တိမ်လိုလေလို

တိမ်လိုလေလို

(အပိုင်း – ၁+၂+၃+၄)
🤎🤎🤎🤎🤎
ရေးသူ – မောင်ကျော်
#Creditသက်ဆိုင်သူ
+
” ရော့..အဖေ၊သဘေ င်္ာသီး…စားချ င်တယ်ဆိုလို့”
” အာ…အဖေပြောတာ..ဒါမဟုတ်ပါဘူး…”
ကိုဘစော အိမ်ရှေ့မှာစဉ်းစားနေဆ ဲ
သမီးဖြစ်သူမိုးမိုးကသဘေ င်္ာသီးစိတ်တစ်
ပန်းကန်ကိုင်လျက်လာပေးသည်။ဘစော
ယောင်ချ ာချ ာဖြင့်မယူပဲပြန်ငြင်းလိုက်မိ
မိတော့မိုးမိုးကမျက်စောင်းလေးတစ်ချက်ရဲရဲထိုး
တစ်ခိခိရယ်ရင်း အိမ်ထ ဲပြန်ဝင်သွားသည်။
ပါးစပ်ကလည်း မကြားတကြား
ပြောသ ွားလိုက်သေးသည်….
” ဟင့်…အညိုးညိုးပဲ..ဖေတို့က…ခု
ဟိုဟာ..ခုဒီဟာ…”
မိုးမိုးကသမီးအကြီးဆုံး..။အသက်နှစ်
ဆယ်ရှိပြီ။၁၅နှစ်၁၆နှစ်နဲ့အိမ်ထောင်ကျပြီး
သူ့ယောကျ ာင်္းနဲ့လိုက်နေသည်။ကလေး
တစ်ယောက်မွေးခဲ့သော်လည်းအဖတ်မ
တင်…လေးငါးလနှင့်ဆုံးသ ွားခဲ့သည်။အခု
သူ့ယောကျ ာင်္းဆေးမှုနဲ့ထောင်ကျတော့..
အဖေ့အိမ်ပြန်လာနေရသည်။အမေကမရှိ
တော့..။ဆုံးသ ွားတာကြာပါပြီ။ညီမနှစ်
ယောက်အဖေနဲ့အတူကျန်ခဲ့ကြသည်။သူ
နဲ့ဆိုသုံးယောက်။
အဖေနဲ့သူက ငယ်ကတည်းက ဇာတ်
လမ်းရှိသည်။ပြောမယ်ဆို…အဖေနဲ့သူ..
သုံးနှစ်လောက်ခိုးခိုးအလိုးခံခဲ့ဘူးသည်။
လင်ယူပြီးမှပြတ်သ ွားသည်မှာယနေ့ထိ။
အိမ်ပြန်ရောက်တ ဲ့တစ်လကျေ ာ်အချိန်အ
တ ွင်း အဖေကသူနဲ့..ဇာတ်လမ်းပြန်စ,ချင်
သလိုလိုဖြစ်နေတာ သတိပြုမိသည်။မီးဖို
ထ ဲ..ချ က်ပြုတ်ရင်း ဟိုတုန်းကဖြစ်ခဲ့လိုးခဲ့တာတေ ွ အတေ ွးထ ဲပြန်ဝင်လာသည်။
အဖေက ပန်းရံလုပ်ရင်း..အလုပ်ခွင်
ထ ဲအတူလုပ်သည့်အမေနဲ့ညားခဲ့ကြတာ
ဆိုပဲ။အမေနဲ့ညားတော့..အမေက ၁၉နှစ်
အဖေက၁၆နှစ်တ ဲ့။၁၆နှစ်ဆိုပေမယ့်အဖေ
ကအလုပ်ကြမ်းသမားမို့ထ ွားသည်။နုထ ွား
ကွီးပေါ့..။ခုလ ဲ ထ ှားတာပါပဲ…ချချ..။
မိုးမိုးတို့ညီအစ်မမွေးပြီးတော့အမေ
ပန်းရံမလုပ်နိုင်တော့..။စိတ်ကူးတည့်ရာ
ခြံထ ွက်သီးနှံလေးတေ ွစျေးထ ဲမှာသ ွားပြီး
ရောင်းရာကစ, ပန်းရံမလုပ်တော့ပဲစျေး
ရောင်းစားတော့သည်။ခြံထ ွက်သာမက
ရွာနီးချု ပ်စပ်ထိလိုက်ဝယ်ပြီး အမြတ်တင်
ပြန်ရောင်းသည်။နဲနဲကြာလာတော့စျေ းမှာလည်းဆိုင်ခန်းတေ ွဘာတေ ွရလာပြီးအ
တည်တကျ ဖြစ်သ ွားသည်။အဖေကလိုက်
ဝယ်…အမေက ပြန်ရာင်း.။
မိုးမိုးက အပျိုဖြစ်စောသလားတော့
မသိ။ဆယ့်သုံးနှစ်နဲ့ရာသီလာပြီ။အမွေး
အတောင်စုံပြီ။မျိးရိုးကထ ွားတော့..မိုးမိုး
လည်းထ ွားသည်။စျေးထ ဲမှာ..ကျေ ာင်းထ ဲ
မှာ..အရပ်ထ ဲမှာ..ဘယ်နေရာရောက်နေနေ ယောကျ ာင်္းတေ ွက မိုးမိုးနို့ကိုပဲ တည့်
တည့်တစ်မျိုး စေ ာင်းလို့တစ်ဖုံကြည့်ကြ
တာ မိန်းမသဘာဝမို့သတိပြုမိလာသည်။
ကျေ ာင်းသားကြီးတေ ွက မိုးမိုးကိုနာမည်
ပေးထားတာ…ချို ချို အောင်…တ ဲ့။.ခ်ခ်..။
လူရှုပ်တေ ွ..။ဖင်ကြီးတ ဲ့ကောင်မလေးတေ ွ
တော့..တင်တင်အောင်ဆိုပဲ။ပွဲတေ ွ လမ်း
တေ ွဆိုလည်း နို့အကိုင်အနှိုက်ခဏခဏ
ခံရသည်။
သမီးအပျိုလုပ်လာတော့အဖေက သ
ဘောမကျ ။တကယ်တော့သူမျ ားကိုသဝန်

တိုတာပါ။သူမျ ားစားမှာကိုမကြည်ဖြူ တာ။
သူ့ဟာသူကြီးလာတ ဲ့နို့ကိုဘယ်တားလို့ရ
နိုင်ပါ့မလ ဲ..။ဒါကိုပဲ ” နင်ကနို့တော်တော်
ကြီးချင်နေတာပေါ့..ဟုတ်လား…လာခဲ့..”
ဆိုပြီး..နို့တေ ွကိုဆုပ်နယ်ပစ်တတ်သည်။
နို့ကြီးလို့သူမျ ားကြည့်တာ…နင်ကနို့ကြီး
အောင်တမင်လုပ်ပြတာ…ဆိုပါလား..။
အပြစ်က ကြီးတယ်နော်..ခ်ခ်..။
တစ်ခါကနှစ်ခါ…နှစ်ခါကသုံးခါ…အ ဲ..
သုံးခါက လေးခါ ဖြစ်လာတော့မိုးမိုးနဲ့အဖေ နို့ကိုင်တာအဆန်းမဟုတ်တော့..။အ
မေလစ်မှကိုင်တာနော်…အမေ့ရှေ့တော့
ခပ်တည်တည်ပဲ။မိုးမိုး နို့အကိုင်အနယ်ခံ
ရတ ဲ့အရသာကိုသိလာတော့..လစ်ရင်အဖေ့နားကပ်ပြီး ပတ်ချွဲ နပ်ချွဲ လုပ်တော့
သည်။အဖေက ပထမတော့စိတ်တိုတိုနဲ့
ပညာပေးတာ ပါပဲ..။နောက်တော့တဏှာ
စိတ်တေ ွပါလာသည်။သိတာပေါ့..မိုးမိုးသိတာပေါ့။ကိုင်တ ဲ့လက်တေ ွက ပထမတစ်ခါ
နှစ်ခါတုန်းကကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း….အ ဲ
နောက်တော့နုနုရွရွ ဖြစ်သ ွားတာ မသိပဲ
ဘယ်နေပါ့မလ ဲ ။အဖေကနုနုရွရွကိုင်လာ
တော့…မိုးမိုးစိတ်တေ ွကသောင်းကနင်း..
အိုးနင်းခွက်နင်း တေ ွဖြစ်ကုန်သည်။ဘာ
ဆိုင်လို့လ ဲတော့မသိ…နို့ကိုနုနုရွရွဆုပ်ချေ
ခံရတာနဲ့ပဲ…ဟိုးအဝေးကြီးစောက်ပတ်က
စောက်ရည်တေ ွ စိမ့်စိမ့်ကျ တာ.ကြက်သီး
တောင်တစ်ဖျဉ်းဖျဉ်းထ,သည်။
အဖေကလည်းသိတာပါပဲ။လူလည်
ကြီးပါ..ဟ ွန်း..။သုံးလေးမိနစ်လောက်နို့
နယ်ပြီးရင်..ထမီပေါ်ကနေစောက်ဖုတ်ကို
အုပ်ကိုင်စမ်းတော့တာပါပဲ။ကိုယ်ကသိပ်
သတ္တိမရှိသေး။စောက်ရည်ထ ွက်နေတာ
သူ့ကိုလ ဲမသိစေချင်..ဆိုတော့လက်ကြီးကို
အတင်းတ ွန်းလွှတ်…ဆ ွဲဆိတ်..ကိုက်..
လုပ်လွှတ်တာပေါ့။ပထမတစ်ခါနှစ်ခါအဖေ
လက်လျှေ ာ့နောက်ဆုတ်ပေမယ့်.နောက်
တော့မိုးမိုးကိုယ်တိုင်ကစိတ်ပါ ပြီးလျှေ ာ့
ပေါ့တ ွန်းလွှတ်နေတော့..အကိုင်ခံ.အပွတ်ခံ..အနှိုက်ခံရတော့တာပေါ့..။
ဟီဟိ..။ထင်တ ဲ့အတိုင်းပဲ..ကောင်း
တာပေါ့..ခ်ခ်..။နို့အကိုင်ခံရတုန်းက..
