(အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်)

ချစ်တဲ့လေးဇင် (ကိုယ်တွေ့ဖြစ်ရပ်မှန်)

နာမည်များပြောင်းလဲဖော်ပြထားပါသည်။
အခုမှ စရေးတာမို့ အမှားပါရင် ခွင့်လွှတ်ပါ အိမ်အခြေအနေစတဲ့ အသေးစိတ်ကိုတော့ မရေးတော့ဘူး စာရှည်ပြီး လိုရင်းမရောက် မှာစိုးလို့ပါ။

ကျနော့် နာမည် ရာဟုမောင်မောင်ပါ။ အမေ့ရဲ့ မောင်အငယ်ဆုံးရဲ့ သမီး (နို့ညှာ) ဖြစ်ပါတယ် နာမည်က လေးဇင် ပေါ့ဗျာ ရန်ကုန်သူ ဘော်ဒီက လိုးချင်စရာ စန္ဒီမြင့်လွင်လို ရုပ်ရည်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အချိူးအစားပေါ့။ ငယ်ငယ်ကမမြင်ဖူးဘူး ကြီးမှသိတာ

တနေ့တော့ အိမ်လာလည်ရော ညအိပ်နေဆိုပြီး အမေက နေခိုင်းတယ် ကိုယ်တွေက စားနေကျကြောင်ဖားကြီးဆိုတော့ ကြည့်တာနဲ့ ကိုယ်တက်လိုးလို့ရနိုင်တယ်ဆိုတာသိတယ် သူလည်းရန်ကုန်သူဆိုတော့ ခပ်ဟော့ဟော့ ဘောင်းဘီတွေအကြပ်တွေဘာတွေနဲ့ နောက်ပြီးယောက်ျားလေးတယောက်က ဘယ်လိုကြည့်ရင် ဘယ်လိုအကြည့်တွေက ဘယ်လို ဒတ်တယ် မြွေမြွေချင်း ခြေမြင်တယ်ပေါ့ဗျာ

ညရောက်တော့ သူသွားအိပ်ခါနီး ကျနော်က လူကြီးတွေအလစ်ကိုစောင့် အနားကပ်ပြီး

“ညကျ လူကြီးတွေအကုန်အိပ်ပြီဆို တွေ့ချင်တယ် ပြောစရာရှိလို့” ဆိုပြီး ခပ်တိုးတိုး ပြောတော့

သူက
“ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီး” ဆိုပြီး ခပ်တိုးတိုးလေးပြန်ဖြေတယ်

ကျနော်က “နေဦး ထဘီဝတ်အိပ်နော် တွေ့တဲ့အခါ ထဘီနဲ့လာခဲ့” ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့

သူက “ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီး” လို့ပဲဖြေတယ်

ညရောက်တော့ ကျနော်က အပေါ့သွားသလို ဘာလိုနဲ့ သူ့ဆီသွားပြီး အသာလေး ခြင်ထောင်ထဲလက်ထည့်ပြီး လက်ကုတ်ပြီးခေါ်လိုက်တယ်

သူထွက်လာတော့ “ကိုကြီး ခဏသေးပေါက်ချင်နေလို့” ဆိုပြီး သေးသွားပေါက်ပြီးပြန်လာတယ် ထဘီလည်း ကိုယ်ပြောသလို ဝတ်ထားတယ်ဆိုတော့ အဲ့လောက်ဆို ကျနော်က ရာသီဥတုက ကိုယ့်ဖက်မှာဆိုတာ သိလိုက်ပြီလေ သူလာတာနဲ့ လက်ကိုဆွဲဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းလိုက်တယ် သူကလည်း အလိုက်သင့်လေးပြန်နမ်းတယ် လက်ကလည်း ဖက်ရင်း နို့တွေရော ဖင်တွေရော ကိုင်တာ ပွတ်ပေးတာလုပ်ပြီး နှုးနှပ်နေတာပေါ့ဗျာ သူ့စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်မယ်လုပ်တော့ အတွင်းခံဝတ်ထားတာတွေ့တယ် အဲ့ဒါနဲ့ နှုတ်ခမ်းခြင်းစုပ်နမ်းနေတာရပ်ပြီး အတွင်းခံဆွဲချွတ်တော့

