ကျမနာမည်က ဆိုင်းနောင်…။ အိမ်မှာတော့ နောင်နောင်လို့ ခေါ်ကြတယ်…။ မေမေ့နာမည်က နန်းကျင်မူတဲ့…။ ကျမအောက် တစ်နှစ်ငယ်တဲ့ မောင်လေး စိုင်းလုံးကျောက်ရှိတယ်…။ သူ့ကိုတော့ စိုင်းလို့ခေါ်တယ်…။ ကျမအသက် ခုနစ်နှစ် အရွယ်မှာ ကျမတို့ အဖေ အရင်း ကွယ်လွန်သွားခဲ့တယ်…။ ကျမအသက် —နှစ်အရွယ်ကျတော့ မေမေဟာ ကိုဘမောင်ဆိုတဲ့ အညာသားတစ်ယောက်နဲ့ နောက်အိမ်ထောင် ပြုခဲ့တယ်…။ ကျမတို့လည်း လားရှိုးကနေ မန်းလေးကို ပြောင်းလာခဲ့ကြတယ်…။ အဲဒီမှာ မန်းလေးအိမ်ကို ရွှေ့ပြီး နေကြတဲ့ အချိန်ကစလို့ ကျမရဲ့ ဘဝ အပြောင်းအလဲ တွေ စတင်ခဲ့တော့တာပါပဲ…..ရှင်….။

တစ်ညမှာ….မေမေနဲ့ ကျမတို့ရဲ့ ပထွေး ကိုဘမောင် တို့နှစ်ယောက် ကာမစပ်ယှက်တာကို ကျမ ချောင်းကြည့်နေစဉ်မှာပဲ မောင်လေး စိုင်းလုံးကျောက် ကျမဘေးနားကို ရောက်လာခဲ့တယ်..။ ကျမတို့မောင်နှမ နှစ်ယောက် အတူတူ ဆက်ပြီး ချောင်းကြည့်ကြရင်း နဲ့ ကျမတို့ နှစ်ယောက် မှားယွင်းခဲ့မိကြရပါတယ် ရှင်…။
စိုင်းက အသက် –နှစ်သာ ရှိသေးတာမို့ သူရဲ့ လီးက ကိုဘမေ်ာင်လောက်တော့ မကြီးဘူးပေါ့…။ ဒါပေမယ့် သေးသေးငယ်ငယ်လေးလည်း မဟုတ်ပါဘူး.။ အရှည် ခြောက်လက်မကျော် ၊ လုံးပတ်က သုံးမတ်လုံးလောက် ရှိတယ်..။ မာတာကတော့ သံချောင်းလိုပဲ..။ ဒါပေမယ့် အထိအတွေ့ကတော့ သံချောင်းလို အေးစက်စက် မာကြောကြော မဟုတ်ဘူး..။ အသွေးအသားမို့ နူးညံ့ပါတယ်.။
စိုင်းက ကျမ နို့အုံတွေကို ဆုပ်ကိုင်တယ်..။ အရိုင်းသာသာမို့ နို့ကိုင် ဘယ်ကျွမ်းမှာလည်း ရှင်..။ ကျမကလည်း အတွေ့အကြုံ မရှိဖူးသေးတော့ သူ့ကို ဘယ်လိုကိုင်ရတယ်..၊ ဘယ်လိုပွတ်ရတယ် ဘာညာနဲ့ မသင်ပြတတ်ဘူး..။ ဒါပေမယ့် နို့ကို မကိုင်တတ် ကိုင်တတ် ဆုပ်နယ်နေတာကိုကပဲ ကျမကို အရသာ တွေ့စေပါတယ်..။ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစေပါတယ်…။
မေမေ့ကို ပထွေးက ကိုင်တွယ်စုပ်နမ်းပေးတာလိုမျိုး ကျမကို လုပ်ပေးပါစေလို့ပဲ ကျမစိတ်ထဲက ကြိတ်ဆုတောင်းနေရတယ်..။ ဟော….လုပ်လာပပြီ …ရှင်…။
စိုင်းက ကျမကို မြက်ခင်းပေါ် ပက်လက်လှဲချပစ်လိုက်ပါတယ်..။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းပေါ် သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ ဖိကပ်လာတယ်..။ ကျမက အလိုက်သင့်ပဲ ပါးစပ်လေးကို မဟတဟလုပ်ပေးထားမိတယ်..။ စိုင်းက ကျမနှုတ်ခမ်းတွေကိုသာ စုတ်နမ်းတယ်..။ ဟပေးထားတဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လျှာထိုးမထည့်ဘူး..။ အင်းလေ…သူက ဒါမျိုး ဘယ်တတ်မှာလည်း..။ ဒီတော့ ကျမကပဲ ပျိုးပေးရတော့တာပေါ့…။ ကျမကလည်း ရည်စားမထားဘူးသေးတော့ တတ်လှတယ်လို့ မဟုတ်ပါဘူး..။ သူများပြောတာ ကြားဖူးထားတာ..။ အခုမှ လက်တွေ့လုပ်ကြည့်ရမှာ…။
ကျမက လျှာကို ထိုးထုတ်လိုက်တယ်..။ စိုင်းကပါးစပ် စေ့ထားတာကြောင့် သူ့သွားတွေကို ပဲ လျှာနဲ့ ထိမိတယ်..။

“ပါးစပ်ဟထား…မောင်လေး….“

ကျမက ပါးစပ်ချင်း အသာခွာပြီး ပြောလိုက်ရတယ်..။ ပြီးတာနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်း ပြန်တေ့တယ်..။ စိုင်းက ကျမပြောသလို ပါးစပ်ဟပေးထားတာကြောင့် ကျမက သူ့ပါးစပ်ထဲ လျှာထိုးသွင်းပြီး သူ့လျှာကို ကလိပေးလိုက်တယ်..။
အို…… တော်တော်ကောင်းတာပါလားရှင်..။ ကျမ ရင်ထဲကို အေးခနဲ ဖြစ်သွားရတာပဲ..။ ဒါကြောင့်လည်း လျှာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လှည့်ပတ်ပေးနေတယ်..။ စိုင်းကလည်း အထားပေါက်သွားပြီး သူ့လျှာကို ပြန်ကစားပေးတယ်..။ ကျမ ပါးစပ်ထဲကို သူ့လျှာ ထိုသွင်းကလိပေးတယ်..။
အဲဒီအချိန်မှာပဲ စိုင်းရဲ့လက်က ကျမပေါင်ကြားထဲက စောက်ပတ်ပေါ်ကို ရောက်လာတယ်..။ စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးတယ်..။
အဖုတ်ကို ကလိချင်နေတဲ့ ကျမအတွက် ဟန်ကျသွားတာပေါ့..။ ပြီးတော့ စိုင်း အခုလို ပွတ်ပေးတာဟာ ကိုယ့်လက်နဲ့ ကိုယ်ကလိတာထက် အများကြီးသာတယ်..။ ဘာမှ မဆိုင်ဘူး..။ ပိုငြိမ့်တယ်..။ ပိုမိုက်တယ်..။ ဒါကြောင့် ကျမလည်း ပေါင်တန်နှစ်ခုကို ကားနိုင်သမျှ ကားပေးထားလိုက်တယ်..။
စိုင်းက ကျမရဲ့ ပါးစပ်ချင်း တေ့ကပ်ထားပြီး လျှာချင်းကလိနဲ့ စုပ်နမ်းပေးနေရာကနေ သူ့ပါးစပ်ကို ခွာပြီး ကျမရဲ့ ညာဘက် နို့သီးကို ကုန်းစို့တယ်..။

“အားပါးပါး….ဟင်း ဟင်း….“

ရင်သိမ့်တုန်အောင် ကောင်းလွန်းလို့ ကျမပါးစပ်က အသံလေးတွေတောင် ထွက်သွားတယ်..။ ၇င်ကလည်း ကော့တက်သွားတယ်..။
စိုင်းက နို့သီးကို အပြတ်ကို စို့တယ်..။ လျှာနဲ့လည်း ရက်ပေးသေးတယ်..။ ကျမနို့သီးဟာဆိုရင် ဆတ်ဆတ်ကို တုန်ခါနေသလိုပဲ..။ ရင်ထဲ ဖိုခနဲ အေးခနဲ ဖြစ် ဖြစ်သွားတာတော့ ပြောမနေပါနဲ့တော့ ..ရှင်…။

ညာဖက် နို့သီးပြီးတော့ ဘယ်ဖက်နို့သီးကို ပြောင်းစို့ပေးပြန်ပါသေးတယ်..။ အခုချိန်ထိတော့ စိုင်းဟာ မေမေ့ကို ပထွေး လုပ်ပေးတဲ့ အတိုင်း တစ်ဆင့်ပြီး တစ်ဆင့် လုပ်ပေးနေပါတယ်..။ မေမေ့အဖုတ်ကို ပထွေးက ကုန်းရက်ပေးသလိုများ ရက်ပေးအုန်းမှာလားလို့ ကျမတွေးပြီး ရင်ဖိုမိတယ်..။ ဟောရှင်…. စိုင်းက ကျမနို့သီးတွေကို စို့ပေးနေရာက သူ့ပါးစပ်ကို ကျမရဲ့ ရင်ညွန့် ဝမ်းဗိုက် တလျျှောက် အသာစုပ်နမ်းပေးရင်း အောက်ဘက်ဆီ တဖြည်းဖြည်း ရွေ့သွားနေပါပြီ..။ သူ ဦးတည်နေတာကတော့ ကျမပေါင်ကြားဆီကိုပါပဲ..။ သူတကယ်ပဲ စောက်ဖုတ်ရက်တော့မှာလား….။ တွေးရင်းနဲ့ကို ကျမမှာ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ် ဖြစ်နေရပါတယ်..။
ပါးစပ်နဲ့ စုပ် ၊ လျှာလေးနဲ့ ဟိုဟိုသည်သည် ရက်ပေးရင်း အောက်ဘက်ကို ရွှေ့ဆင်းသွားတာကြောင့် စိုင်းရဲ့ တံတွေးလေးတွေ ပေကျန် တင်နေခဲ့ကြတယ်..။ ကျမက အဒီ တံတွေးလေးတွေကို လက်နဲ့ အသာလိုက်ပွတ်နေရတာ တစ်မျိုး ရမက်တိုးစရာပါပဲ..။
နောက်ဆုံးတော့ စိုင်းရဲ့ ခေါင်ဟာ ကျမပေါင်ကြားကို ရောက်လို့သွားပါတော့တယ်..။ ပထွေးလုပ်သလို အတိုင်းပါပဲ..။ ကျမစောက်ပတ်ကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ကျကျနန ဖြဲတယ်..။ ပြဲအာထွက်လာအောင်ဖြဲပြီးမှ လျှာနဲ့ ကုန်းရက်ပေးတယ်..ရှင်..။

“ပ်ပ္..ပ်ပ္….ပလပ္…ပ်ပ္…..“

“အား..ဟင့် ဟင့် အို…..စိုင်းရယ်…..ဟင်းဟင်း…..“

စိုင်းဟာ စောက်ဖုတ်ရဲ့ ဘယ်နေရာမှာ အထိမိဆုံးဆိုတာကိုတော့ သိပုံမရဘူး..။ လျှာကို ထုတ်ပြီးတော့ ကုန်းပြီးတော့သာ ရက်နေတာ..။ ဒါကြောင့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကိုပဲ ရက်မိတာကများတယ်..။ အရသာ အထိမိဆုံးဖြစ်တဲ့ စောက်စေ့ကိုတော့ တစ်ချက်တစ်ချက်မှပဲ လျှာနဲ့ ထိမိတာ..။ အို….အဲဒီလို ထိမိသွားတဲ့ အခါမျိုးမှာဆိုရင် ကျမဟာ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရင်ကော့တက်သွားရအောင်ကို အရသာတွေ့တယ်ရှင်..။ ဒါကြောင့် ကျမက စောက်စေ့ကို ရက်မိရအောင် ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးတယ်..။ ဒါပေမယ့် စိုင်းက အထာမပေါက်ဘူးရှင်…။ ရမ်းသန်းပြီး တအားပဲ ဆက်ရက်နေတာ..။ စောက်ဖုတ်တင် ဘယ်ဟုတ်မလဲ …. ပေါင်ခြံနေရာတွေ ဘာတွေကိုပါ လျှောက်ရက်မိကုန်ရော…။

“ဟင့် ဟင့်……အစေ့ကိုရက်ဟာ….ဟင်းဟင်း….ထောင်နေတဲ့ အစေ့ကို ရက်ပေး…..အား..အား ဟုတ်ပြီ…..အဲ့နားလေး……..“

မတတ်နိုင်တော့ပါဘူး….။ ပါးစပ်က ထုတ်ပြောယူရတော့တာပါပဲ..။ ဒီလိုပြောတော့လည်း စိုင်းက ကျမခိုင်းသလို ချက်ချင်းပဲ လိုက်လုပ်ပေးရှာပါတယ်..။ ကျမစောက်စေ့ကို အပြတ်ရက်နေပါပြီ….။
အို….ဘာပြောကောင်းမလဲ…။ ကျမ အရမ်းကို ရွထလာတော့တာပေါ့…။ တင်ကြီးကို ကြွကြွပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကော့ ကော့တင်ပေးတယ်..။ ခါးနွဲ့ပြီး ဖင်တယမ်းယမ်း လုပ်ပေးနေတော့ သူ့မျက်နှာကို အဖုတ်နဲ့ ကပ်ပွတ်သလိုမျိုးတောင် ဖြစ်တယ်..။ အထူးသဖြင့် သူ့ပါးစပ်တဝိုက်မှာဆိုရင် ကျမရဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေနဲ့ ပေကျံကုန်ပြီ…။
ခဏကြာတော့ ကျမက လက်ဆန့်ထုတ်ပြီး စိုင်းရဲ့ လီးကို ဆုတ်ကိုင်လိုက်တယ်..။ သိပ်မကြီးလှပေမယ့် ကိုင်ရတာ မာမာစီးစီး ရှိတယ်..။

“စိုင်း…..ငါ့မျက်နှာပေါ် တက်ခွလိုက်..၊ နင့်လီးကို ငါ စုပ်ပေးမယ်..“

ကျမကိုယ် ကျမ အံ့တောင် အံ့သြမိပါရဲ့ ရှင်…။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီလိုရင့်ရင့်သီးသီး ညစ်ညစ်ပတ်ပတ် စကားတွေကို ပါးစပ်က ပြောထွက်သွားတယ် မသိဘူး..။ အဲ…..ဒီလိုတစ်တစ်ခွခွ ပြောလိုက်ရတာကိုလည်း အရသာတစ်မျိုးတော့ အရှိသား….ရှင့်..။
စိုင်းကလည်း ကျမစောက်ဖုတ်ကို ကုန်းရက်နေရင်းက ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ပြီး ကျမ မျက်နှာပေါ်တက်ခွတယ်..။ ဒီအခါ သူ့လီး ငေါက်တောက်က ကျမပါးစပ်နားမှာ အတန်းသားပေါ့…။

ကျမက အစပျိုးတဲ့အနေနဲ့ လျှာလေး တစ်လစ်ထုတ်ပြီး သူ့လီးတန်လုံးပတ်တလျှောက် အသာရက်ပေးလိုက်တယ်..။ ပြီးမှ လီးထိပ်ဖူးပိုင်းကို ပါးစပ်နဲ့ လှမ်းငုံယူတယ်..။
စောက်ဖုတ်ကုန်းရက်ပေးနေတဲ့ စိုင်းရဲ့ ပါးစပ်က အိအိ အုအု ရေရွတ်မြည်တမ်းသံလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာတာကို ကျမ ကြားရတယ်..။ ငြိမ့်သွားလို့ အသံမြည်လာတာပေါ့..။ ပါးစပ်နဲ့ ငုံမိတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီး တငေါ့ငေါ့ လှုပ်လာတာကို ကျမ သတိပြုမိလိုက်တယ်..။
ပထွေးရဲ့ လီးကို မေမေစုပ်ပေးခဲ့ပုံကို ပြန်မြင်ယောင် အတုယူပြီး ကျမကခေါင်းကို ကြွလိုက် နှိမ့်လိုက် လုပ်ရင်း စိုင်းကို လီးစုပ်ပေးနေတယ်..။ ခေါင်းအကြွ အနှိမ့်နဲ့ အညီ လီးချောင်းဟာ ကျမပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်ပြန်ထွက် ဖြစ်နေတာ ပေါ့…။ ဒီလို လီးစုပ်ပေးရင်းက အမွှေးလေးတွေပေါက်နေတဲ့ ဂွေးဥလုံးလုံးလေးတွေကိုလည်း လက်နဲ့ အသာ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ပေးလိုက်သေးတယ်..။
မိနစ်အနည်းငယ်ကြာအောင် ၆၉ ပုံစံနဲ့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စုပ်ပေးကြပြီးတော့ အဲဒီ အဆင့်ကို တစ်စခန်း ရပ်လိုက်တယ်..။
ပထွေးနဲ့ မေမေတို့ လုပ်ကြတာကို ဒီအဆင့်ထိပဲ ချောင်းကြည့် တွေ့မြင်ခဲ့တာမို့ စိုင်းဟာ ရှေ့ဘာဆက်လုပ်ရမယ်ဆိုတာကို ရေရေရာရာ မသိရှာဘူး..။ ရှေ့တစ်ဆင့် တက်စရာ ရှိမှန်းကိုတော့ သူအလိုလို နားလည်နေပုံပါပဲ..။
သူ့လီးကလည်း တောင်နေတုန်းကိုး..။ သုတ်ရည်မှ မထွက်သေးတာ..။

“ငါတို့ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ…နောင်နောင်…၊ နင့်ကို ငါ လိုးရမှာလား….“

စိုင်းက ကျမကို ကွက်ကြည့် ကွက်ကြည့် လုပ်ပြီး မေးတယ်..။

“နင်က လိုးတတ်နေလို့လား….“

“ဟာ….မလိုးတတ်သေးပါဘူး..၊ ဒီလိုပဲ သူငယ်ချင်းတွေ ပြောတာ ကြားဖူးတာပဲ ရှိတယ်..။ လိုးတာကို သေချာ သိရအောင် မေမေတို့ကို သွားချောင်းကြည့်ကြအုန်းစို့လား…။ ခုလောက်ဆို ဦးမောင်ကြီးက မေမေ့ကို လိုးနေလောက်ပြီ….“

“အံမာလေး….သွားကြည့်စရာ မလိုပါဘူး…ဟ… ၊ ငါသိပါတယ်…“

“ဘာလဲ….နင္က အလိုးခံဖူးၿပီးလို႕…လား….“

“ဟယ်….ကောင်စုတ်…ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ..၊ ဘယ်က အလိုးခံဖူးရမှာလည်း….၊ မနေ့ညတုန်းက မေမေတို့ လိုးကြတာကို ငါချောင်းကြည့်ထားလို့ သိရတာ…“

“ဒါဆို ဟန်ကျပြီပေါ့…. ဘယ်လိုလဲဆိုတာ သာပြော….ပြပေတော့…..“

“လာ….ငါ႕အေပၚ တက္ခြလိုက္…“

ကျမက ပက်လက်ပြန်အိပ်ပေးပြီး ပြောတယ်..။ စိုင်းကလည်း တက်ခွတယ်..။ ဒါပေမယ့် ခွပုံက စောစောတုန်းက လို ကျမ ခြေရင်းဘက် ခေါင်းပေးပြီး ပြောင်းပြန်တက်ခွတာ…။

“ဟာ…..သွားကွာ..၊ အဲ့လိုမျိုး ခွခိုင်းတာ မဟုတ်ဘူး..ဟ…“

“ဘယ်လိုခွရမှာလဲ….၊ နင်ကလဲ…ရှင်းအောင်ပြောမှပေါ့….“

“ဒီဘက်လှည့်ပြီး ပေါင်ကြားပေါ် တက်ခွခိုင်းတာဟဲ့….“

ဒီတော့မှ စိုင်းက တက်ခွတာ အထာကျသွားတယ်..။ သူ ကျမပေါင်ခွကြားပေါ် တက်ခွမိတော့ ကျမက သူရဲ့ လီးကြီးကို အသာ လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူပြီး ကျမရဲ့ ပါကင်ပိတ် စောက်ဖုတ်လေးရဲ့ အဝမှာ တေ့ပေးလိုက်တယ်..။
လီးနဲ့ စောက်ပတ် ကပ်မိကြတဲ့ အချိန်မှာ ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်စလုံး ဆတ်ခနဲ တုန်ခါသွားကြတယ်..။ ဖိုဓါတ်နဲ့ မဓါတ်ထိတွေ့မိလို့ မီးပွင့်သွားတာဖြစ်မှာပါပဲ….။

“အဲ…..နင့်အချောင်းကို ငါ့ဟာထဲ ဝင်အောင်ထိုးသွင်းလိုက်ပေတော့….“

ကျမရဲ့ အသံဟာ သိသိသာသာကို တုန်ရင်နေပါတယ်…။ စိုင်းဟာလည်း တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်လို့…။ ဒါပေမယ့် စိုင်းက ကျမခိုင်းသလို လုပ်တယ်..။ သူ့ဖင်ကျစ်ကျစ်လေးကို အသာလှုပ်ပြီး အဖုတ်ထဲကို လီးဖိထိုးသွင်းပေးတယ်..။
စထိုးထိုးသွင်းသွင်းချင်း လီးထိပ်ဒစ်ပိုင်း စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်တယ်…။

“ေဟာ…..၀င္သြားၿပီ….“

စိုင်းရဲ့ ပါးစပ်က အသံထွက်လာတယ်..။
စိုင်းရဲ့ ပါးစပ်က အသံထွက်လာတယ်..။

“အား….ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ်….“

ကျမမှာတော့ အဖုတ်ဝ တင်းခနဲ ပြဲအာသွားတာကြောင့် စပ်ဖျင်းဖျင်း အောင့်တောင့်တောင့် ဖြစ်သွားတာမို့ စုတ်သပ်ညည်းလိုက်မိတယ်..။ ထိုးသွင်းလိုက်တဲ့သူ့လီးဟာ တစ်ဝက်သာသာလောက်တော့ ဝင်နေပြီ…။ လီးထိပ်က ကျမစောက်ခေါင်းထဲက အပျိုအမှေးပါးကို ထိမိနေတယ်..။

“နောင်နောင်….နာလို့လားဟင်….“

စိုင်းက လီးကို ဆက်မသွင်းသေးပဲ ကျမရဲ့ နဖူးက ဆံပင်စလေးတွေကို အသာသပ်တင်ပေးရင်း ပြောတယ်…။ အလိုးခံနေရတာကြောင့် အရသာတွေ့တဲ့အပြင် မောင်ငယ်ရဲ့ ဒီကြင်နာမှုလေးကြောင့်လည်း စိတ်ထဲမှာ ကြည်နူးမှုပီတိလေး ဖြစ်ရပါတယ်..။

“နည်းနည်းအောင့်သွားလို့ပါ…၊ ကဲ…မောင်လေး….အားစိုက်ပြီး တစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင် ဖိထိုးသွင်းလိုက်….နော်……“

ကျမက အားပေးလိုက်ရပါတယ်…..။ ဆက်ဖိထိုးသွင်းရင် ကျမစောက်ခေါင်းမှာ ဖုံးကာနေတဲ့ အပျိုအမှေးပါး စုပ်ပြတ်သွားတော့မှာပါ…။ တစ်ချက်တည်းနဲ့ အပြီးထိုးဖောက်သွားတာကို လိုချင်လို့ ဒီလိုမျိုး ပြောလိုက်ရတာပါ…။ တတိတတိနဲ့ ထိုးဖောက်နေရင် နာတာက ရှည်မယ်မဟုတ်လား…ရှင်..။ တစ်ခါတည်း ထိုးဖောက် ဖိဆောင့်သွင်းလိုက်ရင် တစ်ချက်ပဲ နာမယ်လေ..။ အပျိုမှေး ပေါက်ရင် နာတယ်လို့ ပြောသံကြားဖူးထားတာကြောင့် အခုလို တွက်ဆပြီး အလုပ်ခိုင်းလိုက်ရတာပါ..။

စိုင်းကလည်း ကျန်နေသေးတဲ့ သူလီးတစ်ဝက်ကို ကျမပြောသလိုပဲ ခပ်ပြင်းပြင်းထိုးဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်..။ သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံးဟာ ကျမရဲ့ အပျိုစစ်စစ် စောက်ဖုတ်လေးကို ပါကင်ဖွင့်ပြီး အဆုံးတိုင် ဝင်အောင်းလို့သွားပါပြီ…။

“အား……ဟင့်ဟင့်….“

ကျမ ခပ်သာသာလေး ညည်းလိုက်မိတယ်…။ နာတော့နာပါတယ်…။ ဒါပေမယ့် ကျမထင်ထားသလောက်တော့ မနာပါဘူး..။ စစ်ခနဲ အောင့်ပြီး နာသလိုလိုဖြစ်တာလေးလောက်ပဲ…။ ပြီးတော့ ခဏလောက် အနေရခက်သလိုလို ၊ အဖုတ်ထဲ တစ်ဆို့ဆို့ဖြစ်နေသလိုလိုလည်း ခံစားနေရတယ်..။ မကြာပါဘူး ….ရှင်…။ ဒါတွေအားလုံးကို ထူးခြားလှတဲ့ ကာမအရသာ စည်းစိမ်ချမ်းသာက လွှမ်းမိုးသွားတာကိုး…။
ဟုတ်တယ်လေ..။ လီးအဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီးတာနဲ့ စိုင်းကသူ့ဖင်ပြောင် လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို လှုပ်ရှားပြီး စလိုးပေးနေတော့ကိုး….။
စိုင်းက ဒီလိုကာမမှုတွေမှာ အရိုင်းလေးပဲရှိသေးတာဆိုတော့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဆောင့်တတ် ညှောင့်တတ်အုံးမှာလဲ..ရှင်..။ သူ့အလိုလို ခါးတလှုပ်လှုပ် ၊ ဖင်တကြွကြွနဲ့ လုပ်နေတာ…။ လီးက စောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင် ပြန်ထွက်တော့ ဖြစ်နေတာပေါ့..။
အခုမှစပြီး လီးနဲ့ တွေ့ထိ အလိုးခံရတဲ့ ကျမအဖို့လည်း အရသာ ရှိသင့်သလောက်တော့ ရှိတာပေါ့…။ ဒါပေမယ့် ဆောင့်တာလိုးတာ နည်းလမ်းမကျတော့ အောက်ကနေ ခံရတာကလည်း ကသိကအောက် ဖြစ်နေတယ်…၊ အထာမကျသေးဘူးပေါ့…ရှင်…။
ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်ဟာ အခုမှ စလိုးဖူးတဲ့ လူတွေချည်းမို့ ဒီအလုပ်မှာ မကျွမ်းကျင်ကြသေးပါဘူး..။ ဒါပေမယ့် သူငယ်ချင်းမတွေဆီက ကြားဖူးသင့်သလောက် ကြားဖူးထားပြီး မေမေတို့ လိုးကြတာကို တပ်အပ်ကြည့်ဖူး မြင်ဖူးခဲ့တဲ့ ကျမက စိုင်းထက်စာရင် ဗဟုသုတ နည်းနည်းပိုရှိနေတယ်..လေ….။
ဒါကြောင့် စိုင်းကို ပြောဆိုသင်ပြပေးရတယ်..။ မသိတဲ့လူကို မတတ်တဲ့လူက ဆရာလုပ်တယ်လို့ပဲ ဆိုချင် ဆိုကြပေတော့…။

“ကိုယ်ကြီးကို အရမ်း ရှေ့ကို ကိုင်းမထားရဘူး..စိုင်းရဲ့…။ ခါးကိုလည်း သိပ်မကော့ရဘူး…။ လက်နှစ်ဖက်ကိုဆန့်ထောက်ပြီး ဒိုက်ဗင်ထိုးသလိုမျိုးနေရတယ်..။ ပြီးမှ ခါးကို လှုပ်ရုံလေး ထက်အောက်ပြုပြီး ဆောင့်ပေးရတယ်…..သိလား….။

ကျမ အမေကို ပထွေးကိုဘမောင်ကြီး ဆောင့်လိုးတာမြင်ခဲ့ရတဲ့အတိုင်းပဲ….၊ စိုင်းကို ပြောဆို နည်းပေလမ်းပြ လုပ်လိုက်ရပါတယ်..။ စိုင်းကလည်း ကျမသင်ပြပေးသလိုမျိုး လုပ်ပြီး ဆောင့်လိုးပေးပါတယ်..။ သိပ်တော့ အထာမကျသေးဘူးပေါ့ ..ရှင်….။ ဒါပေမယ့် စောစောက အရမ်းကာရော ဖြစ်သလို လိုးညှောင့်နေတာထက်စာရင် အများကြီးတော့ ဟုတ်လာတာပေါ့…။
စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်လီးထွက် ပိုပြီး ချောမွေ့ညက်ညောလာတယ်..။ အောက်ကနေ အလိုးခံနေရတဲ့ ကျမအတွက်လည်း နေရထိုင်ရတာ ကသိကအောက်မဖြစ်တော့ပဲ ကောင်းလာတယ်…။ အရသာလည်း ပိုရှိပြီး ငြိမ့်လာပါတယ်…။
ကျမကလည်း အောက်ကနေပြီး ငှက်ပျောတုန်းကြီးလို ငြိမ်မနေပါဘူး..။ ဖင်ကြီးကို ကော့လိုက် ၊ ဝေ့ဝိုက်လိုက် နဲ့ လှုပ်ရှားပေးတယ်..။ ပေါင်ကြီးတွေကို မြှောက်ထောင်ပြီး စိုင်းရဲ့ ခါးမှာ ခြေထောက်နှစ်ဖက် ကြက်ခြေခတ်မြှောက် ချိတ်တာမျိုးလည်း လုပ်တယ်..။ ကျမကြည့်ဖူးခဲ့တဲ့ အပြာဓါတ်ပုံစာအုပ်တွေထဲက အထာတွေကို အတုခိုးပြီး လိုက်လုပ်ကြည့်တာလေ….။ ဟုတ်တော့ ဟုတ်သားရှင့်..။ အရသာက ပိုကောင်းလာတယ်…။

“ဘွပ်ဖွတ်…အင့် ဟင့်…ဘွပ် ဘွပ်…..“

“နောင်နောင်…..ကောင်းရဲ့လား….“

“ဘွပ်….အင့်….ကောင်းတယ်…နင်ကော….ဟင်…“

“ဘွပ်ဘွပ်….ဟာ သိပ်ကောင်းတာပေါ့….“

“ဘွပ်ဘွပ်..ဖုတ် ဖတ်….ဘွပ်…..“

ဆောင့်နည်းမှန်သွားလို့လားတော့ မသိဘူး…။ လီးဝင်သံ ထွက်သံတွေ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ပေါ်လာသလို ၊ အရသာကလည်း ပိုပြီး ကောင်းသထက် ကောင်းလာပါတယ်..။
အရသာကို မှိန်းခံနေတုန်း …၊ အို…..ကျမတစ်ကိုယ်လုံး ရုတ်တရက် ဓါတ်လိုက်ခံရသလိုပဲ ဖြိုးဖြိုးဖြန်းဖြန်း ဖြစ်လာတော့တယ်…။ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရှိတဲ့ အကြောအခြင်တွေ ကုတ်ကွေးပြီး လှုပ်လာတယ်..။ အထူးသဖြင့် စောက်ဖုတ်ထဲက ကြွက်သားတွေ အပြတ်လှုပ်ရှားတယ်..။ အထွေအထူးလုပ်ပေးရတာမဟုတ်ပဲ..၊ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ ဆောင့်လိုးနေတဲ့ သူ့လီးကို ညှစ်ညှစ်ပြီး ဆွဲယူနေတယ်..။ စစချင်းတော့ ကျမကိုယ် ကျမ ဘယ်လိုတွေဖြစ်လာတယ်ဆိုတာ မသိရိုး အမှန်ပါ ….ရှင်..။
ဒါပေမယ့် ချက်ချင်းဆိုသလိုပါပဲ…။ ကျမ ပြီးလုနေတာကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး ကြွရွထလာကြမှန်း ရိပ်မိတယ်…။ ဟုတ်တယ်…။ သိပ်ကြာတော့မယ် မထင်ပါဘူး..။ ကျမ ပြီး ရတော့မယ်…။

“အား ဟင့်ဟင့်….ဆောင့်….ဆောင့်….ဆောင့်စမ်းပါ စိုင်းရဲ့….၊ တအားကုန် ဆောင့်လိုးစမ်းပါ…..အား…အာ့…..အီး…..ငါပြီးတော့မယ်….၊ ဆောင့် ဆောင့်….နို့တွေကို ဆွဲပြီး တအားဆောင့်လိုးချလိုက်ပါလား…ဟာ………အို…..ဟင့်ဟင့်…..“

