ဖေဖေ့မိန်းမ
ဖေဖေ့မိန်းမ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
(ရေး – လမင်းကြီး)
အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။ မကြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။
(၁)
ကျနော့နာမည် ရဲထိုက်စိုး၊ ရင်းနှီးသူတွေခေါ်တော့ ကိုရဲ။
ကျနော်က ပြင်ပကျောင်း နာမည်ကြီးဘော်ဒါဆောင်တစ်ခုမှာ အသက်၁ဝနှစ်လောက်ကတည်းကနေလာခဲ့ရတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ကျနော့် မေမေနဲ့ အဖွား (အဖေ့အမေ) ကတည့်ကြတာမဟုတ်၊ တကျက်ကျက်နဲ့၊ ယောက္ခမနဲ့ချွေးမတွေရဲ့သဘာဝအတိုင်းပေါ့လို့ ဒီလိုပဲတွေးခဲ့မိတယ်။ နောက်ကျနော်ကြီးလာလို့သိတတ်တဲ့ အရွယ်ရောက်မှ အကြောင်းရင်းကိုသိလာရတယ်။
ကျနော့် မေမေ (ဒေါ်)ခင်သီဝင်းတို့မိသားစု ဘက်ဂရောင်းက တော်တော်ဆင်းရဲတဲ့အသိုင်းအဝိုင်းက၊ တနေ့လုပ်မှတနေ့စားလူတန်းစားလို့ပြောလို့ရတယ်။
ဒါပေမယ့် ကျနော့် ဖေဖေဖြစ်တဲ့ ဦးရဲနောင်က လှတဲ့အမေ့ကိုတွေ့တော့မက်မောပြီး မယားအဖြစ်ယူလာခဲ့တာ။
ကျနော့် မေမေဆိုတဲ့ (ဒေါ်)ခင်သီဝင်းက လှတယ်ဆို တော်တော်မှလှတာ၊ မပြင်ပဲနဲ့တောင် မင်းသမီးတွေရှုံးတဲ့ရုပ်မျိုး၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ အကိတ်ကြီး၊ နို့ကြီးတလုံးတလုံးကလဲ မပြောချင်တော့ဘူး၊ ချောဆို ကျနော့်လိုသားအရင်းကတောင် ပြန်ပြီးကြိတ်သဘောကျနေမိတာ။
သေချာတာပေါ့၊ အဖွားက မေမေ့ကိုဘယ်နှစ်မြို့လိမ့်မလဲ၊ ဖေဖေက တဦးတည်းသော အမွေခံသူဌေးသား၊ ကျနော့် ဖေဖေဖက်က ကျနော့်အဖိုးအဖွားတွေက အရမ်းချမ်းသာတာ၊ အခြေကြီး အနေကြီးမျိုးတွေ၊ လုပ်ငန်းပေါင်းစုံပိုင်ရှင်တွေ။ ဒီတော့ လှတာမက်ပြီး ရုပ်လေးပဲရှိပြီးဘာမှအခြေအနေမရှိတဲ့ မေမေ့ကိုယူလာတော့ ပြဿနာဖြစ်ကြပြီပေါ့။
ဒါပေမယ့် ကျနော့်အတွက်ကတော့ အဖိုးအဖွား (ဖေဖေ့မိဘ)တွေရဲ့ အသည်းကျော်ပါ။ ကျနော့်ကိုအရမ်းချစ်ကြတယ်။ တဦးတည်းသောသားကမွေးတဲ့ မျိုးရိုးနာမည်ဆက်ခံနိုင်မယ့် တဦးတည်းသော မြေးယောက်ကျားလေးကိုး။
မေမေ့ကို မကြည်လင် (အချဉ်ဖမ်းတယ်ထင်လို့)၊မယုံတာတောင် ဒီအဲန်အေ စစ်ကြည့်ပြီး သူတို့ရဲ့သွေးအရင်း မြေးအရင်းဆိုတာအဖြေထွက်တော့ သဲပြီပေါ့။ ကျနော့်ကို အသေအလိုလိုက်တာ။ တခုပဲရှိတယ် ငယ်ငယ်ကတည်းကကျနော့်ကို မေမေနဲ့တတ်နိုင်သလောက် ဝေးဝေးခွဲထုတ်ထားဖို့ကြိုးစားကြတယ်။
ဒါကြောင့် ကျွန်တော့်ကို အဆင့်မြင့်ဘော်ဒါမှာသွားအပ်ထားပြီးကျောင်းတက်စေတယ်။ မေမေနဲ့အရင်းနှီးမခံဘူး။ ကျောင်းပိတ်ရက်တိုင်းမှာ ကြီးကြီးပို (ဖေဖေ့အမ) ကကျောင်းမှာလာကြိုပြီး အဖိုးအဖွားအိမ်မှာပဲနေစေတယ်။ ကြီးပိုက အိမ်ထောင်မရှိ အပျိုကြီးဆိုတော့ ကျနော့်ကိုအရမ်းချစ်ပြီး သားအရင်းလိုမွေးလာ၊ ပျိုးထောင်လာခဲ့တာ။
ဖေဖေက အဖိုးအဖွားတို့ရဲ့လက်ငုတ်လက်ရင်း လုပ်ငန်းတွေကို အခုဦးစီးနေရပြီဖြစ်တဲ့ သူဌေးပေါ့။ ဖေဖေက မေမေနဲ့အဖွားတို့ရဲ့ကြား မကြည်မလင် လိပ်ခဲတင်းလင်း ပြဿနာတွေကိုဖြတ်ချင်တဲ့အတွက် အိမ်တစ်လုံးအသစ်ဝယ်ပြီး အဖိုးအဖွားအိမ်ကခွဲထွက်နေလိုက်တယ်။
ဒါပေမယ့် ဖေဖေ့အိမ်အသစ်ကလည်း အဖိုးတို့အိမ်နဲ့ ဟောက်စင်းအိစတိတ် (ရပ်ကွက်) တစ်ခုတည်းမှာပါပဲ။ တစ်လမ်းပဲခြားပါတယ်။
ဘော်ဒါကျောင်းပိတ်လို့ အိမ်ပြန်တဲ့အချိန် အဖွားတို့အိမ်မှာပဲနေရပါတယ်။ တခါတလေ မေမေ့အိမ် ခဏတဖြုတ် သွားတယ်ဆိုလည်း နေ့ဖက်ပါပဲ။ ညဖက်ဆို အဖိုးတို့အိမ်ပြန်အိပ်တာပဲ။
ကျနော့်ဖေဖေ ဦးရဲနောင်အကြောင်း ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ မိန်းမကိစ္စ နည်းနည်းပွေတယ်လို့ဆိုရမယ်။ ပိုက်ဆံချမ်းသာတဲ့ယောက်ကျားတွေရဲ့ထုံးစံအတိုင်းပေါ့။ ပြဿနာတခုက ဖေဖေက ကျနော့်ကိုသိပ်ချစ်တဲ့အပြင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းနေထိုင်ဆက်ဆံတတ်တယ်။ ကျနော်လဲလူပျိုဘော်ဝင်လာပြီလဲဆိုရော အခွင့်ကြုံတိုင်း ကျနော့်ကိုခေါ်သွားပြီး နေရာပေါင်းစုံကိုသွားလာလည်ပတ် ခေါ်သွားတတ်တယ်။ သားကိုအတွေ့အကြုံရစေချင်တာပေါ့။
အဲဒီမှာအဖွားနဲ့ပြဿနာတက်တော့တာပဲ။ အဖွားကမကြိုက်ဘူး။ နင့်သားကို အဲ့လိုကြပ်ကြပ်လျှောက်ခေါ်သွား။ နင့်လိုပဲပွေတဲ့ရှုပ်တဲ့အကျင့်ပျက်တွေရကုန်လိမ့်မယ်၊ ငါ့မြေးကိုမဖျက်စီးနဲ့တဲ့ ပွစိပွစိနဲ့ပေါ့။ အဖိုးကတော့ အဖွားနဲ့မတူဘူး၊ ငါ့မြေး ဘဝကိုတန်အောင်နေကွတဲ့။ အဖွားက အဖိုးကိုမကြည်ဘူး။ ဖေဖေနဲ့ ကျနော့်ကိုအားပေးအားမြှောက်လုပ်တယ်ဆိုပြီးတော့လေ။
ကျနော့်ကိုစည်းကမ်းကြီးတဲ့ နာမည်ကြီးဘော်ဒါသွားထားတာ သေသေဝပ်ဝပ် ကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်လာအောင်လို့အဖွားက မျှော်မှန်းထားတာလေ။ ဒါပေမယ့်ကျနော်က သူထင်တာနဲ့ဆန့်ကျင်ဖက်ဖြစ်သွားပြီး အပျော်အပါးကြိုက်ဟေးဟေးဟားဟား တိုက်ပ် ဖြစ်လာတာ။ မေမေ့အစားကျနော့်ကိုမွေးလာခဲ့တဲ့ကြီးပိုက၊
“နင်ဟာတနေ့တခြား နင့်အဖေနဲ့တူတူလာတယ်၊ နင်ကြီးလာရင်နင့်အဖေလိုပွေတဲ့ နှာဘူးဖြစ်လာမလား စောင့်ကြည့်ရသေးတာပေါ့” တဲ့ ကဲ…ကြည့်။
ကနြော့ျအသကျ ၁၄နှစျကြောျ ၁၅နှစျထဲဝငျတော့ ဆနျ့ကငြျဖကျလျိငျကိုစပွီးစိတျဝငျစားတတျလာပွီ။ ကနြောျနတေဲ့ကြောငျးနဲ့ဘောျဒါဆောငျက ယောကျြားလေးတှခေညြျး။ ဒါကွောငျ့အိမျပွနျတဲ့အခြိနျမှာ အနီးအနားမှာရှိတဲ့အမြိုးနီးစပျတှထေဲက အဒေါျ ဦးလေးတှရေဲ့ သမီးတှေ၊ ဝမျးကှဲတှကေိုစိတျဝငျတစားကွညျ့တတျလာတယျ။ ကနြော့ျဘဝလညျးစိုပွလောသလိုခံစားရတယျ။
ကနြော့ျအသကျ ၁၆နှစျအရောကျမှာ ဖဖေကေ ကနြော့ျကို ဘောျဒါဆောငျမှာမထားတော့ပဲ ပွနျထုတျလာခဲ့တယျ။ ဒါပမေယျ့အဖှားက သူတို့အိမျမှာပဲနစေပွေီး၊ ဖဖေေ၊ မမေတျေို့အိမျသှားမနခေိုငျးဘူး။ ဖဖေနေဲ့မမေကေလညျး ဘာမှသိပျ စိတျထဲမထားပါဘူး။ ဒီလိုနဲ့နလောရငျး ကနြောျလဲအရှယျလေးနဲနဲရလာတော့ အဖှားလဲအရငျကလိုကနြော့ျကုတငျးတငျးကွပျကွပျကွီး ခြုပျခယြျဟနျ့တားလို့မရတော့ဘူး။ တခါတလတေော့လဲစိတျရရငျဖဖေေ၊ မမေတေို့အိမျသှားအိပျဖွစျလာတယျ။ အဲလိုနကွေညျ့တော့စိတျထဲနဲနဲလှတျလပျလာသလိုပဲ။
အိမ်သွားအိပ်လည်း မေမေနဲ့သိပ်ပြီးမတွေ့ဖြစ်ပါဘူး၊ တွေ့ခဲ့ရင်လည်း ဘာမှစကားများများမပြောဖြစ်ဘူး။ မေမေနဲ့က စိမ်းနေသလိုပဲ။ အမေဆိုတဲ့ သံယောဇဉ်ထက် ချောမောစက်စီကျတဲ့မျက်နှာနဲ့ ကိတ်လှတဲ့ကိုယ်ခန္ဓာနဲ့ ဒေါ်ခင်သီဝင်းဆိုတဲ့ အမျိုးသမီးကြီးကို သွေးသားဆာလောင်တဲ့အမြင်နဲ့ပဲမြင်မိတယ်၊ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင် မိန်းမသားတစ်ယောက်အနေနဲ့ပဲမြင်ခဲ့တယ်။
အဖွားရဲ့စီမံမှုကြောင့် ငယ်ငယ်ကတည်းကကျနော့်ကိုမေမေ့နဲ့မေမေ့အမျိုးတွေဆီက ဝေးဝေးဆွဲထုတ်ထားခဲ့ပြီး၊ ကျနော့်မှာအမေအရင်းရှိနေတယ်ဆိုတာကိုမေ့သလောက်ဖြစ်အောင်လုပ်ထားခဲ့တာ အမေအရင်းပေါ်မှာအမေဆိုတဲ့ညွတ်နူးတဲ့ချစ်စိတ်မဖြစ်ခဲ့ဘူး။ အမေလို့ကျနော့်စိတ်ထဲမှာခံစားလက်ခံမိတဲ့သူကတော့ ကျနော်နဲ့ရင်းရင်းနှီးနှီးနေခဲ့သူ အနီးကပ်မွေးမြူစောင့်ရှောက်ခဲ့တဲ့ ကြီးတော်ဖြစ်သူ ကြီးပိုပါဘဲ။ အမေအရင်းထက်တောင် ကြီးပိုကိုအမေလိုပိုချစ်သေးတယ်။
အမေအရင်း (ဒေါ်) ခင်သီဝင်း ကတော့ကျနော့်ကိုသိပ်စိတ်ဝင်စားပုံ ချစ်ပုံမရပါဘူး။ အဖွားတို့က ကျနော့်ကိုမေမေ့အရိပ်အောက်ကဝေးစေချင်လို့ ခွဲထားတယ်ပဲထား၊ တခါတလေတွေ့ခွင့်ရတဲ့ အချိန်လေးမှာတောင် အေးစက်စက်နဲ့၊ တွေချိန်လေးမှာဝမ်းနဲ့လွယ်မွေးခဲ့ရတဲ့သားရယ်လို့ ယုယုယယမရှိဘူး၊ ရတဲ့အချိန်လေး ချီတယ် ထိမ်းတယ် မရှိခဲ့ဘူး (ကျနော်မှတ်မိသလောက်ပေ့ါ)။ ကြည့်ရတာကျနော့်ကိုကိုယ်ဝန်ရှိတုန်းက လိုလိုချင်ချင် ယူချင်လို့ဟုတ်ပုံမရ၊ ကလေး(ကျနော်)ရှိတာကိုအကြောင်းပြုပြီး ချမ်းသာတဲ့ဖေဖေ့ကို ချည်ထားတုပ်ထားတဲ့သဘောမှာပဲရှိတယ်။
အဖွားပြောတာကတော့ မေမေကသူ့ကိုယ်နဲ့ရင်းပြီးဖေဖေ့ဆီမှာ တစ်ဆွေလုံးတစ်မျိုးလုံးလာပြီးခိုကပ်စားနေကြတယ်တဲ့။ အဖွားပြောတာလည်းဟုတ်နိုင်တယ်၊ ကျနော်မြင်သလောက် မေမေ့ဖက်ကဆွေမျိုးအားလုံးကို ဖေဖေကပဲ တချိန်လုံးကြည့်ရှု ပံ့ပိုး ကူညီပေးနေရတာ။ မေမေ ခင်သီဝင်းမှာ ဘာသက်မွေးဝမ်းကျောင်းအခြေခံ၊ အလုပ်မှ မရှိဘူး။ ဖေဖေက ကုန်စုံဆိုင် စတိုးလေးတခုဖွင့်ပေးပြီးရောင်းခိုင်းတာလည်း တချိန်လုံးအမြတ်ထက် အရှုံးကပိုများနေတာ၊ ငွေရေးကြေးရေးမှာ မေမေ့အမျိုးတွေလာပြီးစွက်ဖက်ရှုပ်နေကြတာလေ။ ရှုံးလဲ ဖေဖေကထပ်ထပ်ပြီးဖြည့်ပေးထားတော့ ဒီလိုနဲ့ပဲသွားနေတာပေါ့။
ဖေဖေ့မိန်းမ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။ မကြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။
(၂)
ဒီလိုဖေဖေ့ငွေနဲ့ အကူအညီမကင်းရာမကင်းကြောင်း ကြောင့် ဖေဖေဘယ်လိုပဲပွေပွေ၊ မိန်းမကိစ္စရှုပ်ရှုပ်၊ ဖေဖေဘာခိုင်းခိုင်း၊ ဘာအမိန့်ပေးပေး မေမေ ခင်သီဝင်း ဘာတခုမှ အပြစ်မတင်ရဲ ကွန်ပလိန်းမတက်ရဲ မငြင်းဆန်ရဲ ဖြစ်နေတာပေါ့။ ဘော်ဒါကထွက်လာခဲ့ပြီးမှသတိထားမိတာကအခုဖေဖေ့အိမ်မှာ မိန်းမတစ်ယောက်ထပ်ရောက်ပြီးလာနေနေတာပဲ၊ ရောက်တာတစ်နှစ်ကျော်လောက်ရှိတော့မှာပါ့၊ ကြည့်ရတာတော့ တော်တော်ချောတယ်၊ နောက်တော့မှသိရတာက အဲဒါ အမေခင်သီဝင်းရဲ့ညီမအငယ်တဲ့၊ ခင်မာမာတဲ့၊ အိမ်ကဖွင့်တဲ့စတိုးမှာရောင်းဖို့အကူခေါ်ထားတာတဲ့။
