ငါလိုယောင်္ကျား အကုန်စားသည်

ငါလိုယောင်္ကျား အကုန်စားသည်

ငါလိုယောင်္ကျား အကုန်စားသည်..
P – 1
🍆
မိန်းမက ဗိုက်ကြီးနေတာမို့
ခုကာလ ရက်များ ကိုညိုမောင် နားရလေသည်
တရက်တကြိမ်မှ မိန်းမနဲ့မနေရရင် အာသာမပြေတဲ့
ကိုညိုမောင် တယောက် အခက်တွေ့လေပြီး ဂွင်းကြီးပဲ
လိမ့်ထုနေရတော့ ကြာလာရင် ဂွင်းကျိုးမှာစိုးသည်။
မိန်းမက နတ္တလင်းသူ အမေမရှိ အဖေပဲကျန်ပြီး
မောင်ငယ်တယောက်ရှိသည် ခုလည်း သူဗိုက်အတော်ကြီး
နေလို့ ကူလောင်ကူဖက်ရအောင် ထိုယောက်ဖက် လာ
နေမည်တဲ့ ယောက်ဖအစား ​ခယ်မသာ ဖြစ်ရင် သိပ်ကောင်း
မယ်လို့ ညိုမောင် တွေးခဲ့ဖူးတယ် ညိုမောင် ပုံက
ဘာရရ အုပ်မည့်ပုံ တကယ့်ကောင်ပါ….။

ညိုမောင် မိသားစု ဆွေမျိုးများက မိုးညိုမြို့ဇာတိဖွားတွေ
လယ်ယာမြေတွေ အင်းအိုင်တွေပိုင်ထားကြတဲ့ တောသူဌေး
တွေပါပဲ ခုနေတဲ့ ခြံနဲ့ မြေကွက်က အရင်က လယ်ယာမြေတွေပါ မိုးညိုမြို့ကမ်းပါးပြိုလို့ ဒုတိယအကြိမ် ပြောင်းရွေ့ကြရတော့ သူတို့ ဘိုးဘွာပိုင်မြေမှာပဲ မြေကွက်လုပ် အိမ်ဆောက်နေကြတာပါ..
ခုဆို သူတို့အိမ်မြေနေရာက လမ်းမကြီးနဲ့ သိပ်မဝေး
မိုးညို မြို့အဝင် ဘက်ခြမ်း မြို့အစွန်ဘက်ဆိုပေမဲ့
အေးဆေး တိတ်ဆိတ်သည် ခြံဝန်းကျယ်ပြီး စိုက်ပျိုးစားလို့တောင်း ရသည်။
မိဘတွေနဲ့ အတူနေပြီးမှ နတ္တလင်းသူ သဇင်ဖြူ နဲ့ ညားတော့
ခြံကွက် ကို မိဘက ခွဲပေးလို့ တထပ်တိုက်ပုလေး ပုံစံနဲ့
လင်မယားနှစ်ယောက်အေးဆေး နေလို့ရသည်
ကိုညိုမောင်က ​အရက်ဘီယာ လက်လီလက်ကား ဆိုင်ကြီး
ဖွင့်ထားသည် တမြို့လုံးတနယ်လုံးက သူ့ဆီမှာပဲ လာဝယ်ရသည် ကျန်သည့် လက်ခွဲဆိုင်သေး စားသောက်ဆိုင်လေးပါ
မကျန် ညိုမောင် ဆိုင်မှာပဲ ဖောက်သယ်ယူရတော့
ညိုမောင်တယောက် တရက် တလ ဝင်ငွေဟာ သိန်းချီနေသည် လက်ဖျားငွေသီးတဲ့ လူဆိုတာ ​ညိုမောင် ကို ပြော
တာနေမည်…
စီးပွားရေးအဆင်ပြေတော့ စိတ်ကသိပ်မငြိမ်ချင်လှပါ
ခြေပါ မငြိမ်ချင်တဲ့ ညိုမောင်ဟာ မိန်းမ ဗိုက်ကြီးတာကို
အကြောင်းပြုပြီး ခြေများလက်များရန် အကြောင်းဖန်
လာတော့သည်။
ရေကင်းဘက်က မိန်းခလေးတယောက်နဲ့ ဘာလိုလို သတင်း
တွေထွက်ပြီး ငွေပေးလိုက်ရသည် ထိုကိစ္စ မိန်းမမသိခင် အစနဖျောက် နိုင်ခဲ့လို့ တော်သေးသည် နို့မို့ဆို သူတိူ့ အိမ်ထောင်ရေး ခြေနေကောင်းမှာမဟုတ်…
ဒါ့ကြောင့် ခြေဆော့ လက်ဆော့ချင်သော်လည်း
ပြသနာတက်မည်စိုး၍ ညိုမောင် ​ငြိမ်နေရသည်
သူ့ခများ သနားစရာပဲ ကောင်းနေသေးသည်
ငွေရှိသော်လည်း မပျော်ပါးရဲတဲ့ အဖြစ် ….