ကျမက စိုင်းကို တအားဆောင့်လိုးခိုင်းမိပါတယ်…။ မေမေ ပြီးခါနီးမှာ ဘာကြောင့် ပထွေးကိုဘမောင်ကို အရမ်းဆောင့်လိုးဖို့ အငမ်းမရပြောခဲ့သလဲ ဆိုတာကို အခုမှ ကျမ ကောင်းကောင်း အထာပေါက်ပြီးနားလည်လာရပါတယ်..။ ဒီလို ပြီးလုလု အချိန်မှာ ဆောင့်လိုးခံရတာဟာ အရမ်းအရမ်းကို အရသာရှိတာပဲကိုး……။ တစ်ချက်ဆို တစ်ချက် နင့်ခနဲနေအောင်ကို ကောင်းတာ ရှင့်….။
စိုင်းကလည်း ကျမရဲ့ နို့အုံနှစ်ခုကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ဆွဲပြီး တအားဆောင့်လိုးတော့တာပဲ…။ လီးဝင်သံတွေ တဘွပ်ဘွပ်နဲ့ အတူ စိုင်းရဲ့ အသက်ရှူသံတွေလည်း ရှူးရှူး ရှဲရှဲ နဲ့..။
ဆယ်ချက်လောက် တအားဆောင့်လိုးတာကိုလည်း ခံပြီးရော ကျမဟာ ကော့ပျံတက်သွားပြီး စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေဟာ တာကျိုးကျတဲ့ ရေတွေလို ဒလဟော ယိုစီးထွက်ကုန်တော့တာပဲ…။ ပြီး သွားခဲ့ရပါပြီ….ရှင်…။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ စိုင်းက အဆောင့်ရပ်သွားတယ်..။ ကျမစောက်ပတ်က ရစ်ပတ်ဆွဲညှစ်ထားလို့ သူ့လီးပြန်ဆွဲထုတ်မရတာကြောင့် အဆောင့်ရပ်သွားသလားလို့ ကျမထင်လိုက်မိသေးတယ်..။ ဒါပေမယ့် မဟုတ်ဘူးရှင့်…။ စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ကပ်ထိုးသွင်းထားလိုက်တဲ့ သူ့လီးချောင်းဟာ ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ရှားနေပြီး ထိပ်ဖျားက အရည်တွေ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ပန်းထွက်လာတယ်..။ အရည်တွေက ပူပူနွေးနွေးကြီး….ရှင့်…။ အဲဒီ ပူနွေးတဲ့ အရည်တွေ စောက်ခေါင်းထဲ ပြည့်လျှံအောင် ထွက်လာတဲ့အခါ ကျမဟာ ရင်ဖိုလှိုက်မောပြီး တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တခိုက်ခိုက် ဖြစ်သွားရပါတယ်…ရှင်..။ သိပ်ပြီးတော့ကို အံံ့သြပြီး စွဲမက်ဖို့ကောင်းလှတဲ့ အရသာထူးပါပဲ…..ရှင်…။

ဒီနောက်တော့ ကျမဟာ ခြေပစ်လက်ပစ်ကို ဖြစ်သွားရပါတော့တယ်…။ စိုင်းကလည်း ကျမကိုယ်ပေါ်မှာ ထပ်ရက်သားကြီးနဲ့ မှိန်းပြီး ငြိမ်ကျသွားပါတယ်…။
စောစောက မာထောင်ပြီး သောင်းကြမ်းချင်တိုင်း သောင်းကြမ်းခဲ့တဲ့ စိုင်းရဲ့ လီးကြီးဟာလည်း တဖြည်းဖြည်း ပျော့သေးပြီး ကျမအဖုတ်ထဲက ဖလွတ်ဆို ပြုတ်ထွက်သွားတယ်…။
ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ဖက်ပြီး ခဏလောက် အမောဖြေနေကြတယ်..။ အမော အတော်ပြေပြီး အသက်ရှူတွေ ပြန်မှန်လာတော့မှ အဝတ်အစားတွေ ကောက်ဝတ်ကြပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့ကြတယ်..။ အဲဒီနောက် ကျမတို့လည်း မောမောနဲ့ အိပ်ရာဝင်ခဲ့ကြပါတယ်…။
———————-×————————-×———————————–

အဲဒီလိုဖြစ်ပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်းကျတော့ မေမေနဲ့ ပထွေး သူတို့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး လိုးကြဆော်ကြတဲ့ အခါတွေမှာ ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်ဟာလည်း ကျမရဲ့ အိပ်ခန်းထဲမှာ ကောင်းကောင်း အလုပ်ဖြစ်နေကြပါတော့တယ်..။
ဒီလိုဟာမျိုးက သိလွယ်တတ်လွယ်တာမျိုးလားတော့ မပြောတတ်ပါဘူး…ရှင်..။ စိုင်းဟာ ကြာလေ အလိုးကောင်းလေ ဖြစ်လာပါတယ….။ ပြီးတော့ ကျမအတွက် ပိုအားရကျေနပ်စရာကောင်းတာက စိုင်းရဲ့ လီးဟာ တစ်နေ့ထက် တစ်နေ့ ပိုပြီး ကြီး ကြီးလာတာပါပဲ…။ သူက ကိုယ်ကာယ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု အရမ်းအားကောင်းနေတဲ့ အချိန်မှာ ကျမကို ကောင်းကောင်းလိုးပေးပြီး လိုအပ်တဲ့ မ ဓါတ်တွေကို ကောင်းကောင်းထိတွေ့စေလို့လားတော့ မပြောတတ်ဘူး…။ မယုံနိုင်လောက်အောင်ကို နေ့ချင်းညချင်းပဲ လီးကကြီးလာနေတာ..ရှင့်…။
ကျမကကော…။ အတူတူပါပဲ…။ ကျမရဲ့ နို့တွေ ဖင်တွေဟာလည်း ကားယားထွားကြိုင်း ၊ တစ်ရစ်လာပါတယ်..။ ကာယလေ့ကျင့်ခန်းကိုလည်း မှန်မှန် ယူနေတာမို့ ကျမရဲ့ အသားဆိုင် အသားခဲတွေဟာ ကျစ်လျစ်တင်းရင်းနေပါတယ်..။ အိတာတွဲတာမျိုး လုံးဝ မရှိပါဘူး…။
ဒီလိုနဲ့ တစ်ညမှာတော့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ် ၊ ပွတ်သပ် စုပ်ပေး ယက်ပေး ပဏာမတွေပျိုးပြီး ရမက်ဇောထကြွ ရွလာလို့ လိုးကြတော့မယ့်အချိန်မှာ စိုင်းက အဆန်းထွင်ဖို့ ပြောလာတယ်…ရှင့်…။
“ဟေ့…နောင်နောင် ..၊ ငါတို့ တစ်မျိုးစမ်းလုပ်ကြည့်ကြရအောင်လား…..“

“နင်က ဘယ်လိုလုပ်ချင်လို့လဲ….၊ ပြောလေ…..“

စိုင်းက ချက်ချင်း မပြောဘူး…။ ပြုံးဖြဲဖြဲ လုပ်နေတယ်..။

“ပြောလေဟာ…ဘာစပ်ဖြဲဖြဲ လုပ်နေတာလဲ…၊ ဘာလဲ နင်က ဖင်ပေါက်ထဲ လုပ်ကြည့်ချင်လို့လား..“

တကယ်တော့ ကျမက သူပြုံးဖြဲဖြဲ လုပ်နေတာကို အမြင်ကပ်လို့ တမင်ရွဲ့ပြီး ပြောလိုက်တာပါ..။ ဒါပေမယ့် ဘသားချောက ခေါင်းတဆတ်ဆတ် ငြိမ့်ပြီး…..

“အေး….ဟုတ်တယ်..၊ ဟုတ်တယ်…၊ ဖင်လိုးရအောင်လို့ ပြောမလို့ …နင်က သိနေသားကိုး….“

အဲတော့….။ သူတကယ်ပဲ ကျမကိ ဖင်လိုးဖို့ ကြံထားတာကိုး…။ ကျမကြည့်ဖူးတဲ့ အပြာဓါတ်ပုံတွေထဲမှာ စအိုပေါက်ထဲကို လီးချောင်းကြီး ထိုးသွင်းပြီး ဖင်လိုးပြထားတဲ့ ပုံ တစ်ပုံတစ်လေတော့ မြင်ဖူးပါတယ်..။ ဖင်လိုးရင် ဘယ်လိုနေမလဲလို့လည်း ကျမတွေးမိတဲ့အခါ ရှိပါရဲ့..။ ဒါပေမယ့် လက်တွေ့စမ်းကြည့်ဖို့တော့ စိတ်မကူးမိဘူး..။
ပြီးတော့ ဒီလိုဖင်ထဲသွင်းပြထားတာဟာ ဓါတ်ပုံအနေနဲ့ ဖန်တီးရိုက်ပြထားတာလို့ပဲ ထင်နေခဲ့တယ်လေ…။ တကယ်ဖင်လိုးလို့ ရမရတော့ သေသေချာချာ မသိဘူးလေ…။

“ဖင်လိုးလို့ ရနိုင်ပါ့မလား….စိုင်းရ…“

“ရပါတယ္……နင္ကလဲ….“

“ရတယ္ဆိုတာ..နင္ကဘယ္လိုလုပ္သိလဲ….“

“ငါ့သူငယ်ချင်း အာမက်က ပြောပြတာ….“

အာမက်ဆိုတာ စိုင်းရဲ့ သူငယ်ချင်း…၊ ပသီကုလား..လေးပါ..။ စိုင်းထက် အသက်တစ်နှစ်လောက်ကြီးလိမ့်မယ်..။ အတန်းကျတော့ အတူတူပဲ…။

“အံမယ်….အဲဒီ ကုလားကကော ဘယ်လိုလုပ် သိနေတာလဲ…..“

“ဟ…သိရုံတင်မကဘူး…၊ သူကိုယ်တိုင်တောင် ဖင်လိုးပေးခဲ့ရတာ..“

“နင့်သူငယ်ချင်း အာမက်က ဘယ်သူ့ကိုများ ဖင်လိုးပေးနေတာလဲ…..“

စိုင်းက ချက်ချင်းမဖြေ..။ ခပ်အင်အင်….ခပ်ဆိုင်းဆိုင်း လုပ်နေတယ်…။ ကျမ မိန်းခလေးတွေ ထုံးစံ သူကအဲ့လို ခပ်အင်အင်လုပ်လေ ကျမက ပိုသိချင်လေပေါ့…ရှင်..။

“ပြောစမ်းပါဟ….စိုင်းရဲ့…“

“နင်….ဘယ်သူ့မှ လျှောက်မပြောရဘူး…နော်….“

“အံမယ်လေး…ငါကဘယ်သူ့လျှောက်ပြောနေရမှာလဲ..။ အားအားယားယား…၊ ကဲပါ…ပြောမှာသာပြောစမ်းပါ…အာမက်က ဘယ်သူ့ကို ဖင်လိုးနေတာလဲ..“

“ဒေါ်ခင်စိန်ကိုပေါ့……“

“ဘယ်က ဒေါ်ခင်စိန်လဲ…..နင်ကလည်း…ရှင်းရှင်း ပြောစမ်းပါ.ဟယ်…..“

“နင်ကလဲ…သူ့အဒေါ် တစ်ဝမ်းကွဲဟာလေ…..“

ကျမတကယ် မသိပါဘူး…။ အာမက်ကိုသာ စိုင်းရဲ့ သူငယ်ချင်းမို့ သိနေတာ…။ အာမက်အဒေါ် တစ်ဝမ်းကွဲတွေ ဘာတွေ ဘယ်လိုလုပ်သိနိုင်မှာလဲ…။ ဒါပေမယ့် အဲဒီ ဒေါ်ခင်စိန်က ဘယ်သူဘယ်ဝါဆိုတာ သိဖို့က သိပ်အရေးမကြီးပါဘူး..။ ဖင်လိုးလို့ တကယ်ဖြစ်မဖြစ် သိနိုင်ဖို့ကသာ အဓိကလေ….။

“အေးလေ…ထားပါတော့..၊ အဲဒီ ဒေါ်ခင်စိန်ဆိုတာကို အာမက်က ဖင်လိုးရတယ်ဆိုတာ တကယ်ပဲလား…သေကောသေချာလို့လား…၊ ကုလားက နင့်ကို ရွှီးတာများလား……“

“အံမယ်…သူရွှီးတိုင်း ငါက ယုံရမှာလား..၊ ငါကိုယ်တိုင် မျက်မြင်…သိရဲ့လား….“

“ဘယ်လို…..ကုလားအာမက်က သူ့အဒေါ်ဝမ်းကွဲကို နင်တို့မျက်စေ့ရှေ့မှောက်မှာ ဖင်လိုးပြတယ်လား….“

“ဟာ….နင်ကလဲ….တုံးလိုက်တာ…။ အဲဒီလို ပေါ်တင်ကြီးတော့ လိုးပြမလား..ဟ..“

“ဒါနဲ့ နင်က မျက်မြင်ဆို….“

“မေမေနဲ့ ဦးမောင်ကြီး လိုးကြတာကို နင်ကော ငါကော မျက်မြင် မဟုတ်လား…၊ သူတို့က ငါတို့ကြည့်ရအောင် ပေါ်တင်ကြီး လိုးပြတာလား…..“

“သြော်….အေး အေး…ဟုတ်ပြီ….နင်ကချောင်းကြည့်ခဲ့တာပေါ့….ဒါဆို….“

“အေး….အဲ့လို အထာပေါက်စမ်းပါ…..“

“သူတို့ ဘယ်လိုလုပ်ကြတာလဲ….၊ ပြီးတော့ အာမက်က ဘယ်လိုခွင်ဝင်ပြီး သူ့အဒေါ်ကို ပြန်ဖိုက်နေရတာလဲ…“

“နင္…သိခ်င္လား…..“

“အင်း ပေါ့……..“

“ဒါဆို….ရင် ဖင်ခံ….၊ နင့်ကို ဖင်လိုးပြီးရင် ငါပြောပြမယ်….“

“ဟင့်အင်း……ဟင့်အင်း အရင်ပြောပြ..။ ပြီးမှ ငါ ဖင်လိုးခံမယ်…“

“နောင်နောင်..နင်ဒီလိုမကပ်နဲ့ဟာ…၊ အရင်ဖင်လိုးခံစမ်းပါ..။ နင့်ကို ဖင်ချပြီးရင် ငါသေသေချာချာကို ပြောပြပါ့မယ်…ပြောရမှာက ဇာတ်လမ်းရှည်တယ်ဟ…..“

“နင်ပြောပြမှာက အာဖန်တီးကြီးဆိုရင် ဘယ့်နှယ်လုပ်မလဲ….“

“ဟာ….နင်ကလဲ…နင့်ကို ငါ လိမ်ပါ့မလား..ဟ..“

“ဖင်ထဲသွင်းပြီး လိုးလို့ရတာ သေချာတယ်နော်……“

“သေချာပါတယ်ဟာ..၊ သူ့အဒေါ်ဖင်ပေါက်ထဲ အာမက်က သူ့လီးကြီးကို ထိုးသွင်းပြီးလိုးတာ…ငါကိုယ်တိုင် သေသေချာချာ မြင်ရတာပါ ဟ….“

“အာမက်လီးက နင့်လီးလောက်ကြီးလား…..“

“သူက ငါ့လောက်တောင် မဟုတ်ဘူး…၊ ငါ့ထက်တောင် ကြီးသေးတယ်….“

“ဒါဆို သူ့လီးက ဘယ်လောက်ရှိလဲ….“

“အဲဒါတော့ ငါ တိုင်းမကြည့်ဖူးလို့ အတိအကျ မပြောနိုင်ဘူး….“

“ခန့်မှန်းချေလောက် ပြောပေါ့ ဟ….“

“ဟုိ….ဟို….“

“ဦးမောင်လောက် ရှိလား…..“

“သူ့လောက်တော့ မကြီးဘူး….၊ သူ့ထက်နည်းနည်းလေး ငယ်တယ်….“

“ဒါဆို အရှည် ရှစ်လက်မလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့…“

“အင်း….ရှိလိမ့်မယ်…“

“လုံးပတ်ကကော…ငါးမူးလုံးလောက် ရှိလား….“

“မကလောက်ဘူး….၊ ကျပ်လုံးလောက်တော့ ရှိလိမ့်မယ်…“

“သူဖင်လိုးတဲ့ ဒေါ်ခင်စိန်ဆိုတာက လေးလုံးခြောက်ဖက်ကြီးလား….“

“ဘယ်ကလာ….စလင်းဘော်ဒီ..၊ ခါးနွဲ့နွဲ့ ၊ တင်ပါးလုံးကျစ်ကျစ် နဲ့ ရင်သားကလည်း မို့ရုံလေးပဲ…ရှိတာ.။ အဲ…အရပ်မြင့်ပြီး ပေါင်တန်တော့ ရှည်တယ်..“

“ဖင်လိုးတော့ ဘယ်လိုမျိုးလိုးတာလဲ…“

“ဟေ့ တော်တော့…၊ နင်မေးတာတွေ ဖြေနေရ ရင် ဆုံးမှာ မဟုတ်တော့ဘူး..၊ ဇာတ်ကြောင်းစုံအောင် ပြောပြမှာ ပြီးတော့မှာ..။ အဲ့လိုမျိုး မညစ်နဲ့ ၊ ဖင်အရင်ကုန်း…ပြီးမှ ဆက်မေးစရာ ရှိတာမေး..ဟုတ်ပြီလား…“

ကျမက ဟိုမေးဒီမေးနဲ့ ရှောက်အစ်အောက်ကြည့်နေတာ…။ စိုင်းက ရိပ်မိသွားတာကြောင့် ရယ်ကျဲကျဲလေး လုပ်နေလိုက်ရတယ်…။

“စကားစပ်မိလို့ မေးနေတာပါ ဟဲ့…။ နင်ကလဲ….၊ ကဲ..ပြော..ငါ ဘယ်လိုနေပေးရမှာလဲ….“

“ဖင် ပူးထောင်း ထောင်ပြီး ကုန်းလိုက်….“

“မခင်စိန်ကို အာမက်ဖင်ဆော်တာ အဲ့လို ပုံစံမျိုးလား…“

“အဲဒါတွေ မေးမနေပါနဲ့..အချိန်တန်ရင် ငါပြောပြမှာပေါ့…၊ ကဲ…..ကုန်းမှာသာ ကုန်းစမ်းပါဟာ….“

စောစောက စိုင်းကို ဟိုမေးဒီမေးလုပ်ရင်းနဲ့ စိုင်းပြန်ဖြေတာကို ကြားရတော့ ကျမ ဖင်ဝလေးက ယားသလိုလို ဖြစ်လာရပါတယ်…။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စမ်းပြီးခံကြည့်မယ်လို့ စဉ်းစားပြီး ဒူးတုပ် ၊ ဖင်ပူးထောင်း ထောင်ပေးလိုက်ပါတယ်..။
စိုင်းက ချွတ်ချထားတဲ့ သူ့ဂျင်းဘောင်းဘီအိတ်ထဲ လက်နှိုက်ပြီး တစ်ခုခုကို ထုတ်ယူလိုက်တာ ကျမတွေ့လိုက်တယ်..။ ဖင်ပူးထောင်းထောင်ပြီး ကုန်းပေးထားရာက ကျမလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သွားတိုက်ဆေးဗူးလိုလို ဗူးပျော့တောင့်လေးတစ်ခုကို တွေ့ရတယ်..။

“အဲဒါ ဘာလဲ….“

“ဖင်လိုးရင် သုတ်လိမ်းပေးရတဲ့ ဆီတစ်မျိုးလေ….၊ ကေဝိုင်ဂျယ်လီလို့ ခေါ်တယ်…“

“ဆီမဆြတ္ပဲ ဖင္လိုးပစ္မယ္….“

ဘာညာနဲ့ ပြောကြတဲ့ စကားကို ကျမ သတိရမိတယ်…။ ဖင်လိုးရင် ဆီဆွတ်ပြီးမှ လိုးရတာကိုး…။ ဒါပေမယ့် ဒီ ကေဝိုင်ဂျယ်လီဆိုတာကို ကျမ မြင်ဖူးဖို့ ဆိုတာ ဝေးရော…။ နာမည်တောင် မကြားဖူးခဲ့ဘူး….။

“နင် အဲဒီဗူးကို ဘယ်က ရလာခဲ့တာလဲ….“

“ဒီလိုပေါ့ဟ…..“

“အာမက်ဆီက ယူလာတာ မဟုတ်လား…“

“ဆိုပါတော့….“

“ဘယ်လိုပြောပြီး တောင်းလာခဲ့လဲ….“

“ဒီလိုပေါ့…၊ ငါဖင်လိုးတဲ့အခါ သုံးရအောင်ဆိုပြီး ဆွဲလာခဲ့တာပေါ့….“

“ဘယ္သူ႕ကို ခ်မယ္လို႕ ေျပာခဲ႕တာလဲ…“

“ငါ အကြံအဖန်လုပ်ထားတဲ့ ဆော်တစ်ပွေကို ဖင်လိုးမလို့ ပြောခဲ့တယ်….“

“အံမယ်….နင်က ငါ့ကို အကြံအဖန်ဆော်လို့ ပြောရသလား….ဟင် ကောင်စုတ်….“

“နောင်နောင်ရာ….နင်က လျင်မလိုနဲ့ တယ်ပိန်းတာပါလား… နင့်ကို ချဖို့လို့ ငါက ပေါ်တင်ကြီး ပြောလို့ ဖြစ်မလား…..ဟ…“

စိုင်းပြောတာက ဟုတ်နေတာကြောင့် ကျမသူ့ကို ပြသနာ မလုပ်တော့ပါဘူး…။ သိချင်တာသာ ဆက်မေးလိုက်တယ်…။

“အဲဒီ ကေဝိုင်ဂျယ်လီက ဘယ်နေရာမှာ သုတ်ပေးရတာလဲ….“

“အေး ….နင် ခုသိလိမ့်မယ်…“

စကားဆုံးတယ်ဆိုတာနဲ့ စိုင်းက ကျမရဲ့ ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲတယ်…။ ပြီးတော့ ဟပြဲလေးဖြစ်သွားတဲ့ ကျမရဲ့ စအိုဝလေး တည့်တည့်ပေါ်ကို ကေဝိုင်ဂျယ်လီတွေ ညှစ်ချတယ်..။ လက်ညှိုးနဲ့ ကျကျနနထိုးပြီး ဖင်ဝကို ဆီဆွတ်သလို လုပ်ပေးတယ်..။ မွှေးတေးတေး ရနံ့ရှိတဲ့ ကေဝိုင်ဂျယ်လီဟာ ခပ်ချွဲချွဲလေးပါ..။ ပြီးတော့ အဲဒီအထဲမှာ ရွဆေးကြွဆေးလိုဟာမျိုးတွေများ ပါသလားမသိဘူး..။ ကေဝိုင်ဂျယ်လီ သုတ်လိမ်းခံရပြီးတာနဲ့ ကျမဖင်ဝဟာ ယားကျိကျိနဲ့….။
စူပွစူပွ ဖြစ်လာတယ်..။ စိုင်းဟာ သူ့ရဲ့ လီးချောင်းကိုလည်း ကေဝိုင်ဂျယ်လီတွေ စေ့စေ့စပ်စပ် သုတ်လိမ်းလိုက်သေးတယ်…။ ဆီလိမ်းထားသလို လက်လက်ပြောင်နေတဲ့ သူ့အတန်ကြီးကို ကြည့်ရတာကိုက အသည်းယားစရာပါ..။ အဲ….ကျမအဖို့တော့ ဖင်ပိုယားလာရတာပေါ့…ရှင်…။
ကျမနဲ့ စဖြစ်တုန်းက ခြောက်လက်မကျော်ကျော်သာရှည်ပြီး ငါးမူးလုံးလောက်သာ တုတ်တဲ့ စိုင်းရဲ့ လီးဟာ အခုဆိုရင် ရှစ်လက်မလောက်နီးနီး ရှည်ပြီး လုံးပတ်ကတော့ သုံးမတ်လုံးပိုပိုလောက်တုတ်တဲ့အထိ ကြီးထားလို့ လာနေပါပြီ…။ ဒစ်လည်းပြုတ်နေပြီမို့ အရေပြားကို ဆွဲလှန်ချလိုက်တာနဲ့ ဒစ်ကြီးပြဲအာပေါ်လာတော့တာပဲ…။
လီးဒစ်မှာ ဆီကို အများဆုံး သုတ်ထားတာမို့ ၊ နီရဲလက်ပြောင်လို့နေပါတယ်..။

“ကဲ..ကဲ..ဖင်ဆော်တော့မယ်….“

စိုင်းက သူ့လီးကို ဆီသုတ်ပြီးတော့ ပြောလိုက်တာကြောင့်….၊ ကျမလည်း ဖင်ပူးထောင်း ထောင်လျက် ဖြစ်နေရအောင် အနေအထားကို ပြင်သင့်တာ ပြင်ပေးလိုက်ရတယ်….။
ကျမဟာ လေးဘက်ထောက်လျက်သားရှိနေပေမယ့် စိုင်းနဲ့ အာလူးပေး ၊ ဖင်ဆီဆွတ်တာခံ ၊ သူ့လီးမှာ ဆီသုတ်တာကြည့်နဲ့ ဆိုတော့ ဖင်ပူးထောင်း ထောင်ထားပေးတဲ့ အနေအထားက ပျက်နေပြီလေ…။ ဒါကြောင့် ပြန်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်ရတာ…။
စိုင်းက ထောင်ကုန်းပေးထားတဲ့ ကျမရဲ့ ဖင်ဆုံကြီးနောက်ဘက်မှာ နေရာယူတယ်..။ ကျမရဲ့ ဖင်သားကြီးတွေကို ဆွဲဖြဲပြီး ဆီသုတ်ထားလို့ ချွဲကျိလက်ပြောင်နေမှာဖြစ်တဲ့ ကျမရဲ့ စအိုဝလေးမှာ သူ့လီးကို တေ့လိုက်တယ်..။
သူ့လီးကလည်း ဆီသုတ်ထားတာမဟုတ်လား..။ ချွဲကျိကျိ ဖြစ်နေတယ်..။ လီးနဲ့ ဖင်ဝက အထိအတွေ့က တစ်မျိုးပဲ စိတ်လှုပ်ရှားစရာကြီး….ရှင့်…။

“နင့်ဖင်ထဲ ငါ့လီး ထိုးသွင်းတဲ့အခါ ဖင်ကို ကော့တင်ပြီး စအိုဝကို ဖွင့်ပေးထားဖို့ မမေ့နဲ့နော်..။ အဲဒီလိုမျိုး လုပ်ပေးမှ ဖင်ထဲ လီးအဝင်ချောပြီး နာလည်း သိပ်မနာမှာလို့ အာမက်က သေချာ မှာထားတယ်…“

စိုင်းက ပြောတယ်..။ အင်း..သူရော ကျမရော တစ်ယောက်မှ ဖင်လိုးဖင်ခံ မလုပ်ဖူးကြပေမယ့် သူက မျက်မြင်ဗဟုသုတ နဲ့ အသိအကြား အတွေ့အကြုံ သာတာဆိုတော့ ဖင်ဆော်တဲ့ နေရာမှာ သူမဆရာပေါ့…။ သူသင်ပြတာကို ကျမက လိုက်လုပ်ပေးရမှာပေါ့…..ရှင်..ဟုတ်ဖူးလား…..။
တစ်ခါမှ လီးမဝင်ဖူးသေးတဲ့ ဖင်ပေါက်ကလေးထဲ အခု လီးထိုးသွင်းပြီး လိုးတော့မယ်ဆိုတော့ ကျမအဖို့ ဖင်ပေါက် ပါကင် လည်း အဖွင့်ခံရတော့မှာပါလားလို့ ကျမ ကြံဖန် တွေးလိုက်မိတယ်..။ ဖင် အပျိုရည် ပျက်ရတော့မှာပေါ့…ရှင်..။

“ကဲ….သွင်းပြီ……“

စကားဆုံးတာနဲ့ ဖင်ဝမှာ ကျကျနန တေ့ထားတဲ့ လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီးက ဖိထောက်လာတယ်.။ ဖိအားပိုပြင်းလာတဲ့ နောက်….

“ဘြပ္…..ဘု..“

ဖင်ပေါက်လေးထဲ လီးကြီးတိုးဝင်သွားသံ ပေါ်လာတယ်..။

“အား……….ကၽြတ္ကၽြတ္…..အ…..“

ဖင်ဝဟာ ကျိန်းစပ်နာကျင်ပြီး ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်ကြီးလည်း ခံစားရတာကြောင့် ၊ ကျမဟာ မျက်နှာရှုံ့မဲ့ သွားပြီး စုပ်သပ်ညည်းလိုက်မိတယ်…။

သူ့လီးဒစ်ကြီး ဖင်ထဲမြုပ်ဝင်သွားပြီလို့ ကျမ မှန်းဆသိလိုက်ရပါတယ်…။ ကျမဟာ စောစောက စိုင်းပြောဆိုသင်ပြပေးထားသလိုပဲ ၊ တင်ပါးကြီး ကော့ပင့်ပေးပြီး လီးသွင်းစမှာ နာလှတာကြောင့် ရှုံ့ထားလိုက်မိတဲ့ ဖင်ပေါက်ကိုလည်း ပြန်ဖြေလျှော့ ဖွင့်ပေးလိုက်ပါတယ်..။
နာတာကတော့ နာတုန်းပါပဲ…။ ဒါပေမယ့် ကြပ်ကြပ်ဆို့ဆို့ကြီးတော့ ဖြစ်မနေတော့ဘူး..။ ပြီးတော့ ထူးဆန်းတာက အဲဒီလို နာနာကြင်ကြင် ဖြစ်နေရတာကိုပဲ သဘောကျနေမိပြန်တယ်….ရှင့်….။
ကျမက ဒီလို ဖင်ကြီးကို ကော့ပင့်ပြီး စအိုဝကိုလည်း ဖြေလျှော့ပေးလိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ စိုင်းကလည်း သူ့လီးကို ဖင်ထဲ ထပ်ပြီးဝင်အောင် ဆက်ဖိသွင်းပါတယ်…။
စိုင်းဟာ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးထိုးသွင်းတဲ့ အထာကို ကျကျနန ကြည့်ရှုမှတ်သားပြီး သင်ယူထားပုံ ရပါတယ်..။ လီးကို အရမ်းကာရော ဆောင့်ထိုးမသွင်းဘူး..။ တရစ်ချင်း အသာလှည့် လှည့်ပြီး သွင်းနေတာ..။
ဒီလို သူ့လီးကို ထိုးသွင်းနေတုန်း ကျမရဲ့ ခါးကျင်ကျင်သိမ်သိမ်လေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အသာညှပ်ကိုင်ထားသေးတယ်…။ ခါးကို ကိုင်ထားယူတဲ့ သဘောအပြင် ကျမကို ခါးကော့ ဖင်ကြွနေရလေအောင် ကိုင်ထိန်းပေးထားတာလဲ ဖြစ်တယ်..ရှင့်…။

“ဗျစ် ဗျစ်…..ဘု ဘွပ်….“

“အား….အ…..ယာ…..၊ ကျွတ် ကျွတ်…အင်း…..“

“ဘွပ် ဘု….အမလေးလေး….နာတယ်…နာတယ်….“

“နာရင် ငါရပ်ထားရမလား….နောင်နောင်…“

“ရတယ်….ဆက်သာသွင်း….၊ နာတာတော့ နာတပဲ…ဟ..“

“ကောင်းလည်း ကောင်းနေတယ် မဟုတ်လား…“

“အင်း…အင်း………..“

ဟုတ်လည်းဟုတ်ပါတယ် ရှင် ။ နာကောင်းကြီး ဆိုတာ ဒါကို ပြောတာထင်ပါရဲ့….။ နာချက်ကတော့ ကမ်းကုန်အောင်ပဲ….။ အဲ…ကောင်းတာကလည်း ….ပြောမပြတတ်အောင်ပဲ…ရှင့်…။ ဒီလိုနာတာမျိုး ရော ။ ဒီလို ကောင်းတာမျိုးရော ကျမတစ်သက်မှာ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးသေးဘူး….။
စောက်ဖုတ်ကို အလိုးခံရတာ ကောင်းလှချည် မှတ်နေတာ ။ ဟော ..ခု ဖင်လိုးခံရတာက ပိုပြီးတော့ အရသာ ထူးခြားနေပြီ လေ….။
စောက်ဖုတ်ကို လိုးတာက ကောင်းတဲ့ အရသာချည်းပဲ များတယ်..။ ဖင်လိုးတာကတော့ နာတာကလည်း ရောစွက် နေသေးတယ်..။ ငရုပ်သီး စပ်စပ် ချက်ထားတဲ့ ကြက်သား ကာလသားဟင်းကို ဆောင်းတွင်း မနက်စောစော ချမ်းချမ်းစီးစီးမှာ စားရသလိုပဲ….ရှင်..။
ဒီလိုနဲ့ တရစ်ချင်း ချော့သွင်းလိုက်တာ…။ နောက်ဆုံးတော့ စိုင်းရဲ့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျမ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို အကြပ်အသိပ် ဝင်သွားတော့တာပဲ….။
အစကတော့ ဒီဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို လီးတန်ကြီး သွင်းလို့ ဝင်မှ ဝင်ပါ့မလားလို့တောင် ကျမ သံသယ ဖြစ်ခဲ့မိသေးတာ..။ ဟော….အခုလက်တွေ့ ထိုးသွင်းလိုက်တော့လည်း အဝင်သားပဲ….။
တင်းတင်းကြပ်ကြပ် နာနာကျင်ကျင်ကြီးနဲ့ အရသာကလည်း ကောင်းမှ ကောင်းပဲ…။
လီးအဆုံးသွင်းပြီးတဲ့ အခါ မှာ စိုင်းက ဆောင့်လိုးပေးတာမျိုး မလုပ်သေးပါဘူး…။ သူ့လီးကြီးကို ကျမရဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးထိ ကပ်ထိုးသွင်းပြီး အသာစိမ်ထားသေးတယ်..။
ဖင်ထဲ လီးထိုးသွင်းတဲ့ ဒဏ်ကို ကျမ နာကျင်စွာ ခံခဲ့ရတာကြောင့် အသာအနားပေးပြီး ဖင်ခေါင်းပေါက်နဲ့ လီးတန် ယဉ်ပါး အထာကျသွားအောင် လုပ်ပေးတဲ့ သဘောပါပဲ..။ ဒါပေမယ့် …..နာကျင်မှု ရောစွက်ပါဝင်နေတဲ့ ဖင်လိုးခံ အရသာကို ခံစားနှစ်ခြိုက်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ ကျမဟာ ဖင်ပေါက်ထဲမှာ လီးကို စိမ်ပြီး ငြိမ်ပေးထားတာကို အားမရနိုင်တော့ဘူး…ရှင့်…။
ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးတာခံချင်လာပြီလေ….။

“အား…..ဟင့်ဟင့်…စိုင်း….ဆောင့်လေကွာ…၊ ငါ့ဖင်ကို ကြမ်းကြမ်းလေး..အားပြင်းပြင်းနဲ့ အပီ ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ……“

