စားပြီးမွေးသော တီလေး
စားပြီးမွေးသော တီလေး
မြသာ ရေးသည်။
============================
“ဘယ်က ပြန်လာတာလဲ မိုးငယ်”
“ဈေးက အမရေ ဆပ်ပြာ၊ သွားတိုက်ဆေး၊ အမွှေးရေတွေ သွားဝယ်တာ အမရေ ညနေစောင်းနေပြီ ဆိုပေမယ့် တော်တော်ပူတယ်အမရယ်”
“ဟုတ်တယ် ပူလာပြီ မိုးငယ်ရေ အပြင်ထွက်ရင် ထီးယူသွားမှပါကွယ်”
ဘေးအခန်းက အမကြီးကိုပြောရင်း မိုးငယ် တိုက်ခန်းတံခါးသော့ဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်လေသည်။ မိုးငယ်ကတို့ တိုက်ခန်းက ၃လွှာမှာရှိလေသည်။ ကွန်ဒိုနီးနီး အပြင်အဆင် ဝန်ဆောင်မှုများ ထဲ့ထားပေးလေသည်။ မိုးငယ် ယောက်ျား လင်းသူက သဘောင်္သူကြီး(ကပ္ပတိန်) ဖြစ်လေသည်။ မိုးငယ်ရော လင်းသူပါ နယ်မြို့အသီးသီးက ဖြစ်လေသည်။ မိုးငယ်က ရန်ကုန်မှာ အလုပ်လုပ်ရင်း သဘောင်္သား လင်းသူနှင့်တွေ့ရှိကာ ချစ်ကြိုက်ခဲ့ကြခြင်း ဖြစ်လေသည်။
သုံးနှစ်လောက် ချစ်သူတွေအဖြစ်တွဲကြရင်း လင်းသူက ပိုက်ဆံစုကာ နေရာထိုင်ခင်း အဆင်ပြေပြီဆိုမှ မိုးငယ်ကို လက်ထပ်ခဲ့တာဖြစ်လေသည်။ လင်းသူက တိုးတက်လိုစိတ်ရှိလေသည်။ သဘောင်္သားဘဝမှ အဆင့်ဆင့် သင်တန်းတက် စာမေးပွဲဖြေကာ နောက်ဆုံး ကပ္ပတိန် ဖြစ်လာခဲ့လေသည်။ အိမ်ထောင်သက် ဆယ်နှစ်အတွင်း လင်မယား၂ယောက်လုံး ကလေးလိုချင်သော်လည်း မရကြပေ။
ယခင်နှစ်များဆီက လင်းသူ သဘောင်္လိုက်နေချိန် မိုးငယ်မှာ တယာက်ထဲ နေရလေသည်။ သို့သော် လွန်ခဲ့သော လေးနှစ်ခန့်က မိုးငယ်၏ ညီမနှစ်ဝမ်းကွဲ မူယာက သူ၏သား စောဗညားအား အတူတူနေပြီး ကျောင်းတက်ရန် အကူညီတောင်းလေသည်။ လင်းသူအား ပြောပြရာ လင်းသူကလဲ တယောက်ထဲကျန်နေခဲ့သော မိုးငယ်အတွက် အဖော်လဲရသောကြောင့် အတူတူနေကာကျောင်းတက်ရန် ခွင့်ပြုခဲ့လေသည်။
စောဗညား သူတို့ နှင့် အတူတူနေပြီး ကျောင်းတက်နေသည်မှာ စက်မှုတက္ကသိုလ် ဒုတိယနှစ်ပင် ရောက်နေလေပြီ။ စောဗညားမှာ နဝမတန်းကထဲက လာနေကာ စနေကာစက သေးသေးညှက်ညှက်လး ဖြစ်သော်လည်း တက္ကသိုလ်ရောက်သောအခါ အားကစားလေးဘာလေးလုပ်သဖြင့် ကိုယ်ခန္ဓာထွားတက်လာလေသည်။ ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ်ဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်မှာ အဆီပိုမရှိပဲ ကြွက်သား အမြောင်းမြောင်းထနေသည်မှာ ကိုရီးယားမင်းသား ရိန်းနှင့် ဆင်တူလေသည်။ သို့သော် စောဗညားက ရိန်းလို အသားမဖြူ ပဲ အသားအနည်းငယ်ညိုလေသည်။
အခုလဲ ဈေးသွားရာက ပြန်လာပြီးနောက် ညစာချက်ပြုတ်ရန်အတွက် ပြင်ဆင်နေလိုက်လေသည်။ စောဗညား မနက်ဖြန် ကျောင်ထမင်းချိုင့်အတွက်ပါ ကြို၍ ချက်ပြုတ်ထားခြင်းဖြစ်လေသည်။ မနက်ထ၍ အလျင်စလိုချက်နေစရာ မလိုအောင် ကြိုလုပ်ထားခြင်းဖြစ်လေသည်။
ကြက်သွန်နီ၊ ကြက်သွန်ဖြူ ၊ ခရမ်းချဉ်သီး၊ ဂျင်းစိမ်း၊ နံနံပင်၊ ပုစွန်ခြောက်၊ ငါးပိအနည်းငယ်နှင့် အသင့်ဝယ်ထားသော ကြက်သားရင်ပုံတခြမ်းတို့ကို ထုတ်ယူလိုက်လေသည်။ ကြက်သွန်နီ၊ ကြက်သွန်ဖြူ အခွံခွာကာ ပုစွန်ခြောက်ကို ရေစိမ်ထားလေသည်။ ပြီးနောက် လျှပ်စစ်ဒယ်အိုးနီဖွင့်ကာ ကြက်သွန်နီဆီသတ်လေသည်။ ကြက်သွန်ဖြူ ကို ထောင်းထားလေသည်။ ဂျင်းကို အခွံသင်ထားလေသည်။ ခရမ်းချဉ်သီးကို ရေစိမ်ကာ အစိထုတ်၍ ကြက်သားကိုလဲ အရွယ်တော်တုံးကာ ရေဆေးထားလေသည်။ ကြက်သွန်နီဆီသတ်၍ ရဲလာသောအခါ ခရမ်းချဉ်သီး၊ ပုဇွန်ခြောက်၊ ငါးပိ၊ ထောင်းထားသော ကြက်သွန်ဖြူ တဝက်၊ အချိုမှုန့်၊ ဆား၊ နနွင်းတို့ကိုထည့်ကာ အကုန်ကြေအနှစ်ကျ၍ သမအောင် မွှေပေးလေသည်။ အနှစ်ကျ၍ ကျက်ခါနီးသောအခါ ညှပ်ထားသော နံနံပင်များထဲ့ကာ ခနအုပ်ထားလေသည်။ ခနကြာသောအခါ ပုဇွန်ခြောက်ငါးပိချက်ကိုရလေသည်။ ပုဇွန်ခြောက်ငါးပိချက်ခူးပြီးနောက် ဂျင်းစိမ်းကိုထောင်းလေသည်။ ထို့နောက် ဒယ်နီကိုဆေးကာ တုံးထားသော ကြက်သားများ၊ ဂျင်း ကြက်သွန်ဖြူ ထောင်း၊ ဆီ၊ ဆား၊ နနွင်းနှင့် ခရုဆီအနည်းငယ်ထဲ့ကာ ရေသင့်ရုံထဲ့၍ အဖုံးအုပ်ကာ ကြက်သားပြုတ်ကြော် လုပ်လေသည်။ ကြက်သားပြုတ်ကြော် တည်ထားစဉ်မှာပင်
“တီလေးရေ တီလေး တံခါးဖွင့်ပေးပါဦး သားပြန်လာပြီ”
“အေး လာပြီ သားရေ”
“တီလေး သား ဒီနေ့ Teaဆိုင် ခနသွားပါရစေနော်”
“အေး စောစောပြန်ခဲ့နော်သား သားက နောက်မကျပါဘူး တီလေးက သတိပေးတာပါ”
“ဟုတ်ကဲ့ပါတီလေး”
“အေး သားရေချိုးမှာမို့လား နားပြီးချိုးတော့”
“ဟုတ်တီလေး”
စောဗညား တီလေးအား ပြန်ပြောရင်း သူ့အခန်းထဲသို့ဝင်လာခဲ့လေသည်။ သူ ဒီအိမ်မှာနေလာခဲ့သည်မှာ ကိုးတန်းကျောင်းသားဘဝကထဲက ဖြစ်လေသည်။
အန်တီမိုးငယ်ကလဲ အဒေါ်ဝမ်းကွဲတော်တာ ဖြစ်သော်လည်း အဒေါ်ရင်းပမာ ဆက်ဆံသလို လေးလေး လင်းသူကလည်း သူစိမ်းလိုမဆက်ဆံပဲ သားအရင်းပမာဆက်ဆံသဖြင့် သူအဖို့အနေမကြပ်ပဲ ကောင်းစွာပညာသင်ကြားနိုင်ခဲ့လေသည်။ လေးလေးနှင့် တီလေးတို့ကို ကျေးဇူးရှင်များအဖြစ်သတ်မှတ်ကာ ချစ်ကြောက်ရိုသေလေသည်။
ရေချိုး အဝတ်လဲပြီးနောက် ထမင်းစားရန် အခန်းထဲမှထွက်ခဲ့လေသည်။ မိုးငယ်က ထမင်းစားရန် အဆင်သင့်ပြင်ထားပြီးဖြစ်လေသည်။
“လာ သား စားရအောင်”
“တီလေး ဘာဟင်းလဲ”
“ကြက်သားကြော်၊ ပုဇွန်ခြောက်ငါးပိချက် အတို့အမြုပ်”
“ဟေး ပုဇွန်ခြောက်ငါးပိချက်စားချင်နေတာ တီလေးရေ”
“စား သား များများထဲ့စားလေ”
“ဟုတ်တီလေး”
တူဝရီး ၂ ယောက် အားရပါးရ ထမင်းစားကြလေသည်။ မိုးငယ်က စောဗညား ပန်းကန်ထဲ ငါးပိချက်ထဲ့ပေးသလို စောဗညားကလဲ မိုးငယ် ပန်းကန်ထဲ ကြက်သားကြော်ထဲ့ပေးလေသည်။
ထမင်းစားပြီးနောက် စောဗညားက တီလေးအားခွင့်တောင်းကာ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ခနသွားထိုင်လေသည်။ လက်ဖက်ရည် သောက်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့လေသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ တီလေးက
“သားရေ မနက်ဖြန် သားရဲ့ လေးလေးပြန်ရောက်လာမယ်တဲ့”
“ဟာ ကောင်းတာပေါ့ တီလေး သွားကြိုရဦးမှာလားဗျ”
“မလိုဘူးသား သူ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့လာမှာတဲ့”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ တီလေး သား စာကြည့်လိုက်ဦးမယ်နော်”
“ကြည့် ကြည့် သား ညမနက်စေနဲ့နော် တီလေး စာဖတ်ပြီးအိပ်တော့မယ်”
“ဟုတ် တီလေး”
တီလေးနှင့် စကားပြောပြီး သူ့အခန်းလေးထဲဝင်လာလိုက်လေသည်။ တီလေးကလဲ သူတို့အခန်းထဲသို့ ဝင်သွားလေသည်။
မိုးငယ်တို့ တိုက်ခန်းမှာ ဝင်ဝင်ချင်း ဧည့်ခန်းဖြစ်ကာ ဧည့်ခန်းပြီးမှ အထပ်သားဖြင့် ကပ်လျက် အခန်းဖွဲ့ထားသော အိပ်ခန်း၂ခန်းနှင့် ပြီးမှ မီးဖိုချောင်ရှိရာ ထမင်းစားခန်းနှင့် ရေချိုးခန်း အိမ်သာဖြစ်လေသည်။
အိပ်ခန်းနှစ်ခုမှာ ကပ်လျက်ဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်ခန်းတွင် မိုးငယ်တို့ လင်မယားနေ၍ တယောက်ခန်းအား စောဗညားအတွက် ပြင်ဆင်ပေးထားလေသည်။
………………………………………………
ဒေါက်! ! ! ဒေါက် ! ! ဒေါက ်! ! ”
“လာပြီ လာပြီ”
အိမ်ရှေ့မှ တံခါးခေါက်သံ ကြားရသဖြင့် မိုးငယ် အသံပေးရင်း ထွက်လာလေသည်။ တံခါးဖွင့်လိုက်တော့ မီးခိုးရောင်ရှပ်အကျႌနှင့် ဖိုက်အိုဝမ်းအပြာရောင်ဂျင်းဘောင်းဘီကို လိုက်ဖက်စွာ ဝတ်ဆင်ထားကာ ပြန်ရောက်လာသော လင်တော်မောင် လင်းသူဖြစ်လေသည်။
“ဟာ မောင် လာ လာ”
“မိုး ချစ်လေး ကြည့်စမ်း မတွေ့တာ ခြောက်လလောက်ရှိသေးတယ် ပိုမိုက်လာတော့တာပဲ”
“သွားပါ တွေ့မှ ချွဲနေပြီး အဝေးမှာတုန်းက သူများဆီ ဖုန်းတောင် မှန်မှန်မဆက်ပဲနဲ့”
လင်းသူက မိုးငယ် ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ကာ နူတ်ခမ်းအစုံကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ မိန်းမနှင့် ပြတ်လပ်နေတာ ကြာနေပြီမို့ လင်းသူ ပစ္စည်းကြီးက မာလာပြီး မိုးငယ်ပေါင်ရှေ့ပိုင်းကို ထောက်မိလေသည်။
“ပြွတ် ! ! ! မောင် ရှေ့ဧည့်ခန်းကြီးထဲမှာလေ”
“ဧည့်ခန်းထဲလဲ ဘာဖြစ်လဲ ချစ်လေးရာ ပိုတောင်မို်သေးတယ် ခံစားမှု အသစ်လေးလေ ဧည့်ခန်းမှာပဲ လိုးရအောင်”
လင်းသူက ရှည်လျားစွာ နမ်းပြီး ပြောလည်းပြောကာ ပြန်နမ်းလေသည်။ လင်းသူ၏ လက်များက ကျင်လည်စွာ လှုပ်ရှားလျက် လှုပ်ရှားမှု အကျိုးဆက်က မိုးငယ် ခန္ဓာကိုယ်မှ အဝတ်စားများ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပုံနေရခြင်းပင် ဖြစ်လေသည်။ မိုးငယ်ကလည်း အားကျမခံ တုံ့ပြန်နမ်းရင်း လင်းသူအား မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း အဝတ်ဗလာဖြစ်စေရန် သူ၏လက်များကို စေခိုင်းလေသည်။
၂ယောက်လုံး ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားသောအခါ မိုးငယ်က လင်းသူ လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ပွတ်တိုက်ပေးနေလေသည်။ နမ်းအားရတော့မှ မိုးငယ်က အသာထိုင်ချလိုက်ကာ လင်းသူလီးကြီးအား ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ဂွင်းတိုက်ပေးလျက် လင်းသူ၏ ဂွေးဥနှစ်လုံးအား စုတ်ယူလိုက်လေသည်။ ပိုက်ဆံရှာ၍ ပင်ပန်းလာသော လင်တော်မောင်အား အစွမ်းကုန် ပြုစုရန်မှာ မယားဖြစ်သူ၏ အဓိကကျသောတာဝန်ဟု ခံယူထားသည့်အတိုင်း မိုးငယ်မှာ လင်းသူ တောင်းဆိုသမျှ မငြင်းပဲ လိုက်လျောခဲ့သည် ချည်းဖြစ်လေသည်။
ဥနှစ်လုံးအား တချက်နှစ်ချက်မျှ စုပ်ယူကာ လျှာဖြင့် တဖြေးဖြေးအပေါ်သို့ ပင့်ယက်လာလေသည်။ ဖြေးဖြေးချင်း လျှာဖြင့်ယက်လိုက် လီးတန်လုံးပတ်ကို အသာစုတ်ယူလိုက်လုပ်ကာ အပေါ်သို့တက်လာလေသည်။ လီးထိပ်သို့ရောက်သောအခါ ဒစ်ကို ပါးစပ်ဖြင့်ငုံကာ စုပ်ပေးလေသည်။ ဒစ်ထိပ်ဖျားကို လျှာလေးဖြင့်ထိုးကာ ယက်ပေးလေသည်။ ယွယွလေး ဖြေးဖြေးချင်းလုပ်ပေးသောကြောင့် လင်းသူမှာ ခေါင်းတရမ်းရမ်း တဟင်းဟင်းဖြင့် ထွန့်ထွန့်လူးကာ အရမ်းကိုဖြစ်နေလေသည်။
“ဝိုး စုပ် ချစ်လေး အား စုပ်ပေး အိုး ချစ် ပြုစုတာ အား ရှယ်ပဲ”
မိုးငယ်က လီးထိပ်ဖျားလေးကို ယွယွလေး လျှာဖြင့်ကစာရင်း လက်တဖက်က ဂွင်းထုပေးနေကာ တဖက်က ဥနှစ်လုံးကို ယွယွလေးကစားပေးနေရာ လင်းသူမှာ လက်ရှိ အခြေအနေကိုပင်မေ့ကာ အကောင်းကြီးကောင်းနေလေသည်။ ကြာကြာတောင့်ခံမထားနိုင်တော့ပဲ ၆လလုံးလုံး မထုတ်ပဲ အောင်းထားသော သုတ်ရေများကို တဟင်းဟင်း ညီးညူ ကာ ပန်းထုတ်ပစ်မိလေတော့သည်။
“အား ချစ် ပီး ထွက် ထွက်ကုန်ပီ ချစ် အား အိုး အား”
လရေများ ပန်းထုတ်သောအခါ မိုးငယ်က လီထိပ်ကိုငုံကာ စုပ်ယူလျက် ထွက်သမျှသော လရေများကို မြတ်နိုးစွာသောက်မြိုရင်း လက်တဖက်ဖြင့် လီတန် အရင်းမှကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ရင်း လရေတစက်မကျန်စေရန် ထုတ်နေသလားအောင်မေ့ရအောင် ခပ်သွက်သွက် ဂွင်းထုပေးနေလေသည်။
“အား အ အား ကောင်းလိုက်တာ ချစ်ရာ”
လရေများကို အားရပါးရ သောက်မြိုကာ လီးကိုစိတ်ကြိုက်ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်ပေးပြီးမှ အသာထရပ်လိုက်လေသည်။ မျက်လုံးလေးကို ခပ်မှေးမှေးလေးပြုလုပ်ကာ လင်းသူကို တည့်တည့် စိုက်ကြည့်လိုက်သောအခါမှာတော့ လင်းသူမှာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မိုးငယ်အားခေါင်းမှဆွဲယူကာ အားရပါးရနမ်းလေတော့သည်။ ရမက်ဆန်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနမ်းများကြောင့် မိုးငယ်ပေါင်ကြားမှာ စိုတိုတိုဖြစ်လာလေသည်။
လင်းသူက နမ်းပြီးသောအခါ ထိုင်ချပြီး လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မိုးငယ်အား ပေါင်နှစ်ချောင်းမှ ပိုက်ကာချီ၍ ပခုံပေါ်တင်ကာ ထမ်းလိုက်လေသည်။ မိုးငယ်မှာ တခစ်ခစ်ရီရင်း စွေခနဲ့မြောက်ပါသွားလေသည်။ ဧည့်ခန်းရှိ နှစ်ထိုင်ဆိုဖာကြီးပေါ်တွင်အသာချကာ မိုးငယ် ပေါင်နှစ်ချောင်းအားဖြဲလိုက်လေသည်။