🥕
အိမ်ကို ယောက်ဖ စည်သူ ရောက်လာတော့
ညဘက် သောက်ဖော်သောက်ဖက်များ ရမလားလို့
အားခဲထားရာ မြင်လိုက်ရတဲ့ ယောက်ဖပုံကြောင့်
ဒီကောင် ဘာကြီးလည်း ဘာကောင်ကြီးလည်း လို့
မေးယူရမည် အနေထားဖြစ်လေသည်။
စည်သူက ကိုးရီးယား မင်းသားပုံ စတိုင်လ် ဖမ်းထားတဲ့
ကောင်ဆိုတော့ ခပ်ဖြူဖြူနွဲ့နွဲ့လေးပေါ့ ဆံပင်ကလည်း
ဆိုးထားသေးတယျ မကြျနှာကလညျး မိတျကပျတှေ နဲ့ ဂလိုးထားသညျ အရကျသောကျဖောျမရလို့ စိတျဆျိုးပွီး သူ့ကိုသာ ဖကျနမျးခငြျစိတျ ပေါကျသှားသညျ။
ညားစတုနျးက သခြောမကွညျ့ သတျိမထားခဲ့မိလသေလား
မိုးညိုမြို့ ရောက်လာမှ ယောက်ဖ ဖြစ်သူ စည်သူဟာ ပို၍ နုကာပျော့အိဖတ်သလို မြင်နေရလေသည် ဒါပေမဲ့ အားကိုးရသည် သူ့အစ်မကို လိုလေးသည်မရှိ လုပ်ပေးသည် တော်သေးတာက စည်သူက အခြောက်မ တယောက်လို နွဲ့အီ မနေတတ်တာပဲ …
ရေကင်းက မိန်းမကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်လို့ အနေထိုင်ဆင်ခြင် ခဲ့ရတဲ့ ကိုညိုမောင် ဟာ တော်တန်ရုံ အပြင်သိပ်မထွက်ခဲ့တော့ မိန်းမလည်း ဗိုက်ကြီးနေတော့ ကိုညိုမောင် ခများ စားနပ်ရိက္ခါ ပြတ်လပ်လို့ ဖြစ်နေရတော့သည် ..
ထိုအခါမှာပဲ ယောက်ဖြစ်သူ အနေထား နဲ့ သူပုံစံကြည့်ရင်း ကိုညိုမောင် ဟာ စိတ်ကို ပိုမိုနှစ်ဆ ထိန်းချုပ်လိုက်ရတော့သည် သူ့ဘက်စရန်အတွက် ဘလိုင်းကြီး ဝင်လုံးလို့ မဖြစ်နိုင်သေးပါ အစပျိုး မြောင်းဖော်ရန် လုပ်ရမည်..
သူခင်းထားတဲ့ လမ်းကြောင်းထဲ သူ့ယောက်ဖဝင်လာရင် အသားလေး ကောက်စားပစ်ရုံပဲ မို့လား ဒါ့ကြောင့် ကိုညိုမောင် တမင်တကာကို ဂွင်ဖင်လမ်းခင်း တော့သည်…
ယောကျဖရေ ရခြေိုခနျးထဲ လာပါဦး ပိုကျဆံကပျပါလာလျို့
သိမ်းထားပေးပါအူး…
ထို့သို့ လှမ်းအော်ရင် သူ့ယောက်ဖ စည်သူ တယောက်
ဒုံးပျံစီးရင်း ရောက်လာရသလား ထင်ရသည် အချိန်မဆိုင်း
ဒုန်းဆိုင်း နဲ့ အမြန်ရောက်လာတော့သည်။
အောက်ခံဘောင်းဘီ အဖုထစ်နဲ့ အကြောတင်းနေတဲ့ ကိုညိုမောင် ပေါင်ခွကို ကြည့်ရင်း စည်သူတယောက် ခိုးလုဂလု ဖြစ်ကာ အခြေနေမဟန်တော့ပါ …..
