နှစ်သစ်ရဲ့ အချစ်ပြောင်း အချစ်လဲ

နှစ်သစ်ရဲ့ အချစ်ပြောင်း အချစ်လဲ

နှစ်သစ်ရဲ့ အချစ်ပြောင်း အချစ်လဲ

မြသာ ပရမ်းပတာ လက်ကမြင်း၍ ဖြစ်သလို လက်တဲ့စမ်းသည်။
============================
နှစ်သစ်မှာ လူသားအားလုံးပျော်ရွင်ကြပါစေ။ နှစ်သစ်ကူး သင်္ကြန်ဇာတ်လမ်းလေးများ ရေးနေပါတယ်။ တပုဒ်စပါပီ။

မောင်မြသာ
____________________________
နှစ်သစ်ရဲ့ အချစ်ပြောင်း အချစ်လဲ

“အဖေရော အမေရော စိတ်ချသွားပါ သားတို့က ကြီးပါပီဗျာ”

“အေး သားက ယောက်ျားလေးနော် အမရော ညီမရော ဂရုစိုက်ပါကွယ် အမေ ဒါပဲသားကိုပြောချင်တယ်”

“အေး ဟို၂ယောက်လည်း သင်္ကြန်တွင်း လင်းသူ မပါပဲ ဘယ်မှမသွားကြနဲ့နော် အဖေ ဘာသံမှမကြားချင်ဘူး”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ အဖေ”

သမီး၂ယောက်က ပြိုင်တူပင် တသံထဲ အဖြေပေးသဖြင့် ဦးကျော်လင်းကျေနပ်သွားလေသည်။ နေပြည်တော်သို့ အထူးတာဝန်ပေးမှုနှင့် လင်မယား၂ယောက်လုံး သင်္ကြန်မတိုင်ခင် ၄လပိုင်း ၁၃ရက်နေ့ မနက် ရုံးချိန်အတိုင်း အရောက်လာရမည်ဟု ဆင့်ခေါ်ထားလေသည်။ ယခု ၁၂ရက်နေ့ သွား၍ တညနားကာ ၁၃ရက်နေ့တွင် ဂျူ တီဝင်မည်ဟု စီစဉ်ထားလေသည်။ အရိုးခွဲစိတ် အထူးကုဆရာဝန်ကြီး ဒေါက်တာကျော်လင်းနှင့် မျက်နှာနှင့် မေးရိုးခွဲစိတ် အထူးကုဆရာဝန်ကြီး ဒေါက်တာမေရီတို့သည် နေပြည်တော်သို့ ဂျူ တီ မဝင်ခင် သားသမီးသုံးယောက်အား မှာကြားနေခြင်းဖြစ်လေသည်။

သမီးအကြီး နွယ်နီလင်းကား အသက်၂၂နှစ်ခန့်ရှိပြီး ကုမ္ပဏီတခုတွင် ငွေစာရင်းကိုင်ချုပ် (Chief Accountant) ရာထူးဖြင့် အလုပ်လုပ်နေသူဖြစ်လေသည်။

အလတ်ကောင် လင်းသူက ဆေးတက္ကသိုလ်နောက်ဆုံးနှစ် တက်နေလေသည်။ အသက်၁၉နှစ်ခန့်ရှိပီး ရိုးသားအေးဆေးသူဖြစ်လေသည်။

မီမီလင်းက အငယ်ဆုံးဖြစ်ကာ အသက်က ၁ရနှစ် UFL ပထမနှစ်ဖြေထားလေသည်။ အမနှင့် ညီမအပေါ်ကို လင်းသူက အနွံတာခံလေသည်။ ဒါကို သိသဖြင့် အလတ်ကောင်ကို ဘိုကျကာ လုပ်ချင်ရာ လုပ်မည် စိုးသောကြောင့် ဦးကျော်လင်း သေချာမှာခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။ ကလေး၃ယောက်နှင့် မန္တလေးသို့ တာဝန်ကျသဖြင့် ပြောင်းရွေ့ခဲ့ရာမှ ယခုတော့ဖြင့် ဆွေမျိုးညာတိ တယောက်မှမရှိလဲ မန္တလေးမှာပင် အခြေကျနေခဲ့ပီးဖြစ်လေသည်။

အဖေနဲ့ အမေထွက်သွားတော့ နွယ်နီလင်းက အငယ်၂ယောက်အား…

“ဟို ၂ယောက် သင်္ကြန်တွင်း ဘာအစီစဉ်ရှိလည်း မလျှုိုကြေး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်ပြောကြမယ်”

“ညီမလေးက လေးရက်လုံး ဒိုမီနိုမှာပဲ”

“ဟား ကောင်းပီဟေ့ မောင်လေးကရော”

“မောင်လေးက သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လည်ချင်လည်းရတယ် မလည်ချင်ဖူး အိမ်မှာနေဆိုလည်း ရပါတယ်”

အဲ့ဒါဆို နင်နဲ့ ငါညှိမယ်လေ ငါ့ကို လည်ပေးပါ့လားဟာ”

“အိုခေ ရတယ်လေ ပို့ပေးမယ် ဘီယာတိုက်လေ”

“အေးပါဟ တိုက်ပါ့မယ် ဒီနေ့ည ငါ့တို့ ကျုံးဘေး မဏ္ဍပ်တွေပတ်ကြည့်မယ်လေ ညီမလေးလဲလိုက်ခဲ့”

“ဟင့် အင်း မမ တော်ပီ မလိုက်တော့ဘူး ညီမလေး အဝတ်စားတွေ မီးကြွေတိုက်ရဦးမယ်”

“လင်းသူ ညရနာရီခွဲလောက် ပတ်မယ်နော်”

“အိုခေ ချစ်မမ”

ညရောက်သော် နွယ်နီလင်းနှင့် လင်းသူသည် ၆၃လမ်း၊ ၃၈x၃၉လမ်းနေအိမ်မှ ထွက်ကာ ၆၆လမ်းအတိုင်း ကျုံးဘေးသို့လာခဲ့လေသည်။ ၆၆လမ်းx၂၆လမ်းမီးပွိုင့်တွင် စောင့်နေခိုက် လင်းသူ ဆိုင်ကယ်ဘက်မှန်ကို အမှတ်မထင်ကြည့်မိရာ နောက်ဆိုင်ကယ်က အသက်လေးဆယ်ခန့်ရှိမည့် ယောက်ျားကြီး တယောက်က နွယ်နီလင်းအား စားမတတ် ဝါးမတတ် စိုက်ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ လင်းသူ စိတ်ထဲဝယ် ထောင်းခနဲ့ ဒေါသထွက်သွားသော်လည်း လူလိမ္မာ အမျက်အပြင် မထွက်ဆိုသလို နွယ်နီလင်းအား…

“မမ ၂၆လမ်းအနောက်ဆင်းပီး ပတ်လိုက်မယ်နော်”

ဟုလှမ်းပြောလေရာ နွယ်နီလင်းမှာ ဒီတိုင်း တစောင်း ထိုင်နေရာမှ လင်းသူရှေ့မျက်နှာအပ်ကာ…

“အေး မောင်လေး စိတ်ကြိုက်သာ မောင်းပါ ရှေ့နားကြ ခနရပ်ပေး မမ ခွထိုင်မလို့”

ဟု ပြန်ပြောလေသည်။ ပြောနေတုန်းလင်းသူက တချက်နောက်လှည့်ကြည့်ရာ လူကြီးမှာ ရှိုးတိုးရှုန့်တန့်ဖြစ်ကာ တခြားဘက်သို့လှည့်သွားလေသည်။ မီးပွိုင့်မှာ စိမ်းပီဖြစ်ကာ မောင်းထွက်လေတော့သည်။ လမ်းဒေါင့်တွင်ခနရပ်ကာ နွယ်နီလင်းက ခွထိုင်လေသည်။ လမ်းတွင်လည်း လူငယ်လူကြီး တော်တော်များများကား

“နှစျသစျမှာ လူသစျစိတျသစျဖွငျ့ အခစြျကမာ်ဘလေးထဲမှာ ၂ယောကျသား ပြောျရှှငျပါစေ”

“ဒီလင်ဒီမယား နှစ်သစ်မှာ အချစ်များနဲ့ ပျော်ရွှင်ပါစေ”

“အကိုနဲ့ အမ နှစ်သစ်မှာ ဖလန်းဖလန်းအချစ်များနဲ့ လန်းနိုင်ပါစေ”

ဟု ဆုအမျိုးမျိုးတောင်းပေးကာ ရေလောင်းသွားကြလေသည်။ နွယ်နီလင်းမှာ ရင်တဖိုဖိုနှင့် ရှက်အားပိုကာ လင်းသူခါးအား တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားမိသလို နဂိုကထဲက အမဖြစ်သူအပေါ် တိတ်တိတ်လေး ချစ်နေမိသော လင်းသူမှာ ကျိတ်၍ကြည်နူးနေလေသည်။ မဏ္ဍပ်အားလုံးနီးပါးကြည့်ပီးနောက် မောင်နှမ ၂ယောက်လည်း ရေတော်တော်စိုနေပီဖြစ်သည်။

“မောင်လေး အိမ်ပြန်ရအောင်”

“ဟုတ်မမ”

ဟုဆိုကာ အိမ်ပြန်ခဲ့လေသည်။
╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬
ညသန်းခေါင်ယံ အချိန် ပတ်ဝန်းကျင် တခုလုံး ငြိမ်သက်ကာ တိတ်ဆိတ်နေလေသည်။