ထို့နောက် လင်းသူက စိုတိုတိုဖြစ်နေသော မိုးငယ် စောက်ပတ်ကို လျှာဖြင့်အပြားလိုက်ယက်ပါတော့သည်။ စောက်စိကို သရက်စေ့စုပ်သလိုစုပ်ကာ ညာဘက်လက်ခလယ်ဖြင့် မိုးငယ်စောက်ပတ်ထဲထဲ့ကာ ညှောင့်ပေးလေသည်။ ကျန်ဘယ်လက်က မိုးငယ်၏ နို့သီးခေါင်းတဖက်အား ချေပေးလေရာ မိုးငယ်မှာ ညီးသံလေးများပေးကာ လူးလွန့် ကော့ပျံနေလေသည်။
“ဟင်းးး အင်းးး ဟင်းးး ဟင်းး”
စောက်ပတ်မှာလဲ စောက်ရေ များသထက်များကာ စိုရွဲလာလေသည်။ ခနကြာသောအခါ လင်းသူက လိုးရန် အကောင်းဆုံးအချိန်ရောက်ပြီဖြစ်၍ နူးနေခြင်းကို ရပ်လိုက်လေသည်။
“ဟင်း အင်း ဘာလို့ရပ်လိုက်တာလဲ ဆက်လုပ်ပါဦး မောင်ရယ်”
“မောင်တို့ ချစ်ရအောင်လေ”
ဟုပြောကာ လင်းသူက မိုးငယ်ပေါင်ကြားမှာ ဝင်၍ သူ့လီးကြီးနှင့် စောက်ပတ်ဝကို တေ့လိုက်လေသည်။ မိုးငယ် စောက်ပတ်မှာ လီးအထိအတွေ့ကို ခံစားသိရှိသည့်အလား ခုံးထလာလေသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှလည်း တစုံတခုကို တောင့်တသည့်အလား အတွင်းသားများက တဆစ်ဆစ်နှင့် ရှုံ့ချီပွချီ ဖြစ်လာလေသည်။ လင်းသူက ခါးတလှုပ်လှုပ်ဖြင့် နှဲ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်းသွင်းလေတော့သည်။
“အား အ အိုး ဝိုး”
“ချစ်လေး ဘယ်လိုနေလဲ ချစ်လေး အရေရွှဲနေတာ အများကြီးပဲ ၆လကြာစုထားတဲ့ စောက်ရေတွေလား”
ဟုဆိုကာ သွင်းရင်းဖြင့် အဆုံးထိဝင်သွားလေသည်။ လင်းသူက အထုတ်အသွင်း ဖြေးဖြေးခြင်း လုပ်ကာ လိုးပါတော့သည်။ အချက်၃ဝကျော်သောအခါ
“မောင် ချစ်ကို စောင့်တော့ ရပြီ”
ဟုဆိုသဖြင့် လင်းသူက စက်သေနတ်ပစ်သလို မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။
ခနကြာသောအခါ မိုးငယ်မှာ ကော့ကော့ပေးရင်း စောက်ပတ်အတွင်းသားများက သူ့လီးကို ရစ်ဆွဲလာသဖြင့် မိုးငယ်ပြီးတော့မှာကို သတိပြုမိ၍ ပြိုင်တူပြီးစေရန် စိတ်မထိန်းတော့ပဲ လွှတ်လိုက်လေသည်။ လင်းသူ လီးထဲမှ သုတ်ရည်များက မိုးငယ် စောက်ပတ်ထဲ အရှိန်ပြင်းစွာ ပန်းထွက်သွားလေသည်။ နွေးခနဲ့ဝင်လာသော သုတ်ရေများကြောင့် မိုးငယ်မှာ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ပြီးသွားလေသည်။
ထို့နောက် လင်မယား၂ယောက်ရေချိုး ခနနား၍ ထမင်းစားကြလေသည်။ ထမင်းစားပြီး လင်းသူက ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် စောဗညား မလာခင်အချိန်ထိ အားရပါးရလိုးလေသည်။
စောဗညားလာသောအခါ ဘာမှမလုပ်တော့ပဲ တီဗွီကြည့်နေလေသည်။ ညမှာ ဘာမှမလုပ်တော့ပဲ နောက်တနေ့အတွက် အနားယူအားမွေးသည့်အနေဖြင့် စောစောအိပ်ယာဝင်ခဲ့လေသည်။ အမှန်တော့ လင်းသူက ရောက်ရောက်ခြင်း အိမ်မလာပဲ တည်းခိုခန်းတခုတွင် တညတာ အနားယူ အားမွေးခဲ့သည်မှာ သူ၏ အိမ်ပြန်ချိန် အကျင့်တခုပင်ဖြစ်လေတော့သည်။
………………………………………………
လင်းသူဆိုတာ သဘောင်္လိုင်းမှာ အမြင့်ဆုံးရာထူး ကပ္ပတိန်ဖြစ်နေသောသူ။ ကပ္ပတိန်တစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့က မလွယ်လှပါ။ ပင်လယ်၏ သဘောသဘာဝများ၊ ရာသီဥတု မုန်တိုင်း သဘောသဘာဝများ၊ နိုင်ငံတကာ ရေကြောင်း စည်းမျဉ်းဥပဒေများ၊ ရေယဉ်မောင်းနှင် ထိန်းသိမ်းမှု အတွေ့အကြုံများ၊ အုပ်ချုပ်ရေးနှင့် စီမံခန့်ခွဲမှုပညာရပ်များ၊ ပင်လယ်ပြင်အတွေ့အကြုံများ အစရှိသော အရည်အချင်းများကို အဆင့်ဆင့်စစ်ဆေးကာ အရည်ချင်း တကယ်ရှိသော သဘောင်္လုပ်သက်ရင့်သောသူမှသာ ကပ္ပတိန်အဖြစ်ရရှိလေသည်။
သဘောင်္သားတို့မည်သည် ကမ်းမမြင် လမ်းမမြင် ပင်လယ်ထဲ၌ လပေါင်းများစွာ နေရသူများဖြစ်လေသည်။ မ ဆိုမူးလို့ ရူစရာမရှိ။ အကုန်ယောက်ျားများချည်းသာဖြစ်လေသည်။ အားလပ်ချိန်များ၌ ယမကာမှီဝဲရင် မှီဝဲ မမှီဝဲလိုသော် အပျော်သဘော ဖဲဆော့ရင်ဆော့ မဆော့လိုပါက ဂိမ်းဆော့ရုံသာရှိလေသည်။ ယခု နောက်ပိုင်း စမတ်ဖုန်းများ ခေတ်စားသောအခါ အင်တာနက်ကြည့်ရှုလို့ရလာလေသည်။ ဖေ့ဘုတ်ကဲ့သို့ ဆိုရှယ်မီဒီယာများ ပေါ်လာသောအခါ သဘောင်္လိုက်သူများအဖို့ အပျင်းဖြေစရာ မိသားစုနှင့် ဆက်သွယ်ရာ တခုတိုးလာလေသည်။
ဝါသနာရှင်အသီးသီးကား ကိုယ်ဝါသနာပါရာ ကဏ္ဍအသီးသီးကို ရှာဖွေစပ်စုကြလေသည်။ လိင်မှုရေးရာ ဝါသနာပါသူများကလည်း ၁၈+ ရုပ်ရှင်ဆိုဒ်များ စာပေဆိုဒ်များကို ရှာဖွေကြည့်ရူကြသည်။ ရုပ်ရှင်ဆိုဒ်များတွင် ကပ်ကိုး၊ ဆွင်း၊ အင်းစက်၊ ဘီဒီအက်စ်အမ်၊ အိုအန်အက်စ်၊ ရိုးပလေး၊ ထွစ်ပယ်ပလေး၊ ကာနီဗယ်ပါတီပလေး အစရှိသော လိင်ခံစားမှု ဖန်တက်ဆီများကို သိရှိလာကြသည်။ သိလာပြီးနောက်မှာတော့ မိမိတို့ နှစ်သက်ရာ ဖန်တက်စီကို အသားပေးသော ရုပ်ရှင်များကို ရှာဖွေ ကြည့်ရှုလာကြလေသည်။
လင်းသူသည်လည်း သဘောင်္သားတယောက်ပေမို့ ခေတ်ရေစီကြောင်းထဲဝယ် စီးမြောရင်း မိမိဝါသနာပါရာကို အေးဆေးစွာ ခံစားစားသုံလေသည်။ လင်းသူက အရက်၊ လောင်းကစား ကင်းရှင်းသော်လည်း မိန်းမကိစ္စကို ဝါသနာထုံလေသည်။ အွန်းလိုင်းပေါ်မှ ဖန်တက်ဆီများကို သေချာစွာလေ့လာလေသည်။
ပြောင်းလဲလာသော ခေတ်ရေစီကြောင်းဝယ် ဒီမိန်းမရိုးလာလို့ နောက်မိန်းမယူသည်ဆိုသော ခေတ်မှာ နောက်ကောက်ကျခဲ့ပြီဖြစ်လေသည်။ ရှိနေသော အိမ်ထောင်ကို နားလည်မှုဖြင့် အဆင့်မြှင့်ကာ မိမိကြိုက်နှစ်သက်သော ကာမအရသာသစ်ဆန်းများ မိမိလက်တွဲဖော်လိုအပ်နေသော ကဏ္ဍများကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း တိုင်ပင်နှီးနှော ခံစား စားသုံးခြင်းသည်သာ အသင့်တော်ဆုံးဖြစ်သည်ဟု သဘောပေါက်လက်ခံမိလေသည်။
လင်းသူ ခံစားလိုသော ဖန်တက်ဆီမှာ ကပ်ကိုးဖန်တက်ဆီဖြစ်လေသည်။ ကပ်ကိုးဖန်တက်ဆီတွင် ဘူးလ်၊ ဟော့ဝိုက်ဖ်၊ ကပ်ကိုးတို့ပါဝင်လေသည်။
ဘူးလ်ဟူသည် အဖြည့်ခံသက်သက်သာ ဖြစ်လေသည်။ ဘူးလ် တစ်ယောက်၏ တာဝန်မှာ ကပ်ကိုးနှင့် ဟော့ဝိုက်ဖ်တို့ ဆန္ဒပြီးမြောက်စေရန်သာ ဖြစ်လေသည်။ ဤနေရာတွင် ဘူးလ်၏ ကာမဆန္ဒပြည့်ဝမှုသည် အဓိက မဟုတ်ပေ။ အချို့သော အချောင်သမားတို့သည် သူများ ရည်းစား သူများ မယား အချောင်နှိုက်ချင်၍ အောက်တန်းကျလှသော စိတ်ဓာတ်ကို ဘူးလ်အရေခြုံကာ ဝင်ရောလေ့ရှိကြသည်။ အကယ်စင်စစ် ဘူးလ်ကောင်းတို့ မည်သည် မိမိအကျိုးဆောင်ပေးရမည့် ကပ်ကိုးနှင့် ဟော့ဝိုက်ဖ်တို့ အတွဲ၏ ကြိုက်နှစ်သက်ရာ ပုံစံများ အခြေအနေများကို ကြိုတင်စုံစမ်းကာ ဖျော်ဖြေ အကျိုးဆောင်လေ့ရှိပေသည်။ ကပ်ကိုးအတွဲ၏ အိပ်ယာထဲက ကိစ္စနှင့် ပြင်ပလူနေမှုဘဝကို ခြိမ်းခြောက် အကြပ်ကိုင်ရန်မဆိုထားဘိ အပြင်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့ပါလျက်နှင့် တခါမှ မမြင်ဖူး မတွေ့ဖူးသူတယောက်အလား နေထိုင်ရန်မှာ ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ကျသော ဘူးလ်ကောင်းတို့၏ သံမဏိစည်းကမ်းနှင့် သစ္စာတရားပင်ဖြစ်ချေတော့သည်။
ဟော့ဝိုက်ဖ်နှင့် ကပ်ကိုးတို့သည် လင်မယားသော်၎င်း၊ လက်မထပ်ရသေးသော အတူနေစုံတွဲသော်၎င်းဖြစ်တတ်လေသည်။ ဟော့ဝိုက်ဖ် အားလုံးလိုလိုသည် ကပ်ကိုးခံစားမှု နှစ်သက်သော အမျိုးသားပါတနာတို့၏ စည်းရုံးဆွဲဆောင်မှုကြောင့် ကစားပွဲတွင်ပါဝင်လာရလေသည်။ ဟော့ဝိုက်ဖ်၏တို့၏ ခံစားမှုသည် ကပ်ကိုးခံစားချင်နေသည့် ပါတနာ၏ ချစ်စိတ်ကို အခြေခံပေးဆပ်ခြင်းဖြစ်လေသည်။
ကပ်ကိုးတို့အား ချစ်လွန်းသောသူများ၊ အချစ်လောဘကြီးလွန်းသောသူများ ဟုဆိုချင်ပါတော့သည်။ မိမိပါတနာအပေါ် ချစ်လွန်းမက ချစ်မိရာမှ ချစ်သူ၏ စိတ်ကွယ်ရာဖောက်ပြန်ခြင်း ခံစားမှုကို တွေ့မြင်လိုမှုကြောင့်၎င်း၊ ချစ်သူထံပါးတွင် “ငါ့ရဲ့ ယောက်ျားက ငါ့ကို ကာမခံစားမှုမှာ ငြီးငွေ့မနေရအောင် လိုက်လျောကြင်နာပါပေတယ်” ဟူသော ချစ်သူ၏ မျက်နှာသာပေးချီးမွမ်းခံလိုမှုကြောင့်၎င်း အကြောင်းကြောင်းသော ချစ်ခြင်းလောဘများကို အခြေခံကာ ကပ်ကိုးခံစားမှု ဖြစ်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်လေသည်။
လင်းသူမှာ ကပ်ကိုးခံစားမှု နှစ်သက်သော်လည်း မိန်းမလုပ်သူကို မည်ကဲ့သို့ စည်းရုံးရမည်ကို မကြံတတ်အောင်ဖြစ်နေလေသည်။ ထို့အပြင် ဘူးလ်လုပ်သောသူက စောင့်ထိန်းမှုမရှိသောသူဖြစ်ပါက သူတို့၏ အိမ်ထောင်ရေး ထိခိုက်ပေလိမ့်မည်။
သေချာစဉ်းစားကြည့်သောအခါ လင်းသူသည် စောဗညားကို တွေ့မြင်ကာ လက်ဖျောက်တီးမိလိုက်လေသည်။ စောဗညားသာ ဘူးလ်လုပ်ခဲ့ပါက သူတို့အတွက် အဆင်ပြေသလို သူသဘောင်္တက်သည့် အချိန်တွင်လည်း နောက်ကြောင်းစိတ်ပူရန်မလိုပဲ စိတ်ဖြောင့်ဖြောင့် အလုပ်လုပ်နိုင်ပေမည်။
သို့သော် မိန်းမဖြစ်သူနှင့် ကောင်လေးကို စည်းရုံးရန်မှာ လွယ်မယောင်ယောင်နှင့်ခက် တိမ်မယောင်ယောင်နှင့်ခက်သော ကိစ္စဖြစ်နေလေသည်။
“မောင် ဒီနေ့ အပြင်ထွက်တာ တနေကို ကုန်ရောနော်”
ညစာစားပြီး လုပ်စရာများလက်စသပ်ကာ အခန်းထဲဝင်ရင်း စကားလဲပြောကာ အိပ်ယာပေါ်တက်လာသော မိန်းမဖြစ်သူအား လင်းသူ တချက်လှမ်းကြည့်လိုက်လေသည်။ စောဗညားလဲ ညစာစားပြီး သူ့အခန်းထဲဝင်သွားလေပြီ။ သူကလဲ အခန်းထဲသို့လာကာ စာဖတ်နေခြင်းဖြစ်လေသည်။
“ဟုတ်တယ်ချစ်ရေ မောင်နဲနဲ မိုးချုပ်သွားတယ် ကိုစိုးကြီးတို့နဲ့ စကားကောင်းနေလို့”
“အွန်း သူများကျ တနေကုန်ပစ်ထားတယ်”
“ချစ်ကလဲကွာ အေး မောင်မေ့တော့မလို့”
“ဘာတုန်း”
“ချစ် မောင်တို့နဲ့ ဖူးခက်ကိုသွားတဲ့ ဆုမြတ်ကိုမှတ်မိသေးလား သူ့ယောက်ျားကဆုံးသွားပြီလေ ကားပွဲစား မောင်နဲ့ နာမည်ချင်းဆင်တယ် လင်းသူပဲလေ မှတ်မိလား”
“ဪ မမမြတ်လေ မှတ်မိပြီ မမမြတ်က ဘာဖြစ်လို့လဲ”
“ဆုမြတ်က အခု သူမွေးစားထားတဲ့ ကောင်လေးနဲ့ ငြိနေတာကြာပြီတဲ့”
“ဟင်”
“ဟုတ်တယ်ကောင်လေးက ကျောင်းပြီးလို့ ယူအက်စ်ထွက်သွားပြီ ဆုမြတ်ပါ ခေါ်သွားတာတဲ့ ဟိုမှာ လက်ထပ်လိုက်ပြီတဲ့”
“သေချာလို့လား မောင်ရာ ကောင်လေးက သူနဲ့ အမျိုးမကင်းဖူးလေ”
“သေချာတာပေါ့ ကိုစိုးကြီးပြောပြတာ မိုက်တယ်နော် ဆုမြတ်က အပီချုပ်စားတတ်တယ်”
“ဟင်း ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်း”
“ခုတင်ပေါ်မှာကောင်းလို့ပေါ့ချစ်ရာ မှန်းစမ်း ငါ့မိန်းမ ဆုမြတ်မအကြောင်း နားထောင်ပြီး အရေထွက်လာပြီမလား”
“ဟွန်း သူဒါပဲတွေးနေ”
လင်းသူက ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် မိုးငယ် စကပ်လှန်ကာ စောက်ပတ်လေးအား လက်ဖြင့် စမ်းကြည့်တော့ အရေများထွက်နေလေသည်။ [ဆုမြတ်အကြောင်းကို စာရေးသူ တိတ်တခိုးဖိုရမ်နှင့် အချစ်တက္ကသိုလ်ဖိုရမ်များတွင် ရေးသားတင်ဆက်ခဲ့သော ” လစ်လပ်နေတဲ့ တီလေး ကွက်လပ် ” တွင်ဖတ်ရှုနိုင်ပါသည်] မိုးငယ်မှာ ယုံချင်စရာမရှိသော ခုတင်ပေါ်က ဇာတ်လမ်းကြားပြီး ကတုန်ကယင်ဖြစ်ကာ ကာမစိတ်များကြွလာလေသည်။
“ခနနော် ချစ် မောင် လမ်းကြောင်းရှင်းလိုက်ဦးမယ် ပြန်လာရင် လုပ်ကြစို့”
ဟုဆိုကာ အပေါ့သွားရန် အိမ်သာသို့ထွက်ခဲ့လေသည်။ အပေါ့သွားပြီး စောဗညားအခန်းရှေ့ဖြတ်သောအခါ ဘာရယ်မဟုတ် အခန်းတံခါး အသာဟကာ ကြည့်လိုက်မိလေသည်။
စောဗညားမှာ ပုဆိုးမပါပဲ ပက်လက်အိပ်ခါ ဖုန်းကို ကြည့်ရှုရင်း ဂွင်းထုနေလေသည်။ စောဗညားလီးကား သူနှင့် မတိမ်းမယိမ်းလောက်ရှိလေသည်။ လင်းသူမှာ ထခုန်မိမတတ် ဝမ်းသာသွားလေသည်။ အခန်းသို့အမြန်သွားကာ မိုးငယ်အား ဆွဲခေါ်ခဲ့လေသည်။
“လာချစ် မောင်နဲ့ လိုက်ခဲ့ အသံမထွက်စေနဲ့နော် ပြစရာရှိလို့”
“မောင် ဘာတွေ လုပ်မလို့လဲ”
“ရူး!!! တိုးတိုး စောဗညားဂွင်းထုနေတယ် ချစ်ချောင်းပြီးကြည့် မောင်နောက်ကနေ လိုးမယ်နော်”
မိုးငယ်မှာ ရင်တဒိန်းဒိန်းခုန်သွားလေသည်။ ခုလေးတင်မှ မမမြတ် ကောင်လေးနှင့် ရှုပ်သည့်အကြောင်းကြားထားရာ အခု စောဗညားလီးကို ကြည့်ရမည်ဆိုတော့ ဆက်မတွေးရဲပါချေ။ စောက်ပတ်ထဲကတော့ အရေများက စိမ့်နေလေပြီ။
လင်းသူက အခန်းတံခါးဟကာ ကြည့်ရန် လက်ဟန်ခြေဟန်ဖြင့် ပြောလေသည်။ အခန်းထဲသို့ ချောင်းကြည့်လိုက်သောအခါ စောဗညားမှာ ဖုန်းကိုကြည့်ကာ ဘာကိုမှ သတိမထားပဲ အားရပါးရ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ဂွင်းထုနေလေသည်။