စောက်ရည်စိမ့်ရုံစိမ့်တာ..။စောက်ဖုတ်အ
နှိုက်ခံရတော့မှ ဗြန်းဗြန်းကျ အောင်ထ ွက်
တော့တာပဲ..ဟီး..။စောက်စေ့လေးဖိဖိပြီး
ပွတ်ချေ ပေးတ ဲ့အခါမျ ား..ဖင်ကြီးကိုမြောက်ကြ ွ မြောက်ကြ ွတောင်ဖြစ်သ ွားသေး။
စောက်ခေါင်းထ ဲလက်ညှိုးထိုးထည့်မွေနေ
တော့အော်တောင်ငိုချ င်လာတယ်။အ ဲ
လောက်ကောင်းတာ..ခ်ခ်…။ပါးတေ ွ..
နှုတ်ခမ်းတေ ွတော့အနမ်းမခံရသေးပါဘူး။
အဆင့်က ခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုကျေ ာ်တာ။
သားအဖလေ…သားအဖ..ဆိုတော့ဒီလို
ပဲပေါ့။ခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုဇာတ်လမ်းစ, ခဲ့
ကြတာ…အခုမှဘာလို့နုချင်နေတာပါ
လိမ့်အဖေရယ်….။
” တိမ်လိုလေလို ” (၂)
ဆက်ပြောလိုက်ဦးမယ်နော်..။နည်း
နည်းဇာတ်ရည်လည်အောင်လို့..။ ဘယ်ထိရောက်သ ွားပါလိမ့်….အ ဲ..စောက်ပတ်
အနှိုက်ခံရတာ..ဟုတ်ပြီ..အဖေက ပထမ
တစ်ခါနှစ်ခါတော့…လက်ညှိုးတစ်ချေ ာင်း
ထ ဲထိုးနှိုက်ပြီးဆောင့်ပေးတာပါ။နောက်..
ရှောရှောရှူ ရှူ ဖြစ်လာတော့လက်ခလယ်
ပါလာရော..။အရင်ထက်ပိုကောင်းလာလို့
ညှစ်ညှစ်နေမိတာ…ညှစ်ရတ ဲ့အရသာကိုသိလာလာတာပေါ့..။ သိတော့ညှစ်တာပဲ
စုပ်တာပဲ။ အဖေဆောင့်ဆောင့်မဆောင့်
ဆောင့်..ညှစ်ပစ်တာပဲ။ စောက်ရည်ကလဲ
ညှစ်လေထ ွက်လေ ပဲ။ဒါနဲ့မရပ်ဘူး..အဖေ
လက်သူကြ ွယ်ရောထည့်တော့တာ။ သုံး
ချေ ာင်းပူးပေါ့။ကောင်းလိုက်တာလေ…
ပထမ နဲနဲနာချင်ပေမယ့်စောက်ရည်ကရွှဲ
အိနေတော့မနာပဲကောင်းနေတော့တာ။
စောက်ပတ်ထ ဲလ ဲပြည့်နေတာပဲ..။ညှစ်လို့
ကလ ဲအလွန်ကောင်း။ဇိဇိဇိဇိနဲ့နေတယ်။
ပြီးတာပေါ့။အဖေက ပြီးအောင်ဆောင့်ပေး
တာ။ပြီးသ ွားလို့တ ွန်းလွှတ်မှမကြည်မလင်
နဲ့ထ ှကျသ ှားတာ။ချချ…
အ ဲတုန်းက ငယ်သေးတယ်လေ..။
အခန်းတွေ ဘာတွေ ပင်ပန်းခံပြီးခွဲမနေဘူး။
အဖေ အမေ မျက်စေ့အောက်မှာအိပ်ကြရ
တာ။ကြမ်းတစ်ပြေးထ ဲပေါ့။မိုးမိုးနဲ့တိုးတိုး
ကအိပ်ယာတစ်ခု၊အဖေ..အမေ..ခိုင်ခိုင်တို့
ကအိပ်ယာတစ်ခုအိပ်ကြတာ။ညီမအငယ်
က ခိုင်သင်းကြည်..တ ဲ့။အိမ်မှာခိုင်ခိုင်လို့ပဲ
ခေါ်တယ်။ပုံစံကတော့တကယ့်ခိုင်သင်း
ကြည်ပုံ။မျက်နှာကလ ွဲရင်ပေါ့လေ…။ အ ဲ
ပြောပါဦးမယ်…အ ဲလိုအိပ်ကြတော့ညည
အဖေနဲ့အမေ လိုးရင်မြင်နေရတာပေါ့..။
ငယ်တုန်းကတော့…စိတ်ဝင်စားပေမယ့်.
စိတ်မလှုပ်ရှားခဲ့ပါဘူး။ခုတော့..မြင်လိုက်ရ
တ ဲ့ခဏ..ကတုန်ကရင်ကြီးကိုဖြစ်..လို့။
အမေက နဲနဲညှက်ချ င်တယ်..ညီမလေး
ခိုင်ခိုင်ပုံစံမျိုး..။အဖေက ထ ွားတယ်။အမေ
ကအပြင်ပမ်းသာ သေးပေမယ့်အဝတ်တေ ွချွတ်လိုက်တော့အကြီးကြီး။နို့ကြီးတေ ွ
လ ဲအိတ ွဲသယောင်နဲ့အကြီးကြီးပဲ။အဝတ်
ဝတ်ထားရင်လုံးဝမထင်ရဘူး။ပေါင်ကြီး
တေ ွကလ ဲ..အတုတ်ကြီးတေ ွပဲ။အသားက
ဖြူ တော့ညဆိုဖွေးဖွေးကြီးမြင်ရတယ်။
အ ဲဒါလေ…အမေကအောက်ကပက်လက်
ပေါင်ကြီးတေ ွကမြှောက်ထား ကားထား
တော့အဖေကအမေ့ပေါင်ကြားမှာမှောက်
လျက်..ဒူးတေ့ထောက်ပြီး ဖင်ကြီးလှုပ်ပဲ့..
လှုပ်ပဲ့..နဲ့ဆောင့်လိုးနေတာ မြင်လိုက်ရပါ
ရောလား။ရင်တေ ွဖိုပြီး မျက်စေ့တောင်မခွာ နိုင်အောင်ကြည့်နေမိတယ်။အသက်လ ဲမရှူ ရဲတော့လို့
ကြိတ်ပြီးရှူ ရတယ်။တိုးတိုး
ကတော့တစ်ရှူ းရှူ းအိပ်။ အကြ ာ
ကြီးလို့ပြောရမှာပဲ…မှောက်လိုးလိုက်..
ထိုင်လိုးလိုက်..ပေါ့။ အမေ့စောက်ပတ်က
လ ဲ.အသံစုံထ ွက်..အဖေကလ ဲတအင့်အင့်
ဆောင့်…အမေကလ ဲ တစ်အီးအီး ခံ…
တိုးတိုးမနိုးတာအံ့တောင်အံ့သြတယ်။ပြီး
တာတော့မသိလိုက်ပါဘူး…အဆောင့်
ကြမ်းပြီးငြိမ်ကျ သ ွားတာပဲမြင်လိုက်တယ်။
သူတို့ပြောမှ ပြီးသ ွားပြီဆိုတာကြားရတာ။
အ ဲ…မပြီးသေးတာက မိုးမိုးပေါ့..ခ်ခ်။
စောက်ပတ်ထ ဲမှာစောက်ရည်တေ ွ..အိလို့။
အိပ်လို့လ ဲမပျေ ာ်တော့ဘူး…မျက်စေ့တေ ွ
ကြောင်ကုန်တယ်။ချေ ာင်းလ ဲမဆိုးရဲ..
ဟိုဖက်ဒီဖက်လ ဲ မလှည့်ရဲ…စောက်ပတ်
ကလဲ စောက်ရည်ရွှဲ..။အမေတို့ကလ ဲတိုး
တိုး..တိုးတိုးနဲ့…လိုးတ ဲ့အကြောင်းပြော
နေကြတာ မသ ဲမက ွဲကြားနေရတယ်။ဘယ်လိုကဘယ်လိုအိပ်ပျေ ာ်သ ွားတယ်
တော့မသိပါဘူး…မနက်လင်းတော့စိတ်
ထ ဲကြောင်တောင်တောင်..။အဖေနဲ့အမေ
လိုးနေကြတုန်းလားလို့လှမ်းတောင်ကြည့်
မိတယ်။နောက်မှတစ်ယောက်ထ ဲကြိတ်ပြုံး
ပြီး အိပ်ယာထခဲ့ရတာ..။
တစ်ပါတ်..ဆယ်ရက်လောက်ညဆို
မအိပ်ရဲဘူး။လိုးတာကိုမြင်လ ဲမြင်ချင်နေ
တယ်…မြင်လ ဲမမြင်ရဲဘူး။ကိုယ်ကသာ ဒီ
လိုဖြစ်နေတာ..သူတို့ကတော့အလိုးမပျက်
ညတိုင်းလိုး ပါပဲ။ချေ ာင်းရင်း ချေ ာင်းရင်း
မကြောက်တော့ပဲစိတ်ပါလာတယ်.ဟိဟိ။
အမေ့နေရာမှာ ကိုယ်တိုင်ခံကြည့်ချင်စိတ်
ပေါက်လာတယ်…စိတ်ကူးယဉ်တတ်လာ
တယ်..။
တစ်နေ့တော့..ကျေ ာင်းပိတ်တုန်း
ခြံထ ဲကသစ်ပင်သီးပင်လေးတေ ွ စင်ပြင်
ပေးနေတ ဲ့အဖေ့ဆီမယောင်မလည်သ ွား
တာပေါ့။အခွင့်အရေးပေးရင်လ ဲအနှိုက်ခံ
အကိုင်ခံမယ်ပေါ့လေ…။အဖေက အလုပ်
ခဏနားပြီး ပိန္နဲပင်အောက်က ွပ်ပျ စ်ကို
ခေါ်သ ွားတယ်။ခြံဝင်းက အကျယ်ကြီး..
