” ဖိုးဖိုးရဲ့ ဂျူဒီ ”
💘💘💘💘

[ အင်းစက်စာပေ ဖြစ်သည်။ ]
💣💣💣💣💣💣💣

( အခန်း ၁ )
💥💥💥

” ရွှတ် … အ …… ဖတ် ရွှက် …… အ အားးး … ရှီးးး းးး … သာသာ ရယ် ”

နယျမွို့လေးတစျမွို့ဆိတျငွိမျရပျကှကျတှငျး ပေ ၁၅ဝပတျလညျ ခွံဝငျးထဲ အစိမျးရောငျ၃ထပျတိုကျကွီး၏ ဒုတိယအထပျ အိပျခနျးတှငျးမှ တရှှတျရှှတျ တဖတျဖတျ ရိုကျသံမြား တအီးအီး ညညျးသံမြား ပေါျထှကျနသေညျ။အသကျ၆ဝကြောျ ရုပျရညျခနျ့ခနျ့နှငျ့ ခန်ဓာကိုယျ ကစြျကစြျလစျလစျရှိသေးသော လူကွီးတစျဦးလကျထဲတှငျ ၂ပခေနျ့ ကွာပှတျအသေးလေး ကိုငျထားပွီး ကွာပှတျထိပျပိုငျးတှငျ ၁ပခှေဲခနျ့ သားရညျကွိုးအမြှငျလေးမြား လှုပျရမျးနေ၏။ထိုလူကွီးမှာ ၁ဝပေ ပတျလညျ မှေ့ယာကုတငျခွရေငျးဘကျ ဒူးထောကျထိုငျလကြျရှိသညျ။ရှေ့တညျ့တညျ့ ကုတငျခွရေငျးတှငျ ကိုယျကပြျအကငြျ် ီအနီရဲလေးနှငျ့ ဒူးဖုံးစကပျအနကျအပြောစားလေး ဝတျဆငျထားသော မိနျးမလှလေးမှာ ပကျလကျအနထေားဖွငျ့ ခွဖြေားထောကျကာ တအီးအီး ညညျးငွူနတေော့၏။

စကပ်အပျော့သားအောက်နားစလေးမှာ ချက်နားထိလိပ်တင်နေပြီး ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးလေးနှစ်ဖက်ကြားမှ အသားစိုင်ဖေါင်းဖေါင်းလေးအား ပန်းပွင့်ပုံပါသောဇာအတွင်းခံအနက်လေးက ဖုံးအုပ်ထားသည်။ပေါင်ကြားတည့်တည့်အား ကြာပွတ်ထိပ်ဖျားပိုင်း သားရည်ကြိုးမျှင်လေးများ ကျရောက်စဉ် ခါးလေးတဇပ်ဇပ်တုန်ကာ လက်နှစ်ဖက်မှ အိပ်ယာခင်များအား ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားပြန်သည်။

” ဂျူဒီ ”

” ရှင် … သာသာ ”

” သူငယ်ချင်းတွေ … ပြန်သွားပြီလား ”

” ပြန်သွားပြီလေ … သာသာ … အောက်ထပ်က … ဂျူဒီတို့ အိမ်ကလူတွေပဲ ရှိတော့တာပါ ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင်အား စကားပြန်ပြောရင်း သူမညာဘက်လက်လေးမှာ ပေါင်ကြားထဲရောက်ရှိကာ အတွင်းခံလေးပေါ်မှ စောက်ပတ်လေးအား အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ဦးဟံသာမောင်က ကြမ်းပြင်မှ ထရပ်ကာ လက်ထဲမှ ကြာပွတ်လေးအား ကုတင်ဘေးပစ်ချလိုက်၏။

” ဒါဆို … ဂျူဒီ့မွေးနေ့အတွက် … သာသာကို … သစ်သီးကျွေးဦးလေ ”

ဦးဟံသာမောင် စကားပြောရင်း ကုတင်၏ခေါင်းရင်းဘက် အိပ်ခန်း၏ အရှေ့ဘက်ခြမ်းရှိ ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ စတော်ပဲရီသီးများထည့်ထားသော ဖန်ခွက်အဝိုင်းလေးအား သွားယူလိုက်သည်။ကုတင်နားပြန်လျှောက်လာကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပေါင်ကြားနား ချပေးထား၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် စောက်ပတ်လေးအားအုပ်ကိုင်ထားရင်း ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေး ထထိုင်လိုက်သည်။ဖင်သားကြီးအားကြွပြီး ဇာအတွင်းခံလေးအား ဆွဲချွတ်ရာ ဦးဟံသာမောင်တစ်ယောက် မြေးဖြစ်သူ၏ ပေါင်ဂွလေးအား စူးစိုက်ကြည့်နေတော့၏။အတွင်းခံ အပေါ်အနားစလေး လိပ်ဆင်းလာရာ စောက်မွှေးအုံစိမ်းစိမ်းလေးက အစိလေးနားထိ ခပ်ပါးပါးလေး ဖုံးအုပ်ထားသည်ကို မြင်နေရပြန်သည်။ဘောင်းဘီလေး ခြေခြင်းဝတ်မှ တဖက်ချင်းဆွဲချွတ်ရာ ကြာပွတ်ဒဏ်ကြောင့် နီရဲဖေါင်းကြွနေသော စောက်ပတ်လေးမှ စောက်ရည်များ ဘောင်းဘီဂွကြားထဲ ကပ်ပါလာ၏။

ရုတ်တရက် ဦးဟံသာမောင်က မြေးမလေး၏ စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား ဒူးထောင်လျက်အနေထားဖြင့် ကုန်းနမ်းလိုက်သည်။ဦးဟံသာမောင်၏ နှာခေါင်းထိပ်မှာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ စောက်စိလေးအား ထိကပ်သွားရာ ပေါင်တန်လေး ဆက်ကနဲ့တုန်ပြီး အဖိုးဖြစ်သူခေါင်းအား ပေါင်သားတုတ်တုတ်လေးနှစ်ဖက်က ညှပ်ထားမိ၏။ဦးဟံသာမောင်မှာ မြေးဖြစ်သူ၏ စောက်ပတ်လေးအား တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှိုက်ရင်း ခဏအကြာမှ စောက်ဖုတ်လေးဆီမှ မျက်နှာအား ခွာလိုက်တော့သည်။ထို့နောက် ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပေါင်ကြားရှေ့ ဖန်ခွက်အဝိုင်းလေးထဲမှ စတော်ဗယ်ရီသီးလေးအား လက်ဖြင့်ယူကာ စောက်ရည်များစို့နေသော စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ တဝက်ခန့် ဖိထည့်လိုက်ပြန်၏။

စတော်ဗယ်ရီသီးလေး စောက်ခေါင်းဝထဲ တစ်နေချိန် ခေါင်းထောင်နေသော အစိလေးအား ဖျက်ကနဲ့ဆွဲစုပ်ရာ ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ ဆစ်ကနဲ့ခံစားမှု့နှင်အတူ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများက စတော်ဗယ်ရီသီးအား ညှစ်ယူသလိုဖြစ်သွားတော့သည်။စတော်ဗယ်ရီသီးလေး စောက်ခေါင်းထဲနှစ်မြုပ်သွားချိန် ဦးဟံသာမောင် နူတ်ခမ်းက အစိလေးအား စုပ်နေရာမှခွာပြီး အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း လျှာဖျားလေးဖြင့် အောက်သို့ ထိုးခွဲလိုက်ပြန်၏။လျှာဖျားလေးမှာ အောက်ဆင်းလာရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်နားလေးအရောက် လျှာအားလိပ်သိမ်းကာ နူတ်ခမ်းဖြင့် အပေါက်လေးအား တေ့စုပ်ပစ်သည်။စောက်ခေါင်းထဲ ရောက်နေသော စတော်ဗယ်ရီသီးလေးမှာ ဦးဟံသာမောင် စုပ်အားကြောင့် အပြင်ပြန်ထွက်လာရ၏။စောက်ခေါင်းအပြင်ပြန်ထွက်လာသော စတော်ဗယ်ရီသီးလေးအား ပါးစပ်ဖြင့်ဖမ်းယူကာ ဝါးမျိုရင်း စောက်ဖုတ်အုံလေးအား လျှာအပြားလိုက်ဖြင့် ပင့်ယက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူအား စတော်ဗယ်ရီသီးများကို စောက်ခေါင်းထဲသွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်ဖြင့် ကျွေးရာ စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထွက်နေရ၏။တပန်းကန်လုံးကုန်မှ ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှန်လှဲကာ အသက်မျှင်းရှုနေရတော့သည်။

ဦးဟံသာမောင်မှာ စတော်ဗယ်ရီသီးများ ကုန်သည်နှင့် ကုတင်ပေါ်ဒူးထောက်တက်ကာ မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ရင်ဘတ်ပေါ် ဒူးထောက်လျက်အနေထားဖြင့် ခွရပ်လိုက်သည်။အပြာရောင် ပိုးကတီပါဝတ်ရုံကြီးမှာ ခါးပေါ်ကြိုးစီးထားရင်း ဝတ်ရုံအောက်နားစအား ညာဘက်ဘေးသို့ ဆွဲဖယ်ပြန်၏။ဝတ်ရုံအောက်နားစ နှစ်ခြမ်းကွဲသွားသည်နှင့် ကြွတ်သားအမြှောင်းလိုက်ထနေသော ပေါင်တန်ကြီးများ အလယ်မှ နီညိုရောင်လီးကြီးမှာ ခပ်ခုံးခုံးအနေထားဖြင့် အောက်သို့စိုက်ကြနေသည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ မျက်ဝန်းလေး အရောင်တောက်လာကာ သူမညာဘက်လက်မှ အဖုတ်လေးအားအုပ်ကိုင်ရင်း လွတ်နေသော ဘယ်ဘက်လက်လေးမှာ အဖိုးဖြစ်သူ၏ လီးအား အရင်းမှ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

” သာသာ ”

” ဟင် … ဂျူဒီ ”

” ဒီလိုချိန်ဆို … မာမီကို သတိရလား ဟင် ”

” ရတာပေါ့ … ဂျူဒီရယ် … ဂျူဒီမာမီက … သားလှိုင်မင်းအပေါ်ရော … သာသာ့အပေါ်ရော အင်မတန် ကောင်းတာလေ ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်း စကားကြောင့် ဦးဟံသာမောင် မျက်ဝန်းများညိုးကာ အတိတ်ဆီသို့ ရောက်ရှိသွားရ၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးအား ဆွဲဖြဲကာ ကားထွက်လာသော ဒစ်ဖူးအား စိုက်ကြည့်ရင်း စုပ်ပေးချင်သည့်စိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်လာနေသည်။ အဖုတ်လေးအား ပွတ်ချေနေသော သူမညာဘက်လက်အား ဦးဟံသာမောင်၏ ခါးပေါ်ပြောင်းရွေ့ကာ သူမ ပါးစပ်လေးနှင့် လီးထိပ်အား နီးကပ်စေရန် အားအနည်းငယ်ထည့်ကာ ဆွဲကပ်ပစ်၏။ဦးဟံသာမောင်မှာ အတိတ်အားတွေးနေရင်း အလိုက်သင့်လေး လီးထိပ်အား မြေးဖြစ်သူ နူတ်ခမ်းဖူးလေးနား တိုးကပ်ပေးလိုက်တော့သည်။သူမတို့ မိသားစု နိုင်ငံခြားသို့ အခြေချနေထိုင်စဉ် ၁၈နှစ်မြောက်မွေးနေ့ လက်ဆောင်အဖြစ် ရရှိခဲ့သော အဖိုးဖြစ်သူ၏ လီးကြီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေ၏။

XXXXXXXXXXXXXXXX

ငယ်စဉ်ကတည်းက မိခင်ဖခင် ခေါ်ဆိုသည့်အတိုင်း အဖိုးဖြစ်သူအား သာသာ ဟု ခေါ်လာခဲ့သည်။သူမ ၁ဝနှစ်သမီးတွင် ဖခင်ဖြစ်သူဦးလှိုင်မင်းမှာ နိုင်ငံခြားသံရုံးတွင် ရာထူးတိုးသဖြင့် မိသားစုလိုက် နိုင်ငံခြားသို့ ပြောင်းရွေ့နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။နိုင်ငံခြားရောက်သည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူမှာ အလုပ်ထဲနှစ်မြုပ်သွားရာ သူမတို့တိုက်ခန်းတွင် အဖိုးဖြစ်သူဦးဟံသာမောင်နှင့် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင်တို့နှင့်သာ အနေများခဲ့သည်။သူမ ၁၆နှစ် အရွယ်တွင် အဖိုးဖြစ်သူနှင့် မိခင်ဖြစ်သူတို့ လိုးနေကြပုံကို အမှတ်မထင် မြင်ရင်း အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးအား ကြိတ်ပြီး စွဲလမ်းခဲ့ရတော့၏။

ဦးဟံသာမောငျမှာ ခြှေးမဖွစျသူသဇငျ့အပေါျ သားဖွစျသူလှိုငျမငျး မဖွညျ့ဆညျးနိုငျသော ကာမဆန်ဒမြားအား တိတျတဆိတျ ဖွညျ့ဆညျးပေးနရေသညျ။မွနျမာပွညျမှ နိုငျငံခွားသို့ရောကျပွီး ၂နှစျအကွာတှငျ ခြှေးမဖွစျသူ၏ ကာမမီးတောကျလောကျပုံမြားအား အမှတျမထငျတှေ့ရှိခဲ့ရ၏။ဒေါျသဇငျမှာလညျး လငျဖွစျသူ၏ အထိအတှေ့မြား ဝေးကှာလာသဖွငျ့ သူမပါသာ လကျဖွငျ့ ရမ်မကျ ဆန်ဒလေးမြား ဖွဖြေောကျတတျလာတော့သညျ။တရကျတှငျ သမီးဖွစျသူ ကြောငျးသှားခြိနျ ခကြျပွုပျပွီးသညျနှငျ့ ရမေိုးခြိုးကာ တိုကျခနျးတံခါးအား ပိတျပွီး သူမတို့အိပျခနျးလေးထဲ အနားယူရငျး လကျတောပျ့ဖှငျ့ကာ အပွာကားမြား ကွညျ့နလေိုကျ၏။ရခြေိုးပွီးပွီးခငြျး အကငြျ် ီနှငျ့ စကပျတှဲလကြျ အပါးလေးဝတျကာ ပကျလကျအနထေားဖွငျ့ လကျတော့ပျအား ရငျဘတျပေါျတငျကာ ဇတျကားထဲ နှစျမြော နစေဉျ သူမပေါငျကွားထဲ နှေးကနဲ့ ခံစားလိုကျရသညျ။လကျတော့ပျအား ဘေးသိုခကြာ အောကျဖကျကွညျ့လိုကျစဉျ ယောက်ခထီးဖွစျသူ ဦးဟံသာမောငျမှာ သူမပေါငျကွားထဲ လေးဖကျထောကျ အနထေားဖွငျ့ ပေါငျအတှငျးသားမြားအား နမျးရှိုကျနသေညျကို မွငျလိုကျရ၏။

” ဟင် … သာသာ … ဘာ လုပ် တာ လည်း ”

” သမီး ဆန္ဒတွေ … ဖြည့်ပေးမလို့ပါကွာ ”

” အို … မသင့်တော်ပါဘူး … သာသာရယ် … မလုပ်ပါနဲ့ ”

” မငြင်းပါနဲ့ … သမီးရယ် … သမီးခံစားနေရတာတွေ … သာသာ … သိနေပါတယ် ”

ဒေါ်သဇင်မှာ ရုတ်တရက် လင်ဖြစ်သူ၏ ဖခင်မှ သူမပေါင်သားလေးများ ယက်နေသဖြင့် မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းနေတော့သည်။ကာမဆန္ဒများ ဆာလောင်နေပေမယ့် လင်ဖြစ်သူ၏ ဖခင်နှင့် မဖြေဖျောက်ချင်ပေ။သူမ အားယူထစဉ် ဦးဟံသာမောင်မှ စကပ်အောက်နားစအား ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးပေါ်ပင့်တင်ရင်း ဒူးခေါင်းအောက်လက်သွင်း လှန်မသဖြင့် ကုတင်ပေါ်ပက်လက်အနေထားလေးနှင် ပေါင်နှစ်ခြမ်းဖြဲပေးသလို ဖြစ်သွားရ၏။အတွင်းခံဝတ်မထားသဖြင့် ဗိုက်ခေါက်အနည်းငယ်ထွက်နေသော ဗိုက်သားဖွေးဖွေးအောက်မှ စောက်ပတ်အုံကြီးက အတိုင်းသားပေါ်လာခဲ့သည်။စကပ်အောက်နားစအား လက်ဖြင့်ဆွဲချကာ သူမ အဖုတ်အား ဖုံးအုပ်ရန်ကြိုးစားရာ နောက်ကျသွားပြန်၏။သူမ အဖုတ်လေး နွေးကနဲ့ အသားစိုင်တခုက ထိကပ်သွားရာ ရုတ်တရက် အံအောမှင်သက်သွားတော့သည်။လင်ဖြစ်သူ ဦးလှိုင်မင်းဆီက တခါတလေမှ ရရှိသော အရသာလေး ခံစားလိုက်ရ၏။

ငွငျးဆနျခွငျးတဝကျ သာယာခွငျးတဝကျဖွငျ့ မိနျးမောနစေဉျ အပွာကားထဲမှ ကာမဆကျဆံပုံမြား မွငျယောငျလာကာ ပေါငျတနျလေးအား အလိုလြောကျဖွဲပေးမိတော့သညျ။ဦးဟံသာမောငျ၏ လြှာဖြားလေးမှာ သူမ စောကျပတျတပွငျလုံး ပှတျသပျကစားရငျး ဆီးခုံးမှ တဆငျ့ ဗိုကျသားထူထူကွီးအား ဖွတျကာ နို့အုံနား ရောကျရှိလာခြိနျ အကငြျ် ီ ီနှငျ့စကပျတှဲလကြျအောကျနားစအား လညျပငျးထိ လိပျတငျပေးလိုကျတော့၏။နို့အုံနှစျခုကွား လြှာအပွားလိုကျယကျကာ ဘယျညာတလှညျ့စီ နို့သီးခေါငျးလေးမြား ပွောငျးစို့ရာ ဒေါျသဇငျမှာ ခါးလေးကော့တကျလာရငျး ဦးဟံသာမောငျ ခေါငျးအား ပှတျသပျပေးနပွေနျသညျ။

” အ …… ရှီးးးး းးးး …… သာသာ ရယ် ”

ခဏအကြာတွင် ဦးဟံသာမောင်၏ နူတ်ခမ်းမှာ နို့သီးခေါင်းအား စို့နေရာမှ ခွာ၍ ဒေါ်သဇင့် ပါးစပ်အားတေ့စုပ်လိုက်၏။ဒေါ်သဇင်မှာ ပက်လက်အနေထားနှင့်ပေါင်တန်များဖြဲထားပေးရာ ဦးဟံသာမောင်က ခါးဆန့်ရင်း အပေါ်မှ မျက်နှာချင်းဆိုင် မှောက်ချလိုက်သဖြင့် သူမ နဖူးကြောလေး ရှုံ့လာပြီး ခေါင်းလေးမော့တက်သွားတော့သည်။ဦးဟံသာမောင်မှာ သူမ နူတ်ခမ်းလေးအား အလိုက်သင့် လိုက်စုပ်ရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်အား လီးထိပ်ဖြင့်တေ့ကာ ခါးအားဖြင့် ဖိချပစ်၏။

” အားးး …… အမေ့ …… ကြပ်လိုက်တာ …… သာသာ ရယ် …… ဗျစ် … ဘွတ် …… အမလေးးးး …… အ အားးးး ”

ဦးဟံသာမောင်မှာ ချွေးမဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင်၏ စောက်ဖုတ်အား စလိုးကတည်းက ခပ်စီးစီးလေးမို့ အရသာထူးနေမိသည်။ဒေါ်သဇင်မှာလည်း လင်ဖြစ်သူနှင့် မလိုးဖြစ်သည်မှာ ကြာနေသည်အပြင် ယောက္ခထီး၏ လီးအား စဝင်လာကတည်းက ကြီးမားတုတ်ခိုင်မှန်း ခံစားသိရှိနေ၏။

” အ အ အ …… ဖြည်းဖြည်းပဲ လုပ်နော် …… ကိုလှိုင်မင်း ဟာထက် …… သာသာဟာက ထွားတယ် … အမလေးးး … အား အားးး ”

ဦးဟံသာမောင်မှာ ချွေးမဖြစ်သူစကားကြောင့် တချက်ချင်းလိုးပေးရာ ခဏအကြာတွင် ဒေါ်သဇင်မှ အောက်က မသိမသာ ပြန်ကော့ပေးနေသဖြင့် ခပ်သွက်သွက် ဖိလိုးလိုက်တော့သည်။တကယ်ဖိလိုးစဉ် လီးအရင်းထိ ကပ်သွားသဖြင့် ဒေါ်သဇင်တစ်ယောက် တအားအား ပြန်အော်နေရရှာ၏။သို့သော် ဒီတကြိမ်တွင် ကျေနပ်အားရသံလေးများ မသိမသာ ပါဝင်နေပြန်သည်။

” ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါဆို … ရှီးးး းးးး …… သာသာကလည်း …… အားဟား …… အ အားးးး …… အင်းဟင်းးး … ”

ထို့နောက် ဦးဟံသာမောင်၏ ထိထိမိမိစောင့်ချက်များ အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်နေတော့၏။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

” အ …… ရှီးးး းးးးး ဟူးးးး းးးးးး ”

အတိတ်သို့ ပြန်တွေးနေစဉ် လီးထိပ်က ဆစ်ကနဲ့ ကျင်တက်လာသဖြင့် အတွေးပျက်ကာ အောက်သို့ ငုံကြည့်မိလိုက်သည်။မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှ နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲ မဆန့်မပြဲ ဝင်ရောက်နေသော လီးထိပ်အား တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်နေသဖြင့် လီးတန်တလျှောက် ယားတက်လာတော့၏။

” အားးး အားးးး … လာပြီနော် … ဂျူဒီ ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူစကားကြောင့် မျက်လုံးလေးမိတ်ပြကာ လီးထိပ်အား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ဒစ်ဖူးအား ဖိစုပ်ကာ အသက်ပြန်ရှုချိန် လရည်များ တဖျောဖျော သူမပါးစပ်ထဲဝင်လာသဖြင့် ကမန်းကတန်း မျိုချပစ်ရသည်။

………………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( တိတ်တခိုး အတွက် ရေးသားသည်။ )
” ဖိုးဖိုးရဲ့ ဂျူဒီ ”
💓💓💓💓

[ အင်းစက်စာပေ ဖြစ်သည်။ ]
💣💣💣💣💣💣💣

( အခန်း ၂ )
🍒🍒🍒

” အားဟား … ရှီးးးး းးးးး …… ရပြီ ရပြီ …… ဂျူဒီ ”

ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် သူ၏လီးထိပ်အား တပြွတ်ပြွတ်ဆွဲစုပ်နေသော မြေးမလေးအား တားရင်း ရင်ဘတ်ပေါ် ဒူးထောက်ခွရပ်နေရာမှ ညာဘက်သို့ လှဲချလိုက်၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ နူတ်ခမ်းထောင့်ကပ်နေသော အဖိုးဖြစ်သူ လရည်များအား လျှာဖြင့်သပ်ချကာ မျိုချပစ်သည်။ခဏအနားယူပြီးသည်နှင့် သူမဘေး ပက်လက်မှေးနေသော အဖိုးဖြစ်သူအား ညာဘက်ပေါင်လေးဖြင့် ခွကာ လရည်ထွက်သွားသဖြင့် မပျောမမာဖြစ်နေသော အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးအား ဒူးကောက်ကွေးထဲ ညှပ်ထားလိုက်၏။ဦးဟံသာမောင် ဝတ်ထားသော ဝတ်ရုံပြာကြီးအား ဘေးတဖက်တချက် ဆွဲလှန်ကာ ကြွက်သားအမြှောင်းလိုက်ထနေသော ရင်အုပ်အား ဆီးခုံးအထက်နားမှစ၍ အထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်သည်။

” သာသာ ”

” ပြောလေ … ဂျူဒီ ”

” သာသာနဲ့ မာမီက … ဘယ်ချိန်ကတည်းက လိုးဖြစ်ကြတာလည်း ဟင် ”

ဦးဟံသာမောင်တစ်ယောက် မြေးမလေးစကားကြောင့် လီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် တင်းကနဲ့ခံစားလိုက်ရသည်။လီးတန်အား မြေးဖြစ်သူမှ ဘေးတစ်စောင်းခွကာ ဒူးကောက်ကွေးကြား ညှပ်ထားသဖြင့် အလိုလျောက် ခါးကော့ထိုးလိုက်မိပြန်၏။

” ဂျူဒီ … မမြင်ခင် … ၄လ လောက်ကပါ … ဘာလို့လည်း ”

” မာမီနဲ့ သာသာတို့ လိုးတော့ … ဒယ်ဒီက … မရိပ်မိဘူးလား ”

” လှိုင်မင်းက သူ့အလုပ်နဲ့သူရှုပ်နေတာ … ဂျူဒီ မာမီကို … ဂရု မစိုက်ဖြစ်တော့ဘူးလေ … သာသာက … ဂျူဒီတို့ လှိုင်မင်းတို့ မရှိတဲ့ချိန် လိုးပေးတာပါ ”

” ခ်ခ် …… အဲဒီနေ့က …… ဂျူဒီချောင်းကြည့်တာ … သာသာက …… ဘယ်လိုသိသွားတာတုန်း ”