စောဗညား၏ လီးကြီးမှာ အရှည်ရလက်မခန့် လုံးပတ်မှာ ကျပ်လုံးခန့်ရှိကာ ထိပ်မှာ မှိုပွင့်သဏ္ဌာန်ကားလျက်ရှိကာ လင်းသူလီးနဲ့ အတူတူလောက်ပင်ရှိလေသည်။ မိုးငယ်မှာ လီးဒစ်ကြီးကို အရေပြားက ဖုံးလိုက်ဖော်လိုက်ဖြစ်နေတာကို ကြည့်၍ ရင်ထဲတလှပ်လှပ်ဖြစ်ကာ စိတ်ကြွလာလေသည်။
ထိုအချိန်မှာပင် သူ၏နောက်ဖက် ဖင်ကြားဆီမှ အေးခနဲ့ ဖြစ်ကာ စကပ်လှန် တင်ခံလိုက်ရလေသည်။ ထို့နောက် ဂွင်းထုနေသော လီးကဲ့သို့ လီးတချောင်းက သူ့စောက်ပတ်ထဲသို့ ဖြေးညှင်းစွာ ဝင်ရောက်လာလေသည်။
မိုးငယ်အဖို့ ယောက်ျားတယောက်ဂွင်းထုနေသည်ကို ချောင်းရင်း နောက်အလိုခံရသည်မှာ ဘဝတွင် ပထမဆုံးဖြစ်လေသည်။ ထူးခြားသော အခြေအနေ၏ ရမက်စေ့ဆော်မှုကြောင့်လဲ ကာမစိတ်များ ကြွသထက်ကြွကာ ကတုန်ကယင်ပင်ဖြစ်လာလေသည်။ လင်းသူကလဲ အသံမထွက်အောင် ထိန်း၍ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လေသည်။
လင်မယား ၂ ယောက်စလုံး ကိုယ်စီထူးခြားသော အခြေအနေ၏ စေ့ဆော်မှုကြောင့် ကြာကြာ လိုးစရာမလိုပဲ ကာမလမ်းဆုံးပြီးဆုံးခြင်း ပန်းတိုင်ကို တက်လှမ်းရောက်ရှိသွားကြလေသည်။
လင်းသူက အရေများ အောက်မကျစေရန် ပုဆိုးဖြင့် သုတ်လေသည်။ ထို့နောက် မိုးငယ်အားပွေ့ချီကာ ရေချိုးခန်းသို့ခေါ်လာခဲ့လေသည်။ မိုးငယ်မှာ ယောက်ျားဖြစ်သူ၏ ယုယမှုကို ခံယူရင်းအကျေနပ်ကြီးကျေနပ်နေလေသည်။ လင်းသူက မိုးငယ်အားသေချာစွာ ကိုယ်တိုင်ဆေးကြောပေးလေသည်။ ဟိုအရင်ကထဲက ပြုစုပေးနေကြမို့ အားလုံးအဆင်ချောကာ မိမိတို့ အိပ်ခန်းဆီသို့ ပွေ့ချီခေါ်ဆောင်ခဲ့လေသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့မှ နှစ်ယောက်သား ယှဉ်အိပ်ရင်း လင်းသူက မိုးငယ်နှုတ်ခမ်းလေးကို အားရပါးရ ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်နမ်းပြီး
“ချစ်လေး”
“မောင်”
“စောဗညား လီးကအကြီးကြီးပဲနော်”
“မောင်နဲ့တူတူလောက်ပါပဲ”
“အဲ့လီးနဲ့ ပြောင်းခံကြည့်ပါ့လား”
“ဟင်း ဘာမှန်းကိုမသိဘူး ဗရုတ်သုတ်ခတွေ”
ဟုဆိုကာ တဖက်သို့လှည့်လိုက်လေသည်။ လင်းသူက တဟဲဟဲရီကာ “အိပ်မက်ထဲ ထဲ့မက်မနေနဲ့ဦး” ဟုပြောရင် မိုးငယ်၏ ဖင်လုံးလုံးလေးကို မနာအောင် တချက်ရိုက်လိုက်လေသည်။ မိုးငယ်ကတော့ စောဗညား လီးကြီးကိုပြန်လည် မြင်ယောင်ရင်း အိပ်ပျော်စေရန် မျက်လုံးမှိတ်လိုက်ပါတော့သည်။ အိပ်မက်ထဲမှာတော့………
………………………………………………
နံနကျခငျး၏ နရေောငျခွညျသညျ လောကကွီးတခုလုံးအား အမှောငျခှငျးကာ အလငျးဆောငျလကြျရှိလသေညျ။ လူသားတို့ ကမာ်ဘဦးအစမှသညျ ယခုအခြိနျထိ နောငျနှစျပေါငျးမြားစှာ ထှနျးလငျးနေဦးမညျ့ နမေငျးကွီးသညျလညျး တနေ့တော့ သငျ်ခါရသဘောအရ ပကြျသုနျးရဦးပမေညျ။
နံနက်ခင်း နေရောင်ခြည်နှင့်အတူ လင်းသူ စိတ်ကြည်လင်စွာ နိုးထလာခဲ့လေသည်။ လင်းသူတချက်မျှ သမ်းဝေးကာ အညောင်းဆန့်လိုက်လေသည်။ အိပ်ယာမှ အသာထကာ ဘေးနားရှိ ခုံပေါ်မှာတင်ထားသော ရေဗူးကိုယူကာ ရေအေးတွေကိုတဝကြီး မော့ချလိုက်လေသည်။ ခနထိုင်ပြီးနောက် ကိုယ်လက်သန့်ရှင်းရန် ရေချိုးခန်းဆီသို့ ထွက်လာခဲ့လေသည်။ မိုးငယ်ကား မီးဖိုခန်းတွင် ချက်ပြုတ်လျက်ရှိလေသည်။
ကိုယ်လက်သုတ်သင်ပြီးသောအခါ မီးဖိုခန်းတွင် ချင်ပြုတ်ရန် ပြင်ဆင်နေသော မိုးငယ်အား နောက်မှ သိုင်းဖက်ကာ လည်းပင်းလေးအား နမ်းလိုက်လေသည်။
“မောနင်းပါ မောင် နိုးပြီလား”
“မောနင်း ချစ်လေး နိုးပြီ လိုးမလို့”
“ဟွန်း သူဒါပဲစဉ်းစားနေ”
“လာပါ ချစ်ရာ မောင် အိပ်မက်မက်တယ်ချစ်ရဲ့”
“အင်း ဘာမက်တာလဲ”
“အိပ်ယာထဲမှ ပြောမယ်”
ဟုဆိုကာ လင်းသူက မိုးငယ်အား ဖက်ထားရာမှ ဆွဲလှည့်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းမှ ဖက်ကာ မ၍ ပခုံးပေါ်ထမ်းလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် အိပ်ခန်းထဲသို့ ချီခေါ်ခဲ့လေသည်။ မိုးငယ်ကား တခစ်ခစ်ရီရင်း ပါလာခဲ့လေသည်။ အခန်းထဲရောက်သောအခါ အိပ်ယာပေါ် အသာချကာ မိုးငယ် အဝတ်များကိုဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။ သူ့အဝတ်များချွတ်ပြီးသောအခါ မိုးငယ်အား ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းကာ လုပ်ကြံအိပ်မက်ကို ပြောပြလေသည်။
“မောင့် အိပ်မက်ထဲမှာ ချစ်လေးနဲ ့စောဗညားနဲ့ ့လိုးနေတာ အားရပါးရပဲတဲ့ ချစ်စောက်ပတ်ကိုလဲ တအားယက်တာ အပြတ်ဟော့နေတာပဲ မောင့်ရှေ့မှာ လိုးတာ နောက်ကျ မောင်ပါဝင်လိုးရော ချစ်က မောင့်လီးစုပ်ပြီး စောဗညားက နောက်က ဆောင့်ပေးနေတာ အားရစရာကြီးကွာ အိပ်မက်ကနေလဲနိုးရော မောင်လရေတွေကိုရွှဲနေတာပဲ ချစ်ရာ အရမ်းကို ကောင်းတာပဲ”
“ဟွန်း ကြံကြံဖန်ဖန် မောင်ရယ် ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်”
“တကယ်မက်တာပါဆို ချစ်လေး မောင်ပြောတာ နားထောင်ရင်း အရေထွက်လာပြီမလား မှန်းစမ်း ကြည့်ရအောင်”
ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် လင်းသူက မိုးငယ် စောက်ပတ်အား လက်ဖြင့်စမ်းကြည့်ရာ စောက်ရေများ ရွှဲနေလေသည်။ လင်းသူ စိတ်ထဲမှ “ငါကွ” ဟု ကြွေးကြော်လိုက်လေသည်။
“ဟေး ချစ်လေးဟအရေတွေရွှဲနေတယ်”
“ဟုတ်တယ် သူဖာသာသူထွက်လာတာ”
“ဟဲ ဟဲ ဟဲ သူဖာသူ ထွက်လာတာလား ဟဲ ဟဲ ဟဲ ချစ်လေး စိတ်လှုပ်ရှားနေလို့လား ဟင် !!!”
လင်းသူက ပြောလည်းပြော မိုးငယ်၏ စောက်စိကိုလည်း ပွတ်ပေးနေလေသည်။ စောက်စိကိုရော ဖင်ဝကိုပါ ပွတ်ပေးနေလေသည်။ မိုးငယ်မှာ စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်းတာလိုလို ဝမ်းသာတာလိုလိုနှင့် တမျိုးကြီး ခံစားလာရလေသည်။ လင်းသူက မိုးငယ်နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းနှင့် ထိကပ်ပြီး စုပ်နမ်းလေသည်။ မိုးငယ်မှာ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြစ်ကာ လင်းသူကလိ၍ ဖြစ်ပေါ်လာသော ခံစားမှု နောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်လေတော့သည်။
လင်းသူနှုတ်ခမ်းများကို ပြန်နမ်းလေသည်။ နမ်းတာမှ အားရပါးရ နမ်းရင်း လက်များကလဲ လင်းသူလီးကို ကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ရင်း ဂွင်းထုပေးနေလေသည်။ လင်းသူက ဖင်ဝကို ကလိရင်း စောက်ပတ်ထဲ လက်ထဲ့ကာ မွေပေးနေလေသည်။ မိုးငယ်မှာ စောက်ပတ်ထဲမွေရင်း ဖင်ဝ ကလိခံရသောအခါ ယမ်းပုံမီးကျသကဲ့သို့ ရမက်မီးများတောက်လောင်ကာ ကော့ပျံနေလေသည်။ အရေများလဲ တောက်တောက်ကျလာလေသည်။ လင်းသူက မိုးငယ်စိတ်ကြွသထက်ကြွအောင် စောဗညားပုံစံ ဟန်ဆောင်၍ ပြောလေတော့သည်။
“တီလေး လေးလေး ပြန်မလာခင် သားတို့ လိုးရအောင်နော် တီလေးကို သားရင်ခုန်ခဲ့တာကြာပါပြီ”
“ဟင် ဘာတွေပြောနေတာလဲ မောင်ရဲ့”
“တီလေး သားတို့ လိုးရအောင်နော် တီလေး သားဂွင်းထုနေတာချောင်းကြည့်နေတာ သိပါတယ် လေးလေးက တီလေးကို နောက်ကနေလိုးပေးတာလေ”
မိုးငယ်မှာ စိတ်ကိုတင်းမထားတော့ပဲ လွှတ်ပေးလိုက်လေတော့သည်။ တကယ်ပင် စောဗညားနဲ့ လိုးနေရသလိုမြင်ယောင်ကာ လင်းသူဦးဆောင်သမျှ နောက်ကလိုက်လေတော့သည်။
“လိုးပါတော့ သားရယ် တီလေး ခံချင်လှပါပြီ သားရဲ့ လီးကြီးနဲ့ တီလေးကို လိုးပေးပါတော့”
“တီလေး သားကို လေးဖက်ကုန်းပေးပါနော်”
လင်းသူက ပြောလဲပြော ကလိပေးနေတာလဲ ရပ်လိုက်လေသည်။ မိုးငယ်က ထကာ လေးဖက် ကုန်းပေးလေသည်။ လင်းသူက နောက်ကနေ သူ့လီးကို ဖြေးဖြေးချင်း စသွင်းလေသည်။ အဆုံးထိ တအိအိဝင်သွားသောအခါ ခါးမှကိုင်ကာ အားထဲ့၍ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ လင်းသူက နောက်ကနေ ခါးကိုင်လိုးနေရာမှ ဖင်ပြောင်းကိုင်ကာ စူထွက်နေသော မိုးငယ် ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လက်ခလယ်ထဲ့ကာ ညှောင့်ပေးနေလေသည်။ မိုးငယ်မှာ အရသာပေါ် အရသာဆင့်ကာ လေထဲလွင့်နေလေသည်။
“တီလေး တီလေးစောက်စိကို တီလေး ဖာသာပွတ်လိုက်ပါ”
မိုးငယ်မှာ မဆိုင်းမတွပင် လက်တဖက်က မွေ့ယာကိုထောက်ထားကာ လက်တဖက်က စောက်စိကိုပွတ်လေတော့သည်။ ရှိန်းခဲနဲ့ ရှိန်းခနဲ့ အပြတ်ဟော့ကာ အသံထွက်ကာ ညီးညူ မိလေတော့သည်။
“အ…အ…အား…အ ဟင်း ဟင်း ကောင်း ကောင်း”
လင်းသူမှာ ခနနှင့် ပြီးမသွားရလေအောင် အချက်ရေမှတ်ကာ လိုးနေလေသည်။ မိုးငယ်က အပြတ်ဟော့ကာ စောက်ပတ်မှာ ခါတိုင်းထက်အရေပိုထွက်လေသည်။ မကြာမှီ အချက်ရေ၂၅ဝကျော်လာသောအခါ မိုးငယ်စောက်ပတ်မှာ သူ့လီးကို ညစ်ဆွဲလာလေသည်။ မိုးငယ်ပြီးတော့မည်ဖြစ်၍ အားရပါးရအားကုန်သုံးကာ လီးကို တဆုံးဝင် တဆုံးထွက်အောင် ဆောင့်ပေးလေတော့သည်။
“အ…အ…သား… တီ…လေး…အား…အ ဟင်း…ပြီး…ဟင်း…ပြီး…ကောင်း…ကောင်း”
မိုးငယ်မှာ မပီမသရေရွတ်ရင်း ပြီးသွားလေသည်။ လင်းသူက သူ့လီး မိုးငယ် စောက်ပတ်မှ ကျွတ်ထွက်သွားသော်လည်း ဖင်ထဲမှ လက်ခလယ်ကို အသာဆက်ညှောင့်ပေးနေလေသည်။
“တီလေး သားတို့ ဖင်လိုးရအောင်”
ပြောလဲပြော ညှောင့်ပေးနေတာလဲ ရပ်လိုက်လေသည်။ မိုးငယ်မှာ ဖင်ထဲမှ ဟာသွားကာ ဖင်ခံကြည့်ချင်စိတ်များပေါ်လာကာ ကာမအရသာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခံစားလိုသော စိတ်များလည်းပေါ်ပေါက်လာလေသည်။
“လိုးမယ်လေ”
“တီလေး လေးဖက်ပြန်ကုန်းပေး”
မိုးငယ်က လေးဖက်ကုန်းကာ ဖင်းဘူးတောင်းထောင်ပေးလေသည်။ ဂျယ်ဗူးယူကာ အနည်းငယ်ညှစ်၍ မိုးငယ်ဖင်ထဲသို့ ဂျယ်လိမ်းပေးပြီး သူ့လီးကြီးကိုလည်း သုတ်လိမ်းကာ မိုးငယ်ဖင်ဝမှာ တေ့၍ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းလေသည်။ လီးကား ဖင်ထဲသို့ တအိအိနဲ့ ဝင်နေလေသည်။ ဖင်ထဲသို့ လီးဝချောစေရန်
“တီလေး စိတ်ကိုလျော့ထား ပါးစပ်ဟ အသက်ရူ စောက်စိကို ပွတ်ပေး”
ဟု လင်းသူက ဖင်ထဲ လီးထဲ့နေရာမှ ပြောလိုက်လေသည်။ မိုးငယ်က လင်းသူ ပြောသည့်အတိုင်း လုပ်လေရာ အတော်ကို သက်တောင့်သက်သာဖြစ်ကာ ဖင်ထဲသို့ လီးဝင်လည်းချောလေသည်။ လီးတဆုံးဝင်သောအခါ လင်းသူက ဖြေးဖြေးချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်၍ လိုးလေသည်။ လီးတခုလုံးဖင်ထဲဝင်ကာ ဖြေးဖြေးချင်း စလိုးတော့ နာလဲနာ ကောင်းလဲကောင်းသော နာကောင်းဝေဒနာကိုခံစားရလေသည်။
ခနကြာသောအခါ ရှိန်းခနဲ့ ဖိန်းခနဲ့ ဖြစ်ကာ ဖင်ဝမှစလာသော အရသာက လူတကိုယ်လုံး လေထဲမြောက်နေသလိုလိုပင်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှလည်း အရေများတောက်တောက်ကျကာ အိပ်ယာခင်းကိုရွှဲရွှဲစိုနေလေသည်။ စောက်စိကို ကလိရုံဖြင့်အားမရတော့ပဲ စောက်ပတ်ထဲ လက်ထဲ့ကာမွေရင်း ဖင်ဇိမ်တွေ့နေလေတော့သည်။ မိုးငယ်မှာ ဖင်ခံရသော အရသာကို အစွဲကြီးစွဲကာ အစောကြီးကထဲက မခံမိလေခြင်းဟူသော စိတ်ပါပေါက်လာလေတော့သည်။
ခနအကြာတွင် လင်သူမှာ မိုးငယ်၏ဖင်ကညှစ်ထားမှုကြောင့်၎င်း၊ စောဗညားနှင့် လိုးနေသည်ဟူသော မိုးငယ်၏ ရမ္မက်ထန်မှုကိုတွေ့မြင်ရသောကြောင့်၎င်း အကောင်းကြီးကောင်းကာ မိုးငယ်ဖင်ထဲသို့ လရေများပန်းထဲ့လိုက်ပါတော့လေသည်။
မိုးငယ်မှာ ဖင်ထဲသို့ လရေများဝင်လာချိန်ဝယ် လင်းသူပြီးပြီဟူသောအသိကြောင့် စောက်ခေါင်းထဲမှ နွေးခနဲ့ဖြစ်ကာ စောက်ရေဖြူ များ တထုတ်ထုတ်ဖြင့် ပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားလေတော့သည်။ မိုးငယ်မှာ အိပ်ယာပေါ်သို့ မှောက်လှဲလိုက်လေသည်။ လင်းသူလီးကြီးက သူ့ဖင်ထဲမှကျွတ်ခါ ဖင်ဝမှ လင်းသူသုတ်ရေများထွက်လာသည်ကိုခံစားရင်း အသက်ကိုမနဲရူကာ ပစ္စုပန် အခြေအနေကို အသိပြန်ရအောင် စဉ်းစားနေမိလေသည်။
“ဟင်း ဟင်း မောင် ချစ်တို့လိုးနေတာနော် ဟုတ်လားဟင်”
သူ့လက်မောင်းကို ကိုင်လှုပ်ကာ မေးနေသော ချစ်ဇနီးကို ကျေနပ်စွာ ပြုံးကြည့်နေရင်း လင်းသူက
“ဟုတ်တယ်လေ ချစ်လေးရဲ့ မောင်နဲ့ ချစ် အိပ်ခန်းထဲမှာ လင်းဆွဲလေး လိုးနေတာလေ စောဗညားနဲ့ လိုးနေတယ်မှတ်လို့လား”
“မသိဘူး သွား!!!”
