” စကြာဝဠာ … ပျောက်တဲ့ည ”
**********************

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( တိတ်တခိုးဖိုရမ်တွင် ရေးသားသည် )

{ အခန်း ၁ }
*********

ဖြစ်ချင်တာတွေ
မဖြစ်နိုင်တဲ့ ဘဝမှာ
ကျွမ်းမြိုက် ဆူပွက်
ရမ္မက်တွေနဲ့
တော်ရာမှာ ပျော်သလိုပဲ
နေခဲ့လိုက်တယ်
ကျမ ဘဝမှာ
ကျမက ဘုရင်မပဲ

………………………………

#မာလာခင်

***********************

ပတ်ဝန််းကျင် တခုလုံး မဲမောင်နေကာ တချက်တချက် ခွေးဟောင်သံမှ အပ ရပ်ကွက်ထဲ တိတ်ဆိတ်နေ၏။ ဒေါ်မာလာခင် အိပ်ပျော် နေရာမှ မျက်လုံးလေး ပွင့်လာပြီး ထထိုင်လိုက်သည်။ ဘေးနား အိပ်ပျော်နေသော လင်ဖြစ်သူ ဦးရဲကျော် အား တစ်ချက် ကြည့်လိုက်၏။ သက်ပြင်း ချကာ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းပြီး နောက်ဖေး တံခါး ဖွင့်ထွက်လိုက်သည်။ ခြံဝန်း အနောက်ဘက်ရှိ မီးလုံးလေး ထွန်းထားသော ထရံကာ သွပ်မိုး အိမ်လေးဆီ လျှောက်လာ ခဲ့တော့၏်။

” ဒေါက် ဒေါက် ……… ဒေါက် … ”

” လာပြီ…… မမခင် ”

တံခါးခေါက်သံ ကြားရသည်နှင့် ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲနေသော စိုးထွန်းမှာ ကပြာကယာ ထကာ တံခါး ထဖွင့် ပေးနေ၏။

” တံခါးပိတ်လိုက် … စိုးထွန်း ”

ဒေါ်မာလာခင် အိမ်လေးထဲ ဝင်လိုက်သည်နှင့် တံခါး ပိတ်ခိုင်း လိုက်သည်။ စိုးထွန်းမှာ ငယ်မွေးခြံပေါက် ဒါရိုင်ဘာ တယောက် ဖြစ်၏။ ညစဉ်လိုလို လင်ဖြစ်သူ အိပ်သည်နှင့် ခြံဝန်း အနောက်ဒေါင့် စိုးထွန်း ရှိသော အိမ်လေးထဲ ဒေါ်မာလာခင် ရောက်လာ တတ်သည််မှာ ၂လခန့် ရှိ၏။ စိုးထွန်း တံခါးပိတ်ပြီး ဒေါ်မာလာခင့် နားလေး ပြန်လျှာက်လာရာ မီးရောင်အောက် ပေါင်ကြားထဲ အမြှောင်းလိုက် ငိုက်ကျနေသော အရာအား ပုဆိုးအပြင်မှ မြင်နေရသည်။

” မီးလုံး ရော … ပိတ်လိုက် ”

စိုးထွန်း ပေါင်ကြားအား စိုက်ကြည့်ကာ မီးပိတ်ခိုင်းရင်း ဒေါ်မာလာခင်မှာ ကုတင်နား လျှောက်လာခဲ့၏။ ထမိန် အထက်ဆင်အား ဖြည်ကာ ခြေရင်း ပုံချလိုက်စဉ် မီးပိတ် သွားသော်လည်း ပြတင်းပေါက်မှ ဝင်ရောက် လာသော လရောင်ဖြင့် ဗိုက်သား ဝင်းဝင်းလေးအောက် အဖုတ် အပေါ်နား ဆီးခုံးပေါ်ရှိ စောက်မွှေးအုံ လေးအား အတိုင်းသား ပေါ်လာသည်။ ကုတင်စောင်း၌ ဖင််ကြီး မေးတင် ထိုင်ကာ ပန်းရောင် အကျၤ ီလက်ပြတ်လေးမှ နှိပ်ကျယ်သီးများ တလုံးချင်း ဆွဲဖြုတ်ပစ်၏်။ အကျၤ ီနှင့် ဘော်လီအား ချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ် ကိုယ်တခြမ်း စောင်းပြီး ခြေ၂ဖက် မြှောက်တင် လိုက်ပြန်သည်။။ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် လဲချစဉ် စိုးထွန်းအား စိုက်ကြည့် နေ၏်။ ထိုချိန် ကုတင်ဘေး ရပ်နေသော စိုးထွန်း ပေါင်ကြားထဲ လီးတံမှာ ခုံးထလာ တော့သည်။

” လာလေ ”

ဒေါ်မာလာခင်၏ စကားအဆုံး စိုးထွန်းမှာ ကုတင်ပေါ် တက်လာပြီး ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာ ယူလိုက် သည်။ ပေါင်တံဖွေးဖွေး ၂ဖက်အား ဖြဲကာ မျက်နှာ အပ်သည်နှင့် ဒေါ်မာလာခင် မှာ ခြေ၂ချောင်း မြှောက်ကွေး ဖြဲလိုက်၏်။

” အ ………… အ ……………… ဟင့် ”

အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိပ်သွင်းပြီး အတွင်းသား နုနုအား ဆွဲစုပ် ပေးသည်နှင့် ဒေါ်မာလာခင် အကနဲ့ ညည်းရင်း မြှောက်ကွေး ထားသော ခြေ၂ဖက်အား ခြေဖျား ပြန်ထောက်ကာ ဖင်ကြီး ကော့ထိုး နေသည်။ နုညံ့သော အဖုတ် အတွင်းသား လေးအား စိုးထွန်း နူတ်ခမ်းမှ အမွှေး ငုတ်တို လေးများနှင့် ထိမိရာ ဆစ်ကနဲ့ ပေါင်တံ ၂ဖက် စုလိုက် ဖြဲလိုက်ဖြင့် မျက်လုံးလေး စင်းကျ သွားရ ရှာ၏်။ စိုးထွန်း မရပ်တော့ အစိလေး ငုံခဲရင်း ဖင်ဝလေးထဲ လက်ခလယ် တဆစ်ခန့် ထိုးသွင်း ပစ်သည်။

” အ ……………… ရှီးးးးးး …………… အင်းဟင်း ……… အားးးး ”

စောက်စိလေး စုပ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ချောင်းထိပ် လေးကာ မွှေပေး နေသဖြင့် ကော့ပျံ နေရင်း ဒေါ်မာလာခင် စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက် လာရ၏။

” ရှီးးးးး ………… အ …………… မ ရ ……… အအ …………… မ ရ တော့ ဘူး ကွာ …… ဟင့် ……… ”

၁၀မိနစ်ခန့် အကြာ အဖုတ်အုံလေး ယားယံလာကာ မထိန်းနိုင်တော့ စိုးထွန်း ခေါင်းအား လက်၂ဖက်ဖြင့် ဆွဲကပ်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်တော့သည်။ စိုးထွန်း မျက်နှာတပြင်လုံး စောက်ရည်များ ရွှဲနေ သော်လည်း ဖင်ပေါက်လေးအား လက်ဖြင့် အဆက် မပြတ် လိုးပေးရင်း အဖုတ်အုံ တပြင်လုံး ယက်ကာ အစိ လေးအား သွားဖြင့် ဖိကိုက် ထားလိုက်ပြန်၏။

” အာ ……… ဟာ ……… ဟင့် …… ထွက် ……… အမလေး …… ထွက် ……… ထွက် ……… ထွက်ကုန်ပြီ ……… ရှီးးးးး ……… ဟူးးးး ”

ဒေါ်မာလာခင်၏ ကိုယ်လေး တွန့်လိမ်ကာ ခဏ အကြာမှ ငြိမ်သက် သွားရင်း အသက် မျှင်းရှုနေသည်။ ထိုချိန် စိုးထွန်း မှာ အဝတ်စားများ ချွတ်ချပစ်၏။ ဒေါ်မာလာခင် မျက်လုံးလေး စင်းပြီး ခိုးကြည့််ရာ စိုးထွန်းမှာ ပေါင်ကြားထဲ ဂေါ်လီများနှင့် အကြောများ ထောင်နေသော လီးတံအား တွေ့လိုက်ရသည်။

” မမ ခင်…… လိုးတော့မယ် နော် ”

ဒေါ်မာလာခင် ငေးကြည့်နေစဉ် စိုးထွန်း စကား ကြောင့် အတွေးစလေး ပြတ်တောက် သွားရ၏။ စိုးထွန်း မှာ ပေါင်ကြားထဲမှ လီးအား လက်ဖြင့် ဆွကာ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာယူရင်း လှမ်းပြောလိုက်၏။ လီးငတ် နေသော အဖုတ် လေးမှာ ပန်းရောင် သန်းပြီး နှုတ်ခမ်းသား ၂ခုမှာ အနည်းငယ် ခပ်ဟဟလေး ဖြစ်နေသည်။

” ဇွိ ……… ဘွတ် ……… အ …… ”

လီးဝင်သည်နှင့် ဒေါ်မာလာခင် တယောက် အငမ်းမရ အဖုတ်လေး ကော့ထိုး ပစ်လိုက်၏။ စလိုးသည်နှင့် ဒေါ်မာလာခင်၏ အဖုတ် ညှစ်အားကြောင့် စိုးထွန်း အားရ ကျေနပ် နေတော့သည်။ စိုးထွန်းမှာ ကော့တက် လာသော အဖုတ်အား ထပ်ကာ ထပ်ကာ ဖိဆောင့်ရင်း နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် မိနစ် ၂၀အကြာတွင် လီးအား ဆွဲထုတ် လိုက်၏။

” ဟင် …… ဘာ လုပ် တာ လဲ ……… ရှီးးးးးး ……… ကျွတ် ”

ရုတ်တရက် လီးဆွဲ ထုတ်လိုက်ရာ ဒေါ်မာလာခင် တယောက် လီးအရသာ လစ်ဟာ သွားသဖြင့် ကာမဒေါသ သံလေးဖြင့် ပြောဆိုနေသည်။ လီးကျွတ် သွားသဖြင့် အစိလေး ထောင်ထွက် နေသော အဖုတ်လေးမှာ ကျုံ့လိုက် ဟလိုက် ဖြစ်နေရ၏။

” ဟို ဟို … မမ ခင် …… စောက်ပတ်က …… ညှစ်နေတော့ …… ပြီးချင် လာလို့ပါ ”

” ဟာ ……… ပြီးချင်လည်း အပြင်မှာ ထုတ်ပြီး ……… ထပ်လိုးပေါ့ …… ဒီမှာ ……ဇပ် တငမ့်ငမ့်နဲ့ …… ရှီးးးးး …… ကျွတ် ”

ပြောပြော ဆိုဆို ဒေါ်မာလာခင် မှာ အစိလေးအား လက်ခလယ် ထိပ်လေးဖြင့် ဖိချေ နေရသည်။

” အင်း ပါ ”

စကားအဆုံး စိုးထွန်းမှာ အဖုတ်အုံ ပေါ်မှ ဒေါ်မာလာခင်၏ လက်အား ဖယ်ကာ လီးထိပ်ဖြင့် လေးငါးချက် ရိုက်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိလိုး လိုက်တော့၏။ အနည်းငယ် အာရုံ ပြောင်းလိုက် သဖြင့် ပြီးချင်စိတ် လျော့ကျသွားရာ အားထည့်ကာ မနားတမ်း ပြန်လိုး ပေးနေသည်။

” အင်း …… လိုး ……… အ ……… အား ……… ဟုတ်တယ် ……… ရှီးးးးး ……… အအ ………… ကောင်းလိုက်တာ ”

တရဇပ် လိုးရင်း ၅မိနစ်ခန့် အကြာ ဆောင့်ချက်များ လျော့ကျ လာသည်။

” မရပ်နဲ့ …… ဆောင့်လိုး …… အထဲ … မပြီးနဲ့ ……… အ ……… ရှီးးးးး …… ”

အဖုတ်ထဲ ဒုတ်ကနဲ့ ဒုတ်ကနဲ့ လီးအရည်ပြားမှ သွေးတိုး လာသဖြင့် စိုးထွန်း ပြီးတော့မည်မှန်း ရိပ်မိသဖြင့် သတိ ပေးလိုက်ပြန်၏။

” ဗျစ် ……… အင့် … ဟုတ် ……… မမ ခင်……… အင့် ……… ဘွတ် ဘွတ် ……… ”

စိုးထွန်းမှာ အချက်၃၀ခန့် မနားတမ်း အံကြိတ်လိုးရင်း ဆက်ကနဲ့ ထရပ်ကာ လီးအား လက်ဖြင့် ထိန်းပြီး ဒေါ်မာလာခင်၏ မျက်နှာပေါ် လရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်သည်။ ဒေါ်မာလာခင်မှာ လရည်ကုန်သည်နှင့် လီးထိပ်အား ဆွဲစုပ်ရင်း တွဲကျနေသော လဥ၂လုံးအား လက်လေးဖြင့် ခပ်ဖွဖွ ညှစ်ပေး နေ၏။

” ရှီးးးးး ………… အ ………… ကောင်းလိုက်တာ …… မမခင် ရယ် ……… အားဟား ……… ကျွတ် ”

စိုးကျော် ခန္ဓာကိုယ်ကြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်ကာ ခေါင်းမော့ တက်သွားရသည်။

” ရပြီ ……… မမ ခင် ……… လွတ်တော့ ”

လရည် ထွက်ပြီးကာစမို့ လီးထိပ် ကျဉ်လာသဖြင့် ဒေါ်မာလာခင့် ပါးစပ်မှ လီးအား ဆွဲထုတ် လိုက်၏။

” လိုးနိုင်သေးတယ် … မလား … ”

” အင်း … ခဏ နားရအောင် …… ”

” နားပါ …… ဒီတခါ …… ဖင်လိုးပေး ကွာ …… ဂျယ်ဗူး …… ကျန်သေးတယ် မလား ”

” ဟုတ် … ကျန်သေးတယ် … ”

၂ယောက်သား ငြိမ်သက်ကာ ကိုယ်လုံးတီး များဖြင့် ပက်လက်လှန် မှေးနေကြရင်း ၁၅မိနစ်ခန့် အကြာတွင် ဒေါ်မာလာခင် တယောက် ကုန်းထပြီး အနည်းငယ် ပျော့နေေသော လီးအား စုပ်ပေး လိုက်ပြန်သည်။ ၅မိနစ်ခန့် စုပ်ပေးပြီး လီးတံအား ဂျယ်လူးပြီး လေးဖက် ကုန်ပေး နေ၏။ စိုးထွန်းမှာ ဖင်နောက် နေရာယူကာ ဒေါ်မာလာခင်၏ ဖင်ဝလေးထဲ ဒစ်ဖြင့် တေ့ကာ ဖိထည့် ပစ်သည်။

” ဗြိ ……… ပလွတ် ……… အ …… ”

လီးဝင်သည်နှင့် ဒေါ်မာလာခင်၏ မျက်နှာလေး ရံှု့မဲ့ကာ တအအ ညည်းနေရှာ၏။ စိုးထွန်းမှာ တချက်ချင်း လိုးပေး နေရာမှ ညည်းသံလေးများ ငြိမ်သွားသည်နှင့် အားထည့် လိုးတော့သည်။ အဖုတ် လိုးရသည်ထက် ဖင်လိုးရ သည်မှာ အရသာ ထူးကဲသဖြင့် ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်အား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်ကာ မီးပွင့် မတတ် ဆောင့်လိုးတော့၏။

” အားးးးး ……… ဖြည်းဖြည်း …………… ဖြန်း ……… အ ………… ရှီးးးးးး ………… ဖြန်းဖြန်း ……… အအ ………… သေ ……… သေ ………… သေပြီ …… အားး အား အား ………… သေပြီ ”

ဒေါ်မာလာခင် အော်ဟစ် နေသော်လည်း စိုးထွန်းမှာ ဖင်လိုးနေကြမို့ ဂရုမစိုက်တော့ နို့အုံများ ခါရမ်းနေအောင် ဆောင့်လိုးပစ်သည်။ ဒေါ်မာလာခင် တယောက် လင်ဖြစ်သူ ဆီမှ မရရှိသော ကာမသုခ လေးအား စိုးထွန်း ဆီမှ ဒင်ပြည့်ကြပ်ပြည့် ရရှိ နေ၏။ သို့သော် ဂေါ်လီများနှင့် ကြီးမား တုတ်ခိုင်သော စိုးထွန်း လီးကြီး ဖင်ထဲ ဝင်ထွက် နေသည်မှာ မသက်သာလှပေ။ အချက် ၅၀ ကျော်ကျော် လောက်မှ လီးဒဏ် ခံနိုင်လာ၏။

” အင်း ……… ရှီးးးး ………………… ရပြီ ………………… ကောင်းလိုက်တာ ……… ဆောင့်ဆောင့် ……… ရပြီ ”

လီးအရသာ တွေ့လာသည်နှင့် ဖင်ကြီး နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့်ရင်း အားမလို အားမရဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုး ခိုင်းလိုက်သည်။

” မမ ခင် …… စုပ်ဦး မှာလား ”

” အင်း … ခဏ လိုးဦး …… ခုမှ ခံလို့ ကောင်းနေတာ ”

စိုးထွန်း တယောက် ဒေါ်မာလာခင်၏ အလိုကျ ၅မိနစ်ခန့် ထပ်လိုးရာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက် လာတော့၏။ အမောဖြေရင်း ပက်လက် လှဲအိပ်ရာ ၁၅မိနစ်ခန့် အကြာ ဒေါ်မာလာခင် မှာ ပူပူနွေးနွေး ဖင်လိုးထားသော လီးအား မက်မက် မောမော ကုန်းစုပ်ပေးသည်။ လီးစုပ်ပြီးသည်နှင့် လေးဖက် ပြန်ကုန်းပေးရာ စိုးထွန်းမှာ ဖင်ရော အဖုတ်ရော တလှည့်ဆီ လိုးပေးရင်း ဒေါ်မာလာခင် တယောက် စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းကာ မျော့လာ တော့သည်။ ဖင်ပေါက်ထဲ လရည် ပန်းထည့်သည်ကို မသိတော့ မျက်လုံးများ စင်းကာ အသက် မျှင်းရှုနေရှာ၏။

” မမ ခင် ”

” ဟမ် ”

” ဆရာ … အခန်းမီး ဖွင့်နေပြီ … တရေးနိုးတာ နေမယ် ”

စိုးထွန်းမှာ အိမ်တံခါးကြားမှာ တိုက်ကြီးဘက် ချောင်းကြည့်ရင်း လှမ်းပြောနေသည်။

” ဟုတ်လား ”

ထိထိမိမိလေး အလိုးခံလိုက် ရသဖြင့် စိတ်ကျေနပ်ကာ အိပ်ပျော်သလို ဖြစ်သွားစဉ် စိုးထွန်း စကားသံ ကြောင့် လန့်နိုး လာရသည်။ အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်ကာ အိမ်လေးထဲမှ ထွက်ကာ တိုက်ကြီး၏ နောက်ဖေးပေါက် ဆီ လျှောက်လာခဲ့၏။ အိမ်အပေါ်ထပ် ပြန်တက်လာပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်စဉ် လင်ဖြစ်သူ ဦးရဲကျော်မှာ တရေးနိုး ရေထသောက်ပြီး ပြန်အိပ် သွားသည်ကို တွေ့လိုက် ရတော့သည်။ ညစဉ် လင်တော်မောင် မသိအောင် ဒါရိုင်ဘာ စိုးထွန်းအား အလိုးခံရသည်မှာ ဒေါ်မာလာခင် အတွက် ထူးကဲသော ကာမစည်းစိမ်လေး ရရှိနေ၏။ လင်ဖြစ်သူ ဘေးနား ဝင်လှဲကာ ခဏ အကြာ နှစ်နှစ် ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော် သွားတော့သည်။

******************

ဒေါ်မာလာခင် မနက် အိပ်ယာ ထသည်နှင့် ထုံးစံအတိုင်း ဘေးနား လင်တော်မောင် မရှိတောပေ။ မီးပွင့်မတတ် အလိုးခံထား သဖြင့် နွမ်းနေ သော်လည်း အိပ်ယာထကာ ကိုယ်လက် သန့်စင် လိုက်၏။ တံခါး ဖွင့်ကြည့်ရာ စိုးထွန်း တယောက် အိမ်ရှေ့ ပန်းခြံလေးဘေး ဦးရဲကျော် အလုပ်သွား အလုပ်ပြန် သုံးသော ကားအား ရေဆေး နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။ မှန်တင်ခုံရှေ့ အဝတ်စား လဲကာ ပိုက်ဆံအိတ်လေး ယူလွယ်လိုက်သည်။ မီးဖို ခန်းထဲ ဈေးခြင်းတောင်း ဝင်ယူကာ ကားဂိုခေါင်ဘက် လျှောက်လာရင်း သူမ ကားလေးအား မောင်းထွက် လာခဲ့၏။

” တီတီ … တီ ……… ”

ခြံဝန်း တံခါးနား အရောက် ကားဟွန်း တီးရာ စိုးထွန်းမှာ ဦးရဲကျော် ကားအား ရေဆေး နေရာမှ ပြေးလာပြီး ခြံတံခါး လာဖွင့် ပေးနေသည်။

” မမ ခင် …… ဈေးလား ”

” အေး …… မင်း ဆရာရော ”

” ကုမ္ပဏီ …… ပို့ခဲ့ပြီ … ကျနော်က … ကားရေပြန် ဆေးတာ … သူဖုန်း မဆက်ရင် … ညနေမှ သွားကြိုရမှာ ”

” သမီး ရော ”

” မြမျက်ချယ် က … အစောကြီး …… ထွက်သွားတာ ”

” အေးပါ …… ဒါနဲ့ … မင်း …… ဒီနေ့ ဘာစား မှာလဲ ”

” ဟမ် …… ရပါတယ် …… မမခင် ရယ် ”

” ခ်ခ် ……… ဖိုက်တင်းဘော ရရင် … ဝယ်ချက် ကျေွးမလို့ … နေ့လည်စာ အပြင်မစားနဲ့ ”

စိုးထွန်းအား မျက်စိ တဖက်မှိတ် ပြရင်း ကားလေး မောင်းထွက် ခဲ့သည်။ အပြုစု အယုယ ကောင်းပြီး မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးနိုင်သော စိုးထွန်းအား စွဲလမ်း လာခဲ့၏။ အိမ်ထောင်ရေး သုခ မပြည့်စုံ၍ လင်ငယ်နေရန် စဉ်းစားဖူး သော်လည်း ပေးရ ကမ်းရ ထောက်ပံ့ရနှင့် အခန်မသင့်လျင် ဇယားကပ်မည်ကို စိုးရိမ်နေရ သေးသည်။ ကိုယ့်အိမ်မှ ငယ်မွေးခြံပေါက် ဒရိုင်အလိုးခံရာ ငွေကုန် ကြေးကြ မရှိတော့ ကာမအားကောင်း စေမည့် အစားအသောက်များ ဖွယ်ဖွယ်ရာရာ စီမံ ချက်ပြုတ် ကျေွးရုံပင်။ အလုပ်ရှင်နှင့် အလုပ်သမားမို့ ပတ်ဝန်းကျင် မပြောနှင့် တအိမ်ထဲ အတူနေသော လင်ဖြစ်သူနှင့် သမီးတာင် မရိပ်မိပေ။ အိမ်ထောင်ရေး သုခလေး ပျောက်ဆုံး နေသော ဒေါ်မာလာခင် ခုတော့ အားရ ကျေနပ်ခြင်း အပြည့်ပင်။

*******************
ရာဂ ကွန်ယက် တွေနဲ့
ဝဲသြဃတွေ ပြည့်နက်နေတဲ့
လောကကြီးထဲ
ဝင်လာနှိပ်စက် အိပ်မက်ညတွေ
ကာမ ယဇ်ပလ္လင် တော်ထက်
ဒီတသက် စံစားစေလို့များ
စီရင်ချက် ချခဲ့လေသလား
ရက်စက်လှတဲ့ ကံကြမ္မာရယ်

………………………………………

#မြမျက်ချယ်

***********************

” ရိုက်ပြီ … အက်ရှင် ”

ရိုက်ကွင်းတွင် ပုရိသ ယောကျၤားများရှေ့ မလုံတလုံ အဝတ်စားများဖြင့် ဓာတ်ပုံ အရိုက်ခံခြင်းမှာ တော်ရုံ သတ္တိဖြင့် မဖြစ်နိုင်ပေ။

” ကဒ် …ကဒ် ………… ခဏ ……… ဘရိတ် ဟေ့ ”

မျက်မှန်ကိုင်း အနက်ဖြင့် အသားဖြူဖြူ ခန္ဓာကိုယ်ဝဝ လူတဦး ထလာကာ မြမျက်ချယ်နား ရောက်လာ၏။

” ချယ်လေး …… အဆင် မပြေတာ ရှိလား ”

” ရှင် … မရှိပါဘူး … ဆရာ ”

မြမျက်ချယ်မှာ အသားဖြူဖြူ အရပ် မနိမ့်မမြင့်နှင့် ခါးအောက် ဖင်သားစိုင်ကြီး ဝိုင်းစက် ကော့ထွက် နေကာ ယောကျၤားတိုင်း လည်ပြန် ငေးယူရသော အလှ ဘုရင်မလေး။ တက်မက်ဖွယ် ကိုယ်လုံးလေးနှင့် ရုပ်ရည် ချောမောသော မြမျက်ချယ်မှာ သူမ ဘဝ မကြောင့်မကြ နေရသော်လည်း မိဘ ၂ပါး၏ အိမ်ထောင်ရေး အရှုပ် အထွေးကြောင့် စိတ်ညှစ် နေရရှာသည်။

” ဟေးးး … ချယ်လေး … မျက်နှာလေး နွမ်းနေပါလား …… ဒီ တစင်း …… ပြီးရင် နားချင်နားလေ ”

” ဟာ … ရပါတယ် … ဆရာရဲ့ … ချယ်လေး အတွေးလွန် နေတာ … ခ်ခ် ”

ကြေငြာ ဒါရိုက်တာ၏ စကားကြောင့် စိတ်စုစည်းကာ အလုပ်ထဲ အာရုံနှစ်ထား လိုက်၏။ လက်တကိုင်း အကျၤ ီနှှင့် တွဲလျက် ပေါင်လယ်ထိ ဖုံးသော စကပ်လေးနှင့် စကိုင်းဘလူး ကုမ္ပဏီမှ အသစ်ထပ်မန် ထုတ်လုပ် လိုက်သော ခေါင်းလျှော်ရည် ဗူးလေး လက်ထဲ ကိုင်ရင်း ကင်မရာဘက် လှမ်းကြည့်လိုက်၏။ ဆွဲဆောင်မှု့ အားကောင်းသော ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်း များနှင့် မျက်နှာ ချောချောလေးက ပေ၂၀အကွာမှ လူအုပ်ကြီးအား ဖမ်းစား ထားသည်။

” ကဒ် …… ရပြီ …… ရပြီ …… ok …… ချယ်လေး ”

