Month: January 2025

ခိုင်လေး တယောက် သူများတွေ အပြန်အလှန်ချပ်နေကြသော ချပ်တင်းတွေကို ဖတ်ပြီး။ သူမ အဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းကြွလာသလို ခံစားနေရသည်။ အဖုတ်တွင်းမှ အရည်တွေ လည်း တစိမ့်စိမ့် စီးကျလာခဲ့လို့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတခုလုံးလည်း ရွဲနေခဲ့ပြီ။ သူမ မနက်စောစော…

မ အဝတ် တွေ လဲလိုက် ပါလားဟင် ခေါင်းကိုက် နေတယ်ဆို ” “ အင်း မောင် အပြင် ခဏ ထွက်ပေးနော် ” “ နောက်ဖေး မှာ သံပုရာသီး ရှိလား…

” စိုးမြင့်ရေ ” ” ပြော … ကိုစံတင့် ” ဆောင်းအကုန် နွေအကူးမို့ လယ်ယာ လုပ်ငန်းခွင် ဝင်ပြီး ပြန်လာသော ရွာသူရွာသားများ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြင့် ဆူညံ နေသည်။ ” ည…

ကျွန်တော် ကိုမောင်မောင်ကို အတော်မကျေမနပ်ဖြစ်မိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ…. ကျွန်တော့်ပိုင်နက်ထဲက အစာကို လက်ရဲဇက်ရဲနဲ့ မခန့်လေးစား လုယူခဲ့တာကိုး။ ဒါကတော့…. မဖြစ်သင့်ဘူး….။ သူဘယ်လောက် ချမ်းသာချမ်းသာ… ကျွန်တော့်ထက် ဘယ်လောက်ဘဲ အဆင့်မြင့်မြင့်ပေါ့။ အခုတော့…. ကျွန်တော့်မှာ နေရခက်…. တွေးရခက်နဲ့…

မင်းဆွေနွယ် က သူ မထက် အသက် နှစ်နှစ်ခန့် ကြီးပြီး မင်းမျိုးနွယ် ဟု ခေါ်သော သူမ နဲ့ အသက်ရွယ်တူ ခန့်ရှိသူ ညီတစ်ယောက် ရှိသည် ။ ညီမဖြစ် သူ ငွေစင်က…

ဖွာလက်စ ဆေးလိပ်ကို ပြာခွက်ထဲခဏချထားပြီး အောင်အောင် ဆိုင်ပြင်ဘက်သို့လှမ်းရှိုးလိုက်သည်။ အားပါးပါး တော်တော်ကိတ်တာဘဲလို့သူ့စိတ်ထဲကပြောလိုက်သည်။ ဆိုင်ရှေ့ကဖြတ်သွားသူမှာ ဒေါ်စန်းစန်းမြင့်တို့သားအမိ ဒေါ်စန်းစန်းမြင့်နှင့်သူ့သမီးမေသက် သားအမိလိုထက်ညီအမလိုဖြစ်နေသည်။ ဆရာလေး တစ်ယောက်ထဲလား လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ပိုင်ရှင် ကိုမြကြီးက လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို လာချရင်းပြောလိုက်သည်။ ဒီည ဘောလုံးပွဲကောင်းတယ်နော် ဆရာလေး…

အမှတ်ရစရာ အကြောင်းတွေ တွေးမိတိုင်း ကျမစိတ်ထဲ မနေ့တနေ့ကလိုပါပဲ။ ပထမဆုံးနှင့် ငယ်ချစ်ဦးမို့ တသက်တာ မေ့မရနိုင်ခဲ့ပါ။ သူ့ကို သတိရလွမ်းဆွတ်တိုင်း အင်းအားမဲ့ ချိ့နဲ့စေပေမဲ့ တခါတလေတော့ စိတ်အစဉ်က တက်ကြွလန်းဆန်း တက်ပြန်တယ်။ ခုလို သူမြို့က ပြန်ရောက်နေတယ်လို့…

ဒီနေ့ ည ညစာအတူစားဖို့ ဖိတ်ထားတာမို့ ဇော်မျိုးအိမ်ကို ကျနော်လာခဲ့ရတယ်။ လာသာလာရတာ။ မျက်နှာတော့ အပူသား။ အဖြစ်က ဒီလိုဗျ။ ဇော်မျိုးမှာ အရမ်းလှတဲ့ သီတာဆိုတဲ့ မိန်းမရှိတယ်။ သီတာက ခေတ်မီမီနဲ့ အားကစားလိုက်စားလို့ ထင်ပါရဲ့။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကလည်း…

ဦးသောင်းမင်းသည် သက်ပြည့်အငြိမ်းစားယူပြီးနောက် ကံဆိုးစွာဇနီးဖြစ်သူနှင့် ကိုယ်ပိုင်အိမ်ကလေးကိုလက်လွှတ် ဆုံးရှုံးခဲ့ရသဖြင့်သောင်ပြင်တွင် လွှတ်နေသောခွေးကဲ့သို့ဖြစ် နေသည်။ ထို့ကြောင့်ဦးသောင်းမင်းသည်(-)မြိ ု့တွင် အိမ် ခန်းငှါး၍ တစ်ဦးတည်းနေထိုင်လေတော့သည်။ဦးသောင်း မင်း ကောင်းစားစဉ်တုန်းကဆိုလျှင် အိမ်ထောင်သည်တွေ ကိုပင် မရှောင်တတ် သူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ဘဝတူအိမ်ထောင်သည် များ၏အဓိက…

ကျမငယ်ငယ်လေးထဲက မိဘတွေ ဆုံးသွားလို့ အဒေါ်နဲ့ ရင်းနီးတဲ့ ရန်ကုန်က ချမ်သာတဲ့ မိသားစုတစ်ခုက မွေးစားထားလို့ ရန်ကုန်ရောက်နေတာ… မွေးစားတယ် ဆိုပေမယ့် တစ်ကယ့်မိသားစုလိုဘဲ ငယ်ငယ်လေးထဲက ပြုစု စေါင့်ရှောက်လာကြတာပါ. ဘဝမှာ ဘာမှ လိုလေသေးမရှိဘူး… မွေးစားအကိုဆိုလဲ…