ဒီနေ့ည ဒေါ်တင်တင်မေ ခပ်စောစောပင် အိပ်ယာဝင်ခဲ့သည် ။ အစောကြီး အိပ်လို့လားတော့ မသိ ..။ ညသန်းခေါင်ကျော်ကျော်လောက်တွင် တစ်ရေးနိုးလာကာ ၊ မျက်စိကြောင်လျက် ဘယ်လိုမှ ပြန်အိပ်မရတော့..။ အစတွင်တော့ အိပ်ယာထဲမှာပဲ အသာလဲလျောင်းနေသေးတယ်..။ မျက်စေ့ကကြောင်ကာ အိပ်မရတော့ပဲ ဗိုက်ထဲကလည်း ဆာသလိုလို ရှိသောကြောင့် ရေခဲသေတတာထဲတွင်ထည့်ထားသော စားစရာ တစ်ခုခုယူစားရန် စိတ်ကူးပေါ်လာသောသောကြောင့် အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်..။
သမီးကြီး ခင်မေကျော် ရာထူးတိုးတက် စီးပွားဖြစ်ထွန်းလာလို့ နေအိမ်တွင် အခန်းများ ပြန်လည် ပြင်ဆင် ဖွဲ့စည်း မွန်းမံထားခဲ့ရာ ၊ တစ်ယောက်အိပ်ခန်း တစ်ခန်းစီ ရရှိထားသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ အိပ်ခန်းတွင်ဆိုရင် ရေချိုးခန်းနှင့် အိမ်သာပါ တွဲပြီး လုပ်ပေးထားသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ အိပ်ခန်းသည် အိမ်အဝင် တံခါးမနှင့် အနီးဆုးံ ဧည့်ခန်း၏ဘေးနားကပ်လျက် ဖြစ်သည်..။ အိပ်ခန်းထဲမှာ ရေချိုးခန်း၊ အိမ်သာပါ တွဲလျက်ပါရှိသောကြောင့် ညဘက်ဆိုလျင် အပြင်သို့ ပြန်မထွက်တတ်..။ ဒီနေ့ညမှာတော့ ဗိုက်ဆာသလိုလို ရှိလာလို့ ထမင်းစားခန်းဘက်သို့ သွားရန် အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာမိခြင်း ဖြစ်သည်..။ ဧည့်ခန်းနှင့် ကပ်လျက်နေရာတွင် ရှိနေသည်မို့ အိပ်ခန်းမှ ထွက်လိုက်သည်နှင့် ဧည့်ခန်းဘက်သို့ တန်းပြီး မြင်နိုင်သည်..။ ခြေလှမ်း လေးငါးလှမ်းမျှ လှမ်းလိုက်လျင် ဧည့်ခန်းဘက်သို့ ရောက်သွားနိုင်သည်..။ ဧည့်ခန်းမီးများ မှိတ်ထားသော်လည်း ဧည့်ခန်းထဲရှိ ရုပ်မြင်သံကြားစက်ကတော့ ဖွင့်လျှက်သားရှိနေသည်..။ ရုပ်မြင်သံကြားစက်က ဒေါ်တင်တင်မေဘက်သို့ မျက်နှာမူလျက်သားရှိနေရာ အမှတ်မထင် လှမ်းကြည့်မိလိုက်သော ဒေါ်တင်တင်မေ ရုပ်မြင်သံကြား ဖန်သားပြင်ပေါ်မှ ပြကွင်းများကို ကောင်းကောင်းမြင်လိုက်ရသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေ လှမ်းကြည့်လိုက်သည့် အချိန်တွင် မျက်နှာကြက်တစ်ခုရဲ့ မီးဆိုင်းများကို အနီးကပ်ရိုက်ပြထားသည့် ပြကွင်းထင်ဟပ်နေသည်..။ ရုပ်မြင်သံကြားစက်ရှေ့တွင် ထိုင်ကြည့်နေသော အမျိုးသမီး နှစ်ယောက် ရှိသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေဘက် နောက်ကျောပေးထားသည့်အပြင် ၊ ဧည့်ခန်းမီးကလဲ မှတ်ထားတာမို့ ထင်ထင်ရှားရှားတော့ မမြင်ရ..။ ရုပ်မြင်သံကြားစက်မှ ထွက်လာသော အလင်းရောင်ကြောင့် ပုံပန်းသွင်ပြင်ကိုမူ မြင်နေရသည်..။ ခင်မေကျော်နှင့် ခင်မေသော်တို့ ညီအစ်မဖြစ်ကြောင်း ဒေါ်တင်တင်မေ သိလိုက်သည်..။
“သည်ညီအစ်မနှစ်ယောက် ညကြီးသန်းခေါင် ထပြီး ဗီဒီယိုကြည့်နေကြတာကိုး..အိပ်ရေးပျက်နေကြအုံးမယ်…“
ဒေါ်တင်တင်မေ စိတ်ထဲမှ တွေးမိကာ သမီးနှစ်ယောက်ကို သိပ်ညဉ့်နက်အောင် ဗီဒီယိုမကြည့်ရန် သတိပေးစကားပြောမည်ပြုသည်..။ သို့သော် သူမ၏ပါးစပ်မှ စကားသံ မထွက်မီ ရုပ်မြင်သံကြားစက် ဖန်သားပြင်ပေါ်မှ မြင်ကွင်းက ပြောင်းလဲလှုပ်ရှားလာသည်..။ မျက်နှာကြက် မီးဆိုင်းကို ရိုက်ပြထားရာမှ အောက်ဘက်သို့ ရုပ်ချည်း ကင်မရာက ဆင်းလာသည်..။ မျက်နှာကြက်အောက် ခုတင်ပေါ်ရှိ မြင်ကွင်သည် ချက်ချင်း ပြောင်းလဲ ပေါ်လာသည်..။
ထိုပြောင်းလဲ ပေါ်လာသော မြင်းကွင်းကတော့….အိစက်ညက်ညောသော ဖဲမွေ့ရာကြီးပေါ်တွင် ယောက်ျားနှစ်ယောက်နှင့် မိန်းမတစ်ယောက် ကို အဝတ်မပါ ဗလာကိုယ်လုံးတီးနှင့် အရှက်ကင်းမဲ့စွာ စပ်ယှက်ပျော်ပါးနေကြပုံ မြင်ကွင်းပင်တည်…။
၂၉ လက်မ ရုပ်မြင်သံကြားစက်ကြီးမို့ မြင်တွေရတာတွေက ကြည်လင်းရှင်းလင်း ပြတ်သားလွန်းလှသည်..။ အသံလိုင်းကို ပိတ်ထားလို့ အသံမကြားရသော်လည်း မြင်ရတဲ့ မြင်ကွင်းရဲ့ ရှင်းလင်းပြတ်သားမှုကြောင့် ကာမစပ်ယှက်နေရာမှ ပေါ်ထွက်လာနေမည့် အသံဗလံမျိုးစုံ တို့ကို နားထဲတွင် အလိုလိုပင် ကြားယောက်မိသလိုလိုရှိနေသည်..။
စပ်ယှက်ပျော်ပါးနေကြပုံများကလည်း ရက်ရောပက်စက်လွန်းလှသည်..။ ယောက်ျားကြီးနှစ်ယောက်မှာ တစ်ယောက်မှာ အသားညိုညို ၊ ရုပ်ရည် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ။ လူကောင်ထွားထွား ကပ်ပလီကြီးဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်ယောက်ကတော့ လူပုံ ခပ်ညက်ညက် ဆံပင်ရွှေရောင်နှင့် ဘိုတစ်ယောက်ဖြစ်သည်..။ အမျိုးသမီးကတော့ ဂျပန်မ သို့မဟုတ် တရုတ်မ ဖြစ်ပုံရကာ နက်မှောင်သော ဆံပင်ရှည်များ ဖားလျားချလျက် နို့အုံထွားထွား ၊ တင်ဆုံကားကား ၊ ပေါင်းတန် တုတ်တုတ်ဖြိုးဖြိုး ၊ တောင့်တင်းစိုပြေသော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ရှိလျက် ရုပ်ရည်လည်း အတော်ချောမောသည်..။ လူကောင်ထွားသော်လည်း မျက်နှာလေးကတော့ ငယ်နုသည်..။ အသက်အရွယ်က အလွန်ဆုံး (၁၈)…(၁၉) လောက်သာရှိလိမ့်မည်..။ ငယ်ရွယ်နုပျိုသော ထိုကောင်မလေး အရှက်အကြောက်ကင်းမဲ့စွာ သရုပ်ဆောင် အလိုးခံပြနေပုံများကို ကြည့်ရင်း ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ရင်ထဲ ကတုန်ကရင် ဖြစ်ရွေ့ လာရသည်..။ ယခုဆိုလျင် ဒေါ်တင်တင်မေမှာ အသက်အားဖြင့် (၃၈)နှစ်ခန့် ရှိနေပေပြီ…။ လင်တော်မောင် ကွယ်လွန်သွားခဲ့ပြီးနောက် ကာမ အရသာ အတွေ့နှင့် ကင်းကွာနေခဲ့ရတာကလည်း (၁၀) နှစ်ကျော်ကျော်လောက်ပင်ရှိသည်.။ သည်ဆယ်နှစ်တာ အချိန်အတောအတွင်း ကာမအရသာကို လိုလားတမ်းတမှုများ မကြာခန ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သော်လည်း သမီးမိန်းခလေး သုံးယောက်မွေးထားရမှုကို ထောက်ထားရွေ့ မိမိကိုယ်ကို ထိန်းသိမ်းနိုင်ခဲ့သည်..။ ဖြစ်ပေါ်လာသော ကာမစိတ်များကို ချုပ်တည်းနိုင်ခဲ့သည်..။
တစ်ချို့ အမျိုးသမီးတွေလို မိမိဖာသာ တစ်ကိုယ်ရေ အာသာဖြေမှုမျိုးကိုပင် မပြုခဲ့ပေ…။ ခင်မေကျော်နှင့် ခင်မေသော် တို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက် အလုပ်အကိုင် အဆင်ပြေကာ ကောင်းကောင်းစားကောင်းကောင်းနေလာနိုင်ခဲ့သည့်နောက်ပိုင်း ကာလများတွင် ဒေါ်တင်တင်မေမှာ မိသားစု နေရေးစားရေးအတွက် ယခင်နွမ်းပါးစဉ်ကလောက် ပူပန်နေစရာ မလိုတော့ပဲ စိတ်အေးလက်အေး နေနိုင်သောကြောင့် အိပ်ပျော်စားဝင်နှင့် ကျန်းမာရေးကောင်းပြီး သွေးသားတို့သည်လည်း အားပြည့် ဆူဖြိုးနေခဲ့သည်.။ ကျန်းမာရေးကောင်းသော အသက်သုံးဆယ်ကျော် လေးဆယ်အတွင်း အမျိုးသမီးတို့ ထုံးစံ ၊ သွေးသားဆူဖြိုး သန်စွမ်းမှုနှင့် အတူ ကာမစိတ် အာသီသများကလည်း တိုးတက်ပြင်းထန်လာခဲ့သည်..။ ဒါပေမဲ့လဲ အရွယ်ရောက်နေပြီးဖြစ်သော သမီးများကို ထောက်ထားကာ မိမိ၏ ရမက်လိုအင်များကို ချိုးနှိမ်ပြီး သိုသိပ်စွာ နဲ့ နေထိုင်လာခဲ့သည်..။ ကာမစိတ်ကို လှုံှု့ဆော်နိုင်သော အကြောင်းအရာများ ( ဥပမာ ချစ်ခန်းကြိုက်ခန်းများကို အသားပေးရေးသားထားသည့် စာအုပ်များဖတ်ရှုခြင်း ၊ ကာမမှုနှင့် ပတ်သက်သည့် အကြောင်းများကို စဉ်းစားခြင်း ) မလုပ်မိ ၊ မပြုမိအောင်လည်း အတတ်နိုင်ဆုံး ရှောင်ရှားနေခဲ့သည်..။
ဟော …သည်နေ့ညတွင်တော့ ဘယ်လိုမှ မထင်မှတ်ပါပဲနှင့် ရက်ရော ပက်စက်လှသည့် ကာမစပ်ယှက်ပျော်ပါးမှု များ ပြက်ပြက်ထင်ထင် ပါဝင်သော အပြာဗီဒီယိုကားကို ကြည့်မိလျက်သား ဖြစ်ခဲ့ပြီ..။

ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ရုတ်တရက် ကျောက်ရုပ်လို ဖြစ်သွားလျက် မမျှော်လင့်သော ရမက်ဇောအဟုန် နိုးကြွလှုပ်ရှားမှု၏ လွှမ်းမိုးခြင်းကို ခံရကာ မျက်လုံးအပြူးသား ၊ ရင်အဖိုသားနှင့် ဖန်သားပြင်ပေါ်မှ ပုံရိပ်များကို မမှိတ်မသုန် ပင် စူးစိုက်ကာ ကြည့်နေမိသည်..။
အပြာကားထဲမှ ဇာတ်ကောင်ဖြစ်သူ ဘိုကြီးက ခုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်စင်းစင်းကြီး အိပ်နေလျက် မင်းသမီးကောင်မလေးက အပေါ်မှ တက်ခွကာ တင်ပါးဆုံကြီး အပေါ်ကြွတက်လိုက် ၊အောက်ကို နှိမ့်ချလိုက်ဖြင့် ခပ်သွက်သွက် ခပ်မြန်မြန် လှုပ်ရှားနေတယ်..။ သူမရဲ့ စောက်ပတ်ထဲမှာတော့ မင်းသား၏ လီးချောင်းကြီး တပ်လျက်သား ရှိနေရာ ဖင်ဆုံကြီး အတက်အဆင်း လှုပ်ရှားမှုနှင့် အတူ လီးချောင်းကြီး သည် စောက်ပတ်ထဲသို့ တိုးဝင်ပြန်ထွက် ဖြစ်နေသည်..။ ကြည်လင်လှသော ပြကွက်ထဲတွင် လီးချောင်းကြီးပေါ်မှာ အရေများစိုကာ ဆီသုတ်ထားသလို ပြောင်လက်နေပုံ ၊ စောက်ပတ် အတွင်းသားများ လီးပြန်အထွက်တွင် ပြဲအာ လန်လာပုံ၊ လီးပြန်အဝင်တွင် စောက်ပတ်ထဲသို့ ပြန်ရှုံ့သွားပုံများကို ဒေါ်တင်တင်မေ တစ်ယောက် အထင်းသား အရှင်းသား မြင်နေရတော့သည်..။ ဒါ့အပြင် နောက်မင်းသားတစ်ယောက်ဖြစ်သော ကပ်ပလီ ကြီးကလည်း မင်းသမီးလေး မျက်နှာဘေးမှာ ဒူးတစ်ဘက် ထောက်ချ ထိုင်နေကာ သူရဲ့ မဲနက်တုတ်ခိုင်လှတဲ့လီးကြီးကို ကောင်းမလေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းထားတယ်..။ ကောင်မလေးက ထို မဲနက်နေသော လီးကြီးကို နီထွေးသော နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများနှင့် ငုံခဲကာ ပါးလေးတွေ ပိန်လိုက်ဖောင်းလိုက်ဖြစ်အောင်ပင် စုပ်နေတယ်..။
ရိုက်ချက်ကောင်းပြီး ပြကွင်းကလဲ ကြည်လင်လှတော့ လီးချောင်းမဲမဲကြီးမှာ ကောင်မလေးရဲ့ တံတွေးများ စိုရွှဲနေပုံ ၊ ပါးစပ်ထဲ လီးအဝင်အထွက်မှာ ကောင်မလေး နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ အိတင်းသွားပုံများကိုပင် မြင်နေရပါတယ်..။ ဒေါ်တင်တင်မေ ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်နေရခိုက် ကပ်ပလီကြီးက ကောင်မလေးပါးစပ်ထဲမှ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ငေါ့ငေါ့ကြိး တောက်မတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့ လီးချောင်းကြီးရဲ့ အတုတ်အခိုင် ၊ ရှည်လျားသန်မာပုံတွေကိုလည်း ဒေါ်တင်တင်မေ အသည်းတယားယား ဖြစ်သွားရအောင်ပင် ကျကျနန မြင်ရသည်..။ကပ်ပလီကြီးရဲ့ လီးကြီးက အရှည်ရှစ်လက်မကျော်ကျော်လောက်ရှိလျက် လုံးပတ်ကလဲ လက်တစ်ဆုပ်စာပင်မက ရှိလောက်သည်ဟု ဒေါ်တင်တင်မေ မှန်းဆ ကြည့်မိတယ်..။ သည်မျှလောက် ကြီးမားသော လီးမျိုး ရှိလိမ့်မည်ဟုပင် ဒေါ်တင်တင်မေ မထင်ခဲ့ပါ..။ မင်းသမီးလေးကို ဒီငမဲကောင်ကြီးက သူ့ဟာကြီးနဲ့ ချပြအုန်းမှာလား ၊ ဒီကောင်မလေး ခံနိုင်ပါ့မလား ဟုပင် ဒေါ်တင်တင်မေ တွေးကာ ကျောချမ်းသွားရတယ်..။ ကပ်ပလီကြီးက လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ကောင်မလေးရဲ့ ပါးပြင်နုနုလေးကို ခပ်ဆတ်ဆတ် တစ်ချက်နှစ်ချက် ထိရိုက်သည်..။ ပြီးတော့ အလိုက်သင့် ဟပေးထားသော ပါးစပ်ထဲ ပြန်သွင်းသည်..။