သူက “ကိုကြီး ကိုကြီးနဲ့က မောင်နှမတွေလေ” တဲ့

ကျနော်လည်း ဘာမှမပြောဘဲ သူ့အတွင်းခံရော ထဘီပါ ချွတ် ကျနော်လည်း ပုဆိုးကို ချွတ်ပစ်တာပေါ့ အောက်က ညီတော်မောင်လီးကလည်း ညဦးပိုင်းသွားချိန်းနေကတည်းက အဆင်သင့်ဖြစ်နေတာ ပြီးတာနဲ့တပြိုင်နက် သူ့အဖုတ်လေးကို ဆွပေးမယ်ဆိုပြီးစမ်းတော့ အားးးးပါးးးး ကိုယ်တင်မက သူ့ညီမတော်စောက်ဖုတ်ကလည်း အဆင်သင့် စောက်ရည်တွေကို ရွဲနေတာပဲ အဲ့ဒါနဲ့ အခုမှ အစဆိုတော့ သိပ်အချိန်မဖြုန်းဘဲ ကျနော့်လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ ထည့်တော့ သူ့စောက်ရည်တွေကရွဲနေတော့ ရှောရှောရူရူပဲ အသာလေး ကျနော့် လီးအဆုံးထိဝင်သွားတယ် အစဆိုတော့ ကျနော်လည်း ပုံမှန်လေး လိုးနေတာပေါ့ သူကလဲ အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးတယ်

“အင်းးးး အားးးး ကိုကြီးးးးနာတယ်…
ဆိုပြီး တိုးတိုးလေးငြီးတယ်

ညသန်းခေါင် သက်ကြီးခေါင်းချချိန်ဆိုတော့ အသံမထွက်အောင် ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးနေပေမယ့်လည်း ညီမလေးရဲ့ ဖီးအရမ်းတက်ပြီးတီးတိုးညီးညူသံလေးတွေနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ စောက်ရည်တွေကရွဲနေတော့ လီးဝင်ထွက်သံတီးတိုးထွက်နေတာပေါ့

“ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်..ဖပ်..ဖပ်….
အင်းးးးအားးးးကိုကြီးးးအင်းးးးအားးး”

အချက်၅ဝလောက်လိုးအပြီး၁ဝမိနစ်လောက်မှာပဲ သူ့စောက်ဖုတ်ကနွေးကနဲစောက်ရည်တွေထွက်လာတာကြောင့် သူပြီးပြီဆိုတာသိလိုက်တယ် အဲ့ဒါကြောင့် ကျနော်လည်း ကိုယ့်ညီမတဝမ်းကွဲလေးကို ိုးနေတယ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့်စိတ်လှုပ်ရှားနေတာရယ် လူကြီးတယောက်ယောက်ထွက်လာမှာစိုးရိမ်တာကြောင့်အချိန်ထပ်မဆွဲတော့ပဲ ခပ်မြန်မြန်လေးဆောင့်လိုးလိုက်တာ နောက် ၂ဝ ချက်လောက်မှာပဲ ညီမဝမ်းကွဲလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲ ကျနော့်သုတ်ရည်တွေပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ် ညီမလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကသူ့စောက်ရည်တွေနဲ့ ကျနော့်သုတ်ရည်တွေပေါင်းပြီး ကျနော့်လီးဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့အချိန်တပြိုင်နက်ပြွတ်ဆိုပြီးထွက်လာတယ် သူလည်း သူ့ထဘီပြန်ဝတ်ပြီးသူ့စောက်ဖုတ်ထဲကအရည်တွေကိုသူ့ထဘီနဲ့ပဲသုပ်လိုက်တယ် ကျနော်လည်းပုဆိုးပြန်ဝတ်ပြီး ကျနော့်လီးကသူ့စောက်ရည်တွေနဲ့ကျနော်သုတ်ရည်တွေကို သုပ်လိုက်တယ်
သူက သူ့ထဘီဝတ်ပြီးတာနဲ့ တရှုံ့ရှုံ့နဲ့ ငိုနေပါလေရော