ကျမက ပြောလည်းပြော ဖင်ကြီးကိုလည်း ကော့ပင့်တင်ပြီး ဆောင့်တွန်းပေးလိုက်တယ်..။
ဖင်ခံနေတဲ့ ကျမက ဒီလို အစပျိုး ပြောဆိုလုပ်ဆောင်ပေးတယ်ဆိုတော့ စိုင်းကလည်း ဘယ်နေနိုင်တော့မှာလည်း…။ သူ့ကြည့်ရတာ ကျမ နာကျင်တာကို သက်ညှာတဲ့ အနေနဲ့ လီးကို အသာစိမ်ထားပြီး ငြိမ်နေပုံရတယ်….။
ကျမရဲ့ အာသာငမ်းငမ်း ပြောလိုက်မှုနဲ့ တင်ဆုံကြီး ကော့တွန်းပေးလိုက်မှုတို့က သူ့အတွက် မီးစိမ်းပြလိုက်သလိုပါပဲ…။ ကျမစကားဆုံးတယ်ဆိုရင်ပဲ စိုင်းက သူ့လီးတန်ကြီးကို ကျမဖင်ပေါက်ထဲက ဆွဲထုတ်ယူပြီး ဒစ်အရင်းပိုင်း တစ်ထွက်သွားတာနဲ့ ဆတ်ကနဲ ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်….။

“ဘြပ္…ဗ်စ္…….“

“အမလေး…စိုင်းရဲ့….“

“သိပ်နာလို့လား….နောင်နောင်…“

“ရတယ်….ရတယ်….နာချင်သလောက် နာပစေ…ဆောင့်သာ ဆောင့်……“

“ဘြပ္ဘြပ္….ဘုဘု…ဗ်စ္…..ဘု…ဗိ်….“

“အားလာ..လား…..ေသပါၿပီ…ဘြပ္ဘြပ္…အား…..“

“ဘြပ္…ဘြပ္…ဗ်စ္…..ဘု ဘု…..ဘြပ္….ဘြပ္ဘြပ္…ဗ်စ္..ဘု ဘု……“

“ဆောင့်….ဆောင့် တအားဆောင့်…..ငါ့ကို မညှာနဲ့….ဆောင့်……ဆောင့်….“

“ဘွပ်ဘွပ်….အမလေး…သေပါပြီ…..အား ဘွပ်…ဘု….ဖင်ကွဲသွားပေစေ…..ဆောင့်သာဆောင့်….လိုးပစ်…..“

နာလိုက်တာ အရမ်းပဲ…၊ ကောင်းလိုက်တာကလည်း အသကုန်ပဲ…။ ကျမလေ အရမ်းကို ဟော့နေပြီ… ဒီလိုမျိုး အငမ်းမရ နှာပိုးတွေ ထလာတာမျိုး အရင်တုန်းက တောင် မဖြစ်ခဲ့ဖူးပါဘူး…။ ဟိုအရင်တုန်းက ဖီးလင်တက်လွန်းလှပြီ ထင်တာ အခုဟာနဲ့ စာရင် အရင်ဟာတွေက ဖွဲ တွေပဲ…။
စိုင်းဟာ အလိုးအဆောင့် အထာကျွမ်းနေပြီဆိုတော့ သူ့ဆောင့်လိုးချက်တွေက အားပါပြီး အပြတ်ထိမိတယ်…။ ကေဝိုင်ဂျယ်လီတွေ သုတ်လိမ်းထားတဲ့ ကျေးဇူးကြောင့် တင်းကြပ်နေပေမယ့် လီးချောင်းကြီးက လျှောခနဲ လျှောခနဲ ဝင်ထွက်လှုပ်ရှားနေတယ်..။ စအိုဝကတော့ ပြဲလန်ထွက်သွားလိုက် ၊ ဖင်ခေါင်းထဲ ရှုံ့ဝင်သွားလိုက်နဲ့ လီးအဝင်အထွက် အခြေအနေပေါ် မူတည်ပြီး လှုပ်ရှားပြောင်းလဲနေတယ်..။
လီးဝင်လီးထွက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိနေတာကြောင့် စအိုဝက ကျိန်းစပ်နေတယ်..။ ကြီးမားတုတ်ခိုင်တဲ့ လီးချောင်းကြီး တရှိန်ထိုး ဆောင့်ဆောင့်ဝင်လာမှုကြောင့် ဖင်ခေါင်းထဲ အောင့်အောင့်သွားတယ်..။
အဲ…. အရသာကတော့ ဘယ်နေရာက ပေါ်နေတယ်ဆိုတာ တိတိကျကျ ပြောလို့ကို မရနိုင်ဘူး..။ ဒါဟာလည်း စောက်ဖုတ်အလိုးခံရတာနဲ့ မတူတဲ့ အရသာခံစားမှု ပုံစံတစ်မျိုးပဲလေ….။
စောက်ဖုတ်ကို လိုးရင် အလိုးခံနေရတဲ့ စောက်ဖုတ်က အများဆုံး အရသာတွေ့တယ်…။ အရသာဟာ စောက်ပတ်ကနေတဆင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို ပြန့်နှံ့သွားရတာ..။
အခု ဖင်လိုးခံရတဲ့အခါကျတော့ ၊ လီးထိုးသွင်းပြီး ရက်ရက်ရောရော အလိုးခံနေရတဲ့ ဖင်ပေါက်က နာကျင်ကျိန်းစပ်နေတယ်..။ တစ်ကိုယ်လုံးမှာတော့ အရသာရှိနေတယ်..။ ဘယ်နေရာက ဘယ်လိုအရသာတွေ ပေါ်ပေါက်ခံစားရတယ်ဆိုတာကိုတော့ မသိရဘူး…။
လီးက ဖင်ထဲ ထိုးသွင်းလိုးနေပေမယ့် အဖုတ်ကလည်း ရွစိရွစိ ထိုးအောင် လှုပ်ရှားပြီး စောက်ရည်ကြည်တွေ စိုလို့ရွှဲလို့နေပါလား..။ စောက်စေ့ဟာလည်း ကော့ထောင်လို့….။
ကျမလေ စိုင်းဖင်လိုးတာကို တအိအိခံရင်း လက်တစ်ဖက်ကို အောက်လျှိုပြီး စောက်ဖုတ်ကို လှမ်းကိုင်ကြည့်မိတယ်..။ အစပိုင်းမှာတော့ ကော့ထောင်နေတဲ့ စောက်စေ့လေးကို စမ်းကြည့်မိတာပါ..။ နောက်တော့ အဲဒီ စောက်စေ့ကို လက်ညှိုးထိပ်နဲ့ ထိုးထိုးပြီး ကလိလိုက် ပွတ်ပေးလိုက် လုပ်မိတယ်..ရှင့်..။ အို….အဖုတ်က တအားကို ဖောင်းကြွ ရွတက်နေတာပါလား….ရှင်..။ စောက်ရည်ကြည်တွေဆိုတာလည်း…ဆီခွက်မှောက်ကျထားသလိုပဲ…ရွဲနစ်ယိုစီးကျနေတာ..ရှင့်…။ စောက်ပတ်ကို လိုးနေတာ မဟုတ်လို့ အဖုတ်မှာ လီးက အဆို့အပိတ်လိုတားဆီးထားတာမျိုးလည်း ရှိမနေဘူးလေ…။ အဲ….ဖင်ကိုဆောင့်လိုးနေတဲ့ သူ့လီးအောက်ဘက်က ဂွေးဥက တစ်ခါတစ်လေ စောက်ပတ်ကို တဖတ်ဖတ် လာလာရိုက်မိတာမျိုးတော့ ရှိတယ်..။
ဒါကြောင့် တိုးလျိုပေါက် ပွင့်ဟနေတဲ့ စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်ကြည်တွေဟာ အောက်ဘက်က မွေ့ယာခင်းပေါ်ကို တောက်တောက် တောက်တောက်နဲ့ ယိုစီးကျနေကြတယ်..။
ကျမက ရှမ်းတရုတ်သွေး တဝက်လောက်ပါတဲ့ ကပြားမမို့ အသားဖြူတယ်..။ ဒီတော့ စောက်ရည်လည်း ရွှမ်းတယ်ပေါ့..ရှင်..။ ယိုစီးအံထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တချို့တလေလည်း စောက်စေ့ကလိပွတ်နေတဲ့ ကျမလက်ပေါ်ကို ကျမိတာမျိုးလည်း ရှိတာပေါ့ရှင်…။
ကျမတစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေ သွေးသားတွေ ဆူပွက်လှုပ်ရှားနေကြပြီ..။ ကျမပြီးတော့မယ်…။ ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို တက်လှမ်းရောက်ရှိတော့မယ်…။

“အား ဟင့်ဟင့်….ဆောင့်စမ်းပါ…. ဆောင့်စမ်းပါ….ငါ့ဖင်ကို ကွဲထွက်သွားအောင် ကို ဆောင့်လိုးစမ်းပါ…၊ နင့်လီးကြီးကို ငါ့ဖင်ပေါက်ထဲ ပြည့်သိပ်နေအောင် တအားဆောင့်သွင်းစမ်းပါ…စိုင်းရဲ့…အမလေးနော်…ဆောင့်..ဆောင့်…ကောင်းလှချည်လား…..ဟယ်…..“

စိုင်းဟာလည်း ကျမဖင်ကြီးနောက်မှာ အရမ်းကို ဖြစ်နေပါပြီ…။ ရှိသမျှ အားတွေ အကုန်ထုတ်သုံးနေပြီ ထင်ပါရဲ့..။ သူ့ဆောင့်ချက်တွေက အားပြင်းသလို သိပ်လည်း မြန်လာကြတယ်..။
မကြာပါဘူး..ရှင်..။ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေ အများကြီး ယိုစီးထွက်ကျလာတယ်..။ ကျမ ပြီးသွားရပြီလေ…။ အဲဒီလို ကျမ ပြီးသွားတဲ့ အချိန်မှာပဲ စိုင်းဟာလည်း ကျမဖင်ပေါက်ထဲမှာ သုတ်ရည်တွေ တပျစ်ပျစ် ပန်းထုတ်ပြီး တစ်ချီကောင်း ပြီးသွားပါလေတော့တယ်..။ ကျမတို့ မောင်နှမ လိုးနေကြဖြစ်နေကြ ထုံးစံအတိုင်းပဲ… ပြိုင်တူပဲ ပြီးကြတာ…။ နှစ်ယောက်သား မောမောနဲ့ ခဏမှိန်းပြီး နားနေကြပါသေးတယ်…။

“ဦးမောင်ကြီး ကြည့်ရတာ နင့်ကို ဖန်ချင်နေပုံ ရတယ်…..“

မှိန်းပြီး အမောဖြေနေရင်း ဘာစိတ်ကူးပေါက်တယ် မပြောတတ်ပါဘူး..။ စိုင်းက ကောက်ခါငင်ခါ ပြောတယ်.။

“ခေါက်စမ်းပါဟာ…။ တောင်တောင်အီအီတွေ လျှောက်တွေးမနေပါနဲ့…၊ ကဲ…နင်ပြောမယ်ဆိုတဲ့ အာမက်နဲ့ သူ့အဒေါ်ဝမ်းကွဲ အကြောင်းကိုသာ ပြော…..“

စိုင်းကို ပိတ်ပြောပြီး စကားလမ်းကြောင်း သာလွှဲလိုက်ရတယ်.။ သူပြောတာ ဟုတ်တုတ်တုတ် ဖြစ်နေတာကို ကျမ ဝန်ခံရပါလိမ့်မယ်…။
ပထွေးရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ကျမအပေါ် မရိုးသားတော့ဘူး ဆိုတာ ကျမ ရိပ်မိနေတာ ကြာလှပြီပဲ…။ ပထွေးက လစ်ပြီထင်ရင် ကျမကို တဏှာမျက်လုံးနဲ့ ခိုးခိုးကြည့်နေတာ ကြာလှပါပကော…။
အင်း….သူကြည့်မယ်ဆိုရင်လည်း ကြည့်ချင်စရာပါပဲ…။ စိုင်းနဲ့ ဖြစ်ကြပြီးတဲ့နောက် ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ဟာ နေ့ချင်းညချင်းကို ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးလာတာ…။ မေမေ့ဘော်ဒီလောက်နီးနီးကို ရှိနေပြီကိုး…။ ပြီးတော့ ကျမက ငယ်ရွယ်သူမို့ မေမေ့ထက် တောင် ပို တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိတယ်..။
ကျမဟာ ခပ်ဟော့ဟော့ စတိုင်လ်တွေ ဝတ်စားနေထိုင်တတ်တာမို့ အိမ်ထဲမှာ နေရင်းဆိုရင် ဘရာစီယာ ခပ်လျော့လျော့စည်းနှောင်ပြီး အကျႌပါးပါး ရှော့ပင်တိုတိုတွေ ဝတ်လေ့ရှိတယ်..။ မကြာခဏဆိုသလို ဘရာစီယာ တောင် မစည်းပဲ ဘလောက်စ် တစ်ထပ်တည်းတောင်နေတာ..။ ( ဒါကလည်း စိုင်းနဲ့ လုပ်ကြတဲ့အခါ ချွတ်ရဝတ်ရ လွယ်အောင်ပါ..။ တစ်ခါတစ်လေဆိုရင် စိုင်းနဲ့ လိုးပြီး ပြန်အလာမှာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတောင် ပြန်မဝတ်နိုင်ပဲ ထမီတစ်ထပ် ၊ အပေါ်အကျႌ တစ်ထပ်တည်း ဝတ်လျက်သား ရှိတဲ့ အခါမျိုးတောင် ရှိတယ်..) ။ ကျမနို့သီးကလည်း တော်တော်ကို ရှည်နေပြီ…။ မေမေ့လောက်နီးနီးကို ရှိနေတာ…။ ဒီတော့ ဘရာစီယာ စည်းထားရင်တောင် စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့အခါ ( ကျမဟာ စိတ်ငြိမ်နေတဲ့ အချိန်နဲ့ စာရင် စိတ်လှုပ်ရှားကြွရွနေတဲ့ အချိန်က ပိုများနေတတ်ပါတယ်..) နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ကော့ထောင်စူကြွနေတာကို ထင်သာမြင်သာ ပါတယ်…။ ပထွေးက အဲဒါမျိုးကို ခိုးကြည့်တာလေ…။
ကျမ မှန်တဲ့ အတိုင်း ပြောပါ့မယ်..။ ကျမဟာ ကိုယ့်ပထွေးကို ကိုယ်ပြန်ပြီး မြှူဆွယ်တဲ့ သဘောမျိုးတော့ မလုပ်ခဲ့ရိုး အမှန်ပါ…။ အဲ…..နောက်ပိုင်းမှာ ကျမနဲ့ ပထွေး လည်း ဖြစ်ကြရပေမယ့် သူ့ဘက်ကစပြီး အကွက်ဆင် ဖန်တီးတာကို ကျမကလည်း မရှောင်နိုင်တာကြောင့် ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီး ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ခဲ့ကြရတာပါ…ရှင်..။

စိုင်းက ကျမအပေါ် ပထွေး မရိုးသားသလိုရှိတဲ့ အကြောင်း စကားစတဲ့ အဲဒီအချိန်တုန်းကတော့ ကျမဟာ ပထွေးနဲ့ နောက်မကြာခင် ဖြစ်ကြရတော့မယ် ဆိုတာကို လည်း ကြိုတင် တွေးမထင်ထားခဲ့တဲ့ အတွက် စကားပိတ်ပြောပြီး လမ်းကြောင်း ပြောင်း ခဲ့မိတာပါပဲ…။
ကျမက ပထွေးရဲ့ ကျမအပေါ် မရိုးသားတော့မှုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး စကားအချီအချ ပြောမနေချင်တာကြောင့် လမ်းပြောင်းပြီး မေးလိုက်တဲ့အခါ စိုင်းကလည်း အာမက်နဲ့ သူ့အဒေါ်ဝမ်းကွဲ တို့အကြောင်း ကို ပြောပြပါတော့တယ်..။

“မခင်စိန်က အသက် အစိတ်လောက်ပဲ ရှိသေးတာ…၊ တစ်ခုလပ်မ…။ လင်နဲ့ ကွဲခဲ့တာ တစ်နှစ်ကျော်လောက်တော့ ရှိပြီ..။ ဒီလို အရွယ်ကောင်းမှာ လင်နဲ့ ကွဲခဲ့ရတာဆိုတော့ နင် စဉ်းစားသာကြည့်…။ မခင်စိန် ဘယ်လောက် ဆာနေမယ်ဆိုတာ ..၊ ပြီးတော့ သူတို့ထုံးစံက လင်နဲ့ ကွဲထားပြီးသား မိန်းမဆိုရင် ဘယ်ယောက်ျားကမှ မယူတော့ဘူး ဆိုပဲ…။ ဒီတော့ မခင်စိန်မှာ နောက်ထပ်လင်တစ်ယောက်ထပ်ရဖို့ကလည်း သိပ်ကို ခက်နေပြီလေ…။ အားကိုးရာမဲ့လို ဖြစ်နေတဲ့ မခင်စိန်ဟာ သူ့အစ်မဝမ်းကွဲတော်တဲ့ အာမက်တို့ အမေဆီမှာ လာနေရတယ်…။ အိမ်မှုကိစ္စ တွေလည်း ဝိုင်းကူညီပေးတယ်..။ အာမက်က မခင်စိန်ကို ခင်တယ်..။ မခင်စိန်ကို ကူညီပေးတယ်..။ တိုတိုပြောရရင် မခင်စိန်ကို ကြိတ်ပြီးတော့ သဘောကျနေတယ် ဆိုပါတော့…“

“မခင်စိန်ဟာ သွေးသားဆန္ဒတွေ ပေါ်လာရင် တစ်ကိုယ်တည်း ဖြေဖျောက်ဖို့ လီးအတု တစ်ခု ကြံဖန်ထားတာရှိတယ်…။ ရာဘာနဲ့ လုပ်ထားတဲ့ လီးအတုလို့ ပြောတာပဲ…။ ငါတော့ မမြင်ဖူးဘူး…..“

အဲဒီ လီးအတုဆိုတာရဲ့ ဓါတ်ပုံကိုတော့ ကျမအပြာဓါတ်ပုံ စာအုပ်တစ်ခုထဲမှာ တွေ့ဖူးပါတယ်…။ မိန်းမအဖုတ်ထဲ လီးကိုယ်စားထိုးထည့်လိုးပေးလို့ရတဲ့ အတံကြီးပါ…။ လီးနဲ့လည်း သိပ်ကို တူတယ်..ရှင့်..။

“တစ်နေ့ မခင်စိန် အဲဒီ လီးအတုကြီးနဲ့ သူ့အဖုတ်ကို ထိုးကလိ ဖီလင်ယူနေတုန်း အာမက်က လက်ပူးလက်ကြပ် မိသွားတယ်…။ အာမက်က နို့ကိုင်ပြီး သူလိုးတာ ခံရမယ်.. သူ့ကို လိုးနည်းလည်း သင်ပေးရမယ် ၊ မဟုတ်ရင် အကုန်သိအောင် လျှောက်ပြောပစ်မယ် ဘာညာလုပ်တော့တာပဲ..၊ မခင်စိန်ဟာလည်း လီးဆာနေတာဆိုပေမယ့် ဗိုက်ကြီးပြီး အရှက်ကွဲကုန်မှာ လည်း ကြောက်တာမို့ အာမက်ကို တောင်းတောင်းပန်ပန်နဲ့ ပဲ ဖင်ကို ပဲ လိုးဖို့ ပြောရရှာတယ်..။ မခင်စိန်နဲ့ ကွဲသွားတဲ့ သူ့ယောကျ်ားက သဘောင်္သားလေ…။ သူ့မယားကို ဖင်လည်းဆော်တာမို့ မခင်စိန်ဟာ ဖင်ဇိမ်ခံနေတတ်တာ…၊ သူက အာမက်ကို ဖင်လိုးနည်း သင်ပေးတယ်…။ ပြီးတော့ အာမက်နဲ့ သူဖင်လိုးဖင်ခံနေကြတာပဲ…“

စိုင်းက အာမက်နဲ့ မခင်စိန်တို့ ဖင်လိုးကြတာ သူချောင်းကြည့်တွေ့မြင်ခဲ့ရပုံကိုလည်း ဆက်ပြောတယ်..။ သူမြင်ခဲ့ရတာတွေကတော့ စောစောက ကျမကို ဖင်လိုးခဲ့တဲ့ သဘောအတိုင်းပါပဲ…။ ဘာမှ သိပ်မကွဲပြားပါဘူး..။ အဲဒါကို ပြန်ပြောရင်း စိတ်တွေထလာလို့ ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက် နောက်ထပ် တစ်ချီ ထပ်လိုးကြပါသေးတယ်ရှင်….။

ပထွေးနဲ့ မေမေတို့ လိုးကြတာကို ချောင်းကြည့်မိခဲ့ရာက ၊ သွေးသားစိတ်ဆန္ဒတွေ လှုပ်ရှားပြီး ကျမတို့ မောင်နှမ မှားယွင်းခဲ့မိကြတယ်..။ ကာမနွံထဲက ရုန်းမထွက်နိုင်တော့ပဲ အစရှိ အနောင်နောင် ဆိုသလို ဆက်တိုက်ပဲ ဆက်ပြီး လိုးနေဆော်နေမိကြတယ်..။
ဒီလို အလိုးခံနေရတာကြောင့် ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က အရမ်းကြီး ဖွံ့ထွားလာတယ်..။ မေမေနဲ့ တန်းတူ ရင် ၃၅ ၊ ခါး ၂၃ ၊ တင် ၃၆ အချိုးအစားမျိုး ဖြစ်လာတယ်..။ ကျမက ငယ်ရွယ်သူဆိုတော့ မေမေ့ထက်တောင် တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိသေးတယ်..။
အဲဒီလို ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းလာတော့ ပထွေးက ကျမကို ရမက်အကြည့်တွေနဲ့ ခိုးခိုးကြည့်လာတယ်…။ ကျမကလည်း ခပ်ဟော့ဟော့ ဝတ်စားပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် သွားလာနေထိုင်မိတာကိုး…။ ကျမဟာ ပထွေးကို မြှူချင်တဲ့ ဆန္ဒတော့ မရှိရိုး အမှန်ပါ..။
ပထွေးက ကျမကို မရိုးသားတဲ့ ရမက်မျက်လုံးတွေနဲ့ ခိုးခိုးကြည့်နေတာကို ရိပ်မိပေမယ့် ၊ ကျမဟာ မသိကျိုးကျင်ပြုပြီး ကိုယ့်ဖာသာ ကိုယ်ပဲ မှန်မှန်နေခဲ့ပါတယ်..။ စိုင်းနဲ့ကတော့ တစ်ညခြား တစ်ခါလောက် စခန်းသွားနေခဲ့ကြတယ်..။
နောက်ပိုင်းမှာ ပထွေး ကိုဘမောင်ဟာ နည်းနည်းကဲလာတယ်..။ ကျမကို သွေးတိုးစမ်း ကျုံးသွင်းယူလာနေတာလားတော့ မပြောတတ်ဘူး..ရှင့်..။ ကျမကို ထိကပါး ရိကပါး လုပ်တယ်..။ မတော်တဆလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ တင်ပါးထိတာတို့ နို့ကို စမ်းတာတို့ အထိပြုလာတယ်..။ မထိတထိလေး ကိုင်တာတွယ်တာ ဖြစ်ပေမယ့် အဲဒီ အထိအတွေ့ဟာ ကျမကို လှုပ်ရှားစေတာကတော့ အမှန်ပါပဲ..။ ဒါပေမယ့် ကျမမှာက မောင်လေးက ရှိနေတယ်လေ…။ စိတ်ထလာတယ်ဆို စိုင်းနဲ့ အပြတ်လိုးပစ်ဆော်ပစ်လိုက်တာပဲ…။
ဒီလိုနဲ့ မမျှော်လင့်တဲ့ အဖြစ်တွေ ပေါ်လာမယ့်အချိန်ကို ရောက်လာခဲ့ပါတယ်..။ ဒါကတော့ မေမေ ရန်ကုန်ကို အရောင်းအဝယ်ကိစ္စနဲ့ ဆင်းသွားရတာပါပဲ..။ မေမေဟာ ကိုဘမောင်နဲ့ ယူပြီးတော့ ၊ သူ့အရောင်းအဝယ်အလုပ်ကို ဆက်လုပ်နေပါသေးတယ်..။ ဒါကြောင့် အပြင်ထွက်လေ့ရှိတယ်..။ ဟိုအရင်တုန်းကလောက် အကြိမ်မများတော့ပေမယ့် တစ်လတစ်ခါလောက်တော့ သွားတတ်ပါတယ်..။ မေမေခရီးထွက်ရင် ကျမတို့မောင်နှမ ပထွေးနဲ့ အတူူတူနေခဲ့ကြတာပဲ..။ ဘာမှ ပြဿနာမရှိခဲ့ဘူး..။ အေးဆေးပဲ..။
ဟော…အခုတစ်ခေါက် မေမေ ရန်ကုန်သွားမှာကတော့ ရက်ကြာတယ်..။ တစ်ပတ်တောင်..။ ပြီးတော့ ဒီတစ်ခေါက် မေမေခရီးသွားတဲ့အခါ ပထွေးက ခါတိုင်းလို သူ့ဖာသာ မနေတော့ဘူး..။ ကျမကို အကြံအဖန်လုပ်ပါလေရော…။
ျဖစ္လာရပုံက ဒီလိုရယ္ပါ..။
ပထွေးက အကြံအဖန်လုပ်တာဖြစ်ပေမယ့် စိတ်ကိုမထိန်းနိုင်ပဲ ပါသွားမိတာမို့ ကျမအပြစ်လည်း မကင်းပါဘူးလေ…။
————–×——————-×————-

မေမေ့ကို ကျမတို့ သုံးယောက်လုံး ဘူတာရုံ လိုက်ပို့ပေးကြတယ်..။ မေမေ့ကို ပို့ပြီးလို့ အိမ်ပြန်ရောက်ကြတာ နှစ်နာရီလောက်တောင် မကြာချင်သေးဘူး..။ ပထွေးက ကျမကို စပြီး ပရောပရီလုပ်တော့တာပါပဲ..။
ကျမရေဆာသလိုရှိတာနဲ့ ပက်ပ်စီတစ်ပုလင်းလောက် သောက်ဖို့ ရေခဲသေတ္တာကို ဖွင့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ ပထွေးကိုဘမောင် ရောက်လာတော့တာပါပဲ..။

“ပက်ပစီ သောက်မလို့လား…နောင်နောင် ရဲ့..“

“သြော်…ဟုတ်ကဲ့….“

“နောင်နောင်က တယ်လှလာတာကိုး….“

ပြောရင်း သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျမတင်ပါးကို အသာကိုင်လာတယ်..။ မကောင်းတတ်တာမို့ အစတော့ ကျမငြိမ်နေမိတယ်..။ ဒီတော့ သူက ကဲလာတယ်..။ မသိမသာ မထိသလို ထိသလို လုပ်နေရာကနေ ၊ သိသိသာသာကြီး ကိုင်တယ်..။ ကိုင်တာမှ ဖင်သားတစ်ခြမ်းကို လက်ချောင်းတွေ နစ်ဝင်သွားအောင်ကို ဖျစ်ညှစ်တာ ရှင့်…။ ကျမမှာ ရင်တုန်ပန်းတုန်တောင် ဖြစ်သွားရတယ်..။

“မြှောက်မနေပါနဲ့…ဦးမောင် ရဲ့….“

ကျမက အလိုက်အထိုက်ပြန်ပြောပြီး သူ့အနားက ခွာထွက်လာခဲ့တယ်..။
အဲဒီတစ်ညနေခင်းလုံး ပထွေးဟာ ကျမအနားမှာ ရစ်သီရစ်သီ မယောင်မလည် လိုက်လုပ်နေတယ်…။ အခွင့်သာရင် ကိုင်ဖို့ကြိုးစားတယ်..။ ဒါပေမယ့် ကျမက ပါးနပ်စွာပဲ ရှောင်တိမ်းနေနိုင်ခဲ့တယ်…။ အကိုင်အတွယ် မခံရအောင် ရှောင်နိုင်ပေမယ့် သူ့အကြည့်ကိုတော့ ဘယ်လိုမှ ရှောင်လို့မရပါဘူး..။ ကိုဘမောင်ဟာ ကျမကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြီးကို လိုက်ကြည့်နေတာ..။
ဖြစ်ချင်တော့ မေမေ့ကို ဘူတာပို့ပြီး အပြန်မှာ အိုက်စပ်စပ်ကလည်း ရှိနေတာကြောင့် အဝတ်အစားလဲတဲ့အခါ ကျမဟာ ဘရာစီယာတောင် မစည်းနှောင်ပဲ ၊ တီရှပ်တစ်ထပ်တည်း ဝတ်ထားမိရဲ့သား ဖြစ်နေတယ်..။

ကျမဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်က ဖားဖားလျားလျား ရှိပေမယ့် အသားက သိပ်မထူဘူး..။ ပြီးတော့ ပျော့အိတယ်..။ ကျမရဲ့ ရင်သားဆိုင်တွေကို ထင်သာမြင်သာစေတယ်..။ ပထွေးကတော့ အပြတ်ကို စူးစိုက်ပြီး လိုက်ကြည့်နေတာ..ရှင့်..။
ကျမမှာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး နည်းနည်းလုံလုံခြုံခြုံ ဖြစ်အောင် အဝတ်လဲဖို့ကလဲ အခက်..။ မတော်..ပထွေးပါ ဝင်လိုက်လာပြီး ဇွတ်ကြံရင် မခက်ပါလား..။ ဒီလို ဘရာစီယာမပါ ၊ တီရှပ်တစ်ထပ်တည်းနဲ့ အိမ်ပြင် ထွက်သွားဖို့ကလည်း မသင့်..။ အိမ်ထဲမှာပဲ ဧည့်ခန်းမှာ ဝင်ထိုင်လိုက် ထမင်းစားခန်းထဲ ဝင်ပြီး ဟိုလိုလို သည်လိုလို လုပ်လိုက် ၊ နောက်ဖေး မီးဖိုချောင်ထဲ လှည့်ဝင်သွားလိုက်နဲ့ လုပ်နေရတယ်..။
ပြီးတော့ ပထွေးရဲ့ စူးစူးရဲရဲ ခေါ်တောကြည့် ကြည့်နေတာတွေက ကျမကို တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်..။ ကျမဟာ ပထန် ၊ ရှမ်းတရုတ် သွေးတွေ နှောနေတာမို့ သွေးဆူပြီး ရာဂကြွယ်ပါတယ်..။ သွေးသားဆူဖြိုး စအရွယ်မှာ ကာမစပ်ယှက်မှု ကောင်းကောင်းပြုလုပ်နေသူမို့လည်း မထိလိုက်နဲ့ ၊ ထိလိုက်ရင် မီးပွင့်သွားမယ် ဆိုရလောက်အောင် ရမက်ဇော အထမြန်တတ်ပါတယ်..။
ပထွေးရဲ့ စူးရဲတဲ့ ခေါ်တောကြည့်တွေကို သိပ်မကြည်လှပေမယ့် ဒီလို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြီး အကြည့်ခံရတာကြောင့် ကျမစိတ်တွေလှုပ်ရှားလာတာကတော့ အမှန်ပဲ..ရှင့်..။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေတောင် စူကြွ ထောင်တက်နေကြပြီ..။ ကိုဘမောင်ကလည်း အဲဒါကို သတိပြုမိမှာပါပဲ..။ ဒီလိုတွေးမိတဲ့အခါ ကျမရဲ့ စိတ်တွေ ပိုပြီး လှုပ်ရှားလာပါတယ်..။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ကော့ထောင်နေရုံတင် မကတော့ပါဘူး..။ အဖုတ်ဟာလည်း ဖောင်းကြွပြီး အရည်တွေ စိုစပြုနေပါပြီ..။ တကယ်လို့ စိုင်းဟာ အိမ်မှာ ရှိနေရင် ကျမ အကွက်ဖန်ပြီး စိုင်းနဲ့ လိုးပစ်လိုက်မိမှာ အမှန်ပဲ..။ ဟော…အခုတော့ စိုင်းက သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ နန်းရှေ့ကို ထွက်သွားကြတယ်..။ မိုးချုပ်လောက်မှ ပြန်ရောက်ကြမှာ..။ စိတ်ကလည်း ပိုလို့လှုပ်ရှားလာနေတာကြောင့် ကျမဟာ ဂဏာမငြိမ်နိုင်လောက်အောင်ကို ဖြစ်နေပါပြီ..။ အမူအရာ မပျက်ရအောင် ကို မနည်းကြီး ကြိုးစားပြီး ထိန်းနေရတယ်..။
ပထွေးကလည်း ကျမအနားကို ကပ်ကပ်လာတယ်..။ အဲ….တစ်ခါမှာတော့ ကျမ ထမင်းစားခန်းထဲ ဝင်ပြီး စီထားပြီးသား ပန်းကန်တွေကို ပြန်ယူ စီနေတုန်း ပထွေးက ကျမနောက်ဘက် ရောက်လာပြီး ဘာမပြော ညာမပြော နဲ့ ဆတ်ဆို ချိုင်းအောက်က လက်လျှိုပြီး ကျမနို့အုံတွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်..။
ကိုင်တာမှ လက်နှစ်ဖက်လုံးကို ဘယ်ညာချိုင်းအောက်က လျှိုပြီး နို့အုံတစ်စုံလုံးကို စုံကိုင်လိုက်တာ..။ နောက်ကနေကပ်ပြီး ဆွဲကိုင်လိုက်တာဆိုတော့… သူ့ရဲ့ ဆီးစပ်ကလည်း ကျမ တင်ပါးကို ကပ်မိတာပေါ့..။ သူ့လီးကြီးကလည်း ကျမဖင်ကြားမှာ ထောက်တေ့မိသွားပြီ…။ ပထွေးရော ကျမပါ ထမီတွေ ပုဆိုးတွေ အခုအခံတွေ ရှိပေမယ့် လီးရဲ့ အထိအတွေ့ကိုတော့ အပီ ခံစားရတယ်.။ ကျမတစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ ဖြိုးခနဲ ဖြင်းခနဲ ထသွားတာပဲ..။ မီးပွင့်ကုန်ကြပြီလေ…။ ဒူးတွေတောင် မခိုင်ချင်တော့သလိုလို ခွေညွှတ်လို့..။ ရုန်းထွက်ဖို့ ဆိုတာကို သတိတောင် မရတော့ဘူး..။
ပထွေးက နို့အုံတွေကို ဆုပ်ကိုင်ရင်းက နို့သီးခေါင်းတွေကို ပွတ်ဆွဲပေးပြန်တယ်..။ တီရှပ်တစ်ထပ်တည်း ဝတ်ထားတဲ့ အပေါ်က ဆုပ်ကိုင်နေတာမို့ ပကတိ နို့အုံအသားကို ထိကိုင်နေတာနဲ့ မခြားပါဘူး.။
ကျမရဲ့ စိတ်တွေကို ကျမ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ..ရမက်တာရိုး ကျိုးတော့မဲ့ ဆဲဆဲ အချိန်မှာ အိမ်ရှေ့ကို ဝူးခနဲ မောင်းဝင်လာတဲ့ ကားသံနဲ့အတူ စီစီညံညံ အော်ခေါ်သံတွေ ရုတ်တရက် ပေါ်လာတယ်…။

