ရမ္မက်ကျေးကျွန် အပိုင်း ၂
အခန်းထဲ ဝင်လာတာကို သတိမထားမိလိုက်ဘူး။ စားပွဲလေးပေါ်မျာ ဖန်ခွက်ကို ချပြီး နောက်လှည့်လိုက်တော့၊
“ဟင် ဖေဖေကျော်”
ဖေဖေကျော်က ညိုနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အရမ်းကို ကပ်နေပြီလေ။ ရုတ်တရက် အံ့သြသွားတဲ့ ညို့ကို ဖေဖေကျော်က သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပြီး ညို့ နူတ်ခမ်းအစုံကို ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ ညို အစွမ်းကုန် ရုန်းပေမဲ့ ဖေဖေကျော့် လက်တွေက အရမ်းကို သန်လွန်းလှတယ်။ ညို့ပေါင်တန်အရင်းမှာ ထောက်နေတဲ့ ဖေဖေကျော့် ပုဆိုးအောက်က ပူနွေးနွေး အချောင်းကြီးက ကလည်း စောစောကလေးတင် စိတ်ထနေတဲ့ ညို့ကို အားအင်ကုန်ခန်းသွားစေတယ်။
ဖေဖေကျော့် လက်ဖဝါးတွေက ညို့ဖင်လုံးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်နှယ်နေပြီး ဖေဖေကျော့် လျှာကြီးက ညို့ပါးစပ်ထဲကို တိုးဝင်လာတော့ ညို့ အတွက် က ပြန်လမ်းမရှိတော့ဘူးလေ။ နွေရာသီမှာ အရမ်းကို ခြောက်သွေ့နေတဲ့ ကောက်ရိုးပုံပေါ်ကို မီးခြစ်ဆံတခု မီးခြစ်ပြီး ပြစ်ချလိုက်သလိုပဲ၊ ညို့ကာမ ဆန္ဓတွေက တဖျင်းဖျင်း နဲ့ ထတောက်ကုန်ကြပြီလေ။ ညို့ရဲ့ လက်တွေကလည်း ဖေဖေကျော့် လည်ကုတ်ကို တွယ်ဖက်ပြီး ညို့ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာတဲ့ ဖေဖေကျော့် လျှာကြီးကို ပြန်စုပ်ပေးနေမိပြီလေ။
ဖေဖေကျော်က ညို့ကို ကုတင်ရှိရာကိုအသာလေး တွန်းပေးလိုက်တော့ ညိုလည်း ကုတင်ပေါ်ကို အလိုက်သင့် လေးလှဲချလိုက်တော့တယ်။ ဖေဖေကျော်က ညို့ ကိုယ်ပေါ်ကို ခွတက်ပြီးတော့ ညို့ ညဝတ်အင်္ကျီလေးကို လှန်တင်လိုက်တယ်။ ညို့ နို့တွေကို သူ့လက်တွေနဲ့ ဖွဖွလေး ဆုပ်နှယ်ရင်းက ညို့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို တဖက်တလှည့်စီ ငုံ့ပြီး စို့ပေးနေတယ်။ ညို့နို့သီးခေါင်းလေးတွေက လည်း အရမ်းကို ထောင်မတ်တင်းမာနေပြီလေ။
နောက်ဖေဖေကျော့် လက်တဖက်က ညို့ပေါင်ခွဆုံကို ရောက်လာတော့ ညို အလိုလို ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ကားပေးမိတယ်။ ဖေဖေကျော့် လက်ချောင်းတွေက ညိုရဲ့ စိုရွဲနေတဲ့ ဖုတ်ဖုတ်လေးကို ပွတ်သပ် မွှေနှောက် ဆော့ကစားနေပြီလေ။ ညို ခါးလေး ကော့ပြီး တွန့်လိမ်နေရပြီ ညို့ မျက်စေ့လေးကို တင်းတင်းလေး ပိတ်ထားမိပြီး ဖေဖေကျော့် လီးကြီးကို စောင့်မျှော်နေမိပြီ။
ဖေဖေကျော်က ညို့ပေါင်လုံးတွေကို သူ့ဒူးကြီးတွေ နဲ့ တဖက်တချက်တွန်းပြီး ဖြဲကားလိုက်တယ်။ ပြီးမှ သူ့ရဲ့ လီးကြီးကို ညို့စောက်ဖုတ်အဝလေးမျာ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်းလာပါတော့တယ်။ အံဩစရာကောင်းလောက်အောင် ဖေဖေကျော်ရဲ့ လီးကြီးကို ညို့စောက်ဖုတ်လေးက မှတ်မိနေသလိုပဲ၊ ပထမဦးဆုံး အကြိမ်တုံးက အလိုးခံခဲ့ရတာကို ပြန်သတိရသွားမိတယ်။ ညို့လက်ကလေးတွေနဲ့ ဖေဖေကျော့် လက်မောင်းတွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်။
သိပ်ဆိုးတဲ့ ဖေဖေကျော်လေ။သူ့လီးကြီးကို ညို့ဖုတ်ဖုတ်လေးထဲ အဆုံးထိ ဖိသွင်းလိုက်ပြီး ညို့ဆီးခုံနဲ့ သူ့ဆီးခုံနဲ့ကို ဖိကပ်ထားတယ်၊ နောက် မလှုပ်တော့ဘူး၊ ညို စိတ်ထဲ မျာ ညို့မျက်နှာကို ကြည့်နေတယ်လို့ ခံစားရလို့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့၊ ညို့ကို ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်နေတဲ့ ဖေဖေကျော့် မျက်နှာကြီးကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ ညိုရှက်သွားလို့ မျက်လုံးတွေကို ပြန်ပိတ်လိုက်တယ်။ဖေဖေကျော်က၊
“ညိုလေးရယ် မျက်စေ့ဖွင့်ပါအုံး၊ ဖေဖေကျော်က ညိုလေး မျက်လုံးပိတ်ရက်နဲ့ပဲ အမြဲချစ်ခဲ့ရတာ၊ အခု ဖေဖေကျော် ညိုလေးနဲ့ မျက်လုံးချင်းဆုံပြီး ချစ်ချင်တယ်ကွာ”
“ဟင့်အင်း ညိုရှက်တယ်”
“ခုချိန်ထိ ရှက်နေတုန်းလား ညိုလေးရယ် ဖေဖေကျော်နဲ့ အရှက်ကုန်ခဲ့တာ ဘယ်နှစ်ခါတောင် ရှိနေပြီလဲဟာကို၊ ကဲပါ မျက်လုံးလေး ဖွင့်လိုက်ပါအဲဒါမှ ပဲ ဖေဖေကျော် ချစ်မယ်နော်”
“အောင်မယ် မချစ်ချင်နေပေါ့”
ညိုက မခံချင်စိတ်ကလေးနဲ့ မျက်လုံးဖွင့်ပြီးပြောလိုက်မိတယ်။ ဖေဖေကျော်က ညို့ကို ပြုံးပြပြီးငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။
” ဖေဖေကျော် ပျော်ပြီကွာ၊ ညိုလေးကို လွှမ်းနေတာ”
“သွားပါ ဘာလို့ လွှမ်းရတာလဲ၊ လွှမ်းစရာလား၊ မေမေ တယောက်လုံးရှိနေတာကို”
“ခု ညိုလေး မေမေ က ဘယ်ရောက်နေလဲ သိလား”
“ခရီးသွားတယ်ဆို”
“အင်းလေ အဲဒါက သူပြောတာပဲလေ၊ အခုလောက်ဆို ဟော်တယ်တခုခု မှာ သူနဲ့ မော်လေး နဲ့ လိုးနေလောက်ပြီ”
“ဟင် ဖေဖေကျော်က သိနေတယ်”
“အိုး ဖေဖေကျော် သိတာက အံ့ဩစရာမရှိဘူး၊ ညိုလေးက ဘယ်လို သိနေတာတုန်း အဲဒါကို ဖေဖေကျော်က ပိုအံ့ဩသေးတယ်”
ညို က ဖေဖေကျော့်ကို ညို တနေ့ အိပ်ပျော်နေတုန်း သူရှိမှန်းမသိပဲ တဖက်ခန်းမှာ မော်လေးနဲ့ မေမေတို့ လိုးနေကြတာကို တွေ့ရတဲ့အကြောင်းပြောပြလိုက်တယ်။ဖေဖေကျော်က၊
“အင်း ဖေဖေကျော်က သိတာကြာပြီ၊ ညိုလေးမေမေ ကသာ သူ့ကိုယ်သူ လုံလှပြီထင်နေတာ၊ ဖေဖေကျော်ကိုယ်တိုင်က ကိုက လွတ်လပ်ခွင့်ပေးထားတာ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်လည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေချင်တယ်လေ”
“အို့”
ဖေဖေကျော်က စကားပြောနေရင်းက ညို့ ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးနေတာ တချက်ဆွဲထုတ်လိုက်တာ ညို့ ပိပိလေးထဲက သူ့ဒစ်ကြီး ထွက်သွားတော့ မလို ဖြစ်လို့ ညို့ပါးစပ်က အသံလေး ထွက်လာပြီး ဖေဖေကျော့် လက်မောင်းကို ကုတ်ဆွဲလိုက်မိတယ်။ဖေဖေကျော်က စကားမပြောတော့ဘူး၊ သူ့ဒူးနှစ်ဖက်ကို ထောက်လိုက်ပြီး ညို့ ပေါင်အောက်ကို ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။
ညို့ပေါင်တွေ ကားသွားပြီး ဖင်က အလိုလို ကော့သွားတယ်။ ဖေဖေကျော်က ညို့ခါးလေးကို ကိုင်ပြီးတော့ သူ့ဖင်ကို ကော့ကော့ပြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်လိုးတော့တယ်။ ညိုလည်း အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းတာပေါ့။ ပြတ်နေတာလည်း ကြာပြီ၊
ဖေဖေကျော့်လိုးနည်းက လည်း ညို့စောက်ဖုတ်လေးထဲ လီးကြီးမွှေထည့်နေသလိုမို့ ညို့ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးနေမိတယ်။ နောက်တော့ သူလည်း ဆောင့်ချက်တွေ သွက်လာသလို ညိုလည်း အရမ်းကောင်းပြီး ပြီးချင်လာတယ်။ သူက အဲဒီမှာ ဆောင့်နေတာ ကို ရပ်လိုက်တော့ ညိုမနေနိုင်တော့ဘူး။
“အို့ ဖေဖေကျော် သမီးပြီးတော့မယ် ဆက်ဆောင့်ပေးတော့လေ”
“အင်းပါ သမီးရယ် ဖေဖေကျော် ညောင်းလို့ ပုံစံပြောင်းတာပါ အင်း.
ညို့ပေါင်နှစ်လုံးကို ထမ်းလို့ အားရပါးရဆောင့်ပါတော့တယ်။ ညို့ မခံနိုင်တော့ပါဘူး အကြောတွေ ဆွဲသလို ထွန့်ထွန့်လူးပြီး တချီပြီးသွားတော့တယ်၊ ဖေဖေကျော်လည်း လွှတ်လိုက်တယ်ထင်တယ် ညို့ စောက်ဖုတ်လေးထဲ လရေပူပူနွေးနွေးတွေ ပန်းထည့်ပြစ်လိုက်တာ နွေးကနဲ နွေးကနဲ ခံလိုက်ရတယ်။
“အား ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ် အဲဒါမျိုးလေးကို ဖေဖေကျော် လွမ်းနေရတာ”
………………………………………………………………………………………….