” အိပ်ခန်းတံခါးအောက်မှာ … ဂျူဒီ အရည်တွေလေ … သမီးသဇင် အိပ်ခန်းအပြင်ထွက်တော့ … ဂျူဒီ ထွက်ပြေးတာ မလား ”

xxxxxxxxxxxxxxx

ဂျူဒီလှိုင်မင်း ကျောင်းက နေ့တဝက်ခွင့်ယူကာ အိမ်ပြန်လာစဉ် တအိမ်လုံး ဆိတ်ငြိမ်နေ၏။ဧည့်ခန်းတွင်း အချိုရေတဗူး ဖေါက်သောက်ကာ ခဏနားပြီး သူမအိပ်ခန်းဘက်လျှောက်လာချိန် အဖိုးဖြစ်သူအိပ်ခန်းထဲမှ အသားချင်းရိုက်ခတ်သံများ ညည်းသံများပေါ်ထွက်နေသဖြင့် မျက်မှောင်လေးကြူံ့သွားမိသည်။အဖိုးဖြစ်သူ အိပ်ခန်းနှင့် သူမ အိပ်ခန်းမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်မို့ သူမအိပ်ခန်းတံခါး ဖွင့်နေရင်း သိချင်စိတ်က များပြားလာခဲ့၏။ခြေလှမ်းများ အလိုလျောက် အဖိုးဖြစ်သူ အိပ်ခန်းတံခါးပေါက်ဆီ ရောက်ရှိသွားသည်။တံခါးအား အသာဟကြည့်ရာ အလွယ်တကူပွင့်သွားသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲမှ မြင်ကွင်းအား ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်လိုက်ရတော့၏။

” ဟင် ”

လွတ်ကနဲ့ အသံထွက်ပြီးမှ ပါးစပ်အား သူမလက်ကလေးဖြင့် သူမပါသာ ပိတ်လိုက်ရသည်။အိပ်ခန်းအတွင်းမှ အဖိုးဖြစ်သူဦးဟံသာမောင်မှာ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထားနှင့် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင်မှာ အပေါ်မှ ဖင်သားကြီးများ မြှောက်လိုက် ဖိချလိုက်နှင့် တအီးအီး အော်ဟစ်နေတော့၏။ခါတိုင်းလည်း နေ့ခင်းပိုင်း လိုးနေကြမို့ နှစ်ဦးသား ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးနေကြသည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အံအောမှင်သက်ရင်း မိခင်ဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံးတီးအလှကို ငေးမောကြည့်ရှု့ကာ သူမအောက်ပိုင်း စောက်ပတ်လေးဆီက ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရ၏။

” ဘွတ် …… အ …… ကောင်း ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ …… သာသာရယ် …… ရှီးးးး းးးး …… ဗျစ် ဗျစ် ………… ဖွပ် …… အ အားးးးး ”

” သမီးကြိုက်သလောက် လိုးလေ …… သာသာ လီးကြီးက …… သမီး သဇင် အတွက် …… အမြဲ အဆင်သင့်ပါကွယ် ”

” အင်းပါ …… သာသာရယ် …… ကိုလှိုင်မင်း လီးထက် သာပါတယ် …… ဆောင့်ရ ညှောင့်ရတာ …… အားရလိုက်တာ …… ဘွတ် …… ဗျစ် …… ဖွပ်ဖွပ် ”

” ဒါဆို …… သာသာ တောင်းတဲ့ဟာလေး …… ပေးတော့လေ ”

” အဲဒါက … နာတယ် …… သာသာရဲ့ …… ဟိုတနေ့က စမ်းထည့်တာ …… သမီး မခံနိုင်ဘူး …… ဖင်ဝ မီးစနဲ့ထိုးလိုက်တဲ့ အတိုင်းပဲ ”

ဦးဟံသာမောင်နှင့် ချွေးမဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင်တို့မှာ အလိုးမပျက်ပဲ စကားပြောနေကြသည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင့်စကားကြောင့် အဖိုးဖြစ်သူမှ ဖင်ပါလိုးထားကြောင်း သိရှိလိုက်ရတော့၏။စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေးဖြစ်လာကာ အဖိုးဖြစ်သူနှင့် မိခင်ဖြစ်သူတို့ လိုးပွဲအား ကြည့်ရင်း သူမလက်ကလေးတဖက်မှာ ပေါင်ကြားထဲ အလိုလိုရောက်ရှိသွားသည်။ထို့နောက် မိခင်ဖြစ်သူအား လေးဘက်ထောက်ကုန်းခိုင်းကာ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်အား လက်ဖြင့် တဖြန်းဖြန်း ရိုက်နေပြန်၏။မိခင်ဖြစ်သူ ဖင်ကြီးမှာ ရဲတက်လာရင်း တအားအား အော်ဟစ်နေတော့သည်။အဖိုးဖြစ်သူအား ဘေးတိုက်အနေထားဖြင့် မြင်နေရသဖြင့် ပေါင်ကြားမှ ထောင်ထွက်နေသော လီးကြီးမှာ မိခင်ဖြစ်သူဖင်အားရိုက်စဉ် လိုက်ပါလှုပ်ရမ်းနေသည်ကို မြင်၍ ရင်ဖိုနေရပြန်၏။တဖန် လေးဘက်ကုန်းပေးနေသော မိခင်ဖြစ်သူ၏ ဖင်ကြားထဲ အဖိုးဖြစ်သူမျက်နှာအပ်မိစဉ် မိခင်ဖြစ်သူမှာ အိပ်ယာပြင်အား တဖုံးဖုံးထုကာ ဖင်ကြီးအားကော့ထိုးရင်း တအိုုးအိုး တဟင့်ဟင့်ဖြင့် ခံရခက်သော ညည်းသံများ အော်ဟစ်ညည်းငြူနေသည်ကို မြင်လိုက်ရပြန်သည်။မိခင်ဖြစ်သူ ဖင်ကြီးနောက်မှ လေးဘက်ထေညက်အနေထားဖြင့် ကုန်ယက်ပေးနေသော အဖိုးဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးမှာလည်း တဇပ်ဇပ် တုန်ခါနေတော့၏။

” အားဟား …… ရှီးးး းးးး ……… မ ရ တော့ ဘူး …… သာ သာ ရယ် …… လိုး လိုး …… လိုး ပေး ပါ တော့ ”

ဒေါ်သဇင်မှာ ဦးဟံသာမောင်၏ လျှာစွမ်းအောက် တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ကာ မခံနိုင်သည် အဆုံး လိုးပေးရန် တောင်းဆိုလိုက်တော့သည်။ဒေါ်သဇင်စကားဆုံးသည်နှင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ ခါးမတ်ကာ ဖင်သားစိုင်ကြီးအား စုံကိုင်ပြီး လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။တချက်ထဲနှင့် လီးအရင်းထိ ပစ်ဆောင့်လိုက်သဖြင့် ဒေါ်သဇင်တစ်ယောက် ခေါင်းလေးလန်တက်သွားရ၏။

” အားးးး … အမေ့ ”

မိခင်ဖြစ်သူ၏ အော်သံကြောင့် အိပ်ခန်းဝမှ ချောင်းကြည့်နေသူ ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် စောက်ပတ်လေးထဲမှ ဆစ်ကနဲ့ခံစားလာရသဖြင့် လက်ကလေးဖြင့် ပွတ်ချေမိရာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာတော့သည်။ထို့နောက် အဖိုးဖြစ်သူ၏ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်ချက်များအောက်တွင် ကော့ပျံနေသော မိခင်ဖြစ်သူနေရာတွင် ဝင်ရောက်ခံစားချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်နေ၏။အဖိုးဖြစ်သူမှ လေးဘက်ထောက်ကုန်းပေးသော မိခင်ဖြစ်သူအား နောက်မှ ဒူးထောက်လျက်အနေထားဖြင့် မနားတမ်း ပစ်ပစ်လိုးရာ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း သူမလိုးပေးနေသလို ခံစားမိရင်း စောက်ပတ်တအုံလုံး ဖေါင်းကြွလာကာ လက်ဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ချေနေမိတော့သည်။ဦးဟံသာမောင်မှာ မေးကြောများထောင်လာအောင် မနားတမ်းလိုးရင်း နောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်လိုးအပြီး ချွေးမဖြစ်သူ စောက်ပတ်ထဲ လီးအရင်းထိကပ်ကာ တအားအား အော်ရင်း လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်၏။

ဒေါ်သဇင်မှာ ယောက္ခထီး၏ ထိထိမိမိ လိုးချက်များအောက် စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထွက်နေရာ စောက်ခေါင်းထဲဝင်ရောက်လာသော လရည်ပူပူများကြောင့် လီးတန်အား အလိုလျောက်ညှစ်ပေးရင်း နောက်ဆုံးအကြိမ် စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာတော့သည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာလည်း ချောင်းကြည့်ရင်း အဖိုးဖြစ်သူ၏ အားကနဲ့ အော်သံကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်လာကာ ဒုတိယအကြိမ် စောက်ရည်များ ရွဲနှစ်နေအောင် ပန်းပစ်လိုက်၏။ဒေါ်သဇင်မှာ ဦးဟံသာမောင် လရည်များကုန်သည်နှင့် သူမအဝတ်စားများပြန်ဝတ်ကာ အိပ်ခန်းတံခါးဝနား လျှောက်လာခဲ့သည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အိပ်ခန်းတံခါးနား မိခင်ဖြစ်သူမရောက်ခင် သူမအိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်ခဲ့တော့၏။သူမ ကျောင်းဝတ်စုံ ဂါဝန်လေးအောက်မှ စောက်ရည်များမှာ ပေါင်တန်တလျှောက် စီးကျလာရင်း အိပ်ခန်းဝကြမ်းပြင်ပေါ်ထိ စီးကျနေသည်ကို သတိမထားမိတော့ပေ။

xxxxxxxxxxxxxxxxx

” အော် … ဒါမို့ …… သာသာ က …… ဂျူဒီကို … ၁၈နှစ်ပြည့် မွေးနေ့မှာ … အထူးလက်ဆောင်အနေနဲ့ … ဒါကြီးကို ပေးခဲ့တာပေါ့ ”

” ဂျူဒီ … မွေးနေ့ မတိုင်ခင် … လှိုင်မင်းရော သမီးသဇင်ရော ကားအက်စီးဒင့်ဖြစ်ပြီး ဆုံးတော့ … သာသာလည်း … ဂျူဒီကို တအား သနားသွားတာပါ ”

” အဲဒီနေ့ကို … ဂျူဒီ မမေ့ဘူး … သာသာ … ဒယ်ဒီနဲ့မာမီ … နောက်ဆုံးရက်လေ ”

” အင်းပါ … ဒါနဲ့ … သာသာလည်း … ဂျူဒီ့ မွေးနေကျ … ဂျူဒီ စွဲလမ်းနေတဲ့ … သာသာ့လီးကြီး ပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာပေါ့ … စည်းစိမ်ပစ္စည်းတွေက … ဂျူဒီ့ ဒယ်ဒီရှာထားတာတွေရော သာသာ့ရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှု့တွေရာ ဂျူဒီအတွက် ပေးပြီးသားလေ ”

” အမ် … ဂျူဒီက … သာသာ့ လီးကို စွဲလမ်းမိတာကရော … ဘယ်လို သိနေတာလည်း ”

” ဂျူဒီ့ ဒယ်ဒီနဲ့မာမီ … နာရေးပြီးတော့ အပျင်းဖျားတာလေ … သာသာလည်း ညဘက်ကြီး ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဘူး … ဂျူဒီနဲ့အတူ အိပ်ခဲ့လိုက်တယ် … ခဏကြာတော့ သာသာ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပါးစပ်က ဂယောင်ဂတန်းတွေ အော်နေတာလေ ”

xxxxxxxxxxxxxxxxx

” အီးဟီး ဟီးးး …… အီးဟီးးး …… ဒယ်ဒီနဲ့မာမီ …… သမီးကို လာကြည့်ပါဦး …… အီး ဟီးဟီးးး ”

ည ၁၂ကျော်ကျော်တွင် ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် အဖျားဝင်ကာ ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်၍ သေဆုံးသွားသော မိခင်နှင့်ဖခင်အား တမ်းတနေ၏။ဦးဟံသာမောင်မှာ တရေးနိုး ရေထသောက်ချိန် မြေးဖြစ်သူအိပ်ခန်းမှ ညည်းသံများ ကြားနေရသဖြင့် အခန်းပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။သားဖြစ်သူနှင့် ချွေးမဖြစ်သူတို့ ဆုံးပါးသွားရာ ၂ပတ်ခန့်သာရှိသေး၏။မြေးဖြစ်သူဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ညည်းသံလေးများကြောင့် သူမအိပ်ခန်းတံခါးလေးဖွင့်ကာ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင် ထားခဲ့သည်အတိုင်းပင် အိပ်ခန်းတွင်းဝင်သည်နှင့် နံရံအရှေ့ခြမ်း အဝတ်ဗီဒိုလေးတလုံး မျက်နှာချင်းဆိုင် နံရံအနောက်ဘက်ခြမ်းတွင် ရေခဲသေတ္တာအသေးတစ်လုံး ဘေးနားကပ်လျက် အလှပြင်မှန်တင်ခုံလေး တည်ရှိနေ၏။အိပ်ခန်းတံခါးနှင့်တည့်တည့် နံရံ တောင်ဘက်ခြမ်းတွင် အခန်းပြည့် ကုတင်တစ်လုံး ဆင်ပေးထားသည်။ထိုရေမြုပ်မွှေ့ယာ ကုတင်ထက်တွင် ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် တအီးအီး ညည်းနေရှာ၏။

ဦးဟံသာမောငျမှာ ကုတငျနားတိုးကပျရငျး မွေးဖွစျသူခွုံထားသော စောငျအား ဆှဲခှာရာ ဂြူဒီလှိုငျမငျးမှာ တကိုယျလုံး ခြှေးမြားစို့လကြျ ပေါငျလယျထိဖုံးသော ဂါဝနျအနကျလေးမှာ ခါးပေါျလနျတကျနသေညျ။ခန်ဓာကိုယျ ဘေးတစျစောငျးအနထေားမို့ ဘယျဘကျပေါငျလေးမှာ ဆနျ့ထားလကြျ ညာဘကျပေါငျတနျလေးက ကှေးထားရငျး လကျကလေးနှစျဖကျက မကြျနှာခြောခြောလေးအား ရစျသိုငျးဖုံးအုပျထားသညျကို မွငျလိုကျရသညျ။မကြျနှာတပွငျလုံးခြှေးစီးပွနျနကော နို့အုံလေးမြားပေါျ အကငြျ် ီလကျပွတျအပါးလေးက ခြှေးဖွငျ့ကပျ၍ နို့အုံစူစူလေးနှစျဖကျမှာ ရစျသိုငျးထားသော လကျမြားအောကျ ရုနျးကနျနေ၏။ဦဟံသာမောငျ၏ မကြျလုံးမြားက အောကျဖကျသို့ရှေ့သှားရာ ကှေးထားသော ဘယျဘကျပေါငျတနျဖှေးဖှေးလေးနား အရောကျ ကုတငျပေါျ တငျပလှဲဝငျထိုငျလိုကျသညျ။

ညာဘကျပေါငျတနျလေးဆနျ့ထားသဖွငျ့ ကှေးနသေောဘယျဘကျပေါငျတနျအရငျးအောကျ စောကျပတျနီတာရဲလေး၏ ဘေးနူတျခမျးသားတဖကျမှာ စူထှကျနပွေနျ၏။စောကျမှှေးစိမျးစိမျးလေးမြားက စောကျခေါငျးပေါကျနှငျ့ ဖငျဝပနျးရောငျလေးကွား ထိစပျနရော ဦးဟံသာမောငျတစျယောကျ မွေးဖွစျသူ၏ အဖုတျနီတာရဲလေးအား ကွညျ့ရငျး အာဂေါငျမြား ခွောကျကပျလာတော့သညျ။ထိုစဉျ ဂြူဒီလှိုငျမငျး၏ ကိုယျလုံးလေး လူးလှနျ့ကာ ဘယျဘကျလကျလေး ဆနျ့ထုတျလိုကျရာ တငျပလှဲထိုငျနသေောဦးဟံသာမောငျ ပေါငျကွားသို့ ရောကျရှိလာ၏။ဦးဟံသာမောငျမှာ မွေးဖွစျသူလကျတဖကျက ပေါငျကွားသို့ရောကျရှိလာသညျနှငျ့ ကုတငျပေါျကှေးထားသော ညာဘကျပေါငျအား ရသလောကျဖွဲပစျလိုကျသညျ။ပေါငျဖွဲလိုကျသညျနှငျ့ ဂြူဒီလှိုငျမငျး လကျဖဝါးလေးက ညဝတျအကငြျ် ီဝတျရုံအောကျမှ လီးပေါျ ထိကပျသှားတော့၏။

ခကြျခငြျးဆိုသလို မွေးဖွစျသူ၏ လကျခြောငျးလေးမြားက လီးအား အုပျကိုငျရငျးပှတျသပျနသေဖွငျ့ ဦးဟံသာမောငျတစျယောကျ အံအောမှငျသကျသှားရသညျ။မွေးဖွစျသူမကြျနှာအား လှမျးကွညျ့စဉျ မကြျလုံးမဖှငျ့ပဲ ပါးစပျမှ တအီးအီးညညျးနသေညျကို မွငျတှေ့မိပွနျ၏။တဖွညျးဖွညျး လကျခြောငျးလေးမြားက လီးအရညျပွားအား ဆှဲယူနသေဖွငျ့ အလိုကျသငျ့လေး ရှေ့ပေးရာ မွေးဖွစျသူ မကြျနာနားလေး ရောကျရှိသှားတော့သညျ။ဂြူဒီလှိုငျမငျးမှာလညျး မိခငျဖခငျအား တမျးတရငျး အဖိုးဖွစျသူ လီးကွီးအား ပှတျသပျကာ ဂယောငျဂတနျးဖွစျနရှော၏။ညဝတျအကငြျ် ီ ဝတျရုံအောကျမှ ဦးဟံသာမောငျ လီးကွီးမှာ မာထငျလာကာ ဂြူဒီလှိုငျမငျး လကျထဲရုနျးကနျနေ၏။ဦးဟံသာမောငျမှာ ဂြူဒီလှိုငျမငျး လကျကောကျဝတျအား ဆှဲခှာရငျး ညဝတျအကငြျ် ီအောကျနားစအား ပေါငျရငျးသို့ လိပျတငျပွီး ထောငျမတျနသေော လီးတနျပေါျပွနျတငျပေးလိုကျသညျ။

” ဟင် ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ ညည်းနေရင်း သူမလက်ဖဝါးထဲ ခပ်နွေးနွေးအသားစိုင်တခုအား ဆုပ်ကိုင်မိသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ရာ မျက်လုံးလေး ပြူးနေရှာ၏။ဖျားနာနေသည့်ဝေဒနာများ ခဏမေ့လျော့ကာ သူမတိတ်တခိုး စွဲလမ်းနေသော အဖိုးဖြစ်သူလီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ထားရသဖြင့် အမည်မသိသော ဝေဒနာလေး အစားထိုးဝင်ရောက်လာတော့၏။

” ဂျူဒီ ”

” အို့ … သာသာ ”

အဖိုးဖြစ်သူ စကားသံကြောင့် လက်ရှိအခြေနေအား ရှက်ရွံ့ကာ လီးအားကိုင်ထားသော သူမလက်ကလေး ပြန်ရုပ်လိုက်သည်။

” မရှက်ပါနဲ့ … ဂျူဒီ … သာသာ့လီးကို ကိုင်ထားလေ ”

” အာ … သာသာကလည်း ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူစကားကြောင့် အဖျားသွေးများ လန့်ပြေးကာ ချွေးစို့နေသောမျက်နှာလေးမှာ ရဲတက်လာတော့၏။မိခင်ဖြစ်သူ စောက်ပတ်ကြီးအား အကြိမ်ကြိမ်လိုးခဲ့သော အဖိုးဖြစ်သူ၏ လီးကြီးမှာ သူမမျက်နှာရှေ့ တဇပ်ဇပ် ခါရမ်းနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ဦးဟံသာမောင်မှာ လီးကြီးအား စိုက်ကြည့်နေသော မြေးဖြစ်သူ၏ ဘယ်ဘက်လေးအား ဆွဲယူကာ ထောင်မတ်နေသော လီးပေါ်ပြန်တင်ပေးလိုက်ပြန်၏။နှစ်ယောက်သား စကားမပြောဖြစ်ပဲ ငြိမ်သက်သွားကာ ခဏအကြာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ လက်ကလေးလှုပ်ရှားလာရင်း ဘေးတစ်စောင်းလှဲထားသောခေါင်းလေးကြွလာကာ အဖိုးဖြစ်သူ၏ လီးအား နိမ့်ယူပြီး အရည်ကြည်လေးစို့နေသော ဒစ်ဖူးအား မက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်လိုက်တော့သည်။ထို့နောက် သူမလက်ထဲမှ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေသော နီညိုရောင်လီးကြီးအား စူးစိုက်ကြည့်ကာ လီးအရည်ပြားအား စုလိုက်ဖြဲလိုက်ဖြင့် အဖိုးဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးလှဲချလိုက်၏။ပန်းရောင်သန်းနေသော ပါးပြင်နုနုပေါ်တွင် အဖိုးဖြစ်သူလီးကြီးအား တင်လိမ့်ရင်း တဖြည်းဖြည်း အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။

………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( တိတ်တခိုးအတွက် ရေးသားသည်။ )
” ဖိုးဖိုးရဲ့ ဂျူဒီ ”
💘💘💘💘

[ အင်းစက်စာပေ ဖြစ်သည် ]
💣💣💣💣💣💣💣

( အခန်း ၃ )
💥💥💥

” အမ် … ဂျူဒီ အိပ်ပျော်သွားတော့ … ဘာတွေဆက်ဖြစ်သေးလည်း ”

” ဘာမှ … မဖြစ်ပါဘူး … ဂျူဒီ့ဘေးနားလေး သာသာ တညလုံး စောင့်ပေးနေခဲ့တာ ”

” ဒင် … ဒေါင် ”

မြေးအဖိုးနှစ်ယောက် စကားပြောနေစဉ် ကုတင်၏ခေါင်းရင်းဘက် နံရံကပ် နာရီမှ ၁နာရီ အချက်ပေးသံလေးပေါ်ထွက်လာ၏။

” ၁နာရီတောင် ထိုးပြီး … ဂျူဒီအိပ်ချင်အိပ်တော့လေ ”

” ဟင့်အင်း … သာသာ ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူအား ခွလှဲနေရာမှ ချက်ချင်းကုန်းထကာ ကန့်လန့်ဖျက်အနေထားဖြင့် လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ပေါင်တံဖွေးဖွေးလေးကြားမှ ပြူးထွက်နေသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးမှာ ဘေးနူတ်ခမ်းသားများ ဖေါင်းကြွနေကာ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ အရည်ကြည်လေးများ အိုင်နေ၏။ခဏအကြာတွင် သူမစွဲလမ်းနှစ်ချိုက်ခဲ့သော အဖိုးဖြစ်သူ၏ နီညိုရောင်လီးကြီး စောင်ပတ်လေးထဲဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ထို့နောက် အသားချင်းရိုက်ခတ်သံများ ရမ္မက်သံ စူးစူးလေးများ ပေါ်ထွက်လာပြီး အတော်ကြာကြာမှ အိပ်ခန်းထဲငြိမ်သက်သွားတော့သည်။

////////////////////////

မနကျခငျးအလငျးနဲ့အတူ ကြေးငှကျသံလေးမြားကွောငျ့ ဂြူဒီလှိုငျမငျးတစျယောကျ အိပျယာနိုးခဲရ၏။မနေ့ည အဖိုးဖွစျသူအိပျခနျးထဲ ၁နာရီကြောျထိနကော ကာမစညျးစိမျခံယူရငျး ၂နာရီလောကျမှ သူမအိပျခနျးထဲဝငျလာကာ အိပျယာဝငျခဲ့လိုကျသညျ။အိပျယာထသညျနှငျ့ ညဝတျအကငြျ် ီအားခြှတျကာ အိပျခနျး အနောကျဘကျခွမျးရှိ ရခြေိုးခနျးသို့ လှတျလှတျလပျလပျရခြေိုးလိုကျ၏။ရခြေိုးခနျးမှ ကိုယျလုံးတီးလေး ပွနျထှကျလာကာ ဘဲဥပုံကိုယျလုံးပေါျမှနျရှေ့ သူမကိုယျသူမ ရပျကွညျ့လိုကျသညျ။ကိုယျလုံးပေါျရှိရစေကျမြားအား တဘကျတထညျနှငျ့ သုတျကာ သူမန်ဓာကိုယျအား တပတျလှညျ့ကွညျ့ပွီး မှနျဘေးရှိ အဝတျဘီဒိုထဲမှာ ကွကျသှေးရောငျ အကငြျ် ီနှငျ့ဒူးဖုံးဂါဝနျ ဝမျးဆကျလေး ဝတျဆငျလိုကျ၏။မိတျကပျမကွိုကျပမေယျ့ ခပျပါးပါးပုတျကာ နူတျခမျးနီ အရဲလေးဆိုးပွီး ကိုငျနကွေ ပိုကျဆံအိတျထဲ ဖုနျးပါမပါ စစျကွညျ့နပွေနျသညျ။အားလုံးပွီစီးမှ အောကျထပျ ထမငျးစားခနျးသို့ ဆငျးလာခဲ့၏။

” မောနင်း … ဂျူဒီ ”

” မောနင်း … သာသာ ”

ထမင်းစားခန်းထဲ သူမထက်အရင်ကြိုရောက်နေသော အဖိုးဖြစ်သူအား နူတ်ဆက်ရင်း ခုံအလွတ်တစ်လုံးပေါ်ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။သူမထိုင်လိုက်သည်နှင့် ဦးဟံသာမောင်ဘေးနား ရပ်နေသော အိမ်ဖေါ်တစ်ဦးမှာ ကော်ဖီနှင့် မနက်စာ မုန့်တစ်ချို့ လာချပေး၏။ဦးဟံသာမောင်မှာ မြေးဖြစ်သူ မနက်စာ စားနေသည်ကိုကြည့်ရင် သူ့အတွက် ပြင်ဆင်ထားသော ဖန်ခွက်ထဲမှ နွားနို့အား တဝက်ခန့်မော့သောက်လိုက်သည်။

