ကျော်နေလတ် က လင်းလက်ချိုကို ဘန်ဂလို ဝရံတာ လူမြင်ကွင်းတွင် အောက်ပိုင်းကို သဘက်နှင့်ကာ၍ ကာမပန်းတိုင် အရောက် လိုးပေးခဲ့သော်လည်း အခြေအနေမပေးသဖြင့် သူကား မပြီးလိုက်ချေ။ သို့သော် ချို နှင့်အတူ စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ် အတွေ့အကြုံသစ်တခု ဖန်တီးလိုက်နိူင်သလို ချိုတယောက် ကောင်းကောင်းကြီး ပြီးသွားသည်ကို ကျေနပ်နေမိသည်။
ညကျမှ ဒီထက်ပိုမိုကောင်းအောင် အပီထပ်လိုးရန်အားခဲထားပြီး၊ မာန်ကြွနေသော လီးတန်ကြီးကို ပျော့ကျစေရန် သောင်ပြင်ပေါ် လမ်းလျှောက်ထွက်ဖို့ အာရုံပြောင်းလိုက်သည်။
ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲကြကာ ညနေ ဆည်းဆာမှာ ဓာတ်ပုံရိုက်ရန် သောင်ပြင်ပေါ် လေညင်းခံ လမ်းလျှောက်ထွက်လာကြသည်။
မိမိတို့အဖြစ်ကို ရိပ်မိ၍လား၊ မလုံမလဲ စိတ်ကြောင့် စိတ်ထင်၍ပဲလား မဆိုနိူင် လူအချို့ ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့် လုပ်သလို ထင်မိသည်။ ချိူ့အလှကြောင့် ကြည့်သည်လည်း ဖြစ်မည်။
ထွန့်ထွန့်လူးအောင် ပြီးသွားသည့် ချို ရှက်ကန်ကန်မည်စိုး၍ ဝရံတာကိစ္စ ဘာမှ ထပ်မပြောဘဲ နေသည်။
ချိုတယောက် ကာမသုခကို ပြည့်ဝစွာ ခံစားထားရသောကြောင့်ထင့်။ မျက်နှာမှာ ရွှန်းပ လန်းဆန်း၍ ဆည်းဆာ တိမ်တောက်ချိန်နှင့်အပြိုင် လှချင်တိုင်း လှနေတော့သည်။
ချိုကို ဆက်ဆီကျကျ စတိုင် အမျိုးမျိုး နေစေကာ အလှပုံများ ရိုက်ယူ၊ အတူတူ ဆယ်လဖီ ဆွဲကြနှင့် လေညင်းခံ လမ်းလျှောက်ပြီး ဟိုတယ်မှာပင် ညနေစာ စားသောက်ကြလေသည်။
ချိုကတော့ ဝရံတာ လူမြင်ကွင်းကြီးမှာ ကာမပန်းတိုင်ထိ အရောက် စိတ်အလိုလိုက်ကာ အလိုးခံခဲ့သည်ကို မှားသလိုလို၊ နောင်တရသလိုလို ဖြစ်မိသော်ငြား . . .
အခြားသူ မြင်မှာကို စိုးထိတ်နေရသည်ကိုက ကာမစိတ် ပိုကြွစေသည်ကို အံ့ဩစွာ ကြုံတွေ့နေရသည်ကား အမှန်။ ခါတိုင်း ပုံမှန် လိင်ဆက်ဆံချိန်လို တသမတ်တည်း အရှိန်တက်လာကာ ပန်းတိုင်ရောက်ပုံမျိုးနှင့်မတူ။
အစပိုင်းမှာ လူမှုကျင့်ဝတ်တွေကြောင့် ရှက်စိတ်က လွှမ်းမိုးထားသော်လည်း စိတ်အလိုလိုက်မိချိန် အရှက်ကင်းမဲ့သလို ဖြစ်သွားသည်မှာ animal instinct တိရစ္ဆာန်အရိုင်းစိတ်ကြောင့် ဖြစ်ပေမည်။
အောင့်အီး ထိန်းချုပ်ထားရာမှ ရုတ်တရက် ဖွင့်ချလိုက်ချိန် အရှိန်အဟုန် ပြင်းပြင်း နှင့် ဝုန်းကနဲ ဒိုင်းကနဲ အထွတ်အထိပ်ကို ရုတ်ချည်း ရောက်သွားသည့် ထူးခြားသည့်အရသာမျိုး တခါမှ မခံစားဖူးခဲ့။
ကျော်ကတော့ ယခုလို လူမြင်ကွင်းတွင် ကြိတ်လိုးသည့် အတွေ့အကြုံသစ်အပေါ် ကျေနပ်၍မဆုံး။ ဒီထက်ပိုကာ အခြားသူ တကယ် မြင်အောင် လိုးပြရလျှင် မည်မျှကောင်းလေမည်နည်းဟု တွေးနေမိပြီ။
ချို့ကို မည်သို့ စပြောပြီး စည်းရုံးရပါ့မလဲ ဟု အကြံထုတ်နေမိသည်။ ယခုထိတော့ မိမိအစပြု ဦးဆောင်ရာနောက် လိုက်ပါရင်း ချိုကိုယ်တိုင် ကာမစည်းစိမ်ကို ထူးကဲစွာ ခံစားနေသည်ကား လက်တွေ့ပင်။ လူမြင်ကွင်းတွင် ကြိတ်လိုးကာ ရင်ဖိုစိတ်လှုပ်ရှားရသည့် အရသာကို ချိုကိုယ်တိုင် ကြိုက်နှစ်သက်နေမိသည်ကို ဝန်မခံသော်ငြား၊ ငြင်းမရ၊ ဖုံးမရချေ။
စားသောက်ပြီး မှောင်ရီပျိုးလေပြီ။ နှစ်ဦးသား လက်ချင်းချိတ်၍ သောင်ပြင်ပေါ် လမ်းလျှောက်ထွက်ခဲ့ကြသည်။ အခြေအနေပေးပါက သောင်ပြင်ပေါ် ကြိတ်လိုးရန်လည်း ကျော့်မှာ ဆန္ဒရှိနေသည်။
သို့သော် မိမိတို့လို လမ်းလျှောက်နေကြသူတွေ အများအပြားပင်။ ဟိုတယ်မှ ထွန်းထားသည့် မီးအလင်းရောင်များက လျှံထွက်ကာ မှောင်ရိပ်ရယ်လို့ မရှိလှ။ ဟိုတယ်များအလွန် လူပြတ်သည့်ဘက်များသို့လည်း မသွားလိုပေ။
“ချို . . ဘာလိုလိုနဲ့ ၁၂ နှစ် တောင် ရှိပြီနော် . .”
“အင်း . .”
“ေဩာ် . . ခုလို စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ဖိုပြီး အားရပါးရ ပြီးတာမျိုး အိမ်ထောင်ကျခါစ ဟန်းနီးမွန်းပြီး ခုဟာ ပထမဆုံး ပဲနော်”
“. . . ”
“တနေ့ထဲ ၂ ချီ အားရပါးရပြီးတာမျိုး မရှိတာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာပြီလဲ . . .”
“. . . ”
“အပြောင်းအလဲ ဆိုတာ တကယ် လိုအပ်တာပဲ . . သိလား . . ဒါကြောင့် မကြာမကြာ အပန်းဖြေခရီး ထွက်သင့်တယ်လို့ ပညာရှင်တွေ ပြောကြတာ ဖြစ်မယ် . . နေရာ၊ ပတ်ဝန်းကျင်၊ အတွေ့အကြုံ အပြောင်းအလဲ ပေါ့”
“ဘာလဲ . . လူပါ ပြောင်းချင်နေတာလား”
“အာ ဟုတ်ပါဘူး . .
ချို့ကို ဘယ်တော့မှ သစ္စာ မဖောက်ဘူး၊ စိတ်တောင် မကူးဖူးဘူး။ ဒီတယောက်ကိုပဲ ပုံစံအမျိုးမျိုး၊ နေရာအမျိုးမျိုး၊ အခြေအနေအမျိုးမျိုး နဲ့ မရိုးရအောင် လိုးနေချင်တာ . . . ကို့အပေါ် အလိုက်သိ အလိုလိုက်တတ်တဲ့ ချို့ကို ဘာနဲ့မှ မလဲနိူင်ပါဘူး . . ဟီး . . ”
ပြောရင်း ချို့ လက်ကို ဆွဲ၍ နဖူးပြင်ကို ကြင်နာစွာ အနမ်းလေး ပေးလိုက်သည်။
“သူများမမြင်အောင် ကြိတ်လိုးရတာတောင် ဒီလောက်ကောင်းရင် တကယ်မြင်အောင်များ လိုးရရင် ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းမလဲလို့ တွေးမိလို့ပါ . . .”
“ဟိုး ဟိုး . . တော်ပြီ ဆရာ . .
ခုတောင် ဟိုကောင်လေးတွေ လျှောက်ပြောပြီးလို့ ချို့ ဖင်ပေါ်တာ ဟိုတယ်တခုလုံး အကုန်သိနေလောက်ပြီ . . .
ဒါတောင် မတော်တဆ ဖြစ်တာ မို့လို့ ဖြေသာနေတာ . . .
ခုနကတောင် တယောက်ယောက်များ သတိထားမိသွားမလား မသိဘူး . . .”
“ကို ပြောတာကလည်း မတော်တဆ သဘောမျိုးပေါ့ ချိုရဲ့ . . .
လာ . . ကြည့်ကြဟေ့ လို့တော့ ဘယ်ပြပါ့မလဲ . . ”
“. . . ”
“အခန်းထဲမှာ ခန်းဆီး မပိတ်မိဘဲ လုပ်နေတုန်း အမှတ်မထင်တယောက်ယောက် မြင်တာမျိုးပေါ့ . . .”
ချို၏ မူလပုံမှန် စိတ်မှာ ရှက်သလို၊ နောင်တရမိသလို ဖြစ်ပြီး နောက်နောင် လူမြင်ကွင်းတွင် ဤကဲ့သို့မဖြစ်အောင် ထိန်းမည် ရည်ရွယ်ထားခါမှ၊ ယခုတဖန် ကျော်က အသစ်တဖန် အတတ်ဆန်းချင်နေပြန်တော့
ကန်ရေပြင်ပေါ် ကျောက်စရစ်ခဲ ပြုတ်ကျသလို ကာမဆိပ်က ဝုန်းကနဲ ဂယက် ထလာပြန်သည်။
“ကိုတို့ မသိအောင် လာချောင်းကြည့်တာမျိုးပေါ့ . .”
“ဘယ်သူ့ကို လာချောင်းခိုင်းဦးမလို့လဲ . . . ကိုနော် . .ဒီမှာ ချိုလည်း အရှက်ကုန်ပြီ။ ဖင်လည်း ပေါ်ပြီးပြီ၊ ခု ချိုတို့ လုပ်တာပါ မြင်ရင်တော့ ဘာကျန်အုံးမှာလဲ . . . အပြာ မင်းသမီး ဖြစ်တော့မယ် . . .”
အတင်းငြင်းဆန်နေသော်လည်း ထိုအတွေးက ချို့ရင်ကို လှုပ်ခတ်စေသည်။ ကြည့်ဖူးသော အပြာကားများထဲက မင်းသမီးနေရာ မိမိကိုယ်မိမိ ဖြတ်ကနဲ မြင်မိသည်။
“နောက်လည်း ဘယ်တော့မှ ပြန်တွေ့မှာမှ မဟုတ်တာ ချို ကလည်း . .
ကိုယ့် သူမသိ၊ သူ့ ကိုယ်မသိ ပဲဥစ္စာ . . . ပြီးတော့လည်း ပြီးသွားမှာပဲ. . မနက်ဖြန်မနက် ဒီကနေ ပြန်ပြီပဲ . . .
သူများ မြင်တာ မမြင်တာထက် ကိုတို့တွေ ထူးခြားတဲ့ အရသာ ခံစားရတာက အဓိကပဲလေ . . မြင်တဲ့သူတွေကတော့ ကံထူးရှင်ပေါ့ . . ကုသိုလ်တောင် ရသေး . . . ဟီး . .”
“. . .”
ချိုက အင်းမလုပ် အဲမလုပ်။
ညနေက စိတ်ရိုင်းနှင့်အတူ အရှက်ကုန်အောင် ဝရံတာမှာ အလိုးခံခဲ့ပြီး မိမိတဦးတည်း ကာမပန်းတိုင်ရောက်ခဲ့သော်လည်း ကျော်တယောက် ဆတ်တငံ့ငံ့ ဖြစ်ခဲ့သည်ကိုလည်း စိတ်မကောင်း။ ကျော် ဘာစိတ်ကူးနေသည်မသိ။
“စဉ်းစားကြည့်လေ . . ကိုတို့ မင်္ဂလာဦးညပြီးကတည်းက ဒီနေ့ဟာ ဘဝမှာ
တကျော့ပြန် မင်္ဂလာဦးညပဲ . . . ခုဟာက ပိုတောင် ကောင်းနေသေး . . .”
“. . . ”
“ဟုတ်တယ်မလား . . . မင်္ဂလာဦးညကဆို အချီများများဆော်ဖို့ပဲ မဲနေတာ . . .ဒီလောက်ကောင်းလှတာ မဟုတ်ဘူး . . ”
ငြင်းလည်း မငြင်းရက်၊ ခွင့်ပြုရန်လည်း အခက် ဖြစ်နေသည်။ ကျော်ပြောတာတွေကလည်း သူ့ဟာနှင့်သူတော့ ယုတ္တိရှိသလိုလို။ ချို ကိုယ်တိုင်လည်း ငုတ်လျိုးနေသော ကာမဆန္ဒ အလိုလိုက်ကာ အတွေ့အကြုံ အသစ်၌ ထူးခြားစွာ ကောင်းနေသည်မှာ အမှန်။ ယခုပင် ကျော့် စိတ်ကူးဆန်းက ချို့ရင်ကို လှုပ်ခတ်စေပြီ။
“အလင်းရောင် ခပ်မှိန်မှိန်အောက်ပေါ့ ချိုရာ။ တို့တွေ လိုးနေတယ်ဆိုတာ မြင်ရုံလောက်ပါပဲ။ ပွန်း ထဲကလို ပြူးပြူးကြီး မဟုတ်ပါဘူး . . .ဟတ်ဖ် ကား လိုပေါ့ ဟဲ ဟဲ . . .”
အဲဒီလောက် ဆိုရင်တော့မဆိုးလှ ဟု ချို တွေးမိသည်။
နေ့စဉ် အိမ်မှုကိစ္စများနှင့် လုံးပန်းရင်း ည အိပ်ယာဝင် တချီလိုးပြီး အိပ်ကြနှင့် ဖြတ်သန်းလာခဲ့ကြသည့် နှစ်များ မနည်းလှတော့ပေ။
ယခုလို စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ငယ်မူပြန်ကာ စိတ်ကူးသစ်၊ ပတ်ဝန်းကျင်သစ်၊ အတွေ့အကြုံသစ်နှင့် လိုးရဆော်ရသည့် အရသာမှာ သာယာမိသလိုလို . . . ညနေစာစားရင်း သောက်ထားသည့် ကောက်တေးလ် အရှိန်လေးနှင့် လူကလည်း ယစ်မူးကာ ရီဝေဝေ။
“ဒီလိုလေ . . . ည ၈ နာရီလောက်ကျရင် ခြင်ဆေးလာဖြန်းပေးလိမ့်မယ် လို့ ညနေက ပြောသွားတယ် . . . အဲ့ အချိန်မှာ ကိုတို့ လှုပ်ရှားနေလိုက်တာပေါ့ . . . ဘာဆက်ဖြစ်မလဲ ငွေရောင်ပိတ်ကားပေါ် ဆက်လက် ရှုစားကြမယ်လေ . . . အဟဲ . . ”
ကျော်က အရွှန်းလေးဖောက်ကာ ပေါ့ပေါ့လေး ပြောနေသော်ငြား ဇွတ်တရွတ်ပင် အကောင်အထည်ဖော်ချင်နေမှန်း ချို သိနေသည်။
“. . . ”
“ချို . . . ဘလိုလဲ . . ”
“တော်ကြာ ဖုန်းနဲ့ ဗွီဒီယို ရိုက်သွားမှ အွန်လိုင်းပေါ် ပြန့်ပြီး အရှက်တွေ ကွဲနေပါ့မယ် ကိုရာ . . .
အဆန်း သိပ်မထွင်ချင်ပါနဲ့တော့ . . .”
ချို က မခိုင်လုံသည့် ဆင်ခြေပေးသည်။ ခါးခါးသီးသီးတော့ မငြင်း။ ကျော် အားတက်လာသည်။
“အဲလို မဖြစ်အောင် ကို တွေးထားပြီးသားပါ . . . ဝရံတာမှာ go pro နဲ့ ချိန်ထားပြီး ဖုန်းကနေ သူတို့ကို ပြန်ကြည့်နေမှာပေါ့ . . .”
ကျော် ဒီလောက်တောင် စိတ်အားထက်သန်နေတော့ ချို ဆက်လက်ငြင်းဆန်ဖို့ အားမရှိတော့။ ကျော့်အလိုကိုလည်း လိုက်ချင်သည်။ ကျော့်အပြောအရတော့ သိပ်မဆိုးလှပေ။
“မီးပိတ်ထားနော် . . . ပြီးတော့ စောင်လည်း ခြုံထားမှာ . . .”
“အင်း . . . ချို့သဘော . . .”
မီးစိမ်းပြပြီဆိုတော့ ကျော်တယောက် လာမည့်အရေး တွေးကာ ညနေက ဆန့်ငင်ငင်ဖြစ်ခဲ့ရသည့် ဒုတ်က စည်းရုံးရေးဆင်းနေဆဲ မမာ့တမာ အနေအထားမှ ရုတ်ချည်း ဒိုင်းကနဲ ထောင်ထ လာသည်။
“ကျေးဇူးပါ ချိုရာ . . . ဒီမှာ ကြည့်ပါဦး . . .”
ချိူ့လက်ကိုဆွဲကာ ကျော့် ဒုတ်ပေါ် ဖမ်းတင်လိုက်သည်။
မိမိအပေါ် ရင်ခုန်ဆဲ၊ စွဲလန်းဆဲ မှန်းသိရ၍ ချိုတယောက် ကြည်နူးမိသည်။ ချို့ကို ပူဆာနေရင်းပင် ကျော့်လီးကြီးဒီလောက်မာတောင်နေတော့ ကျော့်အလို လိုက်ချင်မိပြီပေါ့။
“အမလေး . . . ကြောက်စရာကြီးပါလား . . ”
ချိုက အမူပိုပို ပြောလိုက်ရင်း မကြာမီ သူများမြင်အောင် အလိုးခံရမှာပါလား ဟုတွေးကာ ဆောက်ဖုတ်မှ ဝေါကနဲ ဆောက်ရည်စီးကျလာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
ကျော်ကလည်း ဒီလိုအချိန်မှာ ချို့ အခြေအနေကို အကဲခတ်ရန် ဖတ်ကနဲ စကပ်ကို မ၍ ဆောက်ဖုတ်ကို ဖမ်းကိုင်လိုက်သည်။ ချို အတွင်းခံ ဝတ်မလာ။
ဆောက်ရည်များက ရွှဲစိုကာ ပေါင်ခြံကြားမှပင် စီးကျနေပြီ။ ချိုလည်း စိတ်ပါနေပြီကို သဘောပေါက်ကာ ကျော် ဝမ်းသာသွားသည်။ ချို အနေခက်မှာ စိုး၍ မစတော့။ မကြာမီကျမှသာ မျှော်မှန်းထားသလို အခြေအနေပေးပါက ချို့ကို အရှက်ကုန်အောင် အပီအပြင်လိုးပြ၍ ကာမအထွတ်အထိပ်ကို တူနှစ်ကိုယ် အပြိုင်လှမ်းမည်ဟုသာ အားခဲထားလိုက်သည်။
ရ နာရီခန့်တွင် ဘန်ဂလို ပြန်ရောက်ပြီး ဝရံတာမှာ နှစ်ဦးသားထိုင်ကာ ညနေကရိုက်ခဲ့သော ဓာတ်ပုံများပြန်ကြည့်နေကြသည်။ ဤသို့ နှစ်ဦးတည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် ခရီးမထွက်ဖြစ်သည်မှာ သားနှင့်သမီးရပြီးကတည်းက၊ အတော်ကြာခဲ့လေပြီ။
ကျော်က ရေခဲသေတ္တာထဲမှ ဘီယာဘူးများ ယူကာ စကားတပြောပြောနှင့် ချိုနှင့်အတူတူ သောက်ကြသည်။ ရဲဆေးထပ်တင်သည့် သဘော။ မကြာမီကျင်းပတော့မည့် လိုးပွဲ လိုက်ဖ်ရှိုးအတွက်လည်း ကြို ပြင်ဆင်ရင်း ရင်ခုန်နေပြီ။ go pro၊ ဖုန်းဟန်းဆက် နှင့် ကျော်တယောက် အလုပ်ရှုပ်နေလေပြီ။
ဟန်းဆက်ကို ကုတင်ဘေး ခုံပုလေးပေါ် အပြင်မှ မမြင်ရသည့် အကွယ်လေး၌ ထောင်ထားလိုက်သည်။ အိပ်ယာပေါ်မှနေ၍ အပြင်မြင်ကွင်းကို ရှင်းလင်းစွာ မြင်နေရသည်။ မိမိတို့အား ချောင်းကြည့်မည့်သူကို တဖန် ပြန်ကြည့်နေရုံသာ။ အခြေအနေပေးလျှင်ပေးသလို ခရီးဆက်ကြရုံပင်။
ချိုစိတ်ထဲ ချီတုန်ချီတုန် ဖြစ်နေမိသည်။ ပုံမှန်မှ ဟုတ်ရဲ့လား၊ မှားများမှားနေလား၊ အပြစ်လုပ်မိနေလား ဟု ခံစားနေရသည်။ အပြစ်ရှိရအောင်လည်း လူမှုရေး ဖောက်ပြန်နေသည်မဟုတ်၊ ကျော့်ဆန္ဒလိုက်လျောခြင်းသာ ဟု ဖြေတွေးတွေးလိုက်သည်။
ပုံမှန်အချိန်၌ မိမိတို့၏ အတွင်းပစ္စည်းနှင့်၊ လိင်ဆက်ဆံခြင်းကို သူတပါး မြင်စေလိုစိတ် တစိုးတစိမျှ မရှိသော်ငြား ကျော်၏ နိူးဆွမှုနှင့် ကာမအမှောင်တိုက်ထဲ ရောက်သွားချိန်၌ကား ဒီအပေါ်မှာ ရင်ဖို သာယာနေမိသည်။
အရှက်မရှိ ဟု ဆိုရအောင်လည်း ကိုယ်ကျင့်သိက္ခာပျက်ယွင်း လော်လီဖောက်ပြားနေတာမဟုတ်။ မတော်တဆ တိုက်ဆိုင်မှု ဆန်ဆန် ဖန်တီးမှုသာ။
“အို . . ရှုပ်ပါတယ် . . . ဘာမှ တွေးမနေတော့ပါဘူး . . ”
မတွေးဘူးဟု စိတ်တင်းလည်း ဒီအကြောင်းပဲ ခေါင်းထဲကြီးစိုးနေသည်။
သေချာတာတခုကတော့ ခါတိုင်းလည်း လိင်ဆက်ဆံတိုင်းလိုလို ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သော်ငြား ယခုချိန်ထိ ဒီလောက် တခါမှ မကောင်းစဖူး။
တနေ့တည်း ၂ ချီ အားပါးတရ ပြီးထားသော်လည်း နောက်တချီအတွက် စိတ်ကရှိနေသေးသည်။
မင်္ဂလာဦးညကတော့ အရည်အသွေးထက် အရေအတွက်ကို အလေးထားနေမိကြသည်ထင့်။
ငယ်ရွယ်စဉ်မို့ မီးကုန်ယမ်းကုန် တချီပြီးတချီဆော်ကြဖို့သာ အားသန်နေခဲ့ကြသည်။ ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်ချိန် တဒင်္ဂသာ ကောင်းခဲ့သည်။ ယခုလို အဝင်အထွက် တချက်ဆို ဆိုသလောက် ပီပီပြင်ပြင် အရသာ ရှိလှသည်မဟုတ်။ ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်သည့် အရသာမှာလည်း ယခုလောက် မပြင်းထန်ခဲ့။
“ချို . . ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟင် . . . အဆင်ပြေရဲ့လား . . .”
ချို ငိုင်နေတာ မည်မျှ ကြာသွားသည်မသိ။
ကျော်တယောက် သူ့ကိရိယာတွေဆင်၊ မီးရောင်ကို ခပ်မှောင်မှောင်ချိန်ညှိ၊ ခန်းဆီးကို မလုံတလုံပုံစံ ဖွင့် စသဖြင့် စိတ်အားထက်သန်စွာ စတိတ်စင်တခုလို ပြင်ဆင်ပြီး ချိုငိုင်နေတာ မြင်တော့ စိတ်ထဲ ထင့်ကာ လှမ်းမေးလိုက်သည်။
“အင်း . . .ပြေပါတယ် ကိုရဲ့ . . . စိတ်ထဲတမျိုးကြီး ဖြစ်နေလို့ပါ . . ”
ကြိုးစားအားတင်းပြုံးပြလိုက်သည်။
“အပြင်မှာ အေးလာပြီ . . လာ . . . အထဲ ဝင်ကြရအောင် . . . ”
ဝရံတာမီးကို ပိတ်၍ အခန်းတံခါးကို လော့ခ်ချထားလိုက်သည်။
“ချို . . အဆင်မပြေရင် ပြောပါ။ ကို ဆက်မတိုးတော့ပါဘူး . . .”
“အင်း ရပါတယ် ကိုရဲ့ . . . ကို တအားတက်ကြွနေတာ မဟုတ်လား . . .
ချိုက ကို့ မိန်းမပါ၊ ကို့ဆန္ဒ လိုက်လျောရမှာပေါ့ . . .”
နှစ်ဦးသား ကုတင်ပေါ် ပစ်လှဲ၍ ကျော့်ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ကာ မျက်နှာအပ်ထားလိုက်သည်။
ကျော် စိတ်အားထက်သန်နေတာကို မထိခိုက်စေလိုပါ။
ဇနီးကောင်းပီသစွာကျော့် အလိုကျ ကပြအသုံးတော်ခံရမည်က ချို့ တာဝန် မဟုတ်ပါလား။
ရုတ်ချည်း ရင်ထဲ ဝမ်းနည်းသလိုလို ခံစားမှုက လွှမ်းခြုံလာသည်။
“ကို့မိန်းမ ဟာ သူများကို ပြချင်နေတာ ကို ချို့အပေါ် ရိုးသွားလို့များလား ဟင်. . .”
“ဟာ . . အဲ့လို မဟုတ်ဘူး ချို . . . မှားနေပြီ . . .”
“ဟုတ်မှာပါ . . . ခု ချို့ကို့ ကြေးစားတယောက်လို၊ အပြာမင်းသမီးလို လုပ်ပြချင်နေတာလည်း တန်ဘိုးမထားလို့၊ အပေါစားလို သဘောထား လို့မဟုတ်လား . . အဟင့် . . .”
ချို ပြောရင်း ဝမ်းနည်းလာကာ အသံဝင်၍ ရှိုက်သံထွက်လာသည်။ မျက်ရည်များလည်း ဝိုင်းလာသည်။
“အဟင့် ဟင့် . . .” “ချို ကို့ကို တအားချစ်တာပဲ . . . ကိုသာ ချို့အပေါ် မချစ်တော့ရင်၊ တန်ဘိုးမထားတော့ရင် ချို ရူးသွားမှာ သိလား . . .”
ရှိုက်သံ ဗလုံးဗထွေးနှင့် ချို့ရင်ထဲ ခံစားချက်ကို ဖွင့်ချလိုက်သည်။
“ချိုရယ် . . . ဘာလို့ အဲ့လို ထင်နေရတာလဲဟင် . . . ချို့ကို အရမ်းချစ်၊ အရင်ကလည်းချစ်၊ ခုလည်း ပိုချစ်၊ နောင်ကို ပိုလို့တောင် အရမ်းအရမ်းချစ်မှာ . . .”
“. . . ”
“ချို မကြိုက်တာ မလုပ်တော့ဘူးနော် ချို . . . တော်ပြီ။ ဒီမှာပဲ တစခန်းရပ်ကြမယ်လေ . . . ဟုတ်ပြီလား . . .”
” . . . ”
“တန်ဘိုးမထားလို့ မဟုတ်ပါဘူး ချိုရာ . . .
ချို နားလည်မှု လွှဲနေပြီ . . .
တန်ဘိုးထားလွန်းလို့ ကို့စိတ်က ဖြစ်နေမိတယ် ထင်တာပဲ . . .”
“ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး . . .”
“ဒီလိုလေ . . . ကလေးတွေ အရုပ်လှလှလေးရရင် ပျော်ပြီး သူများကို ပြချင်၊ ကြွားချင် သလိုမျိုးလား။ သူများယူမှာ၊ သူများကို ပေးဖို့တော့ နှမြောတွန့်တို သလိုမျိုးလေ”
” . . .”
“အဲ့လိုမျိုး ပြောရမလား . . . ဒါမှ မဟုတ် ဒီလိုဆိုရင်ရော . . . ဥပမာကွာ . . . ချို့မှာ တန်ဘိုးကြီး စိန်ဘယက်ကြီး ရှိတယ် ဆိုပါတော့ . . . ချိုတယောက်တည်းပဲ ကြည့်နေမလား . . .
တသက်လုံး ဘယ်သူမှ မမြင်အောင် မီးခံသေတ္တာထဲ သိမ်းထားမလား . . .
သူတန်ဘိုးရှိတာလည်း ဘယ်သူမှ မသိတော့ဘူးလေ . . . ”
“မသိဘူး . . . ကိုက ချို့ကို အပေါစားလို သဘောထားမှာ၊ အထင်သေးမှာ ကြောက်တာ . . .”
“မဟုတ်ရပါဘူး ချိုရာ . . . ချို့ ဆောက်ဖုတ်လေးကို စိန်ဘယက်ကြီးလို တန်ဘိုးထားလွန်းလို့ ကြွားချင်တာ မျိုးပါ . . .
ချို ကို့ကို ချစ်လို့ အလိုလိုက်နေမှန်းလည်း သိပါတယ် . . . အဲ့ဒါလေးကိုပဲ ကျေးဇူးတင်လွန်းလို့ ချို့ကို ပိုပိုတောင် ချစ်လာသေးတယ် . . .
ကဲပါ . . . တော်ပြီနော် . . ပျော်ပျော်နေကြစို့ . . . ကိုစိတ်ရူးပေါက်နေမိတာပါ။ ကို့စိတ္တဇကို ရပ်ပါတော့မယ်. . .”
ကျော်တယောက် စကားတွေ ကရားရေသွန် တရစပ်ပြောချနေမိသည်။ အတင်းရှင်းပြနေမိသည်။ ချို ဒီလို ခံစားရတော့ စိတ်မကောင်း။ မိမိက ယောကျ်ားသားမို့ စိတ်ရူးထ၊ အဆန်းထွင်သော်ငြား ချို့လို တသက်လုံး ဖုံးဖုံးဖိဖိ နေခဲ့သူကို သူများမြင်အောင် လိုးပြ ခံပြ လုပ်သည်မှာ များသွားပြီ ဟု သုံးသပ်မိလာသည်။
ချို့ကို တင်းတင်းဖက်ထားရင်း ကျောပြင်လေးကို ပွတ်သပ် နှစ်သိမ့်ပေးနေလိုက်သည်။
တကယ်တမ်း ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်ခဲ့သူက လင်းလက်ချို ၊ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နှင့် လမ်းတဝက်မှာ လီးတန်းလန်းနှင့် အာသာမပြေ ဖြစ်ခဲ့ရသူက ကျော်နေလတ်။ ကျော့်အလို လိုက်ခဲ့သည်ဟုပင် ချို့သိက္ခာကို ကာကွယ်ကာ ချီးမွမ်းမြောက်ပင့်ပေးလိုက်သေးသည်။ ချိုတယောက် နောင်တရသလို၊ ဝမ်းနည်းသလို ဖြစ်နေမှုကြောင့် နေ့ခင်းက ဖြစ်ခဲ့သမျှကို သူ့အပြစ် လုပ်လိုက်သည်။
ချို တွေနေသည်။ ကျော်တယောက် ချို့ကို တကယ်ကို ချစ်မှန်း၊ တန်ဘိုးထားမှန်း၊ ချို့ဆန္ဒကိုသာ ရှေ့တန်းတင်မှန်း သိလိုက်ရတော့ ချို မျက်ရည်ဝိုင်းလာမိပြန်သည်။
ခုနကလို ဝမ်းနည်းမှုကြောင့်တော့ မဟုတ်။
ကျော်က မှိန်ထားသော မီးကို မြှင့်၍ တီဗွီ လှမ်းဖွင့်လိုက်သည်။ ခေါင်းအုံးကို ခေါင်းရင်းဘက်တိုးကပ်၊ ကိုယ်ကိုလည်း အပေါ်ရွှေ့ကာ ကျောကပ် ခေါင်းမတ်၍ တီဗွီဘက် အာရုံပြောင်းလိုက်တော့သည်။ ချို့ကိုလည်း ရင်ခွင်ထဲမှ အသာခွာထုတ်ကာ သူ့ဘယ်လက်မောင်းပေါ် ခေါင်းအုံးစေလိုက်သည်။
ရှင်းပြ ပြောပြရသည်မှာ မောသွားသဖြင့် ကျော့်လီးကြီးမှာလည်း ပျော့ခွေ၍နေပြီ။
နှစ်ဦးသား စကားမဆိုမိကြဘဲ အတွေးကိုယ်စီနှင့် တီဗွီဖန်သားပြင်ပေါ်သာ ကြည့်နေလိုက်ကြသည်။
“အိပ်ခါနီးမှပဲ လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်အတိုင်း တချီတမောင်း ဆွဲကြတာပေါ့ နော် . . . ချို . . .”
ကသိကအောက် ဖြစ်နေသည့် တိတ်ဆိတ်မှုကို ဖြိုခွင်းရန် စကားမရှိ စကားရှာ ပြောလိုက်သည်။
“လုပ်ရိုးလုပ်စဉ် အတိုင်း”
ဒီစကားလုံးကို ကျော်က သဘောရိုးဖြင့်သာ ပြောလိုက်သော်လည်း ချို ရင်ကို တချက် ရိုက်ခတ်သွားသည်။
အိမ်မှာလည်း လုပ်ရိုးလုပ်စဉ် အတိုင်း နစ္စဓူဝ လိုးနေဆော်နေကြသည်လေ။ ယခုက ၁၂ နှစ်ပြည့်မင်္ဂလာ ဟန်းနီးမွန်း ထွက်လာကြသည်ပဲ။ အမှတ်တရ ထူးခြားရမည်။ ကျော့်စကားအရဆို တန်ဘိုးထား သိမ်းဆည်းထားသည့် စိန်ဘယက်ကြီးကို ပွဲနေပွဲထိုင် အခါမျိုး၌ ထုတ်ကြွားရမည် မဟုတ်ပါလား။
ကျော်က ချို့ကို တန်ဘိုးထားနေသရွေ့ ကိုယ်လင်ကိုယ်မယား ဘယ်လိုလိုးလိုး ဘယ်လိုခံခံ ဘယ်သူ့မှဂရုစိုက်စရာ မလိုဟူသော အတွေးဝင်လာကာ ကျော့်ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းလိုလာသည်။ ကျော့်ကို ပျော်စေလိုသည်။ ကျော်နှင့်အတူတူ ထူးကဲသည့် ကာမ အမှောင်တိုက်ထဲ တူပြိုင်လှမ်းလိုက်တော့မည်။
ချို ခွင့်ပြုလိုက်လျှင် ချစ်ရတဲ့ ကျော်တယောက် ဘယ်လောက် ဝမ်းမြာက်လေမလဲ၊ ဘယ်လိုများ လိုးမလဲ၊ ဘယ်လောက်အထိ ကဲမှာလဲ။ တောင်တောင်အီအီ လျှောက်တွေးနေရင်း ချို ကိုယ်တိုင်လည်း ဆောက်ဖုတ်က ယားယံသလိုလို ဖြစ်လာပြီ။
” ဒေါက် . . . ဒေါက် . . .ဒေါက် ”
တံခါးခေါက်သံ ခပ်တိုးတိုး ထွက်လာသည်။
အတွေးထဲ နစ်မြောနေသည့် ချို့အတွက်မူ မိုးခြိမ်းသံအလား။ ချို အထိတ်တလန့်နှင့် ငုတ်တုတ် ထထိုင်မိလျက်သား ဖြစ်သွားသည်။ ကျော်က ချို ဘာကြောင့် ဒီလောက် လန့်စရာလိုသလဲ ဆိုသည့် အံ့ဩသလို အကြည့် တချက် ကြည့်ကာ အသာအယာထ၍ တံခါးဆီသွားရန်ပြင်သည်။
ချို့ရင်ထဲ မီးရထား ဆယ်စီး ပြိုင်ခုတ်နေသလို တဂျုံးဂျုံး မြည်နေပြီ။ အမြန်ဆုံးဖြတ်ရတော့မည်။ ဟုတ်ပြီ။ ကျော်ကချို့ကို ချစ်သလို ချိုကလည်း ကျော့်ကိုချစ်နေသရွေ့ တခြားဘာတွေကို ဂရုစိုက်နေရမှာလည်း . . .
ကျော့်လက်ကို ကမန်းကတန်း လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။
ကျော်က မထင်မှတ်ထားသည်မို့ ဟန်ချက်ပျက်ကာ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လန် လဲကျသွားသည်။
ချို ကကျော့်ခါးပေါ် ခွတက်လိုက်ပြီး ခေါင်းငုံ့ ပါးချင်းအပ်ကာ
“ကို . . ချို့ကို အထင်မသေးဘူး မလား . . .ဟင် . . .”
“ဘာကို ဘာလို့ အထင်သေးရမှာလဲ ချို . . .”
“ကိုပြောသလို ပွဲနေပွဲထိုင်မှာ စိန်ဘယက်ကြီးကို ထုတ်ကြွားကြမယ်လေ . . . ကို့အတွက် ချို့ရဲ့ ၁၂ နှစ်ပြည့် မင်္ဂလာ လက်ဆောင်ပေါ့ . . .”
“ချို . . တကယ် . . ? သေချာတယ်နော် . . . ဖြစ်ရဲ့လား”
“အင်းပါ . . ဆိုမှ၊ သူက ပြန်မူနေပြီ . . . ကို့ကို ချို ချစ်တယ်။ ကိုက ချို့ကို ချစ်နေသရွေ့၊ တန်ဘိုးထားနေသရွေ့ ဘယ်သူ့ဂရုစိုက်ရဦးမှာလဲ . . .
ဒီညတော့ ချိုက ကို့ရဲ့ အပြာ မင်းသမီးလေး လို့သာ သဘောထား ပေတော့ . . .”
“ချို . .ရယ် . . .”
ကျော်က ချို့ ပါးနှစ်ဘက်ကို လက်နှင့် ညှပ်ကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းအစုံကို မွတ်သိပ်စွာ နမ်းလိုက်သည်။ လျှာကိုလည်း ချို့ ပါးစပ်ထဲ ထည့်၍ ချို့လျှာကို လိုက် ကလိသည်။ ပြီး ချို့ အောက်နှုတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်ကာ လျှာဖျားလေးနှင့် ပွတ်ပေးသည်။ နှာသီးဖျားလေးကို ဖွဖွငုံသည်။
ခုနက ညိုးငယ်စွာ ပျော့ကျနေရှာသော ဒုတ်က ချို့ တင်ပါးအောက်မှာ ရုန်းထလာလေပြီ . . .
နှစ်ဦးသား မတိုင်ပင်ရပါဘဲ ဖုန်းဆီ အကြည့်ရောက်သွားကြသည်။ လူရိပ်၂ ခု ။
မီးကိုလည်း မှိန်မနေတော့၊ စောင်လည်း မခြုံတော့ပြီ။ အရှက်တွေ သိက္ခာတွေ ဘေးချိတ် ကာမဝဲဂယက်ထဲ ပျော်ပျော်ကြီး ခုန်ဆင်းတော့မည်။ မနက်ဖြန် ဒီနေရာ ဒီဒေသမှ ပြေးထွက်၍ မူလ လက်တွေ့ဘဝထဲ ပြန်ဝင် လှုပ်ရှားကြရုံသာ။
“ချို့ရဲ့ စိန်ဘယက်ကြီး ထုတ်မကြွားခင် ကို့ရဲ့ ရွှေချောင်းကြီး အရင် ကြွားလိုက်စို့ . . .
ဟု ကျော့်နားကပ် ခပ်မြူးမြူး ပြောကာ ချိုက အောက်ကိုလျှောဆင်းရင်း ကျော့်ဘောင်းဘီကို တပါတည်း ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။
ကျော့်လီးကြီးက အတားအဆီးမဲ့စွာ ဝုန်းကနဲ အပေါ် တည့်တည့် ထောင်တက်လာသည်။
ချိူက ဖုန်းစကရင်ကို တချက် ဝေ့ကြည့်လိုက်ပြီး . . .
ဆံပင်ကိုသပ်တင် ခေါင်းကိုငုံ့၍ ထည်ဝါလှသည့် ကျော့်လီးဒစ်ကို နှုတ်ခမ်းအစုံနှင့် ဖွဖွလေး ငုံလိုက်တော့သည်။ညချမ်းချိန်ခါ အေးအေးဆေးဆေးရှိသည်နှင့် ကျော်နေလတ် တို့ကို နှုတ်ဆက်ရန် အလို့ငှာ ကိုဆွေတို့လင်မယား အခန်းကူးကာ ရောက်လာကြသည်။
ဒေါက် . . ဒေါက် . . ဒေါက်
တံခါးကို ခပ်ဖွဖွလေး ခေါက်ပြီး အတော်ကြာသည်အထိ ဘာမှ တုန့်ပြန်မှုမရ။ သေချာ နားစွင့်ကြည့်ရာ တီဗွီသံတော့ ကြားနေရသည်။
တီဗွီသံကြောင့် မကြားလိုက်လေသလားဟု ထပ်မံခေါက်ရန် လက်လှမ်းလိုက်သည်။
“သူတို့ နားနေချိန် လာ နှုတ်ဆက်တာ ကောင်းပါ့မလား . . ကိုကို”
ဟု ငယ်က ပြောလိုက်တော့ ကိုဆွေလက်က လေထဲတွင် တန့်သွားသည်။
“အင်း ဒါလည်း ဟုတ်တာပဲ . . . အပြင်မှာ တွေ့မှပဲ နှုတ်ဆက်တာ ကောင်းပါတယ်လေ . . ”
ဟုတွေးမိကာ ပြန်လှည့်လိုက်သည်။
ဒီနေ့ခင်းက
တင်အောင်ဆွေတယောက် ဘန်ဂလို ဝရံတာမှာ ထိုင်၍ နေ့ခင်းကြောင်တောင် တယောက်တည်း ဝီစကီ သောက်ရင်း ပျင်းရိ လေးလံစွာ ငေးနေမိသည်။ အခန်းကျဉ်းလေးထဲ တယောက်တည်း သောက်သည့် နေ့ ရက် များ၊ ပင်လယ်ပြင် မြင်ကွင်းများသည် သူလို သင်္ဘောသားအဖို့ ဆန်းသည် မဟုတ်။
ဘေးခန်းမှ လင်မယားကိုတော့ သူများနှင့်မတူ အနည်းငယ် ထူးခြား၍ သတိပြုမိသည်။ တပူးတွဲတွဲ အချစ်သည်း အကဲပိုသည့် စုံတွဲများ တွေ့လေ့ရှိရာ နေရာမို့ သိပ်မထူးဆန်းလှသော်ငြား လိုက်ဖက်သည့် ဒီစုံတွဲမှာ မိန်းမ၏ အလှက ဆွဲဆောင်မှုရှိလှသည်။ တဦးနှင့်တဦး အလွန်ချစ်ကြပုံလည်း ရသည်။ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် ညားကာစ လင်မယားမျိုးတော့လည်း ဟုတ်ဟန်မတူ။
သို့သော် . . . ပတ်ဝန်းကျင်ကို လုံးဝလစ်လျူ ရှုကာ သူတို့နှစ်ယောက်တည်းကမ္ဘာပမာ။ ညနေက သူတို့ ရေလှိုင်းစီးကြစဉ် ရေထဲတွင် မော်တော်ဆပ်ကြသည်ဟု ခန့်မှန်းမိသည်။ ကိုဆွေ့ ခန့်မှန်းချက် မှန်ကြောင်း ပိုသေချာသည့် အချက်မှာ ရေထဲ အသွားတုန်းက ဂျင်းပင် အတိုလေးဝတ်သွားသော်လည်း အပြန်တွင် ပင်တီ နှင့် ပြန်လာပြီး ဘန်ဂလို ရောက်ခါနီးမှ ဂျင်းပင်လေးနှင့် အပေါ်မှ ဖုံးထားလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒီလို စိတ်ကူးမျိုး၊ အတွေးအကြံမျိုးကိုတော့ ကိုဆွေလည်း စိတ်ကူးယဉ်ဖူးသည်။ သဘောကျသည်။ ခေတ်မီပွင့်လင်းသည့် အဖြူနိူင်ငံများတွင် nude beach များ ရှိ၍ ၄င်းနေရာ လူမြင်ကွင်းတွင်ပင် လိင်ဆက်ဆံခြင်းမျိုး ရှိမှန်း ကိုဆွေ ဖတ်ဖူး ကြားဖူးသည်။
ဒီ စုံတွဲကို ကိုဆွေ အထင်မသေး၊ အပြစ်မမြင်မိ။ ခေတ်မီ ပွင့်လင်းမှုကို ကြိတ် အမှတ်ပေးနေမိသည်။ မိမိတို့ရှေ့ အဖြတ်တွင် မိန်းမမျက်နှာမှာ ရှက်သွေးဖြန်း၍ သွေးရောင်လွမ်း နီရဲနေကာ ခေါင်းကို ငုံ့ထားသည်။ ယောကျ်ားကို အသေအချာ ကြည့်မိတော့မှ . . .
ကျော်နေလတ် ။ ဟုတ်ပါတယ်။ သူမှ သူ အစစ်ပါ။
တိုးကျော်၏ xxxx ကမ်ပဏီမှ အားထားရဆုံး ညာလက်ရုံး ကျော်နေလတ် မှန်း သိလိုက်သည်။
Sleeping partner အဖြစ် ကိုဆွေရှယ်ယာထည့်ဝင်ထားသည့် ငယ်သူငယ်ချင်းအရင်းကြီး တိုးကျော်၏ ကမ်ပဏီ။ လှမ်းနှုတ်ဆက်မိတော့မလို ဖြစ်ပြီးမှ အချိန်ကောင်းမဟုတ်မှန်း သတိရလိုက်သည်။ သူများ လင်မယား တချီတမောင်း ဆွဲကြလိမ့်မည်မို့ အလိုက်သိရပေမည်။ ညနေ အေးအေးဆေးဆေးရှိချိန်မှ နှုတ်ဆက်ရင်း အတူသောက်ကြရန် ဖိတ်ခေါ်မည်ဟု စိတ်ကူးထားခဲ့သည်။
သို့သော် ယခုအချိန်ထိ အေးအေးဆေးဆေး ရှိသေးပုံမပေါ်။
လှည့်ထွက်မလို အလုပ်မှာ . . .
အလင်းရောင် လျှံထွက်နေရာ ပြတင်းပေါက်ဘက် အကြည့် တချက် ရောက်သွားသည်။ ဟ နေသည့် ခန်းဆီးကြားမှ ရိပ်ကနဲ လှုပ်ရှားမှုကို တွေ့လိုက်သည်။ လူမှုကျင့်ဝတ်အရ ချောင်းကြည့်ရန် မသင့်တော်မှန်းသိပေမင့် အနားကပ် ကြည့်လိုက်မိသည်။
ဟင် . . .