စိတ်ရှုပ်နေသဖြင့် အလုပ်ထဲ အာရုံ လွင့်နေရာ ၅ခါ မြှောက်မှ ဒါရိုက်တာ၏ စိတ်တိုင်းကျ အက်ရှင်အား ဖမ်းမိ သွားရ၏။ ကျောင်းတက်ရင်း တဖက်ကလည်း ဝါသနာပါရာ မော်ဒယ် လျှောက်ခဲ့လိုက်သည်။ ကျောင်းပြီး သည်နှင့် မောဒယ် လောကတွင် နေရာ တနေရာ ရရှိ လာခဲ့၏။ မော်ဒယ် ဘဝအစ ဝေဖန်မှု့ ရံှု့ချမှု့ အတိုက်ခိုက်များအား ဖြတ်ကျော်ပြီး နောက်ဆုံး ခန္ဓာကိုယ် အသားပေးသော ဆက်ဆီ မော်ဒယ် ဖြစ်သည် အထိ ကြိုးစားလာခဲ့သည်။ ရိုက်ကွင်း ပြီးသည်နှင့် မိတ်ကပ်ဆရာ ၂ယောက်အား လိုက်ပို့ပြီး ကားလေးဖြင့် အိမ်ပြန် လာတော့သည်။ အပြန်လမ်းတွင် လွန်ခဲ့သော ၃ရက်မှ မထင်မှတ်သော မြင်ကွင်းများ ပြန်မြင်ယောင် လာရ၏။ ကြေငြာ ရိုက်ရက် မရှိသဖြင့် မနက်ပိုင်း စားသောက်ပြီး တရေး ပြန်အိပ် လိုက်သည်။ ခါတိုင်း နေ့လည်မှ ပြန်နိုး သော်လည်း ဒီနေ့မှာ မနက် ၁၀နာရီခန့် ပြန်နိုးလာ၏။ ဟိုလိမ့် ဒီလိမ့်နှင့် ဆက်ပြီး အိပ်မရ တော့သဖြင့် အောက်ထပ် ဆင်းလာရာ ဧည့်ခန်းထဲ မိခင်ဖြစ်သူအား မတွေ့ရသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ရှာကြည့်၏။ အိပ်ခန်း ထဲလည်း မတွေ့ရသဖြင့် ဧည့်ခန်းထဲ တီဗွီ ဖွင့်ကြည့် ညေနသည်။

” တူတူ …… တူတူ ……… တူ ……… ”

တီဗွီကြည့်နေစဉ် ဧည့်ခန်းထဲမှ ဖုံးဝင်လာ သဖြင့် ထရပ်ကာ ဖုန်းဖွင့် လိုက်သည်။

” ဟယ်လို …… ဒယ်ဒီ ပြော ”

” အော် …… သမီးလား … ”

” ဟုတ် ”

” သမီး … မာမီရော မရှိဘူးလား ”

” ခြံထဲ မှာ ထင်တယ် …… ဒယ်ဒီ … သွားခေါ်ရ မလား ”

” မခေါ်နဲ့တော့ …… ရတယ် … စိုးထွန်း ဖုန်းဆက်တာ …… မကိုင်လို့ … သမီး မာမီ ဖုန်းကို … လှမ်းဆက် လိုက်တာ ”

” ဟုတ် ဒယ်ဒီ … အိမ်ရှေ့ …… ဒယ်ဒီကား ရှိတယ် … ကိုစိုးထွန်း …… အနောက်ဖက် အိမ်လေးထဲ နေမှာ ”

” အေးအေး …… ညနေ လာမကြိုနဲ့တော့လို့ … ဒယ်ဒီ … မိတ်ဆွေ တယောက် … ဒင်နာ ရှိလို့ …… သူတို့နဲ့ပဲ … အိမ်ပြန် လာလိုက်မယ် … အဲဒါ သွားပြောလိုက်ဦး ”

” ဟုတ် … ဒယ်ဒီ ”

ဦးရဲကျော် မှာ ကမ္ပဏီမှ တပြည့်ဖြစ်သူ စိုးထွန်းအား ညနေ လာမကြိုရန် ပြောခိုင်း နေသဖြင့် မြမျက်ချယ် တယောက် ဖုန်းချပြီးသည်နှင့် တိုက်ကြီး၏ အနောက်ဖက် ထွက်လာ ခဲ့၏။ စိုးထွန်း နေသော အိမ်လေးထဲ အရောက် မြောက်ဖက် အိပ်ခန်းထဲမှ စကားသံ များကြောင့် ခြေလှမ်း များ တုံ့ကနဲ့ ရပ်သွား ရသည်။ မျက်မှောင်ကြုံ့ရင်း အိပ်ခန်း တံခါးနား ခြေဖွဖွ နင်းပြီး လျှောက်လာရာ အိပ်ခန်းနား အရောက် စကားသံများ ပီပီပြင်ပြင် ကြားလိုက် ရတော့၏။

” ကောင်းလိုက်တာ … စိုးထွန်း ရယ် … မမ ခင်… ဒီလို မခံစားရတာ … ကြာပါပြီ ”

မိခင်ဖြစ်သူ စကားသံကြောင့် ဒုန်းကနဲ့ ရင်ခုန်သံ မြန်လာကာ စေ့ထားသော တံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့် လိုက်မိသည်။ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မာလာခင်မှာ သူမပေါ် မှောက်နေသော စိုးထွန်း ကျောပြင်အား ဖက်ပြီး လက်ဖဝါး လေးနဲ့ ပွတ်သပ် ပေးနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့၏။ ထင်မှတ်မထားသော မြင်ကွင်းမို့ အံအော မှင်သက် နေမိရသည်။ မိခင်ဖြစ်သူမှာ အိမ်မှ အလုပ်သမား ဒါရိုင်ဘာနှှင့် ဖေါက်ပြန်နေသည်မို့ ဘယ်လိုမှ စဉ်းစား မရပေ။

” အင်းပါ …… မမ ခင် … ဆန္ဒရှိတဲ့ချိန် … လာခဲ့ … ဆရာ … မသိအောင် … လိုးပေး ပါ့မယ် ”

ဒါရိုင်ဘာ စိုးထွန်းမှာလည်း ဒေါ်မူလာခင်၏ ပါးပြင်အား နမ်းရင်း ပြန်ပြော နေပြန်သည်။

” အွန်း ”

ဒေါ်လာခင်မှာ ပက်လက်လှန် အနေထားဖြင့် မျက်လုံး ၂ဖက်မှိတ်ကာ မျက်နှာလေး မော့မော့ ပေးရင်း ပြန်အနမ်း ခံနေ ရှာ၏။

” မင်းဟာကြီးက … လွန်ပါတယ် … ခုထိ မမ ခင် … ဟာလေးထဲ … မာနေတုန်းနော် ”

မိခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် မြမျက်ခြယ် အကြည့် ရွေ့မိရာ စိုးထွန်း လီးကြီးမှာ ဒေါ်မာလာခင်၏ အဖုတ်ထဲ စိုက်လျက် တန်းလန်းဖြင့် မာထင် နေသည်။ ထိုချိန် ဒေါ်မာလာခင်မှာ စကားပြောရင်း လီးအား အဖုတ် အတွင်းသား များဖြင် ညှစ်ကြည့်ရာ ဖင်သားဆိုင်ကြီး ရံှု့သွားပြန်၏။

” မမ ခင် … မဝသေးဘူးလား … တော်ကြာ … မြမျက်ခြယ် … နိုးလာလိမ့်မယ် ”

” အမ်် … စိတ်မပူနဲ့ … သမီးလေးက … သူ့ကြောငြာ အလုပ် နားရက်ဆို … တနေကုန် အိပ်တာ ”

ခုမှ မြမျက်ချယ် သဘောပေါက် သွားရ၏။ ကြေငြာ ရိုက်ရက် မရှိချိန် တနေကုန် အိပ်တတ်သော သူမ အကျင့်အား မိခင်ဖြစ်သူ သိရှိထားသဖြင့် သူမ ပြန်အိပ် နေစဉ် စိုးထွန်း အိမ်လေးထဲ လာရောက် အလိုးခံပုံ ရသည်။

” အင်းပါ … မြမျက်ချယ် နိုးလာရင် … မမ ခင်ကို … လိုက်ရှာ နေမဆိုးလို့ ”

” စိုးထွန်း … ခဏ ဆင်းဦးကွာ ”

” ဟမ် … ဘာလို့ လဲ ”

ရုတ်တရက် ဒေါ်မာလာခင်၏ စကားကြောင့် စိုးထွန်း ကြောင်သွားတော့၏။

” ဟို ဟို …… မမ ခင် … မင်းဟာကြီး … စုပ်ပေး ချင်လို့ ”

ဒေါ်မာလာခင် စကားပြောရင်း မျက်နှာလေး ပန်းရောင် သန်းလာရပြန်သည်။

” ဒီလီးကြီးကို … ကြိုက်လား ”

” ကြိုက်လို့ … လိုက်လျော နေတာပေါ့ ကွ ”

” ဘာလို့ … ကြိုက်တာလဲ ”

” အမှန်တိုင်း ပြောရရင် … မင်းဆရာနဲ့ မနေဖြစ်တာ … ကြာပြီ … ပြီးတော့ … သမီးလေးသာ မွေးလာတာ … ဒီလောက် အားမရ ခဲ့ဘူး … ခု … မင်းနဲ့ ကျမှ… ဒီအရသာကို … ကောင်းကောင်း ခံစားရ တာလေ …

” အင်း … ဒီလို ပွင့်လင်းလို့လဲ … မမခင် ကို… တနေ့ပြီး တနေ့ … ပိုပို ချစ်နေမိတာ …… ပြွတ်စ် … ”

” အံမယ် … လူကို … ချစ်တာလား … ဟိုဟာကို … ချစ်တာလား … ဟွန်း ”

ဒေါ်မာလာခင်၏ စကားအဆုံး စိုးထွန်းမှာ နူတ်ခမ်း အား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက် ဆွဲစုပ်ရင်း သူ့ လက်နှစ်ဖက်အား ဒေါ်မာလာခင်၏ ကိုယ်လုံးဘေး တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ထောက်၍ ခါးဆန့် လိုက်တော့ သည်။

” ဇွိ ……… ဘွတ် ……… ရှီးးးးး ……… ”

ခါးဆန့် ပြီးသည်နှင့် အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်ရင်း တချက် ဆောင့်လိုး ပစ်၏။

” အ ……… အင်း ……… နေဦးလေ ကွာ …… စုပ်ပေး ချင်သေးတာ ပါဆို ”

” အင်းပါ … မမခင် ရဲ့ … ကောင်းလွန်းလို့ပါ …… ”

စိုးထွန်းတယောက် ဒေါ်မာလာခင်၏ မျက်နှာလေးအား စိုက်ကြည့်ရင်း လီးအား အဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ စောက်ရည်များ လီးကြီးနှင့်အတူ ကပ်ညှိကာ အပြင်သို့ ပွက်ကနဲ့ ထွက်ကျ လာတော့သည်။

” ပလွတ် …… ဗွိ …… ပွက် ……… ”

ထိုချိန် အိပ်ခန်း တံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့်နေသော မြမျက်ချယ် တယောက် မျက်လုံးလေး ဝိုင်းစက် သွားရ၏။မိခင်ဖြစ်သူ စောက်ပတ် ထဲမှ ကျွတ်ထွက် လာသော လီီးကြီးမှာ ညိုမဲနေပြီး လီးတံ ပတ်ပတ် လည်တွင် ဖုထစ် နေသော ဂေါ်လီများနှင့် လီးတချောင်းလုံး စောက်ရည် များဖြင့် ပြောင်လဲ့ နေသည်။ စိုးထွန်းမှာ လီးအား ထုတ်ပြီးသည်နှင့် ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ဒေါ်မာလာခင်၏ မျက်နှာနား တိုးကပ် လာရာ စောက်ရည် များ ဗိုက်သားပြင်နှင့် နို့၂လုံး ကြားထိ စီးကျနေ၏။

” ရော့ … မမခင် … တအား စုပ်ချင်နေတဲ့ … လီးကြီး ”

စိုးထွန်း လီးမှာ ဒစ်ကြီး ပြဲလန်နေကာ လီးအရင်း အောက်ဖက် တွဲကျ နေသော လဥများ နို့အခြေနား တင်နေတော့၏။ ဒေါ်မာလာခင် တယောက် ပါးစပ်နား ကပ်လာသော ဒစ်ကြီးအား ကြည့်ကာ မျက်လုံးများ အရောင် တောက်လာ ရသည်။ အကြိမ်ကြိမ် အလီလီ အထွဋ်ထိပ် ပို့ပေးနိုင်သော လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း ဒစ်ဖူးအား ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက် မိ၏။ နှာခေါင်းဝနှင့် အထက်နူတ်ခမ်းကြား ပေကပ် လာသော လီးထိပ်မှ အကျိအချွဲ များအား လျှာဖျားလေးနှင့် သပ်ချကာ ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ တဆက်ထဲ လီး တချောင်းလုံး အကျိအချွဲများ ပြောင်အောင် ယက်ကာ လဥ၂လုံးအား လက်ဖဝါးထဲ ထည့်၍ ညှစ်ချေ ပေးနေ၏။

” အားးးးး ………… အအ ………… ကောင်းလိုက်တာ ……… မမ ခင် ရယ် ……… အူးးးးးး ……… ရှီးးးးး ………… ဟူးးးးး ”

ခဏအကြာ ဒေါ်မာလာခင်မှာ လီးတံအား စုပ်ကိုင်ရင်း ဒစ်ဖူးအား ပါးခွက်အောင် ဆွဲစုပ်ပေးသည်။

” ပြွတ်စ် …… ပလွပ် ………… အ အ အ ”

အားရကျေနပ်အောင် စုပ်ပြီး လီးတံအား ပါးစပ်မှ ထုတ်ကာ လေထဲ တဆက်ဆက် ရမ်းခါနေသော လီးထိပ်အား သွားလေးဖြင့် ဖိကိုက် ပေးပြန်သည်။

” အားးးး ……… အားဟား ……… တော်တော် …… တော်တော့ ……… မမ ခင် …… အားဟား …… ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွား လိမ့်မယ် ”

” အွန့် …… ပြွတ်စ် ……… ပလွပ် ……… ခ်ခ် ”

ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်စုပ်ကာ ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်သော လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း ဒေါ်မာလာခင် ကြိတ်ပြီး ကျေနပ် နေတော့၏။ လီးကျွတ်သွားသည်နှင့် စိုးထွန်း ချက်ချင်း ထထိုင်ကာ ဒေါ်မာလာခင်အား နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ် လိုက်ပြန် သည်။ တဆက်ထဲ ဒေါ်မလာခင်၏ ပေါင်တံအား လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ရင်း နားနား တိုးတိုး ကပ်ပြော နေ၏။

ဒေါ်မာလာခင် ခေါင်းလေးညိတ်ကာ တဆက်ဆက် တုန်ခါနေသော လီးထိပ်အား ကုန်းနမ်းကာ လက်လေးဖြင့် အားပါးတရ ညှစ်ပစ်သည်။ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ကိုယ်လုံးလှည့်ကာ စိုးထွန်းအား ကျောပေးလျက် ဒူးထောက် ထိုင်လိုက် တော့၏။ ခါးညွတ်ကာ လက်နှစ်ဖက် ရှေ့ကွေး ထောက်ရင်း ကုတင်ပေါ် ဖင်ကြီး ထောင်ပေး လိုက်သည်။ ခါးအောက် အိကော့ နေသော ဖင်ကြီးမှာ ကုန်းလိုက်သဖြင့် သိသိသာသာ စွင့်ကား လာရ၏။

” ဖင်ကြီးက … လှလိုက်တာ … မမခင် ရယ် ”

စိုးထွန်းမှာ အိမ်ထောင်ရေး သုခဟစ်ဟာပြီး သူစိမ်း ယောကျ်ားများနှင့် ရောရော ထွေးထွေး မနေခဲ့ ဘူးသော ဆရာ ကတော်အား ကာမ ကွန်ယက်ဖြင့် မလှုပ်နိုင်အောင် ချုပ်ထားနိုင်၏။

” ဟွင့်နော် … မင်း အဲလို ပြောပြောပြီး … ညာညာ လိုးနေတာ မလား ”

” တကယ် ပြောတာပါ …… မမခင်ရဲ့ …… မြမျက်ချယ်နဲ့ တောင် … ညီအမ ထင်နေရတာ ”

အမှန်တယ် နေ့စဉ် ကျန်းမာရေး ပုံမှန် လိုက်စား ခဲ့သော ဒေါ်မာလာခင်မှာ သမီးဖြစ်သူ မြမျက်ချယ်နှင့် ယှဉ်တွဲ လျှောက်ပါက အမှန်တကယ် ညီအစ်မဟုပင် ထင်မှတ် ရအောင် နုပျို နေပြန်သည်။ ဖင်သားစိုင် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ၂ခြမ်းကြား အောက်ဖက်တွင် ဒေါ်မာလာခင်၏ ပန်းနုရောင် စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား ၂ခုမှာ နောက်သို့ စူထွက်နေ၏။စိုးထွန်း တယောက် ဖင်ကြီးနောက် ဒူးထောက်ရပ်ရင်း ဖေါင်းကြွနေသော အဖုတ်အား ကြည့်ကာ အသဲ တယားယား ဖြင့် လီးတံအား ၂ချက်၃ချက် စွရင်း စောက်ခေါင်းဝထဲ လီးထိပ် တေ့လိုက်တော့၏။ ခဏ အကြာ စိုးထွန်း လိုးချက်များအောက် ဒေါ်မာလာခင် ကော့ပျံ နေရသည်။

” အင့် …… အင့် ……… ကောင်းလား … မမခင် ”

” အား …… ကျွတ် ကျွတ် … ကောင်းတယ် … တကယ် ကောင်းတယ် … မင်း ဆရာ … လိုးထာထက် ဆယ်ဆလောက် … သာတယ် … မညှာနဲ့ …… နာနာလေး ဆောင့်ကွာ ”

” အင်းပါ ……… မမခင်ရဲ့ ……… အင့် … ဗြိ ……… ဘွတ် ဘွတ် ………… ဖွပ် ဖွပ် ………… ဗွတ် ……… ဇွိ …… ကြိုက်လား …… အင့် … အင့် … အင့် ”

” အားဟား …… လိုးလိုး ……… ကြိုက်တယ် ……… ဟင့် ……… အ ……… အဖုတ်တစ်ခုလုံး … အီစိမ့် နေတာ ပဲကွာ ”

အဖုတ်ထဲ ဂေါ်လီများဖြင့် လီးတံကြီး ပြည့်ကြပ်စွာ တိုးဝင်လာတိုင်း ဒေါ်မာလာခင်မှာ ဖင်ကြီးကော့ကာ နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့် ပေးနေသည်။

” အားဟား …… ကောင်းလိုက်တာ …… မမခင် ရယ် …… ကျနော် ပြီးချင် လာပြီဗျာ ”

စကားပြောလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် နာရီဝက် ကျော်ကျော်တွင် စိုးထွန်း လျော့လိုက် လာတော့သည်။

” ဟင့်အင် … လိုး လိုး … မရပ်နဲ့ … စိုးထွန်း …… မမခင် လည်း … ပြီးတော့မှာ … နဲနဲလောက် … ဆောင့်ပေးဦး နော် ……… အ အ အအ ”
ူ
” အားးးး ……… အအ ……… မရ ……… မရ ……… မ ရ တော့ ဘူး …… မမ ခင် ……… ကျွတ် ကျွတ် ”

” ထုတ် … ထုတ် …… လီးကို …… ထုတ်တော့ …… စိုးထွန်း ”

” ဟုတ် … ဟုတ် ……… ဇွိ ………… ပလွပ် ……… ”

လီးဆွဲ ထုတ်သည်နှင့် ဒေါ်မာလာခင်မှာ လေးဖက်ကုန်း နေရာမှ ကိုယ်တပတ် လှည့်ကာ စိုးထွန်း လီးရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ပါးစပ်လေး ဟပေး လိုက်တော့သည်။ စိုးထွန်းမှာ ဒေါ်မာလာခင်၏ ဟထားသော နူတ်ခမ်း လေးထဲ ဒစ်ကြီး တေ့ကာ ဂွင်းထု လိုက်၏။

” ထွက် …… ထွက် …… အားးးး ………… ထွက်ပြီ …… ရှီးးးးး ………… အား အားးး ………… အ …… ”

” အွန့် ……… ပလစ် ……… အွန့် … အု ……… ဂလု ……… အု ……… ”

ဒေါ်မာလာခင် တယောက် စိုးထွန်း လီးထိပ် အပေါက်မှ ပန်းထွက်လာသော လရည်များ တဂွတ်ဂွတ် မျိုချပြီး လက်တဖက်မှာ သူမ အဖုတ်လေး ပွတ်ရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် ပစ်တော့သည်။

” ပြွတ်စ် ……… ပလပ် ……… ပြွတ် ပြွတ် ……… ဒီလောက် များတဲ့ … လရည်တွေ … မမခင် … တခါမှ မမျိုဖူး သေးဘူးကွာ …… ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ”

ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် လက်တဖက်မှာ သူမ အဖုတ်လေး ပွတ်ကာ စိုးထွန်း လီးထိပ် အပေါက်မှ လက်ကျန် လရည်များအား တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ရင်း ပြောဆို နေ၏။

ထိုချိန် တံခါးဝမှ ချောင်းကြည့် နေသော မြမျက်ချယ် တယောက် ဒူးများ ညွတ်ကျ လာရသည်။ မိခင် ဖြစ်သူ၏ ရာဂစိတ် ကြီးမားပုံအား မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်နေရသည်။ ဒေါ်မာလာခင် အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်နေစဉ် တိုက်ကြီးဖက် အမြန်ပြန်လာကာ အိပ်ခန်းလေးထဲ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက် တော့သည်။ ခဏအကြာ ဒေါ်မာလာခင် ဝင်လာမှ ဖခင်ဖြစ်သူ ပြောခိုင်းသော အကြောင်းအား စိုးထွန်းဆီ သွားပြောလိုက်ရ၏။

” ပွမ်မွမ် … ပွမ်ပွမ် …… ပွမ် ……… ”

ရိုက်ကွင်းမှ အပြန် ကားမောင်းရင်း တွေးနေရာ ရုတ်တရက် ကုန်ကားတစီး၏ ကားဟွန်း သံကြောင့် မြမျက်ချယ် အတွေးလေး ရပ်ကာ ကားလေးအား ဘေးခဏ ကပ်လိုက် ရသည်။ ကုန်ကားကြီး ကျော်တက် သွားမှ လမ်းမပေါ် ကားလေး မေးတင်ကာ အိမ်သို့ ဦးတည် လိုက်တော့၏။

……………………………
သိိပ်ချစ်တဲ့ မိန်းမကို
ဥသြ … ဥသြ လို့ သံချိုနှောပြီး
တစ်ပါးသူ ရင်ခွင်ခွင်ထဲ
ဆက်သရအောင်
ငါ … မင်းကျန်စစ် မဟုတ်ဘူး
သံသရာ တကွေ့
ပြန်ဆုံရင်တောင်
ငါ့လမ်း … ငါ လျှောက်မယ်

{ ရဲကျော် }

…………………………………

” ပြန်တော့မှာလား … ကိုရဲကျော် ”

” ဟုတ် … ပြန်မယ်ဗျာ … အလုပ်ထဲ ရောက်ရင် ……အိမ်က …… ဇနီးနဲ့ သမီးကို … မေ့နေ တတ်တာဗျ … တရက် တလေ … စောစော ပြန်ဦးမယ် ”

” အဲဒါတော့ … ဟုတ်တယ် … ကိုရဲကျော် … မိန်းမတော့ …… ပစ်မထားနဲ့ဗျို့ … ခင်ဗျားတို့ ကျနော်တို့က … အပြင်မှာ … စီးပွားရှာနေကြတာ … အိမ်က … မိန်းမ … အထီးကျန် နေရင် …… မကောင်းဘူး … ကားပါလား ”

” အင်း … ဒီနေ့ … ဒါရိုင်ဘာကို ပြန်နားခိုင်းပြီး … ကားယူ ထားလိုက်တာ ”

ဦးရဲကျော် အိမ်ပြန်လာရင်း ကားထဲ တပ်ထားသော cctvအား ဖွင့်ကြည့်မိသည်။

” ဟာ ”

ကားရှေ့ခန်းမှာ မထူးခြားသော်လည်း ကားနောက် ခန်းမှာ ထူးခြားနေသည်။ ဒီနေ့ နေ့လည်မှ မြင်ကွင်း ဖြစ်၏။ တပြည့်ဖြစ်သူ နေ့လည် အိမ်ခဏပြန်ချိန်၌ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော အဖြစ်ပျက်များ ဖြစ်သည်။ ကား နောက်ခန်း ဆိုဖာကူရှင် ခုံပေါ်တွင် မယားဖြစ်သူ ဒေါ်မာလာခင် ကော့ပျံ နေရသည်။

” အိုးးးး ……… ဟင့် … ဟင့် …… တော်ပါတော့ ……… သေလိမ့်မယ် ……… အ ……… အားးး ”

ညည်းသံ အသက်ပြင်းပြင်း ရှုသံများနဲ့အတူ တပြွတ်ပြွတ်နှင့် အသားစိုင် ဆွဲစုပ်သံများ ထွက်ပေါ် နေ၏။ မယားဖြစ်သူ ကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ်ကာ ညည်းငြူ နေပုံအား ကြည့်ရင်း ဦးရဲကျော် စိတ် လှုပ်ရှားပြီး မျက်စိမျက်နှာ ပျက်လာရသည်။ ပက်လက် အနေထားနှင့် ဒေါ်မာလာခင်၏ ပေါင်တံ တဖက်အား ထိုင်ခုံ ကျောမှီပေါ် တင်ကာ တပြည့်ဖြစ်သူ စိုးထွန်းမှာ ကန်လန့်ဖျက် အနေထားဖြင့် ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း အဖုတ်အား ယက်ပေး နေ၏။

” လုပ်မှာဖြင့် ……… လုပ်ကွာ …………… ဟင့် ………… ကျွတ် ………… အ ………… အ ”

စိုးထွန်းမှာ ဒူးထောင်လျက် အနေထားဖြင့် ဒေါ်မာလာခင် အား ယက်ပေးရင်း လက်တဖက်မှာ လီးအား ပုဆိုးအပြင်မှ အုပ်ကိုင် ဂွင်းတိုက်နေသည်။

” မဝသေးဘူး ……ယက်ဦးမယ်လေ … မမခင် ကလည်း …… ပြီးမှ လိုးရအောင် ”

” အာ ……… အအ ……… ဟင့် ……… ကျွတ် …… ”

ပက်လက် အနေထားနှင့် ဆိုဖာခုံ ဒေါင့်စွန်အား လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ မျက်စိမှိတ် ညည်းနေ ရှာ၏။ စိုးထွန်းမှာ အဖုတ်ယက်ပေးရင်း ညာလက်ဖြင့် ဂွင်းထုကာ ဘယ်လက်ဖြင့် ဒေါ်မာလာခင်၏ နို့အုံ ၂ဖက်အား ညှစ်ချေ ပေးပြန်သည်။

” အ ………… အားးးး …………… ရှီးးးးးးး …… မနှိပ်စက် ပါနဲ့ …… စိုးထွန်း ရယ် … ကျွတ် ………… အ ………… လိုး ………… လိုး …………… လိုးပါတော့ …… ဟင့် ဟင့် ”

ဒေါ်မာလာခင် တဟင့်ဟင့်ဖြင့် ညည်းကာ ဖင်ကြီး ကြွတက် လာတော့၏။ ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်း တလှုပ်လှုပ် ဖြင့် ကုန်းယက် ပေးနေသော စိုးထွန်းမှာ သူမ စကားအား ဂရုမစိုက်ပေ အစိလေးအား တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်နေ၏။ အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိပ်လေး နှင့် အထက်အောက် ဖိယက်လိုက် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လျှာအား စုချွန် သွင်းကာ မွှေလိုက်ဖြင့် ထိထိမိမိ ယက်ပေး လိုက်ပြန်သည်။

” ဟာ ………… အာ ………… လိုးပေးပါဆို ……… ဟင့်…………… အအ ……… မ ………… မ ……… မ ရ တော့ ……… အ ………… ရှီးးးးး …………… ထွက်ပြီ …… ထွက်ပြီ ”

ဒေါ်မာလာ၏ ဖင်ကြီး လေပေါ် မြှောက်တက်ကာ ပြန်မကျတော့။ မျက်နှာလေး မဲ့လာပြီး သူမ ပေါင်ကြား ထဲမှ စိုးထွန်း ခေါင်းအား ပေါင်တံ ဖွေးဖွေး ၂ဖက်ဖြင့် ညှပ်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်၏။ နောက်ပိုင်း စိုးထွန်း လိုးချက် များအောက် အားရ ကျေနပ်စွာ ခံနေသော မယားဖြစ်သူ၏ ပုံရိပ်များအား ဆက်မကြည့် ဖြစ်တော့။ ၁၀မိနစ်ခန့် စိတ်အား တည်ငြိမ်အောင် စုစည်းပြီးမှ အိမ်ပြန် လာခဲ့၏။

