အင်းစက် အောစာအုပ်များ သီးသန့်
အပြင်း စား ဇာတ်လမ်း တို) ကိုယ့်စိတ် ကို မထိန်းနိုင်သူများမဖတ်ရ၊ ဖတ် ပီး ထု မိ ၍ အားကုန်ပါက အငယ်ကောင်နှင့် လားလားမျှမဆိုင်ပါကြောင်း ချိတ်ချိတ်ချင်းမို့ချိတ်မိတာ၊ အမှိုက်ရှိလို့ခွေးချီးလာသလို အသွင်တူလို့ပေါင်းမိထားတဲ့ ငထူးနဲ့ငတိုး။ နာမည်ကသာ…
ဟဲ့ ပ ပ နင့် နို့တွေရော ဖ င်တွေရော ဒီအေ တာအတွင်းမှာ မတရား ကြီးလာတယ်နော် ဟိုကောင်မ ဇ င်မာ လဲ ဒီတိုင်းပဲ ငါ တစ်ယောက်ပဲ သိပ်မထွက်သလိုပဲ .…
နောင် တ ဆိုတာ ပူလောင်မှန်း သိပေမယ့် ခုတော့ မိဆူးတစ်ယောက် တုန်လှုပ်နေရပြီ။ အိမ်မှာထိုင်မရ ထမရ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး အယောင်ယောင် အမှားမှား ဖြစ်နေမိတယ်။ ငါ့ကိုလာဖမ်းတော့မှာလား။ အဖမ်းခံရတော့မှာလား တွေးရင်း မျက်ရည်များ ဝိုင်းလာမိတယ်။ ဥပဒေနဲ့…
ဒီနေ့ လုပ်စရာလေး နဲနဲ ပါးပါး လုပ်ပြီး လယ်တဲထဲ ဆေးလိပ်တိုလေး နဲ့ မှိန်းနေတုန်း ဗြုံးဆို ခင် လှ ပေါက်ချလာတယ်။ မျက်စိတဆုံး မြင်နေရတဲ့ လယ်ကွင်းပြင်ကို ငေးပြီး ဟိုတွေးဒီတွေး တွေးနေတာမို့ ဒီကောင်မ…
ဆန ္ဒတွေ ပြင်းထန်လာတဲ့ အေပရယ်က မောင်မောင့်အ နမ်း ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း တုံ့ပြန်လိုက်ရင်း မောင်မောင့်ဘောင်ဘီကြယ်သီး ကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အောက်ကို ဆွဲချလိုက်တော့ အတွင်းခံထဲကနေ ထောင်ထနေတဲ့ မောင်မောင့်လိင်တံကြီးက နည်းနည်း လွတ်လပ်ရေး…
“ ဘာမှန်းလဲမသိဘူး…” လက်ထဲက စာရွက်ပိုင်းလေးကို ခေါက်လိုက်ရာက ဘေးဘီကိုကြည့်လိုက်တော့ စောစောက စာလာပေးသော (၁၉) နှစ် (၂၀)နှစ်လောက်အရွယ် ကောင်လေးကို မတွေ့ရတော့ပေ။ ဒီနေ့သင်တန်းပိတ်ရက်ဖြစ်လို့ ရေမိုးချိုးအဝတ်အစားလဲကာ ခါတိုင်း သင်တန်းပိတ်ရက်များကလို သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သီတာ့ဆီ သွားဖို့…
ခင်ခင်လေးတစ်ယောက်သူနာပြုသင်တန်း ဆင်းပြီးတောရွာလေးတစ်ရွာမှတာဝန်ကျတယ်။ အသက်ကငယ်ငယ်ရုပ်ရည်လေးကရှိတော့အဖြူနှင့်အနီလေးတွဲဝတ်ထားရင်ကျက်သရေရှိလုံးဝန်းပြီးတောင့်တင်းတဲ့တင်သားလေးက အိချောပိုထက်သာတယ်။အွန်း တင်ပဲရှိတယ် ထင်လားရင်လဲရှိတယ်။မြန်မာဝတ်စုံလေးနှင့်ဆိုမြင်သူတိုင်းချစ်ကြတယ်။ဒါပေမယ့်ခင်ခင်လေးမှာရာ်းစားသနာမရှိခဲ့ဘူး။ကြိုက်တဲ့သူတွေရှိပေမယ့်လည်းခင်ခင်လေးစိတ်မဝင်စားရဲဘူး ဘာလို့လဲဆိုတော့ခင်ခင်လေးမိဘကဆင်းရဲတယ်။မိဘကပညာသင်ပေးနေတဲ့အရွယ်မှာ ရည်းစားသနာများထားခဲ့ရင်မိဘကပြောဆိုပြီးပညာဆက်သင်ခွင့်ရမှာမဟုတ်လို့ပဲ။ “ကဲညီမ ညီမလေးကိုဒီရွာကလူတွေနှင့်မိတ်ဆက်ပေးမယ်” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်ဆရာ” “ဒီနေ့ ခင်များတို့ရွာကိုအသစ်ရောက်လာတဲ့ သားဖွားဆရာမလေးပါ၊သူ့နာမည်ကခင်ခင်လေးတဲ့၊ဝန်ထမ်းအသစ်တွေချပေးတဲ့အတွက် အဆင်မပြေတာလေးတွေရှိရင်ဒီရွာကရပ်မိရပ်ဖတွေကကူညီစောင့်ရှောက်ပေးစေချင်တယ်” “ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာကြီး၊ကျနော်တို့စောင့်ရှောက်ပေးပါမယ်၊အခုတော့ဆေးပေးခန်းကဆောက်နေဆဲကာလဆိုတော့ကာဆရာမလေးကို ကျနော်တို့ရွာကသင့်တော်တဲ့အိမ်တစ်အိမ်မှာနေရာမှာစီစဉ်ပေးပါ့မယ်” “ဒီကိစ္စက ဥက္ကဌကြီးတို့ကိုအားကိုးရမှာပဲ” “ရပါတယ်ဆရာကြီး၊ကျနော်တို့ရွာရဲ့ကျန်းမာရေးနိမ့်ကျတဲ့အခြေအနေတွေတိုးတက်လာပေါင်ကျေးရွာဆေးပေးခန်းနှင့်ဝန်ထမ်းချပေးတဲ့အတွက်ဆရာကြီးတို့ကိုအထူးကျေးဇူးတင်ပါတယ်”…
ဝေ ဖင်မခံရဲသေးဘူး…စောက်ပတ်ပဲလိုး” စောက်ပတ်ပဲလိုးမှာပါ… ဝေ့စောက်ပတ်ကို လိုးလို့မဝ,သေးပါဘူး၊ စောက်ပတ်လိုးလို့ဝ,မှ ဖင်လိုးမှာ..” ” ဝေ ပေးတာကြိုက်ရဲ့လားဟင်..ဝေ အပေးကောင်းရဲ့လား…” ” ကိုယ်ကတော့..ရှယ်ပဲ…သူမျ ားက ဘယ်လိုပြောကြမယ်တော့ မသိဘူး “ ” ဟွန်း…ဟုတ်တယ် …လိုက်ခံပြီး…
ပန်းဆိုးတန်းကားဂိတ်က ထုံးစံအတိုင်း စည်ကားနေ၏။ ညနေ ရုံးတွေဆင်းချိန်ဆို ကားဂိတ်မှာ တန်းစီနေကြတဲ့ လူတွေက အလှူပေးနေတဲ့ မဏ္ဍပ်ရှေ့က တန်းစီစောင့်နေကြတဲ့ ကလေးတွေလို ကျိတ်ခဲနေကြသည်..။ ဆရာမခင်မာဆွေ တစ်ယောက် စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်သွားရသည်..။ အထက်တန်းပြ ကျောင်းဆရာမ ဖြစ်ပေမယ့်…
(အောက်ဖော်ပြပါဇာတ်လမ်းသည်ရသစာပေသာဖြစ်ပီးအတုမယူပညာသာယူရန်မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။) ကျွန်နော် နယ်မြို့လေး တစ်မြို့ မှာ တာဝန်ကျစပေါ့ ။ ထုံးစံ အတိုင်း ကျွန်နော်က တစ်ယောက်တည်းသမား မို့ ရုံးအိပ်ရုံးစားပဲနေတယ် ။ ရုံးမှာ ကျွန်နော် နဲ့ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် သူငယ်ချင်း သီဟ…
