အင်းစက် အောစာအုပ်များ သီးသန့်
ကျောင်းဆရာမလေးဆွေဆွေမြင့်တယောက် ထမင်းစားနားချိန်ဝယ် ဖုန်းဖွင့်လိုက်ပြီး ဖေ့ဘွတ် သုံး နေခိုက် မက်စင်ဂျာကနေစာပို့တာတွေ့လိုက်သည် အော်…ကျော်ကို့ဆီကကိုး ” ဟိုင်း! ထမင်းစားပြီးလား ဆွေဆွေ ” သူမ ချစ်သူဟောင်းပေါ့ အခုတော့အိမ်ထောင်ကိုယ်စီ နဲ့ဖြစ်နေကြပါပြီ… ” အေး ပြီးပြီ…
ကျနော်အမေကကျနော်၆တန်းနှစ်မှာဆုံးသွားတယ်၊တစ်ဦးတည်းသောသား အဖေနဲ့ပဲ ပျင်းရိငြီးငွေ့စွာနဲ့ပဲ ဘဝကို ဖြတ်သန်းခဲ့ရတာပေါ့၊ ကျနော် ၉ တန်းရောက်တော့ အဖေက ညဖက် အိမ်ပြန်လာရင် အရက်တွေသောက်ပြီး ပြန်လာတတ်လာပြီ။အဖေအရက်တွေ မူးနေရင်တော့ ဘာမှမပြောတတ်ပဲအိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး တန်းအိပ်တော့တာ၊ အဖေက သန်တုန်းမြန်တုန်းဆိုတော့ အသက်…
ကျွန်မတို့ မိန်းကလေးတွေဟာ ပျှမ်းမျှအားဖြင့် အသက် (၁၃)၊ (၁၄)နှစ်လောက်မှာ ရာသီသွေးစပေါ်ပြီး အပျိုဖေါ်ဝင်ကာစဖြစ်သည်။ အစပထမမှာ လစဉ်မမှန်သေးပေမယ့် ပျောက်လိုက်ပေါ်လိုက်နဲ့ အစပြုပြီး နောက်ပိုင်းမှာလစဉ်မှန်သွားပါသည်။ဒီလိုရာသီသွေးစပေါ်ပြီး အပျိုဖေါ်ဝင်ပြီဆိုတာနဲ့ ကျွန်မတို့ မိန်းကလေးတွေရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲက ဟိုမုန်းဓါတ်တွေဖွံ့ဖြိုးပြောင်းလဲမှုကြောင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ…
ကျွန်မ ရဲ့ ခန္တာကိုယ် မှာ အဝတ်အစား မရှိတာ ကြာခဲ့ပါပြီး အဆင်တန်ဆာ ဆိုလို့လည်ပင်း မှ သားရေ ခွေးလည်ပတ် လေး နဲ့ တွဲထား တဲ့ သံကြိုး တန်းလန်း လေး ။…
အဲဒီနေ့ကကျမချောင်းကြည့်တာကိုကောင်လေးရိပ်မိသွားတယ်ထင်တယ်… သူကလဲရေချိုးခန်းတံခါးကိုမပိတ်တာအကြံနဲ့ထင်ပါရဲ့.. ဒါပေမဲ့ကျမကတော့ထောင်မတ်နေတဲ့သူ့ဟာကြီးးကိုမြင်လိုက်ရပြီး.. သူ့မျက်နှာလဲမကြည့်ရဲတော့တာနဲ့အိမ်ကိုပြန်လိုက်တယ် အိမ်ရောက်တော့လဲ အဲဒီကောင်လေးဂွင်းထုနေတာကိုဘဲမြင်ယောင်နေပြီး. .ကျမအဖုတ်ထဲကအရည်တွေကလဲစိမ့်ထွက်နေတာနောက်ဆုံးမထိန်းနိုင်တော့တာနဲ့ မီးဖိုခန်းထဲဝင်ပြီး… သူများတွေပြောသံကြားဘူးတဲ့အတိုင်း ခရမ်းသီးတစ်လုံးကိုရေဆေးပြီးအိပ်ခန်းထဲယူလာပြီး ကျမအဖုတ်ကွဲကြောင်းလေးအတိုင်းပွတ်လိုက်အစိလေးကိုထိုးလိုက်လုပ်နေပါတော့တယ်.. .အိုအရမ်းကောင်းလိုက်တာပါလား..ကောင်လေးရဲ့ဟာကြီးနဲ့သာဆိုရင်လို့တွေးရင်း အဖုတ်ထဲကိုထိုးသွင်းလိုက်ဆွဲထုတ်လိုက်လုပ်နေမိပါတော့တယ်… အိုး…ကောင်းလွန်းလို့ကျမပါးစပ်က တစ်ဟင်းဟင်း…..