ပိုးအိမ်

ပိုးအိမ်

မှောင်မိုက်လှသော အခန်း၏ ကြမ်းပြင်ထက်တွင် အသက်၁၆အရွဃ်လူငဃ်လေးတစ်ဃောက် ထိုင်နေသည်….

လရောင်တစ်စွန်းတစ်က အခန်းထဲ အရိပ်ကျနေကာ….
ထိုလူငဃ်လေးအားအလင်းရောင်မဝိုးတဝါးကြားတွင်
မြင်တွေ့နိုင်သည်…….

ထိုလူငဃ်လေး၏မျက်ဝန်းအစုံမှာ ပြတင်းပေါက် အားငေးမောကြည့်နေသည်…..

နာရွက်လေးများကလည်း အဝေးမှ ထွက်ပေါ်နေသော ဂီတသံစဥ်များအား နားထောင်နေဟန်……

ပါးစပ်များမှ ခပ်ဖွဖွအသံလေးဖြင့်…..
ဒါတွေ ငါအပိုင်တွေ……ဒီနေ့ မွေးနေ့ပွဲက မင်းသားလေးကငါပဲ့ဖြစ်ရမှာ……

ချက်ချင်းဆိုသလို မျက်ဝန်းတို့နီရဲလာကာ……. ပါးစပ်မှလည်း…လက်စားချေမဃ်…..ငါအပိုင်း..အကုန်ငါဟာ…
သောက်ရူးတွေ….သေ…..သေ…အကုန်သေ…..

ပါးစပ်မှသွေးရူးသွေးတန်းအော်ဟစ်ကာ….ပွဲတော်ရှိရာ အရပ်ဆီသို့ လှမ်းမျှော်ကြည့်ရင်…ငါလာမဃ်…စောင့်နေကြဟု…တဖွဖွ ရွတ်လျက်ရှိပေသည်….

အမုန်းတရားအပြည့်ဖြင့် ထိုကောင်ငဃ်လေးမှာ လောင်မြိုက်နေရပေသည်….

မွေ့နေ့ပွဲအတွင်း ခမ်းနားထည်ဝါလှသော အဝတ်အစားတို့ဖြင့် မိသားစုလေးမှာ ထိုအဖြစ်အပျက်တို့ကို မသိ……

ဘေးအန္တရာယ်က မိမိတို့ အနားရောက်လာတော့မည်ကို မသိလေ……..ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် ထိုည ပွဲတော်လေးကား အသက်ဝင်နေပေတော့သည်……

နန်းသင်းမေ သည် ကိုဃ်ဝန်ရှိနေသည်မှာ
လအတော်ရင့်နေပြီဖြစ်သည်…

ထိုကိုဃ်ဝန်အားအိမ်က ယောက်ျား မသိအောင် အတော်ပင် ဖုန်းဖိထားရသည်…..

နန်းသင်းမေနှင့် ထွန်းမြင့်ဦးတို့သည် မိဘတို့ ကအချင်းချင်းလက်ထပ် ပေးထားသောကြောင့်သာ လင်မဃားဖြစ်လာခဲ့ကြခြင်းဖြင့်သည်….

နန်းအနေဖြင့် ပြောရရင် ထိုလူ အား တစ်စက်မှ ချစ်ခင်နှစ်သက်မူမရှိချေ….
ထွန်းမြင့်ဦးသည်လည်း နန်းအား ချစ်ပုံမရ အချိန်တိုင်းအလုပ် အလုပ် အလုပ်သာ ဖိကာလုပ်နေသူဖြစ်သည်…

ထိုလူသည် လပေါင်းများစွာ ကြာအောင်အလုပ်ခရီးထွက်တက် သည်…..
ထိုသည်ကိုပင်အားမရ ပုံရသည်အိမ်သို့ပင် သိပ်မပြန်လာ…….
ထိုသူမျက်နှာအား အိမ်တွင်မြင်ရသည်ကို က အတော်ပင် ရှားရှားပါးပါး ဖြစ်သည်……

နန်းအတွက်မူ ထိုသူ ကား ငွေထုတ်ပေးနိုင်သော လူတစ်ဃောက်ထက်မပိုပေ……

သိုသော်လည်း နန်းအနေဖြင့် ထွန်းမြင့်ဦးအား မကွာရှင်းလို….ထိုလူအပေါ်မချစ်သော်လည် ငွေနှင့်ဂုဏ်တို့ကိုတော့ မက်မော မိသည်….

နန်းသည်ထိုလူနှင့် အမွှာလေး၂ဃောက်အား ရရှိခဲ့သည်….

ထိုကလေး၂ဃောက်အပေါ်တွင်တော့ နန်းအတော်လေးချစ်မိသည်….

အခုရနေသောကိုဃ်ဝန်ကတော့ထွန်းမြင့်ဦး ဖြင့်ရသည်မဟုတ်..

နန်း၏ချစ်ရသူ အိမ်တော်ထိန်း၏သား ကို အောင်မြင့်ဖြင့် ရထားသည် ကလေးလေးသာဖြစ်သည်…..

ကိုအောင်နှင့်ထွန်းမြင့်ဦးတို့မှာ ငဃ်သူငဃ်ချင်းဟု ဆိုရမည်ပင်……ကျောင်းပြီးသောအခါ ကိုအောင်က အိမ်တော် တွင်သာ အလုပ်လုပ်ခဲ့သည်……

ထွန်းမြင့်ဦး ဆီမှ အချစ်တို့မရသော်လည်း
ကို အောင်မြင့်ကတော့ နန်းအားအလွန်ပင်ချစ်ပေးသည်…….

ကိုအောင့်မြင်နှင့် နန်းတို့၂ဦးသားအချစ်နဃ်ကျွံကာ ထိုကလေးအား ရလာခြင်းဖြစ်သည်…….

၂ဦးသား အလွန်ချစ်ခင်ရပါသော်လည်း နန်းသင်းမေ အနေဖြင့် ထိုကလေးအား မမွေးဖွားလို….

အောင်မြင့်မှာလည်း ထိုကလေးအား တရားဝင်ချပြရဲလောက်အောင် မိမိ သခင် ရှေ့တွင် အရဲမစွန့် လိုပေ…..

ထိုကြောင့် ထိုကလေးအား ၂ဦးသား တိတ်တခိုး မွေးကာ စွန့် ပစ်ကြရန်စီစဥ်ခဲ့သည်……

ထွန်းမြင့်ဦးတစ်ဃောက်အလုပ်ခရီးထွက်သွားသည်မှာလည်းအတော်ပင်ကြာပြီဖြစ်သည်….

ထိုလူပြန်မရောက်ခင်ပင်ကလေးအား မီးဖွားလိုက်ရသည်…

မွေးလိုက်သည့်ကလေးမှာ ဒွိင်လိင်လေး ဖြစ်သည်….. ပိုဆိုးသည်မှာ ထိုကလေး၏ဆံနွဃ်ပါးပါးတို့က အဖြူရောင်သန်းနေသည်…

နန်းရော ကိုအောင်ပါ ၂ဦးသား အစထဲက သဘောမကျရသည့်ကြားထဲ အခုတော့အသိအမှတ်ပင်မပြု ချင်တော့…..

(ဇာတ်ကြောင့်…အ​​ ဖြင့်သာစိတ်ကူးဃဥ်ရေးသားထားခြင်းဖြစ်သည် မည်သူတစ်စုံတစ်ဦးကိုမှ ထိခိုက်လိုစိတ်မရှိပါ)

ထိုကြောင့်၂ဦးသားတိုင်ပင်ကာ မိမိတို့ဇာတ် ကြောင်း ကို မသိစေရန် ထိုကလေးအား လက်စဖြောက်ရမည့် …

စိတ်အချဆုံးနေရာကာ မိမိတို့အနားတွင်ထားရှိရန်ပင်……..

အိမ်ရှိ စိတ်ချရသော အစေခံ လင်မဃား အားကလေးကိုပေးကာ အစေခံတန်းလျားနှင့်နီးသော အနောက်ခြံဝန်းအတွင်းပင် ပြုစု ခိုင်းထားလိုက်တော့သည်….

ထိုအစေခံလင်းမဃားအားလည် နုုတ်ပိတ်ခ
အ​​ဖြင့်ထိုက်တန်အောင် ရွှေနှင့်ငွေအတော်များများအားပေးခဲ့လိုက်သေးသည်…….

မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ ထို ကလေးအား အငတ်တော့မဖြစ်စေလိုမိ………

ထိုအနောက်ခြံဝန်းသည် လူသူမရှိဟုပြောရမည်…….
တိတ်ဆိတ်ခြောက်ကပ်ကာ လူသွားလူလာပင်မရှိ…
ပင်မအိမ်တော်နှင့်လည်းအတော်အတန်ဝေးလှသည်……

ထိုကလေးအတွက် စားစရာနေစရာ ပေးရုံဖြင့်လုံလောက်မည်ဟု နန်း တွေးကာ ထိုကလေးငဃ်အားအပစ်ရှိစိတ် လေးပင်မရှိစွန့်ပစ်ခဲ့လေသည်….

ထိုသို့ လက်စဖျောက်ပလိုက်ရုံဖြင့်အဆင်ပြေပြီဟု ထင်ခဲ့ကြသည်….

တစ်နေ့နေ့ တစ်ချိန်ချိန်တွင် ထိုကလေးမှာ အဆိပ်ရှိသောပိုးကောင်အဖြစ်ကြီးထွားလာမည်ကိုတော့ ထိုအချိန်က
နန်းသင်းမေတို့ မသိရှိခဲ…….

နန်းသင်းမေ သည်တစ်ဖက်တွင် အိမ်တော်ကြီး၏ သခင်မ ……..

ယောက်ျားနှင့်အမွှာသား၂ဦးအပေါ် အလွန်ပင်ချစ်ခင်တက်သောမိခင်ကောင်း ဇနီးကောင်းတစ်ဦးအဖြင့် နေပြသော်လည်း…..

တစ်ဖက်တွင်မူမိခင်ဟူသော ကြင်နာစိတ်တစ်စက်ပင်မရှိ…

ဖောက်ပြန်ကာ ရရှိလာသော ကလေးငဃ်အား
တုံဆိုင်းမူပင်မရှိ စွန်ပစ်ရက်သော လူသားအရေခြုံထားသော မကောင်သည့် လူပင်ဖြစ်သည်……

လူအများ၏ အမြင်တွင် မူဒေါ် နန်းသင်းမေ ဆိုသူမှာ ပြီးပြည့်စုံသော မိန်မကောင်း ပင်…….

နွေး…..မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ…..

မင်းကို တစ်ခုခု အလုပ်ခိုင်းလိုက်ရင် ပြန်ကို မလာတော့ဘူး… တစ်ချိန်လုံးအလေ လိုက်နေတော့တာပဲ…….

မေမေ…သား အဝတ် လျှော်နေတာပါ… အလုပ်က မပြီးသေးတော့ကြာသွားတာ…..

နွေး…..ဆင်ခြေ လက်ခြေတွေ လာမပြောနေနဲ့…..

အခု ငါ..ဟင်းချက်မလို့ အကုန်အဆင်သင့်ပြင်ထားလိုက်….

ပြောလိုက်ရင် အကုန်သူပဲ့လုပ်နေရသလိုသောက်ချိုးနဲ့…….
ဟဲ….အလုပ်ပြီးရင် နင့်အကို အဝတ်တွေ မီးပူတိုက်ထား….

ပြောပြီးသည်နှင့် လှည့်ထွက်သွားသော အမေကျောပြင်အား ကြည့်ကာ နွေးမျက်ဝန်းတို့ မျက်ရည် တို့ ရစ်သိုင်းလာသည်..

အသက်၁၂နှစ်အရွဃ် ကလေး တစ်ဦး အနေဖြင့် ထိုအလုပ်တို့မှာ အလွန်ပင် ဝန်ပိလှသည်…..
နွေးအနေဖြင့်မိသားစုထဲခွဲခြားကာ ဆက်ဆံခံရသည်ဟုလည် အမြဲထင်မြင်မိသည်…..

နွေး၏အကို ဖြစ်သူမှာ ကျောင်းတက်ရသော်လည်း
နွေးကားကျောင်းသို့မသွားရပေ…..
အမှန်တော့ နွေးကာ စာမတက်သူပင်……

နွေး၏အဖေဖြစ်သူမှာလည်း နွေးအားသူအလုပ်အဆင်မပြေလာတိုင်းရိုက်နှက်တက်သည်….