နွယ်နီလင်းတယောက် အိပ်ပျော်နေရာမှ လန့်နိုးလာလေသည်။ ဆီးသွားချင်သဖြင့် ထကာ အိမ်သာသွားရန် အောက်သို့ဆင်းလာခဲ့လေသည်။ လင်းသူ အခန်းရှေ့က အဖြတ်တွင် တံခါးဟနေသဖြင့် အသာဖွင့်ကြည့်ရာ နွယ်နီလင်းမှာ အသံမထွက်မိစေရန် နှုတ်ခမ်းများ ကိုက်မိလေသည်။

လင်းသူမှာ ကွန်ပျူ တာရှေ့တွင်ထိုင်ကာ Vedioတခုကို ကြည့်ရင်း သူ့ လီးကြီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုနေလေသည်။

Videoမှာ Playboy Modelများ တလွာချင်း ချွတ်ပြသော Videoဖြစ်ကာ လင်းသူမှာ စူးစိုက်စွာကြည့်ရင်း အားရပါးဂွင်းထုနေလေသည်။

လင်းသူ၏ လီးကြီးမှာ အရှည်ရလက်မခန့် လုံးပတ်မှာ ကျပ်လုံးခန့်ရှိကာ ထိပ်မှာ မှိုပွင့်သဏ္ဌာန်ကားလျက်ရှိလေသည်။ နွယ်နီလင်းမှာ လီးဒစ်ကြီးကို အရေပြားက ဖုံးလိုက်ဖော်လိုက်ဖြစ်နေတာကို ကြည့်၍ ရင်ထဲတလှပ်လှပ်ဖြစ်ကာ ကတုန်ကယင်ဖြစ်လာလေသည်။

လင်းသူက ရုတ်တရက် Vedioကိုပိတ်လိုက်လေသည်။ နွယ်နီလင်းမှာ ရုတ်တရက်လန့်သွားလေသည်။ တံခါးပြန်ပိတ်မည်အပြု လင်းသူက Vedio တခုကို ဖွင့်လိုက်လေသည်။ Vedioကို မြင်တော့ နွယ်နီလင်းမှာ ဖော်မပြတတ်သော ခံစားမှုများဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားလာလေသည်။

လင်းသူဖွင့်ကြည့်သော Vedioမှာ သူ့သူငယ်ချင်း သက်ဆုမွန် မွေးနေ့တွင် သူ sexyကထားသည်ကို ရိုက်ထားသော MP4လေးဖြစ်လေသည်။ အနက်ရောင် စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်နှင့် ချက်ဖော်ပီး ဝမ်းကွာတဂျင်းပန်လေးဝတ်ကာ အပီးအပြင် Sexy ကထားလေသည်။ အဲ့ချိန်ကလည်း မိန်းကလေးများသာရှိတာရော သက်ဆုမွန်အပါအဝင် သူငယ်ခိင်းအားလုံးက ပွဲတောင်းတာရောကြောင့် ဝါသနာပါလို့ သင်တန်းတက်ကာ တက်မြောက်ထားသော Sexy အကကို အားရပါးရကပေးလိုက်လေသည်။ သက်ဆုမွန်က သီးသန့် Movieဆွဲကာ အမှတ်တရအဖြစ်ပေးခဲ့လေသည်။ အဲ့ဒါကို ဘယ်လိုဘယ်လို လင်းသူ ယူထားမှန်း မသိလိုက်ရပေ။

မောင်အရင်းဖြစ်သော လင်းသူက သူအားမှန်းကာ ဂွင်းထုနေသည်ကို မြင်ရသဖြင့် မျိုသိပ် ထိန်းချုပ်ထားသော သူအချစ်များ ဖွင့်ထုတ်ပစ်ချင်စိတ်များ ပေါ်ပေါက်လာမိလေသည်။

သူက လင်းသူကို စိတ်ဝင်စားမိသည်မှာ ကြာပီဖြစ်လေသည်။ သူငယ်ချင်းများ အကြားတွင် မောင်ဖြစ်သူနှင့် ပါတ်သက်ပီး ယောင်းမ အခေါ်ခံရသည်မှ အစပြုကာ ဟော့ဟော့ရမ်းရမ်း မရှိ သိမ်မွေ့ကာ အနေအထိုင် အေးဆေးတည်ငြိမ်လှသော မောင်လေးအား တခြားမိန်းမ ရင်ခွင်ထဲ ထဲ့ပေးရမှာ နှမြောလာလေသည်။ ထိုမှအစပြုကာ မောင်ဖြစ်သူအပေါ် အရိပ်တကြည့်ကြည့်နှင့်နေလာရာမှ ၅၂၈မှ ၁၅၀ဝကိလေသာသို့ မသိစိတ်က ပြောင်းလာသော်လည်း အသိစိတ်၏ လူမှုကျင့်ဝတ်များက ဖိနှိပ်ထားသောကြောင့် သတိမပြုမိပဲရှိလေသည်။

ယခု ဖြစ်စဉ်များကြောင့် အတန်ကြာ ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်ထားသဖြင့် အစိုင်အခဲထုထည် ကြီးမားလာသော ၁၅၀ဝ ကိလေသာ အချစ်များ စေ့ဆော်တိုက်တွန်းမှုဖြင့် လင်းသူအပေါ် စူးစူးနစ်နစ် ချစ်နေမိကြောင်း ဝန်ခံရလေတော့သည်။

ထိုသို့ အတွေးများနေတုန်းမှာပင် လင်းသူ၏ လီးကြီးထိပ်မှ သုတ်ရေဖြူ ဖြူ များ ပွက်ခနဲ့ ပွက်ခနဲ့ ထွက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ နွယ်နီလင်းစောက်ပတ်ထဲမှလဲ ဆစ်ခနဲဖြစ်ကာ အရေများ စိမ့်လာလေသည်။ တံခါးကို အသာပြန်စေ့ကာ အောက်ဆင်း၍ အပေါ့သွားလေသည်။ အိမ်သာမှပြန်အထွက်တွင် အိမ်သာဝင်ရန် လင်းသူ စောင့်နေသဖြင့် ချစ်ရည်ရွန်းလဲ့ကာ အချစ်ကို မျှော်လင့်နေသော အကြည့်ဖြင့် စူးစိုက်ကြည့်မိလေသည်။

“မောင် မနက်ဖြန် မတို့ လည်ရအောင်နော်”

“ဟုတ်…ဟုတ် လည်မယ် မမ”

မျက်လုံးချင်းဆုံအောင်ကြည့်ပီး နှုတ်ခမ်းလှုပ်ရုံလေး ပြောကာ သူ၏ ကျစ်လစ်တောင့်တင်းသော ဖင်တုန်းကြီးများကို တလုံးခြင်း တုန်ခါစေလျက် ဆင်မယဉ်သာခြေလှမ်းဖြင့် အသာထွက်လာခဲ့လေသည်။ လှေခါးအတက် အသာခေါင်းလေးငဲ့ ကြည့်လိုက်တော့ လင်းသူတယောက် ရပ်လျက်သူကို ကြည့်နေဆဲဖြစ်ကြောင်း တွေ့လိုက်မိရာ နှုတ်ခမ်းလေးတွန့်ကာ အသာပြုံးမိလေသည်။ နေနှင့်ဦးပေါ့ ကောင်ကလေး တချိန်ချိန် လက်သမားဘဝက လွတ်အောင် မမစောင်မကြည့်ရှုပေးမယ် ဟု ကြိမ်းဝါးမိလေသည်။
<÷><÷><÷><÷><÷><÷><÷><÷> <÷><÷><÷><÷><÷><÷><÷><÷>
အကြိုနေ့ မနက်…

“မီမီ မပီးသေးဘူးလားဟ”

“ခနလေးပါ ကိုကိုကလည်း ပီးတော့မယ်”

“ဖြေးဖြေးလုပ်ပါစေ မောင်လေးရယ် ဘာလို့လောနေတာလဲ”

“လောနေတာမဟုတ်ဘူး မမရဲ့ လူများလာရင် ပြန်ထွက်ရခက်တယ် တကထဲမှ အကြို အပို့ရှိရဲ့သားနဲ့ လိုက်ပို့ လိုက်ကြိုနေရသေးတယ်”

“တော်စမ်း လင်းသူ အဲ့ဒါထဲ့မပြောနဲ့ ညီမလေးက ကားမူးတတ်မှန်း မင်းလည်းသိတာပဲ ကြာချင်ကြာပလေ့စေ ထပ်မပြောနဲ့တော့”

“ပီးပါပီ ကိုကိုရဲ့ သွားကြစို့ ရပီ”

“မမ လုပ်ထားတော့နော် ကျနော်ပြန်လာရင် ရေချိုးပီးသွားမယ်”

“အေးပါဟယ် သွားစရာရှိတာသာ သွားစမ်းပါ”

“လာသွားကြစို့”

လင်းသူမှာ မီမီလင်းအား ဒိုမီနိုမဏ္ဍပ်သို့ လိုက်ပို့ပေးပြီးနောက် အိမ်ပြန်ခဲ့လေသည်။
အိမ်သို့ရောက်သော် ရေချိုး အဝတ်စားလဲပီးနောက် အခန်းထဲမှထွက်လာသောအခါ ရုတ်တရက် အံ့အားသင့်မိသွားလေသည်။

ပန်းနုရောင်လက်ပြတ် အကျႌနှင့် ဂျင်းဘောင်းဘီရှည်ဝတ်ကာ ပန်းရောင်နှုတ်ခမ်းနီအစိုဆိုးထားပီး မျက်လုံးကို အိုင်းလိုင်နာဆိုးထားသော နွယ်နီလင်းမှာ ရိုးရိုးလေးနှင့် လင်းသူ မျက်လုံးထဲတွင် အလှကြီးလှနေလေသည်။

“မမက အရမ်းလှတာပဲဗျာ”

“အမလေး ငါ့မောင်ကမြှောက်နေပီ ပြောစမ်း မမဆီက ဘာလိုချင်လို့လဲ”

