တစ်ဖက်တွင် သက်လွန်းရဲ့အတွေးတို့က
သက်လွန်းမြင့်နောင်က ဒွိလိင်ဆိုတာ မေမေသာသိသည်။
တော်သေးတာက သက်လွန်းကငယ်ငယ်တည်းက
အေးဆေးပြီး ကိုယ်‌ပိုင်ကျောင်းတက်လို့အပေါင်းအသင်းနည်းသည်။အပြင်တွေဘာညာလည်းမထွက်ပါ။ခုဆိုသူက ဆယ်တန်းဖြေပြီးတဲ့ ဖူးပွင့်ကာစ ၁၆နှစ်လူငယ်လေးပင်။

အင်း ဖူးပွင့်တယ်ဆိုတာ သက်လွန်းရဲ့ လီးလေးနဲ့စပတ်လေးပေါ့။သက်လွန်းရဲ့ လီးလေးက ၂လက်မကျော်လောက်ထိဖူးနေပြီးစပတ်လေးက လက်ဝါးရဲ့တစ်ဝက် လက်လေးလုံးလောက်ပွင့်နေခဲ့ပြီ။ပွင့်တယ်ဆိုတာ အလိုးခံဖူးလို့မဟုတ်ပါဘူး။ခုနှစ်10တန်းတုန်းကနေခုနွေရာသီစအထိ ၃လတစ်ခါ၄လတစ်ခါရာသီလာပြီး အတွင်းခံမဝတ်တဲ့နေ့တွေဆို ယား ယားလာတတ်သည်။

မေမေ့အား ရာသီလာစက အနာဖြစ်ပြီးရောဂါရတယ်ထင်ကာ
သွေးတွေပြပြီးမူးလဲသေးသည်။နောင်ခါမှ သက်လွန်းလည်းသက်လွန်းဖြစ်တည်မှုကို မေမေရှင်းပြပြီးစာတွင်သင်ရလို့ အဖို၊အမသဘာဝနဲ့ လိင်အကြောင်းနားလည်လာသည်။သို့သော် သက်လွန်းတို့လိုဒွိလိင်တွေအကြောင်းအကျယ်တဝံဖော်ပြမထား။ဒွိလိင်တွေကလိင်စိတ်တောင့်တမှု အားကြီးသည်ကြောင့် အန္တရာယ်ကင်းရန်ဖြစ်သည်တဲ့။သက်လွန်းလည်း ကိုယ့်ဖြစ်တည်မှုကိုလက်ခံရင်း ဒွိလိင်တွေအကြောင်းလေ့လာရင်း လက်လွန်၊လီးလွန်၊စပတ်ပါလွန်ခဲ့ရပါသည်။
သက်လွန်း၈တန်းတည်းက ဒွိလိင်pornတွေ5000ကျော်ကြည့်ခဲ့ပြီးပြီ။သို့သော် 8တန်းတက်ခါနီးမှ ရာသီလာခဲ့တာမို့လူပျိုပေါက်စရဲ့အဖုတ်ကမယားတတ်ခဲ့ပါ။10တန်းတက်တော့ အိမ်မှာသာစာလုပ်၍သွားဖြေရသည်မို့ တော်ပါသေး၏။ဘာကြောင့်ဆို အဖုတ်ထဲက ယားလာပြီးခေါင်းအုံးကိုခွထားရင်းစာကျက်ရ၏။ခုတော့ Villaမှာ မနေ့က10တန်းဖြေပြီးတည်းက လာနေရ၏။သက်လွန်းအလုပ်က အန္တရာယ်ကင်းပြီး
အရင်းအနှီးနဲကာ အကျိုးအမြတ်များ၏။လိုချင်တဲ့ပုံစံ၊ဒီဇိုင်းအားသက်လွန်းဆွဲပေးယုံပင်။သက်လွန်း8တန်းပြီးကတည်းက အခုလိုဆွဲလာခဲ့တာ အခုဆိုနာမည်ရနေပြီး အလုပ်ပင်။အဖေ့ရဲ့ မိတ်ဖက်လူတွေက သက်လွန်းအလုပ်နဲ့လူကိုသိရခြင်းက ဆယ်တန်းမတက်ခင် ဘုရားသွားတုန်းကပင်။အဖွဲ့လိုက်ကြီးနဲ့တိုးတော့ အကုန်လုံး ပခုံးကျယ်၊ရင်ညွန့်မောက်ပြီး ခါးသေး၊အိုးကားပြီး အရပ်5ပေရှိတဲ့ သက်လွန်းအား
မမေ့ဘဲ ခုထိမှတ်မိနေကြ၏။
8တန်းကနေခုထိသက်လွန်းအရပ်က 5ပေသာ၊ရင်ညွန့်မောက်ရခြင်းကနို့နှစ်လုံး အိအိကြီးတွေကြောင့်သာ။ခုဆို အရင်ကထက်ကြီးလာတဲ့ နို့တွေက လိမ္မော်သီးလောက်ကြီး၏။အဖုတ်လေးက လက်လေးလုံးနဲ့၊စပတ်ဖူးဖူးလေးထဲက အစိလေးကိုတော့မမြင်ဘူးသေးပါ။ဟီးဟီး ခါးလေးက 18လက်မသာရှိတော့ လူကြီးလက်နှစ်ဖက်ကိုင်စာပင်မပြည့်ပါ။ဖင်လေးက30လက်မထိမို့ ကားထွက်နေတော့ ဘောငိးဘီအပွ အကျီအပွသာ Free စတိုင်ဝတ်ရ၏။ခုလည်း အင်ဒိုချည်စပန့်ဘောင်းဘီကားကားနဲ့ Sunny စာတန်းပါ လက်ကျ အကျီတီရှပ်အပွဝတ်ထားပြီးထမင်းစားခန်းထဲ ပြေးဝင်လာတော့
သက်လွန်းမာမီက