ကျနော် အသက် ၁ရနှစ်ပြည့်တော့ ဖေဖေကသိတယ်လေ၊ ဒီအရွယ်မိန်းမစိတ်ဝင်စားတဲ့ အရွယ်၊ မုန်ယိုတဲ့အရွယ်ရောက်ပြီဆိုတာ၊ သားကိုရင်းရင်းနှီးနှီးသူငယ်ချင်းပေါင်းပေါင်းတဲ့ ဖေဖေက ကျနော့ကိုယောက်ကျားတွေတတ်အပ်တဲ့ အဌာရသတွေ အားလုံးသင်ပေးချင်တယ်နဲ့တူပါတယ်။ မထင်မှတ်တဲ့တစ်နေ့မှာ ကျနော့်ကို အိတ်စပတ် မမကြီးတွေရှိတဲ့တစ်နေရာကိုခေါ်သွားပြီးရှင်ပြုပေးပါတော့တယ်။ ဖေဖေက ကျနော်ရဲ့ ဆက်(စ)ကိစ္စလိုလားမှု လမ်းပေါက်တွေကိုပြောလျော့အောင်ဖွင့်ပေးခဲ့တယ်။ လိင်ဆက်ဆံမှုပညာကို အောကားတွေကြည့်တာထက်ပိုပြီးလက်တွေ့ကျကျ သင်ယူစေချင်လို့လားတော့မသိဘူး။
သေချာတာပေါ့ အဲဒီမမကြီးတွေက ပရိုဖက်ရှင်နယ်ကြီးတွေလေ။ (အဖေ့ဖောက်သည်ကြီးတွေနေမှာပေါ့)။ ကျနော့်အတွက်တော့တကယ့်ဆရာမကြီးတွေ။ ကျနော်ကတော့ တစ်ခါမှ မတစ်ခါဘူးတော့ ရင်အရမ်းခုန်တာအမှန်ပဲ။ ကျနော့်ဆရာမ၊ မမကြီးက သဘာကြီး ဆိုတော့ ဘာမှပြောစရာမလိုတော့ဘူး နားလည်ပြီးသား။
ဖေဖေမှာထားလို့နဲ့တူတယ် ကျနော့်ကိုနည်းမျိုးစုံနဲ့ ကောင်းကောင်းပြုစုပြီး လိင်သင်ခန်းစာပေါင်းစုံကိုကြေညက်နေအောင်ဦးဆောင်သင်ပြပေးပါတော့တယ်။ လက်ဦးဆရာမကြီးလို့ပြောရမယ့် အဲ့ဒီမမကြီးရဲ့လက်ကုန်သင်ပြမှုတွေအပေါ်ကျနော်တော်တော်ကြီးစွဲသွားမိပါတယ်။ မမကြီးရဲ့သင်ခန်းစာတွေအကြောင်း အသေးစိတ်ရေးပြချင်ပေမယ့် နောက်ပိုင်း ကျနော့်ဘဝကိုအမှန်တကယ်ပြောင်းလဲသွားစေတဲ့ စိတ်ဝင်စားဖွယ် ဇာတ်လမ်းမရောက်ခင် ဟုန်သွားမှစိုးလို့ ကျော်လိုက်တော့်မယ်နော်၊ စိတ်ဆိုးနဲ့။
ပထမအကြိမ်ရှိရင် ဒုတိယ၊ တတိယဆိုတာလည်း ဆက်လိုက်လာတာပဲ။ ဖေဖေကျနော့်ကို အဲ့ဒီ မမကြီးဆီ အဆင်သင့်ရင်သင့်သလိုထပ်ခေါ်သွားတယ်။ တစ်နေ့ အဖွားဒီအကြောင်းရိပ်မိပြီးသိသွားတော့ ဖေဖေ့ကိုမကျေမနပ်နဲ့ဆူပါလေရော။
“တကယ်လို့ငါ့မြေးလေး အေကိုက်ပြီးရောဂါဆိုးဝင်လာရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ၊ ဘယ်သူတာဝန်ယူမှာလဲ၊ ဒီလိုကြပ်ကြပ်လုပ် တခုခုဖြစ်လာမှအားလုံးနောင်တမရကြနဲ့”
ဖေဖေကတော့ ဘာမှပြန်မပြောဘူး၊ အဖိုးကတော့ “ငါ့မြေး အရင်ကလိုငယ်ငယ်လေး မဆင်ခြင်နိုင်တဲ့ အရွယ်မဟုတ်တော့ဘူး၊ အကောင်းအဆိုးခြွဲခားတတ်နေပြီ၊ ဆင်ခြင်ပြီးလုပ်၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ် အန္တရာယ်ကင်းအောင် ကာကွယ်ဖို့မမေ့နဲ့” လို့ပဲပြောတယ်။ ကြီးပိုကတော့ ပွစိပွစိနဲ့ အဖိုးက ဖေဖေနဲ့ ကျနော့်ဆို ဘာလုပ်လုပ်အမြဲလိုက် ကာ နေတာပဲလို့ ပြောနေလေရဲ့။
အဲဒီနေ့က ဖေဖေက ကျနော့်ကို
“အဖွားက ဒီလိုချည်းပဲ၊ စိတ်ကုန်စရာကောင်းတယ်”
ကျနော်က “အဖွားက ရှေးအဖွားကြီးပဲ၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဖေဖေ့အမေ၊ သားရဲ့အဖွားပဲလေ၊ ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ။
ဖေဖေကခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး
“အဖွားပြောတာသိပ်ဂရုစိုက်မနေပါနဲ့ကွာ သားကိုရဲ လဲ အရွယ်ရောက်ပြီး အတွေ့အကြုံတွေလဲ ရှိနေပြီပဲ၊ အဖေပြောမယ် ဒီဖက်မလည်ရရင် နောက်တကြိမ်ကျ တခြားတစ်ယောက်ပြောင်းခြေဦးလှည့်တာပေါ့၊ ကြိုကြည့်ထား ဘယ်သူ့ကြိုက်သလဲလို့၊ ဘယ်ပုံစံမျိုးကြိုက်သလဲပြော၊ ဖေဖေရအောင် ဖန်တီးပေးမယ်”
ဖေဖေနဲ့ ကျနော်က သူငယ်ချင်းတွေလိုဖြစ်နေတော့ သိပ်ရှိန်မနေတော့ဘူး၊ အဲ့တော့ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲပြောမိတယ်။
“ဟိုမမကြီးဆီသွားလုပ်လာခဲ့တာ ၃-၄ ခါလောက်ရှိသွားပြီ၊ ပညာလဲရ ကောင်းလည်းကောင်းပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် တခြားတယောက်ကိုပြောင်းရမယ် ဆိုရင်တော့ ဘယ်ပုံစံမျိုးကြိုက်သလဲဆိုရင်၊ ဟိုလေ.. မေ့မေ့လိုပုံစံမျိုးကြီး ရရင်ကြိုက်တယ်၊ ဟဲဗီးကြီး ဟီးဟီး”
ကျနော့်ပြောစကားကြောင့် ဖေဖေ ရုတ်တရက်ပါးစပ်ကြီးဟပြီးခဏကြောင်သွားတယ်၊ ပြီးမှ မျက်နှာကြီးက အားရပါးရပြုံးလာပြီး၊
“ဟာ.. အဲ့လိုကြီးလား”
“မေမေကလှတာကိုး၊ ကိုယ်လုံးကြီးကလဲအကိတ်ကြီး၊ ဒါမျိုးဒီဇိုင်းဆိုအကြိုက်ပဲ၊ အမေဖြစ်နေလို့သာ”
ဖေဖေ တဟားဟားနဲ့ရီတယ်။ တခုခုစဉ်းစားနေသလိုမိနစ်ပိုင်းလောက် ငြိမ်သွားတယ်။ ခဏလောက်ကြာတော့၊
“တကယ်လို့ရရင် ယူမလား”
ဖေဖေ့စကားကြောင့်ကျနော်တောင်အူကြောင်ကြောင် ဖြစ်ပြီး ဖေဖေ့ကိုကြည့်မိတယ်၊ ဖေဖေနောက်နေပြီ။
“ဟာ ဘယ်ဖြစ်မှာလဲ၊ ဖေဖေ့မိန်းမကြီးကို”
ဖေဖေက….
“ဖေဖေသားကိုပေးတယ်ဆိုရင်ကော…. လုပ်ရဲလား”
ထင်မထားတဲ့မေးခွန်း၊ ရုတ်တရက်ကျနော်လဲ ဘာပြန်ဖြေရမှန်းမသိ၊ ခဏငြိမ်နေမိပြီးမှ ကျနော်မပွင့်တပွင့် ပြုံးလိုက်ပြီး…
“လုပ်ရဲတာကတော့ လာမမေးနဲ့၊ လာထားပဲ၊ ပြဿနာမရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဖေဖေ့မိန်းမကလက်ခံပါ့မလား”
ဖေဖေက ယုံကြည်မှုအပြည့်ရှိတဲ့လေသံနဲ့
“ဟားး သူ့ဘဝနဲ့ သူ့ဖက်ကအမျိုးတွေအကုန်လုံး၊ တစ်အိမ်လုံး ဖေဖေ့ကိုမှီခိုနေရတာပါကွာ၊ ဖေဖေက အခုရေထဲခုန်ချသေစမ်းဆို အားလုံးခုန်ချကြမှာ၊ မငြင်းရဲဘူး၊ ဖေဖေ့ကိုယုံစမ်းပါ။ မလိုက်လျောဘူးဆိုရင်သိကြမှာပေါ့၊ သူတို့အားလုံးခွေးဖြစ်မယ်ဆိုတာ”
“ကောင်းပါ့မလားဖေဖေရာ၊ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် သားအမေအရင်းကြီး”
ဖေဖေကျနော့်ကိုပြန်ကြည့်ပြီး
“သိပ်အတွေးခေါင်မနေနဲ့သား၊ လိုချင်လား မလိုဘူးလားပြော၊ စဉ်းစားနော် သန့်သန့်လေး၊ ဘာရောဂါမှကြောက်စရာမရှိဘူး၊ အဖော်လဲစွပ်စရာမလိုဘူး၊ ဒီထက်ကောင်းတာဘာရှိသေးလဲ”
ကျနော်ပြုံးပြီးခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်၊ ဖေဖေကရီပြီးကျနော့်ပခုုံးကိုရိုက်လိုက်တယ်။
“ဒီလိုမှပေါ့ကွ.. ဒါမှငါ့သား၊ နဲနဲဘဲစောင့်၊ သိပ်မကြာစေရဘူး၊ အိုကေအောင်စီစဉ်ပေးမယ်၊ ဒါပေမယ့် ဘယ်သူမှမသိစေနဲ့နော်”
ကျနော့်အထင်ကတော့ ဖေဖေဒီလိုပဲ နောက်ပြောသွားတယ်ပဲထင်တာ၊ ကျနော်လဲ ဘာရယ်လို့မဟုတ် ပေါ့ပေါ့ပဲကတိပေးလိုက်တာ။
ဖေဖေ့မိန်းမ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။ မကြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။
(၃)
၂ရကျလောကျကွာပွီးတဲ့အခါမှာ ဖဖေကေကနြော့ျကို ဒီညသူတို့အိမျမှာလာအိပျဖို့ပွောတယျ။ ဖဖေတေို့အိမျသှားအိပျတာကို အဖှားကသိပျမကွိုကျမှနျးသိပမေယျ့လညျး ကနြောျသှားအိပျလိုကျတယျ။ ဒီနေ့မမေေ့ကိုကွညျ့ရတာ ကနြောျနဲ့မကြျနှာခငြျးမဆိုငျမိအောငျရှောငျနသေလိုပဲ။ ထုံးစံအတိုငျးဆိုလညျးမမေကေ ကနြောျနဲ့သိပျဟကျဟကျပကျပကျစကားပွောဖွစျတာမဟုတျတော့ ထူးဆနျးတယျမထငျမိဘူး။ ဒါပမေယျ့ ဆနျးနတောတခုက အိမျမှာလာနနေတေဲ့မမေေ့ညီမ တီမာ (ခငျမာမာ) ပေါ့၊ ကနြော့ကိုကွညျ့တဲ့အကွညျ့က တခုခု ထူးဆနျးနသေလိုလိုထငျလို့ ဖဖေေ့ကိုမေးမျိတယျ။
“ဖေဖေ ဘာဖြစ်လို့အိမ်လာအိပ်ခိုင်းတာလဲ။ ကျနော်ဒီမှာအိပ်တာ အဖွားကသိပ်ကြိုက်မဟုတ်ဘူး။ ဟိုတလောကပြဿနာတက်ပြီး ဆူပြီးကတည်းက”
ဖေဖေကပြုံးပြီး
“အဖွားပြောတာတွေသိပ်ဂရုစိုက်မနေပါနဲ့လို့ဖေဖေပြောပြီးသားပဲ၊ သားကိုဒီညခေါ်သိပ်တာက သားကိုဟိုကိစ္စ ဆရာမပြောင်းပြီးသင်ခိုင်းမလို့”
“ဟင်..ကျနော်တို့ အပြင်ထွက်လည်ကြဦးမလို့လား၊ ဘာမှလည်းပြင်ဆင်မလာရသေးဘူး”
“ဘာမှပြင်ဆင်စရာမလိုပါဘူးကွာ၊ စိတ်ကလေးတစ်ခုပဲအဆင်သင့်ဖြစ်ရင်တော်ပါပြီ”
ကျနော်နဲနဲကြောင်သွားတယ်
“ဘယ်လိုလဲ ဖေဖေ သိပ်မရှင်းဘူး”
“ဟာကွာ သားကလဲ၊ သားပြောတဲ့တစ်ယောက်လေ၊ အတူအိပ်ချင်တယ်ဆိုတာ၊ ဒီမှာရှိနေတာပဲ၊ ဘယ်မှသွားဖို့မလိုပါဘူး”
ကျနော် ရှေ့နောက် ဝဲယာလျောက်ကြည့်ပြီးဘယ်သူ့မှမမြင်တာနဲ့..
“ဘယ်သူလဲဖေဖေရ၊ ဘာမှလဲမတွေ့ဘူး”
“ဖေဖေ့မိန်းမလေကွာ”
ကျနော်ဆွံ့အသွားတယ်။ တနေ့က ဒီကိစ္စပြောမိကြတာအခုမှပြန်စဉ်းစားမိတော့တယ်။
“သားက ဖေဖေနောက်နေတယ်လို့ထင်တာ”
“ဖေဖေ မနောက်ဘူးသား၊ သားဘာလိုချင်သလဲ ဖေဖေကြိုးစားပြီးမရ ရအောင်ရှာပေးခဲ့တာချည်းဘဲ”
ကျနော်ခဏငြိမ်နေပြီး
“အဲ့တော့ ဖေဖေ့မိန်းမကရော ကြည်ဖြူပါ့မလား”
ဖေဖေကပြုံးလိုက်ပြန်ပြီး
“ကြည်ဖြူလားမကြည်ဖြူလားတော့မသိဘူး၊ သဘောတော့တူလိုက်ပြီ၊ မိန်းမရဲ့ ညီမတောင် ဖေဖေကယူလိုက်သေးတယ်”
ကျနော်ပါးစပ်ဟသွားရတယ်
“ဘယ်လိုကြီးတောင်လား၊ ဖေဖေ အကုန်ဆွဲတာပဲလား”
“ဲအဲ့ဒါပါယူမလား ဖေဖေ ၂ယောက်လုံးလက်လွှဲပေးမယ်လေ၊ ဟား..ဟား..ဟား..”
အခုမှသဘောပေါက်တော့တယ်၊ တီမာ ကျနော့်ကိုကြည့်တာထူးဆန်းနေသလိုနဲ့ မေမေလဲကျနော်နဲ့မျက်နှာချင်းမဆိုင်မအောင်ရှောင်နေတာ ဒါကြောင့်ကိုးလို့။
ကျနော်လဲဘာမှပြောမထွက်တော့…တိုတိုပဲ
“ကောင်းသားပဲ”
ဖေဖေက ” အေး.. အမကိုရပြီးရင် ညီမလဲနောက်ကလိုက်လာမှာပေါ့ကွာ။
ကျနော်သိပ်မသေချာ၊ ရင်တခုန်ခုန်နဲ့
“တကယ်လို့ ရရင်တော့….”