” ဆိုင်သွားမှာလား … ဂျူဒီ … မနားဘူးပေါ့ ”

” အင်း … သာသာ … အိမ်နေလည်း … ဂျူဒီပျင်းနေမှာပဲ ”

နိုင်ငံခြားမှ မြန်မာပြည်သို့ အပြီးပြန်လာချိန် မြေးဖြစ်သူအား ရတနာဆိုင်ကြီး တခု ဖွင့်ပေးထားလိုက်၏။မြေးအဖိုးနှစ်ယောက်ထဲမို့ မြေးဖြစ်သူအား အပေါင်းသင်းဆန့်ဖို့ ရည်ရွယ်ချက်လည်းပါသည်။သုံးမကုန်အောင် စည်းစိမ်များကြွယ်ဝသော်လည်း စနစ်တကျသုံးစွဲတတ်စေရန် စီးပွားရေးနယ်ပယ်သို့ ပို့ထားလိုက်သည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ စကိုင်းဘလူး ရတာနာဆိုင်ကြီးမှာ ၂နှစ်ကျော်အတွင်း သိသိသာသာ တိုးတက်လာခဲ့၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ အရင်းနှီးဆုံး မိတ်ဆွေများမှာလည်း ဤမြို့လေးမှ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်များပင် ဖြစ်သည်။မနက်စာ စားအပြီးအဖိုးဖြစ်သူအား နုတ်ဆက်ကာ သူမဆိုင်ရှိရာသို့ ကားလေးဖြင့် ထွက်ခဲ့လိုက်၏။

ရပ်ကွက်ထိပ်လမ်းမကြီးအတိုင်း မောင်းနှင်လာရင်း အရှေ့ဘက်သို့ချိုးကွေ့ရာ ခဏအကြာ မြို့ထဲဘက်သွားသော မိန်းလမ်းပေါ်ရောက်ရှိလာသည်။မိန်းလမ်းအတိုင်း မောင်နှင်လာရာ မိနစ်၂ဝအကြာတွင် မီးပွိုင့် ၄ခု ကျော်လွန်သည်နှင့် သူမပိုင်ဆိုင်သော ရတနာဆိုင်ကြီးမှာ ကျောက်လမ်းအနောက်ဘက်တွင် ထည်ထည်ဝါဝါနှင့်တည်ရှိနေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။စကိုင်းဘလူး ဆိုင်းပုတ်ကြီးအောက် ကားရပ်သည်နှင့် အတွင်းမှ တံခါးစောင့်တစ်ဦးပြေးထွက်လာကာ ဝင်းတံခါး လာဖွင့်ပေးသည်။ကားလေးအား သူမအတွက်သီးသန့်ထားသော ကားပက်ကင်နေရာအား မောင်းလာခဲ့၏။ကားထားပြီး ပိုက်ဆံအိတ်လေးလွယ်ကာ ဆိုင်ထဲဝင်လာစဉ် ဝန်ထမ်းမလေးများ၏ နူတ်ဆက်သံများ ဆူညံသွားသည်။

အားလုံး လက်ပြနူတ်ဆက်ကာ သူမ အလုပ်ခန်းလေးထဲဝင်လာပြီး ကွန်ပျူတာဖွင့်ကာ ရောင်းပြီးပစ္စည်းများနှင့် ငွေအမောက်များ တွက်ချက်နေသည်။မန်နေဂျာ စာရင်းချုပ်ပြီးလာအပ်တိုင်း သူမစာရင်းများနှင့် တိုက်ကြည့်တတ်၏။ပစ္စည်းဟောင်း လှဲလည်သော စာရင်းများ ပြန်ကြည့်နေစဉ် တံခါးခေါက်သံနှင့်အတူ လူ၃ဦး ဝင်ရောက်လာတော့သည်။သူမ အခန်းအား ကြိုမပြောပဲ ဒါရိုက်ဝင်လာနိုင်သူများမှာ စီးပွားရေးနယ်ပယ်မှ သူမ သူငယ်ချင်းများသာ ဖြစ်၏။

” အမလေး … ဘောစိက … မွေးနေ့ပြီးတာတောင် အလုပ်မနားပဲ … ဆင်းနေတာပေါ့ ”

” ဟော … နွယ်နီ နဲ့ မေသူ … အမ် … ကိုသုတရောပါလား ”

နွယ်နီမှာ အလှကုန်ပစ္စည်းများအား ပြည်ပမှ တင်သွင်းကာ မြန်မာပြည်၌ ပြန်ဖြန့်နေသော ဖခင်ကုမ္ပဏီတွင် ဦးစီးလုပ်ကိုုင်နေသူဖြစ်ပြီး မေသူမှာ အထည်ချူပ်စက်ရုံထောင်ထားပြီး သူမကိုယ်တိုင် ကြီးကြပ်လုပ်ကိုင်နေသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။သုတမှာ ဂျူဒီလှိုင်မင်းတို့နှင့် စီးပွားရေး စက်စပ်မှု့ရှိကာ စိန်ထည်လုပ်ငန်း သီးသန့်လုပ်ကိုင်သူဖြစ်၏။အားလုံးမှာ မျိုးရိုးစဉ်ဆက် ချမ်းသာလာသူများဖြစ်ကြသည်။

” ဟုတ်ပါတယ်ဗျာ … မွေးနေ့ရှင်က မဖိတ်ပေမယ့် … သိသိချင်း … လက်ဆောင်လာပေးရတာပါ ”

” အော် … သိပ်အကျယ်မချဲ့ချင်တာမို့ လူနဲနဲလေးနဲ့ … လုပ်လိုက်တာပါ … ဆောရီး ကိုသုတ … ကျမ မေ့ကျန်ခဲ့တာ ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ အလုပ်စားပွဲရှေ့ ခုံအလွတ်များတွင် ၃ယောက်သားဝင်ထိုင်ရင်း သုတမှာ ဘယ်ဘက်အိတ်ထောင်ထဲမှ အနက်ရောင်ကတီပါဗူးလေးအား ထုတ်ကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်းရှေ့ ချထားပေးသည်။

” wow !! … အားနာစရာ … ကိုသုတရယ် ”

” ရပါတယ် … ဂျူဒီရယ် … လက်ဆောင်ပေးခွင့်ရတာကိုပဲ … ကျေနပ်နေတာပါ ”

” ကဲကဲ … မွေးနေ့ လက်ဆောင် ရပြီဆိုတော့ … ကိုသုတကို … တနေရာရာမှာ … ဧည့်ခံဖို့ လုပ်လေ ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်းနှင့်သုတတို့ စကားပြောနေစဉ် မေသူမှ ဖြတ်ပြောလိုက်တော့၏။

” မယ့်လေး … ကျွေးပါမယ်ရှင် … ၁၁လည်း ကျော်နေပြီ … နေ့လည်စာ စားရင်း … တဆိုင်ဆိုင် သွားကြတာပေါ့ … ရှင်တို့ကြိုက်တဲ့ဆိုင်သာကြွ ”

” Ok ”

အမှန်တော့ သုတမှာ ဂျူဒီလှိုင်မင်းအား တဖက်သတ်ကြိုက်နေသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်းဘေးနားတွင် စီးပွားရေးထိပ်တန်းပညာရှင်များ ဆရာဝန်များ စစ်ဗိုလ်များ အသေးစားလုပ်ငန်ရှင်များ ဝိုင်ဝိုင်းလည်နေခဲ့၏။အားလုံးထဲကမှ ရုပ်ရည်ချောမောကာ သူမစကားအား မငြင်းဝံ့သော သုတအား ရင်းရင်းနှီးနှီး ဆက်ဆံပေးခဲ့သည်။သုတဘက်မှ ပရိုပိုစ်လုပ်ထားသည်ကိုလည်း ပညာသားပါပါ ရှောင်ကွင်းထား၏။သူမဘဝတွင် အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင်မှ လွဲ၍ သံယောစဉ်ဖြစ်သူ မရှိသေးပေ။ခဏအကြာတွင် ဂျူဒီလှိုင်မင်းကားလေးနှင့် သုတတို့ကားလေး ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ရတနာဆိုင်အတွင်းမှ ထွက်လာကာ အေးအေးဆေးဆေးနှင့် စားသောက်လို့ကောင်းမည့် ဆိုင်တစ်ဆိုင်သို့ ဦးတည်လိုက်တော့သည်။

နာရီဝက်ခန့် မောင်းနှင်ရာ သုတ၏ကားလေးမှာ ဆိုင်ရှေ့ အရုပ်ကြီးများထောင်ထားရင်း တီးလုံးသံတိုးတိုးဖွင့်ထားသော စားသောက်ဆိုင်သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့၏။ဆိုင်အနေထားမှာ ပေ၆ဝပတ်လည်ခန့် ကျယ်ဝန်းပြီး ဆိုင်ဘေးပတ်ပတ်လည်တွင် ရောင်စုံပန်းအိုးလေးများနှင့် အလှဆင်ထားသေးသည်။အတွင်း၌ ဘူဖေးစနစ်ဖြင့် ကျွန်းစားပွဲခုံလေးများတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ်ထိုင်စားနေသော လူအများစုမှာ သူမတို့လေးယောက် ဝင်လာသည်နှင့် မျက်လုံးများက ဂျူဒီလှိုင်မင်း ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်သို့ ကျရောက်လာခဲ့၏။ဆံနွယ်များအားစုချည်ကာ နောက်ကျောဘက်ချထားရင်း မျက်ခုံးထူထူ နှာတံစင်းစင်းလေးနှင့် ချောမောလှပသောမျက်နာလေးက ပြုံးရွှင်နေကာ ရင်သားထွားထွားနှင် ခါးသေးကျဉ်လေးအောက်မှ ဖင်သားစိုင်ကြီးများက ကော့ထွက်နေပြန်သည်။ဒူးဖုံးဂါဝန်လေးအောက် ခြေသလုံးသားဖွေးဖွေးလေးနှင့် စီးထားသော ခုံထူဖိနပ် အနက်လေးမှ လိုက်ဖက်လွန်းလှ၏။

သီးသန့်ခန်းယူကာ အခန်းတွင်း စားပွဲခုံ တဖက်တချက်တွင် နေရာယူလိုက်ကြသည်။တခန်းလုံး နှင်းဆီနံ့လေး မွှေးနေကာ ထမင်းစားပြီး အပျင်းပြေ သီချင်းဆိုရန် ကာရာအိုကေပုံစံ ပြင်ထားပေး၏။စားပွဲခုံ အရှေ့ဘက်ခြမ်းတွင် ဂျူဒီလှိုင်မင်းနှင့်မေသူတို့ထိုင်ကာ အနောက်ဘက်ခြမ်းတွင် သုတနှင့်နွယ်နီတို့ ထိုင်နေကြသည်။မကြာမှီမှာထားသော အစားသောက်များရောက်ရှိလာကာ စားသောက်ကြ၏။သုတမှာ ငါးသံပရာပေါင်းပန်းကန်ထဲမှ ငါးအသားပတ်များယူကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပန်းကန်ထဲထည့်ပေးနေသည်။

” မယ်လေး … ကျမတို့လည်း ငါးကြိုက်ပါတယ်နော် ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်းဘေးမှ မေသူက လှမ်းစလိုက်သည်။

” ဟယ် … မေသူကလဲနော် ”

” ဟာ … ဂျူဒီက … ငါးဟင်းနဲ့ ဝေးနေလို့ပါဗျာ ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်းရော သုတပါ မေသူစကားကြောင့် မျက်နှာများ အိုးတို့အမ်းတန်း ဖြစ်သွားရ၏။နွယ်နီက သုတဘေးမှ တခိခိနှင့်ရယ်မောနေတော့သည်။ထိုစဉ် သုတ ညာဘက်လက်က စားပွဲခုံပေါ်တင်ထားသော မျက်မှန်အိတ်အား တိုက်မိကာခုံအောက်ပြုတ်ကျသွား၏။သုတတစ်ယောက် မျက်မှန်အိတ်အား ကုန်းကောက်ရာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်နေသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဂါဝန်အတွင်းမှ ပေါင်အတွင်းသားများအား မြင်လိုက်ရသည်။ဒူးဖုံးဂါဝန်အောက်နားစလေးမှာ ဒူးအပေါ်တက်နေကာ အတွင်းဘက်အား ပေါင်အရင်းထိမြင်နေရ၏။သုတစိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ဖြစ်ကာ စားရင်းသောက်ရင်း ဘောင်းဘီအောက်ကလီးမှာ တင်းကနဲ့ဖြစ်သွားမိသည်။ထမင်းစားအပြီး မေသူနှင့်နွယ်နီတို့မှာ သီချင်းများဆိုကြသဖြင့် ညနေစောင်းမှ လူစုခွဲပြန်ခဲ့လိုက်၏။

သုတ အိမျအပွနျတှငျ ဂြူဒီလှိုငျမငျး၏ ပေါငျသားလေးမြား ပွနျလညျမွငျယောငျလာတော့သညျ။အိမျပွနျရောကျခြိနျ ကားဂိုဒေါငျထဲ ကားထား၍အိမျထဲဝငျလာရာ တိတျဆိတျနသေဖွငျ့ အိမျပေါျတမျးတကျခဲ့၏။အမဖွစျသူ မိုးသူဇာ အိပျခနျးအားကွညျ့ရာ လူမရှိပေ။ကပျလကြျ မိခငျဖွစျသူ အိပျခနျးသို့ ကွညျ့ရာ ကုတငျပေါျတှငျ ပကျလကျအနထေားဖွငျ့ အိပျနသေော ဒေါျမွငျ့မွငျ့ အား တှေ့လိုကျရသညျ။အိပျခနျးတံခါးအသာဖှငျ့ကာ မိခငျဖွစျသူကုတငျနား တိုးကပျသှား၏။ခတျေမှီစှာနထေိုငျတတျသော မိခငျဖွစျသူမှာ အကငြျ် ီလကျတကိုငျးအပါးလေးဖွငျ့ အောကျက ထမိနျစကပျလေးဝတျကာ အိပျပြောျနတေော့သညျ။

ကုတငျပေါျတငျပလှဲဝငျထိုငျရငျး အသကျရှယျနှငျ့မလိုကျဖကျစှာ နုပြိုနသေော မိခငျဖွစျသူ မကြျနှာခြောခြောအား စိုကျကွညျ့ပွီး သုတလကျတဖကျမှာ လကျတကိုငျးအကငြျ် ီအောကျနားစလေးအား အပေါျသို့ ပငျ့တငျလိုကျ၏။ဘောျလီအား နို့အုံကွီးမြားပေါျရုံဆှဲခကြာ နို့သီးခေါငျး မဲမဲလေးမြားအား ဆှဲစို့တော့သညျ။အိတှဲနသေော နို့အုံအား ညှစျလိုကျ စို့လိုကျဖွငျ့ ဒေါျမွငျ့မွငျ့ တစျယောကျ နိုးလာခဲ့ရ၏။

” ဟင် … သားငယ် ”

” နိုးပြီလား … မာမီ ”

အိပ်ပျော်နေစဉ် နို့သီးခေါင်းများ နွေးကနဲ့ခံစားမိသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ရာ သားဖြစ်သူ သုတမှ နို့စို့နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

” သမီးရော … တံခါး ပိတ်ထားရဲ့လား ”

” မမ … မရှိဘူး … မာမီရဲ့ … အပြင်က … သား အပြင်င ပြန်လာတော့ … မာမီအိပ်ပျော်နေတာလေးကြည့်ပြီး … နို့စို့ချင်တာနဲ့ … စို့နေမိတာ ”

” ဘယ်လိုလဲ … သားကောင်မလေးနဲ့ တွေ့ခဲ့တယ်ပေါ့ ”

” ဟုတ် … လက်ဆောင်ပေးပြီး … သူက ထမင်းလိုက်ကျွေးလို့ … စားပြီးမှ ပြန်ခဲ့လိုက်တာ ”

သုတမှာ မိခင်မေးသမျှဖြေရင်း နို့အုံကြီးများအား ဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်၏။ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာလည်း ခင်ပွန်းသည်ဆုံးပါးသွားကတည်းက သားနှင့်သမီးအား အချစ်တွေအားလုံး ပုံအောချစ်ပေးတော့သည်။စိန်ထည်လုပ်ငန်းအား သားနှင့်သမီးအား လွဲပြောင်းပေးထားကာ သူမပါသာ အိမ်တွင် နားအေးပါးအေး နေထိုင်ခဲ့၏။လူဂုဏ်ထံများမို့ ရင်းနှီးသော မိတ်ဆွေများ စုကာ ၁ပတ် ၁ကြိမ်ခန့် အပျော်တန်း ဖဲရိုက်လေ့ရှိသည်။ခုလည်း မနက်ပိုင်း သားဖြစ်သူအပြင်ထွက်သည်နှင့် သူမလည်း ချိန်းဝိုင်းသို့သွားပြီး ဖဲရိုက်အပြန် ဇက်ကြောများတက်လာသဖြင့် အိပ်ပျော်နေစဉ် သားဖြစ်သူသုတမှ နို့လှန်စို့နေသဖြင့် နိုးလာခဲ့ရ၏။

စကားသံများငြိမ်သက်သွားစဉ် သုတ လျှာဖျားလေးမှာ နို့အုံမှတဆင့် အဆီအနည်းငယ်စု၍ ဗိုက်ခေါက်ထွက်နေသော ဗိုက်သားဖွေးဖွေးအား ထိုးစွနေပြန်သည်။ဗိုက်သားလေးအား ယက်ပေးရင်း သုတညာဘက်လက်မှာ မိခင်ဖြစ်သူ ဒူးခေါင်းအောက်နား ရောက်ရှိလာ၏။ထမိန်စကပ်မှာ အတွင်းဘက် ဒူးအထက်နားထိ ခွဲထားသဖြင့် ထိုအကွဲလေးထဲ လက်ထိုးသွင်းလိုက်တော့သည်။ပေါင်အတွင်းသားလေးအား ဘယ်ညာပွတ်ပေးရင်း အပေါ်သို့တက်လာရာ ဒေါ်မြင့်မြင့်ပေါင်ဂွတည့်တည့်မှ စောက်ဖုတ်အား စမ်းမိနေ၏။စောက်မွှေးအုံ ကြမ်းကြမ်းများအား လက်ဖြင့် ခပ်ဖွဖွဆွဲရင်း အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ လက်ထိုးဆွဲပေးလိုက်ပြန်သည်။အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ အထက်အောက်ထိုးခွဲပွတ်သပ်ပေးရာ အပေါ်ဘက်ရှိ စောက်စိလေးအား လက်ချောင်းများဖြင့် ထိမိစဉ် ဒေါ်မြင့်မြင့် ပေါင်တန်ကြီးများ ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်တုန်သွား၏။

” အ ”

စကပ်ထမိန်အတွင်းမှ တုန်ခါနေသော ပေါင်တန်အားကြည့်ရင်း ထမိန်အား ချိတ်ဖြုတ်ကာ အောက်သို့ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ဗိုက်သားဖွေးဖွေးအောက် ဆီးခုံးပေါ်တွင် စောက်မွှေးနီကျင်ကျင်များ ထူထပ်နေပြီး စောက်ပတ်တပြင်လုံးအား ခပ်ကျဲကျဲ အနေထားဖြင့် စောက်မွှေးများ ဖုံးအုပ်ထားသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

ဘေးနားတင်ပလွဲထိုင်နေသော အနေထားမှ ထရပ်ကာ မိခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ လေးဖက်ထောက်နေရာယူရင်း ပေါင်ဂွတည့်တည့်အား မျက်နာအပ်ပစ်လိုက်၏။အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ စောက်ပတ်အတွင်းသားများအား လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ပေးရင်း စောက်စိလေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးကလော်ပစ်သည်။ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သူမပေါင်ကြားထဲ လေးဖက်ထောက်အနေထားဖြင့် သူမစောက်ဖုတ်အားယက်ပေးနေသော သားဖြစ်သူ ခေါင်းအား ဖမ်းကိုင်ရင်း တအီးအီး ညည်းနေရ၏။လင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါးပြီး တနှစ်အကြာကတည်းက သူမကာမဆန္ဒများအား ထိထိမိမိဖြည့်စီးပေးသော သားဖြစ်သူအား အားရကျေနပ်လျက်ရှိသည်။

” အားးး …… မ ခံ နိုင် တော့ ဘူး … သားငယ်ရယ် …… မာမီ့ကို …… လိုး ပေး တော့ နော် … အမလေးးး …… အအ ”

မိခင်ဖြစ်သူစကားအဆုံးတွင် သုတတစ်ယောက် ဘောင်းဘီရှည်အားချွတ်ကာ အတွင်းခံဘောင်းဘီအား ပေါင်လယ်ထိ လျှောချလိုက်၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပေါင်အတွင်းသားများ မြင်ကတည်းက ကာမမီးများတောက်လောင်နေရာ စလိုးသည်နှင့် တရကြမ်းပစ်လိုးနေသည်။

” ဘွတ် …… အ …… ဗျစ် …… အအားးးး …… ဖွပ် ဘွတ်ဘွတ် …… အမလေးးး …… ကြမ်းတာ … သားငယ်ရယ် … ဒီနေ့ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာပါလိမ့် ”

သုတမှာ မိခင်ဖြစ်သူ စကားအား ဂရုမစိုက်ပဲ မျက်လုံးထဲ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးလေး မြင်ယောင်ကာ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးနေတော့၏။ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ အစပိုင်း အနည်းငယ် နာကျင်သော်လည်း စောက်ရည်များစိမ့်ထွက်လာစဉ် သားဖြစ်သူ၏ မီးပွင့်မတတ်ဆောင့်ချက်များအား အားရကျေနပ်စွာ ခံယူနေလိုက်သည်။ခါတိုင်းထက် ပြင်းထန်သောလိုးချက်များအား မသိမသာပင့်ခံရင်း ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်နေ၏။

” အ …… အ …… အားးးး …… ဘွတ် …… အမလေးးး …… ဘွတ်ဘွတ် …… အားးး …… ဆောင့်ဆောင့် …… ဆောင့်လိုးစမ်းကွာ …… အားလားလားးး …… ကောင်းလိုက်တာ လိုးတတ်လိုက်တာနော် …… ဖွပ် ဘွတ် … ဗျစ် ဘွတ် ”

ဒေါ်မြင့်မြင့်တစ်ယောက် သားဖြစ်သူလိုးချက်များ တုန့်ပြန်ရင်း ၂ကြိမ်တိုင်တိုင် ပြီးခဲ့ရသည်။သို့သော် သုတ၏ လီးမှာ လိုးအားမကျပဲ မနားတမ်းဆောင့်လိုးနေသဖြင့် ရမ္မက်စိတ်က ကျမသွားပဲ ပြန်ပြန်ဖြစ်ပေါ်လာရသည်။သုတမှာလည်း ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပေါင်သားများမြင်ယောင်ကာ မီးကုန်ရမ်းကုန် ပစ်လိုးရင်း လီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် ယားတက်လာတော့၏။

” အ …… ရှီးးးး းးးး …… မာ မီ …… သား ပြီး တော့ မယ် ”

” လာလေ … မာမီ ပါးစပ်ထဲ … လိုးရင်း ပြီးလိုက် ”

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သားဖြစ်သူအား အလိုးခံသော်လည်း သူမစောက်ပတ်ထဲ လရည်အထည့်မခံပေ။သူမ ပါးစပ်ထဲသာ ပြီးခိုင်းလေ့ရှိသည်။သုတမှာ လိုးရင်းတန်းလန်း စောက်ဖုတ်ထဲမှလီးအား ထုတ်ကာ လက်ဖြင့်ထိန်းရင်း မိခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာနား ဒူးထောက်လျက်အနေထားဖြင့် တိုးကပ်ကာ နူတ်ခမ်းနား လီးထိပ် ကပ်ပေးလိုက်၏။ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သူမစောက်ရည်များနှင့် ပြောင်လက်နေသော သားဖြစ်သူလီးတန်အား မက်မက်မောမောကြည့်ကာ ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ကြာကြာမစုပ်လိုက်ရပဲ ပါးစပ်ထဲ တဖျောဖျောဝင်ရောက်လာသော လရည်များအား မျိုချပစ်လိုက်ရ၏။လရည်များကုန်စင်အောင်သောက်ကာ လီးတန်တလျောက် ပေပွနေသော အရည်များအားပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးနေသည်။

” အားဟား … ရ ပြီ …… မာမီ ”

သုတတစ်ယောက် ပြောပြီးပြီးချင်း မိခင်ဖြစ်သူဘေးနား လှဲချရင်း မှေးနေလိုက်၏။ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သားဖြစ်သူအား ဘေးတစ်စောင်းခွကာ မျက်နှာလေးအား တရှုံ့ရှုံ့နမ်းလိုက်တော့သည်။သားအမိနှစ်ယောက် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးနေချိန် အိပ်ခန်းတံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့်ရင်း တအီးအီးညည်းနေသော ခပ်တိုးတိုးညည်းသံလေးအားမကြားမိလိုက်ပေ။

………………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( တိတ်တခိုးအတွက် ရေးသားခဲ့သည်။ )
” ဖိုးဖိုးရဲ့ ဂျူဒီ ”
💘💘💘💘

[ အင်းစက်စာပေ ဖြစ်သည် ]
💣💣💣💣💣💣💣

( အခန်း ၄ )
💥💥💥

” တူတူ …… တူတူ … တူ ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် ရတနာ ပစ္စည်းများ စစ်ကာ ဆိုင်သိမ်းနေစဉ် ဖုန်းသံမြည်လာသဖြင့် ကောက်ဖွင့်လိုက်၏။