သူ့ယောက်ဖကြီး ဒုတ်က မနည်းပါလား တုတ်ခုံးနေတာပဲ
အမလေး ဒါကြီးသာ ရှလွတ်ရရင် တင်းကားအီစိမ့် နေမှာပဲ
စည်သူတယောက် ကိုညိုမောင် ပေါင်ခွကို စိုက်ကြည့်တာ
မိနစ်ပိုင်းလောက် ကြာသွားသည် …
သူ့ယောက်ဖ အခြေနေကို မြင်တွေ့သွားတဲ့ ကိုညိုမောင်ဟာ
ပွဲစပျိုးရန် အခြေနေကောင်းတော့မည် အချိန်အခါလေးကိုပဲ
စောင့်စားရင်း ယောက်ဖအသား အလကားစားရန် အချိန်မဝေးတော့ဘူး ဆိုတာ သိလိုက်ရလေသည်။
ညအိပ်ခါနီးလည်း ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်ကာ ဇက်ကြောကို လက်ဖမိုး အုပ်ရင်း..
+
ယောက်ဖရေဇက်ကြောလေး ဆွဲပေးပါအူး ငါးမိနစ်လောက်
စည်သူလည်း မညီးညူပါ သူ့ယောက်ဖကို မညူစူပဲ အကုန်ခိုင်းသမျှ လိုက်လုပ်ပေးသည် ထို့ကြောင့် ဗိုက်ကြီးသည်မ သဇင်ဖြူ တယောက် ပြုံးလို့သာ ကျေနပ်နေတော့သည် စိတ်ချမ်းသာရသည် မဟုတ်ပါလား …
P- 2
ကိုညိုမောင် ကတော့ ဇက်ကြောဆွဲ အနှိပ်ခံရင်းကနေ စည်သူ ပေါင်သားလေးကို မထိတထိကိုင်ကာ ပွတ်ပေးလိုက် လုပ်ရင်း မနက်ဖြန် သူ့ယောက်ဖကို ​စားလို့ရရန် နည်းလမ်းရှာ နေတော့သည်…
ယောက်ဖ မနက်ဖြန် ကျားကျွန်းဘက်သွားကြမယ်
ခရမ်းချဥ် စိုက်ခင်းတွေ သွားကြည့်ကြမယ် ဖရဲဦးတွေလည်း
တော်လောက်ရင် ဖရဲသီးတွေ စားရတာပေါ့ ..

လိုက်ခဲ့ရမလား ယောက်ဖ မမတယောက်ထဲ ကျန်ရစ်မှာပေါ့
ရပါ့မလား
မင်းလိုက်ချင်ရင် ဆိုင်က ကောင်မလေးတယောက်
ခဏ လာနေခိုင်းလို့ ရတာကွား…
အ့ဆျို လိုကျမယျဗြား…
မနက်ဖြန်အတွက် စိတ်ကူးယဥ်ပျော်နေလေပြီး
ကြွင်းမအောင်း တွင်းမခို ရသေးတဲ့ သူ့လီးကြီး
လရည် မထုတ်ရကြားတဲ့ လီးချောင်းကြီး သေစမ်း ယောက်ဖ
မနက်ဖြန်ကြရင် ဖင်ကွဲပြီးသာမှတ်ပါ…
ကိုညိုမောင် သူ့ရင်ထဲမှာပဲ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ကြုံးဝါး နေတော့လေသည်။
(……)
မိုးညိုမြို့ရဲ့ အနောက်ဘက် ရေနက်ကွင်း မြေပြန့်လွင်ပြင်
ကိုင်းကျွန်းမြေနုတွေ တသီတတန်းကြီး ရှိကြပါတယ် ထိုအထဲ
ဧကရာချီ ပိုင်ထားတဲ့ ကိုညိုမောင် တို့ မိဘလက်ငုတ် ကိုင်းမြေ ဧကပေါင်း များစွာ ရှိပါတယ်…
ကျားကျွန်းရွာ အနောက်ဘက် တမျှော်တငေး ကျယ်ပြန့်တဲ့
ယာမြေကိုင်းမြေ ကြီးဟာ ခုချိန်ဆို ငရုပ်.ပြောင်း.ခရမ်းချဥ်.
ဖရဲ ပဲမျိုးစုံ စိုက်ခင်းနဲ့ စိုပြေစိမ်းလန်း ကျောက်စိမ်းလွင်ပြင်
ကြီး ဖြစ်လို့နေပေါ့….
ဆိုင်ကယ်ပေါ် ယောက်ဖကို တင်ရင်း ကိုင်းတောယာခင်းထဲ
မောင်းချလာပါသည် အလည်ပတ်လျှောက်ကြည့် အပြန်သီးနှံ
ဆွတ်ခူးရင်း ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်ပေါ့…
ထိုအကြောင်းပြချက် ခိုင်မာတာက သူ့ယောက်ဖကို လူမသိအောင် ညာခေါ်ထုတ်ပြီး အုပ်ပစ်ရန်ဖြစ်လေသည်။ လူသူမနီး ဆိုပေမဲ့ ပေါ်ဦးပေါ်ဖျား ကိုင်းခရမ်းတွေ စတင်ဆွတ်ခူးလေပြီးမို့ ယာခင်းတွေထဲ အလုပ်သမားတွေရှိပါသည်..
