အင်းစက် အောစာအုပ်များ သီးသန့်
တင် ထွန်းအိပ်ရာ မှ နိုးလာသည်။ နွေရာသီဖြစ် သဖြင့် ချွေးတွေရွှဲနေသည်။ မိမိဘေးတွင် အိပ်နေသော မိန်းမဖြစ်သူ လှမူကို ကြည့်လိုက်သည်။ လှမူသည် တင်ထွန်းကို ဖင်ပေးပြီး အိပ်နေသည်။ ဖင်လုံးကြီးတွေသည် ထွားလှသည်။ ထမီမှာ ပေါင်ရင်းနားအထိလန်တက်နေသည်။…
အပ်ချုပ်စက်ခုံကို ကွယ်ပီး ထိုင်နေတဲ့ ကိုယ်လုံး အိထွေးထွေးလေးကို အတင်းဆွဲထုတ်ပီး ထူမလိုက်တယ်။ ဆက်တိုက်ဆိုသလိုပဲ ဘလောက်အင်းကျီ နှိပ်စိလေးတွေကို တဖျောက်ဖျောက်မြည်အောင် ဆွဲဖွင့်လိုက်တယ်။ ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ဟင်းလင်းပွင့် ထွက်သွားတာနဲ့ အနက်ရောင်ဘရာစီယာလေး မနိုင်ဝန်ထမ်းထားရတဲ့ ဝါဝင်းစိုပြေတဲ့ နို့ကြီး၂မွှာက ဝင်းကနဲ…
ငါ သိပ် အထီးကျန်တယ် သူငယ်ချင်း။ ဒါကြောင့်နင့်ကို ငါ ကိုယ်ချင်းစာတယ်” လို့ ကျွန်တော် ပြောလိုက်တော့ နန်းဝေဝေမြင့်က ကျွန်တော့်ကို အကြောင်သား ကြည့်နေတယ်။ “နင်က အထီးကျန်ရအောင် ရည်းစားကြီး ငုတ်တုတ်နဲ့လေ။ ငါက အသည်းကွဲနေတာဟဲ့”…
“သူ” ဆိုတာက မောင်မောင်ဦး ပါ။ “သူတို့” ဆိုတာက မောင်မောင်ဦးနဲ့ သိင်္ဂီမော် တို့လင်မယား။ ကျွန်မကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ငယ် သူငယ်ချင်း။ နေရာကမြန်မာရိုးရာ သြင်္ကန်ပွဲ ကျင်းပနေနဲ့ မြန်မာနိုင်ငံ ပြင်ပက တစ်နေရာ။ ဒီကိုလာရင်း…
ကိုထွန်းလူတို့မြို့တက်တိုင်း မစန်းစန်းနှင့်ပြူးကျယ်တို့က ချိန်းချိန်းလိုးနေကျဖြစ်သည်။ အိမ်ချင်းကလည်း တောင်ဖက်မြောက်ဖက် ကပ်လျက်သားဆိုတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်နေကြသည်ကို မည်သူမျှမရိပ်မိကြ။ ပြီးတော့သူတို့နှစ်ယောက် အသက်ချင်းကလည်း အလွန်ကွာသည်။ ပြူးကျယ်အသက်က အခုမှ ၁၈ နှစ်ထဲဝင်စ။ မစန်းစန်းအသက်က ၃၆ နှစ်ရှိပြီမို့ ပြူးကျယ်ထက် ၁၈…
အသားညိုညို မျက်နှာကသိပ်အလှကြီးမဟုတ်ပေမယ့် အသက် ၁၉ နှစ်လို့ မထင်ရလောက်အောင် သာမာန်ထက်ထွားကြိုင်းတဲ့ မိန်းမပျိုလေး။ အထူးသဖြင့်ကတော့ ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ပေါင်သား အထက်က အိစက်တင်းပြည့်ကာ ကောက်တက်နေတဲ့ တင်သားအလှက အထူးခြားဆုံးဆိုရမယ် ရင်သားကတော့ သာမာန် လောက်ပါပဲ။ လေးတန်းအထိပဲပညာသင်ခဲ့ရပြီး စက်ဘီးတစီးနဲ့…