“ဟေး….ဟေ့လူကြီး ကိုဘမောင် ….၊ ပွပေါက်ဗျို့…ပွပေါက်….“

ကိုဘမောင်ရဲ့ ဧည့်သည်တွေ ရောက်လာကြတာကိုး..။
ကျမပထွေးဟာ ဘယ်လိုမှ မတတ်သာတော့ဘူး..။ သူပိုင်ဆိုင်ရလုလု ဖြစ်နေလေတဲ့ ကျမကို ထမင်းစားခန်းထဲမှာ ထားခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းဘက်ကို ခပ်သုတ်သုတ် လျှောက်လှမ်းထွက်သွားရပါလေရော..။
ကျမ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ကျန်နေခဲ့မယ်ဆိုတာကို စဉ်းစားသာ ကြည့်ကြပါတော့..ရှင်..။ စိတ်တွေ အရမ်းကို ထနေပြီ…ရှင်..။ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး..။ ကျမကို လိုးပေးမယ့် စိုင်းကလည်း မရှိဘူးဆိုတော့ ကျမမှာ ကိုယ့်လက်ကိုပဲ အားကိုးပြီး တစ်ကိုယ်တည်း စိတ်ဖြေဖျောက်ရတော့မှာပေါ့…ရှင်..။ ဒါကြောင့် ကျမဟာ အိပ်ခန်းလေးထဲကို အပြေးတပိုင်းပဲ ဝင်လာခဲ့မိတယ်..။ ကာမဆန္ဒတွေ အရမ်းထကြွပြီး စိတ်သိပ်လှုပ်ရှားနေတာမို့ ၊ အိပ်ခန်းတံခါးကိုတောင် သေသေချာချာ ချက်ချပြီး မစိမိဘူး..။ ဆွဲစေ့ရုံသာ စေ့လိုက်မိတယ်…။ တက်ကြွနေတဲ့ ကာမရမက်မီးကို အတတ်နိုင်ဆုံး ငြိမ်းအောင် ဖြေသိမ့်နိုင်ဖို့ကိုပဲ စိတ်စောနေမိတာကိုး…။

အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ တီရှပ် ထမီ ၊ အတွင်းခံပင်တီ ၊ တစ်ခုမကျန် အမြန်ဆုံး ချွတ်ခွာပစ်လိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ ခုတင်ပေါ် ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ပက်လက်လှန်လှဲအိပ် ၊ ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ် ၊ ကိုယ့်စောက်ဖုတ်ကို ကိုယ့်လက်နဲ့ပွတ် ၊ စောက်ခေါင်းထဲကို လက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးထိုးထည့် မွှေနဲ့ အရမ်းကို ဖြစ်နေတော့တာပါပဲ..။
စိတ်ထထနဲ့ အပြတ် ထိုးကလိ ပွတ်ပေးလိုက်တာ ၊ ခဏအတွင်းမှာပဲ တစ်ချီ ပြီးသွားရတယ်..။ ပြီးတယ် ဆိုပေမယ့် လီးနဲ့ အလိုးခံရလို့ ပြီးတာမဟုတ်ပဲ ကိုယ့်လက်ချောင်းနဲ့ ထိုးကလိလို့ ပြီးသွားတာဆိုတော့ အာသာက ဘယ်ပြေနိုင်မှာလည်း..။ တစ်ချီပြီးရုံနဲ့ မတင်းတိမ်နိုင်သေးဘူး…။
အဲဒီအချိန်မှာ ကျမဟာ ညာဘက်လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးကလိရင်း ဘယ်လက်နဲ့ နို့အုံကြီးတစ်ခုကို ဆုပ်နယ်နေတဲ့ အချိန်လည်း ဖြစ်နေတယ်..။ ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်ပြီး အရမ်းဟော့နေတဲ့ အချိန်လို့ဆိုရလေမလားပဲ…ရှင့်..။

“နောင်နောင့်ကို ပိုပြီး ငြိမ့်သွားအောင် ဦးမောင် လုပ်ပေးမှာပေါ့..ကွ….“

ပထွေး ကိုဘမောင်က အဝတ်မပါ ဗလာကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မတော်တရော် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေတဲ့ ကျမတစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံး ကြည့်ပြီး ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်တယ်..။ ကျမ ဘာမှ မပြောနိုင်ခင်မှာပဲ ပထွေးဟာ ကျမခုတင်ပေါ် ဖြတ်ခနဲ တက်လာတယ်..။ ကျမကို ဆွဲပွေ့ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း ထိကပ်စုတ်ယူလိုက်တယ်..။
ကျမလေ မျက်လုံးတွေကို ပြာဝေသွားရတာပဲ..။ ရုန်းကန်ဖယ်ရှားဖို့ ဆိုတာကိုတော့ လုံးလုံးတောင် စိတ်မကူးမိတော့ဘူး..။ ကျမရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ဟာလည်း ကိုဘမောင်ရဲ့ ကျောကုန်းကို အလိုလို သိုင်းဖက်လိုက်မိတယ်..။
အင်း….ကာမရမက် စိတ်ဆန္ဒဇောဟာ တယ်ကြောက်စရာ ကောင်းတာပါလားနော်…။ သူဖမ်းစားထားရင် ဘာကိုမှ မဆင်ခြင်နိုင်တော့ဘူး..။ အရှက်အကြောက်ဆိုတာလည်း မရှိတော့ဘူး..။ ဇောထန်ရင် ဇောထန်တဲ့ အလျောက် အတွေ့နောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားကြရတော့တာချည်းပဲ..။
ကျမဟာ မေမေ့ယောက်ျား ၊ ကျမပထွေးနဲ့ ဖြစ်ကြရဖို့ လုံးဝ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး..။ ဟော…. အခု ကျမ ကာမရမက်ဇောတွေ ထန်ပြင်းနေတဲ့ အချိန်ကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ပထွေးက အပိုင်ကိုင်လိုက်တော့ ကျမ ဘာတတ်နိုင်အုံးမှာလည်း …ရှင်..။ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ သူ့ရင်ခွင်ထဲ လုံးလုံးလျားလျားကြီးကို ရောက်လို့နေရပြီ….ရှင့်…။ သူစုပ်နမ်း ကိုင်တွယ်တာတွေကို လည်း တလူးလူးတလွန့်လွန့်နဲ့ ခံနေရပြီလေ…။ သူလိုးမယ်ဆိုရင်လည်း လိုချင်တပ်မက်စွာနဲ့ပဲ…ကုန်းရအုံးမယ်…။
ပထွေး ကိုဘမောင်ဟာ ကျမကို ပါးစပ်ချင်းတေ့စုပ်နမ်းရင်း ပေါင်ကြားကို လက်ထိုးနှိုက်လိုက်တယ်..။ အဖုတ်ကို ကလိနေတဲ့ ကျမလက်ကို အသာဆွဲဖယ်ပစ်ပြီး သူ့လက်နဲ့ အဖုတ်ကို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးတယ်..။ သူ့လျှာကတော့ ကျမရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာ လှည့်ပတ်မွှေနှောက် အစွမ်းပြနေပြီး ၊ ကျမကလည်း ဘယ်အညံ့ ခံမှာလဲ…နော်..။ လျှာချင်း ပြန်ထိုးကလိပေးလိုက်တာပေါ့…။
ကျမဟာ အပျိုရည် ပျက်ပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ်လည်း အလိုးခံခဲ့ရပြီးပြီ ဆိုပေမယ့် ကျမရဲ့ မောင်လေး စိုင်းလုံးကျောက်နဲ့ပဲ လိုးခဲ့ဖူးကြတာပါ..။
စိုင်းက ငယ်သေးတာရယ် ၊ အတွေ့အကြုံလည်း နုနယ်သေးတာမို့ လုပ်ရင်းကိုင်ရင် တတ်သိနားလည်လာတယ်ဆိုပေမဲ့ ဘယ် သိပ်ကျွမ်းကျင်အုံးပါ့မလဲ..။
ကျမရဲ့ ပထွေး ကိုဘမောင်က တကယ့် ယောက်ျားကြီး..။ အသက် ၃၀ ကျော် အားကောင်းမောင်းသန် ၊ နောက်ပြီး ကျောက်ကောင်းတွေကို အဓိက ကိုင်တဲ့ ပွဲစား ၊ မိန်းမမှုရေးရာတွေမှာလည်း ကျောက်ကိုင်ကျွမ်းသလို ကောင်းကောင်း ကျွမ်းကျင်တယ်..။ ဒီတော့ စိုင်းနဲ့ယှဉ်မယ်ဆိုရင် အပြတ်အသတ်ပေါ့…။
ပါးစပ်ချင်း စုတ်နမ်းတာ ၊ လျှာချင်းပွတ်ကလိတာတွေကအစ စိုင်းထက် ကျွမ်းတယ်..။ ကျမရဲ့ စိတ်တွေ အရမ်းကို ဘလောင်ဆူကုန်အောင် ပြုစားတတ်နိုင်လွန်းတယ်..။ အဖုတ်ကို ကိုင်ပြီးပွတ်ပေးနေတာကလည်း သိပ်မိုက်တယ်..။ ခပ်ရွရွ ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးတာဖြစ်ပေမယ့် ကျမမှာတော့ တွန့်လိမ်ကော့ပျံလို့ လူတစ်ကိုယ်လုံး တိမ်တွေထဲ ရောက်နေသလားတောင် ထင်ရတယ်..။
အဖုတ်ကို အပေါ်ကနေ လက်ဝါးနဲ့ အသာအုပ်ပြီး ဖြည်းဖြည်း ပွတ်ပေးရာက ၊ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို လက်ညှိုးထိုးသွင်းတယ်..။ ထိုးသွင်းတာမှာ လက်ညှိုးကို ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီး ထိုးသွင်းတာ မဟုတ်ဘူးရှင့်..။ ကျမဖာသာ အဖုတ်ကို ကလိတဲ့ အခါ ဒါမှ မဟုတ် စိုင်းက ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ချောင်းထိုးထိုး နှိုးဆွပေးတဲ့ အခါတွေမှာ ကျမတို့ လက်ချောင်းတွေကို ဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်း လုပ်ပြီး ထိုးကလိခဲ့ကြတာပါ..။
ကျမရဲ့ ပထွေး ကိုဘမောင်လုပ်ပုံကတော့ အဲ့လိုမျိုး မဟုတ်ဘူး ရှင့်..။ လက်ချောင်းကို ကွေးပြီး ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် ကလိတာ..။ ဒီလို လက်ချောင်းကိုကွေးထားတာကြောင့် အသွင်းမှာရော ၊ အထုတ်မှာပါ စောက်စေ့ကို လက်ချောင်းအသားက အစအဆုံးနဲ့ ကျကျနနထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိပါတယ်..။ စောက်စေ့ဆိုတာက အထိရောက်ဆုံး ကာမခလုတ် မဟုတ်လား.။ ကျမမှာ ကြက်သီးတွေကို တဖျန်းဖျန်းထလို့….။
ဆီးစပ်ကိုလည်း လက်ဖနောင့်နဲ့ အသာဖိဖိပေးသေးတယ်…။ ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့်လဲတော့ မသိပါဘူး..။ ဒီလို ဆီးစပ်ကို လက်ဖနောင့်နဲ့ ထိမိလိုက်တဲ့အခါမှာ ကျမစောက်ဖုတ်အတွင်းဘက်ပိုင်းက သိမ့်ခနဲ သိမ့်ခနဲ လှုပ်ရှားလို့သွားရပါတယ်..။ ကောင်းလိုက်တာကတော့ ပြောမနေပါနဲ့တော့…။
ကျမရဲ့ လက်ခလယ်နဲ့ လက်ညှိုးနှစ်ချောင်းပူးပြိး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ထိုးကလိခဲ့တုန်းက ခံစားခဲ့ရတဲ့ အရသာထက် အခု ကိုဘမောင်က လက်ညှိုးတစ်ချောင်းထဲ ကို ကွေးပြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်း ကလိပေးလို့ ပေါ်လာတဲ့ အရသာက အပြတ်သာတယ်..။ အရမ်းကောင်းတယ်..။ သိပ်သိပ်ပြီး မိုက်တယ်…ရှင်တို့ရယ်…။
အဖုတ်ကို ထိထိမိမိ ကိုင်တွယ် ကလိပေးရင်း..၊ နှုတ်ခမ်းတွေကို ကျမပါးစပ်ပေါ်က ခွာသွားပြီး နို့သီးတွေပေါ် နေရာပြောင်းတယ်..။ နို့သီးကို စို့တာ တစ်ခုချင်းတောင် မဟုတ်ဘူး ရှင့်..။
ကျမရဲ့ နို့အုံကြီး နှစ်ခုကို ဘေးတစ်ဘက်တစ်ချက်ဆီကနေ လက်နဲ့ ဖိတွန်း ၊ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခု နီးနိုင်သမျှ နီးကပ်မိအောင်လုပ်ယူပြီးမှ နို့သီးနှစ်ခုကို တစ်ချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်း ပါးစပ်နဲ့ ငုံစို့ပေးတာ..။

“အား…ဟင့်ဟင့်….ဦးမောင်ရယ်….အိုအို…..“

ကျမလေ ဘယ်လိုမှ ငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘူး….ရှင့်…။

ဒီလိုနို့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို ပါးစပ်တစ်ပေါက်ထဲ ကျကျနန မိမိရရ ငုံစို့ပေးတာကိုလည်း ဒီတစ်ခါ ပထမဆုံး ခံရတာဆိုတော့ အပြတ်ကိုခိုက်ပြီး ပါးစပ်က ရေရွှတ်မြည်တမ်းလိုက်မိတယ်…။ အခြားဘာကိုမှလည်း မဆင်ခြင် မစဉ်းစားနိုင်တော့ပါဘူး..။ ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီး မသင့်လျော်တာတို့ ဘာတို့ အားလုံး ခေါက်ထားလိုက် ။ အခုချိန်မှာ ကျမရဲ့ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို ပူးကပ်ပြီး ပြိုင်တူစို့ပေးနေတာကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ရင်သိမ့်တုန်အောင် အရသာထိတွေ့မှုကိုပဲ အပြတ်အာရုံစူးစိုက်ရောက်ရှိနေပါတော့တယ်…။
ကျမဘက်ကလည်း ဣန္ဒြေတာရိုး အားလုံး ကျိုးပေါက်လို့သွားခဲ့ရပါပြီ..။ ရမ္မက်မီးလျှံတွေလည်း တညီးညီး တောက်လောင်လို့နေပါပြီ…ရှင်..။
ကျမလေ ဘယ်လောက်များ ရမ္မက်ဇောထန်ပြီး စိတ်တွေ နိုးကြွနေသလိုဆိုရင် ပထွေးရဲ့ ပေါင်ကြားက မတ်ထောင်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးကို လက်နဲ့ လှမ်းဆုတ်ကိုင်ပြီး အသာပွတ်သပ်ပေးလိုက်မိတယ်.။ ကိုင်ရတာလည်း တစ်ဆုပ်တစ်ခဲနဲ့ အားရစရာကြီးပါပဲ….ရှင်…။

“အေး….ဟုတ်ပြီ….ဒီလိုမှပေါ့…နောင်နောင်ရ..။ ဦးမောင်ရဲ့ လီးကြီးကို ကောင်းကောင်းလေး ပွတ်ပေးစမ်းပါ..။ ဒါကြီးက နောင်နောင့်ကိုလည်း အရသာအတွေ့ကြီးတွေ့အောင် လုပ်ပေးမယ့်ဟာပါ..ကွယ့်…“

ပထွေး ကိုဘမောင်က ကျမရဲ့ နို့သီးနှစ်ခုပူးကို စို့ပေးနေရာက ပါးစပ်ခွာပြီး ပြောလိုက်တယ်..။ ပထွေးရဲ့ ဒီတိုက်တွန်းချက် စကားတွေက ကျမရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒ မီးပုံထဲကို ဓါတ်ဆီထပ်လောင်းဖြည့်ထည့်ပေးလိုက်သလိုပါပဲ…။ ကျမ စိတ်တွေ ပိုထလာတယ်..။ သူ့လီးကို ပိုပြီး တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်မိတယ်..။ ပြီးတော့ ထက်အောက် လှုပ်ရှားပေးနေတာ ဂွင်းတိုက်ပေးသလိုမျိုးတောင် ဖြစ်နေပြီ…။
ကိုဘမောင်က သူ့မျက်နှာကို ကျမရင်ဘတ်ပေါ် ပြန်အပ်တယ်..။ နို့သီးနှစ်ခုပူးပြီး စောစောကလို စို့ပေးအုန်းမလို့လား ထင်မိတာ…။ သူက အဲ့လိုမျိုး မလုပ်တော့ဘူး ရှင့်..။
နို့အုံနှစ်ခုကြားက အညှာကို ကုန်းနမ်းတယ်..။ ပြီးတော့ ရင်ညွန့်ကနေ အောက်ဘက်ကို တဖြည်းဖြည်း ရွှေ့သွားတယ်..။ ဘယ်ညာနို့အုံကြီးနှစ်ခု ရဲ့ အောက်ခြေတစ်ဝိုက် ကို လျှာလေးနဲ့ လှည့်ပတ်ယက်ပေးတယ်..။ ပါးစပ်နဲ့လည်း စုပ်ပေးတယ်..။ လုံးလုံးအိအိ နို့အုံသားတွေကို နှာခေါင်းနဲ့ လှမ်းထိုး ကလော် ထိုးထိလိုက်သေးတယ်..။
ဟော….ကိုဘမောင်က အောက်ဘက်ကို ရွှေ့သည်ထက် ရွှေ့သွားပြီး မေမေ့ကို သူဘယ်လိုမျိုး လုပ်ပေးခဲ့တယ်ဆိုတာ ကျမ မျက်စေ့ထဲ ပြန်မြင်ယောင်လာတယ်..။ ဗေဒင် မေးနေစရာ မလိုပါဘူး..။ ပထွေးက ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဦးတည်ပစ်မှတ်ထားတာက အသေအချာပါပဲ…။ သူလေ…..သူ….။ ကျမပထွေး ကိုဘမောင် ရယ်လေ…။ ကျမစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးတော့မယ်..။ သိရဲ့လား….။ အိုး…..သူက ဒီကိစ္စတွေမှာ သိပ်ကို အထာကျွမ်းလွန်းနေတာဆိုတော့ သူအခု ယက်ပေးတာ ဘယ်လိုအရသာ ရှိမယ်ဆိုတာကို တွေးပြီး ကျမမှာ ပြီးချင်ချင် တောင် ဖြစ်လာရပါတယ်..။

“အိုး…………ဟင့်.ဟင့်…ဦးမောင်ရယ်….။ အို…..အမေ့….ယားတယ် ရှင့်…..အို အို……………“`

ကျမရဲ့ ပါးစပ်ကလည်း သံစုံမြည်တမ်းနေမိပါတယ်..။

ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ပေါ် သူ့ပါးစပ်ထိကပ်ရောက်လာမဲ့ အချိန် သူ့လျှာစိုစိစိရှည်လျားလျားကြီးနဲ့ စောက်ပတ်ကို အားရပါးရ ယက်ပေးတော့မယ့် အချိန်ကို ကျမအသည်းတအေးအေးနဲ့ စောင့်လင့်လို့ နေမိတယ်ဆိုရင် ကျမကို နှာကြီးလွန်းတယ် ၊ ရမ္မက်ထန်လွန်းတယ်လို့ အပြစ်ဆိုကြမှာလား….။
အပြစ်တင် မစောကြပါနဲ့ ရှင်တို့ရယ်…။ ကျမမှ သာမဟုတ်ပါဘူး..။ ကျမလို အသက်ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် သွေးသားဆူဖြိုးတဲ့ အခြားဘယ်မိန်းကလေးမဆို ကျမလို အခြေအနေမျိုးကြုံရရင် ကျမလိုပဲ ဖြစ်ကြမှာ အသေအချာပါပဲ..။ ကျမထက်တောင် ပိုကဲချင် ကဲကြအုံးမှာ …ရှင့်..။
အောက်ဘက်ကို တရွေ့ရွေ့ ဆင်းသွားတဲ့ ကိုဘမောင်ရဲ့ ပါးစပ်ဟာ ကျမရဲ့ ချက်နေရာကို ရောက်နေပါပြီ..။ ချက်နက်နက်လေးထဲကို လျှာထိုးပြီး ယက်ပေးနေပါတယ်..။ သူ့လက်တွေကတော့ ကျမရဲ့ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ဖြိုးဖြိုးကြီးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက် ၊ ဖင်ဆုံကြီးကို ကိုင်ညှစ်လိုက် ၊ နို့အုံတွေကို လှမ်းဆွဲလိုက်နဲ့ အပြတ်ကို အလုပ်ရှုပ်နေတယ်…။
ချက်ကို ယက်ပေးနေရာကနေ အဆင့်ကျော်ပြီး ရုတ်တရက် ပေါင်ခွကြားဆီကို တစ်ခါတည်း နေရာပြောင်းတယ်..။ စောက်ဖုတ်ကို အပြတ်ယက်ပေးတယ်..။ စောက်ဖုတ်တင် မဟုတ်ပါဘူး..။ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ရင်းက အောက်ဖက်ကိုပါ လျှာလှည့်ကစားပြီး စအိုဝ ဖင်ပေါက်လေးကိုပါ လှမ်းယက်ပေးလိုက်သေးတယ်…။
ကျမဟာ ဖင်လိုးခံဖူးပြီး ဖင်ဇိမ်ခံတတ်နေတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဆိုတော့ ကျမရဲ့ စအိုဝဟာလည်း မထိလိုက်နဲ့ ၊ ထိလိုက်ရင် မီးပွင့်သွားမယ်ဆိုတဲ့ နေရာမျိုး ဖြစ်နေတယ်..။ အဲဒီစအိုဝလေးကိုမှ ကိုမောင်က လျှာနဲ့ ယက်ပေးလိုက်တာဆိုတော့ အို…..ပြောကို မပြောချင်တော့ပါဘူး ..ရှင်…။

“အမလေးလေး…..ဦးမောင်ရဲ့….ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ..ရှင့်…. ယားတယ်….ယားတယ်…သိပ်ယားတာပဲ….အား ရှီး….“

တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တုန်ခိုက်ခိုက် ဖြစ်သွားရအောင်ပဲ ကာမဇောရမ္မက် ထန်ပြင်းလာတာကြောင့် ကျမ ပါးစပ်ကလည်း အော်ဟစ်မြည်တမ်းသံတွေ အတောမသတ်အောင် ထွက်ပေါ်သွားခဲ့ရတယ်…။ အိမ်ထဲမှာ ပထွေးနဲ့ ကျမ နှစ်ယောက်တည်းသာ ရှိနေလို့ တော်တော့တာပေါ့ရှင်…..။ တကယ်လို့ မေမေသာရှိနေပြီး ပထွေးနဲ့ ကျမကလည်း ခိုးစားနေမိကြတာဆိုရင် ဒီလိုအော်ပုံမျိုးနဲ့ဆို ကျမအသံတွေကို မေမေကောင်ကောင်းကြားရပြီး ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီး အနေနီးပြီး ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကြတာကို ကွိခနဲ နေအောင် ဖမ်းမိသွားမှာ အမှန်ပဲ…။
ပထွေးဟာ ကျမရဲ့ စအိုဝကို မရွံမရှာ ယက်ပေးနေရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူး ထိုးထည့်ပြီး ကလိပေးသေးတယ်..။ သူကလိပေးတယ်ဆိုတာက လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူးကို ခပ်ကွေးကွေးလုပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် ခပ်သွက်သွက် ခပ်မြန်မြန် လုပ်ပေးတာလေ..။ အဖုတ်ကို လက်ချောင်းနဲ့ လိုးပေးနေတဲ့သဘောမျိုးပေါ့..။
လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းကို ကွေးပြီး ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် လုပ်နေတာမို့ ထိုးသွင်းတဲ့အခါမှာရော ပြန်ထုတ်တဲ့အခါမှာရော စောက်စေ့ကို ကျကျနန ထိုးမိ ပွတ်မိကလိမိနေလေရဲ့…။
ကျမတော့ တကယ်ပဲ ပြီးလု ပြီးခင် ဖြစ်လာပြီ….ရှင့်..။

“အားပါးပါး….အိုအို…..အား အီး….ဦးမောင်…ထိုးစမ်းပါ….လက်ချောင်းတွေ အပြတ်ထိုး ….အမလေး….နော်…ယက်…ယက်ပေး….အား ဟုတ်ပြီ……ကောင်းလိုက်တာ…နော်…..အား…..အား…….“

ပထွေးက စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးကလိနေတဲ့ လက်ချောင်းတွေကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်တယ်..။ ပြီးတော့ လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်ကို ခပ်ကားကားလုပ်ပြီး လက်ညှိုးကို စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးကလိတယ်..။ လက်ခလယ်ကိုတော့ ဖင်ပေါက်ထဲကို ဆတ်ခနဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်…ရှင်..။

“အား……အား…….အိ…အီး…..ဦးမောင်…ရာ….အို..အို့….အိုး……“

ကျမဆိုတာ ကော့ပျံမြောက်ကြွတက်သွားတာပဲ…။ ဒီလို အဖုတ်ကို လက်ညှိုး ၊ ဖင်ပေါက်ကို လက်ခလယ် လက်ချောင်းနှစ်ချောင်း နှစ်နေရာခွဲပြီး ထိုးကလိပေးရင်းက စောက်စေ့နဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လျှာနဲ့ ကုန်းယက်ပေးနေပြန်ပါတယ်…။ သူ့လက်ညှိုးနဲ့ ထိုးကလိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်က တရွရွ လှုပ်ရှားလို့လာနေပြီ..။

“အိုအို…..ဦးမောင်….ခပ်မြန်မြန်လေး…..အို..အို….ဟုတ်ပြီ….ခပ်မြန်မြန်လေး…..အားပါး….ရှီး….ယက်စမ်းပါ……အမေ့….အိုး….အမလေးနော်……ထိုး …ထိုး….ထိုးပေးပါ…အား…လာပြီ……လာပြီ…..အား အီး…အီး..ထွက်ကုန်ပြီ….ထွက်ကုန်ပြီ….ရှင့်….အ…အား……ကောင်းလိုက်တာ….ဦး…မောင်…ရယ်…..“

ကျမ ပြီးသွားခဲ့ပါပြီ…..။ အကြမ်းပတမ်းကို ပြီးသွားခဲ့ရတာ..။ စိုင်းနဲ့ လိုးရလို့ ပြီးတာမျိုးနဲ့လည်း မတူဘူး…။ ပိုလေးပင်ပြီး…ပိုအရသာရှိတယ်…ရှင့်…။ ကျမ အလိုးခံခဲ့ရတဲ့ သက်တမ်းတလျောက်မှာ ပြီးခဲ့ရသမျှ ထဲမှာ အကောင်းဆုံးပါပဲ…ရှင်…။

စောက်ရည်ကြည်တွေ ယိုစီးထွက်ကျကုန်တာကတော့ များမှများပဲ..။ ကိုမောင်ကလည်း တကယ်ကို နှာထန်တဲ့လူပါလား..။ ကျမပြီးသွားပြီး စောက်ရည်ကြည်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရတော့အောင် ဒလဟော ယိုစီးထွက်ကျလာတယ်ဆိုတာနဲ့ ကျမရဲ့ ဖင်နဲ့ အဖုတ် အပေါက်နှစ်ပေါက်လုံးကို ထိုးကလိပေးနေတဲ့ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်ယူဖယ်ပစ်လိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ သူဘာလုပ်တယ်ထင်သလဲ ရှင့်..။ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲက ဗူးဆို့ပွင့်သွားလို့ ပုလင်းထဲက ရေတွေထွက်ကျသလို ဒလဟော စီးထွက်ကျလာတဲ့ စောက်ရည်တွေကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ ကုန်းစုပ်ယူပြီး အားပါးတရကို သောက်မျိုချတယ်….ရှင်..။
ဒီလိုနဲ့တင် အားမရသေးဘူး..။ စောက်ဖုတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဖြဲပြီး လျှာကြီးနဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေကို တပျပ်ပျပ် ယက်ယူနေသေးတာ…။ ဆာလောင်နေတဲ့ ခွေးက ခွေးစားခွက်ကို ပြောင်စင်သွားအောင် ယက်ပစ်လိုက်တာနဲ့ ဘာမှမခြားဘူး.။ ကိုဘမောင်တို့ နှာထန်ချက်ကတော့ ကမ်းကုန်အောင်ပါပဲလို့တောင် ပြောရလိမ့်မယ် ထင်ပါရဲ့..။ ကျမစောက်ရည်တွေကို အားရပါးရ သောက်မျိုယက်ယူပေးပြီးတဲ့နောက် ကိုဘမောင်ဟာ ခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပြီး အိပ်ချပစ်လိုက်တယ်..။ သူ့လီးကြီးကတော့ မတ်မတ်ကြီး တောင်လို့ပေါ့…ရှင်ရယ်..။
ကျမဘာလုပ်ပေးရမယ်ဆိုတာ ကိုဘမောင်က ပြောဆိုလမ်းညွှန်ပေးနေစရာတောင် မလိုတော့ပါဘူး..။ ကျမအလှည့်ရောက်လာပြီဆိုတာ ကျမ သိပါတယ်..။ ပြီးတော့ ရှေ့မျက်နှာနောက်ထားပြီး မရှက်တမ်းဝန်ခံရရင် ကျမဟာ အဲဒီအချိန်တုန်းက တစ်ချီ ထိထိမိမိ ကြီး ပြီးခဲ့ရတာကို မတင်းတိမ်နိုင်သေးဘူး..။ ကာမစိတ်ကလည်း နည်းနည်းလေးသာ ဒီဂရီလျော့ကျသွားတာ..။ ထန်နေတုန်းပဲကိုး…။ သူများကိုသာ ပြောရတာပါ..။ ကျမကကော ဘာထူးလို့လဲ..။ အဲဒီတုန်းကလေ…။ နှာထန်ချက်ကတော့ ကမ်းကုန်နေခဲ့တာပဲလေ….။ ကျမဟာ ပက်လက်လှန်လျက်သားရှိနေရာက အသာနေရာပြောင်းလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ရင်းဘက် မျက်နှာမူလို့ ဝမ်းလျားထိုးအိပ်ချလိုက်တယ်..။
မတ်တောင်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်တယ်..။ အထက်အောက် အသာ သုံးလေးချက်လောက် ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တယ်..။ ပြီးတာနဲ့ လျှာလေးကိုထုတ်ပြီး အဖျားပိုင်းကနေ အရင်းပိုင်းဘက် ၊ အရင်းပိုင်းကနေ အဖျားဘက် ထက်အောက် အပြန်အလှန် အသာလေးယက်ပေးတယ်..။ ပထွေးဟာ တော်တော် အရသာတွေ့သွားပုံရတယ်..။ အသက်ရှူပြင်းလာတယ်…။ သူကိုယ်ဟာလည်း ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ လှုပ်လှုပ်သွားတယ်..။ မကြာပါဘူး ..။ ပထွေးရဲ့ လီးချောင်းကြီးတစ်ခုလုံးမှာ ကျမရဲ့ တံတွေးတွေစိုပြီး ပြောင်လက်လာပါတယ်..။
ပထွေးက အညာသား..။ အသားကလည်း မည်းလိုက်တာ ကုလားကတောင် အရှုံးပေးရမလောက်ပဲ..။ သူ့လီးကြီးကလည်း မည်းမည်းနက်နက်ကြီး..။ တံတွေးတွေ စိုရွှဲနေတော့ ပိုပြီး အသက်ဝင်လာသလိုပဲ..။ လီးတန်ကြီးရဲ့ လုံးပတ်ဘေးနားက အကြောကြီးတွေ တစ်ရစ်လုံးထနေတာကိုတော့ အပီအပြင် မြင်ရတယ်..။ အလို…အဲဒီအကြောဖုဖုကြီးတွေကလည်း တလှုပ်လှုပ်နဲ့ပါလား..။
ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေလို့လီးဘေးက အကြောတွေမှာ သွေးတိုးမြန်နေတယ်နဲ့ တူပါရဲ့..။ ကျမ အထင်ပြောတာပါ..ရှင်..။ တကယ်ဟုတ်မဟုတ်ဆိုတာတော့ သေချာ ဘယ်သိနိုင်ပါ့မလဲ..။
ဒီတော့မှ ကျမဟာ ပါးစပ်ကို ဟနိုင်သမျှ ဟဖွင့်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်တယ်..။ သူ့လီးက အလုံးလဲတုတ် ၊ ရှည်ကလည်း ရှည်နဲ့ ။ နည်းတာကြီးမှ မဟုတ်တာ…။ ဒါကြောင့် ဒီလီးကြီးကို စုပ်နိုင်ဖို့ ပါးစပ်ကို ကျယ်နိုင်သမျှ အကျယ်ဆုံး ဟရတယ်…ရှင့်..။
သူ့လီးကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်တယ်ဆို့ရင်ပဲ…။ ပထွေးတော့ ဘယ်လိုနေမယ် မသိဘူး..။ ကျမမှာဖြင့် ရင်တွေဒိန်းဒိန်းခုန်ပြီး စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာရပါတော့တယ်..။ စောစောက သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ထိုးကလိ ၊ ပါးစပ်နဲ့ ယက်ပေးတာကြောင့် တစ်ချီပြီးခဲ့လို့ နည်းနည်းလေး ငြိမ်သလိုဖြစ်သွားတဲ့ စိတ်ကလည်း အခုတော့ စက်ရှိန်ပြန်မြှင့်လိုက်တဲ့ မီးရထားခေါင်းတွဲကြီးလို ပြန်ပြီး အဟုန်ပြင်းလာပါပြီ..။
ဒါကြောင့် ပါးစပ်ထဲရောက်နေပြီဖြစ်တဲ့ လီးချောင်းကြီးကို အရမ်းအရမ်းကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ ကျမ စုပ်ပေးနေကျဖြစ်တဲ့ စိုင်းရဲ့ လီးထက်ပိုလည်းကြီး ၊ ပိုလည်း တုတ်ပြီး အရောင်အသွေးကလည်း မည်းနက်နေတာမို့ တစ်မျိုးဆန်းတာကြောင့် စုတ်လို့ကလည်း အားရလိုက်တာ ရှင်..။ ဒါကြီးနဲ့ လိုးတာကို မခံရသေးပေမယ့် ကျမဟာ ဒီလီးချောင်းကြီးကိုတော့ အပြတ်ကို စွဲမက်သွားရပါပြီ…။ စုပ်ပေးရတာတောင် ဒီလောက်အားရပြီး အရသာကောင်းနေရင် ဒါကြီးနဲ့ အလိုးခံရရင်တော့ ဘယ်လောက်ကောင်းမယ်ဆိုတာ တွေးကြည့်နေမိတယ်..။

“ ဘယ်နှယ်လဲ…နောင်နောင်…၊ လီးစုပ်ရတာ ကောင်းတယ် မို့လား…”

ကိုဘမောင်က ကျမလီးစုပ်ပေးတာကို မှိန်းခံနေရာကနေ မေးလိုက်တယ်…။

“ အိ….အိ……”

ကျမက အင်းအင်းလို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်…။ ဒါပေမယ့် ပါးစပ်ထဲမှာ လီးချောင်းကြီး ကပြည့်သိပ်နေတာဆိုတော့ စကားသံက မပီမသပဲ ဖြစ်နေတယ်..။

“ အေး….ဟုတ်ပြီ…၊ ဒါဆိုရင် ကောင်းကောင်းစုပ်ပေး..၊ နောင်နောင်က လီးအစုပ်တော်သားပဲ…၊ အားရပါးရ စုပ်စမ်းပါကွယ့်….၊ ဟုတ်ပြီ…ဟုတ်ပြီ….အားပါးပါး….တယ်ဇိမ်ရှိတာကိုး…..ကွ…”

ကိုဘမောင်က ကျမလီးစုပ်ပေးတာကို ကောင်းတယ်ဆိုတာမျိုးတွေ ပါတဲ့ စကားတွေကို ပါးစပ်က တတွတ်တွတ် ပြောနေပါတယ်…။ ကျမစုပ်ပေးနေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီး ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ရှားလာတာကိုလည်း ကျမ သတိပြုမိပါရဲ့…။
ပထွေးက လီးကုန်းစုပ်ပေးနေတဲ့ ကျမရဲ့ တင်ပါးသားကြီးတွေကို လှမ်းကိုင်ပြီး ပွတ်တယ်…။ သူ့လက်နဲ့ ကျမဖင် သိပ်အလှမ်းမမီ ဖြစ်နေလို့ ကျမက သူလက်လှမ်းမှီမှီ ဆုပ်ကိုင်နိုင်အောင် ဖင်ကြီးကို အသာရှေ့တိုးပေးလိုက်ရတယ်…။

“ သမီးက သိပ်လိမ္မာတာကိုး..ကွ….၊ တောက်….ဖင်ကြီးကလည်း ကားအိတင်းရင်းနေတာပဲကိုး….”