“သားသား မင်းဖေဖေကို စေ့စပ်ကိစ္စပြောရအောင်လို့”

“ဟုတ် မာမီ ၊ဖေဖေသဘောတူရင်ပြီးပါပြီ”

သူနောက်နှစ်နိုင်ငံခြားကျောင်းသွားတက်ရင် စိတ်ချရဖို့
စပတ်ပါတဲ့သားလေးအား living togetherနေပြီးလိုးပေးဖို့
စေ့စပ်ထားမဲ့သူကို ခုတည်းကရင်းနှ်ီးအောင်လို့ ရှာရမည်ကိုသက်လွန်းသဘောပေါက်ပါသည်။လူပျိုလေးမို့ အနောက်တိုင်းသားတွေကို
စိတ်ပါပြီး အလိုးခံနိုင်၏။သို့သော် စေ့စပ်ထားမှသာ အလိုးလွန်ကိုယ်ဝန်ရရင် တရားဝင်မို့ ဖေကလက်ခံနိုင်မှာဖြစ်သည်။မဟုတ်ရင်တော့

“မာမီတော့ မပြောရဲဘူး၊သားသားရှေ့ရေးအတွက်သာ
သားမွေး၃နှစ်တည်းက စကားလည်းသိပ်မပြောဖြစ်ဘူး”

“မာမီကြောက်တော့ သားသားကပိုတာပေါ့”

မာမီနဲ့ဖေဖေက လုံးဝမချစ်ပါ။သုတ်ပိုးထည့်ပြီး ကိုယ်ဝန်ဆောင်ခဲ့တာဖြစ်ပေမဲ့ မရတာကြောင့် တစ်ခါသာဆေးသောက်ပြီး လိုးကြရသည်တဲ့။မာမီက အနေအေးပြီး ဘာမှမသိတဲ့၊ခပ်လှလှမိန်းကလေးဖြစ်ပြီးမာမီရဲ့အဖေအမေကမုန်တိုင်းနဲ့ ‌သေသွားပြီး၊ပိုင်ဆိုင်မီူဘာဘာအကုန်မုန်တိုင်းထဲပါသွားတာကြောင့် ဘာမှမသိတဲ့မာမီကိုပဲဖေဖေတို့အိမ်ကခေါ်ပြီး အသက်ကယ်ပြီး မျိုးရိုးသန့်သည်မို့ယခုလိုလိုးပြီး ကလေးမွေးခိုင်းကြခြင်းဖြစ်၏။ မာမီနဲ့ဖေဖေကစကားသိပ်မပြောလို့ လူမှန်းသိတတ်စ၄တန်းမှာ မေးခဲ့လို့ မာမီကပြောပြခြင်းပင်။
မာမီက သုတ်ပိုးထည့်တာမအောင်မြင်လို့ လိုးရဖို့ လုံးဝအ‌သေခံငြင်းခဲ့ပေမယ့် ဆေးခတ်ကာ မာမီရဲအဖုတ်ပေါက်ထဲသို့ဖေ့ဖေ့ပြီးခါနီးလီးကိုထည့်ပြီး သူ့အားမွေးခိုင်းခဲ့တော့ မာမီရဲ့ တွယ်တာမှုနဲ့ ပထမဆုံးအနမ်းကသက်လွန်းအတွက်သာပင်ဖြစ်ခဲ့လို့ ခုထိ သက်လွန်းဆိုးသမျှ ဖေဖေ့အားဖြောင်းဖြပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။မာမီက မုန်တိုင်းကြောင့်ထရော်မာရဖူးသူမိူ့ ဘယ်မှမှမချစ်တတ်ခဲ့သလို ဘယ်သူမှမလိုချင်ခဲ့ပါ။သက်လွန်းရလာမှသာ သက်လွန်းမျက်နှာသာကြည့်နေပြီး စကားများများပြောတတ်လာသည်တဲ့။သက်လွန်း အင်ဂျင်နီယာဖြစ်ဖို့ နိုင်ငံခြားသွားရင်း စိတ်ပူရမှာ ငွေမဟူတ်ဘဲ အလိုးခံကိစ္စဖြစ်နေတော့