နဲ့ညည်းညူနေမိပါတယ်… ခရမ်းသီးနဲ့လုပ်ကြည့်တာအရမ်းကိုကောင်းလွန်းလှပါတယ်ရှင်… ဟိုကောင်လေးရဲ့လိင်တံကြီးနဲ့သာ အဖုတ်ထဲထိုးသွင်းလိုက်ရရင်..ကျမစဉ်းစားရင်းအရမ်းကိုခံချင်စိတ်တွေဖြစ်နေပါပြီ…. .ပက်လက်လှန်ပြီးလုပ်ရတာအားမရတာနဲ့ကုတင်အောက်ကိုဆင်း. ကုတင်ပေါ်ကိုခြေထောက်တစ်ချောင်းကိုတင်လိုက်ပြီး…
တစ်နေ့ ကျနော်အလုပ်က ပြန်ရောက်ရောက်ခြင်း အမေဖြစ်သူက သားရေ မနက်ဖြန်ပိတ်ရက်မဟုတ်လား အမေ ဥပုသ်ကျောင်းသွားမလို့ အဲ့တာ သင်္ဘောဆိပ်နားကညဈေး သွားပြီး အမေ့ကို ဆွမ်းချက်စရာလေး တွေ သွားဝယ်ပေးပါလား အာ … သားမှပစ္စည်း ဈေးမသိတာ တော်ကြာအမေကဆူဦးမယ်…
မင်းအောင်က ကျူရှင်ဆရာ။ ကျူရှင်ဆရာဖြစ်သလို သိက္ခာကလည်းရှိတယ်။ မိန်းမ ကိစ္စအရှုပ်အရှင်းမရှိဘူး။ ရှိဖို့လည်း လူမထင်ပါဘူး။ ရုပ်ကလည်းဆိုးတာကိုး။ သူကလည်း မိန်းမတွေနဲ့ဆို ခပ်တန်းတန်းပဲဆက်ဆံတယ်။ မဆက်ဆံရင်လည်း သူ့အသက် ၂၃လောက်နဲ့ ဘယ်သူကလေးစားမှာတုန်း။ သူ့မှာက အားနည်းချက်တစ်ခုပဲရှိတယ်။ သူ့အမ နှင်းဖြူ။…
မီးရောင်စုံလင်းလိုက်မှိတ်လိုက်နဲ့ တီးလုံးသံတွေအောက်မှာ တစ်ယောက်ထဲလူးလွန့်ပြီစိတ်လိုလက်ရ ကေသီတစ်ယောက်ကနေမိသည်။ ဖင်လေးကိုလှုပ်ခါလှုပ်ခါဖြင့်ဆက်ဆီကျကျအကကြောင့် မျက်လုံးပေါင်းများစွာ၏စူးစိုက်ခြင်းကိုခံနေရလေသည်။ အနောက်ကနေ ပုခုံးလှမ်းပုတ်လိုက်သောကြောင့် အလန့်တကြားလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တစ်ရုံးထဲအလုပ်လုပ်သူ သန္တာတစ်ယောက်ဖြစ်နေသဖြင့်ဝမ်းသာအားရ ” ဟယ်..သန္တာ..” ” ကောင်မရီး… တစ်ယောက်ထဲလာကဲနေတယ် ကြည့်စမ်း ..ငါ့ကိုတောင်မခေါ်ဘူး..” ကေသီတစ်ယောက် သန္တာကို…
ကျတော် ၈ တန်းကျောင်းသားဘဝက.. တောရွာလေးမှာ ကျောင်းတက်ရပါသည်။ ကျတော့ရွာနဲ့ ကျောင်းက.. ၁.နာရီလောက်.. လမ်းလျောက်ရသည်။ တောသားတစ်ယောက် ဖြစ်ပေမယ့်.. အသားကဖြူသည်။ အရွယ်ရောက်တဲ့ လူပျိုတယောက် မဟုတ်ပေမယ့်.. ရင်ခုန်တက်သော .. အကြောင်းအရာများ.. ပေါ်လာပါသည်။ သူ့နာမည်က..ထွေးထွေး။…
ကလင်…ကလင်…ကလင်…ကလင်’ အလုပ်တက်ဘဲလ်သံနဲ့အတူ လုပ်ငန်းခွင်သို့ အပြေးလေးလှမ်း ဝင်ခဲ့ပြီး တနေ့တာအလုပ်ခွင်ကိုစတင်လိုက်ပါသည်။ အော်မေ့နေလို့ ကျနော့်နာမည်နဲ့ မိတ်လိုက် အဲလေ မိတ်ဆက်ပေးရဦးမှာပဲ ကျနော်နာမည်က ‘မိုးမခ’ ခင်မင်သူအများစုကတော့ ကိုမိုးပဲခေါ်ကြတာပေါ့ သချာၤနဲ့ကျောင်းပြီးထားပြီး ရေသန့်စက် ရုံလေးတခုမှာ လခစား ဝန်ထမ်းလေးတဦးပေါ့ဗျာ…………