မျက်စလေးချီကာ ကြာကြည့်လေး ကြည့်ရင်းမေးလိုက်လေသည်။T Shirt ကိုယ်ကျပ်နှင့် ဂျင်းဘောင်းဘီဝတ်ထားကာ အောစတားစီးထားသော လင်းသူမှာ နွယ်နီလင်းမျက်လုံးထဲတွင် ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ကောင်လေးတယောက်ဖြစ်လို့နေပါတော့သည်။

“လိုချင်တာပြောရင် ပေးမှာမို့လို့လား”

“မောင်လိုချင်ရင် မက ဘာမဆိုပေးမှာပေါ့ကွယ်”

“နောက်မှတောင်းမယ်လေ မှတ်ထားမှာနော် တောင်းရင် မငြင်းရဘူး”

“အမလေး ဒီကလဲ ပေးချင်လွန်းလို့ပါ”

“ဟားးး ဟားးးးး ဟားးး ”

မောင်နှမ၂ယောက်၏ ချစ်ကြည်နူးစွာရီလိုက်သောအသံလေးများက အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဝေစည်သွားလေတော့သည်။

လင်းသူနှင့် နွယ်နီလင်းတို့သည် အိမ်တံခါးသေချာပိတ်ကာ သော့ခတ်ပီးထွက်ခဲ့လေသည်။

“လမ်းလျှောက်သင်္ကြန်သွားမယ်နော်”

“ဟုတ် မ သွားမယ်လေ”

ကျုံးဘေးမရောက်ခင်၂၇x၂၈ကြားတွင် ဆိုင်ကယ်အပ်ကာ မောင်နှမ၂ယောက် ၂၆လမ်းဆီ လျှောက်ခဲ့ကြလေသည်။ လမ်းတလျောက် စတုဒီသာ မဏ္ဍပ်များ၊ ရေကစား မဏ္ဍပ်များဖြင့် စည်ကားနေလေသည်။ ဘေးအမြင်တွင် သူတို့၂ယောက်မှာ ချစ်သူများအသွင် လိုက်ဖက်ညီလှသည်မို့ လူတော်တော်များများက နောက်ပြောင်ကျီစယ် သွားကြလေသည်။ လင်းသူက ကျေနပ်နေသလို နွယ်နီလင်းကလည်း လင်းသူ လက်မောင်းလေးတွဲခိုရင်း တကယ် ရည်းစားပုံစံအတိုင်းဖြစ်နေတော့သည်။

ဗဟိုမဏ္ဍပ်နားနီးလာတော့ လူကတဖြေးဖြေး ကြပ်လာလေသည်။ လင်းသူက နွယ်နီ့အား သူရှေ့တွင်ထားကာ သိုင်းဖက်၍ လျှောက်လေသည်။ ဗဟိုမဏ္ဍပ်ရှေ့သို့ တဖြေးဖြေးတိုးလာရာ နေအောင်နှင့်မေသန်နု အလှည့်ဖြစ်ကြောင်း ကြေငြာသည်တွင် လူများကာ တိုးမရတော့ပဲ ရပ်ကြည့်ရလေတော့သည်။ နေအောင်က မြနန္ဒာသီချင်းဆို၍ မေသန်းနုက ကလေသည်။

“ချိုပြုံ ရွင်သော နှမပျိုငယ် တကိုယ်လုံးပင်ချော အလှပိုတယ် မြို့မနဲ့ တမိထဲဖွားသလို ဆိုတော့မယ်ကွယ်”

လင်းသူမှာ သီချင်းကို စိတ်မဝင်စားမိ အမဖြစ်သူကို ရိုးရိုးဖက်ထားရာမှ မသိမသာ လက်ဝါး၂ဖက်ဖြင့် နိုး၂လုံးအား အသာအုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။ လင်းသူ၏ လီးကြီးကလည်း တောင်လျက်ရှိကာ နွယ်နီလင်းဖင်ကြားသို့ အမြှောင်းလိုက်ကပ်နေလေသည်။

နွယ်နီလင်းမှာ အစကသတိမထားမိသော်လည်း မောင်ဖြစ်သူက သူ့အား နို့ကိုင်ကာ လီတောင်နေ၍ ထောက်ထားကြောင်း သတိပြုမိသောအခါ သူကလည်းမသိမသာ ရှေ့တိုးနောက်ငင်ပြုပေး၍ ညှောင့်ပေးလေသည်။ လင်းသူကလည်း နွယ်နီလင်းနှင့်အပြိုင် စည်းချက်ကျအောင် ညှောင့်ပေးနေလေသည်။ မဏ္ဍပ်ကလည်း နေအောင်ဆိုပီးသွား၍ လူချောင်လာရာ ရှေ့ဆက်မတိုးပဲ အသာလှည့်ထွက်ရန် နွယ်နီလင်းကပြောသဖြင့် ပြန်လှည့်ခဲ့လေသည်။

ဆိုင်ကယ်ပြန်ယူကာ ကျုံးဘေးဆက်မတိုးတော့ပဲ ကန်တော်ကြီးဘက်ပတ်ရန် ထွက်လာခဲ့လေသည်။ လမ်းတလျှောက်လုံးတွင် နွယ်နီလင်းမှာ လင်းသူခါးကိုတင်ကျပ်စွာ ဖက်ထားရင်း ထိုင်လိုက်လေသည်။ ကန်တော်ကြီး လမ်းအတိုင်းပတ်ကာ စစ်ကိုင်းမန်းလေးလမ်းဟောင်းကိုဖြတ်ထွက်ပီး အိမ်ပြန်လာခဲ့လေသည်။
! ¡ ! ¡ ! ¡ ! ¡ ! ¡ ! ¡ ! ¡ ! ¡ ! ¡ ! ¡ ! ¡ ! ¡ ! ¡ ! ¡ ! ¡ ! ¡ ! ¡ !
“မမ ညနေ ၄နာရီလောက်ပြန် ထွက်မယ်နော်”

“ဟင့် အင်း မမ မလိုက်တော့ဘူး မောင်းလေးပဲ သွားတော့”

ရေချိုး အဝတ်စားလဲပီး ထမင်းစားတုန်း ပြောနေခြင်းဖြစ်လေသည်။ လင်းသူမှာ သိသိသာသာ မျက်နှာပျက်သွားပီး ငိုင်နေလေသည်။

လင်းသူမှာ အခြေအနေကောင်းမလိုလိုနှင့် မမက သူနှင့်မလည်တော့သည်မှာ ဘာကြောင့်ပါလည်းဟု စဉ်းစား၍မရ နေမထိထိုင်မသာဖြင့် အနေခက်လှချေသည်။ ရည်းစားပူမိတာထက်ဆိုးလှပါတော့သည်။

စိတ်လေလေနှင့် တယောက်ထဲ ထွက်လာခဲ့လေသည်။ ဘယ်ရောက်ရောက် ဘယ်ပေါက်ပေါက်ဆိုကာ ထွက်လာခဲ့လေရာ သတိထားကြည့်မိတော့ ၈၃လမ်း မြို့ဂုဏ်ရောင် ရုပ်ရှင်ရုံနားရောက်နေသဖြင့် ၃၁လမ်းအတိုင်းအရှေ့တက်လိုက်လေသည်။ ၈၂လမ်းဒေါင့်ရောက်သော် ဘီယာဆိုင်တွေ့သဖြင့် ဝင်ထိုင်လိုက်လေသည်။

“ညီလေး 1 Cup ကစွန်းပလိန်းတပွဲ ငါးသုံးလုံးတဘူးပေးကွာ”

“ဟုတ်ကဲ့ပါခင်ဗျ”

သူအရင်က ဆေးလိပ်သောက်လေ့မရှိပါ။ အခုတော့ စိတ်လေလေနှင့် မှာသောက်လေပီ။ ဘီယာ ဘယ်နှစ်ခွက်ကုန်သွားသလဲမသိပါ။ ဆေးလိပ် တလိပ်ပီးတလိပ်ဖွာရင်း ဘီယာဆက်တိုက်မှာသောက်လေရာ ဆေးလိပ် တဘူးလုံးကုန်မှ တော်လေတော့သည်။ လူလဲတော်တော်ကို ရေချိန်ကိုက်နေပြီဖြစ်လေသည်။ အိမ်သို့ အသာထိန်းကာ ပြန်လာခဲ့လေသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်သော် အိပ်လိုက်သည်မှာ တချိုးထဲပင်ဖြစ်လေသည်။ ညနေ ၆နာရီထိုးခါနီး မမလာနှိုးမှပင် နိုးတော့လေသည်။

“ဟေ့ မောင်လေး ထ ထ မီမီ့သွားကြိုရမှာလေ”

“အော် အင်းး အင်းး ထပီ”

အမြန်ပင် လူးလဲ ထလိုက်လေသည်။ ခေါင်းထဲမှာတော့ အုံနေလို့ နေလေသည်။ မီမီလင်းကို သွားကြိုခဲ့ပီး သူက ပြန်အိပ်လေတော့သည်။

“မမ ကိုကြီး ဘာဖြစ်နေတာလဲ”

“မသိပါဘူး မူးနေတာ ထားထားလိုက် နေပလေ့စေ အမူးပြေမှသူ့ပြောမယ်”

ဟု ညီမ၂ယောက်ပြောနေသံ ကြားလိုက်ရလေသည်။ ပြန်မပြောအား အိပ်ချင်နေသဖြင့် ထိုးအိပ်လေသည်။