*******************

၃ရက်ခန့် ရှိနေသည်။ ဦးရဲကျော် တယောက် ကုမ္ပဏီလည်း မသွား စာကြည့်ခန်းထဲ အခန်း အောင်းနေကာ မိခင်နှင့်လည်း စကားမပြောတော့။ အစားသောက်များ စာကြည့်ခန်းထဲ ပို့ပေးရန်သာ မှာထား၏။ မြမျက်ခြယ် မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ထူးခြားသော အခြေနေအား ရိပ်မိသော်လည်း ကုမ္ပဏီ ကိစ္စဟုသာ စိတ်ထဲ ထင်မှတ် နေမိသည်။ မနက်ပိုင်း ကြေငြာ အသစ်တခု ရိုက်ရာ နေ့လည်ပိုင်း ရိုက်ကွင်း ပြီးလို့ ပြန်လာချိန် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးရဲကျော်၏ စာကြည့်ခန်းထဲ မနက်က ပြင်ဆင် ပေးခဲ့သော မနက်စာမှာ အရာ မယွင်းသေး သဖြင့် မျက်မှောင်လေး ကုတ်လိုက်မိသည်။ လူလည်း မတွေ့မိ။

အိမ်အပေါ်ထပ် တက်လာရာ လှေကားထိပ် အိပ်ခန်းတံခါးဝ အရောက် ကုတင်ပေါ် ဘေးတစောင်း အနေထားဖြင့် မျက်လုံးပွင့်ကာ ခြေတဖက် ကြမ်းပြင်အောက် တွဲလောင်း ကျနေသော ဖခင်ဖြစ်သူအား တွေ့လိုက် ရတော့သည်။ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မာလာခင် မှာလည်း အိမ်တွင်မရှိပေ။ တခုခု မှားနေမှန်း ချက်ချင်း သိလိုက်၏။ ကုတင်နား ခပ်မြန်မြန်လျှောက်ကာ ဦးရဲကျော်အား ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အနေထား ဖြစ်အောင် ရွေ့ရင်း လက်ကောက် ဝတ်အား စမ်းကြည့် နေသည်။ မျက်လုံးများ ပြူးလာပြီး ဦးရဲကျော် မျက်နှာအား ကြည့်ရင်း ထိပ်လန့်မိ၏။ ဆေးနံ့ ရလိုက်သဖြင့် ကုတင်စောင်း အဖုံးပွင့် နေသော အိပ်ဆေး ဗူးခွံအား ယူကြည့်ရာ ဆေးတဗူးလုံး ဆေးများ မရှိတော့ပေ။

” ဟာ …… ဒယ် … ဒယ် …… ဒယ်ဒီ …… အဟင့် ဟင့် …………………… အီး ဟီးးးးး ”

မိခင်ဖြစ်သူဆီ ဖုန်းဆက် ပြောပြီး ရှိုက်ငိုရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ အား ဆေးရုံ ပို့ရန် အမြန်စီစဉ် လိုက်ရသည်။

********************

ရက်မှလ လမှနှစ်သို့ ကူးပြောင်းလာရာ အချိန်များ တရွေ့ရွေ့ ကုန်ဆုံး လာတော့၏။ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက် တခုရှိ ခြံဝန်းကျယ်ကြီးထဲ တိုက်ကြီး တခုလုံး မှောင်နေသော်လည်း အနောက် ဘက်ခြမ်း အောက်ထပ် ဒေါင့်စွန်း အိပ်ခန်းလေး မီးလင်းနေ၏။ အိပ်ခန်းလေးထဲ အသက်၂၅နှစ်ခန့် မိန်းမလှလေး တယောက် ရင်တုန် နေရသည်။ အိပ်ခန်းထဲ မှန်တင်ခုံရှေ့ ရပ်ကာ အကျၤ ီချွတ်ချရင်း ဘယာစီယာ ချိတ်အား လက်နောက်ပြန် ဆွဲဖြုတ်လိုက်၏။ အပေါ်ပိုင်း ဗလာ ကျင်းသွား သည်နှင့် ထမိန်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေးအား တဆက်ထဲ ချွတ်ကာ ကုတင် ခြေရင်းဘက်ရှိ ဘီဒိုနား ကိုယ်တုံးလုံး ဖြင့် လျှောက်လာခဲ့၏။ ဘီဒိုဖွင့်ကာ ညဝတ်အကျၤ ီ စွပ်ကာ မှန်တင်ခုံရှေ့ ပြန်အရောက် အိပ်ခန်း တံခါးလေး ပွင့်လာသည်။

” ကျွိ … ကျွီ …… ”

ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာသော တံခါးသံကြောင့် မိန်းမလှ လေး လှည့်ကြည့်ရာ အသက် ၄၇ခုနှစ်ခန့် အသားညိုညို ရုပ်ရည် ခန့်ညားသော သက်လတ်ပိုင်း လူတယောက် ဝင်ချ လာသည်။ နောက်ကျောဘက် လာရပ်ကာ ခါးလေး ဖက်ပြီး လည်တိုင်လေး နမ်းစဉ် ရင်တထိတ်ထိတ် ဖြင့် ခံယူနေရ၏။ ၂မိနစ်ခန့် နမ်းပြီး ဆက်ကနဲ့ ပွေ့ချီကာ ကုတင်စောင်းနား အရောက် ထူထဲသော မွေ့ယာပေါ် ပက်လက်လှန် ချပေးလိုက်သည်။ ပက်လက် အနေထား ဖြင့် ပါးလွှာသော ညဝတ်အကျၤ ီ လေးအောက် မို့မောက် နေသော နို့အုံထိပ်မှ နို့သီးခေါင်း အရာလေး ချွန်ထွက် နေ၏။ အကျၤ ီဖြင့် တွဲလျက် ပေါင်လယ်ထိ ဖုံးသော စကပ် အောက်နားစ လေးအား ဗိုက်ပေါ် လှန်တင်ရာ ဖင်ကြီး အလိုက်သင့် ကြွပေးရင်း မိန်းမလှ လေး၏ ပါးပြင်မှာ ချက်ချင်း နီမြန်း လာတော့သည်။ ဘယ်ညာ တင်းမောက် နေသော နို့အုံထိပ် နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေး မာခဲနေကာ ဗိုက်သား ဖွေးဖွေး အောက်ဖက် ဆီးခုံးပေါ် အမွှေးနု လေးများ ကပ်နေပြီး ပေါင်တံ တုတ်တုတ် ကြားထဲ မို့အစ်နေသော ပန်းရောင် အဖုတ်လေး မြင်နေရ၏။

” သမီး ”

” ရှင် ”

ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အနေထားနှင့် မှိတ်ထားသေ မျက်လုံးလေး ၂ဖက် ဖွင့်ကာ ပြန်ထူးနေသည်။

” မနေ့ညက … နာနေသေးလား ဟင် ”

” အင်း … နေ့လည်ထိ … နဲနဲ နာနေသေး တယ် ”

ပြန်ဖြေရင်း မျက်ဝန်း အိမ်လေးထဲ မျက်ရည်ကြည်လေး ရစ်ဝဲ လာရပြန်၏။

” သမီး … ဝမ်းနည်း နေပြီလား ”

” ဝမ်းနည်းပေမယ့် … ချယ်လေး ကျေနပ်ပါတယ် … ပြီးတော့ … ဒယ်ဒီကို …… ချစ်တယ် ”

” ဘာလို့ … ချစ်ရတာလဲ ဟင် ”

” အဲလိုတော့ … ပြောမပြတတ်ဘူး … ဒယ်ဒီ ”

သမီးဖြစ်သူ မျက်နှာ ချောချော လေးအား ကြည့်ရင်း ဦးရဲကျော်၏ လက်တဖက်မှာ နို့အုံလေးအား ခပ်ဖွဖွ ညှစ်ချေ ပေးနေသည်။ မြမျက်ချယ် တယောက် မျက်ဝန်းရွဲကြီး များနှင့် ဖခင်ဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်း မျက်ခွံလေး မှေးကျလာရ၏။ သူစိမ်းမဟုတ် ချစ်သူ ရည်းစားလည်း မဟုတ် သွေးရင်းသားရင်း သားအဖ ၂ယောက် လောကဓံ အလှည့်အပြောင်း အောက် အထိအတွေ့ အောက် နယ်လွန် နေကြသည်။ မိခင်နှင့် ဖခင်တို့ အိမ်ထောင်ရေး အဆင်မပြေရာမှ လမ်းခွဲခဲ့သည့် နောက်ပိုင်း မြမျက်ချယ် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးရဲကျော်နှင့် နေလာ ခဲ့သည်။ မိခင်နှင့် ပြတ်စဲ ထားသော ဖခင်နှင့်အတူ နေရသည့် အချိန်တွင် မိခင် တာ၀န်များမှာ နေတဓူဝ သူမ တာဝန် ဖြစ်လာ ခဲ့ရသည်။

တဖြည်းဖြည်း နာမည် ကြီးလာစဉ် ဂျာနယ်များထဲ ပါလာသော ဆက်ဆီ ဓတ်ပုံများကြောင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးရဲကျော်၏ အကြည့်များ ပြောင်းလဲ သွားကြောင်း သိရှိခဲ့၏။ မယားဖြစ်သူ မရှိတော့သဖြင့် သူမ ခန္ဓာကိုယ် အား တပ်မက်သော အကြည့်များဖြင် ခိုးကြည့် တတ်မှန်း ရိပ်မိနေသည်။ ကျစ်လစ် တောင့်တင်းသော ခန္ဓာကိုယ်ဖြင့် မျက်နှာနုနုချောချော လေးမို့ မြမျက်ချယ် အဖို့ ရိုက်ကွင်း မှာပင် ထိုသို့ အကြည့်များ သိပ်မထူး ဆန်းတော့ ရိုးအီ နေခဲ့၏။ သို့သော် မိခင်ဖြစ်သူနှင့် အဆက်သွယ် ပြန်ရချိန် ဒေါ်မာလာခင်မှာ နောက်အိမ်ထောင်နှင့်မို့ အထီးကျန် နေသော ဖခင်အား သနားလာမိရာမှ သံယောစဉ် နယ်လွန် သွားတော့သည်။

” ပြွတ်စ် … ”

ဦးရဲကျော် တယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် စိုက်ကြည့် နေသော သမီးဖြစ်သူ၏ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူး လေးအား ဖိကပ် စုပ်ယူလိုက်သည်။ တဆက်ထဲ နို့အုံ၂ဖက်အား ချည်သား အကျၤ ီပေါ်မှ အုပ်ကိုင် ဆုပ်နယ်ပေး၏။

” အွန့် …… ပြွတ် …… ပလပ် ……… ပြွတ် ပြွတ် …… ”

ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာကာ လက်လေး၂ဖက် မြှောက်တက်လာပြီး ဖခင်ဖြစ်သူ လည်ပင်းအား ချိတ်ဖက် လိုက်သည်။ ၅မိနစ်ခန့် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း မြမျက်ချယ် တယောက် ခေါင်းလေး မော့လာသဖြင့် ဦးရဲကျော် မှာ လည်တိုင်ပျော့ လေးအား ပြောင်းစုပ် ပေးနေ၏။ ဘယ်ယောကျာ်းမှ မထိဖူးသော အပျိုစင် စစ်စစ်လေးမို့ ခန္ဓာကိုယ်လေး တွန့်လိမ်နေရ၏။

” သမီး …… ဒယ်ဒီ လိုးတော့မယ်ကွာ ”

” ဟုတ် ”

ဦးရဲကျော် စကားအဆုံး မြမျက်ချယ်မှာ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ပေါင်တံ၂ဖက် မြှောက်ကွေး ဖြဲပေး လိုက်သည်။

” ဗျစ် ……… အ အ ……… ဖြည်းဖြည်း …… ဒယ်ဒီ ”

” ရှီးးးးးး ……… အိုး …… အင့် ……… စောက်ပတ်လေးက …… ကြပ်နေတာပဲ …… လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ … သမီးရယ် … အင့် …… ဗျစ် ……… ဇွိ ……… ဘွတ် ဘွတ် … ဘွတ် ”

စလိုးသည်နှင့် မြမျက်ချယ်၏ အဖုတ်အတွင်းသား များ၏ ဖမ်းညှစ်နေမှု့ကြောင့် ဦးရဲကျော် မထိန်းနိုင်ပဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိလိုးနေ၏။

” အင်း …… တအား မလိုးနဲ့ဦး …… ဒယ်ဒီ ……… ဟင့် …… အအ အ ”

ုမြမျက်ချယ် တယောက် ဖခင်ဖြစ်သူ ဆံပင်အား လီးဒဏ် ခံနိုင်ရန် အံလေး ကြိတ်ပြော လိုက်ပြန်သည်။ ၅မိနစ် လောက်မှ အဖုတ်လေးထဲ လီးဝင်လီးထွက် ကောင်းလာကာ လီးအရသာလေး ခံစားမိလာ၏။

” အား ………… လိုး ……… အင့် ……… လိုးတော့ …… ဒယ်ဒီ … ချယ်လေး …… ခံနိုင်ပြီ ”

၁၀မိနစ်လောက်တွင် ဖခင်ဖြစ်သူအား ဆောင့်လိုး ပေးရန့် မပွင့်တပွင့်လေး တောင်းဆို လိုက်တော့သည်။ သမီး ဖြစ်သူမှ အားရကျေနပ်စွာ လိုးခွင့် ပြုနေပြီမို့ ဦးရဲကျော်မှာ လီးအဖျားထိ ထုတ်ကာ အရင်းထိ ဆောင့်လိုးရင်း ခဏအကြာ ခပ်သွက်သွက် လိုးပေး နေ၏်။ အချက် ၅၀ခန့် မနားတမ်း လိုးရင်း နောက်ဆုံး တချက် အံကြိတ်ဆောင့်ကာ လရည်များ ထွက်ကျ လာတော့သည်။ စောက်ခေါင်းပေါက် လေးထဲ ပူနွေးသော လရည်များ ပန်းဝင် လာသည်နှင့် မြမျက်ချယ်ပါ ဖခင်ဖြစ်သူ ခါးပေါ် ခြေ၂ဖက် တင်ချိတ်ရင်း ပြီးသွားရ၏။

*******************

” ဒယ်ဒီ ”

” ဟင် ”

” ချယ်လေးကို …… ဘယ်တုန်းကများ … လုပ်ချင် နေတာလဲ ဟင် ”

” သမီးရဲ့ …… ခန္ဓာကိုယ် အလှအပတွေ …… ဂျာနယ်ထဲ …… မြင်ပြီး ကတည်းက ပဲ ‘

” အယ် … တကယ် ”

” တကယ်ပေါ့ … ဒယ်ဒီ …… မှန်းပြီး ဂွင်းပဲ ထုနေရတာ ”

” အင်း … ချယ်လေး ကို …… ဟိုးအရင် ကတည်းက … ဒယ်ဒီက … ပစ်မှား နေတာပေါ့ ”

သားအဖ ၂ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဘေးတိုက် လှဲလျက် အနေထားဖြင့် ဦးရဲကျော်မှာ နို့အုံအား စို့လိုက် ဖင်ကြီးအား ပွတ်သပ် ညှစ်လိုက်လုပ်ရင်း စကား ပြောဆိုနေသည်။

” သမီး ”

” ရှင် ”

” နေ့တိုင်း … လိုးမှာနော် ”

” ဟင် … နေ့တိုင်း ကြီးကျ … မဖြစ်ဖူးလေ … သမီး အလုပ်က …… ဘောဒီကို …… ဦးစား ပေးရတာ ”

” လေ့ကျင့်ခန်း … ပိုလုပ် ပေါ့ ”

” ၁ပတ် ၁ခါဆို… တော်ရောပေါ့ … ဒယ်ဒီ ရဲ့ … နေ့တိုင်းကြီး … မကောင်းဘူး လေ ”

မြမျက်ချယ် ပြုံးစေ့စေ့ လေး ပြောကာ ဦးရဲကျော် လီးအား စမ်းကိုင် လိုက်ပြန်သည်။

” ဟယ် … ကြည့်ပါဦး … ခုလေးတင် … လုပ်ထားတာကို … မာတောင် နေလိုက်တာ … ကြောက်စရာ ကြီး ”

” အင်းပေါ့ … သမီးကို … လိုးလို့မှ …… မဝသေးတာ ”

” ဟမ် … ဒီလောက် … လုပ်ထား တာတောင် … အားမရ သေးဘူးလား ”

ပြောပြောဆိုဆို လီးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကာ ဂွင်းတိုက် ပေးနေ၏။ တဆက်ထဲ ဦးရဲကျော်၏ နှုတ်ခမ်းအား ဆွဲစုပ်ကာ လီးထိပ်အား လက်ချောင်း ထိပ်လေးများဖြင့် ညှပ်ချေ လိုက်ပြန်သည်။ လရည်ဝင်သွား ပြီးနောက် မြမျက်ချယ် ကိုယ်တိုင် မသိမသာ ဦးဆောင် နေတော့၏။

******************

ဘေးနား ပက်လက်လှဲရင်း အမောဖြေနေသည့် ဦးရဲကျော် အား ကြည့်ရင်း မြမျက်ချယ် စိတ်များ ပြန်ကြွလာမိသည်။ တချီ ပြီးထားသဖြင့် စောက်ရည်များနှင့် မပျော့မမာ ဖြစ်နေသော လီးအား ထထိုင်ရင်း မစုပ်တတ် စုပ်တတ်ဖြင့် ကုန်းစုပ် ပေးလိုက်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးပေါ်မှ အကျိအချွဲ များကြောင့် ပျို့နေသော်လည်း အသက်အောင့်ကာ စုပ်ပေး နေမိသည်။ သို့သော် ကြာကြာ မစုပ်လိုက်ရ လီးကြီး ပြန်မာလာ၏်။ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ဆွဲစုပ်ရင်း ထုတ်ကာ ရီဝေသော မျက်လုံးများဖြင့် ဖခင်အား စိုက်ကြည့်နေသည်။ စက္ကန့် ၄၀ခန့် ကြည့်ရင်း ဘေးနား လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးရာ ဦးရဲကျော် ထထိုင် လိုက်သည်။ ဖင်ဝ နီတာရဲလေးအောက် ပန်းနုရောင် အဖုတ်လေးမှာ ဖောင်းကားနေ၏။

” ကြည့် မနေပါနဲ … ဒယ်ဒီရဲ့ ”

ရှက်လည်းရှက်မိ နေသလို ၁ရက်ထဲနှင့် စွဲလမ်းအောင် လိုးနိုင်သော လီးကြီးအား အဖုတ်ထဲ ခပ်မြန်မြန် ရောက်စေ ချင်မိသည်။

” သမီးဟာလေးက … လှလို့ပါ…… သမီးရယ် …… လိုးမယ်နော် ”

စကားအဆုံး မြမျက်ချယ် တယောက် အဖုတ်လေးထဲ ဗျစ်ကနဲ့ လီးကြီး တိုးဝင်လာကာ တရစပ် ဆောင့်လိုး ခံလိုက် ရတော့သည်။

” ဇွိ ………… ဘွတ် ……… ဗျစ် ……… ဘွတ် …… အား ……… အား အားးး ……… ဟင့် ………… ဗြိ ……… အ ”

စောက်ဖုတ် တခုလုံး တင်းကြပ် နေကာ လီးဝင်တိုင်း အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားများ လိပ်ဝင်နေ၏။

” အအ ……… အင့် …… အမေ့ ”

ခါးလေးခွက်ကာ ဖင်ကြီး ကော့ပေးရင်း ခေါင်းလေး ရမ်းခါနေရသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ၏ လီးကြီးမှာ အဖုတ် အတွင်းသား များအား ထိထိမိမိ ချိတ်ဆွဲနေသည်မို့ ကာမ အရသာလေး ထူးကဲလာ၏။ တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်များ မြန်လာရာ အိပ်ယာခင်းအား လက်၂ဖက်ဖြင့် ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ကာ တအအ ညည်းငြူ နေရတော့သည်။

” ကောင်းလား … သမီး …… အင့် … ဗျစ် ………… ဘွတ် ဘွတ် …… ဖွပ် ………… ရှီးးးးး ……… ဗြိ ……… ဗွပ် …… ”

ဦးရဲကျော် တယောက် မယားဖြစ်သူနှင့် ကွဲပြီး ကတည်းက ကာလ အတော်ကြာ မှန်းပြီး ဂွင်းထု ခဲ့ရသော သမီးဖြစ်သူ၏ ဖွေးဥနေသော ဖင်ကြီးအား ပယ်ပယ် နယ်နယ် ညှစ်ကာ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုး ပစ်၏။

” ဟင့် …… အ ……… အားး အားး … ကောင်းတယ် …… ဒယ်ဒီ ……… အ ………… ဟင့် ……… ကျွတ် ကျွတ် ”

လီးပြန်ထုတ်တိုင်း အဖုတ်ဝ လေးရှိ အရည်ပြား အနုလေးများ ငုံ၍ ပါလာကာ လီးအရင်းတွင် အမြုပ် လေးများ ပေကပ် လာသည်။

” ဟင့် … ဆောင့် ……… အ အားးးး …… ကောင်းလိုက်တာ …… ဒယ်ဒီရယ် … ချယ်လေး …… ပြီး တော့ မယ် …… ထင်တယ် ”

မြမျက်ချယ်၏ အဖုတ် အတွင်သားများ ရံှု့ကနဲ့ ရံှု့ကနဲ့ ဖြစ်လာကာ ခါးလေး ပိုခွက်လာ၏။

” ရှီးးးးးးး ………… ဟင့် ………… အ ………… အမလေး ……… ပြီး ပြီး ……… ပြီးပြန်ပြီ ………… အ ………… ဟင့် ဟင့် ”

ဦးရဲကျော်မှာ စောက်ရည်များ ပေါင်ခြံထဲ စီးကျ လာသည် အထိ အလိုး မရပ်တော့။ ၅မိနစ် ကျော်ကျော်လောက် ဆက်တိုက် လိုးပြီးမှ လီးတဆုံး ဖိကပ်ရင်း လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထည့် လိုက်တော့သည်။

…………………………………
မြမျက်ချယ် တယောက် ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် မှားပြီး နောက်ပိုင်း ၁ပတ်၁ခါသာ လိုးခွင့်ပြုထားသဖြင့် ကိုယ်စကားနှင့်ကိုယ် ဇပ်တငမ့်ငမ့် ဖြစ်နေရ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူမှာ သူမဆန္ဒ အတိုင်း ၁ပတ်၁ခါသာ ဆက်ဆံနေရာ ကျန်ရက်များတွင် လက်ဖြင့် အာသာ ဖြည်နေ ရတော့သည်။ သားအဖချင်း နေတိုင်း လိုးပေးရန် ပြောမထွက်ရဲ သဖြင့် ကြိတ်မှိတ် နေရင်း ဒီနေ့မနက်ပိုင်း အမှတ်မထင် မြင်ခဲ့ရသော အဖြစ်ပျက် များကြောင့် မြမျက်ချယ်၏ ကာမသွေးများ မယုံနိုင်အောင် ထကြွလာခဲ့ရ၏။

သားအဖ ၂ယောက် မနက်အိပ်ယာထ ပေါင်မုန့် ကြက်ဥကြော်နှင့် ကော်ဖီ စားသောက် ပြီးသည်နှင့် တပတ်စာ ချက်ပြုပ်စရာ အသားငါး ဟင်းသီး ဟင်းရွက်များ ဝယ်ရန် စာရင်းစာရွတ်ပေါ် ချရေး လိုက်၏။ မော်ဒယ် အလုပ် လုပ်နေသော်လည်း အိမ်မှု့ကိစ္စ ဝါသနာ ပါသဖြင့် အိမ်ဖေါ် မထားခဲ့။ အချက်အပြုတ် အဖွတ် အလျှော် အကုန်လုံး အောက်ခြေသိမ်း လုပ်ကိုင်နိုင်သည်။ အားလုံးပြီးစီး သည်နှင့် ဖြစ်သူ ဦးရဲကျော်အား ဈေးလိုက် ပို့ရန် လှမ်းပြောလိုက်၏။

” ဒယ်ဒီ … ချယ်လေး ကို … ဈေးလိုက်ပို့ ”

” ဟင် … ဒီနေ့ … ကုမ္ပဏီ ပိတ်ပေမယ့် ……မနက်ပိုင်း … ဒယ်ဒီ မိတ်ဆွေ ……တိုက်တက် … ခဏနေ သွားရမှာ ”

” အင်း … ဒါဆိုလည်း … ကိုဆန်းဝင်း ကို … ချယ်လေး ကားနဲ့ပဲ … လိုက်ပို့ခိုင်း လိုက်တော့မယ် ”

” အင်း … ဆန်းဝင်းသာ … ပို့ခိုင်း … သူ့မိန်းမ လှလှ ရော …… ခေါ်သွားလိုက် … လှလှကို ဈေးခြင်း ဆွဲခိုင်းပြီး သမီးလည်း … အေးဆေး ဈေးဝယ်လို့ ရတာပေါ့ ”

ဦးရဲကျော် စကား ဆုံးသည်နှင့် မြမျက်ချယ်မှာ တိုက်၏ အနောက်ဘက် အရင် ဒါရိုင်ဘာ စိုးထွန်း နေထိုင်ခဲ့သော အိမ်လေးဆီ လျှောက်လာခဲ့သည်။ စိုးထွန်း မရှိတော့ သဖြင့် ဒါရိုင်ဘာ ဆန်းဝင်းတို့ လင်မယားအား စိုးထွန်း အိမ်လေးထဲ နေထိုင်ရန် စီစဉ်ပေးထား၏။ ခါတိုင်း ဖခင်ဖြစ်သူ ခိုင်းစရာ ရှိလျင် မြမျက်ချယ် လာခေါ်နေကြမို့ အိပ်ခန်းတံခါး အသာဖွင့်ကာ ဝင်လာလိုက်သည်။ ဆန်းဝင်း မိန်းမ လှလှမှာ မိန်းမသား ပီပီ အိမ်လေးထဲ သပ်သပ်ရပ်ရပ် အခန်းဖွဲ့ နေထိုင်၏။ အိမ်ထဲ ရောက်သည်နှင့် အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းပုံစံ ပြုလုပ်ထားသော ဆက်တီခုံ လေးများ ခင်းကာ အလှဆင်ထားသော အခန်းနှင့် ကပ်လျက် အိပ်ခန်းလေး ထဲမှ ညည်းသံလေး ကြားလိုက် ရသည်။ ဘာရယ်မဟုတ် အသံမပေးမိပဲ အိပ်ခန်းတံခါးနား ကပ်လာခဲ့၏။ တံခါးခေါက်ရန် လက်ရွယ်ပြီးမှ တံခါးကြား လေးထဲ လှမ်းကြည့်မိရာ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် မျက်လုံးလေး ပြူးကာ ရင်ထဲ ဒိန်းကနဲ့ ခံစား လိုက်ရတော့သည်။

” ပြွတ် ပြွတ် …………… ပလပ် ပလပ် …………………… ပြွတ် ”

ကုတင်ပေါ် ထိုင်နေသော လှလှအား ဆန်းဝင်းမှာ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပြီး ပုဆိုး လှန်ပေးနေ၏။

” အစောကြီး ………………… ရှိသေးတယ် ……………… ကိုဝင်း ကလည်း ………………… ဟွန့် ”

လှလှမှာ ကုတင်စောင်း ထိုင်လျက် အနေထားနှင့် မူနွဲ့နွဲ့လေး ပြောကာ လင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ တွဲကျနေသော လီးအား စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ဆန်းဝင်း ကလည်း မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနှင့် လှလှ ခေါင်းလေး ဘယ်လက်ဖြင့် ဖမ်းကိုင်ကာ ညာလက်က လီးအရင်းမှ ဆုပ်ကိုင်ပြီး နူတ်ခမ်းဝ လေးနား ဒစ်အား တေ့ပေးနေ၏။ လှလှတယောက် ပါးစပ်နား ရောက်လာသော လင်တော်မောင်၏ လီးထိပ်လေးအား ဖမ်းငုံကာ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေး လိုက်တော့သည်။

” ရှီးးးးးးး ………………… ကျွတ် ကျွတ် ………………… ကောင်းလိုက်တာ ……………………… မိန်းမ ရယ် ……………………… အားဟား ”