ပြောင်ဖူးခင်းကြီး ကာထားလို့ ဆိုင်ကယ်လာတာ
သူတို့မသိပေ အချိန်ကား ၉နာရီခွဲကျော်ပြီးမို့ ၁၁ မထိုးခင်
လုပ်ငန်းလက်စဖြတ်ရန် လိုပါသည်။
တဲအိမ်လေးက မြေစိုက်တဲဆိုပေမဲ့
အခင်းလေးရှိသည် နေ့စားဆင်း သီးနှံခူးအလုပ်သမား
လေးတွေရဲ့ ထမင်းချိုင့်လေးများက လေးငါးဆယ်လုံး တန်းစီလို့ နေလေသည်
ဖရဲသီး စားရန်အတွက် တဲနဲ့ မလှမ်းမကမ်း အခင်းရှိ ဖရဲသီး
တွေထဲမှ ကိုညိုမောင် က ဂေါင်းသီးမျိုးသီးတလုံးကို ဆွတ်ခူးလာပြီး တခြမ်းခွဲကာ သူတို့စားဖို့ စိပ်လိုက်သည် ကျန်တဝက်ကို အလုပ်သမားတွေ စားရန်ထားလိုက်သည်
ဖရဲသီးတခြမ်းကိုပဲ ခွဲစိပ်ရာ မနည်းမနေရသည်
အဆာပြေ ရေငတ်ပြေ စားလိုက်ကြတာ အတော်လေးကုန်သွား လေသည် …
စားပြီးလို့ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပြီးသောအခါ
ကိုညိုမောင်က သူ့ယောက်ဖ စည်သူအား အနားသို့ခေါ်ထိုင်ပြီး ပူးကပ်လိုက်သည် ယောက်ဖလက်ကို ဆုပ်ညစ်ကိုင်ကာ သူ့ပေါင်ကြားထဲ ထိုးထည့်လိုက်သည် စည်သူ လည်းမရုန်းပါ အလိုက်သင့် လီးကို ဆုပ်ကိုင် ထုပေးလိုက်သည်။
ကိုညိုမောင် လည်း ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ဘေးပုံချထားလိုက်သည် လီးကတော့ အတန်အသင့် တောင်ပြုကာစ မို့ စည်သူ ပွတ်တိုက်ထုပေးရာ တခဏလေး အတွင်းမှာ မာသထက်မာ တောင်လာတော့လေသည်။
စည်သူအောက်ဆင်းလိုက်ကာ ကိုညိုမောင် ပေါင်ခွကြားထဲ
ခေါင်းတေ့မြုပ်ပြီး လီးကို စုပ်ပေးလေတော့သည် ​လီးကို အရင်းနားကနေ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဒစ်ဖျားပိုင်းကို သေချာ လျှာနဲ့ တို့ယက်ရင်း ငုံခဲစုပ်ရာ ကိုညိုမောင် တယောက် လီးစုပ်ကျွမ်းနေတဲ့ သူ့ယောက်ဖကို တအံ့တသြ ကြည့်နေရလေသည်
အား ကောင်းလိုက်တာ ယောက်ဖရာ အား…ရှီး
အရမ်းမိုက်တယ်ကွား တော်တယ်ကွား ငါ့ယောက်ဖ
ပြွတ်…ပလွတ်…ပြွတ်…ဖွတ်…
ပြတ် ပြတ် ပလပ်…ပြတ်…
စည်သူခေါင်းကို ပွတ်သပ်ကာ ချီးမွမ်းစကား ဆိုလေသည်
သူ့ယောက်ဖ မူတ်ပေးနေတာကို တစိမ့်စိမ့် ခံစားရင်း ဖီးလ်တက် သထက်ထိုးတက် လာလေသည် ကာမခံစားမူ့ နဲ့ လရှည်ကြာ ကင်းကွာနေသော ကိုညိုမောင် အတွက် ရေငတ်ပြေ သလို ဖြစ်ရလေသည်။
လီးဒစ်ဖျားကို စုပ်ပေးလိုက် နုတ်ခမ်းနီဆိုးသလို နုတ်ခမ်းပေါ် ပွတ်တင်ပေးလိုက်နဲ့ စည်သူလည်း တယုတယ​လုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။
ဖရဲသီးတစ်စိပ် ယူကာ အခွံကပ်လျက် အသားကို ဇွန်းဖင်နဲ့ ထိုးဝိူက်ကာ အပေါက်ဝိုင်းလေး ဖောက်ကာ ကိုညိုမောင် လီးပေါ်သို့ စွပ်ချလိုက်ကာ ပွတ်တိုက်ဆွဲချပစ်လိုက်သည်။
အသွင်ထူးတမျိုးကောင်းနေတာကို ခံစားရင်း စည်သူ လုပ်နေတာကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ကာ ဖီးလ်ခံယူနေလိုက်သည် ဖရဲခြမ်းစိပ်ထဲကနေ ပြူထွက်လာတဲ့ လီးဒစ်ဂေါင်းကို စည်သူလည်း ငုံခဲစုပ်ပစ်လိုက်သည်
ာအား ကောင်းလိုက်တာ ယောက်ဖရာ အီး..ရှီး..