ငယ့်ဘက်ကိုလှည့်၍ တိုးတိုးနေရန် အသာ အရိပ်အကဲပြလိုက်ပြီး ချွတ်နင်းရင်း အနားပိုတိုးကြည့်လိုက်မိသည်။ ဝရံတာမှာကလည်း မှောင်နေသဖြင့် မိမိတို့ကို မည်သူမျှ မမြင်နိူင်သောကြောင့်လည်း ယခုလို ဆက်လက် ကြည့်ရဲခြင်း ဖြစ်သည်။
“ပုလွေမှုတ်နေတာပါလား . . . ”
ကျော့်လီးချောင်းကြီးမှာ ယောကျ်ားချင်းပင် အားကျစဖွယ် မာထန်တောင့်တင်း စံချိန်မီ ကြီးပင်။ ဒစ်က လီးချောင်းထက် ပိုတုတ်ကာ မှိုပွင့်ကြီးလို ကားထွက်နေသည်။ မာထန်ချိန် ရှည်ထွက်လာသည်မို့ ဒစ်ကိုဖုံးသည့် အရေပြားသည်ပင် အပိုမရှိ။ လီးတံနှင့် တသားတည်း ဖြစ်နေသည်။ မေးသိုင်းကြိုးသည်ပင် တင်း၍ ပြတ်တော့မည်အလား။
လီးချောင်းမှာ အရင်းသိမ်၍ အဖျားတုတ်သည့် အမျိုးအစားပင်။ အဖျား တုတ်သည်သာမက မှိုပွင့်လို ကားထွက်နေသော ဒစ် ကြီးနှင့်ဆိုတော့ ဒါမျိုးနှင့် အလိုးခံရသူ မိန်းမများအဖို့ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ရောက်သလို ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ ကိုဆွေလည်း ဗဟုသုတ အတွေ့အကြုံ ခေသူမဟုတ်၊ sex show, fucking show, live show များလည်း ကြည့်ဖူးသည်။ ဒါပေသည့် ယခုလို သရုပ်ဆောင်တာမဟုတ်ဘဲ သဘာဝ အတိုင်း လိင်ဆက်ဆံတာမျိုး အနီးကပ် အရှင်လတ်လတ်ကြီး တခါမှ မကြည့်ဖူး၊ မမြင်ဖူး။
ကျော့်မိန်းမက လီးဒစ်ကို သူ့နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးနှင့် ငုံလိုက်၊ ပြန်ထုတ်လိုက် နှင့် မထိတထိ ကလိနေသည်။ ဆံနွယ်များကလည်း တွဲလောင်းကျကာ ပေါင်ခြံကြားမှာ ပွတ်သပ်ကလူကျီစယ်နေ၏။ တချက်တချက် ဆံပင်များ သပ်တင်လိုက်ချိန်မှာ မျက်နှာ လှလှလေး ပေါ်လာတတ်သည်။ တချိန်တည်းမှာ မေးသိုင်းကြိုးနားနှင့် ဒစ်အောက်တလျှောက်ကို လျှာနှင့် ပတ်ပတ်လည်ယက်ပေးသည်။ ပြီးလျှင် လျှာကို စုချွန်၍ ဆီးထွက်ပေါက်လေးအား ထိုးထိ ကလိပေးသည်။ လီးဒစ်ကြီးမှာ အကြိုသုတ်ရည်နှင့်အတူ တံတွေးများဖြင့် အရောင်တလက်လက် တောက်နေတော့သည်။
လုံးကျစ်နေသည့် ဥများကိုလည်း လက်တချောင်းက အသာအယာ ဖွဖွ ဆုတ်နယ်ပေးနေသည်။ တချက်တချက် ဥ နှင့်စအိုကြား နေရာကို လက်ချောင်းဖြင့် ဖိ ဖိ ပေးရာ လီးချောင်းက ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ဖြစ်လာတတ်သည်။
တို့ထိတို့ထိ နှင့် ဒစ် ကို ကလိခံရသဖြင့် ကျော့် မျက်နှာမှာကား တွန့်လိမ့်ရှုံ့တွနေသည်။ နာကျင်၍တော့မဟုတ်မှန်း အားလုံး သဘောပေါက်ကြသည်။ ခါးကို ကော့ကော့ထိုးနေသည်။
ကိုဆွေသာ ဒီမြင်ကွင်းမှာ နစ်မြောနေသည်မဟုတ်။ သူ့မိန်းမ ငယ်လေးလည်း အံ့ဩမှင်သက်ကာ စိုက်ကြည့်နေမိတော့သည်။
ငယ်က ကိုဆွေကို လက်ကုတ်၍ ပြန်ရန် အမူအယာ ပြနေပေမင့် သူကိုယ်တိုင်လည်း မျက်လုံးက မခွာချင်မိ။
တင်အောင်ဆွေ တယောက် သင်္ဘောပြန်နားချိန်
မိမိငယ် ၏ အဒေါ်များ နယ်မှ အလည်အပါတ်ရောက်လာကြသည်နှင့် ကြုံကြိုက်သမို့ ယခု xxxx ကမ်းခြေသို့ လိုက်ပို့ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ သူတို့လင်မယားက သူများနှင့် တွဲလျက် ဘန်ဂလိုမှာ တခန်းယူ၊ ကျန်မိသားစုများက နှစ်ခန်းတွဲ ဘန်ဂလိုတခုလုံးမှာနေရာယူ တည်းခိုကြခြင်းဖြစ်သည်။
ကျီစယ် နှိပ်စက်ရတာ ကျေနပ်သွားသည့်အလား ကျော့်မိန်းမက တချက်ရပ် လိုက်ကာ မော့ကြည့်လိုက်သည်။ နှစ်ဦးသား ကျေနပ်မှု အပြည့်နှင့် ရီဝေဝေအကြည့်ချင်း ဖလှယ်ကြသည်။ မျက်လုံးတွေမှာတော့ ကာမခိုးတွေနှင့်။
ကျော့်မိန်းမက နေရာ အနည်းငယ် ပြင်လိုက်သည်။ ယောကျ်ားနှင့် ထောင့်မှန်ကျ အနေအထား။
ပြတင်းပေါက်ဘက် မျက်နှာမူသလိုမို့ မြင်ကွင်းမှာ ပို၍ ရှင်းလင်းသွားသည်။ ၆ ပေ ခန့်သာ ဝေးကွာ၍ မှန်တချပ်ခြားရုံသာ။
ဒူးတုပ်ထိုင်ရာမှ ဘယ်လက်နှင့် ထိန်းထောက်ကာ အသာ ငုံ့လိုက်သည်။ လီးချောင်းအရင်းကို ညာဘက် လက်ညိုး လက်မ နှင့် ကွင်းဆုပ်ကာ ကျန်လက်ချောင်းများနှင့် လက်ဖဝါးနုနုကို ဥ များပေါ်တင်ကာ ဆုပ်ထားလိုက်သည်။
လီးအရင်းကို ညှစ်လိုက်တော့ ဆတ်ကနဲ ထောင်တက်ကာ ဒစ်ကြီးက ပိုကြီးလာသယောင်။
ခေါင်းငုံ့၍ လီးချောင်းတချောင်းလုံးကို ငုံလိုက်သည်။ တဝက်ခန့်သာ ဝင်သည်။ အာခေါင်ထောက်နေပြီ။ နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းစေ့ရင်း ဦးခေါင်းကို အထက်အောက် သွက်သွက် လှုပ်ရှားပေးလိုက်သည်။ ပါးစောင် အတွင်းတွင်လည်း ဒစ်ကြီး အဝင်အထွက်တိုင်းမှာ လျှာနှင့် ကလိပေးသည်။ လီးကို ပါးစပ်နှင့် လိုးပေးနေသည်။ တံတွေးများပင်လျှံကာ စီးကျနေသည်။ ကွင်းထားသည့်လက်ချောင်းကလည်း အငြိမ်မနေ၊ လီးအရင်းနားမှာ ကပ်၍ ထက်အောက် ကွင်းထုပေးနေသည်။ ဥများကိုလည်း ဖွဖွ ဆုတ်၍ ညှစ်နယ်ပေးသည်။
ကျော်တယောက် ထွန့်ထွန့်လူးနေလေပြီ။
တခုခု ပြောလိုက်ပုံ ရသည်။ ပါးစပ်နှင့် လိုးပေးနေခြင်းကို ရပ်၍ ဒစ်ဖျားကို နှုတ်ဆက် အနမ်းဖွဖွပေးကာ ကုန်းထလိုက်သည်။
နှစ်ဦးသား ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်း၍ ကုတင်ဘက်ကိုမျက်နှာမူ ရပ် လိုက်ကြ၏။ ကျော်က သူ့မိန်းမနောက်မှနေ၍ ညဝတ်ဂါဝန်ရှည်ကို မတင် ချွတ်လိုက်သည်။ မိန်းမက လက်များကို အသာ မြောက်ထားပေးသည်။
ဖြူဝင်းသည့် အသားအရေ၊ ကျော့ရှင်းသည့် ခန္ဓာကိုယ်၊ လှပသည့် ကောက်ကြောင်းများ၊ လုံးဝန်းမို့မောက်သည့် စနေနှစ်ခိုင်၊ ပြောင်ရှင်း လှပကာ ဖောင်းမို့မို့ ဆောက်ဖုတ်နှင့် အကွဲကြောင်းလေး၊ မြင်မြင်သမျှသည် လက်ရာမြောက်လှသည့် အလှနတ်သမီး ပန်းပုရုပ်လေးပမာ မီးရောင်အောက် လှချင်တိုင်း လှနေတော့သည်။ အနီးကပ် မြင်တွေ့နေရသည့် ကိုဆွေတို့ လင်မယားမှာ ငေးကြောင်ကြည့်နေမိဆဲ။
ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားတော့မှ အသာအယာလှည့်ကာ ကုတင်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်သည်။ ဘေးတိုက် နှင့် နောက်ပိုင်းအလှများမှာလည်း အပြစ်ဆိုစရာ တချက်မှ မရှိ။ မို့သင့်သည့်နေရာ မို့၊ ချိုင့်သင့်သည့်နေရာ ချိုင့် နှင့် ပြေပြစ်လှသည့် ကောက်ကြောင်းများက ပန်းချီကားတချပ်နှယ်။
ကျော်က အပေါ်အကျႌ ချွတ်လိုက်ကာ သူ့မိန်းမခြေရင်းမှာ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ချလိုက်သည်။
ဒီလို အလှနတ်သမီး ခြေရင်းသို့ မည်သည့် သကောင့်သားမဆို ဝပ်စင်းလိုမည်ကား သံသယရှိရန်မလိုဟု ကိုဆွေ ကဗျာဆန်ဆန် တွေးလိုက်မိသည်။
ပျော့တော့တော့ လီးပင် မာတောင်လာလေပြီ။
ကျော်က သူ့မိန်းမ ပေါင်နှစ်ချောင်းပေါ် လက်တင် ပွတ်သပ်ပေးကာ ရင်သားအစုံကို တလှည့်စီ နမ်းစုပ်လိုက်သည်။ နို့သီးခေါင်းလေးများကို သွားနှင့် မနာအောင် တဆတ်ဆတ် ကိုက်ပေးသည်။ မိန်းမက အနောက်သို့ လှန်၍ ကော့ပေးကာ လက်နှစ်ချောင်း ထောက်ထားလိုက်သည်။
ရင်သားများဆီမှ တစတစ ဗိုက်သားကို နမ်းရှုပ်ရင်း၊ လျှာနှင့် အပြားလိုက်ယက်ရင်း အောက်သို့ ဖြေးဖြေချင်း ဆင်းလာသည်။ မိန်းမလည်း ကျောပြင်နှင့်မွေ့ယာ ထိသည်အထိ ထောက်ထားသော လက်များကို ကွေးကာ လှဲချလိုက်သည်။ အားသွားသည့် လက်ဖဝါးများက ဘေးသို့ လျှံကျနေသည့် နိူ့အုံနှစ်ဘက်ကို တွန်းတင်ရင်း သူ့ဘာသာသူ ဆုပ်နယ်နေသည်။ တွဲလောင်းကျနေသည့် ခြေနှစ်ချောင်းကို ကျော်က ဒူးခေါက်ကွေးမှ မတင်ကာ သူ့ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်သည်။ ခုံးထလာသည့် ဆောက်ဖုတ်ကို အပြင်မှ ကိုဆွေတို့ ဘွား ကနဲ မြင်လိုက်ရပြီ။ အမွှေးအမျှင်ပြောင်ရှင်းနေသည့် ဆောက်ဖုတ်မှာ မုန့်ပေါင်းတခု ကပ်တင်ထားသည့်နှယ်။
ဗိုက်သားပြင်မှ ဆီးခုံတဝိုက်ကို အနမ်းရွှေ့လိုက်သည်။ ထို့နောက် လျှာဖျားနှင့် ဆောက်ဖုတ် အခြမ်းကြား၊ ဆောက်စေ့၊ ပေါင်ရင်း၊ ပေါင်ခြံ၊ နေရာ အနှံ့ ထိုးဆွ နမ်းရှုပ် ယက်ပေးတော့သည်။ မိန်းမဖြစ်သူမှာ
“တအင့်အင့် တဟင်းဟင်း” နှင့် အပြင်မှပင် အသံကြားနေရလေပြီ။
ဖင်တုံးများကိုလည်း စကောဝိုင်းသလို ဝေ့ဝှိုက် လှုပ်ခါနေတော့သည်။ နှုတ်ခမ်းများကို ကိုက် အံကြိတ်၍
“အင်း . .အင့် . . အင့်”
ညည်းညူနေသည်။ အသက်ကို မရမကရှူရှိုက်နေရသည့် ရေနစ်နေသူပမာ ခေါင်းကိုလည်း
ဘယ်ညာ ယမ်းခါနေသည်။
အတန်ကြာ လူးလွန့်နေရာမှ မနေနိူင်သည့်အဆုံး . .
“အား . . ကောင်းလိုက်တာ . . အဟင့် ဟင့်. .
တော်ပြီ တော်ပြီ . . . ထည့်ချင်လှပြီ . . . ထည့်ပေးတော့နော် . . .”
ဘာဂျာအစွမ်းပြနေသည့် ကျော်က လျှာအပြားလိုက်ကြီးတချက်နှစ်ချက် ယက်လိုက်ကာ အမှုတ်ရပ်လိုက်သည်။ ထမ်းထားသည့် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အသာအယာဖယ်ချသည်။ ဒူးခေါက်ကွေးနှင့် ကျောပြင်အောက် လက်လျှိုကာ စွေ့ကနဲ ပွေ့၍ ကုတင်အစပ်နား အလျားလိုက် ကိုယ်လုံးကိုဆန့်ကာ နေရာချလိုက်လေသည်။
ဆောက်ဖုတ်မှာ တံတွေးများ ဆောက်ရည်များနှင့် လင်းလက် ဖောင်းမို့ကာ၊ နိူ့သီးခေါင်းလေးများမှာ ပန်းရောင်သန်းလျက် ထောင်မတ်နေသည်။
ရမ္မက်ခိုးဝေနေသည့် မျက်လုံးများက အရည်လဲ့ကာ မျက်ခွံများက မပွင့်တပွင့်။ နှုတ်ခမ်းခြောက်သဖြင့် လျှာနှင့် မကြာခန သပ်နေရင်း မောဟိုက်စွာ အသက်လုရှူနေရသဖြင့် ရွှေရင်အစုံက နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်။
မောဟိုက်နေသော်ငြား ပင်ပန်းပုံမရ။ တက်ကြွနေသည်။
ချွေးများစို့နေသော်ငြား မဝေးတော့သည့် ပန်းတိုင်အရောက် အမြန်ခရီးနှင်ချင်နေပုံ။
သွေးရောင်လျှမ်းလျက် နီရဲကာ ကာမစည်းစိမ် မြိန်မြိန်ကြီး ခံစားနေရသည့် ကာမဆိပ်တက်နေသည့် မိန်းမတယောက် မျက်နှာမှာ ဝါဖန့်ဖန့် မီးရောင်အောက်မှာ
လှပလွန်းသည်။
ကုတင်စပ်တွင် ရမ္မက်ခိုးတွေ လွှမ်းခြုံလျက် ဆန့်ဆန့်လေး လဲလျောင်းနေသည့် ကိုယ်လုံးတီး မိန်းမလှတယောက် နှင့်
ကုတင်ဘေးမှာကား ထောင်မတ်နေသည့် ဒုတ်တရမ်းရမ်း နှင့် ယောကျ်ားသားတဦး . . .
ယစ်ပလ္လင်ပေါ် ယစ်ပူဇော်နေသည့် ပမာ . . .
တင်အောင်ဆွေ က သင်္ဘောမှ အင်ဂျင်နီယာချုပ်။ ရာထူးတိုးစာမေးပွဲများ နှင့် အောင်မြင်မှုများနောက်လိုက်ကာ၊ အပူမရှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေခဲ့ရင်း အသက်ကြီးခါမှ အိမ်မှ စီစဉ်ပေးမှုရော၊ မိမိကိုယ်တိုင် မိသားစုဘဝ နှင့် ဘဝလက်တွဲဖော်လိုလာမှုကြောင့်ပါ အိမ်ထောင်ပြုခဲ့သည်။
သူများတကာနှင့် ယှဉ်လျှင်တော့ အတော်ပင် နောက်ကျနေပြီ။
လိင်ကိစ္စမှာတော့ နိူင်ငံတကာရောက်ခဲ့သလို၊ ကိုယ့်နိူင်ငံမှာလည်း အတွေ့အကြုံ မနည်းလှပေ။ သို့သော်လည်း လိင်ဆက်ဆံတိုင်း ကွန်ဒုံးအမြဲသုံးကာ မြန်မြန်သုတ်ထွက်ရန်သာ အဓိကထား ဆက်ဆံလေ့ရှိပြီး၊ ပင်လယ်ထဲတွင်လည်း ခနခန လက်ဖြင့်သာ တကိုယ်ရည်အာသာဖြေ ရလေ့ရှိသည်။ စိမ်ပြေနပြေ ချစ်ရည်လူး ကာမဆက်ဆံမှုမျိုး မရှိခဲ့။ မိမိဆန္ဒ မြန်မြန်ပြည့်မြောက်ရန်သာ အဓိကထား ဆက်ဆံတတ်သူ။
လူပျိုကြီးဘဝ တလျှောက်လုံး ကြေးစားများနှင့်သာ ကွန်ဒုံးစွပ် ဆက်ဆံခဲ့ဖူးရာ အိမ်ထောင်ကျခါမှ ဇနီးမယား၏ မိန်းမကိုယ် သန့်သန့်နှင့် ကွန်ဒုံးမပါဘဲ ဆက်ဆံသောအခါ လိင်အင်္ဂါချင်း တိုက်ရိုက်ထိတွေ့မှုကြောင့် သုတ်လွှတ်မြန်သည့် ပြသနာ ဖြစ်နေသည်။
ကြေးစားမိန်းမများနှင့်သာ ဆက်ဆံလေ့ရှိခဲ့သည်ကြောင့် မိန်းကိုယ်အတွင်းမှ ကြွက်သားများ၏ ရစ်ပတ် ဆုတ်နယ်မှု၊ ရှုံ့ပွ ညှစ်စုပ်မှုမျိုး မခံစားဖူးခဲ့။ တကယ်တမ်း မိမိဇနီးမယားနှင့် ဆက်ဆံတော့မှ မိန်းမကိုယ်အတွင်းမှ အတွေ့အထိကို တောင့်မခံနိူင်။ ထိန်းမထားနိူင်။ တခနအတွင်း သုတ်ထွက်သွားတတ်သည်။ သုတ်ထွက်သည်နှင့် ပျော့ခွေကာ ကလေးတယောက် ရွှေပန်းလေးပမာ ကျုံ့သွားတော့သည်။
တသက်လုံး စွဲစွဲမြဲမြဲ သောက်လာသည့် ဆေးလိပ် အရက် ဘီယာ များကြောင့်လည်း ငယ်ရွယ်စဉ်ကလို လိင်တံကို မာတောင့်နေအောင် ကြာရှည် ထိန်းနိူင်စွမ်းလည်း မရှိတော့။
အိမ်ထောင်ပြုနောက်ကျသူပီပီ ကလေးရလိုဇောကြောင့် အစပိုင်း ရက်စိတ်စိတ် ဆက်ဆံခဲ့သော်လည်း ကလေးလည်း ရပြီး၊ အသက်လည်း ၅၀ စွန်းချိန် ကာမစွမ်းအား လွန်စွာ ကျလာလေပြီ။ ကိုယ်ခန္ဓာမှာလည်း ဝဖိုင့်ဖိုင့် ဖြစ်လာ၍ ခါးလည်း သိပ်မသန်လှတော့ချေ။ စိတ်သာ ရှိ၍ ရုပ်ပိုင်းမှာ မလိုက်နိူင်တော့။ တပါတ် ဆယ်ရက်နေ၍ တခါပင် လိင်ဆက်ဆံလိုစိတ်မဖြစ်ပေါ်။
မိမိငယ်က မိခင်အိုနှင့်အတူနေသည့် အရွယ်တော် တဆိတ်ဟိုင်းသည့် အပျိုကြီးဟု ဆိုနိူင်သည်။ တသက်လုံး ဝန်ထမ်းလစာလေးဖြင့် ခြိုးခြံချွေတာ၍ ရိုးရိုးကုတ်ကုတ်ကြီးနေလာရာမှ မိမိထက် ၁၄ နှစ်ခန့် ကြီးသည့် လူပျိုကြီး သင်္ဘောအင်ဂျင်နီယာချူပ်နှင့် ရကာ ပြည့်စုံကြွယ်ဝလာတော့ သူမဘဝကိုသူမ အထိုက်အလျောက် ကျေနပ်မိသည်။ ဝန်ထမ်းအလုပ်မှ ထွက်ခါ မိခင်အိုကို အတူခေါ်ထားနိူင်သည်။ သားလေးတယောက် ရှိပြီး အိမ်ဖော်တစ်ဦး၊ ကလေးထိန်းတစ်ဦး၊ ဒရိုင်ဘာတစ်ဦးနှင့် ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းကျယ်တွင် မပူမပင် မကြောင့်မကျ နေထိုင်နေရသည်။
အပျိုကြီး ပီပီ အရှက်အကြောက်ကြီးကြီး၊ ရိုးရိုးကုတ်ကုတ်နေလာသူမို့ လိင်ကိစ္စကို ဖိနှိပ်ချိုးနှိမ်ထားကာ သိပ်ဦးစားမပေး။ အိမ်ထောင်ကျ ၊ လိင်ဆက်ဆံ၊ ကလေးမွေး၊ လင်သားကျေနပ်အောင် အလိုက်သင့်နေပေး၊ ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ် အိမ်ရှင်မတယောက်၏ တာဝန်တရပ်ဟုပင် သဘောထားသည်။
မိမိခင်ပွန်း စိတ်ဖြစ်ချိန် သူ့အလိုကျ ဆက်ဆံပေးပြီး စိတ်ကြွလာသလိုလို၊ သာယာသလိုလို ဖြစ်လာလျှင် သူက သုတ်လွှတ်ကာ ပြီးသွားစမြဲ။
ရံခါ ဆက်ဆံနေရင်းနှင့်ပင် လိင်တံပျော့ကျသွားတတ်၍ ခင်ပွန်းသည် အလိုကျ ပါးစပ်နှင့်စုပ် လက်နှင့် ထုပေးကာ သုတ်ထွက်အောင် လုပ်ပေးရလေ့ရှိသည်။
သူကျေနပ်သွားလျှင် မိမိကလည်း ကျေနပ်ရသည်ပင်။
ယခုမြင်ကွင်းထဲမှ စုံတွဲကဲ့သို့ ကာမအရသာဆိုသည်မှာ ဤသို့ဤပုံ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ခံစားရကောင်းမှန်းပင် မသိခဲ့။
ကြည့်ဖူး မြင်ဖူးသည့် ရုပ်ရှင်ထဲမှ ပြကွက်များမှာ တမင်သရုပ်ဆောင်ထားသည့် ရိုက်ချက်များသာဟု မှတ်ယူထားသည်။
ကျော်က သူ့မိန်းမ ကိုယ်လုံးကို ပြတင်းပေါက်ဘက် အသာတွန်းလိမ့်၍ ဖင်တုံးကြီးများကို မယူကာ သူ့ဘက်နီးနိူင်သမျှနီးအောင် ဆွဲ၍ ကုတင်အစပ်တွင် ကျကျနန နေရာချလိုက်သည်။ သူ့မိန်းမကလည်း ဖင်ကို ကြွကာ နှဲ့ကာ ချိန်သားကိုက်အောင် ပြင်ဆင်ပေးလေ၏။
ခန်းခန်းနားနား စားပွဲကြီးတခုကို တည်ခင်းနေသည့်ပမာ။
မိန်းမတိုင်း ဘေးစောင်းလှဲစဉ် ခါးရိုးက မွေ့ယာနှင့် တပြေးတည်းဖြစ်သွားချိန် တင်ပါးလုံးကြီးများက စွင့်ကားတက်လာတတ်စမြဲပင်။
ကျော့်မိန်းမလို သေးသွယ်သော ခါးနှင့် လုံးဝန်းသည့်တင်သားပိုင်ရှင် အလှနတ်သမီးအဖို့မှာကား ဆိုဖွယ်မရှိ။
တင်သား လုံးလုံးများက စွင့်ကားကာ ခုံးမောက်နေသည်။ ကုတင်အစပ်ဘက် ကော့ထုတ်ထားပေးသဖြင့် ကျော့်လီးကြီးအောက်မှာ ဆောက်ဖုတ်က အပြူးသား ဖြစ်နေပေမည်။ ပေါင်တံများက ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ဒေါင့်မှန်ကျ ချိုးထားသလိုမို့ အရှေ့ဘက် မြင်ကွင်း၌ကား ဆောက်ဖုတ်ကို မမြင်ရတော့။
ကျော်က သူ့လီးတံကို အရင်းမှ ကိုင်၍ ဆကာဆကာ မှော်တုတ်တံ အလား သူ့မိန်းမ တင်ပါးကို နှစ်ချက် သုံးချက် ပုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဒူးကွေး ခြေညွတ်ကာ ကိုယ်ကို နိမ့်ချ၍ ဆောက်ဖုတ်နှင့် ချိန်ကာ အကွဲကြောင်းကြား အပေါက်ရှာနေသည့်ပမာ အမြောင်းလိုက် ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်သည်။
“အ အင့် အဟင့် ”
သူ့မိန်းမက မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့၊ အောက်နှုတ်ခမ်းကိုက်ကာ အံကြိတ်၍ ညည်းညူသံ ထွက်လာသည်။ ဒီတော့မှ
သူ့မိန်းမ တင်ပါးကို ဖြဲ၊ အပေါက်ဝကို ချိန်၍ လီးတံကို တအိအိ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
“အ . . အား . . အဟား . . .”
သူ့မိန်းမ၏ အားရကျေနပ်စွာ ညည်းညူသံ ထွက်လာသည်။ ထို့နောက်တော့ ဖြေးဖြေးမှန်မှန် စလိုးလေတော့သည်။ သူ့မိန်းမလည်း ကောင်းလွန်းရှာသည်ထင့်။ ခေါင်းမော့ ရင်ကော့၍ လက်တဘက်ဖြင့် မွေယာကို အားပြုထောက်ကာ ကျော့် ဆောင့်ချက်များကို တန်ပြန် ပြန်ဆောင့်ပေးနေလေသည်။ မျက်လွှာကို ပင့်၍ ကုတင်ခေါင်းရင်း ခုံပုလေးကို ကြည့်နေတတ်သည်။
ကျော်တယောက်လည်း စည်းချက်မှန်မှန် ကျကျနနလိုးပေးနေရင်း အကြည့်များက သူ့မိန်းမ မျက်နှာမှ ကျော်ကာ ကုတင်ခေါင်းရင်းက ခုံပုလေးထံ ရောက်သွားတတ်သည်။
ကျော့်မိန်းမ မျက်နှာဖွေးဖွေးလေးမှာ ရမ္မက်ခိုးတွေ၊ ကာမဆိပ်တွေကြောင့် သွေးရောင်လျန်း၍ ရဲတွတ်နေပေသည်။ အိမ်ထောင်သက်ကြာပြီဖြစ်သော်ငြား အပျိုဖျန်းလေး တဦးပမာ ရှက်သွေးဖြာနေပုံက မြင်ရသူ ရင်ကို လှိုက်ဖိုနေစေသည်။
အပျိုဖျန်းလေးလို ရှက်သွေးဖြာနေပေမင့် ကာမအရသာ ခံစားရာမှာတော့ ဝါရင့်အပြာမင်းသမီးတယောက်အလား။
အမူအယာ၊ ညည်းညူသံတို့့မှာ အပြာကားများတွင်သာရှိ၍ တကယ့်လက်တွေ့တွင် ရှိမည်ဟုပင် မိမိငယ်မထင်ခဲ့ချေ။
အပေးအယူမျှမျှ အတော်ကြာအောင် လိုးကြ ဆောင့်ကြပြီး ခေတ္တ အရှိန်သပ်ကာ ကျော်က ကိုယ်ကို ကိုင်းညွှတ်၍ သူ့မိန်းမ ပါးပြင်ကို ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်သည်။ နားသယ်စပ်လေးကိုလည်း လျှာနှင့် ယက်ပေးနေသည်။
‘ေဩာ် . . . ချစ်ရည်လူးတယ် ဆိုတာ ဒါမျိုး ဖြစ်မယ်’
ဟု ကိုဆွေ အတွေးဝင်သည်။ လိုးရုံ ဆော်ရုံ လီးနှင့် ဆောက်ဖုတ်မှာသာ အာရုံထားသည်မဟုတ်ဘဲ လိုးနေဆဲတန်းလန်းမှာပင် ကြင်နာစွာ မက်မက်မောမော နမ်းရှုပ်ပေးနေသည့် ကျော်နေလတ်ကို ကိုဆွေ အားကျ အထင်ကြီးသွားမိသည်။
နှစ်ဦးသား ကုတင်ခေါင်းရင်းမှ ခုံပုလေးဆီ လှမ်းကြည့်ကြကာ ကျော်က တီးတိုးတခုခု ပြောလိုက်သည်။ သူ့မိန်းမက အကြောက်အကန် ငြင်းနေပုံရသည်။ နောက်ပေါက် ဆော်ချင်နေတာများလား ဟု ထင်မိသည်။
ကျော့် လက်က သူ့မိန်းမ ခြေကျင်းဝတ်ကို လှမ်းကိုင်တာ မြင်ရသည်။ သူ့မိန်းမက ရှောင်လိုက်သည်။ ကျော်လည်း ထပ်မကြိုးစားတော့။
သူ့မိန်းမ၏ အပေါ်ဘက် တင်ပါးခြမ်းကို လက်ဖဝါးနှင့် အုပ်ကိုင်ကာဆွဲမ၍ ဆောက်ဖုတ်ကို ဖြဲနိူင်သမျှ ဖြဲလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ့လီးတံကြီးကို ဆောက်ဖုတ်ထဲ အဖြောင့်လိုးနေရာမှ ဂျီ စပေါ့ ကို ထိုးမိသည့် ဒေါင့်ချိုးတခု ဖြစ်အောင် နေရာပြင်လိုက်သည်။
ဖြေးဖြးမှန်မှန် အရှိန်ပြန်တင်လိုက်သည်။
“အင့် အဟင့် အ . အ .”
သူ့မိန်းမကား ချက်ကောင်း ထိ၍ထင်သည်။
တချက်ဆို ဆိုသလောက် အသံထွက် ညည်းနေလေတော့သည်။ မျက်စိအစုံကို တင်းတင်းပိတ်၍ ဆောက်ဖုတ်ဆီမှာသာ အာရုံကိုစုစည်း ကြိတ်ခံနေပုံ။
“အင့် အ အ
ကို ရာ . . အား အား ကောင်းလိုက်တာ . . .”
ကျော်က အဆက်မပြတ် လိုးပေးနေရာမှ သူ့မိန်းမ ညာ ခြေကျင်းဝတ်ကို ဘယ်လက်ဖြင့် ဖမ်းဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဒီတခါတော့ ရုန်းဖယ်ခြင်းမရှိတော့။ ထို့နောက် အသာအယာ မကာ လေထဲ မြောက်တင်လိုက်သည်။
“အား အင့် ဟင့် အင်း ဟင့်အင်း . .”
ကျော့်မိန်းမက ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ငြင်းဆန်နေသည်ဟု ထင်သည်။ သို့သော် ခြေထောက်က လေထဲမြောက်နေပြီ။ မျက်နှာမှာလည်း ရှက်လွန်း၍ထင်၏။ ရဲတွတ်နေသည်။
အိမ်ထောင်သက် အတော်ကြာ၍ ပုံစံမျိုးစုံ အပီအပြင်လိုးနေကြသည့် လင်မယားကြား ရှက်သွေးဖြာနေသေးသည့် ကျော့်မိန်းမကို အနည်းငယ် အံ့ဩမိသလို ဖြစ်မိသည်။
အရုပ်ဆိုး လှချိန် တိမ်တောက်ချိန်ဟုသာ ကြားဖူးသည်။
အရုပ်ဆိုးသည့် မိန်းမပင်လျှင် တိမ်တောက်ချိန် အနီရောင်နှင့် လှပတတ်သည်ဟု နားလည်ထားသည်။
ကျော့်မိန်းမလို ကိုယ်လုံတီး အလိုးခံနေစဉ် နဂိုလှပသည့် မိန်းမ၏ ရဲတွတ်နေသည့် မျက်နှာလောက် လှသည့်မြင်ကွင်း ဘယ်မှာ ရှိနိူင်ပါဦးမည်နည်း။
“ဟာ ကနဲ ဟင် ကနဲ ”
ဖြစ်သွားကြသည်က ကိုဆွေတို့ လင်မယား။
ဒီလောက် ရှင်းလင်းပြီး လှပတဲ့ မြင်ကွင်းမျိုး မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်နေရသော မိမိတို့ မျက်လုံးများကိုပင် မယုံချင်။
ပြောင်ရှင်း ဖြူဝင်းနေသည့် ဆောက်ဖုတ်ကား ဖောင်းမို့ကာ အရည်များနှင့် အရောင်တလက်လက်။ အစွမ်းကုန် နီးပါး ပေါင်ဖြဲထားသော်လည်း ဘေးခြမ်းနှစ်ခုက အကုန် ပြဲအာမသွား။ မုန့်ပေါင်းပမာ ဖောင်းမို့ အိစက်သည့် အဆီမြောင်း ၂ ခုက အဝင်အထွက် လိုးပေးနေသည့် လီးတံကြီးကို ဖိညှပ်ပေးထားဆဲ။
ပန်းနုရောင် အတွင်း အဖတ်လေး ၂ ခုက လီးတံကြီးကို ရစ်ပတ်၍ အဝင်အထွက်တိုင်းမှာ ဆောက်ရည်များနှင့် စိုရွှဲကာ လိပ်ဝင် လိပ်ထွက်နေသည်။ ဒစ်ပေါ်လု နီးပါး ဆွဲထုတ်ချိန်မှာတော့ ထိုပွင့်ဖတ်လေး နှစ်ခုက အပြင်သို့ လျှံထွက်လာတော့သည်။ ဆောက်ဖုတ်ကြီး တအုံလုံး၏ထိပ် အဓိပတိ နေရာမှာတော့ ဆောက်စေ့လေးက အခန့်သား ငုတ်တုတ်လေး နေရာယူထားလေသည်။
လီးအသွင်းအထုတ်လုပ်တိုင်း ချိုင့်ဝင်လိုက် စူထွက်လိုက် ဖြစ်နေသော အတွင်းမှပွင့်ဖတ်လေးများနှင့် အပြင်ဘေးသား နှုတ်ခမ်းသားကြီးများကြား ငုတ်ချည် ပေါ်ချည်။
ကျော်ကိုယ်တိုင်လည်း လီးဝင်လီးထွက် မြင်ကွင်းကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့် လိုးနေရင်း ညာလက်ညိုး လက်မနှင့် ဆောက်စေ့နဘေးသားများကို ညှစ်ကာ စုလိုက် လွှတ်လိုက် လုပ်ပေးသည်။ တချက်တချက် သူ့လီးတံကို ညှပ်ထားသော ဘေးသားနှုတ်ခမ်း တအုံလုံးအား ဖိညှစ်၍ မုန့်နှစ်နယ်သလို နယ်ကာ ဆောက်ဖုတ်ဖြင့် သူ့လီးတံကို ညှစ် ပေးနေသည်။
အထဲမှ ဂျီစပေါ့ကို ထိုးသည်က တမျိုး၊ ဆောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ဆုတ်နယ်ကာ ဆောက်စေ့ကို ကလိသည်က တဖုံ၊ ဆောက်ခေါင်းထဲ ပွတ်တိုက်နေသည့် လီးဒစ်ကြီးကြောင့် တနည်း အရသာ အစုံစုံ ပေါင်းစု၍ မည်မျှကောင်းလွန်းနေသည်မသိ၊ ကျော့်မိန်းမကား အသံမျိုးစုံနှင့် မြည်တွန်နေလေသည်။
“အား အား ကောင်းတယ် ကို အား . . ကောင်းလိုက်တာ . . ပြီးချင်လာပြီ . . အ အ ”
ကျော့် ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာပြီ။ လက်နှင့်ပင့်မြောက်ထားသည့် သူ့မိန်းမခြေထောက်ကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက်၏။ သူ့ညာခြေထောက်ကို ကုတင်ပေါ် ဒူးထောက်ကာ ဘယ်ခြေထောက်ကတော့ ကြမ်းပြင်တွင် ရပ်လျက် သူ့မိန်းမပေါင်ကို စုံဖက်၍ သွက်သွက်ကြီး လိုးလေတော့သည်။ အောက်မှ သူ့မိန်းမမှာကား တကိုယ်လုံး ရှေ့နောက် လှုပ်နေကာ နိူ့အစုံမှာ ရေပူပေါင်းပမာ ရမ်းခါလျက်။ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်၍ လှိမ့်ခံနေသည်။ အသက်ပင် မနည်း လုရှူနေရသည်။
“ဟူး ”
ကနဲ သက်ပြင်းတချက်နှင့်အတူ ကျော် အလိုးအဆောင့်များကို ရပ်လိုက်သည်။
သူ့မိန်းမလည်း ဖုတ်လှိုက်ဖုတ်လှိုက်နှင့် အသက်ကို ကြိုးစား ပြန်ရှူနေရသည်။
ထမ်းထားသော ခြေတချောင်းကို အသာချ၍ ခါးမှာ ချိတ်လိုက်ကာ နောက်ခြေတချောင်းကိုပါ ခါးမှာ ချိတ်လိုက်စေသည်။ လီးကို ဆောက်ဖုတ်ထဲ တဆုံး ဖိသွင်းထားပြီး သူ့မိန်းမ၏ ကျောပြင်အောက် လက်လျှိုမကာ အပေါ်ဘက်ရွှေ့ရင်း ကျော်လည်း ကုတင်ပေါ် ဒူးထောက်တက်လိုက်၏။ မိန်းမကလည်း အပေးအယူမျှစွာ တွန့်ရင်း လိမ်ရင်း ကျော့်ခါးကို ခြေနှစ်ချောင်း သိုင်းချိတ်လျက် လီးကို ဆောက်ဖုတ်မှ မကျွတ်စေဘဲ အပေါ်ဘက်ကို ရွှေ့ယူလိုက်သည်။
ယခုတော့ နားနားနေနေ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုး ပုံစံ။ ကျော်က သူ့မိန်းမအပေါ် ထပ်လျက် အိပ်ကာ ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကြုံးဖက်ထားလိုက်သည်။ ကျော်ရင်ခွင်ကျယ်အောက်မှာ သူ့မိန်းမက ပျောက်နေသည်။ သူ့မိန်းမ မျက်နှာ တပြင်လုံး နေရာလပ်မကျန်အောင် အငမ်းမရ စုပ်ယူ နမ်းရှုတ်လေသည်။ ခါးကိုလည်း နှဲ့ကာ နှဲ့ကာ ကစားပေးသည်။ မိန်းမကလည်း ကျော့် ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ထားကာ အနမ်းများကို ကြမ်းကြမ်းပင် ပြန်လည် တုန့်ပြန်၍ ဆောက်ဖုတ်နှင့် လီးကို ညှစ် ညှစ်ပေးနေသည်။ ကျော့်ခါးမှာ သိုင်းချိတ်ခါးသော ခြေထောက်များ ကို မွေ့ယာပေါ် ချ၍ အားပြုထောက်ထားသည်။ တင်ပါးများ ခွက် ခွက်ဝင်သွားသည်ကိုပင် အတိုင်းသား မြင်နေသည်။
အပေါ်ပိုင်း အောက်ပိုင်း ခန္ဓာကိုယ် အနှံ့ ထိစပ်သည့် ဤပုံစံနှင့် အတန်ကြာ သက်တောင့်သက်သာ ချစ်ရည်လူးပြီး သကာလ မိန်းမက ဒူးထောင်ပါင်ကား အနေမှ သူ့ခြေထောက်များကိုဆန့်ထုတ်ကာ အတွင်းကို စုသည်။
ကျော်ကလည်းခွကြားထဲမှ အလိုက်သင့် ထွက်၍ သူ့မိန်းမ ခြေနှစ်ချောင်းကို ခွလိုက်သည်။ မိန်းမက ခြေနှစ်ချောင်းပူးမိတော့မှ ပေါင်စေ့ကာ ကျော့်လီးကို ဆောက်ဖုတ်နှင့် ညှစ်ကာ ညှစ်ကာ ဆွဲဆွဲစုပ်လေသည်။ ခါး ပင့်ပင့်ဆောင့်လိုက်၊ တင်ပါးများခွက်ဝင်လိုက်၊ ဒူးခေါက်ကွေးနေရာ တောင့်ကနဲ ဖြစ်လိုက်နှင့် စည်းချက်ညီစွာ ဆောက်ဖုတ်အတွင်းသားများဖြင့် ညှစ်ပေးနေရာ ကျော်ကလည်း မှောက်ခုံ ခွအိပ်အနေအထားမှ တင်ပါးလေးကို သာသာလေး ကောက်ကောက်တင်တာ လီးကို ညင်သာစွာ အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးနေသည်။
“ပြီးတော့မလား . . . ပြီး လို့ရပြီလား . . .”
ကျော်က မေးခွန်းနှင့် တိုင်မင် ညှိလိုက်သည်။
“အင်း နီးနေပြီ . . . ပြီးချင်ပြီ . . .”
ကျော်က လက်ရှိ ပိုဇေရှင်မှ လက်ထောက်ကာ ခန္ဓာကိုယ် အပေါ်ပိုင်းကို ကြွလိုက်သည်။ ဆီးခုံနေရာကိုလည်း ဟ ပေးလိုက်သည်။ သူ့မိန်းမက ဟနေသော ဆီးခုံ နှစ်ခုကြား ညာလက်ကို အပြားလိုက် ထိုးသွင်းကာ ဆောက်စေ့ပေါ် အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ လီးအဝင်အထွက်နှင့် အလိုးကား တချက်မှ မပျက်။
စိတ်ကြိုက် အနေအထားရအောင် ပြင်ဆင်ပြီး . . .
“အပီး လိုးတော့မယ် နော် . . .”
“အင်း . . လိုးတော့ ကို ။ တအားကို လိုးပေးပါတော့ . . .”
ကျော်ကလည်း မြန်နှုန်း မြင့်တင်လိုက်သည်။
ဆီးခုံ နှစ်ခု တဖျောင်းဖျောင်း ရိုက်နေလေပြီ။ အမွှေးအမျှင်ကင်းသော ဆောက်ဖုတ်ဘေးခြမ်းနှင့် ကျော့်လီးအရင်း ဆီးခုံမှာ ဆောက်ရည်များ၊ ချွေးစီးများနှင့် ကပ်နေရာ တဆက်တစပ်တည်းပမာပင်။ လီးထိုးသွင်းချိန် ပိပြားသွားလိုက်၊ လီးထုတ်ချိန် ကပ်ပါသွားကာ ဖတ်ကနဲ ပြန်ကွာလိုက်နှင့် ပလာတာ ရိုက်နေသည့်အလား။
ဆီးခုံ နှစ်ခုကြား မိန်းမ၏ လက်က ကြပ်ကြပ်ညှပ်ညှပ် တိုးဝင်ကာ ဆောက်စေ့ကို ပွတ်ချေပေးနေသည်။
“လုပ်ထား ကိုရေ . . . လုပ် လုပ် . . .နီးပြီ . . .”
“အား အ အ ”
ကျန်လက်တဖက်နှင့် ကျော့် ခါးကို လှမ်းဖက်ကာ အားမလိုအားမရ ဆွဲကူတွန်းကူပေးသည်။
လှပသော မျက်နှာလေးနှင့် မလိုက်ဖက်စွာ၊ မေးကြောကြီးများ ထောင်ထလာသည်။ ခေါင်း ထောင်တက်လာသည်။ ပြန်ကျ သွားသည်။ ဆီးခုံ နှစ်ခုကြား ငုံ့ကြည့်သည်။ ခေါင်းပြန်လှန် ကျသည်။
မျက်စိကို အတင်း မှိတ်ထားသည်။ ပွတ်နေလက်စ လက်နှင့် ဆောက်စေ့ကို ဖိပွတ်သည်။
ဦးခေါင်းကို ဘယ်ညာ ရမ်းသည်။
“အ အ အား အူး အား အား . . .”
“ပြီးပြီး ပြီးပြီ . . . ”
“အား အ အ ကောင်းလိုက်ထှာ . . ကောင်း . . .ကောင်း . . .လိုက်ထှာ . . .”
ဆီးခုံနှစ်ခုကလည်း တဖျောင်းဖျောင်း ရိုက်နေသည်။
“အား . . အား . . .”
မေးကြောကြီးများထောင်ကာ ဦးခေါင်း ထောင်မတ်လာသည်။ သွားများစေ့ကာ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ထားသည်။ လက်နှင့် ဆောက်စေ့ကို ဖိပွတ်သည်။ ပွတ်နေသည့် ဆီးခုံကြား ငုံ့ကြည့်သည်။ ဝုန်း ကနဲ ပြန်ပြုတ်ကျသည်။
နောက်ဆုံး “အား . . .အား . . . ”
အော်သံကား အတော်ပင် ကျယ်လှသည်။ ဘေးပတ်ဝန်ကျင် ဖြတ်သွားဖြတ်လာ လူရှိလျှင် အတိုင်းသား ကြားနိူင်သည်။
ဒီတော့မှ ကိုဆွေတို့ လင်မယားလည်း သတိဝင်ကာ
ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဝေ့ကြည့်မိသည်။ တော်ပါသေးရဲ့။ မည်သူမျှ မရှိကြ။
ကျော်ကား မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးဆဲ။ အသက်ရှူသံမှာ ရေနွေးငွေ့ မီးရထား စက်ခေါင်းသံ အလား။ တရှူးရှူး တရှဲရှဲ။
ကျော့်မိန်းမက ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ပြီး ယခု သူ့ယောကျ်ား အလှည့်။
တင်ပါးများချိုင့်ခွက်သွားအောင် ညှစ်ပေးသည်။ လက်ဖဝါးနှစ်ဘက်ကို ဆီးခုံ နှစ်ခုကြား ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း လျှိုသွင်းကာ ဆောက်ဖုတ်ဘေးခြမ်းနှစ်ခုနှင့် ဆွဲလိုက် တွန်းလိုက် ညှစ်ပေးသည်။ ဆောက်ဖုတ်အဆီပြင်က ဆွဲလိုက်ချိန် ပြားသွားပြီး၊ စုတွန်းလိုက်ချိန် ခုံးထလာသည်။ ခါးကို ကော့ကော့ပင့်ပေးသည်။
“အ အစ် အစ် ပြီးတော့မယ် အ အား”
“ပြီးမယ်နော် အစ် အစ် အူး ”
“အင်း . ပြီးတော့ . ပြီးလိုက်တော့ . .”
ကျော်တယောက် အကြောဆွဲသလို ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်ကာ ထွန့်ထွန့် ထွန့်ထွန့်နှင့် ပြီးသွားလေတော့သည်။
သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီးမှာ သဲအိပ်ကြီးအလား ဝုန်းကနဲ သူ့မိန်းမကိုယ်ပေါ် ပြုတ်ကျသွားလေတော့သည်။ နှစ်ချက် သုံးချက်ခန့် တင်ပါး ကောက်ကောက်တက်လာသည်။ လက်ကျန် သုတ်ရည် အကုန်အစင် ညှစ်ထုတ်လိုက်သည်။
ကိုဆွေတို့ လင်မယားလည်း ကပျာကယာ ခြေချွတ်နင်း၍ အမြန်ပြန်လစ်ကြလေတော့သည်။
xxxx
“ကို . . . အတော်ကောင်းပြီး ကျေနပ်သွားပြီလား ဟင် . . .”