မြင်ကွင်းအား မြမျက်ချယ် အကြည့် မလွဲနိုင်ပဲ ရင်ခုန်သံမြန်ကာ စိတ်လှုပ်ရှား လာရ၏။ လှလှ ပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသော ဆန်းဝင်း လီးကြီးမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးရဲကျော် လီးနှင့် အတိုအရှည် မကွာသော်လည်း မဲချိတ်ပြီး လုံးပတ်မှာ သိသိသာသာ တုတ်နေသည်။ လီးအရည်ပြား အပေါ်ဘက် အဖုလေး ဖုထွက် နေသဖြင့် ဟိုးတချိန် မိခင်ဖြစ်သူအား ကော့ပျံအောင် လိုးနိုင်သော စိုးထွန်း လီးကြီးအား မြင်ယောင် လာရ၏။

” ရပြီ … ရပြီ ………… မိန်းမ …………… ရှီးးး … အားဟား ………… တော်ကြာ ပါးစပ် ထဲ ………………… ပြီးသွားလိမ့်မယ် ”

ဆန်းဝင်းမှာ ၁၀မိနစ်ခန့် ကြာအောင် စုပ်ခိုင်း ပြီးမှ ကုတင်စောင်းတွင် မယားဖြစ်သူ လှလှအား လေးဘက် ကုန်းခိုင်း လိုက်သည်။ လေးဖက်ကုန်းပေး သည်နှင့် မယားဖြစ်သူ ထမိန် အောက်နားစလေးအား ခါးထိ ဆွဲတင်လိုက်ပြန်၏။ ဖင်ကြားထဲမှ နောက်သို့ ပြူထွက် လာသော အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား အဖတ် လှန်နေကာ ဖင်ဝလေးမှာ မဲပြီး ခပ်စူစူလေး ထွက်နေသည်။ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနှင့် လှလှ အဖုတ်ထဲ လီးထိပ်ဖြင့် တေ့လိုး လိုက်တော့၏။

” ဘွတ် ………………… ဗျစ် …………………… အ ……………… အားးးး …………………… ဖြည်းဖြည်း ……………………………… လိုးပါ … ကိုဝင်း ရယ် …………………… နောက်က ……………… ကျားလိုက်တဲ့ … အတိုင်းပဲ ……………………… အ အ ”

လှလှ ညည်းသံလေးကြောင့် မြမျက်ချယ် တယောက် ယောင်းရမ်းပြီး ပေါင်ဂွလေးအား ထမိန်အပြင်မှ အုပ်ကိုင် လိုက်မိသည်။ ထိုစဉ် လှလှမှာ ကုတင်ပေါ်မှ အိပ်ယာခင်းအား လက်၂ဖက်ဖြင့် ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖင်ကြီး ထောင်ပေးရင်း တအားအား ညည်းငြူနေ၏။

” ဟင့် ………… အ ……………… ကျွတ် ကျွတ် …… အားးးး ……… အရမ်း ကောင်းတယ် … ကိုဝင်း ရယ် … အ … အ ”

ဆန်းဝင်းတယောက် မယားဖြစ်သူ ခါးလေးအား စုံကိုင်ကာ အားနှင့် ဆွဲလိုးနေသည်။ တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်း သော လီးမဲကြီးမှာ စောက်ပတ် လေးထဲ ဝင်ထွက်နေ၏။ အခန်းထဲ မီးပိတ် ထားသော်လည်း ပြတင်းပေါက်မှ ဝင်ရောက်လာသော အလင်းရောင် ကြောင့် မြမျက်ချယ် အဖို့ မြင်ကွင်းမှာ ထင်ထင်ရှားရှား မြင်တွေ့ နေရသည်။ လှလှ၏ စောက်ပတ် ဘေးနူတ်ခမ်း သားများ ပြည့်တင်းနေကာ ဖင်ကြီး ကော့ပေးတိုင်း စောက်ပတ် အဝလေးထဲ လိုးသွင်း နေသော ဆန်းဝင်း လီးကြီး အဝင်အထွက်ကို ရှင်းနေအောင် မြင်နေရ၏။

” လိုးလိုး … ကိုဝင်း … ပြီးကာနီးပြီ …………… အအ …… အအ ………… ဘွတ် ………… ဖွပ် ……………… အ ……………… ရှီးးးးး ……………………… အားဟား ”

တဖြည်းဖြည်း ဆန်းဝင်း ဆောင့်ချက်များ မြန်လာကာ မေးကြောများ ထောင်လာပြီး နောက်ဆုံးတချက် ဖိလိုးကာ မယားဖြစ်သူ စောက်ပတ်အဝ လေးထဲ လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ကာ လရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်တော့သည်။ စောက်ခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာသော လရည် ပူပူနွေးနွေး လေးကြောင့် လှလှမှာလည်း ကုတင်ကြမ်းပြင်အား လက်ဖြင့် တဘုံးဘုံး ရိုက်ကာ ပါးစပ်မှ တအားအား ညည်းရင်း ဖင်ကြီး ဘေးသို့ လှဲချကာ ငြိမ်ကျသွားတော့၏။ တချိန်ထဲ လိုလို တံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့်နေသော မြမျက်ချယ်မှာ ဒူးညွတ်ကြကာ စောက်ရည်များ ပေါင်ခြံထဲ စီးကျ လာသည်။ အိပ်ခန်း အပေါက်ဝမှ အသာခွာရင်း တိုက်၏ အနောက်ပေါက် တံခါးဆီ ပြန်လာရာ အိမ်ရှေ့ ဖခင်ဖြစ်သူ ကားလေးဖြင့် မောင်းထွက် သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြင့် ရေတခွက် သောက်ကာ ဧည့်ခန်းထဲ ခဏထိုင်နေ လိုက်သည်။ ၁၀မိနစ်ခန့် နားပြီး အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ကာ ထမိန်တထည် လဲရင်း ဆန်းဝင်းတို့ အိမ်လေးနား ပြန်လျှောက်လာကာ အသံ ပေးလိုက်တော့၏။

” ကိုဆန်းဝင်း ရေ … ကိုဆန်းဝင်း ရှိလား ”

” ဟုတ် … မမလေး … ရှိတယ် … လာပြီလာပြီ ”

အသံကြားရပြီး ခဏအကြာ ဆန်းဝင်း ထွက်လာရာ မြမျက်ချယ်မှာ ဆန်းဝင်း ပေါင်ကြားအား မသိမသာ ခိုးကြည့် နေသည်။

” ကျမ … ဈေးလိုက်ပို့ ကိုဆန်းဝင်း … ဒယ်ဒီက … သူ့ မိတ်ဆွေ … တိုက်တက် သွားပြီ … ကျမကားနဲ့ပဲ … သွားမယ် ”

” ဟုတ် ဟုတ် ”

///////////////////////////

ဈေးက ပြန်လာသည်အထိ မြမျက်ချယ် တယောက် ဆန်းဝင်းတို့ လင်မယား လိုးနေပုံများ မျက်လုံးထဲမှ မထွက်တော့ပေ။ အယောင်ယောင် အမှားမှားနှင့် ဟင်းချက်စရာ အသားငါးများအား ရေခဲသေတ္တာထဲ မထည့်ပဲ ဧည့်ခန်းထဲ စားပွဲခုံပေါ် တင်မိကာ အချိုရည် ဗူးများအား ရေချိုးခန်း ဆပ်ပြာဗူး ဘေးနား ထားမိနေ၏။ စိတ်နှင့်ကိုယ် မကပ်တော့။ တိုက်တက် သွားနေသော ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးရဲကျော် အမြန်လာပြီး သူမအား အားရပါးရ တက်လိုးစေ ချင်သည်။ ဆောက်တည်ရာ မရတော့ ကာမ စိတ်များ ငယ်ထိပ် တက်လာနေ၏။ အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ကာ အိပ်ခန်းလေးထဲ ရောက်သည်နှင့် မတတ်နိုင်တော့ ထုံးစံအတိုင်း ဖုန်းဖွင့်ကာ ဖုန်းထဲ ဒေါင်းလော့ ဆွဲထား သော အပြာကားများ တကားပြီး တကား ရစ်ကြည့် လိုက်သည်။ စိတ်ကြွသော အခန်းများအား ထပ်ခါထပ်ခါ ကြည့်ရင်း အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် လှန်ကာ ပေါင်ကြား ထဲမှ အဖုတ်လေးအား ဖိပွတ်ရင်း အာသာဖြည်လိုက် ရ၏။ ခဏနားပြီး အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းကာ ချက်ပြုတ် ကြော်လှော် နေသည်။

” သမီးရေ … ဒယ်ဒီ ပြန်ရောက်ပြီ ”

မြမျက်ချယ် ချက်ပြုတ်နေစဉ် ဦးရဲကျော် အပြင်မှ ပြန်ရောက် လာတော့၏။

” ဟုတ် … ဒယ်ဒီ …… ချယ်လေး ဟင်းချက်နေတာ …… ပြီးတော့မှာ … ”

” အင်း … သမီးလက်ရာ စားမလို့ … တိုက်တက်က ဘာမှ … စားမလာဘူး … မြန်မြန်လေး ”

ဦးရဲကျော် စကားပြောရင်း မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်ချလာသည်။မီးဖိုခန်းထဲ ဘေစင်တွင် မတ်တပ်ရပ်လျက် ချက်ပြုတ် နေသော မြမျက်ချယ်၏ ဖင်အနောက်ဖက် ဒူးဖုံး စကပ်လေးတွင် အရည်ကွက်အား တွေ့လိုက်ရ၏။ ဘေးနား ရပ်ကြည့်ရာ တွန့်ကျေနေသော အကျၤ ီလေးထဲ ဘယာစီယာ ခံ၀တ် မထားသဖြင့် လုံးမှောက်နေသော နို့အုံလေးထိပ် နိုးသီးခေါင်းလေး ဖုထင်းနေသည်။ ဖင်နောက် ပြန်ရပ်ရင်း ဒူးထောက် ထိုင်ပြီး ဒူးဖုံးစကပ် လေးအား ခါးထိဆွဲမရာ မီးဖိုခန်း ပြတင်းပေါက်မှ ဝင်လာသော နေရောင်ဖြင့် ပေါင်တံ ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ်လေး ပေါ်မှ မွေးညင်းစိမ်း နုနုလေးများအား မြင်နေရသည်။ ပေါင်လယ်မှ စ၍ လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ရာ မြမျက်ချယ် ဖင်ကြီး ဆက်ကနဲ့ နောက်ကော့ ထွက်လာရ၏။

” အာ …… ဒယ်ဒီကလည်း …… ချယ်လေး … ဟင်း ချက်နေတာကို … ”

ဦးရဲကျော် စကားပြန်မပြောပဲ ဖင်သား အိအိလေးအား သွားဖြင့် တဇပ်ဇပ် လိုက်ကိုက်ပေးရာ မြမျက်ချယ် ပေါင်တံများ ကားကာ ဖင်ကြီး ရမ်းခါနေပြန်သည်။ ခဏအကြာ ဘယ်ဘက် ပေါင်ရင်းအား ခပ်မာမာ အသားဆိုင် တခု လာထိနေသဖြင့် မြမျက်ချယ် လှည့်ကြည်ရာ ဦးရဲကျော် မှာ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် လက်ညှိုးအား နှုတ်ခမ်းကပ်ကာ အောက်ဖက် မျက်ရိပ် ပြနေ၏။ မြမျက်ချယ် တယောက် ပေါင်ရင်း ထောက်ထားသော ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ပုဆိုးထဲမှ လီးအား စိုက်ကြည့် လိုက်ပြန်သည်။ ဟင်းချက်ရင်း အရှိန်မသေ သေးသော ကာမစိတ်လေး ကြွလာပြန်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား ဘယ်လက်ဖြင့် ပုဆိုးအပြင်မှ အုပ်ကိုင်ကာ ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် ၅ချက် ၆ချက် လုပ်ပေးရင်း ပြန်လွတ် လိုက်တော့သည်။

” တော်တော့ …… ဒယ်ဒီ … ထမင်းစားကြစို့နော် ”

မြမျက်ချယ် စကားကြောင့် ဦးရဲကျော်မှာ ခေါင်းညိတ် ပြကာ ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ထွက်သွား၏။ ခဏအကြာ ထမင်းစား ခန်းထဲ သားအဖ ၂ယောက် ထမင်း အတူစားရင်း ဦးရဲကျော် အလုပ်နားရက်နှင့် မြမျက်ချယ် ကြေငြာရိုက် နားရက်ဆုံရာ ဧည်ခန်းအား သန့်ရှင်းရေး လုပ်ရန် ပြောဆို နေကြသည်။

********************

” ဟာ … လွတ်တော့လေ … ဒယ်ဒီ ကလည်း … ရပါပြီ ”

နေ့ခင်းဘက် စားသောက်ပြီး သားအဖ ၂ယောက် အိမ်သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေကြ၏။ မြမျက်ချယ် တယောက် စားပွဲခုံပေါ် တက်ကာ ဧည့်ခန်း ထပ်ခိုးအား တံမျက်စည်း အရှည်နှင့် ကြပ်ခိုးများ ရှင်းပြီး ခုံပေါ်မှ အဆင်း ခြေတဖက် ချော်သွားသဖြင့် ဟန်ချက် ပျက်ပြီး ထိုးကျလာသဖြင့် ဦးရဲကျော် ဖမ်းထိန်း လိုက်သည်။

” အင်းပါ … သမီး ပြုတ်ကျ … မဆိုးလို့ ”

” ဟွန့် …… လွတ်ပါဆို … အဖေရယ် ………………………… ဟင် …………… လက် …… လက်ကြီးက ………… ခ်ခ် ”

” ဟမ် ”

” ချယ်လေး ဟာကို … နိူက်နေတာလား … ”

မြမျက်ချယ် စကားကြောင့် ဦးရဲကျော် သူ့လက်အား ကြည်မိရာ ဘယ်လက်မှာ ခါးအား ဖမ်းကိုင်မိသော် ညာလက်မှာ ပေါင်ကြားထဲ ရောက်နေတော့၏။

” အမ် … ဟုတ်သား … ဆောရီး သမီး ”

ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိန်းလွတ်ပေးရင်း ပေါင်ကြားထဲမှ လက်အား ချိုင်းကြားဆီ ရွေ့ကိုင်လိုက်သည်။

” ရပါပြီ … ဒယ်ဒီရဲ့ … လွတ်ပါ … ကိုယ့်ဟာကိုယ် … ပြန်ကြည့်ဦး …… ခ်ခ် ခ်ခ် ”

” ဟေ ”

” ကြည့်လေ … ပုဆိုးက ကျွတ်နေတာ … ပြန်ဝတ်ဦး …… ူ့လီးက … အကြီးကြီး ပဲ ”

” အာ …… သမီး ကလည်းကွာ … မကြီးပါဘူး …… အွန့် …… ပြွတ်စ် …… ပလပ် ပလပ် ”

အခန်း သန့်ရှင်းရေး လုပ်ရင်း သမီးဖြစ်သူ၏ စကားလုံး ကြမ်းကြမ်းများကြောင့် ဦးရဲကျော် သွေးသားများ ဆူပွက်လာကာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ် ပစ်တော့သည်။

” အာ …… ဟင့် ……… မလုပ် ……… ပြွတ်စ် ………… အွန့် ……… ဖယ်ပါဆို …… အွန်း ……… ပလပ် …… ”

မြမျက်ချယ် ဟန်ဆောင်ရုန်းရင်း လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင် လိုက်ပြန်သည်။ ကြီးမား တုတ်ခိုင်သော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးမှာ လက်ထဲ တဆုပ်တခဲ ကြီးမို့ မလွှတ်ချင်တော့။ ဦးရဲကျော်မှာလည်း ကာမစိတ်များ ကြွကာ ဒူးဖုံး စကပ်လေးထဲ လက်သွင်းရင်း အဖုတ်လေးထဲ လက်ခလယ်ဖြင့် မွှေပေးနေ၏။

” ဟင့် …………ဒယ်ဒီရယ် …… အ ……………… ရှီးးးး ………… ဘာ တွေ လုပ်နေတာလဲ …… ”

ပြောလဲပြော လီးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထု ပေးလိုက်ပြန်သည်။

” ဒီနေ့ဆို … မလိုးရတာ … ၆ရက် ရှိပြီကွာ ”

” အင်းလေ …… ၁ရက် ကျန်သေးတယ်လေ …… ရှီးးးး …… အားးး ”

ဦးရဲကျော်မှာ သမီးဖြစ်သူ ဆန္ဒအတိုင်း ၁ပတ် ၁ခါသာ လိုးခွင့်ရသဖြင့် ကျန်ရက်များတွင် ဂွင်းထု နေရ၏။

” ၁ရက်ထဲနဲ့ … သမီးရယ် …… တခါတလေ …… လျော့ပေးပေါ့ ”

” ဟင့် ……… အ အ …… ဧည့်ခန်းထဲ … ဒယ်ဒီရယ် …… တော်ကြာ …… ကိုဆန်းဝင်းတို့ လင်မယား … ဝင်လာရင် …… အခက် …… ”

အဖုတ်ထဲ လက်ချောင်းလေးဖြင့် အမွှေခံရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား ဂွင်းပြန် ထုပေးနေစဉ် ဒါရိုင်ဘာ လင်မယား ဝင်လာရင် ဆိုသည့် အတွေးဖြင့် နောက်ဖေး တံခါးပေါက် လှည့်ကြည့်ကာ စိုးရိမ်စိတ် လေးနှင့် ပြောနေပြန်၏။

” စိတ်မပူပါနဲ့ … သမီးရယ် …… ဒယ်ဒီတို့ မခေါ်ပဲ … တိုက်ထဲ … မလာပါဘူး ”

ဦးရဲကျော်မှာ ဒေါ်မာလာခင်အား ကွာရှင်းပြီး တခါတည်း ဒါရိုင်ဘာ စိုးထွန်းအား အလုပ်ထုတ်ကာ ဒါရိုင်ဘာ အသစ်ငှားရင်း အိမ်ထဲ အကြောင်းမရှိပဲ အဝင်မခံတော့။ သမီးဖြစ်သူအား စိတ်မချ သဖြင့် လူလွတ်မရှာပဲ အိမ်ထောင်သည် ဒါရိုင်ဘာအား ရွေးရှာ ထားသည်။

” ဟင့်အင် …… မလုပ်ပါနဲ့ ဆို ”

ဖခင်ဖြစ်သူအား မျက်ဝန်းရွဲကြီး များနှင့် ကြည့်ကာ ပြောရင်း ဂွင်းထု ပေးလျက်ပင်။

” ကဲပါ … အဲဒါဆို … ဒယ်ဒီ့ … အိပ်ခန်းထဲ … သွားရအောင် ”

” ဟွန်း … အိပ်ခန်းထဲ …… ဘာလို့ လိုက်ရမှာတုန်း ”

” ဒယ်ဒီလေ …… သမီး မာမီနဲ့ …… ကွာရှင်းပြီး ကတည်းက … အပြင်မှာလည်း … ဘယ်မိန်းမမှ … မဆက်ဆံ ခဲ့ပါဘူး ”

” ဟွန့် … အဲဒါ … ချယ်လေး က …… ဘာလုပ် ရမှာလဲ ”

” အအ ……… အ ”

ပြောရင်း လီးတံအား လွတ်ပြီး လဥ၂လုံးအား ဆွဲညှစ်ရာ ဦးရဲကျော် မျက်နှာကြီး ရံှု့မဲ့ကာ တအအ အော်ညည်း နေရ၏။

” ဟာ …… ကန်တော့နော် …… ဒယ်ဒီ … တအား နာသွားလား ”

ပြောရင်း ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ပေါင်ကြားထဲ အကြော ပြိုင်းပြိုင်း ထနေသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးတံအား နမ်းကာ ပါးပြင်နှင့် ကပ်ထားပေးသည်။ ခေါင်းလေး ဘယ်ညာ ရမ်းပြီး ပါးပြင်နှင့် ပွတ်ရင်း အသဲယား လာကာ လီးအား ဆွဲစုပ်ပစ်၏။

” ရှီးးးးး ………… အ ………… သမီး ……… အထဲ သွားရ အောင်နော် ”

ဦးရဲကျော် လီးကြီး တဇပ်ဇပ် တုန်ရင်း ပြောနေစဉ် မြမျက်ချယ် ရပ်မပေးတော့ ဒစ်ဖူးအား လျှာဖျား လေးနှင့် ရစ်ပတ်စုပ်ရင်း တဆက်ထဲ နုနုအိအိ လဥ၂လုံးအား လက်ဝါးလေးနှင့် ညှစ်ပေးနေ၏။ အမှန်တကယ် မြမျက်ချယ် ကိုယ်တိုင် မနက်ပိုင်းမှ မထင်မှတ်ပဲ မြင်ခဲ့ရသော အဖြစ်ပျက် များကြောင့် လက်ဖြင့် အာသာ ဖြည်ပြီးသော်လည်း အားမရသေး သဖြင့် စိတ်ထန်ကာ ဖခင်အား အလိုးခံချင် နေတော့သည်။ လီးတချောင်းလုံး လည်ချောင်းထဲ မရမက သွင်းစုပ်ရာ အသက်ရှုကြပ်ပြီး မျက်ရည်များ ကျလာသည််အထိ စုပ်ပေး နေဆဲပင်။

” ရှီးးးးးး ……… အားဟား ………… ဖြည်းဖြည်းချင်း နားနားစုပ်လေ … သမီးရဲ့ ………… အားးးးး ………… ရှီးးးးးး ”

နူတ်ခမ်းဒေါင့်မှ သွားရည်များ စီးကျရင်း ခေါင်း တလှုပ်လှုပ် လည်တခါခါဖြင့် လီးတချောင်းလုံး အရင်းထိ သွင်းကာ အငမ်းမရ စုပ်နေသော သမီးအား သတိပေးနေရ၏။ ဒီနေ့မှ သမီးဖြစ်သူ၏ ကာမစိတ် ပြင်းထန်တတ်ပုံကို ကြုံလိုက်ရသည်။ တားနေရင်း အတွေ့ထူးကြောင့် လီးတချောင်းလုံး ကျင်တက် လာသဖြင့် သမီးဖြစ်သူ ခေါင်းအား အားအနည်းငယ် ထည့်ကာ လှန်တွန်းစဉ် မြမျက်ချယ်မှာ လီးအား ထုတ်မပေး တော့ပေ။ ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ဖင်၂ခြမ်းအား လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆွဲကာ ပါးစပ်ဖြင့် လီးအား ဆွဲဆောင့် ပစ်၏။

” အားးး ……… ဇွိ …………… အင့် ………… သ ………… သ ………… သမီး ………… ရှီးးးးးး ………… ထွက် ……… ထွက် ………… အအ အ ……… ထွက်တော့မယ် ……… ထင်တယ် ………… ”

ဦးရဲကျော် အသံများ တုန်ရီလာကာ အံကြိတ်ရင်း မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ခါးကော့ကာ လက်သီး၂ဖက် ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ထား ရသည်။ လီးအား ပါးစပ်ဖြင့် လိုးပေးနေသည့် အတွေ့ထူး ကြောင့် ဖင်သား၂ဖက် ကြုံ့ကာ အထိအတွေ့ အား တောင့်ခံ နေရသည်။

” ဟာ ………… မရ ………… အ ………… အားးးး …… ထွက်ပြီ ………… အ အ အ ………… အ အ ………… ”

လည်ချောင်းထဲ အသား နုလေးများနှင့် လီးထိပ်အား ပွတ်တိုက်သည့် ဒဏ်အား မခံနိုင်တော့။ သမီးဖြစ်သူ ပါးစပ်ထဲ လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထုတ် လိုက်ရ၏။

” အွန့် ……… ပလစ် ………… အု ………… ဝု ………… အုအု ……………… ဂလု … အု ……………… ပလပ် ပလပ် … ပြွတ် ပြွတ် ………… ”

ဖခင်ဖြစ်သူ လရည်များ လည်ချောင်းထဲ ဝင်လာ သည်နှင့် လည်ပင်းလေး တစ်ချက်တွန့်ကာ နူတ်ခမ်းလေး ဟသွား သော်လည်း နောက်ပိုင်း ပါးစပ်လေး စိကာ ဝင်လာသမျှ လရည်များ တဂွတ်ဂွတ်ဖြင့် စုပ်ယူမျိုချ ပစ်သည်။ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် လရည်များ မျိုချရင်း စောက်ပတ်လေး ညှစ်မိရာ စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက် လာရသည်။ လရည် ပန်းထွက်နေသော လီးတံအား ပါးစပ်ထဲ စိမ်ကာ လရည်အထွက် ရပ်မှ ထုတ်ပေး လိုက်တော့၏။

” အားးးးး ……… ရှီးးးးးးး ………… သမီး ရယ် ………… ”

**********************

ဦးရဲကျော် လရည်ထွက်ပြီးမှ သားအဖ ၂ယောက်လုံး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ ဖင်တုံးလုံးများနှင့် ဖက်ပြီး အနားယူ နေကြသည်။ ၁၀မိနစ်ခန့် နားပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်ရင်း မြမျက်ချယ် လက်တဖက်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား ခပ်ဖွဖွ ကိုင်ရင်း ပွတ်သပ် နေပြန်၏။

” ဒယ်ဒီ ”

” ဟမ် ”

” ပက်လက် လှန်တော့ ”

” ဘာလုပ္မလို့ ”

” ဟာ … လှန်ဆို လှန်လေ ”

မြမျက်ချယ်မှာ ပြောရင်း လီးအား ခပ်တင်းတင်း ကိုင်ကာ လေးငါးချက် ဂွင်းထု ပေးလိုက်၏။

” အင်းပါ … သမီး ရာ ”

သမီးဖြစ်သူ ဆန္ဒအတိုင်း ပက်လက် လှန်ပေးရာ လီးမှာ ထောင်မတ်နေပြီး ဒစ်ကြီးကားထွက် နေသည်။ ဖခင် ဖြစ်သူ ပက်လက်လှန်သည်နှင့် မြမျက်ချယ် ထထိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း လီးထိပ်အား ဆွဲစုပ်ပစ်၏။

” ပြွတ်စ် ……… ပလပ် ……… ပြိ ………… ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် … ပလွပ် …… မိုက်တယ် ဒယ်ဒီရာ …… လီးကြီးက မာထင် နေတာ ”

” အင်း … တအား မစုပ်နဲ … သမီး … ထပ်ပြီး သွားလိမ့်မယ် ”

” အင်းပါ … ထ … ချယ်လေး ကို … လိုးပေးတော့ ”

မြမျက်ချယ် ပြောရင်း လီးစုပ်နေရာမှ ဘေးနား ပက်လက်လှန် လှဲချလိုက်သည်။ ဦးရဲကျော်မှာ နောက်တချီး မလိုးရပဲ ပြီးမှာ စိုးရိမ် နေသဖြင့် ထထိုင်ကာ သမီးဖြစ်သူ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် နေရာယူကာ လီးထိပ်ဖြင့် အဖုတ်အား လေးငါးချက် ပွတ်ကာ ဖိသွင်းတော့၏။

” ဗြိ ……… ဗျစ် …… အ ……… အင်း ဟင်း ”

လီးကြီး တအိအိ ဝင်သွားသည်နှင့် ကိုယ်လုံးအား မှောက်ကာ မြမျက်ချယ် ပုခုံးအား ဆွဲပြီး တဖွတ်ဖွတ် မြည်အောင် ဆောင့်လိုးပစ်သည်။

” ဗွပ် ……… ဘွတ် ……… အင့် … ဆောင့် …… ဖွတ် ဖွတ် ……… အင်း ဟင်း ……နာနာဆောင့် …… ဖွတ် …… ဘွတ် …… အားးးး ……… အိုးးး …… အီးးး ……… ရှီးးးးးး …… အအ … ဆောင့် …… ဒယ်ဒီ …… ဆောင်လိုး ……… အ ”