အားရအောင် အိပ်ပီးနောက် နိုးလာခဲ့လေသည်။ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၉နာရီ။ အသာထ၍ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ ရေချိုးလိုက်လေသည်။ ရေချိုး အဝတ်စားလဲပီးနောက် ထမင်းစားရန်ဆင်းလာခဲ့လေသည်။ ထမင်း ဟင်းများ အဆင်သင့် ခူးခပ်ထားလေသည်။ ထမင်းစားပီး အခန်းထဲသို့ပြန်လာခဲ့လေသည်။ နွယ်နီလင်းရော မီမီလင်းရောကိုမတွေ့ အခန်းထဲ ကိုယ်စီဝင်နေကြလေပြီ။

အခန်းထဲရောက်သော် မမကိုကြည့်ရန် ကွန်ပျူ တာကိုဖွင့်လိုက်လေသည်။ မမရဲ့ Movie ထားသော Folderဖွင့်လိုက်သောအခါ မမ Movie အပြင် နောက်Movieဖိုင်တခုကို တွေ့ရလေသည်။

လင်းသူ မျက်လုံးပြူ းသွားလေသည်။ ကွန်ပျူ တာက သူတယောက်ထဲပဲကိုင်တာ တခြားလူကိုင်လည်း ဒီFolderကို တွေ့ဖို့မလွယ်။ စဉ်းစားရ တော်တော်ကြပ်လေသည်။ စဉ်းစားမနေတော့ပဲ ဘာများလဲဟု ဖွင့်ကြည့်ရာ ကောင်မလေးတယောက်ရဲ့ ဂျနီဖာလိုပက်စ်၏ Baila သီချင်းဖြင့် Sexy Danceကနေသော Movieဖြစ်ကာ မျက်နှာကိုသေချာပြမထား ဝါးအောင်လုပ်ထားလေသည်။ ရှပ်အကျႌ အနက်ရောင် ဂျင်းဘောင်းဘီ ခပ်ပွပွကိုဝတ်ထားကာ အစပထမပိုင်းက ရိုးရိုးကနေသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် အဝတ်စားအားလုံး တဆင့်ခြင်းချွတ်လေသည်။ ကတာနဲ့ ချွတ်တာကလည်း စည်းချက်ညီညီနှင့် ကြည့်ကောင်းလေသည်။ ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်းဖြင့် လင်းသူမှာ ကာမစိတ်ကြွလာကာ လီးတောင်လာလေသည်။ ဘယ်သူမှန်းမသိရ နို့သီးအစုံမှာ တင်းနေကာ ချွန်ထွက်နေလေသည်။ ချွတ်ရင်းဖြင့် နောက်ဆုံး တုံးလုံးဖြစ်သွားကာ တုံးလုံးSexyကနေလေရာ လင်းသူမှာ ကာမစိတ်များ ထသထက် ထလာလေသည်။ ဘယ်သူလဲသိချင်သော်လည်း မျင်နှာကို လုံးဝမသိရ ဝါးအောင်ဖျက်ထားလေသည်။ နောက်ဆုံးသီချင်းပီးသွားတော့ ကောင်မလေးက ခေါင်းငုံသွားလေသည်။ ပီးနောက် စကားသံထွက်လာလေသည်။

“ဘယ်သူလဲ သိပ်သိချင်နေတယ်မလား သိရမှာပါ မကို မောင်တကယ်ချစ်ရင် အခု မအခန်းထဲကိုလာခဲ့ပါ မအခုဒီပုံစံအတိုင်း မအခန်းထဲမှာ စောင့်နေမယ်”

ဟုဆိုကာ ခေါင်းမော့လာလေရာ မမှ မ သူအမနွယ်နီလင်းပင်ဖြစ်လေတော့သည်။ လင်းသူမှာ ထခုန်မိမတတ် ဝမ်းသာသွားကာ ကွန်ပျူ တာ အမြန်ပိတ်ပီး အမဖြစ်သူရှိရာအခန်းဆီသို့ လာခဲ့လေတော့သည်။
………………………………………………
“မမ ညနေ ၄နာရီလောက်ပြန် ထွက်မယ်နော်”

“ဟင့် အင်း မမ မလိုက်တော့ဘူး မောင်လေးပဲ သွားတော့”

ရေချိုး အဝတ်စားလဲပီး ထမင်းစားတုန်း ပြောလိုက်တော့ မျက်နှာပျက်ကာ မှိုင်တွေသွားသော မောင်ဖြစ်သူကို ကြည်၍ နွယ်နီလင်းပြုံးမိလေသည်။

တကယ်တော့ နွယ်နီလင်းက သူစိတ်ကူးနှင့်သူ မောင်ဖြစ်သူ သူ့ကိုသဘောကျနေမှန်းသိတော့ သူလဲ မသင့်တော်လို့ ထိန်းခဲ့ပါသော်လည်း နှဲ့ပါများ သစ်ငုတ်တောင်နဲ့သေးရာ ယခု တဖက်ကလည်း ဗျာထူးချင်နေသည် ဆိုတော့ ဒီကလဲ မောင်မောင်ခေါ်ဖို့ အားထုတ်တော့မည်။

ထမင်းစားပီးနောက် ခနနားကာ အေးအေးဆေးဆေး တရေးအိပ်လိုက်ပါသည်။ အိပ်ယာက နိုးတော့ ပြင်စရာရှိတာများ ပြင်ဆင်ပါတော့သည်။

ခန်းစီးလိုက်ကာ အပြာရောင်ကို နောက်ခံထား၍ ရှပ်အကျႌ အနက်ရောင် ဂျင်းဘောင်းဘီ ခပ်ပွပွကိုဝတ်ကာ ဂျနီဖာလိုပက်စ်၏ Baila သီချင်းဖြင့် Sexy Dance ကလေသည်။ ကနေပုံကိုလည်း အဖေ့ Canaon G-Lan Camera ဖြင့် Movie ဆွဲထားလေသည်။

အကဝါသနာပါသောကြောင့် အကသင်တန်း တက်ထားသဖြင့် စည်းချက်ညီညီ ကတတ်လေသည်။ ကရင်းဖြင့် အဝတ်စားအားလုံး တဆင့်ခြင်းချွတ်လေသည်။ ကတာနဲ့ ချွတ်တာကို စည်းချက်ညီညီ ဖြစ်စေရန်လည်းဂရုစိုက်လေသည်။ သီချင်း၃ပုံ ၂ပုံ ပီးသောအခါ အဝတ်အစား အားလုံး ကုန်ကာ တုံးလုံးဖြစ်သွားလေသည်။ တုံးလုံး Sexy ကကာ ပေါင်၂ချောင်းကိုဟကာ စောက်ပတ်ကိုလည်းဖြဲပြလေသည်။ သီချင်းပီးသွားတော့ ခေါင်းငုံ့ထားလျက်…

“ဘယ်သူလဲ သိပ်သိချင်နေတယ်မလား သိရမှာပါ မကို မောင်တကယ်ချစ်ရင် အခု မအခန်းထဲကိုလာခဲ့ပါ မအခုဒီပုံစံအတိုင်း မအခန်းထဲမှာ စောင့်နေမယ်”

ဟုပြောပီး ခေါင်းမော့ကာ ဖလိုင်ကစ်ပေး၍ ကြာကြည့်လေးဖြင့် မျက်စိတဖက် မှိတ်ပြကာ အဆုံးသတ်ထားလေသည်။ ထိုVideoကို ကွန်ပျူ တာထဲကူးထဲ့ကာ Edit လုပ်လေသည်။ နောက်ဆုံးသီချင်းပီး စကားပြောသော အခန်းမှလွဲ၍ ရှေ့ပိုင်း ကျန်သောအခန်းများမှာ မျက်နှာလုံးဝမမြင်ရစေရန် မျက်နှာ ဝါးစေရန် Edit လုပ်ထားလေသည်။ စိတ်တိုင်းကျ ပြင်ဆင်ပီးသောအခါမှ လင်းသူရဲ့ ကွန်ပျူ တာထဲသို့ သူရဲ့ Movie ထားသော fileထဲတွင် ထဲ့ထားလိုက်လေသည်။ ရှာရတာလည်း သူMovie နာမည်သိနေသဖြင့် Searchမှာ ရိုက်ရှာလိုက်ရုံဖြင့် အလွယ်တွေ့လေသည်။

မောင်နှမ ၃ယောက်လုံးကို ကွန်ပျူ တာတလုံးစီ ဝယ်ပေးထားပီး သူက Video Edit ဝါသနာပါသဖြင့် လေ့လာထားရာ အခု Surpriseလုပ်ရာတွင် အဆင်ပြေနေလေသည်။

သူကူးထဲ့ပီး အခန်းထဲ ရောက်ပီးခနကြာ လင်းသူပြန်ရောက်လာလေသည်။ တော်တော်လည်းမူးနေပုံရလေသည်။ ခြေလှမ်း အနိုင်နိုင်ထိန်းရင်း အခန်းထဲသို့ရောက်သော် အိပ်နေကြောင်းသိလိုက်ရလေသည်။

ညနေ ၆နာရီ ထိုးခါနီးသောအခါ အငယ်မကို သွားကြိုရန် အတွက် လင်းသူအား သွားနှိုးလေသည်။ လင်းသူမှာ မထချင် ထချင်နှင့်ထကာ မီမီလင်းအား သွားကြိုလေသည်။ ပီးနောက် အခန်းထဲပြန်ဝင်ကာ အိပ်နေလေသည်။

“မမ ကိုကြီး ဘာဖြစ်နေတာလဲ”

“ဘီယာတွေသောက်လာတာလေ အမူးမပြေသေးလို့နေမှာ”

“အာ ဘာလို့ အဲ့လောက် ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်သောက်လည်းမသိဖူးနော်”

“မသိပါဘူး မူးနေတာ ထားထားလိုက် နေပလေ့စေ အမူးပြေမှသူ့ပြောမယ်”