တစ်ခါတလေ အဖေ ၏အကြည့်တို့မှာ
အနည်းငဃ် ကြောက်ဖို့ကောင်းသည်ဟု နွေးခံစားရသည်……

နွေး၏တစ်ကိုဃ်လုံးအား စားမလိုဝါးမလို ကြည့်နေတက်သေးသည်……

အကိုဖြစ်သူမှာ နွေးထက်၄နှစ်ကြီးသူဖြစ်သည်….
အကိုကလည်းနွေးအား သိပ်ဂရုမစိုက်…..အရာရာသည်သူနှင့်မဆိုင်သလိုပင်…

မိဘတို့က ခွဲခြားကာ ဆက်ဆံခံရသည့် အကြောင်းမှာ
မတူညီသော နွေး၏ရုပ်သွင်ပြင်ကြောင့်ဟု ထင်သည်…….
နွေးကား အမေတို့နှင့်မတူ ဖြူစွတ်နေသော
ဆံနွဃ် များရှိသည်……

မျက်ဝန်းတို့ကလည် အနက်ရောင်ဂေါ်လီလုံးကလေးများ
ကဲသို့ တောက်ပနေသည်……အသားအရေကလည်း အိမ်တော်ရှိ အစေခံတို့၏ သားဟုပင်မထင်ရအောင်ဖြူဥကာ နုဖတ်လွန်းလှသည်…

ထိုရူပါ တို့ကြောင့် မိသားစုက နွေးအား နှစ်သက်ပုံမရဟု နွေးထင်နေခဲသည်……

နွေးကား ဝမ်းနည်းကာ ငိုနေရန် အချိန်မရှိ…..
အလုပ်ပြီးလျှင် အမေ မပြန်လာခင် ဆော့ချင်သေးသည်…..

နွေးကား အဆော့မက်လှသော ကလေးလေးပင်……
မီးဖိုချောင်ထဲသို့ မြန်မြန် ပြေးကာ အလုပ်ပြီးအောင်လုပ်ရမည်ပင်…..

အလုပ်များ ပြီးသော်အခါနွေးမှာ အတော်ပင် မောနေပြီ….

နားရန်အချိန်မရှိ သူငဃ်ချင်းများဖြင့်ချိန်းထားသောနေရာသို့ အမောတကောပြေးလာရသည်…….

နွေး….မင်းနောက်ကျပြန်ပြီ…

ငါအလုပ်မပြီးသေးလို့ပါဟ……

မင်း..အဘွားကြီးကလည်း ခိုင်းလို့ကို မပြီးတော့ဘူး….

တစ်နေ့တစ်နေ့ မင်းသောက်လုပ်ချည်းပဲ့……

နွေးမှာ ရီသာရီမော မိတော့သည်…..

မင်းကရောအိမ်အလုပ်မလုပ်ရလို့လားဖိုးလုံးရ….

ဟမ်……မင်းထက်တော့ အခြေအနေကောင်းတဃ်နွေး….

နွေး၏ သူငဃ်ချင်း ၂ဃောက်မှာလည်းနွေးလိုပင်
ကျောင်းမတက်ကြသူများဖြစ်သည်….

အစေခံတန်းလျားတွင်ပင်နေကာ…. အိမ်အလုပ်အချို့ကို တက်နိုင်သမျှ ကူပေးကြရသည်……

အောင်မြင့်နှင့်ဖိုးလုံးမှာ နွေးအတွက်တော့
အခင်ရဆုံးသော သူငဃ်ချင်း ၂ဃောက်ပင်…..

၃ဃောက်သား ပတ်ပြေးလိုက် သစ်ပင်တက်လိုက်ဖြင့် ဆော့ကစားနေသည်မှာ ညနေပင်စောင်းနေပြီဖြစ်သည်…..

ငါပြန်တော့မဃ်…အောင်မြင့်နဲ့ဖိုးလုံး…

အမေသိရင် အဆူခံနေရအုံးမဃ်…

နွေးကလည်…..ခုမှ ဆော့တုန်းကို..

ဖိုးလုံးရေ..မနက်ဖြန်မှ ဆက်ဆော့ကြမဃ်…

​ပြီးရော…ပြီးရော…နောက်နေ့မှတွေ့မဃ်….နွေး

၃ဦးသား နုုတ်ဆက်ကာ အိမ်သို့ပြန်လာလေသည်။

အိမ်ထဲသို့ပင်မရောက်သေး အော်သံတို့က အရင် ကြိုနေလေပြီ…….

ဘဃ်ကိုသောက်အလေ လိုက်ပြီးပြန်လာတာလဲ……

နွေးမှာ ထိုစကားတို့အတွက် ရိုးနေပြီပင်…….
သား…..သူငဃ်ချင်းတွေနဲ့သွားကစားလာတာ…..

စားဖို့နဲ့ဆော့ဖို့ပဲ့သိတဃ်………
ဆန်ကုန်မြေလေးကောင်….

အမေ စကားတို့အား နွေး ကြားနေသော်လည်းဂရုမစိုက်နိုင်တော့…..

ဗိုက်က အတော်ပင်ဆာနေပြီဖြစ်သည်…
အိမ်နောက်ဘက်သို့သွားကာ ထမင်းစားရန် ပြေးလေပြီ….

ထုံစံ အတိုင်းပင် အိမ်တွင်ဒီနေ့ ​ကြက်သားနှင့်ဘူးသီးချက်သည်….

သို့သော် ထမင်းစာပွဲထဲတွင် ကြက်သား တုံး
တိုကတော့မရှိတော့….
ဘူသီးနှင့် ဟင်းရည် ကျဲများသာကျန်တော့သည်….

နွေးမှာ ထိုအပြုအမူတို့အတွက် ဂရုပင်မစိုက်မိတော့…..
ရှိတာနှင့်ပင် စားသောက်ကာ အိမ်အလုပ်ပြန်လုပ်ရန် ပြင်ရအုံးမည်ပင်…..

၁၂နှစ်အရွဃ် ကလေးငဃ်သာ ဆိုသည် နွေးအတွက်တော့
အလုပ်ဟူသည်မှာ တစ်နေ့ လုံး လုပ်ရသည်က လက်ပင်မလည်……

အိမ်အလုပ်များပြီးသော်အနားဃူရန်ကြံကာရှိသေး အဖေ၏ အသံအား ကြားလိုက်ရသည်…

နွေး…. ခုချက်ခြင်းလာခဲ့…..

ငါအခု ခြံထဲသွားမလို….

အချိန်ကား ည၈နာရီခွဲပင်ရှိပြီ နွေးကား အလွန်ပင်နားချင်နေပြီ….

ပြန်ပြောလျှင်လည်း အဖေ၏ လက်စာ က အကြွေးခံရအုံးမည်….

ဟုတ်လာပြီ….အဖေ

ခုန်ဆွခုန်ဆွဖြင့် ဖြူစင်စွာ ဖခင်နောက်သို့ လိုက်ပါသွားသော ကောင်ငဃ်လေးကား…….

ထိုနေ့ ညမှ စတင်ကာ သူဘဝ၏ အိမ်မက်ဆိုးများစတင်ခဲ့လိမ့်မည်ကိုတော့ သူမသိခဲ့……

ဖြူစင်လှသော ၁၀ ကျော်သက် လူငဃ်လေးကား
ထို ညမှစကာ အရောင်တို့ စွန်းထင်းကာ မဲညစ်သွားခဲ့ရတော့မည်…

နွေးမှာ ညအမှောင်ထဲတွင် လက်တစ်ဖက်ကဓာတ်မီးအား ကိုင်ထားကာ အဖေ ဖြစ်သူနောက်သို့ အပြေးလိုက်နေရသည်….

နွေးသည် အလွန်ပင်သရဲကြောက်တက်သူဖြစ်သည်……..

ရှေ့မှ ခပ်မြန်မြန်သွားနေသောအဖေအားကြည့်ကာ နွေးမှာ အနည်းငဃ်စိတ်ဆိုးလာမိသည်…..

ဖေဖေ… သားကို စောင့်ပါအုံ…

ချက်ခြင်းဆိုသလို အဖေ ကပြန်လှည့်လာကာ နွေး၏ လက်ကို အားဖြင့် ဆွဲဃူကာ မြေကြီးပေါ်သို့တွန်းချလိုက်လေသည်……

နွေးမှာ မြေကြီးနှင့် ကျောပြင်ထိ ကပ်သွားသောကြောင့်
နာကျင်မူတို့က အောင့်ခနဲ…….

ဖေဖေ….ဘာလို့… သားကို… တွန်းချတာလဲ……
သား…..နာသွား……

စကားပင်မဆုံးသေး အဖေဖြစ်သူက ဒူးထောက် ထိုင်ချလာကာ နွေး၏ အဝတ်တို့အား ဆွဲချွတ်လေးတော့သည်……

နွေးမှာ ကြောက်အားလန့်အားဖြင့်အသံကုန်အော်ဟစ်လေတော့သည်……..

တချက်အော်လိုက်တိုင်းပါးအား လက်ကြမ်းကြီးဖြင့် ဖြန်းခနဲ အချခံလိုက်ရသောအခါ ခေါင်းတို့ပင်မူးဝေလာကာနားများပင်အူထွက်သွားရသည်…….

သောက်ပါးစပ်ပတ်ထား….ခွေးကောင်….
ငါက မင်းကို ကောင်းအောင်လုပ်ပေးနေတာ……
နောက်တစ်ချက် ထပ်အော်ရင်…..မင်းပါးကွဲသွားမဃ်…..

အဖေ၏စကားတို့ကြောင့် နွေး ထပ်မအော်ဝံတော့…..

အချိန်တခဏလေးအတွင်း နွေး၏ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ် အဝတ် တစ်စပင်မရှိတော့…..
အဖေဟု ခေါ်သော ထိုလူ၏ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင်လည် အဝတ်ဗလာဖြစ်နေလေပြီ……

ထိုလူ၏ပေါင်ကြား အတွင်းရှိ လီးကြီးမှာလည်း
အမောက်ထောင်ကာ တစ်ချက်လူပ်လိုက်တိုင်း
ဟိုဘက်ရမ်းဒီဘက်ရမ်းလိုက်ဖြင့် ကော့နေအောင်အပေါ်သို့ထောင်ပျံတက်နေသည်………

နွေး၏ ခန္ဓာကိုယ်အနှံအား လျှာဖြင့် စုတ်ဃက်ပွတ်တိုက်
ကာ နွေး၏တင်ပါးအစုံကိုလည်း ကြမ်းတမ်းလှသောလက်ဖဝါးကြီးတို့ဖြင့် စုတ်ချေ၊နဃ်ချေ နေသည်မှာ အတော်ပင်နာကျင်လှပေသည်….

လက်တစ်ဖက်အားလည်း……နွေး၏ အဖုတ်အပေါက်ထဲ အတင်းကာရော ထိုးသွင်းကား အထုတ်အသွင်းလုပ်နေသည်…..

အ့….ဖေဖေ…..သားကိုမှ……သား…..အင့်……
ဘာအပြစ်လုပ်မိလို့လဲ……အား…….နာတဃ်…….
ကျွန်တော်က အဖေ့သားပဲ့မဟုတ်ဘူးလား.အင့်…..ဝူး….အ

ထိုလူမှာ အထုတ်အသွင်းလုပ်နေသောလက်အား မရပ်တန့်ဘဲ နွေးအားငုံကြည့်ကာ…..

သား…..မင်းက ငါ…သားတဲ့လား……

ငါ……က မင်းမွေးထဲက လိုးချင်နေတာကွ…

ဖာသည်လေးလိုပဲ့…… မင်းခန္ဓာကိုယ်က စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဒီည ပြဲကွဲအောင်လိုးပေးမှာ ဒီအဖေ က……

အ့…..မဟုတ်ဘူး……ကျွန်တော်က အဖေ့သား….
ကျွန်တော်က အဖေရဲ့သားပဲ့…….
ဟုတ်တဃ်….အဖေ့သားမှ အဖေ့သားအစစ်ပါဗျ..

ဖြောင်း…..စောက်ပါးစပ် ပိတ်ထား ခွေးမ…..

မင်းက ငါသားပါလို့…. ဘဃ်ကောင်ပြောလဲ…..မင်းနဲ့ငါတို့မိသားစုက ဘာမှကို မဆိုင်တာ…..

လီးကွား….. သောက်ရစ်ကို ရှည်တဃ်….

မင်းဘာသာမင်းခံနိုင်မခံနိုင်ငါသောက်ဂရုမစိုက်တော့ဘူးကွား….
ငါလီးကအရမ်းကိုအောင့်နေပြီ…. ထည့်တော့မဃ်…..

အ့……မလုပ်….မလုပ်ပါနဲ့ အဖေ……သား..တောင်းပန်ပါတဃ်….
ဒါကလဲဲပြီးခိုင်းချင်တာ
အကုန်ခိုင်းပါ…..အဖေ….အဖေ…

အဖုတ်အပေါက်လေးထဲရှိလက်အားအကြမ်းပတမ်းဆွဲထုတ်ပလိုက်ကာ……
သူ၏မာတောင့်နေသောလီးကြီးအား နွေးအပေါက်ဝ သို့ချိန်ထားလိုက်လေသည်…..

၁၂နှစ်သားနွေး၏ခန္ဓာကိုယ်ကလည်းမဖွံထွားသေးသောကြောင့်ထိုလူက အဖုတ်ကြီးအားလက်၁ဖက်ဖြင့်ဖြဲထားရသေးသည်….

မပွင့်သေးသော အပေါက်ငဃ်ထဲသို့ ထောင်နေသောလီးကြီးအား မဆံမပြဲအတင်းထိုးထည့်တော့သည်……

အတင်းထိုးထည့်လေ အပေါက်မှာ ပြဲလေဖြစ်ကာ အဖုတ်အတွင်းလီးတစ်ဝက်အရောက်တွင် အဖုတ်အဝလေးမှာ ကွဲကွဲပြဲပြဲ ဖြစ်ကာ သွေးတို့က မရပ်မနားစိမ့်ထွက်နေလေပြီ…..

နွေးမှာ နာကျင်မူ အလုံးအရင်းကြောင့် အသက်ပင်မှန်မှန် မရူနိုင်တော့…..