ကိုညိုမောင် လည်း စိတ်ကို မနည်းထိန်းချုပ် ထားရလေသည်
ကွာလာရငျ ဖငျထဲ မထညျ့ရသေးဘဲ လရညျတှေ စညျသူ ပါးစပျထဲ ပွီးသှားလိမျ့မညျ ဒါ့ကွောငျ့ စညျသူ့ကို တဲအဆငျ့ကှပျပစြျပေါ့ လကျထောကျကုနျးချိုငျးပွီး ဖငျကွားထဲ လီးထိုးထညျ့ပစျလိုကျသညျ
..
တံထွေးဆွတ်ကာ ဖင်ထဲ တချက်ပဲ ဆောင့်ထည့်ပစ်လိုက်တာ
ဖလွတ်ဆိုပြီး တန်းဝင်သွားလေသည်
အား.. သေပါပြီး..အီး..
.ဖောင့် ဖွတ်…ဘွတ်…
စည်သူ တချက်ထဲနဲ့ အော်ဆောင့်သွားရလေသည်
ဖင်က ပါကင်မဟုတ် အကြပ်ကြီး မဟုတ်တော့ပေမဲ့
အထည့်မခံရတာ ကြာလေပြီးမို့ ကြပ်တော့ကြပ်နေပါတယ်
ကိုညိုမောင် ကလည်း လီးကို တရှိန်ထိုး ဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်တော့ ဖင်ဝကို ပူထူသွားအောင် စူးနစ်စိုက်ဝင်သွားတာမို့ မခံမရပ်နိုင် ဖြစ်သွားရတော့လေသည်။
ဖြေးဖြေး အကို အီး..အား..

စည်သူ တောင်းပန်လိုက်ရတော့သည်
ဖင်ထဲ ပြည့်ကြပ်နေတဲ့ ယောက်ဖလီးဟာ အငြိမ်မနေ
ပွတ်တိုက်ဆောင့်ထိုးရင်း ခပ်ကြမ်ကြမ်း ဆောင့်လိုးပစ်ရာ စည်သူခမျာ တုန်ခါရမ်း သွားတော့လေသည်။
အလုပ်သမားတွေက ထမင်းစားချိန်မရောက်သေးလို့သာ
သူတို့ အေးဆေး လိုးခွင့်ရနေခြင်းပါပဲ
လေးဘက်ကုန်းနေတဲ့ စည်သူဟာ ဖင်ထဲက လီးကို ချွတ်ခိုင်းထားပြီး သူ့ယောက်ဖ ညိုမောင်အား ကွပ်ပျစ်ပေါ် လှဲအိပ်စေကာ ခြေနှစ်ဖက် အောက်ချခိုင်းပြီး သူက အခင်းအစွန်း ပေါ်တက်ကာ ယောက်ဖရဲ့ လီးပေါ်သို့ တက်ထိုင် ဆောင့်လိုးတော့သည်။

ကျောခိုင်းထားပြီး သူ့စိတ်ကြိုက် အပေါ်က မြင်းပြောင်းပြန်စီး နေတဲ့ စည်သူဟာ သူ့ယောက်ဖ ပေါင်ထိပ်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ တချက်ချင်းကို ညောင့်ထိုင်သွင်းနေတော့သည်။
အား ရှီး မိုက်တာ ယောက်ဖရာ….
ဆောင့် ဆောင့် အရမ်းကောင်းတယ် ကွား..