မိုးငယ်က လင်းသူ ရင်ဘတ်ကို မနာအောင်ထုလေတော့သည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ မိုးငယ်နှင့် လင်းသူတို့အကြားတွင် ချစ်တင်နှောရာ ကဏ္ဍအသစ်တခုဆီသို့ ရောက်ရှိလေတော့သည်။ လင်းသူက မိုးငယ်အား စောဗညားကိုမှန်းကာ ပုံစံမျိုးစုံဖြင့် လိုးလေသည်။ စောဗညားတင်မဟုတ်ပဲ မိုးငယ်ကြိုက်တတ်သော မင်းသားများ မော်ဒယ်များကို မှန်းစေကာ လိုးလေတော့သည်။ နိုင်ငံခြားမင်းသားများကိုကား ထိုမင်းသားများ၏ ချစ်တင်းနှောခန်းများကို ကြည့်စေရင်း လိုးခဲ့လေသည်။
မိုးငယ်တယောက် လင်တော်မောင်၏ ရိုးပလေးဇာတ်လမ်းများတွင် အားရစွာ ပီပြင်စွာ သရုပ်ဆောင်နေလေသည်။ လင်းသူက မိုးငယ်အား ပြော၍ ရလောက်ပြီဟု မှတ်ယူသောကြောင့် စောဗညားနှင့် တကယ် လိုးနေသည်ကို ကြည့်လိုကြောင်းပြောပြစည်းရုံးသည့် အခါတွင်တော့……
………………………………………………
မောင် ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ ချစ်ကို ငြီးငွေ့လာလို့ မောင်နောက်တယောက် လိုချင်နေတာလား”
“မဟုတ်ပါဘူးချစ်ရဲ့ မောင်မှာချစ်တယောက်ပဲ ရှိတာလေ”
“အဲ့ဒါကိုမောင်က ဘာဖြစ်လို့ ကိုယ့်မိန်းမကို တစိမ်းယောက်ျားနဲ့ ပေးအိပ်မှာလဲ”
“မဟုတ်ဖူးလေ ချစ်ရဲ့ မောင်က ကြည့်ချင်တာလေ”
“အဲ့ဒါဆို ချစ်ကိုတန်ဖိုးမထားတဲ့သဘောလား”
“မဟုတ်ပါဘူး ချစ်ရာ”
“တော်ပီ အဲ့ဒါဆို ဆက်မပြောနဲ့တော့”
“ဟာ ချစ်ရာ”
လင်းသူ စိတ်ပျက်စွာ ခေါင်းခါရမ်းရင်း ဧည့်ခန်းမှာ ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ အကွက်ရွေ့သမျှ အောင်မြင်ပြီ ဟုယူဆထားရာမှ မှန်းချက်နှင့်နှမ်းထွက်က မကိုက်။ ဘာမှမပြောတော့ပဲ ငေးမှိုင်၍သာ နေလေသည်။
မိုးငယ်မှာ ဒေါသလဲထွက်မိသလို ဝမ်းလဲနည်းမိလေသည်။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူကို နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေသည်။ ကိုယ့်မိန်းမကို သူတစ်ပါးပေးလိုးရအောင် လင်းသူရူးနေပြီလားမသိ။ ဖြစ်နိုင်တာက နောက်မိန်းမယူချင်လို့ ဉာဏ်ဆင်နေတာပဲဖြစ်ရမည်ဟု ယူဆမိလေသည်။ မီးဖိုချောင်ထဲ ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ပြီးနောက် အခန်းထဲဝင်ကာ ငိုကြွေးမိလေသည်။
ဧည်းခန်းထဲမှာ ထိုင်နေသော လင်းသူသည် အိပ်ခန်းထဲမှ အသံကြားရသဖြင့် အခန်းထဲဝင်လာလေသည်။ ငိုနေသော မိုးငယ်၏ လက်မောင်းအား အသာကိုင်ကာ
“ချစ်ရာ ဘာတွေ ဝမ်းနည်းနေတာလဲကွာ”
“မောင် မောင်ချစ်ကို လုံးဝ မသတီတော့ဘူးလားဟင်”
“ဟာ ချစ်ရာ မောင်ပြောတာကို သေချာနားထောင်ပါကွာ မောင်ရှင်းပြမယ် ကပ္ပတိန်လင်းသူရဲ့ ဇနီးဟာ မိုးငယ် တယောက်ထဲပါပဲ သဆဘာပေါက်လား မောင်ရဲ့ ချစ်သူက မိုးငယ်ဆိုတဲ့ ဟောဒီက ချစ်ပါ”
“ဒါဆိုမောင်က ချစ်ကို…”
လင်းသူက မိုးငယ်ပါးစပ်ကို အသာလှမ်းပိတ်ကာ မိုုးငယ်ပါးနှစ်ဖက်ကို တယုတယကိုင်ကာ ချစ်ရည်ရွန်းလဲ့သော မျက်လုံးစုံဖြင့် မိုးငယ်မျက်လုံးလေးအား စိုက်ကြည့်ရင်း
“ချစ်ကို မောင်အရမ်းချစ်ပါတယ် အခုမောင် ချစ်ကို စောဗညားနဲ့ လိုးစေချင်တာ မောင်ကြိုက်တဲ့ ဆက်စ်ခံစားမှုတခုပါ ကပ်ကိုး လို့ခေါ်တယ်ချစ်ရဲ့”
“အဲ့ဒါက ဘယ်လိုလဲ ဟင်”
“ကပ်ကိုးဆိုတာ ကိုယ်ရဲ့ချစ်သူကို သူတပါးနဲ့ ပေးနေပြီး ချစ်သူရဲ့ ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေကို ကြည့်ရှုပြီးသ ာယာတာပါ”
“အဲ့ဒါဆိုမောင်က ချစ်အဲ့လို လုပ်ပေးမှ မောင်က စိတ်ချမ်းသာမှာလား”
“ဟုတ်တယ်ချစ် ချစ်လုပ်မပေးချင်ဘူးလားဟင်”
မိုးငယ် သက်ပြင်းတချက်ချလိုက်ပါသည်။ ရစဉ်အခါမှစ၍ ယခုအချိန်ထိ သားမှတ်မှတ် မယားမှတ်မှတ် ရှာဖွေကျွေးမွေးကာ လင့်ဝတ္တရားကျေပွန်သော လင်တော်မောင် စိတ်ချမ်းသာစေရေးမှာ မိုးငယ်၏ အရေးကြီးသော ကိစ္စရပ်ဖြစ်သလို သူ၏ မေတ္တာ၊ စေတနာနှင့် စိတ်သဘောထားမှန်ကန်မှုကြောင့် လင်းသူသည်လည်း သူ့အပေါ် အချစ်စစ်အချစ်မှန်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ယုံကြည်နေမိလေသည်။ ပြီးတော့ မိန်းမတို့ သဘာဝ မိမိ၏ ယောက်ျားတွေအပေါ် ဘယ်လောက် လွှမ်းမိုး ဖျားယောင်းနိုင်သည် ဆိုသည့် မိန်းမမာယာ အစွမ်းအစကိုလည်း စမ်းချင်စိတ်လေးလည်း ပေါ်လာလေသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် လင်းသူအား
“မောင် စိတ်ချမ်းသာအောင် ချစ်လုပ်ပေးပါ့မယ်”
“ဟေး ဒါမှ မောင့် ချစ်လေး”
ဟုဆိုကာ လင်းသူက မိုးငယ် နဖူးလေးအား နမ်းလိုက်လေသည်။
………………………………………………
စောဗညား တယောက် ကျောင်းမှပြန်လာခဲ့လေသည်။ ဒီနေ့ သူအူမြူ းနေလေသည်။ ကျောင်းမှ သူကျိတ်ခိုက်နေသော ကောင်မလေးအား ကူညီပေးလိုက်ရခြင်းကြောင့် ဖြစ်လေသည်။
စောဗညားသည် သာမာန် အလယ်အလတ် ကျောင်းသား တယောက်သာဖြစ်လေသည်။ ချမ်းသာသော အသိုင်းအဝိုင်းမှ သားသမီးများကဲ့သို့ ရုပ်ရှိရေလျှံ ကျောင်းသားမျိုးမဟုတ်ပါ။ ထို့အတွက်ကြောင့်လည်း ဒိတ်ဒိတ်ကျဲဆော်မျိုးကို မမှန်းပဲ သူလိုကိုယ်လိုထဲကပဲ အောက်သက်ကျေသောမိန်းကလေးမျိုးကိုသာ မှန်းလေသည်။
စောဗညားတယောက် ကျောင်းဆင်းချိန် အိမ်ပြန်ရန် အတန်းထဲမှထွက်လာကာ အိမ်ပြန်ရန် ကားဂိတ်သို့ အေးဆေးစွာ လမ်းလျှောက်လာခဲ့လေသည်။ နေဝင်း၊ စန်းယုနှင့် စိန်လွင်တို့က ဂိမ်းကစားဖို့ ခေါ်သော်လည်း ဒီနေ့တော့စောစောပြန်ချင်သောကြောင့် မလိုက်တော့ဘူးဟု ငြင်းလွှတ်လိုက်လေသည်။ ကိုယ့်အတွေးနဲ့ ကိုယ်လမ်းလျှောက်လာစဉ်
“အမလေး ! ! ! ! အမေ့ ! ! ! !”