“သားသား ကြိုက်တဲ့ပုံစံရှိလား၊ ဗမာဆန်”လား ဗိုလ်ဆန်”လား”

“ဟာ ဖေဖေ့သာရအောင်ပြောပါ မာမီကဗျာ”

ရှက်ရှက်နဲ့ သူပြေးထွက်ကာရေချိုးဖို့အပေါ်တက်လာမိ၏။
ဗမာဆန်၂နဲ့ဗိုလ်ဆန်ဆန် သက်လွန်းက Solo‌ေပမဲ့Activeဖြစ်သည်မို့
YouTube & Instagram တို့မှာ ကောင်လေးတွေရဲ့ Vlogတွေအစုံအစီကြည့်ဖူးသလို၊ကျောင်းတက်တုန်းကလည်း ကောင်လေးတွေ၊လူကြီးဆရာတွေ၊ငယ်ငယ်ကဆိုဦးလေးတွေနဲ့ပါတွေ့ဖူးပါသည်။
သို့သော် အမြဲခပ်တည်တည်၊ အသံခပ်ပြတ်ပြတ်နဲ့
ရှုတည်တည်အကြည့်တွေရှိတတ်တဲ့ သက်လွန်းရဲ့ အရှုပ်တွေမလုပ်နဲ့ကလွဲ ဘာစကားမှမဆိုတဲ့ ဖေဖေလောက် ဆွဲဆောင်မှုကောင်းနိုင်သူမရှိခဲ့သေးပါဘူး။ရေချိုးရင်း အဖုတ်က အဖြူရည်တွေထွက်လာတော့အတွေးရပ်ကာ အဖြူဆင်းနေတာမို့ အတွင်းခံဝတ်ဖို့တွေးရင်း….
သက်လွန်းနဲ့လိုးပေးမဲ့သူက ဖေဖေ့လိုကြည့်ကောင်းတဲ့သူဖြစ်ရင်ကောင်းမှာလို့တွေးမိတော့ အဖုတ်က ကျင်တက်လာ၏။
သက်လွန်းလည်း အတွေးအားရပ်ကာ အဝတ်အစားလဲပြီး ဖုန်းထဲ၌ဖေဖေ့လို ကြည့်ကောင်းမဲ့လူအားရှာရင်း
အောက်ဆင်းလာတော့

ထမင်းစားခန်းထဲ၌

“မြင့်သူ ငါပြောစရာရှ်ိတယ်”

မာမီက ဖေဖေ့အား စကားစတော့ ဖေဖေ့ကသက်လွန်းအတွက်ပန်းကန်လုံးထဲ ထမင်းထည့်ပေးနေ၏။ထမင်းပန်းကန်လုံးသက်လွန်ူရှေ့ချပေးပြီးကာမှ မာမီဘက်လှဲ့ပြီး

“အခုပဲ ပြော!…,”

သက်လွန်းဟင်းမထည့်ရဲဘဲ၊တူကိုင်ကာ မာမီအားကြည့်နေမိတော့၏။

“သားသား အတွက် စေ့စပ်မဲ့သူရှာရအောင်လို့”

“အော် ဟုတ်တယ် မကြာခင်18နှစ်ဖြစ်တော့မှာ”

ဖေဖေသက်လွန်းအားရဖို့ လိုးရတော့ 18နှစ်ပဲဖြစ်သည်။ခုဆိုဖေဖေက34နှစ်ဖြစ်ပြီး ချောမောတည်ငြိမ်တဲ့ ကလေးအဖေဖြစ်သည်။
မာမီက ခုဆို41ရှိပြီဖြစ်သည်။အဲ့တုန်းက မာမီက25နှစ်ဖြစ်၏။
မာမီက အရပ်5ပေ3လက်မရှိပြီး အနေအေးအပြုံးမရှိတဲ့ သူ့သားအားချစ်တဲ့ အန်တီကြီးပင်။

“သားကို ဘယ်သူ့အိမ်ကသားနဲ့များ သဘောတူလဲ”

“ဘာ ဘယ်လို သားလို့ပြောလိုက်တာ”

အဖေက ထောင်းခနဲ ထမင်းစားရက လက်သီးထဆုပ်၏။
သက်လွန်းအားစိုက်ကြည့်တော့
မာမီက သက်လွန်းအား ခေါင်းရမ်းပြ၏။ပြီးမှ

“ဟို မျိုးရိုး သန့်ဖို့ ယောင်္ကျားလေးနဲ့များ လက်ထပ်….”

“အဲ့မြိုးရျိုးရဲ့ဘယျဖငျအပေါကျက ဆကျခံသူမှေးမှာလဲ!!”

မာမီက အလန့်တကြားထရပ်၏။သက်လွန်းရှေ့လာ၏။
အခု ဖေဖေက သက်လွန်းအားအထင်လွဲနေတာ….!!

“ဖယ် ဟိတ်ကောင် မင်း ဘယ်ကောင်နဲ့ကြိုက်နေတာလဲ!
ဟမ် မင်းက Gayလား ၊ စံအိမ်အကြောင်းသိရက်နဲ့ ဘာအချိုးလဲ”

“မဟုတ်ဘူး ဟင့် မဟုတ်ဘူး”

“ဖယ်ပါ ဖယ်ပါ ပြောတာနားထောင်ပါအုံး”

မာမီက ဖေဖေ့အားတွန်းလွတ်၏။သက်လွန်းတော့ငိုချင်တာပဲသိတယ်။ဖေဖေ့က စကားပြောသာ အပိုအလိုမရှိခဲ့တာ။ခုလိုသက်လွန်းအားလက်မရွယ်ခဲ့ဖူးဘူး။ခုတော့ သက်လွန်းကိုမရင် တစ်စဆီဆွဲဖြဲမယ့်ပုံပင်……

“သားသားက ကလေးမွေးလိမ့်မယ်”

“ဘာ မင်းက မင်းအကောင်အတွက် စံအိမ်ကိုအကြေင်းပြ
သားအိမ်ပါ ထည့်ပေးပြီး ကလေးမွေးမလို့လား”

“မဟုတ်ပါဘူး မြင့်သူမင်းသားက ဒွိလိင်”

ဒွိလိင် ဒွိလိင် ဒွိလိင်
ဦးမြင့်သူကမ္ဘာကြီးရပ်တန့်သွား၏။ခုချိန်လူပျိုဖြစ်ပြီပေါ့။အဲ့တော့ဟား …..အဲ့တော့ သူ့ရဲ့ရွှေဥကို သူများအခွခံရတော့မှာ တောက်စ်!
သေတောင်မဖြစ်ရဘူး။ငါသေတောင် အဲ့လိုမဖြစ်ရဘူးကွာ။

ငိုနေတဲ့အကောင်မျက်ရည်တွေအား ပထမဆုံးမြင်ဖူးချင်ဘဲ။
အရင်လိုသာဆို ပြေးသုတ်မပေးတောင် မငိုနဲ့ပြောမိမှာပင်။
ခုတော့ သူစိတ်ကုန်ပါသည်။ထပ်ပြီးကြည့်မိတော့
လှလိုက်တာလို့ ဦးမြင့်သူကြောင်အစွာငေးရင်းတွေးမိ၏။

“လာ မင်းလာ အဲ့လောက်မျိုးရိုးသန့် အကြောင်းပြ လင်ဆာနေရင်
လာ လိုက်ခဲ့ လာ လာလို့”

အကြာကြီးရပ်ကြည့်နေတဲ့ ဖေဖေက သူ့အားလက်မောင်းရင်းကနေဆွဲခေါ်နေတော့ မာမီက

“မြင့်သူ ငါ့သာသတ်သွားပါ ငါ့ကြောင့်ပါ…ငါဖုံးကွယ်ခဲ့လို့ပါ
သားသားတစ်ခုခုဖြစ်မှာကြောက်ခဲ့လို့ပါ။ခုက သားသား သားသားက
လူပျိုဖြစ် မျိုးရိုးသန့်တာလိုအပ်နေလို့ပါ သားသားမှာဘာချစ်သူမှ
မရှိဘူး”

