Category: ရုပ်ပြစာအုပ်

ကျုပ် သမီး သူ့သူငယ်ချင်းနဲ့အတူ ခြံထဲကားမောင်းဝင်လာတာကိုကျုပ်အိမ်ဝရန်တာကနေရပ်ကြည့်နေမိတယ်။ သမီးပြောခဲ့ဘူးတာကတော့ သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ဒီကောင်မလေးက သူ့အိမ်ကနယ်မှာတဲ့၊ ပြီးခဲ့တဲ့၂လ ၃လလောက်တုန်းက၊ သူ့မိဘနှစ်ယောက်လုံးကား မတော်တဆမှုဖြစ်ပြီးဆုံးပါးသွားကြတယ်တဲ့၊ တခြားမှီခိုစရာဆွေမျိုးသားချင်းရင်းချာကလဲမရှိဘူးတဲ့၊ ဒါကြောင့်သူနဲ့ အတော်လေရင်းနှီးတဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကျုပ်သမီးဆီမှာ ခဏအတူခိုလှုံနေထိုင်ခွင့်တောင်းတယ်။ လောလောဆယ်သူ့ခမြာမှာလဲ ငွေကြေးကမလုံလောက်ရှာတော့ အဆောင်လေး အခန်းလေးငှားနေဖို့တောင်မတတ်နိုင်ရှာဘူး။ အလုပ်တစ်ဘက်နဲ့ကျောင်းတက်နိုင်ဖို့…

ကျနော် ဒဂုံတက္ကသိုလ် ကျောင်းသားဘဝကပေါ့ဗျာ…. ကျနော့်မေဂျာက သင်္ချာ သူမက ရူပက. သူမရဲ့ နာမည်က နွယ်နီ. မှတ်မှတ်ရရ သူမကို မောင်မယ်သစ်လွင်ကြိုဆိုပွဲမှာ စတွေ့တာ. ပုံမှန်ဆို တွေ့မှာ မဟုတ်ပေမဲ့ တင်ပါးကျော်ထိ ဖြောင့်စင်း ရှည်လျားလှတဲ့…

“ရုပ်ရှင်ရုံထဲမှာ…မကဲနဲ့ အကိုရယ်….အဟင့်…““မီးမှိတ်သွားပါပြီ….ဘယ်သူမှ မမြင်ပါဘူး..အစ်ကိုတို့က နောက်ဆုံးတန်းပဲ လူလဲသိပ်မရှိပါဘူး….““အာကွာ…အစ်ကို့လက်ကြီးကလဲ..ဘော်လီအင်္ကျီပြဲသွားအုန်းမယ်..သူတော်တော်ကဲနော်…အ….ယားတယ်..“ရုပ်ရှင်က ဆူညံသော သေနပ်ပစ်သံများဖြင့် စတင်ပြနေပြီဖြစ်သော်လည်း..ချိုရီနှင့် အစ်ကိုကတော့ မကြည့်ဖြစ်ကြ…။ “ချိုရီ…ကိုင်ထားပေးပါလား…ရော့ ဒီမှာ…““အာ….ကွာ….ဟင့်အင်း…ရွံတယ်…““နောက်ဆို ပါးစပ်နဲ့တောင် စုပ်ရအုံးမှာ..ပဲကွယ်…“ “စုပ်မယ်…အားကြီး….ဟင်း….““လုပ်ပါ ချိုရီရဲ့…ကိုင်ထားပေးရုံလေးပါ..နော်…“အစ်ကိုက ပုဆိုးကိုလှန်ပြီး မာတောင်နေသော သူ့လီးကြီးကို ချိုရီရဲ့…

ဒို့အရေး ဒို့အရေး” ဆိုတဲ့အသံတွေ စက်ရုံအပြင်မှာ ဆူညံနေသည် စက်ရုံမှ ဝန်ထမ်းအများစုရဲ့ တောင်းဆိုမူများနဲ့ ဟစ်အော်နေကြခြင်းဖြစ်သည် ဒီအချိန်မှာ စက်ရုံတွင်းမှာကျန်ခဲ့တဲ့ ဝန်ထမ်းအနဲစုကတော့ အလုပ်တွေမလုပ်ဖြစ်တော့၍ စက်ရုံဆင်းချိန်ကိုသာ ထိုင်စောင့်နေကြရသည် ကျနော်တယောက်ကတော့ ဖုန်းတစ်လုံးနဲ့အလုပ်များနေတယ်လေ အကြောင်းကတော့ စက်လိုင်းဘက်မှ အသက်၂၃နှစ်အရွယ်…