ဝါးရုံပင်တောင်နှစ်ရုံရှိတာ။တခြားသီးပင်
တေ ွလ ဲ အုံ့အုံ့ဆိုင်းဆိုင်း…အမျ ားကြီးရှိ
တယ်…ခုထိ။
ဟိုရောက်တော့…ကိုင်တာပေါ့..။ချက်
ချ င်းနို့ကိုင်တာ။သားအဖဆိုတော့..နှူ းနေ
နှပ်နေ နမ်းနေဖို့လ ဲ မလိုပါဘူး။မျက်စေ့ချင်း
ကြည့်ရင်သိနေပြီ။အလုပ်ဖြစ်နေပြီ။အရေးကြီးတာ..နားလည်ဖို့ပဲ။နို့ဆ ွဲခံနေရင်း..
ထူးထူးခြားခြား နို့စို့ခံချ င်လာတယ်။မနေ့
ညက အဖေနို့စို့တာမြင်လိုက်ရတယ်လေ
အ ဲဒါနဲ့…
” အဖေ..နို့စို့ပေး..”
” ဟ…ငါ့သမီး..ဘယ်ကအတတ်ဆန်းတေ ွ တတ်လာတာလ ဲ..”
” အဖေ..မနေ့ညက အမေ့ကိုနို့စို့
ပေးတာ သမီးမြင်တယ်…”
သ ွားပြီ..။စကားတေ ွလ ွန်သ ွားပြီ။ပြန်
ပြီး ဘ ွာတေး လုပ်လို့လ ဲမရတော့ဘူး။အဖေ ကမိုးမိုးကိုအထိတ်တလန့်စေ့စေ့
ကြည့်ပြီး…
” ဒါဆို…အဖေတို့လိုးနေတာလ ဲ
သမီး မြင်တယ်ပေါ့…”
ဘယ်လိုလုပ်ညာလို့ရပါ့မလ ဲ..။စကား
လ ွန်နေပြီလေ..။ခပ်တည်တည်လုပ်ပြီး…
” မြင်တယ်အဖေ..ခုမှမြင်တာမဟုတ်
ဘူး…ကြာလှပြီ..”
လို့ပြောချ လိုက်တယ်။
” တိမ်လိုလေလို ” (၃)
အ ဲ….အ ဲဒီမှာစ,ပြီးအလိုးခံရတော့တာပါပဲ..။
ဒီလိုလေ…။မိုးမိုးကနို့စို့ပေးဆိုတော့
စို့ပေးဖို့အဖေက မိုးမိုးဝတ်ထားတ ဲ့စပို့ရှပ်
လေး အောက်ခြေကလှန်တော့မိုးမိုးက
မစောင့်ဘူး။လက်နောက်ပြန်ပစ်ပြီး
ဘော်လီချိတ်တေ ွဖြုတ်ပေးလိုက်တယ်။အဖေ
လုပ်နေရင်ကြာမှာလေ…မစောင့်နိုင်ဘူး။
အ ဲဒီတော့..အဖေကနို့ကြီးတစ်လုံးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ချေ ပြီးနို့တစ်လုံးကိုစို့
တော့တာပေါ့။အိကနဲ..အိကနဲနေတာပဲ။
စို့လိုက်တာကလ ဲ ကလေးကျနေတာပဲ။
ွပွတ်ကနဲ ွပွတ်ကနဲ ပလ တ်ွကနဲ စွတ်ကနဲ
အသံတေ ွတောင်ထ ွက်တယ်။နို့အုံတေ ွ
မှာလ ဲအဖေ့လျှ ာရည်တေ ွ တံတေ ွးရည်တေ ွ နဲ့စိုရွှဲပြောင်လက်နေတာပဲ။နို့သီး
ခေါင်းကိုစုပ်..လျှ ာလေးနဲ့လှိမ့်ဆော့တော့
အူထ ဲထိယားတယ်။ကိုက်ကလ ဲကိုက်လိုက်သေး..။စောက်ရည်တေ ွဗြန်းဗြန်းကျ
ထ ွက်ကုန်တယ်။အဖေ့လက်က ထမီကြား
ထိုးဝင်လာတော့..ချွတ်ပေးလိုက်တာပေါ့။
ဖင်ချထိုင်နေတာဆိုတော့စောက်ပတ်နှိုက်
ခံရတာ အဆင်သိပ်မပြေလှဘူး။ဒါနဲ့အဖေ
ကမိုးမိုးပုခုံးလေးကိုင်တော့အလိုက်တသိပက်လက်လှန်လှဲပေးလိုက်တာ။အဖေက
ထမီဆ ွဲချွတ်ပစ်လိုက်တော့တာပဲ။အဖေလိုး တော့မယ်ဆိုတာ သိနေသလိုပဲ။ဒါပေ
မယ့်သေချ ာအောင်မေးကြည့်ရသေးတယ်
” သမီးကိုလိုးမလို့လားအဖေ ”
” လိုးမှာသမီး…သမီးခံမယ်မဟုတ်
လား ”
” အဖေ့လီးကအကြီးကြီး..ရပါ့မလား
အဖေ…”
” ရတယ်သမီး…သမီးစောက်ပတ်က
လက်သုံးချေ ာင်းတောင်ဝင်နိုင်နေပြီ..”
” အ ဲဆိုလ ဲ လိုးအဖေ သမီးလ ဲအလိုး
ခံချင်တယ်…”
အလိုးခံချင်နေသလို..ရင်လ ဲဖိုတယ်။
အဖေအရင်းကြီးလေ…အဖေအရင်းကြီး
ကလိုးမှာဆိုတော့..လီးကိုတော့ကြိုက်
တယ်…လူကိုမကြိုက်ဘူး လို့ပြောလို့ရမလား မသိဘူး..ခံစားချက်ကတစ်မျိုးပဲ..။
ဒါပေမယ့်ဒါကခဏပါ။လီးဝင်လာတော့
လ ဲ အားလုံးကိုကြိုက်သ ွားတာပါပဲ…။
အဖေကက ွပ်ပျ စ်အောက်မှာမတ်တပ်
မိုးမိုးကက ွပ်ပျစ်ပေါ်မှာပက်လက်။မိုးမိုး ရဲ့
ပေါ င်နှစ်လုံးကိုမ,ပြီးက ွပ်ပျစ်စွန်းပေါ်တင်
လိုက်တော့ဒူးထောင်ပေါင်ကားဖြစ်သ ွား
တာပေါ့နော်…။အ ဲဒီပေါင်ကား ကြားမှာ
အဖေကရပ်ပြီး မိုးမိုးစောက်ပတ်ထ ဲသူ့လီး
ကြီးကိုင်ပြီးထိုးထည့်တာ။ဘယ်အချိန်က
ပုဆိုးချွတ်လိုက်လ ဲလို့တောင်မိုးမိုး သတိ
မထားမိဘူး။မိုးမိုးပုခုံးကိုလက်တစ်ဖက်က
ဆ ွဲ…လက်တစ်ဖက်ကသူ့လီးကြီးကိုင်ပြီး
ထည့်ပေါ့။အဖေ့ဒစ်ဖူးကြီးစောက်ပတ်ကွဲ
ကြောင်းကိုဖောက်….စောက်ခေါင်းထ ဲဝင်လာတော့မိုးမိုးအသက်အောင့်ဖင်ရှုံ့ထား
မိတယ်။သူပြောတော့သာ လက်သုံးချေ ာင်းလေး ဘာလေးနဲ့…တကယ်တန်းသူ့
လီးကြီးဝင်လာတော့လ ဲ..တစ်ဆို့နေတာပဲ။
လက်ချေ ာင်းထိုးထည့်တာနဲ့ဘယ်လိုမှမ
တူဘူး၊တစ်ခြားစီ။ပူပူနွေးနွေးထိပ်ဖူးဒစ်ကြီးစောက်ပတ်နခမ်းသားကိုထိမိတာကအစ က ွာတယ်။ရင်ထ ဲနှလုံးထ ဲမှာ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်
သ ွားတာလ ဲ ဘယ်လိုမှမတူနိုင်ပါ
ဘူး။ထားပါတော့…ဒါတော့သူလ ဲမိန်းမ မ
ဟုတ်တော့ဘယ်သိနိုင်ပါ့မလ ဲ..။တစ်ဆို့ဆို့
နဲ့တစ်အိအိထိုးဝင်လာတော့စောက်ပတ်က အလိုလိုညှစ်တယ်ရှင့်..ကြိုဆိုပါ၏လုပ်
နတော..ချချ။
စောက်ရည်တေ ွဘယ်လောက်ထ ွက်
ထ ွက်..ကျပ်တာကကျပ်တာပါပဲ။ကျပ်တာမှ
တင်းနေအောင်ကျပ်တာ။ဒါပေမယ့်အ ဲဒီအ
ချိန်မှာ အဖေ့လီးကြီးကိုတအားကြိုက်..