မာမီက ဒူးထောက်တောင်းပန်ရင်းပြောတော့ သက်လွန်းပါ လိုက်ဒူးထောက်လိုက်သည်…….။ဖေဖေကတော့လက်သီးဆုပ်ကြီးက ထင်းမေပြီး အံ့ကြိတ်ထား၏

ဦးမြင့်သူ ကျွန်းစား‌ပွဲခုံကို မှောက်ပစ်လိုက်၏။ဟိုးတနေ့က
စံအိမ်ကMailပို့လာတာက သက်လွန်းမြင့်နောင် အတွက် 18နှစ်မပြည့်မီပါတနာရှာပေးရန်တဲ့။အော် ခု ဟိုကောင်မာမီ မဝါဆိုကကျ ဒီကောင် လူပျိုဖြစ်လို့ …ကျစ်..အလုပ်ခံချင်၊အခွခံချင်နေလို့ ကိုယ့်အဖေကိုရှာခိုင်းနေတာလား။စံအိမ်ကိုရော ဒီကောက်လှမ်းပူဆာလိုက်တာလား…

အဟက် မျိုးရိုးသန့်တဲ့လား”
အသက်၃၄နှစ်ထိ တခါပဲ သားရဖို့ လုပ်ဖူးတဲ့ သူ့လီးနဲ့
ဘယ်သူ့မှ စိတ်ထဲကတောင် မပြစ်မှားတဲ့ ငါဆိုတဲ့ မြင့်သူက?
ငါဆိုတဲ့မြင့်သူထက် သန့်တဲ့မျိုးရိုးသန့်မရှိတော့။

“လာ ထ”

ချိုင်းနှစ်ဖက်အောက်ကနေ ကလေးချီသလိုမပင့်ချီလာသော ဖေဖေ့ကြောင့်ကြောင်တစ်ကောင်လို့ ခြေတွဲလဲပင်။သက်လွန်း ငိုပဲငိုနေမိသည်။

“ဖယ် မဝါဆို!! မျိုးရိုးသန့်!ပြီး လူပျိုလိုဖြစ်နေတာကျုပ်ပဲရှိတယ်”

“……”

ဖေဖေစကားကြားတော့ မေမေလိုလူကပါ ငိုလာ၏။

“မလုပ်ပါနဲ့ သားသား သားသားကိုမလုပ်ပါနဲ့”

မာမီငိုပြီးတောင်းပန်တော့ ဖေဖေ့ကဟန့်ခနဲ
သက်လွန်းခြေတောက်2ဖတ်အား သူ့ခါးထစ်ခွပုံစံခွခိုင်းပြီး

“သွားပြီ ကျုပ်ကို လာမေးရင် သေပြီပြောလိုက်”

မာမီကငိုရင်း ဘာမှမသိပေမဲ့ ဖေဖေ့စကားအားနားလည်သည်မို့
တန်းကျန်ခဲ့၏။ပါးစပ်ကလဲ ထွက်သွားတဲ့ ခြေလှမ်းကျဲနဲ့ဖေဖေ့ပေါ်ကသက်လွန်းအားကြည့်ပြီး သားသား လိမ်လိမ်မာမာနေနော်တဲ့။
သက်လွန်းတော့ဒူးတွေပါတုန်နေတော့ ကားထဲဇွတ်ချပြီး အတင်းမောင်း၏။ ကားရဲ့ကွန်ပျုတာစစ်စတမ်ကို ဒုန်းခနဲ နောက်ခန်းကဘေ့စ်ဘောရိုက်တံနဲ့ရိုက်ခွဲပြီးကားထဲဝင်လာတော့ သက်လွန်းကားထောင့်ကပ်ပြီး ငိုနေမိ၏။
ဖေဖေက သက်လွန်းနဲ့အတူတူသေတော့မလို့လား…..။

“ဟင့် အင့် အီစ့် အီးးး ဟင့်အင့်!”

စံအိမ်ကလာမေးရင် သေပြီလို့ပြောလိုက်တဲ့ အီးဟီး။
ရှိုက်သံမျိုးစုံထွက်ကာငိုနေတဲ့ ကောင်အား
ကားရပ်ပြီး ပိတ်ဆောင့်ပလိုက်ချင်မိသည်။ဒင်းက ဒင်းကများ
အရွယ်ရောက်တော့ ‌စေ့စပ်ပြီး၊အခွခံတော့မတဲ့ ဟားဟား။မျိုရိုးသန်ါနဲ့မှတဲ့……။မျိုးရိုးသန့်လွန်းလို့ ဥပုတ်စောင့်နေတာ
ဟောဒီက ဦးမွငျ့သူအပွငျ ဒီနိုငျငံမှာလုံးဝမရှိ၊ရျှိရငျလညျး ပနျးသြနလေို့ပငျ။

“အာ့ အား အင့် ဟင့်”

ဦးမြင့်သူ ကားပေါ်ကဆင်းပြီး အိပ်နေတဲ့ကောင်ကို မယုံကြည်လို့တီရှပ်အကျီအောက် လက်ထဲတော့ ကြိုးလိုလိုဘာလိုလိုစမ်းမိတော့ဖြည်ချပြီး၊စမ်းလိုက်တော့ ဂေါ့ရိုက်တဲ့ ဂေါက်သီးလုံးထက်ကြီးလောက်တဲ့ နို့တွေအားစမ်းမိတော့ ဦးမြင့်သူ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကပူကျစ်တက်လာသည်မို့ လက်အားအလုပ်ပေး ထိပ်နို့သီးခေါင်းအား လက်နှစ်ခုထဲထည့်။ ဆွဲစိတ်လိုက် ပွတ်လိုက်လုပ်တော့ နို့အုံတွေကလဲ ပူတက်လာတာ နွေးခနပင်။အားမလုအားမရနဲ့ နို့အုံလိုက်လက်ဝါးထဲဆွဲညစ်တော့ အိပ်နေတဲ့ကောင်က ညည်းလိုက်တော့ သူ့အကောင်လီးကြီးက
ပထမဆုံးအကြိမ် မြင့်သူရဲ့ လက်မပါဘဲ ထကြွဖုတက်လာ၏။

“ဟင့်အင်း ဖေဖေ သားကိုအသတ်ပါနဲ့”

ဖေဖေ့က သူ့အားစမ်းသပ်ပြီး သတ်ပြစ်တော့မှာ သက်လွန်းသိသည်။ဦးမြင့်သူက ပါးချိုင့်ပေါ်အောင် ပြုံးပြပြီး…….သူ့အား မော့ကြည့်နေသည့် သူ့လီးထဲကနေ ပေါက်ပွား လူဖြစ်လာတဲ့ကောင်အား

” အဟွန်း!! မသတ်ဘူး မင်းလိုကောင်လိုးပြစ်မှာ”

သက်လွန်းရင်ခနဲထိတ်ခနဲ။လန့်ဖြန့်ကာ ကိုယ်ကြုံတ်မိ၏။
ဖေဖေ့ပါးချိုင့်တွေကထင်းနေ၏။ချေရက်လိုက်တာ သားဖေဖေရဲ့ပထမဆုံးအားရပါးရအပြုံးကြီးက။အတွေးရပ်ကာ သူ့အားလိုးမယ်တဲ့ သူကြားလိုက်တာ။သက်လွန်း သက်လွန်းကို ဖေဖေကလိုးမယ်တဲ့။ဟင့်အင်း။သားအဖတွေ၊မရဘူး။မလိုးချင်ဘူး။
သို့‌သော်နို့အနိုက်ခံရထဲက အောက်စပတ်က အရည်တွေကျနေခဲ့တာဖေဖေ့က သူ့အားလိုးပစ်မယ်ပြောတော့ သက်လွန်းဘဝမှာပထမဆုံးအကြိမ်စောက်ရည်တွေထွက်ပြီး ကျင်ခနဲပြီးသွား၏။

“ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း အင့် အီး”

သက်လွန်းအား ခါးထစ်ခွပွေ့ကာ ဖေဖေ့ကသူ့ပုခုံးပေါ်လက်တွေတင်ပေး၏။ သက်လွန်း၏ အရပ်၅ပေ ပေါင်ချိန်110လေးက အရပ်6ပေကျော် သူ့အဖေမြင့်သူရင်ခွင်ထဲ သားပိုက်ကောင်လိုပင်။

သစ်ပင်အုပ်ကြီးအား ဖြတ်ပတ်လျောက်လာတော့
2ထပ်အိမ် Villa ကြီးက မှန်များဖြင့်ကြည်တောက်ထိန်လင်းနေ၏။
2ထပ်Villaရှေ့အနီးနားက တစ်စောင်း တစ်ထပ်တိုက်အရှည်တစ်ခုထဲက လူ4ယောက်ထွက်လာပြီး…..

“အကိုကြီး အဲ မှားလို့ Bossရောက်လာမယ်ဆိုလို့ အကုန်စုံပါပဲ
တောင်ပြင်က ရေစုံမှာရှိနေပါ့မယ်”

“သွားတော့ ငါခေါ်မှလာ တောမီးလောင်လောင် မဝင်ခဲ့နဲ့”

“ဗျာ ဗျာ ဟူတ် ဟုတ်ကဲ့”

အကျီထဲခေါင်းဖွက်ထားရင်း ကြည့်မိတော့ သရဲ…အမလေး သရဲကစကားပြောတယ်။ဦးလေးငယ်နဲ့ ဘေးက ညီအကိုတွေက သေသွားပြီးသားတွေမလား……။သက်လွန်းတောင် စံအိမ်ဆက်ခံသူမို့အသုဘလိုက်ပို့ခဲ့ရလို့ သိနေခြင်း၊သက်လွန်းအမျိူးတွေကို နာရေးမှသာအားလုံးနဲ့ တွေ့သိ၊တွေ့ဆုံနှုတ်ဆက်ရခြင်းဖြစ်သည်။

“လူတွေပါ သူတိူ့ကမသေခဲ့ကြဘူး”

အတင်းရင်ဘတ်ပေါက်မတတ်‌တိုးဝင်နေသူက မေးရိုးကရင်ဘတ်ပေါ်၌ခိုက်ခိုက်တူန်နေလေသည်မို့ မြင့်သူပြောပြလိုက်သည်။
မယုံသလို ပိုတိုးဝင်ရှိုက်ငိုလာသူကြောင့်

“သူတို့ကို အဖိုးက သတ်ချင်ခဲ့တာ၊ငါကယ်လိုက်တယ်…
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါ့ဦးလေးရဲ့သားတွေက ငါ့အကိုတွေပဲလေ,…
မင်းဦးလေးတွေ၄ယောက်လုံးက ဖအေတူမအေကွဲပေမယ့်
ငါ့ပါ အပါမဝင်ညီအကိုအရင်းလိုပဲ ဆက်ဆံကြတယ် သူတို့ကဒီတောမှာနေတာ”

“ဟင့် အီး အဖိုးကသတ်မှာ”

“သိတယ်”

“အီးဟီး….အီး အင့် ဟငိ့”

“ဟင်း ဒီတောကို ဒီတစ်သက်တောင်မတွေ့ဘူး …..
မင်းဦးလေးတွေတောင် ခုထိ၆နှစ်ထိ အသကိရှင်နေတယ်”

မြင့်သူ သေမလိုငိုနေတဲ့ကောင်အား ရှင်းပြရသည်။
တက်နေမှ သေနေအုံးမယ်။ဆေးပဲရှ်ိတယ် ဆရာဝန်ကောင်ကလည်း
ရေစုံကိုသွားကြပီ။ဆက်ငိုနေတဲ့ကောင်အား

” ထပ်ငိုကြည့် လှေကားထစ်ပေါ် ပစ်ချမယ်”

“ဟင့် ဟုတ် ဟုတ်”

“ဟုတ်ကဲ့လို့တောင် မပြောနိုင်ဘူးလား”

စိတ်ပျက်သည်။အမြဲအေးဆေးငြိမ်ချက်သားကောင်းတဲ့သူ့သားက
သန်မာတယ်ထင်ခဲ့တာ၊လှလွန်းတာက သူ့သားကံကောင်းမှုလို့ထင်ခဲ့တာ၊တကယ်တော့ သဘာဝထပ်ပိုကာ ရာသီလာတော့ ပိုလှလှလာခဲ့တာပဲ။

“အိပ်တော့”

“ဟုတ်”

ကုတင်ပေါ်ချပေးပြီး၊ခလုတ်တစ်ခုနှိပ်လိုက်တော့ ခြံတစ်ဝန်းလုံး
မှောင်ပိန်းသွားပေမဲ့ အလှမီးသီးတို့ရဲ့ မီးရောင်မှောင်ပြပြနဲ့…..
တောလယ်ခေါင်ရဲ့ တောင်လယ်ခေါင်က ကြယ်ရောင်စုံက မှန်မှာလာရောက်ရောင်ပြန်တော့ အလင်းကရ၏။
ခေါင်းမြီးခြံအိပ်နေသူဘေးဝင်အိပ်ဖို့လုပ်တော့

“ဖေဖေ ဒီအခန်းအိပ်ရင် ဟိုဘက်ခန်းပြောင်းအိပ်ပါ့မယ်”

ပြောပြီး သက်လွန်းထွက်လာခဲ့သည်။အလင်းကမှောင်ပြပြနဲ့ သို့သော်မြင်ရသေး၏ နံရံက နာရီဖြူဖြူက အခုမှ၆နာရီသာရှိနေသေးသည်။
ဆတ်ခနဲ သူ့လက်မောင်းရင်းအားထိကိုင်ပြီး လေလိုရောက်လာတဲ့ ဖေဖေက သက်လွန်အားရင်ခွငဲဆွဲသွင်း၏။

“မသွားနဲ့”

ဖေဖေရဲ့ စကားသံကခပ်တိုးတိုး တီရှပ်တွန့်ကြေကြေပေါ်က လက်တို့ကကြမ်းကြမ်းရှရှ ခပ်နွေးနွေး

“ဟင့်အင်း အွန့် အင့် ပြွတ်စ်!”

သက်လွန်းအပေါ်သို့မော့ကြည့်ပြီး ငြင်းတုန်း ဖေဖေက သက်လွန်းနှုတ်ခမ်းအား သူ့နှုတ်ခမ်းခပ်ထူထူတွေနဲ့ ထိကပ်ပိတ်ပစ်ပြီး စွဲစုပ် နမ်းရှိုက်ကာ လျှာကြမ်းကြမ်းကြီးပါထုတ်ပြီးလျက်လာတော့၊သက်လွန်း ညည်းညူသံထွက်ပြီး အနမ်းတို့နင့်နင့်သည်းသည်းဖြစ်လာတော့၊သက်လွန်း အရပ်ပုတာမလို့ ငုံချလိုက်တော့ ဖေဖေကထပ်ငုံချလာပြီး သက်လွန်းလည်ပင်းကို လျှာတွေနဲ့လျက်၏။လျက်ထားနဲ့နေရာကိုခပ်ဖွဖွကိုက်ပစ်ပြီး စွဲပါစုပ်တော့ သက်လွန်း မခံနိုင်တော့
တစ်ကိုယ်လုံး ဖေဖေ့ရင်ခွင်ထဲခွေညွတ်ယိုင်နဲ့နေပြီး သက်လွန်းသတိထားမိလောက်အောင် သူ့အဖုတ်ထဲက အရည်တွေက အတွင်းခံဝတ်ထားတာတောင်စိုရွှဲနေပြီး တစ်စက်စက်နဲ့ ပင်။
စပတ်ထဲကကိုက်လာသလို တဆစ်ဆစ်နဲ့ တုန်ပြီး ပူလာသည်။
လှိုက်တက်ကာ စောက်ပတ်က ယားယွတက်လာတော့
သက်လွန်းနောက်ဆုံးလက်နက်ထုတ်သုံးကာ

“ဖေဖေ့ သက်လွန်းက ဖေဖေ့ရဲ့သားပါ အင့် ဖယ်ပေးပါ”

အာ့ဆိုတဲ့ အသံမထွက်အောင် အံ့ကြိတ်စကားပြောနေတဲ့သားကမြင့်သူအားနူးညံ့စွာပြုံးပြောနေပေမယ့် မျက်နှာကတော့မခံရရင်သေတော့မဲ့ အနေအထားရောက်နေသူလို အဲ့တော့ ဖေဖေက လိုးပေးရမှာပေါ့……အလိုးခံရတော့မှာ မပူနဲ့။

“ဘာလို့ အခန်းခွဲအိပ်မှာလဲ သားအဖနှစ်ယောက်
အတူတူပဲ အိပ်ရအောင်”

သက်လွန်း အပြုံးလေးကြာရှည်မခံပါ။ကိုယ့်ဖေဖေ့နဲ့တော့ဒီလိုမဖြစ်ချင်မိပါ။ရင်ခုန်နေတာ ကြောက်လို့…။အောက်ကဟာယားယွလာတာ ပထမဆုံး အထိအတွေ့မလို့ပင်။ဟူတ်တယ်
သက်လွန်းဖေဖေဆီကနေတော့ အလိုးမခံချင်သေးပါ။အတွေးနဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်သာ စောက်ရည်တို့တစ်စက်စက်ကျလာ၏။