အဲ့ဒါနဲ့ ကျနော်က “ညီမလေး ဘာလို့ငိုနေတာလဲ” လို့ မေးတော့ မဖြေဘဲ ငိုပဲ ငိုနေပါရော
အဲ့ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း ချော့မော့မေးတော့ “ကိုကြီးက ညီမလေးကို မချစ်ဘဲ လိုးတာမို့လား” တဲ့
အဲ့ဒါနဲ့ ကျနော်က “မဟုတ်ပါဘူး ညီမလေးကို တွေ့ကတည်းက ချစ်မိပြီး အခုလို လိုးမိတာပါ” ဘာညာသာရကာရွှီရှောင်လုပ်ရတော့တာပေါ့ ညီမလေးကရော ကိုကြီးကို မချစ်ဘူးလား ဘာညာနဲ့ ပြန်လုပ်တော့ ညီမလေးက “မချစ်ဘဲ ကိုကြီးလိုးတာ ခံမလား” လိုဖြေတယ်

ကျနော်လည်း ညီမလေးရဲ့မျက်ရည်တွေစိုနေတဲ့ပါးကို ခပ်ဖွဖွလေးနမ်းရင်းနဲ့ အောက်ကညီတော်မောင်လီးက နောက်တကျော့ပြန်ထောင်လာတာကြောင့် မဖြစ်သေးဘူး အချိန်လဲလင့်နေပြီ အိပ်မှ အခု အစအဆင်ပြေသွားပြီပဲ နောက်နေ့မှ ဟိုတယ်ခေါ်ပြီး အေးဆေးလိုးရမယ်ဆိုပြီး ညီမလေးကို ချော့မော့ အိပ်ခိုင်းပြီး ကျနော်လည်း ညီမလေးနဲ့လိုးဖြစ်တာတွေပြန်စားမြုံပြန်ရင်း အိပ်ယာဝင်ခဲ့ပါတော့တယ်

အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်)

“ချစ်တဲ့လေးဇင်နဲ့ အချစ်ဟိုတယ်” (ကိုယ်တွေ့ဖြစ်ရပ်မှန်) အပိုင်း (၁)

အလုပ်ထဲ သိပ်စိတ်မပါဘူး။ ရာသီဥတုက ပူတော့ အလုပ်ရှုပ်နေသလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ ရုံးက အဲကွန်းခန်းမှာ ကွန်ပျူတာနဲ့ လိုင်းသုံးတော့ ညီမလေးအကောင့်မီးလေးစိမ်းနေတာတွေ့တယ်။ အဲဒါနဲ့ လက်ထဲ ပိုက်ဆံလေးနည်းနည်းပါးပါးဥထားတာရှိနေတော့ ညီမလေးကို ဟိုတယ်ခေါ်ပြီး အားရပါးရ လွပ်လွပ်လပ်လပ်လိုးဦးမယ်ဆိုပြီး သွားစကားပြောလိုက်တယ်။

ကျနော် – “Hi, ညီမလေး နေကောင်းလား ဘာလုပ်နေလဲ ညနေတွေ့ချင်တယ် အဆင်ပြေမလား”
လေးဇင် – “ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီး၊ နေကောင်းတယ်၊ ဘာမှမလုပ်ဘူး မနှင်းရဲ့သား တူလေးကို ထိန်းပေးနေတာ ဘယ်ကိုလာရမလဲ ညီမလေးလက်ထဲ ပိုက်ဆံမရှိဘူးနော်”
ကျနော် – “ပိုက်ဆံကိစ္စက ကိုကြီးတာဝန်ထား ညီမလေးတက္ကစီငှားလာခဲ့လိုက် ညနေ ၅ ကိုကြီးရုံးရှေ့ကို ကိုကြီး စောင့်နေမယ်”
လေးဇင် – “ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီး” လို့ ပြောပြီး လိုင်း out ခဲ့လိုက်တယ်။