တအားချစ်သ ွားပြီ။အရင်ကလုံးဝချစ်ခဲ့တာ
မဟုတ်ဘူး…စူးစမ်းချင်တာ..သိချင်တာ
လောက်ပဲအဆင့်ရှိတာ။အခုလိုစောက်ပတ်ထ ဲ ထိထိမိမိဝင်သ ွားမှအရသာကိုလ ဲ
ကြိုက်..လီးကြီးကိုလ ဲချ စ်..ဒီလိုဖြစ်သ ွားမိ
တာ။လီးကြီးက သားအိမ်ပေါက်ဝရောက်
တာတောင်မဆုံးသေးဘူး…ဆက်ဝင်နေ
တုန်းပဲ…အ ဲဒီတော့မှအောင့်တာရှင့်..ဗိုက်
ထ ဲ..ရင်ခေါင်းထ ဲကအောင့်တာ..။စောက်
ပတ်ကမအောင့်ဘူး..။စောက်ပတ်ကဘာ
လာလာ ဘယ်လောက်ကြီးကြီး..လာခဲ့ပဲ။
အ ဲ…သားအိမ်ကလက်မခံနိုင်ဘူး။အောင့်
တာကိုအောင့်ခံရင်း..လီးကြီးအဆုံးထိဝင်
သ ွားတော့အဖေကခဏစိမ်ထားသေး
တယ်။တင်းကျပ်ကျပ်ပြည့်နေတ ဲ့အရသာက ဘာနဲ့မှမတူဘူး…ဘာနဲ့မှလ ဲ မလ ဲနိုင်
ဘူး။အ ဲဒီလီးတုတ်တုတ်ကြီးကိုစောက်ပတ်
ကစုပ်နေညှစ်နေရတာကလ ဲ..ပြည့်ပြည့်ဝဝ အရသာတစ်ခုပဲ။ပြောရတာ အရသာ
တေ ွမျ ားကုန်ပြီနော်…။အ ဲဒီအရသာတေ ွ
က အနှစ်တေ ွ..ရှင့်။လိုချင်တိုင်းရတာမျိုး
မဟုတျဘူး…လီးတိုငျးကလ ဲပွညျ့စုံအောငျ
ပေးတတ်မယ်မထင်နဲ့တစ်ချို့မပေးတတ်
ဘူး…ပေးရကောင်းမှန်းတောင်မသိတ ဲ့လူ
တေ ွအမျ ားကြီးရှိတယ်..။အ ဲဒါ သဘော
ပေါက်။ဒါတေ ွက အဖေနဲ့အဖေ့လီးကိုချ စ်
ရ ကြိုက်ရခြင်းအကြောင်းရင်းတေ ွပဲ။အမှား ရှိရင်ခွင့်လွှတ်နိုင်ခြင်းအကြောင်းရင်း
တေ ှပဲ..။
အ ဲ…ထားပါတော့…စောက်ပတ်ထ ဲ
လီးကြီးခဏစိမ်ထားပြီး လေးငါးချက်ကပ်
ညှောင့်ပေးရော..။ဒစ်ဖူးကြီးက သားအိမ်
ဝကပြန်မထ ွက်ပဲ ရှေ့ကိုချည့်တိုးတိုးဝင်
နေတော့..အသားနဲနဲကျလာတယ်။တော်ရုံ
ထိုးမိဝင်မိတာလောက်နဲ့မအောင့်တော့ဘူး။စောက်ပတ်ကတော့ဒါတေ ွမသိဘူး..
လီးတုတ်တုတ်ကြီးကိုညှစ်နေဖို့စုပ်နေဖို့ပဲ
သိတာ။အချိန်ပြည့်ညှစ်..အချိန်ပြည့်စုပ်ပေါ့
ရှင်။အောင့်လ ဲစုပ်..မအောင့်လ ဲစုပ်…သူက
ကောင်းနေတာကိုး….။ကောင်းတာနဲ့…
အောင့်တာ..ယှဉ်ကြည့်တော့ကောင်းတာ
ကအနိုင်ယူတယ်သိလား..။အောင့်တာကလ ဲ.တဖြေးဖြေးတော့ကောင်းတ ဲ့ဖက်ကိုပြောင်းသ ွားတာပဲ..။
ညှောင့်လို့လ ဲအားရတော့.ဆောင့်လိုး
ပါလေရောရှင်…။အ ဲဒီမှာမှ..မူးမေ့အောင်
ကောင်းတ ဲ့အခန်းရောက်တော့တာပဲ..ခ်ခ်။
” တိမ်လိုလေလို ” (၄)
ဆောင့်တာကလ ဲပညာပါတယ်ရှင်..။
အဖေကတော့အလိုးဆရာကြီးပါပဲ။ပထမ
ဖြေးဖြေးလေးဆ ွဲထုတ်တယ်ရှင့်။ဖြေးဖြေး
ချင်း စောက်ပတ်အတ ွင်းသားနုနုတေ ွနဲ့သူ့
လီးကြီးပွတ်တိုက်ပြီးဆ ွဲထုတ်နေတော့ဘာ
မျ ားလုပ်မှာလ ဲ…ဘယ်လိုလ ဲ..လို့စဉ်းစား
ဖို့အချိန်ပေးထားသလိုဖြစ်နေလို့
စဉ်းစားနေတုန်း..သူ့လီးတစ်ဝက်လောက်အရောက်
မှာ..လျှေ ာကနဲပြန်ဝင်လာပါလေရော..။
ကောင်းတယ်ရှင့်..။ရှော..ရှော..ရှော..နဲ့
အချက်ပေါင်းငါးဆယ်..ခြောက်ဆယ်လား
တစ်ရာလောက်လား…ဆောင့်လိုးပေးနေ
တော့ကောင်းလ ွန်းလို့စောက်ရည်တွေရွှဲ
နေအောင်လိုက်လာတယ်။
ဒီတော့မှလီးကိုတစ်ချေ ာင်းလုံးနီးပါး
ဆ ွဲထုတ်တယ်ရှင်..။အကုန်လုံးမျ ားထုတ်
ပစ်လေမလားလို့ရင်တစ်ထိတ်ထိတ်နဲ့ဖြစ်
နေတုံး အားပြင်းပြင်းနဲ့..ဖြန်းဆိုပြန်ဆေါင့်
လိုးထည့်ပါလေရော..။ဖြန်း ဆိုတာကမိုးမိုး
ဖင်ဆုံကြီးနဲ့အဖေ့ပေါင်ရင်းရိုက်လို့ထ ွက်လာတ ဲ့အသံပါ။စောက်ပတ်ထ ဲလီးကြီးဝင်
သ ွားတော့..ဇိ.လို့ပဲအသံထ ွက်တာရှင့်။အ ဲ
လိုအ ဲလိုလိုးဆောင့်တော့မိုးမိုးကိုယ်ကြီး
ရွေ့သ ွားရော..။နှစ်ခါ သုံးခါရွေ့တော့လီးနဲ့စောက်ပတ်ဝေးသ ွားသလိုပဲ..သားအိမ်
ဝကိုဒစ်ဖူးကလာမထိတော့ဘူး။ဟာတာ
တာ ဖြစ်တယ်ရှင်..အထိအတိုးခံချင်တယ်။
ဒကြောင့်လ ဲ ဖင်ကြီးကိုရှေ့ပြန်တိုးပေးပြီး
က ွပ်ပျ စ်အနားစွန်းကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်
ဆ ွဲပြီး အားယူတောင့်ခံပေးထားလိုက်တယ်။ကြိုက်သလောက်ဆောင့်..မရွေ့နိုင်
တော့ဘူး။အဖေက ပိုကြိုက်တာပေါ့…။
ဆောင့်တယ်ရှင်…ရက်ရက်စက်စက်..
ပက်ပက်စက်စက်ကိုဆောင့်တာ။ဖြန်း..
ဖြန်း..ဖြန်း.နဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းကတောင်ကြား
နိုင်မယ်။စောက်ပတ်ကလဲ စွတ်..ပြွတ်..
စွတ်..ပြွတ်..နဲ့ဆောင့်တိုင်းအသံထ ွက်နေ
ရော..။အ ဲဒီအသံတေ ွက တဏှာစိတ်ကို
နှိုးဆ ွတယ်ပြောရမှာပဲ။ပိုပိုပြီးတက်ကြ ွလာ
လို့အဖေ့ကိုဆောင့်ပေးဖို့ချည့်ပဲတ ွင်တ ွင်
တောင်းဆိုနေမိတယ်။အဖေကလ ဲအသေ
အလဲဆောင့်တာပဲ။ဆောင့်လေကောင်း
လေပေါ့ရှင်…သိပ်ကြိုက်တာပေါ့။
မိုးမိုးခံနိုင်မှန်းသိတော့အဖေကလီးကိုတစ်ချေ ာင်းလုံး စောက်ပတ်အပြင်ဆ ွဲ
ဆ ွဲထုတ်ပြီး တစ်ထ ွာကျေ ာ်လောက်အက ွါ
ကနေ အားကုန်ထည့်ပြီး ပစ်ဆောင့်ပါလေ
ရော..။ဖုန်းကနဲ…ဖုန်းကနဲနေတာပဲ။အဖေ့
ဂွေးဥတ ွဲကြီးကလ ဲ မိုးမိုးဖင်ကိုဖတ်ကနဲ..
ဖတ်ကနဲ လာလာရိုက်တယ်ရှင်..။အောင်
မယ်လေး…က ွပ်ပျ စ်စွန်းကိုဆ ွဲထားပေလို့
သာပေါ့..။သူ့အားကြီးနဲ့ဆယ့်လေးနှစ်သ
မီး လေးကိုမညှာမတာ ဆောင့်ဆောင့်ပြီးလိုးနေလိုက်တာမျ ား နွားတောင်သေနိုင်
တယ်..ခိခိ..။
ကောင်းလ ွန်းလို့လူလ ဲမျှေ ာ့နေတာပဲ။
နာလ ဲအောင့်ခံတာ..အောင့်လ ဲအောင့်ခံ
တာပဲ။ဆောင့်လေ ကောင်းလေပဲ။ပက်ပက်စက်စက်ကောင်းတာ..။စောက်ရည်တေ ွဆိုတာ ဒင်းကြမ်းထ ွက်နေတယ်။အဖေ့
လီးချေ ာင်းမှာရော..ဂွေးဥမှာရော..ပေါင်ခြံ
မှာရော..လမွေးတေ ွမှာရော..မိုးမိုးစောက်
ရည်တေ ွ ရွှဲနစ်ဝင်းပြောင်နေတာပဲ။ခဏ
ခဏ ပြီးရတာပေါ့..။လိုးနေတာကိုပဲ တစ်
နာရီပိုပို..တစ်နာရီခွဲတော့အနည်းဆုံးကြာ
နေပြီ။ဒီလောက်အလိုးကောင်းမှတော့
ဘယ်မိန်းမကြာကြာခံနိုင်မှာတုန်း..ပြီးတာ
မှမမှတ်မိလောက်အောင်ကိုပြီးတာ။
အဖေလ ဲ သူ့သမီး သူလိုးရတာအားရ
တယ်ထင်ပါရဲ့..။မိုးမိုးစောက်ခေါင်းပေါက်
ဝ,မှာ ဇတ်.ဇတ်.ဇတ်.ဇတ်အသံထ ွက်နေ
အောင်သူ့ဒစ်ဖူးကြီးမြုတ်ရုံဆ ွဆ ွပေးပြီး
ဖုန်း..ဖုန်း…ဆိုလီးအဆုံးထိဆောင့်ဆောင့်
လိုးထည့်ရင်း မိုးမိုးစောက်ပတ်ထ ဲလီးရည်
တေ ွပန်းထည့်လိုက်ပါလေရော..။အောင်
မယ်လေး….အ ဲဒီတော့မှဂိုးတာရှင့်….