မြမျက်ချယ်မှာ ဆောင့်လိုးတိုင်း အစိလေးအား ဆီးခုံးနှင့် ကြိတ်မိသဖြင့် ထပ်ခါထပ်ခါ ဆောင့်ခိုင်း နေ၏။ လီးကြီး အရှိန်ဖြင့် တိုးဝင်လာတိုင်း အဖုတ် အတွင်းနံရံ များနှင့် ဖမ်းညှစ် ပေးသည်။ ပုံမှန် ဆောင့်လိုက် ခပ်သွက် ဆောင့်လိုက်ဖြင့် မိနစ်၂၀ကျော်ကျော်တွင် ဦးရဲကျော်မှာ လီးအား မချွတ်ပဲ မြမျက်ချယ် ခါးအထက်နား ကိုင်ကာ ပက်လက်လှန် လှဲချလိုက်ပြန်၏။ မြမျက်ချယ် အလိုလျောက် ဦးရဲကျော် ကိုယ်ပေါ်ရောက်သည်နှင့် ရှေ့ဝဲကျလာသော ဆံနွယ်များအား နောက်ကျောဘက် ပို့ရင်း ခါဆန့် ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်တော့သည်။ ဖင်အား ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်ဖြင့် အချက်၃၀ခန့် ကြိတ်ရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ ရင်ဘတ်ပေါ် လက်ထောက် ချလိုက်၏။ တဆက်ထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးရဲကျော် မျက်နှာအား စိုက်ကြည့်ကာ ထောက်ထားသော လက်အား အားပြုပြီး အပေါ်စီးမှ ခွလိုးပေးသည်။ လီးအား လိုသလို စိတ်ကြိုက် ထိန်းပြီး ဆောင့်ချကာ တအအ တအင်းအင်း ညည်းရင်း အားရ ကျေနပ် နေတော့၏။ အသားချင်း ထိရိုက်သံများ နှင့် လီးဝင်လီးထွက် သံများ အိပ်ခန်းလေးထဲ ဆူညံ လာရသည်။ သို့သော် အလေ့အကျင့် နည်းသေးသော မြမျက်ချယ် တယောက် ကြာကြာ မဆောင့်နိုင်ခဲ့ မောဟိုက် လာ၏။

” အား ……… အ ……… ဘွတ် ဘွတ် …… ဒယ်ဒီ ……ချယ်လေး … ညောင်းနေပြီ …… အင့် …………… အင့် ”

” အင်းပါ … လေးဖက် ကုန်းလိုက် … ဒယ်ဒီ နောက်က … လိုးပေးမယ် ”

စကားအဆုံး ခွဆောင့်နေရာမှ ရပ်ကာ မြမျက်ချယ် တယောက် ဖခင်ဖြစ်သူ အလိုကျ အိပ်ရာပေါ် လေးဘက် ကုန်းပေး ပြန်သည်။ ဦးရဲကျော် ထထိုင်ကာ မြမျက်ချယ် ဖင်နောက် ဒူးထောက် နေရာယူရင်း ခါးသေးကျဉ် လေးအောက် အိကားကော့ထွက် နေသော ဖင်ကြီးအား အူယားကာ လက်ဖဝါးဖြင့် ရိုက်ချပစ်၏။

” ဖြန်း … အ ……… ဘာလုပ်တာလဲ …… ဒယ်ဒီရ …… နာတာ … ဟွန့် ”

ချက်ချင်းပင် ဖွေးဥနေသော ညာဘက်ဖင်သားစိုင် တခြမ်းပေါ် လက်ဝါးရာလေး နီရဲလာရသည်။ ဖင်စပ်သွား သော်လည်း အဖုတ်ဝ လာထိနေသော လီးကြောင့် ခါးခွက်ကာ ဖင်ကြီးနောက်ပစ် လိုက်ပြန်၏။ ဖင်ကြီး နောက်တိုး လာသည်နှင့် ဦးရဲကျော်မှာ အဖုတ်ထဲ လီးထိပ်တေ့ကာ ခါးဆွဲပြီး တရစပ် ဆောင့်လိုး တော့၏။ ၁၀မိနစ်ခန့် မနားတမ်း လိုးရင်း ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွား ကြသည်။

” ပလွပ် … ဗွိ … ရှုး … ဗွက် ……… ဗွိ………… ဟမ် … သမီး … စောက်ပတ်လေးက … ဘာမကျေနပ် တာတုန်း … အသံတွေ … ထွက်နေတာ ”

ဦးရဲကျော် လီးကြီး ဆွဲထုတ်လိုက် သည်နှင့် အဖုတ် လေးထဲမှ လေအံသံများ ထွက်လာသဖြင့် လှမ်းပြော နေသည်။

” ဟင့် … ထွက်မှာပေါ့ …… ချယ်လေး ဟာကို … ဒယ်ဒီ … တအား လိုးထားတာကို ”

ဖခင်ဖြစ်သူအား လည်ပြန်ပြောရင်း မြမျက်ချယ် ဘေးနား လှဲချပစ်၏။ ဦးရဲကျော်မှာ စကား ထပ်မပြောပဲ သမီးဖြစ်သူ ဘေးနား ကပ်လှဲရင်း ဖင်အား ပွတ်သပ် ပေးလိုက်တော့သည်။

” တူတူ …… တူတူ …… တူ …… ”

မြမျက်ချယ် ဖင်အား ပွတ်ပေးရင်း ပုခုံးသား လေးအား နမ်းနေစဉ် ရုတ်တရက် ဖုန်းသံ မြည်လာ၏။

” ဟင် … အလုပ်ပိတ်ရက်ကို … ဘယ်သူဖုန်း ပါလိမ့် ”

ပါးစပ်မှ ခပ်တိုးတိုး ရွတ်ရင်း ထထိုင်ကာ လီး တရမ်းရမ်းနှင့် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ရသည်။ စားပွဲနား လျှောက်ကာ ဖုန်းဖွင့်လိုက်စဉ် အံအော သွားရတော့၏။

” ကိုကိုကျော် ”

” ဟင် … ဝါလေး ပြော”

” အဟင့် ဟင့် …… ဟင့် ”

” ဟာ …… ဘာလဲ ဝါလေး ရ ”

” ဝါလေး … ယောကျ်ား … ထိုင်းမှာ … ဦးနှောက် သွေးကြော … ပြတ်ပြီး … ဆုံးပြီ တဲ့ …… အီးဟီး ”

” ဟာ … ”

” ဘယ်သူလဲ … ဒယ်ဒီ ”

ထိုစဉ် ကုတင်ပေါ် လှဲနေသော မြမျက်ချယ် ထလာပြီး ဖခင်ဖြစ်သူနား ကပ်လာကာ မေးနေတော့သည်။

” သမီး … အဒေါ် မိုးဝါလေ … သူ့ယောကျ်ား … ထိုင်းမှာ ဆုံးပြီတဲ့ … ”

” ဟင် … အန်ကယ်နိုင် လား ”

” အင်း … ခဏ နော် … သမီး ……………………………… အေးအေး … ကိုကို …… နက်ဖန် …… ကားနဲ့ … လာခဲ့မယ် ”

သမီးဖြစ်သူ အား ရှင်းပြရင်း ညီမဖြစ်သူအား တဆက်ထဲ ပြန်ပြောလိုက်ရ၏။ ဦးရဲကျော် စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေရသည်။ ပြေးကြည့်မှ အမျိုးရင်း ခေါက်ခေါက် ဆိုလို့ ဒီညီမ တယောက်သာ ရှိတော့၏။ ​အဖေကလည်း တကောင်ကြွက် အမေ့ဘက်က အမျိုးများကလည်း ဦးရဲကျော်တို့ မောင်နှမအား ငယ်ငယ် ကတည်းက အရေး မလုပ်ခဲ့ပေ။ မိဘ၂ပါး ဆုံးပါး သွားချိန် ဦးရဲကျော်မှာ စီးပွားရေ အောင်မြင် နေသည်မို့ မိဘများ ကျန်ရှိသော အတွင်း ပစ္စည်းများ နှင့် အိမ်ကိုပါ ညီမဖြစ်သူအား ပေးထားခဲ့၏။

” လာခဲ့နော် … ကိုကိုကျော် … ဝါလေး တယောက်ထဲ … ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဘူး …… သားလေးက … အဆောင်မှာ ”

” အေးပါ ”

” အင်း … နက်ဖန် … လိုက်သွားမှ … ဖြစ်မယ် … သမီးရယ် ”

ညီမဖြစ်သူ ဖုန်းချသွားသည်နှင့် သမီးဖြစ်သူ မြမျက်ချယ် အား လှမ်းပြော လိုက်ပြန်သည်။

” သွားရမှာပေါ့ … ဒယ်ဒီ ရဲ့ … အန်တီဝါ တယောက်ထဲ … ဘယ်ဖြစ်မလဲ … မောင်လေး ကလည်း … ကျောင်းတက် နေတာ ”

မြမျက်ချယ် စကားပြောရင်း လီးတန်းလန်းနှင့် ရပ်နေသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား ဂွင်းတိုက် ပေးပြန်၏။ ထိုနောက် ဒူးထောက် ထိုင်ကာ လီး အရည်ပြား ပေါ်မှ အကျိအချွဲများ ပြောင်နေအောင် ယက်ပေးကာ လဥ၂လုံးပါ ဆွဲစုပ်ပြီး ထရပ်လိုက် တော့၏။

” စိတ်မကောင်း ဖြစ်မနေပါနဲ့ … ဒယ်ဒီရယ် … သွားစို့ ချယ်လေးတို့ … ရေချိုး ရအောင် … ”

မြမျက်ချယ် စကားအဆုံး သားအဖ ၂ယောက် ရေချိုးခန်း ဝင်ခဲ့ကြသည်။ နောက်ရက်မနက် ဦးရဲကျော်မှာ ညီမဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးဝါ ရှိသော မွေးရပ်မြေ မြို့လေးသို့ သွားကာ ထိုင်းမှ ယောက်ဖ၏ နာရေး ကိစ္စအား စီစဉ် ပေးလိုက်သည်။ အလောင်းအား မြန်မာပြည် ပြန်သည်ကာ သင်္ဂြုလ်ပေး၏။ ၄လခန့် အကြာ မွေးရပ်မြေမှှ အိမ်အား ရောင်းချ၍ ညီမဖြစ်သူ သားအမိအား သူနေထိုင်ရာ မြို့သို့ အပြီး ခေါ်ယူခဲ့သည်။

*********************

” ကျိ … ကျလိ … ကျိ ကျိ … ကျလိ ……… ”

ပြတင်းပေါက်မှ တိုးဝင်းလာသော နေရောင်ခြည် နုနုနှင့် ကျေးငှက် သံလေးများကြောင့် မြမျက်ချယ် အိပ်ယာနိုးလာ ခဲ့သည်။ နယ်မြို့လေး တမြို့၏ ရပ်ကွက်တခုထဲ အဖြူရောင် ၂ထပ်တိုက်ကြီး၏ အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်း လေးထဲ ရောက်ရှိနေ၏။ အိပ်ယာထကာ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာရင်း ဝရမ်တာဘက် ထွက်ရပ်လိုက်သည်။ ပေ၄၀ ပတ်လည် တိုက်၏ အရှေ့ဘက် မြေကွက်လပ်ရှိ ပန်းခြံ လေးအား ခဏရပ်ကြည့်ရင်း ခဏအကြာ အောက်ထပ် ဆင်းလာခဲ့၏။

” ခ်ခ်် …… ခ်ခ် ………… အို့ ……… အိုးးးး ……… အ ……… ဟိတ် … အရမ်းပဲ …… ဟင့် ……… အ အ …… ယားတယ် …… အင့် … ဟင်းအင်း … ”

” ငြိမ်ငြိမ်လေး … ရပ်ပြီး … ဇိမ်ခံစမ်းပါ … မမခင် ရဲ့ …… ပြွတ် …… ရှလွပ် …… ပလပ် …… ပြွတ် … ပြွတ် … ”

” အားဟ …… ဟင့် ……… လျှာကြီးက ……… အို့ အိုးးး … အမလေး ……… စိုးထွန်း ရယ် … ဟင့် ……… အ အားးး …… ဟင့် ……… ဟုတ်တယ် …… အ … အ … အားးးး … ”

မြမျက်ချယ် အိမ်အောက်ထပ် ရောက်သည်နှင့် ဧည့်ခန်းနှင့် မျက်စောင်းထိုး အိပ်ခန်းမှ စကားသံများ ကြားလိုက်ရ တော့သည်။ ကြေငြာရိုက် နားရက်များ တွင်သာ မိခင်ဖြစ်သူ ရှိသော မြို့ငယ်လေးသို့ ခဏတဖြုတ် လာနေလိုက်၏။ ဦးရဲကျော်မှာ ဒေါ်မာလာခင်အား နာကြည်းသော်လည်း မြမျက်ချယ်အား မတားခဲ့ပေ။ မြမျက်ချယ် မှာလည်း မိခင်အား သံယောစဉ် မပြတ်နိုင်သဖြင့် အလုပ် အားတိုင်း မရောက် ရောက်အောင် လာခဲ့သည်။ ၁ရက်နှင့် နေ့တဝက်ခရီး ကြာသော မြို့ငယ်လေး ရောက်လျင် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မာလာခင် ကိုယ်တိုင် ကားဂိတ် လာကြို ပေးတတ်၏။

မနေ့နေ့လည်မှ မိခင်ဖြစ်သူ အိမ်သို့ ရောက်ရှိလာကာ ညပိုင်း အိပ်မပျော် သဖြင့် အိမ်အောက်ထပ် ခဏပြန်ဆင်းရာ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မာလာခင်၏ အိပ်ခန်းမှ အသားချင်း ထိရိုက်သံ ညည်းသံများ ကြားနေရ၏။ ဧည့်ခန်းထဲ တီဗွီဖွင့်ကြည့် နေရင်း နာရီဝက် ကျော်ကျော်မှ အိပ်ခန်းထဲက အသံဗလံ များ ငြိမ်းသက်သွားသည်။ ခုလည်း မနက်အိပ်ယာထ အစောကြီး အသံများ ထွက်နေသဖြင့် အိပ်ခန်း တံခါးဝနား ခြေလှမ်းများ တိုးကပ်လိုက်၏။ အိပ်ခန်း လေးထဲ ဒေါ်မာလာခင်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ် မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ကုတင်စောင်း ထိုင်နေသော ပထွေး ဖြစ်သူဘက် မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်ရပ် ထားသည်။ ညဝတ် စကပ်အပါးလေး ခြေရင်း ပုံကာ ဖင်အဖွေးသားနှင့် ပထွေး၏ မျက်နှာအား အဖုတ်ဖြင့် ဆွဲပွတ်နေ၏။ မြင်ကွင်းကြောင့် မြမျက်ချယ် မှာ မနက် အစောကြီး အာခေါင် ခြောက်လာကာ နူှုတ်ခမ်းများ လျှာနှင့် သပ်ချ နေရသည်။

ဆံနွယ်များအား စုချည်ပြီး ကျောဘက် ပို့ထားသော ဒေါ်မာလာခင်မှာ လက်ပြတ်အကျၤ ီ အပါးလေးနှင့် နို့အုံကြီး မောက်နေကာ အဆီမတက် သေးသော ခါးအောက် ခုထိ ဖင်ကြီး အိကား ကော့ထွက် နေပြန်သည်။ ပထွေးဖြစ်သူ စိုးထွန်းအဖို့ မိခင်ဖြစ်သူ၏ မျက်နှာချောချောနှင့် ခန္ဓာကိုယ် အလှအပ များကြောင့် အရူးအမူး ဖြစ်စေမှန်း မြမျက်ချယ် တွေးမိနေ၏။ စိုးထွန်းမှာ ဘော်လီမပါသော ဒေါ်မလာခင်၏ နို့အုံ၂ဖက်အား အဖုတ် ယက်ပေးရင်း အကျၤ ီခါးလေးထဲ လက်လျိူသွင်းကာ နို့သီးခေါင်းများ ချေပေးပြန်သည်။ ကာမ ပညာ ဆရာကျသော စိုးထွန်း ကြောင့် ဒေါ်မလာခင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထား ဖြင့် စုပ်သပ် ညည်းနေရ၏။ ခဏအကြာ မျက်နာချင်း ဆိုင် ထရပ်ပြီး ဆီးခုံးအား လီးဖြင့် ထောက်ကာ လည်တိုင်ပျော့ လေးအား ဆွဲစုပ်ရင်း ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းအား ဆုပ်နယ် ပေးသည်။

” မမခင် … ကုတင်စောင်း ထိုင်လိုက် ”

လည်ပင်းအား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ဆွဲစုပ်ပြီး ပြောရာ ဒေါ်မာလာခင်မှာ စိုးထွန်း စကားအတိုင်း ထိုင်ချ လိုက်၏။ ကုတင်စောင်း ထိုင်လိုက်သော ဒေါ်မာလာခင် အား ပက်လက်လှန် လှဲချကာ ပေါင်တံ၂ဖက်အား ဆွဲဖြဲ ပစ်သည်။ ပေါင်ဂွထဲ အရည်ရွှဲကာ ဖေါင်းကြွနေသော အဖုတ် အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ အစိလေး ထောင်နေရာ စိုးထွန်း စိတ်မထိန်းဘဲ ဒုတိယ အကြိမ် အစိလေးအား ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူထောက်ထိုင်ရင်း ဆွဲစုပ်ပြန်၏။

” ပြွတ်စ် … ရှီးးးးး … လိုးတော့လေ ကွာ ”

ဒေါ်မာလခင် တယောက် စိုးထွန်း ခေါင်းအား အသာ တွန်းထုတ်ရင်း ပေါင်တံများ မြှောက်ကွေး ဖြဲပေး နေသည်။

” အင်းပါ … မမခင် … ခံချင်နေရင် လိုးတော့မယ် ”

ကုတင်စောင်း ဖြဲကားပေးသော ဒေါ်မာလာခင်၏ အဖုတ်အား ကြည့်ကာ စိုးထွန်း တယောက် လီးထိပ်အား တံတွေးစွတ်ရင်း အဖုတ်ဝ တေ့လိုး တော့သည်။

” ဗြိ …… အ ………… ဗျစ် ……… အင့် ……… ဘွတ် …… ဖွပ် ဖွပ် ……… ဇွိ ……… အားဟား …… ”

ဂေါ်လီးများနှင့် လီးတံကြီး အဖုတ်ထဲ စီးပိုင်စွာ တိုးဝင် လာသော်လည်း အကြိမ်ကြိမ် အလိုး ခံနေကြမို့ ဒေါ်မာလာခင် မှာ စိုးထွန်း လိုးချက်များအား ပြန်ပြီး ကော့့ပေးနေ၏။ မှောက်လိုး နေရာမှ ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာတွင် ဒေါ်မာလာခင်အား ကုတင်စောင်း ဖင်ကြီး ကုန်းခိုင်းကာ ဖင်နောက်မှ ရပ်လိုးပြန်သည်။ ဘယ်လက် မှာ ခါးကိုင်လိုးရင်း ညာဘက် လက်မဖြင့် ဖင်ဝလေး ထိုးကလိ ပေး၏။

ခဏအကြာ ဒေါ်မာလာခင်မှာ ဖင်ကြီး ကော့ထိုးရင်း အိပ်ယာခင်းအား လက်၂ဖက်ဖြင့် ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ကာ လည်ချောင်းသံ တအအ ထွက်ပေါ်ရင်း ငြိမ်ကျ သွားသည်။ စိုးထွန်း တယောက် ငြိမ်သွားသော ဒေါ်မာလာခင်၏ ဖင်ကြီးအား အချက်၃၀ခန့် တရစပ် ဆွဲလိုးရင်း နောက်ဆုံးတချက် ပစ်ဆောင့်ကာ လရည်များ ပန်းထည့် လိုက်တော့၏။ အိပ်ခန်းထဲ ၂ယောက်စလုံး ငြိမ်သွားမှ မြမျက်ချယ် ရေချိုးခန်း ဝင်လာခဲ့သည်။

********************

” သမီး …… နေရာ အသစ်ဆိုတော့ …… ညည အိပ်ပျော်ရဲ့လား ”

၁နာရီခန့် အကြာ စိုးထွန်း အပြင် ထွက်သွားသည်နှင့် သအမိ ၂ယောက် စကား ထိုင်ပြော နေသည်။

” ဟင် …… ခ်ခ် ခ်ခ် ”

မိခင်ဖြစ်သူ အမေးကြောင့် ညရော မနက်ရော တအအ တအီးအီး ညည်းနေသော အသံများ နားထဲ ပြန်ကြားယောင် မိပြီး ရယ်မိလိုက်၏။

” ဟောတော် …… အိပ်လို့ရလား မေးတာ … ရယ်နေပါလား ”

” ဟိုး အရင်ခေါက် တွေတော့ … အိပ်မရဘူး မာမီ ရဲ့ … ခုနောက်ပိုင်း … ရိုးသွား ပါပြီ ”

” ဟမ် ”

” ခ်ခ် …… ကဲပါ … မာမီ ရယ် …… ချယ်လေး လည်း ကလေး မဟုတ်တော့ပါဘူး … မာမီ့ ကို … နားလည် ပါတယ် ”

” အမ် ……… အင်း ……… အင်းပါ ………… စိုးထွန်း က …… အအိပ် ကြမ်းတော့ …… ဟိုလေ …… ဟို … ဟို ……… ”

မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းပြီး ရှက်သလိုလိုနှင့် တဟိုဟို ဖြစ်နေသော မိခင်ဖြစ်သူအား မြမျက်ချယ် စချင် လာမိသည်။

” ဒီတိုက် က … ထူးဆန်းတယ် …… မာမီ ရဲ့ …… ”

” ဟမ် …… ဘာလို့ ”

” ငလျင်က မနက်တခါ ညတခါ လှုပ်ပြီး … ငလျင် ကြောမိတာက … မာမီတို့ အခန်းပဲ …… မိနေတာ …… ကုတင်တိုင်တွေ …… တကျွီကျွီ တအီအီနဲ့ …… လှုပ်ရမ်းနေတာ …… အပေါ်ထပ် … ချယ်လေး အိပ်ခန်းက … ဘာမှ မဖြစ်ဘူး ”

ဒေါ်မာလာခင်မှာ ပင်ကိုယ် ရာဂစိတ် ပြင်းထန်သူမို့
သူမတို့ ကာမ ဆက်ဆံသည်ကို တခါတလေ လာနေသော ချစ်သမီး လေးအား မမြင်တွေ့ စေချင်သဖြင့် အိမ်အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းဖွဲ့ပေး ထား၏။

” ဟယ် ……… ခိခိ …… ကြံကြံ ဖန်ဖန် …… သမီးရယ် ”

မြမျက်ချယ် စကားကြောင့် မျက်နှာလေး ရဲတက် လာပြီး တခိခိနှင့် ရှက်ရယ် ရယ်နေတော့၏။

” အင်း … သမီး ပြောသလို … အမေတို့ အိပ်ခန်းက … ငလျင်ကြောနဲ့ မိနေလို့ပါ … သမီးရယ် …… ဒီညလှုပ်
ရင်လဲ … မကြောက်နဲ့ …… ခိ ခိ ခိ ”

သမီးဖြစ်သူ အရွှန်းဖေါက်နေ သဖြင့် မျက်နှာပူ သက်သာ ကာ စိတ်ထဲ ပေါ့ပါး သွားရင်း ပြန်လည် စနောက် လိုက်သည်။

” အမလေး …… ခဏလေး လာနေတာကို … ညတိုင်း …… လှုပ်မှာလား … မာမီ …… ခ်ခ် ”

” ဒါတော့ … သဘာဝလေ … သမီးရဲ့ …… သမီးလည်း …… လှုပ်ချင်ရင် ……… ယောကျ်ား ယူပေါ့ ”

ဒေါ်မာလာခင်၏ စကားကြောင့် မြမျက်ချယ် စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ ခံစားမိလိုက်သည်။ လင်မယား ကွဲပြီး အထီးကျန် နေသော ဖခင်နှင့် သားအဖချင်း သံယောစဉ် နယ်လွန် မိသည်ကို ဒေါ်မာလာခင် မသိသေးပေ။ သားအမိ ၂ယောက် တခိခိနှင့် စကားဝိုင်း ရပ်ကာ ခဏအကြာ ဒေါ်မာလာခင်မှာ သမီးဖြစ်သူအား ရောက်တုန်း ရောက်ခိုက် ဖွယ်ဖွယ်ရာရာ ချက်ပြုတ် ကျေွးရန် ဈေးသို့ ထွက်ခဲ့ လိုက်သည်။

********************

နေ့လည်ခင်း မိခင်ဖြစ်သူနှင့် ထမင်း အတူစားကာ အိမ်အပေါ်ထပ် နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေစဉ် ဗြုံးကနဲ့ သဲသဲမဲမဲ ရွာလိုက်သော မိုးကြောင့် မြမျက်ချယ် နိုးလာ ခဲ့သည်။ တဝှီးဝှီးနှင့် လေရော ပါလာသဖြင့် ပြတင်း တံခါးများ လိုက်ပိတ်ကာ စောင်အပါးလေး ခြုံပြီး ပြန်ကွေးနေ၏။ ကွေးနေရင်း ဟိုတွေး ဒီတွေးဖြင့် ဒေါင်းထားသော အပြာကားများ သတိရကာ ဖုန်းဖွင့် ကြည့်နေမိသည်။ မိသားစု အင်းစက် ကားလေးမို့ ကြည့်နေရင်း မွေးရပ်မြေ၌ ကျန်နေသော ဖခင်အား သတိရနေပြန်၏။ ဇတ်ကား လေးမှာ လင်နှင့် ကွဲလာသော သမီးအား ဖခင်ဖြစ်သူမှ အိမ်ပြန်ခေါ်ထားရင်း လစ်ဟာ နေသော ကာမ ဆန္ဒလေးအား ဖြည့်ဆည်း ပေးမိသည့် ဇတ်ကားလေး ဖြစ်သည်။

လင်ကို တမ်းတရင်း ထကြွလာသော ကာမမီးတောက် လေးအား ဖခင် ဖြစ်သူနှင့် စိတ်တူကိုယ်တူ ငြိမ်းမိရာ မင်းသမီးမှာ အသား ဖွေးဖွေး ဘောဒီလှလှနှင့် ဖင်ထောင် ပေးထားပြီး ဖခင်ဖြစ်သူမှာ ဆောင့်လိုး ပေးနေ၏။ ကြည့်နေရင်း မြမျက်ချယ် တယောက် မင်းသမီးနေရာ ဝင်၍ ခံချင် စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်လာရသည်။ ခံရင်း တန်းလန်း မင်းသမီးမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား စုပ်ပေးစဉ် အသဲ ယားလာပြီး နို့သီးခေါင်းများ မာခဲလာ၏။ ပေါင်ကြားထဲ တဆစ်ဆစ် ဖြစ်နေသော အဖုတ်လေးအား စမ်းကြည့်ရာ အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေ မို့မှောက်နေပြီး ယားယံ နေတော့သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား မြင်ယောင်ရင်း အဖုတ်လေးအား ဖိဖိပွတ်ကာ တအားအားဖြင် ကာမ အရှိန်များ တက်လာ ရ၏။ အရည်ရွှဲနေသော အဖုတ်ဝ လေးထဲ လက်ချောင်းလေး ထိုးသွင်းကာ အထုတ်သွင်း လုပ်နေမိ၏။

” ကျွီ ………… ကျွိ ……… ”

အဖုတ်လေး လက်ထိုးသွင်းရင်း ဇတ်ကားထဲ အာရုံ ကပ်နေရာ ဘေးမှ ခေါ်သံကြောင့် ကိုယ်လေး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားရသည်။ ပက်လက် အနေထားဖြင့် လှည့်ကြည့် မိစဉ် လက်ထဲ ပန်းကန်လုံးလေး ကိုင်ရပ်နေသော စိုးထွန်းအား တွေ့လိုက်ရ တော့သည်။

” ဟာ … ကို … ကို … ကိုစိုးထွန်း …… ”

” အင်း … အပြင်က … ပြန်လာရင်း … ချယ်လေးဖို့ … ဒိန်ချဉ် … ဝယ်လာလို့ … လာပို့ ပေးတာ ”

မြမျက်ချယ် မျက်နှာလေး ရဲတက်လာရသည်။ စိုးထွန်းမှာ စကားပြောရင်း သူမပေါင်ကြားအား စိုက်ကြည့်ရာ စကပ် အောက်နားစလေး ဗိုက်ပေါ်ထိ လှန်နေပြီး လက်ချောင်း လေးမှာ အဖုတ်ထဲ မြုတ်နေ၏။

” ဟင် … အင်း အင်း …… ”