” ဟဲလို … အိမ်ရောက်ပြီလား … ဂျူဒီ ”

” အော် … ခဏနေ ရောက်ပြီ … ကိုမိုးဈာန် … ဆိုင်းသိမ်းနေလို့ ”

” Oki … ဂျူဒီ … ကိုယ်ထွက်လာနေပြီ ”

မိုးဈာန်မှာ နာမည်ကြီး Gym player တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ လိုင်းပေါ် ဂျူဒီလှိုင်မင်းနှင့် တွေ့ဆုံခဲ့ကြသည်။အရပ်အမောင်း ကောင်းကာ အသားဖြူပြီး ရုပ်ရည်မှာ မိန်းမချော ချော၏။ မိုးဈာန်၏ ကာမစိတ်မှာ နှစ်ခွ ဖြစ်၏ မိန်းမချောလေးများနှင့် ကာမဆက်ဆံသလို လီးကြီးသော ယောကျင်္ားများနှင့်လည် ဆက်ဆံတတ်သည်။

ဂျူဒီလှိုင်မင်းနှင့် လိုင်းပေါ် တွေ့ရာ ၃လလောက် စကားတွေပြောရင်း ရင်းနှီးလာခဲ့ကြ၏။ ညတိုင်းလိုလို Sex chat ကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ခန္ဓာကိုယ် အလှအား တကိုယ်လုံး နေရာမလတ် မြင်ဖူးသလို မိုးဈာန်၏ ဘော်ဒီနှင့် လီးအား ဂျူဒီလှိုင်မင်း နှစ်ချိုက်သွားမိသည်။
ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် အပြန်အလှန် ပုံများပို့ကာ နောက်ပိုင်း အပြင်လူချင်းတွေ့ရန် ချိန်းလိုက်ကြ၏။ကစားနေကျ ကိုယ်ပိုင် Gym အခန်းထဲ ပြိုင်ပွဲရှိ၍ မနားပဲ ကစားနေစဉ် ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် သွားရောက် တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ညပိုင်း ချိန်းထားသည့်အချိန်ထက် ၁၅မိနစ် စောရောက်သွား၏။

” ဟော … တကယ်လာတယ်နော် … ဖုန်းထဲမှာထက် ချောတယ် ”

ဂြူဒီလှိုငျမငျး Gym ကစားခနျးလေးထဲ တံခါးဖှငျ့ ဝငျလာသညျနှငျ့ မိုးဈာနျမှာ စူးစိုကျကွညျ့ရငျး လှမျးပွောနသေညျ။အစိမျးရောငျ ကိုယျကပြျ အကငြျ် ီလကျပွတျလေးနှငျ့ အနကျရောငျ ဂါဝနျလေး ဝတျလာသော ဂြူဒီလှိုငျမငျး၏ ခန်ဓာကိုယျ အလှမှာ မိုးဈာနျရမ်မကျစိတျအား ကွှလာအောငျ ဖမျးစားထား၏။ရငျအစုံမှာ အသကျရှုတိုငျး နိမျ့ခညြျမွငျ့ခညြျဖွငျ့ ခါးသေးကဉြျလေးအောကျ ဝိုငျးစကျ ကော့ထှကျနသေော ဖငျသားစိုငျကွီးမြားက လမျးလြှောကျတိုငျး စညျးခကြျ ကကြလြေး ရမျးခါနပွေနျသညျ။

” ကိုမိုးဈာန်လည်း … အပြင်မှာ ပိုပြီး ဆွဲစောင်မှု့ ရှိပါတယ်နော် … အဟင်း ဟင်း ”

” တ ကယ် လား … ပြိုင်ပွဲ နီးနေ လို့ … ကြိုးစားထားရတာ …… ဂျူဒီရဲ့ ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် မိုးဈာန်၏ ဘော်ဒီအား သိမ်းကျူံးကြည့်ကာ အားကစားဘောင်းဘီ အပျော့သားအတွင်းမှ အမြှောင်းလိုက်ထနေသော နေရာအား အကြည့်ရပ်ရင်း ပြန်ပြောနေ၏။မိုးဈာန်၏ ချွေးစို့နေသော လက်မောင်းအိုးမှ ကြွက်သားများအား ရှေ့တိုးကပ်ကာ ပွတ်သပ် ကိုင်ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။မိုးဈာန်မှာ ဖုန်းထဲ Sex chat နေကြ မိန်းမချောလေးမှ လက်မောင်းအား ကိုင်လိုက် ပွတ်လိုက်နဲ့မို့ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်လာရ၏။

” ကျမ Gym ကစားရင်ရော … ကူညီ ပေးနိုင်မလား ”

” ဟာ … ပေးမှာပေါ့ … ဂျူဒီရဲ့ … စက်တွေ ဝယ်ထားလိုက် … ပြိုင်ပွဲ ပြီးတာနဲ့ … လာပြပေးမယ် ”

စကားပြောရင်း ခန္ဓာကိုယ် ၂ခု ပူးကပ်သွားကာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်လိုက်ကြတော့သည်။ခဏအကြာ Gym ခန်းလေးထဲ အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံများ ညည်းသံများ ဆူညံလာကာ အချိန် တော်တော်ကြာမှ ငြိမ်သက်သွားတော့၏။

/////////////////////////

ဂြူဒီ ဆိုငျက ပွနျလာသညျနှငျ့ အိမျအောကျထပျ အခနျးကယြျ တခနျးတှငျး ဝငျကာ ဘောငျးဘီ အသားကပျနှငျ့ အကငြျ် ီကိုယျကပြျအပါးလေး လဲပွီး လေ့ကငြ့ျခနျး ပွုလုပျသော အခနျးထဲ ဝငျလာခဲ့၏။

” ဟာ … ကိုမိုးဈာန် ရောက်နေပြီ … ဒီနေ့ ဆိုင်သိမ်းရင်း အဝယ်ကျလို့ ကျမ နောက်ကျသွားတယ် ”

” မကြာသေးပါဘူး … ဂျူဒီ … ကဲ စလိုက်ရအောင် ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူ နိုင်ငံခြားမှ မှာယူဝယ်ပေးထားသော ခတ်မှီ စက်များဖြင့် သူမ ရတနာ ဆိုင်မှ ပြန်လာတိုင်း ကစားလေ့ရှိသည်။မိုးဈာန် သင်ပြသည့်အတိုင်း လေ့ကျင့်ခန်း မှန်မှန် ပြုလုပ်ခြင်းကြောင့်လည်း သူမ ခန္ဓာကိုယ်လေးမှာ တင်းတင်းရင်းရင်းဖြင့် ပိုကိတ်လာကာ ပုရိသ အပေါင်း မြင်သည်နှင့် လှည်ပြန်ငေးယူရ၏။၄၅မိနစ်ခန့် ကစားပြီးချိန် အခန်းတံခါး ပွင့်လာကာ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင် ဝင်ရောက်လာသည်။မိုးဈာန်မှာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဘေးမှ ရပ်ကြည့်နေရင်း ဦးဟံသာမောင်အား ပြုံပြလိုက်၏။

အခန်​းတံခါးကို အသံမမြည်​​အောင်​ပိတ်ကာ ချွေးများရွှဲနေသော မြေးဖြစ်သူထံ လျှောက်လာရင်း စက်နား မတ်တပ်ရပ်ကြည့်နေလိုက်၏။ဂျူဒီ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးမှာ တကိုယ်လုံး ချွေးများ ရွှဲနှစ်နေသည်။အဖိုးဖြစ်သူ အနားရောက်လာသည်နှင့် စက်ပိတ်ကာ လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေသည်ကို ရပ်တန့်ပစ်လိုက်တော့၏။

” အရောင်းဝယ် ကောင်းလား … ဂျူဒီ ”

” ဟုတ် … သာသာ … ဒီလ ရောင်းအား တက်တယ် ”

အဖိုးဖြစ်သူ မေးခွန်းအား ဖြေရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် လျှောက်သွားကာ ပါးပြင်အား ခြေဖျားထောက် နမ်းလိုက်သည်။

” ကစားပြီးရင် ခဏနား … ရေချိုးကြစို့ ”

” ခဏ … သာသာ ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ စကားပြောပြီး လှည့်ထွက်ဟန် ပြင်နေသော အဖိုးဖြစ်သူ ပေါင်ကြားအား ပုဆိုးအပြင်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

” ဟင် ”

ဦးဟံသာမောင်မှာ မြေးဖြစ်သူ အပြုမှုကြောင့် အံအောဟန်ဖြင့် ခပ်လှမ်းလှမ်း ရပ်နေသော မိုးဈာန်အား ကြည့်လိုက်မိ၏။မိုးဈာန်မှာ တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်လာပြီး ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဘယ်ဘက်ဘေးနာ ရပ်ကာ ဦးဟံသာမောင် ပေါင်ကြားအား စိုက်ကြည့်နေသည်။ပုဆိုးအတွင်းမှ ခုံးထနေသော လီးကြီးမှာ ပွတ်သပ်ခံရသဖြင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်း လက်ဖဝါးလေးထဲ အစွမ်းကုန် ရုန်းကန်ထကြွလာရ၏။ဘေးနား သူစိမ်း ယောကျင်္ား ရှိသဖြင့် အံအောနေသော အဖိုးဖြစ်သူအား မျက်စိတဖက်မိတ်ပြရင်း လီးကြီးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

” Wow … အမိုက်စား ပါလား … ဂျူဒီရာ ”

မိုးဈာန်တစ်ယောက် ဂျူဒီလှိုင်မင်း လက်ထဲ ထောင်မတ်နေသော ဦးဟံသာမောင် ပုဆိုးအတွင်းမှ အရာကြီးအား ကြည့်ရင်း စိ်တ်လှုပ်ရှား သံဖြင့် ပြောလိုက်တော့၏။

” ခ်ခ် ခ်ခ် … အရမ်း စိတ်ဝင်စားနေပြီထင်တယ် … ကိုမိုးဈာန် …… ဟုတ်တယ်ဟုတ် ”

” အင်း ”

မိုးဈာန်မှာ အင်းတလုံးသာ ပြန်ဖြေရင်း မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာနေသည်။

” ရေချိုး ရအောင်လေ … ဂျူဒီ ”

ဦးဟံသာမောငျမှာ မိုးဈာနျ အရိပျအခွအေား ကွညျ့၍ မွေးဖွစျသူ ဂြူဒီလှိုငျမငျးအား ကပျပွောလိုကျ၏။ဂြူဒီလှိုငျမငျးမှာ အဖိုးဖွစျသူ လှညျ့ထှကျသှားသဖွငျ့ ပုဆိုးပေါျမှ အုပျကိုငျထားသော လီးကွီးအား လှတျပေးကာ နောကျမှ လိုကျပါသှားသညျ။ရခြေိုးခနျး မရောကျခငျ ဂြူဒီလှိုငျမငျး တစျယောကျ ခြှေးစို့နသေော ကိုယျကပြျအကငြျ် ီ အပါးလေးအား ခြှတျပစျလိုကျ၏။ဘရာစီယာ အနကျလေးမှာ တငျးကားထှကျနသေော ရငျသားစိုငျနှစျဖကျအား မလုံတလုံလေးသာ ဖုံးထားနိုငျသညျကို တှေ့နရေသညျ။

ရေချိုးခန်းထဲ အရင်ရောက်သွားသော ဦးဟံသာမောင်မှာ ပုဆိုးချွတ်ကာ ရေချိုးခန်းနံရံမှ အဝတ်ချိတ်ရန် တပ်ဆင်ထားသော ဘားတန်းလေးပေါ် ညှပ်ထားလိုက်၏။အောက်ခံဘောင်းဘီ မပါသဖြင့် ပုဆိုးကျွတ်သွားသည်နှင့် ပေါင်ကြားမှ ကြေးနီရောင် လီးကြီးမှ ခါရမ်း ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။ ရေပန်းဖွင့်ကာ ရေချိုးနေစဉ် ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူ နောက်ကျောမှ သိုင်းဖက်ရာ ဘရာစီယာလေး အတွင်းမှ ကျောပြင်အား ဖိကပ်သွားတော့၏။

လက်နှစ်ဖက်အား အဖိုးဖြစ်သူ ချိုင်းအောက်မှ လျိူသွင်းကာ ဘယ်လက်က ရင်အုပ်ကြွက်သားများအား ပွတ်သပ်ရင်း ညာလက်က ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်နေသည်။
မိုးဈာန်တစ်ယောက် မြေးအဖိုးနှစ်ယောက်အား ကြည့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားရင်း ရင်ခုန်လာ၏။

” ကိုမိုးဈာန် … ဒီနားလာခဲ့ ”

ရေချိုးခန်း အပေါက်ဝတွင် ရပ်ကြည့်နေသော မိုးဈာန်အား ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှ ရေပန်းအောက် ခေါ်လိုက်သည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်း စကား ဆုံးသည်နှင့် မိုးဈာန်တစ်ယောက် ဟန်မဆောင်နိုင်ပဲ ရေပန်းအောက်ဝင်ကာ ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူ လီးထိပ်အား ဆိုင်ကိုင်ရင်း လက်ညိုးကွေးလျက်လေးဖြင့် ဒစ်ဖူးအောက် မေးသိုင်းကြိုးလေးအား အပေါ်ပင့်ကာ ၅ချက်လောက် သပ်ချပေးသည်။

” အင်းဟင်း … ရှီးးးး းးးးး ”

ဦးဟံသာမောင် ကိုယ်လုံးကြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်လာကာ တရှီးရှီး ညည်းနေရ၏။လီးအရည်ပြားအား စုလိုက်ဖြဲလိုက် လုပ်ပေးရာ လီးရှေ့ တည့်တည့် ထိုင်နေသော မိုးဈာန်တစ်ယောက် နူတ်ခမ်းအား လျှာဖြင့် သပ်ချနေရရှာသည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်း လီးဖြဲအချ ကားထွက်လာသော ဦးဟံသာမောင် ဒစ်ကြီးအား ခွင့်မတောင်းတော့ပဲ ဆွဲစုပ်ပစ်တော့၏။၅ချက်ခန့် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပြီးမှ ဦးဟံသာမောင် မျက်နှာအား မော့ကြည့်ကာ ခွင့်တောင်းလိုက်သည်။

” အန်ကယ် … ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး … လီးစုပ်ပေးပါရစေနော် … ခွင့်ပြုပေးပါတော့ ”

ထိုစဉ် ဦးဟံသာမောင် ရင်အုပ်တွေအား ပွတ်သပ်ပေးနေသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဘယ်ဘက်လက်လေး အောက်သို့ ရွေ့လာကာ လွတ်နေသော လီးအရည်ပြားအား ထပ်မန် အုပ်ကိုင်ထား၏။ညာဘက်မှ လီးအရင်းအား ကိုင်ကာ ဘယ်ဘက်မှ ညာလက်အရှေ့နား ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ဖြင့် ဂွင်းထုပေးနေသည်။လက်နှစ်ဖက် ရှေ့နောက်ဆုပ်ကိုင်ထားရာ ပိုနေသော လီးတန် ၁လက်မ ကျော်ကျော်နှင့် ဒစ်ဖူးကြီးအား မိုးဈာန်မှ အငမ်းမရ ဆွဲစုပ်တော့သည်။

ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှ နောက်က ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထိကပ်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးစဉ် ရှေ့တည့်တည့်မှ သူစိမ်း လူငယ်တစ်ယောက်က တပြွတ်ပြွတ်နှင့် လီးထိပ်အား ဆွဲစုပ်နေသဖြင့် ခံစားမှု့ အရသာသစ်လေး ရရှိနေ၏။မိုးဈာန်မှာလည်း အပြင်တွင် တွေ့ရခဲလှသော စံချိန်မှီ ကြေးနီရောင်လီးကြီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးရင်း အားမလို အားမရ ဖြစ်ကာ လီးအား ဆုပ်ကိုင်ထားသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း လက်နှစ်ဖက်အား ဖြည်ချလိုက်တော့သည်။

အကြောပြိုင်းပြိုင်းထပြီး တဇပ်ဇပ် တုန်နေသော လီးကြီး အား မျက်နှာနှင့် ဘယ်ညာ ပွတ်ကာ ဒစ်ဖူးအား နမ်းရှိုက်နေ၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူ ညာဘက်လက်မောင်းဘေးမှ ငုံ့ကြည်ရာ မိုးဈာန်တစ်ယောက် လီးအား ဆာလောင် မွတ်သိပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။ဦးဟံသာမောင် နောက်ကျောမှ ခွာကာ မိုးဈာန် မျက်နှာနား မတ်တပ်ရပ် အနေထားဖြင့် ဘရာစိယာချိတ်အား လက်နောက်ပြန်ဖြုတ်ကာ ချွတ်ချလိုက်၏။ဖွေးဥနေသော နို့အုံထိပ်မှ နို့သီးခေါင်း ပန်းရောင်လေး နှစ်ခု အကာကွယ်မဲ့ ထွက်ပေါ်လာသည်။ရေပန်းမှ ကျလာသော ရေစက်လေးများမှ မျက်နှာမှ တဆင့် နို့အုံပေါ်ဖြတ်သန်းရင်း ခြေဖမိုးပေါ်ထိ စီးဆင်းနေချိန် သူမလက်လေးမှာ ဘောင်းဘီ အသားကပ်လေးအား ဖြည်းညင်းစွာ ချွတ်ချလိုက်၏။
အသားကပ် ဘောင်ဘီလေး ကျွတ်သွားသည်နှင့် ဇာအတွင်းခံ ဘောင်ဘီလေးမှာ ရေရွှဲကာ အထဲမှ စောက်မွှေးလေးများနှင့် စောက်ပတ်အုံလေးအား ခပ်ရေးရေး တွေ့မြင်ရနေသည်။

အတွင်းခံ ချွတ်လိုက်သည်နှင့် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ထားသော စောက်ချွေးနံ့လေးမှာ ထောင်းကနဲ့ ထွက်ပေါ်လာ၏။
ထိုစဉ် မိုးဈာန်တစ်ယောက် ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား ညာလက်ဖြင့် အရင်းမှ ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ လီးထိပ်အား စုပ်နေရင်း ဘေးမှ ခပ်စူးစူး စောက်ပတ်နံ့လေး ရရှိလိုက်ရာ ရမ္မက်စိတ်များ ငယ်ထိပ် တက်လာရသည်။လီးထိပ် အပေါက်လေးအား လျှာနှင့်ထိုးကာ ဒစ်ကြီးအား တချက်ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်ကာ ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်ပြန်၏။

” ရှီးးးး …… အ အားးးး … ကောင်းလိုက်တာ ကွာ … ကျွတ် ”

ဦးဟံသာမောင် ခေါင်းမော့ခါရမ်းရင်း စုပ်သပ်နေချိန် ဘယ်ဘက်ဘေးမှ မတ်တပ်ရပ်နေသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပေါင်ကြားအား မျက်နှာအပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ဖေါင်းကြွနေသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား လျှာဖြင့် ပင့်ယက်ရာ စောက်ပတ်ချွေးနံ့လေး စူးထွက်နေ၏။စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးခွဲကာ အစိလေးအား ကလော်လိုက်စဉ် ဂျူဒီလှိုင်မင်း ခါးလေး ဆက်ကနဲ့တုန်သွားရင်း ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား မသိမသာ ဖြဲပေးနေသည်။မိုးဈာန်မှာ ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား ဒူးထောက်လျက်အနေထားဖြင့် ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်နေ၏။

စောက်စိလေး စုပ်ခံရစဉ် ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်ပတ်အုံလေး ဖေါင်းကြွလာကာ စောက်ရည်ကြည်လေးများ စိမ့်ထွက်နေသည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူ လီးအား ဂွင်းတိုက်ပေးကတည်းက စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများ ယားယံကာ စောက်ခေါင်းဝ၌ အရည်ကြည်လေးများ အိုင်ထွန်းနေ၏။ ထိုစဉ် ဦးဟံသာမောင်မှာ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် စောက်ပတ်အယက်ခံနေသော မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်းမင်း၏ ပုခုံးအား ဆွဲကာ နို့သီးခေါင်း ပန်းရောင်လေးအား ကန့်လန့်ဖျက် ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်သည်။

ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် စောက်စိအား အစုပ်ခံရင်း အဖိုးဖြစ်သူက နို့သီးခေါင်းလေးအား ဆွဲစုပ်နေသဖြင့် စောက်စိရော နို့သီးခေါင်ပါ တပြိုင်ထဲ အစုပ်ခံရသဖြင့် တခါမှ မရဖူးသော ကာမစည်းစိမ် အသစ်လေး ရရှိနေ၏။လူတကိုယ်လုံး လေဟာနယ်ထဲ ရောက်ရှိသွားသလို ပါးစပ်မှ တအီးအီး ညည်းကာ စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား မိုးဈာန်မျက်နှာရှေ့သို့ ကော့ပေးရင်း နို့စို့နေသော အဖိုးဖြစ်သူခေါင်အား ဆွဲကပ်ထားရတော့သည်။

မိုးဈာန်မှာ စောက်ပတ်တပြင်လုံး လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးမွှေကာ အစိလေးအား သွားဖြင့် ဖိကိုက်ပေးစဉ် အားကနဲ့ ညည်းသံရှည်ကြီး ထွက်ပေါ်လာရင်း ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောင်ခေါင်းပေါက်လေးထဲမှ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့၏။

………………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( တိတ်တခိုး အတွက် ရေးသားသည်။ )

” ဖိုးဖိုးရဲ့ ဂျူဒီ ”
💘💘💘💘

[ အင်းစက်စာပေ ဖြစ်သည် ]
💣💣💣💣💣💣💣

( အခန်း ၅ )
💥💥💥

မိုးဈာန်မျက်နှာအား စောက်ရည်များဖြင့် ပန်းနေသော မြေးဖြစ်သူ၏ နို့လေးအား စို့ရင်း ဦးဟံသာမောင် လီးတန်တလျှောက် ယားတက်လာ၏။မိုးဈာန်ကလည်း မျက်နှာအား စောက်ရည်များဖြင့် အပန်းခံကာ ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား အဆက်မပြတ် ဂွင်းတိုက်ပေးနေသဖြင့် လီးထပ်မှ လရည်များ ဗျစ်ကနဲ့ ဗျစ်ကနဲ့ ပန်းထွက်လာတော့သည်။လရည်ပျစ်ပျစ် များမှာ လီးထိပ်ရှေ့ မျက်နှာဘေးတစောင်းလှည့်ကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်ရည်များရွှဲနေသော မိုးဈာန်နားထင်အား ပန်းမိကာ ဖွေးနေ၏။ခဏအကြာ ၃ယောက်သား ရေအတူချိုးကာ တဘက်အဖြူများ ပတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာကြသည်။

” သမီး အခန်းပဲ သွားစို့ … သာသာ ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူအား ပြောရင်း Gym ကစားသော အခန်းထဲမှ ထွက်ကာ သူမအိပ်ခန်းထဲ ဦးဆောင် လျှောက်လာခဲ့၏။အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် မိုးဈာန်အား ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်အိပ်စေကာ ရင်လျားထားသော တဘက်အား ဖြည်ချပြီး မျက်နှာပေါ် ခွထိုင်လိုက်၏။မျက်လုံးလေး မိတ်ကာ မိုဈာန်ပါးစပ်အား စောက်ပတ်အုံလေးဖြင့်ဖိကာ ဖင်ကြီးအား ဝိုက်ကစားရင်း ဖိပွတ် နေသည်။ထိုစဉ် ဦးဟံသာမောင်မှာ ပတ်ထားသော တဘက်အား ဖြည်ချပြီး ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ရေချိုးပြီးကာစ ဆံနွယ်များအား စုကိုင်ကာ နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနား လီးထိပ်အား တေ့ပေးလိုက်၏။

မိုးဈာန်မှာ ပက်လက်အနေထားဖြင့် စောက်ပတ်ယက်ပေးရင်း ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပါးစပ်ထဲ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင်၏ လီးကြီး ဝင်ထွက်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ခါးပတ်ထားသော တဘက်အား ဖြည်ကာ ဂွင်းထုနေသည်။

” ကောင်လား … ဂျူဒီ ”

စောက်ပက်ယက်နေရင်း မျက်နှာပေါ်ခွထိုင်ထားသော ဂျူဒီလှိုင်မင်းအား လှမ်းမေးနေ၏။

” အင်း … ကောင်းတယ် … ကိုမိုးဈာန် မရပ်နဲ့ … ယက်ပေး ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ မိုးဈာန်မေးသည်ကို အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးအား ပါးစပ်မှ ခဏထုတ်ကာ ပြန်ဖြေရင်း ဒစ်ကြီးအား ပြန်စုပ်ပေးနေသည်။ဦးဟံသာမောင်မှာ ဒီတကြိမ် မလိုးရပဲ ပြီးမှာ စိုးရိမ်ကာ မိုးဈာန်အား ကုတင်စောင်းတွင် ပက်လက်အိပ်စေပြီး ဂျူဒီလှိုင်မင်းအား ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် ခွခိုင်းလိုက်၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူ ဆန္ဒအတိုင်း မိုးဈာန်ကိုယ်ပေါ် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် ခွရင်း သူမ မျက်နှာရှေ့ရှိ မိုးဈာန်လီးအား စုပ်ပေးနေသည်။မိုးဈာန်မှာ ဒီတကြိမ် လီးစုပ်ခံရင်း မျက်နှာပေါ်ဝဲနေသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်အုံလေးအား ယက်ပေးနေ၏။

ကုတင်စောင်းကျွံကာ ကော့ထွက်နေသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဖင်သားစိုင် နှစ်ခြမ်းကြား ဖင်ဝနီညိုလေးက ခွက်ဝင်နေသည်။ဦးဟံသာမောင်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း မြေးဖြစ်သူ ဖင်နှစ်ခြမ်းအား ဖြဲကာ ဖင်ဝလေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးကလိပေးလိုက်၏။