ဘွတ် ဖပ် ဖပ်…ဘတ်…
ဘွတ် ဒုတ် ဖုတ်….အွတ်…
စည်သူတင်ပါးလေးကို လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ အသာပင့်မြောင့်
ကိုင်ရင်း အောက်ကနေ သူ့လီးကို ကော်ထိုးဆောင့်လိုး ပေးလိုက်သည်။
တခါတလေ ဖင်နှုတ်ခမ်းသားကို ချော်ထိုးမိလို့ စည်သူ အော်ညီး ရလေသည်။ စည်သူလည်း ဒစ်ဖျားပေါ်အောင် ဆွဲထုတ်ရင်း တဆုံးဆောင့်ထိုင်ပစ်ချရာ ဘယ်နှယ့်ပြောဖွယ် ရှိလေတော့သနည်း
ညိုမောင် အကြိုက်ပေါ့ လထိပ်တွေ ထူပူပါစေ
မလိုးရတာ တွင်းမအောင်းရတာ ကြာလို့ ငတ်နေတာဟု
ပြောလို့ရမည် ခုတော့ မပူတော့ပါ ယောက်ဖကို နေ့တိုင်းတီး
လို့ ရနေပြီးမဟုတ်လား မိန်းမမွေးပြီး ၄၅ ရက် မပြည့်မချင်း ညိုမောင် အတွက်တော့ စည်သူခရေပေါက်ဟာ အဖိုးတန်စားမြိန်တဲ့ ဟင်းတခွက် ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။
အား..ရှီး.အင်း… ပြီးတော့မယ် ယောက်ဖ အား..
လေးငါးချက်ဆက်တိုက် ဆောင့်သွင်းရင်း ညိုမောင်လည်း
လရည်တွေကို စည်သူ ဖင်ထဲ ပမ်းထည့်ရင်း ငြိမ်ကျသွားလေသည်။

“ယောက်ဖ ခပ်တည်တည်နေ မကြာခင် အလုပ်သမားတွေ
ပြန်လာကြမှာ… ”
” အင်း…”
” ပြန်မလာခင် နောက်တကြောင်းလောက် ”
” ဟင်…”
စည်သူ ဖင်တွန့်သွားလေသည် သူ့ယောက်ဖ ဇ’ ကို
ကြောက်လန့်သွားမိလေသည်။ သူ့အနားတိုးကပ်လာတဲ့ ယောက်ဖဟာ သူ့ဖင်ကို ပွတ်သပ်ပစ်ရင်း …
တင်ပါးသားကို ဖြဲကားပြီး လီးကို ဝင်နိုင်သလောက်
ထိုးညောင့်သွင်းထည့်လေသည် တဖြေးဖြေး တအိအိနဲ့ လီးတချောင်းလုံးလည်း တဆုံးဝင်သွားတာနဲ့ စည်သူပခုံး တဖက်ကို လှမ်းကိုင်ဆွဲကာ စတင်ညောင့်လိုးတော့လေသည်။
ဘတ် ဘတ် ဖပ်….ဖပ်…ဘတ်
ဖောင့် ဖောင့် ဖောက်….ဖောင်း..
အင်း..အီး..ရှီး.. အား ဟုတ်ပြီး…အေး ဖင်ကို နောက်
ကော့ပစ်ထား….အေး ဟုတ်တယ် ယောက်ဖ.. အီး..ရှီး
ကောင်းနေယောကွား အား…အီး..
ဘွတ် ဖွတ်…ဒုတ်…ဒုတ်…
ကိုညိုမောင် ရဲ့ တခုတ်တရ လိုးဆောင့်​အော်သံတွေ တတွတ်တွတ် ပြောသံတွေကို နားထောင်ရင်း စည်သူလည်း
စိတ်တက်ကြွရလေသည် လွတ်လပ်သော ယာကိုင်းထဲမို့
သဘောရှိ မနောရှိ ပြောဆိုညီးညူ ဆက်ဆံလို့ရသည် မဟုတ်လား အိမ်မှာဆို အသံမထွက်အောင်ပင် ကြိတ်မှိတ်ခံရမည် ..
ဆောင့်လိုးချက်နဲ့ အရမ်းထန်တဲ့ သူ့ယောက်ဖကို
စည်သူလည်း လက်လွတ်မခံချင်တော့ပါ အစ်မမွေးဖွားလို့ မပြီးမချင်း မွေးပြီးလို့ ၄၅ ရက် မပြည့်မချင်း စည်သူမှာ တဝကြီး ခိုးစားကြိတ်စားလို့ရမည်
“ယောက်ဖ ခုံပေါ်ကဆင်းပြီး ပေါင်ကားပြီး နောက်ပစ်ကုန်း
ပေးပါလား ကွား…”
အမိန့်အသံ မဟုတ်ပဲ ချိုသာစွာ တောင်းဆိုနေလေသည့်
ယောက်ဖဖြစ်သူ အပြောလေးကို စည်သူ နှလုံးကြွေပြုန်း
ရလေသည် ယောက်ဖခိုင်းသလိုပဲ စည်သူ ခြေနှစ်ဖက် ကားချဲ့ကာ ကုန်းပေးလိုက်သည် ..
