အခန်း ၅။

ကျွန်တော် ရန်ကုန်ပြန်မည့် နေ့က အန်ကယ်တောက်ထိန်လည်း ပြန်လာမည့် နေ့ဖြစ်လေသည်။ တီလေး က ကျွန်တော့်ကို ဘပ်စ်ကား ဂိတ် ကို လိုက်ပို့ပေးတယ်။ ဘပ်စ်ကား ဂိတ်ရောက်တော့ တီလေး ကားပေါ်မှ မဆင်းခင် ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ရမက်ပြင်းပြင်း အနမ်းတွေ ဖြင့် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ကာ နှုတ်ဆက်အနမ်း အကြာကြီး နမ်း ကြတယ်။ ကျွန်တော်ဘပ်စ်ကား ဆီ လျှောက်လာမှ တီလေးက အန်ကယ်တောက်ထိန်ကို ကြိုဖို့ လေယာဉ်ကွင်းသို့ ဆက်မောင်းသွားပါတော့တယ်။

အဲယားကွန်း အိပ်စပရက် ဘပ်စ်ကလည်း မြန်လိုက်တာ လမ်းတွေက လည်း ကောင်း၊ ရေဖြန်းရသည့် ဝါးတားဂိတ်များ လည်း မရှိတော့တာမို့ ရန်ကုန်ကားဂိတ်သို့ နှစ်နာရီလောက် စောပြီး ရောက်လာပါတယ်။ စောလည်းစော၊ အိမ်က လူတွေကိုလည်း အံအားသင့်သွားအောင် လုပ်လိုက်မယ် ဆိုပြီး တက်ဆီ ငှားပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ရောက် တော့ အိမ်က လည်း တိတ်ဆိတ်နေလိုက်တာ ဘာသံမှ ကို မကြားရဘူး။ အိမ်တံခါးမ ကြီး သော့ကို ဘယ်နားမှာ အရေးပေါ်ဖွင့်ဖို့ ဖွက်ထားတတ်တယ် ဆိုတာ သိနေတော့ သော့ယူဖွင့်ပြီး ဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အပေါ်ထပ်ကို လှေခါးက တက်လာတဲ့အထိ ဘာသံမှ မကြားရဘူး၊ စိတ်ထဲက ထူးဆန်းသလို ဖြစ်လာတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကိုယ့်အခန်းရှိရာကို ဆက်လျှောက်သွားတုန်း ဒက်ဒီနဲ့ မာမီ အိပ်တဲ့ အခန်းနားက ဖြတ်သွားရင်း တံခါးက လည်း နည်းနည်းလေး ဟ နေတာနဲ့ အထဲ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့၊ မာမီ က ကြမ်းပေါ်မှာ ဒူးထောက်ပြီး မျက်လုံးကို ပိတ်ထားတယ်၊ ပါးစပ်က တော့ ဟထားတယ်။ ဘာလုပ်နေတာလဲ လို့ တွေးနေတုန်းမှာ ကျွန်တော့်အကို တိမ်ယံမိုးမြင့် ကျွန်တော် မမြင်ရတဲ့ အခန်းဒေါင့်တနေ ရာကနေ မာမီ့ ဆီ လျှောက်လာတာ တွေ့ရတယ်။ ကျွန်တော် က အခန်းထဲကို ဟေး စပ်ပရိုက် လို့ အော်ပြီး တံခါးတွန်းဖွင့် ဝင်လိုက်တော့မလို့ ပြင်နေရာက၊

“ဟာ”

ပါးစပ်က အသံမထွက်မိအောင် မနည်း ထိန်းလိုက်ရတယ်။ တိမ်ယံ ကလည်း အဝတ်အစားတွေတော့ ဝတ်ထားတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ဘောင်းဘီဇစ်ပွင့်နေပြီး အထဲက နေ မာတောင်ထ နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို လက်တဖက်က ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း မာမီ့ ဆီကို လျှောက်သွားနေတယ်။ လီးကြီးက လည်း မာမီ ရဲ့ ဟထားတဲ့ ပါးစပ်နဲ့ တန်းနေတာပဲ။ သူ့လီးကြီး တဖြည်းဖြည်းချင်း မာမီ့ ပါးစပ်ထဲ ဝင်သွားတာကို ကြည့်ရင်းက ကျွန်တော့် တကိုယ်လုံး အေးစက်သွားတယ်၊ မာမီ က သူ့နူတ်ခမ်းတွေကို တိမ်ယံ လီးတန်ကြီး ပေါ်မှာ စေ့လိုက်ပြီး ထားလိုက်ပေမဲ့ လီးတန်ကြီးက တဖြည်းဖြည်းချင်း မာမီ့ ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်သွားလိုက်တာ မာမီ့မေးစေ့ နဲ့ သူ့ဂွေးဥတွေနဲ့ ထိမိတဲ့ အထိပဲ။

မာမီ က အသက် လေးဆယ် ရှိပြီ။ ဒါပေမဲ့ တပတ်ကို သုံးရက် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တယ်။ ခါးလေးက သေးပြီး ဖင်ကြီးက ဝိုင်းစက်နေတာပဲ။ ကြီးချယ်လို ခါးမတုတ်ဘူး၊ တီလေး လို အိုးမသေးဘူး။ ကြီးချယ်ရဲ့ အိုး နဲ့ တီလေး ရဲ့ ခါး ပေါင်းစပ်ထားသလိုပဲ။ ဘော်ဒီ အရမ်းလှတယ်။ နို့ ကတော့ ကြီးချယ်လောက် မကြီးပေမဲ့ တီလေးထက်တော့ မငယ်ဘူး။ မာမီ က မြန်မာ ရိုးရာ ရင်ဖုံး နဲ့ ထမိန် ပဲ အဝတ်များတယ်။ ပေါင်တန်တွေက တအားလှတော့ ထမိန်နဲ့ လှမ်းလျှောက်ရင်တောင် ယောက်ျားတွေ ငှေးယူရတယ်။ မာမီ ဆံပင် နက်နက်တွေက ကြီးချယ်လောက်မရှည်ဘူး၊ တီလေးလို ဂုတ်ဝဲလည်း မဟုတ်ဘူး ပုခုံးကျော်ကျော်လေးပဲ ရှည်တယ်။ အရပ် ငါးပေ ရှစ်လက်မ လောက်မြင့်တယ်။ မျက်လုံး နက်နက် နဲ့ နူတ်ခမ်းထူထူ ဒါပေမဲ့ ဆက်ခ်ဆီ အနေနဲ့တခါမှ စိတ်ထဲ မတွေးမိခဲ့ဘူး။ အခု တော့ အဲဒီ နူတ်ခမ်းထူထူကြီးတွေက တိမ်ယံ လီးကြီး ကို ပေါ်မှာ စေ့ထားပြီး စုပ်နေပါလား။

မာမီ့ လက်တွေက သူ့ဖင်တွေကို လှမ်းဖက်ထားတယ်။ အခုတော့ သူ့မျက်လုံးတွေကို ဖွင့်ထားလိုက်ရင်းက ခေါင်းကို ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်လုပ်ရင်း တိမ်ယံ့ သူ့ပါးစပ် လိုးတာကို ခံနေတာ၊ လီးကြီး ဝင်နေတဲ့ အရှည်ကို ခန့်မှန်းလိုက်ရရင် ပါးစပ်ထဲတောင်မက လည်ချောင်းထဲ အထိ ရောက်နေတယ်ထင်တယ်။ တိမ်ယံ့ အသံထွက် လာတယ်။

“အား ဟုတ် မာမီ ကောင်းလိုက်တာ စုပ်စုပ်၊ အရမ်းကောင်းတာပဲ အီးးးး”

သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ငါးမိနစ်လောက် ကြည့်နေမိရင်းကမှ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်သတိထားမိလာတယ်။ ဒီလောက် စည်းကမ်း ကြီးပြီး အနေအထိုင် ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့လှတဲ့ ကျွန်တော့် မာမီ၊ အခု သူ့သား အကြီးကောင်ကို ပုလွေပေး ဒိသရုတ် လုပ်နေလိုက်တာ မယုံနိူင်စရာပဲ။ တီလေး ပြောဘူးတဲ့ ရိုးသားမှု မျက်နှာပြင် ဆိုတာကို သွားသတိရလိုက် မိတယ်။ မာမီ က တချက်တချက် တိမ်ယံ ဘောတွေကို ပါ ရက်လိုက်သေးတယ်။ အခု တော့ မာမီ ဟာလည်း တီလေး တို့ ကြီးချယ်တို့ နဲ့ မထူးတဲ့ မိန်းမ တယောက်ပါလား ဆိုတာကို သိလိုက်ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ခုလို မျက်စေ့နဲ့ တပ်အပ်တွေ့နေရတာတောင်မှ ကိုယ့်မာမီ မှ ဟုတ်ရဲ့လားလို့ မျက်စေ့ကို ပွတ်ကြည့်နေတုန်းပဲ။

မာမီ က ခေါင်းကို နောက်ဆုပ်ပြီး လီးကြီးကနေ ပါးစပ်ကို ခွာလိုက်တော့ တိမ်ယံ့ လီးကြီးက မာမီ့ သွားရည်တွေနဲ့ စိုရွဲနေတယ်။ မာမီ က မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး တိမ်ယံကို ကျောပေးပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ဘိုက်မှောက်လျှက်နဲ့ ဖင်ကြီးကို ကုံးပေးလိုက်တယ်။ တိမ်ယံက အနောက်က နေ မာမီ့ ထမိန်ကို ခါးပေါ်ထိ လှန်တင်လိုက်ပြီး အတွင်းခံ ပင်တီ လေးကို ခြေကျင်းဝတ်အထိ ဆွဲချလိုက်တယ်။ မာမီ ရဲ့ လုံးဝန်း နေတဲ့ အိုးလေး က ပြောင်ဝင်းနေပြီး ကျွန်တော်မြင်ဘူးသမျှ ထဲ မှာ ဆက်ဆီ အဖြစ်ဆုံးပဲဗျာ။ တိမ်ယံ က ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး မာမီ့ စောက်ဖုတ်ကို ကုံးရက်တော့တာပဲ၊ မာမီ့ ဆီက ငြီးသံလေး ထွက်လာပြီး သူကဖင်လုံး လှလှကြီးကို ကော့ပေးလာတယ်။ တိမ်ယံက စောက်ဖုတ်က နေ မာမီ့ စအိုဝလေးကို ပြောင်းရက် လို်က်ပြီး စောက်ဖုတ်ကိုတော့ သူကလက်နဲ့ လိုးပေးနေတယ်။ မာမီ့ ဖင်လုံးကြီးတဖက်ကို သူ့ပါးနဲ့ တွန်းပြီး နောက်လက်တဖက်နဲ့ နောက်တလုံးကို တွန်းဖြဲလို့ ကုန်းရက်နေတာ။ ကြည့်ရတာတော့ ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာထိုးထည့်နေပုံရတယ်။ ခနနေတော့ မာမီ့ စောက်ဖုတ်ကို ကရိုင်းနေတဲ့ လက်ချောင်းတွေကို ထုတ်ပြီး မာမီ့ စအိုပေါက်လေးထဲ ကို ကရိုင်းပြန်ရောဗျာ။ နောက်လက်တဖက်က ပေါင်အောက်က လျိုပြီး စောက်စေ့ကို သွားပွတ်နေပုံ ရတယ်။ မာမီ့ ကိုယ်လုံးလေး က လူးနေတာပဲ။

သူတို့ ရယ်ဒီ ဖြစ်သွားပုံ ရတယ်။ တိမ်ယမ် မတ်တတ်ထရပ်လိုက်တယ်၊ သူ့လီးကြီးကို လက်တဖက်က ကိုင်ရင်း လီးထိပ်နဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း နဲ့ ဖင်ကြားကို အထက်အောက် စုန်ဆန် ပွတ်ပေးနေတယ်။ မာမီက အိပ်ယာပေါ်က ကွန်ဒန်တခု ယူပြီး လက်နောက်ပြန်နဲ့ ပေးတာကို ယူပြီးတော့ သူ့လီးကြီးမှာ စွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မာမီ့ ဖင်ပေါက်ထဲကို လီးကြီး ထိုးထည့်လိုက်တယ်ဗျာ၊ ဒစ်မြုတ်အောင် သွင်းပြီးမှ လီးပေါ်ကို တံတွေးထွေးချလိုက်ပြီး တဝက်လောက် မြုပ်အောင် ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ အဲပြီးတော့မှ ဖြည်းဖြည်းချင်း အထုတ်အသွင်းလုပ်တယ်။ နောက်တော့ ခပ်မှန်မှန်လေး ဆောင့်တော့တယ်။ သူ့ဘောတွေက မာမီ့ စောက်ဖုတ်ကို သွားသွား ရိုက်နေတာပေါ့၊ မာမီ က အသံတိုးတိုးလေးနဲ့ သူ့ကို ဆောင့်လိုးဖို့။ ဖင်ထဲကို အဆုံးထိ ဆောင့်ပါ လို့ ပြောနေသံကြားတယ်။ အဲလို လိုးနေတာကို က ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာမယ်ထင်တယ်။ မာမီ က ပြီးတော့မယ်ထင်တယ် ကိုယ်တွေ လက်တွေက လူးလွန့် ပြီး ဖင်ကြီးကို လည်း အတင်းကော့ကော့ပေးနေတယ်။ တိမ်ယံကလည်း မာမီ့ကို သူကအတွက် ပြီးလိုက်တော့ လို့ ပြောနေတယ်။ မာမီ့ ဆီက အော်သံလေး ကြားလိုက်ရတယ်။ ပြီးသွားပြီ ထင်တယ်၊ ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းလို့ သူ့ခေါင်း ကိုလည်း ဘယ်ညာရမ်းနေတယ်။ တိမ်ယံ ကတော့ ဆက်လိုးနေတုန်းပဲ။ မာမီက သူပြီးသွားပြီး ငြိမ်သွားတော့ တိမ်ယံကို တွန်းလွန်လိုက်ပြီး သူ့ရှေ့မှာ ခုနအတိုင်း ဒူးထောက်ထိုင် လိုက်တယ်။

မာမီ့ ပါးစပ်ကို ဟလျှက်က တိမ်ယံ လီးကြီးဆီက ကွန်ဒန်ကို ချွတ်ပြစ်လိုက်ပြီး သူ့လက်ကလေးနဲ့ တိမ်ယံလီးကြီးကို ဂွင်းထုပေးလိုက်တယ်။ တိမ်ယံ လရည် ဖြူဖြူတွေ ဖြောကနဲ ဖြောကနဲ ထွက်လာတယ်။ မာမီ့ မျက်နှာ ပေါ်ရော ပါးစပ်ထဲရော အကုန်ဝင်ကုန်တယ်။ ဒီကောင့် လရည်တွေ ကုန်သွားတဲ့ အထိကို မာမီက ဆက်ဂွင်းတိုက်ပေးနေတယ်။ ပြီးသွားမှ သူ့လီးကြီးတခုလုံးကို မာမီက ရက်ပြီး သန့်ရှင်းလေး လုပ်ပေးတယ်။ ပြီးသွားမှ လီးကြီးကို ဘောင်းဘီထဲ ပြန်ထည့်ပေးပြီး ဇစ်ပါ ပြန်ဆွဲ တင်ပေးလိုက်တယ်။

နောက်တော့ မာမီက မတ်တတ်ထရပ်လိုက်ပြီး သူတို့ နှစ်ယောက် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းနေကြတယ်။ ကျွန်တော် ကတော့ လူကအူကြောင်ကြောင် ကယောင်ကတန်းနဲ့ စိတ်တွေလည်း ထုံထိုင်းလို့ ဘာတွေးရမှန်း တောင်မသိ၊ အိမ်ထဲ ဝင်လာခဲ့တဲ့ အတိုင်း၊ တိတ်တိတ် ကလေး ပဲ ပြန်ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ တက်ဆီ တစီး လှမ်းတားပြီး ဘပ်စ်ကား ဂိတ်ဆီကို ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ တက်ဆီ ကားပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်လာရင်းက စိတ်ထဲမှာ မာမီရဲ့ မျက်နှာ လှလှလေး ပေါ်ကို လရည်ဖြူဖြူ တွေ ထွက်ကျ ပေကျံကုန်တာကို ဘယ်လို မှ ဖျောက်ဖျက်မရ ဖြစ်နေမိတယ်။ ဘပ်စ်ကား ဂိတ် သွားနေတဲ့ တလမ်းလုံးမှာ ကျွန်တော့်လီးက ပေါက်ကွဲထွက်တော့ မတတ် အစွမ်းကုန် မာတောင် တောင့်တင်းနေတယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ ရှိုးပွဲက ကျွန်တော့်ကို အရမ်း စိတ်လှုပ်ရှားစေခဲ့တာ သေခြာတာပေါ့။

ဘပ်စ်ကား ဂိတ်ရောက်တော့ အိမ်ကို ဖုံးခေါ်ပြီး မာမီ လာအကြိုကို ထိုင်စောင့် နေတဲ့ ၁၅ မိနစ်လောက် အချိန်အတွင်းမှာ အတွေးတွေက ယောက်ရက်ခပ်နေမိတယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ဘယ်လို ကနေ ဘယ်လို စဖြစ်သွားကြတာလဲ၊ တိမ်ယံ ဆိုတဲ့ ကောင်က မိန်းမ တယောက်က သူ့ကို သေနပ်နဲ့ ချိန်ပြီး သူ့ ကို လိုးပါလို့ ပြောရင်တောင် လိုးမဲ့ ကောင်မဟုတ်ဘူးလို့ ကျွန်တော်ထင်ထားခဲ့တာ။ အဲဒါကို ကြည့် လိုက်ကတည်းက ကျွန်တော် ဟာ လူကဲခပ် ဘယ်လောက် ညံ့သလဲ ဆိုတာ ပေါ်နေပြီ ထင်တယ်။ မာမီ ဆိုရင်လည်း သူတို့ ညီအမ တွေထဲ မှာ အတည်ငြိမ်ဆုံး၊ စကား အနည်းဆုံး၊ ဟိုး အရင်တုန်းက ဆိုရင်၊ မာမီ က ဒက်ဒီ နဲ့ တောင် ဆက်ခ် တောင် လုပ်မှ လုပ်ရဲ့လားဆိုတာ တခါတလေ တွေးမိတဲ့ အထိ။ မကြာခင်တုန်းက တွေ့လိုက်ရတဲ့ မာမီ ကတော့ ကျွမ်း လိုက်တာ နိုင်ငံခြား အောကား တွေထဲက မိန်းမ တွေ ကျနေတာပဲ။ ဟော့တာ ကလည်း အရမ်းဟော့။ သူ့ ရင်သား တွေကို တော့ မမြင်ခဲ့ လိုက်ရဘူး၊ ဖင်နဲ့ ခြေထောက်တွေတော့ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဖင်က လှ သလား မမေးနဲ့ ကျွန်တော်တွေ့ဖူးခဲ့၊ လိုးဖူးခဲ့တဲ့ သူ့ညီအမ တွေ ထက် သာတယ် လုံးပြီး ဝိုင်းစက်ဖောင်း တင်းနေတာပဲ။ ပေါင်တန်တွေ ကလည်း လုံးမွတ် ဖြောင့်စဉ်းလို့၊ ခုန က တွေ့ခဲ့ရတဲ့ မြင်ကွင်းကို ခေါင်းထဲ မှာ အပြန်ပြန် အလှန်လှန် မြင်ယောင်ကြည့် နေရင်း က အတွေးပေါက်မိ တာကတော့။ မာမီက တိမ်ယံ ကိုတောင် လိုး နိုင်သေးတာ ၊ ကျွန်တော့်ကို ဘာလို့ မလိုးနိုင်ရမှာလဲ၊ ကြိုးစား လိုက်ရင် ရရ မှာပေါ့။ တိမ်ယံ နဲ့ အပြိုင် အဆိုင် ဆိုရင် တိမ်ယံကို ဘာလို့ မနိူင်နိုင်ရမှာ လဲ။

မာမီ့ အနေနဲ့လည်း ကျွန်တော် နဲ့ လိုးဖို့ ရာ သူမှာ ဘာမှ အယူစွဲ မလုပ်ကောင်း ဘူး ဆိုတာမျိုး ကတော့ ဖြစ်မှာ မဟုတ်ပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်က သူ့ကို တိုက်ရိုက်ကြီး မာမီ ကျွန်တော်တို့ လိုးကြရအောင်လို့ သွားပြောလို့က တော့ အိုကေ လို့ ပြောမှာ မဟုတ်တာ သေခြာတယ် အဟီး။ သူ့ကို ဘယ်လို စည်းရုံး့ရမလဲ ဆိုတဲ့ နည်းလမ်းရှာ မှ ဖြစ်မယ်။ချိန်းခြောက် အကြပ်ကိုင်တဲ့ နည်းလည်း မသုံးချင်ဘူး။ ကျွန်တော် ကြီးချယ် ပြောတဲ့ ဇာတ်လမ်းကို သွားသတိရလိုက်တယ်။ သူ့ကို ဦးဇင် ဆိုတဲ့လူကြီးက မြှောက်ပြောရင်းက ကြီးချယ် ဖင်ကို ပါကင်ဖွင့် လို့ ရသွားတယ်ဆိုတာ၊ ကျွန်တော့်လို သားတယောက် အနေနဲ့က လည်း အမေ့ကို တိုက်ရိုက်ကြီး သွား ကျူ လို့ မှ မရတာ ဆိုတော့၊ တဖြည်းဖြည်း ချင်း မသိမသာ ၊ ကနေ သိသိသာသာ၊ နောက်တော့ လက်ပါပါ ပြီး ဟိုထိ ဒီထိ လုပ်ကြည့်ရမယ်။ အဲလို ဟိုဟို ဒီဒီ တွေးနေတုန်း မှာ မာမီ့ ကားဖြူလေး ကို အဝေးက လှမ်းမြင်လိုက်တယ်။ ကြည့်ရတာ တိမ်ယံ ကျောင်းပြန်ဖွင့်ပြီမို့ မန္ထလေး သွားဖို့ ကားဂိတ်ကို သွားချပြီး မှာ ကျွန်တော့်ကို လာကြိုတယ်ထင်တယ်။ ကား ပါကင် မှာ ရပ်လိုက်ပြီးတော့ ကျွန်တော်ထိုင်နေရာကို လျှောက်လာတာတွေ့တော့ ကျွန်တော်လည်း အမြန်ထပြီး သူ့ဆီ လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ ကျွန်တာ်တို့ နှစ်ယောက်ဖက်ပြီး နူတ်ဆက်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော် သူ့မျက်နှာကို မွှေးမွှေးပေးလိုက်တယ်။ မျက်နှာ က ဆပ်ပြာမွှေးနံ့ နဲ့ ရေမွှေး နံ့ တို့ ရောနေတယ်။

ကားပေါ်တက်ကြပြီး အိမ်အပြန်လမ်းမှာ ကျွန်တော်တို့ စကား လက်ဆုံ ကျလာကြတယ်။ မာမီ ရဲ့ မျက်နှာ ချိုချိုလေး ကို ကြည့်ရင်း အဲဒီ မျက်နှာပေါ်မှာ လရည်ဖြူဖြူ တွေ ပေကျံနေတဲ့ ပုံ ကို ခေါင်းထဲ ပေါ်လာပြီး အခု ပြုံးပြုံး ရွှင်ရွှင် ကျနော်နဲ့ စကားပြောနေတဲ့ မျက်နှာ ၊ အဲဒီ နှစ်ခုကို ဘယ်လို မှ စပ်အပ်လို့ မရဘူး ဖြစ်နေတယ်။ မာမီ က ကျွန်တော့် ရဲ ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့ အကြည့်တွေကို သတိထားမိတယ်ထင်တယ်။ စိုးရိမ်တဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့၊

“သား နေကောင်းရဲ့လား၊ ကြည့်ရတာ မျက်နှာ တမျိုး ဖြစ်နေသလိုပဲ”

“ကောင်းပါတယ် မာမီရဲ့၊ မာမီ့ ကို အရမ်းလွှမ်းနေတာရယ် အခု ကြည့်ရတာ မာမီက အရမ်းကို လှ နေလို့ပါ”

“အင်း ကျေးဇူးပါကွာ ၊ အာ့တာကြောင့် အဲလို မျက်နှာက ဖြစ်နေတာလား ၊ သေခြာလား”

“ဟုတ်ထောက်ပါတယ် မာမီရဲ့”

“ဟုတ်လောက်ပါတယ် ?’