ဟု ညီမဖြစ်သူ ကျေနပ်စေရန် ပြောထားလေသည်။ ဘာကြောင့် မူးသည်ကို နွယ်နီလင်းသိပါသည်။ သူ မျှော်လင့်ထားသလိုဖြစ်မှ ဖြစ်ပါ့မလား ဟုလည်း စိုးရိမ်မိလေသည်။ ညီမဖြစ်သူက ပင်ပန်းသဖြင့် ရေချိုး ထမင်းစားကာ အိပ်ယာဝင်သွားချေပီ။ လင်းသူ အခန်းသွားကြည့်တော့ အိပ်မြဲအိပ်လျက် ဘယ်ချိန်မှထမလဲမသိ။ တော်တော်နှင့် ထဦးမည့်ပုံမပေါ်။ ထမင်းဟင်းများ ခူးခပ် ပြင်ဆင်ကာ အုပ်ဆောင်းနှင့် အုပ်ထားခဲ့လေသည်။

သူအခန်းထဲတွင် ကွန်ပျူ တာ သုံးနေတုန်း လှေခါးမှ လူဆင်းသွားသော အသံကြားလိုက်မိသဖြင့် ခနစောင့်နေလိုက်လေသည်။ အောက်ရောက်လောက်မှ အခန်းထဲမှ ထွက်ကာ လင်းသူ အခန်းသွားကြည့်တော့ မရှိ။ လင်းသူထကာ ရေချိုးနေကြောင်းသိရလေသည်။ အခန်းထဲ အသာပြန်ဝင်နေလိုက်လေသည်။ လင်းသူမှာ တက်လာပီးပြန်ဆင်းသွားလေသည်။ အပြင်ထွက်တော့မည်လားဟု စောင့်ကြည့်နေလေရာ ထမင်းစားနေလေသည်။ ထမင်းစားပီး အပေါ်တက်လာကာ အခန်းထဲဝင်သွားလေသည်။

လင်းသူ ဘာလုပ်နေလဲ ဟု အခန်းတံခါးဟကြည့်ရာ နွယ်နီလင်းမှာ ထခုန်မိမတတ် ပျော်ရွင်ကာ ရင်ခုန်နှုန်းမြန်လာလေသည်။ မကြာမီ ခံစားရတော့မည့် ချစ်ခြင်းဖွဲ့အပြာရောင် ရသများက ခံစားချင်တိုင်းခံစားလို့ ရတာမှ မဟုတ်တာပဲကိုး။

လင်းသူမှာ အံ့အားသင့်ကာ သိချင်စိတ်များနေပုံရပီး တဖြေးဖြေးနှင့် စိတ်ထလာပုံရလေသည်။ လီးတောင်ကာ လီးကြီးအား လက်ဖြင့်ပွတ်သပ်နေလေသည်။ သီချင်းဆုံးခါနီးတော့ နွယ်နီလင်းမှာ အခန်းထဲသို့ ပျော်ရွင်စွာ ပြန်လာခဲ့လေသည်။

အဝတ်စားများချွတ်ကာ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ခုတင်ပေါ်ဝယ် ပက်လက်အိပ် နေလိုက်လေသည်။ သ်ု့သော် အဲယားကွန်း လေအထိခံရတော့ စိမ့်ခနဲ့ဖြစ်ကာ ရှက်စိတ်လေး ဖြစ်လာမိလေသည်။ သူလုပ်တာ မှားများမှားနေပီးလားဟု စဉ်းစားမိလေသည်။ မမှားသော်လည်း မောင်ဖြစ်သူကို ဒီတိုင်းကြီးပြရမှာ ရှက်သဖြင့် စောင်ပါးလေး ခြုံထားလိုက်လေသည်။ မျက်နှာကိုလည်း တဘက်လေးဖြင့် အုပ်ထားလေသည်။ မောင်ဖြစ်သူကို မျက်နှာချင်းမဆိုင်ချင်သေးပါ ရှက်နေသေးလေသည်။

ခနနေတော့ လင်းသူ တံခါးဖွင့် ဝင်လာလေသည်။ စောင်ကို ဖယ်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းဟလျက် ပေါင်ကြားမျက်နှာအပ်ကာ နွယ်နီလင်းစောက်ပတ်အား ယက်လေတော့သည်။ နွယ်နီလင်းမှာ လေထဲသို့ ရောက်နေသည့်အလား ခံစားရလေသည်။ ခေတ်ကာလ သမီးပျို ပီသစွာ လက်ဖြင့် အာသာဖြေခဲ့ဖူးပါသည် သို့သော် ယခု လင်းသူ၏လျှာကပို၍ အစွမ်းထွက်လှချေသည်။

”အားးဟားးး းးး ကောင်းး ကောင်းး းး အမလေးးး ကောင်း လိုက် တာ အီးးး ဟီးးး းးးးးပီး းးးးး မောင် ကောင်းတယ် မောင် ကောင်းတယ်
အရမ်းကောင်းတယ်”

နွယ်နီလင်းမှာ အသံမထွက်မိစေရန် တင်းထားသော်လည်း တကယ်ထိတွေ့မှု အရသာ ကောင်းလာသည့်အခါ မနေနိုင် အသံထွက်ညီးလာရလေသည်။ လင်းသူကလဲ စေတနာပါပါနှင့် စောက်ပတ်ကို အပြားလိုက်ယက်သည့် အပြင် စောက်စိကိုပါစုပ်ပေးလေသည်။ နွယ်နီလင်းမှာ တကိုယ်လုံးယမ်းခါ ကော့ပျံနေကာ အကောင်းကြီးကောင်းနေလေသည်။ စောက်ရေများကလည်း တစိမ့်စိမ့် တစိမ့်စိမ့် ခါတိုင်းထက်ပိုမိုများပြားစွာ ထွက်လေသည်။

“အ အ အ အားးးး ဝိုးးးးးး ကောင်းးးးး ဟိုးးးးးးး”

လင်းသူမှာ အတန်ကြာ ဘာဂျာဆွဲပီးနောက် နွယ်နီလင်းမှ အရေတောက်တောက်ကျကာ အထကြီးထ အယွကြီးယွနေသောအချိန်တွင် လိုးရန်အတွက် ဘာဂျာဆွဲခြင်းကို ရပ်လိုက်ကာ ကိုယ်ခန္ဓာတခုလုံး နွယ်နီလင်းနှင့် မထိအောင်ခွာလိုက်လေသည်။ နွယ်နီလင်းမှာ ရုတ်တရက်ဖယ်ခွာသွားတော့ မရိုးမယွဖြစ်ကာ…

“အာ လာ လာ မောင် မောင်ဆီပြန်လာလေ”

အလူးအလဲထကာ မိမိဆီလှမ်းလာရန်ပြင်နေသော အမဖြစ်သူကိုကြည့်ကာ လင်းသူမှာ သနားလဲသနား ချစ်လဲပိုချစ်သွားမိပါသည်။ ထလာသောအမဖြစ်သူအားဆွဲထူကာ အနှစ်နှစ် အလလက စိတ်ကူးဖြင့်ကျိတ်ရူးကာ နမ်းချင်ခဲ့သော နှုတ်ခမ်းထူထူပြဲပြဲလေးအား စုပ်နမ်းလိုက်ပါတော့သည်။

နွယ်နီလင်းက အငမ်းမရပြန်နမ်းလေသည်။ အပြန်အလှန် သဲကြီးမဲကြီး နမ်းကြပီးနောက် လင်းသူက ရုတ်တရက်နှုတ်ခမ်းချင်းခွာကာ အမဖြစ်သူ ရင်ဘတ်အား အသာတွန်းကာ လှဲလိုက်လေသည်။ နွယ်နီလင်းပလက်လှန်သွားတော့မှ ပေါင်နှစ်ချောင်းအသာဟ၍ ခါးမှအသာဆွဲကာ နွယ်နီလင်း ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်လေသည်။ လင်းသူက လီးကို နွယ်နီလင်း စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ပီး ဖိချလိုက်လေရာ လျောခနဲ့ အနည်းငယ်ဝင်သွားလေသည်။ နွယ်နီလင်းမှာ ဆစ်ခနဲတိုးဝင်လာသော လီးကြီးကို ကြောက်လည်းကြောက် ခံစားရမည့် ကာမအရသာများလည်း စူးစမ်းလိုစိတ်ဖြင့် စိတ်၂ခွဖြစ်ကာ အိပ်ယာခင်းကိုယောင်ယမ်း ဆုတ်ကိုင်မိလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် လင်းသူက ခါးတလှုပ်လှုပ်နှင့် ဖြေးဖြေးချင်းအသွင်းအထုတ် လုပ်ကာ လိုးပါတော့လေသည်။ အရေများများ ထွက်နေသဖြင့်လည်း အဝင်အထွက်ချောကာ နာကျင်ခြင်းမရှိသလောက်ပင်ဖြစ်လေသည်။

သို့သော် ထိုးသွင်းရင်းဖြင့် တဝက်မရှိတရှိ အချိန်တွင် အလွှာကလေးတခုခံနေကြောင်း ခံစားသိရှိလာရချေသည်။ နွယ်နီလင်း၏ အပျိုမှေးပင်ဖြစ်လေသည်။ လင်းသူမှာ အပျိုမှေးကို ဖောက်ရန်အတွက် နွယ်နီလင်း ပေါင်၂ချောင်းကို ဖြဲနိုင်သမျှဖြဲ၍ ဒစ်ပေါ်လုနီးပါးဆွဲထုတ်ကာ အပျိုမှေးထိ စောင့်သွင်းခြင်းကို ဆယ်ချက်ခန့် ဆက်တိုက်လုပ်လေသည်။ ထို့နောက် ဒစ်ထိဆွဲထုတ်ကာ အားအင်အကုန်သုံး၍ တချက်ထဲ အဆုံးထိ ဆောင့်ချလိုက်သော အချိန်မှာတော့…