ဟူသော သူ၏ အနောက်မှ အလန့်တကြားအော်သံကြား လိုက်ရကာ သူ၏ လွယ်ထားသော လွယ်အိတ်ကြိုးသည်လည်း တင်းခနဲ့ဖြစ်ပြီး သူလဲ ပက်လက်လဲကျသွားလေသည်။ တောက်!!!… နာလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း… ဒေါသလဲ ထွက်လာသည်မို့ ရန်တွေ့ရန်ကြည့်လိုက်တော့… ခလုတ်တိုက်လဲကာ ဆွဲမိဆွဲရာသူ့လွယ်အိတ် လှမ်းဆွဲလိုက်သူကား… မုတ်သုန်။
သာမာန်ရွက်ကြမ်းရေကျို ရုပ်ရည်ရှိသော်လည်း သူ့အဆင်လေးနဲ့သူ လှအောင်ဝတ်တတ်သော ကောင်မလေးတယောက်… သူစိတ်ဝင်စားမိသော ကောင်မလေး။
“အား ကျွတ် ကျွတ် နာလိုက်တာ မတော်လို့ပါနော် ကျမတောင်းပန်ပါတယ်ရှင်”
“ကျွတ် ကျွတ် ရပါတယ်ဗျာ တတန်းထဲ သူငယ်ချင်းတွေပဲ ကိုယ်ကတောင်စာင့်ရှောက်ရဦးမှာပါ”
“ဟာ သွားပါပြီ”
သူမထံမှ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်နေသော ညီးညူ သံတခုထွက်လာလေသည်။ သူကိုတော့မကြည့် ရှက်နေပုံလည်းရလေသည်။ သူကပဲစ၍
“ဖိနပ်ပြတ်သွားတယ်နဲ့ တူတယ် ကိုယ်ဘာကူညီပေးရမလဲ”
“ရပါတယ်”
“ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်မှာလဲ ကိုယ့်ဖိနပ်စီးသွားလိုက်ပါ မိန်းကလေးတယောက် ဖိနပ်မပါတာထက် ယောက်ျားတယောက် ဖိနပ်မပါတာ တော်ပါသေးတယ် ယူလိုက်ပါနော်”
“ဟုတ် ကျေးဇူးပါပဲ ကျမ မနက်ဖြန် ပြန်ယူလာပေးပါ့မယ်”
“ဟုတ်ရပါတယ်ဗျာ”
မုတ်သုန်က ကျေးဇူးတင်စကားပြောကာ ထွက်သွားလေသည်။ ဖိနပ်မပါခြေဗလာဖြစ်သွားသော သူက ကန်တင်းသို့ အပြေးလာခဲ့လေသည်။ ကန်တင်းသို့ရောက်သောအခါ ကိုရှမ်းကြီးဆိုင်သို့သွားလေသည်။ ကိုရှမ်းကြီးဆိုင်သည် သူတို့အမြဲစားနေကျဆိုင်ဖြစ်ပြီး မိသားစုလိုပါ ရင်းနှီးနေသော ဆိုင်ဖြစ်လေသည်။ ဆိုင်ထဲဝင်ဝင်ချင်းပင် ကိုရှမ်းကြီးက ဆီးကြို၍
“စောကြီး ဘာဖြစ်လာတာလဲ”
“ကိုကြီး ကျနော့်ကို ဖိနပ်တရံလောက် ငှားပေးပါဗျာ”
“ဟ ငါ့ကောင်ဖိနပ်ပြတ်သွားလို့လား”
“ကျနော့်ကောင်မလေးဖိနပ်ပြတ်သွားတာပါ”
“အော် အေး ရော့ ငါ့ကောင် ဒီမှာ ငါ ဟိုတနေ့ကမှ အသစ်တရံဝယ်ထားတာ မင်းနဲ့ငါ ဆိုဒ်သိပ်မကွာဘူး တော်သေးတယ် ရော့ဒီမှာ စီးသွားပေတော့”
“ဟုတ် ကျေးဇူးပါကိုကြီး”
ဟုပြောကာ ကိုရှမ်းကြီးဆိုင်မှထွက်လာခဲ့လေသည်။
………………………………………………
စောဗညား တိုက်ခန်းလှေကားအတိုင်း တက်လာခဲ့လေသည်။ အိမ်ခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်တော့ တယောက်မှရှိမနေ။ တီလေး အခန်းထဲ အိပ်နေတာဖြစ်မည်။ သူလဲ အဝတ်စားလဲရန် အခန်းဆီသို့လာခဲ့လိုက်လေသည်။ အဝတ်လဲကာ အိမ်ရှေ့မှာ စာဖတ်ရန် ဝထ္ထုတအုပ်ယူကာ ဧည့်ခန်းထဲထွက်လာခဲ့လေသည်။
ဧည့်ခန်းထဲရောက်ပြီး ခနနေတော့ တီလေးက သူ့အခန်းထဲမှ ထွက်လာလေသည်။တီလေးက ဒီနေ့မှ ထူးထူးဆန်းဆန်း ဘောင်းဘီတိုဝမ်းကွာတဝတ်ကာ အပေါ်က ဂျိုင်းပြတ် စွပ်ကျယ်ဝတ်ထားလေသည်။
“သားလည်း ပြန်ရောက်ပြီကိုး”
“ဟုတ်တီလေး”
“အေး တီလေး အခု အေရိုးဗစ် ကမလို့ကွ”
“ကောင်းပါတယ်တီလေး”
တီလေးအား အလိုက်သင့်ပြန်ပြောကာ စာဆက်ဖတ်နေလိုက်လေသည်။ တီလေးကတော့ သူ့ ဖုန်းထဲက သီချင်းဖွင့်ကာ ကနေလေသည်။ စောဗညားမှာ အစက စာထဲဖတ်နေမိသော်လည်း ကနေသောတီလေးအား အမှတ်မထင် ကြည့်မိသောအခါ ငေးမောသွားရလေသည်။
အနက်ရောင်ဝမ်းဆက် ဂျိုင်းပြတ် စွပ်ကျယ်နှင့် ဘောင်းဘီတိုဝမ်းကွာတဝတ်ထားကာ သေးကျင်သောခါး၊ စွင့်ကားနေသော်လည်း မကြီးလွန်းမသေးလွန်းသောဖင်၊ ထူထဲကာ ဖူးနေသောနှုတ်ခမ်း၊ အရေလဲ့ကာ ရုတ်တရက်ကြည့်ပါက ကြာကြည့်လို အကြည့်မျိုးပိုင်ဆိုင်ထားသောမျက်လုံး၊ အဆီပိုမရှိ ချပ်ကပ်နေသော ဝမ်းဗိုက်၊ တောင်ပူဆာလို့ မို့မောက်နေသော ရင်သားအစုံနှင့် ကျော့ရှင်း ဖြောင့်စင်းသောပေါင်တံများဖြင့် ဆုတောင်းကောင်းခဲ့သော တီလေးသည် ဒီနေ့ အပျိုလေးများနှင့် အလှချင်းယှဉ်နိုင်ပေသည်။ တီလေးက တည်ငြိမ်မှုပါ ဖြည့်စွက်ထားသောကြောင့် ပို၍ ဆွဲဆောင်နိုင်ပေသည်ဟု စောဗညား ထင်မိလေသည်။ သူတဖက်သတ်လျစ်နေရသော မုတ်သုန်နှင့် အလှချင်းယှဉ်ပါက မုတ်သုန် အပြတ်အသတ်ကျန်ခဲ့ပေလိမ့်မည်။
အခုလည်းကြည့်ပါဦး။ စည်းချက်ညီညီ ကနေသောတီလေး၏ အလှများကိုကြည့်ရင်း အောက်က နဂါးက မာန်ဖီလာလေသည်။ စာအုပ်ကို ကောင်းကောင်ဖတ်မရပဲ စာဖတ်သလိုနှင့် တီလေး၏ ကကြိုးကကွက်ကိုသာ ငမ်းလေတော့သည်။
ကနေသော မိုးငယ်မှာ စောဗညား၏ ဖြစ်နေပုံကိုကြည့်ကာ မသိချင်ယေင်ဆောင်၍ ဆက်လက်ကပြနေလေသည်။ မိမိထက် အများကြီး အသက်ငယ်သော ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို ကစားနေရသည်ကိုလည်း သဘောကျမိလေသည်။ ခနကြာသောအခါ စောဗညားမှာ ဆက်ကြည့်မနေတော့ပဲ သူ့အခန်းထဲသို့ဝင်သွားလေသည်။
အခန်းထဲရောက်သောအခါ စောဗညားမှာ သက်ပြင်း အခါခါချရင်း ခေါင်းခါယမ်းမိလေသည်။ အရိပ်နေနေ အခက်ချိုးချိုး အလုပ်မျိုး သူမလုပ်ချင်ပါ။ ထကြွနေသော စိတ်ကို ဖြေဖျောက်ရန် ဖုန်းထုတ်ကာ အောကားတကားကြည့်ရင်း ငါးဦးကော်မတီကို အလုပ်ပေးလိုက်လေသည်။
ပြီးခါနီးအချိန်မှာတော့ ဖုန်းပေါ်က အောကားပျောက်ခါ တီလေး၏ ကကြိုးကကွက်ကိုသာ မြင်ယောင်မိသည်မှာ သူ၏ စိတ်ကို မထိန်းနိုင်သော လက္ခဏာတခု ဖြစ်ကြောင်းသတိပြုမိလေသည်။
မနက်ခင်း နေရောင်ခြည်နုနု၏ နွေးထွေးမှုအောက်ဝယ် လောကကြီးတခုလုံး သက်ဝင်လှုပ်ရှားနေလေသည်။ စောဗညားသည်လည်း မနက်ခင်း ရေချိုးပြီး နှုတ်ခမ်းမွေး၊ မုတ်ဆိတ်မွေး ရိတ်သင်ရှင်းလင်းကာ After Shapeပွတ်၊ ရံဖန်ရံခါမှ ထုတ်စွတ်လေ့ရှိသည့် Secret ရေမွှေးကိုစွတ်ကာ တက်ကြွသောခြေလှမ်းများဖြင့် ကျောင်းသို့လာခဲ့လေသည်။ ချစ်ရသူနှင့် ဇာတ်လမ်းဆက်ရန် အကြောင်းအရာရပြီဖြစ်၍လည်း အပျော်ကြီး ပျော်နေလေသည်။
စောဗညား ကျောင်းသို့ဝင်စမှာပင် မိုးသားများတလိပ်လိပ်တက်ကာ အုံမှိုင်းလာလေသည်။ ကန်တင်းရောက်ခါနီးတော့ မိုးမွားလေးများ ကျလာလေသည်။ ကန်တင်းရောက်တော့…
“စောဗညား စောဗညားရေ”
သူ့နာမည် ခေါ်သံကြားသဖြင့်လှည့်ကြည့်တော့… မုတ်သုန်နှင့် ရုပ်ရည်ခပ်သန့်သန့် လူတယောက် ထိုင်နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ သူတို့ဝိုင်းရှိရာသို့ လျှောက်သွားလိုက်လေသည်။
“ထိုင်ပါ စောဗညား ဒါက ငါ့ရဲ့ချစ်သူ ကိုနိုင်မင်းခန့်တဲ့ ဆေးဝါးကျွမ်းကျင်ကလေ နင့်ကို ကျေးဇူးတင်စကားပြောပါရစေဆို လိုက်လာတာ”
“တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် ကိုစောဗညား ကျနော်နိုင်မင်းခန့်ပါ မနေ့က မုတ်သုန်ကို ကူညီတဲ့အတွက်လည်း ကျေးဇူးပါဗျာ နောက်လည်း စောင့်ရှောက်ပေးပါခင်ဗျာ”
ကမ်းပေးလာသောလက်ကို ဆွဲယူနှုတ်ဆက်ရင်း ခြောက်ကပ်ကပ်အသံဖြင့်ပြန်ပြောမိလေသည်။ ပြောသာပြောနေရသော်လည်း စောဗညားတယောက် စက်ရုပ်တရုပ်လိုသာ လှုပ်ရှားနေမိလေသည်။ မစရသေးခင်မှာပင် ကွဲကြေခဲ့ရသော သူ၏ အချစ်ရေးကံတရားကို သာ ဝမ်းနည်းမိလေသည်။
“စောဗညား ဘာဖြစ်နေတာလဲ နင့်ကြည့်ရတာ သိပ်မလန်းဘူးဟာ”
“ဟုတ်တယ် ငါသိပ်နေမကောင်းလို့ပါ မုတ်သုန်”
“အော် အေးရာသီဥတုကလဲ သိပ်မမှန်ဘူး အတန်းချိန်နီးပြီ သွားကြစို့”
“ငါမလိုက်သေးဘူးဟာ ဟိုကောင်တွေစောင့်ဦးမယ်”
“အဲ့ဒါဆို ငါသွားပြီ ကိုခန့် မုတ်သုန်သွားတော့မယ်”
“သွားလေ မုတ်သုန် ကိုလဲ ပြန်တော့မယ် ခွင့်ပြုပါဦး ကိုဗညား အကို့ညီမကို စောင့်ရှောက်ပေးပါဦးဗျာ”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ ကိုနိုင်မင်းခန့် တမေဂျာထဲ တခန်းထဲမောင်နှမတွေပဲဗျာ ခုလိုပြောတော့ ပိုဂရုပြုရမှာပေါ့ဗျာ”
အချစ်ကံခေလို့ ဒီဘဝဝေးခဲ့ကြလေပြီ။ နာကျင်နေသော နှလုံးသား မစခင်က လွမ်းရတဲ့ အဆွေးဇာတ်လမ်းအတွက် စောဗညား တယောက် ယခုအချိန်ဝယ် ဘာကိုမှ ဖက်တွယ်မထားပဲ ရေစုန်မျှောချင်သော ဆန္ဒသာရှိလေတော့သည်။ ကျပြီးရင်းကျနေသောစိတ်ဓာတ်ကို အနိုင်နိုင်ထိန်းရင်း စိတ်နှင့်လူမကပ်ပဲ အတန်းဘက်သို့ လျှောက်လာခဲ့လေသည်။ စာသင်နေရသော်လည်း စာထဲစိတ်မပါ မှိုင်တွေငေးမောလျက်သာရှိလေသည်။
ကျောင်းမှပြန်လာကာ အိမ်သို့ရောက်လာသော်လည်း အခန်းထဲတွင်သာ အောင်းလျက်ရှိလေသည်။ မိုးငယ်မှာ အကလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်သောအချိန် စောဗညား ထွက်မလာသောအခါမှ အခန်းအောင်းနေသည်ကို သတိပြုမိလေသည်။ ဒီကလေး တခုခုတော့ထူးနေပြီဟု ယူဆမိလေသည်။ ထိုကြောင့် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ပြီး အဝတ်စားလဲသောအချိန် စကပ်ကို အရင်ဝတ်ပြီး အပေါ်ပိုင်းဗလာထားကာ စောဗညားအား အော်ခေါ်လိုက်လေသည်။
“ဗညားရေ သား ဗညားရေ”
“ဗျာ တီလေး”
“သားရေ တီလေး အခန်းထဲ ခနလာခဲ့ပါဦး”
“ဟုတ် တီလေး လာပြီ”
စောဗညား ပြန်အော်ပြောရင်း တီလေး အခန်းထဲသို့ ဝင်လာခဲ့လေသည်။ အခန်းထဲရောက်သောအခါ စောဗညားတယောက် အသက်ရူမှားမတတ်ဖြစ်သွားလေသည်။
ကြည့်ပါဦး။ တီလေးက အောက်မှာ စကပ်ဝတ်ထား၍ အပေါ်ပိုင်းက ဗလာကျင်းထားလေသည်။ တီလေး၏ အိမ်ထောင်သည် ဖြစ်သော်လည်း လုံးဝန်းလျက်ရှိနေသေးသည့် ရင်သားအစုံမှာ မို့မို့မောက်မောက်နှင့် တင်းတင်းရင်းရင်းပင်ရှိနေသေးလေသည်။ တီလေးက ငေးကြည့်လျက်ရှိသော သူ့အား အသာပြုံးကြည့်လျက်
“သားတီလေးကို ဒီဘရာဇီယာချိတ်လေး ကူတပ်ပေးစမ်းပါ”
“ဟုတ် ဟုတ် တီလေး”
သူက အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြစ်နေသော်လည်း တီလေးက ဘာမှမဖြစ်သလို ပေါ့ပေါ့ပါးပါး အေးဆေးစွာ ပြောနေလေသည်။ရင်သား တဝက်သာဖုံးသော အနက်ရောင် ဘာရာဇီယာလေးကိုယူကာ လက်နှစ်ဖက်လျှိလျက် သူ့အားချိတ်တပ်ခိုင်းလေသည်။
“သား အတွင်းဘက်က အစွန်ဆုံးချိတ်ကို ချိတ်ပေးနော်”
“ဟုတ် တီလေး”
“သား ဒီဘရာနဲ့ တီလေး လိုက်ရဲ့လား”
“ဟုတ် လိုက် လိုက်ပါတယ် တီလေး”
“သား နေမကောင်းဘူးလား ဒီနေ့ သားကိုကြည့်ရတာ မလန်းဘူး”
“ကောင်းပါတယ် တီလေး”
“ဘာလဲ အဲ့ဒါဆို ရည်းစားပူမိနေတာလား ရည်းစားတွေ ဘာတွေရပြီလား”
“မဟုတ်ပါဘူးတီလေး ရည်းစားလဲမရှိပါဘူး နည်းနည်းပင်ပန်းနေလို့ပါ တီလေးရဲ့”
“အေး ပညာသင်နေတုန်း အချစ်ရေးခေါက်ထားလိုက် စီးပွားဥစ္စာပြည့်စုံမှ အချစ်ရေးဆိုတာ သာယာတာကွ”
“ဟုတ် ကဲ့ပါတီလေး”
“အေး သားလုပ်စရာ ရှိတာ သွားလုပ်တော့ တီလေးလဲ ဟင်းတွေနွေးထားလိုက်ဦးမယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ တီလေး”
ကတုန်ကယင်ဖြစ်ကာ ထွက်သွားသော စောဗညား ကျောပြင်အား မှန်ထဲမှ ကြည့်ကာ မိုးငယ်တစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းလေးတွန့်ကာ ပြုံးလိုက်ပါတော့သည်။
………………………………………………
စောဗညားမှာ ဝမ်းနည်းတာလား ဝမ်းသာတာလား ဘာမှန်းမသိသော အမျိုးမည်မသိခံစားမှုတခုကို ခံစားရင်း ရင်တလှပ်လှပ်တုန်ကာ သူ့အခန်းထဲသို့ပြန်လာခဲ့လေသည်။ မိန်းမတယောက်၏ ရင်သားကို ပထမဆုံး ရှင်းလင်းစွာ အပြင်မှာ မြင်ဖူးခြင်းဖြစ်လေသည်။ စောဗညားမှာ ဝေခွဲမရဖြစ်နေလေသည်။ မုတ်သုန်ကြောင့် အသဲကွဲဝေဒနာမှာလည်း ဘာမှန်းမသိတော့။
နှုတ်ခမ်းထူထူ၊ မျက်လုံးမှေးမှေး၊ နှာတံစင်းစင်း၊ မျက်နှာရှည်ရှည်ဖြင့် ဆွဲဆောင်အားကောင်းလှသော တီလေး၏ လူတွေသိသော အလှတရားနှင့် ရင်သားတင်းတင်းနှင့် စို့ချင်စရာကောင်းသော ချွန်ထွက်နေသည့် နို့သီးနီနီလေးများ၏ လျှို့ဝှက်သော အလှတရားတို့က သူ၏ အသဲကွဲကာ ငေးမှိုင်လျက်ရှိသော လွမ်းဆွေးမှု ဈာန်တရားတို့ကို လျောကျ ပျောက်ကွယ်စေနိုင်လေသည်။