သွင်းတာမှ လီးအဆုံးဝင်အောင်ပင် ထိုးသွင်းသည်..။ ကောင်မလေးရဲ့ ပါးစပ် အစွမ်းကုန်ဟလျက် လည်ချောင်းခပ်ဖောင်းဖောင်းဖြစ်လာသည်ကို ဒေါ်တင်တင်မေ တွေ့ရသည်..။
“ အလိုလေး..လေး သူ့ဟာကြီးကအာခေါင်ကျော်ပြီး လည်ချောင်းထဲထိ ရောက်သွားတာကိုး….“
ဒေါ်တင်တင်မေ တွေးရင်း လည်ချောင်းထဲ နင့်သလိုလို ပင်ဖြစ်လာရသည်..။ ကပ်ပလီးကြီးက ခါးတလှုပ်လှုပ်ဖြင့် သူ့လီးကြီးကို ကောင်မလေး ရဲ့ နုထွေးစိုအိနေတဲ့ ပါးစပ်ပေါက်လေးထဲ ထိုးထည့်ပြန်ထုတ် လုပ်နေသည်..။ ပါးစပ်ကို လိုးသည့်သဘောမို့ ကြည့်နေမြင်နေရသူ ဒေါ်တင်တင်မေ ရင်တထိတ်ထိတ်ဖြစ်ကာ ရမက်ဇောများလည်း တိုးတိုးပြီး ထန်ပြင်းလာတော့သည်..။
“ခစ်ခစ်ခစ်….အဲဒီ ကပ်ပလီကြီးရဲ့ လီးက ဦးအောင်မြတ်လောက်ကို ကြီးတာပဲနော် …မမ..“
ခင်မေသော်ရဲ့ ခပ်တိုးတိုး ရယ်သံလေးနဲ့ ပြောလိုက်မှုကို ဒေါ်တင်တင်မေ ကြားရသည်..။
“ နင် …စုတ်ပေးတုန်းက ပါးစပ်ထဲ အကုန်ဝင်အောင် စုတ်နိုင်ရဲ့လား….“
“ဟာ…မမကျော်ကလဲ …ရတာပေါ့…ဒါလေးများ..“
“နင်..အပိုမပြောနဲ့…။ နင်ပဲ အစ်ကိုကြီးရဲ့ လီးကို အကုန်ဝင်အောင် စုပ်လို့မရဘူး ဘာညာ ပြောထားပြီး….“
“အဲဒါ..စစချင်း အထာမပေါက်သေးတုန်းကပါ ၊ နောက်တော့ ဦးစိုးထိုက်က လီးအကုန် ပါးစပ်ထဲ ဝင်အောင် ဘယ်လိုစုပ်ရတယ်လို့ သင်ပေးပြီးတဲ့နောက် ၊ ဦးအောင်မြတ် လီးကိုလည်း အကုန်ရအောင် စုပ်ယူတာပဲ..။ ဘာသိလို့လဲ…“
သမီးနှစ်ယောက် အပြန်အလှန် ပြောဆိုနေကြသော စကားများကို ကြားရသော ဒေါ်တင်တင်မေ မှာ ရုတ်တရက် မယုံနိုင်လောက်အောင်ပင် ဖြစ်သွားရသည်..။ ထို့နောက် မိမိသမီးနှစ်ယောက်နှုင့် ကိုအောင်မြတ် ၊ ကိုစိုးထိုက် တို့မှာ မိမိထင်ထားသည်ထက် ခရီးလွန်နေကြကြောင်း သဘောပေါက်ရသည်..။ စိတ်မကောင်းဖြစ်ရမည် မှန်သော်လည်း ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ စိတ်ဆိုးဒေါသ ထွက်ရမည့်အစား ရမက်ဇောများသာ ပိုပြီးတော့ ထန်ပြင်းလာရသည်..။ မိမိ သမီးများနည်းတူ မိမိလည်း ကိုစိုးထိုက်နှင့် ကိုအောင်မြတ်တို့ရဲ့ လီးများကို စုပ်ကြည့်လိုစိတ်ပင် ထူးခြားစွာ ပေါ်ပေါက်လာသည်..။
ခင်မေကျော်တို့ရဲ့ အဖေဟာ ကာမမှုတွင် အတော်လွန်ကျူးသူဖြစ်ကာ ၊ ဒေါ်တင်တင်မေကို နည်းလမ်းမျိုးစုံ စပ်ယှက်ခဲ့ရာတွင် လီးစုပ်ပေးရမှုလဲ ပါသည်..။ ခင်ပွန်းသည် သွန်သင် ကျုံးသွင်းထားမှုကြောင့် ဒေါ်တင်တင်မေမှာ လီးစုပ်ရတာကိုလည်း နှစ်သက်နေပေသည်..။
ထိုအချိန်မှာပင် ကပ်ပလီကြီးသည် ကောင်မလေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ကာ ဒူးထောက်နေရာမှ ထရပ်လိုက်သည့် မြင်ကွင်း ပေါ်လာသည်..။ စကားတွတ်ထိုးနေကြသည့် ညီအစ်မနှစ်ယောက် နှုတ်ဆိတ်သွားကြသည်..။ ကပ်ပလီးကြီး ဘာဆက်လုပ်မည်ကို စိတ်ဝင်စားစွာ ကြည့်နေကြပုံ ရသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေမှာလည်း စိတ်ဝင်စားမှုကြောင့် ဖန်သားပြင်ကို မျက်စေ့ မခွာတမ်း စိုက်ကြည့်နေမိသည်..။ ကင်မရာကလည်း ကပ်ပလီကြီး လှုပ်ရှားနေရာပြောင်းမှုအတိုင်း ရွေ့လျားကာ လိုက်ရိုက်ပြထားသည်..။ ကပ်ပလီးကြီးက ဘိုကြီးတက်ခွလိုးနေသော ကောင်မလေး ရဲ့ တင်ပါးဆုံကြီးနောက်သို့ရောက်သွား သည်..။ ဖင်သားခြမ်းကြီး နှစ်ခုကို ကိုင်ညှစ်သည်..။ ကောင်မလေးက ဖင်ကြီး တလှုပ်လှုပ် လုပ်နေရာမှ အသာငြိမ်ရပ်ပေးထားသည်..။ ကပ်ပလီကြီးက ဖင်သားခြမ်းကြီး နှစ်ခုကို ဆွဲဖြဲလိုက်ရာ စအိုပေါက် စူတူတူ ဟတတ လေး ပေါ်လာသည်…။ ထိုဖင်ပေါက်လေး ကပ်ပလီကြီးက တံတွေးထွေးချလိုက်တာကို ကင်မရာက အပီအပြင် ကျကျနန ရိုက်ပြထားသည်..။
“ ဟော…ဖင်တံတွေး ဆွတ်နေပြီ ..ဖင်ချတော့မယ်..၊ ဒီဘဲကြီး လီးကြီးက အပြတ်ကြီးတာ..ကောင်မလေး ဖင်ထဲ ဝင်ပါ့မလား..“
ခင်မေသော်ရဲ့ ခပ်တိုးတိုးပြောသံ ပေါ်လာပြန်သည်..။
“လုပ်မနေနဲ့ ၊ ကိုအောင်မြတ်လီး နင့်ဖင်ထဲ ထည့်တာ ဝင်တယ်မို့လား… ဒီဘဲကြီးလီးက ကောင်မလေးဖင်ထဲ ဘာလို့မဝင်နိုင်ရမှာလဲ…“
ခင်မေကျော်ရဲ့ ပြန်ပြောသံက ဒေါ်တင်တင်မေကို မျက်လုံးပြူးသွားစေသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေသည် ခင်ပွန်းသည်၏ လီးကို စုပ်ပေးခဲ့ဖူးသော်လည်း ဖင်လိုးတာကိုတော့ ကိုယ်တွေ့လည်း မကြုံဖူးသလို ၊ မြင်လည်းမမြင်ဖူးပေ..။ စကားအဖြစ် ဆဲရေးတိုင်ထွာ ပြောဆိုမှုမျိုးလောက်သာ ကြားဖူးသည်..။ ဖင်လိုးလို့ ရသည်ဟုလည်း မထင်ခဲ့ပါ..။ ခုတော့ မိမိ၏ သမီးနှစ်ယောက် မှာ ဖင်လိုးခံဖူးကြပြီး ဖြစ်သည်ကို ဒေါ်တင်တင်မေ သိရှိ နားလည်ကာ အလိုလိုနေရင်း စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်လာရသည်..။

ထိုအချိန်တွင် ဖန်သားပြင် ပြကွင်းပေါ်မှာ ကပ်ပလီကြီးသည် တံတွေးများ စိုရွှဲအောင် ဆွတ်ထားသော မင်းသမီလေးရဲ့ စအိုပေါက်ကလေးကို ကျကျနန ဆွဲဖြဲကာ သူ့လီးချောင်း မဲမဲ တုတ်တုတ်ကြီးကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဖိကပ်တေ့ထောက်လိုက်သည်..။ ပြကွင်းက ထင်းထင်းကြီးကို ဖြစ်နေတာပါ..။ လီးတေ့ထောက်ချိန်တွင် ကင်မရာက အနီးကပ် ဆွဲယူပြရာ မြင်ကွင်းကတော့ အပီအပြင်ကို ရှင်းလင်းနေတော့တယ်..။ ခပ်တင်းတင်း ဖိထောက်ထားတာကြောင့် စူတူတူ စအိုဝလေး လီထိပ်ဖူးနဲ့ ထိမိကာ အိအိလေးပြားသွားပုံက အသည်းယား စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ် မြင်တွေ့နေရသည်..။ လီးထိပ်ဖူးကြီး ဖင်ဝထဲ တိုးဝင်နစ်မြုပ်သွားတာ လျောခနဲပါပဲ…။ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ အလိုလိုပင် ဖင်ဝကို ရှုံ့ထားလိုက်မိတယ်.. မိမိကိုယ်တိုင် ဖင်ထဲလီးကြီး ထိုးသွင်းခံလိုက်ရသလိုပင် ခံစားရလျက် ရမက်သွေးတို့ ပိုဆူပွက်လာတယ်..။ ကပ်ပလီကြီးနဲ့ ဘိုကြီးတို့နှစ်ယောက်ဟာ ကောင်မလေးရဲ့ စောက်ပတ်နဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးချောင်းကြီးများကို ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် ခပ်သွက်သွက် လှုပ်ရှား ထိုးဆောင့်ကြသည်..။ ကောင်မလေးကလဲ သေးကျင်သော ခါးလေးကို နွဲ့ကာ ဖင်ဆုံကြီးကို ဖင်လိုးနေတဲ့ ကပ်ပလီကြီးဘက်သို့ ကော့တွန်းပေးလိုက် ၊ စောက်ပတ်ကို လိုးနေသော ဘိုကြီးထံသို့ ဖိချလိုက်နှင့် တိုင်မင် ကိုက် အချက်ကျအောင် လုပ်ပေးနေသည်..။ ကပ်ပလီကြီးဟာ ဖင်လိုးနေရင်း ကောင်မလေးရဲ့ နို့အုံတွေကိုလဲ လှမ်းဆွဲလိုက်သေးတယ်..။ ဆောင့်ချက်များက တစစ မြန်လာပြင်းလာသည်..။ အလယ်မှ ကောင်မလေး မျက်တောင်များ မှေးစင်းကာ ပါးစပ် မဟတဟလေး ဖြစ်နေသည်..။ ဖင်လိုးနေတဲ့ ကပ်ပလီးကြီး နဲ့ စောက်ပတ်လိုးနေတဲ့ ဘိုကြီးတို့လဲ အံတကြိတ်ကြိတ် ၊ ချွေးတရွှဲရွှဲ ဖြစ်လာကြတော့သည်..။ ကြည့်နေသူ သမီးနှစ်ယောက်ကတော့ ဘယ်လိုနေကြမည် မသိ ၊ ဒေါ်တင်တင်မေမှာတော့ အရမ်းကို စိတ်တွေနိုးကြွကာ စောက်ပတ်ကြီး မို့ဖောင်း အရည်တွေ တစိုစို နဲ့ ယားကျိကျိ ဖြစ်လာရသည်..။ စောက်ပတ်သာမကပဲ ဖင်ပေါက်ထဲမှလဲ ဆို့နင့်နင့်ကြီး ဖြစ်နေသလိုပဲ..။ နိုးကြားထကြွမှုတွေ ပြေပြောက်လို ပြေပြောက်ညား သူမအဖုတ်ကို သူမ လက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်မိသည်..။ ခင်ပွန်းသည် မရှိတော့ချိန်မှစပြီး ရမက်လိုအင် တောင့်တမှုတွေကို ချိုးနှိမ်ထားလာခဲ့ရာ ယခုအချိန်မှာတော့ ဖိထားသမျှ အုံကြွ ကန်ပွင့်လာတော့ကာ မီးလောင်ရာ လေပင့်လိုက်သလို ရမက်ဇောကြွဖွယ် မြင်ကွင်းတွေကိုလည်း အားပါးတရ ကြည့်နေရတော့ စိတ်တွေကို ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပါ..။ ထိုအချိန်တွင် လီးပါသော ယောက်ျားတစ်ယောက်သာ အနားရောက်လာပါက ဒေါ်တင်တင်မေတစ်ယောက် ထမိန်ချွတ်ကာ ကုန်းတောင် ကုန်းပေးမိမည်လား.. မပြောတတ်…။ လိုးပေးမည့် လီးကမရှိသောကြောင့် ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ကိုယ်အဖုတ်ကို ပွတ်ပြီးတော့သာ စိတ်ဖြေနေရတော့တယ်..။
သူမရဲ့ ခင်ပွန်းသည်ဟာ မလိုးမီ ဒေါ်တင်တင်မေကို စိတ်ထလာအောင် နှိုးဆွသည့်အနေဖြင့် စောက်ပတ်ကို လက်ဝါးနှင့် အုပ်ပွတ်ခြင်း ၊ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ချောင်းထိုးကလိခြင်း ၊ စောက်စေ့ကို ကိုင်ဆွဲခြင်း စသည်တို့ကို လုပ်လေ့ရှိသော်လည်း သူမကိုယ်သူမ အဖုတ်ပွတ်တာမျိုးတော့ မလုပ်ခဲ့ဖူးပေ..။ ဆီးသွားပြီး အဖုတ်ကို သန့်ရှင်းဆေးကြောရင်း ထိမိပွတ်မိတာမျိုးလောက်သာ ရှိခဲ့သည်..။ ယခု ပထမဆုံးအကြိမ် ရမက်ဇောထန်ထန်နှင့် အာသာပြင်းပြင်း အဖုတ်ကို ပွတ်မိကိုင်မိခြင်း ဖြစ်သည်..။ ပထမဆုံးအကြိမ် ကိုင်ပွတ်ရတာဆိုပေမဲ့ ခင်ပွန်းသည်ရှိစဉ်က မကြာခဏ ကိုင်ပွတ်ပေးသည်ကို မှတ်မိသိရှိနေရာ အတုယူပြီး လုပ်ခြင်းဖြင့် အတော်ကို ထိထိမိမိနဲ့ ကာမအရသာတွေ့နေရသည်..။ အပြာဇာတ်ကားထဲမှ လိုးပွဲ တစ်ခန်းပြီးသွားသောအခါ ခင်မေကျော်တို့ ညီအစ်မလဲ အိပ်ကြတော့မည့်ပုံနဲ့ စက်များကို ပိတ်ကာ စီဒီခွေကို ထုတ်လိုက်သည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေလည်း ရင်ထဲ ကတုန်ကရင် ဖြစ်နေလျက်နှင့်ပင် သူမအိပ်ခန်းထဲ အမြန်ပြန်ဝင်ခဲ့ရတော့သည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေ ထိုသို့ဖြစ်သွားခဲ့သည်ကို ခင်မေကျော်တို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်စလုံး မသိခဲ့ကြ…။ သို့ပေမဲ့လဲ သိတဲ့သူ တစ်ယောက်ကတော့ ရှိနေပါတယ်..။ သူမကတော့ ညီအစ်မသုံးယောက်မှ အငယ်ဆုံး ခင်မေနော် ပင်ဖြစ်သည်..။
ခင်မေနော်မှာ အစ်မနှစ်ယောက် အပြာကားများ ညနက်ပိုင်းတွင် ကြိတ်ပြီး ခိုးခိုးကြည့်ကြတာကို သိနေသည်မှာ တစ်ပတ်လောက်ပင် ရှိနေပေပြီ..။ အစ်မများ မရိပ်မိအောင် ခင်မေနော်ကလည်း မှောင်ကျရာ ချောင်တစ်နေရာမှ အသာခိုးကြည့်နေခဲ့သည်..။ သည်နေ့တွင်တော့ အပြာကား ကြည့်ကောင်းနေခိုက် မိခင် ဒေါ်တင်တင်မေ အခန်းထဲမှ ထွက်လာသောကြောင့် ခင်မေနော်တစ်ယောက် အတော်လေးထိတ်လန့် သွားခဲ့ရသည်..။ မှောင်ရိပ်ထဲတွင် တုတ်တုတ်မျှ မလှုပ်ဝံ့ပဲ ငြိမ်ကာ ပုနေခဲ့သည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေကတော့ ခင်မေနော်ကို မတွေ့ပါ..။ ခင်မေနော်ကသာ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်တင်တင်မေ အပြာကားကို စိတ်ဝင်စားစွာ ကြည့်နေခဲ့ပုံသာမက ၊ ပေါင်ခွကြားကို လက်နှိုက်ပွတ်သပ်နေဟန်ကိုပါ တွေ့မြင်ခဲ့ရသည်..။

သည်နောက်တွင်တော့ ခင်မေကျော်တို့ အပြာကား ကြိတ်ပြီး ကြည့်ကြတိုင်း ၊ ဒေါ်တင်တင်မေရော ခင်မေနော်ပါ တိတ်တဆိတ်ထွက်ကာ ချောင်းကြည့်လာတတ်ကြသည်..။ ခင်မေကျော်တို့သည် တစ်ကွက်ကောင်း နှစ်ကွက်ကောင်းလောက်သာ ကြည့်ကြပေရာ ( အချိန်ကလည်း မရှိ ၊ လူမိမှာလည်း စိုးလို့ သည်လိုလုပ်ကြခြင်းပါ ) ဒေါ်တင်တင်မေ အဖို့ ကြည့်ကောင်းတုန်း ပြီးသွားရသလို အမြဲဖြစ်ကာ အတော်ပင် အားမရနိုင် ရှိခဲ့သည်..။
သည်နေ့တော့ ဒေါ်တင်တင်မေသည် မိမိတစ်ယောက်တည်း စိတ်ကြိုက် အေးအေးဆေးဆေး ကြည့်နိုင်ရန် အကြံထုတ် စဉ်းစားနေသည်.။ ခင်မေကျော်နှင့် ခင်မေသော်တို့က အလုပ်သွားကြကာ ၊ ခင်မေနော်ကလဲ ကျောင်းသွား ကျူရှင်တက် လုပ်နေရလေရာ နေ့ဘက်ဆိုလျင် အိမ်တွင် ဒေါ်တင်တင်မေ တစ်ယောက်တည်းသာ.. အိမ်စောင့် ကျန်နေခဲ့သည်..။ ထိုအချိန်အတောအတွင်း ကြိုက်သလို မိ်မိ ကြည့်နိုင်သည်..။ ခင်မေကျော်တို့က အလုပ်သွားသောအခါ သူမတို့ အခန်းများကို သော့များခတ်သွားကြသော်လည်း လိုရမယ်ရဆိုသလို သော့အပိုများကို စုတွဲထားသော အရံ သော့တွဲ ရှိသဖြင့် ဒေါ်တင်တင်မေ အနေဖြင့် သမီးများ အခန်းထဲသို့ အချိန်မရွေး ဝင်နိုင်သည်..။ အပြာကားများကို သိမ်းထားသည့် နေရာ ရှာဖွေတွေ့ဖို့သာ အရေကြီးသည် ။ ရှာတွေ့လျင်တော့ အားလုံး အဆင်ချောပြီ..။
သည်လို အကြံကောင်းရသည်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေဟာ ခင်မေကျော့် အခန်းကို သော့ဖွင့် ဝင်ရောက်ပြီး အပြာကားခွေကို ရှာသည်..။ မတွေ့ရ…။ ခင်မေသော်အခန်းထဲ ဝင်ရှာပြန်သည်..။ ရှာမတွေ့ပါ..။ အချိန်ကောင်း အခြေနေကောင်းရှိပါလျက် အပြာကားခွေ ရှာမတွေ့သောကြောင့် ဒေါ်တင်တင်မေမှာ စိတ်ထဲ ပိုပြီးတော့ မရိုးမရွ ဖြစ်နေရသည်..။ အပြာကား ကြည့်လိုသည့် စိတ်အားကလဲ ပိုထက်သန်လာသည်..။ သည်တော့ တစ်နေ့မဟုတ် တစ်နေ့ တွေ့ရမည် ဟု ဇွဲကောင်းကောင်းနဲ့ နေ့စဉ်ပင် သုံးယောက်လုံး အိမ်မှ ထွက်ကြသည်နှင့် အပြာကားခွေကို ဝင်ရှာတော့သည်..။ သုံးရက်မြောက်သောနေ့တွင်တော့ သူမသိပ်ကို ကြည့်ချင်နေသော ဗီဒီယို အခွေကို ရှာတွေ့လေသည်..။ တွေ့မယ့်တွေ့တော့လဲ အလွယ်သား…။ ခင်မေသော်ရဲ့ ခေါင်းအုန်းအောက်မှ တွေ့ရသည်..။ မနေ့ညတုန်းက သူတို့ညီအစ်မနှစ်ယောက် ထိုကားကို ကြိတ်ကာ ကြည့်ကြပြီး ပြကွက်များကလဲ ရက်ရောပက်စက်ကာ ကြည့်လို့ကောင်းလှသောကြောင့် ခါတိုင်းလို တစ်ကွက်ကောင်း နှစ်ကွက်ကောင်းလောက်သာ မဟုတ်တော့ပဲ အချိန် တစ်နာရီ သာသာခန့်ထိ ကြည့်ခဲ့ကြရာ ညဉ့်အတော်နက်သွားသောကြောင့် ခင်မေကျော်က အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့် ခါတိုင်းလို သေချာမသိမ်းမိပဲ ခေါင်းအုန်းအောက် အလွယ်ထိုးသိမ်းခဲ့သဖြင့် ၊ မနက်ကျတော့လဲ အိပ်ရာထနောက်ကျပြီး အလုပ်သို့ လောလော လောလောနှင့် ထွက်ရပြန်တော့ ယူသိမ်းဖို့ မေ့သွားသောကြောင့်သာ ဒေါ်တင်တင်မေ အလွယ်ပင် ရှာတွေ့သွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်..။
ဒေါ်တင်တင်မေ မှာ ရွှေထုတ် ကောက်တွေ့ရသလို ဝမ်းသာသွားသည်..။ အခွေကို ယူကာ ဧည့်ခန်းထဲ အမြန်ပင် သွားသည်..။ ပြစက်ထဲသို့ ထည့်ကာ ချက်ချင်း ဖွင့်ကြည့်သည်..။ ဒီကားကို မနေ့ညက ခင်မေကျော်တို့ ကြည့်ကြစဉ် ဒေါ်တင်တင်မေလည်း ချောင်းကြည့်ခဲ့ရသည်..။ ရိုက်ချက်တွေကလဲကောင်း ပြကွက်တွေကလဲ ရင်တဖိုဖိုဖြစ် ၊ သရုပ်ဆောင် မင်းသားမင်းသမီးတွေကလဲ ငယ်ရွယ်ချောမောသည်..။ သရုပ်ဆောင် ယောက်ျားတွေရဲ့ လီးတွေကလဲ အကြီးကြီးတွေ ၊ အထူးသဖြင့် အသားညိုညို ၊ နှုတ်ခမ်မွေး ရေးရေးနဲ့ ယောကျ်ား သရုပ်ဆောင်ရဲ့ လီးချောင်း ညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးက ဒေါ်တင်တင်မေ အဖို့ သဘောအကျဆုံး..။ အရမ်းကို ဆွဲဆောင်နိုင်တာပါ..။ ယခု မိမိတစ်ယောက်တည်း စိတ်ကြိုက် အေးအေးဆေးဆေး ကြည့်ရသော အခါ ဒေါ်တင်တင်မေသည် ထို အသားညိုညို ယောက်ျား သရုပ်ဆောင်းနှင့် ငယ်ငယ်ချောချော ဘိုမလေးတို့ စပ်ယှက်ပုံများ ရိုက်ပြထားသော အခန်းများကို ပြန်ရစ်ကာ သေသေချာချာ ထိုင်ကြည့်နေတော့သည်..။
အပြာကား ဇာတ်ဝင်ခန်းများရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း ပွေ့ဖက် နမ်းစုတ်မှုများမှ စကာ အဝတ်အစားများ ချွတ်ခွာပြီး တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် စုတ်ပေး ၊ ယက်ပေးခြင်း၊ နို့စို့ အဖုတ်နှိုက်ခြင်း ၊ ပက်လက် ၊ မှောက်လျက်၊ လေးဘက်ကုန်း ၊ ခုတင်စောင်း အနေအထားမျိုစုံ ပြောင်းပြီး စောက်ပတ်လိုးလိုက် ၊ ဖင်ထဲထည့်လိုက် နဲ့ စပ်ယှက်တာတွေ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ပါဝင်ကာ အမျိုးသမီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖင်လိုးရင်းမှ လီးဆွဲထုပ်ပြီး ဟပြဲပြဲလေးကျန်နေသော စအိုဝတည့်တည့်ပေါ်သို့ သုတ်ရေဖြူပျစ်ပျစ်များ ပန်းထုတ်ရင်း အဆုံးသတ်ပါသည်..။
မိနစ်နှစ်ဆယ်သာသာမျှ ရှိသော ထိုပြကွင်းပြကွက်များကို ကြည့်ရင်းနဲ့ ဒေါ်တင်တင်မေသည် သူမရဲ့ စောက်ပတ်ကို ပွတ်လိုက် နို့ကြီးတွေကို ဆွဲညှစ်လိုက်နဲ့ စိတ်ရှိသလို လုပ်နေရာ ကြည့်ရင်း တစ်ချီပြီးသွားခဲ့ရသည်..။ ပြကွက် အဆုံးသတ်ချိန်မှာတော့ စိတ်များ ပြန်လည် လှုပ်ရှားနိုးကြွ အရှိန်တက်နေပြန်ပြီ ဖြစ်သည်..။ အာခေါင်တွေလဲ ခြောက်သလိုလိုရှိသဖြင့် စက်များကို ခဏပိတ်ကာ အအေးဗူးတစ်ဗူး သွားယူကာ ဖွင့်သောက်သည်..။ ပြီးတော့ ကြည့်ရတာ အားမရသေးသဖြင့် စောစောက ပြခန်းများကို ပြန်ရစ်ပြီး နောက်တစ်ခါ ထပ်ကြည့်မိပြန်သည်..။ ဒီတစ်ကြိမ်ကြည့်ရတာ ဖီလင် ပိုတက်နေသည်..။ စောစောက ပြန်ပြီး နိုးကြားစ ရမက်ဇော အရှိန်ကလဲ ရှိနေကာ ၊ ဒေါ်တင်တင်မေသည် မိမိစောက်ပတ်ကို အားရပါးရ ပင် နှိုက်ပွတ်နေသည်..။ ထမိန်ပေါ်က ပွတ်ရတာကို အားမရ ၊ ထမိန်ချွတ်ကာ ပေါင်ခပ်ကားကား ဖြဲရွေ့ စောက်ပတ်ကြီးကို ကျကျနန ကိုင်ပွတ်တယ်..။ သူမရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခွဆုံနေရာမှာ မို့ဖောင်းသော စောက်ဖုတ်ကြီးကြောင့် ဖုတစ်ခုန်းထနေလျက် စောက်ပတ်မှ ထွက်ကျသော စောက်ရည်ကြည်များဖြင့် စိုစိစိပင် ဖြစ်နေသည်..။

အတွင်းခံ ဘောင်းဘီရှိနေတာကို ရှုပ်သလိုလို ထင်လာသည်..။ ဒါကြောင့် အောက်ခံ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပစ်တော့မည် အပြု…
“တီ..တီ……တီ…တီ…“
လူခေါ်ဘဲလ် သံ ရုတ်တရက် ထမြည်လာသည်..။ အပြာကားကို ကျကျနနကြည့်ရင်း ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်နေသော ဒေါ်တင်တင်မေမှာ လူခေါ်ဘဲလ် သံကြောင့် လန့်သွားကာ ထိုင်နေရာမှ ဆတ်ခနဲပင် ထရပ်လိုက်မိသည်..။ တံခါးရှိရာသို့ ပြေးသွားသည်..။ နောက်မှ ဇာတ်ကား ဖွင့်ရင်းတန်းလန်းကြီးရှိနေသည်ကို သတိရကာ ပြန်ပြေးပြီး ရီမု ကွန်ထရိုးဖြင့် အမြန်လှမ်း ပိတ်လိုက်သည်..။
“တီီ…တီ…တီ..တီ…“
လူခေါ်ဘဲလ် သံက ထပ်မြည်လာပြန်သည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေသည် တံခါးရှိရာသို့ အမြန်သွားကာ ကမန်းကတန် ဖွင့်ပေးလိုက်သည်..။ တစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရှိပြီဟု စိတ်ချလက်ချ နှင့် အပြာကား ထိုင်ကြည့်နေသော ဒေါ်တင်တင်မေမှာ လူရောက်လာသောကြောင့် တုန်လှုပ်ကာ အလောတကြီး ဖြစ်နေသည်..။ တံခါးပွင့်သွားသော အခါ တံခါးဝတွင် ကိုအောင်မြတ်နှင့် ကိုစိုးထိုက်တို့ နှစ်ယောက်ကို တွေ့ရသည်..။
ခင်မေကျော်နှင့် ခင်မေသော်တို့ အပြာကားကြည့်ရင်း ဟိုလူ့လီးက ကိုစိုးထိုက်လီးနဲ့တူတယ် ၊ ဒီလူချတာကတော့ ကိုအောင်မြတ်လိုပဲ ၊ ဒီလီးကြီးက ကိုအောင်မြတ်လီးကျနေတာပဲ မဲမဲတုတ်တုတ်ကြီး …စသည်ဖြင့်ခပ်တိုးတိုးပြောဆိုသံများ ဒေါ်တင်တင်မေ ကြားဖူးထားရာ ( လောလောဆယ် သူမနှစ်သက် သဘောကျရွေ့ နှစ်ခါပင် ရစ်ကြည့်ထားသော ပြကွက်ထဲမှ အသားညိုညိုနှင့် ဇာတ်လိုက်မင်းသား၏ လီးက ကိုအောင်မြတ် လီးလောက်ကြီးသည်ဟု ခင်မေကျော် မှတ်ချက်ချထားသံကလည်း ကြားထားရသဖြင့် ) ကိုအောင်မြတ်နှင့် ကိုစိုးထိုက် တို့ကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ချက်ချင်ပင် ဇာတ်ကားထဲက သရုပ်ဆောင် မင်းသား၏ လီးကြီးကို မြင်ယောင်လျက် ကိုအောင်မြတ်၏ ပေါင်ခွကြားဆီသို့ အလိုလို ပင် မျက်လုံးအကြည့် ရောက်သွားမိသည်..။ ကိုအောင်မြတ်က ဘောင်းဘီရှည်နှင့် ရှပ်လက်တို ကို ဝတ်ထားရာ ဘောင်းဘီခွကြားတစ်နေရာတွင် မသိမသာ ဖုထစ်နေရာ ..ဒါ သူ့လီးကြီးပဲ ဟိုမင်းသားဟာလောက်ကို ကြီးမှာ ဟူသောအတွေး ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ခေါင်းထဲဝင်လာသည်..၊ ဖုထစ်နေမှုက မသိမသာလေးသာ ဖြစ်သော်လည်း ဒေါ်တင်တင်မေရဲ့ အာရုံမှာတော့ ညိုညိုတုတ်တုတ် လီးတန်ထွားထွားကြီး၏ အသွင်က ပီပြင်စွာ ထင်ဟပ်နေသည်..။ အမျိုးသမီးကြီး ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုန်လာရသည်…။
ကိုအောင်မြတ်နှင့် ကိုစိုးထိုက်တို့သည် နိုင်ငံခြားဧည့်သည် တစ်ယောက်ကို Sedona ဟိုတယ်မှာ သွားရောက်တွေ့ဆုံကြရာ ထိုဧည့်သည်က ဂျင်ဆင်းပါဝင်သော အဆင့်မြင့် ကြက်ပေါင်းခေါက်ဆွဲ စည်သွပ်ဘူးများ နမူနာပေးလိုက်သဖြင့် ဒေါ်တင်တင်မေကို ဘူးအချို့ လက်ဆောင်ပေးရန် ဝင်လာကြခြင်း ဖြစ်သည်..။
ထမိန် ၊ အကျီ င်္ မသေမသပ် ၊ မျက်နှာတွင် ချွေးစေးများ ပြန်ကာ ပန်းနုရောင်သန်းလျက် အမူအရာ တစ်မျိုးဖြစ်နေသော ဒေါ်တင်တင်မေကို တွေ့ရတော့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်မှာ အံ့သြသလို ဖြစ်သွားကြသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေ တစ်ခုခုဖြစ်နေသည်ကိုတော့ ရိပ်မိသည်..။ ဘာဖြစ်နေသည်ကိုသာ ရေရေရာရာ မခန့်မှန်းတတ်..။
“ အစ်မကြီး….နေကောင်းတယ်နော်…“
ကိုအောင်မြတ်က နှုတ်ဆက်စကား ဆိုသည်..။
“အော်….ဟုတ်…ဟုတ်……“
“အကောင်းစား ကြက်ပေါင်းခေါက်ဆွဲပြုတ် စည်သွပ်ဘူးတွေ ရလာလို့ အစ်မကြီးအတွက် လက်ဆောင် လာပေးတာပါ…“
ကိုစိုးထိုက်က ဝင်ပြောသည်..။
“အော်……အင်း……အင်း……“
ဒေါ်တင်တင်မေ စကားပင် အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့ ဖြစ်နေသည်..။

ကိုအောင်မြတ်နှင့် ကိုစိုးထိုက်တို့သည် အိမ်ခန်းတံခါးဝတွင် မတ်တတ်ရပ်လျက်သားကြီး ရှိနေကြသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေကလည်း အိမ်ထဲ ဝင်ရန် ဖိတ်ခေါ်ဖို့ မေ့နေရာ ကိုအောင်မြတ်တို့မှာလည်း သည်အတိုင်း တံခါးဝတွင် ရပ်နေရန် မကောင်းတတ်သည့်အတွက် အိမ်ထဲသို့လျှောက်လှမ်း ဝင်လာကြသည်..။
မျက်စိလျင်သော ကိုအောင်မြတ်က ပြစက်ပေါ်တွင် ရှိနေသော တိတ်ခွေကာဗာကို သွားမြင်သည်..။ မြင်သည်နှင့် ခင်မေကျော်တို့ ကြည့်ဖို့ မိမိ ပေးထားသည့် အပြာကားခွေမှန်း ချက်ချင်းမှတ်မိသည်..။ ကိုအောင်မြတ်သည် အပြာကားများကို နိုင်ငံခြားမှ တိုက်ရိုက်ဝယ်ယူရာ ဘူးခွံများမှာ သာမန် ရောင်းတမ်းဘူးခွံများလိုမဟုတ်ပဲ ဇာတ်ကားနာမည်နှင့် ရုပ်ပုံများ တန်ဆာဆင်ထားသော အကောင်းစား ပလတ်စတစ် ဘူးခွံများ ဖြစ်သည်..။ သိရှိမှတ်မိဖို့ မခဲယဉ်းပါ…။ တစ်ဆက်တည်းမှာပင် ပြစက်အောက်ခြေ မီးနီလေး လင်းနေမှု ၊ ကောင်တာနေရာတွင် ၉း၃၆ ဟူသော စာတန်းလေး ညွှန်ပြနေမှုတို့ကိုပါ ကိုအောင်မြတ် သတိပြုမိသည်..။ လူပါးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်နှင့် အညီ ဒေါ်တင်တင်မေ တစ်ယောက်တည်း ဘာတွေလုပ်ပြီး ဘာတွေဖြစ်နေသည်ကို ဒက်ခနဲ ပင် စဉ်းစားမိသည်..။ ထို့ပြင် မိမိတို့ အတွက် အခွင့်အခါကောင်း ကြုံရပြီဟုလည်း နားလည်လိုက်သည်….။
“ အစ္မႀကီးက ဇာတ္ကားၾကည္႕ေနတာကိုး…၊ ဘာကားပါလိမ္႕…“
ကိုအောင်မြတ်က ပြောပြောဆိုဆို ပြစက် ရီမုကွန်ထရိုးများကို ကောက်ယူကာ အဖွင့်ခလုပ်များကို အသီးသီး နှိပ်လိုက်သည်..။ ကိုအောင်မြတ်စကားနှင့် လုပ်ဆောင်ချက်များကို ကြားရတွေ့ရသော ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ငယ်ထိပ်တည့်တည့် မိုးကြိုးပစ်ချခံရသည့်နှယ် အကြီးအကျယ် တုန်လှုပ်ချောက်ချားကာ ဘာလုပ်ရမည်မှန်းပင် မသိဖြစ်သွားရလေသည်…။ သူမ၏ မျက်လုံးအကြည့်ကတော့ အလိုအလျောက် ပင် တီဗွီဖန်သားပြင်ဆီသို့ ဖြတ်ခနဲ ရောက်သွားသည်…။ ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် မင်းသားဖြစ်သူ အသားညိုညို နှုတ်ခမ်းမွေး စစနှင့်လူက မင်းသမီးကောင်မလေးကို အားရပါးရ ပွေ့ဖက်ဖျစ်ညှစ်ကာ ပါးစပ်ချင်း ဖိကပ်ရွေ့ အငမ်းမရ စုပ်နမ်းနေသည့်ပြကွက် ထင်ဟပ်လှုပ်ရှားနေသည်..။ မင်းသားရော မင်းသမီးပါ ကိုယ်လုံးတီးများ ဖြစ်နေကြသည်..။ ထိုပြကွင်းကို မြင်ရသော ဒေါ်တင်တင်မေ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်လာသည်..။ ခြေဖျားလက်ဖျားတွေပင် တုန်ခါနေသည်..။
ကိုအောင်မြတ်ကတော့ သူဘာလုပ်ရမည်ကို ကောင်းကောင်းသိထားသည်..။ ပြစက်များ ဖွင့်ပြီးသည်နှင့် ကိုစိုးထိုက်ကို မျက်ရိပ်တစ်ချက်ပြကာ ဒေါ်တင်တင်မေဆီသို့ ဖြတ်ခနဲ ချဉ်းကပ်သွားသည်..။ အထာပေါက်နားလည်နေသော ကိုစိုးထိုက်ကလည်း မဟတဟ ဖြစ်နေသော အိမ်တံခါးကို အမြန်သွားပိတ်သည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေအနားသို့ ကပ်မိသည်နှင့် ကိုအောင်မြတ်က လက်သွက်ခြေသွက်ပင် ဆွဲပွေ့သည်..။ ပါးစပ်ချင်းတေ့ကပ်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း စုပ်နမ်းသည်..။
“အို….အို..မလုပ်နဲ့ ….လွှတ်…..အင့်..အင့်….အိုး……ဟင်း..ဟင်း…“
ရုတ်တရက် ဆွဲပွေ့ခံရသောအခါ ဒေါ်တင်တင်မေ ငြင်းဆန် ရုန်းကန်ရှာသေးသည်..။ သို့သော် သူမ၏ ငြင်းဆန်ရုန်းကန်မှုသည် ဘာမှ အရာမရောက်..။ကိုအောင်မြတ်ရင်ခွင်ထဲ ကော့ကော့ကြီး ရောက်သွားရသည်..။ ပါးစပ်ချင်းကပ်မိပြီး ကြမ်းတမ်းစွာ စုပ်နမ်းခံရသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ငြင်းဆန်သံတို့ ဗလုံးဗထွေး ဖြစ်ကာ ပျောက်သွားသည်..။ ကိုအောင်မြတ်ကတော့ အမျိုးသမီးကြီးရဲ့ နှုတ်ခမ်းများကို အားရပါးရ ငုံကာ စုပ်နမ်းရင်း ပါးစပ်ထဲ လျှာထိုးသွင်းကာ လှုပ်ရှားကလိပေးသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေ ကိုအောင်မြတ်ကို တွန်းဖယ်ပစ်ဖို့ ကြိုးစားသည်..။ သို့သော် ကိုအောင်မြတ်က တအားပင် ပွေ့ဖက်ထားရာ ရင်ချင်းအပြတ် အပ်မိနေပြီး ကိုယ်လုံးနှစ်ခုမှာ ကျကျနန ထိမိနေသည်..။

ဘယ်လိုမှ ရုန်းထွက်လို့မရ…။ တွန်းဖယ်ပစ်လို့လည်း မရ….။ အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေကို တရစပ်ပင် ခံနေရသည်..။ ကိုအောင်မြတ်၏ ညာလက်သည် ဒေါ်တင်တင်မေရဲ့ ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ထားလျက် ဘယ်ဘက်ပုခုံးကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဆုပ်ကိုင်ဆွဲထိန်း ထားသည်..။ သူ့ရဲ့ ဘယ်ဘက်လက်ကတော့ ဒေါ်တင်တင်မေ့ ခါးကို တင်းကြပ်စွာ ရစ်ပတ်ထားသည်..။ ထိုသို့ ရစ်ပတ်ထားရာမှ လက်က အသာအောက်သို့ ရွေ့လာလျက် ကားအိဆူဖြိုးလှသော တင်ပါးသားကြီးများကို ဆုပ်နယ် ဖျစ်ညှစ်သည်..။
ဒေါ်တင်တင်မေ တစ်ကိုယ်လုံး ပူထူရှိန်းဖိန်းသွားပြီး မျက်နှာမှာလည်း သွေးရောင်တွေ လျှမ်းလျက် နီမြန်းနေသည်..။ အရမ်းလည်း ရှက်သည်..။ အပြတ်လည်း ရမက်ထန်သည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေ အနေဖြင့် ဆန့်ကျင်ဘက်လိင် ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ အပွေ့အဖက် အနမ်းအစုပ် အကိုင်အတွယ် မခံခဲ့ရသည်မှာ နှစ်ပေါင်း အတော်ကို ကြာနေခဲ့လေပြီ…။ ဆူဖြိုးတက်ကြွသော သွေးသားတို့၏လိုလားတောင့်တမှုများကို ချိုးနှိမ် ထိန်သိမ်းထားခဲ့ရသည်မှာလည်း ကြာပြီ..။ အခုတော့ သန်မာတောင့်တင်းသော ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်နှင့် အပြတ်ကို ထိတွေ့နေရလေရာ သူမ၏ ဖိနှိပ်ထားခဲ့သော အာသာပြင်းပြင်း ရမက်မီးတောက်တို့က ဆူဖြိုးလှတဲ့ သွေးသားတို့ကို ပွက်ပွက်ဆူအောင် လောက်မြိုက်နေချေပြီ..။
ကိုအောင်မြတ် အပီအပြင် စုပ်နမ်းကိုင်ညှစ် ပြီးနောက် ပါးစပ်ချင်းခွာကာ အားရပါးရ ပွေ့ဖက် ရစ်ပတ်ထားသော လက်များကိုလည်း ဖြေလျှော့လိုက်သည်…။ ထိုအခါ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ကိုအောင်မြတ် ရင်ခွင်ထဲမှ လွတ်အောင် ရုန်းထွက်လိုက်သည်..။ သူမရင်ထဲမှာ တော့ ကတုန်ကရင်ကြီး ဖြစ်လို့နေသည်..။ အနမ်းခံ ၊အဖက်ခံ ၊ အကိုင်ခံနေရမှုများမှ လွတ်မြောက်သွားရမှုအတွက် စိတ်သက်သာရာရ ရမည့်အစား မချင့်မရဲနှင့် ဆန့်တငံ့ငံ့ ကြီးသာခံစားရသည်..။
“ဟင်……ဒါ..ဒါ…..ဘာလုပ်တာလဲ…ဘာလုပ်ကြတာလဲ……“
ဒေါ်တင်တင်မေ ကမန်းကတန်း ပြောလိုက်မိသည်..။ သူမရဲ့ အသံက သိသိသာသာ တုန်ရင်လို့နေသည်..။
“ဘာမှ အိုက်တင် ခံမနေပါနဲ့တော့ အစ်မကြီးရာ..။ ခင်ဗျား စိတ်တွေထပြီး အလုပ်ခံချင်နေတယ်ဆိုတာ ကျနော်တို့သိတယ်..။ ခင်ဗျား ခံချင်နေတာ လိုးပေးရမှာပေါ့…..“
ကိုအောင်မြတ်က ဒေါ်တင်တင်မေကို စူးရဲသော မျက်လုံးများနှင့် စိုက်ကြည့်ပြီး လေသံအေးအေးနဲ့ ပြောလိုက်သည်..။
“ဟင့်အင်း….ဟင့်အင်း…….“
ဒေါ်တင်တင်မေ ခေါင်းတခါခါနှင့် ပြန်ပြောသည်..။ ပါးစပ်ကသာပြောနေရသည်..သူမ ၏ရင်ကတော့ ပိုခုန်လာသည်..။ စောက်ပတ်ဆိုလျင် မို့ဖောင်းကာ အရည်တွေ အပြတ်ကို စိုရွှဲနေပြီး ရင်သားဆိုင်ကြီးတွေ တင်းမာလျက် နို့သီးခေါင်းတွေက ချွန်ကော့ထောင်တက်နေကြသည်..။
“ ကဲ ေဟ႕…..စိုးထိုက္….“
ကိုအောင်မြတ်က ကိုစိုးထိုက်ကို လှမ်း အချက်ပေးလိုက်သည်..။ ကိုစိုးထိုက်ကို အရင် အလှည့်ပေးလိုက်သည့် သဘော..။
ကိုစိုးထိုက်မှာလည်း သူ့ဝသီးအတိုင်း ဒေါ်တင်တင်မေကို တစ်ခါတည်း ဆွဲလိုးပစ်လိုသည့် စိတ်တွေ ထက်သန်ပြင်းပြနေသည်..။ သို့သော် အခြေအနေက မိမိတို့ ပိုင်သလား၊ မပိုင်သလား သိပ်မရေရာသေးသောကြောင့် လက်မရဲပဲ ခပ်တွန့်တွန့် ရှိနေသည်..။ ယခု ကိုအောင်မြတ်ထံမှ အချက်ပေးသံ ကြားရတော့ ကိုစိုးထိုက်ရဲတင်းလာသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေထံသို့ အမြန် ချဉ်းကပ်သွားသည်..။
“မလုပ်နဲ့…လွှတ်..လွှတ်…ဖယ် ဖယ်…..အို အို ဘယ်လိုလဲ…..ဟင့်အင်း….ဟင့် အင်း…..အို အမေ့…..“
ကိုစိုးထိုက်လှမ်းဖက်ရာ ဒေါ်တင်တင်မေ တတ်နိုင်သမျှ အားတင်း ငြင်းဆန်သည်..။ ရုန်းကန်သည်..။ မိန်းမသား သဘာဝမို့သာ ရုန်းကန်နေရသည်..။ သူမရဲ့ သွေးသားတွေကတော့ ဖိုဓါတ်တွေက်ို အပြတ် လိုလားတောင့်တနေလေရာ ရုန်းကန်မှုတွင် အားသိပ်မပါ..။ ငြင်းဆန်သံတို့တွင်ပင် ရမက်ပြင်းပြတဲ့ အငွေ့အသက်တွေ လွှမ်းနေသည်..။ ကိုစိုးထိုက်ကလည်း အပိုင်တွက်ထားပြီး ခပ်ရဲရဲပင် ဆွဲပွေ့လိုက်ရာ ရုန်းကန်နေရင်းပင် ဒေါ်တင်တင်မေ အဖက်ခံလိုက်ရသည်..။
ကိုစိုးထိုက်က ပါးစပ်ကို ဖိကပ်စုပ်နမ်းဖို့ ကြိုးစားရာ ဒေါ်တင်တင်မေသည် ခေါင်းကို ယမ်းခါရင်း ကိုယ်ကို တွန့်ကာ နောက်ဆုံးကြိုးစားခြင်းအနေဖြင့် ရုန်းကန်ရှာသေးသည်..။

ကြာကြာတော့ မရုန်းကန်နိုင်ရှာပါ..။ တစ်ချက်တစ်ချက်မှသာ ခေါင်းတိမ်းရှောင်နိုင်ပြီး ပါးစပ်ချင်း ကပ်မိသွားသည်..။ အငမ်းမရ စုတ်နမ်းခြင်း ခံရသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ငြင်းဆန်နေသံများလည်း ပျောက်သွားရပြန်သည်..။ စိုးထိုက်က ဒေါ်တင်တင်မေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် စုတ်နမ်းသည် ။ နှုတ်ခမ်းသားများကို ငုံခဲ စုပ်ယူသလို သူ၏လျှာကိုလည်း နှုတ်ခမ်းသားများအကြား ထိုးသွင်းသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေက သွားကို စေ့ထားရာ လျှာသည် ပါးစပ်ထဲသို့ မဝင်သေးပါ..။ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခု ကြားမှ တိုးဝင်ကာ စေ့ထားသော သွားကို ထိတွေ့ပွတ်မိနေသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေရဲ့ နောက်ကျောကို ဖက်ထားတဲ့ ကိုစိုးထိုက်၏ လက်တစ်ဖက်က အောက်သို့ ရွှေ့လျားကာ လုံးကျစ်တင်းအိသော ဖင်သားကြီးများကို အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်ဆွဲပွတ်သည်..။ ဖင်ကို ကိုင်ပွတ်ရုံသာမက ခပ်တင်းတင်းဆွဲပြီး ပွေ့သလိုလဲ လုပ်ရာ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ တင်ပါး ရှေ့သို့ကော့ကာဆီးစပ်သည် သူ့ကို သိုင်းဖက်ထားသော ကိုစိုးထိုက်၏ ပေါင်းကြားသို့ အကျအန ရောက်နေလေသည် ။ ကိုစိုးထိုက်အရပ်က ဒေါ်တင်တင်မေထက် အတန်ငယ်မြင့်ရာ ကိုစိုးထိုက်ပေါင်ကြားမှ မတ်တောင်နေသော လီးချောင်းကြီးသည် သူမ၏ဆီးစပ်အထက်ပိုင်း ဝမ်းဗိုက်အစပ်နားကို ထိမိထောက်မိနေသည်.။ ကိုစိုးထိုက်က တက်ထရက် အပါးစား ဘောင်းဘီရှည် ဝတ်ထားပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီလဲ ပါသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေမှာလဲ ထမိန်ဝတ်ထားဆဲဖြစ်ကာ အတွင်းခံ ပင်တီလေးလည်း ရှိနေသည်..။ ကြားထဲတွင် အဝတ်အစားများခံနေသေးသော်လည်း လီးတန်ကြီး၏ မာကြောပူနွေးမှုကို ဒေါ်တင်တင်မေ ကောင်းကောင်း ထိတွေ့ခံစားရသည်..။ထိန်းချုပ်ခြင်းငှာ မစွမ်းသာသော စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ဖိုမှုသည် အမျိုးသမီးကြီး တစ်ကိုယ်လုံးသို့ ပျံ့နှံ့နေပါပြီ ။ သူမ၏ သွေးသားတို့ မယုံနိုင်လောက်အောင်ကို နိုးကြွ လှုပ်ရှားနေကြသည်..။ မိမိ ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့နေရသော အဖြစ်ကြောင့် ရှက်ကြောက်ထိတ်လန့်နေမှုနှင့် အတူ တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းခနဲ ဖိန်းခနဲ ဖြစ်သွားစေသည့် ကာမရမက်စိတ်သည်လည်း ပြင်းထန်စွာ လောင်ကျွမ်းတက်ကြွကာနေသည် ။ အားတင်းကာ ကြိုးစားငြင်းဆန်နေရသော်လည်း ဒေါ်တင်တင်မေခမျာ အကြောက်အကန် ငြင်းဆန် ရုန်းထွက်နိုင်လောက်သည့် တွန်းအား မရှိတော့ပါ ..။ ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်လေးသာ ရုန်းကန်နေရသလိုပါပဲ…။ သူမ၏ ပါးစပ် ပွင့်ဟသွားသည် ။ ထိုးထည့်နေသော ကိုစိုးထိုက်၏ လျှာကို လိုလားတပ်မက်စွာ လမ်းကြောင်းဖွင့်ပေးလိုက်ခြင်းပင် ဖြစ်သည် ။ စေ့နေသော သွားများ ဟသွားသည်နှင့် ကိုစိုးထိုက်၏လျှာက သူမ ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာသည် ။ ဒေါ်တင်မေလည်း အလိုအလျောက်ပင် ကိုစိုးထိုက်၏လျှာကို သူမလျှာနှင့် ထိတွေ့ပွတ်ကာ ကလိပေးလိုက်မိသည် ။
ကိုစိုးထိုက်ကလည်း သူ၏လျှာကို ကျွမ်းကျင်စွာ ပင် လှုပ်ရှားကစားသည် ။ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ပါးစပ်ထဲ လျှာပြန် ထိုးမွှေရက်ပေးသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ကိုယ်လုံးကြီးတစ်ခုလုံး ခွေပြီး ပျော့ကျသွားသည် ။ကိုစိုးထိုက်ပြုလိုရာ ပြု ၊ လိုက်လျောဖို့အသင့် အခြေအနေသို့ ရောက်သွားရလေပြီ….။ ကိုစိုးထိုက်က ဖင်ကို ကိုင်ညှစ်ပွတ်နေသော လက်ကို အသာ ရှေ့သို့ဆွဲယူကာ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ နို့အုံတစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ကစားသည်..။ ဘရာစီယာ ၊ အပေါ်အကျီ င်္တို့ ရှိနေသည့်ကြားမှ ပင် နို့အုံသားကို ဆုပ်နယ်ခံရမှု အထိအတွေ့က ဒေါ်တင်တင်မေကို သိမ့်သိမ့်တုန်ခါ သွားစေသည် ။ ကော့ထောင်ချွန်ကြွတက်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးများက ဘရာစီယာ ရင်ဘုံသားကို ထိုးဖောက်ထွက်ကြတော့မည့်အလား ပင်ဖြစ်လာသည်..။ ကိုစိုးထိုက်က နို့သီးခေါင်းများကို လက်ညှိုးလက်မ ဖြင့် ဖျစ်ညှစ်သည် ။အချိန်အဆ မှန်ကန်သည်မို့ ဘရာစီယာ ရင်ဘုံအောက်ရှိ နို့သီးခေါင်းကို ကျကျနန ဖျစ်ညှစ်မိသည် ။ ဒေါ်တင်တင်မေ တစ်ယောက် ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထရွေ့ ရင်ထဲအေးစိမ့်သွားရရှာသည် ..။
“လိုးၾကရေအာင္…ဟုတ္လား…“
ကိုစိုးထိုက်က နှုတ်ခမ်ချင်း အသာခွာရင်း ခပ်တိုးတိုး ပြောသည် ။
“ဟင့်အင်း…ဟင့်အင်း..မလုပ်ပါနဲ့…ချမ်းသာပေးပါ…တောင်းပန်ပါတယ် ရှင်…ဟင့် ဟင့်ဟင့်….“

ဒေါ်တင်တင်မေသည် နောက်ဆုံး ကြိုးပမ်းသည့်အနေဖြင့် အဖြေရှာမိသည်…။ သူမသည် ကာမစိတ် အရမ်းတက်ကာ သွေးသားတွေ ဆူပွက်နေရာ ကိုစိုးထိုက်တို့က တက်လိုးမည်ဆိုလျင် ငြင်းဆန်ဖို့ အင်အားမရှိ၊ အလိုးခံရမှာ သိပ်ကို သေချာနေသည်..။ ကိုစိုးထိုက်တို့က ချမ်းသာပေးမှ ပင် အလိုးခံရမည့်အဖြစ်မှ လွတ်ကင်းရမည့် အခြေအနေတွင် ရောက်နေသည်..။ ထို့ကြောင့် ကြိုးစားကာ တောင်းပန်ခြင်း ဖြစ်သည်..။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ကိုစိုးထိုက်တို့က မိမိကို အလွတ်ပေးလိမ့်မည် မဟုတ်၊ ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးကြမည်ဆိုတာကိုလည်း စိတ်ထဲက သေချာပေါက် သိနေသည်..။

“ ခင်ဗျား စောက်ပတ်ကြီး က ဖောင်းပြီး ကြွရွနေပါလား…။ ခင်ဗျားလည်း အလိုး သိပ်ခံချင်နေတယ် မဟုတ်လား…“

ကိုစိုးထိုက်က ပြောရင်း ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ပေါင်ခွကြားမှ စောက်ပတ်ကို ကိုင်စမ်းကြည့်သည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေသည် အလိုအလျောက်ပင် ပေါင်ကို ခပ်ကားကား လုပ်ပေးလိုက်မိသည်..။ ကိုစိုးထိုက် ကိုင်စမ်းလိုက်သော လက်တွင် စောက်ပတ်ကြီးသည် ဖိုပေါ်မှ ဆူကာစ မုန့်ပေါင်းကြီးနှယ် ပူနွေးဖောင်းရွနေသည်..။
ကိုစိုးထိုက်က ထိုစောက်ပတ်ကြီးကို လက်ဝါးနှင့် အုပ်ပြီး တစ်ချက်ပွတ်လိုက်ရာ ဒေါ်တင်တင်မေခမျာ တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ခနဲ တုန်ခါပြီး ပါးစပ်မှ ..“ အိုး….အင့်..ဟင့် ဟင့်…“ဟူသော ရေရွတ်သံလေးများ ပေါ်ထွက်သွားရလေသည်..။

“ခင်ဗျားကို ဒီဧည့်ခန်းထဲမှာပဲ လိုရမလား..၊ ဒါမှမဟုတ် အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်သွားပြီး လိုးရမလား…ပြော….“

ကိုစိုးထိုက်က ဒေါ်တင်တင်မေ၏ စောက်ပတ်ကို ထမိန်ပေါ်မှ အသာအုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်ပေးနေရင်းမေးသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေခမျာမှာတော့ တဟင့်ဟင့်နဲ့ တုန်ခါလှုပ်ရှားနေသည်..။ အလိုးခံရမည့်အဖြစ်မှ ဘယ်လိုမှ မရှောင်နိုင်တော့သည်ကို နားလည်သည်..။ သူမကိုယ်တိုင်ကြွရွကာ အလိုးခံချင်စိတ်များ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရတော့အောင် ဖြစ်နေရမှုကိုလည်း သိနေသည့် အတွက် အလိုးခံဖို့ရန်သာ စဉ်းစားတွေးတောနေရတော့သည်..။

“ကဲ…ပြောဗျာ..မြန်မြန်..၊ ဘယ်နေရာမှာ အလိုးခံမလဲ..ဧည့်ခန်းထဲမှာလား အိပ်ခန်းထဲမှာလား…“

ကိုစိုးထိုက်က ထပ်မေးသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားကာ သိပ်ကို အလိုးခံချင်နေပါပြီ…။ သို့သော် ပိပိပြားပြား နေထိုင်ကာ အရှက်ကြီးစွာ ထိန်းသိမ်းလာခဲ့သော ဂုဏ်သရေရှိ မိန်းမကြီး တစ်ယောက်မို့ ပါးစပ်က ဗြောင်ထုတ်ပြောဖို့တော့ နှုတ်တွန့်နေသည်..။ ထို့ပြင် ကာမစပ်ယှက်မှုကို အိပ်ခန်းထဲ၌သာ ပြုသင့်သည်ဟု နားလည်ထားရာ ဧည့်ခန်းထဲတွင် အလိုးခံဖို့ကိုတော့ မလိုလားပါ..။ ကိုစိုးထိုက်ကြည့်ရသည်မှာလည်း သူမထံမှ အဖြေစကားမရလျင် သည်နေရာတွင်ပင် အဝတ်တွေချွတ်ပစ်ကာ တက်လိုးတော့မည့် အနေအထားရှိသည်..။
ဝန်လေးလှသော်လည်း ပြောမှ ဖြစ်တော့မည်..။

“ ဟို…ဟို…….ဧည့်ခန်းထဲမှာတော့ …..မ…မကောင်းပါဘူး..“

ဒေါ်တင်တင်မေက အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြင့် အရဲစွန့်ကာ ပြောလိုက်ရတော့သည်..။
ထိုစကားပြောထွက်သွားစဉ် စောက်ပတ်ထဲတွင် အရည်ကြည်များ ပိုပိုထွက်လာသည်ကိုလည်း ၇င်ဖိုစွာ သတိပြုမိသည်..။
“ခင်ဗျားက အိပ်ခန်းထဲမှာပဲ အလိုးခံချင်တယ်ပေါ့…ဟုတ်လား…“

“ဟုတ္….ဟုတ္…“

“ဒါဆို…..အိပ်ခန်းထဲသွား..၊ အဝတ်တွေ မြန်မြန်ချွတ်ပြီး အသင့်စောင့်နေ..၊ ကျွန်တော် အခုပဲ ဝင်လိုက်လာခဲ့မယ်.၊ ကျွန်တော် အိပ်ခန်းထဲ ရောက်လို့မှ ခင်ဗျား ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်မနေဘူးဆိုရင် ဧည့်ခန်းထဲ ဆွဲထုတ်ပြီး ဟော ဟို ဆိုဖာခုံပေါ်မှာ ကုန်းခိုင်းပြီး အပြတ်လိုးပစ်မယ်…၊ ..သွား..အသင့်ပြင်ထားပေတော့….“

ကိုစိုးထိုက်က ပိုင်နိုင်စွာ အမိန့်ပေးပြီး ဒေါ်တင်တင်မေကို အိပ်ခန်းရှိရာဘက်သို့ အသာတွန်းပို့လိုက်သည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေလို ဂုဏ်သရေရှိ အမျိုးသမီကြီးတစ်ယောက်ကို ယခုလို အလုပ်ခိုင်းရတာ ကိုစိုးထိုက် အတော်ကို ကျေနပ်သဘောကျကာ ရမက်ဖီလင်လည်း ပိုရသည်..။
ကိုစိုးထိုက်တွန်းပို့လိုက်မှုကြောင့် ဒေါ်တင်တင်မေသည် သူမအိပ်ခန်းဝနှင့် ခြေလှမ်း သုံးလေးလှမ်းခန့် အကွာသို့ ရောက်သွားသည်..။ အိပ်ခန်းထဲ ခြေလှမ်းဝင်ရန် ခပ်ရွံ့ရွံ့ ဖြစ်နေရှာသေးသည်..။ ဒါပေမယ့် မဝင်လို့လည်း မရသည့် အခြေအနေမို့ ဒေါ်တင်တင်မေသည် တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ်နှင့်ပင် အိပ်ခန်းထဲသို့ လျှောက်လှမ်း ဝင်ရောက်သွားရရှာသည်..။ ကိုအောင်မြတ်နှင့် ကိုစိုးထိုက်တို့ နှစ်ယောက် အမျိုးသမီးကြီး လှုပ်ရှားဟန်တို့ကို ကျေနပ်စွာ အရသာခံကြည့်နေကြသည်..။ သည်လို မိန်းမတစ်ယောက်ကို အနိုင်ကျင့်သည် သဘောမျိုး စေခိုင်းလုပ်ဆောင်ရခြင်းနှင့် အစေခိုင်းခံ အမျိုးသမီးက ရှက်ကြောက်တုန်လှုပ်စွာ ( ရမက်ဇောလဲ နိုးကြွစွာ ) လိုက်နာလုပ်ဆောင်ပေးမှု တို့သည် ယောက်ျားသားများကို စိတ်ဖီလင် တစ်မျိုးတက်စေသည်…မဟုတ်ပါလား…။

“မင်းလုပ်လိုက်တဲ့ ခွင်မဆိုးဘူး..၊ ဒီဆော်ကြီး ကို ဒီလိုမျိုး အပိုင်ပြော စေခိုင်းရတာ ဖီလင်တစ်မျိုးပဲကွ…“

ဒေါ်တင်တင်မေ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားပြီးသောအခါ ကိုအောင်မြတ်က ကိုစိုးထိုက်ကို ခပ်တိုးတိုး ပြောသည်..။

“ငါလဲ..ဘာရယ်လို့မဟုတ်ဘူးကွ ၊ အခြေအနေလိုက်ပြီး ပြောထွက်သွားတာ..၊ ပြောပြီးမှ ငါ့စကားတွေ အတော်ရင့်သွားမှန်း သတိထားမိတယ်…၊ သူ ငါခိုင်းတာ နာခံပါ့မလားလို့တောင် ပူမိတာ…“

“သူ ..နာခံမှာပါကွ…၊ ဒီလို အမိန့်ပေး စေခိုင်းခံရတာကို သူလည်း သဘောကျ ဖီလင်တက်နေတာ သေချာပါတယ်..“

“မင်း…သူ့ကို ဖင်ချအုန်းမလား…“

“မေးမှ မေးရက်လေကွာ..။ သူ့ဆုံကြီး ဒီလောက်အယ်နေတာ..ဖင်ချလို့ အပြတ်ကောင်းမဲ့အမျိုး….ပဲ ၊ မချပဲ နေမလား..ကွ…“

“သူ့ကြည့်ရတာ ဖင်ခံဖူးပုံလည်း မရဘူးကွ…“

“ ေအး….ဟုတ္မယ္…..“

“ဒီတော့ မင်းဖင်ချရင် သူ့ကို အနိုင်ကျင့်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်တဲ့ သဘောမျိုးနဲ့ ချကွာ…“

“အေးပါ… နည်းနည်းပါးပါးလောက် ရိုက်ပေး နှက်ပေးလိုက်ရင် ပိုမကောင်းဘူးလား…“

“ဟာကွာ…ရိုက်လားနှက်လားနဲ့ ဆိုရင် ငါတို့..အနိုင်ကျင့်လွန်းရာ ရောက်သွားလိမ့်မယ်..ကွ…“

“အခြေအနေ ကြည့်လုပ်တာပေါ့ကွာ…“

“အေး…သူ့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုင်ပစ်မယ်…“

“ဟေ့ကောင်….လီးစုပ်ခိုင်းဖို့လည်း …မမေ့နဲ့အုန်း…“

“ငါသိပါတယ္ကြာ…ဟဲဟဲ…“

ဒေါ်တင်တင်မေသည် လေးကန်သော ခြေလှမ်းများဖြင့် အိပ်ခန်းထဲသို့ လျှောက်လှမ်းဝင်ရောက်လာခဲ့သည်..။ မိမိ၏ အိပ်ခန်းဖြစ်သော်လည်း သူမ စိတ်ထဲတွင် သည်အခန်းထဲ ဝင်ရမှာကို အတော်ပင် နောက်တွန့်နေသည်..။ တပြိုင်နက်ထဲမှာပင် ချုပ်တီး ထိန်းသိမ်းလို့မရနိုင်တော့အောင် နိုကြွနေသော ရမက်ဇောကလည်း ပြင်းပြသည်ထက် ပြင်းပြလာသည်..။ အိပ်ခန်း၏ နံရံတစ်ခုနားတွင် ကပ်လျက် နှစ်ယောက်အိပ် ခုတင်ကြီးတစ်ခု ရှိသည်..။ သူမတို့ မင်္ဂလာဆောင်စဉ်က ဝယ်ခဲ့သော ခန်းဝင်အဆောင်ရောင်များထဲမှ တစ်ခုဖြစ်ကာ၊ ထိုခုတင်ပေါ်တွင် သမီး သုံးယောက်မွေးဖွားရသည်အထိ ခင်ပွန်းသည်နှင့် စိတ်တူကိုယ်တူ ကာမစပ်ယှက်ခဲ့ကြရသည်..။ ကာမစပ်ယှက်ခဲ့သည့် အကြိမ်တွေကို တော့ ရေတွက်လို့ပင် မရနိုင်တော့ပါလေ….

ပြီးပါပြီ…