………………………………………

အဖုတ်ထဲမှ လက်ချောင်းလေး ပြန်ထုတ်ကာ စကပ်အား အမြန်ပြန်ဖုံးရင်း ထထိုင်လိုက်သည်။ စကပ်လေး ဖုံးပြီး ထထိုင်သော မြမျက်ချယ်၏ အခုအခံ မပါသော အကျၤ ီအပါး လေးပေါ် နို့သီးခေါင်း အရာလေးမှာ ထင်းနေ ပြန်သည်။ စိုးထွန်း ရုတ်တရက် စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ပုဆိုးထဲ လီးတံမှာ ဆက်ကနဲ့ ထောင်ထွက် လာရသည်။

” ဝေါ …… ဝရော ……… ဒလိန်း ……… ဂျိန်း ……… ဝှီးးးး …… ဝေါ ……ဂျိန်း ဂျိန်း …… ဝှီးးး …… ဝုန်း …… အမလေး ……… ”

ထိုချိန် တဝေါဝေါဖြင့် မိုးသဲလာကာ တဝုန်းဝုန်း တဂျိန်းဂျိန်း ဖြင့် မိုးခြိမ်းသံများနှင့် အတူ လေပြင်း များပါ တိုက်ခတ် လာသဖြင့် လန့်အော်ရင်း ကုတင်းဘေး ရပ်နေသော စိုးထွန်းအား ဖက်လိုက် မိ၏။

” အွန့် … ”

ကြောက်ကြောက် လှန့်လှန့်ဖြင့် လှမ်းဖက်ရာ စိုးထွန်း ပုဆိုးထဲ ထောင်ထွက်နေသော လီးမှာ နို့အုံ တဖက်အား ဖိထောက်မိသဖြင့် ၂ယောက်သာ ခန္ဓာကိုယ်များ ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားရသည်။

” ချယ်လေး … ခုနက … ပြီးသွားရဲ့လား ”

” အာ … ဘာတွေ လာမေးနေတာလဲ … မသိဘူး ”

မြမျက်ချယ် ရှက်သွားပြီး လန့်ဖက်ထားရာမှ ခွာရာ စိုးထွန်းမှာ မြမျက်ချယ် လက်တစ်ဖက်အား ဆွဲယူကာ ပုဆိုးထဲ မာထင်နေသော လီးတံပေါ် တင်ပေး လိုက်သည်။ တဆက်ထဲ နို့အုံတဖက်အား ညှစ်ပေးကာ နို့သီးခေါင်း လေးအား ချေပေး လိုက်ပြန်၏။

” အို့ … ဘာလုပ်တာလည်း … ဖယ်ပါ … ”

နို့သီးခေါင်း လေးအား ချေခံရသည်နှင့် ယောင်ပြီး ကိုင်ထားမိသော လီးအား လွတ်ကာ ကိုယ်လုံးအား နောက်ဆုတ်လိုက်၏။

” ဖြေပါ … ချယ်လေးရ … ခုန အဖုတ်ထဲ … လက်သွင်း နိူက်နေတာ … ပြီးလားလို့ ”

” ဟာ … ဘာတွေ မေးနေတာလဲ ”

” ဖြေလေ … မဖြေရင် … ငါရောက်လာတုန်း … အဖုတ်နိူက်ပြတယ် ဆိုပြီး … မမခင်ကို … ပြောပြ လိုက်မယ် … ”

စကားပြောရင်း စိုးထွန်းမှာ မြမျက်ချယ် လက်အား ဆွဲယူကာ သူ့လီးအား ကိုင်ခိုင်းပြန်သည်။

” မဟုတ်ပဲနဲ့ … ကိုစိုးထွန်း ရယ် ”

မြမျက်ချယ် အခက်တွေ့နေ ရ၏။ မိခင်ဖြစ်သူအား စိုးထွန်း ပြောလိုက်လျင် ပထွေးအား မြူဆွယ်သလိုလို ထင်မှတ် သွားမည် ဖြစ်သည်။ မကိုင်ချင်ကိုင်ချင်ဖြင့် စိုးထွန်း လီးအား ကိုင်ကာ ပြန်ပြောနေသည်။

” အင်း … ကိုင်ထား … ကောင်းတယ် … ဘယ်သူ့ကို မှန်းပြီး … လုပ်နေတာလဲ … ပြောပြဦး ”

” အာ … ဘယ်သူ့မှ … မမှန်းပါဘူး … ဟို ဟို … ”

စိုးထွန်း အမေးကြောင့် မြမျက်ချယ် မျက်နှာလေး ရဲတက် လာရ၏။

” မညာပါနဲ့ … ဟိုမှာ ကျန်ခဲ့တဲ့ … ချယ်လေး ချစ်သူလား ”

” ဟင် … မဟုတ် ပါ ဘူး ”

ဖခင်ဖြစ်သူအား မှန်းပြီး အဖုတ် နိူက်နေရာ ပထွေးဖြစ်သူ အား ဘယ်လိုပြောရမှန်း မသိတော့။

” မှန်မှန်ပြောဟာ … မပြောရင် … လီးကို … စုပ်ခိုင်းမှာနော် ”

” ကျွတ် … ဘာလို့ စုပ်ပေး ရမှာလဲ … ရွံ့စရာကြီး … အဖု တွေနဲ့ … ”

” ဟမ် …… ဒါဆို … ငါ့ လီး … မြင် … မြင် … မြင်ဖူးတယ်ပေါ့ ”

မြမျက်ချယ် စကားမှားသွား ရသည်။ စကား အမှားကြောင့် စိုးထွန်း မျက်လုံးများ အရောင်တောက် လာပြီး ပုဆိုးထဲရှိ လီးမှာ တဒုတ်ဒုတ်ဖြင့် သွေးတိုး လာ၏။

” မြင်ဖူးတယ် မလား … ချယ်လေး ရ … ဟင် ”

” ဘယ်မှာ မြင်ဖူးတာလဲ … မမခင်ကို … လိုးတဲ့ ချိန်လား ”

” ဟို … အရင် အိမ်ကတည်းကလား … ပြောပါဟ … သိချင် လို့ပါ ”

” ခဏ စုပ်ပေးပါ့လား … ဟင် … ချယ်လေး … မော်ဒယ် ချောချောလေး တယောက်ရဲ့ … နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးနဲ့ စုပ်ပေးတာ … ခံဖူး ချင်လို့ပါ … နော် နော် … ”

မြမျက်ချယ် တယောက် လီးအား ကိုင်ပြီး ငြိမ်နေရာ စိုးထွန်း စကားများ တတွတ်တွတ် ပြောဆိုနေသည်။ မခက်ထန်တော့ပဲ ကလေးတစ်ယောက်လို မြမျက်ချယ် အား ပူဆာနေ၏။ နို့အုံအား ညှစ်လိုက် ပါးလေး ပွတ်လိုက်ဖြင့် လီးစုပ်ခိုင်းနေ တော့သည်။

” စုပ်ပေးရင် … ဒီကိစ္စတွေ …… ဘယ်သူမှ … လျှောက်မပြော ပါဘူးလို့ … ကတိ ပေးမလား ”

လက်ထဲ တင်းမာလာသော လီးအရည်ပြား ပေါ်မှ ဂေါ်လီ များကြောင့် မြမျက်ချယ် စိတ်များ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်လာမိ၏။ မိခင်ဖြစ်သူအား ကော့ပျံအောင် လိုးနိုင်သော လီးကြီးအား မြင်လည်း မြင်ချင် နေမိသည်။ လတ်တလော အခြေနေ အရ စိုးထွန်း ဆန္ဒအတိုင်း ခဏတဖြုတ် လီးစုပ်ပေးရန် ဆုံးဖြတ် လိုက်တော့၏။

” အင်း အင်း … အင်းပါ … ချယ်လေး ရဲ့ … ခဏပဲ စုပ် ”

စိုးထွန်း စကားများ ထစ်ငေါ့ ကုန်သည်။ ဒါရိုင်ဘာ ဘဝမှ ဆရာကတော်အား အပိုင်ထိန်းပြီး အိမ်ထောင်ကွဲသည်နှင့် တရားဝင် လက်ထပ် ယူထားကာ ခုတဖန် မယားပါ သမီးကိုပါ လိုးခွင့် ရတော့မည် ဖြစ်သဖြင့် စိတ်ထဲ ကြိတ်ပျော် နေရ၏။ ပုဆိုး အပြင်မှ လီးကိုင်ထားသော မြမျက်ချယ် လက်အား ခဏဖယ်ကာ ပုဆိုးအောက်နားစ အား တဖြည်းဖြည်း အပေါ်လှန်တင် လိုက်တော့သည်။

” သမီးရေ … မိုးအေးအေးနဲ့ … အိပ်နေတာ လား ”

ရုတ်တရက် လှေကားထိပ်နား ဆီမှ ဒေါ်မာလာခင့် အသံ ကြားလိုက်ရ သဖြင့် စိုးထွန်းမှာ ပုဆိုးအား ပြန်ချကာ လူချင်း ခွာပြီး ကုတင် ခေါင်းရင်းဘက် စားပွဲခုံနား ကပ်ကာ ကိုယ်ရှိန် သတ်လိုက်တော့သည်။

” ကျွီ … ကျွိ ………… ဟော … စိုးထွန်း က … ဒီရောက် နေတာလား …… ”

အသံနှင့်အတူ စေ့ထားသော အိပ်ခန်းတံခါး ပွင့်မလာခင်လေး မြမျက်ချယ် မှာလည်း အိပ်ယာပေါ်မှ စောင်အပါးလေး ယူကာ လက်တကိုင်း အကျၤ ီနှင့် ဒူးဖုံး စကပ်လေး ဝတ်ထားသော ခန္ဓာကိုယ်အား ခပ်မြန်မြန် ပတ်ထားလိုက်၏။

” ဟုတ်တယ် … မမခင်ရေ … ဒီမယ် ကျနော် … အပြင်က ပြန်လာတော့ … မမခင်ဖို့ ကြေးအိုးဝယ်ရင်း … ချယ်လေးဖို့ပါ … ဒိန်ချဉ် ဝယ်လာခဲ့တာ … ခု တက်ပေးတော့ …… နေသိပ်မကောင်းလို့ … မစားဘူးတဲ့ ”

စိုးထွန်းမှာ ဒိန်ချဉ် ပန်းကန်လေးအား စားပွဲခုံပေါ်မှ မပြကာ ဒေါ်မာလာခင် မရိပ်မိအောင် ဟန်ဆောင် ပြနေ၏။

” ဟင် … သမီးလေး နေမကောင်းဘူးလား … ဟုတ်ပါ့ … ငါ့သမီးက … ငယ်ငယ်ကတည်းက … မိုးအုပ်ရင် မရဘူး … ဒီလောက် မိုးရွာမှာတော့ …… ဖြစ်ပြီနေမှာ ”

စိုးထွန်း ပါးနပ်မှု့ကြောင့် မြမျက်ချယ် ဟူးကနဲ့ ကြိတ်ပြီး သက်ပြင်း ချလိုက်ရသည်။ မိခင်ဖြစ်သူအား ချောလဲ ရောထိုင် လုပ်ကာ နေမကောင်း ချင်ဟန် မူပြလိုက်၏။မျက်နှာလေး ရဲပြီး ချေွးအနည်းငယ် စို့ကာ စောင်ခြုံ ထားသော မြမျက်ချယ်အား ဒေါ်မာလာခင် ထွေးပွေ့ ထားသည်။ ခဏအကြာ ဒေါ်မာလာခင်နှင့် စိုးထွန်းတို့ အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းရာ ဟူးးးကနဲ့ သက်ပြင်းရှည် ချရင်း ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲချ လိုက်တော့သည်။

**********************

” သား ပြန်လာပြီလား ”

ဧည့်ခန်းထဲ အမှိုက်လှည်းနေစဉ် သားတော်မောင် ဝင်လာသဖြင့် လှမ်းမေးလိုက်သည်။

” ဟုတ် … အမေ … လမ်းထိပ်က … တီးဆိုင် … ခဏ … သွားတာပါ ”

ဇွဲနိုင်မှာ ဒီမြို့ရောက်သည်နှင့် တက္က္တသိုလ် ဆက်တက်ကာ ရေကူးခြင်း ဘောလုံးကန်ခြင်း လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်ခြင်း ဖြင့်သာ အချိန်ကုန်လေ့ ရှိ၏။

” နက်ဖန် … သား … ကျောင်းပိတ်တယ် မလား ”

” ဟုတ် ”

” အမေ့ကို … ဈေးလိုက်ပို့ပေး … သား အဖေ … ဆုံးတာ ၁နှစ်ပြည့်ပြီ … ကြက်သားနဲ့ ဆွမ်းလောင်း ရအောင် ”

” မြန်တာနော် … အမေ ”

” အင်း … ”

ဒေါ်မိုးဝါ ပြောပြီး မျက်နှာလေး ငြိုးကာ သူမ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွား တော့သည်။ မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွား သည်နှင့် ဇွဲနိုင်မှာ မိးဖိုခန်းထဲ ထမင်းခူးကာ ထမင်းစားခန်း သို့ သွားပြီး ထမင်းစားနေ လိုက်သည်။ ဦးရဲကျော် တိုက်၏ အောက်ထပ် ဧည်​့ခန်​းနောက်မှ အိပ်ခန်းအလွတ် ၂ခန်း အား သားအမိ၂ယောက် ၁ခန်းဆီ နေကာ ရေချိုးခန်​း နှင့် ကပ်လျက် ပစ္စည်း အဟောင်းများ ထား​သော စတိုခန်း အား ထမင်းစားခန်း လုပ်ထားလိုက်၏။ ဇွဲနိုင် ထမင်းစားပြီး စာခဏဖတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲ မှေးနေရင်း အတိတ်မှ အဖြစ်ပျက်များ ပြန်စဉ်းစား နေမိသည်။

ဇွဲနိုင် ၁၀နှစ်သား လောက် ကတည်းက ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမျိုးနိုင်မှာ နိုင်ငံခြား အလုပ် ထွက်လုပ်ပြီး မိသားစု အတွက် စီးပွား ရှာနေခဲ့ရာ မိဘ ၂ပါးလုံး သက်ရှိ ထင်ရှား ရှိနေသော်လည်း အနေဝေးသော ဖခင် ဖြစ်သူထက် အနေနီးသော မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးဝါအား ပို၍ ခင်တွယ် ခဲ့သည်။ အရွယ် မရောက်ခင် မိခင်ဖြစ်သူ၏ အမို့အမောက် အဖုအထစ် များနှင့် ဆွဲဆောင်မှု့ရှိသော ခန္ဓာကိုယ်အား အနီးကပ် ခဏတိုင်း မြင်ဖူးသော်လည်း စိတ်ထဲ ပါသည့် ပါသာပင် ဘယ်လိုမှ မခံစားခဲ့ရ။ သို့သော် ၈တန်း နှစ်လောက်မှ စ၍ မိခင်ဖြစ်သူ အပေါ် မသိမသာ တပ်မက်စိတ်လေး ဖြစ်ပေါ် လာခဲ့သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ နိုင်ငံခြား ထွက်သွား ကတည်းက သာအမိ၂ယောက် တကုတင်ထဲ အတူအိပ်ရာ ဒေါ်မိုးဝါ ၏ ညဝတ်အကျၤ ီ အပါးလေး နှင့် ညဝတ်စကပ် အောက်မှ မမြင်အပ် သော အရာများ မြင်တွေ့တိုင်း ပေါင်ကြားထဲ လီးမှာ တဆစ်ဆစ် ဖြင့် ခံစား နေရသည်။

ကျောင်းပိတ်ရက် ၁ရက်တွင် အပြင် ဘောလုံး ချိန်းကန်ရာ ညနေပိုင်း အိမ်ပြန်လာစဉ် သေးပေါက်ရန် အိမ်ထဲ ခပ်သွက်သွက် ဝင်လာခဲ၏။ ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် အိပ်ခန်းမှ ညည်းသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက် ရသဖြင့် နောက်ဖေး ရေချိုးခန်း သွားရန် ဟန်ပြင် နေသော ခြေလှမ်းများ တုံ့ကနဲ့ ရပ်သွားရသည်။ မိခင်ဖြစ်သူ ဖျားနာနေလား စိုးရိမ်စိတ်ဖြင့် အိပ်ခန်း တံခါးနား တိုးကပ်ကာ တံခါးအား ဖိတွန်းလိုက်၏။ လော့မချပဲ စေ့ရုံစေ့ထားသဖြင့် ပွင့်သွားရာ အိပ်ခန်း ထဲမှ မြင်ကွင်းကြောင့် တံခါးအား အမြန် ပြန်ဆွဲ ပိတ်ကာ လက်တဝါးစာ လောက်သာ ချန်ထား လိုက်သည်။ ဒေါ်မိုးဝါ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်လှန်ကာ ကိုယ်တုံးလုံး အနေ အထားနှင့် အဖုတ်လေး ဖိပွတ် နေ၏။ လက်သွင်း ထားသော ပေါင်တံဖွေးဖွေး ၂ဖက်မှာ စုလိုက် ကားလိုက် ဖြစ်နေပြန်၏။

” အား … ကိုမျိုးနိုင် ရယ် …… အား အ …… လိုးရတာ ကောင်းလိုက်တာ ”

မိခင်ဖြစ်သူ၏ ပေါင်ဂွထဲ ပွတ်နေသော လက်လေး မြန်လာပြီး ညည်းသံလေး ပီပီသသ ကြားလိုက်ရ သဖြင့် ဇွဲနိုင် တယောက် စိတ်လှုပ်ရှားမူ့ ပြင်းထန်ကာ ဒူးများ ညွတ်သွားရသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူအား တမ်းတရင်း လက်ဖြင့် အာသာ ဖြည်နေသော မိခင်အား ကြည့်ကာ စိတ်ခံစားမှု့ ပြင်းထန် လာ၏။ မြင်ကွင်းမှာ ဇွဲနိုင် အဖို့ အကြိမ်ရေ များများ မြင်ဖူး နေသော်လည်း မြင်တိုင်း အကြည့် မရွေ့နိုင်ခဲ့ပေ။ ညပိုင်း စားသောက် အိပ်ယာဝင်ချိန် ဒေါ်မိုးဝါ အိပ်ပျော်သွားသည်နှင့် ညဝတ်အကျၤ ီ အပြင်ဘက် လျှံထွက်နေသော နို့အုံအား အုပ်ကိုင် ညှစ်ရင်း အိပ်တတ်လာသည်။

ရက်ကြာ လာသည်နှင့် အနည်းငယ် ရဲတင်းလာပြီး အဖုတ်အား လက်လေးဖြင့် အုပ်ကိုင် ပွတ်ပေးတတ် လာ၏။ ထိုအခါမျိုးတွင် ဒေါ်မိုးဝါမှာ မျက်လုံးမဖွင့်ဘဲ ပေါင်တံ၂ဖက်အား စိထား တတ်သည်။ ဒူးဖုံးစကပ် အောက်နားစလေး ပေါင်ရင်း လိပ်တက်တိုင်း စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းနှင့် လီးက ထောင်မတ်လာရ၏။ နှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်နေသော မိခင်ဖြစ်သူ ဘေးနား တင်ပလင် ခွေထိုင်ကာ အဖုတ်အား ကြည့်ရင်း ဂွင်းထု ပစ်တော့သည်။ မလုပ်သင့် မလုပ်ကောင်း သော ကိစ္စမို့ ဂွင်းမှန်း ထုပြီးတိုင်း ကိုယ့်ကိုကိုယ် အပစ်ရှိသလို ခံစားရသည် မှာလည်း အကြိမ်ကြိမ်ပင်။

********************

ဒေါ်မိုးဝါမှာ အသားဖြူဖြူ ခန္ဓာကိုယ် ပြည့်ပြည့် ုဖြိုးဖြိုးနှင့် အနေအထိုင် ရဲတင်း ပွင့်လင်းသည်။ ယခုလက်ရှိ နေထိုင်သော အကိုဖြစ်သူ ဦးရဲကျော် အိမ်သို့ မရောက်ခင် ဟိုးအရင် မွေးရပ်မြေ အိမ်၌ ဇွဲနိုင် ငယ်ရွယ်စဉ် သားအမိ ၂ယောက် ရေချိုးခန်းထဲ ရေအတူ ချိုးတိုင်း သားဖြစ်သူ ရှေ့တွင် ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ကာ ဆပ်ပြာ တိုက်တတ်၏။ သို့သော် တဖြည်းဖြည်း အရွယ် ရောက်လာသော သားတော်မောင် ကြောင့် အနေထိုင် ဆင်ခြင်ကာ ရေအတူ ချိုးသော်လည်း အရင်လို တုံးလုံးချွတ်ပြီး ဆပ်ပြာ တိုက်ခြင်း မပြုလုပ်တော့။ ဆင်ခြင်ခဲ့သည့် တိုင် တရေးနိုး ညတိုင်း သူမ ပေါင်ကြားအား ကြည့်ရင်း ဂွင်းထု နေသော သားဖြစ်သူ ဇွဲနိုင်ကြောင့် အံအော နေမိ၏။ လင်နှင့် ဝေးနေသဖြင့် သာယာသလို ခံစား မိသော်လည်း သားအမိ ချင်းမို့ စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်နေရ ပြန်သည်။

သားတော်မောင် ၁၀တန်းနှစ်တွင် သူမအား အရင်ထက် ပိုပြီး ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်တတ် လာသည်ကို ရိပ်မိနေ၏။ မှတ်မှတ်ရရ ၁၀တန်း စာမေးပွဲ နောက်ဆုံးနေ့ ညပိုင်းတွင် ဇွဲနိုင်တယောက် အိမ်သို့ ဘီယာမူးပြီး ပြန်ရောက်လာ၏။ ထမင်းပင် မစားနိုင်တော့ ခဏစကား ပြောပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ ထိုးအိပ် သွားတော့သည်။ ဒေါ်မိုးဝါမှာ သားဖြစ်သူ နောက်မှ ကပ်ပါလာကာ ဘီယာနံ့ ချေွးနံ့ များနှင့် သားဖြစ်သူ၏ အဝတ်စားများ ချွတ်လဲပေးရ၏။ အဝတ်များ ချွတ်ပြီးသည်နှင့် မျက်စိအောက်ပင် ထွားကြိုင်းလာသော ဇွဲနိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ်အား မြင်လိုက်ရသည်။ ဖန်ချောင်း မီးရောင်အောက် ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ပေါင်ကြားထဲ ငိုက်ဆင်း နေသော သားဖြစ်သူ လီးအား ကြည့်မိပြန်၏။

ခါတိုင်း မပေါ်တပေါ်လေး မြင်ဖူး နေသော်လည်း လီးမှာ ဒီလောက် ထွားမှန်း မတွေးမိခဲ့။ တခူးခူးဖြင့် မူးပြီး အိပ်ပျော်နေသော သားတော်မောင် လီးအား အနီးကပ် ကြည့်ရင်း လက်လေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ် နေမိ၏။ အရင်ရက်များတွင် သူမ အဖုတ်အား ကြည့်ရင်း ဂွင်းထု နေသည့် ပုံရိပ်လေး ပြန်မြင်ယောင်စဉ် စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ ဖေါ်ပြမရသော ဝေဒနာလေး ခံစား လိုက်ရရှာသည်။ ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာတွင် လက်ထဲ တင်းမာလာသော လီးအား လွတ်ကြည့်ရာ အပေါ်သို့ ထောင်မတ် နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။ လီးအရည်ပြား ဖွေးကာ အကြောစိမ်း များ ထနေသော လီးကြီးအား စူးစိုက် ကြည့်ရင်း အတွေးရိုင်းများ တွေးနေမိရာ တွေးရင်း ကြက်သီး ထလာတော့သည်။

ညဝတ်ဂါဝန် စကပ်လေး အား လှန်ရင်း လက်တဖက်မှာ အဖုတ်လေးဆီ အလိုလို ရောက်သွားမိ၏။ တဆက်ထဲ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားမိကာ အရည် စိမ့်လာသော အဖုတ်ထဲ လက်ချောင်းလေး ထိုးသွင်း လိုက်သည်။ လီးတံထိပ် ကားထွက်နေသော ပန်းနုရောင် ဒစ်ကြီးအား ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ တဖျင်းဖျင်း ဖြစ်လာကာ လက်ခလယ် ဖြင့် အဖုတ်လေး မွှေနေမိ၏။ ရုတ်တရက် ဖြစ်ပေါ် လာသော ကာမစိတ်ကြောင့် သားအမိ ဆိုသည် အသိ ပျောက်ကွယ်ကာ အာသာဖြည်လိုစိတ် ပြင်းထန်စွာ ဖြစ်ပေါ် လာရသည်။ ၅မိနစ်ခန့် အကြာ အဖုတ်ထဲ အထုတ်သွင်း လုပ်နေသော လက်ချောင်းလေး မြန်လာပြီး ခေါင်းမော့ကာ ခန္ဓာကိုယ်လေး တုန်သွား၏။

ထွက်ကျ လာသော အရည်များအား ဂါဝန်အနားစဖြင့် သုတ်ကာ သားဖြစ်သူ လီးအား တချက်နမ်းရင်း ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းခဲ့လိုက်သည်။ သူမကိုယ်တိုင် ညဝတ်အကျၤ ီတစုံ လဲပြီး ဇွဲနိုင်အား အဝတ်ဝတ် ပေးကာ ကျောပေး အိပ်လိုက်တော့၏။ တစောင်းလေး အိပ်နေသော သူမခါးပေါ် လက်တဖက် ကျရောက် လာစဉ် အုပ်ကိုင်ထားရင်း အိပ်ပျော် သွားရသည်။ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေစဉ် ခါးအောက်ပိုင်း တရွရွနှင့် ခံစားလာရ သဖြင့် မျက်လုံးဖွင့် ကြည့်ရာ သားဖြစ်သူ လက်တဖက်မှာ သူမ ပေါင်ဂွလေးထဲ ရောက်ရှိနေကာ ပွတ်သပ် နေတော့၏။

” ဟင် …… သား … ”

ဒေါ်မိုးဝါ အလန့်တကြားနှင့် ပေါင်တံ၂ဖက်အား စိလိုက်ရင်း လေသံတိုးတိုး ရွတ်လိုက်၏။ သို့သော် ဇွဲနိုင်မှာ မူးအိပ်နေရင်း ပေါင်ဂွလေးထဲ ညဝတ်စကပ် အပါးလေး အပေါ်မှ နှိုက်ပွတ်နေသည်။ လက်အား ဖယ်လိုက် သော်လည်း စကပ် အောင်နားစထဲ လက်ပြန်ရောက်ကာ အဖုတ်အား မိမိရရ အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ် နေပြန်၏။ သားဖြစ်သူ မူးမူးနှင့် နှိုက်နေသော လက်မှာ ဖယ်လိုက် ပြန်ရောက်လာ လိုက်ဖြင့် ၅ကြိမ် မြောက်တွင် ဆွဲဖယ်ရာ အားမပါ တော့ပေ။ မျက်စိ၂ဖက် မှိတ်ကာ ပေါင်တံ၂ဖက် မသိ မသာလေး ဖြဲပေးမိ၏။ အဖုတ်လေး မှာ လက်ချောင်း လေးများအောက် အရည် ရွှဲလာရသည်။

” အ … ”

အဖုတ်ထဲ လက်ချောင်းလေး တိုးဝင်လာစဉ် ကျောလေး ကော့တက် သွားပြီး အကနဲ့ ပါးစပ်လေး ဟသွားပြန်၏။ လက်ချောင်းလေး လှုပ်ရှားနေရင်း ဖင်ကြားထဲ ထိကပ် နေသော ခပ်နွေးနွေး အရာကြီး မာထင်လာရာ ကြက်သီးဖုများ ထလာရတော့သည်။

” ဟင် ”

သားဖြစ်သူ မမူးတော့ပဲ သေချာ လုပ်နေမှန်း ရိပ်မိ လာသဖြင့် ကိုယ်လုံးအား ပက်လက်လှန်ကာ ခေါင်းလှည့် ကြည့်လိုက်၏။ အကြည့်ချင်း ဆုံသည်နှင့် အဖုတ်ထဲ ဝင်နေသော လက်ချောင်းလေး အထုတ်သွင်း မြန်လာ သဖြင့် လက်ကောက်ဝတ်အား ဖမ်းတား မိသည်။ သို့သော် သားတော်မောင်၏ လွတ်နေသော လက်တဖက် ကြွလာပြီး လက်ကောက်ဝတ် အား ဖမ်းကိုင်ထားသော သူမ လက်အား ဆွဲယူကာ လီးပေါ် တင်ပေး လိုက်တော့၏။ ဒေါ်မိုးဝါ တယောက် လီးအား ယောင်ပြီး ဆုပ်ကိုင် ထားမိ၏။ ဇွဲနိုင်မှာ မျက်ခုံးကြောလေး တွန့်ကာ ချေွးပြန် နေသော မိခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား ကြည့်ရင်း အဖုတ်ထဲမှ လက်ချောင်းလေး ပြန်ထုတ်ပြီး ထထိုင်လိုက်သည်။ ဇွဲနိုင် ထထိုင်မှ ယောင်ပြီး ကိုင်ထားသော လီးအား လွတ်ပေး လိုက်၏။

ထိုချိန် ဇွဲနိုင်မှာ မိခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာယူကာ အမွှေးအုံ ထူထူအောက်မှ အဖုတ်အား ဖိယက် ပစ်တော့၏။ မယက်တတ် ယက်တတ်ဖြင့် ယက်ပေးနေရာ အထိအတွေ့ ဝေးနေ သော ဒေါ်မိုးဝါ အဖို့ ၅မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် ပြီးသွားခဲ့သည်။ တိတ်ဆိတ် နေသော အိပ်ခန်းလေးထဲ ဒေါ်မိုးဝါ ပေါင်တံ ၂ဖက် ကားထားလျက် အသက်မျှင်းရှု နေရှာ၏။ အမော ဖြေနေသော မိခင်ဖြစ်သူ အဖုတ်ထဲ ဒူးထောက်လျက် အနေထားနှင့်ပင် လီးထိပ်အား တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလိုက်သည်။

” ဗြိ ……… အ ………… ”

လီးတဝက်ခန့် ဝင်သွားသည်နှင့် ကိုယ်လုံးအား မှောက်ချကာ လီးအရင်းထိ ဆောင့်လိုး ပစ်တော့၏။

” အားးးး …… အမေ့ ……… ဟင့် … ”

လီးတချောင်းလုံး အဖုတ်ထဲ အရင်းထိ တိုးဝင်ကာ နူတ်ခမ်းသားများ လိပ်ပါသွားရသည်။ ဒေါ်မိုးဝါ ထိတ်လန့် နေရင်း ဟင့်ကနဲ့ မျက်လုံးများ မှေးစင်းသွား တော့၏။ အဖုတ် အတွင်းသား များ၏ နူးညံ့သော အထိအတွေ့ ကြောင့် ဇွဲနိုင် အသိစိတ် လွတ်ကာ ထပ်ခါထပ်ခါ ဆောင့်လိုး ပစ်လိုက်သည်။ ဒေါ်မိုးဝါ လီးဝင်သည်နှင့် ရုန်းကန်မိ သော်လည်း ၅မိနစ်ခန့် အကြာတွင် သားဖြစ်သူ ကျောပြင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ရင်း အောက်မှ မသိမသာ ပြန်ကော့ ပေးနေတော့၏။ လီးမဝင်တာ ကြာပြီဖြစ်သော အဖုတ်လေးမှ တဇွိဇွိ တဗွိဗွိဖြင့် အသံ ပေးနေရာ ပါးစပ် မှလည်း တအီးအီး တအားအားနှင့် ညည်းသံ ထွက်ပေါ် လာသည်။ လီးကြီး တိုးဝင်လာတိုင်း အောက်မှ ပြန်ဆောင့်ပေးရင်း အဖုတ်တပြင်လုံး ယားယံ လာတော့၏။

” ဟင့် ……… အ ………… ဗွပ်ဗွပ် ………… ဗြွတ် ……… အအ ………… ရှီးးးးး …………… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ……… အ အ အ ……… အဟင့် ဟင့်ဟင့် ”

လီးဝင်လီးထွက် သံများ ပြင်းထန်လာပြီး ခဏအကြာ ဒေါ်မိုးဝါ ကိုယ်လုံးကြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တွန့်ကာ ငြိမ်ကျ သွားရှာသည်။ စောက်ရည်ပန်းရင်း အဖုတ် အတွင်းသား များနှင့် လီးတံအား ညစ်ပေးထားသဖြင့် ဇွဲနိုင်လည်း ၁၀ချက်ခန့် ထပ်ဆောင့်ပြီး လရည်များ ထွက်လာရ၏။ စောက်ပတ်ထဲ လီးအား အရင်းထိ ကပ်ကာ လရည်များ ပန်းထည့်ရင်း နှုတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ် ပေးလိုက်တော့သည်။

…………………………………

” အားးးး ……… အ ………… ထွက် …… ထွက် …… ထွက် ပြီ ……… မမခင် ရယ် ”

အောက်ထပ် အိပ်ခန်းထဲ အပြာကား အတူကြည့်ကာ ဒေါ်မာလာခင်မှာ ဇတ်ကား ကြည့်လိုက် လီးအား ကုန်းစုပ် လိုက်နှင့် စိုးထွန်း ပြီးသွားရသည်။ ဦးရဲကျော်နှင့် ကွဲပြီး စိုးထွန်းနှင့် နောက်အိမ်ထောင် ထပ်ပြုထားရာ အိမ်ထောင်သက် ၁နှစ်ကျော် ၂နှစ်အတွင်း အပြာကားများ ကြည့်ကာ လိုးနေကြ ဖြစ်၏။ ပင်ကိုယ် ရာဂစိတ် ကြီးမားသော ဒေါ်မာလာခင် အား စိုးထွန်းမှာ လရည် ထွက်အောင် လီးစုပ်ပုံ စုပ်နည်းများ သင်ပေးထားသည်။ ဂေါ်လီများနှင့် လီးအား အရင်းထိမျိုကာ လရည်ပန်း ထွက်လာအောင် ဒေါ်မာလာခင် စုပ်တတ်နေ၏။

” တချို့ကားတွေ … ဘယ်လိုကြီးလဲ … စိုးထွန်း … သူစိမ်း ယောကျ်ားက … တက်လိုးတာ … လင်က ဘာမှ မပြောပဲ … ကြည်ကြည်ဖြူဖြူနဲ့ … အတူ ဝင်လိုးတာနော် ”

” အော် … အဲဒါက … သရီးဆမ်း လေ … မမခင်ရဲ့ … ”

” ဟင် … ဘယ်လို ခေါ်တာ ”

” ဒီလိုလေ … လင်မယား တွေ … လိုးရတာ ရိုးလာရင် … သူစိမ်း ယောကျ်ား … ခေါ်လိုးခိုင်းပြီး … ကာမအရသာ … အသစ်အဆန်း လေး … ထွင်ကြတာပေါ့ ”

” အော် ”

” ဘာလဲ … မမခင် … စိတ်ဝင်စား လို့လား … ကျနော် ရှာပေးမယ် လေ ”

” အမ် …… မင်းက … မမခင်ကို … ငြီးငွေ့ နေပြီလား ”

” ဟာ … မဟုတ်ပါဘူး … ကျနော်က … မမခင် ဟာကြီးကို … ယက်လို့မဝ … လိုးလို့ မဝသေးပါဘူး ”

” အင်း … ဒါဆို … ဆိုလိုတာက ”

” အမှန်တိုင်း ပြောရရင် မမခင်ကို … ဒီထက် မက … ကာမ အရသာတွေ … ခံစား စေချင်တယ် … အပြောင်းအလဲ …… သဘောမျိုးပေါ့ ”

” ဟင် … နေပါစေ … စိုးထွန်းရယ် … မမခင် လည်း … ဟောဒီက … မင်းဟာကြီးကို … ခံလို့ စုပ်လို့ … မဝပါဘူးကွာ ”

ခဏအကြာ ဒေါ်မာလာခင် တယောက် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲကာ ပေါင်တံများ ဖြဲပေးလိုက်၏။ စိုးထွန်းမှာ ပေါင်ကြား နေရာယူကာ အဖုတ်အား ကုန်းယက်ရင်း လီးတံအား ပြန်စွနေသည်။ အဖုတ်ယက်ရင်း လီးပြန်မာ လာသည်နှင့် အပေါ်မှ မှောက်လိုး ပစ်၏။ ဒေါ်မာလာခင်မှာ ပက်လက် အနေထားဖြင့် စိုးထွန်း ကျောပြင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ကာ အောက်မှ ဖင်ကြီးကော့ထိုး ပေးလိုက် တော့သည်။ မြမျက်ချယ် အောက်ထပ် ဆင်းမလာ သဖြင့် အိပ်ခန်းလေးထဲ အဲကွန်းဖွင့်ကာ လွတ်လွတ် လပ်လပ် လိုးနေကြ၏။ တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်များ က ကြမ်းလာရာ ကုတင်တိုင်များ ရမ်းခါလာရသည်။ ဗိုက်သားလေး အနည်းငယ် မို့နေသော်လည်း ခါးသေး ရင်ချီ ကော့ထွက် နေသော ဖင်သားစိုင်များနှင့် ဒေါ်မာလာခင်အား စိုးထွန်း တယောက် လိုးရသည်မှာ အားရသည် ဟူ၍မရှိပေ။ အထက်အောက် ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထပ်ကာ ခါးအားဖြင့် အပေါ်စီးမှ ထိထိမိမိ ဆောင့်လိုး နေရာ အတော်လေး ကြာမှ ၂ယောက်သား ပြီးသွားရ၏။

*****************

” အပြင်သွားရင် … ည စောစော ပြန်လာနော် … လေနဲ့ မိုးနဲ့ … ”

ခဏနားပြီး ကုတင်အောက် ဆင်းကာ အကျၤ ီ ဝတ်နေသော စိုးထွန်းအား ပက်လက်အနေထားနှင့် ခေါင်းစောင်းကာ ကြည့်ပြောလိုက်သည်။

” အင်းပါ … မမခင်ရဲ့ … လုပ်ငန်း လုပ်ဖို့ … လိုက်ပြီး လေ့လာနေတာပါ … လျှောက်သွားနေတာ မဟုတ်ပါဘူး … အင့် … နမ်းပေးဦး ”

စိုးထွန်းမှာ အကျၤ ီဝတ်ပြီး ပုဆိုးဝတ်ကာနီး ကုတင်ဘေး မတ်တပ်ရပ်ကာ ခါးကော့ ပေးလိုက်၏။ ဒေါ်မာလာခင် ထထိုင်ကာ လိုးပြီးကာစ စောက်ရည်များ ရွှဲနေသော လီးအား ပြောင်နေအောင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။

” ဟွန်း…… ပြွတ်စ် ……… ပလပ် …… ပြွတ် ပြွတ် …… အင့် …… ကျေနပ်ပြီလား … ”

” အဲဒါတွေကြောင့် … ကျနော်က … ချစ်မဝ နေတာ …… မမခင်ရဲ့ … ”

နဖူးအား တချက်နမ်းပြီး ပုဆိုးဝတ်ကာ ကားသော့ ယူပြီး စိုးထွန်း တယောက် အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်သွား တော့၏။

” ဟူးးးး … ”

စိုးထွန်း ထွက်သွားပြီးမှ ဒေါ်မာလာခင် ဟူးကနဲ့ သက်ပြင်း ချလိုက်မိသည်။ မိဘ အမွေများနှင့် ခင်ပွန်းဟောင်း ဦးရဲကျော် ခွဲပေးသော စည်းစိမ် ပစ္စည်းများကြောင့် ဒီတသက် စားမကုန်ပေ။ စိုးထွန်း အလုပ်မလုပ်လည်း ဘဏ်တိုးဖြင့် ထိုင်စားနိုင်၏။ စားဝတ်နေရေး အဆင်ပြေ သော်လည်း ၁လ ၂ကြိမ်ခန့် အလည် လာတတ်သော သမီးဖြစ်သူ အတွက် စိုးရိမ်စိတ် ဝင်နေမိသည်။ စိုးထွန်း၏ ကာမ အပြုစု အယုယ များမှာ အပျိုမပြောနှင့် သူမလို အိမ်ထောင်သည်အား မရုန်းနိုင်အောင် ချုပ်ထား နိုင်သည်။ ခဏတဖြုတ် အလည်လာသော သမီးဖြစ်သူအား စိုးထွန်းနှင့် ငြိစွန်း သွားမှာမျိုး ကြောက်နေမိ၏။ တဖက်က မိမိကိုယ်တိုင် မွေးထားသော သမီး အရင်းခေါက်ခေါက် တဖက်က လင်ထက် စွဲလမ်းမိလို ယူထားသော နောက်ယောကျ်ားမို့ ဖြစ်လာလျင် သူမဘက်မှ အရံှုး ချည်သာ ဖြစ်၏။

********************

” စောင့်ရတာကြာတာ … ဝါလေးရယ် … သမီး မရှိတုန်း … လွတ်လွတ် လပ်လပ်လေး … နေရတာကို ”

ဒေါ်မိုးဝါ တယောက် သားဖြစ်သူ ဇွဲနိုင် ကျောင်းသွား သည်နှင့် ရေချိုးပြီး အိမ်အပေါ်ထပ် တက်လာရာ အကိုဖြစ်သူ ဦးရဲကျော် လှမ်းပြောနေသည်။

” အင်းပါ … သားလေး ကျောင်မသွားခင် … ဂွင်းထု ပေးရသေးတာ … ကိုကိုကျော်ရဲ့ … ခု သူကျောင်သွားမှ …… ရေချိုးပြီး တက်လာရတာ ”

လှေကားထိပ် အရောက် မတ်တပ်ရပ် စောင့်နေသော ဦးရဲကျော်မှာ ပွေ့ဖက် ဆီးကြိုပြီး အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်လာ တော့၏။

” တနေ့တခြား … ပိုပို …… လှလာ ပါလား …… ဝါလေးရယ် ”

” ဟွန့် … ကိုကိုကျော် နော် … ဒီအိမ် ရောက်ကတည်းက … တွေ့လိုက်ရင် …… ဒါလိုပဲ ပြောပြောပြီး …… အဟင်း ဟင်း ”

” ဟင် … ဘာ … အဟင်းဟင်း လဲ ”

” ဘာ အဟင်းဟင်း … ရမလဲ … ခေါ်ခေါ် လိုးတာလေ … ဟွန့် ”

စကားပြောရင်း အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်နား အရောက် ဒေါ်မိုးဝါ ကိုယ်လုံးမှာ ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲကျ သွားသည်။ ထမိန် အထက်ဆင်လေး ဖြည်ကာ ဖင်ကြီးကြွပြီး ထမိန်အား ခြေရင်း ခပ်ထုတ် ပစ်၏။ ပေါင်ကြားထဲ အမွှေး ရိတ်ထားသော စောက်ဖုတ်မှာ ဖေါင်းကြွနေသည်။

” အာ … ကြည့်မနေနဲ့ … ကိုကိုကျော် လည်း …… ချွတ် ”

” ချွတ်မှာပါ … ဝါလေးရဲ့ … အကျၤ ီရော …… ချွတ်လေ … တုံးလုံး လိုးရအောင် ”

အကိုဖြစ်သူ စကားကြောင့် ဒေါ်မာလာခင် ဖင်တုံးလုံးနှင့် ထထိုင်ပြီး အကျၤ ီချွတ်ရာ အတွင်းခံ ဘော်လီ ဝတ်မလာ သဖြင့် အနည်းငယ် အိတွဲ နေသော နို့အုံ၂ဖက် ပေါ်လာ တော့၏။ လင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါး သွားခဲ့သော်လည်း အကိုဖြစ်သူမှာ သားအမိ ၂ယောက်လုံး အခြေမပျက် လူတန်းစေ့ နေထိုင်နိုင်ရန် စီစဉ် ပေးထား၏။ အကိုဖြစ်သူ ဦးရဲကျော်၏ ခြံထဲ ရောက်ကတည်းက အိမ်​မှု့ကိစ္စသာရှိပြီး အားလပ် ချိန်တွင် ကျန်းမာရေး လိုက်စားနေခဲ့သည်။ ​အသက်​ ၄၃နှစ် ကျော်လာသော်လည်း ခန္ဓာကိုယ်​မှာ မို့မောက် ဖုထစ်နေကာ ကြည့်ကောင်းဆဲပင်။

ညီမဖြစ်သူ ကိုယ်လုံးတီး အလှအား ကြည့်ရင်း ဦးရဲကျော် အဝတ်များ ချွတ်ချပစ်သည်။ ပုဆိုး ချွတ်ချလိုက်သည်နှင့် နီညိုရောင် လီးကြီးမှာ ပေါင်၂လုံးကြား တွဲလောင်း ကျနေ၏။ လမွှေးအုံ ထူကာ ချက်အောက်မှ ဆီးခုံးပေါ်ထိ အမွှေးများ ထိစပ် နေပြန်သည်။

” ဟင် … အမွှေး မရိတ်သေး ဘူးလား ဟင် ”

ဒေါ်မိုးဝါ ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် ကုတင်စောင်း တိုးရွေ့ရင်း ဦးရဲကျော် လီးအား ဆုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သပ် ပေးလိုက်၏။

” အင်း … လိုးပြီးမှ … ဝါလေး ကိုယ်တိုင် ရိတ်ပေးလေ ”

” ဟွန်း … ဒါပဲ ”

နူတ်ခမ်းလေး စူပြောရင်း လက်ထဲမှ လီးအား ပါးစပ်နား တေ့ကာ ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ သားတော်မောင် လီးနှင့် လုံးပတ် မကွာသော်လည်း အနည်းငယ် တိုသော လီးအား အရင်းထိ မျိုချပစ်၏။ ဟိုးအရင် ကတည်းက လိုးဖူးထားသော အကိုဖြစ်သူ လီးအား ကြင်ကြင်နာနာနှင့် စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေး နေသည်။ ဦးရဲကျော် လီးမှာ တမုဟုတ်ချင်း တောင်မတ်ကာ အကြောများ ထလာတော့၏။

” ပြွတ်စ် …… အု ……… ပလွပ် ……… ပြွတ် ပြွတ် …… ပလပ် ပလပ် …… ပြွတ်စ် …… ဝါလေး … စောက်ပတ် ယက်ပေးဦးနော် … ကိုကိုကျော် … ”

ဒီအိမ်ရောက်ပြီး ကလေးများ မသိအောင် ခိုးခိုး လိုးနေသည်မှာ ၅လခန့် ရှိနေသည်။ မွေးရပ်မြေ အိမ်၌ ဦးရဲကျော် အိမ်ထောင် မကျခင် လိုးဖူးကြသဖြင့် ဒေါ်မိုးဝါမှာ မရှက်မကြောက် ပြောလိုက်၏။ အရင် ကတည်းက မောင်နှမချင်း တစ်တစ်ခွခွ ညစ်တီး ညစ်ပတ် ပြောလိုးရခြင်းကို ဒေါ်မိုးဝါ နှစ်ချိုက် သဘောကျခဲ့သည်။

” အ ……… ရှီးးးး …… တော်တော့ …… ရပြီ ရပြီ … ပက်လက် လှဲလိုက်တော့ … ”

လီးတချောင်းလုံး ယားလာသဖြင့် ဆက်မစုပ်ခိုင်းပဲ ညီမဖြစ်သူအား အိပ်ယာပေါ် လှဲခိုင်းလိုက်ရ၏။
ချက်ချင်း ကုတင်ပေါ်တက်ကာ ပက်လက်လှန် ပေါင်ဖြဲ ပေးထားသော ဒေါ်မိုးဝါ ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ကာ မျက်နှာ ထိုးအပ် လိုက်တော့သည််။ အမွှေးရိတ်ထား သော ဒေါ်မိုးဝါ စောက်ဖုတ်မှာ နူတ်ခမ်းသား ၂ဖက် ဖေါင်းကြွ နေကာ အဖုတ်ဝထဲ အရည်ကြည်များ အိုင်နေရှာ၏။

” အားးး ……… အားဟ ……… ဟင်းးး ……… ဟုတ်တယ်် ……… အအ ……… အ …… ”

ညီမဖြစ်သူ အကြိုက် အဖုတ်အား တန်းမယက်ပဲ ပေါင်အတွင်းသား ၂ဖက်အား အကွက်ထင်အောင် စုပ်ပေးပြီးမှ အဖုတ် တပြင်လုံး လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက် ပစ်သည်။

” ကျွတ် ……… အ ……… ဟင့် ……… ကိုကိုကျော်ရယ် …… အားးးး ………… အဟင့် ဟင့် ……… ”

အဖုတ်ဝထဲ လျှာသွင်းမွှေကာ အစိလေးအား ဖိစုပ်ပေးစဉ် ဒေါ်မိုးဝါ ငိုသံလေးများ ပါလာတော့၏။ ကာမစိတ်များ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ ဖြစ်လာစဉ် စုပ်ထားသော အစိလေး အား သွားဖြင့် ကိုက်ကာ စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ လက်ခလယ် သွင်းကာ အတွင်းဘက် အပေါ် မျက်နှာပြင်အား ဖိပွတ် ပေးပြန်သည်။

” အားးးး ……… အားးးးး …… ဟင့် ……… အီး ……… အင့် … ဟင့် ……………… အအ ……… မခံနိုင်တော့ဘူး …… ယား …… ယားတယ် …… ကိုကို ကျော်ရယ် ”

ဒေါ်မိုးဝါ တယောက် မခံစားနိုင်ပဲ ဖင််ကြီး ကော့တက် လာရာ ဦးရဲကျော်မှာ အဖုတ်ထဲ ကွေးပွတ်ပေးသော လက်ခလယ်အား ထုတ်ကာ လက်၂ချောင်းပူး ပြန်သွင်းပြီး လက်ဖြင့် လိုးပေး လိုက်ပြန်သည်။

” ဇွိ …… ပြိ ……… ဇွက် …… ကောင်းလား …… ဝါလေး …… ပြစ် …… ပလွပ် …… ဘယ်လိုနေလဲ … ဟင် …… ကောင်းလား ကောင်းလား …… ”

စောက်ရည်များ ဒလဟော စီးကျလာသည် အထိ လက်ဖြင့် မနားတမ်း လိုးပေးရင်း မေးနေ၏။

” အားးး ……… အ ……… ရှီးးးး ……… ကောင်း … ကောင်းတယ် ……… အ ……… ကျွတ်ကျွတ် ……ဟင့် …… အ ………… အ ”

စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ပြီး ဖင်ကြီး အိပ်ယာပေါ် ပြန်အကျ ဦးရဲကျော်မှာ လီးထိပ်အား အဖုတ်ဝ တေ့ကာ ဆောင့်သွင်း ပစ်သည်။

” ဟူးးးး ……… ရှီးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုကျော် ရယ် …… အီစိမ် နေတာပဲ ”

” ဗြွတ် ……… ဇွိ ……… ဘွတ် ……… အားဟား …… အင့် ……… ဗြိ ……… ဗွပ် ……… ဖွပ် …… ဘွတ် ဘွတ် …… ”

ခဏအကြာ အသားချင်း ထိရိုက်သံများ လီးဝင် လီးထွက် သံများ ဆူညံ လာတော့၏။ အကိုဖြစ်သူ၏ အားပါသော လိုးချက် များအောက် တချက်တချက် လီးအရင်းထိ ဝင်လာတိုင်း ဒစ်ဖူးမှာ သားအိမ်ဝ ဆောင့်မိသဖြင့် ဒေါ်မိုးဝါ မျက်နှာလေး မဲ့ကာ အံလေး ကြိတ်ထားရသည်။ အိပ်ယာပေါ် အိကား နေသော ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်မှာ ဆောင့်လိုး ခံရတိုင်း တုန်ခါ နေပြန်၏။

” အင်း …… အအ …… ကောင်းလိုက်တာ …… ကိုကိုကျော်ရယ် …… ဆောင့် … ဆောင့်ပေး …………… မြန်မြန် လိုး …… ဝါလေး ပြီးချင်လာပြီ …… ဟင့် …… ”

ဦးရဲကျော် ဆောင့်ချက်များအား အောက်မှ ပြန်ပင့် ဆောင့်ကာ ဒေါ်မိုးဝါ ကော့ပျံရင်း ဖင်သားစိုင်များ တွန့်ကာ အားကနဲ့ အော်ရင်း ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး တဆက်ဆက် တုန်နေတော့သည်။

” ဟူးးးး …… ရှီးးးး …… ပြီးပြီ ……… ကိုကိုကျော် …… အားးး …… အ …… ဟုတ်တယ် …… လီးအရင်းထိ ကပ်ပြီး … မွှေပေး ……… အားး ……… ကောင်း ကောင်းတယ် ………… ကောင်း ……… အ ……… အ အားးး ”

ဦးရဲကျော် လီးတံတလျှောက် နွေးကနဲ့ ခံစားရ သည်နှင့် ဆက်မလိုးပဲ ဆီးခုံးချင်း ကပ်ကာ ခါးအားဖြင့် စောက်ခေါင်း လေးအား ကြိတ်မွှေပေးရင်း သူကိုယ်တိုင် လရည်များ အဆက်မပြတ် ညှစ်ထုတ် ပစ်ရ၏။ တစ်ချီ ပြီးသည်နှင့် ကိုယ်တုံးလုံးများနှင့် အိမ်အပေါ် ရေချိုးခန်းထဲ ကိုယ်လက် သန့်စင်ကာ အနားယူနေ ကြသည်။ ပက်လက် လှဲနေသော အကိုဖြစ်သူအား ဘေးတစောင်း အနေထားဖြင့် ခွကာ လီးတံအား ကိုင်ရင်း အတိတ်အား ပြန်စဉ်းစား နေမိ၏။

********************

ဒေါ်မိုးဝါ အသက် ၁၈နှစ် ကတည်းက ရည်စား ထားကာ ယောကျ်ားနောက် လိုက်ပြေးဖူးသည်။ မိဘများက ပြန်လည် ထိန်းသိိမ်း နိုင်ခဲ့သဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင်မှာ မရိပ်မိခဲ့။ ခါးထိရှည်သော ဆံနွယ်များနှင့် မြန်မာဆန်ဆန် ဝတ်စား ဆင်ယဉ် တတ်သဖြင့် ဘယ်သူမှ သူမအား ရာဂစိတ် ပြင်းထန်သော မိန်းမ ၁ယောက်ဟု မထင်နိုင်ပေ။ သို့သော် ရရှိဖူးသော အထိအတွေ့ကြောင့် ငယ်ငယ် ရွယ်ရွယ်နှင့် ကာမစိတ်မှာ ဆာလောင် ပြင်းထန် နေတတ်၏။ ခိုးရာလိုက်ပြီး အိမ်ပြန်အရောက် ၃လခန့် အကြာ တအိမ်ထဲ အတူနေ အကိုဖြစ်သူအား သူမဘက်က စပြီး မြူဆွယ်ကာ အလိုးခံခဲ့ တော့သည်။

လင်နောက် လိုက်ပြေးပြီး အိမ်ပြန်ရောက်စဉ် ကာမ ကိစ္စလေး မေ့မေ့ ပျောက်ပျောက် ဖြစ်ခဲ့ရာ အကို အရင်း ခေါက်ခေါက်ကြောင့် လစ်ဟာနေသော ကာမစိတ်များ ပြန်လည် နိုးထလာရ၏။ တည်ငြိမ် နေသော ကန်ရေပြင်ထဲ ခဲတလုံး ပစ်ချ လိုက်သလို မမျှော်လင့်သော အဖြစ်အပျက် များက သူမ သွေးသားများ ဆူပွက် လှုပ်ရှား လာစေခဲ့သည်။ လူဘောင်မှ ထူးခတ် ထားသော စည်းများကြောင့် ကြိတ်မှိတ် နေခဲ့သော်လည်း နေမြင့်လေ အရူးရင့်လေ ဖြစ်နေရ၏။ ညတိုင်း ဟိုတွေးဒီတွေးဖြင့် ညမိုးချုပ်မှ အိပ်ပျော် ခဲ့ရသည့် ရက်ပေါင်း မနဲတော့ပေ။