“အင်း ဒီလိုလေ၊ မာမီ့ ကို မတွေ့ရတာ တော်တော်ကြာသွားသလို မျိုး ဖြစ်နေရပြီး အခု တွေ့လိုက်ရတော့ သား မာမီ က အရမ်းကို ဆက်ဆီ ကျလှပါလားတို့ တွေးမိလို့ပါ”

ပြောသာ ပြောချလိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော့် ရင်ထဲ မှာ တဒုန်းဒုန်း နဲ့ ဘာများ ပြောမလဲ ဆိုပြီးပေါ့။ မာမီ့ မျက်နှာလေးက နည်းနည်း တော့ ရှက်သွေးဖြန်းသွားသလိုပဲ၊

“ကျေးဇူး ပါကွာ၊ သား လည်း အခု ခန့်ချောချော လာတယ်”

“ကျေးဇူး ပါ မာမီ၊ သား မာမီ့ကို အသီး စုံ ဖျော်ရည် တိုက်မယ်လေ၊ သွားမလား”

“သွားလေ၊ ခစ်ခစ် သောက်မှာပေါ့”

ကျွန်တော်က ဆိတ်ငြိမ်ပြီး ထိုင်လို့ ကောင်းမဲ့ ဆိုင်လေး တခုကို ပြောလိုက်တော့ မာမီ က အဲဒီ နေရာကို မောင်းသွားလိုက်တယ်။ ဆိုင်ထဲ မှာ မာမီ ထိုင်ဖို့ ခုံဆွဲပေးလိုက်ရင်းက ကျွန်တာ့် ဘောင်းဘီအောက်က ခုံးထနေတဲ့ကောင်နဲ့ မာမီ့ ပေါင်သွားပွတ်လိုက်မိသေးတယ်။ သီးစုံ ဖျော်ရည် မှာသောက်ကြရင်းက မာမီ့ကို မသိမသာ အမြှောက်အပင့်လေးနဲ့ အချီးအမွမ်းလေး တွေ ထည့်ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ကျတဲ့ ပိုက်ဆံ ကို ကျွန်တော်ပဲ ရှင်းပြီး အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့ကြတယ်။ မာမီက အအေး အတွက် ကျေးဇူး ပဲ လို့ ပြောပါတယ်။ ကျွန်တာ်က လည်း မာမီ လာကြို ပေးတာကို ကျေးဇူး တင်တယ်ပေါ့။

အိမ်အပေါ်ထပ် လှေခါးတက်တော့ မာမီ့ကို ရှေ့က တက်ခိုင်းပြီး အနောက်က သူ့ အိုး လှလှလေးကို လိုက်ကြည့်နေမိတယ်။နောက်တော့ မနေနိုင်မထိုင်နိုင်၊

“မာမီ လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ရကျိုး နပ်တယ်နော်”

ပါးစပ်က ပြောရင်းက သူ့ဖင်လုံ့းလေးကို နောက်က လှမ်းကိုင်ရင်း မသိမသာ ဆုပ်ညှစ်လိုက်တယ်။

“ကျန်းမာရေး တအားကောင်းနေတာပဲ”
အခန်း ၆။

အဲဒီနောက်ပိုင်း မှာတော့ ကျွန်တော် တယောက် သားလိမ္မာနေကျောက်ခဲ ဖြစ်နေရပါတယ်။ အိမ်မှာ မာမီ လုပ်သမျှ အားလုံးကို ဝိုင်းကူ လုပ်ပေးနေတဲ့ သားလိမ္မာလေး တယောက်ပေါ့။ မာမီကိုလည်း ခနခန ဖက်လိုက် ပါးလေးကို နမ်းလိုက်ပေါ့။ အခု တလောက လည်း အိမ်မှာ က မာမီ နဲ့ ကျွန်တော်ပဲ ရှိနေတာလေ၊ ဒက်ဒီက အလုပ်သွား၊ ညီမ က ကျောင်းသွား၊ တိမ်ယံက မန္တလေး ဆေးကျောင်းမှာ၊ ကျွန်တော်တယောက်ပဲ အင်ယာကျောင်း တက်နေတာ ဆိုတော့ မနက်လည်း အစောကြီး သွားစရာ မလိုဘူး၊ မာမီ့ ကို လည်း အခွင့်အရေးရတိုင်း မြှောက်ပင့် ပြော၊ အစပိုင်းကတော့ သဘောရိုးလိုလို ပေါ့။ ဟင်းချက်ဘယ်လို ကောင်းတာ၊ အိမ်မှာ သန့်ရှင်းပြီး ဒကရေးရှင်းထားတာ ဘယ်လို အမြင်စူးကြောင်း၊ အာ့ဒါမျိုးတွေပေါ့။

တနင်္ဂနွေလို နေ့မျိုးမှာ မာမီ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တဲ့ အခန်းထဲ လိုက်ဝင်ပြီး ကျွန်တော်လည်း လေ့ကျင်းခန်း ဝင်လုပ်တာပေါ့။ အဲလို အချိန် မာမီ ဝတ်ထားတဲ့ အသားကပ် အကျႌဘောင်းဘီတွေနဲ့ ဆိုတော့ ကြည့်ရတာ တင်းသလားမမေးနဲ့၊ အထူးသဖြင့် ကုံးကုံးကွကွ လုပ်နေရင် မြင်နေရတဲ့ ပေါင်လုံးတွေ အပေါ်က ရင်နှစ်မွှာ အကွဲကြောင်းတွေက လီးကို အရမ်းတောင်ပြီး ဘောတောင် အောင့်ချင်တယ်။ တခါတလေကျရင်လည်း မာမီ လေ့ကျင်းခန်းလုပ်တာကို ဝိုင်းကူပေးရတယ်။ သူ့ကို လည်း အဲလို လေ့ကျင့်ခန်း တွေ လုပ်လို့ ထင်တယ် ဘော်ဒီ က အရမ်းမိုက်ကြောင်း အမြဲ ချီးကျူး ပေးနေတယ်။ ပြီးတော့ နောက်သလို ပြောင်သလို နဲ့ သူ့ဖင်လုံးကို ပုတ်လိုက် ညှစ်လိုက် လုပ်ပေးသေးတယ်။ မော်လမြိုင်က ပြန်လာတဲ့ နေ့က လှေခါးမှာ မာမီ့ ဖင်ညှစ်လိုက်တော့ သူ့မျက်နှာ တမျိုး ဖြစ်သွားတာ သတိထားမိတယ်။ သူလည်း သူ့သား အငယ် လူပျို ပေါက်ဖြစ်နေပြီ ဆိုတာ ကို သတိထားမိသွား ပုံပဲ အဟိ။ နောက်ပြီး မာမီ့ ရဲ့ အဝတ်အစား စတိုင်၊ မာမီ့ အကြိုက်တွေက ဘယ်လို အဆင့်ရှိကြောင်း ၊ အထူးသဖြင့် အတို လေးတွေ အကျပ်လေး တွေ ဝတ်ရင် ပိုပြီး ချီးကျူးပေးလိုက်တယ်။ နောက်ပိုင်း မာမီ က အဲလို ဆက်ဆီ ဒရက်စ် တွေကို အဝတ်များလာတော့ ကျွန်တော့် တက်ကနစ် အလုပ်ဖြစ်တယ် ဆိုတာ သိနိုင်တယ်လေ။

အင်္ဂါနေ့ လေ့ကျင့်ခန်းမှာတော့ ကျွန်တော်က ပိုပြီး ထိထိရောက်ရောက် ဝင်ပါလိုက်တယ်။ ဘယ်လို လေ့ကျင့်ခန်း က ပိုထိတယ်တို့၊ မာမီ့ ခြေထောက်ကို မြှောက်ထားတုန်းမှာ လက်နဲ့ ကိုင်ထိန်းပေးတာတို့ ဖိပေးတာတို့ အာ့တာတွေလုပ်တယ်။ လီးက အတွင်းက ဘစ် ဝတ်ထားတာတောင် ဖောင်းဖုထ နေတော့ တခါတလေလည်း မာမီ့ပေါင်တွေ ဖင်တွေနဲ့ ပွတ်တိုက်မိတာပေါ့။ မာမီ့ခါးလေး ကလည်း သေးလိုက်တာ ဆိုပြီး လက်နဲ့ သိုင်းဖက်တာတို့ ဖင်လုံးတွေကို လက်ဖဝါး နဲ့ ဆုပ်ညှစ်ပြီး တင်းနေတာပဲတို့ ၊ အာ့မျိုးတွေလည်း လုပ်တယ်။ မာမီ ့ကို သူချောမောလှပ တာထက် သူဆက်ဆီ ဖြစ်တာတွေကို အသားပေးပြီးပြောတယ်။ ဥပမာ မာမီ ကုံးပြီး တခုခု လှမ်းယူတာတို့ အိပ်ယာခင်း ဆွဲဆန့်ဖို့ ကုန်းလိုက်တာတို့ မှာ၊ မာမီ့ ဘော်ဒီက အရမ်းလှတာပဲ သား သူငယ်ချင်းကောင်မလေး တွေတောင် မနာလို မယ် အရမ်းကို ဆက်ဆီ ဖြစ်လို့၊ ဟိုမင်းသမီးဆို ရုပ်ရှင်ထဲမှာ တအားကို ကော့ကန်ကား လုပ်နေတာ တောင် မာမီ့ လောက် ဆက်ဆီ မဖြစ်ဘူးတို့၊

ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ မှာ တော့ မာမီ့ အတွက် လက်ဆောင် ဆိုပြီး လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ရင် ဝတ်တဲ့ ဒရက်စ်တခု ဝယ်လာပေးလိုက်တယ်။ အပေါ်ပိုင်းက အရမ်းဟိုက် ပြီး အောက်က အရမ်းတို တဲ့ ဆက်ဆီ ဒရက်စ်မျိုး၊ မိန်းမ တွေရဲ့ နို့ နဲ့ တင် အလှကို ဖေါ်ပြပေးတဲ့ အဝတ်အစားမျိုး၊ ကျွန်တော်က အဲဒါ အရမ်းဟော့ တဲ့ လေ့ကျင့်ခန်း ဝတ်စုံ မျိုး မာမီ တို့လို ဆက်ဆီ ဖြစ်တဲ့ ဘော်ဒီ မျိုးနဲ့ မှ လိုက်တယ်လို့၊ ဖက်လိုက် ပါးလေးကို နမ်းလိုက် နဲ့ မခုပ်တတ်တဲ့ ကြောင် သားလိမ္မာလေး လို မျိုး လုပ်နေလိုက်တယ်။ တိမ်ယံ ကတော့ ကျောင်းစာတွေ ဘီးဇီးနေလို့ ဒီ ဝိအန်း ပြန်မလာနိုင်ဘူးတဲ့။ ကျွန်တော့် အတွက် ကောင်းဖို့ ပေါ့။

အဲလို နဲ့ သောကြာနေ့ တည ပေါ့၊ ညဘက်ထုံးစံ အတိုင်း ဧည့်ခန်းမှာ တီဗီထိုင်ကြည့်နေတယ်၊ ညီမလေး သင်ဇာမိုးမြင့် က စာကြည့်တော့မယ် ဆိုပြီး အပေါ်ထပ် သူကအိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားပြီ။ အလကား ပါ သူ့ဘာသာ ဖေ့ဘုပ်သွားလုပ်မလို့နေမှာပါ။ ဒက်ဒီက ပက်လက်ကုလားထိုင် မှာ ထိုင်ရင်း စာအုပ်တအုပ်ကို ဖတ်နေတယ်။ မာမီက ညအိပ်ယာဝင်ဖို့ တခါတည်း တန်းပြင်မျက်နှာသစ်၊ သွားတိုက် ပြီး ညဝတ်အကျႌဖြစ်ဖြစ် လဲ ပြီး မှ တီဗီ ခန လာကြည့်တတ်တယ်။ ခုတော့ ဒက်ဒီနဲ့ ကျွန်တော် နှစ်ယောက်ထဲ ပေါ့၊ ပျင်းပျင်း နဲ့ တီဗီ ကာလာနေတဲ့ ဇာတ်လမ်းတွဲတခုကို ကြည့်နေတုန်း မာမီ ရောက်လာတယ်။ ညအိပ်ယာဝင်မဲ့ ဂါဝန်လို ဝတ်ရုံ ပေါင်လည်လောက်ပဲ ရောက်တဲ့ အကျႌနဲ့ ဆံပင်ကိုလည်း ခေါင်းထိပ်တည့်တည့်မှာ ထုံးပြီး ရောက်လာတယ်။

ကျွန်တော်က နှစ်ယေက်ထိုင် ဆိုဖာမှာ ထိုင်နေတာ ဆိုတော့ ညာဘက်ဘေးကို ဖင်ရွေ့ထိုင်လိုက်ပြီး ဘေးမှာ လာထိုင်ဖို့ လက်နဲ့ ပုတ်ပြလိုက်တယ်။ မာမီ က ဒက်ဒီဘက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ဒက်ဒီက လည်း စာအုပ်ပေါ်က မျက်မှန်ကိုင်းကို လက်နဲ့ ပင့်ပြီး မာမီ့ကို ခေါင်းဆတ်ပြ နူတ်ဆက်ပြီးတော့ ခေါင်းပြန်ငုံ့ပြီးစာအုပ် ဆက်ဖတ်နေလိုက်တယ်။မာမီက ကျွန်တော့်နားကို လျှောက်လာရင်းက ဆိုဖာပေါ်က ခေါင်းအုံး အသေးအပျော့ လေးတလုံးကို ယူပြီး ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ်လှမ်းတင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဆိုဖာပေါ် ခွေခွေလေး တက်လှဲရင်း ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ်က ခေါင်းအုံးပေါ် ခေါင်းအုံး လိုက်တယ်။ မျက်နှာက တီဗီဘက်လှည့်ထားတယ်။ ခါတိုင်းလဲ ဒီလို ပဲ လှဲပြီး တီဗီ ကြည့်နေကြလေ။

အခုတော့ တင်းနေတဲ့ ကျွန်တော့် လက်က အလိုလို မာမီ့ ခါးပေါ် လက်ရောက်သွားပြီး အသာ တင်ထားမိတယ်။ မိတ်ကပ်တွေ ဖျက်မျက်နှာသစ်ထားလို့ ဝင်းမွှတ်နေတဲ့ပါးပြင်လေးကို ရွတ်ကနဲ ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ ခါတိုင်းလည်း သားအမိ တွေ အဲလို နမ်းနေကြပါ။ မာမီက ခုတခါတော့ ဒက်ဒီ့ ဘက်ကို လှမ်းကြည့်ပြီး ကျွန်တော့် လက်ကို အသာ ဆိပ်ဆွဲ လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် လီးက တင်းကနဲ ဖြစ်သွားတယ်၊ ခိုးကြောင် ခိုးဝှက် တွေ့ကြရတဲ့ ချစ်သူ လိုလို ဘာလိုလို၊ အဲလို မျိုး စိတ်ထဲ ဖြစ်သွားတာလေ။ အဲဒါနဲ့ ခေါင်းအုံးပေါ် လှဲနေတဲ့ မာမီ့ နဖူးလေးကို လက်တဖက်က အသာ ပွတ်ပေးရင်းနဲ့ နောက်လက်တဖက်က သူ့ခါးပေါ် တင်ထားရာက နေ ဂျိုင်းအောက်က လျိုပြီး ရင်သား ပေါ် အသာတင်လိုက်တယ်။ ဟိုက်။ အထဲမှာ ဘရာ မပါဘူး။ ရင်သား အစုံ က အိကနဲ နေတာပဲ။ မာမီ့လက်တွေက ကျွန်တော့်လက်ကို လာအုပ်ကိုင်ပြီးဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့ခါးပေါ် ပြန်တင်ထားလိုက်တယ်။ မျက်နှာက တော့ တီဗီကို ပဲ ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဒက်ဒီ့ ဘက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ စာအုပ်ကို ပဲ ငုံ့ဖတ်နေတာ တွေ့တယ်။ အဲဒါနဲ့ လက်ကို မာမီ့ လက်ကနေ အသာလေး ရုန်းပြီး သူ့ ရင်သားပေါ် ပြန်တင်လိုက်တယ်။ ဒီတခါလည်း မာမီက ခုနအတိုင်း ပဲ ဆွဲပြီး သူ့ခါးနား ပြန်တင်ထားလိုက်တယ်။ ခနစောင့်ပြီး ကျွန်တော် ပြန်တင်လိုက်တယ်။ ဒီတခါ သူကျွန်တော့်လက်ကို အုပ်ကိုင်ပြီး ဆွဲဖယ်ဖို့ ကျိုးစားတော့ ကျွန်တော့် တောင့်ခံပြီး လက်ဖဝါးနဲ့ သူ့ ဘယ်ဖက် နို့အုံကို အုပ်ကိုင် ညှစ်လိုက်တယ်။ သူ့ဆီက အင့် ဆိုတဲ့ အသံလေး ထွက်လာတယ်။ သူဆွဲဖယ်လို့ မရတော့ ကျွန်တော့်လက်ကို သူ့လက်သည်း လေးနဲ့ ဆွဲဆိပ်တယ်။ ကျွန်တော် အနာခံပြီး တော့ ဆက်ပြီး ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်တယ်။ ဒက်ဒီက ကျွန်တော်တို့ ဖက်ကို မျက်နှာ လှည့်ထားတာပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ ဘေးဘက်မှာ ဆိုတော့ ဆိုဖာလက်ရမ်းကွယ်နေတော့ တကယ်က ကျွန်တော့် ထိုင်နေတဲ့ တတောင်အောက်ပိုင်းကို မမြင်ရပါဘူး ။ နောက်တော့ မာမီ လက်လျှော့ သွားပုံ ရတယ် ကျွန်တော့်လက်ကို မဖယ်တော့ဘူး။ ကျွန်တော့် လက်ဖဝါးအောက်မှာ ပဲ သူ့နို့သီးခေါင်း ကမာပြီး ထောင်လာတာ သတိထားမိတယ်။ သူက ကျွန်တော့် အကို သူ့သား အကြီး လီးကို စုပ်ပေးပြီး ဖင်အလိုးခံနေတာကို တောင် မြင်ဘူးနေမှ တော့ ကျွန်တော့် ကိုလည်း ငြင်းမှာ မဟုတ်ဘူးလို့ တွက်ထားတာ မှန်နေပြီလေ။ ဒါပေမဲ့ တိမ်ယံ ထက်တော့ သာအောင် လုပ်ရမယ်။ ဒီကိစ္စ မှာ ညီအကိုချင်းပေမဲ့ အပြိုင်အဆိုင် ဖြစ်နေရပြီမဟုတ်လား။

မာမီ ရဲ့ မာတေင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းကလေးကို ခြေပေးတော့ သူကဆီက ငြီးသံ တိုးတိုးလေး ထွက်လာတယ်။ နို့က တော့ ခလေး လေးယောက် အမေ ဆိုတော့ တီလေး တို့ ယမင်း တို့ လို အရမ်းတင်း မနေပေမဲ့ ကြီးချယ် လောက်လည်း မပျော့ဘူး။ တကယ်က ကြီးချယ်က လည်းမပျော့ပါဘူး အိအိလေး နေတာ။ ယှဉ်ပြီး တော့ ပြောရင်သာ မာမီ့ နို့က ကြီးချယ် နို့တွေထက် တင်းတယ်လို့ ပြောတာ။ မာမီက လေ့ကျင့်ခန်းလည်း လုပ်တယ်လေ။

နို့တွေ ကို ဆုပ်နှယ် ပြီး နို့သီးခေါင်းကို ပွတ်ခြေ လို့ အားရသွားတော့ အဲဒီလက်ကို သူ့တင်ပါးပေါ် တင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဖင်လုံး ကြီးပေါ်ကို တင်ပွတ်ရင်းက တချက်နှစ်ချက် ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ နောက် လက်ချောင်းထိပ်ကလေး နဲ့ ဆွဲဆွဲပြီး ဂါဝန် အနားစကို ဆွဲယူလာတယ်။ အနောက်ဖက် တည့်တည့်က ဖင်အသား ပေါ်ကို ကျွန်နော့် လက်ချောင်း နဲ့ ထိမိတဲ့ အထိပေါ့။ အဲတော့မှ ဂါဝန် အနားစ အောက်က နေလက်လျို ပြီး ဖင်ကြားထဲကို လက်ချောင်းထိပ်ကလေး နဲ့ ပွတ်သတ်လိုက်တော့ ခရေပွင့် အတွန့် ကလေးတွေကို စမ်းမိတယ်။ မာမီက သူ့ကိုယ်လေးကို ကွေးနေအောင် လုပ်ပြီး ဖင်လေးကို ကော့လိုက်တော့ လက်နိူက်လို့ပိုအဆင်ပြေသွားတယ်။ ပေါင် နှစ်လုံးကြားက နေ လက်ထိုးဝင်သွားတော့ အရည်တွေ စိုစွတ်နေတာ စမ်းမိတယ်။ စောက်မွှေးတွေရော ရိပ်ထားသလား ဝက်စ် လုပ်ထားသလား တော့ မသိ၊ ဘာအမွှေးအမြှင်မှ မရှိ ပြောင်ချော နေတော့ စောက်ရည်တွေ နဲ့ ချောမွတ်နေပြီး စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်းအထူ ကြီးကို တန်းစမ်းမိ တယ်။ လက်ခလည်နဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို အသာ ထိုးထည့်တော့ ကျွန်တော့် လက်ကောက်ဝတ်ကို ဖမ်းဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။ ပါးစပ်က လည်း ဟင့်ကနဲ ထွက် သွားတယ်။ နောက် အဲလို ဖြစ်မှာ စိုးလို့ ထင်တယ်၊ သူအုံးထားတဲ့ ခေါင်းအုံးအနားကိုလှမ်းကိုက်ထားတာ တွေ့ရတယ်။ အာ့တာနဲ့ ကျနော်လည်း အကြံ ရသွားတယ်။ ခေါင်းကို ကို ဘေးအသာ ဖယ်လိုက်တော့ ပုဆိုးအောက်က ကျွန်တော့် ကောင်ကြီးက ထောင်ထလာတယ်။ ခုနကတည်းက ထောင်နေတာပါ၊ ခေါင်းအုံးဖုံးထားလို့၊ အဟီး။ အဲကောင်ကြီးက မာမီ့ မျက်နှာကို ပွတ်ပြီး နှာခေါင်းကို ထိုးခွေ့သွားတယ်။ မာမီက သူ့လက်သည်း လေးနဲ့ ကျွန်တော့် ပေါင်ကို ဆိပ်ပြန်ရောဗျ။ အဟီး ၊ ဒက်ဒီ့ ဘက်လည်း လှမ်းကြည့်ရသေးတယ်။ ကျွန်တော့် လက်ခလည်က လည်း မာမီ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ကောင်းကောင်းကြီး အဝင်အထွက် လုပ်နေတာ။ နောက်တော့ လက်ညိုးပါ ပေါင်းပြီး နှစ်ချောင်း ထိုးလိုးပေးလိုက်တော့ မာမီက ကျွန်တော့် လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်က နေပဲ မနာတနာ ဖွဖွလေး ကိုက်ပေးလိုက်တယ်။ ပုဆိုးတထပ်ခံ နေပေမဲ့ မာမီ့ အာငွေ့ လေးက နွေးနွေး လေး လီးပေါ်မှာ ခံစားရတာမို့ လီးက လည်း ပိုပို ပြီးတော့ ဖောင်းကား တက်လာတယ်။