အား….နာတဃ်……အင့်…မလုပ်ပါနဲ့…..ထုတ်….ထုတ်ပေး…..
သား…..မခံနိုင်ဘူး…..အာ့……ဟ……

သောက်ရစ်မရှည်နဲ့ရော့ကွား……
ငါလိုးတာသာခံ….

လီးအားတစ်ဆုံးဆောင့်ထည့်လိုက်သောအခါ အပျိုအမှေးပါးက ပေါက်ကာ နွေးမှာ နားလွန်းသဖြင့်ခန္ဓာကိုယ်အား
တွန့်လိမ်ကာ ငဃ်သံပါအောင် အော်ဟစ်လေတော့သည်…..

ကျစ်….ဖာသည်မ……ဆက်မအော်နဲ့…..ရော့ဟာ… ရော့ရော့

လီးအား အပြင်းအထန် ဆောင့်ဆောင့်ကာသွင်တော့သည်….

ကျစ်……ကျပ်နေရောကွား….အဖုတ်ကြီး က ငါ လီးကြီးကို
မဆံမပြဲကြီး ငုံထားတာ ကြည့်ပါအုံး……

အ..ဟ….ဟ….ငါ…လိုးချင်နေတာကြာပြီ……
သခင်မကြီးရဲ့ သွေးသားလေး…..လိုးကောင်းချက်ပဲ့….
ဖြဲထားဖြဲထား…..ဖာသဃ်မလေး

နွေးမှာ နာကျင်မူအလုံးအရင်အပြင်…..
အဖေ ဖြစ်သူ၏ပါးစပ်မှ ထွက်ကျလာသောစကားတို့
ကြောင့်……ပါစပ်တို့က အဟောင်းသား….

အ့….အင့်…နာတဃ်…..သား…သားက အဖေ့သပါ..လွှတ်ပေးပါ….အား…..အားးးးးအာ့

မင်းက ငါသားမဟုတ်ဘူး…..ကျစ် ခံစမ်း….
စဖုတ်အတွင်းသားတွေက အိကျနေရောကွား….
ညှစ်ထား…ငါလီးကြီးက နင့်ကို နတ်ပြည်ပို့ပေးမှာကွ…..

အောက်မှ အဆက်မပြတ် ဆောင့်ချက်တို့ကြောင့် နွေးမှာ မျက်ဆံတို့ပင် အဖြူဆိုက်ချင်နေပြီ……

မြန်မြန်..အွင့်…..မြန်လွန်းတဃ်…အင့် ဖြေး……
ဖြေးပေးပါ…သား…သား…ခန္ဓာကိုယ်က နာလွန်းလို့ပါ

အင့်……….

ခွေးမ…..ညှစ်ထား….. လေလာရှည်မနေနဲ့…….

လီးအား တစ်ချက်ပင်မနားဘဲ ဆက်တိုက်ဆောင့်ဆောင့်ကာ သွင်းလေတော့သည်……
အား….ကောင်းချက်ပဲ့….ပြီးတော့မဃ်….

ငါလီးကြီးက အရမ်းကောင်းနေပြီ…..

အင့်…. အွင့်…..နွေးမှာ အစာအိမ်တို့နှင့် အူတို့ပါ နာကျင်မူကြောင့် ပေါက်ကွဲထွက်မတက်ပင်….

အသက်ရူပင်အတော်ကျပ်နေရပြီဖြစ်သည်…….

ကျစ်…ပြီပြီ…..ဗျစ်ဗျစ်…..ငါသုတ်ရည်တွေ
မျိုစမ်း….ဟ..ရှီး… သောက်ပေါက်လေးထဲ
အကုန်အပြည့်ဖြည့်ပေးမဃ်….

နောက်ဆိုခံနိုင်ရည်ရှိအောင်လုပ်ထား ဖာသည်မလေး….

ဒီညတော့ ပထမ ဆုံး ညမှ လွှတ်လိုက်တာမှတ်…….
နင့်အမေ ကို သွားပြောရဲပြောကြည့်…….
ငါလက်က လွတ်မဃ်မထင်နဲ့……

နွေးမှာ အသံတစ်ချက်ပင်မထွက်ရဲတော့…….နာကျင်မူတို့အား အံကျိတ်ကာခေါင်းအား အထပ်ထပ်အခါခါငြိမ်ပြပြီး
နွေးနားလည်ပါကြောင်း အသိပေးရသည်……

နွေးသည် မိမိအဖေ ပါဟု ထင်မိခဲ့သူအား အခုချိန်တွင်အလွန်ပင်
ကြောက်နေပြီဖြစ်သည်……..

အကြောက်လွန်နေသောကြောင့်…….. အသံသေးသေးလေးပင် ထိုသူ အရှေ့တွင်မထွက်ရဲပေ….

အဝတ်အစားတို့အား ဝတ်ပြီးသောအခါ…..
ထိုလူကြီးက နွေး၏ လက်အား အတင်းဆောင့်ဆွဲကာအိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့လေသည်……….

နွေးကား ထိုလူ၏ ဆွဲခေါ်ရာ အတိုင်း
ပြုသမျှ နုကာ တရွတ်တိုက်လိုက်ပါလာခဲ့ရလေသည်……..

ထိုညမှ စတင်ကာ နွေးဘဝ၏ ငရဲခန်းကား တံခါးပွင့်လာလေပြီ………

တစ်ကိုဃ်လုံးကနာကျင်ကိုက်ခဲကာမူးဝေနေသည်ဟုခံစားနေရသည်။

နွေး၏အသိစိတ်တို့ကလည်း ထုံထိုင်းကာပျောက်ဆုံးနေခဲ့သည်..
မိသားစုဟု ထင်မှတ်ထားသူတို့ကား
လူဃုတ်မာ တစ်သိုက်ပင်ဖြစ်နေသည်….

နွေး၏ အမေ သခင်မကြီးဆိုသူအားလည်း
အတော်ပင်မုန်းတီးမိသည်….
အိမ်တော်သခင်မကြီး နန်းသင်းမေ အကြောင်းနွေးအတော်လေးကြားဖူးသည်……

သခင်မကြီးသည်…
မိသားစု အပေါ်နွေးထွေးသည်…
အမွှားသား၂ဃောက်အပေါ်တွင်လည်း တုန်နေအောင်ချစ်သည်…

ထက်မြတ်ကာအိမ်တော် အုပ်ချုပ်ရေးပိုင်းတွင်လည်း အလွန်တော်လှသည့်
ထိုမိန်မ​ ကြီး
အကြောင်းတို့အားကြားဖူးသည်…..

ခြံဝန်းတစ်ခုထဲတွင် အတူနေထိုင်ပါသော်လည်းသခင်မကြီးဆိုသူအားနွေး တစ်ခါမှမတွေ့ဖူးပေ….

ထိုမိန်းမကြီးသည်နွေး၏ အမေ အရင်းဖြစ်သူဟု
အဃုတ်တမာကောင်က နွေးအားပြောခဲ့သည်…….
နွေးအားအဘဃ်ကြောင့်စွန့်ပစ်ရက်သနည်း……..

နွေးမည်သည့်အ ပြစ်တို့အား ပြုလုပ်ခဲ့သောကြောင့် ဘဝကြီးက အရမ်းခါးသက်နေရသနည်း…….

မုန်းသည်……နွေးဘဝအားဖျတ်ဆီးကြသူတို့အားမုန်းသည်…..

သို့သော်နွေးမှာလက်တုံပြန်ရန်ခွန်အားတို့ကမရှိ….

နွေး၏အတွေးတို့ချာချာလည်ကာ
ထိုညတွင်ပင်ပန်းသောအရှိန်၊စိတ်ဖိအားမျိုးစုံဖြင့် အိပ်ပျော်လိုက်နိုးလာလိုက်ဖြင့် မနက်မိုးသောက်သွား​တော့သည်….

နွေး……နွေး….ဟဲ…..ကောင်လေး…..
သေနေပြီလား…ငါအော်ခေါ်နေတာကြာပြီ……
ခုထိမထသေးဘူးလား…..
နွေးကိုဃ်ပေါ်သို့ အမေ ၏လက်ဝါးရာတို့က တဖြန်းဖြန်း ကျရောက်လာသည်…..

နွေးမှာမူးဝေကာ တကိုဃ်လုံးလည်းခဲဆွဲထားသလို လေးလံနေသည်….
ခေါင်းတို့ကလည်း ထမရအောင်ပင်
တဆစ်ဆစ်ဖြင့်ကိုက်ခဲနေသည်……

မိဘဟု အမည်ခံထားသောထို အတုအဃောင်
အမေ သညျနှေးနမေကောငျးသညျကျိုပငျသိ ဟနျမရပေ……
အမေ…..သားနေမကောင်းလို့ပါ…မရိုက်ပါနဲ့….
ဒီတစ်ရက်တော့ သား….နားချင်တဃ်…

ဟဲ့…… သောက်ပျင်းကောင်…နေမကောင်းဘူး
ဘာညာနဲ့လာမပြောနဲ့….
အလုပ်က မလုပ်ရသေးဘူး….
ဟိုဟာ နာရ ဒီဟာ ဖြစ်ရနဲ့……
နေမကောင်ဖြစ်လဲ နင်မသေဘူး…..ထ…….ခုမနက်စာပြင်ထား……

နင့်အဖေနဲ့အကိုက သွားရတော့မဃ်……
မြန်မြန်လုပ်ဖင်လေးချက်ကလည်း…….
နွေးနေမကောင်းသည့်ကို သိပါသော်လည်း ဂရုပင်မစိုက်..

ထို အတုအဃောင် အမေ ဟုခေါ်သောမိန်မအား ကြည့်ကာ ရင်ဘတ်တို့က အောင့်တက်လာရသည်……

နွေးမှာ နေမကောင်ရသည့်ကြားကပင်
အလုပ်ထလုပ်ရလေသည်……….
သူတို့ထမင်းအားစားမှတော့နွေးအလုပ်လုပ်ရမည်…..

အခုတော့နွေးအပေါ် ဆက်ဆံကြသော အပြုအမူတို့အတွက် နွေးမှာ အဖြေရှိလေပြီ……

နွေး အမေ အစစ်ဖြစ်သောသခင်မကြီးဆိုသူအားလည်းနွေးမတွေ့လို…….
ထိုသူမှ နွေးအားမလိုချင်သဖြင့်စွန် ပြစ်ခဲ့သည်……..
နွေး…..ဘဝတွင်မလိုအပ်တော့…….

စာကလည်မတက်….မည်သည့်နေရာသို့နွေးထွက်ပြေးရမည်ကိုလဲမသိပေ……
မည်သူကမှ ကူညီမည့်သူကလည်းရှိမည်မဟုတ်…..

နွေးသည်းခံရမည်…….နွေးတက်နိုင်သမျှ…… သည်းခံရပေအုံးမည်……

နွေး၏ခန္ဓာကိုယ်ကားညစ်နွမ်းသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်……နွေးတစ်ကိုဃ်လုံးကား ရေဖြင့်ဆေးချမရအောင် ညစ်ပတ်စုတ်ပျတ်သတ်နေပြီဟု ခံစားနေရသည်……

နွေးကြောက်သည်…..အလွန်ပင် ကြောက်လန့်နေသည်…
ကူရာကဃ်ရာမဲ့မူတို့ဖြင့် ၁၂ နှစ်အရွဃ်
ကောင်ငဃ်လေး၏ အကြောက်တရား
တို့မှာ ရင်ထဲဆူးတစ်ချောင်းကဲ့သို့နစ်ဝင်လာခဲ့သည်……

ပန်ကန်ဆေးနေစဥ် နောက်မှ သိုင်ဖတ်ခံလိုက်ရသောကြောင့်နွေး လက်အစုံမှာလူပ်ရှားမူအစုံရပ်တန့်သွားခဲ့သည်…..

နွေး….ဖေ့သားလေး….
ဒီည အဖေ သားအခန်းကိုလာခဲ့မဃ်နော်…..
ဖေ့ကို ချစ်လား….ဖေ့မိန်းမလေး….
ဖြေပါအုံး……

နားရွက်လေးအားသွားဖြင့်တတိတိကိုက်နေသောထိုသူအားနွေးရွံသည်….

နွေးမှာအသံတစ်ချက်ပင်မထွက်ရဲ….
တစ်ကိုဃ်လုံးလည်းတောင့်တင်းကာအေးစက်နေသည်…..နွေးကြောက်သည်….
နွေးအသိစိတ်ထဲတွင်ကြောက်သည့်စိတ်တစ်ခုသာရှိသည်….

တစ်အောင့်ကြာသည့်ထိ အဖြေသံအားမကြားရသောအခါ ထိုလူဃုတ်မာ သည်စိတ်မရှည်တော့ဟန်ပင်…..

ခွေးမသား…….အကောင်းမေးနေတာမဖြေဘူး….
ခေါင်းအား ၃ချက် ၄ ချက် မက ဆင့်ကာ လက်ဝါးကြီးဖြင့်ရိုက်လေသည်…….

နာကျင်မူတို့ကြောင့် မျက်လုံးတို့ပင်ပြာဝေသွားရသည်……

တောက်….သောက်ချိုးပြင်ထား….

