” အနီးဆုံး ဝဲဂရက် ” ( ဘုံခုနှစ်ဆင့် ရေးသားသည်။ )

” အနီးဆုံး ဝဲဂရက် ”
💞💞💞💞💞

အခန်း ၁
🌴🌴

” ကျနော် လစ်ပြီ … ကိုဖြိုး ”

” အေး … ရဲထွန်း … မသွယ်ကို အပြန် ငါနောက်ကျမယ်လို့ ပြောလိုက် … မတ္တရာ ဘက် လိုက်ပို့ရမှာ ”

” ဟုတ် ”

ယောက္ဖဖစ်သူ ဖြိုးသူ အားနှုတ်ဆက်ကာ ရဲထွန်း တက္ကစီဂိတ်မှ ထွက်လာခဲ့သည်။ ထော်လာဂျီ စက်နိုးကာ မြို့စွန် တာရိုးဘေးနားရှိ ရပ်ကွက်ထဲ မောင်းလာခဲ့၏။ အိမ်ရောက်သည်နှင့် ရေချိုး အရက် ဆိုင်သွားဖို့ စဉ်းစားထားသည်။ ရပ်ကွက်ထိပ် အကြော်ဆိုင်လေးနား ရပ်ကာ အကြော် ၅၀ဝဖိုး ဝင်ဝယ်လိုက်၏။ အရက်ဆိုင်တွင် စလောင်းမှ လာသော ၆နာရီခွဲ ဘောလုံးပွဲ ကြည့်ရန် စိတ်အား ထက်သန်နေသည်။ အောက်ခြေ လူတန်းစား ရပ်ကွက်မို့ အရပ်ထဲ ဝင်လိုက်သည်နှင့် ဆူညံစွာ ဆော့ကစားနေသော ကလေးများအား ရှောင်ကွင်း မောင်းခဲ့ရတော့၏။

” ပြန်လာပြီလား … ရဲထွန်း ”

အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် ဆိုင်ကယ် စက်ရပ်စဉ် အမဖြစ်သူ သွယ်သွယ်မိုးမှ တီဗွီကြည့်ရင်း လှမ်းမေးနေသည်။

” ဟုတ်… မမသွယ် … ကိုဖြိုးက မတ္တရာဘက် ကယ်ရီ လိုက်သွားပြီ … ည မိုးချုပ်မယ်တဲ့ … ဒေါ်လေးမိုး နဲ့ ညီမလေးရော ”

” နင် ရေချိုးပြီးရင် … နောက်ဖေးတံခါး ပတ္တာပြုတ်နေတာ လုပ်ဦးဟာ … နေ့လည် နေခင်း ငါတယောက်ထဲ နေရတာ … အမေနဲ့ အငယ်မက ဟိုဘက် ရပ်ကွက် … နာရေးအိမ် ခဏသွားတယ် ”

” အော် … ဟုတ် … ပတ္တာ ဝယ်ပြီးသား … မမသွယ် အသစ်မလဲဖြစ်သေးတာ ”

” ငါ့ ယောကျင်္ား မတ္တရာဘက် … သွားတယ်ဆို … နင် အရက်ဆိုင် သွားရင် … စောစော ပြန်ခဲ့ဦး ”

ရဲထွန်း မှာ သွယ်သွယ်မိုးတို့ ညီအမနှင့် မောင်နှမ အရင်း မဟုတ်ပေ ဖခင်ဖြစ်သူမှ ဒေါ်မိုးစမ်းနှင့် နောက်အိမ်ထောင်ပြုရာ ဒေါ်မိုးစမ်းဘက်မှ သွယ်သွယ်မိုးတို့ ညီအမ ပါလာခဲ့သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ဆုံးတော့ ဒေါ်မိုးစမ်းတို့နှင့် အတူနေရင်း အမဖြစ်သူ သွယ်သွယ်မိုး၏ ဒုတိယ အိမ်ထောင် ဖြိုးသူနှင့် ထော်လာဂျီ အတူမောင်းကာ တက္ကစီ ဆွဲနေတော့၏။

” ဟုတ် … မမသွယ် … ဘောလုံးပွဲ ပြီးတာနဲ့ ကျနော်ပြန်လာမှာ ”

တီဗှီကွညျ့ရငျး ပွောနသေော သှယျသှယျမိုး အား ပွနျပွောပွီး အကြႌခြှတျကာ ရခြေိုးဖို့ နောကျဖေး ထှကျလာခဲ့၏။ သှယျသှယျမိုးမှာ ခုံပေါျ တီဗှီထိုငျကွညျ့ရငျး ပေါငျကွား ကုတျနသေဖွငျ့ နောကျဖေး တံခါးနား ရောကျမှ အိမျရှေ့ ပွနျလှညျ့ လာလိုကျသညျ။ ဒီနေ့မှ အမဖွစျသူ သှယျသှယျမိုးမှာ လကျတကိုငျး အကငြျ် ီအနကျလေးနှငျ့ ထမိနျအစိမျး ဗွောငျလေး ဝတျကာ သနပျးခါး ပါးကှကျလေး ကှကျထားပွနျ၏။ အသားဖှေးသူမို့ အကငြျ် ီလေးနှငျ့ ကွညျ့ကောငျးနကော အကငြျ် ီအပြော့သားအောကျ ဖုထှကျနသေော နို့သီးခေါငျးရာလေးက လူခငြျးကပျ စကားပွောစဉျ ထငျးကနဲ့ မွငျလိုကျရပွနျသညျ။

အရွယ်ရောက်ကတည်းက သွေးရင်းသားရင်း မဟုတ်သော အမဖြစ်သူ သွယ်သွယ်မိုး ခါးအောက်က ဖင်ကြီးအား အမြဲတမ်း ဂွင်းမှန်းထုနေရ၏။ ခုံပေါ်ထိုင်ပြီး ပေါင်ကြား ကုတ်နေသော သွယ်သွယ်မိုးအား ကြည့်ကာ စိတ်ကြွလာရသည်။ ခိုးကြည့်ရင်း ပေါင်ကြားမှ လီးက တောင်လာပြန်၏။ နောက်ဖေး ကြိုးတန်းပေါ် ရေလဲပုဆိုးနှင့် တဘက် တင်ပြီးမှ ရေချိုးရင်း ရေဘုံပိုင်အား ကာထားသော ဝန်းထရံလေး ကွယ်ကာ ပေါင်ကြား ကုတ်နေသော သွယ်သွယ်မိုး ပုံစံလေးအား မှန်းကာ ဂွင်းထုနေ၏။

လီးအား ဆပ်ပြာနှင့် ပွတ်ကာ တဘတ်ဘတ်နှင့် ထုရင်း တအီးအီး ညည်းနေမိပြန်သည်။ ရေဘုံပိုင် လေးအား ကျောက်စည်ကန်ဖြင့် တွဲကာ ဝန်းထရံ ကာထားသဖြင့် နောက်ဖေးပေါက်မှ လွဲ၍ ဘေးအိမ်များ မမြင်ရပေ။ ရဲထွန်းမှာ စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ်ဖြင့် သွယ်သွယ်မိုးအား မှန်းထုနေတော့၏။

” မမသွယ် … ကျနော် လိုးနေပြီ … ရှီးးးး အ အားးးး …… လိုးနေပြီ …… အ ……လိုး လိုး လိုးနေပြီ စောက်ပတ်က … တအား လိုးလို့ကောင်း ကောင်း တယ် …… အ အ အ …… ရှီးးးးး အားဟား …… ပြီး ပြီး ပြီး လရည်တွေ မမသွယ် အဖုတ်ထဲ ထည့်လိုက်ပြီ …… အ အားးးး ”

လောလော လတ်လတ် သွယ်သွယ်မိုး ပေါင်ကြား ကုတ်နေတဲ့မြင်ကွင်းအား မှန်းရင်း စိတ်တအား ကြွနေသဖြင့် ရဲထွန်းတယောက် ကျောက်စည် ကန်နားလေးတွင် လရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်တော့သည်။ လရည်များ ရေဖြင့် လောင်းဆေးကာ ရေချိုးပြီး အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့၏။ သွယ်သွယ်မိုးမှာ တီဗွီကြည့်ရင်း လက်ဖက်သုပ် သုပ်စားရန် နောက်ဖေး မီးဖိုချောင်ဘက် ဝင်လာခဲ့ရာ အမှတ်တမဲ့ မီးဖိုချောင် ပြတင်း တံခါးမှ ရေဘုံပိုင်ဘက် အကြည့်ရောက်ကာ မျက်လုံးပြူးလာတော့၏။

မျက်နှာလေး ရဲတက်လာပြီး ကာမသွေးများ ဆူပွက်လာရသည်။ ရဲထွန်းတယောက် ကျောက်စည်ကန် ဘေးနား ဆပ်ပြာတိုက်ရင်း ပုဆိုးအောက်နားစ လှန်ကာ ဂွင်းထုနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်းနှင့် စောက်ဖုတ်ထဲမှ ယားယံလာတော့၏။
ရဲထွန်း လီးကြီးမှာ လင်ဖြစ်သူ ဖြိုးကို လီးထက် သိသိသာ တုတ်နေပြန်သည်။ ပိုဆိုးသည်က ခုနောက်ပိုင်း ဖြိုးသူမှာ အရက်စွဲကာ သူမအား သိပ်မလိုးနိုင်တော့ပေ။ လိုးပြန်လျင်လည်း ခဏသာ လိုးပြီး လီးက ပျော့ကျသွားကာ ဇပ်တငမ့်ငမ့် ဖြစ်ကျန်နေရစ်ရ၏။

ပုံမှန် အလိုးမခံရသဖြင့် သူမပါသာ လက်ဖြင့် အာသာဖြည်နေသည့်ရက်က များနေသဖြင့် ရဲထွန်း လီးကြီးအား အမှတ်မထင် မြင်ရသည်နှင့် အလိုးခံချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာတော့သည်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက မောင်အရင်းလို ဆက်ဆံခဲ့သော်လည်း လီးဆာလာချိန် နီးနီးနာနား တအိမ်ထဲ အတူနေသော ရဲထွန်းကိုသာ ပြေးမြင်နေ၏။ ရဲထွန်းမှာ သူမ နာမည်ရွတ်ပြီး စိတ်ကူးထဲ လိုးကာ ဂွင်းထုနေသဖြင့် အားစိုက်နားထောင်ရင်း စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်နေရသည်။

သူမ မှန်းကာ ဂွင်းထုနေမှန်း သိရသဖြင့် စိတ်ထဲ ဖိန်းကနဲ့ ရှိန်းကနဲ့ ဖြစ်ကာ အားရကျေနပ်မိပြန်၏်။ သွယ်သွယ်မိုး အကျင့်မှာ လိုချင်လာလျင် ရအောင် ကြိုးစားတတ်သော အကျင့်ဖြစ်သည်။ ဖြိုးသူနှင့် အိမ်ထောင်မကျခင် အရင်ယောကျင်္ား ရှိခဲ့ဖူး၏။ သူမ စက်ချုပ် ပညာသင်ချိန် ဆိုက်ကားသမား တယောက်နှင့် ချစ်ကြိုက်ကာ အိမ်ခေါ် အလိုးခံတော့သည်။ မိခင်ဖြစ်သူနှင့် ပက်ပင်း မိကာ ပေးစားခံလိုက်ရ၏။ ဆိုက်ကားသမားနှင့် ၂နှစ်ခန့် ပေါင်းပြီး လင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါးသွား ရာ ၁နှစ်အကြာ ခု လက်ရှိ ယောကျင်္ား ဖြိုးသူနှင့် တွေ့ကာ ထပ်ယူပြစ်လိုက်သည်။ ခုလည်း သူမနာမည်ရွတ်ကာ ဂွင်းထုနေသော ရဲထွန်းအား ကြည့်ကာ ဘယ်ချိန်ကထဲက လိုးချင်နေလဲ တွေးရင်း တနေ့ တွေ့ဦးမည်ဟု စိတ်ထဲ တေးထားလိုက်၏။

ရဲထွန်း လီးထိပ် အပေါက်မှ လရည်ဖြူဖြူ ပျစ်ပျစ်များ ပန်းထွက်နေသည်ကို အားရကျေနပ်စွာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ ရဲထွန်း အိမ်ထဲ ဝင်လာစဉ် လက်ဖက်သုပ် ပန်းကန်ကိုင်ရင်း မီးဖိုခန်းထဲမှ အသာလေး ပြန်ထွက်လာခဲ့၏။ ခဏအကြာ နောက်ဖေးမှ တဒုံးဒုံး တဒိုင်းဒိုင်း အသံများနှင့် သူမနာမည် ခေါ်သံ ကြားရသဖြင့် နောက်ဖေး တံခါးဘက် လျှောက်လာ လိုက်သည်။

” ဒီ ပတ္တာလေး ကိုင်ထား … မမသွယ် … ကျနော် သံရိုက်မလို့ ”

” အေး ”

သှယျသှယျမိုး တံခါးပတ်တာအား ခါးညှတျကိုငျပေးစဉျ အကငြျ် ီလကျတကိုငျး အပြော့သားအောကျမှ နို့အုံကွီးအား ရဲထှနျး တယောကျ အနီးကပျ မွငျနရေ၏။ ရဲထှနျး အသကျရူ မှားသှားကာ လရညျထှကျပွီးကာစ လီးမှာ တငျးကနဲ့ တခကြျဖွစျသှားမိသညျ။

” ဟဲ့ … သံရိုက်လေ ရဲထွန်း … ဘယ်ကြည့်နေတာတုန်း ”

” ဟုတ် ”

ရဲထွန်း မျက်နှာ အမ်းကနဲ့ ဖြစ်ကာ သွယ်သွယ်မိုး နို့အုံအား ကြည့်နေရာမှ အကြည့်လွဲကာ တံခါးပတ္တာအား သံရိုက်လိုက်တော့၏။ ရဲထွန်း သံရိုက်ပြီးစဉ် သွယ်သွယ်မိုးမှာ ထမိန်ဖြန့်ဝတ်ရာ ဗိုက်သား ဖွေးဖွေးလေးအောက် စောက်မွှေးအုံကြီးအား လျက်တပျက် မြင်လိုက်ရပြန်သည်။

” ဟဲ့ … ရဲထွန်း … ကိုယ့်အမကိုယ်နော် … ဘာ ကြည့်နေတာလဲ … ဟွန့် ”

မူနွဲ့နွဲ့ အသံလေးဖြင့် ပြောင်းလဲသွားသော သွယ်သွယ်မိုး အပြုအမူအား ရဲထွန်း နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေမိ၏။ လှည့်ထွက်သွားသော သွယ်သွယ်မိုး ဖင်ကြီးအား ကြည့်ကာ စိတ်ထဲ မရိုးမယွလေး ဖြစ်သွားရသည်။ ဖြိုးသူ မဖြိုနိုင်သော ဖင်ကြီးအား ဆွဲလိုးပစ်ရန် တွေးရင်း လီးတောင်လာပြန်၏။ သွယ်သွယ်မိုးမှာ ရဲထွန်းရှေ့ သေချာ ဖင်ရမ်းလျှောက်ပြရင်း အိမ်ရှေ့ ခန်းဘက် ဝင်သော တံခါးနား အရောက် နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။

ရဲထွန်းမှာ ဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း ကပ်လိုက်လာသဖြင့် သွယ်သွယ်မိုး ဗြုန်းစားကြီးရပ်လိုက်ရာ သတိမရှိပဲ ဝင်တိုက်မိကာ ဖင်ကြားထဲ လီးထောက်မိလျက်သား ဖြစ်သွားရ၏။ သွယ်သွယ်မိုး ကိုယ်လုံးလေး ရှေ့စိုက်သွားရာ ဟပ်ထိုးလဲမည် ဆိုးသဖြင့် ဖမ်းထိန်းလိုက်မှ ပိုဆိုးသွာတော့သည်။ လှမ်းဆွဲထိန်းရင်း သွယ်သွယ်မိုး နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်ကာ ကော့ထွက်နေသော ဖင်အား ဆွဲကပ်သလို ဖြစ်နေမိ၏။

” ဟင် … ရဲထွန်း … ဘာလုပ်မလို့လဲ … လွတ်ဟာ ”

ဟန်ဆောင်ငြင်းရင်း သွယ်သွယ်မိုး မျက်နှာပေါ်တွင် ကျေနပ်သည့် အရိပ်ရောင်များ ပေါ်ထွက်နေသည်ကို ကျောပေးထားသဖြင့် ရဲထွန်း မမြင်မိပေ။ ရဲထွန်း ခဏကြောင်နေရာမှ သွယ်သွယ်မိုး နို့အုံအား လွတ်ပေးလိုက်တော့သည်။

” ဟင် … ဆောရီး … မမသွယ် … လဲကျမဆိုးလို့ … လှမ်း ထိန်း ပေးတာပါ ”

” ခ်ခ် ခ်ခ် … လဲကျတာမှ တော်သေး … နင့်ဟာကြီးနဲ့ ဖိထောက်ခံရတာ … ကြက်သီးတောင် ထတယ်ဟာ ”

လူချင်းကွာသွားသည်နှင့် သွယ်သွယ်မိုးမှာ ခန္ဓာကိုယ် တပတ်လှည့်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ရယ်မော ပြောဆိုနေသည်။ သွယ်သွယ်မိုး မျက်လုံများမှာ စကားပြောရင်း ရဲထွန်း ပုဆိုးကြားမှ ထောင်ထွက်နေသော လီးကြီးဆီ အကြည့်ရောက်နေပြန်၏။ ရဲထွန်း တယောက် ထိတ်ကနဲ့ ရင်ခုန်လာကာ ရေလာမြောင်းပေး လုပ်နေသလားဟု စိတ်ထဲ တွေးနေမိသည်။ လှုပ်ရှားနေသော စိတ်ကို ထိန်းကာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး စွပ်ကျယ် တထည်ကောက်စွပ်လိုက်၏။

ဆိုင်ကယ် စက်နိုးကာ အရက်ဆိုင် ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ အရက်ဆိုင် ရောက်သည်နှင့် မိုးများ တအားရွာလာရာ အဖြစ်ပျက်များအား ပြန်စဉ်းစားရင်း ကြည့်ရန် အားခဲထားသော ဘောလုံးပွဲအား စိတ်မပါတော့ပေ။ အရက် လက်ကျန်နှင့် နောက်တပိုင်း ပါဆယ်ဆွဲကာ မိုးရွာထဲ အိမ်ပြန်လာခဲ့ လိုက်၏။ အိမ်ရောက်သည်နှင့် တီဗွီရှေ့ထိုင်နေသော သွယ်သွယ်မိုး ဘေးနား ခပ်တည်တည်ဖြင့် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

” ဟင် … မြန်တာ ရဲထွန်း … မိုးတွေလဲ ရွှဲလို့ … ငါ တဘက်ယူပေးမယ် နေဦး ”

ရဲထွန်း အံအောပြီးရင်း အံအော နေမိတော့၏။ ဒီနေ့ သွယ်သွယ်မိုး အပြုမှုများမှာ ထူးဆန်းနေသည်ကို ခံစားမိနေသည်။ တဘက်သုတ်နေချိန် ပုဆိုးအဟောင်း တထည်နှင့် တီးရှပ်တထည် ယူပေးသဖြင့် လဲဝတ်လိုက်၏။

” အရက်ဆိုင် … ပြန်သွားဦးမှာလား ”

” မသွားတော့ပါဘူး … မမသွယ် တယောက်ထဲ ဖြစ်နေမဆိုးလို့ ပြန်လာတာပါ ”

” အံမယ် … တကယ်လား ”

” တကယ်ပေါ့ … အရက်တောင် ပါဆယ်ယူလာတာ … ဒေါ်လေးမိုးနဲ့ ညီမလေးရော … မလာကြသေးဘူးလား ”

” အေးပါ … ငါ လက်ဖက်သုပ် စားတာ ကျန်သေးတယ် အဲဒါနဲ့ မြည်းပေါ့ … အမေနဲ့ အငယ်မက … နာရေးအိမ် လူမရှိလို့တဲ့ … အဲဒီစောင့် အိပ်ကြမှာ ခုလေးတင် … မိုးရွာထဲ အငယ်မ လာပြောသွားတယ် ”

နှစ်ယောက်သား စကားပြောလိုက် နှင့် ရဲထွန်း အရက် ကုန်ကာနီးပြီမို့ ထွေလာတော့သည်။ ထိကပါး ရိကပါး လေးများ ပြောရင်း သွယ်သွယ်မိုး ပေါင်အား လှမ်းလှမ်း ပုတ်နေပြန်၏။

” တီဗွီက … ပျင်းစရာ ကြီး … ဇတ်ကားဖွင့်ဗျာ … မမသွယ် ”

” ဘာကား ကြည့်မှာလည်း … နင်က ”

” ကျနော် ခွေ အသစ် … ဝယ်ထားတာ ရှိတယ် … ခဏ ”

ရဲထွန်းမှာ သူ့အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ cdခွေ တချပ် ယူချလာသည်။ အကြံနှင့် ဒရမ်မာဆန်ဆန် ဟတ်ကား ၁ကား ယူလာကာ သွယ်သွယ်မိုး စိတ်အား စမ်းကြည့်လိုက်၏။ မိုးတအား ရွာချိန် ဒေါ်မိုးစမ်းနှင့် ခင်ခင်မိုးတို့မှာ အသိမိတ်ဆွေ နာရေးအိမ်တွင် ညအိပ်မည် ဖြစ်သည့်အပြင် သွယ်သွယ်မိုး လင်ဖြစ်သူ ဖြိုးသူမှာ မတ္တရာဘက် အော်ဒါ လိုက်သွားသဖြင့် အိမ်တွင် ၂ဦးတည်း ရှိသည်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ကာမစိတ်များ ထကြွနေတော့သည်။

” ဟမ် … ရဲထွန်း … နင် နင် … နင် ခွေကြီးက … ဟုတ်ရဲ့လား ”

” ကောင်းပါတယ် … မမသွယ်ရဲ့ … ဘာလို့လဲ ”

” ပြန်ထုတ်လိုက်မယ်ဟာ … နင့်ခွေက … ကြမ်းတယ် ”

” မထုတ်ပါနဲ့ မမသွယ်ကလည်း … ဇတ်လမ်းက ကောင်းနေတာ ”

” ဟမ် … ဒီလိုဟာတွေ မောင်နှမချင်း … အတူကြည့်တာ မသင့်တော်ဘူးလေဟာ ”

” ဟာဗျာ မမသွယ်ကလည်း … ကိုဖြိုးနဲ့ ကျ … အတူကြည့်ပြီး ဟိုဟာတောင် လုပ်သေးတာ ”

” ဟာ ငါတို့က လင်မယားလေ … ပြီးတော့ အဲတာ … ဟိုး အရင်ကပါဟာ … ခု နောက်ပိုင်း … ဖြိုးသူက … ဟို ဟို … ထားလိုက်ပါဟာ ”

သွယ်သွယ်မိုးမှာ စကားပြောရင်း ရင်ခုန်နေသည် ခွေထုတ်မည် ပြောပြီး မထုတ်ဖြစ်ပဲ စက်ပိတ်လိုက်၏။ ဒုတိယ အိမ်ထောင်ပြုကာစ ဖြိုးသူလည်း အရက်မစွဲသေးခင်မို့ ဖုန်းထဲ အပြာကားများ ကြည့်ရင်း လင်မယား နှစ်ယောက် မီးကုန် ရမ်းကုန် လိုးခဲ့ကြရာ ရဲထွန်း ချောင်းကြည့်တတ် မှန်း သိရှိနေသည်။ တွေးမိသည်နှင့် စောက်ရည် စိမ့်ထွက်လာရ၏။ ခုလို လင်ဖြစ်သူ မရှိခိုက် ရဲထွန်း၏ စကားလုံးများ က ကာမစိတ်ကို စွပေးသလို ဖြစ်နေတော့သည်။

” ပြန်ဖွင့်ပါ … ဘာတွေ တွေးနေတာလည်း … မမသွယ်ရာ ”

” အင် … နင်ကလည်းဟာ ”

ရဲထွန်းစကားဆုံးသည်နှင့် ကြမ်းပြင်ပေါ် ဘေးနားကပ်ထိုင်နေရာမှ ဒူးထောက်ကုန်းကာ တီဗွီရှေ့ အောက်စက် အား ပြန်ဖွင့်ပေးလိုက်၏။ လေးဖက် ကုန်းထားသဖြင့် ဖင်ကြီးမှာ နောက်ပစ် ထားသလို ဖြစ်နေရသည်။

……………………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ )

” အနီးဆုံး ဝဲဂရက် ”
💞💞💞💞💞

အခန်း ၂
🌴🌴

ရဲထွန်းတယောက် မူးနေသော အရှိန်လေးဖြင့် သွယ်သွယ်မိုး ကော့ထွက်နေတဲ့ ဖင်ကြီးအား ကြည့်ကာ ထလိုးချင်သော စိတ်များ မနဲ ထိန်းထားရ၏။ ဇတ်ကားမှာ ဒရမ်မာ ကားလေး ဖြစ်ပြီး ပန်းသေနေသော ယောကျင်္ားမှ ဇနီးချောလေးအား သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူအား အကူညီတောင်းကာ လိုးခိုင်းသော ကားလေးဖြစ်သည်။

အပြည့်ကား မဟုတ်သော်လည်း ဇတ်လမ်းလေးမှာ စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းကာ သွယ်သွယ်မိုးနှင့် ရဲထွန်းထို့ နှစ်ဦးသား မျောနေကြသည်။ ဇတ်လမ်း အလယ်လောက် တွင် ယောကျင်္ားဖြစ်သူမှ ဇနီးချောလေးအား ကာမသုခ ရရှိရန် သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူအား အကူညီတောင်းနေရှာ၏။ သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူမှာလည်း အစပိုင်း ငြင်းနေရာ အကြိမ်ကြိမ် ပြောဆိုလာသဖြင့် သဘော တူလိုက်တော့သည်။ ညပိုင်း ထမင်းစားပြီး ခဏအကြာ အိပ်ခန်းလေးထဲ ကုတင်ပေါ်၌ ဇနီးဖြစ်သူအား အားပေးစကား ပြောနေစဉ် ယောကျင်္ား ဖြစ်သူ သူငယ်ချင်း ရောက်ရှိလာပြီး ဂါဝန်လေး လှန်ကာ မျက်စိမိတ် လိုးပေးနေ၏။

စလိုးပေးစဉ် ဇနီးချောလေးမှာ လီးနှင့်ဝေးနေသည်က တကြောင်း လင်ဖြစ်သူ လီးထက် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်နေသည်က တကြောင်းမို့ နာကျင်စွာ အံကြိ်တ် ခံနေရ၏။ တဖြည်းဖြည်း စောက်ခေါင်းထဲ လီးအရည်ပြားမှ ပွတ်တိုက် ချိတ်ဆွဲ ပေးနေသဖြင့် အရည်ကြည်များ စိမ့်လာကာ လီးအရသာ တွေ့နေရှာ၏။ ဘေးနား တစောင်းလှဲနေသော လင်ဖြစ်သူ လည်ပင်းအား ဆွဲနမ်းကာ လင်ဖြစ်သူ မသိအောင် ကော့ကော့ ပေးလိုက်တော့သည်။

ရဲထွန်းနှင့် သွယ်သွယ်မိုးတို့မှာ ဇတ်ကားအား ကြည့်နေရင်း
နှစ်ယောက်စလုံး ကာမစိတ်များ ထကြွလာရ၏။ ရဲထွန်း ဘယ်လက်မှာ သွယ်သွယ်မိုး ပေါင်ပေါ် ရောက်လာကာ ပွတ်သပ်နေစဉ် သွယ်သွယ်မိုးမှာ တင်ပလင်ခွေထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် ပေါင်နှစ်ဖက်အား ဖြဲပေးလိုက်သည်။
ရဲထွန်းမှာ လက်ကျန် အရက်အား အကုန်မော့သောက်ကာ နောက်တဆင့် ထပ်တက်လိုက်ပြန်၏။ ပေါင်လယ်မှ အရင်းဘက်ရွေ့ကာ ပေါင်ဂွထဲ နိုက်စမ်းနေသည်။

ထိုစဉျ ဇာတျလမျးကလညျး ဇနီးဖွစျသူ အထှဋျထိပျ ရောကျကာနီးမို့ ယောကငြျ်ားဖွစျသူမှာ အကငြျ် ီလှနျကာ နို့ကုနျးအစို့ ဇနီးဖွစျသူ အံကွိတျသံလေး ထှကျလာပွီး စောကျရညျမြား ပနျးထှကျလာတော့၏။ သူငယျခငြျး ဖွစျသူမှာလညျး မေးကွောမြားထောငျကာ ပွီးတော့မညျ ဖွစျကွောငျးပွောရာ အဖုတျလေးထဲ လရညျမထညျ့ရနျ ယောကငြျ်ားဖွစျသူမှ လှမျးပွောနပွေနျသညျ။ သူငယျခငြျးဖွစျသူမှာ ပွီးခငြျလာသဖွငျ့ အဖုတျထဲမှ လီးအား ဆှဲထုတျကာ ဒူးထောကျလကြျအနထေားဖွငျ့ ဇနီးဖွစျသူ နို့အုံပေါျ လရညျမြား ဂှငျးတိုကျ ပနျးခပြစျသညျ။ ယောကငြျ်ားဖွစျသူမှာ နို့စိုရငျး ဘေးသို့ကပျပေးရာ သူငယျခငြျးဖွစျသူ လီးကွီးထိပျမှ လရညျမြားမှာ နို့အုံပေါျသာမက မကြျနှာနုနုလေးပေါျပါ စငျကုနျတော့၏။

ထိုအခန်းတွင် သွယ်သွယ်မိုးတယောက် သူမပေါင်ဂွထဲ စမ်းနေသော ရဲထွန်း လက်အား မကာ ထမိန်အောက်နားစ ဆွဲလှန်ရင်း စောက်ဖုတ်ပေါ် ကပ်ပေးလိုက်သည်။ တဆက်ထဲ ရဲထွန်း ပုဆိုးအောက်မှ လီးအား အုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးနေ၏။

” နင့်လီးက … ကြီးလိုက်တာ ရဲထွန်းရာ … အင်းဟင်း ”

” မကြီးပါဘူး မမသွယ်ရာ … လှန်ကြည့်လေဟာ ”

ရဲထွန်းမှာ သွယ်သွယ်မိုး အဖုတ်လေး ပွတ်ရင်း ပြန်ပြောနေ၏။ သွယ်သွယ်မိုးမှာ ရဲထွန်း စကားအဆုံး တင်ပလင်ခွေထိုင်နေသော ရဲထွန်း ပုဆိုး အောက်နားစအား ဆွဲလှန်ရာ မျက်လုံးလေး ပြူးနေတော့သည်။ ပေါင်ကြားထဲ မပျောမမာ အနေထားဖြင့် ခုံးကျနေသော လီးကြီးကို လက်ကလေးဖြင့် ဆွဲမကြည့်၏။ သူမလက်ထဲ အညိုရောင်သန်းနေသော လီးကြီးမှာ ဒုတ်ကနဲ့ သွေးတချက်တိုးက ခေါင်းထောင်လာသည်။

သွေးသားမရင်းပေမယ့် ငယ်ငယ်ကတည်းက မောင်အရင်း တယောက်လို ဆက်ဆံလာရာ ပထွေးဖြစ်သူ ဦးလှမောင် ဆုံးပြီးနောက်ပိုင်း ရဲထွန်းမှာ သူမ ပထမ အိမ်ထောင်မကျခင် အထိ သူမနှင့် အတူ အိပ်ခဲ့ရ၏။ ထိုစဉ် ရဲထွန်း အသက် ၁၅နှစ်သားလောက်မို့ လီးလေးမှာ လက်ခလယ် သာသာလေးပင် ရှိသည်။ မနက်လင်းတိုင်း ထောင်မတ်နေသော လီးလေးအား အူယားသဖြင့် ခဏတိုင်း စုပ်ခဲ့ဘူး၏။

ပထမ အိမ်ထောင်မကျခင် ခိုးစုပ်ခဲ့ဘူးသော လီးလေးမှာ လီးတန်တလျှောက် အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ လင်ဖြစ်သူ ဖြိုးသူလီးထက် လုံးပတ်ကြီးက တုတ်ခဲနေသည်အပြင် ဒစ်ဖူးမှာ ပန်းရောင်သန်းကာ ကားထွက်နေသည်။ လဥနှစ်လုံးမှာ ကုတင်ပေါ် အိတွဲနေကာ လမွှေးအုံကြီးက မဲချိတ်နေ၏။

” မမသွယ် … ကျနော့် အခန်းထဲ သွားရအောင် … ဇတ်ကား ပိတ်လိုက်တော့ ”

” ဟင် … ကိုဖြိုးသူ ပြန်လာရင် … မိနေလိမ့်မယ် ”

” မိုးဒီလောက်ရွာနေတာ … ပြန်မလာလောက် သေးပါဘူး … အိမ်ရှေ့တခါး သော့ခတ်လိုက်ဟာ … သူလာရင် အော်ခေါ်လိမ့်မယ် ”

” ဟွန့် ”

သွယ်သွယ်မိုး အိမ်ရှေ့တံခါး ပိတ်ပြီး ပြန်လာစဉ် ရဲထွန်းမှာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ ကုတင်ပေါ် ပုဆိုး ချွတ်ချပြီး ပက်လက် လှဲနေလိုက်သည်။ သွယ်သွယ်မိုးမှာ ရဲထွန်း ကုတင်းစောင်း ဝင်ထိုင်ရင်း ညနေက လရည် တဗျစ်ဗျစ် ပန်းနေသော လီးကြီးအား မက်မက်မောမော ကြည့်နေပြန်၏။

” ကိုင်လေ … မမသွယ် ”

” အင်း ”

အင်း တလုံးသာ ဖြေပြီး ညာလက်ဖြင့် လီးအရည်ပြားအား စုလိုင်ဖြဲလိုက် လုပ်ကာ ဒစ်ဖူးအား ဖြဲကြည့်လိုက်သည်။လရည်ထွက်သော လီးထိပ်အပေါက်လေးမှ အရည်ကြည်လေး ဥနေသဖြင့် လက်ညိုးကွေးကာ သပ်ချပေးလိုက်သည်။

” အ …… ရှီးးးး းးးးး … မမသွယ် ရယ် ”

ရဲထွန်း တယောက် ဒစ်ဖူးထိပ်အား ဖိပွတ်ခံရသဖြင့် ပေါင်တန်များ ဆက်ကနဲ့ တုန်ကာ သွယ်သွယ်မိုး နာမည် တပြီး ညည်းလိုက်ရ၏။ သွယ်သွယ်မိုးမှာ ရဲထွန်းလီးအား ဂွင်းထုပေးရင်း အောက်ဖက်မှ လဥနှစ်လုံးအား ပင့်တင် ညှစ်ချေကြည့်နေပြန်သည်။

” အ အ … မမသွယ် … လီးစုပ်ပေးပါ့လား ”

” အင်း … ငါ့ အဖုတ်လည်း … ယက်ပေးရမှာနော် ”

သွယ်သွယ်မိုးမှာ ရဲထွန်းလီး မြင်ကတည်းက စုပ်ပေးချင်နေရာ စိတ်ထဲ ဝမ်းသာပီတိ ဖြစ်သွားရသည်။
သွယ်သွယ်မိုး အာခေါင်တွေခြောက် တုန်တုန်ယင်ယင် ဖြစ်လာပြီး ရဲထွန်း လီးကြီးအား လီးအရင်းမှ ဆုပ်ကိုင်ကာ ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ လီးအား အစုပ် ရဲထွန်းမှ ခါးကော့ထိုးလိုက်သဖြင့် လည်ချောင်းထဲ လီးထိပ်က အာခေါင်ပျော့လေးအား ထိုးမိသွား၏။

” အု … ဝု … ပလွပ် … ဖလူးးး ဖူးးး ”

ချက်ချင်း ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်စဉ် လီးကြီးမှာ တံတွေးတွေ များဖြင့် ပြောင်လဲ့နေသည်။ ကာမစိတ် တောက်လောင်နေသည်မို့ အဖုတ် နောက်မှ ယက်ခိုင်းတော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ ထပ်မစုပ်တော့ပဲ ထမိန်ချွတ်ကာ ရဲထွန်းပေါ် တက်ခွလိုက်၏။ ဒစ်ကြီးအား အဖုတ်ဝတေ့ကာ ဖင်ကြီး ဖိချပစ်သည်။

” မမသှယျ … အကငြျ် ီရော ခြှတျလေ ”

” ရှီးးးးး အားးးးး ကောင်းလိုက်တာ … ရဲထွန်းရယ် …ဒီလို အရသာ မခံစားရတာ ကြာပြီ … အင်းဟင်း … ရှီးးးးးး … မောင်လေး … ငါ … လိုးပြီနော် … နင့်ကို … လိုးပြီ … အ အ ”

အကငြျ် ီနှငျ့ ဘောျလီခြှတျရငျး ဖငျကွီးကွှကာ ဖွညျးဖွညျးခငြျး ဖိလိုးနပွေနျ၏။ သှယျသှယျမိုးမှာ လီးအရသာ ကောငျးလှနျးနသေဖွငျ့ ပါးစပျမှ တအားအား တရှီးရှီး စုပျသပျနရေသညျ။ ရဲထှနျး ပေါငျဂှကွား အိတှဲနသေော လဥမြားပါ သှယျသှယျမိုး ဖငျသားစိုငျနှငျ့ ရိုကျမိကာ တဖတျဖတျနှငျ့ အသားခငြျး ထိကပျသံမြား ထှကျပေါျလာသညျ။ အပေါျမှ အားရပါးရ ခှစောငျ့နသေော သှယျသှယျမိုး ဖငျကွီးအား လကျဖွငျ့ ထိနျးကာ ပငျ့လိုးနေ၏။

သွယ်သွယ်မိုးမှာ ပထမ အိမ်ထောင် နှင့် လင်မယား သဘာဝ ဆက်ဆံရာမှာ ကာမအရသာအား စွဲလမ်းတက်မက်ခဲ့ရသည်။ ဒုတိယ အိမ်ထောင် လက်ရှိ ဖြိုးသူ မှာ ၁နှစ်လောက်သာ ကာမစည်းစိမ်လေး ခံစားရကာ အရက်ကျွံသွားသဖြင့် ကာမသုခလေး ပျောက်ဆုံးနေရ၏။ ဖြိုးသူမှာ အိမ်ထောင်ကျကာစ ဖုန်းထဲမှ အပြာကားများ ပြသပြီး ဇတ်ကားထဲက အတိုင်း လိုးပေးသဖြင့် ၈လကျော်လောက်သာ ကာမအရသာက ိုပြည့်ပြည့်ဝဝခံစားခဲ့ရသည်။ တဖြည်းဖြည်း သွယ်သွယ်မိုး တယောက် ဖုန်းထဲမှ အိမ်ထောင်ရေး ဖေါက်ပြန်သော ဇတ်လမ်းများ ခင်ပွန်းမသိအောင် ခိုးအလိုးခံသော လမ်းများကို စွဲလမ်း နှစ်ချိုက်လာတော့၏။

အတွင်းစိတ်အတွင်းမှာ စွဲလမ်းနေသော်လည်း ဖြိုးသူ မသိအောင် ပိပိရိရိနေထိုင်တတ်ခဲ့သည်။ ဖြိုးသူ နှင့် လိုးတိုင်း ပက်လက်အနေထားဖြင့် ရပ်ကွက်ထဲမှ ယောကျင်္ားများနှင့် အတူ တခါတရံ ရဲထွန်းကိုပါ စိတ်ကူးဖြင့် မှန်းပြီး အားရပါးရအလိုးခံနေတော့၏။ ဖြိုးသူမှာ ကာမစိတ်ပြင်းထန်သော သွယ်သွယ်မိုးအား မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးပေးရင်း အားရကျေနပ်နေမိသည်။သွယ်သွယ်မိုးကလည်း ဖြိုးသူလိုးပေးသည်ကို အောက်မှ ဖြဲကား အလိုးခံရင်း တအားအား တအီးအီး ညည်းပြရင်း သူစိမ်းယောကျင်္ားတယောက်အား လက်တွေ့ကျကျ ခိုးအလိုးခံချင်သည့် စိတ်များ ပြင်းထန်လာတော့၏။

တအိမ်ထဲ အတူနေသော ရဲထွန်းအား မောင်အရင်း တယောက်လို နေလာခဲ့ရမှ သူမစိတ်များ ပြောင်းလဲကာ မြူဆွယ်ပစ်သည်။ ရဲထွန်းနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆုံသည်နှင့် ထမိန်ဖြန့်ဝတ်ကာ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေး လှပ်ပြကာ တခါတရံ အိပ်ခန်းထဲမှ အောက်စ လွတ်ပြတတ်၏။ သူမ ကြိုးစား ဖန်တီးမှု့များ ခုချိန် ကာမ အရသာလေးအား လက်တွေ့ ခံစားနေရတော့သည်။
လင်ဖြစ်သူ ဖြိုးသူ လီးထက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော ရဲထွန်း လီးကြီးအား ခွလိုးရာ ရဲထွန်းမှာ သူမ နို့အုံ့ကြီးနှစ်လုံးအား ညှစ်ပေးရင်း နို့သီးခေါင်းများပါ ချေပေးနေ၏။

” အ အားးး … ကောင်းလိုက်တာ … ငါ့ မောင်ရယ် … အမလေးးး … ရှီးးးးးး ရှီးးးးးးး ”

ထိုစဉ် ရဲထွန်းမှာ သွယ်သွယ်မိုး ပုခုံးအား ဆွဲယူကာ
နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်လိုက်ပြန်သည်။ နူတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်ကာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ခါးကော့
ညှောင့်ပေးနေရာ လီးကြီးမှာ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများ ပွတ်တိုက်ချိတ်ဆွဲ သွားသဖြင့် သွယ်သွယ်မိုး တယောက် တအားအား ညည်းကာ ရဲထွန်း ရင်ဘတ်ကြီးအား သူမနို့အုံများနှင့် ဖိကပ်ပွတ်သပ်နေတော့၏။

” မမသွယ် … ခဏဆင်းပြီး ပက်လက်လှန်ပေးပါ့လား … ကျနော် အပေါ်က လိုးဦးမယ်လေ ”

” အင်း … လိုးလေ ”

သွယ်သွယ်မိုးမှာလည်း အောက်မှ ညှောင့်နေသော လီးကြီးအား ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံချင်သေး သည်မို့ ဖြိုးသာ စကားဆုံးသည်နှင့် ဘေးနား လှဲချကာ ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်၏။ ရဲထွန်းမှာ သွယ်သွယ်မိုး ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်နေရာ ယူကာ ထောင်မတ်နေသော လီးအား အဖုတ်ထဲ တေ့ကာ ဖိလိုး ပစ်သည်။၅ချက်လောက် ဆောင့်လိုးရာ သွယ်သွယ်မိုး တယောက် အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာရ၏။

” အားးးး … အမေ့ … ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် … အင်းဟင်း ”

တစ်ကိုယ်လုံး အကြောများစိမ့်သွားကာ ရဲထွန်းလီးအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများနှင့် ညှစ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။
ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာသော သွယ်သွယ်မိုး နိုအုံကြီးအား ရဲထွန်းတယောက် အပေါ်မှ မိုးကာ ဆွဲစုပ် ပေးတော့၏။ စောက်ပတ်ထဲ လီးအရင်းထိ ကပ်ကာ နို့သီးခေါင်း မဲမဲလေး နှစ်ခုအား ဖိစုပ်စဉ် သွယ်သွယ်မိုး ကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ်လာရင်း ရဲထွန်း ခေါင်အား ဆွဲကာ နို့အုံနှင့် ဖိကပ်ထားလိုက်ပြန်သည်။

” အားးးး ရှီးးးးးး …… စို့စို့ … မောင်လေး ”

ရဲထွန်း ဆံပင်များအား ဆွဲဆုပ်ရင်း အသက်ရှုသံများ ပြင်းထန်လာ၏။ ခဏအကြာ ရဲထွန်း၏ မနားတမ်း ဆောင့်ချက်များကြား ကော့ပျံနေအောင် ခံနေရတော့သည်။ တကယ်လိုးပြီ ဆိုတော့လည်း လီး၂ချောင်း ဝင်ဖူးသော စောက်ပတ်မှာ ရဲထွန်းလီးဒဏ်အား မခံနိုင်ပေ။ အံကြိတ်ခံရင်း ၅မိနစ်လောက်မှ လီးအဝင်အထွက် ခံနိုင်လာ၏။

သွယ်သွယ်မိုး ခံနိုင်လာသည်နှင့် လက်နှစ်ဖက်ကို
ချိုင်းအောက်မှ လျှိုသွင်းကာ ပခုံးနှစ်ဖက်ကို မိမိရရဆွဲပြီး အားထည့်ကာ ပစ်လိုးတော့သည်။ သွယ်သွယ်မိုးတယောက် ရဲထွန်း လိုးချက်များအား အားရကျေနပ်စွာ ခံယူရင်း စောက်ခေါင်းတခုလုံး ယားတက်လာကာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကုန်၏။ ရဲထွန်းမှာလည်း လီးအရည်ပြား တလျှောက် နွေးကနဲ့ ဖြစ်ကာ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရင်း နောက်ဆုံးတချက် အားကုန်ဆောင့်ကာ ဆီးခုံးချင်း ကပ်ပြီး လရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ သွယ်သွယ်မိုးတယောက် မောင်ဖြစ်သူ ရဲထွန်း ပါးပြင်အား တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းကာ အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်ရင်း အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ခဲ့လိုက်တော့သည်။

/////////////////////////////

အိမ်ခြေ ၆ဝခန့် ရှိသော ရပ်ကွက်လေး မနက်လင်းသည်နှင့် လှုပ်လှုပ်ရှားရှား အသက်ဝင်လာတော့သည်။ မန္တလေးမြို့အစွန် ရပ်ကွက်လေးမို့ သမုဒ္ဒယဝမ်းတထွာ အတွက် မြို့ထဲ အလုပ်သွားလုပ်ကြရန် လူကြီး လူငယ်များ အလျို အလျိုနှင့် သွားလာနေကြ၏။

” အမေ … သမီး … သွားပြီနော် ”

” အေးအေး … သမီး … အပြန် မိုးမချုပ်နဲ့ … ခုရက်က လေကြီး မိုးကြီး ကျနေတာ … ညည်းမောင် … နိုးပြီလား ”

” ဟုတ် … မောင်လေး … မနိုးသေးဘူး ”

” နိုးလိုက်ဦး … ညည်း ယောကျင်္ားတောင် … သွားပြီမလား ”

” အင်း … နိုးလိုက်မယ် … အမေ … မနေ့ညက ကိုဖြိုး … မတ္တရာဘက် အော်တာလိုက်တာ … ပြန်မလာသေးဘူး ”

သွယ်သွယ်မိုးမှာ ညက ရဲထွန်းနှင့် မီးကုန်ရမ်းကုန် အလိုးခံခဲ့သော်လည်း မနက်ပိုင်း စက်ချုပ်ဆိုင်သွားရန် သနပ်ခါး အဖွေးသားနှင့် ဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ရင်း သေးပေါက်ရန် နောက်ဖေး ထွက်လာခဲ့သည်။ နောက်ဖေး ရေဘုံပိုင်တွင် အဝတ်လျှော်နေသော မိခင်ဖြစ်သူအား နုတ်ဆက်ရာ မောင်ဖြစ်သူ ရဲထွန်းအား နိုးခိုင်းသဖြင့် အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာပြီး ရဲထွန်း အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။

…………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ )

” အနီးဆုံး ဝဲဂရက် ”
💞💞💞💞💞

အခန်း ၃
🌴🌴

ရဲထွန်း နိုးနိုးချင်း အိပ်ယာမှ မထသေးပဲ မနေ့ညက အဖြစ်ပျက်အား ပြန်စဉ်းစားနေမိ၏။ သွယ်သွယ်မိုးတို့ လင်မယား လိုးတိုင်း သွယ်သွယ်မိုး တယောက် အားမလို အားမရလေး ဖြစ်နေသည်ကို မြင်ရင်း တက်လိုး ပေးချင်သော စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေရာ မနေ့ည အခွင့်ရေးရသည်နှင့် လိုးပစ်တော့သည်။ အိပ်ယာထလိုက်စဉ် သွယ်သွယ်မိုး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာသဖြင့် အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်၏။ သွယ်သွယ်မိုး မှာ ရဲထွန်းအခန်းထဲ ဝင်လာပြီးသည်နှင့် အိပ်ယာနိုးရန် ခြင်ထောင်အား ဆွဲမလိုက်၏။

” ဟင် ”

သွယ်သွယ်မိုး မျက်လုံးလေး ပြူးသွားရသည်။ ခြင်ထောင်ထဲ ပြတင်းပေါက်မှ ဝင်ရောက်လာသော အလင်းရောင်အောက် ရဲထွန်း လီးကြီး ထောင်မတ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ ညက သူမ စောက်ဖုတ်လေးအား ကော့ပျံအောင် လိုးပေးခဲ့သော လီးကြီးအား မက်မက်မောမော ကြည့်နေမိသည်။ လီးကြီးအား အလိုလျောက် ဆုပ်ကိုင်ရင်း အောက်ဖြဲချရာ ဒစ်ကြီးကားထွက်လာပြီး အောက်သိုးသိုး အနံ့ ထောင်းကနဲ့ နှာခေါင်းဝထဲ တိုးဝင်လာတော့သည်။
ညက သူမနှင့် လိုးပြီး ရေမဆေးပဲ အိပ်လိုက်ပုံ ရ၏။ လီနံ့ကြီး နှာခေါင်းထဲ မွှန်သွားပေမယ့် သွယ်သွယ်မိုး အတွက်တော့ စောစောစီးစီး ကာမစိတ်များ ထကြွကာ အဖုတ်ထဲ တဆစ်ဆစ် ခံစားလာရပြန်သည်။ ကြည့်လို့ မဝသေးသော်လည်း အလုပ်သွားကာနီး ဖြစ်သည့်အပြင် အမေ ဖြစ်သူမှာ ရေဘုံပိုင်တွင် အဝတ်လျှော်နေသဖြင့် စိတ်လျော့ကာ လီးအား လွတ်လိုက်ပြီး နိုးလိုက်တော့၏။

” ရဲထွန်း … မောင်လေး … ထထ … အမေက နိုးခိုင်းနေပြီ ”

” ဟမ် … ဒေါ်လေးမိုး ပြန်ရောက်ပြီလား ”

” အေး … မနက် အစောကြီး … ရောက်လာပြီး … နောက်ဖေး အဝတ်တောင် လျှော်နေပြီ ဟ … ထတော့ ”

ရဲထွန်းမှာလည်း သွယ်သွယ်မိုး လီးကြီးကိုင်ရင်း ပြန်လွတ်ချပြီး နိုးနေသဖြင့် စိတ်ထဲ မချဉ့်မရဲ ဖြစ်နေတော့သည်။

” ဟုတ် … မမသွယ် … ကျနော် နိုးပြီ ”

အခန်းပြင် ပြန်ထွက်သွားသော သွယ်သွယ်မိုး ဖင်ကြီးအား ကြည့်ကာ လီးကြီးအား ၅ချက်လောက် အာသာပြေ ဂွင်းထုရင်း ထထိုင်လိုက်တော့၏။

” အမေ … မောင်လေး … နိုးခဲ့ပြီနော် ”

” အေးအေး သမီး … သွားသွား ”

ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် သမီးဖြစ်သူအား ပြောရင်း ထမိန် ရင်လျားဖြင့် အဝတ်ဆက်လျှော်နေ၏။

” ဝှီးးး … ဘုတ်ဘုတ် … ဘုတ်ဘုတ် ”

ဆပ်ပြာရည်စိမ်ထားသော အဝတ်များအား တထည်ပြီး တထည် အဝတ်ကန်ထဲမှ ထုတ်ကာ လက်ရိုက်ဒုတ်ဖြင့် တဘုတ်ဘုတ် ရိုက်ဖွပ်နေသည်။ ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ၄၆နှစ်ထဲ ဝင်လာပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်မှာ တင်းတင်းရင်းရင်း ဖြင့် ကြည့်ကောင်းနေဆဲပင်။ သမီး၂ယောက် မွေးထားရာ သမီးအကြီးဆုံး သွယ်သွယ်မိုး ၁ဝနှစ်အရွယ်တွင် လင်ဖြစ်သူ ဦးသာဒင် ဆုံးသွားသဖြင့် ဘဝအား ဖြစ်သလို ရုန်းကန်ခဲ့ရသည်။ လုံးကြီးပေါက်လှ ကြီးမို့ မုဆိုးမဖြစ်ချိန် ရမလားဟု စမ်းသော ယောကျင်္ားများ အချောင် နိူက်ချင်သော ယောင်္ကျားများအား အလိမ္မာသုံး ရှောင်ကာ ဘဝတူ မုဆိုးဖို ဦးလှမောင်နှင့် အိမ်ထောင် ပြုလိုက်တော့၏။ ဦးလှမောင်ဘက်မှ သူမသမီး သွယ်သွယ်မိုးထက် ငယ်သော ရဲထွန်းဆိုသည့် သားတယောက်ပါလာခဲ့သည်။ ဦးလှမောင်နှင့်လည်း ၃နှစ်ခန့်သာ ပေါင်းပြီး ဆုံးပါးသွားရာ ရဲထွန်းမှာ ဒေါ်မိုးစမ်းတို့ သားအမိတွေနှင့် ကျန်နေရစ်၏။

ကြုံရာကျဘမ်း လုပ်ကိုင် စားသောက်ရင်း သမီးအရင်း သွယ်သွယ်မိုး ခင်ခင်မိုး တို့နှင့် လင်ပါသား ရဲထွန်အား စောင့်ရှောက်လာခဲ့ရသည်။ ကလေး ၃ယောက်မိခင် ဖြစ်လာပေမယ့် သွေးသား ကောင်းချိန်မို့ ကာမစိတ်များ ထကြွလာစဉ် လက်နဲ့ဖြေရှင်းရင်း ကလေးများမသိအောင် ထိန်းထိန်း သိမ်းသိမ်း နေလာခဲ့ရ၏။ သို့သော် လီးအရသာ ခံဖူးသူမို့ အာသာမပြေနိုင်ခဲ့ပေ။

ဦးလှမောင် ဆုံးပြီးနောက်ပိုင်း သမီးအငယ်လေးအား သူမတို့ လင်မယားခန်း တွင် ခေါ်သိပ်လိုက်သည်။ လင်ပါသား ရဲထွန်းနှင့် သမီးရင်း သွယ်သွယ်မိုးအား တခန်းအိပ်ခိုင်းလိုက်၏။ ကလေး ၃ယောက်နှင့် လောကဓံအား ရင်ဆိုင်ရင်း ဘဝကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖြစ်သန်းခဲ့ရသည်။ တနေ့တွင် ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် ပန်းရံ နေ့စား လိုက်ရင်း ကိုယ်လက်များ ညောင်းကိုက်ကာ ဖျားချင်သလိုမို့ အလုပ်နေ့တပိုင်း ဖျက်ကာ အိမ်ကိုစောစော ပြန်လာမိသည်။

အိမ်ရှေ့တံခါးဖွင့်ကာ အိမ်ထဲဝင်၍ သူမအိပ်ခန်းထဲ ဝင်လှဲရာ အခန်းချင်း ကပ်လျက် သမီးဖြစ်သူ သွယ်သွယ်မိုး အခန်းမှ ညည်းသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်ရသည်။ စက်ချုပ်ဆိုင် မသွားပဲ သူမလို နေထိုင်မကောင်း ဖြစ်နေသည်လားဟု ထရံပေါက်လေးမှ ကြည့်မိရာ ခေါင်းနဘမ်း ကြီးသွားခဲ့ရတော့သည်။ သွယ်သွယ်မိုးမှာ အဝတ်အစားများ မရှိတော့ သူမတို့ စက်ချုပ်ဆိုင်ဘေးမှ ဆိုက်ကားသမား သန်းကိုအား အပေါ်မှ ခွကာ လိုးနေသည်ကို မြင်နေရ၏။

သန်းကိုမှာ သွယ်သွယ်မိုး၏ နို့အုံအား ညှစ်ချေရင်း အောက်မှ ပင့်လိုးနေသည်။ မြင်မြင်ချင်း သမီးဖြစ်သူအား ကလေးတယောက်လို သဘောထားနေသည်မို့ ဒေါသထွက်လာပေမယ့် သမီးဖြစ်သူ၏ မို့မောက်နေသော နို့အုံများနှင့် ကားထွက်နေသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်ကာ အရွယ်ရောက်နေမှန်း စဉ်းစားမိလာသည်။ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားမို့ သွယ်သွယ်မိုး စောက်မွှေးအုံအောက်မှ အဖုတ်ထဲ ဆိုက်ကားသမား သန်းကို လီးကြီး ဝင်ထွက်နေသည်ကို အတိုင်းသား မြင်နေရ၏။ ဒေါသစိတ်တဝက် ရာဂစိတ်တဝက်နှင့် အကြည့် မလွဲနိုင်ပဲ မလွတ်တမ်း ကြည့်နေမိသည်။ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိသေးခင် သမီးဖြစ်သူ သွယ်သွယ်မိုးမှာ အပေါ်မှ ခွလိုးနေရာမှ ဆင်းပြီး လေးဖက်ကုန်းပေးနေပြန်၏။

သမီးဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ ပြူးထွက်နေသော အဖုတ်လေးအား ဆိုက်ကားသမား သန်းကိုက ဖင်နောက်မှ နေရာယူကာ မနားတမ်း ဆွဲလိုးနေတော့သည်။ သွယ်သွယ်မိုး ပုံစံမှာ သန်းကို တအားဆွဲလိုးနေသည်ကို နာကျင်ဟန်မပြပဲ တအီးအီး ညည်းရင်း လီးအရသာ ခံယူနေပြန်၏။ ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် သမီးဖြစ်သူ၏ လိုးပွဲအား ပြီးအောင်ကြည့်ပြီးမှ အိမ်ပြင် ပြန်ထွက်ကာ အသံပေးလိုက်တော့သည်။

” ဟေး … အိမ်ထဲ … ဘယ်သူ ရှိတုန်း ”

အသံပေးပြီးသည်နှင့် သွယ်သွယ်မိုး အခန်းတံခါး ဖွင့်ပစ်ရာ သွယ်သွယ်မိုးရော သန်းကိုပါ မျက်စိမျက်နှာ ပျက်နေကြတော့၏။

” ဟင် ”
” ဟာ ”

” ဟဲ့ … ဒါ ဒါ … မင်း တို့ ဘယ်လို ဖြစ်ကြတာလဲ ”

ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ခုမှ မြင်သည့်ပုံစံဖြင့် ဟန်ဆောင်ကာ ပြောဆိုနေသည်။ နောက်ပိုင်း သန်းကိုမှာ တောင်းပန်ရင်း သွယ်သွယ်မိုးအား သားမှတ်မှတ် မယားမှတ်မှတ် ပေါင်းပါမည်ဟု ကတိ အကြိမ်ကြိမ်ပေးနေတော့၏။ ၂လ အကြာတွင် သွယ်သွယ်မိုးတို့ မင်္ဂလာပွဲလေး ရပ်ကွက်ထဲ အကျဉ်းချူံး လုပ်လိုက်ရသည်။ မင်္ဂလာပွဲ ပြီးသည်နှင့် သွယ်သွယ်မိုးတို့မှာ ဒေါ်မိုးစမ်း အိမ် ၁လလောက်နေပြီး မလွတ်လပ်သဖြင့် သန်းကို အိမ်သို့ ပြောင်းသွားတော့၏။

