ရေး- မောင်နေရောင်

” ဘွတ်….ဘွတ်…..အား…ရှီး…..ဖတ်…..ဖောက်….အား…ဘွတ်….ဗြိ….အင်း…’ မနွယ်ရဲ့ငြီးသံနှင့်အတူ အိုးရိုက်သံတွေက တဘတ်ဘတ်နဲ့ တခန်းလုံး ညံနေလေသည်။ မင်းခန့်ကလဲ စားပွဲခုံလေးပေါ်မှာ လေးဘက်ကုန်းပေးထားတဲ့ မနွယ်ရဲ့ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့တဖြန်းဖြန်းရိုက်ကာ ဆွဲဆွဲဆောင့်ဆောင့်နေလေ၏။ မနွယ်ရဲ့အိုးက သာမန်အိုးမဟုတ်၊ ပြည့်တင်းပြီး နောက်သို့ပင် ကောက်ထွက်နေလေသည်။ နို့ကြီးနှစ်လုံးကလဲ ရင်မောစရာ။ အောက်သို့ တွဲကျပြီး ရှေ့နောက်ခါရမ်းနေကြသည်မှာ ပြုတ်ထွက်လုမတတ်ပင်။

မင်းခန့်က ဒါပထမဆုံးလုပ်ဖူးတာဖြစ်၍ ဖော်မပြနိုင်လောက်အောင် အကောင်းကြီးကောင်းနေလေသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှလဲ မနွယ်က ကလေးနှစ်ယောက်အမေဖြစ်၍ ဒီလောက်ထိ လုပ်လို့ကောင်းလိမ့်မယ်မထင်ခဲ့ပေ။ မင်းခန့်တယောက် နောက်ကနေ အတင်းဆောင့်ရင်း မထိမ်းနိုင်တော့ပဲ ‘ ဘွတ်….ဘွတ်…..ဗြိ…..အား…အမေ…အင့်…ဖတ်……ဖတ်…….အား…..ကောင်းလိုက်တာ အမေရာ……အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးက အီဆိမ့်နေတာပဲ……တအားလိုးကောင်းတာပဲဗျာ…….ရော့….ဘွတ်……ဘွတ်……..အင့်……ဘွတ်…….အား…အမေရာ…..ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး…..လီးကို ဆိမ့်နေတာဗျ….’

သားဖြစ်သူ၏ စကားတွေကို မနွယ် လေးဘက်ကုန်းရင်း ကြားနေရ၏။ သားကြီး အရမ်းကောင်းနေပြီဆိုတာ မနွယ် သိ၏။ ပြီးတော့ အခု လိုးနေကြတဲ့နေရာက ခြံထဲက ထင်းတဲလေးထဲမှာဖြစ်၍ အခြားသူများ မကြားနိုင်ချေ၊ သားငယ်ဆိုတာလဲ အိပ်ပျော်နေရင် ပွေ့ထူတာတောင် မနိုး။ ထို့ကြောင့် မနွယ်လဲ သူမသားကြီး ကောင်းသထက် ကောင်းအောင်ဟု တွေးကာ ‘သား…. အားရပါးရဆောင့်……အမေ့ကို မညှာနဲ့….ဘွတ်……ဘွတ်…..ဖတ်……ဟုတ်ပြီ…..အဲလိုလိုး….အမေ့ကို အားမနာနဲ့……လိုးကွာ….အားရပါးရ လိုးစမ်း……ဘွတ်…..ဘွတ်……အား…ဖတ်…..ဒါမှ..အမေ့သားကြီးကွ……ဖြန်း…..အား…..ဖြန်း…….အား….”။ မင်းခန့်လဲ သူ့အမေဆီက မမျော်လင့်သောစကားကို ကြားရ၍ အားတက်လာလေသည်။ ပုံမှန်အတိုင်းဆို မနွယ် ဒီလိုစကားမျိုးကို ပြောဖို့မဆိုထားနဲ့ စိတ်တောင်မကူးဖူးပေ။ အခုဟာက ကာမစိတ်တွေ လွှမ်းမိုးနေသောကြောင့် မထိမ်းနိုင်တော့ပဲ ပြောမိပြောရာ ပြောလိုက်မိ၏။

အမှန်က မင်းခန့်ကောင်းတယ်ဆိုတာလဲ ဟုတ်ပေသည်။ ထို့ထက် မနွယ်က နှစ်ဆသုံးဆ ပိုကောင်းနေလေ၏၊ ဘာ့ကြောင့်လဲဆိုတော့ မနွယ် အောင့်အီးထားခဲ့ရတဲ့ နှစ်တွေက မနည်းတော့ပေ။ အဲဒါတွေကို ဖွင့်ထုတ်ခွင့်ရတဲ့အခါမှာလဲ အိုကြီးအိုမနဲ့ မဟုတ်။ အင်မတန် ရာဂပြင်းထန်တဲ့အရွယ် နုနုထွတ်ထွတ် လူပျိုစစ်စစ်ဖြစ်တဲ့ သူမ သားကြီးနဲ့ ဆိုတော့ မနွယ်တယောက် မျက်လုံးကိုမှိတ်ပြီး တဝကြီး ကုန်းခံနေလိုက်၏။

မနွယ်သားကြီးက လူပျိုစစ်စစ်ဆိုပေမဲ့ အူတူတူ အ,တတ မဟုတ်။ ဩကားတွေကို အနုရောအကြမ်းရော စုံအောင်ကြည့်ထားတဲ့အတွက် အင်မတန် ကျွမ်းကျင်နေလေသည်။ဒါ့အပြင် သူ့လီးကြီးကလဲ ဆင်အံငှက်ပြောသီးကြီးကဲ့သို့ တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ကြီး ဖြစ်၏။ မနွယ် စ,ကုန်းပေးခါစက သူ့သားကြီး၏ ဒုတ်ကို အမှန်ပင် လျှော့တွက်ထားခဲ့၏။ အဲဒီအချိန်က သားအမိနှစ်ယောက်လုံး ထင်းတဲထဲ မရောက်သေးပဲ အိမ်ထဲမှာပင် ရှိသေး၏၊ မင်းခန့်က သူ့အမေ မနွယ် ကုန်းကုန်းချင်း ထမိန်ကြီးကို ခါးထိရောက်အောင် လှန်တင်လိုက်လေ၏၊ မနွယ်က ‘ဒီကောင်လေး ထည့်ရရုံ နည်းနည်းပါးပါး လှန်လဲပြီးတာကို ဖိလှန်နေတာ’ ဟုဘဝင်မကျပဲ ပြန်လှည့်ကာ သူ့ထမိန်ကို ဆွဲဖုံးလိုက်သေး၏။