မာမီက လည်း သူ့ငြီးသံ ထွက်သွားမှာ ပဲ စိုးလို့လား သူကိုယ်တိုင်က ပဲ စုပ်ချင်နေလို့လားမသိဘူး၊ ကျွန်တော့် လီးတန်ကို ဘေးကနေ အရိုးကိုက် သလို ကိုက်ထားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စောက်ရည်တွေ စိုရွဲနေတဲ့ လက်နှစ်ချောင်းက တချောင်းနဲ့ မာမီ့ ဖင်ပေါက်ကလေးကို စမ်းထိုး ကြည့်တယ်။ တိမ်ယံ လီးကြီး ဝင်ဖူး နေတဲ့ အပေါက်မို့ ထင်တယ် ယမင်း လေး လောက်တော့ မကျပ်တော့ဘူး။ အသာလေး ဝင်သွားတယ်၊ နောက်တော့ စောက်စေ့လေးရှိရာကို ပြောင်းပြီး ကလိ တော့ မာမီ အသက်ရှုတွေ မြန်လာတယ်။ ဒက်ဒီ မကြားရအောင် ကျွန်တော့် ပုဆိုး ရော လီးရော ရောထွေးပြီးပါးစပ်မှာ ပိတ်ထားလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ကိုယ်လုံးလေး တောင့်သွားတယ်။ မာမီ ပြီးသွားပြီ ဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ ကျွန်တော် လက်တွေက တော့ ဆက်ကရိုင်းနေသေးတယ်။ မာမီက သူ့လက်တွေနဲ့ အတင်းဆွဲဖယ်လိုက်တော့မှ ကျွန်တော်လည်း လက်ကို သူ့ပေါင်ကြားထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ လက်ခလည်မှာ စို နေတဲ့သူ့စောက်ရည်တွေနဲ့ သူနူတ်ခမ်းဝကို တေ့ ပေးလိုက်တယ်။ မာမီက ခေါင်းကို ပက်လက်လှည့်ပြီး ကျွန်တော့် မျက်နှာကို မျက်မှောင်ကုတ် ကြည့်တယ်။ ကျွန်တော်က သူ့နူတ်ခမ်း ထူထူ ကြီးထဲအသာလေး ဖိထိုးလိုက်မှ ပါးစပ်ဖွင့်ပေးပြီး ကျွန်တော့် လက်ပေါ်က သူ့စောက်ရည်တွေကို စုပ်ပြီး ရက်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် လက်နှစ်ချောင်းလုံးမျာ ပေနေတဲ့သူ့စောက်ရည်တွေကို ပြောင်အောင် ရက်ပေးလိုက်တယ်။

အဲဒီအချိန်မှာပဲ ဒက်ဒီ့ ဆီက လှုပ်ရှားသံ ကြားလို့ ကျွန်တာ့်လက်တွေကို မာမီ့ ပါးစပ်က နေခါးပေါ်ပြောင်းတင်လိုက်တယ်။ မာမီက လည်း ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ်က ခေါင်းအုံးကို လီးပေါ် တင်ပြီး သူ့ခေါင်းပြန်အုံးလိုက်ရင်း တီဗီဘက်ကို စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေပုံလုပ်နေတယ်။ ဒက်ဒီက စာအုပ်ကို လက်က ကိုင် လို့ အကြောအချဉ် ဆန့်၊ ပက်လက် ကုလားထိုင်က ထ လိုက်ပြီး၊ သူ့အိပ်ခန်းဆီ သွားဖို့ ပြန်ရင် ကျွန်တော်တို့ နားလျှောက်လာတယ်။ အနားရောက်တော့ ကျွန်တော်နဲ့ မာမီ တို့က တီဗီကို စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေတဲ့ ပုံ တွေ့လို့ သူလည်း တီဗီကို လှည့်ကြည့်လိုက်ရင်း၊

“ဟွန်း မင်းတို့ မို့ ဒီလောက် ပျင်းစာ ကောင်းတဲ့ လွတ်တော် သတင်း ကို စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေကြတယ်။ လွှတ်တော်ထဲ မှာ တက်နေတဲ့ ကိုယ်စားလှည်တွေတောင် အိပ်ပျော်နေကြတဲ့ဟာကို”

ဟု ဆိုပြီး ထူးဆန်းသလို တီဗီစခရင်ကို ကြည့်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ကလည်း ခပ်တည်တည်နဲ့ ၊

“ဟာ ဒက်ဒီက လည်း တခါတလေ တော့ စိတ်ဝင်စား ဖို့ ကောင်းပါတယ်”

လို့ ပြောလိုက်တော့ ပုခုံးတွန့်ပြီး မာမီ့ကို ကြည့်ကာ၊

“အင်း အာ့ဆိုလည်း ကြည့်ပါကွာ၊ မူ ကရော မအိပ်သေးဘူးလား၊ ကို သွားအိပ်တော့မယ်”

“အင်း ကို သွားအိပ်ချင် အိပ်တော့လေ မူ မျက်လုံးကြောင်နေသေးလို့ တီဗီ ခန ကြည့်လိုက်အုံးမယ်”

“အိုကေ ဂွတ်နိုက် ထက်ခေါင်”

“ဂွတ်နိုက် ဒက်”

ဒက်ဒီ အိမ်ပေါ်ထပ် လှေခါးကို တက်သွား တာကို အနောက်က ကြည့်ရင်း မာမီ့ ဖင်လုံးလေးကို လက်ဖဝါးနဲ့ ဆုပ်ညှစ်လိုက်တယ်။ မာမီက ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ်အိပ်နေရာက ကုံးထရင်း ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို လိမ်ဆွဲလိုက်ကာ၊

“လူဇိုး တော်တော် ဆိုးတယ်နော်၊ ဘယ်က အတတ်ကောင်းတွေ တတ်လာလဲ မသိဘူး၊ အိမ်ရှေ့ခန်း ကြီးမှာ ၊ ကိုယ့်အဖေ ရှေ့ထားပြီး အမေ့ကို မဟုတ်က ဟုတ်က တွေ လာလုပ်နေတာ”

မာမီက မျက်စောင်းလေးထိုး၊ ပြီး ပြောင်စပ်စပ် မျက်နှာပေးနဲ့ အပျိုလေးတယောက်လို လာပြောနေတော့ ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ဘူး။ မာမီ့ လည်ကုတ်ကလေးကို လက်နဲ့ ဆွဲပြီး မာမီ့ နူတ်ခမ်းထူထူ ကြီးတွေကို စုပ်နမ်း ပြစ်လိုက်မိတယ်။ မာမီ့ နူတ်ခမ်းက ခုန မာမီ့ စောက်ရည်နံ့ ညှီစို့စို့လေး ရနေတယ်။ နောက်တော့ လည်း ချိုမျှတဲ့ နူတ်ခမ်းအစုံက ကျွန်တော့်ကို ပြန်နမ်းလာရုံ မက ဘူး၊ သူ့လျှာကလေး ပါ ကျွန်တော့် ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာလို့ မာမီ့ သွားရည်တွေရော လျှာကိုပါ ရောပြွမ်း စုပ်ပြစ်လိုက်တယ်။

ကျွန်တော်တို့ ရဲ့ ရမက် ပြင်းပြင်း အနမ်း တွေနဲ့ တယောက်ကို တယောက် နမ်းနေချိန်မှာ ကျွန်တော့် လက်တွေက မာမီ့ ရင်သား အစုံကို ဆုပ်ကိုင် ညှစ်နှယ်ပေးနေသလို မာမီက လည်း ကျွန်တော့် လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင်ပြီး ဆုပ်ညှစ်ပေးနေတယ်။ ကျွန်တော်က အခု ပဲ မာမီ့ကို ဂါဝန်လှန်ပြီး လိုးပြစ်လိုက်ချင်ပေမဲ့ ကျွန်တော့် မှာ အကြံ တခု ရှိနေလို့ မလုပ်တော့ပဲ စိတ်ကို ထိန်းထားလိုက်ပါတယ်။ မာမီ ကလည်း ခုနက မှ တချီ ပြီးထားတာမို့ အေးဆေး ဖြစ်နေပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့် လီးကြီးက တအားမာတောင်နေတာကို သိတာမို့ ပုဆိုးခါးပုံစကို ဖြည်ချလိုက်ပြီး လီးကြီးကို သူ့လက်ကလေး နဲ့ ကိုင်ထုပေးနေပါတယ်။

“အင်း ငါ့သား တောင် အတော် အရွယ်ရောက်လာပြီပဲ ခစ်ခစ်”
အခန်း ၇။

ကျွန်တော်က သူ့ပါးပြင်မေးစေ့လေး တွေကို လက်ချောင်းထိပ်ကလေး တွေနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေတုန်းမှာ ပဲ သူက ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ကုံးစုပ်ပါတယ်။ မာမီက ပဲ လီးစုပ်တာ တအားကျွမ်းတာလား၊ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်က လည်း အရမ်းတင်းနေလို့လားမသိဘူး ။ သိပ်တောင် များများ မစုပ်လိုက်ရပဲ လရည်တွေက တဖြုတ်ဖြုတ်ထွက် ကုန်ပါတယ်။ မာမီက လည်း ဆိုဖာပေါ် ပေကျံကုန်မှာ စိုးလို့လား လရည်ပဲ ကြိုက်လို့လားတော့ မသိ၊ အကုန်လုံးကို စုပ်သောက်မျိုချပြစ် လိုက်ပါတယ်။

ခနနေတော့ ညလည်း အတော်နက်နေပြီမို့ ကျွန်တော်တို့ သားအမိ နှစ်ယောက် တယောက်ကို တယောက် နူတ်ဆက်အနမ်း နဲ့ ဂွတ်နိုက်လုပ်ပြီး ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ဝင်ခဲ့ကြပါတော့တယ်။

…………..

နောက်နေ့ မနက် မှာ ဒက်ဒီနဲ့ ညီမလေး တို့ ကျောင်းသွားပြီး ၊ အိမ်မှာ မာမီနဲ့ ကျွန်တော်ပဲ ကျန်ခဲ့တဲ့ အချိန်၊ ကျွန်တော် အိပ်ယာက ထ ရေမိုးချိုး ပြီး ကျောင်းမသွားခင် တခုခု စားမလို့ မီးဖိုထဲ ဝင်လာတော့ ချက်ပြုပ်နေတဲ့ မာမီ့ကို တွေ့တယ်။ ကျွန်တော့်ကို တွေ့တော့ ပြုံးပြပြီး စားပွဲပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ မနက်စာ အစားအသောက်တွေကို မေးထိုးပြတယ်။ ကျွန်တော်က မာမီ့ ဆီကို ပဲ တန်းသွားပြီး အနောက်က သိမ်းကြုံး ဖက်လိုက်ပါတယ်။ မနက်အိပ်ယာထစ အားပြည့်နေတဲ့ လီးကြီးက မာမီ့ တင်လုံး လှလှ နှစ်လုံးကြားထဲ အမြှောင်းလိုက် ကပ်နေပြီး မာမီ့ ကိုယ်လုံးလေးက ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ ရောက်လာပါတယ်။ ချစ်စရာအပြုံးလေး နဲ့ ကျွန်တော့်ကို မော့ကြည့်လာတဲ့ မာမီ့ နူတ်ခမ်းလုံးလုံးလေး တွေကို ကျွန်တော့် နူတ်ခမ်း နဲ့ ဖိကပ်ပြီးစုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။

“ပြွတ်စ်”

မာမီက လည်း ကိုယ်အထက်ပိုင်းလေးကို နောက်ပြန်လှည့်ပြီး လက်တဖက်က ကျွန်တော့် လည်ဂုတ်လေးကို လှမ်းခို လို့ ပြန်နမ်းပါတယ်။ ပြီးမှ နူတ်ခမ်းခြင်းခွာလိုက်တော့။

“ကောင်ဆိုးလေး၊ တခါထဲ ဒက်ဒီ့ကို ရှေ့မှာ ငုတ်တုတ်ထားပြီး သူ့မိန်းမ ကို ဟိုကိုင် ဒီကိုင် နဲ့ တခါထဲ”

“ဟွန့် မာမီကရောတခါထဲ မကြိုက်တာ ကျနေတာပဲ အောက်မှ စိုရွှဲနေတာပဲ၊ ပြီးတော့ လက်ကလည်း ဒုတ်ကို မလွှတ်ဘူး”

“ခစ်ခစ်”

မာမီက အသံလွင်လွင် ကလေး နဲ့ ရီရင်း ကိုယ်ကို တပတ်လှည့်လိုက်တော့ မာမီ့ ရင်သားတွေက ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်မှာ အိကနဲ ကျွန်တော့်လီးကြီးက လည်း ဒေါင်ကနဲ မတ်လာပြီး မာမီ့ ဆီးခုံကို သွားထောက်နေတယ်။

“ဟော ပြောရင်း ဆိုရင်း သူ့ဟာကြီးက ဟွန်း ငရဲကြီးမယ်နော်”

“အို မာမီ သဘောတူရင် မကြီးပါဘူး ဟားဟား”

ကျွန်တော့်လက်က မာမီ့ ထမိန်ပေါ်ကနေ ပေါင်ခွဆုံက အဖုတ်ရှိနေရာကို လှမ်းနိူက်လိုက်တယ်။ မာမီက ဖင်ကို နောက်ကော့ရှောင်လိုက်ရင်း၊

“ဟေ့ မာမီ သွားစရာရှိတယ် အဝတ်အစားလဲထားတာ မတွေ့ဘူးလား၊ ကြေကုန်မယ်၊ ခု မရဘူး မကဲနဲ့”

“အာ သား ဟာကြီး အရမ်းတင်းနေပြီ မာမီရာ နို့မို့ ဆိုရင် ဘောတအားအောင့်နေတော့မှာ”

“ကဲ ကိုယ်တော်လေး ဒါဆိုရင်လည်း အကြောလျှော့ပေးမယ် အချိန်တော့ မရဘူး ထိုင် အဲဒီမှာ”

မာမီက ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲပြီး ထားမင်းစားပွဲမှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်ထိုင်အချမှာ ပဲ သူက ကျွန်တော်ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီအတို အပျော့က ခါးသားရေမျှော့ကြိုးကို ကိုင် ပြီး ဒူးခေါင်းလောက်ထိ ဆွဲချလိုက်တယ်။ ကုလားထိုင်ပေါ် ဖင်ထိုင်ချလိုက်တော့ ပေါင်ခွဆုံက အပေါ်ကို အလံတိုင်ကြီးလို ထောင်ထ နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကောင်ကြီးကို သူ့လက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်ရှေ့ ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးလေး ထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်ကောင်ကြီးကို သူ့လက်ကလေး နဲ့ ဆုပ်လို့ တချက်နှစ်ချက် ဆောင့်လိုက်ပြီး မှ ကွမ်းသီးလုံးကို လျှာလေး နဲ့ ရက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ပါးစပ်လှလှလေး နဲ့ ငုံစုပ်လိုက်တယ်။

“အား….အီးး ကောင်းလိုက်တာ”

ကျွန်တော့်ပါးစပ်က အသံတောင်ထွက် ငြီးလိုက်မိတယ်။ မာမီ့ အာငွေ့လေး နဲ့ နူးညံ့လှတဲ့ ပါးစောင်ထဲက အထိအတွေ့လေးအပြင် နူတ်ခမ်းကို လီးတန်ကြီးမှာ စေ့လိုက်ပြီး စုပ်လိုက်တဲ့ အားကြောင့် လီးချောင်းထဲ မှာ စစ်ကနဲ ဖြစ်သွား တဲ့ အရသာရယ်က ကောင်းလွန်းလို့ပါ။ နောက်တော့ သူ့ခေါင်းကလေး နိမ့်ခြည်မြင့်ချည်နဲ့ နူတ်ခမ်း နှစ်လွှာက လီးတန်ကြီးပေါ်မှာ ဂွင်းတိုက်သလို လှုပ်ရှားပေးနေတယ်။ လီးထိပ်ဖူးက လည်း မာမီ့ အာဂေါင်ကို မထိတချက်ထိတချက်ပေါ့။ ဘယ်ရေရှည်ထိန်းနိုင်မှာလ်း လီးက ယားလည်းဝား ထိပ်ဖူးက လည်း ဖေါင်းတင်းလာတာနဲ့ လရည်တွေကို တဖြွတ်ဖြွတ် မာမီ့ လည်ချောင်းထဲ ပန်းထည့်ပြစ်လိုက်မိတော့တာပေါ့။ ကျွမ်းကျင်လှတဲ့မာမီက တော့ တစက်မှ အပြင်ထွက် မကျအောင် စုပ်မျိုချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လီးတန်ကြီးတချောင်းလုံးကို လည်း ပြောင်စင်အောင် ရက်ပေးလိုက်တယ်။

ပြီးသွားမှ ကြမ်းပြင်က ထရပ်လိုက်ပြီး အကျႌတွေ ဆွဲဆန့် ထမိန်းကို ပြန်ဖြည်ပြီး တင်းတင်းလေး ပြင်ဝတ်လို့ ပြောင်စပ်စပ် မျက်နှာလေး နဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ရင်းက၊

“ကဲ ကိုယ်တော်လေး ကျေနပ်ပလား၊ နောက်ကျမှ ကိုယ့်အလှဲ့ ရောက်ရင် မနွဲ့ စတမ်း ဟုတ်လား”

မောလျှ နေတဲ့ ကျွန်တော် တယောက် အပြင်သွားမလို့ ဝတ်စားထားတာကြောင့် အရမ်းလှနေတဲ့ မာမီကို လက်မလွှတ်ချင်ပေမဲ့ မတတ်နိုင်တော့ပါဘူး၊ ထမိန် ကို တင်းတင်းလေး ဆွဲပြင်ဝတ်လိုက်လို့ လုံးကားစွင့် နေတဲ့ တင်သားကြီးတွေက ခါးသေးသေးလေး အောက်မှာ ဝိုင်းစက်လို့၊ တလုံးတက် တလုံးဆင်းနဲ့ လှုပ်ရှားသွားနေ တဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေကို ကြည့်ရင်း အင်းပေါ့ကွာ အချိန်ရောက်ရင်တော့ တွေ့ကြသေးတာပေါ့လို့ ပဲ ကြုံးဝါးမိပါတော့တယ်။

……………..

ကျောင်းသာ သွားတက်နေရတာ စိတ်က ဘယ်လို မှ မပါဘူး၊ အရမ်းလည်း ပျင်းတာနဲ့ ကျောင်းပြီးချိန် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့တောင် လဘက်ရည်ဆိုင် မထိုင်တော့ပဲ အိမ်တန်းပြန်လာခဲ့ပါတယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ဒက်ဒီရော ညီမလေး ပါ ရှိနေပြီ ဆိုတော့လည်း ဘာမှ လုပ်မရ ကိုင်မရ၊ ကျွန်တော့် ရဲ့ ဂဏှာ မငြိမ်မှုကို ကြည့်ပြီး ပြုံးစေ့စေ့ လုပ်နေတဲ့ မာမီ့ကို လူတွေ အလစ်မှာ ဖင်ဆိပ်ဆွဲမိပါသေးတယ်။

ညဘက် ထုံးစံ အတိုင်း တီဗီ ထိုင်ကြည့်ကြတော့ ညီမလေးက သူ့အခန်းထဲ စာကြည့်မယ်ဆိုပြီး ဝင်သွားတယ်။ ဒက်ဒီက လည်း စာအုပ်တအုပ်နဲ့ သူ့ပက်လက်ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်နေတယ်။ ကျွန်တာ်က တီဗီရှေ့ တည့်တည့် ဆိုဖါပေါ်မှာ ထိုင်ကြည့်နေတယ်။ မာမီက ညဝတ်အကျႌ ပါးပါး ပျော့ပျော့ လေး နဲ့ဝင်လာပြီး ကျွန်တော့်ဘေး ဆိုဖာပေါ်မှာ လာထိုင်တယ်။ပြီးတော့ လှဲပြီး ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ် ခေါင်းအုံး အိပ်ပြီး တီဗီကြည့်တယ်။

ကျွန်တော့်လက်က အလိုလို သူ့ဂါဝန်အောက်က ဝင် ဖင်နှစ်လုံးကြားက လက်လျိူပြီး စောက်ဖုတ်ကို နိုက်နေပြီပေါ့၊ စောက်စေ့လေးကို လက်ထိပ်ကလေး နဲ့ ပွတ်ခြေလိုက်တော့ စောက်ရည်တွေက ရွဲလိုက်လာတယ်။ ကျွန်တော့် လီးက လည်း ပုဆိုးအောက်က ထောင်ထ ပြီး မာမီ့ ပါးစောင်ကို ထိုးထောက်နေတော့ လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ဖွဖွလေး လာကိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ မာမီ့ စောက်ပတ်ကို ကရိုင်းနေတော့ မာမီက အသံထွက် မငြီးမိအောင် လီးကို ဘေးတိုက် ကိုက်ထားတယ်။ စောက်ရည်တွေ စိုရွဲနေတဲ့ လက်တချောင်းကို စောက်ဖုတ်ထဲက ထုတ်ပြီး ဖင်ပေါက်လေးထဲကို ထိုးထည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်လီးကို ကိုက်ထည့်လိုက်တာ နာတောင်နာသွားတယ်။ ဒေါလည်းပွ စိတ်ကလည်း ထန်နေတာနဲ့ လက်ညိုါ်နဲ့ လက်ခလည်ကို စောက်ဖုတ်ထဲ လက်မကို ဖင်ပေါက်ဝ ချိန်ပြီး တော့ လိုးပေးနေလိုက်တာ မာမီမခံနိုင်တော့ပဲ ကိုယ်လေး တောင့်တင်း ပြီး ပြီးသွားတယ်။ ဒီနေ့ည ဒက်ဒီက တော်တော်နဲ့ မထနိုင်တော့ ကျွန်တော်က မာမီ့ကို နောက်ဖေးလိုက်ခဲ့လို့ ၊ တိုးတိုးလေး ပြောပြီး ဆိုဖာက နေ ထထွက်လာခဲ့တယ်။ တောင်နေတဲ့ လီးကို ဒက်ဒီ မမြင်အောင် ခါးကုံးပြီးတေ့ လျှောက်သွားလိုက်ရတယ်။

နောက်ဖေးရောက်တော့ ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေသန့် တဘူးယူသောက်နေလိုက်တော့မှ တောင်နေတဲ့ လီးက နည်းနည်း ကျသွားတယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာ ပဲ မာမီ ရောက်လာတယ်။ ကျွန်တော် မာမီ့ကို ဆွဲခေါ်လိုက်ပြီး တပတ်လှည့်စေကာ ထမင်းစား စားပွဲပေါ် ဘိုက်မှောက် ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်။

“ဟဲ့ နင့် ဒက်ဒီ ဝင်လာမယ်လေ”

“အိုး အသံကြားမှာ ပါ၊ သူလာရင်”

မာမီ့ ဂါဝန်ကို ဆွဲလှန်ပြီး ခါးပေါ်တင်လိုက်ရင်းက ပေါင်နှစ်လုံးကို လည်း ချဲကားလိုက်တယ်။ စောက်ရည်တွေ ရွဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြမ်းပေါ်မှာ ထိုင်ရင်းက မော့ရက် ပြစ်လိုက်တယ်။

“အား…ရှီးးးးးးးးးးး”

စောက်ဖုတ်ကို လျှာနဲ့ ထိုးရက်နေရင်းက လက်ချောင်းထိပ်ကလေး နဲ့ စောက်စေ့ကို ခြေပေးတော့ မာမီ့ ပါးစပ်က အသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာတယ်။ စောက်ဖုတ်ကို ဝအောင် ရက်ပြီး မှ ဖင်လုံးနှစ်လုံးကို ဖြဲ ပြီး ဖင်ပေါက်ဝကလေးကို ရက်လိုက်တယ်။ မာမီ ဖင်ကြီးကော့တက်လာတယ်။ လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ထိုးပေးနေပြီး ဖင်ပေါက်လေးကို လျှာနဲ့ ထိုးရက်နေတော့ မာမီ့ ဖင်ကြီးတွေ တယမ်းယမ်း နဲ့ ဖြစ်လာတယ်။ နောက်တော့ စောက်ရည်တွေ နဲ့ ရွဲနစ်နေတဲ့ လက်ချောင်းကို ထုတ်ပြီး ဖင်ပေါက်ဝ ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။

ကျွန်တော် ကြမ်းပေါ်က မတ်တပ်ရပ်ပြီး၊ စားပွဲပေါ် ဘိုက်မှောက်လို့ ပါးတခြမ်း စားပွဲပေါ် အပ်ထားတဲ့ မာမီကို ငုံ့နမ်းလိုက်ရင်း ဖင်ပေါက်ဝထဲ ဝင်နေတဲ့ လက်ခလည်ကို ဆက်ပြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ မာမီ မျက်နှာလေး ရှုံ့ပြီး သွားပေမဲ့ ဘာမှ မပြောဘူး။ကျွန်တော်က

“အင်း ဒီအပေါက်က ပါကင် မဟုတ်တော့သလိုပဲ လက်တချောင်းကို အေးဆေးဝင်နေတယ်၊ ဟုတ်တယ်မလား”

မာမီက ခေါင်းပဲ ငြိမ့်ပြတယ်။

“ဒက်ဒီက လည်း နောက်ပေါက်ကြိုက်တယ်ထင်တယ် ”