သွယ်သွယ်မိုးတို့ လင်မယား ၁လခန့် နေသွားရာ ဒေါ်မိုးစမ်း ရာဂစိတ်များ ပေါက်ကွဲလာတော့၏။ သမီးဖြစ်သူ၏ မဆင်မချင် ကာမဆက်ဆံမှု့များကြောင့် ဒေါ်မိုးစမ်း အခက်တွေ့နေရတော့သည်။ အိမ်ထောင် ၂ဆက်မို့ နောက်ယောင်္ကျား ထပ်ယူရင်လည်း ပတ်ဝန်းကျင်က ပြောဆိုစရာဖြစ်လာတော့မည်။ ကလေးတွေလဲ အရွယ်ရောက်ပြီမို့ ရှက်စရာပင်။

ရဲထွန်းမှာ ထွားလာလေလေ ဖအေဖြစ်သူ ဦးလှမောင်နှင့် တူတူလာသဖြင့် ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ တခါတလေ သွားလေသူ နောက်အိမ်ထောင် လင်တော်မောင်အား တမ်းတမိနေတော့သည်။ ဦးလှမောင် ရှိစဉ် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ကာမဆက်ဆံပုံများအား ပြန်လည်မြင်ယောင်ကာ ကာမ ဆက်ဆံချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့၏။ သမီးဖြစ်သူ သွယ်သွယ်မိုးတို့ လင်မယား အိမ်ပြောင်းသွားစဉ် မထင်မမှတ်သော အဖြစ်ပျက်များ ဖြစ်ခဲ့တော့သည်။

သမီး အငယ်မ ခင်ခင်မိုးအား သွယ်သွယ်မိုးတို့ စက်ချုပ်ဆိုင်လိုက်အပ်ပြီး အိမ်ပြန်အရောက် တအိမ်လုံး အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ နေ့လယ်ဘက် ရေချိုးနေစဉ် လင်ပါသားလေး ရဲထွန်း အပြင်မှ ပြန်လာခဲ့၏။ နွေရာသီမို့ အပူချိန် ပြင်းလွန်းသဖြင့် ရပ်ကွက်တွင်းရှိ လမ်းများပေါ်တွင် လူသွားလူလာ မရှိသလောက် တိတ်ဆိတ်နေသည်။

” ဟော … သားလေး ရဲထွန်း ပြန်လာပြီလား ”

” ဟုတ် … ဒေါ်လေးမိုး … ထမင်းစားမလို့ ”

နောက်ဖေး ရေချိုးနေသော ဒေါ်မိုးစမ်းဘေးနား လာရပ်ကာ ပြောပြနေ၏။

” ခဏနော် … ဒေါ်လေး ခူးပေးမယ် ”

ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် ရဲထွန်းအား ပြောရင်း ရေစို ထမိန်အား ဖြန့်ဝတ်ခိုက် ရေစိုပြီးထမိန်မှာ ကပ်နေသဖြင့် ပေါင်ဂွမှ ဖောင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်အရာကြီးမှာ အတိုင်းသား ဖြစ်နေတော့သည်။ ပေါင်တန် တုတ်တုတ်နှစ်ဖက်မှာ ရေစို ထမိန်ဖြင့် ကပ်နေပြီး စွင့်ကားနေသော ဖင်သားစိုင်ကြီး နှစ်ခြမ်းမှာ ပေါ်လွင်နေ၏။ ရဲထွန်းမှာ သူမ လှုပ်ရှာမှုများအား မလွတ်တမ်းခိုးကြည့်နေသည်ကို ရိပ်မိလိုက်သည်။

” ဘာကြည့်နေတာလဲ … သားရဲ့ … အိမ်ထဲက စောင့် … ဒေါ်လေး … ခူးလာခဲ့မယ် ”

ပြောပြီး ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ရဲထွန်းရှေ့မှ ထွက်လာခဲ့၏။ လှည့်အထွက် ရဲထွန်း ပုဆိုးအောက်မှ ခုံးထနေသော အရာကြီး မြင်ကာ အဖုတ်ထဲ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရသည်။
မီးဖိုထဲ ထမင်းခူးနေစဉ် နောက်မှ ခပ်မာမာ အရာတခု ဖင်ကြားလာထောက်သဖြင့် လန့်သွားကာ လှည့်ကြည့်မိ၏။

” ဟင် … သားလေး … ဘာ ဘာ ဘာလုပ်တာလည်း … ဖယ်ပါ ”

စကားမဆုံးခင် ရဲထွန်းမှာ ရေစိုထမိန် ရင်လျားနှင့် ဒေါ်မိုးစမ်းအား နူတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်လိုက်၏။ ရုတ်တရက်မို့ ကြောင်သွားသော်လည်း အထိအတွေ့ကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ဖိန်းကနဲ့ ရမ္မက်သွေးများ ဆူပွက် လာရ၏။ ရဲထွန်း ပုဆိုးအောက်မှ ထောင်ထွက် နေသော လီးကြီးမှာ ဒေါ်မိုးစမ်း ဆီးခုံးအား ထောက်မိကာ စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာတော့သည်။ တခဏအတွင်း ဖြစ်ပျက်သော အထိအတွေ့များအောက် ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် မျောပါသွားရ၏။ ထိုချိန် ရဲထွန်းမှာ ပုဆိုးချွတ် ချလိုက်သဖြင့် တဇပ်ဇပ်တုန်နေသော လီးကြီး ပေါ်လာတော့သည်။

” ဟာ … သားလေး ရဲထွန်း … ဘာ ဘာ ဘာလုပ် မလို့လဲ ”

ကာမစိတ် တက်နေသော်လည်း ငယ်ငယ်လေး ကတည်းမှ သားအရင်း သဖွယ် စောင့်ရှောက်လာသူမို့ လက်တွေ့ဘဝတွင် သိစိတ်က ငြင်းဆန်နေခဲ့ပြန်၏။ သို့သော် ရဲထွန်း မျက်နှာလေး ရမ္မက်စိတ်များနှင့် နီရဲ နေကာ မိထွေးဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးစမ်း ရေစိုထမိန်အား ဖြည်ကာ ချွတ်ချပစ်နေသည်။ ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားသည်နှင့် ရဲထွန်းမှာ ဒူးထောက်ချရင်း စောက်ဖုတ် အုံကြီးအား မျက်နှာအပ် လိုက်တော့၏။ရေစို၍ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးနေသော စောက်မွှေးများကို နှာခေါင်း ထိပ်လေးဖြင့် ထိုးဖွကာ စောက်ပတ် ဘေးနူတ်ခမ်းသား နှစ်ခြမ်းအား လျှာအပြားလိုက် ယက်ကာ အရည်စိမ့်နေသော စောက်ခေါင်းထဲ လျှာကိုလိပ်သွင်းပေးလိုက်သည်။

” အ အ … ရှီးးးး …… ဟင့် ဟင့် အမယ်လေး …… သားရယ် ”

ဒေါ်မိုးစမ်း အသိစိတ်ပျောက်ကာ အထိအတွေ့ နောက် လိုက်ပါနေမိတော့၏။ ပေါင်တန် တုတ်တုတ် ဖွေးဖွေး နှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ တအီးအီးဖြင့် စုပ်သပ်ရင်း စောက်ပတ်အယက်ခံနေလိုက်၏။ ဒုတိယ အိမ်ထောင် ပျက်ကတည်းက သူမ လက်နှင့်သာ ဖြေဖျောက်ခဲ့ရသော စောက်ဖုတ်မှာ ခုလို အယက်မခံရသည်မှာ နှစ်အတော်ကြာနေခဲ့သည်။ လောလော လတ်လတ် စောက်ပတ် ယက်ပေးနေသူမှာ သူစိမ်း မဟုတ်ပဲ ငယ်ငယ်ကတည်းက ထိန်းကျောင်းလာသော လင်ပါသားလေး ဖြစ်နေသဖြင့် စိတ်ထဲ ဖေါ်မပြနိုင်သော ဝေဒနာလေးများ ခံစားနေရပြန်၏။

ရဲထွန်းမှာ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ အထက်အောက် လျှာဖျားလေးဖြင့် ဖိထိုးယက်ကာ အပေါ်ဘက် ခေါင်းထောင်နေသော အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ရာ ဒေါ်စမ်းမိုး တကိုယ်လုံး တုန်ခါသွားတော့သည်။

” အားးး … သေပြီ သေပြီ … ရှီးးးး ကျွတ်ကျွတ် … လိုးမှာဖြင့် လိုးတော့ … သားလေး … အင့် ”

ရမ္မက်စိတ်များ ငယ်ထိပ် ရောက်လာသဖြင့် အနီးနားမှ ပန်းကန်စင်၏ ဒုတိယ ထပ်အား လက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီး ကော့ပေးထားလိုက်၏။ လင်ပါသားလေးရှေ့ ဖင်ကုန်းပေးထားရာ ရှက်လည်းရှက် ခံလည်းခံချင် နေရှာသည်။

” ဗျစ် … အ …… ဗြိ … ဇွပ် …… အ အ … ဘွတ် … အမလေးးး ……… ကျွတ်ကျွတ် … အ ”

စောက်ရည်များရွှဲနေသော ဒေါ်မိုးစမ်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးဝင်လာရာ လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ ဆောင့်မိသဖြင့် အကနဲ့ ညည်းလိုက်မိ၏်။ စောက်ပတ်တအုံလုံး ကျင်တက်သွားသော်လည်း နှစ်အတော်ကြာ ဝေးနေသော ကာမအရသာလေး အပြည့်အဝခံ ရရှိလိုက်ရပြန်သည်။ရဲထွန်း လီးပြန်မထုတ်ခင် ဆီးခုံးနှင့် ဖင်သားကြီး ကပ်လျက် အနေထားဖြင့် ဖင်ရမ်းကာ ကပ်ပွတ်ပေး၏်။ ရဲထွန်း ညာလက်မှာ ပေါင်ခြံထဲသွင်းကာ မာခဲနေသော စောက်စိလေးအား ဖိချေလိုက်သဖြင့် ဒေါ်မိုးစမ်း ခေါင်မော့ တက်လာရ၏။

” အားးး … ထွားလိုက်တဲ့ လီး… သားအဖေထက်ကို ကြီးနေတာ … အားရစရာကြီး … ရဲထွန်း ရယ် ”

ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် ပန်းကန်စင် ပေါ် လက်ထောက်ရင်း ခါးခွက်ကာ ဖင်ကြီး နောက်တိုးရင်း ရဲထွန်း လီးအား စောက်ပတ်ထဲ စိမ်ကာ ဝိုက်ပေးပြီး မျက်လုံးလေး စင်းနေတော့၏။ လင်ပါသားလေး၏ လီးအရသာအား ခံယူကာ ကာမစိတ်များ ထကြွလျက်ရှိသည်။

” အ …… အင့် …… ဗြွတ် စွပ် …… အမလေးးး … ဘွတ် ဘွတ် … ဖွပ် … ဗျစ် … အားးး အားးး … ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် … ဒီလို မခံရတာ ကြာလှပါပြီ … အ အ … ဟင်း ဟင်း ”

……………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ )
” အနီးဆုံး ဝဲဂရက် ”
💞💞💞💞💞

အခန်း ၄
🌴🌴

ရဲထွန်းမှာ စောက်ပတ်ထဲ လီးအရင်းထိ မြုတ်ကာ ဖိကြိတ်လိုးပေးစဉ် ဒေါ်မိုးစမ်း အရသာ ထူးကဲကာ စောက်ခေါင်းထဲမှစောက်ရည်များက လီးအရင်း လမွှေးများပေါ်ပါ ရွှဲနှစ်လာတော့သည်။
အရှိန်ရလာသည်နှင့် နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးနေသော ဒေါ်မိုးစမ်း ဖင်ကြီးအား ဆုပ်ကိုင် ညှစ်ချေကာ မီးပွင်မတတ် ဆွဲလိုးပစ်၏။

” အ … အ … အမလေးးး ”

လင်ပါသားလေး၏ မနားတမ်း လိုးချက်များအောက် စီးမျောရင်း စောက်ခေါင်း တခုလုံး ယားတက်လာကာ ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာခဲ့သည်။ အလိုးခံရတာလည်း မဝသေးသဖြင့် စောက်ရည်များ ပန်းမထွက်အောင် ကြိုးစား ထိန်းနေရပြန်၏။

” ဒေါ်လေးမိုး … ဒီဘက်လှည့် ”

လီးအရသာ ခံယူနေစဉ် ရဲထွန်းမှာ နောက်မှ လိုးရင်းတန်းလန်း လီးဆွဲထုတ်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်ခိုင်းသဖြင့် စိတ်ထဲ ဇပ်တငမ့်ငမ့်လေး ဖြစ်သွားရသည်။ဒေါ်မိုးစမ်း လှည့်လိုက်သည်နှင့် အနည်းငယ် အိတွဲနေသော နို့အုံနှစ်ဖက်မှာ ဘွားကနဲ ပေါ်လာသည်။ နို့သီးခေါင်း နီညိုရောင် ၂ခုက မာခဲ့နေလေ၏။ပေါင်တန် ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီး ၂ဖက်အား စိကာ စောက်ဖုတ်အား ညှပ်ထားရင်း ရဲထွန်းနှင့် အကြည့်မဆုံအောင် မျက်နှာ လွဲထားလိုက်ပြန်သည်။ပေါင်စိထားသဖြင့် ဆီးခုံးပေါ်မှ အမွှေးများသာ မြင်နေရ၏။

” ဒေါ်လေးမိုး … ပေါင်ဖြဲပေးလေ ”

” အာ … သားကလည်း … လိုးမှာဖြင့် လိုးလေ … မကြည့်နဲ့တော့ ”

” ပေါင်က စိထားတော့ … လိုးမရဘူး … ဒေါ်လေးမိုးရယ် ”

ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ရဲထွန်းမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် တေ့လိုးရန် ပေါင်ဆွဲအဖြဲ ပွက်ကနဲ့ စောက်ရည်များ ပေါင်ခြံထဲ စီးကျလာတော့သည်။ ရဲထွန်းရှေ့မို့ ဒေါ်မိုးစမ်း မျက်နှာလေး ရဲတွတ်နေ၏။ လင်ပါသားလေးရှေ့ စောက်ရည်များ ထွက်ကျနေသဖြင့် စောက်ခေါင်းပေါက်အား ညှစ်ထိန်းထားရာ ပေါင်ဖြဲလိုက်သည်နှင့် ထိန်းမရအောင် စီးကျနေတော့သည်။

” ဟင် … ဒေါ်လေးမိုး အဖုတ်ထဲက … အရည်တွေ …… ”

” ကဲပါ … ဆက်လိုးမှာဖြင့် လိုးပါဆို ”

ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ခံလည်းခံချင်လှပြီမို့ ရှက်ရှက်နှင့် စကားပြောရင်း ရဲထွန်းလီးအား ဆွဲကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားဖြင့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ တေ့ပေးလိုက်၏။ ထို့နောက် ရဲထွန်း၏ ထိထိမိမိ လိုးချက်များအောက် စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထုတ်နေရရှာသည်။ နောက်ပိုင်း သမီး ၂ယောက်လုံး မရိပ်မိအောင် တိတ်တခိုးလေး အလိုးခံနေတော့၏။

////////////////////////

” ဝှီး … ဘုတ် … ဘုတ် ဘုတ် ”

ခုလည်း မနေ့ည ရင်းနှီးသော မိတ်ဆွေ တဦး၏ နာရေးအိမ်သို့ လူမရှိသဖြင့် သမီးအငယ်မနှင့် ညအိပ် ကူစောင့်ပေးကာ အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် အဝတ်လျှော်နေတော့သည်။ လက်ရိုက်ဒုတ်ဖြင့် အဝတ်အစားများအား ရိုက်ဖွပ် လျှော်လိုက်တိုင်း ရေတပိုင်း စိုနေသော ထမိန် အောက်မှ ဖင်သားစိုင်ကြီး တုန်ခါသွား၏။ ဒေါ်မိုးစမ်း တုန်ခါနေသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း ရဲထွန်း ရေတိုင်နား လျှောက်လာခဲ့သည်။

” ဒေါ်လေးမိုး ”

” ဟော … ကာလနဂါး … ခုမ ထလာတာပေါ့ ”

ရဲထွန်းမှာ ဒေါ်မိုးစမ်း ဘေးနား ငုတ်တုတ်ထိုင်ရင်း ပေါင်ကြားအား ၂ချက် ၃ချက် ကုတ်ကာ အိမ်ဘက် မျက်လုံး ကစားလိုက်၏။ ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ဘေးနား လာထိုင်သော သားဖြစ်သူ ရဲထွန်းအား ခေါင်းငဲ့ကြည့်ရာ သူမ ရင်လျားထားသော ထမိန်အတွင်းမှ တင်းကြွနေသော နို့အုံကြီးအား အငမ်းမရ ကြည့်နေသော ရဲထွန်း မျက်လုံးများနှင့် ဆုံမိတော့၏။

” ဒေါ်လေးမိုး … ညီမလေးရော … အလုပ်သွားပြီလား ”

” မိသွယ်က ငါ့သားနိုးပြီး စက်ဆိုင် သွားပြီလေ … အငယ်မက … ညက ဒေါ်လေးနဲ့ နာရေးအိမ် ကူ စောင့်ပြီး မနက်လင်းလို့ ပြန်လာတာနဲ့ အိပ်နေပြီ … အလုပ်နားမယ် ပြောတယ် … ဘာလုပ်မလို့တုန်း ”

စကားပြောရင်း ရဲထွန်း မျက်လုံး အစုံမှာ ဒေါ်မိုးစမ်း ကိုယ်လုံးအောက်မှ မခွါပေ။

” ဒါကြီးကြောင့်ပေါ့ … ဒေါ်လေးမိုးကလည်း ”

” ဟင်… နင်ကလေ … နင့်အဖေတိုင်းပဲ … ခ်ခ် ခ်ခ် … လူနိုးတာနဲ့ … လီးနိုးတာ စောစော စီးစီး … လီးတောင်နေတာ ”

ဒေါ်မိုးစမ်းတယောက် လင်ပါသားဖြစ်သူ ရဲထွန်းမှ ထိုင်လျက်အနေထားနှင့် ပုဆိုးအောက်နားစ လှန်ပြသဖြင့် ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ဖြစ်သွားရ၏။ လျှော်လက်စ အဝတ်များအား ခဏ ရပ်ကာ အိမ်ဘက်သို့ သမီးအငယ်မ နိုးများလာမလားဟု မလုံမလဲ လှည့်ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။

” ခဏလေးပါ … ဒေါ်လေးရာ … အိမ်ထဲ သွားရအောင် ”

” ဟာ … အငယ်မ အိပ်နေတာလေ … သားဟာကြီး … ပြန်ဖုံးထား… တော်ကြာ သမီးလေး ထွက်လာရင် … မကောင်းဘူး ”

” လုပ်ပါ … ဒေါ်လေးရာ … ညကတည်းက … လိုးချင်နေတာ … နာရေးအိမ် သွားအိပ်တော့ … မလိုး လိုက်ရဘူး ”

ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် သမီးအငယ်နှင့် နာရေးအိမ် သွားအိပ်ရာ မလိုးလိုက်ရသဖြင့် ခုမနက် အစောကြီး ပူဆာ နေသော ရဲထွန်း မျက်နှာအား စိုက်ကြည့်နေ၏။ သို့သော် ညက သွယ်သွယ်မိုးနှင့် လိုးခဲ့သည်ကိုတော့ မသိရှိခဲ့ပေ။

” ဟော … ကိုရဲ နိုးနေပါလား … ညီမလေးကျ မနိုးကြဘူး … သားအမိ ၂ယောက် ဘာတွေ ထိုင်ပြောနေတာတုန်း ”

ရဲထွန်း ပူဆာနေချိန် အိမ် နောက်ဖေး တံခါးပေါက်မှ ရေတိုင်ဆီသို့ ထမိန်ရင်လျားရင်း တဘက်အနွမ်းလေး ရင်ဘတ်ဖုံးထားသော ညီမဖြစ်သူ ခင်ခင်မိုး လမ်းလျှောက်လာ၏။ ခင်ခင်မိုး မှာ အရပ် မနိမ့် မမြင့် သေးသွယ်ခါးလေးနှင့် တောင့်တင်းသော ဖင်သားစိုင်များမှာ အမဖြစ်သူ သွယ်သွယ်မိုးလို ကော့ထွက်နေသည်။

” ဟိတ် … သားဟာကြီး အမြန်ဖုံးလေ … သမီး လာနေပြီ ”

ရေလဲ ထမိန်လေး ကိုင်ရင်း လျှောက်လာသော ခင်ခင်မိုးအား ငေးကြည့်နေသော ရဲထွန်းအား ဒေါ်မိုးစမ်း သတိပေးလိုက်ရသည်။

” အေး … ညီမလေးရေ … အကို့လည်း မမသွယ် နိုးလို့ နိုးတာဟ … ဒေါ်လေးက … မိုးကုန်ရင် … အိမ်ပြင်မယ် ပြောလို့ … … စကားပြောနေကြတာ ”

” ကောင်းတာပေါ့ … မိုးရွာရင် အမိုးက မလုံတော့ဘူး … ဖြစ်သလို အိပ်နေရတာ … အိမ်ခေါင်မိုး သွပ်ပြားပါ လဲပေး အမေ ”

ခင်ခင်မိုး တယောက် အကိုဖြစ်သူ ရဲထွန်းအား ပြောရင်း မိခင်ဖြစ်သူ ကို တဆက်တည်း လှမ်းပြောနေလိုက်၏။

” ဟဲ့ … ရဲထွန်း … ဒေါ်လေး ဆပ်ပြာမှုံ့ ယူပေးဦး ”

ခင်ခင်မိုးမှာ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးစမ်းဘေးမှ ရေဝင်ချိုးရာ ရဲထွန်းမှ ငမ်းနေသဖြင့် ပေါင်ပုတ်ကာ သတိပေးရင်း ဆပ်ပြာမှုံ့ ယူခိုင်းလိုက်ရသည်။ ရဲထွန်း မယောင်မလည်ဖြင့် ရေဘုံပိုင်နားမှ ထကာ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်သွား၏။ ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ရဲထွန်း ထရပ်သည်နှင့် အဝတ်လျှော်နေရာမှ ပုဆိုးအတွင်းက လီးအား ခိုးကြည့်လိုက်သည်။

” သမီး … မြန်မြန်ချိုးနော် … အလုပ်နောက်ကျနေမယ် … အမေ … ရဲထွန်းကို … ဆပ်ပြာမှုံ့ ယူသာခိုင်းရတာ တွေ့မယ်မထင်ဘူး … မီးဖိုခန်းက ကြောင်အိမ်ထဲမှာ ”

ဒေါ်မိုးစမ်း အိမ်နား လျှောက်လာသည်နှင့် ရဲထွန်းမှာ အိမ်ထဲဆွဲခေါ်လိုက်၏။

” မြန်မြန်လေး စုပ်လိုက် … ဒေါ်လေး … ညီမလေး ရေချိုးနေတုန်းလေး … ဂွင်းထုလိုက်မယ် ”

နောက်ဖေး တခါးလေး စိရင်း ဒေါ်မိုးစမ်းအား ဒူးထောက်ထိုင်ခိုင်းကာ မျက်နာရှေ ့ လီး ကပ်ပေးနေသည်။ ပါးစပ်နား လီးကြီး ရောက်လာ သည်နှင့် ဒေါ်မိုးစမ်း ပျို့တက်လာရ၏။ ရဲထွန်း ပေါင်ကြားထဲမှ လချီးနံ့ ပြင်းပြင်းက သူမနှာခေါင်းဝထဲ တိုးဝင်လာသည်။

” ဝေါ့ … နံစော်နေတာပဲ … သားရယ် ”

” နေသိပ်မကောင်းလို့ … ရေမချိုး ဖြစ်တာ … ၃ရက်ပဲ ရှိသေးတာပါ ”

ရဲထွန်းမှာ စကားပြောရင်း တွဲကျနေသော လဥကြီး၂လုံး အထက်က ထောင်မတ်နေသော လီးအား ကော့ပေးလိုက်၏။ ဒေါ်မိုးစမ်း မှာ လချီးနံ့နှင့်အတူ ပြဲလန်နေသော ဒစ်ကြီးအား အသက်အောင့်ကာ ဆွဲစုပ် ပေးလိုက်ရတော့သည်။ ပြောမယ့်သာ ပြောရတာ ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် လီးစုပ်ပြီ ဆိုတော့လည်း မလွတ်တော့ပေ လီးထိပ်အား ပါးစပ်ထဲ ထည့်ကာ လျှာဖျားဖြင့် ဒစ်ပတ်ပတ်လည် ဝိုက်ထိုးယက်ပေးရင်း တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စုပ်တော့၏။ လျှာဖျားထဲ ကပ်ပါလာသော ရဲထွန်း ဒစ်ကြားမှ လချီးဖတ်များကိုပါ စုပ်ယူ မျိချပစ်တော့သည်။

” အမလေး … ကောင်းလိုက်တာ … ဒေါ်လေးမိုးရာ … ခဏ ထုတ်ဦး … လရည် ထွက်ကုန် လိမ့်မယ် ”

ရဲထွန်း တရှီးရှီး စုပ်သပ်ညည်းရင်း လီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်ပြန်သည်။

” ဂွင်းထု ပေးရမှာလား ”

” မဟုတ်ပါဘူး … ကျနော်လည်း … ဒေါ်လေး စောက်ပတ်ကို ယက်ချင်သေးလို့ ”

ပြောပြီး ဒေါ်မိုးစမ်းအား ချိုင်းမှ ဆွဲထူ၍ ဒေါ်မိုးစမ်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်၏။

” သားကလည်း … အငယ်မ ရေချိုးနေတာလေ … တကတည်းနော် ”

” ခဏလေးပါ … ဒေါ်လေး ရေစိုနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို … ဟိုးအရင်လို … ယက်ချင်နေတာ ”

ရဲထွန်းမှာ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် မျက်နှာလေး မော့ပြောရာ ပါးစပ်ပေါ်မှ နှုတ်ခမ်းမွေးထူလဗြစ်များအား ကြည့်ရင်း ဒေါ်မိုးစမ်း ရေစို ထမိန်ကြားမှ စိုစိစိ ဖြစ်နေသော စောင်ပတ်အုံကြီးမှာ တင်းကနဲ့ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဒေါ်မိုးစမ်း ရေစိုထမိန်အား ပေါင်ရင်းထိ လှန်တင်ကာ စောက်မွှေးအုံ ထူထူကြီးအောက်မှ မို့မောက်နေသော စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ နှာခေါင်းမြုပ်ရင်း အားရပါးရ ရှုရှိုက်လိုက်သည်။ စောက်ပတ်အလယ်က နီညိုရောင် ခပ်တွန့်တွန့် အဖတ်လေး ၂ဖတ်အား လျှာဖြင့် ကန်လန့် ယက်ပေးနေ၏။

ရဲထွန်း နှာခေါင်းမှာ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ ရောက်နေသဖြင့် နူတ်ခမ်းမွှေးလေးများက ဘေးနူတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်အား ထိုးမိရာ ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် ဖင်သားကြီးများ ရှုံ့ကာ တကျွတ်ကျွတ်ဖြင့် စုပ်သပ်နေရပြန်သည်။

” အားးးးးး … အ …… ကျွတ်ကျွတ် … ယက်စမ်းဟာ … ယက်ယက် … အမလေးးးး မ ရ တော့ ဘူး … သားရယ် … အငယ်မ ရှိပါတယ် … လာလာ … ဒီဘက် ”

ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ စောက်ပတ်ယက်ပေးနေသော ရဲထွန်း ခေါင်းအား တွန်းခွာကာ နောက်ဖေး တံခါးနားမှ သူမ အိပ်ခန်းဘက် ထမိန်အား လက်မှ ကိုင်ကာ ဆွဲခေါ်လာတော့၏။ ပြတင်း တံခါး အသာလေးဟကာ သမီးဖြစ်သူ ရေချိုးနေသည့် ဘုံဘိုင်းအား ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ရဲထွန်းအား ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်အိပ်ခိုင်းကာ ပုဆိုး လှန်ကာ တက်ခွ ပစ်၏။ ပက်လက်အနေထားဖြင့် အပေါ်ထောင်မတ်နေသော လီးပေါ် စောက်ပတ်ဖြဲကာ ိုဖိထိုင်ချပစ်လိုက်သည်။သမီးဖြစ်သူ ဝင်လာမှာလည်း စိုးရိမ်နေသဖြင့် ရေဘုံပိုင်ဘက် ကြည့်ရင်း ထိုင်ချရာ အနည်းငယ် စိတ်လောသွားလေ၏။

” ဗျစ် ဗျစ် … စွပ် …… အ … အား …… အီး … ဟင့် ဟင့် ”

ထိုင်ချလိုက်သည်နှင့် ရဲထွန်း လီးကြီးမှာ တင်းကျပ်စွာ တိုးဝင်လာခဲ့သည်။ ဖင်မကြွရဲပဲ ရဲထွန်း လမွှေးများပေါ် စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်အထိ ကြိတ်ပွတ်နေပြန်၏။ စောက်ရည်များ အိုင်လာကာ အတွင်းထဲ ခပ်စီးစီးလေး ဖြစ်လာမှ ဖင်ကြီး ကြွကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိချလိုက် ပြန်ကြွလိုက်ဖြင့် လီးအဝင်အထွက် ကောင်းလာအောင် လုပ်နေရှာသည်။ ရဲထွန်း ပင့်လိုးပေးသည်နှင့် ဟန်မဆောင်နိုင်လောက်အောင် ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်လာရင်း မျက်လုံး မိတ်ထားလိုက်၏။

” အားးးး အားးးး … ဟုတ်တယ် … မညှာနဲ့ …… သားလေး …… လိုးလိုး … အ အားးး … အာ ကျွတ်ကျွတ် ………… ဆောင့် လိုး သားလေး … အင်း ဟုတ်တယ် … အမလေးးး အင်းဟင်း … ကောင်းလိုက်တာ ”

ရဲထွန်းလီးကြီး ဝင်လာတိုင်း စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများအား ဒစ်ကြီးမှ ချိတ်ဆွဲ ပွတ်တိုက် နေသဖြင့် ဒေါ်မိုးစမ်းမှာလည်း ဖင်ကြီး နောက်ပြစ်ကာ ခါးကာ့ပြီး နဖူးကြောလေး ထောင်လာကာ အောက်နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ရင်း တအီးအီး ညည်းအော်နေတော့သည်။ လီးအရသာ တွေ့လာသည်နှင့် စုပ်သပ် ငြီးငြူနေ၏။

အရှိန် ရနေစဉ် နောက်ဖေး တံခါး ဖွင့်သံကြားရသဖြင့် ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ခွလိုးနေရာမှ အမြန်ထကာ ရေစို ထမိန်အား ရင်လျား၍ လူချင်း ခွဲလိုက်တော့သည်။ ခင်ခင်မိုး ဖီးလိမ်း ပြင်ဆင်၍ အလုပ်သွားစဉ် ရဲထွန်းတို့ ဆက်မလိုးဖြစ်တော့ပေ။ ယောက္ဖဖြစ်သူ ဖြိုးသူ အိမ်ပြန်ရောက်လာသဖြင့် ၂ယောက်သား ဇပ်တငမ့်ငမ့် ဖြစ်နေရသည်။ ဒေါ်မိုးစမ်း အဝတ်များ ပြန်လျှော်နေချိန် ရဲထွန်းမှာလည်း ထော်လာဂျီ စက်နိုးကာ ဂိတ်သို့ ထွက်သွားတော့သည်။

ဖြိုးသူမှာ အသက် ၃၁နှစ်ခန့်ရှိပြီး အသားညိုညို ဒေါင်ကောင်းကောင်းဖြစ်၏။ သွယ်သွယ်မိုးမှာ အရင် ယောကျင်္ား ဆုံးပြီး ၁နှစ်အကြာ ဖြိုးသူအား လက်ထပ်ခဲ့၏။ ဖြိုးသူမှာ သွယ်သွယ်မိုးနှင့် လက်ထပ်ပြီး မိဘအမွေ မြေဝိုင်းလေး ရောင်းကာ ထော်လာဂျီတစီး ဝယ်ပြီးအငှားလိုက်ရင်း သွယ်သွယ်မိုးတို့အိမ် တက်နေတော့သည်။

မုဆိုးမ တယောက်အား လက်ထပ်ခဲ့သော ဖြိုးသူမှာ လီးသေးသည့် အပြင် အရက်ခွက်ပုံး ချရင်း သွယ်သွယ်မိုးအား ကာမစည်းစိမ်များ မပေးစွမ်းနိုင်တော့ပေ။ ညနေပိုင်း သွယ်သွယ်မိုး ပြန်လာချိန် အခန်းထဲ ခေါ်ကာ မပျော့မမာ ဖြစ်နေသော လီးဖြင့် လိုးနေရှာ၏။

” ဘွတ် … ဗြွတ် … ပလွပ် … အာကွာ … ဆောရီး … မသွယ်ရာ ”

လိုးနေစဉ် လီးက ပျော့လာပြီး ခဏတိုင်း ကျွတ်ထွက်နေသဖြင့် ဖြိုးသူမှာ မယားဖြစ်သူအား တောင်းပန်ရင်း မျက်နှာပျက်နေရ၏။

” ရပါတယ် … ကိုဖြိုးရယ် … မသွယ် စုပ်ပေးမယ် … ပါးစပ်ကို လိုးလိုက်နော် ”

……………………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ )
” အနီးဆုံး ဝဲဂရက် ”
💞💞💞💞💞

အခန်း ၅
🌴🌴

သွယ်သွယ်မိုးမှာ စိတ်ထဲ အားမလို အားမရ ဖြစ်ရသော်လည်း သူမ အပေါ် အစစ အရာရာ ကောင်းသော လင်ဖြစ်သူအား ကာမစည်းစိမ်လေး ပြန်ပေးရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ဖြိုးသူအား ပက်လက် အိပ်စေပြီး ငိုက်ကျနေသော လီးအား လက်ဖဝါးလေးနှင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးနေ၏။ အနည်းငယ် ပြန်မာလာသော လီးထိပ်အား ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်ကာ လက်ဖြင့် အဆက်မပြတ် ဂွင်းတိုက်ပေးသည်။ ဖြိုးသူ နူတ်ခမ်းမှ တဟင်းဟင်း ညည်းသံလေးများထွက်လာပြီး လီးစုပ်နေသော သွယ်သွယ်မိုး ခေါင်းအား ဆွဲယူကာ နူတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်ပစ်၏။ သွယ်သွယ်မိုးမှာ လင်ဖြစ်သူ ဆန္ဒအတိုင်း လက်တဖက်က ဂွင်းထုပေးရင်း ခါးညွတ်ကာ ပါးစပ်ချင်း ဆွဲစုပ်နေသည်။

ဖြိုးသူ ပါးစပ်ထဲ လျှာဖြင့် ထိုးမွှေရင်း လက်တစ်ဖက်ကလည်း လီးကို ဒစ်ပေါ်အထိ လက်ချောင်းများဖြင့် ဖိပွတ်ရင်း ခပ်သွက်သွက်လေး ဂွင်းတိုက်ပေးနေ၏။ ဖြိုးသူကလည်း သွယ်သွယ်မိုး ထမီလေးအောက် လက်နှိုက်ပြီး စောက်စိလေးကို ဖိချေပေးရာ စောက်ပတ် တအုံလုံး ယားလာပြီး လီးဖြင့် အလိုးခံချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာရသည်။ ရဲထွန်း လီးကြီး မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်ကာ ဖြိုးသူ လက်ချောင်းအား စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ သွင်းခိုင်းလိုက်၏။ ဖြိုးသူ လက်ချောင်းလေး သူမအဖုတ်ထဲ အထုတ်သွင်းလုပ်ရာ ကာမအရသာလေး ခံယူတုန်း ဂွင်းတိုက်ပေးသော လက်ကလေးထဲ စေးကပ်ကပ်ဖြင့် ပူနွေးနွေး လရည်များ ပေကပ်ကုန်တော့သည်။

” အားးးး ရှီးးးးးးး … ပြီး ပြီး ပြီးပြီ မသွယ် … ကိုဖြိုး ပြီးပြီ … အင်းဟင်း ”

ဖြိုးသူ ပြီးသွားသော်လည်း သွယ်သွယ်မိုးမှာ တန်းလန်းကြီး ဖြစ်နေရှာ၏။ ဒီနေ့အတွက် သေချာတာ တခုက သူမပါသာ လက်နှင့် အရည်ထွက်ရန် ကြိုးစားရတော့မည် ဖြစ်သည်။

///////////////////////////////

၃ရက်ခန့် အကြာ ခင်ခင်မိုးတယောက် ညှောင်းကိုက်ပြီး ကိုယ်လက် မအီမသာ ဖြစ်နေသဖြင့် စက်ချုပ်ဆိုင်မှ နေ့တပိုင်း နားကာ အိမ်သို့ပြန်လာစဉ် အိမ်ရှေ့ တံခါးဝ၌ ဖိနပ်လေး အချွတ် မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းမှ ညည်းသံလေး ကြားလိုက်ရ၏။ အိမ်ထဲဝင်လာရာ အိပ်ခန်းနှင့် နီးလာလေ ညည်းသံများ ပီပီပြင်ပြင် ကြားလာရသည်မို့ တံခါးကြားလေးမှ အသာ ချောင်းကြည့်မိသည်။

” အားးးး … ကျွတ်ကျွတ် … ကောင်းလိုက်တာ … သားရယ် … လိုးလိုး … အမလေးးးး … အ … အ ”

မထင်မှတ်သော မြင်ကွင်းကြောင့် မျက်နှာလေး ရဲတက်လာကာ တကိုယ်လုံး တုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်လာခဲ့၏။ ချက်ချင်း ခန္ဓာကိုယ်အား နောက်ပြန်ဆုတ်ကာ အကြည့်လွဲရင်း ခြေဖွနင်းပြီး အိမ်ရှေ့ပြန်ထွက်လိုက်သည်။
မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးစမ်းမှ ပက်လက်အနေထားဖြင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက် မြှောက်ဖြဲပေးထားကာ ပထွေးဘက်မှ ပါလာသော အကိုဖြစ်သူ ရဲထွန်းက ဒူးထောင်လျက် အနေထားဖြင့် အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေ၏။ ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ရဲထွန်း လက်မောင်းအိုးများအား ဆွဲကိုင်ရင်း ဖင်ကြီးကော့ကာ ပါးစပ်မှ တအားအား ညည်းရင်း စိတ်ရှိလက်ရှိ အလိုးခံနေတော့သည်။

ခင်ခင်မိုး အိမ်ရှေ့ ပြန်ရောက်သည်အထိ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြင့် ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်း မသိတော့ပေ။ မိခင်ဖြစ်သူတို့ လိုးနေပုံများ မျက်လုံးထဲ ကပ်ပါလာကာ နားထဲ ညည်းသံများ ကြားနေရသေး၏။ ဖျားချင်သော စိတ်များ ပျောက်ကွယ်ကာ ညှောင်းညာနေသော ခန္ဓာကိုယ်မှာ သွေးသားများ ဆူဝေလာပြန်သည်။ အလိုလျောက် ခြေလှမ်းများက အိပ်ခန်းတံခါးဝ ပြန်ရောက်လာ၏။ ပထမဆုံး မြင်ဖူးတဲ့မြင်ကွင်းတခုမို့ မလွတ်တမ်း ချောင်းကြည့်နေရင်း မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ပက်လက်အနေထားဖြင့် အလိုးခံနေရာမှ ထထိုင်ပြီး ရဲထွန်းအား လှဲခိုင်းနေသည်။

ရဲထွန်း ပက်လက် လှဲချသည်နှင့် ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ အပေါ်မှ ခွကာ အဖုတ်ဝ လီးတေ့ရင်း ဖိထိုင်ပစ်၏။ ရဲထွန်း လက်နှစ်ဖက်မှာ အပေါ်မှ ခွလိုးနေသော ဒေါ်မိုးစမ်း နို့အုံအား ညှစ်ချေပေးနေသဖြင့် ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် ခေါင်းမော့ကာ တဘွတ်ဘွတ်နှင့် ဖိဆောင့်နေတော့သည်။

” အား … အား … နို့တွေ ညှစ်ပေး သား … ဟုတ်တယ် … ကောင်းလိုက်တာ … သားရယ် ”

ခင်ခင်မိုးလည်း မအေဖြစ်သူ အဖုတ်ထဲ လီးကြီး ဝင်ထွက်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် အသက်ရှူဖို့ မေ့နေရ၏။ ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ အချက် ၅ဝခန့် မနားတမ်း ဆောင့်ရင်း အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ချွတ်ကာ ဘေးနား ထိုင်ချလိုက်ပြန်သည်။ ရဲထွန်းလီးကြီး အပေါ် ကော့လန်နေရာ စောက်ရည်များနှင့် တင်းပြောင်နေ၏။ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ချွတ်လိုက်သော လီးအား ပါးစပ်ဖြင့် တေ့စုပ်ကာ လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဂွင်းထုပေးနေပြန်သည်။

” ပြွတ် … ပလပ်ပလပ် … ပြွတ် … သားလေး … ထ … ဒေါ်လေးမိုး လေးဖက်ကုန်းပေးမယ် … နောက်က လိုးပေးဦး ”

စကားဆုံးသည်နှင့် ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ လေးဖက်ထောက် ကုန်းပေးနေ၏။ ရဲထွန်းမှာလည်း အောက်က ပင့်လိုးပေးရာ အားမရသဖြင့် ချက်ချင်း ထထိုင်ကာ ဒေါ်မိုးစမ်း ဖင်ကြီးနောက်ဖက် ဒူးထောက်နေရာ ယူလိုက်တော့သည်။ ကုန်းပေးထားသော ဒေါ်မိုးစမ်း ဖင်သားစိုင်၂ခြမ်း အလယ်မှ စောက်ပတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ ဒစ်ဖူးဖြင့် ပွတ်ဆွဲလိုက်၏။

” ဇွိ … ပလစ် ပလစ် … အ … အဟင့် ဟင့် … လိုးပါ သားရယ် … မစွပါနဲ့တော့ ”

ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ စကားပြောရင်း သူမ၏ဖင်ကြီအား ရမ်းကာ အားမလို အားမရလေး ဖြစ်နေရှာသည်။ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲမှ အိုင်ထွက်နေသော အရည်ကြည်လေးများ ပေါင်ခြံထဲ စီးကျလာတော့၏။ ရဲထွန်းမှာ ဒေါ်မိုးစမ်း ပေါင်ကြား လီးသွင်းကာ အဖုတ်မျက်နှာပြင်အား လီးအရည်ပြား ဖြင့် ပင့်ရိုက်ပြန်သည်။ ထောင်ထွက်နေသော အစိလေးအား ဒစ်ဖြင့် ရိုက်မိကာ ပွက်ကနဲ့ စောက်ရည်များ လီးအရင်းဘက်ရှိ လမွှေးအုံနားထိ အရည်များ ရွှဲနေအောင် ထွက်လာတော့၏။ ဖင်ကြီး တုန်ခါလာမှ စောက်ခေါင်းထဲ လီးအရင်းထိ ဆောင့်လိုးလိုက်တော့သည်။
ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် တရှီးရှီး စုပ်သပ်ကာ ဖင်ကြီး ထောင်တက်လာပြန်သည်။

ရဲထွန်မှာ ရမ်းခါနေသော ဖင်အား ခါးမှ ထိန်းကိုင်ပြီး စောင်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးထိပ်ဖိထည့်ကာ တချက်ချင်း ဆောင့်လိုးတော့၏။ စောင့်ချက်တိုင်းက အားပါပြီး ထိထိမိမိ ရှိသဖြင့် ဒေါ်မိုးစမ်း ခေါင်းလေး လန်တက်နေရသည်။ တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်များ မြန်လာသဖြင့် ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် အသံထွက် ညည်းနေတော့၏။ သမီး ၂ယောက်နှင့် သမက်ဖြစ်သူတို့ အလုပ်သွားချိန် ရဲထွန်း အိမ်ခဏ ပြန်လာစဉ် လူလစ်သည်မို့ ဒေါ်မိုးစမ်း ကိုယ်တိုင် အခန်းထဲ ခေါ်ကာ အလိုးခံပစ်လိုက်သည်။ သို့သော် မထင်မှတ်ပဲ သမီးအငယ်ဖြစ်သူ ခင်ခင်မိုး အိမ်ပြန်လာသည်ကို ဒေါ်မိုးစမ်းရော ရဲထွန်းပါ မသိသေးပေ။

” လိုး လိုး … သားလေး … လိုးစမ်း … ဒေါ်လေးမိုး … စောက်ပတ်ကြီး … ကွဲပြဲအောင် လိုးလိုက် … အားဟား …… ရှီးးးး ရှီးးးးး … ဟုတ်တယ် … လိုး ”

မိခင်ဖြစ်သူ၏ ကာမစိတ် တောက်လောင်နေသော စကားလုံးများကြောင့် ခင်ခင်မိုး တယောက် စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ဖိန်းကနဲ့ ဖြစ်လာပြန်၏။

” အားးးးး … အ … လိုးလိုး … သားလေး … ရဲထွန်း … မရပ်နဲ့တော့ … ဟင့်ဟင့် … ဒေါ်လေးမိုး … ပြီး ပြီး … အမလေးးးး … ပြီး တော့ မယ် … အင်းဟင်း ”

ဒေါ်မိုးစမ်း စကားအဆုံး ရဲထွန်း လိုးချက်များ မြန်လာရာ အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ဒစ်ဖျားလောက်ထိ အပြင်ထုတ်ပီး ချက်ချင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေသည်။ ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး တွန့်လိမ်ကာ အားကနဲ့ သံရှည် ညည်းရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပစ်တော့၏။ရဲထွန်းမှာလည်း လီးအရည်ပြား တလျှောက် နွေးကနဲ့ ဖြစ်ကာ မနားတမ်း ဆွဲလိုးရင်း လရည်များ ဒေါ်မိုးစမ်း စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထည့်ကာ တရှီးရှီး စုပ်သပ် နေရသည်။အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ချက်ချင်းမထုတ်ပဲ ခဏအကြာမှ ဆွဲထုတ်ကာ ဘေးနား လှဲချလိုက်တော့၏။

ရဲထွန်းလှဲချသည်နှင့် ဒေါ်မိုးစမ်းလည်း လေးဘက်ကုန်းနေရာမှ ဖင်ကြီး ဘေးလွဲကာ ပက်လက် လှဲချစဉ် စောင်ဖုတ်ထဲမှ လက်ကျန် စောက်ရည်များနှင့် အတူ ရဲထွန်း လရည်များပါ တစက်စက်နှင့် စီးကျလာသည်။ ခဏနားပြီးသည်နှင့် ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ရဲထွန်း လီးပတ်ပတ်လည် လျှာဖြင့် အကျိအချွဲများအား ပြောင်နေအောင် ယက်ပေးလိုက်သည်။ လီးတချောင်းလုံး သန့်ရှင်းသွားမှ သူမ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းနား ပေကပ်နေတဲ့ အရည်များအား လျှာဖြင့်သပ်ခါ မျိုချပစ်၏။ ၂ယောက်သား အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်ချိန် ခင်ခင်မိုး တယောက် သူမ အိပ်ခန်းထဲ ခြေဖွဖွနင်းကာ ဝင်လာခဲ့တော့သည်။

သူမ အိပျခနျးထဲ ရောကျသညျနှငျ့ ခါးလညျရှိ ဆံနှယျမြားအား နောကျကြောဘကျ စုခညြျ ပို့ပစျလိုကျ၏။ အသားအရညျ စိုပွေ၍ စူထှကျနသေော နို့အုံလေးနှငျ့ ခါးအောကျ ကော့ထှကျနသေော ဖငျကွီးအား မှနျထဲ ကိုယျတစောငျး အနထေားဖွငျ့ ကွညျ့ကာ မိခငျဖွစျသူ၏ ဖငျကွီးနှငျ့ နျိုငျးယှဉျကွညျ့မိသညျ။ အိမျပွငျ ထှကျသှားသော ခွသေံမြား ကွားရသဖွငျ့ အိပျခနျးတံခါး အသာစိကာ အကငြျ် ီခြှတျရငျး ဘရာစီယာ ခြိတျအား ဖွုတျခလြိုကျ၏။ ရငျလြားပွီး ထမိနျအောကျနားစ မကာ အတှငျးခံလေးအား တဆကျတညျး ခြှတျလိုကျပွနျသညျ။

အိပ်ခန်းတံခါးနား လျှောက်သွားကာ လူရှိမရှိ သေချာကြည့်ပြီး မှန်ရှေ့ ပြန်လျှောက်လာခဲ့၏။ ထမိန်အား ခြေရင်း ပုံချကာ ခပ်စူစူလေး ဖြစ်နေသော နို့အုံလေးအား လက်ဖြင့် ပင့်ကြည့်ရင်း ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ် နီတာရဲ လေးအား ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့သည်။ အားရအောင် တကိုယ်လုံး လှည့်ပတ် ကြည့်ပြီးမှ ထမိန် ရင်ပြန်လျားကာ အိပ်ယာပေါ် လှဲချလိုက်၏။ ဟိုလိမ့် ဒီလိမ့် လုပ်ရင်း ပက်လက်အနေထားဖြင့် လက်တဖက်က ပေါင်ဂွထဲ ရောက်ရှိသွားသည်။

” အားးးး … အ အ … ရှီးးးး ကျွတ် ”

ခါတိုင်းထက် အနည်းငယ် ပိုထွက်လာပြီး မာနေသည့် စောက်စိလေးအား ဖိချေနေမိ၏။ အတွေးထဲ မိခင်ဖြစ်သူတို့ လိုးနေကြပုံများက ထင်ထင်ရှားရှား ပြန်မြင်လာသည်။ ညာလက်က နို့အုံလေးအား ညှစ်ရင်း ဘယ်လက်က အစိလေးအား ဖိချေလျက်ပင်။ နို့အုံကို ညှစ်တော့ စောက်ပတ်လေးက ယားတက်လာ၏ အယားပြေရန် နို့အုံလေး ညှစ်ချေရင်း လုံးချာလိုက်နေရှာသည်။ ခင်ခင်မိုးမှာ အခန်းထဲ တယောက်ထဲမို့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ကာမ ဝေဒနာလေးအား ဖြေဖျောက်နေမိ၏။ အလိုလျောက် စမ်းကြည့်ရာမှ ထကြွလာသော ရမ္မက် မီးတောက်လေးအား မငြိမ်းနိုင်တော့ပေ။

” အားးးး အအ …… စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်နေပြီ ကောင်းလိုက်တာ … အား … ကောင်းလိုက်တာ အလိုးခံလို့ကောင်းလိုက်တာ … ဟင့် ဟင့် ”

ခင်ခင်မိုး တယောက် ဆာလောင်မွတ်သိပ်စွာဖြင့် သူမ လက်ချောင်းလေး အဖုတ်ထဲ လက်တဆစ်ခန့် ထည့်ကာ အသွင်းထုတ်လုပ်ရင်း ရင်တထိတ်ထိတ်ဖြင့် ကာမစိတ်များ ပိုကြွနေရ၏။ ခပ်တိုးတိုး ညည်းရင်း လက်ချောင်းလေး ခပ်သွက်သွက် လှုပ်ရှားနေပြီး ကာမအရသာလေးက အမြင့်ဆုံးရောက်ရှိလာသည်။ နဖူးကြောလေး ထောင်ကာ ညည်းသံလေးများ ကျယ်လာပြီး တစ်ကိုယ်လုံး တဖျင်းဖျင်းနှင့် ဆတ်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ပေါင်တန်လေးများ စုလိုက်ကားလိုက် ဖြစ်နေပြန်၏။ ခေါင်းလေး ဘယ်ညာယမ်းကာ ခံစားချက်အတိုင်း လက်ချောင်းလေးအား စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ မွှေကြည့်လိုက်သည်။

နစ်မြောနေသည် ကာမအရသာ လေးအောက် အာခေါင်များ ခြောက်ကပ်လာကာ ရေငတ်သလို ဖြစ်လာပြန်၏။ ခံစားမှု့ အသစ်များနှင့် ရင်ထဲ တလှပ်လှပ် ဖြစ်ကာ ခန္ဓ္ဓာကိုယ် တခုလုံးရှိ အကြောများ တဖျင်းဖျင်း ထကာ ခြေချောင်းလေးများ ကုတ်ထားမိသည်။ ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်အား ကျူံ့ကာ တင်းခံထား၏။ ခဏအကြာ လူတကိုယ်လုံး တုန်ခါလာကာ ဖင်ကြီး လေပေါ်ကော့ထိုးရင်း စောက်ရည်များ အလိုလျောက် ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။

” အမလေးးးး … အားဟား … ရှီးးးးးး အ အ … အ ”

စောက်ခေါင်း အတွင်းသားလေးအား ညှစ်ကာ ကာမစည်းစိမ်၏ အထွတ်အထိပ် ခံစားမှု့လေး ရရှိလိုက်၏။ စောက်ပတ်လေးထဲမှ အရည်များ ထွက်သွားသည်နှင့် ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး လေထဲ မျောနေသလို ဖင်သားစိုင်ကြီးများ ကော့ထားရင်း ပေါင်တန်များ တဆက်ဆက် တုန်ခါနေသည်။ လက်ကျန် ဆောက်ရည်များ ကုန်အောင် ညှစ်ထုတ်ပြီးမှ ဝုန်းကနဲ့ ဖင်ကြီးမှာ အိပ်ယာပေါ်ပြန်ကျရင်း ခင်ခင်မိုး တယောက် မျက်လုံးလေး စင်းကာ ငြိမ်ကျသွားတော့၏။

////////////////////////////

ရဲထွန်းမှာ ဒေါ်မိုးစမ်းနှင့် လိုးနေစဉ် အခန်းဝမှ လူရိပ်အား သတိထားမိနေသည်။ သို့သော် သွယ်သွယ်မိုး ထင်မှတ်ကာ ပုံစံ အမျိုးမျိုးဖြင့် လိုးပြလိုက်၏။ ဒေါ်မိုးစမ်း အပြင်ထွက်သွားစဉ် အိမ်ရှေ့အဝင်ဝမှ တံခါးနား ဖိနပ်မြင်မှ ချောင်းနေသူမှာ ခင်ခင်မိုးမှန်း သိခဲ့ရသည်။ အိပ်ခန်း တံခါးမှ မချောင်းပဲ ထရံပေါက်လေးမှ ချောင်းရာ ခင်ခင်မိုး တယောက် သူမအဖုတ်လေးထဲ လက်သွင်းကာ ဇောင်းတိုက်နေသည်ကို မထင်မှတ်ပဲ မြင်လိုက်ရတော့၏။ ခင်ခင်မိုး ငြိမ်ကျသွားပြီး ခဏအကြာ အခန်းတံခါး ဖွင့်ကာ ဝင်လာခဲ့သည်။ ရင်လျားထားသော ထမိန်လေး ပြည်လျော့ကာ ခင်ခင်မိုး နို့အုံလေးမှာ ရဲထွန်း ရှေ့ အနီးကပ်မြင်နေရ၏။

ပန်းရောင် နို့သီးခေါင်းလေးက နို့အုံပေါ် ကပ်နေတယ်ဆိုရုံလေး ထမိန်အပါးလေးအောက် စောက်ပတ်လေးမှာ ခပ်ရေးရေး ပေါ်နေပြန်သည်။ လက်တဖက်က အလိုလို ထမိန်အောက်နားစအား လှန်တင်မိ၏။ ပေါင်လုံးလေး နှစ်ခုကြား စောက်ပတ်လေးမှာ မို့မောက်နေကာ ဖင်သားစိုင်များ ကုတင်ကြမ်းပြင်ပေါ် ကားထွက်နေ၏။ ပေါင်ဂွလေးထဲ ပွတ်ရင်း နို့အုံလေးပေါ် မျက်နှာအပ်ပစ်လိုက်သည်။

………………………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ )
” အနီးဆုံး ဝဲဂရက် ”
💞💞💞💞💞

အခန်း ၆
🌴🌴

အိပ်မော ကျနေရင်း ပေါင်ကြားမှ အဖုတ်လေးအား ပွတ်သပ်ခံရပြီး နူးညံ့သော နို့လေးနှစ်လုံး အစုပ်ခံရသဖြင့် လန့်နိုးလာ၏။ ရုတ်တရက် အထိအတွေ့များအောက် စောက်ခေါင်းလေးထဲ တဆစ်ဆစ်ဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံး ရှက်ခြင်းကြောက်ခြင်းနှင့် ကာမအရသာလေး ရောနှောခံစားလိုက်ရ၏။

” အို … ကိုရဲ … အာ … ဟင့် ဟင့် … ညီမလေး … အရမ်းရှက်တယ် …မလုပ်ပါနဲ့ … ဟင့် ”

ပြောနေတုန်း ခင်ခင်မိုး ညာဘက် ဖိစို့ခံလိုက်ရ၏။
ရဲထွန်းမှာလည်း နို့သီးခေါင်းလေးက သေးပြီး ကပ်နေသဖြင့် အတင်းဖိကပ်ပြီး စို့နေရ၏။ စို့ရင်း အားမလို အားမရဖြစ်ကာ နှုတ်ခမ်းနှုတ်ခုနှင့် ညှပ်ဆွဲပြီး လျှာဖြင့် ပင့်ယက်လိုက်သည်။ ခင်ခင်မိုး ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာကာ အထိအတွေ့ကို မခံနိုင်တော့ပေ။ ရဲထွန်း လက်တဖက်ကလည်း ပေါင်ကြားထဲမှ အဖုတ်လေးအား တပြိုင်ထဲ ပွတ်သပ်နေပြန်၏။

” အမလေးးးး … အ အားးးးး … အဟင့် ဟင့် ”

ခင်ခင်မိုး တယောက် ရဲထွန်း လက်ဖြင့် စောက်စိလေး ထိမိရာ ကျင်ခနဲ့ ဖြစ်သွားပြီး နို့သီးခေါင်းလေး သွားဖြင့် ုခြစ်ခံရသဖြင့် တအီးအီး ညည်းကာ ကော့ပျံနေရသည်။
ခင်ခင်မိုး အနေရ ခက်နေ၏ အကိုရင်း တယောက်လို နေလာပြီး အထိအတွေ့အောက် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းဖြင့် ရင်ခုန်သံတွေ ပြင်းထန်လာသည်။ စိတ်ထဲ ကျေနပ်သလိုလို ရှက်နေသလိုလို နှင့် ရဲထွန်း နူတ်ခမ်းမွှေး ငုတ်စိလေးများက စူးကနဲ့ စူးကနဲ့ အလိုလို ရင်ဘတ်လေး ကော့ပေးလိုက်မိ၏။ နို့သီးခေါင်းလေး နှစ်ဖက်အား ဘယ်ညာ ပြောင်းစို့ပြီး ခင်ခင်မိုး ပေါင်ကြား ဒူးထောက်နေရာ ယူလိုက်ပြန်သည်။

နို့အုံလေးအောက် ရောက်နေသော ထမိန် အထက်ဆင်အား အောက်သို့ ဆွဲချွတ်ရာ ခင်ခင်မိုးမှာ ဖင်ကြီးအား ကြွပေးလိုက်မိ၏။ ရဲထွန်းရှေ့ မိမွှေး ဖမွှေးတိုင်း ဖြစ်သွားသဖြင့် မျက်နှာလေး ရဲတက်လာကာ မျက်လုံး နှစ်ဖက်အား လက်ဖြင့် အုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ရင်ထဲ ဖေါ်မပြနိုင်သော ခံစားချက်လေးဖြင့် ပေါင်တန်လေးအား ရသလောက်စိရာ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ထိုင်နေသော ရဲထွန်း ခြေထောက်များ ခံနေသဖြင့် အဖုတ်လေးမှာ အတိုင်းသားပင်။ ဘာဆက်လုပ်မလဲဟု ရင်ခုန်စွာ စောင့်ဆိုင်းနေစဉ် ရဲထွန်းမှာ အမွှေးကောက်လေးများ ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ်လေးအား ဖြဲချလိုက်၏။

စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်း ထိပ်ရှိ ထောင်ထွက်နေသော စောက်စိနီတာရဲလေး အတိုင်းသား ပေါ်လာတော့၏။ ခင်ခင်မိုး အဖုတ်လေးအား ဒူးထောက်လျက်အနေထားဖြင့် ခါးညွတ်ကာ မျက်နှာအပ်ချပစ်သည်။ စောက်ရည် ရွှဲနေသော အဖုတ်လေးအား ရဲထွန်း ပါးစပ်ဖြင့် ထိကပ်လိုက်သည်နှင့် ခင်ခင်မိုး ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်ကာ ပေါင်တန်များ မသိမသာ ကားထွက်လာ၏။
ဖောင်းကြွနေသော အဖုတ်မျက်နှာပြင်အား လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်သည်နှင့် ခင်ခင်မိုးတယောက် တအီးအီး ညည်းကာ အိပ်ယာခင်းအား လက်ချောင်း များဖြင့် ဆွဲစုပ်ထားသည်။

စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်အား ဆွဲစုပ်ရင်း လျှာ တစောင်းဖြင့် စောက်ပတ်အတွင်းသားများအား ထိုးစွလိုက်၏။ ခေါင်းထောင်နေသော စောက်စိလေးအား လျှာဖြင့် ဖိထိုးကာ ဝိုက်ယက်ပေးစဉ် ခင်ခင်မိုး အိပ်ယာခင်း ဆုပ်ကိုင်ထားသော လက်ကလေးများ အလိုလို မြှောက်တက်လာကာ ရဲထွန်းခေါင်းအား ဆွဲကိုင်ရင်း စောက်ပတ်လေးနှင့် ဖိကပ်ထားတော့သည်။ ရဲထွန်းကလည်း ခင်ခင်မိုး ကာမစိတ်လေး တက်လာသည်နှင့် ပေါင်နှစ်ချောင်း မြှောက်ဖြဲကာ
စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ လျှာအား စုချွန်၍ ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် သွင်းပြီး လျှာဖြင့် လိုးပေးနေ၏။

စောက်ခေါင်းထဲ လျှာအား မာနိုင်သမျှ မာအောင်ထားပြီး အထုတ်သွင်း လုပ်ကာ တချက်ချက် မွှေပေးလိုက်ပြန်သည်။ ခင်ခင်မိုး တယောက် ဖင်ကြီး ကြွတက်လာကာ ရဲထွန်း ခေါင်းအား ဆွဲပြီး စောက်ပတ်နှင့် မလွတ်တမ်း ဖိကပ်ထားတော့၏။

” အားးးး အ … ဘယ်လိုကြီးလဲ … အဟင့် ဟင့် … ညီမလေး … မထိန်းနိုင်တော့ဘူး … အ အ အားးးးးး ”

စောက်ပတ် တပြင်လုံး ယားတက်လာကာ ရဲထွန်း၏ လျှာစွမ်းအောက် ခါးကော့လာပြီး ပျစ်ချွဲချွဲ ငံကျိကျိ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာတော့သည်။

” အမလေးးးးး … ကန်တော့နော် … ကိုရဲ … မ ရ တော့ ဘူး … အ အားးးး … ထွက် … ထွက် … ထွက်ပြီ … အားးးး အားးးးးး … ရှီးးးးးး အ အားးးး ”

ရဲထွန်းမျက်နှာအား စောက်ရည်နှင့် ပန်းရင်း တောင်းပန်နေရှာ၏။ ရဲထွန်းလည်း ပန်းထွက်လာသမျှ စောက်ရည်များ မျိုချရင်း မနိုင်တော့ သဖြင့် တဖူးဖူးဖြင့် ပြန်ထုတ်နေရသည်။ ခင်ခင်မိုး တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောအချဉ်များ တောင့်တင်းလားပီး ရဲထွန်း မျက်နှာအား စောက်ပတ်အုံလေးဖြင့် ထိထိမိမိလေး ဆွဲပွတ်လိုက်ပြန်၏။ ပွတ်ရင်းတန်းလန်း အောက်နူတ်ခမ်းအား ကိုက်ထားရင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ လက်ကျန် အရည်များ တဗွပ်ဗွပ်ဖြင့် ပန်းထုတ်ပစ်တော့သည်။

” ကိုရဲ … မျက်နှာ ပေကုန်ပြီ … ဒုက္ခပါပဲ ”

ကာမစည်းစိမ်လေး အထွဋ်ထိပ် ရောက်စဉ် စိတ်ထဲရှိသမျှ လုပ်ခဲ့ပေမယ့် စောက်ရည်ကုန်သည်နှင့် သူမပေါင်ကြားထဲမှ ရဲထွန်းမျက်နှာအား ကြည့်ကာ စိတ်ထဲ အားတုံ့အားနာလေး ဖြစ်မိနေ၏။ နို့စို့ခံရပြီး တဆက်တည်း စောက်ပတ်လေးအား အယက်ခံရသဖြင့် ပထမဆုံး အထိအတွေ့မှာပင် ကော့ပျံနေအောင် ခံစားရင်း မျက်လုံးလေးစင်းကာ အမောဖြေနေတော့သည်။

” ဟင်းအင်း … ကျွတ်ကျွတ် … ဘတ် ဘတ် ဘတ် … ပြွတ် ”

ထိုစဉ် တဘတ်ဘတ်ဖြင့် အသားချင်း ပွတ်တိုက်သံလေး ကြားရသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိ၏။ သူမပေါင်ကြားထဲ ကုန်းယက်နေသော ရဲထွန်းမှာ ဒူးထောက်ထထိုင်ရင်း ပုဆိုးချွတ်ကာ လီးအား ကိုင်စွနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

” အယ် … လီးက … အကြီးကြီးပဲ ”

ခင်ခင်မိုး မျက်ခုံးထူထူလေးများ ပင့်တက်သွား၏။နေ့လည်ပိုင်း အိမ်ပြန်လာစဉ် မိခင်ဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသော ရဲထွန်း လီးကြီးအား အနီးကပ် ကြည့်ရင်း မျက်လုံးလေး ပြူးနေတော့သည်။

ရဲထွန်းမှာ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ခါးညွတ်ကာ ဘယ်လက်မှ ခင်ခင်မိုး ညာဘက် ချိုင်းကြား ထောက်ရင်း ညာလက်က လီးအား ဆုပ်ကိုင်ကာ ဒစ်ဖူးဖြင့် အရည်ရွှဲနေသော စောက်ပတ် အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ အထက် အောက် ပွတ်ဆွဲလိုက်၏။ လီးထိပ်က တစ်ချက် တစ်ချက် စောက်စိလေးအား ကလော်မိရာ ခင်ခင်မိုး တယောက် ရမ္မက်စိတ်များ ပြန်ကြွလာပြီး အလိုးခံရတော့မည်ကို ခံစားသိရှိနေသည်။ သူမ စောက်ပတ်လေးအား ပထမဆုံးအကြိမ် လီးဖြင့် ထိတွေ့နေကာ စိတ်လှုပ်ရှားရင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်ကြည်များ အိုင်လာပြန်၏။

စောက်ခေါင်းဝလေးထဲ ဒစ်ဖူးအား တေ့လိုက်ရာ ခင်ခင်မိုးမှာ ရဲထွန်း ရင်ဘတ်အား လက်ဖြင့် ပင့်တွန်းကာ အံကြိတ်ပြီး လီးကြီး တိုးဝင်လာမည်ကို စောင့်နေသည်။ သို့သော် ရဲထွန်းမှာ တန်းမလိုးသေးပဲ စောက်စိလေးအား လက်ဖြင့် ဖိချေပေးလိုက်ရာ ခင်ခင်မိုး ဖင်ကြီး အလိုလို ကြွတက်လာတော့၏။ ခင်ခင်မိုး ဖင်အကြွ လီးအား ဆက်ကနဲ ဖိချလိုက်ရာ စောက်ပတ်လေးထဲ လီးကြီးဝင်လာသဖြင့် ရုတ်တရက် လန့်အော်နေသည်။

” အမလေးးးး … အား အားးးးး … သေပြီ သေပြီ … နာလိုက်တာ … အဟင့် ဟင့် ”

ထူထဲကွေးကောက် နက်မှောင်နေသော လမွှေးများ အောက် မာထောင်နေသော ရဲထွန်း လီးကြီးမှာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်း ထကာ ခင်ခင်မိုး စောက်ပတ် နီတာရဲလေးထဲ တဝက်ခန့် တိုးဝင်သွားတော့၏။စောက်ဖုတ်လေးထဲ မဆန့်မပြဲ အနေထားမို့ ရဲထွန်းမှာ ဆက်မသွင်းပဲ ခင်ခင်မိုး အခြေနေအား စောင့်ကြည့် လိုက်သည်။ ခင်ခင်မိုး တယောက် ပါးစပ်လေး ဟကာ ခေါင်းလေးမော့သွားပြီး ရဲထွန်း ရင်ဘတ်အား လက်သည်း များဖြင့် ကုတ်ခြစ်လိုက်၏။ အပျိုစင် စောက်ပတ်လေးမို့ လီးကြီးက စောက်ခေါင်းထဲ တင်းကြပ်နေကာ အပျိုမှေး ပေါက်သွားသဖြင့် ပူကနဲ့ ခံစားရပြီး လီးအရည်ပြားဘေးမှ သွေးစလေးများ ထွက်ကျလာသည်။

အရည်ရွှဲနေလို့သာ လီးကြီးက ဆက်ကနဲ့ သွင်းလိုက်သည့် အရှိန်ဖြင့် တဝက်ခန့် ဝင်သွားရ၏။ ရဲထွန်း ထပ်မသွင်းရဲ စောက်ဖုတ်လေး ကွဲသွားမည်ကို သိနေပြန်သည်။အသာလေး ပြန်ထုတ်ကာ ဒစ်ဖူး ဝင်ထွက်ရုံမျှ လိုးပေးရင်း ခင်ခင်မိုး နူတ်ခမ်းလေးအား ငုံ့စုပ်လိုက်တော့၏။ တဖြည်းဖြည်း ဒစ်ဖူးကြီး အဝင်အထွက် ကောင်းလာရာ လီးတဝက်ခန့် ဖိသွင်းရာ ခင်ခင်မိုး တယောက် နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်နေရာမှ ခွာပြီး ခေါင်းယမ်းကာ စူးစူးဝါးဝါး အော်နေရှာသည်။ ရဲထွန်းမှာ ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်ကာ လီးပြန်ထုတ်ရင်း ဒစ်မြုပ်ရုံသာ ပြန်လိုးနေတော့၏။

စောက်ရည်ထွက်သည်အထိ ပုံမှန်လေး လိုးပေးကာ ခင်ခင်မိုး ပြီးသည်နှင့် လီးအား ထုတ်ကာ စောက်ပတ်အုံလေးပေါ် လီးထိပ်တင်ပြီး ဂွင်းထုရင်း လရည်များ ပန်းထုတ်ပစ်၏။ လီးအရည်ပြားပေါ်မှ ခင်ခင်မိုး သွေးစသွေးနလေးများ လက်ဖဝါးပေါ် ပေကပ်နေရာ ပုဆိုးအမြန် ပြန်ဝတ်ရင်း ခါးပုံစနှင့် သုတ်ကာ အခန်းထဲမှ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ ခင်ခင်မိုးကလည်း ရဲထွန်း လီးအား ခိုး ကြည့်ရင်း ချွတ်ထားသော ထမိန်ဖြင့် စောက်ပတ် လေးအား သန့်ရှင်းကာ မှေးနေတော့၏။ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြင့် လှိုက်ဖိုနေဆဲ ရဲထွန်းလီးကြီးနှင့် အမေဖြစ်သူလို အဆုံးထိ အလိုးခံလိုက်လျင် စောက်ဖုတ်လေး ကွဲပြဲသွားမလားဟု စဉ်းစားရင်း အိပ်ပျော်သွားရှာသည်။

////////////////////////////

” အော် … ရပါတယ် … ဆရာမရယ် … ကူညီရမှာပေါ့ … ကိုယ့်ရပ်ကွက်ထဲ … ပြောင်းလာမှာတော့ ရပ်ဆွေ ရပ်မျိုးပေါ့ ”

” ဟုတ် … မမစမ်း … အိမ်က ရေဝတ်နေတော့ … ပတ်ပတ်လည် မြေဖို့ချင်တာ ”

” မြေမဖို့ပါနဲ့ … ဆရာမရဲ့ … ဂျင်းကျောက်လေးတွေ ဖို့ပါ … သိပ်သွားရင် မာတယ် … အိမ်မှာက သားရော သမက်ရော … ထော်လာဂျီက ၂စီးရှိတယ် … ၁ရက်ထဲ ပြီးပါတယ် … အလုက်သမားခတော့ သက်သက်ရှင်းပေးရမယ် … သူတို့ ရှာခိုင်းလိုက် ”

” အင်းပါ … မမစမ်းရဲ့ … ဒါမို့လည်း မမစမ်းဆီ တမင် ထွက်လာတာပေါ့ … ကျမက တယောက်ထဲ သမားဆိုတော့ … ဘာမှ မလုပ်တတ် မကိုင်တတ်နဲ့ ”

” ဒါနဲ့ … ဆရာမ ခုဝယ်တဲ့ အိမ်က … မြေတခြမ်းပေါ့ ”

” ဟုတ် … မမစမ်း … အိမ်ရှင်က အလယ်က ခြမ်းပြီး အိမ်ကို ဟိုဘက် ဒီဘက် ကပ်ဆောက်ထားတာ … မနေ့ကမှ … ဝန်းထရံ ခတ်လိုက်ရတာ … ကျမ နယ်က အိမ်လေး ရောင်းပြီး … ဒီမှာပဲ အခြေ ချတော့မလို့ မှီတဲ့ ပိုက်ဆံလေးနဲ့ အပိုင် ဝယ်လိုက်တာပါ ”

ရဲထွန်း တယောက် မနေ့က ဒေါ်မိုးစမ်းနှင့် ခင်ခင်မိုးအား လိုးထားသဖြင့် ညပိုင်း အရက်အဝ သောက်ကာ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပစ်လိုက်၏။ အိမ်ရှေ့ခန်းမှ ဒေါ်မိုးစမ်းနှင့် သူစိမ်းမိန်းမ တယောက် စကားပြောသံများ ကြောင့် နိုးလာခဲ့သည်။ အိပ်ယာမှ ထကာ အိမ်ရှေ့ခန်း ထွက်လာသည်နှင့် ဒေါ်မိုးစမ်း ဆီမှ စကားသံ ကြားလိုက်ရ၏။

” ဟော … သားလေး ရဲထွန်း … လာထိုင်ဦး … ဒီက ဆရာမ အိမ်ကို … ဂျင်းကျောက် ဖို့ချင်လို့ … မင်းရော ဖြိုးသူပါ ထော်လာဂျီ ၂စီးလုံး … သယ်ပေးလိုက် … ပြီးတော့ … မြေတင် မြေချ အလုပ်သမား ၃ယောက်လောက်ပါ ခေါ်ပေးလိုက် … ဆရာမက အလုပ်သမားခ … သက်သက် ရှင်းပေးမှာ ”

” အော် … ဟုတ် … ဒေါ်လေးမိုး … ကိုဖြိုးက ကားထွက်သွားပြီနေမှာ … ဂိတ် ဝင်ခေါ်သွားလိုက်မယ် ”

ရဲထွန်းလည်း ဒေါ်မိုးစမ်းအား ပြန်ဖြေရင်း ဆရာမ ဘက် အကြည့်ရွေ့ရာ ရုတ်တရက် အမ်းတမ်းတမ်း ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ ဆရာမ မျက်လုံး အစုံမှာ ပေါင်ကြားထဲ ခုံးထနေသော လီးအား စိုက်ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။ ရဲထွန်းနှင့် အကြည့်ချင်း ဆုံမှ မျက်နှာလေး ရဲကာ မျက်လုံး အကြည့်များ ရွေ့သွားတော့သည်။ ရဲထွန်းမှာ ဆရာမအား မရင်းနှီးပေမယ့် မျက်နှာ တန်းမိနေ၏။ ရပ်ကွက် မြောက်ခြမ်းမှ ဆရာမ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် မြေတခြမ်းအား ဝယ်ယူနေထိုင်သူမို့ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်တို့အိမ် မြေဖို့ရင်း မြင်ဖူးနေသည်။

” အော် … ဒီသားလေးလား … အန်တီကို မြင်ဖူးတယ်မလား ”

ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာသော စကားကြောင့် ရဲထွန်း အတွေးစလေး ပျက်ကာ အသံလာရာဆီ ကြည့်လိုက်မိ၏။ မျက်နှာလေး ပြုံးရင်း လှမ်းမေးနေသော ဆရာမအား ပြန်ပြုံးပြကာ နူတ်ဆက်လိုက်သည်။

” ဟုတ် … အန်တီ … ဆရာမ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်တို့ မြေတခြမ်း … ဝယ်နေတာမလား … ကျနော် ဟိုးတလောက သူတို့ဘက်ခြမ်း … မြေဖို့ ပေးရသေးတယ် ”

” ဟုတ်ပါတယ် … သားရယ် … အန်တီက … အထက်တန်းပြ … ကျောင်းဆရာမ တယောက်ပါ … ခုမှ မန္တလေး တာဝန်ကျတာ … အသက်က ၅ဝနား ကပ်တော့ ပင်စင်ရတဲ့ အထိ ဒီမြို့မှာပဲ … အခြေ ချမလို့ … မြေအပိုင် ဝယ်နေလိုက်တာ ”

” ဟုတ်ဟုတ် … ဒီနေ့ တရက်ထဲ … အပြီး ဖို့ပေးပါ့မယ် … အလုပ်သမားလည်း … မြေသည်တဲ့ ဆီက ရှာလာခဲ့မယ် ”

” ကဲ … ဒါဆိုလည်း သားနဲ့ စကားပြောဦး … ဆရာမ … ကျမ ထမင်းအိုး တန်းလန်းမို့ … မီးဖိုခန်း ဝင်လိုက်ဦးမယ် ”

ရဲထွန်းနှင့် ဆရာမတို့ စကားပြောနေစဉ် ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ထမင်းအိုး တည်ရင်းတန်းလန်းမို့ နူတ်ဆက်ပြီး မီးဖိုခန်းဘက် ဝင်သွားတော့၏။

” အန်တီ နာမည်က … နှင်းနှင်းဖြူတဲ့ … သားရဲ့ … သားနာမည်က … ရဲထွန်း မလား ”

” ဟုတ် … ဆရာမ … အဲ … အန်တီနှင်း … ဟို ဟို ”

” ခ်ခ် … သား အဆင်ပြေသလို ခေါ်ပါကွယ် … ဒါနဲ့ … စရံ လေး ပေးထားခဲ့မယ် … ဒီနေ့ ဖို့ပေးမှာ မလား ”

” ဟုတ် … အန်တီနှင်း … ညနေပိုင်းဆို ပြီးလောက်မှာပါ … ကျနော့် ယောက္ဖ ထော်လာဂျီရော … ၂စီး သည်ပေးမယ် ”

” အေးပါကွယ် … ရော့ … စရံ ၅၀၀၀ဝ … လိုတာပိုတာ ပြီးမှရှင်းရအောင် ”

” ဟုတ် ”

………………………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ )
” အနီးဆုံး ဝဲဂရက် ”
💞💞💞💞💞

အခန်း ၇
🌴🌴

” ကဲ … အန်တီလည်း … ပြန်ဦးမယ် … သားအမေ ကို နူတ်ဆက်သွားတယ်လို့ … အိမ်မှ ပစ္စည်းလေးတွေ နေရာ ပြန်ချရဦးမယ် ”

ရဲထွန်းလည်း ကျောင်းဆရာမ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ပြန်သွားသည်နှင့် ခန္ဓာကိုယ် နောက်ပိုင်းမှ ဖင်ကြီးအား ကြည့်ကာ ကျန်ရစ်ခဲ့၏။ စရံ ၅၀၀၀ဝ အား ကိုင်ကာ မီးဖိုခန်းဘက် ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။

” ဒေါ်လေးမိုး ”

” ပြော … သားလေး ”

” ရော့ … ၂၀၀၀ဝ … စရံက ၅၀၀၀ဝ ပေးသွားတာ … ကိုဖြိုးကို ၂၅၀၀ဝ ပေးလိုက်မယ် … ၅၀၀ဝ က ကျနော် လဖက်ရည်ဖိုး ထည့်သွားမလို့ ”

” အေးပါ သားရယ် … အဲဒီ ခုံပေါ် တင်ထားလိုက် … ဒီမှာ ဟင်းချက်ရင်း တန်းလန်းမို့ ”

ရဲထွန်းလည်း ခုံပေါ် ပိုက်ဆံ တင်ပေးကာ မီးဖိုခန်းမှ ထွက်ခဲ့လိုက်၏။ ထော်လာဂျီ စက်နိုးကာ ဂိတ်သို့ မောင်းလာပြီး ယောက္ဖဖြစ်သူ ဖြိုးသူအား ခေါ်ကာ ကြာနီကန် ရွာသို့ ဂျင်းကျောက်သည်ရန် ထွက်လာခဲ့သည်။

မနက် ၁ဝနာရီ လောက်တွင် ဆရာမ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ အိမ်သို့ မြေစဖို့ရာ နေ့လည် ၁ချက် ကျော်ကျော် လောက်မှ ထမင်းစား နားကြ၏။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ မြေတင် မြေချ အလုပ်သမား ၃ယောက်နှင့် အတူ ရဲထွန်းတို့ သမီးယောက္ဖ နှစ်ဦးပါ ထမင်းကျွေး၍ အချိုပွဲများဖြင့် ဧည့်ခံပေးနေသည်။ ရဲထွန်းတို့ စားသောက်နေစဉ် တမနက်လုံး ချက်ပြုတ်ထားရသဖြင့် ပင်ပန်းသလို ဖြစ်ကာ အိမ်ထဲ ခဏ အနားယူနေလိုက်၏။ ကုတင်ပေါ် ဟိုတွေး ဒီတွေးနှင့် ဒီအိမ်လေး ရောက်မလာခင် အရင် အကြောင်းများ ပြန်တွေးနေမိတော့သည်။

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ အထက်တန်းပြ ဆရာမ တစ်ယောက်အဖြစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်ရန် မန္တလေးမြို့သို့ ရောက်ရှိလာသည်။ အရပ်အနည်းငယ် ပုသော်လည်း ခန္ဓာကိုယ်နှင့် လိုက်ဖက်စွာ ရွှေရင်အစုံနှင့် ခါးအောက် ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာ မြင်သူ လည်ပြန်ငေးကြည့်ရ၏။ အသက် ၄ရနှစ်ထိ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဂရုတစိ်ုက်နှင့် ထိန်းသိမ်းလာသော ဆံနွယ်များက ခါးထိရှည်လျားကာ ဆရာမတယောက်၏ ဂုဏ်ပုဒ်အား ပိုပြီး ပေါ်လွင်စေသည်။ မျက်ဝန်းနက်နက် မျက်တောင်ကော့ပြီး နှာတံဖြောင့်ဆင်းကာ စကားသံ ညင်သာစွာဖြင့် လူတိုင်း မြင်ရုံဖြင့် ခင်မင်ကြ၏။

တာဝန်ထမ်းဆောင်ရမည့် ကျောင်းသို့ ရောက်လာရာ ဆရာမ မိုးမိုးလှိုင်နှင့် ၁လ အတွင်း ညီအမ များသဖွယ် ရင်းနှီးခဲ့ကြသည်။ ဆရာမ မိုးမိုးလှိုင် ခင်ပွန်းမှာ ဦးသက်ခိုင်ဖြစ်ပြီး ဒီကျောင်းတွင် စာရေးအဖြစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်နေကာ အရပ်ရှည်ရှည် လက်ပြင်ကိုင်းကိုင်းနှင့် ကွမ်းယာ အမြဲစားတတ်ကာ အမြဲ ပြုံးနေတတ်၏။ နောက်ပိုင်း ချက်ရေးပြုတ်ရေး အပြင်သွားလာရေးက အစ ဆရာမ မိုးမိုးလွင်တို့ လင်မယားက အစစ အရာရာ ကူညီပေးခဲ့သည်။ အရာအားလုံး အဆင်ပြေပါလျက် တခု ခက်နေသည်က ငှားနေသော အိမ်ရှင်မှာ စရိုက်ကြမ်းသဖြင့် ကျောင်းဆင်းချိန် အိမ်ပြန်လာစဉ် နေတိုင်း စိတ်အနှောက်ယှက် ဖြစ်နေရ၏။

တနေကုန် စာသင် စာအုပ်များ အမှတ်ခြစ် အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် နောက်ရက်သင်မယ့် သင်ခန်းစာများ မှတ်ရနှင့် ညပိုင်း အိပ်ကာနီး အနားယူစဉ် အိမ်ရှင် လင်မယား မူးရူး ရန်ဖြစ်သော အသံများကြောင့် အတော်နှင့် အိပ်မရတော့ပေ။ နောက်ပိုင်း ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်အား ပြောပြရင်း နယ်မှ မြေဝိုင်းလေး ရောင်းချကာ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်တို့ လင်မယား ပိုင်ဆိုင်သော ပေ၄ဝ ပေ၆ဝအကျယ်မှ မြေတဝက် ဝယ်ယူလိုက်၏။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ငယ်ရွယ်စဉ် ဆရာမ မဖြစ်ခင် နယ်တွင် ရည်းစားထားဖူး၏။ အရှက်ကြောက် ကြီးသူမို့ ရည်းစား ဘဝတွင် ချစ်သူအား စည်းကမ်း သတ်မှတ်ကာ ၁ပတ်လျင် ၁ကြိမ်သာ ချိန်းခွင့်ပေးခဲ့သည်။

တချို့အတွဲတွေလို လက်မထပ်ခင် အဆုံးထိ မသွားပဲ နို့စို့ရုံ လောက်သာ ခွင့်ပြုပေး၏။ အောက်ပိုင်းအား လုံးဝ အထိမခံ ခဲ့ပေ။ သို့သော် သူမ ဆရာအတတ်သင်ကျောင်း တက်နေစဉ် ရည်းစားဖြစ်သူမှာ ဖေါက်ပြန်ခဲ့သဖြင့် အပြီးတိုင် လမ်းခွဲ ခဲ့တော့သည်။ တခါတခါ အထိအတွေ့လေးအား သတိရမိသော်လည်း အလုပ်ထဲသာ စိတ်နှစ်ထားလိုက်၏။ အိမ်အသစ်လေးထဲ ရန်ဖြစ်သံ ဆူပူသံများ မကြားရသော်လည်း စရောက်ရောက်ခြင်း အိမ်အရင် ဆောက်ကာ အလယ်မှ ဝန်းထရံ မကာရသေးသဖြင့် အိမ်ခြင်း ကပ်လျက် အနေထားမှ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်တို့ အိပ်ခန်းဘက်မှ အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံများ ညည်းသံ အော်သံများ ကြားနေရသည်။

” အင့် …… ဘွတ် ဘွတ် … အမလေး … ကောင်း ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ … ကိုသက်ခိုင်ရယ် ”

” အ အ … ပြီးတော့မယ် …… အားဟား ထွက် ထွက် ထွက်ပြီ မိန်းမရယ် …… အားးးးးးးး ရှီးးးးးးး ”

ညတိုင်း လိုလို ဆရာမ မိုးမိုးလှိုင်တို့ လင်မယား ငြိမ်သွားမှာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် ကြိတ်မှိတ် အိပ်လိုက်ရတော့သည်။ ဆရာမ မိုးမိုးလှိုင်မှာ ကျောင်းတွင် ဆရာမ ဂုဏ်ပုဒ်နှင့် ညီအောင် ခပ်တည်တည် နေတတ်သော်လည်း အိမ်ပြန် ရောက်လျင် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူအား သူမခင်ပွန်း ကိုသက်ခိုင်မှာ မိန်းမအပေါ် ဘယ်လိုကြင်နာကြောင်း အပြုအစု ကောင်းကြောင်း ပြောပြတတ်၏။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ အစပိုင်း နားထောင်ရင်း မျက်နှာလေး ရဲတက်လာကာ နောက်ပိုင်းတွင် ဆရာမ မိုးမိုးလှိုင် ပြောသော ကာမကိစ္စများမှာ နားထောင်ရတာ အရသာ ရှိလာခဲ့သည်။

တခါတခါ ကျောင်းပိတ်ရက် နေ့ခင်းဘက်များတွင်
ဆရာမ မိုးမိုးလှိုင်တို့ လင်မယားမှာ အနေအေးသော်လည်း ကာမ ဆက်ဆံချိန် ပါးစပ်မှ ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်းများ ပြော၍ ဆက်ဆံတတ်၏။ တခါတခါ ကျောင်းပိတ်ရက် အိမ်ထဲ၌ နေခင်းဘက်များပါ မီးပွင့်မတတ် လိုးတတ်ကြသည်။ဒေါ်နှင်းနှင်း ဖြူတယောက် အိမ်ခြင်း ကပ်နေသဖြင့် ကြာတော့ သိချင်မြင်ချင်စိတ်က ထကြွလာခဲ့ရသည်။ အိမ်၂လုံးကြား ထရံပေါက်လေးမှ မသိအောင် ချောင်းကြည့် တတ်လာတော့၏။

သူမ ပြတင်းတံခါးနှင့် နီးသော အပေါက်လေးမှ တစ်ဖက်အိမ်မှ ဆရာမ မိုးမိုးလှိုင်တို့ လင်မယား လိုးကြပုံကို အတိုင်းသား မြင်နေရ၏။ ကျောင်းပိတ်ရက် အိပ်ခန်းလေးထဲ အနားယူတိုင်း ညည်းသံများ ကြားရသည်နှင့် အလိုလို ထကာ ချောင်းကြည့်မိသည်မှာ အကျင့်ဖြစ်လာရတော့သည်။ ဆရာမ မိုးမိုးလှိုင်မှာ လေးဖက်ထောက် အနေထားဖြင့် ထမိန်အောက်နားစအား ခါးပေါ်ချိတ်တင်ထားရာ ကိုသက်ခိုင်မှာ ခါးအား စုံကိုင်၍ တဘွတ်ဘွတ်နှင့် စောင့်လိုးနေ၏။ ကိုသက်ခိုင် ဆောင့်လိုးတိုင်း ဆရာမ မိုးမိုးလှိုင် ခေါင်းလေး မော့တက်သွားပြီး ဖင်သားစိုင်နှင် ဆီးခုံး ရိုက်ခတ်သံ တဘတ်ဘက် နှင့် အဖုတ်ထဲ လီးဝင်လီးထွက် သံများပါ ပီသစွာ ကြားနေရသည်။

အသက်ရှုရန် မေ့လောက်အောင် မြင်ကွင်းက ဆွဲဆောင်နေသဖြင့် အသာလေး ချောင်းကြည့်ရင်း ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ဘယ်လက်မှာ နို့အုံနှစ်ဖက်အား တလှည့်စီ ညှစ်ချေရင်း ညာလက်က ပေါင်ကြားလေးထဲ နိုက်ပွတ်နေတော့၏။ ဆရာမ မိုးမိုးလှိုင်တို့ လင်မယား၏ ထိထိမိမိ လိုးနေပုံအား ကြည့်ရင်း တကိုယ်တည်း အာသာဖြေနေရသည်။

” ဗျစ် … အ …… ဘွတ် ဘွတ် … အိုးးး ကိုသက်ခိုင် … အသံ မထွက်အောင် ဖြည်းဖြည်းပဲလိုး … နေ့ခင်းဘက်ကြီးလေ ”

” အင့် … ဘွတ် ဖွပ်ဖွပ် …… မိုးကလည်း … ကိုယ့် မိန်းမ ကိုယ်လိုးတာများ … ဗျစ် ဘွတ်ဘွတ် … နေ့တွေ ညတွေ စောင့်နေရမှာလား … အားးးးး ရှီးးးးးး ဘွတ် ဗျစ်ဗျစ် ”

” အော် … ဟိုဘက်အိမ်က … မနှင်းက အပျိုကြီးရှင့် … ဝန်းထရံလည်း မကာရသေးဘူး … သူ့ခမျ … အနေထိုင် ခက်နေရှာမယ် ”

” ဒီအရွယ် ရောက်မှတော့ … လင်မယား သဘာဝ ကို …… နားလည်ပေးမှာပါ ”

ကိုသက်ခိုင်မှာ စကားပြောရင်း လိုးနေရာ ပြီးချင်လာသဖြင့် လိုးချက်များ မြင့်လိုက်တော့၏။

” အမလေးးးး …… အ အားးးး … ဘယ်လို လိုးနေတာလဲ …… ကိုသက်ခိုင်ရယ် ……… ကောင်းလိုက်တာ ……… ရှီးးးးးး အ အ …… အိုးးးးး ရှီးးးးးး းးးးး …… အင်းဟင်း ”

ဆရာမ မိုးမိုးလှိုင်မှာလည်း လင်ဖြစ်သူ လီးကြီး ဆောင့်ဝင်လာတိုင်း ဖင်ကြီးအား နောက်ပြန်ပစ်ကာ ရသလောက် ထောင်ပေးထားသည်။ ခဏအကြာ လင်မယား နှစ်ယောက်လုံး တအားအား တအီးအီး ညည်းကာ အထွဋ်အထိပ် ရောက်သွားကြတော့သည်။ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာလည်း ချောင်းရင်း ၂ချီဆက်တိုက် ပြီးသွားရာ ပေါင်ခြံထဲ စောက်ရည်များ စီးကျနေတော့၏။ နောက် ၂ပတ်အကြာ ဝန်းထရံခတ်လိုက်သဖြင့် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် အသံဗလံများ သိပ်မကြားရတော့ပေ။

” အန်တီနှင်း … ထမင်းစား နားပြီး အလုပ်ပြန်ဆင်းကြတော့မှာ … ထမင်းကလည်း မြိန်တယ်ဗျို့ … ရေနွေးလေး ထပ်တည် ပေးပါဦး ”

ရဲထွန်း စကားကြောင့် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ အတွေးစလေးများ ပျက်ကာ အိမ်ရှေ့ ထွက်လာခဲ့၏။

” အေးအေး … မီးက ပျက်နေတာ … နေဦး … ဟိုဘက်အိမ် သွားယူထားပေးမယ်နော် … မောင်ရဲထွန်း ”

” ဟုတ် … ကျနော်တို့ သွားပြီဗျို့ … ခုမှ တဝက်ပဲ ဖို့ပြီးသေးတာ … ညနေ အပြီး ဖို့ပေးမလို ”

ရဲထွန်းတို့ အုပ်စု ထွက်သွားသည်နှင့် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ ဓတ်ဗူး ၂လုံး ယူကာ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်တို့ အိမ်ဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ ဝင်ထွက်နေကြမို့ စေ့ထားသော အိမ်ဝန်းတံခါး ဖွင့်ကာ အိမ်ထဲ တန်းဝင်လာခဲ့၏။

” ဟင် ”

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ အိမ်ထဲရောက်လာရာ ဧည့်ခန်းနှင့် ကပ်လျက် အိပ်ခန်းထဲမှ အသံကြောင့် ခြေလှမ်းများ တုံ့ကနဲ့ ရပ်သွားမိတော့သည်။ ရင်ခုန်လာကာ ဓတ်ဗူး ၂လုံးအား ဧည်ခန်းထဲ စားပွဲခုံပေါ် အသံမမြည်အောင် ချရင်း အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့၏။ အိပ်ခန်းထဲ ဆရာမ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်နှင့် ဦးသက်ခိုင်တို့ ကုတင်ပေါ်တွင် အဝတ်စားများ မရှိတော့ပေ။ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနှင့် ဦးသက်ခိုင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ကာ စောက်ပတ်အား ကုန်းယက်နေ၏။ အိမ်အပြင်မှ မကြာခဏ ချောင်းဖူးသော်လည်း အနီးကပ် မမြင်ဖူးပေ ပထမဆုံး အကြိမ် မြင်လိုက်ရသဖြင့် ရင်ခုန်နေမိသည်။ ထိုစဉ် ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်မှာ ဦးသက်ခိုင် ခေါင်းအားဆွဲကာ ခါကော့ပေးရင်း တအီးအီး ညည်းနေပြန်၏။

” ပြီးတော့မယ် ပြီးတော့မယ် … ကိုသက်ခိုင် … အ … အားးးးးး …… ရှီးးးးးးး …… ”

ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး တွန့်လိမ်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်နေသည်။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ မှာ ချောင်းကြည့်ရင်း ဒူးများတုန်လာခဲ့၏။ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားပုံအား ကြည့်ရင်း နို့အုံလေးများ တင်းလာတော့သည်။ အခန်းပေါက်မှ ပြန်လှည့်မည် ပြုစဉ် ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် ပေါင်ကြားထဲ ကုန်းယက်နေသော ဦးသက်ခိုင်မှာ ပုဆိုးချွတ်ရင်း ဒူထောက်ထိုင်လိုက်သဖြင့် ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား အကြည့်မလွဲနိုင်အောင် ဖြစ်သွားပြန်၏။ ဦးသက်ခိုင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်ပြီးသည်နှင့် လီးအား စောက်ဖုတ်ထဲ တေ့သွင်းလိုက်သည်။

” အင့် … ဗျစ် … အအ … ဗွတ် ဗွတ် …… အားးးး ကောင်းလိုက်တာ … လိုး လိုး … ကိုသက်ခိုင် … ဘွတ် … ဖွပ်ဖွပ် … အ အားးး … အင်းဟင်း ”

အရည်လဲ့နေသော ဦးသက်ခိုင် လီးကြီး ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် စောက်ပတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသည်ကို အတိုင်းသား မြင်နေရ၏။ နို့အုံကြီး ရမ်းခါနေအောင် ဦးသက်ခိုင်မှာ တဘွတ်ဘွတ်နှင့် ဆောင့်လိုးနေသည်။ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်ကလည်း ဦးသက်ခိုင် ပုခုံးအား ဖမ်းဆွဲကာ အောက်မှ ဖင်ကြီး ကော့ထိုးပေးနေပြန်၏။ အဖြစ်ပျက်များက ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူအား ညို့ယူဖမ်းစားထားသဖြင့် အကြည့်မရွေ့နိုင်ပဲ မလွတ်တမ်း ချောင်းကြည့် နေမိတော့သည်။ ရင်တွေတုန်လာကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်လာပြီး နို့အုံနှစ်ဖက်လုံး တင်းလာရင်း နို့သီးခေါင်းလေးများ မာခဲ့လာကာ ပေါင်ကြားထဲ နွေးကနဲ့ သိမ့်ကနဲ့ အဖုတ်ထဲမှ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာ၏။

” ဗျစ် ဗျစ် … အမလေး … ကျွတ်ကျွတ် … အ အားးးး ရှီးးးးး းးးးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ကိုသက်ခိုင် … မညှာနဲ့ … နာနာလေး လိုး … ဆောင့် ဆောင့် ”

ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် တယောက် ဖင်ကြီး လေပေါ် ကြွတက်လာကာ အောင်ပြန်မချပဲ ညည်းနေရှာ၏။ ဦးသက်ခိုင်မှာ ကြွတက်လာသော ဒေါ်မိုးစမ်း ဖင်ကြီးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပင့်ကိုင်ကာ အချက် ၅ဝခန့် မနားတမ်း ဆွဲလိုးရင်း အံကြိတ်ကာ လရည်များ ပန်းထုတ်ပစ်သည်။ လရည်ပူပူများ စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်လာသည်နှင့် ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် ပေါင်တန်များ တဆက်ဆက်တုန်ကာ စောက်ရည်များ ညှစ်ထုတ်ရင်း ဘုံးကနဲ့ မြှောက်ထားသော ဖင်ပြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်ကျလာတော့၏။

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူလည်း ချောင်းကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်ကာ ထမိန်အပြင်မှ အဖုတ်လေးအား လက်ဖြင့် ဖိထားရသည်။ ဦးသက်ခိုင် မယားဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် ကိုယ်ပေါ်မှ ဆင်းရာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကြီး ကျွတ်ထွက်လာသဖြင့် စောက်ရည်များ စိုနေသော လီးကြီးအား ကြည့်ကာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ အာခေါင်များ ခြောက်ကပ်လာ၏။ လီးကြီးသလောက် ဒစ်ကြီးမှာ ပြဲလန်ပြီး ပန်းရောင်သန်းနေတော့သည်။

အကြည့်ကို ခွာရင်း ဧည့်ခန်းဘက် ခြေဖွဖွ နင်းကာ အိမ်ရှေ့ ပြန်ထွက် လိုက်ရသည်။ ချောင်းကြည့်နေသည်ကို သိသွားမှာလည်း စိုးရိမ်မိ၏။ အိမ်ရှေ့ ပြန်ရောက်သည်အထိ စောက်ဖုတ်ထဲမှလည်း အရည်များ စိမ့်ထွက်နေသဖြင့် စမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထမိန်စကို ဖြည်လျော့ပြီး လက်ဖြင့် အဖုတ်အား စမ်းကြည့်လိုက်ရာ တွန့်သွားရ၏။ တံခါးနား ခဏရပ်ကာ အိမ်ပြင် လူရိပ်လူချေ ကြည့်ရင်း အလိုလျောက် ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ရင်း ခဏအကြာ ခါးလေး တဆက်ဆက်တုန်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များ ထွက်ကျလာတော့သည်။

…………………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ )
” အနီးဆုံး ဝဲဂရက် ”
💞💞💞💞💞

အခန်း ၈
🌴🌴

ပေါင်ခြံအား ထမိန်နှင့် သုတ်ကာ ခဏအကြာမှ ပြန်ဝင်လာခဲ့၏။

” မိန်းမ ”

” အင် … ဘာလဲ … ကိုသက်ခိုင်ရဲ့ ”

” ဆရာမ မနှင်းက … တောင့်တယ်နော် … တကယ် အပျိုကြီး နေမှာ ”

” ဟမ် … ဘာလဲ … ရှင်က လိုးချင် လို့လား … ကျောင်းက … ဈေးသည် ခင်ပု … ရှင် ခိုးလိုးနေတာ … ကျမ မသိဘူး ထင်မနေနဲ့ … ဟွန့် ”

အိမ်ထဲ ပြန်အဝင် ကြားလိုက်ရသော စကားကြောင့် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် မျက်နှာ ရဲတွတ် သွားတော့သည်။ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်လာကာ ထရံပေါက်လေးမှ ပြန်ချောင်းကြည့်မိပြန်၏။ တချီ ပြီးသွားသဖြင့် လင်မယား ၂ယောက် အနားယူရင်း စကားပြောနေကြသည်။ ကုတင်ပေါ် သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်၏ ဖြူဝင်းသော နို့အုံများနှင့် အိတွဲနေသော ဖင်ကြီးမှာ ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် ကားထွက်နေသည်။သူမဘေးနား ဦးသက်ခိုင်မှာ ပက်လက်အနေအထားဖြင့် ဆီးခုံးပေါ် လိပ်တက်နေသော လီ်းကြီးက အမြှောင်းလိုက် ကပ်နေရှာ၏။ ဦးသက်ခိုင်မှာ မယားဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်၏ နို့လေးများကို ပွတ်သပ်ရင်း စကားပြောနေတော့သည်။

” ခင်ပုက … သူ့ယောကျင်္ား မလုပ်နိုင်တော့ … ကိုယ့်ဆီ လာလာကုန်းတာပါ မိန်းမရဲ့ … ကိုယ်က မရှုပ်ပါဘူး ”

” ဒါပဲ … အိမ်လည်း နေတိုင်းလိုးနေရတာကို … ရှင်တို့ ယောကျင်္ားတွေက … မပြောချင်ဘူး ”

” အံမယ် … မိန်းမ ကျတော့ရော … ကျောင်းစောင့် ဦးသာဂေါင် ကြီးနဲ့ … ကိုယ်မသိဘူး မှတ်နေလား ”

” ဟင် … ကိုသက်ခိုင် … ရှင် ရှင် … ဘယ် ဘယ် ဘယ်လို … သိနေတာလဲ … ရှက်လိုက်တာ ”

” မရှက်ပါနဲ့ … မိန်းမရယ် … ဒါတွေက အထိအတွေ့နောက် သာယာ နေတာပါ … အရေးကြီးတာ ကိုယ်တို့ … အိမ်ထောင်ရေး မပြိုကွဲရင် ပြီးတာပဲလေ ”

” ရှင် … စိတ်မဆိုးဘူးပေါ့ ”

” နဲနဲတော့ ခံစားရတာပေါ့ … ဒါပေမယ့် ကိုယ် ခင်ပုနဲ့ လိုးတာ … မိန်းမက သိရဲ့သားနဲ့ မသိချင်ယောင် ဆောင်ပေးတော့ … ကိုယ်လဲ ခွင့်လွတ်လိုက်တာပေါ့ ”

” ကျမလဲ … ရှင့်လိုပါပဲ ဒီအရွယ် ရောက်မှ … အိမ်ထောင်ရေး … ကွဲကြ ပြဲကြဆိုလည်း … လူကြားမကောင်းဘူး … ပြီးတော့ ကျမက ကျောင်းဆရာမ ဆိုတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့ ”

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ ဦးသက်ခိုင်တို့ လင်မယား စကားများကြောင့် စိတ်ဝင်စားကာ အဆက်မပြတ် အားစိုက်နားထောင် နေတော့၏။

” အင်းပါ မိန်းမရယ် … ကိုယ်သိချင်တာလေး ပြောပြပါ့လား ”

” ဘာကိုလည်း … ကိုသက်ခိုင်ရဲ့ ”

” ဦးသာဂေါင်နဲ့ ဘယ်ကနေ … စလိုးဖြစ်ကြတာလဲ … ပြီးတော့ ဘယ်၂ကြိမ်လောက် ရှိပြီလဲ ”

” အမ် ”

” မအမ်ပါနဲ့ … ပြောပါ ကိုယ် စိတ်မဆိုးပါဘူး ”

” ရှင်လည်း … ခင်ပုနဲ့ လိုးတာ ပြောပြရမယ်နော် ”

” အင်းပါ … ကိုယ်လည်း ပြောပြမယ် ”

///////////////////////////

သောကြာနေ့ မနက်ပိုင်း ဦးသက်ခိုင် ဖျားနေသဖြင့် ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်တယောက် တယောက်ထဲ ကျောင်းသို့ ရောက်လာခဲ့ရ၏။ အိမ်မှ ခြေလျင်လျှောက်လာပြီး လမ်းတဝက်အရောက် အသိတယောက် စက်ဘီးနောက်မှ တက်လိုက်လာခဲ့ရသည်။ အိမ်ကထွက်ကတည်းက မိုးဖွဲဖွဲရွာနေသဖြင့် အဝတ်စားအပိုတစုံ ထည့်ပြီး ထီးဆောင်းလာရာ စက်ဘီးပေါ်ရောက်သည်နှင့် ထီးက မလုံတော့ပေ။ ကျောင်းထဲဝင်သည်နှင့် မိုးရေ ရွှဲထားသော ကျောင်းစိမ်း ထမိန်မှာ အသားနှင့် ထိကပ်ကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ချုပ်ရိုးလေးများက ဖင်သားစိုင်ပေါ် ထင်းနေသည်ကို မြင်နေရ၏။

ရုံးခန်း လှေကားပေါ် တက်ကာ လက်မှတ်ထိုးရန် စဉ်းစားပြီးမှ တကိုယ်လုံး စိုရွှဲနေသည်ကို သတိရပြီး လှေကား တဝက်မှ ပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။ လှေကား အတက်အဆင်းတွင် ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် ဖင်သားကြီးများ ခါရမ်းနေပုံကို ကျောင်းစောင့် ဦးသာဂေါင် တယောက် အောက်မှ ကြည့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားနေ၏။ အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်သော်လည်း ဖင်သားကြီးများ ကော့ထွက်ကာ လှေကားအတက် ညာခြေကြွပြီး အပေါ်လှမ်းလိုက်စဉ် ဖင်သားစိုင်က ညာဘက်ကို ရမ်းခါသွားသည်။ ဘယ်ခြေက အပေါ်တထစ် တက်လျင်လည်း ဘယ်ဖက်ဖင်သားစိုင်ကြီး လှမ်းလိုက်ရင် လှုပ်ခါသွားပြန်၏။ ဦးသာဂေါင်မှာ ဆရာမ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် နောက်ပိုင်းအလှအား ကြည့်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှားနေရာ လှေကားတဝက်မှ ပြန်ဆင်းလာသည့် ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်နှင့် အကြည့်ချင်း ဆုံမိတော့သည်။

အကြည့်ချင်း ဆုံသည်နှင့် ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် မျက်နှာလေး နီရဲသွား၏။ သူမ ရေစိုထမိန် နောက်ပိုင်းအား ဦးသာဂေါင် ကြည့်နေသည်ကို ချက်ချင်း တွေးမိလိုက်သည်။ ဦးသာဂေါင် မျက်လုံးများမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်သည်နင့် သူမပေါင်ဂွလေးထဲ အကြည့်ရွေ့နေပြန်၏။ လှေကားအောက် ပြန်ဆင်းရင်း ဦးသာဂေါင်အား တချက်ပြုံးပြကာ ဆရာမ နားနေခန်းသို့ လျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။ မနက်အစောပိုင်းမို့ တခြား ဆရာမများ မရောက်သေးပေ။ မိုးကလည်း တဝေါဝေါ တဝုန်းဝုန်းဖြင့် ရွာချနေ၏။ နားနေခန်း တံခါးလေး ဖွင့်ကာ ထီးအား အခန်းထောင့် ပြောင်းပြန်ထောင်လိုက်ကာ ထမင်းချိုင့်နှင့် အဝတ်ပို ထည့်လာသော ခြင်းတောင်းလေးအား နီးရာ ခုံပေါ်တင်လိုက်ပြန်သည်။

အခနျးတံခါး စိပွီး အကငြျ် ီ အရငျ ခြှတျပစျရာ နို့အုံ ဖှေးဖှေး ၂ဖကျက အသားရောငျ ဘောျလီအောကျ ရုနျးထနေ၏။ ဘောျလီခြိတျအား လကျနောကျပွနျ ဖွုတျပစျရာ အနညျးငယျ တှဲကနြသေော ရငျသားစိုငျမြား ဘှားကနဲ့ ပေါျထှကျလာသညျ။ ဘောျလီနှငျ့ အကငြျ် ီအား ခုံပေါျတငျပွီး ထမိနျရငျလြားစဉျ နောကျကြောဘကျမှ လကျနှစျဖကျ ခြိုငျးအောကျမှ လြိူထှကျလာပွီး နို့အုံအား ညှစျခံလိုကျရ၏။

” အို … ဘယ် ဘယ် … ဘယ်သူလဲ … ဘာလုပ်တာလဲ ”

နောက်ကျောဘက် ရေစိုထမိန်အောက် ဖင်ကြားထဲ ခပ်မာမာ အရာတခု ဖိကပ်ထားသည်ကို တပြိုင်ထဲ ခံစားလိုက်ရ၏။ ထမိန်အား ဆွဲချွတ်ခံရကာ အဝတ်အစားများ မရှိတော့ပေ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးသာ ကျန်တော့သည်။ နောက်မှ လက်အစုံက ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် နို့အုံအား လက်ဖြင့် ဖိချေ ပွတ်သပ်နေတုန်းပင်။

” နို့လေးတွေက … တင်းနေသေးတယ် တအား မပျော့သေးဘူး ”

” ဟင် … ဦးသာဂေါင် ”

စကားသံကြောင့် ကျောင်းစောင့် ဦးသာဂေါင်မှန်း ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် သိရှိလိုက်၏။

” ဟုတ်ပါတယ် … ဆရာမရယ် … ကျုပ် ဆရာမ ဖင်ကြီး မှန်းပြီး … နေ့တိုင်း ဂွင်းထုနေရတာပါ … ဒီနေ့တော့ မရတော့ဘူးဗျာ … ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် ထောင်ထဲ မဝင်ခင် … အဝ လိုးသွားတော့မယ် ”

” အိုရ် … ဘယ်ဖြစ်မလည်း … ခဏနေ … တခြား ဆရာမတွေ လာကြတော့မှာ … အဟင့် ဟင့် ”

စကားပြောနေစဉ် ဦးသာဂေါင်မှာ နို့သီးခေါင်း မဲမဲ ၂ဖက်အား လက်ဖြင့် ဖိချေလိုက်သဖြင့် ဆက်ကနဲ့ ကိုယ်က တွန့်သွားပြီး ဖင်ကြီး နောက်ကော့ပေးသလို ဖြစ်သွားရ၏။ ဦးသာဂေါင် လက်တဖက်မှာ အောက်သို့ ရွေ့ဆင်းလာပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဂွလေးအား စုကိုင်လိုက်ပြန်သည်။ ဘောင်းဘီမှာ ရေစိုနေသဖြင့် အသားကပ်နေကာ စုကိုင်လိုက်သည်နှင့် အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ နစ်ဝင်သွားတော့၏။ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား၂ဖက် စူထွက်လာသဖြင့် ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် တယောက် ကိုယ့်ဟာကိုယ် ငုံ့ကြည့်ပြီး ရှက်သွေးဖြာနေရသည်။

” ဟာ … ဆရာမ စောက်ပတ်က အရည်တွေ ထွက်နေတာပါလား ”

” အမ် … မဟုတ်တာ … အဲဒါ မိုးရေတွေပါ ”

သူစိမ်းယောကျင်္ား တယောက်က နောက်ကျောဘက်မှ နို့အုံအား ညှစ်ကာ ကျန်လက်တဖက်က အဖုတ်လေး အုပ်ကိုင် စမ်းနေသဖြင့် ရင်တွေက တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်ကာ စိတ်ထဲ ယွစိယွစိ ဖြစ်နေမိသည်။ သူများသိသွားမှာလည်း ကြောက်နေပြန်၏။

” ဟိုဟို … ဒီထဲ မလုပ်နဲ့ … ဦးသာဂေါင် … ရှင့် အဆောင်လေးထဲက စောင့်နေ ကျမ လာခဲ့ပါ့မယ် ”

ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်မှာ ကျောင်းဆရာမ ဖြစ်ပြီး ကျောင်းစောင့်နှင့် လိုးနေသည်ကို လူမိမှာ စိုးရိမ်နေသည်။

” ကျုပ် … အဲလောက် မအပါဘူး ဆရာမရယ် … ဟားဟား … လူသိမှာ စိုးရင်း ငြိမ်ငြိမ်နေ မရုန်းနဲ့တော့ … ခုန်ပေါ် ဘောင်းဘီချွတ် ထိုင်လိုက် ”

” ကျွတ် ”

ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် တယောက် ဘယ်လိုမှ ရှောင်မရသည့်အဆုံး ကိစ္စ မြန်မြန်ပြီးရန် ဦးသာဂေါင် ပြောသည့်အတိုင်း နေပေးလိုက်တော့၏။ ဦးသာဂေါင်မှာ ပုဆိုးချွတ်ချရာ ပေါင်ကြားမှ မဲနက်ရှည်လျားသော လီးကြီး ထောင်မတ်စွာ ပေါ်လာတော့သည်။ သို့သော် လီးအား လက်ဖြင့် ထိန်းရင်း ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် စောက်ဖုတ်အား ယက်ပေးနေ၏။ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်တယောက် ခုံပေါ် ခြေတွဲလောင်း ချထိုင်ကာ ပေါင်တန်၂ဖက် ဖြဲပေးထား၏။ လက်နှစ်ဖက်က ခုံစွန်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး မျက်လုံးက တံခါးပေါက်ဘက်အား လူဝင်လာမှာ စိုးသဖြင့် အဆက်မပြတ် ကြည့်နေမိသည်။စောက်ဖုတ်လေး ယက်ပေးနေသည်ကို တအားအား ညည်းရင်း ဦးသာဂေါင်အား ငုံ့ကြည့်လိုက် တံခါးပေါက်အား ကြည့်လိုက်နှင့် စိတ်လှုပ်ရှား နေရ၏။

ဦးသာဂေါင် နှာခေါင်းမှ မှုတ်ထုတ်လိုက်သော လေများ စောက်ပတ်အုံလေးပေါ် ကျရောက်လာသဖြင့် နွေးကနဲ့ သိမ့်ကနဲ့ ခံစားနေရပြန်သည်။ ခဏအကြာ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်အား မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် တေ့လိုးပစ်၏။ ဦးသာဂေါင်မှာ တအားလိုးချင်နေသဖြင့် မနားတမ်း ဆွဲလိုးရင်း အချက် ၉ဝကျော်ကျော်တွင် လရည်များ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်မှာလည်း စောက်ခေါင်းထဲ ပူကနဲ့ ခံစားမိကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပစ်၏။ ပြီးသည်နှင့် အဝတ်စားများ အမြန်ဝတ်ကာ ဦးသာဂေါင်အား နှင်ထုတ်လိုက်သည်။ ဦးသာဂေါင်မှာ ကြမ်းပြင် ပုံထားသော ပုဆိုးအား ပြန်ဝတ်ရင်း အခန်းထဲမှ အထွက် ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် အတွင်းခံဘောင်းဘီအား လုံးချေ ခါးပိုက်ထဲ ထည့်ကာ ညနေ ကျောင်းဆင်းချိန် အဆောင်လေးထဲ လာယူရန် မှာခဲ့တော့၏။

///////////////////////////

” အော် … ဒါနဲ့ ညနေကြ မိန်းမက … ဘောင်းဘီ ပြန်ယူခဲ့တယ်ပေါ့ ”

” အင်းပေါ့ … တော်ကြာ … အဲဒီ ဘောင်းဘီ အကြောင်းပြုပြီး … ပြက်သနာ တခုခု တက်မဆိုးလို့ ”

ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် စကားဆုံးသည်နှင့် ဦးသက်ခိုင်မှ ချက်ချင်းတန်းမေးနေ၏။ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်မှာ ပြန်ဖြေရင်း ဦးသက်ခိုင် လီးကြီးအား ကိုင်စွပေးရာ တဖြည်းဖြည်း ထောင်မတ်လာသည်။

” ဘောင်ဘီ ပြန်ယူတော့ … ထပ်လိုးလိုက်သေးလား ”

” အင်း … လိုးတာပေါ့ … မလိုးခင် အဖုတ်ရော ဖင်ရော … ယက်ပေးပြီးမှ … ၂ချီဆက်တိုက် လိုးတာ ”

” ဖင်ရော … လိုးသေးလား ”

” အာ … ကိုသက်ခိုင်ကလည်း … ဟွန့် ”

ပြောပြောဆိုဆို ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်မှာ ဦးသက်ခိုင်လီးအား ကြည့်ပြီး ဖင်ကြီးကြွကာ အပေါ်မှ ခွလိုးတော့သည်။

” ဗျစ် … အ …… ဘွတ် ဖလွပ် … အားးးးး ရှီးးးးးး ”

ဦးသာဂေါင်နှင့် လိုးခဲ့ပုံများအား မျက်လုံးထဲ ပြန်မြင်လာကာ ဖင်ကြီးအား ဖိဆောင့်ပစ်ရာ တဘွတ်ဘွတ်နှင့် ကုတင်တိုင်များ ရမ်းခါသွားတော့၏။

” အမလေးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ကိုသက်ခိုင်ရယ် … ခါတိုင်းနဲ့ကို မတူဘူး … ရှင့် လီးက မာထင်နေတာ ”

” မိန်းမ စိတ်ထဲ … ဦးသာဂေါင် လီးကြီး မှန်းပြီး … ဆောင့်လိုက် … ကိုယ်လည်း ဆရာမ မနှင်း စောက်ဖုတ်ကြီး မှန်းလိုးတော့မယ် ”

” အာကွာ … အင့်အင့် … ပြွတ် ဖွပ်ဖွပ် … ဇွပ် … ဘွတ် အ အားးးးး … အင့် ဘွတ် ဘွတ် ”

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ ထရံနား ကပ်ကြည့်ရင်း အာခေါင်တွေ ခြောက်လာကာ ရင်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် ခံစားမှု့များ ပြင်းထန်လာနေ၏။ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသော ဦးသက်ခိုင်လီးကြီး မိမိအဖုတ်ထဲ ဝင်လာလျင်ဟုသော အတွေးလေး တွေးမိရုံနှင့် စောက်ခေါင်းထဲ တဆစ်ဆစ်နှင့် ယားလာကာ စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာပြန်သည်။ ထပ်မကြည့်နိုင်တော့ပဲ ဒူးများ ညွတ်ကျလာကာ ထိုင်ချလိုက်ရ၏။ အခန်းထဲ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်၏ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်ချက်များက အတိုင်းသား ကြားနေရသေးသည်။

အားယူ မတ်တပ်ရပ်ကာ ဧည့်ခန်းထဲ ခုံပေါ်တင်ထားသော ဓတ်ဗူး၂လုံးအား အသာလေး ယူကာ အိမ်ဘက်ပြန်လာခဲ့တော့၏။ မီးလာမှ ရေနွေးတည်ကာ ရဲထွန်းတို့ အုပ်စု အတွက် လက်ဖက်လေး သုပ်ထားပေး လိုက်သည်။ ညနေပိုင်း ကျသင့်ငွေ ပိုက်ဆံများ ရှင်းပေးပြီး ရဲထွန်းတို့ ပြန်သွားသည်အထိ စိတ်နှင့်ကိုယ် မကပ်တော့ပေ။

//////////////////////////

၅ရက်ခန့် အကြာ ညနေပိုင်း ကျောင်းကပြန်လာသည်နှင့် ရေချိုးဖို့ စဉ်းစားလိုက်၏။ အဝတ်စားများ ချွတ်ကာ ထမိန်ရင်လျားရင်း မှန်ရှေ့ သူမ ကိုယ်လုံးအား လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ အရင်ရက်မှ အဖြစ်ပျက်လေးက အတွေးထဲ ပေါ်လာတော့၏။ မြေဖို့ပြီး နောက်ရက် ညပိုင်း ရဲထွန်း ခြေလျင် ရောက်လာကာ မအေဖြစ်သူမှ ထော်လာဂျီ မြေသည်ခ ၁သောင်း လျော့ယူကြောင်း ပြောရင်း ငွေ၁သောင်း ပြန်လာပေးရှာသည်။ မထင်မှတ်ပဲ ပုဆိုးဖြန့်ဝတ်ရာ မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထားမို့ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူရှေ့ လီးအား လှပ်ပြသလို ဖြစ်မိသွား၏။

ရဲထွန်းလီးမှာ ဦးသက်ခိုင်လီးထက် တုတ်ခိုင်ထွားကြိုင်းကြောင်း တွတ်ဆမိလိုက်သည်။ ရဲထွန်းပြန်သွားချိန် အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုချွတ် ထမိန်ကိုလှန်ရင်း ထကြွလာသော ကာမစိတ်အား အာသာပြေရန် စောက်စိအား အရည်ထွက်သည်အထိ လက်ဖြင့် ဖိချေပစ်ရတော့၏။ ဒီအသက်ရွယ်ရောက်မှ ရမ္မက်စိတ်များ ထကြွနေသဖြင့် သူမကိယ်သူမ မကျေမနပ် ဖြစ်နေမိပြန်သည်။ တွေးလိုက် ဖိပွတ်လိုက်နှင့် အရည်များ ပန်းထွက်ပေမယ့် စိတ်က အားရကျေနပ်မှု့ မရှိသေးပေ။ လူမသိသူမသိ တိတ်တိတ်လေး အလိုးခံချင်သည့် စိတ်များ တိုးတိုးလာခဲ့၏။

…………………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ )
” အနီးဆုံး ဝဲဂရက် ”
💞💞💞💞💞

အခန်း ၉
🌴🌴

ရင်းနှီးပြီးနီးစပ်သော ယောကျင်္ားမှာ ရဲထွန်းနှင့် ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် ယောကျင်္ား ဦးသက်ခိုင်တို့ ၂ဦးသာရှိ၏။ ၁လ ခန့်အကြာ အိမ်တက်လုပ်ရာ မနက်၃နာရီ ထမင်းဟင်း ချက်ပြုတ်ပေးဖို့ ဒေါ်မိုးစမ်းနှင့် ရဲထွန်းတို့ ည၁၁လောက် ကတည်းက ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူအိမ်သို့ ရောက်ရှိနေကြသည်။ ရေနွေးသောက်လိုက် လက်ဖက်စားလိုက် စကားပြောလိုက်နှင့် ၁၂နာရီ လောက်တွင် တရေးအိပ်ကြရန် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှ ပြောဆိုနေ၏။

” မမစမ်းတို့ … သားအမိ … ဒီဧည့်ခန်းလေးမှာပဲ အိပ်ပေါ့ … ၃နာရီ မတ်တင်းလောက် … ကျမ လာနိုးပါ့မယ် ”

” ရပါတယ် … ဆရာမရဲ့ … အိပ်မှာသာ အိပ် … ကျမက အအိပ် ဆတ်ပါတယ် ”

ဒေါ်မိုးစမ်းနှင့် ရဲထွန်းတို့ အတွက် စောင်များ ခေါင်းအုံးများ ချပေးကာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ သူမအိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတော့သည်။

” ဟဲ့ … သားလေး … ဒါ သူများအိမ်နော် … မကဲရဘူး ”

” ဒီတိုင်းလေး ရပါတယ် … ဒေါ်လေးမိုးရယ် ”

” ဒါဆိုလည်း မီးထပိတ်လိုက် … မီးအလင်းရောင်နဲ့ … ဆရာမ မြင်သွားရင် … မကောင်းဘူး ”

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားသည်နှင့် ရဲထွန်းနှင့် ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ တီးတိုး ပြောဆိုနေကြ၏။ ရဲထွန်း မီးထပိတ်ပြီး ခဏအကြာ ဧည်ခံလေးထဲ ညည်းသံလေးများ အသားချင်း ကြိတ်ပွတ်သံများ ခပ်တိုးတိုး ထွက်ပေါ်နေကာ အတော်ကြာမှ ငြိမ်သက်သွား တော့သည်။ ရဲထွန်းမှာ ဘေးတစောင်း အနေထားဖြင့် ကွေးအိပ်နေသော ဒေါ်မိုးစမ်းအား နောက်ကျောဘက်မှ တချီ မရမက ကြိတ်လိုးလေး လိုးပစ်လိုက်၏။ ၂ဦးသား အထွဋ်ထိပ် ရောက်ပြီး ခဏအကြာ ဒေါ်မိုးစမ်း အိပ်ပျော်သွားမှ နောက်ဖေးဘက်ထွက်လာကာ သေးပေါက်ပြီး ရေတိုင်နား လီးအား ဆေးကြောနေသည်။

” မောင်ရဲထွန်း … လား ”

” ဟမ် … ဟုတ် … အန်တီနှင်း … အိပ်မရလို့ မျက်စိကြောင်တာနဲ့ … မျက်နှာလာသစ်တာပါ ”

လီးဆေးနရေငျး နောကျကြောဘကျမှ ထှကျပေါျလာသော အသံကွောငျ့ အလိုကျသငျ့ဖွကော မကြျနှာပါ သစျလိုကျတော့၏။ မကြျနှာသစျရငျး လှညျ့ကွညျ့ရာ နောကျဖေး မီးရောငျအောကျ ဆံနှယျမြား စုခညြျကာ ညဝတျအကငြျ် ီ အပါးလေးနှငျ့ ထမိနျအဟောငျးလေး ဝတျထားသော ဒေါျနှငျးနှငျးဖွူအား တှေ့လိုကျရ၏။ မကြျနှာလေး ပွုံးနကော ညဝတျအကငြျ် ီ အပါးလေးအောကျ နို့သီးခေါငျးလေး၂ဖကျမှာ ခြှနျထှကျနသေညျ။ ထမိနျအဟောငျးလေးအား တငျးနအေောငျ ဝတျထားသဖွငျ့ ပေါငျတနျမြားနှငျ့ ဘေးကားနသေော ဖငျကွီးက အတိုငျးသား ထငျးနေ၏။ မွငျရသညျ့ အနထေားကွောငျ့ ရဲထှနျးပေါငျကွားမှ လိုးပွီးကာစ လီးကွီးမှာ ဆကျကနဲ့ ခုံးထလာသညျ။

” အင်း … အန်တီနှင်းက … ရှုးလာပေါက်တာ … ခဏပြန်အိပ်ဦးမှာ ”

” ဟုတ် … အန်တီနှင်း ”

//////////////////////////////

ရဲထွန်း အိပ်နေရင်း ဆတ်ကနဲ့ တရေး နိုးလာတော့ အမှောင်ထဲမို့ မျက်လုံးအား ခပ်ဖြည်းဖြည်း ဖွင့်ကြည့်လိုက်၏။ ဧည်ခန်းလေးထဲ မီးထဖွင့်ကာ တိုင်ကပ်နာရီအား ကြည့်တော့ မနက် ၂နာရီ ထိုးနေပြီ။ မီးရောင်အောက် မိထွေးဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ပက်လက်အနေထားဖြင့် ထမိန်က လှန်တက်နေသဖြင့် သေချာ ပြန်ဖုံးပေးရပြန်သည်။ ဆီးပုန်းတင်းနေသဖြင့် သေးပေါက်ရန် ထရပ်ရင်း နောက်ဖေးဘက် ထွက်လာခဲ့၏။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ အိပ်ခန်းဝ အရောက် တံခါးဟနေသဖြင့် အမှတ်တမဲ့ ချောင်းကြည့်မိတော့၏။

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် ခပ်ကွေးကွေး အနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ်တွင် ထမိန်က လျော့ကျနေပြီး ပေါင်ကြားလေးထဲ စောက်မွှေးအုံလေး ပေါ်နေရှာ၏။ ခဏစိတ်လျော့ကာ နောက်ဖေး သေးအရင် သွားပေါက်လိုက်ပြီး ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ အိပ်ခန်းထဲ ခြေဖွဖွနင်းကာ ဝင်လာခဲ့သည်။ ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲ ထိုင်ရင်း ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ကိုယ်လုံးအား အသာလေး ပက်လက်ဆွဲလှန်လိုက်၏။ အသက်ရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင် အသားရည်က ပြည့်တင်းနေပြီး ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေး အောက် အမွှေးအုံလေးက တခြမ်းပဲ မြင်ရတာမို့ အားမလို အားမရဖြစ်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းအား အသာလေး ဖြဲကြည့်လိုက်သည်။ ပေါင်တန်များ ဟသွားပြီး စောက်ဖုတ်အုံကို အနီးကပ်မြင်လိုက်ရ၏။

စိတျလှတျကိုယျလှတျဖွစျကာ ဒေါျနှငျးနှငျးဖွူ အဖုတျထဲ လြှာသှငျး မှှရေငျး အစိလေးအား ဆှဲစုပျပစျတော့သညျ။ လကျတှကေ အိပျပြောျနသေော ဒေါျနှငျးနှငျးဖွူ နို့အုံမြားအား အကငြျ် ီ အပွငျကနေ ညှစျခြေ ပှတျသပျပေးလိုကျပွနျ၏။ တံတှေးနဲ့ အရညျလဲ့လာသော အဖုတျက ဖောငျးလာသဖွငျ့ အကျကှဲကွောငျးလေး ဘေးတိုကျလကြျပေးရငျး လြှာစောငျးလေးနဲ့ စောကျစိကို ထိုးကလောျပစျသညျ။ အစိလေး ပါးစပျနဲ့ တေ့စုပျခြိနျ ပေါငျတနျမြား တုနျလာပွီး ဒေါျနှငျးနှငျးဖွူ မကြျလုံးမြား ပှငျ့လာတော့၏။

” ဟင် … သား … မောင်ရဲထွန်း … အိုးးး …… မ မ မလုပ်ရဘူးလေ … ဖယ် ဖယ် ”

ဒေါျနှငျးနှငျးဖွူမှာ နိုးတာနှငျ့ ထထိုငျပွီး ပေါငျလယျလြှောကနြသေော ထမိနျအား ပွနျဝတျလိုကျသညျ။ ရဲထှနျးလညျး ရမ်မကျစိတျကွောငျ့ အဖုတျအား ယကျနပေမေယျ့ ဒေါျနှငျးနှငျးဖွူ အား မကြျနှာလညျး ပူကာ ရုတျတရကျ ဘာပွနျပွောရမှနျး စကားစ ရှာမရတော့ပေ။ ဒေါျနှငျးနှငျးဖွူမှာ အကငြျ် ီအား ဆှဲဆနျ့ရငျး မကြျနှာလေး ရဲကာ ခေါငျးငုံထားရှာ၏။

///////////////////////////

” အား … ကျွတ် ကျွတ် ”

အိမ်တက် ဆွမ်းကျွေးပြီးသည်နှင့် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပေ။ တစ်ကိုယ်လုံး နာကျင်ကိုက်ခဲနေကာ ပေါင်သားများနှင့် ဆီးစပ်တစ်ပြင်လုံးက တစ်စစ်စစ်ဖြင့် နာကျင်နေ၏။ဝေဒနာကို ခံစားရင်း ကုတင်ပေါ် လှဲက အဖြစ်ပျက်လေးများ ပြန်တွေးနေမိသည်။ ပေါင်တန်များ လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်းသားလေးက စူးကနဲ့ စူးကနဲ့ နာကျင်နေရ၏။ နားထဲ ကောင်းလိုက်တာ အန်တီနှင်းရယ် ဆိုတဲ့ စကားလေး ပြန်လည် ကြားယောင်တိုင်း ချွေးစို့နေသော မျက်နှာလေးဖြင့် အံကြိတ်ကာ မနားတမ်း လိုးပေးသော ရဲထွန်းပုံစံအား မြင်ယောင်ရင်း ကျေနပ်မိသလို ဖြစ်နေရသည်။ နာကျင်မှု ဝေဒနာလေးများ ခံစားနေရင်း အဖြစ်ပျက်များအား ပြန်လည်၍ စိတ်ထဲမြင်ယောင် လာပြန်၏။

” သား … ဒေါ်လေးမိုး အိမ်ပြန် ခဏနားပြီးမှ … ပြန်လာတော့မယ် … မင်းက ဆရာမ နဲ့ ခဏနေလိုက်ဦး … လိုတာ လုပ်ပေးလိုက် ”

” ဟုတ် … ဒေါ်လေးမိုး … ကျနော် အဝတ်စား အပိုပါပါတယ် … ပြီးရင် ဒီမှာပဲ ရေချိုး လဲလိုက်တော့မယ် … အိမ်ကို အားလုံး ပြီးမှ ပြန်လာတော့မယ် ”

မနက်မိုးလင်းသည်နှင့် ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ အားလုံး ချက်ပြုတ်ပြီးသည်မို့် အိမ်ပြန်သွားရာ ရဲထွန်းတယောက် စားပွဲခုံများ ခင်းကျင်းရန် ကျန်နေရစ်ခဲ့၏။ အိပ်ယာနိုးလာသော ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ ရေချိုးရန် အခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ မျက်လုံးများက ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေသော ရဲထွန်း ပုဆိုးကြား ခိုးကြည့်နေ၏။ ရဲထွန်းမှာ ည တရေးနိုး ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ အဖုတ်အား ယက်ပေးသည်ကို ပြန်စဉ်းစားရင်း ဂွင်းထုနေရာ လရည်ထွက်ခါနီး ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာသဖြင့် ပုဆိုးအား ပြန်ဖုံးထားရာ လီးက ပုဆိုးအောက် ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်ခါနေတော့သည်။ ခဏအကြာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ ရေစိုနေတဲ့ ကိုယ်လုံးဖြင့် အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာကာ ရဲထွန်းအား စကားလှမ်းပြောနေ၏။

” မောင်ရဲထွန်း … အန်တီနှင်း ပြီးပြီ … ရေချိုးရင် သွားချိုးလေ … ခဏနေ စားပွဲခုံတွေ ခင်းရအောင် ”

” ဟုတ် … အန်တီနှင်း ”

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ၏ ကိုယ်လုံးအား ကြည့်ရင်း မျက်နှာပေါ် အကြည့်ရွေ့တော့ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် မျက်လွှာချကာ အိပ်ခန်းလေးထဲ ဝင်သွားတော့သည်။ ရဲထွန်းတယောက် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ၏ နောက်ပိုင်းကို ကြည့်ပြီး လီးက ပြန်တောင်လာပြန်၏။ ထမိန်ရင်လျားပြီး ပြတင်းပေါက်မှ ရေစိုထမိန်အား ရေညှစ်ချနေသော ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူအား ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။

တဘက်အဟောင်းလေးနှင့် ခေါင်းအား ရေသုတ်နေရာ အနည်းငယ် အိတွဲနေတဲ့ နို့အုံများက ရေလဲ ထမိန်အောက် တုန်ခါနေ၏။ ရေလဲ ထမိန်အား အောက်နားစ မကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ဝတ်စဉ် ပေါင်တန် ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်လေးနှင့် ဖင်သားစိုင်ကြီးအား လှစ်ကနဲ့ မြင်လိုက်ရပြန်သည်။ ရဲထွန်းမှာ မြင်နေရသော မြင်ကွင်းများကြောင့် ပြေးလိုးချင်သည့် စိတ်များ ထိမ်းကာ ပုဆိုးလှန်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပစ်တော့၏။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဝတ်ဖို့ ခါးကုန်းလိုက်စဉ် တင်းကားနေတဲ့ ဖင်သားစိုင်နှစ်ခြမ်းကြားက အမွှေးမည်းမည်း ကောက်ကောက်တွေနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး ပြူးထွက်လာပြန်သည်။

ထိုအချိန် လေပြင်းတချက် စောင့်တိုက်ရာ ပြတင်းပေါက်မှ ဖြတ်လာပြီး စေ့ရုံစေ့ထားတဲ့ အိပ်ခန်း အသားတံခါးလေး ကျွီကနဲ့ ပွင့်သွားခဲ့၏။ တံခါးပေါက်အား ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ လှည့်အကြည့် ဂွင်းတိုက်နေသော ရဲထွန်းအား မြင်သွားတော့သည်။

” ဟင် … မောင်ရဲထွန်း ”

” ဟာ ”

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူရော ရဲထွန်းပါ နှစ်ဦးသား ရုတ်တရက် ပါးစပ်က အာမေဋိတ်သံတွေ ပြိုင်တူထွက်သွားကြ၏။

” မင်း မင်း … ဘာ လို့ ချောင်းကြည့် နေ တာ လဲ … ဟာကွာ … ”

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ဝတ်ရင်းတန်းလန်း ပေါင်လယ်ရောက်နေပြီး ရဲထွန်းနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထား စကားပြောရင်း ခဏရပ်သွားရသည်။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးကို ခါးပေါ် ဆွဲတင်ရင်း မျက်လုံးများက ဂွင်းထုနေသော ရဲထွန်းလက်ထဲက လီအား ကြည့်နေတော့၏။ ရဲထွန်းလည်း ကာမစိတ် ငယ်ထိပ်တက်နေကာ အလိုလျောက် အခန်းထဲ ဝင်ပြီး ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူအား ဆွဲဖက်ရင်း နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်လိုက်သည်။၊မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေထားမို့ မရုန်းနိုင်အောင် လက်မောင်းအိုးနှစ်ဖက်ကနေ ကျောပြင်ထိ ခပ်တင်းတင်း သိုင်းဖက်ထားရင်း ခါးကော့ထိုးပြီး ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ပေါင်ကြာအား ပုဆိုးထဲမှ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးဖြင့် ဖိထောက်ပစ်၏။

” အာ … မောင်ရဲထွန်း … သားရယ် … မ မ … မ သင့် တော် တော် … အု ဖလု … ပြွတ် ပြွတ် … ပလပ်ပလပ် ”

နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာမှ ခေါင်းနောက်ဆုတ်ပြီး ငြင်းရာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ စကား မဆုံးခင် ရဲထွန်းမှာ မရမက နူတ်ခမ်းအား ပြန်စုပ်ပစ်လိုက်ပြန်သည်။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ ရုန်းကန်နေပြီး ခဏအကြာ ရဲထွန်းလျှာအား ပြန်စုပ်ပေးရင်း အလိုလျောက် တုံ့ပြန်ပေးနေ၏။ ကြက်သီးများ တဖြန်းဖြန်း ထကာ မမျော်လင့်ပဲ ရရှိလာသော ကာမစည်းစိမ်လေးအား ကြာကြာ မငြင်းနိုင်တော့ပေ။ စိထားသော ပေါင်တန်နှစ်ဖက် မသိမသာလေး ကားပေးရင်း ရဲထွန်းခါးအား ပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်။ ရဲထွန်းမှာ ဖင်သားစိုင်နှစ်ဖက်အား ဆုပ်နယ်ရင်း အတွင်းခံဘောင်းဘီအား အောက်ဖက် ပေါင်လယ်ကျော်ကျော်ထိ ရသလောက် ဆွဲချပစ်၏။

သိုင်းဖက်ထားတဲ့ လက်နှစ်ဖက်အား ဖြုတ်ပြီး ပုဆိုး ခါးပုံစ ဖြည်ရင်း အောက်ကို ချွတ်ချလိုက်ပြန်သည်။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ပေါင်တွေ ကားလာသည်မို့ ပေါင်ကြားထဲ တောင်မတ်သော လီးက စောက်ဖုတ်အုံအား ထောက်မိသွားရ၏။ ညာလက်နှင့် လီးကို ထိန်းကိုင်ပြီး ဒစ်ဖြင့် အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ ဖိပွတ်ဆွဲပေးရာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် ရဲထွန်း နူတ်ခမ်းအား ခပ်တင်းတင်း စုပ်ပြီး သွားနဲ့ ဖိကိုက်နေတော့သည်။ ရဲထွန်းမှာ နူတ်ခမ်းများ နာကျင်လာသဖြင့် ပါးစပ်ချင်း ခွာကာ အဖုတ် အပေါ်နားက ပြူထွက်လာသော အစိလေးအား ဒစ်ဖြင့် ပွတ်ဆွဲကာ နို့အုံထိပ်က နို့သီးခေါင်း နီညိုလေးနှစ်ခုကို ဖိစုပ်ပေးရာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ရင်ဘတ်ကြီး ကော့ပြီး တအီးအီး ညည်းနေရှာ၏။

ရဲထွန်း ဒစ်ကြီးမှာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ အရည်တွေ စိုပြီး ကားထွက်နေ၏။ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ တေ့ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ပဲ တေ့သွင်းလိုက်သည်။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် ပေါင်နှစ်ဖက် ထပ်ကားပေးရင်း အကနဲ့ အော်ပြီး အောက်ကိုငုံ့ကြည့်ရာ တောင်မတ်နေသော ရဲထွန်း လီးကြီး တစ်ဝက်လောက် ဝင်သွားသည်ကို မြင်နေရ၏။ မျက်စိလေးမိတ် အောင်နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်နေစဉ် ရဲထွန်းမှာ လီးအား အရင်းထိ ဖိသွင်းလိုက်တော့သည်။

” အားးး … နာလိုက်တာ … မောင်ရဲထွန်းရယ် … အဟင့် ဟင့် … မရဘူး ထင်တယ် … ပြန်ထုတ်လိုက်နော် … သား … အ အမလေးးး ………… ကျွတ်ကျွတ် ”

ရဲထွန်းမှာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ စောက်ဖုတ်အား မနုူးမနပ်ပဲ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲလိုးလိုက်သဖြင့် စောက်ခေါင်းပေါက် ကျဉ်းကျဉ်းလေးမှာ တစ်စို့ကြီးဖြစ်ကာ ကွဲသွားရ၏။

” တအား လိုးချင်နေလို့ပါ … အန်တီနှင်းရာ … ခဏလေး အောင့်ခံလိုက်ပါ … ဖြည်းဖြည်းပဲ လိုးမှာပါ … တအား နာနေလား ”

” အမလေး … ကျွတ်ကျွတ် … နာတာပေါ့ … သားလီးက နဲတာကြီး မဟုတ်ဘူး … အရင်းထိ သွင်းတော့ မခံနိုင်တော့တာ … အ အ ”

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူတယောက် မျက်ရည်ဝဲနေရာ ရဲထွန်းမှ လီးအား အဆုံးထိ မသွင်းတော့ဘဲ တဝက်လောက် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးမှ ခံနိုင်လာသည်။

” ဘွတ် … အင့် …… ဗျစ် ရှီးးးးး းးးးးး … မနာတော့ဘူး မလား … အန်တီနှင်း … ဖွပ် ဘွတ်ဘွတ် ”

လီးအဝင်အထွက် ကောင်းလာသဖြင့် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ စကားပြန်မပြောပဲ မရဲတရဲလေးဖြင့် လီးအား ပြန်ဆောင့် ပေးနေရှာ၏။ စောက်ရည်များ ရွှဲလာချိန် ရဲထွန်းမှာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ခံနိုင်လာသည်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ခါးဆွဲပြီး ပစ်ပစ်လိုးတော့သည်။ ဒီတကြိမ် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် တအားအား ညည်းပေမယ့် သိသိသာသာကို ပြန်ဆောင့်ပေးနေပြန်၏။။ ပြိုင်တူ ဆောင့်လိုးကြရင်း ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ လက်သည်းများက ရဲထွန်းခါးအား ကုတ်ခြစ်ကာ နဖူးကြောများ ထောင်လာတော့သည်။

…………………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ )
” အနီးဆုံး ဝဲဂရက် ”
💞💞💞💞💞

ဇတ်သိမ်း
🌴🌴

” အ … ဗျစ် …… ရှီးးးးး းးးးးးးးး ဘွတ်ဘွတ် … အမလေးးးး ကောင်းလိုက်တာ … သားရယ် … အန်တီနှင်း စောက်ဖုတ်ကြီး … ဘယ်လိုဖြစ် နေမှန်းကို မသိဘူး … အင်းဟင်း … ဟုတ်တယ် ဆောင့်ဆောင့် … အ အားးး … ဆောင့်လိုးပါ သားရဲ့ …… အားဟား …… ဘွတ် ဘွတ် …… အင်းးး … အ အ အ …… ထွက် ထွက် ထွက်ပြီ သားရယ် ……… အားးးး အားးးးး ရှီးးးးးး မရပ်နဲ့ မရပ်နဲ့ … ဆက်လိုးဦး အမလေးး … ဟူးးး …… ရှီးးးးး းးးးးး အ အားးးးးးး ”

ရဲထွန်းခါးအား ကုတ်ခြစ်ပြီး ဆီးခုံးချင်း ကပ်တဲ့ထိ ကော့ထိုးရင်း တကိုယ်လုံး တုန်ပြီး ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်နေ၏။ ရဲထွန်းမှာလည်း လီးအရည်ပြား တလျှောက် နွေးကနဲ့ ဖြစ်လာရာ အသက်ပြင်းပြင်း ရှုရင်း မနားတမ်း ဆွဲလိုးပစ်သည်။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ စောက်ခေါင်း ကလည်း အရည်ပန်းထုတ်ရင်း လီးအား ညှစ်ပေး နေသဖြင့် ခဏအကြာ ရဲထွန်း လီးမှ လရည်များ ပန်းထွက်လာ၏။ နှစ်ယောက်သား တင်းကျပ် နေအောင် ဖက်ရင်း ပြန်နမ်းနေပြီး လူချင်း ခွာလိုက်ကြသည်။

” မနှင်းရေ … မနှင်း ”

” ရှိတယ် … မမလှိုင် … လာပြီလာပြီ ”

အိမ်ရှေ့မှ ဆရာမ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် အော်သံကြောင့် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် အတွေးစလေး ပျက်ကာ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ခဲ့တော့၏။

” မနှင်း … ပင်ပန်းနေပြီ ထင်တယ် … ဟင်းဟင်း ”

” ညှောင်းကိုက်နေတာပါ … မမလှိုင်ရယ် … အားလုံး ပြီးသွားတာနဲ့ … ခဏ လှဲနေတာပါ … စားပွဲခုံတွေတော့ … နောက်ရက်မှ ဓမ္မာရုံ ပြန်ပို့တော့မယ် ”

” ညှောင်းမှာပေါ့ … မနှင်းရဲ့ … မောင်ရဲထွန်း ကလည်း သန်လိုက်တာ မပြောနဲ့ … ခိခိ ”

” ရှင် … ဘာ ဘာ ဘာကိုလည်း … မမလှိုင် ”

ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် စကားကြောင့် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူး ဖြစ်ရင်း မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းလာ၏။

” မနက်ကလေ … မနှင်းတို့များ မထင်ရဘူး … ဟွန့် ”

” ဟင် … မ မ မနက်က ”

” ကဲပါ … ခုမှ ရှက်မနေပါနဲ့ … လူရင်းတွေပဲ … အပြင် သတင်း မပေါက်ကြားပါဘူး ”

” ဟို ဟို … မမလှိုင် … ပြော နေ တာ တွေ က …… ”

” မနက်က … ကိုသက်ခိုင်နဲ့ကျမ … အစောကြီး ကူးလာတာ … မနှင်းက … မောင်ရဲထွန်းနဲ့ … ခိခိ … ”

” ဟာ … ရှက်လိုက်တာ … မမလှိုင်ရယ် … သွားပါပြီ ”

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ မျက်နာလေး ပန်းရောင်သန်းနေရာမှ ရဲတက်လာတော့သည်။ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်အား မျက်လုံးချင်း ဆုံမကြည့်ရဲတော့ပဲ မျက်လွှာချကာ လက်ဖဝါးခြင်း ပွတ်နေမိ၏။

” နားလည်ပါတယ် … မနှင်းရယ် လူပဲလေ … ဘာသားနဲ့ ထုထားတာမို့လည်း … ကိုသက်ခိုင် ကတောင် … မနှင်း ကို သဘောကျတယ် … ပြောနေတာ ”

” ဟင် ”

ခဏငြိမ်သွားပြီး ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်မှာ စကားများ အဆက်မပြတ် ပြောနေတော့သည်။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ မှာ ခေါင်းတရမ်းရမ်းဖြင့် ငြင်းနေရှာ၏။ တဖြည်းဖြည်း အလင်းရောင် ပျောက်၍ အမှောင်ထုလေး ကြီးစိုးလာချိန် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ မတတ်သာသည် အဆုံး ခေါင်းညိတ် သဘောတူလိုက်ရတော့သည်။

/////////////////////////

လေးတဖြူးဖြူးနှင့် ပြတင်းပေါက်လိုက်ကာလေး တလွင့်လွင့် ဖြစ်နေစဉ် အိပ်ခန်းထဲ ကုတင် အလယ်တွင် ဦးသက်ခိုင်မှာ ပက်လက်အနေထားနှင့် အပေါ်မှ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ၏ ဖင်သားစိုင်အား ညှစ်ချေပေးနေသည်။ နှစ်ဦးသား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ကာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ လည်ပင်းအား လျှာဖြင့် ယက်ပေးသဖြင့် တအင်းအင်း ညည်းနေရ၏။

” ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် ”

လည်တိုင်လေးအား ယက်ရင်း နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးအား တေ့စုပ်လိုက်ပြန်သည်။ ပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်နေကာ ဦးသက်ခိုင်တို့ လင်မယားအိပ်ခန်းထဲ လူ၃ယောက်တည်းသာ ရှိနေ၏။ ဦးသက်ခိုင် တစ်ကိုယ်လုံးတွင် အဝတ်အစားများ ကင်းမဲ့နေသလို ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ကိုယ်ပေါ် တွင်လည်း အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ပါးလေးသာ ရှိတော့သည်။ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်မှာ ကုတင်စောင်းတွင် တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်ရင်း လင်ဖြစ်သူနှင့် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူတို့ ၂ဦးအား အနီးကပ် ထိုင်ကြည့်နေ၏။ သဝန်မတိုသည့်အပြင် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူနှင့် ရဲထွန်းတို့ လိုးခဲ့ကြသည်ကို အကြပ်ကိုင်ကာ လင်ဖြစ်သူအား လိုးခွင့်ရရန် သူမကိုယ်တိုင် စီစဉ်ပေးခဲ့သည်။

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ ဦးသက်ခိုင်အား မျက်နှာချင်းဆိုင် အပေါ်မှ ခွကာ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ဖိကပ်ထားသဖြင့် နို့အုံမှာ ဘေးသို့ အိကား ထွက်နေ၏။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ အတွင်းခံဘောင်းဘီအား ချွတ်ရာ ၂ဦးသား မျက်နှာချင်းဆိုင် ထထိုင်လိုက်ကြသည်။ ဦးသက်ခိုင်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် မယားဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်ရှေ့ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ စောက်ဖုတ်အား လက်ဖြင့် အောက်မှပင့်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးရင်း နို့အုံပေါ် ကပ်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးအား ဆွဲစုပ်နေသည်။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ အသက်အရွယ်အရ နို့အုံနှစ်ဖက်မှာ အနည်းငယ် အိတွဲနေသော်လည်း နို့သီးခေါင်းလေး များမှာ မည်းမနေပဲ ပန်းရောင်သန်းကာ နို့အုံပေါ် တင်သည်ဆိုရုံလေး ကပ်နေ၏။

ဆီးခုံးအောက်ဖက် အမွှေးမဲမဲ ကောက်ကောက်လေး ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလေး နှစ်ဖက်က အနည်းငယ်ထူနေ၏။ ဦးသက်ခိုင် လက်ချောင်းလေးများကြောင့် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလေး ဖေါင်းကြွလာကာ အစိလေး မာပြီး ခေါင်းထောင်နေတော့သည်။ မိန်းမတစ်ယောက်အတွက် ဆန္ဒအပြင်းဆုံး ခံစားနိ်ုင်သည့် အစိလေးအား လက်ချောင်းလေးများ ထိကပ်မိစဉ် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ ရင်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် ဖင်သားများ ရှုံ့ကာ နောက် ကော့လိုက်ပြီး ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်အား ခိုးကြည့်မိပြန်၏။

” အ … အ … အ ဟင့် ”

ခပ်တိုးတိုး ရေရွတ်သံလေးနှင့် တကိုယ်လုံး အကြောများ ထောင်လာကာ သွေးသားများ ဆူပွက်လာတော့သည်။ အစပိုင်း ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်ရှေ့ ဦးသက်ခိုင်၏ အပြုစု အယုယ များအောက် ရှက်ရွံ့နေရာ စောက်စိလေး ဖိပွတ်ခံရသည်နှင့် ရှက်စိတ်များ ပျောက်ကွယ်ကာ ဦးသက်ခိုင် လက်ချောင်းလေးဖြင့် တစ်ခါပွတ်မိတိုင်း ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်မှာ တွန့်တွန့် သွား၏။ မျက်စိလေး မှိတ်ပြီး ရှေ့ကော့ထားသော နို့အုံများ တင်းလာကာ နို့သီးခေါင်းလေးအား မရမက ဖိစို့နေသော ဦးသက်ခိုင်ခေါင်းအား လက်ဖြင့် ထိုးစွနေတော့သည်။

” ကိုသက်ခိုင် … မနှင်း စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးလိုက်ပါဦး … တော်ကြာ ဒီတိုင်း ပြီးသွားဦးမယ် ”

ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်မှာ ပြောပြီးသည်နှင့် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ဘေးနား ဒူးထောက်ရပ်ကာ ပုခုံးမှ အသာလေး ဆွဲရင်း ပက်လက်အနေထားဖြစ်ရန် လှဲချလိုက်တော့သည်။ပက်လက်အနေထားဖြစ်သွားသည်နှင့် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ပေါင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေး ဖေါင်းကြွ နေသည်ကို ဦးသက်ခိုင်မှာ မက်မက်မောမော စိုက်ကြည့်နေ၏။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ အသားဖွေး သလောက် စောက်မွှေးအုံကလည်း ထူထဲလှသည်။ ဆီးခုံးမှ စောက်ပတ် ဘေးနူတ်ခမ်းသားပေါ်ထိ အမွှေးများ ပေါက်နေပြီး ဖင်ဝလေးထဲထိ စောက်မွှေးများက ထိစပ်နေ၏။

” ပလပ် ပလပ် … ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ”

” ရှီးးးးး းးးးးးးး …… အ …… အင်းဟင်း ”

ဦးသက်ခိုင် တယောက် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ စောက်ပတ်အား ကြည့်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ခါးညွတ်ကာ ကုန်းယက်တော့သည်။ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်ရှေ့မို့ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ သူမ စောက်ပတ်အား အငမ်းမရ တပြတ်ပြတ် ယက်နေသော ဦးသက်ခိုင်အား အားနာနေမိပြန်၏။ ဦးသက်ခိုင်မှာ မယားဖြစ်သူရှေ့ ကာမစိတ်များ ကြွကာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ၏ စောက်ပတ်အား ဖိယက်ရင်း စောက်စိလေးကို တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်နေတော့သည်။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာလည်း ရှက်စိတ် အားနာစိတ် ဒွန်တွဲရင်း အထိအတွေ့အောက် ရမ္မက်စိတ်များ ထကြွလာကာ ပေါင်နှစ်ခြမ်း ရသလောက်ဖြဲပေးပြီး စောက်ပတ်အား ကော့ပေးလိုက်၏်။ ထိုချိန် ဦးသက်ခိုင် လျှာဖျားလေးမှာ စောက်ပတ်တင်မက တချက်တချက် ဖင်ဝလေးထိ ရောက်လာတော့သည်။ ဖင်ပေါက်လေးထဲ လျှာထိပ်ဖြင့် ထိမိတိုင်း အဖုတ်လေးထဲ တဖျင်းဖျင်းနှင့် အလိုးခံချင်တဲ့ စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်လာခဲ့၏။

” ပြွတ် …… အဟင့် …… ပလပ်ပလပ် …… အ အ ……… ပြွတ် ပြွတ် …… ရှီးးးးး ကောင်းလိုက်တာ ဦးသက်ခိုင်ရယ် … အဟင့် ဟင့် ”

ဦးသက်ခိုင် လျှာဖျားအောက် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ စောက်ပတ်လေးမှာ စောက်ရည်များ ဗွက်ကနဲ့ လျှံကျလာရသည်။ ရဲထွန်းနှင့် လိုးစဉ် ဒီလောက် နုူးနှပ်ချိန် မရသဖြင့် ခုမှ ကာမအရသာအား ထိထိမိမိလေး ခံစားနေရတော့၏။

” မနှင်း တအားကောင်းနေပြီ … ကိုသက်ခိုင် လိုးချင် လိုးတော့ ”

ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် စကားဆုံးပြီး တဆက်တည်း လိုလို စောက်ခေါင်းထဲ လီးအရည်ပြားရဲ့ ခပ်တင်းတင်း ပွတ်တိုက်မှု့ကြောင့် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ မျက်လုံးမဖွင့်ပဲ အလိုးခံနေရပြီ ဆိုတာ ခံစားသိရှိလိုက်သည်။ ခဏအကြာ ဦးသက်ခိုင်မှာ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထမ်းပြီး လိုးရာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် စောက်ပတ် အတွင်းသားများ စိပြီး စီးစီးပိုင်ပိုင်လေး အလိုးခံနေရရှာ၏။ လီးအရင်းထိ ဆီးခုံးချင်းကပ်ပြီး ဖိလိုးပေးစဉ် ထိထိမိမိနှင့် ခံစားမှု့အားကောင်းကာ ကာမအရသာလေး ထူးကဲစွာ ရရှိနေပြန်သည်။ စောက်ပတ်ထဲ ဦးသက်ခိုင် လီးကြီး ဝင်ထွက်နေသည်ကို အတိုင်းသား မြင်နေရသေး၏။

” အ အားးးး … အရမ်းကောင်းတယ် … လိုးလိုး … အင်းဟင်း … အ အ ”

မနေနိုင်အောင် ကောင်းလာသဖြင့် ဘေးနား ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်ရှေ့တွင် ဦးသက်ခိုင်အား ဖွင့်ပြော မိသွားရ၏။ ပြောပြီးမှ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်အား လည်ပြန်ကြည့်ကာ ရှက်နေမိသည်။

” အင်း …… ရှီးးးး းးးးး မနှင်း စောက်ပတ်လေးက … ကြပ်ထုတ်နေတာပဲနော် …… လိုးလို့ တအားကောင်းတယ် … ရှီးးးး းးးး ”

ဦးသက်ခိုင်မှာလည်း မယားဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်ထက် စီးပိုင်နေသော ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ အဖုတ်အား တချက်ချင်း ဆောင့်လိုးကာ ဝန်ခံလိုက်တော့၏။

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် သွေးသားထဲ အတောင့်တဆုံး ဆန္ဒကြောင့် တဇပ်ဇပ် တုန်နေသော ကိုယ်လုံးလေးအား ပက်လက်အနေထားနှင့် ဦးသက်ခိုင် ပုခုံးပေါ်မှ ပေါင်တန်များအား အောက်ပြန်ချကာ ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေး ပြင်ပေးလိုက်မိ၏။ ဦးသက်ခိုင်မှာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ပေါင်ကြား ဒူးထောက်လျက်ပင် မနားတမ်း ဆောင့်လိုးတော့သည်။

အားပါသော လိုးချက်များကြောင့် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် အ ကနဲ့ မတိုးမကျယ် ညည်းသံလေးနှင့် အတူ ယောင်ယမ်းပြီး ဦးသက်ခိုင်အား ဖက်ထားမိ၏။ အထိအတွေ့ကြောင့် ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်အား မေ့လျော့ကာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ဖြင့်ပေါင်နှစ်ဖက်အား ဘေးသို့ ကားပေးလိုက်ပြန်သည်။ ခြေချောင်းလေးများ အပေါ်ထောင်ကာ လေထဲ ကုတ်ကွေးနေတော့၏။ ဦးသက်ခိုင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားပြီး မျက်နှာဘေးသို့ လွှဲထားလိုက်ပြန်သည်။ ဦးသက်ခိုင်မှာ တရစပ် ဖိလိုးရင်း ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ပါးပြင်လေးအား နမ်းကာ လည်တိုင်ပျော့လေးအား ဆွဲစုပ်ပေးပြန်၏။

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ မျက်လုံးလေး စင်းလာပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသော လီးအား အောက်မှ ဖင်ကြီး ဝိုက်ကာ မသိမသာ ပြန်ဆောင့် ပေးတော့သည်။ ဦးသက်ခိုင်ဖင်ကြီး ကြွတက်လာကာ ပြန်အဆောင့် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် ကော့ပျံသွားတော့၏။ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲမှ စောက်ရည်များ လီးအရည်ပြားဘေးမှ လျှံထွက်လာကာ တအီးအီး ညည်းနေရှာသည်။

ဦးသက်ခိုင်၏ မနားတမ်း ဆောင့်ချက်များကြောင့် ကုတင်တစ်ခုလုံးလှုပ်ခါနေကာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာရင်း ၂ယောက်သား အထွဋ်အထိပ် ရောက်ရှိသွားတော့၏။ ဦးသက်ခိုင်မှာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ပါးပြင်အား နမ်းရင်း ဘေးသို လှဲချရာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကြီး ကျွတ်ထွက်လာရင်း တဇပ်ဇပ်နှင့် တုန်ခါနေသည်။

” ဘယ်လိုလဲ … မနှင်း … ဘယ်လီးက ပိုအရသာရှိတာလဲ … ပြောပါဦး ”

” အင်းနော် … ယောကျင်္ား တွေက လီးချင်းလဲမတူဘူး ရဲထွန်းလီးက နဲနဲတုတ်ပေမယ့် … ဦးသက်ခိုင်လီးက နဲနဲ ပိုရှည်ပြန်ရော … ပြီးတော့ လိုးပုံလည်းမတူဘူး ……တမျိုးစီပေါ့ ”

” ဒါပေါ့ … မနှင်းရဲ့ … အဲတာကြောင့်မို့ လင်ငယ် မယားငယ် ထားနေကြတာ … ကျမကတော့ မယားငယ် အထားမခံဘူး … ကိုသက်ခိုင် လိုးချင်ရင် ကျမရှေ့ ပေါ်တင်လိုးခိုင်းပစ်တာ … ခိခိ … ကဲ အားမွေးလိုက်ဦး နောက်တချီ လာဦးမှာ ”

ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်မှာ ဘေးနား ထိုင်နေရာမှ ဒူးထောက်ထလာရင်း ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ စောက်ရည်များဖြင့် မခြောက်တခြောက် ဖြစ်နေသော လင်ဖြစ်သူ ဦးသက်ခိုင်လီးအား ကုန်းစုပ်တော့သည်။ နူတ်ခမ်းဖြင့် လီးအားပွတ်တိုက်ပြီး လည်ချောင်းထဲ ရသလောက်သွင်းကာ ပါးစပ်ဖြင့် လိုးပေးလိုက်ပြန်၏။ ဦးသက်ခိုင် လီးကြီးမှာလည်း ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် ပါးစပ်ထဲ လျှာဖြင့် ကလိ ခံရကာ မာထင်ပြီး ပြန်တောင် လာတော့သည်။ လီးတချောင်းလုံး သူမပါးစပ်ထဲ မာထင်လာမှ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူအား အပေါ်မှ ခွလိုးရန် သင်ပြပေးနေ၏။ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် စိတ်ထဲတွင်လည်း လင်မယား လိုးနေကျ ကုတင်ပေါ် လင်ဖြစ်သူ ဦးသက်ခိုင်နှင့် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူတို့ လိုးကြပုံကို အနီးကပ် ကြည့်ရင်း ကာမပီတိများ ခံစားလျက်ရှိသည်။

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ မှာ မဆောင့်တတ် ဆောင့်တတ်ဖြင့် ခွလိုးနေရာ ဦးသက်ခိုင်မှာ အောက်က ပင့်လိုးရင်း နို့ သီးခေါင်းများ ချေပေးလိုက် ညှစ်လိုက် လုပ်ပေးနေသည်။

” လိုးလိုး … မနှင်း … ဆောင့်ဆောင့် … ကောင်းတယ်မလား ”

” အင်း … အ အားးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ဦးသက်ခိုင်ရယ် … ရဲထွန်းနဲ့ လိုးတာထက် ပိုကောင်းတယ် … သိလား ”

ဦးသက်ခိုင်မှာ စောက်ခေါင်းလေးထဲ လီးအား ပင့်၍ ခါးအားဖြင့် ဝိုက်ပေးနေရာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူတယောက် အော်ဟစ်ညီးညူရင်း မနားတမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ကာ အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားရပြန်၏။ ဦးသက်ခိုင်မှာလည်း စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများက လီးအား ညှစ်ထားသဖြင့် တင်းမထားနိုင်ပဲ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ လရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်တော့သည်။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ စောက်ရည် အထွက်ရပ်သည်နှင့် ဦးသက်ခိုင် ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်ချကာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးအား မချွတ်ပဲ ကာမအရသာ လေးအား တစိမ့်စိမ့် ခံစားနေပြန်၏။

ဦးသက်ခိုင် ကိုယ်ပေါ်မှ လီးအား စိတ်တိုင်း တက်ဆောင့်လိုက်မိသဖြင့် ပင်ပန်းနွမ်းနယ် သွားရသည်။ စောက်ခေါင်းလေးထဲ လီးကြီး ပျော့ခွေသွားမှ ဦးသက်ခိုင် ကိုယ်ပေါ်မှ လှိမ့်ဆင်းကာ ဘေးနား လှဲချပစ်တော့၏။ ၂ချီ ပြီးသွားသော်လည်း ကာမ စိတ်မှာ ကျမသွားသေးပဲ အတွေ့ကြုံ အသစ်ဆန်းများ မျှော်လင့်မိပြန်သည်။ ပျော့ခွေနေသော ဦးသက်ခိုင်လီးအား ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် မထိခင် ပွတ်သပ် ပေးရင်း ဘေးတစောင်း အနေထားဖြင့် ဦးသက်ခိုင် လည်တိုင်အား ဆွဲစုပ်ပေးနေမိ၏။

” မနှင်းတော့ … လီးအရသာ တွေ့သွားပြီ … နောက်ထပ် အလိုးခံချင်နေတာ … မလား ”

ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်မှာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ၏ အပြုမူများကြောင့် တမင် ခပ်ရင့်ရင့် ပြောဆိုလိုက်ပြန်သည်။ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အပြောဆိုကြောင့် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်ကာ စောက်ပတ်လေး တင်းကနဲ့ ခံစားလာရပြီး လက်ကျန် စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာတော့၏။

” မမလှိုင်ပဲ … သူ့ယောကျင်္ားက လိုးချင်လှချည်ရဲ့ဆို … ခုကျ တမျိုး … ဟွန့် ”

” ဟယ် … ဒါဆို မနှင်းက … အလိုး မခံချင်ဘူးပေါ့ … ဟုတ်မယ် … ခုနက … ကျမ ယောကျင်္ား တက်လိုးနေတာ … မီးပွင့်မတတ် … ကျမတောင် အဲလောက် မလိုးဖူးသေးဘူး ”

” အိုးးး … ဒါကတော့ … အတွေ့ကြုံမရှိသေးတာရယ် … လတ်တလော ခံစားမှု့ရယ် ပေါင်းပြီး … အလိုလျောက် လိုးမိသွားတာပါ ”

” ကဲကဲ … ခဏ နားကြပါဦး … ပြီးမှ ၂ယောက်လုံး လိုးပေးမယ် … ဟုတ်ပြီလား ”

ဦးသက်ခိုင်မှာလည်း ၂ချီဆက်တိုက်ပြီးထားသဖြင့် နောက်တချီ ထပ်လိုးရန် အနားယူချင်နေပြန်သည်။ အမှန်တကယ်လည်း ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူအား လိုးမဝအောင် ဖြစ်နေမိ၏။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ အနားယူပြီးချိန် ဦးသက်ခိုင်မှာ ဖင်ကိုဇွတ်အတင်း ကုန်းခိုင်းပြီး လီးဖြင့် တေ့ထားလိုက်၏။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ဖင်ကုန်းပေးလိုက်မှ ဦးသက်ခိုင် မပြောနှင့် ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်ပါ မိန်းမချင်း ငေးယူရတော့သည်။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ ခါးသေးသလောက် ဖင်ကြီး ကော့တက်နေကာ ဘေးသို့ ကားထွက်နေ၏။

” မနှင်း ဖင်ကြီးက … လှလိုက်တာ ကိုသက်ခိုင်ရယ် … ကျမတောင် မနာလိုရတယ် … ကြည့်ပါဦး ”

စကားပြောရင်း ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်မှာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ဖင်ဝထဲ တေ့ထားသော လင်ဖြစ်သူ လီးထိပ်အား လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်လေးအား လျှာအပြားလိုက် ဘေးတစောင်းအနေထားဖြင့် ယက်ပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူမှာ လေးဖက်ထောက် အနေထားဖြင့် ရှေ့ကိုယ်လုံးလေး ညွတ်ကျသွားရင်း ဖင်ကြီး ထောင်ပေးနေတော့၏။ တခါမှ မကြုံဖူးသော ကာမအရသာလေးအား ခံယူကာ မျက်လုံးလေး စင်းကျသွားသည်။ ထိုချိန် ဦးသက်ခိုင်မှာ လီးထိပ်ဖြင့် ဖင်ဝလေး ပြန်ထောက်နေသဖြင့် လင်တော်မောင်၏ ဒစ်ဖူးအား ပါးခွက်အောင် စုပ်ပေးလိုက်ပြန်၏။ ဖင်ဝထဲ လျှာထိပ်လေး ထဲမွှေလိုက် လီးထိပ်အား စုပ်ပေးလိုက်ဖြင့် ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်တယောက် စောက်ပတ်လေး တဆစ်ဆစ်ဖြင့် တန်ပြန် ခံစားနေရ တော့သည်။

” ဒီလိုဖင်မျိုး … နေတိုင်း လိုးချင်လိုက်တာ … မိန်းမရာ … ဖယ်တော့ ”

ဦးသက်ခိုင်မှာ မယားဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်အား ပြောရင်း ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ၏ ဖွေးဆွတ်နေသော ဖင်ကြီးအား လီးဖြင့် ဖိသွင်းပစ်တော့သည်။

” ဗျစ် … ဖွတ် …… ဗျစ် ဘွတ် … အမလေး သေပါပြီ အားး … အမေ့ … အား အမလေး … ဖြည်းဖြည်း … နာလိုက်တာရှင် … အဟင့် ဟင့် ”

အံကြိတ်ခံနေရင်း ငိုသံထွက်လာပြီး အော်ဟစ် နေရတော့သည်။ ဦးသက်ခိုင် လီးမှာ ဖင်ပေါက် လေးထဲ ပွတ်တိုက်ဆွဲနေရာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် ကာမစည်းစိမ်လေး ပျောက်ကာ နာကျင်မှု့ ပြင်းထန်လာရ၏။ စောက်ပတ်လိုးပေးစဉ် လီးအရသာ တွေ့မိသလောက် ဖင်အလိုးခံရစဉ် အသဲခိုက်အောင် နာကျင် နေပြန်သည်။

” ကိုသက်ခိုင် … မနှင်း ဖင်မခံနိုင်သေးဘူး … စောက်ပတ်လေး ပြောင်းလိုးလိုက်ဦး ”

” အေးပါ မိန်းမရာ … ဖင်ကြီးက လိုးရတာ တအားကောင်းနေလို့ပါ ”

ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်မှာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ အနေထားအား ကြည့်၍ လင်တော်မောင်အား လှမ်းပြောလိုက်၏။

ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် စကားဆုံးသည်နှင့် ဦးသက်ခိုင်မှာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူအား ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲခိုင်းပြီး စောက်ပတ်အုံလေးအား လျှာဖြင့် ခပ်ဖွဖွလေး ပင့်ယက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် ဖင်ဝမှ နာကျင်မှု့များ သက်သာလာကာ ဒူးမြှောက်ကွေးရင်း ပေါင်တန်များ ဖြဲပေးနေ၏။ ဦးသက်ခိုင်မှ စောက်စိလေးပေါ် လျှာထိပ်လေး တင်ပြီး ဝိုင်းပေးစဉ် တအားအား ညည်းကာ ဖင်ကြီး ကြွတက်လာတော့သည်။

” အားးးးး ရှီးးးးးးး …… လုပ်တတ်လိုက်တာ … ဦးသက်ခိုင်ရယ် … အင်း စုပ်ပေး … ဟုတ်တယ် အစိလေး ငုံထား … အင်းဟင်း ကောင်းလိုက်တာ ”

ဦးသက်ခိုင်တယောက် ခါးကော့ထိုးပြီး ညည်းနေသော ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ခြေထောက် ၂ဖက်အား မြှောက်ကွေးပြီး ထပ်ဖြဲပစ်လိုက်ပြန်၏။ အရည်အိုင်နေသော စောက်ခေါင်းဝလေးထဲ လီးထိပ်နဲ့ တေ့ပြီး အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း အထက်အောက် ဖိပွတ်ရင်း အစိလေး ဖိချေပေးရာ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်လာရသည်။

” အင်းဟင်း …… အာ အာ … ဘယ်လို လုပ်နေတာလဲ … ဦးသက်ခိုင်ရယ် … လိုးမှာဖြင့် လိုးတော့လေ … ရှီးးးး းးးးး ”

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် စောက်ဖုတ်အား ကလိခံရစဉ် အလိုးခံချင်သော စိတ်များ ထကြွလာတော့သည်။ သို့သော် ဦးသက်ခိုင်မှာ ချက်ချင်းမလိုးသေးပဲ ခေါင်းထောင် လာသော စောက်စိလေးအား ဒစ်ဖြင့် ခပ်စပ်စပ်လေး ရိုက်ပေးလိုက်ပြန်၏။

” အ … အမလေးးး … သေပါပြီ … အဟင့် ဟင့် … ဦးသက်ခိုင်ရယ် လိုးပေးပါတော့ … ကျမ စောက်ဖုတ် ယားနေပါပြီဆို … ဟင့် ဟင့် … အရမ်းခံချင်နေပြီ လိုးပေးပါနော် ”

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ရမ္မက်စိတ်များ ထိန်းမရအောင် တောက်လောင်လာပြီး လိုးပေးရန် တောင်းဆိုလာမှ ဦးသက်ခိုင်မှာ လီးထိပ်နှင့် စောက်ခေါင်းဝအား တေ့၍ ဖိလိုးပေးလိုက်တော့သည်။ လီး အရင်းထိ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်စဉ် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူတယောက် အားပါးတရ ကော့ပေးနေ၏။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိလိုးလေ ပိုပြီးကော့ပေးလာလေမို့ ကုတင်တခုလုံး ရမ်းခါနေပြီး တကျွီကျွီနဲ့ မြည်နေတော့သည်။ လိုးနေရင်း ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူအား လေးဖက်ပြန်ကုန်းခိုင်းရာ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပင် ခါးကော့ ဖင်ကြီးနောက်ပစ်ပြီး နို့အုံနှစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်ပြားကပ်နေအောင် ရှေ့ကိုယ်လုံး မှောက်ချပစ်လိုက်၏။

ဦးသက်ခိုင်မှာ ဖင်လိုးချက်သော်လည်း လက်ရှိ အရှိန်လေး မပျက်စေရန် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ခါးလေးအား စုံကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကိုသာ မနားတမ်း ဆွဲဆွဲလိုးပေးနေသည်။ အချက် ၅ဝလောက်တွင် ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ ဖင်ကြီး မြှောက်တက်လာပြီး အိပ်ယာခင်းအား တဘုံးဘုံး ထုရိုက်ရင်း စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာတော့၏။ ဦးသက်ခိုင်မှာလည်း အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးရင်း လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ရသည်။

” အားးးး … ရှီးးးးးး … ကောင်းလိုက်တာ ”

လီးအား ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ စောက်ဖုတ်ထဲ အရင်းထိ ဖိကပ်ထားရင်း လရည်များ ပန်းထည့်ပေးကာ လရည်ကုန်တော့မှ သူမ မျက်နှာဘေးနား ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း လီးထိပ်အား ပါးစပ်နားတေ့ပေး လိုက်၏။

” ဟင် … ဒါ ဒါ … ဒါက ဘာလုပ်တာလဲ ”

” စုပ်ပေးလေ ”

” အာ … ဦးသက်ခိုင်ကလည်းကွာ ”

ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ စကားပြောရင်း ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင်အား ခိုးကြည့်နေစဉ် ဦးသက်ခိုင်မှာ လီးထိပ်အား ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းပစ်လိုက်သည်။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ တယောက် အစပိုင်း ရွံ့သလိုနှင့် ပျို့တက်နေကာ ဦးသက်ခိုင်မှ မလွတ်ပဲ လီးနှင့်ပါးစပ် ဆွဲကပ်ထားရာ မရုန်းတော့ပဲ လီးတချောင်းလုံး ပြောင်စင်နေအောင် မစုပ်တတ်စုတ်တတ်နှင့် စုပ်ပေးလိုက်တော့၏။ ဒေါ်နှင်းနှင်းဖြူ အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် ခန္ဓာကိုယ်အား သန့်ရှင်းရေးပင် မလုပ်နိုင်တော့ တကိုယ်လုံး ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ကာ အိပ်ခန်းလေးထဲ ဝင်လာပြီး ကုတင်ပေါ် ထိုးအိပ်လိုက်ပစ်လိုက်ရသည်။

…………………………………

#ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ )

စိတ်ကူးယဉ် ဇတ်လမ်းလေးအား ဒီမှာပဲ ရပ်နားရင်း စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။