ပြီးတော့ မနွယ်က ‘သူ့သားကြီး လုပ်တော့မှာပဲ’ ဟုတွေးလျှက် သူမဖင်ကြီးကို ကောက်နေအောင် ကော့ပေးလျှက် မျက်စိမှိတ်ထားလိုက်၏။ ဒါပေမယ့် မင်းခန့်က မလုပ်သေးပဲ သူမဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီး အရမ်းအားရတာနဲ့ လက်ဖဝါးနဲ့ ရုတ်တရက် ‘ဖြန်း’ ကနဲမြည်အောင် ရိုက်ချလိုက်၏။ မနွယ်တယောက် အငိုက်မိသွား၏။ ထည့်တော့မယ်ထင်ပြီး မှိန်းနေရာက လန့်ပြီး ‘အမေ့’ ဆိုပြီး အော်ချလိုက်၏။ မနွယ်အသံက ဘေးနားအိမ်သို့ပင် ကြားနိုင်လေ၏။ ဒါပေမယ့် အိပ်မောကျချိန်ဖြစ်၍ ဘယ်သူမှမသိလိုက်ကြ။ အိပ်ရေးကြီးတဲ့ သူမသားငယ်သည်ပင် ဆတ်ခနဲဖြစ်သွားပြီး တလွန့် လွန့်သွား၏။

မနွယ်ရင်ထဲ တဒိန်းဒိန်း ဖြစ်နေလေသည်၊ အခုပဲ သားဖြစ်သူ၏ ဒုတ်ကြီးက သူမအင်္ဂါဇာတ်ထဲ တိုးဝင်လာတော့မှာကိုသိတော့ ရှေ့ထောက်ထားတဲ့ လက်တွေပင် ဂဏာမငြိမ်ပဲ တုန်တုန်ယင်ယင် ဖြစ်လာလေသည်။ သားနှစ်ယောက် မွေးဖူးသော မနွယ်သည်ပင် ဒီလောက်ဖြစ်မှတော့ တခါမှမလုပ်ဖူးသေးသော မင်းခန့်မှာ ပြောစရာမလိုပေ။ တကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်းလျှက် အိမ်မက်ကဲ့သို့ ဖြစ်နေပေသည်။ ထိုအချိန်မှာပဲ မင်းခန့်စိတ်ထဲ သူကြည့်ဖူးတဲ့ ဩကားထဲက အခန်းတခန်း ပေါ်လာလေသည်။ ဒါပေမဲ့ ‘မိခင်ဖြစ်၍ လုပ်လို့တော်ပါ့မလား’ ဟုတချက် တွေးလိုက်သေး၏။ ထိုအတွေးကို ပြည့်တင်းနေတဲ့ သူ့အမေအိုးကြီးက “လုပ်သာလုပ်ပါ” ဟုတိုက်တွန်းလိုက်သောအခါ သူ့အမေ မနွယ်ရဲ့ ဖင်ကြီးကို နောက်ကနေဖြဲပြီး အောက်အကွဲကြောင်းတလျှောက် သူ့လျှာကိုထိုးထည့်ကာ မွှေကြည့်လိုက်၏။ မနွယ်တယောက် ကောင်းလွန်းလို့ ခါးကို ကော့တက်သွားလေသည်။ ချက်ချင်းဆိုသလို မနွယ်က နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး သူမဟာကို လျှက်နေမှန်းသိတော့ ရုတ်တရက် လန့်သွားပြီ ဖင်ကို ဘေးဘက်လှည့်ချလိုက်၏။

ထိုအခါ မနွယ်တက်ပြီး ကုန်းထားတဲ့ ခုံလေးက ကျဉ်းကျဉ်းရှည်ရှည်လေးဆိုတော့ မနွယ်ဖင်ကြီး ဘေးချော်ကျကာ တကိုယ်လုံးပက်လက်လန်ကျသွားလေသည်၊ ဒီအခါလဲ မနွယ်လန့်ပြီး အော်ချလိုက်တာ ခြေရင်းအိမ်က မစန်းစန်းတို့ပင် လန့်နိုးသွားလေသည်။ “ထ..ထ ..မိစု….ဟိုဘက်အိမ်က မနွယ်တို့ ဘာဖြစ်မှန်းမသိဘူး..သွားကြည့်ရအောင်..” ဟု သူ့တူမကို နှိုးကာ ထွက်လာကြလေသည်။ အိမ်အပြင်ကတည်းက “မနွယ်..မနွယ်..”ဆိုပြီး ခေါ်ဝင်လာသောကြောင့် မနွယ်တို့ သက်သာပေသည်။ ရုတ်တရက်ဝင်လာရင် မနွယ်တို့ စောက်ကျိုးနဲပြီ။ မီးကလဲ ထိန်နေအောင် ထွန်းထားလျှက်၊ သားအမိနှစ်ယောက် စိတ်တွေကလဲ မွှန်နေကြတော့ အခန်းတံခါးပင် ချက်မချမိပေ။ ဒီကြားထဲ မင်းခန့်က သူ့အမေ ပက်လက်ဖြစ်နေတာ ဆွဲမထူပဲ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲပြီး အငမ်းမရ ကုန်းလျှက်နေလေသည်။

မစန်း၏အသံကြောင့် မနွယ်လဲ သူမသားကြီးကို အတင်းတွန်းဖယ်ပြီး ကုန်းထ,လိုက်၏၊ တော်ပါသေးရဲ့ မနွယ် ထမိန်ပြင်ဝတ်ပြီးမှ မစန်းတို့တူအရီး တံခါးကိုတွန်းဖွင့်ကာ ဝင်လာကြလေသည်။ အဲဒီတော့မှ မနွယ်လဲ စိတ်တွေမွှန်ပြီး တံခါးချက်မချမိမှန်းသိကာ အပူကြီးပူသွားလေ၏။ မင်းခန့်ကတော့ ပုဆိုးပင်မပါပဲ ခုတင်အောက် ဝင်ပုန်းနေလိုက်၏။ မစန်းက “ဘာဖြစ်တာလဲ” လို့ အကျိုးအကြောင်းမေးတော့မှ မနွယ်က “ဗိုက်ထဲမှာ လေတွေဆောင့်ဆောင့်တိုးပြီး အောင့်နေလို့ မစန်းရယ်…” လို့ စိတ်ထဲပေါ်ရာ ဖြေလိုက်၏။ ပြီးတော့ဆက်ပြီး ” အခုတော့ သက်သာသွားပါပြီ… မစန်းတို့ အိပ်ရေးပျက်နေပါအုံးမယ်… ကျွန်မ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး..” လို့ပြောကာ ခပ်နှင်နှင်လေး လုပ်လိုက်ရ၏။ မနှင်လို့ကလဲ မဖြစ်ပေ၊ သူမသားကြီး ပုဆိုးနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီက အောက်မှာပုံရက်၊ ပြီးတော့စားပွဲခုံလေးပေါ်က တိုလီမိုလီလေးတွေကလဲ ကာမဇောနဲ့ဆိုတော့ ဒီအတိုင်း တွန်းချပြစ်ထားတာ ဘေးနားမှာ ပျံ့ကျဲလို့၊ မနွယ်ခေါင်းက ဆံထုံးကလဲ ဘာမှတောင် မလုပ်ရသေးပဲနဲ့ ဖရိုဖရဲနဲ့ ပြေကျနေလေသည်။ စောစောက ခုတင်ပေါ်မှာ သားအမိနှယောက် ခွပြီး ဆွကြ နှိုက်ကြတုန်းကတည်းက စ,ပြေသွားခြင်းဖြစ်လေသည်။