” ရှီးးးးး ……… အ အားးးး ……… အ မ လေးးးးး ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော တပြိုင်ထဲ အယက်ခံလိုက်ရသဖြင့် မိုးဈာန်လီးအားစုပ်နေရာမှ အသံထွက် ညည်းတွားနေရရှာသည်။သူမ အော်ညည်းသံကြောင့် မိုးဈာန်နှင် ဦးဟံသာမောင် တို့ နှစ်ဦးမှာ ရမ္မက်စိတ်များ တိုးလာပြီး မိုးဈာန်မှ စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်သလို ဦးဟံသာမောင်ကလည်း ဖင်ဝနီညိုလေးထဲ လျှာထိပ်အား စုချွန်ကာ ထိုးမွှေပေးလိုက်၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် တခါမှ မခံစားဖူးသော ကာမစည်းစိမ်လေး ရရှိနေကာ ပါးစပ်မှ အသံပေါင်းစုံ ညည်းရင်း မိုးဈာန်လီးအား ဆက်မစုပ်နိုင်တော့ပဲ ညာလက်ဖြင့် ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားရတော့သည်။

” အမလေးးးး ……… ရှီးးးးး းးးးး အ အ …… ဖင်ရော စောင်ပတ်ရော … တအားယားပြီး …… ခံစားရတာ တမျိုးကြီး ……… အားဟား …… ဟင့် ဟင့် ”

သူမ ပြောနေသည်ကို မိုးဈာန်နှင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ ဂရုမစိုက်ပဲ တဇွိဇွိ တပြတ်ပြတ်ဖြင့် ထိုးယက် ကလိနေကြ၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် နဖူးကြောလေး ကြုံ့ကာ အံကြိတ်ရင်း ခေါင်းလေး ရမ်းခါနေရာ ထိန်းထားသည့်ကြားမှာ အားကနဲ့ အော်ကာ စောက်ရည်များ မိုးဈာန် မျက်နှာပေါ် ပန်းထုတ်လိုက်ရတော့သည်။စောက်ရည် အထွက်မရပ်ခင် ဦးဟံသာမောင်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ထရပ်ရင်း ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးကြီးအား ၅ချက်ခန့် စွကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောင်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဖိလိုးပစ်၏။

မိုးဈာန်မှာ ကုတင်စောင်းတွင် ပက်လက်အနေထားနှင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်ပတ်လေးအား ယက်ပေးရင်း နဖူးပေါ် ဝဲနေသော ဦးဟံသာမောင် လဥ၂လုံးအား ဆွဲစုပ်လိုက်ပြန်သည်။

” အ …… ရှီးးးးး …… အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် …… ဖွပ်ဖွပ် ”

စောက်ပတ်လေးအား လိုးနေစဉ် လဥများ ဆွဲစုပ် ခံရသဖြင့် ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် အံကြိတ်ကာ ၅ချက်ခန့် ဆက်တိုက် ဆွဲလိုးရင်း တအီးအီး ညည်းနေရ၏။မိုးဈာန် ပါးစပ်မှ လဥများ ကျွတ်ထွက် လာစဉ် လီးကြီး စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲမှ ထုတ်ကာ ဒစ်ဖူးအား မိုးဈာန်နူတ်ခမ်းပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။

မိုးဈာန်တစ်ယောက် ပါးစပ်နား ရောက်နေသော ဦးဟံသာမောင် လီးထိပ်မှ ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်ရည်နံ့များ ရနေသဖြင့် စိတ်တွေကြွပြီး ဦးဟံသာမောင် ဒစ်ကြီးအား ဆွဲစုပ်လိုက်တော့သည်။ဦးဟံသာမောင်မ လီးစုပ်ခံရင်း မြေးဖြစ်သူ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးအား လက်ခလယ်နှင့် လက်သူကြွယ်ပူးသွင်းကာ အထုတ်သွင်း လုပ်ပေးနေပြန်၏။

ခဏအကြာ မိုးဈာန်ပါးစပ်ထဲမှ လီးအားဆွဲထုတ်ကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်ပတ်လေးအား ပြန်လိုးလိုက်သည်။မိုးဈာန်မှာ လီးမစုပ်ရတော့သဖြင့် အပေါ်မှ ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်ပေးနေတော့၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူ လီးနှင့် အလိုးခံနေစဉ် အစိလေး စုပ်ခံရသဖြင့် စောက်ပတ်တအုံလုံး ကျင်တက်လာကာ စောက်ရည်များ ဒုတိယ အကြိမ် ပန်းထွက်ခဲ့ရသည်။ဦးဟံသာမောင်မှာလည်း မြေးဖြစ်သူ ခေါင်းလေးလန်လာကာ ကိုယ်လုံးလေးတုန်ခါရင်း ပြီးသွားသည်နှင့် အချက် ၃ဝခန့် ဆွဲလိုးရင်း လရည်များ စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်လိုက်၏။

လရည်များကုန်၍ လီးအားဆွဲထုတ်ရာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲမှ လက်ကျန်စောက်ရည်နှင့် လရည်များ အမ်ထွက်လာသည်။စောက်ခေါင်းပေါက်လေး ဟလိုက် စိလိုက်ဖြင့် မိုးဈာန် ပါးစပ်ပေါ် စီးကျလာ၏။မိုးဈာန်မှာ ပါးစပ်ဟထားရင်း စောက်ရည်နှင့် လရည်ရောထားသော အကျိအချွဲများအား တဂွတ်ဂွတ် မျိုချပစ်တော့သည်။အရည်များ ကုန်သည်နှင့် စောက်ပတ်တပြင်လုံး ပြောင်စင်နေအောင် ယက်ပေးလိုက်၏။

” ရှီးးးး းးးးး …… အားဟား ရ ပြီ …… ကိုမိုးဈာန် … ကောင်းလိုက်တာ ရှင်း ……… ဟူးးးးး ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ မိုးဈာန်မျက်နှာအား စောက်ပတ်ဖြင့် ၃ချက်လောက် ဖိပွတ်ကာ ထရပ်လိုက်တော့သည်။မိုးဈာန်ကလည်း ပက်လက်အနေထားနှင့် သူ့မျက်နှာပေါ်မှ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ထရပ်သည်နှင့် ထထိုင်ရင်း လီးအား ကိုင်ကာ ဂွင်းထုနေ၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် မိုးဈာန်အား ကြည့်ကာ ကုတင်ပေါ် ထိုင်ရင်း လှမ်းပြောလိုက်သည်။

” ကိုမိုးဈာန် … ဂျူဒီစုပ်ပေးမယ် ဒီလာခဲ့ ”

မိုးဈာန်မှာ မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ် ခြေတွဲလောင်းချ ထိုင်နေသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း နူတ်ခမ်း ဖူးဖူး လေးထဲ လီးထိပ်အား ဖိသွင်းပစ်၏။အစပိုင်း ဖြည်းဖြည်းလေး ပါးစပ်အား လိုးနေသော်လည်း နောက်ပိုင်း မြန်လာနေသည်။မိုးဈာန် ဖင်ကြွက်သားများ ရှုံ့ကာ မျက်နှာ နီရဲလာပြီး လီးက ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပါးစပ်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သွေးတိုးလာ၏။

” အားဟား …… ရှီးးးးး ရှီးးးးးး …… ကျနော် ပီးတော့မယ် …… ဂျူဒီ …… ဖွပ် ပလွပ် …… အ အားးးး …… ကျနော်ပါသာထုလိုက်မယ်နော် ”

မိုးဈာန်မှာ ပြောရင်း လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ဂွင်းတိုက်နေသည်။

” ပေး … ဂျူဒီ ထုပေးမယ် ”

မိုးဈာန်ဂွင်းထုနေသော လက်အား ဆွဲဖယ်ပြီး သူမ ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်သွားသော လီးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ထုလိုက်ရာ ချွဲပြစ်ပြစ် လရည်များ ဗျစ်ကနဲ့ ပန်းထွက်လာကာ မျက်နှာ တခုလုံး လရည်များ ပေကပ်ကုန်၏။

” အားဟား …… ရှီးးးးး းးးး ကောင်းတယ် ဂျူဒီရယ် ”

ခါးညွတ်ရင်း ဂျူဒီလှိုင်မင်း မျက်နှာပေါ်မှ လရည်များအား လျှာဖြင့် ကုန်းယက်လိုက်သည်။

” ကိုမိုးဈာန် လရည် ကြိုက်တယ်နော် ”

” လရည်က … အားရှိတယ် … ဂျူဒီရဲ့ ”

မိုးဈာန်မှာ လရည်များ စုပ်ယူမျိုချကာ ကုန်စင်သွားမှ ဂျူဒီလှိုင်မင်း နူတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်၏။

//////////////////////////

” ဂျူဒီ ”

” ရှင် … သာသာ ”

” မောင်သုတရဲ့ … မိခင် ဒေါ်မြင့်မြင့် လာသွားတယ် ”

” အော် ”

” အင်း … သူ့သားနဲ့ ဂျူဒီ့ကို အိမ်ထောင်ချပေးချင်နေပုံပဲ … ဂျူဒီ သဘောကရော ”

” ဂျူဒီ … အိမ်ထောင် ပြုဖို့ မစဉ်းစားသေးဘူး … သာသာရယ် ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် ရတနာဆိုင်မှ အပြန် အားကစား ဝတ်စုံ အကျပ်လေး လဲကာ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်သော အခန်းသို့ လျှောက်အလာ အဖိုးဖြစ်သူမှ ဧည့်ခန်းထဲက လှမ်းပြောသဖြင့် အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင် ဘေးနား ဝင်ထိုင်ကာ စကားပြောဆိုနေသည်။

” အဲလိုတော့ … မဟုတ်ဘူး ဂျူဒီ … မျိုးဆက် ချန်ထားဖို့ …… အိမ်ထောင်တော့ ပြုရမယ် ”

” အင်း … သာသာ အဆင်ပြေသလို ပြောလိုက်ပါ … ဂျူဒီဘက်က သာသာ့ သဘောပဲ … oki ”

//////////////////////////

” ဟော … လာလာ … ဒေါ်မြင့်မြင့် ”

” ဟုတ် … အကိုကြီး … သမီးလေး သဘော တီးခေါက် ကြည့်ပြီး ပီပေါ့ ”

” အင်း … အဲဒါ ပြောချင်လို့ … ခေါ်လိုက်တာပါ ”

” ဟုတ် ရှင့် ”

” မြေးလေးက … ကျုပ် သဘောပါတဲ့ဗျာ … ကျုပ်တို့ကလည်း မြေးအဖိုး နှစ်ယောက်ပဲ ရှိတော့တာ … သူ့ကို အိမ်ထောင် ပြုစေချင်တာတော့ … အမှန်ပါပဲ ”

” ကျမ … နားလည်ပါတယ် … အကိုကြီး ”

” ကောင်းပါပြီဗျာ … ဒါဆိုလည်း … ဒေါ်မြင့်မြင့် တို့ … ကြိုက်သလို စီစဉ်ပါ … ကုန်ကျမယ့် ငွေကြေးကို … ကျုပ် တာဝန်ယူပါတယ် နော် ”

” အိုရ် … မဟုတ်တာ အကိုကြီးကလည်း … ကျမတို့က … ယောကျင်္ားလေးရှင်လေ … ကျမတို့ကပဲ တာဝန် ယူပါရစေ ”

” အဲလိုတော့ မဟုတ်ပါဘူး … မင်္ဂလာဆောင်မှတော့ … နှစ်အိမ်တစ်အိမ် ဖြစ်ပြီပေါ့ … သူ့ဟာ ကိုယ့်ဟာ မခွဲပါနဲ့ ”

” ကဲကဲ … အကိုကြီး သဘော … ခ်ခ် ခ်ခ် ……ဒါဆို ကျမ ပြန်ဦးမယ်နော် ”

” ကောင်းပါပြီဗျာ ”

” အမလေးးး … ”

” ဟော …… လဲပြီ … ရရဲ့လား … ဒေါ်မြင့် ”

ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် ထပြန်စဉ် အိမ်တံခါးပေါက် လှေကား အထစ်လေးပေါ် ခြေခေါက်လဲရာ ဦးဟံသာမောင် ထလာခဲ့သည်။

” အမှတ်တမဲ့မို့ပါ … ရတယ် အကိုကြီး … အ ကျွတ်ကျွတ် ”

ကုန်းထရာ ခြေဆစ်နားလေး နာသွားသဖြင့် လေးဖက်ထောက်လေး ဖြစ်နေရှာ၏။ခပ်ကုန်းကုန်း အနေထားနှင့် ထမိန်အောက်မှ ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာ ကော့ထွက်နေသဖြင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ အနားတိုးကပ်ရင်း စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ဆွဲထူပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ခေါ်လာရာ ထိုင်ခုံနား အရောက် ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ထိုင်ခုံကျောမှီအား လင်ထောက်အားယူ လိုက်၏။လက်ထောင်လိုက်စဉ် ခါးညွတ်သွားသဖြင့် ဖင်ကြီးနောက်ပစ်သလို ဖြစ်ကာ သူမနောက်ကျော ဘက်က ထိန်းထားပေးသော ဦးဟံသာမောင် ပေါင်ကြားထဲ တည့်တည့် ကပ်သွားရသည်။

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ခင်ပွန်းသည် ဆုံးသွားကတည်းက နောက်အိမ်ထောင်မပြုပဲ နေလာခဲ့ရာ သားဖြစ်သူ သုတနဲ့ပဲ ကာမဆန္ဒလေးများ ဖြေဖျောက်ခဲ့သည်။သုတ မရှိချိန် အောကားကြည့် အပြာစာအုပ်ဖတ် လက်နဲ့ပဲ အာသာဖြေခဲ့၏။ခုလို သူစိမ်းယောကျင်္ားလီးအား မထိဘူးပေ။

်ဦးဟံသာမောင် ပုဆိုးထဲက လီးအား ဖင်ကြားတည့်တည့် ထောက်မိနေသဖြင့် ခါးလေးမသိမသာ ကော့ကာ ဖင်အား ရမ်းကြည့်လိုက်သည်။မပျော့မမာ အနေထားနှင့် အမြှောင်းလိုက် ထနေသော လီးမှာ သားဖြစ်သူ သုတလီးထက် ထွားမှန်း ရိပ်မိလိုက်၏။

” ရရဲ့လား … ဟင် ”

ဦးဟံသာမောင်မှာ ဒေါ်မြင့်မြင့် ခါးအား ထိန်းကိုင်ရင်း နောက်ကျောဘက်မှ မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေထားဖြင့် ဖင်ကြားထဲ လီးဖြင့် ဖိပွတ်နေ၏။ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်ချအပြီး သူမရှေ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် ဦးဟံသာမောင် ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီး ခုံးထနေသည်ကို မြင်နေရ၏။

” အိုးးး … အကိုကြီး ”

” ဆောရီးနော် … မြင့်မြင့် ”

” ရှင် ”

ဦးဟံသာမောင်မှာ ဒေါ်မြင့်ခေါ်ရာမှ မြင့်မြင့်ဟု ပြောင်းခေါ်နေသဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့် စိတ်ထဲ လှုပ်ရှားသွားရ၏။ဦးဟံသာမောင်မှာ အားနာသွားသည့် ပုံစံနှင့် ခုံးထနေသော လီးအား လက်ဖြင့်ဖိကာ ပုဆိုးပြင်ဝတ်လိုက်ပြန်သည်။ပုဆိုးပြင်ဝင်ချိန် ပေါင်ကြားအတွင်းမှ လစ်ကနဲ့ လီးကြီအားအနီးကပ် မြင်လိုက်ရာ ဆွဲစုပ် ပစ်ချင်စရာကောင်း လှသလို စောက်ခေါင်းထဲ ထည့်ပြီး ဖျစ်ညှစ်ထားချင်သည့် စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေ၏။ဒစ်ဖူးကြီး ပြဲလန်နေကာ လီးအရည်ပြား တလျှောက် အကြောများ ထောင်နေပြီး ဒေါ်မြင့်မြင့်တစ်ယောက် တံတွေး မျိုချနေရတော့သည်။

မဖြစ်နိုင်ပေ သားဖြစ်သူ မင်္ဂလာ ကိစ္စပြောရင်း သူမ အရင် အလိုးခံရမလို ဖြစ်နေပြန်၏။လီးကြီးအား ခိုးကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသားထဲ တဆစ်ဆစ်နှင့် သိသိသာသာ ခံစားလာရသည်။ခြေခေါက်လဲထားသဖြင့် ချက်ချင်း ထပြန်ဖို့ကလည်း မဖြစ်နိုင် ကားမောင်းဖို့ နေနေသာသာ လမ်းလျှောက်ဖို့ပင် မထောက်နိုင်သေးပေ။ဦးဟံသာမောင်မှာ အခန်းထဲမှ လိမ်းဆေးဗူး ယူကာ သူမရှေ့ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြန်သည်။

ခြေချင်းဝတ်အား ဆေးလူးရာတွင် ထမိန် အောက်နားစအား ဒူးခေါင်းပေါ် မတင်ထားရင်း ပေါင်းခြံထဲမှ စောက်မွှေးအုံကြီးအား ခိုးကြည့်နေ၏။ဆေးလူးပြီး ၁နာရီကျော်ကျော်လောက် ရောက်ရာပေါက်ရာ စကားပြောရင်း ဒေါ်မြင့်မြင့်မှ သူမဘေးထိုင်နေသော ဦးဟံသာမောင်၏ ပုဆိုးကြား ခိုးခိုးကြည့်နေသလို ဦးဟံသာမောင်ကလည်း သူမပေါင်တန် တုတ်တုတ်ကြီးပေါ် လက်တင်ထားလိုက်သည်။ထိုစဉ် ဒေါ်မြင့်မြင့် ပိုက်ဆံအိတ်အတွင်းမှ ဖုန်းသံမြည်လာ၏။

” တူတူ … တူတူ … တူ ……

…………………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( တိတ်တခိုးတွင် ရေးသားသည်။ )
” ဖိုးဖိုးရဲ့ ဂျူဒီ ”
💘💘💘💘

[ အင်းစက်စာပေ ဖြစ်သည် ]
💣💣💣💣💣💣💣

( အခန်း ၆ )
💥💥💥

” ဟဲလို … မာမီလား ”

” အေး သမီးပြော … မာမီ ဂျူဒီလှိုင်မင်း တို့အိမ်မှာ … သူ့အဖိုးနဲ့ စကားပြောနေတာ ”

” အော် … သမီး ကားပျက်နေလို့ … အပြန်ကျ … သမီး စူပါမားကပ်ရှေ့ ဝင်ခေါ်ပေးဦး ”

” အေးအေး … အမေ အခု ပြန်လာတော့မယ် … စောင့်နေလိုက် ”

” ဟုတ် … မာမီ ”

ဖုန်းချသွားသည်နှင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ဦးဟံသာမောင်အား နူတ်ဆက်ရင်း ထော့နင်းထော့နင်းဖြင့် ထွက်သွားတော့၏။ဦးဟံသာမောင်မှာ အိမ်တံခါးပေါက်ဆီ ထွက်သွားသော ဒေါ်မြင့်မြင့် ဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း လီးကြီးအား ပွတ်သပ်ကာ ကျန်နေရစ်သည်။

////////////////////////////

” သူတို့က မြေးအဖိုး နှစ်ယောက်ထဲမလား … မာမီ ”

” အင်းလေ ”

” ဂျူဒီလှိုင်မင်း အဖိုးက … အသက်ကြီးပြီလား ”

” အင်း … ဦးဟံသာမောင်က အသက်ကြီးပေမယ့် … … ”

” အသက်ကြီးပေမယ့် … ဘာဖြစ်လဲ မာမီရ … ဧကန်တတော့ … မာမီ ရင်ခုန်လာပြီ ထင်တယ် … ခိခိ ”

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သမီးဖြစ်သူအား ခြေခေါက်လဲသည်မှ စ၍ ပြန်လာသည် အထိ ပြောပြလိုက်သည်။လင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါးသွားကတည်းက သမီးဖြစ်သူအား သူငယ်ချင်းပေါင်း ပေါင်းသဖြင့် စကားပြောရာတွင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြတတ်ခဲ့၏။သံယောစဉ် နယ်လွန်သော မိသားစုတွေမို့ သမီးဖြစ်သူ မိုးသူဇာမှာလည်း အံ့လည်းမအံ့အော တော့ပေ။မိခင်ဖြစ်သူနှင့် မောင်ဖြစ်သူ လိုးတာတောင် အချင်းချင်း ပြန်ပြောတတ်ကြသည်။
မိုးသူဇာ ကိုယ်တိုင် မောင်အရင်း ခေါက်ခေါက် သုတနှင့် ကိုယ်ဝန်ရှိရာ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မြင့်မြင့်မှ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ဖျက်ချပေးခဲ့ဖူး၏။

” အမလေး … အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေးဘူး ဆိုတာ ဦးဟံသာမောင်လို လူမျိုးကို ပြောတာ သမီးရဲ့ … ခ်ခ် ခ်ခ် ခ်ခ် ”

” မာမီတော့ … အိုအေစစ်လေး တွေ့တော့မယ် … ဒါပဲနော် … သမီးကို ပြန်ပြောပြရမယ် ”

မိုးသူဇာမှာလည်း မအေလို ရမ္မက်ကြီးသော မိန်းမတစ်ယောက်မို့ ညအိပ်ကာနီး ဒေါ်မြင့်မြင့် ပြောပြသော ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား စိတ်ကူးပုံဖေါ်ကာ အာသာဖြေဖို့ တေးထားလိုက်၏။တကယ်တော့ သူမ ကာမစိတ်များ ကြွအောင် လှုပ်ဆော်ပေးခဲ့သူများမှာ မိခင်ဖြစ်သူနှင့် မောင်ဖြစ်သူ သုတ တို့ကိုယ်တိုင်ပင် ဖြစ်သည်။တအိမ်ထဲ အတူနေကာ ဒေါ်မြင့်မြင့်နှင့် သုတတို့ သားအမိချင်း မဆင်မခြင် လိုးကြပုံများ အမှတ်မထင် ချောင်းကြည့်ရာမှ ရမ္မက်စိတ်များ တောက်လောင်ခဲ့ရ၏။

နောက်ပိုင်း မောင်ဖြစ်သူအား တိတ်တခိုးလေး အလိုးခံမိတော့သည်။လီးအရသာ တွေ့သည်နှင့် နေ့စဉ်ရက်ဆက် အလိုးခံရင်း ဆေးမသောက်မိ၍ ဗိုက်ကြီးသည်အထိ ဖြစ်ခဲ့ရ၏။
အစပိုင်း မောင်နှမချင်းမို့ ဝမ်းနည်းသလို ခံစားမိသော်လည်း ညအိပ်တဲ့အထိ သုတ လီးအား စွဲလမ်းမိခဲ့ရပြန်သည်။မောင်ဖြစ်သူ သုတ က ရိပ်ဖမ်းသံဖမ်းဖြင့် အကဲစမ်းရာ နားမလည်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ရှောင်ထွက်မိသေး၏။

ကာမစိတ်များ ပြင်းထန်စွာ ခံစားနေရသော်လည်း မောင်နှမချင်း အလိုးခံဖို့ စိတ်မရဲသေးပေ။
အလုပ်လုပ်နေရင်း အာရုံမှာ မိခင်ဖြစ်သူတို့ လိုးပုံများကိုသာ စွဲကပ်နေတော့၏။အလုပ်နားရက် ၁ရက်တွင် မောင်ဖြစ်သူ သုတ အိပ်ခန်းအား ရှင်းလင်းပေးရင်း စားပွဲခုံ ပေါ်မှ သုတဖုံးအား အမှတ်တမဲ့ ယူဖွင့်လိုက်မိသည်။ဗွီဒီယို ဖိုင်အား ဖွင့်ကြည့်ရာ သားအမိချင်း လိုးနေကြပုံကို သုတ ကိုယ်တိုင်ရိုက်ထားသော ဗွီဒီယို အတိုလေးများ တွေ့ရှိလိုက်ရ၏။

ပထမဆုံးအကြိမ် မောင်ဖြစ်သူ၏ လီးအား အနီးကပ် ရိုက်ထားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။စိတ်ထဲ နွေးကနဲ့ ခံစားမိစဉ် မိခင်ဖြစ်သူမှ မက်မက်မောမော ကုန်းစုပ်နေပြန်၏။လုပ်နေကြ အလုပ်တခုအား ပုံမှန်လုပ်နေသလိုပင် လီးအရင်းထိ မျိုချတိုင်း သုတ၏ အားရကျေနပ်သံလေး တအီးအီးဖြင့် ခပ်တိုးတိုး ထွက်ပေါ်နေသည်။အတော်ကြာအောင် စုပ်ပြီးသည်နှင့် မိခင်ဖြစ်သူမှာ သုတရှေ့ အဝတ်စားများချွတ်ကာ ဘေးနားလှဲချလိုက်ပြန်၏။သုတမှ ချက်ချင်း ကုန်းထကာ မိခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ လေးဖက်ထောက် နေရာယူလိုက်တော့သည်။

ဒေါ်မြင့်မြင့် ပေါင်ခြံအား ဖြဲကာ ဗွီဒီယို ရိုက်ယူနေသာ်မို့ မိုးသူဇာမှာ မိခင်ဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်အား အနီးကပ် မြင်လိုက်ရ၏။မိခင်ဖြစ်သူ စောက်ပတ်မှာ ဘေးနူတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက် မဲနေကာ ဘေးသို့ လန်ထွက်နေပြီး စောက်စိလေးမှာ ထောင်ထွက်နေသည်ကို သေချာ ကြည့်နေမိသည်။

” အ အ …… လိုး လိုး လိုးစမ်း … သားလေး …… အမလေးးး ကောင်းတာကွယ် … ဆောင့်လိုးပေးနော် ”

ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်သည်နှင့် သားဖြစ်သူအား ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးပေးရန် ပြောနေသည့် အသံများ မိုးသူဇာ နားထဲ ပီပီသသ ကြားနေရပြန်သည်။ခဏအကြာ ဒေါ်မြင့်မြင့် စောက်ရည်ဖြူများ ထွက်ကျလာကာ သုတ လီးအရင်း၌ ခိုကပ်ကာ ဖွေးနေတော့၏။သုတ တစ်ယောက် အသက်ရှုသံတွေ မြန်လာပြီး တရကြမ်းလိုးနေစဉ် ဗွီဒီယိုအား ကြည့်နေသော မိုးသူဇာမှာ စောက်ခေါင်းထဲ တဆစ်ဆစ်ဖြင့် ယားယံလာသဖြင့် ကုတင်ပေါ် တက်ထိုင်ကာ ဖုန်းအား ကုတင်ခေါင်းရင်းဘက် ထောင်ပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေထားဖြင့် စောက်ပတ်လေးအား ပွတ်ချေနေသည်။

စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာစဉ် ဘေးတိုက် အနေထားဖြင့် သိုင်းဖက်ခံရသဖြင့် တကိုယ်လုံး တုန်ခါရင်း ထိတ်လန့် သွားရ၏။ဖက်တဲ့သူအား ဘေးတိုက်ကြည့်ရာ မျက်နှာလေး ရဲတွတ်သွားပြန်သည်။
မောင်အရင်း ခေါက်ခေါက်မို့ ဘာပြောရမှန်း မသိ ထမိန်အောက်နားစလေးအား ပြန်ဖုံးရာ နောက်ကျ သွားတော့၏။သူမကိုယ်လုံးအား ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထားဖြင့် လှဲချခံရကာ အရည်ထွက်နေသော စောက်ပတ်လေးအား အယက်ခံလိုက်ရသည်။

ထို့နောက် မောင်ဖြစ်သူ သုတ၏ တရစပ် လိုးချက်များဖြင့် အော်ဟစ် အလိုးခံခဲ့ရ၏။လက်ဖြင့် အာသာဖြေဖူးသော်လည်း လီးဖြင့် အလိုးမခံဖူးသော စောက်ပတ်လေးမှာ နူတ်ခမ်းသားများ ကွဲပြဲ ကုန်သည်။နောက်ရက် မနက် ကွတကွတ ဖြစ်နေသဖြင့် ၂ရက်လောက် အခန်းအောင်းနေရတော့၏။

” ဟဲ့ … စကားပြောရင်း ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာတုန်း ”

” ဟင် … မာမီ … ခ်ခ် ခ်ခ် ”

မိုးသူဇာ မှာ မောင်ဖြစ်သူနှင့် စလိုးခဲ့သည့် အဖြစ်ပျက်များဆီ စိတ်ရောက်သွားရာ မိခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် အတွေးစလေး ပျက်ကာ ရှက်ပြုံး ပြုံးရင်း ရယ်မောလိုက်သည်။

///////////////////////////

နောက် ၂လခန့် အကြာတွင် ဖိတ်စာမှာရန် နမူနာ ဒီဇိုင်း ၃မျိုးထဲမှ ဂျူဒီလှိုင်မင်း အကြိုက်ရိုက်ရန် ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် ဖုန်းဆက်နေ၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ ရတနာ အဝယ်တော် အသစ်များ ရောက်နေသဖြင့် အဖိုးဖြစ်သူနှင့် တိုင်ပင်ပြီး ရွေးရန် ပြောနေတော့သည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ မင်္ဂလာပွဲအား သာမာန်ကိစ္စလောက်သာ သဘောထား၏။သူမ မိုးဈာန်နှင့် တွဲနေစဉ် သုတမှာ အသနားခံပြီး လက်ထပ်ဖို့ အကြိမ်ကြိမ် ပူဆာသဖြင့် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။အဖိုးဖြစ်သူကလည်း မျိုးဆက်ချန်ထားရန် ပြောဆိုလာသဖြင့် တချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ် အိမ်ထောင်ပြုရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့၏။

” ကဲပါ … မာမီပဲ … သူ့အဖိုး သွားပြပြီး ရွေးခဲ့တော့မယ် ”

” ဒါဆိုလည်း … သား အလုပ်သွားပြီ မာမီ … ညနေ မာမီ အတွက် … ကြေးအိုး ဝယ်ခဲ့ပါ့မယ် … ဟီးဟီး ”

သုတ မှာ မင်္ဂလာရက် ရွေးပြီးကတည်းက ပျော်ရွှင်နေရာ ခုလည်း ဖိတ်စာ ရိုက်တော့မည်မို့ အူးမြူးနေ၏။

” အံမယ် … အမ အတွက်ကျရော ဟွန့် ”

သားအမိချင်း ပြောဆိုနေစဉ် မိုးသူဇာမှာ မောင်ဖြစ်သူအား စကားနာ ဝင်ထိုးလိုက်ပြန်သည်။

” မမသူဇာ အတွက်က … ညကြ ရှယ်လာမှာလေ ”

” ခ်ခ် ခ်ခ် ”

မိုးသူဇာ ရယ်မောနေစဉ် သုတ တစ်ယောက် ကားသော့ကိုင်ကာ အပြင်ထွက်သွားတော့၏။သုတ ထွက်သည်နှင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ရေချိုးအလှပြင်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။

” Wow … လန်းလှချည်လား မာမီရယ် … ဖိုးဖိုးဦးဟံသာမောင်နဲ့ ဒိတ်မလို့ထင်တယ် …… ခိခိ ”

” မယ့်လေး သားအမိချင်း … ကပ်မြှောက်မနေနဲ့ … ပြီးခဲ့တဲ့ လကမှ ကားအသစ်လဲပေးထားတာနော် … မြင့်မြင့် တို့က အန်တိုနေပြီ ”

” ဘာမှ မပူဆာပါဘူး … မာမီရဲ့ တကယ်ပါ ”

ဒေါျမွငျ့မွငျ့မှာ ဗိုကျခေါကျ အနညျးငယျ ထှကျနသေောျလညျး အကငြျ် ီကိုယျကပြျ အပွာနုလေးနှငျ့ ထမိနျစကပျ အနကျဗွောငျလေး ဝတျဆငျထားသဖွငျ့ ခါးအောကျ ဖငျသားစိုငျကွီးမှာ မတျတပျရပျယုံဖွငျ့ ကော့ထှကျနေ၏။ဒီရကျထဲ ရှိရငျးစှဲ အသကျထကျ နုပြိုနအေောငျ ပွငျဆငျနတေတျသညျ။

” ကဲ … မာမီ သွားတော့မယ် … သမီး အပြင်ထွက်ရင် … အိမ်သော့ကို ခြံစောင့်လင်မယား ပေးထားခဲ့လိုက် ”

သမီးဖြစ်သူအား ပြောရင်း ကားဂိုဒေါင်ဘက် လျှောက်လာကာ ခဏအကြာ ကားလေးဖြင့် မောင်းထွက်ခဲ့လိုက်တော့သည်။လမ်းမပေါ်အရောက် ဘက်ချိုးကာ မီးပွိုင်လမ်းဆုံထိ တည့်တည့် မောင်းလာ၏။မီးပွိုင်တွင် မီးနီ နေသဖြင့် ခဏစောင့်ကာ အရှေ့ဘက်လမ်းမကြီးပေါ် ကားမေးတင်လိုက်ပြန်သည်။လမ်းမကြီးပေါ် အရောက် ဦးဟံသာမောင်တို့ နေထိုင်သော ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်သို့ ဦးတည်လိုက်တော့သည်။ကားမောင်းလာရင်း လမ်းတလျှောက် သားဖြစ်သူ မင်္ဂလာပွဲအား အကြောင်းပြု၍ ဦးဟံသာမောင်နှင့် ရင်နှီးမှု့များ ပိုလာသည်ကို ပြန်တွေးနေမိ၏။

တဖြည်းဖြည်း ကျောက်လမ်းဘေး အပင်ကြီးနှစ်ပင် တွေ့ရာ ကွေ့ဝင်လာရင်း ခဏအကြာ ဦးဟံသာမောင်၏ ခြံဝန်းရှေ့ ရောက်လာခဲ့သည်။ခြံစောင့်မှ တံခါးလာဖွင့်ပေးသဖြင့် တိုက်ကြီးရှေ့ ဆင်ဝင်အောက်ထိ မောင်းလာတော့၏။

” ဟာ … လှလိုက်တာ မြင့်မြင့်ရယ် … နတ်သမီးလေးလားလို့ … အကိုကြီးက ကြည့်နေတာ ”

ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်ခုံပေါ် သတင်းစာဖတ်ရင်း ကားပေါ်မှ ဆင်းကာ အိမ်ထဲဝင်လာသော ဒေါ်မြင့်မြင့်အား လှမ်းပြောနေသည်။

” အဲလောက်မမြှောက်ပါနဲ့ … အကိုကြီးကလည်း … ဒီနေ့ သားလေးတို့ မင်္ဂလာပွဲအတွက် ဖိတ်စာ သွားအပ်ရမှာမို့ … ကြည့်ကောင်းအောင် ပြင်လာရတာပါ ”

” အော် … နမူနာ ဖိတ်စာ ရလာပြီပေါ့ ”

” ပါတယ်လေ … ဒီမှာ ”

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ဦးဟံသာမောင်ဘေးနား ကပ်ထိုင်ရင်း သူမပုခုံးပေါ် ချိတ်လွယ်ထားသော အိတ်ထဲမှ ဖိတ်စာ ၃စောင် ထုတ်ပြလိုက်သည်။နှစ်ဦးသား ရွေးကြရင်း အပြာနုရောင် ဘဲဥပုံ ဒီဇိုင်းလေးအား ရွေးလိုက်ကြတော့၏။

” ကဲ … ဒါဆိုလည်း အကိုကြီး … ရေချိုး … မြင့်မြင့်နဲ့ တခါထဲ လိုက်ခဲ့ … ဖိတ်စာ သွားအပ်ရအောင် ”

” ဟမ် ”

” ဟမ် … မနေနဲ့ … လုပ် မြန်မြန် ”

” အကိုကြီး လိုက်ချင်ပါတယ် … ဒါပေမယ့် မြင့်မြင့် ကားနဲ့ကြ …… ဟို ဟို ”

” အော် … မြင့်မြင့် တို့လို သာမာန်လူတွေ စီးတဲ့ကားမို့ … မစီးချင်တာလား ”

” မဟုတ်ပါဘူး … မြင့်မြင့်ရယ် … ပတ်ဝန်းကျင် အမြင်ကျ … အကိုကြီးနဲ့ မြင့်မြင့် မသင့်တော်လိုပါ … မြင့်မြင့်ကားက ဒီမြို့က မိတ်ဆွေတွေက မှတ်မိနေမှာလေ ”

” ဟင် … ဒါဆို မြင့်မြင်နဲ့ အတူ … မလိုက်ဖူးပေါ့ ”

” မဟုတ်ပါဘူး … အကိုကြီး အပြင်သွားရင် ခေါ်နေကြ အငှားကား ရှိတယ် … အဲဒီကားနဲ့ပဲ သွားမယ်လေ ”

အရင်တခေါက် မင်္ဂလာရက်ရွေး သွားရာ ဒေါ်မြင့်မြင့် ကားနှင့်သွားခဲ့ကြပြီး အပြန် ထမင်းဝင်စားသော ဆိုင်တွင် ဒေါ်မြင့်မြင့် မိတ်ဆွေများနှင့် အမှတ်မထင် ဆုံကာ ဘာလိုလို ညာလိုလို အစခံလိုက်ရသည်။

” အော် … အကိုကြီး သဘောပါရှင် ”

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ချစ်သူပုံစံဖြင့် မျက်လုံးလေး ပင့်ကာ ပြန်ပြောလိုက်၏။ဦးဟံသာမောင်မှာ ဒေါ်မြင့်မြင့်အား မချင့်မရဲလေး ကြည့်ရင်း ရေချိုးရန် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတော့သည်။ခဏ အကြာ အိပ်ခန်းထဲမှ အော်သံကြားရသဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့် ဝင်လာခဲ့သည်။

” မြင့်မြင့်ရေ … အကိုကြီး တဘက်မေ့လာလို့ … ရေချိုးခန်းထဲ လာပို့ပေးပါဦး ”

ဦးဟံသာမောင် အိပ်ခန်းထဲဝင်ကာ ကုတင်ပေါ်မှ တဘက်တထည် ယူပြီး ရေချိုးခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့လိုက်၏။ဟနေသော ရေချိုးခန်းအား ဖွင့်၍ တဘက်လှမ်းပေးလိုက်သည်။

” အိုရ် … အကိုကြီးကလည်း … ရော့ အင့် ”

တံခါးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနှင့် မတ်တပ်ရပ်နေ၏။သူမရပ်နေသော တံခါးဝလေးဆီ တဘက်လာယူရာ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးက ရမ်းခါနေတော့သည်။တဘက် မြန်မြန်ပေးပြီး ပြန်ထွက်ကာ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်စောင့်နေလိုက်၏။
အရင်တစ်ခေါက် မင်္ဂလာရက် သွားရွေးရာတွင်လည်း ချွေးမလောင်း ဂျူဒီလှိုင်မင်းရော သားဖြစ်သူ သုတပါ အလုပ်မအားကြသဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်နှင့် ဦးဟံသာမောင်တို့ နှစ်ဦးသား သွားရွေးလိုက်ကြသည်။

ဒေါ်မြင့်မြင့် ရောက်လာစဉ် ဦးဟံသာမောင်မှာ အိပ်ခန်းထဲ အမြန်ဝင်ကာ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်၏။ အိပ်ခန်းထဲ ဒေါ်မြင့်မြင့် ဝင်နိုးစဉ် ပုဆိုးအပေါ် အနားစအား ပေါင်လယ်သို့ လျောချထားကာ လီးကြီး ဖေါ်ထားလိုက်သည်။ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် ပေါင်ကြားမှ ငိုက်ဆင်းနေသော လီးညိုကြီးအား မမြင်ဟန်ဆောင်ကာ နိုးခဲ့ရ၏။ခုလည်း ရေချိုးခန်းထဲ လီးကြီးအား မြင်လိုက်ရသဖြင့် ပြန်တွေးရင် ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးနေမိတော့သည်။

” အကိုကြီး အနားရောက်တာတောင် … မသိဘူး ဘာတွေ ပြုံးနေပါလိမ့် ”

” အိုရ် … သွား … မပြောပြပါဘူး … ဟွန့် ”

ထို့နောက် ဦးဟံသာမောင်မှာ ငှားနေကြ တက္ကစီအား ဖုန်းဆက် ခေါ်လိုက်သည်။အငှားကားလေး အိမ်ရှေ့ ရောက်လာရာ နှစ်ဦးသား ကားလေးပေါ် တက်ကာ ဒေါ်မြင့်မြင့်က မောင်းရမည့် လိပ်စာအား လှမ်းပြောနေ၏။ အငှါးကားလေး၏ နောက်ခန်းသို့ ဝင်ထိုင်စဉ် ဦးဟံသာမောင်က ဒေါ်မြင့်မြင့် ပုခုံးတဖက်အား ထိန်းကာ ဇနီးတယောက်လို ဖေးမပေးသဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် တိတ်တခိုးလေး ရင်ခုန်နေရပြန်သည်။

…………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( တိတ်တခိုးတွင် ရေးသားသည်။ )

” ဖိုးဖိုးရဲ့ ဂျူဒီ ”
💘💘💘💘

[ အင်းစက်စာပေ ဖြစ်သည် ]
💣💣💣💣💣💣💣

( အခန်း ရ )
💥💥💥

ကားနောက်ခန်းတွင် ကိုယ်လုံးချင်း ထိကပ်စွာ ပူးကပ်ထိုင်ရင်း ဦးဟံသာမောင် ညာလက်က ဒေါ်မြင့်မြင့် ပုခုံးအား သိုင်းဖက်ကာ ညာဘက်နို့အုံပေါ် လက်ဖဝါးလေး တင်ထားလိုက်၏။ဒေါ်မြင့်မြင့် ဘယ်ဘက် နို့အုံကြီးမှာလည်း ဦးဟံသာမောင် ရင်ဘတ်အား ထိကပ်ရင်း သူမ ဘယ်လက်လေးမှာ ဦးဟံသာမောင် ပေါင်ရင်းနား တင်ထားပြန်သည်။ကားလေး ချိုင့်ကျတိုင်း
နှစ်ဦးသား မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ဦးဟံသာမောင်လက်က နို့အုံအား ညှစ်ပေးသလို ဒေါ်မြင့်မြင့် ဘယ်လက်ကလည်း ဦးဟံသာမောင် ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ပေးနေ၏။

ဖိတ်စာရိုက်သော ဆိုင်သို့အရောက်တွင် ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် ပေါင်ကြားမှ ထောင်ထွက်နေသော လီးကြီးကြောင့် ကားပေါ်မှ မဆင်းပဲ စောင့်နေလိုက်သည်။ ခဏအကြာ ဒေါ်မြင့်မြင့် ဖိတ်စာရိုက်သော ဆိုင်မှ ထွက်လာပြီး အငှားကားလေးဖြင့် အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြ၏။

” ဟူးးးး … ကားစီးရတာ ညှောင်းလိုက်တာ မြင့်မြင်ရယ် … မြင့်မြင့်ရော မညှောင်းဘူးလား … ခဏ နားပြီးမှ ပြန်နော် ”

ဦးဟံသာမောင် စကားကြောင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာလည်း ခြေသလုံး ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ် လေးအား လှန်ကာ ဖိနှိပ်နေတော့သည်။

” ဟုတ်ပါ့ … အကိုကြီးရယ် … ကျွတ်ကျွတ် … ခြေသလုံးတွေ ကျဉ်ပြီး ပေါင်တွေ တောင့်တင်းနေတာ ”

ခါတိုင်း တနေကုန် တနေခန်း ထိုင်ရာမထ ဖဲထိုင်ရိုက်တတ်သူမှာ အသွားအပြန် ၁နာရီ ကျော်ကျော်လေးသာ ကြာသော ခရီးအား ထိုင်လိုက်ရသဖြင့် ညှောင်းညာနေကြောင်း ပြန်ပြောနေသည်။

” ဟာ … အကိုကြီး အခန်းထဲ ဝင်လှဲနေ … အဲကွန်း ဖွင့်လိုက်မယ် လာလာ ”

ဒေါ်မြင့်မြင့် စကားသံ အဆုံး ဦးဟံသာမောင်ကလည်း ပြာပြာသလဲ ပုံစံဖြင့် ပြောရင်း ဒေါ်မြင့်မြင့်အား တွဲကာ အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်လာခဲ့၏။နှစ်ဦးသာ မူယာ မာယာ များကာ ပန်းတိုင်တခုသို့ သွားရန် ဟန်ဆောင်နေကြရာ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ဟန်ဆောင်မှု့များ ကွာကြလာသည်။

ဒေါ်မြင့်မြင့် ကုတင်ပေါ်ထိုင်လိုက်သည်နှင့် ခါးညွတ်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း ပုဆိုးအား ခြေရင်း ဖြည်ချလိုက်၏။ကားပေါ်တွင် ဒေါ်မြင့်မြင့် စွထားသဖြင့် အရှိန်မသေသေးသော လီးကြီးမှာ ပေါင်ကြားမှ တဇပ်ဇပ် ရမ်းခါရင်း ထွက်ပေါ်လာသည်။ဒေါ်မြင့်မြင့် လက်တဖက်အား ဆွဲယူကာ လီးပေါ်တင်ပေးရင်း နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာမှာ လည်တိုင်ပျော့လေးအား ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်ပြန်၏။

” ချစ်တယ် … မြင့်မြင့်ရယ် ”

လည်းပင်း ပတ်ပတ်လည်း ဆွဲစုပ်ကာ ကုတင်ပေါ် ပုခုံနှစ်ဖက်မှ ကိုင်ကာ ဖိလှဲလိုက်၏။ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာလည်း သူမအား ပက်လက်လှဲချနေသဖြင့် ဂွင်းထုပေးနေသော လီးကြီးအား ၅ချက်ခန့် ခပ်သွက်သွက်ထုကာ မလွတ်ချင်လွတ်ချင် ပုံစံဖြင့် လွတ်ကာ လှဲချပစ်သည်။ပက်လက်လှဲသွားသည်နှင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ စကပ် ထမိန်အား ချိတ်ဖြုတ်ကာ ခြေရင်းဘက် ဆွဲချွတ်လိုက်တော့၏။ထမိန်ကျွတ်သွားသည်နှင့် ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ဖွေးဖွေး နှစ်ဖက်အလယ်မှ စောက်ဖုတ်အား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အနီရောင်လေးက ဖုံးအုပ်ထားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

ဘောင်းဘီအပြင်မှ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေး အတိုင်း လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးခွဲပေးနေ၏။စောက်ရည်နှင့် တံတွေးများရော၍ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အပျော့သားလေးမှာ စောက်ပတ်အုံအား ကပ်ကာ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ အချိုင့်ရာလေး ပေါ်လာပြီး ဘေးနူတ်ခမ်းသားများ ဖေါင်းကြွလာတော့သည်။ဒေါ်မြင့်မြင့်တစ်ယောက် ဘောင်းဘီအပြင်မှ ယက်ပေးနေသဖြင့် အားမလိုအားမရ ဖြစ်ကာ သူမကိုယ်တိုင် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖင်ကြွပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဒူးကွေးမြှောက်ကာ ချွတ်ပစ်လိုက်၏။

အတွင်းခံ ကျွတ်သွားသည်နင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ ကြမ်းပြင်ဒူးထောက်ရင်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ပေါင်ကြားသို့ မျက်နှာပြန်အပ်ပစ်သည်။ပေါင်တန်များ တဆက်ဆက် တုန်ကာ တကိုယ်လုံးကော့ပျံအောင် ယက်ပေးရာ ဒေါ်မြင့်မြင့် တယောက် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထားနှင့် စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။ခဏအနားယူပြီးသည်နှင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်အား ကုတက်စောင်း ခြေတွဲလောင်းချထိုင်ခိုင်းလိုက်၏။ဒေါ်မြင့်မြင့် မျက်နှာအား စိုက်ကြည့်ရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ထားရာမှ ထရပ်လိုက်၏။

အနေထားဖြင့် ဦးဟံသာမောင် လှုပ်ရှားမှု့က ညင်သာသလောက် မြန်ဆန်လွန်းသည်။မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ကုတင်စောင်း ထိုင်နေသော ဒေါ်မြင့်မြင့် ခေါင်းအား ဘယ်လက်ဖြင့် ထိန်း၍ ညာလက်ဖြင့် လီးအားကိုင်ကာ ဟနေသော နူတ်ခမ်းလေးထဲ ဒစ်ဖူးအား ဖိသွင်း လိုက်၏။ဒေါ်မြင့်မြင့် ပါးစပ်ထဲ လျှာအပြားလိုက်လေး ထိသည်နှင့် ခါးကော့ကာ လီးတဝက်ခန့် ထိုးသွင်းပစ်သည်။ လီးထိပ်မှတဆင့် နူးညံ့သော ခံစားမှု့က တကိုယ်လုံး ပျံနှံ့လာစဉ် နူတ်မှ အသံထွက် ညည်းလိုက်ရ၏။

” အ …… ရှီးးးး းးးး …… မြင့်မြင်ရယ် ”

လီးဝင်လာသည်နှင့် ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် လည်ပင်းကြွက်သားများ လျော့ချကာ နူတ်ခမ်းအား ရသလောက် ဟထားပေးလိုက်ပြန်သည်။ လီးကြီးမှာ ဒေါ်မြင့်မြင့် ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲ ဝင်လာရင်း အာခေါင်ပျော့အား ဒစ်ဖြင့် ထိုးမိချိန် ပျို့လာရင်း ဦးဟံသာမောင် ပေါက်နှစ်ဖက်အား ကမန်းကတန်း လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တွန်းကာ လီးအား ပြန်ထုတ်ပစ်ရ၏။

” အဟွတ် ဟွတ် … တကယ်ပဲ … အကိုကြီးရယ် … လီးကြီးက တုတ်လည်းတုတ် … ရှည်လည်းရှည်တယ် ”

” အင်းပါ … မြင့်မြင့်ရယ် … ရသလောက်ပဲ လုပ် ”

ဦးဟံသာမောင် စကားဆုံးသည်နှင့် ညာလက်ဖြင့် လီးအရင်းအား ဖမ်းကိုင်ကာ လီးထိပ်အား ဆွဲစုပ်ရင်း ဒစ်ဖူးအား လျှာဖြင့် ဝိုက်ဆွဲပေးလိုက်တော့သည်။

” ကောင်းတယ် … အ အားးးး …… ကောင်းတယ်.. မြင့်မြင့်ရယ် …… ရှီးးးး းးးးးး ”

ဦးဟံသာမောင်မှာ တအီးအီး ညည်းကာ ချီးကျူးရင်း ဒေါ်မြင့်မြင့် ခေါင်းအား ဖြည်းဖြည်းချင်း လီးအရင်းထိ ကပ်အောင် ဖိချပစ်၏။ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် အသက်ဝအောင်ရှုကာ အလိုက်သင့် မျိုပစ်လိုက်သည်။ နူးညံ့သည့် လျှာပြားလေး၏ အထိအတွေ့ကြောင့် ဦးဟံသာမောင် တယောက် လီးအရည်ပြားမှာ တင်းကနဲ့ ဖြစ်သွားရသည်။ဒေါ်မြင့်မြင့် ခေါင်းအား ထပ်ဖိချရာ လီးအရင်း ဆုပ်ကိုင်ထားသော လက်က ခံနေသဖြင့် ၃ပုံ၂ပုံ လောက်သာ ပါးစပ်ထဲ ဝင်သွားတော့၏။
သို့သော် ဦးဟံသာမောင်မှာ ဒေါ်မြင့်မြင့်လက်အား မဖယ်တော့ပဲ ရသလောက်သာ နူတ်ခမ်းလေးအား တချက်ချင်း လိုးနေသည်။