ဒေါ်နီလာ…. သူမ ကို တောင်ကြီးမြို့ … ရပ်ကွက် တခုလုံး မသိသူ မရှိ။ နှုတ်ကြမ်း လျှာကြမ်း နှင့် တိုင်းရင်းသား အမျိူးသမီး တဦးပင်..။ အိမ်ထောင်သုံး ဆက် ကျဖူးပီး ပထမ အိမ်ထောင်…

Credit-မူရင်းရေးသားသူ “နှင်း ဂျာကြီးက နှင်းကိုကြွေနေပုံပဲ” “ဘာလို့လဲ ကိုရဲ့” “နှင်းရဲ့ အိုးပုံတေတိုင်း သူကြည့်တယ်” “ဟုတ်လား သူကနဂိုထဲကနှာဘူး ” “နှင်း သတိထားကြည့် ဒီလူကြီး နှင်းကိုစားချင်နေတာဖြစ်မယ်” “ဟာ ကိုကလဲ” “အဲ့လူကြီးက လီးကြီးမယ့်ပုံကွ…

မောင်မောင်ပြာ မဲညစ်နေတဲ့ထမင်းအိုးကိုကြည့်ပြီး ဇင်မေတစ်ယောက်သက်ပျင်း မောကြီး အကြိမ်ကြိမ်ချ မိနေသည်။ဒီထမင်းအိုးကိုပဲ သုံးလာတာ နှစ်တွေဘယ်လောက်ကြာပြီလဲဆိုတာဇင်မေ မမှတ်မိတော့။ မဲညစ်နေပြီးချေးအလိမ်းလိမ်းတတ်နေသည်မှာ မြင်မကောင်း။ ဒါပေမယ့် ဒီအိုးလေး သက်ဆိုးရှည်နေတာကိုပဲ ကျေးဇူးတင်ရမည်။တကယ်လို့ ဒီအိုးလေးသာ ပျက်စီးသွားရင်ဖြင့်။ အို…ဇင်မေ မတွေးရဲတော့။ထမင်းချက်လည်း ဒီအိုး။ဟင်းချက်လည်းဒီအိုး။နောက်ဆုံးထမင်းစားရင်တောင်…

“လှလိုက်တာ မ ရယ်” “အို မောင်ရယ် တွေ့တွေ့ခြင်းမြှောက်နေပြန်ပြီ” “တကယ်ပြောတာဗျာ မ ဝင်လာထဲက မောင်ကြည့်နေတာ မော်ဒယ်တွေရှုံးလောက်တယ်မရယ် မောင်တော့အရမ်းချစ်တယ်” “သွားပါ အပိုတွေ အရင်တုန်းကစော်တွေကိုလည်း ဒီလိုပဲပြောခဲ့တယ်မှတ်လား” မောင်က ပြန်မဖြေပဲ ပြုံးပြီးကြည့်နေသဖြင့် ရှက်ပြီးခေါင်းလေးကိုပသာငုံနေမိတော့သည်။…

မမရီလွင်ယောကျာ်း က ပြည်နယ်တစ်ခုမှာတာ ဝန်ကျ နေသည်။ဌာနကည်းအုပ်ချူ ပ်ရေးဌာနတစ်ခု။ ရာထူးကလည်း အဆင့်သိပ်မနိမ့်။လုပ်ပိုင်ခွင့်လေးရှိ တော့တစ်ဖက်နိုင်ငံသူဌေးတွေနဲ့ဆက်သွယ်ပြီး ငွေရ ပေါက်ရှာသည်။တော်တော်လေးအောင်မြင်ပါသည်။ ပြောရရင်တော့ မြေကွက်တွေကတော်တော်အကျိူ း ပေးတယ်ပြောရမည်။သူလုပ်နေသည့်ကာလအတွင်း သိန်းပေါင်းသောင်း..သိန်းချီ ပြီးစားရသည်။နာမည်ခံ တော့တိုင်းရင်းသားထဲကပေါ့။ထားပါတော့….ဒါကအတွင်းရေး ဆိုင်လည်းမဆိုင်။ဆိုင်တာက ကိုစိုးမြတ်…

မမဖြူက အသက် ၃၀ နီးပါး ရှိနေပြီ ။ အပျိုကြီးဆိုတာတောင်မှ အတော်ပင်ဟိုင်းနေပြီဟု ပြောရမည် ။ မမဖြူ က အတော်လှသည် ။ အသားဖြူ ဖြူ နှင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ဗွီဒီယိုမင်းသမီးတွေလိုလှသည် ။…