ဆယ်တန်းမပြီးပဲကျောင်းထ်ွက်ထားတော့ ကျွန်မဘာလုပ်ရမယ်မသိ။ အသက်က ၂၀ကျော်တဲ့အထိ အလုပ်လဲရေရေရာရာမရှိ။ အိမ်ကလဲ စီးပွားရေးအဆင်ပြေလှသည် မဟုတ်တော့ အလုပ်လျှောက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ရတယ်။ ဘွဲ့များများရတဲ့ သူတွေတောင် အလုပ်ရဖို့ခက်နေတဲ့ခေတ်ကြီးထဲ ကျွန်မလိုဆယ်တန်းမပြီးတဲ့သူအတွက် အပုံကြီးခက်တာအမှန်ပါပဲ။ ရှိစုမဲ့စု ပိုက်ဆံလေးနဲ့ ကျွန်မကွန်ပြူတာသင်တန်းတက်တယ်။ အလုပ်ရဖို့ ကြိုးစားတယ်။…
ကျမနာမည် ဝေမာစိုး အရမ်းရင်းနီးသူတွေကတော့ စိုးလေးလို့ခေါ်ကြတယ်လေ တက္ကသိုလ်ပထမနှစ်သင်္ချာတက်နေတာပါ ကျမတက္ကသိုလ်တက်တော့လဲ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေနဲ့အတူတူတက်တာ မိန်းကလေးဆောင်မှာ ကျမနဲ့သူငယ်ချင်းလေးယောက် ယောင်္ကျားလေးအဆောင်မှာ မူပိုင်နဲ့သူ့သူငယ်ချင်းတွေနေကြတယ် အဆောင်ချင်းကကပ်လို့လေ။မူပိုင်ဆိုတာ အခြားသူမဟုတ်ဖူး သူငယ်တန်းထဲကနေ ခုချိန်ထိကျောင်အတူတက်ခဲ့တဲ့ငယ်သူငယ်ချင်း ကစားလဲအတူစားလဲအတူတူ အကူညီလိုရင်အပြန်အလှန်ကူညီကြတာ ပြောမနာဆိုမနာသူငယ်ချင်းအရင်းကြီးပါ။ အမှန်ပြောရရင် အထက်တန်း…
အလုပ်လုပ်နေရာမှ အသင်းအမှုဆောင်ကိုသောင်းစိန်နှင့်အတူဝင်လာသောမိန်းမလှလေးဆီ မျက်စိကရောက်ဖြစ်သည်။ “အောင်သူဒါမင်းနဲ့အတူတာဝန်ကျတဲ့အရောင်းပဲ” ကိုသောင်းစိန်ကတည်တည်တန့်တန့်မိတ်ဆက်ပေး၏။ အောင်သူကသမဝါယမ ကုန်ဝယ်စာအုပ်များ အစီအရီထပ်ထားသောစာပွဲဘေး နှစ်တောင်ခန့်ကုန်ဝယ်စာအုပ်များ၏စာအုပ်ပုံလေးပုံကြားမှခါးဆန့်၏။ “ဟုတ်ကဲ့ဦးလေးသူ့ကိုဘာတာဝန်ပေးရမလဲဟင်” “အရောင်းပါဆိုကုန်ချိန်တဲ့ဘက်ကပေါ့ဟ ညနေကျရင်ဥက္ကဌအိမ်ကိုခွေအပ်ရင်းမင်းလာခဲ့အုံးနော်ကြားလား” “အော်ဟုတ်ကဲ့ဦးခင်မောင်။ (၅)လမ်းအဘဦးအောင်ရှိန်ရှိလား” သူကဆိုင်ရှေ့တွင်ကြိပ်ကြိပ်တိုးနေသောလူအုပ်အပေါ်မိုး၍ ဆိုင်အတွင်းမှအသံကျယ်ကျယ်အော်ရင်းစာအုပ်ထောင်ပြ၏။ “ရှိတယ်ရှိတယ်ဆပ်ပြာနို့ဆီ ဖယောင်းတိုင်” “အကုန်ယူမယ်ပြောလဲပြီးတာပဲဗျာ” “ဟဲ…
ခိုင်လေး တယောက် သူများတွေ အပြန်အလှန်ချပ်နေကြသော ချပ်တင်းတွေကို ဖတ်ပြီး။ သူမ မှာ ဖောင်းကြွလာသလို ခံစားနေရသည်။ အတွင်းမှ အရည်တွေ လည်း တစိမ့်စိမ့် စီးကျလာခဲ့လို့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတခုလုံးလည်း ရွဲနေခဲ့ပြီ။ သူမ မနက်စောစော…