“အင်း . . တအားကောင်း၊ အရမ်းကောင်း။ ကျေးဇူးအများကြီးတင်တယ် ချိုရာ၊ ချိူ့ကို တအားချစ်တာပဲ . . ”
ချို့ကို ဖားရင်း မြတ်နိူးစွာ အနမ်းဖွဖွပေးလိုက်သည်။
“ကိုတို့ကို ချောင်းကြည့်နေတာကို ပြန်ကြည့်ပြီး လိုးပြရတာ တအားကောင်းတာပဲ . . . သိလား . . . ချို ရော ဟင် . . .”
“မသိဘူး . . . ပုံမှန်ပါပဲ . . .
ကို့လောက်တော့ မဟုတ်ပါဘူး . . .ကိုကျေနပ်ရင် ပြီးတာပဲ . . .”
ချို့မှာတော့ ကျော်လို ပြလိုစိတ် မပြင်းပြလှ။ ဒါပေသည့် လိုးနေတုန်း သူများကြည့်နေမြင်နေမှန်း သိရတော့ စိတ်ကြွလှသည်ကား အမှန်။
“ခုန အပြင်က လူတွေက ဝန်ထမ်းတွေ မဟုတ်လောက်ဘူးနော် ကို . . . ”
“အင်း . . .ဝဝ ဖိုင့်ဖိုင့် အသက်ကြီးကြီးတွေပဲ။ ဘေးခန်းကများလား မသိ။ ညနေက တချက်တွေ့မိတယ် . . . အဲ့ဒီ အရွယ်တွေပဲ . . .”
ဟိုတယ် ဝန်ထမ်းလူငယ်လေးများထက်စာလျှင် အိမ်ထောင်သည် လူကြီးတွေ မြင်သွားတာမို့ ချို အနေရခက်တာ သက်သာစေသည်။
“ကိုက တအားဆိုးတာပဲ။ အဝင်အထွက် လိုးနေတဲ့ ဆောက်ဖုတ် ပြူပြူကြီး ကိုများ သူတို့ဘက် ဟ ပြလိုက်သေးတယ် . . . ရှက်ဖို့ကောင်းလိုက်ထှာ . . .”
“ရှက်မနေပါနဲ့တော့ ချိုရယ် . . .
မြင်မယ့်မြင်တော့လည်း အမေရိကန် ဘလူးကားထဲကလိုသာ အားရပါးရ မြင်ပလေ့စေတော့ . . .”
“ချို့ အော်သံတွေရော ကြားကုန်ကြမှာပဲနော် . . .”
“သူတို့ ကြားမကြားတော့ မသိဘူး . . .
ကောင်တာကတော့ ကြားလိမ့်မယ် ထင်တယ် . . .”
“အာ . . မဟုတ်တာ . . ကျော်ကလည်း . . .”
ချိုက ရှက်ရမ်းရမ်းကာ ကျော့် ရင်ဘတ်ကြီးကို တဘုန်းဘုန်း လှမ်းထုတော့ ချို့လက်ကို ဖမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း . . .
တဟားဟား အော်ရယ်ကာ
နောင်များကျရင် ဒီထက် ပိုအော်အောင် လိုးပေးဦးမှာ . . . ဟု ကျီစယ်လိုက်လေသည်။ကိုဆွေတို့ လင်မယား အခန်းပြန်ရောက်လာပြီးသည်ထိ ခုန မြင်ကွင်းကား ခေါင်းထဲမှ မထွက်တော့။
လိင်မဆက်ဆံဖြစ်သည်မှာလည်း ကြာနေပြီမို့ လိင်စိတ်လည်း အတော်အတန် နိူးထ လာသည်။
မြင်ခဲ့ရသည့် ကျော့်မိန်းမ၏ ကိုယ်လုံးတီးနှင့် အတွင်းပစ္စည်းများ အလှကြာင့် ကိုဆွေ့ လိင်တံလည်း မာတင်းနေပြီ။
တဖျောင်းဖျောင်းနှင့် အားကောင်းမောင်းသန် ဆက်ဆံနိူင်သည့် ကျော်နေလတ်ကို အားကျမိသည်။
ကျော့်မိန်းမ ချို နှင့် သက်တူ ရွယ်တူ ငယ်လေးမှာကား ဆိုဖွယ်မရှိ။ လိင်ဆက်ဆံသည့်အရသာမှာ ဤမျှကောင်းလိမ့်မည်မှန်းပင် မသိခဲ့။ ယခုလို မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်မှပင် ယုံတော့သည်။ ကျော့်မိန်းမနေရာတွင် အစားထိုး ခံစားလိုစိတ်ပင် ဖြစ်ပေါ်လာမိသည်။ ထိုအတွေးကိုပင် အပြစ်ကြီးတခုလိုလည်း အတင်း ချိုးနှိမ်မိသည်။ ဒီအတွေးမျိုး ရှိမှန်း သူများရိပ်မိမှာကိုပင် စိုးကြောက်မိသည်။
မည်သို့ပင် စိတ်ကို ချုပ်တည်းထားသော်ငြား သဘာဝ သွေးသားဆန္ဒက မနေ။ကျော်၏လိင်တံထိပ်ဖူးကြီးကို မြင်ယောင်ရင်း အူထဲ အသဲထဲ ယားလာမိသည်။ မိန်းမ အင်္ဂါမှာ အရည် စိုနေလေပြီ။
ကိုဆွေလည်း ခုနလေးတင်က မြင်ကွင်းကြောင့် လိင်စိတ်တက်ကြွနေရာ ပြန်ပျော့မကျမီ လျင်မြန်စွာ အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ထုံးစံအတိုင်း ငယ်လေး အဝတ်များကို အမြန်ချွတ်၍ အပေါ်ခွတက်ကာ လိင်တံကို ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
ငယ်လေးလည်း ခုနမြင်ကွင်းထဲက မိန်းမနေရာမှာ ကြိုးစား စိတ်သွင်းရင်း ကိုဆွေ့ ဆန္ဒအတိုင်း အလိုက်သင့် နေပေးလိုက်သည်။
ကိုဆွေက ဂမူးရှူးထိုး အသွင်းအထုတ် စလုပ်ပြီ။
ဟိုမိန်းမလိုတော့ ကာမသုခ ရမှာမဟုတ်မှန်း သိနေလေတော့ ခရီးအဆုံးမှာ ဆတ်တငံ့ငံ့ နေရခက်မှာကို စိုးရွံ့စွာ သိနေသည်။
ကာမစိတ်ထကြွလာခါမှ တို့လို့တန်းလန်းဖြစ်မည် သိ၍ စိတ်မပါအောင် ထိန်းထားလိုသော်လည်း သွေးနှင့်ကိုယ် သားနှင့်ကိုယ်ဆိုတော့လည်း လိင်အင်္ဂါချင်း ထိတွေ့ ပွတ်တိုက်မှု နှင့်အတူ ခုန မြင်ကွင်းက တရိပ်ရိပ်ပေါ်လာဆဲမို့ စိတ်ကြွလာသည်။ မိန်းမကိုယ်အတွင်းမှ ကြွက်သားများက တုန့်ပြန်လာသည်။ မိန်းမအင်္ဂါနှုတ်ခမ်းသားများ ဖောင်းမို့လာသည်။ အစေ့လေး မတ်ထောင်လာသည်။
မသိမသာ အောက်မှနေ၍ ခါးကို ကော့ကော့ပေးနေမိသည်။ မိမိဘာသာသတိမထားမိဘဲ အတွင်းကြွက်သားများက ရှုံ့ချည်ပွချည် ညှစ်ပေးနေမိသည်။
ထိုသို့ တုန့်ပြန်မှုများကို ခါတိုင်းနှင့်မတူ ထူးထူးကဲကဲ ခံစားလိုက်ရ၍ ကိုဆွေ တယောက် ထိန်းမထားနိူင်တော့။ သုတ်ထွက်ချင်လာပြီ။
“ငယ်လေး . . .အ အစ် အစ် . . ကိုကို ပြီးချင်နေပြီ . .
ပြီးလိုက်တော့မယ် နော် . . .”
ခွင့်တောင်းနေသေးသည်။ မပြီးပါနဲ့ ဆိုလည်း အောင့်ထား ထိန်းထားနိူင်သည်မဟုတ်။ တကယ်မပြီးဘဲ ရပ်လိုက်ပါကလည်း ပျော့ခွေသွားတတ်တာ သိနေသည်ပဲ။
“ဟုတ် . .ကိုကို . . ပြီးလိုက်လေ . . .ပြီးလိုက် . . ”
“အ အစ် အစ် အူး အူး . . .”
သားသတ်ရုံမှ ဝက်ကြီးတကောင် အသက်ငင်သလို ညည်ညူရင်း ကိုတင်အောင်ဆွေကိုယ်လုံးကြီး ငယ်လေးအပေါ် ပြုတ်ကျလာသည်။ ငယ်လေးခမျာမတော့ ထုံးစံအတိုင်း။
ကိုဆွေ့ကိုယ်လုံးကြီးကို အသာ တွန်းဖယ်ရင်း ငယ်လေး ရေအိမ်ထဲ ဝင်သွားသည်။ ဆေးကြောသုတ်သင်ပြီး သဘက်အသေးတခုကို ရေစိမ်၊ ညှစ်ကာ ဝက်မှိန်း မှိန်းနေသော ကိုဆွေ့ကို ဆွဲလှန်၍ လိင်တံနှင့် အနားတဝိုက်ကို ရေပတ်တိုက် သန့်စင်ပေးလိုက်သည်။
xxxxx
“ငယ်လေး . . .”
“အင် . . ”
“ငယ်လေးကို ကိုကို အရမ်းအားနာတာပဲကွာ . . .”
“ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုကို . . .”
“ေဩာ် . . . ငယ်လေးက အရွယ်ကောင်းတုန်း ဆိုတော့လေ . . .
ကိုကိုက ငယ်လေးကို ဆန္ဒမဖြည့်ဆည်းပေးနိူင်တော့လို့ပါ . . .”
“မလိုပါဘူး ကိုကိုရယ် . . . ငယ်လေးမှာ အဲ့ဒီဆန္ဒ မရှိပါဘူး . . . ငယ်လေး ဘဝ ပြည့်စုံပါတယ် . . . ကိုကိုက ရေထဲမှာ သက်စွန့်ဆံဖျား ပင်ပင်ပန်းပန်းစီးပွားရှာနေတာ . . . ကိုကို့ကိုတောင် ငယ်လေးက အားနာနေတာ . . .”
“မဟုတ်ဘူးလေ . . .
ခုနကလို ဟိုစုံတွဲလိုမျိုး ငယ်လေးကို ကိုကို မလုပ်နိူင်တော့လို့ ငယ်လေးကို သနားလို့ပါ . . .”
“မလိုပါဘူးဆိုမှပဲ ကိုကိုရာ . . . ငယ်လေးလည်း စိတ်မပါပါဘူး . . .”
“တကယ်ပြောတာပါ ငယ်လေးရယ် . . .
ငယ်လေးလည်း ကာမ စည်းစိမ် ခံစားဖူးစေချင်တယ် . . .
ကြေးစား ကောင်လေး တယောက်ယောက်နဲ့ . . ”
“တော်ပါတော့ ကိုကိုရယ် . . .
ငယ်လေး အဲ့အစားထဲက မဟုတ်ပါဘူး . . .”
“ငယ်လေးလည်း သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ် ကျန်းမာတဲ့ မိန်းမတယောက်ပါ . . .
ကိုကို သဘောပေါက်တယ် . . နားလည်ပါတယ် . . .”
“နေပါ့စေ ကိုကိုရယ် . . . ကိုကိုတို့ယောကျ်ားတွေက
မိန်းမဆိုတာ သဝန်တိုမျိုး အူတိုမျိုးလို့သာ ဆိုကြတာ . .
ယောကျ်ားတွေကမှ ရည်းစားလူလု အူနု ကျွဲခတ် ဆိုသလို အဖြစ်သည်းတတ်ကြတာ . . မသိတာ မှတ်လို့ . . ”
လွှတ်ကနဲ ပြန်ပက်လိုက်မိသည်ကို ငယ်လေး ဘာသာ အံ့ဩမိသည်။
“ငယ်လေးက ဇနီးအလိမ္မာတယောက်ဆိုတာ သိပါတယ် . . .
ကိုကို အားနည်းချက်ကြောင့် ငယ်လေးကို အရမ်းအားနာတယ်။ ငယ်လေးကို နှိပ်စက်သလို ဖြစ်နေမိပြီ ထင်ပါရဲ့ . . . ငယ်လေးက ကိုကို့ ရည်းစားမှ မဟုတ်တော့တာ . . . ကိုကို့ ဇနီးအလိမ္မာတုံးလေး ဖြစ်နေပြီ . . . ကိုကိုကသာ လင်ကောင်းပီပီ သေချာ မလိုးပေးနိူင် ဖြစ်နေလို့ . . .”
“ဟင် ကိုကို . . ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ ဟင် . . စကားလုံးကြီးက ကြမ်းလိုက်တာ . . ”
“ငယ်လေးအတွက် တကယ်ကို မလိုပါဘူး ကိုကိုရယ် . . .
ငယ်လေးမှာ ဒီယောကျ်ား၊ ဒီသားနဲ့ မိသားစု ပြည့်ပြည့်စုံစုံ ရှိတယ် . . တခြားဘာမှ စိတ်မဝင်စားဘူး . . . ဘာလိုသေးလို့လဲ . . .”
ပြောမယ့်သာ ပြောရသည်။ ဟိုစုံတွဲ မြင်ကွင်းကား အတွေးထဲ တရစ်ဝဲဝဲ။
“ဆောရီးနော် ငယ်လေး ဆောရီး . .”
xxxx
ဝန်ထမ်းလေးများ ခြင်ဆေးလှည့်ဖျန်း၊ ရေနွေးဓာတ်ဗူးများလိုက်ဝေ၊ လိုအပ်တာ မေးမြန်း ကြတော့ အသီးသီး ဝရံတာဘက် ထွက်လာဖြစ်ကြသည်။
တင်အောင်ဆွေ တယောက် ကျော်နေလတ်ဘက် ကူးကာ . . .
“ညီက ကျော်နေလတ် မဟုတ်လား . . xxx ကမ်ပဏီ ကလေ . . .”
“ဟုတ်ပါတယ် အကို . . .”
“ကိုယ့်ကို မမှတ်မိဘူးနဲ့တူတယ် . . ကိုယ်တို့ဆုံဖူးတယ်လေ . . . တင်အောင်ဆွေပါ . . . တိုးကြီးရဲ့ ဘော်ဒါ ၊ သင်္ဘော အင်ဂျင်နီယာလေ . . .”
“ေဩာ် . . သိပြီ အကို . . ဆောရီးနော် . . ဆောရီးပါ အကို . . ရုတ်တရက်မို့ မမှတ်မိတာ စိတ်မရှိပါနဲ့နော် . . . ဒီမှာ အသိမိတ်ဆွေ တွေ့လိမ့်မယ်လို့ မထင်ထားလို့ပါ . . .”
“လိုးကောင်းနေကြတာကိုး” ဟု ကိုဆွေ စိတ်ထဲ ပြောမိသည်။
“ချို . . ဒါ ကို့ ဘောစ်ရဲ့ ဘော်ဒါကြီးလေ . . . တကယ်တော့ ဒီအကိုကလည်း ကိုတို့ ဘောစ့် ပါပဲ . . . sleeping partner လေ . . . နောက်ကွယ်က တကယ့် သူဌေး အစစ်ပေါ့ . . .”
“အဲလောက်လည်း မဟုတ်ပါဘူး ညီရာ . . .ကိုလည်း ငွေပိုလေး နည်းနည်းပါးပါး ထည့်ထားတာပါ . . .”
တကယ်တမ်း တင်အောင်ဆွေ ရှယ်ယာက အများစုမှန်း ကျော်နေလတ် သိထားသည်။
ခုနလေးတင် မိမိတို့အရှက်ကုန်အောင်လိုးပြတာ ကျော့် ဘောစိလင်မယား အကုန်မြင်တွေ့သွားကြပါလား ဟု ရှိန်းတိန်းတိန်း ရင်ဖိုမိသည်။
ဒါပေသည့် မိမိအခန်းထဲ မိမိလိုးနေကြတာကို လူကြီးတန်မဲ့ လာချောင်းကြည့်သူမှာ သူတို့မို့လို့့ ကိုယ်အပြစ်မှ မဟုတ်ဟု ဖြေသာသည်။
“ညီတို့ အားရင် ဒီဘက် ကူးလာခဲ့ပါလား . . . ခုလိုကြုံတောင့်ကြုံခဲ ဆုံတုန်းလေး ဧည့်ဝတ်ပြုချင်လို့ပါ . . .”
“ဟုတ် ဟုတ် . . အားပါတယ် အကို . . အားနာစရာကြီး . . ဘာမှ အထူးအထွေ မလိုပါဘူးအကို . . .ကျွန်တော်တို့လည်း စားပြီးသောက်ပြီးကြပါပြီ . . .”
ကိုဆွေတယောက် ဝန်ထမ်းကောင်လေးကို လှမ်းခေါ်၍ စားစရာများနှင့်အတူ သောက်စရာများ မှာကြားလေသည်။
တယောက်နှင့်တယောက် မိတ်ဆက်၊ တယောက်အကြောင်းတယောက် စပ်စု မေးမြန်း ပြောဆိုကြသည်။
ရည်မွန် ပွင့်လင်းသော ကျော်နေလတ် ကို တင်အောင်ဆွေကလည်း ညီငယ်တယောက်ပမာ ခင်မင်မိသည်။ နုပျို သန်စွမ်းမှုကို အားကျမိသည်နှင့်အတူ ချစ်သော ငယ်လေးကို သူ့ဇနီးနေရာမှာ တခန ဝင်၍အစားထိုး ခံစားကြည့်စေချင်မိသည်။ မိမိအားနည်းချက်အတွက် အကူအညီ ရယူလိုသည်။
မိမိဘော့စ် တယောက် တစ်လတစ်လ သိန်းရာကျော် လစာစားနေရသည့်အပြင် ကမ်ပဏီမှ အမြတ်ငွေများ လစဉ် ခံစားနေရသော်လည်း ဟိတ်ဟန်မကြီး၊ စကားအပြောအဆို ပွင့်လင်းရင်းနှီးသည့် ကိုတင်အောင်ဆွေလို သင်္ဘောအင်ဂျင်နီယာချုပ်၊ သူဌေးတယောက်ကို ကျော်နေလတ်ကလည်း လေးစားခင်မင်မိသည်။
ထို့အတူပင် . . .
သက်တူ ရွယ်တူ ခင်ပွန်းနှင့် ဒိုးတူဘောင်ဖက် စိတ်တူ ကိုယ်တူ ပျော်ရွှင်အေးချမ်းစွာ အိမ်ရှင်မ ဘဝကို ဖြတ်သန်းနေသည့် လင်းလက်ချို ဘဝကို မိမိငယ်တယောက် အားကျနေမိသည်။
အိမ်အကူ မထား၊ အိမ်မှုကိစ္စ သားသမီးအရေးများကို ကိုယ်တိုင် ဇယ်ဆက်သလို လုပ်နေတတ်သူဖြစ်၍
ကျန်းမာသန်စွမ်းကာ လှပပျိုမြစ်နေသည်။
တဦးကိုတဦး ချစ်ခင်မြတ်နိူးစွာ အားပါးတရ လိင်ဆက်ဆံကြ၍ ကာမစည်းစိမ် ခံစားကြပုံကို မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်တွေ့ထားရသည်မို့ ထိုအချက်ကိုကား မသိစိတ်ထဲမှ အထူးတလည် အားကျ နေမိသည်မှာ သေချာလှသည်။
မိမိငယ်မှာတော့ အခြွေအရံများနှင့် ပြည့်စုံကုံလုံစွာ လိုလေသေးမရှိ၊ အပူအပင်ကင်းကင်း နေနိူင်သူမို့ အတန်ငယ် ပြည့်ဖြိုးသော ခန္ဓာကိုယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ အသက် အတော်ကွာသော ယစ်ထုပ် သင်္ဘောသားကြီးကို ရထားသူမို့ သူတို့စကားအသွားအလာအရ ကာမဆန္ဒ ပြည့်ဝမှာ မဟုတ်မှန်း လင်းလက်ချို ခန့်မှန်းမိလေသည်။ ပြည့်စုံသလိုနှင့် တစုံတရာ လိုအပ်နေသည့် မိမိငယ်ကို သနားသလိုလို ခံစားမိရင်း မိမိ အမ တယောက်လို ခင်မင်မိသည်။
အထူးသဖြင့် ခုနကလို မိမိတို့ လိုးနေသည့် မြင်ကွင်းမျိုး မြင်ပြီး ခမျာ အနေရ ခက်ရှာမည်ဟု တွေးမိကာ အသနား ပိုနေမိသည်။
မိမိငယ်မှာ အပေါ်ယံကြည့်လျှင် လူကြီးဆန်သည်ဟု ဆိုနိူင်သော်ငြား လက်ရှိအသက်ထက် အနည်းငယ် အိုစာသယောင် ထင်ရသည်။
တယောက်အကြောင်း တယောက် အကုန်အစင်နီးပါး မေးမြန်းပြောဆိုကြပြီး ရင်းနှီးမှုပိုလာကာ ဝိုင်းလေးလည်း အတော်စိုပြေလေသည်။
“ညီတို့နဲ့ ခုလို ခင်မင်ရတာ အရမ်းဝမ်းသာတယ်ကွာ . . ညီတို့လင်မယားကြည့်ရတာ တကယ့်ကို အပူအပင်မရှိ ပျော်ပျော်နေတတ်ကြပုံပဲ . . တကယ်ပြောတာ . . ပြန်ရောက်ရင်လည်း ရန်ကုန်မှာ တွေ့ကြမယ်လေ . . ကိုယ်ကလည်း အိမ်မှာနေရတယ်ရယ်လို့ သိပ်မရှိ။ ငယ်လေးဆို တယောက်တည်း အထီးကျန်သလို ဖြစ်နေတာ . . .
ငယ့်ကိုလည်း ဒီက ညီတို့လင်မယားဆီမှာပဲ အပ်ရမယ် . . ”
ခုနက မြင်တွေ့သွားသည့်အဖြစ်နှင့် ဆက်စပ်ကြည့်ပါက ကိုဆွေ့စကားနောက်မှာ အဓိပ္ပါယ် အများကြီးရှိနေသယောင်။
အတော် ညဉ့်နက်သည်အထိ စကားပြောဆို သောက်စားကြပြီး အသီးသီး အိပ်ယာဝင်ကြပြီ။
“အဲ့ဒီ အမ ကြည့်ရတာ ပြည့်စုံသလိုနဲ့ တခုခု လိုနေသလိုပဲနော် . . . ကို . .”
“အင်း . . လောကကြီးမှာ အရာရာ ပြည့်စုံတာ ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူး ချိုရာ . . လူတိုင်းမှာ အပူကိုယ်စီ၊ သောက ကိုယ်စီ ရှိကြတာပဲ . .
ကဲ . . ဆရာမကြီး . . ဘာတွေများ ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်တွေ တွေးနေတာလဲ . . လာ . . အိပ်စို့ . . .”
ကျော်ပြောသလို ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်ဟု ဆိုက ဆိုနိူင်ပေသည်။
အိမ်ထောင်သည် တယောက်၏ ကာမသုခ၊ ယောကျ်ားယူသည့် အရသာကို သူများကို ပြသပြီးတော့၊ ဒီမမ မိမိငယ် ကို သနားစိတ်ပိုမိကာ ချို့နေရာမှာ ခန ပေးနေကြည့်၍ ဤကာမသုခ အရသာကြီးကို မြည်းစမ်းသိစေချင်သည့် အတွေးတချက်ဝင်မိလေပြီ။
xxxxxx
သည်လိုနှင့် နောက်တနေ့ ရန်ကုန်ပြန်ကြကာ အသီးသီး မူလဘဝထဲ တဖန် ကျင်လည် လှုပ်ရှားကြလေပြီ။
ရန်ကုန်မြို့လည်နှင့်မဝေးလှသော မြို့နယ်တခုထဲမှာ ကျော်တို့က ရပ်ကွက်တွင်းမှ အထပ်မြင့် တိုက်ခန်းကျယ်လေးတစ်ခုမှာ နေကြသလို၊ မနီးမဝေးနေရာရှိ အဆင့်မြင့် ကွန်ဒို အိမ်ယာတခုမှာ ကိုဆွေတို့ လင်မယား နေကြသည်။
အချို့ရုံးပိတ်ရက်များတွင် တင်အောင်ဆွေတို့ လင်မယားက ကျော်တို့ကို ဖိတ်၍ စားသောက်ဆိုင် တခုခုတွင် စားကြ သောက်ကြလေ့ ရှိလာသည်။
ကြားရက်များတွင်တော့ ငယ်က အိမ်မှာ အားနေသူပီပီ ချို့ ထံသို့ မကြာခန အလည်အပတ် ဝင်တတ်လေ့ရှိသည်။ ချိုကတော့ အိမ်သန့်ရှင်းရေး၊ လျှော်ဖွတ်၊ မီးပူတိုက်၊ ချက်ပြုတ်ကြော်လှော်၊ ကလေးကျောင်း/ကျူရှင် ကြိုပို့ ကိစ္စများနှင့် အချိန်ပိုရယ်လို့ အများကြီးမရှိလှ။
“ချို့ ကြည့်ရတာ မောလိုက်တာကွယ် . . . အကူ တယောက်လာက် ခေါ်ထားပါ့လား . . .”
“ရပါတယ် မမရယ် . . ကျင့်သားရနေပါပြီ . .
အိမ်ဖော်ခေါ်ရင်လည်း ကူဖော်မရဘဲ လောင်ဖက် ဖြစ်နေတတ်တာမျိုး . . မမရဲ့ . .
တကယ်ကျွမ်းကျင်တဲ့ အိမ်ဖာ်မျိုးကျ စျေးက မသေးဘူး . . .ထမင်းချက်ဆို ထမင်းပဲချက်တာ၊ ကလေးထိန်းဆို ကလေးပဲ ထိန်းတာ မျိုး။ ကျော့်လစာလေးနဲ့ အိမ်စရိတ် ကလေးကျောင်းစရိတ်တွေ လောက်ငအောင် ချင့်ချိန်နေရတာလေ . .
မမတို့လို ဘောစိ မှမဟုတ် . . ငီး ငီး . .
ဒီတိုက်ခန်း နဲ့ ကားတောင် နှစ်ဘက်မိဘတွေ လက်ဖွဲ့ထားလို့ မမရေ . . မဟုတ်လို့ကတော့ အငှားနေရရင် မလွယ်ဘူး . . ”
“တိုက်ခန်းကလည်း ကျဉ်းကျဉ်းမို့ လူပိုရှိရင် နေရထိုင်ရတာလည်း မလွတ်လပ်ပါဘူးမမရယ်”
သူတို့လင်မယား ချစ်ပွဲနွဲပုံ နှင့်ဆို လူပိုရှိ၍မဖြစ်မှန်း . ဒါကိုတော့ မိမိငယ် လက်ခံမိသည်။
“အင်း . . ချိုတို့ကြည့်ရတာ ပျော်နေတာပဲနော် . .
မမက အိမ်မှာ ဇိမ်နဲ့ နေရတယ် ဆိုပေမယ့် ပျင်းခြောက်ခြောက် နဲ့ အထီးကျန်နေသလိုပဲ . . ကိုဆွေက သိတဲ့အတိုင်း ခရီးပဲထွက်နေရတာလေ . . အိမ်ပြန်ရောက်ချိန်ကျတော့လည်း သူ့အလုပ်ကိစ္စတွေ၊ မိတ်ဆွေအပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ ရှုပ်နေတတ်သေးတာ . . အိမ်မှာနေတော့လည်း ဟိုအရည်လေး တမြမြနဲ့ . . မိန်းမနားလည်း သိပ်မကပ်ပါဘူး . . ”
ဟုတ်မည်။ အသက်ချင်းကလည်း အတော်ကွာတော့ ဖက်လှဲတကင်းရှိလှမည်မဟုတ်။ သေချာတာတခုက လိင်ကိစ္စလည်း အားနည်းနေပေလိမ့်မည်။
ချို က ကလေးကျောင်းပို့ပြီး ပြန်မကြိုမီ စပ်ကြားတွင် အချိန်အားလေး ရတတ်သည်။ ထိုအချိန်လေးမျိုးမှာ ငယ်က လာလာလည်တတ်သည်။ ရံခါ စျေးဝယ်ထွက်ခြင်း၊ ဗြူးတီးပါလာသွားခြင်းမျိုး အဖော်ခေါ်တတ်သည်။ ပြီးလျှင် တခုခု စားနေကျ။ ငယ်လေးကသာ အမြဲ အကုန်အကျခံလေ့ရှိသည်။ ချို့ကို လုံးဝ အလှည့်မပေး။ ချိုက အားနာလာသည်။ တခါတရံ အတင်းပေးမည် လုပ်ပါက အဲ့ဒါဆို နောက်ကို အလည်မလာ၊ အဖော်မခေါ်တော့ကြောင်း၊ သူ့ကို မခင်၍ မလာစေချင်၍ ဖြစ်ကြောင်း ပြောသည်။
အချို့ရုံးပိတ်ရက်မျိုးကျ
သူတို့လို စားသောက်ဆိုင်မှာ ဖိတ်မကျွေးနိူင်၍ အိမ်မှာ ဖိတ်၍ ညစာကို ကိုယ်တိုင်ချက်ပြုတ် စီမံ ကျွေးမွေးတတ်သည်။ ချို ကိုယ်တိုင် အိမ်ချက် လက်ရာမို့ အပြောင်းအလဲ အဖြစ် ကိုဆွေတို့ လင်မယားလည်း ခံတွင်းတွေ့သည်။ သူတို့အိမ်လို မကြီးကျယ် မခမ်းနားပေမယ့် အိမ်အကူမရှိ၊ ကိုဆွေတို့ ငယ်လေးတို့လည်း ဝိုင်းလုပ်ဝိုင်းစားကြနှင့် သိုက်သိုက်ဝန်းဝန်းရှိသည်။
ငယ်လေး နှင့် ချိုတို့လည်း ညီအမရင်းပမာ ရင်းနှီးခင်မင်လာကြ၍ တိုးတိုးတိုင်ပင်ဖော် ဖြစ်လာကြသည်။
တနေ့တော့ . .
“ဒါနဲ့ . . ချို . . တခုလောက် မေးကြည့်ချင်လို့ . .”
“အမလေး စကားပလ္လင်ခံနေလိုက်တာ . . မေးပါ မမရဲ့ . . ညီအမတွေပဲ ဟာ . .”
“ဟိုလေ . . ချို တနေကုန် အလုပ်တွေများ၊ ကျော်ကလည်း ရုံးမှာ ပင်ပန်းဆိုတော့ ချိုတို့ ညဘက်ကျတော့ရော အတူ နေဖြစ်ကြလား ဟင် . . ”
“အွန် . . ဒီတိုက်ခန်းသေးသေးလေးပဲဥစ္စာ . . အတူမနေလို့ ဘယ်မှာ နေရမလဲ မမရဲ့ . .”
“ဟုတ်ဘူးလေ ဟို ဟာ . . ဟိုဥစ္စာ . .”
“ေဩာ် . . လင်မယား လိုးကြတာပြောတာလား . .”
“ဟယ် . . ချိုကတော့ လုပ်ပြီ . . ”
“ရှင်းအောင်မေးရတာလေ . . အဲ့တာကတော့ ညတိုင်း ပဲ မမရေ . . ”
“ဟယ် . . တကယ် . . ”
“အင်းပေါ့ . . ဒါက ဝ တဲ့ အမျိုးမှ မဟုတ်တာ . . စားရလေ စားချင်လေ ပဲ . . လူပြက်တွေပြောသလို အိပ်ပျော်စားဝင် အစာကြေလေချောင် ဆေးကြီးကိုး . . ”
“မမတို့ရော ဟင် . . ”
“အင်း သူက အိမ်မှာမှ သိပ်မနေရဘဲ . . ”
“အိမ်ပြန်ရောက်ချိန် အတိုးချ ချစ်ကြပေါ့ မမရဲ့ . .”
” . . .”
xxxx
ငယ်တယောက် ချို့ကို မြင်တိုင်း xxxx ကမ်းခြေက ညမှာ လိင်ဆက်ဆံစဉ် ချိုတယောက် ကာမ အထွတ်အထိပ်ရောက်ပုံက ဖြတ်ကနဲ တချက်တချက် ပေါ်လာတတ်သည်။
တနေ့တော့
“ချို . . ”
“ဟင် .”
“မိန်းမတွေက သူတို့ယောကျ်ားတွေလို ပြီး လားဟင် . .”
“ပြီးတာပေါ့ မမရဲ့ . . သူတို့ထက်တောင် ပိုကောင်းမယ်လို့ ထင်တာပဲ . . ”
ဟုတ်လောက်သည်။ ထိုညက ချိုတယောက် ကောင်းလွန်းပုံကို ပြန်မြင်ယောင်မိသည်။
ငယ်လေး ဘာကြောင့်မေးလဲဆိုတာ ချိုလည်း သိနေသည်။ ချိုတယောက် အားရပါးရပြီးတာ သူကိုယ်တိုင် မြင်ခဲ့ဖူးသည်ပဲ။
“မမ တကယ် မသိဘူးလား ဟင် . . ”
“မသိပါဘူး ချိုရယ် . . မိန်းမတွေက သူတို့တွေလို ကောင်းမှန်း မသိပါဘူး . .”
“ေဩာ် . . မမရယ် . . ”
“ဟို . . ကိုဆွေက ဟို ဘယ်လို လုပ်သလဲ ဟင် . .”
“. . .”
“ဆောရီးနော် မမ . . ချို လွှတ်ကနဲ မေးမိတာပါ . . ”
“မမလည်း ပြောစရာဆိုလို့ ဒီညီမပဲ ရှိတာပါ . . ”
အတန်ကြာ စကားမဆက် . .
ချိုလည်း ငြိမ်နေမိသည်။
“အိမ်ထောင်ကျတော့ ကိုကိုက ၄၆နှစ်ပေါ့ . . ကလေးရလိုစိတ်နဲ့ ကြိုးစားကြရတာပေါ့ . . . သင်္ဘောကလည်း ထွက်ရသေး . . . ဒါပေမယ့် ပြန်ရောက်ချိန်မှာတော့ ခနခန နေဖြစ်ကြပါတယ် . . ”
“နောက် သားလေး ရပြီးတော့ သိပ်မနေဖြစ်ကြတော့ဘူး . . သူလည်း အရက်ပဲ စွဲစွဲမြဲမြဲသောက်နေတော့တာပဲ . . ပင်လယ်ထဲ အမြဲသောက်နေတော့ စွဲနေပြီပေါ့ . . .
မမလည်း သားလေးတယောက်နဲ့ လုံးချာလည်နေတော့ စိတ်မပါလှပါဘူး . . .
ခုတော့သားလည်း ၅ နှစ်ထဲမှာ၊ ကလေးထိန်းနဲ့၊ ကျောင်းကြိုပို့ ဒရိုင်ဘာနဲ့ ဆိုတော့ မမလည်း အချိန်ပိုတွေ များလာပြီလေ . . ”
သွေးသားဆန္ဒ ပြန်ကြွလာပြီဟု ဆိုလိုချင်မှန်း ချို နားလည်သည်။
“သူများလင်မယားတွေ တပူးတွဲတွဲ ချစ်ခင်ကြင်နာနေကြတာ မြင်တော့ အားကျလာတယ် . . ကိုကိုက သိပ်ပူးပူးကပ်ကပ် မရှိလှဘူး . . . ချိုရဲ့ . . ”
“ဒါနဲ့ . . ဟို . . ခုရော . . အတူနေဖြစ်ကြလား ဟင် . . ”
“အင်း တပါတ် ဆယ်ရက် ကြာမှ တခါလောက်ပါပဲ . . ”
“အဲ့တော့ရော မမ ဟို . . ဟိုလေ မကောင်းဘူးလား . . မပြီးဖူးဘူးလား ဟင် . . ”
“ပြီးတယ် ဆိုတာ ဘာမှန်းကို မသိပါဘူး ညီမရယ် . . စာထဲ ဖတ်ဖူးတာ၊ သူများပြောသံ ကြားဖူးတာပဲ ရှိတယ် . . ”
“အတူနေရင် ကိုကိုက ခန လေးဆို ပြီးသွားတာပဲ . . . တခါတလေတော့ မမ ကောင်းသလိုလို ဘာလိုလို တော့ ဖြစ်ဖူးတယ် . . သူပြီးသွားတော့ ကိုယ်လည်း ဘာတတ်နိူင်မှာလဲ . . .”
ချိ စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိသည်။ ချိုတို့ ကောင်းကောင်းကြီး လိုးပြတာ မြင်မိပြီး မမငယ်တယောက် အနေရခက်နေပုံပင် . . .
“ကိုကိုက ပညာတတ်ပီပီ မမ ဖြစ်နေပုံကို ရိပ်မိတယ် ထင်တယ် . . . တလောက စကားစလာတယ် . . . သူ အရမ်းအားနာတဲ့အကြောင်း၊ မမကို သနားတဲ့အကြောင်း၊ လင့်တာဝန် မကျေတဲ့အကြောင်း ပေါ့ . . .”
“. . . ”
“ကုန်ကုန်ပြောရရင် ချိုရယ် . . . သူက ကြေးစားကောင်လေးတယောက်ယောက်ခေါ်ပြီး မမဆန္ဒဖြည့်ဆည်းပေးမယ့်အကြောင်း . . .”
“အို . . ”
ချိုပင် အထိတ်တလန့် ဖြစ်သွားမိသည်။
“မမ ရှက်လိုက်ထှာ . . ခါးခါးသီးသီး ငြင်းပစ်လိုက်တယ် . . .”
“. . .”
ချို ဘာပြန်ပြော၍ အားပေးရမည်ပင် မသိတော့။
“ကဲ . . မမလည်း ဘာလို့ ပြောမိနေသလဲ မသိပါဘူး . . ”
“ရပါတယ် မမရယ် . . တိုးတိုးဖော်ဆိုလို့ ဒီညီအမပဲ ရှိတာ . . ”
“ကဲ . .ချို လည်း သွားဖို့ လုပ်တော့ . . ကျောင်းကြို နောက်ကျလိမ့်မယ် . . မမ ကားလှမ်းခေါ်လိုက်တော့မယ် . . ”
xxxx
ချို တယောက် နဖူးပေါ်လက်တင် အတွေးနယ်ချဲ့နေရပြီ။ မိမိတို့ နေ့တိုင်း လိုးနေ၊ ခံနေ၊ ပြီးနေကြတာတောင် ဝသွားသည် မရှိ။ စားပြီးရင်း စားချင် ဖြစ်နေတုန်းပင်။ စားရသည့်ကလေး ပိုငတ် ဆိုသည့်စကားအတိုင်းပင်။
မမငယ်နေရာမှာ ခန ဝင်နေကြည့်မိသည်။ ပြည့်စုံကြွယ်ဝသော်ငြား လင်ရှိလျက်နှင့် အလိုးမခံရ၊ ကာမသုခ မခံစားရဆိုလျှင် ချို ရူးသွားနိူင်သည်။
နီးစပ်ရာ ယောကျ်ားတယောက်ယောက်နှင့်ပင် အလိုးခံမိမည် ထင်သည်။ မမငယ်လို သူ့ယောကျ်ားကိုယ်တိုင်က ခွင့်ပြုသည်ကိုပင် ငြင်းဆန်နေသည့် သစ္စာရှိမှုကိုတော့ လေးစားမိသည်။ သနားမိသည်။ ကူညီလိုလာသည်။
ကျော်က ချို့ ဆောက်ဖုတ်နှင့် ကိုယ်လုံးတီးအလှကို ပြချင် ကြွားချင်သည့် စိတ်မျိုး၊ ချို နှင့် လိုးတာ သူများမြင်လိုသည့် စိတ်မျိုး ရှိသလို၊ အဲ့လို လုပ်တာ သာယာတတ်သည်ကို ချို သိသည်။ ချိုပင် သာယာသလို ဖြစ်တတ်သည်ပဲ။ ထို စိတ်မျိုးကို exhibitionism ဟု ဆေးပညာ၌ ခေါ်ကြောင်း သိထားသည်။
ယခု ကျော့်ကို မမငယ်အား ပေးလိုးပါက မည်သို့ ရှိမည်နည်းဟု တွေးမိသည်။ သဝန်တိုစိတ်မရှိဘဲ အနည်းငယ်ရင်ဖို စိတ်လှုပ်ရှားလာမိသည်။ ကျော့်အပေါ် ယုံကြည်တာ၊ ချစ်တာလည်း ပါသည်။ မမငယ်ကို ခင်တာ၊ သနားတာလည်းပါမည်။ သေချာတာက ဖောက်ပြန်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ သွေးသားကိစ္စသက်သက်မှန်း သိနေသောကြောင့် သဝန်တိုစိတ် မရှိတာ ဖြစ်မည်။ မိမိကိုယ်တိုင် threesome နှစ်သက်သည့် cuckqueen များ ဖြစ်နေပလား သံသယ ဖြစ်မိသည်။
တသက်လုံး မိမိအပေါ် သစ္စာရှိလာခဲ့သည့် ကျော့်ကို အပြောင်းအလဲ အသစ်တစ်ခု ပေးလိုသည်။ ရုံးမှ ဝန်ထမ်းကောင်မလေးများ၊ မဟုတ်တယုတ် မိန်းမလည်များနှင့် ကွယ်ရာ တွေ့မှာထက်စာလျှင် မမငယ်နှင့် မိမိမျက်စိအောက်မှာပင် လိုးကြ ဆော်ကြသည်က ပိုစိတ်ချရကြောင်းတွေးမိသည်။ ပြီးတော့ . . မမငယ်က ဖောက်လွှဲဖောက်ပြန် လုပ်မည့်အစားထဲက မဟုတ်။ လိင်ကိစ္စမှလွှဲ၍ အစစအရာရာ မိမိတို့ထက် သာလွန်ပြည့်စုံသူတွေ။ နောက်ဆက်တွဲ ပြသနာ ပူစရာ မလိုသည်မှာသေချာသည်။ သူ့ယောကျ်ားကလည်း ကျော်ရဲ့ ဘော့စ်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း အပ်ထားသည်၊ ခွင့်ပြုထားသည်ပဲ။ ကူညီပေး၍ ကျေးဇူးတောင် တင်ဦးမည် ထင်သည်။ ကျော့်ရှေ့တက်လမ်းအတွက်ပင် အလားအလာ ကောင်းနိူင်သည်။
ရောဂါဆန်းများ ထူပြောသည့်ခေတ်ကာလထဲတွင် မမငယ်တို့လို လူကုံထန်တွေက ပိုစိတ်ချရသည်။ တဆိတ်ရှိ ဘန်ကောက်သွားလိုက်၊ စလုံး သွားလိုက်နှင့် ချက်ကပ် လုပ်နေကြသူတွေ။
“အင်း . . ငါ့ဟာငါတော့ စွတ်သေချာနေလိုက်တာ . .”
“မမငယ်ကို ဘယ်လို ပြောရမှာလဲ . . မမ နဲ့ ချို့ယောကျ်ားကို ပေးလိုးမယ်လေ” ဟု ပြောရမှာလား . . “ပါးထရိုက်နေမှဒုက္ခ” ဟု တွေးရင်း ချို ပြုံးမိသည်။
xxxx
“သဇင် HD တဲ့ မမရေ . . ကျောင်းကြိုလာတဲ့အထဲက အမကြီးတယောက်ပြတာ . . ချိုလည်း ဖုန်းထဲ ကူးလာခဲ့တယ် . . ဒီမှာ ကြည့် . . ”
ချိုကတော့ ပြတ်လပ်နေသူမဟုတ်သဖြင့် သာမန်ကာလျှံကာသာ ကြည့်သော်ငြား ဒီပြကွက်တွေက ငတ်ပြတ်နေရှာသူ ငယ်လေးအတွက်တော့ နဂိုကမှ ဖွဲမီးလို တမြေ့မြေ့လောင်ကျွမ်းနေရာမှ ယမ်းပုံထဲ မီးပွားကျသည့်ပမာ . .
စိတ်ထဲ သရိုးသရီ ဖြစ်လာမိသည်။
xxxx ကမ်းခြေမှာ ချိုတို့ လိင်ဆက်ဆံသည့်မြင်ကွင်းကိုလည်း ပြန်မြင်ယောင်လာမိသည်။ အဲ့ဒီနောက်ပိုင်း ချိုနှင့်လည်း တို့ထိတို့ထိ လင်မယားကိစ္စပြောဖြစ်ကြတော့ တသက်လုံး ချိုးနှိမ် မြိုသိပ်ထားသမျှ ဒီမှာဘက်ပဲ အတွေးရောက်နေတတ်သည်။
“ကောင်းလိုက်တာ ဆိုပဲ . . . ကောင်မ ညည်းနေ လိုက်တာ”
“ဟုတ်လို့လား ချို ရယ် . . တကယ်ရော အဲ့လောက်ကြီး ကောင်းလို့လား . . ”
မိမိတို့အားရပါးရ လိုးတာ မြင်ဖူးထားလျက်နှင့် ခုလို မေးသည်ဆိုတော့ မမငယ် အတော်ကြီးကို စိတ်ဝင်စားနေတာ သေချာလွန်းနေပြီ။ ကျော်နှင့် ပေးလိုးရန် အထိ ချို ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
“တကယ်ကောင်းလို့ ပေါ့ မမရဲ့ . . ဟီး ”
“တခါတလေ စိတ်လွှတ်ကိုယ်လွှတ်၊ ပတ်ဝန်းကျင်အသစ် ဆို ပိုတောင် ကောင်းသေး”
“ဘယ်လို ဘယ်လို ”
“ေဩာ် . . နေ့တိုင်း အိမ်မှာ လုပ်နေကျထက် အရင်တခါ xxxx ကမ်းခြေခရီးထွက်တုန်းကဆို စိတ်လွှတ်ကိုယ်လွှတ် တနေ့ထဲ ၃ ခါတောင် ဖြစ်သွားသေးတာ . . . ခ် ခ်”
ချိုကလည်း အူမြူးမြူးနှင့် ခပ်ကြွားကြွားပြောလိုက်မိသည်။
“အယ် အဟုတ် . .”
ငယ်လေး တချက် ငိုင်သွားသည်။
“အဲ့ဒီတုန်းကလေ . . ” ဟု အစချီကာ မတော်တဆ ဖင်ပေါ်သွားသည့်အကြောင်း၊ ကျော်က စိတ်လှုပ်ရှားပြီး တခါလုပ်ဖြစ်ကြောင်း၊ ရေထဲမော်တော်ဆပ်ဖြစ်သည့်အကြောင်း၊ ဝရံတာမှာပင် တချီပြီးသွားကြာင်း၊ ညဘက်လည်း တချီအလုပ်ဖြစ်ကြာင်း၊ နှစ်ဦးသား ရင်ဖို စိတ်လှုပ်ရှားပြီး အတွေ့အကြုံသစ်မို့ ပိုကောင်းကြောင်း အတိုချုပ်၍ ပြောပြလိုက်သည်။ သူတို့မြင်သွားသည့် အချီကိုတော့ ခပ်ပါးပါးလေးပဲ အကျဉ်းရုံးလိုက်သည်။
“. . .”
ငယ်လေး စိတ်ဝင်တစား နားထောင်သည်။
“ချိုက ပွင့်လင်းတယ်နော် . . အဟင်းဟင်း . . ”
ချို အားတင်းလိုက်သည်။
“မမ”
“. . .”
“ဟိုလေ . . မမရော မကောင်းကြည့်ချင်ဖူးလား ဟင် . . . ချို့ကို စိတ်မဆိုးနဲ့နော် . . ”
“ကောင်းကြည့်ချင်ပါပြီတဲ့ . . . ဘယ်လို လုပ်ရမှာလဲ . . . မမ ဘဝက ဒီလောက်ပဲလေ . . မုဆိုးမ တခုလပ် လိုပဲ . . အို . . အဲဒီထက်တောင် ဆိုးပါတယ်ကွယ် . . ”
“ချိုလေ မမကို ကူညီချင်မိတယ် . . မမ စိတ်မဆိုးနဲ့နော် . . ချို တခု ပြောကြည့်မယ်နော် . .”