ကျမဖင်ကြီးကို အားရပါးရ ကိုင်တွယ် ဖျစ်ညှစ်ပစ်နေရင်း ပြောတယ်…။ ပွတ်ရုံကိုင်ရုံ ဖျစ်ညှစ်ပစ်ရုံတင် မကဘူး…၊ လက်ဝါးကြီးနဲ့လည်း ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်သေးတယ်…ရှင့်…။
နို့အုံတွေကိုလည်း အအားမပေးဘူး….။ အသာဆုပ်ကိုင်တယ်…။ နို့သီးတွေကို ပွတ်ပေးဆွဲပေးတယ်…။ တစ်ခါတစ်ခါ ဆိတ်တောင် ဆိတ်ဆွဲလိုက်သေးတယ်…။ ကျမကလည်း ဘယ်နေမှာလဲ….၊ သူ့လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးတဲ့အပြင် သူ့ဂွေးဥတွေကိုလည်း လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်လိုက် ၊ ဖျစ်ညှစ်လိုက် ၊ ဆုပ်နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေတာပေါ့…။ သူ့ကို သုတ်ရည်တွေ လွှတ်ထုတ်ပေးစေချင်နေပါပြီ…ရှင်…။ အသားမည်းမည်းနဲ့ အညာသား ပထွေးရဲ့ သုတ်ရေတွေဟာ ဘယ်လိုအရသာရှိမယ်ဆိုတာ သိချင်နေတယ်…။ ကျမပါးစပ်ထဲမှာ သူ့သုတ်ရေတွေ ပူနွေး ပြည့်လျှံသွားအောင် ပန်းထုတ်ပေးတာ ခံစားချင်နေပြီ….။
ကိုဘမောင်မှာ ဘယ်လိုအကြံ ရှိတယ်ဆိုတာကိုတော့ ကျမလည်း မမှန်းဆတတ်ပါဘူး…ရှင်..။ လီးစုပ်ခံရင်းပဲ ပါးစပ်ထဲမှာ သုတ်ရေပန်းထည့်ပေးမှာလား…။ ဒါမှ မဟုတ် သုတ်လွှတ်တဲ့အထိ လီးအစုပ်မခိုင်းပဲ လီးကိုထုတ်ယူသွားပြီး ကျမကို လိုးအုံးမှာလား…။
ကိုဘမောင်က ကျမကို လိုးချင်မှာကတော့ သေချာပါတယ်…။ ကျမကလည်း သူလိုးရင် ခံဖို့အသင့်ပါ…။ ဒါပေမယ့် သူ့သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုချကြည့်ချင်နေတာမို့ အခုတစ်ချီတော့ တကယ်လို့များ သူက သုတ်လွှတ်မပေးပဲ လီးဆွဲထုတ်မယ်ဆိုရင် ကျမပါးစပ်ထဲမှာ ပန်းထုတ်ပေးဖို့ တောင်းပန်ရမှာပဲ…။
ဟောရှင်….ကျမ ဒီလိုအတွေးပေါက်နေတုန်းမှာပဲ ကိုဘမောင်က ကျမပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကြီးကို ထုတ်ယူလိုက်တယ်…။ လီးစုပ်လို့ကလည်း ကောင်းနေတာဆိုတော့ ကျမလည်း ထုတ်ယူသွားတဲ့ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ အတင်းလိုက်ဟပ်နေမိတယ်…။
လီးဆက်စုပ်ချင်နေသေးတာကိုး…ရှင့်…။ ဒါပေမယ့် ကိုဘမောင်က ကျမ နဖူးကို ဆီးတွန်းပြီး သူ့ကိုယ်လည်း နောက်ရို့လိုက်တာကြောင့် ကျမ ပါးစပ်က သူ့လီးကို မဟပ်နိုင်တော့ပါဘူး…။

“ တော်ပြီလေ….နောင်နောင်ရဲ့….၊ အခု နောင်နောင့်ကို လိုးပေးတော့မလို့..၊ အလိုးကော ခံချင်တယ် မို့လား…”

“ အင်း…အင်း….ဒါပေမယ့် ဟို..ဆက်စုပ်ချင်သေးတယ်…၊ ပြီးတော့ ဦးမောင်ရဲ့ လရည်တွေ နောင်နောင့်ပါးစပ်ထဲမှာ ပန်းထည့်ပေးပါလား နော်…..ပြီးမှ ဦးမောင် လိုးချင် ဆက်လိုးလေ…နော်…”

ကျမက ရှက်ကြောက်မနေတော့ပဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောလိုက်ပါတော့တယ်…။ သူက ကျမစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးပြီး ကျမကလည်း သူ့လီးကို အငမ်းမရ စုပ်ပေးတဲ့အထိ ဦးမောင်နဲ့ ကျမ ရင်းနှီးခဲ့ကြပြီးပြီပဲ…။ ရှက်ကြောက်နေစရာလည်း မလိုတော့ပါဘူးလေ….။ ပြီးတော့ သူနဲ့ ကျမ နှစ်ယောက်တည်း ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ ရောက်နေကြတာ မဟုတ်လား..ရှင်…။

ကျမ ဒီလောက် ရဲတင်း ပွင့်လင်းပြီး နှာထန်လိမ့်မယ် မထင်လို့လား မသိဘူး..။ ကိုဘမောင်ဟာ အံ့အားသင့်သလို တစ်ချက် ဖြစ်သွားတယ်..။ ပြီးတော့ အသာ တွေစဉ်းစားတယ်..။ နောက် အကြံကောင်း ရသွားဟန်နဲ့ သူ့မျက်နှာ ပြုံးပြုံးကြီး ဖြစ်လာတယ်..။

“ နောင်နောင့် ပါးစပ်ထဲ လရည်ပန်းထည့်ပေးရင် နောင်နောင်က ဦးမောင်ရဲ့ လရည်တွေကို မျိုချမှာလား….”

“ အင်း…ပေါ့……အင်း……မျိုချမယ်လေ….မျိုချမယ်…..”

သူ့သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုကြည့်ချင်နေတဲ့ ကျမ ၊ မဆိုင်းမတွပဲ အားတက်သရော ပြန်ဖြေလိုက်တယ်..။ ကိုယ်စားချင်တဲ့ မုန့် စားမလားလို့ အမေးခံရတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လိုပါပဲ…။

“ ဟုတ်ပြီ…ဒါဆို ညကျမှ နောင်နောင့်ကို လာလိုးမယ်…၊ အလိုးခံမယ် မဟုတ်လား….”

“ အင်း …အင်း…..”

“ ကဲ….လာ…စုပ်ပေတော့….”

ကိုဘမောင်ရဲ့ စကားဆုံးတာနဲ့ ကျမလည်း သူ့လီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီး အားရပါးရပဲ ဆက်စုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်…။ ခဏပြတ်သွားပြီးမှ ပြန်စုပ်ရတာကြောင့်လား မသိဘူး..။ လီးစုပ်ပေးရတာ ပိုကောင်းလာတယ်..။ သူ့လီးကို စုပ်ပေးရင်း ကျမရဲ့ သွေးသားတွေဟာလည်း ဆူဝေလာတယ်..။ ကျမ ပြီးလုနီးလာပြန်ပါပြီ..။ အလိုးမခံရပဲ လီးစုပ်ပေးတာနဲ့ ပြီး ရမယ့် အတွေ့အကြုံ ဆန်းတစ်ခုပါပဲ..။ ကျမ ရင်ခုန်သံ အရမ်းမြန်လာနေပြီ..။ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ဆိုတာဟာ ရွစိထိုးအောင်ကို လှုပ်ရှားနေတာပါပဲ..။ ငါးရဲ့ခေါင်းတို တစ်ကောင် တိုးဝင်မွှေနေတဲ့ အတိုင်းပါပဲ…။
အရမ်းကို ဖြစ်လာတာမို့ ကျမဟာ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးရင်း အရင်းပိုင်းကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်သလို အထက်အောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်မြန်မြန် လုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ ကိုဘမောင်ရဲ့ လီးကြီးက ဆယ်လက်မ နီးနီး ကို ရှည်လာတာပါလား..။ အပေါ်ဘက်ပိုင်း တစ်ဝက်လောက်ကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ် ၊ ကျန်တဲ့ အောက်ဘက်ပိုင်းတစ်ဝက်ကို လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်သပ် ဂွင်းတိုက်ပေး…။ ဟန်ကို ကျလို့..။ လီးတို လီးသေးတဲ့ ယောက်ျားမျိုး ဆိုရင် ဒီလို လုပ်လို့ ဘယ်ရနိုင်မှာလဲ…နော့….။
သူ့လီးထိပ်က သုတ်ရေတွေ ပန်းထွက်လာစေချင်တဲ့ ဆန္ဒဟာ ကျမရင်ထဲမှာ သိပ်ကို ပြင်းပြထက်သန်စွာ ဖြစ်ပေါ် နေပါတယ်…။ ကျမပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးမှုကြောင့် သူ သုတ်ရေတွေ လွှတ်ထုပ်တော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိကလည်း ကျမကို ပိုပြီး ရမ္မက်သည်းထန်စေပါတယ်..။ အရမ်းစုပ် ၊ အရမ်း ဂွင်းတိုက် လုပ်ပေးလိုက်တာ….၊ ဟော….ပထွေးဟာ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်လာပြီ..။ အသက်ရှူသံတွေကလည်း ပြင်းမှ ပြင်း..။ ပါးစပ်ထဲက လီးကြီးဟာလည်း ပူနွေးပြီး လှုပ်ခါလာသလိုပါပဲ…။
သုတ်ထွက်ခါနီးလာပြီဆိုတာ ရိပ်မိတာကြောင့် ကျမလည်း တအားကုန်ကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ လီးကြီးကို လည်း ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်နိုင်သလောက် ဝင်အောင် ထိုးသွင်းယူတယ်..။ လီးဒစ်ဖျားကြီးဟာ ကျမ အာခေါင်ထဲကို ရောက်နေတဲ့ အထိပါပဲ…။ ဟော…..လာပါပြီ….ရှင်..။
လီးထိပ်က ပထမဆုံး ပန်းထွက်လာတဲ့ သုတ်ရည်စက်တွေဟာ ကျမ အာခေါင်ကို ပြွတ်နဲ့ ထိုးပက်လိုက်သလို လာထိမှန်တယ်…။ ပူနွေးနွေး ထိတွေ့မှုကို ရင်ဖိုမောအောင် ဖြစ်ရတယ်…။ ကျမလည်း မဆိုင်းမတွပဲ ဂလုခနဲ နေအောင် မျိုချလိုက်တယ်..။
ကိုဘမောင်က သုတ်ထွက် တော်တော်ကြမ်းတယ်…ရှင့်..။ သူ့လီးတန်ထိပ်ကနေ နောက်ထပ် သုတ်ရေတွေ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ပန်းထွက်လာနေတာ အများကြီးပဲ…။ ကျမ ပါးစပ်ထဲမှာကို ပြည့်သွားတာပဲ..။ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်လျှံသွားတဲ့ သုတ်ရည်တွေကို ငုံထားရတာကြောင့် ကျမပါးနှစ်ဖက်ဟာ ဖောင်းပြီးတော့တောင် လာတယ်..။
ပန်းထွက်တဲ့ သုတ်ရည်တွေက များလွန်းပြီး အထွက်ကလည်း ကြမ်း ၊ မြန်ကလည်း မြန်မို့ ကျမဟာ နိုင်အောင် မျိုမချနိုင်ဘူး..။ အိုး……ပါးစပ်ထဲမှာတောင်မှ အကုန် ငုံပြီး မထားနိုင်ဘူး..။ ကျမ ကြိုးစားပြီး သောက်မျိုချနေတဲ့ ကြားထဲကပဲ သုတ်ရည်အချို့ဟာ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းကနေ အပြင်ဘက်ကို ယိုစီးကျသွားတယ်..။

“ မျိုချလေ…နောင်နောင်…၊ ငါ့လရည်တွေကို အားရပါးရ မျိုချစမ်း…ရော့..ရော့…..ရော့….နင်မျိုချဖို့ လရည်တွေ နင့်ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်ပေးလိုက်ပြီ…..ရော့….ရော့….ရော့……..”

ကိုဘမောင်က အံကြိတ်ပြီး ပြောတယ်…။ အဲဒီလို ပြောနေရင်း သူ့ခါးကို ကော့ကော့ပြီး လှုပ်ထိုးနေတယ်…။ ကျမလည်း သုတ်ရေတွေကို အပြတ်မျိုချရင်း သူ့လီးကိုလည်း စုပ်စုပ်ပေးနေတယ်..။

သုတ်ရေပန်းထုတ်ပေးတာ…၊ ရပ်သွားပြီးတဲ့ တိုင် ဆက်စုပ်ပေးနေမိတုန်းပဲ…။ ခဏအကြာမှာတော့ သုတ်လွှတ်ပြီးရင် ဖြစ်တတ်တဲ့ သဘာဝအတိုင်း ကိုဘမောင်ရဲ့ လီးတန်ကြီးဟာလည်း ပျော့ကျသွားပါလေတော့တယ်…။ အဲဒီတော့မှပဲ ကျမလည်း သူ့လီးကို ကျမပါးစပ်ထဲကနေ ထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်…။
အဲဒီအခါမှာ ကိုဘမောင်ဟာ ကျမကို ဆတ်ခနဲ သိုင်းဖက် ၊ အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်ပွေ့ပြီး ကျမရဲ့ ပါးစပ်ကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ ထိကပ်လို့ တအားခပ်ကြမ်းကြမ်း စုပ်နမ်းပါလေရော…။ စုပ်နမ်းရင်း ဖင်တွေ နို့တွေကိုလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်တယ်..။ နာတော့ နာတယ်…။ ဒါပေမယ့် ကျမက မကန့်ကွက်ပါဘူး..။ သူ့စိတ်ကြိုက် သဘောရှိ ကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်ခွင့် ပြုပေးထားလိုက်တယ်…။
ဒီလို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နမ်းစုပ်ရင်း သူ့စိတ်တွေ ပြန်နိုးကြွထက်သန်လာပြီး ကျမကို လိုးချင်ရင် ဆက်လိုးနိုင်အောင်ပေါ့…။ ကိုဘမောင်ရဲ့ သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုချရင်း ကျမ တစ်ခါ ထပ်ပြီး ခဲ့ပါပြီ…။ ဒါပေမယ့် ကျမက နှာကြီးပြီး ရမ္မက်အာသာ ထန်ပြင်းတဲ့ မိန်းကလေး မဟုတ်လား..။ အားမရနိုင်သေးဘူး…။ ကိုဘမောင် လိုးနိုင်မယ်ဆိုရင် ခံဖို့ အသင့်ပဲ…။
ဒါပေမယ့် ပထွေးက ကျမကို မလိုးတော့ဘူး..။ ခုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ခုတင်အောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ချွတ်စုပုံထားတဲ့ သူ့အဝတ်အစားတွေကို ကောက်ဝတ်တယ်…။
ကျမကတော့ ဒီအတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီးပဲ…။ ခုတင်ပေါ်မျာ ပက်လက်အိပ်နေပြီး ကိုဘမောင်ကို လှမ်းကြည့်နေမိတယ်…။

“ နောင်နောင်…ဒီနေ့ည ဗီဒီယိုတွေ တီဗီတွေ ကြည့်မနေနဲ့တော့…။ စောစော အိပ်ရာဝင်…။ ဆယ်နာရီကျရင် ဦးမောင်လာခဲ့မယ်…။ ပြီးတော့ ကောင်းကောင်းလိုးကြတာပေါ့…။ ကြိုက်ရဲ့လား….ဒီအစီအစဉ်…..”

ကျမက ပြုံးပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်…။

“ စိုင်းကိုလည်း စောစောအိပ်ရာဝင်ဖို့ လှည့်ပတ်ပြီး ပြောထားအုန်း…”

“ ဟုတ္………”

“ ဦးမောင် အပြင်သွားအုန်းမယ်…၊ အရောင်းအဝယ် တစ်ခု ပွဲသတ်ဖို့ ရှိလို့….၊ ကိုးနာရီလောက် ဆက်ဆက် ပြန်ရောက်မယ်…။ ည ဆယ်နာရီ လာခဲ့မယ်နော်…..မေ့မနေနဲ့….“

“ အို……ဦးမောင်ကလဲ….မမေ့ပါဘူး….”

ပထွေးဟာ ကျမရဲ့ ညာဖက် ပါးလေးကို အသာလိမ်ဆွဲ နှုတ်ဆက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲက ထွက်သွားပါလေတော့တယ်…။
ကျမကတော့ ခုတင်ပေါ်မှာ ဆက်မှေးစင်း လဲလျောင်းနေရင်း စောစောက ကြုံတွေ့ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို ပြန်စားမြုံ့ပြန် စဉ်းစား အရသာခံနေမိပါတော့တယ်….။

————————–x————————x—————————

ည ၇ နာရီကျော်ကျော်လောက်ကျမှ စိုင်း အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာပါတယ်..။

“ နောင်နောင်ရေ…၊ ဟိုဖက်လမ်းထိပ်က ဘိုကပြားမ အယ်လင်နာကို ငါဖန်နေတာ..အတော် ပြေလည်နေပြီဟ..။ မကြာတော့ပါဘူး…။ သူ့ကို ဒီအခန်း ခေါ်လာပြီး အပြတ်ဖိုက်ပြမယ်..။ နင် ကောင်းကောင်းကြည့်ဖို့သာ ပြင်ထားပေတော့…”

အိမ်ပြန်ရောက်လာတာနဲ့ စိုင်းက အားပါးတရ ပြောတယ်..။ ကျမတို့ မောင်နှမဟာ မေမေနဲ့ ပထွေး လိုးကြတာဆော်ကြတာကို ချောင်းကြည့်ခဲ့ရာမှ ကာမမှု နွံထဲ တိုးဝင်မိခဲ့ကြတာ ဆိုတော့ ကိုယ်တိုင်လုပ်ရကိုင်ရတာကို အရသာခံတတ်သလို သူများတွေ လုပ်ကြကိုင်ကြတာကို ကြည့်ပြီးလည်း ဖီလင်ယူချင်ကြတယ်..။
ဒါကြောင့် စိုင်းဖြစ်ဖြစ် ၊ ကျမ ဖြစ်ဖြစ် အတွဲရအောင် ရှာပြီး ဖိုက်ကြတာကို ကျန်တစ်ယောက်က ချောင်းကြည့်ဖို့ မကြာခဏ ပြောဆို တိုင်ပင် ဖြစ်ကြတယ်..။
ကျမက မိန်းခလေးတစ်ယောက် ဖြစ်နေတဲ့ အပြင် ၊ အပြင်လူနဲ့ လည်း တွဲချင်စိတ် သိပ်မရှိတာကြောင့် စိုင်းကိုပဲ ဆော်ကြည်အောင် လုပ်ပြီး ဖန်ဖို့ တိုက်တွန်းနေရတာ..။ မိန်းခလေးတွေရဲ့ အထာတွေကိုလည်း ကျမက ပြောပြထားတယ်လေ..။ အခု စိုင်းဖန်နေတဲ့ ဆော်တစ်ပွေ ကြည်တော့မှာမို့ စိုင်းက ကျမကို အားရပါးရ လာပြောနေတာ..။

“ နင်က ..ဘယ်တော့လောက်မှ အလုပ်ဖြစ်မှာလဲ….”

ကျမဘက်က အကွက်သာလေး တစ်ချက်ရနေတာမို့ ကျမက မျက်နှာ မချိုမချဉ်လုပ်ပြီး မေးလိုက်တယ်..။

“ သိပ် မကြာတော့ပါဘူးဟာ….၊ အလွန်ဆုံး တစ်လပေါ့…“

“ အေး….အဲဒါက စောင့်နေရအုံးမှာ…၊ ငါက အခုညပဲ အကြံအဖန် ဖြစ်ပြီ…”

“ ဟေ….ဟုတ်လား နောင်နောင်..ဘယ်သူနဲ့လဲဟ…ငါ့ကို ပြောစမ်းပါအုံး……”

“ ဘယ်သူရမှာလဲ……ဦးမောင် ပေါ့…”

“ အလို…..နင်က ကိုယ့်ပထွေးကိုယ် ပြန်ပြီး ဖန်ရသလား……”

“ အံမယ်…ငါက ဖန်တာ မဟုတ်ပါဘူး…နော်…၊ သူက စပြီး ချဉ်းကပ် အကြံအဖန်လုပ်တာ……”

“ ဘယ်တုန်းက ဘယ်လိုဖြစ်သွားရတာလဲ…..”

“ ညနေတုန်းကပဲ…သူက ငါ့ကို ဟိုကိုင် သည်ကိုင် လုပ်တယ်..၊ ငါ့ဖင်ကိုတောင် နောက်ကနေ ထောက်သေးတယ်…..”

“ ငါမပြောလား….ဒီဘဲကြီး နင့်ကို ချိန်နေပါပြီ….လို့..”

“ အစတော့ ငါ က သိပ်မကြည်ပါဘူး…၊ ကြည့်ရှောင်နေရသေးတယ်..။ နင်ကလဲ လိမ့်နေလို့ အိမ်မှာ ငါတစ်ယောက်တည်း ရှိပြီး ခက်နေတာ…၊ အဲ…..သူ့ပွဲစားဧည့်သည်တွေ ရောက်လာလို့ ငါလည်း ဟင်းချပြီး ငါ့အခန်းထဲ ဝင်အောင်း နေလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ သူကိုင်ထား ထောက်ထားတာကြောင့် ငါလည်း စိတ်တွေ ထနေတာမို့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး ကိုယ်ဖာသာကိုယ် ပြန်ကလိ စိတ်ဖြေနေတုန်း ဗြုံးဆို ငနဲသားကြီးက ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကြီးနဲ့ ငါ့အခန်းထဲ ဝင်လာတော့တာပဲ…၊ အဲဒီမှာတင်…”

ပထွေးနဲ့ ကျမ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ကြရပုံတွေကို ကျမက သေသေချာချာ အသေးစိတ် ပြောပြလိုက်တယ်..။ ဒီလိုပြောရတာကလည်း အကြောင်းမဲ့ မဟုတ်ဘူး…။ စိုင်းက ကျမကို ပထွေးနဲ့ ဖြစ်စေချင်တာ မဟုတ်ဘူး..။ ဒါကြောင့် သူ့စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ကျမကို လည်း နားလည် ခွင့်လွှတ်နိုင်အောင် ဖြစ်ပျက်ပုံတွေကို သေသေချာချာ တစ်တစ်ခွခွ ပြောပြလိုက်တာ…။
စိုင်းဟာ ကျမရဲ့ မောင် အရင်းပဲ..။ ကျမလို ရာဂကြွယ် နှာထန်တယ်လေ..။ ဒီတော့ ကျမက သေသေချာချာ ဇာတ်ကြောင်း ပြန်ပြောပြတာကို နားထောင်ရင်း သူ့ရဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ နိုးကြွလာကြတယ်..။ ဒီအခါ ကျမနဲ့ ပထွေး ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေအပေါ် သူ အပြစ်မမြင်နိုင်တော့ဘူးပေါ့..။ မကြည်စရာလည်း အကြောင်းမရှိတော့ဘူး..။

“ အဲဒါ..၊ ဒီနေ့ည ဦးမောင်က ငါ့ကို လာလုပ်လိမ့်မယ်…၊ နင်ကြိုက်သလိုသာ ချောင်းကြည့်ပေတော့…၊ ဘယ်လိုလဲ…ချောင်းကြည့်မယ် မဟုတ်လား……”

ဇာတ်ကြောင်းပြန်ပြောပြပြီး ကျမကလည်း ဒီလိုမေးလိုက်တဲ့အခါ စိုင်းက မဆိုင်းမတွပဲ….

“ လုပ်လိုက်လေ….ကြာသလားလို့…..”

“ ဟုတ်ပြီ….ဒီလိုမှပေါ့….”

“ ငါက ဘယ်နားကနေ ချောင်းရမှာလဲ….ဟ…”

“အံမယ်လေး…ချောင်းစရာများ နေရာရှားလို့…၊ ဟောဟို ဘီဒိုထဲ ဝင်ပုန်းပြီး ချောင်းကြည့်ပေါ့……..”

“ ကောင်းတယ်…ကောင်းတယ်..၊ ငါသေသေချာချာ မြင်နိုင်အောင်လဲ လုပ်ပြနော်…၊ ကွယ်နေတာမျိုး မဖြစ်စေနဲ့……”

“ ငါနားလည္ပါတယ္…..ဟဲ႕…..”

“ ဟေ့…နောင်နောင်…၊ ငါ အကြံ တစ်ခု ရတယ်….”

“ ေျပာ…..”

“ ဦးမောင်နဲ့ နင်နဲ့ အလုပ်ဖြစ်ပြီး အရမ်းဟော့နေကြတဲ့ အချိန်ကျရင်…ငါ ပုန်းနေရာက ထွက်လာမယ်..။ ပြီးတော့ ငါပါဝင်ပြီး…ပျော်မယ်…မကောင်းဘူးလား…..”

“ ဖြစ်ပါ့မလား…ဟ….ပြဿနာ တက်နေပါဦးမယ်…..”

“ ဖြစ်ပါတယ်… ငါပြောတဲ့ခွင်သာ ဝင်အောင်ချ…၊ ပိုင်စေရမယ်…သိလား……”

“ အေးပါ…ဒါဆို…အိုကေပဲ…”

ကျမတို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် ၊ လုပ်ကြမယ့် အစီအစဉ်တွေကို ဆက်တိုင်ပင်ကြပါတယ်..။ ယောက်ျားနှစ်ယောက်နဲ့ ( အဲဒီ ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကလည်း ပထွေးနဲ့ မောင်လေးရယ် ) အတူတူ ပျော်ပါးစပ်ယှက်ရမှာကို တွေးကြည့်တိုင်း ကျမ ရင်တွေဖိုနေရတယ်…ရှင်…။ အဲဒီ အချိန် မြန်မြန်ရောက်ပါစေလို့ပဲ..ကြိတ်ပြီး ဆုတောင်းနေမိပါတော့တယ်..။

———————–x———————–x——————–

ညရှစ်နာရီခွဲလောက်မှာပဲ ပထွေး အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာတယ်..။ စိုင်းက သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အိမ်မှာ ဆွမ်းကျွေးရှိလို့ သွားအိပ်မယ်ပြောတော့ ပထွေးက ရှောရှောရှူရှူပဲ ခွင့်ပြုတယ်..။ စိုင်းက ချက်ချင်းပဲ အိမ်ပြင်ကို ထွက်သွားပါလေရော..။ သူက ဘယ်သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုမှ သွားမှာ မဟုတ်ပါဘူး..။ အိမ်ကို ဘေးကပတ်ပြီး ၊ အိမ်နောက်ဖေး တံခါးကနေ ပြန်ဝင်လာပါလိမ့်မယ်..။ ကျမ အိပ်ခန်းထဲက ဘီဒိုထဲမှာ အသာ ဝင်ပုန်းပြီး အသင့် စောင့်နေမှာပါ..။
စိုင်း သိပ်ကြာကြာ မစောင့်ရပါဘူး..။ စိုင်း အပြင်ထွက်သွားတယ် ဆိုတာနဲ့ ပထွေးကလည်း သူချိန်းထားတဲ့ ဆယ်နာရီ ထိအောင်တောင် မစောင့်တော့ပါဘူး..။
“ ကဲ…လိုးကြစို့ ” ဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ ကျမကို ကြည့်ပြီး မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြတယ်..။ ကျမကလည်း ခေါင်းညိမ့်ပြပြီး ကျမရဲ့ အိပ်ခန်းဘက်ကို ဦးတည်လှမ်းလိုက်တယ်..။

“ ဒီဘက် အိပ်ခန်းကြီးထဲ ဝင်ကြရအောင်လား…၊ အဲဒီမှာက ပို ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း ရှိတာပေါ့…”

ပထွေးက သူနဲ့ မေမေတို့ အိပ်ကြတဲ့ အိပ်ခန်းကြီးဘက် မေးငေါ့ပြပြီး ပြောတယ်..။ ကျမကလည်း ခုတင် ကောင်းကောင်း မွေ့ယာကောင်းကောင်းပေါ်မှာ

တင်အလိုးခံချင်တာပေါ့..။ ဒါပေမယ့် စိုင်းက ကျမ အိပ်ခန်းထဲမှာ ရှိနေတာမို့ ၊ မူယာမာယာ လုပ်ရပါတယ်..။ နောက်နေ့တွေ အချိန်ရသေးတယ် မဟုတ်လား…..။

“ ဟွန့်…အဲဒါ မေမေ့ကို လုပ်တဲ့ နေရာကြီး…၊ အဲဒီထဲတော့ မလိုက်ချင်ပေါင်…..”