ဒေါ်မြင့်မြင့်ကလည်း အလိုက်တသိနှင့် ခေါင်းအား ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ရင်း လီးအရင်းကိုင်ထားသော လက်က ဂွင်းထုသလို ကစားပေးပြန်၏။ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ လီးကြီးက အဆမတန် ထွားသဖြင့် အဆုံးထိ မမျိုနိုင်သော်လည်း လီးစုပ်ပေးရာတွင် ကျွမ်းကျင်ကြောင်း ဦးဟံသာမောင် ရိပ်မိလိုက်သည်။ဒေါ်မြင့်မြင့် ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးမှာ တင်းပြောင်နေကာ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထရင်း တဇပ်ဇပ် တုန်ခါနေတော့၏။

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခေါင်းအား ဖမ်းထိန်းထားရာမှ လက်လွတ်ကာ နဖူးပေါ် ဝဲကျလာသော ဆံနွယ်များအား သပ်တင်ပေးနေပြန်သည်။တိတ်ဆိတ်နေသော အိပ်ခန်းလေးထဲ ပါးစပ်ထဲ လီးဝင်လီးထွက်သံများ ဦးဟံသာမောင် ညည်းသံများ ပေါ်ထွက်နေ၏။

” အားဟား … ကောင်းလိုက်တာ မြင့်မြင့်ရယ် … အင့် ပလွပ် … ဘွတ် ”

ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ထိန်းကာ နူတ်ခမ်းလေးထဲ လီးအရင်းထိ ပစ်လိုးလိုက်ပြန်သည်။ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ လည်ပင်း ကြွက်သားများ လျော့၍ ပါးစပ်အား ရသလောက် ဖြဲပေးထား၏။ ဒေါ်မြင့်မြင့် နူတ်ခမ်းလေးအား ကြည့်၍ လိုးနေရာ ခဏအကြာ နူတ်ခမ်းဒေါင့်မှ အကျိအချွဲ သွားရည်များ စီးကျလာကာ ဦးဟံသာမောင် လီးအရည်ပြားတလျှောက် ယားယံလာခဲ့၏။

” အ အားးးး …… ထွက် ထွက် … ထွက်တော့မယ် … မြင့်မြင့် … ခဏ တောင့်ခံထားနော် …… ရှီးးးး းးးး အီးးးး းးးးး …… အားဟား ”

ပုခုံးပေါ်ထိန်းကိုင်ထားသော လက်နှစ်ထက်အား ခေါင်းပေါ်ရွေ့ထိန်းကာ ခပ်သွက်သွက် လိုးရင်း အံကြိတ်နေတော့သည်။

” ရှီးးးး ရှီးးးးး …… အ အ …… ထွက် ပြီ …… ရှီးးးး းးးးးး ”

အံကြိတ်သံနှင့် တရှီးရှီး ညည်းကာ ဒေါ်မြင့်မြင့် ပါးစပ်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့်ပစ်၏။ ဒေါ်မြင့်မြင်မှာ လည်ချောင်းထဲမှ ဒစ်ကြီး တင်းတနဲ့ဖြစ်ကာ လရည်များ ထွက်လာသည်နှင့် အသက်အောင့်ကာ တဂွတ်ဂွတ် မျိုချပစ်သည်။ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ဦးဟံသာမောင်၏ ဖင်ကြွက်သားများ ရှုံ့သွားရင်း ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ လက်ကျန် လရည်များအား ညှစ်ထုတ်လိုက်ပြန်သည်။ဒေါ်မြင့်မြင့် လည်ပင်းကြောများ ထောင်လာကာ ဦးဟံသာမောင် ကော့ထိုးတိုင်း မျက်လုံးလေး ပြူးထွက်နေ၏။လရည်များ ကုန်စင်မှ လီးကြီးအား ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ပစ်လိုက်သည်။

” အဟွတ် ဟွတ် … များလိုက်တာ … အကိုကြီးရယ် … အဟွတ် ”

လရည်များ မျိုချအပြီး လီးကြီးအား ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ပစ်စဉ် ဒေါ်မြင့်မြင့် တယောက် တဟွတ်ဟွတ် သီးရင်း မောဟိုက်နေရှာသည်။ နှစ်ဦးသား ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲချရင်း အနားယူနေတော့၏။အမောပြေသည်နှင့် ဒေါ်မြင့်မြင်မှာ ကုန်းထ၍ ဘေးနား ပက်လက်လှဲနေသော ဦးဟံသာမောင် လီးအား ကုန်းစုပ်ပေးပြန်သည်။ပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိ အဝင်မခံနိုင်သော်လည်း သူမ စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိ သွင်းရန် အားခဲထား၏။ခဏလေးနှင့် သူမ ပါးစပ်ထဲ ပြန်မာလာသော ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား မက်မက်မောမော ကြည့်ရင်း ဂွင်းထုပေးလိုက်သည်။

ရမ္မက်စိတ်များ မကျသေးသဖြင့် လီးကြီး တင်းပြောင်လာစဉ် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်ပြန်လှဲကာ ပေါင်တန်များ ဖြဲထားပေး၏။ဦးဟံသာမောင် မျက်နှာကြီး ပြုံးလာပြီး ဒေါ်မြင့်မြင့် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်နေရာယူကာ ပေါင်တန်အား ဆွဲမြှောက်ကွေးကာ လီးကြီးအား ညာလက်ဖြင့် ကိုင်ရင်း စောက်ပတ်အုံကြီးအား ခပ်စပ်စပ်လေး ရိုက်ပစ်လိုက်သည်။

စောက်စိခေါင်းလေး ရိုက်မိရာ ဒေါ်မြင့်မြင့် ကိုယ်လုံး တွန့်ကနဲ့ ဖြစ်သွားပြီး ခေါင်းလေး ရမ်းခါနေသည်။
ကားထွက်နေသော ဒစ်ကြီးဖြင့် အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ ဖိဆွဲကာ ထိုးကလော်လိုက်စဉ် ဒေါ်မြင့်မြင့် တယောက် ကော့ပျံရင်း လေထဲမျောသွားသလို ခံစားနေရပြန်၏။

” အ ဟင့် … အကိုကြီးရယ် … မြင့်မြင့် … မနေတတ်တော့ဘူး …… အ အ ”

ခပ်ချွဲချွဲ အသံလေးဖြင့် မျက်လုံးများ စင်းလာကာ
တဖက်လှည့်နှင့် အလိုးခံချင်ပြီ ဖြစ်ကြောင်း ပြောဆိုနေသည်။ ဦးဟံသာမောင်မှာ ဖေါင်းကြွနေသော စောက်ဖုတ်အား နောက်ဆုံးတချက် ဖိရိုက်ကာ ဘယ်လက်ဖြင့် အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားအား ဆွဲဖြဲလိုက်တော့သည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်း အတွင်းသား ရဲရဲလေး ပေါ်လာသည်နှင့် ဒစ်ဖူးအား တေ့ထားပစ်၏။

အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေသော လီးကြီး တဗျစ်ဗျစ်နှင့် တိုးဝင်လာရာ လီးဝင်သံနှင့် အတူ ဒေါ်မြင့်မြင့် နို့အုံကြီး နှစ်ဖက် ကော့တက်လာပြီး ဦးဟံသာမောင်က နို့အုံများအား ညှစ်ဆွဲကာ လီးတဝက်ခန့် ဖိလိုးနေသည်။တချက်ချင်း လိုးရင်း ညာလက်ဖြင့် ခေါင်းထောင်နေသော စောက်စိလေးအား ဖိချေပေးရာ ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် အားရကျေနပ်စွာဖြင့် ဖင်ကြီးကော့ပေးလိုက်ပြန်၏။ဒေါ်မြင့်မြင့် ဖင်ကြီးကော့ထားရာ ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားနှစ်ခု ပြဲထွက်လာပြီး ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား ညှစ်ပေးသလို ဖြစ်သွားရသည်။

ဦးဟံသာမောင်မှာ လီးအရည်ပြား တင်းလာသည်နှင့် ဒေါ်မြင့်မြင့် ကိုယ်ပေါ် မှောက်ချရင်း ချိုင်းကြား လက်လျိုသွင်းကာ လီးအရင်းထိ ဖိလိုးပစ်၏။

” ဘွတ် …… အားးးးး းးးးး အမလေးးးး …… သေပါပြီ …… အကိုကြီးရယ် …… အဟင့် ကျွတ်ကျွတ် ”

” တအားနာသွားလား … မြင့်မြင့် … ဟို ဟို … အကိုကြီး လီး ပြန်ထုတ်လိုက်မယ် နော် ”

” ဟင့်အင် …… ဝင်သွားမှတော့ မထုတ်နဲ့ … အမလေးးး နာလိုက်တာ … ခဏ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေး ”

ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် စောက်ခေါင်းထဲ မဆန့်မပြဲ ဝင်နေသော လီးကြီးကြောင့် တစ်စို့ကြီး ခံစားနေရ၏။ရရှိထားသော ကာမ အရသာလေး ပျောက်ကွယ်ကာ မျက်နှာတဝှိုက် ချွေးစေးများ ထွက်လာတော့သည်။အောက်မှ ဖင်အား မသိမသာ လှုပ်ကြည့်ရာ ဆစ်ကနဲ့ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်း တဝှိုက် ပူသွားပြန်၏။

” မရဘူး … အကိုကြီး နဲနဲ ပြန်ထုတ်ပေး … ဟူးးး ကျွတ်ကျွတ် ”

လီးတဝက်ခန့် ထုတ်ပြီးမှ ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ဖင်ကြီး ဝေ့ကာ ဝိုက်ကာ ဖြင့် ဖြည်းဖြည်းချင်း နဲ့ကာ ကော့ထိုးလိုက်သည်။စောက်ရည်များ စို့လာသည်မို့ လီးအဝင်အထွက် ချောလာ နာကျင်မှု့များ လျော့လာခဲ့၏။လီးအရင်းထိ ပင့်ကပ်ရာ စောက်ပတ်တပြင်လုံး တင်းကနဲ့ ခံစားလိုက်ရရင်း နာကျင်မှု့များ ပျောက်ကွယ်သွားရသည်။

” ရပြီ … အကိုကြီး …… အဆုံးထိ ဖြည်းဖြည်း လိုးကြည့် ”

” ဇွိ …… အ …… ဗျစ် ဗျစ် … အဟင့် …… ဘွတ် ဖွပ် …… အ အားးးးး ”

ဦးဟံသာမောင် လိုးချက်များအား အံကြိတ်ခံကာ လီးအရသာ ပြန်တွေ့လာတော့၏။တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်များ မြန်လာကာ နှစ်ဦးသား တအီးအီး တရှီးရှီး ညည်းနေကြသည်။ အိပ်ခန်းထဲ လီးဝင်လီးထွက်သံများ ညည်းသံများ ဆူညံလာရင်း ဒေါ်မြင့်မြင့် ဆီမှ အံကြိတ်သံပေါ်လာပြီး ဦးဟံသာမောင် ခါးပေါ် ခြေနှစ်ဖက် လိမ်ချိတ်တင်ထားလိုက်ပြန်၏။

” အားးးး အားးးးး အားးးးး …… မြင့် မြင့် …… ပြီး ပြီး …… ပြီး ပြီ …… အမလေးးးး အားဟား ရှီးးးး းးးး ရှီးးးးး ”

ဒေါ်မြင့်မြင့် တယောက် ကော့ပျံကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပစ်စဉ် ဦးဟံသာမောင် ဆီက အားကနဲ့ မြည်သံရှည်ကြီး ထွက်လာကာ ကုတင်တိုင်များပါ ရမ်းခါ သွားသည်အထိ ဆောင့်လိုးရင်း လရည်များ ထွက်ကျလာတော့သည်။

” ကောင်းရဲ့လား … မြင့်မြင့် ”

” အင်း ”

……………………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( တိတ်တခိုး အတွက် ရေးသားသည်။ )
” ဖိုးဖိုးရဲ့ ဂျူဒီ ”
💘💘💘💘

[ အင်းစက်စာပေ ဖြစ်သည် ]
💣💣💣💣💣💣💣

( အခန်း ၈ )
💥💥💥

ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် အင်းတလုံးသာ ဖြေရင်း အသက်မျှင်းရှု နေရ၏။ ကာမစိတ် တက်ချိန် မီးကုန်ရမ်းကုန် အလိုးခံလိုက်ပေမယ့် စောက်ရည် ထွက်ပြီးစဉ် တကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ထားသလို နာကျင် နေကာ အထူးသဖြင့် စောက်ဖုတ်လေး ကျိန်းစပ် နေတော့ သည်။ခဏအကြာ နှစ်ဦးသား ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ကိုယ်လက် သန့်စင်ရင်း နွမ်းလျသော မျက်နှာလေးဖြင့် အိမ်ပြန်သွားတော့၏။

//////////////////////////

ဦးဟံသာမောင်၏ လိုးချက်များအောက် မျော့နေအောင် ခံခဲ့ရသည်။ လိုးလိုက် အမောဖြေလိုက် စိတ်ပြန်ကြွလာ လျင် ပြန်လိုးလိုက် နှင့် အိမ်ပြန်ရောက်သော အခါ ဒူးများချောင်လျက် လမ်း ကောင်းကောင်း မလျှောက နိုင် တော့သလို ပေါင်များကွ ၍ ထော့နင်းထော့နင်း ဖြစ်နေ တော့၏။ တကိုယ် နာကျင် ကိုက်ခဲနေသဖြင့် အိပ်ခန်း လေးထဲ မှေးရင်း အိပ်ပျော်သွား ခဲသည်။ ပြန်နိုးလာတော့ ညပိုင်း ၉နာရီလောက် ဗိုက်ဆာ လာသဖြင့် ခြေလက် မျက်နှာဆေးကြောပြီး ထမင်း စားခန်း ဘက်ထွက်လာခဲ့၏။

” နောက်ဆို ဒါမျိုး … လုပ် မပေးနိုင်တော့ဘူး ”

သားဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲ သမီးဖြစ်သူ စကားသံ ကြားရသဖြင့် ထမင်းစားခန်း မရောက်မှီ ခြေလှမ်းများ ရပ်တန့်သွားရသည်။ တံခါးဝလေး အသာတွန်းကာ ဟလာ သော တံခါးကြားလေးမှ ချောင်းကြည့်တော့ သည်။ သမီးဖြစ်သူ မိုးသူဇာမှာ မောင်အရင်း ခေါက်ခေါက် သုတ၏ လီးထိပ်အား နှုတ်ခမ်း လေးဖြင့် ဖိ်စုပ်လိုက်ရင်း လရည်များ မျိုချနေ၏။

” ဟူးးးး ……………… ရှီးးးးးးးး …………………… ကောင်းလိုက်တာ ……………………မမသူဇာ ရယ် ”

” အံမယ် … မိန်းမ ယူပြီးမှ … အမကို … မေ့ မသွားနဲ့ ”

” မမေ့ပါဘူး … မမသူဇာရာ … ဘယ်လို ခိုးလိုးရမလဲ … တွေးမိပါတယ် ”

” အင်း … နင်လိုးချင်ရင် … အချိန်မရွေး လာလိုးပေါ့ … သုတရယ် ”

မိုးသူဇာမှာ စကားပြောရင်း ညဝတ် ဂါဝန် မပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ သူမ အိပ်ခန်းလေးထဲ ကုတင်ပေါ်တင် လေးဘက်ထောက် ကုန်းလိုက်ပြီး ဂါဝန်အား လှန်တင်နေ၏်။

” ယက်ပေးဟာ … သုတ ”

ဖင်ကြီး ကော့ကာ နောက်သို့ ပြူးထွက်နေသော စောက်ပတ်လေးအား ယက်ခိုင်းတော့သည်။ သုတ တယောက် စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းသားများ လက်ဖြင့် ဖြဲကာ အစိလေးအား စွဲစုပ်ပစ်၏။

” အာ ……………… မောင်လေးရယ် ……………… အင့် ………………… အအ ”

မိုးသူဇာ ဖင်ကြီး ချက်ချင်း ကော့တက်လာရာ သုတမှာ ပေါင်ခြံ၂ဖက်အား အမဖြစ်သူ စောက်ခေါင်းပေါက်အား ပါးစပ် ဖြင့် တေ့စုပ် ပြန်သည်။

” အမလေး …………… ကောင်းလိုက်တာ … မောင်လေးရာ ………………နင် မိန်းမ ယူပြီးရင် … မမကို ပစ်မထား နဲ့နော် ……………… အဟင့် …………………… အ ……………………… ရှီးးးးးး ”

မိုးသူဇာ ဖင်ကြီး ကော့ထားရင်း ပေါင်တန်များ တဆက် ဆက် တုန်ကာ ညည်းတွားနေ၏။ သုတ တယောက် အသက်အောင့်ကာ စောက်ခေါင်း ပေါက်အား အတန်ကြာ စုပ်ပြီးမှ ပါးစပ်ဖြင့် ခွာကာ လကိခလယ် ထိုးသွင်းကာ မွှေပေးပြန်သည်။

” အားဟား ………………… မရတော့ဘူး ………………… မောင်လေးရာ ………………………… လိုးတော့ ……မမ တအား ခံချင်နေပြီ ……………………………ဟင့် ဟင့် ”

အသံလေး တုန်ရင်နေကာ စောက်ဖုတ် အတွင်းမှ အရည်များ အိုင်ထွက်နေ၏။ မိုးသူဇာမှာ မအေ ဖြစ်သူ နှင့် မောင်ဖြစ်သူ သုတတို့ မီးပွင့် မတတ် လိုးနေပုံများ သုတဖုန်းထဲ ခိုးကြည့်ရင်း လက်ဖြင့် အာသာဖြေနေရာ သုတနှင့် ပက်ပင်တိုးခဲ့ရ၏။ သုတမှာ အမဖြစ်သူ၏ ရာဂစိတ်များ ထကြွနေသည်ကို မြင်သည်နှင့် မရမက တက်လိုးတော့သည်။ မိုးသူဇာမှာလည်း အစပိုင်း ဟန်ဆောင်ငြင်းကာ နောက်ပိုင်း မောင်ဖြစ်သူ သုတနှင့် အတူ ကာမစည်းစိမ်လေး ခံစားနေခဲ့၏။ ကာမစိတ် ပြင်းထန်သော အမ ဖြစ်သူအား သုတမှ ပုံစံအမျိုးမျိုး လိုးပေးကာ မိခင်ဖြစ်သူ မသိအောင် ဖြည့်ဆီးပေးနေ တော့၏။ ခုလည်း မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ပျော်နေစဉ် မိုးသူဇာ ရောက်လာပြီး လီးစုပ်ပေးကာ လေးဖက်ကုန်းပေး သဖြင့် အားရပါးရ ဆွဲလိုးနေသည်။ သို့သော် သူတို့မောင်နှမ မီးပွင်မတတ် လိုးနေစဉ် အိပ်ခန်းဝမှာ ချောင်းနေသော မိခင်ဖြစ်သူအား သတိမထား မိတော့ပေ။

” အ … အာ ………… လိုးလိုး … မောင်လေး … ဇွိ ………………… ဘွတ်ဘွတ် ………………… ရှီးးးးးး ……………………………………… အား အအ ”

လေးဖက်ထောက် အနေထားနှင့် စောက်ပတ်လေးထဲ လီးဝင်သည်နှင် ဖင်ကြီး ကော့ကာ ညည်းနေရသည်။မောင်ဖြစ်သူ လီးအား စုပ်ပေးစဉ် ကတည်းက စောက်ခေါင်း ထဲ အရည်ကြည်များ အိုင်နေရာ လီးဝင်သည်နှင့် တဇွိဇွိ တဗွိဗွိဖြင့် အသံများ ထွက်ပေါ် လာခဲ့ပြန်၏။ လီးအရည်ပြား ပွတ်တိုက်မှု့ကြောင့် စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ရွစိရွစိဖြင့် ယားတက်လာပြီး
ဖင်သားကြီးများ ရှုံ့ကာ နောက်ပြန် ဆောင့်ပေးနေ သည်။

” အားးးးးးးး …………………… ရှီးးးးးးးးး …………… ထွက်ထွက် ……………… ထွက်တော့မယ် ……… မမ သူဇာ …………… ဘွတ် ……………… အအ ”

” ပါးစပ်ထဲ … ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး … ပြီးဟာ … မောင်လေး ”

မိုးသူဇာတယောက် ဖင်ကြီး ရှေ့တိုးကာ လီးအား ချွတ်လိုက်ပြီး လေးဖက်ထောက် အနေထားဖြင့် ကိုယ်လုံးအား တပတ်လှည့်ကာ သုတ လီးအား ဆွဲစုပ်ပစ်တော့သည်။

” အားးး ……………… ရှီးးးး ………………… ကောင်းလိုက်တာ ………………… မမသူဇာရယ် ………………………… အားးးး အအ ……… လီးပဲကွာ …………… ဖေလိုးမ ”

ဖေလိုးမ ဆဲခံရသည်နှင့် မိုးသူဇာ မျက်လုံးများ အရောင် တောက်လာကာ လီးအား အာခေါင်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက် ပါးစောင်ထဲ လီးအာညှပ်ကာ သွားတိုက် သလို ထိုးသွင်းလိုက်ဖြင့် ရမ္မက် ပြင်းပြင်း စုပ်ပေးတော့၏။

” ရော့ … ဖေလိုးမ ………… ပျစ် ပျစ် ”

သုတမှာ အမဖြစ်သူ ပါးစောင်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ လီးထိပ်ပေါ် တံတွေး ထွေးချပြန်သည်။ မိုးသူဇာ တယောက် လီးထိပ်မှ မောင်ဖြစ်သူ၏ တံတွေးများအား ယက်ကာ တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ဆွဲစုပ်ပေးနေ၏၊

” အားးး ……… ဖေလိုးမရယ် … ရှီးးးးးးးး ကျွတ်ကျွတ် … ပါးစပ် ဟ ………… ခေါင်းမော့လိုက် ”

မိုးသူဇာ ပါးစပ် ဟသည်နှင့် ခေါင်းအား ကိုင်ကာ စောက်ပတ် လိုးသလို ဆွဲလိုးတော့သည်။ လီးအရင်း ထိ ဆွဲလိုးလိုက် ပြန်ထုတ်ပီး ပါးအား လီးဖြင့် ရိုက်လိုက် မို့ မိုးသူဇာ တစ်ယောက် ကာမစိတ်များ ပြင်းထန်နေရရှာ၏။

” အားးးးး ………………… အအ …………………… ပြီး …………………… ပြီး ……………………… ပြီးပြီ ……………… ဖေလိုးမရဲ့ ……………………… အင့်အင့် …………………………………… အားးးးးးး ………………… …… ရှီးးးးးးးးးး ”

အမဖြစ်သူ ပါးစပ်ထဲ လရည်များ ပန်းထုတ်ကာ ဘေးနား လှဲချပစ်တော့သည်။ တဆက်တည်း လိုလို မိုးသူဇာမှာလည်း လရည်များ တဂွတ်ဂွတ် မျိုကာ ပက်လက်အနေထား ဖြင့် လှဲနေသော မောင်ဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ် ဒူးထောင်ခွကာ ပါးစပ်အား စောက်ပတ် ဖြင့် ပွတ်တော့၏။

” အာ ……………… ဟာ …………… မအေလိုးလေး ……… ယက်စမ်း … နင် တအားကြိုက်တဲ့ …… ငါ့စောက်ပတ်ကို ………… ယက်ယက် ……………… မအေလိုးလေးရဲ့ ……………… ရှီးးးးးးးးး အားဟား …………… ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် ………… အစိလေးပါစုပ် ”

သုတမှာလည်း ပက်လက် အနေထားနှင့် အမဖြစ်သူ စောက်ပတ်အား ယက်ပေးနေရာ မအေလိုး ဆဲခံရ တိုင်း စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေးဖြင့် စိတ်ကြွကာ စောက်ပတ်အား ဖိယက်တော့၏။ ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သားနှင့် သမီးဖြစ်သူ၏ ရာဂမီး တောက်လောင်ပုံအား ကြည့်ရင်း စောက်ပတ်ကြီး ယားတက်လာပြန်သည်။ မျော့နေအောင် အလိုးခံထားရ သဖြင့် စိတ်မနဲ ထိမ်းထားရ၏။ သမီးဖြစ်သူမှာ သားဖြစ်သူ သုတ၏ မျက်နှာ အနှံ့ စောက်ပတ်ဖြင့် ဖိပွတ်ကာ တအအ နှင့် ညည်းတွားနေသည်။ ခဏအကြာ မိုးသူဇာ တယောက် သုတ မျက်နှာအား စောက်ရည်ဖြင့် ပန်းကာ ငြိမ်ကျ သွားတော့၏။

///////////////////////////

နောက် ၁လခန့် ကျော်ကျော်တွင် သုတနှင့် ဂျူဒီ လှိုင်မင်းတို့ မင်္ဂလာပွဲ ကျင်းပ ဖြစ်တော့သည်။ မင်္ဂလာပွဲအပြီး ၁ပတ် အကြာ ဦးဟံသာမောင်၏ စီစဉ်မှု့ဖြင့် မိသားစု အပျော် ခရီးထွက်ရန် ပြင်ဆင် နေကြ၏။

////////////////////////////

ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် ညတရေးနိုးလာသည်နှင့် အိပ်ခန်းခေါင်းရင်းဘက် တိုင်ကပ်နာရီအား ကြည့်ရာ ည ၁၂ နာရီထိုးနေသည်ကို နာရီလက်တန်များက ညွှန်ပြနေ ၏။ ဘေးနား ကွေးကွေးလေးအိပ်ပျော် နေသော သမီး ဖြစ်သူအား ကြည့်ကာ ကုတင်ပေါ်မှ အသာလေး ဆင်းလာ ခဲ့သည်။ အိပ်ခန်းတံခါးအား အသံမမြည်အောင် ဖွင့်ကာ အိမ်အပေါ်ထပ် အရှေ့ထောင့်ဘက်ရှိ ဦးဟံသာမောင် ၏ အိပ်ခန်းဆီ လျှောက်လာတော့၏။ တံခါးအား တွန်းဖွင့် သည်နှင့် ကုတင်ကြီးပေါ် ပက်လက်လှန် လှဲနေသော ဦးဟံသာမောင်အား တွေ့လိုက်ရသည်။

” အကိုကြီး … အိပ်မပျော်ဘူး … ထင်တယ် ”

” အော် … မြင့်မြင့် … တရေးနိုးလာတာလား ”

ဒေါ်မြင့်မြင့်အား မြင်သည်နှင့် ဦးဟံသာမောင် မှာ ထထိုင်ရင်း လှမ်းမေးနေ၏။

” ဟုတ်တယ် … အကိုကြီးရဲ့ ”

ဒေါ်မြင့်မြင့် စကားပြောရင်း လျှောက်လာကာ ကုတင်ပေါ် တက်ထိုင်သည်နှင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ ပုဆိုးခါးပုံစအား ဖြည်ကာ ပေါင်လည်ထိ လျှောချ လိုက်၏။ ဦးဟံသာမောင် ပေါင်ကြားမှ ပျော့ခွေနေ သော လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း ဒေါ်မြင့်မြင့် မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာတော့သည်။

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ဦးဟံသာမောင် လီးအား စွဲလမ်း နှစ်ချိုက် နေရာ မြင်သည်နှင့် မစုပ်ရ မနေနိုင်တော့ ပေ။ သားဖြစ်သူ နှင့် လိုးရသည်ထက် ဦးဟံသာမောင်၏ လိုသလို ထိန်းချုပ် လိုးနိုင်သော လိုးချက်များအား အသဲခိုက်နေရ၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ မလိုးခင် စောက်ဖုတ်အား အရည် ရွှဲနေအောင် ယက်ပေးတတ်ပြီး ဖင်ပေါက်များပါ လျှာဖျား လေးဖြင့် ထိုးကလိပြီးမှ ထိထိမိမိ လိုးပေးတတ်သည်။အစပိုင်း နာကျင်ခဲ့သော်လည်း နောက်ပိုင်း စောက်ပတ် ထက် ဖင်အလိုးခံရသည်ကို နှစ်ချိုက်ကာ သားဖြစ်သူနှင့် ချွေးမ ဖြစ်သူ မသိအောင် ဒီအိမ်သို့ လာရောက်ကာ ခိုးအလိုးခံနေတော့၏။ အနည်းဆုံး တချီ ဖင်လိုးပေး ရန် တောင်းဆိုတတ်လာသည်။ ခုလည်း နက်ဖန် မနက် မိသားစု ဘုရားဖူး ထွက်ရန် စီစဉ် ထားသဖြင့် ညနေ ကတည်းက ရောက်နေရာ ဦးဟံသာ မောင် လီးကြီးအား ကျေနပ်အားရ သည်အထိ စုပ်ပြီးသည် နှင့် အဝတ်စားများ ချွတ်ချပစ်၏။

” အ …………… ရှီးးးးး းးးးး ………………… ကောင်းလိုက်တာ ………………… မြင့်မြင့်ရယ် ”

ဦးဟံသာမောင်၏ ခပ်တိုးတိုး ညည်းသံကြောင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်း မျက်မှောင်ကြုံ့ကာ အခန်းတံခါးနား တိုးကပ်လိုက် တော့သည်။ အနည်းငယ် ဟနေသော တံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့်ရာ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်း ကြောင့် အံအော မှင်သက်နေမိ၏။ ယောက္ခမဖြစ်သူ မှာ ကုတင်ပေါ် လေးဖက်ထောက် လျက် အနေထားဖြင့် ဒူးထောက် ရပ်နေသော အဖိုးဖြစ်သူ ၏ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား မျက်နှာချင်း ဆိုင် ဆွဲစုပ်ပေးနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ မြင်ကွင်းအား ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ခံစားနေရ၏။ ကြည့်နေရင်း အဖိုးဖြစ်သူ ဒေါ်မြင့်မြင့် ၏ ခေါင်းအား ထိန်းကိုင်ရင်း လီးတဝက် လောက် အထုတ်သွင်းလုပ်ကာ ပါးစပ်အား လိုးနေပြန် သည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့် ပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသော လီးကြီး အား ကြည့်ရင်း အားမလို အားမရဖြစ်ကာ အိပ်ခန်းတံခါး အား တွန်းဖွင့်လိုက်တော့၏။

” ဟာ … သမီး ”
” ဟင် … ဂျူဒီ ”

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ချွေးမဖြစ်သူရှေ့ ဦးဟံသာမောင် လီးကြီး အား စုပ်လျက်အနေထားမို့ ရုတ်တရက် ရှက်ရွံ့ ထိတ်လန့် နေသည်။ ဦးဟံသာမောင် မှာလည်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ပါးစပ်အား လိုးနေစဉ် အိပ်ခန်းတံခါးပွင့် လာကာ မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဝင်လာသဖြင့် ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဖြစ်နေရ၏။ ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ချွေးမဖြစ်သူ ကုတင်နား ရောက်လာသည် နှင့် လီးအား ပါးစပ်မှ ထုတ်ကာ ကုတင်ပေါ် ချွတ်ထား သော ထမိန်အား ဆွဲယူပြီး သူမကိုယ်လုံးအား ပတ်ထား လိုက်ရသည်။

” ဟိုလေ ……………… သမီး … ……………မာမီ ………………… ရှင်း ………………… ရှင်း ……… ရှင်းပြ ပြ …… ”

” ရှင်းမပြနဲ့ … မာမိ … သမီး …… ခွင့်လွတ်ပါတယ် …… ဒါမဲ့ …… သမီး အပေါ်လည်း ……… နားလည်ပေးရမယ် နော် ”

” ဟင် ……… ဘယ်လို ”

” ဘယ်လိုလဲ …… ဆိုတော့ …… ဒီလို ပဲပေါ့ ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ ကုတင်ပေါ်တက်လာရင်း ယောက္ခမ ဖြစ်သူ ပါးစပ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်ကာ တဇပ်ဇပ် တုန်နေသော အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးအား ကုန်းစုပ် လိုက်တော့၏။

…………………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( တိတ်တခိုးတွင် ရေးသားသည်။ )
” ဖိုးဖိုးရဲ့ ဂျူဒီ ”
💘💘💘💘

[ အင်းစက်စာပေ ဖြစ်သည် ]
💣💣💣💣💣💣💣

( ဇတ်သိမ်း )
💥💥💥

ညနေ ပြန်ရောက်ကတည်းက လင်ဖြစ်သူနှင့် ယေက္ခမ ဖြစ်သူ သိမှာ စိုးသဖြင့် စိတ်အား ချုပ်တည်းထားရာ အခွင့်ရေး ရတုန်း အသုံးချပစ်လိုက်သည်။ ဦးဟံသာမောင် မှာလည်း မမျော်လင့်ပဲ မြေးဖြစ်က လီးအား ဆွဲစုပ်လိုက်သဖြင့် ကြောင်ကြည့်နေမိ၏။ ဒေါ်မြင့်မြင်မှာ ဦးဟံသာမောင်အား အလိုးခံရန် လီးစုပ်ပေးစဉ် မိသွားသဖြင့် ရှက်ရွံ့ထိတ်လန့် နေရာ ချွေးမဖြစ်သူ၏ အပြုအမူကြောင့် အံအောမှင်သက် နေမိတော့သည်။

” ဟူးးးး ………………… ရှီးးးး းးးးး ……………… ဖြည်းဖြည်း စုပ်ပါ … ဂျူဒီ် … ဒါနဲ့ … မောင်သုတ ကရော ”

တပူပေါ် နှစ်ပူဆင့် မဖြစ်အောင် မြေးဖြစ်သူအား မေးကြည့်နေ၏။ သုတ အိပ်ပျော် နေတာ သာသာရဲ့။

” မအိပ်ပါဘူး … ဂျူဒီရာ ”

” ဟင် … သုတ ”
” ဟာ … သမီး ”

သုတမှာ မယားဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်း အဖိုးဖြစ်သူ လီးအား စုပ်ပေးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း မိုးသူဇာအား လက်ဆွဲကာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တော့၏။ မိုးသူဇာမှာလည်း တရေးနိုး မိခင်ဖြစ်သူအား လိုက်ရှာရင်း ဧည့်ခန်းဘက် သုတနှင့် တွေ့နေသည်။ သုတကလည်း မယားဖြစ်သူ လိုက်ရှာနေချိန် အိမ်အပေါ်ထပ် မှ စကားသံများ ထွက်ပေါ် နေသဖြင့် အတူတူတက်လာကာ အသံလာသည့် အိပ်ခန်းထဲ ချောင်းကြည့်လိုက်ကြ၏။ မယားဖြစ်သူမှ အဖိုးဖြစ်သူ လီးအား စုပ်ပေးနေသဖြင့် သုတ တယောက် စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်နေရာ အခန်းထဲ အရင် ရောက်ရှိနေသော မိခင်ဖြစ်သူကပါ ဦးဟံသာမောင် လီးအား ဝိုင်းစုပ်နေပြန်သည်။ အခြေနေ စောင့်ကြည့် ရန် ခြေဟန်လက်ဟန် ပြနေသော အမဖြစ်သူ မိုးသူဇာအား လက်ဆွဲကာ ဝင်ခဲ့တော့၏။

အခန်းထဲရှိ လူအားလုံး ငြိမ်သက်နေရာ ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ
ဦးဟံသာမောင် လီးအား တင်းပြောင်လာအောင် စုပ်ပေးကာ ကလေးတွေ ရှေ့ ခပ်တည်တည်ပင် လေးဖက်ထောက် ကုန်းပေးနေသည်။

” ဘာကြည့်နေတာလဲ … အကိုကြီးရဲ့ … အင်းဟင်း ”

ဦးဟံသာမောင် မှာလည်း ကလေးတွေရှေ့ ဒေါ်မြင့်မြင့် အကြိုက်လိုက်ကာ ဖင်လိုးပေးလိုက် ရတော့သည်။တချီပြီးမှ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ ယောက္ခမ ဖြစ်သူ ဖင်အား လိုးထားသော ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား တခါပြန် စုပ်ရင်း အပေါ်မှ ခွလိုးနေ၏။

” သမီးနဲ့ သား … အဝတ်တွေ ချွတ်လေ ”

ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားသော သားနဲ့သမီး လီးနှင့် စောက်ပတ်အား ဒေါ်မြင့်မြင့် တယောက် တလှည့်စီ ယက်စုပ် ပေးနေပြန်သည်။ သုတမှာလည်း ဦးဟံသာမောင် အပေါ်မှ ခွလိုးနေသော မယားဖြစ်သ ူအား ကြည့်ကာ အမဖြစ်သူအား လေးဖက် ကုန်းခိုင်း လိုက်၏။

” မမ … လေးဖက်ထောက်လိုက် ”

မိုးသူဇာမှာ ယောင်းမဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ၏ စောက်ပတ်လေးထဲ ဝင်ထွက်နေသော ဦးဟံသာမောင်၏ လီးကြီးအား ခိုးကြည့်ရင်း ဖင်ဗူးတောင်းလေး ထောင်ပေး လိုက်ပြန်သည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ လေးဖက်ကုန်း နေသော သမီးဖြစ်သူ အဖုတ်ထဲမှ တချက်တချက် ကျွတ်ထွက်လာ သော သားတော်မောင် လီးအား ဆွဲစုပ်ရင်း အဖုတ်ထဲ ပြန်ထည့် ပေးနေ၏။ ထိုချိန် ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ ခါးညှောင်း လာသဖြင့် အဖိုးဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ် ခွကာ စောက်ပတ် လေး အယက်ခံနေတော့သည်။

အားနေသော ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ချွေးမ ဖြစ်သူ အဖုတ်ထဲမှ ကျွတ်လာသော ဦးဟံသာမောင် လီးအား ကုန်းစုပ်ပေးပြန် ၏။ ထိုချိန် သုတမှာလည်း အဖိုး ဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ် ခွ၍ အယက်ခံနေသော မယားဖြစ်သူအား ကြည့်ကာ မျက်ရိပ် မျက်ကဲ ပြလိုက်တော့သည်။ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ သူမ အား အပစ်မမြင်ပဲ ခွင့်လွတ်ပေးသော လင်ဖြစ်သူ သုတအား မိုးသူဇာဘေးနား ကပ်ကာ လေးဖက် ထောက် ပေးလိုက် သည်။ သုတ တယောက် မယားဖြစ်သူနှင့် အမဖြစ်သူ အား တလှည့်စီ ဆွဲလိုး နေသည်။ မိုးသူဇာမှ မောင်ဖြစ်သူ အား အလိုးခံရင်း နေရာရွေ့ကာ ဦးဟံသာမောင် လီးအား ကုန်းစို့နေ သော မိခင်ဖြစ်သူ ဘေးနား ကပ်ရင်း လီးကြီး အား ဝင်စုပ်တော့၏။

ဦးဟံသာမောင် မေးကြောများ ထောင်လာကာ ဒေါ်မြင့်မြင့် တို့ သားအမိ ၂ယောက်၏ လျှာစွမ်း အောက် လရည်များ ပန်းထွက်လာရ၏။ ဒေါ်မြင့်မြင့် ရော မိုးသူဇာပါ ဦးဟံသာမောင်၏ လရည်များ အား အလုအယက် ပင့်ယက်ကာ စုပ်ယူမျိုချ ပစ်လိုက်ကြ သည်။ ဦးဟံသာမောင် ခဏအနားယူကာ ကုတင်ပေါ် မှ ဆင်းရပ်လိုက်၏။

” မိုးသူဇာ … သမီး … ဖိုးဖိုးဆီလာခဲ့ ”

” ဟုတ် ”

မိုးသူဇာ တယောက် ရင်ခုန်နေရသည်။ ခုမ စတွေ့ဖူးသော ယောင်းမ ဖြစ်သူ၏ အဖိုးအား ရှိန်းနေသေး၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ မိုးသူဇာအား ချိုင်းမှ မကာ အပေါ်ပင့် မြှောက်ပြီး ပေါင်တန်အောက် လက်ထိုးသွင်းကာ ပါးစပ်နှင့် ပေါင်ဂွလေး တည့်သည်နှင့် စောက်ပတ်လေးအား တေ့ယက် တော့သည်။

” အအ ………… ဖိုးဖိုးရယ် ………… ရှီးးးးးး … ကျွတ် ”

ဦးဟံသာမောင် မိုးသူဇာအား မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် လေပေါ် ပင့်မှုတ်ပေးနေစဉ် ပေါင်ကြား မှ တွဲကျနေသော လီးကြီးအား ဂျူဒီလှိုင်မင်း တယောက် လင်ဖြစ်သူ သုတအား ကုတင်ပေါ် အလိုးခံနေရာမှ ဆင်းလာကာ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ဆွဲစုပ်တော့ သည်။ သုတမှာ မယား ဖြစ်သူအား လိုးရင်း ဇပ်တငံ့ငံ့ ကျန်နေစဉ် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သားဖြစ်သူ သုတအား ပက်လက်လှန် ကာ အပေါ်မှ ခွလိုးပေးလိုက်၏။

ခဏအကြာ မိုးသးဇာနှင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်းတို့မှာ ကုတင် စောင်း၌ ကြမ်းပြင်ပေါ်ဒူးထောက်လျက်အနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ် ရှေ့ကိုယ်လုံးများ မှောက်ချလိုက်တော့၏။
ဦးဟံသာမောင်မှာ ကုတင်ပေါ် ရှေ့ကိုယ်တခြမ်း ကပ်ကာ လေးဖက်ကုန်းနေသော မိုးသူဇာနှင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်းတို့၏ ဖင်များအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။မိုးသူဇာ ဖင်ဝလေးနှင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဖင်ဝလေးအား တလှည့်စီ ဒူးထောက် လျက်အနေထားဖြင့် ယက်ပေးပြန် ၏။ မိုးသူဇာနှင့် ဂျူဒီလိုင်မင်း မှာလည်း ဘေးတိုက် မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားဖြင့် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ကာ ဦးဟံသာမောင်မှ ဖင်ပေါက်အား လျှာဖျားလေးနှင့် ထိုးကလိပေးလျင် တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ဖင်ကြီးအား ကော့ထိုး ပေးနေရှာသည်။

” ရှီးးးး းးးးး ……… သမီး … လိုးပေးတော့ … ဖိုးဖိုး ”

မိုးသူဇာမှာ ပေါင်တန်များဖြဲကာ ဖင်အားကော့ထားရင်း ဦးဟံသာမောင်အား လှမ်းပြောလိုက်၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ မိုးသူဇာ စကားဆုံးသည်နှင့် ဖင်ဝလေးထဲ ဒစ်ဖူးအားတေ့ ကာ ဒစ်ပေါ်တံတွေး ထွေးချလိုက်သည်။ ထိုစဉ် ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် မိုးသူဇာ၏ စောက်ပတ်အဝ လေးအား တေ့ထားသော အဖိုးဖြစ်သူ လီးထိပ်အား ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက် လျက် အနေထားဖြင့် ကိုယ်လုံး လှည့်ကာ ဆွဲစုပ် ပေးနေ၏။ဟဦးဟံသာမောင်မှာ မြေးဖြစ်သူ မှ လီးထိပ်အား စုပ်ပေး နေသဖြင့် မိုးသူဇာအား ချက်ချင်း မလိုးသေးပဲ ဖင်ကြားထဲ လီးအား အမြှောင်းလိုက် ပွတ်ဆွဲနေလိုက်ပြန်သည်။

” အင်းဟင်း ……… ကျွတ် …… လိုးပေးပါတော့ … ဖိုးဖိုးရဲ့ ”

မိုးသူဇာ တစ်ယောက် ဖင်ကြားထဲ လီးအရည်ပြားနှင့် ပွတ်ဆွဲသည့် အရသာအား ခံယူရင်း ဒုတိယအကြိမ် လိုးပေးရန် တောင်းဆိုလိုက်၏။

” ပြွတ် … ဖလွပ် ……… ကဲ … မမသူဇာကို … အရင်လိုးပေးလိုက်တော ့… သာသာ ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား တချက်ဆွဲ စုပ်ကာ ပါးစပ်မှ ထုတ်ရင်း မိုးသူဇာ စောက်ပတ်လေးထဲ ဒစ်ဖူးကြီး တေ့ပေးလိုက်တော ့သည်။

” ဗြိ ဗြိ ……………… အ ……………… ဗျစ် ဗျစ် …………… အအ ……………… ကျွတ်ကျွတ် ”

ဒစ်ဖူး မြုပ်သည်နှင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ ခါးအားဖြင့် လီးအရင်းထိ ဖိသွင်းလိုက်ရာ မိုးသူဇာ တစ်ယောက် ခေါင်းမော့ တက်လာကာ ညည်းတွားနေ၏။ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာလည်း မိုးသူဇာ စောက်ပတ်လေးထဲ အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီး ဝင်သွားသည်ကို ကြည့်ရင်း အဖုတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ခံစားလာကာ ဖင်ဝလေး ယားတက်လာရသည်။

” ဗြိ …………… ဘွတ် …………… အ … အားးးးး ……… ဘွတ် ဘွတ် ………………… ကောင်းလိုက်တာ …………… … လိုးသာလိုး …… ……………… ဖွပ်ဖွပ် ……… အ အ ”

ဦးဟံသာမောင်မှာ မိုးသူဇာ ခါးအား ဆွဲကာ တဘွတ်ဘွတ် ဖြင့် ဆွဲလိုးနေ၏။ မနားတမ်းလိုးရာ ခါးညှောင်းလာစဉ် လီးအား ထုတ်ကာ ဖင်ကြားထဲ မေးတင်ထားလိုက် ပြန်သည်။ ထိုအချိန် ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ သူမစောက်စိ လေးအား ပွတ်ချေရင်း မိုးသူဇာ ဖင်ကြားထဲ အမြှောင်းလိုက် တင်နေသော ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ဆွဲစုပ်တော့၏။

” ဂျူဒီ့ လည်း … လိုးပေးတော့ … သာသာ ”

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ လီးစုပ်ပြီးသည်နှင့် ကုတင်စောင်း၌ လေးဖက်ကုန်းကာ သမီးယောင်းမ နှစ်ယောက် ဘေးချင်းကပ်လျက် ဦးဟံသာမောင်၏ လိုးချက်များ အား အလုအယက် ခံနေကြ၏။ ထိုချိန် သုတမှာ မယားဖြစ်သူနှင့် အမဖြစ်သူတို့၏ ညည်းသံများအား အနီးကပ် နားထောင်ရင်း မိခင်ဖြစ်သူအား ပင့်လိုး တော့သည်။ လီးတန်တလျှောက် ယားယံနေရာ မိခင် ဖြစ်သူ ဖင်ကြီး လေပေါ်မြှောက်ကာ ပြန်ကျလာသည် နှင့် ကော့ထိုးရင်း လရည်များ ပန်းထွက်ကုန်၏။

” ရှီးးးး းးးး …………………အားးးး ………………………ပြီးပြီ ……………… ဟူးးးး …………………… ကောင်းလိုက်တာ ………………… မာမီရာ ”

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သားတော်မောင် ပြီးသွားသဖြင့် တန်းလန်း ဖြစ်နေရှာ၏။ ကုတင်အောက် ဆင်းပြီး သမီးဖြစ်သူ မိုးသူဇာဘေး ကပ်လျက် အနေထားဖြင့် လေးဖက်ကုန်း ကာ ဦးဟံသာမောင်အား သူမဖင်အား ချက်ချင်း ပြောင်းလိုးခိုင်းနေသည်။

” အကိုကြီး … မြင့်မြင့် ဖင်ကို … မြန်မြန်လိုးပေးဦး … ပြီးတော့မှာမို့ ”

ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် ဒေါ်မြင့်မြင့် စကား ဆုံးသည်နှင့် မိုးသူဇာ အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ ဒေါ်မြင့်မြင့် ဖင်အား ပြောင်းလိုးလိုက်ပြန်၏။ ဒေါ်မြင့်မြင့် မှာလည်း ဖင်ပေါက်ထဲ လီးဝင်လာသည် နှင့် ညာဘက် လက်အား ပေါင်ကြားထဲ နောက်ပြန် လျိုသွင်းကာ စောက်ပတ် အုံလေးအား ဖိပွတ်တော့ သည်။ ခဏအကြာ သူမ ဖင်ထဲ ပူကနဲ့ခံစားမိကာ ဦးဟံသာမောင် ပြီးသွား သည်ကို သိလိုက်သည်နှင့် ဖင်ကြီးအား ဝိုက်ကာ စောက်စိလေးအား ဖိချေရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပစ် လိုက်၏။

” ဘွတ် ……………… အ ………………… ဗျစ် ………………… အ အ ……… ကောင်းလိုက်တာ ……… အကိုကြီးရယ် ………… ရှီးးးးးးးး ”

နာရီဝက်ခန့် နားပြီး မပြီးသေးသော မိုးသူဇာနှင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်း အား ဦးဟံသာမောင်နှင့် သုတ တို့မှ တယောက်ပြီး တယောက် ချိန်းကာ လိုးပေးလိုက်၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပြီးသွားသည်နှင့် သုတ တယောက် မယားဖြစ်သူနှင့် ကုတင်ပေါ် မှေးနေတော့သည်။

” သူဇာလည်း … ပြီးတော့မယ် ……… လိုးလိုး ”

မိုးသူဇာမှာ အားအင်ချိနဲ့သော အသံလေးနှင့် ညည်းရင်း အောက်ငုံ့ကြည့်ရာ စောက်ခေါင်းထဲ ဦးဟံသာမောင် လီးတချောင်းလုံး ဝင်နေကာ စောက်ရည်ကြည်တွေ တဗွက်ဗွက်နှင့် လျှံကျလာ၏။ စောက်ပတ် တပြင်လုံး အတွင်းရော အပြင်ပါ ကြွက်သားစိုင်များ တဖြေးဖြေး ဖောင်းကြွလာသည်။

” အားးးး …………… အအ ………………… ပြီး ပြီးးး ……………… ပြီးတော့မယ် ……… ရှီးးးးးးး ……………………… ထွက် ထွက် ……………………… ထွက်ပြီ ……………… အမလေးးးးး ………… အ အားးးးး ……………… ကောင်းလိုက်တာ ………… ဖိုးဖိုးရယ် ……… မရပ်နဲ့ဦး ……… လိုးလိုး ”

မိုးသူဇာ တယောက် လီးအရသာ တွေ့နေသည်မို့ လိုးချက်များ ရပ်သွားမည်ကို စိုးရိမ်နေမိ၏။ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများနှင့် ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ပွတ်ဆွဲနေသော ဦးဟံသာမောင် လီးအား ညှစ်ကာ ဖင်ကြီးဝိုင်းပေးလိုက် တော့သည်။ ဦးဟံသာမောင် ကလည်း စောက်ရည်ပန်းရင်း ဖေါင်းကြွနေသော မိုးသူဇာ စောက်ပတ်အုံကြီးအား ကြည့်ကာ မနားတမ်း ဆွဲလိုးရင်း လရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်ရ၏။

” ဘွတ် ………… ဖွပ် …………… ဗြိ …………… ဗျစ်ဗျစ် …… အားးး ……… ကောင်းလိုက်တာ … သမီးလေးရယ် …………………… ဘွတ် ဘွတ် ………… အင့် …………… ဗျစ် …………………… အားးး ……………………………… ရှီးးးးးးးးး ”

မိသားစုလိုက် စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးကြရာ အားလုံး ပင်ပန်းကာ အိပ်ပျော်သွားပြီး မနက်လင်း သည်နှင့် ဘုရားဖူး ထွက်ရန် ပြင်ဆင် နေကြတော့သည်။

…………………………………

စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူးတင်ရှိ ပါသည်။

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( တိတ်တခိုးတွင် ရေးသားသည်။ )