ညိုတို့ တချီပြီးသွားတော့ ဖေဖေကျော်က ညို့ကို အသာလေး ထွေးဖက်ထားသလို၊ ညိုကလည်း ဖေဖေကျော့်ရင်ခွင်ကြီးထဲ တိုးခွေ့ ပြီး ဝင်နေမိတယ်။ ညို့လက်ကလေးတွေက ဖေဖေကျော့် ခါးကို သိုင်းဖက်ထားမိတယ်။ ညို့ စိတ်ထဲမှာ ကိုယ့်အချစ်ဦး ရင်ခွင်ငွေ့ ကို လှုံနေရသလိုပဲ လို့ ခံစား နေမိတယ်။ မောင်က ညို့ရဲ့ အချစ်ဦးပေမဲ့၊ ညို့ ရဲ့ ပထမဦးဆုံး ကာမ အရသာ အတွေ့အကြုံကို ပေးခဲ့တာက ဖေဖေကျော်လေ၊ အဲတော့ ဖေဖေကျော့်ကို အချစ်ဦး မဟုတ်ရင် ကာမဦးလို့ ပြောမလား။ မသိတော့ဘူး။
ဖေဖေကျော်က ညို့ ကျောပြင်လေးကို သူ့လက်ဖဝါးကြီးနဲ့ ပွတ်သတ်ပေးနေရင်းက ညို့ မျက်နှာလေးကို ငုံ့ကြည့်ရင်း ညို့မျက်ခွံလေးကို ငုံနမ်းလိုက်တယ်။
“ညိုလေး သမီး ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလဲ”
“အင်း ဟိုဟိုဒီဒီပေါ့၊ ဥပမာ ဖေဖေကျော် ဘာလို့ ညို့ ကို ပထမဆုံး မုဒိန်းကျင့်ရတာလဲလို့ ခစ်ခစ်”
“ဟက်ဟက် ခလေးက လည်းကွာ တကယ်က ဖေဖေကျော်က မုဒိန်းကျင့်တာ မဟုတ်ပါဘူး။ အဲဒီစကားကြီးက အရုပ်ဆိုးပါတယ်ကွာ မသုံးပါနဲ့”
“အာ့တာ ဆို အဓ္မကျင့်တာပေါ့လေ ဟုတ်လား၊ ညို့သဘောမှ မပါပဲဟာ”
“ဟင် ဟုတ်လို့လား ခလေး သဘောမပါဘူး ဆိုရင် အဲတုန်းက ခလေးက ဘာလို့ မရုန်းလဲ မအော်လည်း၊ ခလေးသာ ဟင့်အင်း သွားမလုပ်နဲ့ ဆိုရင် ဖေဖေကျော်က နောက်ဆုတ်သွားမှာပဲ၊ ခလေးမှ မပြောတာ ဖေဖေကျော်က ခလေးလည်း စိတ်ပါတယ်ထင်လို့လေ၊ တကယ်လည်း စိတ်ပါတယ် မဟုတ်လား ခလေး ဟိုဟာလေးမှာ အရည်တွေက ရွဲလို့လေ”
“ဟွန့် အဲဒီတုန်းက ကြောက်တာကိုးလို့၊ နောက်ပြီးတော့ ဟိုကိုင် ဒီကိုင်ဆိုတော့ အရေတော့ ရွဲတာပေါ့၊ သွေးနဲ့ သားနဲ့ ပဲဟာကိုး၊ အဓ္မမ မဟုတ်ရင်တောင်မှ ဖြားယောင်းသွေးဆောင်တာပဲ ဟင့် သူများကို ”
“အင်းပါကွာ ညိုလေး ကြိုက်သလို ဖေဖေကျော့်ကို အမည်တတ်တော့ သိလား၊ ဖေဖေကျော်က ညိုလေးကို ခုလို စိတ်တူ ကိုယ်တူ ချစ်ရတာ အရမ်းကို ဝမ်းသာတာပဲကွာ”
“တော်ပါ ခုမှ၊ မုန်းစရာကြီး”
ညိုက မျက်စောင်းလေးတချက်ထိုးလိုက်ပြီး ဖေဖေကျော့် ကျောပြင်ကြီးကို ညို့လက်သည်းလေးနဲ့ ဆွဲဆိတ်လိုက်တယ်။
“အာ့ နာတယ်ကလေးရယ် အဟီး ခုရော မုန်းစရာကြီးပဲလား ဖေဖေကျော်တော့ မထင်ပါဘူး၊ ခုနတုန်းက များ ဖေဖေကျော့်ကို အတင်းဖက်ပြီးတော့ သမီးပြီးတော့မယ် ဆက်ဆောင့်ဆို”
“အို အဲဒါက တော့ ဟိုဟာပြုနေရင်းတန်းလန်းကိုး”
“ဘယ်ဟာပြုနေရင်းလည်းညိုလေးရဲ့”
“လိုးနေရင်းပြောတာလေ၊ ဟွန့် သူတော်တော်ကြားချင်နေတယ်ခါထဲ”
ဖေဖေကျော်က ညို ပြောနေတာကို တဟားဟား ရီမော လိုက်တယ်၊ ပြီးမှ ညို့နူတ်ခမ်းလေးကို ငုံစုပ်လိုက်ပြန်ပါတယ်။ ညိုက ညို့လျှာလေးကို တန်းလန်းထုတ်ပေးလိုက်တော့ ညို့လျှာလေးကို ပါ ဆွဲစုပ် လိုက်တယ်။ ခနနေတော့ မှ နူတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ရင်း ညို က ဖေဖေကျော့်မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်ရင်း၊
“ဒါနဲ့ ဖေဖေကျော် ညို့ကို ပထမဆုံး အကြိမ် လာလုပ်တော့ မူးနေလို့ မဟုတ်လား၊ လူမှန်းမသိ ဘာမှန်းမသိနဲ့ မဟုတ်လား”
“အဟက် ဘယ်ကလာ၊ အဲလောက်နဲ့ တော့ ဖေဖေကျော်က ဘယ်မူးပါ့မလဲ၊ နေ့ခင်းက သောက်ထားလို့ မူးနေလည်း အဲဒီအချိန်လောက်ဆို အမူးက ပြေနေပြီပေါ့၊ တမင်သိသိကြီးနဲ့လုပ်တာပါ”
“ဟွန့် သူတော်တော်ဆိုး”
ညို့က ဖေဖေကျော့်ကို ထပ်ဆိပ်လိုက်တယ်၊ ဖေဖေကျော်က သူ့ဖာသာ သဘောကျပြီး ရီနေတယ်။
“ဖေဖေကျော် အဲဒီတုန်းက မေမေတရားဝင်နေလို့ စိတ်ဆာနေတာနဲ့ ညိုကလည်း ရှိနေတာနဲ့ ကြုံသွားလို့မဟုတ်လား၊ ဟို အဲဒီတုန်းက ဖေဖေကျော့် သူငယ်ချင်းမိန်းမ ကိုလည်း အခွင့်သာရင် လုပ်မှာပဲ မဟုတ်လား”
“ဟင့်အင်း မဟုတ်ပါဘူး၊ တကယ်တော့ ညိုလေးကို ချစ်ချင်နေတာ ကြာလှပြီ၊ ဖေဖေကျော်က စိတ်ကို ထိန်းထားတာ၊ ညိုလေး အပျိုဖေါ် စဝင်ကထဲက ညိုလေးကို ချစ်ချင်နေတာ၊ အဟိ၊ တော်ကြာ အန်ဒါအေ့ ဆို ပို အပြစ်ကြီး လို့ မလုပ်ပဲ ထိန်းထားတာ၊ အဲဒီသင်္ကြန် မှာ အခွင့် အရေးရလိုက်လို့ အသုံးချလိုက်တာ၊ ဟိုမိန်းမ က ဖေဖေကျော် လုပ်ချင် ရင် အချိန်မရွေးရတယ်၊ မလုပ်ချင်လို့”
“ဟင် ဘာလို့ သူများကို အဲလောက်လုပ်ချင်နေရတာလဲ”
“ချစ်လို့ပေါ့၊ ညိုလေးက ညိုလေး မေမေ အဝင်း နဲ့ တအားတူတာ နှစ်ယောက်စလုံးက ဖေဖေကျော်ကြိုက်တဲ့ ဘော်ဒီမျိုးမို့လေ”
“ဟင် ဘာကို ပြောတာလဲ”
တကယ်တော့ ဘာဆိုလိုလဲ ဆိုတာ ညိုသိပြီးသားပါ၊ဖေဖေကျော့်ပါးစပ်က ပြောတာ ကြားချင်လို့လေ။
“ဖင်လေးတွေက လုံးပြီး ကောက်နေတာလေ၊ အဟိ။ အဝင်း က ဖင်လုံးပြီးကောက်နေတော့ ပက်လက်အိပ်လိုက်ရင် အဖုတ်လေးက မောက်ပြီးတက်လာတယ်လေ။ အဲဒါကို ဖေဖေကျော်က အရမ်းသဘောကျတာ၊ နောက်ပြီးတော့ ဖင်ကောက်တဲ့သူတွေကို အနောက်ကနေ မတ်တပ်လိုးလို့လဲ အရမ်းကောင်းတာ၊ အဲတော့ ညိုလေးကလည်း ညိုလေး မေမေ့လိုပဲ ဖင်လေးက လုံးပြီးကောက်နေတော့ ဖေဖေကျော်က တအားကို ချစ်ချင်နေတာပေါ့ကွာ”
“လိုးချင်နေတယ်ပဲ ပြောလိုက်ပါတော့ ဖေဖေကျော်ရယ်”
“ဟုတ်ပ လိုးချင်နေတာပေါ့ ခုတောင်ကြည့်ပါလား ပြောရင်းနဲ့ လီးက တောင်လာပြီ”
တကယ်လည်း ဟုတ်ပါတယ်။ ဖေဖေကျော့် လီးကြီးက ဒစ်ကြီးဖူးကားပြဲလို့ မိုပွင့်ကြီးလို ထောင်မတ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတော့ ညို့ အဖုတ်လေးလည်း ရွစိစိ ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ခုနက ဖေဖေကျော်နဲ့ စကားပြောနေရင်းက ညို့ စိတ်တွေ လည်းပြန်ထလာနေရပြီ မဟုတ်ပါလား။ညို့ စိတ်ထဲ တခု အဆန်းထွင်ဖို့ စဉ်းစားလိုက်မိပြီး မျက်နှာက ပြုံးတုံ့တုံ့ဖြစ်သွားတယ်။ အဲဒါကို ဖေဖေကျော်က လည်းတွေ့တယ်။
“ဘာပြုံးတာလဲ ညိုလေးက ”
“ဖေဖေကျော်က လေ၊ ညို့ ဆီကို လာတုံးကတော့ စတော်ဘယ်ရီ လက်ဖျော် ဆိုပြီး ခုတော့ သောက်ဖို့ အချိန်တောင် မပေးတော့ဘူး”
“ဟာ ဟုတ်ပါဘူး ညိုလေးကလည်း၊ ကဲကဲ သောက်ပါ၊ ဖေဖေကျော်လည်း ရှုးသွားပေါက်လိုက်အုံးမယ်”
ရေသေခြာဆေးခဲ့နော်”
ညိုက လက်ညိုးလေးနဲ့ ဖေဖေကျော့် ကောင်ကြီးကို ညွှန်ပြလိုက်တော့ ဖေဖေကျော်က ပြုံးပြုံးကြီး နဲ့၊
“အင်းပါ သေခြာဆေးလာခဲ့မယ်”
ဆိုပြီး ထွက်သွားပါရော။ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ခုမှ ကိုးနာရီ ပဲရှိသေးတယ်။ အဟိ။ နိုက်က စတေးရမ်း ပါလား။ခနနေတော့ ဖေဖေကျော် အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာတယ်၊ အောက်က ပုဆိုးဝတ်မသွားတော့ ဘွားဖက်တော်က တန်းလန်းတန်းလန်းနဲ့၊ညိုက ကုတင်ပေါ်က ဆင်းလိုက်ပြီး ခွေးခြေပုလေးတခုမှာ ထိုင်လိုက်ရင်း က ဖေဖေကျော့်ကို လာဖို့ လက်ပြလိုက်တယ်။ ဖေဖေကျော်က ညို့အနားရောက်လာတော့ သူမတ်တတ်ရပ် အနေအထားနဲ့ ညို ခွေးခြေပုလေးမျာ ထိုင်နေတဲ့ အနေအထားနဲ့ ဆိုရင်၊ ညို့မျက်နှာရှေ့တည့်တည့်မှာ သူ့လီးကြီးက တည့်နေတာပဲလေ။ ညိုက စတော်ဘယ်ရီ လက်ဖျော်ခွက်ကို ယူပြီးတော့ ဖေဖေကျော့်ကို ပေးလိုက်တယ်။
“ကဲ သမီးကို စတော်ဘယ်ရီ လက်ဖျော်တိုက်တော့”
ဖေဖေကျော်က ညိုပြောတာကို ရုတ်တရက်ကြောင်သွားပေမဲ့ သူက တမျိုးသဘောပေါက်သွားတယ်ထင်တယ်၊ ညို့လက်ထဲက ဖျော်ရည်ဖန်ခွက်ကို လှမ်းယူလိုက်ပြီးတော့ ညို့ပါးစပ်နားကို လာတေ့ပေးတယ်။ညိုက၊
“ဟင့်အင်း အာ့တာမျိုး တိုက်ခိုင်းတာမဟုတ်ဘူး”
ညို့ကို နားမလည်သလို ကြည့်နေတဲ့ ဖေဖေကျော့်ကို ညိုက ပြုံးပြလိုက်ပြီး သူ့ဟာကြီးကို လက်ညိုးထိုးပြလိုက်တယ်။
“အဲဒါနဲ့ တိုက်”
အဲတော့မှ ဖေဖေကျော် သဘောပေါက်သွားတယ်ထင်တယ်။ ပါးစပ်ကြီး သွားသုံးဆယ့်နှစ်ချောင်းစလုံးပေါ်အောင်ပြုံးလို့ စတော်ရီဖန်ခွက်ထဲ သူ့လီးတန်ကြီးကို ထိုးနှစ်လိုက်တယ်။ အဲဒီလီးတန်ကြီး ဖန်ခွက်က ဆွဲထုတ်လိုက်ချိန်မှာပဲ ညိုက ပါးစပ်ကို ဟပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကို ငုံစုပ်ပြစ်လိုက်တယ်။
“အားးးးးးး ကောင်းလိုက်တာ ညိုရယ်၊ ကြံကြံဖန်ဖန်လည်း တတ်တယ်ကွယ်”
ဖေဖေကျော် မကြုံစဖူး အရသာ ထူးသွားရှာတယ်ထင်တယ်၊ စတော်ဘယ်ရီ တခွက် မကုန်ခင် ညို စုပ်တဲ့ ဒဏ်ကြောင့် ညို့ ပါးစပ်ထဲ သူ့လရေတွေ ပန်းထည့်ပြီး တခါပြီးသွားရှာတော့တယ်။ ညိုလည်း စတော်ဘယ်ရီ လက်ဖျော်ကို ပရိုတင်းနဲ့ ရောသောက်လိုက်ရတော့တာပေါ့၊ ခစ်ခစ်။
………………………………………………………………………………………
ဖေဖေကျော်လည်း ၂ ချီ ပြီးသွားတော့ မောသွားတယ်ထင်တယ်၊ ညို့ကို ဖက်ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်တက်ကွေးရင်းက၊
” ညို့အိပ်ယာလေးက နှစ်ယောက်ဆိုတော့ နဲနဲကျဉ်းတယ် ဖေဖေကျော်တို့ အခန်းသွားရအောင်”
ညိုလည်း နဲနဲတော့ အိပ်ချင်လာတာမို့ သဘောတူလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား အခန်းပြောင်းကြတယ်။ မေမေနဲ့ ဖေဖေကျော်တို့ ရဲ့ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးမှာ ညိုနဲ့ ဖေဖေကျော်တို့ ဖက်ပြီး နပ်နေကြတယ်။
“ဖေဖေကျော် တို့ လင်မယား အိပ်တဲ့ ကုတင်ကြီးနော်၊ ညို အိပ်ရတာ စိတ်မသန့် သလိုပဲ”
“ဟင်ဘာလို့လဲ ညိုလေးရဲ့”
“အို လင်မယား အိပ်တဲ့ ကုတင်ဆိုတာ လင်မယားပဲ အိပ်ရမှာပေါ့လို့”
“ညိုလေးက ခု ဖေဖေကျော့် မယားလေးပဲလေ အဟိ”
“ဟုတ်ပါဘူး ညို က ကိုဇော်ဦး လို့ခေါ်တဲ့ မောင့် မယားပါ၊ ကိုဇော်ဦး ကမှ ညို့ရဲ့ လင်”
“အာ့ဆိုရင်လည်း ဖေဖေကျော်က ညို့ ရဲ့ လင်ငယ် လေးပေါ့ ဟဲဟဲ”
“ဟွန့် သူ တော်တော် အမျိုးစပ်ချင်တယ် တော်ပါ၊ အဲဒါတွေ လျှောက်ပြောမနေပါနဲ့တော့ အိပ်ရအောင် ညို အိပ်ချင်နေပြီ”
“အင်း ပါ ဖေဖေကျော်က လည်း စတာပါ။ အင်းအင်း ဖေဖေကျော်လည်း အိပ်ချင်ပြီ”
အဲလိုနဲ့ ညိုတို့ နှစ်ယောက် အိပ်မောကျသွားကြပါတော့တယ်။ နောက်တော့ ညိုတရေးနိုးလာတယ်။ ဖေဖေကျော်က တော့ အသက်မှန်မှန်ရူရင်း အိပ်မောကျနေတယ်။ ညို့ကိုယ်လေးကို လည်း သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ဆွဲထားပြီး ညို့ကိုယ်လုံးလေးကို တင်းတင်းလေး ဖက်ထားတယ်။ ညိုတို့ ကိုယ်ပေါ်မှာတော့ စောင်ပါးလေး တထည်ပဲ ရှိတယ်။ အခန်းထဲက ညမီး ပြာပြာလေး အောက်မှာ ခန့်ချောလေး ချောတဲ့ ဖေဖေကျော် နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်လေး အိပ်နေတာကို ကြည့်ရင်း သူနိုးသွားမှာ စိုးလို့ ညို မလှုပ်ပဲနဲ့ အသာလေး ငြိမ်နေလိုက်သေးတယ်။ ဖေဖေကျော် နဲ့ စဖြစ်ခဲ့ရ တဲ့ မန္တလေးတုန်းက အဖြစ်အပျက်တွေကို စိတ်ထဲမှာ ပြန်တွေးနေမိပြီး ဖေဖေကျော့် ရင်ခွင်ထဲ ပိုတိုးဝင်ပြီး ဖေဖေကျော့် ကျော်ပြင်ကြီးကို ဖက်လိုက်မိတယ်။
ခနလေး လူးလွန့် ပြီးတော့ ဖေဖေကျော့် မျက်လုံးတွေပွင့်လာတယ်။ သူ့မျက်နှာကို ကြည့်နေတဲ့ ညို့ကို တွေ့သွားတော့ ဖေဖေကျော်က ပြုံးလိုက်ရင်း ညို့ နှာခေါင်းလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။
“ခေး ဖေဖေကျော့်ကို ကြည့်ပြီး ဘာတွေ တွေးနေတာလဲကွ”
ညိုက ဖေဖေကျော့်ကို မျက်စောင်းလှလှလေး တချက်ထိုးလိုက်ရင်း၊
“ဖေဖေကျော် ဆိုးခဲ့တဲ့ အကြောင်းတွေပေါ့ ဟွန့်”
“ဘာတွေ ဆိုးခဲ့လို့လဲကွာ”
“ဖေဖေကျော်ပေါ့၊ တခါမှ ယောက်ျား လေး နဲ့ မအိပ်ဘူးတဲ့ အပျိုစင် မယားပါသမီးကို အလိုမတူပဲနဲ့ လုပ်ချင်ရာ အကုန်လျှောက်လုပ်တာလေ”
“ဟင့် အဲဒါက ခေးကို သိပ်ချစ်လွန်းလို့ပါကွာ”
“အို ချစ်တာကလည်း တခါတည်း၊ ရှေ့ပေါက်ရော၊ နောက်ပေါက်ရော၊ ပါးစပ် ရော ဘယ်အပေါက်မှ မချန်ဘူး၊ လွန်လွန်းတယ်”
“အဟီး ခေးက လည်းအရမ်းချစ်ချင်စာ ကောင်းတာကိုးလို့ ခုတောင် ခေးပြောလို့ ဖေဖေကျော် သတိရလာပြီ”
“ဘာကိုလည်း”
“ခေးရဲ့ ဖင်လှလှလေး လေ၊ ဖေဖေကျော် လိုးချင်လာပြီ”
ဖေဖေကျော်ရဲ့ လီးကြီးကလည်း တကယ့်ကို မာလာပါပြီ၊ ညို့ ပေါင်လုံးနှစ်ခုကြားတိုးဝင်လာပြီး ပေါင်အတွင်းသားတွေကို သူ့ဒစ်နွေးနွေးကြီးက လာပွတ်နေပြီလေ၊
“ဟွန့် အဲဒါ သူများ ယောက်ျားတောင်မှ အိမ်ထောင်ကျပြီးတော်တော်ကြာမှ လုပ်ရတာ၊ သူက ဦးဦးဖျားဖျားတခါထဲ”
“အေးပါကွာ ဖေဖေကျော်မှားပါတယ်၊ ခု ဖေဖေကျော်တောင်းပန်တယ်လေ ခွင့်လွတ်တော့နော်”
ညိုက တမင် စနောက်နေရင်းက ဖီးတက်လာလို့ ညို့ ပိပိလေးမှာလည်း အရည်စို့လာပါပြီ။ ဖေဖေကျော်က ကုတင်ပေါ်က အသာထပြီး ဘေးက အံဆွဲကို ဆွဲလိုက်ပြီး ပစ္စည်းတွေ ထုတ်နေပါတယ်။ ညိုက ကိုယ်တစောင်းနဲ့ လက်တဖက်ကို ထောက်ပြီး သူ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ လုဘရီကန့် ဘူးကလေးရယ် ကွန်ဒန်တထုတ်ရယ်ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ သူညို့ကို တကယ် ဖင်လိုးတော့မယ် ဆိုတာ သိတော့ စိတ်ထလာပါတယ်။ ဖေဖေကျော်က ကွန်ဒန်ကို သူ့လီးကြီးမှာ စွတ်လိုက်ပြီး ဘူးကလေးကို လက်တဖက်က ကိုင်လို့ ကုတင်ပေါ်တက်လာပါတယ်။ ညိုက အလိုက်သင့်လေး ဖြစ်အောင် အိပ်ယာပေါ်မှာ မှောက်လိုက်ပြီး ဖင်ဘူးတောင်းလေး ထောင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဖေဖေကျော်က၊
“ရတယ် ညိုလေး ဖေဖေကျော် ရှေ့က နေပဲ လုပ်မယ်”
ညို့ အတွက် ဆန်းသွားပါတယ်။ ညို့ကို ဖေဖေကျော် တခါလုပ်ဖူးတာရယ်၊ နောက် မောင် က လုပ်တာရယ်မှာ ညို့ နောက်ပေါက်လေးကို လုပ်မယ်ဆိုရင် အနောက်ကနေပဲ လုပ်ကြတာမဟုတ်လား၊ အခု ရှေ့က လုပ်မယ် ဆိုတော့၊ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ်လေ၊ သိရတာပေါ့၊ ဆိုပြီး ညိုလည်း ပက်လက်ပြန်လှန်နေလိုက်တယ်။ ဖေဖေကျော်က ညို့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဝင်ဒူးထောက်ထိုင်ရင်းနဲ့ ညို့ကို ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပုံစံနေခိုင်းလိုက်တယ်။ ဖေဖေကျော်ရဲ့ လက်ချောင်းလေးတဖက်က ချောဆီတွေ သုတ်ပြီး ညို့ ဖင်ပေါက်လေးကို ဆီထိုး ပေးနေရင်း နောက်လက်တဖက်က ညို့ စေ့စေ့လေးကို ဖိပွတ်ချေ ပေးနေတယ်။ ညို့ ပိပိလေး မှာ တော့ ရွဲရွဲစိုနေရပြီပေါ့။ နောက်ညို့ တင်ပါးအောက်မှာ ခေါင်းအုံးလေး တလုံးခုလိုက်တယ်။
ဖေဖေကျော်က ရှေ့တိုးလာပြီးတော့ သူ့လီးတန်မာမာကြီးနဲ့ ညို့ ဖင်ပေါက်လေးကို အသာလေး နည်းနည်းချင်း နှဲ့သွင်းလာခဲ့တယ်။ လှေကြီးထိုး ပုံစံမျိုးနဲ့ ဖင်ပေါက်ကို အလိုးခံရတာ ညို့အတွက် ပထမဆုံးမို့လို့လည်း ဆန်းနေတယ်။ ညို့ စေ့စေ့လေးကို လည်း လက်တဖက်က ဖိချေနေရင်း သူ့လီးကြီးကို ညို့ ဖင်ပေါက်လေးထဲ တရစ်ချင်းတရစ်ချင်းသွင်းနေတယ်။ ညို့မျက်နှာကိုလည်း စေ့စေ့ကြည့်နေတယ်၊ ညို့ မျက်နှာတောင် ပူနေတယ်။ ရှက်လည်းရှက်၊ ဖီးလည်းတအားတက်တာကိုး။ ဖေဖေကျော့် လီးတန်ကြီး ညို့ ဖင်ပေါက်လေးထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားမှ ညို့ စောက်စေ့လေးကို ကလိနေတာ လွှတ်လိုက်ပြီး ညို့ ပုခုံးလေးကို ဆွဲပြီး ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်လေး ဆောင့်လိုးလာတော့တယ်။
“စိ..စွတ်..စလွတ်..ဖြွတ်..ဖတ်..”
“စိ..စွတ်..စလွတ်..ဖြွတ်..ဖတ်..”
“စိ..စွတ်..စလွတ်..ဖြွတ်..ဖတ်..”
“အာ့…ဖေ့”
ဖေဖေကျော် အရှိန်ရလာပြီးအားကုန်ဆောင့်တော့ ညို့နည်းနည်းလေး အောင့်သွားလို့ အော်လိုက်မိတယ်။ ညို့ ပိပိလေးက ရေတွေ လည်း တစိမ့်စိမ့်ယိုကျလာပြီး ညို ကာမ ပန်းတိုင်ကို ရောက်ချင်လာခဲ့တယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာပဲ ဖေဖေကျော်က ညို့ ပုခုံးတဘက်ကို လွှတ်လိုက်ပြီး ညို့စောက်စေ့လေးကို ပြန်ဖိချေပြန်တယ်။ ဒီတခါတော့ ညိုမခံနိုင်တော့ဘူး။ ညို့ကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ်တက်ပြီး ဖေဖေကျော့်ကို ညို့လက်တွေနဲ့ အတင်း ဆွဲကုတ်ဖက်မိတော့တယ်။ ညို ပြီးသွားပြီလေ။ ဖေဖေကျော်က ညို့ဖင်ပေါက်ထဲက သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး အဖေါ်ကို ချွတ် ကြမ်းပြင်ကို ပြစ်ချလိုက်တယ်။
နောက် ညို့ စောက်ဖုတ်ကလေးထဲ ထိုးထည့်ပြီး ဆက်တိုက် ဆောင့်ပါတော့တယ်။ ညို့ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားတွေ က တအားကို အထိမခံနိုင်အောင် ကျဉ်နေရပြီမို့ အကြောတွေ ဖျင်းကနဲ ဖျင်းကနဲ နေအောင် အရသာ စိမ့်နေရပါတယ်။ ဖေဖေကျော်လည်း အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ဆောင့်အပြီး မှာ သူ့လရေပူတွေ ညို့စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။
“အား လိမ္မာလိုက်တဲ့ သမီးလေးရယ်။ အရမ်းကောင်းတာပဲကွာ”
ညိုလည်းသူ့ကို ပြန်ဖက်ထားမိတယ်။
“သမီးလည်းကောင်းတာပါပဲ ဖေဖေကျော်ရယ်”
ညိုတို့ နှစ်ယောက်ဖက်ရက် ပြန်အိပ်ပျော်သွားပြန်ပါတယ်။ မနက်မိုးလင်းလို့ အခန်းထဲ အလင်းရောင်ဝင်တော့မှ နှစ်ယောက်သား နိုးလာကြပါတယ်။ ညို့တို့ နှစ်ယောက် လင်းဆွဲလေး တချီဆွဲလိုက်ကြသေးတယ် ဆိုရင်ရော တရားလွန်တယ် ပြောကြမှာလားရှင်။အဲဒီ လင်းဆွဲတချီဆွဲပြီးတော့ ညို တရေးပြန်အိပ်ပျော်သွားပြန်တယ်။
…………………………………………………………………………………………
စနေနေ့ မို့လို့လား လင်းဆွဲပဲ ဆွဲခဲ့ကြလို့လားတော့ မသိ ညို တော်တော့်ကို နေမြင့်မှ အိပ်ရာက နိုးလာကြတယ်။ နိုးနိုးချင်း အိပ်ယာပေါ်မှာ ဖေဖေကျော့် မတွေ့လို့ အိမ်သာသွားနေသလားမသိဟု တွေးရင်း စောင့်နေရာက ညိုလည်းရှုရုူးပေါက်ချင်တာနဲ့ ထပြီးမီးဖိုဖက်ထွက်လာခဲ့တယ်။ အိမ်သာတက်ပြီး ပြန်ထွက်လာရင်း အိမ်ထဲလိုက်ရှာတော့လည်းမတွေ့တာနဲ့ မျက်နှာသစ်ရေမိုးချိုးလုပ်လိုက်ပါတယ်။ ရေမိုးချိုးပြီးတော့ ဆံပင်ကို ဒရိုင်ရာမှုတ်နည်းနည်းခြောက်သွားမှ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို ရင်လျှားလုပ်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတော့ မှ မီးဖိုချောင်ထဲမှာ ဖေဖေကျော့် ကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။
“ဟောဖေဖေကျော် ခုနတုံးက ဘယ်သွားနေတာလဲ”
“ဒီမှာလေ သမီးအကြိုက် မနက်စာသွားဝယ်နေတာ၊ မလိုင်နံပြားရယ်၊ ရွှေတောင်ခေါက်ဆွဲရယ်၊ လဘက်ရည်ရယ် ကြိုက်တာ စားလို့ရအောင်”
“ဟေး အတော်ပဲကွ ဒါမှ တို့ ဖေဖေကျော်က ဘိုက်ဆာနေတာနဲ့ အတော်ပဲ၊ အာ့တာတွေ ချစ်စာကောင်းတာ ဖေဖေကျော်က”
ဖေဖေကျော်က ညို့အနားကို ပြုံးပြုံးကလေးနဲ့ ကပ်လာရင်း၊
“အာ့တာတွေ ချစ်စာကောင်းတယ် ဆိုတော့ ဟိုဟာကရော”
လို့မေးလိုက်ပါတယ်၊ ညိုကလည်း၊
“ဟိုဟာလည်းကောင်းတာပဲ ခစ်ခစ်၊ တခါထဲ လူကို မနားရဘူး”
ဖေဖေကျော်က ညို့ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်ပြီး ညို့နူတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းလိုက်ပြန်တယ်။ ညိုကလည်းဖေဖေကျော့် လည်ကုတ်ကို တွဲခိုလို့ အနမ်းတွေ နဲ့ ပြန်တုန့်ပြန်လိုက်ပါတယ်။ ဖေဖေကျော့်လက်တွေက ညိုရင်လျှားထားတဲ့ သဘက်ကို ဖြည်ချလိုက်ပါတယ်။
“အို မီးဖိုကြီးထဲမှာ ဖေဖေကျော်ကလည်း”
ညို က အဲလို နေရာမျိုးမှာ တခါမှ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မနေဖူးတော့ ရှက်သွားပါတယ်။
“အားညိုလေးရယ် ခုလို ရေချိုးပြီးစ လတ်ဆပ်နေတာလေးကို တကိုယ်လုံးနမ်းချင်တယ်ကွာ”
“သူ့သဘော”
ဘယ်တတ်နိုင်တော့မလဲနော့ ညိုကိုယ်နိူက်ကလည်းခပ်ပါပါကိုး၊ မီးဖိုခန်းထဲမှာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း အဝတ်ဗလာနဲ့ ရပ်နေတဲ့ ညို့တကိုယ်လုံးကို နို့သီးခေါင်းဖျားကလေးကနေ စောက်စေ့လေးအထိ ဖေဖေကျော် နမ်းစုပ်ရက်တာကို ခံရင်းနဲ့ ညို့ပိပိလေးက အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့်စီးကျလာပါပြီကော။ နောက်တော့လည်း ထမင်းစားစားပွဲပေါ်ကို လက်ထောက်ကုန်းပေးနေတဲ့ ညို့ကို အနောက်ကနေ တအားဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာက တော့ ဖေဖေကျော်ပဲပေါ့။
အဲဒီနေ့ လည်း နေ့လည်စာကို မနေ့က ကျန်တဲ့ ထမင်းဟင်းတွေ စားပြီး အိမ်ထဲက အိမ်ပြင်မထွက်ပဲ လိုးကြတယ်။ ညနေဘက် ညိုကြိုက်တဲ့ ကုလားထမင်းဆိုင် ကို သွားစားကြတယ်။ နောက်တော့ အိမ်ပြန်လာပြီး တညလုံး လိုးကြတယ်။ နောက်နေ့ မနက်လည်းအဲဒီအတိုင်းပဲ၊ ညနေ မေမေတို့ ပြန်လာကာနီးမှ ရေမိုးချိုး ပြီး အိမ်တအိမ်လုံး ညိုနဲ့ ဖေဖေကျော်တို့ နေရာအနှံ့လျှောက်လိုးထားလို့ လရေတွေ စောက်ရေတွေ အနံ့တွေ ပျောက်အောင် အဲယား ဖရက်ရှနာတွေ လိုက်ဖြန်းကြရတယ်။ မေမေ တို့ ပြန်လာတော့ ပုံမပျက်ပေါ့။ မေမေနဲ့ မော်လေးတောင် ပုံမပျက် ပြန်လာသေးတာ ညိုနဲ့ ဖေဖေကျော်တို့ကလည်း ဘယ်လို ပုံပျက်တော့မလဲ။
ညိုကသာ ညို့ဘာသာ စဉ်းစားမိတာ၊ ငါတော့ အခု ဆိုရင် အလိုးခံရတာကို အရမ်းကြိုက်တဲ့သူ ဆိုတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သိသွားခဲ့ရပြီ။ မောင့်အိမ် ပြန်ရောက်ခဲ့ရင်လည်း ဖေဖေဦးကို ရှောင်နိုင်ပါ့မလား ဆိုတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မသေခြာတော့ဘူး။ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ်လေ။ ရမက်ရဲ့ အရသာကို သိခဲ့ရပြီဆိုတော့ လည်း ခံစားပြီးရင်း ခံစားချင်နေတော့တာပဲမဟုတ်လား။
……………………………………………………………………………………..
တနင်္လာနေ့ အလုပ်က ဆင်းတော့ ညို မောင်တို့ အိမ် ပြန်သွားတယ်။ မောင်တို့ အိမ်က တော့ ထုံးစံအတိုင်းပါပဲ။ ဖေဖေဦး ကသာ ညို့ အပေါ်မှာ နည်းနည်း အန်းတန်းတန်း ဖြစ်နေခဲ့တယ်။ သူထင်တာက သူညို့ကို လာပြီး နသားပါယား လုပ်လိုက်လို့ ညို အမေ့အိမ်ကို ပြန်သွားနေတာလို့ ထင်နေသလားမသိဘူး။ ညိုက ဘာမှ မဖြစ်သလို နေလိုက်တော့ မှ သူ နည်းနည်း ကွန်ဖော့တေဘယ် ဖြစ်သွားတယ်ထင်တယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်လာခဲ့တယ်။
ညိုက တော့ ပုံမှန်မဟုတ်တော့ပါဘူး။ အလုပ်မှာ တခါတလေ နေ့လည်စာစားချိန် ဖေဖေကျော် ရောက်လာပြီး သူများတွေ ရှေ့မှာတော့ သားအဖ နေ့လည်စာ ထွက်စားရအောင် ဆိုပြီး၊ ဟော်တယ်တခု မှာ သွားလိုးကြတယ်။ ညိုနဲ့ ဖေဖေကျော် နဲ့က တယောက်နဲ့ တယောက် နားလည်မှုအပြည့်နဲ့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဖြစ်နေကြပြီလေ။ ဖေဖေကျော်က မေမေ့ကို အရမ်းချစ်လို့ မေမေစိတ်ချမ်းသာသလို နေခွင့်ပေးထားတာမို့လည်း မေမေတို့ အိမ်ထောင်ရေး ပြိုကွဲဖို့လည်း အကြောင်းမရှိဘူးလေ။
ညိုက လည်းဖေဖေကျော့်ကို ဂတိတောင်းထားတယ် မေမေ့ ကို မပြစ်သွားရဘူး ၊ ဂရုစိုက်ရမယ်လို့ ဂရုမစိုက်လို့ကတော့ ညိုနဲ့ အပြတ်ပဲလို့။ တယောက်နဲ့ တယောက်လည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောဖြစ်လာတော့ ဖေဖေကျော်က ပြောတယ်၊ သူက မေမေနဲ့ တခြားယောက်ျား တယောက် လိုးတာကို ချောင်းကြည့်ချင်နေတာတဲ့၊ အဲဒါကို ဘယ်လို လုပ်ရမှန်းမသိတာတဲ့။ ညိုက အဆင်ပြေရင် ညိုစီစဉ်ပေးမယ်လို့ ပြောထားလိုက်တယ်။
မောင့်အိမ်မှာ ကျတော့ ဖေဖေဦး နဲ့ တမျိုး ရင်ဆိုင်ရတယ်။ ဖေဖေဦး ကိုလည်း အလိုလိုက်လျှောလိုက်ချင်တယ်၊ မေမေထား ကိုလည်း မျက်နှာပူတယ်။ ညို့စိတ်တွေက အရင်လို မဟုတ်တော့ဘူးလေ။ ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမ ကာမ ဆက်ဆံတယ်ဆိုတာကို ရေးကြီးခွင်ကျယ်ကြီးအနေနဲ့ မထင်တော့ဘူးလေ။ သဘာဝတရားရဲ့ လိုအပ်ချက်တွေလို့ပဲ ထင်မိတယ်။ ကျန်တဲ့ ဟာတွေက လူတွေတဖြည်းဖြည်း ချဲ့ကားပြီး လိုချင်သလို စည်းကမ်းထုတ်လာကြတာလို့ပဲ ထင်တယ်။ ဖေဖေဦး က အိပ်ယာပေါ်မှာ ကျရင် ဘယ်လိုနေမလဲ ဆိုတာလည်း သိချင်လာခဲ့တယ်။
ညို သိပ်ပြီး ကြိုးစားစရာတောင် မလိုပါဘူး၊ ဖေဖေဦးက ညို သူ့ကို ပုံမှန်ပြန်ဆက်ဆံပြီး တလလောက်ကြာတာနဲ့ ခွေးမြီးကောက် ကျည်ထောက်စွပ် ပါပဲ။ ညို့ကို မထိတထိ ပြန်စလာတာပါပဲ။ တခုပဲ ထူးခြားတာက ညိုက ပါ အလိုတူ အလိုပါလေ။
တညတော့ ထုံးစံအတိုင်း မေမေထား ဘုရားခန်းဝင်သွားပြီး ဖေဖေဦးနဲ့ ညိုတို့ တီဗီကြည့်နေကြရင်းက ညိုက မူယာကလေးနဲ့ နားထင်လေးကို လက်ချောင်းလေးနဲ့ နှိပ်ပြီး မျက်နှာလေး မဲ့နေလို့ ဖေဖေဦးက၊
“ညိုလေး ဘာဖြစ်လို့လဲ ခေါင်းကိုက်လို့လား”
“အင်း နည်းနည်းလေး မူးတူးတူးနေလို့ ဒီနေ့ နည်းနည်းပင်ပန်းလို့ထင်တယ်၊ ညို စောစောအိပ်တော့မယ်”
အဲလိုလေးပြောရင်းက ဆိုဖာပေါ်က ထရပ်တော့ ဟန်ကလေးနဲ့ လူကို ယိုင်တိုင်တိုင်လေးလုပ်ပေးလိုက်တာ၊
“အို ဖြစ်ရဲ့လား ဖေဖေ လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ”
ဆိုပြီး ဖေဖေဦး တယောက် ညို့နားရောက်လာတော့တာပဲ။ ညိုလည်း ဖေဖေသီးပုခုံးကို တွယ်လိုက်ပြီး သူဦးဆောင်ရာနောက်လိုက်လိုက်တယ်။ ညို့ ရင်သားတွေကတော့ သူ့နံဘေးကို ဖိကပ်လို့ပေါ့။ လှေကားပေါ်တက်တော့ ညို့ပေါင်သားတွေကို လာလာပွတ်မိနေတဲ့ သူ့ဟာကြီးက မာနေပြီလေ။
ညိုတို့ အခန်းထဲကို ရောက်တော့ ညို့ကို ကုတင်ပေါ်အသာလှဲတင်ပေးရင်း ဖေဖေဦးက ငုံ့ပြီး ညို့မျက်နှာလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ညို့နူတ်ခမ်းလေးတွေကို သူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ လာစုပ်တယ်။ ညိုက အသာလေးတွန်းလိုက်ပြီး၊
“အခန်းတံခါးလည်း လော့မချခဲ့ပဲနဲ့”
လို့ညုသံလေးနဲ့ပြောလိုက်တာ နဲ့ ဖြတ်ကနဲ မြန်လိုက်တာ အခန်းတံခါးဆီကို ပြေးသွားပြီး တံခါးဂလန့်ချလိုက်တယ်။
ပြီးတာနဲ့ ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ ညို့ကိုယ်ပေါ်ကို ငုံ့ပြီး ညို့နူတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းလာတယ်။ ညိုကလည်း ဖေဖေဦး ကို ပြန်နမ်းမိတော့ သူ့လျှာကြီးက ညို့ ပါးစပ်ထဲဝင်လာတယ်။ ညိုလည်း ဖေဖေဦး လည်ကုတ်ကို လက်တွေနဲ့ တွဲခိုဆွဲထားလိုက်မိတယ်။ ဖေဖေဦးလက်တွေက ညို့တီရှပ်ကို လှန်တင်လိုက်ပြီး ညို့ ဘရာဇီယာဂျိတ်ကို ကျောအောက်က လက်လျိုပြီး ဖြုတ်နေတယ်။ညိုက သူလက်ဝင်လို့ လွယ်အောင် ကျောလေးအသာကော့ပေးလိုက်တယ်၊ ဂျိတ်ပြုတ်သွားတော့ ညို့ ဘရာဇီယာကို အပေါ်တွန်းတင်ပြီး တော့ ညို့ ရင်သားတွေကို ဆုပ်နှယ်ပါတော့တယ်။
“အို လှလိုက်ညိုလေးရယ်၊ ညိုလေး နို့တွေက အရမ်းလှတာပဲ”
ဖေဖေဦးက ပြောရင်းဆိုရင်းပဲ ညို့နို့လေးတွေကို ကုံးစို့တော့တာပဲ၊ ညို ကိုယ်လုံးလေး ကြက်သည်းလေးတွေထသွားပြီး ကျောလေးပါကော့သွားရတယ်၊သူအရမ်းပဲ စို့တာကိုး၊ ညို့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေတောင် ကျင်သွားသလိုပဲ။
“အား ဖေဖေဦး ဖြည်းဖြည်း..”
ညို့ထမိန်ကို လည်းအတင်းပဲ ဆွဲချွတ်ပြစ်လိုက်တယ်။ ညို့ပင်တီလေးမှာ အရည်စိုကွက်နေတာကို သူ့လက်ထိတ်ကလေးနဲ့ ဖိပြီးပွတ်လိုက်တယ်။ ညို့ပိပိလေးကို တိုက်ရိုက်ကို ထိသွားတာပဲ။ ပင်တီပေါ်ကနေ ညို့ပိပိလေးကို ပွတ်ပြီးမှ ပင်တီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ သူ့လျှာကြီးနဲ့ ညို့ပိပိလေးကို တပြတ်ပြတ်ရက်တော့တာပါပဲ။အိုဖေဖေဦးရယ်၊ ညို့ စေ့စေ့လေးကိုလည်း သူ့လျှာထိတ်ကြီးနဲ့ ထိုးကစားနေသေးတယ်။ ညို့လက်တွေက ဖေဖေဦးခေါင်းကို ကိုင်မိနေပြီ ငရဲတော့ ကြီးတော့မှာပဲ။
ဖေဖေဦး လျှာကြီးက ညို့ ပိပိနူတ်ခမ်းသားလေးတွေကြား ထိုးဝင်ထိုးထွက်လုပ်နေရုံမက ညို့ ပိပိနူတ်ခမ်းသားအဖတ်လေးကို သူ့နူတ်ခမ်းကြီးနဲ့ ဖတ်ကနဲ ဆွဲစုပ်လိုက်သေးတယ်။ ညို့ဖင်ကြီးတွေ ခါယမ်းကော့တက်လာရပြီလေ။ ညို့ ပိပိလေး ဟိုးအတွင်းထဲက ကျလိကျလိ ဖြစ်နေရပြီ၊ အရည်တွေလည်း တစိမ့်စိမ့်စီးကျလာရပြီ။
“ဖေဖေဦး လာတော့ကွာ”
ညိုက ဖေဖေဦးလက်မောင်းကို အသာဆွဲပြီး လေသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။ ဒီလောက်ဆို သူအထာပေါက်ပါတယ်။ သူ့ပုဆိုးကို ကန်ချွတ်လိုက်ပြီး ညို့ပေါင်ကြားကို ဝင်လာခဲ့တယ်။ သူ့ရဲ့ ညိုညိုတုတ်တုတ် လီးတန်ကြီးက လည်း မာန်ဖီလို့ ခေါင်းတယမ်းယမ်းနဲ့လေ။ ညို့ပိပိလေး အပေါက်ဝကို သူ့ကောင်ကြီးခေါင်းနဲ့ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ ညို့ ပိပိလေးက အရည်တွေ ရွဲနေပြီမို့ သူ့လီးကြီးက ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ တိုးဝင်သွားတယ်။ ညို့ ပိပိ အတွင်းသားတွေကို သူ့ဒစ်ကြီးက တိုးခွေ့သွားတယ်။ အား ကောင်းလိုက်တာ ဖေဖေဦး ရယ်။
ဖေဖေဦးက သူ့ဖင်ကို ကော့ကော့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းစဆောင့်တယ်။ နောက်တော့ ပုံစံက အားမရဘူးထင်တယ်၊ ညို့ပေါင်နှစ်လုံးကို သူ့ လက်မောင်းနဲ့ တဖက်တချက်မပြီးတော့ အားထည့်ပြီး တချက်ချင်းတချက်ချင်း အင့်ကနဲနေအောင်ကို ပြစ်ပြစ်ဆောင့်တော့တယ်။
“ဖတ်..ဖွတ်..ဖွတ်..ပြွတ်စ်..ဗျိ..”
ညိုတို့ ကုတင်တောင် သိမ့်သိမ့်တုံနေသလိုပါပဲ။ ဘုရားရှစ်ခိုးနေတဲ့ မေမေထား ကြားသွားမှာတောင် တွေးပြီးလန့်မိသေးတယ်။ နောက်တော့လည်း အရမ်းကောင်းလာတော့ ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပါဘူး။ညိုလည်းဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပြီးပေး၊ ဖေဖေကျော်က လည်း ဖိဖိပြီးဆောင့် နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီနဲ့ ကောင်းနေကြတာပေါ့။ နှစ်ယောက်စလုံး ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို ပြိုင်တူနီးပါးရောက်ပြီး တော့ ညိုလည်း ပြီး ဖေဖေဦးလည်း လရေတွေ ညို့ပိပိလေးထဲ ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးသွားတော့တယ်။
“အားးး ကောင်းလိုက်တာ ညိုလေးရယ်”
“ညိုလည်းကောင်းပါတယ်ဖေဖေဦးရယ်”
“ခုထိ ဖေဖေဦး ပဲလားကွယ်”
“အို ဖေဖေဦးမခေါ်လို့ ဘယ်လိုခေါ်ရမှာလဲလို့”
“လင်ကြီးလို့ခေါ်ကွာ နားထောင်ချင်လို့”
“မခေါ်နိုင်ပါဘူး၊ ကျမလင်ကြီးကကိုဇော်ဦးလေ ဖေဖေဦး က လင်ငယ်.. ခစ်ခစ်”
“အာ့ ဆိုလည်း လင်လေးလို့ခေါ်ကွာ”
“ခေါ်ချင်ပါဘူး အဲဒါက တမျိုးကြီးပဲ”
“အဲဒါဆို ကိုဦး လို့ခေါ်”
“ဘာဖြစ်လို့လဲ ဖေဖေဦးကလည်း အခေါ်အဝေါ်က အရေးကြီးလို့လား”
“ကို့ အတွက်က အရေးကြီးတာပေါ့လို့၊ ကိုတို့ ရဲ့ ဆက်ဆန်ရေး ပြောင်းသွားပြီ ဆိုတာ အသိအမှတ်အနေနဲ့လေ”
“အင်း ပါ ဒါဆိုလဲ ကိုကို လို့ ခေါ်မယ်လေ”
“ကောင်းတယ် ကိုကို နဲ့ ချစ်လေး ပေါ့နော်”
“သွားပါ သူများကို ချစ်တာလည်းမဟုတ်ပဲနဲ့ လိုးပဲ လိုးချင်တာများ”
“ချစ်လည်း ချစ်ပါတယ် ချစ်လေးရယ်၊ လိုးချင်တာ သက်သက် မဟုတ်ပါဘူး”
ဒီစကားတွေကို ဖေဖေဦးက သူ့လီးကြီး ညို့ပိပိလေး ထဲက မထုတ်သေးပဲ စိမ်ထားရင်း ပြောနေခဲ့တာပါ။ ပြောရင်း ဆိုရင်း သူ့လီးကြီး ညို့ ပိပိလေး ထဲပြန်မာလာတာကိုလည်းး ညိုသတိထားမိပါတယ်။
“ဟော ကိုကို့ ကောင်ကြီးက ပြန်မာလာပြီ”
“ဟုတ်တယ်လေ ချစ်လေးကို ချစ်လို့ မဝသေးလို့ပေါ့”
“အချိန်မရှိတော့ဘူး၊ မေမေထား ဘုရားရှစ်ခိုးတာပြီးတော့မယ်”
“အင်း မြန်မြန်လေးပဲ လုပ်လိုက်မယ်လေနော် ချစ်လေး”
“အင်း ကိုကို့ သဘောပဲ၊ ညိုက တော့ မိသွားမှာ ကြောက်တယ်”
“စိတ်ချပါ ကိုကိုလည်းအချိန်ကြည့်ထားပါတယ်”
နောက်တော့ ဖေဖေဦး က ညို့ပေါင်နှစ်လုံးကို သူ့ပုခုံးပေါ်တင်ပြီးတော့ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။ ညိုလည်း ပထမတော့ စိတ်ပူပေမဲ့ နောက်ကောင်းလာတော့ ဘာမှ စိတ်ထဲ မတွေးမိတော့ပါဘူး။
“အား..ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်ပေးစမ်းပါ ကိုကိုရယ်”
………………………………………………………………………………..
ညို့ ရဲ့ အဖြစ်ကတော့ တကယ်ပါပဲ၊ ကိုယ့်ယောက်ျား က နိုင်ငံခြား အလုပ်သွားလုပ်နေ၊ ညိုက ဒီမှာ ယောက်ျားကြီး နှစ်ယောက် က တလှည့်စီ လိုးတာခံနေရ။ ဟိုစကားပုံထဲကလို ဖြစ်နေရပြီပေါ့၊ မောင်မလာမောင်သာငတ်၊ မောင့်နေရာလူမပြတ်ဆိုတာလေ။
မောင်နဲ့ ကတော့ အွန်လိုင်းမှာ ချပ်ဖြစ်ပါတယ်။ တခါတလေ ဆက်ခ်ချပ် လည်းလုပ်တယ်။ မောင်လည်း နိုင်ငံခြားမှာ အလုပ်လုပ်နေရင်းက အတွေး အမြင်လေးတွေ ပြောင်းလာတယ်ထင်ပါ့။ ညို့ ဆီကို ကပ်ကိုး အကြောင်း၊ အင်းဆက်အကြောင်း ဇာတ်လမ်းတွေ၊ ဗီဒီယို အတိုအထွာလေးတွေ ပို့ပေးလာလေ့ရှိတယ်။ ဆက်ခ်ချပ် လုပ်လို့ရှိရင်လည်း အခုတော့ ရိုးပလေး လေးတွေနဲ့ လုပ်လာတယ်။
ဥပမာ သူ့ကိုယ်သူ သူစိမ်းယောက်ျား တယောက် ပေါ့ လမ်းမှာ ညို့ကို တွေ့ရင်းလိုက်ကျူတယ်၊ နောက်ဆုံး ဟော်တယ်တခု ကို ရောက်သွားကြပြီးတော့ ညိုတို့ လိုးဖြစ်ကြတယ်ပေါ့။ အဲဒါကို ညိုက အလိုက်သင့် လိုက်ပြောပါတယ်။ မောင်စိတ်ချမ်းသာရအောင်ပေါ့။ နောက်ကျတော့ မောင်က ဟို ဘကြီးထောင်ရဲ့ ချစ်ဒုက္ခ ဆိုလား မြန်မာအောစာအုပ် ကို ဖတ်မိပြီး ညို့ကိုလည်းရှယ်ပြတယ် နောက် သူ့ကိုယ်သူ ညို့ယောက်ခထီးကြီး၊ သူဖေဖေ အဖြစ်သရုပ်ဆောင်ပြီး ရိုးပလေးကစားဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ညိုက မကောင်းပါဘူး မောင့်ဖေဖေ နဲ့ ညိုမလုပ်ချင်ပါဘူး ဆိုတာကို အတင်းစည်းရုံးတယ်။
………………………………….
ညိုက မောင်စိတ်ချမ်းသာအောင် မလုပ်ချင်လုပ်ချင်နဲ့ လိုက်လုပ်ပေးရသလိုမျိုး ဟန်ဆောင်ပြီးလိုက်လျှောလိုက်ရတယ်။ တကယ့်အပြင်မှာ တော့ မောင့် ဖေဖေ က ညို့ကို ပုံစံမျိုးစုံကို လိုးနေပြီ ဆိုတာကို မောင်မသိသေးဘူးလေ။ ညို့ ကို သူက သူ့အဖေ အနေနဲ့ ဆက်ခ်ချ် လုပ်ရတာရိုးလာတော့ သူ့ကိုယ်သူ ဖေဖေကျော် အဖြစ် ရိုးပလေး ကစားချင်တယ်လုပ်လာပါရော၊ တော်တော်ဆိုးတဲ့မောင်။ အဟိ။
အဲတော့လည်း ညိုက မောင်စိတ်ချမ်းသာအောင် အတင်းငြင်းရင်းကနေ လိုက်လျှောရတော့တာပေါ့။ သူ့ခမျာ အရမ်းကို ဖီးတက်လွန်းလို့ ချပ်နေရင်းနဲ့ ဂွေလှိမ့်တာ ခနခန ကို ပြီးရတယ်တဲ့။ အဲလို ညို့ကို ဟိုလူ အနေနဲ့ ပြောင်းချပ်လိုက် ဒီလူအနေနဲ့ ပြောင်းချပ်လိုက် ရိုးပလေး အမျိုးမျိုး လုပ်နေတာ လပိုင်းလောက်ကြာလာတော့ နည်းနည်းအီလာတယ်ထင်တယ်၊ ညို့ကို လက်တွေ့စမ်းဖို့ သွေးဆောင်လာတယ်၊ ညိုက ခေါင်းမာမာ နဲ့ ငြင်းတော့ လက်လျှော့သွားတယ်၊ ခနပါပဲ နောက်ပိုင်းပြန်ပူဆာလာတာပါပဲ။ ညိုက မောင် တကယ်လား နောက် ညို့ကို မသဒီတော့ရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲ ဆိုတော့ ညို့ကို သူချစ်သလို၊ ညိုကလည်းသူ့ကို ချစ်တာသူသိတယ်တဲ့၊ နောက်ပြီး သူပြောတဲ့လူနှစ်ယောက်ကလည်း သူယုံကြည်တဲ့သူတွေတဲ့၊ ဘယ်သူ့ကိုမှ လျှောက်ပြောမဲ့လူတွေ မဟုတ်လို့တဲ့။
အာ့ဆို ညို ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ ဆိုတော့ သူသင်ပေးမယ်တဲ့ ပရောဂရပ်စ် ကိုသာ သူ့ကို ရီပို့လုပ်ပေးတဲ့၊ ညိုလည်း သူပြောတဲ့ အိုင်ဒီယာကို နားထောင်ပြီး ဖီးတက်လာရတယ်။ခစ်ခစ်။ တကယ်က ညိုက အဲဒီနှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အလိုးကို ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ကို ခံဖူးနေပြီလေ။ ခုတော့မောင့်ခွင့်ပြုချက်နဲ့ တရားဝင်ရတော့မှာပေါ့။
မောင့်ဖေဖေ ကို ဘယ်လို ခွင်ဖန်တီးပေးရမလဲ ဆိုတာကို မောင်က သင်ပေးတယ်။ မောင်ပြောသလို လုပ်တယ် ဆိုပြီး ညိုလည်းမက်ဆေ့တွေ ပြန်ရိုက်ပေးလိုက်တယ်။ မောင်က တော့ သဘောကျနေတာပေါ့။ ညိုက မောင်နဲ့ အဲလို ပြောနေကြတာကို မောင့်ဖေဖေ၊ ဖေဖေဦး သို့မဟုတ် ညို့ရဲ့ ကိုကို့ ကို ပြန်ပြောပြလိုက်တယ်။ ကိုကို က သူ့သား အဲလို စိတ်မျိုးရှိတယ်ဆိုတာကို သိရတော့ အံ့ဩနေတာပေါ့။
ဒါပေမဲ့ သူလည်းစိတ်လှုပ်ရှားတာပဲလေ။ တနေ့ မေမေထား ညအိပ်ခရီးထွက်သွားတဲ့ တည ထုံးစံအတိုင်း ညို့အခန်းကို ကိုကို ရောက်လာပြီး ညိုတို့ အချစ်ပွဲလေး တပွဲအားသွန်ခွန်စိုက် နွဲလိုက်ပြီးတဲ့ အချိန် ညို တို့ တယောက် ကိုတယောက် ထွေးပွေ့ဖက်ထားကြရင်း နဲ့ စကားပြောတော့ အဲဒီအကြောင်းကို ပြောဖြစ်ကြတယ်။
“ညို သား က ဘာပြောသေးလည်း ကိုကို နဲ့ အဆင်ပြေနေပြီလားလို့ မမေးဘူးလား”
“အင်း မေးတယ်ကိုကို ညိုက မောင့်ကို ပြန်ပြောထားတယ်၊ တော်တော်အဆင်ပြေနေပြီလို့ မောင့်အဖေက တော်တော်လက်သရမ်းတယ်လို့ မေမေထား လစ်တာနဲ့ ညို့ ဖင်ကို လာလာညှစ်နေတယ်လို့ ပြောထားတယ် ခစ်ခစ်”
“အဟီးးး အဲတော့ သားက ဘာပြောလဲ”
“အင်း ညိုတို့ အဆင်ပြေသွားလို့ လုပ်ဖြစ်ရင် ညို့ဖုံးကင်မရာကို ထောင်ထားပြီး လိုက်ဖ်ရှိုး သူ့ကို ပြတဲ့”
“ဟင် ညို့ ကင်မရာကို ထောင်ထားတော့ ကိုကိုကလည်း မြင်နေရမှာပေါ့”
“အင်း သူက အကြံပေးတာက ညို့ ဖုံးကင်မရာကို ဖွင့် ကုတင်ဘေး စားပွဲပေါ်က ညို့ စက္ကူဘူးလေးထဲမျာထည့်၊ စက္ကူဘူးကို ကင်မရာမှန်ရှေ့နားနေရာလောက်ကို အပေါက်ဖေါက်ထားလိုက်တဲ့”
“အင်း သူလည်း တော်တော်တွေးထားတာပဲနော် အဟီး၊ ကိုကို က အားနာနေတာ သားမိန်းမ ကို သူ့ရှေ့မှာ လိုးပြရမှာကို”
“သွားပါ ..သူလား အားနာတာ.. လစ်တာနဲ့ သူများကို ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေအောင် လိုးနေပီးများ”
“အဲ့တာကတော့ ညိုလေးက ချစ်စာကောင်းတာကိုးလို့”
“သူ့ မယားကြီး သူသွားလုပ်ပါလား မေမေားကလည်း အလတ်ကြီးရှိသေးတာ ထွားထွားကြီးကို”
“ကိုကို က သူ့ကို လုပ်လာတာ နှစ်ပေါင်းများစွာကြာနေပြီလေကွာ၊ နောက် ညိုက အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတာ ဖင်လေး လုံးလုံးနဲ့ ကောက်ကောက်ကလေး ကိုကို က ညို့ကို သားမိန်းမ ဖြစ်နေလို့ နို့မို့လို့ကတော့ ခိုးပြေးပြီး အတည်ကို ယူထားချင်တာ”
ဖေဖေဦးက ပြောရင်းနဲ့ သူ့လီးကြီးကမာတောင်လာတယ်။ ညို့ပေါင်လုံးတွေပေါ်မှာ သူ့ရှေ့ပြေးအရေကြည်လေးတောင် လာစိုသွားတယ်။ ညိုလည်းသူ့လီးတန်ကြီးကို ညို့လက်ကလေးနဲ့ ဖွဖွလေး ဂွင်းတိုက်ပေးနေလိုက်ရင်းက၊
“ကိုကို”
“အင် ညို ပြောဘာလဲ”
“ကိုကို့ သားက ကိုကို့ကို သူ့မယား နုနုထွတ်ထွတ်လေးကို ပေးပြီးတော့ လိုး ခိုင်းနေတာ ကိုကို ကျေးဇူးမတင်ဘူးလား”
“တင်တာပေါ့ ညို ရ သားကို ဘယ်လို ကျေးဇူးဆပ်ရမယ်တောင် မသိဘူး ဟားဟား”
“အာ့ ဆိုရင် ကိုကို့ မိန်းမ ကိုလည်း သားကို ပေးလိုးခိုင်းလိုက်ပေါ့ ကိုကိုရ”
“အာ.. ညိုက လည်း သားအမိကြီးကို ဘယ်ဖြစ်နိုင်ပါ့မလဲ”
“ဘာလို့ မဖြစ်နိုင်ရမှာလဲလို့ ကိုကို ကလည်း သူ့အတွက်ကျတော့သိတတ်တယ်”
ညိုက ပါးစပ်က နေ ပြောနေရင်း လက်ကလည်း ဖေဖေဦး လီးကြီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးနေရင်းက ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး လဒစ်ကြီးကို လျှာလေးနဲ့ ရက်လိုက်တယိ။
“အားးး ကောင်းလိုက်တာ ညိုရယ်၊ ကိုကို့လီးကြီးကို စုပ်ပေးစမ်းပါအုံး”
ညိုက ဖေဖေဦး လီးကြီးကို အသာလေး ဖျစ်ညစ်ဆုပ်ကိုင်ရင်းက ဂွင်းတချက်နှစ်ချက် စောင့်ထုလိုက်တယ်။ ကိုယ်လိုချင်တဲ့ ဟာ မရသေးပဲ နဲ့မလုပ်ပေးသေးပါဘူး ခိခိ။ ယောက်ျားတွေ ဦးနှောက်က သွေး လီးထဲရောက်လာရင် သူတို့ ဘာမှ မစဉ်းစားတော့ဘူး မဟုတ်လား။ ဖေဖေဦး ကို ဆက်စည်းရုံးလိုက်တယ်။
“အင်း တကယ်လို့ ကိုကို့ သားက မေမေထားကို လိုးချင်တယ် ဆိုရင်ရော ကိုကို ကခွင့်ပြုမှာလား၊ ယဉ်ကျေးမှုတွေ ငရဲတွေ လာပြောမနေနဲ့ ခု ကိုကိုလည်း ညို့ကို လိုးနေတာမဟုတ်လား၊ လိုးတာကမှ စောက်ဖုတ်ရော ပါးစပ်ရော ဖင်ရော၊ အပေါက်တပေါက်မှ မချန်ဘူးပဲဟာ.. ပြွတ်စ်”
ညိုက ပြောရင်းနဲ့ စကားဆုံးတော့ သူ့ဒစ်ကြီးကို အသာငုံပြီး တချက်စုပ်ပေးလိုက်တယ် နောက်တော့ ပါးစပ်က ပြန်ချွတ်ပြီး လက်နဲ့ပဲ ဖွဖွလေး တိုက်ပေးနေလိုက်တယ်။သူ သွေးဆူလာပြီလေ။
“အင်း ပါ ညို ရယ်၊ သား စိတ်လာလို့ သူ့အမေ ကို လိုးချင်သပ ဆိုလည်းလိုးပါစေ၊ ကိုကို ကတော့ ခွင့်ပြုပါတယ်။ ကဲ ကိုကို့ လီးကို သာ စုပ်ပေးပါတော့ ညို့နူတ်ခမ်းလေး တွေကို ကိုကို့လီးကြီးက လွမ်းနေပြီတဲ့”
ဖေဖေဦး ဆီက အဲလို စကားကြားရတော့မှ ညိုက တချက်ပြုံးပြီး ဖေဖေဦး လီးကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ညို့ရဲ့ ပုလွေပညာအစွမ်း ကို အကုန်သုံးပြစ်လိုက်တာ၊ ဖေဖေဦးတယောက် ညို့ ခေါင်းကို သူ့လက်တွေနဲ့ ဖမ်းကိုင်ပြီး ညို့ပါးစပ်ကို စောက်ဖုတ်လိုပဲ လိုးလာပြီး ညို့ပါးစပ်ထဲကို လရည်တွေ ပန်းထုတ်ရင်း ပြီးလိုက်ပါတော့တယ်။ ညိုကသာ ဖေဖေဦး လရည်တွေကို မျိုချလိုက်ရင်း ညို့ အကြံအစီ အောင်မြင်သွားလို့ ကျေနပ်သွားမိပါတော့တယ်။
………………………………………………………………………………………..
ဒီနေ့ ည ညိုလည်း စိတ်တွေ လှုပ်ရှား နေတယ်။ ဖေဖေဦးလည်း တူတူ ပဲ ပေါ့။ မောင့်ကို ညို နဲ့ ဖေဖေဦး တို့ လိုးပွဲကို လိုက်ဖ် ပြမလို့လေ။ မောင်နဲ့ လည်း အချိန် ကို အချိန်းအချက်လုပ်ပြီးသား၊ ဖေဖေဦး ကိုလည်း ပြောထားပြီးသား။ ညို ဒီည စောစောအိပ်မယ် ဆိုပြီး အိပ်ယာဝင်မယ်၊ တယ်လီဖုံးကို ဟန်းအောက် ဗီဒီယိုမုတ် နဲ့ ထားပြီး အိပ်ယာဘေးက စားပွဲပေါ်မှာ ထောင်ထားမယ်။ တယ်လီဖုံး ဆိုပေမဲ့ စက္ကူ အမာဘောက်စ်ထဲ မှာ ထည့်ထားတာ။ ကင်မရာ အပေါက်ရှိတဲ့ နေရာလေး ပဲ အပေါက်ရှိတဲ့ စက္ကူဘောက်စ်ကလေးပေါ့။ မောင့်ဘက် ကဟန်းအောက် မှာ အသံကို မြု လုပ်ထားမယ်။ ဖေဖေဦး ညို့ အခန်းကို ဝင်မလာခင်ကလေး မှာ ရယ်ဒီပြင်ပြီး စက္ကူဘောက်စ်ကလေးကို မောင်လိုချင်တဲ့အနေ အထားကို ရွေ့ထားပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ညို ညဝတ် အင်္ကျီ ပန်းရောင်လေး ကို ဝတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်လှဲနေလိုက်တယ်။
ခနပါပဲ၊ ဖေဖေဦး အခန်းထဲကို ဝင်လာတယ်။ တံခါးဂလန့်ကို အသံမမြည်အောင် ပြန်ပိတ်တယ်။ မောင် အစအဆုံး မြင်နေရပြီ ဆိုတာ သိတော့ ညို ရင်တွေ ခုံ နေရသလို၊ ပိပိလေးလည်း အရည်တွေ ရွဲနေရပြီ။
ဖေဖေဦးက ညို ကျောပေးထားတဲ့ ဖက်ကနေ ဝင်လာပြီးတော့ ညို့ ခြေသလုံးလေးတွေကို ငုံ့နမ်းတယ်။ အဲဒီကနေ အပေါ်ကို တဖြည်းဖြည်း တက်လာတယ်။ ညို့ ညဝတ်အင်္ကျီအဖျား က ပေါင်လည်လောက်ထိ ပဲ ရှိတာဆိုတော့ ပေါင်လည်လောက်အထိကို အင်္ကျီလှန်စရာ မလိုပဲ နဲ့အသားကို နမ်းလို့ ရတယ်လေ။ ဖေဖေဦးရဲ့ စိုစွတ်စွတ် လျှာလေး နဲ့ မထိတထိ တို့ ရက်လာတာရော၊ မောင် ကြည့်နေတယ် ဆိုတဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှု ကြောင့်ရော ပေါ့။ ညို့ ပိပိ လေးမှာ အရမ်းကို စိုရွဲနေရပြီလေ။
ညို လည်း မလှုပ်မယှက်နဲ့ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ပုံလုပ်ထားလိုက်တယ်။ မောင် ရော ဖေဖေဦး ရော က ညို အိပ်ပျော်မနေဘူး ဆိုတာကို သိနေကြတာပဲဟာ။ ဖေဖေဦးက လုံးဝကို အသံမထွက်ပဲနဲ့ကို ညို့ကို ဖီးတွေ ပေးနေတယ်။ ညို့ ပေါင်လည်လောက်ရောက်တော့ ညို့ညဝတ်အင်္ကျီလေးကို ခါးပေါ်ထိ လှန်တင်လိုက်တယ်။ အိုး ညို သူ့ဖေဖေ ရှေ့မှာ ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ ဖြစ်နေတာကို မောင်ကြည့်နေတယ် ဆိုတဲ့ အတွေး က ညို့ အရေပြားပေါ် မှာ ကြက်သည်းမွှေးညှင်း လေးများတောင် ထောင်ထသွားရပါတယ်။
ဖေဖေဦး ရဲ့ နူတ်ခမ်းမွှေး ယားကျိကျိ နဲ့ လျှာစိုစို နွေးနွေး ကြီးက ညို့ ပေါင်သားလေးတွေကို ရောက်လာတယ်။ ညို့ ပေါင်လုံးတွေကို ဖေဖေဦးက ကိုင်ပြီးတော့ အသာလေးတွန်းလိုက်တာ၊ ညို အိပ်ယာပေါ်မှာ မှောက်ရက်လေး ဖြစ်သွားတယ်။ ညို့ပေါင်နှစ်လုံးကို တွန်းကားလိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဖေဖေဦး ဝင်လိုက်တာ သိလိုက်တယ်။ ဖေဖေဦး နဲ့ ဘယ်လောက်တောင် အတွေ့အကြုံ ရှိနေပလဲ ဆိုတော့ သူဘာလုပ်တော့မယ်မှန်းလည်း ညို သိနေတယ်လေ။ အာ့ကြောင့် ညို့ ပေါင်ရင်း ဆီးခုံအောက်ကို ဖေဖေဦး ဖက်ခေါင်းအုံး အလုံးလေး လာထည့်တော့ အသာကြွပေးလိုက်တာပေါ့။ နဂို ထဲက ကောက်ရတဲ့ ညို့ဖင်ကြီးအခုဆို အပေါ်လို လန်ကောက်ထွက်နေပြီပေါ့။ ဖေဖေဦး ညို့ ဖင်နှစ်လုံးကို ဖြဲပြီး ညို့ ပိပိလေးကို လာရက်လိုက်တာ ညို့ မှာ တွန့်ကနဲ တောင်ဖြစ်သွားရတယ်။
“..ရှီး…ကျွတ်စ်…ကျွတ်စ်…”
ညို့ဆီက အသံတိုးတိုးလေး ထွက်သွားရတယ်။ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်အော်မရဘူးလေ၊ တော်ကြာ မေမေထား ကြားသွားမှ ဂိန်နေအုံးမယ်။ ဖေဖေဦး က သူ့မျက်နှာကြီးကို ညို့ဖင်ကြားအတင်းအပ်ပြီး ရက်နေတော့ ညို့ ဖင်ကြီးကိုတောင် ခါယမ်းမိတယ်။ ဖေဖေဦး နှာခေါင်းကြီးက လည်း ညို့ ဖင်ပေါက်လေးကို လာလာထိနေတာ အူယားလိုက်တာ။
နောက်တော့ ဖေဖေဦး ညို့ဖင်ကြားက သူ့မျက်နှာကို ခွာပြီး ညို့ကျောပေါ်ကို တွားတက်လာတယ်။ ဘယ်တုန်းထဲက သူ့အင်္ကျီလုံခြည်တွေ ချွတ်ပြစ်ခဲ့လည်းမသိဘူး။ သူ့လီးထိပ်ဖူးကြီး ညို့ ပိပိ အဝလေးကို လာထိပြီး ဒစ်ဖူးကြီး ညို့ ပိပိလေးထဲ တိုးဝင်လာတယ်။ ညို့ပုခုံးလေးကို လေး သူ့ပါးစပ်နဲ့ မနာတနာလေး ကိုက်ခဲပြီး လက်နှစ်ဖက်က အိပ်ယာနဲ့ ညို့ကိုယ်လုံးကြားက လျိုဝင်လာတယ်။ဘရာဇီယာ မဝတ်ထားတဲ့ ညို့ ရင်သားတွေကို ညဝတ်အင်္ကျီပါးပါးလေး ပေါ်ကနေပဲ အုပ်ကိုင်ပြီး ဆုပ်နှယ်ပေးရင်းကမှ သူ့လီးကြီးကို စပြီး အဝင်အထွက်လုပ်လာတယ်။ ညို့ ပိပိလေး က အရည်တွေ အရမ်းရွဲနေပေမဲ့ ဖေဖေဦး လီးတန်ကြီးက တော့ ပြည့်နှစ်နေအောင်ပဲ တိုးဝင်လာတယ်။ အလိုလို ပဲ ညို့ ပုံစံက ဖင်ဘူးတောင်းထောင် ပုံစံဖြစ်သွားတယ်။ ဖေဖေဦး အကြိုက်ပဲလေ။
ညို့ ရင်သားတွေကို အုပ်ကိုင်ပြီးဆွဲလို့ ၊ ညို့ ပိပိလေးကို အားကန်ုဆောင့်လိုးလိုက်တာ ညို တို့ လင်မယားရဲ့ နှစ်ယောက် အိပ်ကုတင်ကြီးတောင် တကျွိကျွိ မြည်နေရတယ်။ သူ့သား က သူ့အဖေ ချွေးမ သို့မဟုတ် ကိုယ့်မိန်းမ ကို လိုးနေတာ ကို ကြည့်နေတယ် ဆိုတဲ့ အသိကများ သူ့ကို ပိုစိတ်ကြွစေလားမသိ။ ဖေဖေဦး လီးကြီးက ပိုမာပြီး ပိုထွားနေသလိုပဲ။ တချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ညို့ ရင်ထဲ အဖုတ်ထဲ မှာ နင့်ကနဲ နဲ့ကို ကောင်းလိုက်တာရှင်။ ဖေဖေဦး ရဲ့ တဖတ်ဖတ် ဆောင့်နေရင်းက ကို ညို တုန်တက် ပြီး ပြီးသွားတယ်။ ဖေဖေဦးလည်း ညို့ကိုယ်လုံးလေး တောင့်သွားပြီး အိပ်ယာခင်းတွေကို ဆွဲဆုပ်ထားတာ တွေ့လိုက်လို့ထင်တယ်။ သူ့လရေတွေကိုလည်း ညို့ ပိပိလေးထဲ ပန်းထုတ်ပြစ်လိုက်တော့တယ်။
“…အား… ကောင်းလိုက်တာ သမီးလေးရယ်..”