“စိတ်မဆိုးပါဘူးလေ . . . ဘာလဲ . . ကိုဆွေ ပြောသလိုလား . . တော်ပါ ညီမရယ် . .”
“မဟုတ်ပါဘူး မမရဲ့ . . အဲ ဟုတ်သလိုလိုပဲ လို့ ပြောလို့တော့ရမယ် ထင်တယ် . . . ”
“ဘယ်လို . . မဟုတ်ဘူး . . ဟုတ်တယ် နဲ့ ရှုပ်နေတာပါလား . . ”
“ေဩာ် . . ဒီလိုလေ . . . ကိုယ်မသိတဲ့ လူစိမ်း ကြေးစား မဟုတ်ပါဘူးလို့ . . ချို့ ယောကျ်ားနဲ့ ဆိုရင်ရော ဟင် . . .”
“ဟင် . . ချို . . ဘယ်လို . . အို . . မဟုတ်တာ . . မဟုတ်တာကွာ . .
ချို ဘယ်လိုများ တွေးပြီး ပြောလိုက်တာလဲ . .
ကိုကျော် နဲ့ တို့တွေက ရိုးရိုးသားသားပဲ မောင်နှမတွေလို ဥစ္စာ . . ”
ပြောရင်းနှင့်ပင် ကျော်၏ ယောကျ်ားပီသ ကျန်းမာ သန်စွမ်းသည့် ခန္ဓာကိုယ်၊ အရင်းသိမ်အဖျားတုတ် တောင့်တင်းသည့် လိင်တံ၊ ဦးချွန် လုံးဝန်း ပြီး လိင်တံထက် ကားထွက်နေသည့် ထိပ်ဖူးကြီးက အတွေးထဲ ပေါ်လာသေးသည်။
ဆီးခုံချင်း တဖျောင်းဖျောင်းနှင့် ရိုက်အောင် ဆောင့်အားကောင်းလှသည့် ခွန်အားမျိုးကို မြင်ယောင်မိသည်။
“ချို နဲ့ မမနဲ့က ညီအမတွေလိုပါပဲ မမရယ် . . မမ စိတ်ဆင်းရဲရင် ချိုလည်း မကြည့်ရက်ဘူး၊ မပျော်ဘူး။ မမပျော်ရင် ချိုလည်း ပျော်မိမှာ . . .”
“. . .”
“ဒီကိစ္စက အိမ်ထောင်သည်မှာ ရှက်စရာလို့ မမှတ်ပါနဲ့ မမရယ်၊ သွေးသားနဲ့ တည်ဆောက်ထားတာပဲ။ လူတိုင်း လိုအပ်တာပဲ။ မမမှာ အရာရာ ပြည့်စုံနေပြီးသား၊ ဒီတခုလေး လိုအပ်နေတာ ချို လည်း ကူညီလို့ရတာ ကူညီပေးချင်တာပါ . . . တခြားဘာအနှောင်အဖွဲ့မှ မပါပါဘူးမမ . . .”
“. . .”
“မမ ကို ကောင်းဖူးစေချင်တယ်၊ ပြီးတယ်ဆိုတာ ဘယ်လိုမျိုးလဲ ဆိုတာ သိစေချင်တယ် . . .”
“. . .”
“မမ . . . လာ သွားကြစို့ . . . မမ မကြိုက်ရင် ခုန ချိုပြောတာ အကုန်ပြန်ရုပ်သိမ်းပါတယ်နော် မမ . . .”
“ပြောခဲ့တာ အကုန်မေ့ပြီး နဂို အတိုင်းပဲ ပြန်နေကြစို့ . . .”
xxxx
တကယ်တမ်းကျတော့ ငယ်လေး ဘယ်လိုမှ မမေ့နိူင်တော့။ အတွေးထဲ ချာချာလည်နေပြီ။ ချိုတို့ လင်မယား ချစ်ရည်လူးနေပုံတွေကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ပြန်မြင်ယောင်လာသည်။ ချို့နေရာမှာ ငယ်လေး ကိုယ်တိုင် အစားထိုးကြည့်မိပြီ။ ကျော့် လိင်တံကြီးနှင့် မိမိ အင်္ဂါ တွဲလျက် မြင်မိသည်။ ထိပ်ဖူးကြီးကို ရင်ခုန်မိသည်။
အားရပါးရအော်ပြီး ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားသည်ဟု မှန်းကြည့်မိသည်။
ယခု ချိုကိုယ်တိုင်ကပင် လိုလိုလားလား ကမ်းလှမ်းလာသည်။ xxxx ကမ်းခြေမှာ ကျော်တို့ လိင်ဆက်ဆံတာ မြင်ပြီးကတည်းက ကိုဆွေကလည်း ကြေးစားလူစိမ်းနှင့်တောင် ခွင့်ပြုထားခဲ့သည်ပဲ။
ကျော်တို့နှင့် ရင်းနှီးအောင်ပင် သူဖန်တီးခဲ့သည်ဟု ထင်သည်။ ကျော်နေလတ်ဆိုသည့် ယောကျ်ားပီသသည့် သူနှင့်သာဆိုလျှင် . . .
အို . . .
xxxx
တနေ့ မမငယ်တယောက် ကိုယ်လက်မအီမသာ နေမကောင်း ဖြစ်သဖြင့် အထူးကုဆီ သွားပြဖို့ ချို အဖော်လိုက်သွားပေးသည်။ သွေးပေါင်အနည်းငယ်တက်သည်မှ လွှဲ၍ ဘာမှ ရောဂါ မယ်မယ်ရရမရှိ။
စိတ်ချမ်းသာအောင်နေရန်နှင့် ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားမှု တခုခု လုပ်ရန်သာ ညွှန်ကြားခဲ့သည်။
အပြန်လမ်းတွင် . .
“ညီမလေး ချို . . ”
“ဟင် မမ”
“ညီမ သေသေချာချာ စဉ်းစားပြီးသားလားဟင် . .”
“ဘာကိုပြောတာလဲဟင် မမ”
“ဟိုလေ . . ကျော် နဲ့ မမ ဆိုတာလေ . . ”
“ေဩာ် . . ဘာများလဲလို့ မမရယ် . .
မမ စိတ်များဆိုးသွားလားလို့ ချိုက ထင်နေတာ . . ” “ချို ပြောပြီးသားပဲ . . . မမ ပျော်ရင် ချို ပျော်မှာပါလို့ . . .”
“မုန့်သာ ဝေစားနိူင်မယ် အချစ်တော့ ဝေမစားနိူင်ဘူး ဆိုတဲ့စကားရှိတယ်မလား . . .”
“ဒါက အချစ်မှ မဟုတ်တာပဲ မမရယ် . . . တယောက်လိုအပ်တာ တယောက်က တတ်နိူင်သလောက် ကူညီပေးတဲ့ သဘောပါ . . . မမမှာလည်း ကိုတင်အောင်ဆွေ ရှိနေတာပဲ။ မိသားစုရှိတာပဲ။ ချိုတို့မှာလည်း မိသားစု ရှိုကြတာပဲ။ ဘယ်သူက ကိုယ့်မိသားစုကို အပြိုကွဲခံမှာလဲ . . ”
“မမကလည်း ကျော်လို ပမွှားလေးကို ချစ်လာမှာမှ မဟုတ်တာ၊ မစိုးရိမ်ပေါင် . . .”
“ပမွှား မဟုတ်ပါဘူးကွယ် . . အဲ့လို မပြောပါနဲ့ . . ”
“စ တာပါ မမရယ် . . ”
“. . .”
“အဲဒီတော့ . . .”
“အင်း . . . ”
ငယ်လေး ခေါင်းငုံ့ထားမိတော့သည်။
မျက်နှာလွှဲထားရင်း
“ကျော်ကရော . . ဟို . . ဟိုလေ . . မမကို လက်ခံပါ့မလား . . . မမက ချိုလောက်မှမလှတာ . . ”
“အမလေး မမရယ် . . . မမက အကိတ်ကြီး . . ချိူ့ထက် အပုံကြီးလှတယ် . . . သူတို့ ယောကျ်ားတွေများ မကြိုက်ဘူးရယ်လို့ ရှိပါ့မလား . . .”
xxxx
“ဘာ !!! ”
“ချို ဘာပြောတယ် ”
ကျော် ဒေါသတကြီး ထအော်သည်။
ချို လန့်သွားသည်။
မမငယ်တယောက် တခါမှပင် မပြီးဖူးကြောင်း၊ သူ့ယောကျ်ားက လိင်စိတ်အားနည်း၍ ဆယ်ရက်နေ၍ တခါ မလိုးဖြစ်ကြကြောင်း၊ ကိုတင်အောင်ဆွေကြီးက သုတ်လွှတ်မြန်ကြောင်း ပြောပြပြီး . .
“ကို မမငယ်လေးကို လိုးပေးလိုက်ပါလား ဟင် . . ”
ဟု ပြောလိုက်ရာ ခုလို ထ အော်ခြင်း ဖြစ်သည်။
“သူ့မှာ လင်ငုတ်တုတ်နဲ့၊ သူ့လင်မလိုးပေးနိူင်တာနဲ့ ကြာကူလီ ရိုက်ပြီး ဝင်လိုးရမှာလား . . . ကို အဲ့လောက် အောက်တန်းမကျဘူး ချို . .”
“ချိုကရော ကိုယ့်ယောကျ်ားကို အဲ့လောက်တောင် အထင်သေးတာလားဟင် . . ”
“သူများကို ပြချင်တာ၊ သူများမြင်အောင် လုပ်ချင်တာ အထိက ကိုသာယာမှု ရှာတာ မှန်ပါတယ် . . . ရင်ဖိုစိတ်လှုပ်ရှားပြီး ကို နဲ့ ချို ပိုကောင်းဖို့ကလွှဲလို့ တခြားဘာစိတ်မရှိဘူး ချို . .
ကိုက တနှာရူး၊ နှာဗူး၊ ကြာကူလီ၊ ဒုသနသော မဟုတ်ဘူး . . .”
“ဟို . . . ဟို . . ချို ရှင်းပြပါ့မယ် . . ကိုရယ် . . ချို စကားပြော လောသွားလို့ပါ . . .”
“ဒီလို ကိုရေ . . .” အစ ချီကာ မမငယ် အိမ်ထောင်ကျမှ စ၍ ယခုချိန်ထိ မကောင်းဖူးကြောင်း၊ ပြီးတယ်ဆိုတာ ဘာမှန်းပင် မသိကြောင်း၊ အရင်ကတော့ ကလေး ရရေးနှင့် ကလေးရပြီး ကလေးနှင့် လုံးချာလည်နေ၍ အရေးမပါလှသော်လည်း ယခု ကလေးက ကျောင်းနေရွယ်၊ ကလေးထိန်း၊ အိမ်ဖော်၊ ဒရိုင်ဘာ တို့ဖြင့် သူ့မှာ အချိန်ပိုတွေ ထွက်လာသည်ဟု ပြောကြောင်း၊ လိင်စိတ် ပြန်ကြွလာတာဟု ဆိုလိုပုံရကြောင်း၊ ကိုဆွေက သူ့အားနည်းချက်အတွက် ကြေးစားနှင့်ပင် ပေးလိုးချင်ကြောင်း၊ မမငယ်က ခါးခါးသီးသီးငြင်းကြောင်း၊ မနက်ကတော့ နေမကောင်းသဖြင့် အထူးကု သွားပြရာ ရောဂါ မယ်မယ်ရရ မရှိဘဲ ကိုယ်လက်လှုပ်ရှား ကျန်းမာရေး လိုက်စားရန်သာ ညွှန်ကြားကြောင်း၊ ခမဲလိုနေတာဖြစ်မည် ထင်ကြောင်း အရှည်ကြီး ရှင်းပြရလေသည်။
“မမငယ်ကို မြင်တော့ သနားမိလို့ပါ . . သူလိုနေတာ ဘာဆိုတာ ချို သိတယ် . . ကူညီချင်မိလာတယ် . . ကိုလည်း အပြောင်းအလဲ ဆောက်ဖုတ်အသစ် လိုးချင်မယ် ထင်လို့ပါ . . . ချို တတ်နိူင်သလောက် လက်ဆောင်ပေးတာပါ . . ”
“ကို့ကိုလည်း ယုံကြည်ပြီးသားမို့ပါ . . . ချို့ကွယ်ရာမှာ ဖောက်ပြန်တာမျိုးမှ မဟုတ်တာ . . ချိုကိုယ်တိုင် ခွင့်ပြုတာပဲ ဥစ္စာ . . ”
“တလက်စတည်း . . ချို့ကို အထင်လွှဲမှာစိုးလို့ ကြိုပြောထားမယ်နော် . . ကျော့်ကို ခုလို တခြားမိန်းမနဲ့ ခွင်ပြုတာ ချိုလည်း တခြားယောကျ်ားနဲ့ ဖြစ်ချင်လို့ ခွင် ဆင်တာလို့တော့ လုံးဝ လုံးဝ မထင်လေနဲ့ . . ”
“စိုးရိမ်မယ့် စိုးရိမ် ကို့ကိုသာ ချို စိုးရိမ်တာ . . . ကိုမဝမှာ စိုးလို့သာ အဝ ကျွေးထားချင်တာ . . ”
“. . .”
ကျော်ကား သိက္ခာထိတော့ အနည်းငယ် လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ပေါက်ကွဲမိသော်လည်း ခုလို အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့် ရှင်းပြတော့လည်း လက်ခံမိသည်။
သို့သော်ငြား အိုက်စကလင်ခံကာ . . .
“ကို စဉ်းစားဦးမယ် . . . ” ဟု ခပ်တည်တည် အနိူင်ပိုင်းထားလိုက်သည်။
xxxx
တင်အောင်ဆွေနှင့် မိမိငယ်တို့
နောက်တချီလည်း ထုံးစံအတိုင်း ကိုဆွေက တက်ထွက်ဖြစ်ရာမှ ယခင်အတိုင်း စကားစရာ . .
ကိုကိုပြောသည့် ကြေးစားတော့ ငယ်လေး လုံးဝ ရွံကြောင်း၊ ချိုက လိုလိုချင်ချင်ပင် ကူညီလိုကြောင်း၊ သူ့ယောကျ်ားကို ပြောပြတော့ ယခုလို အခြေအနေရှိကြောင်း ပြောပြလိုက်သည်။
“ငယ်လေးကတော့ ကျော်နေလတ်ဆို လက်ခံတယ်မလား . . ”
“. . .”
“ကိုကို အစကတည်းက ငယ်လေးကို ကျော်နေလတ်နဲ့ ပေးနေချင်ခဲ့တာ၊ စိတ်ကူးရှိပြီးသားပါ . . ဘယ်ကစပြော၊ ဘယ်လိုဖန်တီးရမယ်မှန်းမသိလို့ ငယ်လေးတို့ချင်းရင်းနှီးအောင် စောင့်နေတာ . . .”
“. . .”
“ဒီအထိရောက်လာပြီ ဆိုတော့ ကျန်တာ ကိုယ့်တာဝန်ပေါ့ . . . ငယ်လေး တော်တယ် . . ဆုံးဖြတ်တာ မှန်တယ် . . ”
“ငယ်လေး ရှေ့ခရီး ရဲရဲ ဆက်ဖို့သာ ပြင်ထား . .”
“ကိုကိုလည်း ဝမ်းသာပါတယ် ငယ်လေး . .”
“. . .”
xxxx
“ကဲ . . ညီ . . ကိုယ်တို့ ယောကျ်ားချင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောမယ်ကွာ . . .”
“ကိုယ့် မိန်းမ ငယ်လေးကို ညီ့ မိန်းမ နေရာ ခန အစားထိုးပြီး အတူနေပေးဖို့ပါ . . . ညီ့ဆီက အကူအညီတောင်းတာပါ . . .”
“ဟိုလေ အကို . . ကျွန်တော် . .”
“ညီတို့ လင်မယားကြား အခက်အခဲ ရှိလို့လား . . .”
“အဲ အင်း မဟုတ် . . မဟုတ်ပါဘူး အကို . . ချိုက ခွင့်ပြုပါတယ် . . . သူကိုယ်တိုင်က တိုက်တွန်းနေ တာပါ . . ”
“ဒါဆို . . . ဘာလို့ . .”
“ငယ်လေးက ချို့လောက် မလှ လို့များလား . . ဆွဲဆောင်မှု မရှိလို့လား . . ညီ စိတ်မသန့်လို့များလား . . ”
” အာ . . အဲ . . မဟုတ်ပါဘူး အကို . . .အဲ့ဒါတွေ တခုမှ မဟုတ်ပါဘူး . . ဟို . . ဒု သ န သော လေ . . အိမ်ထောင်ရှင်မိန်းမ တယောက်ဆိုတော့ ကျွန်တော် လူမှုရေး မဖောက်ပြန်ချင်ဘူး အကို . .”
“အင်း . . ဒါဆို ကိုယ်ပြောမယ် . . ငယ်လေးက လင်ရှိမယား မှန်တယ်။ အဲ့ဒီလင်က ဒီမှာ၊ လင်ကိုယ်တိုင်က မစွမ်းဆောင်နိူင်လို့ စွမ်းဆောင်ပေးနိူင်မယ့်လူကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ခွင့်တောင်းနေတာ . . . ဘာလူမှုရေး ဖောက်ပြန်တာ ဖြစ်မှာလဲ . . .
ကိုယ်ကိုယ်တိုင် အပ်ပေးနေတာပဲ . . .”
“ပြီးတော့ ညီတို့ အိမ်ထောင်ရေး ထိခိုက်မယ့် ကိစ္စမျိုး မဖြစ်ဖို့ ငယ်လေးကို ကိုယ် တာဝန်ယူပါတယ် . . ညီတို့ ရပ်ချင်တဲ့ အချိန်ရပ်၊ ညီမလေးချို မသိဘဲ၊ ခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲ ငယ်လေးဘက်က လုံးဝ မဆက်သွယ်စေရဘူး . . .”
“. . .”
“အင်း ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ညီ့ စိတ်ဓာတ်ကို ကိုယ်လေးစားပါတယ် . . သူများတွေလို ကြာကူလီရိုက်ချင်တဲ့ ကာမဘီလူးတွေ များတဲ့ခေတ်ကြီးမှာ ညီကို respect ပေးပါတယ် . . အထင်ကြီး လေးစားပါတယ် . .”
“ကဲ ကဲ လာ . . ခွင့်ပြုဦး ညီ . . ကိုယ်ပြန်မယ် . . ”
xxxxx
“ချို . . ”
“အင်း . .”
“ကိုဆွေကြီးက ကို့ကို လာပြောတယ် . . သူ့မိန်းမနဲ့ အတူနေပေးဖို့ . . သူ ခွင့်ပြုကြောင်း၊ သူမစွမ်းတော့လို့ ကူညီပေးဖို့၊ ချို့ခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲ၊ ချိုမသိဘဲ ကို့ကို မဆက်သွယ်ဖို့ ငယ်လေးကို သူတာဝန်ယူကြောင်း တွေရောပေါ့ . . .”
“ကိုကလည်း . . ချိုပြောပြီးသားပဲ . . ကူညီပေးလိုက်ပါဆိုမှပဲ . .”
“ဒါပေမယ့် ကို့စိတ်ထဲ . ချို့အပေါ် သစ္စာဖောက်သလိုများ . .”
“နိူး နိူး ဆရာ . . ချိုမသိဘဲ တခြားမှာ ရွပိုးထိုးမှ ဖောက်ပြန်တယ် ခေါ်တာ . . .
ခုဟာက ချိုကိုယ်တိုင် လိုလိုချင်ချင် ခွင့်ပြုတာပါ . .”
“ကို့ကို ချို ချစ်တယ် . . . ယုံလည်း ယုံတယ် . . ”
“ခုလို မမငယ် တယောက် လင်စိတ်သားစိတ် ပြန်ကြွလာရတာ xxxx ကမ်းခြေမှာ ချိုတို့လိုးပြခဲ့ကြတာကိုး . . . ကို စခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်း ကိုပဲ အဆုံးသတ်ပေးလိုက်ပါ . . .
ကို ပျော်ရင် ချိုပျော်မှာပါ . . ချို့ရှေ့မှာ လိုးကြတာမျိုး ချိုလည်း ကြည့်ချင်တယ် . . .”
“ဒါဆို ကိုဆွေကြီးကို အန်ကယ်လ်ကတော့ ယက်စ် လိုက်တော့မယ် . . .”
“ကိုဆွေကို ယက်စ် ပြီးရင် မမငယ်ကို ယက် ပေးပေတော့ ကိုရေ . . .”
xxxx
တခုသော စနေနေ့ နေ့လည်မှာ . . .
ကိုဆွေတို့ နဲ့ ချိုတို့ လင်မယား စားသောက်ဆိုင် တခုတွင် စားသောက်ကြရင်း . . .
ကိုဆွေက အစည်းအဝေးတခု ဖွင့်လှစ်သည့်အတိုင်း . .
“ကဲ အားလုံးရှေ့မှာ ရှေ့မျက်နှာ နောက်ထားပြီးပဲ ပြောပါမယ် . . .
တယောက်နဲ့ တယောက် ရင်းနှီးခင်မင်နေကြပြီးသားမို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောကြတာပေါ့ . . . ”
“ကိုယ်တို့က အိမ်ထောင်ပြုတာ နောက်ကျကြတယ် . . ငယ်လေးကလည်း ကိုယ့်ထက်အများကြီးငယ်တယ် . .
ခုဆို ကိုယ်က လင့်တာဝန် မကျေဘူးဆိုပါတော့ . . ငယ်လေးကတော့ ဇနီးအလိမ္မာလေးမို့ ကိုယ့်အပေါ် သစ္စာရှိရှိနေမှန်း သိပါတယ် . . ”
“ဒီမှာ ဝန်ခံစရာ တခုလည်း ရှိပါတယ် . .
xxxx ကမ်းခြေမှာ ဒီက ညီတို့ လင်မယား ဆက်ဆံနေကြတာ မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်ခဲ့ကြဖူးတယ် . . ”
ငယ်လေး ခမျာ ရှက်လွန်းရှာ၍ ခေါင်းကို တွင်တွင်ကြီး ငုံ့ထားလေသည် . .
ကျော် နှင့် ချို တို့ကလည်း အံ့ဩယောင် ဟန်ဆောင်လိုက်သည်။
“အဲ့ဒီနောက် ကိုယ့်ကိုကိုယ် အားမလို အားမရ ဖြစ်လာတယ် . .
ဒါပေမယ့် အသက်အရွယ်၊ ကျန်းမာရေးအခြေအနေအရ ဘာမှမှ မတတ်နိူင်တော့တာပဲ . . ”
“နောက်ပိုင်းမှာတော့ ငယ်လေးကို အရမ်းသနားလာမိတယ် . . မတရား ချုပ်နှောင် သိမ်းပိုက်ထား သလိုလည်း ခံစားမိတယ် . . ဒီကညီမလေး ချိုနဲ့ သက်တူရွယ်တူ အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတယောက်အနေနဲ့ ချို့လိုပဲ ခံစားဖူးစေချင်တယ် . . .”
အာခေါင်ခြောက်သွားသဖြင့် ခွက်ထဲမှ ဝီစကီကို တကျိုက် မော့လိုက်သည်။ ပြီးမှ . .
“ကိုယ် အမျိုးမျိုး စဉ်းစားမိပါတယ် . . . ကြေးစားကောင်လေး တယောက်ယောက်နဲ့ ဖန်တီးပေးဖို့က အစ ပေါ့။ အိမ်ထောင်ရေး လူမှုရေး၊ သိက္ခာပိုင်းဆိုင်ရာ နောက်ဆက်တွဲ ပြသနာတွေ အမျိုးမျိုး ကြောက်ရပြန်ပါတယ် . . .”
“လိမ္မာတဲ့ ငယ်လေးကလည်း ခါးခါးသီးသီး ငြင်းပါတယ် . . ငယ်လေးသာ ဆန္ဒရှိရင် နောက်ပြသနာ နောက်ရှင်း၊ ငယ်လေးအလို ဖြည့်ဆည်းပေးမိမှာပါ . . .”
“ခု ဒီက ညီတို့ လင်မယားကိုတော့ ကိုယ့်ညီရင်း ညီမရင်းလိုမျိုးမို့ ယုံကြည်တယ် . . . အားကိုးတယ် . . ညီတို့ဆီမှာ ငယ်လေးကို ကိုယ်ကိုယ်တိုင် အပ်ချင်ပါတယ် . . .”
ငယ်လေးကား ခေါင်းလုံးဝ ပြန်မဖော်တော့။ လက်ဖဝါးနှစ်ခုကို အကြောင်းမဲ့ ပွတ်နေလေသည်။
“ညီလေးကိုလည်း ကိုယ်က အကူအညီတောင်းတာနော် . . . ကိုယ်တို့ ကမ်ပဏီက ဝန်ထမ်းမို့ ဖိအားပေးတာမျိုး မဟုတ်ပါဘူး . . .”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ အကို . . ”
“ခုရှုပ်မှ နောင်ရှင်း တခါတည်း ပြောမယ် . . .”
“ညီမလေး ချို မသိဘဲ၊ ညီမလေး ခွင့်ပြုချက် မရှိဘဲ သူ့ခင်ပွန်းကို မဆက်သွယ်ဖို့၊ သူ့ခင်ပွန်းက ဆက်သွယ်ခဲ့ရင်လည်း လက်မခံဖို့၊ ငယ်လေးကို ကိုယ်ကပဲ တာဝန်ယူ အာမခံပါတယ် . . .”
“ညီမလေး ချို ခွင့်ပြုသလောက်ပဲ ရမယ် . . . ညီမလေးက ရပ် ဆိုတာ နဲ့ ရပ်ရမယ် . . ဘာကြောင့် ညာကြာင့် အကြောင်းပြချက် မရှိစေရဘူး . . . ညီမလေးက အဓိက ပဲ . . . ”
“ငယ်လေးလည်း အဲ့ဒါ သိတယ်နော် . . အဲဒီတချက်ကို စည်းဖောက်ရင်တော့ ကိုကို ကိုယ်တိုင် ငယ်လေးကို ရဲစခန်း အပ်မှာ . . .”
“ငယ် . . . ကဲပါ . . ခေါင်းမော့ပါဦး . . . အဲ့တချက်ကို ညီမလေးရှေ့မှာ ကတိပေးလိုက် . . ”
ငယ်တယောက် ချို့ဆီ တချက် ပင့်ကြည့်သည် . .
ချိုက အားပေး ပြုံးပြသည် . .
အသံထွက်မလာ . .
ပြောလိုက်လေ ငယ်လေး . .
“အင်း . . ဟုတ် ဟုတ် . . .”
“သေချာ ပြောလိုက်ပါ ငယ်လေးရဲ့ . . .”
“ရပါတယ် ကိုဆွေ . . မမ အနေခက်နေပြီ . . မမကို ချို ယုံပြီးသား . . . ညီအမတွေပဲ ဥစ္စာ . . .”
ပြောရင်း ချိုက ထိုင်ခုံကိုရွှေ့ကာ မမငယ်ဘေး ကပ်ထိုင်၍ မမငယ်ကို လှမ်းဖက်ထားလိုက်သည်။
မမငယ်က ချို့ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းဝှက်ကာ ရှိုက်ငိုမိလေပြီ။
“အင့် အဟင့် . ရွှတ် ရွှတ် ”
” ေဩာ် . . အရေးကြီးတာ တခုတော့ ကျန်သေးတယ် . . ကိုယ် ငယ်လေးကို ခွင့်ပြုတာကတော့ အကန့်အသတ်မရှိဘူး ဆိုတာပေါ့ . . . ငယ်လေး ပျော်သလောက် . . .ညီတို့ ညီမတို့ ခွင့်ပြုသလောက်ထိပေါ့ . . . ကိုယ်သိလည်း ရတယ် . . မသိလည်း ရတယ် . . ”
ကိုတင်အောင်ဆွေက အစည်းအဝေး နိဂုံးချုပ်စကားဆိုသည်။
“ကဲ . . ကိုယ့်ဘက်ကတော့ ပြောစရာ စကားကုန် ပြောပြီးပြီ . .
ညီတို့ ညီမတို့ ပြောစရာ ရှိရင် ပြောပါ . . . အားမနာပါနဲ့နော် . . အကူအညီမပေးနိူင်လည်း ကိုယ်တို့ စိတ်မဆိုးဘူး . . . အဆင်မပြေရင်လည်း အချိန်မရွေး ရပ်လိုက်လို့ ရပါတယ် . . . ဒီကိစ္စကြောင့်တော့ တို့ ခင်မင်ကို ထိခိုက်စရာ မလိုဘူး . . .”
“ဟုတ် . . ပြောစရာ မရှိပါဘူး အကို . . အကို့ဘက်က ခုလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် . . .”
“ကျွန်တော်တို့လည်း ဝန်ခံစရာ ရှိပါတယ် အကို . . .
အဲဒီညက ကျွန်တော်တို့ကို ကြည့်နေမှန်း သိပါတယ် . . အကိုတို့မှန်းတော့ မသိသေးဘူးပေါ့ . . . အရှိန်ကလည်းရနေချိန် ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ်ရှိလို့လားမသိ၊ ကျွန်တော်တို့လည်း ပိုတက်ကြွ၊ ပိုစိတ်ပါပြီး ပီပီပြင်ပြင် လုပ်ပြမိသွားတာပါ . . . ”
“အဲ့တာကြောင့် ဒီက မမ အနေခက်သွားရင် တောင်းပန်ပါတယ်နော် . . .”
“ေဩာ် . . အဲ့လိုလား . . ရပါတယ် ညီရာ. . .တောင်းပန်ဖို့ မလိုပါဘူး . . အဲဒီညက အဖြစ်တွေကြောင့်ပဲ ခုလို ရင်းနှီး ပွင့်လင်းမှုရလာခဲ့ကြတာပေါ့ . . ”
“ကျေးဇူးတောင် တင်ရမှာပါ”
“ခုဆို ကိုယ်ကရော ညီကပါ ဝန်ခံလိုက်ကြတော့ တယောက်နဲ့တယောက် တွေ့ဖူး မြင်ဖူးပြီးကြပြီးသားတွေမှန်း သိကြပြီမို့ ရှေ့ခရီးဆက်ဖို့ ပိုတောင် အဆင်ပြေသွားပြီ . . .”
“ဟုတ်တယ်မလား . . ငယ်လေး . . ”
ငယ် အနေရချောင်အောင် ကျီစယ်လိုက်သည်။
“ကဲ . . ပြောစရာ မရှိကြတော့ရင် နိဂုံးချုပ်လို့ရပြီ . .
ငယ်လေးလည်း ကိုကို့ကို အားမနာနဲ့နော် . . ကိုကို ကိုယ်တိုင် ငယ်လေးကို သူတို့လက်ထဲ အပ်တာ . . ငယ်လေးမှာ အပြစ်လုံးဝ မရှိဘူး . . ”
“ဟုတ် ဟုတ် . . ကိုကို . . ဟင့် ဟင့် . .”
“ကဲ ကဲ . . . အောင်မြင်မှု အထိမ်းအမှတ်အနေနဲ့ . . ”
“ချီးယားစ် . . ”
“ဒီနေ့တော့ အချိန်မရှိတော့တာမို့ ကိုယ်အိမ် ကိုယ်ပြန်ကြစို့ရဲ့ . . .”
“မနက်ဖြန် ငယ်လေးကို ကိုကို ကိုယ်တိုင် ကိုကျော်နေလတ်တို့ဆီ လာအပ်ပါမယ် . . .
ဒီတညနဲ့ မနက်ဖြန် စဉ်းစားချိန်ရှိပါသေးတယ် . . စိတ်အပြောင်းအလဲ ရှိရင် အချိန်မရွေး အကြောင်းကြားပေးပါ . . . ဘာမှ အကြောင်းမထူးရင်တော့ ညနေ ရ:၀၀ လောက် ငယ်လေးကို လာပို့ပေးပါမယ် . . .
လင်းလက်ချို တယောက် စိတ်လက်ရွှင်လန်းကာ တက်ကြွနေသည်။
ဟိုအရင် ကျော်နှင့်မိမိ သူများကို လိုးပြသကဲ့သို့ပင်
မိမိယောကျ်ား နှင့် တခြားမိန်းမတို့ မိမိရှေ့မှာ လိုးကြ ခံကြမည်ကို အတွေအကြုံသစ်အဖြစ် ကြည့်ရှုခံစားရမည်မို့ ရင်ဖိုစိတ်လှုပ်ရှားဖွယ် ကောင်းမည် ဟု မျှော်လင့်ထားသည်။ မိမိ ဘယ်အချိန်၊ ဘယ်အခန်း ဝင်ကရမည်လဲ မသိသေး။ သိလည်း မသိချင်သေး။ အတွေ့အကြုံသစ်အဖြစ် သူတို့နှစ်ဦးသား လိုးကြခံကြတာ ကြည့်ပြီး ဖီးလ်လာရင် လာသလို မိမိဘာသာ ပွတ်၍ ပြီးရန်အထိ ရည်ရွယ်ထားသည်။
နေ့လည်ဘက် ကလေးတွေ ကျူရှင်ပြီးကတည်းက အဖိုးအဖွားများထံ ညအိပ်ညနေ ပို့ခဲ့ပြီ။ အိပ်ယာခင်း အသစ်လဲ၊ ရေမွှေးအနည်းငယ်ဖြန်း၊ အခန်းကို သပ်ရပ်သန့်ရှင်းအောင် ပြင်ဆင်၍ ထားပြီးလေပြီ။
မိမိငယ် တယောက် ရင်ဖို ရှက်ရွံ့ နေမိသည်တော့ အမှန်။ အနှစ်နှစ်အလလ မြိုသိပ်ချိုးနှိမ်ခဲ့ရသည့် ကာမအရသာကို မိမိ ကြုံချင်၊ ခံစားဖူးချင်၍ တခြားယောကျ်ားနှင့် ရယူရန်မှာ ရှက်စရာ ကောင်းလှသည်မှန်သော်လည်း သွေးသားဆန္ဒ က တောင့်တသည်၊ ကြုံလာမည့် ကိစ္စတွေးမိလိုက်တိုင်း ကာမစိတ် ကြွကြွလာကာ အာခေါင်ခြောက်သလို၊ ရေငတ်သလို ဖြစ်လာတတ်သည်။ ဒီဆန္ဒကို တသက်လုံး မြိုသိပ်ချိုးနှိမ်ခဲ့ရလွန်းသဖြင့် ပင်ပန်းလှပြီ။ အခွင့်လည်းကြုံတုန်း၊ အားလုံးကလည်း ပံ့ပိုးမှုနှင့် ဘဝမှာ တကြိမ်လောက်တော့ စိတ်လွှတ်လက်လွှတ် ပျော်ချင်သည်။ မိမိလိုနေတာလည်း အားလုံးအသိ။ လိုနေတာက မိမိဖြစ်ပြီး ရှက်ရွံ့ပြနေ၍လည်း အကဲပိုနေသည် ဟုသာ ထင်ကြမည်။ အပိုတွေ ဟုသာ မြင်မည်။ မည်သူမျှ ပိုအထင်ကြီးနေမှာ မဟုတ်။ အပျိုစင်လေးလည်းမဟုတ်။ မိမိဘာသာ ကြိုးစား ရဲဆေးတင်၍ စိတ်ကို ပေါ့ပေါ့ထားသည်။
တကယ့်တကယ် မနေ့ည နှင့် ဒီနေ့တနေ့လုံး ဂနှာမငြိမ် ပူပန် စိတ်လှုပ်ရှားနေရသူက ကျော်နေလတ် . . .
မိမိမိန်းမ မဟုတ်သည့် အခြား ဆောက်ဖုတ်အသစ်တခုကို လိုးရမည်မို့ ဝမ်းမြောက်ပျော်ရွှင်နေရမည့်အစား သူ့ခမျာ သောကများနေရသည်။
ခြိုနှငျ့က အပေးအယူမြှမြြှ၊ တိုငျမငျကိုကျ၊ သူ့အကွိုကျ ကိုယျ့အကွိုကျ သိနကွေသူတှမေို့ ကာမခရီး တူပွိုငျလှောျခတျရာမှာ တကျညီလကျညီ ပြောျပြောျကွီးလိုး၍ ပနျးတိုငျအရောကျ သှားရုံပငျ။ စိတျဖိအားမရှိ။
ယခုမူကား အလိုးခံဖူးပြီး၊ ခံနေဆဲ၊ ကလေးပင်မွေးဖူးသူ အိမ်ထောင်သည် ဖြစ်သော်ငြား တခါမှ ကာမသုခ မခံစားဖူးသူ၊ ပြီးခြင်းဆိုသည့် ကာမအထွတ်အထိပ် မရောက်ဖူးသူကို
“ဒီအရာကြီးက ဒီလို” ဆိုသည့် ကြီးကျယ်ခန်းနားမှု ပေါ်လွင်အောင် ဦးဆောင် လိုးပေးရမည်၊ တွဲခေါ်ရမည်၊ လမ်းပြရမည်၊ အထွတ်အထိပ်အရောက် ပို့ရမည် မို့ တာဝန်ကြီးလှပေသည်။ သူ့လင် ကိုယ်တိုင် မစွမ်း၍ မိမိကို အားကိုးတကြီး အပ်ခါမှ ဘာမှမထူးပါဘူး ဆိုပါက မိမိ ညံ့ဖျင်းရာ ကျမည်။
မနေ့ညကပြန်လာပြီး ချိုကိုတောင်မလိုးဘဲ သုတ်စုထားလိုက်သည်။ ဆောက်ဖုတ်အသစ်လိုးရမည့်အပေါ် အာရုံစုစည်းထားပြီး မဟာဗျူဟာချကာ လီးသွေးထားရသည်။
“အလကားပါ၊ ထင်သလောက်လည်း မကောင်းပါဘူး”
“သူတို့တွေ ပြောသလောက်လည်း မဟုတ်ပါဘူး” ဆိုပါက မိမိ အရှက် ဗြန်းဗြန်းကွဲလေပြီ။
xxx
ကိုတင်အောင်ဆွေက ငယ်လေးစိတ်လှုပ်ရှားနေမှာကို နားလည်သည့်အလျောက် ဘာမှ မဖြစ်သလို၊ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး နေပြသည်။ ညနေစာလည်း ဟုတ်တိပတ်တိ မဝင်သည့် ငယ်လေးကို မသိယောင်သာဆောင်နေသည်။
“လာ . . ငယ်လေး . . သွားကြရအောင် . . .”
ငယ်လေးတယောက် သံပါတ်ပေးထားသည့် စက်ရုပ်ပမာ အသက်မပါသလို ကားထဲ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ စကားလည်း တလုံးမှ မဆိုဖြစ်။ ကိုဆွေ တခုခု ပြောလာမှာလည်း မကြားရဲ။
ကိုဆွေဦးဆောင်ကာ ကျော်တို့ တိုက်ခန်းဆီသို့ တက်လာကြသည်။ ရင်ခုန်သံကပင် ခြေသံများနှင့်အပြိုင် တဒုန်းဒုန်းနှင့် ကျယ်လောင်လှသလို ငယ်လေး ထင်မိသည်။
“လာ အကိုတို့ မမတို့ . . ထိုင်ကြပါ ခင်ဗျ . .”
“ချိုရေ . . အအေးတခုခု လုပ်ပါဦး . . ”
“နေပစေ ညီရေ . . ဘာမှ မလုပ်နဲ့တော့ . . ကိုယ် ခုပဲ သွားတော့မှာ . . . ကဲ . . ညီတို့ဆီ အပ်ခဲ့ပြီနော် . . ”
“ငယ်လေး . . စိတ်ကိုလျှော့ထား . . . အဆင်ပြေသွားမှာပါ . . အဆင်မပြေလည်း ဘာမှ မဖြစ်ဘူး . . စိတ်တင်းမထားနဲ့ နော် . . တာ့ တာ ”
“မမ . . စားခဲ့ပြီးပြီလား . . . ”
“အင်း . .”
“ရော့ . . အအေးလေး သောက်လိုက်ဦး . . .”
“စိတ်ကို လျှော့ထားပါ မမရဲ့ . . မမကို ဘယ်သူမှ ကိုက်မစားပါဘူး . . အ ဟင်း ဟင်း ”
“. . .”
တိတ်ဆိတ်မှုကသာ ကြီးစိုးနေသည်။
ကျော်ကတော့ မိမိငယ် အနေခက်မှန်းသိ၍ မသိယောင်ဆောင် ခပ်ရှောင်ရှောင်နေလိုက်သည်။
“ကဲ . . အခန်းထဲ သွားရအောင် . . .”
ချိုက လက်တွဲခေါ်လိုက်သည်။ အလိုက်သင့်ပင် ထလိုက်သွားသည်။
အိပ်ယာပေါ် လှဲနေပြီး ခနအကြာ
“ဘာမှ ထူးဆန်းတဲ့ကိစ္စ မဟုတ်ပါဘူး မမရယ် . .
ပြီးတော့ တစိမ်းတွေလည်း မဟုတ် . .
ချိတို့ ဟိုမှာ အားရပါးရလိုးကြတုန်းက မမတို့ လင်မယား မြင်ဖူးကြတာပဲ . . ချို့ဟာရော ကိုကျော့်ဟာရော မြင်ဖူးပြီးသားပဲ . . ”
“လာ မမ . . . ချွတ်လိုက် . .”
ချိုလည်း ကူညီကာ ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ညအိပ်ဂါဝန်ရှည်သာ ဝတ်လာတာမို့ လွယ်လွယ်ကူကူပင် . . .
ဘရာ နှင့် ပင်တီလေးတော့ ချန်ထားလိုက်သည်။
“ကျော့်ကို ခေါ်လိုက်တော့မယ်နော် . . .”
“ချို . . . ဟိုလေ . . မမတယောက်ထဲထားမသွားနဲ့နော် . . ဒီမှာ အတူ နေနော် . . .”
ချို ပြုံးပြ ခေါင်းညိမ့်လိုက်သည်။
ကျော်နှင့်အတူ ချို ပြန်ဝင်လာသည်။
ငယ်လေး အကြည့်ကို လွှဲထားသည်။
အို . . ဒါတွေက အိပ်မက်မဟုတ် . . တကယ် ဖြစ်လာပြီပဲ . .
ငယ်လေး ရင်ဖိုမိပြီး ဆောက်ဖုတ်ထဲ စိမ့်ကနဲ တချက်ဖြစ်သည်။
“မမ . . ဘာမှ မရှက်နဲ့နော် . . . စိတ်ကိုလျှော့ထား . . ”
ပြောရင်း ဘရာကို လှမ်းချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ငယ်လေးက ကျောအသာကြွပေးသည်။ လုံးဝန်း ကြီးမားသည့် ရင်သားအစုံ ဘွားကနဲ ပေါ်လာသည်။ နီညိုရောင် နိူ့သီးခေါင်းများက မတ်ထောင်နေလေပြီ။
ကျော်က ပင်တီကို အပေါ်အနားရစ်မှ ဆွဲချသည်။ ငယ်လေး တင်ပါးတွေကို ပင့်မပေးလိုက်သည်။ ကျော်နှင့်အကြည့်မဆုံအောင် မျက်နှာလွဲထားမိသည်။ အောက်ထိ ချွတ်ချလိုက်သည်။
ဆောက်ဖုတ်ကြီး ပေါ်လာသည်။ ချို့လို ကတုံးတော့မဟုတ်။ ပေါင်စေ့ထားဆဲ အမွေးမဲမဲများဖုံးအုပ်ထား၍ အတိုင်းသား မမြင်ရ။ အမွေးများက ထူလဗျစ်ကြီးတော့ မဟုတ်။ ကပ်ကျေးနှင့် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဖြစ်အောင်တော့ ညှပ်ထားသည့်ပုံ။ နောက်များမှ မိမိလိုသလို ရိတ်သင်မည်ဟု ကျော် တေးထားလိုက်သည်။
ငယ်လေးက အသားအရေ လတ်သူတယောက်။
ချို့လောက်တော့ မဖွေးသော်လည်း ဖြူသော အသားအရေ ပိုင်ဆိုင်သူ။ ကိုယ်လုံးကတော့ ချိုထက် အတော်ကြီး ကိတ်သည်။ တင်ပါးကြီးများက လုံးလုံး ကြီးကြီး၊ နိူ့အုံကြီးက တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်၊ ရွှေဘို မင်းကြီးကြိုက် ကိုယ်လုံးမျိုး။ ပြောစရာ ဆိုလို့ ခါး နည်းနည်းတုတ်သည်ပင်။
အချိန်ပေး၍ တော်တော် ဖြိုယူရမည်ဟု ကျော် တွေးမိသည်။ ဒီလို အကိတ်ကြီးကို ဖြိုရမည်မို့ ကျော်ဝမ်းမြောက်မိသည်။ ဒီလိုဖန်တီးပေးသည့်အတွက် ချို့ကိုရော၊ လာ အလိုးခံသည့် ငယ်လေးကိုပါ ကျေဇူးတင်မိသည်။
ဖန်လာသည့်ကံကြမ္မာကိုလည်း အံ့ဩမိသည်။ ‘တယ်ကံကောင်းလှသည့် ငါ ပါလား’ ဟု ဝမ်းမြောက်မိသည်။
ငယ်လေး လည်း ကျော်တို့ လိုးကြတာ မြင်ဖူးပြီးသားမို့ ဘာပြီး ဘာလာမည်ကိုတော့ သိသလိုလိုရှိသည်။
ချိုက ခေါင်းရင်းမှာ နေရာယူ၍ ငယ်လေးကို ပွေ့ကာ သူ့ပေါင်ပေါ် ခေါင်းအုံးထားစေသည်။ လက်နှစ်ဘက်ကို နိူ့အုံ နှစ်လုံးပေါ် တင်ထားသည်။ ဖွဖွလေး ချော့မြူ ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။
“ကို . . မမဆောက်ဖုတ်ကို ယက် ပေးလိုက်တော့လေ . . ”
ချိုကိုယ်တိုင် အဖွင့်မိန့်ခွန်း နှင့် စလိုက်သည်။
ကျော် လုပ်ငန်းစပြီ။ ငယ်လေးကလည်း ဒီလိုမျိုး အတွက် ပြင်ဆင်လာခဲ့ပြီးသားပင်။ Ph care နှင့် သေချာ သန့်ရှင်းအောင် ဆေးကြောထားပြီးသား။
ပေါင်နှစ်လုံးကို အနည်းငယ် ကားလိုက်သည်။ အမွှေးအုပ်အုပ်ထဲ လက်မနှင့် မွှေနှောက်ကာ စောက်စေ့ကို ကလိလိုက်သည်။
ငယ်လေး၏ စောက်စေ့က အတော်ကြီးသည်။ ဆောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲမှ လျှံကာ ပြူထွက်နေသည်။ တနှာကြီးမည့် အမျိုးအစား ဖြစ်မည်။ တနှာကြီးသလောက် တင်းတိမ်ဖို့ မဆိုထားနှင့်၊ တခါမျှပင် ပြီးသည်အထိ မခံရဖူးသည့် ဒီဆောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ အပီ ဖြုတ်မည်ဟု မောင်းတင်ထားသည်။ တသက်တာ မိမိလီးကြီးကို မမေ့နိူင်အောင် လိုးပြမည်ဟု တေးထားသည်။ ကိတ်သည့် ဖင်တုံးကြီးများနှင့် လိုက်ဖက်လှစွာ ဆောက်ဖုတ်ကလည်း ဖောင်းမို့လှသည်။ ဝက်ဆီဖတ်ကြီး နှစ်ခု ပုံသွင်း၍ အမြောင်းလိုက် ပေါင်ကြားညှပ်ထားသည့်ပမာ အိတုန် ခုံးထနေသည်။
ကျော်က အောက်ဆက်ဆင်းကာ လက်မနှစ်ချောင်းနှင့် ဆောက်ဖုတ်ကို ဖြဲကြည့်သည်။ အတွင်းနှုတ်ခမ်း အဖတ်နှစ်ဖတ်ကို ညိုတိုတို တွေ့ရသည်။ ထိုအဖတ်များလည်း အတော်ကြီးသည်။ အကွဲကြောင်းကြားမှ အပြင်ထွက်နေသည်။
ထိုအဖတ် နှစ်ဖတ်ကို ကိုင်ကာ ဆွဲဟ ကြည့်လိုက်သည်။ ပန်းနုရောင် စောက်ခေါင်းအတွင်းသားကတော့ အရည်ရွှန်းလဲ့နေသည်။ စောက်ခေါင်းကတော့ ကြပ်မည့်ပုံပင်။
ကျော်နေရာ အသေအချာယူသည်။ ငယ်လေး ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ကွေးစေ၍ ပိုကားကာ အပေါ် အနည်းငယ် တွန်းတင်လိုက်သည်။
ခြေဖဝါးများကတော့ မွေ့ယာမှာပင် ရှိနေသေးကာ သက်တောင့်သက်သာ ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထား။
ပေါင်တံများမှစ၍ လျှာနှင့် အပြားလိုက် ယက်ပေးသည်။ ဘယ်တလှည့် ညာ တလှည့်။ ယားကျိကျိနှင့် ငယ်တယောက် စ တွန့်လာသည်။ ပေါင်ခြံကြားတလျှောက် လျှာကိုချွန်၍ ယက်ပေးသည်။ ငယ့် တင်ပါးတွေ လျှာရှိရာဘက် ယိမ်းလာသည်။
အမွှေးအုပ်ထဲက စောက်စေ့ကို ဖြဲရှာ၍ စုပ်ပေးသည်။ ယက်ပေးသည်။ မထိတထိ ကလိသည်။ ငယ် တင်ပါးကြီးများ ကော့ကော့လာသည်။
“အင့် အင့်”
ဆောက်ဖုတ်ကိုမူ အလှည့်မပေးသေး၊ မထိသေး။
မိမိ၏ စွမ်းဆောင်မှု ထိရောက်သည့်အတွက် ကျော် အားတက်လာသည်။
ချိုက နိူ့အုံနှစ်လုံးကို ပွတ်သပ်ပေးနေ၍ တချက်တချက် နို့သီးခေါင်းလေးကို လုံးချေပေးနေသလို ကျော်ကလည်း ပေါင်ခွကြားမှာ အစွမ်းပြနေဆဲ။ ဆောက်ဖုတ် အနားတဝိုက်ကို နေရာလပ်မကျန်ရလေအောင် သေချာ တိုက်စစ်ဆင်ပြီး ဆောက်ဖုတ်သိမ်းတိုက်ပွဲ နွဲရန် ဆောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲ လျှာကို အမြောင်းလိုက် စယက်ပြီ။
ငယ်လေး ခြေထောက်တွေကို အပေါ်တွန်းတင်လိုက်သည်။ ဆောက်ဖုတ်က မိုးပေါ် ထောင်လာသည်။ ဖင်တုံးကြီးများကငွါးငွါး စွင့်စွင့်။ စအိုဝလေးပင် ဖြဲထားသလို ပေါ်လာပြီ။
ကျော် တွန်းတင်လိုက်သည့် ခြေနှစ်ချောင်းကို ချိုက လှမ်းထိန်းထားလိုက်သည်။ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ အိပ်ယာခင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် ငယ်လေး လက်နှစ်ဖက်ကို ယူကာ သူ့ခြေထောက်များကို သူကိုယ်တိုင် သိုင်းဖက်ထားစေလိုက်သည်။
အကွဲကြောင်းကြီးအောက်မှ ဆောက်ဖုတ်အဝလေးထဲ လျှာကို စုချွန်၍ စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်နိူင်သမျှ ထိုးထည့်၍ ဘေးသားများကို ဝေ့ဝိုက်ယက်သည်။
တခါ အကွဲကြောင်းထဲ အမြောင်းလိုက် ထက်အောက် ကျုံးယက်ပေးသည်။ ဆောက်စေ့ ထိပ်မှ ဟိုးအောက်ဘက် စအိုဝအထိ ယက်သည်။
“အင့် . . အ . . အ . . ဟ ”
ငယ်လေး ဖင်ရှုံ့အောင် ထိသည်။ တကိုယ်လုံး တုန်ရီလာသည်။ တခါမှ မကြုံဖူးသည် ကာမဆိပ် တရိပ်ရိပ် တက်နေပြီ။ ဧရာမလှိုင်းလုံးကြီးများပေါ် ရောက်နေသူလို နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက် ရင်ထဲ အသဲထဲ လှပ်ကနဲ၊ အေးကနဲ ဖြစ်သည်။ သိမ်းပိုက်ထားသော လက်အစုံနှင့်အတူ ဖင်တုံးကြီးများကို စကောဝိုင်းပမာ အလိုလို ဝှေ့ရမ်းနေမိသည်။
ငယ်လေးတယောက် လောကကြီးကို မေ့သွားသည်။ မျက်စိစုံမှိတ်၍ အံကြိတ်နေရပြီ။ ညည်းသံများက ထိန်းထားသည့်ကြားက ထွက်လာပြီ။ ဘယ်လိုမှ မအောင့်နိူင်တော့။
“အင်း အဟင်း ဟင်း ”
ငယ်တယောက် ကိုဆွေမှတပါး တခြားယောကျ်ားတယောက်နှင့် ဆက်ဆံနေရသည့် အသိ နှင့်အတူ၊ ထူးကဲသည့်အတွေ့များကြား လူးလွန့်နေသည်။ တခါမှ မတခါဖူးသည်မို့ ရီဝေယစ်မူးနေသည်။ ဒီလောက်တခါမှ မကောင်းစဖူး။
“အား . . အင့် . . အင့် . . ကောင်းလိုက်တာနော် . .” အရှက်ကြီးသူကြီး အသံထွက်ပင် ညည်းမိပြီ။
ကိုဆွေနဲ့သာ ဒီလိုဆိုပါက . . .