“အမလေး သေပါပီ မောင်လေးရဲ့ အား အ အ အု အု အု”

လင်းသူမှာ နာ၍အော်နေသော အမဖြစ်သူ၏ နှုတ်ခမ်းအား နမ်းစုတ်လိုက်သဖြင့် နွယ်နီလင်းမှာ “အု အု”ဟူ၍သာ အသံထွက်နိုင်လေသည်။ လင်းသူက ဆွဲမထုတ်သေးပဲ တဆုံးထဲ့ထားလျက် ခါးကိုနှဲ့ကာ လီးတချာင်းလုံးဖြင့် နွယ်နီလင်းစောက်ခေါင်းထဲကို မွှေလေတော့သည်။

နွယ်နီလင်းမှ စောက်ခေါင်း တခုလုံး ကျိန်းနေသော်လည်း လီးကြီး၏ပွတ်တိုက်မှုနှင့် အရင်ကထဲက ထွက်ထား၍ ကျန်ရှိနေသော စောက်ရေများကြောင့် သက်သာလာကာ အရသာတခုကို စတင်ခံစားရလေသည်။ လင်းသူမှာ မိမိကို ပြန်နမ်းကာ ကျောပြင်ကို လက်၂ဖက်ဖြင့်သိုင်းဖက်လာသော အမဖြစ်သူ အခြေအနေကို သဘောပေါက်ကာ စတင်၍ ခါးတလှုပ်လှုပ်နှင့် ဖြေးဖြေးချင်းအသွင်းအထုတ် လုပ်ကာ လိုးပါတော့လေသည်။ နွယ်နီလင်းမှာ တဖြေးဖြေး အရသာတွေ့ကာ…

” ဗြိ ဗြိ ပြွတ် ဇွပ် ပြွတ်ဇွပ် အမလေး အမလေးးး အမေ့ အမေ့ အားးး းးး မောင် အ မောင်
ဇွပ်ဇွပ် ပြွတ်ပြွတ် ဇွိ ဇွတ် ပြွတ် အားးဟားးး းးး ကောင်းး ကောင်းး းး အမလေးးး ကောင်းလိုက်တာ”

ညီညူ သံလေးများ ကြားလာရလေသည်။ အရသာတွေ့ကာ အရှိန်ရလာတော့ အသံလေးတွေ ဝေဆီလာတဲ့အချိန်မှာ လင်းသူသည် အားအင် အပြည့်သုံးပီး လိုးပါတော့သည်။

” ဗြိ ဗြိ ပြွတ် ဇွပ် ပြွတ်ဇွပ် အမလေး အမလေးးး အမေ့ အမေ့ အားးး းးး
ဇွပ်ဇွပ် ပြွတ်ပြွတ် ဇွိ ဇွတ် ပြွတ် အားးဟားးး းးး ကောင်းး ကောင်းး းး အမလေးးးပီး းးး ပီးးးးး အးးမေ့ ပီးးးးတော့ မယ် မောင်းးးးလေးးးးး ပီးးတော့မယ်”

အမဖြစ်သူ ပီးတော့မည် ဆိုသောကြောင့် အတူတူ ပီးရန်အတွက် သူပါ စိတ်သွင်း လိုက်လေသည်။ ထွေထွေထူးထူး စိတ်သွင်းစရာ မလိုပါ။ အင်မတန် လိုးချင်လှတဲ့ အမကို အိပ်မက် မဟုတ်ပဲ အပြင်မှာ လိုးနေရပြီ ဆိုတဲ့အသိကကို လင်းသူကို စိတ်ကြွစေလေသည်။

”အားးဟားးး းးး ကောင်းး ကောင်းး းး အမလေးးး ကောင်းလိုက်တာ ပြီးးး ပီးးး အီးးး ဟီးးး းးးးးပီး းးးးး မ မ အ အ ပြီး ပြီ ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်
အရမ်းကောင်းတယ်”

နွယ်နီလင်း တွန့်လိန်ကောက်ကွေးရင်း တချီ ကောင်းကောင်း ပြည့်ပြည့်ဝဝ ပြီးသွားလေသည်။ သူလဲ ပြိုင်တူပီးသွားကာ မရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို သုတ်ရည်ပန်းထဲပြီး မနဲ့ပြို င်တူ ပီးရတာဟာ ဘာနဲ့မှ နှိုင်းလို့ မရတဲ့ လောကစည်းစိမ်ပင်ဖြစ်တော့သည်။ လင်းသူက သူ့လီးကြီးကို မချွတ်ပဲ နွယ်နီလင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ စိမ်ထားလေသည်။

“မောင် ထတော့လေ မတို့ သွားဆေးရအောင်”

“ဟင့်အင်း စိမ်ထားချင်သေးတယ်”

“လူဆိုးလေး သူများကို လိုးလဲလိုးတယ် စကားလည်း နားမထောင်ဘူး”

“မ အဲ့လိုမပြောပါနဲ့ မစကားက်ု နားထောင်မှာပါ မစိတ်ချမ်းသာအောင်ထားမှာပါ မမောင့်ကို ချစ်လားဟင်”

“ချစ်လို့ အလိုးခံတာပေါ့ မောင်လေး ယောက်ျားရယ်”

“အယ် ဘယ်လို ဘယ်လို လယ်လိုခေါ်တာလည်း ပြန်ခေါ်ပါဦး”

“ဟင့်အင် ခေါ်တော့ဘူး”

“ခေါ်ပေးပါမရယ် မောင်ကြားချင်လို့ပါ”

“ယောက်ျား”

“မိန်းမ သွားဆေးမယ်နော်”

နွယ်နီလင်းက ခေါင်းအသာ ငြိမ့်ပြလိုက်လေသည်။ လင်းသူက လီးတံကြီးဆွဲထုတ်ကာ ထ၍ တံခါးဝဆီသို့ လျှောက်သွားလေသည်။ နွယ်နီလင်းက အသာထ၍ နောက်ကလိုက်လေသည်။ နွယ်နီလင်းမှာ လမ်းကောင်းကောင်း မလျှောက်နိုင် ပေါင်ကွနေလေသည်။ အခန်းအပြင်ရောက်တော့ လင်းသူက ပွေ့ချီလိုက်လေသည်။

“အ အမေ့ ပွတ်တွတ် ပွတ်တွတ် ပြောပြော ဆိုဆို လုပ်ပါမောင်ရယ်”

“မကလဲ မောင်က surprise လုပ်တာလေ”

နွယ်နီလင်းလန့်သွားကာ လင်သူကျောအား မနာအောင်ဖွဖွလေး ထုလိုက်လေသည်။ ရင်ထဲမှာတော့ ပီတိဖြာဝေကာ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေလေသည်။

လင်းသူက ပွေ့ချီကာ ရေချိုးခန်းထဲသို့ခေါ်သွားလေသည်။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်သော် ရေလောင်းကာဆေးပေးလေသည်။ ထိုနောက် ပခုံးမှစလောင်းကာ ရေချိုးပေးလေသည်။ ခေါင်းလျှော်ရည်ထဲ့ကာ ဆံပင်များကို ပွတ်၍ လျှော်ပေးလေသည်။ ထို့နောက် ဆပ်ပြာကို တကိုယ်လုံးတိုက်ပေးလေသည်။ ရေလောင်းချိုးပေးပီးသောအခါ နွယ်နီလင်းက…

“မောင် မပြန်ချိုးပေးမယ်နော်”

ဟုဆိုကာ ပြန်ချိုးပေးလေသည်။ ကိုယ်ခန္ဓာတခုလုံး ပွတ်သပ်ရင်း ဆပ်ပြာတိုက်ပေးသောအခါ ဒေါသထွက်လာသော ညီတော်မောင်ကိုကြည့်ပီး ခစ်ခနဲ့ ရီလိုက်လေသည်။

“ဘာဖြစ်လို့လဲမရဲ့ မလုပ်လို့ စိတ်ဆိုးနေပီ”

နွယ်နီလင်းက တောင်လာသော လီးကြီးကို အပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ကစားပေးရင်း ချစ်ရည်ရွန်းလဲသော မျက်လုံးအစုံဖြင့် ကြာမူပါပါ ကြည့်ကာ လင်သူမျက်နှာနားကပ်၍

“အဲ့ဒီတော့ မက ဘာလုပ်ရမှာလဲဟင်”

“မက ချော့လိုက်လေ မချော့ရင် စိတ်ဆိုးပြေရုံမက ငိုတာင်ငိုဦးမှာ”

“အဲ့ဒါဆို မက သူကို ငုံထားမတတ် ချစ်တယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းပြောလိုက်မယ်လေ”

ဟု ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ရေတခွက်ခပ်၍ လီးကြီးအား ဆပ်ပြာများ ပြောင်အောင်ဆေးလိုက်လေသည်။ ထိုနောက် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်ပီး လီးကြီးကို လက်တဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ကစားပေးရင်း ဒစ်ထိပ်ဖူးကို ပါးစပ်ဟကာ အသာလေးငုံလိုက်လေသည်။ လင်းသူမှာ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည် ရောက်သွားလေသည်။

“အ အ အားးး ”

နွယ်နီလင်းမှာ အားရပါးရ ရေခဲချောင်းစုပ်သလို စုပ်လေတော့သည်။ လက်တဖက်က လီးကြီးကိုင်ကာစုပ်ရင်း ကျန်လက်တဖက်ကို ကိုယ့်အစိကို ပြန်ပွတ်နေလေသည်။ လင်းသူ အကောင်းကြီးကောင်းနေသလို နွယ်နီလင်းကလည်း သူ့ဟာနှင့်သူ စုပ်ရင်းပွတ်ရင်းဖြင့် ဟော့နေလေသည်။