“ရ ရမှာပေါ့လကွာ၊ ကဲ မင်းအခန်းသွားစောင့်နေ၊ ခဏနေလာပို့ပေးမယ်”
ကျနော် နားမလည်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး…
“ဘယ်သူ့ကိုလာပို့မှာလည်း”
ဖေဖေကပြုံးပြီး
“အမလုပ်တဲ့သူ ဖေဖေ့မိန်းမ ကအရင်ပေါ့ကွာ”
ကနြောျပါးစပျပွဲသှားတယျ၊ အခုအခွအေနအေထိ မယုံနိုငျသေးဘူး၊ ဖဖေတေကယျ့ကျို ကနြောျနဲ့မမေေ့ကိုပေးအိပျခိုငျးမှာလား။
ကျနော်သေချာအောင်ထပ်တောလိုက်တယ်။
“အဲ့လိုသာဆို ဖေဖေဒီည တညလုံးငေါင်နေမှာပေါ့”
“မင်းတာဝန် မင်းကျေအောင်လုပ်စမ်းပါကွာ၊ ဖေဖေ့အတွက်မပူပါနဲ့၊ ငေါင်လည်း မိမာအခန်းသွားပြီးအလာပ၊ ဿလာပ ပြောတာပေါ့”
ဖေဖေ့စကားကြောင့်ကျနော်ပြုံးမိပြီး ဖေဖေတို့အိမ်မှာကျနော့်အတွက်ပေးထားတဲ့အခန်းမှာသွားစောင့်နေလိုက်တယ်။ ရင်ထဲကလည်းတဒိန်းဒိန်းနဲ့ပေါ့၊ ပထမဆုံးရှင်ပြုတဲ့နေ့ကခံစားချက်မျိုးနဲ့တထေရာထဲပဲ။
အတော်ကြာကြာလေးစောင့်မိပြီးတဲ့နောက်မှာ တံခါးပွင့်လာပြီးဖေဖေ့အသံကြားရတယ်။
“သတိုးသမီး အပျိုဖြန်းလေး (အဲလေ) သိပ်တော့မပျိုတော့ပါဘူး လာပို့ပါတယ်ခင်ဗျ”
ကျနော်ထိုင်ပြီးငေးကြည့်နေတုန်းမှာပဲ ဖေဖေက မေမေ့လက်တဖက်ကိုဆွဲပြီးကျနော့်အခန်းထဲ ဝင်လာတယ်။
ဖေဖေက မေမေ့ကို
“ခင်သီ… မင်းဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာ မင်းသိတယ်နော်”
မေမေ ခေါင်းအသာငြိမ့်ပြီး ခေါင်းလေးငုံ့နေချိန်မှာပဲ ဖေဖေကထပ်ပြီး..
“မင်းနားလည်တယ်မဟုတ်လား မင်းတကယ်လို့ သားကိုရဲ စိတ်မကျေနပ်အောင်တစ်ခုခုလုပ်မိရင် မင်းဘာဖြစ်သွားနိုင်သလဲဆိုတာ။
မေမေကတော့ခေါင်းငုံ့ငြိမ်နေတယ်၊ ဖေဖေပြောတာနာခံတဲ့သဘော။
အိုး.. မေမေ.. လှလိုက်တာ၊ မေမေက ထဘီအင်္ကျီဝတ်လာတာမဟုတ်ပဲ၊ ဖေဖေယိုးဒယားသွားတုန်းကအပြန်ဝယ်လာပေးခဲ့တဲ့ ဖြူလွလွ ပါးလွှာတဲ့ နိုင်လွန်ညအိပ်ဝတ်စုံလေးနဲ့။ ဝမ်းပိစ် တစ်ကိုယ်လုံးခေါင်းကစွပ်ချရတဲ့သင်တိုင်းပုံလက်ပြတ်ဂါဝန်ပါ။
ဆင်စွယ်လက်မောင်းသားဝင်းဝင်းလေးတွေ နဲ့ပါးလျတဲ့ ဝတ်စုံအောက်မှာ မေမေ့ပုံကအရမ်းဆက်စီဖြစ်နေတယ်။
မေမေက အခုထိ ရောက်တဲ့နေရာမှာငြိမ်ပြီးတုန့်နေတုန်းပဲ။ ဖေဖေက မေမေ့ကို ကျနော့်ဆီတွန်းပို့လိုက်တယ်။ ပါးစပ်ကလည်းခပ်ထန်ထန်နဲ့
“မင်းဒီလိုပဲရပ်နေတော့မှာလား”
“သား..ရဲလေး..ပြဿနာတခုခုရှိရင် ဖေဖေ့ကိုပြော၊ ဘာမှအားမနာနဲ့”
ကျနော်ခေါင်းညိတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ ဖေဖေတံခါးပြန်ပိတ်ပြီးထွက်သွားတယ်။
ကျနော်ရင်တွေတုန်နေတယ်၊ ဒါပေမယ့်ရဲစိတ်သွင်းပြီး အခုထိရပ်နေဆဲဖြစ်တဲ့မေမေ့ကိုခေါ်လိုက်တယ်။
“မေမေ.. ဒီနားလာခဲ့လေ”
သူမ ကျနော့အနားလာရပ်ပြီးတော့ စပြောတယ်။
“ဩော အခုထိမမေခေေါျနတေုနျးပဲလား၊ ဘာဖွစျလို့ဒီလိုလုပျရတာလဲ”
ကျနော်ပြန်ဖြေလိုက်တယ်
“မမေလေို့ ခေါျတာက ခေါျနကြေ ပါးစပျအကငြ့ျပါနလေို့၊ ဘာလို့ဒီလိုလုပျရလဲဆိုတော့ မမေေ့ကိုလိုခငြျလို့၊ မမေကေလညျးလှလို့၊ ဖဖေကေလညျးပေးလျို့”
ကျနော်မေမေ့လက်နှစ်ဘက်ကိုလှမ်းဆွဲယူလိုက်တယ်။ မေမေလက်ကိုလိမ်ပြီးရုန်းတယ်။ ဒါပေမယ့် ခါတော့မထုတ်ဘူး။
“ထိုင်စမ်းပါဦးမေမေရဲ့”
မေမေကျနော့်ဘေးကုတင်စောင်းမှာဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။
ကျနော်ဖက်လှည့်ပြီးကျနော်မျက်နှာကို မကျေမနပ်ပုံစံနဲ့ကြည့်နေတယ်။
ကျနော်ထပ်ပြောတယ်
“မေမေလို့ခေါ်တာက ခေါ်နေကျပါးစပ်စွဲနေလို့၊ ပြောရရင် ကြီးပိုကကျနော့်အမေဖြစ်ဖို့ပိုကောင်းတယ်”
မေမေခေါင်းကြီးပဲငုံ့ထားတယ်။
ကျနော်မေမေ့နားကိုတိုးကပ်လိုက်ပြီး ခါးကျင်လေးကိုဖက်လိုက်တယ်။ ကျနော်သိတတ်တဲ့အရွယ်ကတည်းက ပထမဆုံးအကြိမ် မေမေ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ထိတွေ့သုံးသပ်ခြင်းဘဲ။ လက်နောက်တဖက်က မေမေ့ရင်သားတွေကိုသွားကိုင်လိုက်တယ်။ မေမေဆတ်ကနဲလန့်သွားပြီးပခုံးတွေကိုကြုံ့ကာ တဖက်ကိုတိုးပြီးရှောင်တယ်။ လက်တွေမြှောက်၊ လက်ဝါးတွေနဲ့ကာပြီး တုန်ရီတဲ့အသံနဲ့
“မလုပ်နဲ့နော်… သား.. ရဲလေး၊ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မေမေက သားရဲ့ အမေလေ”
ကျနော်ပြန်မေးလိုက်တယ်၊
“အမေတဲ့လား၊ တကယ်မေးပါရစေ၊ အမေဆိုလို့ တသက်လုံးမှာ ကျနော့်ကိုထိန်းခဲ့ဘူးသလား၊ ချီခဲ့ဘူးလို့လား”
ကျနော့်စကားကြောင့် မေမေအနေရခက်ပြီးဘာမှပြောမထွက်ဘူး။ တဖက်ကိုတိုး ခေါင်းငုံ့ပြီးငြိမ်နေတယ်။
“ဖေဖေက မေမေ့ကိုကျနော့်ဆီလက်လွှဲပေးခဲ့တာက ကျနော်နဲ့မေမေ အရင်ထက်ရင်းရင်းနှီးနှီး နက်နက်နဲနဲ ထဲထဲဝင်ဝင် ဖြစ်တဲ့ဆက်ဆံရေးမျိုးဖြစ်စေချင်လို့ သားလက်ထဲလွှဲပေးခဲ့တာ၊ အရင်းနှီးဆုံးကိုယ်ချင်းနှီးနှောတဲ့ဆက်ဆံရေးမျိုးလေ။ မေမေနားလည်ပါတယ် တကယ်လို့မေမေငြင်းခဲ့မယ်ဆိုရင် မေမေတို့ဖက်ကတဆွေတမျိုးလုံးဒုက္ခရောက်ရလိမ့်မယ်ဆိုတာလေ”
မေမေ့ကြည့်ရတာ ခေါင်းကြီးငုံ့ထားတာတခုထဲတတ်တော့တယ်ထင်တယ်။ လက်ဖဝါး ၂ခုကိုလက်ချောင်းချင်း တင်းတင်းယှက်ပြီးဖြစ်ညှစ်နေပုံက စိတ်ကျဉ်းကြပ်မှုကိုပြနေတယ်။
ဒါပေမယ့် ဘယ်လိုအခြေအနေမျိုးမှာဖြစ်ဖြစ် မေမေ့ကိုကြည့်ရတာ အရာရာတိုင်းဟာလှနေတယ်။ တင်းကြပ်စိတ်ညစ်ငြူးနေတဲ့မျက်နှာလေးကလည်းလှနေတာပဲ။
မေမေ့ကိုဒါလောက်အနီးကပ်တခါမှမကြည့်ဖူးဘူး။ ကြည့်လေ ကျနော့ရင်တွေခုန်လေ။ ကိတ်လှတဲ့သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့အလှနဲ့ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်တို့ဟာကျနော့်ကိုဒိန်းတလိန်းနတ်ဝင်စေတယ်။
ဖေဖေ့မိန်းမ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။ မကြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။
(၄)
မေမေ့ရဲ့အသက်ဟာဒီနှစ်မှာ ၃ရနှစ်စွန်းစွန်းပဲရှိပါဦးမယ်။ ကျနော်က ၁ရကျော် ၁၈နှစ်နီးပါး မေမေနဲ့ ကျနော်နဲ့ အနှစ် ၂ဝနီးပါးကွာတယ်။ ၃ရနှစ်ရွယ်မေမေဟာ သွေးသားအကောင်းဆုံး အရမ်းကိုဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့အနေအထားမှာရှိနေပါတယ်။ အပြင်ပန်းကြည့်ရင် ၃ဝ ဝန်းကျင်လောက်ထင်ရအောင်နုတယ်။ ကျနော်စိတ်ကူးနဲ့ ကြိတ်ကြိုက် အိပ်မက်မက်ခဲ့ဖူးသူ။ အနီးကပ် ကပ်ထိုင်နေရတဲ့ မေမေ့ရဲ့ကိုယ်သင်းနံ့လေးနဲ့ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်တွေကြောင့် ပေါင်ကြားထဲကညီလေး ကျနော့်လီးကမာထန်လာခဲ့ရပါပြီ။
မေမေ့ကိုယ်သင်းနံ့လေးကယဉ်တယ်။ ကျနော့်ကိုသင်ခန်းစာသင်ပေးခဲ့ဘူးတဲ့မမကြီးတွေက အပေါစားရေမွှေးနံ့တွေနဲ့ဆိုတော့ အကွာကြီးကွာတယ်။ ကျနော်မေမေဆိုတဲ့ မိန်းမတယောက်အနားမှာအနီးကပ်ထိုင်ပြီးရစ်မူးရီဝေနေရပြီ။
ကျနော် မေမေ့ဖက်တိုးလိုက်တယ်၊ လက်တဖက်နဲ့ ပုခုံးလေးကိုသိမ်းပြီးဖက်မိတယ်။ ဒီတခါတော့ မေမေမရုန်းပြဲငိမ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် မျက်နှာကတော့တဖက်ကိုလှည့်လွှဲထားပြီးကျနော့်ကိုမကြည့်ဘူး။ ကျနော့်ကျန်တဲ့လက်တဖက်က သူမလက်မောင်းသားဝင်းဝင်းအိအိလေးကိုကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးနေရာကနေ ရင်အုံပေါ်လက်ရွေ့သွားပြီး ဖွံ့ထွားလှတဲ့ နို့အုံကြီးတွေကို အင်္ကျီအပြင်ကနေဆုတ်နယ်ပြီးချေပေးနေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ နားနားကပ်ပြီးတိုးတိုးလေး..
“မေမေ့နို့ကြီးတွေက အိနေတာပဲ၊ လက်နဲ့တစ်ပြည့်ပဲ၊ သားကိုင်ကြည့်ချင်နေခဲ့တာ ကြာလှပြီသိလား”
မမေလှေညျ့လာပွီးကနြော့ျမကြျနှာကိုစိုကျကွညျ့တယျ။ မမေေ့နှုတျခမျးဖူးဖူးလေးတှနေား ကနြော့ျနှုတျခမျးရောကျသှားပွီးစုပျနမျးတော့မယျအလုပျ မကြျနှာကိုခါပွီးရှောငျထှကျသှားရော။ ကနြောျနို့အုံကွီးကိုလကျမလှှတျပဲ အိပျရာပေါျပကျလကျလနျအောငျလှဲခလြိုကျတယျ။ ပွီးတော့လညျပငျး၊ ပါး၊ နားရှကျတှကေိုဒလစပျရပေကျမဝငျဆှဲစုပျ နမျးရှုပျပစျလိုကျတယျ။ နို့ကွီးတှကေိုလညျး အတငျးဆှဲဆုပျခွနေယျနလေိုကျပွီး အောကျဖကျကိုစုံဆငျးကာ ဗျိုကျသားတှကေိုရှရှပှတျပေးလိုကျတာ ဆတျကနဲတှနျ့သှားတယျ။ပွီတော့လကျကို ဆီးစပျနဲ့ပေါငျကွားကိုဆကျပို့လိုကျပါတယျ။
အူး..ဟင်းးး..စစ်..
ဗိုက်သားနဲ့ အရှေ့အလယ်ပိုင်း တဝိုက်ကိုအစုန်အဆန် ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ခံလိုုက်ရလို့ မေမေ့ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ဆတ်ကနဲတုန်ပြီး ညည်းသံသဲ့သဲ့ထွက်လာတော့တယ်။ ကျနော်အခု မေမေ့ညဝတ်အင်္ကျီပါးပါးလေးအပေါ်ကကိုင်နေတုန်းပါ ပေါင်ခွကြားဆုံက စောက်ဖုတ်ရှိတဲ့အုံကြီးအပေါ်လက်ဝါးနဲ့ အားရပါးရအုပ်ကိုင်ပွတ်ဆွဲညှစ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ မေမေတချက်လောက်တုန်တက်သွားပြီးကျနော့်လက်မောင်းကိုတင်းတင်းညှစ်ကိုင်လိုက်သတိထားမိတယ်။ ဂွဆုံအဖုတ်အုံကိုဆက်ပွတ်လိုက်တော့ သိလိုက်ပြီ မေမေအတွင်းခံ ပင်တီဝတ်မထားဘူး။
ကျနော်မေမေ့ကိုတချက်မော့ကြည့်ပြီး
“မေမေ့အဖုတ်ကြီးကဖောင်းပြီးနူးညံ့နေတာပဲ နို့ကြီးနဲ့နင်လာငါလားပဲ၊ လက်တစ်အုပ်အပြည့်ပဲ”
ကျနော့်ပါးစပ်က တစ်တစ်ခွခွ အားရပါးရပြောလိုက်မိတယ်။
မေမေသတိဝင်လာပြီးခေါင်းကိုခါ၊ ကိုယ်ကိုရို့ပြီးရုန်းတယ်။ အသံတုန်တုန်နဲ့…
“လွှတ်နော်၊ မေမေ့ကို ဒီလိုမလုပ်လို့မရဘူးလား”
မေမေရုန်းနေပေမယ့် ကျနော့်လက်ကအဖုတ်အုံပေါ်က မလွှတ်သေးဘူး။
“မရဘူး ထင်တယ်မေမေ၊ တကယ်လို့ ဖေဖေသိသွားရင်ကျေနပ်မှာမဟုတ်ဘူးနော်၊ နောက်တခုက အခုသားရဲ့ဂျိုးက အရမ်းမာနေပြီ”
ကျနော် ဖေဖေနဲ့လှည့်ခြောက်ပေးလိုက်တယ်။ မေမေကလေသံပျော့ကလေးနဲ့
“မေမေ အဖေ့ကို ဒီအကြောင်းမပြောဘူးလေ။ မေမေသားကိုကျေနပ်အောင် တခြားဟာလုပ်ပေးမယ်၊ ဂွင်းတိုက်ပေးမယ်သားရယ်.. နော်..”
“အိုးးး ဂွင်းထုတာလောက်လေးနဲ့တော့ လုပ်မနေပါနဲ့တော့ အလကား လက်အညောင်းခံလို့၊ ဒါလောက်တော့ကိုယ့်ဖာသာလုပ်လဲရတယ်၊ မေမေ ငြိမ်ငြိမ်လေးအိပ်ပေးနေရင် ပိုကောင်းမယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး ပြီးသွားမှာပါ”
“မေမေ..မေမေ..လေ ဖေဖေနဲ့ကလွဲပြီး ဘယ်သူနဲ့မှ မလုပ်ဖူးဘူး”
“သား နားလည်ပါတယ်၊ ဖေဖေက နောက်ထပ် တီမာတစ်ယောက်ရှိသေးတယ်၊ တော်ကြာ ဝန်ပိပြီး မနိုင်မနင်းတွေဖြစ်နေမယ်။ နောင်ဆို မေမေက သားရှိနေတော့ ဖေဖေ့ဝန်တွေပေါ့အောင်ကူပေးသလိုဖြစ်တာပေါ့၊ သားက ဖေဖေ့အစား မေမေ့ကိုတာဝန်ယူမယ်လေ”
မေမေဘာမှထပ်မပြောတော့ဘူး။ ကျနော့်လက်ကောက်ဝတ်ကိုကိုင်ထားတဲ့လက်ကိုလဲလွှတ်ပေးလိုက်တယ် ပါးစပ်တင်းတင်းစေ့ပြီးတဖက်လှည့်သွားတော့တာ။ နောက်ဆုံး မတတ်သာလို့ လက်လျှော့လိုက်ရတဲ့ပုံ။
ကျနော်လဲချက်ချင်းထထိုင်ပြီး အင်္ကျီနဲ့ဘောင်းဘီတွေချွတ်ချလိုက်တယ်၊ ကျနော့်လီးက မာတောင်နေပြီ။
မေမေလည့်ကြည့်လာပြီး ပါးစပ်လေးဝိုင်းလို့ မျက်နှာကစိတ်လှုပ်ရှားရှုပ်ထွေးနေတဲ့ပုံစံ။ ဖေဖေ့ပစ္စည်းကလွဲလို့ တခြားသူတွေရဲ့ဟာမမြင်ဖူးဘူးဆိုတာဟုတ်လောက်တယ်။
ကျနော် အချိန်သိပ်ဆွဲမနေတော့ဘူး၊ မေမေဝတ်ထားတဲ့ ညအိပ်ဝတ်စုံပါးပါးလေးကိုခြေထောက်ကစပြီး ခါးအထိလိပ်ပြီးပင့်တင်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကကျနော့်ကို မင်သက်သွားစေတယ်။ မေမေ့အဖုတ်အုံကြီးကမို့ဖောင်းကားနေပြီး ထူထပ်အုံခဲနေတဲ့ စောက်မွှေးတွေကြောင့် စောက်ပတ်ကွဲကြောင်းကိုတောင်မမြင်ရသလောက်ဖြစ်နေတယ်။ ကျနော် ၃-၄ ကြိမ်လောက်ချဘူးခဲ့တဲ့ လက်ဦးဆရာမ မမကြီးနဲ့ ဆို တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီ။
ကျနော်လဲ ပါးစပ်ကလွှတ်ကနဲ
“အိုး မေမေ့အမွှေးတွေကလဲ တောထနေတာပဲ”
မေမေ့ မျက်နှာနီရဲသွားပြီး ရှက်ရှက်နဲ့ လက်၂ဘက်နဲ့ မျက်နှာကိုအုပ်ထားရှာတယ်။
ကျနော်မေမေ့ပေါင် ၂ချောင်းကိုဘေးတဖက်တချက်စီကိုတွန်းတင်ပြီးကိုင်ဖြဲလိုက်တယ်၊ မေမေခြေထောက်တွေကိုတောင့်ထားပြီးပေါင်တွေလိမ်ထားဖို့ကြိုးစားသေးတယ်။ ကျနော် မေမေ့ခြေ ၂ချောင်းကိုတွန်း၊ အတင်းဖြဲပြီးမေမေ့ရဲ့ပေါင်၂လုံးကြားမှာနေရာယူလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်လည်းပွတ်၊ လက်ခလည်ကို ချောပြီးစိုထိုင်းနေပြီဖြစ်တဲ့စောက်ခေါင်းကြားထဲထိုးသွင်းမွှေနှောက်လိုက်တာ မေမေစပြီးငိုပါတော့တယ်။
“အဟငိ့…ဟင့်…ဟင့်…ဟင့်…ရွှတ်…အိ…”
မေမေ့ငိုသံကိုဘာမှစိတ်ဝင်စားနေ၊ သနားမနေတော့ဘူး
ကျနော်မေမေ့ စောက်မွှေးတွေကိုဖြဲရဲပြီး စောက်ပတ်ကြီးကို ဟကြည့်လိုက်တော့ ပန်းရောင်ရဲရဲအတွင်းသား မွေးလမ်းကြောင်းစောက်ပေါက်ကြီးကိုထင်းထင်းကြီးတွေ့လိုက်ရတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ်၂ဝလောက်က ကျနော် ဒီအပေါက်ကြီးထဲကထွက်လာခဲ့တယ်ဆိုတာဟုတ်ရဲ့လား။ ကိုယ်ထွက်လာတဲ့အပေါက်ကြီးကြည့်ပြီး လီးက အသားကုန်တောင်လာတော့တာပဲ။
ဖေဖေ့မိန်းမ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။ မကြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။
(၅)
“အဟင့် ဟင့် ဟီး…ကိုယ့်အမေအရင်းကိုတောင် အမေလို့ မထင်တော့ဘူးလား။ ဘာတွေလာလုပ်နေတာလဲ”
မေမေ တရှိုက်ရိုက်နဲ့ငိုနေတယ်။
ကျနော် မေမေ့ညအိပ်ဝတ်စုံကို အကုန်ချွတ်ပစ်ပြီး မေမေ့နို့တွေကိုစို့ကြည့်ချင်တယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီစိတ်ကူးကိုချက်ချင်းဖျောက်ပစ်လိုက်တယ်၊ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် စောက်ဖုတ်ကိုတော့ အမိအရ အရင်လိုးရမယ်၊ အရင်ကိုယ့်ပစ္စည်းအဖြစ်ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကိုင်ထားမှ၊ နို့ကနောက်ဘယ်တော့စို့စို့ရတာပဲ။
ကျနော်မေမေ့စောက်ဖုတ်ကွဲကြောင်းကြီးတလျှောက် လီးကြီးနဲ့ ၂ကြိမ် ၃ကြိမ် အလျားလိုက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းအရင်ပွတ်ပြီးဖိဆွဲလိုက်တယ်။ ပြီးမှ သပြေသီးမှည့်ရောင် ရဲပြောင်နေတဲ့ ကျနော့်ဒစ်ဖူးကြီးကို မေမေ့စောက်ပေါက်ဝကိုတေ့လိုက်ပြီး အားပါပါဖိလိုးချလိုက်တယ်။
ဗြစ်…ဗြစ်…ဇွိ…ဖြစ်..
အိုး… အား…ကျွတ် ကျွတ်…အိ..
မေမေ မချိတဲ့အသံနဲ့ ကြိတ်အော်ပါတော့တယ်
လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ်၂ဝက ကလေးတစ်ယောက်သာမွေးခဲ့ဘူးတဲ့ မေမေ့စောက်ပတ်ကြီးဟာ ကျဉ်းလဲကျဉ်း ကြပ်ပြီးတော့ စီးပိုင်နေတယ်လို့ခံစားရတယ်။ ကျနော့် လီးထိပ်နဲ့ လတံတွေကျိန်းပြီးနာကုန်တယ်။
စစ်…အား.. အင့်..အင့်. အိ..
မေမေ ပါးစပ်ဟ ညည်းတွား အော်ဟစ်နေပြီး စောစောက မျက်နှာကိုပိတ်ကာထားတဲ့ လက်တွေက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ဘေးကမွေ့ယာနဲ့ အိပ်ရာခင်းကိုယောင်ရမ်းထုနေ၊ ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆွဲလိမ်နေတယ်။ ဦးခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်းခါနေပြီး ပါးမှာလဲမျက်ရည်တွေနဲ့၊ ပါးစပ်လေးဟ မျက်နှာရှုံ့တွကာ ရောပြွမ်းထွေပြားတဲ့ ဖီလင်တွေကိုခံစားနေရပုံရတယ်။
“အား..အိ..အိ..နာတယ်…ဘာလို့ မေမေ့ကိုဒီလို လုပ်ရက်တာလဲ အီး အီး”
ကနြောျလဲ လီးတှနောနတောပဲလေ၊ မမေေ့ငိုသံ ညညျးသံတှကေိုဂရုစိုကျမနတေော့ဘူး မမေေ့ပေါငျ ၂ခြောငျးကိုဖိထားပွီး မမေေ အတငျးရုနျးကနျထှကျမသှားနိုငျအောငျ ခြုပျထားတယျ။ စောကျဖုတျကိုတတျနိုငျသလောကျဖွဲကားနအေောငျထားပွီး လီးကိုဥအရငျးထျိရောကျအောငျရိုကျဆောငျ့သှငျးလိုကျပါတယျ။ ပွီးတော့မှ ဖွေးဖွေးခငြျးကနေ အရှိနျမွှငျ့ပွီး မွနျမွနျထုတျလိုကျသှငျးလိုကျ စိတျရှိလကျရှိဆောငျ့လိုးနလေိုကျတယျ။
အား ကျွတ်ကျွတ် အီး အိ
ကျနော် မေမေ့ကိုယ်ပေါ် ထပ်ဖိအိပ်ချလိုက်ပြီး မေမေ့ကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားကာ ကပ်ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်
ဇွိ ဇွိ..ဖတ်..ဖတ်..ဖောက်.. ဗြစ် ဗြစ်..
အူး…စစ်.. ကျွတ်ကျွတ်…အား…
“နဲနဲတော့ ကြိတ်ခံလိုက်ဦးမေမေ.. အီး မေမေ့စောက်ဖုတ်ကြီး ဒီလောက်လိုးလို့ကောင်းမယ်လို့ မထင်ခဲ့မိဘူး အား…၊ ဒါလားမေမေလို.ခေါ်တဲ့မိန်းမ၊
လိုးလို့အရသာရှိလိုက်တာ၊ ဒါလောက်လိုးလို့ကောင်းမှတော့ အကြာကြီးလိုးနေချင်တယ်”
“အီး.. အင့် အင့် တော်တော့ တော်တော့၊ မြန်မြန် ပြီး မြန်မြန် ဆင်းတော့ ငါ့ပေါ်က”
“ပြီးမှာ.. ပြီးမှာ မပူနဲ့ မေမေ့ထဲမှာကိုပြီးမှာ၊ သားရဲ့မျိုးရည်တွေအားလုံး ဒီနေ့မေမေ့ဗိုက်ထဲရောက်ရစေမယ်၊ မပူနဲ့”
မျက်ရည်စီးကြောင်းတွေနဲ့ နာတာလား၊ အရသာရှိနေတာလားမသိ ရှုံ့မဲ့ညည်းညူနေတဲ့ မေမေ့မျက်နှာလေးဟာ ကျနော့်မျက်စေ့ထဲ ပိုလှနေတယ်။
ကျနော်မေမေ့မျက်နှာလေးကိုအသည်းယားစွာကုန်းနမ်းလိုက်ပြီးတော့ မေမေ့ညအိပ်ဝတ်စုံပါးလေးကို လည်ပင်းရောက်တဲ့ထိ တွန်းတင်လိုက်ပြီး
နို့ကွီး၂လုံးကို တပွနျစီအားရပါးရငုံစို့ပစျလျိုကျတယျ။
လက်ကလဲ ပေါင်ကြားကလျှိုု စောက်ဖုတ်ဆီရောက်သွားပြီး လီးဝင်ထွက်နေတဲ့ကြားက စောက်စိလေးကိုပွတ်ချေပေးနေမိတယ်။
မေမေ့စောက်ပတ်ထဲကချောဆီလို အဖြူရောင်အနှစ်တွေ အများကြီးထွက်လာတယ်။ လီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက်တိုင်း လီးနံရံ အရေပြားမှာ အဖြူနှစ်တွေကပ်ပါလာတယ်။ လိုးရတာလဲ ပိုပြီးချောလာတယ်၊ စောစောကလို လီးမနာတော့ဘူး။ ကျနော့်လီးမှာရော မေမေ့စောက်မွှေးအုံကြီးမှာပါ စိုရွှဲ စေးထန်းကုန်ပြီ။
ကျနော် စိတ်ရှည်လက်ရှည်ပဲ မြန်လိုက်၊ နှေးလိုက်၊ ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုက်၊ ဖွဖွလေး သွင်းထုတ်လုပ်လိုက်၊ ဆရာမ ပရိုဖက်ရှင်နယ်မမကြီးဆီကလက်ထပ်သင်ထားတဲ့ တက်ကနစ်ပေါင်းစုံနဲ့ အစွမ်းပြလိုးလိုက်တာ မေမေ့ရဲ့ တရှုံ့ရှုံ့ရှိက်ငိုနေတဲ့ အသံတဖြည်းဖြည်းပျောက်သွားပြီး အသက်ရှုသံပြင်းလာတယ်၊ ရှိုက်သံနေရာမှာ မချင့်မရဲ ညည်းသံကဝင်ရောက်လာပါတယ်၊
ခုနက အသေလိုငြိမ်နေ ဒါမှမဟုတ် လူးလွန့်ရုန်းနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ
အခုတော့ခါးကော့ကော့ပေးပြီးလိုးချက်နဲ့အညီ ခံနေပါပြီ။
“အား.. အားး မေမေ… အီး..ကောင်းလိုက်တာမေမေရယ်…မေမေ့ကိုချစ်လိုက်တာ”
စွိ.. ဇွီ… ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဇွိ ဇွ်ိ…
“အား…ဟင့် ဟင့်.. သား.. သားလေးရယ်… မေမေ..မေမေ့ကို အင့် အင့်..”
စောစောပိုင်းက ဘေးမှာချထားပြီး အိပ်ရာခင်းကို ကျစ်ကျစ်ပါဆောင်ဆုပ်လိုက် လိမ်လိုက် ကျနော့်လက်မောင်းကိုထုလိုက် တလှည့်စီလုပ်နေတဲ့ မေမေ့ရဲ့လက် ၂ဘက်ဟာ အခုတော့ကျနော့်ရဲ့ကျောကို အတင်းသိုင်းပြီးဖက်ထားနေပါပြီ။ ဖြူဖွေးနေတဲ့ခြေထောက်လေး ၂ချောင်းကလဲ အတင်းခွဖက်လာပါတယ်။
ဖေဖေ့ရဲ့အမြော်အမြင်ကြီးမှုနဲ့ ကျနော့်ကို ပရိုမမကြီးတွေဆီမှာ လိင်ဆက်ဆံမှုပညာကို ဘွဲ့ရအောင် ဆည်းပူးခိုင်းခဲ့တာ အခုဒီမှာအရမ်းအသုံးဝင်လာခဲ့ပါပြီ။
ကျနော်ရဲ့ အမေအရင်းဆိုတဲ့ မေမေ ဒေါ်ခင်သီဝင်းဟာ သူမွေးထားတဲ့သားအရင်း ကျနော့်ရဲ့ လက်စွမ်းပြလိုးမှုပညာတွေရဲ့အောက်မှာ ဆတ်ဆတ်လူး ဂျွမ်းပြန်ကျနေပါပြီ။
ကျွိ ကျွိ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်
“အင်း..ဟင်း..သား..သား…အား ား ာ းးး အု ကောင်းတယ်သား မေမေ့ကိုဆောင့်ပေး”
ကျနော်လိုးနေရင်းကနေ လီးမချွတ်ပဲမေမေ့ကို လည်ပင်းကနေဆွဲမတင်လိုက်တော့ အလိုက်သင့် ပါလာပါတယ်။
ထိုင်လျက်အနေအထားအရောက်မှာ ရာဂဇောနဲ့ချွေးသီးလေးတွေထွက်ပြီး ရဲနေတဲ့ တပ်မက်ဖွယ် မေမေ့ရဲ့မျက်နှာလေးကို အနားဆွဲယူလိုက်ပြီးဖူးနေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို တရှိုက်မက်မက် ဆွဲစုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ ပထမနမ်းဖို့ကြိုးစားခဲ့တုန်းကလို မေမေမရှောင်တော့ဘူး။ နှုတ်ခမ်းလေးကို အလိုက်သင့်ဟပြီးသူမရဲ့လျှာကိုကျနော့်ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းလာတယ်။ တယောက်နဲ့တယောက်လျှာချင်းလှိမ့်ပြီး အမေနဲ့သား အငမ်းမရ နမ်းစုတ်နေမိကြတော့တယ်။
ခဏအနမျးရပျပွီး လညျပငျးနဲ့ရငျပတျမှာတငျနဆေဲဖွစျတဲ့ မမေရေဲ့ ညဝတျ အငျ်ကြီကို ခေါငျးကကြောျပွီးခြှတျတငျလျိုကျတော့ မမေကေ အလိုကျသငျ့လကျတှကေိုမွှောကျပေးတယျ။ ဖှေးဥနတေဲ့မမေေ့ကိုယျလုံးကွီးဟာ ဘာအကှယျအကာမှမရှိပဲ ကိုယျတုံးလုံးကွီးဖွစျသှားပါပွီ။ ဖှံ့ထှားတဲ့နို့ကွီး၂ လုံးကလဲ ပွုံပွီးအနျကလြာတယျ။
“လှလိုက်တာမေမေရယ်”
မေမေ့ ကိုယ်လုံးပေါ်အလှကိုအားရအောင်ကြည့်ပြီး စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်းမှာပဲ သားအမိ၂ယောက်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေ ပြန်ဂဟေဆက်သွားပြန်ပြီး လှိုက်မောစွာနမ်းနေမိပြန်ပါတယ်။
မေမေ့ကိုဆွဲထူပြီးကတည်းက ထိုင်ရက်အနေအထားမှာ၊ လီးကစောက်ပတ်ထဲကမချွတ်သေးဘူး တန်းလန်း၊
နှုတ်ခမ်းကအနမ်းကိုခွာလိုက်ပြီးအောက်နဲနဲနှိမ့်ကာ နို့ကြီးတွေကိုကုန်းစို့လိုက်တယ်။ နို့သီးခေါင်းညိုနုလေးတွေကို လျှာလေးနဲ့လှိမ့်ပြီးစို့လိုက်တော့…
“အိုး သားရယ် ကိုရဲ.. အင်း ဟင်း ဟင်း ”
စောက်ဖုတ်ထဲတန်းလန်းကြီးရှိနေသေးတဲ့ လီးကိုလည်း ထိုင်ရက်အနေအထားကနေပဲ ရှေတိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပြီးဆက်လိုးနေလိုက်တယ်။
ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်
အား..အင့် အင့်
ဖေဖေ့မိန်းမ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။ မကြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။
(၆)
ထိုင်လိုးလေးကကောင်းပေမယ့် တကယ်တော့လည်းခွေခေါက်ခေါက်နဲ့လုပ်ရတာသိပ်အဆင်မပြေဘူး။ အဆုံးထိမဝင်ချင်ဘူး။
ကျနော်မေမေ့ကို ပြန်တွန်းလှဲချလိုက်ပြီး ပေါင်၂ချောင်းကိုရင်ပတ်ထိကပ်သွားအောင်တွန်းတင်လိုက်ကာ ဖင်ကြီးမြှောက်မြှောက်ပြီးအားကုန်ကြုံးလိုးနေလိုက်တယ်။
လကျကဆူဖွိုးအိနတေဲ့ မမေေ့နို့ကွီးတှကေို အားရပါးရနယျလိုကျ နို့သီးခေါငျးတောငျတောငျလေးကိုပှတျခွလျေိုကျလုပျရငျး လကျနောကျတဖကျကတငျသားကွီးတှကေိုဆုပျနယျလိုကျ၊ လကျခလယျကိုစောကျဖုတျကှဲကွောငျးမွောငျးသားအတိုငျးပှတျဆှဲလာပွီး ဖငျကွားကိုဖွတျကာ ဖငျပေါကျဝအရောကျ ကလိပွီးထိုးသှငျးကစားလိုကျတော့
စစ် ရှီး အူးးး
မေမေဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ၂ချက်လောက်တွန့်သွားတယ်။မေမေ့ ခရေပွင့်ဝလေးကိုလက်ဖျားလေးနဲ့ဖြေးဖြေးချင်းပွတ်လှည့်သွင်းသွားပြီးတော့ညင်ညင်သာသာလေးထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ်ရင်းလက်တသစ်ချင်း တသစ်ချင်း နစ်ဝင်သွားတယ်။ မေမေ့မှာခြေထောက်လေးတွေတောင့် ခါးလေးကိုကော့နေရှာပြီး အဖုတ်ကရော ဖင်ပေါက်ကပါလီးနဲ့ လက်ခလယ်ကိုပြိုင်တူအချက်ကျကျ ညှစ် ညှစ်ပေးနေတော့တယ်။
ကျနော်မေမေ့ကိုအသေအကျေဆောင့်ဆောင့်လိုးနေမိတယ်။ မေမေ့ဆီက ငိုရှိုက်သံတွေမရှိတော့ပဲ ရပ်သွားပါပြီ ရှိက်သံတွေအစား…
အူး.. စစ်..ရှီး..အား..အားး သား သား အားဆောင့် ဆောင့် အူးးး
ပါးစပ်က ငရုတ်သီးပူစပ် စားမိသလို တရှုးရှုး တစစ်စစ်နဲ့ညည်းနေတော့တာ
ေေ”မေမေ အား အား ရှီး ကောင်းလိုက်တာမေမေရယ်”
ဇွစ် ဇွစ် ဗြစ် ဖွတ် ဒုတ် အား…အား…
“အူး သား ရဲလေး လိုး လိုး မေမေ့ကိုလိုး အားးးးး သားရယ် ဆောင့်..အိ..အိ..အိ..အိ….”
ပူလောင်ပြင်းပြတောက်လောင်နေတဲ့ ရာဂမီးတွေနဲ့ အခုလိုးနေတဲ့မိန်းမဟာ ကျနော့်အမေရင်းဖြစ်တယ်ဆိုတာ သတိမရ ဂရုလည်းမစိုက်တော့ပါဘူး။ သိတာကတော့ မေမေလို့ကျနော်ခေါ်တဲ့မိန်းမဟာ လိုးလို့အရမ်းကောင်းနေတာပါပဲ။
မေမေ့ကိုဆွေမေ့မျိုးမေ့လိုးဆောင့်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာသွားမှန်းမသိတော့ အောက်ကမေမေ့ခန္ဓာကိုယ်လေးဟာတောင့်တင်း သွားကာခြေဖျားလေးတွေတဆတ်ဆတ်ခုန်နေတယ်၊
ဇတ်ကနဲ ဇတ်ကနဲ ၂ချက်လောက်တုန်တက်သွားတယ်။
နောက် ဟင်းကနြဲမည်ပြီးတော့ငြိမ်ကျသွားပေမယ့်အမောတကော အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းနဲ့ ဟိုက်နေရှာတယ်။ ကျနော်ကတော့ လိုးနေတဲ့အရှိန်မလျှော့ပဲ ဆက်ပြီးဆောင့်လိုးနေလိုက်တယ်၊ မရပ်ဘူး။
နောက်ဆုံးမေမေက အသံလေး ဟက်ပဲ့ဟက်ပဲ့နဲ့…
မပြီးသေးဘူးလား..လို့…မေမေတော့ပြီးသွားပြီ..
ကျနော် ဘာမှမဖြေ၊ လေး ငါး ခြောက်ကြိမ်လောက် ဆက်တိုက်ဖိဆောင့်လိုက်ပြီးတဲ့အခါ မေမေ့ဆီးခုံနဲ့ကျနော့်လဥ အတင်းဆွဲကပ် ဖိနှစ်ထားလိုက်ပြီး၊
“အူး..ဟူး..အား.. ပြီးပြီ… သားပြီးပြီ…”
ပြစ်..ပြစ်.. ပလွပ်..
ကျနော် ကိုယ့်ကိုမွေးထုတ်ခဲ့ဘူးတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကိုကျနော့်ရဲ သုက်မျိုးစေ့တွေပါတဲ့ လရည်တွေကို အရှိန်ပြင်းစွာ တပြစ်ပြစ်နဲ့ ပန်းထုတ်ထည့်လိုက်ပါတယ်။ မေမေ့စောက်ခေါင်းနံရံကြွက်သားတွေက ကျနော့်လီးကို တစစ်စစ်နဲ့ ဆွဲစုပ်ညှစ်ပေးနေတယ်။
ကျနော်လီးကြီးဟာလည်းစောက်ပတ်ထဲမှာတဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေပြီး လရည်တွေကိုနောက်ဆုံးတစက်မှမကျန်တဲ့အထိ ညှစ်ချလိုက်ပါတော့တယ်။
ကျနော် မေ့မေ့ရဲ့ ရာဂသွေးတွေလွှမ်းပြီး နီရဲနေတဲ့ မျက်နှာလေးကို တရှိုက်မက်မက်နမ်းလိုက်ပြီး မောဟိုက်ဟိုက်နဲ့ ဟနေတဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုငုံစုပ်လိုက်တယ်။
ဒီတခါမမေေ မကြျနှာလှှဲရှောငျထှကျမသှားတော့ပဲ သူ့လြှာကျိုကနြော့ျလြှာထဲ ထိုးထညျ့လိမျးမှှပွေီးတုနျ့ပွနျနမျးလာတယျ။
ကျနော် သူ့နား နားတိုးတိုးလေးကပ်ပြီး
“သိပ်ချစ်တယ်မေမေရယ်၊ မေမေ သားမိန်းမဖြစ်သွားပြီနော်..”
မေမေ့မျက်နှာလေး ရဲကနဲတက်သွားပြီး
“အိုး ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ၊ မသိဘူး…သွား..”
“သားလေ မေမေ့ကို အစက အခုလို သိပ်လိုးလို့ကောင်းမယ့်မိန်းမတစ်ယောက်လို့ ထင်မထားခဲ့ဘူး”
“အို… မသိဘူး.. တော်ကွာ ကိုယ့်အမေကို ဒီလိုပဲပြောရလား..”
မေမေ ပါးစပ်တင်းတင်းပိတ်၊ မျက်နှာလွှဲပြီး ကျနော့်ကို သူးကိုယ်ပေါ်ကဖယ်အောင်တွန်းချလိုက်တယ်၊ ထထိုင်လိုက်ပြီတော့ မျက်နှာလေးငုံ့ပြီးတသိမ့်သိမ့်ရှိုက်နေတယ်။ ပါးပေါ်ကမျက်ရည်စီးကြောင်းတွေကို လက်ခုံနဲ့သုတ်ပြီးတော့…
“ကုန်ပါပြီ…ကုန်ပါပြီ…ဘာမှမကျန်တော့ဘူး..အိ..အိ..လုပ်ရက်တယ်”
ကျနော်ထထိုင်လိုက်တယ်၊ မွေးညင်းစိမ်းလေးတွေထနေတဲ့ မေမေ့ကျောပြင်ဖွေးဖွေးလေးကို လက်နဲ့ညင်ညင်သာသာလေးပွတ်ပေးနေလိုက်ပြီး..
“မကုန်ပါဘူး….မေမေ့မှာ ကျနော်ရယ်၊ ဖေဖေရယ် ပြီးတော့ ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ဘဝလေးရှိပါသေးတယ်”
မေမေ ခဏလေးငြိမ်နေပြီးတော့ ခေါင်းလေး မသိမသာငြိမ့်လိုက်တာတွေ့ရတယ်၊ ပြီးတော့သူမမျက်နှာလေးပြန်မော့လာပြီး ကျနော်မျက်နှာကိုရင်ဆိုင်ကြည့်လိုက်တယ်။ ကျနော့်မျက်လုံးထဲစေ့စေ့စိုက်ကြည့်နေတယ်။
ကျနော်မေမေ့မျက်နှာလေးကိုအနားဆွဲယူပြီး နဖူး ပါး နှာခေါင်း နားရွက် မျက်နှာပြင်လေးတစ်ခုလုံးကို အနမ်းမိုးရွာချလိုက်မိတယ်။ မေမေ့မျက်လုံးလေးတွေမှေးဆင်းသွားပြီးရွာချလိုက်တဲ့အနမ်း မိုးစက်လေးတွေကိုငြိမ်သက်စွာခံယူနေတယ်။ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေ မေမေ့နှုတ်ခမ်းပေါ်ရောက်သွားပြန်ပြီးအငမ်းမရနမ်းမိနေပြန်ပါပြီ။
အူး.. အု အု အိ..ပလွတ်..