ခဏနေတော့ မစန်းတို့လဲ နှုတ်ဆက်ပြီး ပြန်သွားကြလေသည်။ ဒီတော့မှ မနွယ်လဲ “ဟင်း” ချနိုင်တော့၏။ ထိုအခါ မင်းခန့်က ခုတင်အောက်က ထွက်လာပြီး ” အမေ..လာ..ကုန်းကုန်း…” ဆိုပြီး အတင်းကုန်းခိုင်းပြန်၏။ မနွယ်လဲ ရုတ်တရက် ဒေါသကလေး ထွက်သွားပြီး ” တဏှာရူးလေး…လုပ်ချင်တာပဲသိတယ်…. တံခါးတော့ ချက်ချမထားဘူး ….လာ…နင်လုပ်ပုံနဲ့ အကုန်သိကုန်လိမ့်မယ်….ခြံထဲက ထင်းတဲလေးထဲ သွားရအောင်…. “ဆိုပြီး ရှေ့ကနေ ဦးဆောင် ထွက်သွား၏၊ မင်းခန့်လဲ ခုံပုလေး ကောက်မ,ပြီး လိုလိုမယ်မယ် စောင်တထည်ပါ ယူချလာ၏။ တဲလေးထဲ ရောက်တော့ ခုံပုလေးကို ချပြီး အပေါ်မှာ စောင်ဖြန်ခင်းလိုက်၏၊ မနွယ်ကလဲ သဘောပေါက်ပြီးသား၊ ခုံပုလေးပေါ်မှာ ချက်ချင်း လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်လေ၏။

မင်းခန့်လဲ သူ့အမေ နောက်ကနေ စောစောကလို ထမိန်ကိုမလှန်တော့ပဲ ခါးကနေ ဖြေပြီး ဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။ ဒီတခါတော့ မနွယ် မတားတော့ပေ၊ သူမစိတ်တွေကလဲ စောစောကလောက် မကတော့ပဲ အတော်ပင် ပြင်းထန်လာလေသည်။ အဲဒါကြောင့်လဲ သူမ သားကြီးက နောက်ကနေ ကလိတဲ့အခါ ဖင်ကြီးကိုကောက်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကိုပင် ကားပေးထားလေသည်။ မင်းခန့်လဲ သူ့အမေ အကွဲကြီးကို သေသေချာချာ ဖြဲပြီး လျှာနဲ့ထိုးမွှေလေတော့သည်။ အစိကြီးကို ထိုးမိသောအခါ သူ့အမေဖင်ကြီး တွန့်တွန့်သွားတာကို မင်းခန့် သဘောကျနေလေသည်။ သူ့အမေ အခေါင်းကြီးထဲ လျှာကုန်ထိုးထည့်ပြီး ပတ်ပတ်လည် မွှေလိုက်သောအခါ မနွယ် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ပဲ လိမ်လွန့်လာလေသည်။ တခဏအတွင်းမှာပဲ မနွယ် အခေါင်းထဲက အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာတော့၏။ အဲဒီအခါ မနွယ်စိတ်ထဲ သူမသားကြီးကို အားနာသလိုလို ဖြစ်သွား၏။ မင်းခန့်ကတော့ ဘာမှမဖြစ်၊ သူ့အမေ အခေါင်းကြီးထဲက ထွက်လာတဲ့ အရည်တွေကို အငမ်းမရ စုပ်ယူလိုက်, အခေါင်းပေါက်ထဲ တေ့ပြီး ပြန်ထွေးထည့်လိုက်နဲ့ ပက်ပက်စက်စက် မွှေနေလေ၏။

“ငါ့အမေ အရမ်းဆာနေလို့ အရည်တွေ ထွက်လာတာပဲ” လို့ တွေးမိပြီး မင်းခန့်တယောက် ဝမ်းအမြောက်ကြီး မြောက်သွားလေ၏။ ပြီးတော့” တခါမှ မဆွဖူးပဲ အမေ့ကို စိတ်ကြွလာအောင် ဆွနိုင်တယ်” ဆိုပြီး ဘဝင်မြင့်ချင်သလိုပင် ဖြစ်သွားလေသည်။ သူဘဝင်မြင့်မယ်ဆိုလဲ မြင့်ချင်စရာ၊ မနွယ်တယောက် ဒီလိုအကောင်းမျိုး တခါမှမကောင်းဘူပေ။ ” ဒီကောင်လေး ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ လုပ်လဲလုပ်တတ်တယ်” ဆိုပြီး သူမသားကြီးကို စိတ်ထဲက ကြိတ်ချီးကျူးမိ၏။

မနွယ်က သားကြီးမင်းခန့်နဲ့ သားငယ်တို့ကို မွေးထားသူဖြစ်ပေမဲ့ အခုလို ပက်ပက်စက်စက်လုပ်တာ တခါမှမခံစားဖူးပေ။ လုပ်ရကောင်းမှန်းပင်မသိ၊ သူမ ယောက်ကျား ရှိစဉ်ကလဲ မှောင်နဲ့မည်းမည်းမှာ ထမိန်ကို အသာလှန်ပြီး မပြီးမချင်း ကုန်းဆောင့်၏။ ဒီ့ပြင် ဘာမှမလုပ်တတ်၊ မနွယ် နို့ကိုပင် စို့ခဲ၏။ မနွယ်ကိုယ်တိုင်လဲ ” သူများတွေလဲ ဒီလိုပဲ လုပ်ကြမှာပါ” ဟု ထင်ထားခဲ့၏။ အခု သူမ သားကြီးနဲ့ လုပ်တော့မှ ” ဘယ်သူမှ မလုပ်ကြတဲ့ အလွန်ရိုင်းစိုင်းညစ်ညမ်းတဲ့ အလုပ်တွေကို ငါတို့သားအမိနှစ်ယောက် လုပ်နေကြတာပဲ” လို့ တွေးမိပြီး ကိလေသာစိတ်တွေလွှမ်းကာ တကိုယ်လုံး လေထဲမြောက်တက်သွားသကဲ့သို့ ဖြစ်သွား၏။

မနွယ် အရည်တွေဆင်းပြီးကတည်းက သားကြီးလီးကို တောင့်တနေလေသည်။ ဒါပေမယ့် မင်းခန့်က လျှာအရသာတွေ့ပြီး ဘယ်လိုမှ မလွှတ်နိုင်အောင် ဖြစ်နေလေသည်။ မင်းခန့်စိတ်ထဲတွင် “ဒီအခေါင်းကြီးက ငါ့ကိုမွေးခဲ့တဲ့ အခေါင်းကြီးပဲ ” လို့ တွေးမိသောအခါ တကိုယ်လုံး ဖျင်းဖျင်း ဖျင်းဖျင်းနဲ့ စိတ်တွေ အရမ်းပြင်းထန်လာပြီး စောက်ဖုတ် အတွင်းနံရံတွေပါမက ရှေ့ခလောင်ထဲအထိ လျှာကို အကုန်ဆန့်ကာ ထိုးမွှေလေတော့၏။

ဒါပေမဲ့ မင်းခန့်လျှာက သူ့အမေ စောက်ခေါင်း အဆုံးထိ မရောက်နိုင်ရှာပေ။ ထိုအခါ မင်းခန့် ဘဝင်မကျ အားမရဖြစ်ကာ သူ့လီးကြီးကို လက်နဲ့စမ်းလျှက် “ဒီလီးကြီးနဲ့ဆို ရောက်မှာပဲ” လို့ တွေးမိပြီး လိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ မင်းခန့် မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သောအခါ သူ့လီးကြီးနဲ့ သူ့အမေ ဖင်ကြီးက ကွတ်တိ တန်းနေလေသည်။ အဲဒါနဲ့ မင်းခန့်လဲ သူ့ပါးစပ်ထဲက တံတွေးတွေကို စုပြီး သူ့လီးကြီးပေါ် ထွေးချဖို့ ဟန်ပြင်လိုက်လေသည်။ ထိုအခိုက် မင်းခန့်စိတ်ထဲ တချက်သတိရသွားလေ၏။

ဒါပေမဲ့ “ဒီအပြုအမူကြီးက.. ကိုယ့်အမေ အရင်းကြီးဆိုတော့.. မကောင်းပါဘူးလေ” ဆိုပြီး မင်းခန့်စိတ်ထဲ တွန့်သွား၏။ အဲဒီအချိန် ထည့်နိုးထည့်နိုးနဲ့ စောင့်နေတဲ့ သူ့အမေ မနွယ်က ” မထည့်ပဲ ဘာလုပ်နေပါလိမ့်” ဟု စိတ်မရှည်ပဲ လှည့်ကြည့်လိုက်၏။ ထိုအခါ သန်မာတောင့်တင်းပြီး အကြောတွေထောင်ထ,နေတဲ့ သားဖြစ်သူ၏လီးကြီးကိုမြင်တော့ တအံ့တဩ ငေးကြည့်နေမိ၏။ ထိုအခါ မနွယ်တယောက် ပါးစပ်ထဲက တံတွေးတွေကို “ဂွတ်”ခနဲ မျိုချလိုက်လေ၏။

မင်းခန့်လဲ သူ့အမေရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး စိတ်ကိုတင်းကာ လေးဘက်ကုန်းထားတဲ့ သူ့အမေ မျက်နှာရှေ့ သွားလျှက် ခါးကော့ပေးလိုက်လေသည်။ အမေရင်းဖြစ်၍ ပိုင်စိုးပိုင်နင်း မလုပ်ရဲသောကြောင့် အလိုက်တသိ ပြုစုခိုင်းခြင်း ဖြစ်၏။ သို့သော် မင်းခန့် ရည်ရွယ်ချက် မအောင်မြင်ပေ။ သူ့အမေ မနွယ်ခမျာ ဒါတွေနဲ့ ပတ်သက်ရင် ဘာမျှမသိရှာပေ။ သူမ မျက်နှာရှေ့ ရောက်လာတဲ့ လီးကြီးကို တချက်, သူမသား မျက်နှာကို တချက် မော့ကြည့်ပြီး ရှက်စိတ်များပင် ဖြစ်လာလေသည်။ ဘာလုပ်ရမှန်းလဲမသိပေ။ သူ့အမေ အမူအရာကို ကြည့်ပြီး မင်းခန့် သဘောပေါက်သွားလေသည်။ အဲဒါနဲ့ မင်းခန့်လဲ “မထူးတော့ပါဘူး ပို့မယ့်ပို့ ကူးတို့ ရောက်အောင်ပို့ ဆိုသလို ဒီည အမေ့ကို တခါမှ မခံစားဘူးသေးတဲ့ အရသာထူးကြီးတွေကို တဝကြီး ကျွေးပစ်လိုက်တော့မယ်” လို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး ရှေ့တိုးလိုက်လေသည်။ ပြီးတော့ သူ့အမေ ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဆွဲယူလိုက်တော့၏။

မနွယ် အ,ချက်က ဒီအချိန်ထိ မသိသေးပဲ ပါးစပ်ကြီး ပိတ်ထားတော့ သူ့သား လီးကြီးက ဝင်ခွင့်မရပဲ နှုတ်ခမ်းကနေ ဘေးချော်ချော် သွားလေသည်။ အဲဒီတော့မှ မင်းခန့်လဲ မပြောလို့မဖြစ်တော့ပဲ “အမေကလဲ အ,လိုက်တာ… ပါးစပ်ကြီးက ဘာလို့ပိတ်ထားတာလဲ…သားက အမေ့ပါးစပ်ပေါက်ကို လိုးမလို့ သိပြီလား” ဆိုပြီး ပြောချလိုက်တော့၏။ မနွယ် အဖြစ်က အဲဒီလို ဒဲ့ပြောမှ သဘောပေါက်ရှာတော့၏။ ချက်ချင်းဆိုသလို မနွယ် ပါးစပ်ကြီး ဟ,ပေးလိုက်ရာ သူ့သားလီးကြီးက မနွယ် ပါးစပ်ပေါက်ထဲ တိုးဝင်လာလေသည်။ မင်းခန့်လဲ အလွန်နူးညံ့တဲ့ သူ့အမေ ပါးစပ်ပေါက် အရသာကြောင့် မထိမ်းနိုင်တော့ပဲ အမေ့ခေါင်းကို ကိုင်ကာ ပါးစပ်ပေါက်ကြီးထဲ ကော့ကော့ထိုးမိတော့၏။ စိတ်အရမ်းထန်နေတုန်းသာ မင်းခန့် အခုလို လုပ်ခဲ့ပေမဲ့ လုပ်လို့ အားလုံးပြီးသွားတဲ့ အခါကျတော့ သူ့အမေကို အားနာနေမိ၏။ အဲဒါကြောင့် နောက်ပိုင်း ပြန်တောင်းပန်သောအခါ သူ့အမေ မနွယ်က “မလိုပါဘူးသားရယ်…လုပ်ပြီဆိုမှတော့ အဲလိုလုပ်တာ အမေလဲ ကြိုက်တယ် ” ဆိုပြီး ရာဂလွှမ်းတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်၏။

မင်းခန့် လီးကြီးက ရှည်ကလဲရှည် ပြီးတော့ တဆုံးထိ ဆောင့်ဆောင့်ထိုးနေတော့ သူ့အမေ မနွယ်ခမျာ လည်မျိုထိ ဆိုက်ဆိုက် သွားလေသည်။ ထိုအခါ မနွယ် စားထားတဲ့ အစာတွေပင် ပျို့ပျို့တက်လာလေ၏။ မင်းခန့်ကတော့ ဘာမှမသိ၊ တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ ပါးစပ်ပေါက် အရသာကို တဝကြီး ခံစားနေလိုက်၏။ “ပြွတ်….ပြွတ်…..ပြွတ်….အား…ဇိ……ပလပ်…..အား…ကောင်းလိုက်တာ အမေရာ…..အင့်..ပြွတ်…..အင့်…ဖတ်…..အား….အမေ…ကန်တော့နော်….သား တအားကောင်းနေလို့ အမေ့ပါးစပ်ပေါက်ကို လိုးပြီဗျာ….ပြွတ်….ဖတ်…..ဇိ…..ပြွတ်….ပြွတ်…ဗွတ်….ဖောက်…..အမေရယ်…..ကန်တော့ပါရဲ့ ….ကောင်းလိုက်တာဗျာ……အား……ရှီး……”

မနွယ်ကတော့ ပါးစပ်မအား၍ ဘာမှမပြောနိုင်ပေ။ မပြောနိုင်ပေမဲ့ ပါးစပ်ပေါက် အလိုးခံရတဲ့ အရသာကို ဒီလောက်ထိ ကောင်းမှန်း မသိခဲ့ပေ။ အခုလို လက်တွေ့ခံရတော့မှ မနွယ်တယောက် အကြိုက်ကြီး ကြိုက်နေတော့၏။ သားလီးကြီး နှုတ်သွားမှာကိုပင် သူမ စိုးရိမ်လာတော့၏၊ အဲဒါကြောင့် သားဖင်ကြီးကို ဆွဲဖက်ထားလိုက်၏။ မင်းခန့်လဲ သူ့အမေ စိတ်တွေ အရမ်းထန်နေမှန်းသိတော့ ဘာမှမလုပ်တော့ပဲ ကော့ရုံသာ ကော့ပေးထားလေသည်။ မနွယ်တယောက် အငမ်းမရနဲ့ သားလီးကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ မွှေလိုက်တာ သူမ သွားရည်တွေနဲ့ မင်းခန့်လီးကြီးမှာ ပေပွနေလေသည်။ သူမ ပါးစပ်ပေါက်ကြီးလဲ ပေပွသွားတော့၏။

သူ့အမေ၏ ပါးစပ်အစွမ်းကြောင့် မင်းခန့်မှာ ကာမ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လာလေ၏။ အဲဒါကြောင့် “အဖုတ်ကြီးထဲ ထည့်ပြီး အဆုံးသတ်တော့မယ်” ဟုတွေးကာ နောက်ဆုတ်လိုက်၏။ အဲဒီအခါ မနွယ်က သူ့သားလီးကြီးကို ပါးစပ်က အပြုတ်မခံပဲ ရှေ့တိုးလိုက်ရာ ခုံပေါ်ကပင် ပြုတ်ကျမလို ဖြစ်သွားသေး၏။ မင်းခန့်လဲ လီးကြီးကို သူ့အမေ ပါးစပ်ပေါက်က ဆွဲနှုတ်ပြီး ဖင်ကြီးနောက် သွားလိုက်၏။ ရောက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သူ့လီးကြီးကိုကိုင်ကာ သူ့အမေ အဖုတ်ဝ တေ့ထောက်လိုက်လေသည်။ ပြီးတော့မှ သူ့အမေ ခါးကိုကိုင်ကာ တဖြည်းဖြည်းချင်း ဖီးနဲ့ ထိုးထည့်လိုက်လေ၏။ မင်းခန့် လီးကြီးကလဲ သွားရည်တွေနဲ့ , သူ့အမေ အဖုတ်ကြီးကလဲ အရည်တွေနဲ့ဆိုတော့ အိအိ အိအိနဲ့ တိုးဝင်သွားလေတော့၏။

မင်းခန့်လဲ သူ့လီးကြီး တချောင်းလုံး ဝင်အောင် ထိုးထည့်လိုက်ပြီး သူ့အမေ ခါးကို ဖက်ကာ ” အမေ့ အဖုတ်ကြီးက..ကောင်းလိုက်တာ..အမေရာ…” ဆိုပြီး တခဏ မှိန်းနေလိုက်လေ၏။ မနွယ်ဆိုလျှင် သားလီးကြီး စ,ဝင်လာကတည်းက မျက်စိမှိတ်ပြီး မှိန်းခံနေလိုက်တာ နတ်စည်းစိမ်ထက် အဆတရာ မကအောင် ကောင်းနေလေ၏။ သူမ စိတ်ထဲကလဲ “မွေးရကျိုး နပ်လိုက်တာ သားကြီးရယ် ” ဆိုပြီး ရေရွတ်နေမိ၏။

ထိုအချိန်ကား မကြာလိုက်၊ ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် မင်းခန့်က သူအမေ ခါးကို ကိုင်ပြီး ဆွဲဆွဲဆောင့်လေတော့၏။ အခုလို သူ့လီးကြီး တဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်လိုးရတာကိုပင် မင်းခန့် အားမရနိုင်ပဲ ဖြစ်နေလေသည်။ ကြမ်းလိုက်တာကလဲ ကမ်းကုန်၊ သူ့အမေ ပခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့လှမ်းဆွဲပြီး ဆောင့်ဆောင့် ချလိုက်တာ မနွယ်ဖင်ကြီး တုန်တုန်သွားလေ၏။ တခန်းလုံး ဖင်ရိုက်သံတွေနဲ့ အဆက်မပြတ် ဆူညံသွားတော့၏။ မကြာမီမှာပဲ သားအမိ နှစ်ယောက်လုံး ကာမဘီလူးကြီးက ဝါးမြိုသွားလေတော့၏။ တလောကလုံး သူတို့သားအမိ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိသကဲ့သို့ ဘာမှဂရုမစိုက်ကြတော့ပေ။ ကာမ၏ ကျေးကျွန် လုံးလုံး ဖြစ်သွားကြလေသည်။

အဲဒါကြောင့် သူတို့ ပါးစပ်တွေက စည်းစောင်ရမ်း မရှိကြတော့ပဲ သားအမိချင်း မကြားဝံ့ မနာသာအောင် ယုတ်ယုတ်မာမာတွေ ထွက်ဆိုနေကြတော့၏။ “…ဘွတ်…..အ….ဘွတ်……အား….အမေ့အဖုတ်ကြီးက..စီးပိုင်နေတာပဲ.အမေရာ…….အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတာပဲ….ရော့….ဘွတ်….ဖတ်…..ဖောက်……အား….ဒီစောက်ခေါင်းကြီးက သားကို မွေးခဲ့တာ ဟုတ်ရဲ့လားဗျာ…..” ” အစစ်ပေါ့ သားရဲ့…အမေကိုယ်တိုင် သားတကိုယ်လုံးကို အဲ့စောက်ခေါင်းကြီးထဲက ညှစ်ထုပ်ထားတာဟဲ့……မယုံရင် လက်သယ် ဒေါ်စောကို သွားမေး…..” ” နောက်မှ မေးမယ်ဗျာ…..အခု အမေ့စောက်ခေါင်းကြီးက တအားလိုးကောင်းနေပြီ…..ကဲဟာ….ဘွတ်……ဘွတ်…….ဘွတ်……အား…..ဘွတ်…..အမလေး…ကောင်းလိုက်ထာကွာ….ကျေးဇူးရှင်ကြီး…ရော့…..ဘွတ်…..ဗြိ….ဖတ်…..ဖတ်…..” ” သား…အားရပါးရသာလိုး..အမေလဲ တအားကောင်းနေပြီ……ဘွတ်…..ဘွတ်…….ဖောက်…….အင်း…ဟုတ်ပြီသား..အဲလိုနာနာဆောင့်..အင်း…ဖတ်…..အင်း…..” မကြာလိုက်ပါ၊ မင်းခန့် လီးကြီးတခုလုံး အကြောတွေ တင်းလာပြီး လရည်တွေက သူ့ထက်ငါ တိုးထွက်ဖို့ ကြိုးစားလာကြလေ၏။ မင်းခန့်အတွက် ဒီအချိန်လောက် ကောင်းတဲ့အချိန် မရှိတော့ပေ။ ကောင်းလွန်းလို့ သူ့အမေ ပခုံး ဆွဲဆောင့်ရတာပင် အားမရတော့ပဲ ဖရိုဖရဲနဲ့ သူ့အမေ ကျောပေါ် ပျံ့ကျဲနေတဲ့ ဆံပင်တွေကို လက်နဲ့ စုဆွဲပြီး အားကုန် ဆောင့်လိုးလေတော့၏။ မနွယ်ကလဲ သူ့သား ကြမ်းလေလေ သူမအတွက် ကောင်းလေလေဖြစ်၏၊ ဆံပင် အဆွဲခံထားရတော့ မျက်နှာကြီး အပေါ်မော့ပြီး တအင်းအင်းနဲ့ ငြီးနေရှာ၏၊ သူမကို သားဖြစ်သူက အခုလို မရိုမသေ ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်း ပြုလုပ်နေပေမဲ့ သူမအနေနဲ့ သားဖြစ်သူအပေါ်မှာ လုံးဝ စိတ်မဆိုးမိပဲ ဖီးတွေသာ အလိပ် အလိပ်နဲ့ တက်လာလေသည်၊ သားတော်မောင်ကလဲ ပုံမှန်အချိန်ဆို သူမအပေါ် အရမ်းရိုသေ၏၊ ညတိုင်း သူမကို ရှိခိုးပြီးမှ အိပ်၏၊ သူမ ထမိန်တွေကိုပင် ယူယူပြီး လျှော်ဖွတ်ပေးတတ်၏၊ အခုဟာက ကာမဂုဏ်စိတ်ကြောင့် သူမအပေါ် ရိုင်းစိုင်းတာကို သူမ အပြစ်မယူပေ၊ ယူလို့လဲ မဖြစ်၊ လိင်ဆက်ဆံနေချိန်မှာ “ငါက အမေပဲ”ဆိုပြီး မဏ္ဍပ်တိုင် တက်ပြရမဲ့ အခါမဟုတ်းမှန်း သူမ နားလည်၏၊ အခုချိန်မှာ ယောက်ျားနဲ့မိန်းမ, ဖိုနဲ့ မ သာ ရှိကြောင်း သူမ သိ၏၊ အဲဒါကြောင့် သားဖြစ်သူ လုပ်သမျှဟာ သူမအတွက် ကောင်းလို့သာ နေပေသည်၊ ” ဘွတ်…ဘွတ်…ဗြွတ်….အား…. လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာကွာ….ဖင်အိုးကြီးကလဲ ရှယ်ပဲ….ဖြန်း….အ…ဖြန်း…အား….. ” မင်းခန့်တယောက် လိုးနေပုံက မအေကို လိုးနေပုံနဲ့ မတူပေ၊ လမ်းဘေးက ဖာသယ်မကြီး ခေါ်လိုးနေသည်နှင့် တူလှ၏၊ မအေ့ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆောင့်ဆွဲပြီး ဖင်အိုးကြီး တဖြန်းဖြန်းရိုက်ရင်း မြင်းမောင်းသလို လိုးနေခြင်း ဖြစ်၏၊ သူ့လီးချောင်းကြီးကလဲ မွေးသမိခင်၏ စောက်ခေါင်းကြီးထဲ ဝင်ထွက်နေလိုက်တာ အသဲယားစရာပင်၊ သည်စောက်ခေါင်းကြီးက လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၉နှစ်ကျော်က သူ့ကို မွေးထုပ်ပေးခဲ့တဲ့ အခေါင်းကြီးလို့ တွေးမိလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ သူ့တကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်းသွားပြီး လီးချောင်းကြီးက အသားကုန် တင်းလာလေ၏၊ မ အင်္ဂါတွေထဲမှာ အမေဖြစ်သူ၏ မ အင်္ဂါက သားတွေအတွက် အဆွဲဆောင်နိုင်းဆုံးဆိုတာ သူ သဘောပေါက်သွား၏၊ အဲဒါကြောင့် ပြီးခါနီးမှာ အားမာန်အပြည့်နဲ့ အမေဖြစ်သူကို အသားကုန် ကျုံးလိုးပြစ်၏၊ “ဘွတ်……ဘွတ်……ပြွတ်……ဖြန်း…..အား….ရှီး…..အသေလိုးကောင်းတာဟ….ကဲဟာ…..ဗြွတ်…….ဗြိ……ဖောက်……အား….ကောင်းလိုက်တဲ့စောက်ခေါင်းကြီး…..ရော့…..ဘွတ်…..ဘွတ်….ဖြန်း……အား…အမေ…ထွက်ပြီ…..မရတော့ဘူး…..ထွက်ပြီကွာ…..ဗျစ်…..ဗျစ်…..အား….ဗျစ်….အား…..ရှီး…..ကျေးဇူးကြီးလိုက်တဲ့ စောက်ခေါင်းကြီးကွာ….” မင်းခန့်လဲ ပါးစပ်ထဲ တည့်ရာပြောဆိုပြီး သူ့လီးကြီးထဲက လရည်တွေကို သူ့အမေ အဖုတ်ကြီးထဲ တဗျင်းဗျင်းနဲ့ ပန်းထည့်ပြစ်လိုက်၏။ လရည်တွေက များလွန်းလို့ တော်တော်နဲ့ မကုန်နိုင်ပေ။ မနွယ် အဖုတ်ကြီးထဲ လရည်တွေပြည့်သွားပြီး နှုတ်ခမ်းဝ,သို့ပင် လျှံထွက်လာကြလေသည်။

မင်းခန့် ခဏနားပြီး မအေဖြစ်သူက်ို ကြည့်မိတော့ သူ့စိတ်ထဲ အတော်ပင် အားနာသွား၏၊ သူ့ခမျာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ အရုပ်ကြိုးပြတ် ခွေခွေလေးအိပ်နေရှာ၏၊ စောက်ဖုတ်ကြီးကလဲ အရည်တွေနဲ့ ဗွက်ပေါက်နေလေ၏၊ ဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းကလဲ သူ ပြစ်ရိုက်ထားတော့ လက်ဝါးရာတွေနဲ့ ရဲတွတ်နေလေသည်၊ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကလဲ အားရပါးရ သူ ဆောင့်ဆွဲထားတော့ ဖရိုဖရဲနဲ့ ဖွာလန်ကြဲနေလေသည်၊ အရင်က သူ အရမ်းရိုသေခဲ့,ကြောက်ခဲ့ရတဲ့ အမေဆိုတဲ့ မိန်းမကြီးကို အခု သူ့ရှေ့မှာ ဖာသယ်မကြီး တယောက်လို မြင်လိုက်ရတော့ သူ့လီးကြီးက ငေါက်ကနဲ ထောင်ထလာ၏၊ အချိန်ကား မကြာလိုက်ပါပေ၊ ခြံတခုထဲက ထင်းတဲလေးထဲမှာ အသံဗလံတွေ တကြော့ပြန် ဆူညံလာလေတော့၏၊ ယခုအသံကား ယခင်အသံထက် ပိုမိုပြင်းထန် ကြမ်းတမ်းလာလေ၏၊ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ကာမဂုဏ်ဆိုသည်မှာ နောက်ဆုပ်ရိုး ထုံးစံမရှိ၊ ရှေ့သို့သာ ဆက်သောကြောင့်၄င်း၊ မင်းခန့်ကိုယ်တိုင်က သူ့အမေကို ဖာသယ်မတယောက်လို မြင်သွားသောကြောင့်၄င်းတည်း။

” ဘွတ်….ဘွတ်…..ဘွတ်….အား….ရှီး…..အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ…..လကြောတွေကို ဆိမ့်နေတာပဲ…..ကဲဟာ….ဘွတ်…..ဘွတ်…..ဖြန်း…..ဖြန်း….. ဖင်အိုးကြီးကလဲ အယ်ထွက်နေတာပဲ …..ရိုက်လို့ကို မဝဘူး….ရော့….ဖြန်း…အ…ဖြန်း…..အား….ဘွတ်….ဗြိ….ဖတ်……ဖတ်…..ဖတ်……အား……ကောင်းလိုက်တာ မိနွယ်ရာ…..ဒီလိုကောင်းမှန်းသိရင် အရင်ထဲက ဆွဲလိုးပါတယ်…….ဘွတ်……ဘွတ်…..နွယ်ကြီး….ငါလိုးပေးတာ ကောင်းလား….ပြောကွာ…..ငါ့လီးကြီးကို ကြိုက်လား……ပြောလေ….မပြောဘူးလား…..ကဲဟာ…ဖြန်း…..ဖြန်း…..အ…..” ” ကြိုက်တာပေါ့ဟဲ့…..ကြိုက်လို့ အလိုးခံနေတဲ့ဟာကို….လိုး….လိုး….သွက်သွက်လိုး….ကြမ်းကြမ်းလိုး….နင့်မအေကြီးကို အသေလိုးပြစ်စမ်းပါဟယ်…..ငါ တအားကောင်းနေပြီ…..စပ်ပတ်ပြဲချင် ပြဲပစေ…မညှာနဲ့…..လိုး…..ဘွတ်…..ဘွတ်…..ဖြန်း…..အ…..ကောင်းတယ်……အဲလိုလိုး…..ဘွတ်…..ဖတ်…..ဖတ်……..ဖြန်း……အမလေး….ကောင်းလိုက်တာဟယ်……..ငါပြီးတော့မယ်…….လိုးပါဟဲ့..မအေလိုးလေးရဲ့……ဘွတ်…..ဗြိ…..ဖြန်း……ဟုတ်တယ်…..နာနာရိုက်ပေး……ထွက်ခါနီးပြီ……ဆဲဟယ်…..ဆဲပြီးလိုးပေး……စောက်ချီးသားလေး…..ဆဲပါဆိုနေ….မဆဲရင် နင့်မျက်နှာကို စပ်ပတ်နဲ့ တက်ပွတ်မယ်….ဖေလိုမ သားလေး……” မင်းခန့်တယောက် မအေဖြစ်သူက အရှက်မရှိတော့ပဲ အလိုးခံရင်း ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေ ဆဲဆိုနေတော့ တကိုယ်လုံး ရှိန်ဖိန်းလာပြီး စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ဖြစ်သွား၏၊ လီးကြီးကလဲ အသားကုန် တင်းလာပြီး လိုးအားကလဲ ပြင်းထန်လာ၏၊ မကြာခင် သူလဲ ပြီးစီးဖို့ သုတ်သွေးက ငယ်ထိပ်သို့ ရောက်လာတော့၏၊ ” ဘွတ်……ဘွတ်…….ဗြိ……အား….လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ……စပ်ပတ်ပြဲမကြီး….အသေလိုးကောင်းတာဟ…..ရော့…..ဘွတ်…..ဖောက်……ဖြန်း…… အား…..ရှီး……မိနွယ်မ….နင့်စပ်ပတ်က စီးပိုင်နေတာပဲ……ငါလိုးမစပ်ပတ်ကြီး…..ကွဲပြဲသွားအောင် လိုးပြစ်မယ်…..ကဲဟာ…..ဘွတ်…..ဘွတ်…..ဖတ်….ဖတ်…..အား……ရှီး…….ထွက်တော့မယ်…..ငါလီးပဲ…..ဖေလိုးမကြီး….ကောင်းချက်က လက်လန်တယ်….ရော့…..ဘွတ်…ဘွတ်……ဘွတ်…..အား….ထွက်ပြီ….ငါလိုးမဟာကြီ…..ထွက်ပြီကွာ……နင့်မျက်နှာ မော့ပေး….. လရည်နဲ့ပန်းပြစ်မယ်……”

မနွယ်လဲ တသက်နဲ့တကိုယ် ဒီလောက် တခါမှ စိတ်မကြွစဖူး၊ ဒီညတော့ လူမှန်းသူမှန်း မသိအောင်ကို စိတ်က ရွထနေလေ၏၊ လိင်ဆက်ဆံရတဲ့ အရသာကို ဒီလောက်ကောင်းမယ်မှန်း သူမ လုံးဝ ထင်မထားခဲ့၊ အခု နှဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ တွေ့လိုက်ရတော့ သူမ ဘယ်လိုမှ မထိမ်းနိုင်တော့ပေ၊ သားဖြစ်သူ ပြောပြောချင်း သူမ မျက်နှာကြီးကို သားဖြစ်သူ၏ လီအောက်မှာ ပက်လက်လှန်ချရင်း လျှာထုပ်ပေးထားလိုက်၏၊ မင်းခန့်လဲ သူ့အမေ မျက်နှာပေါ် ဒူးထောက်ခွရင်း သူ့လရည်တွေကို မအေ့မျက်နှာပေါ် ပန်းချပြစ်လိုက်၏၊ ” ဗျစ်…..အား……ကောင်းလိုက်ထာကွာ…..ဗျစ်……ဗျစ်…..အား….ရှီး…..ဗျစ်…….အား…..ဖီးရှိလိုက်တဲ့မျက်နှာကြီး……ပန်းပြီကွာ…ဗျစ်…ဗျစ်…….ရှီး….ဘတ်ဘတ်….ဘတ်ဘတ်……” မင်းခန့်တယောက် မအေ့မျက်နှာကို လရည်တွေနဲ့ ပန်းချပြီး အသင့်ထုပ်ပေးထားတဲ့ မအေ့လျှာကို သူ့ရဲ့ မတောင်မညှိုး လီးကြီးနဲ့ ကိုင်ရိုက်ပြစ်လိုက်၏၊ အခုဆို မအေဖြစ်သူရဲ့ မျက်နှာတခုလုံး သူ့လရည်တွေနဲ့ ပေပွနေလေ၏၊ အဲဒါမြင်တော့ မင်းခန့်စိတ်ထဲ ရာဂစိတ်က ကျမသွားပဲ တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ပြန်တက်လာတော့၏၊ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သူ အရင်က ရိုသေခဲ့ရ, အမြဲတမ်း ရှစ်ခိုးအိပ်ခဲ့ရတဲ့ အမေဆိုတဲ့ အမျိုးသမီးကြီးရဲ့ မျက်နှာက အခု သူ့ရှေ့မှာ သူ လရည်ပန်းချစရာ အိမ်သာခွက်ကြီးကဲ့သို့ ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်၊ မင်းခန့်လဲ မအေ့မျက်နှာကို သူ့လီးကြီးနဲ့ ပွတ်ထိုးနေရင်း သေးပေါက်ချင်လာတာနဲ့ ထင်းတဲလေးထဲမှ အပြင်ထွက်ကာ သစ်ပင်တပင်အောက်၌ မတ်တတ်ရပ်ပြီး ကော့ပန်းဖို့ ပြင်လိုက်၏၊ အဲဒီအချိန် သူ့အမေ မနွယ် ရောက်လာပြီး ” သား….သေးပေါက်မလို့လား…..အတော်ပဲ….အမေ မျက်နှာသစ်ချင်နေတာနဲ့…..အမေ့မျက်နှာကို သေးနဲ့ပန်းပေး….” ဆိုပြီး သူ့ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း မျက်နှာကြီး မော့ပေးထားလိုက်၏၊ မင်းခန့်တယောက် ရုတ်တရက်ကြောင်ပြီး ငေးနေမိ၏၊ သူ ဘယ်လိုမှ ထင်မထားတဲ့ အပြုအမူကြီး၊ သူ့အမေ အဲ့လောက် ထန်လိမ့်မယ်လဲ ထင်မထားခဲ့၊ ပြီးတော့ မွေးမေအရင်းကြီးဆိုတော့ သူ အဲ့လောက်ကြီး လုပ်ဖို့ မဝံ့မရဲ ဖြစ်နေ၏၊ အဲဒါကို ရိပ်မိတော့ မနွယ်က ” အာ…သားကလဲ…ဘာတွေတွေးနေတာလဲ….ပန်းချလေ…စောစောကတော့ မအေကို ငါလိုမချင်းထွေးအောင် ဆဲဆိုကိုင်တုပ်ပြီး ခုမှ ရိုသေပြမနေနဲ့…….အူယားလာပြီ..လုပ်..မြန်မြန်…..” ဆိုပြီး အတင်းပန်းချခိုင်း၏၊ မင်းခန့်လဲ ဘာသားနဲ့ထုထားတာမှ မဟုတ်တာ၊ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး မအေ့မျက်နှာပေါ် တည့်တည့်ချိန်ပြီး သေးတွေနဲ့ ပန်းချပြစ်လိုက်၏၊ ” ဗြင်း.ဗြင်း…ဗြင်း..ဗြင်း…..ကလောက်…လောက်….အား…..ကောင်းလိုက်တာ အမေရာ…..ဗြင်း..ဗြင်း…..အား….ရှီး……ကန်တော့နော် အမေ…..ဗြင်း..ဗြင်း….အီး…အား….အမေရာ…….ပါးစပ်ဟပေးဗျာ…..ဟုတ်ပြီ…..ကလောက်…လောက်..လောက်…..ဂွတ်….ဂွတ်…..”

မင်းခန့်လဲ အစပိုင်းသာ အမေ့ကို အားနာသလိုရှိပေမဲ့ နောက်တော့ ဖီးတွေအရမ်းတက်ပြီး မအေ့မျက်နှာကို သေးနဲ့ ရှယ်ပန်းပြစ်လိုက်၏၊ သူ့သေးတွေကလဲ များလိုက်တာကို မပြောနဲ့၊ တခါမှ အဲ့လောက်များများ မထွက်စဖူးပေ၊ ညဆိုပေမဲ့ လရောင်လေးက အမေဖြစ်သူရဲ့ မျက်နှာပေါ်မှာ ဖြာကျနေတော့ သေးအပန်းခံနေတဲ့ မအေ့မျက်နှာကို သူ ကောင်းကောင်းမြင်နေရလေသည်၊ မအေ့မျက်နှာတခုလုံး ?