ဖင်ကြီးနောက်သို ငေါထွက်စူပြဲအောင် ကုန်းပေးတဲ့ စည်သူဖင်ပေါက်နား မတ်တပ်ရပ် တိုးကပ်ကာ သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ကာ တင်ပါးအသားတွေကို တဘတ်ဘတ်နဲ့ ရိုက်လိုက်သေးသည် ဖင်ဝနုတ်ခမ်းနားတေ့ကာ ထိုးမထည့်ပဲ ဖင်နုတ်ခမ်းသား တွေကို လိုက်ပွတ် တို့ထိပေးရာ…
အား…အီး.. ယောက်ဖရာ အိုး.. ဘယ်လို လုပ်လိုက်တာလည်း အီး…သေပါပြီး ထည့်လိုက်ပါတော့ ဗျား အား အမလေး.. .
မရှက်တမ်း အိန္ဒြေမဆောင်နိုင် တော့ပဲ လိုးထည့်ပေးရန်
စည်သူ တောင်းဆို ရတော့လေသည်…ကိုညိုမောင်လည်း စည်သူ ခါးလေးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း လီးကိုသူ့လက်နဲ့ မကိုင်တော့ပဲ ဖင်ပေါက်ဝကို ငုတ်ကြည့်မှန်းဆကာ ထိုးထည့်ပစ်လိုက်တော့လေသည် ….
ဇွတ်..ဖွတ်….ဇုပ်….ဒုတ်….ဘွတ်…
တခကြျထဲနဲ့ တဆုံးဆောငျ့ထိုးကာ ညောငျ့ညောငျ့ပစျလိုကျသညျ စညျသူခမြာ အီစိမျ့လှနျးလို့ အသံပငျ မထှကျနိုငျတော့ပဲ ဖကျလေးကျို ကော့ကော့ပေးရငျး အံကွိတျခံနေ ရလသေညျ
နာရီဝက်ခန့် အချိန်ကြာသွားလေသည်
ခါးလေးကို ကော့ကော့ပေးရတာ ခါးဆစ်ပင် မြက်လာလေသည် တင်ပါးကိုလည်း တဖြန်းဖြန်းရိုက်လို့ ယောက်ဖဟာ သူ့ကိုသူ ဂျပန်အောကား ထဲစိတ်ရောက်နေသလား မသိတော့ ဖင်ဝကလည်း ပူလာပြီး တင်ပါးကလည်း လက်ဖဝါးရိုက်ချက်နဲ့ စပ်ဖျင်းဖျင်း ဖြစ်လေပြီး …
ညရောက်ရင် လိုးချင်ရင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလည်း ယောက်ဖ
မင်းအစ်မ ရိပ်မိရင် အကုန်တိုင်ပတ်ကုန်မယ်…
ဒီကိုပဲ လာကြမယ်လေ ဗျား
အေး ဒီက အလုပ်သမားတွေလည်း ရိပ်မိကုန်လို့
ခက်ချည်မယ်…
သူတို့ခမျာ ခိုးစားဖို့ရန်တောင် နေရာမရှိ ဖြစ်လေသည်
အိမ်မှာစားဖို့က ကိုညိုမောင်ရဲ့ ဆန္ဒပြင်းပြ စိတ်ထက်သန် မူ့ကြောင့် ဗိုက်ကြီးသည် သဇင်ဖြူ သိသွားနိုင်လေသည်

Share

P- 4
နောက်လာခါ နောင်စျေးပေါ့ ခုက စားရတုန်းလေး
အပီအငြိမ့်စားဖို့ လွတ်လပ်စွာ ငြိမ့်ညောင်းဖို့ ပဲ မဟုတ်လား သူ့လီးထွားထွားကို ဖင်ကားပြဲအောင် ကုန်းခံပေးတဲ့ ယောက်ဖ ဖင်ထဲ လီးအဝင်ထွက်ကို ငုတ်ကြည့်ရင်း ကိုညိုမောင် တယောက်…. စိတ်ကို ကြာကြာထိန်းချုပ်နိုင်တော့ပဲ သုတ်ရည်တွေကို ယောက်ဖဖင်ထဲ ပမ်းထည့်ပစ်လိုက်တော့သည်…
+
အား…အီး..ရှီး…ယောက်ဖရေ ထွက်..ထွက် ပြီး ..အီး
ရှီး…အီး… အား..
ဖောင့် ဖောင်း…ဖောင့်…ဖောင်း…

တင်ပါးကို ဆုပ်ညစ်ကာ လရည်တွေကို ပမ်းထည့်ပစ်တုန်း
ဆောင့်လိုးချက်တွေက ရပ်မသွားပါ ဒါ့ကြောင့် လရည်တွေဟာ ဆပ်ပြာပွတ်တိုက်သလို ကိုညိုမောင် လီးတချောင်း လုံးကို ရွဲနစ်ပေကျံသွား တော့လေသည်။
လရည်ထွက်သွားပြီး ဆိုပေမဲ့ လချောင်းက ပျော်ဖတ်မသွား သေးပါ ဒါ့ကြောင့် ဖင်ဝထဲကို ထိုးညောင့်ဆောင့်သွင်း ဝင်နေတုန်းပါပဲ ဒါ့ကြောင့် စည်သူခမျာ သူ့ယောက်ဖ ကိုညိုမောင် စွမ်းရည်ကို လက်ဖျားခါရုံမက ဖင်ပါမြောက်ပေးရင်း အရူံးပေး သွားရတော့လေသည်။
သူတို့နှစ်ယောက် ဆန္ဒပြည့်သွားတော့ အဝတ်စားတွေ သေသေသပ်သပ် ပြန်ဆွဲဆန့်ကာ ပုံကျအောင် ခါဖြန့် ဝတ်လိုက်ကြသည်။ ၁၁ထိုးခါနီးလို့ အလုပ်သမားတွေ ပြန်လာကြတော့မည် ဒါ့ကြောင့် တဲအပြင်ထွက်ကာ ခရမ်းချဥ်ခင်း ပြောင်းခင်း ဖရဲခင်း ငရုပ်ခင်းတွေ လှည့်ပတ်ကြည့်ကာ အလုပ်သမားအဖွဲ့ ခေါင်းဆောင် တဲစောင့်ဦးလေး ပြန်လာသောအခါ..
ကိုညိုမောင် ကို တွေ့၍ ပြာပြာသလဲ ဖြစ်ရလေသည်
ဘယ်တုန်းကရောက်နေလည်း သူတို့ အလုပ်ရှင်ရဲ့သား သူဌေးတယောက်ကို ရိုရိုကျိုးကျိုး ဆက်ဆံလေသည် ..
ကိုညိုမောင် လည်း ဖရဲသီးတဝက် အကျန်မျှစားကြပြီး
အိမ်ကို ယူသွားဖို့အတွက် ခရမ်းချဥ်သီး ပြောင်းဖူး ဖရဲသီး ငရုပ်သီးစိမ်း ခူးပေးရန်ပြောတော့ ဦးလေးကြီး သူ့အလုပ်သမား တွေထဲက တချို့ကို ခေါ်ကာ သွားခူးကြလေသည်
သူတို့ ထွက်သွားသောအခါ…
ဟူး တော်ပါရဲ့ ပြန်မတိုးတာ …
တိုးယော ဘာဖြစ်လည်း ကို့ကိုသူတို့ မပြောရဲပါဘူး
ယောက်ဖရာ…
ခနနေ အသီးခူးသူတွေ ပြန်ရောက်လာလေသည်
ကိုညိုမောင် လည်း ဆိုင်ကယ်ပေါ်တင်ရင်း ယောက်ဖ စည်သူနဲ့အတူ ကိုင်းတောထဲက ပြန်ထွက်လာကြတော့သည်။
တမျှော်တခေါ် စိုက်ခင်းယားခင်းထဲ မျှော်ကြည့်ဝေ့ကြည့်ရင်း
နောက်အပတ်ဆို အမေ့တို့လည်း လက်ဖျားငွေသီးတော့မည်
အတွေးနဲ့ ကြည်နူးနေမိတော့သည်။
ထို့အတူ အစာဟာရပြတ်လပ်တုန်း ယောက်ဖကျွေးတဲ့ ခရေတနပ်ကိုလည်း တန်ဖိုးထားပါတယ် … သစ်မရခင် ဝါးဖောင်ကွပ် ဆိုသကဲ့ မိန်းမ မအားလပ်တုန်း ယောက်ဖကို အစားထိုးရတာ ဆိုပေမဲ့ ယောက်ဖလည်း မိန်းမနီးနီး အကုန်တီးလို့ ကောင်းပါသည်… မဟုတ်လား…။
ပြီးပါပြီး…။
vote လေးတွေ ပေးခဲ့ပါဦးရှင့်

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *