ပျော်လိုက်တာ ဆရာရယ်

ကျွန်မနာမည်က ရတီဖူး။ အသက်ကတော့ ၃၈နှစ်ထဲကိုရောက်နေပြီ။ အဖေကဗမာ အမေက တရုတ်ဆိုတော့ အသားကတော့ဖြူဖွေးနေတာပဲ။ မျက်နှာလေးကတော့ အမေ့အမွေရထားတော့ နုဖတ်နေတာပဲ။ အသက်အရွယ်ထက်တောင် နုသေးတယ်ရှင့်။ ငယ်ငယ်တုန်းကဆို ပိုးပန်းတဲ့လူတွေမှ တစ်အားများ။ အဲ့ဒီအထဲကမှ အခုသားလေးရဲ့အဖေကိုချစ်မိပြီး ကျောင်းပြီးတဲ့အချိန်မှာ အိမ်ထောင်ပြုခဲ့တယ်…

ကျော်ကျော့်ကျေးဇူးရှင် မလှမေ

ကျွန်တော့် ဘဝမှာ ပထမဆုံး တွေ့ကြုံခဲ့ရတဲ့ အစ်မကြီး တစ်ယောက်အကြောင်းကို ပြောပြချင်ပါတယ်။ ပြောရရင် ကျွန်တော့် ကျေးဇူးရှင်ဆိုလည်း မှားမယ်မထင်ဘူး။ သူ့ကြောင့်ဘဲ ကျနော့မှာ ကျွမ်းကျင်အဆင့် (၁) ဖြစ်ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီ အစ်မကြီး နာမည်က မလှမေ…

သမီးတ‌ယောက်ထဲလား

ရန်ကုန်မှ မန္တလေးသို့ ထွက်ခွာမယ့် အမှတ်(၅) အဆန် အမြန်ညရထားကြီးရဲ့ အိပ်စင်တွဲဆီ မီချယ် အချိန်မီ ရောက်လာခဲ့တယ်။ အဝတ်အစားထည့်တဲ့ အိတ် တစ်လုံးပဲ ပါတာမို့ ရထားပြတင်းနားက ပစ္စည်းတင်စားပွဲလေးအောက်နားမှာ အိပ်ကို ကပ်ထားလိုက်တယ်။ ဖုန်းကိုဖွင့်ပြီး နာရီကြည့်လိုက်တော့…

တရုတ်မလေး

သူကတော့ အသက် ၃၅လောက်ရှိပါပြီ၊ တရုတ်မဆိုတဲ့အတိုင်း အသားကတော့ဖွေးနေတာပဲ၊ နဲနဲဝတယ် ရုပ်ကလဲ အလန်းကြီးမဟုတ်ပါဘူး၊ နို့ကြီးတယ်၊ ဖင်ကောက်တယ်၊ ကျနော် နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ အလုပ်စလျှောက်တော့ သူနဲ့တွေ့တာပဲ၊ သူကကျနော်တို့ ဌာနရဲ့ အကြီးအကဲပေါ့၊ ကျနော်က သူ့လက်ထောက်ပေါ့၊ ကျနော်က…

ကိုကို

ကျမဟာ ကိုကို့ကို သိပ်ချစ်တယ်။ အသည်းထဲစွဲအောင်ကို ချစ်တာရှင့်..။ ကိုကိုက သိပ်ကြင်နာတတ်တာလေ။ဒါကြောင့်လည်း ကျမက အချစ်ပိုရတာပေါ့..။ ကိုကို့ကို ကျမက အမြဲတမ်း တမ်းတနေတာ။ သတိရနေတာ..။ လွမ်းနေတာ..။ကိုကိုနဲ့ မတွေ့ရတဲ့အချိန်တွေဆို ရင် ကိုကိုနဲ့ ချစ်ကြတာတွေ ပြန်တွေးပြီး…

“”ထန်နေတဲ့ သူနာပြုဆရာမ””

ခင်ခင်လေးတစ်ယောက် သူနာပြုသင်တန်းဆင်းပြီး တောရွာလေးတစ်ရွာမှာ တာဝန်ကျတယ်။ အသက်ကငယ်ငယ် ရုပ်ရည်လေးကလည်းရှိတော့ အဖြူနှင့်အနီလေး တွဲဝတ်ထားရင် ကျက်သရေရှိသလို လုံးဝန်းပြီးတောင့်တင်းတဲ့ တင်သားလေးက အိချောပိုထက် သာတယ်။ အွန်း တင်ပဲရှိတယ်ထင်လား ရင်လည်းရှိတယ်။ မြန်မာဝတ်စုံလေးနှင့်ဆို မြင်သူတိုင်း ချစ်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့်…

**** ပထမဆုံး မမ *****

ကျနော့ဘဝမှာ ပထမဆုံး တွေ့ကြုံခဲ့ရတဲ့ အမကြီး တယောက်အကြောင်းကိုပြောပြချင်ပါတယ်။ ပြောရရင် ကျနော့ လက်ဦးဆရာမကျေးဇူးရှင် ဆိုလည်း မှားမယ်မထင်ဘူး။ သူ့ကြောင့်ဘဲ ကျနော့မှာ ကျွမ်းကျင်အဆင့်ဖြစ်ခဲ့ရတာပါ။   အဲဒီ အမကြီးနာမည်က မမသဲပါ။ ကျနော်တို့ရပ်ကွက်ကိုမမသဲတို့မိသားစုပြောင်းလာကြတာ။ မမသဲတို့က ကျနော်တို့…

”သက်သေခံ”

နယ်က အိမ်တွေဆိုတော့ သစ်သားနဲ့ မြေစိုက်ဆောက်၊ ဆောက်လိုက်ရင်လဲ နှစ်ထပ် အကြီးကြီး၊ ဒီတော့ အခန်းတွေပိုလာရင် ပျဉ်ပြားလေးတွေနဲ့ ကာပြီး အိမ်ကို တစ်ခြမ်းခွဲလို့ ငှားကြရော၊ ကိုပြုံးချိူနဲ့ မငယ်တို့ လင်မယားက အဲဒီလို အိမ်ကြီးရခိုင်ကို အဘွားတော်စပ်သူကွယ်လွန်တော့…

ကျမအတွက် အလွဲကောင်း

မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ကမ္ဘာပျက်လုမတတ် ဒေါသတွေ ငယ်ထိပ်ရောက်နေလို့၊ အသားတွေ တဆက်ဆက်တုန်လို့၊ ခံစားချက်တွေ မျိုသိပ်ထားရင်း မကောင်းတဲ့ လူတစ်ယောက်အတွက်နဲ့ ငါ့ဘဝ အပျက်မခံနိုင်ဘူး။ အံကိုခပ်တင်းတင်းကြိတ်ရင်း အိမ်ထဲက ပြန်ထွက်လို့ ဒေါသတွေ ပြေဖျောက်ဖို့ ကျနော် ဘုရားအရိပ်အောက်…