“မ ဆက်မစုပ်နဲ့တော့ မောင်ပီးသွားလိမ့်မယ်”

နွယ်နီလင်းမှာ ဟော့နေလေရာ ဆက်စုပ်ကာ လင်းသူလည်းပီး သူလည်း ပီးလိုက်ချင်ပါသော်လည်း မောင်ဖြစ်သူကို အလိုလိုက်သောအားဖြင့် ဆက်မစုပ်ပဲ ရပ်လိုက်လေသည်။ လင်းသူက သူ့အားဆွဲထူလိုက်ပီး ရေကန်ဘောင်ကို လက်ထောက်ကာ ကုန်းစေလိုက်လေသည်။ ပီးနောက် ပြူ ထွက်နေသော နွယ်နီလင်းစောက်ပတ်ကို လီးကြီးဖြင့် တေ့ကာသွင်းလိုက်လေသည်။ လီးတဝက်ခန့် လျောခနဲ့ဝင်သွားလေရာ နွယ်နီလင်း မျက်လုံးများ မှေးခနဲ့ စင်းကျသွားလေသည်။ ထို့နောက် ခါးတလှုပ်လှုပ်နှင့် ဖြေးဖြေးချင်းအသွင်းအထုတ် လုပ်ကာ လိုးပါတော့လေသည်။

” ဗြိ ဗြိ ပြွတ် ဇွပ် ပြွတ်ဇွပ် အမလေး အမလေးးး အားးး းးး
ဇွပ်ဇွပ် ပြွတ်ပြွတ် ဇွိ ဇွတ် ပြွတ် အားးဟားးး းးး ကောင်းး ကောင်းး းး အမလေးးး ကောင်းလိုက်တာ”

အရှိန်ရလာတော့ လင်းသူက အားအင် အပြည့်သုံးပီး လိုးပါတော့သည်။ နွယ်နီလင်းမှာ ရေကန်ဘောင်ကို မလွတ်တမ်း ကိုင်ထားကာ ဆောင့်ချက်များကို အီစိမ့်နေအောင် ခံရလေသည်။

” ဗြိ ဗြိ ပြွတ် ဇွပ် ပြွတ်ဇွပ် အမလေး အမလေးးး အားးး းးး
ဇွပ်ဇွပ် ပြွတ်ပြွတ် ဇွိ ဇွတ် ပြွတ် အားးဟားးး းးး ကောင်းး ကောင်းး းး အမလေးးးပီး းးး ပီးးးးး အးးမ ပီးးးးတော့ မယ် မောင် အ အ လေးးးးး မ ပီးးတော့မယ်”

နွယ်နီလင်းတချီ ကောင်းကောင်း ပြည့်ပြည့်ဝဝ ပြီးသွားချိန်တွင် လင်းသူလဲ ပြိုင်တူပီးသွားလေသည်။ ထို့နောက် ရေဆေးကာ လင်းသူက လာတုန်းကလိုပင် နွယ်နီလင်းအား ပွေ့ချီကာ အပေါ်သို့ပြန်တက်ခဲ့လေသည်။ နွယ်နီလင်းကို အခန်းထဲတွင် ချကာ တဘက်ဖြင့် ရေသုတ်ပေးလေသည်။ ထို့နောက် ညဝတ်အကျႌကို သူကိုယ်တိုင်ထုတ်ကာ ဝတ်ပေးလေသည်။ နွယ်နီလင်းမှာ မောင်ဖြစ်သူ ပြုစုသမျှကို ပီတိအပြုံးလေးဖြင့် ကျေနပ်စွာခံယူနေလေသည်။ လင်းသူက ပွေ့ချီကာ အိပ်ယာပေါ်တွင် အိပ်စေသည်။ နဖူးလေးအား နမ်းလိုက်ရင်း…

“မ အိပ်တော့နော် မောင်လဲအိပ်တော့မယ် မနက်ဖြန် အငယ်မလေးပို့ရဦးမှာ Good Nightပါ ချစ်”

ဟုပြောဆိုကာ နွယ်နီလင်း အခန်းမှထွက်လာခဲ့လေသည်။ ရေသုတ် အကျႌဝတ်ကာ ခုတင်ပေါ် ခေါင်းချပီးခန လင်းသူတယောက် အိပ်ပျော်သွားလေတော့သည်။
………………………………………………
အကျနေ့မနက်…

မီမီလင်း အိပ်ယာမှ ရွင်လန်းစွာ နိုးလာခဲ့လေသည်။ မျက်နှာသစ်ရန် အောက်သို့ ဆင်းလာခဲ့လေသည်။ ရေချိုးခန်းသို့ဝင်ရန် မီးဖိုခန်းမှ အဖြတ်တွင် မုန့်ဟင်းခါးဖတ်များနှင့် ဟင်ရည်များကို ပန်းကန်ထဲထဲ့ခူးနေသော လင်းသူကို မြင်ရသဖြင့် အံ့အားသင့်မိလေသည်။

“မီမီ အိပ်ယာနိုးပြီလား ကိုကို မုန့်ဟင်းခါးဝယ်ထားတယ်”

“ကျားသားမိုကြိုး ထူးထူးဆန်းဆန်း မဝယ်ဖူး ကိုကိုက မုန့်တွေဘာတွေဝယ်လို့”

“ငါမုန့်ဟင်းခါးစားချင်လို့ ရွှေလက်ရာ သွားစားရင်းနဲ့ နင်နဲ့ မမအတွက် ပါဆယ်ဆွဲခဲ့တာ စေတနာပျက်အောင်လာပြောမနေနဲ့ သွားလုပ်စရာရှိတာမြန်မြန်လုပ်ချေ”

လင်းသူက အကြီးအာဏာသုံးကာ ပိတ်ပြောပစ်လိုက်လေသည်။ မပြောပါကလည်း မီမီလင်းမှာ လှစ်နေအောင်ပါးလှချေသည်။ ဟိုမေး ဒီမေးနှင့် အဖြေမှားပါက သူနှင့် နွယ်နီလင်းအကြောင်း ရိပ်မိသွားပေလိမ့်မည်။

လင်းသူ မုန့်ဟင်းခါးများ ပြင်ထား၍ အုပ်ဆောင်းအုပ်ထားပီးလျှင် အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်း၌ထိုင်ကာ ပရီးမီးယားလိဂ်ဘောလုံးပွဲ ဟိုက်လိုက်ပြန်လွင့်သည်ကို ကြည့်နေလိုက်လေသည်။

အနည်းငယ်ကြာသောအခါ မီမီလင်း ထွက်လာလေသည်။

“ကိုကို သွားလို့ရပြီ”

“အေး လာသွားကြစို့”

လင်းသူ ဆိုင်ကယ်ထုတ်ကာ မီမီလင်းကို လိုက်ပို့လေသည်။ မီမီလင်းကို ပို့ခဲ့ပြီးပြန်လာတော့

“ဟေ့ ကိုလင်း”

“ဟာ ကိုစောကြီး မတွေ့တာကြာပြီဗျာ”

“အင်း မတွေ့ဆို နယူးရီးယားပြီးကထဲကလေ အကိုက ရှမ်းပြည်ရောက်နေတာကိုး အကြိုနေ့မတိုင်ခင် တရက်ကမှ ပြန်ရောက်တာ လာလက်ဖက်ရည်သောက်”

“သွားမယ်လေ ကိုစောပဲဆိုင်ရွေးလိုက်ပါ”

“ရွှေပြည်မိုးသွားမယ်လေ”

ကိုစောကြီးနှင့် ရွှေပြည်မိုးထိုင်ကာ အချိန်အနည်းငယ်ခန့်စကားပြောဆို၍ လမ်းခွဲကာ အိမ်ပြန်ခဲ့လေသည်။

အိမ်သို့ရောက်သောအခါ

“မရေ မ မ”

နွယ်နီလင်းကိုခေါ်ကြည့်သော်လည်း ပြန်ထူးသံမကြားရ။ သို့နှင့် ရေများချိုးနေသလား ဟုကြည့်ရန် ရေချိုးခန်းရှိရာသို့ အသွားတွင် ထမင်းစားစားပွဲပေါ်မှ ပြင်ထားသော ပန်းကန်များ မရှိသည်ကိုမြင်တွေပြီး လင်းသူ လေချွန်လိုက်မိလေသည်။ ထို့နောက် နွယ်နီလင်းအခန်းရှိရာ အပေါ်ထပ်သို့ အသာတက်လာခဲ့လေသည်။

နွယ်နီလင်းမှာ မီမီလင်း အောက်ဆင်းသွားကထဲက နိုးနေလေသည်။ မထသေးပဲအိပ်ယာထဲ အသာပြန်လှဲနေခြင်း ဖြစ်လေသည်။ မီမီလင်း ရေချိုး အဝတ်စားလဲကာ မဏ္ဍပ်သွားရန် ဆင်းသွားပြီဆိုမှ သူက အိပ်ယာသိမ်းကာ အောက်ဆင်း၍ မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ကာ ရေချိုးလေသည်။ ရေချိုးပြီးနောက် အဝတ်စားလဲကာ လင်းသူဝယ်ထားသော မုန့်ဟင်းခါးစားပြီးနောက် အပေါ်ထပ်သို့ တက်လာခဲ့လေသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် အောက်ထပ်ဆီမှ

“မရေ မ မ”