ခုအလုပ်သွားရအုံးမဃ်…..ငါပြန်မလာခင်
မင်းသောက်ခွက်ရေချိုးထား…..

နွေးကားမည့်သည့် အရာကိုမှ ဂရုမစိုက်နိုင်တော့…
ထိုလူခြေထောက်အားပြေးဖတ်ကာ….
သား….သား….ကို လွှတ်ပေးပါ အဖေ….အဖေ…
သားတောင်းပန်ပါတဃ်…..

နားညီးတဃ်….နွေး…ခိုင်းတာလုပ်…ကျွေးတာစား..
ငါမှာ ထားတာမမေ့နဲ့……. အလုပ်ပြန်လာရင် အဆင်သင့်ပြင်ထား….

မင်းသောက်လုပ်က ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲပေးဖို့ပဲ့လိုတာပါကွာ…….
မင်းသောက်ပေါက်က ငါလိုးဖို့ကွ…..အလှထားထားဖို့မဟုတ်ဘူး……

ကိုဃ်တာဝန်ကိုဃ်ကျေ….၁၂နှစ်တောင်တင်ကျွေးလာပြီပြီ..
ဒီ အဖေ အိုကြီးကို ကျေးဇူးမဆပ်သင့်ဘူးလား……

နွေး၏ ဆံပက်တို့အား ဆောက့်ဆွဲကာ ခေါ်စမ်းခွေးမ….
ယောက်ျားလို့……ပြောစမ်းဒီပါးစပ်က……

နွေးမှာ အသံမထွက် နာကျင်မူ အားအံကြိတ်ကာသည်းခံထားသည်……

အကြော…က ..တင်းချက်ပဲ့……ဟက်

ခုအချိန်မရှိတော့လို့ကွား…..
ပြန်လာရင်သောက်ပါးစပ်လေးကိုပါကဲဲပဲသွားအောင်လိုးပစ်မဃ်…..
လိမ္မာအောင်ဒီအဖေ ကပဲ့လူမိုက်ကြီးလုပ်ပြီးသင်ပေးမှာပေါ့နော်…..

ပါးအားတချက်တစ်ချက်ချကာဖြင့်
ထွက်ခွာသွားသော ကျောပြင်အားကြည့်ရင်း
နွေးရင်ဘတ်ထဲ တစ်ဆစ်ဆစ် ကိုက်ခဲလာလေသည်……

အမှောင်ညတို့အား နွေးမည်ကဲ့သို့ဖြတ်ကျော်ရမည်ကိုလည်းမသိတော့ပေ…..

နွေးဘဝအားလည်းမည်ကဲ့သို့ရှေ့ဆက်လျှောက်လှမ်းရမည်ကိုလည်းမသိတော့…..

အမှောင်ညတို့ကား အလင်းရောင်ပင်မရှိ…..

အန်း…အရမ်းကောင်းတဃ်…အင့်…ဟ…ဟ..

အဖုတ်လေးက အရမ်းကောင်းချက်ပဲ့……
ကျပ်နေရောလိုး…လို့ကို မဝဘူးကွား….

တောက်….ညှစ်ထား တာ လေးက… အသက်…..

နွေး….ဖေ့သားလေး……လိုးပေးတာ ကောင်းတဃ်မဟုတ်လားဟင်……ဟ….အ….

နွေးမှာ ထိုလူဃုတ်မာ လုပ်သမျှအား ငြိမ်ခံနေရသည်……အောက်ထပ်တွင် အမေရှိသည်…ဘေးအခန်းတွင်လည်း….
အစ်ကိုက ရှိသေးသည်…..

အသံတို့အားကြားလို့မဖြစ်ပေ…..

ဟဲ….ခွေးမ…ပါးစပ်မပါဘူးလား…
အော်စမ်း…..သည်းသံလေးထွက်စမ်းပါ…..

ငါလိုး….သေနေတဲ့မသာ ကို လိုး လိုနေသလိုပဲ့……
ငါလီးတောင်ပြန်ပျော့ချင်နေပြီ……
ကျဃ်ကျဃ်အော်စမ်းပါ…….

ကြောက်နေတာလား….အခုမှ…ငါလိုးတာဖြင့်အဖုတ်ကြီးတောင်ပြဲအာနေပြီ….

တင်ပါးများကိုကြမ်းထမ်းစွာလူပ်ရမ်းနေသည်ဒဏ်အားအံကြိတ်ကာ သည်းခံနေရသည်….
အတွင်းထဲကို ပိုမိုနက်ရိူင်းစွာထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာလေသည်.အခါတိုင်း နာကျင်မူတို့က တစ်ဆစ်ဆစ်……..

ဟင့်အင့်မထည့်နဲ့တော့…….နွေးမခံနိုင်တော့ဘူး နာတဃ်….

အောင့်ထား…ငါပြီးတော့မဃ်……
ခြေထောက်အားဆွဲမကာ…..ပခုံးပေါ်တို့ တင်လိုက်ပြီး.
အရှိန်အား၂ဆတင်ကာ ဆက်တိုက်ဆောင့်တော့သည်…..

တင်းပါးကြီးတို့သည်လည်းအထိန်အကွတ်မရှိတုန်ခါနေကာ
အခန်းထဲ လိုးဆောင့်သံများအသားခြင်းရိုက်ခက်သံတို့မှာ ဆူညံနေတော့သည်……..

ဟဲ့….နွေး….ဘဃ်ရောက်နေလဲ….ခိုင်းစရာရှိလို့လာခဲ့စမ်း…

အမေအော်သံကြောင့်ကြောက်စိတ်တို့က
ဖြန်းခနဲ့….
ခေါ်သံမကြားသောကြောင့်ထင်သည်…တံခါးအားတဒုန်ဒုန်းထုရိုက်လာသည်….

ဟဲ့…နွေး..ထွက်ခဲ….ငါဝင်လာရင်နင်အသေပဲနော်..
ခေါ်နေတာမကြာဘူးလား….

နွေးမှာ အသက်ပင်ကျဃ်ကျဃ်မရူရဲတော့….

မိမိတို့ အိပ်ဃာထက်တွင်လူးလှိမ့်နေသည့်အဖြစ်အား သိသွားမည်ကို အလွန်ပင် ကြောက်ရွံနေမိသည်…..

အမေ….လာနေပြီ…..တော်တော့….တော်ပါတော့ အင့်…

သောက်စကားများတဃ်…သိသွားလဲဘာဖြစ်လဲ…..
ဖေ့သားက မဃားငဃ်လေး ဖြစ်နေတာကြာပြီပဲ့မဟုတ်လားဟင်…..အသိပေးသင့်ပြီပေါ့….ကွ…

နွေးမှာ ထိုလူဃုတ်မှာစကားကြောင့် တစ်ကိုဃ်လုံးပင် အေးစက်သွားရသည်…..

မလုပ်….မလုပ်ပါနဲ့……..တောင်းပန်ပါတဃ်…
မလုပ်လိုက်ပါနဲ့…….

မိန်းမ….. အော်မနေနဲ့ဝင်လာခဲ့…..

အခန်းတံခါးအားဖွင့်ကာပါးစပ်မှလည် ဆူပူစကားမျိုးစုံဖြင့် အခန်းထဲဝင်ချလာတော့သည်….
ကျစ်…ကျွန်မအော်နေတာကြာပြီ….
အဲကောင်က….ဘဃ်ရောက်ပြီးသေနေမှန်း….

အ…ဟ…အင့်….ကျစ် ညှစ်ထားထွက်ပြီ…..ဟ..ဟ…

အတုအဃောင်အမေကြီးကား ထိုနေရာတွင်ပင် ပါးစပ်ကြီးဟကာ ဘာမှဆက်မပြောတော့…….
နင်တို့…..နင်တို……..နင်…..

နွေးမှာ……မိမိ အလိုးခံနေရသည့်အဖြစ်အားလူမြင်သွားသောကြောင့်……
အသက်ရူတို့ပင်ရပ်တန့်သွားရသည့်အထိ ထိန့်လန့်သွားရသည်…….

သား​လေးကမသေပါဘူးကွာ…..
တွေ့လားငါတောင်အခု သူကို လိုးပေးနေသေးတဃ်…

လူဃုတ်မာကမူ လီးအားနွေးအပေါက်ထဲမှ ထုတ်ကာ….

မျက်နှာလေးကို ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ထားရတဃ်…
မဃားငဃ်လေးရဲ့……
အကြောက်တရားတို့ကြောင့်နွေးတစ်ကိုဃ်လုံးက တုန်ဃင်နေသည်….

ထိုသူကတော့တခစ်ခစ် ရီမောကာ အခန်းထဲမှ ရုပ်တည်တည်ဖြင့်ခြေတစ်လှမ်းချင်းလျှောက်ကာအေးဆေးစွာဖြင့်ပင်ထွက်သွားခဲ့သည်…….

နွေးမှာသာ အိပ်ဃာပေါ်…..အဝတ်အစားတို့ကလည်းဗလာ…..ပလူးထားသောအရှိန်တို့ကြောင့် အဖုတ်အပေါက်ကြီးမှာလည်သုတ်ရည်တို့က ဗလပွ နှင့်……..

အကြောက်တရားသာမကအရှက်တရားတို့ကြောင့်ပါခေါင်းပင်မော်မကြည့်ရဲ…….

ထိုမိန်းမကြီးကရပ်နေရာမှ
ထ ပြေးလာကာ နွေးအားအပြင်းအထန်အော်ဟစ်ကာရိုက်တော့သည်……
ပါးစပ်မှလည်ကျဃ်လောင်စွာအော်ဟစ်နေသေးသည်….

ခွေးမ…..ခွေး….ငါလင်….ငါလင်ကို မြူစွဃ်တဲ့မဃားငဃ်မ…..နင်……နင်…..နင်ကို ငါသတ်မဃ်…..ခွေး…..မ

ထုရိုက်ချက်များဆံပင်များအားဆောင့် ဆွဲချက်တို့ကြောင့် နွေး၏ ဆံပင်တို့အုံလိုက်ကျွတ်ကာ ခေါင်းထက်တွင် အကွက်အကွက်ကြီးပင်ဖြစ်ကာ ပြောင်နေပြီဖြစ်သည်……

ထိုသည်ကိုပင်အားရသေးဟန်မရ….

ဖာ…..ဖာသဃ်မ……ငါ….လင်ကိုခိုးတဲ
အကောင်……သူခိုး……ကောင်…
လက်သည်းတို့ဖြင့် ကုတ်ခြစ်ချက်တို့ကြောင့်အသားတို့မှာ ပြဲလန်ကာသွေးတို့ပင်ထွက်နေရပြီ…..

အသားကုန်ထုရိုက်ပြီးမှ မောသွားပုံရကာ…..
နင်နဲ့နောက်မှရှင်းမဃ်……
နင့်ကို ငါ…. မသေမချင်း…နောင်တရသွားအောင်လုပ်ပြမဃ်…မဃားငဃ်လုပ်ချင်တဲ့ကောင်…

ခု….သောက်လုပ်ထလုပ်….ဒီနေ့.ထမင်းစားရတော့မဃ်မထင်နဲ့….
အလုပ်တွေ တစ်ခုမှ မကျန်စေနဲ့……

ထွက်ခွာသွားသောကျောပြင်အားငေးကြည့်ရင်းပင်….. နွေးမှာ…ငိုချင်စိတ်တို့ကထိန်းမရ…

မျက်ရည်များအားထိန်းထားဖို့ကြိုးစားနေသည့်ကြားကမျက်ရည်တို့က တားဆီးလို့မရတော့……..

အခန်းအပေါက်ဝတွင်မူ….နွေး၏အမည်ခံ အကိုမှာ နွေးအားရွံရှာသလို စိုက်ကြည့်ကာ သူနှင့်မဆိုင်သလိုပင် ထွက်ခွာသွားခဲ့လေသည်…..

နွေးအား ထိုလူဃုတ်မှာ…. မဒိန်းကျင့်နေသည်မှာ ၂နှစ်ပင်ကြာပြီဖြစ်သည်….

ခုတော့ နွေးအဖြစ်အား တစ်မိသားသုလုံးသိသွားပြီပင်….

စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာရောရုပ်ပိုင်ဆိုင်ရာပါ နှိပ်စက်မူတို့ကြောင့်နွေးစိတ်ပင်မခိုင်ချင်တော့…..

ကံမကောင်းမူတို့ပင်…..
ရက်စက်လှသော လူဘဝ ကြီးပင်…
နွေးမှာ ခိုကိုရာမဲ့မူတို့ဖြင့် အဝတ်တို့အားဝတ်ဆင်ကာ..
အလုပ်များအားတာဝန်ကျေစွာလုပ်ရအုံးမည်….

ဟက်….ခွေးတောင်ငါထက်သာအုံးမဃ်….
နွေးမှာ မိမိ အဖြစ်အား ပျက်ရဃ်ပြုရုံသာတက်နိုင်သည်……..

၁၄ နှစ်အရွဃ်လူရွဃ်လေးကား စိတ်ဒဏ်ရာ
အပြည့်ဖြင့် ကူညီမ​ည့်သူလည်မရှိခဲ့ပေ….

နွေးမှာ အခြေအနေမည်မျှ ဆိုးဆိုး သိပ်တော့ကြောက်ရွံနေသလိုပင်မခံစားရတော့..