ဆိုတော့ ခေါင်းရမ်း ပြတယ်၊

“အာ့ ဆို ဘယ်သူလဲ ဒီအပေါက်ကို ပါကင်ဖွင့်သွားတာ”

မာမီက မျက်နှာလေး ရဲ ပြီး ဘာမှ မပြောဘူး၊ ငြိမ်နေတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း လက်ခလည်ကို ကော်ပြီး အဆုံးထိထိုးထည့်လိုက်တော့ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ သွားတယ်။ အဲတော့မှ တိုးတိုးလေး၊

“တိမ်ယံ”

လို့ ပြောလာတယ်။

“ခွေးမသား ဘယ်လို များ လက်ဦးသွားတာလဲ မသိဘူး”

လို့ ကိုယ့်ဘာသာ ကိုယ်ငြီးတွားသလို ပြောလိုက်မိတယ်။ တိမ်ယံ မာမီ့ ဖင်လိုးနေတာကို ကျွန်တော် မော်လမြိုင်က အပြန်မှာ ချောင်းမိသွားပေမဲ့ ပါကင်ဖွင့်တာ ဒီကောင်လို့ မထင်လိုက်မိဘူး၊ စာဂျပိုး၊ ဆေးကျောင်းသား ကောင် ကုတ်ကမြင်း ခွေး မသား လို့ စိတ်ထဲက ကျိမ်ဆဲနေမိတယ်။

လက်က တော့ မာမီ့ ဖင်ပေါက်ကို ကောင်းကောင်းကရိုင်းနေတာ အရည်တွေ နည်းနည်းခြောက်သွားတော့ သူလည်း နာလာပုံရတယ်။ ကျွန်တော့်လက်ကို လှမ်းဆုပ်ထားပြီး၊

‘အားနာတယ် သား၊ ဆီ ဖြစ်ဖြစ် ထောပတ်ဖြစ်ဖြစ် သုံးကွာ”

လို့ ပြောလာတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ကောင်တာပေါ်က တွေ့တဲ့ နှမ်းဆီ ပုလင်းယူပြီး လက်ဖဝါးထဲ ထည့် လက်ချောင်းတွေမှာ လူးလိုက်ရင်းက မာမီ့ ဖင်ပေါက်ကို ပြန်ထည့်ကရိုင်းတယ် စောက်စေ့ကို လည်း လက်တဖက်က ပွတ်ပေးတော့ မာမီ နောက်တချီ ပြီးရပြန်တယ်။ ကျွန်တော့် လီးက လည်း မတရားတောင် နေပြီမို့ မာမီ့ ဖင်ပေါက်ထဲ ထည့်တော့မယ် ဆိုပြီး ဘောင်းဘီ ချွတ်ချလိုက်တယ် လီးပေါ်ကို နှမ်းဆီတွေ စွတ်ပြီး ပွတ်လိုက်တယ်။ မာမီ့ နောက်တည့်တည့်မှာ နေရာယူပြီး ဖင်နှစ်လုံးကို ဖြဲနေတုန်း အိမ်ရှေ့က ကုလားထိုင်ရွေ့သံကြားလိုက်ရတယ်။ မာမီက ကမန်းကတန်း ကျွန်တော့်ကို တွန်းလွတ်လိုက်ပြီး သူ့ဂါဝန်ကို ဆွဲချ ရေခဲသေတ္တာကို သွားဆွဲဖွင့်ပြီး ဟိုရှာဒီရှာ ဟန်ဆောင်နေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခြေကျင်းဝတ်ပုံနေတဲ့ ဘောင်းဘီကို ကမန်းကတမ်း ဆွဲဝတ်လိုက်ပြီး ထမင်းစားပွဲ ကုလားထိုင်မှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ရတယ်။ အချိန်ကိုက်ပဲ ဒက်ဒီ မီးဖို ချောင်ထဲ ဝင်လာတာနဲ့၊

“ဟေ ဒီသားအမိ နှစ်ယောက် တီဗီကြည့်နေရာက ပျောက်သွားပါတယ်လို့ ၊ ဒီမှာ ဘာလာစားနေကြတာလဲ”

မာမီက ရေခဲသေတ္တာထဲက နို့ဘူးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ၊

“သားက ဘိုက်ဆာတယ်ဆိုလို့ ဘာများ ရှိမလဲ လာရှာတာပါ၊ ကဲ နို့ပဲသောက်တော့နော်”
“အေး ကို လည်း သောက်မယ် တခွက်ထည့် ”

ဒက်ဒီက ပါ စားပွဲမှာ လာထိုင်တော့ မာမီက ဖန်ခွက် နှစ်လုံး မှာ နို့တွေ ထည့်ပေးရင်း ကျွန်တော်နဲ့ ဒက်ဒီ ရှေ့မျာ တခွက် စီ ချပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်က ခပ်တည်တည်နဲ့ ပဲ နို့ကို ကောက်ယူသောက်နေလိုက် ပေမဲ့၊ ကျွန်တော့် မျက်စေ့ အစွန်လေးက လှုပ်ရှားမှု တခု မြင်လိုက်ရတယ်။ အဲဒါက တော့ ဒက်ဒီ့နားကို နွားနို့ ခွက် သွားချတဲ့ မာမီ့ ဖင်ကို ဒက်ဒီက သူ့လက်ဖဝါးကြီးနဲ့ ဆုပ်ကိုင် ညှစ်လိုက်တာ ပဲ။ မာမီက ကျွန်တော့်ဘက်ကို မျက်နှာရိပ်မျက်နှာကဲ နဲ့ ပြလိုက်ပြီး ဒက်ဒီလက်ကြီးကို တွန်းလွှတ် လိုက်တာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ အဖိုးကြီး ဒီည ဆာနေပြီထင်တယ်။ အဟီး ကျွန်တော့် အတွက် တော့ ဒီည မလွယ်တော့ ဘူးထင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ မာမီ့ကို နည်းနည်း ကျပ်ပေးဖို့ သတိရလိုက်တယ်။

ဒက်ဒီ နို့သောက်ပြီးလို့ ကုန်သွားတဲ့ ဖန်ခွက်ကို ယူပြီး ဘေစင်မှာ ဆေးနေတဲ့ မာမီနားကို ကျွန်တော်က လည်း ကိုယ့်ဖန်ခွက် ယူပြီး သွားအနားကပ်လိုက်တယ်။ ဒက်ဒီက စားပွဲက နေထပြီး မိးဖိုခန်းက ထွက်ခါနီး၊

“မူယာ အဲဒါတွေ ဆေးကြောပြီးရင် လာခဲ့တော့ကွာ ကို အိပ်ချင်ပြီ”

“အင်းပါ ကိုရဲ့”

ကျွန်တော်က မာမီ့ အနားကပ်ပြီး၊လေသံလေးနဲ့၊

“သူ့ဘာသာ သူ အိပ်ချင်တာ ဘာလို့ မာမီ့ကို ခေါ်နေရတာလဲ”

လို့ ပြောင်စပ်စပ်နဲ့ မေးလိုက်တော့ မာမီက လည်း မျက်စောင်းထိုးရင်း တတောင်နဲ့ လှမ်းတွက်တယ်။ အခုတော့ သူ့သား ရှေ့မှာ သူ့ယောက်ျားနဲ့ အလိုးခံရမှာ ရှက်နေသလိုလို၊ ဒက်ဒီ မီးဖိုခန်းထဲ က လုံးဝ ထွက်သွားမှ မာမီ့ ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့ ဆုပ်နှယ်လိုက်ရင်း၊

“မာမီ ကျွန်တော် မလိုးရသေးပဲ ဘယ်သူ့ကို မှ အလိုးမခံရဘူးနော် ဂတိပေး”

“ဟင် သား အဖေက မာမီ့ ယောက်ျားလေ၊ သူ့ကို အလိုးမခံလို့ ဘယ်ဖြစ်မလဲ၊ပြဿနာတက်သွားမှာပေါ့”

“အာ့ ဆိုလည်း သူစိတ်ပြေအောင် ပုလွေမှုတ်ပေးလိုက်၊ စောက်ဖုတ်ထဲတော့ လုံးဝ အလိုးမခံရဘူး”

“ကို့ကို တခါမှ ပုလွေမမှုတ်ပေးဖူးဘူး”

ကျွန်တော် အတော်အံ့အားသင့် သွားတယ်၊ ကိုယ့်ယောက်ျားကို ပုလွေ တခါမှ မပေးဖူးဘူးတဲ့ မာမီက ကျွန်တော့်ကို မှုတ်ပေးတုန်းက အဲလောက်ကျွမ်းတာ ဘယ်လို များကျင့်ထားသလဲ မသိဘူး။

“အင်း အဲဒါဆိုရင်တော့ ဒက်ဒီ့ ကို စပါယ်ရှယ် ပြုစု ဖို့ အချိန်တန်ပြီလို့ပဲ သဘောထားလိုက်တော့ မာမီ”

“အေးပါကွယ်၊ ကြည့်လုပ်လိုက်ပါမယ်၊ တခါတည်း လူကို သူ့အပိုင်ကျနေတာပဲ”

“အာ့ကြောင့် မာမီ့ကို ချစ်နေရတာ”

လို့ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ချစ်စရာ နူတ်ခမ်းဖူးလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။

အဲဒီည က ဒက်ဒီတော့ သူ့မိန်းမ ဆီက ပထမဆုံး ပုလွေပေးတာကို ခံလိုက်ရပါတယ်၊ နောက်နေ့ သောကြာနေ့ ဆိုတော့ တိမ်ယံ ကလည်း အိမ်ပြန်လာတယ်။ တိမ်ယံကို ပါ ပေးမလိုးရဘူးလို့ ကျွန်တော်က ကျပ်ထားတော့ တိမ်ယံ လည်း ပုလွေနဲ့ပဲ တင်းတိမ်လိုက်ရတယ်။ စနေတနင်္ဂနွေ က အိမ်မှာ လူတွေက စုံ၊ မနီလာက လည်း ပြန်လာလည် ဆိုတော့ ကျွန်တော့် အတွက်လည်း မာမီ့ ကို ချည်းကပ်ဖို့ အခွင့် အရေးမရပါဘူး။

တနင်္လာနေ့ မနက် ကျတော့ ထုံးစံအတိုင်း အိပ်ယာက နိုးထလာတော့ မထိရတာ ကြာတဲ့ လီးက မာတောင် နေတယ်။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ဒီအချိန်ဆို ရင် ဒက်ဒီလည်း အလုပ်သွားပြီ၊ ညီမလေး လည်း ကျောင်းသွားပြီ ၊ တိမ်ယံလည်း မနေ့ကတည်းကကျောင်းပြန်သွားပြီ၊ မာမီ တယောက်ထဲ အိမ်မှာ ကျန်နေပြီ ဆိုတာတွေးမိတာနဲ့ ကမန်းကတန်း အောက်ဆင်းလာခဲ့တယ်။

မာမီ တယောက်ထဲ မီးဖိုထဲ မှာ ဟင်းအိုးတလုံးတည်နေတာတွေ့တယ်။အဲဒါနဲ့ အနားကပ်သွားပြီး၊

“မာမီ အဲဒီ ဟင်းက ကျက်ဖို့ ဘယ်လောက်ကြာအုံးမှာလဲ”

“နာရီဝက်လောက် လိုသေးတယ်သား”

“အိုကေ ရတယ် အတော်ပဲ၊ ကျွန်တော်လည်း ကျောင်းမသွားခင် မှီသေးတယ်”

လို့ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ မာမီ့နောက်က နေ ထမိန်ကို ဖြည်ပြီး ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်တယ်။

“အို..ဟဲ့ မီးဖို ကြီးထဲ”

“ဒီအချိန်ဘယ်သူမှ မလာပါဘူး”

“ဟင်းအိုးက နည်းနည်း မွေရအုံးမယ် ဒီတိုင်းထားခဲ့လို့ မဖြစ်ဘူး”

“ဆက်မွှေနေလေ မာမီ၊ ပေါင်နည်းနည်းကားပေးထား”

မာမီက လည်း အလိုက်သိပါတယ်။ ပေါင်လေး နည်းနည်းကားပြီး ဖင်ကို နောက်ကော့ပေးလိုက်တယ်။ အနောက်မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်အတွက်က တော့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားက ပြူထွက်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးက အမွှေးအမျှင်မရှိ ပြောင်ချောပြီး သွားရည်ယိုစရာကြီးပေါ့။ ညီစို့စို့ အနံ့လေးကို တချက်ရှုလိုက်ပြီးတော့ လျှာအပြားကြီးနဲ့ ရက်ပြစ်လိုက်တယ်။

“အီး..ရှီးးးး ”

မာမီ့ ဆီက ငြီးသံလေး ထွက်လာတယ်။ စောက်ဖုတ်နားတဝိုက်က ပေါင်အတွင်းသားလေး တွေရု် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးရယ်ကို ရက်ပေးပြီး စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲ လျှာကို ထိုးထည့်တယ်။ စောက်ရည်ကြည် တွေ စိမ့်ကျလာတယ်။ မာမီ တကယ်တော့ ဟင်းအိုး ဆက်မမွှေနိုင်တော့ပါဘူး၊ ယောင်းမ ကို ဘေးမှာ ချထားလိုက်ပါပြီ။ ကျွန်တော်လည်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရအောင် ရက်ပြီးတော့ လုံးအိနေတဲ့ တင်ပါးဆုံ နှစ်လုံးကို ဖြဲလိုက်ပြီး ခရေပွင့်လေးကို လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးလိုက်ပါတယ်။ မာမီ့ ဖင်ကြီး ပိုကောက်ထွက်လာတယ်။ ကျွန်တော့် လက်တဖက်က စောက်စေ့လေးကို ဖိပွတ်ချေပေးလို်က်တော့ ငြီးသံလေးလည်း ပိုကျယ်လာတယ်။ အောက်က အပေါက်နှစ်ခု လုံးကို အားရပါးရ မြည်းစမ်းပြီးတေ့မှ ကျွန်တော်လည်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်။

“ကဲ အပေါက် နှစ်ခု တော့ နွေးပြီး ၊ အရသာ စမ်းပြီး ပြီ နောက်တပေါက်ပဲ ကျန်တော့တယ်”

မာမီက ကျွန်တော့်ကို မေးခွန်းထုတ်သလို လှည့်ကြည့်တယ်။ ကျွန်တော်က သူ့ကိုယ်လေးကို ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်ပြီးတော့ သူ့ နူတ်ခမ်းကို ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်မှ သဘောပေါက်သွားပုံရပါတယ်။ ပြုံးပြီး ကျွန်တော့် လည်ကုတ်ကို သူ့လက်ကလေးနဲ့ ဆွဲခို ပြီး ပြန်နမ်းပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မာမီထုတ်ပေးလာတဲ့ လျှာလေးကို ဆွဲစုပ်ရင်းက လက်တွေက မာမီ့ အကျႌတွေကို ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြစ်လိုက်တယ်။ အောက်က ဘရာဇီယာဂျိတ်ကို လည်း ဖြုတ်လိုက်တော့ မာမီက၊

“ဟယ် မီးဖို ကြီးထဲမှာ မကောင်းပါဘူး သားရယ် အိပ်ခန်းထဲ သွားရအောင်”

“တော်ကြာ ဟင်းအိုးဆီ ပြန်လာဖို့ မမှီပဲ နေမှာပေါ့ မာမီရဲ့”

လို့ နောက်သလို ပြောင်သလို ပြောရင်းက သူ့ ဘရာဇီယာကိုပါ လက်နှစ်ဖက် မြှောက်ခိုင်းပြီး ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ အခုတော့ မာမီ့ တကိုယ်လုံးမှာ အဝတ်အစားဆိုလို့ တမျှင်မှ မရှိတော့ပါဘူး။ ကျွန်တော်လည်း ကိုယ်ပေါ်မှာ ရှိသမျှ အဝတ်အစားတွေ အကုန်လုံး ချွတ်ချပြစ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ပြန်ဖက်နမ်းလိုက်တော့ မာမီ နို့ကြီး နှစ်လုံးက ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်မှာ အိကနဲ လာဖြစ်သလို ကျွန်တော့် လီးကြီးကလည်း မာမီ့ ဘိုက်ကို သွားထောက်မိပါတယ်။ မာမီ့ကို လက်မောင်း နှစ်ဖက်ကနေ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ကျွန်တော့် ကိုယ်နဲ့ အသာခွာလိုက်တော့ မာမီက မျက်လုံးချင်းဆုံကြည့်ပါတယ်။ ကျွန်တော်က ကျွန်တော့်လီး ကြီးဆီ မျက်စပြစ်ပြလိုက်တော့ မှ ပြုံးပြီး ကျွန်တော့် ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ သူ့မျက်နှာ နဲ့ တန်းသွားတဲ့ လီးမတ်ထောင်ထောင်ကြီးကို သူ့လက်ကလေး နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်းက ဒစ်ဖူးကို ငုံ စုပ်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ သူ့နူတ်ခမ်းကို လီးတန်ကြီးမှာ တင်းတင်းလေး စေ့ပြီး မျက်နှာကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ် ပေးရင်း က စုပ်ပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မာမီ့ ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ဖင်ကို ကော့လို့ မာမီ့ ပါးစပ်ကို လိုးပေးနေမိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့တော့ စောက်ဖုတ်ကို လိုးတော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားလို့ လီးကြီးလည်း တအားမာလာရော သူ့ပုခုံးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး မတ်တပ်ရပ် ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ မာမီ့ကို ထမင်းစားပွဲ အစွန်းမှာ ဖင်ကပ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး ကျွန်တော်က သူ့ပေါင် နှစ်လုံးကြားမှာ ဝင်ရပ်လိုက်ပါတယ်။ မာမီက ပေါင်နှစ်လုံးကို အလိုက်သင့် ဖြဲကားပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်က ကိုယ့်လီးကို ကိုယ်လက်နဲ့ ကိုင်ရင်း စောက်ဖုတ်အဝ မှာ တည့်ပြီး အသာလေး ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ မာမီ့ ပါးစပ်လေး ဟ သွားပြီး ကျွန်တော့် ပုခုံးကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ မျက်နှာလေး မော့ပြီး ပါးစပ်လေး ဟသွားတဲ့ မာမီ့ မျက်နှာလေးက လှပြီး ကျက်သရေ ရှိလွန်းလို့ မနေနိုင်ပဲ မေးစေ့လေး နဲ့ လည်တိုင်တွေကို ငုံ့နမ်းမိပါတယ်။ လီးကြီးကလည်း တဖြည်းဖြည်း ချင်း ဝင်သွားပါတယ်။ မာမီ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားချိန်မှာ တော့ မာမီ့ နို့ကြီးတွေက ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ကို လာဖိကပ်ပါတယ်။

“အား ကောင်းလိုက်တာ မာမီ ရယ် အထဲ မှာ နွေးပြီး အိနေတာပဲ”

“အင်း…………”

မာမီက ငြီးသံလေး ပဲ ပေးပါတယ်။ သားဖြစ်သူက မျက်နှာချင်းဆိုင်နဲ့ လီးကြီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ သွင်းပြီး သူ့မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ခံနေရတာ ရှက်နေပုံရပါတယ် မျက်စေ့လေးကို မှေးထားတယ်။ မျက်လွှာကလေး ချထားတယ်။

“မာမီက ရှက်နေတာလား မျက်လုံးဖွင့်ပါအုံး”

“ဟွန်း ရှက်တာပေါ့၊ ကိုယ့်သားအရင်းက မီးဖိုချောင်ထဲမှာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ တခါထဲ”

“အော်၊ တိမ်ယံ နဲ့ကျတော့ရော မရှက်တော့ဘူးလား”

“အာ တိမ်ယံက နင့်လို မဟုတ်ဘူး၊ သူက ရှက်တတ်တာ အဟီး”

“အင်း သိတယ်လေ အဲဒါကြောင့် အံ့ဩနေတာ၊ တိမ်ယံလို စာဂျပိုးက ရာရာစစ ကိုယ့်အမေကို တက်လိုးတာ ၊ ဘယ်က ဘယ်လို များဖြစ်သွားတာလဲ ဆိုတာကို မယုံနိုင်သလို၊ ကျွန်တော့်ကို ကြောသွားတာကိုလည်း မခံချင်တာ ဟင်း၊ အဲဒီအကြောင်းနောက်မှ မေးမယ်၊ အား ကောင်းလိုက်တာ မာမီရာ မာမီ့ အဖုတ်က လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ”

ကျွန်တော်က ပြောလည်း ပြော ဆောင့်လည်း ဆောင့်လိုးပေးနေတော့ မာမီ့ က လည်း ကျွန်တော့်လည်ပင်းကို ခိုပြီး ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးနေတော့ သူ့ဖင်ကြီးက ထမင်းစားပွဲပေါ် တခြမ်းလောက်တက်သွားပါတယ်။ သူ့ခြေထောက်တွေက ကြမ်းပေါ်ကို မမှီတော့ ဒူး နှစ်ဖက်ကို ထောင်ပြီး ကျွန်တော့် ခါးမှာ ပေါင်ကို ခွင်လိုက်ပြီး သူ့ခြေကျင်းဝတ်နှစ်ဖက်ကို ကျွန်တော့် ဖင်နောက်မှာ ချိတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော် ဆောင့်ချိန်တိုင်း သူက လည်း သူ့ခြေထောက် နဲ့ ကျွန်တော့်ဖင်ကို ချိတ်ပြီး ဆွဲဆွဲသွင်းတယ်။ ကောင်းလို်က်တာ အီစိမ့်နေတာပဲ၊ သူ့စောက်ဖုတ်က လည်း အရည်တွေ တအားကို စိမ့်ပြီး ကျလာတော့ လိုးတဲ့ အသံက တစွတ်စွတ်မြည်နေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း လီးကြီးတအားမာတင်းနေပြီး ပြီးချင်နေချိန်မှာ ပဲ မာမီက ပြီးသွားတယ် ထင်တယ်၊ ကျွန်တော့်ကျောကို ကုတ်ခြစ်ပြီးတော့ ကျွန်တော့် ကို တအားဖက်ထားလို့ ဆောင့်လို့ မရတော့ဘူး။ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲက ဆုပ်ညှစ်ပေးနေတာကို ခံစားနေရတယ်။ သူ့ကိုယ်တွေ လက်တွေ အသာဖြေလျှော့သွားတော့မှ သူ့ခြေထောက်တွေကို ကြမ်းပြင်ပေါ်ပြန်ချလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲက ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။

“အီး…..ဟာ……..”

သူ့ပါးစပ်က အသံထွက်သွားတယ်၊ လီးမာမာကြီး စောက်ဖုတ်ထဲက ရုတ်တရက် ထွက်သွားတော့ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားတယ်ထင်ပါတယ်။ သူ့ကိုယ်လေးကို တပတ်လှည့်ခိုင်းပြီး စားပွဲခုံပေါ် မှောက်ခိုင်းလိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲက စီးကျလာတဲ့ စောက်ရည်တွေကို လက်နဲ့ ယူပြီး သူ့ဖင်ကြားထဲထည့်ပွတ်လိုက်တယ်။ အဲဒါနဲ့တင် အားမရလို့ ဘေးနား စင်ပေါ်က နှမ်းဆီ ပုလင်း ကို ယူပြီး ဖင်ကြားထဲ လောင်းထည့်ရင်း စအိုဝလေးကို လက်ချောင်းနဲ့ ထိုးလို့ ချောဆီ ထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ လီးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖင်ပေါက်ဝလေး မှာ တေ့ပြီး အသာ ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ တိမ်ယံ လိုးထားလို့ ဖင်ပေါက်က အပျိုမဟုတ်တော့တာမို့ အဲလောက် မခက်ခဲပေမဲ့ ကျပ်တာကတော့ စေးနေတုန်းပါပဲ။ နှမ်းဆီနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းချော့လိုးလာလိုက်တာ သူ့ဖင်နှစ်လုံး နဲ့ ကျွန်တော့် ပေါင်ခြံ ထိကပ်သွားတဲ့ အထိပေါ့။ အခြေကျသွားတာနဲက မာမီ့ခါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုံကိုင်ရင်း ဆောင့်လိုးနေမိပါတော့တယ်။

“ဖတ် ဖတ်..ဖလွတ် ဖလွတ်..”

“အိ..အိ.. အု..အု..”

ထမင်းစားပွဲက တကျွိကျွိ မြည်သံ၊ ကျွန်တော့် ပေါင်ခြံနဲ့ မာမီ့ ဖင်တုံးကြီးတွေ ရိုက်သံ တဖတ်ဖတ်၊ ကျွန်တော့်ဘောက မာမီ့ စောက်ဖုတ်လေးကို သွားသွား ထိနေတာက လည်း အရသာ၊ အချက် နှစ်ဆယ် သုံးဆယ်လောက် ဆောင့်ပြီး ချိန်မှာ တော့ ကျွန်တော့် လီးထိပ်က လရည်တွေ မာမီ့ ဖင်ထဲ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ပန်းထွက်သွားပါတော့တယ်။
အခန်း ၈။

ကျွန်တော် မာမီ့ကျောပေါ်ခနမှောက် နားနေလိုက်ပြီးတော့မှ ထရပ်လိုက်ပါတယ်။ လီးကြီးက ပလွှတ်ကနဲ ထွက်ပြီး အရည်တွေလ်း ဖင်ပေါက်ကနေ စီးကျလာပါတယ်။ မာမီက သူ့လက်ဖဝါးနဲ့ အနောက်ဖက်ကို ပိတ်ပြီး ရေချိုးခန်းဆီ ပြေးပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း အနောက်က လိုက်သွားလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းက ရေဆင်းပေါက်နား လှန်းသေးပန်းပြီး ရေခွက်ခပ် ဆပ်ပြာနဲ့ လီးကို သေခြာ ဆေးကြောလိုက်ပါတယ်။ မာမီလည်း သူ့ပေါင်ခွဆုံကို ဆပ်ပြာနဲ့ ဆေးကြော နေတာတွေ့ရပါတယ်။

နောက်တော့ ဘိုက်ဆာတာနဲ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ထမင်းစားပွဲမှာ ထိုင်ပြီး ဘရိတ်ဖတ် ကို စားလိုက်ကြပါတယ်။ စားပြီးတော့ မာမီက မီးဖိုခန်း နံရံက နာရီကို မော့ကြည့်ပြီး၊

“ဟယ် သား ကျောင်းနောက်ကျတော့မယ် ရေမိုးချိုး တော့လေ”

လို့ ပြောပါတယ်၊ ကျွန်တော်က ၊

“ဟာ ဒီနေ့တော့ ကျောင်းမသွားတော့ဘူး ကျွန်တော့် မင်္ဂလာဦးနေ့ ဆို ကိုယ့် အချစ်လေး နဲ့ ပဲ အချိန်ဖြုန်းတော့မယ်လေ”

“ဘာမင်္ဂလာဦးနေ့လဲ”

“ဟုတ်တယ်လေ၊ မင်္ဂလာဦးည ဆိုတာ သူတို့သမီးနဲ့ သူတို့သား နဲ့ စဆော်တဲ့ ညလေ၊ ခုက မာမီနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့က စလိုးတဲ့ နေ့ ဆိုတော့ မင်္ဂလာဦးနေ့ပေါ့လို့”

“အို အဲဒါက မင်္ဂလာဆောင်မှ သုံးတာ နို့မို့ ရင် မသုံးပါဘူး”

“မသိဘူး ဗျာ တရားမဝင်ဆောင်တယ်လို့ပဲ သဘောထားလိုက်တော့”

“အဲဒါ ဆိုလည်း မာမီ လို့ ခေါ်နေတုန်းလား”

“အင်း ဟုတ်တယ် ကျွန်တော်က မူယာ လို့ခေါ်ချင်တာ အဟိ”

“ဟွန့် ခေါ်ပါတော်ခေါ်ပါ”

“ကျွန်တော့်ကို လည်း မောင်လို့ ခေါ်ပါလား”

“ခေါ်ပါဘူး၊ ကိုယ့်သားကို ကိုယ် က မောင်လို့ မခေါ်နိုင်ပါဘူး”

“ခု သား မဟုတ်တော့ဘူးလေ၊ လင်ငယ်လေး ဖြစ်နေပြီ”

“ဟယ်တော့ မိုက်ရိုင်းလိုက်တာ သွားအနားမကပ်နဲ့တော့”

“ဟုတ်ဘူးလားလို့ မူယာ ကလည်း အလိုးတောင် ခံပြီးနေတာ ရိုးရိုးတောင်မဟုတ်ဘူး၊ လီးလည်း စုပ်ပေးပြီးပြီ စောက်ဖုတ်လည်း လိုးပြီးပြီ၊ ဖင်လည်း လိုးပြီးပြီ၊ မူယာ့ လင်ကြီးထက်တောင် စုံသွားပြီဟာကို၊ ကဲ့ မောင်လို့ခေါ်ကွာ”

“အင်းပါ အင်းပါ ကဲ မောင် ရေ၊ မောင်ရဲ့ ကဲ ကျေနပ်ပလား”

“အား နားထဲကို ချိုသွားတာပဲ၊ မူယာရဲ့ မောင်လို့ ခေါ်တဲ့ အသံလေးက မောင့် လီးကြီးကိုတောင် ပြန်မာလာတယ် ဒီမှာ ကြည့်စမ်း၊”

ကျွန်တော် မာမီ့ကို ပုဆိုးလှန်ပြလိုက်ပါတယ်။ တကယ့်ကို ကျွန်တော့်ကောင်ကြီးက မာတောင်နေပါပြီ၊ မာမီလည်း ကျွန်တော်နဲ့ အဲလို မျိုး မထိခလုပ်ထိခလုပ်ပြောနေရတာ ဖီးတက်နေပြီထင်ပါတယ် သူ့မျက်နှာလေးက ပြုံးရွှင်လို့ နေပါတယ်။

“လာ မူယာ မောင်တို့ မူယာ့အခန်းသွားရအောင်၊ မူယာ့ လင်ကြီး မူယာ့ ကို လိုးတဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ မောင် မူယာ့ကို လိုးချင်လို့”

အဲဒီနေ့က တနေကုန် နီးပါး ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ပုံစုံ မျိုးစုံ အပေါက်မျိုးစုံကို နားလိုက်လိုးလိုက်နဲ့ ညနေပိုင်း ညီမလေး ကျောင်းက ပြန်လာကာနီးအထိ လိုးကြပါတယ်။

မော်လမြိုင်က ပြန်လာပြီးမှ အပြောင်းလဲကြီးပြောင်းလဲ လာတဲ့ ကျွန်တော့်ကို မသင်္ကာလို့ မေးတာကြောင့် တီလေး မာယာ နဲ့ ကြီးချယ်တို့ကို လိုးခဲ့တဲ့ အကြောင်း ပြန်ပြောပြလိုက်ရပါတယ်။ မာမီ့ကို သူနဲ့ တိမ်ယံ အကြောင်းလည်း မေးမယ်လို့ စိတ်ထဲတော့ တေးထားလိုက်ပါတယ်။

တခါတလေ လည်း စိတ်တအားထ ပြီး နှစ်ယောက်စလုံး လိုချင်လာတဲ့ အချိန်၊ အိမ်မှာ လည်း ဘယ်လို မှ အခွင့်အရေးမကြုံရင်၊ တည်းခိုခန်းတခုခု ကို လစ်ပြီး သွားလိုးကြတယ်။ နောက်မာမီ့ သူငယ်ချင်း အရင်းထဲက သူတို့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိတဲ့ အချိန်မျိုး လည်း သွားလိုးဖြစ်ကြတယ်။

အဲလို နဲ့ တလလောက်ကြာတဲ့ အခါ စနေတရက် မှာ တိမ်ယံ အိမ်ပြန်မလာပေမဲ့၊ ဒက်ဒီ နဲ့ ညီမလေး တို့ က ဘယ်မှ မသွားကြ၊ ကျွန်တော်က လည်း ဆာနေလို့ မာမီ့ကို လိုးဖို့ ကျားချောင်းချောင်းနေတာပေါ့။ ဒက်ဒီက ခါတိုင်း ဂေါက်တွေ ဘာတွေ ရိုက်ဖို့ သွားနေကြ၊ ညီမလေးက လည်း သူ့သူငယ်ချင်းတွေ နဲ့ ရှော့ပင်းသွားမလား လို့ စောင့်ရင်း နေ့လည်လောက်ကျတော့ မနေနိုင်။ မာမီ့ကို ကပ်တိုးလေး တနေရာ လစ်ရအောင်လို့ အချက်ပြတော့ မာမီက ပဲ၊ ဒက်ဒီကို သူ သူ့သူငယ်ချင်း တယောက် နေမကောင်းတာ သတင်းသွားမေးအုံးမယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ဒက်ဒီက သူမလိုက်တော့ ဘူး ထက်ခေါင် အားနေတာပဲ ခေါ်သွားလိုက် ဆိုတော့ ဘယ်ပြောကောင်းမလဲ ရေငတ်တုန်း ရေတွင်းထဲ ကျ၊ မာမီ့အဝတ်အစားလဲ ပြင်ဆင်တာ စောင့် ကာသော့ ဆွဲပြီး ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ လမ်းမှာ ကားတွေက ကျပ် လို့ လမ်းဆုံတခု ရောက်မှ ပိုက်ဆံအိပ်မေ့ကျန်ခဲ့တာ သတိရတယ်။ ဒရိုင်ဘာလိုင်စင်ရော ပိုက်ဆံရော လိုတာမို့ အိမ်ကို ပြန်လှည့်မောင်းလာခဲ့တယ်။ မာမီက တော့ ရပါတယ် သူပေးမယ်၊ ဆိုပေမဲ့ ဒရိုင်ဘာလိုင်စင် က လိုတာမို့ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။မြန်မြန် ပြန်ထွက်လို့ ရအောင် ခြံထဲ ကို မောင်းမဝင်တော့ပဲ၊ အိမ်ရှေ့ မှာ ပဲ ကားကို စက်မပိတ်ပဲ ရပ်ထားလိုက်တယ် မာမီ အဲယားကွန်း ရအောင်၊ အိမ်ထဲ အမြန်ဝင်ပြီး ကိုယ့်အခန်းရှိရာကို တက်လာခဲ့လိုက်တယ်။

အခန်းထဲ ဝင် ပိုက်ဆံအိပ်ကောက်ယူ ဘောင်းဘီအိပ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး လှေခါးက ဆင်းမယ် အလုပ်မှာ ညီမလေး အခန်းက အသံတခု ကြားလိုက်ရတယ်။ ငြီးသံလိုလို ဘာလိုလို၊ ဒီကောင်မလေး ဘို်က်အောင် နေပြန်ပလားမသိဘူး၊ အပြင်က ဆေးဝယ်ခဲ့ရမလားလို့ မေးမလို့ အခန်းနားကပ်လိုက်တော့၊ အခန်းတံခါးလေးက လက်နှစ်လုံးလောက် ဟနေတယ် ကံကောင်းလို့ ဆွဲမဖွင့်မိတာ၊ အခန်းထဲက ညီမလေး ကုတင်ကို လှမ်းမြင်နေရတာကိုး၊ သင်ဇာမိုးမြင့် လို့ ခေါ်တဲ့ ကျွန်တော့် ညီမလေးက သူ့အဖေ ဦးမိုးမြင့် လီးကို စုပ်ပေးတာဗျ။ သင်ဇာက ကုတင်ပေါ်မှာ မှောက်ရက် ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ကုုံးလို့၊ ဒက်ဒီက ကုတင်ဘေးမှာ ရပ်လို့၊ ဒက်ဒီလီးကို သူ့လက်ကလေး နဲ့ တဖက်က ဂွင်းတိုက်ရင်း သူကနှုတ်ခမ်းကလေး တွေနဲ့ စုပ်နေတာ၊

ဒက်ဒီက ကျွန်တော်တို့ အိမ်ထဲက ထွက်ကာနီးတုံးက စာအုပ်ဖတ်သလို ဘာလိုလို မျက်မှန်ကြီးတပ်လို့၊ ကျွန်တော်တို့ ထွက်သွားတာနဲ့ ညီမလေး အခန်းကို တက်လာတာ ဖြစ်ရမယ်၊ မျက်မှန်လည်း မချွတ်သေးဘူး၊ သူဝတ်ထားတဲ့ ရှပ်အကျႌလည်း ဒီအတိုင်းပဲ၊ အောက်က လုံချည်က သာ ကြမ်းပေါ်မှာ ကွင်းလုံးပုံနေတာ၊ ကြည့်ရတာ ညီမလေးက လည်း ကုတင်ပေါ်လှဲ စာဖတ်နေတာ ထင်တယ်၊ ဒက်ဒီ အခန်းထဲ လာတာနဲ့ ကုတင်ပေါ်ကနေ လီးကို ဖမ်းပြီး စုပ်နေလိုက်တာ၊ သူတို့ တွေ ဘယ်ထဲက များ ဆော်နေကြသလဲ မသိဘူး၊

အိမ်ပေါ်ကနေ လှေခါးတလျှောက် အသံမမြည်အောင် ခြေဖျားထောက် ဆင်းသွားပြီး အိမ်ရှေ့က မာမီ့ ဆီ ထွက်လာပြီး ကားစက်ပိတ်၊ အသံမထွက်နဲ့ လို့ ပြောပြီး ခြေဖျားထောက် ပြန်တက်လာခဲ့ကြတယ်။ မာမီ ကလည်း ခနချောင်းကြည့်လိုက်ပြီးတော့ ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို ဆွဲပြီး ပြန်ခေါ်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ရှေ့ရောက်မှ၊

“နေပေ့စေ သူတို့ လည်း သူတို့ ဘာသာ ပျော်ပေလေ့စေ၊ တို့ လည်း တို့ဘာသာ သွားပျော်ကြမှာပဲဟာ”

လို့ ပြောပါတယ်။ ကျွန်တော်က နောက်သလို ပြောင်သလိုနဲ့၊

“အင်းလေ၊ မအေတူ သမီးပဲ ဟာကို”

လို့ ပြောလိုက်တော့ မာမီက မျက်စောင်း ပြန်ထိုးရင်း၊

“အဖေတူ သားက ပြောရှာတယ်”

“ဟားဟားဟားဟား”

“ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်း”

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး သဘောကျပြီး ရီလိုက်မိကြပါတယ်။

အဲဒီ နေ့က နေ့ခင်းက နေ ညနေစောင်းအထိ ကျွန်တော်နဲ့ မာမီတို့ တည်းခိုခန်း တခု မှာ မီးပွင့် မတတ် ကို လိုးကြ ဆော်ကြပါတယ်။ မာမီက လည်း ကိုယ့်အမေ အရင်းမို့လားမသိ၊ တီလေး တို့ ကြီးချယ် တို့ထက်တောင် လိုးလို့ ကောင်းတယ် ထင်မိတယ်။

ညဘက် အိမ်ပြန်ရောက်တို့ ဒက်ဒီ နဲ့ ညီမလေး တို့ကလည်း ပုံမပျက်၊ ကျွန်တော်နဲ့ မာမီကလည်း ပုံမပျက် ခပ်တည်တည်ပါပဲ။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲတော့ ဟုတ်လည်း ဟုတ်တဲ့ငါတို့ မိသားစု ပဲလို့ တွေးရင်း ပြုံးမိတယ်။

………………….

အဲလို နဲ့ တနေ့ မာမီက ကိစ္စတခု ရှိလို့ ထွက်သွားပြီး ဒက်ဒီလည်း အိမ်မှာ မရှိတဲ့ တရက်၊ အိမ်မှာ သင်ဇာ နဲ့ ကျွန်တော် နှစ်ယောက်ပဲ ကျန်ခဲ့တယ်။ စိတ်ထဲ မှာ ဒီနေ့ မှ ချက်စ် ထိုးချင်စိတ်ပေါ်လာတာနဲ့ သင်ဇာ့ကို ချဲလင့်ခေါ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမ တွေက ငယ်ငယ်တုန်းက ကစားနေကြလေ။

“ဟေ့သင်ဇာ နင် ငါနဲ့ ချက်စ်ကစား ချင်စိတ်ရော ရှိသေးရဲ့လား နင်မနိုင်နိုင်လွန်းလို့”

သူမခံနိုင်အောင် စပေးလိုက်တယ်၊ ချက်ခြင်း ကျွန်တော့် အခန်းထဲ ရောက်လာတယ်။

“အန်မာ နင် ဘယ်တုန်းက ငါ့ကို နိုင်ဖူးလို့လဲ”

“ဟာဟ လောင်းကြေး တန်းကြေး ကစားမလား”

“စိမ်လိုက်လေ၊ နည်းနည်းလေး တော့ လာမလုပ်နဲ့”

“အိုကေလေ၊ နိုင်တဲ့ လူက ရှုံးတဲ့ သူကို နိကပ်ချွတ်ကြေး”

“ထွီ ရွံစရာကြီး”

“အို ရွံ စရာ မကောင်းပါဘူး၊ နောက်ပြီး ဘာမှလဲ ရှက်စရာ မရှိပဲနဲ့၊ နင် က ရှုံးမှာ ခုကတည်းက ကြောက်နေပလား”

“ဘာလို့ ကြောက်ရမှာလဲ နင့်ကို ငါက ငယ်နိုင်”

“အဲဒါ ဆို ဘာလို့ မလောင်းရဲရတာလဲ ဘက်စ်အော့ဖိုက် လေ ငါးပွဲ ကစားမယ်”

“ကောင်းပြီလေ အဲဒါဆိုလဲ စိမ်လိုက်လေ”

ကျွန်တော် ဆင်တဲ့ အကွက်ထဲတော့ နင်းလာပြီ အဟီး၊ သင်ဇာက ကျွန်တော့် ကုတင်စောင်းမှာ တက်ထိုင်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်က စားပွဲတလုံးကို ယူလာပြီး ဘေးမှာချ ချက်ဘုတ်တင် နောက် ကုလားထိုင်တလုံး ဆွဲယူလာပြီး သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ တယောက် တပွဲစီ နိုင်ပြီးတော့ သူပဲ ဆက်တိုက် နှစ်ပွဲနိုင်တော့ သုံးပွဲ တပွဲ ကျွန်တော်ရှုံးပြီလေ၊ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်က စားပွဲတွေ ကုလားထိုင်တွေကို ဘေးရွေ့ပြီး သူ့ရှေ့မှာ မတ်တတ်ရပ်လိုက်တယ်။

သူက ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲ က မလုံသလို ရှက်သလို ဖြစ်နေတယ်။

“ဟာ ငါ မလုပ်ချင်ပါဘူးဟာ”

“ဘာလို့ မလုပ်ချင်တာလည်း ၊ ဒါ ငါတို့ လောင်းထားတာပဲလေ၊ နင် ကလိမ်ကကျစ်နဲ့ နိုင်တာ မဟုတ်ရင် လုပ်ပေါ့”
အခန်း ၉။

သင်ဇာက ဘာမှ မပြောတော့ဘူး၊ ကျွန်တော့် ရှပ်အကျႌကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်နဲ့ ဘိုက်သား တွေက ဝပ်အောက် လုပ်ထားလို့ ကြွက်သားတွေ ရှိနေတော့ သူနည်းနည်းအထင်ကြီးသွားပုံ ရတယ်။ ပြီးတော့ ရပ်သွားလို့ ကျွန်တော်က၊

“ဆက်လုပ်လေ ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“တော်ပါပြီဟာ မလုပ်ချင်တော့ဘူး”

“လုပ်ပါဟ နင့်ကို ကိုက်မစားပါဘူး”

လို့ ပြောရင်း ဆိုရင်းက ဘောင်းဘီကြယ်သီးတလုံး ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့အတွက် ဇစ်ကို ဆွဲချရုံပဲ မို့ နည်းနည်းလွယ်သွားတယ်။ ဘောင်းဘီဇစ်ကို သူဆွဲချလိုက်တော့ ဘောင်းဘီက ပေါင်လည်လောက် ကျသွားတယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီမှာ အမြှောင်းလိုက် ငှက်ပြောသီးကြီးလို အရာထင်းနေတာ တွေ့တော့ သူ့မျက်နှာလေး နီသွားတယ်။ သူက မျက်နှာလွဲပြီး ထသွားမယ်လုပ်တော့ သူ့လက်ကလေးကို ဆွဲပြီး ဘောင်းဘီ ခါးစည်းသားရေမျှော့ကြိုးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ သူလည်း မထူးတော့ဘူး ဆိုတဲ့ မျက်နှာပေးလေးနဲ့ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြီးက ခုမှ လွတ်ပြီ ကျွတ်ပြီ ဆိုတဲ့ ပုံစံမျိုး နဲ့ ထောင်းကနဲ ထွက်လာတယ်။

“အကြီးကြီးပဲ”

သင်ဇာ့ ပါးစပ်က အသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာတယ်၊ သူ့ လက်ကလေး တွေနဲ့ ကျွန်တော့် လီးကြီးကို လာပြီး ဆုပ်ကိုင်တယ်။ လက်တွေက နည်းနည်းလေး အေးနေလို့ကျွန်တော့် လီးပူပူကြီးတောင် ဖျဉ်းကနဲ ဖြစ်သွားတယ်၊ သူလည်း နွေးနွေးကြီး ကိုင်လိုက်ရလို့လားမသိဘူး တင်းတင်းလေး ဆုပ်ကိုင်လို်တယ်။ ဒက်ဒီ့ကို လုပ်ပေးနေကြမို့လားမသိဘူး သင်ဇာ့လက်တွေက လီးကို ဘယ်လို ကိုင် ပြီး ဘယ်လို ထုပေးရမယ် ဆိုတာ အလိုလို သိနေတယ်။ ကျွန်တော်က ရှေ့ကို တိုးလိုက်တော့ သူ့လက်ချောင်းကြားက လျှောတိုက်ပြီး လီးထိပ်ဖူးက သူ့ နူတ်ခမ်းကို သွားထိုးမိတယ်။ သင်ဇာက သူ့နူတ်ခမ်းလေးကို ဟပြီး လျှာလေး တစ်လစ် နဲ့ လီးထိပ်က အကွဲကြောင်းလေးကို ရက်လိုက်တယ်။

“အီးး”

ဒီတခါ အော်လိုက်ရတာက ကျွန်တော်၊ လီးထိပ်က ဖီလင်က ကျောရိုးက နေ စိမ့်တက်ပြီး ခေါင်းတောင်ထူပူသွား ရတယ်။ သင်ဇာ့ ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်။ သင်ဇာ ကတော့ အေးဆေးပဲ သူ့ပါးစပ်လေးကို ဖွင့်ပြီး လီးကြီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်းငုံစုပ်လိုက်တယ်။ လီးတဝက်လောက်မှာ သူ့အာဂေါင်ကို ထောက်နေပြီလေ။ လီးတန်ကို သူ့နူတ်ခမ်းလေး နဲ့ တင်းတင်း စေ့ထားလိုက်ပြီး ခေါင်းကို ရှေ့နောက်တိုးရင်း အာခံတွင်းထဲက လည်း စုပ်ပေးနေတယ်။ အာခံတွင်းလေးကလည်း နွေးနေတော့ စောက်ဖုတ်လိုးနေရတာထက်တောင် ကောင်းနေသလိုပဲ။ စောက်ဖုတ်က အဲလို စုပ်စုပ်မပေးနိုင်ဘူးလေ၊ ဟဲဟဲ။

သင်ဇာ လီးကို သူ့အရှိန်လေး နဲ့ သူစုပ်ပေးနေတာ အားမရနိုင်တော့လို့ ကျွန်တော်သင်ဇာ့ ခေါင်းကို လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး သူ့ပါးစပ်ကို စောက်ဖုတ်လိုးသလို ညှောင့်လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ အတင်းတော့ မလုပ်ပါဘူး အာဂေါင် ထိုးမိလို့ ကိုက်လိုက်ရင် ကိုယ်ပဲ နာမှာလေ။ လီးက တော်တော့်ကို မာတောင်လာတော့ သူ့ပါးစပ်ထဲ မပြီးချင်သေးတာနဲ့ ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ရပ်ခို်င်းလိုက်တယ်။ ညီမလေး စောက်ဖုတ်ကို လိုးကြည့်ချင်တယ်လေ။