အိမ်လာလည်တဲ့နှစ်ညအိပ်သုံးရက်ကို နှစ်ညဆက်တိုက် လိုးခဲ့တာလေးတွေ ပြန်မြင်ယောင်ရင်း ညနေကြဟိုတယ်မှာ လွပ်လွပ်လပ်လပ်လိုးဖို့အတွက် စိတ်ကူးနေတာပေါ့။

ညနေ ၅ နာရီ ရုံးဆင်းတော့ ရုံးရှေ့မှာ တက္ကစီတစီးပေါ်မှာ ညီမလေးကို တန်းတွေ့လိုက်တယ်။ ညီမလေးက ကျနော့်အကြိုက် မြန်မာဆန်ဆန် ရင်ဖုံးထဘီလေးနဲ့ သနပ်ခါးလေးနဲ့ လှချင်တိုင်းကို လှနေတယ်။
အဲ့ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း တက္ကစီမောင်းသမားနားသွားပြီး အစ်ကို ယုဇနပလာဇာရှေ့ကို ပို့ပေးပါ ဆိုပြီး ပြောပြီး ကားပေါ်တက်ပြီး ညီမလေးဘေးနားမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။

ကျနော် – “ကိုကြီး အိမ်ကိုခဏဖုန်းဆက်ဦးမယ် အသံမထွက်နဲ့ ကားပြတင်းပေါက်မှန်ကိုအကုန်ပိတ်ထား ကားဆရာကြီး ကားအဲကွန်းလေးဖွင့်ပေးပါ အိမ်ကို ဖုန်းဆက်မလို့ ကားသံတွေကြားရင် အဆင်မပြေလို့”
တက္ကစီ – “အေး ညီလေး”

အိမ်ကိုဖုန်းဆက်လိုက်တယ်

ကျနော် – “တူ .. တူ … ဟဲလို အဖေ ကျနော် ရုံးမှာ အလုပ်လေးတွေရှိသေးလို့ အိုတီဆင်းရမယ် နောက်ကျမှ ပြန်ရောက်မယ် စိတ်ပူနေမှာစိုးလို့ ဖုန်းဆက်တာ”
ကျနော့်အဖေ – “အေး.. အေး၊ ဟုတ်ပြီ”
ကျနော် – “အဲ့ဒါဆို ဒါပဲနော် အဖေ၊ ကျနော် ဖုန်းချလိုက်ပြီ”

အိမ်ကို ဖုန်းဆက်ပြီး ဖုန်းချတာနဲ့ ညီမလေးကို လှည့်ပြောလိုက်တယ်

ကျနော် – “ညီမလေး ကိုကြီး မိန်းမ၄ဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်ဦးမယ်”
လေးဇင် – မျက်နှာစူပုပ်ပုပ်ဖြင့် “……” ဘာမှပြန်မပြောငြိမ်သက်လျက် တုံ့ပြန်တယ်
ကျနော် – “တူ .. တူ ဟဲလို ချစ်သည်း ကိုကို ဒီနေ့ ရုံးမှာ အိုတီဆင်းရမှာမို့ နောက်ကျမယ် ကိုကို အိမ်ကိုလည်း ဖုန်းဆက်ပြီးပြီ အဲ့ဒါလှမ်းပြောတာ ဒါပဲနော် ကိုကို ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်”
ကျနော့်မိန်းမ၄ – “ဟုတ်ကဲ့”

ဖုန်းဆက်ပြီး ဖုန်းချတာနဲ့ ညီမလေးကို ဖက်ရင်း လှည့်ပြောလိုက်တယ်

ကျနော် – “ရပြီ ဖုန်းဆက်ပြီးပြီ”
လေးဇင် – “ကိုကြီး ညီမလေးတို့ဘယ်သွားမလို့လဲ”
ကျနော် – “အေးဆေးလွပ်လွပ်လပ်လပ်ဖြစ်မယ့်နေရာပေါ့ကွာ၊ ဟိုရောက်တော့ သိမှာပေါ့”
လေးဇင် – “ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီး”

