ဆေးပေးမီးယူ
ကာမလူဆိုး – ရေးသည်။
=======================
မနေ့က သူ့ကို ပြန်လာရန် အမေ ဖုန်းဆက်ပြောခဲ့သည်။ သူ့ နာမည်က စည်သူ အသက် ၂၂ နှစ် အမေက ဒေါ်မေသူ အသက် ၄၁ နှစ် သူတို့က အမေတခု သားတခု ဖြစ်ပါသည်။ အမေ နှလုံးအားနည်းသည့် ရောဂါ ဖြစ်နေတယ် ဆရာဝန်နဲ့ စမ်းသပ်တော့ သိရပြီး ဒါမျိုး ရောဂါက စိတ်လက် ကြည်သာမယ့် နေရာ တခုသို့ အပန်းဖြေ ခရီး ထွက်ရမည် ဟု ဆရာဝန်မှ အကြံပေးသည်။ အဲ့ဒါ သား အမေ့ဆီ ခွင့်တင်ပြီး ပြန်လာဖို့ သူ့ကို မနေ့က ဖုန်းဆက်ပြီး အမေက ပြောသည်။ အမေ့ကို စိုးရိမ် စိတ်ပူသွားမိပြီး သူ လုပ်တဲ့ ဆေးကုမ္မဏီမှာ ခွင့်တင်လိုက်သည်။
နောက်နေ့တွင် သူတို့ နေသည့် နယ်မြို့လေးသို့ ပြန်လာခဲ့သည်။ သူ ကျောင်းပြီး ဘွဲ့ရတော့ သူ့မိတ်ဆွေ တယောက် အဆက်နှင့် ယခု အလုပ် လုပ်သည့် ဆေးကုမ္မဏီမှာ လခကောင်း၍ ူလုပ်ခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ ဒီမှာ အလုပ်ဝင်တာ တစ်နှစ်ခန့် ရှိပြီ။ အဖေ ဆုံးတာ ခုဆို ၄ နှစ် ကျော်ခဲ့ပြီ။ ထိုစဉ်က အမေ့ အသက်မှာ ၃၇ နှစ်ပဲ ရှိသေးပြီး တပင်လဲမူ တပင် မထူခဲ့ပါ။ သူ့ကိုလည်း အမေက အတော် ချစ်ရှာသလို သူကလည်း အမေ့ကို ချစ်သည်။ တွယ်တာစရာဆို၍ သူတို့ ဘဝမှာ ဒီအမေနဲ့ ဒီသား နှစ်ယောက်ထဲသာ ရှိကြသည်။ အမေ့ မိဘများ မဆုံးပါးခင်က အမေတို့ ညီအမ နှစ်ယောက်ကို အမွေ အနှစ်များ ခွဲဝေ ပေးထားသဖြင့် သူမ ရသည့် အမွေ အနှစ် များကို အမေက ထုခွဲ ရောင်းချကာ ငွေအချို ု့ တဝက်အား ဘဏ်မှာ တင်ထားသည်။ အချို့တဝက်ကို ချွေတာ စီစစ်ပြီး သုံးစွဲတတ်သည့် အိမ်ရှင်မကောင်း ဇနီးကောင်း သားကောင်း မိခင်တစ်ယောက် ဖြစ်ပါသည်။ သူ အလုပ်ရတော့ စားစရိတ်သာ ဖယ်ထားပြီး ကျန်တာ အမေ့ထံ အကုန်ပြန်ပို့ပေးခဲ့တဲ့ သားလိမ်မ္မာ တစ်ယောက် ဖြစ်ပါသည်။ စည်သူက အသောက်အစား လောင်းကစား ကင်းပြီး အနေအေးဆေးသူ ဖြစ်သည်။ သူနေသော မြို့လေးဆီ ရောက်တော့့ ကားပေါ်က ဆင်းပြီး ခရီးဆောင်အိတ် ဆွဲကာ ကားလမ်းနှင့် မနီးမဝေးမှ ရပ်ကွက်ထဲရှိ သူ့ အိမ်ရှိရာကို လမ်းလျှောက်လာခဲ့သည်။ ခြံရှေ့ရောက်တော့ “အမေ” သား ပြန်လာပြီ” ဟု အမေ့ကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ “သား” ဟု ခေါ်ပြီး အမေ အိမ်ပေါ်မှ ခြံထဲကို ဆင်းလာသည်။ သူ့ကို ခြံတံခါး ဖွင့်ပေးပြီး သူ့ထံသို့ အမေက လက်နှစ်ဖက် ဆန့်တန်း ပေးထားရာ အမေ့ ရင်ခွင်ထဲ ပြေးဝင်၍ ပွေ့ဖက် ထားလိုက်သည်။ အမေက သူ့ကို ဖက်ထားပြီး ကလေးတုန်းကလို ကျောပြင်ကို ပုတ်ပေး နေလေသည်။
“လာ အိမ်ထဲ သွားကြမယ် သား”
ဟု အမေက ပြောသည်။ သားအမိ နှစ်ယောက် အိမ်ထဲ ဝင်လာခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်း ဆက်တီမှာ ထိုင်လိုက်ကြသည်။
“သားက အမေ့ကို ပိန်သွားတယ် ထင်နေတာ”
အမေက နာတာရှည် လူမမာမှ မဟုတ်တာ သားရဲ့ စိတ်ကြောင့် ဖြစ်တာ သားက အဝေးမှာ ဆိုတော့ သားကို လွမ်းတာတွေလည်း ပါတာပေါ့ကွယ် သား ဟိုကို ပြန်မသွားပါနဲ့တော့နော် တို့သားအမိ ဒီမှာပဲ လုပ်ကိုင် စားသောက်ကြမယ်”
ဟု အမေကပြောသည်။ သူစိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားမိသည်။
“စိတ်ချပါ အမေ သား ပြန်မသွားတော့ပါဘူး”
ဟု သူ ပြောလိုိက်တဲ့ အခါ အမေ့ မျက်နှာလေးမှာ ဝမ်းသာသော အရိပ် အယောင် လေးများ ဖြတ်သန်းသွားတာ သူတေ ွ့လိုက်ရလေသည်။
“အမေတို့ သဘက်ခါကျရင် သား ကြီးကြီး ရှိတဲ့ မေမြို့ကို သွားကြမယ် ၁ ပတ် ၁၀ ရက်လောက် အဲမှာ သွားနေမယ် ဆရာဝန်ကလည်း အမေ့ကို အေးချမ်း ဆိတ်ငြိမ်တဲ့ နေရာမှာ အပန်းဖြေခိုင်းတာ ဆိုတော့ အတော်ပဲပေါ့”
“ကြီးကြီးတို့က မရှိကြဘူးလား အမေ”
“မမတို့ မိသားစုက သူ့ယောက္ခမတွေ ရှိတဲ့ အညာဘက်ကို သွားကြတယ် ကြာမယ်လို့ တနေ့က အမေ့့ဆီ ဖုန်းဆက် ပြောတယ်”
“သားလည်း ခရီးပန်းလာတယ် နားလိုက်ဦး”
ဟု အမေ ပြောသဖြင့် သူ့ အခန်းထဲသို့ ဝင်၍ အိပ်ယာပေါ် လှဲလိုက်သည်။ ခရီးပန်းလာ၍ ခဏကြာတော့ သူအိပ်ပျော်သွားလေသည်။ သူ အိပ်ယာက နိုးတော့ အမေ့ကို မတွေ့သဖြင့့် မီးဖိုဖက် ထွက်လာခဲ့သည်။ အမေက မီးဖိုခန်းမှာ ချက်ပြုတ် စီမံ နေလေသည်။ အမေ့နား လျှောက်သွားပြီး အမေ့ ခါးလေးကို ဖက်လိုက်သည်။
“အမေ ဘာချက်”
ဟု မေးလိုက်သည်။
“အမေ့ သားလေး စားဖို့ချက်”
ဟု ပြောပြီး သူ့ဖက်သို့ လှည့့််ကာ သူ့ရဲ့ ၆ ပေခန့် မြင့်တဲ့ အရပ်မြင့်မြင့်ကြီးကို အမေက ခြေဖျားလေး ထောက်ပြီး သူ့နဖူးကို နမ်းလေသည်။ သူကလည်း အမေ့ရဲ့လှပ ချောမွေ့တဲ့ မျက်နှာလေးကို နမ်းလိုိက်သည်။
“သား ညစ်ပတ်အိုးလေး ရေသွားချိုး ချက်ပြုတ်လို့ ပြီးခါနီးပြီ ပြီးရင် တို့သားအမိ ထမင်းစားကြမယ်”
ဟု ပြောသည်။
“ပြီးမှ ချိ ု းမယ် အမေ့ကို သားက အလွမ်းသယ် နေတဲ့ဟာကို”
“ဟုတ်ပါပြီရှင် အလွမ်းသယ်ပါ သား သဘော”
ဟု အမေက ပြောသည်။ အမေ့နားမှာ ပွတ်သပ်ပြီး နေနေလိုက်သည်။ အမေက အသက် ၄၁ နှစ် သားတစ်ယောက် အမေ မုဆိုးမ ဆိုသော်လည်း အရွယ် မကျပါ။ အသက် အရွယ် အရ ခါးလေးက မဆိုစလောက်လေး တုတ်ပေမယ့် ကြည့်ရဆိုးအောင် မတုတ်လှပါ။ အမေ့ အရပ်က ၅ ပေ ၆ လက်မခန့် မြင့်သည်။ အရပ်နဲ့ အညီ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစား ပြေပြစ်သည်။ ဖွံ့ထွား စူဖြိုးသောရင် သိပ်မတုတ်တဲ့ခါးနဲ့ စွင့်ကားသည့်တင် တို့ဖြင့် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါး လုံးကြီးပေါက်လှ ဖြစ်ပါသည်။ အမေ့ရဲ့ အုံထူ နက်မှောင်တဲ့ဲ့ ဆံကေသာများက တင်ပါးခန့်ရှိပြီး ဘီးစပက် အမြဲ ပတ်ထားတတ်သည်။ ပါတိတ်ဝမ်းဆက်များနှင့် ရင်ဖုံးအင်းကျီများကိုသာ အမေက ရိုးရိုး ယဉ်ယဉ်လေး ဝတ်ဆင်တတ်သည်။
“သား ရေသွားချိုးဦးမယ် အမေ”
ဟု ပြောပြီး ရေချိုးခန်း သွားကာ ရေမိုးချိုး အဝတ်စား ဝတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူတို့ သားအမိ ထမင်းစားလိုက်ကြသည်။
နောက်၂ ရက် ရောက်တော့ ခရီးဆောင်အိတ် ဆွဲပြီး သားအမိနှစ်ယောက် ဘူတာရုံကို ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ သူတို့ ဘူတာ ရောက်ပြီး မကြာခင်မှာ စီးရမည့် ရထား ဆိုက်လာ၍ ရထားပေါ် တက်ကာ လက်မှတ် ကြို ဖြတ်ထားတဲ့ အထက်တန်းတွဲ အိပ်ခန်းပါသည့် သီးသန့်ခန်းထဲသို့ ဝင်လာခဲ့ကြသည်။
“သား မှန်တံခါး ဖွင့်လိုက်ဦး အမေ အသက်ရှူ ကြပ်လို့”
သူ မှန်တံခါး သွားဖွင့်လိုက်သည်။ အမေက ပြူ တင်းပေါက်နားမှာ ထိုင်နေလေသည်။ အတန်ကြာတော့ မိုးက အချိန်ခါမဟုတ် ရွာချလိုက်ရာ မိုးပက်သဖြင့် အမေ့ နောက်ကျောနှင့် ဆံပင် ထမီ တို့ကို မိုးရေများ စိုရွှဲ သွားလေသည်။ သူ မှန်ကို ပြန်ချလိုက်ပြီး လိုက်ကာလေးပါ ဆွဲကာလိုက်သည်။
“အမေတော့ ရွှဲကုန်ပြီ သားရေ အဝတ်စားလဲမှ ဖြစ်မယ်”
ဟု ပြောပြီး သူမ အိတ်ထဲမှ အင်္ကျီနှင့် ထမီကို ထုတ်ကာ တံခါးပိတ်ထားလား သားဟု သူ့ကို မေးသည်။
” ခုနက သားတို့ ဝင်လာထဲက ပိတ်ထားတယ် အမေ”
“သား ဟိုဘက် လှည့်ထားဦး အိမ်သာထိ မသွားတော့ဘူး ဒီမှာပဲ လဲလိုက်မယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ အမေ”
သူ တဖက်ကို လှည့်ထားပေးလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ အမေ အဝတ်လဲတာကို အသာလေး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ထမီလဲပြီး အမေက ထမီကို ခါးမှာ တင်ဝတ်ကာ ဆံပင်များကို ရှေ့သို့ ယူ၍ သဘက်နဲ့ သုတ်နေလေသည်။
အမေ့ရဲ့ ကျောပြင်သားလေးများနဲ့ ခါးသား ဖွေးဖွေးလေးကို ကြည့်၍ သူ သတိလက်လွတ် ဖြစ်သွားပြီး အမေ့နားသို့ လျှောက်ခဲ့လိုက်သည်။ လုပ်သင့် မလုပ်သင့်သည်အား မဆင်ခြင်နိုင်တော့ နောက်မှ သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး အမေ့ရဲ့ဗိုက်သားလေးကို လက်နဲ့ ပွတ်လိုက်သည်။ အမေ့ ကိုယ်လေးကို သူ့ဖက် ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ အမေ မှင်တက်နေပြီး ၁ မိနစ် ကျော်လောက်တွင် အမေ အတင်း ရုန်းနေ၍ သူမကို တင်းနေအောင် ဖက်ထားလိုက်သည်။
“ဖူး ဖလူးး ဖယ်စမ်း သား”
ဟု ပြောပြီး မလုပ်ရန် အမေ တားနေလေသည်။ သူကတော့ ဇွတ်ပင် မဖယ်ပဲ ဘရာစီယာ မဝတ်ရသေးတဲ့ ဖွံ့ထွား စူဖြို းသော သူငယ်စဉ်က စို့ခဲ့ရသည့် အမေ့ နို့နှစ်လုံးကို အငမ်းမရ စို့လိုက်သည်။ သူ့ကျောပြင်ကို အမေက သူမ လက်လေးဖြင့် ထုရိုက်ပြီး ထိုသို့ မလုပ်ရန် ထပ်ပြောပြီး တားနေလေသည်။
“ဖယ်စမ်း! ! စည်သူ မင်း ခွေးစိတ် ပေါက်နေတာလား”
ဟု ပြောနေသော်လည်း အမေ့ စကားများကို သူ မကြားဟန် ပြုထားပြီး အမေ့ နို့နှစ်လုံးကို အငမ်းမရ စို့နေလိုက်သည်။ အမေက သူ့ကို သူမ လက်သီးဆုပ်လေးတွေနဲ့ ထုနှက် နေပေမယ့် သူ့အတွက် ပန်းပွင့်လေးနဲ့ ပေါက်သလို ဖြစ်နေလေသည်။ ခဏကြာတော့ အမေ့ ထမီကို ဖြေချလိုက်ပြီး သူမ ကိုယ်လေးကို စွေ့ခနဲ့ ပွေ့မကာ အိပ်စင် ကုတင်စောင်းမှာ ချလိုက်သည်။ အမေ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်ဖြင့် ဆွဲကားလိုက်ပြီး အိပ်စင်အောက်မှာ ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်သည်။ ပေါင်ခွဆုံထံသို့ သူ့မျက်နှာကို အပ်လိုက်ပြီး အမွေးနက် ပါးပါးလေးများနှင့် ဖုံးအုပ်ထားသည့် အမေ့ စောက်ပတ်ပေါ် သူ့လျှာကို တင်လိုက်သည်။ အကွဲကြောင်း အတိုင်း လျှာနဲ့ ယက်ပြီး အစိလေးကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်၍ ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။
“အားးးးးး ”
အမေ တီးတိုးလေး ငြီးတွားနေလေသည်။ အမေ့ စောက်ပတ်ကို သူယက်ပြီး ခဏအကြာမှာ စောက်ရည်ကြည်လေးများ စိမ့်ထွက်လာသည်။ သူ့ကို မွေးထုတ်ခဲ့တဲ့ အမေ ဒေါ်မေသူ၏ စောက်ပတ်ကို စည်သူ မြိန်မြိန်ယှက်ယှက်ကြီး ယက်နေလိုက်သည်။
“အားးးးးး အားးးးးးး”
အမေ့ ငြီးသံလေးများ စိပ်လာပြီး ၂ မိနစ်လောက် အကြာမှာ အမေ ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းအောက်မှာ သူ့လျှာကို အပြားလိုက် ထိုးခံထားပြီး ကျလာသမျှ အမေ့ စောက်ရည်များကို အကုန် မြို ချလိုက်သည်။ သူ မတ်တပ် ရပ်လိုက်ပြီး ပုဆိုးကို အောက်သို့ ချွတ်ချလိုက်သည်။ သံချောင်းအလား မာတောင်နေသည့် သူ့လီးကို လက် တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်၍ အမေ့ စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ပြီးသွင်းလိုက်သည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ထိုးခွဲပြီး သူ့လီးက ဂွမ်းသားလေးလို နူးညံ့ အိစက်လှတဲ့ အမေ့ စောက်ပတ်ထဲသို့ တအိအိဖြင့် ဝင်ရောက်သွားခဲ့လေသည်။
“အား ကျွတ် ကျွတ်”
နှုတ်ခမ်းလေး နှစ်လွှာ ဖွင့်ဟပြီး အမေ ငြီးတွား နေလေသည်။ နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ပြီး သူ့အား မွေးထုတ်ခဲ့သည့် အမေ့ စောက်ပတ်ကို တဖုံးဖုံးနှင့် ဆောင့်လိုး နေလိုက်သည်။ အမေက ကျောက်ရုပ်ကြီးလို ငြိမ်သက်စွာ နေနေသည်။ သူ အစကတော့ အမေ့ အပေါ် ခုလိုမျိုး စိတ်မရှိခဲ့။ ခုနက အမေ့ရဲ့ အပေါ်ပိုင်း အဝတ်ဗလာ ကိုယ်လုံး အလှကို ကြည့်ပြီး သူခုလို အမေ့ကို လိုးချင်တဲ့ စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်သွားတာ ဖြစ်ပါသည်။ နောင်ခါလာ နောင်ခါစျေးပဲ ပြီးမှ အမေ ပေးသည့် အပြစ်ကို ခံမယ်ဟု တွေးလိုက်သည်။ ဆိတ်ကွယ်ရာ ရထားပေါ်မှ သီးသန့် အိပ်ခန်းထဲတွင် သားအမိ ဆိုသော်လည်း ဆန့်ကျင်ဘက် ပုရသ ယောင်္ကျားနဲ့ ဣထိယ မိန်းမတို့ သူ့ထက်ငါ ကာမ ပန်းတိုင်ကို အရောက်လှမ်း နေကြလေသည်။ အမေ့ စောက်ပတ်ကို တဖုံးဖုံးနဲ့ ဆောင့်လိုးပြီး ခဏအကြာမှာ သူ့ သုတ်ရည်ပူများက အမေ့ စောက်ပတ်ထဲသို့ ပန်းထွက်သွားတဲ့ အခါ အမေ့ ကိုယ်လေးလည်း တဇတ်ဇတ်နှင့် တုန်ခါသွားလေသည်။ အမေ့ကို လိုးပြီးမှ သူ နောင်တရ နေမိသည်။ စောက်ပတ်ထဲက သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ပုဆိုး ပြန်ဝတ်တော့ အမေလည်း ထမီဝတ်၍ ဘရာစီယာဂျိတ်တပ်ပြီး အင်္ကျီဝတ် နေလေသည်။ အမေက သူ့ကို ကျောပေးထားပြီး ထိုင်နေသည်။ အမေ့ ရှေ့မှာ သူ ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ပြီး အမေ ပေးချင်တဲ့ အပြစ်ကို ေးပါ သား ခံပါ့မယ်ဟု သူ ပြောလိုက်တဲ့အခါ အမေက သူ့ကို ရွံမုန်းသလို ကြည့့့််၍ တဖက်သို့ မျက်နှာ လွှဲသွားလေသည်။ ဆက်တောင်းပန်လျှင်လည်း ရမည် မဟုတ်မှန်း သိ၍ ထလိုက်ပြီး ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ သွားထိုင် နေလိုက်သည်။ သူတို့ မေမြို့ကို ရောက်လာခဲ့သည်။ ဘူတာမှ ကြီးကြီး အိမ်ရှိရာသို့ ရထားလုံး ငှါးစီးပြီး လာခဲ့ကြသည်။ ဘေးအိမ်မှ သော့ယူ၍ အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ အိမ်ထဲ ရောက်တော့ ရေခဲသေတ္တာ ဖွင့်ကြည့်ရာ ဘာမှ မရှိ အမေက အတွင်းဖက်ထဲ ဝင်သွားသည်။
“မီးဖိုထဲမှာလည်း ဆန်နဲ့ ဆီပဲ ရှိတယ် ကျန်တာ ဘာမှ မရှိပါလား သားရေ အမေတို့ စျေးသွားကြရအောင်”
ဟု သူ့ကို လှမ်းပြောလေသည်။ သူဝမ်းသာ သွားရသည်။ အမေ သူ့ကို တလမ်းလုံး စကား မပြောတာ ခုမှပြော၍ ဖြစ်ပါသည်။
“အမေ နားနား နေနေ နေပါ သားပဲ သွားဝယ်လိုက်ပါ့မယ်”
ဟု ပြောပြီး သူ အိမ်ထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။ အိမ်ထောင့်မှာ ရပ်ထားတဲ့ စူပါကတ်ဘီးလေးကိုို တွေ့လိုက်ရပြီး လှုပ်ကြည့်တော့ ဆီရှိသေး၍ ဆိုင်ကယ်ထုတ်ကာ အပြင်ကို မောင်းခဲ့လိုက်သည်။ မေးမြန်းကာ စျေးဖက်သို့ မောင်းခဲ့ပြီး စျေးရောက်တော့ ငါးခြောက် ငါးခြမ်းနဲ့ ကြက်အူချောင်း မီးဖိုချောင်သုံး ဗာဟီရ အချို့ ဝယ်၍ ပြန်လာခဲ့သည်။ သူ ဝယ်လာသည်များအား အမေ့ကို ပေးလိုက်တော့ အမေက ယူပြီး မီးဖိုထဲသွား၍ ချက်ပြုတ် စီမံ နေလေသည်။ ထမင်းဟင်း ချက်ပြုတ် ပြီးတော့ အမေ ရေသွားချိုးသည်။ အမေ့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး အမေ ရေချိုးပြီးရင် လူးဖို့ သနပ်ခါး သွေးပေး နေလိုက်သည်။
“အမေ့ဖို့ သနပ်ခါး သွေးပေးနေတာလား သား”
ဟု အမေက မေးသည်။
“ဟုတ်တယ် အမေ လူးဖို့လေ မြန်မြန်ုလုပ် အမေ အအေးပတ်မယ်”
သူ ပြောတော့ အမေကပြုံးပြီး အင်းပါ သားဟု သူ့ကို ပြောလေသည်။ ညနေစာကို အစော စားပြီး ခရီးပန်းလာသဖြင့် သူ့ အိပ်ခန်း ကိုယ့်အိပ်ခန်းထဲသို့ ကိုယ်စီ ဝင်လိုက်ကြသည်။ အိပ်ယာထက်မှာ လှဲရင်း ရထားပေါ်မှ အဖြစ်ကို သူ တွေးနေမိလေသည်။ အမေက ရထားပေါ်မှ အဖြစ်ကို မေ့ပျောက်ထားဟန်တူသည်။ သူကတော့ မေ့ပျောက်ထား၍ မရပါ။
မနက်ရောက်တော့ အမေနဲ့ သူ ခြံရှေ့ ထွက်ပြီး လမ်း အတူ လျှောက်ကြသည်။ ခဏ လျှောက်ပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်ကာ အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် ထိုင်လိုက်ကြသည်။
“အမေ့ လက် ခဏလောက်”
ဟု သူ ပြောပြီး လက်ကို ကိုင်၍ အမေ့ လက်သူကြွယ်ကို စိတ်မှန်းဖြင့် မှတ်ကာ လက်ကို ပြန်ချပေးလိုက်သည်။
“အမေ ခဏနော် သား ဒီဘက်နား သွားဦးမယ်”
ဟု ပြောပြီး သူ့ ပိုက်ဆံအိတ်အား အခန်းထဲမှာ သွားယူလိုက်သည်။ ဆိုင်ကယ်ဖြင့် စျေးရှိရာသို့ မောင်းလာခဲ့ပြီး ပန်းတိမ်ဆိုင်ရှေ့ ရောက်တော့ ရပ်လိုက်သည်။ ဆိုင်ထဲဝင်ပြီး အမေ့လက်သူကြွယ် ဆိုဒ်ကို ပြောလိုက်သည်။
“အမြန် လုပ်ပေးပါလား အကို”
“အမြန် လုပ်ပေးရင် အမြန်ကြေး ပေးရမှာနော် ညီလေး”
ဟု သူ့ကို ဆိုင်ရှင်က ပြောသည်။
“ပေးပါ့မယ် ဘယ်နေ့ ရမလဲ”
“မနက်ဖြန် ဒီလို အချိန် လာခဲ့ ညီလေး”
စရံငွေပေး ဘောက်ချာ ယူပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ အိမ်ရောက်တော့ ခုနက အလောတကြီး ဘယ်သွားတာလဲဟု အမေက မေးတဲ့ အခါ ဒီနားပါ အမေဟု သူ ပြောပြီး အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ မနက်ဖြန် အမေ့ကို သူ ချစ်ခွင့်ပန်ပြီး လက်ထပ်ခွင့် တောင်းရမည်။ မဖြစ်နိုင်မှန်း သိပေမယ့် အမေ့ကို သူ စွဲလန်းသွားခဲ့ရပြီ။ ၅၂၈ မေတ္တာထက် ကျော်လွန်တဲ့ ၁၅၀၀ ချစ်ခြင်းနဲ့ ချစ်မိနေလေပြီ။ ထိုနေ့ တနေ့လုံး စည်သူ ရင်တွေ ခုန်နေပြီး စိတ်လှုပ်ရှားကာ အကယ်၍ အမေ့ဘက်က သူ လက်ထပ်ခွင့် တောင်းတာကို လက်မခံရင်တော့ အမေနဲ့ အဝေးဆုံးသို့ သူ ထွက်သွားမယ်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက် ချထားလိုက်သည်။
နောက်နေ့ မနက်မှာ အမေ့ကို အပြင်ခဏ သွားအုံးမည်ဟု ပြောပြီး ပန်းတိမ်ဆိုင်ကို ထွက်လာခဲ့သည်။ လက်စွပ်ဖိုး ငွေချေပြီး လက်စွပ်ကို ဗူးလေးဖြင့် ထည့်ကာ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့သည်။ အမေက အိမ်ရှေ့ခန်း ဆက်တီမှာ ထိုင်နေသည်။ အမေထိုင်နေရာ ခုံအောက်မှာ သူ ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူမ လက်တဖက်ကို သူလက်ဖြင့် ယူကာ ဗူးထဲမှ လက်စွပ်ကို ထုတ်၍ အမေ့ လက်သန်းကြွယ်မှာ စွပ်ပေးလိုက်သည်။
“အမေ့ကို သားချစ်တယ် သားကို လက်ထပ်ခွင့်ပြုပါ ဟိုနေ့က ရထားပေါ်မှာ ဖြစ်ပြီးထဲက အမေ့ကို စွဲလန်းပြီး သားရဲ့ ဘဝ လက်တွဲဖော်အဖြစ် သားရဲ့ ဇနီးအဖြစ် ရှိပေးပါနော် အမေ”
ဟု သူ ပြောလိုက်သည်။
့
“ဟာကွာ သားကလည်း အဆန်းတအား ထွင်တာပဲ အမေက သားကို လက်ထပ်ခွင့် ပေးပြီပဲထား သားက ငယ်ငယ်လေး ရှိသေးတယ် အမေက အဖွားကြီး ဖြစ်နေပါပြီကွာ”
ဟု အမေကပြောသည်။
“အဖွားကြီး မဟုတ်ပါဘူး အမေက သား မျက်စိထဲမှာ အလွန် လှပတဲ့ သားရဲ့ အချစ် နတ်သမီးလေး တပါးပါ သားက တသက်လုံး အမေ့ကို ရိုးမြေကျ ဦးဆွေး ဆံမြေ့ ပေါင်းသင်းပြီး အမေ့တွက် ဆေးပေးမီးယူ လက်ကတုံး တောင်ဝှေး တချောင်း အဖြစ် အစစ ဖေးမလက်တွဲပြီး သားတို့ ချစ်ခရီးလမ်းကို လျှောက်လှမ်းမှာပါ အမေရယ်”
သူ ပြောတဲ့အခါ ဟာကွာ သားကလည်းဟု ပြောပြီး အမေ့ မျက်နှာလေး ရှက်သွေးဖြာပြီး နီရဲသွားလေသည်။
“သားကို အမေက ရထားပေါ်မှာ ဖြစ်တဲ့ နေ့ထဲက စွဲလန်းသွားခဲ့ရတာပါကွယ် သား ချစ်သလို အမေကလည်း သားကိုချစ်တယ်”
ု ထတော့ဟု အမေက ပြောပြီး သူမ ဘေးမှာ ထိုင်စေသည်။
“သား ဝမ်းသာလိုက်တာ အမေရယ်”
ဒီတခါတော့ သူ့အား အမေက စပြီး သူမ နှုခမ်းလေးကို သူ့ ပါးစပ်ပေါ် တင်ကာ စုပ်နမ်းလေသည်။ အမေ့ပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လျှာကို သွင်းလိုက်တဲ့ အခါ အမေက သူမလျှာနွေးနွေးလေးဖြင့် ထိုးမွှေ့ နေလေသည်။ ၅ မိနစ် လောက် အနမ်းရွှေဂဟေ ဆက်၍ ပြီးတော့ အမေ့ ကိုယ်လေးကို စွေ့ခနဲ ပွေ့ချီကာ အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ အမေ့ကို အောက်သို့ ချပေးလိုက်ပြီး သူတို့ ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်များကို တခုမကျန် ချွတ်လိုက်ကြသည်။ အမေ့ ဘီးစပက်ကို သူ ဖြေလိုက်သည်။ အမေ့ ဆံပင်များက ဖွားခနဲ နောက်သို့ ဖားလျား ကျသွားလေသည်။ အမေ့ လက်လေးကို ဆွဲ၍ အိပ်ယာနား လျှောက်လာပြီး အမေ့ကို အိပ်ယာထက်မှာ ပက်လက် အိပ်စေလိုက်သည်။ အမေ့ ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ သူ မှောက်ချလိုက်ပြီး လည်တိုင်ကျော့လေးကို ပြွတ်ခနဲ စုပ်ကာ လျှာနဲ့ ယက်လိုက်သည်။ အမေ့ရဲ့ ရင်ဘတ်သား ဖွေးဖွေးလေး တဝိုက်ကို နမ်းကာ လျှာနဲ့ ယက်ပြီး အမေ့ နို့တလုံးကိုစို့ တလုံးကို လက်က ကိုင်ထားလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ နောက်တလုံးကို ပြောင်းစို့လိုက်သည်။ အမေက သူ့ခေါင်းကို ကိုင်ထားသည်။ အတန်ကြာ စို့၍ ပြီးတော့ သူ့ ကိုယ်ကို အောက်လျှော ဆင်းလိုက်ပြီး ဖြူဖွေးသည့် အမေ့ ဝမ်းဗိုက်သားလေးကို လျှာနှင့် ယက်လိုက်သည်။
“အားးးး ဟင်းး ”
ဗိုက်သားလေးကို ယက်ပြီး ဆီးခုံကို ယက်လိုက်သည်။
“အားးးးး ဟင်းး သား”
အမေ တီးတိုးလေး ငြီးတွားနေလေသည်။ ပေါင်ခွဆုံသို့ သူ့ မျက်နှာကို အပ်လိုက်ပြီး နူးညံ့ အိထွေးနေသော အမေ့ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးပေါ် သူ့ လျှာကို တင်၍ အကွဲကြောင်း တလျှောက် ယက်လိုက်သည်။
“အားးးးး အားးးးးးးးးးး”
အမေ့ ငြီးတွားသံလေးများက သာယာ နာပျော်ဖွယ် ကောင်းလှပေသည်။
စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလေး နှစ်လွှာကို သူ့ လက်နဲ့ ညင်သာစွာ ဖြဲလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ထဲကို လက်ခလည် ထည့်ကာ အသွင်း အထုတ် လုပ်၍ အမေ့ကို လက်နဲ့ လိုးပေး နေလိုက်သည်။ အမေ့ရဲ့ အစိလေးကိုလည်း လျှာနဲ့ ထိုးကလော်လိုက်သည်။
“အားးးးးးးး အားးးးးးးး”
ခဏကြာတော့ အားဟု ငြီးတွားပြီး အမေ ခါးလေး ကော့တက်သွားသည်။ အမေ့ စောက်ပတ် အောက်မှာ သူ့လျှာကို ထိုးခံထားပြီး ထွက်လာသမျှ အမေ့ စောက်ရည်များကို ဂွတ်ခနဲ မြို ချလိုက်ပြီး အမေ့ ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ တောင်မတ်နေသည့် သူ့ လီးကို ဆုပ်ကိုင်၍ အမေ့ စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ပြီး ခါးကော့သွင်းလိုက်သည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ထိုးခွဲ၍ ဂွမ်းစိုင်သားလေးလို နူးညံ့ အိစက်လှသော အမေ့ စောက်ပတ်ထဲ သူ့ လီးက တအိအိဖြင့် ဝင်ရောက် သွားခဲ့လေသည်။
“အားးးးးးးး အားးးးးးးးး”
အမေ့ နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်နှယ်ပြီး သူ့ လီးကို နောက်ဆွဲထုတ်၍ ဆောင့်လိုး သွင်းလိုက်သည်။ အမေ့ ဆံပင်များက အိပ်ယာပေါ်မှာ ပြန့်ကျဲလျက် ကပိုကရိုလေး ဖြစ်နေပြီး ကဗျာ ဆန်လှပေသည်။
“အားးးးးးးး အားးးးးးးးးးးးးးးးး”
အမေ့ စောက်ပတ်ကို သူ တဖုံးဖုံးနှင့် ဆောင့်လိုး နေလိုက်သည်။ သူ့ ဆောင့်လိုးချက်များ အတိုင်း အမေက စကော ဝိုင်းသလို သူမ ဖင်ကြီးကို ဝိုင်းကာ စောက်ပတ်ကို ပင့်တင်ပေး နေလေသည်။ ငါးမိနစ်ကျော် လောက်ရောက်တော့ အမေ့ဆီးခုံနဲ့ သူ့ဆီးခုံကို ထိကပ်ထားပြီး သူ့ သုတ်ရည်များ အမေ့ စောက်ပတ်ထဲ ဗျစ်ခနဲ ဗျစ်ခနဲ ပန်းထွက် သွားတဲ့အခါ အမေ့ဆီက ဟင့်ခနဲ ငြီးသံလေး ထွက်ကာ သူ့ကို ဖက်ထားလေသည်။ မေမြို့ရဲ့ ဆောင်းမနက်ခင်းက အပြင်မှာ အေးနေသော်လည်း စည်သူနဲ့ ဒေါ်မေသူတို့ သားအမိရဲ့ကိုယ်မှာတော့ ကာမချွေးများ ထွက်နေကြလေသည်။ အမေက သူ့ကို ဖက်ထားပြီး သူမ ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ ဆွဲချလိုက်သည်။
“ခုက စပြီး အမေက သားရဲ့ဇနီး မိန်းမ ဖြစ်သွားပြီနော်”
ဟု ပြောပြီး အမေ့ ပါးပြင်လေးကို သူ နမ်းလိုက်သည်။
“အင်းပေါ့ သားရဲ့ သားက အမေ့ရဲ့လင်ဖြစ်သွားပြီ”
ဟု အမေက ပြုံးပြီး တီးတိုးလေး ပြောလေသည်။