ဒီထက်ဆိုးသောဘဝလည်ရှိမည်မဟုတ်လောက်တော့ပေ…

သို့သော်လည်းနွေးအတွေးတို့ကားမှားသွားဟန်
ကို ထိုအချိန်က မသိခဲ့ပေ…..

ဒီထက်အဆပေါင်များစွာ
ဆိုးရွားသောအရာတို့ကမူ နွေးအား
အနာဂတ်တွင်စောင့်ဆိုင်းနေခဲ့ပေသည်

ထိုလူဃုတ်မားကား ထိုနေမှ စကာ
မိန်းမနောက်တွင်ခိုးမစားတော့……

ပေါ်တင် ပင် အိမ်ရှိမိသားစုရှေ့တွင်ပင်
နွေးအား လိုးလာသည်…….

အမည်ခံအမေ အတုကြီးလည် ဘာမှ မတက်နိုင် ပုံဖြင့် ဘာမှကိုဝင်မပြောတော့………

ထွက်ပြေးမည့်လမ်းစလည်း
ရှာမတွေ့သောကြောင့်
နွေးမှာလည်းထိုလူ၏မဃားငဃ်ဘဝဖြင့်သာ ထိုမိသားစုလေးထဲအသားကျနေပေသည်……

ဟေ့…..နွေး

ဒီနေ့ အိမ်တော်ကြီးမှာပွဲရှိတဃ်……

ဘာပွဲလဲ…..ဖိုးလုံးရ

ဟာ…..သခင်လေး၂ဃောက်မွေးနေ့ပွဲလေ….
နွေးရင်ထဲထိုစကားတို့ကြောင့်တင်းကျပ်သွားသည်…..

နွေးဘဝကား စုတ်ချာကာ
သုံးမရတော့……

သို့သော်လည်…
နွေး၏သွေးသားတော်စပ်သူ အစ်ကိုတို့က မူ
ပျော်ရွှင်သာဃာသောဘဝအား
ပိုင်ဆိုင်နေကြသည်…..

အနည်းငဃ်အားကျမိသော်လည်း…
နွေး၏မကောင်းသောဘဝပေးကံကိုသာအပြစ်တင်မိတော့သည်……

ငါတို့လို အိမ်အကူတွေက သွားလို့မှမရတာ
…..ဖိုးလုံးရ

ဖိုးလုံးမှာ…..တဟားဟားအော်ရီကာ……

ငါသွားပြီးအလုပ်တွေဝိုင်းကူရမှာကွ…….

ငါပြန်လာရင် သခင်လေးတွေချောလားမချောလားပြောပြမဃ်……

ဟုတ်ပါပြီကွား……

အောင်မြင့်က စကားအေးသူဖြစ်သည်နှင်အညီ ဘာမှကိုမပြော…….
စကားဝိုင်းတွင်ခေါင်းငြိမ့်ခေါင်းခါသာလုပ်နေသည်…

နွေးတို့ လို အိမ်တော်အလုပ်သမားများသည်သခင်ဖြစ်သူတို့အားတွေ့ပင်မတွေ့ဖူးကြပေ…..

စာမတက်သူများဖြစ်သည့်အလျှောက်
အိမ်တော်အပြင်ဘက်သို့မထွက်ဖူးကြသလို
ခြံထဲ အလုပ်လုပ်ရသူများကများသည်သာ…….

အလုပ်ကြမ်းများ၊ခြံအလုပ်များ သာလုပ်နေကြသော သူများအနေဖြင့် ထို သခင်မိသားစုအားတော်ရုံတွေ့ဖူးရန်ပင်မဖြစ်နိုင်ပေ…..

နွေးညနေဘက်ရောက်မှ သူငဃ်ချင်းတို့နှင့်
ခွဲခွာကာအိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်…..

ပြန်စရာအိမ်မရှိသောကြောင့်သာပြန်လာရသည်….
ထိုအိမ်ကြီးဆီတွင်နွေးမနေလိုတော့ပေ

အိမ်ရောက်သော်ထုံစံအတိုင်းမူမပျတ်ပေ…

နွေးအား
ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်ဆဲဆိုနေသောအသံများကိုကြားလိုက်ရသည်…….

နွေးမှာ သာမာန်လိုပင်……
အိမ်အလုပ် အကုန်လုပ်ပြီး သည်နှင့်
ညစာစားကာ အခန်းထဲသို့ ဝင်ကာပင်
ထိုးအိပ်ပလိုက်​တော့သည်….

မည်သူမှ နှောင့်ဃှက်သူမရှိသောကြောင့်ထင်သည်….
ထိုညလေးအတွင်းနွေးနှစ်ချိုက်စွာအိပ်မောကျသွားရသည်……

ဒီနေ့ညကား…..
သခင်လေးတို့၏မွေးနေ့ကြောင့်ထင်သည်..

အိမ်တွင်မည်သူမှကိုမရှိပေ….

နွေးမှာထိုမိသားစုဝင်များအားမမြင်ရ
သောကြောင့်အလွန်ပင်ပျော်ရွှင်နေမိသည်….

အိမ်အလုပ်များအား ပျော်ရွှင်စွာ လုပ်နေသော
ကလေးငဃ်လေးကား
ထိုနေ့
ညတွင်မိမိ ဘဝ၏ အဆိုးရွားဆုံး
အန္တရာယ်ကျရောက်လာမည်ကို တော့
မသိနိုင်ခဲ့ချေ….

ညလည်းအတော်နက်နေပြီ…..
အိမ်သို့မည်သူမှပြန်မရောက်သေး…..

နွေးလည်းစောင့်မနေတော့….
အခန်းထဲ့ဝင်ကာ ပင်အိပ်ပလိုက်တော့သည်……

နွေးအိပ်နေစဥ် အခန်းတံခါးဖွင့်သံများ လူခြေသံတို့အားကြားလိုက်ရသဖြင့် နွေးနိုးလာသည်……

နွေးထွက်ခဲ့……

ဟဲ…….အကောင်ခုထွက်ခဲ့…….

ထိုမိန်မကြီးအသံကြားလိုက်ရသဖြင့်နွေးကား စိတ်ပင်ပျက်သွားသည်…..

အိမ်ရောက်သည်နှင့် အနားကိုမ​နေပေ…
အသံပြဲ ကြီးဖြင့် အော်ဟစ်ဆူညံနေတော့သည်…

နွေးအိမ်ရှေ့သို့ရောက်သည်နှင့် အခန်းထဲ ယောက်ျားကြီး ၄ဃောက်လောက်အားတွေ့လိုက်ရသည်…..

ထိုယောက်ျားကြီးများသည်နွေးအားတွေ့သည်နှင့်စားမလိုဝါးမလိုပင်စိုက်ကြည့်လာကြသည်…..

နွေးရင်ထဲ…အနည်းငဃ်မူးမမှန်သည့်ခံစားချက်အချို့ခံစားလိုက်ရသည်…..

အမေ….သား…ဘာလုပ်ပေးရမလဲ..

ဟဲ့….နင်တို့ဒီညအဝပျော်ရမှာနော်…..
ပိုက်ဆံတော့ ပေးသွားကြပေါ့ဟဃ်……..

ထိုမိန်းမ စကားကြောင့်နွေးအနည်းငဃ် လန့်သွားသည်….

ဘာတွေ….ဘာတွေပြောနေကြတာလဲ…..အမေ….အမေ..

ကျစ်…..ငါလင်ကိုလုတဲ့အပျက်ကောင်….
နင်ဒီည လွတ်မဃ်မထင်နဲ့…..

မဟုတ်ပါဘူး….သားကမတရားခံရတာ….

ဟဲ့အကောင်…..နင့် က ငါလင်ကို မြူစွဃ်တာ….
ကျွေးတဲ့လက်ပြန်ကိုက်တဲ့ခွေး……

ဒီည တော့ ကျေးဇူးအပြည့်ပြန်ဆပ်ပေါ့……

အမေ….သား..မှားပါတဃ်အဲလိုမလုပ်ပါနဲ့…….
ထားမသွားပါနဲ့….အမေ….အမေ……ထားမသွားပါနဲ့လို့….

ထွက်ခွာသွားသောပုံရိပ်လေးအားကြည့်ကာ အသံနက်ကြီးဖြင့်အော်ခေါ်မိသည်…..

ကလေးလေး…..ဦးတို့က မင်းအပေါ်ကောင်းပေးမှာပါကွား…
မင်းအဖေနဲ့ မင်း အမြဲလိုးနေတာမဟုတ်လား…..
မကြောက်ပါနဲ့ ဒီညလေးကို…
အတူပျော်လိုက်ရအောင်လေ…..

မဟုတ်ဘူး……မလိုချင်ဘူး……..
နွေးကို လွှတ်ပေ…..လွှတ်ပေးလို့…..

နွေးမှာ အခြေအနေမဟန်သည်ကို သိသည်နှင့်ထွက်ပြေးရန် ပြင်တော့သည်……

သို့သော်အချိန်တို့ကားနောက်ကျနေနှင့်လေပြီ…….
ယောက်ျားကြီး၄ဃောက်၏အားကိုနွေးမဃှဥ်နိုင်ချေ………

ဂျောင်ထဲတွင်ပိတ်မိသောဃုန်သူငဃ်လိုပင်……
အမဲလိုက်သားရဲတို့ကြောင့်ထိုညတွင်နွေးအရေခွံအနွှာခံရတော့မည်….

နွေးမှာကြောက်စိတ်ကြောက် အကူအညီ
ရလိုရညှား အသားကုန်အော်ဟစ်နေတော့သည်…..

ခွေးလေး….အသံက ဆူညံနေရော……
အားတော်တော်ကောင်းနေပါလား…..ဟမ်….

ယောက်ျားများထဲမှ၁ဃောက်သည်
နွေးအနားကပ်လာကာ နွေး၏ပါးလေးအား အသာအဃာပွတ်သပ်ကာ…….

ဟ…ကောင်လေးကအသားလေးကိုကနူးအိနေရောကွာ…

ကျန်သည့် ၃ဃောက်မှာလည်အားကျမခံနွေးအနားကပ်လာကာအဝတ်တို့အားဆုတ်ဖြဲတော့သည်…..
နွေးမှာ ကြောက်စိတ်ကြောင့်အသားတို့ပင်
တစ်ဆက်ဆက်တုန်နေလေပြီ……..

နွေး၏နုုတ်ခမ်းများအားအပြင်အထန် နမ်းရိူက်နေကြသည်…
အဖုတ်လေးထဲတွင်လည်ကြီးမားလှသောလိင်တံကြီးက အားပြင်းပြင်ဖြင့်ထိုးဖောက်ဝင်နောက်နေသည်…….

အနောက်ပေါက်လေးထဲတွင်လည်းလိင်တံတစ်ချောင်က အပြည့်အဝနေရာဃူထားသေးသည်…….

နွေးတစ်ကိုဃ်လုံးကိုလည်းလျက်ကြစုတ်ကြဖြင့်….
တစ်ကိုဃ်လုံးကား တံတွေး၊ချွေး၊သုတ်ရည်တို့ဖြင့်မြင်မကောင်းတော့ပေ……

နွေး၏နို့လုံး လေး ၂လုံးမှာလည်း နာကျင်လွန်းသဖြင့် ဖူးဃောင်နေကာ အထိပင်မခံနိုင်တော့….

အလူးအလဲဖြင့် ယောက်ျားကြီး၄ဃောက်က နွေးကိုဃ်လေးအားအပြည့်အဝ ကစားကာ အရသာခံနေကြသည်…..

နွေးမှာ အဘက်ဘက်မှခပ်ကြမ်းကြမ်း
ထိုးဆောင့်ချက်များ ကြောင့် တစ်ကိုဃ်လုံး ရိုက်နှက်ထားသလိုနာကျင်နေရသည်….

နွေး၏စိတ်အစုံမှာမူဘာမှကိုမခံစားရတော့ ပေ……..

စိတ်ထဲဘာမှကိုမှမခံစားရတော့……..

နာကျင်သည်……နာကျင်နေသည်……..အလွန်ပင်နာကျင်နေရသည်……..

နွေး၏
အသိစိတ်တို့ပင်ဝေဝေဝါးဝါး ဖြစ်လာနေသည်….

အန်း…အရမ်းကောင်းတာပဲ့ကွား…..

တင်းကြပ်နေတာပဲ့……..တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်းညှစ်နေတာ….အပျိုလေးကျလေးရော…..

ဟ….ဟ….ခွေးသားလေး…
အသံတောင်မထွက်နိုင်တော့ဘူး….

မင်းတို့ကြည့် လုပ်ကြအုံး….သေ သွားမှ..

အခုချက်ချင်ထုတ်ပေး….
ထုတ်ပေးကြ…အား….အ.

ထုတ်ပေး..ဟုတ်လား…
မင်းရဲ့ဖင်ပေါက်လေးကတော့မင်းစကားတွေနဲ့ဆန်ကျင်ဘက်ပဲ့နော်…ကလေးလေးရ…

ငါတို့ ၄ဃောက်လုပ်နေတာကြာနေပြီ….
ခုထိ မင်းရဲ့အပေါက်တွေက မကျဃ်နိုင်သေးဘူး…..
အပျက်လေး မင်းက အလိုးခံရလေ… ပိုကြိုက်လေ မဟုတ်လား….

သေသွားမဃ်ကွ..ကလေးက.. အရမ်းနာနေပုံပဲ..