မေမေ့နှုတ်ခမ်းနဲ့လျှာလေးတွေက ပြန်လည်တုန့်ပြန်လာပါတယ်။ မေမေ့လက်မောင်းလေးနှစ်ဖက်ကလည်းကျနော့်လည်ပင်းကိုသိုင်းခိုလို့လာပါတယ်။ မေမေ့ကိုယ်အထက်ပိုင်းက ဗလာကျင်းနေဆဲပါ၊ အိထွေးဖွံ့ထွားလှတဲ့မေမေ့ရွှေရင်အုံနို့ကြီး ၂လုံးကတရှိုက်မက်မက်နမ်းနေစဉ်မှာပဲကျနော့်ရင်ပတ်ပေါ်မှာနွေးထွေးစွာဖိကပ်ထားပါတယ်။ အောက်ကကျွန်တော့်လီးကပြန်ထောင်လို့လာပြန်ပါပြီ။
ခဏလေးအကြာမှာမေမေသတိဝင်လာပါတယ်။ အနမ်းကိုခွာလိုက်ပြီး ကျနော့်ရင်ပတ်ကိုအသာတွန်းထုတ် လိုက်တယ်။
ကျနော့်လက်က အငြိမ်မနေ ဖင်ကြားကွဲကြောင်းထဲကနေ လက်ဇောင်းဆွဲပြီး မေမေ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုထပ်နှိုက်ကစားလိုက်တော့…
စောက်ဖုတ်ထဲဝင်လာတဲ့ကျနော့်လက်ကို မေမေက သူ့လက်လေးနဲ့ဆွဲဆုပ်ကိုင်ထားပြီးတားလိုက်တယ်။
ဖေဖေ့မိန်းမ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။ မကြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။
(၇)
“သားရယ် တော်တော့နော်၊ မေမေတို့ ရှေ့မဆက်သင့်တော့ဘူးထင်တယ်။ သားလိုချင်တာလဲရပြီးပြီပဲ၊ ကျေနပ်တော့နော်…ဖေဖေကလည်း မေမေဒီလောက်လိုက်လျောပေးတာကိုကျေနပ်လောက်မှာပါ
သားလေးကလိမ္မာပါတယ်”
“မေမေရယ်… မေမေ့ကိုသားချစ်တယ်၊ အရမ်းကိုချစ်သွားမိပြီ။ မေမေ့ကိုသားလိုချင်လို့အိပ်မက်မက်ခဲ့တာကြာပါပြီ။ သားကိုထပ်ပေးပါဦးနော်”
ကျနော်ကပြောရင်း ကျနော့လက်ကိုမေမေဆုပ်ကိုင်တားထားတဲ့ကြားက အားထည့်ပြီးမေမေ့စောက်ခေါင်းထဲနှိုက်ဖို့ ကြိုးစားပြန်ပါတယ်။
“အူး….သား..မကဲနဲ့ကွာ၊ မေမေ သားနဲ့ဒီလိုဖြစ်ရတာ လိပ်ပြာမသန့်ဘူး၊ မေမေတို့ရှေ့ဆက်မမှားသင့်တော့ဘူး၊ တို့တွေက သားအမိအရင်းတွေပါကွာ၊ သားမေမေအရင်းလေ၊ သားကိုမေမေကိုယ်တိုင်မွေးထုတ်ပေးခဲ့တာလေ”
“မသိဘူးမေမေ၊ သားမေမေ့ကိုလိုးချင်တာပဲသိတယ်… ကိုယ့်အမေအရင်းကိုယ့်ကိုမွေးထုတ်ခဲ့တဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလိုးနေရပါလားလို့သိနေလေ ပိုပြီးဖီလင်လာလေပဲ”
မေမေဒီစကားကြားတော့ မျက်နှာကြီးရဲတွတ်ပြီး
“အိုကှာ..ဘာတှေ ဘယျလျိုလာပွောနမှေနျးမသိဘူး၊ ဒုက်ခပါဘဲ တို့သားအမိတော့မိုးကွိုးတှပေစျပွီးသကေုနျကွတော့မှာပဲ”
“တကယ်မပစ်ပါဘူးမေမေရာ၊ ကောင်းတာပါ၊ မေမေနိဗ္ဗာန်ဘုံလေးကိုရောက်သွားတယ်မဟုတ်လား…
လာပါမိန်းမရယ် ထပ်လိုးကြရအောင်နော်”
“အို…ဘာတွေလာခေါ်နေတာလဲ… ဒါ နင့်အမေနော်၊ မေမေ့ကိုအဲ့လိုမခေါ်ပါနဲ့၊ ငိုလိုက်တော့မယ်”
မေမေတကယ်ပဲငိုမဲ့မဲ့ဖြစ်လာပါတယ်
ကျနော်မေမေ့လက်ဖမိုးလေးတွေကိုဆုပ်နယ်ပေးရင်း၊
“မေမေကလဲ ခုနကသားတို့တခါရခဲ့ကြပြီးပြီပဲ၊ လွန်ပြီးမှ ဘာပြန်ပြင်လို့ရတော့မှာလဲ၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဒီအခြေအနေရောက်မှတော့ မေမေက သားမိန်းမဖြစ်ခဲ့ပြီးပြီပဲ မရှက်ပါနဲ့တော့မိန်းမရယ်နော်”
ကျနော်မေမေ့နို့အုံလေးကိုပွတ်ပေးရင်းပြောလိုက်တယ်။ မေမေခဏလောက်ငြိမ်ကျသွားပြီး ဟင်းကနဲသက်ပြင်းကြီးချလိုက်တယ်။ ကြည့်ရတာစိတ်လျော့လိုက်ပုံရပါတယ်။
“ကိုယ့်သားအရင်းက ကိုယ့်ကိုမိန်းမလို့လာခေါ်နေတော့ မေမေကကိုယ့်ကိုကိုယ် ဘယ်လိုတွေးရမှာလဲ ဘယ်လိုနေပေးရမှာလဲ”
“လကျရှိအခွအေနေ အမှနျတရားကိုလကျခံလျိုကျပေါ့ အခစြျရယျ၊ ခစြျနဲ့ကိုယျညားပွီးပွီပဲ ကိုယျ့ကိုကိုယျမောငျ့မယားလို့ပဲ ခံယူထားလိုကျပေါ့ နောျ အခစြျရယျ မမေရေယျ”
“အိုနားရှက်စရာ ဘာမောင်လဲ”
ကျနော်မေမေ့အရှက်စိတ်ဓာတ်တွေကိုဆွဲထုတ်ခွာပစ်မှရတော့မယ် ဒါကြောင့်တမင်ပဲ
“တို့တွေလိုးပြီးကြလို့ လင်မယားဖြစ်ပြီးကြမှပဲကွာ၊ အခုလဲ ၂ယောက်လုံး ကိုယ်တုံးလုံးတစ်ယောက်ဟာတစ်ယောက်မြင်နေရမှ ဘာထပ်ရှက်နေဦးမှာလဲ၊ လာပါမိန်းမရယ်”
“အု…”
ကျနော်မေမေ့ကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပြီး နိ့အုံကြီးနဲ့နို့သီးခေါင်းတွေ တပြွတ်ပြွတ်ကုန်းစိူ့လိုက်တယ်။ မေမေ့မှာကျနော်နို့သီးခေါင်းတွေ ဆွဲဆွဲစုပ်လိုက်တိုင်းထွန့်ကနဲဖြစ်သွားတယ်၊
“အင်း ဟင်း ”
မေမေမှိန်းကျသွားတဲ့အချိန်မှာပဲ ကျနော့်လက်ညှိုးလက်ခလယ်ကပေါင်ကြားရောက်သွားပြီးစောက်ခေါင်းကိုနှိုက်မွှေနေပါပြီ
“အူး စစ် အင်းဟင်း”
ကျနော် မေမေ့ကို အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်လေးပြန်တွန်းလှဲလိုက်ပြီး နို့ကြီးတွေစို့နေတဲ့ ပါးစပ်ကို ဗိုက်သားပြင်လေးပေါ်ရွှေ့လာခဲ့တယ်၊ အဆီနဲနဲတက်နေပေမယ့် ချပ်နေသေးတဲ့ဗိုက်သားလေးကိုလျှာပြားနဲ့တလွှားချင်းလျက်ပေးလိုက်တယ်။
“အင်း..ဟင်း..ဟင်း…ဟင်း…”
ညည်းသံလေးသဲ့သဲ့ ….
စောစောငြင်းဆန်နေတဲ့မေမေဟာ အခုတော့ဘာမှထပ်မပြောတော့ပဲ ဗိုက်ကလေးလျက်တာကို သဲ့သဲ့လေးညည်းပြီးငြိမ်နေရှာတယ်။
ကျနော် ဗိုက်ပေါ်မှာကြာကြာမကစားဘူး မျက်နှာနဲ့နှာခေါင်းကို ဆီးစပ်အောက်ရွှေ့လာလိုက်တယ်။
စောက်မွှေးတွေတောထနေတဲ့ ဆီးစပ်နဲ့ ပေါင်ကြားက ဂွဆုံပစ်မှတ်နေရာရောက်တော့ ကျနော်မေမေ့ပေါင်ဖြူဖြူလေး၂ ချောင်းကိုဘေးတဖက်တချက်ဖိပြီးရင်ပတ်ဖက်တွန်းတင်လိုက်တယ်။ အခုအချိန်မှာတော့ ကျနော်ဘာလုပ်လုပ်မေမေငြိမ်ခံနေတယ်။
မေမေ့ပေါင်နဲ့ခြေထောက်လေးတွေဟာ W ပုံစံကားကားလေးဖြစ်သွားပါပြီ
စောက်မွှေးထူအုံကြီးကိုဖြေးဖြေးချင်းခွဲပြီးချဲထုတ်လိုက်တော့ ပေါင်ကြားအလယ်တည့်တည့်က စောက်ပတ်ကွဲကြောင်းမြောင်းကြီးပေါ်လာတယ်။ ကျနော် စောစောကအချီမှာမြန်မြန်လောလုပ်လိုက်လို့ အခုတခေါက်မှပဲသေချာအနီးကပ်ကြည့်မိပါတယ်။ ဆီးစပ်ကနေ ဖင်ကြားအထိအရှည်လိုက်အမြှောင်းလိုက်ကြီးရှိနေတဲ့စောက်ပတ်ကွဲကြောင်းကြီး၊
ကွဲကြောင်း တဖက်တချက်က ထူထဲလှတဲ့နှုတ်ခမ်းသား ၂ခု…
နှုတ်ခမ်းသား ၂ခုကိုဘယ်ညာဟပြီးဖြဲကြည့်လိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ နီရဲနေတဲ့အတွင်းသားနဲ့စောက်ခေါင်းကပေါ်လာပါတယ်။ စောက်ခေါင်းထိပ် နှုတ်ခမ်းသား ၂ခု အပေါ်ဖက်ဆုံရာမှာတော့ ချွန်ပြီးပြူးနေတဲ့စောက်စိလေး။ ကျနော်မေမေ့စောက်ပေါက်ကြီးကိုကြည့်ပြီးမင်သက်နေမိတယ်။ ဒီစောက်ပတ်ကြီးဟာတချိန်က ငါမွေးထွက်လာခဲ့တဲ့နေရာပါလား။
ကျနော်သွေးတွေ တဖြန်းဖြန်းဆူလာပါတယ်။
လီးကြီးကလဲတအားတောင်လာပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ဒီတခါတော့ ချက်ချင်း လောပြီးမလိုးသေးပဲ မေမေ့ကိုကောင်းကောင်းအရသာပေးပြုစုမယ်လို့ဆုံးဖြတ်ထားပြီးသား။
စောက်ခေါင်းဝမှာ ခုနကကျနော်ညှစ်ထုတ်ထားတဲ့ သုက်ရည်တွေနဲ့ မေမေ့စောက်ရေတွေပေါင်းပြီး ပေနေပါသေးတယ်။ ပြစ်ချွဲချွဲ စေးကပ်ကပ်အနေအထားမှာရှိပါတယ်။ နောက်တခါ ကျနော်သတိထားမိတဲ့အချိန်မှာတော့ မေမေ့ရဲ့စောက်စိပြူးပြူးလေးကချ်ိုချဉ်စုတ်သလိုငုံစုတ်လို့နေမိပါပြီ။ စောက်စိကိုလျှာနဲ့ပင့်တင်လျက်ပေးလိုက်ပြီးတခါထဲဆွဲစုပ်လိုက်တာ မေမေ့ခမြာ ဆတ်နဲ ဆတ်ကနဲ တွန့်သွားပြီးခါးလေးကော့တက်လာတယ်။
“ရှီး…အား… ”
မချင့်မရဲညည်းသံ ပါးစပ်ကထွက်လာတယ်။ ပြီးတော့ကျနော့လရေတွေနဲ့မေမေ့စောက်ရေတွေ ရောနှောပေပွနေတဲ့ စောက်ခေါင်းသားနီရဲရဲထဲကို ကျနော့လျာကိုထိုးသွင်းကလိပြီး လျှာကိုလှည့်ကစားလိုက်တယ်။ ကျနော့်လျှာကပေပွနေတဲ့ လိုးရေတွေကိုလျက်ပြီးသန်ရှင်းရေးလုပ်နေသလိုပါဘဲ။ လရေနဲ့စောက်ရေပေါင်းစပ်ထားတဲ့ ညှီတီတီအနံ့ကိုကျနော်ရွံရှာစိတ်မဖြစ်မိပါဘူး။ ဖိုမ ၂ဦးပေါင်းညှီနံ့လေးက ကျနော့် ကာမစိတ်ကိုပိုပြီးဆူပွက်လာအောင်တွန်းအားပေးသလိုဖြစ်နေတယ်။
“အူး…အား..ဟ..စစ်..အီး…. ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွာ ဟင့် ဟင့်”
အဖုတ်နဲ့မျက်နှာအပ်ပြီး ဘာဂျာဆွဲနေတဲ့ကျနော့်ခေါင်းကိုမေမေ့လက် ၂ဘက်ကလာရောက်အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ကျနော့ဆံပင်တွေကိုဆွဲဆုပ်ချေမွနေတယ်။
ကိုယ့်ကိုမွေးထုတ်ပေးလိုက်တဲ့ စောက်ပေါက်ကြီးကိုစိမ်ပြေနပြေ လျှာနဲ့ ထိုးမွှ ကလိ လိုက်လျက်လိုက် နှုတ်ခမ်းသားဖောင်းဖောင်းကြီးတွေကိုသွားဖျားလေးနဲ့ မနာအောင်ကိုက်၊ ပါးစပ်နဲ့တအားစုပ်ဆွဲပြီး နည်းကုန်လမ်းကုန်ထုတ်သုံးလိုက်တယ်။ လျှာကလျက်နေတဲ့အချိန်မှာပဲ လက်ညှိုးနဲ့လက်ခလယ် ၂ချောင်းပူးပြီး မေမေ့စောက်ခေါင်းထဲကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် တကျိကျိနဲ့လက်လိုးလေးလိုးပေးလိုက်တာ၊
ရှူး…ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ့်..ကျိ.ကျိ.ကျိ.ကျိ….
မေမေ ကျနော့်ဆံပင်တွေကို အတင်းဆုပ်ဆွဲနေပြီး
“အား အဟင်းဟင်…ဟင့်..အိ..အိ.. အမလေး”
“အို..စစ်..အား …တော်တော့၊ တော်တော့၊ လုပ်ပါတော့
မရတော့ဘူး အီး သားးး မေမေ့ကိုလုပ်ပါတော့”
ကျနော် ပါးစပ်ကိုစောက်ဖုတ်ကချွတ်လိုက်ပြီး မေမေ့ကိုယ်ပေါ်ဝမ်းလျားထိုးတက်လိုက်တယ်။ မေမေ့နှုတ်ခမ်းဖူးလေးတွေကိုစုပ်နမ်းလိုက်ပြန်တယ်။ လက်ညှိုး လက်ခလယ်က စောက်ခေါင်းထဲမှာ အလုပ်လုပ်ဆဲ….
“ဟု.. ဟု.. အိ..သားရယ်တော်ပါတော့ မေမေ့ကိုလုပ်ပေးတော့နော်..”
“မေမေ”
“အင်..”