ဖြတ်ကနဲ ကိုဆွေက အတွေးထဲ ဝင်လာသည်။
“ငယ်လေး . . . ဒီမှာ အရေးပေါ် တားဆေး . . . လိုအပ်ရင် သောက်ဖို့ . . .”
ဒီကို လိုက်ပို့ရင်း ကိုဆွေ ကိုယ်တိုင် စီစဉ်ပေးလိုက်တာလေးတွေ။ ရင်ထဲ နင့်သွားသည်။
“ကိုကိုရယ် . . ”
ကိုဆွေ့ကို အားနာမိသည်။ မိမိက ဒီမှာ ပိုစိုးပက်စက် ကာမစည်းစိမ် ယစ်နေသည်။
အခြားမိန်းမဆိုရင်ရော မိမိနေရာမှာ မိမိလိုပဲ ဖြစ်မည်လား။ ကိုဆွေလိုရော တခြားယောကျ်ားတွေက သဘောထား ကြီးနိူင်ပါ့မလား။
“နောက်ပြီး ဒီမှာ တခါသုံး သွားတိုက်တံနဲ့ တခြားလိုအပ်မယ် ထင်တာလေးတွေ . . မနက်ထိ အိပ်ရင်လည်း အိပ်လိုက်လေ . . ညဘက် ပြန်ချင်ရင်လည်း အချိန်မရွေး ဖုန်းဆက်လိုက်နော် . . ကိုကို လာကြိုမယ် . . .”
ငယ် ငိုချင်လာသည်။
ငယ်အတွေးထဲ နစ်မြောသွားမိတော့ လက်ရှိအနေအထားကို ခနမေ့သွားသည်။
ငယ်တယောက် သူ့ပေါင်တွေကို သူကိုယ်တိုင်မိုးပေါ်ထောင် ဖြဲထားပေးပြီး စိတ်ပါလက်ပါ ဖင်တုံးကြီးများအား ဝေ့ရမ်းနေရာမှ ဆီလီကွန်အရုပ်ကြီးတရုပ်လို ငြိမ်ကျသွားသည်။
အေးစက်စက် တုန့်ပြန်မှု မရှိ ဖြစ်နေသည်။
မျက်လုံးများပြူးကြောင်ကြောင်၊
မျက်နှာသေနှင့် ငေးနေသည်။
ကျော် ဖိကြိုးစားသည်။ ဦးခေါင်းတခုလုံးကို နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နှင့် စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာနှင့် လိုးပေးနေသည်။ ချိုကလည်း နိူ့အုံများအပြင် ဗိုက်သားပြင်၊ ဗိုက်ခေါက်များ မကျန် နေရာ အနှံ့ ပွတ်သပ်ပေးသည်။
စောက်မွှေးလေးများကို ဖွဖွ ဆွဲယူ ကလိပေးသည်။
မိမိ၏ ကာမသုခ ငတ်မွှတ်မှုကို တခြားလူတွေက ဝိုင်းဖြည့်ဆည်းပေးနေကြသည်။
လူတိုင်းပြုနေကျ အိမ်ထောင်ပြု လိင်ဆက်ဆံသည့် သဘာဝထက် ထူးခြားနေသည်။ လူ့ ့စည်းအပြင်ဘက်၊ လူသိမခံဝံ့၊ လူကြားမကောင်းသည့် ကိစ္စကို အကောင်အထည်ဖော်နေမိပြီ။
“ကိုကို . . ”
“အင့် အဟင့် ဟင့် ”
ငယ်လေး တယောက် ဖီးလ် တက်၍ ညည်းညူသံ အစား ငိုရှိုက်သံ ထွက်လာတော့ ချို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။
“အို . . .”
မျက်လုံးထောင့်မှ မျက်ရည်များ စီးကျနေသည်။
ငယ် ငိုနေပြီ။
ကျော်လည်း တချက်မော့ကြည့်လိုက်သည်။
“ကိုဆွေ . . ကိုဆွေ . .” ” အို . . မမ မှားနေမိပြီ . .”
သိုင်းဖက်ထားသည့် လက်တွေကို လွှတ်လိုက်တော့ ကျော်လည်း ပေါင်ခွကြားမှ ခေါင်းဖယ်ထုတ်လိုက်ရတော့သည်။ ငယ်လေး ခြေထောက်တွေကို ပြန်ဆန့်ကာ ပေါင်စေ့ လိုက်သည်။ ချို့ ပေါင်ပေါ် ခေါင်းအုံးထားရာမှ ဘေးတစောင်းလှည့်ကာ အနည်းငယ် ကွေး၍ ကျော့်ကို ဖင်ပေးထားလိုက်သည်။
ကျော်လည်း ဖင်တုံး အကိတ်စားကြီးများကို ဆွေး ဆွေးမြေ့မြေ့ ကြည့်ရင်း စားရခါနီး ထမင်းလုတ် ပြုတ်ကျသလို ဟတ်ကော့ ကြီး ဖြစ်သွားသည်။
အပီဖြို ရန် အားခဲထားသည့်
တောင်မတ်စပြုနေပြီဖြစ်သည့် ကျော့်လီးကြီးလည်း တမဟုတ်ချင်း ညိုးကျသွားသည်။
“မမရယ် . . ကိုဆွေ ကိုယ်တိုင် မမကို ပျော်စေချင်တာလေ . . မမ အဆင်မပြေရင် ကိုဆွေ ပိုစိတ်မကောင်း ဖြစ်မှာပေါ့ . . ”
ငယ်လေး ဆံနွယ်များကြား ဖွပေးရင်း၊ လက်မောင်းပေါ် တလှည့် ပွတ်ပေးရင်း ချိုက နှစ်သိမ့်သည်။
“. . .”
“ကိုဆွေကိုလည်း ပစ်မထားပါဘူး မမရယ် . . ခုဟာ အစမို့လို့ မမလွတ်လပ်အောင် ကိုဆွေကို မခေါ်တာပါ . . နောက်ဆို သူ့ကိုလည်း ခေါ်မှာပေါ့ . . ချိုတို့က ဘေးက ပံ့ပိုးပြီး ကိုဆွေနဲ့ မမ ဆက်ဆံပေါ့ . . နော် . . ကိုဆွေက ပြီးတာမြန်တော့ မမလိုအပ်သေးရင် ကျော်က ဆက်တာဝန်ယူမှာပေါ့ . . .”
“. . .”
“အခြေအနေ၊ အချိန်အခါ ပေးပါလျက်နဲ့ အခွင့်အရေးတခုကို လက်လွှတ်ဆုံးရှုံးရင် မမ နောင်ဆို သွေးသား တောင့်တတာကို ကြိတ်မှိတ် မြိုသိပ်ပြီး တသက်လုံး အရင်လိုပဲ စိတ်ပင်ပန်း နေသွားရတော့မှာ . . . ကိုဆွေလည်း အမြဲ စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေရတော့မှာ . . . ”
” အင့် . . ဟင့် . . . ရွှတ် . . ရွှတ် . . ”
“ခု ကိစ္စ အဆင်ပြေသွားရင် . . မမတို့ အိမ်ထောင်ရေး ပိုသာယာလာမှာပါ မမရယ် . . . ချိုပြောတာကို ယုံ . . . ”
“. . .”
ချို ပြောပြတာတွေလည်း ယုတ္တိရှိသည်။
“ချို ပြောတာ မှန်တယ် မမ . . . မမသာ ခု အဆင်ပြေကြည့် . . .
နောက်ဆို ကိုဆွေကိုပါ ခေါ်မှာပေါ့ . . . ကိုဆွေလည်း ဝင်ပါချင်မှာပါ . . .
ချို စိတ်ပါရင် အပြောင်းအလဲ အဖြစ် ကိုဆွေကိုလည်း ချို နဲ့ ပေးနေလို့ ရပါတယ် မမရယ် . . .”
ကျော်ကလည်း သာသာထိုးထိုး ဝင်နားချသည်။ မိမိ မျက်စိရှေ့မှ အကိတ်ကြီးကို မြည်းစမ်းကြည့်ပြီးမှတော့ အပီ ဝါးချင်ပြီလေ။
“ကို ရော သဘောတူလားဟင် . . ကိုဆွေကြီး ချို့ကို လိုးမယ် ဆိုရင် . . . ”
“သဘောမတူစရာ မရှိပါဘူး ချိုရယ် . . . ကိုတို့လည်း သူ့မိန်းမကို လိုးနေတာပဲ . . .”
“ဒါနဲ့ . . မမ . . ဟိုတုန်းက ကျနော်တို့လိုးတာ မြင်ပြီးတော့ ကိုဆွေ လီးတောင်လားဟင် . . ”
“. . .”
“တောင်သလားလို့”
“ဟုတ် . . ဟုတ်တယ် . .”
“ဘာဟုတ်တာလဲ . . မမ . . လီးတောင်လားလို့ . .”
“အင်း . . တောင် . .တောင် . . အဲ မာ လာတယ် ”
“ကိုတို့ လိုးပြခဲ့ကြတုန်းက ကိုဆွေလည်း ချို့ကို အကုန်မြင်ဖူးတာပဲ . . . ယောကျ်ားပဲ ချိုရာ . . သူလည်း အပြောင်းအလဲ လိုးချင်မှာပေါ့ . . .”
ကျော်၏ ကမ်းလှမ်းမှုထဲမှာလည်း ကိုဆွေ့အတွက်လည်း ပါသည်။ ကိုဆွေနှင့် မိမိတို့ ဘဝ တဆစ်ချိုး အကြီးစားပင်။ ရဲရဲ ရင်ဆိုင်ကျော်ဖြတ်မှ ဖြစ်မည်။ ဒီကြားထဲ ငယ်လေးရှေ့မှာ တစ်တစ်ခွခွတွေ ပြောကြတော့ ခုန အရှိန်ပြန်ကြွလာသည်။ မကြိုက်လို့မှ မဟုတ်တာပဲ။ သွေးသားတောင့်တနေတာကလည်း လိမ်ညာ၍ မရ။
ငယ်လေး ရှေ့ဆက်ရမည်။ မျက်ရည်တွေ သုတ်ပစ်ပြီး အားတင်းလိုက်သည်။
ပက်လက်ပြန်လန်ကာ မိမိဘာသာ ခြေနှစ်ချောင်းကို ကွေးယူကာ လက်နှင့်ပိုက်လျက် ခုနက အနေအထား ပြန်ယူလိုက်သည်။
xxx
ကျော်လည်း မူလ နေရာ ပြန်ယူလိုက်သည်။ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာနှင့်ပြန်လိုးပေးသည်။ နောင်ဆို ကိုဆွေလည်း ဝင်နွဲမည်။ ချို ကိုလည်း လိုးခွင့်ရမည်မို့ ကိုဆွေအတွက် စိတ်မကောင်း မဖြစ်မိတော့။ ကိုဆွေကို ခန မေ့ထားလိုက်သည်။
ပိုးစိုးပက်စက်အနေအထား၊ တစ်တစ်ခွခွ အတွေးနှင့်အတူ ကာမစိတ် ပြန်ကြွလာသည်။
ဖင်တုံးကြီးများကို ပြန်လည် တုန့်ပြန် ပင့်ပေးနေပြီ။ ဝေ့ကာ ဝှိုက်ကာ စကောဝိုင်းသည်။ အာရုံကို ဆောက်ဖုတ်နှင့် နိူ့အုံမှာပဲ စုစည်းထားလိုက်တော့သည်။
ကျော်လည်း ပညာကုန်သုံး ဘာဂျာပေးပြီးပြီမို့ ဒီဆော် အကိတ်ကြီးကို တချက်တော့ စမ်းကြည့်လိုလာသည်။
ခုနက အရှိန်ပျက်သွားသည်မို့ နည်းနည်းတော့ အစာမကြေ ဖြစ်မိသည်။
ဘာဂျာမှုတ်အပြီး အကိတ်ကြီးအား အပီဖြုတ်ခါနီးမှ ဒရာမာ ခင်းနေ၍ အနည်းငယ် တင်းမိသည်လည်း ပါသည်။
လျှာနှင့် လိုးပေးနေရင်း စောက်စိ ကို လက်မ လက်ညိုးနှင့် ညှပ်ကာ ဖိညှစ်လိုက်သည်။
“အား . . အား . . နာတယ် . .”
ငယ်လေး ထအော်သည်။
လွှတ်ပေးလိုက်သည်။
“မမ ဘာဖြစ်လို့လဲ . . ဟင် . .”
စစ်ကနဲ နာကျင်မှုက စောက်စေ့နေရာမှ တကိုယ်လုံးသို့ ဖြေးဖြေးချင်းစိမ့်ဝင် ပြန့်နှံ့သွားလျက် စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ဖြစ်သွားသည်။
နောက်ထပ် တောင့်တ မိသည်။
“အင့် ရတယ် . . ရတယ် . . ဘာမှ မဖြစ်ဘူး . . ”
ချို အံ့ဩသွားသည်။
ကျော် ဘယ်လို လုပ်လိုက်သည်လဲ ကြည့်လိုက်သည်။
ကျော် နောက်တခါ ထပ်ညှစ်သည်။ ဒီတခါ ပိုအားစိုက်လိုက်သည်။
“အား . . အား လား လား . . . အား . . . နာလိုက်ထှာ . . ”
“ကို . . မလုပ်နဲ့လေ . . မမ နာနေပြီ . . ”
ဒီတခါက ပိုထိသည်။ ဆက်ညှစ်ထားတာ အောင့်ခံရင်း ထုံပြီး ခံနိူင်လာသည်။
ဆတ်ကနဲ လွှတ်လိုက်သည်။
စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း နာကျင်မှုက သာယာမှု အဖြစ် သွေးပြန်စီးဆင်းမှုနှင့်အတူ တကိုယ်လုံးသို့ စိမ့်ဝင် ပြန့်နှံ့သွားသည်။
“နာလို့နာတယ်ပဲ အော်မိတာပါ ချို ရဲ့ . . .မလုပ်နဲ့လို့ တားတာ မဟုတ်ပါဘူး . . .”
ငယ်လေး အမြန်ပင် ဖွင့်ပြောမိသည်။ ချိုက အတင်းတားနေ၍ ကျော် ထပ်မလုပ်တော့မှာ စိုးမိသည်။
ငယ်လေးကိုယ်တိုင်က ပြောလာတော့ ချိုပင် ပါးစပ်အဟောင်းသား။
ကျော်က “တွေ့လား” ဆိုသည့်သဘောမျိုး တချက်ပြုံးပြသည်။
ငယ်လေးအကြိုက် ကျော်နေလတ် သိသွားပြီ။
သွေးသားက လိုလားတောင့်တ ပါလျက်နှင့် လိင်စိတ်ကို ချိုးနှိမ်ဖိနှိပ် ထားတာ ကြာတော့ ငုတ်လျှိုးနေတာ ဖြစ်သည်။ စောက်စေ့ကြီးကြီးနှင့် ဖင်ကြီးကြီး ဒီဆော်ကြီးသည် တနှာကြီးမည်မှာ သေချာသည်။ ကျော် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်း၍ သူတို့ရှေ့ ရပ်လိုက်သည်။
“မမ . . ဒီမှာ ကိုင် ကြည့်ပါဦး . . ”
ငယ်လေးလက်ကို ယူ၍ လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။ ငယ်ခြေထောက်များကိုတော့ ကျော်က ထိန်းမ ထားပေးလိုက်သည်။ ခုန ဘာဂျာမှုတ်စဉ်က ကားပေးထားသော ပေါင်နှစ်ချောင်း ပူးကပ်သွားသည်။ အတန်ငယ် တုတ်သည်မို့ ပေါင်ကြားက ဆောက်ဖုတ်ကို ညှစ်ထားသလို ဖြစ်သည်။ အမြောင်းကြီး နှစ်ခု ပြူးထွက်နေသည်။ ဒီမြင်ကွင်းကြောင့် ကျော့်လီးကြီး မာလာသည်။
“ကျနော့်လီးလေး ခုနက ပြန်ပျော့ကျသွားလိုက်တာ . . . သနားစရာတောင်ကောင်းတယ် . . .”
“ဆောက်ဖုတ် အကိတ်ကြီး ဖြိုရတော့မယ့်ဆဲဆဲ ငတ်ပြီ ဆိုပြီး ဝမ်းနည်းသွားရှာတယ် ထင်ပါရဲ့. .”
“အင့် အဟင့် ဟင့် . . စကားလုံးတွေက ကြမ်းလိုက်တာကွာ . .”
မကြာခန အိပ်မက်မက်ခဲ့ရသည့် ကျော့်လီးကြီးကို လက်ဝယ်ပိုင်ပိုင် ဆုပ်ကိုင်ရပြီ။ အားရစရာကောင်းလှသည်။ ကိုဆွေဟာနှင့် လားလားမျှ မဆိုင်။
‘အကိတ်ကြီး’ ‘ ဖြို ‘ ဆိုသည့် စကားလုံးများကြားရတော့ အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေး ဟူသည့် စိတ်နှင့် မိန်းမပီပီ ကျေနပ်မိသည်ပဲလေ။ ဒီလီး ဒီဒစ်ကြီးနှင့် မိမိကို လိုးမည် အတွေးနှင့် စောက်ရည်များလည်း စိမ့်ထွက်လာသည်။
လက်ပူငွေ့ကြောင့် ငယ့်လက်ထဲမှာပင် ကျော်လီးကြီး တဆတ်ဆတ် မာတင်းလာသည်။
“အို . . အားရလိုက်တာ . . ”
စကားလုံးများကို မြိုချလိုက်ရသည်။ ချို မရှိလျှင်တော့ အသံထွက် ပြောမိမည် ထင်သည်။
“ကျနော့်လီးလေး ခုနက ဆတ်တငံ့ငံ့ ဖြစ်သွားလို့ မမကို အပြစ်ပေးရမယ် . . ”
ပြောပြီးသည်နှင့် တပြိုင်နက်တည်း ဘယ်လက်နှင့် ထိန်းမထားသည့် ပေါင်နှစ်ချောင်းကြား ပြူထွက် ခုံးထနေသည့် ဆောက်ဖုတ်အုံကို ညာလက်ဝါးနှင့်
“ဖျောင်း”
ကနဲ အပြားလိုက် အုပ်ရိုက်လိုက်သည်။
“အား ား ား . . ”
တောင်နေသည့် စောက်စေ့ကိုပါ ထိသဖြင့် ငယ်လေး အရိုးထဲ စိမ့်အောင် နာသည်။
ထင်မှတ်မထားတာကြောင့် ချိုပင် လှန့်သွားသည်။
“ကို . . ဘယ်လို လုပ်နေတာလဲ . .”
ချိုက ဝင်ဝင်တားနေ၍ ငယ်လေး မနေနိူင်တော့။
ခုန နာကျင်မှု တစိမ့်စိမ့်နှင့် ပြေလျှော့သွားသည့် ခံစားမှုကို နှစ်သက်သည်။
“ချို . . ရတယ် . . ရတယ် . . လုပ်ပစေ . .
မမ မခံနိူင်တဲ့ အဆုံး mercy mercy လို့ ပြောမယ် . . . ”
ငယ်လေးလည်း sex ဗဟုသုတ မနည်းကြောင်း သိလိုက်ရပြီ။ BDSM များ ကြည့်ဖူး၊ စိတ်ကူးဖူးပုံ။
“. . .”
“အဲ့လို မပြောမချင်း မမ ဘယ်လောက်နာနာ၊ ဘယ်လောက် အော်အော် ဂရုမထားနဲ့ နော် . .
နာလိုက်တာတို့ ၊ တော်ပြီ တို့ ဆိုလည်း တကယ်မဟုတ်ဘူး လို့ မှတ် . . ”
“Mercy . . Mercy နော် . . ”
သူတို့ချင်း အပေးအယူမျှနေကြပုံများ . . အံ့ဩ မှင်သက်မိသူက ချိုရယ်ပါ။
“ချို . . မမ နိူ့သီးခေါင်းတွေကို ညှစ်လိုက် . . ”
ချိုလည်း အားစိုက်ညှစ်ကြည့်သည်။ ငယ်လေး မဖြုံ ။
“ဒီလို ညှစ်ရတာ ချိုရ . . .”
ဆိုကာ ကျော်က သူ့အားကြီးနှင့် အသားကုန် ညှစ်ကာ လိမ်ဆွဲသည်။ ရှည်ထွက်လာကာ ပြတ်ထွက်တော့မတတ်ပင်။ တော်တော်နှင့်မလွှတ်ပေး။ ငယ်လေးမျက်နှာ ရှုံ့မဲ့နေသည်။ လက်ထဲက ကျော့်လီးကြီးကို အားပြု၍ တင်းတင်း ဆုပ်ထားသည်။ ချိုပင် အံကြိတ်နေမိသည်။
ဆတ်ကနဲ လွှတ်လိုက်သည်။
“အား ား ား” ” ကျွတ် ကျွတ် . . ” စုပ်သပ်ယူနေရသည်။ စူးရှသည့် စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ခံစားမှုက သွေးကြောထဲ တစိမ့်စိမ့် စီးဝင်သည်။
“ချို . . နောက်တဖက်ကို ညှစ်ထား . . ”
ကျော်က ပြောရင်း လက်တဖက်က နိူ့သီးခေါင်း၊ နောက်တဖက်က စောက်စေ့ကို ညှစ်သည်။ ချိုက ငယ်လေးခြေထောက်တွေကို လက်တဖက်နှင့်ထိန်းရင်း နိူ့သီးခေါင်း နောက်တဖက်ကို အားရှိသမျှ ညှစ်သည်။
“အစ် အစ် အ အ ”
ငယ်လေး အံကြိတ်နေသည်။ စောက်စေ့ရော နိူ့သီးခေါင်းပါ ထုံကျဉ်နေသည်။
“ချို ဆက်ညှစ်ထား . . .”
“အ အ . . နာ တယ် နာ တယ် . . ”
ချိူက လွှတ်ပေးချင်ပြီ။ ကျော်က ခေါင်းခါပြသည်။
ငယ်လေး အံကို တင်းတင်းကြိတ်ထားသည်။ ကျော်လီးကြီးကို ဆုတ်ကိုင် အားပြုထားရသည်။ အသက်အောင့်ထားသည်။ ခေါင်းကို ထောင်ကာ ငုံ့ကြည့်သည်။ ကိုဆွေကိုလည်း သတိမရနိူင်တော့။ စောက်စေ့နှင့် နိူ့သီးခေါင်းမှာ သာ စိတ်ကရှိတော့သည်။
ကျော်က ခေါင်းတချက်ဆတ်လိုက်သည်။ ချို လက်လွှတ်လိုက်သည်။ ကျော်လည်း လွှတ်လိုက်သည်။
“အား ား ား အ အ အ ”
“ဖူး ဟူး ဟူး ”
ဦးခေါင်းပြန်လှန်ကျသည်။ အသက်ပြန်လုရှူနေရသည်။ သွေးကြောတလျှောက် ထုံကျဉ်မှုက ပြန့်နှံ့စီးဆင်းသွားသည်။
စောက်ရည်အချို့ ပွက်ကနဲ လျှံထွက်၍ စအိုဝလေးပေါ် ဖြတ်စီးကာ ကျောအောက် အိပ်ယာခင်းမှာ ကွက်သွားသည်။
ကျော်က ထိန်းမ ထားသော ခြေထောက်များအား အသာ ချလိုက်သည်။ ပက်လက် ဆန့်ဆန့်ကြီး နေစေလိုက်သည်။ ချို့ပေါင်ပေါ် ခေါင်းအုံးထားရာမှ ချို့ကို ဘေးထွက်နေရာယူစေလိုက်သည်။
ခြေဆင်းလိုက်သော ငယ်လေး ပေါင်ကြားမှာ ခုံးထနေသည့် ဆောက်ဖုတ်အုံပေါ်က စောက်မွှေးများကို ဆုပ်ယူ၍ တပြုံလုံး ပြုတ်ထွက်မတတ် ဆွဲမလိုက်သည်။ သန်မာလှသည့် ကျော့်လက်မောင်းအားအောက်မှာ ဆီးခုံ အရေပြားပင် တင်းလာပြီး ငယ်လေးလည်း ခါးကော့တက်လာသည်။ ငယ်လေး ကြာကြာ တောင့် မခံနိူင်။ ခါးပြန်အိကျ လာသည်။ ဖင်တုံးအကိတ်ကြီးများ၏ ဝိတ်ကို စောက်မွှေးများနှင့်မ, ထားသလို ဖြစ်နေသည်။
“အား ား ား ”
ကျော်ကလွှတ်မပေးသေး။
အနားစပ်ရှိ စောက်မွှေးအချို့ပင် ပြုတ်ထွက်ကုန်သည်။ နာလွန်းသဖြင့် ငယ်လေး တံတောင်ဆစ်နှင့် ထောက်၍လိုက်ကော့ပေးထားရသည်။ ကျော်က ပိုမ သည်။ ဆန့်ထားသည့် ဒူးကိုကွေးယူ၍ ထောက်ကာ ကော့နိူင်သမျှ ဆက်ကော့ထားပေးသည်။
ဖင်တုံများက မွေ့ယာမှ တထွာလောက် လွှတ်နေပြီ။
ကျော်က နောက်လက်တဖက်ဖြင့် နိူ့သီးခေါင်းကို ဆွဲညှစ်၍ မပြန်သည်။ ချို့ကိုလည်း မျက်ရိပ်ပြတော့ ချိုလည်း နောက်တဖက်ကို ညှစ်၍ ကူမသည်။
တံတောင်ထောက်ထားသည့် လက်များကို ဆန့်ကာ လက်ဖဝါးဖြင့် ထောက်၍ လိုက်ကြွလာသည်။
ကျွမ်းဘားမယ်တယောက် အနောက်သို့ လှန်ကာ လက်ထောက်သည့်ပမာ။
သို့သော် ငယ်လေးခန္ဓာကိုယ်က ကျွမ်းဘားမယ်နှင့်တခြားစီ။ တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင် မာတောင့်တောင့်မို့ ကိုးရိုးကားယား နိူင်လှသည်။
မွေ့ယာမှ တတောင်ခန့် ကြွနေပြီ။ ခေါင်းက အနောက်လန်ကျနေသည်။ အံကြိတ်ခံသည်။
“အား ား ား . . နာတယ် . . နာလိုက်တာနော် . . ”
ချွေးများပင် တောက်တောက်ကျလာပြီ။
ခြေဖျားထောက်ကြည့်သည်။ မနိူင်။ တံတောင်ဆစ်နှင့် ဒူးတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်နေပြီ။
ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိူင်တော့။ ငယ်လေး ထောက်ထားသည့် ဒူးကို ဆန့်၍ လွှတ်ချလိုက်ရပြီ။
ဧရာမဖင်တုံးကြီးများ ဝိတ်က စောက်မွှေးများဆီမှာ စုသွားသည်။ စောက်မွှေးအချို့ ဖျစ်ဖျစ် ဖျစ်ဖျစ်နှင့် ပြုတ်ထွက်ကုန်သည်။ ကျန်စောက်မွှေးများ ကျော်လက်ထဲမှ လျှောထွက်ကုန်သည်။
ဖင်တုံးကြီးနှစ်လုံး ဝုန်းကနဲ မွေ့ယာပေါ် ပြုတ်ကျသည်။
နိူ့သီးခေါင်းထိပ်နှစ်ခုလည်း နာလှပြီ။ နောက်ပြန်လှန် ထောက်ထားသော လက်များလည်း တောင့်မခံနိူင်တော့။ တံတောင်နှစ်ဘက်ကို ကွေးချလိုက်ရတော့သည်။ နိူ့သီးခေါင်းများ ပြတ်ထွက်တော့မတတ် ရှည်ထွက်လာပြီး ဆတ်ကနဲ လွှတ်ထွက်ကာ ကိုယ်လုံးက ဝုန်းကနဲ မွေ့ယာပေါ် ပြုတ်ကျသည်။
“ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် . . .”
“ဖူး ဟူး ဟူး . . ”
ချွေးသီးများ ပေါက်ပေါက်ကျနေသည်။
မောဟိုက်လွန်း၍ အသက်လုရှူနေရသည်။
ခေတ္တ အနားပေးပြီး
“ကဲ . . ချို နောက်တခေါက် . . . သေသေချာချာ ညှစ်ထားနော် . . . မလွှတ်ထွက်စေနဲ့ . . .”
ငယ်လေး အထိတ်တလန့် နှင့် ခုနကလို လက်နှင့် ခြေထောက်များကို အဆင်သင့် ပြင်လိုက်သည်။ ကျော်က နိူ့သီးခေါင်း တဖက်ကို ညှစ်၍ ချိုက ကျန်တဖက်ကို ညှစ်သည်။ ဆောက်မွှေးအဖုတ်လိုက်ကို ကျော် နောက်လက်တဖက်က သေချာ ဆုပ်ကိုင်သည်။
“ကဲ . . မ မယ် ချို . . .”
ငယ်လေး သိထားပြီးသားမို့ လက်ကို ဆန့်ထောက်၊ ဒူးကွေးကာ ထောက်၍ ကိုယ်ကို လိုက်ကော့တင်ပေးသည်။ ခြေဖျားပါ ထောက်သည်။
ဒူးများတုန်လာသည်။ တံတောင်ဆစ်လည်း ခါနေသည်။ ဒီတခါ ပိုတောင့်ခံကြည့်သည်။
“ဖူး ဟူး . .”
လေပူများမှုတ်ထုတ်ရင်း
တံတွေးများပင် ပါးစပ်မှ လျှံကျလာသည်။ချွေးများပြိုက်ပြိုက်ကျသည်။
မရတော့။ ကိုယ်လုံးကြီး ပြုတ်ကျသည်။ ဆောက်မွှေးများ အချို့ကျွတ်ထွက်ပြီး ကျန်သောဆောက်မွှေး အုံလိုက် နှင့် နိူ့သီးခေါင်းများ လွှတ်ထွက်ကာ ဖြိုးကနဲ ဖျဉ်းကနဲ စူးစူးရှရှ နာသည်။
“အား ား . . .ဖူး ဟူး ဟူး ”
အသက်လုရှူရင်း အမောဖြေသည်။
ကျော်က ဆောက်ဖုတ်အုံကို ဖောင်းကနဲ ဖောင်းကနဲ ၃ချက် ဆက်တိုက် ရိုက်လိုက်သည်။
“အား ား ား အား ား”
ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ကျုံ့ ကျုံ့သွားအောင် နာသည်။
စောက်မွှေးတွေ ဆွဲနှုတ်ခံရသည့် စူးရှနာကျင်မှုသည် စောက်ဖုတ် တပြင်လုံး အရိုက်ခံရသည့် နာကျင်မှုများနှင့် ရောထွေးသွားသည်။
ဆောက်ဖုတ်နှင့် နိူ့သီးခေါင်းကို ဗဟိုပြုကာ လှိုင်းသဖွယ် ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ ပြန့်သွားသည်။
ရှိန်တိန်းတိန်းနှင့် သက်သာလာသည်။ ကျော်က ဆောက်ဖုတ်ထဲ လက်နှိုက်စမ်းလိုက်သည်။ စောက်ရည်များက ရွှဲရွှဲစိုနေသည်။ ရသလောက် ကလော်ထုတ်ကာ ဆောက်ဖုတ်အုံ အနှံ့ ပွတ်သပ်လိမ်းကျံပေးလိုက်သည်။ ဆုပ်ကိုင် နှိပ်နယ်ပေးသည်။ ဆောက်မွှေးများမှာလည်း ချွေးများ စောက်ရည်များနှင့် စွတ်စိုနေလေပြီ။
ငယ်လေးကို ခေတ္တ အနားပေးထားလိုက်သည်။
ချိုကလည်း နို့သီးခေါင်းကို ဖွဖွချေပေးကာ နို့အုံကို ပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်ပေးသည်။
ငယ်လေး တယောက် ဒီလိုနာကျင်အောင် နှိပ်စက်မှုမှာ သာယာတတ်မှန်း သူ့ဘာသာသူပင် အံ့ဩ တုန်လှုပ်မိသည်။ ထပ်မျှော်လင့်နေမိသေးသည်။
“မမ . . အဆင်ပြေတယ်နော် . . ”
“အင်း ပြေပါတယ် ချို ရဲ့ . . တမျိုးကြီးပဲ ချိုရယ် . .
မမလည်း အရှက်တွေ ကုန်ပါပြီ . . .”
“မကုန်ပါနဲ့အုံး မမရဲ့ . . ချန်ထားပါအုံး . .
ကျော့်လီးကြီးနဲ့ မမကို လိုးပေးရအုံးမှာ . . . ခ် ခ် . .”
ငယ်လေးလည်း ရှက်ကိုးရှက်ကန်း တချက် ရယ်လိုက်မိသည်။
အသက်ရှူမှန်လာကာ အမောပြေတော့ ကျော်က
“မမ မှောက်လိုက် . . .”
ငယ်လေး မှောက်လိုက်သည်။ မျက်စိအစုံကို မှိတ်၍ ဘာလုပ်အုံးမလဲ ရင်တထိတ်ထိတ်နှင့် စောင့်နေသည်။ ဆောက်ဖုတ်ထဲမှလည်း တစစ်စစ်နှင့်။
ငယ်လေး၏ ဖင်တုံးကြီးများကို ကြည့်၍ ကျော် ကျေနပ်နေမိသည်။ ချို့လိုတော့ လုံးကျစ်ကျစ်မဟုတ်။ အဆီပိုများနှင့် အရစ်ထနေသည်။ ပေါင်ရင်းနားမှာ အတုံးလိုက် အထစ်အထစ် ဖြစ်နေသည်။ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်နှင့် အရသာခံကာ ဆုပ်နယ်သည်။ လီးလည်း တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်နေပြီ။ လိုး ချင်နေပီ ဖြစ်သော်လည်း ဒီဆော်ကြီး ပြီးအောင် မဆော်လိုက်နိူင် ဖြစ်မှာစိုးသည်။ နှစ်ရှည်လများ ချုပ်တီးထားသူမို့ အကြောမာနေပုံရသည်။
မလိုးပေးသေးပဲ အကြောဆက်လျှော့ပေးရန် စဉ်းစားလိုက်သည်။ ဒီတင်ပါးကြီးတွေက ကျော့်လက်ဖဝါးလောက်တော့ ဖြုံမည်မဟုတ်။
ခါးပါတ်တခုသွားယူလိုက်သည်။ ချိုကတော့ ငယ်လေး၏ ခံနိူင်အားကို အံ့ဩနေမိသည်။
တင်ပါးကြီးများကို ဆုပ်နယ်ပေးတာခံရင်း ဘာဆက်လုပ်မည်လဲ ရင်တဖိုဖို စောင့်နေရာမှ
“ဖျောင်း” ကနဲ အရိုက်ခံလိုက်ရသဖြင့်
“အား ား ”
အလန့်တကြား အော်လိုက်မိသည်။
အဆီတုံးကြီးများ လှိုင်းထသွားသည်။
ဖင်ကြောကို ရှုံ့မိသည်။ အနီရောင် အရှိုးရာကြီးက ထင်းကနဲ ပေါ်လာသည်။
နောက်တချက် ထပ်ရိုက်မည် အထင်နှင့် အသက်အောင့်၊ ဖင်ကြောကို ရှုံ့ ၍ ရင်တထိတ်ထိတ် စောင့်နေသည်။ ကျော်က မရိုက်။
စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း နာကျင်မှုက ကျောရိုးထဲ စိမ့်သည်။
“ဟူး . . ”
သက်ပြင်းချရင်း အသက်မှန်မှန်ပြန်ရှူသည်။ ဖင်ကြောပြန်လျှော့လိုက်သည်။
ကျော်က အချိန်ကောင်းကို စောင့်၍
ဖျောင်းကနဲ ထပ်ရိုက်ပြန်သည်။
ခုနလိုပင် နာကျင်လှသည်။ နာကျင်ပေမယ့် အောင့်ခံနေမမိဆဲ။
ချိုက ငယ်လေးဘေးမှာ ထိုင်ရင်း ကျောပြင်ကို ကြင်ကြင်နာနာ နှစ်သိမ့် ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။
ကျော်က အရိုက်ရပ်ချိန် ဆောက်ဖုတ်ထဲ လက်နှိုက်၍ စောက်ရည်ကလော်ထုတ်ကာ အရှိုးရာပေါ် ပွတ်သပ်လိမ်းကျံပေးသည်။
ရိုက်မည် ပြင်လျှင် သဘာဝ အလျောက် ဖင်ကြောရှုံ့ အသက်အောင့်မိသည်။ ကျော်က မရိုက်။ အသက်ပြန်အရှူ ၊ ဖင်ကြောပြန်အလျှော့ မှာ ချိန်ရိုက်သည်။
ငယ်လေး တယောက် နာကျင်မှုနှင့် သာယာမှု နှစ်ခုကို မီးနှင့်ရေပမာ တလှည့်စီ ခံစားနေရသည်။
အရှိုးရာ ၂၀ ခန့် ထင်ပြီးနောက် ရိုက်တာ ရပ်လိုက်သည်။
ငယ်လေးကား ချွေးပြန်ကာ မောဟိုက်နေပြီ။
ချိုက ကျောပြင်ပွတ်သပ်ပေးနေရာမှ ကျော်လုပ်သလို ဆောက်ဖုတ်ထဲက စောက်ရည်ကလော်၍ တင်ပါးက အရှိုးရာတွေအပေါ် လိမ်းကျံ ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။ မိန်းမ အချင်းချင်း ဆောက်ဖုတ်နိူက်မိတော့ ချိုစိတ်ထဲ မရိုးမရွ တမျိုးခံစားရသည်။ ငယ်လေး ဆောက်ဖုတ်ထဲက ရှုံ့ပွရှံ့ပွ ဖြစ်နေတာလည်း လက်ချောင်းများက ခံစားသိရသည်။
ငယ်လေးဘဝက တသက်လုံး ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားမှုမရှိ၊ အိမ်မှုကိစ္စလည်း လုပ်စရာမလို၊ အားပါးတရ လိင်ဆက်ဆံမှုမျိုးလည်း မရှိခဲ့လေတော့ လေးလံထိုင်းမှိုင်းသလို ရှိခဲ့သည်။
ယခုလို ချွေးပြိုက်ပြိုက်ကျသည်အထိ ပြုမူခံလိုက်ရတော့ သွေးလည်ပတ်မှုကောင်းမွန်လာကာ၊ ပေါ့ပါးလန်းဆန်းသလို ဖြစ်လာသည်။
ချုပ်တည်းမြိုသိပ်ထားသမျှလည်း အကုန်ပွင့်ထွက် ပေါက်ကွဲလေပြီမို့ လိင်ကိစ္စလည်း အလွန်စိတ်ပါလာလေပြီ။
ချိုလည်း ဝင်နွဲရန်အတွက် အဝတ်အစားများကို ချွတ်လိုက်သည်။ မှောက်နေသည့် မမငယ်လေး၏ ကိုယ်ပေါ် ထပ်လျက် မှောက်ချလိုက်သည်။ အိစက်သည့် နို့နှစ်လုံးက လက်ပြင်နေရာမှာ ဖိမ်သည်။ မိန်းမချင်းပေမယ့် အသားစိုင်အိအိ ထိတွေ့မှုမှာ နွေးထွေးသာယာသည်။ ချို၏ စောက်မွှေးငုတ်စိလေးများနှင့်ငယ်လေး၏ဖင်တုံးကြီးများပေါ် ပွတ်သပ်ပေးသည်။
အရှိုးရာထင်အောင် ရိုက်နှက်ထားသည့် ဖင်တုံးများက ခုလို စူးစူးလေးပွတ်သပ်ခံရတော့ ငယ်လေး အရသာတွေ့လှသည်။ ကျော်က ငယ်လေးဖင်ကြား မရမကနှိုက်ကာ လက်ချောင်းနှင့် ညင်ညင်သာသာမွှေနှောက် ကလိပေးနေသည်။
“မမ . . ဟို . . ကျော့်လီးနဲ့ အလိုးခံဖို့ အသင့် ဖြစ်ပြီလား ဟင် . . . ”
“အင် . . မသိ . . မသိဘူးလေ . . ”
“ဟိုလေ . . ပြီးဖို့ နီးပြီလား . . လို့ . . ”
“မသိဘူး ချို ရဲ့ . . သေးပေါက် ချင်သလိုလို . . အထဲက တခုခုကို ညှစ်ချင်သလိုလိုတော့ ဖြစ်တယ် . . .”
“ဒါဆို . . ဟုတ်ပါပြီ. . မမ ပြီးခါနီးပြီ ထင်တယ် . .” “လိုးကြစို့နော် မမ . . . မမကို ပြီးအောင် လိုးပေးလိမ့်မယ် . . ”
ချိုကား ပွဲစီစဉ်သူ၊ ရှုတင်မန်နေဂျာ၊ ဒါရိုက်တာ ပင်။
“ကို . . မမကို အပီသာ လိုးပေးပေတော့ . . .”
ကျော်ကား ဖိုးကျိုင်းတုတ် ဖြစ်ပြီ။
ချိုက ဦးဆောင် ထ ၍ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ ငယ်လေးလည်း လိုက်ဆင်းလာသည်။ ဒုတ်တရမ်းရမ်းနှင့် မတ်တပ်ရပ်နေသည့် ကျော့်ခြေရင်းမှာ နှစ်ဦးသား ယှဉ်၍ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်ကြသည်။ ကျော့်လီးကြီးကို ချိုက စယက်ပေးလိုက်ကာ ငယ်လေးဘက် ယိုင်ပေးလိုက်သည်။ ငယ်လေး ငုံလိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲ တိုးဝင်လာသည်။
ဒီလောက်ကြီးတဲ့ဒစ်ကြီးကို မငုံစဖူးမို့ အားရမိသည်။ တလှည့်စီ ငုံလိုက် စုပ်လိုက် ယက်လိုက်နှင့် လီးကြီးမှာ တင်းတောင့်နေပြီ။ ဆောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်း၊ ဖင်တုံး ကိတ်ကိတ်ကြီးကို ဖြိုရတော့မည်မို့ ကျော်လည်း ရင်ဖိုကာ ခါတိုင်းထက်ပင် ပိုမာနေသယောင်ရှိသည်။ နှစ်ယာက်တောင် လိုးပေးရမည်မို့ သုတ်ထိန်းထားနိူင်ရန် အရေးကြီးသည်။ တော်လောက်ပြီ။
“လာ . . လာ . . မမ . . ကုတင်ပေါ် တက်တော့ . . ”
ကျော်က ပုဆိုးနှစ်ကွင်း သွားယူခဲ့သည်။ ကွင်းဖြစ်အောင် လိပ်လိုက်ပြီး
ပက်လက်လှန်ထားပေးသည့် ငယ်လေး ခြေတဘက်စီ ဒူးခေါက်ကွေးနေရာမှာ ချိတ်လိုက်သည်။ ပြီး ဘယ်ခြေထောက်မှ ပုဆိုးကွင်းကို ဆွဲယူကာ ငယ်လေး ဂုတ်မှာ ချိတ်လိုက်သည်။ ညာခြေထောက်မှ ပုဆိုကွင်းကိုတော့ ငယ်လေး လည်ပင်းကို တပတ်ပတ်၍ ချိတ်လိုက်သည်။
ငယ်လေးကား တစ်တီတူးမိုးမျှော် ဖင်ထောင်အနေ အထားနှင့် ဆောက်ဖုတ်ကလည်း ပက်လက် ဟပြဲ၊ ဖင်တုံးကြီးများ စွင့်ကားထွက်ကာ ခါးလည်လောက်မှစ၍ မွေ့ယာနှင့် လွှတ်နေသည်။ ဦးခေါင်းကိုပါ ချိတ်ဆွဲထားသည်မို့ မိမိဆောက်ဖုတ် မိမိ ငုံ့ကြည့်နေသလို ကွေးကောက်နေသည်။ အတန်ထူသော ဗိုက်ခေါက်က အတစ်လိုက် အတစ်လိုက် အရစ်ထနေသည်။ ပုဆိုးကွင်း တင်းလေ လည်ပင်း အစ်နေသလိုဖြစ်၍ ညာဒူးခေါက်ကွေးကို မိမိဘာသာ အစွမ်းကုန် ဆွဲကွေးထားရသည်။
ကျော်က ငယ့်ခြေရင်းမှာ နေရာအသေအချာယူ၍ ချိုကလည်း ငယ့်ဘေးမှာ အဆင်သင့် ဖြစ်လေပြီ။ ငယ် ပန်းတိုင်ရောက်မည်ဟု ယုံကြည်သည်။
ငယ် ပြီးဆုံးခြင်း ကာမသုခ ခံစားရန် အသင့်ပြင်ထားလိုက်သည်။ စောက်ရည်များကား တစိမ့်စိမ့် စီးထွက်လျက်။
ကျော်က ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေရာယူကာ သူ့လီးအချောင်းလိုက် ငယ်လေး ဆောက်ဖုတ် အကွဲကြာင်းထဲ ပွတ်ဆွဲပေးသည်။ ဒစ်ဖျားကြီးက မတ်ထောင်နေသည့် စောက်စေ့ကို သွားသွားထိသည်။ အချက်တိုင်းမှာ ငယ်လေး တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ။ ဘယ်တော့ သွင်းမလဲ ရင်ဖိုစောင့်စားနေရသည်။ ကျော်က စောက်စေ့ကို လက်နှင့်ကလိရင်း လီးဒစ်ကို တအိအိ ဖိသွင်းလိုက်သည်။ ချိုကတော့ အပေါ်ပိုင်းမှာ တာဝန်ကျေပွန်စွာ နိူ့အစုံကို ပွတ်သပ်ချော့မြူပေးနေသည်။
“အ အ အား ား ကောင်းလိုက်တာနော် . . .”
ဆက်သွင်းစေလိုသည်။ ကွေးကောက်နေသည့် ခန္ဓာကိုယ်နှင့်မို့ ထပ်ပင့် ပေး၍လည်းမရ။ ပေါင်နှစ်ချာင်းကို ဆွဲယူ၍ ဆောက်ဖုတ်ကို ကြိုးစား ပင့်ပေးသည်။ ကျော်က လီးဒစ်ကြီးကို အဝမှာသာ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်ပေးသည်။ စောက်ခေါင်းတွင်းမှာတော့ ပွစိပွစိနှင့် လိုချင်လှပြီ။
“အင့် အင့် သွင်းလေကွယ် . . .”
ကျော် လက်နှစ်ဖက်ကို ငယ်လေး ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီးများပေါ် ဖိထောက်၍ ဆတ်ကနဲ တဆုံး ထိုးထည့်လိုက်သည်။
“အ အား ား ငယ်လေး”
ခေါင်းလှန်ကာ ကော့တက်သွားသည်။ ချိတ်ထားသော ပုဆိုးကွင်းများကြောင့် ဆောက်ဖုတ်ကို ဆွဲမလိုက်သလို အဝင် ပိုထိသည်။
ကျော် စလိုးပြီ။
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်၍ ရှေ့နောက် လိုးသဖြင့် လီးတံကြီးက ရေပြင်ညီ တိုးဝင်နေသည်မို့ ကော့ထောင်နေသည့် ဆောက်ဖုတ်ထဲ လျှောလျှောရှူရှူ မဟုတ်ဘဲ ကန့်လန့် ပွတ်တိုက်နေသည်။ ဒစ်ကြီးက ဂျီစပေါ့ကို ထိထိမိမိ ဖိတိုက် ချိတ်ဆွဲသည်။ ဂွေးဥများက စအိုဝကို တဖတ်ဖတ် ရိုက်နေသည်။
ချို့ လက်တဖက်က ရမ်းခါနေသော နိူ့အုံပေါ်ပွတ်ပေး၍ ကျန်လက်တဖက်က စောက်စေ့သို့နေရာရွှေ့သည်။ ကျော့်လိုးချက်နှင့်အညီ စောက်စေ့ကို ပွတ်ပေးသည်။ ထက်အောက် ဘေးတိုက် ပွတ်သည်။ တချက်ချက် ညှစ်ပေးသည်။
ငယ်လေး အလူးအလဲ ခံရင်း စိမ့်နေအောင် ကောင်းလာသည်။ အဖျားတက်သလို တုန်ရီလာသည်။ ကြက်သီး တဖျန်းဖျန်း ထသည်။ “တအားအား တဟင်းဟင်း” အသံမျိုးစုံနှင့် ညည်းညူနေသည်။
ပန်းတိုင် နီးလာပြီဆိုတာ သိသည်။ တခုခု လာတော့မည်။ တင်းကြပ်နေတာ ပေါက်ကွဲထွက်တော့မည်။
“ပြီးပြီ . . . ပြီးပြီ . . . ”
တောင့်တင်းသွားသည်။ အသက်အောင့်၍ တကိုယ်လုံးရှိ ကြွက်သားများ ညှစ်သလို ဖြစ်သည်။ ။ မျက်စိမှိတ် အံကြိတ်ထားသည်။ လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားသည်။ မေးကြောများထောင်တက်လာသည်။ တလောကလုံး အမှောင်ဖုံးသလို ဘာမှမမြင်တော့၊ မသိတော့။ ကွေးကောက်နေသည့် ခန္ဓာကိုယ်ကို အားရပါးရ ဆန့်ထုတ်လိုက်ချင်သည်။
ခြေထောက်ကို အားစိုက် ဆန့်ထုတ်သည်။ လည်ပင်းအစ်လာသည်။ အသက်ရှူ၍ မရတော့။ မျက်ဖြူလှန်လာသည်။
ငယ်လေးတယောက် ကာမအထွတ်အထိပ်ကို ရောက်နေမှန်းသိ၍
ချို က ဆောက်စေ့ကို သွက်သွက် ဖိပွတ်ပေးသည်။ ကျော်က အမြန်နှုန်းတင်သည်။ တဗြန်းဗြန်း မြည် အောင် လိုးပေးသည်။
“အစ် အစ် အားအား ား ား . . .”
စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာသည်။ စောက်ခေါင်းထဲ စောက်ရည်ကျဲကျဲများ စိုရွှဲလာ၍ ကျော်က သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ အပေါက်ပျောက်သွားသည့် လီးကြီးက ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် နှင့် တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။
စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကာ ကျော့်ဗိုက်တပြင်လုံး ရွှဲရွှဲစိုသွားသည်။ ချိုလည်း မကြုံစဖူးမို့ အံ့ဩနေမိရင်း စောက်စိကိုသာ သွက်သွက်ဖိပွတ်ပေးသည်။ သေးများလည်း ပန်းထွက်လာသည်။
ဖင်ဆုံကြီး တခုလုံး တွန့်လိမ် ရမ်းခါကာ ပန်းထုတ်သောကြောင့်
ထောင်တက်သွားသည့် သေးများ ငယ်လေးဆောက်ဖုတ်ပေါ် ပြန်ကျသည်။ အချို့ကား ကျော်ဗိုက်မှ တဆင့် အိပ်ယာခင်း စိုရွှဲကုန်သည်။
ငယ်လေး ကိုယ်လုံးကြီး တောင့်တင်းနေရာမှ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါကာ ဝုန်းကနဲ ပျော့ကျသွားသည်။ ပုဆိုးကွင်း တင်းနေရာမှ အတန်ငယ်လျှော့သွား၍ အသက်ပြန်လုရှူနေရသည်။ သို့သော် လည်ပင်းတပတ်ပတ်ထား၍ ကြပ်သွားသော ပုဆိုးကွင်းက ပေါင်လုံးကြီးများ ဝိတ်နှင့်တင်းနေသေးသဖြင့် လိုအပ်သလောက် ပြန်မလျော့။ အသက်ရှူကြပ်နေဆဲ။ မျက်ဖြူလှန်နေဆဲ။ သွေးဆုတ်သလို ဖြူဖတ်ဖြူရော် ဖြစ်လာတော့မှ ကျော်က အလျင်အမြန် ပေါင်လုံးကြီးများကို ဖိတွန်းပြီး ပုဆိုးကွင်းကို ချွတ်လိုက်ကာ ခြေထောက်များကို ဆန့်ချပေးလိုက်သည်။
ငယ်လေးတယောက် ပျော့ဖတ်ကာ နူံးချိနေသည်။ အသက်ကို ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက် ကြိုးစားရှူနေသည်။ အမြောက်ထဲ ထည့်ပစ်ခံရသူလို အမြင့်သို့ ထိုးတက်သွားပြီး လေထီးဖြင့် တဖြေးဖြေး ပြန်ဆင်းလာသူလို တညိမ့်ညိမ့် အသဲတအေးအေး ရင်တဖိုဖိုနှင့် အာရုံ ပြန်စုစည်း၍ သတိပြန်ဝင်လာသည်။
ကျော်နေလတ်က နှုတ်ဆက်အနမ်းအဖြစ် ငယ်လေးပါးပြင်နှစ်ဘက်ကို တလှည့်စီ မွှေးမွှေးပေးလိုက်သည်။
ချိုကလည်း ကျော် လုပ်သလို လိုက်လုပ်ရင်း
“မမ . . အဆင်ပြေတယ်မလား ဟင် . . .”
ငယ်လေး နှုတ်ဖျားမှ မပွင့်တပွင့် တိုးတိုးလေး ရေရွတ်နေသည်။ ကျော်နေလတ် နှင့် လင်းလက်ချိုတို့ နှစ်ဦးသား နားစွင့်လိုက်ရာ . . မိမိငယ်တယောက်ကား လောကကြီးနှင့် အဆက်ပြတ်ကာ ရှိန်းဖိန်းဖိန်းနှင့် နတ်ပြည်ရောက်နေဆဲ။
အသက်ကို ဖြေးဖြေးမှန်မှန်ရှူရင်း အိပ်တဝက် နိူးတဝက် အိမ်မက်ထဲ မျောလွှင့်နေသူတယောက်လို ဘိန်းမှိန်း မှိန်းနေလေသည်။
” ပြီးသည် ” ဆိုသည်မှာ ဒီလောက်တောင် ကောင်းတာ အသိနောက်ကျလေခြင်း ဟု နောင်တ ရမိသည်။ အိမ်ထောင်ကျနောက်ကျခြင်း၊ ကိုဆွေက အကြောင်းကြောင်းကြောင့် မဖြည့်ဆည်းပေးနိူင်ခြင်းမှာ ကံဇာတ်ဆရာ ကြောင့်ဟု ဆိုနိူင်သော်ငြား ကျော်နှင့်ချိုတို့ လိုးပွဲအပြီး ယခုလို အကောင်အထည်ပေါ်ဖို့ ၄ လ ခန့်ကြာမြင့်ခဲ့သည်မှာ မိမိ၏ နှောင့်နှေးတွေဝေခဲ့မှုကြောင့်မို့ နောင်တရ နှမြောနေမိသည်။
ယခုမှပင် စိတ်ပေါ့ပါး လန်းဆန်းကာ အထီးကျန်သလိုလို၊ ငြီးငွေ့သလိုလို ဖြစ်နေသည့် စိတ်ကျနေမှု သက်သာပျောက်ကင်းသွားသည်။ လောကကြီး တခုလုံး သာယာသလို ထင်လာမိပြီ။ လူဖြစ်ရကျိုး နပ်လေခြင်း ၊ လူ့ဘဝကား နေပျော်လှချည့် ဟု ခံယူလာမိပြီ။
ကိုဆွေကို ရင်ထဲမှ အထူး ကျေးဇူးတင်နေမိသည်။ သဘောထားကြီးစွာ စီစဉ် ခွင့်ပြုပေးသည့် ချို နှင့် အားကောင်းမောင်းသန် လိုးပေးခဲ့သည့် ကျော် တို့ကိုလည်း ကျေးဇူးတင်မိသည်။ ကျေးဇူး ပြန်တုန်ြ့ပန်ရမည်ဟု တွေးသည်။ ပိုးစိုးပက်စက် ခံခဲ့သည်အတွက်လည်း မျက်နှာပူခြင်း၊ ရှက်ခြင်းများ လျော့ပါးသွားပြီ။ သွေးသားဆန္ဒဆိုတာ သဘာဝ တစ်ခု အဖြစ်ခံယူကာ နောက်နောင်လည်း ယခုလို အားရပါး ခံပစ်မည် ဟု တွေးသည်။ ချို ပြောဖူးသည့် ဝ သည့် အမျိုး မဟုတ်ဆိုသည်မှာ မှန်လိုက်လေခြင်းဟု လက်ခံမိသည်။
ချွေးများ စိုရွှဲနေသည်မို့ အအေးမမိအောင် ချိုက စောင်ပါးလေးတထည် လွှမ်းပေးလိုက်သည်။ ငယ်လေးလည်း ထိုစောင်ကို ဆွဲခြုံကာ သူတို့ဘက် တစောင်းလှည့် ကွေးနေလိုက်သည်။
ကျော်ကား အသားကုန် လိုးလိုက်ရသဖြင့် မောဟိုက်ကာ ပက်လက်လန်သွားသည်။ ဆော်ကြီးကို ဆောက်ရည်များ၊ သေးများပင် ပန်းထွက်အောင် ဖြုတ်လိုက်နိူင်သဖြင့် ကျေနပ်လှသည်။ မိမိ မပြီးအောင် ထိန်းနိူင်ခဲ့သည်အတွက်လည်း အားရမိသည်။ ရေရှည်မှာ ချို စေတနာ မပျက်အောင် သူ့လည်း လိုးပေးရဦးမည်၊ အလှည့်ပေးရမည်ကို သဘောပေါက်သည်။
ချို့ကို မိမိအပေါ်လှမ်းဆွဲယူကာ အနမ်းကြမ်းကြမ်းပေးလိုက်သည်။ ချိလည်း ယခင်က သူများကို လိုးပြရတာ ဖီးလ်တက်ဖူးပြီး ယခု သူများလိုးကြတာ အနီးကပ် အရှင်လတ်လတ် မြင်ရသဖြင့် ကျေနပ်မိသည်။ မမြင်ဖူးမကြုံဖူးတာမျိုး ကိုယ်တိုင်မြင်တွေ့၊ ပါဝင် လှုပ်ရှားခဲ့ရသဖြင့် ဆောက်ဖုတ်ထဲမှ ငတ်မွှတ်နေပြီ။ မိမိကို လိုးနေကျ လီးကြီး သူများဆောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတာကြည့်ပြီး သဝန်တိုသလိုလိုနှင့် ကျေနပ်အားရမှုလည်း ရှိသည်။ ထိုလီးကြီး ယခုတော့ မူလပိုင်ရှင် ကျွင်းမှန်ကို ဝင်ရတော့မည်။
ကျော့်အပေါ်ခွနေရင်း အနမ်းမပျက်ဘဲ ဆောက်ဖုတ်နှင့်တည့်အောင်ချိန်၍ ထိုင်ချလိုက်သည်။ စီးစီးပိုင်ပိုင် လျှောကနဲ ဝင်သွားသည်။ အထဲမှ ယားယံမှု သက်သာသွားသည်။ ထက်အောက် ဘေးတိုက် ဘယ်ညာ နှဲ့ကာ အရသာခံသည်။
မွေ့ယာ လှုပ်ခါမှုနှင့်အတူ ငယ်လေး နိူးလာသည်။ အာရုံ စုစည်းကာ မူလ အခြေအနေပြန်ရောက်ပြီမို့ ချိုတို့ကို တချက်ကြည့်လိုက်သည်။ လိုးနေကြပြီမို့ ပြုံးပြလိုက်သည်။ မိမိတယောက်တည်းအတွက် ဆိုပါက ချို့ကို လွန်စွာ အားနာရမည်။
“ကိုဆွေ့ကို အဆင်ပြေကြောင်း ပြောပြလိုက်မယ်နော် . . .”
“ဟုတ်တယ် မမ . . ကိုဆွေတယောက် စိတ်ပူနေမှာ . . . ”
ကျော့်အပေါ် မြင်းစီးနေရင်း ပြန်ပြောသည်။
ချို အကြံရပြီ။ တချက် ရင်ဖိုသွားသည်။ ဟုတ်သည်။ အရင်က မတော်တဆပုံစံနှင့် ကျော်ဦးဆောင်တိုက်တွန်းမှုနှင့် လိုးပြခဲ့ဖူးသည်။ ယခု တမင်ပြရလျှင် ကောင်းမည်ဟု အတွေးပေါ်သည်။ နောင်ကိုလည်း ကိုဆွေ့ကိုပါ ဒီပွဲတွေထဲ ဝင်နွဲစေမည်မို့ ခုကတည်းက အစပြုထားလိုက်မည်။ လိင်စိတ်အားနည်းနေသည့် ကိုဆွေကို မိမိတို့ အစွမ်း ခပ်ကြွားကြွားလေးပြမည် စိတ်ကူးပေါ်သည်။
“ဟို ဗွီဒိုကောလ် နဲ့လား ဟင် . . မမ”
ကျော်ကလည်း ဒါမျိုးဆို အကြိုက်မို့ လက်မထောင်ပြသည်။
ချို ဘာကို ဆိုလိုမှန်း သိသည်။ ငယ်လေးလည်း ထိုအိုင်ဒီယာကို သဘောကျသည်။ ကိုဆွေ့ကို တယောက်တည်း ပစ်ပယ်မထားရက်။
အွန်လိုင်းတက်လိုက်တော့ ထင်သည့်အတိုင်းပင်။ ကိုဆွေ မီးလေးစိမ်းနေသည်။
Hi လုပ်လိုက်သည်။ အသဲပုံ ပို့လိုက်သည်။
ကိုဆွေတယောက် တချိန်လုံး စောင့်နေပုံပင်။ ချက်ချင်းပင် အကြောင်းပြန်သည်။
“ငယ်လေး . . . အဆင်ပြေရဲ့လား . . .”
လက်မ အကြီးကြီး ထောင်ပြလိုက်သည်။
“Can Video call ?”
လက်မ အကြီးကြီးတခု ပြန်ရတော့ ဗွီဒိုကောလ် ခေါ်သည်။
စပီကာ ဖွင့်ထားလိုက်သည်။
“ကိုကို . . ”
“ငယ်လေး . . အဆင်ပြေလား . . ”
“ဟုတ် ကိုကို အရမ်းအဆင်ပြေတယ် . . ကိုကို့ကို သတိရနေတာ . . . အရမ်းကျေးဇူးတင်တယ် . . ကိုကိုရော . . . ခု ဘာလုပ် . . .”
“ထုံးစံအတိုင်းပေါ့ . . .”
မဲ့ပြုံးလေးနှင့် ဝီစကီ ဖန်ခွက်လေး မြောက်ပြသည်။
“သူတို့တွေရော . . ”
“သူတို့တွေက ခုမှ စ လုပ် နေကြတာပေါ့ ခ် ခ် . . .”
“ကိုကို ကြည့်မလား . . လိုက်ဖ် ပြမယ် . . .”
“ကြည့်မယ်လေ ငယ်လေး . . ငယ်လေးကရော ဟင် . . ”
ကင်မရာ ပြောင်းလိုက်သည်။
“ငယ်လေး . . ပြီးသွားပြီ ကိုကို . . . တကိုယ်လုံးကို နူံးချိသွားတယ် . . . ကိုကျော်ရော ချို ရောက ပြုစုပေးတာ တအားတော်တာပဲ . . .”
“ကိုကိုက ငယ်လေး ကို ကြည့်ချင်တာ . . ”
“ကြည့်ရမှာပေါ့ ကိုကို . . နောက်တခါဆို ကိုကိုပါ ပါမှာ . . . ”
“တကယ် ?
“ဒါနဲ့ . . ကိုကို ချိူ့ ကိုရော မလုပ်ချင်ဘူးလားဟင် . . ”
“အာ . . ငယ်ကလည်း . . .”
“မလုပ်ချင်ဘူးပေါ့ . . .”
“အခုလား လို့ . . ဟီး ဟီး . . ”
“အခုတော့ အဲ့ကနေကြည့်ပြီး စိတ်ကူးနဲ့ လှမ်းလိုးပေတော့ ကိုကို . . . ငယ်လေး ရိုက်ပြနေမယ်လေ . . . ကိုကို ထုပေါ့ နော် . . .”
“အိုကေ”
ကိုဆွေကား တသက်လုံး ထုနေကျမို့ ချက်ချင်းပင် ပုဆိုးကိုချွတ်ချ၍ ငယ်ပါကို ဆုပ်ကိုင်ပြီးသား ဖြစ်နေပြီ။ မိမိမိန်းမ ငယ်လေးကို ဟိုကောင် ဘယ်လို လိုးလေမလဲ တချိန်လုံး တွေးနေတော့ လီးက တောင်ချင်ချင်မှာ ခုလို သူ့မိန်းမက တက်ဆောင့်နေတာ မြင်တော့ ချက်ချင်းထောင်တက်လာသည်။ ငယ်လေး လှဲနေရာမှ လူးလဲထကာ အကောင်းဆုံး မြင်ကွင်းရအောင် လှည့်ပတ် ရိုက်ပြသည်။ ကျော်တို့ လင်မယား ၂ ဦးလုံးက ကင်မရာဘက်လှည့် ပြုံးပြကြသည်။
ခါချဉ်ကောင် မာန်ကြီး၊ တောင်ကြီးဖြိုမယ်ကြံ ခါးကမသန် ဆိုသလို ကိုယ်၌က လီးတောင်အားမကောင်းပေမယ့် ချိုလို လုံးလုံးကျစ်ကျစ် ဖြူဖွေးဖွေး ဆော်မျိုးကို ကစ်ချင်သေးသည်။ ကျော့်လီးကြီးကို တချက်တချက်တွေ့ရသည်။ ဒီလီးကြီးနှင့် သူ့မိန်းမကို လိုးပြီးသွားပြီ ဆိုသည့်အသိကလည်း ကိုဆွေ့ကို စိတ်ကြွစေသည်။ မိမိလက်ကို ထက်အောက် စရွှေ့ လိုက်သည်။
“အဝင်အထွက် သေချာရိုက်ပြလေ ငယ်လေး . . ”
ငယ်လေးက ချို ဆောက်ဖုတ်ကို အနီးကပ် ရိုက်သည်။ ချိုက ရိုက်ပြနေမှန်းသိ၍ ပီပီပြင်ပြင်ဖြစ်အောင် နှေးနှေးမှန်မှန် တဆုံးထုတ် တဆုံးသွင်း လုပ်ပြသည်။
“ကိုဆွေ ပိုရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရအောင် လှည့်လိုက်မယ် . . .”
ဟု ပြောကာ လီးကို ဆောက်ဖုတ်မှ မကျွတ်စေဘဲ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ ကျော့်ဘက်ကို ဖင်ပေးအနေအထားဖြစ်အောင် လှည့်သည်။ လီးကို တပ်လျက် လှည့်သည်မို့ ကျော်တယောက် အီဆိမ့်သွားသည်။ ဆောင့်ကြောင့်အနေအထားနှင့် ကျော့် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အားပြုထောက်ကာ မှန်မှန်ဆောင့်ပေးသည်။
“အား လှလိုက်တဲ့ မြင်ကွင်းကွာ . . ”
ကိုဆွေ လက်ကို မြန်မြန် အလုပ်ပေးသည်။
“ကိုဆွေကြီး ညီမကို မလိုးချင်ဘူးလား”
ချိုက လှမ်း စသည်။
“အခုလား . . ”
ကိုဆွေလည်း ခေသူတယောက်တော့မဟုတ်။
“ဟုတ်တယ် . . ခု ချို လိုးပေးနေတာ ကိုဆွေ့ လီးကြီးလေ . . ကောင်းလား ကိုဆွေ . .”
ပြောရင်းနှင့် မြင်ကွင်း ပိုကောင်းအောင် အနောက်ဘက် လှန်ရင်း လက်ကို ကျော့်ရင်ဘတ်ပေါ် ထောက်လိုက်သည်။ ဖင်ကို ထက်အောက် လှုပ်ရှားရင်း သေချာ လိုးပြနေသည်။ နှဲ့ကာ ဝှိုက်ပြသည်။ ကျွတ်ထွက်လုမတတ် ဆွဲထုတ်သည်။ ဆောက်ဖုတ်ပွင့်ဖတ်လးများ အရည်တဝင်းဝင်းနှင့် လန်ထွက်လာသည်။ တအိအိ ပြန်ထိုင်ချသည်။ ဆောက်ဖုတ်ချိုင့်ကာ အဖတ်လေးများ လိပ်ဝင်သွားသည်။
ကျော် အစပြု၍ လိုးပြခဲ့သည့်နောက်ရယ်၊ မမငယ်လေးကိုယ်တိုင် ပက်ပက်စက်စက် မိမိရှေ့မှာ အလိုးခံခဲ့တဲ့နောက်ရယ်၊ ချိုခုလို ပြရတာ မရှက်တော့တဲ့အပြင် ဖီးလ် ပိုတက်လာသည်။ ကျော်က ချို့ တင်ပါးအစုံကို ကိုင်ကာ မလိုက်ချလိုက် ကူပေးသည်။ ချို့ကိုယ်က ခပ်လန်လန် နှင့်မို့ လီးအဝင်အထွက်က ဂျီစပေါ့ကို အချက်တိုင်း ထိုးမိသည်။
ပြောင်ရှင်း ဝင်းလက်နေသည့် ဆောက်ဖုတ်ထဲ လီးတံကြီး ဝင်ထွက်နေသည်မှာ အတိုင်းသား မြင်နေရသည်။ အဝနားထိ ဒစ်ကြီးကျွတ်ထွက်တော့မလို ရောက်ရောက်လာပြီး နင့်ကနဲ ပြန်ဝင်သွားပုံမှာ ပီပြင်လှသည်မို့ ကိုဆွေ တအား ဖီးလ်တက်နေသည်။ ငယ်လေးဆောက်ဖုတ်နှင့်မတူ တမူလှပသည့် ဆောက်ဖုတ်လေးမို့ လည်း အာရုံရလှပေသည်။
“ညီမရယ် . . . ဆောက်ဖုတ်လေးက လှလိုက်တာကွာ . . အမွေးတွေပြောင်ရှင်းနေတော့ ချာတိတ်မလေး ကျနေတာပဲ . .
ကိုယ် အဲဒီထဲ ထည့်ချင်လိုက်ထှာ . . .”
“အင်း . . . ထည့်ရမယ် ကိုဆွေ . . .
ခုလည်း . . ကို့ဆွေ့ဟာလို့ ချို မှန်းနေတာ . . ”
ဒီစကားမှာ ကိုဆွေ လီးကြီး ဆတ်ကနဲ မာသည်။
“ကိုယ်လည်း ဟို ဟိုတယ်မှာ ညီမ ဆောက်ဖုတ်စမြင်ဖူးကတည်းက မျက်စိထဲက မထွက်ဘူး ညီမရယ် . . .”
“လိုးလေ ကိုဆွေ . . ဆောင့်ပေး ဆောင့်ပေး . . အား ကောင်းနေပြီ . . အား . . .သွက်သွက် လုပ်ပေး . .”
ချို၏ ညုတုတု စကားသံကြောင့် ကိုဆွေ ထိုင်ထုနေရာမှ ခါးကော့ တင်ပါးများစုညှစ်ကာ သွက်သွက်ကြီး ထုလိုက်တော့ သုတ်ရည်တွေ ကြမ်းပေါ် ပန်းထွက်ကုန်သည်။
“အား အစ် အစ် . . .”
ကိုဆွေမျက်နှာကြီး ရှုံ့မဲ့သွားကာ စခရင်ပေါ်မှ ပျောက်သွားသည်။ မြင်ကွင်းများက မျက်နှာကျက်ရောက်လိုက် နံရံဘက်ရောက်လိုက်၊ ကြမ်းပြင် ဖြစ်လိုက်နှင့်။ ကိုဆွေ ဖုန်းကို ပုံမှန်ကိုင်မထားနိူင်တော့။
ငယ်လေး ကင်မရာကို သူ့ဘက် ပြန်ပြောင်းပြီး
“ကိုကို . . နေလို့ကောင်းသွားပြီလား . . ခ် ခ် . . ”
“အင်း . . ဟုတ်တယ် . . . ငယ်လေး ခုကိစ္စ အကောင်အထည်ဖော်ဖြစ်တာ ကျေးဇူးတင်တယ် သိလား . . .
ငယ်လေးကို ပိုပိုပြီး ချစ်လာတယ် . .”
“ဟုတ် . . ကိုကို . . ငယ်လေးလည်း ကိုကို့ကို တအားချစ် . . အများကြီးချစ် . . . ”
“ကိုကို အိမ်သာသွားဆေးလိုက်ဦးမယ် . . .”
“ဟုတ် ကိုကို . . ဘိုင့်ဘိုင် . . .”
ကိုဆွေကြီးလည်း တချီကောင်းကောင်း ထုလိုက်ရသည်မို့ ငယ်လေး ကျေနပ်မိသည်။ ကျော်တို့ လင်မယားကို ကျေးဇူးတင်ပြီးရင်း တင်နေမိသည်။ မိမိ အားရပါးရ ပြီးပြီးသားမို့ နုံးချိနေ၍ ကာမစိတ်မပါလှသော်ငြား ယခု သူတို့ ပြီးရန်အလှည့်မို့ မိမိ တတ်နိူင်သလောက် ဝင်ကူကြည့်မည် စိတ်ကူးသည်။
မိမိအား ချို စောက်စေ့ပွတ်ပေးခဲ့သလို ပြန်ပွတ်ပေးသည်။ ထက်အောက် ခုန်ဆွခုန်ဆွ လုပ်နေသည့် ချို့ ဆောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်း သေးသေးလေးကို အုပ်ကိုင်ကာ စောက်စေ့ကို ပွတ်ပေးသည်။ ကျန်လက်တဘက်က ကျော့်ရင်ဘတ်ကို ပွတ်ပေးလိုက်သည်။
ပြင်ပ လက်တချောင်း၏ ပွတ်သပ်နူးဆွပေးမှုကြောင့် ကျော်ရော ချိုပါ တမူထူးခြား ကောင်းလှသည်။ မိမိတို့လိုးပြတာကြည့်ပြီး ကိုဆွေ တယောက်ထုလိုက်သည့်အသိကြောင့်လည်း ပိုရင်ဖိုရသည်။ နှစ်ဦးသား ကာမပန်းတိုင် နီးလေပြီ။
“ဟူး . . မောပြီ ကိုရယ် . . ချို့ ကို အပေါ်က လိုးပေးတော့ နော် . . .”
ချိုက အလိုးရပ်ပြီး ပက်လက်လန် အိပ်ချလိုက်သည်။ ကျော်ကလည်း ခပ်သွက်သွက်နေရာယူသည်။
ပေါင်စေ့ထားသည့် ချို့အပေါ် ခွကာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ပြောင်ဝင်း ကော့ထောင်နေသည့် လီးတံကို လက်နှင့်ဖိ ဆောက်ဖုတ်အခြမ်းကြားတအိအိ သွင်းလိုက်သည်။
ချိုကလည်း ပွဲသိမ်းအနေအထားယူကာ ဝင်လာသည့် ကျော့်လီးကြီးကို တင်ပါးများခွက်သည်အထိ ဆွဲစုပ်ယူသည်။ ငယ်လေးက ချို့ နိူ့သီးများကို ပွတ်သပ်ပေးသည်။ ကျော် လက်ထောက်ကာ ဒိုက်ထိုးသလို တဖျောင်းဖျောင်းနှင့် လိုးတော့သည်။
ဆီးခုံ နှစ်ခုကြားညာလက်ဝါးကို အပြားလိုက် ထည့်ကာ ချို ကိုယ်တိုင် ဆောက်စေ့ကို မြန်မြန်ပွတ်သည်။ ငယ်လေး က ချို့နိူ့လေးများကို ဆုပ်နယ်ပေးသလို ကျော့် ကျောပြင်ကြီးကိုလည်း ပွတ်ပေးသည်။
“အား ား ား . . .ကောင်းလိုက်ထှာ ပြီးတော့မယ် . . . ပြီး အီး အီး တော့မယ် . . .”
ချိုတယောက် တင်းတောင့်သွားကာ ခေါင်းထောင်လိုက် ပြန်ကျလိုက်နှင့် ပန်းဝင်နေလေပြီ။
ငယ်လေးလည်း ချို့ နိူ့သီးခေါင်းကို ညှစ်ပေးကြည့်သည်။ ချို တယောက် တကိုယ်လုံး တင်းတောင့်လာသည်။
“ကို . . . လုပ်ထား လိုးထား . . .”
“အား ား ား ပြီးပြီ ပြီးပြီ”
ချို့ ခန္ဓာကိုယ်လေး ပျော့ကျသွားသည်။
ကျော်က တဖန်းဖန်း လိုးနေဆဲ။
ချိုက အရှိန်မပျက် ဆောက်ဖုတ်အတွင်းသားများနှင့် ဆက်ညှစ်ပေးသည်။ ငယ်လေးက ကျော့် ကျောပြင်ကြီးကို ပွတ်နေရာမှ တင်ပါးပေါ် ပွတ်ပေးသည်။ ထိုမှ တဆင့် ဖင်အကွဲကြောင်းထဲ အမြောင်းလိုက် ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ စအိုဝပေါ် ပွတ်ဆွဲပေးသည်။
“အီး ကောင်းတယ် မမ . . ဟုတ်ပြီ . . ဂွေးဥတွေကို ပွတ်ပေး . . အူး ဟူး . . ”
ငယ်လေးလက်များ ကျော့် ဂွေးဥတွေကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ပေးသည်။ ဖွဖွညှစ်ပေးလိုက်သည်။
“အစ် အိ အိ အား ား ား ပြီးပြီ . . အစ် အစ် . . ”
ကျော်တယောက် အောင့်အီးထိန်းထားခဲ့သမျှ သုတ် တွေကို အားရပါးရ ပန်းထဲ့လိုက်ကာ ဝုန်းကနဲ ချိူ့ပေါ် ပြုတ်ကျ၍ ပျော့ခွေသွားသည်။ တချက်နှစ်ချက် ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်ကာ ငြိမ်သွားတော့သည်။
xxxx
နောက်တနေ့ ကျော်လည်း ရုံးတက်ရမည်မို့ ခနအကြာ ကိုဆွေကငယ်လေးကို လာရောက်ကြိုသွား၍ စိတ်ကြည်နူးလန်းဆန်းစွာ အိမ်ပြန်လာကြသည်။ ကျော်နေလတ် ငယ်လေးကို ဘယ်လို လိုးပေးလို့ ငယ်လေး ကာမအရသာကို ဘယ်လို ခံစားရသလဲ ဆိုသည်ကို ကိုဆွေက တဖွဖွ မေးသော်လည်း ငယ်လေးက ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနှင့် ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်သာ ဖြေလေသည်။
“လာမယ့် စနေနေ့ကျ သိရမှာပေါ့ ကိုကိုရာ . . .”
“အင်းပါလေ . . .
ငယ်လေး အရမ်းကောင်းတာပဲလား . . .”
“ဟုတ် . . ကောင်းတယ် ကိုကို . . ”
ကိုဆွေ စိတ်ထဲ တချက် မနာလိုသလို ဖြစ်မိသော်လည်း မိမိ အသက်အရွယ်အရ အခြေအနေမှန်ကို လက်ခံရမည်လေ။
“ဒါနဲ့ ကိုကို . . နောက်တခါကျရင် အမွေးတွေ ရှင်းခဲ့ဖို့ မှာလိုက်တယ် . . .”
“အင်း . . ကောင်းတာပေါ့ . . ချို့ ဟာလိုမျိုးပေါ့ . . .”
“ဟုတ် . . ကိုကိုရော ကြိုက်လားဟင် . . ”
“ကြိုက်တာပေါ့ ငယ်လေး . . ”
“ငယ်လေးလေ . . တားဆေးတွေ သောက်လည်း မသောက်ချင်၊ ထိုးလည်းမထိုးချင်ဘူး ကိုကို . . OG မမနဲ့ တိုင်ပင်ကြည့်လိုက်မယ်နော် . .”
“ငယ်လေး အဆင်ပြေသလို လုပ်လေ . . ”
“ကိုကို . . . ဟိုလေ . . ချိုတို့အတွက် ငယ်လေးကတော့ အိပ်ယာခင်း ၃ စုံ လောက်နဲ့ ကလေးတွေအတွက် ချောကလက်တွေ ဝယ်ပေးမလား လို့ . . တခြား ဘာလက်ဆောင် ပေးရင် ကောင်းမလဲ ဟင် . . . ”
“အင်း . . ကိုကိုစဉ်းစားထားတာ ရှိတယ် . . ကားအသစ် တစ်စီးကို ရုံးထဲထည့်ပြီး လက်ရှိကားကို ကျော်အတွက် သီးသန့် ပေးထားမလားလို့ . . ”
“နောင်ကို ရေရှည် အမြဲ လက်တွဲသွားနိူင်ရင် တိုးကျော် ကမ်ပဏီကနေ branch အသစ် တစ်ခု ခွဲဖွင့်ပြီး ကျော်နေလတ်ကို ဒါရိုက်တာ ခန့်ဖို့ထိ စဉ်းစားထားတယ် . . .”
“ဟုတ် . . ကောင်းတာပေါ့ ကိုကို . . အဲ့လိုဆို ချိုလည်း အရမ်းပျော်ရှာမှာ သိလား . . ”
စနေနေ့ ရောက်ရန် တပါတ်ကာလသည် ခါတိုင်းထက် ကြာနေသလိုပင်။ နိူ့သီးခေါင်း နှင့် ဆောက်စေ့များမှ ဒါဏ်များ တရက်နှစ်ရက်အထိ တဆစ်ဆစ် နာနေသေး၍ သတိတရ ဖြစ်နေမိသည်။ ရေချိုးတိုင်း အရှိုးရာများကြည့်ကာ နှိပ်စက်ခံ၊ အလိုးခံခဲ့သည့် မြင်ကွင်းများ ပြန်လည် မြင်ယောင်နေမိသည်။ ဒီကြားထဲတွင် ငယ်လေးထံလည်း မသွားဖြစ်။ ဖုန်းနှင့်သာ ဆက်သွယ်ဖြစ်ကြသည်။
အရှိုးရာများ ပျောက်သည့် တရက်မှာတော့ ပြနေကျ OG မမ နှင့် တိုင်ပင်ကာ IUD ထည့်ဖြစ်သည်။ နကို ဝနေသူမို့ တားဆေး သောက်ဆေး ထိုးဆေးများ မသုံးလို။
ဆရာဝန်မှာကြားသည့်အတိုင်း လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရန် အနီးရှိ ဂျင် တခုတွင် စာရင်းသွင်း၍ စလုပ်ဖြစ်နေသည်။ စားဝင်အိပ်ပျော်၍ ပေါ့ပါးလန်းဆန်းသလို ခံစားရသည်။
ချိုတယောက်တော့ ညတိုင်း အလိုးခံနေရတာ ကံကောင်းလိုက်တာ ဟု တွေးမိသည်။
ကိုဆွေကတော့ အားရပါးရ ထုလိုက်ရသည်မို့ တပါတ် ၁၀ ရက်ခန့် ကာမစိတ် ကုန်ခမ်းနေဆဲ။
သောကြာနေ့တွင်တော့ ငယ်လေးတယောက် ပြီးခဲ့သည့် တညကို ပြန်မြင်ယောင်ကာ မနက်ဖြန်အတွက် စိတ်များက ကြွနေသည်။ စနေနေ့ မှသာ ဆောက်မွေးရိတ်ရန် တွေးထားသော်လည်း ယခုထဲက ရိတ်ထားမည် စိတ်ကူးလိုက်သည်။
ဆောက်မွေးများကို ကပ်ကြေးနှင့် အရင်ဖြတ်ပြီးမှ ဂျုပ်နှင့် အပြောင်ရှင်းလိုက်သည်။ မီးဖွားချိန်မှ လွှဲ၍ တခါမှ မရိတ်ဖူးသဖြင့် မိမိဟာ မိမိ ငုံ့ကြည့်ရင်း အသစ်အဆန်းလေး အဖြစ် ကျေနပ်နေမိသည်။ ဆောက်မွေးများ မရှိတော့သဖြင့် ယခင်တခေါက်လို အမွေးမှ ဆုပ်ကိုင် မြောက်၍ ရတော့မည် မဟုတ်။ ဒီတခေါက် မည်သို့များ လုပ်ဦးမလဲ တွေးနေမိသည်။ ဆောက်စေ့ကို ညှစ်၍တော့ မ မ,လောက်ဘူးဟု ထင်သည်။
“အို . . ဘယ်လိုပဲ လုပ်လုပ် ကြိတ်မှိတ် ခံရမှာပဲ . . ”
စနေနေ့ နေ့လည်မှာတော့ ငယ်လေးတယောက် လာမည့် စနေည အတွက် ရင်ဖိုနေလေပြီ။
ထိုသို့ နာကျင်အောင် နှိပ်စက်ခံရပြီး ပြန်လည်သက်သာချိန်၌ အလိုးခံရမှသာ အထူးကောင်းသည်ကို ငယ်လေးသိနေသည်။ ကိုယ်က သူတို့လို ညတိုင်း ကာမစည်းစိမ် ရတာမဟုတ်တော့ တခါဆို ဆိုသလောက် ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် ခံထားမှ တပါတ်စာ လုံလောက်မည်မှန်းသိသည်။
xxxx
စနေနေ့ ည ရ နာရီ ခန့်မှာတော့ ကိုတင်အောင်ဆွေတို့ လင်မယား လက်ဆောင်များ၊ အရက်တလုံး၊ စားစရာများနှင့် အတူ ကျော်နေလတ်တို့အိမ် ရောက်လာကြသည်။ ကျော် တို့လင်မယားလည်း အားနာပါးနာနှင့် ဝမ်းသာအားရ လက်ခံကြသည်။
“ညီ . . ကားကို ပြန်ရောင်းရင် ရောင်းလိုက်လို့ရပြီ။ ငွေပို ထွက်လာတာပေါ့ . . ရုံးက xxxx ကားလေးကို ညီ ကိုယ်ပိုင်သုံးဖို့ ပေးထားလိုက်မယ် . . . ရုံးသုံးအတွက် ပိုကြီးပြီး လူပိုဆန့်တဲ့ xxxx ကားတစီး ဝယ်ထည့်ထားပြီ . . ”
ကျော်ရော ချိုပါ ထင်မှတ်မထားသည်ကြောင့် အလွန် ဝမ်းသာသွားသည်။ ချိုက ကားရောင်းရငွေကို ဘဏ်ထဲထည့် ငွေတိုးရဖို့ထိ တန်းတွက်လိုက်မိပြီ။ ကျော်ကတော့ ဒီတခါ ဆော်ကြီးကို အရင်ထက် ပိုကောင်းအောင် လိုးပေးပြီး ကျေးဇူးဆပ်ဖို့ မြန်မြန် အကွက်ချ စဉ်းစားလိုက်သည်။
ခနတဖြုတ် စကားပြောဆိုကြပြီး . . .
“ကဲ . . ညီတို့ သဘောနော် . . . စချင်ရင် စတော့ . . . ”
“လုပ်စရာ ရှိတာ အရင် လုပ်ကြပြီးမှ အေးအေးဆေးဆေး သောက်ကြစားကြ စကားပြောဆိုကြတာ ကောင်းမယ်ထင်တယ် . . .”
ကိုဆွေကပဲ လူကြီးပီပီ ပွဲစဖို့ တိုက်တွန်းလိုက်သည်။
xxxx
အားလုံး အခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်ကြပြီ။
“ကိုဆွေ့ကို အရင်တခေါက်အကြောင်း ဘာမှ မပြောပြထားဘူး . . .”
