အင်းစက် အောစာအုပ်များ သီးသန့်
တဏှာအခံကြောင့် နေရာအမြန်ရပေမယ့် ရေးသားသူ – အမည်မသိ လက်တစ်ဖက်က ရေဖလားကို ကိုင်ပြီး ရေစည်ထဲတွင် ပြည့်လျှံနေသော ရေများထဲသို့ ထိုးနှစ်ကာ ခပ်လိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးပေါ်ကို လောင်းချလိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျမဟာ သူ့ကို လှမ်းတွေ့လိုက်ရပါတယ်။ သူက…
ကျွန်တော်ဆိုတဲ့ကောင်က ငယ်ငယ်ကတည်းက အထန်ကောင်… အိမ်မှာနေအားရင် လိမ့်ထုနေတာ ….. ကိုယ့်အခန်းနဲ့ကိုယ်မို့တော်သေး….. အိမ်မှာက အမေရယ် ကျွန်တော်ရယ် အဒေါ်ရယ် ဦးလေးသမီး-ကျွန်တော့်ညီမဝမ်းကွဲ (မီးမီး) ရယ် စုစုပေါင်းလေးယောက် အမြဲနေတယ် အဖေကတော့ အဝေးမှာ အလုပ်နဲ့. အဲ့တုန်းကမှန်မှတ်ရရ…
လွန်ခဲ့သော ရက် ၂၀ ခန့်တွင် ဦးစံမောင်မှာ မိခင်ဖြစ်သူ ကိစ္စအား ဖခင်ဖြစ် သူအား ဖွင့်ပြော တော့မည်ဟု ထပ်မန် ပြောဆိုလာပြန် သည်။ သူမ ဘက်ကလည်း ဖွင့်မပြောဖို့ တောင်းပန်ရင်း တဖြည်း ဖြည်း…
မာရ်နတ်ရဲ့ မယားပါသမီး ရေးသားသူ – အမည်မသိ ကျွန်မဟာ အတန်းပညာလေး တတ်လာသလို ယောကျ်ားတွေကို ကိုင်တွယ်ရာမှာလည်း ကျွမ်းကျင်လာပါတယ်။ သူတို့အကြောင်း နားမလည်ခင်ကတော့ အရိုးခံနဲ့ ဆက်ဆံခဲ့ပါတယ်…။ အခုတော့… သူတို့ဟာ ဘယ်လောက် ကလိမ်ကျတယ် ဆိုးသွမ်းယုတ်မာတယ်ဆိုတာ…
တိတ်တခိုးဒဏ်ရာ ရေးသားသူ – ဘုံခုနှစ်ဆင့် 🏵️ အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်ကို မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပါ။ 🏵️ နားလည်ခြင်းဟာ ညနေခင်းမိုးစက်တွေလို တချိန်မှာ ကော်ဖီသောက် ဆင်းလိမ့်မယ်…။ ……………………….. ”…
သားဖွားဆရာမလေး – ကျွန်တော်က မန္တလေးဇာတိဖြစ်ပြီး ၁၀တန်းအောင်တော့အမှတ်မှီသဖြင့် (တီတီစီ ) ကျာင်းသို့တက်ခဲ့သည်။ ကျောင်းဆင်းပြီး ခန္တီးမြို့သို့တာဝန်ကျသဖြင့် သဘောင်္ပေါ်ရောက်နေသည်။ အခန်းယူထားသဖြင့် ဘေးဘက်ခုတင်မှာ မည်သူနှင့်ကျမည်ကို ရင်ခုန်မိသည်။ သားအမိလား ဘာလားတော့မသိ။အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်နှင့် အမကြီးတစ်ယောက်အခန်းထဲသို့ဝင်လာသည်။ အဒေါ်ကြီးပုံကနေကောင်းဟန်မရှိ ။အခန်းထဲက…
ချစ်လို့မဝနိုင် မောင့်သက်ပိုင် ရေးသားသူ – အမည်မသိ မိုးတွင်းကြီးမှာ ထူးထူးဆန်းဆန်း နေတွေများ သာလို့၊ ပွင့်လို့…။ ဈေးခြင်းကို စားပွဲပေါ် တင်လိုက်ရင်း နဖူး၌ သီးနေသော ချွေးစက်များကို သုတ်လိုက်သည်..။ ပြီး.. အခန်းထဲဝင်ကာ ချွေးစိုအဝတ်များကို…
ကျွန်မ စိတ်ကသိကအောင့်ဖြင့် အခန်းထဲရောက်နေသည် မွေ့ယာထူထူဖြူဖြူတွေက သဘောကျစရာဖြစ်ပေမဲ့ စိတ်ထဲမတင်မကျ အကိုနဲ့စပြောလာတုန်းက နောက်ပြောင်နေသည်ဟု ထင်ခဲ့မိသည် အခုတော့ အေးဆေးတိတ်ဆိတ်တဲ့ ဘန်ဂလိုထဲ ရောက်နေရပြီ။ ခေါင်းက ခပ်ကိုက်ကိုက်။ မငြင်းရက်တာ မငြင်းခြင်တာ မငြင်းရဲတာလည်းပါသည်။ အိမ်ထောင်စကျကတည်းက အကိုဟုသာနှုတ်ကျိုးလာခဲ့သောလင်တော်မောင်ကတော့…
ကျနော် နာမည်က ကျော်မင်း …အသက်က ၁၆နှစ်…တောသားတယောက်မို့ လူကောင်ထွားတယ်…ကျောင်းက ခုမှ ၈တန်းတက်နေတုန်း…ကျောင်းပိတ်ရက် တောင်ယာ လယ်လုပ်ငန်းမှာလုပ်ကိုင်ကူရင်း စီနီယာနွားကျောင်းသားများရဲ့အတင်းဝိုင်းဝန်ထုပေးမှုကြောင့် ဂွင်းကောင်းကောင်းတိုက်တတ်နေပြီ… ပြီးတဲ့အရသာကိုသိပ်မသိသေး လရည်ထွက်ရင် ကျင်တယ်ဆိုတာပဲသိထားတော့ ဂွင်းလဲမထုလိုဘူး…. ဂွင်းမထုပဲလရည်ထွက်ရတဲ့အရသာက အိပ်မက်ထဲမှာ…ကျနော်တို့အိမ်ဘေးက အမက အသက်၃၀လောက်ရှိပြီး…
ကျမနာမည်ကမေနှင်းမို့ပါ။ကျမကအိမ်ထောင်သည်မိန်းမတယောက်ပါ။ယောက်ျားကနယ်မှာအလုပ်လုပ်နေတော့ အတူသိပ်မနေဖြစ်ဘူးလေ။ အိမ်မှာနေရင်းပျင်းလာတော့အင်တာနက်သုံးရင်းအပျင်းဖြေတာပေါ့။တနေ့လိုင်းသုံးရင်းမက်ဆင်ဂျာမှာလာပြောတဲ့သူတယောက်နဲ့ပြောဖြစ်တယ်လေ။ သူကတခြားသူမဟုတ်ပါဘူး။ကျမတို့မြို့ကကိုမိုက်ကယ်ပေါ့။ လိုင်းသုံးဖြစ်တိုင်းပြောဖြစ်တော့ ကျမစိတ်ထဲမှာတမျိုးပဲလေ။ သူကလည်းသာကြောင်းမာကြောင်းပြောရင်း တဖြေးဖြေးသာယာလာမိတယ်။ ကျမကအိအ်ထောင်သည်ဆိုပေမယ့်ဘော်ဒီကိုထိန်းပါတယ်။၃၄ ၂၇ ၃၉ ကနေ မကျအောင်လေ။ ဒီလိုနဲ့ ကိုမိုက်ကယ်နဲ့ကျမ လိုင်းပေါ်ကနေ ပြောရတာကိုသာယာမိလာပါတယ်။ သူကလည်းကျမပုံလေးတွေကို သိမ်းထားတယ်လေကျမမသိအောင်ပေါ့။ ဒီလိုနဲ့တနေ့မှာကိုမိုက်ကယ်က…