ဟု လင်းသူ၏ အော်ခေါ်သံကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် အကျႌ အမြန်ချွတ်လိုက်လေသည်။ ပြီးတော့ အသင့်ထုတ်ထားသော အပေါ်အောက်တဆက်ထဲ ညဝတ်အကျႌ ဗဂျားမားခဲရောင်လေးကို ကောက်ဝတ်၍ ခုတင်ပေါ်တက်ပြီး အခန်းပေါက်ကို ကျောပေးကာ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်လေသည်။

လင်းသူမှာ နွယ်နီလင်းအခန်းဆီသို့ တက်လာရင်း လိုးပွဲကြီးဆင်နွှဲ ရတော့မည်မို့ အောက်မှ သူ့ လီးကြီးကလည်း ခေါင်းတေမော့မော့ဖြင့် ထောင်ထ လာလေသည်။

အခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်တော့ နွယ်နီလင်းက အခန်းဝကိုကျောပေး၍ ကုတင်ပေါ်တွင် တစောင်းလေး အိပ်နေသည်။ နွယ်နီလင်းက အပေါ်အောက်တဆက်ထဲ ညဝတ်အကျႌ ဗဂျားမားခဲရောင်လေးကို ဝတ်ထားလေသည်။ ဗဂျားမားလေးက တိုနေသောကြောင့် ပေါင်လည်လောက်မှာ ရောက်နေသည်။ ဖြူ ဝင်းနေသော ပေါင်တန်တဖက်က ဆန့်ထားပြီး ကျန်တဖက်ကမြှောက်ပြီး ဒူးကိုကွေးကာ သူ့ရှေ့က ဖက်လုံးပေါ်တင်ထားသည်။

လင်းသူက အသံမထွက်အောင် လျှောက်သွားကာ ညဝတ်အကျႌကို တဖြည်းဖြည်းမပြီး လှန်တင်လိုက်လေသည်။ နွယ်နီလင်းက တုတ်တုတ်မျှမလှုပ်။ ညဝတ်အကျႌကို လှန်လိုက်တော့ နွယ်နီလင်း ဖင်လုံးဖြူ ဖြူ ကြီး ၂ လုံးက ထင်းခနဲ့ ပေါ်လာလေသည်။ အောက်မှာ ဘာမှဝတ်မထားပဲ ဗဂျားမားတထည်ထဲသာ ဝတ်ထားဟန်တူလေသည်။ လင်းသူက နွယ်နီလင်း ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ ပြူ းထွက်နေသော စောက်ဖုတ်လေးအား သူ့လျှာကြီးဖြင့် မှီသလောက်ယက်ပါတော့သည်။ နွယ်နီလင်းက ပေါင်ကြားကို ရေမွှေးဆွတ်ထားပုံရသည်။ ညှီစို့စို့ စူးရှရှ စောက်ပတ်အနံ့လေးက ရေမွှေးနံ့နှင့်အတူ သင်းပျံ့ကာ နှာခေါင်းထဲသို့ဝင်လာခဲ့လေသည်။ နွယ်နီလင်းက ဖင်ကြီးကိုကော့ပေးသဖြင့် လင်းသူမှာ အဆင်ပြေစွာယက်လို့ရလေသည်။ နွယ်နီလင်းမှာ တချက်တချက် ကိုယ်ခန္ဓာတုန်သွားကာ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရေများစိမ့်ထွက်လာလေသည်။ ရေမွှေးနံ့ပါသော ညီစို့စို့အနံ့လေးက နှာခေါင်းယဉ်သွားတော့ ကိုယ်ခန္ဓာထဲရှိ ရဂသွေးများကို ဆူပွက်လာစေသည်။

လင်းသူမှာ နွယ်နီလင်း၏ သွေသားထကြွစေသော သင်းပျံ့လှသည့် စောက်ပတ်အနံ့အပြင် ဟန်ဆောင်နေမှန်းသိသော်လည်း အိပ်နေသော အမဖြစ်သူကို ခိုးလိုးရသည်ဆိုသော ခံစားမှုမျိုး ခံစားမိသည်ဖြစ်ရာ သူ၏လီးကြီးက တအားမာတောင်လာလေသည်။

နွယ်နီလင်းမှာလည်း မျက်စိမှိတ်ကာ ဘာလှုပ်ရှားမှုမှ မလုပ်ရပဲ လင်းသူပြုသမျှ ခံရသည်ဖြစ်လေရာ စိတ်ခံစားမှုက ခါတိုင်းနှင့် မတူ အသစ်အဆန်းဖြစ်ကာ တမျိုးကောင်းနေလေသည်။ မျက်စ်မှိတ်ထားသည်ဖြစ်ချေရာ ခါတိုင်းလို လင်းသူ လုပ်ပေးနေတာကို သိမြင်မနေရပဲ ဘာများလုပ်ပေးတော့မှာလဲ ဟု ရင်ခုန်စွာစောင့်စာ မျှော်လင့်နေရသည်မှာလည်း စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ကောင်းသော ကာမရသတမျိုးပင် ဖြစ်လေသည်။

လင်းသူမှာ လီးတောင်ကာ လိုးချင်လာပြီမို့ အကျႌချွတ်ကာ ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးပုံချွတ်ချလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် နွယ်နီလင်း ခါးလေးကိုကိုင်ပြီး ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ရက်သား ဖြစ်အောင် ဆွဲမလိုက်လေသည်။ နွယ်နီလင်းက အသံမထွက် မျက်လုံးဖွင့်မကြည့်ပဲ လင်းသူ လုပ်သမျှ အဆင်ပြေအောင် နေပေးလေသည်။ လင်းသူက ကုတင်ပေါ်တက် ဒူးထောက်ကာ
စောက်ရေရွှဲ၍ စိုလဲ့နေသော အစ်မဖြစ်သူ နွယ်နီလင်း၏ စောက်ပတ်ဝမှာ သူ့လီးကြီးကို တေ့လိုက်ပြီး စောက်ပတ်ကွဲကြောင်းထဲသို့ လီးကြီး ဝင်သွားစေရန် ဖိသွင်းလိုက်လေသည်။

စောက်ပတ်ထဲ နွေးခနဲ့ ဝင်လာသော လီးကြီးကြောင့် နွယ်နီလင်းမှာ အသံမထွက်သော်လည်း နှုတ်ခမ်းလေး ဝိုင်းနေအောင် ဟသွားလေသည်။ ညင်သာစွာ ဝင်ထွက်နေသော လီးကြီး၏ ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှုကို မိန်းမောစွာခံစားရင်း နွယ်နီလင်းတယောက် လောကကြီးကို မေ့နေလေသည်။

လင်းသူက လီးတဆုံးဝင်စေရန် ဖြေးဖြေးချင်း အသွင်းအထုတ် လုပ်နေလေသည်။ လီးတဆုံးဝင်သောအခါ အသွင်းအထုတ်ကို ခပ်သွက်သွက်လုပ်လေတော့သည်။ စက်သေနတ်ပစ်သလို ဆက်တိုက် ဆောင့်နေသော လိုးချက်များအောက်ဝယ် နွယ်နီလင်းတယောက် နှုတ်ပိတ်မနေနိုင်တော့ပဲ အသံထွက်ကာ ဖွင့်ဟညီးညူ ရလေတော့သည်။

“အ အ အ အား အား ကောင်း ကောင်းတယ် ဆောင့်ပါ အား အ အ အ လိုးပါ”

အနှစ်နှစ်အလလက စိတ်ကူးကာ ရူးခဲ့ရသော ကျစ်လစ်တောင့်တင်းသော အိုးကြီးကို လိုးနေရတာမို့ လင်းသူမှာ ကြာကြာဆွဲထိန်းမထားနိုင်တော့ပါ။ ပူနွေးပျစ်ခဲသော သုတ်ရေများကို အမဖြစ်သူစောက်ပတ်ထဲသို့ အရှိန်ပြင်းစွာ ပန်းထုတ်မိလေသည်။

နွယ်နီလင်းမှာလဲ နွေးခနဲ့ဝင်လာသော လင်းသူ သုတ်ရေများကြောင့် စောက်ခေါင်းထဲတွင် ဖော်မပြတတ်သော စည်းစိမ်တမျိုးကို ခံစားရလျက် စောက်ပတ်တခုလုံး လင်းသူ၏ လီးကို ဆွဲစုပ် စောက်ရေများ တဖြန်းဖြန်ကျ၍ ပြီးသွားလေသည်။ တကိုယ်လုံးရှိ အကြောများလည်း တင်းခနဲ့ဖြစ်ကာ စောက်ရေများ ထွက်သွားချိန်မှာတော့ အကြောများ ပြေလျာ့ကာ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော အရသာတမျိုးကို ခံစားရလေသည်။

နွယ်နီလင်းမှာ ထိန်းမထားနိုင်တော့ပဲ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်နေရာမှ ဝမ်းလျားမှောက်ကာ လဲကျသွားလေသည်။ လင်းသူ လီးကြီးက ကျွတ်ထွက်သွားသလို စောက်ရေများက စောက်ပတ်ထဲမှ စီးကျလာလေသည်။ လင်းသူကလည်း ဘေးမှာ ခနလှဲကာ အမောဖြေနေလေသည်။

ခနကြာသောအခါ မောင်နှမ၂ယောက် ရေချိုးခန်းတွင် သွားဆေးကြပြီးနောက် တနေကုန် ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် မနားတမ်း လိုးကြဆော်ကြသည်မှာ မီမီလင်း ကြိုချိန်ရောက်မှ နားလေတော့သည်။ မီမီလင်း ကြိုပြီးသောအခါ လင်းသူနှင့် နွယ်နီလင်းမှာ မသိလိုက် မသိဖာသာနေကာ ကိုယ်စီအိပ်ယာဝင်ကြခြင်းဖြင့် သင်္ကြန်အကျနေ့ တနေ့တာ ကုန်ဆုံးစေခဲ့လေတော့သည်။
………………………………………………

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *