အင်းစက် အောစာအုပ်များ သီးသန့်
အသားညိုညို မျက်နှာကအမြဲပြုံးချိုနေပြီး သဘောကောင်းမှန်းမြင်ရုံနဲ့သိသာစေတယ်။ လုပ်ငန်းရှင်ပေါက်စ အိမ်ထောင်မရှိ သမီးရှင်တွေမျက်စိကျတဲ့အပြင် သူ့အနား ဘာပဲလုပ်ရလုပ်ရဆိုတဲ့ စကီတွေအများကြီး။ အနေတည်ပြီး မိန်းကလေးတွေနဲ့အလုပ်ကိစ္စကလွဲပြီးမပြောတတ်သူမို့ ရှိန်ကြတယ်။ တစ်ခုတော့ ရှိတယ် ကိုဇော်မိုး မှာ အပြင်လူတွေမသိအောင် စိတ်ဖိစီးတာ တွေ ပျောက်ဖို့အတွက်…
ထုံမြို့ရဲ့ဝါဆိုမိုးက အငြိုးနဲ့များရွာသွန်းနေသလား ထင်မှတ်လောက်တဲ့အထိ မရပ်မနားအဆက်မပြတ်သွန်းဖြိုးလို့နေပါတော့တယ်ဗျာ ညကဘော်ဒါတွေနဲ့အရက်ဝိုင်းဖွဲ့သောက်တာများသွား လို့ခေါင်းတွေကိုက်ပြီး လူကအိပ်ယာနှိုးကတည်းက မလန်းပဲဖြစ်နေပါတော့တယ် ဆိုင်ကယ်ကိုစက်နှိုးလိုက်တော့ အမေ့ရဲ့ စကားလုံးများနားထဲပျံလွင့်လာပါတော့တယ် မိုးလင်းတာနဲ့ ဒါကဘယ်လည်း အိမ်အလုပ်ကူလုပ်မယ် မစဉ်းစားဘူး ကလေးလည်း မဟုတ်တော့ဘူးနော် အလင်းစက် အခုထိပြောနေရတုန်းပဲ ညကလည်း…
ရှမ်းပြည်နယ် တောင်ကြီးမြို့ရဲ့ ဆောင်းတွင်း .။ ခြံထဲမှာ မင်းလတ် ကင်းတာဝန်ကျနေသည် ။ ညဉ့်နက်လာလေ အေးလာလေမို့ မင်းလတ်ဂျာကင်ကို လည်ပင်းအထိ ဇစ်ဆွဲတင်လိုက်သည် ။ သေနတ်ကို ဘယ်လက်နဲ့ ပိုက်ထားရင်း ညာလက်နဲ့ အပြာရင့်ရောင် တောဆောင်းဦးထုပ်ကို…
ဟူးးးး.. မောလိုက်တာ.. လမ်းတွေ ပိတ်လိုက်ပုံများ.. ကားမောင်းရတာ နှဖူးကချွေး ဒက်ရ်ှဘုတ်ပေါ် ငေါက်တောက် ပန်းတယ် အဟုတ်..” “အွန်း.. ကျေးဇူးရှင်.. ရောက်လာတာနဲ့ ကြားရပြီ.. နေ့စဉ်ဆိုနေကျ တေး.. ရေခဲဘီဒိုထဲမှာ လီမွန်တီး အသင့်ဖျော်ထားတယ် သခင်မ..…
မောင်နဲ့ကျမကဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်အနေအထားပေါ့ ငြင်းဆန်နေလို့လဲ ဘာမှထူးတော့မှာမဟုတ်ပါဘူး ရှင်…. ကျမရဲ့ တကိုယ်လုံးဟာလည်း ရမက်သွေးတွေနဲ့ ပေါက်ထွက်လုမတတ် ဖြစ်နေရတာကတကြောင်း သူကလည်း စလာပြီမို့ ကျမလည်း တွန့်ဆုတ်မနေတော့ဘဲ သူ့လီးကြီးရဲ့ ဒစ်ကို ငုံပြီး တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်မိပါတယ်။ ပဲရစ်ဆပ်ပြာမွေး နံ့လေးသင်းနေတဲ့ သူ့ဒစ်ကြီးကို…
သက်ထွေး ရင်တွေ ခုံနေမိသည်။ သူတကယ်ပဲ ကြုံရတော့မည်လား။ ဒါမှ မဟုတ် သူ့ကို အင်သွားတာလား၊ မကြာခင် အဖြေပေါ်တော့မှာပဲလေ။ သူဆိုင်ကယ် အစုတ်ကလေး နှင့် စစ်ကိုင်းတံတားကို ဖြတ်ကာ သူငယ်ချင်းတယောက်ညွှန်လိုက်သော ဟက်ပီးဟော်တယ် လေးသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။…
မဇင်…အတူးလေးအိပ်သွားပြီလား… အိပ်သွားပြီတေဇ…မင်းရော မအိပ်သေးဘူးလား… ဧည့်ခန်းထဲရှိထင်းမိုးဖိုလေးရှေ့တွင် မီးဖိုကအလင်းရောင်ရယ် နံရံကပ်မီးအဝါလေးတွေရဲ့ မစို့မပို့ အလင်းရောင်ထဲ မွေးပွကော်ဇော်ပေါ်ထိုင်ကာ ဆိုဖာကိုမီထားသည့် စိုးတေဇ အမေးကိုဖြေလည်းဖြေသလို ဇင်မိုးသူ အနိမ့်သံလေးဖြင့် ပြန်လည် မေးလိုက်လေသည်… စိုးတေဇလည်း အသားဖြူဖြူ မှာ နက်ပြာရောင်ဆွယ်တာလေးနဲ့…
ဦးစိုးခိုင်နှင့် ဒေါ်မီမီစိုးတို့သည် စီးပွါးရေး လုပ်ငန်းတွင် အောင်မြင်ကြသူများ ဖြစ်ကြသည်။ ငယ်ရီးစားများ ဖြစ်ကြသော်လည်း စီးပွါးရေးကို အလေးထားကြသဖြင့် ဦးစိုးခိုင် အသက် 30 ၊ ဒေါ်မီမီစိုး 28 နှစ် အရွယ်မှ အိမ်ထောင်ပြုဖြစ်သည်။ ဦးစိုးခိုင်သည်…
အခန်း (၁) ၂၀၀၈ ခုနှစ်၊ ဧပြီလ (၃) ရက်။ မကြာခင် သင်္ကြန်ကျတော့မည်။ သင်္ကြန်ရယ်၊ ဥသြရယ်၊ ရွက်ကြွေလေးတွေရယ်၊ ရှင်းပြီးလှပနေတဲ့ ကောင်းကင်ပြာလေးရယ်… ဒါတွေဟာ နွေဦးပန်းချီကားတစ်ချပ်ထဲက နွေသရုပ်စုတ်ချက်တွေပါပဲ ချစ်သူရယ်..။ ဟိုးဝေးဝေး ဗာင်္ဒပင်က…
” အကို….နာသေးလား ဟင်….” အေးသီက သူ့အကို မျိုးစစ်ကို ဒဏ်ရာများအား ဆေးထည့်ပေးရင်း လှမ်းမေး၏။ မျိုးစစ် အံကို တင်းတင်းကြိတ်သည်။ ” သက်သာနေပါပြီ….ညီမလေးရယ်….တောက်….ဒီကောင်ငဘ တမင်ယုတ်မာတာ….ဒီကောင် ငါ့ကို ရန်ငြိုးထားပြီး တမင်ချောက်ချတယ်…ဆိုတာ…ငါသိတယ်….အေးသီ….” ” အကိုရယ်….ဒေါသမထွက်ပါနဲ့….သူ့အကုသိုလ်နဲ့သူသွားမှာပါ….”…