ဘောလုံးစကားနဲ့ပြောရင်အ ဲဒီတော့မှ
” ဂိုး….” လို့အော်ရတော့တာ။စောစောက ကောင်းခဲ့သမျှဟာ မိုင်နာလောက်ပဲ
လိမ်နေ ခေါက်နေ ပညာပြနေသလောက်
ပဲ။အခုမှမူး မေ့စွဲ နစ်သတိလစ်အောင်
ကောင်းတော့တာ..။အခုမှဂိုးတော့တာ။
ခ်ခ်….တစ်ဂိုး…ဂိုးမရှိပေါ့နော်…ဟီဟိ..။
ဂိုးလ ဲဂိုးရော…မိုးမိုး အဖေ့ကိုဇွတ်အ
တင်းဖက်ပြီးနမ်းတာပဲ။အဖေကလ ဲမိုးမိုး
နှုတ်ခမ်းတေ ွကိုပြတ်ထ ွက်ပါသ ွားမတတ်
စုပ်တာပဲ။အကြာကြီးဖက်ထားတာ…။
မောမှန်းလ ဲမသိနိုင်ဘူး။အဖေ့လီးရည်တေ ွ
တစ်စက်မှမကျန်အောင်စုပ်ညှစ်ယူပစ်တာ..။
စောက်ပတ်ကြီးနဲ့စုပ်တာပြောပါတယ်‌။
တစ်စစ်စစ်နဲ့စုပ်တာ။ပွစိပွစိနဲ့
စုပ်တာ..။ခြေထောက်တေ ွကလ ဲ အဖေ့.ခါး
ကိုခွပြီး စောက်ပတ်ထ ဲက လီးထ ွက်မပြေး
နိုင်အောင်ဆ ွဲကပ်ထားပစ်တာ။အဖေ့လီး
ကြီးကလ ဲ ထ ွက်ပြေးပါ…ဆိုရင်တောင်မှ
ပြေးမယ့်ပုံမပေါ်ပါဘူး။လီးရည်တေ ွဒီလောက်ထ ွက်ပြီးတာတောင်မိုးမိုးစောက်ပတ်
ထ ဲမှာ..ငေါက်တောက်ငေါက်တောက်နဲ့
ထ,ကြည့်နေသေးတယ်။ခေါင်းကြောကလ ဲ
မာပါ့။လီးတန်ကြီးကလ ဲ..တင်းနေတုန်းပဲ။
မိုးမိုးလ ဲ စောက်ပတ်နဲနဲတော့ပြဲသ ွား
တယ်.။အခြေဖက်နားကပေါ့။သေ ွးလ ဲနဲနဲ
ထ ွက်သ ွားတယ်။ဒါပေမယ့်သိပ်မတုန်လှုပ်ပါဘူး။ကြောက်စိတ်စိုးရိမ်စိတ်လ ဲမဖြစ်
မိပါဘူး။အဖေ့ကိုချ စ်တ ဲ့စိတ်ကတော့ပိုလာ တယ်ရှင့်။လီးရည်ဝင်လို့အသေခင်
တယ်ပြောလ ဲခံရမှာပဲ။ဒါပေမယ့်လီးရည်
ဝင်တိုင်းအသေခင်တယ်ထင်ရင်တော့
သိပ်မှားသ ွားမှာပေါ့ရှင်..။မိုးမိုးနဲ့ညားတ ဲ့
မိုးမိုးယောကျ ာင်္းဆိုမိုးမိုးစောက်ပတ်ထ ဲ လီးရည်တေ ွအမျ ားကြီးပန်းထည့်ပေး
ခဲ့ဘူးတာပေါ့..။မိုးမိုးကိုခင်လားမေးရင်
အဖြေကတော့…ဟင့်အင်း..ပဲ။
အ ဲဒီနေ့ကတည်းက အဖေနဲ့မိုးမိုး…
လင်ရတ ဲ့နေ့အထိလိုးခဲ့ကြတာပါ။လင်ရ
တော့တစ်နယ်တစ်ကျေ းပြောင်းသ ွားရ
တာမို့အဖေနဲ့မလိုးဖြစ်ကြတော့တာ ဒီနေ့
ထိပဲဆိုပါတော့။
ဟောတော့…ဟင်းချို ရည်အိုးကြီးတူး
သ ွားပြီ..ခ်ခ်။ဘယ့်နှယ်..လိုးတ ဲ့အကြောင်း
စဉ်းစားမှဟင်းချို ရည်အိုးတူးရတယ်လို့။
ဒါနဲ့ပြောဦးမယ်…တူးပစေတော့။အဖေက
အခု…မိုးမိုးကိုလိုးချင်လို့ဂွင်ဖန်နေတာ..
သိလား..။ ဟီဟိ…သိတာပေါ့။တော်ပြီ..
တော်ပြီ…ဟင်‌း…..။

ရေးသူ – မောင်ကျော်
#Creditသက်ဆိုင်သူ
တိုးတိုးကလည်းဆိုင်မှာ ရင်မအေးပါ။
မိုးမိုးပြန်ရောက်လာပြီမို့….အဖေနဲ့တော့တေ ွ့ကြပြီ။
အဖေနဲ့မိုးမိုးတို့ကသာမသိကြ
တာပါ..။ သူတို့လိုးပွဲကိုတိုးတိုးကမြင်ဖူးခဲ့ပြီးပြီ။
အခုပြန်ဆက်လိုးကြမယ်ဆိုရင်ဘယ့်နှယ်လုပ်ရပါ့..။
တိုးတိုး လည်းဘာမှတတ်နိုင်မည်မဟုတ်။
မိုးမိုးမရှိတ ဲ့နောက်အဖေနဲ့တိုးတိုး လိုးခဲ့ကြ သည်မှာဒီနေ့ထိ။
မိုးမိုးအိမ်ထောင်ကျတော့တိုးတိုးက..
၁၃နှစ်ကျေ ာ်..၁၄နှစ်.။ဖင်ကကြီးကြီး နို့
ကထ ွားထ ွား။ထ ွားတာမှဖောင်းကားနေပြီ
အဖေနဲ့အမေ..အဖေနဲ့မိုးမိုး လိုးနေကြတာ
ခဏခဏတေ ွ့နေရတော့တဏှာစိတ်ကြ ွပြီး
နို့ကြီးတေ ွကပိုကြီးလာသလိုပါပဲ။ဆိုင်တာ
တော့မဆိုင်ဘူးထင်ပါရဲ့.။မိုးမိုးယောကျ ာင်္း
နဲ့လိုက်သ ွားပြီးတ ဲ့နောက်…သိပ်မကြာလှ
ပါဘူး…အဖေကခိုင်လေးကိုအမေ့ဆိုင်
လ ွှတ်လိုက်ပြီးတိုးတိုးကိုခေါ်လို့အဝတ်လ ဲရင်း
အပြေးသ ွားတော့ထမီကရင်လျှ ား..
” တိုးတိုး…သမီးလ ဲသမီးအစ်မလိုဖြစ်
လာပြီနော်…သမီးကိုယ်သမီးကြည့်ထိန်း..
မိဖကနေရာတကာမပါနိုင်ဘူး..”
ဇာတ်လမ်းကလာပြီ။တိုးတိုးကခပ်ရွဲ့
ရွဲ့ပါ….
” ခ်ခ်..သမီးဟာက သမီးထိန်းလို့မရ
ဘူးအဖေရဲ့…အဖေထိန်းပေးမှရမှာ..”
ပြောပြောဆိုဆိုတိုးတိုးကထမီကိုပြင်
၍ရင်လျှားသည်။လျေ ာ့ရည်းရည်းမို့နို့ကြီး
တစ်လုံးပေါ်သ ွားပါလေရော..။ဘစောမျက်
လုံးတေ ွခွာမရတော့။လီးကတောင်လာပြန်

သည်။တိုးတိုးကလည်း ဘစောလီးကိုမျက်
စေ့ထောင့်ကမြင်နေသည်။ခ်ခ်…လှုပ်နေပြီ
လှုပ်နေပြီ…
” ညည်းဟာလေ…ပြောလေဆိုးလေ
ငါမနိုင်မ သမီးဖြစ်နေပြီ..”
” ခ်ခ်…အဖေကတော့နိုင်မှာပါ..မနိုင်
ရင်လ ဲ နိုင်တ ဲ့သူတေ ွ ပေးထိန်းလိုက်မယ်.”
ဘစောရင်ထ ဲ မီးစ,ကြီးဝင်သ ွားသလို
ပါပဲ။မိုးမိုးကိုလက်လွှတ်လိုက်ရတာကပူပူ
နွေးနွေး..တိုးတိုးကိုပါသူမျ ားဝါးသ ွားလျင်
ဆက်မတေ ွးချင်တော့.။တိုးတိုးပုခုံးကိုအ
သာဆ ွဲဖက်ပြီး နို့ကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ပစ်လိုက်
တော့…
” ခ်ခ်…နိုင်လားအဖေ..ကြီးတယ်နော်
ချချ..”
အိကနဲ..အိကနဲ ဆုပ်တော့တိုးတိုးက ကစောလီးကိုလက်ဖမိုးနဲ့မသိမသာထိ
ကြည့်သည်။ဟိဟိ…မာတောင်နေပြီ။ သံ
ချေ ာင်းကြီး.။လက်ဖျ ားလေးနှင့်သိသိသာ
သာ ပင့်ကြည့်မိသည်။ပြီးမှမျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်ပြီး
ဘစောရင်ဘတ်ပေါ်လက်ဖဝါး
လေးတင်ပြီးပြောသည်..
” ကျေ ာင်းသ ွားရဦးမယ်အဖေ ..ပြန်
လာမှ…နော်..”
” ကျေ ာင်းမသ ွားနဲ့တော့သမီးရာ…
ခွင့်တင်လိုက်တော့”
” အာ…မရဘူးအဖေရဲ့…ဟိုမှာခိုင်
လေးလ ဲပြန်လာပြီ..လွှတ်တော့..ဆုပ်ထား
လိုက်တာလ ဲ နို့တေ ွ ဖွတ်ဖွတ်ကျေနေပြီ.”
ဘစော သက်ပြင်းချပြီးလွှတ်ပေးလိုက်
ရသည်။ညရောက်တော့..မိန်းမကိုအသေ
လိုးသည်။ဟိုစဉ်က ကြမ်းတစ်ပြေးတည်း
အိပ်ခဲ့သော်လည်းမိုးမိုးကိုက ွပ်ပျ စ်စောင်း
မှာတင်လိုးပြီးနောက်တစ်နေ့ကုတင်တစ်
လုံးဆင်ပြီးအိပ်ခဲ့သည်။တိုးတိုး တို့ညီအစ်မက

အောက်ကြမ်းပြင်မှာပဲအိပ်ကြသည်။
ည..မိန်းမလိုးတော့တိုးတိုးနို့ကြီးတေ ွမြင်
ယောင်ပြီး စိတ်ကြ ွကြ ွနဲ့အသေလိုးသည်။
မိန်းမလည်း ဘုမသိ.ဘမသိနှင့်ကောင်း
ိလိုက်တ ဲ့အပေး..။ကုတင်စောင်းတင်ပြီး
အောက်ကမတ်တပ်ရပ်လိုးတော့ဆောင့်
လို့ကောင်းနေတုန်း..ခြေကျင်းဝတ်ကိုကိုင်
ဆ ွဲခံရ၍ အခြေလ ွတ်သ ွားသည်။ငုံ့ကြည့်
လိုက်တော့တိုးတိုးကခြင်ထောင်အပြင်
ဖက်ကိုယ်တစ်ပိုင်းထုတ်၍စောက်ဖုတ်
ကြီးလှန်..ဒူးထောင်ပေါင်ကားပေးထား
သည်။ဘစော တိုးတိုးစောက်ဖုတ်ကြီးငုံ့
ကြည့်ရင်း မိန်းမကိုဆောင့်လိုးနေလိုက်
သည်မှာအိမ်ပြိုကျ လေမလားထင်ရသည်။
နောက်ရက်တော့တိုးတိုးကျေ ာင်းမ
သ ွားတော့။နေမကောင်းဟုအကြောင်းပြ
ကာခွင့်တင်ပြီး အိမ်မှာတစ်နေကုန်ဆေးထိုးခံလိုက်ရသည်။
ဒီတစ်ခါတော့ဘစောနှူ းပြီး နှပ်ပြီးမှလိုးသည်။
နမ်းပြီး စုပ်ပြီး
စောက်ပတ်ယက်ပြီးမှလိုးသည်။ တိုးတိုး
တစ်နေကုန်အိပ်ယာထ ဲကမထ ွက်တော့။
ညနေရောက်တော့တစ်ကယ်နေမကောင်း
ဖြစ်သ ွားသည်။စောက်ပတ်ကကျိမ်း.ပေါင်
တေ ွက ွ..ဖင်ဆုံတေ ွနာပြီး လမ်းတောင်ထ
မလျှေ ာက်တော့..။
အ ဲဒီနောက်ပိုင်း အမေမမျှေ ာ်လင့်ပဲ
ဆုံးသည်။အမေဆုံးတော့တိုးတိုး၁၅နှစ်။
ကျေ ာင်းကထ ွက်ပြီးစျေ းပဲရောင်းတော့
သည်။ထူးပါဘူးလေ…ဆယ်တန်းအောင်
လ ဲစျေးရောင်းရမှာပဲ..ခုကတည်းကရောင်း
တော့အိမ်အတ ွက်အဆင်ပြေတာပေါ့ဟု
ဝိုင်းဝန်းအားပေးကြသူကအမျ ားသား။
တိုးတိုးကတော့မိုးမိုးလိုမဟုတ်။နေ့တိုင်း
လိုလိုအလိုးခံရသည်။အမေဆုံးပြီးတော့
အိမ်ပြင်..အခန်းတေ ွဖွဲ့ပြီး တိုးတိုးတို့ညီ
အစ်မ တစ်ယောက်တစ်ခန်း၊အဖေကတစ်
ခန်းအိပ်သည်။ညဆိုဆောင်တော်ကူးကြ
တာပေါ့..။မသိဘူးမထင်ပါနဲ့..ခိုင်လေးက
လည်းသိနေပါသည်။သိရုံမက မြင်တောင်
မြင်ပါသည်။
ခုတော့မိုးမိုးအိမ်ပြန်ရောက်လာပြီ။
အဖေနှင့်တိုးတိုးကလည်း ညားနေကြပြီ။
ဒါတေ ွတေ ွးနေ..စဉ်းစားနေရတာ အဖြေ
ကထ ွက်မလာ။ခေါင်းပိုနောက်လာသည်။
စိတ်ညစ်ပါတယ်လေ…အဖေပဲကြည့်လုပ်
ပါလိမ့်မယ်…ဟုသာအဖေ့ပေါ်ပုံချ ထား
လိုက်သည်။
” တိမ်လိုလေလို ” (၆)
အိမ်မှာက သီးပင်စားပင်မျိုးစုံအောင်
စိုက်ထားသည်။ရောင်းသင့်တာရောင်း..
စားသင့်တာစား…အလျဉ်းသင့်သလိုပေါ့။
ကြော်ညာကောင်းလိုထ ွက်နှုန်းကောင်း
ပြီးငွေမြန်မြန်ပေါ်နိုင်မည့်ထိုင်ဝမ်သဘေ င်္ာ
ခင်းလည်း နိုင်သလောက်စိုက်ထားသည်။
မဆိုးပါ..အသီးတော်တော်လှပါသည်။ခြံထ ဲဆင်းနေစဉ်..မိုးမိုးကရေတ ွင်းမှာရေလာ
ချိုးသည်။မိုးမိုးရောက်မလာမီက ညတိုင်း
လိုလိုတိုးတိုးနဲ့လ ွတ်လ ွတ်လပ်လပ်လိုးခဲ့
ရပေမယ့်..မိုးမိုးရောက်လာတော့ဆင်ခြင်
လိုက်တာမို့မိန်းမမလိုးဖြစ်တာလ ဲကြာပြီ
ဆိုကြပါတော့။လီးက စောက်ပတ်ဆာနေသည်။
မိုးမိုးကလည်းမီးဖိုချေ ာင်အလုပ်တေ ွ
ပြီးပြီမို့ရေချိုးဖို့လာတာပါ။ကူလီကူမာစိတ်
မရှိ၊ရိုးရိုးပါပဲ..။ဒါပေမယ့်ခြံထ ဲမှာသူ့အဖေ
ကိုတေ ွ့လိုက်တော့စိတ်ထ ဲမှာ မရိုးမရွ။
အရင်က လိုးခဲ့ခံခဲ့တာတေ ွ ပုံရိပ်ထင်လာ
သည်။စောက်ပတ်ထ ဲက ရွလာသည်။ အ
ဖေ ဘယ်လိုနေမလ ဲ…က ွဲက ွာနေတ ဲ့ကာ
လ..လေးငါးနှစ်ကြာခဲ့ပြီ..။အဖေဘယ်လို
နေခဲ့လ ဲ…ငါ့ကိုမလိုးချင်တော့ဘူးလား..
လိုးချင်နေမလား…ဘယ်သူနဲ့မျ ားလိုးနေပါ
လိမ့်..တိုးတိုးနဲ့လား.အမျိုးမျိုးတေ ွးနေမိရင်း
ရေတ ွင်းသို့ရောက်လာသည်။
ရေတ ွင်းရောက်..ရေချိုးတော့ဘစော
အုတ်ခုံလေးပေါ်ထိုင်ပြီးနားလိုက်တာတေ ွ့
ရသည်။သူနှင့်ဘာမှမဝေး..လေးငါးလှမ်း
ပေါ့။ထမီရင်လျှ ားကိုအသာဖြည်လျှေ ာ့
ထိုင်ပြီး ဆပ်ပြာတိုက်ပြနေလိုက်သည်။
ဘစောအမှတ်မထင်လှည့်ကြည့်မိ
တော့မိုးမိုးနို့ကြီးကိုပြူ းပြူ းအိအိဖောင်း
ဖောင်းကားကားမြင်လိုက်သည်။ဘေးက
ကြည့်တာမို့သိပ်အားမရ။နို့ကြီးတေ ွက
မိုးမိုး အငြိမ်မနေသလောက်လိုက်လှုပ်
နေကြသည်။ဘေးတိုက်ကြည့်ရတာ အားမရတော့ဘာလိုလိုညာလိုလိုထ,ရပ်ပြီး
ရှေ့ကကြည့်ဖို့လှမ်းထ ွက်သည်။မိုးမိုးက
လည်း မျက်စေ့ထောင့်ကခိုးကြည့်နေတာ
မို့ဘစောထ,ရပ်တာကိုမြင်သည်။ထ ွက်လာ မည့်ဖက်ကိုမှန်းပြီး အောက်စ,လွှတ်
ထားပေးလိုက်သည်။
ဘစောကတုန်ကရင်ဖြစ်သ ွားသည်။
ကြည့်ဖို့ကြိုးစားတာက နို့..။မြင်လိုက်ရတာ စောက်ပတ်။ကျေ ာက်ချ သလိုရပ်
ပြီးကြည့်နေမိသည်။စောက်ပတ်မှနို့…
နို့မှစောက်ပတ်အပြန်ပြန်အလှန်လှန်
ကြည့်သည်။နို့ကြီးတေ ွက ထိုင်ဝမ်သဘေ င်္ာသီးကြီးလိုပဲ..ဟုတေ ွးနေဆ ဲ မိုးမိုးက
ခေါင်းမော့ပြီး မျက်စေ့ချင်းဆုံအောင်စိုက်
ကြည့်ပြီးမေးသည်..