ဟာ…မင်းခွေးသား…

ခုထိ ဒီကောင်လေသံကမာတုန်းကွ….
မသေဘူး…သေလည်းဂရုမစိုက်ဘူး…
ပိုက်ဆံပေးထားရတာကွ…..
အလကားမဟုတ်ဘူး…

ငါအကောင်ကြီးက မဝသေးဘူးကွား…

အ့….အမ်…..တော်ကြ…အ ….

တော်ကြပါတော့……
သေတော့မဃ်..ထင်တဃ်အ…ဟစ်…အား…

ဒီလိုအကြမ်းခံရတာကြိုတ်နေတာ
မဟုတ်လားဟမ်…..
အပျတ်လေး..ဖြေလေ……

မဟုတ်ဘူး….မဟုတ်…အစ်.အား….အား….အား…..

ပိုတိုးကာ ဆောင့်ချလာသောကြောင့်
ကြောက်လန့်တကြားဖြင့်ခေါင်းခါပြပြီးငြင်းဆန်ပေတော့သည်…..

ဟက်…ခွေးမလေး…မင်းအမေ က….
မင်းဘဃ်လောက်ထန်ကြောင်းအကုန်ပြောထားတာကွ…..

ဖြူစင်ချင်ဃောင်ဆောင်မနေနဲ့…..

အဟွတ်…အ…

နွေး၏ပါးစပ်ပေါက်လေးအားလိုးနေသူမှာနွေးအားစကားတပြောပြောနှင့်ပါးစပ်ထဲသို့လီးအားပိုမိုရောက်အောင်တွန်းထည့်လိုက်ပြန်သည်…

ရင်သားနှင့်တင်ပါးတို့အား အဆက်မပြတ် နမ်းရိူက်ကြကိုက်ဆုတ်ကြဖြင့်
ထိုလူ၄ဃောက်ကား
အလွန်ပင်အရသာတွေ့နေဟန်……

မင်းကို အခုလူဘဃ်နှစ်ဃောက်လိုးနေလဲ ဆိုတာ ပြောပြစမ်းပါအုံး…..ကလေးလေးရ..

ငါတို့ကိုပြောပြစမ်းပါဦး………မှန်ရင်…
ဒီဦးလေးတွေက အနားပေးမဃ်လေ………

မင်းအဖေလီးကြီးက ငါတို့ထက်ပိုကောင်းလား….ဖြေလေ..

တစ်ဃောက်တစ်ပေါက်ဖြင့် နွေးအား ပေါက်ပေါက်ဖောက်ကာမေးမြန်းနေကြသည်…..

ကျစ်…..သောက်ကောင်လေး…ငါတို့၄ဃောက်ဝိုင်းလိုးတာတောင်မဖြုံဘူး…..

နွေးမှာသည်းမခံနိုင်တော့….နွေးလွတ်လပ်ချင်သည်….
ဘာလုပ်ရမည်နည်း…..

ဘေးနားတွင်တင်ထားသော အရက်
ဖန်ပုလင်လေးဆီသို့ အကြည့်ကရောက်သွားသည်….

နွေးအကြည့်တို့ က မခွာနိုင်တော့…..
ဟုတ်သည်…..နွေး…နွေး…..လုပ်ရမည်……

နာသည်…..နာလို့သေတော့မည်….အတူသေကြမည်…..
အတူသေမှ အေးမည်ပင်…..
ဆက်ကာမခံစားလိုတော့ပေ……

နွေးသည်အခွင့်အရေးအား
စောင့်ဆိုင်နေလိုက်သည်……

ထိုသူတို့မှာနွေးအားအလှည့်ကျ
စားသုံးပြီးသည်နှင့် အသိပင်မကပ်တော့
ကာမအရသာကိုခံစားကာ
မှေးစက်နေကြသည်……

နွေးမှာထိုအချိန်ကိုအခွင့်အရေးဃူကာ….
အိမ်နောက်ဖေးဘက်သို့ ထွားသွားကာ
ဟင်းချက်နေကျဓားအား
ကောက်ဃူပလိုက်သည်……

လက်၂ဖက်ဖြင့်ဓားအားဆုတ်ကိုင်ကာ……
အသုံးကိုမကျဘူး………အသုံးကိုမကျဘူး….
အမိူက်လိုနေရာစိတ်ရူတ်စရာတွေချည်းပါပဲဲ့….

အကုန်သေ…….အကုန်သေရမဃ်………သေမှအေးမှာ……..

နွေး၏နုုတ်ခမ်းပါးများမှာ အလိုးခံထားရသဖြင့်ပြဲကွဲကာနာကျင်နေသော်လည်း
နုုတ်ခမ်းထောင့်တို့အားအပေါ်သို့
ပင့်တင်ကာပြုံးမိသေးသည်……

အခန်းထဲဝင်လာသည်နှင့် တစ်ကိုဃ်လုံးတွင်အဝတ်အစားများမကပ်ကြပဲ
မူးရူးကာ အိပ်နေသောလူ၄ဃောက်အား
တွေ့လိုက်ရသည်……

တံခါးအားလော့ချလိုက်ကာ အခန်းထဲ့သို့
တလှမ်းချင်းပြုံးပြုံးကြီးလှမ်းဝင်လာသည်…..

ဟုတ်သည် ထိုလူဃုတ်မာတစ်သိုက်ဒီည
သေကြရပေမည်……

ပထမဆုံးတစ်ဃောက်အား နှလုံးတည့်တည့်သို့ ဓားဖြင့်အချက်ရေများစွာထိုးသွင်းပလိုက်သည်…..

အော်ဟစ်ရန်ပင်အချိန်မပေး……နွေး၏ ဓားချက်အောက်တွင်၁ဃောက်တော့သေသွားလေပြီ……

သို့သော်လည်း ရုန်းကန်မူတို့ကြောင့်ဘေးတွင်၁ဃောက်ကားနိုးသွားပုံရသည်….
နွေးကားထိုသူဆီသို့အကြည့်တို့ ရွေ့လိုက်ကာ တန်းကာပြေးလာလိုက်လေသည်….

ဓားအား ဗိုက်အတွင်းသို့နက်နေအောင်ထိုးသွင်းပလိုက်သည်……တစ်ချက်…..၂ချက်…၃ချက်……ဟား……အရသာအလွန်ပင်ရှိလှသည်…….

သို့သော်ထိုလူမိုက်၏အော်သံကြောင့်ကျန်
၂ဃောက်ပါနိုးလာထလာသည်……

နွေးကားအချိန်မရှိ….
နွေး၏ ခန္ဓာကိုယ်လေးဖြင့် ထိုလူများ၏ အားနှင့်မဃှဥ်နိုင်ပေ……

အမြန်ပင်ထိုသူတို့သေမှရမည်…

နွေးကားဘာမှဂရုမပြုနေတော့ …..
ဆက်တိုက်ဆိုသလို အားအပြည့်ထည့်ကာ ဓားအား အပြည့်အဝထိုးသွင်းပေးလိုက်သည်……

ကျန်၂ဃောက်မှာ နိုးလာသည်နှင့်ထိုမြင်ကွင်းအား မြင်လိုက်ရသောကြောင့် မျက်နှာတို့ပင်ဖြူစုတ်နေပေသည်…….

မင်း…..မင်…..လူသတ်သမား…..
လူ…….သတ်နေတဃ်…….

နွေးမှာထိုသူ၂ဦးဘက်သို့ မျက်နှာအားလှည့်ကာကြည့်ရင်း..ပြုံးပြလိုက်သည်…..
ထိုနောက် တစ်ချက်ထဲဝင်လုံးကာ နောက်၁ဃောက်အား ဓားဖြင့်ထိုးလေသည်…….

မည်သည့်နေရားအားနွေးထိုးမိနေသည်ကို မသိ…..
အော်ဟစ်ရုန်းကန်နေသော်လည်း…..သိပ်မကြာ ထိုသူကားငြိမ်သက်သွားလေပြီ…….

အိပ်ဃာထက်တွင် သတိမေ့မျောကာ
မနိုးထသေးသောကလေးငဃ်အား
ထွန်းမြင့်ဦး ငေးကြည့်ရင်း
အတွေးတို့က နဃ်ချဲ့နေမိသည်။

ထိုကလေးငဃ် ၏ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တွင်
လိင် ဆက်ဆံရာမှ ရရှိလာသော အမှတ်သားဗလပွ အပြင် ပွန်းပဲ့ ဒဏ်ရာအတော်များများတို့အား ကြည့်ရင်းသူရင်ထဲဘာရဃ်မသိနာကျင်လာသလိုလို ပင်ခံစားရသည်။

ထိုကလေးငဃ်သည် သူ၏ မိန်းမ နန်းသင်းမေ၏ တရားမဝင်ကလေးဖြစ်သည်။ထွန်းမြင့်ဦး နှင့် နန်းသင်းမေ သည်၂ဦးသားမချစ်မနှစ်သက်ကြပေ….

နန်းသင်းမေ သည်မိမိ အိမ်တွင်မရှိသည့်ကို
အခွင့်ကောင်းဃူကာ ကိုအောင်မြင့် ဖြင့် ဖောက်ပြန်ခဲ့သည်။

ကလေး ၁ဃောက်ပင် ရလာသည့်အထိပင်
အတော်လေးတပျော်တပါးဖြင့် ၂ဦးသား အတိုင်အဖောက်ညီညီ မိမိအားကွက်ကျော်ရိုက်ခဲ့သည်။

နန်းသင်းမေ သည် ကလေးအားတိတ်တိတ်ပုန်းမွေးကာစွန့်ပစ်လိုက် ပြီး ထိုကလေးအား
အတင့်ရဲစွာဖြင့်ပင်
မိမိ၏ အနောက်ဘက်အိမ်ဝင်းတွင်ထားရှိထားသေးသည်။

အရင်အချိန်တို့ထဲကသိပြီးသားပင်…
သိုသော်လည်း ….
ထိုကလေးအား ထွန်းမြင့်ဦး အနေဖြင့် လုံးဝကို ဂရုမစိုက်မိခဲ့ရုံသာ…

ထွန်းမြင့်ဦးကာ ထိုမိန်းမ အား မမုန်းသော်လည်း
စိတ်ထဲတွင်ထိုအဖြစ်အပျက်တို့ကြောင့်
မခုမိဟုတော့မဆိုလိုပေ….
သိုသော်လည် ထိုမိန်မ၏ မိဘ ဆွေမျိုးတို့က
အင်အားတောင့်တင်းကာစိးပွားမိတ်ဖက်တို့ဖြင့်သောကြောင့် သူအနေဖြင့် အရာရာ သိသော်လည် ဂရုမစိုက်ကာ လွှတ်ထားပေးခဲ့သည်။

ထိုမိန်းမ ကားအလွန်ရက်စက်လှသူပင်..
မိမိဝမ်းမှ လွဃ်ကာ
မွေးဖွားလာသောကလေးငဃ်ကိုပင်စွန့်ပစ်ရက်သည်….ထိုမျှပင်မက ထောက်ပံမူလေးတစ်ခုပင်မပေးခဲ့ဖူးပေ…

နန်းသင်းမေ ဆိုသူသည် မျက်နှာနှစ်ဘက်နှင့်
အဆိပ်များပြည့်နှက်နေသောမိန်းမမျိုးပင်….
ထွန်းမြင့်ဦး အနေဖြင့် ထိုမိန်းမအကြောင်းတွေးရင် ဖြင့်ပင်ရွံရှာလာသည်။

မိဘတို့၏ အကာအကွဃ်ပေးမူကိုမရရှိခဲသော
ထိုကလေး၏ဘဝကား ဆိုးရွားကာ အလွန်ပင် သနားစဖွဃ်ပင်..

ထွန်းမြင့်ဦး အနေဖြင့် မိမိသည်လည်း ကလေး၂ဃောက်ဖခင်ဖြစ်သောကြောင့် ထိုကလေးအပေါ်အနည်းငဃ်သနား
မိသည်။

နန်းသင်းမေ အား ရွံမုန်းမိသော်လည်း နွေးဟူသောထိုကလေးကတော့အပြစ်မရှိပေ….