သင့်ဇာ့ ပါးစပ်ထဲက လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ လီးကြီးက သူ့သွားရည်တွေ နဲ့ စိုရွဲပြီး ပြောင်နေတယ်။သူ့လက်ကလေးကို ဆွဲပြီး အိပ်ယာက ထခိုင်းလိုက်တယ်။ သူ့ကို ကုတင်စောင်းမှာ မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းပြီး သူအိမ်နေရင်း ဝတ်ထားတဲ့ ဂါဝန်လေးကို မ ပြီး အောက်က ပင်တီလေးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်လေးက အမွှေးပါးပါးလေး ်နဲ့ အရည်တွေတော့ စိုရွဲနေပြီ။ ပင်တီက ခြေကျင်းဝတ်ရောက်သွားတော့ ခြေထောက်တဖက်က ဆွဲထုတ်လိုက်တယ် နောက်တဖက်မှာတော့ ကွင်း လိုက်ကလေး စွပ်နေသေးတယ် အကြောင်းမဟုတ်ဘူး သင်ဇာ့ ကို ကုတင်ပေါ်မျာ ဖင်တခြမ်းထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့ဂါဝန်လေးကို လှန်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပေးလိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးက ဟပြဲပြဲ နဲ့ အရည်လေးတွေ စိုနေတယ်။ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ကျွန်တော်ဝင် ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်လေး ကို လျှာနဲ့ အပြားလိုက် ရက်ပေးလိုက်တယ်။

“အား…ရှီးးးးး”

သင်ဇာ့ စောက်ဖုတ်လေးက နုဖတ်ပြီး အဝလေးက လည်း ကျဉ်းကျဉ်းလေး ရှိတယ် အတွင်းက နီတာရဲရဲ အပျိုမြှေးလည်း မြင်နေရတော့ စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားတယ်။

“နင် စောက်ဖုတ်တခါမှ အလိုးမခံဖူးဘူးလား”

လို့မေးလိုက်တော့ ခေါင်းလေး ညိမ့်ပြတယ်။

“ဒါဆို နင်နဲ့ ဒက်ဒီက ပုလွေဘာဂျာပဲ လုပ်တာပေါ့ဟုတ်လား”

အဲလို မေးလိုက်တော့ ခေါင်းလေး ရမ်းပြတယ်၊ သင်ဇာ့ မျက်နှာလေးက ရှက်သွေးဖြန်းပြီး နီနေတယ်။ ကျွန်တော်သိလိုက်ပြီလေ၊ ဒက်ဒီက သူ့သမီးကို မင်္ဂလာဆောင်တဲ့ အချိန် ယောက်ျား လုပ်တဲ့သူနဲ့ ပြဿနာ မတက်အောင် အပျိုစင်အနေနဲ့ ပဲ ထားပေးပြီး သူက ဖင်ကို လိုးနေတာပဲ ဖြစ်မှာပေါ့၊ ဒီတခါတော့ ငါ့ထက်ဦးသွားပြီလို့ တွေးလိုက်မိတယ်။ အင်းလေ ငါ့အဖေပဲ အဲလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့လို့ တွေးရင်းက သင်ဇာ့ပေါင်ကို ထပ်ကားလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ရက်ပေးရင်းက အနောက်ဖက်က ခရေပွင့်လေးကို ပါ လျှာနဲ့ ထိုးရက်လိုက်တယ်။ သင်ဇာ့ ကိုယ်လေး လူးလိမ့်သွားပြီး ကိုယ်ကို တပတ်လှည့်ချလိုက်တော့ ကုတင်စောင်းမှာ ဖင်ထောင်ရက်ကလေး ဖြစ်သွားတယ်၊ သိလိုက်ပြီ ကောင်မလေး လိုချင်နေပြီ။ကုတင်ဘေး စားပွဲပေါ်က တွေ့တဲ့ အုံးဆီ ပုလင်း လှမ်းဆွဲပြီး ဖင်ကြားထဲ နည်းနည်းလောင်းချလိုက်တယ်။ ဖင်ကြားထဲက နေ ဖင်ပေါက်ဝလေးကို စီးကျလာတဲ့ အုန်းဆီတွေကို လက်ထိပ်နဲက ထိန်းပြီး ဖင်ပေါက်လေးထဲကို ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ အုန်းဆီ များများ နဲ့ ကိုယ့် လက်ချောင်း နှစ်ချောင်းပူး အေးဆေး ကရိုင်းလို့ ရတဲ့ အထိ နူးပေးပြီးမှ လီးကို တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းလိုက်တယ်။ ဖင်ပေါက်လေးက လည်း တကယ့်ကို စေးကျပ်နေတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ အုန်းဆီတွေလည်း ရွဲနေတာမို့ လီးကြီးက တအိအိနဲ့ ဆုံးကာနိးအထိဝင်သွားတယ်။ သင်ဇာ့ ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး ဖင်လုံးလုံးလေးကို ကျွန်တော့်ပေါင်ခြံ နဲ့ ရိုက်မိတဲ့ အထိ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ်။

“စွတ်..ဖေါက်…ဖတ်”

“အ….အီးးးး ရှီးးး ကျွတ်စ်…ကျွတ်စ်…”

“ဖွတ်..ဖတ်..ဖွတ်..ဖတ်”

သင်ဇာက လည်း သ့ လက်ကလေး နှစ်ဖက်နဲ့ မွေ့ယာခင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ဖင်ကလေးကို ကြွကြွ ပေးလို့ အောက်ကနေ ခံရှာတယ်။ ကောင်းလိုက်တဲ့ စအိုပေါက်လေး၊ အရသာက အီစိမ့်နေတာပဲ။ သင်ဇာလည်း မျက်လုံးလေး မှေးလို့ ကောင်းကောင်း အလိုးခံနေရာကနေ ပြီးကာနီးလာလို့ ထင်တယ် မျက်လုံး ပွင့်လာပြီး ကျွန်တော့် ကို ခေါင်းလေး စောင်းလို့ စိုက်ကြည့်ရင်း အံလေး ကြိတ်လို့၊

“ဆောင့်ဟာ နာနာဆောင့်.. နှမလိုး.ကြီး”

လို့ ပြောရင်း ဖင်ကို အောက်ကနေ ပင့်ကော့ကော့ပေးတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဆောင့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ဖိဖိပြီးဆောင့်လိုးလိုက်တာ နှစ်ယောက်စလုံး တပြိုင်နက် ပြီးသွားကြတယ်။ လီးက လရည်တွေလဲ သင်ဇာ့ ဖင်ပေါက်ထဲ တဖြောဖြော ပန်းထုတ်ကျကုန်တယ်။ သူကအိပ်ယာပေါ် မှောက်လျှက်လဲ အကျမှာ ကျွန်တော်လည်း အပေါ်က မှောက်ရက် ပါသွားတော့တယ်။

……………….

ညနေဘက် မိသားစု ထမင်း စားသောက်ကြပြီး တော့ အိမ်ရှေ့မှာ တီဗီထိုင်ကြည့်ကြတော့ ထုံးစံအတိုင်း ကျွန်တော်တို့ မိသားစု သုံးယောက်၊ ညီမလေးက တော့ ထုံးစံအတိုင်း စာကြည့်မယ်ဆိုပြီး အခန်းထဲ ဝင်သွားပြီ။ နေ့ခင်းက သူ့ဖင်ကို ကောင်းကောင်းလေး လိုးပေးလိုက်ရလို့ သူ့ကြည့်ရတာ နည်းနည်းကွတတ ဖြစ်နေပေမဲ့ ဘယ်သူမှ သတိမထားမိလောက်ဘူးလို့ တော့ ထင်မိတယ်။

တီဗီက သတင်းအစီစဉ်လာတော့ မာမီက ကျွန်တော့် ပေါင်ကို လက်ကုတ်ခြစ်ပြီး အမူအယာနဲ့ သူ့နောက်လို်က်ခဲ့ဖို့ ပြောတယ်။ ပြီးတော့ ထပြီး မီးဖိုခန်းဘက်ထွက်သွားတယ်။ နေ့ခင်းက ညီမလေး ရဲ့ ဖင်လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို ကိုင်ပြီး အားရပါးရ နှစ်ချီလောက် ဆောင့်လိုးခဲ့ ရတောင်မှ အခု မီးဖိုဘက် ထလျှောက်သွားတဲ့ မာမီ့ နောက်ပိုင်းကို ကြည့်ပြီး လီးက တောင်လာတယ်။ မတောင်ခံနိုင်ရိုးလား၊ မာမီက အိမ်နေရင်း ဘလောက်စ် ဂျိုင်းပြတ် ခါးတိုနဲ့ အောက်က အသားပျော့ပျော့ အလတ်စတစ် လို ထမိန်ကို ဝတ်ထားတယ်။ အောက် က အတွင်းခံမဝင်ထားဘူးထင်တယ်။ သေးကျင်တဲ့ ခါးလေး အောက်က ထွားစွံ့တဲ့ အိုးကြီးက ဝိုင်းစက်နေပြီး၊ ဖင်လုံးတွေက တဖက်စီ တလုံးဆင်းတလုံးတက်နဲ့ တုံခါပြီး သွားနေလိုက်တာ။ ညီမလေး နဲ့ ယှဉ်လိုက်တော့ ပန်းဖူးလေးပန်းငုံကလေးနဲ့ ငွားငွားစွင့်နေတဲ့ ပန်းပွင့်ကြီး နှစ်ခု နိုင်းယှဉ်သလို ဖြစ်နေတယ်။ ပန်းဖူးငုံလေးက ချစ်စရာကောင်းသလို ပန်းပွင့်ကြီးက လည်း အားရပါးရလှနေတာကလား။

ကျနော့် ပုဆိုးအောက်က ထောင်ထလာတဲ့ လီးကို သူများ ( တကယ်တော့ ဒက်ဒီပဲ ရှိတာပါ ဧည့်ခန်းထဲမှာ) မမြင်အောင် ခါးကိုင်းကိုင်းလေး လုပ်ပြီး မာမီ့နောက်ကို ထလိုက်လာခဲ့တယ်။ ဒက်ဒီက တော့ သူ့ရိုသေလို့ ခါးကိုင်းပြီးလမ်းလျှောက်သွားတယ် ထင်မလားပဲ အဟီး။

မီးဖိုထဲ ရောက်တော့ မာမီက ရေခဲသေတ္တာဖွင့်ပြီး တခုခု ရှာနေသလို ပဲ ခပ်ကုံးကုံးလေး နဲ့။ ရေခဲသေတ္တာထဲက အလင်းရောင်က မာမီ့ ဂါဝန်အသားပါးပါးကို ထိုးဖေါက်ထွက်လာတာမို့ မာမီ့ ပေါင်လုံး နှစ်လုံး ကို အရိပ်အနေနဲက မြင်နေရတယ်။ ကျနော်က အနောက် အသာကပ်သွားပြီး တောင်နေတဲ့ လီးနဲ့ မာမီ့ ဖင်နှစ်လုံး ကြားကို ကပ်ထောက်လိုက်တယ်။

“မူယာ မောင့်ကို ခေါ်တာလား၊ ဘာလိုချင်လို့လဲ”

ကျနော်က လီးကို မာမီ့ ဖင်နှစ်လုံးကြား အသာ လွှတိုက်သလို ကော့ထိုးတိုက်ပေးလိုက်ရင်း လက်က လည်း မာမီ့ ခါးလေးကို သိုင်းဖက်လို့ ဂုတ်သားလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ မာမီက ကိုယ်ကို ပြန်မတ်ထလိုက်ရင်းက ရေခဲသေတ္တာတံခါးကို ပိတ်လိုက်တယ်။ လက်တဖက်က ရေခဲ့သေတ္တာထဲက ရေခဲဘန်းလေး တခုကို ကိုင်လို့ သူ့ကိုယ်ကို ကျွန်တော့်ဘက် တပတ်လှည့်လိုက်တယ်။ အားနေတဲ့ သူ့လက်တဖက်နဲ့ ကျွန်တော့် လီးကြီးကို လုံခြည်ပေါ်က ပဲ ဖမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီးတော့၊

“ဟွန်း၊ အိမ်မှာ နည်းနည်းလေး အလစ်ပေးလိုက်တာနဲ့ လီးသရမ်းတာပဲ မဟုတ်လား၊ ခုန ထမင်းစားပြီးတော့ သင်ဇာ လမ်းလျှောက်ပုံက သိပ်မဟုတ်ဘူး၊ အိမ်မှာလည်း နှစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့တာ ဆိုတော့ ဘာမှကို တွေးကြည့်စရာ မလိုတော့ဘူး”

“အော် မူယာက သဝန်တိုနေတာလားအဲဒါကို ၊ ဒက်ဒီက အရင် ဆွဲပြီးသားပါ၊ဒါပေမဲ့ သူက လည်း ညမလေး ဗာဂျင်နတီကို ဆေ့ဖ် ထားလို့ သားလည်း ညီမလေးကို ဖင်ပဲ လိုးလိုက်တာပါ။ စောက်ဖုတ်ကို လုံးဝ မထိပါဘူး”

“အော် အဲလိုလား တော်သေးတာပေါ့၊ ဒီနိုင်ငံမှာ မိန်းခလေး အပျိုစင်ကို ဘယ်လောက်တန်ဖိုးထားတယ် သိတယ်မလား”

“သိပါတယ် မာမီရယ်၊ အခု အဲဒါပြောဖို့ ခေါ်တာလား”

“ဟုတ်ဘူး”

မာမီက ပွုံးစေ့စေ့ နဲ့ ကြှနျတော့ျကို ပွောငျခြောျခြောျ ကွညျ့ရငျး ရခေဲ့တုံး တစျတုံးကို ပါးစပျထဲ ငုံထားလိုကျတယျ။ ပွီးတော့ ကြှနျတော့ျ လကျကို ဆှဲပွီး မီးဖိုထဲက အိမျသာထဲ ကို ဆှဲခေါျသှားတယျ။ ကြှနျတောျတို့ အိမျသာက လညျး ခတျေဆနျဆနျ လကျဆေးကွှေဇေလုံ ဘစေငျကောငျတာနဲ့ မှနျခပြျကွီးတှနေဲ့ ဘိုထိုငျအိမျသာ နဲ့ဗြ၊ သူဌေးအိမျတှကေလို အကယြျကွီးမဟုတျတာတောငျ သိပျတော့ မကဉြျးဘူး၊ အဲဒါ အခနျးထဲ ရောကျတာနဲ့ ကြှနျတော့ျလုံခွညျကို ဆှဲခြှတျခလြိုကျတော့ အတှငျးခံဝတျမထားတဲ့ လီးကွီး က ဖွောငျးကနဲ ထလာတယျ။ မာမီက ကြှနျတော့ျ ရှေ့မှာ ဒူးထောကျထိုငျခလြိုကျပွီး သူ့ပါးစပျထဲက သေးသေးလေးပဲ ကနြျတော့တဲ့ ရခေဲတုံးလေးကို အိမျသာထဲ ထှေးခလြိုကျတယျ။ ကြှနျတော့ျလီးကွီးကို သူ့ပါးစပျထဲ ငုံထညျ့လိုကျတော့ အား၊ သူ့အာခံတှငျးက ရခေဲငုံထားတော့ အေးစကျနတောပဲဗြာ၊ ဒါပမေဲ့ ပူနှေးနတေဲ့ကြှနျတော့ျလီးကွီးက ပိုပွီးတောငျလာတယျ။ အေးစကျစကျ အာခံတှငျးထဲကို စိမျထားရလို့ အရသာ တမြိုးထူးလာတာပေါ့။ တောျတောျလညျး ကွံကွံဖနျဖနျလုပျတတျတဲ့မာမီပဲ။

ပုလွေကျွမ်းလှတဲ့ မာမီ ရဲ့ အမှုတ်အစုပ်နဲ့ အာခံတွင်းအေးစက်စက်ထဲမှာပဲ ဖူးယောင်ထ နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကြီး က ဝင်လို်ထွက်လိုက်နဲ့ အရသာထူးကို ကောင်းကောင်းခံစားနေရလို့ မျက်စေ့လေး မှေးပြီး မာမီ့ခေါင်းကို ထိန်းကိုင်ထားမိလိုက်တယ်။ လီးကြီးက တဖြည်းဖြည်း သံချောင်းလို မာတောင့်တင်းလာတော့ မာမီ့လည်ချောင်းထဲကို ထိပ်ဖူးက တိုးတိုးဝင်သွားတယ်။ ညီမလေးကို နေ့ခင်းက လိုးထားလို့သာ ခံနိုင်တာ၊ နို့မို့ဆိုရင် ကျွန်တော့်လရည်တွေ အခုလောက်ဆို မာမီ့ လည်ချောင်းထဲ ပန်းထုတ်ပြီးနေလောက်ပြီ။

မာမီလည်း ပါးစောင်ညှောင်းသွားလို့ ထင်တယ်၊ ကျွန်တော့် လီးကြီးကို ပြွတ်ကနဲ နေအောင် ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး မတ်တတ်ရပ်လိုက်တယ်။ မျက်လုံးတွေက ကျွန်တော့် မျက်လုံးတွေကို စိုက်ကြည့်နေတယ်။ မျက်လုံးထဲမှာ ပြုံးစစ နဲ့ ရမက်ခိုးတွေလည်း ဝေနေတယ်။ ကျွန်တော်မာမီ့ကို ဆွဲဖက်ပြီး သူ့နူတ်ခမ်းလှလှဖူးဖူး တွေကို စုပ်နမ်းလိုက်မိတယ်။ စိတ်ကလည်း တအားထနေပြီမို့ မာမီ့ကိုယ်လုံးကို တပတ်လှည့်ပြီးဘေစင်ကို မျက်နှာမူခိုင်းလိုက်တယ်။
အခန်း ၁၀။

မာမီက သူ့လက်နှစ်ဘက်ကို ဘေစင်မှာ ထောက်ပြီး အနောက်ဖက်ကို ဖင်ကော့ပေးလိုက်တယ်။ မာမီ့ ဂါဝန်ရှည်ကြီးကို အနားက နေကောက်ယူပြီး ခါးမှာ ပတ်ချည်ပေးလိုက်တယ်။ မာမီ့ ဖင်ဖွေးဖွေး လုံးလုံးကြီးနှစ်လုံးက အနောက်ကို ကော့တက်နေပြီး ကျွန်တော်က ငုတ်တုတ်ထိုင်လိုက်တော့ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီးနှစ်လုံးကြား ဆုံချက်မှာ ဖေါင်းအိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး၊ အရည်တွေလည်း ရွဲလို့။ ကျွန်တော့် နှာခေါင်းကို ဖင်ကြား ထိုးထည့်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို ရက်ပြစ်လိုက်တယ်။ မာမီံ ဆီက စုတ်သပ် ငြီးသံလေး နဲ့ အတူ ခြေဖြားလေး ထောက်လို့ ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလာတယ်။ စောက်စေ့လေးကို လက်ထိပ်ကလေး နဲ့ ဖိပွတ်ခြေပေးရင်းက စောက်ရည်တွေရွဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ရက်ပေးလိုက်တယ်။ ဖင်လုံးကြီးကို ဖြဲပြီး ဖင်ပေါက်ညိုညိုလေးကို ပါ ရက်ပေးလိုက်တယ်။

“အူး…. ကျွတ်စ်….ရှီးးးးးးးးးးးးး”

အချိန်သိပ်မရ၊ တော်ကြာ ဒက်ဒီ ရေသောက်၊ သေးပေါက်ဖို့ နောက်ဖေးဘက်လျှောက်လာရင် ပြဿနာတက် မယ်ဆိုတာ သိလို့ မတ်တပ်ပြန်ရပ်လိုက်ရင်းက အလံတိုင်လို ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို မာမီ့ စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး ကော့ထိုးလိုက်တယ်။

“ပြွတ်စ်… ဖလွတ်…ဖတ်..”

လီးက ဖင်သားလုံးခံနေတော့ အဆုံးထိ မဝင်နိုင်ပဲ ကျွန်တော့် ဆီးခုံနဲ့ မာမီ့ဖင်သား တွေ သွားဖိမိတယ်။ အဲတော့ ကျွန်တော်ကလည်း ဒူးလေး ကွေးလိုက်သလို မာမီကလည်း ခြေဖြားထောက် ဖင်ကော့ပြီး ဘေစင်ပေါ်မှာ မှောက်အိပ်သလောက်နီးပါး ကုံးပေးလိုက်တယ်။ အဆုံးထိကို ဝင်သွားတော့မှ မာမီ့ ပုခုံးကို လှမ်းဆွဲပြီး ကော့ကော့ ဆောင့်လိုးနေမိတယ်။ ညီမလေးကို လိုးထားလို့ လီးက မာနေပေမဲ့ လရည်ထွက်ဖို့က လိုနေသေးတယ်။ အဲဒါကြောင့် တချက်ခြင်း အရှိန်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးပေးနေရင်းက ရှေ့က မှန်ထဲ ကြည့်လိုက်မိတယ် ဆက်ဆီ ဖြစ်လှတဲ့ နူတ်ခမ်းထူထူ ကြီးက ဟလို့ မျက်လုံးလေး မှေးစင်းနေတဲ့ ဒေါ်မူယာမိုးမြင့် ခေါ် တဲ့ ကျွန်တော့်မာမီ၊ သူ့နောက်မှာတော့ သူကပုခုံးကို ကိုင်ပြီး ချွေးစို့နေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ လိုးနေတဲ့ ထက်ခေါင်မိုးမြင့် ဆိုတဲ့ ကျွန်တော်။ သားအမိ နှစ်ယောက်လိုးနေတာကို ကိုယ်တိုင် ဗီဒီယို ကြည့်နေရသလိုပဲ တွေ့လိုက်ရတော့ လီးထိပ်ကြီးက ပိုဖေါင်းပွလာသလိုပဲအားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးချမိတယ်။ မာမီကလည်း မှန်ထဲက နေ အဲဒီလိုးပွဲကို ကြည့်ရင်း ဖီးတက်နေတယ် ထင်ပါရဲ့၊ ဖင်ကြိးကို ကော့ကော့ပေးရင်း အလိုးခံနေတယ်။ ခနနေတော့ ကျွန်တော်ညှောင်းလာတယ်။ ကျွန်တော့် ဆောင့်ချက်နှေးလာတာကို သတိထားမိလို့ မာမီက ကျွန်တော့် လက်တွေကို ဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး၊

“အိမ်သာပေါ် ထိုင်လိုက်”

လို့ ပြောပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း လက်နဲ့ နောက်ပြန် အိမ်သာ အိုးအဖုံးကာဗာကို ဆွဲချလိုက်ပြီး အဲဒီမှာ ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ မာမီ့ ခါးလေးကို ကို ဆွဲကပ်ထားတာမို့ လီးက စောက်ဖုတ်ထဲက မကျွတ်ပဲ နဲ့ မာမီက ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ် ထိုင်ရက် အနေအထားနဲ့ ပါလာပါတယ်။ ပြီးမှ ထိုင်နေတဲ့ ကျွန်တော့် အပေါ်မှာ မာမီက ထိုင်လိုက်ထလိုက်နဲ့ ဆောင့်လိုးပေးပါတော့တယ်။

“အား ကောင်းလိုက်တာ မူယာ ရယ်၊ မောင့် အသည်းလေးရယ်”

လို့ ကျွန်တော်က ချွဲချွဲပြစ်ပြစ် ပြောတော့ မာမီက တခွိခွီ ရီပါတယ်၊ အဆောင့်တော့ မပျက်ပါဘူး၊

“ယောက်ျား တွေက သူတို့ လိုတာ ရရင် အချစ်ရေ အသည်းရေ ဖြစ်ကုန်ကြတာပဲနော် ခစ်ခစ်၊ ကိုယ့်သား ကတောင် အဲလို ပဲ ဆိုတော့ တခြားလူတွေ ဆို အပြစ်ဆိုစာ မရှိတော့ဘူး”

“အဲလို မုတ်ပါဘူး မူယာရယ် မောင်က တကယ်ပြောတာပါ.. အူး…ကောင်းလိုက်တာ ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်..”

“အာ့ဆိုလည်း ဘာလို့ နေ့လည်က သင့်ဇာကို သွားလိုးရတာလဲ”

“အော် မူယာက လည်းကွာ၊ အဲဒါကတော့”

“သွားဆင်ခြေတွေ ပေးမနေတဲ့တော့ ..အု….အိးးးးးးး”

ကျွန်တော့်လီးကြီးကလည်း လရည်တွေထွက်ချင်လာလို့ထင်တယ် ပွယောင်းလာပြိး မာမီ့ ဆောင့်ချက်က ဟိုထိ ဒီထိမို့ သူလည်း ချက်ကောင်း ထိသွားသလားမသိ အသံမထွက်နိုင်တော့ ငြီးသံလေး ပေးပြီး ဆက်ဆောင့်နေရင်းက ကိုယ်လုံးကလေး တောင့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ သူ့စောက်ခေါင်းထဲက နေ ကျွန်တော့် လီးကြီးကို ပွစေ့ပွစေ့နဲ့ ဆုပ်ညှစ်လာတော့ ကျွန်တော့် လီးကြီး လည်း လရည်ထိပ်ဝ ရောက်နေပြီမို့ လရည်တွေ မာမီ့ စောက်ခေါင်းထဲ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့တယ်။

…………..