ကားနောက်ခန်းမှာ ထိုင်ရင်း ဖက်ရင်းနဲ့ ညီမလေး နို့တွေဘာတွေ ကိုင်မယ်လုပ်တော့ ကားပေါ်မှာ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ တီးတိုးပြောပြီး လက်ကိုဖယ်ထုတ်တယ်။
ဒီလိုနဲ့ ပလာဇာရှေ့ရောက်ခါနီးတော့ ပလာဇာနောက်က တောင်ပေါ်သားဟိုတယ်ကို မောင်းခိုင်းလိုက်တယ်။ တောင်ပေါ်သားကိုရောက်တော့ ကောင်တာကို အခန်းယူမယ် ဆက်ရှင်နဲ့ပဲ အခန်းရောက်မှငွေရှင်းမယ်ဆိုပြီး ပြောတော့ ဝိတ်တာကောင်လေးနောက်ကလိုက်ခဲ့တယ်။ ညီမလေးကတော့ လက်ဆွဲခေါ်လာတာပေါ့။
အခန်းရောက်တော့ ဝိတ်တာကောင်လေးက ငွေရှင်းပြီးအခန်းတံခါးပိတ်သွားတယ်။ ညီမလေးက ကုတင်ပေါ်မှာ တင်ပါးလွှဲလေးထိုင်နေတယ်။ ကျနော်က ရုံးက ယူနီဖောင်း အင်္ကျီနဲ့ပုဆိုးကို ချွတ်ပြီး သေချာခေါက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်ရင်း ညီမလေးကို ဖက်လှဲပစ်ပြီး အငမ်းမရ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းရင်း ညီမလေးရဲ့ အင်္ကျိ၊ ဘော်လီ နဲ့ ထဘီ အတွင်းခံတို့ကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ထိုနောက် နို့အုံလေးးအားးခပ်ဖွဖွပွတ်သပ်ပြီးးအသာအယာဆတ်ကိုင်ချေမွပေးးလိုက်သည်။ ညီမလေးရဲ့နို့တွေကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်တယ်။ ညီမလေးလည်းညည်းလာတယ်။ အဖုတ်ကြားလက်ထည့်မွှေလိုက်တယ်။

လေးဇင် – “အားးးအင်းးးဟင်းးးးးးး”

ပြီးတော့ ညီမလေးစောက်ဖုတ်ကို လိုးဖို့အတွက်ပေါင်ကိုကားပြီးလီးတေ့ကာဖိချလိုက်တော့တယ်၊

ကျနော်လဲသူ့ပေါင်ကြားဒူးထောက်ဝင်
ပြီးသူ့အဖုတ်ကိုကြည့်လိုက်တယ်။ မို့ဖောင်းပြီး
အမွေးမရှိဘူး။ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကိုလက်နှင့်မွှေလိုက်တယ်။ အရမ်းကိုလှတဲ့စောက်ဖုတ်ပဲ။ ပေါင်ကိုမတင်ကာဖြဲကားပြီးလီးကိုစောက်ရည်တွေစိုနေတဲ့အဖုတ်ထဲထိုးထည့်လိုက်တယ်

“ဗျစ် ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ် ”
လေးဇင် – “အာ့ ကိုကြီးးးး…”

ဖြေးဖြေးချင်းအဆုံးထိထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ညီမလေးးစောက်ဖုတ်ကရှယ်ပဲ။ လီးတချောင်းလုံးညှစ်ထားတယ်လေ။အဆုံးလဲရောက်တော့ပြန်ပြီးနောက်ပြန်ဆုတ်ပြီး
ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကိုဖြေးဖြေးချင်းလုပ်တယ်။
စောက်ရည်တွေနှင့်လီးကပြောင်တင်းနေတာပဲ။ အဝင်ချောလာတော့အရှိန်လေးတင်လိုက်တယ်။

“ဘွတ် ဖွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဖွတ် ဖွတ်”
လေးဇင် – “အာ့ အင်းဟင်းးးဟင်းးးး”

လီးတဆုံးအရှိန်နဲ့လိုးတော့ဂွေးဥကတဖတ်
ဖတ်နှင့်ရိုက်နေတာ။ အရမ်းကိုမိုက်တယ်ဗျာ။
ဆယ်မိနစ်လောက်ဗျင်းလိုက်တယ်။ ညီမလေးလည်းလည်းညည်းသံတွေထွက်နေတာပဲဗျာ။

ကျနော် – “ညီမလေး ကိုကြီး ကုန်းလိုးချင်တယ်၊ လေးဖက်ကုန်းပေးပါလား”

သူအိပ်ရာကလူးလဲထပြီးကုန်းပေးတယ်။ ကုန်းရင်ပိုလှတယ်ဗျ။ ဖင်အိုးကြီးပြီးခါးသေးသွားတယ်။ နောက်ကနေ ဒူးထောက်ပြီး လီးကိုအဖုတ်ထဲထည့်ကာ လိုးလိုက်တယ်

“ဗျိ ဇွိ ဖွတ် ဖတ် ဖန်းးဖန်းးးဖန်း”
လေးဇင် – “အားဟားးးအိုးရှီးးရှီးးးအိုးးး”
“ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖန်းးဖန်းးးးး”
လေးဇင် – “အားးရှီးးးရှီးးးအိုးးးးအားးး”

နို့ကိုလှမ်းဆွဲပြီး ဆယ်မိနစ်လောက်လိုးလိုက်တယ်။ ညီမလေးလည်း သူ့ဖင်အိုးကြီးကိုနောက်ပြန် ဆောင့်ဆောင့်ပေးတယ်။ အဲကွန်းခန်းထဲချွေးတပြိုက်ပြိုက်ကျတယ်ဗျာ။

ခဏကြာတော့
လေးဇင် – “အားးးအီး အိုးးးရှီးးအားးးး”

ညီမလေးမှာ လေးဖက်ထောက်နေတာက မှောက်ကျသွားတယ်။ ကျနော်လည်း ခါးဆွဲထားလိုက်ပြီး ပြီးအောင်ဆောင့်ချလိုက် တော့တယ်။ သုက်တွေကို ညီမလေးစောက်ဖုတ်ထဲမှာပန်းထုတ်လိုက်တော့တယ်။ ပြီးတော့မှအိပ်ရာပေါ်လဲချလိုက်ကာ ညီမလေးကိုဖက်ပြီး

ကျနော် – “ကောင်းလား ညီမလေး”
လေးဇင် – “မသိဘူး”
ကျနော် – “မကောင်းဘူးလားညီမလေး ”
လေးဇင် – “မပြောဘူးကွာ”
ကျနော် – “ဟင်းးးဟင်းးးး ကိုကြီးမဝသေးဘူးနော်”
လေးဇင် – “ထပ်လုပ်ဦးမလို့လား ကိုကြီး၊ ညီမလေးအချိန်မရဘူးနော်၊ မနှင်းကို သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ မုန့်သွားစားမလို့လို့ ပြောပြီးထွက်လာတာ၊ မနှင်းက ပွစိပွစိပြောနေတာနဲ့ စကားများပြီးထွက်လာတာ”
ကျနော် – “မကြာပါဘူး ထပ်လုပ်ချင်သေး တယ် ညီမလေး”

ပြောနေရင်းနဲ့ ကျနော်ပြန်ပြီးထကြွလာကာ နောက်တချီလိုးလိုက်သေးတယ်ပြီးမှ
ညီမလေးရော ကျနော်ပါရေဆေးကြပြီး ဟိုတယ်ကလစ်ထွက်ကာ ညီမလေးကို
အရင်လိုက်ပို့တယ်။ ပြီးမှ အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။

“ချစ်တဲ့လေးဇင်နဲ့ အချစ်ဟိုတယ်” (ကိုယ်တွေ့ဖြစ်ရပ်မှန်) အပိုင်း (၂) ဆက်ရန်

နာမည်များပြောင်းလဲဖော်ပြထားပါသည်။
အခုမှ စရေးတာမို့ အမှားပါရင် သည်းခံခွင့်လွှတ်ပြီး ဖတ်ပေးကြပါ