တီလေး၏ ရုပ်ပုံလွှာကို ပြန်မြင်ယောင်ကာ တရိပ်ရိပ်တက်လာသော ရမက်ဇောများ၏ သင်္ကေတအဖြစ် တင်းမာနေသော လီးကြီးအား ပျော့ပျောင်းလာစေရန် လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ တချက်ခြင်း ရှေ့တိုးနောက်ငင် ကစားပေးနေမိတော့လေသည်။
………………………………………………
ထိုနေ့မှစ၍ တီလေးက သူအား အမြဲလိုလို ဘရာဇီယာချိတ်တပ်ခိုင်းလေသည်။ တခါတရံ သူနှင့်လိုက်ဖက်သော ဘရာဇီယာအရောင်ကို ရွေးခိုင်းသေးသည်။ တီလေးကား သူခန္ဓာကိုယ်ကို စောဗညား မမြင် မြင်အောင် ပြလေသည်။ စောဗညားအဖို့ကား နေမြင့်လေ အရူးရင့်လေ ဖြစ်နေချေပြီ။ တီလေးမှ တီလေးဖြစ်ကာ မုတ်သုန်လဲ သတိရဖို့နေနေသာသာ အတွေးထဲတောင်မရှိတော့။
တီလေး၏ ဝတ်ပီးသားပင်တီလေးများကို အမြတ်တနိုး ရူတတ်လာသည်။ တီလေး၏ အနံ့ရတာနဲ့ အောက်က လီးကလည်း ဖြောင်းခနဲ့နေအောင် ထလာတတ်လေပြီ။ တီလေး ပင်တီပေါ်သို့ သူ၏ သုတ်ရေဖြူ ဖြူ လေးများကိုလည်း ချန်ထားခဲ့ခြင်းဖြင့် အချစ်၏ ကြည်နူးမှု ရသတမျိုးကို ခံစားရယူတတ်နေပြီ ဖြစ်လေသည်။
မိုးငယ်ကတော့ စောဗညား သူ့အလှမှာ ယစ်မူးနေသည်ကို ကြည့်ကာ အကျေနပ်ကြီးကျေနပ်နေလေသည်။ အိမ်ထောင်ကျပြီးသော သူလို အိမ်ထောင်သည် တယောက်အဖု့ိ ကိုယ့်အသက်ထက် ၂ဆနီးပါး ငယ်ရွယ်သော ကောင်လေးတယောက်အား ညို့ယူဖမ်းစားနိုင်သည်မှာ လက်မထောင်ချင်စရာပင်ဖြစ်ပါသည်။
ဒီနေ့လည်း အဝတ်တွေလျှော်ရန် အဝတ်များလိုက် စုသောအခါ သူ၏ မီးခိုးရောင်လေးပင်တီလေး ပျောက်နေသည်ကို သတိထားမိလေသည်။ လိုက်ရှာသော်လည်းမတွေ့။
ဒီဘက်ရက်များတွင် သူမ ပင်တီများ ပျောက်နေတတ်သလို ပြန်တွေ့လျှင်လည်း ပင်တီပေါ်မှာ အစွန်းအကွက်လေးများ ပေကျံနေသည်ကို သတိထားမိလေသည်။ အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်ကာ အတွေ့အကြုံရှိသောသူမအဖို့ ထိုအစွန်းကွက်တွေကို မြင်ရုံဖြင့် ယောက်ျားတယောက်ရဲ့သုတ်ရည်
တွေဆိုတာ မေးစရာမလို တပ်အပ်သိနေသည်။ ထိုထက် ထပ်စဉ်းစားပါက လင်းသူနှင့် စောဗညား ၂ယောက်တွင် ဘယ်သူ့လက်ချက်လဲဆိုတာ စဉ်းစားလိုက်တာနဲ့ အဖြေရပြီးဖြစ်လေသည်။ သေချာသထက် သေချာအောင် စောဗညား အခန်းထဲဝင်ကာ ခေါင်းအုံး ဖယ်ကြည့်လိုက်တော့ သူမ၏ မီးခိုးရောင်ပင်တီလေးက အခန့်သား ရှိနေသည်ကိုတွေ့ရသည့်နောက် သူမရွှေ့သည့် အကွက်ထဲ ဝင်လာပြီဟု တွေးမိရင်း ပြုံးလိုက်မိလေသည်။ အဝတ်များစုယူကာ အဝတ်လျှော်စက်ထဲထည့်ကာ လှည့်လိုက်လေသည်။
………………………………………………
မိုးငယ်တယောက် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ပြီးသောအခါ ခနနား၍ ရေချိုးရန် ထမိန်ရင်လျားကာ ရေချိုးခန်းဆီထွက်လာခဲ့လေသည်။ စောဗညားက ဧည့်ခန်းတွင် စာထိုင်ဖတ်နေလေသည်။ သူမ အခန်းထဲမှထွက်တော့ လှမ်းကြည့်နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ ကောင်လေး သူမရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှတွေကို ကြည့်နေမည်ဆိုတာ သိထားသည်နှင့် သူ၏ဖင်တွေကို တလုံးခြင်း တုန်ခါစေအောင် ဖြေးညင်းစွာလျှောက်ရင်း ရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်ခဲ့လေသည်။
ရေချိုးခန်းထဲတွင် ခနကြာသောအခါ အသာပြန်ထွက်၍ သူမအခန်ထဲသို့ ဝင်ခဲ့လေသည်။ စောဗညားက သူ့အခန်းထဲသို့ဝင်သွားလေပြီ။ အဝတ်ခြင်းထဲ ကြည့်သောအခါ သူချွတ်ထားခဲ့သော ပန်းရောင်ပင်တီလေး မရှိတော့ပဲ အရေကွက်နေသော မီးခိုးရောင်ပင်တီလေး ပြန်ရောက်နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ သူက အကျႌကောက်ဝတ်ကာ အခန်းထဲမှ ထွက်ခဲ့ပြီး စောဗညားအခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်လေသည်။
စောဗညားက ချက်ချင်းတံခါးမဖွင့်ဘဲ ခဏကြာမှသာ မလုံမလဲမျက်နှာဖြင့် တံခါးလာဖွင့်ပေးလေသည်။ သူမက အခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်ပြီး စကားမရှိ စကားရှာပြောလေသည်။
“သားကျောင်းမှာ စာလိုက်နိုင်ရဲ့လား”
“ဟုတ် လိုက်နိုင်ပါတယ် တီလေး”
မိုးငယ်က ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် စောဗညား ကုတင်ဆီသွားကာ ကုတင်ပေါ်ထိုင်လိုက်ရင်း ခေါင်းအုံးကို မယူလိုက်သောအခါ သူမချွတ်ထားခဲ့သော ပန်းရောင်ပင်တီလေးက ဘွားခနဲ့ ပေါ်လာလေသည်။ ခုတင်ဘေးမှာ လာရပ်နေသော စောဗညားမှာ မျက်နှာငယ်လေးနှင့် ကြည့်နေလေသည်။ မိုးငယ်က ပင်တီကိုကောက်ယူလိုက်ပြီး
“တီလေးပင်တီက ဘာကိစ္စနဲ့ သားရဲ့ခေါင်းအုံးအောက် ရောက်နေရတာလဲ တီလေးကို အမှန်အတိုင်း ပြောစမ်း”
“သားမလိမ်ပါဘူး တီလေး သားတီလေးပင်တီကိုနမ်းဖို့ ယူမိပါတယ် အဲလိုမနမ်းရရင် မနေနိုင်လို့ပါ တီလေး”
“ဘာဖြစ်လို့ နမ်းချင်တာလဲကွ”
“တီလေးကို ချစ်နေမိလို့ပါ”
“သားက စာသင်ရမယ့်အချိန်လေ အချစ်ရေးကို စိတ်ထဲမထဲ့နဲ့ဦးလေ တီလေး စကားနားထောင်မှာလား”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ တီလေး သားတီလေးစကားနားထောင်ပါ့မယ်”
“လိမ္မာ လိုက်တဲ့ ငါ့တူလေးကို တီလေးက ဆုချရမှာပေါ့ကွာ လာ ရှေ့တိုးခဲ့စမ်းသားလေး”
မိုးငယ်က မဝံ့မရဲ တိုးလာသော စောဗညား၏ ပုဆိုးအား ခါးပုံစမှကိုင်ကာ ဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။ စောဗညားက အံ့အားတသင့်ကြီး ကြည့်နေလေသည်။ မိုးငယ်က တွဲလောင်းကျနေသော စောဗညား၏ ဂွေးစိနှစ်လုံးအား လက်ဖြင့် အသာဖွဖွလေးကိုင်ကာ ကစားပေးနေလေသည်။ မတောင့် တတောင်ဖြစ်နေသော စောဗညား လီးကြီးမှာ မာန်ဖီကာ ထောင်မတ်လာလေတော့သည်။ မိုးငယ်က စောဗညားလီးအား အသာကိုက်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ဖြေးဖြေးလေးလုပ်ပေးနေရင်း
“သားရဲ့ အချစ်ရေးကိစ္စကို တီလေးက လုပ်ပေးမယ် သားက စာကြိုးစားရမယ်နော်”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါတီလေး”
“ဒါမှ ငါ့တူလေး”
ဟု ပြောပြောဆိုဆို မိုးငယ်က ခုတင်ပေါ်မှ အသာလျောဆင်းကာ ဒူးအသာထောက်လျက် စောဗညားလီးကြီးအား စုပ်လိုက်ပါတော့လေသည်။ စောဗညားမှာ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ရောက်သွားလေသည်။ ကိုယ့်ဖာသာဂွင်းထုတာနှင့် ဘာမှမဆိုင် တခြားစီဖြစ်လေသည်။ မိုးငယ်က ထိပ်ဖူးလေးကို လျှာဖြင့်ယက်ကာ စုတ်ပေးလေသည်။
အား…အ…အား…တီ…တီလေး…ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ တီလေး”
မိုးငယ်က လီးထိပ်ဖျားလေးကို အသာစုပ်ရင်း လက်တဖက်က ဂွင်းထုပေးနေကာ တဖက်က ဥနှစ်လုံးကို ယွယွလေးကစားပေးနေရာ စောဗညားမှာ အကောင်းကြီးကောင်းနေကာ ကြာကြာမထိန်းနိုင်တော့ပဲ တဟင်းဟင်း ညီးညူ ကာ ပြီးသွားလေသည်။ စောဗညားက ပြီးတော့မည်ဟုပြောသော်လည်း မိုးငယ်က အစုပ်မရပ်ပဲ ဆက်စုပ်ပေးနေလေရာ လရေများကို မိုးငယ်ပါးစပ်အတွင်းသို့ ပန်းထုတ်ပစ်မိလေတော့သည်။
မိုးငယ်က လီးစုပ်ရတာ ကြိုက်သလို လရေသောက်ရတာကိုလဲ နှစ်သက်လေသည်။ လရေများကုန်စင်အောင် ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်ပြီးမှ လွတ်ပေးလိုက်လေရာ လူပျိုရိုင်းလေး စောဗညားမှာ အရူးအမဲသားကျွေးသလို ဖြစ်နေတော့သည်။
“ကောင်းလိုက်တာ တီလေးရာ”
“ကောင်းရမယ်လေ တီလေးလုပ်ပေးတာ မကောင်းဘူးဆိုတာရှိလို့လား”
“မရှိပါဘူးတီလေး”
“အာ တီလေးပါးစပ်က သားအရေတွေနဲ့လေ မနမ်းပါနဲ့ဦး”
“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သားနမ်းပါရစေ တီလေး သားလေ တီလေးကို အရမ်းချစ်မိသွားပြီး တီလေး စကားနားထောင်ပါ့မယ်”
စောဗညားက ပြောပြောဆိုဆို တီလေးကို ခါးမှ ဆွဲဖက်ကာ တီလေး၏ နှုတ်ခမ်းထူထူပြဲပြဲလေးအား နမ်းစုပ်လိုက်လေသည်။ မိုးငယ်ကလည်း အလိုက်သင့်ပြန်နမ်းရင်း စောဗညား၏ လီးကြီးအား ပွတ်ပေးနေလေသည်။ စောဗညားက နမ်းနေရင်း မိုးငယ် အကျႌကို ချွတ်ရန် လက်လှမ်းသောအခါ မိုးငယ်က လက်တွေကို ဖယ်ချရင်း နှုတ်ခမ်းချင်းခွာကာ
“နေဦးလေ ဆရာလေးရဲ့ ဆန္ဒတွေ မစောပါနဲ့ဦး မင်းရဲ့ လေးလေး ပြန်လာခါနီးပြီ တီလေးရေချိုးပြီး လုပ်စရာတွေ လုပ်လိုက်ဦးမယ် ညကျ မင်းလေးလေး အိပ်ပြီဆို တီလေးသားဆီလာခဲ့မယ်နော်”
“ဟုတ်ကဲ့ပါတီလေး သားစောင့်နေပါ့မယ်”
သူ့ကို ချစ်ရည်ရွန်းသော အကြည့်ဖြင့်စိုက်ကြည့်နေသော စောဗညား၏ နှုတ်ခမ်းအား အသာနမ်းကာ မိုးငယ်တယောက်ရေချိုးရန် ထွက်ခဲ့လေတော့သည်။
………………………………………………
မိုးငယျ အဝတျစားလဲနတေုနျး လငျးသူ ပွနျရောကျလာလသေညျ။ လငျးသူက သူ့သူငယျခငြျး အငျဂငြျနီယာခြုပျ လောစံ ပွနျရောကျနသေညျဆို၍ သှားတှေ့ခွငျးဖွစျလသေညျ။ သူနဲ့ လောစံက သဘောငျ်သားသငျတနျးတုနျးကလဲအတူတူ၊ သဘောငျ် စတကျတော့လညျး အတူတူ သူက ရကွေောငျးပညာအဓိက လေ့လာခဲ့သလို စကျမှုနညျးပညာရပျကိုဝါသနာပါသော လောစံက အငျဂငြျနီယာ စကျခနျးပိုငျးကို လေ့လာသငျယူလသေညျ။ ကွိုးစားမှု၊ စိတျအားထကျသနျမှုတို့ကွောငျ့ သူက ကပ်ပတိနျဖွစျလာသလို လောစံသညျလညျး စကျခြုပျဖွစျလာခဲ့လသေညျ။
လောစံက သူအခု တကျနသေော သဘောငျ်မှ သူကွီးနှငျ့ အဆငျမပွသေောကွောငျ့ သဘောငျ် အသစျရှာနလေသေညျ။
“ဟေး လင်းသူ မတွေ့တာ တော်တော်ကြီးကို ကြာပြီကွာ”
“ကြာဆို မင်းနဲ့ငါနဲ့မတွေ့တာ Oxyမှာ ငါ့ကို လက်ထောက်ကပ္ပတိန် အဖြစ် ပရိုမိုးရှင်းပေးကထဲကပဲလေကွာ”
“အေး မင်း လက်ထောက်ကပ္ပတိန် ဖြစ်ပြီး သိပ်မကြာဘူး ငါလဲ Assistant အင်ဂျင်နီယာချုပ်နဲ့ Weloကို ပြောင်းရတယ် အဲ့မှာပဲ အင်ဂျင်နီယာချုပ်ဖြစ်ပီးမှ အခုသဘောင်္ကို ရောက်တာ”
“ငါက Oxyကနေ B-Lattမှာ တော်တော်ကြာတယ် အဲ့ကနေ Hentasyရောက်မှ ကပ္ပတိန်ဖြစ်တာ ပီးမှ အခု သဘောင်္ရောက်တာ ဒီ သဘောင်္ကတော့ အဆင်ပြေတယ်ကွာ စာချုပ်ကို သူတို့ဘက်က ဘာမှမပြောဘူး ကိုယ့်ဘက်က မတိုးမှပဲကွာ ဘာလိုလို အကုန်ချက်ချင်းဖြည့်ပေးတယ် ကိုယ်သာမှန်မှန်လုပ်အေးဆေးပဲကွ”
“ငါ အခု သဘောင်္ပြောင်းမလို့ကွ မင်းကုမ္မဏီမှာ ခေါ်ဖို့ရှိရင် ငါ့ကိုပြောစမ်းပါ”
“အေး အဲ့ဒါဆို အတော်ပဲကွ အခု ငါ့သဘောင်္က အင်ဂျင်နီယာချုပ်က ထွက်သွားပြီ မင်းလာရင် ကောင်းတာပေါ့ကွ လူခေါ်ပြီးရင်တော့ မသိဘူးနော် သူတို့ ရုံးခွဲ ဒီမှာရှိတယ်ကွ သွားမေးမယ်”
“အဲ့ဒါဆို ထမင်းစားပြီးမှ သွားမယ်ကွာ ဒီနေ့ ငါ့အိမ်မှာ ထမင်းလိုက်စားကွာ”
“အေးကောင်းတာပေါ့ကွ ဟား ဟား ဟား ဟား”
………………………………………………
“ကိုလင်းသူ ထည့်စားပါနော် အားမနာပါနဲ့ ကိုယ့်အိမ်လိုသဘောထားစားပါရှင်”
“ဟုတ် စားပါတယ်ဗျာ မခင်မမ ဟင်းချက်ကောင်းတယ်ဗျာ”
ပါးစပ်အဲ့လို ထုတ်ပြောလိုက်ရသော်လည်း လင်းသူ စိတ်ထဲတွင်မူ “ကိုယ့်မိန်းမလို သဘောထား လိုးချင်တာ”ဟူ၍ပင် ဖြစ်လေသည်။
လောစံက ထမငျးစားရနျ သူ့အိမျသို့ ခေါျလရောအိမျတှငျ လောစံမိနျးမ ခငျမမကို မွငျမွငျခငြျး လငျးသူမှာ ခစြျဗြူ ဟာကငြျးခငြျစိတျပငျ ပေါျလာလတေော့သညျ။ လောစံက ရှမျးလူမြိုးကာပွားဖွစျကာ ခငျမမကလညျး ရှမျးတရုတျသှေးမြားသူဖွစျသောကွောငျ့ ရုတျတရကျဆိုပါက တရုတျမ တယောကျအလား ထငျမှတျမှားရကာ ရုပျရညျက ခြောမောလှပ၍ ဘောျဒီကလညျး အခုခတျေစားနသေော မောျဒယျ နနျးမှစေံလို ကမာ်ဘကြောျမငျးသမီး ဂနြီဖာလိုပကျစျတို့လို တောာငျ့တောငျ့ထှားထှားကွီးဖွစျလသေညျ။ အလှအပကွှယျဝသော မိနျးမခြောအမြားစု ပိုငျဆိုငျရတတျသော “အိပျစားခံ” ဘဝရရှိထားသော လက်ခဏာအဖွစျ နုဖတျပွီး ဖွူ ဝငျးနကော အကွောစိမျးလေးမြား ယှကျသနျးနလေသေညျ။ လငျးသူကို ပိုပွီး အသဲယားစသေညျက ခငျမမ၏ ဖူးစိုနသေော နှုတျခမျးထူထူလေး၏ အပေါျဝယျ ရေးရေးလေးပေါကျနသေော နှုတျခမျးမှှေးလေးမြားပငျ ဖွစျလသေညျ။ နှုတျခမျးမှှေးပါသော မိနျးမမြားသညျ ဟောျမုနျးမြားပွားခွငျးကွောငျ့ဖွစျကာ တဏှာရာဂကို တခွားမိနျးမမြားထကျ ပို၍စှဲလနျးနှစျခွိုကျတတျကွသညျဟု ကွားဖူးထားသောကွောငျ့ ပိုစိတျဝငျစားမိခွငျးဖွစျလသေညျ။