” ဘာတေ ွ လိုက်ကြည့်နေတာလ ဲ
အဖေ..”
ဘစောအမ်းတန်းတန်း.ကတုန်ကရင်
ဖြေလိုက်သည်…
” သဘေ င်္ာသီး….”
မိုးမိုး တခစ်ခစ်ရယ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်
ကာ ထမီရင်လျှ ားကိုပြင်ဝတ်ပစ်လိုက်သည်။ ငတ်တော့…
အိမ်ရှေ့ထိုင်ပြီး တစေ့စေ့တေ ွးနေမိ
တော့လည်း..မိုးမိုးက သဘေ င်္ာသီးခွဲလာ
ပြီး ဆ ွသည်။လီးတဆတ်ဆတ်တောင်လာ
ပေမယ့်တိုးတိုးသိသ ွားမှာလန့်နေသည်။
မိုးမိုးကတော့…ကေ ျွးနေပြီ။ခိုးစားလို့တော့
မဖြစ်။သိသ ွားတ ဲအချိန်..သားအဖအချစ်
လင်မယားအချစ်အချစ်အားလုံးပြိုကျသ ွား
မှာ သေချ ာသည်။ဟူး…..မောပါဘိ။
ခိုင်သင်းကြည်ကျေ ာင်းမှာဆရာစာ
သင်နေတာကိုအာရုံမစိုက်မိ။ဘယ်ဖက်
နားကဝင်..ညာဖက်နားကထ ွက်။အဖေ..
မကြီးမိုးမိုး ..မမတိုး တို့ပုံရိပ်မျ ားကအာရုံ
မှာတရစ်ဝဲဝဲ။
ခိုင်လေးအသက်၁၆နှစ်ထ ဲရောက်ပြီ။
ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အဖေနဲ့အမေ၊
အဖေနဲ့မကြီးမိုး..၊အဖေနဲ့မမတိုး တို့လိုးကြ
တာကိုသူမြင်ခဲ့သိခဲ့သည်။အဖေနဲ့မကြီးမိုး
ပိန္နဲပင်အောက်မှာချိန်းချိန်းလိုးတော့သူ့အ
သက်က ၉နှစ်ကျေ ာ်ကျေ ာ်။ဆော့လို့လ ဲ
ကောင်း..သစ်ပင်တက်လို့လ ဲကောင်း မို့
မာလကာသီးတက်ခူးစားနေတုန်းအဖေနဲ့
မကြီးမိုးကိုမြင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။နောက်ပိုင်း
မကြီးမိုးပျေ ာက်ပျေ ာက်သ ွားလျင်ပိန္နဲပင်
အောက်ပဲ သ ွားချေ ာင်းသည်။မာလကာ
ပင်ပေါ်တက်ချေ ာင်းတာပါ။အမြဲတေ ွ့ရ
သည်။
မမတိုးနဲ့အဖေတို့လိုးတာတော့ဖြင့်
မမြင်ချင်မှအဆုံး။အမေက ွယ်လ ွန်ပြီးတ ဲ့
နောက်ပိုင်း ပိုက ဲသည်။သူတို့ကျတော့အ
နီးကပ်မို့အသံတေ ွပါကြားနေရသည်။ခုဆို
သုံးလေးနှစ်လောက်ရှိရောပေါ့။ခိုင်လေး
အပျိုမဖြစ်မီဆိုတော့.လေးနှစ်တော့ရှိမည်။
ထိုစဉ်က တစ်နေ့ကိုယ့်အလှည့်ရောက်ရ
ဦးမည်ဟုကလေးသဘာဝ အတေ ွးဖြင့်
ထင်ခဲ့ဖူးသည်။ခုအပျို ဖြစ်လာမှအလှည့်
ကျ အလိုးခံရတာမျိူ းမဟုတ်ပဲ..လစ်လျင်
လစ်သလို..အလိုးခံကြတာကိုနားလည်
လာရသည်ပေါ့။
အခု…မကြီးမိုးပြန်ရောက်လာတော့
သူတို့သုံးယောက်လိုးဒုက္ခရောက်နေကြ
တာကိုတေ ွ့ရ၍ ပြုံးမိပြန်သည်။မကြီးမိုး
ကလည်း အိမ်နဲ့ကင်းက ွာနေတာကြာပြီမို့
အဖေ့နားရဲရဲတင်းတင်းမကပ်ရဲ….မမတိုး
ကလည်းမကြီးမိုးသိမှာစိုး၍ဆောင်တော်
မကူးရဲ….ခ်ခ်.. အဖေကြားကငတ်နေပြီမို့
သိပ်မကြည်ချင်တာကြည့်ပြီးရယ်ချင်နေမိ
သည်။ခိုင်လေး..သူ့နို့တေ ွသူပြန်ဆုပ်ကိုင်
စမ်းကြည့်ရင်း ငါ့ဟာလ ဲသူတို့လောက်မ
ကြီးပေမယ့်….တန်းတော့ဝင်ပါတယ်ဟု
တေ ွးရင်း စောက်ပတ်က စိမ့်ကနဲဖြစ်သ ွား
သည်။အင်း….တစ်ခုခုတော့.. လုပ်လိုက်
ဦးမည်..။စွန့်စားခန်းကြီးလိုလိုဘာလိုလို..
ချချ….
” တိမ်လိုလေလို ” (၇)
ပုံမှန်ဆိုအဖေဒီလောက်လက်မနှေး
ပါ။အဖေ့စိတ်ကိုမိုးမိုးသိသည်။တိုးတိုးနဲ့. လိုးနေလို့တေ ွဝေနေတာဖြစ်နိုင်သည်။ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသိရပြီးမှလုပ်တာပိုကောင်းမည်
။တိုးတိုးနဲ့စကားတောက်ကြည့်မည်ဟုတေ ွးပြီးစျေးဖက်ထ ွက်ခဲ့တော့ခိုင်လေး
နဲု့ခြံဝမှာဆုံသည်။
မကြီးမိုးစျေးဖက်ထ ွက်သ ွားသည်။အ
ဝတ်အစားအမြန်လ ဲပြီးအဖေ့ကိုရှာကြည့်
တော့အခန်းထ ဲမှာအိပ်နေတာတေ ွ့သည်။
” အဖေ…”
” ခိုင်လေး…သမီး လာ..”
ခိုင်သင်းကြည်အဖေ့ကုတင်ပေါ်ထိုင်
ပြီး ငုံ့ကြည့်သည်.။အဖေ့လီးကြီးက ပုဆိုး
အောက်မှာတောင်မတ်နေသည်။
” ဒီမှာကွညျ့ဦး အဖေ..”
ဘစော..ဘာပါလိမ့်ဟုကြည့်မိတော့
ခိုင်သင်းကြည်သူ့ဖက်လှည့်ပြီးစောက်ပတ်ကြီးလှန်ပြနေသည်။လူသာငယ်ပေ
မယျ့စောကျပတျက ဖောငျးကားပွီးအကွီး
ကြီးဖြစ်သည်။ဘစောမျက်စေ့မလွှဲနိုင်။
” မကြီးမိုးလ ဲအလိုးခံရပြီးပြီ၊မမတိုးလ ဲ
အဖေလိုးပြီးပြီ၊ဒါကဘယ်တော့မှအလှည့်
ရောက်မှာလ ဲ..အဖေ ”
” အာ..ဟို…”
ဘစော အသံသာထ ွက်သည်။စကား
မပြောနိုင်…ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေ
သည်။ခိုင်သင်းကြည်သည်းမခံနိုင်။
ပုဆိုးကိုဆ ွဲလှန်ပြီး လီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ပစ်လိုက်
သည်။ဘစောအပေါ်ခွထိုင်ပြီး ခိုင်လေး
စောက်ပတ်မှာတေ့၍…
” အဖေမလိုးရင်နေ…သမီးကတော့
လိုးပြီအဖေရေ…” ဟုပြောပြီးတအိအိထိုင်
ချပစ်တော့..လီးကြီးကသိပ်မဝင်ချင်။လက်
ဖြင့်သေချ ာကိုင်ထားပြီးထိုင်ချတော့မှ..
တအိအိဝင်သ ွားသည်။လီးကြီးအဆုံးထိ
ဝင်သ ွားမှခြေထောက်ကိုနောက်ပစ်..ဒူး
ချပြီးဆက်ခါဆက်ခါ လိုးတော့သည်။မရပ်
မနားလိုးသည်။ပွတ်ဝိုက်၍လိုးနေတော့
ခိုင်လေးစောက်စေ့က ဘစောဆီးခုံနှင့်အချိန်ပြည့်ထိပွတ်နေပြီး စောက်ရည်တေ ွ ရွဲ
နေအောင်ထ ွက်သည်။မရပ်မနားလိုးတော့
မရပ်မနားထ ွက်သည်။ဒစ်ဖူးကြီးကလည်း
သားအိမ်ဝကိုအချိန်ပြည့်ထိုးထိတိုက်နေ
သည်။လီးတန်ကြီးတစ်ချေ ာင်းလုံးစောက်
ရည်တေ ွရွှဲစိုနေပြီး ချေ ာမွတ်ပြောင်လက်
နေသည်။
ဘစောမှာလည်းသမီးအပျိုလေး၏
မဟားဒယား မုဒိမ်းကျင့်ခြင်းကိုခံနေရ၍
စိတ်တေ ွလှုပ်ရှားပြီး မျက်စေ့မှိတ်အလိုးခံ
ရသည်။လီးကြီးကလည်းကျေ ာက်တိုင်
ကြီးစိုက်ထာသလိုမတ်မတ်တောင်နေပြီး
ပြောင်လက်ရွှန်းစိုနေသည်။ခိုင်လေးမှာ
တင်းပြည့်သောဖင်လုံးတေ ွနှင့်ဖောင်းကြ ွ
အိစက်သောစောက်ဖုတ်ရှိသည်။အင်အား
ပြည့်သောလိုးဆောင့်ချက်တေ ွကိုပိုင်ဆိုင်
သည်။ခိုင်လေး၏လိုးဆောင့်ပွတ်ချေ ချက်
တေ ွကသည်းထန်သ ွက်လက်လ ွန်း၍အဖေ ဖြစ်သူကိုဘစောမှာလူးလ ွန့်ကော့လန်
နေသည်။ကြာကြာလိုးတော့မခံနိုင်ပါ…သ
မီးဖြစ်သူ၏အနိုင်ကျင့်လိုးဆောင့်ချက်မျ ား
ကိုဖင်ကြီးမြှောက်မြှောက်ကော့လိုးပြီးတုန့်
ပြန်မှလက်ရည်ညီသ ွားသည်။အနိုင်မခံ
အရှုံးမပေးသည့်လိုးပွဲမို့အချိန်ကြာလို့လ ဲ
ကြာမှန်းမသိဖိဖိလိုးရင်းလီးအရသာ..