“ခဏစောင့်ပါဦး.. သားကိုလဲမေမေမှုတ်ပေးဦးနော်”
“အိုကွာ ဒီမှာအရမ်းလာနေပြီ ဟင့် ဟင့်”
“ခဏလေး… တကယ် ခဏလေးပါမေမေရယ် နော်”
ဖေဖေ့မိန်းမ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။ မကြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။
(၈)
ကျနော်မေမေ့ကိုယ်ပေါ်ကနေဘေးတဖက်ကိုဆင်းလိုက်ပြီး ပက်လက်လှန်အိပ်လိုက်တယ်။ မေမေထထိုင်လိုက်ပြီး လက်ကလေးထောက်လိုက်ကာ သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ကျနော့ရဲ့ခြေရင်းပိုင်းအထိလျောဆင်းသွားလိုက် ပြီးတော့ထောင်မတ်နေပြီဖြစ်တဲ့ ကျနော့်လီးတန်နဲ့ ဖုထစ်ကြွနေတဲ့ ဒစ်ထိပ်ဖျားကိုညင်ညင်သာသာနမ်းလိုက်တယ်။
နှုတျခမျးနီဆိုးမထားပဲစှဲမကျဖှယျကောငျးနတေဲ့ပနျးရောငျနှုတျခမျးသားဖူးဖူးလေးကိုအသာဟလိုကျပွီးဒစျကျိုအသာလေးငုံစုပျလိုကျတယျ။ လြှာဖြားလေးနဲ့ ဒစျပတျလညျအရစျနဲ့ လီးတံပတျပတျလညျကိုပတျပွီးတဖတြျဖတြျနဲ့စတငျလကြျပေးပါတယျ။
“ရှီး…အား …မေမေ အူးးး”
ဒစ်ထိပ်ပေါက်လေးကိုလျှာဖျားလေးနဲ့ ထိုးထိုးပြီးဆွလျက်လိုက်တာများ ကျနော့်မှာထွန်.ကနဲဖြစ်ဖြစ်သွားတယ်။
ကျနော့လီးဟာ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထအောင် မာထန်တောင့်တင်းနေပါပြီ။
မမေကေကှမျးသီးခေါငျး ဒစျကွီးတခုလုံးကိုငုံစုပျလိုကျပွနျပွီး မကွာခငျမှာပဲ ကနြော့ျလီးတနျကွီးမမေရေဲ့အာခေါငျထဲမှာပြောကျသှားပါတော့တယျ။ ကနြော့ျလီးထိပျဟာ မမေေ့ အာခေါငျနဲ့လညျခြောငျးဝကိုသှားထောကျမိနသေလိုခံစားရတယျ။ မမေဟော စိတျပါလကျပါနဲ ကနြော့ျလခြောငျးကွီးကို ပါးစပျထဲမှာထုတျလိုကျသှငျးလိုကျနဲ့ အားရပါးရ ရခေဲေြာငျးစုပျသလိုစုပျနတေော့တာပဲ။
ခဏကြာ မေမေကလီးကိုပါးစပ်ကချွတ်လိုက်တယ်။
“တော်ပြီကွယ် မေမေမရတော့ဘူး တအားလိုချင်နေပြီ သားငြိမ်ငြိမ်နေ”
ကျနော်ကပက်လက်အနေအထားနဲ့ပါပဲ။ မေမေကကျနော့ခါးလည်ပေါ်ဖြတ်ခွထိုင်လိုက်ပြီး ကျနော့ရဲ့မာထန်နေတဲ့ ဒစ်ကြီးထိပ်ကို သူမရဲ့ စောက်ပတ်ဝကြီးနဲ့ဖြဲတေ့လိုက်တယ်။
တဖွညျးဖွညျးခွငျးဖငျကွီးကိုနှိမျ့ခပြွီး တအိအိ ထိုငျခလြိုကျတာ ကနြော့ျလီးကွီးဟာ မမေေ့စောကျခေါငျးထဲကို တလကျမခွငျး တလကျမခွငျးမွုပျဝငျသှားပါတော့တယျ။ မမေေ့စောကျခေါငျးသားနံရံဟာ ကနြော့ျလတနျကွီးကိုပှတျဆှဲဖိကပျပွီးဝငျသှားတာ ကနြော့ျမှာအကွောပေါငျးတစျထောငျစိမျ့တယျလို့ဆိုရလောကျအောငျ ကောငျးလိုကျတာ ဘယျလျိုကွီးမှနျးမသိဘူး။
“အင်း အား အား …မေမေ…ရှီး”
သေချာတာကတော့ ကျနော်မှုတ်ထားကတည်းက မေမေ့စောက်ပတ်ထဲမှာ စောက်ရည်တွေရွှဲနေပါပြီ။ အဲ့ဒီချောဆီရည်တွေကြောင့်ပဲ ငါးမတ်လုံးပတ်နဲ့ ၆လက္မခွဲရှည်တဲ့ကျနော့်လတန်ကြီးဟာ ရှောရှောရှူရှူပဲ စောက်ခေါင်းထဲဝင်သွားတာပါ။ ပထမဦးအချီကလောက်မကြပ်တော့ပါဘူး။
ကျနော်ရဲ့လက်၂ဘက်ဟာလဲ တအိအိနိမ့်ကျလာတဲ့ မေမေ့ရဲ့တင်ပါးဆုံကြီး ၂ဘက်ကိုထိမ်းကိုင်ရင်း အားပါးတရဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ချေနေမိတယ်။ မေမေဟာလီးအဆုံးထိထိုင်ချမိပြီးလို့ မေမေ့ဆီးစပ်နဲ့ကျနော့်လဥကြီးတွေထိဖိမိတဲ့အချိန်မှာမျက်လုံးလေးမှေးစင်းပြီး ခဏငြိမ်နေလိုက်တယ်။
ပြီးတော့မှဖင်ကြီးကို တချက်ခြင်း တချက်ခြင်းကြွပြီး ကျနော့်လီးကြီးပေါ်ထိုင်ရက်လိုးပါတော့တယ်။ ကြွပြီးပြန်ဆောင့်ထိုင်ချတဲ့အက်ရှင်ကို နှေးနှေးကနေ တဖြည်းဖြည်းမြန်လာပြီးဆောင့်ချက်တွေပြင်းလာတယ်။ မေမေကျနော့်ဖက်မျက်နှာမူပြီး ဆောင့်နေတာပါ။ မျက်လုံးလေးမှေး ပါးစပ်နဲ့နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ပြီး အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းနဲ့ ဖင်ကြီးကိုဆောင့်ဆောင့်ချနေတော့တာ။
ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ပြွတ် ပြွတ်..စွိ..စွိ
“အင့် အင့် ဟင်း ဟင်း”
“ရှီး အား မေမေ”
ဖင်နဲ့ ဂွေးဥနဲ့ရိုက်သံ၊ သားအမိ ၂ယောက်ရဲ့ ညည်းသံ အော်သံတွေဟာ အခန်းထဲမှာညံနေပါတယ်။
ဖင်ကြီးကိုဆုပ်ကိုင်နယ်နေတဲ့ကျနော့်လက်တွေကလည်း ရှေ့ကိုလှမ်းလိုက်ပြီး ဆောင့်ချက်တွေနဲ့အတူ ရမ်းခါနေတဲ့ မေမေ့နို့အုံတင်းတင်းဖွေးဖွေးကြီးကို ဆုပ်ချေနယ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ကျနော်ခေါင်းထောင်ထပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဖမ်းဆွဲစုပ်ယူပြီးတပြွတ်ပြွတ်စို့ပစ်လိုက်တယ်။
“အင်း ဟား အား သားရယ်”
“အူ း အား မေမေရယ် မေမေ့ကိုချစ်တယ် မိန်းမရယ်”
“မိန်းမကို တကယ်ချစ်တာလား သား… အား.. မောင်ရယ်”
“ပြောမပြတတ်အောင်ပဲ မေ့မေ့ကို.. အားး.. မမကိုကြိတ်ချစ်နေမိတာ ကြာပြီ… သိလား၊ ကောင်းတယ် မရယ် အား ဆောင့်… ဆောင့်…”
“မ လုပ်ပေးတာကြိုက်လားဟင်… မောင်”
မေမေက မေးလိုက်ရင်းက ကျနော်ဘာမှပြန်မဖြေရသေးခင် သူ့မျက်နှာလေးကိုငုံ့လာပြီး ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရစုပ်နမ်းလိုက်ပြန်ပါတယ်။
ကျနော်လဲလျှာလေးကိုပြန်ထိုးထည့်လိုက်ရင်း လျှာချင်းလိမ်း ဖလှယ်ကာတုံ့ပြန်နမ်းလိုက်တယ်။
အီး..အား အား..ဟ…အင်း..အင်း..
ဇွိ ဇွီ ဇွိ…ဖတ်…ဖတ်…
မေမေဟာညည်းသံတွေနဲ့အတူ ဆောင့်ချက်တွေပြင်းလာပြန်ပြီ။
” အိ..အိ..အိ..အိ..ဟင်းး း း ….”
ဟင်းရှည်ကြီးချပြီး မေမေပြိုကျလာပါတယ်။
ကျနော့်ရင်ပတ်ပေါ် မှောက်ချလိုက်ပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ဟိုက်ပြီးအမောဖြေနေတယ်။
မေမေ တစ်ချီပြီးသွားပြန်ပါပြီ၊ ကျနော်ကတော့ မပြီးသေးပါ။
” မ ပြီးသွားပြီလား ဟင်”
“အင်း”
“မောင်က မပြီးသေးဘူး ဆက်လုပ်ချင်သေးတယ်”
“အင်း”
“မ ကုန်းပေးမလားဟင် မောင် ဒေါ့ဂီဆွဲချင်လို့”
မေမေကျနော့်ရင်ပတ်ပေါ်ကဆင်းလိုက်တယ်။ ကျနော်တဖက်ကိုတိုးပေးလိုက်တော့ ကုတင်အလည်မှာ ဒူးထောက် လေးဖက်ထောက်ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ကျနော်မေမေ့ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်ပြီး
“သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ မိန်းမက”
မေမေ ဖင်ကြီးကိုကော့ပြီးနောက်ပစ်ထားတော့ ဖင်ကြားထဲကစောက်ဖုတ်ကြီးကနောက်ကိုပြူးထွက်နေတာဆို။
ဖေဖေ့မိန်းမ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။ မကြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။
(၉)
ကနြောျလညျးမမေေ့ရဲ့ ပွူးကားဝငျးအျိနတေဲ့ဖငျဆုံကွီးနောကျမှာ ဒူးထောကျနရောယူလိုကျပွီး
ပြူဟနေတဲ့မေမေ့ရဲ့စောက်ပတ် ကွဲကြောင်းကြီးကို ဒစ်ကြီးနဲ့တေ့ချိန်လိုက်တယ် ။
စောက်ရေတွေရွှဲနေဆဲဖြစ်ပီး စိုအိနေတဲ့ စောက်ပတ်ကြီးထဲ လီးကိုဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်။
ဖလွတ်.. စွပ်… ဗြွတ်…ဖတ်…
“ဟင်း..အင်း..အား..အား..”
မချင့်မရဲ ညည်းသံလေး ကြားလိုက်ရတယ်။
လီးတချောင်းလုံးဝင်သွားပြီး တဲ့အခါကျမှ လီးကိုကျွတ်လုနီးပါးပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး တခါဆောင့်သွင်းလိုက်ပြန်တယ်။ ပြီးတော့မှ တချက်ခြင်းဆောင့်ဆောင့် ပြီးလိုးအားတင်လိုက်တယ်။
ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖောက် ဖောက် ဇွိ ဇွိ ဗြွတ်
မေမေရဲ့ ၃၈လက္မဆိုက် ဖင်တုံဖြူဖြူကြီးကို ဂွေးဥနဲ့ဖတ်ကနဲရိုက်ရိုက်မိ တိုင်း မေ့မေ့ဖင်ကြီးက တုန်ကနဲ တုန်ကနဲ……
ဖင်ကိုဂွေးဥရိုက်သံတဖတ်ဖတ် နဲ့ စည်းချက်ညီညီ လိုးနေလိုက်တော့တယ်။
ဖတ်…ဖတ်…ဖတ်…ဖတ်…
“အား အား မေမေ.. မိန်းမရေ လိုးရတာကောင်းလိုက်တာ၊ ကိုယ့်ကိုမွေးထားတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီး ပြန်လိုးရတာ အရသာရှိလိုက်တာ”
ကျနော် ကောင်းလွန်းလို့ စိတ်လွတ်လက်လွတ် အော်နေမိတယ်။
” အား… ကောင်းတယ် မောင်… ဆောင့် ဆောင့်..မိန်းမလည်းကောင်း တယ်.. လိုး..လိုး.. နင့်အမေစောက်ပတ်ကြီးကို လိုးစမ်းပါမောင်ရယ်”
မေမေ့ရဲ့လှပတဲ့ပါးစပ်လေးကက ကျနော်တခါမှမကြားဘူးတဲ့ စကားလုံးတွေထွက်ကျလာတယ်၊
မိန်းမတွေ တအားထန်လာပြီဆိုရင် ဒီလိုပဲလား။
ကျနော် မေမေ့စောက်ပတ်ကိုလိုးရင်း က ရှေ့ကစောက်ဖုတ်ကြီးရဲ့အပေါ်ကကပ်ရက် ခရေပွင့်ပုံဖင်ပေါက်လေးကို လက်ညှိုးလေးနဲ့ကလိပြီးထိုးသွင်း
ထိုးထုတ်လုပ်တာလက်တဆစ်လောက်ဝင်သွားတယ်။
လကျညှိုးလေးပွနျထုတျလျိုကျ၊ ဖငျဝကိုတံတှေးလေးဆှတျပွီးွ ပနျသှငျးလိုကျလုပျနတော တကြိကြိမွညျပွီးအသားကလြာတော့
လက်ညှိုး ၂ဆစ်ကျော်ကနေ တချောင်းလုံးနီးပါးဝင်သွားလို ့ ဖင်ကိုလက်ညှိုးနဲ့လိုးနေလိုက်တယ်။
စောက်ဖုတ်ထဲမှာလည်း လီးကပုံမှန်ဆောင့်နေတာ။
“ကောင်းတယ်သားရယ် အိ အိ ဟင့် ဟင့်”
ကျနော်ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာလို ့ အရှိန်ခဏထိမ်း နှေးလိုက်ပြီး လီးကိုခဏ ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။
“ဟင့် မောင် ဘာလို့ထုတ်လိုက်တာလဲလို့ ”
“ခဏလေးပါမေမေ၊ ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာလို့၊ သားက ကြာကြာလိုးချင်တာ”
ကျနော်အလိုးရပ်လိုက်ပြီး နောက်ကနေ ပြူထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်သားနီနီရဲထဲလျှာထိုး သွင်းကာလျက်လိုက်ပြန်ပါတယ် ။
အဲဒီအချိန်နှာခေါင်းက ခရေပွင့်လေးနဲ့ကပ်နေပေမယ့် မေမေ သေချာရေဆေးထားပုံရလို့ စအိုဝက ဘာနံ့မှ မနံပါဘူး။
ကျနော့်လျှာကစောက်ဖုတ်ကို လျက်ရင်း နဲနဲလေးအပေါ်ဆန်လိုက်တော့ ခရေပွင့်လေးဆီရောက်သွားပြီ း
စောစောက လက်နဲ့ကလိထားလို့စူထွကိနေတဲ့ ခရေပွင့်လေးကို တမက်မောမော လျက်ပေးနေမိတယ်။
အနံ့အသက်မနံတဲ့အပြင် ကိုယ့်အမေရဲ့ဖင်ပေါက်လြေး ဖစ်လို့ရွံရကောင်းမှန်းမသိဘူး။
ဖင်ဝလေးကိုလျက်ပေးရာက ဖင်ဝပတ်လည်က တင်ပါးသားစူစူလေးတွေကိုလည်း ပါးစပ်လေးနဲ့ငုံ
သွားဖျားလေးနဲ့ မနာမကျင်ခဲပေးလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ မေမေ့ခမြာ ဆတ်ဆတ်လူးနေတော့တာဘဲ။
ပြီးချင်တဲ့စိတ်ကိုပြန်ထိမ်းလာနိုင်ပြီမို့ ကျနော် မေမေ့ဖင်လျက်နေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး ဆက်လိုးဖို့ ဖင်ကြီးနောက်နေရာပြန်ယူလိုက်တယ်။
အသစ်အဆန်းလုပ်ကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်ကူးပေါ်လာလို့၊ ကျနော်ကလက်တဖက်နဲ့လတန်ကို ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်အဝနှုတ်ခမ်းသားလေး တွေကို
ဒစ်ထိပ်နဲ့ပတ်ပတ်လည်ပွတ် ဆွဲနေလိုက်တယ်။
စောကျခေါငျးထဲထိုးမသှငျးေ သးဘူး။ လခြောငျးနဲ့ အဖုတျဝကိုတေ့ပွီးမှမသှငျးေ တာ့ပဲ အသာလေးအပေါျကိုခြောျထိုးလိုကျပွီး
တင်းကားနေတဲ့မေမေ့ဖင်(တင် ပါးဆုံ) ကြီး ၂လုံးကြားကဖင်ကွဲကြောင်းကြီး ကို လီးတန်ကြီးနဲ့အလျားလိုက် ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်ဆွဲ ပြီးလိုးပစ်လိုက်တယ်
“အူး..စစ် ကောင်းလိုက်တဲ့ဖင်ကြီး၊ မိန်မဖင်ကြီးက အယ်နေတာပဲ”
“အား.. သား..အိ အိ မောင်..ဘယ်လိုကြီးလုပ်နေတာ လဲကွာ၊ လိုးရင်လိုး သွင်းရင်လည်းသွင်းထည့်လိုက်တာမဟုတ်ဘူး”
“အခုလိုးနေတာပဲဟာ… ဖင်ကြားကိုလိုးပေးနေတာလေ၊ အီး.. ကောင်း တာ”
ကျနော်ပွတ်ဆွဲနေတဲ့ဖင်ကြား မြောင်းကြီးရဲ့ အဆုံးမှာတော့ ခရေပွင့် ဖင်ပေါက်လေး
ကျနော်မေမေ့ဖင်ကြားကို လတန်ကြီးနဲ့လျှောတိုက်လိုးနေရင်းက လီးကိုလျှောချလာပြီး ခရေပွင့်ပေါက်ကလေးအရောက်
ဒစ်ထိပ်လေးနဲ့ဆတ်ဆတ်ဆတ် ဆတ်လေးဖိပြီးထိုးကြည့်လိုက် တော့ မေမေဖင်တွန့်ကနြဲဖစ်သွားတယ်
“အု.. အဲ အဲ့ဒါဘာလုပ်မလို့လဲ၊ အပေါက်မှားနေပြီ နော်”
“မမှားပါဘူး မိန်းမရယ်၊ မ ဖင်ပေါက်လေးက ရဲရဲစူစူလေး ထိုးကြည့်ချင်လိုက်တာ”
“အူးးး….မလုပ်ပါနဲ့ ”
“မိန်းမရယ် ဖင်လိုးကြည့်ချင်တယ် မေမေရယ် သားကိုပေးလိုးပါလား နော် နော်”
“လုပ်ပါနဲ့ ကွာ အာ့ လုပ်တာနာတယ်သိလား”
“ဖေဖေက ဖင်မလိုးပေးဘူးလို့လား”
“အင် ဘာတွေမေးနေပြန်ပြီလဲ၊ လုပ်တော့လုပ်ဖူးတာပေါ့၊ နာလို့တောင်းပန်တော့ နောက်တော့မလုပ်ပေးတော့ဘူး”
ကျနော် ဖေဖေ့အကြောင်း သိတယ် တချို့ကိစ္စတွေမှာ တင်းမာပေတယ့် တခါတလေတော့လဲ သနားတတ်တယ်။
“မရယ် တစ်ခါ တစ်ခါထဲပါနော်၊ မောင်စမ်းကြည့်ချင်လို့ပါ ”
“ဒီတစ်ခုတော့ တစ်ခါလည်းမလုပ်ပါနဲ့ကွာ… သားရယ်… မောင်ရယ်..အဲ့ဒါလုပ်တာခံဘူး တယ်.. အရမ်းအခံရခက်လွန်းလို့ပါ၊ တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ။
တခြားဟာအားလုံးမေမေ သားကိုပေးထားပြီးသားပဲ နော်…နော်…”
မေမေ့ကြည့်ရတာ ဖင်ခံရတဲ့ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး တော်တော်ကြီးစိတ်ဒဏ်ရာရခဲ့ ဘူးတယ်ထင်တယ်။ ခါးခါးသည်းသည်းကိုငြင်းနေပါ တယ်။
ကြည့်ရတာ ဖေဖေ မတန်တဆ အတော်ကြမ်းခဲ့ဘူးတယ်ထင်ပါ ရဲ့။
ကျနော်လဲ ကိုယ့်အမေရင်းရဲ့ဖင်ပေါက် ထဲလိုးကြည့်ချင်ပေမယ့် မေမေငြင်းဆန်နေတာကြောင့် စိတ်လျှော့လိုက်ရပါတယ်။
နောက်တော့မှ တဖြည်းဖြည်းချင်ချော့ပြီး စည်းရုံးပြီးမှဒီခရေပွင့်ကို ရအောင်ခြွေမယ်လို့ပဲတေးထား လိုက်ရတော့တယ်။
ဒါနဲ့ပဲ ဖငျကွားကွီးကိုလြှောတျိုကျ လိုးနတေဲ့ လီးကို စောကျပတျကွီးအဝ ပွနျတေ့လိုကျပွီးဆတျကနဲဆောငျ့သှငျးလိုကျပွနျတော့
အု.. အား…အမလေး
“ဘာမပြော ညာမပြောကွာ အောင့်သွားတာပဲ သိပ်ဆိုး”
ကျနော် ဘာမှဆက်မပြောတော့ပဲ အရှိန်လေးနဲ့ တဆတ်ဆတ်ဆက်ဆောင့်လိုးပေး နေလိုက်တော့၊
ဟင့် အင့် အု အု အိ အိအား “ဆောင့် မောင်ဆောင့် အီး အမလေး”
ဇွိ ဖတ်ဖတ်ဖတ် ဖွတ် ဖွတ် ဗြွတ်…
“အီးးးးး အ အ ဆောင့် စမ်းပါ လိုး…လိုး…မေမေ့ကိုသေအောင်ဆောင့်လိုးစမ်းပါသားရယ် …”
ကျနော် ဖင်ကြီး၂လုံးကြားကစောက်ဖုတ် ကြီးကိုနောက်ကဆောင့်လိုးနေရင်း လက်တွေကလည်း
မေမေ့ရဲ့ ကုန်းထားတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ကသိုင်းလျှို ဖက်ပြီး နို့ကြီး၂လုံးကိုချေနယ် ကစားနေလိုက်တယ်။
မေမေ့မှာလည်း ဝက်မကြီးလို တအိ အိ အော်နေတော့တာ။
ကဲ ဒီနေ.တော့ အဆုံးသတ်လိုက်တော့မယ်ဗျာ
ဖေဖေ့မိန်းမ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။ မကြိုက်လျှင်ကျော်သွားပါ။
(၁၀) (ဇာတ်သိမ်း)
ကျနော်လီးကိုခဏဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ပြီး မေမေ့ကိုဆွဲယူလိုက်ကာပက်လက်ပြန်လှန်လိုက်တယ်။
“မောင် အပေါ်ကနေလုပ်ဦးမယ်ကွာ”
မေမေ့ပေါင်ကြီး၂ဘက်ကိုကိုင် ဘေးတဖက်တချက်ကိုကား ဒူးကောက်ကွေးတွေကနေတွန်းတင်ပြီး ဖြဲလိုက်တော့ စောက်မွှေးထူထူနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးဟာ ပြဲအာပြီး လိုးဖို့ဖိတ်ခေါ်နေပြန်ပြီ။
ကျနော်လည်းမေမေ့နှုတ်ခမ်း တွေကို တစ်ချက်ကုန်းစုတ်လိုက်ပြီး မာတောင်ပြီးအကြောပြိုင်း ပြိုင်းထနေတဲ့ လီးကြီးကို အဖုတ်ဝမှာတေ့ကာ ဆောင့်သွင်းချလိုက်ပြန်တယ် ။
ဇွိ ဇွိ ဖောက် ဖောက် ဖလွတ် ဗြွတ်
“အား အမလေး အင်း အင်း အင်း ဆောင့် ဆောင့် သားလေး အီး မေမေကောင်းနေပြီ မရပ်နဲ့”
ကျနော့်ဆောင့်ချက်တွေ မြန်သထက်မြန်လာတယ်၊ အားကုန်သုံးဆောင့်ထည့်နေလို က်တယ်။
ဆောင့် ဆောင့် အားမနာနဲ့ မေမေနာမှာမကြောက်နဲ့
စောက်ဖုတ်ကြီးပြဲရင်ပြဲသွားပစေ ကောင်းနေပြီ ခံလို့အရမ်းကောင်းနေတယ်… . အ…အ…အား… ထွက်ကုန်ပြီ… အမလေး… ထွက်ကုန်ပြီ… ထွက်ကုန်ပြီ”
မေမေ့ကိုယ်ကြီး ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ခါတက်သွားပြီး၊ ပြီးသွားပုံရပါတယ်။
“အား… ရှီး… မေမေ ကောင်းတယ်၊ မေမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကလိုးလို ့အရမ်းကောင်းတယ်။ ကိုယ့်အမေ အရင်းရဲ့စောက်ပတ်ကြီး လိုးရတာ၊
ကိုယ့်ကိုမွေးထုတ်ထားတဲ့စောက်ပေါက်ကြီးကို ပြန်လိုးရတာ ဒီလောက်အရသာရှိမယ်လို့ မထင်မိဘူး၊ မေမေရယ်… အူး… မယားကြီးရယ်၊ မောင့်မိန်းမရယ် အားးးးးးး…..”
ကျနော့်သုက်ရည်ပူတွေ မေမေ့စောက်ခေါင်းထဲကို ဖြင်းကနဲ ဖြင်းကနဲ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ မေမေရော ကျနော်ရောပြိုင်တူပဲပြီးသွားပါပြီ။
ကျနော့်ဂွေးဥကြီးကို မေမေ့ဆီးခုံနဲ့ ဖိကပ်ထားပြီး စောက်ခေါင်းထဲမှာ လီးကြီးကိုသပ်ရိုက်ထားသလို အတင်း ဖိသိပ်ထိုးကပ်ထားတယ်။
စောက်ခေါင်းထဲကလီးဟာ တဆတ်ဆတ်ခါနေပြီး ကျနော့်မျိုးဥ စပမ်းကောင်တွေပါတဲ့သုက်ရည် တွေကို ပလစ် ပလစ်နဲ့ တစက်မကျန်ကုန်အောင်
မေမေ့မွေးလမ်းကြောင်းထဲညှစ်ချနေမိတော့တယ်။ ထီးထိပ်ဒစ်ကြီးဟာ မေမေ့သားအိမ်ဝ သွားထောက်နေတယ်လို့ခံစားရပါ တယ်။
မမေေ့စောကျခေါငျးနံရံတှေ ကလညျး အထဲကကနြော့ျလီးတံကွီးကို အားပါပါနဲ့ ဖိဖိ ညှစျပေးနလေို့…ကနြော့ျရဲ့ဖိုသားမြိုးစေ့တှပေါတဲ့ သုကျရညျတှကေိုမှေးလမျးေ ကွာငျးကတဆငျ့ သားအိမျထဲအထိ ဆှဲစုပျယူသှားသလိုပါဘဲ။
“ဟူး…အား.. ကောင်းလိုက်တာမိန်းမရာ”
“အင်းးး မလဲအရမ်းကေါင်းတယ် အာသာကိုပြေသွားတာပဲ။ တခါမှ ဒီလောက်မကောင်းခဲ့ဖူးဘူး မောင်လုပ်ပေးတာသိပ်ကောင်း တာပဲ သိလား…”
ကျနော်ကနောက်ချင်လို့
“ဦးရဲနောင်လုပ်တာက မကောင်းဘူးလား”
“ဟွန်း… သိဘူး.. ဘာလို့လိုက်ယှဉ်ပြောနေတာလဲ”
“သိဘူးလေ.. မောင်လုပ်တာပိုကောင်းတယ် ဆိုလို့”
“ဦးရဲနောင်လား… သူက အိပ်စပတ်ကြီးပဲဟာ၊ ဒါပေမယ့် မောင်က မကိုစွဲအောင်လုပ်နိုင်တယ် သိလား။
၂ချီထဲနဲ့ မ အသည်းခိုက်သွားပြီ..ကိုယ်မွေ းထားတဲ့သားအရင်းက ကိုယ့်ကိုဒီလောက်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးနိုင်မယ်လို့ တွေးတောင်မတွေးမိဘူး”
“မောင်လဲ မကို သိပ်ချစ်သွားပြီ မ ဟာအရမ်းဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်။ ကိုယ့်အမေအရင်းဖြစ်နေပေမယ့် ကြိတ်ကြိုက် ကြိတ်စွဲလမ်းနေတာကြာပြီ၊
မေမေဟာ မဖြစ်နိုင်မှန်းသိရဲ ့သားနဲ့ မက်ခဲ့ရတဲ့ သားရဲ့အိပ်မက်မေပဲ၊ ခုတော့ဝမ်းသာလိုက်တာ သားအိပ်မက်ကတကယ်ဖြစ်လာခဲ့ ပြီ”
“ဪ… သားရယ် မေမေကို ကြိတ်တွယ်တာနေတာတဲ့လား သားကိုမေမေ တချိန်လုံးလျစ်လျူရှုခဲ့သလိုနေမိတာ မေမေ့ကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါကွာ”
“ချစ်တယ် သိပ်ချစ်တယ်မေမေရယ်၊ မရယ်”
ကျနော်မေမေ့ ပါးတွေ လည်ပင်းတွေကိုတအားဖက်နမ်း နေမိတယ်။
“ဟွန်း ချစ်တယ်တဲ့.. ချစ်တယ်ဆိုပြီး သူများကို အတင်းပဲ အကြပ်ကိုင် တဲ့ပုံစံနဲ့ ရအောင်ကြံတာ.. လူဆိုး..ဟင်း…သားအဖ ၂ယောက်လုံး တကြိတ်တည်းတဉာဏ်တည်းပဲ”
“အဲ့လိုမှမလုပျရငျမောငျ့အိပျမကျဘယျလျိုအကောငျအထညျပေါျမှာလဲ… မ ကိုခစြျလှနျးလို့ကွံရတာပါ”
“မ စိတ်မဆိုးရက်တော့ပါဘူး မောင်က မကိုအရမ်းစွဲသွားအောင်လက်စွမ်းသိပ်ထက်တာဘဲ…”
“မိန်းမကိုသိပ်ချစ်တယ်သိလား ”
“ဟင်း ကို့်အမေအရင်းကိုများ သိပ်ပြီးမယားလုပ်ချင်နေတယ် ပေါ့လေ မိန်းမကလဲချစ်ပါသတဲ့ လင်လေးရယ်”
“ဒါဆို မိနျးမ…တို့လငျမယား နေ့တျိုငျးလိုးကွရအောငျနောျ ”
“ဟင်း…နှာဘူးလေး..ဒါပဲတွေး နေ… နောက်ဆုံးတော့ ဒီဘူတာပဲဆိုက်တော့တာဘဲ၊ လင်လေးရယ် လင်မယားဖြစ်မှတော့ မလိုးလို့ရမလားလို့”
“ဒါဆိုလဲမိန်းမ”
“အု”
ကျနော် မေမေတဖြစ်လဲကျနော့်မယားအသစ် စက်စက်လေး ခင်သီဝင်းကိုု အတင်းဆွဲဖက် ရင်ခွင်ထဲသွင်းလိုက်ပြီးမျက်နှာလေးကိုမော့စေကာ
နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို တရှိုက်မက်မက်စုပ်နမ်းလိုက် ပါတော့တယ်။
လက်ကလည်း တချိန်က ကိုယ်လောကကြီးထဲကိုဝင်ခဲ့တဲ့ လမ်းကြောင်းဟောင်း စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကိုလက်ချောင်းနဲ့ထိုးမွှေကလိနေလိုက်တယ် ။
“အိုးး…မောင်ရယ်”
မေမေဟာ ကျနော့်ရဲ့ အနမ်းကို တပ်မက်မောစွာနဲ့တုန့်ပြန်လာပြီး ကျနော့်လည်ပင်းကို လက်လေး ၂ဘက်နဲ့တွဲခိုလိုက်ပါတော့တယ်။
ကျနော်တို့ သားအမိ တဖြစ်လဲလင်မယား၂ယောက်ရဲ့ ကာမဂိမ်းလေး နောက်တစ်ပွဲပြန်စပြန်ပြီပေါ့ခင်ဗျာ။
အဲဒီညမှာ ကျနော်တို့ ၂ယောက် ငတ်မပြေတဲ့ ဆားငံရည်ကို အငမ်းမရသောက်သုံးကြရင်း မိန်းမောစွာနဲ့ အိပ်မောကျသွားပါတော့တယ်။
နောက်နေ့မနက် မိုးလင်းတော့ ကျနော့အသစ်စက်စက်ဇနီးလေး မေမေ ခင်သီဝင်း ကျနော့်ဘေးကုတင်ပေါ်မှာရှိ မနေတော့ပါဘူး၊ ဘယ်အချိန်ကထသွားလိုက်လဲမသိဘူ း။
ထုံးစံအတိုင်း သူ.စတိုးဆိုင်ကိုစောစောသွားဖွင့်ပြီထင်ပါတယ်။
ကျနော် မျက်နှာသစ် ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီး ထမင်းစားခန်းဆင်းသွားတော့ စားပွဲမှာ ဖေဖေနဲ့တွေ့ပါတယ်။
တီမာ (ခင်မာမာ) က ကျနော့်ကိုလည်း နံနက်စာတပွဲ ပြင်ပေးပါတယ်။ ပြင်ပေးရင်းနဲ့ ကျနော့်ကို ကွက်ကြည့် ကွက်ကြည့်နဲ့ပေါ့။
ညက ဒီအိမ်မှာဘာတွေဖြစ်ပြီးသွား ကြပြီဆိုတာ သူမှန်းမိနေပြီလေ။
စားပွဲပေါ်မှာ ပန်းကန်တွေချပြီး တီမာပြန်ထွက်သွားတော့မှ ဖေဖေက စကားစတယ်။
“ဘယျလျိုလညျးကှ သားကွီး မနေ့ညက ကိစ်စဝိစ်စအဆငျခြောရဲ့လား”
“အင်း… ကောင်းသားပဲ၊ ယုံနိုင်စရာတောင်မရှိဘူး၊ ဖေဖေ့မိန်းမက ဒီအရွယ်ရောက်ပြီး စက်ကင်းဟဲန်း ဖြစ်နေတာတောင် အသစ်အတိုင်းကွာလတီကကောင်းတုန်း၊
သားမှာ ကွေးကျိကို နာယူကော…။
“ဟားးးး ဟားးးး ဟားးးး”
ဖေဖေ သဘောတွေအကြီးအကျယ် ကျပီး ဟားတိုက်ရီနေတော့တာ။
ကျနော် မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး မေးလိုက်တယ်၊
“အဲ့တော့ တီမာ့ကိစ္စကရောဘယ်လိုလဲ”
“နဲနဲတော့ စောင့်လိုက်ပါဦးကွာ ဖြည်းဖြည်းပေါ့ ကြက်မဒန်းသားစားချင်ရင် ကြက်အုပ်နားဖြေးဖြေးကပ် ရတယ်။ အနားမရောက်ခင် ကြက်လန့်မပြေးစေနဲ့၊ ဖေဖေအကောင်းဆုံးစီစဉ်ပေး မယ်။ နိုးပရော်ဘလမ်ပါကွာ”
ကျနော် ဖေဖေ့ကိုပြုံးပဲပြလိုက်တော့တယ်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျနော့်လက်ထဲမှာ ကျနော့်မယားလေး မေမေ ခင်သီဝင်းလေး တစ်ယောက် လက်ဆုပ်လက်ကိုင်ရှိနေပြီပဲ လေ။
လေလေးတချွန်ချွန်နဲ့ အဖိုးတို့အိမ်ဖက်ပြန်လျှေက် လာခဲ့လိုက်တော့တယ်။
ပြီးပါပြီ
လမင်းကြီး
မှတ်ချက် – ထိုင်း အင်းစက် ဝက်ဘ်ဆိုက် တစ်ခုမှ
မီယာဖော့ (အဖေ့မယား) ဆိုတဲ့ အင်းစက်ဇာတ်လမ်းလေးကို ပြန်ဆို မြန်မာမှုပြုထားပါသည်။
တနေရာရာမှာ မြန်မာစတိုင်နဲ့ကွာဟချက်လေး တွေရှိပါက ဖြည့်တွေးပေးကြပါရန်။