ငယ်လေး က ကျော်တို့ကို အသိပေးလိုက်သည်။
“ဟင် . . ဒီလိုဆို . . ဟို ဟို . . မမ ပဲ ပြောပြလိုက်လေ . . . သူ့မိန်းမကို နှိပ်စက်နေတယ် ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို ထသတ်နေပါ့မယ် မမ ရယ် . . ”
ကိုဆွေက နားမလည်သလို အားလုံးကို တလှည့်စီ ကြည့်နေသည်။
ချိုကပဲ
“ဒီလို . . ကိုဆွေ ရေ . . မမငယ်လေးက မြိုသိပ်ချိုးနှိမ်ထားရတာ ကြာလွန်းလို့ ထင်ပါရဲ့ . . . အကြောတွေ တင်းပြီး မာတောင့်နေလို့ အကြောလျှော့ပေးဖို့ လိုတာကို ပြောတာ . . ”
ဒီအထိလည်း ကိုဆွေကား နားမလည်နိူင်သေး။ အကြောလျှော့စေချင်လို့ လာအလိုးခံနေတာ တခြား ဘာကို ဆိုလိုနေမှန်း သဘောမပေါက်။
အူကြောင်ကြောင်နှင့် ငယ်လေးထံ ကြည့်မိသည်။
“ကိုကိုရေ . . BDSM ကို ပြောတာ . . ငယ်က BDSM ကို ကြိုက်သလို ဖြစ်နေတာ . . . ငယ်တို့ နားလည်မှု ရပြီးသား . . ကိုကို အသာ ကြည့်နေရုံပဲ . . ”
“ေဩာ် . . ”
ကိုဆွေ ပါးစပ်ကြီးအဟောင်းသား အံ့ဩမိရုံမှ တပါး ဘာစကားသံမှ ထွက်မလာတော့။ မိမိ ကာလကြာရှည် ပေါင်းသင်းလာသည့် ဇနီးမယား အကြောင်းကို မိမိမသိ။ တချီတည်းနှင့် ငယ်လေး၏ ငုတ်လျှိုးနေသော ဆန္ဒ hidden desire ကိုဖွင့်လှစ်နိူင်သော ကျော်နေလတ်ကို အံ့ဩတကြီးနှင့် အထင်တကြီး ငေးနေမိသည်။ ေဩာ် ဆယ်စုနှစ် တခုကျော်ကွာတာနဲ့ အတော်ပြောင်းလဲတာပဲ ဟု အတွေးဝင်သည်။
“ဟုတ် ပြီ ဟုတ်ပြီ . . ပေါက်ပြီ . . အကိုက audience​ ပဲ လုပ်ပါမယ် . . အို ခေ . . ”
ကျော်က ကုတင်ဘေးရှိ အံဆွဲထဲမှ Eye mask ထုတ်လိုက်သည်။ ငယ်လေး မျက်လုံးများကို အုပ်လိုက်သည်။ ငယ်လေး ရင် ထိတ်ကနဲ ဖိုသည်။ ချိုက ထိန်း၍လက်မောင်းကိုကိုင်ထားပေးသည်။ ကိုဆွေလည်း မိမိမိန်းမကို မမြင်ဖူးသည့် တစိမ်းတယောက်လို ကြည့်နေမိသည်။ အသစ်အဆန်း တခုလို မြင်ရ၍ ရင်ခုန်မိသည်။
ကျော်က လက်သန်းလုံးခန့် ကြိုးတပင်သွားယူလာသည်။
အရင်က ကလေးပုခက် ဆင်သည့်ကြိုး။ အပေါ် ဆလပ် တန်းမှာ ဝေါလ်ပလပ်နှင့် သံကွင်းနှစ်ကွင်းရှိသည်။ ကြိုးကို သံကွင်းထဲ ရှိုကာ အစများကို တွဲလောင်းချထားလိုက်သည်။
ငယ်လေးကတော့ ဒါတွေကို မမြင်။
ကျော်တို့ လင်မယားက တွဲခေါ်၍ ငယ်လေး စမ်းတဝါးဝါးနှင့် သူတို့ တွဲခေါ်ရာနောက် လိုက်လာခဲ့သည်။
တမင်ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဝတ်လာသည့် ညအိပ် ဂါဝန်ရှည်ကို ခေါင်းမှ ကျော်၍ ချွတ်လိုက်သည်။
ဘရာ နှင့် ပင်တီ ချန်ထားလိုက်သည်။
ကျော် တချက် အကဲခတ်လိုက်တော့ ဆောက်မွေးရိတ်လာမှန်းသိသည်။ အပြောင်လား၊ တိရုံပဲလားဆိုသည်တော့ မသိသေး။ ရိတ်မလာလျှင် စိတ်ကြိုက် ကိုယ်တိုင် ရိတ်ရန်လည်း ပြင်ထားပြီးသား။
လက်ကောက်ဝတ် နှစ်ဘက်မှာ ကြိုးချည်တာခံရသည်။ ငယ်လေး အင်တာနက်မှာ ကြည့်ဖူးသည့် BDSM အတိုင်း လုပ်တာခံရတော့မည်မှန်းသိတော့ ရင်ဖိုလာသည်။
ဘာမှ မမြင်ရတာကိုက ဘယ်နေရာကို ဘယ်လို လုပ်မည် မသိ။ စိတ် တအားလှုပ်ရှားစေသည်။
ကြိုးနှစ်ပင်ကို ဆွဲတင်းတော့ လက်များကား၍ မြောက်တက်လာသည်။ နို့အုံကြီးများပင် အပေါ်ကြွလာသည်။ လက်တဆုံးဆန့်၍ ကြိုးတင်းသွားသည်အထိ မရပ်သေး။ ဆက်ဆွဲသည်။ လက်ကောက်ဝတ်မှ နာလာသည်။ ခြေဖျား ထောက်လိုက်ရသည်။ သဇင်HD ကို ပြန်မြင်ယောင်မိသည်။ အဲ့တုန်းက အထူးအဆန်း ဖြစ်ခဲ့မိသည်မှာ ယခု မိမိလောက် မဟုတ်မှန်း သတိရသည်။ ခြေဖျား စမ်းကာစမ်းကာ ထောက်ပြီး မတ်မတ်ရပ်မိတော့မှ ကျော်က ကြိုးစကို အနားသတ် ချည်သည်။
နောက်တော့ ကျော်က ငယ်လေး ခြေနှစ်ဘက်ကို ကားလိုက်သည်။ ထိပ်နှစ်ဖက်မှာ အပေါက်ဖောက် ကြိုးတပ်ထားသည့် ၂ ပေခန့် pvc ပိုက် တချောင်းကို ငယ်လေး ခြေကျင်းဝတ်မှာ တဘက်စီ ချည်လိုက်သည်။
ငယ်လေးတယောက် လက်ကားယား၊ ခြေကားယား နှင့် ခြေဖျားထောက် ရပ်လျက် မယိုင်လဲအောင် ထိန်းနေရသည်။ လဲမလို ဖြစ်ပါက လက်ကောက်ဝတ်မှ ကြိုးကို အားပြု ပြန်ထိန်းရသည်။ လက်ကောက်ဝတ်မှာ ကြာကြာ အားပြုထား၍ လည်းမရ။ မိမိ ဝိတ်နှင့် နာလှသည်မို့ ခြေဖျားပေါ်မှာသာ အားပြုရပ်ရသည်။ တချက်တချက် လဲမလိုလို ဖြစ်၍ တွဲလောင်း ဖြစ်သွားသည်။ လူတကိုယ်လုံး ဟိုဒီရမ်း သည်။ ခြေဖျားကို စမ်းကာစမ်းကာ ထောက်ပြီး ပြန်ရပ်ရသည်။
ဒူးတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်သည်။
ကျော်က ဘရာ ချိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်သည်။ ကလစ်ကနဲ ပြုတ်ထွက်သွားသည်နှင့် နို့လုံးကြီးများ တွဲလွဲ ကျလာသည်။ ဘရာကို လက်မောင်းတလျှောက်မတင်ပြီး ဦးခေါင်းကို ကျော်၍ လည်ဂုတ်ပေါ် တင်ထားလိုက်သည်။
အယောင်ကျသွားပြီ ဖြစ်သည့် နိူ့သီးခေါင်းတွေကို အဝတ်လှန်းသည့် ကလစ်နှင့် ညှပ် လိုက်သည်။
“အား အ အ . . ”
အစမှာ တအား နာလှသည်။ တဖြေးဖြေး ထုံလာသည်။ မနာတော့။
ပင်တီကို ခွကြားညှပ်အောင် ဆွဲလိုက်သည်။ ဆောက်ဖုတ်အမြောင်းကြီး နှစ်ခု အမွေးအမျှင် ကင်းရှင်းစွာ ပေါ်လာသည်ကို အားလုံး ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီး မြင်လိုက်ရသည်။
ကျော်က ပင်တီ အရှေ့နှင့် အနောက် အနားစများကို ကိုင်၍ ဆောက်ဖုတ်အမြောင်းကြားထဲ ပင်တီစ မြုတ်ဝင်ပျောက်ကွယ်သွားသည် အထိ တင်းနေအောင် မလိုက်သည်။ ခြေဖျား ထပ်ထောက်စရာ မရှိတော့။ အမြောင်းထဲက ပင်တီစက လုံးလိပ်ကာ ဆောက်စေ့ကို ဖိမိသည်။ ကိုဆွေပင် မိမိမိန်းမ ဆောက်ဖုတ်ကို ခုမှ မြင်ဖူးသူလို လီး မာလာသည်။
ပြီးတော့ ဆောက်ဖုတ် ဘေးနခမ်းသား အမြောင်း တလျှောက်၌ ကလစ် ၃ ခုကို တဖက်စီ၌ညှပ်သည်။ ကလစ်လေးများ၌ အပ်ချည် ကြိုးတန်းလန်းနှင့် စတီးဇွန်း တစ်ချောင်းစီ ချည်၍ တွဲလောင်းချထားလိုက်သည်။ တချက်တချက်
တခုနှင့် တခု ရိုက်ခတ်သံ တချွမ်ချွမ် မြည်လေသည်။ နဂိုဖောင်းမို့သည့် ဆောက်ဖုတ်ဘေးခြမ်းများ တွဲလွဲဆွဲခံထားရသည်မို့ ဖောင်းမို့ ရှည်ထွက်နေသည်။
စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းနှင့် စူးစူးရှရှ နာသည်။ နာကျင်မှုက တကိုယ်လုံးသို့ တစိမ့်စိမ့်ပြန့်နေသည်။
အံကြိတ်ခံရင်း တဖြေးဖြေး သက်သာသလို ရှိလာသည်။ စိမ့်ထွက်လာသည့် စောက်ရည်များ ကို လိပ်ညှပ်နေသည့် ပင်တီက စုပ်ယူသည်။
ငယ်လေးတယောက် မမျှော်လင့်ထားသည်ကို ပြုမူခံရသည်မို့ ရင်ဖိုရသည်။
လူ ၃ ယောက်ရှေ့မှာ မိမိကို ပိုးစိုးပက်စက် လုပ်နေကြသည်မှာ အလွန် ရှက်စရာကောင်းသော်လည်း မိမိကို အားလုံးအာရုံစိုက်၍ ဒီလို အလုပ်ခံနေရသည်ကို သာယာနေမိသည်။ နောက်ဆက်တွဲလိုက်လာသည့် ကာမအရသာမှာ ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် မသိစိတ်ထဲမှ လိုချင်တောင့်တနေမိသည်။ ဆားငံရည်လို သောက်လေ ငတ်လေ၊ ထပ်သောက်ချင်လေ ဖြစ်နေပြီ။
ဘာဆက်လုပ်ကြမလဲ ရင်တထိတ်ထိတ်နှင့် စောင့်နေရသည်။ ဖင်တုံးတွေကို ရိုက်မည်ပဲ ဖြစ်မည်။
ကျော်က ငယ်လေးလက်ကောက်ဝတ်၌ ချည်ထားသော ကြိုးအရွယ် နောက်တပင် ယူလိုက်သည်။
“ရွှီး . . ရွှီး . . ”
လေထဲ ရမ်းရင်း ငယ်လေးနားကပ်သွားသည်။
အသံကြောင့် ငယ်လေး ထိတ်ကနဲ တုန်တက်သွားသည်။ ခါးပါတ်ပြားမဟုတ်မှန်း သိလိုက်သည်။
“ဝှစ် . . ဖြန်း . . ”
“အင့် . .”
ဖင်တုံးကြီးပေါ် မဟုတ်ဘဲ ဗိုက်ခေါက်ကို ရိုက်သည်။ ဖင်ရိုက်လျှင် ရှုံ့မည်၊ ကော့မည် ပြင်ထားရာ ဗိုက်ကို ရိုက်တော့ ကုန်းသလိုဖြစ်သည်။ ခြေထောက်များလွှတ်၍ တကိုယ်လုံး ယမ်းနေသည်။ ဇွန်းများက တချွင်ချွင် မြည်သည်။ ခြေဖျား စမ်းကာ စမ်းကာ ထောက်၍ လက်ကောက်ဝတ်မှ ကြိုးများကို အားပြုကာ ပြန်ထောက်ရသည်။ မတ်မတ်ပြန်ထိန်းရသည်။
ကိုဆွေက ရိုက်တာလား၊ ကြည့်နေတာလား မသိ။
မိမိကိုယ်တိုင် မမြင်ရသည်ကိုက ရင်ထိတ်ရသည်။
ခြေဖျားထောက်နေရ၍ ချွေးများပြန်လာသည်။ ဖြေဖျားလွှတ်ပါက လက်ကောက်ဝတ်မှ နာလွန်းသဖြင့် မနည်း ငြိမ်အောင် ထိန်းရပ်၍ အံကြိတ်ခံရသည်။
၃ ခါလောက် အရိုက်ခံရတော့ ဆောက်ဖုတ်မှာ ချိတ်ထားသည့် ကလစ် ၂ ခု ပြုတ်ကျသည်။ ကလစ် လွှတ်သွားသည့် နေရာ စစ်ကနဲ နာသည်။ ကလစ် ပြန်တပ်သည်။ တဖန် စူးကနဲ နာပြန်သည်။
ချွေးများ ပြိုက်ပြိုက် ကျနေပြီ။
ထပ်ခါ ရိုက်လိုက်၊ ခြေဖျား လွှတ်သွားလိုက် ပြန်ထိန်းလိုက်နှင့် ငယ်လေးတယောက် ချွေးပြိုက်ပြိုက် ကျနေပြီ။
ဗိုက်ခေါက် ပေါ်တွင်လည်း အရှိုးရာများ ထင်နေပြီ။
ဒီကြားထဲ ကလစ် ပြုတ်ကျတိုင်း စူးကနဲ နာကျင်မှုက တမျိုး၊ ကလစ် ပြန်ညှပ်ချိန် တင်းကနဲ နာကျင်မှုက တဖုံ တကိုယ်လုံး စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း နှင့် တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်နေသည်။
ကိုဆွေတယောက်ကား လီး တတောင်တောင် နှင့် ငယ်လေးအစား အံပင် ကြိတ်နေမိသည်။ မိမိ တသက်လုံး ကြင်ကြင်နာနာ ချစ်လာခဲ့သည့် ဇနီးကို ခုလို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ကိုင်တွယ်နေတာ တွေ့တော့ လီးက တစစ်စစ်နှင့် မာလာသည်။
အချက် ၂၀ ခန့်မှာတော့ ငယ်လေး ဘယ်လိုမှ မခံနိူင်တော့။ ဒူးများလည်း ပျော့နေပြီ။ ခြေထောက်ကို လျှော့ချလိုက်လျှင်လည်း တွဲလောင်း ဟိုဒီရမ်း၍ လက်ကောက်ဝတ်မှ နာလှပြီ။
Mercy . . . Mercy . . .
ကျော်နေလတ် ချည်ထားသော ကြိုးကို ငယ်လေး ခြေဖဝါး ကြမ်းနှင့် ထိသည်အထိ လျှော့ချပေးလိုက်သည်။
သူတို့ချင်း တခါကြုံဖူးရုံနှင့် အပြန်အလှန် နားလည်မှုတွေ ရနေပါ့လား ဟု ကိုဆွေ အံ့ဩဘနန်း ဖြစ်ရပြီ။ အရင်တခေါက် ဘယ်လောက်တောင် ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေအောင် လိုးလွှတ်လိုက်သည် မသိ။ ယခင်လို ငိုင်တိုင်တိုင်၊ ထိုင်းထိုင်းမှိုင်းမှိုင်း မဟုတ်ဘဲ တပတ်လုံး ငယ်လေးတယောက် စိတ်ကြည်လင်လန်းဆန်းနေတာ မိမိအမြင်။ မိမိ မဖြည့်ဆည်းပေးနိူင်၍ ငယ်လေးအတွက် စိတ်မကောင်း ဖြစ်စရာ မလိုတော့မှန်းလည်း သိရပြီ။ ရှေ့လျှောက် မိမိ သင်္ဘောထွက်လျှင်လည်း ငယ်လေး အတွက် စိတ်ပူစရာ မလိုတော့။
“ဖူး ဟူး ဟူး . . ”
ခြေဖဝါးပေါ် သက်တောင့်သက်သာ ရပ်၍ လက်မှ ကြိုးလည်း ခပ်လျှော့လျှော့ အနေမို့
ငယ်လေး ခုမှ အသက် ဝအောင် ဖြေးဖြေးမှန်မှန် ပြန်ရှူရသည်။ ခြေကားယား လက်ကားယား ရပ်လျက် အမောဖြေသည်။ ဘာများဆက်လုပ်မလဲ ရင်ဖိုရသည်။
“မမ . . ဒီတခါတော့ mercy အော်ရပြီ . . ”
ချိုက မခံချင်အောင် ကျီစယ်လိုက်သည်။
“ဟူး . . အတော် ထိ တာကိုး . . သေတော့မယ် ချိုရဲ့ . . ”
ခုမှ ရီရီမောမော စကားပြောနိူင်တော့သည်။
ကျော်က eye mask ကို ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။
ငယ်လေး အားလုံးကို ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ကြည့်မိသည်။ အားလုံး၏ ဂရုစိုက်မှု ခံယူရင်း အသက်မှန်မှန်ပြန်ရှူနေလိုက်သည်။
ကျော်က ငယ်လေး နိူ့သီးခေါင်းမှ ကလစ်၌ စတီးဇွန်း တခုစီ ချည်ထားပေးလိုက်သည်။ နိူ့့သီးခေါင်း ထိပ်လေး ရှည်ထွက်၍ တွဲလွဲ ကျသည်။ တင်းပြီးအနည်းငယ် ပိုနာလာသည်။
ကတ်ကြေးနှင့် ငယ်လေး ပင်တီ ခွကို ဆွဲယူ၍ ဖြတ်လိုက်သည်။ ပြောင်ရှင်းနေသည့် ဆီးခုံ ဘွားကနဲ ပေါ်လာသည်။ ခါးမှ အစကိုပါ ဖြတ်၍ လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။
“အကို . . ကျွန်တော်တို့ ဂိမ်းလေး တခု ကစားကြရအောင် . . .”
ကျော်က ဒီတခါ ပွဲစီစဉ်သူ ဒါရိုက်တာ။
ကိုဆွေက မျက်ခုံးတချက် ပင့်ကြည့်၍ နားထောင်နေသည်။
“ကျွန်တော် ပြမယ် . . .”
မတ်ကာပင် နှင့် ငယ်လေး ဆောက်စေ့ကို ဗဟိုပြုကာ ဖောင်းမို့မို့ ဆီးခုံ ကို စက်ဝိုင်းဝိုင်းသည်။
ယားကျိကျိနှင့် ငယ်လေး တွန့်သည်။ မိမိဆောက်ဖုတ်ကို လုပ်ချင်ရာလုပ်၍ ရသည့် ကစားစရာ အရုပ်တခုပမာ ဝိုင်းလုပ်နေကြသည်လေ။
စက်ဝိုင်းခြမ်းတခု ရသည်။ သူ့အပြင်ဘက် ၂ လက်မခန့်ခွာ၍ နောက်စက်ဝိုင်းတခု ထပ်ဝိုင်းသည်။ ဒီစက်ဝိုင်းက ပေါင်ရင်းပေါ် ထိ ရောက်၍ စက်ဝိုင်း ၃ စိတ်စာတော့ ရသည်။
ထောင်မတ်၍ ပြူထွက်နေသည့် ဆောက်စေ့ထိပ်ကို မှင်နှင့် ထပ်ခါထပ်ခါ တို့သည်။
“အွန့် . . အွန့် . . .”
ဆောက်စေ့က အပြာရောင် ဖြစ်သွားသည်။
ကျော်တို့သား အကြီးကောင် ဆော့သည့် ပလပ်စတစ် ကျည်ဆံ ထည့်ပစ်ရသည့် လေသေနတ် ပစ္စတို လေးကို ယူကာ . .
“ဒီလိုလေ အကို . . မမ ဆောက်ဖုတ်မှာ စက်ဝိုင်းဝိုင်းထားမယ် . .
အကို ဒီလေသေနတ် နဲ့ ပစ် . . ”
“အပြင်ဆုံး စက်ဝိုင်းထဲ ထိရင် ချိုက အကို့ကို strip dance နဲ့ ဧည့်ခံပြီး အကုန်စချွတ်မယ် . . ”
“အတွင်း စက်ဝိုင်း ဆို အကို့ကို မှုတ်ပေးမယ် . . ထုပေးမယ် . . .”
“ပစ်မှတ်တဲ့တဲ့ မှန်ရင် ချို ကို အကို စိတ်ကြိုက် လိုးပေတော့ . . ”
“ဟာ . . ကောင်းတာပေါ့ ညီ . . ”
“ညီ့ ခေါင်းက ရွှေချထားရမယ့် ခေါင်းမျိုးပဲ . . ” ကိုဆွေ ဝမ်းသာအားရ ထအော်သည်။ မိမိ ဒီလောက်အထိ မျှော်လင့်မထားရဲခဲ့။
ငယ်လေး ကတော့ အတော်ပင် ထိတ်လန့်သွားသည်။ မိမိဆောက်ဖုတ်ကို လေသေနတ်နှင့် ပစ်မည် ဆိုပါလား။
“ေဩာ် . . အကို . . ကျည်က ၁၀ ခုပဲနော် . .
အကွာအဝေးကတော့ သတ်မှတ်ချက်မရှိဘူး . . ”
ငယ်လေး ကိုဆွေကို တချက်လှမ်းအကြည့် ကိုဆွေဆီမှ အားပေးပြုံး တခု ရသည်။ ကိုဆွေ တယောက် ချိုကို လိုးချင်ဇောနှင့် တက်ကြွနေသည်ကို တွေ့နေရသည်။ မိမိကို အသည်းခိုက်သည်အထိ နာအောင် ပစ်မှ ချို့ကို လိုးရမည်မို့ ကိုဆွေ မြန်မြန်လိုးရအောင် အနာခံရမည်ဟု အားတင်းထားသည်။ ငယ်လေး ရင်ထိတ်နေသည်။ ဆောက်စေ့ ကို ကျည်ဆံမှန်လျှင် မည်မျှ နာမည် မသိ။ သူတို့အားလုံးထံ တလှည့်စီ ကြည့်မိသည်။
အားလုံး မိမိ ဆောက်ဖုတ်ကို အာရုံစိုက်နေကြတာ တွေ့ရသည်။
ပလပ်စတစ် ကျည်ဆံလုံးလေးများကို မြေဖြူမှုန့်များနှင့် ရောမွှေ၍ ခွက်လေးထဲ ထည့်ထားသည်။
“ကဲ . . ကျွန်တော်တို့လည်း ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ချွတ်ထားကြစို့ . . . မမ တယောက်ထဲ ဆိုတော့ အားငယ်နေရှာမယ် . . .”
ကျော်ရော ကိုဆွေရော အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်တော့မှ မမာ့တမာ ဒုတ်များ အသီးသီး လွှတ်လပ်သွားကြသည်။
“ကဲ . . မမလည်း သက်တောင့်သက်သာ ဖြစ်အောင် ဒါတွေ ဖယ်လိုက်စို့ . . ”
ပြောလည်းပြော လက်ကလည်း တပြိုင်တည်း နိူ့သီးခေါင်းက ကလစ်တွေကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲဖြုတ်လိုက်သည်။
“အား ား ား”
ဖျဉ်းကနဲ ဖျဉ်းကနဲ နာလှသည်။ အသက်ရှူပင် မှားသည်။
ခနအကြာ အသက်ပုံမှန်ပြန်ရှူတော့မှ ဆောက်ဖုတ်ဘေးခြမ်းများမှ ကလစ်များ၌ ချိတ်ဆွဲထားသာ ဇွန်းများကို စုကိုင်ကာ တပြိုင်တည်း ဆွဲဖြုတ်လိုက်သည်။ အဆီမြောင်းကြီးများ ရှည်ဆန့်ထွက်လာကာ ကလစ်များ ပြုတ်ထွက်၍ နဂို အတိုင်း ပြန်ရုန်းတက် သွားသည်။
ဆောက်ဖုတ် အခြမ်းကြီးများ နီရဲ ယောင်ကိုင်းနေသည်။
“အား လား လား . . .ဖူး ဖလူး အူး . . ”
ငယ်လေး အီစိမ့်သွားသည်။
ကျော်က ဇက်ကြောနှိပ်သည့် လက်ကိုင် အနှိပ်စက်လေး ယူလာကာ မီးပလပ်တပ်၍ ခလုတ်ဖွင့် စမ်းလိုက်သည်။
ပြီး ရောင်ကိုင်းနေသည့် မိမိငယ် ဆောက်ဖုတ်ပေါ် လက်ဖဝါးအုပ်၍ ငြင်ငြင်သာသာ ဆုပ်နယ်ပေးသည်။ အနှိပ်စက်လေးကို လက်ဖမိုးပေါ် ကပ်၍ တုန်ခါမှုကို လက်ဖဝါးမှ တဆင့် ဆောက်ဖုတ်၊ ဆောက်စေ့များဆီသို့ ပြန့်စေသည်။
“အင်း အဟင်း ဟင်း . . .
ငယ်လေး တယောက် ခုနက နာကျင်မှုများ သက်သာ၍ အရသာတွေ့လာသည်။ ယခင်တခေါက် ဆောက်စေ့ကို လက်နှင့် ဆုတ်နယ် ပွတ်ပေးသည်နှင့် လားလားမျှ မဆိုင်၊ အပုံကြီးသာသည်။ ဒူးနှစ်ချောင်း တလှည့်စီ ကွေးလိုက် ညွှတ်လိုက်နှင့် တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်လာသည်။
မျက်စိမှေး၍ အရသာ ရှိနေစဉ်မှာပင် . .
“ကဲ . . အကို . . စပစ်ပေတော့ . .”
ငယ်လေး ပြန်သတိဝင်သည်။ နာကျင်မှုအတွက် ပြန်ပြင်ဆင်ရပြန်သည်။
ငယ်လေး နာမည် စိုး၍ ကိုဆွေက ၆ ပေခန့်အကွာ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ ပစ်သည်။
“ဖောင်း ”
အသက်အောင့် ဗိုက်ရှပ်လိုက်သည်။ မထိ။
ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ဝင်သွားသည်။ ပြောင်းတိုမို့ ချိန်တာ တခြား၊ ကျည်သွားတာ တခြား ဖြစ်သည်။
အနည်းငယ် ရှေ့တိုးလာသည်။ ထပ်ချိန်ပစ်သည်။
“ဖောင်း ”
“အ . . ”
ပေါင်ပေါ်ထိသည်။ မြေဖြူစက်လေး ထင်သည်။ စက်ဝိုင်းတွင်းတော့ မဝင်။ သိပ်မနာလှ။
နောက်တချက် ထပ်ပစ်သည်။
“ဖောင်း ”
“အ . .”
ဗိုက်မှ အရှိုးရာ အနီရောင်ပေါ်မှာ မြေဖြူစက်လေး ထင်သည်။
ငယ်လေး မနာမှန်းသိ၍ ကိုဆွေ အတော်နီးနီးထိ တိုးလာကာ ကပ်ပစ်သည်။ ၃ ပေ ခန့် ရှိမည်။
“ဖောင်း”
“အား ား . . ”
ပေါင်ခြံနား အပြင် စက်ဝိုင်းထဲ မှန်သည်။ ငယ်လေး တချက်တော့ စူးကနဲ နာသည်။ သို့ပေမယ့် ကိုဆွေ့ မျက်နှာကြီး ပြုံးသွားတာ မြင်တော့ ကျေနပ်မိသည်။ ချို ဧည့်ခံတာ ကိုဆွေ မျက်စိအရသာ ခံရတော့မည်လေ။
ကျော်က ငယ်လေး ခြေကျင်းဝတ်၌ ချည်ထားသော ပိုက်လုံးကို ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။ ငယ်လေးလည်း အနည်းငယ် သက်တောင့်သက်သာရှိကာ ပွဲကြည့်၍ ရပြီ။
ချိုက လှုပ်လီလှုပ်လှဲ့ နှင့် အဝတ်အစားများကို စ ချွတ်သည်။ မျက်စိထဲ ကားရောင်းရငွေများကို မြင်မိသည်။ ကျေးဇူးရှင်ကို ကျေးဇူးဆပ်ရမည်မို့ သေချာ ပြုစုဧည့်ခံရမည်မှန်း သိသည်။ ကြာကြည့်တချက်ကြည့်သည်။
ကျော်ကလည်း မိမိမိန်းမ အလှကို ပြရတာ ကျေနပ်လှသည်။ မမငယ်လေးဆောက်ဖုတ်ပေါ် လက်ဖဝါးနှင့် အုပ်ကိုင်ထားရင်း နိူ့သီးခေါင်းကို လျှာနှင့် ကလိပေးသည်။
ကိုဆွေတယောက် လေသေနတ်ကို ခနမေ့ထားသည်။ အကြည့်က ချို ဆောက်ဖုတ်မှာကပ်၍ အာရုံက တောင်လာသောလီးမှာ ရောက်သည်။
ငယ်လေးကတော့ မတ်တပ် လက်ကားယားနှင့် ကိုဆွေ မျက်နှာမှ တနှာရိပ်များကိုကြည့်၍ ကိုဆွေလည်း ကျေနပ်အားရနေသည်ကို မြင်ပြီး ဝမ်းသာမိသည်။ နိူ့သီးခေါင်းနှင့် ဆောက်ဖုတ်ကို ပြုစုပေးမှုမှာ အရသာ ခံနေလိုက်သည်။ နာကျင်မှုအပြီး ယခုလို ပြုစုခံရမှုမှာ ဘာနဲ့မှ မတူသည့် သာယာမှု ရသည်။
ကိုယ်လုံးတီးနှင့် လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ လုပ်ပြနေတော့ ချိူ့ ဆောက်ဖုတ်လှလှလေးကို ကြည့်ရင်း ကိုဆွေ ရင် တဒိန်းဒိန်း ခုန်လှပြီ။ ခါတိုင်းထက် ထူးခြားလှစွာပင် လီးလည်း တောင်လှပြီ။ ချို့ နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးနှင့်သာ အစုပ်ခံရလျှင် . .
လေသေနတ်ကို တင်းတင်း ပြန်ဆုတ်လိုက်သည်။
ပစ်မှတ် အတွင်းစက်ဝိုင်းက ဆီးခုံပေါ်မှာသာ ရှိသည်မို့ ပေါင်ကားပေးရန်မလိုပေ။
သေချာချိန်၍ ပစ်သည်။
ကျော်က အသာဘေးဖယ်လိုက်သည်။ ငယ်လေး အသက်အောင့်၍ ငြိမ်ငြိမ်လေး ရပ်လိုက်သည်။
“ဖောင်း . . ”
စိတ်လှုပ်ရှားလွန်၍ လက်များ တုန်ရီကာ ဘေးသို့ လုံးဝကြီး လွှဲသွားသည်။ လက်ကျန် ကျည်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ၅ တောင့်သာ ကျန်တော့သည်။
ရှေ့တိုး၍လည်း အနီးကပ် ပစ်လိုသည်။ ငယ်လေး နာမည်ကိုလည်း စိုးသည်။
ကျော်မယား လှလှလေး၏နှုတ်ခမ်းလေးများနှင့် လီးအစုပ်လည်း ခံလိုလှပြီ။ သူ့လင်ကို စုပ်ပေးသည်ကို မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်ဖူးထား၍လည်း မည်မျှကောင်းမည်ကို မှန်း၍ ရသည်။
ငယ်လေး လည်း ကိုဆွေ့မျက်နှာပေါ်မှ တနှာရိပ်များနှင့် အရောင်တောက်နေသည့် မျက်လုံးအစုံကို ကြည့်၍ ပစ်မှတ်ကို ထိစေချင်မိသည်။
“ကိုကို အရှေ့ကို တိုးပြီး ရဲရဲကြီးသာ ပစ်ထည့်လိုက်ပါ . . .” ဟု ဗိုလ်အောင်ဒင်လေသံနှင့် မချိတင်ကဲ ပြောလိုက်သည်။
ကိုဆွေ တနှာခိုးများနှင့် တချက် ပင့်ကြည့်၍ ခေါင်းတချက် ဆတ်သည်။ ငယ်လေးကို အားတော့နာသည်။ သနားလည်း သနားသည်။ မတတ်နိူင်။
ချိုက ကိုယ်လုံးတီးနှင့် ကိုဆွေ့ လက်မောင်းကို ပွတ်ပေးသည်။ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ လုပ်ပြသည်။ မထိသေးဘူးလား ဟူသည့် အဓိပ္ပါယ်နှင့် ပြီတီတီ ပြုံးပြသည်။ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖူးဖူးလေး စူပြသည်။
ကိုဆွေ အာရုံများလှပြီ။ မိမိ မျက်စိရှေ့နားမှ ကျော့်မယား ချိူ၏ နိူ့လှလှ တစုံ၊ မိမိဒုတ်ကို ငုံစုတ်ပေးတော့မည့် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတစုံ၊ အောက်ဆက်ဆင်းကြည့်တော့ များမကြာမီ လိုးရတော့မည့် လုံးကျစ်ကျစ် ခန္ဓာကိုယ် နှင့် ဖောင်းမို့မို့ ဖြူဝင်းဝင်း ဆောက်ဖုတ် တခု။
ကိုဆွေ အားတင်း၍ ရှေ့တိုးကာ ၁ ပေ ခန့်အကွာမှ ပစ်လိုက်သည်။
“ဖောင်း ”
“အား ား ား . . ”
ငယ်လေး ခါးကုန်းသွားသည်။ ကြိုးကို ခိုစီးမိသည်။ ခြေတဖက်စီ ကွေးကာ ကိုယ်ကို ကွေး၍ အနာသက်သာအောင် တွန့်လိမ်နေသည်။
ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းပေါ်က
ကျည်မှန်သည့်နေရာ မြေဖြူစက်မှာ အဖြူရောင်မှ ချက်ချင်း အနီရောင် ဖြစ်သွားသည်။
“ဆောရီး ငယ်လေး ရယ် . . ”
ကိုဆွေက လက်ဖဝါးနှင့် ငြင်ငြင်သာသာ ပွတ်ပေးရင်း
“ဥုံဖွ ဥုံဖွ နော် . . ”
“ရတယ် ကိုကို . . ရတယ် ဘာမှ မဖြစ်ဘူး . . ”
ငယ်လေး နာကျင်မှုတွေ ဘယ်ပျောက်သွားမှန်းပင်မသိ။ ကိုဆွေ ဒီလို ကြင်နာပြတာ ခုမှ ကြုံဖူးသည်။ ကိုဆွေ့ကို မှုတ်ပေးတော့မည့် မြင်ကွင်းဆီ အာရုံရောက်သည်။ သူ့မယားကို သဘောထားကြီးစွာ ပက်ပက်စက်စက်ပေးလိုးရှာသည့် ကိုဆွေကိုလည်း အပြည့်အဝ ပျော်စေချင်သည်။
ချိုက တာဝန်ကျသည့် အတိုင်း ကိုဆွေရှေ့ အသာ ဒူးထောက်ကာ မတ်ထောင်နေသည့် လီးကြီးကို ဆုတ်လိုက်သည်။ လုံးပတ်အနေနှင့်ကား ကျော့် လီး အရင်းလောက်သာ ရှိသည်။ ကျော့်လို အရင်းသိမ် အဖျားတုတ်သည့် အမျိုးအစားမဟုတ်။ တဖြောင့်တည်းမို့ ကြီးလှသည် မဆိုနိူင်။
ကျော်က ခုနနေရာပြန်ယူသည်။ မမငယ်၏ ဆီးခုံပေါ် အသာအယာ ဖွဖွ ပွတ်ပေးသည်။ နိူ့အုံကို တလှည့်စီ စုပ်လိုက် လျက်လိုက်လုပ်ပေးသည်။
ချိုလည်း ကိုယ့်လင်ဟာက လွှဲ၍ တခြားလီး တခါမှ မထိဖူး မကိုင်ဖူး မို့ ရင်ဖိုသည်။ မမငယ်လေး တယောက် ပိုးစိုးပက်စက် ခံနေသည့်နောက် မိမိမှာလည်း ရှက်ရွံ့တွန့်ဆုတ်မှုမျိုး မရှိတော့။ ကာမ အရသာ ဟူသည် ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားသင့်သည် ဟုသာ မှတ်ယူတော့သည်။
ဒစ်တဝက် ဖုံးနေသည့် အရေပြားကို ဆွဲချ လိုက်သည်။ ဒစ်ကလည်း ပင်မ ဒုတ် လုံးပတ်ထက် ပိုမကားလှချေ။ ဒါကြောင့်လည်း မမငယ် တယောက် ယခင်တခေါက် ကျော့် ဒစ်ဖျားအောက်မှာ အလူးအလဲ သေးရော ဆောက်ရည်များပါ ပန်းထွက်တာ ဖြစ်မည်။
လျှာနှင့် ဒစ်တဝိုက် စလျက်ပေးလိုက်သည်။
ကျော်က ခုံတလုံးယူ၍ ကိုဆွေကို ထိုင်စေလိုက်သည်။ ပြီး အနှိပ်စက် လှမ်းယူကာ မမငယ်ဆီ သွားသည်။ ငယ်လေးကလည်း သူ့လင်လီး တခြားမိန်းမ စုတ်တော့မည့် မြင်ကွင်းကို ကြည့်နေသည်။
ကိုဆွေ က ထိုင်ခုံပေါ် ဖင်လျှောထိုင်ရင်း မျက်စေ့မှေး၍ ဇိမ်စခံလေပြီ။
ချိုက လီးပေါ်မှ အရေပြားကို ထက်အောက်ရွှေ့ရင်း ကွင်းတိုက်ပေးသည်။ ကျော့်ဟာလို မဟုတ်ဘဲ လီးက တိုသဖြင့် အရေပြား အပိုအများကြီးရှိ၍ ဂွင်းတိုက်ရသည်မှာတော့ အားပါးတရ ရှိသည်။ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ငုံလိုက်သည်။
“အ . . အင်း . . အင်း . . ”
ကိုဆွေ တွန့်သွားသည်။ ပြီးချင်ချင် ဖြစ်လာသည်။
ကျော်က သူ့လင်လီးစုပ်ခံနေသည့် မြင်ကွင်းထဲ ငေးနေသည့် ငယ်လေး ဆောက်ဖုတ်ပေါ် အနှိပ်စက် ၏ ဘုလုံးမဟုတ်သည့် ဘက်ကို တင်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ခလုတ် တဆင့် ဖွင့်လိုက်သည်။
“အင်း အင်း . . ”
ငယ်လေး ဖင်ရမ်းလာသည်။
လင်မယား နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်စီ အပြုစုခံလျက် တယောက် ကို တယောက် ကြည့်ရင်း အရသာ နှစ်မျိုး နှစ်ဖုံ ခံစားနေကြရသည်။
ချိုလည်း လီးအသစ်မို့ ဂရုတစိုက် သေသေချာချာ အစွမ်းပြသည်။ ငုံထားသည့် ဒစ်ကို လျှာနှင့် ပတ်လျက်လိုက်၊ ဆီးထွက်ပေါက်လေးကို ထိုးလိုက်၊ လီးချောင်းပေါ်မှ အရေပြားကို ထက်အောက် ထုလိုက်နှင့် ဖြေးဖြေးမှန်မှန် လုပ်ပေးနေသည်။
“အ အစ် အစ် . ”
ကိုဆွေ တယောက် မကြုံစဖူး အတွေ့ထူးထဲတွင် မိန်းမော ယစ်မူးကာ ကာမဆိပ်တက်လျက် တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်နေပြီ။
စိတ်အစဉ်ကတော့ တိမ်တိုက် တခုပမာ လေနှင်ရာ မျောလွင့်နေသည်။
မတ်တပ်ရပ် လက်မြောက်အနေအထားနှင့် ကြိုးချည်ခံထားရသည့် ကိုယ့်မိန်းမ ဆောက်ဖုတ် ကို ကျော်က ကလိနေသည့် မြင်ကွင်း၊ သူများမယား၏ ဆောက်ဖုတ်လှလှလေးကို မကြာမီ လိုးရမည့် အတွေး၊ လောလောလတ်လတ် မိမိလီးကို အထူးရှယ် မှုတ်ပေးနေသည့် သူများမယား . . .
လီးတချောင်းလုံး ကျဉ်တက်လာပြီ။
“အ အိ အိ အစ် အစ် . . ”
ကြိုးစားထိန်းသည်။ မရ။ သုတ်များက လီးအရင်းထိပင် တက်လာသည်ကို သိနေသည်။ ချို ဆောက်ဖုတ်လေးကို လိုး ရဦးမည်။
အောင့်ထား . . ထိန်းထား . . မှ
ကိုယ့်ဘာသာ အားတင်းသည်။
ကြိုးစားထိန်းလေ အတွေးထဲ ချို့ ဆောက်ဖုတ်လေးကို လိုးသည်ပဲ ပေါ်လာလေ။
“အ . . အစ် . . အစ် . . ”
“ဟာ . . သွားပြီကွာ . . ”
သုတ်များ ချိူ့ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထွက်ကုန်သည်။
ချိုလည်း ဒီလောက်မြန်လိမ့်မည် ထင်မှတ်မထားသည်ကြောင့် အလန့်တကြား ထွေးထုတ်လိုက်သည်။
သုတ်ပန်းနေဆဲ ကိုဆွေ့ လီးကိုတော့ အလိုက်တသိ လက်နှင့် ဆက်ထုပေးနေလိုက်သည်။
ကျော်ပင် တခါမှ ချို့ ပါးစပ်ထဲ မပြီးစဖူး။ ယောကျ်ားတွေ ပြီးခါနီးလျှင် ဗြောင်းဆန်အောင် လိုးသည်သာ ကြုံဖူးသည်မို့ ယခုလို ကိုဆွေ ထိုင်လျက် ကြိုးစားသုတ်ထိန်းနေချိန် အောင့်အီးငြိမ်သက်လျက် ပြီးမည် မထင်ခဲ့။
“ဆောရီး ညီမလေး . . ဆောရီး နော် . . ”
“ရတယ် ကိုဆွေ . . ကိစ္စမရှိပါဘူး . . ”
ချိုက ရေအိမ်ထဲပြေး၍ လက်ကျန်များကို ထွေးထုတ် ပလုပ်ကျင်းလိုက်သည်။
“ညီမလေးက အရမ်းလှတော့ ကိုယ် မထိန်းနိူင်ဖြစ်သွားတယ် . . . ဟီး . . ”
ရှက်ရယ် ရယ်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
ကိုဆွေက လူကြီးရှက်တော့ရယ် ဆိုသလို
ကျော်ကို တချက် ရယ်ပြသည်။
ငယ်လေးပင် မိမိယောကျ်ား အဖြစ်ကြောင့် အနည်းငယ် ရှက်သယောင် ဖြစ်မိသည်။ ကြည့်လေ။ ဒီလို ယောကျ်ားနှင့်ဆိုတော့ မိမိ ဘယ်လို အိမ်ထောင်သုခ ရမည်နည်း။
ပွဲက ခေတ္တ ခိုးလိုးခုလု ဖြစ်သွားသဖြင့် ကိုဆွေက “အင်း . . အဲ . . ညီတို့ ဟို . . ဟိုလေ . . လုပ်စရာ ရှိတာ ဆက်လုပ်ကြလေ . . ”
ကျော် နှင့် ချိုက ဒီလို ဖြစ်နိူင်မှန်း ကြိုခန့်မှန်းမိပြီးသား။ ငယ်လေးကို ချည်ထားသော ကြိုးများကို ဖြုတ်ချပေးလိုက်သည်။
“ဖြေးဖြေးပေါ့ အကို . . . အချိန်တွေ ရှိပါသေးတယ် . . . Half time ပေါ့ . . .”
“သွေးပူအောင် နည်းနည်း ကစ်ကြရင် မကောင်းလား . . .”
ကျော်က ဒီတခေါက် ကိုဆွေနှင့်အတူ သူ့မယားကို ညှပ်၍ ချချင်သည်။ ဒါကြောင့်လည်း ကြိုဝယ်ထားသည့် Viagra ကို ကိုဆွေကို သောက်စေလိုက်သည်။ အမှန်ပြောလျှင် ကိုဆွေ တခါမှ မသောက်ဖူးပေ။ ဂွင်းသမားမို့ သောက်စရာလည်း မလို။ အိမ်ပြန်နားချိန်လည်း ယမကာလေး တမြမြ နှင့်မို့ လိင်ကိစ္စလည်း သိပ်စိတ်မဝင်စားလှ။ သုတ်စုမိချိန် ဟိုမုန်းကြောင့် လီးတောင်မှသာ တက်လိုးနေကျ ဖြစ်နေသည်။
ယခုလို ပွဲကြီးပွဲကောင်းမှာတော့ ဆေးကူမှဖြစ်မည်။
“အမှန်ပြောရရင် ကိုယ် တခါမှ မသောက်ဖူးဘူး ညီ . . .”
“ရတယ် အကို . . စမ်းကြည့်ပါ . . အဓိက က အကို့ဟာ မာနေဖို့ပဲ . . ကျန်တာ ချို့ တာဝန်လို့သာ သဘောထား ပါ . . .”
ဒီလို ဝန်ထမ်းကောင်းမျိုး ရသည့်အတွက် ကိုဆွေ အထူးကျေနပ်မိပြီ လေ။
အားလုံး အတွင်းခံများ ပြန်မဝတ်ကြတော့ဘဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဝတ်ကြကာ တခွက်တဖလား ချီးယားစ် လုပ်၍ သွေးပူအောင် သောက်ကြသည်။ သွားရည်စာ အနည်းငယ် စားကြသည်။
ကျော်က ချို့ကို ရင်ခွင်ထဲ ဖက်ထားသလို ငယ်လေးကလည်း ကိုဆွေ့ ပုခုံးကို ခေါင်းမှီထားလေသည်။
ကိုတင်မောင်ဆွေက သူလည်း များမကြာမီ သင်္ဘောပြန်ထွက်မည့်အကြောင်း၊ သင်္ဘောလောကမှ အနားယူချိန်အတွက် လက်ရှိကမ်ပဏီမှ ရှယ်ယာ ပြန်ထုတ်ကာ ကမ်ပဏီ အခွဲတခု ဖွင့်လှစ်ရန် စီစဉ်နေကြောင်း၊ တိုးကျော်ကလည်း အစစ ကူညီမည့်အပြင် ကျော်နေလတ်ကိုပင် MD အဖြစ် ဦးစီးစေမည် ဖြစ်ကြောင်း၊ လစာမှာလည်း ယခုထက် ၂ ဆထိ တိုးသွားမည်ဖြစ်ကြောင်း များ ပြောပြလေသည်။
ကျော်တယောက် နားထောင်ရင်း မယုံကြည်နိူင်လောက်အောင် ဝမ်းသာမိသည်။ လောကကြီးတွင် တကယ်တော့ လုပ်ရည်ကိုင်ရည် အပြင် လိုးရည် မှုတ်ရည်လည်း အရေးပါလှပုံကို သိနားလည်သွားပြီ။
မိမိတို့၏ ကျေးဇူးရှင် သူဌေး ကိုတင်အောင်ဆွေ နှင့် မိမိငယ် တို့၏ ကာမစည်းစိမ် ကျေနပ်မှု အပြည့်အဝ ရရှိရေးပါ မိမိ နှင့် ချို၏ တာဝန်သစ် တခု ဖြစ်ကြောင်း သိရပြီ။ ချို့ကို တချက်ကြည့်သည်။ မျက်လုံးချင်း အပြန်အလှန် စကားတွေပြောကြသည်။ ချိုလည်း သူ့တာဝန်ကို သူသိလေပြီ။
ကိုဆွေ တယောက် ဆေးတန်ခိုးကြောင့် ရင် တဒိတ်ဒိတ်နှင့် သွေးတိုးနှုန်း မြန်လာသည်။ မျက်နှာလည်း အရက်ရှိန်ရော ဆေးရှိန်ပါ ပေါင်း၍ ရဲတက်လာပြီ။
နာရီဝက်ခန့် အကြာမှာတော့
“ကိုဆွေ အဆင်ပြေလောက်ပြီ ထင်တယ်နော် . . .”
ကျော်စကားစလိုက်သည်။
“အင်း . . . ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ ခုန်တာ အရမ်းမြန်နေတယ် . . ”
“ဟုတ်တယ် အကို ဒီလိုပဲ . . ဘာမှ မစိုးရိမ်နဲ့ . . ”
အခန်းထဲ ပြန် ချီတက်ကြသည်။ ယခုတော့ မည်သူမျှ မည်သူ့ကို ဦးဆောင်နေစရာ မလို၊ ကိုယ့်တာဝန်ကိုယ် ကျေပွန်စွာ အဝတ်အစားများချွတ် မူလနေရာ အတိုင်း ပြန်ယူကြသည်။
ခေတ္တနားလိုက်ကြသဖြင့် သွေးလေးသွားသည်ကို ပြန်၍ သွေးဆူစေရန် ကျော်က ငယ်လေးကို ကနဦးတုန်းကလို ခြေဖျားထောက်မိသည်အထိ ကြိုးကို တင်းအောင် ပြန်ချည်သည်။ ပေါင်ပြန်ကားစေ၍ ပိုက်လုံးကို ခြေကျင်းဝတ်မှာချည်သည်။
ငယ်လေး သွေးပြန်ပူလာသည်သာမက ချွေးပါ စို့လာရပြန်သည်။
“ဖောင်း ဖောင်း . . ”
“အု . . အု . . ”
ဆောက်ဖုတ်ကို လက်ဖဝါးနှင့် အုပ်၍ နှစ်ချက် ရိုက်လိုက်၊ ခန နားလိုက် နောက်နှစ်ချက် ရိုက်လိုက် လုပ်သည်။
ကိုဆွေက လေသေနတ်ကို ကောက်ကိုင်ကာ ကျည်ထည့်၍ လက်ထဲ ဆ ကြည့်နေသည်။ ရ ခုမြောက် ကျည်က သေနတ်ထဲမှာ။ လက်ကျန် ကျည်ဆံ ၃ လုံးက ခွက်ထဲမှာ။
ဆောက်စေ့ကို တေ့၍ တခါတည်း ပစ်ရမည်လား။ နောက်ဆုံး ကျည်အထိ စောင့်၍ လက်တည့် မတည့် စမ်းရမည်လား တွေဝေနေသည်။
လက်တည့်စမ်းနေပါက ငယ်လေး အကြိမ်ကြိမ် ခံရမည်။ နောက်ဆုံးတော့လည်း တေ့ပစ်ရမည်သာ ဖြစ်သည်ကို သိသည်။
ကိုဆွေ မသိစိတ်ထဲကတော့ ငယ်လေးဆောက်ဖုတ်ကို ၄ ခါ ပစ်လိုသည်။ တခါတည်း တေ့ပစ်လျှင် တကြိမ်သာ နာမည်။ ပွဲ မြန်မြန်ပြတ်မည်။
ဒီအခက်အခဲကို ကျော်ကပဲ ဝင်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
“ကဲ . . ပွဲလေးလည်း ကြည့်ကောင်းအောင် နောက်ဆုံး တထောင့်အထိ တေ့ပစ်ခွင့် မရှိဘူးလို့ စည်းကမ်း ပြန်သတ်မှတ်မယ် . . . ဖြစ်လား အကို . . ”
ကိုဆွေ၏ ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေမှုကို ကျော် ဝင်ဖြေရှင်းလိုက်သဖြင့် ကျေနပ်သွားသည်။
ငယ်လေးအတွက် အတော်တော့ ထိတ်လန့်စရာ ဖြစ်သည်။ ခြေဖျားထောက် ကို့ရို့ကားယား နေရ၍ ချွေးစို့နေရာမှ ဆောက်စေ့ထိပ် ကျည်ဆံမှန်မည့်အရေးတွေးမိတော့ ချွေးများ တဒီးဒီးပင် စီးကျလာပြီ။
နောက်ဆုံးပစ်ထားသည့် အကွာအဝေး ၁ ပေ ခန့်မှ ဆောက်စေ့ကို သေချာ ချိန်၍ ပစ်သည်။
“ဖောင်း . .”