ကျွန်တော်တို့ အိမ်ရှေ့ခန်းထွက်လာတော့ တီဗီက ကိုရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲလာနေပြီး ဒက်ဒီက တော့ သူ့ပက်လက်ကုလားထိုင်မှာ တခေါခေါ နဲ့ အိပ်ပျော်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ဆိုဖာပေါ်မှာ ပူးကပ်ထိုင်ရင်းက

“တွေ့လား မူယာ မောင်တို့ နောက်တချီတောင် ဆွဲလို့ ရသေးတယ်”

လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တော့ မမီက ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို ဆွဲဆိပ်လိုက်ပြီး၊

“တော်တော့ တိမ်ယံ အတွက် ချန်ထားလိုက်အုံး သူမနက်ဖြန်ပြန်လာမယ်တဲ့”

ကျွန်တော့် စိတ်ထဲ မနာလိုစိတ်ထောင်းကနဲထသွားတယ်။

“ဟင်ဒီကောင်က ဘာလာလုပ်အုံးမှာလဲ အဆောင်မှာ စာကျက်နေရမဲ့ဟာကို”

“သူလည်း သူ့မာမီကို လွှမ်းလို့ပေါ့ကွာ၊ သူကျတော့ မနာလိုဖြစ်နေပြီမဟုတ်လား”

အင်း မာမီ ပြောတာလည်း ဟုတ်တာပဲ ကိုယ်ကျတော့ လီးသရမ်းပြီး သူများ စောက်ဖုတ်ကျတော့ လက်ဝါးကြီးအုပ်ထားလို့ မဖြစ်ဘူး ဆိုတာကို တွေးမိပြီး ငြိမ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သိချင်စိတ်က ပြင်းလာတာနဲ့၊

“ဟုတ်ပါပြီ မူယာ့ကို မောင် ထိန်းချူပ်မထားပါဘူး ၊ ဒါပေမဲ့ ဒီကောင်က ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ သူပြောတဲ့ အတိုင်း ပြောပြစမ်းပါအုံး”

“ခွိခွိ မောင်က မူယာ လို့ ခေါ်ပေမဲ့သူက မမ လို့ ခေါ်တယ်လေ ခစ်ခစ်”

“အံမယ် ငပေါ ကောင် ကြောင်တောင်တောင်နဲ့”

ကျွန်တော်လည်း စိတ်ထဲ အချဉ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ပြောလိုက်တယ် အဟီး။

“သူလည်း မောင့်လို ပဲလေ သူ့ကိုယ်သူ မောင်တဲ့ အဟိ”

“တော်ပါတော့ အဲဒီ အခေါ်အဝေါ်တွေ နားကြားပြင်းကပ်တယ်”

တကယ့်ကို မနာလို ဖြစ်နေမိတာ ကျွန်တော်လေ၊ အဟီး ဒါပေမဲ့ ဒီကောင် မာမီ့ကို ဘယ်လို ချွဲပြီး ဘာတွေလုပ်တယ် ဆိုတာကိုလည်း ဒီတေးသိချင်သေးတော့ သည်းညီးခံ နားထောင်ရတာပေါ့။

“သူက ပြောတယ် မမ ကို မောင် အရမ်းလွမ်းနေပြီတဲ့၊ မောင့်လီးကြီးက လည်း မမ ခရေပွင့်လေးကို လွမ်းနေတယ်တဲ့”

“ဟွန့် ဒီကောင် နောက်ပေါက်ပဲ ကြိုက်တယ်ထင်တယ် ”

“မောင်လည်း အတူတူပဲလေ၊ မူယာ့ကို ရှေ့ပေါက်ထက် နောက်ပေါက်လိုးတာ ပိုများတာပဲဟာကို၊ သွေးက စကားပြောတာပေါ့၊ ညီအကိုချင်းပဲဟာ ခစ်ခစ်၊ သူ့အဖေ မလုပ်ရတဲ့ဟာကို သူတို့ ညီအကို နှစ်ယောက်ပဲ လုပ်နေကြတာကို”

“မာမီတို့ အမျိုးတွေက နောက်ပေါက်ခံရတာ ကြိုက်ကို ကြိုက်ကြပါတယ်”

“အံမယ် အံမယ် မောင်က ဘယ်လို သိလဲ၊ ကြည့်စမ်း၊ ခု မှ သတိရတယ်၊ မောင် မာယာ နဲ့ ဖြစ်ခဲ့တယ် မဟုတ်လား ပြောစမ်း မှန်မှန်”

ဒီတခါငြိမ်သွားရတာက ကျွန်တော်ပါ။ မာမီ ဘယ်လို သဘောထားမယ်မသိလို့ ပြောရကောင်းမလား လိမ်ရကောင်းမလား စဉ်းစားနေလိုက်တာ၊ မာမီက အထာပေါက်သွားပြီလေ။

“အင်း အာ့ကြောင့် သူ အတတ်ကောင်းတွေ တတ်နေတာပေါ့လေ၊ မာယာ နဲ့ မာမီ နှစ်ယောက် ကြောင့် အဲလို ထင်သွားတာလား”

မထူးတော့ဘူး ဆိုပြီး ကျွန်တော်လည်း ထပ်ဖွ လိုက်တော့တယ်။

“ကြီးကြီးချယ် ရော ယမင်း ရော အတူတူပါပဲ မာမီရယ်”

“ဟယ်တော်၊ ကုန်ပါပြီ ငါ့တမျိုးလုံးပဲ”

ကျွန်တော်က မော်လမြိုင်မှာ တီတီလေး တို့ ကြီးချယ် တို့ နဲ့ သာမက ယမင်း နဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာပါ မာမီ့ကို ပြောပြလိုက်တော့ မာမီက အံ့လည်းအော၊ ဖီးလည်း တက်လာပုံ ရပါတယ်။ ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ အတင်းတိုးလာပြီး ကျွန်တော့်လီးကြီးကို လာညှစ်တယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာပဲ ဒက်ဒီ့ ဆီက အသံလေး ကြားလိုက် လို့ မသိမသာ ခပ်ခွာခွာလေး နေလိုက်တယ်။

“အား… အီးးးး၊ အိပ်ပျော်သွားတယ်ကွာ မင်းတို့က ဘာကြည့်နေကြတာလဲ”

ဒက်ဒီက အညှောင်းဆန့် လိုက်ရင်းက တီဗီကို လှမ်းကြည့်ပါတယ်။ တီဗီမျာ ကိုရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲက လည်း ပြီးလို့ စာတန်းထိုးနေတာနဲ့ ကြုံတော့ အတော်ပဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်တော်က ရီမုတ်လှမ်းယူရင်း တီဗီကို ပိတ်လိုက်တယ်။ မာမီလည်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အညှောင်းဆန့် သလို လုပ်နေတယ်။ ဒက်ဒီက မာမီ့ အနားကပ်လာပြီး၊

“ကဲ လာလာ အိပ်ကြရအောင်”

လို့ ပြောရင်းက သူ့လက်ဖဝါးနဲ့ မာမီ့ ဖင်လုံးကြီးကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ မာမီက ဆတ်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ဒက်ဒီ့လက်ကို တွန်းလွှတ်လိုက်တယ်။

“အို .. ကိုနော်.. သားရှေ့မှာ ၊ ဟွန့် အနေအထိုင် ဆင်ခြင်အုံး”

ဒက်ဒီက ဘာမှ ပြန်မပြောပဲ တဟီးဟီးနဲ့ ကျွန်တော့် ဖက်လှည့် မျက်စေ့ တဖက်မှိတ်ပြလိုက်ပြီး လှေခါးဘက်ထွက်သွားပါတော့တယ်။ကြည့်ရတာ သူ တရေးအိပ်ပြီးတော့ နိုးလာတော့ စိတ်ထနေပုံပဲ၊ မာမီတော့ တိမ်ယံ အတွက် ချန်ထားမယ် ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို တောင်မပေးတာ၊ ခု ဒက်ဒီ့ကို တော့ ဘယ်လို ရှောင်မလဲ မသိဘူး၊ အဟီးးးး။

……………….

နောက်နေ့ မနက်ကျတော့ တိမ်ယံ ရောက်လာတယ်။ လူတွေ အလစ်မှာ မာမီ့ကို မေးကြည့်လိုက်တယ်၊ ညက ဒက်ဒီ့ကို ပေးရသေးလားဆိုတော့ မပေးဘူးတဲ့၊ ပလွေပဲ ပေးလိုက်တယ်တဲ့၊ ဒက်ဒီ့ အတွက် မာမီ့ ဆီက ပုလွေက ရခဲတာ ဆိုတော့ အဲလို မာမီ့ ပါးစပ်ထဲမှာ လရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ရရင် သူ့အတွက် က တပတ်စာ လုံလောက်သွားပြီဆိုပဲ။ နောက်နေ့ ညီမလေးကို ဆွဲဖို့ ချန်ထားတာလည်း ဖြစ်နိုင်တာပဲ၊ အားလုံးက ကိုယ့်အကြံနဲ့ကိုယ်ကိုး။

မနက်စာ ဘရိတ်ဖတ်စားကြပြီးတော့ မာမီက သူဈေးဝယ်ထွက်စရာရှိလို့ တိမ်ယံ ကို လိုက်ပို့ပေးဖို့ ခေါ်တယ်၊ တိမ်ယံက လည်း သဘောတူတယ်။ အပြင်ပန်းက ကြည့်ရင်တော့ ပုံမှန်လို ထင်ရပေမဲ့၊ အကြောင်းသိနေတဲ့ ကျွန်တော်က တော့ သူတို့ တနေရာ မှာ သွားလိုးကြတော့မယ်ဆိုတာ သိနေတယ်။ ညီမလေး ကလည်း ဒီနေ့က ပိတ်ရက်မို့ အိမ်မှာ ပဲ ရှိမယ်။ ဒက်ဒီက လည်း ဒီနေ့တော့ နားအုံးမယ်လို့ ဆိုတယ်။ မာမီနဲ့ တိမ်ယံ က အပြင်သွားမှာ ဆိုတော့ ကျွန်တော် ကလည်း အငြိမ်နေမဲ့ ကောင်မဟုတ်ဘူး အပြင်ထွက်မှာ ပဲ လို့ တွက်ထားလို့ ထင်တယ်။ ဒက်ဒီက လည်း ညီမလေးကို အိမ်မှာ ဆွဲဖို့ ကြံနေတာနေမယ်။

အဲလို နောက်ခံ အကြောင်းတွေကို သိနေတော့လည်း ကျွန်တော်လည်း အိမ်မှာ ကပ်မနေတော့ပါဘူး၊ သူတို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေပါစေတော့ ဆိုပြီး အပြင်ထွက်ဖို့ လမ်းစ ရှာတယ်။ အဲတော့ မရောက်တာ ကြာနေတဲ့ မမနီလာမိုးမြင့် ဆီသွားမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး ထွက်လာလိုက်တယ်။ မနီလာ က အိမ်ထောင်ကျတာ မကြာသေးဘူးလေ။ သူအိမ်ထောင်ကျပြီး ယောက်ျား နဲ့ လိုက်နေတာ ဆိုတော့ မတွေ့ရတာတောင် ကြာနေပြီ၊ မနီလာက မူလတန်းပြ ဆရာမ ဆိုတော့ ဒီနေ့ သူလည်း ကျောင်းပိတ်မှာပဲ လေ ဆိုပြီး သူတို့ အိမ်သွား လိုက်တယ်။

မနီလာအိမ်ရောက်တော့ ထင်တဲ့ အတိုင်း သူရှိနေတယ်။ ဒါပေမဲ့သူ့ယောက်ျားက မရှိဘူး အလုပ်ကိစ္စ နဲ့ ခရီးသွားနေတယ်တဲ့။
အခန်း ၁၁။

မမနီလာကို ကျွန်တော်မတွေ့ရတာတောင် အတော်ကြာသွားပြီ၊ သူ အိမ်ထောင်မပြုခင်အထိက ကျွန်တော်က မိန်းမ တွေကို သေခြာ မကြည့်တတ်သေးဘူးလေ။ နောက်ပိုင်း တီတီလေး က အစပြုလို့ မာမီ အထိ ကြုံဆုံဖူးလာတော့ အမြင်က ပြောင်းလာပြီမလား၊ အခု မမနီလာ ကိုတွေ့လို်က်ရတာ မိန်းခလေး တွေရဲ့ အလှဆုံး အချိန်လို့ ပြောရမလားမသိဘူး၊ အသက် ၂ဝကျော် အိမ်ထောင်ကျကာစ ဆိုတော့ ဘော်ဒီက လည်း ဖွံ့ထွား အရပ်ကလည်း မြင့်၊ မာမီ့ထက်တောင် ရှည်မယ်၊ အလုံးအထည်က မာမီ့ နီးပါး လောက်ဖြစ်နေပြီ။ မျက်နှာကလည်း ချော၊ နူတ်ခမ်းက လည်း မာမီနဲ့ တပုံစံထဲ ဆိုတော့ ဆက်ဆီ၊ ဆံပင်ခါးလည်လောက်ကို အနောက်က သားရည်ကြိုးနဲ့ စည်းထားတယ်ထင်တယ်၊ မျက်နှာလေးက ရှင်းလင်းလို့၊ နို့ကြီးတွေကလုံးထ လို့ ဖင်လုံးတွေက ကားစွင့်နေတယ်။ ခါးလေးက လည်း တကယ့် သေးသေးလေး၊ မောင်နှမ တွေ မတွေ့တာ ကြာလို့ ဖက်ပြီး နူတ်ဆက်လိုက်တယ်။ သူကော်ဖီဖျော်ပေးတာ နဲ့ ချပေးတဲ့ မုန့်လေး စားသောက်ပြီး စကားစမြီပြောဖြစ်ကြတယ်။ ပြောရင်းက သူ့ ယောက်ျား အကြောင်းဘယ်လို လဲ ဘာညာမေးရင်းကနေပြီးတော့ စိတ်က နည်းနည်း ထလာတာမို့၊

“ဟဲ့ နင် ကိုကိုအောင် နဲ့ အဆင်ပြေရဲ့လား”

“အင်း ပြေပါတယ်၊ သူက အေးတယ်”

“အိပ်ယာထဲမှာ ရော နင်နဲ့ အဆင်ပြေရဲလား”

“ပြေပါတယ်ဟ နင်က ဘာဆိုလိုတာလဲ”

“နင် တို့ ဘာဂျာတွေ ပုလွေတွေ ကိုင်ကြလား”

“ဟဲ့ ထက်ခေါင် နင်နဲ့ ငါ အဲလို ဟာတွေ ပြောလို့ မရဘူးလေ”

“အို နင်ကလည်း ခုခေတ်ကြီးထဲမှာ၊ ငါက တစိမ်းလည်း မဟုတ်ဘူး၊ နင့်ကို ဘာလိုသလဲ ကူညီချင်တဲ့ သဘောပါ”

“အေးပါဟာ ငါကလည်း နင့်ကို ဘယ်လို မှ မထင်ပါဘူး၊ မောင်နှမချင်း ဆိုတော့ အဲဒါတွေ ပြောရတာ မျက်နှာပူစရာကြီးမို့ပါ”

“ဘာမျက်နှာပူစရာလိုလို့လဲ ဟ၊ ငါတို့ နှစ်ယောက်စလုံးက အရွယ်ရောက်နေပြီပဲဟာ”

“အေးပါဟာ ထားလိုက်ပါတော့ ငါတို့ နည်းနည်းပါးပါး လုပ်ပါတယ်၊ ပုလွေရယ်တော့မဟုတ်ပါဘူး၊ သူ့ဟာကို နမ်းတာ ပြုတာတော့ လုပ်ပါတယ်”

“သူကရော နင့်ကို ဘာဂျာ မပေးဘူးလား”

“ဟင့်အင်း”

“ဟာ အဲဒါတော့ ဘယ်တရားမလဲ ၊ နင်တော့ ညာချတာခံရပြီ ဟ”

“အို နေပါစေဟယ် သိပ်လည်း အရေးမကြီးပါဘူး”

“အံမယ် နင် ဖီးလည်း မခံဘူးသေးပဲနဲ့ အရေးမကြီးဘူး မလုပ်နေပါနဲ့၊ ဒါနဲ့ နောက်ပေါက်ရော ”

“ဘာလဲ နောက်ပေါက်”

“ဖင်ပေါက်လေဟာ နင်ကို သူ ဖင်မလုပ်ဖူးလား”

“ဟယ် ဘာလို့ လုပ်ရမှာလည်း ညစ်ညစ်ပတ်ပတ် နဲ့ နာလည်း နာအုံးမှာ”

“နင် ခံဘူးလို့လား နာတယ်ပြောရအောင်၊ ခံဘူးတဲ့ တယောက်ယောက်က ပြောတာလား၊ နင့်ဘာသာ ထင်နေတာလား”

“ငါဘယ်က ခံဘူးရမှာလည်း ၊ ဘယ်သူကမှလည်း မပြောပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ဒီလောက်အသိသာကြီးကို ”

“မာမီ့ ကို ခေါ်မေးရအောင်”

ကျွန်တော်က ဖုံးကို ထုတ်ပြီး မာမီ့ ဆဲ ကို လှမ်းခေါ်လိုက်တယ်၊ ဖုံးကို လည်း စပီကာ ဖွင့်ထားလိုက်တယ်။ မမနီလာ က မယုံကြည်နိုင်သလို မျက်လုံးကြီး ပြူးကြည့်နေတယ်။

“ဟဲလို မေမေ”

“ဟဲ့ ထက်ခေါင် ဘာလဲ..အိ…ရှီး…”

မာမီ့ အသံက မောဟိုက်နေပြီး အသက်ရှုသံကလည်း ပြင်းနေတယ်။ မွှေ့ယာသံ တကျိကျိ နဲ့ ကြားနေရတယ်။ တိမ်ယံ တကောင်တော့ ကောင်းစားနေပြီ ဆိုပြီး မျက်စေ့ထဲ မြင်ယောင်နေတယ်။ မနီလာလည်း အသံတွေကြားပုံ ရတယ် ဒါပေမဲ့ သူက တော့ ဘာမှန်းမသိလို့ မျက်မှောင်ကလေး ကြုပ်ပြီး နားထောင်နေတယ်။

“မာမီ မမနီလာက ပြောတယ်၊ ဖင်လိုးတာက ညစ်ပတ်ပြီး နာလည်း နာတယ်တဲ့၊ သူလည်း တခါမှ မခံဘူးပဲနဲ့”

“အော် သမီးကြီးရယ်၊ သမီးဟာလေ ဘာမှ မသိသေးပါလား၊ မာမီသိတယ်၊ သမီးကြီးသာ တခါလောက် ခံဘူးရင် အရမ်းကို စွဲသွားမှာ”

ကျွန်တော်က ပြုံးပြီး ဖုံးကို မမနီလာလက်ထဲ ထိုးထည့်ပေးလိုက်တယ်။

“မာမီ၊ ဆိုလိုတာက မာမီ အတွေ့အကြုံ ရှိဘူးတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား”

“အင်းပေါ့၊ အရမ်းကောင်းမှ ကောင်း သမီး အရသာ မသိသေးလို့”

“မနာ ဘူးလား မာမီရ”

“ဘယ်ကလာ နာရမလဲ ၊ ဘာမှ မပြင်မဆင်ပဲ နဲ့ အတင်းလုပ်ရင်တော့ နာမှာပေါ့ စမ်းကြည့်ပါလား ကောင်းတာ တွေ ခံစားရမယ်လေ”

“ဘာတွေကို ပြင်ဆင်ရမှာလဲ မာမီ”

“ချောဆီ များများသုံး၊ ပြီးတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖင်ပေါက်လေးကို ချဲ့ပေး အစရှိသည်ပေါ့ကွယ်၊ ညီး မောင်လေး ကျွမ်းပါတယ် သူ့မေးကြည့်”

“ဟုတ်ကဲ့ မာမီ၊ ကျေးဇူးပါ၊ အခု မာမီက ဘယ်မှာလဲ”

“မာမီက ဟော်တယ်တခုမှာ .. အိ…အို့..ကျွတ်စ် ရှီးးး”

အနောက်က အသံတွေက ဘာလုပ်နေမှန်းသိသာနေတယ်လေ။ မမနီလာ မျက်နှာက နားမလည်သလို ဖြစ်နေတယ်။ သူထင်တာက မာမီက အိမ်က ပြောနေတယ်ထင်တာ၊ ဒက်ဒီလည်း အလုပ်ပိတ်တဲ့ ရက်မဟုတ်လား။ ဒက်ဒီနဲ့ အလုပ်ဖြစ်နေရာကနေ လှမ်းပြောနေတယ်မှတ်နေလို့လေ။ ကျွန်တော်က မနီလာ အနောက်နား ကပ်သွားပြီး တိုးတိုးလေး၊

….ဘယ်သူနဲ့လည်း လို့ မေးကြည့်လိုက်လေ ဟာ”

မမနီလာက နည်းနည်း တွန့်ဆုတ်ဆုတ် ဖြစ်နေပြီး မှ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့၊

“မာမီ ဟော်တယ်မှာ အခု ဘယ်သူနဲ့လည်း”

“တိမ်ယံ နဲ့လေ ”

“အော် တိမ်ယံ နဲ့လား အိုကေ နောက်ဝိအန်းတွေ့ကြမယ်လေ ဘိုင်ဘိုင်”

“ဘိုင်ဘိုင်”

ဖုံးချလိုက်ပြီးမှ မမနီလာ တခုခုကို သွားစဉ်းစားမိပုံရတယ်၊မျက်နှာပျက်သွားရင်းက၊

“ဟင် မာမီက ဟော်တယ်ကို တိမ်ယံ နဲ့ ဘာသွားလုပ်တာလဲ၊ အို”

မမနီလာက ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြောသလို နဲ့ ရေရွတ်လို်က်ရင်းက ချက်ခြင်း သဘောပေါက်သွားသလို ထင်ရတယ်၊ အိုကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။

“တိမ်ယံ နဲ့ သွားလိုးကြတာလေ၊ ကြည့်ရတာ အခု တိမ်ယံက မာမီ့ ဖင်ကို လိုးနေတာ နေမယ်”

“ဟင် နင်က သိနေတယ်ပေါ့၊ ဘယ်လို ဖြစ်ကြတာလဲ သူတို့ ဖြစ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပလဲ ၊ ဒက်ဒီရော သိလား၊ ဟယ် ငါအိမ်မှာ မရှိတာနဲ့ ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်ကြပလဲ”

“အဲဒါ နင်အိမ်မှာ မရှိမှ မဟုတ်ပါဘုး၊ မာမီနဲ့ တိမ်ယံ ဖြစ်နေကြတာက ကြာပြီ ထင်ပါတယ်။ နင်အိမ်ထောင်မကျခင်ကတည်းက ဖြစ်မယ်၊ ငါတို့က အခုမှ ပွင့်လင်းသွားတာ”

ကျွန်တော်က မော်လမြိုင်က အပြန် အိမ်မှာ မာမီနဲ့ တိမ်ယံကို မိတဲ့ အကြောင်းနဲ့ မာမီ့ကို ပါ ကျွန်တော်လိုးတဲ့ အကြောင်း ဒက်ဒီက ညီမလေးကို ဖင်လိုးနေတဲ့ အကြောင်းတွေ အကုန် အသေးစိတ်ပြောပြလိုက်တယ်။ မမနီလာ ကျွန်တော့် ဘေး ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ပြီးပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားတယ်။

“ကဲ ငါတို့ မိသားစု ကိစ္စကို ထားလိုက်ပါအုံး ဖင်ခံတာကို နင်ဘယ်လို ထင်လဲအခု”

“မပြောတတ်ဘူးဟာ အံ့ဩစရာကြီး မာမီက ပါ ကြိုက်တယ် ဆိုတော့”

“နင်တခါမှ မခံဖူးဘူး ဆိုတာကို ငါက ပိုအံ့ဩသေးတယ်၊အိမ်ထောင်သည် အမျိုးသမီး တိုင်းလိုလို က လီး စုပ်ဖူး၊ ဖင်ခံဖူးကြတာကြီးပဲ၊ နင် သူငယ်ချင်း အရင်းထဲက ဘယ်သူနဲ့မှ စကားမစပ်မိဘူးလား၊ မေးကြည့်ကြည့်ပါလား”

“ငါ့သူငယ်ချင်း အရင်း ခိုင်ခိုင် တော့ ရှိတယ်၊ သူက အေးအေးလေး ဒါတွေ သူလုပ်လိမ့်မယ်မပြောနဲ့ သိတောင်သိမယ်မထင်ဘူး”

“အခု ခေါ်ပြီးမေးကြည့်ပါလား၊ ငါက လောင်းတောင်လောင်းလိုက်ချင်သေးတယ်နင်နဲ့”

“အိုကေ၊ ခေါ်ကြည့်မယ်ဟာ”

မမနီလာက ပြောပြောဆိုဆို သူ့ဖုံးကို နှိပ်ပြီး စပီကာ ဖွင့်ထားလိုက်တယ်။ သူ့သူငယ်ချင်းက ဖုံးကိုင်လိုက်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက် အလာပသလာပတွေ မိန်းခလေးထုံးစံအတိုင်း ပြောကြတယ်။ ပြီးတော့မှ မမနီလာက၊

“ဟေ့ မိခိုင် နင် ပလွေတို့ ဘာဂျာတို့ နောက်ပေါက် တို့ကို ဘယ်လို ထင်လဲ”

“ဟ အကုန်ကောင်းတယ်၊ တခု က တခုထက်ပိုကောင်းတယ်၊ ခစ်ခစ်၊ ငါကတော့ အကုန်ကြိုက်တယ်”

“ဟယ် ကောင်မ ဒါဆိုရင် နင်နဲ့ နင့်ယောက်ျား က အကုန်လုပ်ကြတာပေါ့ နင်က သူ့လီးစုပ်ပေးပြီးသူက နင့်ဖင်ပေါက်ကို လိုးတာပေါ့”

“ငါ့ယောက်ျားက တော့သူ့ကို ပုလွေပေးတာ ကြိုက်မှ ကြိုက်၊ ဒါပေမဲ့ ငါ့ဖင်ကိုတော့ သူလိုးတာ မဟုတ်ဘူး၊ ငါ့ဘဲ လိုးတာ”

“ဟင်..”