ကျမက အဲဒီလို ခပ်မူမူ ခပ်နွဲ့နွဲ့လေး ပြောပြီး ၊ အိပ်ခန်းလေးဆီကို ခြေလှမ်းသွက်သွက်နဲ့ တင်ပါးဆုံကြီး သိမ့်သိမ့်တုန်နေအောင် ခါရမ်းပြီး လျှောက်လာခဲ့လိုက်တယ်..။
ဖင်ကြီးကို တမင် ရမ်းခါပြီး လျှောက်လှမ်းသွားတဲ့ ကျမအလိုကို ပထွေးက ဘယ်လွန်ဆန်နိုင်မှာလည်း..။ ဖင်ကြီးလှုပ်တာကို ကြည့်ပြီးတော့တင် သူ့စိတ်တွေ ထလာနေမှာ..။ ဟော…ကျမနောက်က ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်လာပြီး ဖင်ကို လှမ်းပုတ်လိုက်သေးတယ်..။

“ အို…..ဦးမောင်ကလဲ…ကြည့်ပါလားလို့……”

ကျမက ဖင်ပုတ်တာကို မထိအောင် ခါးနွဲ့ ဖင်ရမ်း ရှောင်တိမ်းပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်လာခဲ့တယ်..။ သူလိုးတာကိုတောင် ခံတော့မယ့်ဟာ..။ ဖင်ပုတ်တာလောက်ကို တွန့်တိုနေစရာ မလိုတော့ပါဘူးလေ…။ ငနဲသားကြီးကို စိတ်ပိုကြွလာအောင် ဆွပေးလိုက်တာ…။ ကြည့်လေ..ပထွေးဆိုတာ ကျမနောက်က အပြေးကို လိုက်လာတော့တာပါပဲ….။
ကျမရယ် ပထွေး ကိုဘမောင်ရယ် ၊ ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ဆိုသလိုပဲ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်လာကြပါတယ်..။ ကျမက အဝတ်ဗီဒိုကို တစ်ချက် လှမ်းအကဲခတ်ကြည့်လိုက်တယ်..။ အဝတ်ဗီဒို တံခါးက စေ့စေ့စပ်စပ် ပိတ်မနေဘူး..။ မဟတဟလေး ဖြစ်လို့..။ အထဲမှာ စိုင်းရောက်ပြီး ချောင်းကြည့်ဖို့ အသင့် စောင့်နေတာ သေချာနေပါပြီ..။
အဝတ်ဗီဒိုက လူတစ်ရပ်ကျော်ကျော်မြင့်တာလေ..။ အဝတ်အစားအချို့ကိုလည်း ကျမက ကြိုတင်ပြီး အပြင်ကို ထုတ်ပေးထားခဲ့တာမို့..၊ စိုင်းတစ်ယောက် ကောင်းကောင်းကြီး ဝင်ပုန်းနေနိုင်ပါတယ်..။
ပထွေးနဲ့ ကျမ လိုးကြခံကြမှာကို အငမ်းမရ ချောင်းကြည့်နေမယ့် ပရိတ်သတ် တစ်ယောက်ရှိနေတာကလည်း ကျမကို တစ်မျိုး စိတ်လှုပ်ရှားစေမှု ဖြစ်စေပါတယ်..။
ပထွေး ကိုဘမောင်ကတော့ သူ့မယားပါသမီးနုနုထွတ်ထွတ် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်လေးကို လိုးရတော့မှာမို့ ဇော အတော်ထန်နေပါတယ်..။ ဒါကြောင့်လည်း ဗီဒို တံခါး မဟတဟ ဖြစ်နေတာကို မြင်မိပုံ မရပါဘူး..။
သူ့စိတ်အာရုံက ကျမ အပေါ်မှာအပီအပြင် ကျရောက်နေတာကိုး..။ မရောက်ပဲလည်း နေနိုင်ရိုးလား ရှင်..။ ကျမက တကယ့်ကို ဟော့ရှော့တွေ ဝတ်ထားတာကိုး…။ အပေါ်ပိုင်းမှာ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ် အနက်ရောင် ဝတ်ထားတယ်..။ ဘရာစီယာတောင် မစည်းထားဘူး..။ အဲဒီ စွပ်ကျယ်အပေါ်ကတော့ ရှပ်လက်တို တစ်ထည်ကို ဝတ်ထားတယ်..။ ဒါပေမယ့် ရှပ်လက်တိုရဲ့ ရင်ဘတ်ကို ကျယ်သီး တစ်လုံးမှ မတပ်ထားဘူး..။ အကျႌရင်ဘတ်ကို ဖွင့်ပြီး ဟပြဲလုပ် ဝတ်ထားတာ..။
အောက်ပိုင်းမှာတော့ ဒူးဆစ်အထိသာ ရှည်တဲ့ အေရိုးဘစ်ဘောင်းဘီ အသားကပ်လေး ဝတ်ထားတယ်..။ အတွင်းခံပင်တီ ခံဝတ်ပြီး ပင်တီ အနားသားကို တစ်ရစ်နေအောင် ဆွဲလိပ် အနားဖော်ထားတယ်..။
အဲဒီ ဒီဇိုင်း မိုက်မိုက်တွေက ပထွေးကို အပြတ် နှာဗူး ကျစေတာပေါ့..။ ပထွေးရဲ့ မျက်လုံးအကြည့်တွေက ကျမရဲ့ ရင်တွေ ၊ တင်တွေ ၊ ပြီးတော့ ပေါင်ခွကြား..။ အဲဒီနေရာတွေပေါ်ကကို မခွာဘူး..။ အိပ်ခန်းတံခါး ဂျက်ချပိတ်ပစ်ပြီးတာနဲ့..၊ ပထွေးက သူဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်တယ်..။

“ ကဲ…နောင်နောင်…အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်လိုက်လေ…”

ကျမကိုလည်း အဝတ်တွေ ချွတ်ခိုင်းတယ်..။ နဂိုကလည်း ကိုယ်လုံးတီးအလှကို ဖော်လှစ်ပြချင်နေတဲ့ ကျမ ၊ နှစ်ခါ မတိုက်တွန်းရပါဘူး..။ ကျယ်သီးတောင် မတတ်ထားတဲ့ အပေါ်ဝတ် အကျႌလေးကို အသာလေးဆွဲချွတ်လိုက်တယ်..။ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ရဲ့ ပါးလှပ်ပျော့အိတဲ့ အသားအောက်က တင်းရင်းမို့အိ ပေါ်လွင်နေတဲ့ ရင်သားစိုင်တွေ ၊ ပိုပေါ်သွားအောင်လို့ ၊ ရင်ကိုကော့ ၊ လက်နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ပြီးမှ အကျႌကို ချွတ်ပစ်လိုက်တာ…။
ပထွေးရဲ့ မျက်လုံးကြီးတွေ ဆိုတာ ပုဇွန်မျက်လုံးတွေလို ပြူးကျယ်ထွက်လာတာပဲ..။ ကျမ ရင်ဘတ်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေလိုက်တာ…။သူ့အဝတ်သူ ချွတ်နေတဲ့ အလုပ်တောင် ခဏ ရပ်သွားတယ်..။

“ ဟြန္႕….ဘာၾကည္႕တာလဲ…….”

ကျမက ပထွေးကို မျက်စလေးချီလို့ ခပ်ညုညုလေး ပြောလိုက်ပြီး အေရိုးဘစ် ဘောင်းဘီ အသားကပ်လေးကို ဆက်ချွတ်တယ်..။ အင်း ချွတ်တယ်ဆိုတာထက် လိပ်ချပစ်ရတယ်လို့ ပြောရင် ပိုမှန်လိမ့်မယ်..။
လိပ်ချတဲ့ နေရာမှာလည်း တဖြည်းဖြည်းချင်း လိပ်ချတာ..။ စစချင်း ပထွေးဘက်ကို မျက်နှာမူထားတာ…။ ပြီးမှ တစ်ဖက်ကို အသာလှည့် ပထွေးဘက် ဖင်ပေးပြီး ဆက်ချွတ်တာ…။ ခြေကျင်းဝတ် အထိ လိပ်တွန်းချပြီးမှ ချွတ်ပစ်ရတာဆိုတော့ ပထွေးကို ဖင်ကုန်းပြထားသလိုလည်း ဖြစ်နေတာပေါ့…။
ပြီးတော့မှ ပထွေးကို ကျောပေးလျက်ပဲ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ကို ချွတ်တယ်..။ နောက် အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဆက်ချွတ်တယ်..။ ပထွေးရှေ့မှောက်မှာ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားအောင် အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်နေတဲ့ ကျမဟာ တကယ်တော့ ပထွေးတစ်ယောက်တည်း ကြည့်ဖို့သာ မဟုတ်ပဲ..ဗီဒိုထဲက မောင်လေး စိုင်းကိုလည်း ပြနေတာပေါ့လေ..။
ပထွေးရော မောင်လေးရော ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှအပတွေကို ကြည့်ရပြီး စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေကြမှာ အမှန်ပါဘဲ….ရှင်….။

—————————၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀———————————

သူတို့နှစ်ယောက်ကို ဒီလိုစိတ်လှုပ်ရှားအောင် လုပ်ပြရတာကလည်း ကျွန်မအတွက် အရသာပါ..။ ယောကျ်ားသားတွေ ၊တစ်နည်းနည်း စိတ်လှုပ်ရှားအောင် လုပ်နိုင်ရင် ကျွန်မတို့ မိန်းမသားတွေက သဘောကျတတ်ကြတာပဲ မဟုတ်လား။ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ချွတ်ချပြီးလို့ ၊ ပထွေးဘက်ပြန်လှည့်လိုက်တဲ့အခါ ၊ ပထွေးကိုဘမောင်ဟာလည်း အဝတ်တွေ အကုန်ကျွတ်ကွာလို့ ဗလာကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေတာကို မြင်ရတော့တာပါပဲ ၊ ကျွန်မက သူ့နားတိုးကပ်သွားပြီး သူ့ပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးကို ညာဘက်လက်နဲ့ အသာဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ် ။ကာမစည်းစိမ် ခံစားတတ်နေပြီး၊ လီးရဲ့ အရသာကိုလည်း ကောင်းကောင်းသိနေတဲ့ ကျွန်မအဖို့ ဘာမှ ရှက်ရွံ နောက်တွန့်နေစရာ မရှိတော့ပါဘူး အတော်ကို ရဲတင်းလို့နေပါပြီ ၊ မတောင့်တတောင်အနေအထားမှာ မပျော့တပျော့ဖြစ်နေလေတဲ့ ပထွေးရဲ့ လီးဟာ ကျွန်မလက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး တစ်ချက်နှစ်ချက် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တာနဲ့ ချက်ချင်း အသက်ဝင်ပြီး မတ်တောင်လာပါတော့တယ် ။ ပထွေးကတော့ ကျွန်မရဲ့နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ စုံကိုင်ပြီးဆုတ်နယ်ပွတ်သပ်နေတယ်….
“လီးစုပ်ပေးရအုန်းမလား…”
ကျွန်မက ပထွေးရဲ့ မျက်နာကို ခပ်ညုတုတုလေး မျက်လုံးမှေးစင်းကြည့်ပြီး မေးလိုက်တယ် ။ မေးလိုက်တဲ့ အချိန် မှာ လက်ထဲမှဆုပ်ကိုင်ရက်သားရှိနေတဲ့ လီးတန်ကြီးရဲ့ ထိပ်ဖျားပိုင်းကို လက်မနဲ့ လှမ်းဖိပွတ်ပေးလိုက်တယ်…။
“ အင်း …အင်း ….စုပ်ပေးစမ်းပါ မြန်မြန် …”
ပထွေးက ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ညိမ့်ရင်း ပြောတယ် ။ ပြီးတော့ ကျွန်မပခုန်းကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး အောက်ဘက်ဖိချတယ် ။ ဒီအခါမှာ ကျွန်မကလည်း အလိုက်သင့် ဒူးကွေးချလိုက်တော့ ပထွေးရဲ့ ခြေရင်းမှာ ဒူးထောက်ရက်သားလေး ဖြစ်သွားတော့တာပေါ့…၊ ဒီလို ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီးမှ ချက်ချင်း သတိရပြီး ဘေးဘက်ကို အသာရွှေ့နေရာ ပြောင်းလိုက်ရတယ်..။ စောစောက အတိုင်းဆိုရင် ၊ ကျွန်မ လီးစုပ်ပေးတာကို စိုင်းချောင်းကြည့်တဲ့ နေရာကနေပြီး အပီအပြင် မမြင်နိုင်ဘူး ၊ ဒါကြောင့် မသိမသာလေး နေရာရွှေ့ပေးလိုက်ရတာပေါ့..။ အခုနေရာသစ်မှာဆိုရင် ပထွေးလီးကို စုပ်ပေးတာဟာ စိုင်းချောင်းကြည့်နေတဲ့ နေရာကနေ တန်းတန်းမတ်မတ် နဲ့ အပီကိုမြင်ရမှာ ။
ပထွေးရဲ့လီးကြီး ဘယ်လိုကြီးပြီး မတ်တောင်နေတယ် ကျွန်မက ဘယ်လိုစုပ်ပေးတယ် ၊ ကျွန်မစုပ်ပေးတဲ့အခါ လီးဘယ်လိုဖြစ်သွားတယ် ဆိုတာတွေကို စိုင်းပြည့်ပြည့်စုံစုံ ကောင်းကောင်းမွန်မွန် မြင်စေချင်တယ်လေ …။ ကျွန်မက ပထွေးရဲ့လီးကြီးကို ညနေပိုင်းတုန်းကလို အကြာကြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းမစုပ်တော့ဘူး ။ အခုအခါမှာ လီးစုပ်တာက အဓိကအခန်းမဟုတ်တော့ဘူးလေ ။ ညနေပိုင်းတုန်းက အားရအောင်စုပ်ပြီး ၊ လရည်တွေကိုပါ သောက်မျိုချခဲ့ပြီးပြီ မဟုတ်လား ။ အခု ပထွေးကိုဘမောင်နဲ့ ကျွန်မ လိုးကြဖို့က ပဓါနဖြစ်နေပြီကိုး ။ ဒါကြောင့် ပထွေးရဲ့လီးကို မာန်အပြည့်နဲ့ ရာနှုန်းပြည့် မတ်တောင်မာကြောနေရုံပဲ ၊ လေး ငါး ဆယ်ချက်လောက် ပါးစပ်နဲ့ စုပ်၊ လျှာလေးနဲ့ လျှက်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ် ။ အဲ လီးထိပ်က အရေပြားကို လှန်ချပြီးတော့လည်း “ဒစ်ဖေါ်.” ပေးလိုက်ပါသေးတယ် ….၊
“နောင်နောင်က တယ်အထာကြွမ်းနေပြီကိုး…၊ ဒါတွေ ဘယ်လို လုပ်တတ်နေတာလဲကွ.ဟင်…”
ကျွန်မက လီးကို ရာနှုန်းပြည့် မတ်တောင် ၊ မာန်ကြွနေရုံ စုပ်ပေး လျှက်ပေး ဒစ်ဖေါ်ပေးလုပ်ပြီးတဲ့ အခါ ကိုဘမောင်ကမေးတယ်
“အိုး…ဒီလိုပဲတတ်တာ ပေါ့လို့…”
“ကောင်မလေး ၊ ရည်းစားထားပြီး …ရည်းစားနဲ့ ချိန်းတွေ့နေပုံရတယ်..ဟုတ်လား…”
“ခစ် ခစ် ခစ်…..ဟုတ်ချင် ဟုတ်မှာပေါ့…”
ကျွန်မက အလိုက်သင့်ပြန်ရောလိုက် ပါတယ် ။
“နင် ဘယ်သူနဲ့များ ဖြစ်နေတာလဲ နောင်နောင်ရ ၊ ပြောပြစမ်းပါအုန်း…”
“နောက်တော့ သိလိမ့်မယ် ။ အခု ဦးမောင်က အာလူးပေးမှာလား….လုပ်မှာလား….”
“လုပ်မှာပေါ့ကွ ၊ အေး…လူလည်းလုပ် ၊ အားလူးလည်း ပေးပေါ့ ၊ဟုတ်ဘူးလား….ဟား..ဟား..ဟား..”
ကိုဘမောင်ဟာ သူ့စကားသူ အတော်သဘောကျ သွားပုံရပါတယ် ။ တဟား ဟား ရယ်မောပြီး ကျွန်မကို ခုတင်ပေါ် ပွေ့တင်ပါလေရော ၊ ခုတင်ပေါ် ရောက်တော့ ပထွေးနဲ့ ကျွန်မဟာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ပွေ့ ဖက်ပြီး ပါးစပ်ချင်း တေ့ကပ်စုပ်နမ်းကြပါတော့တယ် ။ သူနမ်းတာက တော်တော်ရမက်ပြင်းတယ်ရှင့် ၊ ကျွန်မရဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးကလေးတွေကို စုပ်ယူလိုက်တာ ပြတ်ထွက်မတတ်ပါဘဲ…၊

ပါးစပ်ထဲကို လျှာထိုးထည့်ပြီးတော့ အဲ့ လှည့်ပတ်ကလိပေးတယ် ။ မတ်တောင်နေလေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီးကတော့ ကျွန်မပေါင်ကြားမှာ ဟိုထိုးမိ ၊ သည်ထောက်မိနဲ့ပေါ့ ။ ပူနွေးနွေး မာတောင်တောင် လီးတန်ကြီးရဲ့ အထိအတွေ့ဟာ ကျွန်မကို အသည်းအေးကနဲ ဖြစ်သွားစေပါတယ် ။ မကြာမီမှာ ဒီလီးချောင်းကြီး ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင်ပြီး အပြတ်သောင်းကျန်းတော့မှာပဲလို့ တွေးမိလေ ကျွန်မဟာ အဖုတ်ထဲက ယားကျိကျိလေးတောင် ဖြစ်လာရတယ် ။
ပွေ့ဖက် စုပ်နမ်းပြီးတော့ ကိုဘမောင်ဟာ ထုံးစံအတိုင်းပဲပေါ့ ။ ကျွန်မ နို့သီးခေါင်းတွေကို ကုန်းစို့ပြန်တယ် ။ ပြီးတော့ အောက်ဘက်ကို တဖြည်းဖြည်းလျှောဆင်း လာပါလေရော ။ အဖုတ်ကို ရောက်တဲ့အထိ လျှက်ပေးသွားမယ့် သဘောပေါ့..။ ကျွန်မမှာတော့ မစောင့်နိုင်တော့ဘူး ၊ စောက်ပတ် ယားလှပြီ ။ အရမ်းကို အလိုးခံချင်နေတာ…။
“ဟင့် ဟင့်…ဦးမောင်ရယ်…အို…စောက်ပတ်ကို လျှက်မနေပါနဲ့တော့ရှင်…အင်း ဟင်း..ကျွန်မ အရမ်း စိတ်ထနေပြီ တက်သာလိုးပါတော့ ၊ ကျွန်မကို လိုးပါတော့…”
သူတစ်ဆင့်ဆင့်နှိုးဆွပေးနေမှာကို ဆက်မစောင့်နိုင်တော့တာကြောင့် ကျွန်မက အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ကို ထုတ်ဖေါ် ပြောလိုက်မိပါတယ် ။ သိပ်ထန်တဲ့ ကောင်မလေးရယ်လို့လည်း ထင်ချင် ထင်ပါစေတော့…။
“နောင် နောင် က ဦးမောင်ရဲ့ လီးကြီးနဲ့ လိုးတာကို သိပ်ခံချင်နေပြီပေါ့ ဟုတ်လား…”
အဲဒီလို မေးရင်းက ကျွန်မရဲ့ မို့မို့ကြီး ဖေါင်းကြွနေလေပြီဖြစ်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ဝါးနဲ့ အုပ်ပြီး ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်ပေးလိုက်ပါတယ် ။
“ဖေါင်း…”
မတိုးမကျယ် အသံလေးမြည်လာတယ် ။ ကျွန်မဆိုတာ ရင်တွေတုန်ပြီး ကော့ပျံမြောက်ကြွ တောင်တက်သွားတယ် ။ ကာမယမ်းအိုးလည်း ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရတော့အောင် ပေါက်ကွဲလို့ သွားပါပြီ ။
“ဟုတ်တယ် ဦမောင်ရဲ့…၊ ဟုတ်ပါတယ်…၊ ကျွန်မကို လိုးပါတော့…၊ အခုပဲ လိုးပါတော့…အမလေးလေး ကျွန်မ လုံးဝမနေနိုင်တော့ဘူး….၊ သိပ်အလိုးခံချင်နေပြီ ၊ လိုးပါ ဦးမောင်ရယ်… လိုးစမ်းပါ..၊ ဦးမောင်ရဲ့ လီးကြီးကို ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲ တအားထိုးသွင်းပြီး ကြိုက်သလို လိုးလိုက်စမ်းပါ… အား..အား..”
ကျွန်မကိုယ် ကျွန်မတောင် အံ့သြမိပါရဲ့ရှင် ။ ဒီလို ညစ်ညမ်း ပက်စက်တဲ့ စကားတွေ ကျွန်မပါးစပ်က ဘယ်လိုများထွက်သွားကြပါလိမ့်…။ ကာမဆိပ် ရမက်ဇောအဟုန်ရဲ့ လွှမ်းမိုးတိုက်တွန်း မှုကြောင့်ပါပဲ ၊ ကျွန်မဟာ သိပ်ကိုရဲတင်းလွန်းနေပါတယ်..။ အခုဆိုရင် ကျွန်မအဖို့ ကာမအရသာ တစ်ခုတည်းကိုပဲ အာသာငမ်းငမ်း တမ်းတမ်းတတ ဖြစ်နေပါတယ် ။ မကြုံစဖူး ထူးထူးကဲကဲကြီးကို ဏှာထန်နေတာပါပဲ ။
ကျွန်မ မေမေရဲ့ယောကျ်ား ၊ ကျွန်မကို မွေးထုတ်ပေးလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လိုးနေတဲ့ လီးနဲ့ အလိုးခံရမှာကြောင့်လား ၊ ကျွန်မရဲ့ မောင်အရင်းခေါက်ခေါက် ချောင်းကြည့်နေတဲ့ ရှေ့မှာ အလိုးခံရမှာမို့လား မပြောတတ်ပါဘူး..။
ကြည့်လေ..ကျွန်မက ဖင်ဆုံကြီးကို ပြန်ချလိုက်တဲ့အခါ ကိုဘမောင်က အပေါ်က အလိုက်သင့် ဖိချပြီး လိုက်လာတယ် ။ ဒါကြောင့် ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင်နေတဲ့ လီထိပ်ပိုင်း သုံးလက်မ သာသာလောက်ဟာ ပြန်ကျွတ်ထွက် မသွားတဲ့အပြင် သူ့ရဲ့ ဖိချလိုက်တဲ့အားကြောင့် နောက်ထပ် နှစ်လက်မလောက်တောင် ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲ ထပ်ပြီး တစ်ဝင် လာပါတယ် ။
“အမလေး…ဦးမောင်ရဲ့ … နာတယ်….နာတယ်….”
ကျွန်မဟာ မျက်နာရှုံမဲ့ ညည်ရင်း သူ့ရင်ဘတ်ကြီးကို လှမ်းတွန်းထားရတယ်..။ အဖုတ်ထဲမှာကတော့ တင်းကြပ်ပြည့်သိပ်နေတာပဲ ။
“စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်သွားရဲ့လား…နောင် နောင်..”
ကိုဘမောင်က မေးရင်း ကျွန်မရဲ့ ရင်သားတစ်ဘက်ကို အသာစမ်းတယ် ၊ နို့သီးလေးကို ခပ်ရွရွ ပွတ်တယ် ။
“ဟာ…ဝင်နေလိုက်တာမှ အကြပ်အသိပ်ပဲ..၊ နာတယ် ဦးမောင်ရာ ၊ အောင့်လည်း အောင့်တယ်…၊ ကျွတ် ကျွတ်…ကျွတ်…”
“ဒါတောင် လီးတစ်ဝက်ပဲ ဝင်သေးတာကွ…” ဦးမောင်က သူ့ဖင်ပြောင်ကို အသာကြွတင်တယ် ၊ အဖုတ်ထဲဝင်နေတဲ့ လီး တစ် တစ်ပြီး ပြန်ထွက်တယ် ၊ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေဟာ လီးနဲ့ ကပ်ပြီး ပြဲလန်ပါသွားတယ်..၊ ကျွန်မစိတ်ထဲ ကျွန်မအဖုတ် တစ်ခုလုံး စုတ်ပြတ်ပါသွားလေမလားလို့ တောင် တွေးပူမိတယ်..၊ ကျမက နာတယ်ပြောလို့ လီးပြန်ဆွဲထုတ်တာပဲ လို့ ကျွန်မတွေးမိတယ် ။ ဒါကြောင့် သူ့လီးချောင်းကြီးဆွဲထုတ်ရ လွယ်စေရန် ထောက်ကူပေးတဲ့ အနေနဲ့ ပေါင်ကြီးတွေကို ကားပြီး ခါးကိုလည်း ခပ်ကော့ကော့ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ တစ်ဘက်ကလည်း သူဆက်မလိုးတော့မှာ တွေးပူမိသေးတယ် ။ နာလှပေမယ့် ရမက်စိတ်ကတော့ နိုးကြွနေဆဲမို့ ကျွန်မဟာ လီးကျွတ်ထွက်သွားမှာကိုလည်း မလိုလား သလိုလို ဖြစ်မိတယ် ။ လိုးတာကိုတော့ ခံချင်တယ် ။ ဒါပေမယ့် လီးကကြီးမားတုတ်ခိုင်လွန်း လှတာကြောင့် နာမှာကိုလည်း ကြောက်နေတယ် ။ ခက်ပဲ ခက်ရ ချည်ရဲ့ရှင် ၊ သူ့လီး ကျွတ်ထွက် မသွားရလေအောင် ပေါင်ကိုလိမ်ပြီး ညှပ်ယူထားရ ကောင်းလေမလားလို့ တွေးမိလိုက်သေးတယ် ။

အဲဒီ အချိန်မှာပဲ ကိုဘမောင်ဟာ ဆွဲထုတ်သွားတဲ့ လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ ပြန်ထိုးသွင်းတယ် ။ ထုတ်တုန်းက ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲးထုတ်တာဖြစ်ပေမယ့် ပြန်သွင်းတော့ ခါးအားနဲ့ ပေါင်လုံးအားတွေပါထည့်သုံးပြီး ဆတ်ကနဲ့ ဖိထိုးချလိုက်တာ ။
“ဘြပ္…ဗ်စ္…”
ကျွန်မနားထဲမှာ မတိုးမကျယ်သံလေးကြားလိုက်ရတယ် ။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ထဲ စူးနစ်ကြင်သွားအောင်ကို လီးကြီးတိုးဝင်လာတာကိုလည်း ခံစားသိလိုက်ရတယ် ။
“အား… ဦးမောင်ရဲ့ ဖြည်းဖြည်းရှင့်… နာတယ်..”
ကျွန်မ အော်လိုက်ရပြန်ပြီ ။ လီးက နောက်ထပ် ပိုတစ်ပြီး ခြောက်လက်မ သာသာလောက်ကို ဝင်လာတာ ။ ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်မဟာ ဦးမောင်ရဲ့ ရင်ဘတ်ကို လက်နဲ့ ဆီးမတွန်းမိတော့ဘူး ၊ ပါးစပ်က နာတယ် ရေရွတ် ညည်းတွားရင်း ၊ ဦးမောင်ရဲ့ ကျောပြင်ကြီးကို လက်နဲ့ သိုင်းဖက်ထားလိုက်မိတယ် ။ ဦးမောင် ကလီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်တယ် ၊ ကျွတ်ထွက်လုလုမှာ ထပ်ပြီး ဖိထောင်း ပြန်သွင်းတယ် ။ လီက နောက်ထပ် တစ်လက်မပိုပြီး ခုနှစ်လက်မကျော်အထိ ဝင်လာပြန်ရော..။
“အား… သေပြီ ဦးမောင်ရယ် … မဖြစ်ဘူးထင်တယ် .. သွင်းလို့ မရတော့ဘူး.. အား.. အား..”
ကျွန်မ အော်လိုက်ရပြန်တယ် ။
“ပေါင်ကို ကားထားပေးလေ နောင်နောင် ရဲ့ …”
“ကားပေးထားတာပဲရှင့် ၊ ပေါင်ကို ပြဲတော့မယ် …၊ အို.. အမေ့…”
လီးကိုတော့ပေးလိုက်လို့ ကျွန်မ ယောင်ညည်းမိ ပြန်တယ် ။ ဦးမောင်က အဲဒီလိုပဲ လီးကို ဆွဲထုတိလိုက် ၊ အားစိုက်ပြီး ပြန်ဖိသွင်းလိုက် ၊ ကျွန်မက အော်လိုက် ၊ လီးပိုဝင်လာလိုက်နဲ့ သွင်းနေလိုက်တာ နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်မစောက်ပတ်ထဲမှာ ဦးမောင်ရဲ့ ဆယ်လက်မကျော်ရှည်ပြီး အလုံး လုံးပတ် ပက်( စ )စီ ပုလင်းဖင်ပိုင်းလောက် တုတ်တဲ့ လီးချောင်းကြီး တစ်ချောင်းလုံး အဆုံးတိုင်အောင် ဝင်သွားတဲ့ အထိပါပဲရှင် ။ ဒီလောက်ကြီတဲ့ လီကြီး အဆုံးထိုးသွင်းတာ ခံရရင် အဖုတ်ကွဲပြဲသွားမလား ၊ မကွဲမပြဲဘူးဆိုရင်တောင်မှ မခံ မရပ်နိုင်အောင် သိပ်ကိုနာနေမလားလို့ ကျွန်မတွေးပူပြီး ကြောက်နေမိတယ် ။
လီးထိုးသွင်းနေတုန်းက အသည်းခိုက်အောင်ကို ပြင်းပြင်းပြပြ နာကြင်လှပေမယ့် ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှတဲ့ လီးတန်ထွားထွားကြီး စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးဝင်သွားတဲ့အခါကျတော့ ထင်သလေက် မနာတော့ပါဘူး ။ အဖုတ်ဟာ လီးသွင်းထားတဲ့ ဒဏ်ကြောင့် ကျိန်းနေတာလောက်ပဲ ရှိတော့တယ် ။ အဲ.. စောက်ဖုတ်ထဲမှာတော့ လေဟာနယ် မရှိတော့လောက်အောင် ကြပ်သိပ်လို့ပေါ့ ။ လီးဒစ်က သားအိမ်ကို ထောက်မိနေတာကတော့ အတော်အနေရ ခက်တယ်ရှင့် ။ အောင့်တောင့်တောင့် တစ်ဆို့ဆို့ကြီး ။
“ငါ့ လီးကြီး နင့်စောက်ဖုတ်ထဲကို အဆုံးဝင်သွားပြီ…”
“ဟုတ် .. ဟုတ်ကဲ့.. ဟင်းဟင်း …”
“ဘယ်လိုနေလဲ ..အရသာတွေ့တယ် မဟုတ်လား …”
“ဟင်း .. ကြပ်ပြည့်သိပ်နေတာပဲ … ဦးမောင် ..ရယ်.. ဟင်း.. ဟင်း ..”
“ငါ့ လီးက ကြီးလည်းကြီး ၊ အလုံးလည်း တုတ်တာကိုး …ကြပ်သိပ်နေမှာပေါ့.. ၊ ကဲ .. ဆောင့်လိုးမယ် ..၊ နည်းနည်း တော့ အောင့်ခံ .. ဟုတ်လား ..”
“ဟုတ် …ဟုတ်ကဲ့ … သိပ်မကြမ်းနဲ့ နော် ..”
“ ဘွပ် …ဘွပ် ..”
“ အား ..ပါး ..ပါး ..ရွီး …”
ကျွန်မ စကားမဆုံးသေးဘူး ။ ဦးမောင်က ခပ်သွက်သွက် တစ်ချက် ကော့ထိုးဆောင့်လိုက်တာ အောင့်ပြီးနာသွားတာမို့ ကျွန်မ အော်ဟစ်ညည်းတွားလိုက် မိပါတယ် ။ ကျွန်မ အော်နေပေမယ့် ဦးမောင်ကတော့ ဆက်ပြီး လိုးနေ ပါတယ် ။ ဆောင့်နေပါတယ် ။ သိပ်ကြမ်းကြမ်း ၊ သိပ်မြန်မြန် သွက်သွက်ကြီးတော့ မဟုတ်သေဘူး ။ ခပ်မှန်မှန် တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်လိုးနေတာ ၊ အောင့် သလိုလိုဖြစ်နေသေးပေမယ့် နာကြင်မှုကတော့ သိသိသာသာ တော့ကျလို့သွားပါပြီ ။ ဒါဟာ အလိုးခံရမှုရဲ့ သဘာဝပါပဲလေ ၊ လီးသွင်းစမှာ နာမယ် ၊ အရှိန်ရလာတာနဲ့ အမျှ ၊ အရည်ကြည်တွေလည်း စိုလာတာကြောင့် အဝင်ချောလာမယ် ။ နာတာကြင်တာတွေ ပျောက်မယ် ။ ကြပ်သိပ်တင်းကြပ်မှုကတော့ ဆက်ရှိပြီး ကာမအရသာ ကောင်းကောင်းတွေ့လာမယ် ။ ကျွန်မလည်း ဒီလိုမျိုးပါပဲ ။ လေးငါး ဆယ်ချက်လောက် ခပ်မှန်မှန် အဆောင့်ခံရပြီးတာနဲ့ ဖီလင်တွေ တက်လို့လာပါတော့တယ် ။ နာတာတွေ ပျောက်ပြီး ကောင်းလို့ ချည်းလာတယ် ။
“ဘွပ် ..ဘွပ် .. ဖုတ် ..ဘွပ် ..”
“အား ..ဟင့် … ဦးမောင်ရယ် ၊ ဦမောင်ရဲ့ လီးကြီးက ..အတွေ့ကောင်းလှချည် လားရှင့် …”
“ဘွပ် …ဘွပ် …ဘွပ် …ဘွပ် …ဘု ….”
“အို ..အို ..ကောင်းလိုက်တာ …ဆောင့်ပါ …အဲဒီလီးကြီးနဲ့ ..ကျွန်မကို တအား ဆောင့်လိုးပါတော့ …”
“ဘွပ် ..ဖွတ် …ဖုတ် ….ဘွပ် ..ဖွတ် ..ဖုတ် …”
“အို ဟင့် …ဆောင့်ပါလို့ ဆိုနေမှပဲ … ဦးမောင် ..ကလဲ ..”
ကျွန်မက ပိုးထပြီး မရိုးမရွဖြစ်လာပေမယ့် ဦးမောင်ကတော့ တစ်ချက်ချင်း ခပ်မှန်မှန်ပဲ ဆက်ဆောင့်လိုးနေတယ် ။ အဲ ခေါင်းကို ကိုင်းပြီး ကျွန်မနို့သီးတွေကို ကုန်းစို့ တာတို့ ဘာတို့တော့ လုပ်လာတာပေါ့ ..။
“နို့ သီးနှစ်ခု ပူးပေးစမ်း …နောင်…နောင် ..”
ဘယ် ၊ ညာက နို့သီးတွေကို တစ်လှည့်စီ ကုန်းစို့နေရာကနေ အားမရဟန်နဲ့ ပြောတယ် ။

ကျွန်မလည်း ဘယ်ဘက်နို့အုံလေးကို ဘယ်ဘက်လက်နဲ့ ညာဘက်နို့အုံလေးကို ညာလက်နဲ့ ဖိတွန်းပြီး နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို ပူးကပ်ပေးလိုက်ပါတယ် ။ ပထွေးပူကပ်ယူတုန်းကလောက်တော့ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခု ထိလုနီးပါး ကပ်မသွားကြပါဘူး ။ လက်မဝက် သာသာလောက် အလှမ်းကွာနေတယ် ။
ပထွေးကလည်း နို့သီးနှစ်ခုပူးကို သိပ်စို့ချင်နေပုံ ရပါတယ် ။ ဒီလို လက်မဝက်လောက် ကွာနေတာကိုပဲ ၊ ပါးစပ်ဟပြီး ငုံစို့ပေးတယ် ။ သူ့ပါးစပ်ရဲ့ ဘယ်ဘက်ထောင့်နဲ့ ညာဘက်ထောင့်တွေထဲမှာ နို့သီးနှစ်ခုဝင်သွားပေလို့ တော်သေးတာပေါ့ရှင် …။ အဲဒီလို နို့သီးနှစ်ခုပူးကို စို့ပေးလိုက်ရတာကြောင့် ကာမစိတ်တွေ ပြင်းပြလာလေသလားတော့ မသိဘူး ။ ပထွေးရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေက ပိုမြန်လာတယ် ။ ပိုကြမ်းလာတယ် ။ ပိုလည်းအားပြည့်လာတယ် ။ ကျွန်မ အဖို့လည်း အလိုးခံရတာ ပိုပြီးတော့ ကောင်းလာတာပေါ့ရှင် …။
“ဘွပ် ..ဘွပ် ..ဘွပ် ..ဖတ် ..ဖုတ်.. ဘွပ် ..ဘွပ် ..”
“အား..ဟင့် .. ဘွပ် …ဘွပ် …”
“ကောင်းလိုက်တာ ဦးမောင်ရယ် ၊…စို့ ..နို့သီးတွေကို စို့ပြီး တအားဆောင့် လိုးပေးစမ်းပါရှင် …အမလေးနော် …ကောင်းလိုက်တာ …ဟင်း …ဟင်း …”
အဲဒီလိုမျိုး အနေအထားနဲ့ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးပြီတဲ့နောက် ၊ ပထွေးကိုဘမောင်က နို့သီးနှစ်ခုပူးကို ကုန်းစို့နေရာကနေ လွှတ်ပေးပြီး ခေါင်းထောင်ထလိုက်တယ် ။
“ပုံစံ တစ်မျိုးပြောင်းပြီး လိုးရအောင် ဟုတ်လား …နောင် နောင် ..”
“လုပ်လေ ၊ ကျွန်မဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ၊ ဦးမောင်ကဘယ်လိုမျိုး ပြောင်းလုပ်ချင်လို့လဲ …”
အရသာတွေ့နေလေပြီမို့ ကျွန်မကလည်း မဆိုင်းမတွပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။
“ဖင်ထောင်ပြီး နို့ဆွဲ လိုးချင်တယ်ကွာ ၊ ဖြစ်လား …”
“အိုး ဖြစ်တာပေါ့ …ကဲ ..ဖယ်လေ …” ဖင်ထောင်လိုးချင်တယ် ပြောနေပေမယ့် သူက ကျွန်မကိုယ်ပေါ် တက်ခွထားပြီး လီးကလည်း စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ထိုးသွင်းထားတုန်းမို့ ကျွန်မက ဖယ်ခိုင်းလိုက်ရပါတယ် ဟုတ်တယ်လေ ..လီးဖြုတ်ပြီးဖယ်ပေးမှ ကျွန်မက ကုန်းပေးနိုင်မှာပေါ့ မဟုတ်ရင် ဘယ်လိုလုပ် ဖင်ထောင်ကုန်းပေးနိုင်မှာလဲ …။
“ဟာ …ဟုတ္သားပဲ …ဟီး ဟီး ဟီး …”
ငနဲသားကြီးက ရယ်ကျဲကျဲပြောရင်း ကျွန်မကိုယ်ပေါ်က ဖယ်ဆင်းတယ် ။ လီးကြီးကိုလည်း စောက်ဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်တယ် ။ ကျွန်မ စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲမှာ အကြပ်အသိပ်ဝင်နေတဲ့ လီးချောင်ကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ အခါ ကြပ်သိပ်နေတဲ့ ပုလင်းဖေါ့ဘူးဆို့ကို တအားဆွဲထုတ်ယူလိုက်တဲ့အခါ ပေါ်လာတတ်တဲ့ အသံမျိုး “ဖေါင် ..” ဆိုမြည်တယ် ။ ကျွန်မ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေဟာလည်း သူ့လီးတန်ကြီးနဲ့အတူ ပြဲလန်ပါသွားပြီး စောက်ဖုတ်က လီးကျွတ်အထွက်မှာ မူလနေရာကို ဖတ် ဆိုပြန်ရောက်လာတာမို့ ကျွန်မမှာ ကျိန်းစပ်စပ် ဖိန်းရှိန်းရှိန်း ခံစားမှုတစ်မျိုးခံစားလိုက်ရပါတယ် ။
ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးနေရင်းတန်းလန်း ဆွဲထုတ်ယူသွား တာကြောင့် လီးကြီးက အရှိန်မသေသေးပဲ တငေါ့ငေါ့ လှုပ်နေတာကို မြင်မိပါရဲ့ ။ စောက်ရည်ကြည်တွေ စိုရွဲ ပြောင်လက်ပြီး အပြတ်ကို မာန်ထနေလေတဲ့ လီးကြီးကိုမြင်ရတာ ကလည်း တစ်မျိုးအရသာပါ ။ အင်း ..အဖုတ် ယားစရာလည်း ဖြစ်နေတယ်ပေါ့ ။ ဒါကြီးနဲ့ အလိုးခံရတာ သိပ်ကောင်းနေတာမို့ အရှိန်ကိုလည်း အပြတ်မခံချင်တော့ဘူး ။ ဆက်လိုးမှာကိုလည်း သိပ်ကိုလိုလား တောင်းတ နေမိပြီ .. ၊
ဒါကြောင့် ကျွန်မလည်း တုံဆိုင်းမနေတော့ပဲ ၊ သူက လီးဆွဲထုတ် ဖယ်ခွာပေးလိုက်တာနဲ့ ပက်လက်လှန် အိပ်နေရာကနေ ချက်ချင်း ကုန်းထတယ် ။ ဒူးတုတ်ပြီး ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပေးလိုက်ပါတယ် ။ ရှေ့ပိုင်းမှာ တတောင်ကိုသာ အားပြုထောက်ပြီး ၊ ဖင်ကြီးကို ထောင်ပေးထားတာမို့ ကျွန်မ တင်ပါကြီးဟာ ကားချင်တိုင်း ကားပြီး ထိန်လင်းအောင် ထွန်းထားတဲ့ မီးရောင်အောက်မှာ အိစက်ပြောင်ဝင်းနေမှာ ပါပဲ ။
“တောက် ..ဆုံကြီးကွာ ..၊ အယ်နေတာပဲ ..”
ထောင်ပေးထားတဲ့ ကျွန်မဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး ကိုဘမောင်ဟာ စိတ်ထဲမှာ မရိုးမရွဖြစ် လာဟန်တူပါရဲ့ ။ အံကြိတ်ပြီးပြောရင်း ကျွန်မ တင်ပါးတစ်ဘက်ကို လက်ဝါးနဲ့ ရိုက်ချလိုက်တယ် ။ ခပ် ဆတ်ဆတ် ရိုက်လိုက်တာကြောင့် “ဖြန်း ..” ကနဲတောင် အသံမြည်တယ် ။ ကျွန်မရဲ့ ညာဘက်တင်ပါးသားကြီး ဟာတုန်သွားတာပဲ ။ အရိုက်ခံရတဲ့ နေရာမှာ စပ်ဖျင်းဖျင်း လည်းဖြစ်တယ် ။

“ဟင့်ကွယ် ….ဦးမောင်ကလဲ …”
ကျွန်မက ဖင်ကြီး တစ်ချက်ခါယမ်းပြီး ခပ်ညုညုလေး ပြောလိုက်တယ် ။
“လီးသွင်းတော့လေ ….၊ သူများ ဆပ်တငံငံ ကြီးဖြစ်နေပြီ …သိရဲ့လား ….”
တက်အလိုးခံချင်နေတဲ့ ကျွန်မဟာ ဖင်ထောင်ကုန်းပေး ထားတာတောင် လီးသွင်းမလာသေးတဲ့အတွက် ညုတုတု လေး ဆက်ပြောလိုက်တယ် ။
“သွင်းမှာပေါ့ကွာ …၊ နောင် နောင့် ရဲ့ ဖင်ကြီးက ကားပြီး စအိုဝလေး စူနေတာ ကြည့်ကောင်းလို့ ကြည့်နေတာ …၊ တောက် ….ဟင်း ..ဖင်တောင်ချချင်လာပြီ ….”
ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်မဖင်ပေါက်ကို တံတွေးထွီကနဲ့ ထွေးချတယ် ။ တံတွေး အထွေးခံရလို့ ဖင်ဝမှာ အေးစိမ့်သွားတဲ့အပြင် ဖင်များလိုးလေမလား ဆိုတဲ့ အတွေးကြောင့် ကြက်သီးလည်း ထသွားရတယ် ။ ကျွန်မဟာ ဖင်လိုးခံဖူးတာမို့ အရသာလည်းသိနေတယ်လေ ။ ဒါပေမယ့် ကိုဘမောင်ရဲ့ လီးက အပြတ်ကို ကြီးတာမို့ အဲဒီလီးကြီးနဲ့ ဖင်လိုးရင် အရမ်းနာမှာကို လည်းကြောက်နေမိသေးတယ် ။ အဲ တံတွေးအဆွတ်ခံထား ရတဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကတော့ ယားကျိကျိဖြစ်လို့ ။

ဟူးတော်ပါသေးရဲ့ ၊ ကိုဘမောင်က ကျွန်မ စအိုဝကို တံတွေးထွေးချလိုက်ပေမယ့် သူ့လီးကိုတော့ ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ဝမှာပဲ တေ့ထောက်လိုက်တယ် ။ တေ့ပြီးတာနဲ့ ကျွန်မခါးကို ဆွဲယူပြီး ဖိထိုးသွင်းလိုက်တာ သူ့လီးကြီးဟာ စောက်ဖုတ်ထဲကို တအိအိ တိုးဝင်လာပါရော …။
“အား ..ကျွတ် ကျွတ် ….ဦးမောင်ရယ် ။ နာတယ် ….နာတယ် … သိပ်မကြမ်းပါနဲ့ ဖြည်းဖြည်းသွင်းပါရှင့် …အား …အား …”
လီးဝင်ကတော့ တကယ်မိတယ်ရှင့် ဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားရတာမို့ အဖုတ်ကလည်း ပေါင်ကြားကနေ နောက်ကို ပြူးပြူးကြီး ထွက်နေတာကိုး ။ ဝင်လမ်းဖြောင့်တာပေါ့ ။ လီးဝင်နက်တာပေါ့ ။ ပြီး စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုနဲ့ရော ၊ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေနဲ့ရော အပြတ်ကို ထိပွတ်တိုက် ထိတွေ့မိကြတယ် ။
ကိုဘမောင်ဟာလည်း အတော်ကို စိတ်ထနေတာကြောင့် သိပ်ဖြည်းဖြည်း ဆေးဆေး မလုပ်တော့ဘူး ။ လီးကို ဖိဖိပြီးသွင်းနေတယ် ။ ကျွန်မ အဖို့ကလည်း လီးဝင်လာတာနဲ့အမျှ နာကြင်တာနဲ့အတူ အရသာကလည်း တိုးတိုးကောင်း လာတာကြောင့် ပါးစပ်က စုပ်သပ်ညည်းညူနေပေမယ့် ဖင်ကြီးကိုတော့ အနေအထားမပျက် ရလေအောင် ကော့ထောင်ပေးမြဲ ပေးထားပါတယ် ။ လီတန်ကြီး တရစ် ရစ် တိုးဝင်လာတာကို ကြိတ်မှိတ်ခံ နေတယ် ။
လီးအဆုံး ဝင်ပြီးလို့ကတော့ ဆောင့်လိုးရင် စောစောကထက်တောင် ပိုကာမစည်းစိမ်တွေ့ မှာကိုလည်း ကြိုသိနေတာကိုး …။
“ဘွပ် ..ဘွပ် …ဗျစ် …ဘွပ် ဘု …”
“အား ..ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် …”
“ဘွပ် ဘုဘု ….ဖြည်းဖြည်း ဦးမောင် ….ဖြည်းဖြည်း ….”
“ဘွပ် …အား နာတယ် ဦးမောင်ရဲ့ ….”
“ဘွပ် ဘု ….. အမလေးလေး နာလိုက်တာ … အား …”
နောက်ဆုံးတော့ လီတစ်ချောင်းလုံး စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးဝင်သွားပါလေရော …။ ကျွန်မရဲ့ ဖင်ဆုံကြီးဟာလည်း ကော့ ကော့ ကြီးကို ထောင်လို့တက်နေပြီ ။
အဲဒီအခါမှ ကျွန်မရဲ့ ပထွေးဟာ ချိုင်းအောက်က လက်လျှိုပြီး ၊ ကျွန်မ နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ စုံကိုင်ဆွဲလာတယ် ။ အဲဒီနောက်မှာတော့ နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို အားမနာတမ်း တအားဆွဲနယ်ပြီး ကျွန်မကို ဝက်ဝက်ကွဲအောင်ကို ဆောင့်လိုးတော့တာ ပါပဲ ။
“ဘွပ် ဘွပ် ဘွပ် ….ပလွတ် ဘွပ် ဘွပ် …”
“အား …ကျွတ် ကျွတ် …. ဦးမောင်ရယ် ..အ …ဟင့် …”
“ဘွပ် ဘွပ် ဘွပ် ….”
“အမလေးလေး …..”
“ဘွပ် ….အား ….ဘွပ် …အိ အိ ….အ …”
ဆောင့်ချက်တွေကလည်း ကြမ်းလိုက်တာရှင် ။ စောစော ကလိုမျိုး ခပ်မှန်မှန် တောင်မဟုတ်တော့ဘူး ။ အဆောင့်ကြမ်းလာသလို ကျွန်မ အဖို့လည်း တစ်ကိုယ်လုံး တုန်နေအောင် အရသာတွေ့နေ ရပါတယ် ။ ဆောင့်လိုးရင်း နို့အုံတွေကို ဆွဲနေတာကလည်း ပြတ်ထွက်သွားမတတ် ပါပဲ ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဆိတ်ဆိတ်ပြီး ဆွဲယူနေလေသေးတယ် ။

အံ့သြစရာ ကောင်းတာက ဒီလောက် အကြမ်းပတမ်း ဆောင့်လိုး ခံနေရတာတောင် ကျွန်မဟာ တချက်လေးမှတောင် နာရကြင်မှန်း မသိတော့ဘူး ။ မနာတော့တာလား ။ ကာမ အရသာက ကောင်းလွန်းလို့ နာတာကြင်တာ အောင့်တာ ၊ ကျိန်းတာတွေကို သတိမမူနိုင်တော့ တာလား မပြောတတ်ပါဘူး ။
ကျွန်မရဲ့ ပထွေးရော ကျွန်မရော အပြတ်ဖီလင်တွေ တက်ပြီး ရက်ရက် ရောရော လိုးနေ ခံနေကြတဲ့ အချိန်ကောင်း အခါကောင်းမှာပဲ ။ “ဝုန် ..” ဆို အဝတ်ဗီဒိုတံခါး ပွင့်လာပြီး စိုင်းတစ်ယောက် ခုန်ပေါက် ထွက်လာတော့ တာပါပဲ ။ ဒီကောင်က ဘယ်တုန်းကများ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် မသိပါဘူး ။ ဒါမှ မဟုတ် အစကတည်းက အဝတ်တွေချွတ်ပြီး ဗီဒိုထဲဝင်ပုန်းနေခဲ့တာလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်နိုင်တယ် ။ ဘာအဝတ် အစားမှမရှိတော့ဘူး ။ တစ်ကိုယ်လုံး ပြောင်ရှင်းလို့ ၊ အဲတော့ သူ့လီးကလည်း တောင်လို့ မတ်လို့ပါလား …။
ကျွန်မဟာ ပထွေးလိုးတာကို ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပြီး ခံရတာ အရသာတွေ့လွန်းတာကြောင့် ၊ စိုင်း ချောင်းကြည့် နေတယ်ဆိုတာကိုတောင် မေ့တေ့တေ့ ဖြစ်နေတယ် ။ သူခုန်ထွက်လာတာကို ဗြုံးစားကြီးမြင်လိုက်ရတော့ အံ့တောင် အံ့သြမိသေးတယ် ။ နောက်မှ စိုင်းနဲ့ ကျွန်မ အချိန်းအချက် လုပ်စီစဉ်ထားခဲ့ကြတာတွေကို ပြန်သတိရပြီး အံ့သြစိတ် ပျောက်သွားတာ ။ ရမက်ဇောတွေကလည်း ပြင်းပြ သထက် ပြင်းပြ လာရပါတယ် ။
ကျွန်မတောင် အမှတ်တမဲ့နဲ့ အံ့အားသင့်သွားရတာ အကျိုးအကြောင်း ရေရေ လည်လည် မသိသေးတဲ ပထွေးဆိုရင် ပိုဆိုးတာပေါ့ ။ အံ့အားသင့်ရုံတင် ဘယ်ဟုတ်မှာလည်း ။ အကြီးအကျယ်တောင် လန့်ဖြန့်သွားတာ ။ ကျွန်မကို တရစပ် ဆောင့်လိုးနေတာ ချက်ချင်းရပ်သွားတယ် ။ လီတောင် ပျော့ကျသွား ချင်နေပြီ ။ မာမနေ တော့ဘူး ။

“မကြောက်ပါနဲ့ ဦးမောင်ရဲ့ ၊ ကျွန်မနဲ့ စိုင်းနဲ့ ကလည်း ဖြစ်နေကြတာပါ ။ သူနဲ့ ဖြစ်နေလို့ ကျွန်မဒါမျိုးတွေ အတော် နားလည်နေတာပေါ့ ။ ဦးမောင် သိချင်တဲ့ ကျွန်မ ရည်းစားဆိုတာ စိုင်းပဲ ။ ကျွန်မမှာ ဒီအပြင်လူ မရှိသေးဘူး ။ စိုင်းနဲ့ ကတော့ ကောင်းကောင်းလိုးနေကြတာပဲ ။ အခုလည်း သူပါ ဝင်ပါချင်တယ်ဆိုလို့ စောင့်ကြည့်ခိုင်ထားတာ ၊ သိရဲ့လား …”
ပထွေးကိုဘမောင် လန့်ဖြန့်ပြီး ထင်ရာလျှောက်လုပ်လို့ ကွိုင်တက်ကုန် မှာစိုးရတဲ့ အတွက် ကျွန်မက ဖင်ပူးတောင်းထောင် ကုန်းပေးထားရာကနေ ခေါင်းကို နောက်လှည့်ပြီး အမြန်ဆုံး ရှင်းပြရတယ် ။ မတောင်တတောင်နဲ့ ပျော့ကျချင်ချင်ဖြစ်နေတဲ့ သူ့လီးကျွတ်ထွက်မသွားရလေအောင် လည်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို အတင်းရှုံပြီ ညှပ်ဆွဲယူပေး ထားရတယ် ။
ကိုဘမောင်က “ချက် ” ဆို နားခွက်က မီးတောက်တဲ့ ဖျံတစ်ကောင်ပဲ ။ ကျွန်မရှင်းပြတာကို ကြားတာနဲ့ အထာပေါက်သွားတယ် ။ အံ့သြ ထိတ်လန့် နေတာတွေလည်း ပျောက်သွားတယ် ။
ဒီအခါ သူ့ရဲ့လီးက တမဟုတ်ချင်းပဲ ပြန်ပြီး မာတက်လာတယ် ။ အဲ ..လီးမာတောင်လာပြီ ဆိုတာနဲ့ ဘာပြောကောင်းမလဲ ကျွန်မကိုဆက်ပြီး တအားဆောင့်လိုးတော့တာ ပဲပေါ့ ။ သူ့ဆောင့်ချက်တွေက စောစောကထက် တစ်ဆတိုးပြီး ပြင်းထန်အားပြည့်လာသလိုပဲ ။ မြန်လည်း အရမ်းမြန် လာပြီ …။
အင်း … မောင်အရင်းခေါက်ခေါက်ရဲ့ မျက်စိရှေ့မှောက်မှာ အစ်မဖြစ်သူကို စိတ်ကြိုက် ဆောင့်လိုးရတာ ဟာ ကိုဘမောင်အဖို့ အခုမှကြုံရတဲ့ အတွေ့အကြံုသစ် ဖြစ်နေမှာပါ ။ ဒီအတွေ့ အကြံုသစ်ကြောင့်လည်း သူ့စိတ်တွေ အပြတ်ထန်ပြီး အရမ်းဆောင့်လိုးနေတာပေါ့ …။ သူ အဆောင့်ကြမ်းသမျှ ကျွန်မ အတွက်ကလည်း ကောင်းဖို့ချည်ဖြစ်နေတာမို့ ၊ ကျွန်မ ကလည်းဖင်ထောင်ပေးထားတဲ့ ဖင်ဆုံကြီးကို ဝေ့ဝိုက်ယမ်းခါ လှုပ်ရှားပြီး ကောင်းကောင်းကြီး တုံ့ပြန်ပေးလိုက်တာပေါ့ ။
ဟော .. စိုင်းကလည်း ဝင်လာပါပြီ ။ ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပြီး အလိုးခံနေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ မျက်နာရှေ့တည့်တည့်မှာလာပြီး ဖင်ချထိုင်တယ် ။ ပေါင်တွေကို ကားပြီး မတ်တောင်နေတဲ့ သူ့လိင်တန်ကို ကျွန်မ မျက်နာနား ကော့ထိုးပေးလာတယ် ။
ကျွန်မ ကလည်း ဘယ်နေမှာလဲ ။ ပါးစပ်ဟတဲ့ပြီး စိုင်းရဲ့ လီးကို အပြတ်စုပ်ပေးလိုက်တာပေါ့ ။ ပထွေးက ကျွန်မကို ဖင်ထောင်ခိုင်ပြီး နို့ဆွဲလိုးနေတာ ခပ်ကောင်းကောင်းပေါ့ ။ စိုင်းရဲ့ လီးကိုစုပ်ပေးဖို့ သိပ်အဆင်ပြေသွားတယ်လေ ။ စိုင်းနဲ့ ကျွန်မဟာ အခြေ အနေ ပေးတိုင်း လိုးနေကြတဲ့ မောင်နှမတွေပဲ ။ သူ့လီးကို စုပ်ပေးခဲ့တာလည်း အကြိမ်ပေါင်း မနည်းတော့ပါဘူး ။ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါတော့ ခါတိုင်းနဲ့မတူ တစ်မူထူးတယ် ဆိုရမှာပေါ့ ။ ကျွန်မ မေမေရဲ့ ယောကျ်ား ၊ ကျွန်မ ပထွေးက ၊ ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့လီးကြီး တအားကုန် ဆောင့်သွင်းလိုးပေးနေ ချိန်မှာ ကျွန်မမောင်လေးရဲ့ လီးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံစုပ်ပေးနေရတာကိုး ။
အဖြစ်က တစ်မူထူးသလို ၊ ရမက်ဇောကလည်း တစ်မျိုးထန် နေတာကြောင့် ကျွန်မဟာ ပါးစပ်နဲ့ ငုံမိထားတဲ့ စိုင်းရဲ့လီးကို အရူးအမူးနဲ့ ရက်ရက် ရောရော မက်မက် မောမောကြီးကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတော့ တယ် ။ လီးစုပ်ပေးနေရာကနေ မျက်လွှာပင့်ပြီး မော်ကြည့်လိုက်တော့ စိုင်းရဲ့မျက်နာပေါ်မှာ ရမက်ဇောထန်တဲ့ အမူအရာ အသွင်အပြင်တွေ မကြုံစဖူး ဖြစ်ပေါ်ပြည့်လျှံနေတာကို မြင်ရပါတယ် ။ ကျွန်မ မောင်လေးလည်း ကျွန်မလိုပဲ ကာမဆိပ်တွေ ထူးထူး ခြားခြား နိုးကြွထန်ပြင်းနေတာကိုး ။
ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပြီး အလိုးခံနေရတာကြောင့် ကျွန်မရဲ့ ဖင်ကြီးနောက်ဖက်ကနေ လိုးနေတဲ့ ပထွေးရဲ့ မျက်နာအသွင်အပြင်ကိုတော့ ကျွန်မ မမြင်နိုင်ပါဘူး ။ စိုင်းရဲ့ လီးကို စုပ်ပေးနေရတာမို့ ၊ ကျွန်မဟာ နောက်ဘက်ကို ခေါင်းငဲ့ပြီးလည်း လှည့်မကြည့်နိုင်ဘူးလေ ။ လီးကို ပါးစပ်က ထုတ်ပြီး နောက်ပြန်လှည့်ရင်တော့ ပထွေးကိုဘမောင်ရဲ့ ဏှာထန်နေပုံ မျက်နာအမူအရာကို မြင်နိုင်မှာပေါ့ ။
ဒါပေမယ့် လီးစုပ်လို့ကလည်း သိပ်ကိုမိုက်နေတာဆိုတော့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲက လီးထုတ်ထားလိုက်ချင်မှာလဲ …။ ဒါကြောင့် ဖင်ကြီးနောက်ဘက်ကို ခေါင်းငဲ့ပြီး လှည့်မကြည့်နိုင်ခဲ့ဘူး ။ နောက်လှည့် မကြည့်ပေမယ့် အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံတွေ ၊ ကြမ်းသထက်ကြမ်း ၊ ပြင်းသထက်ပြင်း ၊ မြန်သထက် မြန်လာတဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေက ကျွန်မရဲ့ ပထွေလည်း အရမ်းကို ဖီလင်တွေတက်ပြီး သိပ်ကိုဟော့နေပြီ ဆိုတာ ထင်ရှား သိနိုင်စေပါတယ် ။

ကျွန်မတို့ သုံးယောက်လုံး အပြတ်ကို ငြိမ့်နေကြပြီပေါ့ ။ အရမ်း အရမ်းကို ရမက်ဇောတွေ ထန်နေကြပြီပေါ့ ။ ကျွန်မက စိုင်းရဲ့ လီးကြီးကို တအားစုပ်ပေးနေသလို ကိုဘမောင်ကလည်း ကျွန်မရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီကြီး ကော့ဆောင့်လိုးသွင်းပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးပေးနေတယ် ။ စိုင်းကလည်း ဖင်ကကြွ ခါးတလှုပ်လှုပ်နဲ့ ..။
သုံးယောက်လုံး အရမ်းဟော့ပြီး အပီလုပ်ပစ်နေကြတာကြောင့် သိပ်ကြာကြာတော့ ထိန်းမထားနိုင်ကြတော့ ဘူး ။ အသက်အငယ်ဆုံးလည်းဖြစ် ၊ အတွေ့အကြုံအနည်းဆုံးလည်းဖြစ်တဲ့ စိုင်းဟာ အရင်ဆုံး “ပြီး ” ချင်လာတယ် ။ အငြိမ် မနေနိုင်ပဲ လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်လာတာကို ကြည့်ပြီး ဒီကောင်လေး သုတ်လွှတ်တော့မယ် ဆိုတာ ကျွန်မ အထာပေါက်တယ် ။ ကျွန်မက စိုင်းကို လီးစုပ်ပေးနေကြဆိုတော့ ဒီကောင်လေး သုတ်လွှတ်ကာနီရင် ဘယ်လိုမျိုးတွေ ဖြစ်လာတတ်တယ်ဆိုတာကို သိနေတယ်လေ ။ စိတ်ကူးတစ်မျိုးရတာကြောင့် စုပ်ပေးနေတဲ့ သူ့လီးကို ကျွန်မပါးစပ်ထဲကနေ ထုတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ ဒါပေမယ့် ပါးစပ်ကိုတော့ သူ့လီးရှေ့နားမှာ အပြတ်ဟ ထားတယ် ။ ပြီးတော့ သူ့လီးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး အပြတ်ဂွင်းတိုက် ပေးလိုက်တယ် ။
ပါးစပ်ထဲးက လီးထုတ်ပစ်လိုက်တဲ့ အခါမှာ စိုင်းက တစ်ခုခုပြောမယ် ပြင်သေးတယ် ။ ဒါပေမယ့် ဟထားတဲ့ ပါးစပ် တည့်တည့်မှာ သူ့လီးကိုထားပြီး ဂွင်းထုပေးတာကို မြင်တော့ ကျွန်မ ဘာအကြံရှိတယ်ဆိုတာ အထာ ပေါက်သွားဟန် တူရဲ့ ၊ ဘာမှပြောမနေတော့ဘူ ။ သူ့လီးနဲ့ ကျွန်မရဲ့ပါးစပ် တို့ကို အပေါ်ဘက်ကနေပြီး မျက်လုံး ကြီးအပြူးသားနဲ့ ကြည့်လို့နေပါတယ် ။
နောက်ကနေ တအားကျုံးဆောင့်လိုးနေတဲ့ ကိုဘမောင်လည်း စိုင်းလိုပဲ ကြည့်နေမှာ ကျွန်မသိပါတယ် ။ ဒါကြောင့် ကျွန်မဟာ ခပ်မြန်မြန် ခပ်သွက်သွက် ဂွင်းထုပေးလိုက်တာ နဂိုကလည်း ထွက်ချင်ချင်ဖြစ်နေတဲ့ စိုင်းရဲ့ သုတ်ရည်တွေဟာ လီးတန်ထိပ်ဘက်ကနေ ပန်းပန်းပြီး ထွက်လာပါ လေရော …။ ပထမဆုံး ထွက်လာတဲ့ သုတ်ရည်အစက်တွေက ကျွန်မရဲ့ နဖူးနဲ့ ညာဘက်ပါးပြင်းပေါ်ကို ကျတယ် ။ နောက်ထပ်ဆက်ပြီး ထွက်လာကြတဲ့ သုတ်ရည်တွေကတော့ အဆင်သင့် ဟ ပေးထားတဲ့ပါးစပ်ထဲကို ဝင်တယ် ။ လျှာပေါ်ကို အများဆုံးကျတယ် ။ ညှီတီတီ အနံလေးကို ရှူမိသလို ၊ ငံကျိကျိ အရသာလေးကိုလည်း ခံစားရတယ် ။ ကျွန်မဟာ စိုင်းရဲ့ သုတ်ရည်ပန်းထုတ်မှု ကုန်တဲ့အထိ ပါးစပ်ကို ဟပြီး ခံထားပေးတယ် ။ နောက်ဆုံး ထွက်တဲ့ သုတ်ရည်တွေကတော့ ကျွန်မရဲ့မေးစေ့ပေါ်ကို ကျတယ် ။ မေးစေ့ကနေ အောက်ကို လျှောပြီး မွေ့ရာပေါ် ပေါက်ကနဲ့ကျတယ် ။ စေးကပ်တဲ့ သုတ်ရည်မို့ ၊ အမျှင်တန်းပြီးတော့ ကျန်နေခဲ့သေးတယ် ။
ဒီတော့မှ ကျွန်မဟာ ဟပေးထားတဲ့ ပါးစပ်ကိုပိတ်ပြီး သုတ်ရည်တွေကို မျိုချလိုက်တာ ဂွတ်ကနဲ ဂွတ်ကနဲ တောင် အသံမြည်သွားလေ သလား မပြောတတ်ဘူး ။
အဲဒီအချိန်မှာပဲ ကျွန်မကို နောက်ဘက်ကနေပြီး အပီဆောင့်လိုးနေတဲ့ ကိုဘမောင်ကလည်း သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ပြန်ပါတော့တယ် ။ ကိုဘမောင် က ဖျံဆိုတော့ သုတ်ရည်ပန်းထုတ် ပေးပုံကလည်း ပညာပြည့်တယ် ။
သုတ်လွှတ်တဲ့ အခါမှာ အဖုတ်ထဲကို လီးဒစ်ကြီးကိုပဲ မြုပ်ပေးထားပြီး ပန်းထုတ်ပေးတာ ။ အဲဒီလို သုတ်ရည် ပန်းထုတ်တယ် ဆိုတာနဲ့ လီကို တိုးဝင်အောင် ထိုးထည့်ပေးလိုက်ရော …။ လီးကလည်း ထိပ်ဖျာဘက်မှာ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ရင်း တရှိန်ထိုး တိုးဝင်သွားပါလေရော ..။ သုတ်အလွှတ်မှာ လီးကိုလည်း ဆောင့်ထိုးသွင်းချလိုက်တာကိုး ပန်းထွက်တဲ့ သုတ်ရည်ရဲ့ ထိတွေ့မှုရော ၊ အရှိန်နဲ့တိုးဝင်လာတဲ့ လီးတန်ကြီးဆောင့်သွင်းချက်ကိုရော ၊ တစ်ပြိုင်တည်း ခံရစေတဲ့နည်းပေါ့လေ …. ။
အပြတ်မိုက်တယ်ရှင့် …။
အဲဒီ သုတ်လွှတ်ဆောင့်လိုးချက်ဟာ ကျွန်မကိုလည်း “ပြီး ”သွားစေအောင် ခလုတ်ဖြုတ်ပစ်လိုက်သလိုပဲ ..။ ကိုဘမောင် သုတ်ရည်ပန်းထည့်ပေးပြီး မရှေ့ မနှောင်းမှာပဲ ၊ ကျွန်မလည်း “ပြီး ”သွားရတယ် ။ ကျွန်မရဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေက အဖုတ်ခေါင်းထဲးမှာ သုတ်ရည်တွေနဲ့ ရောနှောသွားတယ် ။ ပြည့်လျှံ ပူနွေးလို့ နေတော့တာပါပဲ ။
ဒီလို “ပြီး ” သွားရတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျွန်မဟာ စိုင်းရဲ့ ( သုတ်လွှတ်ပြီးကာစ ) လီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ လှမ်းငုံပြီး အငမ်းမရ စုပ်ပေးလိုက်ပြန်ပါတယ် ။ စုပ်ရုံတင် မဟုတ်ပါဘူး လျှာကိုလည်း သုံးပေးတယ် ။ လီးတန်လုံး ပတ်လည်တစ်လျှောက် အထူးသဖြင့် လီးဒစ်တစ်ဝိုက်ကို လျှက်ပေးတယ် ။
“ အားပါး … နောင်နောင် … အားအား ”
စိုင်းဟာ ခေါင်းတမော့မော့ အံတ ကြိတ်ကြိတ် ဖြစ်လာတယ် ။ ဒီကောင်လေး ကာမအားသန်တာ ကျွန်မ သိတာပေါ့ ။ သူက ငယ်လည်းငယ်တာမို့ ၊ သုတ်လွှတ်ပြီး ချက်ချင်းလိုလို လီးပြန်တောင်ချင် တောင်တတ်တာ ။ အဲဒီလို ပြန်တောင်လာလို တောင်လာညား ဆိုပြီး ၊ ကျွန်မက စိုင်းကိုလီးစုပ် ပေးနေတာလေ ။ သူ့လီးတောင်လာရင် ကျွန်မတို့ ဆက်လိုးကြ မယ်ပေါ့ ။ ကိုဘမောင်ကြီးလည်း လီးတောင်လို့ ဝင်ပါချင်ပါ ။ လီးမတောင်နိုင်ရင်လည်း ဘေးကနေ ထိုင်ပြီး ပွဲ ကြည့်သူလုပ်ပေါ့ ။ ဟုတ်ဘူးလား …။

ဟောကြည့် … စုပ်ပေးရကျိုးတော့ နပ်ပါတယ် ။ စိုင်းရဲ့ လီးကပြန်အားဝင်ပြီး တောင်စပြုနေပြီ ။ အားတက် လာတာမို့ ကျွန်မက ပိုပြီးစုပ်ပေးတယ် ။ စိုင်းရဲ့ ဂွေးဥတွေပါ ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ် ဆော့ကစားပေးတယ် .. ။ စုပ်ပေးရင်း ပွတ်ပေးရင်းနဲ့ ကျွန်မပါးစပ်ထဲမှာပဲ စိုင်းရဲ့လိန်တန်က မာန်ကြွတောင်ပြီးလာပါလေရော ။
အဲ .. နောက်ဘက်က ပထွေးကိုဘမောင်ရဲ့ လီးကတော့ သုတ်လွှတ်ပြီး မကြာမှီမှာပဲ မာန်ကျပြီး တဖြည်းဖြည်း ပျော့သွားတယ် ။ စိုင်းရဲ့ လီးတန်ကြီး မတ်တောင်လာတဲ့ အချိန်မှာပဲ ပထွေးရဲ့ လီးကပျော့ခွေပြီး ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကနေ ပြုတ်ထွက်သွားတယ် ။
ပထွေးကိုဘမောင်လည်း မွေ့ရာပေါ် ထိုင်ရက်သား လဲကျသွားတယ် ။ ဟောဟဲ … ဟောဟဲ .. နဲ့ မောဟိုက်နေသံကိုလည်း အတိုင်းသားကြားနေရတယ် ။ ကိုဘမောင်ဟာ သူကြိတ်ပြီး ကြံစည်ပြစ်မှားနေတဲ့ မယားပါသမီးနုနုထွတ်ထွတ်လေး ကျွန်မကို အပိုင်ရပြီ ဆိုပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန် ရှိသမျှအားတွေ အကုန်သုံးပြီး ဖိုက်ပစ်လိုက်တာ ( လူကလည်း အသက်ကြီးနေပြီဆိုတော့ ) မောဟိုက် ပင်ပန်းပြီး ဖလက်ပြသွားဟန်တူပါရဲ့ … ။
ကျွန်မကတော့ အသက် ၁၆ ၊ ၁၇ နှစ် သွေးသားတွေ အရမ်း ဆူဖြိုးတဲ့ အရွယ်ဆိုတော့ တစ်ချီကောင်းကောင်းကြီး ပြီးသွားပေမဲ့ နည်းနည်းမောကျသွား ရုံပဲရှိတယ် ။ ဖလက်တော့ မပြပါဘူး ။ ဆက်ပြီး လိုးချင် ၊ ခံချင်သေးတယ် ၊ ဟော … ကျွန်မလိုပဲ ငယ်ရွယ် သန်စွမ်းတဲ့ စိုင်းဟာလည်း လီးပြန်တောင်နေပြီ ။ ကျွန်မကို တက်လိုးဖို့ အသင့်ဖြစ်နေပြီ ။ ဒီတော့ ဘာစဉ်းစားစရာ လိုသေလဲ ။
“ဟေ့ . စိုင်း ..ဖိုက်ကြ အုန်းစို့ကွာ ..”
“ငါက . အဆင်သင့်ပဲ …ဖင်ထောင်ပြီးပဲ ချရမှာလား ..”
ကျွန်မက ဖင်ပူးတောင်းထောင် မကျတကျ ခပ်ကုန်းကုန်းလေး ရှိနေဆဲမို့ ၊ စိုင်းက ဒီလို ပြောလိုက်တာပါ စောစောက ကိုဘမောင်ရဲ့ ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလှတဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေကို တောင့်ခံထားခဲ့ရတာကြောင့် ကျွန်မဒူးတွေက အားပျော့ပြီး ညွှတ်ချင်သလိုလို ဖြစ်နေတယ် ။ နောက် တစ်ချီတော့ တောင့်ခံနိုင်ဖို့ မလွယ်တော့ဘူး ။
“ပက္လက္ပဲ လုပ္ကြာ ႀကိဳက္လား …”
ကျွန်မက ပြောပြော ဆိုဆို ပက်လက်လှန်ပေး လိုက်တယ် ။
“နင် ကလဲဟာ ..” စိုင်းက သိပ်မကျေနပ်တဲ့ပုံပဲ ။ ပထွေကိုတော့ ဖင်ထောင်ကုန်းပေးခဲ့ပြီး သူ့ကျ ကုန်းမပေးတာကြောင့် မကြည်တဲ့ သဘောပါ ။ ဒီတော့ ကျွန်မက ချော့ချော့ မော့မော့ ပြောရတာပေါ့ ။
“ငါ့ဒူးတွေ သိပ်မခိုင်ချင်တော့လို့ပါဟ ။ အခု တစ်ချီတော့ ပက်လက်ပဲ တက်လိုးအုန်းကွာနော် ။ နောက် ကျရင်တော့ ငါဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေးမယ်လေ …၊ နင် ဖင်ချချင်လည်း ချပေါ့ …”
စိုင်းက ဖင်ချတာကို အတော်ဝါသနာပါတယ် ။ ဒါကြောင့် သူ့အကြိုက်လိုက်ပြီးပြောလိုက်ရတာ ။ ဒီတော့မှ စိုင်းမျက်နာ ကြည်လာတယ် ။
“ေအး ..ေအး …”
အဲဒီအချိန်မှာ ကိုဘမောင် လှမ်းမေးလိုက်တဲ့ အသံပေါ်လာတယ်
“စိုင်းနဲ့ နောင် နောင်တို့က ဖင်လိုးနေကျလား …”
“ဒါပေါ့ ကျွန်တော်က ..နောင် နောင်ကို ဖင်ပါလိုးတာ …” စိုင်းကခပ်ကြွားကြွားပြန်ဖြေတယ် ။
“ဒါဆို .. ဟန္က်ၿပီကြ …”
“ဘာ ..ဟန္က်တာလဲ ..”
“ဟ ..နောင် နောင့်ကို စိုင်းနဲ့ ဦးမောင် နှစ်ယောက် ညှပ်ချကြတာပေါ့ ၊ စိုင်းက ဖင်ကိုချ ၊ ဦးမောင်က စောက်ဖုတ်ကိုလိုးမယ် လေ မကောင်းဘူလား …”
“ဟင် … အဲဒီလိုကြီး လုပ်လို့ ဖြစ်ပါ့ မလား…၊ ဦးမောင်ရဲ့ လီးကြီးတစ်ချောင်းထဲးတောင်မှ ကျွန်မ မနည်း အောင့်ခံလိုက်ရတာ ၊ အဲလိုကြီး နှစ်ယေက်ပြိုင်လုပ်လို့ ….”
ကိုဘမောင်ရဲ့ စကားအဆုံးမှာ ကျွန်မက အလန့်တကြား မေးလိုက်ရပါတယ် ။ ဟုတ်တယ်လေ ကျွန်မမှာ သူ့လီးကြီးတစ်ချောင်းနဲ့တောင် မနည်း အားတင်းပြီး ခံလိုက်ရတာ ။ အဲ့ စိုင်းရဲ့ လီးနဲ့ဖင်ဆော်တာ ခံဘူးတယ် ဆိုပေမယ့် သက်သက် သာသာ မဟုတ်ဘူး အရမ်းခံလို့ကောင်းသလို ၊ အရမ်းလည်း နာပြီးအီဆိမ့်နေအောင် ခံရတာ ။ ပြီးတော့ ကျွန်မ ကိုယ်တိုင်လည်း အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ ပုံစံသစ်ဆိုတော့ နဲနဲ ကြောက်မိတာလည်း ပါတာပေါ့ ။ ဒါပေမယ့် သူတို့နှစ်ယောက် ဇွတ် အတင်းလုပ်လာရင် ကျွန်မ လွန်ဆန်လို့မရမှန်းလည်း သိပါတယ် ၊ သက်သာလို သက်သာငြားပြောကြည့်တာပါပဲ…..။
“ရပါတယ် ..နောင်နောင်ရဲ့ ၊ ဦးမောင်တို့ အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးမှာပေါ့ ၊ မဟုတ်ဘူလား စိုင်း ၊..နောက်ဆို ..အဲဒီလို ညှပ်ချတာ မခံရရင် နောင်နောင် အားရမှာတောင် မဟုတ်ဘူး …”
“ဦးမောင် ရဲ့လီးကမှ မတောင်တော့ပဲဟာ ။ လုပ်လို့ရပါမလား …”
စိုင်းက ခပ်ပြုံးပြံုးနဲ့ ပျော့ခွေနေတဲ့ ကိုဘမောင်ရဲ့ လီးကိုမေးငေါ့ပြပြီး ပြောလိုက်တော့ ကိုဘမောင်မျက်နာ စပ်ဖြဲဖြဲ ဖြစ်လာတယ် ။
“ဒါက သုတ်လွှတ်ပြီကာစ မို့ပါ ။ စုပ်ပေးလိုက်ရင် တောင်လာပါလိမ့်မယ် ။ ကဲ နောင် နောင် ရေ ….”
ကိုဘမောင်က ကျွန်မပါးစပ်နား သူ့လီးကြီး တေ့လာပေးတယ် ။ ကျွန်မကလည်း အလိုက်တသိပဲ သူ့လီးကို ငုံပြီးစုပ်ပေးလိုက်ပါတယ် ။ စိုင်းကလည်း စိတ်ပါနေပြီ ဆိုတော့ ကျွန်မက ငြင်းလိုက်လို့ ဘယ်ကောင်းတော့မှာလဲ ၊ အဲ. မဝံမရဲနဲ့ အတွေ့အကြုံသစ်ကို စမ်းကြည့်ချင်တာလည်း ပါတာပေါ့ ။
“စိုင်း ကေဝိုင် ဂျယ်လီ ရှိတယ် မလား …၊ ယူခဲ့ကွာ ..ဒီမှာ နောင် နောင် ဖင်နဲ့ မင်းလီးကို ရွဲအောင်သုတ် ထားလိုက်အုန်း …”
ပထွေးက ကျွန်မ လီးစုပ် ပေးတာခံရင်းက ကြိုပြီး လုပ်စရာရှိတာ လုပ်နေတယ် ။ ကျွန်မလည်း ဒူးထောက်ထိုင်ရက် လီးစုပ်ပေးနေရင်းက ဖင်ဝကို ဂျယ်လီနဲ့ပွတ်ပြီး ကလိပေးတာ ခံနေရတော့ ဖီလ်းတစ်မျိုးတက် နေတာပေါ့ ၊ အဲ လီးကတော်တော်နဲ့ ကို တောင်မလာဘူး ( ကိုဘမောင်ကပဲ အသက်ကြီးပြီး အားကုန်သုံးလိုက်လို့လားတော့ မသိပါဘူး ) ။ ၂ မိနှစ် ၊ ၃ မိနှစ် ကျော်ကျော် လောက်ကို စုပ်ပေးလိုက်ရတယ် ၊ ဒစ်လုံးကြီးတဝိုက်ကို လျှာနဲ့လှည့်ပတ်ပြီး လျှက်လိုက် ၊ ဒစ်ကြီးထိတ်က အပေါက်လေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ထိုးထိုးပြီး ကလိပေးလိုက် နဲ့ ။ လက်တွေကလည်း သူ့ဂွေးဥတွေကို ပွတ်လိုက် သပ်လိုက် ၊ ရွရွလေး ခြေလိုက်နဲ့ ပညာအကုန်ကို သုံးလိုက်မှ … ပြန်အားပြည့်ပြီး တောင်မတ်လာတယ် …။

“ကိုင်း … ဒီလိုလုပ်ကြမယ် .. ၊ စိုင်းက မွေ့ရာပေါ်မှာ ပက်လက် အိပ်လိုက် …”
လီးတောင်လာတဲ့ အခါ ကိုဘမောင်က စီစဉ်ညွှန်ကြားတယ် ။ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ယောကျ်ားနှစ်ယောက် ဝိုင်းညှပ် လိုးကြတဲ့ ကိစ္စမှာ ကိုဘမောင်ကပဲ အတွေ့အကြုံဗဟုသုတ ရှိတာဆိုတော့ သူက ဆရာကြီပေါ့ ။ သူညွှန်ကြားတဲ့ အတိုင်း ကျွန်မတို့ မောင်နှမ လိုက်လုပ်ကြရပါတယ် ။ စိုင်းက ခံတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ပြီး သူ့လီးကို ထောင်ထားပေးတယ် ။ ကျွန်မက စိုင်းမျက်နာဘက် ကျောပေးပြီး စိုင်းကိုယ်ပေါ်တက်ခွ ထိုင်ရတယ် ။ မတ်မတ်ကြီး တောင်နေတဲ့ လီးချောင်းကို အသာဖင်ဝမှာ ဆွဲယူတေ့ပေးပြီး တင်ပါးကြီးကို အောက်ဖိချ ပေးရတယ် ။
ကျွန်မဟာ စိုင်းနဲ့ ဖင်ဆော်ဖူးပြီးပြီ ဖြစ်ပေမယ့် ၊ ကျွန်မက ကုန်းပေးထားရပြီး စိုင်းက နောက်ကနေ တက်ခွဆော်တဲ့ အနေအထားမျိုးပဲ ဖြစ်ပါတယ် ။ အခုလို အပေါ်က တက်ခွပြီး ကိုယ့်ဖင်ပေါက်ထဲ လီးသွင်းယူရတာက အတွေ့အကြုံဆန်း တစ်မျိုးပေါ့လေ ။ သူ့လီးမှာရော ကျွန်မ ဖင်ဝမှာပါ ကေဝိုင် ဂျယ်လီတွေ ရွဲနေအောင်သုတ် ထားပေမယ့် လီးဝင်လာတာနဲ့ အမျှ နာတာတော့ နာ လှပါတယ် ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မက စိုင်းရဲ့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ထဲဝင်အောင် သွင်းယူပေးလိုက်ပါတယ် ။
အဲ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးအဆုံးဝင်သွားတဲ့ အခါကျတော့ ပထွေးက စကားနဲ့တောင်ပြောမနေတော့ဘူး ၊ ကျွန်မကို ဒူးနှစ်ဘက်ကွေး ၊ ပေါင်ကို ခပ်ကားကား လုပ် ၊ လက်နှစ်ဘက်နောက်ကို ပစ်ထောက်ပြီး ခပ်ကော့ကော့ အနေခိုင်းတယ် ။ ဒီအခါမှာ အဖုတ်က ရှေ့ကို ခုန်းမောက် ထွက်လာတယ် ။ ကျွန်မ ငုံကြည့်နေတုန်းမှာပဲ ပထွေးက ပေါင်ကြားထဲ ဆောင့်ကြောင့် ဝင်ထိုင်ပြီး သူ့လီးနဲ့ အကွဲ ကြောင်း အတိုင်း ပွတ်ဆွဲရင်း အဖုတ်ဝလေးမှာ တေ့လိုက်တာမို့
“ဦး .. ဦးမောင် ..၊ ဖြစ် ..ဖြစ်ပါ မလာ ..ဟင် ..၊ ဦးမောင် ..လီးက အကြီးကြီးပဲ …”
စာကလေး အမြောက်နဲ့ ချိန်သလို ဖြစ်နေတဲ့ သူ့ လီးကြီနဲ့ ကျွန်မ စောက်ဖုတ်လေးကို ကြည်ရင်း အထိတ်ထိတ် အလန့်လန့်နဲ့ ပြောလိုက်မိတယ် ၊ ပထမ တခေါက် တုန်းက ကာမဇောတွေ စွတ်တက်နေပြီး သေချာလည်း မကြည့်မိခဲ့တာဆိုတော့ အခုမှ ၊ သေချာကြည့်ရင်း လန့် နေမိတယ် ။ ဖင်ထဲမှာလည်း စိုင်းရဲ့လီးက အပြည့်အသိပ် ဝင်နေတာကိုး ။
“မကြောက်ပါနဲ့ နောင် နောင် ရဲ့ ..အရမ်းနာအောင် မလုပ်ပါဘူး ..၊ အခုနကတင် တချီးလိုးပြီးသွား ပြီပဲဟာ …”
ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ်လေ အခုနလေးတင် ဒီလီးကြီးနဲ့ အလိုးခံပြီး တစ်ချီကောင်းကောင်းကြီး ပြီသွားတာ ဘာကြာသေတာမှတ်လို့ ..၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ် အားတင်းထားလိုက်တော့ ..၊ ပထွေးက သူ့လီးကြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို လိုးသွင်းလိုက်တယ် .. လျှောကနဲ တဝက်ကျော်ကျော်လောက် ဝင်သွားပေမယ်လို့ ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပူဆင်းသွားတာပဲ …၊
“အ ..အား .. ဦးမောင်ရယ် … အ ..ဖြည်းဖြည်း ..ဖြည်း…ဖြည်း ..အမလေး ..ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ..ပူဆင်း သွားတာပဲ ..အ ..ဖြည်းဖြည်း ..ပဲ လိုးပါဦးမောင်ရဲ့ …. အ ..အ ..”
နာလို့ အော်လိုက်မိတော့ ကျွန်မနဲ့ မျက်နာချင်းဆိုင် ရင်ချင်း မအပ်တအပ်ရှိနေတဲ့ ကိုဘမောင်က ဝင်လက်စ သူ့လီးကို ဖြည်းဖြည်းပဲ ဆက်သွင်းပြီး အနာသက်သာအောင် ကျွန်မနို့တွေကို ကုန်းစို့ ၊ ပါးစပ်ချင်း ဖိကပ်စုပ်နမ်းရုံတင် မကပါဘူး ၊ ကျွန်မ တင်တွေကိုလည်း လှမ်းလှမ်းကိုင်ပေးလိုက်သေးတယ် ၊ အဲ သူ့လီးလည်း အဆုံးဝင်သွား တဲ့အခါမှာတော့ စိုင်းက အောက်ကနေ လီးကို ကော့ပင့်ထိုးပြီး ကျွန်မ ဖင်ကို လိုးသလို ၊ ပထွေးက အရှေ့ဘက်ကနေပြီး လီးကို ဆောင့်ဆောင့် သွင်းပြီး စောက်ဖုတ်ကို လိုးတယ် ။ ဖင်နဲ့ စောက်ဖုတ် အပေါက်နှစ်ပေါက်လုံးမှာ လီးတစ်ချောင်စီ ထိုးသွင်းပြီး လိုးပေးနေတာကို တစ်ချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်း ခံနေရတာမို့ ကျွန်မအဖို့ အတော်လေး ကောင်းပါတယ် ။
ဒါပေမယ့် ယောကျာ်းနှစ်ကြား ညပ်နေပြီး ပက်လက်ကြီး ကော့ကလန်ကြီး ဖြစ်နေတာမို့ ဆယ်မိနစ်လောက် ကြာလာတော့ ကျွန်မခါးတွေ နာလာတယ် ။ ကျွန်မ တခုခုပြောမလို့ ပြင်နေတုန်းမှာပဲ…
“စိုင်းရေ .. နေရာ ပြောင်းကြအုန်းစို့ ကွာ … တော်ကြာ ပုံစံစုံအောင်း မလုပ်ရပဲ သုတ်တွေထွက်ကုန်လိမ့်မယ် …”
တော်တော် ပါးတဲ့ လူကြီး ကျွန်မကို ဖင်လိုးလို့ရအောင် အကွက်ဖန်တာ ။ မသိဘူး မှတ်လို့ ၊ အဲဒီတုန်းကတော့ ကျွန်မတို့ မောင်နှမလည်း ဘယ်နားလည်အုန်းမှာလည်း ။ ပထွေးကို ဆရာတင်ထားရတာကိုး ၊ ဒီတော့ သူပြောသမျှ လိုက်လုပ်ရတာပေါ့ ။ စိုင်းကတော့ ဖင်လိုးရတာ အရှိန်တက်ခါစမို့ သိပ်ကျေနပ်ဟန်မတူဘူး ။ ဒါပေမယ့် ပထွေးက ကျွန်မ အဖုတ်ထဲက သူ့လီးဖြုတ်ပြီး ဖယ်ဆင်းသွားပြီ ဆိုတော့ စိုင်းလည်း ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ ကျွန်မကလည်း အသာထပစ်လိုက်တာ ဆိုတော့ ကျွန်မရဲ့ ဖင်ထဲက သူ့လီးကျွတ်ထွက်သွား ပြီကိုး …။

စိုင်းနဲ့ ပထွေးနေရာချင်း ပြောင်းကြရတော့ မှာပေါ့ ။ ဒါပေမယ့် ပထွေးက အကွက်တစ်မျိုးဖန်တယ် ။ ကျွန်မကို လေးဘက်ထောက် ကုန်းခိုင်းပြီး ကျွန်မ ဖင်ဝနဲ့ သူ့လီးကို ဂျယ်လီတွေ ရွဲနေအောင် ထပ်သုတ်တယ် ။ ပြီတော့ သူ့လီးကြီးကို တေ့ပြီး တအိအိ ထိုးသွင်းတယ် ။
“ငါလီးက အရမ်းကြီးတာ ဆိုတော့ ၊ အပေါ်ကနေ ဖိချပြီး နောင် နောင် ဘာသာ သွင်းယူရင် ဖင်ထဲ အဝင်ဖြောင့်မှာ မဟုတ်ဘူး ။ နောင်နောင် လည်း အရမ်းနာလိမ့်မယ် ။ ဒါကြောင့် ဒီလိုကုန်းခိုင်းပြီး ဖင်ထဲကို လီးအရသွင်းပေးရတာ ။ နောင်နောင့် ဖင်ထဲ လီးဝင်ပြီး အထာကျ သွားမှပဲ စိုင်းက… နောင်နောင့် စောက်ဖုတ်ကို လိုးပေါ့ ..ဟုတ်လား …”
ပထွေးက ဒီလိုပြောဆို အကြောင်းပြတာကြောင့် ကျွန်မလည်း ဟုတ်နိုးနိုးနဲ့ ကုန်းပေးလိုက်ရတာ ပေါ့ ။ အမှန်က ကျွန်မဖင်ကို သူတစ်ယောက်တည်း ( နည်းနည်း ပါးပါး လောက် ဖြစ်ဖြစ် )၊ စိတ်ကြိုက်လိုးခွင့် ရအောင်ဖန်တာပါ ။ ကုန်းပေးထားတဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲးကို လီထိုးသွင်းတော့ ကျွန်မဟာ ထွန့်ထွန့် လူးပြီး အား …အား … အီး … အီး … အော်ဟစ်ရပါသေးတယ် ။ နာလိုက်တာလည်း ဖင်ကွဲမတတ်ပါပဲ ။ အဲ လီးအဆုံးဝင်ပြီးတော့ အထာကျအောင် လုပ်ပေးတယ်ဆိုပြီး ပထွေးက အချက် ငါးဆယ်လောက် မှန်မှန် တမျိုး ၊ ခပ်သွက်သွက် တစ်ဖုံ ၊ နည်းနည်း ကြမ်းကြမ်းလေး တစ်နည်း ဖင်လိုးလိုက်သေးတယ် ။
“ဦးမောင် …၊ မပြီးတော့ဘူလာဗျာ …၊ ကျွန်တော်လည်း နောင် နောင့် ကို လိုးချင်နေပြီ …”
ပထွေးက သူတစ်ယောက်ထဲ ကျွန်မဖင်ကို လိုးနေတာ နဲနဲ ကြာသွားတော့ စိုင်းက စိတ်မရှည်တော့ ဘူ ..
“ဟေ … အေး …၊ အဲဒါဆို ..စိုင်းက နောင် နောင် ရှေ့မှာ ပက်လက် အိပ်လိုက် …”
ပထွေးက ဘယ်လိုအကွက်သစ်တွေ ဖန်နေပြန်လည်းတော့ မသိပါဘူး ၊ စိုင်းကတော့ လေးဘက်ထောက်ပြီး ဖင်လိုးခံနေတဲ့ ကျွန်မရှေ့မှာ ပက်လက် စင်းစင်းကြီး လာအိပ်တယ်
“ကဲ ..နောင်နောင် ရေ ဒီပုံစံ အတိုင်းပဲ လေးဘက်ထောက် သွားပြီး စိုင်းအပေါ် တက်ခွလိုက် …၊ ဖင်ထဲက လီးလည်း ကျွတ်ထွက် မသွားစေနဲ့ အုန်း …”
ကျွန်မလည်း ကိုဘမောင် ပြောသလို လေးဘက်ထောက်ရက်က ရှေ့ကို တရွေ့ရွေ့တိုးသွားလိုက်တော့ ကျွန်မ ဖင်ထဲက သူ့လီးကြီး အပြင်ကို တဖြည်းဖြည်း ထွက်လာတယ် ၊ အဲ့ ..ဒစ်ပေါ်လုနီးနီးမှာ ပထွေးက ကျွန်မ ဖင်ဆုံကြီးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ထိန်းထားလိုက်တော့ ကျွန်မက ရှေ့ဆက်တိုးလို့ မရတော့ဘူး ၊ အဲဒီတော့မှ ပထွေးက ရှေ့ကို ဆက်ကနဲ့ တိုးလာတယ် .. သူ့လီးလည်း ကျွန်မဖင်ထဲ အဆုံးထိ ဆောင့်ဝင်လာတာပေါ့ ။ ပထွေးကတော့ စံပဲ ကျွန်မဖင်ကို ဘယ်လေက်တောင် လိုးချင်နေလည်း မသိပါဘူး .. လေးဘက်ထောက် တွားသွားရင်းနဲ့တောင် ရသလောက်နဲ့ ကျွန်မဖင်ကို ဆော်နေသေးတယ် ၊ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်မဟာ ရှေ့နဲနဲတိုးလိုက် ပထွေးကိုဘမောင်က နောက်ကနေ ဖင်ဆော်ရင်းလိုက်လာ လိုက်နဲ့ နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်မက ပက်လက်အိပ်နေတဲ့ စိုင်းအပေါ် တက်ခွမိပြီး စောက်ဖုတ်ဟာလည်း ထောင်ထားတဲ့ သူ့လီးနဲ့ တည့်တည့် ရောက်လို့လာပါတော့တယ် ။
“နောင် နောင် ရေ ..၊ ညည်းဖင်ကြီးကို အောက်ဖိချပြီး ..စိုင်ရဲ့လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ သွင်းယူလိုက်ကွာ ….”
အဲ့ … ပြသနာက အဲဒီမှာ စတွေ့တာပဲ ကျွန်မက ဖင်ကြီးကို အောက်ဖိချမယ် လုပ်တာ ပထွေးက သူ့လီးကြီးကို ကျွန်မဖင်ထဲ အဆုံးသွင်းထားတာဆိုတော့ ဖင်ထဲမှာ ကန့်လန့်ထိုး ခံထား သလို ဖြစ်ပြီး ဘယ်လိုမှ အောက်ကို ဖိချပေးလို့မရဘူး ..၊ အားစိုက်ပြီး နဲနဲ ကြိုးစားကြည့်တယ် ..မထူးဘူး
“ဦးမောင် …၊ ဦးမောင် လီးကြီးကို နဲနဲပြန်ထုတ်ပေးပါအုန်း ၊ ဒီမှာ ကျွန်မ ဖင်ကို အောက်ဖိချလို့ မရတော့ဘူး …၊ ဦးမောင်လီးက ကျွန်မဖင်ထဲမှာ ကန့်လန့် ထိုးထားသလိုပဲ …”
ဆိုမှ ပထွေးက သူ့လီးကို ဒစ်ပေါ်ရုံလေး ကျွန်မဖင်ထဲက ပြန်ထုတ်ပေးတော့မှ ကျွန်မမှာ ဖင်ကြီးတွေကို အောက်ဖိချပြီး စိုင်းရဲ့လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲးသွင်း ယူလိုက်ရပါတော့တယ် … ။ စောစောတုန်းကလို နှစ်ယောက်ကြားညှပ်ပြီး ပက်လက်ကော့ကလန်ကြီး ညှပ်အလိုးခံရတာထက်စာရင် ဒီပုံစံကတော့ ကျွန်မအတွက် ပိုလို့ အဆင်ပြေပါတယ် ကျွန်မက လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်းပေးထားရပြီး စိုင်းက အောက်ကနေ သူ့လီးကို ကော့ပင့်ထိုးကာ စောက်ဖုတ်လိုးပေးနေ သလို ၊ ပထွေးက လည်း အနောက်ဘက်နေပြီး ကျွန်မဖင်ကို စိတ်ရှိ လက်ရှိ ဆောင့်လိုးပေးနေတယ် ….။ တွဲလွဲကျနေတဲ့ ကျွန်မနို့အုံကြီးတွေကိုလည်း စိုင်းက စို့ပေးလိုက် ၊ ပထွေးကိုဘမောင်က လက်လျှိပြီး စုံကိုင် ဖြစ်ညှစ်လိုက် နဲ့ ကောင်းလိုက်တာတော့ မပြောပြတတ်အောင် ပါပဲရှင် ။
အဲဒီ ညကတော့ ကျွန်မတို့ သုံးယောက်ဟာ ဝက်ဝက်ကွဲအောင်ကို လိုးကြ ဆော်ကြတော့ တာပါပဲ ။ လိုးနည်း ပုံစံတွေကလည်း စုံသလား မပြောနဲ့ ၊ ကုန်းလိုက် ၊ မှောက်လိုက် ၊ တစောင်းကွေးလိုက် ၊ အိုး … ကျွန်မထင်တယ် ..။ လိုးနည်းပုံစံတွေ ရှိသမျှ အကုန်သုံးပြီးကို လိုးခဲ့ကြပုံ ပါပဲ ။ ပထွေးကိုဘမောင်ကပဲ နည်းပြရှေ့ဆောင်တာပေါ့ ။ ဒီတော့ သူကပဲ ကျွန်မကို အကောင်းဆုံးနဲ့ အများဆုံး လိုးခဲ့ရတယ် ..။ အခုပဲကြည့်လေ ပုံစံနှစ်မျိုးပြောင်းပြီး ကျွန်မကို ညှပ်ဆော်ကြတာတောင် သူက အပေါ်ကချည်ပဲ နေပြီး ကျွန်မ ကို သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးခဲ့တာပဲ မဟုတ်လား …၊ လိုးလိုက်ကြတာ မိုးစင်စင်လင်းတဲ့ အထိပါပဲ ။ နောက်ဆုံး ကျွန်မတို့ သုံးယောက်စလုံး ဖလက်ပြကုန်ကြတော့မှပဲ ၊ လိုးခန်းတွေ တစ်ခန်း ရပ်နားသွားပါတော့တယ် ။
အကာလ အမှောင်ထဲမှာ ကာမ အမှောင်ဆိုတာ ၊ အမှောင် တကာ့ အမှောင်ဆုံး မဟုတ်ပါလာရှင် ။ အဲဒီ အမှောင်ဆုံး ထဲမှာမှ ကျွန်မတို့လို့ အမိုက်ဖုံးနေတဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေဟာ အဆုံးသတ်သင့် ပြီးလားလို့ …..

ေရးသူ – အမည္မသိ ။
စာရိုက်ပေးသူ – komaungko90 ။
ဝန်ခံချက် – မူရင်းဇာတ်လမ်းက အဖျားရှူးပြီး တမျိုးကြီးဖြစ်နေသလားလို့ ။ ဒါနဲ့ပဲ မူလ ဇာတ်ရင်းရဲ့ အရသာလည်း မပျောက်အောင် ကျောရိုးယူပြီး နဲနဲလေးတော့
ထည့်သွင်းဖြည့်စွက် ပေးထားပါတယ် ။ အဓိက ကတော့ ပိုပြီးဖတ်လိုကောင်းသွားအောင်ပါ ။ နားလည်ပေးနိုင် မယ်လို့လည်း ယူဆပါတယ် ။