ခက်ခဲကြမ်းတမ်းလှသောထိုကလေးငဃ်အား
သူ၏ အရိပ်အောက်ထားကာ ကာကွဃ်ပေးရန်
ထွန်းမြင့်ဦး ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။
ကုတင်ပေါ် ရှိ ကောင်ငဃ်လေးအား ကြည့်ရင်း အရင်အချိန်ကာလတို့က ဂရုမပြုမိသည့်အတွက် ပိုကာ စိတ်မကောင်းဖြစ်ခဲ့ရသည်။

နွေးနိုးလာသောအခါ အသိစိတ်တို့က ဝေဝေ ဝါးဝါးခံစားနေရသည်..အတန်ကြာ လှဲနေချိန် နားထဲသို ခပ်သြရှရှဖြင့် သြဇာ ငြောင်းသောအသံအား ကြားလိုက်ရသည်…

နိုးလာပြီလား….ကလေး

နွေးမှာ ထိုအသံကြောင့်….. စိတ်ထဲ အနည်းငဃ်လန့်မိသွားသည်။

အိပ်ဃာမှ ကုန်းရုန်းထသောအခါ ထိုလူက အနားသို့ ရောက်လာကာ…
မထနဲ့..ဆက်လှဲနေ
ထို အသံချိုချို လေးကြောင့်နွေး၏အခုန်မြန်နေသောနှလုံးသားသည် အနည်းငဃ်ငြိမ်သက်သွားသည်။

အချိန်အတော်ကြာမှ နွေး ထိုလူအား အတိအလင်းမျက်တောင်ပင်တစ်ချက်မခက်ပဲ ငေးကြည့်လိုက်သည်။
ထိုလူကား အလွန်ပင်ရုပ်ဖြောင့်လှသည်။

ခန္ဓာကိုယ် ကာ တောင့်တင်းကာ အရပ်ကလည် ရှည်သည်ပင်.အဝတ်အစားတို့က လည်းစနစ်တကျဝတ်ဆင်ထားကာအလွန်ပင် အထက်တန်းဆန်လွန်းလှသည်။

ထိုလူကား မည်သူနည်း…..
အာဏာရှိသူ ၊သြဇာငြောင်းသူတစ်ဦးဦးပင်ဖြစ်ရမည်။
ခုချိန်နွေးဘက်တွင် လူတစ်ဦးရှိကိုရှိရမည်..
နွေးထိုလူအားကပ်ကာ အပိုင်ချုပ်ထားရမည်ပင်….

ထိုလူကား နွေးအားကြည့်ကာ ပြုံးပြလာပြီး……
ကလေးမကြောက်နဲ့….
ထိုစကားလေး၁ခွန်းက နွေးအိမ်မက်ဆိုးတိုအားခဏတာရန့်တန့်ပေးလိုက်သလိုပင်…….

နွေး… မျက်ဝန်းများထဲ မျက်ရည်တို့ဖြင့် ရစ်သီလာခဲ့သည်။
ထိုလူကား နွေးအဖြစ်ကို သိသောကြောင့်နေမည်….
နွေး၏ ခေါင်းပေါ်ရှိ ဆံနွဃ်များကို လက်ဖြင့်အသာအဃာ ပွတ်သပ်ကာ နုုတ်မှလည် နွေးအား လုံခြုံ ရပါပြီဟု တဖွဖွပြောနေသည်။

နွေးကာ ဘာကိုမှ မသိချင်တော့ ခိုးကိုးရာရသွားသလိုဟန်လေးဖြင့်…ထိုလူအားပွေ့ဖက်ကာ မျက်ရည်တို့အား ဆည်ကျိုးသလိုလွှတ်ချလိုက်လေသည်။
အဝအလင် ငိုပြီးမှ အသံအက်အက်လေးဖြင့် အတင်ရဲကာ
အဝင့်မရဲ အသံတိုးတိုးလေးဖြင်နွေးမေးမိလိုက်သည်။

ဦးနာမည်ဘဃ်သူလဲဟင်…

ထွန်းမြင့်ဦး
သည် ထိုကလေးအားငုံကြည့်လိုက်သည်..
မျက်လုံးပြူးပြူးလေးများဖြင့်မိမိအား ပြန်ကြည့်နေသည်ကာမျက်ဝန်းနက်နက်လေးများက အလွန်ပင်ဖမ်းစားနိုင်လွန်းလှသည်။

မသိစိတ်အရ ပါးစပ်က ဖွင့်သွားကာ
ဦးနာမည်က ထွန်းမြင့်ဦး

ထွန်း…မြင့်…..ဦးတဲ့လား….
ကလေးလေး၏ ပါးစပ်ဖျားလေးမှ မိမိနာမည်အား ဆွဲခေါ်သံလေးအားကြားလိုက်ရသောအခါ
ထွန်း​​​မြင့်ဦး
မှာ ဘာရဃ်အကြောင်းပြချက်မရှိ ပြုံးမိလာသည်။

ဦးက…သားကို ကဃ်ခဲ့တာလားဟင်…

ကလေး..ဟုတ်တဃ်ကိုဃ်က မင်းရဲ့ကဃ်တင်ရှင်ပဲ့..

ကလေးမှာ ထိုစကားကြောင့်နေမည် မိမိအား စိုက်ကြည့်ကာ
နုုတ်ခမ်းပါးပါးလေး ထက်တွင်အပြုံးရေးရေးလေးတွဲခိုလာကာ
ကျေး….ကျေးဇူးတင်ပါတဃ် ဦး…..

ဦး…..ကဘဃ်သူလဲဟင်..သားကို ဒီကခေါ်ထုတ်ပေးမှားလား

ထွန်းမြင့်ဦး
မှာ ထို အသွက်လေးဂျလည်လေးကြောင့် ခပ်ဖွဖွလေး ရီမောမိသည်။

ဟုတ်တဃ်မင်းကို ဒီဦးဦးက ကဃ်တင်ပေးမှာပါဗျ..
ဦးနောက်ကို လိုက်မဃ်မလား….

နွေးမှာထိုလူအားငေးကြည့်ကာ ခေါင်းအား ငြိမ်ပြလိုက်သည်။
ထိုလူမှာ သဘောတကျ ဖြင့်ရီမောကာ နားတော့ကလေး
မနက်ကျ ပြန်လာခဲ့မဃ်…

မိမိခေါင်းအား ပိတ်သပ်ကာ ထွက်ခွာသွားသောကျောပြင်ကိုကြည့်ရင်း နွေး၏ နုုပ်ခမ်းများ ကွေးကျသွားသည်။

ထိုလူအား နွေးသိသည်…..ထိုထွန်းမြင့်ဦး
ဆိုသည့်နာမည်အားနွေးကြားဖူးသည်။
ထိုလူကား..အိမ်တော်သခင်ကြီးပင်…

နွေးမှာအိပ်ဃာထက်တွင်လှဲချလိုက်ပြီး ကောင်ကျစ်ဃုတ်မာမူတို့ဖြင့်ပြည့်နှက်နေသောမျက်ဝန်းအစုံအားမှိတ်ချလိုက်လေသည်…

ထိုနောက်စိတ်ထဲတွင် အမုန်းတရားတို့အား ဆုတ်ကိုင်ကာ
အိမ်မောကျသွားလေတော့သည်။

လာမည့်နေရက်တို့တွင် ထိုအိမ်ကြီးကားနွေး၏ လုပ်ရပ်တို့ကြောင့်ပြောင်ဆန်တော့မည်ကိုတော့မည်သူမျှ မသိကြ​သေးချေ……

ခွမ်းခနဲ အသံကြားပြီးသည်နှင့် နွေး၏ ခေါင်းသည်မူးဝေဝေပင်ဖြစ်သွားရသည်….
နာကျင်သော်လည်းသေလို့မဖြစ်သေး…ကျန်သေးသည်…
အံကြိတ်ကာ…ခေါင်းအား နောက်သို့လှည့်လိုက်သည်….

ထိုလူမှာနွေးအား ကြည့်ကာ…ဝက်လိုအော်တော့သည်….

မလာနဲ…မလာနဲ…..ငါအနားမကပ်နဲ့………..

နွေးကား ပြုံးဖြီးဖြီးပင်ပြုံးပြကာ….
ဓားအား လူသေဗိုက်မှ ဆွဲထုတ်ကာ ထိုလူမျက်နှာတည့်တည့်သို့ ခုန်ကာထိုးချလိုက်လေသည်…

မရပ်မနားထိုးသည်…အချက်ရေဘဃ်လောက်ပင်မသိတော့..
သွေးများက လက်တွင်အပြည်….
အနီရောင်သွေးအပြည့်ကသိပ်လှလွန်းပေသည်……

ဘဃ်အချိန်ထဲက ထိုလူကားအသက်မဲ့သွားသည်ကို နွေးမသိ..နွေးသိသည်ကား….
အနီရောင် များကား နွေး၏
ခန္ဓာကိုယ်နှင့်သိပ်ကိုဃ်လိုက်ဖက်လွန်းလှသည်ကိုသာ….

နွေးမှာ အပြည့်အဝ အရသာခံပြီးမှ ဓားအားပစ်ချကာ…
အခန်းထဲမှ အပြင်သို့ တစ်လှမ်းချင်း ကျောပေးကွာ ထွက်ခွာသွားလေပြီ……

အိမ်အပြင်သို့ရောက်သည်နှင့် အဝတ်ဗလာဖြစ်နေသောကြောင့်ခန္ဓာကိုယ်ကားအနည်းငဃ်အေးစက်သွားသော်လည်း နွေးအတွက်မူကား အအေးဒဏ်အားမခံစားရ…..

ပိုးအိမ်လေးအတွင်းမှ လွတ်မြောက်ကာ ထွက်လာသောလိပ်ပြာလေးလိုပင်……

လရောင်အားငေးမောကြည့်ကာ ပါးစပ်ထောင့်တို့က နားရွက်ထိချိတ်မတက်ပြုံးနေရင်း….

ထိုအနီရောင်တို့ဖြင့်ခြဃ်သထားသော
လိပ်ပြာငဃ်လေးကား သီချင်းသံတို့ကြားရာ နေရာဆီသို့ ခြေလှမ်းတို့အား
တရွတ်တိုက်ဆွဲကာ ထွက်ခွာသွားလေသည်……..

အချိန်မည်မျှ ကြာမြင့်သွားသည်ကိုလည်းနွေးမသိ….

လမ်းမည်မျှ လျှောက်ခဲ့ရသည်ကိုလည်နွေးမသိရှိပေ……

နွေးဆက်လျှောက်ရင်းရှေ့တွင်လူအရိပ်အား မြင်လိုက်ရသည်…..

နွေးသည်ထိုလူထံသို့ တိုးကပ်သွားကာ
ထိုလူအဝတ်စတို့အားတင်ကျပ်စွာဆုတ်ကိုင်ရင်း
ပါးစပ်မှ စကားလုံးအားတစ်လုံးချင်းဖိပြောလိုက်လေသည်……

ကဃ်ပါ….ကဃ်ပေးပါ….

စကားဆုံးသည်နှင့်နွေးကားမည်သည့်ကိုမှ
မသိတော့…
ထိုနေတွင်ပင် အသိစိတ်တို့လွတ်ကာ မေ့မျောသွားလေသည်…

သခင်ကြီး…….ဒီကလေးက….

ပါးစပ်ပိတ်ထား……..

နောက်မှ အခြွေအရံတို့မှာ အသံပင်မထွက်ရဲတော့….

ထိုသခင်ဆိုသောလူကားနွေး၏သွေးများဖြင့်ဖုံးလွှမ်းနေသောခန္ဓာကိုယ်လေးအားပွေ့ကာ
ထိုနေရာမှ ထွက်ခွာသွားလေသည်…

ထွန်းမြင့်ဦး မှာအချိန်ကြာမြင့်လာသည်နှင့်အမျှ နွေးအပေါ် သနားစိတ်တို့က ဃိုဖိတ်ကာ ချစ်ခင်တက်မက်သည့်စိတ် ဘက်သို့ အရောင်ပြောင်းလဲလာသည်။

အစကတော့ ကြည့်ရူ စောက်ရှောက်ပေးရုံသာ နောက်တော့ ထိုသူလေးအားလိုချင်တက်မက်လာသည်။

နွေးမှာ မိမိ ၏သား၂ဃောက်ထက်ငဃ်သော်လည်းစိတ်အစဥ်တို့ထိန်းမရတော့…..
ကာမ တဏှာအမှောင်ကားထိန်းသိမ်းထားရန်မှာခက်ခဲလှသည်….

ထိုကလေးကလည်း မိမိအားအလွန်ပင်ကပ်တွဃ်လွန်းလှသည်…..
စကားချိုနုနုလေးများနှင့် ခပ်ချွဲချွဲ အမူအရာလေးတို့က ထွန်းမြင့်ဦး ဘဝတွင်မကြုံဖူးပေ…..
သူဘဝတွင် အလုပ် အလုပ်နှင့်သာအချိန်ပြည့်လည်ပတ်နေခဲ့သည်….

တီတီတာတာ စကားလေးများကြောင့်
တည်ငြိမ်သူကြီးလည်းဆန္ဒတို့ကထိန်းးမရတော့…
နွေးနှင့်စတွေ့ချိန်မှာစကာ တစ်စတစ်စ ဘဝ၏ပျော်ရွှင်မူအရသာအားတမြေ့မြေ့ ခံစားလာရသည်။

ထို ခံစားမူလေးအား တက်မက်လာသည်…နှင့်အမျှလောဘကြီးလာကာလက်လွှတ်အဆုံးရူံးမခံလို…..

သူဘဝတွင်မချစ်မနှစ်သက်သူနှင့်လက်ထပ်ပေါင်းသင်းနေရသည်…
ခုလိုစိတ်ခံစားချက်အနုအရွလေးတို့ခံစားရသောအခါ ဘာကိုမှ ဂရုမပြုနေချင်တော့….

အသက်ကြီးမှ အချစ်နွံထဲနစ်နေသော၁၀ကျော်သက်လေးလိုပင်….
ခုဆိုနွေးနှင့်သူကား ၂ဦးသားလင်မဃားအရာမြောက်နေသည်မှာ ၁နှစ်ကျော်ကျော်ပင်
ကြာနေပြီပင်…

၂ဦးသားအကြိမ်ကြိမ်လူးလှိမ်ကာ စက်ဃှက်ကြပြီးပြီမှာ အကြိမ်ရေမတွက်နိုင်တော့……
အချစ်ထောင်ချောက်လေးထဲထွန်းမြင့်ဦးတို့သိလျှက်နှင့်ကျဆင်းပလိုက်တော့သည်။

သူပျော်လျှင်ကိုဃ်ကျေနပ်သည်ပင်…….
ခုချိန်မှာတော့ ထွန်းမြင့်ဦး မှာ နွေးမျက်နှာလေးတစ်ချက်မပျက်လိုက်လေနှင့် ကမ္ဘာပျက်မတက်ပင် ….