အဲ့ဒါကြောင့်လည်း အခုထမင်းစားနေရင်းဖြင့် ခင်မမကို မရိုးသားတဲ့စိတ်၊ တပ်မက်တဲ့ အကြည့်ရိုင်းတွေနဲ့ တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း ပြစ်မှားနေမိလေသည်။ လောစံက သတိပြုမိပုံမရ။ ခင်မမကတော့ သူ့အကြည့်တွေကို တကယ်ပဲမသိတာလား မသိချင်ယောင်ဆောင်တာပဲလား ဘာမှန်းမသိရပေမယ့် ခင်မမပုံစံက သူမ၏ အလှအပများကို သူ့အားသေချာပြနေသည့်အလား ရှိလေသည်။
လင်းသူမှာ ထမင်းစားနေသော်လည်း ကာမစိတ်များ နိုးကြားလာကာ အောက်ကနဂါးကလည်း မာန်ထောင်ချင်လာလေသည်။ ထမင်းစားပြီးသောခါ ထမင်းပန်းကန်ကို ခင်မမက ထားခဲ့ပါ ဟုဆိုကာမတ်တပ်ထ၍ လှမ်းယူလေရာ ခင်မမဝတ်ထားသော စပန့်အကျႌအပျော့လေးက လျောကျ၍ ဟသွားကာ ဘရာဇီယာ အနက်ရောင်က ဖုံးသည်ဆိုရုံသာ ဖုံးထားသော ခင်မမရင်သားများကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ လင်းသူမှာ သက်ပြင်းသာချလိုက်ရလေသည်။
“အဲ့ဒါဆို သူငယ်ချင်းသွားကြမလား”
“အေးသွားမယ်လေ လိုရမယ်ရ မင်းရဲ့ မှတ်ပုံတင်၊ သန်းခေါင်စာရင်း၊ နိုင်ငံကူးလက်မှတ်နဲ့ တခြား ကိုယ်ရေးအချက်လက်နဲ့ ဆိုင်တဲ့ဟာတွေ အကုန်ယူခဲ့ကွာ”
“အေး သူငယ်ချင်း အဆင်သင့်ပါပဲကွာ ခင်ရေ ကိုယ်ပေးထားတဲ့ ဖိုင် အစိမ်းရောင်လေးပေးလိုက်စမ်းပါ”
ခင်မမ လာပေးသော ဖိုင်ကိုယူကာ လင်းသူနှင့် လောစံလည်း လင်းသူ၏ သဘောင်္ကုမ္မဏီရုံးခွဲသို့ ထွက်လာခဲ့လေသည်။ ရုံးခွဲသို့ရောက်သောအခါ လင်းသူက အကျိုးအကြာင်းပြောပြ၍ လောစံ၏ ကိုယ်ရေးမှတ်တမ်းများကို ပေးလိုက်လေသည်။ တပါထဲ သူနှင့် သဘာင်္အတူတူတက်ဖူးသော မှတ်တမ်းနှင့် ဝန်ထမ်းကောင်းတယောက်ဖြစ်ကြောင်းကိုပါ ထောက်ခံပေးလိုက်လေသည်။ ရုံးခွဲ မန်နေဂျာက မနက်ဖြန်တွင် ရုံးချုပ်သို့တင်ပြပေးမည်ဖြစ်ကြောင်း လင်းသူဆထာက်ခံချက်လည်း ပါသောကြောင့် အဆင်ပြေမည်မှာ သေချာသလောက်ပင်ရှိပါကြောင်း နောက်တပတ်နေလျှင် အကြောင်းပြန်မည်ဖြစ်၍ လာခဲ့ပါရန် ပြောလေသည်။ လာမည်ဖြစ်ကြောင်းပြောဆို၍ လင်းသူနှင့် လောစံလည်း ပြန်ထွက်လာခဲ့ကြလေသည်။ ထိုနောက် လောစံက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ရန် အကြိမ်ကြိမ်ပြောသော်လည်း လင်းသူက ငြင်းကာ အိမ်သို့သာ ပြန်ခဲ့လေသည်။ ခင်မမကြောင့် ဖြစ်ပေါ်နေသော တဏှာရာဂသွေးသား တင်းမာမှုများကို မိုးငယ်နှင့်ဖြေရှင်းရဦးမည် ဖြစ်လေသည်။
………………………………………………
“မောင် ပြန်လာပြီလား”
“အေး ချစ်ရေ ပြန်လာပြီ ချစ် အကျႌ မဝတ်နဲ့ဦးကွာ”
“ဟွန်း လာ မလာသေးဘူး ဒါပဲ”
“ဒါစရာလဲ ဒီတယောက်ပဲရှိတာလေ ဟဲ ဟဲ ဟဲ”
“မောင်နော် သူ့စိတ်ကြိုက်နေပေးနေတာ ယီးတီးယားတား မလုပ်နဲ့နော် လူသတ်ပြီး ထောင်ထဲဝင်ပစ်လိုက်မယ်”
“ဟိုး ဟိုး ဒေါသချည်းပဲ ချစ်ကလဲကွာ အဲ့လိုကြီးမပြောပါနဲ့ ကိုယ့်မှာ ပင်လယ်ထဲရောက်နေရင် ချစ်ကိုလွမ်းနေရတာပါကွာ”
“ကဲပါ လာ လာ မောင်လာလေ”
မိုးငယ်က ပြောပြောဆိုဆို ရေသနုတ် ထမိန်ကို ချွတ်ချလိုက်လေသည်။ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားသော မိုးငယ်က လင်းသူအား တဖိတ်ဖိတ်တောက်နေသော မျက်လုံးများဖြင့် စိုက်ကြည့်ရင်း လင်းသူ ရှပ်အကျႌကြယ်သီးများကို ဖြုတ်ပေးနေလေသည်။ ကြယ်သီးများကုန်သောအခါ ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ပုဆိုးမှာ အောက်သို့ ဂွင်းလုံးပုံသွားလေသည်။ လင်းသူက အကျႌ လက်ကို ဆွဲထုတ်ကာချွတ်လိုက်လေသည်။ ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်သွားသော လင်းသူက မိုးငယ်အားဆွဲဖက်ကာ အငမ်းမရ နမ်းလေသည်။ မိုးငယ်ကလည်း တုံ့ပြန်နမ်းရင်း ခုတင်ဆီသို့လျှောက်လာကြလေသည်။ အောက်မှ လင်းသူ၏ လီးကြီးက ဒေါသထွက်မာန်ဖီနေသည့် နဂါးတကောင်အလား တင်းမာထောင်မတ်နေပြီ ဖြစ်လေသည်။ လင်းသူမှာ ခင်မမကိုမြင်ယောင်ရင်း မိုးငယ်အားနမ်းလေသည်။ မိုးငယ်ကလည်း အလိုက်သိစွာဖြင့် စိတ်ထနေသော ခင်ပွန်းသည် ကြွသထက်ကြွအောင် တုံ့ပြန်နမ်းရင်း လင်းသူ၏ လီးကြီးအား လက်တစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးနေလေသည်။ လက်တစ်ဖက်ကလည်း ဥနှစ်လုံးကို နယ်ပေးနေလေရာ လင်းသူမှာ လီးထိပ်ဆီမှ အရေကြည်များစိမ့်ထွက်လာလေသည်။
ခုတင်အစွန်းရောက်သောအခါ လင်းသူက မိုးငယ်အားတွန်းလှဲမည် ပြုရာ မိုးငယ်က အတွန်းမခံပဲ လင်းသူအား တွန်းလှဲလေသည်။ အပေါ်စီးက မဆက်ဆံရလည်း ဘာမှ မဖြစ်သော လင်းသူက အောက်ကနေဆက်ဆံရန်အတွက် အတွန်းခံကာ ပက်လက်လန်လှဲချလိုက်လေသည်။ မိုးငယ်က အပေါ်ကနေ တက်ခွကာ သူ့စောက်ပတ်နှင့် လင်းသူလီးကို တေ့ကာ ဖြေးဖြေးခြင်းထိုင်ချလိုက်လိုက်လေသည်။
မိုးငယ်မှာလည်း စောဗညားနှင့် ပလူးထားသော အရှိန်ကြောင့် စောက်ရေများက ရွှဲနေလေရာ လင်းသူလီးကြီးက သူစောက်ပတ်အတွင်းသို့ ကြပ်ခြင်းနာခြင်းမရှိပဲ လျောလျောရူရူဝင်သွားလေသည်။ လီးတစ်ဆုံးဝင်အောင် အသာညှောင့်ပေးကာ နှဲ့သွင်းနေလေသည်။ လီးတဆုံးဝင်သွားပြီဆိုတော့မှ အပေါ်ကနေဖိကာ ခါးကို အသာကျိတ်လှုပ်ပေးနေရင်း
“မောင် ချစ်ပြောစရာရှိလို့”
“ဟာ ချစ်က ဘာပြောမှာလည်း ဒီမှာ ကောင်းနေတဲ့ဟာကို”
ဖီးအောက်သွားသော အသံဖြင့် စူစောင့်ပြောနေသော လင်းသူကို မိုးငယ်က ပြုံးစိပြုံးစိလုပ်ကာ ကြည့်နေလေသည်။
“ဘာပြောမှာလည်း ချစ်ရဲ့ ပြောလေ”
“ချစ် ဒီနေ့ည စောဗညားနဲ့ လိုးမလို့”
လင်းသူမှာ တင်းခနဲ့ဖြစ်သွားလေသည်။ ရင်ခုန်နှုန်းမြန်ကာ တလှပ်လှပ်ဖြစ်လာလေသည်။သိချင်စိတ်လည်း ပြင်းပြလာသောကြောင့်
“ချစ် အစကနေပြောပြကွာ မောင် အစ အဆုံးသိချင်တယ်”
“ဒီလိုမောင်ရဲ့…”
ဟု အစချီကာ မိုးငယ်က သူစောဗညားကို စပြီး ကလိပုံ၊ သူ့အလှအပများကို ပြသပုံ၊ စောဗညားက အရှိန်တက်ကာ သူ့ပင်တီများကို ခိုးယူ နမ်းရှုံ့ပုံ၊ သူက အမိဖမ်းကာ သူ့စကားနားထောင်အောင် ဆွဲဆောင် သိမ်းသွင်းပုံများကို အစ အဆုံးပြန်ပြောပြလေသည်။ ပြောနေရင်းဖြင့် လင်းသူလီးကြီးအဆုံးထိဝင်နေသော သူ့စောက်ပတ်ကိုလည်း အသာလေး သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်ဖြင့် ညှောင့်ပေးနေလေသည်။
လင်းသူမှာ နားထောင်နေရင်း ပျော်သောစိတ် တက်ကြွလာသော ရာဂစိတ်လှုပ်ရှားမှုတို့ဖြင့် ကတုန်ကယင်ဖြစ်ကာ ပြီးချင်လာလေသည်။ လင်းသူ မထိန်းနိုင်ပဲ လွှတ်ထွက်သွားတော့မည်ကို သိနေသော မိုးငယ်က ညှောင့်ပေးနေခြင်းကိုရပ်၍ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ကိုင်လှုပ်ကာ
“ပြောစမ်း မောင်ပြောစမ်း ကြိုက်လား စောဗညားနဲ့ ချစ်တို့ မောင့်ရှေ့မှာလိုးမှာ ကြည့်ချင်လား”
ဟုမေးလေသည်။ လင်းသူမှာ အထိအတွေခံစားမှု အပေါ် သာယာနေကာ ပြီးချင်ချင်ဖြစ်နေရာမှ မိုးငယ်၏ ရုတ်တရက် ကိုင်လှုပ်မေးမြန်းမှုကြောင့် သာယာနေမှုများ ပျောက်သွားလေသည်။ မေးနေသော စောဗညားနဲ့လိုမည့်အကြောင်းကို စဉ်းစားမိသောအခါ ရာဂလိုမီးများက တောက်လောင်လာလေသည်။
“ကြိုက်တယ် မြင်ချင်တယ် ကြည့်မယ် ချစ်ကို မောင်ပြောစရာရှိတယ် ချစ် မောင့်ကို စိတ်မဆိုးရဘူးနော်”
“ပြောပါမောင် ချစ်စိတ်မဆိုးပါဘူး”
“မောင်လေ လောစံမိန်းမ ခင်မမကို ကြိုက်တယ်”
“ခင်မမကဘယ်လိုပုံစံလဲ မောင်ရဲ့ပြောပြပါဦး”
“ခင်မမက ဂျနီဖာလိုပက်စ်လိုပဲ တောင့်တယ်”
“ခင်မမက မောင့်ကို ဘယ်လိုခေါ်လဲဟင်”
“ကိုလင်းသူလို့ပဲခေါ်တယ် ချစ်ရဲ့ ဘာလို့လဲဟင်”
“ကိုလင်းရဲ့ လီးကြီးက ခင့်ယောက်ျား လောစံထက်ကြီးတာပဲ ခင့်ထဲမှာ ပြည့်သိပ်နေတာပဲ ခင်လေ ကိုလင်းကို စွဲနေမိပြီ”
လင်းသူမှာ မိုးငယ်ပြောစကားကြားပြီး ရင်ထဲတွင် တဒိန်းဒိန်းခုန်သွားလေသည်။ မိုးငယ်က သူ့ကို ခင်မမပုံစံပြောကာ ပြုစုပြီဖြစ်ကြောင်းသိလိုက်လေသည်။ မိုးငယ်က ပြောလည်းပြော ခါးကိုလည်း ဖြေးဖြေးချင်းလှုပ်ကာ အသာပြန်ညှောင့်ပေးနေလေသည်။
“ကိုလင်းက သိပ်လုပ်တတ်တာပဲ ခင်ဖြင့် အသဲထဲကိုခိုက်သွားတာပဲ ကိုလင်းမိန်းမကို ကိုလောနဲ့ ပေးလိုးလိုက်နော် ခင်တို့၂တွဲ လဲစားရအောင်နော် ကိုလင်း”
“ကောင်းတယ် လဲစားမယ်ခင်ရေ ခင့်ကို ကိုလင်းမိန်းမရှေ့မှာ လိုးချင်တယ် အခု ခင့်ကို ကိုလင်း လိုးမယ်နော်”
“လိုး ကိုလင်း အားရပါးရလိုး အပေါ်ကနေ ဆောင့်မလား”
“အင်း ကိုလင်းအပေါ်ကနေဆောင့်မယ်နော်”
လင်းသူက ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် မိုးငယ်အား လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖက်ပီး တပတ်လှိမ့်ချလိုက်ရာ မိုးငယ်က အောက်က လင်းသူက အပေါ်ကဖြစ်သွားလေသည်။ အပေါ်ရောက်သွားသည်နှင့် တပြိုင်နက် ရမ္မက်ထန်နေသော လင်းသူသည် တရူးရူးဖြင့် အသက်ရူသံများပြင်းကာ မိုးငယ် စောက်ပတ်ထဲရှိ သူ့လီးတန်ကြီးကို တဖန်းဖန်းဖြင့် အပြင်းအထန် ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ မိုးငယ်မှာလည်း ကြုံနေရသော အခြေအနေများနှင့် ပြောဆိုထားသော စကားများကြောင့် ဖီးတက်လာပြီး အသံထွက်အောင်ညီးညူ လျက် အောက်မှ သူ့ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးလေသည်။ လင်းသူမှာ အားထဲ့၍ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လေရာ ဆီးခုံချင်းရိုက်ခတ်သံများပင် တဖတ်ဖတ်နဲ့ ကြားနေရလေသည်။
သိပ်အကြာကြီး မဆောင့်ရပဲ လင်းသူ လီးကြီးက မိုးငယ် စောက်ပတ်ထဲတွင် ဖေါင်းပွလာပြီး တဒုတ်ဒုတ်ဖြင့် သုတ်ရည်များ ပန်းထဲ့လိုက်သောအချိန်ဝယ် မိုးငယ်မှာလည်း စောက်ခေါင်းတခုလုံး ပွစိပွစိဖြစ်ကာ စောက်ရေများပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။ လင်းသူမှာ မိုးငယ်အားတင်းကြပ်စွာ ဖက်ပီး အငမ်းမရနမ်းလိုက်လေတော့သည်။
………………………………………………
ည၁ဝနာရီအချိန်တွင် မိုးငယ်ကလှဲနေရာမှထ၍ အကျႌချွတ်လေရာ လင်းသူက
“ချစ် သွားတော့မလို့လား တခါထဲချွတ်သွားမှာလား”
“အင်း ဟုတ်တယ် သွားတော့မယ် မောင်ခနနေရင် လိုက်ခဲ့ မထူးလဲ ဟိုရောက်ရင်ချွတ်ရမှာပဲဟာ ခုထဲက တခါထဲ ချွတ်သွားလိုက်တော့မယ်”
ဟုပြော၍ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကာ စောဗညား အခန်းဆီသို့ထွက်လာခဲ့လေသည်။
စောဗညားမှာ ညဦးကထဲက စိတ်လှုပ်ရှားကာ ဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေမိလေသည်။ တီလေး လာမှ လာပါ့မလားဟုလည်း စိုးရိမ်စိတ်ကလည်း ဖြစ်နေမိလေသည်။ ၁ဝနာရီထိုးသောအခါ အခန်းတံခါး အသာဖွင့်ကာ တီလေးမိုးငယ်က ဝင်လာလေသည်။ တီလေးပုံစံက စောဗညား ဘာမှ မပြောနိုင်အောင် ဆွံ့အသွားရလေသည်။ တီလေးကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်ဆိုလို့ ချည်မျှင်တမျှင်တောင်မရှိ။ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးတီး ဝင်လာသော တီလေးကို ကြောင်ကြည့်နေမိလေသည်။
တီလေးက ဘာမှမပြောပဲ သူ့ဘေးမှာဝင်ထိုင်ကာ သူ့ပါးနှစ်ဖက်ကိုကိုင်၍ နှုတ်ခမ်းများအား နမ်းစုတ်ပါတော့သည်။ ထိုအချိန်ကျမှ စောဗညားလည်းသတိဝင်ကာ တုံ့ပြန်၍ အငမ်းမရနမ်းလေသည်။ နမ်းနေရင်းဖြင့် တီလေးက သူ့ရှပ်အကျႌကြယ်သီးများကို တလုံးချင်းဖြုတ်ပေးလေသည်။
လင်းသူမှာ မိုးငယ်ထွက်သွားပြီး တအောင့်နေတော့ စောဗညာအခန်းဆီသွားကာ အခန်းတံခါး အသာဟကြည့်တော့ ချစ်ဗျူ ဟာကျင်းဖို့ စိုင်းပြင်းနေသော မဟေသီကို မြင်ရလေတော့သည်။ စောဗညားကို အကျႌကြယ်သီးဖြုတ်ပေးကာ အငမ်းမရနမ်းနေသော မြင်ကွင်းမှာ လင်းသူ အမြင်ချင်ဆုံးသော မြင်ကွင်းဖြစ်ကာ ခန္ဓာကိုယ်တွင်း၌ရှိသော တဏှာပိုးများ သောင်းကျန်းလာကာ သွေးသားများ ဆူပွက်လာလေသည်။ မြင်နေရသည့်မြင်ကွင်းက သူ့ကို စိတ်တွေထကာ အပြတ်ထန်စေသည်။
ကြည့်ပါဦး။ မိုးငယ်က စောဗညားကို အကျႌကြယ်သီးဖြုတ်ပေးပြီး လုံချည်ကိုပါဆွဲချွတ်ကာ ခုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်လေသည်။
မိုးငယ်က စောဗညားကို တွန်းလှဲပြီနောက် အခန်းတံခါးဆီသို့ စောင်းငဲ့ကြည့်လေရာ တံခါးအသာဟထားသည်ကိုတွေ့ရလေသည်။ လင်းသူ ရောက်နေပြီကို သဘောပေါက်လိုက်ရင်း စောဗညား မျက်နှာပေါ် တက်ခွလိုက်လေရာ မိုးငယ် စောက်ပတ်အနံ့သာရူရသေးသော စောဗညားမှာ ဖိုးကျိုင်းတုတ်ဖြစ်သွားလေသည်။ မိုးငယ်က စောဗညား ဘာဂျာကို အရသာခံရင်း လင်းသူရှိရာ အခန်းပေါက်သို့ ကြာကြည့်လေးတချက်ကြည့်ကာပြုံးပြရင်း စောဗညား လီးကိုကိုင်ကာ ဖြေးဖြေးချင်းစုပ်လေတော့သည်။
စောဗညားမှာ တီလေးက သူ့ကိုတွန်းလှဲပြီးနောက် ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိကြောင်နေစဉ်မှာပင် သူ့စိတ်ကူးထဲမှာ ရူးခဲ့ရသော တီလေးရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးက သူ့မျက်နှာပေါ်သို့ ထိလုနီးပါး အနေထားမှာရောက်ရှိလာလေသည်။ ထောင်းခနဲ့ဝင်လာသော တီလေး၏ စောက်ပတ်အနံ့ကြောင့် စိတ်ကြွသထက်ကြွကာ နီညိုညို အကွဲကြောင်းကြီးကို အားရပါးရ ထပ်ရူလိုက်သည်။ ရူရုံနဲ့ အားမရတော့ပဲ လျှာနဲ့ယက်ပေးလေတော့သည်။ တီလေးရဲ့ ပေါင်ဖြူ ဖြူ များကို ဆုတ်ကိုင်ရင်း စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကြီးကို အငမ်းမရယက်လေသည်။ အကွဲကြောင်းထိပ်မှာရှိသော စောက်စိချွန်ချွန်လေးကို လျှာနဲ့ ကလိပေးလေသည်။ တီလေးပေါင်နှစ်ချောင်းက ခါရမ်းတုန်ခါနေကာ သူ့လီးကို ကိုင်ကာ စစုပ်ပေးလေသည်။ စောဗညားမှာ တကိုယ်လုံး ငြိမ့်ခနဲ့ဖြစ်သွားလေသည်။ လီးထိပ်မှစသော အရသာက တကိုယ်လုံးပြန့်နှံကာ ကျင်ခနဲ့ပင်ဖြစ်သွားလေသည်။ တီလေးက လီးကို လက်ဖြင့် ကစားရင်း ထိပ်ဖျားလေးကိုလျှာဖြင့် ယက်ပေးနေလေသည်။ တီလေးစောက်ရေတွေကလည်း ရွှဲနေအောင်ထွက်လာလေသည်။ ခနအကြာ တီလေးက လီးစုပ်နေတာရပ်လိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်မှလည်း ထလိုက်လေသည်။
“တီလေး”
“သား တီလေးတို့ လိုးရအောင်လေ သား ပက်လက်ပဲအိပ်နေ တီလေး ပြုစုပေးမယ်”
ဟု ပြောကာ သူ့အားပြုံးပြလျက် ပါးလေးတဖက်ကို အသာနမ်းသွားလေသည်။ စောဗညားမှာ ရင်ထဲ တသိမ့်သိမ့်တုန်အောင် ကြည်နူးမိလေသည်။ တီလေးကို ပိုချစ်သွားမိလေသည်။ သူ့အား ကာမတဏှာအတွက် သက်သက်မဟုတ်ပဲ ချစ်သူလို သဘောထားကြောင်း ပြသလိုက်သည်ပင်ဖြစ်တော့သည်။
မိုးငယ်က စောဗညားကို သေချာနမ်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ လူတို့တွင် ကိုယ်ပိုင်ခံစားချက် ကိုယ်စီရှိလေသည်။ ကိုယ့်အထင်အမြင်နှင့် တုံ့ပြန်ဆက်ဆံသည်ထက် ကိုယ်ချင်းစာတရားထားကာ သူ့နေရာမှာ ဝင်ရောက်ခံစားကာ တုံ့ပြန်ဆက်ဆံတာ ပို၍အဆင်ပြေမည်ဟု သူယုံကြည်ထားမိလေသည်။
အပွင့်လင်းဆုံးဆိုရပါလျှင် စောဗညား၏ လူပျိုဘဝကို သူတို့လင်မယား သာယာမှုအတွက် အသုံးချခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ကာမတဏှာချည်း သက်သက်သာဆိုပါက စောဗညားအတွက် မျှတမှုမရှိပါပဲ တဖက်စောင်းနင်းဖြစ်နေပါလိမ့်မည်။ စောဗညားကို ချစ်ခင်ကြင်နာမှု အပြင် သူတို့မိသားစုဝင်အဖြစ် အသိမှတ်ပြုပါမှ စောဗညားအတွက် မျှတမှုရှိမည်ဖြစ်လေသည်။ လင်းသူကလည်း သူ့အယူအဆကို လက်ခံသဘောတူပါသည်။
မိုးငယ်က အခန်းတံခါးဆီသို့ မျက်နှာမူကာ စော ဗညားကိုကျောပေးရင်း စောဗညား လီးကြီးပေါ်သို့ အသာထိုင်ချလေသည်။ စောက်ရေများရွှဲနေသောကြောင့် လီးကြီးက လျောခနဲ့ ဝင်လာလေသည်။ လီးကြီး တဆုံးဝင်သွားအောင် ဖြေးဖြေးချင်း နှဲ့သွင်းလေသည်။ တဆုံးဝင်ပြီဆိုတော့မှ မိုးငယ်က ပြန်မကြွသေးပဲ ခါးလေးလှုပ်ကာ ကျိတ်လိုးလေး လိုးနေရင်း လင်းသူဆီသို့မျက်နှာမူကာ သူ့လက်ခလယ်ကို ပါးစပ်ထဲထဲ့ကာ စုပ်ပြနေလေသည်။
လင်းသူမှာ အရှင်လတ်လတ်မြင်နေရသော မယားဖြစ်သူ၏ လိုးပွဲကိုကြည့်ကာ ထန်သထက်ထန်ကာ သူပါဝင်လိုးချင်လာလေသည်။ မိုးငယ်က ပါးစပ်ထဲ လက်ခယ်ထဲ့ကာ စုပ်ပြနေလေသည်။ လင်းသူမှာ ကာမစိတ်များ နိုးကြားသထက် နိုးကြားလာလေသည်။ ထိုအချိန်တွင်မိုးငယ်က ရှေ့သို့ လက်ကလေးနှစ်ဖက်ထောက်ကာ ဖင်ကိုနောက်ပစ် ဒူးထောက်ရင်း ခါးကို ကစားကာ စောဗညားလီးကြီးအားအပေါ်စီးမှ ခံနေလေသည်။ မျက်စိမှိတ်ကာ ဖိလိုက်ကြွလိုက်လုပ်ရင်း ကာမအရသာ ခံစားနေသော မိုးငယ်ကိုကြည့်ရင်း လင်းသူမှာ ထိန်းမထားနိုင်တော့ပါ။ အကျႌလုံချည်ချွတ်ထားခဲ့ကာ အခန်းတံခါး အသာဖွင့်၍ ဝင်လာလေသည်။ ခုတင်နားရောက်တော့ မိုးငယ်နှုတ်ခမ်းလေးကို လက်ညိုးဖြင့်ထိလိုက်တော့ မိုးငယ်မှာ ဆတ်ခနဲ့ တုန်သွားကာ မျက်စိဖွင့်ကြည့်လေသည်။ သူ့ကိုမြင်တော့
“ဟွန်း မဝင်ခဲ့နဲ့လို့ သေချာပြောထားတာကို”
စောဗညားမှာ ပက်လက်အိပ်ရင်း မျက်လုံးမှိတ် ဇိမ်ခံနေရာမှ တီလေး အသံကြားလိုက်ရသောအခါ မျက်စိဖွင့်ကြည့်မိလေသည်။ ခေါင်းနပန်းကြီးကာ ပျာယာခတ်သွားမိလေသည်။ အန်ကယ်လင်းသူမိသွားလေပြီ။ သို့သော် တီလေးနှင့် အပြန်အလှန်ပြောဆိုနေသော စကားများကြောင့် စိတ်သက်သာရာရလေသည်။
“ချစ်ကလည်းကွာ မောင် မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ မထူးလည်းနောက်သိမှာပဲဟာကို”
“ဘာမှန်းလဲမသိဘူး ဒီတိုင်းချည်းပဲ”
“ကဲပါ လာပါ ဆက်ကြမယ်လေ ဗညား အဆင်ပြေလား”
“ဟုတ် … ဟုတ် လေးလေး”
“ကလေးကို သွားမေးနေသေးတယ် ကြောက်နေမှာပေါ့ မောင်ဟာလေ”
“မကြောက်နဲ့ ဗညား လေးလေး သဘောင်္တက်ရင် မင်းပဲ မင်းတီလေးကို စောင့်ရှောက်ရမှာ”
“ဟုတ် လေးလေး သားအပေါ်မှာ လေးလေးနဲ့ တီလေး ကျေးဇူးတွေ အများကြီးရှိပါတယ်”
“ထားလိုက်ပါ အဲ့ဒါတွေ စိတ်ထဲ ထဲ့မနေနဲ့ သားကို လေးလေးတို့က အမွေစားအမွေခံအနေနဲ့ မွေးစားမှာ နေမှာလား မင်းရဲ့ မိဘတွေကိုလည်း မင်းလုပ်ကျွေး လေးလေးတို့နဲ့လည်းနေ နေမှာလား”
“ဟုတ်လေးလေး လေးလေးနဲ့ တီလေး စိတ်တိုင်းကျဖြစိစေရပါမယ်”
“တွေ့လား ချစ် မောင်ပြောပါတယ် ဗညားက နားလည်မှာပါလို့”
မိုးငယ်က မျက်စောင်းတချက်ထိုးကာ ထရပ်လိုက်လေသည်။ စောဗညား လီးကြီးက မတောင့်တတောင်အနေထားဖြင့် မိုးငယ်စောက်ပတ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်လာလေသည်။ မိုးငယ်က ပက်လက်လန်၍ အိပ်ကာ စောဗညားအား
“သားအပေါ်ကနေတက်လုပ်ပေးတော့ မောင့်လီးစုပ်ချင်တယ်”
စောဗညားမှာ တက်ကြွနေသော စိတ်များပျောက်ကာ တောင်နေသော လီးပျော့ချင်ချင်ဖြစ်နေရာမှ တီလေးအား အပေါ်မှ လိုးရမည်ဆိုသောအခါ ကာမစိတ်များ ပြန်လည်တက်ကြွလာလေသည်။ လီးကြီးကလည်း ဖြောင်းခနဲ့ ထောင်ထလာလေသည်။
စောဗညားက မိုးငယ် ပေါင်များကို အသာဖြဲကာ ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူ၍ သူ့လီးကြီးနှင့် စောက်ပတ်ဝကို တေ့လိုက်လေသည်။ မိုးငယ်မှာ နွေးနေသော လီးအထိအတွေ့ကို ခံစားမိပြီး စောက်ပတ်အတွင်းထဲမှ တဆစ်ဆစ်ဖြစ်လာကာ တစုံတခုကို တောင့်တလာလေသည်။ စောဗညားက ခါးတလှုပ်လှုပ်ဖြင့် နှဲ့ကာ သူ့လီးကို မိုးငယ်စောက်ပတ်အတွင်း ဖြေးဖြေးချင်းသွင်းလေတော့သည်။ အသာရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ကာ သွင်းရင်းဖြင့် လီးကြီးက အဆုံးထိဝင်သွားလေသည်။ စောဗညားက အထုတ်အသွင်း ဖြေးဖြေးခြင်း လုပ်ကာ မိုးငယ်အား လိုးနေချိန်တွင် မိုးငယ်က လင်တော်မောင် လင်းသူလီးအား စုပ်ပေးရင်း ဥနှစ်လုံးကို လက်ဖြင့် အသာလေး ခပ်ဖွဖွကိုင်ကာ ဆော့ပေးနေလေသည်။ မိုးငယ်မှာ ပါးစပ်နှင့် စောက်ပတ် တပြိုင်ထဲ အလိုးခံနေရလေသည်။ ခံစားနေရသည့် အရသာကလည်း ဘာနှင့်မှမတူ အပြတ်ဟော့နေပြီး တဏှာစိတ်များ အထူးတက်ကြွနေကာ ယောက်ျား၂ယောက် လီးနှစ်ချောင်းအား သူတယောက်ထဲက ထိန်းထားနိုင်ခြင်းအပေါ် အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်လျက်ရှိလေသည်။
လင်းသူမှာ သူဒါရိုက်တာလုပ်ရွှေ့ခဲ့သော အကွက်များ၏ အောင်မြင်မှု အသီးအပွင့်များကို မြင်ရပြီး ပျော်ရွှင်နေကာ မယားဖြစ်သူ၏ လီးစုပ်ရင်း ဥကိုင်ကစားပေးနေသော အရသာကို ခေါင်းတရမ်းရမ်းဖြင့် ခံစားလျက်ရှိလေသည်။
စောဗညားက လီးဝင်လီးထွက်ချောလာသောအခါ စက်သေနတ်ပစ်သလို အသားကုန်ဆောင့်လိုးနေသလို ပြင်းထန်သွက်လက်အားပါသော ဆောင့်ချက် လိုးချက်များ၏ ခံစားမှု ဒီဂရီအတိုင်း မိုးငယ်က လင်းသူလီးကို အားရပါးရဆွဲစုပ်ပေးနေလေသည်။ မိုးငယ် စောက်ပတ်ထဲမှ အရေများပိုလိုက်လာကာ တကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်လာလေသည်။ ထိုအချိန်တွင်
” ချစ် မောင် မထိန်းနိုင်တော့ဘူး ပြီးလိုက်တော့မယ်နော်”
ဟူသော လင်းသူ၏ စကားသံက စောဗညားနှင့် မိုးငယ်အား ပြီးချင်ရက်နှင့် လက်တို့ဖြစ်သွားစေလေသည်။ မိုးငယ်က ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်ကာ ဥကို ဆက်၍ ကစားပေးနေလေသည်။
လင်းသူမှာ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ မိုးငယ်ပါးစပ်ထဲ သုတ်ရည်များပန်းထဲ့ကာ ပြီးသွားချိန်မှာပင် စောဗညားကလည်း သူ၏လီးကြီးထဲမှ သုတ်ရည်များကို မိုးငယ်စောက်ပတ်အတွင်း အရှိန်ပြင်းစွာ ပန်းထဲ့လိုက်လေသည်။ မိုးငယ်က အားကျမခံ ပါးစပ်ထဲဝင်လာသော လင်တော်မောင်၏ သုတ်ရည်များကို မြတ်နိုးစွာ သောက်မျိုရင်း စောဗညားလီးအား ဆွဲညစ်ကာ စောက်ရေများတဖြန်းဖြန်းထွက်ရင်း ပြီးသွားလေတော့သည်။
သုံးယောက်သား ခနအနားယူကာ ရေချိုးခန်းသို့သွားကာ ရေဆေးကြလေသည်။ စောင့်စည်းမှု တံတိုင်းများ ပြိုပျက်၍ ပွင့်လင်းခဲ့ပြီဖြစ်လေရာ လင်းသူက သိမ်းထားသောအပြာကားများထုတ်ကာ သုံးယောက်သား အတူကြည့်ကြကာ ကြိုက်သာ ပုံစံများတွေ့လျှင် စမ်းကြည့်ကြလေသည်။
ထိုညမှ အစပြုကာ စောဗညား၏ဘဝသည် တဆစ်ချိုးပြောင်းလဲခဲ့ရလေသည်။ နောက်နေ့တွင် လင်းသူနှင့် မိုးငယ်က စောဗညားမိဘများကို ဆက်သွယ်ကာ အမွေစားအမွေခံဣထိမသား အဖြစ် မွေးစားလိုကြောင်း ပြောဆိုကာ စာချုပ်စာတမ်းဖြင့် မွေးစားလိုက်လေသည်။ စောဗညားအဖို့ လင်းသူရှိသည့်ရက်များတွင် သုံးယောက်သားပါတ်လည်ပျော်ပွဲကြီး ဆင်နွဲလေသည်။ လင်းသူသဘောင်္တက်နေသည့် ကာလတွင် စောဗညားသည် မိုးငယ်၏ အတူနေယောက်ျားဖြစ်လေတော့သည်။ မိန်းမတယောက်ကို ဘယ်လို လိုးရသည်။ သုတ်ဘယ်လိုထိန်းရသည်။ ဘာတွေလုပ်ပေးရင် မိန်းမများ ကြိုက်တတ်သည်ဆိုသည့် အချစ်ပညာဗဟုသုတများကို မိုးငယ်က ကောင်းကောင်းသင်ကြားပေးလေသည်။
လင်းသူကတော့ သင်္ဘောတက်နေချိန်ဝယ် မိန်းမအတွက် ယုံကြည်စိတ်ချရပြီမို့ အလုပ်ဖြောင့်ဖြောင့်လုပ်နိုင်လေပြီ။ အင်တာနက် လိုင်းမိသည့်အချိန်များတွင် စောဗညားနှင့်မိုးငယ် ရှိနေပါက video call နှင့် လိုးပြသည်ကိုကြည့်ရင်း ဂွင်းထုကျေနပ်မှု ရလေသည်။
မိုးငယ်အဖို့ ယောက်ျား၂ယောက်နှင့် အတူနေနေရသည့်အတွက် ကာမရာဂစိတ်ချမ်းသာမှုမှာ အတိုင်းထက်လွန်ဖြစ်လေသည်။ စောဗညားအဖို့ကတော့ မွေးပြီးမ အစားခံရတာမဟုတ်ပဲ စာပြီးမှ မွေးခံရတာကို တွေးမိလေတိုင်း ပြုံးရသည်မှာ ချိုမြိန်သော သုခတခုပင်ဖြစ်လေတော့သည်။
____________________________
ပြီးပါပြီ
စောင့်မျှော် ဖတ်ရှုမှုကို ကျေးဇူးတင်စွာဖြင့်
မြသာ