“အား…ကောင်းလိုက်တာ”
ထို့နောက် ဖေဖေလီးကြီးက ဦးလေးရဲ့ ဖင်ဝင်ကို တေ့လိုက်သည်။ ဖေဖေက အနည်းငယ် ငါအားစိုက်ပြီးသွင်းလိုက်ချိန်မှာတော့ ” အား နာတယ် အား အား မရဘူး ပြန်ထုတ်ဦး”ဟုဆိုချိန်မှာ ဖေဖေက အနည်းငယ်ပြန်ထုတ်ပြီး တရစ်ချင်း ဖိသွင်းပြန်သည်။ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ ဦးငယ်ရဲ့ အသက်ရူသံပြင်းပြင်းကိုသာကြာရသည် နာသည်ဟု မညည်းတော့ပေ။
ဖေဖေပါးစပ်က “ကောင်းလိုက်တာကွာ တဆုံးထိဝင်သားပြီး နွေးနေတာပဲ”ဟုပြောပြီ ခဏ ဦးငယ်ပေါ်မှောက်နေလိုက်သည်။

 ထို့နောက် ဦးငယ်ကို စတင် လိုးတော့သည်။
ဦးငယ်ဆို ဆံပင်တွေကို စောင့်ဆွဲပြီး လိုးသည်
“အား အား အား ကိုကြီးရာကောင်းလိုက်တာ ထိမိနေတာပဲ လီးပဲကွာ”
“ငါလိုးမ ယောက်ဖ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ ကွာ စီးပိုင် ကျပ်ထုတ်နေတာပဲ”
“ဘတ် ဘတ် ဘတ်”
ဖေဖေလီးကြီးက ဦးလေးဖင်ထဲ အဝင်အထွက် ဖြစ်နေချိန််မှာ ဥကြီး နှစ်လုံးက လည်း ဦးလေး ဖင်တွေကို တစ်ဖတ်ဖတ် နဲ့ ရိုက်ခက်သံတွေ ဆူညံနေသည်။
“အား ကိုကြီး နာနာစောင့် နာနာစောင့်”
“ငါလိုးမယောက်ဖ လီးပဲကွာ လိုးလို့ကောင်းချက် ”
“အား အား အား”
“ဗြတ် ဗြွတ်”
“ပက်လက် လှန်လိုက်ကွာ “ဟုဖေဖေက ဆိုတော့ ဦးလေးက ပက်လက်လှန်ပြီး ပေါင်ကြီးကို ဖြဲကားပေးထားသည်။
ဖေဖေ လီးကြီးက ဖြဲကားထားသော ဦးလေးဖင်ထဲသို့ လျော့ကနည်းဝင်သွားသည်။
“အာ့ ထိလိုက်တာ ကိုကြီးရာ”
ဖေဖေက ဦးလေးကို အသေစောင့်လိုးသည်။
သူတို့ လိုးပွဲဆင်နေတာကိုကြည့်နေတဲ့ သုတ လီးက တောင်လွန်းလို့ လရည်တွေတောင် စိမ့်နေပြီဖြစ်သည်။ ကြည့်ရင်းမနေနိုင်တော့ပဲ သုတာပါ ပုဆိုးချွတ်ပြီး ဂွင်းလိုက်တိုက်မိသည်။
“ကိုကြီး ကျနော်ပြီးချင်နေပြီဗျာ”
“အေး ငါလဲ ပြီးတော့မှာ” ဟုဆိုကာ အသေစောင်လို့တော့သည်။ဦးငယ်ရဲ့ ညည်းသံ ဖေဖေရဲ့ ဖီးလ်သံ ဥကြီးတွေရဲ့ ရိုက်ခတ်သံတဖတ်ဖတ်ကြားမှာ သုတလည်း ပြီးချင်နေပြီဖြစ်သည်။
“အား အား ပြီးတော့မယ် အား…..ကိုကြီး”
“အွီး အွီး အွီး” ဟုဆိုကော ဖေဖေက ဦးလေးရဲ့ ရင်ဘက်နဲ့ မျက်နှာပေါ်ကို တံတွေးတွေ ထွီကနဲ့ထွေးချသည်။
“အား ကိုကြီး ကောင်းလိုက်တာ ဗျာ”
“ကျနော်ပြီးပြီ”ဟုဆိုကာ ဦးလေးရဲ့ ရင်ဘက်ပေါ်မှ။ သူလီးရည်တွေက မျက်နှာပေါ်ထိပါ တက်ပန်းသွားသည်။ထို့နောက်ဖေဖေ လီးပြော့ကြီးက လရည်ပြည့်နေတဲ့ ကွန်ဒုံးနှင့်အတူ ထွက်လာသည်။ သုတရဲ့လရည်တွေကတော့ စာအုပ်စင်ပေါ်က သတင်းစားစက္ကူပေါ်ကို ပန်းလိုက်ရသည်။ဖေဖေနဲ့ဦးလေး အနမ်းတွေပေးကြပြီးတောက် နောက်တစ်ခေါက်တွေ့ကြမယ်ဟုဆိုကာ ထွက်သွားကြသည်။သုတကတော့ ခဏနေမှ ဝင်လာသည့် ပြတင်းပေါက်က ခုန်ထွက်ခဲ့ရသည်။ လရည်တွေပေနေတဲ့ သတင်းစာ စက္ကူကို ဖြဲပြီး ယူခဲ့ရသေးသည်။နောက်မှ စာကြည့်တိုက်ကို ပြန်လှူရပေဦးမည်။သုတရဲ့ အိမ်ပြန်လမ်းမှာ ဦးလေး နဲ့ဖေဖေရဲ့ မြင်ကွင်းကိ မျက်လုံးထဲက မထွက်ပေ။
နောက်ရက်မနက်…..ဦးငယ်မထသေးပါ…..။သုတက မနက်စာစားဖို့ သွားခေါ်တော့ မှောက်အိပ်နေသည်။ မနေ့က ဖေဖေဒဏ်တွေ တော်တော် ခံခဲ့ရပုံရသည်။ မနိုးတော့ပဲ ပြန်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။နေ့လည် ၁၀:၃၀ လောက်ကျ ဦးငယ်ထမင်းထစားသည်။ထို့နောက် ရေချိုးပြီး အခန်းထဲပြန်ဝင်သွားသည်။ကျနော် နောက် လိုက်ဝင်သွားလိုက်သည်။
“သုတ လာ ဘာလိုချင်လို့လဲ ဦးငယ် ဘာဝယ်ပေးရမလဲ…”
“သားလိုချင်တာ တကယ်ပေးမှာလား….”
“ပေးမှာပေါ့ကွ ဦးငယ် ပေးနေကျပဲကို…..”
သုတ လိုချင်တာကို ပြန်မဖြေပါ။စိတ်ထဲမှာတော့ ဥိးလေးရဲ့ ဖင်ကြီးစားချင်တာလို့ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
“ကျနော် ဆေးလိမ်းပေးရမလား”
ဦးငယ် ရုတ်တရက်မို့ဘာမေးလိုက်လဲ မသိပါ “ဘာကိုလဲ သုတရ”
“ဦးငယ်ရဲ့ ခရေဝကို”
“……ဟာ….သုတ”
“ကျနော် မနေ့က စာကြည့်တိုက်ထဲမှာ ရှိနေတယ် ဦးငယ်”
“ဟာ”
“ကျနော် အကုန်မြင်တယ်….ပြီးတော့….. ပြီးတော့ ကျနော်လည်း ဦးငယ်ကို လိုးချင်တယ်”
ဦးငယ် ငြိမ်သက်ပြီး ခေါင်းခါသည်။
“လုပ်ပါဦးငယ်ရယ် ကျနော် ဦးငယ်ကို လိုးချင်တယ်….။”
ကျွန်တော် အရမ်းပူစာတော့ ဦးငယ်က ခေါင်းငြိမ့်သည်။သူ့ကိုယ်တိုင်လည်း သူ့တူ့အရင်းတစ်ယောက်အပေါ် စိတ်ပါနေမိ၍ဖြစ်သည်။
“အင်း ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့တော့ မရသေးဘူး ဦးငယ် ဖင်တွေကျိန်းနေတယ် မင်းဖေေဖေ လိုးထားတာ နာနေတုန်း”
“ကျနော်က လိုးချင်နေပြီ ဦးငယ်ရ မနေ့ကတည်းကပဲ”
“ဒီနေ့တော့ မရဘူး သုတ….ဦးအခန်းထဲမှာလည်း အဆင်မပြေဘူး…မမတို့လည်း ရှိနေတယ်….”
“လုပ်ပါဦးငယ်ရာ ကျနော် လီးတောင်နေပြီဗျ”ဆိုပြီး သုတက သူ့လီးရဲ့တောင်နေတဲ့လီးကြီးပေါ် ဦးငယ်လက်တင်ပေးလိုက်သည်။ဝဏ္ဏက သူ၏လက်ပြန်မရုတ်သိမ်းလိုက်ပါ…ဘောင်းဘီအောက်မှာ မာန်ပြင်းပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီး အပေါ် ပွတ်သတ်ပေးနေမိသည်။သုတလီးကြီးကလည်း လူနဲ့မလိုက်အောင်ကြီးမားလှသည်။သူ့အဖေဆီက အမွေရထားပုံရသည်။သူ့အဖေအရွယ်များရောက်ရင် မတွေးရဲစရာပါ။ ထို့နောက် ဝဏ္ဏက သူ့တူ အရင်း၏ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး…သူ့ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။မျက်စိရှေ့တည့်တည့်မှာတော့….သူ့တူ၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော ညီဘွားကြီးက ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့် ဖြင့် စိန်ခေါ်နေသည်။ ဝဏ္ဏက သူတူ ညီဖွား၏ ထိပ်ဖျားကို လျှာလေးနဲ့ စတင် လျှက်လိုက်သည်။ သုတ ဆီမှ “အား….”ဟုသော် ညည်းသံတစ်ချက်ထွက်လာသည်။ဝဏွဏက လက်ညိုးနဲ့ပါးစပ်ကို တေ့၍ အသံမထွက်နဲ့ဟုသော လက်ဟန်ခြေဟန်လုပ်ပြလိုက်သည်။သုတာက ခေါင်းပြန်ငြိမ့်ပြီး လီးကြီးကို ပြန်ထိုးပေးသည်။ဝဏ္ဏက သူ့တူလီးကြီးကို လျှာလေးနဲ့လျက်ပြီးနောက်၊ပါးစပ်ထဲ့သို့စတင်သွင်းပြီးစုပ်ပေးလိုက်သည်။ သုတ အသံမထွက်လာသော်လည်း ခေါင်းကို တင်းကျပ်စွာကိုင်လိုက်သောလက်က ဘယ်လောက်ထိ ဖီးတက်နေလည်း ဝဏ္ဏသိသည်။ တစ်တဟါခါ သုတက ဖီးအရမ်းတက်ပြီး သူ့ဦးလေး၏ခေါင်းကို ဖိဖိ သွင်းသေးသည်။ အာခေါင်ထိ ကပ်သွားသော သူ့တူ၏လီးကြီးက သူ့ကို မျက်ရည်များပါဝဲစေသည်။ ဝဏ္ဏက လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲကထုတ်ပြီး လီးချောင်းကြီး၏အောက်မှနေ၍ အုကလေးများအထိ လျှာနဲ့လျက်ပေးသည်။သုတကော့တက်သွားသည်။တို့နောက် လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး ပြန်စူပ်ပေးလိုက်သည်။ မကြာခင်မှာပဲ “ဦးငယ် ကျနော်ပြီးတော့်မယ်ဟုဆိုကာ ” သူဦးလေး၏ပါးစပ်ထဲက လီးကြီးကို ထုတ်ပြီး သုတက သူ့ဦးလေးမျက်နှာ အပေါ် လီရည်များနှင့် ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ဝဏ္ဏမျက်နှာတစ်ပြင်လုံး လီးရည်များဖြင့် ပြည့်သွားသည်။ တော်တော်များသော လူပျို လီးရည်တွေဖြစ်သည်။ထိုသို့ ပြုဘုပ်လိုက်ပြီးမှ သုတက သူ့ဦးလေးကို အားနာမိသွာသည်။ ထို့နောက် WetTissue ယူပြီး ပြန်သုပ်ပေးလိုက်သည်။နှုတ်မှလည်း “သားဘယ်တော့ လိုးရမှာလဲ ဦးငယ်”ဟုမေးလိုက်သည်။ ဦးငယ်က မေမေနှင့်မမ ဥပုတ်နေ့ ဘုန်းကြီးကျောင်းသွားတဲ့ရက်…..နေရာတစ်ခုမှာချိန်းလိုက်သည်။ထိုနေ့ကို သုတ ဘဝမှာ ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းထွက်မည့်ရက်ထက် ပို၍ရင်ခုန်စွာ စောင့်မျှော်နေမိသည်။
ထိုနေ့….ထိုနေ့ကိုရောက်လာသည်။မနက်ကတည်းက သုတတစ်ယောက် သူ့မေမေတို့ ဘုန်းကြီးကျောင်းသွားဖို့ အစောကတည်းက တက်ကြွစွာ လုပ်ကိုင်ကူပေးနေသည်။သူ့ဦးလေးကလည်း အဓိပ္ပာယ်ပါပါ ကြည့်လိုက်ပြီး ရယ်မိသည် တယ်လည်း တက်ကြွတဲ့ကောင်…။သူမေမေတို့ ဘုန်းကြီးကျောင်းသွားသည်နှင့် သုတ က သူ့ဦးလေးနှင့် ချိန်းထားသည့်နေရာဖြစ်သည့် ကားဂိုဒေါင် အပေါ်ထပ်သို့ ပြေးတက်သွားသည်။ထိုနေရာသည် အရင်က သူ့ဦးလေး ဝဏ္ဏ၏ အခန်းဖြစ်ခဲ့သည်။အိမ်အသစ်ဆောက်ပြီးမှ ယခုအခန်းသို့ပြောင်းလာခြင်းဖြစ်သည်။ထို့နောက်သူ့ဦးလေးတက်လာသည် လက်ထဲမှာ အထုပ်တစ်ထုပ်ပါလာသည်။”ဦးငယ်ကလည်း ကြာလိုက်တာဗျာ တန်းမလားဘူး”
“ဒါမျိုးကျ တက်ကြွတဲ့ ကြက်ဖနော်….မင်းစာကို ဒိလောက်တက်ကြွရင် ၁၀တန်းတုန်းက ၆ဘာသာပါတယ်”
ဒီနေရာသည် သူ့ဦးလေးဝဏ္ဏ၏ သူ့ယောက်ဖ သုတအဖေနဲ့ လူပျိုရည်ပျက်ခဲ့ရသော နေရာဖြစ်သည်။ထို့အတူ ယခု သူ့တူ သုတလည်း ဒီနေရာမှာပဲ သူနှင့် လူပျိူရည်ပျက်ကြဦးမယ်။(Bjကို ထည့်မတွက်ရင်ပေါ့🤭)။
ဝဏ္ဏရောင်ရောက်ချင်း ကုတင်ပေါ်ထိုင်လိုက်ရင်ပဲ သူတာက တန်းပြီး ဘောင်းဘီတန်းချွတ်လိုက်သည်။သုတရဲ့ လီးကြီးက ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ လိုးဖို့ အသင့်ဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။ထို့နောက် အပေါ်က အကျီကိုပါချွတ်လိုက်သည်။သုတကို မိမွေးတိုင်းထမွေးတိုင်း မြင်ရချိန်တွေ သူ့ဦးလေး တံတွေးအထပ်ထပ်မြိုချမိသည်။တော်တော်ကြီးမာတုတ်ခိုင်သည့် လီးဖြစ်သည်။ထို့နောက် ဝဏ္ဏက သုတလီးကြီးကို ဒစ်ဖျားမှ စ၍စုပ်ပေးသည်။သုတ သည်တစ်ကြိမ်တွင် လွတ်လပ်စွာ ညည်းနိုင်ပြီဖြစ်သည်။
“အား အား ကောင်းလိုက်တာ ဦးငယ်ရာ စုပ်စမ်း စုပ်စမ်း”
“ပလွတ် ပလွတ် ”
ထို့နောက်ဦးငယ်ကို ကုတင်ပေါ်တွင် ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး သုတက ဦးငယ်၏ခရေလေးကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးသည်။ သူ့အဖေ လုပ်သည့်အတိုင်း အတိအကျဖြစ်သည်။တကယ်ကို သင်လွယ်တတ်လွယ်သော ကလေးဖြစ်သည်ဟု ဝဏ္ဏကမှတ်ချက်ပြုသည်။”အား…..အား…….သုတရာ ကောင်းလိုက်တာ”
“လိုးပေးပါတော့သုတရာ…..ဦးငယ် ခံချင်ပြီ”
“အား…..သုတ အား…… လိုးပါတော့ တူလေးရာ”
သုတက သူ့ဥိးလေးကို လိုးမယ်လို့ပြင်တော့။
သူ့ဦးလေးက သူယူလာသော အထုပ်ထဲက ကွိုင်ကို ထုတ်ပေးသည်။
“ဘယ်သူနဲ့ပဲ လိုးလိုး အကာအကွယ်သုံးရမယ်နော် သုတ ”
“ဟုတ်”
“ယောက်ျာလေးနှစ်ယောက်လိုးတယ် ဗိုက်မကြီးဘူးဆိုပေမဲ့ HIV/ကာလသား စတဲ့ ရောဂါတွေက လိင်တူဆက်ဆံသူတွေမှာ ပိုကူးနိုင်ချေများတယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ ဥိးငယ်ရယ် ကျနော် လိုးချင်ပြီ ကုန်းတော့”
“ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်နော် တန်းစောင့်မသွင်းနဲ့”
သုတက သူ့ဦးလေး ခရေဝထဲကို လီးတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်သည်။ဝဏ္ဏ သည်တစ်ခေါက်တွင်တော့ သိပ် ခက်ခက်ခဲခဲ မဟုတ်ပဲဝင်သွားသည်၌ ဝဏ္ဏ၏ ခရေထဲမှာ သူ့တူ သုတ၏လီးကြီး အပြည့်အဝ ဝင်သွားချိန််မှာတော့ ဝဏ္ဏ နိဗ္ဗာန်ဘုံရောက်နေသလိုပင်။ထို့နောက် သုတက စတင့်စောင့်လိုးတေဋ့သည််။
“အင့် အင့် အင့် ကောင်းလိုက်တာ ဦးငယ်ရ”
“ဘတ် ဘတ် ဘတ်”
“အား အား အား သုတ ”
“အင်း အင်း အင်း”
“ဖတ် ဖတ်ဖတ်”
ကားဂိုဒေါင်ပေါ်က ဦးလေးနဲ့ တူတို့ရဲ့ လိုးပွဲက မြိုင်ဆိုင်နေပြီဖြစ်သည်။
ရမက်ထန်လှသော သူတို့နှစ်ယောက်လုံး အထွဋ်ထိတ်ရောက်နေကြသည်။ အခုမှစတင်လိုးသောတူကလည်း အာအင်အပြည့်နဲ့ အသားကုန်လိုးသည်။ ကားမောင်းသွား ၄/၅လ အတွင်း ဆာလာသော ဦးလေးကလည်း ပက်ပက်စက်စက်ခံ။
“ဘတ် ဘတ် ဘတ်”
“ဦးငယ်ရာ ကောင်းလိုက်တာ ”
“အား သုတ စိတ်ကြိုက်စောင့်စမ်းကွာ ကောင်းလိုက်တာ………”
“ဦးငယ် သားပြီးတော့မယ် ”
“အား သုတရာ အသားကုန်စောင့်လိုးပေးပါတော့ကွာ”
ပြီးခါနီးလေ သုတစောင့်ချက်တွေကို ပိုမို မြန်ဆန်ပြီး ပြင်းထန်လာလေလေ ။သူ့ဦးလေး ဦးငယ်က အထွဋ်ထိပ်ရောက်လာလေလေ…..ဖြစ်သည်။အဝင်အထွက်တွေက မှန်လာပြီး ကာမအရသာ အထွဋ်ထိတ်ရောက်နေကြသည်။”အား အား အား သုတရကောင်းလိုက်တာ ဦးငယ်ပြီးပြီ”ဟုဆိုတာ
သူ့ဦးလေး သုတ်ရည်များက ကုတင်ပေါ်စိုရွှဲကန်သည်။ ထို့နော် သုတလည်း ပြီးသွားသည်။သုတလီးကြီးက တော့ ပျော့မသွားပေး နောက်တစ်ကြိမ်လိုးမယ်ဆို လိုးနိုင်သော အနေထားဖြစ်သည်။ သုတက သူ့ဦးလေးဖင်ထဲက လီးကြီးကို မထုတ်ပဲစိမ်ထားရင်း အပေါ်မှောက်အိပ်ထာသည်။နှစ်ယောက်လုံး လီးည်တောထဲမှာ ခဏမျှ ငြိမ်သက်နေကြသည်။
“ဦးငယ် နောက်တစ်ခေါက်သားကို လိုးခိုင်းဦးနော်”ဟု သူ့ဦးလေး၏နားနားကို ကပ်ပြောလိာက်သည်။ဝဏ္ဏကလည်း ကျေနပ်စွာခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။
သုတက ထက်ပြီး “ဦးငယ် ဖေဖေနဲ့ဘယ်လို စပြီး လုပ်ခဲ့လဲဆိုတာပြောပြ…….”
“အင်း ပြောပြမယ်….”

သုတနဲ့ သူ့ဦးလေး လိုးပြီးသွားကြပေမဲ့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ရင်ခွင်ချင်းအပ်ထားပြီး သုတက သူအဖေ့နဲ့သူ့ ဦးလေးနဲ့ ဘယ်လို စဖြစ်ခဲ့ကြသလဲဆိုတဲ့ အကြောင်းကို မေးလို့ ဝဏ္ဏက ပြောပြတယ်…၊

သူ့အဖေနဲ့ သူဦးလေးရဲ့ ဇာတ်လမ်းကတော့…….
ကိုရဲထွဋ်နဲ့ မသူဇာတို့ရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးလေးက အစပိုင်းမှာ သာယာဖြောင့်ဖြူးခဲ့ပါတယ်…။သုတလေး ၈နှစ် အရွယ်လောက်မှာပဲ နှစ်ဖက်မိဘကြားမှာ အထင်မြင်လွှဲမှု သေးသေးလေးကနေစပြီး စကားအတိမ်းအစောင်းကနေစကာ…သူတို့လင်မယားကို ပါ ရိုက်ခက်လာပါတယ်။သုတရဲ့ အဖွား ဒေါ်နီက သူတအဖေရဲထွဋ်ကို အမြင် မကြည်တော့ပဲ ညူဆူစောင်းမြောင်း ၊နောက်ပိုင်း မသူဇာနဲ့ပါ ခွဲအိပ်ခိုင်းပြီး၊ဒေါ်နီက မသူဇာနဲ့လာအိပ်ခိုင်းတဲ့အခြေနေထိဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။အရွယ်ကောင်း အိမ်ထောင်သည် ကလေး အဖေတစ်ယောက်က sex ကိစ္စကလိုအပ်လာတိုင်း ကိုယ့်မိန်းမနဲ့ကိုယ်ပါ ခိုးစားလာရတဲ့အဆင့်ထိဖြစ်လာခဲ့တာပေါ့။အဲ့တုန်းက သုတ ဦးလေးက ကားဂိုဒေါင်ကြီးပေါ်က အခန်းမှာ အိပ်တဲ့အချိန်ပေါ့…။သူ့ယောက်ဖနဲ့ သူ့အမကလည်း သူ့အမေဒေါ်နီမရှိလို့ခိုးစားတဲ့အချိန် သူလည်းခဏခဏ ချောင်းကြည့်ဖူးတယ်။တစ်ရက်တော့ သူ့ယောက်ဖက ညမိုးချုပ်မှ အိမ်ပြန်လာတယ်….။သူယောက်ဖက အရက်နဲနဲသောက်လာပုံရတယ် ရီဝေဝေနဲ့ပေါ့…။အိမ်ပေါ်ကိုပြန်အိပ်ရင် သူ့ယောက္ခမက ဆူတော့မှာ သိလို့ သူ့ယောက်ဖ အခန်းရှိတဲ့ ဂိုဒေါင် အပေါ်ထပ်ကိုတက်လာတယ်…။ “ညီလေး အကိုဒီည မင်းနဲ့အိပ်မယ်ရလား…?”
“ဗျာကိုရဲထွတ်…ဟုတ်ဟုတ်ရပါတယ် လာလေ…”
“ကျနော် အခုပဲ အိပ်တော့မလို့”
သူ့ယောက်ဖ နဲ့သူ တစ်ကုတင်ထဲ မအိပ်ရဲပါ။သူ့ယောက်ဖနဲ့ သူ့အမ လိုးနေချိန်တွေ ခိုးကြည့်တိုင်း ယောက်ဖ လီးကြီးကို မြင်ပြီး သူကျိတ်ကျိတ် တံတွေးမြိုချခဲ့ရတာတွေကို အမှတ်ရမိသည်။သူယောက်ဖ လီးကြီးကလည်း အညာသားလီး၊ဒင်ပြည့် ကျပ်ပြည့် တုတ်ခိုင်သန်မာသောလီးကြီးဖြစ်သည်။
“အကိုကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်လိုက် ….ကျနော် အောက်မှာ အိပ်လိုက်မယ် ကိုရဲထွဋ်”
“ဟာ ယောက်ဖရာ အဲ့တိုင်းမလုပ်ပါနဲ့ကွ သမီးယောက်ဖ ချင်းတွေပဲ တူတူအိပ် ဗိုက််ကြီးပါဘူးကွာ”
“ပြီးတော့ မင်းအမေ မြင်ရင် သူ့သားအောက်ဆင်းအိပ်ခိုင်းတယ်ဆိုပြီးငါ့ကို ပြောနေဦးမယ်ကွ”ဟုဆိုကာ သူ့ယောက်ဖ ကိုရဲထွဋ်က မူမူးနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။သူကတော့ဘေးမှာ အသာလေးကပ်အိပ်ပေမဲ့ အိပ်မပျော်ပါ။ညသန်းခေါင်ရောက်တော့မည် ဝဏ္ဏ အိပ်မပျော်ပါ။ထိုစဉ်သူ့ယောက်ဖ၏လက်တစ်ဖက်က သူလက်မောင်းပေါ်လာဖက်သည်။ထို့နောက် ဝဏ္ဏငြိမ်နေလိုက်သည် သူ့အမနဲ့များ ယောင်ပြီးလာဖက်လား မသိပါ။ထိုနောက် သူ့ယောက်ဖက တစ်ကိုယ်လုံး သူနှင့်ထိအောင်ဖက်လိုက်ပြန်သည်။တစုံတစ်ခုကသူ့တင်ပါကို လာထိနေကြောင်းကိုလဲသူသိသည်။
ထို့နောက် “ယောက်ဖ မင်း အိပ်မပျော်သေးတာ ငါသိတယ်”
“….”
“မင်းအမကို ခိုးလိုးရတုန်း မင်းချောင်းကြည့်တာတွေလည်း ငါသိတယ်ယောက်ဖ”
“…..”
“ငါရေချိုးတိုင်း မင်းငါ့လီးကြီးကို ချောင်းချောင်းကြည့်ပြီး သဘောကျနေတာလည်း ငါသိတယ် ယောက်ဖ”ဟုဆိုကာဝဏ္ဏကို သူ့ဘက် အတင်းဆွဲလှည့်လိုက်သည်။ ဝဏ္ဏက သူ့ယောက်ဖ ရင်ခွင်ထဲကို ကျုံကျုံလေးရောက်သွားပြီဖြစ်သည်။သူ့ယောက်ဖ မျက်နှာကို မော့မကြည့်ရဲပါ…..သူ့မျက်လုံးနဲ့တည့်တည့် ယောက်ဖရဲ့ ရင်အုံကြီးတွေကိုသာ စိုက်ကြည်နေမိသည်။သူ့ယောက်ဖရင်အုံကြီးတွေက နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့ နှလုံးခုန်သံတွေကိုပါ ကြားနေရသည်။ သူ့ယောက်ဖလည်း စိတ်လှုပ်လျားနေမှန်းသိသာသည်။
“ယောက်ဖရာ မင်းအမနဲ့ငါလည်း မစားရတာကြာပြီကွာ ငါအရမ်းစာနေပြီ ငါမင်းကို ဒီည စားပါရစေကွာ”သူ့ယောက်ဖက ဝဏ္ဏဆီမှ ခွင့်ပြုချက်တောင်းနေခြင်းမမျိုးမဟုတ်ပါ အသိပေးခြင်းသဘောသာဖြစ်သည်။ထို့နောက် ဝဏ္ဏ၏နှုတ်ခမ်း နုနုလေးများကို စတင်နမ်းတော့သည်။ သူ့ယောက်ဖဆီမှ ချင်စူးစူး အရက်နံ့လေးကပင် ဝဏ္ဏပို ပို၍ရမက်ထန်စေသည်။ထို့နောက် ယောက်ဖက သူ၏ဝတ်ထားသော ပုဆိုးကြီးကို လျောချလိုက်သည်။ မာတင်း၍ ထောင်မတ်နေသော သူတပ်မက်ခဲ့ရသည့် ယောက်ဖ၏လီးကြီးကို အနီးကပ် မြင်လိုက်ရချိန်မျတော့ ဝဏ္ဏမနေနိုင်ပါ။တပ်မက်စွာ စုပ်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွေ သူ့ယောက်ဖက ကုတင်ပေါ် ထိုက်လိုက်ပြီး အိင်္ကျီများကို ချွတ်လိုက်တော့သည်။ဝဏ္ဏလည်း အင်္ကျီများချွတ်ပြီး ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး စုပ်ပေးတော့သည်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”
“ရှလွတ် ရှလွတ် ပလက် ”
သူ့ယောက်ဖ၏ လီးကြီးကို သာမက ဥကလေးများကို ပါ ဝဏ္ဏ တပ်မက်စွာစုပ်မိသည်။
“အား….. ငါလိုးမယောက်ဖရာ ကောင်းလိုက်တာ အား အား အား….”
ထိုနောက်သူ့ယောက်ဖက အားမရတော့ပဲ…..ဝဏ္ဏကို ကုတင်ပေါ်ပွေ့တင်လိုက်ပြီး သူက အောက်မှနေ၍ ဝဏ္ဏ၏ခရေလေးများကို လျှာနဲ့လျက်ပေးတော့သည်။ယောက်ဖ၏လျှာကြမ်းကြီးများနှင့် သူ့ခရေ နုနုလေးတို့ တွေ့ဆုံချိန်တိုင်း ဝဏ္ဏ ကော့တက်သွားပြီး နတ်ပြည်တစ်ချက်ရောက်ရောက်သွားသည်။
“အား ကိုရဲထွဋ် လိုးပါတော့ဗျာ ကျနော် ခရေတွေယားပြီး ခံချင်နေပြီ…”
“ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ကောင်းလား ယောက်ဖ”
“အား ကောင်းတယ် ခံချင်နေပြီ လိုးပေးပါတော့ ကိုရဲထွဋ်”
သူ့ယောက်ဖက ကွိုင်ကို စွပ်ပြီး သူ့ဖင်ကို ဂျယ်များ သုပ်ပေးသည်။ထို့နောက် ဒစ်ဖူးလေးနဲ့ အသာလေး ကလိပေးသည်။ဝဏ္ဏခရေလေးတွေ ပိုယားလာပြီး ကုန်းပေးလိုက်သည်။ထို့နောက် ဒစ်ဖူးကြီးကို သူ့ဖင်ထဲ စထည့်လိုက်သည်။
“အားးးး နာတယ်ကိုကြီး ဖြည်းဖြည်း”
ကိုရဲထွဋ်က သူ့ယောက်ဖ ခရေဝက ဒစ်ကြီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် ချော့သွင်းလိုက်လုပ်ပြီးချိန််ှာတေ့ လီးကြီး အဆုံးထိဝင်သွားတော့သည်။ သူ့ယောက်ဖလီးကြီး က သူ့ခရေထဲ ဖြည့်ကျပ်စွာရှိနေချိန််မှာတော့ ဝဏ္ဏ၏နာကျင်မှုများမှ သာယာမှုတို့ဖြစ်လာသည်။
“အား ကောင်းလိုက်တာကိုကြီးရယ်”
ထိုအခါ သူ့ယောက်ဖက ပါးနပ်စွာဖြင့် ဖြည်းဖြည်းလေးစတင်စောင့်သွင်းတော့သည်”
“အွီး …..အွီး….အွီး…..ကောင်းလားယောက်ဖ”
“အား အား အား ကောင်းလိုက်တာ ကိုရဲထွဋ်ရယ်”
ယောက်ဖ၏စောင့်ချက်များက ပို၍ကြမ်းလာလေလေ ဝဏ္ဏဖင်လေးက ပို့ကော့၍လာလေလေဖြစ်သည်။အဝင်အထွက် ရှယ်မှန်ချိန်မှာတော့ နှစ်ယောက်လုံး အထွတ်ထိတ်မှာ စိးမြောနေကြပြီဖြစ်သည်။
ကိုရဲထွဋ်၏ ဥလေးများနှင့် သူ့ယောက်ဖ၏ဖင်လေးများရိုက်ခတ်၍ပေါ်ထွက်လာသော အသံများကလည်း မြိုင်နေသည်။ “ဖတ် ဖတ်ဖတ်”
“အား အား အား ကောင်းလိုက်တာ ယောက်ဖရာ”
“အား အား အား”
ဝဏ္ဏ၏စိတ်ထဲတွင် နာကျင်နေသော်လည်း အသေစောင့်ခံချင်နေသည်။ရဲထွဋ်ကလည်း သွင်းချက်တိုင်းက အရသာရှိနေသည်။
“ဘတ် ဘတ် ဘတ်”
“ငါလိုးမယောက်ဖရာ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ…”
“အား အား အားအ”
“ကိုရဲထွဋ် ကျနော်ပြီးတော့မယ်….”
ဝဏ္ဏပြီးခါနီးလေ သူ့ယောက်ဖက ဖီးလ်တက်ပြီးစောင့်လေ နှင့် အသားကုန်စောင့်လိုက်ရာ နှစ်ယောက်လုံး အထွဋ်ထိတ် ရောက်ပြီး တူတူပြီးလိုက်ကြတော့သည်။ထို့နောက် မောမောနှင့် နှစ်ယောက်သား တူတူအိပ်ပျော်သွားတော့သည်။