တရေးနိုး သေးထပေါက်တိုင်း ရေချိုးခန်းနှင့် တွဲထားသော ဘိုထိုင် အိမ်သာအသွား အကိုဖြစ်သူ အခန်းရှေ့မှ အဖြတ် ပုဆိုးထဲ ထောင်မတ်နေသော အတံကြီးအား ရက်ခြား မြင်နေရသည်။ နောက်ပိုင်း အကိုဖြစ်သူ ဦးရဲကျော်အား ပွတ်သီးပွတ်သပ် နေကာ လူချင်း ကပ်သည်နှင့် အဖုတ်လေး ပေါ်အောင် ထမိန်ဖြန့်ဝတ် ပြလိုက် လုပ်နေမိသည်။ မိဘများ မရှိချိန် ခုံပေါ်ထိုင်ကာ တီဗွီကြည့်နေသော အကိုဖြစ်သူ ပေါင်ကြားရှေ့ တင်ပလင် ခွေထိုင်ကာ ခေါင်းလန်မှီပြီး ဟိုဘက်ဒီဘက် လိမ့်ရင်း လီးအား စွပေးလိုက်သည်။ ခေါင်းနောက်စိနား အကိုဖြစ်သူ လီးကြီး လာထိတိုင်း တောင်မာ နေသည်ကို အထိအတွေ့မှ တဆင့် သိခဲ့့ရ၏။ တခါတရံ ပေါင်ကြား တက်ထိုင်ကာ တီဗွီ ဇတ်လမ်းများ ကြည့်ရင်း စကားပြောလိုက် ဖင်ကြီးဖြင့် လီးအား ကြိတ်ပေးလိုက်နှင့် ကြာလာတော့ ဦးရဲကျော် မနေနိုင် တော့ပေ။

” ဟင် … ကိုကိုကျော် … အောက်ခံ မဝတ်ဖူးလား ”

” ဟမ် ”

” ဟိုလေ … ကိုကိုကျော် ဟာကြီးက … ဝါလေး ဖင်ကြားထဲ … ထောင်နေတာ … ခ်ခ် ”

ှီုဦးရဲကျော် တယောက် ညီမဖြစ်သူ၏ ရမ္မက်ဆန်ဆန် အပြုမူနှင့် စကားလုံးများကြောင့် စိတ်များ ပြောင်းလဲ လာတော့သည်။ တအိမ်ထဲ အတူနေရင်း အောက်စ ခဏခဏ လွတ်ပြီး ထိုင်တတ်သော ညီမကြောင့် လီးတောင်ခဲ့ရသည့် နေ့များ မရည်မတွက် နိုင်တော့။ မောင်နှမချင်းမို့ သိစိတ်က လက်မခံ သော်လည်း မသိစိတ်မှာ အိပ်မက်ထဲထိ စွဲလမ်းလာခဲ့၏။

” အီးးးး ……… အား ကောင်းတယ် ……… ကောင်းတယ် … လိုးရတာ … ကောင်းတယ် ”

ဒေါ်မိုးဝါ ညတရေးနိုး သေးထပေါက်ပြီး ပြန်လာရာ အကိုဖြစ်သူ အိပ်ခန်းမှ အသံကြောင့် ရုတ်တရက် လန့်သွားမိသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားကာ သိချင်စိတ် ပြင်းပြ လာသဖြင့် ဟနေသော တံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့် လိုက်၏။ ပက်လက်လှန် အိပ်ပျော်နေသော ဦးရဲကျော်မှာ ယောင်းပြီး ညည်းနေသည်ကို တွေ့လိုက် ရသည်။ ပုဆိုး ခါးပုံစ ပြည်နေကာ ပေါင်ကြားထဲ လီးမှာ တောင်မတ်နေ၏။ တံခါးတွန်းဖွင့်ကာ ခြေလှမ်းများ အလိုလို ကုတင်နား ရောက်ရှိလာသည်။ လုပ်သင့် မလုပ်သင့် ချီတုံချတုံဖြင့် စဉ်းစားရင်း လီးအား မြင်ချင်မိသဖြင့် ပုဆိုး အသာလှန်ကာ ကြည့်လိုက်မိ၏။ နီညိုရောင် လီးတံကြီးမှာ အကြောများ ထကာ လီးထိပ်တွင် ဒစ်ကြီး ကားထွက် နေသည်။ ဒစ်ထိပ် အပေါက်မှ အရည်ကြည် ဥလေးများ တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေပြန်၏။

” အားးး …… လိုးနေတာ … အားးးး အ …… ”

ထိုချိန် ဦးရဲကျော်၏ ယောင်အော်သံနှင့် အတူ လက်တဖက် ကြွလာပြီး လီးအား အုပ်ကိုင်ရင်း ၅ချက်၆ချက်ခန့် ထုရာ ဗျစ်ကနဲ့ လရည်များ ပန်းထွက် လာတော့သည်။ ဒေါ်မိုးဝါ လန့်သွားသော်လည်း ပန်းနုရောင် ဒစ်ကြီးမှ လရည် ဖြူဖြူများ ထွက်လာ သည်ကို ငေးကြည့်ရင်း အဖုတ်ထဲ ဆစ်ကနဲ့ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလာရ၏။

” အင်း …… အီး …… အင်း အင်း ”

မျက်လုံးမဖွင့်ပဲ လီးအား ကိုင်ကာ လူးလွန့်လာသော ဦးရဲကျော် ကြောင့် ကုတင်နားမှ ခွာကာ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။ အိပ်ယာထဲ ပြန်ရောက်သည်အထိ လရည်များ ပန်းထွက်နေသော လီးအား မြင်ယောင် နေမိ၏။ ဆက်အိပ် မပျော်တော့ ယားယံ လာသော အဖုတ်အား လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ရင်း ပထမဆုံး အကြိမ် အကိုဖြစ်သူ လီးအား စိတ်ထဲ မှန်းလိုက်တော့သည်။

********************

တဖြည်းဖြည်း ရက်မှလသို့ ကူးပြောင်းလာရာ မဖြစ်သင့်မှန်း သိသော်လည်း ဦးရဲကျော် အပေါ် အကို တယောက်ထက် ပိုပြီး ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်တယောက် အနေဖြင့် ပုံဖေါ်ရင်း ကာမစိတ်များ တိုးပွားလာရ၏။ မိခင်နှင့်ဖခင် ဘုရားဖူးထွက်ရာ အိမ်တွင် မောင်နှမ ၂ယောက်သာ ကျန်ရစ်နေချိန် ကာမအမှောင်ထဲ စိတ်တူ ကိုယ်တူ တိုးဝင်ခဲ့ကြသည်။ ဒေါ်မိုးဝါ အိမ်နေရင်းမို့ လက်တကိုင်း အကျၤ ီလေးနှင့် ဒူးဖုံး စကပ်လေးဝတ်ကာ အိမ်ရှေ့ ဒန်းပေါ်ထိုင်နေစဉ် အိမ်မြှောင်မှာ ခြေသလုံးပေါ် ပြုတ်ကြလာပြီး ပေါင်ခြံထဲ တိုးဝင်သွားတော့၏။

” အား …… အမလေးးး …… ကိုကိုကျော် ရေ ……… ဝါလေးကို … လုပ်ပါဦး ”

အလန့်တကြားဖြင့် အကိုဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲ အော်ဟစ် ဝင်လာခဲ့၏။ တံခါးဖွင့်သံနှင့် အတူ အော်ဟစ် ဝင်လာသော ညီမဖြစ်သူကြောင့် ဦးမိုးကျော် ကုတင်ပေါ် လှဲနေရာမှ ထထိုင်လိုက်သည်။

” ဘာ ဖြစ် … လာတာလဲ ”

” ဟို ဟို …… ဝါလေး ပေါ် … အိမ်မြှောင် ကျလာလို့ … ဟင့် ဟင့် ”

” ဟာ …… အိမ်မြှောင် ပြုတ်ကျတာများ … အဲလောက် ကြောက်နေရလား ”

မျက်နှာ နုနုချောချော လေးပေါ် ချေွးစေးများ ပြန်ကာ ကြောက်လန့်နေသော ညီမ ဖြစ်သူအား ပြန်ပြော လိုက်၏။

” ဟင့် …… ကိုကိုကျော် ကလည်း …… မသိပဲ နဲ့ …… ဒီထဲ ဝင်နေတာပါဆို့ ”

” ဟမ် ”

ဦးရဲကျော် ကြောင်သွားစဉ် ဒေါ်မိုးဝါမှာ အကိုဖြစ်သူ ဘေးနား တိုးကပ်ထိုင်ကာ ပေါင်တံလေး ဖြဲရင်း ခန္ဓာကိုယ်လေး တဆက်ဆက် တုန်ခါနေသည်။

” ဘယ်လို ဖြစ်နေတာတုန်း ”

” ဝါလေး … အိမ်ရှေ့က ဒန်းပေါ် ထိုင်နေတုန်း … အိမ်မြှောင်ကြီး … ခြေသလုံးပေါ် … ဘုတ်ဆို … ပြုတ်ကျလာပြီး …… ဒီကြားထဲ ဝင်သွားတာပါဆို …… အဟင့် ဟင့် …… ထုတ်ပေးဦး … ”

” အင်း အင်း …… ကြည့်ပေးမယ် ”

ပြောပြောဆိုဆို ကုတင်အောက် ဒူးထောက် ထိုင်ကာ ဒေါ်မိုးဝါ၏ ဒူးဖုံးစကပ်လေးအား ပေါင်ရင်း လိပ်တင် လိုက်သည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီ မပါသဖြင့် ပေါင်ကြားထဲ အဖုတ်လေး မြင်နေရ၏။ ပေါင်တံ ၂ဖက် ဖြဲထားသော်လည်း ပေါင်ခြံလေးထဲ အမွှေးစိမ်း ပါးပါးလေးနှင့် အဖုတ် နူတ်ခမ်းသား ၂ဖက်မှာ အသားပြည့်ကာ စိနေ၏။

” မရှိပါဘူး … ဝါလေး ရဲ့ ”

” ဟာ … ရှိတယ် ကိုကိုကျော် ရ … ဘုတ်ကနဲ့ ပြုတ်ကျလာပြီး …… ဝင်သွား တာပါဆို ”

” အင်းပါ … ကိုကို … ပြောတာက … ဝါလေး အိမ်ထဲ ပြေးလာတဲ့ချိန် … အိမ်မြှောင် ပြုတ်ကျသွားပြီလို့ … ပြောတာပါ ”

” ဟင် … တကယ်လား ”

ဒေါ်မိုးဝါမှာ အကိုဖြစ်သူ စကားအား မယုံတရုံဖြင့် မျက်စိ၂ဖက် မှိတ်ထားရာမှ ပြန်ဖွင့်ကာ ပေါင်ခြံထံ ငုံ့ကြည့်လိုက်၏။ အိမ်မြှောင်အား မမြင်ပဲ ဖေါင်းအိ နေသော အဖုတ်လေး ကိုသာ တွေ့လိုက်ရသည်။ ဒေါ်မိုးဝါ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်သွားသည်နှင့် ဦးရဲကျော် သက်ပြင်းရှည်ကြီး မူတ်ထုတ် လိုက်တော့၏။

” ဟူးးးးးးး ”

အိပ်ခန်းထဲ ပြန်လှဲနေစဉ် မတွေးပဲ ခဏတိုင်း မြင်လာသော ညီမဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေးကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှား နေရသည်။ မောင်နှမချင်းမို့ ဖြစ်ပေါ် လာသော ကာမစိတ်အား ထိန်းချုပ်နေရ၏။ လင်နောက် လိုက်ပြေး ထားသော ညီမဖြစ်သူ မှာလည်း နီးနီးကပ်ကပ် ပွတ်သီး ပွတ်သပ် နေတတ်သဖြင့် အခက်တွေ့နေ မိသည်။

******************

နောက်ရက် နေ့လည်ပိုင်း ဦးရဲကျော် အပြင်မှ ပြန်လာကာ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် အနေထားဖြင့် မျက်စိ စုံမှိတ်ပြီး ဂွင်းထုနေသည်။ ညီမဖြစ်သူ အဖုတ်လေးအား စိတ်ကူးယဉ် လိုးရင်း ကာမစိတ်များ ပြင်းထန် တက်ကြွ လာရ၏။

” ဒေါက် ဒေါက် … ကျွီ … ”

ရုတ်တရက် တံခါးခေါက်သံ ကြားသဖြင့် အိပ်ခန်းတံခါး လှည့်အကြည့် ဒေါ်မိုးဝါမှာ ပိုက်ဆံအိတ်လေး ကိုင်ကာ တံခါးပေါက်မှ ရပ်ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။

” ဟာ ”

ဘာမှ မတတ်နိုင်တော့။ ခါးပေါ်ရှိ ပုဆိုး ခါးပုံစမှာ ပေါင်လယ် လျှောကျနေပြီး လမွှေးအုံအောက် လီးကြီးမှာ အကြောများထကာ ထောင်မတ်နေသည်။ ထိုချိန် ဒေါ်မိုးဝါမှာ ကုတင်နား လျှောက်လာပြီး ပိုက်ဆံအိတ်အား ကုတင် ခေါင်းရင်းဘေး စားပွဲပေါ် တင်ကာ လီးအား စိုက်ကြည့်နေ၏။ ညီမဖြစ်သူမှာ လီးအား ခပ်တည်တည် ကြည့်နေသဖြင့် အနေရ ခက်လာသည်။ တကိုယ်လုံး ထူပူကာ ခံစားချက်က ဘာမှန်းမသိ ပုဆိုး အမြန်ပြန်ဖုံးကာ ထထိုင်လိုက်မိ၏။

” မိုးဝါ … ညီမလေး … ဘယ်အချိန် ထဲ … က … ရောက် ရောက် …… ရောက် နေတာလည်း … ”

ညီမဖြစ်သူရှေ့ ဂွင်းတိုက်လျက် တန်းလန်း မိသွား သဖြင့် အသံတုန်နေကာ မညီမညာဖြင့် မေးနေ ပြန်သည်။

” ကိုကိုကျော့် … ပိုက်ဆံအိတ် … ဧည့်ခန်းထဲက … ခုံပေါ် တွေ့လို့ … လာပေးတာ … ”

” အော် … မနက်ပိုင်း … အပြင်က ပြန်လာတော့ … မေ့တင် ခဲ့တာ ”

” အင်းပါ … ကိုကိုကျော် … ခုန … ဘာလုပ်နေတာလဲ … ဟင် ”

” ဟင် …… ဟို ဟို … ”

ညီမဖြစ်သူ စကားကြောင့် ရုတ်တရက် ကာမ သွေးများ ဆူပွက်ကာ အသိစိတ် လွတ်ချင်သလို ဖြစ်လာမိသည်။

” ဘာ … ဟိုလဲ …… ကိုကိုကျော် ရဲ့ ……………………… အွန့် … အု … ပြွတ် … ပလပ်ပလပ် ”

ရုတ်တရက် နူတ်ခမ်းအား ငုံစုပ်ခံရ သဖြင့် ဒေါ်မိုးဝါမှာ စကားပြောရင်း တန်းလန်း ရပ်သွားရ၏။ ဦးမိုးကျော် အသိစိတ် လွတ်ကာ စိတ်အလို လိုက်မိတော့သည်။ ဒေါ်မိုးဝါ မျက်လုံးလေး ပြူးကာ ကြောင်နေချိန် အကျၤ ီ ဆွဲချွတ်ကာ ဘယာစီယာ ကိုင်းကြိုးလေးအား ပုခုံး တဖက်တချက်စီမှ အောက်ဆွဲချပစ်၏။ နို့အုံလေး ပေါ်လာသည်အထိ အောက်ဆွဲချကာ ပင့်တင် ထားသလို ဖြစ်သွားသော နို့အုံထိပ်မှ နို့သီးခေါင်း လေးအား ဆွဲစို့တော့သည်။ ဒေါ်မိုးဝါ အသက်ရှု သံများ ပြင်းထန်လာသည်။ နို့စို့ခံရင်း ဘယာစီရာ ချိတ်အား လက်နောက်ပြန် ဖြုတ်ချွတ်ကာ ရင်ဘတ်လေး ကော့ပြီး ဦးရဲကျော် ခေါင်းအား ဆွဲဖက်ထားတော့၏။

ထိုချိန် ဦးရဲကျော် ညာဘက်လက်မှာ ဒေါ်မိုးဝါ ပေါင်ကြား ရောက်ရှိလာပြီး အဖုတ်အား ထမိန်အပြင်မှ စမ်းကြည့်ရာ စောက်ရည်များ ရွှဲနေသည်ကို သိလိုက်ရသည်။ နို့သီး ခေါင်းလေး ဘယ်ညာ ပြောင်းစို့ ပေးလိုက် ဖွဖွလေး ကိုက်ပေးလိုက်နှင့် ဒေါ်မိုးဝါ လူးလွန့်နေစဉ် ထမိန် အောက်နားစအား ပေါင်ရင်းထိ ဆွဲတင်ပစ်၏။ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်း လေး အတိုင်း လက်ခလယ်ဖြင့် အထက်အောက် ဖိပွတ်ရင်း လက်မဖြင့် အစိလေးအား ဖိချေပေးရာ ဒေါ်မိုးဝါ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ပေါင်တံ၂ဖက် တဆက်ဆက် တုန်လာတော့သည်။

” အ … အ … ကိုကိုကျော် ………………… ဟာ … အ အ …… အထဲ တအား မထိုးနဲ့ ”

မနိူက်တတ် နိူက်တတ်ဖြင့် နိူက်နေသော အကိုဖြစ်သူ လက်ချောင်းလေးကြောင့် သတိပေးနေရ၏။ အဖြစ်ပျက်များမှာ မယုံကြည် လောက်အောင် မြန်ဆန်လှ၏။ ဒေါ်မိုးဝါ အံ့အော စိတ်လှုပ်ရှားရှင်း အကိုဖြစ်သူ၏ အကိုင်အတွယ် အပွတ်အသပ် များအောက် မျောပါကာ အားမလို အားမရ အသံလေးဖြင့် တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်နေရသည်။ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ ပွတ်ဆွဲနေသော လက်ချောင်းလေး စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ တိုးဝင်လာချိန် မထိန်းနိုင်ပဲ စောက်ရည်များ ပန်းထွက် လာတော့၏။

” အားးးး … အမလေးးး … ထွက် ထွက် … အ အ … ထွက် ကုန် ပြီ … ကိုကိုကျော် … ရှီးးးးး ဟူးးးးး ”

တအအ ညည်းတွားရင်း စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များမှာ ဦးရဲကျော် လက်ခလယ်အား ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ညှစ်ရင်း ခဏအကြာ ငြိမ်ကျသွား၏။

” ကောင်းလား … ဝါလေး ”

ဦးရဲကျော်မှာ စောက်ပတ်ထဲမှ လက်ချောင်းလေးအား ထုတ်ရင်း မေးလိုက်သဖြင့် မျက်နှာတခုလုံး ရဲတက်လာသည်။

” အာ … ကိုကိုကျော် ကလည်း ”

ရှက်ကို့ရှက်ကမ်း ဖြစ်ကာ ပေါင်တံ၂ဖက် စိပစ် လိုက်ရ၏။

” ခုချိန်မှတော့ … ရှက်မနေပါနဲ့ … ဝါလေး ရယ် ”

ပြောပြီးသည်နှင့် ပုဆိုးချွတ်ကာ ခြေရင်းဘက် ပစ်လိုက်သည်။

” ကိုင်ကြည့်ပါ့လား … ဝါလေး ”

ပုဆိုးချွတ်ချ ကတည်းက ပေါင်ကြားမှ လီးအား မလွတ်တမ်း လိုက်ကြည့်နေသော ဒေါ်မိုးဝါ၏ ညာဘက် လက်အား ဆွဲယူကာ လီးပေါ် တင်ပေး ပြန်၏။ ဒေါ်မိုးဝါ တယောက် စိတ်ကူးဖြင့် မှန်းနေရသော အကိုဖြစ်သူ လီးအား မရဲတရဲဖြင့် အုပ်ကိုင်ရာ လီးကြီးမှာ တဆက်ဆက် တုန်ခါ နေသည်။ အလိုလျောက် လီးအား အထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးရင်း စိတ်ထဲ ဟိုးတချိန် လရည်များ ပန်းထွက်နေသည့် မြင်ကွင်းအား ပြန်မြင်ယောင် လာတော့သည်။ လီးအား စွပေးရင်း စောက်ရည်များ ပြန်စိမ့်ထွက်လာရာ လီးအရည်ပြား အား ရွရွလေး ပွတ်ရင်း လီးအရင်းမှ ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။ ဦးရဲကျော်မှာ ရင်တထိတ်ထိတ် ခုန်ရင်း ညီမဖြစ်သူအား တက်လိုး ချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်လာရသည်။

” ဝါလေး ”

” ရှင် ”

” ကုတင်ပေါ် … တက်လိုက်နော် ”

မိဘများ မရှိချိန် တအိမ်ထဲ ၂ယောက်ထဲ ဆိုသော အသိစိတ်က ၂ယောက်သား ရဲတင်းလာရသည်။

” အကျၤ ီ ချွတ်ရအောင် … ဝါလေး ”

ဒေါ်မိုးဝါ ကုတင်ပေါ် အရောက် အကျၤ ီကြယ်သီးများ ဖြုတ်ပြီး ချွတ်ရာ ဗယာစီရာ ေအောက် နို့အုံလေး ပေါ်လာသည်။ တဆက်ထဲ ဗယာစီရာအား ချွတ်ရာ နိုအုံလေးထိပ် နို့သီးခေါင်း ပန်းရောင်လေး မာခဲနေရှာ၏။

” မထူးပါဘူး … ထမိန်ပါ ချွတ်လိုက်တော့ ”

ညီမဖြစ်သူ၏ ပေါင်ဂွလေးထဲ ကြည့်ကာပြောရင်း ခါးပေါ်ရှိ ထမိန်အား ဖြည်ရာ ဒေါ်မိုးဝါ မျက်နှာလေး မှိတ်ရင်း ဖင်ကြီး ကြွပေးလိုက်သည်။ အိမ်နေရင်း ဝတ်သည့် ထမိန်အဟောင်း လေးအား ဆွဲချွတ်ရာ အမွှေးပါးလေး ခပ်ရေးရေး အုပ်ထားသော ပန်းရောင် အဖုတ်လေး ပေါ်လာတော့၏။ လင်နောက် လိုက်ပြေးစဉ် အလိုးခံဖူး သော်လည်း နူတ်ခမ်းသား ၂ဖက်မှာ ပြည့်တင်း ကပ်နေပြီး အဖုတ် ကြွက်နားရွက် ဖတ်လေး ၂ခုမှာ ဟသည် ဆိုရုံလေးပင်။ အစိလေး မှာ အဖုတ်၂ခြမ်းထိပ်တွင် ခေါင်းလေးတိုးထွက် နေရာ အကိုဖြစ်သူရှေ့ အဖုတ်လေး ပေါ်နေသဖြင့် ဒေါ်မိုးဝါ တယောက် ရှက်စိတ်နှင့် အတူ ကြည်နူးစိတ်များ ဒွန်တွဲ ခံစားလာရသည်။

” ဝါလေး … ဒူးထောင်ပြီး ပေါင်လေးကားပေး ”

” အင်း ”

အကိုဖြစ်သူ စကားအဆုံး မပိမသလေး ရေရွတ်ရင်း ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေး လုပ်ပေးချိန် နို့သီးခေါင်း လေး တင်းမာ လာတော့၏။ ခဏတိုင်း စိတ်ကူးယဉ် နေခဲ့သော အကိုဖြစ်သူရှေ့ ဖြဲပြသလို ဖြစ်ရာ စောက်ပတ်လေးမှာ ရာဂသွေးများ စီးဝင်ပြီး ဖောင်းကြွ နေသည်။ ပေါင်ဖြဲ ထားသော်လည်း အဖုတ်နူတ်ခမ်း သား ၂ဖက်မှာ စိနေသဖြင့် ဦးရဲကျော်မှာ လက်ဖြင့် ဖြဲကြည့်ရာ အဖုတ်ဝ လေးထဲ အရည်ကြည်များ အိုင်နေ၏။

” ဟင့် … ယားတယ် … ကိုကိုကျော်ရဲ့ … အင်းဟင်း ”

ဒေါ်မိုးဝါ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်လေး ဖြစ်နေစဉ် အကို ဖြစ်သူမှာ အဖုတ်လေး ဖြဲလိုက်သဖြင့် ကြက်သီးဖုများ ထကာ စောက်ရည်လေး စိမ့်ထွက်လာသည်။ အဖုတ် အတွင်းသား ရဲရဲလေးအား ကြည့်ရင်း လီးကြီး တောင်မတ် လာသဖြင့် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ထိုင်နေရာမှ ထရပ်ကာ ပုဆိုးချွတ်ပစ်၏။

” ဟယ် … ကိုကိုကျော့် ဟာကြီး … မာထောင် နေတာ … အကြီးကြီးပဲ ”

ပုဆိုးကျွတ်သည်နှင့် ဒေါ်မိုးဝါမှာ ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေထားလေးမှ ထထိုင်လိုက်သည်။ မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် အကိုဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ တောင်ရမ်းနေသော လီးအား အနီးကပ် ကြည့်ကာ ရင်ခုန်နေ၏။

” ပြန်ကိုင်ထား ”

လီးအား မျက်တောင် မခတ်တမ်း ကြည့်နေသော ညီမဖြစ်သူ မျက်နှာရှေ့ လီးကြီး ကော့ပြလိုက်၏။
ဒေါ်မိုးဝါ ခေါင်းလေး ညိတ်ပြပြီး ဦးရဲကျော် လီးအား ကိုင်ရင်း မကြာခင် အလိုးခံရ တော့မည်ကို တွေးနေ မိသည်။ လီးတဝက်မှ ဆုပ်ကိုင်ကာ လီးအရည်ပြား အား စုလိုက်ဖြဲလိုက်နှင့် မနေနိုင်တော့ပေ။

” ကိုကိုကျော် … ဝါလေး … အထဲက … တအား ယားလာပြီ ”

လီးအား ၂ချက်၃ချက် ထုကာ ပက်လက်လှန်လှဲရင်း ပေါင်တံများ ဖြဲပေးလိုက်သည်။ ဦးရဲကျော်မှာလည်း ဒေါ်မိုးဝါ ပက်လက်လှဲသည်နှင့် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်၏။ လိုးချင်စိတ် ပြင်းထန် နေသော်လည်း ချက်ချင်း မလိုးရဲသေးပဲ လီးအား လက်ဖြင့်ထိန်းကိုင်ကာ အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ ဖိပွတ်နေပြန်သည်။

” ဟာ …… ကိုကို ကျော် ရာ … အပေါက်ဝလေး ထိပ်ကို အရင်ဖိထည့် လိုက် …… ပြီးမှ လိုး ”

လိုးချင်စိတ် ပြင်းထန်နေသော်လည်း ဦးရဲကျော်မှာ အတွေ့ကြုံ မရှိသဖြင့် ချက်ချင်း မလိုးရဲသေးပဲ ဖေါင်းကြွ နေသော အဖုတ်လေးအား ငုံကြည့် နေပြန်သည်။

” ဟာ …… ကြည့်မနေပါနဲ့ …… ကိုကိုကျော် ရဲ့ … လိုးပေးပါဆို … ဝါလေး စောက်ပတ်ထဲ … အဲလီးကြီး …ထည့်ပြီး လိုးလိုက် … ”

ဒေါ်မိုးဝါမှာ အလိုးခံဖူး ထားသည်မို့ အကိုဖြစ်သူ လီးအား ကြည့်ရင်း ဆောက်တည်ရာမရ ဖြစ်လာရ၏။ မရှက် မကြောက် လိုးပေးရန် တောင်းဆို နေရှာသည်။ ဦးရဲကျော် တယောက် ညီမဖြစ်သူ၏ ကာမစိတ် ပြင်းထန် နေပုံကို ကြည့်ရင်း အဖုတ်ဝထဲ လီးထိပ် တေ့ကာ ဖိလိုးတော့၏။

” ဗျစ် …… အ ……… သေပါပြီ …… အအ ……… ဝင်သွားပြီ … ဖြည်းဖြည်း …… အ …… ကျွတ် ကျွတ် … ဗျစ် ……… ဘွတ် …… အ ……… ဖြည်းဖြည်းလိုး နော် ”

တကယ်လိုးတော့လည်း အဖုတ်ထဲ တင်းကြပ်နေသော လီးကြောင့် သတိပေးလိုက်ရသည်။ လီးမဝင်တာ ကြာပြီမို့ လန့်နေမိ၏။