စောက်ဖုတ်အရသာကိုအနှစ်အသားရှိရှိ
ဖွေရှာရင်းလောကကိုမေ့ထားကြသည်။
ခိုငိလေးကဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုး
တော့နို့ကြီးနှစ်လုံးကခုန်ပေါက်လက်ခုပ်
တီးပေးနေကြသည်။ဘစောကြည့်ရင်းတ
ဏှာကြ ွလာသဖြင့်လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်
ကိုင်ချေမွပေးသည်။ခိုင်လေးမှာနို့ဆ ွဲနယ်
ခြင်းခံရလေလေ စိတ်တေ ွကြ ွပြီးဆောင့်
လိုးလေလေ စောက်ရည်တေ ွယိုစီးလေ
လေ…လီးတန်နှင့်ဂွေးဥ..လီးမွေးတေ ွမှာ
စိုရွှဲစေးကပ်နေသည်။လီးမွှေးမှာစောက်
ရည်တေ ွ လိုးရင်းဂျပ်တည်ပူးကပ်ကုန်ကြ
သည်။စောက်မွှေးရှည်သဖြင့်ဒစ်ကြောင်း
မှာတစ်ခါတစ်ရံကပ်ငြိရစ်ပြီး ဆောင့်လိုး
ချိန်နှင့်တိုက်ဆိုင်တော့နဲနဲနာသည်။
” ဖြေးဖြေးလိုးပေးပါသမီးရယ်..အဖေ
ဂွေးအောင့်လို့ပါ..” ဆိုတော့ကပ်ကပ်ပြီး
ဖိချေပေးသည်။ကပ်ဖိလေ ဒစ်ကြီးကသား
အိမ်ပေါက်ဝထ ဲထိုးဝင်လေ…ဂွေးဥကြီးပါ
စောက်ခေါင်းထ ဲဝင်သ ွားမလားထင်ရသည်။ခိုင်လေးအဆောင့်လျှေ ာ့တော့ဘစော
ကကော့ကော့လိုးသည်။ခိုင်လေးကဘစောကိုယ်ပေါ်မှောက်ချဖိကပ်ပြီးဖင်နောက်
ပစ်၍အဆောင့်ခံသည်။ခါးကော့၍ အ
ဆောင့်ခံသည်။ဖင်လုံးကြီးတုန်ခါသ ွား
အောင်အောက်ကပင့်ဆောင့်ပစ်တော့
ခိုင်လေးမှာ ကောင်းပြီးရင်းကောင်းသည်။
သူကဆောင့်တော့လည်းကောင်းသည်။
ဘစောကပြန်ဆောင့်တော့လည်းကောင်း
သည်။ဆင်းကိုမဆင်းချင်တော့..။ခိုင်လေး
မှာ သူအနိုင်ကျင့်သမျှအငြိုမငြင်.အောက်
ကအလိုးခံနေရှာသောအဖေဖြစ်သူကို
ကြာကြာလိုးတော့သနားလာသည်။
” အဖေ လိုးပေး…ကြမ်းကြမ်းလိုး
နော်..အဖေ ”
ဘစော ခိုင်လေးကိုဆ ွဲဖက်လှိမ့်လိုက်
တော့ခိုင်လေးအောက်ရောက်သ ွားပြီး
ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာဘစောမှောက်လျက်
ဖြစ်သ ွားသည်။လီးနှင့်စောက်ပတ်ကက ျွတ်မသ ွား။
ဖိကပ်သ ွင်းပေးထားသည်။
ခိုင်လေးကပေါင်ကြီးတေ ွမြောက်ကားပြီးဖင်
ကိုမြှင့်ပေးထားတော့..ဘစောကသူခံခဲ့
ရသမျှအညှိုးဖြင့်အတိုးချ ပြန်ဆောင့်လိုး
ပစ်သည်။ခိုင်လေးကလည်း လိုးစမ်း ဆို
ပြီးဆောင့်ချက်တိုင်းကိုပြန်ကော့ကော့
ပေးပြီးခံသည်။လုံးဝ အလျှေ ာ့မပေး…
ဆောင့်..အဖေ…ဆောင့်..အင့်.အင့်
လိုး..ဆောင့်..ကြမ်းကြမ်းအဖေ..ကြမ်း..
အား..ရတယ်..အဖေ..ဆောင့်..ဆောင့်.
ပလ ွတ်..ဖတ်..ဖုန်း..ပြွတ်..စွတ်..ဖြန်း.
ကြိုက်တယ်အဖေ..ဆောင့်..ကောင်းတယ်
အား…ဆောင့်..အား..အင့်..ရတယ်..
ဆောင့်ပါ..ဆောင့်..အား..
အသံတေ ွဆူညံနေသည်။လူသံလိုးသံ…ရောထေ ွးနေပြီး ချွေးသံရွှဲရွှဲ လိုးပွဲကို
အညှိုးဖြင့်ဆင်နွှဲကြသည်။ခိုင်လေးဘယ်
နှစ်ကြမ်ဘယ်နှစ်ခါပြီးမှန်းမမှတ်မိနိုင်
တော့ပါ။ဘစောကတော့မပြီးသေး….။
” တိမ်လိုလေလို ” (၈)
မိုးမိုးနှင့်တိုးတိုး..တစ်နာရီလောက်
စကားပြောတော့နားလည်အဆင်ပြေ
သ ွားကြသည်။တိုးတိုးကလည်းမိုးမိုးဘဝ
ကိုနားလည်လက်ခံပေးသလို..မိုးမိုးကလည်း တိုးတိုးကိုစာနာထောက်ထားသည်။
ညီအစ်မအရေးမို့အခက်အခဲမရှိပါ။အဖေ
ပျေ ာ်သလိုလိုးပါစေပေါ့..။ညနေ ၅နာရီ
ကျေ ာ်ကျေ ာ်၆နာရီလောက်အိမ်ပြန်
ရောက်တော့အဖေ့ကိုတေ ွ့ပြီးအကျိုး အ
ကြောင်းပြောဖို့အဖေ့အခန်းကိုအတူတူ
သ ွားကြသည်။တခြားအလုပ်တေ ွမလုပ်
အား…မလုပ်နိုင်…။
လား…လား…အဖေ့အခန်းထ ဲအတူ
ဝင်တော့…ခိုင်လေးကအဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်
ဖြင့်အောက်ကပက်လက်…ပေါင်ကြီးနှစ်
လုံးမိုးပေါ်ထောင်…
အဖေကခိုင်လေးကိုယ်ပေါ်မှာမှောက်
လျက်ခြေဖျ ားထောက်တစ်တောင်
ထောက်…
လီးကြီးကခိုင်လေးစောက်ပတ်ထ ဲဝင်လိုက်
ထ ွက်လိုက်….
မိုးမိုးနှင့်တိုးတိုး တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်
ယောက်ကြည့်မိကြသည်။ပြီးမှတဖြေး
ဖြေး ပြုံးလာကြပြီး အဝတ်တေ ွကိုယ်စီချွတ်
ပါးစပ်ကအသံပြိုင်တူထ ွက်မိသည်..
” အဖေ…”
” ခိုင်လေး….”
ဘစော လိုးရင်းဆောင့်ရင်းခိုင်လေး
စောက်ပတ်ထ ဲလီးရည်တေ ွပန်းထည့်ပေး
နေစဉ်အသံကြား၍ လှည့်ကြည့်သည်။
လေးယောက်သား ကျီးကြည့်ကြောင်ကြည့်….
” က ဲ…ညီမလေးခိုင်ခိုင်…အမောပြေ
ထမင်းသ ွားချက်လိုက်နော်…မမတို့အဖေ့ကို
ဆက်ပြီးပြုစုလိုက်မယ်…”
” ဟ ွန်း…သူမျ ားကကောင်းတုန်း…
က ဲပါ….ဘယ်သူအရင်အလိုးခံမလ ဲ..
ခံမယ့်သူလာ ပေါ့…”
မိုးမိုးနှင့်တိုးတိုး တစ်ယောက်မျက်နှာ
တစ်ယောက်ကြည့်မိကြသည်။ဘယ်သူ
အရင်အလိုးခံမလ ဲ..။နှစ်ယောက်လုံးတော့
မဖြစ်နိုင်..။လီးက တစ်ချေ ာင်းတည်း…
” ဒီလိုလုပ်.မမ….ခိုင်လေးစောက်
ပတ်ကိုအရင်ယက်နိုင်တ ဲ့သူ…အရင်အလိုး ခံ…ဒါပဲ..နို့မို့မဖယ်ပေးဘူး ”
မိုးမိုးနှင့်တိုးတိုး…ခိုင်လေးစောက်ပတ်ကို
အလုအယက်အပြေးအလွှား ယက်ကြသည်။
ဘယ်သူအရင်ယက်လိုက်ပါလိမ့်….
ကိုဘစော…ပြုံးနေပါသည်။
+
အားပေးမှုကိုကျေးဇူးတင်ပါသည်…
#မောင်ကျော်‌

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *