ကွာ …… ဟင့် …… ဒီတိုင်း …… ပြီးသွားလိမ့်မယ် ”
မယားဖြစ်သူ ရမ္မက်စိတ် ပြင်းထန် နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ဇော်ထွန်းမှာ မရပ်တော့ပေ။ စောက်ပတ်အုံ အား ယက်လိုက် စောက်ခေါင်းပေါက် လေးအား တေ့စုပ်လိုက်နှင့် ဖင်ကြီးအား နောင်ဆွဲကာ လျှာထိပ်လေးဖြင့် လိုးပေး နေပြန်သည်။ ချယ်ရီခိုင် တယောက် ကာမ အရသာ လေးအား ထိန်းထားရင်း အကနဲ့ တချက်ညည်းကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်ရ၏။
” အ …………… ကိုဇော် ရယ် …………… ရှီးးးးးး …………… ရှီးးးးး ……………… လိုးပါဆို ………… ဟင့် ……… ထွက် ကုန် ပြီ ”
ချယ်ရီခိုင် တချီပြီးမှ ဇော်ထွန်းမှာ မီးပွင့် မတတ် ဆွဲလိုး တော့သည်။ တကယ်လိုးပြီ ဆိုတာနဲ့ ချယ်ရီခိုင် တယောက် ထုံးစံ အတိုင်း ကော့ပျံ အော်ညည်းနေ၏။
” အမလေးးးး ………… အအ …………… သေပြီ သေပြီ ”
လေးဘက်ထောက် အနေထားနှင့် ဖင်ကြီး ကော့ကာ အော်ဟစ် နေသော သမီးဖြစ်သူကြောင့် စိတ်မကောင်း ုဖြစ်မိ သွားရပြန်သည်။ စိုးကျော်နှင့် ပေးစား ခဲ့လျင် သမီးဖြစ်သူ ဒီလောက် နာကျင်ရမည် မဟုတ်ပေ။ ကြံကြံဖန်ဖန် တွေးရင်း ဆက်ကြည့် လိုက်ပြန်၏။ ထိုချိန် ဇော်ထွန်းမှာ ဆွဲလိုးနေရာမှ လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ပက်လက် လှန်ချပစ်သည်။ ချယ်ရီခိုင် လင်ဖြစ်သူ ဘာလုပ်ချင်လဲ အလိုလို နားလည်ထား၏။ ဇော်ထွန်း ကိုယ်ပေါ် ဖင်ပြန် ခေါင်းပြန် ခွကာ မျက်နှာအား အဖုတ်နှင့် ပွတ်ရင်း လီးထိပ်အား စုပ်ကာ ဂွင်းတိုက် ပေးလိုက် တော့သည်။
ဇော်ထွန်းမှာ မျက်နှာရှေ့ ဖေါင်းကြွနေသော အဖုတ် အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ လျှာထိုး သွင်းကာ အစိလေး သွားဖြင့် ဖိကိုက်ရာ ချယ်ရီခိုင် ခေါင်းလေးမော့ တက်သွားကာ လီးအား ခပ်သွက်သွက် ဂွင်းထု ပေးနေရာမှ ထရပ် လိုက်တော့သည်။ လင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ ထောင်မတ် နေသော လီးထိပ်ပေါ် ချိန်ထိုင်ပြီး အဖုတ် အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ ၂ချက် ၃ချက် ပွတ်ရင်း စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ တေ့ကာ ဖိထိုင် ချလိုက် တော့သည်။ ကိုယ်တုံးလုံး အနေထားနှင့် လင်ဖြစ်သူ မျက်နာအား ကျောပေးကာ လက်နှစ်ဖက် ရှေ့ထောက်ပြီး ဖင်ကြီး မြှောက်ကာ ဖိဖိ ဆောင့်နေ၏။ ဇော်ထွန်းမှာ မယား ဖြစ်သူ၏ တုန်ခါနေသော ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းအား လက်ဖြင့် ဆုပ်နယ် ပေးနေသည်။
ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ သမီးဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင် တယောက် ဇော်ထွန်း အပေါ်မှ တက်ဆောင့် နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံအား သူမကိုယ်တိုင် တက်လိုး နေသလို ခံစားမိကာ စောက်ဖုတ် အဝလေးမှ အရည် ကြည်များ စိမ့်ထွက် လာတော့၏။
” အ …… အဖေ့ လီးကြီးရယ် … ဟင့် ”
ပါးစပ်မှ လွတ်ကနဲ့ ခပ်တိုးတိုး ယောင်ထွက်ရင်း ဖခင် ဖြစ်သူ လီးကြီး သတိရပြီး ထမိန်အပြင်မှ အဖုတ် လေးအား ဖိပွတ် ပေးနေမိသည်။ အားမလို အားမရဖြင့် ထမိန် အောက်နားစ ဆွဲလှန်ကာ လက်ခလယ် လေးအား အဖုတ်ထဲ ထိုးထည့် လိုက်တော့၏။
” အ ……… အ ………………… ရှီးးးး ………………… ကျွတ် ………………… အ ……… ဘွတ် ………… ဗျစ် ……… အင့် …………… ဘွတ် ဘွတ် …………… ချယ်ရီ ပြီးတော့ မယ် ………………… ကိုဇော် ”
၅မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် ချယ်ရီခိုင်၏ ဆောင့်ချက်များ မြန်လာကာ ဖင်ကြီး ကြွတက်လာပြီး လီထိပ်နား အရောက် ရပ်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းချ လိုက်တော့သည်။ အဆက် မပြတ် စီးကျလာသော အရည်များမှာ ဇော်ထွန်း လီးတံမှ တဆင့် လမွှေး အုံပေါ် ရွှဲလာပြီး အိပ်ယာခင်း ပေါ်ပါ ကွက်လာ၏။ ဇော်ထွန်းလည်း အချက်၃၀ခန့် အောက်မှ ပင့်လိုးရင်း လရည်များ ပန်းထည့်ကာ ငြိမ်ကျ သွားတော့သည်။ ၂ယောက်သား ငြိမ်သွားရာ ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ အားမရသေး သဖြင့် နောက်တချီ ထပ်လုပ်ဦးမလားဟု မျော်လင့်ချက်ဖြင့် ဆက်ကြည့် နေ၏။ ၅မိနစ်ခန့် အကြာထိ မထူးခြားသဖြင့် လှည့်အထွက် စကားသံများ ကြောင့် ပြန်ကြည့် မိသည်။
” ဒါနဲ့ …… ချယ်ရီ ……… ဟိုကိစ္စ …… ပြောပြမှာဆို … ကိုဇော် … ခရီး မသွားခင် ပြောကွာ … သိချင် လှပြီ ”
အရင် ၂လ လောက် ဇော်ထွန်း အလုပ်ကိစ္စနှင့် ခရီး ထွက်ရာမှ ပြန်လာရာ အိမ်တန်း မပြန်ပဲ လမ်းတွင် စားသောက် ပြီးမှ အိမ်ပြန်လာခဲ့၏။ အိမ်ပြန် ရောက်သည်နှင့် ညည်းသံများ အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံများ တိတ်ဆိတ် နေသော အိပ်ခန်းလေးထဲ ဆူညံနေ၏။
” ဇွိ ………… အ ………… ဘွတ် ဘွတ် ……… အားးးး ……… အဟင့် ………… အင့် …………… ဗျစ် ………… အ ………………… အ ”
ဇော်ထွန်း သေချာ အားစိုက် ကြည့်နေ မိသည်။ သောက်ထားသည့် အရက်ရှိန်ကလည်း မနည်းလှပေ။ မြင်ကွင်းအား မယုံကြည် နိုင်အောင် ဖြစ်နေရ၏။ လက်မောင်းအား ဆိတ်ကြည့် လိုက်သည်။ အရည်ပြားပေါ်မှ ခံစားမှု့က နာကျင်နေ၏။ အိပ်မက်တော့ မဖြစ်နိုင်တော့ပေ။ ခေါင်းတချက် ခါကာ ဘေးသို့ အကြည့်လွဲပြန်၏။ ဗီဒို တလုံး ရေခဲသေတ္တာ အသေးတလုံး အလှပြင် မှန်တင်ခုံ တလုံး ဒါ မိမိတို့ လင်မယား အိပ်ခန်း သေချာ နေသည်။ ထူးခြားသည်က မင်္ဂလာဦး လက်ဖွဲ့ ကုတင်ကြီးပေါ် အရမ်း ချစ်ရသော ချစ်ဇနီးလေး ချယ်ရီခိုင် နှင့် ယောက္ဖဖြစ်သူ သက်မျိုးတို့ မောင်နှမချင်း ဖောက်ပြန်နေသော မြင်ကွင်း။ ဒုန်းကနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားက မျက်လုံးအား ပွတ်ကြည့်ပြန်၏။
” အင်း ……… ဟင်း ……………… အ …………… အားးးး …………… ကျွတ် ကျွတ် ”
ချစ်ဇနီးလေးမှာ မောင်အရင်း ခေါက်ခေါက် သက်မျိုး အပေါ်မှ တက်ဆောင့်ရင်း ချွေးသီး ချွေးပေါက်များ ကျနေရှာသည်။ ဖင်ကြီးကြွကာ တအအနှင့် သက်မျိုး လီးပေါ် နို့တွေ တုန်ခါနေအောင် ဆောင့်လိုးနေ၏။ ကြည့်ရင်း အရက်ရှိန်ကြောင့် မျက်လုံးများ ဝေဝါး လာကာ အိပ်ခန်း ပေါက်ဝတွင် ထိုင်လျက်လေး လှဲကျ သွားတော့သည်။ မနက်လင်းတော့ ကုတင်ပေါ် ရောက်ကာ ဘေးနား ချယ်ရီခိုင်မှာ ကွေးကွေးလေး အိပ်ပျော် နေ၏။ ၃ရက်ခန့် အကြာ မသိမသာ မေးကြည့်ရာ ချယ်ရီခိုင်မှာ အင်းမလုပ် အဲမလုပ်။ သက်မျိုးနှင့် ကိစ္စအား ပြောမပြသည့် အပြင် အဲဒီည သူ့လီးပေါ်မှ စောက်ရည် နံ့ကြောင့် ပြန်ကြပ်နေ၏။ ကိုယ်ကိုတိုင် အမှား မကင်းသဖြင့် ဆက်မမေးပဲ အခြေနေ စောင့်ကြည့် နေမိသည်။
” အင်း …… အဲကိစ္စ … ပြောမှာပါ … မောင်လေး နဲ့ ဖြစ်တာတွေ … ချယ်ရီ … ဝန်ခံမှာပေါ့ … ခု … ကိုဇော် အရင်ပြော ”
” အင်းပါ … ကိုဇော့် အမေ … အကြောင်းလဲ ပါလို့ … ချယ်ရီ စိတ်ထဲပဲ ထားပါနော် … ပြီးတော့ …… ကိုဇော်တို့ ထားတဲ့ … ကတိနော် … အိမ်ထောင်ရေး … မထိခိုက်ကြေး ”
” မထိခိုက် ပါဘူး …… ကိုဇော် လည်း … ချယ်ရီ့ ကို …… ခွင့်လွတ် ခဲ့တာပဲလေ ”
ဘေးနား တစောင်း လှဲနေသော မယားဖြစ်သူ ပါးပြင်အား တချက်နမ်းရင်း ဇော်ထွန်မှာ သူ့အကြောင်း ပြောပြ နေတော့သည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦး လည်း ချောင်းကြည့်ရင်း ချယ်ရီခိုင်မှာ မောင်လေးဟု သုံးလိုက်ရာ သားဖြစ်သူ အကြောင်းပါလာ သဖြင့် အိပ်ခန်း အပြင်မှ နားထောင် နေမိ၏်။
/////////////////////////////
ရှေးစကားပုံ အတိုငျး အိမျထောငျပွု ဆေးမှငျစုတျထိုး ဘုရားတညျ အခကြျမပိုငျရငျ နောငျပွငျဖို့ ခကျသညျ ဆိုသလို မသေူမှာ မြိုးနိုငျအား လကျထပျပွီး ၃လကြောျသညျနှငျ့ လငျယူ မှားမှနျး သိလိုကျရ၏။ မြိုးနိုငျ မိဘမြား၏ ပကာသန ကွှယျဝမှု့ကွောငျ့ မသေူ လကျခံခဲ့သညျ။ ငှကွေေး ခမြျးသာ သလောကျ ရာဂစိတျ ကွီးမားသော မြိုးနိုငျကွောငျ့ အိမျထောငျရေး မသာယာတော့။ တခါတခါ အရကျ အမူးလှနျက ကိုယျထိ လကျရောကျ နှိပျစကျ တတျ၏။
မေသူမှာ ဖခင် ဦးထွန်းကို မရှိတော့ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်စောမေနှင့် အကိုဖြစ်သူ ဇော်ထွန်း မသိအောင် ပြေရာ ပြေကြောင်း ပြောရာ ခဏတိုင်း စကား များခဲ့ရ၏။ ပြောလိုက်မှ ပိုဆိုးတော့သည်။ မိခင်ဖြစ်သူ ရှိချိန် အိပ်ခန်းတံခါး မပိတ်ပဲ ဆိုဆဲ အနိုင်ကျင့် လိုးပြတတ်သည်။ လင်ဖြစ်သူကြောင့် မေသူမှာ မိခင်ဖြစ်သူ အပေါ် ရှက်လည်းရှက် အားလည်း နာခဲ့ရ၏။ တဖြည်းဖြည်း ပိုဆိုးလာပြီး အကိုအရင်း ခေါက်ခေါက်နှင့်ပါ ပေးစားဆဲပြီး လိုးတတ် လာတော့သည်။
ဒေါ်စောမေလည်း သမက်ဖြစ်သူ မျိုးနိုင်ကြောင့် စိတ်ရှုတ်နေရသည်။ မျိုးနိုင်မှာ အသားဖြူဖြူ အရပ်မောင်း ကောင်းကာ မျက်နှာ ခပ်တည်တည် နေတတ်သည်။ မိဘများ ချမ်းသာသဖြင့် အထင်ကြီးကာ သမီးဖြစ်သူနှင့် ပေးစားပြီးမှ မှားမှန်း သိလာရ၏။ သူမ စခဲ့သည့် ဇတ်လမ်းမို့ ရာဂစိတ် ကြီးမားသော သမက် ဖြစ်သူအား မနှစ်မြို့ သော်လည်း အောင့်အီး ကြည့်နေရသည်။ သမီးဖြစ်သူ အား ယောင်္ကျားအိမ် ပြောင်းနေခိုင်းလျင် ပိုပြီး အနိုင်ကျင့် ရက်စက်မည်ကို ကြိုသိနေ၏။ သမက် ဖြစ်သူ မျိုးနိုင်မှာ တနေ့တခြား ဆိုးရွာ လာသည်ကို တွေ့မြင် နေရ၏။ သူမ ရှိနေချိန်တောင် သမီး ဖြစ်သူအား မောင်နှမချင်း ပေးစားပြီး ယုတ်ယုတ် မာမာများ ပြောဆို လိုးပြ တတ်သည်။
ဒါတွင် မကသေး သူမ ရေချိုးတိုင်း တံခါးကြားမှ အမြဲလိုလို ချောင်းကြည့် တတ်သေး၏။ တဖြည်းဖြည်း ချောင်းကြည့်ရုံဖြင့် အားမရတော့ ခြေဆော့ လက်ဆော့ဖြင့် အတင့်ရဲလာ ပြန်သည်။ သမီးဖြစ်သူ သိလျင် ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်မို့ အမြဲ သတိထား နေရ၏။ သတိထား နေလာရင်း ဒေါ်စောမေ တယောက် ကံဆိုး ခဲ့ရ တော့သည်။ မှတ်မှတ်ရရ ဆုံးပါးသွားတော့ လင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းကို အတွက် ၅နှစ်မြှောက် ဆွမ်းကပ်ရာ ညပိုင်း အကောင်း မနက်ပိုင်း ချက်ပြုတ်ပြီး တကိုယ်လုံး ညှောင်းညာ ကိုက်ခဲ့ လာတော့သည်။ ဆွမ်းချိုင့် ပြင်ဆင်ပေးပြီး သည်နှင့် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ လှဲနေ လိုက်၏။
” အမေ … သမီးနဲ့ ကိုကို … ဘုန်းကြီးကျောင်း … သွားပြီနော် … ခဏနေ … ဆေးသောက်ဖို့ … မမေ့နဲ့ဦး ”
” အေးပါ … ဘုန်းဘုန်းလည်း … အမေ နေမကောင်းလို့ … မလိုက်ဖြစ်တာ … လျှောက်လိုက်ဦး ”
ကုတင်ပေါ် လှဲနေရာမှ သမီးဖြစ်သူအား ပြန်ပြောရင်း စောင်အပါးလေး ခြုံကာ ပြန်မှေးနေ လိုက်သည်။
” ကျွီ …………… ကျွိ ”
အိပ်ပျော်သွားစဉ် တံခါးဖွင့်သံ ကြားရသဖြင့် မျက်လုံး အားယူ ဖွင့်ကာ ကြည့်လိုက် မိသည်။
” အန်တီစော … ညည်းနေတာ … ဘာဖြစ်တာလဲ ”
စကားသံနှင် အတူ ကုတင်နား လျှောက်လာသော သမက်ဖြစ်သူ မျိုးနိုင်အား တွေ့လိုက်ရ၏။
” မနက်က ……ဆွမ်းချက်ပြီး … အအေးမိတာ နေမယ် … ခြေတွေလက်တွေ ကိုက်ခဲ့ပြီး … အညောင်းမိနေတာ ”
” ဆေးခန်း မသွားဘူးလား … မေသူရော … ဘယ်သွားလည်း ”
မျိုးနိုင်မှာ စကားပြောရင်း ကုတင်စောင်း တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်ကာ ဒေါ်စောမေ နဖူးအား စမ်းကြည့် နေသည်။
” ဆေးခန်း မသွားတော့ပါဘူး … ဆေးသောက်ပြီး … မှေးနေတာပါ … မေသူနဲ့ ဇော်ထွန်းတို့ … မောင်နှမက … ဘုန်းကြီးကျောင်း … သွားပြီလေ … သူတို့အဖေ ဆုံးတာ … ၅နှစ်ပြည့်
” အော် … မေသူက … ဘာမှလည်း … မပြောဘူး …
ကျနော် နှိပ်ပေးရမလား … အန်တီစော ”
” ရပါတယ်ကွယ် … နေပါစေ ”
” ဟာ … အားနာစရာ … လူတွေမှ မဟုတ်တာ … အန်တီစောရယ် … ယောက္ခမ ဆိုတာ … အမေပါပဲ … ပက်လက် လှန်လိုက်နော် ”
မျိုးနိုင်မှာ ဒေါ်စောမေ အဖြေအား မစောင့်တော့ ဘေးတစောင်း လှဲနေသော ကိုယ်လုံးအား ပက်လက် လှန်ခိုင်းကာ ခြေသွက်လက်သွက် နှင့် ခြေသလုံးမှ စနှိပ်ပေးလိုက်သည်။
” အင်း …… ကျွတ် ကျွတ် …… တအား မနှိပ်နဲ့နော် … သား … မောင်မျိုး … တကိုယ်လုံး နာနေလို့ ”
အနှိပ်ခံရင်း ဒေါ်စောမေ ရင်တုန် ပန်းတုန် ဖြစ်လာရသည်။ လင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါးသွား ကတည်းက ၅နှစ်လောက် အထိ အတွေ့ ဝေးနေခဲ့သည်။ တဖြည်းဖြည်း သမက်ဖြစ်သူ မျိုးနိုင် လက်မှာ စောင်အပါးလေး ပေါ်မှ ခြေသလုံး နှိပ်ရင်း ပေါင်လယ် ရောက်ရှိလာ၏။ ပေါင်ရင်းနား အရောက် အောက်ပြန် မဆင်းပဲ လက်ချောင်းလေး များမှ အဖုတ်အား မထိတထိလေး လာလာ ဖိကပ် နေပြန်သည်။ ပက်လက် မှေးနေသော အနေထားဖြင့် မျက်လုံးလေး မသိမသာ ဖွင့်ကြည့်ရာ သမက်ဖြစ်သူမှာ သူမ ပေါင်ဂွအား စူးစိုက် ကြည့်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ ဒေါ်စောမေ ဖျားချင်သည့် စိတ်တောင် ဘယ်လွင့် သွားမှန်း မသိတော့ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြင့် ဇောချွေးများ ပျံလာ တော့၏။
” အင်း …… သက်သာ လာပါပြီ ……အန်တီစောရဲ့ … ချွေးတွေတောင် ထွက်လာပြီ ”
” အင်း ”
ဒေါ်စောမေ အင်းတလုံးသာ ဖြေနိုင်တော့သည်။
” ချွေးတွေနဲ့ … စောင် ဖယ်လိုက်မယ်နော် ”
” ဟင် …… ဟို ဟို …… ”
မျိုနိုင်မှာ ဒေါ်စောမေ အဖုတ်အား ခါးဘေးမှ တင်ပလင် ခွေထိုင်ကာ မသိမသာ ပွတ်ပေးရင်း အားမရတော့ သဖြင့် အကြံ ထုတ်လိုက်တော့၏။ ဒေါ်စောမေ တဟိုဟို နှင့် စကား မဆုံးခင် စောင်အပါး လေးအား ဆွဲလှန် ပစ်သည်။ စောင်အပါးလေး လှန်စဉ် ထမိန် အောက်နားစအား တခါတည်း စုကိုင်ကာ လှန်ဆွဲလိုက်၏။
” အို့ ……… သား ……… မောင်မျိုး ”
ဒေါ်စောမေ အဖျားသွေးများ လွင့်စင်ကာ မျက်နှာ ရဲတက် လာတော့၏။ စောင်အပါးလေးနှင့် အတူ ထမိန်ပါ လှန်သွား သဖြင့် ပေါင်ဂွလေး အေးကနဲ့ ခံစား လိုက်ရသည်။ အဖြစ်ပျက်မှာ မြန်လွန်းသဖြင့် ဒေါ်စောမေ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့ပေ ပေါင်တံ ၂ဖက်အား တင်းနေအောင်သာ စိထား လိုက်ရ၏။ မျိုးနိုင်မှာ မေသူနှင့် လက်ထပ်ပြီး ဒီအိမ် စရောက် ကတည်းက ယောက္ခမ ဖြစ်သူ ထမိန်ရင်လျားဖြင့် ရေချိုးတိုင်း မျက်စိ အရသာ ခံက ချောင်းကြည့် မိသည်။ တခါတရံ မယားဖြစ်သူ အပြင်သွားချိန် နေခင်းဖက် အိပ်ခန်းဝ ကျောပေးကာ ခပ်ကွေးကွေး အိပ်ပျော်နေသော ယောက္ခမအား မသိမသာ ချောင်းတတ် သေး၏။ ထမိန် ပြည်လျော့ပြီး တဝက်တပျက် ပေါ်နေသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်ကာ ဂွင်းထု ပစ်သည်။
ဒီနေ့ နေ့လည်ပိုင်း အပြင်မှ ပြန်လာစဉ် တအိမ်လုံး တိတ်ဆိတ် နေသည်။ မယား ဖြစ်သူရော ယောက္ဖဖြစ်သူပါ မရှိကြ ယောက္ခမ ဖြစ်သူ ဒေါ်စောမေ အိပ်ရင်း ညည်းနေသည်ကို တွေ့လိုက် ရ၏။ အခြေနေ ကြည့်ကာ ဒေါ်စောမေ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး လှုပ်ရှားရာ တဆင့်ပြီး တဆင့် တက်လာ ခဲ့သည်။ ခုလည်း ပေါင်တံ ၂ဖက် စိထားရာ ပေါင်ကြားထဲ အမွှေး အုံအောက် အဖုတ်ကြီးမှာ ပြူးထွက် နေ၏။
” ဟာ …… ကန်တော့နော် … ကန်တော့… လှလိုက်တာ …… အန်တီစောရယ် ”
မျိုးနိုင် ခပ်တည်တည်ဖြင့် အရူးကွက် နင်းရင်း မျက်လုံးများ အရောင် တောက်ကာ အသံများ တုန်ခါ လာသည်။ နဂိုကတည်းက အဖုတ်အား အနီးကပ် ကြည့်ချင်သဖြင့် စောင်အား ထမိန် အောက်နားစနှင့် လုံးဆွဲ ပစ်သည်။ အလိုး မခံရတာ ကြာပြီ ဖြစ်သော အဖုတ်မှာ နူတ်ခမ်းသား ၂ဖက် ဖေါင်းလာပြီး အစိလေးပါ ခေါင်းထောင် နေ၏။ ဒေါ်စောမေ မျက်နှာအား တချက်ကြည့်ကာ စိထားသော ပေါင်အား အနည်းငယ် ဖြဲကြည့် လိုက်သည်။ ဒေါ်စောမေ ကိုယ်တိုင် အထိ အတွေ့ကြောင့် စိတ်လွတ်ကာ ယောင်ပြီး ပေါင်တံများ ဖြဲပေး မိနေ၏။ ပေါင်ကားထား သဖြင့် ရဲနေသော စောက်ခေါင်း ပေါက်လေးထဲ အရည်ကြည်များ အိုင်နေသည်ကို မြင်နေရသည်။
မျိုးနိုင် လည်း ယောက္ခမ ဖြစ်သူ ဂယောင်ဂရင်ဖြင့် စိတ်ကြွနေသည်ကို သိလိုက်ရ သဖြင့် အခွင့်ရေးအား လက်လွတ် မခံနိုင်တော့။ မျက်နှာ အပ်ကာ အဖုတ် နူတ်ခမ်းသား ၂ခုအား ဖြဲရင်း အလျားလိုက် ယက်ပေး လိုက်၏။ ဒေါ်စောမေ တယောက် သူမကိုယ် သူမ ဘာဖြစ်မှန်း မသိတော့ ပေါင်တံအား ရသလောက် ထပ်ဖြဲကာ စောက်စိနှင့် သမက်ဖြစ်သူ၏ လျှာဖျားလေး ထိကပ်စေရန် ဖင်ကြီး ကော့ပေး မိနေသည်။ ၅မိနစ်ခန့် အကြာ မျိုးနိုင် မနေနိုင်တော့ စောက်စိအား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက် ဆွဲစုပ်ကာ ထရပ်ရင်း ပုဆိုး ချွတ်ချ ပစ်၏။ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာယူစဉ် ဒေါ်စောမေ မှာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး နို့အုံ၂ဖက်မှာ နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက် ဖြစ်နေရှာသည်။ မျိုးနိုင် တယောက် ပေါင်ကြားထဲ ထောင်မတ်နေသော လီးအား ညာလက်ဖြင့် ဖိနိမ့်ကာ ဒေါ်စောမေ အဖုတ်ထဲ တေ့ထည့်လိုက် တော့၏။
” အ …… ကျွတ် ”
ဒေါ်စောမေ ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ တွန့်ကာ အောက် နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ထား ပြန်သည်။ မျိုးနိုင် စိတ်ထဲ ကြိတ်ကျေနပ် နေမိ၏။ အရည်ရွှဲနှစ် နေသော ယောက္ခမ ဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်မှာ အလွယ်တကူ ထည့်မရ သဖြင့် လီးဝေး နေမှန်း သိရှိလိုက်သည်။ အားစိုက် ထည့်မှ တအိအိနှင့် ပြည့်ကြပ် ဝင်သွားကာ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားနှင့် လီးအရည်ပြား ထိတွေ့မိတော့၏။ အရသာ ကောင်းလွန်းသဖြင့် လီးအရင်းထိ သွင်းကာ ဆက်မလိုးပဲ ခဏ ရပ်ထား လိုက်ပြန်သည်။
” အီးးး ……… ဟင့် ……… အအ ……… ကျွတ် …… အင်းဟင်း ”
ဒေါ်စောမေ တယောက် နှစ်အတော် ကြာမှ လီး ပြန်ဝင် နေသော အဖုတ်အား နေသားကျရန် အဖုတ်အတွင်းသား အား ရှုံ့လိုက် ပွလိုက်ဖြင့် ဆော့ပေး နေ၏။ မျိုးနိုင်မှာ စုပ်သပ် ညည်းသံလေး ငြိမ်သွားစဉ် လီးအား ဆွဲထုတ်ရာ ဒေါ်စောမေ အဖုတ်ထဲမှ ဖြူဖြူ အဖတ်လေးများ အရည် ကြည်များနှင့် ရောပါလာသည်ကို မြင်နေရ ပြန်သည်။
” ဟာ …… မထုတ်နဲ့ဦး …… ခဏ စိမ်ထားပေး … အင်းဟင်း …… ရှီးးးးးး ………… ကျွတ် ………… အာ ”
လီးပြန် အထုတ် ဒေါ်စောမေမှာ အတွင်းပိုင်း ဟာသွား သဖြင့် ကျွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးရိမ် နေမိ၏။ အဖုတ်ကြီး ကော့ကာ မျိုးနိုင် လီးတံအား ဖမ်းညှစ် လိုက်သည်။ မျိုးနိုင် တယောက် မလိုးခင် လရည် ထွက်မတတ် ကောင်းသွား ရ၏။ ကော့တက် လာသော အဖုတ်အား လီးဖြင့် ဖိချကာ တဆက်ထဲ ခန္ဓာကိုယ်အား ဒေါ်စောမေ ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်ချရင်း ခါးအားဖြင့် ဖင်ဝိုက် ကစားပေး လိုက်တော့သည်။
” အာ …………… ဟာ ……………… ကောင်း … ကောင်း …………………… ကောင်း လိုက် တာ ……… သားရယ် …… ဟင့် ဟင့် ……… အဲလိုလေး ……… ကြိတ်လှည့် ………… အားးး ………… ဟုတ်တယ် ……… နာနာလေး ဖိ ”
” အင့် ……… ဗျစ် …………… ဘွတ် ……… ရှီးးးးး ……… ဗွတ် ဗွတ် …………… အင့် အင့် ”
ညည်းသံ လေးကြောင့် မျိုးနိုင် တယောက် ကာမ စိတ်များ တိုးလာကာ လီးအဖျားထိ ဆွဲထုတ်ပြီး တချက်ချင်း ပြန်ပြန် ဆောင့်ပေး လိုက်သည်။ အရင်းထိ ကပ်သွားတိုင်း ၂ခါ၃ခါလောက် စောက်ခေါင်းထဲ လီးဖြင့် ဖိမွှေကာ ပြီးမှ ပြန်လိုး နေ၏။
” ရှီးးးးး ………… အ ……………… အားးးး ………… သေတော့မယ် …………… အမလေးးး ………… ကောင်းလိုက်တာ ………… သားရယ် ”
ဒေါ်စောမေ တယောက် သမက်ဖြစ်သူ မျိုးနိုင် ကျောပြင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ကာ ခြေ၂ဖက် မြှောက်ကာ မျိုးနိုင် ခါးပေါ် လိမ်ချိတ် တင်ထား လိုက်တော့သည်။ ဒီလောက် လိုးတတ် လိမ့်မယ်ဟု ထင်မထားပေ။ ဒါကြောင့်လည်း သမီး ဖြစ်သူမှာ ဆိုးသမျှ သည်းခံ ပေါင်းနေသည်ကို အလိုလို ခံစား သိရှိ လာရ၏။ တချက်တချက် ဖိဆောင့်တိုင်း ဒစ်ဖူးမှ သားအိမ်ဝအား ထောက်မိသဖြင့် အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေ မိသည်။ ထိထိမိမိ လိုးနေရင်း ရပ်ပြီး စောက်ပတ်အား ဖြဲယက်ပေးတိုင်း စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထွက် ခဲ့ရတော့၏။
ညောင်းညာ ကိုက်ခဲ နေသော အဖျားသွေးများ လွင့်စင်ကာ ရာဂသွေးများ အစားထိုး ဝင်ရောက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး သိမ့်ကနဲ့ ကာမသွေးများ ဆူပွက် နေရသည်။ သမက် ဖြစ်သူ တချီပြီးသွားစဉ် သူမအား အထွဋ်ထိပ် ရောက်ရန် အကြိမ်ကြိမ် ပို့ပေးနိုင်သော လီးအား မခိုင်းပဲ အလိုလို စုပ်ပေး နေမိတော့၏။ လက်ရှိ အချိန်တွင် ယောက္ခမ ဟူသော အသိစိတ် ပျောက်ကွယ်ကာ သမက် ဖြစ်သူအား လင်တယောက် သဖွယ် ပြန်လည် ပြှုစု ပေးချင်သော စိတ်များသာ ကြီးစိုး နေသည်။ မျိုးနိုင်နှင့် ဒေါ်စောမေတို့ ၂ယောက်သား ကာမ အထိအတွေ့ အောက် သာယာ နေစဉ် အိပ်ခန်း အပြင်မှ လူတယောက်အား သတိမထား မိတော့ပေ။
မေသူ တယောက် ဘုန်းကြီးကျောင်း ဆွမ်းကပ် ပြီးစဉ် အကိုဖြစ်သူ ဇော်ထွန်းမှာ ဘုရား ဆက်သွားမည် ဆိုသဖြင့် လမ်းခွဲကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။ အိမ်ပြန် ရောက်သည်နှင့် ဧည့်ခန်းထဲ ခဏထိုင်ပြီး အမော ဖြေစဉ် နေမကောင်း သဖြင့် အိမ်တွင် ကျန်ရစ်သော မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းမှ ညည်းသံ ကြားလိုက်သဖြင့် သွားကြည့်ရာ မြင်ကွင်းကြောင့် အံအောမှင်သက် သွားရ၏။ လင်ဖြစ်သူ မျိုးနိုင် လီးအား စုပ်ပေး နေသော မိခင် ဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်း မျက်ရည် ကျလာမိသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါး သွားကတည်းက ယောကီ ထမိန်လေးနှင့် ပုတီး တကိုင်တိုင် နေလာသော မိခင်ဖြစ်သူမှာ အခုတော့ သူမ လင်တော်မောင်၏ လီးကြီးအား မက်မက် မောမော စုပ်ပေး နေသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် အသားများ တဆက်ဆက် တုန်လာခဲ့၏။
ထိုချိန် မျိုးနိုင်မှာ ပက်လက် အနေထားဖြင့် လီးစုပ် ခံရင်း အိပ်ခန်း တံခါးဘက် မျက်လုံး ရွေ့ကြည့် လိုက်သည်။ အိပ်ခန်း တံခါး ကြားမှ လိုက်ကာစလေး လေတချက် အဝှေ့ ယမ်းသွားရာ တွေ့လိုက်ရသော မျက်နှာကြောင့် မျက်နှာ ပျက်သွား သော်လည်း ကာမစိတ်အား မရပ်နိုင် တော့ပေ။
” အင်း ………… ရှီးးးးးး …… လိုးကြစို့နော် … အန်တီစော … အင်္ကျီ ပါ …… ချွတ်လိုက် ”
မျိုးနိုင်မှာ ပြောရင်း သူကိုယ်တိုင် အင်္ကျီအား ချွတ်ကာ ဒေါ်စောမေ၏ အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီအား ကူချွတ် ပေးနေ၏။စကားအဆုံး ဒေါ်စောမေမှာလည်း ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် လှန်လှဲလိုက်၏။ ၂ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် မျိုးနိုင်မှာ ယောက္ခမ ဖြစ်သူပေါ် နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ကာ လည်ပင်းသား အရစ်ရစ် များအား ယက်ပေးလိုက် နားရွတ်ဖျားလေးအား ကိုက်လိုက်ဖြင့် နို့အုံအား လက်တဖက်ဖြင့် ညှစ်ချေ နေသည်။ ဒေါ်စောမေ အသက်ကြီးမှ သမက်ဖြစ်သူ၏ အပြုစု အယုယ များအား ခေါင်းလေးမော့ကာ ငယ်မူငယ်သွေး ကြွရင်း တဟင်းဟင်း ညည်းနေ တော့၏။
” ပြွတ် ……… ပလပ် ………… အွန်း ……… ပြွတ်စ် ………… အင်း …………… အင်းဟင်း ”
ကာမစိတ်များ တက်ကြွကာ တကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်း လာရသည်။ အခုလို အယုယ လေးများ နှစ်အတော်ကြာ ဝေးနေသဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင်အား သတိမထားမိ လောက်အောင် အထိအတွေ့ အောက် မျောပါနေမိ၏။ မျိုးနိုင်မှာ လည်တိုင် ပျော့လေးအား ယက်ပေးရင်း အောက်ဖက် ရင်ညွှန့် အလယ်ကြား လျှာဖျားဖြင့် ထိုးစွကာ နို့အုံ ၂ဖက်အား တဖက်ပြီး တဖက် ဆွဲစို့ ပြန်သည်။
အိပ်ခန်းဝမှ ချောင်းကြည့်နေသော မေသူကိုယ်တိုင် ဒေါသစိတ် ဝမ်းနည်းစိတ်များ ပျောက်ကာ အမြင်အာရုံ ၌ မိန်းမော ခံစားရင်း စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် လာတော့သည်။ လင်ဖြစ်သူ မျိုးနိုင်၏ ကာမအပြုစု များအား ကိုယ်တိုင် ကြုံတွေ့ ခံစား ဖူးသည်မို့ မိခင်ဖြစ်သူ ၏ ကာမစိတ် ကြွနေမှု့ အပေါ် အပစ် မမြင်တော့ပေ။
” ပြွတ် ……… ပလပ်ပလပ် ……… ရွှတ် ………… အ ………… အဟင့် ………… ပြွတ်စ် ………… အင်း ”
မိန်းမောနေစဉ် မိခင်ဖြစ်သူ၏ ရှိုက်သံကြောင့် အိပ်ခန်းထဲ အကြည့် ပြန်ရွေ့လိုက်ပြန်သည်။ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ဒေါ်စောမေမှာ နို့စို့ ခံရသဖြင့် ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက် နေ၏။ မာခဲ လာသော နို့သီးခေါင်း မဲမဲ လေးအား လျှာဖျားဖြင့် ကော်တင် ပေးစဉ် နေမျိုး ဆံနွယ်များ လက်ထိုးဖွကာ မျက်ခုံးကြောများ တွန့်ချိတ် နေရ၏။
” ဟင့် ………… ရှီးးးးး ……… လိုးမှာဖြင့် …… လိုးလေ ……… သားရယ် ……… ဟင့် ဟင့် ……… အန်တီ …… မနေတတ် တော့ဘူး ”
ဒေါ်စောမေ ငိုသံပါလေးဖြင့် ပြောရင်း အောက်မှ ပေါင်တံ ၂ဖက် ဖြဲကာ သမက်ဖြစ်သူအား လိုးပေးဖို့ တောင်းဆို နေတော့သည်။ မျိုးနိုင် တယောက် နို့သီးခေါင်း လေးအား တဖက်ပြီး တဖက် ကိုက်ရင်း အလိုးခံဖို့ အသင့် ဖြစ်နေသော ဒေါ်စောမေ၏ မျက်နှာအား အားရကျေနပ်စွာ စိုက်ကြည့် လိုက်ပြန်၏။ တဆက်ထဲ ဒေါ်စောမေ ဆီးခုံးအား ဖိထောက် ထားသော လီးအား ဖင်ကြွကာ လက်ဖြင့် ထိန်းကိုင်ပြီး စောက်ခေါင်း ဝလေး ဖိထောက်ရင်း လီးအရင်းထိ ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းပစ် လိုက်သည်။ လီးဝင်သည်နှင့် ဒေါ်စောမေ မျက်လုံး အစုံ မှေးစင်းသွားကာ ခေါင်းလေး လှန်တက် သွားပြန်၏။ နှစ်အတော်ကြာ ပြတ်လပ် နေသော လီး အရသာလေး ဒုတိယ အကြိမ် ပြန်လည် ရရှိရာ အားရ ကျေနပ် နေရသည်။ သူမ စောက်ခေါင်းဝထဲ လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ကတည်းက စိတ်လောကာ မျိုးနိုင် ခါးအား ဆွဲဖက်ရင်း အဖုတ်ထဲ လီးအမြန်ဝင် လာစေရန် ဆန့်ထားသော ခြေ၂ဖက်အား ကွေးပြီး ခြေဖျား ထောက်ကာ ဖင်ကြီး ကော့ထိုး ပစ်၏။ ဒုတိယ အကြိမ် စိတ်တအား ကြွနေသော ယောက္ခမအား မျိုးနိုင် မညှာတော့ပေ။ ကုတင်တိုင်များ ရမ်းခါ နေအောင် ဆောင့်လိုး လိုက်သည်။
” ဗျစ် ………… အ ………… အမလေးးး ……… ဖြည်းဖြည်း ……… ဒုတ် ………… စွပ် ……… အင့် ……… ဟင့် …………… အအအအ ”
သမက်ဖြစ်သူ လီးကြီး အရှိန်ဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်လာတိုင်း အတွင်သားများအား ဒင်ပြည့် ကြပ်ပြည့် ချိတ်ဆွဲမှု့ကြောင့် နင့်နေအောင် ခံစားနေရသည်။
” အင့် …… ဘွတ် ……… အားပါးပါး ……… အန်တီစော စောက်ဖုတ်က …… မေသူဟာထက် ……… တင်းကျပ် နေတာပဲ ………… ကောင်းတယ်ဗျာ ……… အင့် ……… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”
မိနစ် ၂၀ခန့် နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် ဒေါ်စောမေ အဖုတ်မှ စီးပိုင်သော အထိအတွေ့ကြောင့် ပြီးချင် သလို ဖြစ်ကာ မျိုးနိုင်မှာ လီးအား ခဏစိမ်ထား လိုက်၏။
” အာ ……… ဟာ ………… အဲလို ……… ရပ်မပစ်နဲ့လေ …… သားရယ် ……… ဆက်ဆောင့်လေ …………… ရှီးးးး ”
ဒေါ်စောမေ လီးအရသာ တွေ့နေစဉ် သမက်ဖြစ်သူမှာ ဆက်မလိုးပဲ ရပ်လိုက် သဖြင့် အားမလို အားမရ ဖြစ်ကာ ပြောလိုက်တော့သည်။
” အင်း …… အန်တီစော ……… စောက်ပတ်က …… အထဲကနေ ……… ဆွဲဆွဲညှစ်တော့ ……… ပြီးချင် လာလို့ …… ခဏ နားတာပါ ”
မျိုးနိုင်မှာ ဒေါ်စောမေ ပါးပြင်အား နမ်းရင်း ချော့ပြော နေ၏။
” ဟာ ……… မရဘူးကွာ ……… အန်တီလည်း ……… ပြီးတော့မှာ ……… ဒီတိုင်းကြီး …… မနေတတ်ဘူး ………… ဟင့် ဟင့် …………… ဆက် လိုး ပေး ”
ဒေါ်စောမေမှာလည်း အထွဋ်ထိပ် ရောက်ကာနီးမို့ မျိုးနိုင် ဖင်အား ကုတ်ကာ လီးအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များဖြင့် ခင်တင်းတင်း ညှစ်ပြီး ဆောင့်လိုးပေးရန် တတွတ်တွတ် ပြောဆိုနေသည်။ မျိုးနိုင်မှာလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ထပ်လျက် စကား ပြောရင်း အဖုတ် အတွင်းသား များ၏ ညှစ်အားကြောင့် လီးအရည်ပြား တလျောက် ယားယံကာ ကျင်ဆိမ့် လာတော့၏။ လရည် ထွက်တော့မည့် အတူတူ မျိုးနိုင်မှာ စကား ဆက်မပြောပဲ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးပေးရာ အချက်၅၀ပင် မပြည့်လိုက် ၂ယောက်သာ ရင်ခေါင်းသံများဖြင့် ပြိုင်တူ ညည်းကာ အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွား ရသည်။
” ဟာ ……… မရပ်နဲ့ …… အင့် ………… ဘွတ် ဘွတ် ……… ဗျစ် … အ ……… ဟင့် ဟင့် ……… ထွက် …… ထွက် ……………… ထွက်ပြီ ………… အား ……… ဟင့် …………… အား အားးး အားးးးးးးးးး ”
ထိုချိန် မိခင်ဖြစ်သူတို့ လိုးနေသည့် မြင်ကွင်းနောက် မိန်းမော ခံစား နေသော မေသူ ပုခုံးပေါ် လက်တဖက် ကျရောက် လာတော့၏။
” ဟင် … ကိုကို ”
” ရှုးးးး …… ညီမလေး …… လာလာ ”
ရုတ်တရက် ထိတ်လန့် သွားစဉ် အကိုဖြစ်သူမှာ အသံမထွက်ရန် လက်ဟန်ပြရင်း အိမ်ရှေ့ ဆွဲခေါ်လာ ခဲ့သည်။
” ဟင့် ဟင့် …… ကိုကိုရယ် ……… မေမေလေ …… မေမေ ……… ဟင့် ……… ”
” ကိုကိုလည်း မြင်ပါတယ် …… ညီမလေးရယ် …… မငိုနဲ့ …… လာလာ တနေရာ …… သွားမယ် ”
ဇောျထှနျးမှာ ညီမဖွစျသူနှငျ့ ဘုနျးကွီးကြောငျးတှငျ လမျးခှဲကာ ဖခငျဖွစျသူ အတှကျ ရှှခြေ ပေးပွီး အျိမျပွနျ လာစဉျ မိခငျဖွစျသူ အိပျခနျးရှေ့ လကျတဖကျ ပေါငျကွား နိုကျကာ ကုနျးကှ နသေော ညီမဖွစျသူအား တှေ့လိုကျ ရသညျ။ နောကျကြောဘကျ အသာ တိုးကပျလာရငျး စနောကျမညျ့ ဟနျပွငျကာ ညီမ ဖွစျသူ ခြောငျးကွညျ့ နသေော အိပျခနျးထဲ လိုကျကာ ကွားမှ ကွညျ့မိရာ မကြျလုံး ပွူးသှား ရတော့သညျ။ အိပျခနျးထဲ ယောက်ဖဖွစျသူ နှငျ့ မိခငျဖွစျသူ တို့မှာ စိတျလှတျ ကိုယျလှတျ လိုးနကွေ၏။ ခကြျခငြျး စိတျထိနျးကာ ညီမဖွစျသူအား သူငယျခငြျး ခွံတခွံ ခေါျလာခဲ့သညျ။ ခွံရှေ့ အရောကျ သူငယျခငြျး ဖွစျသူမှာ ခွံဝမှ အထှကျ ဆုံမိနေ၏။
………………………………
” ဟင် … ဇော်ထွန်း …… ဘာ လာ လုပ် … လုပ် …… ”
သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူမှာ ဘေးမှ ငိုနေသော မေသူအား မြင်ကာ စကားစ ရပ်သွား တော့သည်။
” ဒီမှာလေ …… ငါ့ညီမ …… လင်မယား ရန်ဖြစ်နေလို့ …… ခေါ်လာ ရတယ် ”
” အော် …… မေသူရော …… ပါလာ တာကိုး …… ငါ့အပြင် သွားမလို့ …… ညကျမှ ပြန်လာမှာ … မင်းတို့ နေဦးမှာဆို …… ရော့ အိမ်သော့ …… မင်းတို့ပြန်ရင် …… သော့ကို … ယူသွားလိုက် … မင်းတို့ အိမ် …… ငါလာယူမယ် ”
ဇော်ထွန်းမှာ သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ လက်ထဲမှ အိမ်သော့အား ယူကာ ခြံထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ ခြံဝန်း တံခါး ပိတ်ကာ အိမ်ထဲ အရောက် မေသူမှာ ရှိုက်ငို တော့၏။
” ဒီတခါ … မျိုးနိုင် တအား လွန်တယ် … ကိုကိုရယ် … မိုက်ရိုင်း စော်ကားတာ …… ညီမလေး မကျေနပ်ဘူး …… ဟင့် ဟင့် …… အီး ဟီး ”
” အင်းပါ ……… ဟူးးးးး …… ဟူးးးး ”
ဇော်ထွန်း ညီမဖြစ်သူအား ကြည့်ကာ ဘာပြောရမှန်း မသိတော့ သက်ပြင်းချကာ ချော့မော့ နေရသည်။
” သက်ဆိုင်ရာ … တိုင်မယ် …… ကိုကို ရာ ”
” ဟင် …… အမေ့ သိက္ခာ …… ရှိသေးတယ်လေ …… ညီမလေးရဲ့ ”
” ဟင့် ဟင့် ……… အဲဒါဆို …… ညီမလေးက …… ဒီတိုင်း ခေါင်းငုံ ……… ခံနေရ မှာလား …… တခုခု …… ပြန်လုပ် ရမှ ……… ဖြစ်မယ် ”
မေသူမှာ လင်ဖြစ်သူ မျိုးနိုင်အား အမျိုးမျိုး သည်းခံ ပေါင်သင်း လာရင်း ဒီတကြိမ် စိတ်နာကျည်း သွားရ တော့သည်။
” သူ့ တိုင်တာက … အရေးမကြီးဘူး … အမေပါ … အရှက် ကွဲမှာ ”
” ဟင့် ဟင့် …… အီးဟီး ……… အဟင့် ဟင့် ဟင့် ”
မေသူ တယောက် အကိုဖြစ်သူ ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးကာ ဝမ်းနည်း ပက်လက် ငိုကြွေး နေမိသည်။ ဇော်ထွန်း မှာလည်း ညီမဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံးအား မျက်နှာချင်း ဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ပြန်ဖက်ကာ နှစ်သိမ့် ပေးနေ တော့၏။ ၁၅မိနစ်ခန့် အကြာ မေသူမှာ အကို ဖြစ်သူ ရင်ခွင်ထဲ ငိုရင်း ပေါင်ကြားထဲ ချထားသော လက် ခုံအား ခပ်မာမာ အရာတခု လာထိသဖြင့် စိတ်ထဲ ငြိမ့်ကနဲ့ ခံစား မိလိုက်သည်။ ခေါင်းမော့ ကြည့်ရာ ဇော်ထွန်းမှာ မျက်လုံးလေး စင်းထားသည်ကို မြင်နေရ၏။ လက်လေး အသာလှည့်ကာ လက်ခံအား ထိကပ် နေသော အရာအား မိမိရရ ဆုပ်ကိုင် စမ်းကြည့် မိသည်။ မျက်နှာလေး ပန်းရောင် သန်းလာရ၏။
” ကိုကို ”
” ဟမ် … ဘာလဲ … ညီမလေး ”
” ညီမလေး …… မျိုးနိုင်ကို … တသက်လုံး … နောင်တ ရအောင် … လုပ်မယ် … ကိုကို ကူညီမှာလား ”
” ကူညီမှာပေါ့ … အမေ့ မထိခိုက်ရင် … ပြီးရော … ဘာနေနေ … ကူညီမယ် ”
” တကယ်နော် … ကိုကို ”
” တကယ်ပေါ့ ”
ဇော်ထွန်း စကား ဆုံးသည်နှင့် မေသူမှာ လူချင်း ခွကာ သူမ လက်ထဲမှ အကိုဖြစ်သူ လီးအား ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ပေး လိုက်၏။
” ဟာ … ညီမလေး …… ဆော ဆော ……… ဆောရီး ”
မေသူ ရှိုက်ငိုစဉ် ကိုယ်လုံးလေး လှုပ်နေသဖြင့် မေသူ့ ဗိုက်သားနှင့် လီးအား ပွတ်သလို ဖြစ်ကာ မောင်နှမချင်း ဖြစ်သော်လည်း ဖိုမ သဘာဝ အရ ဇော်ထွန်း လီးမှာ ထောင်ထ လာတော့သည်။
” ရပါတယ် … ကိုကိုရာ …… ဒါကြီးကြောင့် ညီမလေး … အတွေး ဝင်လာ တာပါ ”
” အာ ”
” မအာနဲ့ …… ကိုကို …… ညီမလေးကို …… ကလေး ရတဲ့ ထိ …… ကိုကို …… ကူညီ ရမယ် ”
” ဘာ …… ဘယ်လို …… ညီမလေး ”
ဇော်ထွန်း မျက်နှာ သာမက နားရွတ် တွေပါ နီရဲ လာတော့သည်။ ညီမဖြစ်သူ မေသူမှာလည်း မျက်နှာ ပန်းရောင် သန်းနေရှာ၏။
” ညီမလေးကို … ကလေး ရအောင် … လုပ်ပေးလို့ ပြောနေတာ …… ခုချိန်က စပြီး … ညီမလေး …… ဒင်းနဲ့ မနေတော့ဘူး … တားဆေးလဲ မသောက်ဖူး … ကိုယ်ဝန် ရှိတာ သေချာမှ … သူနဲ့ ပြန်နေမယ် ”
” ဟာ … ကိုကို တို့က … မောင်နှမ အရင်းတွေလေ ”
” အော် … ဒါဆို ညီမလေးက … သူစိမ်း ယောင်္ကျား တယောက်ကို … အကူညီ တောင်းရမှာလား ”
” ဟမ် … အဲလိုလည်း … မဟုတ် … ဟုတ် …… ဟုတ် ……… ”
မေသူ တယောက် ဇော်ထွန်း စကားမဆုံးခင် ချောမော လှပသော ရုပ်ကလေးမှာ တည်သွား တော့သည်။ လင်ဖြစ်သူ မျိုးနိုင်အား စိတ်နာလှ သဖြင့် တဘဝလုံး နောင်ကျင်အောင် လုပ်ရန် ဆုံးဖျက်ချက် ချလိုက်၏။
” ကိုကို … ညီမလေးကို ကြည့် … မလှဘူးလား ”
မေသူမှာ အကိုဖြစ်သူ လီးအား လွတ်ပြီးသည်နှင့် သူမ အပေါ် အင်္ကျီအား ချွတ်ကာ နို့အုံ ဖွေးဖွေးအား ဖုံးအုပ် ထားသော ခရမ်းရောင် ဘော်လီချိတ်အား လက်နောက်ပြန် ဖြုတ်လိုက်၏။ ဇော်ထွန်းမှာ ရုတ်တရက် အကာအကွယ် မဲ့သွားသော ညီမဖြစ်သူ၏ နို့အုံ လုံးလုံး အိအိ လေးအား စိုက်ကြည့် နေသည်။
” အင့် … ကိုင်ကြည့်လေ ”
အကိုဖြစ်သူ လက်တဖက်အား ဆွဲယူကာ နို့အုံ တဖက်ပေါ် တင်ပေး လိုက်၏။
” ရဲရဲ … ကိုင်ပါ ကိုကို ကလည်း …… ဒီအိမ် လေးထဲ …… ညီမလေးတို့ ၂ယောက်ထဲ … မလား ”
ဇော်ထွန်း ခေါင်းညိတ် ပြစဉ် မေသူ လက်တဖက်မှာ အကိုဖြစ်သူ ခါးပုံစအား ဖြည်ချ ပစ်လိုက် တော့သည်။ ပေါင်ကြားထဲ ထောင်မတ် နေသော လီးအား လက်ဖဝါး ဖြင့် ဆုက်ကိုင် လိုက်ပြန်၏။
” ဟင်း ဟင်း …… ဒါကြီးက … မိန်းမ …ဘယ်နှစ်ယောက်လာက် …… လုပ်ထားလဲ ပြောဦး … ဒစ်ကြီးက ပြဲလန် နေတာ ”
ဇော်ထွန်း တယောက် ညီမဖြစ်သူ၏ ရဲတင်းသော အပြုမှု များအား အံအော မှင်သက်ကာ ဘာစကားမှ ပြန်မပြောနိုင် သေးပေ။ မေသူမှာ အကိုဖြစ်သူ လီးအား ပွတ်သပ်ရင်း ကျန်လက်တဖက်မှာ သူမခါးမှ ထမိန် အထက်ဆင်စလေး ဖြည်ကာ ခြေရင်းပုံချ လိုက်သည်။ ထမိန် ကျွတ်ကျ သွားသည်နှင့် ပေါင်တံ ဖွေးဖွေးလေး ကြား အဖုတ် လေးအား ဖုံးအုပ် ထားသော အနက်ရောင် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ပေါ်ထွက်လာ၏။
” အွန့် …… ကိုင်ကြည့်လေ … ကိုကို ရဲ့ ”
ပေါင်ခြံထဲ မသိမသာ ခိုးကြည့် နေသော အကိုဖြစ်သူ လက်တဖက်အား ဆွဲယူကာ သူမ ပေါင်ဂွဆုံရှိ စောက်ပတ်လေး ပေါ် ဘောင်းဘီ အပြင်မှ ဆွဲကပ် ပေးလိုက် ပြန်သည်။
” ကိုကို …… ကိုကို လို့ဆို ”
” ဟမ် …… ဘာ … ဘာ ……………… ဘာလဲ … ညီမလေး ”
” ခုမှ …… အသံ ထွက်တော့တယ် …… ခ်ခ် ……… ညီမလေး … ဟာ ကို …… ကြည့်ချင်တာ မလား ……… အောက် ဒူးထောက် ထိုင်လိုက် ”
ညီမဖြစ်သူ ရယ်မော ပြောဆိုလာ သဖြင့် ဇော်ထွန်းမှာ စိတ်နဲနဲ ရဲလာရသည်။ ပေါင်ဂွလေး ကြည့်ရင်း ဒူးထောက်ထိုင်ရာ မေသူမှာ အကိုဖြစ်သူ လီးအား ဆုပ်ကိုင် ထားရာမှ လွတ်ပေး လိုက်တော့၏။
” အင့် …… သေချာကြည့် …… ညီမလေးဟာ …… နမ်းချင်ရင် …… ကိုယ့်ဟာကိုယ် ချွတ်တော့ … ဟွန့် ”
ဇော်ထွန်း တယောက် ညီမဖြစ်သူ စကားအတိုင်း ဆေးမိနေသည့် လူတယောက် ပမာ လိုက်လုပ် နေသည်။ အဖုတ်လေး ကော့ပေးနေသော ညီမ ဖြစ်သူ၏ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးလေးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း လိပ်ချွတ်ရာ ဆီးခုံးလေးပေါ် အမွှေး ပါးလေးများ အရင် တွေ့လိုက်ရ၏။
” ချွတ်ပါ …… ကိုကိုရဲ့ … ညီမလေး … ခွင့်ပြု ထားတာကို ”
မေသူ စကားအဆုံး ဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးလေးအား မိမိရရ ကိုင်ကာ အောက်ဆွဲချွတ်စဉ် မေသူမှာ ခြေထောက်လေး တဖက်ပြီး တဖက် မြှောက်ပေး နေသည်။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ကျွတ်သည်နှင့် မေသူ ဟန်ချက်ညီအောင် ခြေ၂ဖက်အား ပြန်ရပ်စဉ် အကိုဖြစ်သူ မှာ သူမပေါင်ကြား မျက်နှာ အပ်ကာ စောက်ပတ် နီတာရဲ လေးအား မက်မက် မောမော ယက်ပေး နေတော့၏။
” ညီမလေး … ညှောင်းနေမယ် … ခုံပေါ် ထိုင်လိုက်နော် ”
” ဟုတ် ”
မေသူ တယောက် အကိုဖြစ်သူ စကားကြောင့် ကြိတ်ပျော် နေမိသည်။ ၁၀မိနစ်ခန့် မနားတမ်း ယက်ပေးရင်း အားမရသေး ဟန်ဖြင့် ပြောနေရာ ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်ရင်း ပေါင်တံ ၂ဖက်အား ထိုင်ခုံ လက်တန်းပေါ် ဖြဲတင် ပေးလိုက်၏။ ချက်ချင်း အကိုဖြစ်သူမှာ သူမ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ထပ်ယက် ပေးပြန်သည်။ စောက်စိ ထိပ်လေးမှ ဖင်ဝနားထိ ယက်ကာ ဖင်ပေါက် လေးပါ ထိုးကလိ နေ၏။
” အာ ………ကိုကို ရယ် ……… ဟင့် ………… ကျွတ် ………… အအအ ”
ဖင်ပေါက်လေးမှ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိပ် လေးနှင့် ထိုးခွဲရင်း အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ရာ မေသူ တောင့်မခံနိုင် တော့ပေ။ ထိန်းထားသည့် ကြားမှ စောက်ရည်များ ထောင်းပန်း နေရရှာသည်။
” ဟင့် ………… အအ …………… ညီမလေး ……… မ ရ တော့ ……… အ …………… ရှီးးးးး …………… ထွက်ပြီ ……… ဟင့် ဟင့် ”
တဟင့်ဟင့် ညည်းရင်း အရည် ပန်းထွက်နေသော စောက်ခေါင်း ပေါက်အား လက်ဖြင့် လှမ်းပိတ်ရာ မမှီလိုက်တော့ အကိုဖြစ်သူ မျက်နှာအား တည့်တည့် ပန်းမိ သွားတော့သည်။ ဇော်ထွန်းလည်း မျက်နှာ တပြင်လုံး နွေးကနဲ့ ဖြစ်လာသည်နှင့် လုပ်မိလုပ်ရာ ညီမဖြစ်သူ စောက်ပတ် လေးအား ပါးစပ်ဖြင့် ဖိကပ် စုပ်ပစ် လိုက်၏။
” ဟာ …… ကိုကိုရာ ……… ရှောင်လည်း မရှောင်ဘူး ……… အင့်အင့် ”
မေသူမှာ ပါးစပ်က အကိုဖြစ်သူအား မျက်နှာ မရှောင်ကြောင်း ပြောရင်း ခေါင်းအား သူမ လက်၂ဖက်နှင့် ဆွဲကာ အဖုတ်ဖြင့် ကော့ပွတ် နေတော့သည်။
” ရှီးးးးးးး ……… အားဟား …………… ရပြီ ………… ကိုကိုရဲ့ ……… တော်တော့ ”
ဇောထွန်း မျက်နှာ ခွာလိုက် သည်နှင့် အရည်ရွှဲနစ် နေသော သူမ စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ လက်ချောင်းလေး ထည့်ကာ ဇွိကနဲ့ ဇွက်ကနဲ့ နှိုက်ကလိရင်း လက်ကျန် စောက်ရည်များ ညှစ်ထုတ် လိုက်၏။ စောက်ခေါင်း လေးထဲ လက်ကလေး အသွင်းထုတ် လုပ်ရင်း မျက်စိလေးမှိတ် အံကြိတ် နေသော ညီမ ဖြစ်သူကို ကြည့်ရင်း လီးအား လေးငါးချက် စွကာ ဒူးထောက် ရပ်လိုက် တော့သည်။ မေသူမှာ ပေါင်ကြားထဲ ထောင်မတ်နေသော အကိုဖြစ်သူ၏ လီးအား မြင်လိုက်ရချိန် အဖုတ်ထဲမှ လက်အား ထုတ်ကာ မျက်လုံးများ မှေးစင်း ထားလိုက်၏။
ဇော်ထွန်းမှာ ညီမဖြစ်သူ မျက်နှာလေးအား အနီးကပ် ကြည့်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် တေ့လိုး တော့သည်။ ရမ္မက်ရှိန်ကြောင့် လီးဝင်သည်နှင့် ထိုင်ခုံ လက်တန်း ၂ခုပေါ် တင်ထားသော ညီမဖြစ်သူ ပေါင်တံ၂ဖက်အား ဆွဲကာ ပစ်ပစ် လိုးနေ၏။ အားပါသော လိုးချက်များကြောင့် သားအိမ်ဝအား လီးထိပ်ဖြင့် ဆောင့်မိရာ နာကျင်ခြင်း တဝက်နှင့် မေသူ၏ ကာမ အာရုံအား ဒုတိယ အကြိမ် နိုးပေး သလို ဖြစ်လာ တော့သည်။
ထိုင်ခုံပေါ် ပေါင်ကားလျက် အနေထားမို့ စိတ်ထဲ ရှိသည့်အတိုင်း ကော့ပေးရန် မဖြစ်နိုင် သဖြင့် တချက်ပြီး တချက် ဆောင့်ဝင်လာသော အကိုဖြစ်သူ လီးအား ဆွဲဆွဲ ညှစ်ပေးနေမိ၏။ ဇော်ထွန်းမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် အလိုးခံကာ အောက်မှ ဆွဲညှစ် ပေးနေသော ညီမဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေးအား မနားတမ်း ဆောင့်ရင်း ၁၅မိနစ်ခန့် အကြာ ညောင်းလာသဖြင့် လိုးအား လျော့လာ တော့သည်။
” ဟာ ……… ကျွတ် ………… ဘာလို့ ရပ်ပစ်တာလဲ …… ကိုကို ရ ……………… ခုနလို ……… ဆောင့်လေ ………… ဆောင့် လိုး ပါ ဆို ”
” အောက်က …… ဒူးက ကြမ်းပြင်နဲ့ … ပွတ်တော့ …… နာလည်းနာ …… ညှောင်းလဲညှောင်းတယ် …… ညီမလေးရယ် …… ခဏ နားတာပါ ”
” ဟင် …… အဲဒါဆို …… ကိုကို ခုံပေါ် လာထိုင် … ညီမလေး … အပေါ်က ဆောင့်မယ် …… လာခဲ့ ”
မေသူမှာ လီးအရသာ တွေ့နေချိန်မို့ အပြတ်မခံ တော့ပေ။ အကိုဖြစ်သူအား ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်ခိုင်းကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် လီးပေါ် ခွလိုးတော့၏။ ကျောမှီ ထားသော ထိုင်ခုံ ဘောင်အား လက်ဖြင့် အားပြု ဆွဲကာ အကိုဖြစ်သူ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ထောင်မတ် နေသော လီးအား အရင်းထိ ကပ်အောင် ဆောင့်လိုး ပစ်သည်။ စိတ်ကြိုက် အနေအထား ရသွားပြီမို့ ဖင်ကြီး ကြွကာ လိုသလို ချိန်ဆောင့်ရင်း အချက် ၈၀ ကျော်ကျော်တွင် ၂ယောက်သား တင်းကြပ်စွာ ဖက်ရင်း အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွား တော့၏။
တချီပြီးကာ ခုံပေါ် အနား ယူနေသော အကိုဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ ထကာ လီးအား ကြည့်ရင်း ရမ္မက်စိတ် မကျသေးပေ။ သူမအဖုတ်ထဲ လရည်များ တန်းလန်းဖြင့် ကိုယ်လုံးလှည့်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ခြေချရင်း ပေါင်ပေါ် ပြန်တက် ထိုင်လိုက်၏။ ဇော်ထွန်းမှာ ညီမဖြစ်သူ ပေါင်ပေါ် ပြန်ထိုင် သည်နှင့် ပေါင်ကားပေးရာ ဖင်ကြီး ပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်ကာ လီးအား ဖိမိ နေသည်။
” ကိုကို ”
” ဟမ် ”
ဇော်ထွန်းမှာ လီးပေါ် အဖုတ်နှင့် ဖိကာ တက်ထိုင် နေသော ညီမဖြစ်သူ ချိုင်းအောက် လက်သွင်းရင်း နို့အုံအား ညှစ်ပေးရင်း ပြန်ထူး လိုက်၏။
” ညီမလေး … ဖင်ကြီး …… လှလား ”
” လှတာပေါ့ … ညီမလေးရဲ့ … အိကား နေတာပဲ ”
” ကြိုက်လား … ဟင် ”
” ကြိုက်တာပေါ့ … ကြည့်ရင်း အူယား နေမိတာ ”
” ဒါဆို … အရင်က … ဘာလို့ မကြိုက်တာလဲ ”
” အော် … အရင်က ညီမလေးလို … နေခဲ့တာလေ ”
” ခုရော ”
” ခုကြ …… ကိုကို့ မိန်းမ ဖြစ်သွားလို့ … ဟောဒီ ဖင်ကြီးကို …… ကြိုက် တာ ”
မေသူမှာ လင်ဖြစ်သူ မျိုးနိုင်နှင့် လီးချင်း မကွာ သော်လည်း အကိုဖြစ်သူ ဇော်ထွန်း၏ လီးအား ပိုပြီး နှစ်ချိုက် သွားမိ၏။ မောင်နှမချင်း လိုးရသည့် အရသာ ကလည်း ဖေါ်မပြ နိုင်အောင် ကောင်းလွန်း နေသည်။
” ခ်ခ် …… တကယ်နော် …… တကယ်လို့ …… အဲဒီဖင်ကြီး …… ကိုကိုရှေ့ … လေးဘက် ထောက်ပြီး ကုန်းနေရင် … ဘာလုပ်မှာလဲ ဟင် ”
အကိုဖွစျသူ စကားအဆုံး မသေူမှာ ခေါငျးလေး အနောကျ လှဲတိုးကာ နားနားလေး ကပျမေး လိုကျ၏။ ညီမဖွစျသူ စကားကွောငျ့ အဖုတျအောကျ ပျိနသေော လီးကွီး တငျးမာ လာရသညျ။
” ပထမဆုံး ……ဖင်ပေါက်လေးကို ယက်ပေးမယ် … ပြီးတော့ ……… ”
” ပြီးတော့ … ပြောလေ …… ကိုကို ရ ”
အကိုဖြစ်သူ စကားလုံးကြောင့် မေသူ အဖုတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ဖြစ်ကာ နားရွက်လေး ကိုက်ရင်း ချက်ချင်း ပြန်မေး လိုက်၏။
” မပြောပါဘူး …… ကိုကိုက လက်တွေ့ … ပြချင်တာ ”
” ဟုတ်ပါပြီ … ရှင် ……………… ရွှတ်ရွှတ် ”
မေသူမှာ အကိုဖြစ်သူ နားရွတ်လေး ကိုက်နေရာမှ ပါးပြင်အား ၂ချက်ဆင့် နမ်းပစ်လိုက်၏။ လီးပေါ် ဖိထိုင် ထားရာမှ ထရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ရှေ့ကိုယ်လုံး ဝတ်ကာ ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပေး ထားလိုက်သည်။ ဇော်ထွန်း မျက်စိရှေ့ ကုန်းပေးနေသော ညီမဖြစ်သူ ဖင်ကြီးအား ကြည့်ကာ ဟန်မဆောင် နိုင်တော့။ ချက်ချင်း ခုံပေါ်မှ ထလာကာ ဖင်ဝ နီတာရဲ လေးအား လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးယက် ပေးလိုက်၏။
” အာ …… ကိုကို ရယ် ………… ရှီးးးးးး ……………… ကျွတ် ”
ဖင်ပေါက်လေးထဲ လျှာထိပ်လေး တိုးဝင် လာသည်နှင့် တကိုယ်လုံး ကြက်သီးများ ထကာ ဖင်သားစိုင်များ ကြုံ့ဝင် သွားတော့သည်။ ဖင်ပေါက်လေး ယက်ပေးရင်း ၅မိနစ်ခန့် အကြာတွင် မေသူတယောက် စောက်ပတ် နီတာရဲလေး ထဲမှ အရည်ကြည်များ ထွက်ကျ လာရသည်။ ပေါင်တံလေး တဆက်ဆက် တုန်ပြီး ဖင်ကြီး နောက်ပစ်ကာ အကိုဖြစ်သူ ၏ လျှာထိပ်လေးအား ဖင်ဝ လေးနှင့် တေ့ဆောင့် နေရှာ၏။
” ပလစ် …… ဇွိ ……… အအ …………… အား ………… ကိုကို ရယ် ………… ညီမလေး …… မနေနိုင် တော့ဘူး ကွာ …… ဟင့် ဟင့် …… ”
ဖင်ဝလေးအောက် ပြူးထွက်နေသော အဖုတ်လေး၏ စောက်ခေါင်းပေါက် လေးမှာ ရှုံ့ချီပွချီဖြင့် အရည်များ စီးကျ လာတော့သည်။ ညီမဖြစ်သူ ကာမစိတ်များ ပြင်းထန်လာချိန် ဇော်ထွန်းမှာ ဒူးထောက် နေရာ ယူကာ ဖင်ဝ လေးထဲ တံတွေး ထွေးချရင်း ဒစ်ဖြင့် ဖိပွတ် ပေးပြန်၏။
” ဟာ …… ကိုကို ……… ဖင်လိုး မလို့လား ”
” အင်းလေ …… ညီမလေး ခံဖူးတယ် …… မလား ”
” ခံဖူးပါတယ် … ဒါပေမယ့် …… လရည်ကို …… အဖုတ်ထဲပဲ …… ထည့် ……………… ထည့် …………… ………………… ဟင် ……… ……………… ဗြိ ……… အ အားးးး ……… ဗျစ် ……………… ဘွတ် …………… အအ အားးးးးး …………… ဟင့် ………… ကျွတ် ”
စကား မဆုံးခင် အကိုဖြစ်သူ လီးကြီးမှာ ဖင် အတွင်းသား နုနုလေးလေးအား ဖိကြိတ် ဝင်လာ သဖြင့် မေသူ တယောက် ခေါင်းလေး မော့တက်ကာ တအအ ညည်းလိုက် ရသည်။ လင်ဖြစ်သူနှင့် ဖင်ခံ ဖူးသော်လည်း ဇော်ထွန်းမှာ ဖင်မလိုးဖူး သဖြင့် ညီမဖြစ်သူ နာကျင်စွာ ညည်းလိုက်စဉ် လီးတဝက် လောက်နှင့် ရပ်ထား လိုက်တော့၏။
” ထပ်ထည့်လေ …… ကိုကို ”
အကိုဖြစ်သူ ဆက်မလိုးရဲမှန်း ရိပ်မိသဖြင့် ဖင်ကြီး နောက်တိုးကာ ခေါင်းလှည့် ပြောလိုက်သည်။
” ဗြိ ……… အ ……… ဇွိ ………… ဟင့် …………… အားးး …… လိုး လိုး …… ကိုကို ………… ဗျစ် ………… ဘွတ် ……… အ အားးးး အားးးးးး ”
ညီမဖြစ်သူ စကားအဆုံး အိကားနေသော ဖင်ကြီးအား ဆီးခုံး ကပ်သွားသည် အထိ ဆွဲလိုး ပစ်ရာ ဖင်ပေါက် လေးထဲ ဇော်ထွန်း လီးကြီး အဆုံးထိ ဝင်သွား တော့သည်။ တချက်ချင်း လိုးရင်း ညီမဖြစ်သူမှာ ခါးလေးခွက်ပြီး ဖင်ကြီး ရသလောက် ထောင်ပေး နေသဖြင့် ခေါင်းလေး ခါရမ်းသွားအောင် ခါးဆွဲ လိုးနေ၏။ ဖင်ပေါက် ပန်းရောင် လေးထဲ လီးကြီး ဝင်ထွက် နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ထပ်ခါ ထပ်ခါ ဆောင့်လိုး နေမိသည်။
” အာ ……… ဟာ ………………… အမလေးးးး ……… ကိုကို ………………… မရပ်နဲ့တော့ ……… အားးး ……… အ …………… ကောင်းတယ် …… အား ……………… ကောင်းတယ် … ညီမလေး ……… ထပ် ထွက် တော့မှာ ……… ကိုကို ရဲ့ ”
မေသူတယောက် ညည်းတွားရင်း ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်လျက် အနေထားဖြင့် ပေါင်တံ၂ဖက် တုန်လာကာ စောက်ရည်များ ပေါင်ခြံထဲ ပန်းထုတ် နေတော့၏။ ဇော်ထွန်းလည်း အချက်၂၀ခန့် ထပ်ဆောင့်ပြီး ဖင်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ စောက်ခေါင်းလေးထဲ လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ရင်း လရည်များ ပန်းထည့် ပေးလိုက်သည်။
////////////////////////
” ဟင် ……… အဲဒါဆို ……… ခု …… ယောင်းမ ကလေးက ……………… ကိုဇော့် သားပေါ့ ”
ဇော်ထွန်း စကားအဆုံး ချယ်ရီခိုင်မှာ မျက်လုံးလေး ပြူးကာ မေးလိုက်တော့၏။
” အင်း …… အဲဒီနောက် ၁လ ကျော်လောက်ထိ …… ညီမလေးကို …… ညတိုင်း လိုးဖြစ်တယ် …… ကိုယ်ဝန် ရှိမှ …… ရပ်ပစ် လိုက်တာ ”
” အယ် …… ဒါနဲ့ …… ကိုဇော့် ယောက္ဖ မျိုးနိုင်နဲ့ …… မေမေစော နဲ့ ရော ”
” အင်း …… အမေက … ထိန်းတော့ ထိန်းရှာပါတယ် … မျိုးနိုင်က ……… ဇွတ်ကြိုးစားတယ် … ပြောတာပဲ …… ကိုဇော်လည်း ………… ချယ်ရီနဲ့ … အိမ်ထောင် ကျတော့ ဒီလာနေတာလေ ……… နောက်ပိုင်း မသိတော့ဘူး ”
” အော် ……… ဒါဆို ……… အရင် တခေါက် …… နယ်က ပြန်လာတော့ ……… အဲဒီအိမ်မှာ ……… ယောင်းမကို ……… ဝင်လိုး လာတာ မလား …… ဟွန့် …… ကလေး ရပြီး မှပါ ”
” အင်း ……… အမြဲ မဟုတ်ပါဘူး …… ချယ်ရီရယ် ……… တခါတလေ မှပါ …………… ကလေး ရပြီး ……… ၃ကြိမ် လောက်ပါပဲ …………… ကဲ ………… ချယ်ရီ အလှည့် …… ပြောတော့ ကွာ ”
” အမ် ………… နာရီလည်း ကြည့်ဦး … တနာရီ ကျော်နေပြီ …… မနက် ……… ခရီး ထွက်ရဦးမှာ …… အိပ်ကျဆို့ ”
” ဟုတ်ပါပြီ …… ဒီတခေါက် ကိုဇော် ပြန်လာတာနဲ့ …… ရောက်ရောက်ချင်း … ပြောပြနော် ”
ချယ်ရီခိုင်တို့ လင်မယား ငြိမ်သွားမှ ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် တံခါးဝမှ ခွာကာ သူမအိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး အိပ်လိုက်တော့သည်။
///////////////////////////
” မိန်းမ ရေ … မိန်းမ … ဒီနေ့ ဘာချက်လဲကွ … အဆောင်က ဟင်းတွေ … စားမကောင်းဘူး …… အိမ်ရောက်မှ …… အဝစားရမှာ ”
နောက်ရက် မနက် သက်မျိုး တယောက် ကျောင်းပိတ် ထားသဖြင့် အဆောင်မှ အိမ်ပြန်လာရာ အမဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်အား လှမ်းမေးနေသည်။
” မောင်လေးနော် … အပြောဆို ဆင်ခြင် … မမ ယောင်္ကျား … သိသွားမှ … လင်မယား ကွဲနေမယ် … …… အမေ ချက်ထားတဲ့ … ဟင်းပဲ ရှိတယ် ”
” ဟာဗျာ …… ကျနော်လည်း …… မမချယ်ရီနဲ့ …… လိုးပြီးပြီလေ …… အဲတော့ …… လင်မယား ဖြစ်ပြီပေါ့ ”
” ဟာကွာ …… ကိုယ့်အမကိုယ် … ပြောချင်ရာ ပြောနေတော့တာ …… သွားသွား …… ထမင်းစားခန်းက စောင့် …… မမလည်း … ထမင်း စားတော့မှာ … ခူးပေးမယ် ”
” အင်း …… ကျနော့် ကို …… ခွံ့ကျွေး ရမှာနော် ”
ထမင်းအတူ စားကာ မောင်ဖြစ်သူအား ငယ်ငယ် ကလို ခွံ့ကျွေးရင်း အရင်က အကြောင်းတွေ ပြန်ပြောပြီး ရယ်မော နေရပြန်သည်။ မောင်နှမ ၂ယောက် ထမင်း စားပြီး ဧည့်ခန်းထဲ တီဗီ ထိုင်ကြည့်ရင်း သက်မျိုးမှာ အမဖြစ်သူ ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးကာ နို့အုံအား ညှစ်ချေရင်း စကားတွေ ပြောနေကြ၏။
” မမချယ်ရီ …… အရင် ၁ပတ်က …… ကျနော် လိုးတာ …… နာနေသေးလား ”
သက်မျိုးမှာ လွတ်နေသော လက်တဖက်ဖြင့် အမဖြစ်သူ ဖင်သားစိုင်အား ညှစ်ရင်း မေးလိုက် ပြန်သည်။
” အင်း …… ၂ရက် လောက်တော့ … တအားနာတယ် …… ခုတော့ ………မနာတော့ ပါဘူး ”
” အင်း ……… ခဏ ခဏ …… လိုးရင် … မနာတော့ ပါဘူး ”
” အင် ……… ခဏ ခဏ …… လုပ်ရင် ……… အမေရော ……… မမ ယောင်္ကျားရော …… သိသွားရင် …… မမ အရှက် ကွဲမှာပေါ့ ”
ဖခင်နှင့် ရုပ်ချင်း ဆင်သော မောင်လေးမို့ ချယ်ရီခိုင်ရော နီလာခိုင်ပါ သက်မျိုးအား တအားချစ်ပြီး အလိုလိုက် ထားရသည်။ ညီအမ ၂ယောက်လုံး အိမ်ထောင် ကျသွားသည် အထိ မောင်ဖြစ်သူ သက်မျိုးအား အချစ်မလျော့ ကလေး တယောက်လိုသာ ဆက်ဆံ ကြသည်။ သို့သော် ချယ်ရီခိုင် တယောက် မောင်ဖြစ်သူမှ ကလေး မဟုတ်တော့ပဲ လူကြီး ဖြစ်လာကြောင်း သက်သေ ပြသွား သည်ကို ခံလိုက်ရ၏။ ချယ်ရီခိုင်မှာ နီလာခိုင်လို ယောင်္ကျားအိမ် လိုက်မနေပဲ မိခင်ဖြစ်သူ နှင့်သာ လင်မယား ၂ယောက်လုံး အိမ်တွင် နေသဖြင့် သက်မျိုး ကျောင်းပိတ်ရက် အိမ်ပြန်လာတိုင်း အမြဲ တွေ့နေရသည်။
တရက် စက်ရုံ အလုပ် ပိတ်ရက်နှင့် ယောင်္ကျားဖြစ်သူ အလုပ်နားရက် ဆုံသဖြင့် နေ့ခင်းဘက် အိမ်အပေါ်ထပ် လင်မယား အိပ်ခန်းတွင် စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် လိုးနေကြရာ သက်မျိုး အိမ်ပြန် လာသည်ကို မသိ လိုက်တော့ပေ။ ချယ်ရီခိုင် လင်နှင့် လိုးပြီး အောက်ပြန် ဆင်းလာချိန် မိခင်ဖြစ်သူနှင့် ဘေးချင်း ကပ်လျက် မောင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းမှ ညည်းသံ ထွက်ပေါ် လာသဖြင့် အမှတ်တမဲ့ ကြည့်မိရာ သူမအား မှန်းပြီး ဂွင်းထု နေသည်ကို မြင်လိုက် ရတော့သည်။ ရုတ်တရက် မောင်နှမချင်း ဂွင်းမှန်း ထုနေသဖြင့် စိတ်ထဲ ကတုန်ကရင် ဖြစ်လာမိ၏။ ယောင်္ကျားနှင့် လိုးပြီးကာစ အဖုတ်လေးမှာ တဆစ်ဆစ်နှင့် ပြန်ယားလာပြီး သက်မျိုး မပြီးခင် စောက်ရည်များ ထွက်ကျ လာတော့သည်။
သီတင်းကျွတ် ကျောင်းရက်ရှည် ပိတ်ချိန် သက်မျိုး အိမ်ပြန်လာစဉ် နေ့ခင်းဘက် ထမင်းစားပြီး အိမ်ပေါ် တက်အိပ် လိုက်သည်။ သူမ အိပ်နေစဉ် အိပ်ခန်းဝ လူရိပ် မြင်လိုက်သဖြင့် မသိချင်ယောင် ဆောင်ကာ ကိုယ်လုံးအား လှည့်ရင်း ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့် အနေထားဖြင့် အိပ်ခန်း တံခါးဘက် ခြေဆင်းပြီး ဒူးတဖက် ထောင်အိပ် ပြလိုက်၏။ ခဏအကြာ တံခါးဖွင့်ကြည့်ရာ အိပ်ခန်းတံခါး အပြင်ဘက် ခြမ်းတွင် ပျစ်ချွဲချွဲ လရည်ကွက်များ တွေ့လိုက် ရတော့သည်။ စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ ခံစား လာရပြီး လက်ညိုး လေးဖြင့် တို့ကာ လရည်များအား နမ်းကြည့် မိ၏။ နောက်၂ရက် ဆက်တိုက် မောင်ဖြစ်သူအား ချောင်းကြည့်ရာ သူမအား မှန်းထု နေသည်ကို မြင်ခဲ့ ရသည်။
” အ ……… အ …………… မမချယ်ရီ ……… စောက်ပတ် ……… ကျနော် ……… လိုးနေပြီ ……… ရှီးးးးး ………… မမချယ်ရီ ………… စောက်ပတ် ……… အ ………… အားးးး …………… ကျနော် ………… လိုး …………… လိုး ………… လိုးနေပြီ ”
////////////////////////
နောက်ရက် မနက် ချယ်ရီခိုင် သနပ်ခါး ပါးပါးလေး လူးကာ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးအား နူတ်ခမ်းနီ အရဲလေး ဆိုးထား လိုက်၏။ ခါးထိ ရှည်သော ဆံနွယ်များအား စုချည်ကာ နောက်ကျောဘက် ချထားရာ မျက်နှာ ချောချော လေးမှာ ပေါ်လွင်နေသည်။ အစိမ်းရောင် ဘလောက် အင်္ကျီနှင့် ခါးအောက် အနက်ရောင် ဗြောင်ထမိန်လေး တင်းနေအောင် ဝတ်ထားသဖြင့် တင်းထုတ်နေသော ဖင်ကြီးမှာ ကော့ထွက် နေသည်။
” ဟဲလို … ကိုကိုကျော် ”
” ပြော … ချယ်ရီ ”
” ခု ဘယ်မှာလဲ … စက်ရုံ ပိတ်ရက် … လျှောက်လည် နေလား ”
” အိမ်မှာပါ … ချယ်ရီရဲ့ …… လာမယ်ဆိုလို့ …… စောင့်နေတာပါ ”
” အင်း … မောင်လေး … အပြင်မထွက်သေးလို့ … လာမှာနော် … စောင့်နေ ”
ချယ်ရီခိုင်မှာ စိုးကျော်အပေါ် သံယောစဉ် ရှိသော်လည်း မိခင် စိတ်တိုင်းကျ ဇော်ထွန်းဖြင့် လက်ထပ် ခဲ့ရသည်။ သို့သော် ပန်းဦး စွပ်ခဲ့ရသူ စိုးကျော်အား မမေ့သေးပေ။ အိမ်ထောင် မကျခင် ဇွတ်အတင်း ပူဆာနေသော ချစ်သူ ဆန္ဒအား ဖြည့်စည်း ပေးခဲ့၏။ တကယ် အလိုးခံမိ တော့လည်း ချစ်သူ၏ အပြုစု အယုယ များအား အိမ်ထောင်သည် ဘဝထိ စွဲလမ်းနေတော့သည်။ စိုးကျော် မှာလည်း ကျေးဇူးရှင် ဆရာသမား၏ သမီးအား မမျှော်လင့်ပဲ လိုးခွင့်ရပြီး ချယ်ရီခိုင့် ဘက်မှ စွဲလမ်း နေသဖြင့် လင်ရသည် အထိ ခေါ်ခေါ် လိုးတတ်၏။
ချယ်ရီခိုင် ကိုယ်တိုင်ပင် စိုးကျော် အလိုကျ ဖြစ်လာရသည်။ အထည်စက်ရုံထဲ လူလစ်တဲ့အချိန် ရုံးခန်းထဲ ခေါ်ကာ အခွင့်ရေး ရရင် ရသလို ခေါ်လိုး ပစ်သည်။ တခါတရံ လိုးဖို့ အချိန်မရလျင် ချယ်ရီခိုင်အား လီးစုပ်ခိုင်းပြီး ပါးစပ်ထဲ လရည် ပန်းထည့် ပစ်၏။ ချယ်ရီခိုင် မှာလည်း စိုးကျော်၏ ကာမဝဲဂရက်ထဲ ရုန်းမထွက်နိုင်ပဲ တဝဲ လည်လည် ဖြစ်နေမိသည်။ မောင်ဖြစ်သူ သက်မျိုး အပြင် ထွက်သည်နှင့် ကားလေးဖြင့် စိုးကျော်အိမ်သို့ မောင်းထွက် လာ၏။ သို့သော် ချယ်ရီခိုင် တယောက် သက်မျိုး သူမနောက်မှ တိတ်တဆိတ် လိုက်လာ သည်ကို မသိလိုက်ပေ။ မနက်ပိုင်း အမဖြစ်သူ နှင့် စိုးကျော်တို့ ဖုန်းပြောနေစဉ် ရေချိုးခန်း ထဲမှ အမှတ်မထင် ကြားလိုက် မိသဖြင့် အပြင်ထွက်ချင်ဟန် ဆောင်ကာ ချယ်ရီခိုင် အပြင် ထွက်သည်နှင့် ဆိုင်ကယ်ဖြင့် ကပ်လိုက် သွားတော့သည်။
စိုးကျော်အိမ် ရောက်တော့ ချယ်ရီခိုင် တယောက် လူချင်း တွေ့သည်နှင့် လီးအား အရင် စုပ်ပေးနေရ၏်။ လီးစုပ် နေစဉ် ပါးစပ်အား ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲလိုးကာ ပါးပြင်အား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်နေသေး၏။ သက်မျိုးမှာ အမဖြစ်သူအား အံအောစွာ ကြည့်နေမိသည်။ ထိုချိန် ချယ်ရီခိုင်မှာ ဒူးထောက် လီးစုပ် ရင်းဖြင့် ဘလောက် အင်္ကျီအား ချွတ်ကာ ခရမ်းရောင် ဇာဘော်လီအား ချိတ်မဖြုတ်ပဲ ပုခုံး တဖက်တချက် ဘော်လီ ကိုင်းကြိုးအား ချက်နားထိ ဆွဲချ ပစ်သည်။
” တော်တော့ … ချယ်ရီ … နို့တွေ စုကိုင်ထား ”
စိုးကျော်မှာ ပြောပြောဆိုဆို မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက် စုပ်ပေး နေသော ချယ်ရီခိုင်၏ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ညာလက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင် ထားလိုက်၏။ စိုးကျော် လီးကြီး ပါးစပ်မှ ကျွတ်ထွက်သည်နှင့် နို့အုံ ၂ဖက်အား အလယ်သို့ လက်၂ဖက်ဖြင့် စုညှစ် ပေးလိုက်သည်။ စိုးကျော်မှာ လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင် ထားသော လီးအား နို့အုံကြား သွင်းကာ နို့အုံအား လိုးနေပြန်၏။ ခဏအကြာ ချယ်ရီခိုင့် အား ကြမ်းပြင်ပေါ် တွန်းလှဲပြီး ထမိန်လှန်ကာ ပေါင်ဖြဲ လိုးတော့သည်။
” အအ ……… ဖြည်းဖြည်း လုပ်ပါ …… ကိုကိုကျော် ရယ် ”
” အံမယ် …… ကောင်မ …… ခံချင်လို့ …… ငါ့အိမ်ထိ …… လာလာ …… ကုန်းနေတာ မလား …………… အင့် ………………… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”
စိုးကျော်မှာ ပြောလည်းပြော နို့အုံ ၂ဖက်အား တဘတ်ဘတ် ဖြင့် ပစ်ပစ်ရိုက်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုး နေသည်။
” ဖြေလေ …… ငါလိုးမ ……… မဖြေဘူး လား ”
” ဟုတ် …… ဟုတ် ……… ဟုတ်ပါတယ် …… ဟင့်ဟင့် …… ချယ်ရီက ………… ခံချင် လို့ပါ ”
” ဟွန်းးးး ……… ထ ………… ငါ့လီး လာစုပ် ……… ပြီးရင် ……… ဖင်လိုးဦးမှာ ”
စိုးကျော်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ် လိုးနေရာမှ လီးအား ထုတ်ကာ ထရပ်ရင်း ဧည့်ခန်းထဲ ခုံအလွတ် တလုံးပေါ် ထိုင်လိုက် ပြန်သည်။
…………………………
စားပွဲခုံ ပေါ်ရှိ ဆေးလိပ်ဗူးထဲမှ ဆေးလိပ် တလိပ် မီးညှိ ရှိုက်ကာ မီးခိုးများ မှုတ်ထုတ်ရင်း ထမိန်ချွတ် နေသော ချယ်ရီခိုင်အား မျက်လုံး မှေးကြည့် လိုက်၏။
” ကောင်မ …… မြန်မြန် ချွတ်စမ်း …… ငါ့ လီးက …… တအား ယားနေပြီ ”
သက်မျိုးမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ လူယုံ တပြည့်မှ အမဖြစ်သူ အား ရင့်ရင့် သီးသီး ဆက်ဆံ နေသည်ကို မနှစ်မြို့ သော်လည်း အမဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင် ကိုယ်တိုင် ဆေးမိနေသော လူတယောက်လို တသွေမတိမ်း လိုက်လျော နေသည်ကို နားမလည် နိင်ပေ။ အမဖြစ်သူမှ နိုင်ထက်စီးနင်း ဆက်ဆံမှ ကာမဆန္ဒ ပြည့်ဝသူလား တွေးနေမိ၏။ ထမိန်ချွတ်ပြီး သည်နှင့် အောက်ခံ ဘောင်းဘီ အနက်လေးဖြင့် လေးဖက် ထောက်ကာ စိုးကျော် ပေါင်ကြားထဲ လျှောက်လာ နေပြန်သည်။
” မြန်မြန်လာ …… ငါလိုးမ ဖါသည်မ …… ပါးစပ်ဟ ………… ထွီ … ထွီ ”
ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထုတ် ထိုင်လိုက်သည်နှင့် ချယ်ရီခိုင်၏ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးအား လက်ဖြင့်ညှစ် ဟကာ တံတွေး ထွေးချ ပစ်၏။
” အင့် ……… စုပ်စမ်း ……… ဖေလိုးမ ……… ပြီးမှ …… ဖင်လိုးပေးမှာ …………… ကောင်းကောင်း စုပ် ”
စကားအဆုံး လီးအား ပါးစပ်ထဲ ဆောင့်ထိုး ထည့်ကာ စုချည်ထားသော ဆံပင်အုံအား ကိုင်ရင်း ဆွဲကပ် လိုက်၏။
” အု ………… ဝု ……………… ဝေါ့ ………… ဖလူး ………… အု အု အု …… အဟွတ် ဟွတ် ”
ချယ်ရီခိုင့် ပါးစပ်ထဲ လီးအရင်းထိ ဝင်နေကာ လမွှေး များက နှာခေါင်းထိပ် ထိကပ် နေရ၏။ မဆန့် မပြဲ ဝင်နေသော လီးအား လည်ချောင်းထဲမှ ထုတ်ရန် ခေါင်းနောက် လှန်ချစဉ် စိုးကျော်မှာ အလှန်မခံပေ။ လည်ပင်းကြောများ ထောင်ကာ မျက်ရည်များ စီးကျပြီး မခံမရပ် နိုင်အောင် ဖြစ်လာမှ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ပေး လိုက်သည်။ လီးသီးကာ ချောင်း တဟွတ်ဟွတ် ဆိုးနေစဉ် နိူ့အုံ ၂ဖက်မှ နိူ့သီး ခေါင်းလေး ၂ခုအား လက်မ လက်ညိုးဖြင့် ညှပ်ကာ ဆွဲနေ၏။
” အဟွတ် …… အ ………… ဟင့် ……… အအအအ ”
” ဟာ …… ဖေလိုးမ ……… စောက်ပတ်ထဲ …… လီးဝင်ရင် ……… ဒီစောက်ခွက် …… မဟုတ်ဖူး ……… ဒီလိုလေး ဆွဲတာ ……… နာနေတာလား ”
” အ ……… အမေ့ ………… ဟင့်အင် ……… အအအ ……… မနာပါဘူး ……… ကောင်းနေတာပါ …… ဟင့် ဟင့် ”
မျက်ရည်ကျလာရင်း စိုးကျော် မျက်နှာအား မော့ကြည့် ဖြေနေသော အမဖြစ်သူ အား ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ သနားမိ သလိုနှင့် ထူးထူးဆန်းဆန်း အောက်မှ လီးမှာ တောင်မတ် လာ၏။
“အေး …… ကောင်းရင် ……… ဖင်ကုန်းစမ်း ”
ရုတ်တရက် စိုးကျော် ပါးစပ်မှ မာကျောသော စကားသံ ထွက်ပေါ် လာပြန်သည်။
” ငါလိုးမ …… ဒီလိုကျ ……… တအား ခံချင် နေတာလား …… ဘောင်းဘီက … မချွတ် သေးဘူး ……… ဖြန်း ဖြန်း ”
စကားအဆုံး ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ကိုယ်လုံး လှည့်ကာ လေးဖက် ကုန်းပေးသော ချယ်ရီခိုင့် ဖင်ကြီးအား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်နေ တော့သည်။ စိုးကျော် ဖင်ရိုက်ပြီး သတိပေးမှ ချယ်ရီခိုင်မှာ ရှေ့ကိုယ်လုံး ကြမ်းပြင် ကပ်ကာ လက်၂ဖက် နောက်ထုတ်ပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အား ပေါင်လယ်ထိ လိပ်ချွတ် ပေးလိုက်၏။ ထို့နောက် စိုးကျော်၏ မညှာမတာ လိုးချက် များအောက် ငယ်သံ ပါအောင် အော်ကာ ဖင်ရော အဖုတ်ရော အလိုးခံရင်း စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထွက် ခဲ့ရ တော့သည်။ စိုးကျော်မှာလည်း တချီပြီးကာ နီးတိုင်း နောက်မှဆွဲလိုးရင်း လေးဖက်ကုန်း ထားသော ချယ်ရီခိုင် ကိုယ်လုံးအား တပတ်လှည့်ခိုင်းကာ ပါးစပ်ထဲ ပြောင်းလိုးရင်း လရည်များ ပန်းထည့် နေ၏။
/////////////////////////////
သက်မျိုး တယောက် အမဖြစ်သူ စိုးကျော် အိမ်ထဲမှ ပြန်ထွက်မလာခင် အသာလေး ပြန်လစ် လာခဲ့သည်။အိမ်ရောက်သည်နှင့် ဆီးပုံး တင်းလာသဖြင့် နောက်ဖေး ရေချိုးခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့၏။ သေးပေါက်ပြီး ဖုန်းဖြင့် ခိုးရိုက် ထားသော အမဖြစ်သူ၏ ကာမ ဆက်ဆံပုံများ ပြန်ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုရန် အိမ်ပေါ်တက်လာ ခဲ့သည်။ လှေကား ကွေ့အရောက် အမ အငယ်ဖြစ်သူ နီလာခိုင် တခါတလေ လာနေသော အိပ်ခန်းမှ ညည်းသံများ ကြားနေရ၏။ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်ရင်း လှေကားပေါ် မတက်ပဲ အသံကြားရာ နီလာခိုင်၏ အိပ်ခန်းနား လျှောက်လာ လိုက်သည်။
” ဟင် ”
မြင်ရခဲလှသော မြင်ကွင်းမို့ ခြေလှမ်းများ ရပ်တန့်ကာ အိပ်ခန်းထဲမှ မြင်ကွင်းအား ကြည့်နေ မိသည်။ အမ အကြီးဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်၏ အဖုတ်အား ခဏတိုင်း မြင်ဖူး သော်လည်း အမအငယ်ဖြစ်သူ နီလာခိုင်မှာ လင်ဖြစ်သူ အိမ် အနေများ သဖြင့် သက်မျိူး မမြင်ဖူးပေ။ နီလာခိုင်မှာ ကုတင်ပေါ် ဒူးထောင် ပေါင်ကား အနေထားနှင့် ဒူးဖုံး စကပ် လေးအား ခါးပေါ်လိပ်တင် ထား၏။ ပေါင်တန် ဖွေးဖွေး ကြားရှိ စောက်ပတ် နီတာရဲလေးထဲ ၅လက်မခန့် လီးတုလေး ထည့်ပြီး မျက်လုံးလေး မှိတ်ကာ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်ဖြင့် ပါးစပ်မှ တအီးအီး ညည်းနေရှာသည်။
သက်မျိုး ရင်ခုန်သံ မြန်လာမိ၏။ ခုလေးတင် ချယ်ရီခိုင်တို့ လိုးပွဲအား ချောင်းလာသဖြင့် စိတ်ကြွ နေရာ မစဉ်းစား တော့ပဲ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ ကုတင်နား ရောက်ရှိ နေသည် အထိ နီလာခိုင်မှာ မျက်လုံး ပိတ်ထား ဆဲပင်။ ပေါင်ဂွလေးထဲမှ စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား အနီးကပ် ကြည့်ရင်း သက်မျိုး လီးမှာ ထောင်မတ်လာရ၏။ စောက်ပတ် လေးမှာ ဖေါင်းကြွ နေပြီး စောက်စိ နီတာ ရဲလေးမှာ လက်ဖြင့် ပွတ်ပါများ သဖြင့် လက်ယောင် လိုက်ကာ ထိပ်မှ အဆံလေးမှာ ခေါင်းပြူ ထွက်နေ ပြန်သည်။ စောက်ခေါင်းပေါက် လေးထဲ လီးတုလေးမှာ တဇွိဇွိနှင့် ဝင်ထွက်နေရာ အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက် နေ၏။
” အ ………………………… အားးးးး ………………………ကိုဝင်းကျော် ရယ် ………………………………… နီလာ့ ကို …………………… လိုး လိုး ……………………… အမလေး ……………………… ကောင်းလိုက်တာ ”
အနီးကပ် ကြားလိုက်ရသော စကားကြောင့် သက်မျိုး စိတ်များ ကြွတက် လာ၏။ အမဖြစ်သူ နီလာခိုင်မှာ ယောက္ဖဖြစ်သူ ကိုဝင်းကျော်အား မှန်းကာ လီးတု လေးဖြင့် အာသာ ဖြေနေရှာသည်။ အဖုတ်လေးအား စိုက်ကြည့် နေချိန် နီလာခိုင်မှာ တလိုးထဲ လိုးခိုင်း နေသဖြင့် သက်မျိုး တယောက် ချယ်ရီခိုင် ကုန်းခံ နေသော ပုံရိပ်များ မျက်လုံးထဲ ပေါ်လာပြီး စိတ်လွတ် ထွက်ကာ နီလာခိုင်၏ အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ် ပစ်တော့သည်။
” ဟင် ……… မောင်လေး …… သက်မျိုး …………… ဘယ် ……………… ဘယ် ………………………… ဘယ်လိုလို့ ………… ရောက် နေ တာ လဲ ”
” ခုန ………… က တည်း ကပဲ ………… မ မ မမ နီလာ ”
မောင်နှစ်မ ၂ယောက်လုံး အသံများ တုန်ရီ မောဟိုက် နေရှာ၏။
” မမ နီလာ ………………… ကျနော် …………………… လိုး ပေး မယ် ………………………… နော် …………………… နော် ”
” အိုရ် ”
ရုတ်တရက် မောင်အရင်း ခေါက်ခေါက် မှ ပွင့်ပွင့် လင်းလင်း ပြောရင်း ပုဆိုးချွတ်ချ လိုက်သဖြင့် ပေါင်ကြားထဲ တဆက်ဆက် တုန်ကာ ရမ်းခါနေသော လီးအား မြင်လိုက် ရသည်။ ရှက်စိတ်ကြောင့် မျက်နှာလေး ရဲတက် လာသော်လည်း မောင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ လီးအား ခိုးကြည့်ကာ အကြည့် မရွေ့ နိုင်တော့ပေ။ ကလေးဘဝက ခဏတိုင်း ကိုင်စွကာ ကစားခဲ့သော လီးလေးမှာ ထင်မထား လောက်အောင် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်း နေ၏။ လီးအရည်ပြား ဖွေးကာ အကြောစိမ်းများ ထနေသော မောင်ဖြစ်သူ လီးအား ကြည့်ကာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ခံစားလာရသည်။
တခါတခါ လင်ဖြစ်သူ ဖုန်းထဲမှ အပြာ ကားများ ကြည့်ရင်း အင်းစက် ကားများ ကြည့်မိ လျင် မောင်နှမချင်း အလိုး ခံချင်သည့် စိတ်များ ဖြစ်ခဲ့ဖူး၏။ သို့သော် လက်တွေ့ ဘဝတွင် ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်မှန်း သိသဖြင့် စိတ်ကူးအား ချိုးနိမ် ထားရသည်။ သက်မျိုး မှာလည်း ချယ်ရီခိုင်အား မှန်းပြီး ဂွင်းထုရန် အိမ်ပေါ် အတက် နီလာခိုင် ဖြစ်ပျက် နေသည်ကို မြင်ကာ စိတ်ကူး ပြောင်းသွား တော့၏။ ကာမစိတ် ပြင်းထန်ချိန် လတ်တလော နီလာခိုင်၏ စောက်ပတ် လေးအား ကြည့်ကာ လိုးချင်စိတ်က တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေသည်။
” အ ………… အအ ………… မောင်လေး ……… ချော် နေ တယ် ”
ရုတ်တရက် ကုတင်ပေါ် တက်ပြီး အပေါ်မှ ခွလိုးရာ သက်မျိုး ဒစ်ကြီးမှာ အထဲမဝင်ပဲ အက်ကွဲကြောင်းထဲ တိုးလာရင်း မာခဲနေသော အစိလေးအား ထိုးမိရာ နီလာခိုင့် ဖင်ကြီး ဆက်ကနဲ့ ကော့တက် သွားသည်။ ရှက်ရှက်နှင့် လီးတံအား ကိုင်ကာ အဖုတ်ထဲ တေ့ပေး လိုက်ရပြန်၏။
” ဗျစ် …………… ဒုတ် …………… အ ……………… ဇွိ …………… ဘွတ် ………… ဟင့် …………… ဗြိ …………… အအ …………… အားးးး ”
နီလာခိုင် လီးဆာနေချိန် အားပါသော လိုးချက် များကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး အီစိမ့် နေအောင် ကောင်းသွား ရသည်။ မောင်ဖြစ်သူ သက်မျိုး မလာခင် ထိုးကလိ နေသော လီးတုဖြင့် ဘာမှ မဆိုင်ပေ။
အိပ်ခန်းလေးထဲ ညည်းသံ သဲ့သဲ့လေး ထွက်ပေါ် နေသည်။
” အရမ်းမညှစ်နဲ့ … မောင်လေး ရဲ့ ……… အ ………… ကျွတ် ……………… အင်းဟင်း ”
တချီပြီးသွားသည်နှင့် ခဏနားကာ ကုတင်ပေါ် အဝတ်စားများ ချွတ်ပစ် လိုက်သည်။ ၂ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် သက်မျိုးမှာ နီလာခိုင်၏ လည်တိုင်ပျော့ လေးအား ဆွဲစုပ်ရင်း နို့အုံ ၂ဖက်အား ညှစ်ချေ ပေးနေ၏။ နီလာခိုင် စုပ်သပ် ညည်းရင်း သူမ လက်ချောင်း သွယ်သွယ် လေးနှင့် လီးအား ဆုပ်ကိုင် ဂွင်းတိုက် ပေးနေ လိုက်သည်။
အကြောစိမ်းများ ထကာ အရည်ပြား ဖွေးနေသော လီးအား စိုက်ကြည့် နေမိသည်။ အနည်းငယ် ပျော့နေသော်လည်း လက်ခလယ်နှင့် လက်မ ထိတယ်ဆိုရုံလေးပင်။ အရည်ပြား ဖုံးနေသော ဒစ်အား ဖြဲကြည့်ရာ ပန်းရောင် သန်းပြီး ကားထွက် နေပြန်၏။ လင်တော်မောင် လီးထက် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းသော လီးအား ကြည့်ကာ သူမ အဖုတ်လေးထဲ ဝင်ထွက် ခဲ့သည်ကို အံအော နေမိသည်။ ကိုင်နေရင်း ပြန်မာ လာကာ ပက်လက် အနေထားနှင့် လီးကြီးမှာ အပေါ် ထောင်ထွက်နေ၏။ စုလိုက် ဖြဲလိုက်ဖြင့် လီးအရည်ပြား ပေါ်မှ အကြောများ ထလာကာ မာထင် လာတော့သည်။
” မမ နီလာ ”