မမနီလာ ရုတ်တရက် စွံ့သွားသည် ဘာဆက်ပြောရမှန်းမသိ၊ ပြီးမှ၊

“နင် က ဖေါက်ပြန်နေတာလား”

“ဟင့်အင်း မဖေါက်ပြန်ပါဘူးဟ။ ငါ့ဘဲ က ငါ့ပါးစပ် နဲ့ ဖင်ပေါက်ကို ပဲ လိုးတာ စောက်ဖုတ်ကို တော့ မထိပါဘူး၊ အာ့က ငါ့လင်အတွက် သက်သက်လေ”

“အော်”
အခန်း ၁၂။

ကျွန်တော့် အမ မမနီလာက သူ့သူငယ်ချင်းရဲ့ ဆင်ခြေကို လက်ခံလိုက်ပုံရတယ်။ ဘာမှ ဆက်မပြောတော့ပဲ၊

“အင်း ထားပါတော့ အဲတော့ ဘယ်လို နေလဲဟ”

“အရမ်းကောင်းတာ၊ ငါသူ့လီးမာမာ ကြီးကို စုပ်ပေးရင်းက သူ့ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်ကို အရသာခံနေတုန်းသူက ငါ့ပါးစပ်ကို လိုးတာ တခါတလေ အာဂေါင် လည်ချောင်းအထိပဲ၊ ငါ့ စေ့စေ့ ရော ပိပိရော တုံ ပြီး စောက်ရည်တွေ ဆို ရွဲကျလာတာ၊ သူက လရည်တွေတောင် တခါတလေ ငါ့လည်ချောင်းထဲ ပန်းထည့်လိုက်ရင် ငါလည်း စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်မတတ် ကောင်းသွားရတာ၊ ခုတောင် နင့်ကို ငါပြောပြနေရင်း နဲ့ စောက်ရည်စိုလာပြီ အောက်မှာ ခစ်ခစ်”

မမနီလာလည်း စိတ်တွေ ထလာပြီထင်တယ်၊ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို လိမ်ကျစ်ပြီးတော့ မျက်နှာလေး လည်း နီနေတယ်။ ဆိုဖာ နောက်မှီပေါ်ကို ခေါင်းလှန်တင်ထားပြီး စပီကာ ဖွင့်ထားတဲ့ ဖုံးကို နားနားကပ်နားထောင် နေတယ်။

“ငါတော့ ညီးကို ပြောနေရင်းနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို လက်ညိုးနဲ့ ပွတ်နေမိပြီဟာ၊ နင်ရော ဘယ်လိုလဲ ဖီးမလာဘူးလား”

“အင်း နည်းနည်းပါ”

မမနီလာ အဲလို ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကို အချက်ပေးလိုက်တာပဲ လို့ ထင်တယ်လေ။ မမနီလာအနားတိုးကပ်ထိုင်လိုက်ပြီး လက်ကို ထမိန်ပေါ်က ပဲ အုပ်ပြီး ပေါင်ကြားထဲ လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ မနီလာက ပေါင်နှစ်လုံးကို အသာဟပေးလာတယ်။ ကျွန်တော့်လက်က သူ့စောက်ဖုတ်ပေါ်ကို တန်းအုပ်ကိုင်မိတော့ ရှီးကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ မခိုင်ခိုင်က၊

“ဟဲ့ နင်လည်း နင့်လက်ညိုးသုံးနေတယ်မဟုတ်လား၊ မှန်မှန်ပြော”

မမနီလာက ကျွန်တော့် လက်ဖဝါးကို သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ ကော့ပွတ်လိုက်ရင်းက၊

“အင်း ဟုတ်တယ်၊ ငါ့ကို နင်ဖင်အလိုးခံတဲ့ အကြောင်းပြောစမ်းပါအုံး”

“ဖင်ခံရတာတော့ အရမ်းကောင်းတယ်ဟ၊ စဉ်းစားကြည့်ပါလား၊ နင့်ဖင်ပေါက်ထဲကို မာတောင့်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးက ဖြည်းဖြည်းချင်းတိုးဝင်လာပြီး ပြည့်သွားလိုက်တာ နင့် ပိပိလေး ထဲက အရည်တွေ စိမ့်ထွက်ကျလာပြီး စေ့စေ့လေးကလည်း တုံလို့၊ သူကသာ နင့် နို့သီးခေါင်းတွေကိုလည်း ကစားပေးအုံးမယ်ဆိုရင်၊ သွားပြီပဲ၊ ဘာနဲ့ မှကို မတူဘူးဟာ”

ကျွန်တော်က မမနီလာ ထမိန်ကွင်းကို ဖြေချလိုက်ပြီး သူဝတ်ထားတဲ့ ပင်တီထဲကို ဘိုက်ပေါ်ကနေ လက်ထိုးသွင်းပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်လိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်က အရည်တွေက အသားကုန်ရွဲနေတာပဲ။ ကျွန်တော့် လက်ခလည်နဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲကို အသာလေး ထိုးသွင်းလိုက်တော့ မနီလာ ဖင်ကြီးတွေ ကော့တက်လာပြီး ကျွန်တော့်လက်ကို လာညှောင့်တယ်။ မနီလာ ပါးစပ်က အသံတွေ မထိန်းနိုင်ပဲ ငြီးသံတွေ ထွက်သွားတော့ တဖက်က မခိုင်ခိုင်က မေးလာတယ်။

“ဟဲ့ ကောင်မ နင်တအားထ နေပြီ မဟုတ်လား”

“…ရှီး……အင်းးးးး…..ကျွတ်စ်….”

“အေး နင်ပြီးသွားတဲ့ အချိန်မှာ သိလိမ့်မယ် ယုံစရာတောင် မရှိဘူး.. နင့် စောက်ဖုတ်က စောက်ရည် တတောက်တောက်ကျနေတုန်း နင့်ဖင်ထဲကို လီးကြီး ဝင်ထွက်လိုးနေတာ ခံနေရတာ၊ ပြီးရင် နင့်ဖင်ထဲ ပူနွေးနွေး လရည်တွေ ပန်းထုတ်ခံရတာ၊ ခံဘူးမှ ပဲ သိမှာ၊ ဘာအရသာနဲ့မှ လဲလို့ မရဘူးဆိုတာ”

“အေးပါဟယ် ငါစဉ်းစားလိုက်ပါအုံးမယ်”

အဲလို ပြောရင်း မမနီလာက ဆိုဖာပေါ်မှာ ဖင်လျှောထိုင်လိုက်တယ်၊ ကျွန်တော်က သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ထိုင်ပြီး သူ့ဖင်ကြီးကို ဆိုဖာ အစွန်းဆွဲလိုက်တာကိုး၊ ထမိန်က တော့ ကြမ်းပေါ်မှာ ကွင်းလုံးကျနေပြီ။ ကျွန်တော့် ခေါင်းဝင်လို့ ရအောင် ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ကားပေးတော့ ကျွန်တော်မျက်နှာ သူ့ပေါင်ခွဆုံကြားအပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပင်တီပေါ်က စုပ်လိုက်တယ်။ မမနီလာ အီးကနဲ တွန့်သွားတယ်။ ကျွန်တော်က သူ့ပင်တီကို ခါးက နေဆွဲပြီး ချွတ်ချလိုက်တော့ ဖင်ကြွပေးရှာတယ်။ အမွှေးပါးပါးလေး နဲ့ ဖေါင်းတင်းကားနေတဲ့ မနီလာ စောက်ဖုတ်ကြီးက ကျွန်တော့် မျက်နှာ ရှေ့တည့်တည့်မှာ။ ကျွန်တော်ကုံးပြီး ရက်ပြစ်လိုက်တယ်။

“အား….အား…အိးးးအီးးးး..ဟင့်”

မနီလာ ငြီးနေသံကို နားထောင်နေပြီးမှ မခိုင်ခိုင်က ဆက်ပြောတယ်။

“အေး ဒီမှာ ကောင်မ နင်စိတ်ဝင်စားရင် ငါ့ဘဲ နဲ့ နင့်ကို မက်ဆက်ပေးလို့ ရတယ်။ သူက ပန်ခြာပီလေး အခု မှ ကောလိပ်တက်နေတုန်းလေး၊ သူက နောက်ပေါက်ဆွဲတဲ့ နေရာမှာတော့ တအားကောင်းတယ်။ ငါပြောလိုက်ရင် သူက လည်း နင့်ကို ပျော်ပျော်ကြီး နောက်ပေါက်ဖွင့်ပေးမှာပါ”

“အေး ပါ နောက်တော့ ကြည့်တာပေါ့”

“အမယ် နင်က အဒေါ်ကြီးတွေ ဆို ကုလားဒိန်တွေကို ပိုက်ဆံပေးပြီးတောင် အလိုးခံကြရတာတွေ ကြားဖူးတယ်။ ငါက နင့်ကို ဖရီး ချိတ်ပေးမှာပါဟ”

“အေးပါဟာ ငါ စဉ်းစားပါရစေအုံး နောက်တော့ ပြောတာပေါ့ အခု တော့ ကျေးဇူးပါကွာ ဒါပဲနော် ဘိုင်”

“အေး ဘိုင်ဘိုင်”

မခိုင်ခိုင်က တခစ်ခစ် ရီရင်း ဖုံးချသွားလေသည်။

မနီလာ တယောက်က တော့ ကျွန်တော် သူ့အဖုတ်ရက်ပေးနေတာကို ကော့လန်နေအောင်ခံနေရတယ်။ တအီးအီး ငြီးရင်းက တချီလောက်တော့ ပြီးသွားတယ်ထင်တယ်။ ကျွန်တော့် ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို သူ့လက် နဲ့ ဆွဲဆုပ်လာတယ်။ စောက်ရည်တွေလည်း ပြစ်ကနဲ စိမ်ပြီး ထပ်ကျလာတယ်။ကျွန်တော်လည်း ရှိသမျှ စောက်ရည်တွေကို ပြောင်နေအောင်ကို ရက်ပြစ်လိုက်တယ်။ မနီလာ ငြိမ်ကျသွားမှ ပဲ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို မနီလာ စောက်ဖုတ်ကနေခွာလိုက်တယ်။

“အခုခေတ် အိမ်ထောင်သည် အမျိုးသမီး တော်တော်များများက သူတို့ လင်နောက်ကွယ်က ဘဲတွေကို ဖင်ကုံးတာ အတော်ကြိုက်ကြတယ်၊ နင်က ဘာဖြစ်လို့ ဘဲ မရှိရတာလဲ”

မနီလာက ကျွန်တော် ပြောတာကို ဘာမှ ပြန်မပြောနိုင်ပါဘူး၊ မျက်လုံးလေး မှေး ပြီး အသက်ကို ပုံမှန်ဖြစ်အောင် ရှုနေရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ပေါင်တွေကို ဆိုဖာပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့ သူလည်း ကိုယ်ကို စောင်းပြီး ဆိုဖာ လက်ရမ်းမှာ ခေါင်းတင် ပက်လက်ကလေး လှဲလိုက်တယ်။ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို တွန်းပြီး မလိုက်တော့ သူရဲ့ လှပတဲ့ ခရေပွင့် ညိုညိုလေးက ပေါ်လာတယ်။ ကျွန်တော် သူ့ခရေပွင့် ညိုညိုလေးကို စပြီး ရက်ပေးလိုက်တော့ မနီလာ တကိုယ်လုံး တုံတက်သွားတယ်။ နောက်တော့ သူ့ခရေပွင့်လေး ကို ရှုံ့ပွရှုံ့ပွ နဲ့ လုပ်ပေးတယ်။ ကျွန်တော့် လျှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရက်ပေးလို့ရအောင် သူ့လက်နှစ်ဖက် နဲ့ သူ့ဖင်တုံကြီးကို တဖက်တချက် ဆွဲဖြဲ ပေးထားလိုက်တယ်။

သူ့ဖင်ပေါက်လေးကို လျှာနဲ့ ရက်ပေးနေရင်းက စောက်စေ့လေးကို လည်း ကျွန်တော့် လက်မလေးနဲ့ ဖိပွတ်ပေးနေလိုက်တော့ မနီလာတယောက် ငရံ့ပြာလူး ကို ဖြစ်နေတာပဲ။ ကျွန်တော့ နောက်လက်တဖက်နဲ့ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရတယ်။ နို့မို့ ဆို ဘောင်းဘီထဲ လရည်တွေ ထွက်ကုန်တော့မယ်။ အဟီး။

ကျွန်တော့် လက်ခလည်နဲ့ အရည်စိုရွဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ပြီးထဲ ထိုးသွင်း ကရိုင်းပေးလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဖင်ပေါက်ထဲကို ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ မနီလာ ရဲ့ ဖင်ပေါက်က ပထမဦးဆုံး လက်ချောင်းနဲ့ အလိုးခံလိုက်ရတာပဲ ပေါ့။ မနီလာ တအားငြီးငြူပြီး ဖင်ကြီး ကော့တက်လာတယ်။ လက်တဖက်နဲ့ စောက်စေ့လေးကို ပွတ်ပေးရင်း နောက်လက်တဖက်က ဖင်ပေါက်ကို ကရိုင်းတော့ မနီလာ အသက်ရှုတွေ ပြင်းပြီး ငြီးသံကျယ်လာတယ်။ မျက်လုံးစုံမှိတ်ရင်းက ဖင်ကြီးကော့ကော့တက်လာတယ်။သူ့စောက်ရည်တွေက စီးကျလာပေမဲ့ ချောဆီက လိုနေသေးတာမို့ မျက်စေ့ကစားလိုက်တော့ သူခုန ကျွန်တော် ပေါင်မုန့်နဲ့စားဖို့ ချပေးထားတဲ့ တခါသုံး ထောပတ်ထုတ်ကလေးတွေ တွေ့တယ်။ အဲဒီက တခုကို ယူပြီး ရွှေရောင်အပတ်ကိုခွာလိုက်တယ် အဲဒီ ထောပတ်တခုကို ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ပေးတော့ တော်တော်လေး အဆင်ပြေသွားတယ်။ နောက်တော့ လက်နှစ်ချောင်းဝင်သွားတယ်။ လက်နှစ်ချောင်း နဲ့ အားရအောင် ကရိုင်းပေးလိုက်ပြီးမှ

“မနီလာ နင့်ဖင်က တော့ ငါလိုးဖို့ ရယ်ဒီ ဖြစ်နေပြီ ဘယ်လို လဲ လိုးရမလား”

“စောက်ဖုတ်အရင်လိုးဟာ”

“အိုကေ လေ အာ့ဆိုရင်တော့ ငါ သုံးပေါက်စလုံးကို လိုးမှာပေါ့၊ ငါဒီအပေါက်က နေစမယ်ဟာ”

ကျွန်တော်က အစေ့ပွတ်နေတဲ့ လက်ချောင်းကို မနီလာ ပါးစပ်ထဲကို အသာ ထိုးထည့်ပေးလိုက်တယ်။ မနီလာက စုပ်ပေးတယ်။ နောက်တော့ လက်ချောင်းသုံးချောင်းလောက် ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်သလို ဖင်ပေါက်ကို လည်း သုံးချောင်းထိုးထည့်လိုက်ပြီး စည်းဝါးကျကျ ထိုးပေးနေလိုက်တယ်။ ခနနေတော့ လက်နှစ်ဖက်စလုံးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး မနီလာကို ဆိုဖာပေါ်မှာ ထထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ သူ့ရှေ့မှာ မတ်တတ်ရပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကြီးက သူ့မျက်နှာနဲ့ တန်းကနဲပဲလေ။ လီးတန်ကို ကိုင်ပြီး မနီလာ ပါးကို ဘယ်ညာ ဖြေးဖြေးလေး ပုတ်ရိုက်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့ပါးပေါ်မှာ ရှေ့ပြေး အရည်ကြည်တွေ ပေကုန်တယ်။ သူကလည်း ပါးစပ်ဟ ပြီး လီးထိပ်ကို လှမ်းငုံလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပါးစပ်ထဲ ဝင်သလောက် သွင်းပြီး စုပ်ပေးပါတော့တယ်။

မနီလာက လီးကို အားရပါးရ စုပ်တာ လီးထိပ်ဖူးက သူ့လည်ချောင်းဝကို ရောက်တဲ့ အထိပဲ၊ ပါရမီ ရှိပုံရတယ်၊ လီးစုပ်တာ အတော်ကျွမ်းတာပဲ၊ သူက အသက်အောင့်ပြီး သူ့မျက်နှာကို ကျွန်တော့် ဆီးခုံနဲ့ အပ်လိုက်တာ လီးထိပ်ဖူးက သူ့လည်ချောင်းဝထဲကို အိကနဲ ဝင်သွားတယ်။ ကျွန်တော်တောင် အံအားသင့် သွားတယ်။ တခါထဲ နဲ့ ဒိသရုပ်လုပ်ပေးနိုင်တာပဲ၊

“အား မမနီလာ နင်က တော်တော် ကျွမ်းတာပါလား အီးးးးးးးးး”

မနီလာ က သူ့နူတ်ခမ်းကို တင်းတင်းလေး စေ့ပေးထားတော့သူ့ ပါးစပ်ကို လိုးလိုက် လည်ချောင်းဝအထိ ထိုးလိုက် ကျွန်တော့် ဂွေးဥ နှစ်လုံး သူ့မေးစေ့ကို သွားသွားရိုက်နေတဲ့ အထိကို လိုးလို့ ရနေတယ်။ မမနီလာ ပါးစပ်ကို နည်းနည်းလေး အားရအောင် လိုးပြီးတော့မှ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ကို မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ သူ ကျွန်တော်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားမှ သူ့ကိုယ်ပေါ်က ကျန်တဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ကူချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဘရာဇီယာ ကျွတ်သွားတော့ မမနီလာရဲ့ နို့ကြီးတွေက ထွားကျိုင်း ပြီး တင်းရင်း လှပနေလိုက်တာ ကျွဲကောသီးတွေလို အားရပါးရပဲ၊ နို့သီးခေါင်းတွေကလည်း မာတောင်နေတယ်။

ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် တယောက်ကို တယောက် ဖက်လိုက်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်း မိကြတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြီးက သူ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကို သွားပွတ်ထောက်နေတာပေါ့။ သူက ကျွန်တော့်လီးကြီးကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်အဝမှာ တေ့ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်ဖင်ကို အသာလေး ကော့ထိုးလိုက်တာ လီးကြီးက စောက်ရည်တွေ ရွဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ တန်းဝင်သွားတာပဲ။ စောက်ဖုတ်ကြီး က ချောင်နေလို့ မဟုတ်ပေမဲ့စောက်ရည်တွေ တအားရွဲနေတော့ သက်သက်သာသာ ပဲ ဝင်သွားတယ်။ သူ့ရဲ့ အနောက်ဖက်ကို ကောက်ထွက်နေတဲ့ ဖင်လုံး ထွားထွားကြီးတွေကို ကိုင်ရင်းက လီးကြီးကို ကော်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဇိမ်ခံ လိုးနေမိတယ်။ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲကို လည်း မနီလာ ထိုးထည့်လာတဲ့ လျှာကလေး ကို စုပ်ရင်းက သူ့ပါးစပ်က ယိုစီးလာတဲ့ သွားရည်တွေကို လည်း စုပ်သောက်မိတယ်။

မနီလာက သူ့နို့ကြီးတွေကို ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်မှာ ပိပြားနေအောင် ဖိကပ်ပြီး ပုခုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သိုက်းဖက်ခိုလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်က သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို မလိုက်တော့သူက ခုန်ပြီး သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကိုကျွန်တော့် ခါးကို ခွ ၊ ခါးထစ်ခွင်ပြီး ကျွန်တော့် ဖင်နောက်မှာ ခြေချင်းချိတ်ထားလိုက်တယ်။ အဲတော့လည်း သူ့ဖင်ကြီးတွေကို မမပြီး လိုးလိုက်ရတာ လီးကြီးကို အဆုံးထိ တဖန်းဖန်းနေတာပဲ။

အဲလို လိုးနေရင်းက သူ့ဖင်ကို မထားတဲ့ ကျွန်တော့် လက်တဖက်က လက်ချောင်းနဲ့ ဖင်ပေါက်ကလေးကို ထိုးထည့် ပေးလိုက်တာ မနီလာ ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းသွားပြီး လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေနဲ့ ညှစ်လျှက် တချီပြီးသွားတော့တယ်။ သူ ပြီးသွားတဲ့ ဖီလင်ကို တစိမ့်စိမ့်ခံနေတုန်း ကျွန်တော်က မစောင့်တော့ပဲ နဲ့ ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ အောက်နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ငုံပြီး သကြားလုံးလေးလို စုပ်ပေးနေမိတယ်။ မနီလာ ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ် ရောက်ပြီး နည်းနည်းလေး ငြိမ်ကျသွားမှ သူ့ခြေထောက်တွေ ကြမ်းပေါ် ပြန်ချတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့စောက်ဖုတ်ထဲက ကျွန်တော့် လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ကို တပတ်လှည့်ခိုင်းပြီး ကျွန်တော့်ကို ကျောပေးလို့ ဆိုဖာ နောက်မှီကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင် ကုုံးခိုင်းလိုက်တယ်။ သူ့ဖင်ကြီးက အနောက်ဖက်ကို ကားထွက်လာတယ်။ ဖင်နှစ်လုံးကို ဆွဲဖြဲလိုက်တော့ ခရေပွင့် ညိုညိုလေး၊ ကျွန်တော့် လီးကြီး အသာလေး တေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ စောစောက ထောပတ်တွေနဲ့ ကရိုင်းထားတာရော၊ လီးကြီးမှာ သူ့စောက်ရည်တွေ ရွဲနေတာရောကြောင့် ဖင်ပေါက်ထဲကို လီးကြီး တအိအိ နဲ့ ဝင်သွားရော၊

ဒါပေမဲ့ ကျပ်နေသေးလို့ ဖွဖွလေး ချွေလိုးရင်းက သူ့စောက်စေ့ကို လက်နဲ့ လှမ်းပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့ခါးလေး ကော့သွားပြီး ဖင်ကြီးနောက်ပိုပြစ်လာတော့တယ်။