“အ အား ား . . ”
ဆီးခုံသာ မှန်သည်။
ငယ်လေး ခြေဖျားလွှတ်သွားသည်။ ယမ်းခါသွားကာ
ကြိုးစားထိန်းရင်း ပြန်ရပ်သည်။ ကိုဆွေ ကျည်ထည့် မောင်းတင်သည်။ အချိန်ဆွဲမနေတော့။ ငယ်လေး ငြိမ်သည်နှင့် ထပ်ပစ်သည်။
“ဖောင်း . .”
“အား လား လား . . ”
ခါးကုန်းသွားသည်။ ကြိတ်ခံသဖြင့် ခြေဖျားတော့ မလွှတ်။ ဆောက်စေ့ အပေါ် ဘေးနား အသားနုနုကို ထိသည်။
လက်ဆ ရနေတုန်းမို့ အချိန်မဖြုန်းလို။
ကိုဆွေ နောက်ကျည်တခု ထပ်ထည့်၍ ထပ်ပစ်သည်။
“ဖောင်း . . .”
“အ အား ား အား ား . . ”
ငယ်လေး ခြေဖျားများလွှတ်ကား ကြိုးတန်းလန်းနှင့် ယမ်းခါသွားသည်။ စမ်း၍ စမ်း၍ ထောက်ကာ မူလနေရာ ပြန်ယူရသည်။
ခုနလိုပင် ဆောက်စေ့နားကပ်၍ အသားနုနုကို ထိသည်။ အနီရောင် အစက်လေးများ ဝန်းရံနေသည့် ဆောက်စေ့ပြာပြာလေးမှာကား ပြူတစ်တစ်နှင့် လှောင်ပြောင်နေသလို။
နောက်ဆုံး တတောင့်သာ ကျန်တော့သည်။
ငယ်လေး အသည်းခိုက်အောင် နာရတော့မည်မှန်းသိသည်။ ကိုဆွေ ငယ်လေးကို တချက် မဝံ့မရဲ ကြည့်သည်။ ငယ်လေးခမျာ မျက်နှာ အပျက်ပျက်နှင့် အားတင်း ပြုံးပြသည်။ ကို့ရို့ကားယား အပြုံး။ ကိုဆွေ ချို့ကို လိုးရမည်လေ။ မိမိလည်း မြင်လိုသည်။
ကိုဆွေ သေနတ်ကိုင်လက် တွန့်နေသည်။
“ကဲပါ . . ကိုကို . . မြန်မြန်သာ ပစ်လိုက်ပါ . . ”
ငယ်လေးကပဲ လာမည့်ဘေး ပြေးတွေ့ရန် အားတင်းပြောလိုက်သည်။
ပြောပြီး မျက်စေ့ကို အတင်းပိတ်၊ အံကြိတ်၍ အသက်အောင့် ထားလိုက်သည်။
ကိုဆွေ ပစ္စတို ပြောင်းဝကို ငယ်လေး ဆောက်စေ့ ငုံမိသည်အထိ တေ့လိုက်သည်။
ငယ်လေးတင်မက။ ချိုပါ ရောယောင် အံကြိတ်ထားမိသည်။
“ဖောင်း . . ”
“အား ား ား . . ”
“အားလား လား . . ”
“နာလိုက်ထှာ . . အား . . ”
ဖွဖြေားရော တကိုယျလုံးပါ လှှတျသှားတော့သညျ။ ဒူး နှစျခြောငျးလုံးကှေး၍ ကြုံ့သောျလညျး ခွနှေစျခြောငျးမှာ ကားလကြျမို့ ကို့ရို့ကားယား နိူငျလှသညျ။ ခွကေားယား အစုံမှာ ဒူေးကှးလကြျ လထေဲ မွောကျတကျကာ တကိုယျလုံး ဝိတျက လကျကောကျဝတျမှာမို့ ကွိုးစကို လကျနှငျ့ အမွနျဖမျးဆုတျကိုငျ ထိနျးရသညျ။ လထေဲ ရမျးကာ ဘယျညာ လညျနေ သညျမို့ .
“Mercy . . . Mercy . .”
ကျော်နေလတ် ငယ်လေးကိုယ်ကို အမြန်ပွေ့ကာ ထိန်းလိုက်သည်။
“ချို . . လာ ကြိုးဖြည်ပေး . . .”
ချိုက မမငယ်၏ လက်ကောက်ဝတ်ကြိုးများ ဖြေချလိုက်သည်။ တကိုယ်လုံး ကျော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ။ ကားလျက် ရှိနေသေးသည့် ခြေကျင်းဝတ်မှ ကြိုးတွေကိုလည်း ဖြေပေးလိုက်သည်။
အသာပွေ့ချီ၍ ကုတင်ပေါ် တင်ပေးလိုက်ပြီး ပက်လက်အိပ်စေကာ ငယ်လေး၏ ဆောက်စေ့ကို အားလုံး ဝိုင်းကြည့်ကြသည်။
ကျည်မထိမီက ငယ်လေးမှာ ကာမစိတ်ကြွနေသည်မို့ ဆောက်စေ့ကြီးမှာ သူ့ကို ဖုံးအုပ်သည့် ဦးထုပ်မှ ပြူထွက်ကာ ထောင်ထွက်နေပေသည်။ ထို အမိုးအကာ လွှတ်နေသည့် အသားနုထိပ်လေးကိုမှ ကျည်ထိမှန်သည်မို့ အသည်းခိုက်အောင် နာလှပေသည်။ ကျော်က အရေပြားလေးကို ပိုဖြဲကြည့်လိုက်သည်။ မှင်အချို့တော့ ချွေးများကြောင့် ပျက်ကုန်ပြီ။
“အား ား နာတယ် နာတယ် . . .”
ဟုတ်သည်။ ဆောက်စေ့ အသားတော့ ပဲ့မသွား။ သွေးခြေဥကတော့ လက်ကျန်မှင်အပြာပေါ်မှာ ရဲတွတ်နေသည်။ ကျော် ချက်ချင်းပင် ပါးစပ်နှင့်ငုံထားလိုက်ကာ အာငွေ့ပေးလိုက်သည်။ ငယ်လေး နာကျင်လှသော်လည်း ခုလို သူ့အပေါ် တယုတယ ပြုစုကြတော့ ကျေနပ်ပီတိ ဖြစ်နေမိသည်။ အာငွေ့ကြောင့် တစစ သက်သာလာသည်။
ကျော်တချက် ခွာကာ အသက်ဝဝ ရှူရင်း သေချာ ပြန်ကြည့်သည်။ အနည်းငယ် သက်သာလာသည်ကို တွေ့ရသည်။ နောက်တကြိမ် ငုံထားလိုက်ကာ အာငွေ့ ပေးပြန်သည်။ ငယ်လေး အတော် ပြန်သက်သာလာပြီ။
“ဟို . . လုပ်စရာ ရှိတာ ဆက်လုပ်ကြပါ . . ငယ်လေး သက်သာပါပြီ . . .”
ကျရောက်လာသည့် တာဝန်ကို ကျေပွန်စွာ ချိုတယောက် ထမ်းဆောင်ရမည်။ ခုနလေးတင် စကားပြောဆိုကြရင်း ကျော့် အနာဂါတ်၊ မိသားစု အနာဂါတ်အတွက် အစွမ်းကုန် ကြိုးစားရမည်။
ကိုဆွေလည်း ဆေးတန်ခိုးကြောင့် မျက်နှာကြီးနီရဲတွတ်နေလေပြီ။ လီးကတော့ မပျော့မမာ အနေမထားမှာပင် ရှိနေသေးသည်။ သူ့မိန်းမ အခြေအနေကို အားနာစိတ်နှင့် အပြစ်ရှိသူလို စောင့်ကြည့်နေသည့် ကိုဆွေကို ချိုက တွဲခေါ်ကာ ကုတင်ခြေရင်းဘက်က နဂို ထိုင်ခုံမှာ ပေးထိုင်လိုက်သည်။ လီးကို ဆုပ်ကိုင်၍ အသာ ပွတ်သပ် ထုလိုက်ရာ ဆေးရှိန်နှင့် ချက်ချင်းပင် မာတင်းလာတော့သည်။ ခုနကလိုပင် လက်နှင့် အရင်းကို ကွင်းဆုပ်ရင်း အရေ ပြားကို ထက်အောက်ရွှေ့ကာ ပါးစပ်နှင့်ငုံ၍ အသေအချာ မှုတ်ပေးလေတော့သည်။
ငယ်လေးလည်း နာကျင်မှု အတော်သက်သာလာသည်မို့ ခေါင်းရင်းဘက်တိုးကာ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးဆင့်၍ ခေါင်းကိုမတ်ရင်း မိမိလင်ကို လှမ်းကြည့်သည်။ ကျော်ကတော့ တာဝန်ကျေပွန်စွာ အာငွေ့ပေးနေဆဲမှ ငယ်လေး အခြေအနေ ကောင်းလာသည်မို့ ငုံထားသည့် ဆောက်စေ့ကို လျှာဖျားနှင့် မထိတထိ လုပ်ပေးသည်။
ကိုဆွေကား ဤမျှကောင်းသည့် စည်းစိမ် မရစဖူး။ ခုနလေးတင် သုတ်ထွက်ထားသည်မို့ ယခုတကြိမ် သုတ်လွှတ်မြန်မှာ မစိုးရိမ်ရတော့ပေ။ ငယ်လေးကို ဘာဂျာ မှုတ်ပေးနေသည့် ကျော့် လီးတံ တရမ်းရမ်းကလည်း မိမိရှေ့ မြင်ကွင်းထဲမှာ။ မျက်လုံးမှေး၍ ဇိမ်ခံကာ ပြန်ကြည့်နေသည့် မိမိဇနီးလေးမျက်နှာမှာလည်း ကာမဆိပ်တွေ ဖုံးလွှမ်းလျက်။ မိမိကိုယ်တိုင်ကရော။ ချို့ ပုလွေ အစွမ်းအောက်မှာ ထွန့်ထွန့်လူးနေလေသည်။
“ကိုဆွေ . . ကောင်းလားဟင် . . .”
“ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး ညီမရယ် . . . ကောင်းလိုက်ထှာ . . တသက်နဲ့ တကိုယ် ဒီလောက်မကောင်းဖူးဘူး . . ”
“ကိုဆွေ . . စိတ်ကြိုက် လုပ်နော် . . ဒီညက ကိုဆွေ့ည လို့သာ သဘောထား . . ”
“ခု ချို အပေါ်က တက်လုပ်ပေးမယ် နော် . . .”
“အင်း . . ကျေးဇူးပါ ညီမရေ . . . ဟို လေ . . အကို မှုတ်ကြည့်ချင်တယ် . . . ရ မလား ဟင် . . ”
“ေဩာ် . . ဒါလေးများ . . လာ . . ”
ကိုဆွေကို ဆွဲထူ၍ ချိုက ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ဖင်ကို လျှောချထိုင်၍ ပေါင်ကားထားပေးလိုက်သည်။
မိမိငယ်၏ ဆောက်ဖုတ်နှင့်မတူ ကျစ်ကျစ်ဖောင်းဖောင်း လေးမို့ ကိုဆွေ ရင်ခုန်လှသည်။ အဖတ်လေးများကလည်း သေးသေး၊ ဆောက်စေ့ကလည်း သေးသေးမို့ ချစ်စရာ တမျိုး ကောင်းလှသည် ထင်သည်။
အမြောင်းအတိုင်း လျှာလေးနှင့် စယက်ကြည့်သည်။ စောက်ရည်များကတော့ စိုနေလေပြီ။ အပေါက်ဝလေး ကို ထိုးကြည့်သည်။ အပေါ်တက်ကာ ဆောက်စေ့ သေးသေးလေးကို ငုံစုပ်သည်။
ငယ်လေးတယောက်လည်း
ကိုဆွေ ချိုရဲ့ ဆောက်ဖုတ် ယက်နေတာကို လှမ်းကြည့်ရင်း မိမိဆောက်ဖုတ်အယက်ခံရသည်မှာ ကောင်းလွန်းလှသည်။ ယခုန နာကျင်တာတွေ ဘယ်ရောက်ကုန်ပြီ မသိတော့။ ကိုဆွေကို ဦးစားပေးကြရမည်ကို အားလုံး အလိုလို သိနေသည်မို့ ငယ်လေးလည်း အလိုးမခံလိုသေးသလို ကျော်လည်း မလိုးချင်သေးပေ။
“မမ . . နာတာ သက်သာ ပြီလားဟင် . . ”
“အင်း . . သက်သာလို့ ပြန်တောင် နာချင်လာပြီ . . ”
“ဟုတ်ပြီ မမ . . . ကျွန်တော်တို့ ကိုဆွေ နဲ့ ချို တို့ကို အားပေးရအောင် နော် . . . လာ . . .”
ငယ်လေးကို တွဲခေါ်ကာ နောက် ခုံတလုံးမှာ ထိုင်လိုက်စေသည်။
ကျော်ရှေ့မှာ တစိမ်းယောကျ်ားတယောက် အယက်ခံရမှု၌ ချို တယောက် ရင်ဖိုမှုနှင့် အထိအတွေ့ အသစ်မှာ မှိန်းမူးနေသည်။ လက်တစ်ဘက်နှင့် ကိုဆွေ့ခေါင်းကို ထိန်းရင်း ကျန်လက်တဘက်က နိူ့ကို ဖိပွတ်နေမိသည်။
ကျော်က ကြိုးစ အတိုတခုကို ယူကာ ငယ်လေး ညာခြေထောက်ကို ထိုင်ခုံခြေထောက်မှာ ခပ်လျော့လျော့ ချည်လိုက်သည်။ နောက် ကြိုးတစကိုတော့ ငယ်လေးခါးကို တပတ် ပတ်၍ ကျောနောက်မှာ ချည်လိုက်သည်။ ငယ်လေး ရင်တဖိုဖိုနှင့် ပြုသမျှ နုနေသည်။ ဘယ်လို အတတ်ဆန်းဦးမည် မသိ။ သေချာချည်ပြီး ကြိုးကို ဖင်အောက် လျှို၍ ခါးတောင် မြောင်အောင် ကျိုက်လိုက်သည်။ ကြိုးလုံးက ဖင်လုံး နှစ်လုံးကြား ခရေကိုပါ ပိတ်ကာ ဆောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကြားညှပ်သွားသည်။ ကျော် က တင်းအောင် တချက်ဆွဲကြည့်သည်။ ပြီး ကြိုးကို ဖင်အောက်မှ ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ငယ်လေး ဖင်ကြား ဟာသလို ပြန်ဖြစ်သွားသကဲ့သို့ ရင်ထဲလည်း ဟာချင်ချင် ဖြစ်မိသည်။ ဟုတ်နေတဲ့ ဥစ္စာ၊ ဘာလို့ ပြန်ဖယ်လိုက်ပါလိမ့် ဟု ပင် အတွေးပေါက်မိသည်။
“ကိုဆွေ ရပြီ . . ချို အပေါ်က လုပ်ပေးမယ်နော် . . ”
ကိုဆွေကို တလှည့် ဖင်လျှော ပြန်ထိုင်ခိုင်းကာ ချိုက ကိုဆွေ၏ လီးပေါ် ချိန်ရင်း ကျောပေးကာ ဖြေးဖြေး ထိုင်ချလိုက်သည်။ ကိုဆွေ့လီး တအိအိနှင့် ချို့ ဆောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ကာ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ ကျော်တို့ လုပ်နေတာကို လှမ်းကြည့်မိသည်။
ကျော်က ခါးမှာ ပတ်ချည်ထားသည်ကို ပြန် ဖြုတ်သည်။ ငယ်လေး တားပင် တားချင်လာသည်။ ခုနက ခါးတောင်းကျိုက်တာ ဟုတ်နေပြီပဲ။ ကျော်က ခုနက သူ လက်နှင့် မှတ်ထားသည့်နေရာများမှာ ချိန်၍ အထုံးလေးများ ထုံးလိုက်သည်။ ငယ်လေး သဘောပေါက်ပြီ။
ခုနလိုခါးမှာ တပတ်ပတ်ပြန်ချည်၊ ဖင်အောက် ကြိုးလျှို ခါးတောင်း ကြိုက်လိုက်ရာ အထုံးများက ဖင်ကြားတလျှောက် စအိုဝ၊ ဆောက်ဖုတ်အဝ၊ ဆောက်စေ့နား အသီးသီး နေရာတကျ ဖြစ်လေသည်။ ကြိုးအရှည်စ တခုလုံးကို ခွေယူကာ ခါးမှာ ပတ်ချည်ထားသည့် ကြိုးကွင်းနှင့် ငယ်လေး ဗိုက် ကြား လျှိုထည့်သည်။ အစကို ပြန်ယူကာ မျက်နှာကျက်မှ သံကွင်းထဲ ထည့်၍ ပြန်ချသည်။ စိတ်တိုင်းကျ ပြင်ဆင် ပြီးတော့မှ ကျော်က ကြိုးစကို ဆ၍ ဆ၍ ဆွဲကြည့်သည်။
ငယ်လေး ထိုင်လျက် ဖင်ကြားထဲ ကြိုးလုံးညှပ်ကာ တင်းကနဲ တင်းကနဲ ကြိုးထုံးများက စအိုဝ ရော၊ ဆောက်ဖုတ်အကွဲကြားပါ ဖိ ဖိမိသဖြင့် ထူခြားစွာ အရသာ ရှိနေသည်။ ကျော်က ငယ်လေး ဘယ်ခြေထောက်ကို ဖမ်းယူ၍ မြောက်လိုက်သည်။ လူတကိုယ်လုံး ညာဘက် ယိုင်သွားသည်။ ညာလက်တန်းပေါ် လက်ထောက်၍ ကိုယ်ကို မှီထားလိုက်သည်။
ညာခြေထောက်မှာ ချည်ထားသဖြင့် လှုပ်ရှားမရ။ ဆောက်ဖုတ် ပြဲအာသွားသည်။ ကြိုးထုံးတခုက အပေါက်ထဲ တဝက် ဝင်သွားသည်။ ဘယ်ခြေထောက်ကို ငယ်လေး မျက်စေ့ တတန်းထဲလောက်ထိ မြောက်ပြီး ခြေကျင်းဝတ်မှာ ကြိုးစ ကျန်တဘက်ကို ချည်၍ လွှတ်ချ လိုက်သည်။
“အ အိ အိ . . ”
ချို က ဖြေးဖြေးမှန်မှန် ထိုင်ထ လုပ်ပေးနေရင်း ကျော်လုပ်နေသမျှ ကြည့်နေသည်။ ကိုဆွေလည်း လီးထိပ်မှာ အာရုံစုစည်း ခံစားရင်း အမြင်အာရုံကိုတော့ ချစ်ဇနီး ငယ်လေး၏ ဆောက်ဖုတ်ကို လှမ်းကြည့်နေသည်။
ငယ်လေး တယောက် ခုနက ကောင်းသလိုလို ရှိနေရာမှ ယခုမှ အပီအပြင် ထိလေပြီ။ ခြေထောက် ဝိတ် ကြောင့် ကြိုးက ဖင်ကြားမှာ တင်းလှကာ အမြောင်းတလျှောက် နာလာသည်။ အနာသက်သာအောင် ခြေထောက်ကို မြောက်ရအောင်ကလည်း ဗယ်လီအားက ရှိလှသည် မဟုတ်။ လက်နှစ်ချောင်းနှင့် ဘယ်ဘက် ပေါင်ရင်းမှ ကိုင်ကာ ကူမ ထားရသည်။ ခြေထောက် မြောက်ထားနိူင်မှ ဖင်အကွဲကြောင်းကြားက နာကျင်မှု သက်သာသည်။ ခြေထောက်မတာ လျှော့လိုက်သည်နှင့် တင်းကာ နာလာသည်။
“ကဲ . . မမ . . . ကိုဆွေ ချို့ကို ပြီးအောင် မလိုးပေးနိူင်သရွေ့ ကြိုးမဖြုတ်ပေးတော့ဘူး . . ”
“အကို . . ချို့ကို ပြီးအောင် လိုးပေးနော် . . . ချိုပြီးမှ မမငယ်လေးကို ကြိုးဖြုတ်ပေးမယ် . . .”
“ဟင် . . ကိုဆွေ လိုးပေးနိူင်ပါ့မလား . . ခုနကတင် သုတ်တွေ ထွက်ထားတာ . . ” ငယ်လေး အထိတ်တလန့်တွေးမိသည်။
“ရမှ ရပါ့မလား မသိဘူး . . ခုနကတင် . . ကိုယ် ထွက်သွားတာ ဆိုတော့ . . ”
“ရပါတယ် အကိုရာ . မပူပါနဲ့ . . . တို့အကိုက အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေးပါဘူး . . အကျင့်မရှိလို့ပါ . . .”
“ချိုလည်း ကောင်းနေပြီ မလား ဟင် . . ”
“ဟုတ်တယ် ကို . . ချိုလည်း ကိုဆွေ့ လီးကြီးနဲ့ အလိုးခံရတာ တော်တော်ထိပြီး ကောင်းနေပြီ . . ”
ချို တမင် ပြောလိုက်သည်။ ဒီစကား အဆုံးမှာ ကိုဆွေလီးကြီး ပိုပိုမာလာတာ ဆောက်ဖုတ် အတွင်းသားထဲက သိလေသည်။
“ကိုဆွေ ချို့ကို အပြီးလိုးပေးတော့နော် . . .အရမ်းကောင်းနေပြီ . . .”
ချိုက ချွဲပစ်ပစ် ပြောရင်း ထရပ်လိုက်သည်။ ကိုဆွေ လီး ဖျွတ် ကနဲ ကျွတ်သွားသည်။
ငယ်လေးကတော့ ကြားရသည့် စကားများကြောင့် ဖီးလ် တက်သလို ခြေထောက်ကို တောင့် မ ထားရသဖြင့် မောလှသည်။ ချွေးပြန်နေပြီ။
ချိုတို့ ကုတင်ပေါ် နေရာယူကြချိန် ကျော်က ငယ်လေးထိုင်ခုံကြီးကို မ၍ လှည့်လိုက်သည်။
ကုတင်ပေါ်မှ မင်းသားမင်းသမီး လိုးပွဲ မစသေး၍ ငယ်လေး ခြေထောက်ကို ခေတ္တ မထား ပေးလိုက်သည်။
“ဖူး ဟူး . . .”
ငယ်လေး ခုမှ အသက်ရှူချောင်သည်။
ချိုက ပက်လက်လှဲရင်း ပေါင်ဖြဲထားလိုက်သည်။ ကိုဆွေ ဒူးထောက် ဝင်ကာ ဆောက်ဖုတ်ဝတေ့ကာ လီးတဆုံး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ အရှိန်ယူကာ စလိုးလေပြီ။
“ကဲ . . မမရေ . . ပွဲကြည့်ပေတော့ . . မပြီးမချင်း တောင့်ထား . . .”
ကျော်က ငယ်လေးကိုလွှတ်ထားလိုက်ပြီး ချို့ ခေါင်းရင်းဘက် နေရာယူလိုက်သည်။
ချို့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကူမ၍ ထောင်ကာ ဖြဲထားပေးသည်။ ကိုဆွေတယောက် ငုံ့ကြည့်ရင်း အာရုံစုစည်းကာ တဖတ်ဖတ် လိုးလေသည်။ ဆေးအရှိန်ကြောင့် လီးကတော့ မာတောင်နေသည်။
လိုးကျင့်မရှိ၍ အမောမခံနိူင်သော်ငြား အားလုံးရှေ့မှာမို့ သိက္ခာအကျမခံနိူင်။ ချွေများ ပြိုက်ပြိုက်ကျလာသည်။
ချိုတယောက် မိမိ ယောကျ်ားကိုယ်တိုင် ပေါင်ဝင်ဖြဲပေးပြီး တခြားယောကျာ်း တယောက် အလိုးခံနေရတာ စိတ်လှုပ်ရှားလွန်း၍ ပြီးချင်လာသည်။ ကျော့်လီးလောက် ဒစ်က ချိတ်ဆွဲအားမကောင်းလှသော်လည်း ယောကျ်ား နှစ်ယောက်၏ ပြုစုမှုကြားမှာ ကာမဆိပ် တက်နေပြီ။
ချို ဆောက်စေ့ကို ကိုယ့်ဘာသာ စပွတ်သည်။ ကျော်က ပေါင်နှစ်ချောင်း စုကိုင်ရင်း လက်တဘက်နှင့် နိူ့တွေ ပွတ်ပေးသည်။ ကိုဆွေကား ရှူးရှဲလိုက်ကာ ဖိလိုးနေသည်။ ပေါင်စေ့လိုက်သဖြင့် ပိုစီးသွားကာ ချို ပြီးချင်လာပြီ။
“အကို . . .လိုးထား . . ချိုက အဲလို အားရပါး အလိုးခံချင်တာ . . ဟုတ်တယ်မလား ချို . . .”
“အင်း ဟုတ်တယ် ကို . . အရင်က သူများရှေ့မှာ ကို လိုးတာ ခံရတာ တအားကောင်းတယ် . . .
ခု ကို့ရှေ့မှာ သူများလိုးတာ ခံချင်တာ . . ”
“ပြီးတော့မယ် . . ကိုဆွေ . . ချို ပြီးတော့မယ် . . လိုးပေးပါ . . ချို့ကို တအားလိုးလိုက်စမ်းပါ . . .” “ကို့ရှေ့မှာ ချို့ကို တအားလိုးပစ်လိုက်စမ်းပါ . . .”
ကိုဆွေကား မောဟိုက်ကာ ရပ်လုမတပ် ပင် ဖြစ်ချင်နေပြီ။ ဆေးစွမ်းကြောင့် လီးတံက မာနေသော်ငြား သုတ်က မကြာမီကမှ ထွက်ထားသည်မို့ အားက မရှိလှ။ ခုလို အားပေးအားမြောက်စကား ကြားရတော့ မရှိရှိသည့်အား ညှစ်ထုတ်ကာ စွတ်လိုးပေးနေသည်။
ငယ်လေးမှာတော့ မြင်ကွင်းက ကောင်းလှသော်ငြား ဖင်အကွဲကြား၊ ဆောက်ဖုတ်အကွဲကြားက နာကျင်မှုနှင့် ခြေထောက်ကို ပင့်မြောက်ထားရသည့် ဗိုက်သားများနာကျင်မှုကြားမှာ နပန်းလုံးနေရသည်။ သူ့ကိုလည်း မေ့လျော့နေကြလေပြီ။ ချို မြန်မြန် ပြီးမှသာ သူလည်း သက်သာမည်။
“အ အား ား ပြီးပြီ . . ကိုဆွေ . .အား” “ကောင်းလိုက်ထှာ . . ”
“ကိုရယ် ကောင်းလိုက်ထှာ . . ကို့ရှေ့မှာ အလိုးခံရတာ ကောင်းလိုက်ထှာ ကိုရာ . . .”
ချို ကယောင်ကတမ်း ပြောချင်ရာ ပြော၍ ပြီးသွားလေသည်။
“ရပြီ ကိုဆွေ ရပြီ . . ”
ကိုဆွေလည်း ခုမှ အလိုးရပ်ကာ အမော ဖြေရလေသည်။ လိုးရသည့် အရသာ ဘယ်ဆီနေသည်မသိ။ လူတကိုယ်လုံး ဖတ်ဖတ်မောနေသည်။
ကျော်က မမငယ်လေးဆီသွားကာ ခြေကျင်းဝတ်မှ ကြိုးကို ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။ ထိုင်ခုံခြေထောက်မှာချည်ထားသည်ကိုလည်း ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။
ကိုဆွေရော ငယ်လေးပါ မောဟိုက်နေကြသည်။
ချိုတယောက်ကတော့ ကိုဆွေကိုလည်း အစွမ်းကုန် ပြုစုပြီး တာဝန်လည်းကျေပြီ၊ ပန်းတိုင်လည်း အရင်ရောက်နှင့်ပြီ။
ကိုဆွေကား ကုတင်ပေါ် ပက်လက်။ လူသာ ဖလက်ပြသည် လီး ကား မာန်မကျ . . မတ်နေဆဲ။
ကျော်က မမငယ်လေးကို ကုတင်ဆီ တွဲခေါ်လာကာ ကိုဆွေ့အပေါ် မျက်ရိပ်ပြလိုက်သည်။ ငယ်ကလည်း ချုပ်နှောင်ရာမှ လွှတ်ရုံနှင့်ပင် သက်သာလှပြီ။ အထူးတလည် နားစရာမလို။ မယုံကြည်နိူင်စရာ မတ်ထောင်နေသည့် မိမိလင်၏ လီး ကြီးကို မမြင်စဖူးမို့ အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ရင်း တက်ခွ လိုက်သည်။
ကိုဆွေလည်း မောဟိုက်လွန်း၍ အပန်းဖြေနေရာမှ ပြုစုသူမဲ့နေသော လီးကြီး ဆောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်အောင်းလိုက်ရ၍ နေလို့ ထိုင်လို့ အတော်ပင် ကောင်းသွားသည်။ ကိုယ်လင်ကိုယ်မယား ယခုမှ ဇာတ်ပေါင်းရသည်မို့ တပ်လျက်နှင့်ပင် ကိုယ်ချင်းထပ်၍ ခေတ္တ မှိန်းနေကြသည်။
ကိုဆွေကလည်း မောဟိုက်လွန်း၍ အားပြန်မွေးနေရသလို ငယ်လေးခမျာ လည်း နာကျင်မှုတွေ တဖြည်းဖြည်း ပြေလျော့ကာ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ရှိန်းမြမြ သာယာမှု အဖြစ် ပြောင်းအောင် အကြောအချဉ်များ ဖြေလျှော့နေလေသည်။ ထိုစဉ်မှာပဲ ကျော်က ငယ်လေး တင်ပါးကြီးများကို အုပ်ကိုင်ကာ ထက်အောက် ပင့်မလိုက် ချလိုက် စ လုပ်ပေးလေသည်။ ငယ်လေးလည်း သိပ်အားမစိုက်ရဘဲ သက်သက်သာသာ အလိုက်သင့် မျောနေလေသည်။ ဆောက်ဖုတ် နှင့် လီး အဝင်အထွက် ရှိတော့လည်း ဖီလင်က တဖြေးဖြေး တက်လာပြီ။
ကျော်က ချို့ကို မျက်စပစ်၍ ky jelly သွားယူခိုင်းလိုက်သည်။
ချို လည်း ပြီးပြီ၊ ယခု မိမိတို့ လင်မယား၊ ကျော်တယောက်သာ ဘေးလူအနေနှင့် အဖြည့်ခံသက်သက်ပါလား ဟု ငယ်လေး အားနာတွေး တချက်တွေးမိသည်။
ကျော် ဆင်ကြံ ကြံနေသည်ကို မသိသေး။
ချို အနားရောက်လာသည်။ ငယ်လေးက ကိုဆွေ့ ရင်ဘတ်ပေါ် နိူ့ကြီးများနှင့် ကပ်ကာ ကိုဆွေနှင့် ပါးချင်း အပ်ထားလိုက်သည်။ ကျော်က အနောက်မှ ဖင်တုံးတွေစုံကိုင်ကာ တင် ချ လုပ်ပေးနေသည်။ ကိုဆွေက ငယ်လေး ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ထားသည်။
စအိုဝ မှာ အေးကနဲ တချက်ဖြစ်သည်။ ဆီလို ချောကျိကျိ အရည်ကို ပွတ်လိမ်းနေသည်။ ကျော့်လက်အစုံက တင်ပါးတွေ အပေါ်မှာ။
“အို . . ဒါ ချို ပဲ . . . ချို့လက်က ငါ့ ဖင်ဝ မှာ ဆီသုတ်နေတာပါလား . . .”
ငယ်လေး သိလိုက်ပြီ။ အထိတ်တလန့် ဖြစ်ရသည်။ တခါမှ ဖင်မခံဖူး။ ဖင်ချလို့ ရမှန်းတော့ ကြားဖူးနေသည်။ ကျော် ဖန်တီးသမျှ အထိတ်တလန့်တိုင်းက အဆုံး၌ မိမိငယ်အတွက် နတ်ပြည်ရောက်မှန်း၊ အတွေ့အကြုံသစ်၊ အရသာ ထူးမှန်းတော့ သိထားသည်။ ဖင်ရှုံ့မိပေမယ့် မငြင်းဆန်မိ။
ချို့ လက်ချောင်းလေးကို အဝ အနားစပ်လေးထဲ မဝင်တဝင် ကလိသည်။ ရှုံ့ပွ ရှုံ့ပွ တုန့်ပြန်မှု ဖြစ်သည်။ ခုနက ကြိုးထုံးကြီး၏ ပွတ်တိုက်မှုက ခိုးလိုးခုလု ဖြစ်ရာမှ ယခုတော့ ချောမွေ့ညင်သာသည့် အတွေ့မှာ ငယ်လေး သာယာမိသည်။ ချို က ကျန်လက်တဘက်နှင့် ကျော်၏ တောင်စပြုနေသည့် လီးကို ဆုပ်၍ jelly နှင့် နယ်ပေးသည်။
ကျော်ကား အထူးနိူးဆွရန်မလိုလှတော့ချေ။ ခရေခူးရမည်မို့ အထူးစိတ်အားထက်သန်နေလေပြီ။
ချိုနှင့်တခါကြိုးစားဖူးပြီး လက်လျော့ခဲ့ရသည့် ခရေ ခူးခွင့် တဖန် ပြန်ရလေပြီ။ ဒီဆော်ကြီး ငြင်းမည် မဟုတ်မှန်း ကြိုခန့်မှန်းနိူင်သည်။ ယခုလည်း အခြေအနေ ကောင်းနေသည်။ အချိန်သိပ်ဆွဲမနေချင်တော့။ကိုဆွေကတော့ အခြေအနေကို မရိပ်မိသေး။ကျော်က တင်ပါးလုံးကြီးများကို တင်ချ လုပ်ပေးနေရာမှ ရပ်၍ အသေအချာ နေရာချပြီ။ လီးတံကြီးကို လက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်၍ ငယ်လေး စအိုဝ၌ သေချာ တေ့လိုက်သည်။ ချိုက တင်ပါးအခြမ်းကို ဟ နေအောင် ဖြဲကူပေးသည်။
ငယ်လေး၏ အသက်အောင့်ကာ အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်သည်နှင့်အတူ ကျော်၏ ကုန်းကုန်းကွကွ လှုပ်ရှားနေသည်ကြောင့် ကိုဆွေ သဘောပေါက်လိုက်ပြီ။ တသက်လုံး အရှက်ကြီးစွာ မြိုသိပ် ခဲ့ရှာလေသော ချစ်ဇနီးကို မိမိအပါ နှစ်ယောက်ညှပ်ချနေမှန်း သိတော့ ဖီးလ် ပိုတက်လာသည်။ ငယ်လေးကျောပေါ် သိုင်းဖက်ထားသည့်လက်များကို ပိုတင်း ကြပ်လိုက်သည်။
ငယ်လေးကား သူ့ယောကျ်ားကိုယ်တိုင်က ချုပ်ကိုင်ထားပေး၍ ချိုက တင်ပါးဖြဲထားပေးကာ ကျော်၏ ဒစ်ကားကြီး စအိုထဲ မဆန့်မပြဲ ထိုးသွင်းခြင်း ခံနေရပြီ။
“အ အား ား . . . ”
ဒစ်လုံးကြီး ချောဆီအားကိုးနှင့် မဆန့်မပြဲ ဝင်သည်။ စအိုအဝရှိ ကြွက်သားများ ပြဲကား၍ ဒစ်ဝင်အပြီးမှာ ဒစ်အရင်း ပင်မလီးတံကို တင်းကြပ်စွာ ရှုံ့၍ ငုံထားလိုက်ပြီ။ ဒစ်ကို ဆွဲစုပ်ထားသလို ဖြစ်သည်။ ကိုဆွေလည်း အောက်မှ အသာ ငြိမ်နေပေးသည်။ ငယ်လေး နားသယ်စပ်လေးနား ဖွဖွလေး လေမှုတ်ပေးသည်။ လျှာနှင့် တို့ထိပေးသည်။
နာကျင်လှသော်လည်း အားလုံး၏ ဂရုတစိုက် ပြုစု ကြင်နာမှုမှာ ငယ်လေး မွေ့ပျော်သည်။ ကျော်က ဝင်နေသည့် ဒစ် နှင့် ချိတ်၍ ဆွဲထုတ်လိုက် ထိုးသွင်းလိုက် စလုပ်ကြည့်သည်။ စအိုဝ ကြွက်သားများသာ စူထွက်လိုက်၊ ချိုင့်လိုက် ဖြစ်သည်။ ထပ်တိုး မဝင်သေး။ jelly ကို လီးတံပေါ်နှင့် ဖင်ကြားထဲ အစက်ချပေးလိုက်သည်။ အားပိုစိုက်၍ ဖိထိုးတော့ ချောဆီကြောင့် စီးစီးပိုင်ပိုင် ဝင်သွားသည်။
“အ အ အ . . ”
ငယ်လေး ခေါင်းကော့တက်လာသည်။ ဆောက်ဖုတ်ထဲရှိ ကိုဆွေ၏ လီးအပေါ် နံရံတဘက်ခြား၍ ကျော့်လီးကြီး လာထောက်သလို ခံစားလိုက်ရသည်။ အဆုံးဝင်ပြီမှန်း သိ၍ ကိုဆွေ လက်တွေ ဖြေလျှော့ပေးလိုက်သည်။
ကျော်လည်း လီးတဆုံးသွင်း၍ ဝင်သည်နှင့် အချိန် သိပ်ဆွဲမနေတော့။ ဖင်အစုံကို ထိန်းကိုင်ကာ ဖြေးဖြေးမှန်မှန် သွင်းထုတ်လုပ်သည်။ ငယ်လေး လက်ထောက်၍ ပြန်တောင့်ခံထားပေးသည်။ ကိုဆွေ၏ လီးကြီးအပေါ်လည်း ဖိအား ရောက်သည်။
ကိုဆွေတယောက် ခုနက အစပိုင်းတွင် သူများမယား ဆောက်ဖုတ်အသစ် လုပ်ရသည်မို့ စိတ်တက်ကြွ အားရလှသော်လည်း တကယ်ဆွဲတော့ အမောမခံနိူင်ဘဲ ချိုပြီးအောင်သာ အရှက်မကွဲအောင် ကြိတ်မှိတ် ကြုံးလိုက်ရသည်။ မောဟိုက်လွန်း၍ အရသာ ဘာမှန်းပင်မသိလိုက်။ ယခုမှပင် ခုနင်က ပင်ပန်းမှုကြောင့် အနားယူနေရာမှ ဆောက်ဖုတ်နှင့် ဂွင်းတိုက်ပေးနေသလို ဖြစ်သည့်အပြင် ကျော့်လီးကြီးက တဘက်မှ ဖိဖိပေးနေ၍ အရသာ ထူးလှပေသည်။ ဘေးမှ ရပ်၍ ငယ်လေး ကျောပြင်နှင့် ကျော်ခါးပေါ် ပွတ်သပ်ပေးနေသည့် ချို့ ဆောက်ဖုတ်လေးပေါ် လက်တင်၍ ကလိသည်။ ဆောက်ဖုတ်၏ နူးညံ့မှုကို လက်နှင့် ဖွဖွ အုပ်ကိုင်ရင်း ဖီးလ် တက်လာချေပြီ။
ငယ်လေး မှာ ဆောက်ဖုတ်ထဲ မိမိလင် လီး နှင့် နောက်ပေါက်ထဲ ကျော့်ဒစ်ကြီးကြီးလီးတပြိုင်နက် လိုးခံနေရ၍ ကောင်းလွန်းနေပြီ။ ခုနက တုတ်နှောင်မှု နာကျင်မှုတွေ ပြေပျောက်သက်သာကာ ကာမ အရသာ တစိမ့်စိမ့် တက်လာနေပြီ။
အဝင်အထွက် စီးစီပိုင်ပိုင် ဖြစ်သော်ငြား ချော့မွေ့ညင်သာလာမှုနှင့်အတူ ကျော်နေလတ် ခပ်သွက်သွက် စ လိုးလေပြီ။ တသက်နှင့်တကိုယ် ဒီလောက် စီးပိုင် တင်းကြပ်မှုမျိုး မခံစားဖူးသည်မို့ ကျော်လည်း အရသာထူး တစိမ့်စိမ့် ခံရင်း ပန်းတိုင် ချဉ်းကပ်လာပြီ။
ငယ်လေး ဖင်အစုံကို စုံကိုင်ဆောင့်လိုးပေးသဖြင့် ငယ်လေးဆောက်ဖုတ်မှာ ရှေ့နောက် ရွေ့လျားနေရကား ကိုဆွေ့ လီးကို အမြန် ဂွင်းတိုက်ပေးနေသလို ဖြစ်နေသည်။ ကျွတ်မထွက်စေရန်ကိုတော့ ကျော့်ဆောင့်ချက်တိုင်း၌ ငယ်လေးက တောင့်ခံထားပေးသည်။
“မမ . . အား . . ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် . . .”
“အင်း . .င်း ကိုကျော် လုပ်ထား လုပ်ထား မမ လည်း ကောင်းနေပြီ . . ”
ကိုဆွေကား အသံ မထွက်တော့ . .
သူတို့ အပြန်အလှန်ပြောနေကြတာ ကြားရသလို ဆောက်ဖုတ်နှင့် ဂွင်းတိုက်ပေးမှုကြောင့်
“အ အစ် အစ် ကိုကို ထွက်ပြီ ငယ် . . အယ် အယ် . .လေး . . ”
ကိုဆွေကြီး ပြီးမှန်းသိရ၍ ကျော် အသကုန် ဝုန်းတော့သည်။ တ ဘန်း ဘန်း နှင့် ဆူညံနေတော့သည်။ ကိုဆွေပြီးသွားပြီမို့ ချို့ဆောက်ဖုတ်ပေါ်က လက်လည်း ဖယ်သွားပြီ။ ချို ကျော့်အနောက်သွားကာ ကူတွန်းပေးသည်။
“အား အား ား ား . . ”
ငယ်လေး အရင်တခေါက်လိုပဲ ဆောက်ရည်များ သေးများ ပန်းထွက်ကုန်သည်။ ကိုဆွေ၏ ဂွေးဥနှင့် ပေါင်ခြံကြားမှ စီးကျကာ မွေ့ယာ စိုရွှဲသွားသည်။
“အ အ ား ား ကိုကို . . ကန်တော့ ကိုကို . . .”
“အင့် အင့် ဆောင့်ပါ ဆောင့်ပါ အား ား. . . ”
စအိုကို တင်းကြပ်နေအောင် ညစ်၍ ဆောက်ရည် ဆက်ပန်းနေသည်။ လက်နှင့်တအားဖျစ်ညှစ်သကဲ့သို့ စအို ကြွက်သား၏ ညှစ်အားကြောင့် ကျော်လည်း သုတ်လွှတ်ချင်ပြီ။
ကျော် နောက်ကျ ကျန်ခဲ့မည် စိုး၍ ချို က ကျော် စအိုဝကို ဖိ၍ ကလိပေးသည်။ ခုနက jelly နှင့် စိုနေသဖြင့် စွတ်ကနဲ ဝင်သွားသည်။ ကျော် တင်းကနဲ တချက်ဖြစ်သည်။
“အစ် အ အ . . .”
ဆောင့်ချက်နှင့်အတူ လိုက်တွန်းပေးရင်း ချို့ လက်ချောင်းကို ဆက်ဖိထိုးလိုက်သည်။ လက်နှစ်တစ်ခန့် ဝင်သွားသည်။ ဆီးကျိတ်ကို ဖိမိသည်။
“အား . . ကောင်းလိုက်တာ . . အား . . ”
“မမ . . ကျွန်တော်လည်း ပြီး မယ် နော် . . .”
“အင်း အင်း . . ပြီးလိုက် ကိုကျော် . . ”
“အား ား ား . . ”
“အိ အိ . . အစ်အစ် . . ”
ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပြိုင်တူ ကာမပန်းတိုင် အတူရောက်သွားကြလေတော့သတည်း။
xxxx
များမကြာမီ ကာလတွင်တော့ . . .
ကျော်နေလတ်တယောက် ကိုတင်အောင်ဆွေ ခွဲဖွင့်သည့် ကမ်ပဏီ ဘရန့်ချ်တွင် အကြီးဆုံး MD အဖြစ် ရာထူးနှင့် လစာလည်း တိုးသွားလေပြီ။
ကျော်နေလတ် တယောက် ရုံးပိတ်ရက်တိုင်း threesome အမြဲ ဆွဲနေရသည်မို့ မည်မျှ ကျေနပ်အားရမည်ကို အထူးတလည် ပြောရန်ပင်လိုမည်မထင်။
လင်းလက်ချို နှင့် မိမိငယ်လည်း လိင်အရသာကို အမျိုးမျိုး အဖုံဖုံ အတူတူ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ခံစားကြလျက် ကျော်နေလတ် တယောက် အပြင်မှာစိတ်ကစားမည်အတွက် စိတ်ပူပင်စရာ လုံးဝ မလိုတော့ပေ။ အထူးသဖြင့် မိမိငယ်မှာ ရုံးဖွင့်သည့်ရက် အားလပ်ချိန်များတွင် လေ့ကျင့်ခန်း မှန်မှန်လုပ်ဖြစ်ကာ ဆီးဝမ်း မှန်၍ ကျန်းမာရေး တိုးတက် ကောင်းမွန်လာသည်။ အဆီပိုများလည်း သိသာစွာ စ ကျ၍ ကိုယ်လုံးအလှ ထိန်းရန် အထူးစိတ်ဝင်စားလာပြီ။
ကိုတင်အောင်ဆွေတယောက်ကတော့ သင်္ဘောလောကမှ အနားယူချိန်အတွက် ကိုယ်ပိုင် ကမ်ပဏီ ခွဲတခုကို ယုံကြည်စိတ်ချရသည့်သူနှင့် မျက်နှာလွှဲ တည်ထောင်နိူင်ပြီမို့ စိတ်အေးလက်အေး သင်္ဘောထွက်နိူင်လေပြီ။
ကျော်နေလတ်တို့လင်မယားထံ စိတ်ချလက်ချ အပ်ထားခဲ့နိူင်ပြီမို့ မိမိငယ်ကို ကာမဆန္ဒ မဖြည့်ဆည်းပေးနိူင်သည့်အတွက် မိမိကိုယ်မိမိ စိတ်အားငယ်မှုမျိုး အလျဉ်း မရှိတော့ချေ။ အခါအားလျော်စွာ အင်တာနက် လိုင်းမိသည့်အချိန်၊ မိမိငယ်တို့ threesome ကြုံပါက ကိုတင်အောင်ဆွေလည်း video call နှင့် ဂွင်းထုရင်း ကျေနပ်မှု ရလေသည်။
ကျော်နေလတ်တို့ သားနှင့် သမီးကား ရုံးပိတ်ရက်တိုင်း အဖိုးအဖွားတို့ထံ ညအိပ်ညနေ သွားလည်ကြရစမြဲ . . . ပြန်လာလျှင် ချောကလက်များ မုန့်များ အလျှံပယ် တွေ့ရမြဲ။
လူ ကျင့်ဝတ်၊ စည်း အပြင်ဘက် သို့ ပါးပါးလေး ကျော်ဖြတ်ကာ သူတို့ ၄ ဦးသား၊ တနည်းဆိုသော် မိသားစု နှစ်စု၏ အနာဂါတ် ခရီးလမ်းမှာကား အစစ အဆင်ပြေကာ ရွှေရောင် တောက်ပ လင်းလက်လျက် . . .
(ပြီးပါပြီ)