ဦး….နွေး…ဟိုမိသားစုကိုမကျေနပ်ဘူး…..

နွေးရဃ်..အဲ့မိသားစုက ခုချိန်မြေအောက်အရိုးတောင်ဆွေးနေပြီလေကွား…
ဟန်း……နွေရင်ထဲ အမုန်းတို့မပျဃ်ဘူး….ဦး…

နွေးဟူသောကောင်လေးကား အငြိုးကြီးလွန်းလှသူပင်….
ထိုကြောင့်ထွန်းမြင့်ဦးမှာနွေး၏မိဘအရင်းတို့အားမပြောပြခဲပေ…..
ထိုကလေးလေးက သိလျှင်သေချာပေါက်လက်တုန့်ပြန်မည်ပင်….

နွေး၏မွေးစားမိသားစုအား
ထွန်းမြင့်ဦး၏လက်ကို သုံးကာသေရွာအားပို့ပေးခဲ့သေးသည်…
သွေးအေးကာ အနည်းငဃ်ရက်စက်လှသော်လည်း ထွန်းမြင့်ဦး မှာထိုကလေးအားအပြစ်မမြင်ရက်…..

ကလေးရဃ်…..အတိတ်က ရုန်းထွက်ပါတော့….

ထွန်းမြင့်ဦး မှာ​​
နွေးအား အတိတ်ကိုမေ့ဖျောက်ပျစ်ကာ
မိမိဘေးတွင်ပင် ဘဝ၏သာဃာမူစည်းစိမ်ချမ်သာအပြည့်အားခံစားကာနေစေချင်မိသည်။

ကလေးငဃ်၏ပါးပြင်အားအသာအဃာ
နမ်းရိူက်ကာ…
နွေး၏ခန္ဓာကိုယ်လေးအားအိပ်ဃာပေါ်သို့ တွန်းလှဲပလိုက်သည်…

အဝတ်အစားတို့အားတစတစ ချွတ်ကာ….
ခုဆို နွေးကာခန္ဓာကိုယ်တွင်
အဝတ်မကပ်တော့….

နွေး၏ပေါင်နှစ်ချောင်းအား ဖြဲကားပလိုက်ကာ..
ကလေး ကိုဃ်ထည့်တော့မဃ်…
နွေးမှာ လက်၂ဖက်ဖြင့် ဦးအား ပွေ့ဖက်ကာ..
လုပ်ပေး၊ထည့်ပေးပါတော့ဦး

ကလေးသဘော……

ထောင်မတ်နေသော လီးအား နွေးထွေးလှသောအပေါက်လေးထဲသို့တရစ်ပြီးတရစ်တိုးဝင်ပလိုက်သည်။

အဖုတ်တွင်းပေါက်လေးထဲသို့
အပြည့်ထည့်ပြီးတစ်ချက်ချင်းခပ်နှေးနှေးလေး စိမ်ကာလိုးနေလိုက်သည်။
အချိန်ကြာလာသောအခါ နွေးကားစိတ်မရှည်တော့…

မြန်မြန်..အ့ မြန်ပေး…..နှေးတဃ်…

ကလေး..ညကလည်းတညလုံး လုပ်ထားတဃ်လေကွား..

မရဘူး….သေပါစေ..လိုးပေးပါ နော်….ဦး…

ထွန်းမြင့်ဦး လည်းမဃားလေးကတောင်းဆိုနေသောကြောင့် ညှာမနေတော့….
ခြေတစ်ဖက်အားပခုံးပေါ်တင်ကာအပေါ်မှ ဆောင့်ချလေသည်…

ကျစ်……ကျပ်နေရော….သေအောင်လိုးနေလဲ
ပါကင်အတိုင်ပဲ့…ကလေးရာ…

ဦးရဲ့သုတ်ရည်တွေ နွေးအပေါက်လေးထဲအပြည့်ထည့်ပေးပါ…

အ…မြန်…ခပ်မြန်မြန်….အင့်…
ပေါက်ထွက်ပါစေ့…အ့.. ဟ

ကလေးသဘောပါကွား….အထန်ပေါက်စလေး…

ကလေးပေါက်စကား မိမိအောက်တွင်တခစ်ခစ်ရီမောနေသည်ကို ကြည့်ရင်း ပိုမိုကာ လိုချင်တက်မက်လာတော့သည်။

တင်ပါးများအား လျှင်မြန်စွာလူပ်ရမ်းပလိုက်ကာ
အဖုတ်ပေါက်လေး၏ နက်ရိူင်းလှသောအတွင်းထဲသို့အဆက်မ​ပြတ်ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာလေသည်…..

လီးကြီးကားတွင်းလေးထဲနက်ရိူင်းစွာထိုးဖောက်ဝင်ရောက်ကာညှစ်ထားကလေး…သုတ်ရည်တွေ က အကုန်မင်းအပိုင်ဖြစ်စေရမဃ်…

အရမ်းကောင်းတဃ်…ဦး..အ့..အား..

နွေးအဖုတ်ကြီးပြဲတော့မဃ်…အ့…အားးးး..

ကောင်းလားနွေး…အော်ပေး.
ကျဃ်ကျဃ်လေးသည်းပေးပါ…

နွေး၏ နုုပ်ခမ်းတို့က ပြုံးပြလာပြီး အသံရှရှလေးကထွက်လာလေသည်…

ဟ…လီးကြီး…..လီး..ကြီး….ဟင့်…..အထဲအရမ်းရောက်နေတဃ်….

တင်ပါးကြီး၂ဖက်အားအပေါ်သို့ ကော့တက်လာကာ ခါးလေးကို ပိုပိုပင်မြှောက်ပင့်ပေးလာသည်…
ထွန်းမြင့်ဦး က ဆောင့်အချ နွေးက အပင့်နှင့်၂ဦးသား အပေးအဃူညီနေကြသည်….

ကလေး ကိုဃ်ပြီးတော့မဃ်…

ကိုဃ်မင်းရဲ့မျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီးတော့….ပြီးချင်တဃ်…
မျက်နှာလေးပြပါအုံး…ကလေးလေး….

နွေးမှာ ထွန်းမြင့်ဦး ၏လည်တိုင်လေးအားပွေ့ဖက်ကာ
အင့်… ချစ်ဒဃ်….အား…..ဟ့….
ကလေး၏ စကားနုနုလေးကြောင့် နှင်တံဖြင့်တို့လိုက်သောနွားကြီးလိုပင် လိုးချက်တို့က ဆင့်ကာမရပ်နားတော့….

နွေးမှာနာကျင်မူကောသာဃာမူပါခံစားနေရပြီး
အသံကုန်အော်ဟစ်သည်းညူကာ ခပ်အီအီ အသံလေးတို့ဖြင့် အခန်းလေးထဲဆူညံနေတော့သည်…

ကာမတဏှမီးတောက်တို့ငြိမ်းသက်ပြီးသောအခါ အိပ်ပျော်နေသောနွေးအားရင်ခွင်ထဲပွေ့ဖက်ထားလိုက်လေသည်။

နွေး၏နှဖူးလေးအားအသာငုံနမ်းကာပါးစပ်ကလည်ချစ်တဃ်ကလေးဟု ခပ်လေးလေးလေးဆွဲပြောပြီး အခန်းထဲကထွက်သွားလေသည်။

ထွန်းမြင့်ဦး ထွက်သွားသည်နှင့်အိပ်ပျော်နေသောနွေးကားမျက်ဝန်းအစုံပွင့်လာလေသည်။

နမ်းရိူက်သွားသောနှဖူးအားလက်ဖြင့်ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖိကာသုတ်ပလိုက်လေသည်။

ထွီးးးးးးးး……သောက်အဖိုးကြီး…

ငါကို လူရှေ့သူရှေ့ ထုပ်မပြဘဲ ဒီနေရာမှာပိတ်ထားမဃ်ပေါ့လေ…

ဟက်…….

ပါးစပ်မှ အဆဲမျိုးစုံဖြင့် ကြိမ်ဆဲကာ….
အိပ်ဃာပေါ်မှ ထလာလေသည်…….

ပြတင်းပေါက်ဝအတွင်းသွားရပ်ကာ….
ထွန်းလင်းနေသောလရောင်အားငေးကြည့်ရင်း နွေးပါးစပ်မှ သီချင်းသံငြိမ့်ငြိမ့်လေးအားတီးဆိုနေမိသည်။

အိမ်တော်ကြီးဘက်တွင်တော့
မသာဃာမငြိမ်းချမ်းနိုင်တော့…..

ထွန်းမြင့်ဦးသည်နန်းသင်းမေ၏လုပ်ပိုင်ခွင့်များအားကန့်သန့်ပလိုက်သည်…

အိမ်တော်သခင်မ ဟုသာ နာမည်ကြီးတကားကားဖြင့် ဘာရပိုင်ခွင့်လုပ်ပိုင်ခွင့်မှမရှိတော့ပေ….

ထိုအဖြ​စ်​တို့ကြောင့်နန်းသင်းမေ
မှာတော့ မအိပ်နိုင်မစားနိုင်ပင်…..

ပိုဆိုးသည်ကား အဆိုပါ မဃားငဃ်မကလည်းအခြားသူမဟုတ်
သူ၏ သားအရင်းဖြစ်သူ ခွေးကောင်သာဖြစ်သည်……

မွေးလာထဲက မသက်မိသည့်အတွက် နန်းအလွန်ပင်နောင်တရနေမိသည်……
ခုတော့ထိုခွေးသားလေးက နန်း၏ ဃောကျ်ားနှင့်ပါ အိပ်ဃာပေါ်ပလူးနိုင်သည့်အဆင့်ရောက်နေလေ့ပြီ….

သားငဃ်၂ဃောက်အားပွေ့ဖက်ကာ…..
သားတို့……
မင်းတို့အဖေ မှာ ဝှက်ထားတဲ့ အမြှောင်မဃားနဲ့ကွဃ်……
အမေတို့အပေါ်သူမကြင်နာတော့ဘူး……
အဲ့မဃားငဃ်မက…..သားတို့ပိုင်ဆိုင်မူတွေကို ပစ်မှတ်ထားနေတာ…..

မျက်ရည် လည်ရွဲ​ဖြင့်ပူပင်နေသောမိခင်ဖြစ်သူအားကြည့်ရင်းအမွှာ၂ဃောက်မှာလည်ရင်ထဲ လောင်မီးတို့က တတောက်တောက်……

အမေ….မငိုပါနဲ့ အဖေရော အဲအငဃ်အနှောင်ရော…သားတို့လက်က မလွတ်စေရပါဘူး….စိတ်ချပါအမေ….

သားရဃ်…..အမေ… မသေခင်လေးသားတို့အတွက်စိတ်အေးရစေချင်တဃ်

အမွှာ ၂ဃောက်မှာလည်း ထို အရှက်မရှိသောသူအားတွေ့ဆုံကာ အပြတ်ရှင်းရန်စိတ်ထဲတေးမှတ်ထားလိုက်ကြသည်….

မြင့်ဦးမဟာနှင့်မြင့်ဦးသူ တို့၂ဃောက်မှာ
ထွန်းမြင့်ဦး၊နန်းသင်းမေ တို့၏အမွှာသား
ဃောကျ်ားလေးများဖြစ်ကြသည်။

၂ဃောက်သားမှာရုပ်ချင်းခွဲမရအောင်တူကြသော်လည်း
စိတ်နေစိတ်ထားကမူအလွန်ပင်ကွဲပြားလှချေသည်….

မြင့်ဦးမဟာမှာ အကြီးပီပီတည်ငြိမ်ကာ
အေးစက်စက်အပြုအမူအသွင်အပြင်တို့ရှိသည်….
အငဃ်လေးမြင့်ဦးသူကမူ သွက်လက်ချက်ချာသူပင်…
ပျော်ရွှင်တက်ကြွကာ ဒေါသလည်းကြီးသူလေးပင်….

မိခင်၏အဖြစ်အား ကြည့်ကာမြင့်ဦးသူမှာနွေးအပေါ်
အလွန်မုန်းတီးနေပေသည်….
မိမိတို့မိသားစုဘဝအားဖျတ်ဆီးပစ်နေသူအားမုန်းသည်….
ထိုသူအားမိမိလက်နှင့်ကိုဃ်တိုင်ဖြေရှင်းပလိုက်ချင်သည်…

မြင့်ဦးသူမှာ….
ဖခင်ခရီးထွက်ချိန် ရောက်သည်နှင့်
အဖေဖွက်ထားသော
ထိုအမိူက်ထုတ်ရှိရာ ဆီသို့ခိုးဝှက်ကာလာလေသည်….

ထိုသူအားတွေ့လျှင်မှတ်လောက်သားလောက်အောင်
ပညာများပေးပစ်မည်ဟုကြိမ်းဝါးထားလေသည်….
လက်တွေ့တွင်မူ……..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *