အင်းစက် အောစာအုပ်များ သီးသန့်
၂၀၁၆ခုနှစ်မှ စ၍ အပြောင်းအလဲကြီး ပြောင်းလဲခဲ့သည့် မြန်မာနိုင်ငံသည် ပြည်ပနိုင်ငံများ၏ ရင်းနှီးမြုပ်နှံမှုများကြောင့်ရော၊ ပြည်တွင်းရှိ အသိပညာရှင် အတတ်ပညာရှင်တို့၏ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုကြောင့်ပါ နှစ်ကာလ သိပ်မကြာလိုက် အရှိန်အဟုန်ကြီးစွာနှင့် တိုးတက်လာခဲ့သည်။ နိုင်ငံတကာ၏ အကူအညီဖြင့် တစ်တိုင်းပြည်လုံး အလိုက် စီမံကိန်းကြီးများလည်း…
“ လမ်းဆုံးနေပြီ …ဆရာ….” “ အေးအေး..ဒီမှာဘဲ…ဆင်းမယ်….ဘယ်လောက်ကျလဲ….” “ ငါးထောင်ဘဲ ပေးပါ..ဆရာ……” ကားသမားကို တထောင်တန် ငါးရွက် ကမ်းပေးလိုက်ပြီး ကားပေါ်က ဆင်းလိုက်တယ် ။ အုတ်တံတိုင်း မြင့်မြင့်နဲ့ အနက်ရောင်နဲ့ ရွှေရောင် ဆေးတွေ…
အ … ကျွတ် ကျွတ် ” ” ဟင် … ကိုရဲနိုင် … ရလား … အိမ်သာသွားချင်တာလား ” ” အင်း … မမိုး ” ကျနော်လည်း…
ဝေလွင်နှင့်ကလျာတို့သည်ညားခါစ လင်မယားများဖြစ်သည်.. ထို့ကြောင့် နှစ်ဖက်မိဘများနှင့် အတူမနေချင်ကြပေ… ..ကြင်စဦးမို့လွတ်လွတ်လပ်လပ်ဝုန်းချင်သလို ကုတင်ကျိုးသွားအောင်အထိ စောင့်ချင်ကြလေသည်….ထို့ကြောင့်နှစ်ဦးသားအလုပ်ပိတ်ရက်မှာ အိမ်ငှါးအရှာထွက်ကြလေသည်… …အိမ်ခြံမြေအကျိုးဆောင်အကူအညီနှင့် လှလှဟုခေါ်သော်အပျိုကြီးအိမ်သို့သွားကြည့်ကြသည်.. အိမ်သည် နှစ်ထပ် ပျဉ်ထောင် ပျဉ်ခင်း အိမ်ဖြစ်သည်.. အိမ်အောက်ထပ်ဝင်သော တံခါးဘေးတွင် အပေါ်ထပ်လှေကားထားသလို.. အိမ်နောက်တွင်လည်း…
မနေ့က ကျွန်တော့် အကိုတဝမ်းကွဲရဲ့ နောက်မိန်းမ နဲ့ လမ်းမှာ ဆုံဖြစ်တယ်။ ဖြစ်ပုံက ဒီလို… ကျွန်တော့် အကိုတဝမ်းကွဲ နာမည်က ကိုထင်ကျော်ပါ… နှစ်လုံးရောဂါ နဲ့ ဆုံးသွားတာ (၃) နှစ်ကျော်ပြီ…။ သူရှိတုန်းက မိန်းမ…
ပူပြင်းလှသော နွေနေ့လေးတစ်နေ့ ။ ဒီနေ့ပျင်းပျင်းရှိတာနဲ့ သူငယ်ချင်းတယောက်ရဲ့အိမ်ကိုအလည်သွားမိခဲ့တာက စရမှာပေါ့ ။ အိမ်ထဲကိုဝင်ဝင်ချင်းပဲ ” ဟာ သားကြီးမင်းလာတာနဲ့အတော်ပဲ ငါဒီနေ့ဆော်နဲ့ ချိန်းထားတာကွ အိမ်ကိုခဏစောင့်ပေးစမ်းပါ ငါ့အမေလဲ သူ့ ညီမငါ့အဒေါ်ခေါ်သွားလို့ လှည်းကူးဖက်ခဏသွားတယ် ညနေမှပြန်ရောက်မယ် ထင်တယ်…
ရန်ကုန်မြို့ – မြောက်ဥက္ကလာ ရပ်ကွက်မှာနေထိုင်သော အကိုဖြစ်သူထံ သွန်းဆက်နဒီ ရောက်ရှိနေသည်။ အရပ် မနိမ့်မမြင့် ဆံပင်မှာ ခါးလယ်လောက်ထိ ဆံကျစ်အမြဲကျစ်လေ့ရှိသည်။ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အမိုက်စားနှင့် ပုရိသ အပေါင်း လည်ပြန်ငေးကြည့်ရသည့် အလှပိုင်ရှင်လေး – နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအပေါ်က…
အသက်က ၁၃_၁၄ နှစ်ပေါ့ .. တစ်နှစ်ကျတော့ ဇာတ်လမ်းစဖြစ်တဲ့အချိန်မှာလွန်ရောကျွံရော ၁၅ နှစ်ဘဲထားပါ။အဲဒီအချိန်တုန်းက ကိုယ့်ကိုယ်ကို ၁၅ နှစ်လို့တောင်သတိမထားမိပါဘူး။ပြောရရင်ရတန်းကအထိကဆရာမကိုကြောက်ရ၊စာမေးပွဲကျရင်မိဘဆူခံထိမှာကြောက်ရနဲ့ယောင်္ကျားတို့တတ်အပ်တဲ့အတတ်ဆန်းပညာတွေကို လေ့လာသင်ကြားဖို့ အခွင့်အရေးမရခဲ့ပါဘူး။ အဲ ကျနော်က စာအုပ်တော့ကြိုက်တယ်ဗျ ..ကာတွန်းကိုမလွတ်တန်းဖတ်တယ်ဝတ္ထုတွေလည်းဖတ်တယ် .. မင်းလူတို့ တာရာမင်းဝေတို့စာအုပ်မျိုးတွေကြိုက်တယ်။ရတန်းထိတော့…
ကျမနာမည်က ဇင်ဇင်ပြုံးပါ..။ သိတဲ့အတိုင်းပါဘဲ..။ ရင်အုံကြီးကြီး ၊ တင်သားထွားထွား နဲ့ မြင်ရတဲ့သူ ဘဝင်ဆူသွားရစေတဲ့ ကိုယ်လုံးပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့သူပါ..။ ကျမအသားက ခပ်ညိုညိုနဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ခပ်တောင့်တောင့်ပါ..။ သူများတွေက ပြောကြတယ်လေ..။ ကျမကိုယ်ခန္ဓာက ဆူဖြိုးကျစ်လစ်လို့ ဖုထစ်မို့မောက်နေရမယ့်နေရာတွေက ဖုထစ်မို့မောက်နေသတဲ့…
ကျနော့်အိမ်က လုံးချင်းတိုက်အိမ်လေးပါ။ တော်တော်လေးလည်းကျယ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ လူက သိပ်မရှိဘူးဗျ။ ကျနော့် အဖေရယ်၊ အမေရယ်၊ ကျနော်ရယ်၊ နောက် ကျနော့်အမေရဲ့ တပည့် မထားရယ်၊ နောက် အိမ်ဖော် အဒေါ်ကြီး ဒေါ်တင်ရယ် (အမည်အားလုံးပြောင်းထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။) စုစုပေါင်းမှ…
